Vers |
[700] |
ἄν.
~εἰσίν
γε
πόλεις
χίλιαι
|
αἳ |
νῦν
τὸν
φόρον
ἡμῖν
ἀπάγουσι· |
[1200] |
κατακλινῆναι;
~(Βδελυκλέων)
μηδαμῶς.
~(Φιλοκλέων)
πῶς
|
δαί; |
~(Βδελυκλέων)
~τὰ
γόνατ᾽
ἔκτεινε
καὶ |
[550] |
~παίδων
τοίνυν
δοκιμαζομένων
αἰδοῖα
πάρεστι
|
θεᾶσθαι. |
~κἂν
Οἴαγρος
εἰσέλθῃ
φεύγων,
οὐκ |
[1000] |
ἀλλοτρίας
γαστέρας
ἐνδὺς
κωμῳδικὰ
πολλὰ
|
χέασθαι· |
~μετὰ
τοῦτο
δὲ
καὶ
φανερῶς |
[250] |
ἀλλ᾽
εἰπέ,
~τί
βούλει
με
|
πρίασθαι
|
~καλόν;
οἶμαι
δέ
σ᾽
ἐρεῖν |
[250] |
δάκνει
σ᾽
ὅταν
δέῃ
τίμιον
|
πρίασθαι. |
~(Παίς)
~εἰ
νὴ
Δί᾽
αὖθις |
[350] |
ἢν
αἰσθομένω
τούτω
ζητῆτόν
μ᾽
|
ἐσκαλαμᾶσθαι
|
~κἀνασπαστὸν
ποιεῖν
εἴσω,
τί
ποιήσετε; |
[1350] |
καὶ
νομίσας
εἶναι
σαπρὸν
~κοὐδὲν
|
δύνασθαι |
δρᾶν.
~(Φιλοκλέων)
~ἄκουσόν
νυν
ἐμοῦ. |
[650] |
καὶ
μείζονος
ἢ
πὶ
τρυγῳδοῖς
|
~ἰάσασθαι |
νόσον
ἀρχαίαν
ἐν
τῇ
πόλει |
[1150] |
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
γὰρ
ἂν
τλαίην
|
ὑποδήσασθαί |
ποτε
~ἐχθρῶν
παρ᾽
ἀνδρῶν
δυσμενῆ |
[300] |
~τοῦτον
τὸν
ψευδαμάμαξυν.
~τόλμησον
ἄναξ
|
χαρίσασθαί |
μοι,
~πάθος
οἰκτίρας·
ἤ
με |
[1000] |
νοῦν,
εἴπερ
καθαρόν
τι
φιλεῖτε.
|
~μέμψασθαι |
γὰρ
τοῖσι
θεαταῖς
ὁ
ποιητὴς |
[400] |
μοι,
πρίν
μ᾽
εἴσω
μᾶλλον
|
ἄγεσθαι; |
~(Χορός)
~εἰπέ
μοι
τί
μέλλομεν |
[1000] |
~ἀναρίθμητοι,
~νῦν
τὰ
μέλλοντ᾽
εὖ
|
λέγεσθαι
|
~μὴ
πέσῃ
φαύλως
χαμᾶζ᾽
~εὐλαβεῖσθε. |
[500] |
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
Δἴ
εἰθίσθης
γὰρ
|
ἥδεσθαι |
τοιούτοις
πράγμασιν·
~ἀλλ᾽
ἐὰν
σιγῶν |
[1000] |
πρὸς
αὐτόν,
~οὐδενὶ
πώποτέ
φησι
|
πιθέσθαι, |
γνώμην
τιν᾽
ἔχων
ἐπιεικῆ,
~ἵνα |
[550] |
χοιριδίοις
χαίρω,
θυγατρὸς
φωνῇ
με
|
πιθέσθαι. |
~χἠμεῖς
αὐτῷ
τότε
τῆς
ὀργῆς |
[1000] |
γ᾽
ἦρξε
διδάσκειν,
ἀνθρώποις
φήσ᾽
|
ἐπιθέσθαι, |
~ἀλλ᾽
Ἡρακλέους
ὀργήν
τιν᾽
ἔχων |
[850] |
~ἀπὸ
τῆς
ὀργῆς
~τὴν
ἀκαλήφην
|
ἀφελέσθαι. |
~(Χορός)
ξυνευχόμεσθα
ταὐτά>
σοι
κἀπᾴδομεν |
[1200] |
~οὐκ
ἔστιν
ἀλωπεκίζειν,
~οὐδ᾽
ἀμφοτέροισι
|
γίγνεσθαι |
φίλον”
~(Βδελυκλέων)
~μετὰ
τοῦτον
Αἰσχίνης |
[250] |
ἅττα
μή
στι
πρῷα
~ὕδωρ
|
γενέσθαι |
κἀπιπνεῦσαι
βόρειον
αὐτοῖς.
~τί
χρῆμ᾽ |
[350] |
ὑμᾶς·
ὀπίαν
δ᾽
οὐκ
ἔστι
|
γενέσθαι. |
~(Χορός)
~μέμνησαι
δῆθ᾽
ὅτ᾽
ἐπὶ |
[200] |
~σπεύδωμεν
ὦνδρες
ἥλικες
πρὶν
ἡμέραν
|
γενέσθαι. |
~χωρῶμεν
ἅμα
τε
τῷ
λύχνῳ |
[950] |
~χαλεπὸν
μὲν
ὦνδρες
ἐστὶ
διαβεβλημένου
|
~ὑπεραποκρίνεσθαι |
κυνός,
λέξω
δ᾽
ὅμως.
~ἀγαθὸς |
[450] |
ἀπαλλαχθεῖτέ
μου;
~ἢ
δέδοκταί
μοι
|
δέρεσθαι |
καὶ
δέρειν
δι᾽
ἡμέρας;
~(Χορός) |
[1050] |
πολλὰς
~πόλεις
Μήδων
ἑλόντες
~αἰτιώτατοι
|
φέρεσθαι
|
~τὸν
φόρον
δεῦρ᾽
ἐσμέν,
ὃν |
[400] |
ξυλλήψεσθ᾽
ὁπόσοισι
δίκαι
τῆτες
μέλλουσιν
|
ἔσεσθαι, |
~ὦ
Σμικυθίων
καὶ
Τεισιάδη
καὶ |
[700] |
γρύζει,
~τοῦτ᾽
οὐ
δύναταί
με
|
προσέσθαι. |
~(Χορός)
~νενουθέτηκεν
αὑτὸν
ἐς
τὰ |
[1050] |
ἑσπέραν.
~γλαῦξ
γὰρ
ἡμῶν
πρὶν
|
μάχεσθαι |
τὸν
στρατὸν
διέπτετο·
~εἶτα
δ᾽ |
[650] |
τεθνήξεις,
κἂν
χρῇ
σπλάγχνων
μ᾽
|
ἀπέχεσθαι. |
~(Βδελυκλέων)
ἀκρόασαί
νυν
ὦ
παππίδιον |
[350] |
μόνος
ἡρώων
παρὰ
τὸν
κλάοντα
|
καθῆσθαι. |
~ἐλέησον
καὶ
σῶσον
νυνὶ
τὸν |
[0] |
μοι
Θέωρος
αὐτῆς
πλησίον
~χαμαὶ
|
καθῆσθαι |
τὴν
κεφαλὴν
κόρακος
ἔχων.
~εἶτ᾽ |
[1150] |
παγκράτιον
θώρακ᾽
ἔχων;
~(Βδελυκλέων)
~οὕτω
|
διηγεῖσθαι |
νομίζουσ᾽
οἱ
σοφοί.
~ἀλλ᾽
ἕτερον |
[1000] |
πειρῶν·
οὐδ᾽
εἴ
τις
ἐραστὴς
|
~κωμῳδεῖσθαι |
παιδίχ᾽
ἑαυτοῦ
μισῶν
ἔσπευσε
πρὸς |
[1000] |
θεαταῖς
ὁ
ποιητὴς
νῦν
ἐπιθυμεῖ.
|
~ἀδικεῖσθαι |
γάρ
φησιν
πρότερος
πόλλ᾽
αὐτοὺς |
[1050] |
καὶ
νῦν
ἔτι
~μηδὲν
Ἀττικοῦ
|
καλεῖσθαι |
σφηκὸς
ἀνδρικώτερον.
~ἆρα
δεινὸς
ἦ |
[900] |
~τοῦτον
δέ
γ᾽
οἶμ᾽
ἐγὼ
|
χεσεῖσθαι |
τήμερον.
~(Βδελυκλέων)
~οὐκ
αὖ
σὺ |
[550] |
φασίν,
περὶ
τοῦ
πλήθους
δὲ
|
μαχεῖσθαι. |
~κἀν
τῷ
δήμῳ
γνώμην
οὐδεὶς |
[1450] |
καλῶ.
~εἴ
τις
τραγῳδός
φησιν
|
ὀρχεῖσθαι |
καλῶς,
~ἐμοὶ
διορχησόμενος
ἐνθάδ᾽
εἰσίτω. |
[150] |
τὸν
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽
ἀλλ᾽
|
ἀποδόσθαι |
βούλομαι
~τὸν
ὄνον
ἄγων
αὐτοῖσι |
[700] |
ἦν
ἄν.
~εἰσίν
γε
πόλεις
|
χίλιαι |
αἳ
νῦν
τὸν
φόρον
ἡμῖν |
[1250] |
τὴν
ἄμπελον.
~(Ξανθίας)
~ἰὼ
χελῶναι
|
μακάριαι |
τοῦ
δέρματος,
~καὶ
τρὶς
μακάριαι |
[1250] |
μακάριαι
τοῦ
δέρματος,
~καὶ
τρὶς
|
μακάριαι |
τοῦ
πὶ
ταῖς
πλευραῖς
τέγους. |
[1400] |
διαλλαχθήσομαι
~ἑκών·
ὁμολογῶ
γὰρ
πατάξαι
|
καὶ |
βαλεῖν.
~ἀλλ᾽
ἐλθὲ
δευρί·
πότερον |
[1250] |
γίγνεται
~καὶ
θυροκοπῆσαι
καὶ
πατάξαι
|
καὶ |
βαλεῖν,
~κἄπειτ᾽
ἀποτίνειν
ἀργύριον
ἐκ |
[200] |
ᾧ
κεντοῦσι,
καὶ
κεκραγότες
~πηδῶσι
|
καὶ |
βάλλουσιν
ὥσπερ
φέψαλοι.
~(Σωσίας)
~μὴ |
[1200] |
καὶ
μουσικός,
κᾆτ᾽
ᾄσεται·
~χρήματα
|
καὶ |
βίαν
~Κλειταγόρᾳ
τε
κἀμοὶ
~μετὰ |
[1450] |
πρέσβυν
οἷ
μετέστη
~ξηρῶν
τρόπων
|
καὶ |
βιοτῆς·
~ἕτερα
δὲ
νῦν
ἀντιμαθὼν
|
[450] |
ἀνδρῶν
τρόπος
~ὀξυθύμων
καὶ
δικαίων
|
καὶ |
βλεπόντων
κάρδαμα.
~(Βδελυκλέων)
~παῖε
παἶ |
[400] |
βαλόντες
ὡς
τάχιστα,
παιδία,
~θεῖτε
|
καὶ |
βοᾶτε,
καὶ
Κλέωνι
ταῦτ᾽
ἀγγέλλετε, |
[1150] |
κοπρολόγῳ
καὶ
ταῦτα
λοιδορούμενος,
~μῦς
|
καὶ |
γαλᾶς
μέλλεις
λέγειν
ἐν
ἀνδράσιν; |
[1150] |
ὡς
οὕτω
ποτ᾽
ἦν
μῦς
|
καὶ |
γαλῆ”
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
σκαιὲ
κἀπαίδευτε, |
[250] |
οὕτω
σεαυτὸν
~ἔσθιε
μηδ᾽
ἀγανάκτει.
|
~καὶ |
γὰρ
ἀνὴρ
παχὺς
ἥκει
~τῶν |
[250] |
ἡμῶν
~ἡγεῖτ᾽
ἂν
ᾄδων
Φρυνίχου·
|
καὶ |
γάρ
ἐστιν
ἁνὴρ
~φιλῳδός.
ἀλλά |
[1100] |
οὐ
γὰρ
οὐδαμῶς
μοι
ξύμφορον.
|
~καὶ |
γὰρ
πρότερον
ἐπανθρακίδων
ἐμπλήμενος
~ἀπέδωκ᾽ |
[300] |
~οὑμὸς
υἱός.
ἀλλὰ
μὴ
βοᾶτε·
|
καὶ |
γὰρ
τυγχάνει
~οὑτοσὶ
πρόσθεν
καθεύδων. |
[1500] |
~οἱ
θεαταί.
~στρόβει,
παράβαινε
κύκλῳ
|
καὶ |
γάστρισον
σεαυτόν,
~ῥῖπτε
σκέλος
οὐράνιον· |
[800] |
παττάλου.
~(Φιλοκλέων)
~σοφόν
γε
τουτὶ
|
καὶ |
γέροντι
πρόσφορον
~ἐξηῦρες
ἀτεχνῶς
φάρμακον |
[1200] |
δαί;
~(Βδελυκλέων)
~τὰ
γόνατ᾽
ἔκτεινε
|
καὶ |
γυμναστικῶς
~ὑγρὸν
χύτλασον
σεαυτὸν
ἐν |
[950] |
πόνηρα
καὶ
κνυζούμενα
~αἰτεῖτε
κἀντιβολεῖτε
|
καὶ |
δακρύετε.
~(Φιλοκλέων)
~κατάβα
κατάβα
κατάβα |
[650] |
θυμὸν
κατερεῖξαι.
~(Βδελυκλέων)
~χαλεπὸν
μὲν
|
καὶ |
δεινῆς
γνώμης
καὶ
μείζονος
ἢ |
[1150] |
σεμνοὺς
λέγειν
~ἀνδρῶν
παρόντων
πολυμαθῶν
|
καὶ |
δεξιῶν;
~(Φιλοκλέων)
ἔγωγε.
~(Βδελυκλέων)
τίνα |
[450] |
μου;
~ἢ
δέδοκταί
μοι
δέρεσθαι
|
καὶ |
δέρειν
δι᾽
ἡμέρας;
~(Χορός)
~οὐδέποτέ |
[1200] |
Διακρίων
δέξεται.
~(Βδελυκλέων)
~ἐγὼ
εἴσομαι·
|
καὶ |
δὴ
γάρ
εἰμ᾽
ἐγὼ
Κλέων, |
[1450] |
κακόν.
~(Φιλοκλέων)
~κλῇθρα
χαλάσθω
τάδε.
|
καὶ |
δὴ
γὰρ
~σχήματος
ἀρχὴ
~(Ξανθίας) |
[1300] |
τις
αὐτῷ
ξυντύχῃ.
~ὁδὶ
δὲ
|
καὶ |
δὴ
σφαλλόμενος
προσέρχεται.
~ἀλλ᾽
ἐκποδὼν |
[450] |
τοῦ
ταρίχους
ἐστὶν
ἀξιωτέρα,
~ὥστε
|
καὶ |
δὴ
τοὔνομ᾽
αὐτῆς
ἐν
ἀγορᾷ |
[1450] |
αὐλείοισι
θύραις
θάσσει;
~(Ξανθίας)
~τουτὶ
|
καὶ |
δὴ
χωρεῖ
τὸ
κακόν.
~(Φιλοκλέων) |
[700] |
παρὼν
ἐμφανὴς
~ξυλλαμβάνει
τοῦ
πράγματος,
|
~καὶ |
δῆλός
ἐστιν
εὖ
ποιῶν·
~σὺ |
[650] |
~πρυτανεῖα
μέταλλ᾽
ἀγορὰς
λιμένας
μεσθοὺς
|
καὶ |
δημιόπρατα.
~τούτων
πλήρωμα
τάλαντ᾽
ἐγγὺς |
[0] |
ἐπὶ
τὰ
βλέφαρα
νυστακτὴς
ὕπνος·
|
~καὶ |
δῆτ᾽
ὄναρ
θαυμαστὸν
εἶδον
ἀρτίως. |
[900] |
Λάβης.
~(Βδελυκλέων)
~ἀγαθός
γ᾽
ὑλακτεῖν
|
καὶ |
διαλείχειν
τὰς
χύτρας.
~σίγα,
κάθιζε· |
[450] |
βοῆς
~ἐς
λόγους
ἔλθοιμεν
ἀλλήλοισι
|
καὶ |
διαλλαγάς;
~(Χορός)
~σοὐς
λόγους
ὦ |
[1000] |
ποιηταῖς,
~μιμησάμενος
τὴν
Εὐρυκλέους
μαντείαν
|
καὶ |
διάνοιαν,
~εἰς
ἀλλοτρίας
γαστέρας
ἐνδὺς |
[1200] |
βοώμενος·
~φήσει
γὰρ
ἐξολεῖν
σε
|
καὶ |
διαφθερεῖν
~καὶ
τῆσδε
τῆς
γῆς |
[450] |
οἷός
ἐστ᾽
ἀνδρῶν
τρόπος
~ὀξυθύμων
|
καὶ |
δικαίων
καὶ
βλεπόντων
κάρδαμα.
~(Βδελυκλέων) |
[1350] |
ἃ
δέδρακας;
πράγματ᾽
αὖ
δεῖ
|
καὶ |
δίκας
~ἔχειν
διὰ
τὸν
σὸν |
[950] |
δ᾽
ὅμως.
~ἀγαθὸς
γάρ
ἐστι
|
καὶ |
διώκει
τοὺς
λύκους.
~(Φιλοκλέων)
~κλέπτης |
[900] |
αὖ
σὺ
παίςει
χαλεπὸς
ὢν
|
καὶ |
δύσκολος,
~καὶ
ταῦτα
τοῖς
φεύγουσιν, |
[1050] |
τι
λέγειν
κἀξευρίσκειν
~στέργετε
μᾶλλον
|
καὶ |
θεραπεύετε,
~καὶ
τὰ
νοήματα
σῴζεσθ᾽ |
[400] |
τυραννίς
ἐστιν
ἐμφανής;
~ὦ
πόλις
|
καὶ |
Θεώρου
θεοισεχθρία,
~κεἴ
τις
ἄλλος |
[1500] |
θαλασσίου
θεοῦ>
~πηδᾶτε
παρὰ
ψάμαθον
|
~καὶ |
θῖν᾽
ἁλὸς
ἀτρυγέτου,
~καρίδων
ἀδελφοί· |
[900] |
πεπονθέναι,
~ὅπερ
ποτὲ
φεύγων
ἔπαθε
|
καὶ |
Θουκυδίδης·
~ἀπόπληκτος
ἐξαίφνης
ἐγένετο
τὰς |
[1250] |
πίνειν·
ἀπὸ
γὰρ
οἴνου
γίγνεται
|
~καὶ |
θυροκοπῆσαι
καὶ
πατάξαι
καὶ
βαλεῖν, |
[1150] |
βαθυτάτην
καὶ
χέρας
καὶ
λαγόνα
|
καὶ
|
~θώρακ᾽
ἄριστον.
~(Φιλοκλέων)
~παῦε
παῦ᾽ |
[900] |
~ἀλλ᾽
ἔτι
σύ
γ᾽
οὐρεῖς
|
καὶ |
καθίζεις
οὐδέπω;
~(Φιλοκλέων)
~τοῦτον
δέ |
[1050] |
χοροῖς,
~ἄλκιμοι
δ᾽
ἐν
μάχαις,
|
~καὶ |
κατ᾽
αὐτὸ
δὴ
τοῦτο
μόνον |
[1400] |
σωφρονεῖν
ἄν
μοι
δοκεῖς”
~(Ἀρτόπωλις)
|
~καὶ |
καταγελᾷς
μου;
προσκαλοῦμαί
σ᾽
ὅστις |
[350] |
ἤν
τι
πάθω
γώ,
~ἀνελόντες
|
καὶ |
κατακλαύσαντες
θεῖναί
μ᾽
ὑπὸ
τοῖσι |
[600] |
ἀπὸ
τῶν
ἀγαθῶν
οἵων
ἀποκλῄεις
|
καὶ |
κατερύκεις,
~ἣν
δουλείαν
οὖσαν
ἔφασκες |
[1050] |
τόθ᾽
ὥστε
πάντα
μὴ
δεδοικέναι,
|
~καὶ |
κατεστρεψάμην
~τοὺς
ἐναντίους,
πλέων
ἐκεῖσε |
[200] |
τῆς
ὀσφύος
~ὀξύτατον,
ᾧ
κεντοῦσι,
|
καὶ |
κεκραγότες
~πηδῶσι
καὶ
βάλλουσιν
ὥσπερ |
[400] |
βοᾶτε,
καὶ
Κλέωνι
ταῦτ᾽
ἀγγέλλετε,
|
~καὶ |
κελεύετ᾽
αὐτὸν
ἥκειν
~ὡς
ἐπ᾽ |
[400] |
προέστηκεν
ἡμῶν
κόλαξ.
~(Ξανθίας)
Ἡράκλεις
|
καὶ |
κέντρ᾽
ἔχουσιν.
οὐχ
ὁρᾷς
ὦ |
[200] |
ἔσθ᾽
ὅμοιον
σφηκιᾷ.
~ἔχουσι
γὰρ
|
καὶ |
κέντρον
ἐκ
τῆς
ὀσφύος
~ὀξύτατον, |
[1150] |
~(Βδελυκλέων)
~μεγαλοπρεπεῖς,
~ὡς
ξυνεθεώρεις
Ἀνδροκλεῖ
|
καὶ |
Κλεισθένει.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
δὲ
τεθεώρηκα |
[900] |
ὦ
μιαρὸς
οὗτος·
ὡς
δὲ
|
καὶ |
κλέπτον
βλέπει,
~οἷον
σεσηρὼς
ἐξαπατήσειν |
[150] |
τὴν
οἰκίαν.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
ξυνδικασταὶ
|
καὶ |
Κλέων
ἀμύνατε.
~(Βδελυκλέων)
~ἔνδον
κέκραχθι |
[400] |
τάχιστα,
παιδία,
~θεῖτε
καὶ
βοᾶτε,
|
καὶ |
Κλέωνι
ταῦτ᾽
ἀγγέλλετε,
~καὶ
κελεύετ᾽ |
[950] |
τὰ
παιδία;
~ἀναβαίνετ᾽
ὦ
πόνηρα
|
καὶ |
κνυζούμενα
~αἰτεῖτε
κἀντιβολεῖτε
καὶ
δακρύετε. |
[650] |
συνηγορικὸν
δραχμήν,
κἂν
ὕστερος
ἔλθῃ·
|
~καὶ |
κοινωνῶν
τῶν
ἀρχόντων
ἑτέρῳ
τινὶ |
[450] |
σύ
γ᾽
ὦ
πόνῳ
πόνηρε
|
καὶ |
κομηταμυνία
~τῶν
νόμων
ἡμᾶς
ἀπείργεις |
[1300] |
εἰπέ
μοι,
~ἐπὶ
τῷ
κομᾷς
|
καὶ |
κομψὸς
εἶναι
προσποιεῖ,
~κωμῳδολοιχῶν
περὶ |
[1150] |
ἴθι.
~(Φιλοκλέων)
παράθου
γε
μέντοι
|
καὶ |
κρεάγραν.
~(Βδελυκλέων)
τιὴ
τί
δή; |
[400] |
κἀξωμίδων,
ἃς
οὗτος
αὐτοῖς
ἠμπόλα,
|
~καὶ |
κυνᾶς·
καὶ
τοὺς
πόδας
χειμῶνος |
[400] |
Φρὺξ
βοήθει
δεῦρο
καὶ
Μασιντύα,
|
~καὶ |
λάβεσθε
τουτουὶ
καὶ
μὴ
μεθῆσθε |
[1150] |
τοι
~πλευρὰν
βαθυτάτην
καὶ
χέρας
|
καὶ |
λαγόνα
καὶ
~θώρακ᾽
ἄριστον.
~(Φιλοκλέων) |
[750] |
μασώμενος;
~(Βδελυκλέων)
~πολλῷ
γ᾽
ἄμεινον·
|
καὶ |
λέγεται
γὰρ
τουτογί,
~ὡς
οἱ |
[250] |
ἄνθρωπον,
ὃς
ἡμᾶς
διεδύετ᾽
~ἐξαπατῶν
|
καὶ |
λέγων
~ὡς
φιλαθήναιος
ἦν
καὶ
|
[950] |
μου
τῶν
μαρτύρων.
~ἀνάβηθι
τυρόκνηστι
|
καὶ |
λέξον
μέγα·
~σὺ
γὰρ
ταμιεύουσ᾽ |
[500] |
πράγμασιν·
~ἀλλ᾽
ἐὰν
σιγῶν
ἀνάσχῃ
|
καὶ |
μάθῃς
ἁγὼ
λέγω,
~ἀναδιδάξειν
οἴομαί |
[550] |
ἐστὶν
βασιλείας.
~τί
γὰρ
εὔδαιμον
|
καὶ |
μακαριστὸν
μᾶλλον
νῦν
ἐστὶ
δικαστοῦ, |
[1450] |
τι
μεταπεσεῖται
~ἐπὶ
τὸ
τρυφῶν
|
καὶ |
μαλακόν.
~τάχα
δ᾽
ἂν
ἴσως |
[350] |
~(Φιλοκλέων)
~δράσω
τοίνυν
ὑμῖν
πίσυνος,
|
καὶ |
μανθάνετ᾽
ἤν
τι
πάθω
γώ, |
[1000] |
ἀπράγμοσιν
ὑμῶν
~ἀντωμοσίας
καὶ
προσκλήσεις
|
καὶ |
μαρτυρίας
συνεκόλλων,
~ὥστ᾽
ἀναπηδᾶν
δειμαίνοντας |
[400] |
Μίδα
καὶ
Φρὺξ
βοήθει
δεῦρο
|
καὶ |
Μασιντύα,
~καὶ
λάβεσθε
τουτουὶ
καὶ |
[1250] |
~ἡνίκα
Κλέων
μ᾽
ὑπετάραττεν
ἐπικείμενος
|
~καί |
με
κακίσταις”
ἔκνισε·
κᾆθ᾽
ὅτ᾽ |
[1400] |
ἀπὸ
δείπνου
βαδίζονθ᾽
ἑσπέρας
~θρασεῖα
|
καὶ |
μεθύση
τις
ὑλάκτει
κύων.
~κἄπειτ᾽ |
[1250] |
δεῖπνον
Χρυσὲ
συσκεύαζε
νῷν,
~ἵνα
|
καὶ |
μεθυσθῶμεν
διὰ
χρόνου.
~(Φιλοκλέων)
~μηδαμῶς. |
[650] |
~χαλεπὸν
μὲν
καὶ
δεινῆς
γνώμης
|
καὶ |
μείζονος
ἢ
πὶ
τρυγῳδοῖς
~ἰάσασθαι |
[400] |
αὐτὸν
ἵεσο,
~ξυσταλεὶς
εὔτακτος
ὀργῆς
|
καὶ |
μένους
ἐμπλήμενος,
~ὡς
ἂν
εὖ |
[950] |
σ᾽
οἰκτίρατ᾽
αὐτὸν
ὦ
πάτερε,
|
~καὶ |
μὴ
διαφθείρητε.
ποῦ
τὰ
παιδία; |
[1100] |
~(Βδελυκλέων)
ἔχ᾽
ἀναβαλοῦ
τηνδὶ
λαβὼν
|
καὶ |
μὴ
λάλει.
~(Φιλοκλέων)
~τουτὶ
τὸ |
[400] |
καὶ
Μασιντύα,
~καὶ
λάβεσθε
τουτουὶ
|
καὶ |
μὴ
μεθῆσθε
μηδενί·
~εἰ
δὲ |
[650] |
πάτερ
ἡμέτερε
Κρονίδη
~(Φιλοκλέων)
~Παίςαι
|
καὶ |
μὴ
πατέριζε.
~εἰ
μὴ
γὰρ |
[700] |
σ᾽
ἀπέκλῃον
ἀεὶ
~βόσκειν
ἐθέλων
|
καὶ |
μὴ
τούτους
~ἐγχάσκειν
σοι
στομφάζοντας. |
[1000] |
ἔδρασα
κοὐ
τοὐμοῦ
τρόπου.
~(Βδελυκλέων)
|
~καὶ |
μηδὲν
ἀγανάκτει
γ᾽
ἐγὼ
γάρ |
[500] |
τούτοισί
γ᾽
ἐπιτρέψαι
θέλω.
~(Βδελυκλέων)
|
καὶ |
μὴν
ἐγώ.
~ἄφετέ
νυν
ἅπαντες |
[500] |
θαρρῶν
πᾶσαν
γλῶτταν
βασάνιζε.
~(Φιλοκλέων)
|
~καὶ |
μὴν
εὐθύς
γ᾽
ἀπὸ
βαλβίδων |
[850] |
εὐξώμεσθα
πρῶτα
τοῖς
θεοῖς.
~(Χορός)
|
~καὶ |
μὴν
ἡμεῖς
ἐπὶ
ταῖς
σπονδαῖς
|
[700] |
~σὺ
δὲ
παρὼν
δέχου.
~(Βδελυκλέων)
|
~καὶ |
μὴν
θρέψω
γ᾽
αὐτὸν
παρέχων
|
[850] |
κύνειος,
ἢν
ἅπαξ
ἁλῷ.
~(Βδελυκλέων)
|
~καὶ |
μὴν
ὁ
φεύγων
οὑτοσὶ
Λάβης |
[500] |
οὗτός
~σ᾽
ἐθέλει
κρατῆσαι.
~(Βδελυκλέων)
|
~καὶ |
μὴν
ὅσ᾽
ἂν
λέξῃ
γ᾽ |
[1150] |
~ὅτῳ;
Δοθιῆνι
σκόροδον
ἠμφιεσμένῳ.
~(Φιλοκλέων)
|
~καὶ |
μὴν
προθυμοῦμαί
γε
σαυλοπρωκτιᾶν.
~(Βδελυκλέων) |
[200] |
γε
παρακαλοῦσ᾽
ἀεί,
~λύχνους
ἔχοντες
|
καὶ |
μινυρίζοντες
μέλη
~ἀρχαῖα
μελισιδωνοφρυνιχήρατα,
~οἷς |
[450] |
~(Χορός)
~σοὐς
λόγους
ὦ
μισόδημε
|
καὶ |
μοναρχίας
ἐραστά,
~καὶ
ξυνὼν
Βρασίδᾳ |
[250] |
γ᾽
ἦν
τῶν
παρ᾽
ἡμῖν,
|
~καὶ |
μόνος
οὐκ
ἂν
ἐπείθετ᾽
~ἀλλ᾽ |
[1200] |
ὁ
Σέλλου
δέξεται,
~ἀυὴρ
σοφὸς
|
καὶ |
μουσικός,
κᾆτ᾽
ᾄσεται·
~χρήματα
καὶ |
[850] |
ὡς
τάχιστα
πῦρ
τις
ἐξενεγκάτω
|
~καὶ |
μυρρίνας
καὶ
τὸν
λιβανωτὸν
ἔνδοθεν, |
[100] |
πατὴρ
ἐς
τὸν
ἰπνὸν
εἰσελήλυθε
|
~καὶ |
μυσπολεῖ
τι
καταδεδυκώς.
ἀλλ᾽
ἄθρει |
[600] |
μύλην
ἀγαθὴν
ὥρα
ζητεῖν
σοι
|
καὶ |
νεόκοπτον,
~ἢν
μή
τι
λέγῃς, |
[50] |
ἀνίσταται,
~ὥσπερ
λιβανωτὸν
ἐπιτιθεὶς
νουμηνίᾳ.
|
~καὶ |
νὴ
Δί᾽
ἢν
ἴδῃ
γέ |
[1350] |
~ἄγειν
ταύτην
λαβὼν
~ἀφελόμενός
σε
|
καὶ |
νομίσας
εἶναι
σαπρὸν
~κοὐδὲν
δύνασθαι |
[1250] |
πλευραῖς
τέγους.
~ὡς
εὖ
κατηρέψασθε
|
καὶ |
νουβυστικῶς
~κεράμῳ
τὸ
νῶτον
ὥστε |
[700] |
μὴ
τούτους
~ἐγχάσκειν
σοι
στομφάζοντας.
|
~καὶ |
νῦν
ἀτεχνῶς
ἐθέλω
παρέχειν
~ὅ |
[400] |
δεινὰ
τῷ
γήρᾳ
κακά;
~δηλαδή·
|
καὶ |
νῦν
γε
τούτω
τὸν
παλαιὸν |
[500] |
γὰρ
τούτοις
ἀκούειν
ἡδἔ,
εἰ
|
καὶ |
νῦν
ἐγὼ
~τὸν
πατέρ᾽
ὅτι |
[350] |
~τηροῦσιν
ἔχοντ᾽
ὀβελίσκους.
~(Χορός)
ἀλλὰ
|
καὶ |
νῦν
ἐκπόριζε
~μηχανὴν
ὅπως
τάχισθ᾽ |
[1050] |
~ὥστε
παρὰ
τοῖς
βαρβάροισι
πανταχοῦ
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
~μηδὲν
Ἀττικοῦ
καλεῖσθαι |
[1000] |
καταδωροδοκῆσαι,
~ἀλλ᾽
ὑπὲρ
ὑμῶν
ἔτι
|
καὶ |
νυνὶ
πολεμεῖ·
φησίν
τε
μετ᾽ |
[500] |
~ἄφετέ
νυν
ἅπαντες
αὐτόν.
~(Φιλοκλέων)
|
καὶ |
ξίφος
γέ
μοι
δότε.
~ἢν |
[300] |
~τρίτον
αὐτὸν
ἔχειν
ἄλφιτα
δεῖ
|
καὶ |
ξύλα
κὤψον·
~ἒ
ἔ-
σὺ |
[100] |
~δύου
πάλιν·
φέρ᾽
ἐπαναθῶ
σοι
|
καὶ |
ξύλον.
~ἐνταῦθά
νυν
ζήτει
τιν᾽ |
[1200] |
δευρὶ
κατακλινεὶς
προσμάνθανε
~ξυμποτικὸς
εἶναι
|
καὶ |
ξυνουσιαστικός.
~(Φιλοκλέων)
πῶς
οὖν
κατακλινῶ; |
[450] |
~ὡς
ἅπανθ᾽
ὑμῖν
τυραννίς
ἐστι
|
καὶ |
ξυνωμόται,
~ἤν
τε
μεῖζον
ἤν |
[450] |
ξυνήγορος
~ταὐτὰ
ταῦτα
σου
καταντλῇ
|
καὶ |
ξυνωμότας
καλῇ.
~(Βδελυκλέων)
~ἆρ᾽
ἂν |
[950] |
~κλέπτης
μὲν
οὖν
οὗτός
γε
|
καὶ |
ξυνωμότης.
~(Βδελυκλέων)
~μὰ
Δἴ
ἀλλ᾽ |
[450] |
ὦ
μισόδημε
καὶ
μοναρχίας
ἐραστά,
|
~καὶ |
ξυνὼν
Βρασίδᾳ
καὶ
φορῶν
κράσπεδα |
[600] |
ποππύζουσιν
~κἀγκεχόδασίν
μ᾽
οἱ
πλουτοῦντες
|
~καὶ |
πάνυ
σεμνοί.
~καὶ
σὺ
δέδοικάς |
[600] |
πόδ᾽
ἀλείφῃ
καὶ
προσκύψασα
φιλήσῃ
|
~καὶ |
παππίζουσ᾽
ἅμα
τῇ
γλώττῃ
τὸ> |
[150] |
~(Βδελυκλέων)
~πονηρὸς
εἶ
πόρρω
τέχνης
|
καὶ |
παράβολος.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
πονηρός;
οὐ |
[1250] |
γὰρ
οἴνου
γίγνεται
~καὶ
θυροκοπῆσαι
|
καὶ |
πατάξαι
καὶ
βαλεῖν,
~κἄπειτ᾽
ἀποτίνειν |
[850] |
μᾶλλον
~τῶν
γραψαμένων
~κἀπιδακρύειν
ἀντιβολούντων,
|
~καὶ |
παυσάμενον
τῆς
δυσκολίας
~ἀπὸ
τῆς |
[650] |
ὀβολούς,
ἀγαπᾷς·
οὓς
αὐτὸς
ἐλαύνων
|
~καὶ |
πεζομαχῶν
καὶ
πολιορκῶν
ἐκτήσω
πολλὰ |
[650] |
κατένασθεν,
~γίγνεται
ἡμῖν
ἑκατὸν
δήπου
|
καὶ |
πεντήκοντα
τάλαντα.
~(Φιλοκλέων)
~οὐδ᾽
ἡ |
[500] |
ὥς
~σοι
μέγας
ἐστὶν
ἁγὼν
|
~καὶ |
περὶ
τῶν
ἁπάντων,
~εἴπερ,
ὃ |
[1050] |
δικαίως
ἐγγενεῖς
αὐτόχθονες,
~ἀνδρικώτατον
γένος
|
καὶ |
πλεῖστα
τήνδε
τὴν
πόλιν
~ὠφελῆσαν |
[650] |
μὰ
Δί᾽
οὐ
μέντοι.
