Livre, chapitres
[3, 12]	πᾶν ἔχειν ὅτι περ ἂν	ζῇ	καὶ ψυχὴν ἔχῃ, ἀπὸ γενέσεως
[3, 8]	αἰσθητά· πῶς δὲ τοῦτο, δεῖ	ζητεῖν.	Τέμνεται οὖν ἡ ἐπιστήμη καὶ
[3, 2]	ὄψιν τὸ σφόδρα λαμπρὸν ἢ	ζοφερόν,	καὶ ἐν ὀσφρήσει ἡ ἰσχυρὰ
[3, 13]	ταύτης στερισκόμενα τῆς αἰσθήσεως τὰ	ζῷα	ἀποθνήσκειν· οὔτε γὰρ ταύτην ἔχειν
[3, 10]	μὲν οὖν καὶ τὰ ἄλλα	ζῷα	μετέχει. ~Σκεπτέον δὲ καὶ περὶ
[3, 1]	δὲ καὶ νῦν ἔχουσιν ἔνια	ζῷα-	πᾶσαι ἄρα αἱ αἰσθήσεις ἔχονται
[3, 3]	πολλὰ κατ' αὐτὰς πράττει τὰ	ζῷα,	τὰ μὲν διὰ τὸ μὴ
[3, 3]	ἀληθής, καὶ πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς	ζῴοις,	διανοεῖσθαι δ' ἐνδέχεται καὶ ψευδῶς,
[3, 3]	αὐτοὺς λέγειν, οἰκειότερον γὰρ τοῖς	ζῴοις,	καὶ πλείω χρόνον ἐν τούτῳ
[3, 9]	φυτοῖς ὑπάρχει καὶ πᾶσι τοῖς	ζῴοις,	καὶ τὸ αἰσθητικόν, ὃ οὔτε
[3, 10]	φαντασίαις, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	ζῴοις	οὐ νόησις οὐδὲ λογισμὸς ἔστιν,
[3, 11]	εἴρηται, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	ζῴοις	ὑπάρ- χει, ἡ δὲ βουλευτικὴ
[3, 12]	εἶναι, εἰ μέλλει σώζεσθαι τὸ	ζῷον.	αἱ γὰρ ἄλλαι αἰσθήσεις δι'
[3, 12]	οἷόν τε ἄνευ ἁφῆς εἶναι	ζῷον,	αἱ δὲ ἄλλαι τοῦ τε
[3, 2]	τῆς ἀρχῆς ᾗ φαμὲν τὸ	ζῷον	αἰσθητικὸν εἶναι, διωρίσθω τὸν τρόπον
[3, 12]	ἄνευ τῆς ὕλης. τὸ δὲ	ζῷον	ἀναγκαῖον αἴσθησιν ἔχειν, α οὐδὲ
[3, 13]	ἁφήν, ταύτῃ δὲ ὥρισται τὸ	ζῷον·	ἄνευ γὰρ ἁφῆς δέδεικται ὅτι
[3, 13]	ἁφῆς δέδεικται ὅτι ἀδύνατον εἶναι	ζῷον.	διὸ ἡ τῶν ἁπτῶν ὑπερβολὴ
[3, 12]	τοῦτο, ἀδύνατον ἔσται σώζεσθαι τὸ	ζῷον.	διὸ καὶ ἡ γεῦσίς ἐστιν
[3, 12]	ταύτης οἷόν τε οὐθὲν εἶναι	ζῷον,	εἰ μηθὲν μάτην ποιεῖ ἡ
[3, 9]	τὸ κινοῦν κατὰ τόπον τὸ	ζῷόν	ἐστιν; τὴν μὲν γὰρ κατ'
[3, 13]	ταῖς ὑπερβολαῖς οὐ διαφθείρει τὸ	ζῷον,	οἷον χρῶμα καὶ ψόφος καὶ
[3, 13]	ταύτην ἔχειν οἷόν τε μὴ	ζῷον	ὄν, οὔτε ζῷον ὂν ἄλλην
[3, 13]	τε μὴ ζῷον ὄν, οὔτε	ζῷον	ὂν ἄλλην ἔχειν ἀνάγκη πλὴν
[3, 13]	αἰσθητήριον φθείρει, ἀλλὰ καὶ τὸ	ζῷον,	ὅτι ἀνάγκη μόνην ἔχειν ταύτην.
[3, 12]	ταύτης οἷόν τε οὐθὲν εἶναι	ζῷον}	οὔτε ὅσα μὴ δεκτικὰ τῶν
[3, 13]	ψυχρῶν καὶ σκληρῶν, ἀναιρεῖ τὸ	ζῷον·	παντὸς μὲν γὰρ ὑπερβολὴ αἰσθητοῦ
[3, 12]	τῶνδε δῆλον. ἐπεὶ γὰρ τὸ	ζῷον	σῶμα ἔμψυχόν ἐστι, σῶμα δὲ
[3, 10]	ὥσπερ εἴρηται, ᾗ ὀρεκτικὸν τὸ	ζῷον,	ταύτῃ αὑτοῦ κινητικόν· ὀρεκτικὸν δὲ
[3, 9]	κινήσεως, τί τὸ κινοῦν τὸ	ζῷον	τὴν πορευτικὴν κίνησιν, σκεπτέον. Ὅτι
[3, 10]	ἐνεργείᾳ) τὸ δὲ κινούμενον τὸ	ζῷον·	ᾧ δὲ κινεῖ ὀργάνῳ ἡ
[3, 13]	δ' ἄλλας αἰσθήσεις ἔχει τὸ	ζῷον,	ὥσπερ εἴρηται, οὐ τοῦ εἶναι
[3, 13]	οὐθὲν ἂν εἴη σῶμα τοῦ	ζῴου.	οὐδὲ δὴ γήϊνον. πάντων γὰρ
[3, 12]	ἁφῇ, ἀνάγκη {καὶ} τὸ τοῦ	ζῴου	σῶμα ἁπτικὸν εἶναι, εἰ μέλλει
[3, 13]	τε ἁπλοῦν εἶναι τὸ τοῦ	ζῴου	σῶμα, φανερόν, λέγω δ' οἷον
[3, 12]	οὐκ ἀναγκαῖον ἐν ἅπασι τοῖς	ζῶσιν·	οὔτε γὰρ ὅσων τὸ σῶμα
[3, 12]	αὗται μὲν οὖν ἀναγκαῖαι τῷ	ζῴῳ,	καὶ φανερὸν ὅτι οὐχ οἷόν
[3, 9]	αἰσθητικόν· πολλὰ γὰρ ἔστι τῶν	ζῴων	ἃ αἴσθησιν μὲν ἔχει, μόνιμα
[3, 3]	μέτεστι, τοῦ δὲ ὀλίγοις τῶν	ζῴων.	Ἀλλ' οὐδὲ τὸ νοεῖν, ἐν
[3, 12]	τε εὖ ἕνεκα καὶ γένει	ζῴων	ἤδη οὐ τῷ τυχόντι· ἀλλὰ
[3, 9]	ἀτελέσιν, τὰ δὲ τοιαῦτα τῶν	ζῴων	τέλεια καὶ οὐ πηρώματά ἐστιν
[3, 9]	δύο ὥρισται δυνάμεις ἡ τῶν	ζῴων,	τῷ τε κριτικῷ, ὃ διανοίας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/07/2010