Alphabétiquement     [«   »]
σωμάτων 1
τ 2
Τὰ 3
τὰ 68
τά 1
τάδε 1
ταῖς 4
Fréquences     [«    »]
59 εἶναι
63 τῷ
54 τῶν
68 τὰ
70 ἐν
74 τοῦ
105 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre III

τὰ


Livre, chapitres
[3, 8]   παρὰ τὰ μεγέθη, ὡς δοκεῖ,  τὰ   αἰσθητὰ κεχωρισμένον, ἐν τοῖς εἴδεσι
[3, 4]   ἔχειν, ὥσπερ τὸ αἰσθητικὸν πρὸς  τὰ   αἰσθητά, οὕτω τὸν νοῦν πρὸς
[3, 8]   ἐπιστητά πως, δ' αἴσθησις  τὰ   αἰσθητά· πῶς δὲ τοῦτο, δεῖ
[3, 13]   ψόφος καὶ ὀσμή, ἀλλὰ μόνον  τὰ   αἰσθητήρια (ἂν μὴ κατὰ συμβεβηκός,
[3, 1]   μόνην. ὅπως ἧττον λανθάνῃ  τὰ   ἀκολουθοῦντα καὶ κοινά, οἷον κίνησις
[3, 13]   τοὔνομα τοῦτο ἔχει. καίτοι καὶ  τὰ   ἄλλα αἰσθητήρια ἁφῇ αἰσθάνεται, ἀλλὰ
[3, 10]   αἰσθητική. Ταύτης μὲν οὖν καὶ  τὰ   ἄλλα ζῷα μετέχει. ~Σκεπτέον δὲ
[3, 2]   χυμὸν δὴ καὶ γεῦσιν, καὶ  τὰ   ἄλλα ὁμοίως· τὰ δὲ κατὰ
[3, 7]   ὥστε καὶ ἐναλλάξ. Εἰ δὴ  τὰ   ΓΑ ἑνὶ εἴη ὑπάρχοντα, οὕτως
[3, 8]   ἀνάγκη ἅμα φάντασμά τι θεωρεῖν·  τὰ   γὰρ φαντάσματα ὥσπερ αἰσθήματά ἐστι,
[3, 7]   γὰρ ἐξ ἐντελεχείᾳ ὄντος πάντα  τὰ   γιγνόμενα. Φαίνεται δὲ τὸ μὲν
[3, 1]   {τὸν Κλέωνος υἱὸν ἡμᾶς ὁρᾶν}  τὰ   Δ' ἀλλήλων ἴδια κατὰ συμβεβηκὸς
[3, 7]   ὑπάρχοντα, οὕτως ἕξει, ὥσπερ καὶ  τὰ   ΔΒ, τὸ αὐτὸ μὲν καὶ
[3, 13]   τὸ ἔμψυχον πᾶν, ὥσπερ εἴρηται)  τὰ   δὲ ἄλλα ἔξω γῆς αἰσθητήρια
[3, 3]   ἔχειν νοῦν, οἷον τὰ θηρία,  τὰ   δὲ διὰ τὸ ἐπικαλύπτεσθαι τὸν
[3, 2]   γεῦσιν, καὶ τὰ ἄλλα ὁμοίως·  τὰ   δὲ κατὰ δύναμιν λεγόμενα οὐκ
[3, 12]   οὐ δυνήσεται τὰ μὲν φεύγειν  τὰ   δὲ λαβεῖν. εἰ δὲ τοῦτο,
[3, 9]   πηρώμασι καὶ ἐν τοῖς ἀτελέσιν,  τὰ   δὲ τοιαῦτα τῶν ζῴων τέλεια
[3, 3]   ἂν εἰ θεώμενοι ἐν γραφῇ  τὰ   δεινὰ θαρραλέα. Εἰσὶ δὲ
[3, 8]   πράγματα, μὲν δυνάμει εἰς  τὰ   δυνάμει, δ' ἐντελεχείᾳ εἰς
[3, 5]   τινα καὶ τὸ φῶς ποιεῖ  τὰ   δυνάμει ὄντα χρώματα ἐνεργείᾳ χρώματα.