~(Φιλοκλέων)
|
καὶ |
ποῖ
τρέπεται
δὴ
πειτα
τὰ |
[650] |
οὓς
αὐτὸς
ἐλαύνων
~καὶ
πεζομαχῶν
|
καὶ |
πολιορκῶν
ἐκτήσω
πολλὰ
πονήτας.
~καὶ |
[1150] |
Ἀσκώνδᾳ
καλῶς,
~ἤδη
γέρων
ὢν
|
καὶ |
πολιός,
ἔχων
δέ
τοι
~πλευρὰν |
[850] |
αὐτοῦ
τοῦτο
τὸ
λίαν
στρυφνὸν
|
καὶ |
πρίνινον
ἦθος,
~ἀντὶ
σιραίου
μέλιτος |
[650] |
καὶ
πολιορκῶν
ἐκτήσω
πολλὰ
πονήτας.
|
~καὶ |
πρὸς
τούτοις
ἐπιταττόμενος
φοιτᾷς,
ὃ |
[800] |
~(Βδελυκλέων)
~καὶ
πῦρ
γε
τουτί·
|
καὶ |
προσέστηκεν
φακῆ
~ῥοφεῖν,
ἐὰν
δέῃ |
[1300] |
αὐτοὺς
ἐν
μέρει,
~σκώπτων
ἀγροίκως
|
καὶ |
προσέτι
λόγους
λέγων
~ἀμαθέστατ᾽
οὐδὲν |
[1000] |
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀπράγμοσιν
ὑμῶν
~ἀντωμοσίας
|
καὶ |
προσκλήσεις
καὶ
μαρτυρίας
συνεκόλλων,
~ὥστ᾽ |
[600] |
~ἀπονίζῃ
καὶ
τὼ
πόδ᾽
ἀλείφῃ
|
καὶ |
προσκύψασα
φιλήσῃ
~καὶ
παππίζουσ᾽
ἅμα |
[550] |
μέν
γ᾽
ἀποκλάονται
πενίαν
αὑτῶν
|
καὶ |
προστιθέασι
~κακὰ
πρὸς
τοῖς
οὖσιν, |
[600] |
ἅμα
πάντες
~ἀσπάζωνται
διὰ
τἀργύριον,
|
καὶ |
πρῶτα
μὲν
ἡ
θυγάτηρ
με
|
[100] |
αὐτοῦ
τὴν
νόσον
βαρέως
φέρει.
|
~καὶ |
πρῶτα
μὲν
λόγοισι
παραμυθούμενος
~ἀνέπειθεν |
[650] |
παππίδιον
χαλάσας
ὀλίγον
τὸ
μέτωπον·
|
~καὶ |
πρῶτον
μὲν
λόγισαι
φαύλως,
μὴ |
[800] |
~ἐξηῦρες
ἀτεχνῶς
φάρμακον
στραγγουρίας.
~(Βδελυκλέων)
|
~καὶ |
πῦρ
γε
τουτί·
καὶ
προσέστηκεν |
[700] |
πᾶσι
λαγῴοις
~καὶ
στεφάνοισιν
παντοδαποῖσιν
|
καὶ |
πυριάτῃ,
~ἄξια
τῆς
γῆς
ἀπολαύοντες |
[1050] |
καπνῷ
τύφων
ἅπασαν
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
πυρπολῶν,
~ἐξελεῖν
ἡμῶν
μενοινῶν
πρὸς |
[1400] |
~ἀνὴρ
Συβαρίτης
ἐξέπεσεν
ἐξ
ἅρματος,
|
~καί |
πως
κατεάγη
τῆς
κεφαλῆς
μέγα |
[1250] |
ἐγώ
ποτ᾽
εἶδον
ἀντὶ
μήλου
|
καὶ |
ῥοᾶς
~δειπνοῦντα
μετὰ
Λεωγόρου·
~πεινῇ |
[150] |
ἡλιαστικοῦ.
~(Βδελυκλέων)
~ὤθει
τὸν
ὄνον
|
καὶ |
σαυτὸν
ἐς
τὴν
οἰκίαν.
~(Φιλοκλέων) |
[400] |
ἐν
δίκῃ
τὸν
Γοργίου.
~(Χορός)
|
~καὶ |
σέ
γ᾽
αὐτοῖς
ἐξολοῦμεν·
ἀλλὰ |
[1400] |
δόξω
λέγειν.
~Λᾶσός
ποτ᾽
ἀντεδίδασκε
|
καὶ |
Σιμωνίδης·
~ἔπειθ᾽
ὁ
Λᾶσος
εἶπεν, |
[700] |
αὐτοί,
τὴν
Εὔβοιαν
διδόασιν
~ὑμῖν
|
καὶ |
σῖτον
ὑφίστανται
κατὰ
πεντήκοντα
μεδίμνους
|
[1250] |
δὴ
δοξ᾽
ἐμαυτῷ
δεξειὸς
πεφυκέναι
|
~καὶ |
σκαιὸς
οὐδεπώποτε·
~ἀλλ᾽
Ἀμυνίας
ὁ |
[1150] |
~(Φιλοκλέων)
ἰδού.
θεῶ
τὸ
σχῆμα,
|
καὶ |
σκέψαι
μ᾽
ὅτῳ
~μάλιστ᾽
ἔοικα |
[900] |
~κλέπτον
τὸ
χρῆμα
τἀνδρός·
οὐ
|
καὶ |
σοὶ
δοκεῖ
~ὦλεκτρυόν;
νὴ
τὸν |
[1450] |
~τυχὼν
ἄπεισιν
διὰ
τὴν
~φιλοπατρίαν
|
καὶ |
σοφίαν
~ὁ
Παίς
ὁ
Φιλοκλέωνος. |
[50] |
~ἐρᾷ
τε
τούτου,
τοῦ
δικάζειν,
|
καὶ |
στένει
~ἢν
μὴ
πὶ
τοῦ |
[700] |
δημοτικῶν
ἔζων
ἐν
πᾶσι
λαγῴοις
|
~καὶ |
στεφάνοισιν
παντοδαποῖσιν
καὶ
πυριάτῃ,
~ἄξια |
[1150] |
ἢ
καυνάκην;
~(Βδελυκλέων)
ἔχ᾽
ὦγαθέ,
|
~καὶ |
στῆθ᾽
ἀναμπισχόμενος.
~(Φιλοκλέων)
~οἴμοι
δείλαιος· |
[600] |
~βρωμησάμενος
τοῦ
σοῦ
δίνου
μέγα
|
καὶ |
στράτιον
κατέπαρδεν.
~ἆρ᾽
οὐ
μεγάλην |
[600] |
οἱ
πλουτοῦντες
~καὶ
πάνυ
σεμνοί.
|
~καὶ |
σὺ
δέδοικάς
με
μάλιστ᾽
αὐτός· |
[1400] |
μέλει”
~(Ἀρτόπωλις)
ἄληθες
οὗτος;
~(Φιλοκλέων)
|
~καὶ |
σὺ
δή
μοι
Χαιρεφῶν
~γυναικὶ |
[450] |
ἦσθ᾽
ἄρα.
~ἀλλ᾽
ἄνες
με
|
καὶ |
σὺ
καὶ
σύ,
πρὶν
τὸν |
[200] |
Βυζαντίῳ
ξυνῆμεν
~φρουροῦντ᾽
ἐγώ
τε
|
καὶ |
σύ·
κᾆτα
περιπατοῦντε
νύκτωρ
~τῆς |
[1400] |
ἕκαστος
εἰδείη
τέχνην”
~οὕτω
δὲ
|
καὶ |
σὺ
παράτρεχ᾽
ἐς
τὰ
Πιττάλου. |
[450] |
~ἀλλ᾽
ἄνες
με
καὶ
σὺ
|
καὶ |
σύ,
πρὶν
τὸν
υἱὸν
ἐκδραμεῖν. |
[450] |
ἄπιτε;
παῖε
τῷ
ξύλῳ.
~(Ξανθίας)
|
~καὶ |
σὺ
προσθεὶς
Αἰσχίνην
ἔντυφε
τὸν |
[450] |
~(Ξανθίας)
~ἀλλὰ
δρῶ
τοῦτ᾽
ἀλλὰ
|
καὶ |
σὺ
τῦφε
πολλῷ
τῷ
καπνῷ. |
[1450] |
ὑπὸ
ῥώμης·
~οἶον
μυκτὴρ
μυκᾶται
|
καὶ
|
~σφόνδυλος
ἀχεῖ.
~(Ξανθίας)
πῖθ᾽
ἑλλέβορον. |
[1050] |
κρεῖττον
ἢ
πολλῶν
~κικίννους
νεανιῶν
|
καὶ
|
~σχῆμα
κεὐρυπρωκτίαν.
~εἴ
τις
ὑμῶν |
[100] |
φρυαγμοσεμνάκους
τίνας.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
Ξανθία
|
καὶ |
Σωσία,
καθεύδετε;
~(Ξανθίας)
οἴμοι.
~(Σωσίας) |
[350] |
παρὰ
τὸν
κλάοντα
καθῆσθαι.
~ἐλέησον
|
καὶ |
σῶσον
νυνὶ
τὸν
σαυτοῦ
πλησιόχωρον· |
[1350] |
καταπροίξει
Μυρτίας
~τῆς
Ἀγκυλίωνος
θυγατέρος
|
καὶ |
Σωστράτης,
~οὕτω
διαφθείρας
ἐμοῦ
τὰ |
[700] |
ἴσως
τοῖσι
σοῖς
λόγοις
πείθεται
|
~καὶ |
σωφρονεῖ
μέντοι
μεθιστὰς
~ἐς
τὸ |
[1050] |
κἀξευρίσκειν
~στέργετε
μᾶλλον
καὶ
θεραπεύετε,
|
~καὶ |
τὰ
νοήματα
σῴζεσθ᾽
αὐτῶν,
~ἐσβάλλετέ |
[550] |
γράφομαι,
τὴν
τοῦ
πλούτου
καταχήνην·
|
~καὶ |
τἀγαθά
μοι
μέμνησ᾽
ἅχεις
φάσκων |
[850] |
μὴν
ἡμεῖς
ἐπὶ
ταῖς
σπονδαῖς
|
~καὶ |
ταῖς
εὐχαῖς
~φήμην
ἀγαθὴν
λέξομεν |
[350] |
~ἀνάβαιν᾽
ἀνύσας
κατὰ
τὴν
ἑτέραν
|
καὶ |
ταῖσιν
φυλλάσι
παῖε,
~ἤν
πως |
[950] |
προμάχεται
καὶ
φυλάττει
τὴν
θύραν
|
~καὶ |
τἄλλ᾽
ἄριστός
ἐστιν·
εἰ
δ᾽ |
[900] |
τρύβλιον
~δοίδυκα
τυρόκνηστιν
ἐσχάραν
χύτραν,
|
~καὶ |
τἄλλα,
τὰ
σκεύη
τὰ
προσκεκαυμένα. |
[250] |
καὶ
λέγων
~ὡς
φιλαθήναιος
ἦν
|
καὶ
|
~τἀν
Σάμῳ
πρῶτος
κατείποι,
~διὰ |
[950] |
ὁ
Λάβης
καὶ
τραχήλι᾽
ἐσθίει
|
~καὶ |
τὰς
ἀκάνθας,
κοὐδέποτ᾽
ἐν
ταὐτῷ |
[800] |
~φέρε
νυν
ἐνέγκω
τὰς
σανίδας
|
καὶ |
τὰς
γραφάς.
~(Φιλοκλέων)
~οἴμοι
διατρίβεις |
[550] |
~ἀλλὰ
φυλάττει
διὰ
χειρὸς
ἔχων
|
καὶ |
τὰς
μυίας
ἀπαμύνει.
~σὺ
δὲ |
[1050] |
~οἱ
δ᾽
ἔφευγον
τὰς
γνάθους
|
καὶ |
τὰς
ὀφρῦς
κεντούμενοι·
~ὥστε
παρὰ |
[650] |
~κἄξω
τούτου
τὰ
τέλη
χωρὶς
|
καὶ |
τὰς
πολλὰς
ἑκατοστάς,
~πρυτανεῖα
μέταλλ᾽ |
[550] |
ὅστις
ἂν
ἡμᾶς
ἀντιβολήσας
ἀναπείσῃ.
|
~καὶ |
ταῦτ᾽
ἀνυπεύθυνοι
δρῶμεν,
τῶν
δ᾽ |
[550] |
~ἢ
τρυφερώτερον
ἢ
δεινότερον
ζῷον,
|
καὶ |
ταῦτα
γέροντος;
~ὃν
πρῶτα
μὲν |
[1150] |
ποώποτ᾽
οὐδαμοῖ
~πλὴν
ἐς
Πάρον,
|
καὶ |
ταῦτα
δὔ
ὀβολὼ
φέρων.
~(Βδελυκλέων) |
[1150] |
κἀπαίδευτε,
Θεογένης
ἔφη
~τῷ
κοπρολόγῳ
|
καὶ |
ταῦτα
λοιδορούμενος,
~μῦς
καὶ
γαλᾶς |
[750] |
δὲ
κἀκεῖ
ταῦτ᾽
ἔδρας
ἑκάστοτε.
|
~καὶ |
ταῦτα
μέν
νυν
εὐλόγως,
ἢν |
[700] |
σοι
πλὴν
πρώην
πέντε
μεδίμνους,
|
~καὶ |
ταῦτα
μόλις
ξενίας
φεύγων
ἔλαβες |
[1400] |
τὰ
Πιττάλου.
~(Βδελυκλέων)
~οὕμοιά
σου
|
καὶ |
ταῦτα
τοῖς
ἄλλοις
τρόποις.
~(Κατήγορος) |
[900] |
παίςει
χαλεπὸς
ὢν
καὶ
δύσκολος,
|
~καὶ |
ταῦτα
τοῖς
φεύγουσιν,
ἀλλ᾽
ὀδὰξ |
[250] |
τῷ
δακτύλῳ
τὴν
θρυαλλίδ᾽
ὠθεῖς,
|
~καὶ |
ταῦτα
τοὐλαίου
σπανίζοντος
ὦνόητε;
~οὐ |
[250] |
αὐτοῦ
~τὸ
σφυρὸν
γέροντος
ὄντος;
|
~καὶ |
τάχ᾽
ἂν
βουβωνιῴη.
~ἦ
μὴν |
[400] |
τῆτες
μέλλουσιν
ἔσεσθαι,
~ὦ
Σμικυθίων
|
καὶ |
Τεισιάδη
καὶ
Χρήμων
καὶ
Φερέδειπνε; |
[550] |
ἐπὶ
τοῖσι
δρυφάκτοις
~ἄνδρες
μεγάλοι
|
καὶ |
τετραπήχεις·
κἄπειτ᾽
εὐθὺς
προσιόντι
~ἐμβάλλει |
[200] |
ἔμβαλλε
πάλιν
ἐς
τὸν
μοχλόν,
|
~καὶ |
τῇ
δοκῷ
προσθεὶς
τὸν
ὅλμον |
[550] |
τὴν
κεφαλὴν
εἰπόντες
τῇ
διαθήκῃ
|
~καὶ |
τῇ
κόγχῃ
τῇ
πάνυ
σεμνῶς |
[200] |
τῶν
λίθων
πρὸς
τὴν
θύραν,
|
~καὶ |
τὴν
βάλανον
ἔμβαλλε
πάλιν
ἐς |
[1100] |
εἰς
ἅπανθ᾽
εὑρήσετε
~τοὺς
τρόπους
|
καὶ |
τὴν
δίαιταν
σφηξὶν
ἐμφερεστάτους.
~πρῶτα |
[550] |
μοι.
~(Φιλοκλέων)
εἶτ᾽
εἰσελθὼν
ἀντιβοληθεὶς
|
καὶ |
τὴν
ὀργὴν
ἀπομορχθεὶς
~ἔνδον
τούτων |
[700] |
~πόρνην,
ἥτις
τὸ
πέος
τρίψει
|
~καὶ |
τὴν
ὀσφῦν.
~ἀλλ᾽
ὅτι
σιγᾷ |
[350] |
καλῴδιον
εἶτα
καθίμα
~δήσας
σαυτὸν
|
καὶ |
τὴν
ψυχὴν
ἐμπλησάμενος
Διοπείθους.
~(Φιλοκλέων) |
[150] |
κἀνδρικῶς·
κἀγὼ
γὰρ
ἐνταῦθ᾽
ἔρχομαι.
|
~καὶ |
τῆς
κατακλῇδος
ἐπιμελοῦ,
καὶ
τοῦ |
[450] |
~(Βδελυκλέων)
~ἔσθ᾽
ὅπως
ἄνευ
μάχης
|
καὶ |
τῆς
κατοξείας
βοῆς
~ἐς
λόγους |
[1200] |
γὰρ
ἐξολεῖν
σε
καὶ
διαφθερεῖν
|
~καὶ |
τῆσδε
τῆς
γῆς
ἐξελᾶν.
~(Φιλοκλέων) |
[1000] |
στόμαθ᾽
ἡνιοχήσας.
~ἀρθεὶς
δὲ
μέγας
|
καὶ |
τιμηθεὶς
ὡς
οὐδεὶς
πώποτ᾽
ἐν |
[300] |
μάταιε
ταῦτα
δρᾶν
σε
βούλεται;
|
~καὶ> |
τίνα
πρόφασιν
ἔχων;
~(Φιλοκλέων)
~οὐκ |
[600] |
τῇ
γλώττῃ
τὸ>
τριώβολον
ἐκκαλαμᾶται,
|
~καὶ |
τὸ
γύναιόν
μ᾽
ὑποθωπεῦσαν
φυστὴν |
[700] |
μου
κατὰ
τῆς
χειρὸς
καταχεῖται,
|
~καὶ |
τὸ
ξίφος
οὐ
δύναμαι
κατέχειν, |
[900] |
δεινότατα
γὰρ
~ἔργων
δέδρακε
κἀμὲ
|
καὶ |
τὸ
ῥυππαπαῖ.
~ἀποδρὰς
γὰρ
ἐς |
[1500] |
~καρίδων
ἀδελφοί·
~ταχὺν
πόδα
κυκλοσοβεῖτε,
|
~καὶ |
τὸ
Φρυνίχειον
~ἐκλακτισάτω
τις,
ὅπως |
[350] |
~τοῖς
δακρύοισιν
τῶν
φευγόντων
ἀεὶ
|
καὶ |
τοῖς
ὀλοφυρμοῖς·
~ᾤκησας
γοῦν
ἐπίτηδες |
[1000] |
αὐτὸν
~τοῖς
ἠπιάλοις
ἐπιχειρῆσαι
πέρυσιν
|
καὶ |
τοῖς
πυρετοῖσιν,
~οἳ
τοὺς
πατέρας |
[650] |
τοίνυν
ὡς
ἐξόν
σοι
πλουτεῖν
|
καὶ |
τοῖσιν
ἅπασιν
~ὑπὸ
τῶν
ἀεὶ |
[1450] |
~πολλοῦ
δ᾽
ἐπαίνου
παρ᾽
ἐμοὶ
|
~καὶ |
τοῖσιν
εὖ
φρονοῦσιν
~τυχὼν
ἄπεισιν |
[750] |
οὐχὶ
πεινῶν
ἀναμενεῖς
~δάκνων
σεαυτὸν
|
καὶ |
τὸν
ἀπολογούμενον.
~(Φιλοκλέων)
~πῶς
οὖν |
[1150] |
ἀποβιβάζων
τὸν
πόδα.
~(Βδελυκλέων)
~φέρε
|
καὶ |
τὸν
ἕτερον.
~(Φιλοκλέων)
~μηδαμῶς
τοῦτόν |
[550] |
δὲ
σκώπτουσ᾽
ἵν᾽
ἐγὼ
γελάσω
|
καὶ |
τὸν
θυμὸν
καταθῶμαι.
~κἂν
μὴ |
[850] |
πῦρ
τις
ἐξενεγκάτω
~καὶ
μυρρίνας
|
καὶ |
τὸν
λιβανωτὸν
ἔνδοθεν,
~ὅπως
ἂν |
[650] |
ὥς
μου
τὸν
θῖνα
ταράττεις,
|
~καὶ |
τὸν
νοῦν
μου
προσάγεις
μᾶλλον, |
[350] |
~τι,
ποιήσω
δακεῖν
τὴν
~καρδίαν
|
καὶ |
τὸν
περὶ
ψυχῆς
~δρόμον
δραμεῖν, |
[600] |
με
δεήσῃ
~ἐς
σὲ
βλέψαι
|
καὶ |
τὸν
ταμίαν,
ὁπότ᾽
ἄριστον
παραθήσει
|
[600] |
ταμίαν,
ὁπότ᾽
ἄριστον
παραθήσει
~καταρασάμενος
|
καὶ |
τονθορύσας.
ἀλλ᾽
ἢν
μή
μοι |
[600] |
~ἆρ᾽
οὐ
μεγάλην
ἀρχὴν
ἄρχω
|
καὶ |
τοῦ
Διὸς
οὐδὲν
ἐλάττω,
~(Φιλοκλέων) |
[150] |
ἔρχομαι.
~καὶ
τῆς
κατακλῇδος
ἐπιμελοῦ,
|
καὶ |
τοῦ
μοχλοῦ
~φύλατθ᾽
ὅπως
μὴ |
[700] |
πυριάτῃ,
~ἄξια
τῆς
γῆς
ἀπολαύοντες
|
καὶ |
τοῦ
ν
Μαραθῶνι
τροπαίου.
~νῦν |
[850] |
~ὅτι
γενναίως
ἐκ
τοῦ
πολέμου
|
~καὶ |
τοῦ
νείκους
ξυνεβήτην.
~(Βδελυκλέων)
~εὐφημία |
[550] |
οὐ
μεγάλη
τοῦτ᾽
ἔστ᾽
ἀρχὴ
|
καὶ |
τοῦ
πλούτου
καταχήνη;
~(Βδελυκλέων)
~δεύτερον |
[700] |
~βούλονται
γάρ
σε
πένητ᾽
εἶναι·
|
καὶ |
τοῦθ᾽
ὧν
οὕνεκ᾽
ἐρῶ
σοι, |
[400] |
~οἱ
δὲ
τὠφθαλμὼ
κύκλῳ
κεντεῖτε
|
καὶ |
τοὺς
δακτύλους.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
Μίδα |
[650] |
ἐν
ἀρχαῖς
~αὐτούς
τ᾽
εἶναι
|
καὶ |
τοὺς
κόλακας
τοὺς
τούτων
μισθοφοροῦντας; |
[1000] |
τοὺς
πατέρας
τ᾽
ἦγχον
νύκτωρ
|
καὶ |
τοὺς
πάππους
ἀπέπνιγον,
~κατακλινόμενοί
τ᾽ |
[400] |
οὗτος
αὐτοῖς
ἠμπόλα,
~καὶ
κυνᾶς·
|
καὶ |
τοὺς
πόδας
χειμῶνος
ὄντος
ὠφέλει, |
[1450] |
~τἀρχαἶ
ἐκεῖν᾽
οἷς
Θέσπις
ἠγωνίζετο·
|
~καὶ |
τοὺς
τραγῳδούς
φησιν
ἀποδείξειν
κρόνους |
[550] |
παιδάρι᾽
εὐθὺς
ἀνέλκει
~τὰς
θηλείας
|
καὶ |
τοὺς
υἱεῖς
τῆς
χειρός,
ἐγὼ |
[700] |
πλὴν
τοῦθ᾽
ὃ
φέρεις
ἀκαρῆ·
|
καὶ |
τοῦτ᾽
ἐρίῳ
σοι
~ἐνστάζουσιν
κατὰ |
[750] |
ὃς
λέγων.
~(Βδελυκλέων)
~ὁρᾷς
ὅσον
|
καὶ |
τοῦτο
δῆτα
κερδανεῖς.
~(Φιλοκλέων)
~οὐ |
[500] |
τὴν
Ἑλλάδα.
~(Φιλοκλέων)
~πάνυ
γε,
|
καὶ |
τούτοισί
γ᾽
ἐπιτρέψαι
θέλω.
~(Βδελυκλέων) |
[650] |
τὸν
ἄλλον
~ἐκ
κηθαρίον
λαγαριζόμενον
|
καὶ |
τραγαλιζοντα
τὸ
μηδέν,
~σὲ
μὲν |
[950] |
ταλαιπωρουμένους.
~οὗτος
γὰρ
ὁ
Λάβης
|
καὶ |
τραχήλι᾽
ἐσθίει
~καὶ
τὰς
ἀκάνθας, |
[1100] |
~(Φιλοκλέων)
~ἔπειτα
παῖδας
χρὴ
φυτεύειν
|
καὶ |
τρέφειν,
~ὅθ᾽
οὑτοσί
με
νῦν |
[0] |
~ἐκκλησιάζειν
πρόβατα
συγκαθήμενα,
~βακτηρίας
ἔχοντα
|
καὶ |
τριβώνια·
~κἄπειτα
τούτοις
τοῖς
προβάτοισι |
[1250] |
~ἰὼ
χελῶναι
μακάριαι
τοῦ
δέρματος,
|
~καὶ |
τρὶς
μακάριαι
τοῦ
πὶ
ταῖς |
[650] |
~ὡδὶ
διαβὰς
διακινηθεὶς
τῷ
σώματι
|
καὶ |
τρυφερανθείς,
~ἥκειν
εἴπῃ
πρῲ
κἀν |
[400] |
~(Χορός)
~ταῦτα
δῆτ᾽
οὐ
δεινὰ
|
καὶ |
τυραννίς
ἐστιν
ἐμφανής;
~ὦ
πόλις |
[600] |
μὲν
ἡ
θυγάτηρ
με
~ἀπονίζῃ
|
καὶ |
τὼ
πόδ᾽
ἀλείφῃ
καὶ
προσκύψασα |
[250] |
ποιεῖν
ὑετὸν
μάλιστα.
~δεῖται
δὲ
|
καὶ |
τῶν
καρπίμων
ἅττα
μή
στι |
[1300] |
γέρων
ἀτηρότατον
ἄρ᾽
ἦν
κακὸν
|
~καὶ |
τῶν
ξυνόντων
πολὺ
παροινικώτατος;
~καίτοι |
[100] |
ἐξεδίδρασκε
διά
τε
τῶν
ὑδρορροῶν
|
~καὶ |
τῶν
ὀπῶν·
ἡμεῖς
δ᾽
ὅσ᾽ |
[600] |
κατερύκεις,
~ἣν
δουλείαν
οὖσαν
ἔφασκες
|
καὶ |
ὑπηρεσίαν
ἀποδείξειν.
~(Βδελυκλέων)
~ἔμπλησο
λέγων· |
[1000] |
πολλὰ
χέασθαι·
~μετὰ
τοῦτο
δὲ
|
καὶ |
φανερῶς
ἤδη
κινδυνεύων
καθ᾽
ἑαυτόν, |
[400] |
Σμικυθίων
καὶ
Τεισιάδη
καὶ
Χρήμων
|
καὶ |
Φερέδειπνε;
~πότε
δ᾽
εἰ
μὴ |
[450] |
μοναρχίας
ἐραστά,
~καὶ
ξυνὼν
Βρασίδᾳ
|
καὶ |
φορῶν
κράσπεδα
~στεμμάτων
τήν
θ᾽ |
[500] |
ἔχω
~ταῦτα
δρᾶν
ξυνωμότης
ὢν
|
καὶ |
φρονῶν
τυραννικά.
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
Δἴ |
[400] |
τοὺς
δακτύλους.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
Μίδα
|
καὶ |
Φρὺξ
βοήθει
δεῦρο
καὶ
Μασιντύα, |
[950] |
~(Βδελυκλέων)
~ὅ
τι;
σοῦ
προμάχεται
|
καὶ |
φυλάττει
τὴν
θύραν
~καὶ
τἄλλ᾽ |
[1350] |
ἐμαυτοῦ
χρημάτων
~νέος
γάρ
εἰμι
|
καὶ |
φυλάττομαι
σφόδρα.
~τὸ
γὰρ
υἵδιον |
[1400] |
σοι
~ἣν
ἂν
σὺ
τάξῃς,
|
καὶ |
χάριν
προσείσομαι.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
μὲν |
[1150] |
ἔχων
δέ
τοι
~πλευρὰν
βαθυτάτην
|
καὶ |
χέρας
καὶ
λαγόνα
καὶ
~θώρακ᾽ |
[1350] |
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
οὗτος
οὗτος
τυφεδανὲ
|
καὶ |
χοιρόθλιψ,
~ποθεῖν
ἐρᾶν
τ᾽
ἔοικας |
[400] |
ἔσεσθαι,
~ὦ
Σμικυθίων
καὶ
Τεισιάδη
|
καὶ |
Χρήμων
καὶ
Φερέδειπνε;
~πότε
δ᾽ |
[400] |
εἰρεσιώναις.
~(Φιλοκλέων)
~οὐ
ξυλλήψεσθ᾽
ὁπόσοισι
|
δίκαι |
τῆτες
μέλλουσιν
ἔσεσθαι,
~ὦ
Σμικυθίων |
[800] |
~κάλει
νυν,
ὡς
κάθημαι
γὼ
|
πάλαι. |
~(Βδελυκλέων)
~φέρε
νυν
τίν᾽
αὐτῷ |
[300] |
στενάζειν.
~(Φιλοκλέων)
~φίλοι,
τήκομαι
μὲν
|
~πάλαι |
διὰ
τῆς
ὀπῆς
~ὑμῶν
ὑπακούων. |
[300] |
ὑπὸ
τῶνδ᾽
ἐπεὶ
~βούλομαί
γε
|
πάλαι |
μεθ᾽
ὑμῶν
~ἐλθὼν
ἐπὶ
τοὺς |
[400] |
~πρὸς
βίαν
χειροῦσιν,
οὐδὲν
τῶν
|
πάλαι |
μεμνημένοι
~διφθερῶν
κἀξωμίδων,
ἃς
οὗτος |
[1050] |
τῶν
ἱματίων
~ὀζήσει
δεξιότητος.
~ὦ
|
πάλαι |
ποτ᾽
ὄντες
ἡμεῖς
ἄλκιμοι
μὲν |
[1000] |
ἀκτῖνες
ἔλαμπον,
~ἑκατὸν
δὲ
κύκλῳ
|
κεφαλαὶ |
κολάκων
οἰμωξομένων
ἐλιχμῶντο
~περὶ
τὴν |
[700] |
καταχεῖται,
~καὶ
τὸ
ξίφος
οὐ
|
δύναμαι |
κατέχειν,
ἀλλ᾽
ἤδη
μαλθακός
εἰμι. |
[750] |
μοι
τούτων
μηδὲν
ὑπισχνοῦ.
~κείνων
|
ἔραμαι, |
κεῖθι
γενοίμαν,
~ἵν᾽
ὁ
κῆρύξ |
[500] |
μοι
~ἤρετ᾽
εἰ
τὴν
Ἱππίου
|
καθίσταμαι |
τυραννίδα.
~(Βδελυκλέων)
~ταῦτα
γὰρ
τούτοις |
[950] |
~οὐ
δῆτα·
κιθαρίζειν
γὰρ
οὐκ
|
ἐπίσταμαι. |
~(Βδελυκλέων)
φέρε
νύν
σε
τῃδὶ |
[0] |
δέ
μοι
Θέωρος
αὐτῆς
πλησίον
|
~χαμαὶ |
καθῆσθαι
τὴν
κεφαλὴν
κόρακος
ἔχων. |
[800] |
~ἐκάλουν.
~(Φιλοκλέων)
~κάλει
νυν,
ὡς
|
κάθημαι |
γὼ
πάλαι.
~(Βδελυκλέων)
~φέρε
νυν |
[600] |
μή
μοι
ταχὺ
μάξῃ,
~τάδε
|
κέκτημαι |
πρόβλημα
κακῶν,
σκευὴν
βελέων
ἀλεωρήν. |
[250] |
~τί
βούλει
με
πρίασθαι
~καλόν;
|
οἶμαι |
δέ
σ᾽
ἐρεῖν
ἀστραγάλους
~δήπουθεν |
[600] |
τόνδ᾽
ἐσκεκόμισμαι
~οἴνου
μεστόν,
κᾆτ᾽
|
ἐγχέομαι |
κλίνας·
οὗτος
δὲ
κεχηνὼς
~βρωμησάμενος |
[950] |
μαλάττομαι;
~κακόν
τι
περιβαίνει
με
|
κἀναπείθομαι. |
~(Βδελυκλέων)
~ἴθ᾽
ἀντιβολῶ
σ᾽
οἰκτίρατ᾽ |
[850] |
ἐστιν;
~(Φιλοκλέων)
ἐς
κόρακας,
ὡς
|
ἄχθομαι
|
~ὁτιὴ
πελαθόμην
τοὺς
καδίσκους
ἐκφέρειν. |
[500] |
καὶ
μάθῃς
ἁγὼ
λέγω,
~ἀναδιδάξειν
|
οἴομαί |
σ᾽
ὡς
πάντα
ταῦθ᾽
ἁμαρτάνεις. |
[300] |
πάρα
νῷν
στενάζειν.
~(Φιλοκλέων)
~φίλοι,
|
τήκομαι |
μὲν
~πάλαι
διὰ
τῆς
ὀπῆς
|
[0] |
Ξανθία;
~(Ξανθίας)
~φυλακὴν
καταλύειν
νυκτερινὴν
|
διδάσκομαι. |
~(Σωσίας)
~κακὸν
ἆρα
ταῖς
πλευραῖς |
[300] |
~τηροῦμαι
δ᾽
ὑπὸ
τῶνδ᾽
ἐπεὶ
|
~βούλομαί |
γε
πάλαι
μεθ᾽
ὑμῶν
~ἐλθὼν |
[1350] |
~ἄκουσον
ὦ
γύναι·
λόγον
σοι
|
βούλομαι
|
~λέξαι
χαρίεντα.
~(Ἀρτόπωλις)
μὰ
Δία |
[150] |
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽
ἀλλ᾽
ἀποδόσθαι
|
βούλομαι
|
~τὸν
ὄνον
ἄγων
αὐτοῖσι
τοῖς |
[500] |
νῦν
ἐγὼ
~τὸν
πατέρ᾽
ὅτι
|
βούλομαι |
τούτων
ἀπαλλαχθέντα
τῶν
~ὀρθρο
φοιτο |
[300] |
ἕτοιμός
ἐστ᾽
ἐγὼ
δ᾽
οὐ
|
βούλομαι. |
~(Χορός)
~τοῦτ᾽
ἐτόλμησ᾽
ὁ
μιαρὸς |
[900] |
δὲ
μή,
τὸ
λοιπὸν
οὐ
|
κεκλάγξομαι. |
~(Φιλοκλέων)
~ἰοὺ
ἰού.
~ὅσας
κατηγόρησε |
[150] |
Ποσειδῶ
(Φιλοκλέων)
οὐδέποτέ
γε.
~(Φιλοκλέων)
|
~διατρώξομαι |
τοίνυν
ὀδὰξ
τὸ
δίκτυον.
~(Βδελυκλέων) |
[1400] |
~κατέαξ᾽
ἐχῖνον.
~(Κατήγορος)
ταῦτ᾽
ἐγὼ
|
μαρτύρομαι. |
~(Φιλοκλέων)
~οὑχῖνος
οὖν
ἔχων
τιν᾽ |
[1200] |
~ἐὰν
ἀπειλῇ,
νὴ
Δἴ
ἕτερ᾽
|
ἀντᾴσομαι· |
~ὦνθρωφ᾽
οὖτος
ὁ
μαιόμενος
τὸ |
[950] |
~κατάβα
κατάβα
κατάβα
κατάβα.
~(Βδελυκλέων)
|
καταβήσομαι. |
~καίτοι
τὸ
κατάβα
τοῦτο
πολλοὺς |
[950] |
δὴ
πάνυ
~ἐξηπάτηκεν.
ἀτὰρ
ὅμως
|
καταβήσομαι. |
~(Φιλοκλέων)
~ἐς
κόρακας.
ὡς
οὐκ |
[900] |
γνάθους.
~πάρεχ᾽
ἐκποδών.
ἐγὼ
γὰρ
|
ἀπολογήσομαι. |
~χαλεπὸν
μὲν
ὦνδρες
ἐστὶ
διαβεβλημένου |
[400] |
~(Βδελυκλέων)
~ὡς
τοῦδ᾽
ἐγὼ
οὐ
|
μεθήσομαι. |
~(Χορός)
~ταῦτα
δῆτ᾽
οὐ
δεινὰ |
[1100] |
~(Φιλοκλέων)
~οὔτοι
ποτὲ
ζῶν
τοῦτον
|
ἀποδυθήσομαι, |
~ἐπεὶ
μόνος
μ᾽
ἔσωσε
παρατεταγμένον, |
[1350] |
δεξιοί·
~ὥστ᾽
οἶδ᾽
ὁτιὴ
ταύτῃ
|
διαλλαχθήσομαι. |
~(Ἀρτόπωλις)
~οὔτοι
μὰ
τὼ
θεὼ |
[1400] |
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
αὐτῷ
|
διαλλαχθήσομαι
|
~ἑκών·
ὁμολογῶ
γὰρ
πατάξαι
καὶ |
[150] |
ἀνήρ,
~ὅστις
πατρὸς
νυνὶ
Καπνίου
|
κεκλήσομαι. |
~(Σωσίας)
ὅδε>
τὴν
θύραν
ὠθεῖ· |
[750] |
~(Φιλοκλέων)
~πῶς
οὖν
διαγιγνώσκειν
καλῶς
|
δυνήσομαι
|
~ὥσπερ
πρότερον
τὰ
πράγματ᾽
ἔτι |
[800] |
~αὐτοῦ
μένων
γὰρ
τὴν
φακῆν
|
ῥοφήσομαι. |
~ἀτὰρ
τί
τὸν
ὄρνιν
ὡς |
[1200] |
οὐδεὶς
Διακρίων
δέξεται.
