HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οἰκουμένης 1
οἰόμενοι 1
οἷόν 12
οἷον 43
οἱονεὶ 1
οἷς 4
ὅλη 1

Fréquences [« »]
39 μὴ
37 τὴν
40 ὥσπερ
43 οἷον
44 τι
46 ὁ
46 οὐ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre III

οἷον

Livre, chapitres

[3, 1]   ἁπτόμενοι, τοῖς ἁπλοῖς, λέγω δ' οἷον ἀέρι καὶ ὕδατι, ἔχει δ'

[3, 7]   ἐπὶ τῶν φαντασμάτων ᾖ, κινεῖται· οἷον, αἰσθανόμενος τὸν φρυκτὸν ὅτι πῦρ,

[3, 7]   δὲ διανοητικῇ ψυχῇ τὰ φαντάσματα οἷον αἰσθήματα ὑπάρχει, ὅταν δὲ ἀγαθὸν

[3, 13]   αἰσθητήρια (ἂν μὴ κατὰ συμβεβηκός, οἷον ἂν ἅμα τῷ ψόφῳ ὦσις

[3, 12]   ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἀλλοιοῖ, οἷον εἰ εἰς κηρὸν βάψειέ τις,

[3, 1]   τοιοῦτον αἰσθητήριον ἀμφοῖν αἰσθητικὸν εἶναι (οἷον εἰ ἐξ ἀέρος ἐστὶ τὸ

[3, 3]   τῶν ἀεὶ ἀληθευουσῶν οὐδεμία ἔσται, οἷον ἐπιστήμη ἢ νοῦς· ἔστι γὰρ

[3, 5]   καὶ ποιητικόν, τῷ ποιεῖν πάντα, οἷον ἡ τέχνη πρὸς τὴν ὕλην

[3, 2]   Ἀλλ' ἐπ' ἐνίων μὲν ὠνόμασται, οἷον ἡ ψόφησις καὶ ἡ ἄκουσις,

[3, 13]   ἡ δὲ τῶν ἁπτῶν ὑπερβολή, οἷον θερμῶν καὶ ψυχρῶν καὶ σκληρῶν,

[3, 7]   ὅταν δὲ ἡδὺ ἢ λυπηρόν, οἷον καταφᾶσα ἢ ἀποφᾶσα διώκει ἢ

[3, 1]   ὁτουοῦν ἰδίαν αἴσθησιν εἶναι τούτων, οἷον κινήσεως· οὕτω γὰρ ἔσται ὥσπερ

[3, 1]   ἑκάστῃ αἰσθήσει αἰσθανόμεθα κατὰ συμβεβηκός, οἷον κινήσεως, στάσεως, σχήματος, μεγέθους, ἀριθμοῦ·

[3, 3]   ὑπάρχει τὰ ἴδια (λέγω δ' οἷον κίνησις καὶ μέγεθος) {ἃ συμβέβηκε

[3, 1]   λανθάνῃ τὰ ἀκολουθοῦντα καὶ κοινά, οἷον κίνησις καὶ μέγεθος καὶ ἀριθμός;

[3, 7]   ὁμογενῆ κρίνει ἢ τὰ ἐναντία, οἷον λευκὸν καὶ μέλαν; ἔστω δὴ

[3, 2]   τὰς τοῦ ὑποκειμένου αἰσθητοῦ διαφοράς, οἷον λευκὸν μὲν καὶ μέλαν ὄψις,

[3, 1]   ταῦτα γὰρ πάντα {κινήσει} αἰσθανόμεθα, οἷον μέγεθος κινήσει (ὥστε καὶ σχῆμα·

[3, 3]   φαντασίαν ὑπάρχειν· δοκεῖ δ' οὔ, οἷον μύρμηκι ἢ μελίττῃ, σκώληκι δ'

[3, 2]   συμβεβηκὸς τὸ ὅτε, λέγω δ' οἷον νῦν λέγω ὅτι ἕτερον, οὐ

[3, 9]   ἀλλὰ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν πράττει, οἷον ὁ ἀκρατής. Καὶ ὅλως δὲ

[3, 10]   ἀρχὴ καὶ τελευτὴ τὸ αὐτό- οἷον ὁ γιγγλυμός· ἐνταῦθα γὰρ τὸ

[3, 2]   τὸ αὐτὸ αὐταῖς· λέγω δ' οἷον ὁ ψόφος ὁ κατ' ἐνέργειαν

[3, 3]   πάθει ἢ νόσῳ ἢ ὕπνῳ, οἷον οἱ ἄνθρωποι. Περὶ μὲν οὖν

[3, 12]   ἄλλαι αἰσθήσεις δι' ἑτέρων αἰσθάνονται, οἷον ὄσφρησις ὄψις ἀκοή· ἁπτόμενον δέ,

