Vers
[700]	τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ	ν	Μαραθῶνι τροπαίου. ~νῦν δ᾽ ὥσπερ
[400]	μεθῆσθε μηδενί· ~εἰ δὲ μή,	ν	πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε. ~ὡς
[750]	Ἡρακλέα ~μή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ	ν	τοῖσι δικασταῖς ~κλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμι.
[900]	μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερ, ~πρὶν	ἄν	γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων. ~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽
[500]	βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν, ἀλλ᾽ ἥδιον	ἄν	~δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν
[1400]	γλώττης ποθὲν ~πυροὺς πρίαιο, σωφρονεῖν	ἄν	μοι δοκεῖς” ~(Ἀρτόπωλις) ~καὶ καταγελᾷς
[1100]	γὰρ οὐκ ἐλήλυθας. ~ἔγνως γὰρ	ἄν·	νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις. ~(Φιλοκλέων)
[300]	τῶν νεῶν ~ἀληθές. οὐ γὰρ	ἄν	ποθ᾽ ~οὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησεν
[900]	ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ	ἄν	ποτε ~τρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία
[150]	ὀδόντας. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι δείλαιος· ~τῶς	ἄν	σ᾽ ἀποκτείναιμι; πῶς; δότε μοι
[450]	~(Χορός) ~οὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως	ἄν	τί μου λοιπὸν ᾖ, ~ὅστις
[400]	ἐκείνην τὴν χολήν, ~ἥνπερ, ἡνίκ᾽	ἄν	τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν;
[150]	κἂν ἐγὼ ~αὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽	ἄν;	~(Φιλοκλέων) οὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώ.
[250]	ἦν, ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶν ~ἡγεῖτ᾽	ἂν	ᾄδων Φρυνίχου· καὶ γάρ ἐστιν
[700]	σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν, πρὶν	ἂν	ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς, ~οὐκ ἂν
[450]	μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως	ἂν	αὐτοὺς διέφυγες, ~εἴπερ ἔτυχον τῶν
[250]	σφυρὸν γέροντος ὄντος; ~καὶ τάχ᾽	ἂν	βουβωνιῴη. ~ἦ μὴν πολὺ δριμύτατός
[250]	~λίθον ἕψεις” ἔλεγεν. ~τάχα δ᾽	ἂν	διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον, ὃς
[700]	ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς, ~οὐκ	ἂν	δικάσαις. σὺ γὰρ οὖν νῦν
[800]	~εἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ, θᾶττον	ἂν	δίκην ~ἐκάλουν. ~(Φιλοκλέων) ~κάλει νυν,
[300]	εἴη; ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς, ὡς πᾶν	ἂν>	ἔγωγε ποιοίην· ~οὕτω κιττῶ διὰ
[50]	ἀλλόκοτον αὐτοῦ νοσεῖ, ~ἣν οὐδ᾽	ἂν	εἷς γνοίη ποτ᾽ οὐδ᾽ ἂν
[950]	μόνον. ~αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽	ἂν	εἴσω τις φέρῃ ~τούτων μεταιτεῖ
[1400]	ἐν τάχει ~ἐπίδεσμον ἐπρίω, νοῦν	ἂν	εἶχες πλείονα” ~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽ ἕως
[500]	ἥδιον ἄν ~δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽	ἂν	ἐν λοπάδι πεπνιγμένον. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ
[350]	~(Χορός) ἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽	ἂν	ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι,
[1350]	δρῶν. ~(Φιλοκλέων) ~ὡς ἡδέως φάγοις	ἂν	ἐξ ὄξους δίκην. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ
[250]	παρ᾽ ἡμῖν, ~καὶ μόνος οὐκ	ἂν	ἐπείθετ᾽ ~ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίη ~τις,
[400]	ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενος, ~ὡς	ἂν	εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος
[850]	καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθεν, ~ὅπως	ἂν	εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖς. ~(Χορός)
[550]	ξυσσίτοις ἀγοράζων· ~ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽	ἂν	ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ
[550]	σημείοισιν ἐπούσῃ, ~ἔδομεν ταύτην ὅστις	ἂν	ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ. ~καὶ ταῦτ᾽
[200]	σεσοβήκαμεν, ~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς	ἂν	ἡμᾶς ἔτι λάθοι, ~τί οὐκ
[550]	εἰσέλθῃ φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει πρὶν	ἂν	ἡμῖν ~ἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ
[1450]	τρυφῶν καὶ μαλακόν. ~τάχα δ᾽	ἂν	ἴσως οὐκ ἐθέλοι. ~τὸ γὰρ
[550]	πρὸς τοῖς οὖσιν, ἕως ἀνιῶν	ἂν	ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσιν” ~οἱ δὲ
[1150]	~(Φιλοκλέων) ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων) τίνα δῆτ᾽	ἂν	λέγοις; ~(Φιλοκλέων) πολλοὺς πάνυ. ~πρῶτον
[850]	θύρασιν ἡλιαστής, εἰσίτω· ~ὡς ἡνίκ᾽	ἂν	λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομεν. ~(Φιλοκλέων) τίς
[1150]	ἀνδράσι ξένοις ~πίνων σεαυτοῦ ποῖον	ἂν	λέξαι δοκεῖς ~ἐπὶ νεότητος ἔργον
[500]	κρατῆσαι. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν ὅσ᾽	ἂν	λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι
[500]	ἄν ~δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν	ἐν	λοπάδι πεπνιγμένον. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δἴ
[250]	παππία· ~ἥδιον γάρ. ~(Χορός) οὐκ	ἂν	μὰ Δἴ, εἰ κρέμαισθέ γ᾽
[1150]	~παῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγεις. ~πῶς	ἂν	μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων; ~(Βδελυκλέων)
[100]	οὖν φυλάττομεν ~μοχλοῖσιν ἐνδήσαντες, ὡς	ἂν	μὴ ξίῃ. ~ὁ γὰρ υἱὸς
[1100]	λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ ~ὅστις	ἂν	μὴ χῃ τὸ κέντρον, μὴ
[900]	γὰρ ἄν ποτε ~τρέφειν δύναιτ᾽	ἂν	μία λόχμη κλέπτα δύο· ~ἵνα
[50]	ἂν εἷς γνοίη ποτ᾽ οὐδ᾽	ἂν	ξυμβάλοι ~εἰ μὴ πύθοιθ᾽ ἡμῶν·
[150]	τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶ ~ὅπως	ἂν	ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλιν.
[500]	δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽	ἂν	ὀρνίθων γάλα ~ἀντὶ τοῦ βίου
[500]	γάλα ~ἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽	ἂν	οὗ με νῦν ἀποστερεῖς· ~οὐδὲ
[950]	ἐπίσταται. ~(Φιλοκλέων) ἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην	ἂν	οὐδὲ γράμματα, ~ἵνα μὴ κακουργῶν
[300]	καταβῆναι δεῦρο ποιήσει. ~(Φιλοκλέων) ~τίς	ἂν	οὖν εἴη; ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς, ὡς
[250]	ὁπότ᾽ ἀντιβολοίη ~τις, κάτω κύπτων	ἂν	οὕτω ~λίθον ἕψεις” ἔλεγεν. ~τάχα
[1250]	ᾖ γέρων, ~καλεῖν δίκαιον ὅστις	ἂν	πληγὰς λάβῃ. ~(Ξανθίας) ~οὐ γὰρ
[1400]	εἶχες πλείονα” ~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽ ἕως	ἂν	τὴν δίκην ἅρχων καλῇ. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	τὰς Λακωνικάς. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ γὰρ	ἂν	τλαίην ὑποδήσασθαί ποτε ~ἐχθρῶν παρ᾽
[700]	τις προσέταξεν ἑκάστῃ, ~δύο μυριάδ᾽	ἂν	τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι
[650]	κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις	ἂν	ὑμῶν ~ὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου,
[150]	~(Βδελυκλέων) ~σὺ δὲ τοῦτο βαρέως	ἂν	φέροις; ~(Φιλοκλέων) ~ὁ γὰρ θεὸς
[450]	καὶ ξυνωμότας καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~ἆρ᾽	ἂν	ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς
[450]	κλέπτοντά σε ~προσαγαγὼν πρὸς τὴν	ἐλάαν	ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς, ~ὥστε σε
[700]	μηδ᾽ ἄφρων γένῃ ~μηδ᾽ ἀτενὴς	ἄγαν	ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ. ~εἴθ᾽ ὤφελέν
[200]	δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν	μέγαν	~ἀνύσας τι προσκύλισον. ~(Σωσίας) ~οἴμοι
[0]	αἰετὸν ~καταπτόμενον ἐς τὴν ἀγορὰν	μέγαν	πάνυ ~ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδα
[1000]	προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλων, ~ὥστ᾽	ἀναπηδᾶν	δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχον.
[1350]	κακὴ νυνὶ γυνή, ~ἐγώ σ᾽	ἐπειδὰν	οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃ, ~λυσάμενος ἕξω
[1200]	ἐξελᾶν. ~(Φιλοκλέων) ἐγὼ δέ γε,	~ἐὰν	ἀπειλῇ, νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαι·
[1350]	γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω.	~ἐὰν	γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ
[350]	μηδέν· ~ὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽	ἐὰν	γρύξῃ ~τι, ποιήσω δακεῖν τὴν
[900]	κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώ·	~ἐὰν	δὲ μή, τὸ λοιπὸν οὐ
[750]	κατ᾽ ὄρθρον, ἡλιάσει πρὸς ἥλιον·	~ἐὰν	δὲ νείφῃ, πρὸς τὸ πῦρ
[800]	τουτί· καὶ προσέστηκεν φακῆ ~ῥοφεῖν,	ἐὰν	δέῃ τι. ~(Φιλοκλέων) τοῦτ᾽ αὖ
[200]	ὥσπερ φέψαλοι. ~(Σωσίας) ~μὴ φροντίσῃς·	ἐὰν	ἐγὼ λίθους ἔχω, ~πολλῶν δικαστῶν
[550]	δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν,	ἐὰν	μὴ ~εἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι
[500]	γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασιν· ~ἀλλ᾽	ἐὰν	σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ
[600]	τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν	μᾶζαν	προσενέγκῃ, ~κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ
[450]	ἡ τυραννὶς ~ὡς λάθρᾳ γ᾽	ἐλάνθαν᾽	ὑπιοῦσά με” ~εἰ σύ γ᾽
[850]	ἀνὴρ ~τῶν γε νεωτέρων. ~ἰήιε	Παιάν.	~(Βδελυκλέων) ~εἴ τις θύρασιν ἡλιαστής,
[850]	ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις πλάνων. ~ἰήιε	Παιάν.	~(Βδελυκλέων) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον
[650]	ἢ πὶ τρυγῳδοῖς ~ἰάσασθαι νόσον	ἀρχαίαν	ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖαν. ~ἀτὰρ
[1200]	μουσικός, κᾆτ᾽ ᾄσεται· ~χρήματα καὶ	βίαν	~Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶ ~μετὰ Θετταλῶν”
[1050]	πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς	βίαν	τἀνθρήνια. ~εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν
[400]	τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότην ~πρὸς	βίαν	χειροῦσιν, οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοι
[1300]	ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην ~μέλλουσαν ἤδη	λεσβιᾶν	τοὺς ξυμπότας· ~ὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος
[350]	γρύξῃ ~τι, ποιήσω δακεῖν τὴν	~καρδίαν	καὶ τὸν περὶ ψυχῆς ~δρόμον
[1500]	γένους, ~ὁ σμικρότατος, ὃς τὴν	τραγῳδίαν	ποιεῖ. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ Καρκίν᾽ ὦ
[650]	~φιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα	πλουθυγιείαν·	~σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις, πολλὰ
[500]	~ἀλλὰ δουλεύων λέληθας. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε	δουλείαν	λέγων, ~ὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντων.
[650]	μετέπεμψα. ~ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν	δουλείαν	οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίεις. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ
[600]	οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκεις, ~ἣν	δουλείαν	οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν.
[1000]	ἑτέροισι ποιηταῖς, ~μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους	μαντείαν	καὶ διάνοιαν, ~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας
[900]	ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας τὴν	θυείαν	ἐν κύκλῳ ~ἐκ τῶν πόλεων
[200]	ἐγὼ λίθους ἔχω, ~πολλῶν δικαστῶν	σφηκιὰν	διασκεδῶ. ~(Χορός) ~χώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως.
[400]	ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν	σφηκιάν;	~νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον,
[1150]	τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽	οἰκίαν	~ἐκεῖνον ὡς οὕτω ποτ᾽ ἦν
[1450]	~δαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν	οἰκίαν.	~ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε
[1150]	~οἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽	οἰκίαν.	~(Φιλοκλέων) ~ἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε
[150]	ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν	οἰκίαν.	~(Φιλοκλέων) ~ὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων
[50]	ταδί, ~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν προσδοκᾶν	λίαν	μέγα, ~μηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν
[850]	όν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ	λίαν	στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθος, ~ἀντὶ
[750]	ὅ τι; ~ἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε	κοιλίαν	ἔχειν· ~ταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριον”
[550]	~εἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα	μίαν	δικάσαντας· ~αὐτὸς δὲ Κλέων ὁ
[750]	σηκὶς λάθρᾳ, ~ταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ	μίαν	μόνην. ~πάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽
[600]	~ἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν	ταμίαν,	ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσει ~καταρασάμενος καὶ
[1150]	~ἀκικεῖς γέ με ~ἐς τὴν	πολεμίαν	ἀποβιβάζων τὸν πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε
[500]	παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ κατὰ τὸν	νεανίαν	~τονδὶ λέγων. ὁρᾷς γὰρ ὥς
[550]	δικαστῇ; ~οἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται	πενίαν	αὑτῶν καὶ προστιθέασι ~κακὰ πρὸς
[900]	ῥυππαπαῖ. ~ἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν	γωνίαν	τυρὸν πολὺν ~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν
[150]	ἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας)	~οἵαν	πρόφασιν καθῆκεν, ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽
[700]	ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί, τὴν	Εὔβοιαν	διδόασιν ~ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται
[1000]	~μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ	διάνοιαν,	~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ
[300]	ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν	ἐπίνοιαν,	~ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ
[1050]	~εἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν	ἐπίνοιαν	ξυνέτριψεν. ~ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν
[1350]	αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων)	ποίαν	αὐλητρίδα; ~τί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ
[1350]	τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν	Ὀλυμπίαν.	~Ἀρτόπωλις ~ἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ
[350]	ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς·	ὀπίαν	δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαι. ~(Χορός)
[900]	γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν	ὑδρίαν	πλάσαι. ~(Σωσίας) ~πρὸς ταῦτα τοῦτον
[350]	πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς	σωτηρίαν.	~ἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον. ~(Φιλοκλέων)
[1450]	φρονοῦσιν ~τυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴν	~φιλοπατρίαν	καὶ σοφίαν ~ὁ Παίς ὁ
[1400]	εἰ ναὶ τὰν κόραν ~τὴν	μαρτυρίαν	ταύτην ἐάσας ἐν τάχει ~ἐπίδεσμον
[1000]	~ἐπὶ δεῖπνον, ἐς ξυμπόσιον, ἐπὶ	θεωρίαν,	~ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν
[600]	~ἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ	ὑπηρεσίαν	ἀποδείξειν. ~(Βδελυκλέων) ~ἔμπλησο λέγων· πάντως
[500]	~ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος,	αἰτίαν	ἔχω ~ταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν
[1150]	~(Φιλοκλέων) ~καὶ μὴν προθυμοῦμαί γε	σαυλοπρωκτιᾶν.	~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν, ἐπιστήσει λόγους
[1050]	πολλῶν ~κικίννους νεανιῶν καὶ ~σχῆμα	κεὐρυπρωκτίαν.	~εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ
[650]	νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει	ἐντετοκυῖαν.	~ἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη
[550]	τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων	κεκλοφυῖαν·	~ἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν
[1450]	ἄπεισιν διὰ τὴν ~φιλοπατρίαν καὶ	σοφίαν	~ὁ Παίς ὁ Φιλοκλέωνος. ~οὐδενὶ
[600]	παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων,	~κἀν	μακάρων δικάζειν ~αὐτὸς ἔδοξα νήσοις,
[0]	ταὐτὸν ἐν γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν	κἀν	οὐρανῷ ~κἀν τῇ θαλάττῃ θηρίον
[0]	γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν κἀν οὐρανῷ	~κἀν	τῇ θαλάττῃ θηρίον τὴν ἀσπίδα;
[800]	ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκας,	~κἀν	τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴρ
[550]	περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαι.	~κἀν	τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽
[650]	καὶ τρυφερανθείς, ~ἥκειν εἴπῃ πρῲ	κἀν	ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν
[750]	τὸ πῦρ καθήμενος· ~ὕοντος εἴσει·	κἄν	ἔγρῃ μεσημβρινός, ~οὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει
[1050]	τῆς ἐγκεντρίδος, ~ῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω,	κἂν	ἄμουσος ᾖ τὸ πρίν. ~ἐσμὲν
[550]	τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσι.	~κἂν	ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ
[600]	τὸ δικαστήριον, ~ὦ Ζεῦ βασιλεῦ”	~κἂν	ἀστράψω, ποππύζουσιν ~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ
[550]	εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας.	~κἂν	αὐλητής γε δίκην νικᾷ, ταύτης
[50]	πασπάλην. ~ἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ	κἂν	ἄχνην, ὅμως ἐκεῖ ~ὁ νοῦς
[800]	τι. ~(Φιλοκλέων) τοῦτ᾽ αὖ δεξιόν·	~κἂν	γὰρ πυρέττω, τόν γε μισθὸν
[150]	~νουμηνία γάρ ἐστιν. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν	κἂν	ἐγὼ ~αὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄν;
[1250]	ἔστιν ὦ παῖ; παῖδα γάρ,	κἂν	ᾖ γέρων, ~καλεῖν δίκαιον ὅστις
[550]	γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαι.	~κἂν	μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα, τὰ παιδάρι᾽
[550]	τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι.	~κἂν	Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει
[600]	πρόβλημα κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν.	~κἂν	οἶνόν μοι μὴ γχῇς σὺ
[1050]	τὰς κιβωτοὺς ~μετὰ τῶν μήλων.	κἂν	ταῦτα ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν δι᾽ ἔτους
[650]	δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν,	κἂν	ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ κοινωνῶν τῶν
[650]	~οὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις,	κἂν	χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαι. ~(Βδελυκλέων)
[700]	σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι	νικᾶν	πολλῷ δεδόκησαι· ~ὥστ᾽ ἤδη τὴν
[50]	αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν	προσδοκᾶν	λίαν μέγα, ~μηδ᾽ αὖ γέλωτα
[1350]	ἐστιγμένην; ~(Βδελυκλέων) ~τί δὲ τὸ	μέλαν	τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳ;
[1200]	διαφθερεῖν ~καὶ τῆσδε τῆς γῆς	ἐξελᾶν.	~(Φιλοκλέων) ἐγὼ δέ γε, ~ἐὰν
[750]	μηδὲν ὑπισχνοῦ. ~κείνων ἔραμαι, κεῖθι	γενοίμαν,	~ἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι, τίς
[800]	~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας· ὡς ἐγὼ	τιμᾶν	βλέπω. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε νυν ἐνέγκω
[1100]	~τὸν τρίβων᾽ ἄφες, ~τηνδὶ δὲ	χλαῖναν	ἀναβαλοῦ τριβωνικῶς. ~(Φιλοκλέων) ~ἔπειτα παῖδας
[700]	~ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν,	χλαῖναν	μαλακήν, σισύραν, ~πόρνην, ἥτις τὸ
[1100]	~μήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε	φλύκταιναν	λαβών. ~ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ
[100]	τελεταῖς οὐκ ὠφέλει, ~διέπλευσεν εἰς	Αἴγιναν,	εἶτα ξυλλαβὼν ~νύκτωρ κατέκλινεν αὐτὸν
[300]	οὖν εἴη; ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς, ὡς	πᾶν	ἂν> ἔγωγε ποιοίην· ~οὕτω κιττῶ
[450]	ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ	παράπαν	τοῦ πατρὸς ~μᾶλλον ἢ κακοῖς
[900]	μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιον ~δοίδυκα τυρόκνηστιν	ἐσχάραν	χύτραν, ~καὶ τἄλλα, τὰ σκεύη
[1150]	~(Φιλοκλέων) παράθου γε μέντοι καὶ	κρεάγραν.	~(Βδελυκλέων) τιὴ τί δή; ~(Φιλοκλέων)
[1350]	~(Φιλοκλέων) ~ἆ ἆ τί μέλλεις	δρᾶν;	~(Βδελυκλέων) ~ἄγειν ταύτην λαβὼν ~ἀφελόμενός
[1100]	ποιεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν κελεύεις	δρᾶν	με; ~(Βδελυκλέων) ~τὸν τρίβων᾽ ἄφες,
[500]	ὥσπερ Μόρυχος, αἰτίαν ἔχω ~ταῦτα	δρᾶν	ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικά.
[300]	ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ	δρᾶν	οὐδὲν κακόν, ~ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν
[300]	δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα	δρᾶν	σε βούλεται; ~καὶ> τίνα πρόφασιν
[1350]	νομίσας εἶναι σαπρὸν ~κοὐδὲν δύνασθαι	δρᾶν.	~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσόν νυν ἐμοῦ. ~Ὀλυμπαίςιν,
[50]	πέτεται τὴν νύκτα περὶ τὴν	κλεψύδραν.	~ὑπὸ τοῦ δὲ τὴν ψῆφόν
[1350]	οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψ, ~ποθεῖν	ἐρᾶν	τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ. ~οὔτοι
[200]	ἀλλὰ ~σπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν	ἡμέραν	γενέσθαι. ~χωρῶμεν ἅμα τε τῷ
[1050]	ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς	ἑσπέραν.	~γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι
[350]	~(Βδελυκλέων) ~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν	ἑτέραν	καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖε, ~ἤν
[550]	ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν	προτέραν	ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ περὶ τῶν
[200]	~ἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν	πονηρὰν	~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς κολωμένους ὧν
[450]	δώσετον καλὴν δίκην, ~οὐκέτ᾽ ἐς	μακρὰν	ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν
[750]	τούτοις γ᾽ ἢν δίκην ~λέγῃ	μακράν	τις, οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖς ~δάκνων
[100]	δυσκολίας δ᾽ ἅπασι τιμῶν τὴν	μακρὰν	~ὥσπερ μέλιττ᾽ ἢ βομβυλιὸς εἰσέρχεται
[0]	~ἐδόκουν αἰετὸν ~καταπτόμενον ἐς τὴν	ἀγορὰν	μέγαν πάνυ ~ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν
[1400]	Συβαρῖτις εἶπεν, εἰ ναὶ τὰν	κόραν	~τὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν
[900]	παρεῖναι τρύβλιον ~δοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν	χύτραν,	~καὶ τἄλλα, τὰ σκεύη τὰ
[800]	~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν	χύτραν	~(Φιλοκλέων) ~ἐπίσχες οὗτος· ὡς ὀλίγου
[1150]	καὶ πολιός, ἔχων δέ τοι	~πλευρὰν	βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα
[1450]	γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχή. ~(Φιλοκλέων)	~πλευρὰν	λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμης· ~οἶον μυκτὴρ
[750]	ἅπερ ἐκεῖ πράττεται· ~ὅτι τὴν	θύραν	ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳ, ~ταύτης
[950]	σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν	θύραν	~καὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν· εἰ
[150]	πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν	θύραν,	~καὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν
[150]	Καπνίου κεκλήσομαι. ~(Σωσίας) ὅδε> τὴν	θύραν	ὠθεῖ· ~(Βδελυκλέων) ~πιέζέ νυν σφόδρα,
[700]	ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν μαλακήν,	σισύραν,	~πόρνην, ἥτις τὸ πέος τρίψει
[1100]	δὲ καυνάκην. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ	σισύραν	ᾠόμην Θυμαιτίδα. ~(Βδελυκλέων) ~κοὐ θαῦμά
[500]	ἀντιλογήσειν ~τῆς ἡμετέρας, νυνὶ θαρρῶν	πᾶσαν	γλῶτταν βασάνιζε. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ μὴν
[100]	ἐξήλλετο. ~ἡμεῖς δὲ τὴν αὐλὴν	ἅπασαν	δικτύοις ~καταπετάσαντες ἐν κύκλῳ φυλάττομεν.
[1050]	ὁ βάρβαρος, ~τῷ καπνῷ τύφων	ἅπασαν	τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν
[350]	θύραις ~ὥσπερ με γαλῆν κρέα	κλέψασαν	~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός) ἀλλὰ
[400]	ὦ δέσποτα; ~(Βδελυκλέων) οἷς γ᾽	ἀπώλεσαν	Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν Γοργίου.
[1050]	καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλιν	~ὠφελῆσαν	ἐν μάχαισιν, ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ
[1300]	τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳ. ~οἱ δ᾽	ἀνεκρότησαν,	πλήν γε Θουφράστου μόνου· ~οὗτος
[700]	ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνους ~ποριεῖν·	ἔδοσαν	δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην
[600]	ἐκκαλαμᾶται, ~καὶ τὸ γύναιόν μ᾽	ὑποθωπεῦσαν	φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, ~κἄπειτα καθεζομένη
[600]	ἀποκλῄεις καὶ κατερύκεις, ~ἣν δουλείαν	οὖσαν	ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν. ~(Βδελυκλέων)
[1300]	ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην	~μέλλουσαν	ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπότας· ~ὧν
[750]	τῶν μαρτύρων ~μόλις τὸ πρᾶγμ᾽	ἔγνωσαν	ἀναμασώμενοι. ~(Φιλοκλέων) ~ἀνά τό με
[350]	Βδελυκλέων αἰσθήσεται. ~(Χορός) ~μηδὲν ὦ	τᾶν	δέδιθι, μηδέν· ~ὡς ἐγὼ τοῦτόν
[1150]	καττύματα; ~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες ποτ᾽ ὦ	τᾶν	κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένως ~ἐς τὴν Λακωνικὴν
[1400]	ἡ Συβαρῖτις εἶπεν, εἰ ναὶ	τὰν	κόραν ~τὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας
[1200]	τὸ μέγα κράτος, ~ἀντρέψεις ἔτι	τὰν	πόλιν· ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶς”
[250]	λέγων ~ὡς φιλαθήναιος ἦν καὶ	~τἀν	Σάμῳ πρῶτος κατείποι, ~διὰ τοῦτ᾽
[1100]	κινούμενοι. ~ἔς τε τὴν ἄλλην	δίαιτάν	ἐσμεν εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ κεντοῦμεν
[1100]	εὑρήσετε ~τοὺς τρόπους καὶ τὴν	δίαιταν	σφηξὶν ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα μὲν γὰρ
[250]	ὦνόητε; ~οὐ γὰρ δάκνει σ᾽	ὅταν	δέῃ τίμιον πρίασθαι. ~(Παίς) ~εἰ
[650]	φοιτᾷς, ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχει,	~ὅταν	εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον, Χαιρέου
[1200]	ἔχεται ῥοπᾶς” ~(Βδελυκλέων) ~τί δ᾽	ὅταν	Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενος ~ᾄδῃ
[550]	δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος	ὅταν	κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ ~ἐψήφισται
[450]	νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς, ἀλλ᾽	ὅταν	ξυνήγορος ~ταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ
[600]	ἐστὶν πάντων, οὗ γὼ πελελήσμην,	~ὅταν	οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων,
[700]	~ἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν, κᾆθ᾽	ὅταν	οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃ ~ἐπὶ τῶν
[150]	~μαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς ποτέ,	~ὅταν	τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε.
[250]	λύχνοις οὑτοιὶ μύκητες· ~φιλεῖ δ᾽	ὅταν	τοῦτ᾽ ᾖ, ποιεῖν ὑετὸν μάλιστα.
[150]	μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον· ἀλλ᾽ ἴσως,	ὅταν	φάγῃς ~ὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ. ~(Βδελυκλέων)
[700]	ἤδη μαλθακός εἰμι. ~(Βδελυκλέων) ἀλλ᾽	ὁπόταν	μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί, τὴν Εὔβοιαν
[500]	~τῆς ἡμετέρας, νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν	γλῶτταν	βασάνιζε. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ μὴν εὐθύς
[450]	~ὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς	ἐν	ἀγορᾷ κυλίνδεται. ~ἢν μὲν ὠνῆταί
[1350]	ἡ Δαρδανίς. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκ, ἀλλ᾽	ἐν	ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεται.
[1150]	~μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν	ἐν	ἀνδράσιν; ~(Φιλοκλέων) ~ποίους τινὰς δὲ
[1450]	σαυτὸν ὅρα. ~(Φιλοκλέων) ~νῦν γὰρ	ἐν	ἄρθροις τοῖς ἡμετέροις ~στρέφεται χαλαρὰ
[650]	δουλεία στὶν τούτους μὲν ἅπαντας	ἐν	ἀρχαῖς ~αὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ
[600]	οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ	ἐν	αὑτοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ἦ μὴν ἐγώ
[200]	ἀππαπαῖ παπαιάξ, ~ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽	ἐν	Βυζαντίῳ ξυνῆμεν ~φρουροῦντ᾽ ἐγώ τε
[650]	δ᾽ ὧν ἄρχεις, πολλὰ μὲν	ἐν	γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ
[0]	τοῖσι συμπόταις, λέγων ~τί ταὐτὸν	ἐν	γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν κἀν οὐρανῷ
[150]	~ὁ γὰρ θεὸς ~μαντευομένῳ μοὔχρησεν	ἐν	Δελφοῖς ποτέ, ~ὅταν τις ἐκφύγῃ
[500]	φρονῶν τυραννικά. ~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ	ἐν	δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽
[400]	~(Βδελυκλέων) οἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον	ἐν	δίκῃ τὸν Γοργίου. ~(Χορός) ~καὶ
[1100]	ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεται. ~(Φιλοκλέων)	~ἐν	Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξ; ~(Βδελυκλέων)
[1100]	Μορύχου σάγματι. ~(Βδελυκλέων) ~οὔκ, ἀλλ᾽	ἐν	Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεται. ~(Φιλοκλέων) ~ἐν
[50]	γέ που γεγραμμένον ~υἱὸν Πυριλάμπους	ἐν	θύρᾳ Δῆμον καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε
[900]	μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν	ἐν	κύκλῳ ~ἐκ τῶν πόλεων τὸ
[100]	τὴν αὐλὴν ἅπασαν δικτύοις ~καταπετάσαντες	ἐν	κύκλῳ φυλάττομεν. ~ἔστιν δ᾽ ὄνομα
[1050]	μὲν ἐν χοροῖς, ~ἄλκιμοι δ᾽	ἐν	μάχαις, ~καὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ
[1050]	πλεῖστα τήνδε τὴν πόλιν ~ὠφελῆσαν	ἐν	μάχαισιν, ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαρος,
[1300]	πράττοντ᾽ ἀεί; ~τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς	ἐν	μέρει, ~σκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι
[400]	τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι ~οὐδ᾽	ἐν	ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδων.
[700]	μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων	ἐν	πᾶσι λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν
[450]	οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽	ἐν	πηγάνῳ· ~τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν
[450]	ὁσημέραι. ~(Χορός) οὐδὲ μὴν οὐδ᾽	ἐν	σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ·
[1400]	ἁπεκρίνατο. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουε, μὴ φεῦγ᾽	ἐν	Συβάρει γυνή ποτε ~κατέαξ᾽ ἐχῖνον.
[500]	ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆ· ~σκωπτόμενοι δ᾽	ἐν	ταῖς ὁδοῖς ~θαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶν
[950]	ἐσθίει ~καὶ τὰς ἀκάνθας, κοὐδέποτ᾽	ἐν	ταὐτῷ μένει. ~ὁ δ᾽ ἕτερος
[1400]	κόραν ~τὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας	ἐν	τάχει ~ἐπίδεσμον ἐπρίω, νοῦν ἂν
[650]	πὶ τρυγῳδοῖς ~ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν	ἐν	τῇ πόλει ἐντετοκυῖαν. ~ἀτὰρ ὦ
[0]	~ἔδοξέ μοι περὶ πρῶτον ὕπνον	ἐν	τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμενα,
[650]	ἐνιαυτοῦ ~ἓξ χιλιάσιν, κοὔπω πλείους	ἐν	τῇ χώρᾳ κατένασθεν, ~γίγνεται ἡμῖν
[750]	ἐμοῦ πρώην λαβὼν ~ἐλθὼν διεκερματίζετ᾽	ἐν	τοῖς ἰχθύσιν, ~κἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς
[1100]	γῆν, μόλις ~ὥσπερ οἱ σκώληκες	ἐν	τοῖς κυττάροις κινούμενοι. ~ἔς τε
[1200]	καὶ γυμναστικῶς ~ὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν	ἐν	τοῖς στρώμασιν. ~ἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι
[1500]	~ἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλου.	~ἐν	τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽
[250]	ἀπολώλεκε τὰς ~ἐμβάδας, ἢ προσέκοψ᾽	ἐν	~τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που,
[250]	ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί· ~κἄπειτ᾽ ἴσως	ἐν	τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶς ~τὸν
[900]	γωνίαν τυρὸν πολὺν ~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽	ἐν	τῷ σκότῳ ~(Φιλοκλέων) ~νὴ τὸν
[1250]	γέλοιον ἢ Συβαριτικόν, ~ὧν ἔμαθες	ἐν	τῷ συμποσίῳ· κᾆτ᾽ ἐς γέλων
[800]	~τί τίς κακὸν δέδρακε τῶν	ἐν	τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην
[1000]	καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽	ἐν	ὑμῖν, ~οὐκ ἐκτελέσαι” φησὶν ἐπαρθεὶς
[550]	δίκην νικᾷ, ταύτης ἡμῖν ἐπίχειρα	~ἐν	φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽
[1050]	ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν	ἐν	χοροῖς, ~ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαις,
[1100]	παρὰ τοὺς ἕνδεκα, ~οἱ δ᾽	ἐν	ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς
[200]	Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽	ἐν	ὥρᾳ ~ἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν
[400]	~εἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις,	ἔν	τί σοι παγήσεται. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ
[800]	ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων)	ἓν	ἔτι ποθῶ, τὰ δ᾽ ἄλλ᾽
[100]	χρήματα. ~εὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ	κέκραγεν	ἐμβάδας, ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει
[250]	κύπτων ἂν οὕτω ~λίθον ἕψεις”	ἔλεγεν.	~τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν
[900]	ἔμοιγέ τοι ~τυροῦ κάκιστον ἀρτίως	ἐνήρυγεν	~ὁ βδελυρὸς οὗτος. ~(Σωσίας) ~κοὐ
[1150]	θερμὸν ἡ μιαρά τί μου	κατήρυγεν.	~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἀναβαλεῖ; ~(Φιλοκλέων) ~μὰ
[1000]	κοὐ τοὐμοῦ τρόπου. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ	μηδὲν	ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽
[1000]	πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ	μηδέν᾽	ἀκοῦσαι. ~τοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽
[1050]	βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτι	~μηδὲν	Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον. ~ἆρα
[350]	τοῖσι δρυφάκτοις. ~(Χορός) ~οὐδὲν πείσει·	μηδὲν	δείσῃς. ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίει
[1250]	κακόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν ἴωμεν·	μηδὲν	ἡμᾶς ἰσχέτω. ~(Χορός) πολλάκις δὴ
[1250]	πολλοὺς τῶν λόγων, ~εἴπερ ἀποτείσω	μηδέν,	ἤν τι δρῶ κακόν. ~(Βδελυκλέων)
[50]	ἄτθ᾽ ὑπειπὼν πρῶτον αὐτοῖσιν ταδί,	~μηδὲν	παρ᾽ ἡμῶν προσδοκᾶν λίαν μέγα,
[650]	κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ	μηδέν,	~σὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον,
[750]	βοᾷς; ~(Φιλοκλέων) μή μοι τούτων	μηδὲν	ὑπισχνοῦ. ~κείνων ἔραμαι, κεῖθι γενοίμαν,
[350]	ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεται. ~(Χορός)	~μηδὲν	ὦ τᾶν δέδιθι, μηδέν· ~ὡς
[350]	~(Χορός) ~μηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι,	μηδέν·	~ὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν
[600]	σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον	κατέπαρδεν.	~ἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω
[450]	τριχοινίκων ἐπῶν. ~ἀλλὰ νῦν μὲν	οὐδὲν	ἀλγεῖς, ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγορος ~ταὐτὰ
[1250]	~οὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοι,	~οὐδὲν	ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον, ὅσον δὲ
[0]	~κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. ~(Σωσίας)	~οὐδὲν	ἄρα γρίφου διαφέρει Κλεώνυμος. ~(Ξανθίας)
[400]	δὲ μή, ν πέδαις παχείαις	οὐδὲν	ἀριστήσετε. ~ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας
[1500]	ἄρα. ~(Ξανθίας) ~μὰ τὸν Δἴ	οὐδέν	γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνους·
[0]	τοιοῦτον ἐνύπνιον; ~(Σωσίας) ~μὴ φροντίσῃς.	~οὐδὲν	γὰρ ἔσται δεινὸν οὐ μὰ
[350]	~(Φιλοκλέων) ~οἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽	οὐδὲν	γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιον.
[1300]	καὶ προσέτι λόγους λέγων ~ἀμαθέστατ᾽	οὐδὲν	εἰκότας τῷ πράγματι. ~ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ
[950]	ἀπέφυγε; ~(Βδελυκλέων) νὴ Δἴ· ~(Φιλοκλέων)	οὐδέν	εἰμ᾽ ἄρα. ~(Βδελυκλέων) ~μὴ φροντίσῃς
[600]	ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς	οὐδὲν	ἐλάττω, ~(Φιλοκλέων) ~ὅστις ἀκούω ταὔθ᾽
[550]	~ἀλλὰ Θέωρος, καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου	οὐδὲν	ἐλάττων, ~τὸν σφόγγον ἔχων ἐκ
[1100]	μέγας ἐπεστρατεύσατο. ~(Βδελυκλέων) ἀγαθὸν ἔοικας	οὐδὲν	ἐπιθυμεῖν παθεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ τὸν
[1500]	κονδύλου. ~ἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ	οὐδέν	ἐστ᾽ ~(Ξανθίας) ἀλλ᾽ ᾠζυρὲ ~ἕτερος
[1100]	σφηξὶν ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα μὲν γὰρ	οὐδὲν	ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένον ~μᾶλλον ὀξύθυμόν
[900]	γ᾽ ἐμοί. ~θερμὸς γὰρ ἁνὴρ	οὐδὲν	ἧττον τῆς φακῆς. ~(Βδελυκλέων) ~πρὸς
[300]	μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν	οὐδὲν	κακόν, ~ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός
[50]	οὑτοσὶ ~εἶναι φιλόκυβον αὐτόν· ἀλλ᾽	οὐδὲν	λέγει. ~(Σωσίας) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽
[1150]	~θώρακ᾽ ἄριστον. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε παῦ᾽	οὐδὲν	λέγεις. ~πῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον
[1150]	ἐγώ, ~ὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον	οὐδὲν	λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος·
[900]	τις προβάλλῃ τῷ κυνί; ~(Φιλοκλέων)	~οὐδὲν	μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽
[1450]	τῷ πράγματι ~ὀρχούμενος τῆς νυκτὸς	οὐδὲν	παύεται ~τἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις
[350]	μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοις. ~(Χορός)	~οὐδὲν	πείσει· μηδὲν δείσῃς. ἀλλ᾽ ὦ
[550]	τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων	οὐδὲν	πεποίηκα, ~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς
[950]	γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴν	~οὐδέν	ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς
[400]	παλαιὸν δεσπότην ~πρὸς βίαν χειροῦσιν,	οὐδὲν	τῶν πάλαι μεμνημένοι ~διφθερῶν κἀξωμίδων,
[1000]	γνοῦσιν παραχρῆμα, ~ὁ δὲ ποιητὴς	οὐδὲν	χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισται,
[700]	τὴν ὀσφῦν. ~ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ	κοὐδὲν	γρύζει, ~τοῦτ᾽ οὐ δύναταί με
[1350]	σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν	~κοὐδὲν	δύνασθαι δρᾶν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσόν νυν
[600]	~ὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθεν	~κοὐδὲν	παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων,
[100]	ὁ δ᾽ αὐτῷ τυμπάνῳ ~ᾄξας	ἐδίκαζεν	ἐς τὸ καινὸν ἐμπεσών. ~ὅτε
[1300]	τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί; ~τοιαῦτα	περιύβριζεν	αὐτοὺς ἐν μέρει, ~σκώπτων ἀγροίκως
[200]	πάτερ τουτονὶ φύλαξαι. ~(Χορός) ~κάρφος	χαμᾶθέν	νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξον.
[650]	κωλακρέτην, τὸ δὲ πραττόμενόν σε	λέληθεν.	~(Φιλοκλέων) ~ταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι
[100]	~καὶ πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενος	~ἀνέπειθεν	αὐτὸν μὴ φορεῖν τριβώνιον ~μηδ᾽
[600]	δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθεν ~κοὐδὲν	παρῆλθεν,	ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων, ~κἀν
[250]	οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴς	~πέπονθεν,	ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς
[800]	~αὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽	ἔνδοθεν.	~(Βδελυκλέων) τί ποτε τὸ χρῆμ᾽
[350]	ἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν	ἔνδοθεν	οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι, ~εἶτ᾽
[850]	~καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν	ἔνδοθεν,	~ὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς
[200]	τι προσκύλισον. ~(Σωσίας) ~οἴμοι δείλαιος·	~πόθεν	ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίον;
[1400]	Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης	ποθὲν	~πυροὺς πρίαιο, σωφρονεῖν ἄν μοι
[200]	~ἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί	ποθεν.	~(Σωσίας) μῦς; οὐ μὰ Δἴ
[1100]	Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξ; ~(Βδελυκλέων)	~πόθεν	ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις
[300]	~τὸ δικαστήριον ἅρχων ~καθίσῃ νῦν,	πόθεν	ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις ἐλπίδα ~χρηστήν
[300]	Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽	~ὁπόθεν	γε δεῖπνον ἔσται. ~(Παίς) ~τί
[750]	ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγεις, ~τὸν μισθὸν	ὁπόθεν	λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) παρ᾽ ἐμοῦ. ~(Φιλοκλέων)
[50]	λίαν μέγα, ~μηδ᾽ αὖ γέλωτα	Μεγαρόθεν	κεκλεμμένον. ~ἡμῖν γὰρ οὐκ ἔστ᾽
[650]	κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ	κατένασθεν,	~γίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ
[1300]	~ἄνεχε πάρεχε· ~κλαύσεταί τις τῶν	ὄπισθεν	~ἐπακολουθούντων ἐμοί· ~οἷον, εἰ μὴ
[1350]	καομένης ἐξέρχεται. ~(Βδελυκλέων) ~ὁ δ᾽	ὄπισθεν	οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσί; ~(Φιλοκλέων)
[1500]	ἅπαντες, ~ἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν	πρόσθεν	βεμβικίζωσιν ἑαυτούς. ~ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα
[300]	βοᾶτε· καὶ γὰρ τυγχάνει ~οὑτοσὶ	πρόσθεν	καθεύδων. ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνου.
[850]	τύχῃ ~τὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται	~ἔμπροσθεν	οὗτος τῶν θυρῶν, ~ἅπασιν ἡμῖν
[1400]	τι ποιῶ; ~εἴσω φέρω σ᾽	ἐντεῦθεν·	εἰ δὲ μή, τάχα ~κλητῆρες
[100]	ἀνεφάνη κνεφαῖος ἐπὶ τῇ κιγκλίδι.	~ἐντεῦθεν	οὐκέτ᾽ αὐτὸν ἐξεφρίεμεν, ~ὁ δ᾽
[600]	~(Χορός) ~ὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽	ἐλήλυθεν	~κοὐδὲν παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην
[250]	οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους	~δήπουθεν	ὦ παῖ. ~(Παίς) μὰ Δἴ
[800]	ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινός, ~ᾄδων	ἄνωθεν	ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων) ἓν
[200]	μοι τὸ βωλίον; ~(Βδελυκλέων) ~ἴσως	ἄνωθεν	μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθεν. ~(Σωσίας)
[850]	~τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος	κατήσθιεν	~τὸν Σικελικόν. τίμημα κλῳὸς σύκινος.
[800]	~ἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε	~δικάσοιεν	ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκας,
[1500]	τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος	δέδρακεν,	~ὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν.
[150]	ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν πρόφασιν	καθῆκεν,	ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας.
[450]	~τῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν	ἔθηκεν	ἡ πόλις, ~οὔτε τιν᾽ ἔχων
[1450]	γ᾽ ἡμῖν πράγματα ~δαίμων τις	ἐσκεκύκληκεν	ἐς τὴν οἰκίαν. ~ὁ γὰρ
[950]	κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ	~ἐξηπάτηκεν.	ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἐς
[700]	οὐ δύναταί με προσέσθαι. ~(Χορός)	~νενουθέτηκεν	αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶς
[400]	Θεώρου θεοισεχθρία, ~κεἴ τις ἄλλος	προέστηκεν	ἡμῶν κόλαξ. ~(Ξανθίας) Ἡράκλεις καὶ
[800]	~καὶ πῦρ γε τουτί· καὶ	προσέστηκεν	φακῆ ~ῥοφεῖν, ἐὰν δέῃ τι.
[950]	πῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~δείξειν	ἔοικεν.	ἐκπέφευγας ὦ Λάβης. ~πάτερ πάτερ
[1400]	~(Βδελυκλέων) ~ὁδί τις ἕτερος, ὡς	ἔοικεν,	ἔρχεται ~καλούμενός σε· τόν γέ
[900]	~ἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽	ἔοικεν	ὅ τι λέγῃ. ~(Βδελυκλέων) ~οὔκ,
[900]	~ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον	ἐξεδήδοκεν.	~(Φιλοκλέων) ~ἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ
[800]	ἰπνὸν ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν	κατεδήδοκεν;	~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα
[700]	~ἦ που σοφὸς ἦν ὅστις	ἔφασκεν,	πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς,
[150]	θᾶττον αὐτόν. ὦ μιαρώτατος ~ἵν᾽	ὑποδέδυκεν·	ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεται ~ὁμοιότατος κλητῆρος
[950]	αὕτη νταῦθ᾽ ἔνι. ~(Βδελυκλέων) ἐξηπάτηται	κἀπολέλυκεν	οὐχ ἑκών. ~φέρ᾽ ἐξεράσω. ~(Φιλοκλέων)
[900]	προβάλλῃ τῷ κυνί; ~(Φιλοκλέων) ~οὐδὲν	μετέδωκεν	οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί.
