Livre, Pages |
[2, 8] |
ἀὴρ
ἀπωσθῇ,
ὥσπερ
σφαῖρα.
Ἔοικε
|
δ' |
ἀεὶ
γίνεσθαι
ἠχώ,
ἀλλ'
οὐ |
[2, 12] |
τὸ
μὲν
ὀσμᾶσθαι
αἰσθάνεσθαι,
ὁ
|
δ' |
ἀὴρ
παθὼν
ταχέως
αἰσθητὸς
γίνεται; |
[2, 2] |
κινούμενα
μηδ'
ἀλλάττοντα
τόπον,
ἔχοντα
|
δ' |
αἴσθησιν,
ζῷα
λέγομεν
καὶ
οὐ |
[2, 2] |
κίνησιν
τὴν
κατὰ
τόπον,
εἰ
|
δ' |
αἴσθησιν,
καὶ
φαντασίαν
καὶ
ὄρεξιν· |
[2, 3] |
τρέφεται
τὰ
ζῶντα
πάντα,
τούτων
|
δ' |
αἴσθησις
ἁφή,
τῶν
δ'
ἄλλων |
[2, 5] |
κοινῇ
περὶ
πάσης
αἰσθήσεως.
Ἡ
|
δ' |
αἴσθησις
ἐν
τῷ
κινεῖσθαί
τε |
[2, 3] |
τῶν
αἰσθήσεων,
τὴν
ἁφήν·
ᾧ
|
δ' |
αἴσθησις
ὑπάρχει,
τούτῳ
ἡδονή
τε |
[2, 5] |
ἀλλοιοῦσθαι
ὡς
κυρίοις
ὀνόμασιν.
Τὸ
|
δ' |
αἰσθητικὸν
δυνάμει
ἐστὶν
οἷον
τὸ |
[2, 5] |
ἕξεις
καὶ
τὴν
φύσιν.
Οῦ
|
δ' |
αἰσθητικοῦ
ἡ
μὲν
πρώτη
μεταβολὴ |
[2, 3] |
τὸ
αἰσθητικὸν
οὐκ
ἔστιν·
τοῦ
|
δ' |
αἰσθητικοῦ
χωρίζεται
τὸ
θρεπτικὸν
ἐν |
[2, 7] |
ἀδυνατεῖ
ὀσμᾶσθαι
μὴ
ἀναπνέοντα.
Ἡ
|
δ' |
αἰτία
καὶ
περὶ
τούτων
ὕστερον |
[2, 2] |
ἁπτικὴν
αἴσθησιν
ἔχοντα·
δι'
ἣν
|
δ' |
αἰτίαν
ἑκάτερον
τούτων
συμβέβηκεν,
ὕστερον |
[2, 3] |
ἀνθρώπου
ἢ
θηρίου.
Διὰ
τίνα
|
δ' |
αἰτίαν
τῷ
ἐφεξῆς
οὕτως
ἔχουσι, |
[2, 2] |
διαφορὰν
τῶν
ζῴων)
διὰ
τίνα
|
δ' |
αἰτίαν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον.
Παραπλήσιον
δὲ |
[2, 7] |
οὐ
φαίνεται
δέ·
δι'
ἣν
|
δ' |
αἰτίαν,
ὕστερον
ἔσται
δῆλον.
Τὸ |
[2, 8] |
ἐντὸς
ὡς
ἀναγκαῖον
ὄν>
(τὸ
|
δ' |
αἴτιον
ἐν
ἑτέροις
εἰρήσεται)
καὶ |
[2, 2] |
μὲν
τῶν
ἄλλων
δυνατόν,
τὰ
|
δ' |
ἄλλα
τούτου
ἀδύνατον
ἐν
τοῖς |
[2, 11] |
ἡ
ἁφὴ
τῷ
ἅπτεσθαι,
αἱ
|
δ' |
ἄλλαι
ἄποθεν.
Τὸ
δ'
οὐκ |
[2, 3] |
τούτων
δ'
αἴσθησις
ἁφή,
τῶν
|
δ' |
ἄλλων
αἰσθητῶν
κατὰ
συμβεβηκός.
Οὐθὲν |
[2, 8] |
γὰρ
ὀξὺ
οἷον
κεντεῖ,
τὸ
|
δ' |
ἀμβλὺ
οἷον
ὠθεῖ,
διὰ
τὸ |
[2, 4] |
τὸ
πρῶτον,
ἔχει
διαφοράν.
