HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
βουλώμεθα 1
Γ 1
ΓΑ 1
γὰρ 121
γάρ 8
γε 6
γεγραμμένον 1

Fréquences [« »]
108 δ
110 ἢ
105 μὲν
121 γὰρ
142 ἡ
183 δὲ
276 τὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre III

γὰρ

Livre, chapitres

[3, 4]   καὶ τῆς αἰσθήσεως. Ἡ μὲν γὰρ αἴσθησις οὐ δύναται αἰσθάνεσθαι ἐκ

[3, 3]   ταὐτὸ τῷ αἰσθάνεσθαι· ἡ μὲν γὰρ αἴσθησις τῶν ἰδίων ἀεὶ ἀληθής,

[3, 8]   ὄντα πώς ἐστι πάντα· ἢ γὰρ αἰσθητὰ τὰ ὄντα ἢ νοητά,

[3, 2]   ὁρῶν ἔστιν ὡς κεχρωμάτισται· τὸ γὰρ αἰσθητήριον δεκτικὸν τοῦ αἰσθητοῦ ἄνευ

[3, 4]   ἀλλὰ καὶ μᾶλλον· τὸ μὲν γὰρ αἰσθητικὸν οὐκ ἄνευ σώματος, ὁ

[3, 2]   ἀκοὴ ἡ κατ' ἐνέργειαν· ἔστι γὰρ ἀκοὴν ἔχοντα μὴ ἀκούειν, καὶ

[3, 12]   μέλλει σώζεσθαι τὸ ζῷον. αἱ γὰρ ἄλλαι αἰσθήσεις δι' ἑτέρων αἰσθάνονται,

[3, 4]   αὐτὸν τῷ σώματι· ποιός τις γὰρ ἂν γίγνοιτο, ἢ ψυχρὸς ἢ

[3, 2]   ἔστι τὸ ἔσχατον αἰσθητήριον· ἀνάγκη γὰρ ἂν ἦν ἁπτόμενον αὐτὸ κρίνειν

[3, 1]   οὐκ ἄρ' ἐστὶν ἰδία· οὐδαμῶς γὰρ ἂν ᾐσθανόμεθα ἀλλ' ἢ οὕτως

[3, 6]   ψεῦδος ἐν συνθέσει ἀεί· καὶ γὰρ ἂν τὸ λευκὸν μὴ λευκὸν

[3, 1]   οὐθενὸς ἢ κοινὸν πάντων (οὐθὲν γὰρ ἄνευ θερμότητος αἰσθητικόν) γῆ δὲ

[3, 13]   δὲ ὥρισται τὸ ζῷον· ἄνευ γὰρ ἁφῆς δέδεικται ὅτι ἀδύνατον εἶναι

[3, 13]   πύρινον ἢ ἀέρινον. ἄνευ μὲν γὰρ ἁφῆς οὐδεμίαν ἐνδέχεται ἄλλην αἴσθησιν

[3, 10]   φαίνεται κινῶν ἄνευ ὀρέξεως (ἡ γὰρ βούλησις ὄρεξις, ὅταν δὲ κατὰ

[3, 2]   καὶ ἐν ἀδιαιρέτῳ χρόνῳ. Εἰ γὰρ γλυκύ, ὡδὶ κινεῖ τὴν αἴσθησιν

[3, 3]   ἡ συμπλοκὴ φαντασία ἔσται· οὐ γὰρ δὴ ἐκ τῆς δόξης μὲν

[3, 1]   ὅτι πικρὰ καὶ ξανθή (οὐ γὰρ δὴ ἑτέρας γε τὸ εἰπεῖν

[3, 2]   ᾗ ἀδιαίρετον· τῷ εἶναι μὲν γὰρ διαιρετόν, τόπῳ δὲ καὶ ἀριθμῷ

[3, 1]   καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ (ἄμφω γὰρ διαφανῆ) καὶ ὁ τὸ ἕτερον

[3, 7]   ὡς ἐκεῖνα πρὸς ἄλληλα· τί γὰρ διαφέρει τὸ ἀπορεῖν πῶς τὰ

[3, 11]   ἀνάγκη ἑνὶ μετρεῖν· τὸ μεῖζον γὰρ διώκει· ὥστε δύναται ἓν ἐκ

[3, 3]   ἄρα ἰδεῖν εἰ δόξα· γίνεται γὰρ δόξα καὶ ἀληθὴς καὶ ψευδής,

[3, 3]   μὲν ἕπεται πίστις (οὐκ ἐνδέχεται γὰρ δοξάζοντα οἷς δοκεῖ μὴ πιστεύειν)

[3, 4]   καὶ τὸ εὐθύ, ἄλλο· ἔστω γὰρ δυάς. Ἑτέρῳ ἄρα ἢ ἑτέρως

[3, 10]   τὸ κινοῦν, τὸ ὀρεκτικόν. Εἰ γὰρ δύο, νοῦς καὶ ὄρεξις, ἐκίνουν,

[3, 9]   ταύτης κυρία τῆς κινήσεως· οἱ γὰρ ἐγκρατεῖς ὀρεγόμενοι καὶ ἐπιθυμοῦντες οὐ

[3, 2]   χυμὸν ἄνευ γεύσεως. Τῇ μὲν γὰρ ἔλεγον ὀρθῶς, τῇ δ' οὐκ

[3, 7]   λεκτέον δὲ καὶ ὧδε. Ἔστι γὰρ ἕν τι, οὕτω δὲ ὡς

[3, 1]   συνεχοῦς, καὶ τοῖς ἰδίοις (ἑκάστη γὰρ ἓν αἰσθάνεται αἴσθησις) ὥστε δῆλον