~(Βδελυκλέων)
~ἐγὼ
|
εἴσομαι· |
καὶ
δὴ
γάρ
εἰμ᾽
ἐγὼ |
[950] |
~πῶς
οὖν
ἐμαυτῷ
τοῦτ᾽
ἐγὼ
|
ξυνείσομαι, |
~φεύγοντ᾽
ἀπολύσας
ἄνδρα;
τί
ποτε |
[1000] |
~φεύγοντ᾽
ἀπολύσας
ἄνδρα;
τί
ποτε
|
πείσομαι; |
~ἀλλ᾽
ὦ
πολυτίμητοι
θεοὶ
ξύγγνωτέ |
[750] |
~Ἅιδης
διακρινεῖ
πρότερον
ἢ
γὼ
|
πείσομαι. |
~(Βδελυκλέων)
~σὺ
δ᾽
οὖν,
ἐπειδὴ |
[1400] |
ἂν
σὺ
τάξῃς,
καὶ
χάριν
|
προσείσομαι. |
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
αὐτῷ |
[50] |
οὐκ
ἐγὼ
δοὺς
δύ᾽
ὀβολὼ
|
μισθώσομαι
|
~οὕτως
ὑποκρινόμενον
σοφῶς
ὀνείρατα;
~(Ξανθίας) |
[950] |
τί
κακόν
ποτ᾽
ἔσθ᾽
ὅτῳ
|
μαλάττομαι; |
~κακόν
τι
περιβαίνει
με
κἀναπείθομαι. |
[1350] |
χρημάτων
~νέος
γάρ
εἰμι
καὶ
|
φυλάττομαι |
σφόδρα.
~τὸ
γὰρ
υἵδιον
τηρεῖ |
[550] |
~(Βδελυκλέων)
~δεύτερον
αὖ
σου
τουτὶ
|
γράφομαι, |
τὴν
τοῦ
πλούτου
καταχήνην·
~καὶ |
[1300] |
γ᾽
ἴσθ᾽
~ὡς
οὐδ᾽
ἀκούων
|
ἀνέχομαι
|
~δικῶν;
ἰαιβοῖ,
αἰβοῖ.
~τάδε
μ᾽ |
[150] |
~εὖ
κἀνδρικῶς·
κἀγὼ
γὰρ
ἐνταῦθ᾽
|
ἔρχομαι. |
~καὶ
τῆς
κατακλῇδος
ἐπιμελοῦ,
καὶ |
[100] |
εἶ
σύ;
~(Φιλοκλέων)
καπνὸς
ἔγωγ᾽
|
ἐξέρχομαι. |
~(Βδελυκλέων)
καπνός;
φέρ᾽
ἴδω
ξύλου |
[500] |
ἂν
λέξῃ
γ᾽
ἁπλῶς
μνημόσυνα
|
γράψομαι |
γώ.
~(Φιλοκλέων)
~τί
γὰρ
φάθ᾽ |
[750] |
κατ᾽
ἐμαυτὸν
κοὐ
μεθ᾽
ἑτέρου
|
λήψομαι. |
~αἴσχιστα
γάρ
τοί
μ᾽
ἠργάσατο |
[800] |
γὰρ
πυρέττω,
τόν
γε
μισθὸν
|
λήψομαι. |
~αὐτοῦ
μένων
γὰρ
τὴν
φακῆν |
[1150] |
~ὅστις
ἐπὶ
γήρως
χίμετλον
οὐδὲν
|
λήψομαι. |
~(Βδελυκλέων)
~ἄνυσόν
ποθ᾽
ὑποδησάμενος·
εἶτα |
[750] |
οὔπω
λέγεις,
~τὸν
μισθὸν
ὁπόθεν
|
λήψομαι. |
~(Βδελυκλέων)
παρ᾽
ἐμοῦ.
~(Φιλοκλέων)
καλῶς, |
[600] |
σὺ
πιεῖν,
τὸν
ὄνον
τόνδ᾽
|
ἐσκεκόμισμαι |
~οἴνου
μεστόν,
κᾆτ᾽
ἐγχέομαι
κλίνας· |
[600] |
τουτί,
~ἔντραγε
τουτί·
τούτοισιν
ἐγὼ
|
γάνυμαι, |
κοὐ
μή
με
δεήσῃ
~ἐς |
[800] |
~(Φιλοκλέων)
ἀλλ᾽
ἐγὼ
δραμὼν
~αὐτὸς
|
κομιοῦμαι |
τό
γε
παραυτίκ᾽
ἔνδοθεν.
~(Βδελυκλέων) |
[1400] |
δοκεῖς”
~(Ἀρτόπωλις)
~καὶ
καταγελᾷς
μου;
|
προσκαλοῦμαί |
σ᾽
ὅστις
εἶ
~πρὸς
τοὺς |
[1400] |
κλητῆρ᾽
ἔχει.
~(Κατήγορος)
~οἴμοι
κακοδαίμων.
|
προσκαλοῦμαί |
σ᾽
ὦ
γέρον
~ὕβρεως.
~(Βδελυκλέων) |
[1150] |
σκόροδον
ἠμφιεσμένῳ.
~(Φιλοκλέων)
~καὶ
μὴν
|
προθυμοῦμαί |
γε
σαυλοπρωκτιᾶν.
~(Βδελυκλέων)
~ἄγε
νυν, |
[300] |
τ᾽
εἴμ᾽
~ᾄδειν.
τί
ποιήσω;
|
~τηροῦμαι |
δ᾽
ὑπὸ
τῶνδ᾽
ἐπεὶ
~βούλομαί |
[500] |
~ἢν
γὰρ
ἡττηθῶ
λέγων
σου,
|
περιπεσοῦμαι |
τῷ
ξίφει.
~(Βδελυκλέων)
~εἰπέ
μοι, |
[550] |
οἰκτροχοοῦντες·
~οἴκτιρόν
μ᾽
ὦ
πάτερ,
|
αἰτοῦμαί |
σ᾽
εἰ
καὐτὸς
πώποθ᾽
ὑφείλου
|
[650] |
προδώσω
τὸν
Ἀθηναίων
κολοσυρτόν,
~ἀλλὰ
|
μαχοῦμαι |
περὶ
τοῦ
πλήθους
ἀεί”
σὺ |
[150] |
τιν᾽
ὑποδεδυκότα.
~(Βδελυκλέων)
~ποῖον;
φέρ᾽
|
ἴδωμαι |
τουτονί.
τουτὶ
τί
ἦν;
~τίς |
[550] |
ἐγὼ
γελάσω
καὶ
τὸν
θυμὸν
|
καταθῶμαι. |
~κἂν
μὴ
τούτοις
ἀναπειθώμεσθα,
τὰ |
[750] |
ἐμοὶ
πιθοῦ.
~(Φιλοκλέων)
τί
σοι
|
πίθωμαι; |
λέγ᾽
ὅ
τι
βούλει
πλὴν |
[550] |
φάσκω
πάντων
οὐδὲν
πεποίηκα,
~ἀλλ᾽
|
ἀκροῶμαι |
πάσας
φωνὰς
ἱέντων
εἰς
ἀπόφυξιν. |
[550] |
υἱεῖς
τῆς
χειρός,
ἐγὼ
δ᾽
|
ἀκροῶμαι· |
~τὰ
δὲ
συγκύψανθ᾽
ἅμα
βληχᾶται· |
[100] |
ὄνομα
τῷ
μὲν
γέροντι
(Φιλοκλέων)
|
~ναὶ |
μὰ
Δία,
τῷ
δ᾽
υἱεῖ |
[150] |
φέρεις
~Ὀδυσσέα
τιν᾽
~(Σωσίας)
~ἀλλὰ
|
ναὶ |
μὰ
Δία
φέρει
~κάτω
γε |
[1400] |
~εἶθ᾽
ἡ
Συβαρῖτις
εἶπεν,
εἰ
|
ναὶ |
τὰν
κόραν
~τὴν
μαρτυρίαν
ταύτην |
[600] |
παλάμας.
~τὴν
γὰρ
ἐμὴν
ὀργὴν
|
πεπᾶναι
|
~χαλεπὸν
νεανίᾳ>
~μὴ
πρὸς
ἐμοῦ |
[950] |
κυνῶν
~οἷός
τε
πολλοῖς
προβατίοις
|
ἐφεστάναι. |
~(Φιλοκλέων)
~τί
οὖν
ὄφελος,
τὸν |
[0] |
δείλαιος·
~τὸν
δῆμον
ἡμῶν
βούλεται
|
διιστάναι. |
~(Σωσίας)
~ἐδόκει
δέ
μοι
Θέωρος |
[950] |
οὔκουν
ἀποφεύγει
δῆτα;
~(Φιλοκλέων)
χαλεπὸν
|
εἰδέναι. |
~(Βδελυκλέων)
~ἴθ᾽
ὦ
πατρίδιον
ἐπὶ |
[50] |
γὰρ
ἐξευρήσετε.
~εἰ
δὴ
πιθυμεῖτ᾽
|
εἰδέναι, |
σιγᾶτε
νῦν.
~φράσω
γὰρ
ἤδη |
[1250] |
ἐμοῦ
μέλον,
ὅσον
δὲ
μόνον
|
εἰδέναι
|
~σκωμμάτιον
εἴποτέ
τι
θλιβόμενος
ἐκβαλῶ. |
[900] |
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐκεῖνό
μοι
δοκεῖ
|
πεπονθέναι, |
~ὅπερ
ποτὲ
φεύγων
ἔπαθε
καὶ |
[50] |
δὲ
τὴν
ψῆφόν
γ᾽
ἔχειν
|
εἰωθέναι
|
~τοὺς
τρεῖς
ξυνέχων
τῶν
δακτύλων |
[100] |
αὐτὸν
μὴ
φορεῖν
τριβώνιον
~μηδ᾽
|
ἐξιέναι |
θύραζ᾽
ὁ
δ᾽
οὐκ
ἐπείθετο. |
[1150] |
~(Φιλοκλέων)
ἵν᾽
ἐξέλῃς
με
πρὶν
|
διερρυηκέναι. |
~(Βδελυκλέων)
~ἄγε
νυν
ὑπολύου
τὰς |
[1050] |
ἦ
τόθ᾽
ὥστε
πάντα
μὴ
|
δεδοικέναι, |
~καὶ
κατεστρεψάμην
~τοὺς
ἐναντίους,
πλέων |
[1100] |
τοίνυν·
ἀτὰρ
δοκεῖ
γέ
μοι
|
~ἐοικέναι |
μάλιστα
Μορύχου
σάγματι.
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ, |
[1250] |
πολλάκις
δὴ
δοξ᾽
ἐμαυτῷ
δεξειὸς
|
πεφυκέναι |
~καὶ
σκαιὸς
οὐδεπώποτε·
~ἀλλ᾽
Ἀμυνίας |
[300] |
~ἥτις
σε
λάθρᾳ
τἀνδρὸς
τουδὶ
|
καταβῆναι |
δεῦρο
ποιήσει.
~(Φιλοκλέων)
~τίς
ἂν |
[150] |
ποτέ,
~ὅταν
τις
ἐκφύγῃ
μ᾽
|
ἀποσκλῆναι |
τότε.
~(Βδελυκλέων)
~Ἄπολλον
ἀποτρόπαιε
τοῦ |
[1200] |
~(Βδελυκλέων)
εὐσχημόνως.
~(Φιλοκλέων)
ὡδὶ
κελεύεις
|
κατακλινῆναι; |
~(Βδελυκλέων)
μηδαμῶς.
~(Φιλοκλέων)
πῶς
δαί; |
[450] |
~νὴ
Δί᾽
ἦ
μοι
κρεῖττον
|
ἐκστῆναι |
τὸ
παράπαν
τοῦ
πατρὸς
~μᾶλλον |
[1450] |
ἴσως
οὐκ
ἐθέλοι.
~τὸ
γὰρ
|
ἀποστῆναι |
χαλεπὸν
~φύσεος,
ἣν
ἔχοι
τις |
[1200] |
ἀλλὰ
δευρὶ
κατακλινεὶς
προσμάνθανε
~ξυμποτικὸς
|
εἶναι |
καὶ
ξυνουσιαστικός.
~(Φιλοκλέων)
πῶς
οὖν |
[700] |
ἔλαιον.
~βούλονται
γάρ
σε
πένητ᾽
|
εἶναι· |
καὶ
τοῦθ᾽
ὧν
οὕνεκ᾽
ἐρῶ |
[650] |
ἅπαντας
ἐν
ἀρχαῖς
~αὐτούς
τ᾽
|
εἶναι |
καὶ
τοὺς
κόλακας
τοὺς
τούτων |
[1050] |
~ὡς
ἐγὼ
τοὐμὸν
νομίζω
~γῆρας
|
εἶναι |
κρεῖττον
ἢ
πολλῶν
~κικίννους
νεανιῶν |
[1300] |
~ἐπὶ
τῷ
κομᾷς
καὶ
κομψὸς
|
εἶναι |
προσποιεῖ,
~κωμῳδολοιχῶν
περὶ
τὸν
εὖ |
[150] |
ὥστ᾽
ἔμοιγ᾽
ἰνδάλλεται
~ὁμοιότατος
κλητῆρος
|
εἶναι |
πωλίῳ.
~(Φιλοκλέων)
εἰ
μή
μ᾽ |
[1350] |
λαβὼν
~ἀφελόμενός
σε
καὶ
νομίσας
|
εἶναι |
σαπρὸν
~κοὐδὲν
δύνασθαι
δρᾶν.
~(Φιλοκλέων) |
[450] |
εὖ
κἀνδρικῶς,
~ὥστε
σε
ζηλωτὸν
|
εἶναι; |
σὺ
δ᾽
ἀχάριστος
ἦσθ᾽
ἄρα. |
[700] |
ὤφελέν
μοι
κηδεμὼν
ἢ
ξυγγενὴς
|
~εἶναί |
τις
ὅστις
τοιαῦτ᾽
ἐνουθέτει.
~σοὶ |
[850] |
τῷ
θυμιδίῳ
παραμείξας·
~ἤδη
δ᾽
|
εἶναι |
τοῖς
ἀνθρώποις
~ἤπιον
αὐτόν,
~τοὺς |
[50] |
δ᾽
αὖ
φησιν
ὁ
Σκαμβωνίδης
|
~εἶναι |
φιλοθύτην
αὐτὸν
ἢ
φιλόξενον.
~(Σωσίας) |
[50] |
μὲν
ὁ
Προνάπους
φήσ᾽
οὑτοσὶ
|
~εἶναι |
φιλόκυβον
αὐτόν·
ἀλλ᾽
οὐδὲν
λέγει. |
[1400] |
μ᾽
ἀποτείσαντ᾽
ἀργύριον
τοῦ
πράγματος
|
~εἶναι |
φίλον
τὸ
λοιπόν,
ἢ
σύ |
[50] |
δέ
φησι
(Σωσίας)
πρὸς
Δερκύλον
|
~εἶναι |
φιλοπότην
αὐτόν.
~(Σωσίας)
οὐδαμῶς
γ᾽ |
[350] |
πάθω
γώ,
~ἀνελόντες
καὶ
κατακλαύσαντες
|
θεῖναί |
μ᾽
ὑπὸ
τοῖσι
δρυφάκτοις.
~(Χορός) |
[900] |
μάρτυρας
γὰρ
ἐσκαλῶ.
~Λάβητι
μάρτυρας
|
παρεῖναι |
τρύβλιον
~δοίδυκα
τυρόκνηστιν
ἐσχάραν
χύτραν, |
[550] |
ἐὰν
μὴ
~εἴπῃ
τὰ
δικαστήρι᾽
|
ἀφεῖναι |
πρώτιστα
μίαν
δικάσαντας·
~αὐτὸς
δὲ |
[550] |
ἡ
βουλὴ
χὠ
δῆμος
ὅταν
|
κρῖναι |
μέγα
πρᾶγμ᾽
ἀπορήσῃ
~ἐψήφισται
τοὺς |
[950] |
μέγα·
~σὺ
γὰρ
ταμιεύουσ᾽
ἔτυχες.
|
ἀπόκριναι |
σαφῶς,
~εἰ
μὴ
κατέκνησας
τοῖς |
[1350] |
τὰ
φορτία.
~(Φιλοκλέων)
~ἄκουσον
ὦ
|
γύναι· |
λόγον
σοι
βούλομαι
~λέξαι
χαρίεντα. |
[350] |
ἔστιν
ὀπῆς
οὐδ᾽
εἰ
σέρφῳ
|
διαδῦναι. |
~ἀλλ᾽
ἄλλο
τι
δεῖ
ζητεῖν |
[350] |
οἷός
τ᾽
εἴης
διορύξαι,
~εἶτ᾽
|
ἐκδῦναι |
ῥάκεσιν
κρυφθεὶς
ὥσπερ
πολύμητις
Ὀδυσσεύς; |
[550] |
~ἐψήφισται
τοὺς
ἀδικοῦντας
τοῖσι
δικασταῖς
|
παραδοῦναι· |
~εἶτ᾽
Εὔαθλος
χὠ
μέγας
οὗτος |
[1250] |
χάραξ
τὴν
ἄμπελον.
~(Ξανθίας)
~ἰὼ
|
χελῶναι |
μακάριαι
τοῦ
δέρματος,
~καὶ
τρὶς |
[1000] |
διανοίαις,
~ἃς
ὑπὸ
τοῦ
μὴ
|
γνῶναι |
καθαρῶς
ὑμεῖς
ἐποιήσατ᾽
ἀναλδεῖς·
~καίτοι |
[200] |
πηλὸν
ὦ
πάτερ
πάτερ
τουτονὶ
|
φύλαξαι. |
~(Χορός)
~κάρφος
χαμᾶθέν
νυν
λαβὼν |
[1400] |
αὐτῷ
διαλλαχθήσομαι
~ἑκών·
ὁμολογῶ
γὰρ
|
πατάξαι |
καὶ
βαλεῖν.
~ἀλλ᾽
ἐλθὲ
δευρί· |
[1250] |
οἴνου
γίγνεται
~καὶ
θυροκοπῆσαι
καὶ
|
πατάξαι |
καὶ
βαλεῖν,
~κἄπειτ᾽
ἀποτίνειν
ἀργύριον |
[1200] |
Κλέων,
~ᾄδω
δὲ
πρῶτος
Ἁρμοδίου·
|
δέξαι |
δὲ
σύ.
~οὐδεὶς
πώποτ᾽
ἀνὴρ |
[850] |
ἄναξ
γεῖτον
ἀγυιεῦ
προθύρου
προπύλαιε,
|
~δέξαι |
τελετὴν
καινὴν
ὦναξ,
ἣν
τῷ |
[1150] |
ξένοις
~πίνων
σεαυτοῦ
ποῖον
ἂν
|
λέξαι |
δοκεῖς
~ἐπὶ
νεότητος
ἔργον
ἀνδρικώτατον; |
[1400] |
ὦ
γύναι·
λόγον
σοι
βούλομαι
|
~λέξαι |
χαρίεντα.
~(Ἀρτόπωλις)
μὰ
Δία
μὴ |
[600] |
ἥτις
δυνατὴ
τὸν
ἐμὸν
θυμὸν
|
κατερεῖξαι. |
~(Βδελυκλέων)
~χαλεπὸν
μὲν
καὶ
δεινῆς |
[1100] |
τρέφειν,
~ὅθ᾽
οὑτοσί
με
νῦν
|
ἀποπνῖξαι |
βούλεται;
~(Βδελυκλέων)
ἔχ᾽
ἀναβαλοῦ
τηνδὶ |
[350] |
ἂν
ἔνδοθεν
οἷός
τ᾽
εἴης
|
διορύξαι, |
~εἶτ᾽
ἐκδῦναι
ῥάκεσιν
κρυφθεὶς
ὥσπερ |
[1300] |
εὐωχημένον
~κἄτυπτεν
ἐμὲ
νεανικῶς
παῖ
|
παῖ” |
καλῶν.
~εἶτ᾽
αὐτὸν
ὡς
εἶδ᾽ |
[1300] |
ὀνίδιον
εὐωχημένον
~κἄτυπτεν
ἐμὲ
νεανικῶς
|
παῖ |
παῖ”
καλῶν.
~εἶτ᾽
αὐτὸν
ὡς |
[1250] |
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐς
Φιλοκτήμονος
ἴμεν.
|
~παῖ |
παῖ,
τὸ
δεῖπνον
Χρυσὲ
συσκεύαζε |
[1250] |
~(Χορός)
~τί
δ᾽
ἔστιν
ὦ
|
παῖ; |
παῖδα
γάρ,
κἂν
ᾖ
γέρων, |
[250] |
σ᾽
ἐρεῖν
ἀστραγάλους
~δήπουθεν
ὦ
|
παῖ. |
~(Παίς)
μὰ
Δἴ
ἀλλ᾽
ἰσχάδας |
[1250] |
δεῖπνον
ἐς
Φιλοκτήμονος
ἴμεν.
~παῖ
|
παῖ, |
τὸ
δεῖπνον
Χρυσὲ
συσκεύαζε
νῷν, |
[250] |
~ὃν
ὅπως
ἐγχυτριεῖς.
~ὕπαγ᾽
ὦ
|
παῖ |
ὕπαγε.
~(Παίς)
~ἐθελήσεις
τί
μοι |
[450] |
καὶ
βλεπόντων
κάρδαμα.
~(Βδελυκλέων)
~παῖε
|
παἶ |
ὦ
Ξανθία
τοὺς
σφῆκας
ἀπὸ |
[300] |
~πόρον
Ἕλλας
ἱρὸν
εὑρεῖν>
~(Χορός)
|
~ἀπαπαῖ |
φεῦ,
ἀπαπαῖ
φεῦ,
~μὰ
Δἴ |
[300] |
ἱρὸν
εὑρεῖν>
~(Χορός)
~ἀπαπαῖ
φεῦ,
|
ἀπαπαῖ |
φεῦ,
~μὰ
Δἴ
οὐκ
ἔγωγε |
[200] |
δὴ
λοιπόν
γ᾽
ἔτ᾽
ἐστίν,
|
ἀππαπαῖ |
παπαιάξ,
~ἥβης
ἐκείνης
ἡνίκ᾽
ἐν |
[900] |
~ἔργων
δέδρακε
κἀμὲ
καὶ
τὸ
|
ῥυππαπαῖ. |
~ἀποδρὰς
γὰρ
ἐς
τὴν
γωνίαν |
[450] |
~μᾶλλον
ἢ
κακοῖς
τοσούτοις
ναυμαχεῖν
|
ὁσημέραι. |
~(Χορός)
οὐδὲ
μὴν
οὐδ᾽
ἐν |
[1050] |
δ᾽
~οἴχεται,
κύκνου
τ᾽
ἔτι>
|
πολιώτεραι |
δὴ
~αἵδ᾽
ἐπανθοῦσιν
τρίχες.
~ἀλλὰ |
[1200] |
ἐπαίνεσόν
τι
τῶν
χαλκωμάτων,
~ὀροφὴν
|
θέασαι, |
κρεκάδι᾽
αὐλῆς
θαύμασον·
~ὕδωρ
κατὰ |
[900] |
οὐκ
ἔστ᾽
οὐδὲ
τὴν
ὑδρίαν
|
πλάσαι. |
~(Σωσίας)
~πρὸς
ταῦτα
τοῦτον
κολάσατ᾽ |
[650] |
χρῇ
σπλάγχνων
μ᾽
ἀπέχεσθαι.
~(Βδελυκλέων)
|
ἀκρόασαί |
νυν
ὦ
παππίδιον
χαλάσας
ὀλίγον |
[1200] |
~τουτὶ
μὲν
ἐπιεικῶς
σύ
γ᾽
|
ἐξεπίστασαι· |
~ὅπως
δ᾽
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐς |
[1000] |
οὐδεὶς
πώποτ᾽
ἐν
ὑμῖν,
~οὐκ
|
ἐκτελέσαι” |
φησὶν
ἐπαρθεὶς
οὐδ᾽
ὀγκῶσαι
τὸ |
[300] |
ἐπὶ
τοὺς
καδίσκους
~κακόν
τι
|
ποιῆσαι. |
~ἀλλ᾽
ὦ
Ζεῦ
Ζεῦ>
μέγα |
[250] |
~ὕδωρ
ἀναγκαίως
ἔχει
τὸν
θεὸν
|
ποιῆσαι. |
~ἔπεισι
γοῦν
τοῖσιν
λύχνοις
οὑτοιὶ |
[700] |
οὖν
νῦν
μοι
νικᾶν
πολλῷ
|
δεδόκησαι· |
~ὥστ᾽
ἤδη
τὴν
ὀργὴν
χαλάσας |
[1000] |
ἰδὼν
τέρας
οὔ
φησιν
δείσας
|
καταδωροδοκῆσαι, |
~ἀλλ᾽
ὑπὲρ
ὑμῶν
ἔτι
καὶ |
[650] |
ἀεὶ
δημιζόντων
οὐκ
οἶδ᾽
ὅπῃ
|
ἐγκεκύκλησαι, |
~ὅστις
πόλεων
ἄρχων
πλείστων
ἀπὸ |
[1450] |
ἦν,
βουλόμενος
~τὸν
φύσαντα
σεμνοτέροις
|
~κατακοσμῆσαι |
πράγμασιν;
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Διόνυσον |
[950] |
κατέκνησας
τοῖς
στρατιώταις
ἅλαβες.
~φησὶ
|
κατακνῆσαι. |
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
Δἴ
ἀλλὰ
ψεύδεται. |
[350] |
δ᾽
οὐκ
ἔστι
γενέσθαι.
~(Χορός)
|
~μέμνησαι |
δῆθ᾽
ὅτ᾽
ἐπὶ
στρατιᾶς
κλέψας |
[1250] |
ἀπὸ
γὰρ
οἴνου
γίγνεται
~καὶ
|
θυροκοπῆσαι |
καὶ
πατάξαι
καὶ
βαλεῖν,
~κἄπειτ᾽ |
[350] |
ἥρως·
σὺ
γὰρ
οἷσπερ
ἐγὼ
|
κεχάρησαι, |
~τοῖς
δακρύοισιν
τῶν
φευγόντων
ἀεὶ |
[1000] |
τε
μετ᾽
αὐτὸν
~τοῖς
ἠπιάλοις
|
ἐπιχειρῆσαι |
πέρυσιν
καὶ
τοῖς
πυρετοῖσιν,
~οἳ |
[500] |
μὴ
γένοιθ᾽
οὗτός
~σ᾽
ἐθέλει
|
κρατῆσαι. |
~(Βδελυκλέων)
~καὶ
μὴν
ὅσ᾽
ἂν |
[650] |
ὦ
πάτερ
ἡμέτερε
Κρονίδη
~(Φιλοκλέων)
|
~Παίςαι |
καὶ
μὴ
πατέριζε.
~εἰ
μὴ |
[650] |
τὸ
μέτωπον·
~καὶ
πρῶτον
μὲν
|
λόγισαι |
φαύλως,
μὴ
ψήφοις
ἀλλ᾽
ἀπὸ |
[0] |
~(Ξανθίας)
~οἶδ᾽
ἀλλ᾽
ἐπιθυμῶ
σμικρὸν
|
ἀπομερμηρίσαι. |
~(Σωσίας)
~σὺ
δ᾽
οὖν
παρακινδύνευ᾽ |
[700] |
ἐπιπηδᾷς.
~εἰ
γὰρ
ἐβούλοντο
βίον
|
πορίσαι |
τῷ
δήμῳ,
ῥᾴδιον
ἦν
ἄν. |
[500] |
χθὲς
εἰσελθόντα
τῆς
μεσημβρίας,
~ὅτι
|
κελητίσαι |
κέλευον,
ὀξυθυμηθεῖσά
μοι
~ἤρετ᾽
εἰ |
[850] |
οὗτος
τῶν
θυρῶν,
~ἅπασιν
ἡμῖν
|
ἁρμόσαι
|
~παυσαμένοις
πλάνων.
~ἰήιε
Παιάν.
~(Βδελυκλέων) |
[250] |
μή
στι
πρῷα
~ὕδωρ
γενέσθαι
|
κἀπιπνεῦσαι |
βόρειον
αὐτοῖς.
~τί
χρῆμ᾽
ἄρ᾽ |
[550] |
ἀντιβολεῖ
με
τρέμων
τῆς
εὐθύνης
|
ἀπολῦσαι· |
~εἰ
μὲν
χαίρεις
ἀρνὸς
φωνῇ, |
[550] |
ἴδω,
τί
γὰρ
οὐκ
ἔστιν
|
ἀκοῦσαι |
θώπευμ᾽
ἐνταῦθα
δικαστῇ;
~οἱ
μέν |
[1000] |
ἀμείνον᾽
ἔπη
τούτων
κωμῳδικὰ
μηδέν᾽
|
ἀκοῦσαι. |
~τοῦτο
μὲν
οὖν
ἔσθ᾽
ὑμῖν |
[1000] |
~οὐκ
ἐκτελέσαι”
φησὶν
ἐπαρθεὶς
οὐδ᾽
|
ὀγκῶσαι |
τὸ
φρόνημα,
~οὐδὲ
παλαίστρας
περικωμάζειν |
[1500] |
~ἰδόντες
ἄνω
σκέλος
ὤζωσιν
~οἱ
|
θεαταί. |
~στρόβει,
παράβαινε
κύκλῳ
καὶ
γάστρισον |
[1050] |
κεὐρυπρωκτίαν.
~εἴ
τις
ὑμῶν
ὦ
|
θεαταὶ |
τὴν
ἐμὴν
ἰδὼν
φύσιν
~εἶτα |
[1450] |
λυγίσαντος
ὑπὸ
ῥώμης·
~οἶον
μυκτὴρ
|
μυκᾶται |
καὶ
~σφόνδυλος
ἀχεῖ.
~(Ξανθίας)
πῖθ᾽ |
[600] |
ἅμα
τῇ
γλώττῃ
τὸ>
τριώβολον
|
ἐκκαλαμᾶται, |
~καὶ
τὸ
γύναιόν
μ᾽
ὑποθωπεῦσαν |
[850] |
ἀγαθῇ
τύχῃ
~τὸ
πρᾶγμ᾽
ὃ
|
μηχανᾶται |
~ἔμπροσθεν
οὗτος
τῶν
θυρῶν,
~ἅπασιν |
[600] |
λέγοντι.
~(Φιλοκλέων)
~ὡς
οὗτος
ἤδη
|
σκορδινᾶται |
κἄστιν
οὐκ
ἐν
αὑτοῦ.
~(Βδελυκλέων) |
[700] |
σιγᾷ
κοὐδὲν
γρύζει,
~τοῦτ᾽
οὐ
|
δύναταί |
με
προσέσθαι.
~(Χορός)
~νενουθέτηκεν
αὑτὸν |
[1000] |
ἀρχῆς
αὐτῷ
τῷ
καρχαρόδοντι,
~οὗ
|
δεινόταται |
μὲν
ἀπ᾽
ὀφθαλμῶν
Κύννης
ἀκτῖνες |
[100] |
~(Σωσίας)
τί
ἔστι;
~(Ξανθίας)
Βδελυκλέων
|
ἀνίσταται. |
~(Βδελυκλέων)
~οὐ
περιδραμεῖται
σφῷν
ταχέως |
[50] |
~τοὺς
τρεῖς
ξυνέχων
τῶν
δακτύλων
|
ἀνίσταται, |
~ὥσπερ
λιβανωτὸν
ἐπιτιθεὶς
νουμηνίᾳ.
~καὶ |
[950] |
ὑφείλετο,
~ξύγγνωθι.
κιθαρίζειν
γὰρ
οὐκ
|
ἐπίσταται. |
~(Φιλοκλέων)
ἐγὼ
δ᾽
ἐβουλόμην
ἂν |
[550] |
ἀκροῶμαι·
~τὰ
δὲ
συγκύψανθ᾽
ἅμα
|
βληχᾶται· |
κἄπειθ᾽
ὁ
πατὴρ
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[1350] |
ἐν
ἀγορᾷ
τοῖς
θεοῖς
δᾲς
|
κάεται. |
~(Βδελυκλέων)
δᾲς
ἥδε;
~(Φιλοκλέων)
δᾲς |
[750] |
~(Βδελυκλέων)
~πολλῷ
γ᾽
ἄμεινον·
καὶ
|
λέγεται |
γὰρ
τουτογί,
~ὡς
οἱ
δικασταὶ |
[450] |
δὴ
τοὔνομ᾽
αὐτῆς
ἐν
ἀγορᾷ
|
κυλίνδεται. |
~ἢν
μὲν
ὠνῆταί
τις
ὀρφὼς |
[950] |
κατακνῆσαι.
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
Δἴ
ἀλλὰ
|
ψεύδεται. |
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
δαιμόνι᾽
ἐλέει
ταλαιπωρουμένους. |
[700] |
~τότ᾽
ἐπεμαίνετ᾽
ἔγνωκε
γὰρ
ἀρτίως,
|
~λογίζεταί |
τ᾽
ἐκεῖνα
πάνθ᾽
ἁμαρτίας
~ἃ |
[700] |
δ᾽
ἴσως
τοῖσι
σοῖς
λόγοις
|
πείθεται
|
~καὶ
σωφρονεῖ
μέντοι
μεθιστὰς
~ἐς |
[1300] |
~ὅμως
γε
μέντοι
τριβόμενον
οὐκ
|
ἄχθεται. |
~ὁρᾷς
ἐγώ
σ᾽
ὡς
δεξιῶς |
[900] |
βλέπει,
~οἷον
σεσηρὼς
ἐξαπατήσειν
μ᾽
|
οἴεται. |
~ποῦ
δ᾽
ἔσθ᾽
ὁ
διώκων, |
[150] |
μιαρώτατος
~ἵν᾽
ὑποδέδυκεν·
ὥστ᾽
ἔμοιγ᾽
|
ἰνδάλλεται
|
~ὁμοιότατος
κλητῆρος
εἶναι
πωλίῳ.
~(Φιλοκλέων) |
[1100] |
~ὅθ᾽
οὑτοσί
με
νῦν
ἀποπνῖξαι
|
βούλεται; |
~(Βδελυκλέων)
ἔχ᾽
ἀναβαλοῦ
τηνδὶ
λαβὼν |
[0] |
οἴμοι
δείλαιος·
~τὸν
δῆμον
ἡμῶν
|
βούλεται |
διιστάναι.
~(Σωσίας)
~ἐδόκει
δέ
μοι |
[300] |
ὦ
μάταιε
ταῦτα
δρᾶν
σε
|
βούλεται; |
~καὶ>
τίνα
πρόφασιν
ἔχων;
~(Φιλοκλέων) |
[200] |
~(Βδελυκλέων)
~οἴμοι
κακοδαίμων,
στροῦθος
ἁνὴρ
|
γίγνεται· |
~ἐκπτήσεται.
ποῦ
ποῦ
στί
μοι |
[650] |
~τούτων
πλήρωμα
τάλαντ᾽
ἐγγὺς
δισχίλια
|
γίγνεται |
ἡμῖν.
~ἀπὸ
τούτου
νυν
κατάθες |
[650] |
πλείους
ἐν
τῇ
χώρᾳ
κατένασθεν,
|
~γίγνεται |
ἡμῖν
ἑκατὸν
δήπου
καὶ
πεντήκοντα |
[1250] |
τὸ
πίνειν·
ἀπὸ
γὰρ
οἴνου
|
γίγνεται
|
~καὶ
θυροκοπῆσαι
καὶ
πατάξαι
καὶ |
[1100] |
ταῦθ᾽
ὑφαίνεται.
~(Φιλοκλέων)
~ἐν
Ἐκβατάνοισι
|
γίγνεται |
κρόκης
χόλιξ;
~(Βδελυκλέων)
~πόθεν
ὦγάθ᾽ |
[750] |
τὸ
χρῆμα,
τὰ
λόγι᾽
ὡς
|
περαίνεται. |
~ἠκηκόη
γὰρ
ὡς
Ἀθηναῖοί
ποτε |
[250] |
τῆσδε
συνδικαστὴς
~πέπονθεν,
ὡς
οὐ
|
φαίνεται |
δεῦρο
πρὸς
τὸ
πλῆθος;
~οὐ |
[800] |
ἦσθ᾽
ἰδεῖν.
