Livre, chapitres |
[3, 10] |
κατὰ
τὸν
λογισμὸν
κινῆται,
καὶ
|
κατὰ |
βούλησιν
κινεῖται)
ἡ
δ'
ὄρεξις |
[3, 9] |
λόγον
ἔχον
καὶ
τὸ
ἄλογον·
|
κατὰ |
γὰρ
τὰς
διαφορὰς
δι'
ἃς |
[3, 3] |
συμπάσχομεν,
ὁμοίως
δὲ
κἂν
θαρραλέον·
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
φαντασίαν
ὡσαύτως
ἔχομεν |
[3, 2] |
τὴν
κατ'
ἐνέργειαν
ἐν
τῷ
|
κατὰ |
δύναμιν
εἶναι·
ἡ
γὰρ
τοῦ |
[3, 2] |
τὰ
ἄλλα
ὁμοίως·
τὰ
δὲ
|
κατὰ |
δύναμιν
λεγόμενα
οὐκ
ἀνάγκη·
ἀλλ' |
[3, 2] |
καὶ
τοῦ
αἰσθητοῦ,
τῶν
μὲν
|
κατὰ |
δύναμιν
τῶν
δὲ
κατ'
ἐνέργειαν, |
[3, 7] |
ἐπιστήμη
τῷ
πράγματι.
Ἡ
δὲ
|
κατὰ |
δύναμιν
χρόνῳ
προτέρα
ἐν
τῷ |
[3, 5] |
ἐπιστήμη
τῷ
πράγματι·
ἡ
δὲ
|
κατὰ |
δύναμιν
χρόνῳ
προτέρα
ἐν
τῷ |
[3, 9] |
φαντασμάτων.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἡ
ψυχὴ
|
κατὰ |
δύο
ὥρισται
δυνάμεις
ἡ
τῶν |
[3, 10] |
δύο,
νοῦς
καὶ
ὄρεξις,
ἐκίνουν,
|
κατὰ |
κοινὸν
ἄν
τι
ἐκίνουν
εἶδος· |
[3, 4] |
τἆλλα.
Ἢ
τὸ
μὲν
πάσχειν
|
κατὰ |
κοινόν
τι
διῄρηται
πρότερον,
ὅτι |
[3, 4] |
μὴ
χωριστοῦ
κατὰ
μέγεθος
ἀλλὰ
|
κατὰ |
λόγον,
σκεπτέον
τίν'
ἔχει
διαφοράν, |
[3, 4] |
χωριστοῦ
ὄντος
εἴτε
μὴ
χωριστοῦ
|
κατὰ |
μέγεθος
ἀλλὰ
κατὰ
λόγον,
σκεπτέον |
[3, 3] |
γίγνεσθαι
καὶ
μὴ
εἴ
τι
|
κατὰ |
μεταφορὰν
λέγομεν,
ἆρα>
μία
τις |
[3, 1] |
ὁρᾶν}
τὰ
Δ'
ἀλλήλων
ἴδια
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
αἰσθάνονται
αἱ
αἰσθήσεις,
οὐχ |
[3, 1] |
μή,
οὐδαμῶς
ἂν
ἀλλ'
ἢ
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
ᾐσθανόμεθα
(οἷον
τὸν
Κλέωνος |
[3, 13] |
μόνον
τὰ
αἰσθητήρια
(ἂν
μὴ
|
κατὰ |
συμβεβηκός,
οἷον
ἂν
ἅμα
τῷ |
[3, 1] |
ἴδιον,
ὧν
ἑκάστῃ
αἰσθήσει
αἰσθανόμεθα
|
κατὰ |
συμβεβηκός,
οἷον
κινήσεως,
στάσεως,
σχήματος, |
[3, 1] |
ἤδη
ἔχομεν
αἴσθησιν
κοινήν,
οὐ
|
κατὰ |
συμβεβηκός·
οὐκ
ἄρ'
ἐστὶν
ἰδία· |
[3, 2] |
ὅτι
ἕτερον
καὶ
θάτερον
(οὐ
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
τὸ
ὅτε,
λέγω
δ' |
[3, 3] |
τὸ
δοξάζειν
ὅπερ
αἰσθάνεται,
μὴ
|
κατὰ |
συμβεβηκός.
Φαίνεται
δέ
γε
καὶ |
[3, 10] |
τὰ
μέρη
τῆς
ψυχῆς,
ἐὰν
|
κατὰ |
τὰς
δυνάμεις
διαιρῶσι
καὶ
χωρίζωσι, |
[3, 3] |
ἃ
μάλιστα
ἤδη
ἔστιν
ἀπατηθῆναι
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν.
Ἡ
δὲ
κίνησις |
[3, 9] |
ἢ
διώκειν
οὐ
κινεῖται,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
τὴν
ἐπιθυμίαν
πράττει,
οἷον
ὁ |
[3, 9] |
τινὸς
κυρίου
ὄντος
τοῦ
ποιεῖν
|
κατὰ |
τὴν
ἐπιστήμην,
ἀλλ'
οὐ
τῆς |
[3, 6] |
μήκει.
α
Τὸ
δὲ
μὴ
|
κατὰ |
τὸ
ποσὸν
ἀδιαίρετον
ἀλλὰ
τῷ |
[3, 6] |
ἐπ'
ἀμφοῖν.
{Τὸ
δὲ
μὴ
|
κατὰ |
τὸ
ποσὸν
ἀδιαίρετον
ἀλλὰ
τῷ |
[3, 6] |
ἀλλ'
ὁ
τοῦ
τί
ἐστι
|
κατὰ |
τὸ
τί
ἦν
εἶναι
ἀληθής, |
[3, 10] |
γὰρ
βούλησις
ὄρεξις,
ὅταν
δὲ
|
κατὰ |
τὸν
λογισμὸν
κινῆται,
καὶ
κατὰ |
[3, 3] |
τὴν
ψυχήν,
κινήσει
τε
τῇ
|
κατὰ |
τόπον
καὶ
τῷ
νοεῖν
καὶ |
[3, 9] |
πολλὴν
ἀπορίαν.
Ἀλλὰ
περὶ
τῆς
|
κατὰ |
τόπον
κινήσεως,
τί
τὸ
κινοῦν |
[3, 9] |
καὶ
ἔτι
τῷ
κινεῖν
τὴν
|
κατὰ |
τόπον
κίνησιν,
περὶ
μὲν
αἰσθήσεως |
[3, 12] |
ἐκείνου.
ὥσπερ
γὰρ
τὸ
κινοῦν
|
κατὰ |
τόπον
μέχρι
του
μεταβάλλειν
ποιεῖ, |
[3, 10] |
φαντασία.
Ἄμφω
ἄρα
ταῦτα
κινητικὰ
|
κατὰ |
τόπον,
νοῦς
καὶ
ὄρεξις,
νοῦς |
[3, 9] |
λόγος
ἐνέστηκε,
τί
τὸ
κινοῦν
|
κατὰ |
τόπον
τὸ
ζῷόν
ἐστιν;
τὴν |