[3, 3]   ἀνομοίου θίξιν ἀπάτην εἶναι, τοῦτο γὰρ ἐναντίον τῷ τὸ ὅμοιον τῷ

[3, 9]   θρεπτικὴ δύναμις, δῆλον· ἀεί τε γὰρ ἕνεκά του ἡ κίνησις αὕτη,

[3, 6]   ὅταν νοῇ τὸ μῆκος (ἀδιαίρετον γὰρ ἐνεργείᾳ) καὶ ἐν χρόνῳ ἀδιαιρέτῳ·

[3, 7]   ὅλως δὲ οὐδὲ χρόνῳ· ἔστι γὰρ ἐξ ἐντελεχείᾳ ὄντος πάντα τὰ

[3, 10]   καὶ παρὰ τὸν λογισμόν· ἡ γὰρ ἐπιθυμία ὄρεξίς τίς ἐστιν. Νοῦς

[3, 4]   νοοῦν καὶ τὸ νοούμενον· ἡ γὰρ ἐπιστήμη ἡ θεωρητικὴ καὶ τὸ

[3, 1]   εἶναι τούτων, οἷον κινήσεως· οὕτω γὰρ ἔσται ὥσπερ νῦν τῇ ὄψει

[3, 3]   ἐστιν, ὅταν βουλώμεθα (πρὸ ὀμμάτων γὰρ ἔστι τι ποιήσασθαι, ὥσπερ οἱ

[3, 9]   δὲ οὐδὲ τὸ αἰσθητικόν· πολλὰ γὰρ ἔστι τῶν ζῴων ἃ αἴσθησιν

[3, 6]   ἡμίσει τί ἐνόει ἑκατέρῳ· οὐ γὰρ ἔστιν, ἂν μὴ διαιρεθῇ, ἀλλ'

[3, 3]   ᾧ μὴ καὶ λόγος· φαντασία γὰρ ἕτερον καὶ αἰσθήσεως καὶ διανοίας,

[3, 3]   δ' οὐκ ἐφ' ἡμῖν· ἀνάγκη γὰρ ἢ ψεύδεσθαι ἢ ἀληθεύειν. Ἔτι

[3, 2]   ἀκουστικοῦ ἀκοὴ ἢ ἄκουσις· διττὸν γὰρ ἡ ἀκοή, καὶ διττὸν ὁ

[3, 13]   ζῴου. οὐδὲ δὴ γήϊνον. πάντων γὰρ ἡ ἁφὴ τῶν ἁπτῶν ἐστὶν

[3, 9]   διασπᾶν· ἔν τε τῷ λογιστικῷ γὰρ ἡ βούλησις γίνεται, καὶ ἐν

[3, 10]   δ' ἕνεκά του πᾶσα· οὗ γὰρ ἡ ὄρεξις, αὕτη ἀρχὴ τοῦ

[3, 8]   ὥσπερ ἡ χείρ ἐστιν· καὶ γὰρ ἡ χεὶρ ὄργανόν ἐστιν ὀργάνων,

[3, 1]   καὶ μέγεθος καὶ ἀριθμός; εἰ γὰρ ἦν ἡ ὄψις μόνη, καὶ

[3, 3]   δῆλον ἐκ τῶνδε. Αἴσθησις μὲν γὰρ ἤτοι δύναμις ἢ ἐνέργεια, οἷον

[3, 9]   ἐστιν ὁ κινῶν· ὁ μὲν γὰρ θεωρητικὸς οὐθὲν θεωρεῖ πρακτόν, οὐδὲ

[3, 12]   ὅ ἐστι φύσεως ἔργον (πῶς γὰρ θρέψεται; τοῖς μὲν γὰρ μονίμοις

[3, 1]   μὴ ἀτελῶν μηδὲ πεπηρωμένων (φαίνεται γὰρ καὶ ἡ ἀσπάλαξ ὑπὸ τὸ

[3, 2]   ἄλλων αἰσθήσεων καὶ αἰσθητῶν. Ὥσπερ γὰρ καὶ ἡ ποίησις καὶ ἡ

[3, 9]   καὶ ἐγρηγόρσεως, ὕστερον ἐπισκεπτέον· ἔχει γὰρ καὶ ταῦτα πολλὴν ἀπορίαν. Ἀλλὰ

[3, 6]   ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνα> ἀδιαίρετα· ἔνεστι γὰρ κἀν τούτοις τι ἀδιαίρετον, ἀλλ'

[3, 2]   ἄμφω δῆλα εἶναι- οὕτω μὲν γὰρ κἂν εἰ τοῦ μὲν ἐγὼ

[3, 9]   τὸ ζῷόν ἐστιν; τὴν μὲν γὰρ κατ' αὔξησιν καὶ φθίσιν κίνησιν,

[3, 10]   καὶ διάνοια πρακτική· τὸ ὀρεκτὸν γὰρ κι- νεῖ, καὶ διὰ τοῦτο

[3, 10]   δὲ πάντων τὸ ὀρεκτόν· τοῦτο γὰρ κινεῖ οὐ κινούμενον, τῷ νοηθῆναι

[3, 7]   ἄλλο εἶδος τοῦτο κινήσεως· ἡ γὰρ κίνησις τοῦ ἀτελοῦς ἐνέργεια, ἡ

[3, 1]   ἀέρος καὶ ὕδατος (ἡ μὲν γὰρ κόρη ὕδατος, ἡ δ' ἀκοὴ

[3, 4]   δ' ἐστὶν ἵνα γνωρίζῃ (παρεμφαινόμενον γὰρ κωλύει τὸ ἀλλότριον καὶ ἀντιφράττει)