Εἰ
|
δ' |
ἄμφω,
ἀλλ'
ἡ
μὲν
ἄπεπτος |
[2, 11] |
μηδέτερον
αὐτῶν
εἶναι
ἐνεργείᾳ,
δυνάμει
|
δ' |
ἄμφω
(οὕτω
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[2, 12] |
πάσχειν
μετὰ
τῆς
ὕλης.
Ἀπορήσειε
|
δ' |
ἄν
τις
εἰ
πάθοι
ἄν |
[2, 11] |
διὰ
τὸ
μὴ
ἀντιστρέφειν.
Ἀπορήσειε
|
δ' |
ἄν
τις,
εἰ
πᾶν
σῶμα |
[2, 10] |
ἐμβληθέντος
τοῦ
γλυκέος,
οὐκ
ἦν
|
δ' |
ἂν
ἡ
αἴσθησις
ἡμῖν
διὰ |
[2, 3] |
ψυχὴ
παρὰ
τὰς
εἰρημένας.
Γένοιτο
|
δ' |
ἂν
καὶ
ἐπὶ
τῶν
σχημάτων |
[2, 4] |
τὸ
δὲ
κινούμενον
μόνον.
Πᾶσαν
|
δ' |
ἀναγκαῖον
τροφὴν
δύνασθαι
πέττεσθαι,
ἐργάζεται |
[2, 3] |
θρεπτικὸν
ἐν
τοῖς
φυτοῖς.
Πάλιν
|
δ' |
ἄνευ
μὲν
τοῦ
ἁπτικοῦ
τῶν |
[2, 3] |
ἄλλων
αἰσθήσεων
οὐδεμία
ὑπάρχει,
ἁφὴ
|
δ' |
ἄνευ
τῶν
ἄλλων
ὑπάρχει·
πολλὰ |
[2, 9] |
πάντα
μὲν
ὁμοίως
ὀσμᾶται,
ὁ
|
δ' |
ἄνθρωπος
ἀναπνέων
μέν,
μὴ
ἀναπνέων |
[2, 7] |
μεταξὺ
ψόφων
μὲν
ἀήρ,
ὀσμῆς
|
δ' |
ἀνώνυμον·
κοινὸν
γάρ
τι
πάθος |
[2, 5] |
οὕτως
ἔχει
(τὸ
αἰσθητικόν.
Ἐπεὶ
|
δ' |
ἀνώνυμος
αὐτῶν
ἡ
διαφορά,
διώρισται |
[2, 5] |
ἐνεργεῖν,
ἄλλον
τρόπον.
Οὐκ
ἔστι
|
δ' |
ἁπλοῦν
οὐδὲ
τὸ
πάσχειν,
ἀλλὰ |
[2, 5] |
τοῦ
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν.
Ἔχει
|
δ' |
ἀπορίαν
διὰ
τί
καὶ
τῶν |
[2, 11] |
ἁπτὰ
αἰσθητὰ
πλείω
εἶναι.
Ἔχει
|
δ' |
ἀπορίαν
πότερον
πλείους
εἰσὶν
ἢ |
[2, 10] |
ἐν
ὑγρῷ
ὡς
ὕλῃ·
τοῦτο
|
δ' |
ἁπτόν
τι.
Διὸ
κἂν
εἰ |
[2, 12] |
τε
πάσχειν
ὑπ'
ὀσμῆς
(ὁ
|
δ' |
αὐτὸς
λόγος
καὶ
ἐπὶ
τῶν |
[2, 7] |
ὑπὸ
τούτου
γίνεται
διαφανές.
Ὁ
|
δ' |
αὐτὸς
λόγος
καὶ
περὶ
ψόφου |
[2, 6] |
ψόφου
καὶ
γεῦσις
χυμοῦ,
ἡ
|
δ' |
ἁφὴ
πλείους
{μὲν}
ἔχει
διαφοράς, |
[2, 10] |
ἐπ'
ἄλλων
τὸ
ἀδύνατον,
τὸ
|
δ' |
ἐὰν
πεφυκὸς
μὴ
ἔχῃ
ἢ |
[2, 11] |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
πόρρωθεν,
τὰ
|
δ' |
ἐγγύθεν,
διὸ
λανθάνει·
ἐπεὶ
αἰσθανόμεθά |
[2, 10] |
πλήρει
τοιαύτης
ὑγρότητος
αἰσθάνεσθαι.