[1350]	μ᾽ ἀπώλεσεν ~τῇ δᾳδὶ παίων,	κἀξέβαλεν	ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην
[0]	~τί ταὐτὸν ἐν γῇ τ᾽	ἀπέβαλεν	κἀν οὐρανῷ ~κἀν τῇ θαλάττῃ
[700]	ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ. ~εἴθ᾽	ὤφελέν	μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴς ~εἶναί
[1000]	αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται	μὲν	ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον,
[650]	γὰρ μεγάλη δουλεία στὶν τούτους	μὲν	ἅπαντας ἐν ἀρχαῖς ~αὐτούς τ᾽
[1250]	~παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτους· ~πρῶτα	μὲν	ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατον,
[50]	ἡμῖν λογίδιον γνώμην ἔχον, ~ὑμῶν	μὲν	αὐτῶν οὐχὶ δεξιώτερον, ~κωμῳδίας δὲ
[550]	ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇ; ~οἱ	μέν	γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ
[1100]	τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα	μὲν	γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένον
[100]	φυλάττομεν. ~ἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ	μὲν	γέροντι (Φιλοκλέων) ~ναὶ μὰ Δία,
[900]	ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶ. ~(Σωσίας) ~τῆς	μὲν	γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμην ~ἄνδρες
[700]	μαλθακός εἰμι. ~(Βδελυκλέων) ἀλλ᾽ ὁπόταν	μὲν	δείσωσ᾽ αὐτοί, τὴν Εὔβοιαν διδόασιν
[650]	τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείς. ~κᾆθ᾽ οὗτοι	μὲν	δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ
[650]	~ἐσπουδάκατον, κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ	μὲν	ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκε· ~σὺ
[650]	~σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις, πολλὰ	μὲν	ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽
[1050]	πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι	μὲν	ἐν χοροῖς, ~ἄλκιμοι δ᾽ ἐν
[1200]	διεκόμπασας σὺ κἀγώ. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ	μὲν	ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαι· ~ὅπως
[550]	καὶ ταῦτα γέροντος; ~ὃν πρῶτα	μὲν	ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ
[400]	ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι, ~οἱ	μὲν	ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽
[50]	τεκμαίρεται. ~(Ξανθίας) ~οὔκ, ἀλλὰ φιλο”	μέν	ἐστιν ἀρχὴ τοῦ κακοῦ. ~ὁδὶ
[600]	~ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ πρῶτα	μὲν	ἡ θυγάτηρ με ~ἀπονίζῃ καὶ
[650]	καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδέν, ~σὲ	μὲν	ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον, τούτοισι δὲ
[1100]	καθ᾽ ἑσμούς, ὡσπερεὶ τἀνθρήνια, ~οἱ	μὲν	ἡμῶν οὗπερ ἅρχων, οἱ δὲ
[800]	ἔφασκον, κἄτι πολλῷ πλείονα. ~ἀμὶς	μέν,	ἢν οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ ~παρά σοι
[650]	ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαι. ~(Βδελυκλέων) ~χαλεπὸν	μὲν	καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος
[1100]	πρὸς πάντων θεῶν; ~(Βδελυκλέων) ~οἱ	μὲν	καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκην.
[650]	ὀλίγον τὸ μέτωπον· ~καὶ πρῶτον	μὲν	λόγισαι φαύλως, μὴ ψήφοις ἀλλ᾽
[100]	νόσον βαρέως φέρει. ~καὶ πρῶτα	μὲν	λόγοισι παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ
[750]	ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶν, ~ἐκεῖσε	μὲν	μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε ~αὐτοῦ
[750]	ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε. ~καὶ ταῦτα	μέν	νυν εὐλόγως, ἢν ἐξέχῃ ~ἕλη
[50]	πύθοιθ᾽ ἡμῶν· ἐπεὶ τοπάζετε. ~Ἀμυνίας	μὲν	ὁ Προνάπους φήσ᾽ οὑτοσὶ ~εἶναι
[1000]	πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώς, ~τὰ	μὲν	οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην
[450]	τῶν τριχοινίκων ἐπῶν. ~ἀλλὰ νῦν	μὲν	οὐδὲν ἀλγεῖς, ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγορος
[1400]	καὶ χάριν προσείσομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ	μὲν	οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαι ~ἑκών· ὁμολογῶ
[1000]	τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαι. ~τοῦτο	μὲν	οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς
[850]	τίμημα κλῳὸς σύκινος. ~(Φιλοκλέων) ~θάνατος	μὲν	οὖν κύνειος, ἢν ἅπαξ ἁλῷ.
[500]	~(Φιλοκλέων) ἐξαμαρτάνω δικάζων; ~(Βδελυκλέων) καταγελώμενος	μὲν	οὖν ~οὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν,
[950]	διώκει τοὺς λύκους. ~(Φιλοκλέων) ~κλέπτης	μὲν	οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότης.
[1350]	πρωκτός ἐστιν οὑτοσί; ~(Φιλοκλέων) ~ὄζος	μὲν	οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχει.
[300]	νῷν στενάζειν. ~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι	μὲν	~πάλαι διὰ τῆς ὀπῆς ~ὑμῶν
[350]	ἔχοι τοῦ δικτύου. ~(Χορός) ~ταῦτα	μὲν	πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς
[850]	τοῦ νείκους ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων) ~εὐφημία	μὲν	πρῶτα νῦν ὑπαρχέτω. ~(Χορός) ~ὦ
[650]	δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν	μὲν	σύρφακα τὸν ἄλλον ~ἐκ κηθαρίον
[450]	υἱὸν ἐκδραμεῖν. ~(Χορός) ~ἀλλὰ τούτων	μὲν	τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκην,
[550]	τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαι· ~εἰ	μὲν	χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ, παιδὸς φωνὴν
[950]	ἐκποδών. ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαι. ~χαλεπὸν	μὲν	ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου ~ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός,
[450]	αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεται. ~ἢν	μὲν	ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ
[1150]	λέγοις; ~(Φιλοκλέων) πολλοὺς πάνυ. ~πρῶτον	μὲν	ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετο,
[200]	~(Σωσίας) ~ἄγε νυν, ἐπειδὴ τουτονὶ	σεσοβήκαμεν,	~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν
[100]	ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν τετρημένα	~ἐνεβύσαμεν	ῥακίοισι κἀπακτώσαμεν, ~ὁ δ᾽ ὡσπερεὶ
[600]	~(Χορός) ~οὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶς ~οὐδενὸς	ἠκούσαμεν	οὐδὲ ~ξυνετῶς λέγοντος. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκ,
[100]	ὅσ᾽ ἦν τετρημένα ~ἐνεβύσαμεν ῥακίοισι	κἀπακτώσαμεν,	~ὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ
[200]	περιπατοῦντε νύκτωρ ~τῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽	ἐκλέψαμεν	τὸν ὅλμον, ~κᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ
[100]	τῇ κιγκλίδι. ~ἐντεῦθεν οὐκέτ᾽ αὐτὸν	ἐξεφρίεμεν,	~ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε
[200]	ἡμᾶς ἔτι λάθοι, ~τί οὐκ	ἀπεκοιμήθημεν	ὅσον ὅσον στίλην; ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽
[200]	~ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ	ξυνῆμεν	~φρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ·
[1250]	δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος	ἴμεν.	~παῖ παῖ, τὸ δεῖπνον Χρυσὲ
[550]	τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽	ἀνεῖμεν.	~ἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽
[450]	τῆς κατοξείας βοῆς ~ἐς λόγους	ἔλθοιμεν	ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάς; ~(Χορός) ~σοὐς
[250]	νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶς, ~ἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους	ἄπιμεν	οἴκαδ᾽ αὐτοί· ~κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν
[1150]	μύθους, ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνων, ~οἵους	λέγομεν	μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων)
[850]	ἀφελέσθαι. ~(Χορός) ξυνευχόμεσθα ταὐτά> σοι	κἀπᾴδομεν	~νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένων.
[550]	πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ,	~ἔδομεν	ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας
[1200]	τραπέζας ἐσφέρειν· ~δειπνοῦμεν· ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη	σπένδομεν.	~(Φιλοκλέων) ~πρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον
[1250]	~ὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε	μακαρίζομεν,	~παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτους· ~πρῶτα
[1100]	εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα	κἀκπορίζομεν	βίον. ~ἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν
[400]	ἄγεσθαι; ~(Χορός) ~εἰπέ μοι τί	μέλλομεν	κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήν, ~ἥνπερ,
[450]	Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίου. ~ἆρ᾽	ἐμέλλομέν	ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ.
[1050]	ἡμῖν ὅπως ~ῥῆσιν εὖ λέξειν	ἐμέλλομεν	τότ᾽ οὐδὲ ~συκοφαντήσειν τινὰ ~φροντίς,
[850]	~καὶ ταῖς εὐχαῖς ~φήμην ἀγαθὴν	λέξομεν	ὑμῖν, ~ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ
[1300]	σφόδρ᾽ εἶ νεανίας. ~ἁθρόοι γὰρ	ἥξομέν	σε προσκαλούμενοι. ~ἰὴ ἰεῦ, καλούμενοι.
[350]	δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται· τοιαῦτα	ποιήσομεν	ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~δράσω τοίνυν ὑμῖν
[200]	~ἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις	βαλλήσομεν.	~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ
[850]	~ὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ	ἐσφρήσομεν.	~(Φιλοκλέων) τίς ἆρ᾽ ὁ φεύγων;
[50]	χάριν, ~αὖθις τὸν αὐτὸν ἄνδρα	μυττωτεύσομεν.	~ἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν λογίδιον γνώμην
[100]	ἅπασαν δικτύοις ~καταπετάσαντες ἐν κύκλῳ	φυλάττομεν.	~ἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν
[100]	ἀεὶ ~μᾶλλον δικάζει. τοῦτον οὖν	φυλάττομεν	~μοχλοῖσιν ἐνδήσαντες, ὡς ἂν μὴ
[0]	~ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον κνώδαλον	φυλάττομεν;	~(Ξανθίας) ~οἶδ᾽ ἀλλ᾽ ἐπιθυμῶ σμικρὸν
[200]	λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμον, ~κᾆθ᾽	ἥψομεν	τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόν. ~ἀλλ᾽
[850]	ἕνεκα τῶν προλελεγμένων. ~εὖνοι γάρ	ἐσμεν	ἐξ οὗ ~τὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά
[1100]	~ἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν	ἐσμεν	εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα
[1050]	κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίν.	~ἐσμὲν	ἡμεῖς, οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον,
[1100]	~αἰτιώτατοι φέρεσθαι ~τὸν φόρον δεῦρ᾽	ἐσμέν,	ὃν κλέπτουσιν ~οἱ νεώτεροι. ~πολλαχοῦ
[450]	οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ· ~τοῦτο γὰρ	παρεμβαλοῦμεν	τῶν τριχοινίκων ἐπῶν. ~ἀλλὰ νῦν
[400]	~(Χορός) ~καὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς	ἐξολοῦμεν·	ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφε ~δεῦρο κἀξείρας
[850]	καινὴν ὦναξ, ἣν τῷ πατρὶ	καινοτομοῦμεν,	~(Παίς) όν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο
[1200]	κατὰ χειρός· τὰς τραπέζας ἐσφέρειν·	~δειπνοῦμεν·	ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομεν. ~(Φιλοκλέων) ~πρὸς
[350]	τί ποιήσετε; φράζετε νυνί. ~(Χορός)	~ἀμυνοῦμέν	σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες
[1100]	δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ	κεντοῦμεν	ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίον. ~ἀλλὰ γὰρ
[200]	ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν. ἀλλὰ	~σπεύδωμεν	ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι.
[1250]	Χρυσὲ συσκεύαζε νῷν, ~ἵνα καὶ	μεθυσθῶμεν	διὰ χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς. ~κακὸν
[1250]	δρῶ κακόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν	ἴωμεν·	μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτω. ~(Χορός) πολλάκις
[1000]	ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολος. ~ἀλλ᾽	εἰσίωμεν.	~(Φιλοκλέων) ταῦτά νυν, εἴπερ δοκεῖ.
[200]	τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόν. ~ἀλλ᾽	ἐγκονῶμεν	ὦνδρες, ὡς ἔσται Λάχητι νυνί·
[200]	ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ	διασκοπῶμεν,	~μή που λίθος τις ἐμποδὼν
[550]	ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ. ~καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι	δρῶμεν,	τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχή.
[200]	ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι.	~χωρῶμεν	ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ
[600]	ὁ Ζεύς; ~ἢν γοῦν ἡμεῖς	θορυβήσωμεν,	~πᾶς τίς φησιν τῶν παριόντων,
[1500]	~φέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον	ξυγχωρήσωμεν	ἅπαντες, ~ἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν
[1400]	κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα·	~ἐτύγχανεν	γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆς.
[250]	σκότῳ τὸν δάκτυλόν που, ~εἶτ᾽	ἐφλέγμηνεν	αὐτοῦ ~τὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος;
[1300]	γε Θουφράστου μόνου· ~οὗτος δὲ	διεμύλλαινεν	ὡς δὴ δεξιός. ~ὁ γέρων
[100]	εἰς Αἴγιναν, εἶτα ξυλλαβὼν ~νύκτωρ	κατέκλινεν	αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦ, ~ὁ δ᾽
[1500]	πω πάρος δέδρακεν, ~ὀρχούμενον ὅστις	ἀπήλλαξεν	χορὸν τρυγῳδῶν.
[700]	εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις	προσέταξεν	ἑκάστῃ, ~δύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν
[1400]	κλέψαι τοῦ θεοῦ· ~ὁ δ᾽	ἔλεξεν	αὐτοῖς, ὡς ὁ κάνθαρός ποτε
[750]	ἐκεῖ πράττεται· ~ὅτι τὴν θύραν	ἀνέῳξεν	ἡ σηκὶς λάθρᾳ, ~ταύτης ἐπιβολὴν
[1400]	τιν᾽ ἐπεμαρτύρατο· ~εἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις	εἶπεν,	εἰ ναὶ τὰν κόραν ~τὴν
[1400]	καὶ Σιμωνίδης· ~ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος	εἶπεν,	ὀλίγον μοι μέλει” ~(Ἀρτόπωλις) ἄληθες
[1400]	τις ὑλάκτει κύων. ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος	εἶπεν,	ὦ κύον κύον, ~εἰ νὴ
[1300]	καλῶν. ~εἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽	ᾔκασεν	Λυσίστρατος· ~ἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ
[150]	αὐτὸν ἐκπέμψειας. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὐκ	ἔσπασεν	~ταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην
[1350]	γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽	ἀπώλεσεν	~τῇ δᾳδὶ παίων, κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ
[1400]	οὐδὲ πραγμάτων. ~(Φιλοκλέων) ~ἀνὴρ Συβαρίτης	ἐξέπεσεν	ἐξ ἅρματος, ~καί πως κατεάγη
[1500]	τῆς εὐπαιδίας, ~ὅσον τὸ πλῆθος	κατέπεσεν	τῶν ὀρχίλων. ~ἀτὰρ καταβατέον γ᾽
[200]	~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς κολωμένους ὧν	ἠδίκησεν.	ἀλλὰ ~σπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν
[550]	τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽	ἐνίκησεν,	ἐὰν μὴ ~εἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽
[300]	ἄν ποθ᾽ ~οὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽	ἐτόλμησεν	~λέγειν, εἰ ~μὴ ξυνωμότης τις
[150]	~(Φιλοκλέων) ~ὁ γὰρ θεὸς ~μαντευομένῳ	μοὔχρησεν	ἐν Δελφοῖς ποτέ, ~ὅταν τις
[1200]	θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~αὑλητρὶς	ἐνεφύσησεν·	οἱ δὲ συμπόται ~εἰσὶν Θέωρος
[1250]	τι μικρὸν ἐπιθήκισα· ~εἶτα νῦν	ἐξηπάτησεν	ἡ χάραξ τὴν ἄμπελον. ~(Ξανθίας)
[400]	εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον	ὤργισεν.	~(Ξανθίας) ~τοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη
[0]	~(Ξανθίας) ~ὀρθῶς γε τοῦτ᾽ Ἀλκιβιάδης	ἐτραύλισεν.	~(Σωσίας) ~οὔκουν ἐκεῖν᾽ ἀλλόκοτον, ὁ
[100]	ταύταις ταῖς τελεταῖς οὐκ ὠφέλει,	~διέπλευσεν	εἰς Αἴγιναν, εἶτα ξυλλαβὼν ~νύκτωρ
[1300]	κατεγέλα ~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένον	~κἄτυπτεν	ἐμὲ νεανικῶς παῖ παῖ” καλῶν.
[1250]	ὡς καταδιηλλάγην, ~ἡνίκα Κλέων μ᾽	ὑπετάραττεν	ἐπικείμενος ~καί με κακίσταις” ἔκνισε·
[1300]	εἰκότας τῷ πράγματι. ~ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ	μέθυεν,	οἴκαδ᾽ ἔρχεται ~τύπτων ἅπαντας, ἤν
[100]	δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ παττάλους	~ἐνέκρουεν	ἐς τὸν τοῖχον, εἶτ᾽ ἐξήλλετο.
[1000]	~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽	εἶχεν	χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης δ᾽
[1050]	παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν	ξυνέτριψεν.	~ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶν
[350]	ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖε,	~ἤν	πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς
[250]	τί μοι οὖν ὦ ~πάτερ,	ἤν	σού τι δεηθῶ; ~(Χορός) ~πάνυ
[450]	καὶ ξυνωμόται, ~ἤν τε μεῖζον	ἤν	τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇ,
[450]	ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόται,	~ἤν	τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον
[1250]	τῶν λόγων, ~εἴπερ ἀποτείσω μηδέν,	ἤν	τι δρῶ κακόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε
[350]	τοίνυν ὑμῖν πίσυνος, καὶ μανθάνετ᾽	ἤν	τι πάθω γώ, ~ἀνελόντες καὶ
[250]	ἐνθάδ᾽ ὦνδρες ~ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν,	ἤν	τί πως ἀκούσας ~τοὐμοῦ μέλους
[1400]	~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον,	ἤν	τί σοι δόξω λέγειν. ~Λᾶσός
[1100]	~τοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν,	ἤν	τις ἀστράτευτος ὢν ~ἐκροφῇ τὸν
[1300]	μέθυεν, οἴκαδ᾽ ἔρχεται ~τύπτων ἅπαντας,	ἤν	τις αὐτῷ ξυντύχῃ. ~ὁδὶ δὲ
[650]	τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας; ~σοὶ δ᾽	ἤν	τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς,
[800]	ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύων ~κατηγορήσειν,	ἤν	τις εἰσάγῃ γραφήν. ~(Βδελυκλέων) ἴθι
[200]	~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος	ἤν	τις ὀργίσῃ ~τὸ τῶν γερόντων,
[650]	ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦ,	~ἤν	τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων,
[500]	~(Βδελυκλέων) ~εἰπέ μοι, τί δ᾽	ἤν,	τὸ δεῖνα, τῇ διαίτῃ μὴ
[350]	ἐμπλησάμενος Διοπείθους. ~(Φιλοκλέων) ~ἄγε νυν,	ἢν	αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαι
[850]	~(Φιλοκλέων) ~θάνατος μὲν οὖν κύνειος,	ἢν	ἅπαξ ἁλῷ. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν
[500]	καὶ ξίφος γέ μοι δότε.	~ἢν	γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου, περιπεσοῦμαι
[600]	ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύς;	~ἢν	γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμεν, ~πᾶς τίς
[50]	ὁρᾷ τῆς νυκτὸς οὐδὲ πασπάλην.	~ἢν	δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν ἄχνην,
[450]	ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι.	~ἢν	δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις
[200]	~οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτον. ~(Σωσίας) ~οὐκοῦν,	ἢν	δέῃ, ~ἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς
[750]	~(Βδελυκλέων) πρὸς δὲ τούτοις γ᾽	ἢν	δίκην ~λέγῃ μακράν τις, οὐχὶ
[1500]	μ᾽ ᾠζυρέ, ~ἅλμην κύκα τούτοισιν,	ἢν	ἐγὼ κρατῶ. ~(Χορός) ~φέρε νυν
[750]	~καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως,	ἢν	ἐξέχῃ ~ἕλη κατ᾽ ὄρθρον, ἡλιάσει
[50]	ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳ. ~καὶ νὴ Δί᾽	ἢν	ἴδῃ γέ που γεγραμμένον ~υἱὸν
[800]	ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε; ~(Βδελυκλέων) ~ἵνα γ᾽	ἢν	καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινός, ~ᾄδων ἄνωθεν
[450]	τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεται.	~ἢν	μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας
[600]	παραθήσει ~καταρασάμενος καὶ τονθορύσας. ἀλλ᾽	ἢν	μή μοι ταχὺ μάξῃ, ~τάδε
[50]	τούτου, τοῦ δικάζειν, καὶ στένει	~ἢν	μὴ πὶ τοῦ πρώτου καθίζηται
[900]	τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται,	~ἢν	μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ
[600]	ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον,	~ἢν	μή τι λέγῃς, ἥτις δυνατὴ
[300]	~(Παίς) ~ἄγε νυν ὦ πάτερ	ἢν	μὴ ~τὸ δικαστήριον ἅρχων ~καθίσῃ
[1250]	ἀργύριον ἐκ κραιπάλης. ~(Βδελυκλέων) ~οὔκ,	ἢν	ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε
[500]	~(Φιλοκλέων) ~τί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς,	ἢν	ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃ;
[800]	κἄτι πολλῷ πλείονα. ~ἀμὶς μέν,	ἢν	οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ ~παρά σοι κρεμήσετ᾽
[300]	~λέγειν, εἰ ~μὴ ξυνωμότης τις	ἦν.	~ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά
[250]	μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς	ἦν,	ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶν ~ἡγεῖτ᾽ ἂν
[700]	βίον πορίσαι τῷ δήμῳ, ῥᾴδιον	ἦν	ἄν. ~εἰσίν γε πόλεις χίλιαι
[1450]	γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων ~οὐ κρείττων	ἦν,	βουλόμενος ~τὸν φύσαντα σεμνοτέροις ~κατακοσμῆσαι
[700]	πορίσαι τῷ δήμῳ, ῥᾴδιον ἦν	ἄν.	~εἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ
[1050]	ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσιν; ~οὐ γὰρ	ἦν	ἡμῖν ὅπως ~ῥῆσιν εὖ λέξειν
[1050]	~ὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ	ἦν	ἰδεῖν τὸν οὐρανόν. ~ἀλλ᾽ ὅμως
[250]	~ἐξαπατῶν καὶ λέγων ~ὡς φιλαθήναιος	ἦν	καὶ ~τἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποι,
[1250]	γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽	ἦν	κακὸν ~καὶ τῶν ξυνόντων πολὺ
[1150]	οἰκίαν ~ἐκεῖνον ὡς οὕτω ποτ᾽	ἦν	μῦς καὶ γαλῆ” ~(Βδελυκλέων) ~ὦ
[700]	πίνειν. ~(Χορός) ~ἦ που σοφὸς	ἦν	ὅστις ἔφασκεν, πρὶν ἂν ἀμφοῖν
[1050]	μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοι· ~πρίν ποτ᾽	ἦν	πρὶν ταῦτα, νῦν δ᾽ ~οἴχεται,
[100]	τῶν ὀπῶν· ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽	ἦν	τετρημένα ~ἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμεν, ~ὁ
[200]	νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον	ἦν	~τηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ
[150]	φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί. τουτὶ τί	ἦν;	~τίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόν;
[1500]	τῶν Καρκίνου. ~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τί	ἦν	τὸ προσέρπον; ὀξὶς ἢ φάλαγξ;
[250]	~ἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽	ἦν	τῶν παρ᾽ ἡμῖν, ~καὶ μόνος
[1300]	οἱ περὶ Φρύνιχον. ~τούτων ἁπάντων	ἦν	ὑβριστότατος μακρῷ. ~εὐθὺς γὰρ ὡς
[1400]	ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοι	~ἣν	ἂν σὺ τάξῃς, καὶ χάριν
[600]	ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκεις,	~ἣν	δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν
[900]	~(Σωσίας) ~τῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽	ἣν	ἐγραψάμην ~ἄνδρες δικασταὶ τουτονί. δεινότατα
[1400]	ἀνὴρ αὐτῷ φίλος· ~ἔρδοι τις	ἣν	ἕκαστος εἰδείη τέχνην” ~οὕτω δὲ
[1450]	~τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν ~φύσεος,	ἣν	ἔχοι τις ἀεί. ~καίτοι πολλοὶ
[50]	ὁ πατὴρ ἀλλόκοτον αὐτοῦ νοσεῖ,	~ἣν	οὐδ᾽ ἂν εἷς γνοίη ποτ᾽
[1400]	αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοι ~ἣν	ἂν	σὺ τάξῃς, καὶ χάριν προσείσομαι.
[850]	προπύλαιε, ~δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ,	ἣν	τῷ πατρὶ καινοτομοῦμεν, ~(Παίς) όν
[1100]	~ξυμβεβυσμένοι πυκνόν, νεύοντες ἐς τὴν	γῆν,	μόλις ~ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν
[1250]	τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς	καταδιηλλάγην,	~ἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος
[550]	εἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν	ὀργὴν	ἀπομορχθεὶς ~ἔνδον τούτων ὧν ἂν
[600]	ἀπόφυξιν παλάμας. ~τὴν γὰρ ἐμὴν	ὀργὴν	πεπᾶναι ~χαλεπὸν νεανίᾳ> ~μὴ πρὸς
[1000]	ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαι, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους	ὀργήν	τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν,
[200]	ἐν ὥρᾳ ~ἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν	ὀργὴν	τριῶν πονηρὰν ~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς
[700]	πολλῷ δεδόκησαι· ~ὥστ᾽ ἤδη τὴν	ὀργὴν	χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλω. ~ἀλλ᾽
[1250]	ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόν· ~εἶτ᾽	Ἀριφράδην	πολύ τι θυμοσοφικώτατον, ~ὅντινά ποτ᾽
[650]	φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων	σνλλήβδην	τὸν προσιόντα· ~κἄξω τούτου τὰ
[1000]	μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν	κρύβδην	ἑτέροισι ποιηταῖς, ~μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους
[300]	με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνης ~ἢ	Προξενίδην	ἢ τὸν Σέλλου ~τοῦτον τὸν
[500]	~ὀρθρο φοιτο συκοφαντο δικοταλαιπώρων τρόπων	~ζῆν	βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος, αἰτίαν
[700]	~ἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ	ζῆν	ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιον. ~βούλονται γάρ
[850]	σπονδαῖς ~καὶ ταῖς εὐχαῖς ~φήμην	ἀγαθὴν	λέξομεν ὑμῖν, ~ὅτι γενναίως ἐκ
[600]	ἐμοῦ λέγοντι. ~πρὸς ταῦτα μύλην	ἀγαθὴν	ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον,
[1450]	~ξυνεγενόμην, οὐδὲ τρόποις ~ἐπεμάνην οὐδ᾽	ἐξεχύθην.	~τί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων ~οὐ
[1150]	Λακωνικάς. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ γὰρ ἂν	τλαίην	ὑποδήσασθαί ποτε ~ἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν
[750]	κῆρύξ φησι, τίς ἀψήφιστος; ἀνιστάσθω.	~κἀπισταίην	ἐπὶ τοῖς κημοῖς ~ψηφιζομένων ὁ
[300]	ὑμεῖς, ὡς πᾶν ἂν> ἔγωγε	ποιοίην·	~οὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων
[700]	πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν	μαλακήν,	σισύραν, ~πόρνην, ἥτις τὸ πέος
[1350]	οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃ, ~λυσάμενος ἕξω	παλλακὴν	ὦ χοιρίον. ~νῦν δ᾽ οὐ
[0]	πάσχεις ὦ κακόδαιμον Ξανθία; ~(Ξανθίας)	~φυλακὴν	καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι. ~(Σωσίας) ~κακὸν
[1100]	ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖν ~δικαιότερον ἢ	καυνάκην;	~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ὦγαθέ, ~καὶ στῆθ᾽
[1100]	μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ	καυνάκην.	~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην
[800]	λήψομαι. ~αὐτοῦ μένων γὰρ τὴν	φακῆν	ῥοφήσομαι. ~ἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν
[550]	μακαρίζω· ~τῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν	διαθήκην	ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζων. ~(Φιλοκλέων) ἔτι δ᾽
[1350]	κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν	κἀπιθήκην	τέτταρας. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ἃ δέδρακας;
[1400]	~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν	δίκην	ἅρχων καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~οὔτοι μὰ
[1350]	ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους	δίκην.	~(Βδελυκλέων) ~οὐ δεινὰ τωθάζειν σε
[1400]	θεῶν· ~ἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ	δίκην	δίδωμί σοι ~ἣν ἂν σὺ
[800]	θᾶττον ἐκαθίζου σύ, θᾶττον ἂν	δίκην	~ἐκάλουν. ~(Φιλοκλέων) ~κάλει νυν, ὡς
[1300]	μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων	δίκην	~ἡμῖν ἅπασι, κεἰ σφόδρ᾽ εἶ
[750]	πρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν	δίκην	~λέγῃ μακράν τις, οὐχὶ πεινῶν
[800]	μ᾽ ἀπώλεσας. ~ἄνευ δρυφάκτου τὴν	δίκην	μέλλεις καλεῖν, ~ὃ πρῶτον ἡμῖν
[550]	καλλίστην ἀπολέξας. ~κἂν αὐλητής γε	δίκην	νικᾷ, ταύτης ἡμῖν ἐπίχειρα ~ἐν
[450]	μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν	δίκην,	~οὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽
[800]	νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω	δίκην;	~τί τίς κακὸν δέδρακε τῶν
[800]	τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα τυροῦ	Σικελικὴν	κατεδήδοκεν; ~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον
[1050]	τῶν λειψάνων δεῖ ~τῶνδε ῥώμην	νεανικὴν	σχεῖν· ~ὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζω
[1150]	τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένως ~ἐς τὴν	Λακωνικὴν	ἀνύσας. ~(Φιλοκλέων) ~ἀκικεῖς γέ με
[350]	ἐπὶ ταῖσι θύραις ~ὥσπερ με	γαλῆν	κρέα κλέψασαν ~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους.
[600]	καὶ στράτιον κατέπαρδεν. ~ἆρ᾽ οὐ	μεγάλην	ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς
[1400]	~(Βδελυκλέων) ~ὀλίγον μοι μέλει. ~(Φιλοκλέων)	~φιάλην	ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦ· ~ὁ
[450]	τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον	καλὴν	δίκην, ~οὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽
[550]	προσιόντι ~ἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽	ἁπαλὴν	τῶν δημοσίων κεκλοφυῖαν· ~ἱκετεύουσίν θ᾽
[50]	δ᾽ ὁρᾷ τῆς νυκτὸς οὐδὲ	πασπάλην.	~ἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν
[550]	ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν	κεφαλὴν	εἰπόντες τῇ διαθήκῃ ~καὶ τῇ
[0]	με τραυλίσας, ~ὁλᾷς; Θέωλος τὴν	κεφαλὴν	κόλακος ἔχει” ~(Ξανθίας) ~ὀρθῶς γε
[0]	αὐτῆς πλησίον ~χαμαὶ καθῆσθαι τὴν	κεφαλὴν	κόρακος ἔχων. ~εἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε
[650]	ὑγρᾷ πιτυλεύσας, ~οὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου	κεφαλὴν	τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσιν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ
[1000]	κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν	κεφαλήν,	φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον
[200]	~τί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον	στίλην;	~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν
[100]	ξύλον. ~ἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽	ἀλλην	μηχανήν. ~ἀτὰρ ἄθλιός γ᾽ εἴιμ᾽
[1100]	κυττάροις κινούμενοι. ~ἔς τε τὴν	ἄλλην	δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ
[750]	ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳ, ~ταύτης	ἐπιβολὴν	ψηφιεῖ μίαν μόνην. ~πάντως δὲ
[400]	τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν	χολήν,	~ἥνπερ, ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν
[850]	γὰρ πάρεστι νῷν ~ὅσων δεόμεθα,	πλήν	γε δὴ τῆς κλεψύδρας. ~(Βδελυκλέων)
[1300]	σκευάρια διακεκαρμένῳ. ~οἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν,	πλήν	γε Θουφράστου μόνου· ~οὗτος δὲ
[1500]	τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο	πλήν	γε καρκίνους· ~προσέρχεται γὰρ ἕτερος
[1350]	~πατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ	πλὴν	ἐμοῦ. ~ὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ
[750]	πίθωμαι; λέγ᾽ ὅ τι βούλει	πλὴν	ἑνός. ~(Βδελυκλέων) ποίου; φέρ᾽ ἴδω.
[1150]	~ἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ	~πλὴν	ἐς Πάρον, καὶ ταῦτα δὔ
[700]	παρέχειν ~ὅ τι βούλει σοι,	~πλὴν	κωλακρέτου γάλα πίνειν. ~(Χορός) ~ἦ
[700]	~ποριεῖν· ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι	πλὴν	πρώην πέντε μεδίμνους, ~καὶ ταῦτα
[700]	Πόντου μέχρι Σαρδοῦς ~οὐκ ἀπολαύεις	πλὴν	τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ· καὶ
[100]	εἶτ᾽ ἐξήλλετο. ~ἡμεῖς δὲ τὴν	αὐλὴν	ἅπασαν δικτύοις ~καταπετάσαντες ἐν κύκλῳ
[600]	πρὸς ἐμοῦ λέγοντι. ~πρὸς ταῦτα	μύλην	ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ
[1100]	τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίως. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν	ἐριώλην	δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖν ~δικαιότερον
[500]	γ᾽ ἐπιτρέψαι θέλω. ~(Βδελυκλέων) καὶ	μὴν	ἐγώ. ~ἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόν.
[600]	οὐκ ἐν αὑτοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ἦ	μὴν	ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν
[250]	ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζων. ~(Χορός) ~ἦ	μὴν	ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζω.
[500]	πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ	μὴν	εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ
[850]	πρῶτα τοῖς θεοῖς. ~(Χορός) ~καὶ	μὴν	ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖς ~καὶ
[700]	δὲ παρὼν δέχου. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ	μὴν	θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων ~ὅσα
[850]	ἢν ἅπαξ ἁλῷ. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ	μὴν	ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάρα.
[500]	~σ᾽ ἐθέλει κρατῆσαι. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ	μὴν	ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς
[450]	τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραι. ~(Χορός) οὐδὲ	μὴν	οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽
[250]	~καὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴη. ~ἦ	μὴν	πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν
[250]	δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθος; ~οὐ	μὴν	πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν,
[1150]	Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ	μὴν	προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε
[1300]	φρυκτοὺς σκευάσω. ~Ξυμότης τις ~ἦ	μὴν	σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκην
[350]	ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιον. ~ἥβων γὰρ	κἀδυνάμην	κλέπτειν, ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ,
[900]	~τῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν	ἐγραψάμην	~ἄνδρες δικασταὶ τουτονί. δεινότατα γὰρ
[1050]	ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναι, ~καὶ	κατεστρεψάμην	~τοὺς ἐναντίους, πλέων ἐκεῖσε ταῖς
[1050]	τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν	ἐμὴν	ἰδὼν φύσιν ~εἶτα θαυμάζει μ᾽
[600]	~εἰς ἀπόφυξιν παλάμας. ~τὴν γὰρ	ἐμὴν	ὀργὴν πεπᾶναι ~χαλεπὸν νεανίᾳ> ~μὴ
[950]	~ἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην	ἐμὴν	~οὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς
[850]	ταῖς σπονδαῖς ~καὶ ταῖς εὐχαῖς	~φήμην	ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν, ~ὅτι γενναίως
[150]	~(Βδελυκλέων) οὔκουν κἂν ἐγὼ ~αὐτὸν	ἀποδοίμην	δῆτ᾽ ἄν; ~(Φιλοκλέων) οὐχ ὥσπερ
[600]	τὴν Δήμητρα δέδοικας, ἐγὼ δ᾽	~ἀπολοίμην	εἴ σε δέδοικα. ~(Χορός) ~οὐπώποθ᾽
[1500]	γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέ,	~ἅλμην	κύκα τούτοισιν, ἢν ἐγὼ κρατῶ.
[300]	~κἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας ~εἰς	ὀξάλμην	ἔμβαλε θερμήν· ~ἢ δῆτα λίθον
[850]	κἀπολεῖς τριψημερῶν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν	ἐδεόμην	τὸ χωρίον. ~(Βδελυκλέων) ἰδού. ~(Φιλοκλέων)
[850]	ἐς κόρακας, ὡς ἄχθομαι ~ὁτιὴ	πελαθόμην	τοὺς καδίσκους ἐκφέρειν. ~(Βδελυκλέων) οὗτος
[150]	ἔσπασεν ~ταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ	ᾐσθόμην	τεχνωμένου. ~ἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν
[1200]	ἐμῶν, ~ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας	ὑφειλόμην.	~(Βδελυκλέων) ~ἀπολεῖς με. ποίας χάρακας;
[1300]	~ὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς	ὑφειλόμην	~μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπότας·
[950]	οὐκ ἐπίσταται. ~(Φιλοκλέων) ἐγὼ δ᾽	ἐβουλόμην	ἂν οὐδὲ γράμματα, ~ἵνα μὴ
[600]	ἐλήλυθεν ~κοὐδὲν παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽	~ηὐξανόμην	ἀκούων, ~κἀν μακάρων δικάζειν ~αὐτὸς
[1450]	Φιλοκλέωνος. ~οὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷ	~ξυνεγενόμην,	οὐδὲ τρόποις ~ἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθην.
[1250]	με κακίσταις” ἔκνισε· κᾆθ᾽ ὅτ᾽	ἀπεδειρόμην,	~οὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοι,
[1100]	καυνάκην. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ σισύραν	ᾠόμην	Θυμαιτίδα. ~(Βδελυκλέων) ~κοὐ θαῦμά γ᾽
[750]	κεστρέων· ~κἀγὼ νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ	ᾠόμην	λαβεῖν· ~κᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα·
[300]	μ᾽ ἀποφυσήσας ~εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε	θερμήν·	~ἢ δῆτα λίθον με ποίησον
[600]	τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ γὼ	πελελήσμην,	~ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν
[1000]	χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης δ᾽	ὀσμήν,	Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ
[650]	~αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν	δραχμήν,	κἂν ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ κοινωνῶν
[750]	μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατος ~ὁ σκωπτόλης.	δραχμὴν	μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼν ~ἐλθὼν
[950]	ῥοφεῖν. ~ἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν	γνώμην	ἐμὴν ~οὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ
[50]	μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν λογίδιον	γνώμην	ἔχον, ~ὑμῶν μὲν αὐτῶν οὐχὶ
[550]	δὲ μαχεῖσθαι. ~κἀν τῷ δήμῳ	γνώμην	οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν, ἐὰν μὴ
[1000]	αὐτόν, ~οὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι,	γνώμην	τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆ, ~ἵνα τὰς
[350]	δίκτυον. ~ἡ δέ μοι Δίκτυννα	συγγνώμην	ἔχοι τοῦ δικτύου. ~(Χορός) ~ταῦτα
[1050]	κἀκ τῶν λειψάνων δεῖ ~τῶνδε	ῥώμην	νεανικὴν σχεῖν· ~ὡς ἐγὼ τοὐμὸν
[1450]	οὕτως ἀγανῷ ~ξυνεγενόμην, οὐδὲ τρόποις	~ἐπεμάνην	οὐδ᾽ ἐξεχύθην. ~τί γὰρ ἐκεῖνος
[0]	~εἶθ᾽ ἡ μιαρὰ φάλαιν᾽ ἔχουσα	τρυτάνην	~ἵστη βόειον δημόν. ~(Ξανθίας) οἴμοι
[100]	~ἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην	μηχανήν.	~ἀτὰρ ἄθλιός γ᾽ εἴιμ᾽ ὡς
[350]	~(Χορός) ἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε	~μηχανὴν	ὅπως τάχισθ᾽ ἕως ~γάρ, ὦ
[1350]	~(Φιλοκλέων) δᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς	ἐστιγμένην;	~(Βδελυκλέων) ~τί δὲ τὸ μέλαν
[450]	φορῶν κράσπεδα ~στεμμάτων τήν θ᾽	ὑπήνην	ἄκουρον τρέφων; ~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δί᾽
[550]	τουτὶ γράφομαι, τὴν τοῦ πλούτου	καταχήνην·	~καὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις
[300]	τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν	καινὴν	ἐπίνοιαν, ~ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς
[850]	ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε, ~δέξαι τελετὴν	καινὴν	ὦναξ, ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμεν,
[400]	~εἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν	ἐκείνην	τὴν χολήν, ~ἥνπερ, ἡνίκ᾽ ἄν
[1050]	ξὺν ἀσπίδι ~ἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι, θυμὸν	ὀξίνην	πεπωκότες, ~στὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽
[0]	κακόδαιμον Ξανθία; ~(Ξανθίας) ~φυλακὴν καταλύειν	νυκτερινὴν	διδάσκομαι. ~(Σωσίας) ~κακὸν ἆρα ταῖς
[450]	ξύλῳ. ~(Ξανθίας) ~καὶ σὺ προσθεὶς	Αἰσχίνην	ἔντυφε τὸν Σελλαρτίου. ~ἆρ᾽ ἐμέλλομέν
[350]	ταῖσιν φυλλάσι παῖε, ~ἤν πως	πρύμνην	ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναις. ~(Φιλοκλέων)
[750]	λάθρᾳ, ~ταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν	μόνην.	~πάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας
[700]	χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν μαλακήν, σισύραν,	~πόρνην,	ἥτις τὸ πέος τρίψει ~καὶ
[1050]	παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν	χελύνην	ἐσθίων· ~ὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων
[1250]	ἐκεῖ ~μόνος μόνοις ~τοῖς Πενέσταισι	ξυνῆν	τοῖς ~Θετταλῶν, αὐτὸς πενέστης ὢν
[50]	~ἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν	ἄχνην,	ὅμως ἐκεῖ ~ὁ νοῦς πέτεται
[1400]	~ἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη	τέχνην”	~οὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽
[200]	ἦ μοι κρεῖττον ἦν ~τηρεῖν	Σκιώνην	ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός. ~(Σωσίας)
[1000]	οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν,	φωνὴν	δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας,
[550]	μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ, παιδὸς	φωνὴν	ἐλεήσαις” ~εἰ δ᾽ αὖ τοῖς
[0]	μοὐδόκει ~δημηγορεῖν φάλαινα πανδοκεύτρια, ~ἔχουσα	φωνὴν	ἐμπεπρησμένης ὑός. ~(Ξανθίας) αἰβοῖ. ~(Σωσίας)
[550]	κεκλοφυῖαν· ~ἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν	φωνὴν	οἰκτροχοοῦντες· ~οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ,
[350]	ἐμαυτοῦ, ~κοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽	ἐξῆν	μοι ~φεύγειν ἀδεῶς. νῦν δὲ
[1100]	τῆσδε τῆς χώρας ὕπερ ~μήτε	κώπην	μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβών.
[1300]	τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος; ~καίτοι	παρῆν	Ἵππυλλος Ἀντιφῶν Λύκων ~Λυσίστρατος Θούφραστος
[1100]	ῥᾳδίως. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽	ἐχρῆν	αὐτὴν καλεῖν ~δικαιότερον ἢ καυνάκην;
[600]	κέκτημαι πρόβλημα κακῶν, σκευὴν βελέων	ἀλεωρήν.	~κἂν οἶνόν μοι μὴ γχῇς
[0]	~(Ξανθίας) ~ἐδόκουν αἰετὸν ~καταπτόμενον ἐς	τὴν	ἀγορὰν μέγαν πάνυ ~ἀναρπάσαντα τοῖς
[850]	τῆς δυσκολίας ~ἀπὸ τῆς ὀργῆς	~τὴν	ἀκαλήφην ἀφελέσθαι. ~(Χορός) ξυνευχόμεσθα ταὐτά>
[1100]	τοῖς κυττάροις κινούμενοι. ~ἔς τε	τὴν	ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοι. ~πάντα
[1250]	~εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ	τὴν	ἄμπελον. ~(Ξανθίας) ~ἰὼ χελῶναι μακάριαι
[0]	οὐρανῷ ~κἀν τῇ θαλάττῃ θηρίον	τὴν	ἀσπίδα; ~(Ξανθίας) ~οἴμοι τί δῆτά
[100]	τοῖχον, εἶτ᾽ ἐξήλλετο. ~ἡμεῖς δὲ	τὴν	αὐλὴν ἅπασαν δικτύοις ~καταπετάσαντες ἐν
[1350]	~(Βδελυκλέων) ~οὐ δεινὰ τωθάζειν σε	τὴν	αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων)
[1150]	σκέψαι μ᾽ ὅτῳ ~μάλιστ᾽ ἔοικα	τὴν	βάδισιν τῶν πλουσίων. ~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ;
[150]	τοῦ μοχλοῦ ~φύλατθ᾽ ὅπως μὴ	τὴν	βάλανον ἐκτρώξεται. ~(Φιλοκλέων) ~τί δράσετ᾽
[200]	λίθων πρὸς τὴν θύραν, ~καὶ	τὴν	βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν
[600]	παντοίας πλέκειν ~εἰς ἀπόφυξιν παλάμας.	~τὴν	γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναι ~χαλεπὸν
[1100]	τειχίοις ~ξυμβεβυσμένοι πυκνόν, νεύοντες ἐς	τὴν	γῆν, μόλις ~ὥσπερ οἱ σκώληκες
[350]	ἄνοντος ἐς σωτηρίαν. ~ἀλλ᾽ ἔπαγε	τὴν	γνάθον. ~(Φιλοκλέων) ~διατέτρωκται τοῦτό γ᾽
[900]	τὸ ῥυππαπαῖ. ~ἀποδρὰς γὰρ ἐς	τὴν	γωνίαν τυρὸν πολὺν ~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽
[1400]	ἅρχων καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~οὔτοι μὰ	τὴν	Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖς, ~ἀλλ᾽
[600]	δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτός· ~νὴ	τὴν	Δήμητρα δέδοικας, ἐγὼ δ᾽ ~ἀπολοίμην
[550]	εἴρηκας μακαρίζω· ~τῆς δ᾽ ἐπικλήρου	τὴν	διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζων. ~(Φιλοκλέων) ἔτι
[1100]	ἅπανθ᾽ εὑρήσετε ~τοὺς τρόπους καὶ	τὴν	δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα μὲν
[1400]	πλείονα” ~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽ ἕως ἂν	τὴν	δίκην ἅρχων καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~οὔτοι
[800]	ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσας. ~ἄνευ δρυφάκτου	τὴν	δίκην μέλλεις καλεῖν, ~ὃ πρῶτον
[650]	ἄγλιθας μετέπεμψα. ~ἀλλ᾽ αὐτήν μοι	τὴν	δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίεις. ~(Βδελυκλέων)
[450]	βότρυς κλέπτοντά σε ~προσαγαγὼν πρὸς	τὴν	ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς, ~ὥστε
[500]	ἡ τιμή στί σοι καρπουμένῳ	τὴν	Ἑλλάδα. ~(Φιλοκλέων) ~πάνυ γε, καὶ
[1050]	~εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ	τὴν	ἐμὴν ἰδὼν φύσιν ~εἶτα θαυμάζει
[1050]	νενόμισται, ~εἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους	τὴν	ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν. ~ἀλλὰ τὸ λοιπὸν
[350]	καταβήσει; ~(Βδελυκλέων) ~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ	τὴν	ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖε,
[700]	ἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί,	τὴν	Εὔβοιαν διδόασιν ~ὑμῖν καὶ σῖτον
[1000]	ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖς, ~μιμησάμενος	τὴν	Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιαν, ~εἰς
[450]	Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα ~στεμμάτων	τήν	θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφων; ~(Βδελυκλέων)
[250]	~τί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ	τὴν	θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖς, ~καὶ ταῦτα τοὐλαίου
[900]	ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας	τὴν	θυείαν ἐν κύκλῳ ~ἐκ τῶν
[750]	ταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεται· ~ὅτι	τὴν	θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳ,
[950]	τι; σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει	τὴν	θύραν ~καὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν·
[150]	σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς	τὴν	θύραν, ~καὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε
[150]	νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαι. ~(Σωσίας) ὅδε>	τὴν	θύραν ὠθεῖ· ~(Βδελυκλέων) ~πιέζέ νυν
[500]	κέλευον, ὀξυθυμηθεῖσά μοι ~ἤρετ᾽ εἰ	τὴν	Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδα. ~(Βδελυκλέων) ~ταῦτα
[550]	~ἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν	τὴν	καλλίστην ἀπολέξας. ~κἂν αὐλητής γε
[350]	ἐὰν γρύξῃ ~τι, ποιήσω δακεῖν	τὴν	~καρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς
[550]	παῖδ᾽ ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ	τὴν	κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃ ~καὶ
[0]	πρός με τραυλίσας, ~ὁλᾷς; Θέωλος	τὴν	κεφαλὴν κόλακος ἔχει” ~(Ξανθίας) ~ὀρθῶς
[0]	Θέωρος αὐτῆς πλησίον ~χαμαὶ καθῆσθαι	τὴν	κεφαλὴν κόρακος ἔχων. ~εἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης
[1000]	κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ	τὴν	κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας
[500]	φανήσει ~(Βδελυκλέων) ~ἐνεγκάτω μοι δεῦρο	τὴν	κίστην τις ὡς τάχιστα. ~ἀτὰρ
[50]	νοῦς πέτεται τὴν νύκτα περὶ	τὴν	κλεψύδραν. ~ὑπὸ τοῦ δὲ τὴν
[1150]	ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένως ~ἐς	τὴν	Λακωνικὴν ἀνύσας. ~(Φιλοκλέων) ~ἀκικεῖς γέ
[100]	~ὑπὸ δυσκολίας δ᾽ ἅπασι τιμῶν	τὴν	μακρὰν ~ὥσπερ μέλιττ᾽ ἢ βομβυλιὸς
[1400]	εἶπεν, εἰ ναὶ τὰν κόραν	~τὴν	μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχει
[1150]	~ἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων	τὴν	μητέρα. ~(Βδελυκλέων) ~μή μοί γε
[100]	ξίῃ. ~ὁ γὰρ υἱὸς αὐτοῦ	τὴν	νόσον βαρέως φέρει. ~καὶ πρῶτα
[50]	~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ	τὴν	νόσον τεκμαίρεται. ~(Ξανθίας) ~οὔκ, ἀλλὰ
[50]	σιγᾶτε νῦν. ~φράσω γὰρ ἤδη	τὴν	νόσον τοῦ δεσπότου. ~φιληλιαστής ἐστιν
[50]	ὅμως ἐκεῖ ~ὁ νοῦς πέτεται	τὴν	νύκτα περὶ τὴν κλεψύδραν. ~ὑπὸ
[1450]	πράγματα ~δαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς	τὴν	οἰκίαν. ~ὁ γὰρ γέρων ὡς
[150]	τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς	τὴν	οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ ξυνδικασταὶ καὶ
[1350]	~νὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε	τὴν	Ὀλυμπίαν. ~Ἀρτόπωλις ~ἴθι μοι παράστηθ᾽
[550]	~(Φιλοκλέων) εἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ	τὴν	ὀργὴν ἀπομορχθεὶς ~ἔνδον τούτων ὧν
[700]	νικᾶν πολλῷ δεδόκησαι· ~ὥστ᾽ ἤδη	τὴν	ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλω.