[3, 11]   τοῦ καθ' ἕκαστον (ἡ μὲν γὰρ λέγει ὅτι δεῖ τὸν τοιοῦτον

[3, 2]   ἐνίων δ' ἀνώνυμον θάτερον· ὅρασις γὰρ λέγεται ἡ τῆς ὄψεως ἐνέργεια,

[3, 2]   τῇ δ' οὐκ ὀρθῶς· διχῶς γὰρ λεγομένης τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ

[3, 3]   ἤδη ἐνδέχετα διαψεύδεσθαι· ὅτι μὲν γὰρ λευκόν, οὐ ψεύδεται, εἰ δὲ

[3, 11]   ἢ οὔ, καὶ ἐπιθυμίαν. Φαίνεται γὰρ λύπη καὶ ἡδονὴ ἐνοῦσα, εἰ

[3, 12]   τῷ πορευτικῷ, ἀνάγκη ὑπάρχειν· εἰ γὰρ μέλλει σώζεσθαι, οὐ μόνον δεῖ

[3, 9]   φαντασίας καὶ ὀρέξεώς ἐστιν· οὐθὲν γὰρ μὴ ὀρεγόμενον ἢ φεῦγον κινεῖται

[3, 3]   καὶ Ἐμπεδοκλῆς εἴρηκε πρὸς παρεὸν γὰρ μῆτις ἀέξεται ἀνθρώποισιν" καὶ ἐν

[3, 12]   (πῶς γὰρ θρέψεται; τοῖς μὲν γὰρ μονίμοις ὑπάρχει τοῦτο ὅθεν πεφύκασιν,

[3, 8]   ἕτερον φάσεως καὶ ἀποφάσεως· συμπλοκὴ γὰρ νοημάτων ἐστὶ τὸ ἀληθὲς ἢ

[3, 3]   βούλεται καὶ τὸ Ὁμήρου τοῖος γὰρ νόος ἐστίν" πάντες γὰρ οὗτοι

[3, 10]   χρόνου αἴσθησιν ἔχουσιν (ὁ μὲν γὰρ νοῦς διὰ τὸ μέλλον ἀνθέλκειν

[3, 8]   Αὐτὰ μὲν δὴ οὔ· οὐ γὰρ ὁ λίθος ἐν τῇ ψυχῇ,

[3, 6]   καὶ ἐν χρόνῳ ἀδιαιρέτῳ· ὁμοίως γὰρ ὁ χρόνος διαιρετὸς καὶ ἀδιαίρετος

[3, 12]   ἐν ἅπασι τοῖς ζῶσιν· οὔτε γὰρ ὅσων τὸ σῶμα ἁπλοῦν ἐνδέχεται

[3, 2]   τὸ τῇ ὄψει αἰσθάνεσθαι· καὶ γὰρ ὅταν μὴ ὁρῶμεν, τῇ ὄψει

[3, 12]   νῦν δ' οὐδέτερον· ἡ μὲν γὰρ οὐ μᾶλλον νοήσει, τῷ δ'

[3, 3]   τοῖος γὰρ νόος ἐστίν" πάντες γὰρ οὗτοι τὸ νοεῖν σωματικὸν ὥσπερ

[3, 12]   οἷόν τε δὲ ἁπλοῦν· ἁφὴν γὰρ οὐχ ἕξει, ἔστι δὲ ἀνάγκη

[3, 12]   μὴν οὐδὲ ἀγένητον· διὰ τί γὰρ οὐχ ἕξει; ἢ γὰρ τῇ

[3, 1]   στάσεως, σχήματος, μεγέθους, ἀριθμοῦ· ταῦτα γὰρ πάντα {κινήσει} αἰσθανόμεθα, οἷον μέγεθος

[3, 12]   ποιεῖ ἡ φύσις. ἕνεκά του γὰρ πάντα ὑπάρχει τὰ φύσει, ἢ

[3, 1]   τῶνδε πιστεύσειεν ἄν τις. Εἰ γὰρ παντὸς οὗ ἐστὶν αἴσθησις ἁφὴ

[3, 10]   τιθείη ὡς νόησίν τινα· πολλοὶ γὰρ παρὰ τὴν ἐπιστήμην ἀκολουθοῦσι ταῖς

[3, 3]   τὸ φρονεῖν, φανερόν· τοῦ μὲν γὰρ πᾶσι μέτεστι, τοῦ δὲ ὀλίγοις

[3, 7]   τοῦ αἰσθητικοῦ ἐνεργείᾳ ποιοῦν· οὐ γὰρ πάσχει οὐδ' ἀλλοιοῦται. Διὸ ἄλλο

[3, 10]   νοητικόν, βουλευτικόν, ἔτι ὀρεκτικόν· ταῦτα γὰρ πλέον διαφέρει ἀλλήλων ἢ ἐπιθυμητικὸν

[3, 11]   βουλευτικὴ ἐν τοῖς λογιστικοῖς (πότερον γὰρ πράξει τόδε ἢ τόδε, λογισμοῦ