Τὰ
|
δ' |
εἴδη
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ |
[2, 1] |
ἡ
μὲν
ὕλη
δύναμις,
τὸ
|
δ' |
εἶδος
ἐντελέχεια,
καὶ
τοῦτο
διχῶς, |
[2, 10] |
ἢ
φθαρτικὸν
τῆς
γεύσεως.
Δοκεῖ
|
δ' |
εἶναι
ἀρχὴ
τὸ
ποτὸν
καὶ |
[2, 12] |
Ἔστι
μὲν
οὖν
ταὐτόν,
τὸ
|
δ' |
εἶναι
ἕτερον·
μέγεθος
μὲν
γὰρ |
[2, 4] |
δυνάμεις
τῷ
ἔργῳ
τούτῳ.
Δοκεῖ
|
δ' |
εἶναι
ἡ
τροφὴ
τὸ
ἐναντίον |
[2, 3] |
ἐνίοις
δὲ
μία
μόνη.
Δυνάμεις
|
δ' |
εἴπομεν
θρεπτικόν,
αἰσθητικόν,
ὀρεκτικόν,
κινητικὸν |
[2, 8] |
οὐ
γίνεται
ἄνευ
φορᾶς.
Ὥσπερ
|
δ' |
εἴπομεν,
οὐ
τῶν
τυχόντων
πληγὴ |
[2, 5] |
ἑτέραν
ἐπωνυμίαν
ἔχειν
δίκαιον·
τὸ
|
δ' |
ἐκ
δυνάμει
ὄντος
μανθάνον
καὶ |
[2, 5] |
ἐξ
ἐναντίας
μεταβαλὼν
ἕξεως,
ὁ
|
δ' |
ἐκ
τοῦ
ἔχειν
τὴν
ἀριθμητικὴν |
[2, 12] |
τις
καὶ
δύναμις
ἐκείνου.
Φανερὸν
|
δ' |
ἐκ
τούτων
καὶ
διὰ
τί |
[2, 2] |
καὶ
ὑπογεγράφθω
περὶ
ψυχῆς.
~(Ἐπεὶ
|
δ' |
ἐκ
τῶν
ἀσαφῶν
μὲν
φανερωτέρων |
[2, 3] |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
πάντα,
οἷς
|
δ' |
ἐκείνων
ἕκαστον,
οὐ
πᾶσι
λογισμός, |
[2, 5] |
δ'
ἐπιστήμη
τῶν
καθόλου·
ταῦτα
|
δ' |
ἐν
αὐτῇ
πώς
ἐστι
τῇ |
[2, 4] |
τοῦτ'
ἔστιν
αὐτῆς
τέλος.
Τοιοῦτον
|
δ' |
ἐν
τοῖς
ζῴοις
ἡ
ψυχὴ |
[2, 8] |
ἡ
τούτου
κίνησις
ψόφος.
Ὁ
|
δ' |
ἐν
τοῖς
ὠσὶν
ἐγκατῳκοδόμηται
πρὸς |
[2, 4] |
ἀριθμῷ
μὲν
οὐχ
ἕν,
εἴδει
|
δ' |
ἕν.
Ἔστι
δὲ
ἡ
ψυχὴ |
[2, 8] |
τῇ
ἀναπνοῇ
ὁ
φάρυγξ·
οὗ
|
δ' |
ἕνεκα
τὸ
μόριόν
ἐστι
τοῦτο, |
[2, 2] |
ἄλλων
ἕκαστον
τῶν
εἰρημένων.
Ἔτι
|
δ' |
ἐνίοις
μὲν
τῶν
ζῴων
ἅπανθ' |
[2, 7] |
τοῦ
κατ'
ἐνέργειαν
διαφανοῦς)
ἡ
|
δ' |
ἐντελέχεια
τοῦ
διαφανοῦς
φῶς
ἐστιν. |
[2, 11] |
ἅμ'
ἄμφω
συνέβη
πληγῆναι.