[700]	ἥτις τὸ πέος τρίψει ~καὶ	τὴν	ὀσφῦν. ~ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν
[1150]	~(Φιλοκλέων) ~ἀκικεῖς γέ με ~ἐς	τὴν	πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδα. ~(Βδελυκλέων)
[1050]	βάρβαρος, ~τῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν	τὴν	πόλιν καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν
[650]	~δώσετε τὸν φόρον, ἢ βροντήσας	τὴν	πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψω” ~σὺ δὲ
[1050]	~ἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε	τὴν	πόλιν ~ὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν, ἡνίκ᾽
[550]	ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ	τὴν	προτέραν ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ περὶ
[400]	ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ	τὴν	σφηκιάν; ~νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνο
[950]	~(Βδελυκλέων) φέρε νύν σε τῃδὶ	τὴν	ταχίστην περιάγω. ~(Φιλοκλέων) ὅδ᾽ ἔσθ᾽
[550]	~δεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι,	τὴν	τοῦ πλούτου καταχήνην· ~καὶ τἀγαθά
[1500]	τοῦ γένους, ~ὁ σμικρότατος, ὃς	τὴν	τραγῳδίαν ποιεῖ. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ Καρκίν᾽
[0]	~(Ξανθίας) ~λέγε νυν ἀνύσας τι	τὴν	τρόπιν τοῦ πράγματος. ~(Σωσίας) ~ἔδοξέ
[900]	δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ	τὴν	ὑδρίαν πλάσαι. ~(Σωσίας) ~πρὸς ταῦτα
[800]	μισθὸν λήψομαι. ~αὐτοῦ μένων γὰρ	τὴν	φακῆν ῥοφήσομαι. ~ἀτὰρ τί τὸν
[1450]	εὖ φρονοῦσιν ~τυχὼν ἄπεισιν διὰ	τὴν	~φιλοπατρίαν καὶ σοφίαν ~ὁ Παίς
[550]	δημοσίων κεκλοφυῖαν· ~ἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες	τὴν	φωνὴν οἰκτροχοοῦντες· ~οἴκτιρόν μ᾽ ὦ
[550]	κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντι ~ἐμβάλλει μοι	τὴν	χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖαν·
[1050]	ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς	τὴν	χελύνην ἐσθίων· ~ὑπὸ δὲ τῶν
[400]	ἐγὼ δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς	τὴν	χοίνικα; ~(Χορός) ~εἶτα δῆτ᾽ οὐ
[400]	μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην	τὴν	χολήν, ~ἥνπερ, ἡνίκ᾽ ἄν τις
[800]	τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην	τὴν	χύτραν ~(Φιλοκλέων) ~ἐπίσχες οὗτος· ὡς
[50]	τὴν κλεψύδραν. ~ὑπὸ τοῦ δὲ	τὴν	ψῆφόν γ᾽ ἔχειν εἰωθέναι ~τοὺς
[950]	τὰ βελτίω τρέπου. ~τηνδὶ λαβὼν	τὴν	ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερον ~μύσας
[350]	εἶτα καθίμα ~δήσας σαυτὸν καὶ	τὴν	ψυχὴν ἐμπλησάμενος Διοπείθους. ~(Φιλοκλέων) ~ἄγε
[1150]	πολιός, ἔχων δέ τοι ~πλευρὰν	βαθυτάτην	καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶ
[850]	γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε, ~δέξαι	τελετὴν	καινὴν ὦναξ, ἣν τῷ πατρὶ
[650]	ἀντενέδωκε· ~σὺ δὲ χασκάζεις τὸν	κωλακρέτην,	τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν.
[850]	τοῦ πολέμου ~καὶ τοῦ νείκους	ξυνεβήτην.	~(Βδελυκλέων) ~εὐφημία μὲν πρῶτα νῦν
[1250]	ᾧ χάρις ἐφέσπετο· ~τὸν δ᾽	ὑποκριτὴν	ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόν· ~εἶτ᾽
[50]	φησι (Σωσίας) πρὸς Δερκύλον ~εἶναι	φιλοπότην	αὐτόν. ~(Σωσίας) οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ
[400]	νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν	δεσπότην	~πρὸς βίαν χειροῦσιν, οὐδὲν τῶν
[1000]	εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε	καθαρτήν,	~πέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν
[300]	πόθεν ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις ἐλπίδα	~χρηστήν	τινα νῷν ἢ ~πόρον Ἕλλας
[500]	~(Βδελυκλέων) ~ἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν	κίστην	τις ὡς τάχιστα. ~ἀτὰρ φανεῖ
[550]	τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν	καλλίστην	ἀπολέξας. ~κἂν αὐλητής γε δίκην
[950]	φέρε νύν σε τῃδὶ τὴν	ταχίστην	περιάγω. ~(Φιλοκλέων) ὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ
[600]	~καὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν	φυστὴν	μᾶζαν προσενέγκῃ, ~κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽
[1100]	~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν	αὐτὴν	καλεῖν ~δικαιότερον ἢ καυνάκην; ~(Βδελυκλέων)
[650]	τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα. ~ἀλλ᾽	αὐτήν	μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων
[0]	ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόν, ~κἄπειτα	ταύτην	ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. ~(Σωσίας) ~οὐδὲν ἄρα
[1400]	ναὶ τὰν κόραν ~τὴν μαρτυρίαν	ταύτην	ἐάσας ἐν τάχει ~ἐπίδεσμον ἐπρίω,
[1350]	τί μέλλεις δρᾶν; ~(Βδελυκλέων) ~ἄγειν	ταύτην	λαβὼν ~ἀφελόμενός σε καὶ νομίσας
[550]	σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ, ~ἔδομεν	ταύτην	ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ.
[700]	ἐρῶ σοι, ~ἵνα γιγνώσκῃς τὸν	τιθασευτήν,	κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃ
[50]	αὖ φησιν ὁ Σκαμβωνίδης ~εἶναι	φιλοθύτην	αὐτὸν ἢ φιλόξενον. ~(Σωσίας) ~μὰ
[600]	μάξῃ, ~τάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν,	σκευὴν	βελέων ἀλεωρήν. ~κἂν οἶνόν μοι
[800]	κύων ~κατηγορήσειν, ἤν τις εἰσάγῃ	γραφήν.	~(Βδελυκλέων) ἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ
[850]	δυσκολίας ~ἀπὸ τῆς ὀργῆς ~τὴν	ἀκαλήφην	ἀφελέσθαι. ~(Χορός) ξυνευχόμεσθα ταὐτά> σοι
[1200]	~ἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτων,	~ὀροφὴν	θέασαι, κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον· ~ὕδωρ
[1100]	χώρας ὕπερ ~μήτε κώπην μήτε	λόγχην	μήτε φλύκταιναν λαβών. ~ἀλλ᾽ ἐμοὶ
[550]	σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλου	~ἀρχὴν	ἄρξας ἢ πὶ στρατιᾶς τοῖς
[600]	στράτιον κατέπαρδεν. ~ἆρ᾽ οὐ μεγάλην	ἀρχὴν	ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν
[350]	καθίμα ~δήσας σαυτὸν καὶ τὴν	ψυχὴν	ἐμπλησάμενος Διοπείθους. ~(Φιλοκλέων) ~ἄγε νυν,
[750]	~ὁ σκωπτόλης. δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ	πρώην	λαβὼν ~ἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς
[700]	ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν	πρώην	πέντε μεδίμνους, ~καὶ ταῦτα μόλις
[800]	ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα	πρώην	τὴν χύτραν ~(Φιλοκλέων) ~ἐπίσχες οὗτος·
[150]	~οἵαν πρόφασιν καθῆκεν, ὡς εἰρωνικῶς,	~ἵν᾽	αὐτὸν ἐκπέμψειας. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὐκ
[1350]	στῆθι τάσδε τὰς δετὰς ~λαβοῦσ᾽	ἵν᾽	αὐτὸν τωθάσω νεανικῶς, ~οἵοις ποθ᾽
[550]	τι γέλοιον· ~οἱ δὲ σκώπτουσ᾽	ἵν᾽	ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν
[350]	τὸν περὶ ψυχῆς ~δρόμον δραμεῖν,	ἵν᾽	εἰδῇ ~μὴ πατεῖν τὰ ~τοῖν
[450]	καλὴν δίκην, ~οὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν	ἵν᾽	εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόπος
[300]	ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτες; ~(Χορός)	~ἵν᾽	ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃς. ~(Παίς)
[1150]	~(Βδελυκλέων) τιὴ τί δή; ~(Φιλοκλέων)	ἵν᾽	ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναι. ~(Βδελυκλέων)
[1500]	ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντες,	~ἵν᾽	ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν
[100]	δὲ δείσας μὴ δεηθείη ποτέ,	~ἵν᾽	ἔχοι δικάζειν, αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει.
[750]	ὑπισχνοῦ. ~κείνων ἔραμαι, κεῖθι γενοίμαν,	~ἵν᾽	ὁ κῆρύξ φησι, τίς ἀψήφιστος;
[150]	~ὕφελκε θᾶττον αὐτόν. ὦ μιαρώτατος	~ἵν᾽	ὑποδέδυκεν· ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεται ~ὁμοιότατος
[350]	ποιεῖς; οὐ μὴ καταβήσει; ~(Βδελυκλέων)	~ἀνάβαιν᾽	ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ
[900]	τοῖς φεύγουσιν, ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχει;	~ἀνάβαιν᾽	ἀπολογοῦ. τί σεσιώπηκας; λέγε. ~(Φιλοκλέων)
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν	κἀπόβαιν᾽	ἐρρωμένως ~ἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσας.
[200]	δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶ. ~(Χορός) ~χώρει	πρόβαιν᾽	ἐρρωμένως. ὦ Κωμία βραδύνεις. ~μὰ
[0]	σαπρᾶς. ~(Σωσίας) ~εἶθ᾽ ἡ μιαρὰ	φάλαιν᾽	ἔχουσα τρυτάνην ~ἵστη βόειον δημόν.
[0]	καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ ~κατὰ τοῖν	κόραιν	ὕπνου τι καταχεῖται γλυκύ. ~(Ξανθίας)
[550]	τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρον,	~κλάειν	ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες
[400]	βαρβάρων χειρούμενον, ~οὓς ἐγὼ δίδαξα	κλάειν	τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα; ~(Χορός)
[750]	~κἀγὼ νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην	λαβεῖν·	~κᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα· ~κᾆθ᾽
[1300]	~ἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς	λαβεῖν.	~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε πάρεχε· ~κλαύσεταί τις
[1350]	ἆ τί μέλλεις δρᾶν; ~(Βδελυκλέων)	~ἄγειν	ταύτην λαβὼν ~ἀφελόμενός σε καὶ
[1000]	ξυμπόσιον, ἐπὶ θεωρίαν, ~ὥσθ᾽ ἡδέως	διάγειν	σε τὸν λοιπὸν χρόνον· ~κοὐκ
[150]	~ἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν ὄνον	ἐξάγειν	δοκῶ ~ὅπως ἂν ὁ γέρων
[350]	ἕως ~γάρ, ὦ μελίττιον. ~(Φιλοκλέων)	~διατραγεῖν	τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ
[1150]	~ἄγε νυν, ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς	λέγειν	~ἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν;
[1150]	~(Φιλοκλέων) ~ποίους τινὰς δὲ χρὴ	λέγειν;	~(Βδελυκλέων) ~μεγαλοπρεπεῖς, ~ὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ
[300]	ποθ᾽ ~οὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησεν	~λέγειν,	εἰ ~μὴ ξυνωμότης τις ἦν.
[1150]	λοιδορούμενος, ~μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις	λέγειν	ἐν ἀνδράσιν; ~(Φιλοκλέων) ~ποίους τινὰς
[500]	ἐκ θἠμετέρου ~γυμνασίου δεῖ τι	λέγειν	~καινόν, ὅπως φανήσει ~(Βδελυκλέων) ~ἐνεγκάτω
[1050]	δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦντας ~καινόν τι	λέγειν	κἀξευρίσκειν ~στέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετε,
[1400]	ἄκουσον, ἤν τί σοι δόξω	λέγειν.	~Λᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης·
[1150]	ὀβολὼ φέρων. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὖν	λέγειν	χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽
[1250]	τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς	στέγειν.	~ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ.
[350]	καλέσαντες ~ὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽	εἵργειν	ἔσται· τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων)
[350]	μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοι	~φεύγειν	ἀδεῶς. νῦν δὲ ξὺν ὅπλοις
[300]	γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽	~ᾄδειν.	τί ποιήσω; ~τηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ
[550]	~ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽	ᾔδειν	εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν
[600]	οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσειν. ~καλῶς γὰρ	ᾔδειν	ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι.
[800]	ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽	ἰδεῖν.	~(Βδελυκλέων) ~οἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται Κλεώνυμος.
[1050]	δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν	ἰδεῖν	τὸν οὐρανόν. ~ἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα
[850]	~ἤπιον αὐτόν, ~τοὺς φεύγοντάς τ᾽	ἐλεεῖν	μᾶλλον ~τῶν γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων,
[1350]	ὄξους δίκην. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ δεινὰ	τωθάζειν	σε τὴν αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν
[0]	πρῶτον ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ	~ἐκκλησιάζειν	πρόβατα συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα καὶ
[100]	μὴ δεηθείη ποτέ, ~ἵν᾽ ἔχοι	δικάζειν,	αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει. ~τοιαῦτ᾽ ἀλύει·
[600]	ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων, ~κἀν μακάρων	δικάζειν	~αὐτὸς ἔδοξα νήσοις, ~ἡδόμενος λέγοντι.
[400]	ὅτι ~τόνδε λόγον ἐσφέρει, ~μὴ	δικάζειν	δίκας. ~(Βδελυκλέων) ~ὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽
[50]	ἀνήρ, ~ἐρᾷ τε τούτου, τοῦ	δικάζειν,	καὶ στένει ~ἢν μὴ πὶ
[300]	~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες	δικάζειν	οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν, ~ἀλλά
[750]	φέρ᾽ ἴδω. ~(Φιλοκλέων) τοῦ μὴ	δικάζειν.	τοῦτο δὲ ~Ἅιδης διακρινεῖ πρότερον
[1000]	ὀγκῶσαι τὸ φρόνημα, ~οὐδὲ παλαίστρας	περικωμάζειν	πειρῶν· οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς
[300]	ἄγαλμα. ~ἒ ἔ- πάρα νῷν	στενάζειν.	~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι μὲν ~πάλαι
[200]	δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης	βαδίζειν.	~ὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ, βέλτιστε συνδικαστῶν,
[1200]	~(Φιλοκλέων) ᾠδικῶς ἐγώ. ~οὐκ ἔστιν	ἀλωπεκίζειν,	~οὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον” ~(Βδελυκλέων)
[850]	διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶν· ~ἐγὼ δ᾽	ἀλοκίζειν	ἐδεόμην τὸ χωρίον. ~(Βδελυκλέων) ἰδού.
[950]	ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ δῆτα·	κιθαρίζειν	γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι. ~(Βδελυκλέων) φέρε
[950]	ἐστιν· εἰ δ᾽ ὑφείλετο, ~ξύγγνωθι.	κιθαρίζειν	γὰρ οὐκ ἐπίσταται. ~(Φιλοκλέων) ἐγὼ
[1350]	καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε	θεῖν.	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε
[1250]	~ἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον	ἐκμαθεῖν	~γλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽
[1100]	~(Βδελυκλέων) ἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν	παθεῖν.	~(Φιλοκλέων) ~μὰ τὸν Δἴ οὐ
[300]	διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης	περιελθεῖν.	~(Χορός) ἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽
[1350]	οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψ,	~ποθεῖν	ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ.
[800]	αὐτὼ δεῦρο. ~(Σωσίας) ταῦτα χρὴ	ποιεῖν.	~(Βδελυκλέων) τουτὶ τί ἔστι; ~(Φιλοκλέων)
[900]	μοι. ~καίτοι τίς ὑμᾶς εὖ	ποιεῖν	δυνήσεται, ~ἢν μή τι κἀμοί
[350]	τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαι ~κἀνασπαστὸν	ποιεῖν	εἴσω, τί ποιήσετε; φράζετε νυνί.
[250]	~φιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ,	ποιεῖν	ὑετὸν μάλιστα. ~δεῖται δὲ καὶ
[1100]	ἅπαξ ~ἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ	ποιεῖν.	~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν κελεύεις δρᾶν
[1250]	ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖν	~γλωττοποιεῖν	ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε.
[600]	οἶνόν μοι μὴ γχῇς σὺ	πιεῖν,	τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου
[400]	μή, φήμ᾽ ἐγὼ ~τὰς χελώνας	μακαριεῖν	σε τοῦ δέρματος. ~(Φιλοκλέων) ~εἶά
[700]	σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνους	~ποριεῖν·	ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν
[350]	γ᾽ ἐὰν γρύξῃ ~τι, ποιήσω	δακεῖν	τὴν ~καρδίαν καὶ τὸν περὶ
[0]	τοῦτ᾽ Ἀλκιβιάδης ἐτραύλισεν. ~(Σωσίας) ~οὔκουν	ἐκεῖν᾽	ἀλλόκοτον, ὁ Θέωρος κόραξ ~γιγνόμενος;
[1200]	νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατον; ~(Φιλοκλέων) ἐκεῖν᾽	ἐκεῖν᾽	ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν, ~ὅτ᾽
[1200]	~ἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατον; ~(Φιλοκλέων)	ἐκεῖν᾽	ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν,
[1450]	τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεται ~τἀρχαἶ	ἐκεῖν᾽	οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο· ~καὶ τοὺς
[750]	~ἀνά τό με πείθεις. ἀλλ᾽	ἐκεῖν᾽	οὔπω λέγεις, ~τὸν μισθὸν ὁπόθεν
[600]	~(Χορός) ~δεῖ δέ σε παντοίας	πλέκειν	~εἰς ἀπόφυξιν παλάμας. ~τὴν γὰρ
[650]	διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείς,	~ἥκειν	εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽
[200]	κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳ	~ἥκειν	ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰν
[400]	ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε, ~καὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν	ἥκειν	~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολιν ~ὄντα
[850]	Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα ~τὸν τυρὸν	ἀδικεῖν	ὅτι μόνος κατήσθιεν ~τὸν Σικελικόν.
[1000]	~οὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε	διδάσκειν,	ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαι, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους
[700]	~βόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους	~ἐγχάσκειν	σοι στομφάζοντας. ~καὶ νῦν ἀτεχνῶς
[1050]	τοὺς ζητοῦντας ~καινόν τι λέγειν	κἀξευρίσκειν	~στέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετε, ~καὶ
[700]	οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶ	~βόσκειν	ἐθέλων καὶ μὴ τούτους ~ἐγχάσκειν
[700]	ἡμῖν ἀπάγουσι· ~τούτων εἴκοσιν ἄνδρας	βόσκειν	εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃ, ~δύο
[300]	ἔτικτες; ~(Χορός) ~ἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα	βόσκειν	παρέχῃς. ~(Παίς) ~ἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ
[750]	τὸν ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς οὖν	διαγιγνώσκειν	καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ πρότερον τὰ
[1400]	~ἑκών· ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ	βαλεῖν.	~ἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί· πότερον ἐπιτρέπεις
[1250]	~καὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ	βαλεῖν,	~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης.
[50]	ἐξαίφνης κόραξ· ~οὔκουν ἐναργὲς τοῦτο	συμβαλεῖν,	ὅτι ~ἀρθεὶς ἀφ᾽ ἡμῶν ἐς
[0]	ἐς τὸν οὐρανόν, ~κἄπειτα ταύτην	ἀποβαλεῖν	Κλεώνυμον. ~(Σωσίας) ~οὐδὲν ἄρα γρίφου
[1250]	παῖδα γάρ, κἂν ᾖ γέρων,	~καλεῖν	δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃ.
[1100]	~οὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν	καλεῖν	~δικαιότερον ἢ καυνάκην; ~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽
[800]	~ἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις	καλεῖν,	~ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν
[250]	στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες ~ᾄδοντας αὐτὸν	ἐκκαλεῖν,	ἤν τί πως ἀκούσας ~τοὐμοῦ
[1050]	ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶν,	~ἐξελεῖν	ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια.
[1200]	δράσεις; παραπολεῖ βοώμενος· ~φήσει γὰρ	ἐξολεῖν	σε καὶ διαφθερεῖν ~καὶ τῆσδε
[350]	καὶ τὸν περὶ ψυχῆς ~δρόμον	δραμεῖν,	ἵν᾽ εἰδῇ ~μὴ πατεῖν τὰ
[450]	καὶ σύ, πρὶν τὸν υἱὸν	ἐκδραμεῖν.	~(Χορός) ~ἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽
[1100]	ἐπεστρατεύσατο. ~(Βδελυκλέων) ἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν	ἐπιθυμεῖν	παθεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ τὸν Δἴ
[300]	~(Χορός) ~τοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς	χανεῖν	~ὁ Δημολογοκλέων ὅδ᾽ ~ὅτι λέγεις
[400]	~(Χορός) ~εἰπέ μοι τί μέλλομεν	κινεῖν	ἐκείνην τὴν χολήν, ~ἥνπερ, ἡνίκ᾽
[1250]	χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς. ~κακὸν τὸ	πίνειν·	ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεται ~καὶ
[700]	βούλει σοι, ~πλὴν κωλακρέτου γάλα	πίνειν.	~(Χορός) ~ἦ που σοφὸς ἦν
[1250]	καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖν, ~κἄπειτ᾽	ἀποτίνειν	ἀργύριον ἐκ κραιπάλης. ~(Βδελυκλέων) ~οὔκ,
[1400]	κακῆς γλώττης ποθὲν ~πυροὺς πρίαιο,	σωφρονεῖν	ἄν μοι δοκεῖς” ~(Ἀρτόπωλις) ~καὶ
[450]	πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας· ~οὗτος	ὀψωνεῖν	ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι. ~ἢν
[500]	ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγω,	~ἀναδιδάξειν	οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽
[1050]	ἦν ἡμῖν ὅπως ~ῥῆσιν εὖ	λέξειν	ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ ~συκοφαντήσειν τινὰ
[950]	~(Φιλοκλέων) πῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθα; ~(Βδελυκλέων)	~δείξειν	ἔοικεν. ἐκπέφευγας ὦ Λάβης. ~πάτερ
[600]	δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν	ἀποδείξειν.	~(Βδελυκλέων) ~ἔμπλησο λέγων· πάντως γάρ
[1450]	ἠγωνίζετο· ~καὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν	ἀποδείξειν	κρόνους ~τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον
[600]	μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη	βλέπειν	ποιήσω. ~(Χορός) ~δεῖ δέ σε
[250]	πρίασθαι ~καλόν; οἶμαι δέ σ᾽	ἐρεῖν	ἀστραγάλους ~δήπουθεν ὦ παῖ. ~(Παίς)
[450]	~ἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ	δέρειν	δι᾽ ἡμέρας; ~(Χορός) ~οὐδέποτέ γ᾽
[1200]	~φήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ	διαφθερεῖν	~καὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν.
[0]	πάνυ ~ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδα	~φέρειν	ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόν,
[450]	~ἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ	φέρειν	ἡδύσματα; ~(Ξανθίας) κἀμέ γ᾽ ἡ
[1100]	μὴ χῃ τὸ κέντρον, μὴ	φέρειν	τριώβολον. ~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι ποτὲ ζῶν
[850]	ἄχθομαι ~ὁτιὴ πελαθόμην τοὺς καδίσκους	ἐκφέρειν.	~(Βδελυκλέων) οὗτος σὺ ποῖ θεῖς;
[1200]	~ὕδωρ κατὰ χειρός· τὰς τραπέζας	ἐσφέρειν·	~δειπνοῦμεν· ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομεν. ~(Φιλοκλέων)
[200]	Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦν	~τηρεῖν	Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός.
[100]	ᾖδ᾽ ἀφ᾽ ἑσπέρας, ἔφη ~ὄψ᾽	ἐξεγείρειν	αὐτὸν ἀναπεπεισμένον, ~παρὰ τῶν ὑπευθύνων
[1000]	ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις	ἐπιχειρεῖν,	~θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς
[0]	~κἄπειτα τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει	~δημηγορεῖν	φάλαινα πανδοκεύτρια, ~ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρησμένης
[100]	λόγοισι παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ	φορεῖν	τριβώνιον ~μηδ᾽ ἐξιέναι θύραζ᾽ ὁ
[300]	νῷν ἢ ~πόρον Ἕλλας ἱρὸν	εὑρεῖν>	~(Χορός) ~ἀπαπαῖ φεῦ, ἀπαπαῖ φεῦ,
[450]	Σελλαρτίου. ~ἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς	ἀποσοβήσειν	τῷ χρόνῳ. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλὰ μὰ
[500]	περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας	ἀντιλογήσειν	~τῆς ἡμετέρας, νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν
[600]	ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως	τρυγήσειν.	~καλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ
[800]	ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύων	~κατηγορήσειν,	ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν. ~(Βδελυκλέων)
[900]	καὶ κλέπτον βλέπει, ~οἷον σεσηρὼς	ἐξαπατήσειν	μ᾽ οἴεται. ~ποῦ δ᾽ ἔσθ᾽
[1050]	εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ	~συκοφαντήσειν	τινὰ ~φροντίς, ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης
[250]	τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον	προβύσειν.	~(Χορός) ~τί δὴ μαθὼν τῷ
[550]	μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴς ~οὐχὶ	προδώσειν	ἡμᾶς φασίν, περὶ τοῦ πλήθους
[350]	~δρόμον δραμεῖν, ἵν᾽ εἰδῇ ~μὴ	πατεῖν	τὰ ~τοῖν θεοῖν ψηφίσματα. ~ἀλλ᾽
[300]	ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι	ζητεῖν	καινὴν ἐπίνοιαν, ~ἥτις σε λάθρᾳ
[600]	~πρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα	ζητεῖν	σοι καὶ νεόκοπτον, ~ἢν μή
[350]	διαδῦναι. ~ἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ	ζητεῖν	ὑμᾶς· ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι
[900]	αὖ Λάβης. ~(Βδελυκλέων) ~ἀγαθός γ᾽	ὑλακτεῖν	καὶ διαλείχειν τὰς χύτρας. ~σίγα,
[350]	ἐκείνῳ προσόμοιον. ~ἥβων γὰρ κἀδυνάμην	κλέπτειν,	ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ, ~κοὐδείς
[50]	μέγας, οὑπὶ τοῦ τέγους. ~οὗτος	φυλάττειν	τὸν πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷν, ~ἔνδον
[650]	~σκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι	πλουτεῖν	καὶ τοῖσιν ἅπασιν ~ὑπὸ τῶν
[1400]	σὺ δή μοι Χαιρεφῶν ~γυναικὶ	κλητεύειν	ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς
[1100]	τριβωνικῶς. ~(Φιλοκλέων) ~ἔπειτα παῖδας χρὴ	φυτεύειν	καὶ τρέφειν, ~ὅθ᾽ οὑτοσί με
[0]	ὦ κακόδαιμον Ξανθία; ~(Ξανθίας) ~φυλακὴν	καταλύειν	νυκτερινὴν διδάσκομαι. ~(Σωσίας) ~κακὸν ἆρα
[500]	τυραννίδα. ~(Βδελυκλέων) ~ταῦτα γὰρ τούτοις	ἀκούειν	ἡδἔ, εἰ καὶ νῦν ἐγὼ
[850]	τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον ~τῶν γραψαμένων	~κἀπιδακρύειν	ἀντιβολούντων, ~καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίας
[900]	κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτε	~τρέφειν	δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα
[800]	~(Σωσίας) βάλλ᾽ ἐς κόρακας. τοιουτονὶ	τρέφειν	κύνα. ~(Βδελυκλέων) τί δ᾽ ἔστιν
[1100]	~ἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ	τρέφειν,	~ὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι
[800]	γε τουτί· καὶ προσέστηκεν φακῆ	~ῥοφεῖν,	ἐὰν δέῃ τι. ~(Φιλοκλέων) τοῦτ᾽
[950]	ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ	ῥοφεῖν.	~ἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην
[450]	πατρὸς ~μᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις	ναυμαχεῖν	ὁσημέραι. ~(Χορός) οὐδὲ μὴν οὐδ᾽
[300]	με τοῦ μισθαρίου ~τρίτον αὐτὸν	ἔχειν	ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψον·
[200]	νυνί· ~σίμβλον δέ φασι χρημάτων	ἔχειν	ἅπαντες αὐτόν. ~χθὲς οὖν Κλέων
[1350]	πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκας	~ἔχειν	διὰ τὸν σὸν οἶνον. ~(Φιλοκλέων)
[50]	τοῦ δὲ τὴν ψῆφόν γ᾽	ἔχειν	εἰωθέναι ~τοὺς τρεῖς ξυνέχων τῶν
[900]	σεσιώπηκας; λέγε. ~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ οὐκ	ἔχειν	οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι
[750]	τι; ~ἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν	ἔχειν·	~ταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριον” ἦ
[700]	στομφάζοντας. ~καὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω	παρέχειν	~ὅ τι βούλει σοι, ~πλὴν
[700]	~καὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι	κατέχειν,	ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμι. ~(Βδελυκλέων)
[700]	παρέχων ~ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον	~λείχειν,	χλαῖναν μαλακήν, σισύραν, ~πόρνην, ἥτις
[900]	~(Βδελυκλέων) ~ἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ	διαλείχειν	τὰς χύτρας. ~σίγα, κάθιζε· σὺ
[650]	σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺς	~ἄρχειν	αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις
[500]	σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖς ~οἰόμενος	ἄρχειν·	ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερ,
[550]	μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος	ἄρχειν.	~(Φιλοκλέων) ~παίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα
[1050]	λειψάνων δεῖ ~τῶνδε ῥώμην νεανικὴν	σχεῖν·	~ὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζω ~γῆρας
[1000]	~τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν ~ἐστὶ	πάσχειν,	κοὐ πρὸς ὑμῶν. ~νῦν αὖτε
[300]	δρᾶν οὐδὲν κακόν, ~ἀλλά μ᾽	εὐωχεῖν	ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ
[1500]	θεοῦ> ~πηδᾶτε παρὰ ψάμαθον ~καὶ	θῖν᾽	ἁλὸς ἀτρυγέτου, ~καρίδων ἀδελφοί· ~ταχὺν
[1500]	τὴν τραγῳδίαν ποιεῖ. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ	Καρκίν᾽	ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίας, ~ὅσον
[200]	θύραν, ~καὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε	πάλιν	ἐς τὸν μοχλόν, ~καὶ τῇ
[150]	ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ	πάλιν.	~κάνθων τί κλάεις; ὅτι πεπράσει
[200]	μοι τὸ δίκτυον; ~σοῦ σοῦ,	πάλιν	σοῦ. νὴ Δἴ ἦ μοι
[100]	ποῦ σθ᾽ ἡ τηλία; ~δύου	πάλιν·	φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλον.
[1200]	μέγα κράτος, ~ἀντρέψεις ἔτι τὰν	πόλιν·	ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶς” ~(Βδελυκλέων)
[1050]	~τῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν	πόλιν	καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν
[650]	τὸν φόρον, ἢ βροντήσας τὴν	πόλιν	ὑμῶν ἀνατρέψω” ~σὺ δὲ τῆς
[1050]	γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν	πόλιν	~ὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν, ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽
[400]	αὐτὸν ἥκειν ~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα	μισόπολιν	~ὄντα κἀπολούμενον, ὅτι ~τόνδε λόγον
[700]	χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον	ἡμῖν	ἀπάγουσι· ~τούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν
[1300]	σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκην	~ἡμῖν	ἅπασι, κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίας.
[650]	πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται	ἡμῖν.	~ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν
[650]	ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρός, ~τὸν φόρον	ἡμῖν	ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν
[650]	~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων	ἡμῖν	ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθός. ~(Βδελυκλέων)
[850]	~ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶν, ~ἅπασιν	ἡμῖν	ἁρμόσαι ~παυσαμένοις πλάνων. ~ἰήιε Παιάν.
[50]	~μηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν κεκλεμμένον.	~ἡμῖν	γὰρ οὐκ ἔστ᾽ οὔτε κάρυ᾽
[50]	δὲ φορτικῆς σοφώτερον. ~ἔστιν γὰρ	ἡμῖν	δεσπότης ἐκεινοσὶ ~ἅνω καθεύδων, ὁ
[450]	~(Χορός) ~ἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽	ἡμῖν	δώσετον καλὴν δίκην, ~οὐκέτ᾽ ἐς
[1100]	κἀκπορίζομεν βίον. ~ἀλλὰ γὰρ κηφῆνες	ἡμῖν	εἰσιν ἐγκαθήμενοι ~οὐκ ἔχοντες κέντρον,
[550]	φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν	ἡμῖν	~ἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν
[650]	ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθεν, ~γίγνεται	ἡμῖν	ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλαντα.
[550]	αὐλητής γε δίκην νικᾷ, ταύτης	ἡμῖν	ἐπίχειρα ~ἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς
[200]	~χθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν	ἡμῖν	ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳ ~ἥκειν ἔχοντας
[1300]	κημούς. ~οὐκ ἄπεισι; ποῦ στιν	ἡμῖν>	~ἡλιαστής; ἐκποδών. ~ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιον,
[1100]	ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον	ἡμῖν,	ἤν τις ἀστράτευτος ὢν ~ἐκροφῇ
[250]	δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽	ἡμῖν,	~καὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽
[50]	αὐτὸν ἄνδρα μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽ ἔστιν	ἡμῖν	λογίδιον γνώμην ἔχον, ~ὑμῶν μὲν
[250]	οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽	ἡμῖν	ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούει; ~μῶν
[550]	ἐμοῖσιν” ~οἱ δὲ λέγουσιν μύθους	ἡμῖν,	οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιον·
[1050]	ταῖς τριήρεσιν; ~οὐ γὰρ ἦν	ἡμῖν	ὅπως ~ῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν
[1450]	~νὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽	ἡμῖν	πράγματα ~δαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς
[700]	καταβάλλω. ~ἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας	ἡμῖν	τῆς αὐτῆς συνθιασῶτα, ~πιθοῦ πιθοῦ
[950]	γράμματα, ~ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽	ἡμῖν	τὸν λόγον. ~(Βδελυκλέων) ~ἄκουσον ὦ
[800]	δίκην μέλλεις καλεῖν, ~ὃ πρῶτον	ἡμῖν	τῶν ἱερῶν ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων) μὰ
[800]	ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖν. ~(Βδελυκλέων) ~οἷόσπερ	ἡμῖν	φαίνεται Κλεώνυμος. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν ἔχει
[1000]	ἀκοῦσαι. ~τοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽	ὑμῖν	αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα,
[1050]	τῶν μήλων. κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽	~ὑμῖν	δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίων ~ὀζήσει
[700]	δείσωσ᾽ αὐτοί, τὴν Εὔβοιαν διδόασιν	~ὑμῖν	καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα
[850]	ταῖς εὐχαῖς ~φήμην ἀγαθὴν λέξομεν	ὑμῖν,	~ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμου
[1000]	τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν	ὑμῖν,	~οὐκ ἐκτελέσαι” φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽
[350]	ποιήσομεν ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~δράσω τοίνυν	ὑμῖν	πίσυνος, καὶ μανθάνετ᾽ ἤν τι
[450]	ὧδ᾽ ἐστάλης. ~(Βδελυκλέων) ~ὡς ἅπανθ᾽	ὑμῖν	τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόται, ~ἤν
[800]	φακῆν ῥοφήσομαι. ~ἀτὰρ τί τὸν	ὄρνιν	ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε; ~(Βδελυκλέων) ~ἵνα
[300]	τοῦ τόνου. ~(Χορός) ~τοῦ δ᾽	ἔφεξιν	ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε
[1100]	~τοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν	σφηξὶν	ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν
[0]	ἀγορὰν μέγαν πάνυ ~ἀναρπάσαντα τοῖς	ὄνυξιν	ἀσπίδα ~φέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς
[550]	εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν	ἀπόφυξιν.	~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων
[600]	δέ σε παντοίας πλέκειν ~εἰς	ἀπόφυξιν	παλάμας. ~τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν
[550]	ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς	ἀπόφυξιν.	~φέρ᾽ ἴδω, τί γὰρ οὐκ
[350]	εἰδῇ ~μὴ πατεῖν τὰ ~τοῖν	θεοῖν	ψηφίσματα. ~ἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς
[350]	ἵν᾽ εἰδῇ ~μὴ πατεῖν τὰ	~τοῖν	θεοῖν ψηφίσματα. ~ἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ
[0]	ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ ~κατὰ	τοῖν	κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται γλυκύ.
[1200]	ἔτι ~εἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν	δυοῖν.	~(Βδελυκλέων) ~παὖ· ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς
[1200]	βούπαις ἔτι ~εἶλον διώκων λοιδορίας	ψήφοιν	δυοῖν. ~(Βδελυκλέων) ~παὖ· ἀλλὰ δευρὶ
[700]	ἦν ὅστις ἔφασκεν, πρὶν ἂν	ἀμφοῖν	μῦθον ἀκούσῃς, ~οὐκ ἂν δικάσαις.
[0]	~λέγε νυν ἀνύσας τι τὴν	τρόπιν	τοῦ πράγματος. ~(Σωσίας) ~ἔδοξέ μοι
[1300]	οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ	χάριν.	~ἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς
[50]	Κλέων γ᾽ ἔλαμψε τῆς τύχης	χάριν,	~αὖθις τὸν αὐτὸν ἄνδρα μυττωτεύσομεν.
[1400]	~ἣν ἂν σὺ τάξῃς, καὶ	χάριν	προσείσομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ μὲν οὖν
[900]	θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερ,	~πρὶν	ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων. ~(Φιλοκλέων)
[700]	που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν,	πρὶν	ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς, ~οὐκ
[550]	Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει	πρὶν	ἂν ἡμῖν ~ἐκ τῆς Νιόβης
[1150]	δή; ~(Φιλοκλέων) ἵν᾽ ἐξέλῃς με	πρὶν	διερρυηκέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν ὑπολύου
[1050]	διδάξω, κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ	πρίν.	~ἐσμὲν ἡμεῖς, οἷς πρόσεστι τοῦτο
[200]	ἠδίκησεν. ἀλλὰ ~σπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες	πρὶν	ἡμέραν γενέσθαι. ~χωρῶμεν ἅμα τε
[400]	εἰ μὴ νῦν, ἐπαρήξετέ μοι,	πρίν	μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι; ~(Χορός)
[1050]	πρὸς ἑσπέραν. ~γλαῦξ γὰρ ἡμῶν	πρὶν	μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετο· ~εἶτα
[1300]	σφαλλόμενος προσέρχεται. ~ἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι	πρὶν	πληγὰς λαβεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε πάρεχε·
[1050]	δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοι·	~πρίν	ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα, νῦν
[1050]	ἄνδρες ἀλκιμώτατοι· ~πρίν ποτ᾽ ἦν	πρὶν	ταῦτα, νῦν δ᾽ ~οἴχεται, κύκνου
[450]	με καὶ σὺ καὶ σύ,	πρὶν	τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖν. ~(Χορός) ~ἀλλὰ
[600]	Ζεῦ βασιλεῦ” ~κἂν ἀστράψω, ποππύζουσιν	~κἀγκεχόδασίν	μ᾽ οἱ πλουτοῦντες ~καὶ πάνυ
[650]	μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦ ~ἓξ	χιλιάσιν,	κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ
[500]	Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις	πράγμασιν·	~ἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ
[1450]	βουλόμενος ~τὸν φύσαντα σεμνοτέροις ~κατακοσμῆσαι	πράγμασιν;	~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά
[1200]	~ὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς	στρώμασιν.	~ἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτων,
[700]	μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί, τὴν Εὔβοιαν	διδόασιν	~ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ
[850]	μηχανᾶται ~ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶν,	~ἅπασιν	ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις πλάνων. ~ἰήιε
[650]	ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν	ἅπασιν	~ὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ
[1150]	καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν	ἀνδράσιν;	~(Φιλοκλέων) ~ποίους τινὰς δὲ χρὴ
[850]	~ἰήιε Παιάν. ~(Βδελυκλέων) ~εἴ τις	θύρασιν	ἡλιαστής, εἰσίτω· ~ὡς ἡνίκ᾽ ἂν
[550]	Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴς ~οὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς	φασίν,	περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαι.
[300]	δρᾶν σε βούλεται; ~καὶ> τίνα	πρόφασιν	ἔχων; ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἐᾷ μ᾽
[150]	τὸν ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν	πρόφασιν	καθῆκεν, ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽ αὐτὸν
[450]	ἡ πόλις, ~οὔτε τιν᾽ ἔχων	πρόφασιν	~οὔτε λόγον εὐτράπελον, ~αὐτὸς ἄρχων
[350]	τ᾽ εἴης διορύξαι, ~εἶτ᾽ ἐκδῦναι	ῥάκεσιν	κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων)
[500]	ἀποστερεῖς· ~οὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽	ἐγχέλεσιν,	ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν ~δικίδιον σμικρὸν
[1050]	~τοὺς ἐναντίους, πλέων ἐκεῖσε ταῖς	τριήρεσιν;	~οὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπως
[450]	δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλα ~τοῖς	πένησιν,	ἡ τυραννὶς ~ὡς λάθρᾳ γ᾽
[1050]	~οὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπως	~ῥῆσιν	εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ
[550]	ἡμῖν ~ἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ	ῥῆσιν	τὴν καλλίστην ἀπολέξας. ~κἂν αὐλητής
[1450]	Θέσπις ἠγωνίζετο· ~καὶ τοὺς τραγῳδούς	φησιν	ἀποδείξειν κρόνους ~τοὺς νῦν διορχησάμενος
[1000]	καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ	φησιν	δείσας καταδωροδοκῆσαι, ~ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν
[1000]	πώποτ᾽ ἐν ὑμῖν, ~οὐκ ἐκτελέσαι”	φησὶν	ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημα,
[800]	Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός	φησιν	κύων ~κατηγορήσειν, ἤν τις εἰσάγῃ
[50]	νόσος. ~(Ξανθίας) ~Νικόστρατος δ᾽ αὖ	φησιν	ὁ Σκαμβωνίδης ~εἶναι φιλοθύτην αὐτὸν
[1450]	κἀνταγωνιστὰς καλῶ. ~εἴ τις τραγῳδός	φησιν	ὀρχεῖσθαι καλῶς, ~ἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽
[1000]	ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖ. ~ἀδικεῖσθαι γάρ	φησιν	πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώς,
[1000]	ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ·	φησίν	τε μετ᾽ αὐτὸν ~τοῖς ἠπιάλοις
[1500]	καλῶς, ~ἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτω.	~φησίν	τις ἢ οὐδείς; ~(Ξανθίας) εἶς
[600]	γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμεν, ~πᾶς τίς	φησιν	τῶν παριόντων, ~οἷον βροντᾷ τὸ
[1000]	ἔχων ἐπιεικῆ, ~ἵνα τὰς Μούσας	αἷσιν	χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃ. ~οὐδ᾽
[850]	~(Χορός) ξυνευχόμεσθα ταὐτά> σοι κἀπᾴδομεν	~νέαισιν	ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένων. ~εὖνοι
[1350]	δρᾶν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσόν νυν ἐμοῦ.	~Ὀλυμπαίςιν,	ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώ, ~Ἐφουδίων ἐμαχέσατ᾽
[350]	ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ	ταῖσιν	φυλλάσι παῖε, ~ἤν πως πρύμνην
[1050]	τήνδε τὴν πόλιν ~ὠφελῆσαν ἐν	μάχαισιν,	ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαρος, ~τῷ
[1150]	μ᾽ ὅτῳ ~μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν	βάδισιν	τῶν πλουσίων. ~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ; Δοθιῆνι
[700]	τῷ δήμῳ, ῥᾴδιον ἦν ἄν.	~εἰσίν	γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν
[1100]	βίον. ~ἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν	εἰσιν	ἐγκαθήμενοι ~οὐκ ἔχοντες κέντρον, οἳ
[1200]	~αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν· οἱ δὲ συμπόται	~εἰσὶν	Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων, ~ξένος
[1450]	~καὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιν ~τυχὼν	ἄπεισιν	διὰ τὴν ~φιλοπατρίαν καὶ σοφίαν
[350]	~σαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι	θεοῖσιν.	~(Φιλοκλέων) ~ὦ Λύκε δέσποτα, γείτων
[550]	κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς	σημείοισιν	ἐπούσῃ, ~ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν
[100]	~μᾶλλον δικάζει. τοῦτον οὖν φυλάττομεν	~μοχλοῖσιν	ἐνδήσαντες, ὡς ἂν μὴ ξίῃ.