[3, 4]   ἢ ἄλλως ἔχοντι κρίνει· ἡ γὰρ σὰρξ οὐκ ἄνευ τῆς ὕλης,

[3, 13]   ἐνδέχεται ἄλλην αἴσθησιν ἔχειν (τὸ γὰρ σῶμα ἁπτικὸν τὸ ἔμψυχον πᾶν,

[3, 1]   καὶ νῦν αἴσθησιν ἔχομεν (πάντα γὰρ τὰ τοῦ ἁπτοῦ ᾗ ἁπτὸν

[3, 9]   ἔχον καὶ τὸ ἄλογον· κατὰ γὰρ τὰς διαφορὰς δι' ἃς ταῦτα

[3, 13]   αἰσθήσεως τὰ ζῷα ἀποθνήσκειν· οὔτε γὰρ ταύτην ἔχειν οἷόν τε μὴ

[3, 4]   οὐκ ἐπὶ πάντων· ἐπ' ἐνίων γὰρ ταὐτόν ἐστι) τὸ σαρκὶ εἶναι

[3, 12]   τί γὰρ οὐχ ἕξει; ἢ γὰρ τῇ ψυχῇ βέλτιον ἢ τῷ

[3, 5]   τῇ οὐσίᾳ ὢν ἐνέργεια· ἀεὶ γὰρ τιμιώτερον τὸ ποιοῦν τοῦ πάσχοντος

[3, 2]   οὐχ οἷόν τε; δυνάμει μὲν γὰρ τὸ αὐτὸ καὶ ἀδιαίρετον τἀναντία,

[3, 2]   ἐν κεχωρισμένῳ χρόνῳ, ἐντεῦθεν. Ὥσπερ γὰρ τὸ αὐτὸ λέγει ὅτι ἕτερον

[3, 12]   γενέσεως καὶ μέχρι φθορᾶς· ἀνάγκη γὰρ τὸ γενόμενον αὔξησιν ἔχειν καὶ

[3, 2]   ἓν λέγειν ὅτι ἕτερον· ἕτερον γὰρ τὸ γλυκὺ τοῦ λευκοῦ· λέγει

[3, 12]   δὲ ἐκ τῶνδε δῆλον. ἐπεὶ γὰρ τὸ ζῷον σῶμα ἔμψυχόν ἐστι,

[3, 10]   ἐπιθυμία διὰ τὸ ἤδη· φαίνεται γὰρ τὸ ἤδη ἡδὺ καὶ ἁπλῶς

[3, 10]   καὶ κινούμενον τὸ ὀρεκτικόν (κινεῖται γὰρ τὸ κινούμενον ᾗ ὀρέγεται, καὶ

[3, 12]   αὐτὸ δ' ὑπ' ἐκείνου. ὥσπερ γὰρ τὸ κινοῦν κατὰ τόπον μέχρι

[3, 10]   αὐτό- οἷον ὁ γιγγλυμός· ἐνταῦθα γὰρ τὸ κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον

[3, 3]   καὶ ὑπόληψις, φανερόν. Τοῦτο μὲν γὰρ τὸ πάθος ἐφ' ἡμῖν ἐστιν,

[3, 2]   ποιητέον. Ἔχει δ' ἀπορίαν· εἰ γὰρ τὸ τῇ ὄψει αἰσθάνεσθαί ἐστιν

[3, 4]   εἰ νοητὸς καὶ αὐτός; ἢ γὰρ τοῖς ἄλλοις νοῦς ὑπάρξει, εἰ

[3, 3]   τοῦ ἠπατῆσθαι αὐτοὺς λέγειν, οἰκειότερον γὰρ τοῖς ζῴοις, καὶ πλείω χρόνον

[3, 2]   ἢ γλυκὺ ἢ ἁλμυρόν, ἡδέα γὰρ τότε· ὅλως δὲ μᾶλλον τὸ

[3, 2]   τῷ κατὰ δύναμιν εἶναι· ἡ γὰρ τοῦ ποιητικοῦ καὶ κινητικοῦ ἐνέργεια

[3, 3]   αἰσθάνεσθαί τι εἶναι (ἐν ἀμφοτέροις γὰρ τούτοις κρίνει τι ἡ ψυχὴ

[3, 4]   ὥσπερ τὰ νοητά. Ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄνευ ὕλης τὸ αὐτό

[3, 4]   μὲν οὐχ ὑπάρξει νοῦς (ἄνευ γὰρ ὕλης δύναμις ὁ νοῦς τῶν

[3, 13]   ἀναιρεῖ τὸ ζῷον· παντὸς μὲν γὰρ ὑπερβολὴ αἰσθητοῦ ἀναιρεῖ τὸ αἰσθητήριον,