Ὅλως
|
δ' |
ἔοικεν
ἡ
σὰρξ
καὶ
ἡ |
[2, 7] |
τούτου
τῶν
αἰσθητηρίων
ἑκάτερον·
ὅταν
|
δ' |
ἐπ'
αὐτό
τις
ἐπιθῇ
τὸ |
[2, 7] |
διαστήματι
λάθοι
ἄν,
ἀπ'
ἀνατολῆς
|
δ' |
ἐπὶ
δυσμὰς
τὸ
λανθάνειν
μέγα |
[2, 2] |
τούτων
συμβέβηκεν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
Νῦν
|
δ' |
ἐπὶ
τοσοῦτον
εἰρήσθω
μόνον,
ὅτι |
[2, 3] |
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ὕστερον,
νῦν
|
δ' |
ἐπὶ
τοσοῦτον
εἰρήσθω,
ὅτι
τῶν |
[2, 7] |
ταῦτα
ὁρᾶται,
ἄλλος
λόγος·
νῦν
|
δ' |
ἐπὶ
τοσοῦτον
φανερόν
ἐστιν,
ὅτι |
[2, 2] |
ἀδύνατον
ἐν
τοῖς
θνητοῖς.
Φανερὸν
|
δ' |
ἐπὶ
τῶν
φυομένων·
οὐδεμία
γὰρ |
[2, 3] |
Περὶ
δὲ
φαντασίας
ἄδηλον,
ὕστερον
|
δ' |
ἐπισκεπτέον.
Ἐνίοις
δὲ
πρὸς
τούτοις |
[2, 5] |
ἡ
κατ'
ἐνέργειαν
αἴσθησις,
ἡ
|
δ' |
ἐπιστήμη
τῶν
καθόλου·
ταῦτα
δ' |
[2, 8] |
(διὸ
καὶ
πλείοσιν
ὑπάρχει)
ἡ
|
δ' |
ἑρμηνεία
ἕνεκα
τοῦ
εὖ,
οὕτω |
[2, 4] |
τι
ἔσται
τὸ
κωλύον·
εἰ
|
δ' |
ἔσται,
τοῦτ'
ἔστιν
ἡ
ψυχή, |
[2, 11] |
ἐστὶ
τὸ
τρίτον
μέγεθος,
ὧν
|
δ' |
ἐστὶ
δύο
σωμάτων
μεταξὺ
σῶμά |
[2, 8] |
ἤ
τινι
ἑτέρῳ
τοιούτῳ,
φωνὴ
|
δ' |
ἐστὶ
ζῴου
ψόφος
οὐ
τῷ |
[2, 1] |
δ'
οὕτως
ὡς
συνθέτη.
Ἐπεὶ
|
δ' |
ἐστὶ
καὶ
σῶμα
καὶ
τοιόνδε, |
[2, 7] |
πυρώδη
φαινόμενα
καὶ
λάμποντα
(ἀνώνυμα
|
δ' |
ἐστὶ
ταῦτα
ἑνὶ
ὀνόματι)
οἷον |
[2, 11] |
ἁφῇ,
οὐκ
ἔστιν
ἔνδηλον.
Πότερον
|
δ' |
ἐστὶ
τὸ
αἰσθητήριον
ἐντός,
ἢ |
[2, 7] |
ψόφου
δὲ
τὸ
ἄψοφον.
Ἄχρουν
|
δ' |
ἐστὶ
τὸ
διαφανὲς
καὶ
τὸ |
[2, 7] |
γὰρ
ὁρατόν
ἐστι
χρῶμα,
τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶ
τὸ
ἐπὶ
τοῦ
καθ' |
[2, 11] |
τοῦ
ἁπτοῦ
καὶ
ἀνάπτου·
ἄναπτον
|
δ' |
ἐστὶ
τό
τε
μικρὰν
ἔχον |
[2, 11] |
πᾶν
σῶμα
βάθος
ἔχει,
τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶ
τὸ
τρίτον
μέγεθος,
ὧν |
[2, 7] |
ὄψις,
τοῦτ'
ἐστὶν
ὁρατόν,
ὁρατὸν
|
δ' |
ἐστὶ
χρῶμά
τε
καὶ
ὃ |
[2, 1] |
ἦν,
ἀλλ'
ἢ
ὁμωνύμως,
νῦν
|
δ' |
ἔστι
πέλεκυς.
Οὐ
γὰρ
τοιούτου |
[2, 4] |
ψυχὴ
γεννητικὴ
οἷον
αὐτό.
Ἐπεὶ
|
δ' |
ἔστι
τρία,
Α
τὸ
τρεφόμενον |
[2, 4] |
τροφῆς
οὐ
δύναται
εἶναι.