[550]	ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν	ἐμοῖσιν”	~οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν,
[400]	γ᾽ οὐκ ἔνι ~οὐδ᾽ ἐν	ὀφθαλμοῖσιν	αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδων. ~(Φιλοκλέων)
[700]	ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοις ~καὶ	στεφάνοισιν	παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ, ~ἄξια τῆς
[700]	ἐν πᾶσι λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν	παντοδαποῖσιν	καὶ πυριάτῃ, ~ἄξια τῆς γῆς
[650]	ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ	τοῖσιν	ἅπασιν ~ὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων
[1000]	τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ	τοῖσιν	ἀπράγμοσιν ὑμῶν ~ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις
[1500]	ἄναξ πατὴρ προσέρπει ~ἡσθεὶς ἐπὶ	τοῖσιν	ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοις. ~ἀλλ᾽
[550]	οὖσιν, ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ	τοῖσιν	ἐμοῖσιν” ~οἱ δὲ λέγουσιν μύθους
[1450]	δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶ ~καὶ	τοῖσιν	εὖ φρονοῦσιν ~τυχὼν ἄπεισιν διὰ
[250]	τὸν θεὸν ποιῆσαι. ~ἔπεισι γοῦν	τοῖσιν	λύχνοις οὑτοιὶ μύκητες· ~φιλεῖ δ᾽
[750]	ἀλλ᾽ ἐνθάδε ~αὐτοῦ μένων δίκαζε	τοῖσιν	οἰκέταις. ~(Φιλοκλέων) περὶ τοῦ; τί
[1000]	ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς	πυρετοῖσιν,	~οἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον
[50]	λόγον, ~ὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν πρῶτον	αὐτοῖσιν	ταδί, ~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν προσδοκᾶν
[600]	προσαναγκάζῃ, φάγε τουτί, ~ἔντραγε τουτί·	τούτοισιν	ἐγὼ γάνυμαι, κοὐ μή με
[1500]	αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέ, ~ἅλμην κύκα	τούτοισιν,	ἢν ἐγὼ κρατῶ. ~(Χορός) ~φέρε
[350]	γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι, ~τοῖς	δακρύοισιν	τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς
[500]	με νῦν ἀποστερεῖς· ~οὐδὲ χαίρω	βατίσιν	οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν, ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν
[700]	τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσι· ~τούτων	εἴκοσιν	ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν
[1000]	ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν	ἀπράγμοσιν	ὑμῶν ~ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ
[750]	λαβὼν ~ἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς	ἰχθύσιν,	~κἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι
[1000]	~καίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς	ὄμνυσιν	τὸν Διόνυσον ~μὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽
[550]	καὶ προστιθέασι ~κακὰ πρὸς τοῖς	οὖσιν,	ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν
[550]	ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσιν” ~οἱ δὲ	λέγουσιν	μύθους ἡμῖν, οἱ δ᾽ Αἰσώπου
[900]	καὶ δύσκολος, ~καὶ ταῦτα τοῖς	φεύγουσιν,	ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχει; ~ἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ.
[700]	ἀκαρῆ· καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοι	~ἐνστάζουσιν	κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν
[600]	~ὦ Ζεῦ βασιλεῦ” ~κἂν ἀστράψω,	ποππύζουσιν	~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντες ~καὶ
[1050]	τ᾽ ἔτι> πολιώτεραι δὴ ~αἵδ᾽	ἐπανθοῦσιν	τρίχες. ~ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων
[1100]	ἡμῶν τοῦ φόρου ~τὸν πόνον	κατεσθίουσιν,	οὐ ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο δ᾽ ἔστ᾽
[650]	ῥηματίοις περιπεφθείς. ~κᾆθ᾽ οὗτοι μὲν	δωροδοκοῦσιν	κατὰ πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ τῶν
[200]	κεντοῦσι, καὶ κεκραγότες ~πηδῶσι καὶ	βάλλουσιν	ὥσπερ φέψαλοι. ~(Σωσίας) ~μὴ φροντίσῃς·
[400]	~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες	μέλλουσιν	ἔσεσθαι, ~ὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη
[1000]	ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ	γνοῦσιν	παραχρῆμα, ~ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν
[1450]	παρ᾽ ἐμοὶ ~καὶ τοῖσιν εὖ	φρονοῦσιν	~τυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴν ~φιλοπατρίαν
[1350]	~(Φιλοκλέων) ~οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~λόγοι	διαλλάξουσιν	αὐτὰ δεξιοί· ~ὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ
[200]	στίλην; ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽	ἥξουσιν	ὀλίγον ὕστερον ~οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες
[350]	~ὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαν	~τηροῦσιν	ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός) ἀλλὰ καὶ
[400]	τὸν παλαιὸν δεσπότην ~πρὸς βίαν	χειροῦσιν,	οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοι ~διφθερῶν
[650]	ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον, τούτοισι δὲ	δωροφοροῦσιν	~ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι
[1100]	~τὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν, ὃν	κλέπτουσιν	~οἱ νεώτεροι. ~πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς
[550]	χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖαν·	~ἱκετεύουσίν	θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες·
[400]	κόλαξ. ~(Ξανθίας) Ἡράκλεις καὶ κέντρ᾽	ἔχουσιν.	οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα; ~(Βδελυκλέων)
[1000]	μετ᾽ αὐτὸν ~τοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι	πέρυσιν	καὶ τοῖς πυρετοῖσιν, ~οἳ τοὺς
[1000]	ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήν,	~πέρυσιν	καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις,
[1050]	ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν	φύσιν	~εἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον
[850]	ἡλιαστής, εἰσίτω· ~ὡς ἡνίκ᾽ ἂν	λέγωσιν	οὐκ ἐσφρήσομεν. ~(Φιλοκλέων) τίς ἆρ᾽
[650]	οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι	δίδωσιν.	~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽
[1500]	~ἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν	βεμβικίζωσιν	ἑαυτούς. ~ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνα
[1500]	τις, ὅπως ~ἰδόντες ἄνω σκέλος	ὤζωσιν	~οἱ θεαταί. ~στρόβει, παράβαινε κύκλῳ
[100]	καὶ ξύλον. ~ἐνταῦθά νυν ζήτει	τιν᾽	ἀλλην μηχανήν. ~ἀτὰρ ἄθλιός γ᾽
[800]	γὼ πάλαι. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε νυν	τίν᾽	αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκην; ~τί
[1400]	μαρτύρομαι. ~(Φιλοκλέων) ~οὑχῖνος οὖν ἔχων	τιν᾽	ἐπεμαρτύρατο· ~εἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν,
[700]	γ᾽ ἐπισίξῃ ~ἐπὶ τῶν ἐχθρῶν	τιν᾽	ἐπιρρύξας, ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς. ~εἰ
[1000]	~οὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι, γνώμην	τιν᾽	ἔχων ἐπιεικῆ, ~ἵνα τὰς Μούσας
[450]	ὧν ἔθηκεν ἡ πόλις, ~οὔτε	τιν᾽	ἔχων πρόφασιν ~οὔτε λόγον εὐτράπελον,
[1000]	φήσ᾽ ἐπιθέσθαι, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν	τιν᾽	ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν, ~θρασέως
[150]	στένεις, εἰ μὴ φέρεις ~Ὀδυσσέα	τιν᾽	~(Σωσίας) ~ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία
[150]	Δία φέρει ~κάτω γε τουτονί	τιν᾽	ὑποδεδυκότα. ~(Βδελυκλέων) ~ποῖον; φέρ᾽ ἴδωμαι
[350]	περιελθεῖν. ~(Χορός) ἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽	ἥντιν᾽	ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης
[1150]	γ᾽ ἐπεὶ ~πάνυ μισολάκων αὐτοῦ	στιν	εἷς τῶν δακτύλων. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ
[1300]	βάλλε κημούς. ~οὐκ ἄπεισι; ποῦ	στιν	ἡμῖν> ~ἡλιαστής; ἐκποδών. ~ἀνάβαινε δεῦρο
[650]	~(Βδελυκλέων) ~οὐ γὰρ μεγάλη δουλεία	στὶν	τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖς
[600]	~(Φιλοκλέων) ~ὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται	κἄστιν	οὐκ ἐν αὑτοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ἦ
[500]	ὁρᾷς γὰρ ὥς ~σοι μέγας	ἐστὶν	ἁγὼν ~καὶ περὶ τῶν ἁπάντων,
[50]	γ᾽ ἐπεὶ ~αὕτη γε χρηστῶν	ἐστιν	ἀνδρῶν ἡ νόσος. ~(Ξανθίας) ~Νικόστρατος
[250]	ἂν ᾄδων Φρυνίχου· καὶ γάρ	ἐστιν	ἁνὴρ ~φιλῳδός. ἀλλά μοι δοκεῖ
[450]	~νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους	ἐστὶν	ἀξιωτέρα, ~ὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽
[200]	ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽	ἐστίν,	ἀππαπαῖ παπαιάξ, ~ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽
[50]	~(Ξανθίας) ~οὔκ, ἀλλὰ φιλο” μέν	ἐστιν	ἀρχὴ τοῦ κακοῦ. ~ὁδὶ δέ
[1350]	~τί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽	ἐστὶν	αὐτῆς τοὐν μέσῳ; ~(Φιλοκλέων) ἡ
[900]	~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~τὸ πρᾶγμα φανερόν	ἐστιν·	αὐτὸ γὰρ βοᾷ. ~(Σωσίας) ~μή
[1350]	μὴ διαφθαρῶ. ~πατὴρ γὰρ οὐδείς	ἐστιν	αὐτῷ πλὴν ἐμοῦ. ~ὁδὶ δὲ
[500]	~τῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων	ἐστὶν	βασιλείας. ~τί γὰρ εὔδαιμον καὶ
[150]	αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις· ~νουμηνία γάρ	ἐστιν.	~(Βδελυκλέων) οὔκουν κἂν ἐγὼ ~αὐτὸν
[950]	τὴν θύραν ~καὶ τἄλλ᾽ ἄριστός	ἐστιν·	εἰ δ᾽ ὑφείλετο, ~ξύγγνωθι. κιθαρίζειν
[350]	τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽	ἐστὶν	ἐκείνῳ προσόμοιον. ~ἥβων γὰρ κἀδυνάμην
[400]	δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς	ἐστιν	ἐμφανής; ~ὦ πόλις καὶ Θεώρου
[700]	~ξυλλαμβάνει τοῦ πράγματος, ~καὶ δῆλός	ἐστιν	εὖ ποιῶν· ~σὺ δὲ παρὼν
[1050]	ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένον, ~ἥτις ἡμῶν	ἐστὶν	ἡ πίνοια τῆς ἐγκεντρίδος, ~ῥᾳδίως
[0]	σὸν αὖ λέξον. ~(Σωσίας) ~ἀλλ᾽	ἐστὶν	μέγα. ~περὶ τῆς πόλεως γάρ
[1500]	μόνος. ~(Φιλοκλέων) τίς ὁ κακοδαίμων	ἐστίν;	~(Ξανθίας) υἱὸς Καρκίνου ὁ μέσατος.
[50]	Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενος, ~ἐπεὶ καταπύγων	ἐστὶν	ὅ γε Φιλόξενος. ~(Ξανθίας) ~ἄλλως
[950]	μένει. ~ὁ δ᾽ ἕτερος οἷός	ἐστιν	οἰκουρὸς μόνον. ~αὐτοῦ μένων γὰρ
[1350]	τῶν θεῶν. ~ὁδὶ γὰρ ἁνήρ	ἐστιν	ὅς μ᾽ ἀπώλεσεν ~τῇ δᾳδὶ
[1100]	ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένον ~μᾶλλον ὀξύθυμόν	ἐστιν	οὐδὲ δυσκολώτερον· ~εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια
[1350]	~ὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός	ἐστιν	οὑτοσί; ~(Φιλοκλέων) ~ὄζος μὲν οὖν
[850]	~(Βδελυκλέων) ~ἡδὶ δὲ δὴ τίς	ἐστιν;	οὐχὶ κλεψύδρα; ~(Φιλοκλέων) ~εὖ γ᾽
[600]	ὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων	ἐστὶν	πάντων, οὗ γὼ πελελήσμην, ~ὅταν
[850]	δή τίς οὑτοσὶ ~ὁ πρῶτός	ἐστιν;	~(Φιλοκλέων) ἐς κόρακας, ὡς ἄχθομαι
[50]	τὴν νόσον τοῦ δεσπότου. ~φιληλιαστής	ἐστιν	ὡς οὐδεὶς ἀνήρ, ~ἐρᾷ τε
[550]	~φέρ᾽ ἴδω, τί γὰρ οὐκ	ἔστιν	ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇ; ~οἱ
[1200]	σκόλιον; ~(Φιλοκλέων) ᾠδικῶς ἐγώ. ~οὐκ	ἔστιν	ἀλωπεκίζειν, ~οὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον”
[50]	δεξιώτερον, ~κωμῳδίας δὲ φορτικῆς σοφώτερον.	~ἔστιν	γὰρ ἡμῖν δεσπότης ἐκεινοσὶ ~ἅνω
[100]	δικτύοις ~καταπετάσαντες ἐν κύκλῳ φυλάττομεν.	~ἔστιν	δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι
[800]	τρέφειν κύνα. ~(Βδελυκλέων) τί δ᾽	ἔστιν	ἐτεόν; ~(Σωσίας) ~οὐ γὰρ ὁ
[50]	τὸν αὐτὸν ἄνδρα μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽	ἔστιν	ἡμῖν λογίδιον γνώμην ἔχον, ~ὑμῶν
[350]	σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖν. ~(Χορός)	ἔστιν	ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν
[350]	Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων) ~πάντα πέφαρκται κοὐκ	ἔστιν	ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναι.
[650]	τουτὶ ταχέως με διδάξεις, ~οὐκ	ἔστιν	ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις, κἂν χρῇ
[1250]	στιζόμενος βακτηρίᾳ. ~(Χορός) ~τί δ᾽	ἔστιν	ὦ παῖ; παῖδα γάρ, κἂν
[900]	κύων; ~(Κύων) αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων)	πάρεστιν	οὗτος. ~(Φιλοκλέων) ἕτερος οὗτος αὖ
[800]	~(Βδελυκλέων) μὰ τὸν Δί᾽ οὐ	πάρεστιν.	~(Φιλοκλέων) ἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼν ~αὐτὸς
[900]	~Λάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιον ~δοίδυκα	τυρόκνηστιν	ἐσχάραν χύτραν, ~καὶ τἄλλα, τὰ
[450]	οὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ	σοὐστὶν	οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ· ~τοῦτο γὰρ
[550]	σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασας. ~ἀλλὰ Θέωρος,	καίτοὐστὶν	ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττων, ~τὸν
[850]	ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμεν, ~(Παίς)	όν	τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν
[1250]	μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλων, ~οὗτος	ὅν	γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ
[1100]	φέρεσθαι ~τὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν,	ὃν	κλέπτουσιν ~οἱ νεώτεροι. ~πολλαχοῦ σκοποῦντες
[250]	ἥκει ~τῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκης·	~ὃν	ὅπως ἐγχυτριεῖς. ~ὕπαγ᾽ ὦ παῖ
[550]	δεινότερον ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντος;	~ὃν	πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς
[50]	ὁ Προνάπους φήσ᾽ οὑτοσὶ ~εἶναι	φιλόκυβον	αὐτόν· ἀλλ᾽ οὐδὲν λέγει. ~(Σωσίας)
[600]	ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττων, ~τὸν	σφόγγον	ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽
[1250]	ἑκάστοτε. ~εἰσί τινες οἵ μ᾽	ἔλεγον	ὡς καταδιηλλάγην, ~ἡνίκα Κλέων μ᾽
[1400]	Σιμωνίδης· ~ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν,	ὀλίγον	μοι μέλει” ~(Ἀρτόπωλις) ἄληθες οὗτος;
[1400]	~Αἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ ~(Βδελυκλέων)	~ὀλίγον	μοι μέλει. ~(Φιλοκλέων) ~φιάλην ἐπῃτιῶντο
[1500]	~(Χορός) ~φέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς	ὀλίγον	ξυγχωρήσωμεν ἅπαντες, ~ἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας
[650]	ἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας	ὀλίγον	τὸ μέτωπον· ~καὶ πρῶτον μὲν
[550]	~χἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς	ὀλίγον	τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμεν. ~ἆρ᾽ οὐ
[200]	~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν	ὀλίγον	ὕστερον ~οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ
[1450]	ἀποδείξειν κρόνους ~τοὺς νῦν διορχησάμενος	ὀλίγον	ὕστερον. ~(Φιλοκλέων) ~τίς ἐπ᾽ αὐλείοισι
[1000]	ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους	ἀπέπνιγον,	~κατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις
[950]	μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν	λόγον.	~(Βδελυκλέων) ~ἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου
[1250]	γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθότα, ~ἢ	λόγον	ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τινα, ~Αἰσωπικὸν
[400]	μισόπολιν ~ὄντα κἀπολούμενον, ὅτι ~τόνδε	λόγον	ἐσφέρει, ~μὴ δικάζειν δίκας. ~(Βδελυκλέων)
[450]	~οὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασιν ~οὔτε	λόγον	εὐτράπελον, ~αὐτὸς ἄρχων μόνος; ~(Βδελυκλέων)
[50]	νυν κατείπω τοῖς θεαταῖς τὸν	λόγον,	~ὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν πρῶτον αὐτοῖσιν
[1350]	φορτία. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσον ὦ γύναι·	λόγον	σοι βούλομαι ~λέξαι χαρίεντα. ~(Ἀρτόπωλις)
[1200]	Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶς· ~Ἀδμήτου	λόγον	ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει”
[1150]	ἂν λέξαι δοκεῖς ~ἐπὶ νεότητος	ἔργον	ἀνδρικώτατον; ~(Φιλοκλέων) ἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν
[1050]	ἐς τοὺς θυλάκους, ~οἱ δ᾽	ἔφευγον	τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς
[650]	ἀπάγχει, ~ὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι	κατάπυγον,	Χαιρέου υἱός, ~ὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς
[1250]	~οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽	εἶδον	ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς ~δειπνοῦντα
[0]	ὕπνος· ~καὶ δῆτ᾽ ὄναρ θαυμαστὸν	εἶδον	ἀρτίως. ~(Σωσίας) ~κἄγωγ᾽ ἀληθῶς οἷον
[100]	ταῦτ᾽ ὦ δέσποτα. ~(Βδελυκλέων) ~ἄναξ	Πόσειδον	τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ κάπνη
[50]	φυλάττειν τὸν πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷν,	~ἔνδον	καθείρξας, ἵνα θύραζε μὴ ξίῃ.
[150]	ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατε. ~(Βδελυκλέων)	~ἔνδον	κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένης. ~ὤθει
[550]	ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς	~ἔνδον	τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων
[100]	ποτέ, ~ἵν᾽ ἔχοι δικάζειν, αἰγιαλὸν	ἔνδον	τρέφει. ~τοιαῦτ᾽ ἀλύει· νουθετούμενος δ᾽
[550]	ἐπίχειρα ~ἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς	ἔξοδον	ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσι. ~κἂν ἀποθνῄσκων ὁ
[1150]	τῶν πλουσίων. ~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ; Δοθιῆνι	σκόροδον	ἠμφιεσμένῳ. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ μὴν προθυμοῦμαί
[550]	ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν ~ὥσπερ	θεὸν	ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης
[250]	πλεῖστον ~ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν	θεὸν	ποιῆσαι. ~ἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις
[1250]	ἐφέσπετο· ~τὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον	ἀργαλέον	ὡς σοφόν· ~εἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ
[1500]	πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλων. ~ἀτὰρ	καταβατέον	γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέ,
[0]	γλυκύ. ~(Ξανθίας) ~ἀλλ᾽ ἦ παραφρονεῖς	ἐτεὸν	ἢ κορυβαντιᾷς; ~(Σωσίας) ~οὔκ, ἀλλ᾽
[800]	κύνα. ~(Βδελυκλέων) τί δ᾽ ἔστιν	ἐτεόν;	~(Σωσίας) ~οὐ γὰρ ὁ Λάβης
[150]	ἦν; ~τίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽	ἐτεόν;	~(Φιλοκλέων) Οὖτις νὴ Δία. ~(Βδελυκλέων)
[1250]	ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεται. ~(Φιλοκλέων)	~μαθητέον	τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγων,
[800]	ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶ	~εἰσακτέον	μοι· σὺ δὲ κατηγόρει παρών.
[450]	ἐστι καὶ ξυνωμόται, ~ἤν τε	μεῖζον	ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις
[700]	κριθῶν. ~ὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽	ἀπέκλῃον	ἀεὶ ~βόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ
[1100]	βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατο. ~(Βδελυκλέων)	ἀγαθὸν	ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν. ~(Φιλοκλέων)
[950]	~(Φιλοκλέων) ~ἐς κόρακας. ὡς οὐκ	ἀγαθόν	ἐστι τὸ ῥοφεῖν. ~ἐγὼ γὰρ
[1500]	~τοῦ θαλασσίου θεοῦ> ~πηδᾶτε παρὰ	ψάμαθον	~καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου, ~καρίδων
[350]	ἐς σωτηρίαν. ~ἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν	γνάθον.	~(Φιλοκλέων) ~διατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ
[1450]	τις ἀεί. ~καίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽	ἔπαθον·	~ξυνόντες γνώμαις ἑτέρων ~μετεβάλοντο τοὺς
[250]	~τις, κάτω κύπτων ἂν οὕτω	~λίθον	ἕψεις” ἔλεγεν. ~τάχα δ᾽ ἂν
[300]	ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήν· ~ἢ δῆτα	λίθον	με ποίησον ἐφ᾽ οὗ ~τὰς
[650]	ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχει, ~ὅταν	εἰσελθὸν	μειράκιόν σοι κατάπυγον, Χαιρέου υἱός,
[500]	μμένῃς; ~(Φιλοκλέων) μηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου	μισθὸν	ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός) ~νῦν δὴ
[700]	ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν	μισθὸν	ἔχοντι. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι τί πέπονθ᾽
[600]	πελελήσμην, ~ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν	μισθὸν	ἔχων, κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντες
[1100]	τις ἀστράτευτος ὢν ~ἐκροφῇ τὸν	μισθὸν	ἡμῶν, τῆσδε τῆς χώρας ὕπερ
[800]	~κἂν γὰρ πυρέττω, τόν γε	μισθὸν	λήψομαι. ~αὐτοῦ μένων γὰρ τὴν
[750]	ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγεις, ~τὸν	μισθὸν	ὁπόθεν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) παρ᾽ ἐμοῦ.
[650]	ἡμῖν. ~ἀπὸ τούτου νυν κατάθες	μισθὸν	τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦ ~ἓξ χιλιάσιν,
[700]	ὅστις ἔφασκεν, πρὶν ἂν ἀμφοῖν	μῦθον	ἀκούσῃς, ~οὐκ ἂν δικάσαις. σὺ
[1250]	γάρ, κἂν ᾖ γέρων, ~καλεῖν	δίκαιον	ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃ. ~(Ξανθίας)
[400]	καὶ νῦν γε τούτω τὸν	παλαιὸν	δεσπότην ~πρὸς βίαν χειροῦσιν, οὐδὲν
[700]	ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ	ἔλαιον.	~βούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι·
[500]	συκοφαντο δικοταλαιπώρων τρόπων ~ζῆν βίον	γενναῖον	ὥσπερ Μόρυχος, αἰτίαν ἔχω ~ταῦτα
[600]	τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται, ~καὶ τὸ	γύναιόν	μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ,
[800]	~αὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυ, ~ὥσπερ	Ἑκάταιον,	πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶν. ~(Βδελυκλέων)
[1100]	~πάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν	βίον.	~ἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν
[500]	φοιτο συκοφαντο δικοταλαιπώρων τρόπων ~ζῆν	βίον	γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος, αἰτίαν ἔχω
[700]	αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς. ~εἰ γὰρ ἐβούλοντο	βίον	πορίσαι τῷ δήμῳ, ῥᾴδιον ἦν
[1050]	~ἐσμὲν ἡμεῖς, οἷς πρόσεστι τοῦτο	τοὐρροπύγιον,	~Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονες,
[700]	ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ,	ῥᾴδιον	ἦν ἄν. ~εἰσίν γε πόλεις
[500]	χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν, ἀλλ᾽	ἥδιον	ἄν ~δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν
[250]	Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππία·	~ἥδιον	γάρ. ~(Χορός) οὐκ ἂν μὰ
[250]	δεηθῶ; ~(Χορός) ~πάνυ γ᾽ ὦ	παιδίον.	ἀλλ᾽ εἰπέ, ~τί βούλει με
[50]	ἄνδρα μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν	λογίδιον	γνώμην ἔχον, ~ὑμῶν μὲν αὐτῶν
[500]	οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν, ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν	~δικίδιον	σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι
[1300]	ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ καχρύων	ὀνίδιον	εὐωχημένον ~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς παῖ
[650]	ἀπέχεσθαι. ~(Βδελυκλέων) ἀκρόασαί νυν ὦ	παππίδιον	χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον· ~καὶ
[800]	προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴρ ~αὑτῷ	δικαστηρίδιον	μικρὸν πάνυ, ~ὥσπερ Ἑκάταιον, πανταχοῦ
[950]	χαλεπὸν εἰδέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ὦ	πατρίδιον	ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπου. ~τηνδὶ
[1350]	καὶ φυλάττομαι σφόδρα. ~τὸ γὰρ	υἵδιον	τηρεῖ με, κἄστι δύσκολον ~κἄλλως
[350]	ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ	καλῴδιον	εἶτα καθίμα ~δήσας σαυτὸν καὶ
[800]	~(Βδελυκλέων) τουτὶ τί ἔστι; ~(Φιλοκλέων)	χοιροκομεῖον	Ἑστίας. ~(Βδελυκλέων) εἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις;
[0]	μιαρὰ φάλαιν᾽ ἔχουσα τρυτάνην ~ἵστη	βόειον	δημόν. ~(Ξανθίας) οἴμοι δείλαιος· ~τὸν
[250]	στι πρῷα ~ὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι	βόρειον	αὐτοῖς. ~τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ
[450]	παραβλέψασά φησι θατέρῳ· ~εἰπέ μοι,	γήτειον	αἰτεῖς· πότερον ἐπὶ τυραννίδι, ~ἢ
[450]	ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι. ~ἢν δὲ	γήτειον	προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τι,
[1250]	πεπονθότα, ~ἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς	ἀστεῖόν	τινα, ~Αἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόν,
[1500]	~ταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτε, ~καὶ τὸ	Φρυνίχειον	~ἐκλακτισάτω τις, ὅπως ~ἰδόντες ἄνω
[0]	~τὸν αὐτὸν ἄρ᾽ ἐμοὶ βουκολεῖς	Σαβάζιον.	~κἀμοὶ γὰρ ἀρτίως ἐπεστρατεύσατο ~Μῆδός
[1300]	ἡμῖν> ~ἡλιαστής; ἐκποδών. ~ἀνάβαινε δεῦρο	χρυσομηλολόνθιον,	~τῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ
[300]	παρέχῃς. ~(Παίς) ~ἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ	θυλάκιόν	σ᾽ εἶχον ἄγαλμα. ~ἒ ἔ-
[150]	μοι ξίφος ~ὅπως τάχιστ᾽ ἢ	πινάκιον	τιμητικόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἅνθρωπος οὗτος μέγα
[650]	μάλιστά μ᾽ ἀπάγχει, ~ὅταν εἰσελθὸν	μειράκιόν	σοι κατάπυγον, Χαιρέου υἱός, ~ὡδὶ
[900]	γὰρ ἐσκαλῶ. ~Λάβητι μάρτυρας παρεῖναι	τρύβλιον	~δοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν, ~καὶ
[750]	~ἕλη κατ᾽ ὄρθρον, ἡλιάσει πρὸς	ἥλιον·	~ἐὰν δὲ νείφῃ, πρὸς τὸ
[1200]	ἀγαθοὺς φίλει” ~τούτῳ τί λέξεις	σκόλιον;	~(Φιλοκλέων) ᾠδικῶς ἐγώ. ~οὐκ ἔστιν
[200]	~πόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ	βωλίον;	~(Βδελυκλέων) ~ἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ
[250]	γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ	τίμιον	πρίασθαι. ~(Παίς) ~εἰ νὴ Δί᾽
[1500]	καὶ γάστρισον σεαυτόν, ~ῥῖπτε σκέλος	οὐράνιον·	βέμβικες ἐγγενέσθων. ~καὐτὸς γὰρ ὁ
[1450]	~(Ξανθίας) τάχα βαλλήσεις. ~(Φιλοκλέων) σκέλος	οὐράνιόν	γ᾽ ἐκλακτίζων. ~πρωκτὸς χάσκει. ~(Ξανθίας)
[1300]	φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ	σχοινίον·	~ὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ
[1200]	σπένδομεν. ~(Φιλοκλέων) ~πρὸς τῶν θεῶν	ἐνύπνιον	ἑστιώμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν· οἱ
[0]	μοι κακὸν γενήσεται ~ἰδόντι τοιοῦτον	ἐνύπνιον;	~(Σωσίας) ~μὴ φροντίσῃς. ~οὐδὲν γὰρ
[0]	παῦε, μὴ λέγε· ~ὄζει κάκιστον	τοὐνύπνιον	βύρσης σαπρᾶς. ~(Σωσίας) ~εἶθ᾽ ἡ
[100]	παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ φορεῖν	τριβώνιον	~μηδ᾽ ἐξιέναι θύραζ᾽ ὁ δ᾽
[800]	δέῃ τι. ~(Φιλοκλέων) τοῦτ᾽ αὖ	δεξιόν·	~κἂν γὰρ πυρέττω, τόν γε
[1450]	~(Φιλοκλέων) ~πλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμης·	~οἶον	μυκτὴρ μυκᾶται καὶ ~σφόνδυλος ἀχεῖ.
[600]	~πᾶς τίς φησιν τῶν παριόντων,	~οἷον	βροντᾷ τὸ δικαστήριον, ~ὦ Ζεῦ
[1300]	τις τῶν ὄπισθεν ~ἐπακολουθούντων ἐμοί·	~οἷον,	εἰ μὴ ρρήσεθ᾽ ὑμᾶς ~ὦ
[0]	προὐφείλεις μέγα. ~ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽	οἷον	κνώδαλον φυλάττομεν; ~(Ξανθίας) ~οἶδ᾽ ἀλλ᾽
[0]	εἶδον ἀρτίως. ~(Σωσίας) ~κἄγωγ᾽ ἀληθῶς	οἷον	οὐδεπώποτε. ~ἀτὰρ σὺ λέξον πρότερος.
[900]	ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει,	~οἷον	σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεται. ~ποῦ
[400]	εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος	οἷον	ὤργισεν. ~(Ξανθίας) ~τοῦτο μέντοι δεινὸν
[1250]	ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τινα, ~Αἰσωπικὸν	γέλοιον	ἢ Συβαριτικόν, ~ὧν ἔμαθες ἐν
[550]	ἡμῖν, οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι	γέλοιον·	~οἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ
[200]	ὀργίσῃ ~τὸ τῶν γερόντων, ἔσθ᾽	ὅμοιον	σφηκιᾷ. ~ἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον
[350]	οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ	προσόμοιον.	~ἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν, ἴσχυόν
[1150]	παρ᾽ ἀνδράσι ξένοις ~πίνων σεαυτοῦ	ποῖον	ἂν λέξαι δοκεῖς ~ἐπὶ νεότητος
[150]	γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκότα. ~(Βδελυκλέων)	~ποῖον;	φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί. τουτὶ τί
[850]	~ἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποις	~ἤπιον	αὐτόν, ~τοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν
[650]	μὲν σύρφακα τὸν ἄλλον ~ἐκ	κηθαρίον	λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδέν,
[400]	οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον	θηρίον,	~οὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς
[0]	κἀν οὐρανῷ ~κἀν τῇ θαλάττῃ	θηρίον	τὴν ἀσπίδα; ~(Ξανθίας) ~οἴμοι τί
[300]	ὦ πάτερ ἢν μὴ ~τὸ	δικαστήριον	ἅρχων ~καθίσῃ νῦν, πόθεν ὠνησόμεθ᾽
[600]	τῶν παριόντων, ~οἷον βροντᾷ τὸ	δικαστήριον,	~ὦ Ζεῦ βασιλεῦ” ~κἂν ἀστράψω,
[1350]	ἀποθάνῃ, ~λυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ	χοιρίον.	~νῦν δ᾽ οὐ κρατῶ γὼ
[150]	ἄριστον· ἀλλ᾽ ἴσως, ὅταν φάγῃς	~ὑπογάστριον	γέροντος ἡλιαστικοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ὤθει τὸν
[1300]	τις ~ἦ μὴν σὺ δώσεις	αὔριον	τούτων δίκην ~ἡμῖν ἅπασι, κεἰ
[1250]	πατάξαι καὶ βαλεῖν, ~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν	ἀργύριον	ἐκ κραιπάλης. ~(Βδελυκλέων) ~οὔκ, ἢν
[1400]	~ὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽	ἀργύριον	τοῦ πράγματος ~εἶναι φίλον τὸ
[750]	κοιλίαν ἔχειν· ~ταχὺ γοῦν καθέψεις	τἀργύριον”	ἦ δ᾽ ὃς λέγων. ~(Βδελυκλέων)
[600]	ἥκονθ᾽ ἅμα πάντες ~ἀσπάζωνται διὰ	τἀργύριον,	καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ
[850]	~ἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ	χωρίον.	~(Βδελυκλέων) ἰδού. ~(Φιλοκλέων) κάλει νυν.
[50]	θύρᾳ Δῆμον καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε	πλησίον	κημὸς καλός” ~τὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽
[450]	θέλῃ, ~εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν	πλησίον	τὰς μεμβράδας· ~οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽
[0]	~ἐδόκει δέ μοι Θέωρος αὐτῆς	πλησίον	~χαμαὶ καθῆσθαι τὴν κεφαλὴν κόρακος
[1000]	ἐμαυτοῦ πανταχοῖ, ~ἐπὶ δεῖπνον, ἐς	ξυμπόσιον,	ἐπὶ θεωρίαν, ~ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν
[1250]	μέλον, ὅσον δὲ μόνον εἰδέναι	~σκωμμάτιον	εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶ. ~ταῦτα
[1150]	ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα ~Ἐφουδίων	παγκράτιον	Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη γέρων ὢν
[1150]	οὐδὲν λέγεις. ~πῶς ἂν μαχέσαιτο	παγκράτιον	θώρακ᾽ ἔχων; ~(Βδελυκλέων) ~οὕτω διηγεῖσθαι
[600]	τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ	στράτιον	κατέπαρδεν. ~ἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν
[350]	ὅπως τάχισθ᾽ ἕως ~γάρ, ὦ	μελίττιον.	~(Φιλοκλέων) ~διατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί
[450]	σὺ καὶ σύ, πρὶν τὸν	υἱὸν	ἐκδραμεῖν. ~(Χορός) ~ἀλλὰ τούτων μὲν
[50]	ἢν ἴδῃ γέ που γεγραμμένον	~υἱὸν	Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόν,
[300]	ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν	κακόν,	~ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽
[0]	~φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι. ~(Σωσίας)	~κακὸν	ἆρα ταῖς πλευραῖς τι προὐφείλεις
[1250]	ἀποτείσω μηδέν, ἤν τι δρῶ	κακόν.	~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν ἴωμεν· μηδὲν
[0]	~(Ξανθίας) ~οἴμοι τί δῆτά μοι	κακὸν	γενήσεται ~ἰδόντι τοιοῦτον ἐνύπνιον; ~(Σωσίας)
[800]	πρῶτον εἰσαγάγω δίκην; ~τί τίς	κακὸν	δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ
[1250]	ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν	κακὸν	~καὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος;
[950]	μή, δάκνει. ~(Φιλοκλέων) ~αἰβοῖ. τί	κακόν	ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαι; ~κακόν
[200]	που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς	κακόν	τι δράσῃ. ~(Παίς) ~τὸν πηλὸν
[1100]	μὴ λάλει. ~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τὸ	κακὸν	τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶν;
[950]	κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαι;	~κακόν	τι περιβαίνει με κἀναπείθομαι. ~(Βδελυκλέων)
[300]	ὑμῶν ~ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκους	~κακόν	τι ποιῆσαι. ~ἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ
[1250]	μεθυσθῶμεν διὰ χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς.	~κακὸν	τὸ πίνειν· ἀπὸ γὰρ οἴνου
[1450]	~τουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ	κακόν.	~(Φιλοκλέων) ~κλῇθρα χαλάσθω τάδε. καὶ
[150]	~ἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει	κακόν.	~(Φιλοκλέων) ~μὰ τὸν Δί᾽ οὐ
[1000]	ὡς τὸν πολέμαρχον. ~τοιόνδ᾽ εὑρόντες	ἀλεξίκακον	τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήν, ~πέρυσιν
[1450]	μεταπεσεῖται ~ἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ	μαλακόν.	~τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ
[800]	καὶ γέροντι πρόσφορον ~ἐξηῦρες ἀτεχνῶς	φάρμακον	στραγγουρίας. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ πῦρ γε
[850]	ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεν ~τὸν	Σικελικόν.	τίμημα κλῳὸς σύκινος. ~(Φιλοκλέων) ~θάνατος
[1250]	λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τινα,	~Αἰσωπικὸν	γέλοιον ἢ Συβαριτικόν, ~ὧν ἔμαθες
[650]	κομιεῖται· ~αὐτὸς δὲ φέρει τὸ	συνηγορικὸν	δραχμήν, κἂν ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ
[150]	ξίφος ~ὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον	τιμητικόν.	~(Βδελυκλέων) ~ἅνθρωπος οὗτος μέγα τι
[1250]	ἀστεῖόν τινα, ~Αἰσωπικὸν γέλοιον ἢ	Συβαριτικόν,	~ὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ·
[0]	~ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδα ~φέρειν	ἐπίχαλκον	ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόν, ~κἄπειτα
[750]	~κᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα· ~κᾆθ᾽	εἷλκον	αὐτόν. ~(Βδελυκλέων) ὁ δὲ τί
[800]	ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω ~ὅσαπερ	ἔφασκον,	κἄτι πολλῷ πλείονα. ~ἀμὶς μέν,
[0]	μέγα. ~ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον	κνώδαλον	φυλάττομεν; ~(Ξανθίας) ~οἶδ᾽ ἀλλ᾽ ἐπιθυμῶ
[100]	δεηθείη ποτέ, ~ἵν᾽ ἔχοι δικάζειν,	αἰγιαλὸν	ἔνδον τρέφει. ~τοιαῦτ᾽ ἀλύει· νουθετούμενος
[50]	~υἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον	καλόν,	~ἰὼν παρέγραψε πλησίον κημὸς καλός”
[250]	εἰπέ, ~τί βούλει με πρίασθαι	~καλόν;	οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους
[1250]	Ἀντιφῶν· ~ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς	Φάρσαλον	ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖ ~μόνος μόνοις
[200]	ὦνδρες, ὡς ἔσται Λάχητι νυνί·	~σίμβλον	δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες
[1250]	κεκραγότα θεώμενοι, ~οὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ	μέλον,	ὅσον δὲ μόνον εἰδέναι ~σκωμμάτιον
[450]	τιν᾽ ἔχων πρόφασιν ~οὔτε λόγον	εὐτράπελον,	~αὐτὸς ἄρχων μόνος; ~(Βδελυκλέων) ~ἔσθ᾽
[1250]	νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν	ἄμπελον.	~(Ξανθίας) ~ἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ
[200]	κακόν τι δράσῃ. ~(Παίς) ~τὸν	πηλὸν	ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαι.
[250]	τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶς ~τὸν	πηλὸν	ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζων. ~(Χορός)
[1200]	δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτι	~εἶλον	διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν. ~(Βδελυκλέων)
[1250]	ὅτι χειροτεχνικωτάτους· ~πρῶτα μὲν ἅπασι	φίλον	ἄνδρα τε σοφώτατον, ~τὸν κιφαραοιδότατον,
[1200]	ἔστιν ἀλωπεκίζειν, ~οὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι	φίλον”	~(Βδελυκλέων) ~μετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ
[1400]	ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματος ~εἶναι	φίλον	τὸ λοιπόν, ἢ σύ μοι
[650]	ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν	ἄλλον	~ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα
[400]	ἐπαρήξετέ μοι, πρίν μ᾽ εἴσω	μᾶλλον	ἄγεσθαι; ~(Χορός) ~εἰπέ μοι τί
[1450]	δὴ γὰρ ~σχήματος ἀρχὴ ~(Ξανθίας)	~μᾶλλον	δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχή.
[100]	~τοιαῦτ᾽ ἀλύει· νουθετούμενος δ᾽ ἀεὶ	~μᾶλλον	δικάζει. τοῦτον οὖν φυλάττομεν ~μοχλοῖσιν
[450]	ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸς	~μᾶλλον	ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραι.
[1050]	~καινόν τι λέγειν κἀξευρίσκειν ~στέργετε	μᾶλλον	καὶ θεραπεύετε, ~καὶ τὰ νοήματα
[650]	~καὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις	μᾶλλον,	κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά
[550]	~τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν	μᾶλλον	νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ~ἢ τρυφερώτερον
[1100]	γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένον	~μᾶλλον	ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον· ~εἶτα
[1250]	οὐδεπώποτε· ~ἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου	μᾶλλον	οὑκ τῶν Κρωβύλων, ~οὗτος ὅν
[850]	αὐτόν, ~τοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν	μᾶλλον	~τῶν γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων, ~καὶ
[150]	ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε. ~(Βδελυκλέων)	~Ἄπολλον	ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος. ~(Φιλοκλέων) ~ἴθ᾽
[850]	νῦν ὑπαρχέτω. ~(Χορός) ~ὦ Φοῖβ᾽	Ἄπολλον	Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃ ~τὸ
[1200]	γε νεανικώτατον· ~ὅτε τὸν δρομέα	Φάυλλον	ὢν βούπαις ἔτι ~εἶλον διώκων
[1100]	ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ	τριώβολον.	~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽
[600]	παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ τὸ>	τριώβολον	ἐκκαλαμᾶται, ~καὶ τὸ γύναιόν μ᾽
[650]	~ὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου, τὸ	τριώβολον	οὐ κομιεῖται· ~αὐτὸς δὲ φέρει
[1100]	χῃ τὸ κέντρον, μὴ φέρειν	τριώβολον.	~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον
[1350]	γὰρ υἵδιον τηρεῖ με, κἄστι	δύσκολον	~κἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. ~ταῦτ᾽ οὖν περί
[1150]	~κακοδαίμων ἐγώ, ~ὅστις ἐπὶ γήρως	χίμετλον	οὐδὲν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄνυσόν ποθ᾽
[50]	~ὁδὶ δέ φησι (Σωσίας) πρὸς	Δερκύλον	~εἶναι φιλοπότην αὐτόν. ~(Σωσίας) οὐδαμῶς
[100]	πάλιν· φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ	ξύλον.	~ἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην
[250]	προσέκοψ᾽ ἐν ~τῷ σκότῳ τὸν	δάκτυλόν	που, ~εἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦ ~τὸ
[200]	βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν	μοχλόν,	~καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν
[600]	τι λέγῃς, ἥτις δυνατὴ τὸν	ἐμὸν	θυμὸν κατερεῖξαι. ~(Βδελυκλέων) ~χαλεπὸν μὲν
[0]	δημόν. ~(Ξανθίας) οἴμοι δείλαιος· ~τὸν	δῆμον	ἡμῶν βούλεται διιστάναι. ~(Σωσίας) ~ἐδόκει
[850]	γάρ ἐσμεν ἐξ οὗ ~τὸν	δῆμον	ᾐσθόμεσθά σου ~φιλοῦντος ὡς οὐδεὶς
[50]	γεγραμμένον ~υἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ	Δῆμον	καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε πλησίον κημὸς
[0]	φάλαιν᾽ ἔχουσα τρυτάνην ~ἵστη βόειον	δημόν.	~(Ξανθίας) οἴμοι δείλαιος· ~τὸν δῆμον
[0]	~(Σωσίας) ~Οὗτος τί πάσχεις ὦ	κακόδαιμον	Ξανθία; ~(Ξανθίας) ~φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν
[550]	ἥττων ἐστὶν βασιλείας. ~τί γὰρ	εὔδαιμον	καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ
[200]	~τῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν	ὅλμον,	~κᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες
[200]	~καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν	ὅλμον	τὸν μέγαν ~ἀνύσας τι προσκύλισον.
[350]	~καρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς	~δρόμον	δραμεῖν, ἵν᾽ εἰδῇ ~μὴ πατεῖν
[1150]	ἀναμπισχόμενος. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι δείλαιος· ~ὡς	θερμὸν	ἡ μιαρά τί μου κατήρυγεν.
[1300]	νεοπλούτῳ τρυγὶ ~κλητῆρί τ᾽ εἰς	ἀχυρμὸν	ἀποδεδρακότι” ~ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽
[1400]	μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχει	~ἐπίδεσμον	ἐπρίω, νοῦν ἂν εἶχες πλείονα”
[350]	~(Χορός) ~ἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη	θυμὸν	ἅπαντες καλέσαντες ~ὥστ᾽ οὐ δυνατόν
[550]	ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν	θυμὸν	καταθῶμαι. ~κἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα,
[600]	λέγῃς, ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν	θυμὸν	κατερεῖξαι. ~(Βδελυκλέων) ~χαλεπὸν μὲν καὶ
[1050]	δορὶ ξὺν ἀσπίδι ~ἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι,	θυμὸν	ὀξίνην πεπωκότες, ~στὰς ἀνὴρ παρ᾽
[1100]	οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένον ~μᾶλλον	ὀξύθυμόν	ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον· ~εἶτα τἄλλ᾽
[400]	σφηκιάν; ~νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνο	~τοὐξύθυμον,	ᾧ κολαζόμεσθα, ~κέντρον ἐντέτατ᾽ ὀξύ”
[0]	τὸν οὐρανόν, ~κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν	Κλεώνυμον.	~(Σωσίας) ~οὐδὲν ἄρα γρίφου διαφέρει
[1050]	ῥώμην νεανικὴν σχεῖν· ~ὡς ἐγὼ	τοὐμὸν	νομίζω ~γῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ
[1150]	ἀλλ᾽ ὦγαθέ, ~εἴπερ γ᾽ ἀνάγκη,	κρίβανόν	μ᾽ ἀμπίσχετε. ~(Βδελυκλέων) ~φέρ᾽ ἀλλ᾽
[150]	μοχλοῦ ~φύλατθ᾽ ὅπως μὴ τὴν	βάλανον	ἐκτρώξεται. ~(Φιλοκλέων) ~τί δράσετ᾽ οὐκ
[200]	πρὸς τὴν θύραν, ~καὶ τὴν	βάλανον	ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν,
[1050]	τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν	οὐρανόν.	~ἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς
[400]	~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ἐς τὸν	οὐρανόν	γ᾽ ~(Βδελυκλέων) ~ὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ
[0]	~φέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν	οὐρανόν,	~κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. ~(Σωσίας)
[850]	~τῶν γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων, ~καὶ	παυσάμενον	τῆς δυσκολίας ~ἀπὸ τῆς ὀργῆς
[1100]	ἀποδυθήσομαι, ~ἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε	παρατεταγμένον,	~ὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας
[500]	σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι	πεπνιγμένον.	~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ
[1300]	πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον	εὐωχημένον	~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς παῖ παῖ”
[50]	Δί᾽ ἢν ἴδῃ γέ που	γεγραμμένον	~υἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον
[50]	μέγα, ~μηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν	κεκλεμμένον.	~ἡμῖν γὰρ οὐκ ἔστ᾽ οὔτε
[1300]	τὸ σχοινίον· ~ὅμως γε μέντοι	τριβόμενον	οὐκ ἄχθεται. ~ὁρᾷς ἐγώ σ᾽
[650]	σύρφακα τὸν ἄλλον ~ἐκ κηθαρίον	λαγαριζόμενον	καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδέν, ~σὲ
[50]	δοὺς δύ᾽ ὀβολὼ μισθώσομαι ~οὕτως	ὑποκρινόμενον	σοφῶς ὀνείρατα; ~(Ξανθίας) ~φέρε νυν
[0]	λέξον πρότερος. ~(Ξανθίας) ~ἐδόκουν αἰετὸν	~καταπτόμενον	ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν πάνυ
[650]	χασκάζεις τὸν κωλακρέτην, τὸ δὲ	πραττόμενόν	σε λέληθεν. ~(Φιλοκλέων) ~ταυτί με
[100]	ἑσπέρας, ἔφη ~ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν	ἀναπεπεισμένον,	~παρὰ τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματα.
[1100]	μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον	ἠρεθισμένον	~μᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον·
[750]	ἀναμενεῖς ~δάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν	ἀπολογούμενον.	~(Φιλοκλέων) ~πῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς
[400]	~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολιν ~ὄντα	κἀπολούμενον,	ὅτι ~τόνδε λόγον ἐσφέρει, ~μὴ
[400]	οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων	χειρούμενον,	~οὓς ἐγὼ δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽
[1500]	γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακεν,	~ὀρχούμενον	ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν.