~(Βδελυκλέων)
~οἷόσπερ
ἡμῖν
|
φαίνεται |
Κλεώνυμος.
~(Φιλοκλέων)
~οὔκουν
ἔχει
γ᾽ |
[250] |
κολάζω.
~ἀλλ᾽
οὑτοσί
μοι
βόρβορος
|
φαίνεται |
πατοῦντι·
~κοὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐχ |
[1100] |
ὦγάθ᾽
ἀλλὰ
τοῦτο
τοῖσι
βαρβάροις
|
~ὑφαίνεται |
πολλαῖς
δαπάναις.
αὕτη
γέ
τοι
|
[1100] |
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐν
Ἐκβατάνοισι
ταῦθ᾽
|
ὑφαίνεται. |
~(Φιλοκλέων)
~ἐν
Ἐκβατάνοισι
γίγνεται
κρόκης |
[1200] |
~μετὰ
τοῦτον
Αἰσχίνης
ὁ
Σέλλου
|
δέξεται, |
~ἀυὴρ
σοφὸς
καὶ
μουσικός,
κᾆτ᾽ |
[1200] |
~(Φιλοκλέων)
~ἄληθες;
ὡς
οὐδεὶς
Διακρίων
|
δέξεται. |
~(Βδελυκλέων)
~ἐγὼ
εἴσομαι·
καὶ
δὴ |
[150] |
ὦ
μιαρώτατοι
~δικάσοντά
μ᾽
ἀλλ᾽
|
ἐκφεύξεται |
Δρακοντίδης;
~(Βδελυκλέων)
~σὺ
δὲ
τοῦτο |
[150] |
~φύλατθ᾽
ὅπως
μὴ
τὴν
βάλανον
|
ἐκτρώξεται. |
~(Φιλοκλέων)
~τί
δράσετ᾽
οὐκ
ἐκφρήσετ᾽ |
[650] |
οὐ
μέντοι.
~(Φιλοκλέων)
καὶ
ποῖ
|
τρέπεται |
δὴ
πειτα
τὰ
χρήματα
τἄλλα; |
[50] |
ἀλλ᾽
ἀφ᾽
αὑτοῦ
τὴν
νόσον
|
τεκμαίρεται. |
~(Ξανθίας)
~οὔκ,
ἀλλὰ
φιλο”
μέν |
[1200] |
~ἀυὴρ
σοφὸς
καὶ
μουσικός,
κᾆτ᾽
|
ᾄσεται· |
~χρήματα
καὶ
βίαν
~Κλειταγόρᾳ
τε |
[400] |
τοῦτον
μεθήσεις,
ἔν
τί
σοι
|
παγήσεται. |
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
Κέκροψ
ἥρως
ἄναξ |
[1500] |
μέσατος.
~(Φιλοκλέων)
~ἀλλ᾽
οὗτός
γε
|
καταποθήσεται· |
~ἀπολῶ
γὰρ
αὐτὸν
ἐμμελείᾳ
κονδύλου. |
[350] |
~ἀλλὰ
τηρώμεσθ᾽
ὅπως
μὴ
Βδελυκλέων
|
αἰσθήσεται. |
~(Χορός)
~μηδὲν
ὦ
τᾶν
δέδιθι, |
[0] |
~οἴμοι
τί
δῆτά
μοι
κακὸν
|
γενήσεται
|
~ἰδόντι
τοιοῦτον
ἐνύπνιον;
~(Σωσίας)
~μὴ |
[900] |
~καίτοι
τίς
ὑμᾶς
εὖ
ποιεῖν
|
δυνήσεται, |
~ἢν
μή
τι
κἀμοί
τις |
[200] |
~οἴμοι
κακοδαίμων,
στροῦθος
ἁνὴρ
γίγνεται·
|
~ἐκπτήσεται. |
ποῦ
ποῦ
στί
μοι
τὸ |
[50] |
~ἀρθεὶς
ἀφ᾽
ἡμῶν
ἐς
κόρακας
|
οἰχήσεται; |
~(Σωσίας)
~εἶτ᾽
οὐκ
ἐγὼ
δοὺς |
[1300] |
πληγὰς
λαβεῖν.
~(Φιλοκλέων)
~ἄνεχε
πάρεχε·
|
~κλαύσεταί |
τις
τῶν
ὄπισθεν
~ἐπακολουθούντων
ἐμοί· |
[100] |
πυέλου
τὸ
τρῆμ᾽
ὅπως
μὴ
|
κδύσεται· |
~σὺ
δὲ
τῇ
θύρᾳ
πρόσκεισο. |
[850] |
φεύγων;
~(Βδελυκλέων)
οὗτος.
~(Φιλοκλέων)
ὅσον
|
ἁλώσεται. |
~(Βδελυκλέων)
~ἀκούετ᾽
ἤδη
τῆς
γραφῆς. |
[50] |
ἄχνην,
ὅμως
ἐκεῖ
~ὁ
νοῦς
|
πέτεται |
τὴν
νύκτα
περὶ
τὴν
κλεψύδραν. |
[750] |
ληρεῖς;
~(Βδελυκλέων)
ταὔθ᾽
ἅπερ
ἐκεῖ
|
πράττεται· |
~ὅτι
τὴν
θύραν
ἀνέῳξεν
ἡ |
[1450] |
πράγματι
~ὀρχούμενος
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲν
|
παύεται
|
~τἀρχαἶ
ἐκεῖν᾽
οἷς
Θέσπις
ἠγωνίζετο· |
[350] |
~(Ξανθίας)
μῶν
ὁ
γέρων
πῃ
|
διαδύεται |
αὖ>
~(Βδελυκλέων)
μὰ
Δί᾽
οὐ |
[1450] |
γὰρ
ἐν
ἄρθροις
τοῖς
ἡμετέροις
|
~στρέφεται |
χαλαρὰ
κοτυληδών.
~οὐκ
εὖ;
~(Βδελυκλέων) |
[950] |
κατεσθίει;
~(Βδελυκλέων)
~ὅ
τι;
σοῦ
|
προμάχεται |
καὶ
φυλάττει
τὴν
θύραν
~καὶ |
[1200] |
ἔτι
τὰν
πόλιν·
ἁ
δ᾽
|
ἔχεται |
ῥοπᾶς”
~(Βδελυκλέων)
~τί
δ᾽
ὅταν |
[1050] |
ἦν
πρὶν
ταῦτα,
νῦν
δ᾽
|
~οἴχεται, |
κύκνου
τ᾽
ἔτι>
πολιώτεραι
δὴ
|
[1250] |
πρᾶγμ᾽
ἔτρεψας,
ὥστ᾽
ἀφείς
σ᾽
|
ἀποιχεται. |
~(Φιλοκλέων)
~μαθητέον
τἄρ᾽
ἐστὶ
πολλοὺς |
[1500] |
ἀλλ᾽
ᾠζυρὲ
~ἕτερος
τραγῳδὸς
Καρκινίτης
|
ἔρχεται, |
~ἀδελφὸς
αὐτοῦ.
~(Φιλοκλέων)
νὴ
Δί᾽ |
[1400] |
~ὁδί
τις
ἕτερος,
ὡς
ἔοικεν,
|
ἔρχεται |
~καλούμενός
σε·
τόν
γέ
τοι |
[1300] |
πράγματι.
~ἔπειτ᾽
ἐπειδὴ
μέθυεν,
οἴκαδ᾽
|
ἔρχεται
|
~τύπτων
ἅπαντας,
ἤν
τις
αὐτῷ |
[1350] |
~(Φιλοκλέων)
ἡ
πίττα
δήπου
καομένης
|
ἐξέρχεται. |
~(Βδελυκλέων)
~ὁ
δ᾽
ὄπισθεν
οὐχὶ |
[100] |
μακρὰν
~ὥσπερ
μέλιττ᾽
ἢ
βομβυλιὸς
|
εἰσέρχεται
|
~ὑπὸ
τοῖς
ὄνυξι
κηρὸν
ἀναπεπλασμένος. |
[1300] |
~ὁδὶ
δὲ
καὶ
δὴ
σφαλλόμενος
|
προσέρχεται. |
~ἀλλ᾽
ἐκποδὼν
ἄπειμι
πρὶν
πληγὰς |
[1500] |
γ᾽
ἄλλο
πλήν
γε
καρκίνους·
|
~προσέρχεται |
γὰρ
ἕτερος
αὖ
τῶν
Καρκίνου. |
[50] |
~ἢν
μὴ
πὶ
τοῦ
πρώτου
|
καθίζηται |
ξύλου.
~ὕπνου
δ᾽
ὁρᾷ
τῆς |
[450] |
ἐν
ἀγορᾷ
κυλίνδεται.
~ἢν
μὲν
|
ὠνῆταί |
τις
ὀρφὼς
μεμβράδας
δὲ
μὴ |
[1000] |
ἐπιεικῆ,
~ἵνα
τὰς
Μούσας
αἷσιν
|
χρῆται |
μὴ
προαγωγοὺς
ἀποφήνῃ.
~οὐδ᾽
ὅτε |
[350] |
φυλλάσι
παῖε,
~ἤν
πως
πρύμνην
|
ἀνακρούσηται |
πληγεὶς
ταῖς
εἰρεσιώναις.
~(Φιλοκλέων)
~οὐ |
[950] |
~(Φιλοκλέων)
αὕτη
νταῦθ᾽
ἔνι.
~(Βδελυκλέων)
|
ἐξηπάτηται |
κἀπολέλυκεν
οὐχ
ἑκών.
~φέρ᾽
ἐξεράσω. |
[250] |
τοῦτ᾽
ᾖ,
ποιεῖν
ὑετὸν
μάλιστα.
|
~δεῖται |
δὲ
καὶ
τῶν
καρπίμων
ἅττα |
[650] |
τοῦ
σημείου,
τὸ
τριώβολον
οὐ
|
κομιεῖται· |
~αὐτὸς
δὲ
φέρει
τὸ
συνηγορικὸν |
[250] |
~διὰ
τοῦτ᾽
ὀδυνηθεὶς
~εἶτ᾽
ἴσως
|
κεῖται |
πυρέττων.
~ἔστι
γὰρ
τοιοῦτος
ἁνήρ. |
[100] |
~(Ξανθίας)
Βδελυκλέων
ἀνίσταται.
~(Βδελυκλέων)
~οὐ
|
περιδραμεῖται |
σφῷν
ταχέως
δεῦρ᾽
ἅτερος;
~ὁ |
[1000] |
σε
τὸν
λοιπὸν
χρόνον·
~κοὐκ
|
ἐγχανεῖταί |
σ᾽
ἐξαπατῶν
Ὑπέρβολος.
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν. |
[1450] |
νῦν
ἀντιμαθὼν
~ἦ
μέγα
τι
|
μεταπεσεῖται
|
~ἐπὶ
τὸ
τρυφῶν
καὶ
μαλακόν. |
[0] |
~κατὰ
τοῖν
κόραιν
ὕπνου
τι
|
καταχεῖται |
γλυκύ.
~(Ξανθίας)
~ἀλλ᾽
ἦ
παραφρονεῖς |
[700] |
νάρκη
μου
κατὰ
τῆς
χειρὸς
|
καταχεῖται, |
~καὶ
τὸ
ξίφος
οὐ
δύναμαι |
[350] |
νῦν
δὲ
ξὺν
ὅπλοις
~ἄνδρες
|
ὁπλῖται |
διαταξάμενοι
~κατὰ
τὰς
διόδους
σκοπιωροῦνται, |
[450] |
θεῶν
ὑμεῖς
ἀπαλλαχθεῖτέ
μου;
~ἢ
|
δέδοκταί |
μοι
δέρεσθαι
καὶ
δέρειν
δι᾽ |
[350] |
ὥσπερ
πολύμητις
Ὀδυσσεύς;
~(Φιλοκλέων)
~πάντα
|
πέφαρκται |
κοὐκ
ἔστιν
ὀπῆς
οὐδ᾽
εἰ |
[350] |
~ἀλλ᾽
ἔπαγε
τὴν
γνάθον.
~(Φιλοκλέων)
|
~διατέτρωκται |
τοῦτό
γ᾽
ἀλλὰ
μὴ
βοᾶτε |
[700] |
Εὔβοιαν
διδόασιν
~ὑμῖν
καὶ
σῖτον
|
ὑφίστανται |
κατὰ
πεντήκοντα
μεδίμνους
~ποριεῖν·
ἔδοσαν |
[650] |
περιτρώγων.
~οἱ
δὲ
ξύμμαχοι
ὡς
|
ᾔσθηνται |
τὸν
μὲν
σύρφακα
τὸν
ἄλλον
|
[550] |
ἐνταῦθα
δικαστῇ;
~οἱ
μέν
γ᾽
|
ἀποκλάονται |
πενίαν
αὑτῶν
καὶ
προστιθέασι
~κακὰ |
[700] |
τοῦ
ζῆν
ἕνεχ᾽
ὥσπερ
ἔλαιον.
|
~βούλονται |
γάρ
σε
πένητ᾽
εἶναι·
καὶ |
[650] |
τραγαλιζοντα
τὸ
μηδέν,
~σὲ
μὲν
|
ἡγοῦνται |
Κόννου
ψῆφον,
τούτοισι
δὲ
δωροφοροῦσιν |
[200] |
μινυρίζοντες
μέλη
~ἀρχαῖα
μελισιδωνοφρυνιχήρατα,
~οἷς
|
ἐκκαλοῦνται |
τοῦτον.
~(Σωσίας)
~οὐκοῦν,
ἢν
δέῃ, |
[350] |
ὁπλῖται
διαταξάμενοι
~κατὰ
τὰς
διόδους
|
σκοπιωροῦνται, |
~τὼ
δὲ
δύ᾽
αὐτῶν
ἐπὶ |
[600] |
ἔχων,
κἄπειθ᾽
ἥκονθ᾽
ἅμα
πάντες
|
~ἀσπάζωνται |
διὰ
τἀργύριον,
καὶ
πρῶτα
μὲν |
[450] |
ἅπανθ᾽
ὑμῖν
τυραννίς
ἐστι
καὶ
|
ξυνωμόται, |
~ἤν
τε
μεῖζον
ἤν
τ᾽ |
[1200] |
~(Βδελυκλέων)
~αὑλητρὶς
ἐνεφύσησεν·
οἱ
δὲ
|
συμπόται
|
~εἰσὶν
Θέωρος
Αἰσχίνης
Φᾶνος
Κλέων, |
[900] |
γραφῆς
ἠκούσαθ᾽
ἣν
ἐγραψάμην
~ἄνδρες
|
δικασταὶ |
τουτονί.
δεινότατα
γὰρ
~ἔργων
δέδρακε |
[750] |
λέγεται
γὰρ
τουτογί,
~ὡς
οἱ
|
δικασταὶ |
ψευδομένων
τῶν
μαρτύρων
~μόλις
τὸ |
[150] |
ἐς
τὴν
οἰκίαν.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
|
ξυνδικασταὶ |
καὶ
Κλέων
ἀμύνατε.
~(Βδελυκλέων)
~ἔνδον |
[200] |
πόνηρ᾽
ἥξουσιν
ὀλίγον
ὕστερον
~οἱ
|
ξυνδικασταὶ |
παρακαλοῦντες
τουτονὶ
~τὸν
πατέρα.
~(Σωσίας) |
[400] |
δέρματος.
~(Φιλοκλέων)
~εἶά
νυν
ὦ
|
ξυνδικασταὶ |
σφῆκες
ὀξυκάρδιοι,
~οἱ
μὲν
ἐς |
[0] |
~(Σωσίας)
~μὴ
φροντίσῃς.
~οὐδὲν
γὰρ
|
ἔσται |
δεινὸν
οὐ
μὰ
τοὺς
θεούς. |
[200] |
αὐτόν.
~ἀλλ᾽
ἐγκονῶμεν
ὦνδρες,
ὡς
|
ἔσται |
Λάχητι
νυνί·
~σίμβλον
δέ
φασι |
[300] |
νῷν
οἶδ᾽
~ὁπόθεν
γε
δεῖπνον
|
ἔσται. |
~(Παίς)
~τί
με
δῆτ᾽
ὦ |
[350] |
~ὥστ᾽
οὐ
δυνατόν
σ᾽
εἵργειν
|
ἔσται· |
τοιαῦτα
ποιήσομεν
ἡμεῖς.
~(Φιλοκλέων)
~δράσω |
[1000] |
οὐδὲν
χείρων
παρὰ
τοῖσι
σοφοῖς
|
νενόμισται, |
~εἰ
παρελαύνων
τοὺς
ἀντιπάλους
τὴν |
[550] |
ὅταν
κρῖναι
μέγα
πρᾶγμ᾽
ἀπορήσῃ
|
~ἐψήφισται |
τοὺς
ἀδικοῦντας
τοῖσι
δικασταῖς
παραδοῦναι· |
[350] |
~(Βδελυκλέων)
ὥσπερ
φωνή
μέ
τις
|
ἐγκεκύκλωται. |
~(Ξανθίας)
μῶν
ὁ
γέρων
πῃ |
[1450] |
~ὀρχούμενος
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲν
παύεται
|
~τἀρχαἶ |
ἐκεῖν᾽
οἷς
Θέσπις
ἠγωνίζετο·
~καὶ |
[600] |
τῆς
λεκάνης
τἀμβάδι᾽
ἡμῶν
περικωνεῖ.
|
~σκέψαι |
μ᾽
ἀπὸ
τῶν
ἀγαθῶν
οἵων |
[1150] |
ἰδού.
θεῶ
τὸ
σχῆμα,
καὶ
|
σκέψαι |
μ᾽
ὅτῳ
~μάλιστ᾽
ἔοικα
τὴν |
[650] |
τι
χρῆμά
με
ποιεῖς.
~(Βδελυκλέων)
|
~σκέψαι |
τοίνυν
ὡς
ἐξόν
σοι
πλουτεῖν |
[600] |
μή
με
δεήσῃ
~ἐς
σὲ
|
βλέψαι |
καὶ
τὸν
ταμίαν,
ὁπότ᾽
ἄριστον |
[1400] |
μοι
μέλει.
~(Φιλοκλέων)
~φιάλην
ἐπῃτιῶντο
|
κλέψαι |
τοῦ
θεοῦ·
~ὁ
δ᾽
ἔλεξεν |
[500] |
~πάνυ
γε,
καὶ
τούτοισί
γ᾽
|
ἐπιτρέψαι |
θέλω.
~(Βδελυκλέων)
καὶ
μὴν
ἐγώ. |
[750] |
~(Φιλοκλέων)
~ὅρα
τὸ
χρῆμα,
τὰ
|
λόγι᾽ |
ὡς
περαίνεται.
~ἠκηκόη
γὰρ
ὡς |
[750] |
γ᾽
ἄμεινον·
καὶ
λέγεται
γὰρ
|
τουτογί, |
~ὡς
οἱ
δικασταὶ
ψευδομένων
τῶν |
[1300] |
Λυσίστρατος·
~ἔοικας
ὦ
πρεσβῦτα
νεοπλούτῳ
|
τρυγὶ
|
~κλητῆρί
τ᾽
εἰς
ἀχυρμὸν
ἀποδεδρακότι” |
[1400] |
ἔχουσα
Χαιρεφῶντα
τουτονί.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
|
Δί᾽ |
ἀλλ᾽
ἄκουσον,
ἤν
τί
σοι |
[50] |
ἀλλ᾽
οὐδὲν
λέγει.
~(Σωσίας)
~μὰ
|
Δί᾽ |
ἀλλ᾽
ἀφ᾽
αὑτοῦ
τὴν
νόσον |
[900] |
τῷ
σκότῳ
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
τὸν
|
Δί᾽ |
ἀλλὰ
δῆλός
ἐστ᾽
ἔμοιγέ
τοι
|
[650] |
τοῖς
ἑψητοῖσι
δίδωσιν.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
|
Δί᾽ |
ἀλλὰ
παρ᾽
Εὐχαρίδου
καὐτὸς
τρεῖς |
[1400] |
ὦ
κύον
κύον,
~εἰ
νὴ
|
Δί᾽ |
ἀντὶ
τῆς
κακῆς
γλώττης
ποθὲν
|
[250] |
τίμιον
πρίασθαι.
~(Παίς)
~εἰ
νὴ
|
Δί᾽ |
αὖθις
κονδύλοις
νουθετήσεθ᾽
ἡμᾶς,
~ἀποσβέσαντες |
[400] |
~τοῦτο
μέντοι
δεινὸν
ἤδη
νὴ
|
Δί᾽ |
εἰ
μαχούμεθα·
~ὡς
ἔγωγ᾽
αὐτῶν |
[900] |
σοὶ
δοκεῖ
~ὦλεκτρυόν;
νὴ
τὸν
|
Δί᾽ |
ἐπιμύει
γέ
τοι.
~ὁ
θεσμοθέτης· |
[400] |
ἀλλὰ
μὴ
κεκράγετε.
~(Χορός)
~νὴ
|
Δί᾽ |
ἐς
τὸν
οὐρανόν
γ᾽
~(Βδελυκλέων) |
[1050] |
μήλων.
κἂν
ταῦτα
ποιῆθ᾽
~ὑμῖν
|
δι᾽ |
ἔτους
τῶν
ἱματίων
~ὀζήσει
δεξιότητος. |
[450] |
ὑπήνην
ἄκουρον
τρέφων;
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
|
Δί᾽ |
ἦ
μοι
κρεῖττον
ἐκστῆναι
τὸ |
[450] |
δέδοκταί
μοι
δέρεσθαι
καὶ
δέρειν
|
δι᾽ |
ἡμέρας;
~(Χορός)
~οὐδέποτέ
γ᾽
οὐχ |
[50] |
λιβανωτὸν
ἐπιτιθεὶς
νουμηνίᾳ.
~καὶ
νὴ
|
Δί᾽ |
ἢν
ἴδῃ
γέ
που
γεγραμμένον
|
[100] |
~(Φιλοκλέων)
συκίνου.
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
τὸν
|
Δί᾽ |
ὅσπερ
γ᾽
ἐστὶ
δριμύτατος
καπνῶν. |
[150] |
δρασείει
κακόν.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
τὸν
|
Δί᾽ |
οὐ
δῆτ᾽
ἀλλ᾽
ἀποδόσθαι
βούλομαι
|
[350] |
πῃ
διαδύεται
αὖ>
~(Βδελυκλέων)
μὰ
|
Δί᾽ |
οὐ
δῆτ᾽
ἀλλὰ
καθιμᾷ
~αὑτὸν |
[1450] |
κοτυληδών.
~οὐκ
εὖ;
~(Βδελυκλέων)
~μὰ
|
Δί᾽ |
οὐ
δῆτ᾽
ἀλλὰ
μανικὰ
πράγματα. |
[650] |
ἐγίγνεθ᾽
ὁ
μισθός.
~(Βδελυκλέων)
μὰ
|
Δί᾽ |
οὐ
μέντοι.
~(Φιλοκλέων)
καὶ
ποῖ |
[800] |
ἱερῶν
ἐφαίνετο;
~(Βδελυκλέων)
μὰ
τὸν
|
Δί᾽ |
οὐ
πάρεστιν.
~(Φιλοκλέων)
ἀλλ᾽
ἐγὼ |
[450] |
τῷ
χρόνῳ.
~(Βδελυκλέων)
~ἀλλὰ
μὰ
|
Δί᾽ |
οὐ
ῥᾳδίως
οὕτως
ἂν
αὐτοὺς |
[800] |
δὲ
κατηγόρει
παρών.
~(Σωσίας)
~μὰ
|
Δί᾽ |
οὐκ
ἔγωγ᾽
ἀλλ᾽
ἅτερός
φησιν |
[1150] |
~(Βδελυκλέων)
~οὐκ
ἀναβαλεῖ;
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
|
Δί᾽ |
οὐκ
ἔγωγ᾽
ἀλλ᾽
ὦγαθέ,
~εἴπερ |
[1500] |
ἔρχεται,
~ἀδελφὸς
αὐτοῦ.
~(Φιλοκλέων)
νὴ
|
Δί᾽ |
ὠψώνηκ᾽
ἄρα.
~(Ξανθίας)
~μὰ
τὸν |
[150] |
ὥσπερ
γ᾽
ἐγώ.
~(Βδελυκλέων)
μὰ
|
Δἴ |
ἀλλ᾽
ἄμεινον.
~(Φιλοκλέων)
ἀλλὰ
τὸν |
[950] |
γε
καὶ
ξυνωμότης.
~(Βδελυκλέων)
~μὰ
|
Δἴ |
ἀλλ᾽
ἄριστός
ἐστι
τῶν
νυνὶ |
[250] |
~δήπουθεν
ὦ
παῖ.
~(Παίς)
μὰ
|
Δἴ |
ἀλλ᾽
ἰσχάδας
ὦ
παππία·
~ἥδιον |
[150] |
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
πονηρός;
οὐ
μὰ
|
Δἴ |
ἀλλ᾽
οὐκ
οἶσθα
σὺ
~νῦν |
[200] |
ποθεν.
~(Σωσίας)
μῦς;
οὐ
μὰ
|
Δἴ |
ἀλλ᾽
ὑποδυόμενός
τις
οὑτοσὶ
~ὑπὸ |
[950] |
ἅλαβες.
~φησὶ
κατακνῆσαι.
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
|
Δἴ |
ἀλλὰ
ψεύδεται.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
δαιμόνι᾽ |
[1350] |
τύμβου
πεσών;
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
τὸν
|
Δἴ |
αὕτη
πού
στί
σοί
γ᾽ |
[250] |
γάρ.
~(Χορός)
οὐκ
ἂν
μὰ
|
Δἴ, |
εἰ
κρέμαισθέ
γ᾽
ὑμεῖς.
~(Παίς) |
[500] |
ἐν
λοπάδι
πεπνιγμένον.
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
|
Δἴ |
εἰθίσθης
γὰρ
ἥδεσθαι
τοιούτοις
πράγμασιν· |
[500] |
καὶ
φρονῶν
τυραννικά.
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
|
Δἴ |
ἐν
δίκῃ
γ᾽
ἐγὼ
γὰρ |
[1350] |
λάβῃς
ὑπώπια.
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
τὸν
|
Δἴ |
ἐξέμαθές
γε
τὴν
Ὀλυμπίαν.
~Ἀρτόπωλις
|
[1200] |
δέ
γε,
~ἐὰν
ἀπειλῇ,
νὴ
|
Δἴ |
ἕτερ᾽
ἀντᾴσομαι·
~ὦνθρωφ᾽
οὖτος
ὁ |
[200] |
~σοῦ
σοῦ,
πάλιν
σοῦ.
νὴ
|
Δἴ |
ἦ
μοι
κρεῖττον
ἦν
~τηρεῖν |
[1100] |
ἐπιθυμεῖν
παθεῖν.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
τὸν
|
Δἴ |
οὐ
γὰρ
οὐδαμῶς
μοι
ξύμφορον. |
[200] |
ὦ
Κωμία
βραδύνεις.
~μὰ
τὸν
|
Δἴ |
οὐ
μέντοι
πρὸ
τοῦ
γ᾽ |
[1100] |
γιγνώσκεις.
~(Φιλοκλέων)
ἐγώ;
~μὰ
τὸν
|
Δἴ |
οὐ
τοίνυν·
ἀτὰρ
δοκεῖ
γέ |
[250] |
κρέμαισθέ
γ᾽
ὑμεῖς.
~(Παίς)
μὰ
|
Δἴ |
οὔ
τἄρα
προπέμψω
σε
τὸ |
[1500] |
ὠψώνηκ᾽
ἄρα.
~(Ξανθίας)
~μὰ
τὸν
|
Δἴ |
οὐδέν
γ᾽
ἄλλο
πλήν
γε |
[300] |
~ἀπαπαῖ
φεῦ,
ἀπαπαῖ
φεῦ,
~μὰ
|
Δἴ |
οὐκ
ἔγωγε
νῷν
οἶδ᾽
~ὁπόθεν |
[150] |
Ἀποδρασιππίδου.
~(Βδελυκλέων)
~Οὖτις
μὰ
τὸν
|
Δἴ |
οὔτι
χαιρήσων
γε
σύ.
~ὕφελκε |
[200] |
ὄρθρος
βαθύς.
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
τὸν
|
Δἴ, |
ὀψὲ
γοῦν
ἀνεστήκασι
νῦν.
~ὡς |
[950] |
μοι,
~ὄντως
ἀπέφυγε;
~(Βδελυκλέων)
νὴ
|
Δἴ· |
~(Φιλοκλέων)
οὐδέν
εἰμ᾽
ἄρα.
~(Βδελυκλέων) |
[600] |
σφόγγον
ἔχων
ἐκ
τῆς
λεκάνης
|
τἀμβάδι᾽ |
ἡμῶν
περικωνεῖ.
~σκέψαι
μ᾽
ἀπὸ |
[1350] |
ἐστιν
ὅς
μ᾽
ἀπώλεσεν
~τῇ
|
δᾳδὶ |
παίων,
κἀξέβαλεν
ἐντευθενὶ
~ἄρτους
δέκ᾽ |
[1300] |
ὑμᾶς
~ὦ
πόνηροι
ταυτῃὶ
τῇ
|
~δᾳδὶ |
φρυκτοὺς
σκευάσω.
~Ξυμότης
τις
~ἦ |
[1200] |
τι
τῶν
χαλκωμάτων,
~ὀροφὴν
θέασαι,
|
κρεκάδι᾽ |
αὐλῆς
θαύμασον·
~ὕδωρ
κατὰ
χειρός· |
[500] |
~δικίδιον
σμικρὸν
φάγοιμ᾽
ἂν
ἐν
|
λοπάδι |
πεπνιγμένον.
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
Δἴ
εἰθίσθης |
[50] |
~ὀλίγ᾽
ἄτθ᾽
ὑπειπὼν
πρῶτον
αὐτοῖσιν
|
ταδί, |
~μηδὲν
παρ᾽
ἡμῶν
προσδοκᾶν
λίαν |
[850] |
γε
δὴ
τῆς
κλεψύδρας.
~(Βδελυκλέων)
|
~ἡδὶ |
δὲ
δὴ
τίς
ἐστιν;
οὐχὶ |
[950] |
ἐπίσταμαι.
~(Βδελυκλέων)
φέρε
νύν
σε
|
τῃδὶ |
τὴν
ταχίστην
περιάγω.
~(Φιλοκλέων)
ὅδ᾽ |
[100] |
δ᾽
ἀνεφάνη
κνεφαῖος
ἐπὶ
τῇ
|
κιγκλίδι. |
~ἐντεῦθεν
οὐκέτ᾽
αὐτὸν
ἐξεφρίεμεν,
~ὁ |
[750] |
~οὐδείς
σ᾽
ἀποκλῄσει
θεσμοθέτης
τῇ
|
κιγκλίδι. |
~(Φιλοκλέων)
τουτί
μ᾽
ἀρέσκει.
~(Βδελυκλέων) |
[450] |
μοι,
γήτειον
αἰτεῖς·
πότερον
ἐπὶ
|
τυραννίδι, |
~ἢ
νομίζεις
τὰς
Ἀθήνας
σοὶ |
[450] |
~οὗτος
ὀψωνεῖν
ἔοιχ᾽
ἅνθρωπος
ἐπὶ
|
τυραννίδι. |
~ἢν
δὲ
γήτειον
προσαιτῇ
ταῖς |
[1050] |
γὰρ
ἐκδραμόντες
ξὺν
δορὶ
ξὺν
|
ἀσπίδι
|
~ἐμαχόμεσθ᾽
αὐτοῖσι,
θυμὸν
ὀξίνην
πεπωκότες, |
[1100] |
με;
~(Βδελυκλέων)
~τὸν
τρίβων᾽
ἄφες,
|
~τηνδὶ |
δὲ
χλαῖναν
ἀναβαλοῦ
τριβωνικῶς.
~(Φιλοκλέων) |
[1100] |
ἀποπνῖξαι
βούλεται;
~(Βδελυκλέων)
ἔχ᾽
ἀναβαλοῦ
|
τηνδὶ |
λαβὼν
καὶ
μὴ
λάλει.
~(Φιλοκλέων) |
[950] |
πατρίδιον
ἐπὶ
τὰ
βελτίω
τρέπου.
|
~τηνδὶ |
λαβὼν
τὴν
ψῆφον
ἐπὶ
τὸν |
[500] |
~(Χορός)
~μὴ
κατὰ
τὸν
νεανίαν
|
~τονδὶ |
λέγων.
ὁρᾷς
γὰρ
ὥς
~σοι |
[1350] |
παράστηθ᾽
ἀντιβολῶ
πρὸς
τῶν
θεῶν.
|
~ὁδὶ |
γὰρ
ἁνήρ
ἐστιν
ὅς
μ᾽ |
[1300] |
ἅπαντας,
ἤν
τις
αὐτῷ
ξυντύχῃ.
|
~ὁδὶ |
δὲ
καὶ
δὴ
σφαλλόμενος
προσέρχεται. |
[1350] |
οὐδείς
ἐστιν
αὐτῷ
πλὴν
ἐμοῦ.
|
~ὁδὶ |
δὲ
καὐτὸς
ἐπὶ
σὲ
κἄμ᾽ |
[50] |
μέν
ἐστιν
ἀρχὴ
τοῦ
κακοῦ.
|
~ὁδὶ |
δέ
φησι
(Σωσίας)
πρὸς
Δερκύλον
|
[500] |
~τί
γὰρ
φάθ᾽
ὑμεῖς,
ἢν
|
ὁδί |
με
τῷ
λόγῳ
κρατήσῃ;
~(Χορός) |
[1400] |
κρεμαμένῃ
πρὸς
ποδῶν
Εὐριπίδου.
~(Βδελυκλέων)
|
~ὁδί |
τις
ἕτερος,
ὡς
ἔοικεν,
ἔρχεται |
[1150] |
νυν
ὑπολύου
τὰς
καταράτους
ἐμβάδας,
|
~τασδὶ |
δ᾽
ἀνύσας
ὑπόδυθι”
τὰς
Λακωνικάς. |
[300] |
ἐπίνοιαν,
~ἥτις
σε
λάθρᾳ
τἀνδρὸς
|
τουδὶ |
καταβῆναι
δεῦρο
ποιήσει.
~(Φιλοκλέων)
~τίς |
[1300] |
~ἀνάβαινε
δεῦρο
χρυσομηλολόνθιον,
~τῇ
χειρὶ
|
τουδὶ |
λαβομένη
τοῦ
σχοινίου.
~ἔχου·
φυλάττου |
[650] |
μειράκιόν
σοι
κατάπυγον,
Χαιρέου
υἱός,
|
~ὡδὶ |
διαβὰς
διακινηθεὶς
τῷ
σώματι
καὶ |
[1200] |
φράζ᾽
ἀνύσας.
~(Βδελυκλέων)
εὐσχημόνως.
~(Φιλοκλέων)
|
ὡδὶ |
κελεύεις
κατακλινῆναι;
~(Βδελυκλέων)
μηδαμῶς.
~(Φιλοκλέων) |
[1150] |
~ἄνυσόν
ποθ᾽
ὑποδησάμενος·
εἶτα
πλουσίως
|
~ὡδὶ |
προβὰς
τρυφερόν
τι
διασαλακώνισον.
~(Φιλοκλέων) |
[100] |
Δία,
τῷ
δ᾽
υἱεῖ
γε
|
τῳδὶ |
(Βδελυκλέων)
~ἔχων
τρόπους
φρυαγμοσεμνάκους
τίνας. |
[250] |
λύχνον
πρόμυξον.
~(Παίς)
οὔκ,
ἀλλὰ
|
τῳδί |
μοι
δοκῶ
τὸν
λύχνον
προβύσειν. |
[1300] |
~ὧν
οὕνεκ᾽
ἀπόδος
τῷ
πέει
|
τῳδὶ |
χάριν.
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἀποδώσεις
οὐδ᾽ |
[700] |
τιν᾽
ἐπιρρύξας,
ἀγρίως
αὐτοῖς
ἐπιπηδᾷς.
|
~εἰ |
γὰρ
ἐβούλοντο
βίον
πορίσαι
τῷ |
[550] |
ἀρνὸς
φωνῇ,
παιδὸς
φωνὴν
ἐλεήσαις”
|
~εἰ |
δ᾽
αὖ
τοῖς
χοιριδίοις
χαίρω, |
[950] |
θύραν
~καὶ
τἄλλ᾽
ἄριστός
ἐστιν·
|
εἰ |
δ᾽
ὑφείλετο,
~ξύγγνωθι.
κιθαρίζειν
γὰρ |
[950] |
φέρῃ
~τούτων
μεταιτεῖ
τὸ
μέρος·
|
εἰ |
δὲ
μή,
δάκνει.
~(Φιλοκλέων)
~αἰβοῖ. |
[400] |
τουτουὶ
καὶ
μὴ
μεθῆσθε
μηδενί·
|
~εἰ |
δὲ
μή,
ν
πέδαις
παχείαις |
[1400] |
ποιῶ;
~εἴσω
φέρω
σ᾽
ἐντεῦθεν·
|
εἰ |
δὲ
μή,
τάχα
~κλητῆρες
ἐπιλείψουσι |
[400] |
οἶδα
θρίων
τὸν
ψόφον.
