Livre, chapitres |
[3, 12] |
ὄν,
γενητὸν
δέ-
ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδὲ |
ἀγένητον·
διὰ
τί
γὰρ
οὐχ |
[3, 12] |
ζῷον
ἀναγκαῖον
αἴσθησιν
ἔχειν,
α
|
οὐδὲ |
ἄνευ
ταύτης
οἷόν
τε
οὐθὲν |
[3, 13] |
ἂν
εἴη
σῶμα
τοῦ
ζῴου.
|
οὐδὲ |
δὴ
γήϊνον.
πάντων
γὰρ
ἡ |
[3, 3] |
ὅτι
οὐδὲ
δόξα
μετ'
αἰσθήσεως,
|
οὐδὲ |
δι'
αἰσθήσεως,
οὐδὲ
συμπλοκὴ
δόξης |
[3, 3] |
δ'
οὔ.
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι
|
οὐδὲ |
δόξα
μετ'
αἰσθήσεως,
οὐδὲ
δι' |
[3, 9] |
γὰρ
θεωρητικὸς
οὐθὲν
θεωρεῖ
πρακτόν,
|
οὐδὲ |
λέγει
περὶ
φευκτοῦ
καὶ
διωκτοῦ |
[3, 3] |
γίνονται
αἱ
πλείους
ψευδεῖς.
Ἔπειτα
|
οὐδὲ |
λέγομεν,
ὅταν
ἐνεργῶμεν
ἀκριβῶς
περὶ |
[3, 10] |
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
οὐ
νόησις
|
οὐδὲ |
λογισμὸς
ἔστιν,
ἀλλὰ
φαντασία.
Ἄμφω |
[3, 4] |
τῶν
ὄντων
πρὶν
νοεῖν·
διὸ
|
οὐδὲ |
μεμῖχθαι
εὔλογον
αὐτὸν
τῷ
σώματι· |
[3, 8] |
αἰσθανόμενος
μηθὲν
οὐθὲν
ἂν
μάθοι
|
οὐδὲ |
ξυνείη,
ὅταν
τε
θεωρῇ,
ἀνάγκη |
[3, 12] |
χρῶμα
καὶ
ὀσμὴ
οὐ
τρέφει,
|
οὐδὲ |
ποιεῖ
οὔτ'
αὔξησιν
οὔτε
φθίσιν· |
[3, 8] |
σθησις
εἶδος
αἰσθητῶν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
οὐδὲ |
πρᾶγμα
οὐθὲν
ἔστι
παρὰ
τὰ |
[3, 3] |
μετ'
αἰσθήσεως,
οὐδὲ
δι'
αἰσθήσεως,
|
οὐδὲ |
συμπλοκὴ
δόξης
καὶ
αἰσθήσεως,
φαντασία |
[3, 2] |
λευκὸν
καὶ
μέλαν
εἶναι,
ὥστ'
|
οὐδὲ |
τὰ
εἴδη
πάσχειν
αὐτῶν,
εἰ |
[3, 8] |
τοῦ
μὴ
φαντάσματα
εἶναι;
ἢ
|
οὐδὲ |
ταῦτα
φαντάσματα,
ἀλλ'
οὐκ
ἄνευ |
[3, 9] |
τὴν
κίνησιν
ταύτην.
Ὁμοίως
δὲ
|
οὐδὲ |
τὸ
αἰσθητικόν·
πολλὰ
γὰρ
ἔστι |
[3, 9] |
μέρη
τῆς
πορείας.
Ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδὲ |
τὸ
λογιστικὸν
καὶ
ὁ
καλούμενος |
[3, 3] |
δὲ
ὀλίγοις
τῶν
ζῴων.
Ἀλλ'
|
οὐδὲ |
τὸ
νοεῖν,
ἐν
ᾧ
ἐστι |
[3, 3] |
δὲ
μὴ
ὀρθῶς
τἀναντία
τούτων-
|
οὐδὲ |
τοῦτό
ἐστι
ταὐτὸ
τῷ
αἰσθάνεσθαι· |
[3, 3] |
καὶ
μύουσιν
ὁράματα.
Ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδὲ |
τῶν
ἀεὶ
ἀληθευουσῶν
οὐδεμία
ἔσται, |
[3, 1] |
ἂν
ἐκλείποι
αἴσθησις.
Ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδὲ |
τῶν
κοινῶν
οἷόν
τ'
εἶναι |
[3, 5] |
ἐν
τῷ
ἑνί,
ὅλως
δὲ
|
οὐδὲ |
χρόνῳ,
ἀλλ'
οὐχ
ὁτὲ
μὲν |
[3, 7] |
ἐν
τῷ
ἑνί,
ὅλως
δὲ
|
οὐδὲ |
χρόνῳ·
ἔστι
γὰρ
ἐξ
ἐντελεχείᾳ |
[3, 2] |
οὔτε
μέλαν
εἶναι
ἄνευ
ὄψεως,
|
οὐδὲ |
χυμὸν
ἄνευ
γεύσεως.
Τῇ
μὲν |