[1050]	~εἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον	διεσφηκωμένον,	~ἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ πίνοια
[50]	Σκαμβωνίδης ~εἶναι φιλοθύτην αὐτὸν ἢ	φιλόξενον.	~(Σωσίας) ~μὰ τὸν κύν᾽ ὦ
[100]	τυμπάνῳ ~ᾄξας ἐδίκαζεν ἐς τὸ	καινὸν	ἐμπεσών. ~ὅτε δῆτα ταύταις ταῖς
[500]	θἠμετέρου ~γυμνασίου δεῖ τι λέγειν	~καινόν,	ὅπως φανήσει ~(Βδελυκλέων) ~ἐνεγκάτω μοι
[1050]	ποιητῶν ~ὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦντας	~καινόν	τι λέγειν κἀξευρίσκειν ~στέργετε μᾶλλον
[0]	οὐ μὰ τοὺς θεούς. ~(Ξανθίας)	~δεινόν	γέ ποὔστ᾽ ἄνθρωπος ἀποβαλὼν ὅπλα.
[800]	τί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς	δεινὸν	ἡ φιλοχωρία. ~(Σωσίας) βάλλ᾽ ἐς
[400]	οἷον ὤργισεν. ~(Ξανθίας) ~τοῦτο μέντοι	δεινὸν	ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθα·
[0]	~μὴ φροντίσῃς. ~οὐδὲν γὰρ ἔσται	δεινὸν	οὐ μὰ τοὺς θεούς. ~(Ξανθίας)
[1150]	τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίαν	~ἐκεῖνον	ὡς οὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς
[1000]	ὄμνυσιν τὸν Διόνυσον ~μὴ πώποτ᾽	ἀμείνον᾽	ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαι.
[750]	ἔτι μασώμενος; ~(Βδελυκλέων) ~πολλῷ γ᾽	ἄμεινον·	καὶ λέγεται γὰρ τουτογί, ~ὡς
[150]	ἐγώ. ~(Βδελυκλέων) μὰ Δἴ ἀλλ᾽	ἄμεινον.	~(Φιλοκλέων) ἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγε.
[250]	~τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν	χθιζινὸν	ἄνθρωπον, ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ ~ἐξαπατῶν
[850]	τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ	πρίνινον	ἦθος, ~ἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν
[650]	ψῆφον, τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν ~ὕρχας	οἶνον	δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαια
[600]	κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν. ~κἂν	οἶνόν	μοι μὴ γχῇς σὺ πιεῖν,
[1350]	δίκας ~ἔχειν διὰ τὸν σὸν	οἶνον.	~(Φιλοκλέων) ~οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~λόγοι
[1400]	ἐν Συβάρει γυνή ποτε ~κατέαξ᾽	ἐχῖνον.	~(Κατήγορος) ταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαι. ~(Φιλοκλέων)
[1100]	δὲ πρὸς τοῖς τειχίοις ~ξυμβεβυσμένοι	πυκνόν,	νεύοντες ἐς τὴν γῆν, μόλις
[550]	ἀρχή. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ γάρ τοι	σεμνόν,	τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζω· ~τῆς
[150]	δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαι ~τὸν	ὄνον	ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις· ~νουμηνία
[150]	ἀλλ᾽ ἄμεινον. ~(Φιλοκλέων) ἀλλὰ τὸν	ὄνον	ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν πρόφασιν καθῆκεν,
[150]	τεχνωμένου. ~ἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν	ὄνον	ἐξάγειν δοκῶ ~ὅπως ἂν ὁ
[150]	γέροντος ἡλιαστικοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ὤθει τὸν	ὄνον	καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίαν.
[600]	μὴ γχῇς σὺ πιεῖν, τὸν	ὄνον	τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου μεστόν, κᾆτ᾽
[1050]	~καὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο	μόνον	ἄνδρες ἀλκιμώτατοι· ~πρίν ποτ᾽ ἦν
[950]	δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς	μόνον.	~αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν
[1250]	ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον, ὅσον δὲ	μόνον	εἰδέναι ~σκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος
[550]	~αὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας	μόνον	ἡμᾶς οὐ περιτρώγει, ~ἀλλὰ φυλάττει
[500]	ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν, οὓς σὺ	μόνον	οὐ προσκυνεῖς. ~ἀλλὰ δουλεύων λέληθας.
[1100]	μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου ~τὸν	πόνον	κατεσθίουσιν, οὐ ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο δ᾽
[1000]	ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν	χρόνον·	~κοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολος.
[300]	μέγα βροντήσας ~ἤ με ποίησον	καπνὸν	ἐξαίφνης ~ἢ Προξενίδην ἢ τὸν
[100]	~ὁ γὰρ πατὴρ ἐς τὸν	ἰπνὸν	εἰσελήλυθε ~καὶ μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς.
[800]	~ὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν	ἰπνὸν	ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκεν;
[50]	τοῖς θεωμένοις, ~οὔθ᾽ Ἡρακλῆς τὸ	δεῖπνον	ἐξαπατώμενος, ~οὐδ᾽ αὖθις ἀνασελγαινόμενος Εὐριπίδης·
[1000]	ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖ, ~ἐπὶ	δεῖπνον,	ἐς ξυμπόσιον, ἐπὶ θεωρίαν, ~ὥσθ᾽
[1250]	γ᾽ ἐξεπίστασαι· ~ὅπως δ᾽ ἐπὶ	δεῖπνον	ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν. ~παῖ παῖ,
[300]	ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ ~ὁπόθεν γε	δεῖπνον	ἔσται. ~(Παίς) ~τί με δῆτ᾽
[1250]	Φιλοκτήμονος ἴμεν. ~παῖ παῖ, τὸ	δεῖπνον	Χρυσὲ συσκεύαζε νῷν, ~ἵνα καὶ
[0]	~(Σωσίας) ~ἔδοξέ μοι περὶ πρῶτον	ὕπνον	ἐν τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν πρόβατα
[550]	περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ	μνημόσυνόν	μοι. ~(Φιλοκλέων) εἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς
[850]	τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν	στρυφνὸν	καὶ πρίνινον ἦθος, ~ἀντὶ σιραίου
[250]	ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν	λύχνον	προβύσειν. ~(Χορός) ~τί δὴ μαθὼν
[200]	~κάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν	λύχνον	πρόμυξον. ~(Παίς) οὔκ, ἀλλὰ τῳδί
[500]	ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖς ~οἰόμενος ἄρχειν· ἐπεὶ	δίδαξον	ἡμᾶς ὦ πάτερ, ~ἥτις ἡ
[950]	ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερον ~μύσας	παρᾷξον	κἀπόλυσον ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ
[650]	ποιεῖς. ~(Βδελυκλέων) ~σκέψαι τοίνυν ὡς	ἐξόν	σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασιν
[950]	τῶν μαρτύρων. ~ἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ	λέξον	μέγα· ~σὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες.
[300]	σ᾽ εἵργων ~κἀποκλῄων τῇ θύρᾳ;	λέξον·	~πρὸς εὔνους γὰρ φράσεις. ~(Φιλοκλέων)
[0]	ἀληθῶς οἷον οὐδεπώποτε. ~ἀτὰρ σὺ	λέξον	πρότερος. ~(Ξανθίας) ~ἐδόκουν αἰετὸν ~καταπτόμενον
[0]	~ἀτὰρ σὺ τὸ σὸν αὖ	λέξον.	~(Σωσίας) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν μέγα. ~περὶ
[200]	χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον	πρόμυξον.	~(Παίς) οὔκ, ἀλλὰ τῳδί μοι
[950]	~(Βδελυκλέων) οὔκουν ἀποφεύγει δῆτα; ~(Φιλοκλέων)	χαλεπὸν	εἰδέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ὦ πατρίδιον
[650]	τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαι. ~(Βδελυκλέων)	~χαλεπὸν	μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ
[950]	~πάρεχ᾽ ἐκποδών. ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαι.	~χαλεπὸν	μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου ~ὑπεραποκρίνεσθαι
[600]	~τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναι	~χαλεπὸν	νεανίᾳ> ~μὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντι.
[1450]	οὐκ ἐθέλοι. ~τὸ γὰρ ἀποστῆναι	χαλεπὸν	~φύσεος, ἣν ἔχοι τις ἀεί.
[200]	ὁ Φλυεύς; ~πάρεσθ᾽ ὃ δὴ	λοιπόν	γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν, ἀππαπαῖ παπαιάξ,
[1400]	τοῦ πράγματος ~εἶναι φίλον τὸ	λοιπόν,	ἢ σύ μοι φράσεις; ~(Κατήγορος)
[450]	οὐχ ἕως ἄν τί μου	λοιπὸν	ᾖ, ~ὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽
[900]	ἐγώ· ~ἐὰν δὲ μή, τὸ	λοιπὸν	οὐ κεκλάγξομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἰοὺ ἰού.
[400]	~ὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ	λοιπὸν	σμῆνος οἷον ὤργισεν. ~(Ξανθίας) ~τοῦτο
[700]	σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰς ~ἐς τὸ	λοιπὸν	τὸν τρόπον ~πιθόμενός τέ σοι.
[1050]	τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν. ~ἀλλὰ τὸ	λοιπὸν	τῶν ποιητῶν ~ὦ δαιμόνιοι τοὺς
[1100]	λαβών. ~ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ	λοιπὸν	τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ ~ὅστις ἂν
[250]	οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ	λοιπόν.	~(Χορός) ἀπὸ γὰρ τοῦδέ με
[1000]	~ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν	λοιπὸν	χρόνον· ~κοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν
[1000]	μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες	ἔλαμπον,	~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων
[700]	μεθιστὰς ~ἐς τὸ λοιπὸν τὸν	τρόπον	~πιθόμενός τέ σοι. ~(Φιλοκλέων) ἰώ
[400]	δέσποτα; ~(Βδελυκλέων) οἷς γ᾽ ἀπώλεσαν	Φίλιππον	ἐν δίκῃ τὸν Γοργίου. ~(Χορός)
[1500]	~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τί ἦν τὸ	προσέρπον;	ὀξὶς ἢ φάλαγξ; ~(Ξανθίας) ὁ
[250]	δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν	ἄνθρωπον,	ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ ~ἐξαπατῶν καὶ
[1400]	μοί γ᾽ ὦ μέλε. ~(Φιλοκλέων)	~Αἴσωπον	ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέρας ~θρασεῖα
[1400]	~κλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους. ~(Φιλοκλέων)	~Αἴσωπον	οἱ Δελφοί ποτ᾽ ~(Βδελυκλέων) ~ὀλίγον
[650]	ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ	μέτωπον·	~καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως,
[1000]	λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν, εἴπερ	καθαρόν	τι φιλεῖτε. ~μέμψασθαι γὰρ τοῖσι
[1150]	τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ ~πλὴν ἐς	Πάρον,	καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρων.
[1200]	~τὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς	~ὑγρὸν	χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασιν.
[700]	αὐτὸν παρέχων ~ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα,	χόνδρον	~λείχειν, χλαῖναν μαλακήν, σισύραν, ~πόρνην,
[1400]	~οἴμοι κακοδαίμων. προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ	γέρον	~ὕβρεως. ~(Βδελυκλέων) ~ὕβρεως; μὴ μὴ
[150]	~κάνθων τί κλάεις; ὅτι πεπράσει	τήμερον;	~βάδιζε θᾶττον. τί στένεις, εἰ
[900]	δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι	τήμερον.	~(Βδελυκλέων) ~οὐκ αὖ σὺ παίςει
[600]	~(Βδελυκλέων) ~ἦ μὴν ἐγώ σε	τήμερον	σκύτη βλέπειν ποιήσω. ~(Χορός) ~δεῖ
[900]	~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~τὸ πρᾶγμα	φανερόν	ἐστιν· αὐτὸ γὰρ βοᾷ. ~(Σωσίας)
[1250]	χάρις ἐφέσπετο· ~τὸν δ᾽ ὑποκριτὴν	ἕτερον	ἀργαλέον ὡς σοφόν· ~εἶτ᾽ Ἀριφράδην
[1150]	διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοί. ~ἀλλ᾽	ἕτερον	εἰπέ μοι· παρ᾽ ἀνδράσι ξένοις
[1150]	πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ τὸν	ἕτερον.	~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶ
[1100]	ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖν	~δικαιότερον	ἢ καυνάκην; ~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ὦγαθέ,
[550]	ἐστὶ δικαστοῦ, ~ἢ τρυφερώτερον ἢ	δεινότερον	ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντος; ~ὃν
[450]	θατέρῳ· ~εἰπέ μοι, γήτειον αἰτεῖς·	πότερον	ἐπὶ τυραννίδι, ~ἢ νομίζεις τὰς
[1400]	καὶ βαλεῖν. ~ἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί·	πότερον	ἐπιτρέπεις ἐμοί, ~ὅ τι χρή
[1100]	οὐδαμῶς μοι ξύμφορον. ~καὶ γὰρ	πρότερον	ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ
[750]	δικάζειν. τοῦτο δὲ ~Ἅιδης διακρινεῖ	πρότερον	ἢ γὼ πείσομαι. ~(Βδελυκλέων) ~σὺ
[750]	οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ	πρότερον	τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος; ~(Βδελυκλέων)
[950]	λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν	ὕστερον	~μύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερ.
[200]	~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον	ὕστερον	~οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ ~τὸν
[1450]	κρόνους ~τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον	ὕστερον.	~(Φιλοκλέων) ~τίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις
[550]	καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη; ~(Βδελυκλέων)	~δεύτερον	αὖ σου τουτὶ γράφομαι, τὴν
[1350]	θενὼν ~ὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν	νεώτερον.	~πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς
[50]	ἔχον, ~ὑμῶν μὲν αὐτῶν οὐχὶ	δεξιώτερον,	~κωμῳδίας δὲ φορτικῆς σοφώτερον. ~ἔστιν
[1050]	ἔτι ~μηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς	ἀνδρικώτερον.	~ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε
[1100]	ἠρεθισμένον ~μᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ	δυσκολώτερον·	~εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ
[550]	μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ~ἢ	τρυφερώτερον	ἢ δεινότερον ζῷον, καὶ ταῦτα
[50]	οὐχὶ δεξιώτερον, ~κωμῳδίας δὲ φορτικῆς	σοφώτερον.	~ἔστιν γὰρ ἡμῖν δεσπότης ἐκεινοσὶ
[1150]	ὑποδησάμενος· εἶτα πλουσίως ~ὡδὶ προβὰς	τρυφερόν	τι διασαλακώνισον. ~(Φιλοκλέων) ἰδού. θεῶ
[100]	βομβυλιὸς εἰσέρχεται ~ὑπὸ τοῖς ὄνυξι	κηρὸν	ἀναπεπλασμένος. ~ψήφων δὲ δείσας μὴ
[550]	πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽	ἐπίκληρον,	~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν
[1000]	κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας	ὄλεθρον	τετοκυίας, ~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας
[750]	εὐλόγως, ἢν ἐξέχῃ ~ἕλη κατ᾽	ὄρθρον,	ἡλιάσει πρὸς ἥλιον· ~ἐὰν δὲ
[300]	τινα νῷν ἢ ~πόρον Ἕλλας	ἱρὸν	εὑρεῖν> ~(Χορός) ~ἀπαπαῖ φεῦ, ἀπαπαῖ
[900]	κύκλῳ ~ἐκ τῶν πόλεων τὸ	σκῖρον	ἐξεδήδοκεν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐμοὶ δέ γ᾽
[550]	θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες·	~οἴκτιρόν	μ᾽ ὦ πάτερ, αἰτοῦμαί σ᾽
[700]	τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοι ~ἐνστάζουσιν κατὰ	μικρὸν	ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ
[750]	κερδανεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ πάνυ τι	μικρόν.	ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίει. ~(Βδελυκλέων)
[1250]	ἐκβαλῶ. ~ταῦτα κατιδὼν ὑπό τι	μικρὸν	ἐπιθήκισα· ~εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ
[800]	ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴρ ~αὑτῷ δικαστηρίδιον	μικρὸν	πάνυ, ~ὥσπερ Ἑκάταιον, πανταχοῦ πρὸ
[850]	πρίνινον ἦθος, ~ἀντὶ σιραίου μέλιτος	μικρὸν	τῷ θυμιδίῳ παραμείξας· ~ἤδη δ᾽
[0]	φυλάττομεν; ~(Ξανθίας) ~οἶδ᾽ ἀλλ᾽ ἐπιθυμῶ	σμικρὸν	ἀπομερμηρίσαι. ~(Σωσίας) ~σὺ δ᾽ οὖν
[500]	ἐγχέλεσιν, ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν ~δικίδιον	σμικρὸν	φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένον.
[1450]	καὶ ~σφόνδυλος ἀχεῖ. ~(Ξανθίας) πῖθ᾽	ἑλλέβορον.	~(Φιλοκλέων) πτήσσει Φρύνιχος ὥς τις
[300]	ἐλπίδα ~χρηστήν τινα νῷν ἢ	~πόρον	Ἕλλας ἱρὸν εὑρεῖν> ~(Χορός) ~ἀπαπαῖ
[1100]	Μήδων ἑλόντες ~αἰτιώτατοι φέρεσθαι ~τὸν	φόρον	δεῦρ᾽ ἐσμέν, ὃν κλέπτουσιν ~οἱ
[650]	ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες, ~δώσετε τὸν	φόρον,	ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν
[700]	πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν	φόρον	ἡμῖν ἀπάγουσι· ~τούτων εἴκοσιν ἄνδρας
[650]	ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρός, ~τὸν	φόρον	ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην
[1100]	Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι	ξύμφορον.	~καὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος
[800]	~σοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι	πρόσφορον	~ἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας. ~(Βδελυκλέων)
[1500]	πάρος δέδρακεν, ~ὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν	χορὸν	τρυγῳδῶν.
[1200]	ποίας χάρακας; ἀλλ᾽ ὡς ἢ	κάπρον	~ἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών, ἢ
[1350]	~ἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι	σαπρὸν	~κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσόν
[1300]	σχοινίου. ~ἔχου· φυλάττου δ᾽ ὡς	σαπρὸν	τὸ σχοινίον· ~ὅμως γε μέντοι
[400]	πᾶς ἐπίστρεφε ~δεῦρο κἀξείρας τὸ	κέντρον	εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσο, ~ξυσταλεὶς
[200]	ὅμοιον σφηκιᾷ. ~ἔχουσι γὰρ καὶ	κέντρον	ἐκ τῆς ὀσφύος ~ὀξύτατον, ᾧ
[400]	νῦν ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον, ᾧ κολαζόμεσθα,	~κέντρον	ἐντέτατ᾽ ὀξύ” ~ἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες
[1100]	~ὅστις ἂν μὴ χῃ τὸ	κέντρον,	μὴ φέρειν τριώβολον. ~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι
[1100]	ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοι ~οὐκ ἔχοντες	κέντρον,	οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου
[450]	κράσπεδα ~στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην	ἄκουρον	τρέφων; ~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δί᾽ ἦ
[850]	~κύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα ~τὸν	τυρὸν	ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεν ~τὸν
[950]	~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν ὄφελος, τὸν	τυρὸν	εἰ κατεσθίει; ~(Βδελυκλέων) ~ὅ τι;
[650]	δὲ δωροφοροῦσιν ~ὕρχας οἶνον δάπιδας	τυρὸν	μέλι σήσαμα προσκεφάλαια ~φιάλας χλανίδας
[900]	~ἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν	τυρὸν	πολὺν ~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ
[250]	που, ~εἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦ ~τὸ	σφυρὸν	γέροντος ὄντος; ~καὶ τάχ᾽ ἂν
[1000]	~τοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν	αἰσχρὸν	τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα, ~ὁ
[350]	καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ	πλησιόχωρον·	~κοὐ μή ποτέ σου παρὰ
[0]	ἀποβαλὼν ὅπλα. ~ἀτὰρ σὺ τὸ	σὸν	αὖ λέξον. ~(Σωσίας) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν
[1350]	καὶ δίκας ~ἔχειν διὰ τὸν	σὸν	οἶνον. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ
[1200]	γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς ~ὑγρὸν	χύτλασον	σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασιν. ~ἔπειτ᾽
[1200]	χαλκωμάτων, ~ὀροφὴν θέασαι, κρεκάδι᾽ αὐλῆς	θαύμασον·	~ὕδωρ κατὰ χειρός· τὰς τραπέζας
[1050]	φύσιν ~εἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν	μέσον	διεσφηκωμένον, ~ἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ
[1200]	σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασιν. ~ἔπειτ᾽	ἐπαίνεσόν	τι τῶν χαλκωμάτων, ~ὀροφὴν θέασαι,
[350]	ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαι.	~ἐλέησον	καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ
[300]	θερμήν· ~ἢ δῆτα λίθον με	ποίησον	ἐφ᾽ οὗ ~τὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσι.
[300]	Ζεῦ> μέγα βροντήσας ~ἤ με	ποίησον	καπνὸν ἐξαίφνης ~ἢ Προξενίδην ἢ
[300]	τὸν Σέλλου ~τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυν.	~τόλμησον	ἄναξ χαρίσασθαί μοι, ~πάθος οἰκτίρας·
[300]	οἰκτίρας· ἤ με κεραυνῷ ~διατινθαλέῳ	σπόδισον	ταχέως, ~κἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας
[200]	ὅλμον τὸν μέγαν ~ἀνύσας τι	προσκύλισον.	~(Σωσίας) ~οἴμοι δείλαιος· ~πόθεν ποτ᾽
[1150]	πλουσίως ~ὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι	διασαλακώνισον.	~(Φιλοκλέων) ἰδού. θεῶ τὸ σχῆμα,
[1500]	θεαταί. ~στρόβει, παράβαινε κύκλῳ καὶ	γάστρισον	σεαυτόν, ~ῥῖπτε σκέλος οὐράνιον· βέμβικες
[850]	ὁ φεύγων; ~(Βδελυκλέων) οὗτος. ~(Φιλοκλέων)	ὅσον	ἁλώσεται. ~(Βδελυκλέων) ~ἀκούετ᾽ ἤδη τῆς
[1250]	θεώμενοι, ~οὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον,	ὅσον	δὲ μόνον εἰδέναι ~σκωμμάτιον εἴποτέ
[750]	δ᾽ ὃς λέγων. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς	ὅσον	καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖς. ~(Φιλοκλέων)
[200]	ἔτι λάθοι, ~τί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν	ὅσον	ὅσον στίλην; ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ
[200]	λάθοι, ~τί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον	ὅσον	στίλην; ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽
[1500]	Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίας,	~ὅσον	τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλων.
[650]	μείζονος ἢ πὶ τρυγῳδοῖς ~ἰάσασθαι	νόσον	ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖαν.
[100]	~ὁ γὰρ υἱὸς αὐτοῦ τὴν	νόσον	βαρέως φέρει. ~καὶ πρῶτα μὲν
[50]	καθείρξας, ἵνα θύραζε μὴ ξίῃ.	~νόσον	γὰρ ὁ πατὴρ ἀλλόκοτον αὐτοῦ
[50]	Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ τὴν	νόσον	τεκμαίρεται. ~(Ξανθίας) ~οὔκ, ἀλλὰ φιλο”
[50]	νῦν. ~φράσω γὰρ ἤδη τὴν	νόσον	τοῦ δεσπότου. ~φιληλιαστής ἐστιν ὡς
[950]	ἐπὶ τὸν ὕστερον ~μύσας παρᾷξον	κἀπόλυσον	ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ δῆτα·
[1150]	γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων)	~ἄνυσόν	ποθ᾽ ὑποδησάμενος· εἶτα πλουσίως ~ὡδὶ
[1450]	~κατακοσμῆσαι πράγμασιν; ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν	Διόνυσον	ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματα ~δαίμων
[1000]	πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν	Διόνυσον	~μὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων
[1400]	τουτονί. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽	ἄκουσον,	ἤν τί σοι δόξω λέγειν.
[1350]	σαπρὸν ~κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶν. ~(Φιλοκλέων)	~ἄκουσόν	νυν ἐμοῦ. ~Ὀλυμπαίςιν, ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν
[1350]	διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτία. ~(Φιλοκλέων)	~ἄκουσον	ὦ γύναι· λόγον σοι βούλομαι
[950]	ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγον. ~(Βδελυκλέων)	~ἄκουσον	ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρων.
[350]	τὸν κλάοντα καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ	σῶσον	νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρον· ~κοὐ
[650]	~ἐς τούτους τοὺς οὐχὶ προδώσω	τὸν	Ἀθηναίων κολοσυρτόν, ~ἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ
[100]	~ἰὼν παρέγραψε πλησίον κημὸς καλός”	~τὸν	ἀλεκτρυόνα δ᾽ ὃς ᾖδ᾽ ἀφ᾽
[650]	ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα	τὸν	ἄλλον ~ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ
[400]	τὰς ἐγκεντρίδας. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀφίει	τὸν	ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή, φήμ᾽
[1350]	ὡραίας σοροῦ. ~οὔτοι καταπροίξει μὰ	τὸν	Ἀπόλλω τοῦτο δρῶν. ~(Φιλοκλέων) ~ὡς
[750]	πεινῶν ἀναμενεῖς ~δάκνων σεαυτὸν καὶ	τὸν	ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς οὖν διαγιγνώσκειν
[50]	ἔλαμψε τῆς τύχης χάριν, ~αὖθις	τὸν	αὐτὸν ἄνδρα μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽ ἔστιν
[0]	ἔχει τις ἐκ Σαβαζίου. ~(Ξανθίας)	~τὸν	αὐτὸν ἄρ᾽ ἐμοὶ βουκολεῖς Σαβάζιον.
[800]	αὖ δεξιόν· ~κἂν γὰρ πυρέττω,	τόν	γε μισθὸν λήψομαι. ~αὐτοῦ μένων
[1400]	ὡς ἔοικεν, ἔρχεται ~καλούμενός σε·	τόν	γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχει. ~(Κατήγορος)
[400]	γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ	τὸν	Γοργίου. ~(Χορός) ~καὶ σέ γ᾽
[1250]	~τὸν κιφαραοιδότατον, ᾧ χάρις ἐφέσπετο·	~τὸν	δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς
[250]	ἢ προσέκοψ᾽ ἐν ~τῷ σκότῳ	τὸν	δάκτυλόν που, ~εἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦ
[0]	βόειον δημόν. ~(Ξανθίας) οἴμοι δείλαιος·	~τὸν	δῆμον ἡμῶν βούλεται διιστάναι. ~(Σωσίας)
[850]	~εὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗ	~τὸν	δῆμον ᾐσθόμεσθά σου ~φιλοῦντος ὡς
[900]	ἐν τῷ σκότῳ ~(Φιλοκλέων) ~νὴ	τὸν	Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ
[900]	καὶ σοὶ δοκεῖ ~ὦλεκτρυόν; νὴ	τὸν	Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοι. ~ὁ
[100]	σύ. ~(Φιλοκλέων) συκίνου. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ	τὸν	Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος
[150]	τι δρασείει κακόν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ	τὸν	Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι
[800]	τῶν ἱερῶν ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων) μὰ	τὸν	Δί᾽ οὐ πάρεστιν. ~(Φιλοκλέων) ἀλλ᾽
[1350]	ἀπὸ τύμβου πεσών; ~(Βδελυκλέων) ~νὴ	τὸν	Δἴ αὕτη πού στί σοί
[1350]	μὴ λάβῃς ὑπώπια. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ	τὸν	Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν Ὀλυμπίαν.
[1100]	οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ	τὸν	Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι
[200]	ἐρρωμένως. ὦ Κωμία βραδύνεις. ~μὰ	τὸν	Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ
[1100]	οὐχὶ γιγνώσκεις. ~(Φιλοκλέων) ἐγώ; ~μὰ	τὸν	Δἴ οὐ τοίνυν· ἀτὰρ δοκεῖ
[1500]	Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄρα. ~(Ξανθίας) ~μὰ	τὸν	Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν
[150]	~Ἴθακος Ἀποδρασιππίδου. ~(Βδελυκλέων) ~Οὖτις μὰ	τὸν	Δἴ οὔτι χαιρήσων γε σύ.
[200]	γ᾽ ὄρθρος βαθύς. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ	τὸν	Δἴ, ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦν.
[1450]	σεμνοτέροις ~κατακοσμῆσαι πράγμασιν; ~(Ξανθίας) ~νὴ	τὸν	Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματα
[1000]	σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν	τὸν	Διόνυσον ~μὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη
[1200]	τοίνυν τό γε νεανικώτατον· ~ὅτε	τὸν	δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτι
[500]	ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός) ~νῦν δὴ	τὸν	ἐκ θἠμετέρου ~γυμνασίου δεῖ τι
[600]	μή τι λέγῃς, ἥτις δυνατὴ	τὸν	ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαι. ~(Βδελυκλέων) ~χαλεπὸν
[1150]	τὸν πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ	τὸν	ἕτερον. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς τοῦτόν γ᾽
[1300]	κομψὸς εἶναι προσποιεῖ, ~κωμῳδολοιχῶν περὶ	τὸν	εὖ πράττοντ᾽ ἀεί; ~τοιαῦτα περιύβριζεν
[750]	ψυχή; ~πάρες ὦ σκιερά. μὰ	τὸν	Ἡρακλέα ~μή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ
[250]	τὸ πλεῖστον ~ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει	τὸν	θεὸν ποιῆσαι. ~ἔπεισι γοῦν τοῖσιν
[650]	οἴμοι τί λέγεις; ὥς μου	τὸν	θῖνα ταράττεις, ~καὶ τὸν νοῦν
[1300]	δὴ δεξιός. ~ὁ γέρων δὲ	τὸν	Θούφραστον ἤρετ᾽ εἰπέ μοι, ~ἐπὶ
[550]	σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ	τὸν	θυμὸν καταθῶμαι. ~κἂν μὴ τούτοις
[100]	ἅτερος; ~ὁ γὰρ πατὴρ ἐς	τὸν	ἰπνὸν εἰσελήλυθε ~καὶ μυσπολεῖ τι
[800]	ἀρτίως ~ὁ κύων παρᾴξας ἐς	τὸν	ἰπνὸν ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν
[1250]	ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατον,	~τὸν	κιφαραοιδότατον, ᾧ χάρις ἐφέσπετο· ~τὸν
[350]	ἀκροῷο, ~κἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ	τὸν	κλάοντα καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ σῶσον
[550]	αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον	τὸν	κόλλοπ᾽ ἀνεῖμεν. ~ἆρ᾽ οὐ μεγάλη
[50]	αὐτὸν ἢ φιλόξενον. ~(Σωσίας) ~μὰ	τὸν	κύν᾽ ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενος,
[650]	δ᾽ ἀντενέδωκε· ~σὺ δὲ χασκάζεις	τὸν	κωλακρέτην, τὸ δὲ πραττόμενόν σε
[850]	τις ἐξενεγκάτω ~καὶ μυρρίνας καὶ	τὸν	λιβανωτὸν ἔνδοθεν, ~ὅπως ἂν εὐξώμεσθα
[950]	~ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν	τὸν	λόγον. ~(Βδελυκλέων) ~ἄκουσον ὦ δαιμόνιέ
[50]	~φέρε νυν κατείπω τοῖς θεαταῖς	τὸν	λόγον, ~ὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν πρῶτον
[1000]	θεωρίαν, ~ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε	τὸν	λοιπὸν χρόνον· ~κοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽
[250]	οὔκ, ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ	τὸν	λύχνον προβύσειν. ~(Χορός) ~τί δὴ
[200]	~(Χορός) ~κάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν	τὸν	λύχνον πρόμυξον. ~(Παίς) οὔκ, ἀλλὰ
[200]	τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον	τὸν	μέγαν ~ἀνύσας τι προσκύλισον. ~(Σωσίας)
[650]	~οἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται	τὸν	μὲν σύρφακα τὸν ἄλλον ~ἐκ
[700]	ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ	τὸν	μισθὸν ἔχοντι. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι τί
[600]	γὼ πελελήσμην, ~ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω	τὸν	μισθὸν ἔχων, κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα
[1100]	ἤν τις ἀστράτευτος ὢν ~ἐκροφῇ	τὸν	μισθὸν ἡμῶν, τῆσδε τῆς χώρας
[750]	πείθεις. ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγεις,	~τὸν	μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) παρ᾽
[200]	τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς	τὸν	μοχλόν, ~καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς
[500]	ταῦτα παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ κατὰ	τὸν	νεανίαν ~τονδὶ λέγων. ὁρᾷς γὰρ
[1350]	πυγμῇ θενὼν ~ὁ πρεσβύτερος κατέβαλε	τὸν	νεώτερον. ~πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ
[1000]	ὑμῶν. ~νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε	τὸν	νοῦν, εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε.
[650]	μου τὸν θῖνα ταράττεις, ~καὶ	τὸν	νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον, κοὐκ
[200]	νύκτωρ ~τῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν	τὸν	ὅλμον, ~κᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου
[200]	μοχλόν, ~καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς	τὸν	ὅλμον τὸν μέγαν ~ἀνύσας τι
[150]	οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαι	~τὸν	ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις·
[150]	Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινον. ~(Φιλοκλέων) ἀλλὰ	τὸν	ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν πρόφασιν
[150]	ᾐσθόμην τεχνωμένου. ~ἀλλ᾽ εἰσιών μοι	τὸν	ὄνον ἐξάγειν δοκῶ ~ὅπως ἂν
[150]	~ὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ὤθει	τὸν	ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν
[600]	μοι μὴ γχῇς σὺ πιεῖν,	τὸν	ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου μεστόν,
[800]	τὴν φακῆν ῥοφήσομαι. ~ἀτὰρ τί	τὸν	ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε; ~(Βδελυκλέων)
[1050]	τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν	τὸν	οὐρανόν. ~ἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν
[400]	κεκράγετε. ~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ἐς	τὸν	οὐρανόν γ᾽ ~(Βδελυκλέων) ~ὡς τοῦδ᾽
[0]	ἀσπίδα ~φέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς	τὸν	οὐρανόν, ~κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον.
[400]	~δηλαδή· καὶ νῦν γε τούτω	τὸν	παλαιὸν δεσπότην ~πρὸς βίαν χειροῦσιν,
[50]	οὑπὶ τοῦ τέγους. ~οὗτος φυλάττειν	τὸν	πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷν, ~ἔνδον καθείρξας,
[500]	ἡδἔ, εἰ καὶ νῦν ἐγὼ	~τὸν	πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα
[550]	τὰς μυίας ἀπαμύνει. ~σὺ δὲ	τὸν	πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν
[200]	ὕστερον ~οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ	~τὸν	πατέρα. ~(Σωσίας) ~τίλέγεις; ἀλλὰ νῦν
[1250]	τε κἀγαθοῖς. ~ἢ γὰρ παρῃτήσαντο	τὸν	πεπονθότα, ~ἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς
[350]	ποιήσω δακεῖν τὴν ~καρδίαν καὶ	τὸν	περὶ ψυχῆς ~δρόμον δραμεῖν, ἵν᾽
[200]	ἡμᾶς κακόν τι δράσῃ. ~(Παίς)	~τὸν	πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ
[250]	ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶς	~τὸν	πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζων.
[1150]	με ~ἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων	τὸν	πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ τὸν
[1000]	~ὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς	τὸν	πολέμαρχον. ~τοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς
[1100]	οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου	~τὸν	πόνον κατεσθίουσιν, οὐ ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο
[150]	με, μὴ διαρραγῶ. ~(Βδελυκλέων) ~μὰ	τὸν	Ποσειδῶ (Φιλοκλέων) οὐδέποτέ γε. ~(Φιλοκλέων)
[1450]	~(Χορός) ζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας	~τὸν	πρέσβυν οἷ μετέστη ~ξηρῶν τρόπων
[350]	φράζετε νυνί. ~(Χορός) ~ἀμυνοῦμέν σοι	τὸν	πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντες ~ὥστ᾽
[650]	ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην	τὸν	προσιόντα· ~κἄξω τούτου τὰ τέλη
[400]	σφῆκες ὀξυκάρδιοι, ~οἱ μὲν ἐς	τὸν	πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοι, ~οἱ
[350]	καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ	τὸν	σαυτοῦ πλησιόχωρον· ~κοὐ μή ποτέ
[550]	τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων	τὸν	σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασας. ~ἀλλὰ Θέωρος,
[450]	~καὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε	τὸν	Σελλαρτίου. ~ἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς
[300]	καπνὸν ἐξαίφνης ~ἢ Προξενίδην ἢ	τὸν	Σέλλου ~τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυν. ~τόλμησον
[850]	τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεν	~τὸν	Σικελικόν. τίμημα κλῳὸς σύκινος. ~(Φιλοκλέων)
[1350]	δεῖ καὶ δίκας ~ἔχειν διὰ	τὸν	σὸν οἶνον. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδαμῶς γ᾽
[1050]	~γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι	τὸν	στρατὸν διέπτετο· ~εἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα
[600]	καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττων,	~τὸν	σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης
[600]	δεήσῃ ~ἐς σὲ βλέψαι καὶ	τὸν	ταμίαν, ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσει ~καταρασάμενος
[700]	οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοι, ~ἵνα γιγνώσκῃς	τὸν	τιθασευτήν, κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽
[100]	κολοιὸς αὑτῷ παττάλους ~ἐνέκρουεν ἐς	τὸν	τοῖχον, εἶτ᾽ ἐξήλλετο. ~ἡμεῖς δὲ
[1100]	οὖν κελεύεις δρᾶν με; ~(Βδελυκλέων)	~τὸν	τρίβων᾽ ἄφες, ~τηνδὶ δὲ χλαῖναν
[700]	μέντοι μεθιστὰς ~ἐς τὸ λοιπὸν	τὸν	τρόπον ~πιθόμενός τέ σοι. ~(Φιλοκλέων)
[850]	ἐγράψατο ~κύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα	~τὸν	τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεν
[950]	ἐφεστάναι. ~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν ὄφελος,	τὸν	τυρὸν εἰ κατεσθίει; ~(Βδελυκλέων) ~ὅ
[450]	καὶ σὺ καὶ σύ, πρὶν	τὸν	υἱὸν ἐκδραμεῖν. ~(Χορός) ~ἀλλὰ τούτων
[950]	~τηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ	τὸν	ὕστερον ~μύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ
[1100]	~πόλεις Μήδων ἑλόντες ~αἰτιώτατοι φέρεσθαι	~τὸν	φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν, ὃν κλέπτουσιν
[650]	πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες, ~δώσετε	τὸν	φόρον, ἢ βροντήσας τὴν πόλιν
[700]	γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν	τὸν	φόρον ἡμῖν ἀπάγουσι· ~τούτων εἴκοσιν
[650]	μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρός,	~τὸν	φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων
[1450]	ἀντιλέγων ~οὐ κρείττων ἦν, βουλόμενος	~τὸν	φύσαντα σεμνοτέροις ~κατακοσμῆσαι πράγμασιν; ~(Ξανθίας)
[250]	ἔλεγεν. ~τάχα δ᾽ ἂν διὰ	τὸν	χθιζινὸν ἄνθρωπον, ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽
[300]	Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου ~τοῦτον	τὸν	ψευδαμάμαξυν. ~τόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοι,
[400]	ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων	τὸν	ψόφον. ~(Χορός) ~εἰ δὲ μὴ
[650]	ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντε	~ἐσπουδάκατον,	κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν
[1000]	ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον,	~ἑκατὸν	δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων
[650]	τῇ χώρᾳ κατένασθεν, ~γίγνεται ἡμῖν	ἑκατὸν	δήπου καὶ πεντήκοντα τάλαντα. ~(Φιλοκλέων)
[1250]	μηδενός, ~ἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος	αὐτόματον	ἐκμαθεῖν ~γλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽
[350]	θυμὸν ἅπαντες καλέσαντες ~ὥστ᾽ οὐ	δυνατόν	σ᾽ εἵργειν ἔσται· τοιαῦτα ποιήσομεν
[1050]	γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν	στρατὸν	διέπτετο· ~εἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες
[1250]	φίλον ἄνδρα τε σοφώτατον, ~τὸν	κιφαραοιδότατον,	ᾧ χάρις ἐφέσπετο· ~τὸν δ᾽
[1200]	ἔργον ἀνδρικώτατον; ~(Φιλοκλέων) ἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽	ἀνδρειότατόν	γε τῶν ἐμῶν, ~ὅτ᾽ Ἐργασίωνος
[1250]	~(Ξανθίας) ~οὐ γὰρ ὁ γέρων	ἀτηρότατον	ἄρ᾽ ἦν κακὸν ~καὶ τῶν
[900]	αὖ πολὺ ~κυνῶν ἁπάντων ἄνδρα	μονοφαγίστατον,	~ὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν
[200]	καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος	~ὀξύτατον,	ᾧ κεντοῦσι, καὶ κεκραγότες ~πηδῶσι
[1200]	~(Φιλοκλέων) ἐγᾦδα τοίνυν τό γε	νεανικώτατον·	~ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν
[1200]	λαμπάδα ~ἔδραμες, ἀνευρὼν ὅ τι	νεανικώτατον.	~(Φιλοκλέων) ἐγᾦδα τοίνυν τό γε
[1050]	~Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονες,	~ἀνδρικώτατον	γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν
[1150]	λέξαι δοκεῖς ~ἐπὶ νεότητος ἔργον	ἀνδρικώτατον;	~(Φιλοκλέων) ἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε
[1250]	σοφόν· ~εἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι	θυμοσοφικώτατον,	~ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ
[1250]	μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε	σοφώτατον,	~τὸν κιφαραοιδότατον, ᾧ χάρις ἐφέσπετο·
[0]	σὺ λέξον πρότερος. ~(Ξανθίας) ~ἐδόκουν	αἰετὸν	~καταπτόμενον ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν
[450]	~ἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν	δώσετον	καλὴν δίκην, ~οὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν
[250]	δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ, ποιεῖν	ὑετὸν	μάλιστα. ~δεῖται δὲ καὶ τῶν
[300]	ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃς. ~(Παίς)	~ἀνόνητον	ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον
[350]	~ἄγε νυν, ἢν αἰσθομένω τούτω	ζητῆτόν	μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαι ~κἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω,
[850]	Παιάν. ~(Βδελυκλέων) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ	γεῖτον	ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε, ~δέξαι τελετὴν
[300]	γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου	~τρίτον	αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ
[700]	τὴν Εὔβοιαν διδόασιν ~ὑμῖν καὶ	σῖτον	ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνους ~ποριεῖν·
[400]	ὀξυκάρδιοι, ~οἱ μὲν ἐς τὸν	πρωκτὸν	αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοι, ~οἱ δὲ
[1000]	δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους,	πρωκτὸν	δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας
[1100]	δαπάναις. αὕτη γέ τοι ~ἐρίων	τάλαντον	καταπέπωκε ῥᾳδίως. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν ἐριώλην
[50]	ξίῃ. ~νόσον γὰρ ὁ πατὴρ	ἀλλόκοτον	αὐτοῦ νοσεῖ, ~ἣν οὐδ᾽ ἂν
[0]	Ἀλκιβιάδης ἐτραύλισεν. ~(Σωσίας) ~οὔκουν ἐκεῖν᾽	ἀλλόκοτον,	ὁ Θέωρος κόραξ ~γιγνόμενος; ~(Ξανθίας)
[900]	μιαρὸς οὗτος· ὡς δὲ καὶ	κλέπτον	βλέπει, ~οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽
[900]	ἰού. ~ὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίας.	~κλέπτον	τὸ χρῆμα τἀνδρός· οὐ καὶ
[600]	ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ	νεόκοπτον,	~ἢν μή τι λέγῃς, ἥτις
[650]	τοὺς οὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων	κολοσυρτόν,	~ἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους
[0]	νυστακτὴς ὕπνος· ~καὶ δῆτ᾽ ὄναρ	θαυμαστὸν	εἶδον ἀρτίως. ~(Σωσίας) ~κἄγωγ᾽ ἀληθῶς
[350]	αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαι	~κἀνασπαστὸν	ποιεῖν εἴσω, τί ποιήσετε; φράζετε
[1300]	δεξιός. ~ὁ γέρων δὲ τὸν	Θούφραστον	ἤρετ᾽ εἰπέ μοι, ~ἐπὶ τῷ
[600]	τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου	μεστόν,	κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας· οὗτος δὲ
[1100]	οὐ ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο δ᾽ ἔστ᾽	ἄλγιστον	ἡμῖν, ἤν τις ἀστράτευτος ὢν
[600]	περισέμνου. ~(Φιλοκλέων) ὃ δέ γ᾽	ἥδιστον	τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ γὼ
[250]	ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ	πλεῖστον	~ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν
[900]	δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοι ~τυροῦ	κάκιστον	ἀρτίως ἐνήρυγεν ~ὁ βδελυρὸς οὗτος.
[400]	ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ	κάκιστον	θηρίον, ~οὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν
[0]	παῦε παῦε, μὴ λέγε· ~ὄζει	κάκιστον	τοὐνύπνιον βύρσης σαπρᾶς. ~(Σωσίας) ~εἶθ᾽
[150]	οἶσθα σὺ ~νῦν μ᾽ ὄντ᾽	ἄριστον·	ἀλλ᾽ ἴσως, ὅταν φάγῃς ~ὑπογάστριον
[300]	ἅρχων ~καθίσῃ νῦν, πόθεν ὠνησόμεθ᾽	~ἄριστον;	ἔχεις ἐλπίδα ~χρηστήν τινα νῷν
[600]	βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν, ὁπότ᾽	ἄριστον	παραθήσει ~καταρασάμενος καὶ τονθορύσας. ἀλλ᾽
[0]	κόραξ ~γιγνόμενος; ~(Ξανθίας) ἥκιστ᾽ ἀλλ᾽	ἄριστον.	~(Σωσίας) πῶς; ~(Ξανθίας) ὅπως; ~ἄνθρωπος
[1150]	χέρας καὶ λαγόνα καὶ ~θώρακ᾽	ἄριστον.	~(Φιλοκλέων) ~παῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγεις.