[3, 3]   οἷον ἐπιστήμη ἢ νοῦς· ἔστι γὰρ φαντασία καὶ ψευδής. Λείπεται ἄρα

[3, 8]   ἅμα φάντασμά τι θεωρεῖν· τὰ γὰρ φαντάσματα ὥσπερ αἰσθήματά ἐστι, πλὴν

[3, 6]   χρόνον προσεννοῶν {καὶ} συντίθησι. Τὸ γὰρ ψεῦδος ἐν συνθέσει ἀεί· καὶ

[3, 10]   ὄντα, μεγέθει δ' ἀχώριστα. Πάντα γὰρ ὤσει καὶ ἕλξει κινεῖται· διὸ

Livre, chapitres
[3, 4]	καὶ τῆς αἰσθήσεως. Ἡ μὲν	γὰρ	αἴσθησις οὐ δύναται αἰσθάνεσθαι ἐκ
[3, 3]	ταὐτὸ τῷ αἰσθάνεσθαι· ἡ μὲν	γὰρ	αἴσθησις τῶν ἰδίων ἀεὶ ἀληθής,
[3, 8]	ὄντα πώς ἐστι πάντα· ἢ	γὰρ	αἰσθητὰ τὰ ὄντα ἢ νοητά,
[3, 2]	ὁρῶν ἔστιν ὡς κεχρωμάτισται· τὸ	γὰρ	αἰσθητήριον δεκτικὸν τοῦ αἰσθητοῦ ἄνευ
[3, 4]	ἀλλὰ καὶ μᾶλλον· τὸ μὲν	γὰρ	αἰσθητικὸν οὐκ ἄνευ σώματος, ὁ
[3, 2]	ἀκοὴ ἡ κατ' ἐνέργειαν· ἔστι	γὰρ	ἀκοὴν ἔχοντα μὴ ἀκούειν, καὶ
[3, 12]	μέλλει σώζεσθαι τὸ ζῷον. αἱ	γὰρ	ἄλλαι αἰσθήσεις δι' ἑτέρων αἰσθάνονται,
[3, 4]	αὐτὸν τῷ σώματι· ποιός τις	γὰρ	ἂν γίγνοιτο, ἢ ψυχρὸς ἢ
[3, 2]	ἔστι τὸ ἔσχατον αἰσθητήριον· ἀνάγκη	γὰρ	ἂν ἦν ἁπτόμενον αὐτὸ κρίνειν
[3, 1]	οὐκ ἄρ' ἐστὶν ἰδία· οὐδαμῶς	γὰρ	ἂν ᾐσθανόμεθα ἀλλ' ἢ οὕτως
[3, 6]	ψεῦδος ἐν συνθέσει ἀεί· καὶ	γὰρ	ἂν τὸ λευκὸν μὴ λευκὸν
[3, 1]	οὐθενὸς ἢ κοινὸν πάντων (οὐθὲν	γὰρ	ἄνευ θερμότητος αἰσθητικόν) γῆ δὲ
[3, 13]	δὲ ὥρισται τὸ ζῷον· ἄνευ	γὰρ	ἁφῆς δέδεικται ὅτι ἀδύνατον εἶναι
[3, 13]	πύρινον ἢ ἀέρινον. ἄνευ μὲν	γὰρ	ἁφῆς οὐδεμίαν ἐνδέχεται ἄλλην αἴσθησιν
[3, 10]	φαίνεται κινῶν ἄνευ ὀρέξεως (ἡ	γὰρ	βούλησις ὄρεξις, ὅταν δὲ κατὰ
[3, 2]	καὶ ἐν ἀδιαιρέτῳ χρόνῳ. Εἰ	γὰρ	γλυκύ, ὡδὶ κινεῖ τὴν αἴσθησιν
[3, 3]	ἡ συμπλοκὴ φαντασία ἔσται· οὐ	γὰρ	δὴ ἐκ τῆς δόξης μὲν
[3, 1]	ὅτι πικρὰ καὶ ξανθή (οὐ	γὰρ	δὴ ἑτέρας γε τὸ εἰπεῖν
[3, 2]	ᾗ ἀδιαίρετον· τῷ εἶναι μὲν	γὰρ	διαιρετόν, τόπῳ δὲ καὶ ἀριθμῷ
[3, 1]	καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ (ἄμφω	γὰρ	διαφανῆ) καὶ ὁ τὸ ἕτερον
[3, 7]	ὡς ἐκεῖνα πρὸς ἄλληλα· τί	γὰρ	διαφέρει τὸ ἀπορεῖν πῶς τὰ
[3, 11]	ἀνάγκη ἑνὶ μετρεῖν· τὸ μεῖζον	γὰρ	διώκει· ὥστε δύναται ἓν ἐκ
[3, 3]	ἄρα ἰδεῖν εἰ δόξα· γίνεται	γὰρ	δόξα καὶ ἀληθὴς καὶ ψευδής,
[3, 3]	μὲν ἕπεται πίστις (οὐκ ἐνδέχεται	γὰρ	δοξάζοντα οἷς δοκεῖ μὴ πιστεύειν)
[3, 4]	καὶ τὸ εὐθύ, ἄλλο· ἔστω	γὰρ	δυάς. Ἑτέρῳ ἄρα ἢ ἑτέρως
[3, 10]	τὸ κινοῦν, τὸ ὀρεκτικόν. Εἰ	γὰρ	δύο, νοῦς καὶ ὄρεξις, ἐκίνουν,
[3, 9]	ταύτης κυρία τῆς κινήσεως· οἱ	γὰρ	ἐγκρατεῖς ὀρεγόμενοι καὶ ἐπιθυμοῦντες οὐ