{Ἐπεὶ
|
δ' |
ἔστι
τρία,
τὸ
τρεφόμενον
καὶ |
[2, 8] |
τι
καὶ
ἔν
τινι,
τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶν
ἀήρ,
εὐλόγως
ἂν
φωνοίη |
[2, 8] |
λεῖα,
ὅτι
δύναται
ψοφῆσαι
(τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶν
αὐτοῦ
μεταξὺ
καὶ
τῆς |
[2, 4] |
εἰς
ἐνέργειαν
ἐξ
ἀργίας.
Πότερον
|
δ' |
ἐστὶν
ἡ
τροφὴ
τὸ
τελευταῖον |
[2, 8] |
εἶναι
κενὸν
ὁ
ἀήρ,
οὗτος
|
δ' |
ἐστὶν
ὁ
ποιῶν
ἀκούειν,
ὅταν |
[2, 4] |
τροφὴ
τί
ἐστιν
εἴρηται·
διασαφητέον
|
δ' |
ἐστὶν
ὕστερον
περὶ
αὐτῆς
ἐν |
[2, 8] |
τύπτον;
ἢ
καὶ
ἄμφω,
τρόπον
|
δ' |
ἕτερον;
ἔστι
γὰρ
ὁ
ψόφος |
[2, 4] |
καὶ
οὐ
κατὰ
συμβεβηκός.
Ἔστι
|
δ' |
ἕτερον
τροφῇ
καὶ
αὐξητικῷ
εἶναι· |
[2, 4] |
λόγον.
Εἰ
δ'
οὕτως,
τούτων
|
δ' |
ἔτι
πρότερα
τὰ
ἀντικείμενα
δεῖ |
[2, 3] |
εἶδος,
ἀφέντας
τὸν
τοιοῦτον.
(Παραπλησίως
|
δ' |
ἔχει
τῷ
περὶ
τῶν
σχημάτων |
[2, 4] |
τροφὴ
τὸ
δὲ
τρεφόμενον.
Ἀπορίαν
|
δ' |
ἔχει·
φασὶ
γὰρ
οἱ
μὲν |
[2, 8] |
ψόφον,
οἷον
σπόγγον,
ἔρια,
τὰ
|
δ' |
ἔχειν,
οἷον
χαλκὸν
καὶ
ὅσα |
[2, 9] |
εἶναι
αὐτὴν
ἁφήν
τινα,
ταύτην
|
δ' |
ἔχειν
τὴν
αἴσθησιν
τὸν
ἄνθρωπον |
[2, 4] |
λόγου
μᾶλλον
ἢ
ὕλης.
Ἐπεὶ
|
δ' |
ἡ
αὐτὴ
δύναμις
τῆς
ψυχῆς |
[2, 1] |
ὕπνος
καὶ
ἐγρήγορσίς
ἐστιν,
ἀνάλογον
|
δ' |
ἡ
μὲν
ἐγρήγορσις
τῷ
θεωρεῖν, |
[2, 2] |
σώματος
ἢ
καὶ
ὅλῳ,
τούτων
|
δ' |
ἡ
μὲν
ἐπιστήμη
τε
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
ἐξ
ἀμφοῖν,
τούτων
|
δ' |
ἡ
μὲν
ὕλη
δύναμις,
τὸ |
[2, 1] |
τρίτον
τὸ
ἐκ
τούτων.
Ἔστι
|
δ' |
ἡ
μὲν
ὕλη
δύναμις,
τὸ |
[2, 9] |
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
ἀδύνατον.
Ἔστι
|
δ' |
ἡ
ὀσμὴ
τοῦ
ξηροῦ
(ὥσπερ |
[2, 1] |
καὶ
ἡ
ἐγρήγορσις
ἐντελέχεια,
(ὡς
|
δ' |
ἡ
ὄψις
καὶ
ἡ
δύναμις |
[2, 4] |
Ταῦτα
δὲ
πολλαχῶς
λέγεται,
ὁμοίως
|
δ' |
ἡ
ψυχὴ
κατὰ
τοὺς
διωρισμένους |
[2, 5] |
τι
κωλύσῃ
τῶν
ἔξωθεν·
ὁ
|
δ' |
ἤδη
θεωρῶν,
ἐντελεχείᾳ
ὢν
καὶ |
[2, 12] |
κίνησις,
λύεται
ὁ
λόγος-
τοῦτο
|
δ' |
ἦν
ἡ
αἴσθησις-
ὥσπερ
καὶ |
[2, 4] |
ταύτῃ,
τὸ
μὲν
μᾶλλον
τὸ
|
δ' |
ἧττον,
καὶ
διαμένει
οὐκ
αὐτὸ |
[2, 6] |
τὸ
δὲ
κοινὸν
πασῶν.