[550]	βασιλείας. ~τί γὰρ εὔδαιμον καὶ	μακαριστὸν	μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ~ἢ
[350]	ὦ μελίττιον. ~(Φιλοκλέων) ~διατραγεῖν τοίνυν	κράτιστόν	ἐστί μοι τὸ δίκτυον. ~ἡ
[800]	~(Βδελυκλέων) ~εἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ,	θᾶττον	ἂν δίκην ~ἐκάλουν. ~(Φιλοκλέων) ~κάλει
[150]	οὔτι χαιρήσων γε σύ. ~ὕφελκε	θᾶττον	αὐτόν. ὦ μιαρώτατος ~ἵν᾽ ὑποδέδυκεν·
[800]	ἥρως ὢν ὅπλα. ~(Βδελυκλέων) ~εἰ	θᾶττον	ἐκαθίζου σύ, θᾶττον ἂν δίκην
[150]	κλάεις; ὅτι πεπράσει τήμερον; ~βάδιζε	θᾶττον.	τί στένεις, εἰ μὴ φέρεις
[450]	~ἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽	ἔλαττον	πρᾶγμά τις κατηγορῇ, ~ἧς ἐγὼ
[900]	ἐμοί. ~θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν	ἧττον	τῆς φακῆς. ~(Βδελυκλέων) ~πρὸς τῶν
[450]	~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δί᾽ ἦ μοι	κρεῖττον	ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸς
[1050]	ἐγὼ τοὐμὸν νομίζω ~γῆρας εἶναι	κρεῖττον	ἢ πολλῶν ~κικίννους νεανιῶν καὶ
[200]	σοῦ. νὴ Δἴ ἦ μοι	κρεῖττον	ἦν ~τηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου
[200]	~κᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες	αὐτόν.	~ἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες, ὡς ἔσται
[50]	Προνάπους φήσ᾽ οὑτοσὶ ~εἶναι φιλόκυβον	αὐτόν·	ἀλλ᾽ οὐδὲν λέγει. ~(Σωσίας) ~μὰ
[100]	ἀφ᾽ ἑσπέρας, ἔφη ~ὄψ᾽ ἐξεγείρειν	αὐτὸν	ἀναπεπεισμένον, ~παρὰ τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα
[50]	τῆς τύχης χάριν, ~αὖθις τὸν	αὐτὸν	ἄνδρα μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν
[100]	ὁ δ᾽ οὐκ ἐπείθετο. ~εἶτ᾽	αὐτὸν	ἀπέλου κἀκάθαιρ᾽ ὁ δ᾽ οὐ
[150]	ἐστιν. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν κἂν ἐγὼ	~αὐτὸν	ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄν; ~(Φιλοκλέων) οὐχ
[0]	τις ἐκ Σαβαζίου. ~(Ξανθίας) ~τὸν	αὐτὸν	ἄρ᾽ ἐμοὶ βουκολεῖς Σαβάζιον. ~κἀμοὶ
[750]	βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα· ~κᾆθ᾽ εἷλκον	αὐτόν.	~(Βδελυκλέων) ὁ δὲ τί πρὸς
[1000]	καθαρτήν, ~πέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽	αὐτὸν	διανοίαις, ~ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ
[100]	Αἴγιναν, εἶτα ξυλλαβὼν ~νύκτωρ κατέκλινεν	αὐτὸν	εἰς Ἀσκληπιοῦ, ~ὁ δ᾽ ἀνεφάνη
[250]	δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες ~ᾄδοντας	αὐτὸν	ἐκκαλεῖν, ἤν τί πως ἀκούσας
[150]	πρόφασιν καθῆκεν, ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽	αὐτὸν	ἐκπέμψειας. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασεν
[1500]	οὗτός γε καταποθήσεται· ~ἀπολῶ γὰρ	αὐτὸν	ἐμμελείᾳ κονδύλου. ~ἐν τῷ ῥυθμῷ
[100]	ἐπὶ τῇ κιγκλίδι. ~ἐντεῦθεν οὐκέτ᾽	αὐτὸν	ἐξεφρίεμεν, ~ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά
[300]	τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου ~τρίτον	αὐτὸν	ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα
[50]	φησιν ὁ Σκαμβωνίδης ~εἶναι φιλοθύτην	αὐτὸν	ἢ φιλόξενον. ~(Σωσίας) ~μὰ τὸν
[400]	Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε, ~καὶ κελεύετ᾽	αὐτὸν	ἥκειν ~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολιν
[400]	κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽	αὐτὸν	ἵεσο, ~ξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ
[100]	πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν	αὐτὸν	μὴ φορεῖν τριβώνιον ~μηδ᾽ ἐξιέναι
[1000]	παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς	αὐτόν,	~οὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι, γνώμην
[700]	~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν θρέψω γ᾽	αὐτὸν	παρέχων ~ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον
[1300]	ἀποδεδρακότι” ~ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽	αὐτὸν	πάρνοπι ~τὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος
[50]	(Σωσίας) πρὸς Δερκύλον ~εἶναι φιλοπότην	αὐτόν.	~(Σωσίας) οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~αὕτη
[1000]	νυνὶ πολεμεῖ· φησίν τε μετ᾽	αὐτὸν	~τοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ
[850]	δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποις ~ἤπιον	αὐτόν,	~τοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον
[1350]	τάσδε τὰς δετὰς ~λαβοῦσ᾽ ἵν᾽	αὐτὸν	τωθάσω νεανικῶς, ~οἵοις ποθ᾽ οὗτος
[500]	μὴν ἐγώ. ~ἄφετέ νυν ἅπαντες	αὐτόν.	~(Φιλοκλέων) καὶ ξίφος γέ μοι
[200]	δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες	αὐτόν.	~χθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν
[150]	χαιρήσων γε σύ. ~ὕφελκε θᾶττον	αὐτόν.	ὦ μιαρώτατος ~ἵν᾽ ὑποδέδυκεν· ὥστ᾽
[950]	~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽	αὐτὸν	ὦ πάτερε, ~καὶ μὴ διαφθείρητε.
[1300]	νεανικῶς παῖ παῖ” καλῶν. ~εἶτ᾽	αὐτὸν	ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατος· ~ἔοικας
[200]	ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰν ~ἐπ᾽	αὐτόν,	ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν. ἀλλὰ
[900]	~(Σωσίας) ~μή νυν ἀφῆτέ γ᾽	αὐτόν,	ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺ ~κυνῶν
[350]	Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷ	~αὑτὸν	δήσας. ~(Ξανθίας) ὦ μιαρώτατε τί
[700]	δύναταί με προσέσθαι. ~(Χορός) ~νενουθέτηκεν	αὑτὸν	ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶς ~τότ᾽
[1000]	καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽	ἑαυτόν,	~οὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν
[1200]	ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς ~ὑγρὸν χύτλασον	σεαυτὸν	ἐν τοῖς στρώμασιν. ~ἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν
[250]	~ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω	σεαυτὸν	~ἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτει. ~καὶ γὰρ
[750]	τις, οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖς ~δάκνων	σεαυτὸν	καὶ τὸν ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς
[1100]	γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξ ~ἐμοὶ	σεαυτὸν	παραδέδωκας εὖ ποιεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~τί
[1500]	~στρόβει, παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον	σεαυτόν,	~ῥῖπτε σκέλος οὐράνιον· βέμβικες ἐγγενέσθων.
[750]	ἐμοῦ. ~(Φιλοκλέων) καλῶς, ~ὁτιὴ κατ᾽	ἐμαυτὸν	κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαι. ~αἴσχιστα
[150]	~(Βδελυκλέων) ~ὤθει τὸν ὄνον καὶ	σαυτὸν	ἐς τὴν οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ
[350]	δείσῃς. ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίει	~σαυτὸν	θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσιν.
[350]	τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα ~δήσας	σαυτὸν	καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος Διοπείθους.
[350]	κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους ~ἵεις	σαυτὸν	κατὰ τοῦ τείχους ταχέως, ὅτε
[1450]	ἐκλακτίζων. ~πρωκτὸς χάσκει. ~(Ξανθίας) κατὰ	σαυτὸν	ὅρα. ~(Φιλοκλέων) ~νῦν γὰρ ἐν
[950]	οἴμοι· ποῦ σθ᾽ ὕδωρ; ~ἔπαιρε	σαυτόν.	~(Φιλοκλέων) ~εἰπέ νυν ἐκεῖνό μοι,
[0]	τις τοῖσι συμπόταις, λέγων ~τί	ταὐτὸν	ἐν γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν κἀν
[0]	δῆτά μοι κακὸν γενήσεται ~ἰδόντι	τοιοῦτον	ἐνύπνιον; ~(Σωσίας) ~μὴ φροντίσῃς. ~οὐδὲν
[1000]	ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου.	~τοιοῦτον	ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας
[1200]	ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον” ~(Βδελυκλέων) ~μετὰ	τοῦτον	Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεται, ~ἀυὴρ
[1100]	τριώβολον. ~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι ποτὲ ζῶν	τοῦτον	ἀποδυθήσομαι, ~ἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε
[350]	τᾶν δέδιθι, μηδέν· ~ὡς ἐγὼ	τοῦτόν	γ᾽ ἐὰν γρύξῃ ~τι, ποιήσω
[1150]	καὶ τὸν ἕτερον. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς	τοῦτόν	γ᾽ ἐπεὶ ~πάνυ μισολάκων αὐτοῦ
[900]	οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω; ~(Φιλοκλέων)	~τοῦτον	δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι
[900]	ὑδρίαν πλάσαι. ~(Σωσίας) ~πρὸς ταῦτα	τοῦτον	κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτε
[400]	ψόφον. ~(Χορός) ~εἰ δὲ μὴ	τοῦτον	μεθήσεις, ἔν τί σοι παγήσεται.
[100]	νουθετούμενος δ᾽ ἀεὶ ~μᾶλλον δικάζει.	τοῦτον	οὖν φυλάττομεν ~μοχλοῖσιν ἐνδήσαντες, ὡς
[200]	μέλη ~ἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα, ~οἷς ἐκκαλοῦνται	τοῦτον.	~(Σωσίας) ~οὐκοῦν, ἢν δέῃ, ~ἤδη
[300]	~ἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου	~τοῦτον	τὸν ψευδαμάμαξυν. ~τόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί
[450]	ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς, ~ὥστε σε	ζηλωτὸν	εἶναι; σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽
[1250]	κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶς ~κεράμῳ τὸ	νῶτον	ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν. ~ἐγὼ
[850]	ἐξενεγκάτω ~καὶ μυρρίνας καὶ τὸν	λιβανωτὸν	ἔνδοθεν, ~ὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα
[50]	ξυνέχων τῶν δακτύλων ἀνίσταται, ~ὥσπερ	λιβανωτὸν	ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳ. ~καὶ νὴ Δί᾽
[50]	τὸν λόγον, ~ὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν	πρῶτον	αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν
[1000]	μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃ. ~οὐδ᾽ ὅτε	πρῶτόν	γ᾽ ἦρξε διδάσκειν, ἀνθρώποις φήσ᾽
[800]	~(Βδελυκλέων) ~φέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ	πρῶτον	εἰσαγάγω δίκην; ~τί τίς κακὸν
[800]	τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν, ~ὃ	πρῶτον	ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων)
[650]	χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον· ~καὶ	πρῶτον	μὲν λόγισαι φαύλως, μὴ ψήφοις
[1150]	ἂν λέγοις; ~(Φιλοκλέων) πολλοὺς πάνυ.	~πρῶτον	μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽
[800]	Σικελικὴν κατεδήδοκεν; ~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽ ἆρα	πρῶτον	τἀδίκημα τῷ πατρὶ ~εἰσακτέον μοι·
[0]	πράγματος. ~(Σωσίας) ~ἔδοξέ μοι περὶ	πρῶτον	ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν
[500]	εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας, ~ὅτι κελητίσαι	κέλευον,	ὀξυθυμηθεῖσά μοι ~ἤρετ᾽ εἰ τὴν
[1400]	~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ κύον	κύον,	~εἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς
[1400]	κύων. ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ	κύον	κύον, ~εἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ
[900]	τἀνδρός· οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ	~ὦλεκτρυόν;	νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ
[150]	~(Φιλοκλέων) ~διατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ	δίκτυον.	~(Βδελυκλέων) ἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας.
[350]	τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ	δίκτυον.	~ἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην
[200]	ποῦ ποῦ στί μοι τὸ	δίκτυον;	~σοῦ σοῦ, πάλιν σοῦ. νὴ
[350]	προσόμοιον. ~ἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν,	ἴσχυόν	τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ, ~κοὐδείς μ᾽
[50]	κλεψύδραν. ~ὑπὸ τοῦ δὲ τὴν	ψῆφόν	γ᾽ ἔχειν εἰωθέναι ~τοὺς τρεῖς
[950]	βελτίω τρέπου. ~τηνδὶ λαβὼν τὴν	ψῆφον	ἐπὶ τὸν ὕστερον ~μύσας παρᾷξον
[650]	μηδέν, ~σὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου	ψῆφον,	τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν ~ὕρχας οἶνον
[800]	ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλου. ~(Φιλοκλέων)	~σοφόν	γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορον
[1250]	δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς	σοφόν·	~εἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον,
[400]	πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν	ψόφον.	~(Χορός) ~εἰ δὲ μὴ τοῦτον
[1350]	τηρεῖ με, κἄστι δύσκολον ~κἄλλως	κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον.	~ταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε
[1000]	πυρετοῖσιν, ~οἳ τοὺς πατέρας τ᾽	ἦγχον	νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγον,
[50]	~ἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν λογίδιον γνώμην	ἔχον,	~ὑμῶν μὲν αὐτῶν οὐχὶ δεξιώτερον,
[300]	~ἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽	εἶχον	ἄγαλμα. ~ἒ ἔ- πάρα νῷν
[850]	~(Βδελυκλέων) μη δαμῶς. ~ἐγὼ γὰρ	εἶχον	τούσδε τοὺς ἀρυστίχους. ~(Φιλοκλέων) ~κάλλιστα
[1300]	Λύκων ~Λυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ	Φρύνιχον.	~τούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷ.
[100]	αὑτῷ παττάλους ~ἐνέκρουεν ἐς τὸν	τοῖχον,	εἶτ᾽ ἐξήλλετο. ~ἡμεῖς δὲ τὴν
[1000]	ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν	πολέμαρχον.	~τοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας
[150]	~(Φιλοκλέων) εἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽	ἥσυχον,	μαχούμεθα. ~(Βδελυκλέων) ~περὶ τοῦ μαχεῖ
[450]	οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγες, ~εἴπερ	ἔτυχον	τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότες.
[300]	ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα	κὤψον·	~ἒ ἔ- σὺ δὲ σῦκά
[1100]	~πρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν	ζῷον	ἠρεθισμένον ~μᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ
[550]	δικαστοῦ, ~ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον	ζῷον,	καὶ ταῦτα γέροντος; ~ὃν πρῶτα
[800]	μοι. ~(Βδελυκλέων) τὸ τί; ~(Φιλοκλέων)	~θἠρῷον	εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ
[1450]	ζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας ~τὸν	πρέσβυν	οἷ μετέστη ~ξηρῶν τρόπων καὶ
[50]	ἢ φιλόξενον. ~(Σωσίας) ~μὰ τὸν	κύν᾽	ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενος, ~ἐπεὶ
[900]	γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν	πολὺν	~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ
[800]	τις εἰσάγῃ γραφήν. ~(Βδελυκλέων) ἴθι	νυν	ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦρο. ~(Σωσίας) ταῦτα
[900]	δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει. ~(Φιλοκλέων) ~φέρε	νυν	ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶ.
[1450]	ἀλλὰ μανικὰ πράγματα. ~(Φιλοκλέων) ~θέρε	νυν	ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶ. ~εἴ τις
[1450]	τρόπων καὶ βιοτῆς· ~ἕτερα δὲ	νῦν	ἀντιμαθὼν ~ἦ μέγα τι μεταπεσεῖται
[0]	τοῦ σκάφους ὅλου. ~(Ξανθίας) ~λέγε	νυν	ἀνύσας τι τὴν τρόπιν τοῦ
[500]	~(Βδελυκλέων) καὶ μὴν ἐγώ. ~ἄφετέ	νυν	ἅπαντες αὐτόν. ~(Φιλοκλέων) καὶ ξίφος
[1100]	καὶ τρέφειν, ~ὅθ᾽ οὑτοσί με	νῦν	ἀποπνῖξαι βούλεται; ~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ἀναβαλοῦ
[500]	βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με	νῦν	ἀποστερεῖς· ~οὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽
[700]	τούτους ~ἐγχάσκειν σοι στομφάζοντας. ~καὶ	νῦν	ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχειν ~ὅ τι
[1000]	~ἐστὶ πάσχειν, κοὐ πρὸς ὑμῶν.	~νῦν	αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν,
[900]	αὐτὸ γὰρ βοᾷ. ~(Σωσίας) ~μή	νυν	ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν, ὡς ὄντ᾽
[850]	χωρίον. ~(Βδελυκλέων) ἰδού. ~(Φιλοκλέων) κάλει	νυν.	~(Βδελυκλέων) ταῦτα δή τίς οὑτοσὶ
[200]	~τὸν πατέρα. ~(Σωσίας) ~τίλέγεις; ἀλλὰ	νῦν	γ᾽ ὄρθρος βαθύς. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ
[1450]	~(Ξανθίας) κατὰ σαυτὸν ὅρα. ~(Φιλοκλέων)	~νῦν	γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροις
[400]	τῷ γήρᾳ κακά; ~δηλαδή· καὶ	νῦν	γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότην
[950]	τὸ ῥοφεῖν. ~ἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα	νῦν	γνώμην ἐμὴν ~οὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽
[700]	~ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετο.	~νῦν	δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις
[1050]	~πρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα,	νῦν	δ᾽ ~οἴχεται, κύκνου τ᾽ ἔτι>
[1350]	~λυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίον.	~νῦν	δ᾽ οὐ κρατῶ γὼ τῶν
[1100]	οὐκ ἐλήλυθας. ~ἔγνως γὰρ ἄν·	νῦν	δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις. ~(Φιλοκλέων) ἐγώ;
[700]	καὶ τοῦ ν Μαραθῶνι τροπαίου.	~νῦν	δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα
[350]	ἀλλ᾽ ἐξῆν μοι ~φεύγειν ἀδεῶς.	νῦν	δὲ ξὺν ὅπλοις ~ἄνδρες ὁπλῖται
[450]	ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν·	~νῦν	δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν
[500]	ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός)	~νῦν	δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρου ~γυμνασίου
[1450]	τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους ~τοὺς	νῦν	διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερον. ~(Φιλοκλέων) ~τίς
[750]	ὅπερ μέλλεις ποίει. ~(Βδελυκλέων) ~ἀνάμενέ	νυν·	ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρων.
[500]	τούτοις ἀκούειν ἡδἔ, εἰ καὶ	νῦν	ἐγὼ ~τὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι
[1000]	Ὑπέρβολος. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. ~(Φιλοκλέων) ταῦτά	νυν,	εἴπερ δοκεῖ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴτε
[950]	ὕδωρ; ~ἔπαιρε σαυτόν. ~(Φιλοκλέων) ~εἰπέ	νυν	ἐκεῖνό μοι, ~ὄντως ἀπέφυγε; ~(Βδελυκλέων)
[400]	τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν;	~νῦν	ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον, ᾧ
[400]	ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν; ~νῦν ἐκεῖνο	νῦν	ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον, ᾧ κολαζόμεσθα, ~κέντρον
[350]	ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός) ἀλλὰ καὶ	νῦν	ἐκπόριζε ~μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕως
[1350]	~κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσόν	νυν	ἐμοῦ. ~Ὀλυμπαίςιν, ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώ,
[800]	ἐγὼ τιμᾶν βλέπω. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε	νυν	ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς
[1250]	ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα· ~εἶτα	νῦν	ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελον.
[400]	Φερέδειπνε; ~πότε δ᾽ εἰ μὴ	νῦν,	ἐπαρήξετέ μοι, πρίν μ᾽ εἴσω
[200]	τούτου τοῦ πατρός. ~(Σωσίας) ~ἄγε	νυν,	ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμεν, ~κοὐκ ἔσθ᾽
[1000]	γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς	νῦν	ἐπιθυμεῖ. ~ἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος
[1150]	προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε	νυν,	ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγειν ~ἀνδρῶν
[550]	γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον	νῦν	ἐστὶ δικαστοῦ, ~ἢ τρυφερώτερον ἢ
[750]	σκιερά. μὰ τὸν Ἡρακλέα ~μή	νυν	ἔτ᾽ ἐγὼ ν τοῖσι δικασταῖς
[1050]	παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ	νῦν	ἔτι ~μηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς
[750]	ἔδρας ἑκάστοτε. ~καὶ ταῦτα μέν	νυν	εὐλόγως, ἢν ἐξέχῃ ~ἕλη κατ᾽
[100]	ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλον. ~ἐνταῦθά	νυν	ζήτει τιν᾽ ἀλλην μηχανήν. ~ἀτὰρ
[1500]	ἢν ἐγὼ κρατῶ. ~(Χορός) ~φέρε	νυν	ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντες,
[350]	ψυχὴν ἐμπλησάμενος Διοπείθους. ~(Φιλοκλέων) ~ἄγε	νυν,	ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽
[1250]	τι δρῶ κακόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε	νυν	ἴωμεν· μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτω. ~(Χορός)
[650]	δισχίλια γίγνεται ἡμῖν. ~ἀπὸ τούτου	νυν	κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦ
[50]	ὑποκρινόμενον σοφῶς ὀνείρατα; ~(Ξανθίας) ~φέρε	νυν	κατείπω τοῖς θεαταῖς τὸν λόγον,
[200]	τουτονὶ φύλαξαι. ~(Χορός) ~κάρφος χαμᾶθέν	νυν	λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξον. ~(Παίς)
[150]	Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺ	~νῦν	μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον· ἀλλ᾽ ἴσως,
[450]	παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶν. ~ἀλλὰ	νῦν	μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς, ἀλλ᾽ ὅταν
[700]	ἂν δικάσαις. σὺ γὰρ οὖν	νῦν	μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαι· ~ὥστ᾽
[300]	μὴ ~τὸ δικαστήριον ἅρχων ~καθίσῃ	νῦν,	πόθεν ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις ἐλπίδα
[950]	γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι. ~(Βδελυκλέων) φέρε	νύν	σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω.
[150]	τὴν θύραν ὠθεῖ· ~(Βδελυκλέων) ~πιέζέ	νυν	σφόδρα, ~εὖ κἀνδρικῶς· κἀγὼ γὰρ
[1000]	δὲ τέως ὦ μυριάδες ~ἀναρίθμητοι,	~νῦν	τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαι ~μὴ
[800]	κάθημαι γὼ πάλαι. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε	νυν	τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκην;
[700]	ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτει. ~σοὶ δὲ	νῦν	τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴς ~ξυλλαμβάνει
[700]	~εἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ	νῦν	τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσι· ~τούτων
[850]	ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων) ~εὐφημία μὲν πρῶτα	νῦν	ὑπαρχέτω. ~(Χορός) ~ὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον
[1150]	με πρὶν διερρυηκέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε	νυν	ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδας, ~τασδὶ
[50]	~εἰ δὴ πιθυμεῖτ᾽ εἰδέναι, σιγᾶτε	νῦν.	~φράσω γὰρ ἤδη τὴν νόσον
[400]	σε τοῦ δέρματος. ~(Φιλοκλέων) ~εἶά	νυν	ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι, ~οἱ
[650]	σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαι. ~(Βδελυκλέων) ἀκρόασαί	νυν	ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ
[300]	σῦκά μ᾽ αἰτεῖς. ~(Παίς) ~ἄγε	νυν	ὦ πάτερ ἢν μὴ ~τὸ
[200]	τὸν Δἴ, ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι	νῦν.	~ὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε
[800]	ἂν δίκην ~ἐκάλουν. ~(Φιλοκλέων) ~κάλει	νυν,	ὡς κάθημαι γὼ πάλαι. ~(Βδελυκλέων)
[1100]	ἐγώ; ~μὰ τὸν Δἴ οὐ	τοίνυν·	ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοι ~ἐοικέναι
[550]	τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν. ~(Φιλοκλέων) ~παίδων	τοίνυν	δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι. ~κἂν
[350]	~γάρ, ὦ μελίττιον. ~(Φιλοκλέων) ~διατραγεῖν	τοίνυν	κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυον.
[150]	(Φιλοκλέων) οὐδέποτέ γε. ~(Φιλοκλέων) ~διατρώξομαι	τοίνυν	ὀδὰξ τὸ δίκτυον. ~(Βδελυκλέων) ἀλλ᾽
[850]	τούσδε τοὺς ἀρυστίχους. ~(Φιλοκλέων) ~κάλλιστα	τοίνυν·	πάντα γὰρ πάρεστι νῷν ~ὅσων
[1200]	ὅ τι νεανικώτατον. ~(Φιλοκλέων) ἐγᾦδα	τοίνυν	τό γε νεανικώτατον· ~ὅτε τὸν
[1150]	τοὺς κατ᾽ οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγᾦδα	τοίνυν	τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίαν
[350]	τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~δράσω	τοίνυν	ὑμῖν πίσυνος, καὶ μανθάνετ᾽ ἤν
[650]	χρῆμά με ποιεῖς. ~(Βδελυκλέων) ~σκέψαι	τοίνυν	ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ
[1050]	~εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ	ξὺν	ἀσπίδι ~ἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι, θυμὸν ὀξίνην
[1050]	βίαν τἀνθρήνια. ~εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες	ξὺν	δορὶ ξὺν ἀσπίδι ~ἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι,
[1050]	τὸν οὐρανόν. ~ἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα	ξὺν	θεοῖς πρὸς ἑσπέραν. ~γλαῦξ γὰρ
[350]	μοι ~φεύγειν ἀδεῶς. νῦν δὲ	ξὺν	ὅπλοις ~ἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι ~κατὰ
[300]	ἢ τὸν Σέλλου ~τοῦτον τὸν	ψευδαμάμαξυν.	~τόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοι, ~πάθος
[1400]	χάριν προσείσομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ μὲν	οὖν	αὐτῷ διαλλαχθήσομαι ~ἑκών· ὁμολογῶ γὰρ
[750]	καὶ τὸν ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς	οὖν	διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ πρότερον
[300]	δεῦρο ποιήσει. ~(Φιλοκλέων) ~τίς ἂν	οὖν	εἴη; ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς, ὡς πᾶν
[950]	δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασο. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς	οὖν	ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαι, ~φεύγοντ᾽
[750]	γὼ πείσομαι. ~(Βδελυκλέων) ~σὺ δ᾽	οὖν,	ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶν, ~ἐκεῖσε
[1000]	κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαι. ~τοῦτο μὲν	οὖν	ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ
[1400]	ταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαι. ~(Φιλοκλέων) ~οὑχῖνος	οὖν	ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατο· ~εἶθ᾽ ἡ
[1150]	ἐγώ σε περιβαλῶ· σὺ δ᾽	οὖν	ἴθι. ~(Φιλοκλέων) παράθου γε μέντοι
[1200]	εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός. ~(Φιλοκλέων) πῶς	οὖν	κατακλινῶ; φράζ᾽ ἀνύσας. ~(Βδελυκλέων) εὐσχημόνως.
[50]	νυκτὸς οὐδὲ πασπάλην. ~ἢν δ᾽	οὖν	καταμύσῃ κἂν ἄχνην, ὅμως ἐκεῖ
[1100]	παραδέδωκας εὖ ποιεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~τί	οὖν	κελεύεις δρᾶν με; ~(Βδελυκλέων) ~τὸν
[200]	χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόν. ~χθὲς	οὖν	Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽
[850]	κλῳὸς σύκινος. ~(Φιλοκλέων) ~θάνατος μὲν	οὖν	κύνειος, ἢν ἅπαξ ἁλῷ. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	δὔ ὀβολὼ φέρων. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽	οὖν	λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό
[700]	~οὐκ ἂν δικάσαις. σὺ γὰρ	οὖν	νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαι·
[500]	ἐξαμαρτάνω δικάζων; ~(Βδελυκλέων) καταγελώμενος μὲν	οὖν	~οὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν, οὓς
[950]	τοὺς λύκους. ~(Φιλοκλέων) ~κλέπτης μὲν	οὖν	οὗτός γε καὶ ξυνωμότης. ~(Βδελυκλέων)
[950]	πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι. ~(Φιλοκλέων) ~τί	οὖν	ὄφελος, τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίει;
[0]	σμικρὸν ἀπομερμηρίσαι. ~(Σωσίας) ~σὺ δ᾽	οὖν	παρακινδύνευ᾽ ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ
[1100]	τῷ κναφεῖ τριώβολον. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽	οὖν	πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξ
[1350]	κἄστι δύσκολον ~κἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. ~ταῦτ᾽	οὖν	περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶ.
[1400]	τοῖς ἄλλοις τρόποις. ~(Κατήγορος) ~ἀλλ᾽	οὖν	σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατο. ~(Φιλοκλέων)
[1350]	ἐστιν οὑτοσί; ~(Φιλοκλέων) ~ὄζος μὲν	οὖν	τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχει. ~(Βδελυκλέων)
[100]	δ᾽ ἀεὶ ~μᾶλλον δικάζει. τοῦτον	οὖν	φυλάττομεν ~μοχλοῖσιν ἐνδήσαντες, ὡς ἂν
[250]	ὕπαγε. ~(Παίς) ~ἐθελήσεις τί μοι	οὖν	ὦ ~πάτερ, ἤν σού τι
[200]	~(Βδελυκλέων) ~νὴ τὸν Δἴ, ὀψὲ	γοῦν	ἀνεστήκασι νῦν. ~ὡς ἀπὸ μέσων
[350]	ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖς· ~ᾤκησας	γοῦν	ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽
[600]	ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύς; ~ἢν	γοῦν	ἡμεῖς θορυβήσωμεν, ~πᾶς τίς φησιν
[750]	μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχειν· ~ταχὺ	γοῦν	καθέψεις τἀργύριον” ἦ δ᾽ ὃς
[250]	ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαι. ~ἔπεισι	γοῦν	τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητες· ~φιλεῖ
[550]	~σὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽	ὁτιοῦν	τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασας.
[0]	~ἀτὰρ σὺ λέξον πρότερος. ~(Ξανθίας)	~ἐδόκουν	αἰετὸν ~καταπτόμενον ἐς τὴν ἀγορὰν
[200]	μελισιδωνοφρυνιχήρατα, ~οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτον. ~(Σωσίας)	~οὐκοῦν,	ἢν δέῃ, ~ἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς
[950]	ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενος. ~(Βδελυκλέων)	οὔκουν	ἀποφεύγει δῆτα; ~(Φιλοκλέων) χαλεπὸν εἰδέναι.
[0]	γε τοῦτ᾽ Ἀλκιβιάδης ἐτραύλισεν. ~(Σωσίας)	~οὔκουν	ἐκεῖν᾽ ἀλλόκοτον, ὁ Θέωρος κόραξ
[50]	ὢν εἶτ᾽ ἐγένετ᾽ ἐξαίφνης κόραξ·	~οὔκουν	ἐναργὲς τοῦτο συμβαλεῖν, ὅτι ~ἀρθεὶς
[1100]	~ἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίως. ~(Φιλοκλέων)	~οὔκουν	ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖν
[800]	~οἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται Κλεώνυμος. ~(Φιλοκλέων)	~οὔκουν	ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως
[150]	κανθηλίοις· ~νουμηνία γάρ ἐστιν. ~(Βδελυκλέων)	οὔκουν	κἂν ἐγὼ ~αὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽
[800]	ἐκαθίζου σύ, θᾶττον ἂν δίκην	~ἐκάλουν.	~(Φιλοκλέων) ~κάλει νυν, ὡς κάθημαι
[1400]	ἐάσας ἐν τάχει ~ἐπίδεσμον ἐπρίω,	νοῦν	ἂν εἶχες πλείονα” ~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽
[1000]	~νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν	νοῦν,	εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε. ~μέμψασθαι
[650]	τὸν θῖνα ταράττεις, ~καὶ τὸν	νοῦν	μου προσάγεις μᾶλλον, κοὐκ οἶδ᾽
[1050]	ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ ~ἄριστος.	τοιγαροῦν	πολλὰς ~πόλεις Μήδων ἑλόντες ~αἰτιώτατοι
[1350]	~ἄκουσόν νυν ἐμοῦ. ~Ὀλυμπαίςιν, ἡνίκ᾽	ἐθεώρουν	ἐγώ, ~Ἐφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶς
[1350]	τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς	τοὐν	μέσῳ; ~(Φιλοκλέων) ἡ πίττα δήπου
[700]	τὸ πέος τρίψει ~καὶ τὴν	ὀσφῦν.	~ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζει,
[1500]	θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου, ~καρίδων ἀδελφοί·	~ταχὺν	πόδα κυκλοσοβεῖτε, ~καὶ τὸ Φρυνίχειον
[1350]	ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶς ~ἤδη γέρων	ὤν·	εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼν ~ὁ
[500]	τάχιστα. ~ἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις	ὤν,	ἢν ταῦτα παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ
[500]	~ἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν,	ἢν	ταῦτα παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ κατὰ
[1200]	νεανικώτατον· ~ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον	ὢν	βούπαις ἔτι ~εἶλον διώκων λοιδορίας
[0]	~(Σωσίας) πῶς; ~(Ξανθίας) ὅπως; ~ἄνθρωπος	ὢν	εἶτ᾽ ἐγένετ᾽ ἐξαίφνης κόραξ· ~οὔκουν
[1100]	ἄλγιστον ἡμῖν, ἤν τις ἀστράτευτος	ὢν	~ἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν, τῆσδε
[1250]	ξυνῆν τοῖς ~Θετταλῶν, αὐτὸς πενέστης	ὢν	ἔλαττων οὐδενός. ~ὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες
[1400]	σφόδρα· ~ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων	ὢν	ἱππικῆς. ~κἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ
[900]	~οὐκ αὖ σὺ παίςει χαλεπὸς	ὢν	καὶ δύσκολος, ~καὶ ταῦτα τοῖς
[1150]	παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη γέρων	ὢν	καὶ πολιός, ἔχων δέ τοι
[500]	αἰτίαν ἔχω ~ταῦτα δρᾶν ξυνωμότης	ὢν	καὶ φρονῶν τυραννικά. ~(Φιλοκλέων) ~νὴ
[800]	ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως	ὢν	ὅπλα. ~(Βδελυκλέων) ~εἰ θᾶττον ἐκαθίζου
[550]	τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς ~ἔνδον τούτων	ὧν	ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκα,
[650]	ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείαν· ~σοὶ δ᾽	ὧν	ἄρχεις, πολλὰ μὲν ἐν γῇ
[450]	κομηταμυνία ~τῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις	ὧν	ἔθηκεν ἡ πόλις, ~οὔτε τιν᾽
[550]	~τουτὶ γάρ τοι σεμνόν, τούτων	ὧν	εἴρηκας μακαρίζω· ~τῆς δ᾽ ἐπικλήρου
[1250]	τινα, ~Αἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόν,	~ὧν	ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ· κᾆτ᾽
[200]	πονηρὰν ~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς κολωμένους	ὧν	ἠδίκησεν. ἀλλὰ ~σπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες
[1300]	~μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπότας·	~ὧν	οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ
[700]	φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶν.	~ὧν	οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶ
[700]	σε πένητ᾽ εἶναι· καὶ τοῦθ᾽	ὧν	οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοι, ~ἵνα γιγνώσκῃς
[550]	ὀργὴν ἀπομορχθεὶς ~ἔνδον τούτων ὧν	ἂν	φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκα, ~ἀλλ᾽
[1100]	κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν	λαβών.	~ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν
[1350]	μέλλεις δρᾶν; ~(Βδελυκλέων) ~ἄγειν ταύτην	λαβὼν	~ἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι
[750]	σκωπτόλης. δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην	λαβὼν	~ἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσιν,
[1100]	βούλεται; ~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ	λαβὼν	καὶ μὴ λάλει. ~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ
[950]	ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπου. ~τηνδὶ	λαβὼν	τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερον
[200]	φύλαξαι. ~(Χορός) ~κάρφος χαμᾶθέν νυν	λαβὼν	τὸν λύχνον πρόμυξον. ~(Παίς) οὔκ,
[100]	ὠφέλει, ~διέπλευσεν εἰς Αἴγιναν, εἶτα	ξυλλαβὼν	~νύκτωρ κατέκλινεν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦ,
[350]	γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιον.	~ἥβων	γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν, ἴσχυόν τ᾽
[1100]	κελεύεις δρᾶν με; ~(Βδελυκλέων) ~τὸν	τρίβων᾽	ἄφες, ~τηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ
[1400]	μέγα σφόδρα· ~ἐτύγχανεν γὰρ οὐ	τρίβων	ὢν ἱππικῆς. ~κἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽
[150]	ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαι ~τὸν ὄνον	ἄγων	αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις· ~νουμηνία γάρ
[1000]	σ᾽ ὦ πάτερ ~θρέψω καλῶς,	ἄγων	μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖ, ~ἐπὶ δεῖπνον,
[500]	γὰρ ὥς ~σοι μέγας ἐστὶν	ἁγὼν	~καὶ περὶ τῶν ἁπάντων, ~εἴπερ,
[450]	εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σε	~προσαγαγὼν	πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ
[1200]	ἢ κάπρον ~ἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ	λαγών,	ἢ λαμπάδα ~ἔδραμες, ἀνευρὼν ὅ
[1300]	εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότι” ~ὁ δ᾽	ἀνακραγὼν	ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπι ~τὰ θρῖα
[1300]	~σκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους	λέγων	~ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματι.
[750]	καθέψεις τἀργύριον” ἦ δ᾽ ὃς	λέγων.	~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο
[500]	~μὴ κατὰ τὸν νεανίαν ~τονδὶ	λέγων.	ὁρᾷς γὰρ ὥς ~σοι μέγας
[500]	δουλεύων λέληθας. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε δουλείαν	λέγων,	~ὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντων. ~(Βδελυκλέων)
[600]	καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν. ~(Βδελυκλέων) ~ἔμπλησο	λέγων·	πάντως γάρ τοι παίςει ποτὲ
[500]	μοι δότε. ~ἢν γὰρ ἡττηθῶ	λέγων	σου, περιπεσοῦμαι τῷ ξίφει. ~(Βδελυκλέων)
[0]	~(Σωσίας) ~προσερεῖ τις τοῖσι συμπόταις,	λέγων	~τί ταὐτὸν ἐν γῇ τ᾽
[250]	ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ ~ἐξαπατῶν καὶ	λέγων	~ὡς φιλαθήναιος ἦν καὶ ~τἀν
[1450]	οὐδ᾽ ἐξεχύθην. ~τί γὰρ ἐκεῖνος	ἀντιλέγων	~οὐ κρείττων ἦν, βουλόμενος ~τὸν
[400]	χειμῶνος ὄντος ὠφέλει, ~ὥστε μὴ	ῥιγῶν	ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ
[500]	ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασιν· ~ἀλλ᾽ ἐὰν	σιγῶν	ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγω,
[1250]	~μαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν	λόγων,	~εἴπερ ἀποτείσω μηδέν, ἤν τι
[900]	~ἄνδρες δικασταὶ τουτονί. δεινότατα γὰρ	~ἔργων	δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖ.
[300]	γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽	εἵργων	~κἀποκλῄων τῇ θύρᾳ; λέξον· ~πρὸς
[950]	ἂν οὐδὲ γράμματα, ~ἵνα μὴ	κακουργῶν	ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγον. ~(Βδελυκλέων)
[850]	ἐσφρήσομεν. ~(Φιλοκλέων) τίς ἆρ᾽ ὁ	φεύγων;	~(Βδελυκλέων) οὗτος. ~(Φιλοκλέων) ὅσον ἁλώσεται.
[700]	μεδίμνους, ~καὶ ταῦτα μόλις ξενίας	φεύγων	ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶν. ~ὧν
[900]	μοι δοκεῖ πεπονθέναι, ~ὅπερ ποτὲ	φεύγων	ἔπαθε καὶ Θουκυδίδης· ~ἀπόπληκτος ἐξαίφνης
[550]	πάρεστι θεᾶσθαι. ~κἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ	φεύγων,	οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖν
[850]	ἁλῷ. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν ὁ	φεύγων	οὑτοσὶ Λάβης πάρα. ~(Φιλοκλέων) ὦ
[50]	ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενος, ~ἐπεὶ	καταπύγων	ἐστὶν ὅ γε Φιλόξενος. ~(Ξανθίας)
[650]	ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους	περιτρώγων.	~οἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται
[800]	γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινός,	~ᾄδων	ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων)
[250]	ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶν ~ἡγεῖτ᾽ ἂν	ᾄδων	Φρυνίχου· καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρ
[400]	ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν	ἐμβάδων.	~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί
[1500]	βέμβικες ἐγγενέσθων. ~καὐτὸς γὰρ ὁ	ποντομέδων	ἄναξ πατὴρ προσέρπει ~ἡσθεὶς ἐπὶ
[1450]	ἄρθροις τοῖς ἡμετέροις ~στρέφεται χαλαρὰ	κοτυληδών.	~οὐκ εὖ; ~(Βδελυκλέων) ~μὰ Δί᾽
[1050]	ἔσοιτ᾽ ~ἄριστος. τοιγαροῦν πολλὰς ~πόλεις	Μήδων	ἑλόντες ~αἰτιώτατοι φέρεσθαι ~τὸν φόρον
[1000]	ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον	ἰδὼν	τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαι,
[1050]	ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν	ἰδὼν	φύσιν ~εἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν
[550]	φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν. ~(Φιλοκλέων)	~παίδων	τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι.
[500]	~καὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ	βαλβίδων	περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξω ~τῆς
[1100]	μοι ξύμφορον. ~καὶ γὰρ πρότερον	ἐπανθρακίδων	ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ
[200]	ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ ~ὑπὸ τῶν	κεραμίδων	ἡλιαστὴς ὀροφίας. ~(Βδελυκλέων) ~οἴμοι κακοδαίμων,
[400]	οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοι ~διφθερῶν	κἀξωμίδων,	ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλα, ~καὶ
[300]	ποιοίην· ~οὕτω κιττῶ διὰ τῶν	σανίδων	μετὰ χοιρίνης περιελθεῖν. ~(Χορός) ἔστιν
[1500]	ψάμαθον ~καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου,	~καρίδων	ἀδελφοί· ~ταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτε, ~καὶ
[1250]	εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶ. ~ταῦτα	κατιδὼν	ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα· ~εἶτα
[1000]	καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖς· ~καίτοι	σπένδων	πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν
[400]	Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς	ποδῶν	Δρακοντίδη, ~περιορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽
[1400]	ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς	ποδῶν	Εὐριπίδου. ~(Βδελυκλέων) ~ὁδί τις ἕτερος,
[1200]	~τί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς	ποδῶν	κατακείμενος ~ᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς
[1300]	ἄπεισι; ποῦ στιν ἡμῖν> ~ἡλιαστής;	ἐκποδών.	~ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιον, ~τῇ χειρὶ
[1300]	καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεται. ~ἀλλ᾽	ἐκποδὼν	ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν. ~(Φιλοκλέων)
[900]	ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθους. ~πάρεχ᾽	ἐκποδών.	ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαι. ~χαλεπὸν μὲν
[200]	διασκοπῶμεν, ~μή που λίθος τις	ἐμποδὼν	ἡμᾶς κακόν τι δράσῃ. ~(Παίς)
[300]	καὶ γὰρ τυγχάνει ~οὑτοσὶ πρόσθεν	καθεύδων.	ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνου. ~(Χορός)
[50]	γὰρ ἡμῖν δεσπότης ἐκεινοσὶ ~ἅνω	καθεύδων,	ὁ μέγας, οὑπὶ τοῦ τέγους.
[1500]	δέδρακεν, ~ὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν	τρυγῳδῶν.
[1100]	κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων	θεῶν;	~(Βδελυκλέων) ~οἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽
[1400]	μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν	θεῶν·	~ἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην
[750]	ἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν	θεῶν	ἐμοὶ πιθοῦ. ~(Φιλοκλέων) τί σοι
[1200]	ἤδη σπένδομεν. ~(Φιλοκλέων) ~πρὸς τῶν	θεῶν	ἐνύπνιον ἑστιώμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν·
[900]	τῆς φακῆς. ~(Βδελυκλέων) ~πρὸς τῶν	θεῶν	μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερ, ~πρὶν
[1350]	μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν	θεῶν.	~ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς
[700]	ἐνουθέτει. ~σοὶ δὲ νῦν τις	θεῶν	παρὼν ἐμφανὴς ~ξυλλαμβάνει τοῦ πράγματος,
[450]	~ἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν	θεῶν	ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μου; ~ἢ δέδοκταί
[600]	~τάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν, σκευὴν	βελέων	ἀλεωρήν. ~κἂν οἶνόν μοι μὴ
[1200]	καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ	Κλέων,	~ᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου· δέξαι
[150]	οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ ξυνδικασταὶ καὶ	Κλέων	ἀμύνατε. ~(Βδελυκλέων) ~ἔνδον κέκραχθι τῆς
[50]	αὖθις ἀνασελγαινόμενος Εὐριπίδης· ~οὐδ᾽ εἰ	Κλέων	γ᾽ ἔλαμψε τῆς τύχης χάριν,
[1250]	μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγην, ~ἡνίκα	Κλέων	μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος ~καί με
[1200]	συμπόται ~εἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος	Κλέων,	~ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς
[550]	πρώτιστα μίαν δικάσαντας· ~αὐτὸς δὲ	Κλέων	ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ
[200]	ἔχειν ἅπαντες αὐτόν. ~χθὲς οὖν	Κλέων	ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν
[300]	ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖν ~ὁ	Δημολογοκλέων	ὅδ᾽ ~ὅτι λέγεις σύ> τι
[1350]	ὄζος; οὐκ εἶ δεῦρο σύ;	~(Φιλοκλέων)	~ἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶν;
[350]	καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος Διοπείθους.	~(Φιλοκλέων)	~ἄγε νυν, ἢν αἰσθομένω τούτω
[950]	μέρος· εἰ δὲ μή, δάκνει.	~(Φιλοκλέων)	~αἰβοῖ. τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽
[1400]	μὴ μοί γ᾽ ὦ μέλε.	~(Φιλοκλέων)	~Αἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέρας
[1400]	τάχα ~κλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους.	~(Φιλοκλέων)	~Αἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ ~(Βδελυκλέων)
[1150]	ἐρρωμένως ~ἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσας.	~(Φιλοκλέων)	~ἀκικεῖς γέ με ~ἐς τὴν
[1400]	οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατο.	~(Φιλοκλέων)	~ἄκουε, μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει
[1350]	εἶναι σαπρὸν ~κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶν.	~(Φιλοκλέων)	~ἄκουσόν νυν ἐμοῦ. ~Ὀλυμπαίςιν, ἡνίκ᾽
[1350]	~οὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτία.	~(Φιλοκλέων)	~ἄκουσον ὦ γύναι· λόγον σοι
[1200]	τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶς.	~(Φιλοκλέων)	~ἄληθες; ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεται.
[800]	μὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστιν.	~(Φιλοκλέων)	ἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼν ~αὐτὸς κομιοῦμαι
[900]	~ἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ. τί σεσιώπηκας; λέγε.	~(Φιλοκλέων)	~ἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽
[1500]	~(Ξανθίας) υἱὸς Καρκίνου ὁ μέσατος.	~(Φιλοκλέων)	~ἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεται· ~ἀπολῶ
[900]	~πρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων.	~(Φιλοκλέων)	~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~τὸ πρᾶγμα φανερόν
[150]	~(Βδελυκλέων) μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινον.	~(Φιλοκλέων)	ἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας)
[750]	~μόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοι.	~(Φιλοκλέων)	~ἀνά τό με πείθεις. ἀλλ᾽
[1300]	ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν.	~(Φιλοκλέων)	~ἄνεχε πάρεχε· ~κλαύσεταί τις τῶν
[1400]	γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτων.	~(Φιλοκλέων)	~ἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματος,
[950]	ἔσθ᾽ ὁ πρότερος; ~(Βδελυκλέων) οὗτος·	~(Φιλοκλέων)	αὕτη νταῦθ᾽ ἔνι. ~(Βδελυκλέων) ἐξηπάτηται
[1350]	δᾲς κάεται. ~(Βδελυκλέων) δᾲς ἥδε;	~(Φιλοκλέων)	δᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένην;
[350]	σωτηρίαν. ~ἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον.	~(Φιλοκλέων)	~διατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ
[350]	τάχισθ᾽ ἕως ~γάρ, ὦ μελίττιον.	~(Φιλοκλέων)	~διατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι
[150]	τὸν Ποσειδῶ (Φιλοκλέων) οὐδέποτέ γε.	~(Φιλοκλέων)	~διατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυον.
[350]	εἵργειν ἔσται· τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖς.	~(Φιλοκλέων)	~δράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος, καὶ
[1150]	δ᾽ ἀνύσας ὑπόδυθι” τὰς Λακωνικάς.	~(Φιλοκλέων)	~ἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί
[950]	~ξύγγνωθι. κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταται.	~(Φιλοκλέων)	ἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ
[1200]	~καὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν.	~(Φιλοκλέων)	ἐγὼ δέ γε, ~ἐὰν ἀπειλῇ,
[1100]	καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκην.	~(Φιλοκλέων)	~ἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην Θυμαιτίδα.
[1150]	~ὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ Κλεισθένει.	~(Φιλοκλέων)	~ἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ
[1100]	ἄν· νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις.	~(Φιλοκλέων)	ἐγώ; ~μὰ τὸν Δἴ οὐ
[1400]	σὺ τάξῃς, καὶ χάριν προσείσομαι.	~(Φιλοκλέων)	~ἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαι
[150]	εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολος.	~(Φιλοκλέων)	~ἐγὼ πονηρός; οὐ μὰ Δἴ
[1150]	~ἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν;	~(Φιλοκλέων)	ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων) τίνα δῆτ᾽ ἂν
[1200]	~ἔδραμες, ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατον.	~(Φιλοκλέων)	ἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον·
[1150]	λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν.	~(Φιλοκλέων)	~ἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ
[150]	ἰνδάλλεται ~ὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳ.	~(Φιλοκλέων)	εἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον,
[400]	χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματος.	~(Φιλοκλέων)	~εἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες
[950]	ποῦ σθ᾽ ὕδωρ; ~ἔπαιρε σαυτόν.	~(Φιλοκλέων)	~εἰπέ νυν ἐκεῖνό μοι, ~ὄντως
[550]	ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοι.	~(Φιλοκλέων)	εἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν
[1200]	δοκεῖς ~ἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατον;	~(Φιλοκλέων)	ἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν
[900]	τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν.	~(Φιλοκλέων)	~ἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽
[1100]	ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεται.	~(Φιλοκλέων)	~ἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξ;
[800]	~ᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί.	~(Φιλοκλέων)	ἓν ἔτι ποθῶ, τὰ δ᾽
[500]	σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνεις.	~(Φιλοκλέων)	ἐξαμαρτάνω δικάζων; ~(Βδελυκλέων) καταγελώμενος μὲν
[1100]	~τηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶς.	~(Φιλοκλέων)	~ἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ
[850]	~(Βδελυκλέων) οὗτος σὺ ποῖ θεῖς;	~(Φιλοκλέων)	ἐπὶ καδίσκους. ~(Βδελυκλέων) μη δαμῶς.