~(Χορός)
|
~εἰ |
δὲ
μὴ
τοῦτον
μεθήσεις,
ἔν |
[400] |
~(Χορός)
~ἀλλ᾽
ἀφίει
τὸν
ἄνδρ᾽
|
εἰ |
δὲ
μή,
φήμ᾽
ἐγὼ
~τὰς |
[50] |
~ἄλλως
φλυαρεῖτ᾽
οὐ
γὰρ
ἐξευρήσετε.
|
~εἰ |
δὴ
πιθυμεῖτ᾽
εἰδέναι,
σιγᾶτε
νῦν. |
[800] |
αὐτὸς
ἥρως
ὢν
ὅπλα.
~(Βδελυκλέων)
|
~εἰ |
θᾶττον
ἐκαθίζου
σύ,
θᾶττον
ἂν |
[500] |
~ταῦτα
γὰρ
τούτοις
ἀκούειν
ἡδἔ,
|
εἰ |
καὶ
νῦν
ἐγὼ
~τὸν
πατέρ᾽ |
[950] |
~τί
οὖν
ὄφελος,
τὸν
τυρὸν
|
εἰ |
κατεσθίει;
~(Βδελυκλέων)
~ὅ
τι;
σοῦ |
[550] |
μ᾽
ὦ
πάτερ,
αἰτοῦμαί
σ᾽
|
εἰ |
καὐτὸς
πώποθ᾽
ὑφείλου
~ἀρχὴν
ἄρξας |
[50] |
~οὐδ᾽
αὖθις
ἀνασελγαινόμενος
Εὐριπίδης·
~οὐδ᾽
|
εἰ |
Κλέων
γ᾽
ἔλαμψε
τῆς
τύχης |
[250] |
~(Χορός)
οὐκ
ἂν
μὰ
Δἴ,
|
εἰ |
κρέμαισθέ
γ᾽
ὑμεῖς.
~(Παίς)
μὰ |
[400] |
μέντοι
δεινὸν
ἤδη
νὴ
Δί᾽
|
εἰ |
μαχούμεθα·
~ὡς
ἔγωγ᾽
αὐτῶν
ὁρῶν |
[550] |
με
τρέμων
τῆς
εὐθύνης
ἀπολῦσαι·
|
~εἰ |
μὲν
χαίρεις
ἀρνὸς
φωνῇ,
παιδὸς |
[650] |
~(Φιλοκλέων)
~Παίςαι
καὶ
μὴ
πατέριζε.
|
~εἰ |
μὴ
γὰρ
ὅπως
δουλεύω
γώ, |
[550] |
ἔμ᾽
οὐδ᾽
ἂν
ζῶντ᾽
ᾔδειν
|
εἰ |
μὴ
διὰ
τὴν
προτέραν
ἀπόφυξιν. |
[950] |
γὰρ
ταμιεύουσ᾽
ἔτυχες.
ἀπόκριναι
σαφῶς,
|
~εἰ |
μὴ
κατέκνησας
τοῖς
στρατιώταις
ἅλαβες. |
[150] |
~ὁμοιότατος
κλητῆρος
εἶναι
πωλίῳ.
~(Φιλοκλέων)
|
εἰ |
μή
μ᾽
ἐάσεθ᾽
ἥσυχον,
μαχούμεθα. |
[400] |
Χρήμων
καὶ
Φερέδειπνε;
~πότε
δ᾽
|
εἰ |
μὴ
νῦν,
ἐπαρήξετέ
μοι,
πρίν |
[300] |
~οὗτος
ἁνὴρ
τοῦτ᾽
ἐτόλμησεν
~λέγειν,
|
εἰ |
~μὴ
ξυνωμότης
τις
ἦν.
~ἀλλ᾽ |
[50] |
γνοίη
ποτ᾽
οὐδ᾽
ἂν
ξυμβάλοι
|
~εἰ |
μὴ
πύθοιθ᾽
ἡμῶν·
ἐπεὶ
τοπάζετε. |
[1300] |
τῶν
ὄπισθεν
~ἐπακολουθούντων
ἐμοί·
~οἷον,
|
εἰ |
μὴ
ρρήσεθ᾽
ὑμᾶς
~ὦ
πόνηροι |
[150] |
τήμερον;
~βάδιζε
θᾶττον.
τί
στένεις,
|
εἰ |
μὴ
φέρεις
~Ὀδυσσέα
τιν᾽
~(Σωσίας) |
[1400] |
ἐπεμαρτύρατο·
~εἶθ᾽
ἡ
Συβαρῖτις
εἶπεν,
|
εἰ |
ναὶ
τὰν
κόραν
~τὴν
μαρτυρίαν |
[1400] |
ἐκεῖνος
εἶπεν,
ὦ
κύον
κύον,
|
~εἰ |
νὴ
Δί᾽
ἀντὶ
τῆς
κακῆς |
[250] |
ὅταν
δέῃ
τίμιον
πρίασθαι.
~(Παίς)
|
~εἰ |
νὴ
Δί᾽
αὖθις
κονδύλοις
νουθετήσεθ᾽ |
[1050] |
χείρων
παρὰ
τοῖσι
σοφοῖς
νενόμισται,
|
~εἰ |
παρελαύνων
τοὺς
ἀντιπάλους
τὴν
ἐπίνοιαν |
[350] |
πέφαρκται
κοὐκ
ἔστιν
ὀπῆς
οὐδ᾽
|
εἰ |
σέρφῳ
διαδῦναι.
~ἀλλ᾽
ἄλλο
τι |
[450] |
λάθρᾳ
γ᾽
ἐλάνθαν᾽
ὑπιοῦσά
με”
|
~εἰ |
σύ
γ᾽
ὦ
πόνῳ
πόνηρε |
[500] |
κελητίσαι
κέλευον,
ὀξυθυμηθεῖσά
μοι
~ἤρετ᾽
|
εἰ |
τὴν
Ἱππίου
καθίσταμαι
τυραννίδα.
~(Βδελυκλέων) |
[800] |
~(Βδελυκλέων)
τὸ
τί;
~(Φιλοκλέων)
~θἠρῷον
|
εἴ |
πως
ἐκκομίσαις
τὸ
τοῦ
Λύκου. |
[600] |
Δήμητρα
δέδοικας,
ἐγὼ
δ᾽
~ἀπολοίμην
|
εἴ |
σε
δέδοικα.
~(Χορός)
~οὐπώποθ᾽
οὕτω |
[1500] |
παισὶ
τοῖς
τριόρχοις.
~ἀλλ᾽
ἐξάγετ᾽
|
εἴ |
τι
φιλεῖτ᾽
ὀρχούμενοι,
θύραζε
~ἡμᾶς |
[1000] |
~οὐδὲ
παλαίστρας
περικωμάζειν
πειρῶν·
οὐδ᾽
|
εἴ |
τις
ἐραστὴς
~κωμῳδεῖσθαι
παιδίχ᾽
ἑαυτοῦ |
[850] |
γε
νεωτέρων.
~ἰήιε
Παιάν.
~(Βδελυκλέων)
|
~εἴ |
τις
θύρασιν
ἡλιαστής,
εἰσίτω·
~ὡς |
[700] |
ἀπάγουσι·
~τούτων
εἴκοσιν
ἄνδρας
βόσκειν
|
εἴ |
τις
προσέταξεν
ἑκάστῃ,
~δύο
μυριάδ᾽ |
[1450] |
~θέρε
νυν
ἀνείπω
κἀνταγωνιστὰς
καλῶ.
|
~εἴ |
τις
τραγῳδός
φησιν
ὀρχεῖσθαι
καλῶς, |
[1050] |
~κικίννους
νεανιῶν
καὶ
~σχῆμα
κεὐρυπρωκτίαν.
|
~εἴ |
τις
ὑμῶν
ὦ
θεαταὶ
τὴν |
[1350] |
λέγεις
σύ;
ποῖος
ὄζος;
οὐκ
|
εἶ |
δεῦρο
σύ;
~(Φιλοκλέων)
~ἆ
ἆ |
[1300] |
δίκην
~ἡμῖν
ἅπασι,
κεἰ
σφόδρ᾽
|
εἶ |
νεανίας.
~ἁθρόοι
γὰρ
ἥξομέν
σε |
[150] |
~περὶ
ὄνου
σκιᾶς.
~(Βδελυκλέων)
~πονηρὸς
|
εἶ |
πόρρω
τέχνης
καὶ
παράβολος.
~(Φιλοκλέων) |
[150] |
τουτονί.
τουτὶ
τί
ἦν;
~τίς
|
εἶ |
ποτ᾽
ὦνθρωπ᾽
ἐτεόν;
~(Φιλοκλέων)
Οὖτις |
[1400] |
καταγελᾷς
μου;
προσκαλοῦμαί
σ᾽
ὅστις
|
εἶ
|
~πρὸς
τοὺς
ἀγορανόμους
βλάβης
τῶν |
[100] |
ἡ
κάπνη
ψοφεῖ;
~οὗτος
τίς
|
εἶ |
σύ;
~(Φιλοκλέων)
καπνὸς
ἔγωγ᾽
ἐξέρχομαι. |
[700] |
~ὧν
οὕνεκ᾽
ἐγώ
σ᾽
ἀπέκλῃον
|
ἀεὶ
|
~βόσκειν
ἐθέλων
καὶ
μὴ
τούτους |
[650] |
καὶ
τοῖσιν
ἅπασιν
~ὑπὸ
τῶν
|
ἀεὶ |
δημιζόντων
οὐκ
οἶδ᾽
ὅπῃ
ἐγκεκύκλησαι, |
[350] |
κεχάρησαι,
~τοῖς
δακρύοισιν
τῶν
φευγόντων
|
ἀεὶ |
καὶ
τοῖς
ὀλοφυρμοῖς·
~ᾤκησας
γοῦν |
[1450] |
χαλεπὸν
~φύσεος,
ἣν
ἔχοι
τις
|
ἀεί. |
~καίτοι
πολλοὶ
ταῦτ᾽
ἔπαθον·
~ξυνόντες |
[200] |
ἀπὸ
μέσων
νυκτῶν
γε
παρακαλοῦσ᾽
|
ἀεί, |
~λύχνους
ἔχοντες
καὶ
μινυρίζοντες
μέλη
|
[100] |
τρέφει.
~τοιαῦτ᾽
ἀλύει·
νουθετούμενος
δ᾽
|
ἀεὶ
|
~μᾶλλον
δικάζει.
τοῦτον
οὖν
φυλάττομεν
|
[650] |
~ἀλλὰ
μαχοῦμαι
περὶ
τοῦ
πλήθους
|
ἀεί” |
σὺ
γὰρ
ὦ
πάτερ
αὐτοὺς
|
[1300] |
~κωμῳδολοιχῶν
περὶ
τὸν
εὖ
πράττοντ᾽
|
ἀεί; |
~τοιαῦτα
περιύβριζεν
αὐτοὺς
ἐν
μέρει, |
[700] |
ἐρίῳ
σοι
~ἐνστάζουσιν
κατὰ
μικρὸν
|
ἀεὶ |
τοῦ
ζῆν
ἕνεχ᾽
ὥσπερ
ἔλαιον. |
[1500] |
ἄνω
σκέλος
ὤζωσιν
~οἱ
θεαταί.
|
~στρόβει, |
παράβαινε
κύκλῳ
καὶ
γάστρισον
σεαυτόν, |
[50] |
~εἶναι
φιλόκυβον
αὐτόν·
ἀλλ᾽
οὐδὲν
|
λέγει. |
~(Σωσίας)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἀφ᾽ |
[950] |
τῆς
φακῆς
ἐμπλήμενος.
~(Βδελυκλέων)
οὔκουν
|
ἀποφεύγει |
δῆτα;
~(Φιλοκλέων)
χαλεπὸν
εἰδέναι.
~(Βδελυκλέων) |
[550] |
~κἂν
Οἴαγρος
εἰσέλθῃ
φεύγων,
οὐκ
|
ἀποφεύγει |
πρὶν
ἂν
ἡμῖν
~ἐκ
τῆς |
[550] |
ὁ
κεκραξιδάμας
μόνον
ἡμᾶς
οὐ
|
περιτρώγει, |
~ἀλλὰ
φυλάττει
διὰ
χειρὸς
ἔχων |
[600] |
τήμερον
σκύτη
βλέπειν
ποιήσω.
~(Χορός)
|
~δεῖ |
δέ
σε
παντοίας
πλέκειν
~εἰς |
[350] |
σέρφῳ
διαδῦναι.
~ἀλλ᾽
ἄλλο
τι
|
δεῖ |
ζητεῖν
ὑμᾶς·
ὀπίαν
δ᾽
οὐκ |
[1350] |
~ὁρᾷς
ἃ
δέδρακας;
πράγματ᾽
αὖ
|
δεῖ |
καὶ
δίκας
~ἔχειν
διὰ
τὸν |
[300] |
μισθαρίου
~τρίτον
αὐτὸν
ἔχειν
ἄλφιτα
|
δεῖ |
καὶ
ξύλα
κὤψον·
~ἒ
ἔ- |
[500] |
δὴ
τὸν
ἐκ
θἠμετέρου
~γυμνασίου
|
δεῖ |
τι
λέγειν
~καινόν,
ὅπως
φανήσει |
[1050] |
τρίχες.
~ἀλλὰ
κἀκ
τῶν
λειψάνων
|
δεῖ
|
~τῶνδε
ῥώμην
νεανικὴν
σχεῖν·
~ὡς |
[1300] |
ἐνέπλητο
πολλῶν
κἀγαθῶν,
~ἐνήλατ᾽
ἐσκίρτα
|
πεπόρδει |
κατεγέλα
~ὥσπερ
καχρύων
ὀνίδιον
εὐωχημένον
|
[100] |
κέκραγεν
ἐμβάδας,
~κἄπειτ᾽
ἐκεῖσ᾽
ἐλθὼν
|
προκαθεύδει |
πρῲ
πάνυ,
~ὥσπερ
λεπὰς
προσεχόμενος |
[950] |
ἀλλὰ
ψεύδεται.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
δαιμόνι᾽
|
ἐλέει |
ταλαιπωρουμένους.
~οὗτος
γὰρ
ὁ
Λάβης |
[1300] |
ξυμπότας·
~ὧν
οὕνεκ᾽
ἀπόδος
τῷ
|
πέει |
τῳδὶ
χάριν.
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἀποδώσεις |
[100] |
ἀλύει·
νουθετούμενος
δ᾽
ἀεὶ
~μᾶλλον
|
δικάζει. |
τοῦτον
οὖν
φυλάττομεν
~μοχλοῖσιν
ἐνδήσαντες, |
[1050] |
τὴν
ἐμὴν
ἰδὼν
φύσιν
~εἶτα
|
θαυμάζει |
μ᾽
ὁρῶν
μέσον
διεσφηκωμένον,
~ἥτις |
[0] |
~(Ξανθίας)
παῦε
παῦε,
μὴ
λέγε·
|
~ὄζει |
κάκιστον
τοὐνύπνιον
βύρσης
σαπρᾶς.
~(Σωσίας) |
[700] |
ὀσφῦν.
~ἀλλ᾽
ὅτι
σιγᾷ
κοὐδὲν
|
γρύζει, |
~τοῦτ᾽
οὐ
δύναταί
με
προσέσθαι. |
[400] |
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
Μίδα
καὶ
Φρὺξ
|
βοήθει |
δεῦρο
καὶ
Μασιντύα,
~καὶ
λάβεσθε |
[150] |
κεκλήσομαι.
~(Σωσίας)
ὅδε>
τὴν
θύραν
|
ὠθεῖ· |
~(Βδελυκλέων)
~πιέζέ
νυν
σφόδρα,
~εὖ |
[150] |
~ἔνδον
κέκραχθι
τῆς
θύρας
κεκλῃμένης.
|
~ὤθει |
σὺ
πολλοὺς
τῶν
λίθων
πρὸς |
[150] |
φάγῃς
~ὑπογάστριον
γέροντος
ἡλιαστικοῦ.
~(Βδελυκλέων)
|
~ὤθει |
τὸν
ὄνον
καὶ
σαυτὸν
ἐς |
[150] |
~(Βδελυκλέων)
~ἅνθρωπος
οὗτος
μέγα
τι
|
δρασείει |
κακόν.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
τὸν
Δί᾽ |
[350] |
μηδὲν
δείσῃς.
ἀλλ᾽
ὦ
βέλτιστε
|
καθίει
|
~σαυτὸν
θαρρῶν
κἀπευξάμενος
τοῖσι
πατρῴοισι |
[950] |
γὰρ
ὁ
Λάβης
καὶ
τραχήλι᾽
|
ἐσθίει
|
~καὶ
τὰς
ἀκάνθας,
κοὐδέποτ᾽
ἐν |
[950] |
οὖν
ὄφελος,
τὸν
τυρὸν
εἰ
|
κατεσθίει; |
~(Βδελυκλέων)
~ὅ
τι;
σοῦ
προμάχεται |
[750] |
τι
μικρόν.
ἀλλ᾽
ὅπερ
μέλλεις
|
ποίει. |
~(Βδελυκλέων)
~ἀνάμενέ
νυν·
ἐγὼ
δὲ |
[1500] |
~ὁ
σμικρότατος,
ὃς
τὴν
τραγῳδίαν
|
ποιεῖ. |
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
Καρκίν᾽
ὦ
μακάριε |
[1300] |
τῷ
κομᾷς
καὶ
κομψὸς
εἶναι
|
προσποιεῖ, |
~κωμῳδολοιχῶν
περὶ
τὸν
εὖ
πράττοντ᾽ |
[100] |
~ναὶ
μὰ
Δία,
τῷ
δ᾽
|
υἱεῖ |
γε
τῳδὶ
(Βδελυκλέων)
~ἔχων
τρόπους |
[400] |
δέδοικα
τὰς
ἐγκεντρίδας.
~(Χορός)
~ἀλλ᾽
|
ἀφίει |
τὸν
ἄνδρ᾽
εἰ
δὲ
μή, |
[750] |
ἡ
σηκὶς
λάθρᾳ,
~ταύτης
ἐπιβολὴν
|
ψηφιεῖ |
μίαν
μόνην.
~πάντως
δὲ
κἀκεῖ |
[1300] |
αὔριον
τούτων
δίκην
~ἡμῖν
ἅπασι,
|
κεἰ |
σφόδρ᾽
εἶ
νεανίας.
~ἁθρόοι
γὰρ |
[400] |
~ὦ
πόλις
καὶ
Θεώρου
θεοισεχθρία,
|
~κεἴ |
τις
ἄλλος
προέστηκεν
ἡμῶν
κόλαξ. |
[750] |
ψηφιεῖ
μίαν
μόνην.
~πάντως
δὲ
|
κἀκεῖ |
ταῦτ᾽
ἔδρας
ἑκάστοτε.
~καὶ
ταῦτα |
[1250] |
γὰρ
ἐς
Φάρσαλον
ᾤχετ᾽
εἶτ᾽
|
ἐκεῖ
|
~μόνος
μόνοις
~τοῖς
Πενέσταισι
ξυνῆν |
[50] |
οὖν
καταμύσῃ
κἂν
ἄχνην,
ὅμως
|
ἐκεῖ
|
~ὁ
νοῦς
πέτεται
τὴν
νύκτα |
[750] |
τί
ληρεῖς;
~(Βδελυκλέων)
ταὔθ᾽
ἅπερ
|
ἐκεῖ |
πράττεται·
~ὅτι
τὴν
θύραν
ἀνέῳξεν |
[250] |
ἀγανάκτει.
~καὶ
γὰρ
ἀνὴρ
παχὺς
|
ἥκει
|
~τῶν
προδόντων
τἀπὶ
Θρᾴκης·
~ὃν |
[650] |
κᾆθ᾽
ὡς
πρίονθ᾽
ὁ
μὲν
|
ἕλκει |
ὁ
δ᾽
ἀντενέδωκε·
~σὺ
δὲ |
[550] |
τούτοις
ἀναπειθώμεσθα,
τὰ
παιδάρι᾽
εὐθὺς
|
ἀνέλκει
|
~τὰς
θηλείας
καὶ
τοὺς
υἱεῖς |
[1100] |
τὸν
Δἴ
οὐ
τοίνυν·
ἀτὰρ
|
δοκεῖ |
γέ
μοι
~ἐοικέναι
μάλιστα
Μορύχου |
[900] |
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐκεῖνό
μοι
|
δοκεῖ |
πεπονθέναι,
~ὅπερ
ποτὲ
φεύγων
ἔπαθε |
[250] |
ἐστιν
ἁνὴρ
~φιλῳδός.
ἀλλά
μοι
|
δοκεῖ |
στάντας
ἐνθάδ᾽
ὦνδρες
~ᾄδοντας
αὐτὸν |
[1100] |
μήτε
φλύκταιναν
λαβών.
~ἀλλ᾽
ἐμοὶ
|
δοκεῖ |
τὸ
λοιπὸν
τῶν
πολιτῶν
ἔμβραχυ |
[1000] |
εἰσίωμεν.
~(Φιλοκλέων)
ταῦτά
νυν,
εἴπερ
|
δοκεῖ. |
~(Χορός)
~ἀλλ᾽
ἴτε
χαίροντες
ὅποι |
[900] |
χρῆμα
τἀνδρός·
οὐ
καὶ
σοὶ
|
δοκεῖ
|
~ὦλεκτρυόν;
νὴ
τὸν
Δί᾽
ἐπιμύει |
[0] |
δῆμον
ἡμῶν
βούλεται
διιστάναι.
~(Σωσίας)
|
~ἐδόκει |
δέ
μοι
Θέωρος
αὐτῆς
πλησίον
|
[0] |
τριβώνια·
~κἄπειτα
τούτοις
τοῖς
προβάτοισι
|
μοὐδόκει
|
~δημηγορεῖν
φάλαινα
πανδοκεύτρια,
~ἔχουσα
φωνὴν |
[1450] |
σκέλος
οὐράνιόν
γ᾽
ἐκλακτίζων.
~πρωκτὸς
|
χάσκει. |
~(Ξανθίας)
κατὰ
σαυτὸν
ὅρα.
~(Φιλοκλέων) |
[1300] |
~δικῶν;
ἰαιβοῖ,
αἰβοῖ.
~τάδε
μ᾽
|
ἀρέσκει· |
βάλλε
κημούς.
~οὐκ
ἄπεισι;
ποῦ |
[750] |
τῇ
κιγκλίδι.
~(Φιλοκλέων)
τουτί
μ᾽
|
ἀρέσκει. |
~(Βδελυκλέων)
πρὸς
δὲ
τούτοις
γ᾽ |
[800] |
ἔτι
ποθῶ,
τὰ
δ᾽
ἄλλ᾽
|
ἀρέσκει |
μοι.
~(Βδελυκλέων)
τὸ
τί;
~(Φιλοκλέων) |
[950] |
ὅμως.
~ἀγαθὸς
γάρ
ἐστι
καὶ
|
διώκει |
τοὺς
λύκους.
~(Φιλοκλέων)
~κλέπτης
μὲν |
[1150] |
τί
μου
κατήρυγεν.
~(Βδελυκλέων)
~οὐκ
|
ἀναβαλεῖ; |
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
Δί᾽
οὐκ
ἔγωγ᾽ |
[850] |
τὸ
χωρίον.
~(Βδελυκλέων)
ἰδού.
~(Φιλοκλέων)
|
κάλει |
νυν.
~(Βδελυκλέων)
ταῦτα
δή
τίς |
[800] |
θᾶττον
ἂν
δίκην
~ἐκάλουν.
~(Φιλοκλέων)
|
~κάλει |
νυν,
ὡς
κάθημαι
γὼ
πάλαι. |
[1100] |
ἀναβαλοῦ
τηνδὶ
λαβὼν
καὶ
μὴ
|
λάλει. |
~(Φιλοκλέων)
~τουτὶ
τὸ
κακὸν
τί |
[500] |
ὃ
μὴ
γένοιθ᾽
οὗτός
~σ᾽
|
ἐθέλει |
κρατῆσαι.
~(Βδελυκλέων)
~καὶ
μὴν
ὅσ᾽ |
[1400] |
ὁ
Λᾶσος
εἶπεν,
ὀλίγον
μοι
|
μέλει” |
~(Ἀρτόπωλις)
ἄληθες
οὗτος;
~(Φιλοκλέων)
~καὶ |
[1400] |
Δελφοί
ποτ᾽
~(Βδελυκλέων)
~ὀλίγον
μοι
|
μέλει. |
~(Φιλοκλέων)
~φιάλην
ἐπῃτιῶντο
κλέψαι
τοῦ |
[100] |
δῆτα
ταύταις
ταῖς
τελεταῖς
οὐκ
|
ὠφέλει, |
~διέπλευσεν
εἰς
Αἴγιναν,
εἶτα
ξυλλαβὼν
|
[400] |
καὶ
τοὺς
πόδας
χειμῶνος
ὄντος
|
ὠφέλει, |
~ὥστε
μὴ
ῥιγῶν
ἑκάστοτ᾽
ἀλλὰ |
[250] |
γοῦν
τοῖσιν
λύχνοις
οὑτοιὶ
μύκητες·
|
~φιλεῖ |
δ᾽
ὅταν
τοῦτ᾽
ᾖ,
ποιεῖν |
[1200] |
λόγον
ὦταῖρε
μαθὼν
τοὺς
ἀγαθοὺς
|
φίλει” |
~τούτῳ
τί
λέξεις
σκόλιον;
~(Φιλοκλέων) |
[1150] |
λέγειν;
~(Βδελυκλέων)
~μεγαλοπρεπεῖς,
~ὡς
ξυνεθεώρεις
|
Ἀνδροκλεῖ |
καὶ
Κλεισθένει.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
δὲ |
[550] |
καὶ
τετραπήχεις·
κἄπειτ᾽
εὐθὺς
προσιόντι
|
~ἐμβάλλει |
μοι
τὴν
χεῖρ᾽
ἁπαλὴν
τῶν |
[550] |
πατὴρ
ὑπὲρ
αὐτῶν
~ὥσπερ
θεὸν
|
ἀντιβολεῖ |
με
τρέμων
τῆς
εὐθύνης
ἀπολῦσαι· |
[650] |
~ἰάσασθαι
νόσον
ἀρχαίαν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
ἐντετοκυῖαν.
~ἀτὰρ
ὦ
πάτερ
ἡμέτερε |
[1200] |
κλέπτης.
~(Βδελυκλέων)
~τουτὶ
σὺ
δράσεις;
|
παραπολεῖ |
βοώμενος·
~φήσει
γὰρ
ἐξολεῖν
σε |
[100] |
ἐς
τὸν
ἰπνὸν
εἰσελήλυθε
~καὶ
|
μυσπολεῖ |
τι
καταδεδυκώς.
ἀλλ᾽
ἄθρει
~κατὰ |
[250] |
ὦ
παιδίον.
ἀλλ᾽
εἰπέ,
~τί
|
βούλει |
με
πρίασθαι
~καλόν;
οἶμαι
δέ |
[750] |
σοι
πίθωμαι;
λέγ᾽
ὅ
τι
|
βούλει |
πλὴν
ἑνός.
~(Βδελυκλέων)
ποίου;
φέρ᾽ |
[700] |
ἀτεχνῶς
ἐθέλω
παρέχειν
~ὅ
τι
|
βούλει |
σοι,
~πλὴν
κωλακρέτου
γάλα
πίνειν. |
[1000] |
ὑπὲρ
ὑμῶν
ἔτι
καὶ
νυνὶ
|
πολεμεῖ· |
φησίν
τε
μετ᾽
αὐτὸν
~τοῖς |
[1000] |
τοῖσι
θεαταῖς
ὁ
ποιητὴς
νῦν
|
ἐπιθυμεῖ. |
~ἀδικεῖσθαι
γάρ
φησιν
πρότερος
πόλλ᾽ |
[700] |
νῦν
τις
θεῶν
παρὼν
ἐμφανὴς
|
~ξυλλαμβάνει |
τοῦ
πράγματος,
~καὶ
δῆλός
ἐστιν |
[500] |
κίστην
τις
ὡς
τάχιστα.
~ἀτὰρ
|
φανεῖ |
ποῖός
τις
ὤν,
ἢν
ταῦτα |
[1300] |
ἐφιαλεῖς
οἶδ᾽
ὅτι,
~ἀλλ᾽
ἐξαπατήσεις
|
κἀγχανεῖ |
τούτῳ
μέγα·
~πολλοῖς
γὰρ
ἤδη |
[300] |
ἀλλὰ
μὴ
βοᾶτε·
καὶ
γὰρ
|
τυγχάνει
|
~οὑτοσὶ
πρόσθεν
καθεύδων.
ἀλλ᾽
ὕφεσθε |
[1150] |
~μεγαλοπρεπεῖς,
~ὡς
ξυνεθεώρεις
Ἀνδροκλεῖ
καὶ
|
Κλεισθένει. |
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
δὲ
τεθεώρηκα
ποώποτ᾽ |
[950] |
τὰς
ἀκάνθας,
κοὐδέποτ᾽
ἐν
ταὐτῷ
|
μένει. |
~ὁ
δ᾽
ἕτερος
οἷός
ἐστιν |
[50] |
τε
τούτου,
τοῦ
δικάζειν,
καὶ
|
στένει
|
~ἢν
μὴ
πὶ
τοῦ
πρώτου |
[950] |
ἔσθ᾽
ὅτῳ
μαλάττομαι;
~κακόν
τι
|
περιβαίνει |
με
κἀναπείθομαι.
~(Βδελυκλέων)
~ἴθ᾽
ἀντιβολῶ |
[750] |
μὴ
δικάζειν.
τοῦτο
δὲ
~Ἅιδης
|
διακρινεῖ |
πρότερον
ἢ
γὼ
πείσομαι.
~(Βδελυκλέων) |
[250] |
τοὐλαίου
σπανίζοντος
ὦνόητε;
~οὐ
γὰρ
|
δάκνει |
σ᾽
ὅταν
δέῃ
τίμιον
πρίασθαι. |
[950] |
τὸ
μέρος·
εἰ
δὲ
μή,
|
δάκνει. |
~(Φιλοκλέων)
~αἰβοῖ.
τί
κακόν
ποτ᾽ |
[700] |
τοῖσι
σοῖς
λόγοις
πείθεται
~καὶ
|
σωφρονεῖ |
μέντοι
μεθιστὰς
~ἐς
τὸ
λοιπὸν |
[1250] |
αὐτόματον
ἐκμαθεῖν
~γλωττοποιεῖν
ἐς
τὰ
|
πορνεῖ᾽ |
εἰσιόνθ᾽
ἑκάστοτε.
~εἰσί
τινες
οἵ |
[550] |
χειρὸς
ἔχων
καὶ
τὰς
μυίας
|
ἀπαμύνει. |
~σὺ
δὲ
τὸν
πατέρ᾽
οὐδ᾽ |
[600] |
ἐκ
τῆς
λεκάνης
τἀμβάδι᾽
ἡμῶν
|
περικωνεῖ. |
~σκέψαι
μ᾽
ἀπὸ
τῶν
ἀγαθῶν |
[1200] |
~τούτοις
ξυνὼν
τὰ
σκόλι᾽
ὅπως
|
δέξει |
καλῶς.
~(Φιλοκλέων)
~ἄληθες;
ὡς
οὐδεὶς |
[1350] |
τ᾽
ἔοικας
ὡραίας
σοροῦ.
~οὔτοι
|
καταπροίξει |
μὰ
τὸν
Ἀπόλλω
τοῦτο
δρῶν. |
[1350] |
~(Ἀρτόπωλις)
~οὔτοι
μὰ
τὼ
θεὼ
|
καταπροίξει |
Μυρτίας
~τῆς
Ἀγκυλίωνος
θυγατέρος
καὶ |
[50] |
φιλοπότην
αὐτόν.
~(Σωσίας)
οὐδαμῶς
γ᾽
|
ἐπεὶ
|
~αὕτη
γε
χρηστῶν
ἐστιν
ἀνδρῶν |
[300] |
ποιήσω;
~τηροῦμαι
δ᾽
ὑπὸ
τῶνδ᾽
|
ἐπεὶ
|
~βούλομαί
γε
πάλαι
μεθ᾽
ὑμῶν |
[500] |
γ᾽
ἀλλ᾽
ὑπηρετεῖς
~οἰόμενος
ἄρχειν·
|
ἐπεὶ |
δίδαξον
ἡμᾶς
ὦ
πάτερ,
~ἥτις |
[50] |
κύν᾽
ὦ
Νικόστρατ᾽
οὐ
φιλόξενος,
|
~ἐπεὶ |
καταπύγων
ἐστὶν
ὅ
γε
Φιλόξενος. |
[0] |
~(Σωσίας)
~σὺ
δ᾽
οὖν
παρακινδύνευ᾽
|
ἐπεὶ |
καὐτοῦ
γ᾽
ἐμοῦ
~κατὰ
τοῖν |
[1350] |
σὸν
οἶνον.
~(Φιλοκλέων)
~οὐδαμῶς
γ᾽
|
ἐπεὶ
|
~λόγοι
διαλλάξουσιν
αὐτὰ
δεξιοί·
~ὥστ᾽ |
[1100] |
~οὔτοι
ποτὲ
ζῶν
τοῦτον
ἀποδυθήσομαι,
|
~ἐπεὶ |
μόνος
μ᾽
ἔσωσε
παρατεταγμένον,
~ὅθ᾽ |
[1150] |
ἕτερον.
~(Φιλοκλέων)
~μηδαμῶς
τοῦτόν
γ᾽
|
ἐπεὶ
|
~πάνυ
μισολάκων
αὐτοῦ
στιν
εἷς |
[50] |
ξυμβάλοι
~εἰ
μὴ
πύθοιθ᾽
ἡμῶν·
|
ἐπεὶ |
τοπάζετε.
~Ἀμυνίας
μὲν
ὁ
Προνάπους |
[900] |
οὗτος·
ὡς
δὲ
καὶ
κλέπτον
|
βλέπει, |
~οἷον
σεσηρὼς
ἐξαπατήσειν
μ᾽
οἴεται. |
[1500] |
γὰρ
ὁ
ποντομέδων
ἄναξ
πατὴρ
|
προσέρπει
|
~ἡσθεὶς
ἐπὶ
τοῖσιν
ἑαυτοῦ
παισὶ |
[1400] |
~(Φιλοκλέων)
~ἄκουε,
μὴ
φεῦγ᾽
ἐν
|
Συβάρει |
γυνή
ποτε
~κατέαξ᾽
ἐχῖνον.
~(Κατήγορος) |
[1300] |
ἀεί;
~τοιαῦτα
περιύβριζεν
αὐτοὺς
ἐν
|
μέρει, |
~σκώπτων
ἀγροίκως
καὶ
προσέτι
λόγους |
[100] |
~ἐνεβύσαμεν
ῥακίοισι
κἀπακτώσαμεν,
~ὁ
δ᾽
|
ὡσπερεὶ |
κολοιὸς
αὑτῷ
παττάλους
~ἐνέκρουεν
ἐς |
[1100] |
μηχανώμεθα.
~ξυλλεγέντες
γὰρ
καθ᾽
ἑσμούς,
|
ὡσπερεὶ |
τἀνθρήνια,
~οἱ
μὲν
ἡμῶν
οὗπερ |
[0] |
Κλεώνυμος.
~(Ξανθίας)
πῶς
δή;
~(Σωσίας)
|
~προσερεῖ |
τις
τοῖσι
συμπόταις,
λέγων
~τί |
[100] |
υἱὸς
αὐτοῦ
τὴν
νόσον
βαρέως
|
φέρει. |
~καὶ
πρῶτα
μὲν
λόγοισι
παραμυθούμενος |
[150] |
~(Σωσίας)
~ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δία
|
φέρει
|
~κάτω
γε
τουτονί
τιν᾽
ὑποδεδυκότα. |
[650] |
τριώβολον
οὐ
κομιεῖται·
~αὐτὸς
δὲ
|
φέρει |
τὸ
συνηγορικὸν
δραχμήν,
κἂν
ὕστερος |
[0] |
Κλεώνυμον.
~(Σωσίας)
~οὐδὲν
ἄρα
γρίφου
|
διαφέρει |
Κλεώνυμος.
~(Ξανθίας)
πῶς
δή;
~(Σωσίας) |
[400] |
~ὄντα
κἀπολούμενον,
ὅτι
~τόνδε
λόγον
|
ἐσφέρει, |
~μὴ
δικάζειν
δίκας.
~(Βδελυκλέων)
~ὦγαθοὶ |
[1350] |
φυλάττομαι
σφόδρα.
~τὸ
γὰρ
υἵδιον
|
τηρεῖ |
με,
κἄστι
δύσκολον
~κἄλλως
κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. |
[100] |
~καὶ
μυσπολεῖ
τι
καταδεδυκώς.
ἀλλ᾽
|
ἄθρει |
~κατὰ
τῆς
πυέλου
τὸ
τρῆμ᾽ |
[650] |
γὰρ
ὦ
πάτερ
αὐτοὺς
~ἄρχειν
|
αἱρεῖ |
σαυτοῦ
τούτοις
τοῖς
ῥηματίοις
περιπεφθείς. |
[800] |
πατρὶ
~εἰσακτέον
μοι·
σὺ
δὲ
|
κατηγόρει |
παρών.