[3, 6]   νοεῖν τὸ διαιρετὸν ᾗ> ἀδιαίρετον, οἷον> ὅταν νοῇ τὸ μῆκος (ἀδιαίρετον

[3, 13]   εἶναι ἕνεκα ἀλλὰ τοῦ εὖ, οἷον ὄψιν, ἐπεὶ ἐν ἀέρι καὶ

[3, 3]   γὰρ ἤτοι δύναμις ἢ ἐνέργεια, οἷον ὄψις καὶ ὅρασις, φαίνεται δέ

[3, 9]   ἤδη κελεύει φεύγειν ἢ διώκειν, οἷον πολλάκις διανοεῖται φοβερόν τι ἢ

[3, 13]   ζῴου σῶμα, φανερόν, λέγω δ' οἷον πύρινον ἢ ἀέρινον. ἄνευ μὲν

[3, 6]   ὁ λόγος ἐπὶ τῶν ἄλλων, οἷον πῶς τὸ κακὸν γνωρίζει ἢ

[3, 3]   τι καὶ μηδετέρου ὑπάρχοντος τούτων, οἷον τὰ ἐν τοῖς ὕπνοις. Εἶτα

[3, 3]   διὰ τὸ μὴ ἔχειν νοῦν, οἷον τὰ θηρία, τὰ δὲ διὰ

[3, 6]   οὕτω καὶ ταῦτα κεχωρισμένα συντίθεται, οἷον τὸ ἀσύμμετρον καὶ ἡ διάμετρος-

[3, 2]   ὄντα ἄγηται εἰς τὸν λόγον, οἷον τὸ ὀξὺ ἢ γλυκὺ ἢ

[3, 5]   πάντα ποιεῖν, ὡς ἕξις τις, οἷον τὸ φῶς· τρόπον γάρ τινα

[3, 1]   ἀλλ' ἢ κατὰ συμβεβηκὸς ᾐσθανόμεθα (οἷον τὸν Κλέωνος υἱὸν οὐχ ὅτι

[3, 12]   οὐ τῷ τυχόντι· ἀλλὰ τισίν, οἷον τῷ πορευτικῷ, ἀνάγκη ὑπάρχειν· εἰ

[3, 3]   ὧν ἅμα ὑπόληψιν ἀληθῆ ἔχει, οἷον φαίνεται μὲν ὁ ἥλιος ποδιαῖος,

[3, 1]   ἡ αἴσθησις ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, οἷον χολῆς ὅτι πικρὰ καὶ ξανθή

[3, 1]   εἰ δὲ πλείω τοῦ αὐτοῦ, οἷον χρόας καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ

[3, 13]   ὑπερβολαῖς οὐ διαφθείρει τὸ ζῷον, οἷον χρῶμα καὶ ψόφος καὶ ὀσμή,

[3, 4]   αἰσθάνεσθαι ἐκ τοῦ σφόδρα αἰσθητοῦ, οἷον ψόφου ἐκ τῶν μεγάλων ψόφων,

Livre, chapitres
[3, 1]	ἁπτόμενοι, τοῖς ἁπλοῖς, λέγω δ'	οἷον	ἀέρι καὶ ὕδατι, ἔχει δ'
[3, 7]	ἐπὶ τῶν φαντασμάτων ᾖ, κινεῖται·	οἷον,	αἰσθανόμενος τὸν φρυκτὸν ὅτι πῦρ,
[3, 7]	δὲ διανοητικῇ ψυχῇ τὰ φαντάσματα	οἷον	αἰσθήματα ὑπάρχει, ὅταν δὲ ἀγαθὸν
[3, 13]	αἰσθητήρια (ἂν μὴ κατὰ συμβεβηκός,	οἷον	ἂν ἅμα τῷ ψόφῳ ὦσις
[3, 12]	ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἀλλοιοῖ,	οἷον	εἰ εἰς κηρὸν βάψειέ τις,
[3, 1]	τοιοῦτον αἰσθητήριον ἀμφοῖν αἰσθητικὸν εἶναι	(οἷον	εἰ ἐξ ἀέρος ἐστὶ τὸ
[3, 3]	τῶν ἀεὶ ἀληθευουσῶν οὐδεμία ἔσται,	οἷον	ἐπιστήμη ἢ νοῦς· ἔστι γὰρ
[3, 5]	καὶ ποιητικόν, τῷ ποιεῖν πάντα,	οἷον	ἡ τέχνη πρὸς τὴν ὕλην
[3, 2]	Ἀλλ' ἐπ' ἐνίων μὲν ὠνόμασται,	οἷον	ἡ ψόφησις καὶ ἡ ἄκουσις,
[3, 13]	ἡ δὲ τῶν ἁπτῶν ὑπερβολή,	οἷον	θερμῶν καὶ ψυχρῶν καὶ σκληρῶν,
[3, 7]	ὅταν δὲ ἡδὺ ἢ λυπηρόν,	οἷον	καταφᾶσα ἢ ἀποφᾶσα διώκει ἢ
[3, 1]	ὁτουοῦν ἰδίαν αἴσθησιν εἶναι τούτων,	οἷον	κινήσεως· οὕτω γὰρ ἔσται ὥσπερ
[3, 1]	ἑκάστῃ αἰσθήσει αἰσθανόμεθα κατὰ συμβεβηκός,	οἷον	κινήσεως, στάσεως, σχήματος, μεγέθους, ἀριθμοῦ·
[3, 3]	ὑπάρχει τὰ ἴδια (λέγω δ'	οἷον	κίνησις καὶ μέγεθος) {ἃ συμβέβηκε
[3, 1]	λανθάνῃ τὰ ἀκολουθοῦντα καὶ κοινά,	οἷον	κίνησις καὶ μέγεθος καὶ ἀριθμός;
[3, 7]	ὁμογενῆ κρίνει ἢ τὰ ἐναντία,	οἷον	λευκὸν καὶ μέλαν; ἔστω δὴ
[3, 2]	τὰς τοῦ ὑποκειμένου αἰσθητοῦ διαφοράς,	οἷον	λευκὸν μὲν καὶ μέλαν ὄψις,
[3, 1]	ταῦτα γὰρ πάντα {κινήσει} αἰσθανόμεθα,	οἷον	μέγεθος κινήσει (ὥστε καὶ σχῆμα·
[3, 3]	φαντασίαν ὑπάρχειν· δοκεῖ δ' οὔ,	οἷον	μύρμηκι ἢ μελίττῃ, σκώληκι δ'
[3, 2]	συμβεβηκὸς τὸ ὅτε, λέγω δ'	οἷον	νῦν λέγω ὅτι ἕτερον, οὐ
[3, 9]	ἀλλὰ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν πράττει,	οἷον	ὁ ἀκρατής. Καὶ ὅλως δὲ
[3, 10]	ἀρχὴ καὶ τελευτὴ τὸ αὐτό-	οἷον	ὁ γιγγλυμός· ἐνταῦθα γὰρ τὸ
[3, 2]	τὸ αὐτὸ αὐταῖς· λέγω δ'	οἷον	ὁ ψόφος ὁ κατ' ἐνέργειαν
[3, 3]	πάθει ἢ νόσῳ ἢ ὕπνῳ,	οἷον	οἱ ἄνθρωποι. Περὶ μὲν οὖν
[3, 12]	ἄλλαι αἰσθήσεις δι' ἑτέρων αἰσθάνονται,	οἷον	ὄσφρησις ὄψις ἀκοή· ἁπτόμενον δέ,
[3, 6]	νοεῖν τὸ διαιρετὸν ᾗ> ἀδιαίρετον,	οἷον>	ὅταν νοῇ τὸ μῆκος (ἀδιαίρετον
[3, 13]	εἶναι ἕνεκα ἀλλὰ τοῦ εὖ,	οἷον	ὄψιν, ἐπεὶ ἐν ἀέρι καὶ
[3, 3]	γὰρ ἤτοι δύναμις ἢ ἐνέργεια,	οἷον	ὄψις καὶ ὅρασις, φαίνεται δέ
[3, 9]	ἤδη κελεύει φεύγειν ἢ διώκειν,	οἷον	πολλάκις διανοεῖται φοβερόν τι ἢ
[3, 13]	ζῴου σῶμα, φανερόν, λέγω δ'	οἷον	πύρινον ἢ ἀέρινον. ἄνευ μὲν
[3, 6]	ὁ λόγος ἐπὶ τῶν ἄλλων,	οἷον	πῶς τὸ κακὸν γνωρίζει ἢ
[3, 3]	τι καὶ μηδετέρου ὑπάρχοντος τούτων,	οἷον	τὰ ἐν τοῖς ὕπνοις. Εἶτα
[3, 3]	διὰ τὸ μὴ ἔχειν νοῦν,	οἷον	τὰ θηρία, τὰ δὲ διὰ
[3, 6]	οὕτω καὶ ταῦτα κεχωρισμένα συντίθεται,	οἷον	τὸ ἀσύμμετρον καὶ ἡ διάμετρος-
[3, 2]	ὄντα ἄγηται εἰς τὸν λόγον,	οἷον	τὸ ὀξὺ ἢ γλυκὺ ἢ
[3, 5]	πάντα ποιεῖν, ὡς ἕξις τις,	οἷον	τὸ φῶς· τρόπον γάρ τινα
[3, 1]	ἀλλ' ἢ κατὰ συμβεβηκὸς ᾐσθανόμεθα	(οἷον	τὸν Κλέωνος υἱὸν οὐχ ὅτι
[3, 12]	οὐ τῷ τυχόντι· ἀλλὰ τισίν,	οἷον	τῷ πορευτικῷ, ἀνάγκη ὑπάρχειν· εἰ
[3, 3]	ὧν ἅμα ὑπόληψιν ἀληθῆ ἔχει,	οἷον	φαίνεται μὲν ὁ ἥλιος ποδιαῖος,
[3, 1]	ἡ αἴσθησις ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ,	οἷον	χολῆς ὅτι πικρὰ καὶ ξανθή
[3, 1]	εἰ δὲ πλείω τοῦ αὐτοῦ,	οἷον	χρόας καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ
[3, 13]	ὑπερβολαῖς οὐ διαφθείρει τὸ ζῷον,	οἷον	χρῶμα καὶ ψόφος καὶ ὀσμή,
[3, 4]	αἰσθάνεσθαι ἐκ τοῦ σφόδρα αἰσθητοῦ,	οἷον	ψόφου ἐκ τῶν μεγάλων ψόφων,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/07/2010