[800]	Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν	~(Φιλοκλέων)	~ἐπίσχες οὗτος· ὡς ὀλίγου μ᾽
[850]	τίς οὑτοσὶ ~ὁ πρῶτός ἐστιν;	~(Φιλοκλέων)	ἐς κόρακας, ὡς ἄχθομαι ~ὁτιὴ
[950]	πάνυ ~ἐξηπάτηκεν. ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαι.	~(Φιλοκλέων)	~ἐς κόρακας. ὡς οὐκ ἀγαθόν
[900]	αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων) πάρεστιν οὗτος.	~(Φιλοκλέων)	ἕτερος οὗτος αὖ Λάβης. ~(Βδελυκλέων)
[550]	ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζων.	~(Φιλοκλέων)	ἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ
[850]	δὴ τίς ἐστιν; οὐχὶ κλεψύδρα;	~(Φιλοκλέων)	~εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίως.
[1350]	τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳ;	~(Φιλοκλέων)	ἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται.
[850]	~τὸν Σικελικόν. τίμημα κλῳὸς σύκινος.	~(Φιλοκλέων)	~θάνατος μὲν οὖν κύνειος, ἢν
[1450]	οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματα.	~(Φιλοκλέων)	~θέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶ.
[800]	ἀρέσκει μοι. ~(Βδελυκλέων) τὸ τί;	~(Φιλοκλέων)	~θἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ
[1150]	~ὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισον.	~(Φιλοκλέων)	ἰδού. θεῶ τὸ σχῆμα, καὶ
[150]	~(Βδελυκλέων) ~Ἄπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος.	~(Φιλοκλέων)	~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἔκφρες με,
[150]	Δία. ~(Βδελυκλέων) Οὖτις σύ; ποδαπός;	~(Φιλοκλέων)	~Ἴθακος Ἀποδρασιππίδου. ~(Βδελυκλέων) ~Οὖτις μὰ
[1150]	κρεάγραν. ~(Βδελυκλέων) τιὴ τί δή;	~(Φιλοκλέων)	ἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναι.
[900]	μή, τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι.	~(Φιλοκλέων)	~ἰοὺ ἰού. ~ὅσας κατηγόρησε τὰς
[700]	τὸν τρόπον ~πιθόμενός τέ σοι.	~(Φιλοκλέων)	ἰώ μοί μοι. ~(Βδελυκλέων) οὗτος
[500]	νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε.	~(Φιλοκλέων)	~καὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ; Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ.	~(Φιλοκλέων)	~καὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶν.
[500]	ἐγώ. ~ἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόν.	~(Φιλοκλέων)	καὶ ξίφος γέ μοι δότε.
[650]	~(Βδελυκλέων) μὰ Δί᾽ οὐ μέντοι.	~(Φιλοκλέων)	καὶ ποῖ τρέπεται δὴ πειτα
[1400]	μοι μέλει” ~(Ἀρτόπωλις) ἄληθες οὗτος;	~(Φιλοκλέων)	~καὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶν
[1150]	~οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλα.	~(Φιλοκλέων)	~κακοδαίμων ἐγώ, ~ὅστις ἐπὶ γήρως
[850]	ἐδεόμην τὸ χωρίον. ~(Βδελυκλέων) ἰδού.	~(Φιλοκλέων)	κάλει νυν. ~(Βδελυκλέων) ταῦτα δή
[800]	σύ, θᾶττον ἂν δίκην ~ἐκάλουν.	~(Φιλοκλέων)	~κάλει νυν, ὡς κάθημαι γὼ
[850]	γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους.	~(Φιλοκλέων)	~κάλλιστα τοίνυν· πάντα γὰρ πάρεστι
[750]	ὁπόθεν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) παρ᾽ ἐμοῦ.	~(Φιλοκλέων)	καλῶς, ~ὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ
[100]	ψοφεῖ; ~οὗτος τίς εἶ σύ;	~(Φιλοκλέων)	καπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαι. ~(Βδελυκλέων) καπνός;
[950]	κνυζούμενα ~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε.	~(Φιλοκλέων)	~κατάβα κατάβα κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων)
[950]	ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκους.	~(Φιλοκλέων)	~κλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε
[1450]	καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόν.	~(Φιλοκλέων)	~κλῇθρα χαλάσθω τάδε. καὶ δὴ
[1400]	φορτίων, ~κλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονί.	~(Φιλοκλέων)	~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον, ἤν
[650]	σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσιν.	~(Φιλοκλέων)	~μὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου
[1150]	μου κατήρυγεν. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἀναβαλεῖ;	~(Φιλοκλέων)	~μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽
[150]	οὗτος μέγα τι δρασείει κακόν.	~(Φιλοκλέων)	~μὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽
[1100]	ἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν.	~(Φιλοκλέων)	~μὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ
[1250]	ἔτρεψας, ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεται.	~(Φιλοκλέων)	~μαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν
[750]	μοι. ~(Βδελυκλέων) οὗτος τί βοᾷς;	~(Φιλοκλέων)	μή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ.
[1250]	~ἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνου.	~(Φιλοκλέων)	~μηδαμῶς. ~κακὸν τὸ πίνειν· ἀπὸ
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ τὸν ἕτερον.	~(Φιλοκλέων)	~μηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶ ~πάνυ
[500]	δεῖνα, τῇ διαίτῃ μὴ μμένῃς;	~(Φιλοκλέων)	μηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ
[100]	δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι	(Φιλοκλέων)	~ναὶ μὰ Δία, τῷ δ᾽
[1500]	τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται, ~ἀδελφὸς αὐτοῦ.	~(Φιλοκλέων)	νὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄρα. ~(Ξανθίας)
[950]	τοῖς στρατιώταις ἅλαβες. ~φησὶ κατακνῆσαι.	~(Φιλοκλέων)	~νὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεται. ~(Βδελυκλέων)
[500]	ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικά.	~(Φιλοκλέων)	~νὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽
[900]	~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ	~(Φιλοκλέων)	~νὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός
[1450]	χάσκει. ~(Ξανθίας) κατὰ σαυτὸν ὅρα.	~(Φιλοκλέων)	~νῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς
[150]	δὲ τοῦτο βαρέως ἂν φέροις;	~(Φιλοκλέων)	~ὁ γὰρ θεὸς ~μαντευομένῳ μοὔχρησεν
[750]	δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽	~(Φιλοκλέων)	ὅ τι; ~ἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε
[600]	περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνου.	~(Φιλοκλέων)	ὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων
[950]	σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω.	~(Φιλοκλέων)	ὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότερος; ~(Βδελυκλέων)
[1350]	ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσί;	~(Φιλοκλέων)	~ὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς
[350]	τείχους ταχέως, ὅτε Νάξος ἑάλω.	~(Φιλοκλέων)	~οἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν
[150]	~(Βδελυκλέων) ἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας.	~(Φιλοκλέων)	~οἴμοι δείλαιος· ~τῶς ἄν σ᾽
[1150]	ἔχ᾽ ὦγαθέ, ~καὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος.	~(Φιλοκλέων)	~οἴμοι δείλαιος· ~ὡς θερμὸν ἡ
[800]	τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάς.	~(Φιλοκλέων)	~οἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶν· ~ἐγὼ
[700]	ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντι.	~(Φιλοκλέων)	~οἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη
[750]	ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρων.	~(Φιλοκλέων)	~ὅρα τὸ χρῆμα, τὰ λόγι᾽
[850]	ἆρ᾽ ὁ φεύγων; ~(Βδελυκλέων) οὗτος.	~(Φιλοκλέων)	ὅσον ἁλώσεται. ~(Βδελυκλέων) ~ἀκούετ᾽ ἤδη
[600]	καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω,	~(Φιλοκλέων)	~ὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ
[950]	~μύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερ.	~(Φιλοκλέων)	~οὐ δῆτα· κιθαρίζειν γὰρ οὐκ
[400]	πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναις.	~(Φιλοκλέων)	~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες
[750]	ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖς.	~(Φιλοκλέων)	~οὐ πάνυ τι μικρόν. ἀλλ᾽
[650]	ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλαντα.	~(Φιλοκλέων)	~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων
[1350]	~ἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνον.	~(Φιλοκλέων)	~οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~λόγοι διαλλάξουσιν
[950]	~ὄντως ἀπέφυγε; ~(Βδελυκλέων) νὴ Δἴ·	~(Φιλοκλέων)	οὐδέν εἰμ᾽ ἄρα. ~(Βδελυκλέων) ~μὴ
[900]	κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνί;	~(Φιλοκλέων)	~οὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ
[150]	διαρραγῶ. ~(Βδελυκλέων) ~μὰ τὸν Ποσειδῶ	(Φιλοκλέων)	οὐδέποτέ γε. ~(Φιλοκλέων) ~διατρώξομαι τοίνυν
[400]	ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδων.	~(Φιλοκλέων)	~οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽
[300]	βούλεται; ~καὶ> τίνα πρόφασιν ἔχων;	~(Φιλοκλέων)	~οὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν
[1350]	στί σοί γ᾽ ἡ Δαρδανίς.	~(Φιλοκλέων)	~οὔκ, ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς
[600]	~οὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲ ~ξυνετῶς λέγοντος.	~(Φιλοκλέων)	~οὔκ, ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω
[800]	Ἑστίας. ~(Βδελυκλέων) εἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις;	~(Φιλοκλέων)	~οὔκ, ἀλλ᾽ ἵνα ~ἀφ᾽ Ἑστίας
[1100]	τοι ~ἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίως.	~(Φιλοκλέων)	~οὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν
[800]	~(Βδελυκλέων) ~οἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται Κλεώνυμος.	~(Φιλοκλέων)	~οὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς
[300]	λέξον· ~πρὸς εὔνους γὰρ φράσεις.	~(Φιλοκλέων)	~οὑμὸς υἱός. ἀλλὰ μὴ βοᾶτε·
[150]	~τίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόν;	~(Φιλοκλέων)	Οὖτις νὴ Δία. ~(Βδελυκλέων) Οὖτις
[1100]	τὸ κέντρον, μὴ φέρειν τριώβολον.	~(Φιλοκλέων)	~οὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαι,
[1200]	~οὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναις”	~(Φιλοκλέων)	~οὐχ οὕτω γε πανοῦργος οὐδὲ>
[150]	ἐγὼ ~αὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄν;	~(Φιλοκλέων)	οὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώ. ~(Βδελυκλέων)
[1400]	ἐχῖνον. ~(Κατήγορος) ταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαι.	~(Φιλοκλέων)	~οὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατο·
[550]	ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν.	~(Φιλοκλέων)	~παίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι
[650]	~ἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη	~(Φιλοκλέων)	~Παίςαι καὶ μὴ πατέριζε. ~εἰ
[350]	ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις Ὀδυσσεύς;	~(Φιλοκλέων)	~πάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς
[500]	στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα.	~(Φιλοκλέων)	~πάνυ γε, καὶ τούτοισί γ᾽
[1150]	περιβαλῶ· σὺ δ᾽ οὖν ἴθι.	~(Φιλοκλέων)	παράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν.
[500]	οὐ προσκυνεῖς. ~ἀλλὰ δουλεύων λέληθας.	~(Φιλοκλέων)	~παῦε δουλείαν λέγων, ~ὅστις ἄρχω
[1150]	καὶ λαγόνα καὶ ~θώρακ᾽ ἄριστον.	~(Φιλοκλέων)	~παῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγεις. ~πῶς
[150]	~περὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆτα;	~(Φιλοκλέων)	~περὶ ὄνου σκιᾶς. ~(Βδελυκλέων) ~πονηρὸς
[750]	~αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταις.	~(Φιλοκλέων)	περὶ τοῦ; τί ληρεῖς; ~(Βδελυκλέων)
[1450]	δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχή.	~(Φιλοκλέων)	~πλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμης· ~οἶον
[1350]	τὴν αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα;	~(Φιλοκλέων)	ποίαν αὐλητρίδα; ~τί ταῦτα ληρεῖς
[1150]	γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν;	~(Φιλοκλέων)	~ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν;
[1200]	~Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶ ~μετὰ Θετταλῶν”	~(Φιλοκλέων)	~πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώ.
[1150]	~(Βδελυκλέων) τίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοις;	~(Φιλοκλέων)	πολλοὺς πάνυ. ~πρῶτον μὲν ὡς
[1200]	ἐσφέρειν· ~δειπνοῦμεν· ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομεν.	~(Φιλοκλέων)	~πρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθα;
[1450]	~σφόνδυλος ἀχεῖ. ~(Ξανθίας) πῖθ᾽ ἑλλέβορον.	~(Φιλοκλέων)	πτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ
[950]	κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκών. ~φέρ᾽ ἐξεράσω.	~(Φιλοκλέων)	πῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~δείξειν
[1200]	ὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναι; ~(Βδελυκλέων) μηδαμῶς.	~(Φιλοκλέων)	πῶς δαί; ~(Βδελυκλέων) ~τὰ γόνατ᾽
[750]	~δάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον.	~(Φιλοκλέων)	~πῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι
[950]	φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασο.	~(Φιλοκλέων)	~πῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ
[1200]	προσμάνθανε ~ξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός.	~(Φιλοκλέων)	πῶς οὖν κατακλινῶ; φράζ᾽ ἀνύσας.
[1450]	τις ἀλέκτωρ ~(Ξανθίας) τάχα βαλλήσεις.	~(Φιλοκλέων)	σκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζων. ~πρωκτὸς
[800]	κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλου.	~(Φιλοκλέων)	~σοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι
[100]	φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος σύ.	~(Φιλοκλέων)	συκίνου. ~(Βδελυκλέων) ~νὴ τὸν Δί᾽
[1000]	σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολος. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν.	~(Φιλοκλέων)	ταῦτά νυν, εἴπερ δοκεῖ. ~(Χορός)
[650]	τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν.	~(Φιλοκλέων)	~ταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί
[500]	γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι γώ.	~(Φιλοκλέων)	~τί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς, ἢν
[150]	ὅπως μὴ τὴν βάλανον ἐκτρώξεται.	~(Φιλοκλέων)	~τί δράσετ᾽ οὐκ ἐκφρήσετ᾽ ὦ
[1100]	~ἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν.	~(Φιλοκλέων)	~τί οὖν κελεύεις δρᾶν με;
[950]	~οἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι.	~(Φιλοκλέων)	~τί οὖν ὄφελος, τὸν τυρὸν
[1400]	μενεῖς, ~ἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε	~(Φιλοκλέων)	τί ποιεῖς; ~(Βδελυκλέων) ὅ τι
[750]	πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ.	~(Φιλοκλέων)	τί σοι πίθωμαι; λέγ᾽ ὅ
[300]	τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσει.	~(Φιλοκλέων)	~τίς ἂν οὖν εἴη; ζητεῖθ᾽
[850]	ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομεν.	~(Φιλοκλέων)	τίς ἆρ᾽ ὁ φεύγων; ~(Βδελυκλέων)
[1450]	~τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερον.	~(Φιλοκλέων)	~τίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσει;
[1500]	~(Ξανθίας) εἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνος.	~(Φιλοκλέων)	τίς ὁ κακοδαίμων ἐστίν; ~(Ξανθίας)
[750]	ἑνός. ~(Βδελυκλέων) ποίου; φέρ᾽ ἴδω.	~(Φιλοκλέων)	τοῦ μὴ δικάζειν. τοῦτο δὲ
[800]	φακῆ ~ῥοφεῖν, ἐὰν δέῃ τι.	~(Φιλοκλέων)	τοῦτ᾽ αὖ δεξιόν· ~κἂν γὰρ
[750]	σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι.	~(Φιλοκλέων)	τουτί μ᾽ ἀρέσκει. ~(Βδελυκλέων) πρὸς
[1500]	γὰρ ἕτερος αὖ τῶν Καρκίνου.	~(Φιλοκλέων)	~τουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον;
[1100]	τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει.	~(Φιλοκλέων)	~τουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι
[900]	γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω;	~(Φιλοκλέων)	~τοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ
[900]	κάθιζε· σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει.	~(Φιλοκλέων)	~φέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος
[1400]	ποτ᾽ ~(Βδελυκλέων) ~ὀλίγον μοι μέλει.	~(Φιλοκλέων)	~φιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦ·
[300]	~ἒ ἔ- πάρα νῷν στενάζειν.	~(Φιλοκλέων)	~φίλοι, τήκομαι μὲν ~πάλαι διὰ
[950]	ἐμπλήμενος. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν ἀποφεύγει δῆτα;	~(Φιλοκλέων)	χαλεπὸν εἰδέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ὦ
[800]	ποιεῖν. ~(Βδελυκλέων) τουτὶ τί ἔστι;	~(Φιλοκλέων)	χοιροκομεῖον Ἑστίας. ~(Βδελυκλέων) εἶθ᾽ ἱεροσυλήσας
[800]	πάρεστι τουτί, καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί.	~(Φιλοκλέων)	~ὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς
[1500]	σμικρότατος, ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖ.	~(Φιλοκλέων)	~ὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς
[400]	μεθήσεις, ἔν τί σοι παγήσεται.	~(Φιλοκλέων)	~ὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ
[350]	θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσιν.	~(Φιλοκλέων)	~ὦ Λύκε δέσποτα, γείτων ἥρως·
[900]	ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάρα.	~(Φιλοκλέων)	ὦ μιαρὸς οὗτος· ὡς δὲ
[150]	καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίαν.	~(Φιλοκλέων)	~ὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατε.
[1200]	κατακλινῶ; φράζ᾽ ἀνύσας. ~(Βδελυκλέων) εὐσχημόνως.	~(Φιλοκλέων)	ὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναι; ~(Βδελυκλέων) μηδαμῶς.
[1200]	φίλει” ~τούτῳ τί λέξεις σκόλιον;	~(Φιλοκλέων)	ᾠδικῶς ἐγώ. ~οὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζειν,
[1350]	μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶν.	~(Φιλοκλέων)	~ὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ
[600]	~αὐτὸς ἔδοξα νήσοις, ~ἡδόμενος λέγοντι.	~(Φιλοκλέων)	~ὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν
[1100]	ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατο.	~(Βδελυκλέων)	ἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν.
[900]	~(Φιλοκλέων) ἕτερος οὗτος αὖ Λάβης.	~(Βδελυκλέων)	~ἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν
[1150]	~καὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶν.	~(Βδελυκλέων)	~ἄγε νυν, ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς
[1250]	μηδέν, ἤν τι δρῶ κακόν.	~(Βδελυκλέων)	~ἄγε νυν ἴωμεν· μηδὲν ἡμᾶς
[1150]	ἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναι.	~(Βδελυκλέων)	~ἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους
[1350]	~ἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶν;	~(Βδελυκλέων)	~ἄγειν ταύτην λαβὼν ~ἀφελόμενός σε
[350]	μηδαμῶς, ~ἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ	Βδελυκλέων	αἰσθήσεται. ~(Χορός) ~μηδὲν ὦ τᾶν
[850]	~(Βδελυκλέων) οὗτος. ~(Φιλοκλέων) ὅσον ἁλώσεται.	~(Βδελυκλέων)	~ἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς. ἐγράψατο
[950]	κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγον.	~(Βδελυκλέων)	~ἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν
[650]	κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαι.	~(Βδελυκλέων)	ἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας
[700]	κατέχειν, ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμι.	~(Βδελυκλέων)	ἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί,
[150]	ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας.	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασεν ~ταύτῃ γ᾽
[150]	~διατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυον.	~(Βδελυκλέων)	ἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας. ~(Φιλοκλέων)
[1150]	καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρων.	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽
[1100]	~ἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολον.	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ
[200]	οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίλην;	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον
[200]	ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομεν.	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος
[850]	~εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίως.	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις
[450]	ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ.	~(Βδελυκλέων)	~ἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως
[350]	τί ποιεῖς; οὐ μὴ καταβήσει;	~(Βδελυκλέων)	~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν
[750]	μικρόν. ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίει.	~(Βδελυκλέων)	~ἀνάμενέ νυν· ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽
[100]	πρόσκεισο. ~(Σωσίας) ταῦτ᾽ ὦ δέσποτα.	~(Βδελυκλέων)	~ἄναξ Πόσειδον τί ποτ᾽ ἄρ᾽
[150]	~ὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον τιμητικόν.	~(Βδελυκλέων)	~ἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει
[100]	οἴμοι. ~(Σωσίας) τί ἔστι; ~(Ξανθίας)	Βδελυκλέων	ἀνίσταται. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ περιδραμεῖται σφῷν
[1150]	ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαι.	~(Βδελυκλέων)	~ἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος· εἶτα πλουσίως
[1200]	~ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμην.	~(Βδελυκλέων)	~ἀπολεῖς με. ποίας χάρακας; ἀλλ᾽
[150]	τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε.	~(Βδελυκλέων)	~Ἄπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος. ~(Φιλοκλέων)
[450]	σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇ.	~(Βδελυκλέων)	~ἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν
[1200]	~πρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθα;	~(Βδελυκλέων)	~αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν· οἱ δὲ συμπόται
[900]	σθ᾽ οὗτος; ἀμίδα μοι δότω.	~(Βδελυκλέων)	~αὐτὸς καθελοῦ· τοὺς μάρτυρας γὰρ
[1350]	ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεται.	~(Βδελυκλέων)	δᾲς ἥδε; ~(Φιλοκλέων) δᾲς δῆτ᾽
[950]	ἐξεράσω. ~(Φιλοκλέων) πῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθα;	~(Βδελυκλέων)	~δείξειν ἔοικεν. ἐκπέφευγας ὦ Λάβης.
[550]	ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη;	~(Βδελυκλέων)	~δεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι,
[1200]	~ἄληθες; ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεται.	~(Βδελυκλέων)	~ἐγὼ εἴσομαι· καὶ δὴ γάρ
[800]	οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλα.	~(Βδελυκλέων)	~εἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ, θᾶττον
[850]	~τῶν γε νεωτέρων. ~ἰήιε Παιάν.	~(Βδελυκλέων)	~εἴ τις θύρασιν ἡλιαστής, εἰσίτω·
[800]	τί ἔστι; ~(Φιλοκλέων) χοιροκομεῖον Ἑστίας.	~(Βδελυκλέων)	εἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις; ~(Φιλοκλέων) ~οὔκ,
[500]	λέγων σου, περιπεσοῦμαι τῷ ξίφει.	~(Βδελυκλέων)	~εἰπέ μοι, τί δ᾽ ἤν,
[600]	οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν.	~(Βδελυκλέων)	~ἔμπλησο λέγων· πάντως γάρ τοι
[150]	~ὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατε.	~(Βδελυκλέων)	~ἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένης.
[500]	τι λέγειν ~καινόν, ὅπως φανήσει	~(Βδελυκλέων)	~ἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην
[1150]	~ἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα;	~(Βδελυκλέων)	~ἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽
[950]	οὗτος· ~(Φιλοκλέων) αὕτη νταῦθ᾽ ἔνι.	~(Βδελυκλέων)	ἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκών. ~φέρ᾽
[650]	δὴ πειτα τὰ χρήματα τἄλλα;	~(Βδελυκλέων)	~ἐς τούτους τοὺς οὐχὶ προδώσω
[450]	λόγον εὐτράπελον, ~αὐτὸς ἄρχων μόνος;	~(Βδελυκλέων)	~ἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ
[1200]	πῶς οὖν κατακλινῶ; φράζ᾽ ἀνύσας.	~(Βδελυκλέων)	εὐσχημόνως. ~(Φιλοκλέων) ὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναι;
[850]	πολέμου ~καὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτην.	~(Βδελυκλέων)	~εὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτω.
[1100]	οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεται;	~(Βδελυκλέων)	ἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ
[1100]	αὐτὴν καλεῖν ~δικαιότερον ἢ καυνάκην;	~(Βδελυκλέων)	ἔχ᾽ ὦγαθέ, ~καὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος.
[100]	τῷ δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ	(Βδελυκλέων)	~ἔχων τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας. ~(Βδελυκλέων)
[600]	σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦ.	~(Βδελυκλέων)	~ἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον
[850]	πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδρας.	~(Βδελυκλέων)	~ἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν;
[800]	Ἑκάταιον, πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶν.	~(Βδελυκλέων)	ἰδού, τί ἔτ᾽ ἐρεῖς; ὡς
[850]	δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον.	~(Βδελυκλέων)	ἰδού. ~(Φιλοκλέων) κάλει νυν. ~(Βδελυκλέων)
[950]	~κακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαι.	~(Βδελυκλέων)	~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν
[750]	τοῖσι δικασταῖς ~κλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμι.	~(Βδελυκλέων)	ἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν
[950]	ἀποφεύγει δῆτα; ~(Φιλοκλέων) χαλεπὸν εἰδέναι.	~(Βδελυκλέων)	~ἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ
[800]	~κατηγορήσειν, ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν.	~(Βδελυκλέων)	ἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦρο.
[800]	τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε;	~(Βδελυκλέων)	~ἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου
[200]	ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίον;	~(Βδελυκλέων)	~ἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί
[1000]	αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπου.	~(Βδελυκλέων)	~καὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ
[500]	καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι θέλω.	~(Βδελυκλέων)	καὶ μὴν ἐγώ. ~ἄφετέ νυν
[700]	ποιῶν· ~σὺ δὲ παρὼν δέχου.	~(Βδελυκλέων)	~καὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν
[850]	οὖν κύνειος, ἢν ἅπαξ ἁλῷ.	~(Βδελυκλέων)	~καὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ
[500]	γένοιθ᾽ οὗτός ~σ᾽ ἐθέλει κρατῆσαι.	~(Βδελυκλέων)	~καὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ
[800]	πρόσφορον ~ἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας.	~(Βδελυκλέων)	~καὶ πῦρ γε τουτί· καὶ
[100]	σύ; ~(Φιλοκλέων) καπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαι.	~(Βδελυκλέων)	καπνός; φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος
[950]	~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα κατάβα κατάβα.	~(Βδελυκλέων)	καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ κατάβα τοῦτο
[500]	ταῦθ᾽ ἁμαρτάνεις. ~(Φιλοκλέων) ἐξαμαρτάνω δικάζων;	~(Βδελυκλέων)	καταγελώμενος μὲν οὖν ~οὐκ ἐπαϊεις
[1100]	~ἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην Θυμαιτίδα.	~(Βδελυκλέων)	~κοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις
[1450]	~στρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών. ~οὐκ εὖ;	~(Βδελυκλέων)	~μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ
[350]	ὁ γέρων πῃ διαδύεται αὖ>	~(Βδελυκλέων)	μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ
[650]	ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθός.	~(Βδελυκλέων)	μὰ Δί᾽ οὐ μέντοι. ~(Φιλοκλέων)
[150]	~(Φιλοκλέων) οὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώ.	~(Βδελυκλέων)	μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινον. ~(Φιλοκλέων)
[950]	οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότης.	~(Βδελυκλέων)	~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι
[800]	πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετο;	~(Βδελυκλέων)	μὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστιν.
[150]	σ᾽ ἔκφρες με, μὴ διαρραγῶ.	~(Βδελυκλέων)	~μὰ τὸν Ποσειδῶ (Φιλοκλέων) οὐδέποτέ
[1150]	~ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν;	~(Βδελυκλέων)	~μεγαλοπρεπεῖς, ~ὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ
[1200]	ἀλωπεκίζειν, ~οὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον”	~(Βδελυκλέων)	~μετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου
[850]	ποῖ θεῖς; ~(Φιλοκλέων) ἐπὶ καδίσκους.	~(Βδελυκλέων)	μη δαμῶς. ~ἐγὼ γὰρ εἶχον
[1150]	ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέρα.	~(Βδελυκλέων)	~μή μοί γε μύθους, ἀλλὰ
[950]	Δἴ· ~(Φιλοκλέων) οὐδέν εἰμ᾽ ἄρα.	~(Βδελυκλέων)	~μὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽
[1200]	εὐσχημόνως. ~(Φιλοκλέων) ὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναι;	~(Βδελυκλέων)	μηδαμῶς. ~(Φιλοκλέων) πῶς δαί; ~(Βδελυκλέων)
[450]	τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφων;	~(Βδελυκλέων)	~νὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον
[500]	φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένον.	~(Βδελυκλέων)	~νὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι
[950]	νυν ἐκεῖνό μοι, ~ὄντως ἀπέφυγε;	~(Βδελυκλέων)	νὴ Δἴ· ~(Φιλοκλέων) οὐδέν εἰμ᾽
[100]	ξύλου τίνος σύ. ~(Φιλοκλέων) συκίνου.	~(Βδελυκλέων)	~νὴ τὸν Δί᾽ ὅσπερ γ᾽
[1350]	ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών;	~(Βδελυκλέων)	~νὴ τὸν Δἴ αὕτη πού
[1350]	ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπια.	~(Βδελυκλέων)	~νὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε
[200]	ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύς.	~(Βδελυκλέων)	~νὴ τὸν Δἴ, ὀψὲ γοῦν
[1350]	ἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται.	~(Βδελυκλέων)	~ὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός
[750]	ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα· ~κᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόν.	~(Βδελυκλέων)	ὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽
[1400]	οἴσω σε ~(Φιλοκλέων) τί ποιεῖς;	~(Βδελυκλέων)	ὅ τι ποιῶ; ~εἴσω φέρω
[950]	ὄφελος, τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίει;	~(Βδελυκλέων)	~ὅ τι; σοῦ προμάχεται καὶ
[1400]	~Ἰνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν Εὐριπίδου.	~(Βδελυκλέων)	~ὁδί τις ἕτερος, ὡς ἔοικεν,
[1100]	τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶν;	~(Βδελυκλέων)	~οἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ
[1400]	αὐτοῖς, ὡς ὁ κάνθαρός ποτε	~(Βδελυκλέων)	~οἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι
[200]	~ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίας.	~(Βδελυκλέων)	~οἴμοι κακοδαίμων, στροῦθος ἁνὴρ γίγνεται·
[800]	ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖν.	~(Βδελυκλέων)	~οἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται Κλεώνυμος. ~(Φιλοκλέων)
[400]	ἔχουσιν. οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα;	~(Βδελυκλέων)	οἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν
[1400]	~(Φιλοκλέων) ~Αἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽	~(Βδελυκλέων)	~ὀλίγον μοι μέλει. ~(Φιλοκλέων) ~φιάλην
[1350]	~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταρας.	~(Βδελυκλέων)	~ὁρᾷς ἃ δέδρακας; πράγματ᾽ αὖ
[750]	τἀργύριον” ἦ δ᾽ ὃς λέγων.	~(Βδελυκλέων)	~ὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα
[1150]	ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίων.	~(Βδελυκλέων)	~ὅτῳ; Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ. ~(Φιλοκλέων)
[650]	τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίεις.	~(Βδελυκλέων)	~οὐ γὰρ μεγάλη δουλεία στὶν
[1350]	φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκην.	~(Βδελυκλέων)	~οὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν
[100]	τί ἔστι; ~(Ξανθίας) Βδελυκλέων ἀνίσταται.	~(Βδελυκλέων)	~οὐ περιδραμεῖται σφῷν ταχέως δεῦρ᾽
[500]	λέγων, ~ὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντων.	~(Βδελυκλέων)	~οὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖς
[1150]	ἡ μιαρά τί μου κατήρυγεν.	~(Βδελυκλέων)	~οὐκ ἀναβαλεῖ; ~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽
[900]	γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον.	~(Βδελυκλέων)	~οὐκ αὖ σὺ παίςει χαλεπὸς
[1150]	αὐτοῦ στιν εἷς τῶν δακτύλων.	~(Βδελυκλέων)	~οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλα.
[900]	γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ.	~(Βδελυκλέων)	~οὔκ, ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ
[1100]	μοι ~ἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματι.	~(Βδελυκλέων)	~οὔκ, ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽
[1250]	~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης.	~(Βδελυκλέων)	~οὔκ, ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι
[950]	ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενος.	~(Βδελυκλέων)	οὔκουν ἀποφεύγει δῆτα; ~(Φιλοκλέων) χαλεπὸν
[150]	τοῖς κανθηλίοις· ~νουμηνία γάρ ἐστιν.	~(Βδελυκλέων)	οὔκουν κἂν ἐγὼ ~αὐτὸν ἀποδοίμην
[1400]	σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ Πιττάλου.	~(Βδελυκλέων)	~οὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς
[150]	σύ; ποδαπός; ~(Φιλοκλέων) ~Ἴθακος Ἀποδρασιππίδου.	~(Βδελυκλέων)	~Οὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι
[150]	ἐτεόν; ~(Φιλοκλέων) Οὖτις νὴ Δία.	~(Βδελυκλέων)	Οὖτις σύ; ποδαπός; ~(Φιλοκλέων) ~Ἴθακος
[1400]	ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇ.	~(Βδελυκλέων)	~οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽
[350]	τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδω.	~(Βδελυκλέων)	οὗτος ἐγείρου. ~(Ξανθίας) τί τὸ
[850]	~ὁτιὴ πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρειν.	~(Βδελυκλέων)	οὗτος σὺ ποῖ θεῖς; ~(Φιλοκλέων)
[700]	σοι. ~(Φιλοκλέων) ἰώ μοί μοι.	~(Βδελυκλέων)	οὗτος τί βοᾷς; ~(Φιλοκλέων) μή
[950]	~(Φιλοκλέων) ὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότερος;	~(Βδελυκλέων)	οὗτος· ~(Φιλοκλέων) αὕτη νταῦθ᾽ ἔνι.
[850]	~(Φιλοκλέων) τίς ἆρ᾽ ὁ φεύγων;	~(Βδελυκλέων)	οὗτος. ~(Φιλοκλέων) ὅσον ἁλώσεται. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων;	~(Βδελυκλέων)	~οὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοί.
[450]	καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα.	~(Βδελυκλέων)	~παῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς
[750]	λέγεις, ~τὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι.	~(Βδελυκλέων)	παρ᾽ ἐμοῦ. ~(Φιλοκλέων) καλῶς, ~ὁτιὴ
[800]	πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ Λύκου.	~(Βδελυκλέων)	πάρεστι τουτί, καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί.
[900]	Κυδαθηναιεὺς κύων; ~(Κύων) αὗ αὗ.	~(Βδελυκλέων)	πάρεστιν οὗτος. ~(Φιλοκλέων) ἕτερος οὗτος
[1200]	~εἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν.	~(Βδελυκλέων)	~παὖ· ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανε
[150]	μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον, μαχούμεθα.	~(Βδελυκλέων)	~περὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆτα;
[150]	~(Σωσίας) ὅδε> τὴν θύραν ὠθεῖ·	~(Βδελυκλέων)	~πιέζέ νυν σφόδρα, ~εὖ κἀνδρικῶς·
[1100]	~ἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξ;	~(Βδελυκλέων)	~πόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι
[150]	~κάτω γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκότα.	~(Βδελυκλέων)	~ποῖον; φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί. τουτὶ
[750]	ὅ τι βούλει πλὴν ἑνός.	~(Βδελυκλέων)	ποίου; φέρ᾽ ἴδω. ~(Φιλοκλέων) τοῦ
[750]	πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος;	~(Βδελυκλέων)	~πολλῷ γ᾽ ἄμεινον· καὶ λέγεται
[150]	δῆτα; ~(Φιλοκλέων) ~περὶ ὄνου σκιᾶς.	~(Βδελυκλέων)	~πονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ
[750]	κιγκλίδι. ~(Φιλοκλέων) τουτί μ᾽ ἀρέσκει.	~(Βδελυκλέων)	πρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν
[900]	ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆς.	~(Βδελυκλέων)	~πρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽
[650]	ὅ τι χρῆμά με ποιεῖς.	~(Βδελυκλέων)	~σκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι
[750]	διακρινεῖ πρότερον ἢ γὼ πείσομαι.	~(Βδελυκλέων)	~σὺ δ᾽ οὖν, ἐπειδὴ τοῦτο
[150]	~δικάσοντά μ᾽ ἀλλ᾽ ἐκφεύξεται Δρακοντίδης;	~(Βδελυκλέων)	~σὺ δὲ τοῦτο βαρέως ἂν
[1200]	~(Βδελυκλέων) μηδαμῶς. ~(Φιλοκλέων) πῶς δαί;	~(Βδελυκλέων)	~τὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς
[750]	~(Φιλοκλέων) περὶ τοῦ; τί ληρεῖς;	~(Βδελυκλέων)	ταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεται· ~ὅτι
[500]	εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδα.	~(Βδελυκλέων)	~ταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ,
[850]	~(Βδελυκλέων) ἰδού. ~(Φιλοκλέων) κάλει νυν.	~(Βδελυκλέων)	ταῦτα δή τίς οὑτοσὶ ~ὁ
[800]	ἐς κόρακας. τοιουτονὶ τρέφειν κύνα.	~(Βδελυκλέων)	τί δ᾽ ἔστιν ἐτεόν; ~(Σωσίας)
[1200]	πόλιν· ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶς”	~(Βδελυκλέων)	~τί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς
[1350]	δᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένην;	~(Βδελυκλέων)	~τί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽
[1350]	οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχει.	~(Βδελυκλέων)	~τί λέγεις σύ; ποῖος ὄζος;
[800]	κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθεν.	~(Βδελυκλέων)	τί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς
[1150]	παράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν.	~(Βδελυκλέων)	τιὴ τί δή; ~(Φιλοκλέων) ἵν᾽
[1150]	πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε.	~(Βδελυκλέων)	τίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοις; ~(Φιλοκλέων)
[800]	τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοι.	~(Βδελυκλέων)	τὸ τί; ~(Φιλοκλέων) ~θἠρῷον εἴ
[1100]	~τί οὖν κελεύεις δρᾶν με;	~(Βδελυκλέων)	~τὸν τρίβων᾽ ἄφες, ~τηνδὶ δὲ
[800]	ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκεν;	~(Βδελυκλέων)	~τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ
[550]	τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχή.	~(Βδελυκλέων)	~τουτὶ γάρ τοι σεμνόν, τούτων
[1200]	~πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώ.	~(Βδελυκλέων)	~τουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽
[550]	μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξιν.	~(Βδελυκλέων)	~τουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω
[1200]	οὕτω γε πανοῦργος οὐδὲ> κλέπτης.	~(Βδελυκλέων)	~τουτὶ σὺ δράσεις; παραπολεῖ βοώμενος·
[800]	δεῦρο. ~(Σωσίας) ταῦτα χρὴ ποιεῖν.	~(Βδελυκλέων)	τουτὶ τί ἔστι; ~(Φιλοκλέων) χοιροκομεῖον
[1400]	προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρον ~ὕβρεως.	~(Βδελυκλέων)	~ὕβρεως; μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς
[1150]	γ᾽ ἀνάγκη, κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετε.	~(Βδελυκλέων)	~φέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ·
[1150]	τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδα.	~(Βδελυκλέων)	~φέρε καὶ τὸν ἕτερον. ~(Φιλοκλέων)
[800]	ἀνύσας· ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπω.	~(Βδελυκλέων)	~φέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας
[950]	δῆτα· κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι.	~(Βδελυκλέων)	φέρε νύν σε τῃδὶ τὴν
[800]	νυν, ὡς κάθημαι γὼ πάλαι.	~(Βδελυκλέων)	~φέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον
[650]	δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαι.	~(Βδελυκλέων)	~χαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης
[950]	~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεται.	~(Βδελυκλέων)	~ὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένους. ~οὗτος
[850]	ἁρμόσαι ~παυσαμένοις πλάνων. ~ἰήιε Παιάν.	~(Βδελυκλέων)	ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ
[400]	κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλους.	~(Βδελυκλέων)	~ὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει
[100]	(Βδελυκλέων) ~ἔχων τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας.	~(Βδελυκλέων)	~ὦ Ξανθία καὶ Σωσία, καθεύδετε;
[1350]	οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίων.	~(Βδελυκλέων)	~ὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ
[1150]	ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆ”	~(Βδελυκλέων)	~ὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε, Θεογένης ἔφη
[400]	λόγον ἐσφέρει, ~μὴ δικάζειν δίκας.	~(Βδελυκλέων)	~ὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ
[150]	ὅταν φάγῃς ~ὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ.	~(Βδελυκλέων)	~ὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν
[450]	ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάλης.	~(Βδελυκλέων)	~ὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι
[400]	Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽	~(Βδελυκλέων)	~ὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαι.
[350]	ἐγείρου. ~(Ξανθίας) τί τὸ πρᾶγμ᾽	~(Βδελυκλέων)	ὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωται.
[700]	οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαι, ~ὅστις	πόλεων	ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου
[650]	κατὰ πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ τῶν	πόλεων	ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες, ~δώσετε τὸν
[650]	~τὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν	πόλεων	σνλλήβδην τὸν προσιόντα· ~κἄξω τούτου
[900]	θυείαν ἐν κύκλῳ ~ἐκ τῶν	πόλεων	τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐμοὶ
[1050]	δεδοικέναι, ~καὶ κατεστρεψάμην ~τοὺς ἐναντίους,	πλέων	ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσιν; ~οὐ γὰρ
[300]	λέγεις σύ> τι περὶ τῶν	νεῶν	~ἀληθές. οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽
[750]	~κἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι	κεστρέων·	~κἀγὼ νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην
[1100]	φέρειν τριώβολον. ~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι ποτὲ	ζῶν	τοῦτον ἀποδυθήσομαι, ~ἐπεὶ μόνος μ᾽
[1150]	γέ με ~ἐς τὴν πολεμίαν	ἀποβιβάζων	τὸν πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ
[550]	δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς	ἀνακογχυλιάζων.	~(Φιλοκλέων) ἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ
[500]	πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνεις. ~(Φιλοκλέων) ἐξαμαρτάνω	δικάζων;	~(Βδελυκλέων) καταγελώμενος μὲν οὖν ~οὐκ
[550]	ἢ πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις	ἀγοράζων·	~ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽
[700]	~δύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν	ἔζων	ἐν πᾶσι λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν
[250]	~τὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις	βαδίζων.	~(Χορός) ~ἦ μὴν ἐγὼ σοῦ
[1450]	βαλλήσεις. ~(Φιλοκλέων) σκέλος οὐράνιόν γ᾽	ἐκλακτίζων.	~πρωκτὸς χάσκει. ~(Ξανθίας) κατὰ σαυτὸν
[300]	ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργων	~κἀποκλῄων	τῇ θύρᾳ; λέξον· ~πρὸς εὔνους
[600]	περικωνεῖ. ~σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν	ἀγαθῶν	οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκεις, ~ἣν
[1300]	~εὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν	κἀγαθῶν,	~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ
[1200]	τῆς δεξιᾶς· ~Ἀδμήτου λόγον ὦταῖρε	μαθὼν	τοὺς ἀγαθοὺς φίλει” ~τούτῳ τί
[250]	λύχνον προβύσειν. ~(Χορός) ~τί δὴ	μαθὼν	τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖς,
[1450]	καὶ βιοτῆς· ~ἕτερα δὲ νῦν	ἀντιμαθὼν	~ἦ μέγα τι μεταπεσεῖται ~ἐπὶ
[1150]	λόγους σεμνοὺς λέγειν ~ἀνδρῶν παρόντων	πολυμαθῶν	καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων)
[150]	κεκλῃμένης. ~ὤθει σὺ πολλοὺς τῶν	λίθων	πρὸς τὴν θύραν, ~καὶ τὴν
[500]	γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν	ὀρνίθων	γάλα ~ἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽
[700]	ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα	κριθῶν.	~ὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον
[750]	δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼν	~ἐλθὼν	διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσιν, ~κἄπειτ᾽
[300]	~βούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν	~ἐλθὼν	ἐπὶ τοὺς καδίσκους ~κακόν τι
[100]	δορπηστοῦ κέκραγεν ἐμβάδας, ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽	ἐλθὼν	προκαθεύδει πρῲ πάνυ, ~ὥσπερ λεπὰς
[550]	τὸ μνημόσυνόν μοι. ~(Φιλοκλέων) εἶτ᾽	εἰσελθὼν	ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς
[150]	ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλιν.	~κάνθων	τί κλάεις; ὅτι πεπράσει τήμερον;
[1500]	σεαυτόν, ~ῥῖπτε σκέλος οὐράνιον· βέμβικες	ἐγγενέσθων.	~καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ
[350]	τοῖς ὀλοφυρμοῖς· ~ᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες	ἰὼν	ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷο, ~κἀβουλήθης
[50]	Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόν,	~ἰὼν	παρέγραψε πλησίον κημὸς καλός” ~τὸν
[450]	ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόπος ~ὀξυθύμων καὶ	δικαίων	καὶ βλεπόντων κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων) ~παῖε
[1000]	φαύλως χαμᾶζ᾽ ~εὐλαβεῖσθε. ~τοῦτο γὰρ	σκαιῶν	θεατῶν ~ἐστὶ πάσχειν, κοὐ πρὸς
[400]	~οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν	παλαιῶν	ἐμβάδων. ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ
[650]	τούτους τοὺς οὐχὶ προδώσω τὸν	Ἀθηναίων	κολοσυρτόν, ~ἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ
[1350]	ὅς μ᾽ ἀπώλεσεν ~τῇ δᾳδὶ	παίων,	κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν
[1350]	ἐμοῦ. ~Ὀλυμπαίςιν, ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώ,	~Ἐφουδίων	ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶς ~ἤδη γέρων
[1150]	σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα	~Ἐφουδίων	παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη γέρων
[1000]	καθ᾽ ἑαυτόν, ~οὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽	οἰκείων	Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσας. ~ἀρθεὶς δὲ
[1050]	ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην	ἐσθίων·	~ὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ
[400]	δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαι, ~ὦ	Σμικυθίων	καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ
[550]	~κακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν, ἕως	ἀνιῶν	ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσιν” ~οἱ
[1050]	εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶν ~κικίννους	νεανιῶν	καὶ ~σχῆμα κεὐρυπρωκτίαν. ~εἴ τις
[1150]	λέγειν ~ἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ	δεξιῶν;	~(Φιλοκλέων) ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων) τίνα δῆτ᾽
[600]	~σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν	οἵων	ἀποκλῄεις καὶ κατερύκεις, ~ἣν δουλείαν
[750]	δ᾽ οὖν, ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας	ποιῶν,	~ἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽
[700]	πράγματος, ~καὶ δῆλός ἐστιν εὖ	ποιῶν·	~σὺ δὲ παρὼν δέχου. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	ἐπέρδετο, ~ἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ	Καρδοπίων	τὴν μητέρα. ~(Βδελυκλέων) ~μή μοί
[1100]	πολλαῖς δαπάναις. αὕτη γέ τοι	~ἐρίων	τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίως. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν
[1350]	ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν	μυστηρίων.	~(Βδελυκλέων) ~ὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ
[400]	~ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα	θρίων	τὸν ψόφον. ~(Χορός) ~εἰ δὲ
[1200]	καλῶς. ~(Φιλοκλέων) ~ἄληθες; ὡς οὐδεὶς	Διακρίων	δέξεται. ~(Βδελυκλέων) ~ἐγὼ εἴσομαι· καὶ
[200]	ὥρᾳ ~ἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν	τριῶν	πονηρὰν ~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς κολωμένους
[1000]	ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόν, ~οὐκ	ἀλλοτρίων	ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσας.