[3, 2]	χυμὸν ἄνευ γεύσεως. Τῇ μὲν	γὰρ	ἔλεγον ὀρθῶς, τῇ δ' οὐκ
[3, 7]	λεκτέον δὲ καὶ ὧδε. Ἔστι	γὰρ	ἕν τι, οὕτω δὲ ὡς
[3, 1]	συνεχοῦς, καὶ τοῖς ἰδίοις (ἑκάστη	γὰρ	ἓν αἰσθάνεται αἴσθησις) ὥστε δῆλον
[3, 3]	ἀνομοίου θίξιν ἀπάτην εἶναι, τοῦτο	γὰρ	ἐναντίον τῷ τὸ ὅμοιον τῷ
[3, 9]	θρεπτικὴ δύναμις, δῆλον· ἀεί τε	γὰρ	ἕνεκά του ἡ κίνησις αὕτη,
[3, 6]	ὅταν νοῇ τὸ μῆκος (ἀδιαίρετον	γὰρ	ἐνεργείᾳ) καὶ ἐν χρόνῳ ἀδιαιρέτῳ·
[3, 7]	ὅλως δὲ οὐδὲ χρόνῳ· ἔστι	γὰρ	ἐξ ἐντελεχείᾳ ὄντος πάντα τὰ
[3, 10]	καὶ παρὰ τὸν λογισμόν· ἡ	γὰρ	ἐπιθυμία ὄρεξίς τίς ἐστιν. Νοῦς
[3, 4]	νοοῦν καὶ τὸ νοούμενον· ἡ	γὰρ	ἐπιστήμη ἡ θεωρητικὴ καὶ τὸ
[3, 1]	εἶναι τούτων, οἷον κινήσεως· οὕτω	γὰρ	ἔσται ὥσπερ νῦν τῇ ὄψει
[3, 3]	ἐστιν, ὅταν βουλώμεθα (πρὸ ὀμμάτων	γὰρ	ἔστι τι ποιήσασθαι, ὥσπερ οἱ
[3, 9]	δὲ οὐδὲ τὸ αἰσθητικόν· πολλὰ	γὰρ	ἔστι τῶν ζῴων ἃ αἴσθησιν
[3, 6]	ἡμίσει τί ἐνόει ἑκατέρῳ· οὐ	γὰρ	ἔστιν, ἂν μὴ διαιρεθῇ, ἀλλ'
[3, 3]	ᾧ μὴ καὶ λόγος· φαντασία	γὰρ	ἕτερον καὶ αἰσθήσεως καὶ διανοίας,
[3, 3]	δ' οὐκ ἐφ' ἡμῖν· ἀνάγκη	γὰρ	ἢ ψεύδεσθαι ἢ ἀληθεύειν. Ἔτι
[3, 2]	ἀκουστικοῦ ἀκοὴ ἢ ἄκουσις· διττὸν	γὰρ	ἡ ἀκοή, καὶ διττὸν ὁ
[3, 13]	ζῴου. οὐδὲ δὴ γήϊνον. πάντων	γὰρ	ἡ ἁφὴ τῶν ἁπτῶν ἐστὶν
[3, 9]	διασπᾶν· ἔν τε τῷ λογιστικῷ	γὰρ	ἡ βούλησις γίνεται, καὶ ἐν
[3, 10]	δ' ἕνεκά του πᾶσα· οὗ	γὰρ	ἡ ὄρεξις, αὕτη ἀρχὴ τοῦ
[3, 8]	ὥσπερ ἡ χείρ ἐστιν· καὶ	γὰρ	ἡ χεὶρ ὄργανόν ἐστιν ὀργάνων,
[3, 1]	καὶ μέγεθος καὶ ἀριθμός; εἰ	γὰρ	ἦν ἡ ὄψις μόνη, καὶ
[3, 3]	δῆλον ἐκ τῶνδε. Αἴσθησις μὲν	γὰρ	ἤτοι δύναμις ἢ ἐνέργεια, οἷον
[3, 9]	ἐστιν ὁ κινῶν· ὁ μὲν	γὰρ	θεωρητικὸς οὐθὲν θεωρεῖ πρακτόν, οὐδὲ
[3, 12]	ὅ ἐστι φύσεως ἔργον (πῶς	γὰρ	θρέψεται; τοῖς μὲν γὰρ μονίμοις
[3, 1]	μὴ ἀτελῶν μηδὲ πεπηρωμένων (φαίνεται	γὰρ	καὶ ἡ ἀσπάλαξ ὑπὸ τὸ
[3, 2]	ἄλλων αἰσθήσεων καὶ αἰσθητῶν. Ὥσπερ	γὰρ	καὶ ἡ ποίησις καὶ ἡ
[3, 9]	καὶ ἐγρηγόρσεως, ὕστερον ἐπισκεπτέον· ἔχει	γὰρ	καὶ ταῦτα πολλὴν ἀπορίαν. Ἀλλὰ
[3, 6]	ἀλλ' ᾗ ἐκεῖνα> ἀδιαίρετα· ἔνεστι	γὰρ	κἀν τούτοις τι ἀδιαίρετον, ἀλλ'
[3, 2]	ἄμφω δῆλα εἶναι- οὕτω μὲν	γὰρ	κἂν εἰ τοῦ μὲν ἐγὼ
[3, 9]	τὸ ζῷόν ἐστιν; τὴν μὲν	γὰρ	κατ' αὔξησιν καὶ φθίσιν κίνησιν,
[3, 10]	καὶ διάνοια πρακτική· τὸ ὀρεκτὸν	γὰρ	κι- νεῖ, καὶ διὰ τοῦτο
[3, 10]	δὲ πάντων τὸ ὀρεκτόν· τοῦτο	γὰρ	κινεῖ οὐ κινούμενον, τῷ νοηθῆναι
[3, 7]	ἄλλο εἶδος τοῦτο κινήσεως· ἡ	γὰρ	κίνησις τοῦ ἀτελοῦς ἐνέργεια, ἡ