Λέγω
|
δ' |
ἴδιον
μὲν
ὃ
μὴ
ἐνδέχεται |
[2, 8] |
ἀκοῆς
ἐμποιῆσαι
ψόφον
ἐνεργείᾳ)
γίνεται
|
δ' |
ὁ
κατ'
ἐνέργειαν
ψόφος
ἀεί |
[2, 5] |
μὲν
γὰρ
τὸ
ἀνόμοιον,
πεπονθὸς
|
δ' |
ὅμοιόν
ἐστιν.
Διαιρετέον
δὲ
καὶ |
[2, 5] |
τοιοῦτον
καὶ
ἡ
ὕλη,
ὁ
|
δ' |
ὅτι
βουληθεὶς
δυνατὸς
θεωρεῖν,
ἂν |
[2, 11] |
αἱ
αἰσθήσεις
πλείους
οὖσαι.
Δηλοῖ
|
δ' |
ὅτι
πλείους
ἡ
ἐπὶ
τῆς |
[2, 9] |
ψόφος
ἢ
τὸ
χρῶμα.
Αἴτιον
|
δ' |
ὅτι
τὴν
αἴσθησιν
ταύτην
οὐκ |
[2, 5] |
τὰ
λοιπὰ
τῶν
αἰσθητῶν.
Αἴτιον
|
δ' |
ὅτι
τῶν
καθ'
ἕκαστον
ἡ |
[2, 8] |
ψοφοῦν
πρός
τι
ψοφεῖ·
πληγὴ
|
δ' |
οὐ
γίνεται
ἄνευ
φορᾶς.
Ὥσπερ |
[2, 4] |
ὃ
μὴ
κοινωνεῖ
ζωῆς.
(Ἐμπεδοκλῆς
|
δ' |
οὐ
καλῶς
εἴρηκε
τοῦτο
προστιθείς, |
[2, 2] |
γὰρ
ἄνω
μὲν
αὔξεται,
κάτω
|
δ' |
οὔ,
ἀλλ'
ὁμοίως
ἐπ'
ἄμφω |
[2, 4] |
ὅσα
πράττει
κατὰ
φύσιν
(τὸ
|
δ' |
οὗ
ἕνεκα
διττόν,
τὸ
μὲν |
[2, 4] |
οἷον
ὑγιὲς
ἐκ
κάμνοντος.
Φαίνεται
|
δ' |
οὐδ'
ἐκεῖνα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[2, 3] |
ὃς
ἐφαρμόσει
μὲν
πᾶσιν,
ἴδιος
|
δ' |
οὐδενὸς
ἔσται
σχήματος.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 4] |
ἔστιν
αὐτοῦ
ἡ
οὐσία,
γεννᾷ
|
δ' |
οὐθὲν
αὐτὸ
ἑαυτό,
ἀλλὰ
σώζει. |
[2, 4] |
αὔξεται
φυσικῶς
μὴ
τρεφόμενον,
τρέφεται
|
δ' |
οὐθὲν
ὃ
μὴ
κοινωνεῖ
ζωῆς. |
[2, 4] |
ἀλλοίωσίς
τις
εἶναι
δοκεῖ,
αἰσθάνεται
|
δ' |
οὐθὲν
ὃ
μὴ
μετέχει
ψυχῆς, |
[2, 4] |
ὀρθῶς
καὶ
οὐκ
ὀρθῶς.
Ἐπεὶ
|
δ' |
οὐθὲν
τρέφεται
μὴ
μετέχον
ζωῆς, |
[2, 10] |
ὧν
τὸ
μὲν
ἀκουστὸν
τὸ
|
δ' |
οὐκ
ἀκουστόν,
καὶ
μεγάλου
ψόφου |
[2, 5] |
ἐπ'
αὐτῷ,
ὁπόταν
βούληται,
αἰσθάνεσθαι
|
δ' |
οὐκ
ἐπ'
αὐτῷ·
ἀναγκαῖον
γὰρ |
[2, 11] |
αἱ
δ'
ἄλλαι
ἄποθεν.
