Livre, Pages |
[1, 410] |
νεῖκος,
τὰ
δὲ
θνητὰ
πάντα·
|
ἐκ |
πάντων
γὰρ
ἕκαστον.
Ὅλως
τε |
[1, 405] |
πλὴν
εἴ
τις
αὐτὴν
εἴρηκεν
|
ἐκ |
πάντων
εἶναι
τῶν
στοιχείων
ἢ |
[1, 410] |
μὴ
ποσόν.
Τοῖς
δὴ
λέγουσιν
|
ἐκ |
πάντων
ταῦτά
τε
καὶ
τοιαῦθ' |
[1, 405] |
ψυχὴ
πάντα
γινώσκει,
συνιστᾶσιν
αὐτὴν
|
ἐκ |
πασῶν
τῶν
ἀρχῶν.
Ὅσοι
μὲν |
[1, 410] |
ἐπειδὴ
πᾶν
ἤτοι
στοιχεῖον
ἢ
|
ἐκ |
στοιχείου
ἑνὸς
ἢ
πλειόνων
ἢ |
[1, 405] |
καθάπερ
Ἵππων·
πεισθῆναι
δ'
ἐοίκασιν
|
ἐκ |
τῆς
γονῆς,
ὅτι
πάντων
ὑγρά. |
[1, 406] |
καὶ
ἡ
ψυχὴ
ἐξίσταιτ'
ἂν
|
ἐκ |
τῆς
οὐσίας,
εἰ
μὴ
κατὰ |
[1, 402] |
πολλὰς
ἀπορίας
ἔχει
καὶ
πλάνας,
|
ἐκ |
τίνων
δεῖ
ζητεῖν·
ἄλλαι
γὰρ |
[1, 407] |
εἰς
κύκλον
κατέκαμψεν·
~καὶ
διελὼν
|
ἐκ |
τοῦ
ἑνὸς
δύο
κύκλους
δισσαχῇ |
[1, 408] |
αὐτοῖς
ἀδύνατα
πρῶτα
μὲν
τὰ
|
ἐκ |
τοῦ
κινεῖσθαι
συμβαίνοντα,
~ἴδια
δ' |
[1, 409] |
τοῦ
κινεῖσθαι
συμβαίνοντα,
~ἴδια
δ'
|
ἐκ |
τοῦ
(λέγειν
αὐτὴν
ἀριθμόν.
Πῶς |
[1, 409] |
Δῆλον
δ'
εἴ
τις
ἐπιχειρήσειεν
|
ἐκ |
τοῦ
λόγου
τούτου
τὰ
πάθη |
[1, 410] |
λόγος·
φησὶ
γὰρ
τὴν
ψυχὴν
|
ἐκ |
τοῦ
ὅλου
εἰσιέναι
ἀναπνεόντων,
φερομένην |
[1, 405] |
ᾗ
μὲν
πρῶτόν
ἐστι,
καὶ
|
ἐκ |
τούτου
τὰ
λοιπά,
γινώσκειν,
ᾗ |
[1, 408] |
τε
κινεῖσθαι
τὴν
ψυχήν,
φανερὸν
|
ἐκ |
τούτων·
εἰ
δ'
ὅλως
μὴ |
[1, 409] |
ἴσως
ἄπειρα
τὸν
ἀριθμὸν
τὰ
|
ἐκ |
τούτων.
Ἐξ
ὧν
μὲν
οὖν |
[1, 410] |
Ἆρ'
οὖν
ὅσα
τῶν
οὐσιῶν,
|
ἐκ |
τούτων
μόνον;
Πῶς
οὖν
γινώσκει |
[1, 404] |
τὸ
ὅμοιον,
τὰ
δὲ
πράγματα
|
ἐκ |
τῶν
ἀρχῶν
εἶναι.
Ὁμοίως
δὲ |
[1, 409] |
ἢ
σωμάτια
μικρά·
καὶ
γὰρ
|
ἐκ |
τῶν
Δημοκρίτου
σφαιρίων
ἐὰν
γένωνται |
[1, 408] |
ψυχὴν
οὔτε
κύκλῳ
περιφέρεσθαι,
δῆλον
|
ἐκ |
τῶν
εἰρημένων.
Κατὰ
συμβεβηκὸς
δὲ |
[1, 405] |
αἰτίαν,
οὔτ'
ἐκεῖνος
εἴρηκεν
οὔτ'
|
ἐκ |
τῶν
εἰρημένων
συμφανές
ἐστιν.
Ὅσοι |
[1, 411] |
μορίῳ
τοῦ
παντός.
Φανερὸν
οὖν
|
ἐκ |
τῶν
εἰρημένων
ὡς
οὔτε
τὸ |
[1, 405] |
ταῖς
ἀρχαῖς,
καὶ
τὴν
ψυχὴν
|
ἐκ |
τῶν
ἐναντίων
συνιστᾶσιν·
οἱ
δὲ |
[1, 409] |
δ'
ἐπισκέψασθαι
πῶς
λέγεται
τὸ
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
αὐτὴν
εἶναι.