[150]	ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην τεχνωμένου. ~ἀλλ᾽	εἰσιών	μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶ
[550]	μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν	δημοσίων	κεκλοφυῖαν· ~ἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν
[500]	ἐν ταῖς ὁδοῖς ~θαλλοφόροι καλούμεθ᾽	ἀντωμοσιῶν	~κελύφη. ~ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς
[1150]	~μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν	πλουσίων.	~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ; Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ.
[1050]	ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν	ἱματίων	~ὀζήσει δεξιότητος. ~ὦ πάλαι ποτ᾽
[1400]	~πρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν	φορτίων,	~κλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονί. ~(Φιλοκλέων)
[1000]	ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοι·	~ἄκων	γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ
[600]	ταχὺ μάξῃ, ~τάδε κέκτημαι πρόβλημα	κακῶν,	σκευὴν βελέων ἀλεωρήν. ~κἂν οἶνόν
[1000]	ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ	κολάκων	οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν,
[1150]	~μηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶ ~πάνυ	μισολάκων	αὐτοῦ στιν εἷς τῶν δακτύλων.
[1400]	~ἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαι	~ἑκών·	ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖν.
[950]	ἔνι. ~(Βδελυκλέων) ἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ	ἑκών.	~φέρ᾽ ἐξεράσω. ~(Φιλοκλέων) πῶς ἄρ᾽
[1400]	μοι φράσεις; ~(Κατήγορος) ~σὺ λέγε.	δικῶν	γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτων.
[1300]	ἴσθ᾽ ~ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαι	~δικῶν;	ἰαιβοῖ, αἰβοῖ. ~τάδε μ᾽ ἀρέσκει·
[450]	πηγάνῳ· ~τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν	τριχοινίκων	ἐπῶν. ~ἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν
[700]	ἑκάστῃ, ~δύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν	δημοτικῶν	ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοις ~καὶ
[650]	αὐτὸς ἐλαύνων ~καὶ πεζομαχῶν καὶ	πολιορκῶν	ἐκτήσω πολλὰ πονήτας. ~καὶ πρὸς
[550]	~καὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις	φάσκων	τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν. ~(Φιλοκλέων) ~παίδων
[550]	δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσι. ~κἂν	ἀποθνῄσκων	ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων
[1300]	παροινικώτατος; ~καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν	Λύκων	~Λυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχον.
[1200]	Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτι ~εἶλον	διώκων	λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν. ~(Βδελυκλέων) ~παὖ·
[900]	οἴεται. ~ποῦ δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ	διώκων,	ὁ Κυδαθηναιεὺς κύων; ~(Κύων) αὗ
[0]	~(Ξανθίας) ~δεινόν γέ ποὔστ᾽ ἄνθρωπος	ἀποβαλὼν	ὅπλα. ~ἀτὰρ σὺ τὸ σὸν
[1300]	~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς παῖ παῖ”	καλῶν.	~εἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν
[1250]	μόνοις ~τοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖς	~Θετταλῶν,	αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενός.
[1200]	βίαν ~Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶ ~μετὰ	Θετταλῶν”	~(Φιλοκλέων) ~πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ
[1250]	ἐν τῷ συμποσίῳ· κᾆτ᾽ ἐς	γέλων	~τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας, ὥστ᾽ ἀφείς
[1250]	ἔκνισε· κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμην, ~οὑκτὸς	ἐγέλων	μέγα κεκραγότα θεώμενοι, ~οὐδὲν ἄρ᾽
[700]	ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶ ~βόσκειν	ἐθέλων	καὶ μὴ τούτους ~ἐγχάσκειν σοι
[450]	αὐτοὺς διέφυγες, ~εἴπερ ἔτυχον τῶν	μελῶν	τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότες. ~(Χορός) ~ἆρα
[300]	κεραυνῷ ~διατινθαλέῳ σπόδισον ταχέως, ~κἄπειτ᾽	ἀνελών	μ᾽ ἀποφυσήσας ~εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε
[1050]	ἐς τὰς κιβωτοὺς ~μετὰ τῶν	μήλων.	κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν δι᾽
[1100]	γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽	ὀφείλων	τῷ κναφεῖ τριώβολον. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽
[1500]	~ὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν	ὀρχίλων.	~ἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς
[550]	ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν, τῶν δ᾽	ἄλλων	οὐδεμἴ ἀρχή. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ γάρ
[500]	~ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης	μέλλων	βασιλείας ἀντιλογήσειν ~τῆς ἡμετέρας, νυνὶ
[1000]	~ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας	συνεκόλλων,	~ὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς
[400]	παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε. ~ὡς ἐγὼ	πολλῶν	ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφον.
[200]	φροντίσῃς· ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχω,	~πολλῶν	δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶ. ~(Χορός) ~χώρει
[1300]	μακρῷ. ~εὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο	πολλῶν	κἀγαθῶν, ~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα
[1050]	νομίζω ~γῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ	πολλῶν	~κικίννους νεανιῶν καὶ ~σχῆμα κεὐρυπρωκτίαν.
[1350]	παίων, κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽	ὀβολῶν	κἀπιθήκην τέτταρας. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ἃ
[1050]	τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ	πυρπολῶν,	~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν
[1250]	ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν	Κρωβύλων,	~οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽
[50]	εἰωθέναι ~τοὺς τρεῖς ξυνέχων τῶν	δακτύλων	ἀνίσταται, ~ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳ.
[1150]	μισολάκων αὐτοῦ στιν εἷς τῶν	δακτύλων.	~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽
[450]	μὴ θέλῃ, ~εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ	πωλῶν	πλησίον τὰς μεμβράδας· ~οὗτος ὀψωνεῖν
[250]	ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούει;	~μῶν	ἀπολώλεκε τὰς ~ἐμβάδας, ἢ προσέκοψ᾽
[350]	φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωται. ~(Ξανθίας)	μῶν	ὁ γέρων πῃ διαδύεται αὖ>
[800]	οὐ πάρεστιν. ~(Φιλοκλέων) ἀλλ᾽ ἐγὼ	δραμὼν	~αὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽
[700]	ἄφρων γένῃ ~μηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν	ἀτεράμων	τ᾽ ἀνήρ. ~εἴθ᾽ ὤφελέν μοι
[1200]	ἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν	ἐμῶν,	~ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμην.
[700]	τ᾽ ἀνήρ. ~εἴθ᾽ ὤφελέν μοι	κηδεμὼν	ἢ ξυγγενὴς ~εἶναί τις ὅστις
[200]	αὐτόν. ~χθὲς οὖν Κλέων ὁ	κηδεμὼν	ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳ ~ἥκειν
[550]	αὐτῶν ~ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με	τρέμων	τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαι· ~εἰ μὲν
[0]	~(Ξανθίας) οἴμοι δείλαιος· ~τὸν δῆμον	ἡμῶν	βούλεται διιστάναι. ~(Σωσίας) ~ἐδόκει δέ
[50]	ἂν ξυμβάλοι ~εἰ μὴ πύθοιθ᾽	ἡμῶν·	ἐπεὶ τοπάζετε. ~Ἀμυνίας μὲν ὁ
[450]	τί μου λοιπὸν ᾖ, ~ὅστις	ἡμῶν	ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάλης. ~(Βδελυκλέων)
[50]	τοῦτο συμβαλεῖν, ὅτι ~ἀρθεὶς ἀφ᾽	ἡμῶν	ἐς κόρακας οἰχήσεται; ~(Σωσίας) ~εἶτ᾽
[1050]	μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένον, ~ἥτις	ἡμῶν	ἐστὶν ἡ πίνοια τῆς ἐγκεντρίδος,
[1100]	ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν	ἡμῶν	ζῷον ἠρεθισμένον ~μᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν
[250]	γ᾽ ἐφολκὸς ἦν, ἀλλὰ πρῶτος	ἡμῶν	~ἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου· καὶ
[400]	θεοισεχθρία, ~κεἴ τις ἄλλος προέστηκεν	ἡμῶν	κόλαξ. ~(Ξανθίας) Ἡράκλεις καὶ κέντρ᾽
[1050]	τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν	ἡμῶν	μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια. ~εὐθέως
[400]	χολήν, ~ἥνπερ, ἡνίκ᾽ ἄν τις	ἡμῶν	ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν; ~νῦν ἐκεῖνο
[1100]	ἑσμούς, ὡσπερεὶ τἀνθρήνια, ~οἱ μὲν	ἡμῶν	οὗπερ ἅρχων, οἱ δὲ παρὰ
[600]	ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽	ἡμῶν	περικωνεῖ. ~σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν
[1050]	θεοῖς πρὸς ἑσπέραν. ~γλαῦξ γὰρ	ἡμῶν	πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετο·
[50]	πρῶτον αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν παρ᾽	ἡμῶν	προσδοκᾶν λίαν μέγα, ~μηδ᾽ αὖ
[1500]	ξυγχωρήσωμεν ἅπαντες, ~ἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας	ἡμῶν	πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς. ~ἄγ᾽ ὦ
[1100]	ἀστράτευτος ὢν ~ἐκροφῇ τὸν μισθὸν	ἡμῶν,	τῆσδε τῆς χώρας ὕπερ ~μήτε
[1100]	~οὐκ ἔχοντες κέντρον, οἳ μένοντες	ἡμῶν	τοῦ φόρου ~τὸν πόνον κατεσθίουσιν,
[400]	~ὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ	Χρήμων	καὶ Φερέδειπνε; ~πότε δ᾽ εἰ
[1450]	Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματα	~δαίμων	τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν.
[1150]	ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλα. ~(Φιλοκλέων)	~κακοδαίμων	ἐγώ, ~ὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον
[1500]	ἐκεινοσὶ μόνος. ~(Φιλοκλέων) τίς ὁ	κακοδαίμων	ἐστίν; ~(Ξανθίας) υἱὸς Καρκίνου ὁ
[1400]	τοι κλητῆρ᾽ ἔχει. ~(Κατήγορος) ~οἴμοι	κακοδαίμων.	προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρον ~ὕβρεως.
[200]	κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίας. ~(Βδελυκλέων) ~οἴμοι	κακοδαίμων,	στροῦθος ἁνὴρ γίγνεται· ~ἐκπτήσεται. ποῦ
[250]	μάλιστα. ~δεῖται δὲ καὶ τῶν	καρπίμων	ἅττα μή στι πρῷα ~ὕδωρ
[100]	κίονι. ~ὑπὸ δυσκολίας δ᾽ ἅπασι	τιμῶν	τὴν μακρὰν ~ὥσπερ μέλιττ᾽ ἢ
[1000]	καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽	ὀφθαλμῶν	Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ
[450]	πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνία ~τῶν	νόμων	ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ
[650]	φόρον, ἢ βροντήσας τὴν πόλιν	ὑμῶν	ἀνατρέψω” ~σὺ δὲ τῆς ἀρχῆς
[1000]	ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν	ὑμῶν	~ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας
[1300]	~ἰὴ ἰεῦ, καλούμενοι. ~ἀρχαῖά γ᾽	ὑμῶν·	ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ ~ὡς οὐδ᾽
[300]	ἐπεὶ ~βούλομαί γε πάλαι μεθ᾽	ὑμῶν	~ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκους ~κακόν
[1000]	φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαι, ~ἀλλ᾽ ὑπὲρ	ὑμῶν	ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ· φησίν
[50]	ἔστιν ἡμῖν λογίδιον γνώμην ἔχον,	~ὑμῶν	μὲν αὐτῶν οὐχὶ δεξιώτερον, ~κωμῳδίας
[1000]	θεατῶν ~ἐστὶ πάσχειν, κοὐ πρὸς	ὑμῶν.	~νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν
[300]	μὲν ~πάλαι διὰ τῆς ὀπῆς	~ὑμῶν	ὑπακούων. ~ἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός
[650]	ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν	ὑμῶν	~ὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου, τὸ
[1050]	καὶ ~σχῆμα κεὐρυπρωκτίαν. ~εἴ τις	ὑμῶν	ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν
[450]	εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόπος	~ὀξυθύμων	καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα.
[150]	μαχούμεθα. ~(Βδελυκλέων) ~περὶ τοῦ μαχεῖ	νῷν	δῆτα; ~(Φιλοκλέων) ~περὶ ὄνου σκιᾶς.
[50]	~οὗτος φυλάττειν τὸν πατέρ᾽ ἐπέταξε	νῷν,	~ἔνδον καθείρξας, ἵνα θύραζε μὴ
[300]	~ἄριστον; ἔχεις ἐλπίδα ~χρηστήν τινα	νῷν	ἢ ~πόρον Ἕλλας ἱρὸν εὑρεῖν>
[1250]	παῖ, τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε	νῷν,	~ἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνου.
[300]	φεῦ, ~μὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε	νῷν	οἶδ᾽ ~ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσται.
[850]	~κάλλιστα τοίνυν· πάντα γὰρ πάρεστι	νῷν	~ὅσων δεόμεθα, πλήν γε δὴ
[300]	εἶχον ἄγαλμα. ~ἒ ἔ- πάρα	νῷν	στενάζειν. ~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι μὲν
[850]	θυρῶν, ~ἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις	πλάνων.	~ἰήιε Παιάν. ~(Βδελυκλέων) ὦ δέσποτ᾽
[1050]	ἐπανθοῦσιν τρίχες. ~ἀλλὰ κἀκ τῶν	λειψάνων	δεῖ ~τῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖν·
[1350]	γέρων ὤν· εἶτα τῇ πυγμῇ	θενὼν	~ὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον.
[950]	οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον. ~αὐτοῦ	μένων	γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις
[800]	τόν γε μισθὸν λήψομαι. ~αὐτοῦ	μένων	γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαι. ~ἀτὰρ
[750]	μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε ~αὐτοῦ	μένων	δίκαζε τοῖσιν οἰκέταις. ~(Φιλοκλέων) περὶ
[850]	φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον ~τῶν	γραψαμένων	~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων, ~καὶ παυσάμενον τῆς
[850]	κἀπᾴδομεν ~νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν	προλελεγμένων.	~εὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗ
[750]	γὰρ τουτογί, ~ὡς οἱ δικασταὶ	ψευδομένων	τῶν μαρτύρων ~μόλις τὸ πρᾶγμ᾽
[550]	Ἑλλάδος ἄρχειν. ~(Φιλοκλέων) ~παίδων τοίνυν	δοκιμαζομένων	αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι. ~κἂν Οἴαγρος
[750]	ἀνιστάσθω. ~κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖς	~ψηφιζομένων	ὁ τελευταῖος. ~σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή.
[1000]	~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων	οἰμωξομένων	ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν
[650]	αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ	ἀποφαίνων	ἀποκναίεις. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ γὰρ μεγάλη
[750]	μή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ.	~κείνων	ἔραμαι, κεῖθι γενοίμαν, ~ἵν᾽ ὁ
[750]	δίκην ~λέγῃ μακράν τις, οὐχὶ	πεινῶν	ἀναμενεῖς ~δάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν
[1050]	πόλιν καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν	μενοινῶν	πρὸς βίαν τἀνθρήνια. ~εὐθέως γὰρ
[1150]	εἰπέ μοι· παρ᾽ ἀνδράσι ξένοις	~πίνων	σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖς
[1150]	μοί γε μύθους, ἀλλὰ τῶν	ἀνθρωπίνων,	~οἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽
[750]	μακράν τις, οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖς	~δάκνων	σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων)
[500]	~ταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ	φρονῶν	τυραννικά. ~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ ἐν
[100]	Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος	καπνῶν.	~ἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε, ποῦ
[650]	τρεῖς ὀβολούς, ἀγαπᾷς· οὓς αὐτὸς	ἐλαύνων	~καὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω
[1050]	παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισται, ~εἰ	παρελαύνων	τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν.
[100]	ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένον, ~παρὰ τῶν	ὑπευθύνων	ἔχοντα χρήματα. ~εὐθὺς δ᾽ ἀπὸ
[900]	αὐτόν, ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺ	~κυνῶν	ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας
[950]	ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ	κυνῶν	~οἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι.
[450]	μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστά, ~καὶ	ξυνὼν	Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα ~στεμμάτων
[1200]	ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστορος. ~τούτοις	ξυνὼν	τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶς.
[650]	ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις, κἂν χρῇ	σπλάγχνων	μ᾽ ἀπέχεσθαι. ~(Βδελυκλέων) ἀκρόασαί νυν
[650]	δραχμήν, κἂν ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ	κοινωνῶν	τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν
[100]	δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε τῶν	ὑδρορροῶν	~καὶ τῶν ὀπῶν· ἡμεῖς δ᾽
[450]	~τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων	ἐπῶν.	~ἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς,
[550]	ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ	καταλείπων	παῖδ᾽ ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ
[50]	θεαταῖς τὸν λόγον, ~ὀλίγ᾽ ἄτθ᾽	ὑπειπὼν	πρῶτον αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν παρ᾽
[100]	τε τῶν ὑδρορροῶν ~καὶ τῶν	ὀπῶν·	ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν τετρημένα
[500]	τῶν ~ὀρθρο φοιτο συκοφαντο δικοταλαιπώρων	τρόπων	~ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος,
[1450]	~τὸν πρέσβυν οἷ μετέστη ~ξηρῶν	τρόπων	καὶ βιοτῆς· ~ἕτερα δὲ νῦν
[400]	~περιορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν	βαρβάρων	χειρούμενον, ~οὓς ἐγὼ δίδαξα κλάειν
[600]	ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων, ~κἀν	μακάρων	δικάζειν ~αὐτὸς ἔδοξα νήσοις, ~ἡδόμενος
[700]	ἐστιν εὖ ποιῶν· ~σὺ δὲ	παρὼν	δέχου. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν θρέψω
[700]	~σοὶ δὲ νῦν τις θεῶν	παρὼν	ἐμφανὴς ~ξυλλαμβάνει τοῦ πράγματος, ~καὶ
[800]	~εἰσακτέον μοι· σὺ δὲ κατηγόρει	παρών.	~(Σωσίας) ~μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽
[250]	~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν	τεττάρων	τὸ πλεῖστον ~ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει
[1350]	καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο	δρῶν.	~(Φιλοκλέων) ~ὡς ἡδέως φάγοις ἂν
[400]	Δρακοντίδη, ~περιορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽	ἀνδρῶν	βαρβάρων χειρούμενον, ~οὓς ἐγὼ δίδαξα
[1150]	τλαίην ὑποδήσασθαί ποτε ~ἐχθρῶν παρ᾽	ἀνδρῶν	δυσμενῆ καττύματα; ~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες ποτ᾽
[50]	ἐπεὶ ~αὕτη γε χρηστῶν ἐστιν	ἀνδρῶν	ἡ νόσος. ~(Ξανθίας) ~Νικόστρατος δ᾽
[500]	μὲν οὖν ~οὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽	ἀνδρῶν,	οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖς.
[1150]	νυν, ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγειν	~ἀνδρῶν	παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων)
[450]	μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽	ἀνδρῶν	τρόπος ~ὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ
[1250]	λάβῃ. ~(Ξανθίας) ~οὐ γὰρ ὁ	γέρων	ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸν ~καὶ
[1300]	διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός. ~ὁ	γέρων	δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ εἰπέ
[1250]	παῖ; παῖδα γάρ, κἂν ᾖ	γέρων,	~καλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς
[150]	ἐξάγειν δοκῶ ~ὅπως ἂν ὁ	γέρων	μηδὲ παρακύψῃ πάλιν. ~κάνθων τί
[250]	θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ	γέρων	οὐδ᾽ ὑπακούει; ~μῶν ἀπολώλεκε τὰς
[350]	τις ἐγκεκύκλωται. ~(Ξανθίας) μῶν ὁ	γέρων	πῃ διαδύεται αὖ> ~(Βδελυκλέων) μὰ
[1350]	~Ἐφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶς ~ἤδη	γέρων	ὤν· εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼν
[1150]	~Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη	γέρων	ὢν καὶ πολιός, ἔχων δέ
[1450]	ἐς τὴν οἰκίαν. ~ὁ γὰρ	γέρων	ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνου
[400]	χειροῦσιν, οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοι	~διφθερῶν	κἀξωμίδων, ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλα,
[800]	καλεῖν, ~ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν	ἱερῶν	ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων) μὰ τὸν Δί᾽
[200]	ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳ ~ἥκειν ἔχοντας	ἡμερῶν	ὀργὴν τριῶν πονηρὰν ~ἐπ᾽ αὐτόν,
[250]	πατοῦντι· ~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ	ἡμερῶν	τεττάρων τὸ πλεῖστον ~ὕδωρ ἀναγκαίως
[800]	γραφάς. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς	τριψημερῶν·	~ἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ
[1450]	πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθον· ~ξυνόντες γνώμαις	ἑτέρων	~μετεβάλοντο τοὺς τρόπους. ~πολλοῦ δ᾽
[900]	πάτερ, ~πρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς	ἀμφοτέρων.	~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~τὸ πρᾶγμα
[850]	ὡς οὐδεὶς ἀνὴρ ~τῶν γε	νεωτέρων.	~ἰήιε Παιάν. ~(Βδελυκλέων) ~εἴ τις
[1150]	Πάρον, καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ	φέρων.	~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή
[750]	νυν· ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω	φέρων.	~(Φιλοκλέων) ~ὅρα τὸ χρῆμα, τὰ
[1450]	εὐτυχίας ~τὸν πρέσβυν οἷ μετέστη	~ξηρῶν	τρόπων καὶ βιοτῆς· ~ἕτερα δὲ
[1150]	γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτε	~ἐχθρῶν	παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα; ~(Βδελυκλέων)
[700]	οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃ ~ἐπὶ τῶν	ἐχθρῶν	τιν᾽ ἐπιρρύξας, ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς.
[1000]	τὸ φρόνημα, ~οὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν	πειρῶν·	οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς ~κωμῳδεῖσθαι
[1000]	παραχρῆμα, ~ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν	χείρων	παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισται, ~εἰ
[400]	εἰ μαχούμεθα· ~ὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν	ὁρῶν	δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδας. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[1050]	ἰδὼν φύσιν ~εἶτα θαυμάζει μ᾽	ὁρῶν	μέσον διεσφηκωμένον, ~ἥτις ἡμῶν ἐστὶν
[450]	ἐραστά, ~καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ	φορῶν	κράσπεδα ~στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην
[350]	ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίει ~σαυτὸν	θαρρῶν	κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσιν. ~(Φιλοκλέων)
[500]	βασιλείας ἀντιλογήσειν ~τῆς ἡμετέρας, νυνὶ	θαρρῶν	πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ
[400]	κάκιστον θηρίον, ~οὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽	εὑρὼν	τοὺς βότρυς κλέπτοντά σε ~προσαγαγὼν
[1200]	ἢ λαγών, ἢ λαμπάδα ~ἔδραμες,	ἀνευρὼν	ὅ τι νεανικώτατον. ~(Φιλοκλέων) ἐγᾦδα
[850]	ὃ μηχανᾶται ~ἔμπροσθεν οὗτος τῶν	θυρῶν,	~ἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις πλάνων.
[800]	~ὥσπερ Ἑκάταιον, πανταχοῦ πρὸ τῶν	θυρῶν.	~(Βδελυκλέων) ἰδού, τί ἔτ᾽ ἐρεῖς;
[250]	~(Χορός) ~τί ποτ᾽ οὐ πρὸ	θυρῶν	φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων
[1000]	~τὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽	ἐπικουρῶν	κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖς, ~μιμησάμενος τὴν
[950]	~ἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν	μαρτύρων.	~ἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγα·
[750]	~ὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν	μαρτύρων	~μόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοι.
[700]	συνθιασῶτα, ~πιθοῦ πιθοῦ λόγοισι, μηδ᾽	ἄφρων	γένῃ ~μηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων
[500]	ἀπαλλαχθέντα τῶν ~ὀρθρο φοιτο συκοφαντο	δικοταλαιπώρων	τρόπων ~ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ
[200]	γοῦν ἀνεστήκασι νῦν. ~ὡς ἀπὸ	μέσων	νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀεί, ~λύχνους
[1350]	ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου	πεσών;	~(Βδελυκλέων) ~νὴ τὸν Δἴ αὕτη
[100]	~ᾄξας ἐδίκαζεν ἐς τὸ καινὸν	ἐμπεσών.	~ὅτε δῆτα ταύταις ταῖς τελεταῖς
[150]	~Οὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι	χαιρήσων	γε σύ. ~ὕφελκε θᾶττον αὐτόν.
[1000]	τις ἐραστὴς ~κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ	μισῶν	ἔσπευσε πρὸς αὐτόν, ~οὐδενὶ πώποτέ
[850]	τοίνυν· πάντα γὰρ πάρεστι νῷν	~ὅσων	δεόμεθα, πλήν γε δὴ τῆς
[1000]	ἑαυτόν, ~οὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων	Μουσῶν	στόμαθ᾽ ἡνιοχήσας. ~ἀρθεὶς δὲ μέγας
[600]	ἡμῶν περικωνεῖ. ~σκέψαι μ᾽ ἀπὸ	τῶν	ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκεις,
[650]	πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασιν ~ὑπὸ	τῶν	ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ
[1150]	~μή μοί γε μύθους, ἀλλὰ	τῶν	ἀνθρωπίνων, ~οἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς
[550]	προτέραν ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ περὶ	τῶν	ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοι.
[500]	~παῦε δουλείαν λέγων, ~ὅστις ἄρχω	τῶν	ἁπάντων. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ σύ γ᾽
[500]	μέγας ἐστὶν ἁγὼν ~καὶ περὶ	τῶν	ἁπάντων, ~εἴπερ, ὃ μὴ γένοιθ᾽
[650]	κἂν ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ κοινωνῶν	τῶν	ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽
[850]	σου ~φιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρ	~τῶν	γε νεωτέρων. ~ἰήιε Παιάν. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	κατ᾽ οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγᾦδα τοίνυν	τῶν	γε πάνυ κατ᾽ οἰκίαν ~ἐκεῖνον
[200]	γένος ἤν τις ὀργίσῃ ~τὸ	τῶν	γερόντων, ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷ. ~ἔχουσι
[850]	~τοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον	~τῶν	γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων, ~καὶ παυσάμενον
[550]	ἀναπείσῃ. ~καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν,	τῶν	δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχή. ~(Βδελυκλέων)
[50]	ἔχειν εἰωθέναι ~τοὺς τρεῖς ξυνέχων	τῶν	δακτύλων ἀνίσταται, ~ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς
[1150]	~πάνυ μισολάκων αὐτοῦ στιν εἷς	τῶν	δακτύλων. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἔστι παρὰ
[550]	~ἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν	τῶν	δημοσίων κεκλοφυῖαν· ~ἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες
[700]	προσέταξεν ἑκάστῃ, ~δύο μυριάδ᾽ ἂν	τῶν	δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοις
[1350]	~νῦν δ᾽ οὐ κρατῶ γὼ	τῶν	ἐμαυτοῦ χρημάτων ~νέος γάρ εἰμι
[1200]	~(Φιλοκλέων) ἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε	τῶν	ἐμῶν, ~ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας
[800]	δίκην; ~τί τίς κακὸν δέδρακε	τῶν	ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα
[700]	ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃ ~ἐπὶ	τῶν	ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας, ἀγρίως αὐτοῖς
[1400]	~ὕβρεως; μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς	τῶν	θεῶν· ~ἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ
[750]	~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς	τῶν	θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ. ~(Φιλοκλέων) τί
[1200]	ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομεν. ~(Φιλοκλέων) ~πρὸς	τῶν	θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~αὑλητρὶς
[900]	ἧττον τῆς φακῆς. ~(Βδελυκλέων) ~πρὸς	τῶν	θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερ,
[1350]	~ἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς	τῶν	θεῶν. ~ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν
[450]	~(Βδελυκλέων) ~ἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς	τῶν	θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μου; ~ἢ
[850]	πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται ~ἔμπροσθεν οὗτος	τῶν	θυρῶν, ~ἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις
[800]	πάνυ, ~ὥσπερ Ἑκάταιον, πανταχοῦ πρὸ	τῶν	θυρῶν. ~(Βδελυκλέων) ἰδού, τί ἔτ᾽
[800]	μέλλεις καλεῖν, ~ὃ πρῶτον ἡμῖν	τῶν	ἱερῶν ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων) μὰ τὸν
[1050]	ταῦτα ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν δι᾽ ἔτους	τῶν	ἱματίων ~ὀζήσει δεξιότητος. ~ὦ πάλαι
[1500]	καρκίνους· ~προσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ	τῶν	Καρκίνου. ~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τί ἦν
[250]	ὑετὸν μάλιστα. ~δεῖται δὲ καὶ	τῶν	καρπίμων ἅττα μή στι πρῷα
[200]	ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ ~ὑπὸ	τῶν	κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίας. ~(Βδελυκλέων) ~οἴμοι
[1250]	Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ	τῶν	Κρωβύλων, ~οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ
[1050]	~αἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες. ~ἀλλὰ κἀκ	τῶν	λειψάνων δεῖ ~τῶνδε ῥώμην νεανικὴν
[150]	θύρας κεκλῃμένης. ~ὤθει σὺ πολλοὺς	τῶν	λίθων πρὸς τὴν θύραν, ~καὶ
[1250]	~(Φιλοκλέων) ~μαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς	τῶν	λόγων, ~εἴπερ ἀποτείσω μηδέν, ἤν
[950]	~(Βδελυκλέων) ~ἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου	τῶν	μαρτύρων. ~ἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον
[750]	τουτογί, ~ὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων	τῶν	μαρτύρων ~μόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν
[650]	κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ	τῶν	μεθ᾽ ἑαυτοῦ, ~ἤν τίς τι
[450]	ἂν αὐτοὺς διέφυγες, ~εἴπερ ἔτυχον	τῶν	μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότες. ~(Χορός)
[1050]	τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺς ~μετὰ	τῶν	μήλων. κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν
[1350]	~οἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ	τῶν	μυστηρίων. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ οὗτος οὗτος
[300]	~ὅτι λέγεις σύ> τι περὶ	τῶν	νεῶν ~ἀληθές. οὐ γὰρ ἄν
[450]	ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνία	~τῶν	νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν
[950]	~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι	τῶν	νυνὶ κυνῶν ~οἷός τε πολλοῖς
[1350]	δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδα	~τῶν	ξυμποτῶν κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων) ποίαν αὐλητρίδα;
[1300]	ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸν ~καὶ	τῶν	ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος; ~καίτοι παρῆν
[1300]	~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε πάρεχε· ~κλαύσεταί τις	τῶν	ὄπισθεν ~ἐπακολουθούντων ἐμοί· ~οἷον, εἰ
[100]	διά τε τῶν ὑδρορροῶν ~καὶ	τῶν	ὀπῶν· ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν
[500]	πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα	τῶν	~ὀρθρο φοιτο συκοφαντο δικοταλαιπώρων τρόπων
[1500]	εὐπαιδίας, ~ὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν	τῶν	ὀρχίλων. ~ἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽
[400]	δεσπότην ~πρὸς βίαν χειροῦσιν, οὐδὲν	τῶν	πάλαι μεμνημένοι ~διφθερῶν κἀξωμίδων, ἃς
[400]	ἔνι ~οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς	τῶν	παλαιῶν ἐμβάδων. ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἀφήσεις
[250]	μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν	τῶν	παρ᾽ ἡμῖν, ~καὶ μόνος οὐκ
[600]	ἡμεῖς θορυβήσωμεν, ~πᾶς τίς φησιν	τῶν	παριόντων, ~οἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριον,
[1150]	ὅτῳ ~μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν	τῶν	πλουσίων. ~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ; Δοθιῆνι σκόροδον
[1050]	ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν. ~ἀλλὰ τὸ λοιπὸν	τῶν	ποιητῶν ~ὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦντας
[650]	δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ	τῶν	πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες, ~δώσετε
[650]	χειρός, ~τὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ	τῶν	πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντα· ~κἄξω
[900]	τὴν θυείαν ἐν κύκλῳ ~ἐκ	τῶν	πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν. ~(Φιλοκλέων)
[1100]	~ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν	τῶν	πολιτῶν ἔμβραχυ ~ὅστις ἂν μὴ
[250]	~καὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκει	~τῶν	προδόντων τἀπὶ Θρᾴκης· ~ὃν ὅπως
[850]	σοι κἀπᾴδομεν ~νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα	τῶν	προλελεγμένων. ~εὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ
[650]	τάλαντα. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη	τῶν	προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ
[300]	ἔγωγε ποιοίην· ~οὕτω κιττῶ διὰ	τῶν	σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖν. ~(Χορός)
[1050]	τὴν χελύνην ἐσθίων· ~ὑπὸ δὲ	τῶν	τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν
[450]	ἐν πηγάνῳ· ~τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν	τῶν	τριχοινίκων ἐπῶν. ~ἀλλὰ νῦν μὲν
[100]	~ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε	τῶν	ὑδρορροῶν ~καὶ τῶν ὀπῶν· ἡμεῖς
[100]	~ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένον, ~παρὰ	τῶν	ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματα. ~εὐθὺς δ᾽
[350]	οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι, ~τοῖς δακρύοισιν	τῶν	φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖς·
[650]	ἑαυτοῦ, ~ἤν τίς τι διδῷ	τῶν	φευγόντων, ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽
[450]	διέφυγες, ~εἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν	τῶν	Φιλοκλέους βεβρωκότες. ~(Χορός) ~ἆρα δῆτ᾽
[1400]	εἶ ~πρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης	τῶν	φορτίων, ~κλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονί.
[1200]	τοῖς στρώμασιν. ~ἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι	τῶν	χαλκωμάτων, ~ὀροφὴν θέασαι, κρεκάδι᾽ αὐλῆς
[1000]	χαμᾶζ᾽ ~εὐλαβεῖσθε. ~τοῦτο γὰρ σκαιῶν	θεατῶν	~ἐστὶ πάσχειν, κοὐ πρὸς ὑμῶν.
[1400]	δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ	πραγμάτων.	~(Φιλοκλέων) ~ἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ
[200]	Λάχητι νυνί· ~σίμβλον δέ φασι	χρημάτων	ἔχειν ἅπαντες αὐτόν. ~χθὲς οὖν
[1350]	οὐ κρατῶ γὼ τῶν ἐμαυτοῦ	χρημάτων	~νέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι
[450]	ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα	~στεμμάτων	τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφων;
[1050]	χελύνην ἐσθίων· ~ὑπὸ δὲ τῶν	τοξευμάτων	οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόν.
[1200]	στρώμασιν. ~ἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν	χαλκωμάτων,	~ὀροφὴν θέασαι, κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον·
[250]	χθιζινὸν ἄνθρωπον, ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽	~ἐξαπατῶν	καὶ λέγων ~ὡς φιλαθήναιος ἦν
[1000]	λοιπὸν χρόνον· ~κοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽	ἐξαπατῶν	Ὑπέρβολος. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. ~(Φιλοκλέων) ταῦτά
[450]	οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽	ἐτῶν·	~νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους
[1050]	ξυνέτριψεν. ~ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν	ποιητῶν	~ὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦντας ~καινόν
[350]	θεοῖσιν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ Λύκε δέσποτα,	γείτων	ἥρως· σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ
[1100]	ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν	πολιτῶν	ἔμβραχυ ~ὅστις ἂν μὴ χῃ
[200]	ἀνεστήκασι νῦν. ~ὡς ἀπὸ μέσων	νυκτῶν	γε παρακαλοῦσ᾽ ἀεί, ~λύχνους ἔχοντες
[1100]	τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς	πάντων	θεῶν; ~(Βδελυκλέων) ~οἱ μὲν καλοῦσι
[600]	δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν	πάντων,	οὗ γὼ πελελήσμην, ~ὅταν οἴκαδ᾽
[550]	~ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω	πάντων	οὐδὲν πεποίηκα, ~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας
[900]	ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺ ~κυνῶν	ἁπάντων	ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας τὴν
[500]	δουλείαν λέγων, ~ὅστις ἄρχω τῶν	ἁπάντων.	~(Βδελυκλέων) ~οὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽
[500]	ἐστὶν ἁγὼν ~καὶ περὶ τῶν	ἁπάντων,	~εἴπερ, ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός
[1300]	Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχον. ~τούτων	ἁπάντων	ἦν ὑβριστότατος μακρῷ. ~εὐθὺς γὰρ
[550]	πεποίηκα, ~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς	ἱέντων	εἰς ἀπόφυξιν. ~φέρ᾽ ἴδω, τί
[350]	ἐγὼ κεχάρησαι, ~τοῖς δακρύοισιν τῶν	φευγόντων	ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖς· ~ᾤκησας
[650]	~ἤν τίς τι διδῷ τῶν	φευγόντων,	ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντε
[250]	γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκει ~τῶν	προδόντων	τἀπὶ Θρᾴκης· ~ὃν ὅπως ἐγχυτριεῖς.
[650]	τοῖσιν ἅπασιν ~ὑπὸ τῶν ἀεὶ	δημιζόντων	οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαι, ~ὅστις
[600]	θορυβήσωμεν, ~πᾶς τίς φησιν τῶν	παριόντων,	~οἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριον, ~ὦ
[650]	~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν	προσιόντων	ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθός.
[1300]	ἄρ᾽ ἦν κακὸν ~καὶ τῶν	ξυνόντων	πολὺ παροινικώτατος; ~καίτοι παρῆν Ἵππυλλος
[450]	τρόπος ~ὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ	βλεπόντων	κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων) ~παῖε παἶ ὦ
[1150]	ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγειν ~ἀνδρῶν	παρόντων	πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε.
[200]	ἤν τις ὀργίσῃ ~τὸ τῶν	γερόντων,	ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷ. ~ἔχουσι γὰρ
[650]	ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ κοινωνῶν τῶν	ἀρχόντων	ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦ,
[1300]	πάρεχε· ~κλαύσεταί τις τῶν ὄπισθεν	~ἐπακολουθούντων	ἐμοί· ~οἷον, εἰ μὴ ρρήσεθ᾽
[550]	ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ περὶ τῶν	ἀντιβολούντων	ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοι. ~(Φιλοκλέων)
[850]	ἐλεεῖν μᾶλλον ~τῶν γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν	ἀντιβολούντων,	~καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίας ~ἀπὸ
[1350]	τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδα ~τῶν	ξυμποτῶν	κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων) ποίαν αὐλητρίδα; ~τί
[250]	~ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίη ~τις, κάτω	κύπτων	ἂν οὕτω ~λίθον ἕψεις” ἔλεγεν.
[1300]	~ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ μέθυεν, οἴκαδ᾽ ἔρχεται	~τύπτων	ἅπαντας, ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃ.
[1300]	~τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρει,	~σκώπτων	ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων
[200]	ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχω, ~πολλῶν	δικαστῶν	σφηκιὰν διασκεδῶ. ~(Χορός) ~χώρει πρόβαιν᾽
[200]	βαδίζειν. ~ὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ, βέλτιστε	συνδικαστῶν,	~Εὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που νταῦθ᾽
[50]	οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~αὕτη γε	χρηστῶν	ἐστιν ἀνδρῶν ἡ νόσος. ~(Ξανθίας)
[700]	ὅπῃ ἐγκεκύκλησαι, ~ὅστις πόλεων ἄρχων	πλείστων	ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς
[550]	Θέωρος, καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν	ἐλάττων,	~τὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς
[1250]	τοῖς ~Θετταλῶν, αὐτὸς πενέστης ὢν	ἔλαττων	οὐδενός. ~ὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς
[250]	τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶς ~εἶτ᾽ ἴσως κεῖται	πυρέττων.	~ἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ. ~ἀλλ᾽
[500]	ἀποδείξω ~τῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς	ἥττων	ἐστὶν βασιλείας. ~τί γὰρ εὔδαιμον
[200]	ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειος· ~νυνὶ δὲ	κρείττων	ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζειν. ~ὦ
[1450]	~τί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων ~οὐ	κρείττων	ἦν, βουλόμενος ~τὸν φύσαντα σεμνοτέροις
[350]	διόδους σκοπιωροῦνται, ~τὼ δὲ δύ᾽	αὐτῶν	ἐπὶ ταῖσι θύραις ~ὥσπερ με
[1050]	θεραπεύετε, ~καὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽	αὐτῶν,	~ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺς
[400]	~οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν	αὐτῶν	ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοι, ~οἱ δὲ τὠφθαλμὼ
[400]	Δί᾽ εἰ μαχούμεθα· ~ὡς ἔγωγ᾽	αὐτῶν	ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδας. ~(Χορός)
[50]	λογίδιον γνώμην ἔχον, ~ὑμῶν μὲν	αὐτῶν	οὐχὶ δεξιώτερον, ~κωμῳδίας δὲ φορτικῆς
[550]	βληχᾶται· κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ	αὐτῶν	~ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων
[550]	~οἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν	αὑτῶν	καὶ προστιθέασι ~κακὰ πρὸς τοῖς
[500]	τῷ λόγῳ κρατήσῃ; ~(Χορός) οὐκέτι	πρεσβυτῶν	ὄχλος ~χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆ·
[500]	ἐγὼ ~τὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι	τούτων	ἀπαλλαχθέντα τῶν ~ὀρθρο φοιτο συκοφαντο
[1300]	~Λυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχον.	~τούτων	ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷ. ~εὐθὺς
[1300]	~ἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον	τούτων	δίκην ~ἡμῖν ἅπασι, κεἰ σφόδρ᾽
[700]	νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσι·	~τούτων	εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις
[600]	~(Φιλοκλέων) ὃ δέ γ᾽ ἥδιστον	τούτων	ἐστὶν πάντων, οὗ γὼ πελελήσμην,
[1000]	Διόνυσον ~μὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη	τούτων	κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαι. ~τοῦτο μὲν
[450]	τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖν. ~(Χορός) ~ἀλλὰ	τούτων	μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν
[950]	ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃ	~τούτων	μεταιτεῖ τὸ μέρος· εἰ δὲ
[750]	τί βοᾷς; ~(Φιλοκλέων) μή μοι	τούτων	μηδὲν ὑπισχνοῦ. ~κείνων ἔραμαι, κεῖθι
[650]	εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς	τούτων	μισθοφοροῦντας; ~σοὶ δ᾽ ἤν τις
[650]	ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατα.	~τούτων	πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται
[550]	δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν	τούτων	τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασας. ~ἀλλὰ
[550]	καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς ~ἔνδον	τούτων	ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν
[550]	~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ γάρ τοι σεμνόν,	τούτων	ὧν εἴρηκας μακαρίζω· ~τῆς δ᾽
[300]	ξυνωμότης τις ἦν. ~ἀλλ᾽ ἐκ	τούτων	ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν
[1250]	~πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν· ~ἀλλὰ	πρεσβεύων	γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽
[500]	σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖς. ~ἀλλὰ	δουλεύων	λέληθας. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε δουλείαν λέγων,
[1000]	τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη	κινδυνεύων	καθ᾽ ἑαυτόν, ~οὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽
[900]	ὁ διώκων, ὁ Κυδαθηναιεὺς κύων;	~(Κύων)	αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων) πάρεστιν οὗτος.
[1400]	~θρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει	κύων.	~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ κύον
[800]	οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν	κύων	~κατηγορήσειν, ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν.
[850]	~ἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς. ἐγράψατο	~κύων	Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα ~τὸν τυρὸν
[900]	ἔσθ᾽ ὁ διώκων, ὁ Κυδαθηναιεὺς	κύων;	~(Κύων) αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων) πάρεστιν
[800]	γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίως ~ὁ	κύων	παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσας
[1300]	ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ ~ὡς οὐδ᾽	ἀκούων	ἀνέχομαι ~δικῶν; ἰαιβοῖ, αἰβοῖ. ~τάδε
[600]	~κοὐδὲν παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην	ἀκούων,	~κἀν μακάρων δικάζειν ~αὐτὸς ἔδοξα
[300]	~πάλαι διὰ τῆς ὀπῆς ~ὑμῶν	ὑπακούων.	~ἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽
[1300]	~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ	καχρύων	ὀνίδιον εὐωχημένον ~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς
[1400]	~(Φιλοκλέων) ~καὶ σὺ δή μοι	Χαιρεφῶν	~γυναικὶ κλητεύειν ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ
[450]	~στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον	τρέφων;	~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δί᾽ ἦ μοι
[100]	~ὑπὸ τοῖς ὄνυξι κηρὸν ἀναπεπλασμένος.	~ψήφων	δὲ δείσας μὴ δεηθείη ποτέ,
[1250]	μετὰ Λεωγόρου· ~πεινῇ γὰρ ᾗπερ	Ἀντιφῶν·	~ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον
[1300]	πολὺ παροινικώτατος; ~καίτοι παρῆν Ἵππυλλος	Ἀντιφῶν	Λύκων ~Λυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ
[100]	Βδελυκλέων ἀνίσταται. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ περιδραμεῖται	σφῷν	ταχέως δεῦρ᾽ ἅτερος; ~ὁ γὰρ
[1450]	μέγα τι μεταπεσεῖται ~ἐπὶ τὸ	τρυφῶν	καὶ μαλακόν. ~τάχα δ᾽ ἂν
[1050]	ἦλθ᾽ ὁ βάρβαρος, ~τῷ καπνῷ	τύφων	ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶν,
[650]	ἀγαπᾷς· οὓς αὐτὸς ἐλαύνων ~καὶ	πεζομαχῶν	καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας.
[1150]	~πῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽	ἔχων;	~(Βδελυκλέων) ~οὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ
[1150]	~ἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός,	ἔχων	δέ τοι ~πλευρὰν βαθυτάτην καὶ
[0]	~χαμαὶ καθῆσθαι τὴν κεφαλὴν κόρακος	ἔχων.	~εἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε πρός με
[600]	Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττων, ~τὸν σφόγγον	ἔχων	ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν
[1000]	πώποτέ φησι πιθέσθαι, γνώμην τιν᾽	ἔχων	ἐπιεικῆ, ~ἵνα τὰς Μούσας αἷσιν
[550]	περιτρώγει, ~ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς	ἔχων	καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνει. ~σὺ
[600]	~ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν	ἔχων,	κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντες ~ἀσπάζωνται
[450]	ἔθηκεν ἡ πόλις, ~οὔτε τιν᾽	ἔχων	πρόφασιν ~οὔτε λόγον εὐτράπελον, ~αὐτὸς
[1400]	ἐγὼ μαρτύρομαι. ~(Φιλοκλέων) ~οὑχῖνος οὖν	ἔχων	τιν᾽ ἐπεμαρτύρατο· ~εἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις
[1000]	ἐπιθέσθαι, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽	ἔχων	τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν, ~θρασέως ξυστὰς
[100]	δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ (Βδελυκλέων)	~ἔχων	τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ
[300]	σε βούλεται; ~καὶ> τίνα πρόφασιν	ἔχων;	~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες
[50]	γ᾽ ἔχειν εἰωθέναι ~τοὺς τρεῖς	ξυνέχων	τῶν δακτύλων ἀνίσταται, ~ὥσπερ λιβανωτὸν
[700]	~καὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν	παρέχων	~ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν,
[1300]	κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖ,	~κωμῳδολοιχῶν	περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί;
[450]	πρόφασιν ~οὔτε λόγον εὐτράπελον, ~αὐτὸς	ἄρχων	μόνος; ~(Βδελυκλέων) ~ἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ
[700]	οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαι, ~ὅστις πόλεων	ἄρχων	πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι
[300]	πάτερ ἢν μὴ ~τὸ δικαστήριον	ἅρχων	~καθίσῃ νῦν, πόθεν ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον;
[1400]	ὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην	ἅρχων	καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~οὔτοι μὰ τὴν
[1100]	τἀνθρήνια, ~οἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ	ἅρχων,	οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκα,
[1450]	ἐμοὶ ~καὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιν	~τυχὼν	ἄπεισιν διὰ τὴν ~φιλοπατρίαν καὶ
[350]	ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷο, ~κἀβουλήθης μόνος	ἡρώων	παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαι. ~ἐλέησον