Τὸ
|
δ' |
οὐκ
ἔστιν,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ |
[2, 1] |
τὰ
μὲν
ἔχει
ζωήν,
τὰ
|
δ' |
οὐκ
ἔχει·
ζωὴν
δὲ
λέγομεν |
[2, 3] |
τὸ
κατὰ
τόπον
κινητικόν,
τὰ
|
δ' |
οὐκ
ἔχει·
τελευταῖον
δὲ
καὶ |
[2, 1] |
φυσικοῦ
δυνάμει
ζωὴν
ἔχοντος.
Ἡ
|
δ' |
οὐσία
ἐντελέχεια·
τοιούτου
ἄρα
σώματος |
[2, 9] |
ὄντος
ἀκριβοῦς
τοῦ
αἰσθητηρίου.
Εὔλογον
|
δ' |
οὕτω
καὶ
τὰ
σκληρόφθαλμα
τῶν |
[2, 4] |
πράξεις
κατὰ
τὸν
λόγον.
Εἰ
|
δ' |
οὕτως,
τούτων
δ'
ἔτι
πρότερα |
[2, 1] |
ζωῆς
οὐσία
ἂν
εἴη,
οὐσία
|
δ' |
οὕτως
ὡς
συνθέτη.
Ἐπεὶ
δ' |
[2, 1] |
ἡ
κατὰ
τὸν
λόγον
(ὁ
|
δ' |
ὀφθαλμὸς
ὕλη
ὄψεως)
ἧς
ἀπολειπούσης |
[2, 11] |
ἐνδέχεται
ταῦτα
ἀλλήλων
ἅπτεσθαι,
τὸ
|
δ' |
ὑγρὸν
οὐκ
ἔστιν
ἄνευ
σώματος, |
[2, 10] |
καὶ
γεύσεως
τὸ
ποτόν.
Ἐπεὶ
|
δ' |
ὑγρὸν
τὸ
γευστόν,
ἀνάγκη
καὶ |
[2, 4] |
τόπον
κίνησις,
ψυχή·
οὐ
πᾶσι
|
δ' |
ὑπάρχει
τοῖς
ζῶσιν
ἡ
δύναμις |
[2, 1] |
μὲν
ἐγρήγορσις
τῷ
θεωρεῖν,
ὁ
|
δ' |
ὕπνος
τῷ
ἔχειν
καὶ
μὴ |
[2, 5] |
οὖν
οὐχ
ὅμοιον
ὄν,
πεπονθὸς
|
δ' |
ὡμοίωται
καὶ
ἔστιν
οἷον
ἐκεῖνο. |
[2, 5] |
ἐπιστημόνων
καὶ
ἐχόντων
ἐπιστήμην·
ἔστι
|
δ' |
ὡς
ἤδη
λέγομεν
ἐπιστήμονα
τὸν |
[2, 4] |
ὄντος
λόγος
ἡ
ἐντελέχεια.
Φανερὸν
|
δ' |
ὡς
καὶ
οὗ
ἕνεκεν
ἡ |
[2, 1] |
τὸ
μὲν
ὡς
ἐπιστήμη,
τὸ
|
δ' |
ὡς
τὸ
θεωρεῖν.
Οὐσίαι
δὲ |
[2, 1] |
ἡ
μὲν
ὡς
ἐπιστήμη,
ἡ
|
δ' |
ὡς
τὸ
θεωρεῖν.
Φανερὸν
οὖν |
[2, 1] |
καθ'
ὑποκειμένου
τὸ
σῶμα,
μᾶλλον
|
δ' |
ὡς
ὑποκείμενον
καὶ
ὕλη.
Ἀναγκαῖον |
[2, 4] |
τρέφεσθαι,
καθάπερ
καὶ
αὐξάνεσθαι,
τοῖς
|
δ' |
ὥσπερ
εἴπομεν
τοὔμπαλιν
δοκεῖ,
τὸ |
[2, 1] |
παραδεδομένα
περὶ
ψυχῆς
εἰρήσθω·
πάλιν
|
δ' |
ὥσπερ
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἐπανίωμεν,
πειρώμενοι |
[2, 9] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων.
Ἔστι
|
δ' |
ὥςπερ
ἡ
ἀκοὴ
καὶ
ἑκάστη |
[2, 11] |
μήτε
θερμὸν
μήτε
ψυχρόν.