~(Σωσίας)
~μὰ
Δί᾽
οὐκ |
[900] |
~σίγα,
κάθιζε·
σὺ
δ᾽
ἀναβὰς
|
κατηγόρει. |
~(Φιλοκλέων)
~φέρε
νυν
ἅμα
τήνδ᾽ |
[200] |
~πολλῶν
δικαστῶν
σφηκιὰν
διασκεδῶ.
~(Χορός)
|
~χώρει |
πρόβαιν᾽
ἐρρωμένως.
ὦ
Κωμία
βραδύνεις. |
[1450] |
θάσσει;
~(Ξανθίας)
~τουτὶ
καὶ
δὴ
|
χωρεῖ |
τὸ
κακόν.
~(Φιλοκλέων)
~κλῇθρα
χαλάσθω |
[750] |
ἢν
ἐξέχῃ
~ἕλη
κατ᾽
ὄρθρον,
|
ἡλιάσει |
πρὸς
ἥλιον·
~ἐὰν
δὲ
νείφῃ, |
[150] |
πάλιν.
~κάνθων
τί
κλάεις;
ὅτι
|
πεπράσει |
τήμερον;
~βάδιζε
θᾶττον.
τί
στένεις, |
[350] |
μιαρώτατε
τί
ποιεῖς;
οὐ
μὴ
|
καταβήσει; |
~(Βδελυκλέων)
~ἀνάβαιν᾽
ἀνύσας
κατὰ
τὴν |
[1050] |
~ὑμῖν
δι᾽
ἔτους
τῶν
ἱματίων
|
~ὀζήσει |
δεξιότητος.
~ὦ
πάλαι
ποτ᾽
ὄντες |
[600] |
καὶ
τὸν
ταμίαν,
ὁπότ᾽
ἄριστον
|
παραθήσει
|
~καταρασάμενος
καὶ
τονθορύσας.
ἀλλ᾽
ἢν |
[300] |
λάθρᾳ
τἀνδρὸς
τουδὶ
καταβῆναι
δεῦρο
|
ποιήσει. |
~(Φιλοκλέων)
~τίς
ἂν
οὖν
εἴη; |
[750] |
κἄν
ἔγρῃ
μεσημβρινός,
~οὐδείς
σ᾽
|
ἀποκλῄσει |
θεσμοθέτης
τῇ
κιγκλίδι.
~(Φιλοκλέων)
τουτί |
[500] |
δεῖ
τι
λέγειν
~καινόν,
ὅπως
|
φανήσει |
~(Βδελυκλέων)
~ἐνεγκάτω
μοι
δεῦρο
τὴν |
[600] |
πάντως
γάρ
τοι
παίςει
ποτὲ
|
κἀναφανήσει
|
~πρωκτὸς
λουτροῦ
περιγιγνόμενος
τῆς
ἀρχῆς |
[1150] |
γε
σαυλοπρωκτιᾶν.
~(Βδελυκλέων)
~ἄγε
νυν,
|
ἐπιστήσει |
λόγους
σεμνοὺς
λέγειν
~ἀνδρῶν
παρόντων |
[1200] |
~τουτὶ
σὺ
δράσεις;
παραπολεῖ
βοώμενος·
|
~φήσει |
γὰρ
ἐξολεῖν
σε
καὶ
διαφθερεῖν
|
[600] |
~ἔμπλησο
λέγων·
πάντως
γάρ
τοι
|
παίςει |
ποτὲ
κἀναφανήσει
~πρωκτὸς
λουτροῦ
περιγιγνόμενος |
[900] |
τήμερον.
~(Βδελυκλέων)
~οὐκ
αὖ
σὺ
|
παίςει |
χαλεπὸς
ὢν
καὶ
δύσκολος,
~καὶ |
[750] |
πρὸς
τὸ
πῦρ
καθήμενος·
~ὕοντος
|
εἴσει· |
κἄν
ἔγρῃ
μεσημβρινός,
~οὐδείς
σ᾽ |
[350] |
ὑπὸ
τοῖσι
δρυφάκτοις.
~(Χορός)
~οὐδὲν
|
πείσει· |
μηδὲν
δείσῃς.
ἀλλ᾽
ὦ
βέλτιστε |
[50] |
γὰρ
ὁ
πατὴρ
ἀλλόκοτον
αὐτοῦ
|
νοσεῖ, |
~ἣν
οὐδ᾽
ἂν
εἷς
γνοίη |
[1450] |
~(Φιλοκλέων)
~τίς
ἐπ᾽
αὐλείοισι
θύραις
|
θάσσει; |
~(Ξανθίας)
~τουτὶ
καὶ
δὴ
χωρεῖ |
[1450] |
ἀχεῖ.
~(Ξανθίας)
πῖθ᾽
ἑλλέβορον.
~(Φιλοκλέων)
|
πτήσσει |
Φρύνιχος
ὥς
τις
ἀλέκτωρ
~(Ξανθίας) |
[700] |
ξυγγενὴς
~εἶναί
τις
ὅστις
τοιαῦτ᾽
|
ἐνουθέτει. |
~σοὶ
δὲ
νῦν
τις
θεῶν |
[100] |
σοι
καὶ
ξύλον.
~ἐνταῦθά
νυν
|
ζήτει |
τιν᾽
ἀλλην
μηχανήν.
~ἀτὰρ
ἄθλιός |
[950] |
ἂν
εἴσω
τις
φέρῃ
~τούτων
|
μεταιτεῖ |
τὸ
μέρος·
εἰ
δὲ
μή, |
[1400] |
ἑσπέρας
~θρασεῖα
καὶ
μεθύση
τις
|
ὑλάκτει |
κύων.
~κἄπειτ᾽
ἐκεῖνος
εἶπεν,
ὦ |
[1000] |
τοὐμοῦ
τρόπου.
~(Βδελυκλέων)
~καὶ
μηδὲν
|
ἀγανάκτει |
γ᾽
ἐγὼ
γάρ
σ᾽
ὦ |
[250] |
μηδ᾽
οὕτω
σεαυτὸν
~ἔσθιε
μηδ᾽
|
ἀγανάκτει. |
~καὶ
γὰρ
ἀνὴρ
παχὺς
ἥκει
|
[550] |
μόνον
ἡμᾶς
οὐ
περιτρώγει,
~ἀλλὰ
|
φυλάττει |
διὰ
χειρὸς
ἔχων
καὶ
τὰς |
[950] |
~ὅ
τι;
σοῦ
προμάχεται
καὶ
|
φυλάττει |
τὴν
θύραν
~καὶ
τἄλλ᾽
ἄριστός |
[100] |
δικάζειν,
αἰγιαλὸν
ἔνδον
τρέφει.
~τοιαῦτ᾽
|
ἀλύει· |
νουθετούμενος
δ᾽
ἀεὶ
~μᾶλλον
δικάζει. |
[900] |
δοκεῖ
~ὦλεκτρυόν;
νὴ
τὸν
Δί᾽
|
ἐπιμύει |
γέ
τοι.
~ὁ
θεσμοθέτης·
ποῦ |
[250] |
ἄρ᾽
ἡμῖν
ὁ
γέρων
οὐδ᾽
|
ὑπακούει; |
~μῶν
ἀπολώλεκε
τὰς
~ἐμβάδας,
ἢ |
[1100] |
ἐπανθρακίδων
ἐμπλήμενος
~ἀπέδωκ᾽
ὀφείλων
τῷ
|
κναφεῖ |
τριώβολον.
~(Βδελυκλέων)
~ἀλλ᾽
οὖν
πεπειράσθω |
[100] |
~ἵν᾽
ἔχοι
δικάζειν,
αἰγιαλὸν
ἔνδον
|
τρέφει. |
~τοιαῦτ᾽
ἀλύει·
νουθετούμενος
δ᾽
ἀεὶ
|
[500] |
ἡττηθῶ
λέγων
σου,
περιπεσοῦμαι
τῷ
|
ξίφει. |
~(Βδελυκλέων)
~εἰπέ
μοι,
τί
δ᾽ |
[100] |
τί
ποτ᾽
ἄρ᾽
ἡ
κάπνη
|
ψοφεῖ; |
~οὗτος
τίς
εἶ
σύ;
~(Φιλοκλέων) |
[1450] |
~οἶον
μυκτὴρ
μυκᾶται
καὶ
~σφόνδυλος
|
ἀχεῖ. |
~(Ξανθίας)
πῖθ᾽
ἑλλέβορον.
~(Φιλοκλέων)
πτήσσει |
[150] |
ἥσυχον,
μαχούμεθα.
~(Βδελυκλέων)
~περὶ
τοῦ
|
μαχεῖ |
νῷν
δῆτα;
~(Φιλοκλέων)
~περὶ
ὄνου |
[1400] |
~τὴν
μαρτυρίαν
ταύτην
ἐάσας
ἐν
|
τάχει
|
~ἐπίδεσμον
ἐπρίω,
νοῦν
ἂν
εἶχες |
[650] |
ἐπιταττόμενος
φοιτᾷς,
ὃ
μάλιστά
μ᾽
|
ἀπάγχει, |
~ὅταν
εἰσελθὸν
μειράκιόν
σοι
κατάπυγον, |
[900] |
ταῦτα
τοῖς
φεύγουσιν,
ἀλλ᾽
ὀδὰξ
|
ἔχει; |
~ἀνάβαιν᾽
ἀπολογοῦ.
τί
σεσιώπηκας;
λέγε. |
[800] |
ἡμῖν
φαίνεται
Κλεώνυμος.
~(Φιλοκλέων)
~οὔκουν
|
ἔχει |
γ᾽
οὐδ᾽
αὐτὸς
ἥρως
ὢν |
[1400] |
σε·
τόν
γέ
τοι
κλητῆρ᾽
|
ἔχει. |
~(Κατήγορος)
~οἴμοι
κακοδαίμων.
προσκαλοῦμαί
σ᾽ |
[0] |
~ὁλᾷς;
Θέωλος
τὴν
κεφαλὴν
κόλακος
|
ἔχει” |
~(Ξανθίας)
~ὀρθῶς
γε
τοῦτ᾽
Ἀλκιβιάδης |
[0] |
~(Σωσίας)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ὕπνος
μ᾽
|
ἔχει |
τις
ἐκ
Σαβαζίου.
~(Ξανθίας)
~τὸν |
[250] |
τεττάρων
τὸ
πλεῖστον
~ὕδωρ
ἀναγκαίως
|
ἔχει |
τὸν
θεὸν
ποιῆσαι.
~ἔπεισι
γοῦν |
[1350] |
μὲν
οὖν
τῆς
δᾳδὸς
οὗτος
|
ἐξέχει. |
~(Βδελυκλέων)
~τί
λέγεις
σύ;
ποῖος |
[700] |
σισύραν,
~πόρνην,
ἥτις
τὸ
πέος
|
τρίψει
|
~καὶ
τὴν
ὀσφῦν.
~ἀλλ᾽
ὅτι |
[800] |
πλείονα.
~ἀμὶς
μέν,
ἢν
οὐρητιάσῃς,
|
αὑτηὶ
|
~παρά
σοι
κρεμήσετ᾽
ἐγγὺς
ἐπὶ |
[1300] |
μὴ
ρρήσεθ᾽
ὑμᾶς
~ὦ
πόνηροι
|
ταυτῃὶ |
τῇ
~δᾳδὶ
φρυκτοὺς
σκευάσω.
~Ξυμότης |
[950] |
ὦ
δαιμόνιέ
μου
τῶν
μαρτύρων.
|
~ἀνάβηθι |
τυρόκνηστι
καὶ
λέξον
μέγα·
~σὺ |
[1350] |
ἔοικε
θεῖν.
~ἀλλ᾽
ὡς
τάχιστα
|
στῆθι |
τάσδε
τὰς
δετὰς
~λαβοῦσ᾽
ἵν᾽ |
[1350] |
ἐξέμαθές
γε
τὴν
Ὀλυμπίαν.
~Ἀρτόπωλις
|
~ἴθι |
μοι
παράστηθ᾽
ἀντιβολῶ
πρὸς
τῶν |
[800] |
ἤν
τις
εἰσάγῃ
γραφήν.
~(Βδελυκλέων)
|
ἴθι |
νυν
ἄγ᾽
αὐτὼ
δεῦρο.
~(Σωσίας) |
[1150] |
σε
περιβαλῶ·
σὺ
δ᾽
οὖν
|
ἴθι. |
~(Φιλοκλέων)
παράθου
γε
μέντοι
καὶ |
[350] |
αἰσθήσεται.
~(Χορός)
~μηδὲν
ὦ
τᾶν
|
δέδιθι, |
μηδέν·
~ὡς
ἐγὼ
τοῦτόν
γ᾽ |
[750] |
τούτων
μηδὲν
ὑπισχνοῦ.
~κείνων
ἔραμαι,
|
κεῖθι |
γενοίμαν,
~ἵν᾽
ὁ
κῆρύξ
φησι, |
[1150] |
καταράτους
ἐμβάδας,
~τασδὶ
δ᾽
ἀνύσας
|
ὑπόδυθι” |
τὰς
Λακωνικάς.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
γὰρ |
[850] |
ὑπαρχέτω.
~(Χορός)
~ὦ
Φοῖβ᾽
Ἄπολλον
|
Πύθι᾽ |
ἐπ᾽
ἀγαθῇ
τύχῃ
~τὸ
πρᾶγμ᾽ |
[150] |
καὶ
Κλέων
ἀμύνατε.
~(Βδελυκλέων)
~ἔνδον
|
κέκραχθι |
τῆς
θύρας
κεκλῃμένης.
~ὤθει
σὺ |
[950] |
ἄριστός
ἐστιν·
εἰ
δ᾽
ὑφείλετο,
|
~ξύγγνωθι. |
κιθαρίζειν
γὰρ
οὐκ
ἐπίσταται.
~(Φιλοκλέων) |
[250] |
ποιῆσαι.
~ἔπεισι
γοῦν
τοῖσιν
λύχνοις
|
οὑτοιὶ |
μύκητες·
~φιλεῖ
δ᾽
ὅταν
τοῦτ᾽ |
[1400] |
~καὶ
σὺ
δή
μοι
Χαιρεφῶν
|
~γυναικὶ |
κλητεύειν
ἐοικὼς”
θαψίνῃ,
~Ἰνοῖ
κρεμαμένῃ |
[650] |
δωροφοροῦσιν
~ὕρχας
οἶνον
δάπιδας
τυρὸν
|
μέλι |
σήσαμα
προσκεφάλαια
~φιάλας
χλανίδας
στεφάνους |
[950] |
~οὗτος
γὰρ
ὁ
Λάβης
καὶ
|
τραχήλι᾽ |
ἐσθίει
~καὶ
τὰς
ἀκάνθας,
κοὐδέποτ᾽ |
[1200] |
κεφαλῆς
Ἀκέστορος.
~τούτοις
ξυνὼν
τὰ
|
σκόλι᾽ |
ὅπως
δέξει
καλῶς.
~(Φιλοκλέων)
~ἄληθες; |
[1150] |
πάνυ.
~πρῶτον
μὲν
ὡς
ἡ
|
Λάμι᾽ |
ἁλοῦσ᾽
ἐπέρδετο,
~ἔπειτα
δ᾽
ὡς |
[550] |
ἀνυπεύθυνοι
δρῶμεν,
τῶν
δ᾽
ἄλλων
|
οὐδεμἴ |
ἀρχή.
~(Βδελυκλέων)
~τουτὶ
γάρ
τοι |
[150] |
~οἴμοι
δείλαιος·
~τῶς
ἄν
σ᾽
|
ἀποκτείναιμι; |
πῶς;
δότε
μοι
ξίφος
~ὅπως |
[700] |
δύναμαι
κατέχειν,
ἀλλ᾽
ἤδη
μαλθακός
|
εἰμι. |
~(Βδελυκλέων)
ἀλλ᾽
ὁπόταν
μὲν
δείσωσ᾽ |
[1350] |
τῶν
ἐμαυτοῦ
χρημάτων
~νέος
γάρ
|
εἰμι |
καὶ
φυλάττομαι
σφόδρα.
~τὸ
γὰρ |
[600] |
ᾔδειν
ὡς
ἐγὼ
ταύτῃ
κράτιστός
|
εἰμι. |
~(Χορός)
~ὡς
δ᾽
ἐπὶ
πάντ᾽ |
[1300] |
δὴ
σφαλλόμενος
προσέρχεται.
~ἀλλ᾽
ἐκποδὼν
|
ἄπειμι |
πρὶν
πληγὰς
λαβεῖν.
~(Φιλοκλέων)
~ἄνεχε |
[750] |
ν
τοῖσι
δικασταῖς
~κλέπτοντα
Κλέωνα
|
λάβοιμι. |
~(Βδελυκλέων)
ἴθ᾽
ὦ
πάτερ
πρὸς |
[1400] |
~ἐγὼ
γὰρ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
δίκην
|
δίδωμί |
σοι
~ἣν
ἂν
σὺ
τάξῃς, |
[950] |
~(Βδελυκλέων)
οὗτος·
~(Φιλοκλέων)
αὕτη
νταῦθ᾽
|
ἔνι. |
~(Βδελυκλέων)
ἐξηπάτηται
κἀπολέλυκεν
οὐχ
ἑκών. |
[400] |
ἑκάστοτ᾽
ἀλλὰ
τούτοις
γ᾽
οὐκ
|
ἔνι
|
~οὐδ᾽
ἐν
ὀφθαλμοῖσιν
αἰδὼς
τῶν |
[400] |
λάβεσθε
τουτουὶ
καὶ
μὴ
μεθῆσθε
|
μηδενί· |
~εἰ
δὲ
μή,
ν
πέδαις |
[1450] |
σοφίαν
~ὁ
Παίς
ὁ
Φιλοκλέωνος.
|
~οὐδενὶ |
γὰρ
οὕτως
ἀγανῷ
~ξυνεγενόμην,
οὐδὲ |
[1000] |
ἑαυτοῦ
μισῶν
ἔσπευσε
πρὸς
αὐτόν,
|
~οὐδενὶ |
πώποτέ
φησι
πιθέσθαι,
γνώμην
τιν᾽ |
[1350] |
ἀπώλεσεν
~τῇ
δᾳδὶ
παίων,
κἀξέβαλεν
|
ἐντευθενὶ |
~ἄρτους
δέκ᾽
ὀβολῶν
κἀπιθήκην
τέτταρας. |
[1150] |
βάδισιν
τῶν
πλουσίων.
~(Βδελυκλέων)
~ὅτῳ;
|
Δοθιῆνι |
σκόροδον
ἠμφιεσμένῳ.
~(Φιλοκλέων)
~καὶ
μὴν |
[650] |
~καὶ
κοινωνῶν
τῶν
ἀρχόντων
ἑτέρῳ
|
τινὶ |
τῶν
μεθ᾽
ἑαυτοῦ,
~ἤν
τίς |
[0] |
περὶ
πρῶτον
ὕπνον
ἐν
τῇ
|
πυκνὶ
|
~ἐκκλησιάζειν
πρόβατα
συγκαθήμενα,
~βακτηρίας
ἔχοντα |
[100] |
πάνυ,
~ὥσπερ
λεπὰς
προσεχόμενος
τῷ
|
κίονι. |
~ὑπὸ
δυσκολίας
δ᾽
ἅπασι
τιμῶν |
[950] |
ἄρα.
~(Βδελυκλέων)
~μὴ
φροντίσῃς
ὦ
|
δαιμόνι᾽ |
ἀλλ᾽
ἀνίστασο.
~(Φιλοκλέων)
~πῶς
οὖν |
[950] |
Δἴ
ἀλλὰ
ψεύδεται.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
|
δαιμόνι᾽ |
ἐλέει
ταλαιπωρουμένους.
~οὗτος
γὰρ
ὁ |
[800] |
φιλοχωρία.
~(Σωσίας)
βάλλ᾽
ἐς
κόρακας.
|
τοιουτονὶ |
τρέφειν
κύνα.
~(Βδελυκλέων)
τί
δ᾽ |
[900] |
ἠκούσαθ᾽
ἣν
ἐγραψάμην
~ἄνδρες
δικασταὶ
|
τουτονί. |
δεινότατα
γὰρ
~ἔργων
δέδρακε
κἀμὲ |
[200] |
πατρός.
~(Σωσίας)
~ἄγε
νυν,
ἐπειδὴ
|
τουτονὶ |
σεσοβήκαμεν,
~κοὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
διαδὺς |
[150] |
μὰ
Δία
φέρει
~κάτω
γε
|
τουτονί |
τιν᾽
ὑποδεδυκότα.
~(Βδελυκλέων)
~ποῖον;
φέρ᾽ |
[200] |
ὀλίγον
ὕστερον
~οἱ
ξυνδικασταὶ
παρακαλοῦντες
|
τουτονὶ |
~τὸν
πατέρα.
~(Σωσίας)
~τίλέγεις;
ἀλλὰ |
[150] |
ὑποδεδυκότα.
~(Βδελυκλέων)
~ποῖον;
φέρ᾽
ἴδωμαι
|
τουτονί. |
τουτὶ
τί
ἦν;
~τίς
εἶ |
[1400] |
τῶν
φορτίων,
~κλητῆρ᾽
ἔχουσα
Χαιρεφῶντα
|
τουτονί. |
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἄκουσον, |
[200] |
~τὸν
πηλὸν
ὦ
πάτερ
πάτερ
|
τουτονὶ |
φύλαξαι.
~(Χορός)
~κάρφος
χαμᾶθέν
νυν |
[900] |
τι
κἀμοί
τις
προβάλλῃ
τῷ
|
κυνί; |
~(Φιλοκλέων)
~οὐδὲν
μετέδωκεν
οὐδὲ
τῷ |
[1350] |
~ἐὰν
γένῃ
δὲ
μὴ
κακὴ
|
νυνὶ |
γυνή,
~ἐγώ
σ᾽
ἐπειδὰν
οὑμὸς |
[200] |
γ᾽
ἀλλ᾽
ἦσθ᾽
ἱμὰς
κύνειος·
|
~νυνὶ |
δὲ
κρείττων
ἐστί
σου
Χαρινάδης |
[500] |
μέλλων
βασιλείας
ἀντιλογήσειν
~τῆς
ἡμετέρας,
|
νυνὶ |
θαρρῶν
πᾶσαν
γλῶτταν
βασάνιζε.
~(Φιλοκλέων) |
[150] |
γ᾽
οὐδεὶς
ἀνήρ,
~ὅστις
πατρὸς
|
νυνὶ |
Καπνίου
κεκλήσομαι.
~(Σωσίας)
ὅδε>
τὴν |
[950] |
Δἴ
ἀλλ᾽
ἄριστός
ἐστι
τῶν
|
νυνὶ |
κυνῶν
~οἷός
τε
πολλοῖς
προβατίοις |
[400] |
ἐμβάδων.
~(Φιλοκλέων)
~οὐκ
ἀφήσεις
οὐδὲ
|
νυνί |
μ᾽
ὦ
κάκιστον
θηρίον,
~οὐδ᾽ |
[1000] |
~ἀλλ᾽
ὑπὲρ
ὑμῶν
ἔτι
καὶ
|
νυνὶ |
πολεμεῖ·
φησίν
τε
μετ᾽
αὐτὸν
|
[200] |
ἐγκονῶμεν
ὦνδρες,
ὡς
ἔσται
Λάχητι
|
νυνί· |
~σίμβλον
δέ
φασι
χρημάτων
ἔχειν |
[350] |
κλάοντα
καθῆσθαι.
~ἐλέησον
καὶ
σῶσον
|
νυνὶ |
τὸν
σαυτοῦ
πλησιόχωρον·
~κοὐ
μή |
[350] |
ποιεῖν
εἴσω,
τί
ποιήσετε;
φράζετε
|
νυνί. |
~(Χορός)
~ἀμυνοῦμέν
σοι
τὸν
πρινώδη |
[400] |
παιδία,
~θεῖτε
καὶ
βοᾶτε,
καὶ
|
Κλέωνι |
ταῦτ᾽
ἀγγέλλετε,
~καὶ
κελεύετ᾽
αὐτὸν |
[700] |
γῆς
ἀπολαύοντες
καὶ
τοῦ
ν
|
Μαραθῶνι |
τροπαίου.
~νῦν
δ᾽
ὥσπερ
ἐλαολόγοι |
[1100] |
δυσκολώτερον·
~εἶτα
τἄλλ᾽
ὅμοια
πάντα
|
σφηξὶ |
μηχανώμεθα.
~ξυλλεγέντες
γὰρ
καθ᾽
ἑσμούς, |
[100] |
ἢ
βομβυλιὸς
εἰσέρχεται
~ὑπὸ
τοῖς
|
ὄνυξι |
κηρὸν
ἀναπεπλασμένος.
~ψήφων
δὲ
δείσας |
[550] |
~οἱ
δὲ
λέγουσιν
μύθους
ἡμῖν,
|
οἱ |
δ᾽
Αἰσώπου
τι
γέλοιον·
~οἱ |
[1300] |
~Σθενέλῳ
τε
τὰ
σκευάρια
διακεκαρμένῳ.
|
~οἱ |
δ᾽
ἀνεκρότησαν,
πλήν
γε
Θουφράστου |
[1100] |
οἱ
δὲ
παρὰ
τοὺς
ἕνδεκα,
|
~οἱ |
δ᾽
ἐν
ᾠδείῳ
δικάζουσ᾽
οἱ |
[1050] |
εἱπόμεσθα
θυννάζοντες
ἐς
τοὺς
θυλάκους,
|
~οἱ |
δ᾽
ἔφευγον
τὰς
γνάθους
καὶ |
[1100] |
~(Βδελυκλέων)
~οἱ
μὲν
καλοῦσι
Περσίδ᾽
|
οἱ |
δὲ
καυνάκην.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
δὲ |
[550] |
ἀνιῶν
ἂν
ἰσώσῃ
τοῖσιν
ἐμοῖσιν”
|
~οἱ |
δὲ
λέγουσιν
μύθους
ἡμῖν,
οἱ |
[650] |
τῆς
σῆς
τοὺς
ἀργελόφους
περιτρώγων.
|
~οἱ |
δὲ
ξύμμαχοι
ὡς
ᾔσθηνται
τὸν |
[1100] |
~οἱ
μὲν
ἡμῶν
οὗπερ
ἅρχων,
|
οἱ |
δὲ
παρὰ
τοὺς
ἕνδεκα,
~οἱ |
[1100] |
~οἱ
δ᾽
ἐν
ᾠδείῳ
δικάζουσ᾽
|
οἱ |
δὲ
πρὸς
τοῖς
τειχίοις
~ξυμβεβυσμένοι |
[550] |
οἱ
δ᾽
Αἰσώπου
τι
γέλοιον·
|
~οἱ |
δὲ
σκώπτουσ᾽
ἵν᾽
ἐγὼ
γελάσω |
[1200] |
ἐνύπνιον
ἑστιώμεθα;
~(Βδελυκλέων)
~αὑλητρὶς
ἐνεφύσησεν·
|
οἱ |
δὲ
συμπόται
~εἰσὶν
Θέωρος
Αἰσχίνης |
[400] |
τὸν
πρωκτὸν
αὐτῶν
ἐσπέτεσθ᾽
ὠργισμένοι,
|
~οἱ |
δὲ
τὠφθαλμὼ
κύκλῳ
κεντεῖτε
καὶ |
[1400] |
ἐπιλείψουσι
τοὺς
καλουμένους.
~(Φιλοκλέων)
~Αἴσωπον
|
οἱ |
Δελφοί
ποτ᾽
~(Βδελυκλέων)
~ὀλίγον
μοι |
[750] |
καὶ
λέγεται
γὰρ
τουτογί,
~ὡς
|
οἱ |
δικασταὶ
ψευδομένων
τῶν
μαρτύρων
~μόλις |
[1500] |
ὅπως
~ἰδόντες
ἄνω
σκέλος
ὤζωσιν
|
~οἱ |
θεαταί.
~στρόβει,
παράβαινε
κύκλῳ
καὶ |
[550] |
ἔστιν
ἀκοῦσαι
θώπευμ᾽
ἐνταῦθα
δικαστῇ;
|
~οἱ |
μέν
γ᾽
ἀποκλάονται
πενίαν
αὑτῶν |
[400] |
νυν
ὦ
ξυνδικασταὶ
σφῆκες
ὀξυκάρδιοι,
|
~οἱ |
μὲν
ἐς
τὸν
πρωκτὸν
αὐτῶν |
[1100] |
γὰρ
καθ᾽
ἑσμούς,
ὡσπερεὶ
τἀνθρήνια,
|
~οἱ |
μὲν
ἡμῶν
οὗπερ
ἅρχων,
οἱ |
[1100] |
ἐστι
πρὸς
πάντων
θεῶν;
~(Βδελυκλέων)
|
~οἱ |
μὲν
καλοῦσι
Περσίδ᾽
οἱ
δὲ |
[1100] |
φόρον
δεῦρ᾽
ἐσμέν,
ὃν
κλέπτουσιν
|
~οἱ |
νεώτεροι.
~πολλαχοῦ
σκοποῦντες
ἡμᾶς
εἰς |
[200] |
ὦ
πόνηρ᾽
ἥξουσιν
ὀλίγον
ὕστερον
|
~οἱ |
ξυνδικασταὶ
παρακαλοῦντες
τουτονὶ
~τὸν
πατέρα. |
[1300] |
Ἵππυλλος
Ἀντιφῶν
Λύκων
~Λυσίστρατος
Θούφραστος
|
οἱ |
περὶ
Φρύνιχον.
~τούτων
ἁπάντων
ἦν |
[600] |
~κἂν
ἀστράψω,
ποππύζουσιν
~κἀγκεχόδασίν
μ᾽
|
οἱ |
πλουτοῦντες
~καὶ
πάνυ
σεμνοί.
~καὶ |
[1100] |
ἐς
τὴν
γῆν,
μόλις
~ὥσπερ
|
οἱ |
σκώληκες
ἐν
τοῖς
κυττάροις
κινούμενοι. |
[1150] |
ἔχων;
~(Βδελυκλέων)
~οὕτω
διηγεῖσθαι
νομίζουσ᾽
|
οἱ |
σοφοί.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
εἰπέ
μοι· |
[1250] |
πορνεῖ᾽
εἰσιόνθ᾽
ἑκάστοτε.
~εἰσί
τινες
|
οἵ |
μ᾽
ἔλεγον
ὡς
καταδιηλλάγην,
~ἡνίκα |
[1100] |
εἰσιν
ἐγκαθήμενοι
~οὐκ
ἔχοντες
κέντρον,
|
οἳ |
μένοντες
ἡμῶν
τοῦ
φόρου
~τὸν |
[1000] |
ἐπιχειρῆσαι
πέρυσιν
καὶ
τοῖς
πυρετοῖσιν,
|
~οἳ |
τοὺς
πατέρας
τ᾽
ἦγχον
νύκτωρ |
[1450] |
γε
τῆς
εὐτυχίας
~τὸν
πρέσβυν
|
οἷ |
μετέστη
~ξηρῶν
τρόπων
καὶ
βιοτῆς· |
[0] |
~ἔχουσα
φωνὴν
ἐμπεπρησμένης
ὑός.
~(Ξανθίας)
|
αἰβοῖ. |
~(Σωσίας)
τί
ἔστι;
~(Ξανθίας)
παῦε |
[1300] |
οὐδ᾽
ἀκούων
ἀνέχομαι
~δικῶν;
ἰαιβοῖ,
|
αἰβοῖ. |
~τάδε
μ᾽
ἀρέσκει·
βάλλε
κημούς. |
[950] |
εἰ
δὲ
μή,
δάκνει.
~(Φιλοκλέων)
|
~αἰβοῖ. |
τί
κακόν
ποτ᾽
ἔσθ᾽
ὅτῳ |
[1300] |
~ὡς
οὐδ᾽
ἀκούων
ἀνέχομαι
~δικῶν;
|
ἰαιβοῖ, |
αἰβοῖ.
~τάδε
μ᾽
ἀρέσκει·
βάλλε |
[1350] |
οἶνον.
~(Φιλοκλέων)
~οὐδαμῶς
γ᾽
ἐπεὶ
|
~λόγοι |
διαλλάξουσιν
αὐτὰ
δεξιοί·
~ὥστ᾽
οἶδ᾽ |
[700] |
Μαραθῶνι
τροπαίου.
~νῦν
δ᾽
ὥσπερ
|
ἐλαολόγοι |
χωρεῖθ᾽
ἅμα
τῷ
τὸν
μισθὸν |
[1400] |
ἐπιστὰς
εἶπ᾽
ἀνὴρ
αὐτῷ
φίλος·
|
~ἔρδοι |
τις
ἣν
ἕκαστος
εἰδείη
τέχνην” |
[1000] |
ποτε
πείσομαι;
~ἀλλ᾽
ὦ
πολυτίμητοι
|
θεοὶ |
ξύγγνωτέ
μοι·
~ἄκων
γὰρ
αὔτ᾽ |
[400] |
ἐσφέρει,
~μὴ
δικάζειν
δίκας.
~(Βδελυκλέων)
|
~ὦγαθοὶ |
τὸ
πρᾶγμ᾽
ἀκούσατ᾽
ἀλλὰ
μὴ |
[200] |
ὅπως
διαδὺς
ἂν
ἡμᾶς
ἔτι
|
λάθοι, |
~τί
οὐκ
ἀπεκοιμήθημεν
ὅσον
ὅσον |
[1400] |
~οὔτοι
μὰ
τὴν
Δήμητρ᾽
ἔτ᾽
|
ἐνταυθοῖ |
μενεῖς,
~ἀλλ᾽
ἀράμενος
οἴσω
σε |
[800] |
ὡς
περαίνεται.
~ἠκηκόη
γὰρ
ὡς
|
Ἀθηναῖοί |
ποτε
~δικάσοιεν
ἐπὶ
ταῖς
οἰκίαισι |
[400] |
~εἶά
νυν
ὦ
ξυνδικασταὶ
σφῆκες
|
ὀξυκάρδιοι, |
~οἱ
μὲν
ἐς
τὸν
πρωκτὸν |
[1050] |
τὸ
λοιπὸν
τῶν
ποιητῶν
~ὦ
|
δαιμόνιοι |
τοὺς
ζητοῦντας
~καινόν
τι
λέγειν |
[1350] |
γ᾽
ἐπεὶ
~λόγοι
διαλλάξουσιν
αὐτὰ
|
δεξιοί· |
~ὥστ᾽
οἶδ᾽
ὁτιὴ
ταύτῃ
διαλλαχθήσομαι. |
[1050] |
ἡμεῖς,
οἷς
πρόσεστι
τοῦτο
τοὐρροπύγιον,
|
~Ἀττικοὶ |
μόνοι
δικαίως
ἐγγενεῖς
αὐτόχθονες,
~ἀνδρικώτατον |
[50] |
εἷς
γνοίη
ποτ᾽
οὐδ᾽
ἂν
|
ξυμβάλοι
|
~εἰ
μὴ
πύθοιθ᾽
ἡμῶν·
ἐπεὶ |
[550] |
τηροῦσ᾽
ἐπὶ
τοῖσι
δρυφάκτοις
~ἄνδρες
|
μεγάλοι |
καὶ
τετραπήχεις·
κἄπειτ᾽
εὐθὺς
προσιόντι
|
[200] |
κεκραγότες
~πηδῶσι
καὶ
βάλλουσιν
ὥσπερ
|
φέψαλοι. |
~(Σωσίας)
~μὴ
φροντίσῃς·
ἐὰν
ἐγὼ |
[1450] |
~τάχα
δ᾽
ἂν
ἴσως
οὐκ
|
ἐθέλοι. |
~τὸ
γὰρ
ἀποστῆναι
χαλεπὸν
~φύσεος, |
[300] |
ἔ-
πάρα
νῷν
στενάζειν.
~(Φιλοκλέων)
|
~φίλοι, |
τήκομαι
μὲν
~πάλαι
διὰ
τῆς |
[1450] |
ἣν
ἔχοι
τις
ἀεί.
~καίτοι
|
πολλοὶ |
ταῦτ᾽
ἔπαθον·
~ξυνόντες
γνώμαις
ἑτέρων |
[1000] |
~ἀλλ᾽
ὦ
πολυτίμητοι
θεοὶ
ξύγγνωτέ
|
μοι· |
~ἄκων
γὰρ
αὔτ᾽
ἔδρασα
κοὐ |
[700] |
τέ
σοι.
~(Φιλοκλέων)
ἰώ
μοί
|
μοι. |
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
τί
βοᾷς;
~(Φιλοκλέων) |
[800] |
ποθῶ,
τὰ
δ᾽
ἄλλ᾽
ἀρέσκει
|
μοι. |
~(Βδελυκλέων)
τὸ
τί;
~(Φιλοκλέων)
~θἠρῷον |
[250] |
χἀτέρους
μείζονας
κολάζω.
