HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 29 formes différentes pour 37 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Pages

[1, 405]   τὸ πᾶν. Ἔοικε δὲ καὶ Θαλῆς ἐξ ὧν ἀπομνημονεύουσι κινητικόν τι

[1, 411]   μεμῖχθαί φασιν, ὅθεν ἴσως καὶ Θαλῆς ᾠήθη πάντα πλήρη θεῶν εἶναι.

[1, 403]   πάσχειν οὐδὲ ποιεῖν, οἷον ὀργίζεσθαι, θαρρεῖν, ἐπιθυμεῖν, ὅλως αἰσθάνεσθαι, μάλιστα δ'

[1, 408]   γὰρ τὴν ψυχὴν λυπεῖσθαι χαίρειν, θαρρεῖν φοβεῖσθαι, ἔτι δὲ ὀργίζεσθαί τε

[1, 403]   σώματος, θυμός, πραότης, φόβος, ἔλεος, θάρσος, ἔτι χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν

[1, 411]   δεῖ ἐξ ἁπάντων· ἱκανὸν γὰρ θάτερον μέρος τῆς ἐναντιώσεως ἑαυτό τε

[1, 405]   τῶν ἐναντίων συνιστᾶσιν· οἱ δὲ θάτερον τῶν ἐναντίων, οἷον θερμὸν ἢ

[1, 402]   ἢ τῷ βελτιόνων τε καὶ θαυμασιωτέρων εἶναι, δι' ἀμφότερα ταῦτα τὴν

[1, 405]   κινουμένῃ· ~κινεῖσθαι γὰρ καὶ τὰ θεῖα πάντα συνεχῶς (ἀεί, σελήνην, ἥλιον,

[1, 410]   τις καὶ ταῦτα παραχωρήσειε καὶ θείη τὸν νοῦν μέρος τι τῆς

[1, 408]   ἀπόλωλεν· ὁ δὲ νοῦς ἴσως θειότερόν τι καὶ ἀπαθές ἐστιν. Ὅτι

[1, 407]   γ' ἐχρῆν διὰ τοῦτο τὸν θεὸν κύκλῳ ποιεῖν φέρεσθαι τὴν ψυχήν,

[1, 410]   γε καὶ ἀφρονέστατον εἶναι τὸν θεόν· μόνος γὰρ τῶν στοιχείων ἓν

[1, 409]   γνωριεῖ ἢ αἰσθήσεται, οἷον τί θεὸς ἢ ἄνθρωπος ἢ σὰρξ ἢ

[1, 402]   ἕτερος, οἷον ἵππου, κυνός, ἀνθρώπου, θεοῦ, τὸ δὲ ζῷον τὸ καθόλου

[1, 405]   δὲ θάτερον τῶν ἐναντίων, οἷον θερμὸν ἢ ψυχρὸν ἤ τι τοιοῦτον

[1, 405]   ὀνόμασιν ἀκολουθοῦσιν, οἱ μὲν τὸ θερμὸν λέγοντες, ὅτι διὰ τοῦτο καὶ

[1, 404]   Δημόκριτος μὲν (πῦρ τι καὶ θερμόν φησιν αὐτὴν εἶναι· ἀπείρων γὰρ

[1, 403]   τοῦ περὶ καρδίαν αἵματος (καὶ θερμοῦ. Τούτων δὲ ὁ μὲν τὴν

[1, 409]   ψυχῆς ἤδη πού ἐστι καὶ θέσιν ἔχει. Ἔτι δ' ἀριθμοῦ μὲν

[1, 409]   ἡ γὰρ στιγμὴ μονάς ἐστι θέσιν ἔχουσα, ὁ δ' ἀριθμὸς τῆς

[1, 408]   ἐν τοῖς ἔχουσι κίνησιν καὶ θέσιν, τὴν σύνθεσιν αὐτῶν, ἐπειδὰν οὕτω

[1, 409]   τίς ἂν εἴη διαφορὰ πλὴν θέσις; Εἰ μὲν οὖν εἰσὶν ἕτεραι

[1, 411]   καὶ Θαλῆς ᾠήθη πάντα πλήρη θεῶν εἶναι. Τοῦτο δ' ἔχει τινὰς

[1, 408]   τὸ νοεῖν δὴ καὶ τὸ θεωρεῖν μαραίνεται ἄλλου τινὸς ἔσω φθειρομένου,

[1, 402]   ἀρχὴ τῶν ζῴων. Ἐπιζητοῦμεν δὲ θεωρῆσαι καὶ γνῶναι τήν τε φύσιν

[1, 403]   διὰ ταῦτα ἤδη φυσικοῦ τὸ θεωρῆσαι περὶ ψυχῆς, ἢ πάσης ἢ

[1, 402]   γνῶναι χρήσιμον εἶναι πρὸς τὸ θεωρῆσαι τὰς αἰτίας τῶν συμβεβηκότων ταῖς