[3, 1]	ἀέρος καὶ ὕδατος (ἡ μὲν	γὰρ	κόρη ὕδατος, ἡ δ' ἀκοὴ
[3, 4]	δ' ἐστὶν ἵνα γνωρίζῃ (παρεμφαινόμενον	γὰρ	κωλύει τὸ ἀλλότριον καὶ ἀντιφράττει)
[3, 11]	τοῦ καθ' ἕκαστον (ἡ μὲν	γὰρ	λέγει ὅτι δεῖ τὸν τοιοῦτον
[3, 2]	ἐνίων δ' ἀνώνυμον θάτερον· ὅρασις	γὰρ	λέγεται ἡ τῆς ὄψεως ἐνέργεια,
[3, 2]	τῇ δ' οὐκ ὀρθῶς· διχῶς	γὰρ	λεγομένης τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ
[3, 3]	ἤδη ἐνδέχετα διαψεύδεσθαι· ὅτι μὲν	γὰρ	λευκόν, οὐ ψεύδεται, εἰ δὲ
[3, 11]	ἢ οὔ, καὶ ἐπιθυμίαν. Φαίνεται	γὰρ	λύπη καὶ ἡδονὴ ἐνοῦσα, εἰ
[3, 12]	τῷ πορευτικῷ, ἀνάγκη ὑπάρχειν· εἰ	γὰρ	μέλλει σώζεσθαι, οὐ μόνον δεῖ
[3, 9]	φαντασίας καὶ ὀρέξεώς ἐστιν· οὐθὲν	γὰρ	μὴ ὀρεγόμενον ἢ φεῦγον κινεῖται
[3, 3]	καὶ Ἐμπεδοκλῆς εἴρηκε πρὸς παρεὸν	γὰρ	μῆτις ἀέξεται ἀνθρώποισιν" καὶ ἐν
[3, 12]	(πῶς γὰρ θρέψεται; τοῖς μὲν	γὰρ	μονίμοις ὑπάρχει τοῦτο ὅθεν πεφύκασιν,
[3, 8]	ἕτερον φάσεως καὶ ἀποφάσεως· συμπλοκὴ	γὰρ	νοημάτων ἐστὶ τὸ ἀληθὲς ἢ
[3, 3]	βούλεται καὶ τὸ Ὁμήρου τοῖος	γὰρ	νόος ἐστίν" πάντες γὰρ οὗτοι
[3, 10]	χρόνου αἴσθησιν ἔχουσιν (ὁ μὲν	γὰρ	νοῦς διὰ τὸ μέλλον ἀνθέλκειν
[3, 8]	Αὐτὰ μὲν δὴ οὔ· οὐ	γὰρ	ὁ λίθος ἐν τῇ ψυχῇ,
[3, 6]	καὶ ἐν χρόνῳ ἀδιαιρέτῳ· ὁμοίως	γὰρ	ὁ χρόνος διαιρετὸς καὶ ἀδιαίρετος
[3, 12]	ἐν ἅπασι τοῖς ζῶσιν· οὔτε	γὰρ	ὅσων τὸ σῶμα ἁπλοῦν ἐνδέχεται
[3, 2]	τὸ τῇ ὄψει αἰσθάνεσθαι· καὶ	γὰρ	ὅταν μὴ ὁρῶμεν, τῇ ὄψει
[3, 12]	νῦν δ' οὐδέτερον· ἡ μὲν	γὰρ	οὐ μᾶλλον νοήσει, τῷ δ'
[3, 3]	τοῖος γὰρ νόος ἐστίν" πάντες	γὰρ	οὗτοι τὸ νοεῖν σωματικὸν ὥσπερ
[3, 12]	οἷόν τε δὲ ἁπλοῦν· ἁφὴν	γὰρ	οὐχ ἕξει, ἔστι δὲ ἀνάγκη
[3, 12]	μὴν οὐδὲ ἀγένητον· διὰ τί	γὰρ	οὐχ ἕξει; ἢ γὰρ τῇ
[3, 1]	στάσεως, σχήματος, μεγέθους, ἀριθμοῦ· ταῦτα	γὰρ	πάντα {κινήσει} αἰσθανόμεθα, οἷον μέγεθος
[3, 12]	ποιεῖ ἡ φύσις. ἕνεκά του	γὰρ	πάντα ὑπάρχει τὰ φύσει, ἢ
[3, 1]	τῶνδε πιστεύσειεν ἄν τις. Εἰ	γὰρ	παντὸς οὗ ἐστὶν αἴσθησις ἁφὴ
[3, 10]	τιθείη ὡς νόησίν τινα· πολλοὶ	γὰρ	παρὰ τὴν ἐπιστήμην ἀκολουθοῦσι ταῖς
[3, 3]	τὸ φρονεῖν, φανερόν· τοῦ μὲν	γὰρ	πᾶσι μέτεστι, τοῦ δὲ ὀλίγοις
[3, 7]	τοῦ αἰσθητικοῦ ἐνεργείᾳ ποιοῦν· οὐ	γὰρ	πάσχει οὐδ' ἀλλοιοῦται. Διὸ ἄλλο
[3, 10]	νοητικόν, βουλευτικόν, ἔτι ὀρεκτικόν· ταῦτα	γὰρ	πλέον διαφέρει ἀλλήλων ἢ ἐπιθυμητικὸν
[3, 11]	βουλευτικὴ ἐν τοῖς λογιστικοῖς (πότερον	γὰρ	πράξει τόδε ἢ τόδε, λογισμοῦ