~ἀλλ᾽
οὑτοσί
|
μοι |
βόρβορος
φαίνεται
πατοῦντι·
~κοὐκ
ἔσθ᾽ |
[1400] |
χαρίεντα.
~(Ἀρτόπωλις)
μὰ
Δία
μὴ
|
μοί |
γ᾽
ὦ
μέλε.
~(Φιλοκλέων)
~Αἴσωπον |
[1150] |
Καρδοπίων
τὴν
μητέρα.
~(Βδελυκλέων)
~μή
|
μοί |
γε
μύθους,
ἀλλὰ
τῶν
ἀνθρωπίνων, |
[450] |
λαχανόπωλις
παραβλέψασά
φησι
θατέρῳ·
~εἰπέ
|
μοι, |
γήτειον
αἰτεῖς·
πότερον
ἐπὶ
τυραννίδι, |
[450] |
ὑμεῖς
ἀπαλλαχθεῖτέ
μου;
~ἢ
δέδοκταί
|
μοι |
δέρεσθαι
καὶ
δέρειν
δι᾽
ἡμέρας; |
[500] |
~καινόν,
ὅπως
φανήσει
~(Βδελυκλέων)
~ἐνεγκάτω
|
μοι |
δεῦρο
τὴν
κίστην
τις
ὡς |
[350] |
μοι
τὸ
δίκτυον.
~ἡ
δέ
|
μοι |
Δίκτυννα
συγγνώμην
ἔχοι
τοῦ
δικτύου. |
[900] |
λέγῃ.
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐκεῖνό
|
μοι |
δοκεῖ
πεπονθέναι,
~ὅπερ
ποτὲ
φεύγων |
[250] |
γάρ
ἐστιν
ἁνὴρ
~φιλῳδός.
ἀλλά
|
μοι |
δοκεῖ
στάντας
ἐνθάδ᾽
ὦνδρες
~ᾄδοντας |
[1400] |
ποθὲν
~πυροὺς
πρίαιο,
σωφρονεῖν
ἄν
|
μοι |
δοκεῖς”
~(Ἀρτόπωλις)
~καὶ
καταγελᾷς
μου; |
[250] |
πρόμυξον.
~(Παίς)
οὔκ,
ἀλλὰ
τῳδί
|
μοι |
δοκῶ
τὸν
λύχνον
προβύσειν.
~(Χορός) |
[500] |
αὐτόν.
~(Φιλοκλέων)
καὶ
ξίφος
γέ
|
μοι |
δότε.
~ἢν
γὰρ
ἡττηθῶ
λέγων |
[900] |
θεσμοθέτης·
ποῦ
σθ᾽
οὗτος;
ἀμίδα
|
μοι |
δότω.
~(Βδελυκλέων)
~αὐτὸς
καθελοῦ·
τοὺς |
[1100] |
οὐ
τοίνυν·
ἀτὰρ
δοκεῖ
γέ
|
μοι
|
~ἐοικέναι
μάλιστα
Μορύχου
σάγματι.
~(Βδελυκλέων) |
[1300] |
δὲ
τὸν
Θούφραστον
ἤρετ᾽
εἰπέ
|
μοι, |
~ἐπὶ
τῷ
κομᾷς
καὶ
κομψὸς |
[500] |
μεσημβρίας,
~ὅτι
κελητίσαι
κέλευον,
ὀξυθυμηθεῖσά
|
μοι
|
~ἤρετ᾽
εἰ
τὴν
Ἱππίου
καθίσταμαι |
[0] |
βούλεται
διιστάναι.
~(Σωσίας)
~ἐδόκει
δέ
|
μοι |
Θέωρος
αὐτῆς
πλησίον
~χαμαὶ
καθῆσθαι |
[900] |
οὗτος.
~(Σωσίας)
~κοὐ
μετέδωκ᾽
αἰτοῦντί
|
μοι. |
~καίτοι
τίς
ὑμᾶς
εὖ
ποιεῖν |
[0] |
ἀσπίδα;
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
τί
δῆτά
|
μοι |
κακὸν
γενήσεται
~ἰδόντι
τοιοῦτον
ἐνύπνιον; |
[750] |
ἰχθύσιν,
~κἄπειτ᾽
ἐνέθηκε
τρεῖς
λοπίδας
|
μοι |
κεστρέων·
~κἀγὼ
νέκαψ᾽
ὀβολοὺς
γὰρ |
[700] |
ἀτεράμων
τ᾽
ἀνήρ.
~εἴθ᾽
ὤφελέν
|
μοι |
κηδεμὼν
ἢ
ξυγγενὴς
~εἶναί
τις |
[450] |
τρέφων;
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
Δί᾽
ἦ
|
μοι |
κρεῖττον
ἐκστῆναι
τὸ
παράπαν
τοῦ |
[200] |
πάλιν
σοῦ.
νὴ
Δἴ
ἦ
|
μοι |
κρεῖττον
ἦν
~τηρεῖν
Σκιώνην
ἀντὶ |
[1400] |
~ἔπειθ᾽
ὁ
Λᾶσος
εἶπεν,
ὀλίγον
|
μοι |
μέλει”
~(Ἀρτόπωλις)
ἄληθες
οὗτος;
~(Φιλοκλέων) |
[1400] |
οἱ
Δελφοί
ποτ᾽
~(Βδελυκλέων)
~ὀλίγον
|
μοι |
μέλει.
~(Φιλοκλέων)
~φιάλην
ἐπῃτιῶντο
κλέψαι |
[550] |
τοῦ
πλούτου
καταχήνην·
~καὶ
τἀγαθά
|
μοι |
μέμνησ᾽
ἅχεις
φάσκων
τῆς
Ἑλλάδος |
[600] |
σκευὴν
βελέων
ἀλεωρήν.
~κἂν
οἶνόν
|
μοι |
μὴ
γχῇς
σὺ
πιεῖν,
τὸν |
[700] |
~πιθόμενός
τέ
σοι.
~(Φιλοκλέων)
ἰώ
|
μοί |
μοι.
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
τί
βοᾷς; |
[700] |
δικάσαις.
σὺ
γὰρ
οὖν
νῦν
|
μοι |
νικᾶν
πολλῷ
δεδόκησαι·
~ὥστ᾽
ἤδη |
[150] |
ἄν
σ᾽
ἀποκτείναιμι;
πῶς;
δότε
|
μοι |
ξίφος
~ὅπως
τάχιστ᾽
ἢ
πινάκιον |
[1100] |
τὸν
Δἴ
οὐ
γὰρ
οὐδαμῶς
|
μοι |
ξύμφορον.
~καὶ
γὰρ
πρότερον
ἐπανθρακίδων |
[950] |
σαυτόν.
~(Φιλοκλέων)
~εἰπέ
νυν
ἐκεῖνό
|
μοι, |
~ὄντως
ἀπέφυγε;
~(Βδελυκλέων)
νὴ
Δἴ· |
[250] |
παῖ
ὕπαγε.
~(Παίς)
~ἐθελήσεις
τί
|
μοι |
οὖν
ὦ
~πάτερ,
ἤν
σού |
[300] |
τὸν
ψευδαμάμαξυν.
~τόλμησον
ἄναξ
χαρίσασθαί
|
μοι, |
~πάθος
οἰκτίρας·
ἤ
με
κεραυνῷ
|
[1150] |
οἱ
σοφοί.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
εἰπέ
|
μοι· |
παρ᾽
ἀνδράσι
ξένοις
~πίνων
σεαυτοῦ |
[1350] |
γε
τὴν
Ὀλυμπίαν.
~Ἀρτόπωλις
~ἴθι
|
μοι |
παράστηθ᾽
ἀντιβολῶ
πρὸς
τῶν
θεῶν. |
[0] |
τρόπιν
τοῦ
πράγματος.
~(Σωσίας)
~ἔδοξέ
|
μοι |
περὶ
πρῶτον
ὕπνον
ἐν
τῇ |
[400] |
δ᾽
εἰ
μὴ
νῦν,
ἐπαρήξετέ
|
μοι, |
πρίν
μ᾽
εἴσω
μᾶλλον
ἄγεσθαι; |
[800] |
πρῶτον
τἀδίκημα
τῷ
πατρὶ
~εἰσακτέον
|
μοι· |
σὺ
δὲ
κατηγόρει
παρών.
~(Σωσίας) |
[600] |
καὶ
τονθορύσας.
ἀλλ᾽
ἢν
μή
|
μοι |
ταχὺ
μάξῃ,
~τάδε
κέκτημαι
πρόβλημα |
[650] |
γ᾽
ἄγλιθας
μετέπεμψα.
~ἀλλ᾽
αὐτήν
|
μοι |
τὴν
δουλείαν
οὐκ
ἀποφαίνων
ἀποκναίεις. |
[550] |
τετραπήχεις·
κἄπειτ᾽
εὐθὺς
προσιόντι
~ἐμβάλλει
|
μοι |
τὴν
χεῖρ᾽
ἁπαλὴν
τῶν
δημοσίων |
[500] |
περιπεσοῦμαι
τῷ
ξίφει.
~(Βδελυκλέων)
~εἰπέ
|
μοι, |
τί
δ᾽
ἤν,
τὸ
δεῖνα, |
[400] |
εἴσω
μᾶλλον
ἄγεσθαι;
~(Χορός)
~εἰπέ
|
μοι |
τί
μέλλομεν
κινεῖν
ἐκείνην
τὴν |
[200] |
~οἴμοι
δείλαιος·
~πόθεν
ποτ᾽
ἐμπέπτωκέ
|
μοι |
τὸ
βωλίον;
~(Βδελυκλέων)
~ἴσως
ἄνωθεν |
[350] |
~(Φιλοκλέων)
~διατραγεῖν
τοίνυν
κράτιστόν
ἐστί
|
μοι |
τὸ
δίκτυον.
~ἡ
δέ
μοι |
[200] |
γίγνεται·
~ἐκπτήσεται.
ποῦ
ποῦ
στί
|
μοι |
τὸ
δίκτυον;
~σοῦ
σοῦ,
πάλιν |
[150] |
γὰρ
ᾐσθόμην
τεχνωμένου.
~ἀλλ᾽
εἰσιών
|
μοι |
τὸν
ὄνον
ἐξάγειν
δοκῶ
~ὅπως |
[750] |
οὗτος
τί
βοᾷς;
~(Φιλοκλέων)
μή
|
μοι |
τούτων
μηδὲν
ὑπισχνοῦ.
~κείνων
ἔραμαι, |
[350] |
~κοὐδείς
μ᾽
ἐφύλαττ᾽
ἀλλ᾽
ἐξῆν
|
μοι
|
~φεύγειν
ἀδεῶς.
νῦν
δὲ
ξὺν |
[550] |
τῶν
ἀντιβολούντων
ἔστω
τὸ
μνημόσυνόν
|
μοι. |
~(Φιλοκλέων)
εἶτ᾽
εἰσελθὼν
ἀντιβοληθεὶς
καὶ |
[1400] |
φίλον
τὸ
λοιπόν,
ἢ
σύ
|
μοι |
φράσεις;
~(Κατήγορος)
~σὺ
λέγε.
δικῶν |
[1400] |
οὗτος;
~(Φιλοκλέων)
~καὶ
σὺ
δή
|
μοι |
Χαιρεφῶν
~γυναικὶ
κλητεύειν
ἐοικὼς”
θαψίνῃ, |
[750] |
τελευταῖος.
~σπεῦδ᾽
ὦ
ψυχή.
ποῦ
|
μοι |
ψυχή;
~πάρες
ὦ
σκιερά.
μὰ |
[1150] |
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ
δὲ
τεθεώρηκα
ποώποτ᾽
|
οὐδαμοῖ
|
~πλὴν
ἐς
Πάρον,
καὶ
ταῦτα |
[0] |
αὐτὸν
ἄρ᾽
ἐμοὶ
βουκολεῖς
Σαβάζιον.
|
~κἀμοὶ |
γὰρ
ἀρτίως
ἐπεστρατεύσατο
~Μῆδός
τις |
[1200] |
~χρήματα
καὶ
βίαν
~Κλειταγόρᾳ
τε
|
κἀμοὶ
|
~μετὰ
Θετταλῶν”
~(Φιλοκλέων)
~πολλὰ
δὴ |
[900] |
ποιεῖν
δυνήσεται,
~ἢν
μή
τι
|
κἀμοί |
τις
προβάλλῃ
τῷ
κυνί;
~(Φιλοκλέων) |
[0] |
Σαβαζίου.
~(Ξανθίας)
~τὸν
αὐτὸν
ἄρ᾽
|
ἐμοὶ |
βουκολεῖς
Σαβάζιον.
~κἀμοὶ
γὰρ
ἀρτίως |
[900] |
πόλεων
τὸ
σκῖρον
ἐξεδήδοκεν.
~(Φιλοκλέων)
|
~ἐμοὶ |
δέ
γ᾽
οὐκ
ἔστ᾽
οὐδὲ |
[1450] |
τις
τραγῳδός
φησιν
ὀρχεῖσθαι
καλῶς,
|
~ἐμοὶ |
διορχησόμενος
ἐνθάδ᾽
εἰσίτω.
~φησίν
τις |
[1100] |
λόγχην
μήτε
φλύκταιναν
λαβών.
~ἀλλ᾽
|
ἐμοὶ |
δοκεῖ
τὸ
λοιπὸν
τῶν
πολιτῶν |
[900] |
μετέδωκεν
οὐδὲ
τῷ
κοινῷ
γ᾽
|
ἐμοί. |
~θερμὸς
γὰρ
ἁνὴρ
οὐδὲν
ἧττον |
[1450] |
τρόπους.
~πολλοῦ
δ᾽
ἐπαίνου
παρ᾽
|
ἐμοὶ
|
~καὶ
τοῖσιν
εὖ
φρονοῦσιν
~τυχὼν |
[1400] |
~ἀλλ᾽
ἐλθὲ
δευρί·
πότερον
ἐπιτρέπεις
|
ἐμοί, |
~ὅ
τι
χρή
μ᾽
ἀποτείσαντ᾽ |
[1300] |
~κλαύσεταί
τις
τῶν
ὄπισθεν
~ἐπακολουθούντων
|
ἐμοί· |
~οἷον,
εἰ
μὴ
ρρήσεθ᾽
ὑμᾶς
|
[750] |
ὦ
πάτερ
πρὸς
τῶν
θεῶν
|
ἐμοὶ |
πιθοῦ.
~(Φιλοκλέων)
τί
σοι
πίθωμαι; |
[300] |
μελέα
μῆτερ
ἔτικτες;
~(Χορός)
~ἵν᾽
|
ἐμοὶ |
πράγματα
βόσκειν
παρέχῃς.
~(Παίς)
~ἀνόνητον |
[600] |
μᾶζαν
προσενέγκῃ,
~κἄπειτα
καθεζομένη
παρ᾽
|
ἐμοὶ |
προσαναγκάζῃ,
φάγε
τουτί,
~ἔντραγε
τουτί· |
[1100] |
πεπειράσθω
γ᾽
ἐπειδήπερ
γ᾽
ἅπαξ
|
~ἐμοὶ |
σεαυτὸν
παραδέδωκας
εὖ
ποιεῖν.
~(Φιλοκλέων) |
[1050] |
ἡμεῖς
ἄλκιμοι
μὲν
ἐν
χοροῖς,
|
~ἄλκιμοι |
δ᾽
ἐν
μάχαις,
~καὶ
κατ᾽ |
[1050] |
~ὦ
πάλαι
ποτ᾽
ὄντες
ἡμεῖς
|
ἄλκιμοι |
μὲν
ἐν
χοροῖς,
~ἄλκιμοι
δ᾽ |
[200] |
μέγαν
~ἀνύσας
τι
προσκύλισον.
~(Σωσίας)
|
~οἴμοι |
δείλαιος·
~πόθεν
ποτ᾽
ἐμπέπτωκέ
μοι |
[0] |
τρυτάνην
~ἵστη
βόειον
δημόν.
~(Ξανθίας)
|
οἴμοι |
δείλαιος·
~τὸν
δῆμον
ἡμῶν
βούλεται |
[150] |
ἀλλ᾽
οὐκ
ἔχεις
ὀδόντας.
~(Φιλοκλέων)
|
~οἴμοι |
δείλαιος·
~τῶς
ἄν
σ᾽
ἀποκτείναιμι; |
[1150] |
ὦγαθέ,
~καὶ
στῆθ᾽
ἀναμπισχόμενος.
~(Φιλοκλέων)
|
~οἴμοι |
δείλαιος·
~ὡς
θερμὸν
ἡ
μιαρά |
[800] |
σανίδας
καὶ
τὰς
γραφάς.
~(Φιλοκλέων)
|
~οἴμοι |
διατρίβεις
κἀπολεῖς
τριψημερῶν·
~ἐγὼ
δ᾽ |
[1400] |
γέ
τοι
κλητῆρ᾽
ἔχει.
~(Κατήγορος)
|
~οἴμοι |
κακοδαίμων.
προσκαλοῦμαί
σ᾽
ὦ
γέρον
|
[200] |
τῶν
κεραμίδων
ἡλιαστὴς
ὀροφίας.
~(Βδελυκλέων)
|
~οἴμοι |
κακοδαίμων,
στροῦθος
ἁνὴρ
γίγνεται·
~ἐκπτήσεται. |
[950] |
Λάβης.
~πάτερ
πάτερ
τί
πέπονθας;
|
οἴμοι· |
ποῦ
σθ᾽
ὕδωρ;
~ἔπαιρε
σαυτόν. |
[100] |
Ξανθία
καὶ
Σωσία,
καθεύδετε;
~(Ξανθίας)
|
οἴμοι. |
~(Σωσίας)
τί
ἔστι;
~(Ξανθίας)
Βδελυκλέων |
[0] |
θαλάττῃ
θηρίον
τὴν
ἀσπίδα;
~(Ξανθίας)
|
~οἴμοι |
τί
δῆτά
μοι
κακὸν
γενήσεται
|
[650] |
λέληθεν.
~(Φιλοκλέων)
~ταυτί
με
ποιοῦσ᾽
|
οἴμοι |
τί
λέγεις;
ὥς
μου
τὸν |
[700] |
τῷ
τὸν
μισθὸν
ἔχοντι.
~(Φιλοκλέων)
|
~οἴμοι |
τί
πέπονθ᾽
ὡς
νάρκη
μου |
[350] |
δὲ
ξὺν
ὅπλοις
~ἄνδρες
ὁπλῖται
|
διαταξάμενοι |
~κατὰ
τὰς
διόδους
σκοπιωροῦνται,
~τὼ |
[1100] |
~ἀλλὰ
γὰρ
κηφῆνες
ἡμῖν
εἰσιν
|
ἐγκαθήμενοι
|
~οὐκ
ἔχοντες
κέντρον,
οἳ
μένοντες |
[400] |
βίαν
χειροῦσιν,
οὐδὲν
τῶν
πάλαι
|
μεμνημένοι
|
~διφθερῶν
κἀξωμίδων,
ἃς
οὗτος
αὐτοῖς |
[1000] |
νύκτωρ
καὶ
τοὺς
πάππους
ἀπέπνιγον,
|
~κατακλινόμενοί |
τ᾽
ἐπὶ
ταῖς
κοίταις
ἐπὶ |
[500] |
ὄχλος
~χρήσιμος
ἔστ᾽
οὐδ᾽
ἀκαρῆ·
|
~σκωπτόμενοι |
δ᾽
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
~θαλλοφόροι |
[400] |
ἐς
τὸν
πρωκτὸν
αὐτῶν
ἐσπέτεσθ᾽
|
ὠργισμένοι, |
~οἱ
δὲ
τὠφθαλμὼ
κύκλῳ
κεντεῖτε |
[1100] |
οἱ
δὲ
πρὸς
τοῖς
τειχίοις
|
~ξυμβεβυσμένοι |
πυκνόν,
νεύοντες
ἐς
τὴν
γῆν, |
[1300] |
ἥξομέν
σε
προσκαλούμενοι.
~ἰὴ
ἰεῦ,
|
καλούμενοι. |
~ἀρχαῖά
γ᾽
ὑμῶν·
ἆρά
γ᾽ |
[1300] |
νεανίας.
~ἁθρόοι
γὰρ
ἥξομέν
σε
|
προσκαλούμενοι. |
~ἰὴ
ἰεῦ,
καλούμενοι.
~ἀρχαῖά
γ᾽ |
[1100] |
οἱ
σκώληκες
ἐν
τοῖς
κυττάροις
|
κινούμενοι. |
~ἔς
τε
τὴν
ἄλλην
δίαιτάν |
[1100] |
φόρου
~τὸν
πόνον
κατεσθίουσιν,
οὐ
|
ταλαιπωρούμενοι. |
~τοῦτο
δ᾽
ἔστ᾽
ἄλγιστον
ἡμῖν, |
[1050] |
τὰς
γνάθους
καὶ
τὰς
ὀφρῦς
|
κεντούμενοι· |
~ὥστε
παρὰ
τοῖς
βαρβάροισι
πανταχοῦ |
[1500] |
~ἀλλ᾽
ἐξάγετ᾽
εἴ
τι
φιλεῖτ᾽
|
ὀρχούμενοι, |
θύραζε
~ἡμᾶς
ταχύ·
τοῦτο
γὰρ |
[1250] |
ἀπεδειρόμην,
~οὑκτὸς
ἐγέλων
μέγα
κεκραγότα
|
θεώμενοι, |
~οὐδὲν
ἄρ᾽
ἐμοῦ
μέλον,
ὅσον |
[750] |
μαρτύρων
~μόλις
τὸ
πρᾶγμ᾽
ἔγνωσαν
|
ἀναμασώμενοι. |
~(Φιλοκλέων)
~ἀνά
τό
με
πείθεις. |
[1400] |
Χαιρεφῶν
~γυναικὶ
κλητεύειν
ἐοικὼς”
θαψίνῃ,
|
~Ἰνοῖ |
κρεμαμένῃ
πρὸς
ποδῶν
Εὐριπίδου.
~(Βδελυκλέων) |
[600] |
μ᾽
οἱ
πλουτοῦντες
~καὶ
πάνυ
|
σεμνοί. |
~καὶ
σὺ
δέδοικάς
με
μάλιστ᾽ |
[1050] |
οἷς
πρόσεστι
τοῦτο
τοὐρροπύγιον,
~Ἀττικοὶ
|
μόνοι |
δικαίως
ἐγγενεῖς
αὐτόχθονες,
~ἀνδρικώτατον
γένος |
[850] |
~νέαισιν
ἀρχαῖς
ἕνεκα
τῶν
προλελεγμένων.
|
~εὖνοι |
γάρ
ἐσμεν
ἐξ
οὗ
~τὸν |
[550] |
ἡμᾶς
ἀντιβολήσας
ἀναπείσῃ.
~καὶ
ταῦτ᾽
|
ἀνυπεύθυνοι |
δρῶμεν,
τῶν
δ᾽
ἄλλων
οὐδεμἴ |
[1300] |
ἅπασι,
κεἰ
σφόδρ᾽
εἶ
νεανίας.
|
~ἁθρόοι |
γὰρ
ἥξομέν
σε
προσκαλούμενοι.
~ἰὴ |
[850] |
καδίσκους
ἐκφέρειν.
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
σὺ
|
ποῖ |
θεῖς;
~(Φιλοκλέων)
ἐπὶ
καδίσκους.
~(Βδελυκλέων) |
[650] |
Δί᾽
οὐ
μέντοι.
~(Φιλοκλέων)
καὶ
|
ποῖ |
τρέπεται
δὴ
πειτα
τὰ
χρήματα |
[250] |
ἦν
καὶ
~τἀν
Σάμῳ
πρῶτος
|
κατείποι, |
~διὰ
τοῦτ᾽
ὀδυνηθεὶς
~εἶτ᾽
ἴσως |
[1000] |
δοκεῖ.
~(Χορός)
~ἀλλ᾽
ἴτε
χαίροντες
|
ὅποι |
βούλεσθ᾽
~ὑμεῖς
δὲ
τέως
ὦ |
[1100] |
δεῦρ᾽
ἐσμέν,
ὃν
κλέπτουσιν
~οἱ
|
νεώτεροι. |
~πολλαχοῦ
σκοποῦντες
ἡμᾶς
εἰς
ἅπανθ᾽ |
[1300] |
εἰ
μὴ
ρρήσεθ᾽
ὑμᾶς
~ὦ
|
πόνηροι |
ταυτῃὶ
τῇ
~δᾳδὶ
φρυκτοὺς
σκευάσω. |
[500] |
~σκωπτόμενοι
δ᾽
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
|
~θαλλοφόροι |
καλούμεθ᾽
ἀντωμοσιῶν
~κελύφη.
~ἀλλ᾽
ὦ |
[1350] |
~(Φιλοκλέων)
~ἄκουσον
ὦ
γύναι·
λόγον
|
σοι |
βούλομαι
~λέξαι
χαρίεντα.
~(Ἀρτόπωλις)
μὰ |
[1350] |
τὸν
Δἴ
αὕτη
πού
στί
|
σοί |
γ᾽
ἡ
Δαρδανίς.
~(Φιλοκλέων)
~οὔκ, |
[650] |
τοὺς
κόλακας
τοὺς
τούτων
μισθοφοροῦντας;
|
~σοὶ |
δ᾽
ἤν
τις
δῷ
τοὺς |
[650] |
χλανίδας
στεφάνους
ὅρμους
ἐκπώματα
πλουθυγιείαν·
|
~σοὶ |
δ᾽
ὧν
ἄρχεις,
πολλὰ
μὲν |
[700] |
~εἶναί
τις
ὅστις
τοιαῦτ᾽
ἐνουθέτει.
|
~σοὶ |
δὲ
νῦν
τις
θεῶν
παρὼν |
[900] |
τὸ
χρῆμα
τἀνδρός·
οὐ
καὶ
|
σοὶ |
δοκεῖ
~ὦλεκτρυόν;
νὴ
τὸν
Δί᾽ |
[1400] |
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἄκουσον,
ἤν
τί
|
σοι |
δόξω
λέγειν.
~Λᾶσός
ποτ᾽
ἀντεδίδασκε |
[700] |
φέρεις
ἀκαρῆ·
καὶ
τοῦτ᾽
ἐρίῳ
|
σοι
|
~ἐνστάζουσιν
κατὰ
μικρὸν
ἀεὶ
τοῦ |
[300] |
~ἀλλ᾽
ἐκ
τούτων
ὥρα
τινά
|
σοι |
ζητεῖν
καινὴν
ἐπίνοιαν,
~ἥτις
σε |
[1400] |
γὰρ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
δίκην
δίδωμί
|
σοι
|
~ἣν
ἂν
σὺ
τάξῃς,
καὶ |
[700] |
καὶ
τοῦθ᾽
ὧν
οὕνεκ᾽
ἐρῶ
|
σοι, |
~ἵνα
γιγνώσκῃς
τὸν
τιθασευτήν,
κᾆθ᾽ |
[600] |
ταῦτα
μύλην
ἀγαθὴν
ὥρα
ζητεῖν
|
σοι |
καὶ
νεόκοπτον,
~ἢν
μή
τι |
[100] |
τηλία;
~δύου
πάλιν·
φέρ᾽
ἐπαναθῶ
|
σοι |
καὶ
ξύλον.
~ἐνταῦθά
νυν
ζήτει |
[850] |
ἀκαλήφην
ἀφελέσθαι.
~(Χορός)
ξυνευχόμεσθα
ταὐτά>
|
σοι |
κἀπᾴδομεν
~νέαισιν
ἀρχαῖς
ἕνεκα
τῶν |
[500] |
πάτερ,
~ἥτις
ἡ
τιμή
στί
|
σοι |
καρπουμένῳ
τὴν
Ἑλλάδα.
~(Φιλοκλέων)
~πάνυ |
[650] |
μ᾽
ἀπάγχει,
~ὅταν
εἰσελθὸν
μειράκιόν
|
σοι |
κατάπυγον,
Χαιρέου
υἱός,
~ὡδὶ
διαβὰς |
[800] |
μέν,
ἢν
οὐρητιάσῃς,
αὑτηὶ
~παρά
|
σοι |
κρεμήσετ᾽
ἐγγὺς
ἐπὶ
τοῦ
παττάλου. |
[500] |
~τονδὶ
λέγων.
ὁρᾷς
γὰρ
ὥς
|
~σοι |
μέγας
ἐστὶν
ἁγὼν
~καὶ
περὶ |
[400] |
μὴ
τοῦτον
μεθήσεις,
ἔν
τί
|
σοι |
παγήσεται.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
Κέκροψ
ἥρως |
[750] |
θεῶν
ἐμοὶ
πιθοῦ.
~(Φιλοκλέων)
τί
|
σοι |
πίθωμαι;
λέγ᾽
ὅ
τι
βούλει |
[700] |
ἐθέλω
παρέχειν
~ὅ
τι
βούλει
|
σοι, |
~πλὴν
κωλακρέτου
γάλα
πίνειν.
~(Χορός) |
[700] |
μεδίμνους
~ποριεῖν·
ἔδοσαν
δ᾽
οὐπώποτέ
|
σοι |
πλὴν
πρώην
πέντε
μεδίμνους,
~καὶ |
[650] |
~(Βδελυκλέων)
~σκέψαι
τοίνυν
ὡς
ἐξόν
|
σοι |
πλουτεῖν
καὶ
τοῖσιν
ἅπασιν
~ὑπὸ |
[200] |
~(Βδελυκλέων)
~ἴσως
ἄνωθεν
μῦς
ἐνέβαλέ
|
σοί |
ποθεν.
~(Σωσίας)
μῦς;
οὐ
μὰ |
[700] |
ἐθέλων
καὶ
μὴ
τούτους
~ἐγχάσκειν
|
σοι |
στομφάζοντας.
~καὶ
νῦν
ἀτεχνῶς
ἐθέλω |
[350] |
ποιήσετε;
φράζετε
νυνί.
~(Χορός)
~ἀμυνοῦμέν
|
σοι |
τὸν
πρινώδη
θυμὸν
ἅπαντες
καλέσαντες
|
[450] |
τυραννίδι,
~ἢ
νομίζεις
τὰς
Ἀθήνας
|
σοὶ |
φέρειν
ἡδύσματα;
~(Ξανθίας)
κἀμέ
γ᾽ |
[700] |
λοιπὸν
τὸν
τρόπον
~πιθόμενός
τέ
|
σοι. |
~(Φιλοκλέων)
ἰώ
μοί
μοι.
~(Βδελυκλέων) |
[800] |
τὰς
δίκας,
~κἀν
τοῖς
προθύροις
|
ἐνοικοδομήσοι |
πᾶς
ἀνὴρ
~αὑτῷ
δικαστηρίδιον
μικρὸν |
[1100] |
~ὑφαίνεται
πολλαῖς
δαπάναις.
αὕτη
γέ
|
τοι
|
~ἐρίων
τάλαντον
καταπέπωκε
ῥᾳδίως.
~(Φιλοκλέων) |
[1400] |
ἔρχεται
~καλούμενός
σε·
τόν
γέ
|
τοι |
κλητῆρ᾽
ἔχει.
~(Κατήγορος)
~οἴμοι
κακοδαίμων. |
[750] |
μεθ᾽
ἑτέρου
λήψομαι.
~αἴσχιστα
γάρ
|
τοί |
μ᾽
ἠργάσατο
Λυσίστρατος
~ὁ
σκωπτόλης. |
[900] |
νὴ
τὸν
Δί᾽
ἐπιμύει
γέ
|
τοι. |
~ὁ
θεσμοθέτης·
ποῦ
σθ᾽
οὗτος; |
[600] |
~(Βδελυκλέων)
~ἔμπλησο
λέγων·
πάντως
γάρ
|
τοι |
παίςει
ποτὲ
κἀναφανήσει
~πρωκτὸς
λουτροῦ |
[1150] |
ὢν
καὶ
πολιός,
ἔχων
δέ
|
τοι
|
~πλευρὰν
βαθυτάτην
καὶ
χέρας
καὶ |
[550] |
οὐδεμἴ
ἀρχή.
~(Βδελυκλέων)
~τουτὶ
γάρ
|
τοι |
σεμνόν,
τούτων
ὧν
εἴρηκας
μακαρίζω· |
[900] |
Δί᾽
ἀλλὰ
δῆλός
ἐστ᾽
ἔμοιγέ
|
τοι
|
~τυροῦ
κάκιστον
ἀρτίως
ἐνήρυγεν
~ὁ |
[1050] |
τοιγαροῦν
πολλὰς
~πόλεις
Μήδων
ἑλόντες
|
~αἰτιώτατοι |
φέρεσθαι
~τὸν
φόρον
δεῦρ᾽
ἐσμέν, |
[1050] |
αὐτὸ
δὴ
τοῦτο
μόνον
ἄνδρες
|
ἀλκιμώτατοι· |
~πρίν
ποτ᾽
ἦν
πρὶν
ταῦτα, |
[150] |
~τί
δράσετ᾽
οὐκ
ἐκφρήσετ᾽
ὦ
|
μιαρώτατοι
|
~δικάσοντά
μ᾽
ἀλλ᾽
ἐκφεύξεται
Δρακοντίδης; |
[1100] |
τε
τὴν
ἄλλην
δίαιτάν
ἐσμεν
|
εὐπορώτατοι. |
~πάντα
γὰρ
κεντοῦμεν
ἄνδρα
κἀκπορίζομεν |
[1000] |
~ὑμεῖς
δὲ
τέως
ὦ
μυριάδες
|
~ἀναρίθμητοι, |
~νῦν
τὰ
μέλλοντ᾽
εὖ
λέγεσθαι
|
[1000] |
τί
ποτε
πείσομαι;
~ἀλλ᾽
ὦ
|
πολυτίμητοι |
θεοὶ
ξύγγνωτέ
μοι·
~ἄκων
γὰρ |
[1300] |
~καὶ
τῶν
ξυνόντων
πολὺ
παροινικώτατος;
|
~καίτοι |
παρῆν
Ἵππυλλος
Ἀντιφῶν
Λύκων
~Λυσίστρατος |
[1450] |
~φύσεος,
ἣν
ἔχοι
τις
ἀεί.
|
~καίτοι |
πολλοὶ
ταῦτ᾽
ἔπαθον·
~ξυνόντες
γνώμαις |
[1000] |
γνῶναι
καθαρῶς
ὑμεῖς
ἐποιήσατ᾽
ἀναλδεῖς·
|
~καίτοι |
σπένδων
πόλλ᾽
ἐπὶ
πολλοῖς
ὄμνυσιν |
[900] |
~(Σωσίας)
~κοὐ
μετέδωκ᾽
αἰτοῦντί
μοι.
|
~καίτοι |
τίς
ὑμᾶς
εὖ
ποιεῖν
δυνήσεται, |
[950] |
κατάβα
κατάβα
κατάβα.
~(Βδελυκλέων)
καταβήσομαι.
|
~καίτοι |
τὸ
κατάβα
τοῦτο
πολλοὺς
δὴ |
[400] |
σμῆνος
οἷον
ὤργισεν.
~(Ξανθίας)
~τοῦτο
|
μέντοι |
δεινὸν
ἤδη
νὴ
Δί᾽
εἰ |
[1150] |
οὖν
ἴθι.
~(Φιλοκλέων)
παράθου
γε
|
μέντοι |
καὶ
κρεάγραν.
~(Βδελυκλέων)
τιὴ
τί |
[700] |
σοῖς
λόγοις
πείθεται
~καὶ
σωφρονεῖ
|
μέντοι |
μεθιστὰς
~ἐς
τὸ
λοιπὸν
τὸν |
[200] |
βραδύνεις.
~μὰ
τὸν
Δἴ
οὐ
|
μέντοι |
πρὸ
τοῦ
γ᾽
ἀλλ᾽
ἦσθ᾽ |
[1300] |
σαπρὸν
τὸ
σχοινίον·
~ὅμως
γε
|
μέντοι |
τριβόμενον
οὐκ
ἄχθεται.
~ὁρᾷς
ἐγώ |
[650] |
μισθός.
~(Βδελυκλέων)
μὰ
Δί᾽
οὐ
|
μέντοι. |
~(Φιλοκλέων)
καὶ
ποῖ
τρέπεται
δὴ |
[250] |
~ἀποσβέσαντες
τοὺς
λύχνους
ἄπιμεν
οἴκαδ᾽
|
αὐτοί· |
~κἄπειτ᾽
ἴσως
ἐν
τῷ
σκότῳ |
[700] |
~(Βδελυκλέων)
ἀλλ᾽
ὁπόταν
μὲν
δείσωσ᾽
|
αὐτοί, |
τὴν
Εὔβοιαν
διδόασιν
~ὑμῖν
καὶ |
[1350] |
ἐρᾶν
τ᾽
ἔοικας
ὡραίας
σοροῦ.
|
~οὔτοι |
καταπροίξει
μὰ
τὸν
Ἀπόλλω
τοῦτο |
[1400] |
τὴν
δίκην
ἅρχων
καλῇ.
~(Βδελυκλέων)
|
~οὔτοι |
μὰ
τὴν
Δήμητρ᾽
ἔτ᾽
ἐνταυθοῖ |
[1350] |
οἶδ᾽
ὁτιὴ
ταύτῃ
διαλλαχθήσομαι.