[3, 8]   Ἀνάγκη δ' αὐτὰ  τὰ   εἴδη εἶναι. Αὐτὰ μὲν δὴ
[3, 4]   νοητική, οὔτε ἐντελεχείᾳ ἀλλὰ δυνάμει  τὰ   εἴδη. Ὅτι δ' οὐχ ὁμοία
[3, 2]   καὶ μέλαν εἶναι, ὥστ' οὐδὲ  τὰ   εἴδη πάσχειν αὐτῶν, εἰ τοιοῦτον
[3, 9]   παρὰ τὰ εἰωθότα λέγεσθαι καὶ  τὰ   εἰρημένα, τούτων ἕν τι.
[3, 3]   Εἰ οὖν μηθὲν ἄλλο ἔχει  τὰ   εἰρημένα φαντασία (τοῦτο δ'
[3, 9]   τι, πότερον ἴδιόν τι παρὰ  τὰ   εἰωθότα λέγεσθαι καὶ τὰ εἰρημένα,
[3, 3]   καὶ μηδετέρου ὑπάρχοντος τούτων, οἷον  τὰ   ἐν τοῖς ὕπνοις. Εἶτα αἴσθησις
[3, 7]   τὰ μὴ ὁμογενῆ κρίνει  τὰ   ἐναντία, οἷον λευκὸν καὶ μέλαν;
[3, 8]   δυνάμει, δ' ἐντελεχείᾳ εἰς  τὰ   ἐντελεχείᾳ· τῆς δὲ ψυχῆς τὸ
[3, 8]   ἔστι δ' ἐπιστήμη μὲν  τὰ   ἐπιστητά πως, δ' αἴσθησις
[3, 13]   μόνης ταύτης στερισκόμενα τῆς αἰσθήσεως  τὰ   ζῷα ἀποθνήσκειν· οὔτε γὰρ ταύτην
[3, 3]   αἰσθήσεσι, πολλὰ κατ' αὐτὰς πράττει  τὰ   ζῷα, τὰ μὲν διὰ τὸ
[3, 3]   τὸ μὴ ἔχειν νοῦν, οἷον  τὰ   θηρία, τὰ δὲ διὰ τὸ
[3, 3]   ἑπομένων τοῖς συμβεβηκόσιν οἷς ὑπάρχει  τὰ   ἴδια (λέγω δ' οἷον κίνησις
[3, 2]   οὐχ οἷόν τε κεχωρισμένοις κρίνειν  τὰ   κεχωρισμένα, δῆλον· ὅτι δ' οὐδ'
[3, 10]   φαντασθῆναι- ἀριθμῷ δὲ πλείω  τὰ   κινοῦντα. Ἐπεὶ δ' ἔστι τρία,
[3, 10]   Ὥστε εὐλόγως δύο ταῦτα φαίνεται  τὰ   κινοῦντα, ὄρεξις καὶ διάνοια πρακτική·
[3, 1]   ἐπεὶ καὶ ἐν ἑτέρῳ αἰσθητῷ  τὰ   κοινὰ ὑπάρχει, δῆλον ποιεῖ ὅτι
[3, 8]   ὕστερον. ~Νῦν δέ, περὶ ψυχῆς  τὰ   λεχθέντα συγκεφαλαιώσαντες, εἴπωμεν πάλιν ὅτι
[3, 7]   ἐν τὸ κοῖλον- οὕτω  τὰ   μαθηματικά, οὐ κεχωρισμένα ὄντα> ὡς
[3, 8]   οὐδὲ πρᾶγμα οὐθὲν ἔστι παρὰ  τὰ   μεγέθη, ὡς δοκεῖ, τὰ αἰσθητὰ
[3, 7]   ὥσπερ ὁρῶν, λογίζεται καὶ βουλεύεται  τὰ   μέλλοντα πρὸς τὰ παρόντα· καὶ
[3, 13]   πλὴν ταύτην. καὶ διὰ τοῦτο  τὰ   μὲν ἄλλα αἰσθητὰ ταῖς ὑπερβολαῖς
[3, 3]   κατ' αὐτὰς πράττει τὰ ζῷα,  τὰ   μὲν διὰ τὸ μὴ ἔχειν
[3, 12]   μὴ ἕξει αἴσθησιν, οὐ δυνήσεται  τὰ   μὲν φεύγειν τὰ δὲ λαβεῖν.