[3, 4]	ἢ ἄλλως ἔχοντι κρίνει· ἡ	γὰρ	σὰρξ οὐκ ἄνευ τῆς ὕλης,
[3, 13]	ἐνδέχεται ἄλλην αἴσθησιν ἔχειν (τὸ	γὰρ	σῶμα ἁπτικὸν τὸ ἔμψυχον πᾶν,
[3, 1]	καὶ νῦν αἴσθησιν ἔχομεν (πάντα	γὰρ	τὰ τοῦ ἁπτοῦ ᾗ ἁπτὸν
[3, 9]	ἔχον καὶ τὸ ἄλογον· κατὰ	γὰρ	τὰς διαφορὰς δι' ἃς ταῦτα
[3, 13]	αἰσθήσεως τὰ ζῷα ἀποθνήσκειν· οὔτε	γὰρ	ταύτην ἔχειν οἷόν τε μὴ
[3, 4]	οὐκ ἐπὶ πάντων· ἐπ' ἐνίων	γὰρ	ταὐτόν ἐστι) τὸ σαρκὶ εἶναι
[3, 12]	τί γὰρ οὐχ ἕξει; ἢ	γὰρ	τῇ ψυχῇ βέλτιον ἢ τῷ
[3, 5]	τῇ οὐσίᾳ ὢν ἐνέργεια· ἀεὶ	γὰρ	τιμιώτερον τὸ ποιοῦν τοῦ πάσχοντος
[3, 2]	οὐχ οἷόν τε; δυνάμει μὲν	γὰρ	τὸ αὐτὸ καὶ ἀδιαίρετον τἀναντία,
[3, 2]	ἐν κεχωρισμένῳ χρόνῳ, ἐντεῦθεν. Ὥσπερ	γὰρ	τὸ αὐτὸ λέγει ὅτι ἕτερον
[3, 12]	γενέσεως καὶ μέχρι φθορᾶς· ἀνάγκη	γὰρ	τὸ γενόμενον αὔξησιν ἔχειν καὶ
[3, 2]	ἓν λέγειν ὅτι ἕτερον· ἕτερον	γὰρ	τὸ γλυκὺ τοῦ λευκοῦ· λέγει
[3, 12]	δὲ ἐκ τῶνδε δῆλον. ἐπεὶ	γὰρ	τὸ ζῷον σῶμα ἔμψυχόν ἐστι,
[3, 10]	ἐπιθυμία διὰ τὸ ἤδη· φαίνεται	γὰρ	τὸ ἤδη ἡδὺ καὶ ἁπλῶς
[3, 10]	καὶ κινούμενον τὸ ὀρεκτικόν (κινεῖται	γὰρ	τὸ κινούμενον ᾗ ὀρέγεται, καὶ
[3, 12]	αὐτὸ δ' ὑπ' ἐκείνου. ὥσπερ	γὰρ	τὸ κινοῦν κατὰ τόπον μέχρι
[3, 10]	αὐτό- οἷον ὁ γιγγλυμός· ἐνταῦθα	γὰρ	τὸ κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον
[3, 3]	καὶ ὑπόληψις, φανερόν. Τοῦτο μὲν	γὰρ	τὸ πάθος ἐφ' ἡμῖν ἐστιν,
[3, 2]	ποιητέον. Ἔχει δ' ἀπορίαν· εἰ	γὰρ	τὸ τῇ ὄψει αἰσθάνεσθαί ἐστιν
[3, 4]	εἰ νοητὸς καὶ αὐτός; ἢ	γὰρ	τοῖς ἄλλοις νοῦς ὑπάρξει, εἰ
[3, 3]	τοῦ ἠπατῆσθαι αὐτοὺς λέγειν, οἰκειότερον	γὰρ	τοῖς ζῴοις, καὶ πλείω χρόνον
[3, 2]	ἢ γλυκὺ ἢ ἁλμυρόν, ἡδέα	γὰρ	τότε· ὅλως δὲ μᾶλλον τὸ
[3, 2]	τῷ κατὰ δύναμιν εἶναι· ἡ	γὰρ	τοῦ ποιητικοῦ καὶ κινητικοῦ ἐνέργεια
[3, 3]	αἰσθάνεσθαί τι εἶναι (ἐν ἀμφοτέροις	γὰρ	τούτοις κρίνει τι ἡ ψυχὴ
[3, 4]	ὥσπερ τὰ νοητά. Ἐπὶ μὲν	γὰρ	τῶν ἄνευ ὕλης τὸ αὐτό
[3, 4]	μὲν οὐχ ὑπάρξει νοῦς (ἄνευ	γὰρ	ὕλης δύναμις ὁ νοῦς τῶν
[3, 13]	ἀναιρεῖ τὸ ζῷον· παντὸς μὲν	γὰρ	ὑπερβολὴ αἰσθητοῦ ἀναιρεῖ τὸ αἰσθητήριον,
[3, 3]	οἷον ἐπιστήμη ἢ νοῦς· ἔστι	γὰρ	φαντασία καὶ ψευδής. Λείπεται ἄρα
[3, 8]	ἅμα φάντασμά τι θεωρεῖν· τὰ	γὰρ	φαντάσματα ὥσπερ αἰσθήματά ἐστι, πλὴν
[3, 6]	χρόνον προσεννοῶν {καὶ} συντίθησι. Τὸ	γὰρ	ψεῦδος ἐν συνθέσει ἀεί· καὶ
[3, 10]	ὄντα, μεγέθει δ' ἀχώριστα. Πάντα	γὰρ	ὤσει καὶ ἕλξει κινεῖται· διὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/07/2010