Livre, chapitres |
[3, 3] |
τὸ
νοεῖν
καὶ
τὸ
φρονεῖν
|
ὥσπερ |
αἰσθάνεσθαί
τι
εἶναι
(ἐν
ἀμφοτέροις |
[3, 8] |
τι
θεωρεῖν·
τὰ
γὰρ
φαντάσματα
|
ὥσπερ |
αἰσθήματά
ἐστι,
πλὴν
ἄνευ
ὕλης. |
[3, 3] |
δὲ
τὴν
φαντασίαν
ὡσαύτως
ἔχομεν
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
θεώμενοι
ἐν
γραφῇ |
[3, 12] |
πάλιν
οὗτος
τὴν
ὄψιν
κινεῖ,
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
τὸ
ἐν
τῷ |
[3, 12] |
διὸ
καὶ
ἡ
γεῦσίς
ἐστιν
|
ὥσπερ |
ἁφή
τις·
τροφῆς
γάρ
ἐστιν, |
[3, 12] |
κινεῖσθαι,
αὐτὸ
δ'
ὑπ'
ἐκείνου.
|
ὥσπερ |
γὰρ
τὸ
κινοῦν
κατὰ
τόπον |
[3, 7] |
δὲ
ἐν
ἀφαιρέσει
λεγόμενα
νοεῖ>
|
ὥσπερ, |
εἴ
τις>
τὸ
σιμὸν
ᾗ |
[3, 10] |
τὴν
κίνησιν.
Ὅλως
μὲν
οὖν,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
ᾗ
ὀρεκτικὸν
τὸ
ζῷον, |
[3, 11] |
Ἡ
μὲν
οὖν
αἰσθητικὴ
φαντασία,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις |
[3, 13] |
ἄλλας
αἰσθήσεις
ἔχει
τὸ
ζῷον,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
οὐ
τοῦ
εἶναι
ἕνεκα |
[3, 13] |
σῶμα
ἁπτικὸν
τὸ
ἔμψυχον
πᾶν,
|
ὥσπερ |
εἴρηται)
τὰ
δὲ
ἄλλα
ἔξω |
[3, 1] |
ἂν
ᾐσθανόμεθα
ἀλλ'
ἢ
οὕτως
|
ὥσπερ |
εἴρηται
{τὸν
Κλέωνος
υἱὸν
ἡμᾶς |
[3, 5] |
τὸ
νοητὸν
ὑπάρξει.
~Ἐπεὶ
δ'
|
{ὥσπερ} |
ἐν
ἁπάσῃ
τῇ
φύσει
ἐστὶ |
[3, 4] |
ἂν
νοῇ·
δυνάμει
δ'
οὕτως
|
ὥσπερ |
ἐν
γραμματείῳ
ᾧ
μηθὲν
ἐνυπάρχει |
[3, 10] |
καὶ
ἕλξει
κινεῖται·
διὸ
δεῖ,
|
ὥσπερ |
ἐν
κύκλῳ,
μένειν
τι,
καὶ |
[3, 6] |
ἀληθές
σύνθεσίς
τις
ἤδη
νοημάτων
|
ὥσπερ |
ἓν
ὄντων-
καθάπερ
Ἐμπεδοκλῆς
ἔφη |
[3, 3] |
ἡ
ψυχή·
διὸ
ἀνάγκη
ἤτοι,
|
ὥσπερ |
ἔνιοι
λέγουσι,
πάντα
τὰ
φαινόμενα |
[3, 6] |
καὶ
τὸ
οὕτως
ἀδιαίρετον,
δηλοῦται
|
ὥσπερ |
ἡ
στέρησις.
Καὶ
ὅμοιος
ὁ |
[3, 8] |
τὸ
εἶδος·
ὥστε
ἡ
ψυχὴ
|
ὥσπερ |
ἡ
χείρ
ἐστιν·
καὶ
γὰρ |
[3, 2] |
αἴσθησις
καὶ
ἡ
νόησις.