Λέγουσι |
[1, 411] |
ὑπάρχει
τῇ
ψυχῇ
διὰ
τὸ
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
εἶναι,
οὔτε
τὸ |
[1, 406] |
συμπεπλέχθαι
πρὸς
αὐτό.
Συνεστηκυῖαν
γὰρ
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
καὶ
μεμερισμένην
κατὰ |
[1, 404] |
αἱ
ἀρχαὶ
ἐλέγοντο,
εἰσὶ
δ'
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων,
κρίνεται
δὲ
τὰ |
[1, 410] |
αἰσθάνεσθαι
τὰ
ὄντα
τὴν
ψυχὴν
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
λέγοντες
αὐτήν,
καὶ |
[1, 408] |
τὸ
σῶμα,
εἴπερ
πάντα
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
μεμιγμένων,
ὁ
δὲ |
[1, 404] |
μίαν,
ταύτην,
ὥσπερ
Ἐμπεδοκλῆς
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
πάντων,
εἶναι
δὲ |
[1, 404] |
ἐν
τῷ
Τιμαίῳ
τὴν
ψυχὴν
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
ποιεῖ·
γινώσκεσθαι
γὰρ |
[1, 411] |
(Εἰ
δὲ
δεῖ
τὴν
ψυχὴν
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
ποιεῖν,
οὐθὲν
δεῖ |
[1, 405] |
ὁριζόμενοι
αὐτὴν
ἢ
στοιχεῖον
ἢ
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
ποιοῦσι,
λέγοντες
παραπλησίως |
[1, 410] |
τὸν
νοῦν
καὶ
τὸ
αἰσθητικὸν
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
ποιοῦσιν.
Φαίνεται
γὰρ |
[1, 410] |
ποιὸν
καὶ
οὐσία.
Ἀλλ'
ἀδύνατον
|
ἐκ |
τῶν
τοῦ
ποσοῦ
στοιχείων
οὐσίαν |
[1, 405] |
τὴν
φύσιν
τῶν
πρώτων
ὑπειλήφασιν,
|
οὐκ |
ἀλόγως.
Ὅθεν
ἔδοξέ
τισι
πῦρ |
[1, 403] |
δὲ
μηθέν
ἐστιν
ἴδιον
αὐτῆς,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
χωριστή,
ἀλλὰ
καθάπερ |
[1, 406] |
αὐτῇ
κίνησιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ἀναγκαῖον
τὸ
κινοῦν
καὶ
αὐτὸ |
[1, 407] |
(εἰ
δὲ
μὴ
περατοῦνται,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἀνακάμπτουσί
γε
πάλιν
ἐπ'
ἀρχήν, |
[1, 403] |
τις
ἢ
μὴ
ἄνευ
φαντασίας,
|
οὐκ |
ἐνδέχοιτ'
ἂν
οὐδὲ
τοῦτ'
ἄνευ |
[1, 409] |
τὴν
ψυχὴν
τὰ
πράγματα
τιθέντες.
|
Οὐκ |
ἔστι
δὲ
μόνα
ταῦτα,
πολλὰ |
[1, 406] |
κινεῖται,
τὸ
σῶμα.
Διὸ
καὶ
|
οὐκ |
ἔστι
τόπος
αὐτῶν·
τῆς
δὲ |
[1, 408] |
ἂν
αὐτὴν
κινεῖσθαι·
Τὸ
δ'
|
οὐκ |
ἔστιν
ἀναγκαῖον.
Εἰ
γὰρ
καὶ |
[1, 408] |
τούτων.
~Ἔτι
δὲ
τὸ
κινεῖν
|
οὐκ |
ἔστιν
ἁρμονίας,
ψυχῇ
δὲ
(πάντες |
[1, 403] |
δὲ
δὴ
τίς
ἑκάτερος;
Ἢ
|
οὐκ |
ἔστιν
εἷς
ὁ
περὶ
τὰ |
[1, 408] |
διανοεῖσθαι
καὶ
φιλεῖν
ἢ
μισεῖν
|
οὐκ |
ἔστιν
ἐκείνου
πάθη,
ἀλλὰ
τουδὶ |
[1, 411] |
μὲν
γὰρ
ἕν,
διὰ
τί
|
οὐκ |
εὐθέως
καὶ
ἡ
ψυχὴ
ἕν; |
[1, 410] |
τῶν
ζῴων
τὰ>
πολλὰ
διάνοιαν
|
οὐκ |
ἔχειν.
Εἰ
δέ
τις
καὶ |
[1, 411] |
διατελοῦσιν,
οὐθὲν
ἄτοπον·
ὄργανα
γὰρ
|
οὐκ |
ἔχουσιν
ὥστε
σώζειν
τὴν
φύσιν. |