Livre, chapitres |
[3, 2] |
οὖν
ἀδιαίρετον,
ἓν
τὸ
κρῖνόν
|
ἐστι |
καὶ
ἅμα,
ᾗ
δὲ
διαιρετὸν |
[3, 3] |
Περὶ
μὲν
οὖν
φαντασίας,
τί
|
ἐστι |
καὶ
διὰ
τί
ἐστιν,
εἰρήσθω |
[3, 2] |
ἡ
ἀκοὴ
ἔστιν
ὡς
ἕν
|
ἐστι |
{καὶ
ἔστιν
ὡς
οὐχ
ἓν |
[3, 2] |
τῆς
αἰσθήσεως
ἡ
αὐτὴ
μέν
|
ἐστι |
καὶ
μία,
τὸ
δ'
εἶναι |
[3, 3] |
δ'
ἡ
ὄψις
μάλιστα
αἴσθησίς
|
ἐστι, |
καὶ
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
τοῦ |
[3, 6] |
αὐτὸ
ἑαυτὸ
γινώσκει
καὶ
ἐνέργειά
|
ἐστι |
καὶ
χωριστόν.
Ἔστι
δ'
ἡ |
[3, 6] |
πᾶς,
ἀλλ'
ὁ
τοῦ
τί
|
ἐστι |
κατὰ
τὸ
τί
ἦν
εἶναι |
[3, 8] |
ἡ
ψυχὴ
τὰ
ὄντα
πώς
|
ἐστι |
πάντα·
ἢ
γὰρ
αἰσθητὰ
τὰ |
[3, 8] |
τὰ
γὰρ
φαντάσματα
ὥσπερ
αἰσθήματά
|
ἐστι, |
πλὴν
ἄνευ
ὕλης.
Ἔστι
δ' |
[3, 12] |
γὰρ
τὸ
ζῷον
σῶμα
ἔμψυχόν
|
ἐστι, |
σῶμα
δὲ
ἅπαν
ἁπτόν,
{ἁπτὸν |
[3, 4] |
διῄρηται
πρότερον,
ὅτι
δυνάμει
πώς
|
ἐστι |
τὰ
νοητὰ
ὁ
νοῦς,
ἀλλ' |
[3, 8] |
εἴδεσι
τοῖς
αἰσθητοῖς
τὰ
νοητά
|
ἐστι, |
τά
τε
ἐν
ἀφαιρέσει
λεγόμενα |
[3, 3] |
ὀρθῶς
τἀναντία
τούτων-
οὐδὲ
τοῦτό
|
ἐστι |
ταὐτὸ
τῷ
αἰσθάνεσθαι·
ἡ
μὲν |
[3, 9] |
δὲ
τοῦ
κινοῦντος,
τί
ποτέ
|
ἐστι |
τῆς
ψυχῆς,
σκεπτέον,
πότερον
ἕν |
[3, 3] |
ὅτι
μὲν
οὖν
οὐ
ταὐτόν
|
ἐστι |
τὸ
αἰσθάνεσθαι
καὶ
τὸ
φρονεῖν, |
[3, 8] |
καὶ
τὸ
ἐπιστημονικὸν
δυνάμει
ταὐτά
|
ἐστι, |
τὸ
μὲν
τὸ>
ἐπιστητὸν
τὸ |
[3, 4] |
γίνεται
τὸ
νοεῖν.
Εἰ
δή
|
ἐστι |
τὸ
νοεῖν
ὥσπερ
τὸ
αἰσθάνεσθαι, |
[3, 4] |
τῶν
ἄνευ
ὕλης
τὸ
αὐτό
|
ἐστι |
τὸ
νοοῦν
καὶ
τὸ
νοούμενον· |
[3, 10] |
διάνοια
κινεῖ,
ὅτι
ἀρχὴ
αὐτῆς
|
ἐστι |
τὸ
ὀρεκτόν.
Καὶ
ἡ
φαντασία |
[3, 3] |
οὐδὲ
τὸ
νοεῖν,
ἐν
ᾧ
|
ἐστι |
τὸ
ὀρθῶς
καὶ
τὸ
μὴ |
[3, 4] |
πάντων·
ἐπ'
ἐνίων
γὰρ
ταὐτόν
|
ἐστι) |
τὸ
σαρκὶ
εἶναι
καὶ
σάρκα |
[3, 6] |
Καὶ
τοῦθ'
ὁμοίως
ἐν
ἅπαντί
|
ἐστι |
τῷ
συνεχεῖ,
καὶ
χρόνῳ
καὶ |
[3, 1] |
σῶμα,
καὶ
πάθος
ὃ
μηθενός
|
ἐστι |
τῶν
ἐνταῦθα
σωμάτων,
οὐδεμία
ἂν |
[3, 12] |
τέλος
οὐκ
ἂν
ἔλθοι,
ὅ
|
ἐστι |
φύσεως
ἔργον
(πῶς
γὰρ
θρέψεται; |
[3, 2] |
μὲν
οὖν
τοῦ
ψοφητικοῦ
ἐνέργειά
|
ἐστι |
ψόφος
ἢ
ψόφησις,
ἡ
δὲ |