Ἔτι
|
δ' |
ὥσπερ
ὁρατοῦ
καὶ
ἀοράτου
ἦν |
[2, 2] |
αἰτίαν
ἐνυπάρχειν
καὶ
ἐμφαίνεσθαι.
Νῦν
|
δ' |
ὥσπερ
συμπεράσμαθ'
οἱ
λόγοι
τῶν |
[2, 9] |
οἱ
δὲ
μαλακόσαρκοι
εὐφυεῖς.
(Ἔστι
|
δ' |
ὥσπερ
χυμὸς
ὁ
μὲν
γλυκὺς |
[2, 2] |
καὶ
γὰρ
τὰ
μὴ
κινούμενα
|
μηδ' |
ἀλλάττοντα
τόπον,
ἔχοντα
δ'
αἴσθησιν, |
[2, 9] |
τὰ
βλέφαρα,
ἃ
μὴ
κινήσας
|
μηδ' |
ἀνασπάσας
οὐχ
ὁρᾷ·
τὰ
δὲ |
[2, 8] |
τὸ
μὴ
δύνασθαι
φωνεῖν
ἀναπνέοντα
|
μηδ' |
ἐκπνέοντα,
ἀλλὰ
κατέχοντα·
κινεῖ
γὰρ |
[2, 9] |
ὀσμᾶται,
οὔτε
πόρρωθεν
οὔτ'
ἐγγύθεν,
|
οὐδ' |
ἂν
ἐπὶ
τοῦ
μυκτῆρος
ἐντὸς |
[2, 8] |
δὲ
τοῦτο
συμβῇ,
οὐκ
ἀκούει·
|
οὐδ' |
ἂν
ἡ
μῆνιγξ
κάμῃ,
ὥσπερ |
[2, 8] |
ὅτι
οὐ
δέχονται
τὸν
ἀέρα
|
οὐδ' |
ἀναπνέουσιν.
Δι'
ἣν
μὲν
οὖν |
[2, 8] |
οὐχ
ὁρᾶται
τὰ
χρώματα,
οὕτως
|
οὐδ' |
ἄνευ
ψόφου
τὸ
ὀξὺ
καὶ |
[2, 7] |
οὔτε
πῦρ
οὔθ'
ὅλως
σῶμα
|
οὐδ' |
ἀπορροὴ
σώματος
οὐδενός
(εἴη
γὰρ |
[2, 4] |
φθίσεως
ἔχει·
οὐδὲν
γὰρ
φθίνει
|
οὐδ' |
αὔξεται
φυσικῶς
μὴ
τρεφόμενον,
τρέφεται |
[2, 7] |
ἐστιν.
Καὶ
οὐκ
ὀρθῶς
Ἐμπεδοκλῆς,
|
οὐδ' |
εἴ
τις
ἄλλος
οὕτως
εἴρηκεν, |
[2, 8] |
αὐτὸν
τὸν
συμφυῆ
ἀέρα·
ἀλλ'
|
οὐδ' |
εἰς
τὸ
οὖς,
διὰ
τὰς |
[2, 4] |
ὑγιὲς
ἐκ
κάμνοντος.
Φαίνεται
δ'
|
οὐδ' |
ἐκεῖνα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἀλλήλοις |
[2, 12] |
μὴν
τό
γε
αἰσθητικῷ
εἶναι
|
οὐδ' |
ἡ
αἴσθησις
μέγεθός
ἐστιν,
ἀλλὰ |
[2, 7] |
στερεῶν·
οὐ
γὰρ
ᾗ
ὕδωρ
|
οὐδ' |
ᾗ
ἀὴρ
διαφανές,
ἀλλ'
ὅτι |
[2, 4] |
τοῦτο
ὑπὸ
τῆς
τροφῆς,
ὥσπερ
|
οὐδ' |
ὁ
τέκτων
ὑπὸ
τῆς
ὕλης, |
[2, 1] |
τὸν
κηρὸν
καὶ
τὸ
σχῆμα,
|
οὐδ' |
ὅλως
τὴν
ἑκάστου
ὕλην
καὶ |
[2, 6] |
καὶ
οὐκ
ἀπατᾶται
ὅτι
χρῶμα
|
οὐδ' |
ὅτι
ψόφος,
ἀλλὰ
τί
τὸ |