[1, 407]   γὰρ ἑτέρου χάριν) αἱ δὲ θεωρητικαὶ τοῖς λόγοις ὁμοίως ὁρίζονται· λόγος

[1, 407]   ἅπαξ ἐνδεχόμενον. Εἰ δ' ἱκανὸν θιγεῖν ὁτῳοῦν τῶν μορίων, τί δεῖ

[1, 407]   ἀναγκαῖον νοῆσαι τῷ ὅλῳ κύκλῳ θιγόντα, τίς ἐστιν ἡ τοῖς μορίοις

[1, 407]   τίς ἐστιν ἡ τοῖς μορίοις θίξις; Ἔτι δὲ πῶς νοήσει τὸ

[1, 410]   γνωριεῖ, τὸ νεῖκος, τὰ δὲ θνητὰ πάντα· ἐκ πάντων γὰρ ἕκαστον.

[1, 403]   ᾗ γε τοιαῦθ' ὑπάρχει οἷα> θυμὸς καὶ φόβος, καὶ οὐχ ὥσπερ

[1, 403]   πάθη πάντα εἶναι μετὰ σώματος, θυμός, πραότης, φόβος, ἔλεος, θάρσος, ἔτι

[1, 404]   αὐτὰ ἠρεμεῖν μηδέποτε, βοήθειαν γίνεσθαι θύραθεν ἐπεισιόντων ἄλλων τοιούτων ἐν τῷ