Ἀλλ'
|
ὥσπερ |
ἣν
καλοῦσί
τινες
στιγμήν,
ᾗ |
[3, 3] |
τὸ
αἰσθάνεσθαι
ταὐτὸν
εἶναί
φασιν-
|
ὥσπερ |
καὶ
Ἐμπεδοκλῆς
εἴρηκε
πρὸς
παρεὸν |
[3, 3] |
φρονεῖν
τῷ
ὁμοίῳ
τὸ
ὅμοιον,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐν
τοῖς
κατ'
ἀρχὰς |
[3, 6] |
μὲν
φάσις
τι
κατά
τινος,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἡ
ἀπόφασις,
καὶ
ἀληθὴς |
[3, 11] |
δὲ
πῶς
ἂν
ἐνείη;
ἢ
|
ὥσπερ |
καὶ
κινεῖται
ἀορίστως,
καὶ
ταῦτ' |
[3, 7] |
ἑνὶ
εἴη
ὑπάρχοντα,
οὕτως
ἕξει,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
ΔΒ,
τὸ
αὐτὸ |
[3, 13] |
ἡ
ἁφὴ
τῶν
ἁπτῶν
ἐστὶν
|
ὥσπερ |
μεσότης,
καὶ
δεκτικὸν
τὸ
αἰσθητήριον |
[3, 1] |
οἷον
κινήσεως·
οὕτω
γὰρ
ἔσται
|
ὥσπερ |
νῦν
τῇ
ὄψει
τὸ
γλυκὺ |
[3, 3] |
ὀμμάτων
γὰρ
ἔστι
τι
ποιήσασθαι,
|
ὥσπερ |
οἱ
ἐν
τοῖς
μνημονικοῖς
τιθέμενοι |
[3, 7] |
τῇ
ψυχῇ
φαντάσμασιν
ἢ
νοήμασιν,
|
ὥσπερ |
ὁρῶν,
λογίζεται
καὶ
βουλεύεται
τὰ |
[3, 11] |
ἐκείνην,
ὁτὲ
δ'
ἐκείνη
ταύτην,
|
ὥσπερ |
σφαῖρα
σφαῖραν>
ἡ
ὄρεξις
τὴν |
[3, 4] |
Καὶ
αὐτὸς
δὲ
νοητός
ἐστιν
|
ὥσπερ |
τὰ
νοητά.
Ἐπὶ
μὲν
γὰρ |
[3, 4] |
ἕξει,
ὃ
ποιεῖ
νοητὸν
αὐτὸν
|
ὥσπερ |
τἆλλα.
Ἢ
τὸ
μὲν
πάσχειν |
[3, 4] |
Εἰ
δή
ἐστι
τὸ
νοεῖν
|
ὥσπερ |
τὸ
αἰσθάνεσθαι,
ἢ
πάσχειν
τι |
[3, 3] |
γὰρ
οὗτοι
τὸ
νοεῖν
σωματικὸν
|
ὥσπερ |
τὸ
αἰσθάνεσθαι
ὑπολαμβάνουσιν,
καὶ
αἰσθάνεσθαί |
[3, 4] |
μὴ
τοῦτο,
καὶ
ὁμοίως
ἔχειν,
|
ὥσπερ |
τὸ
αἰσθητικὸν
πρὸς
τὰ
αἰσθητά, |
[3, 6] |
οὐ
τὶ
κατά
τινος·
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
τὸ
ὁρᾶν
τοῦ
ἰδίου
ἀληθές, |
[3, 4] |
οὐκ
ἄνευ
τῆς
ὕλης,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
τὸ
σιμόν,
τόδε
ἐν
τῷδε. |
[3, 4] |
θερμός,
κἂν
ὄργανόν
τι
εἴη,
|
ὥσπερ |
τῷ
αἰσθητικῷ·
νῦν
δ'
οὐθὲν |
[3, 4] |
ἐπεὶ
πάντα
νοεῖ,
ἀμιγῆ
εἶναι,
|
ὥσπερ |
φησὶν
Ἀναξαγόρας,
ἵνα
κρατῇ,
τοῦτο |
[3, 4] |
καὶ
μηθενὶ
μηθὲν
ἔχει
κοινόν,
|
ὥσπερ |
φησὶν
Ἀναξαγόρας,
πῶς
νοήσει,
εἰ |