| Livre, Pages |
| [1, 410] |
ποσὸν
καὶ
ποιὸν
καὶ
οὐσία.
|
Ἀλλ' |
ἀδύνατον
ἐκ
τῶν
τοῦ
ποσοῦ |
| [1, 408] |
τῷ
τὴν
ψυχήν
τι
πεπονθέναι,
|
ἀλλ' |
ἐν
ᾧ,
καθάπερ
ἐν
μέθαις |
| [1, 406] |
κινοῦν
ἑαυτὸ
ἢ
δυνάμενον
κινεῖν,
|
ἀλλ' |
ἕν
τι
τῶν
ἀδυνάτων
τὸ |
| [1, 403] |
δὲ
κεχωρισμένα,
ὁ
πρῶτος
φιλόσοφος;
|
Ἀλλ' |
ἐπανιτέον
ὅθεν
ὁ
λόγος.
Ἐλέγομεν |
| [1, 406] |
μὴ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ἑαυτὴν
κινεῖ,
|
ἀλλ' |
ἐστὶν
ἡ
κίνησις
τῆς
οὐσίας |
| [1, 407] |
κινεῖται,
οὔτε
τὸ
σῶμα
αἴτιον,
|
ἀλλ' |
ἡ
ψυχὴ
μᾶλλον
ἐκείνῳ.
Ἀλλὰ |
| [1, 407] |
οὐδ'
ὁ
νοῦς
οὕτω
συνεχής,
|
ἀλλ' |
ἤτοι
ἀμερὴς
ἢ
οὐχ
ὡς |
| [1, 403] |
μὴ
χωριστὰ
μηδ'
ᾗ
χωριστά,
|
ἀλλ' |
ὁ
φυσικὸς
περὶ
ἅπανθ'
ὅσα |
| [1, 408] |
ἐν
ἐκείνῃ
τῆς
κινήσεως
οὔσης,
|
ἀλλ' |
ὁτὲ
μὲν
μέχρι
ἐκείνης,
ὁτὲ |
| [1, 409] |
ἢ
μικρότητι
συμβαίνει
τὸ
λεχθέν,
|
ἀλλ' |
ὅτι
ποσόν·
διὸ
ἀναγκαῖον
εἶναί |
| [1, 410] |
ἔσται
ἡ
ψυχὴ
ἢ
οὔ;
|
Ἀλλ' |
οὐ
δοκεῖ
κοινὰ
πάντων
εἶναι |
| [1, 404] |
πᾶσιν
ὁμοίως
ὑπάρχειν
τοῖς
ζῴοις,
|
ἀλλ' |
οὐδὲ
τοῖς
ἀνθρώποις
πᾶσιν.
Ὅσοι |
| [1, 411] |
ἔχουσιν
ὥστε
σώζειν
τὴν
φύσιν.
|
Ἀλλ' |
οὐδὲν
ἧττον
ἐν
ἑκατέρῳ
τῶν |
| [1, 407] |
συμπέρασμα
(εἰ
δὲ
μὴ
περατοῦνται,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἀνακάμπτουσί
γε
πάλιν
ἐπ' |
| [1, 407] |
ἐφεξῆς
ἕν,
ὡς
ὁ
ἀριθμός,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὡς
τὸ
μέγεθος·
διόπερ |