[3, 10]   ὄρεξις, φανερόν. Τοῖς δὲ διαιροῦσι  τὰ   μέρη τῆς ψυχῆς, ἐὰν κατὰ
[3, 12]   δὲ μέσον ἄμφω, πολλὰ δὲ  τὰ   μέσα, οὕτω καὶ ἐπ' ἀλλοιώσεως,
[3, 7]   γὰρ διαφέρει τὸ ἀπορεῖν πῶς  τὰ   μὴ ὁμογενῆ κρίνει τὰ
[3, 4]   αἰσθητά, οὕτω τὸν νοῦν πρὸς  τὰ   νοητά. Ἀνάγκη ἄρα, ἐπεὶ πάντα
[3, 4]   αὐτὸς δὲ νοητός ἐστιν ὥσπερ  τὰ   νοητά. Ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν
[3, 8]   ἐν τοῖς εἴδεσι τοῖς αἰσθητοῖς  τὰ   νοητά ἐστι, τά τε ἐν
[3, 4]   πρότερον, ὅτι δυνάμει πώς ἐστι  τὰ   νοητὰ νοῦς, ἀλλ' ἐντελεχείᾳ
[3, 8]   ἐστι πάντα· γὰρ αἰσθητὰ  τὰ   ὄντα νοητά, ἔστι δ'
[3, 8]   εἴπωμεν πάλιν ὅτι ψυχὴ  τὰ   ὄντα πώς ἐστι πάντα·
[3, 9]   φθίσιν) ὥστ' εἶχεν ἂν καὶ  τὰ   ὀργανικὰ μέρη τῆς πορείας. Ἀλλὰ
[3, 7]   καὶ βουλεύεται τὰ μέλλοντα πρὸς  τὰ   παρόντα· καὶ ὅταν εἴπῃ ὡς
[3, 4]   πράγματα τῆς ὕλης, οὕτω καὶ  τὰ   περὶ τὸν νοῦν. Ἀπορήσειε δ'
[3, 7]   νοῦς ἐστιν, κατ' ἐνέργειαν,  τὰ   πράγματα. Ἆρα δ' ἐνδέχεται τῶν
[3, 8]   ἐπιστήμη καὶ αἴσθησις εἰς  τὰ   πράγματα, μὲν δυνάμει εἰς
[3, 4]   κρίνει. Ὅλως ἄρα ὡς χωριστὰ  τὰ   πράγματα τῆς ὕλης, οὕτω καὶ
[3, 1]   νῦν αἴσθησιν ἔχομεν (πάντα γὰρ  τὰ   τοῦ ἁπτοῦ ἁπτὸν πάθη
[3, 4]   σφόδρα νοητόν, οὐχ ἧττον νοεῖ  τὰ   ὑποδεέστερα, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον· τὸ
[3, 3]   ἤτοι, ὥσπερ ἔνιοι λέγουσι, πάντα  τὰ   φαινόμενα εἶναι ἀληθῆ, τὴν
[3, 7]   ἄλλο. Τῇ δὲ διανοητικῇ ψυχῇ  τὰ   φαντάσματα οἷον αἰσθήματα ὑπάρχει, ὅταν
[3, 12]   ἕνεκά του γὰρ πάντα ὑπάρχει  τὰ   φύσει, συμπτώματα ἔσται τῶν
[3, 13]   αἰσθανόμεθα, ὅτι γῆς ἐστιν, καὶ  τὰ   φυτὰ διὰ τοῦτο οὐδεμίαν ἔχει
[3, 9]   ἀλλ' βίᾳ· ἔτι κἂν  τὰ   φυτὰ κινητικὰ ἦν, κἂν εἶχέ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/07/2010