[1, 404]   φαίνεται ἐν ταῖς διὰ τῶν θυρίδων ἀκτῖσιν) ὧν τὴν μὲν πανσπερμίαν

Livre, Pages
[1, 405]	τὸ πᾶν. Ἔοικε δὲ καὶ	Θαλῆς	ἐξ ὧν ἀπομνημονεύουσι κινητικόν τι
[1, 411]	μεμῖχθαί φασιν, ὅθεν ἴσως καὶ	Θαλῆς	ᾠήθη πάντα πλήρη θεῶν εἶναι.
[1, 403]	πάσχειν οὐδὲ ποιεῖν, οἷον ὀργίζεσθαι,	θαρρεῖν,	ἐπιθυμεῖν, ὅλως αἰσθάνεσθαι, μάλιστα δ'
[1, 408]	γὰρ τὴν ψυχὴν λυπεῖσθαι χαίρειν,	θαρρεῖν	φοβεῖσθαι, ἔτι δὲ ὀργίζεσθαί τε
[1, 403]	σώματος, θυμός, πραότης, φόβος, ἔλεος,	θάρσος,	ἔτι χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν
[1, 411]	δεῖ ἐξ ἁπάντων· ἱκανὸν γὰρ	θάτερον	μέρος τῆς ἐναντιώσεως ἑαυτό τε
[1, 405]	τῶν ἐναντίων συνιστᾶσιν· οἱ δὲ	θάτερον	τῶν ἐναντίων, οἷον θερμὸν ἢ
[1, 402]	ἢ τῷ βελτιόνων τε καὶ	θαυμασιωτέρων	εἶναι, δι' ἀμφότερα ταῦτα τὴν
[1, 405]	κινουμένῃ· ~κινεῖσθαι γὰρ καὶ τὰ	θεῖα	πάντα συνεχῶς (ἀεί, σελήνην, ἥλιον,
[1, 410]	τις καὶ ταῦτα παραχωρήσειε καὶ	θείη	τὸν νοῦν μέρος τι τῆς
[1, 408]	ἀπόλωλεν· ὁ δὲ νοῦς ἴσως	θειότερόν	τι καὶ ἀπαθές ἐστιν. Ὅτι
[1, 407]	γ' ἐχρῆν διὰ τοῦτο τὸν	θεὸν	κύκλῳ ποιεῖν φέρεσθαι τὴν ψυχήν,
[1, 410]	γε καὶ ἀφρονέστατον εἶναι τὸν	θεόν·	μόνος γὰρ τῶν στοιχείων ἓν
[1, 409]	γνωριεῖ ἢ αἰσθήσεται, οἷον τί	θεὸς	ἢ ἄνθρωπος ἢ σὰρξ ἢ
[1, 402]	ἕτερος, οἷον ἵππου, κυνός, ἀνθρώπου,	θεοῦ,	τὸ δὲ ζῷον τὸ καθόλου
[1, 405]	δὲ θάτερον τῶν ἐναντίων, οἷον	θερμὸν	ἢ ψυχρὸν ἤ τι τοιοῦτον
[1, 405]	ὀνόμασιν ἀκολουθοῦσιν, οἱ μὲν τὸ	θερμὸν	λέγοντες, ὅτι διὰ τοῦτο καὶ
[1, 404]	Δημόκριτος μὲν (πῦρ τι καὶ	θερμόν	φησιν αὐτὴν εἶναι· ἀπείρων γὰρ
[1, 403]	τοῦ περὶ καρδίαν αἵματος (καὶ	θερμοῦ.	Τούτων δὲ ὁ μὲν τὴν
[1, 409]	ψυχῆς ἤδη πού ἐστι καὶ	θέσιν	ἔχει. Ἔτι δ' ἀριθμοῦ μὲν
[1, 409]	ἡ γὰρ στιγμὴ μονάς ἐστι	θέσιν	ἔχουσα, ὁ δ' ἀριθμὸς τῆς
[1, 408]	ἐν τοῖς ἔχουσι κίνησιν καὶ	θέσιν,	τὴν σύνθεσιν αὐτῶν, ἐπειδὰν οὕτω
[1, 409]	τίς ἂν εἴη διαφορὰ πλὴν	θέσις;	Εἰ μὲν οὖν εἰσὶν ἕτεραι
[1, 411]	καὶ Θαλῆς ᾠήθη πάντα πλήρη	θεῶν	εἶναι. Τοῦτο δ' ἔχει τινὰς
[1, 408]	τὸ νοεῖν δὴ καὶ τὸ	θεωρεῖν	μαραίνεται ἄλλου τινὸς ἔσω φθειρομένου,
[1, 402]	ἀρχὴ τῶν ζῴων. Ἐπιζητοῦμεν δὲ	θεωρῆσαι	καὶ γνῶναι τήν τε φύσιν
[1, 403]	διὰ ταῦτα ἤδη φυσικοῦ τὸ	θεωρῆσαι	περὶ ψυχῆς, ἢ πάσης ἢ
[1, 402]	γνῶναι χρήσιμον εἶναι πρὸς τὸ	θεωρῆσαι	τὰς αἰτίας τῶν συμβεβηκότων ταῖς
[1, 407]	γὰρ ἑτέρου χάριν) αἱ δὲ	θεωρητικαὶ	τοῖς λόγοις ὁμοίως ὁρίζονται· λόγος
[1, 407]	ἅπαξ ἐνδεχόμενον. Εἰ δ' ἱκανὸν	θιγεῖν	ὁτῳοῦν τῶν μορίων, τί δεῖ
[1, 407]	ἀναγκαῖον νοῆσαι τῷ ὅλῳ κύκλῳ	θιγόντα,	τίς ἐστιν ἡ τοῖς μορίοις
[1, 407]	τίς ἐστιν ἡ τοῖς μορίοις	θίξις;	Ἔτι δὲ πῶς νοήσει τὸ
[1, 410]	γνωριεῖ, τὸ νεῖκος, τὰ δὲ	θνητὰ	πάντα· ἐκ πάντων γὰρ ἕκαστον.
[1, 403]	ᾗ γε τοιαῦθ' ὑπάρχει οἷα>	θυμὸς	καὶ φόβος, καὶ οὐχ ὥσπερ
[1, 403]	πάθη πάντα εἶναι μετὰ σώματος,	θυμός,	πραότης, φόβος, ἔλεος, θάρσος, ἔτι
[1, 404]	αὐτὰ ἠρεμεῖν μηδέποτε, βοήθειαν γίνεσθαι	θύραθεν	ἐπεισιόντων ἄλλων τοιούτων ἐν τῷ
[1, 404]	φαίνεται ἐν ταῖς διὰ τῶν	θυρίδων	ἀκτῖσιν) ὧν τὴν μὲν πανσπερμίαν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/10/2006