~(Ἀρτόπωλις)
|
~οὔτοι |
μὰ
τὼ
θεὼ
καταπροίξει
Μυρτίας
|
[1100] |
κέντρον,
μὴ
φέρειν
τριώβολον.
~(Φιλοκλέων)
|
~οὔτοι |
ποτὲ
ζῶν
τοῦτον
ἀποδυθήσομαι,
~ἐπεὶ |
[650] |
τούτοις
τοῖς
ῥηματίοις
περιπεφθείς.
~κᾆθ᾽
|
οὗτοι |
μὲν
δωροδοκοῦσιν
κατὰ
πεντήκοντα
τάλαντα
|
[1400] |
τοὺς
καλουμένους.
~(Φιλοκλέων)
~Αἴσωπον
οἱ
|
Δελφοί |
ποτ᾽
~(Βδελυκλέων)
~ὀλίγον
μοι
μέλει. |
[1500] |
~καὶ
θῖν᾽
ἁλὸς
ἀτρυγέτου,
~καρίδων
|
ἀδελφοί· |
~ταχὺν
πόδα
κυκλοσοβεῖτε,
~καὶ
τὸ |
[1150] |
~(Βδελυκλέων)
~οὕτω
διηγεῖσθαι
νομίζουσ᾽
οἱ
|
σοφοί. |
~ἀλλ᾽
ἕτερον
εἰπέ
μοι·
παρ᾽ |
[650] |
τοὺς
ἀργελόφους
περιτρώγων.
~οἱ
δὲ
|
ξύμμαχοι |
ὡς
ᾔσθηνται
τὸν
μὲν
σύρφακα |
[1000] |
~θρέψω
καλῶς,
ἄγων
μετ᾽
ἐμαυτοῦ
|
πανταχοῖ, |
~ἐπὶ
δεῖπνον,
ἐς
ξυμπόσιον,
ἐπὶ |
[100] |
δείσας
μὴ
δεηθείη
ποτέ,
~ἵν᾽
|
ἔχοι |
δικάζειν,
αἰγιαλὸν
ἔνδον
τρέφει.
~τοιαῦτ᾽ |
[1450] |
γὰρ
ἀποστῆναι
χαλεπὸν
~φύσεος,
ἣν
|
ἔχοι |
τις
ἀεί.
~καίτοι
πολλοὶ
ταῦτ᾽ |
[350] |
~ἡ
δέ
μοι
Δίκτυννα
συγγνώμην
|
ἔχοι |
τοῦ
δικτύου.
~(Χορός)
~ταῦτα
μὲν |
[550] |
πώποθ᾽
ὑφείλου
~ἀρχὴν
ἄρξας
ἢ
|
πὶ |
στρατιᾶς
τοῖς
ξυσσίτοις
ἀγοράζων·
~ὃς |
[1250] |
δέρματος,
~καὶ
τρὶς
μακάριαι
τοῦ
|
πὶ |
ταῖς
πλευραῖς
τέγους.
~ὡς
εὖ |
[50] |
δικάζειν,
καὶ
στένει
~ἢν
μὴ
|
πὶ |
τοῦ
πρώτου
καθίζηται
ξύλου.
~ὕπνου |
[650] |
δεινῆς
γνώμης
καὶ
μείζονος
ἢ
|
πὶ |
τρυγῳδοῖς
~ἰάσασθαι
νόσον
ἀρχαίαν
ἐν |
[250] |
ἀνὴρ
παχὺς
ἥκει
~τῶν
προδόντων
|
τἀπὶ |
Θρᾴκης·
~ὃν
ὅπως
ἐγχυτριεῖς.
~ὕπαγ᾽ |
[1150] |
ἄλλα.
~(Φιλοκλέων)
~κακοδαίμων
ἐγώ,
~ὅστις
|
ἐπὶ |
γήρως
χίμετλον
οὐδὲν
λήψομαι.
~(Βδελυκλέων) |
[1000] |
καλῶς,
ἄγων
μετ᾽
ἐμαυτοῦ
πανταχοῖ,
|
~ἐπὶ |
δεῖπνον,
ἐς
ξυμπόσιον,
ἐπὶ
θεωρίαν, |
[1250] |
σύ
γ᾽
ἐξεπίστασαι·
~ὅπως
δ᾽
|
ἐπὶ |
δεῖπνον
ἐς
Φιλοκτήμονος
ἴμεν.
~παῖ |
[1000] |
πανταχοῖ,
~ἐπὶ
δεῖπνον,
ἐς
ξυμπόσιον,
|
ἐπὶ |
θεωρίαν,
~ὥσθ᾽
ἡδέως
διάγειν
σε |
[850] |
οὗτος
σὺ
ποῖ
θεῖς;
~(Φιλοκλέων)
|
ἐπὶ |
καδίσκους.
~(Βδελυκλέων)
μη
δαμῶς.
~ἐγὼ |
[1150] |
σεαυτοῦ
ποῖον
ἂν
λέξαι
δοκεῖς
|
~ἐπὶ |
νεότητος
ἔργον
ἀνδρικώτατον;
~(Φιλοκλέων)
ἐκεῖν᾽ |
[600] |
κράτιστός
εἰμι.
~(Χορός)
~ὡς
δ᾽
|
ἐπὶ |
πάντ᾽
ἐλήλυθεν
~κοὐδὲν
παρῆλθεν,
ὥστ᾽ |
[1000] |
ἐποιήσατ᾽
ἀναλδεῖς·
~καίτοι
σπένδων
πόλλ᾽
|
ἐπὶ |
πολλοῖς
ὄμνυσιν
τὸν
Διόνυσον
~μὴ |
[1350] |
πλὴν
ἐμοῦ.
~ὁδὶ
δὲ
καὐτὸς
|
ἐπὶ |
σὲ
κἄμ᾽
ἔοικε
θεῖν.
~ἀλλ᾽ |
[350] |
γενέσθαι.
~(Χορός)
~μέμνησαι
δῆθ᾽
ὅτ᾽
|
ἐπὶ |
στρατιᾶς
κλέψας
ποτὲ
τοὺς
ὀβελίσκους |
[950] |
εἰδέναι.
~(Βδελυκλέων)
~ἴθ᾽
ὦ
πατρίδιον
|
ἐπὶ |
τὰ
βελτίω
τρέπου.
~τηνδὶ
λαβὼν |
[0] |
γὰρ
ἀρτίως
ἐπεστρατεύσατο
~Μῆδός
τις
|
ἐπὶ |
τὰ
βλέφαρα
νυστακτὴς
ὕπνος·
~καὶ |
[1000] |
τοὺς
πάππους
ἀπέπνιγον,
~κατακλινόμενοί
τ᾽
|
ἐπὶ |
ταῖς
κοίταις
ἐπὶ
τοῖσιν
ἀπράγμοσιν |
[800] |
γὰρ
ὡς
Ἀθηναῖοί
ποτε
~δικάσοιεν
|
ἐπὶ |
ταῖς
οἰκίαισι
τὰς
δίκας,
~κἀν |
[850] |
θεοῖς.
~(Χορός)
~καὶ
μὴν
ἡμεῖς
|
ἐπὶ |
ταῖς
σπονδαῖς
~καὶ
ταῖς
εὐχαῖς
|
[350] |
σκοπιωροῦνται,
~τὼ
δὲ
δύ᾽
αὐτῶν
|
ἐπὶ |
ταῖσι
θύραις
~ὥσπερ
με
γαλῆν |
[100] |
Ἀσκληπιοῦ,
~ὁ
δ᾽
ἀνεφάνη
κνεφαῖος
|
ἐπὶ |
τῇ
κιγκλίδι.
~ἐντεῦθεν
οὐκέτ᾽
αὐτὸν |
[1450] |
ἀντιμαθὼν
~ἦ
μέγα
τι
μεταπεσεῖται
|
~ἐπὶ |
τὸ
τρυφῶν
καὶ
μαλακόν.
~τάχα |
[750] |
φησι,
τίς
ἀψήφιστος;
ἀνιστάσθω.
~κἀπισταίην
|
ἐπὶ |
τοῖς
κημοῖς
~ψηφιζομένων
ὁ
τελευταῖος. |
[550] |
μὲν
ἕρποντ᾽
ἐξ
εὐνῆς
τηροῦσ᾽
|
ἐπὶ |
τοῖσι
δρυφάκτοις
~ἄνδρες
μεγάλοι
καὶ |
[1000] |
~κατακλινόμενοί
τ᾽
ἐπὶ
ταῖς
κοίταις
|
ἐπὶ |
τοῖσιν
ἀπράγμοσιν
ὑμῶν
~ἀντωμοσίας
καὶ |
[1500] |
ποντομέδων
ἄναξ
πατὴρ
προσέρπει
~ἡσθεὶς
|
ἐπὶ |
τοῖσιν
ἑαυτοῦ
παισὶ
τοῖς
τριόρχοις. |
[950] |
τρέπου.
~τηνδὶ
λαβὼν
τὴν
ψῆφον
|
ἐπὶ |
τὸν
ὕστερον
~μύσας
παρᾷξον
κἀπόλυσον |
[800] |
αὑτηὶ
~παρά
σοι
κρεμήσετ᾽
ἐγγὺς
|
ἐπὶ |
τοῦ
παττάλου.
~(Φιλοκλέων)
~σοφόν
γε |
[300] |
γε
πάλαι
μεθ᾽
ὑμῶν
~ἐλθὼν
|
ἐπὶ |
τοὺς
καδίσκους
~κακόν
τι
ποιῆσαι. |
[450] |
μου
λοιπὸν
ᾖ,
~ὅστις
ἡμῶν
|
ἐπὶ |
τυραννίδ᾽
ὧδ᾽
ἐστάλης.
~(Βδελυκλέων)
~ὡς |
[450] |
~εἰπέ
μοι,
γήτειον
αἰτεῖς·
πότερον
|
ἐπὶ |
τυραννίδι,
~ἢ
νομίζεις
τὰς
Ἀθήνας |
[450] |
μεμβράδας·
~οὗτος
ὀψωνεῖν
ἔοιχ᾽
ἅνθρωπος
|
ἐπὶ |
τυραννίδι.
~ἢν
δὲ
γήτειον
προσαιτῇ |
[1300] |
τὸν
Θούφραστον
ἤρετ᾽
εἰπέ
μοι,
|
~ἐπὶ |
τῷ
κομᾷς
καὶ
κομψὸς
εἶναι |
[700] |
κᾆθ᾽
ὅταν
οὗτός
γ᾽
ἐπισίξῃ
|
~ἐπὶ |
τῶν
ἐχθρῶν
τιν᾽
ἐπιρρύξας,
ἀγρίως |
[1300] |
~ὁ
δ᾽
ἀνακραγὼν
ἀντῄκασ᾽
αὐτὸν
|
πάρνοπι
|
~τὰ
θρῖα
τοῦ
τρίβωνος
ἀποβεβληκότι, |
[50] |
ἐκεινοσὶ
~ἅνω
καθεύδων,
ὁ
μέγας,
|
οὑπὶ |
τοῦ
τέγους.
~οὗτος
φυλάττειν
τὸν |
[550] |
~κἂν
μὴ
τούτοις
ἀναπειθώμεσθα,
τὰ
|
παιδάρι᾽ |
εὐθὺς
ἀνέλκει
~τὰς
θηλείας
καὶ |
[1250] |
πενέστης
ὢν
ἔλαττων
οὐδενός.
~ὦ
|
μακάρι᾽ |
Αὐτόμενες
ὥς
σε
μακαρίζομεν,
~παῖδας |
[1350] |
δύσκολον
~κἄλλως
κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον.
~ταῦτ᾽
οὖν
|
περί |
μου
δέδοικε
μὴ
διαφθαρῶ.
~πατὴρ |
[150] |
τοῦ
μαχεῖ
νῷν
δῆτα;
~(Φιλοκλέων)
|
~περὶ |
ὄνου
σκιᾶς.
~(Βδελυκλέων)
~πονηρὸς
εἶ |
[0] |
τοῦ
πράγματος.
~(Σωσίας)
~ἔδοξέ
μοι
|
περὶ |
πρῶτον
ὕπνον
ἐν
τῇ
πυκνὶ
|
[1000] |
κύκλῳ
κεφαλαὶ
κολάκων
οἰμωξομένων
ἐλιχμῶντο
|
~περὶ |
τὴν
κεφαλήν,
φωνὴν
δ᾽
εἶχεν |
[50] |
~ὁ
νοῦς
πέτεται
τὴν
νύκτα
|
περὶ |
τὴν
κλεψύδραν.
~ὑπὸ
τοῦ
δὲ |
[500] |
μὴν
εὐθύς
γ᾽
ἀπὸ
βαλβίδων
|
περὶ |
τῆς
ἀρχῆς
ἀποδείξω
~τῆς
ἡμετέρας |
[500] |
καλούμεθ᾽
ἀντωμοσιῶν
~κελύφη.
~ἀλλ᾽
ὦ
|
περὶ |
τῆς
πάσης
μέλλων
βασιλείας
ἀντιλογήσειν |
[0] |
λέξον.
~(Σωσίας)
~ἀλλ᾽
ἐστὶν
μέγα.
|
~περὶ |
τῆς
πόλεως
γάρ
ἐστι
τοῦ |
[1300] |
καὶ
κομψὸς
εἶναι
προσποιεῖ,
~κωμῳδολοιχῶν
|
περὶ |
τὸν
εὖ
πράττοντ᾽
ἀεί;
~τοιαῦτα |
[150] |
μ᾽
ἐάσεθ᾽
ἥσυχον,
μαχούμεθα.
~(Βδελυκλέων)
|
~περὶ |
τοῦ
μαχεῖ
νῷν
δῆτα;
~(Φιλοκλέων) |
[650] |
τὸν
Ἀθηναίων
κολοσυρτόν,
~ἀλλὰ
μαχοῦμαι
|
περὶ |
τοῦ
πλήθους
ἀεί”
σὺ
γὰρ |
[550] |
ἀσπιδαποβλὴς
~οὐχὶ
προδώσειν
ἡμᾶς
φασίν,
|
περὶ |
τοῦ
πλήθους
δὲ
μαχεῖσθαι.
~κἀν |
[750] |
μένων
δίκαζε
τοῖσιν
οἰκέταις.
~(Φιλοκλέων)
|
περὶ |
τοῦ;
τί
ληρεῖς;
~(Βδελυκλέων)
ταὔθ᾽ |
[550] |
τὴν
προτέραν
ἀπόφυξιν.
~(Βδελυκλέων)
~τουτὶ
|
περὶ |
τῶν
ἀντιβολούντων
ἔστω
τὸ
μνημόσυνόν |
[500] |
~σοι
μέγας
ἐστὶν
ἁγὼν
~καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἁπάντων,
~εἴπερ,
ὃ
μὴ |
[300] |
ὅδ᾽
~ὅτι
λέγεις
σύ>
τι
|
περὶ |
τῶν
νεῶν
~ἀληθές.
οὐ
γὰρ |
[1300] |
Ἀντιφῶν
Λύκων
~Λυσίστρατος
Θούφραστος
οἱ
|
περὶ |
Φρύνιχον.
~τούτων
ἁπάντων
ἦν
ὑβριστότατος |
[350] |
δακεῖν
τὴν
~καρδίαν
καὶ
τὸν
|
περὶ |
ψυχῆς
~δρόμον
δραμεῖν,
ἵν᾽
εἰδῇ
|
[1300] |
~ἔοικας
ὦ
πρεσβῦτα
νεοπλούτῳ
τρυγὶ
|
~κλητῆρί |
τ᾽
εἰς
ἀχυρμὸν
ἀποδεδρακότι”
~ὁ |
[550] |
ἐνίκησεν,
ἐὰν
μὴ
~εἴπῃ
τὰ
|
δικαστήρι᾽ |
ἀφεῖναι
πρώτιστα
μίαν
δικάσαντας·
~αὐτὸς |
[1300] |
ἐκποδών.
~ἀνάβαινε
δεῦρο
χρυσομηλολόνθιον,
~τῇ
|
χειρὶ |
τουδὶ
λαβομένη
τοῦ
σχοινίου.
~ἔχου· |
[1050] |
τἀνθρήνια.
~εὐθέως
γὰρ
ἐκδραμόντες
ξὺν
|
δορὶ |
ξὺν
ἀσπίδι
~ἐμαχόμεσθ᾽
αὐτοῖσι,
θυμὸν |
[800] |
~τοῦτ᾽
ἆρα
πρῶτον
τἀδίκημα
τῷ
|
πατρὶ
|
~εἰσακτέον
μοι·
σὺ
δὲ
κατηγόρει |
[850] |
τελετὴν
καινὴν
ὦναξ,
ἣν
τῷ
|
πατρὶ |
καινοτομοῦμεν,
~(Παίς)
όν
τ᾽
αὐτοῦ |
[1200] |
ψήφοιν
δυοῖν.
~(Βδελυκλέων)
~παὖ·
ἀλλὰ
|
δευρὶ |
κατακλινεὶς
προσμάνθανε
~ξυμποτικὸς
εἶναι
καὶ |
[1400] |
πατάξαι
καὶ
βαλεῖν.
~ἀλλ᾽
ἐλθὲ
|
δευρί· |
πότερον
ἐπιτρέπεις
ἐμοί,
~ὅ
τι |
[700] |
ἄρχων
πλείστων
ἀπὸ
τοῦ
Πόντου
|
μέχρι |
Σαρδοῦς
~οὐκ
ἀπολαύεις
πλὴν
τοῦθ᾽ |
[550] |
γ᾽
ἀποκλάονται
πενίαν
αὑτῶν
καὶ
|
προστιθέασι
|
~κακὰ
πρὸς
τοῖς
οὖσιν,
ἕως |
[200] |
~νὴ
τὸν
Δἴ,
ὀψὲ
γοῦν
|
ἀνεστήκασι |
νῦν.
~ὡς
ἀπὸ
μέσων
νυκτῶν |
[350] |
κατὰ
τὴν
ἑτέραν
καὶ
ταῖσιν
|
φυλλάσι |
παῖε,
~ἤν
πως
πρύμνην
ἀνακρούσηται |
[700] |
ἂν
τῶν
δημοτικῶν
ἔζων
ἐν
|
πᾶσι |
λαγῴοις
~καὶ
στεφάνοισιν
παντοδαποῖσιν
καὶ |
[1300] |
δώσεις
αὔριον
τούτων
δίκην
~ἡμῖν
|
ἅπασι, |
κεἰ
σφόδρ᾽
εἶ
νεανίας.
~ἁθρόοι |
[100] |
τῷ
κίονι.
~ὑπὸ
δυσκολίας
δ᾽
|
ἅπασι |
τιμῶν
τὴν
μακρὰν
~ὥσπερ
μέλιττ᾽ |
[1250] |
ἐφύτευσας
ὅτι
χειροτεχνικωτάτους·
~πρῶτα
μὲν
|
ἅπασι |
φίλον
ἄνδρα
τε
σοφώτατον,
~τὸν |
[1250] |
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἢν
ξυνῇς
γ᾽
|
ἀνδράσι |
καλοῖς
τε
κἀγαθοῖς.
~ἢ
γὰρ |
[1150] |
~ἀλλ᾽
ἕτερον
εἰπέ
μοι·
παρ᾽
|
ἀνδράσι |
ξένοις
~πίνων
σεαυτοῦ
ποῖον
ἂν |
[200] |
ἔσται
Λάχητι
νυνί·
~σίμβλον
δέ
|
φασι |
χρημάτων
ἔχειν
ἅπαντες
αὐτόν.
~χθὲς |
[450] |
ἥδυσμά
τι,
~ἡ
λαχανόπωλις
παραβλέψασά
|
φησι |
θατέρῳ·
~εἰπέ
μοι,
γήτειον
αἰτεῖς· |
[950] |
μὴ
κατέκνησας
τοῖς
στρατιώταις
ἅλαβες.
|
~φησὶ |
κατακνῆσαι.
~(Φιλοκλέων)
~νὴ
Δἴ
ἀλλὰ |
[1000] |
ἔσπευσε
πρὸς
αὐτόν,
~οὐδενὶ
πώποτέ
|
φησι |
πιθέσθαι,
γνώμην
τιν᾽
ἔχων
ἐπιεικῆ, |
[50] |
ἀρχὴ
τοῦ
κακοῦ.
~ὁδὶ
δέ
|
φησι |
(Σωσίας)
πρὸς
Δερκύλον
~εἶναι
φιλοπότην |
[750] |
κεῖθι
γενοίμαν,
~ἵν᾽
ὁ
κῆρύξ
|
φησι, |
τίς
ἀψήφιστος;
ἀνιστάσθω.
~κἀπισταίην
ἐπὶ |
[800] |
Ἀθηναῖοί
ποτε
~δικάσοιεν
ἐπὶ
ταῖς
|
οἰκίαισι |
τὰς
δίκας,
~κἀν
τοῖς
προθύροις |
[1500] |
προσέρπει
~ἡσθεὶς
ἐπὶ
τοῖσιν
ἑαυτοῦ
|
παισὶ |
τοῖς
τριόρχοις.
~ἀλλ᾽
ἐξάγετ᾽
εἴ |
[350] |
~τὼ
δὲ
δύ᾽
αὐτῶν
ἐπὶ
|
ταῖσι |
θύραις
~ὥσπερ
με
γαλῆν
κρέα |
[1250] |
εἶτ᾽
ἐκεῖ
~μόνος
μόνοις
~τοῖς
|
Πενέσταισι |
ξυνῆν
τοῖς
~Θετταλῶν,
αὐτὸς
πενέστης |
[1250] |
ἐς
τὰ
πορνεῖ᾽
εἰσιόνθ᾽
ἑκάστοτε.
|
~εἰσί |
τινες
οἵ
μ᾽
ἔλεγον
ὡς |
[1300] |
μ᾽
ἀρέσκει·
βάλλε
κημούς.
~οὐκ
|
ἄπεισι; |
ποῦ
στιν
ἡμῖν>
~ἡλιαστής;
ἐκποδών. |
[250] |
ἀναγκαίως
ἔχει
τὸν
θεὸν
ποιῆσαι.
|
~ἔπεισι |
γοῦν
τοῖσιν
λύχνοις
οὑτοιὶ
μύκητες· |
[700] |
τῆς
αὐτῆς
συνθιασῶτα,
~πιθοῦ
πιθοῦ
|
λόγοισι, |
μηδ᾽
ἄφρων
γένῃ
~μηδ᾽
ἀτενὴς |
[100] |
βαρέως
φέρει.
~καὶ
πρῶτα
μὲν
|
λόγοισι |
παραμυθούμενος
~ἀνέπειθεν
αὐτὸν
μὴ
φορεῖν |
[1450] |
ὀλίγον
ὕστερον.
~(Φιλοκλέων)
~τίς
ἐπ᾽
|
αὐλείοισι |
θύραις
θάσσει;
~(Ξανθίας)
~τουτὶ
καὶ |
[100] |
δ᾽
ὅσ᾽
ἦν
τετρημένα
~ἐνεβύσαμεν
|
ῥακίοισι |
κἀπακτώσαμεν,
~ὁ
δ᾽
ὡσπερεὶ
κολοιὸς |
[450] |
κατοξείας
βοῆς
~ἐς
λόγους
ἔλθοιμεν
|
ἀλλήλοισι |
καὶ
διαλλαγάς;
~(Χορός)
~σοὐς
λόγους |
[1100] |
Ἐκβατάνοισι
ταῦθ᾽
ὑφαίνεται.
~(Φιλοκλέων)
~ἐν
|
Ἐκβατάνοισι |
γίγνεται
κρόκης
χόλιξ;
~(Βδελυκλέων)
~πόθεν |
[1100] |
σάγματι.
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐν
|
Ἐκβατάνοισι |
ταῦθ᾽
ὑφαίνεται.
~(Φιλοκλέων)
~ἐν
Ἐκβατάνοισι |
[1050] |
ὀφρῦς
κεντούμενοι·
~ὥστε
παρὰ
τοῖς
|
βαρβάροισι |
πανταχοῦ
καὶ
νῦν
ἔτι
~μηδὲν |
[1000] |
οὐ
φανερῶς
ἀλλ᾽
ἐπικουρῶν
κρύβδην
|
ἑτέροισι |
ποιηταῖς,
~μιμησάμενος
τὴν
Εὐρυκλέους
μαντείαν |
[1200] |
ἐγώ.
~οὐκ
ἔστιν
ἀλωπεκίζειν,
~οὐδ᾽
|
ἀμφοτέροισι |
γίγνεσθαι
φίλον”
~(Βδελυκλέων)
~μετὰ
τοῦτον |
[400] |
ταῖς
εἰρεσιώναις.
~(Φιλοκλέων)
~οὐ
ξυλλήψεσθ᾽
|
ὁπόσοισι |
δίκαι
τῆτες
μέλλουσιν
ἔσεσθαι,
~ὦ |
[1100] |
~(Βδελυκλέων)
~πόθεν
ὦγάθ᾽
ἀλλὰ
τοῦτο
|
τοῖσι |
βαρβάροις
~ὑφαίνεται
πολλαῖς
δαπάναις.
αὕτη |
[650] |
~ἀπὸ
τούτου
νυν
κατάθες
μισθὸν
|
τοῖσι |
δικασταῖς
ἐνιαυτοῦ
~ἓξ
χιλιάσιν,
κοὔπω |
[550] |
ταύτης
ἡμῖν
ἐπίχειρα
~ἐν
φορβειᾷ
|
τοῖσι |
δικασταῖς
ἔξοδον
ηὔλησ᾽
ἀπιοῦσι.
~κἂν |
[750] |
~μή
νυν
ἔτ᾽
ἐγὼ
ν
|
τοῖσι |
δικασταῖς
~κλέπτοντα
Κλέωνα
λάβοιμι.
~(Βδελυκλέων) |
[550] |
πρᾶγμ᾽
ἀπορήσῃ
~ἐψήφισται
τοὺς
ἀδικοῦντας
|
τοῖσι |
δικασταῖς
παραδοῦναι·
~εἶτ᾽
Εὔαθλος
χὠ |
[550] |
ἕρποντ᾽
ἐξ
εὐνῆς
τηροῦσ᾽
ἐπὶ
|
τοῖσι |
δρυφάκτοις
~ἄνδρες
μεγάλοι
καὶ
τετραπήχεις· |
[350] |
καὶ
κατακλαύσαντες
θεῖναί
μ᾽
ὑπὸ
|
τοῖσι |
δρυφάκτοις.
~(Χορός)
~οὐδὲν
πείσει·
μηδὲν |
[1000] |
καθαρόν
τι
φιλεῖτε.
~μέμψασθαι
γὰρ
|
τοῖσι |
θεαταῖς
ὁ
ποιητὴς
νῦν
ἐπιθυμεῖ. |
[1400] |
~οἴμ᾽
ὡς
ἀπολῶ
σ᾽
αὐτοῖσι
|
τοῖσι |
κανθάροις.
~(Χορός)
ζηλῶ
γε
τῆς |
[1000] |
~ἀλλ᾽
Ἡρακλέους
ὀργήν
τιν᾽
ἔχων
|
τοῖσι |
μεγίστοις
ἐπιχειρεῖν,
~θρασέως
ξυστὰς
εὐθὺς |
[350] |
βέλτιστε
καθίει
~σαυτὸν
θαρρῶν
κἀπευξάμενος
|
τοῖσι |
πατρῴοισι
θεοῖσιν.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
Λύκε |
[700] |
οὐκ
ἐπείθετο.
~νῦν
δ᾽
ἴσως
|
τοῖσι |
σοῖς
λόγοις
πείθεται
~καὶ
σωφρονεῖ |
[1000] |
δὲ
ποιητὴς
οὐδὲν
χείρων
παρὰ
|
τοῖσι |
σοφοῖς
νενόμισται,
~εἰ
παρελαύνων
τοὺς |
[0] |
πῶς
δή;
~(Σωσίας)
~προσερεῖ
τις
|
τοῖσι |
συμπόταις,
λέγων
~τί
ταὐτὸν
ἐν |
[0] |
καὶ
τριβώνια·
~κἄπειτα
τούτοις
τοῖς
|
προβάτοισι |
μοὐδόκει
~δημηγορεῖν
φάλαινα
πανδοκεύτρια,
~ἔχουσα |
[650] |
~οὐδεὶς
οὐδὲ
σκορόδου
κεφαλὴν
τοῖς
|
ἑψητοῖσι |
δίδωσιν.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλὰ |
[1050] |
ξὺν
δορὶ
ξὺν
ἀσπίδι
~ἐμαχόμεσθ᾽
|
αὐτοῖσι, |
θυμὸν
ὀξίνην
πεπωκότες,
~στὰς
ἀνὴρ |
[150] |
ἀποδόσθαι
βούλομαι
~τὸν
ὄνον
ἄγων
|
αὐτοῖσι |
τοῖς
κανθηλίοις·
~νουμηνία
γάρ
ἐστιν. |
[1400] |
~(Βδελυκλέων)
~οἴμ᾽
ὡς
ἀπολῶ
σ᾽
|
αὐτοῖσι |
τοῖσι
κανθάροις.
~(Χορός)
ζηλῶ
γε |
[500] |
Ἑλλάδα.
~(Φιλοκλέων)
~πάνυ
γε,
καὶ
|
τούτοισί |
γ᾽
ἐπιτρέψαι
θέλω.
~(Βδελυκλέων)
καὶ |
[650] |
~σὲ
μὲν
ἡγοῦνται
Κόννου
ψῆφον,
|
τούτοισι |
δὲ
δωροφοροῦσιν
~ὕρχας
οἶνον
δάπιδας |
[350] |
καθίει
~σαυτὸν
θαρρῶν
κἀπευξάμενος
τοῖσι
|
πατρῴοισι |
θεοῖσιν.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
Λύκε
δέσποτα, |
[50] |
σοφώτερον.
~ἔστιν
γὰρ
ἡμῖν
δεσπότης
|
ἐκεινοσὶ
|
~ἅνω
καθεύδων,
ὁ
μέγας,
οὑπὶ |
[1500] |
ἢ
οὐδείς;
~(Ξανθίας)
εἶς
γ᾽
|
ἐκεινοσὶ |
μόνος.
~(Φιλοκλέων)
τίς
ὁ
κακοδαίμων |
[50] |
~Ἀμυνίας
μὲν
ὁ
Προνάπους
φήσ᾽
|
οὑτοσὶ
|
~εἶναι
φιλόκυβον
αὐτόν·
ἀλλ᾽
οὐδὲν |
[850] |
~(Βδελυκλέων)
~καὶ
μὴν
ὁ
φεύγων
|
οὑτοσὶ |
Λάβης
πάρα.
~(Φιλοκλέων)
ὦ
μιαρὸς |
[1100] |
χρὴ
φυτεύειν
καὶ
τρέφειν,
~ὅθ᾽
|
οὑτοσί |
με
νῦν
ἀποπνῖξαι
βούλεται;
~(Βδελυκλέων) |
[250] |
σοῦ
χἀτέρους
μείζονας
κολάζω.
~ἀλλ᾽
|
οὑτοσί |
μοι
βόρβορος
φαίνεται
πατοῦντι·
~κοὐκ |
[850] |
νυν.
~(Βδελυκλέων)
ταῦτα
δή
τίς
|
οὑτοσὶ
|
~ὁ
πρῶτός
ἐστιν;
~(Φιλοκλέων)
ἐς |
[300] |
μὴ
βοᾶτε·
καὶ
γὰρ
τυγχάνει
|
~οὑτοσὶ |
πρόσθεν
καθεύδων.
ἀλλ᾽
ὕφεσθε
τοῦ |
[200] |
μὰ
Δἴ
ἀλλ᾽
ὑποδυόμενός
τις
|
οὑτοσὶ |
~ὑπὸ
τῶν
κεραμίδων
ἡλιαστὴς
ὀροφίας. |
[800] |
τινός,
~ᾄδων
ἄνωθεν
ἐξεγείρῃ
σ᾽
|
οὑτοσί. |
~(Φιλοκλέων)
ἓν
ἔτι
ποθῶ,
τὰ |
[1350] |
δ᾽
ὄπισθεν
οὐχὶ
πρωκτός
ἐστιν
|
οὑτοσί; |
~(Φιλοκλέων)
~ὄζος
μὲν
οὖν
τῆς |
[800] |
~(Βδελυκλέων)
πάρεστι
τουτί,
καὐτὸς
ἅναξ
|
οὑτοσί. |
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
δέσποθ᾽
ἥρως
ὡς |
[700] |
αἳ
νῦν
τὸν
φόρον
ἡμῖν
|
ἀπάγουσι· |
~τούτων
εἴκοσιν
ἄνδρας
βόσκειν
εἴ |
[550] |
φορβειᾷ
τοῖσι
δικασταῖς
ἔξοδον
ηὔλησ᾽
|
ἀπιοῦσι. |
~κἂν
ἀποθνῄσκων
ὁ
πατήρ
τῳ |
[1100] |
πάντων
θεῶν;
~(Βδελυκλέων)
~οἱ
μὲν
|
καλοῦσι |
Περσίδ᾽
οἱ
δὲ
καυνάκην.
~(Φιλοκλέων) |
[300] |
ποίησον
ἐφ᾽
οὗ
~τὰς
χοιρίνας
|
ἀριθμοῦσι. |
~(Χορός)
~τίς
γάρ
ἐσθ᾽
ὁ |
[200] |
ἐκ
τῆς
ὀσφύος
~ὀξύτατον,
ᾧ
|
κεντοῦσι, |
καὶ
κεκραγότες
~πηδῶσι
καὶ
βάλλουσιν |
[200] |
τῶν
γερόντων,
ἔσθ᾽
ὅμοιον
σφηκιᾷ.
|
~ἔχουσι |
γὰρ
καὶ
κέντρον
ἐκ
τῆς |
[1400] |
εἰ
δὲ
μή,
τάχα
~κλητῆρες
|
ἐπιλείψουσι |
τοὺς
καλουμένους.
~(Φιλοκλέων)
~Αἴσωπον
οἱ |
[200] |
~ὀξύτατον,
ᾧ
κεντοῦσι,
καὶ
κεκραγότες
|
~πηδῶσι |
καὶ
βάλλουσιν
ὥσπερ
φέψαλοι.
~(Σωσίας) |
[750] |
πρὸς
ταῦτ᾽
εἶφ᾽
~(Φιλοκλέων)
ὅ
|
τι; |
~ἀλεκτρυόνος
μ᾽
ἔφασκε
κοιλίαν
ἔχειν· |
[700] |
ἰώ
μοί
μοι.
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
|
τί |
βοᾷς;
~(Φιλοκλέων)
μή
μοι
τούτων |
[250] |
γ᾽
ὦ
παιδίον.
ἀλλ᾽
εἰπέ,
|
~τί |
βούλει
με
πρίασθαι
~καλόν;
οἶμαι |
[750] |
τί
σοι
πίθωμαι;
λέγ᾽
ὅ
|
τι |
βούλει
πλὴν
ἑνός.
~(Βδελυκλέων)
ποίου; |
[700] |
νῦν
ἀτεχνῶς
ἐθέλω
παρέχειν
~ὅ
|
τι |
βούλει
σοι,
~πλὴν
κωλακρέτου
γάλα |
[1450] |
οὐδὲ
τρόποις
~ἐπεμάνην
οὐδ᾽
ἐξεχύθην.
|
~τί |
γὰρ
ἐκεῖνος
ἀντιλέγων
~οὐ
κρείττων |
[550] |
ὡς
οὐδεμιᾶς
ἥττων
ἐστὶν
βασιλείας.
|
~τί |
γὰρ
εὔδαιμον
καὶ
μακαριστὸν
μᾶλλον |
[550] |
ἱέντων
εἰς
ἀπόφυξιν.
~φέρ᾽
ἴδω,
|
τί |
γὰρ
οὐκ
ἔστιν
ἀκοῦσαι
θώπευμ᾽ |
[500] |
ἁπλῶς
μνημόσυνα
γράψομαι
γώ.
~(Φιλοκλέων)
|
~τί |
γὰρ
φάθ᾽
ὑμεῖς,
ἢν
ὁδί |
[550] |
μύθους
ἡμῖν,
οἱ
δ᾽
Αἰσώπου
|
τι |
γέλοιον·
~οἱ
δὲ
σκώπτουσ᾽
ἵν᾽ |
[800] |
κόρακας.
τοιουτονὶ
τρέφειν
κύνα.
~(Βδελυκλέων)
|
τί |
δ᾽
ἔστιν
ἐτεόν;
~(Σωσίας)
~οὐ |
[1250] |
δ᾽
ἀπόλωλα
στιζόμενος
βακτηρίᾳ.
~(Χορός)
|
~τί |
δ᾽
ἔστιν
ὦ
παῖ;
παῖδα |
[500] |
τῷ
ξίφει.
~(Βδελυκλέων)
~εἰπέ
μοι,
|
τί |
δ᾽
ἤν,
τὸ
δεῖνα,
τῇ |
[1200] |
ἁ
δ᾽
ἔχεται
ῥοπᾶς”
~(Βδελυκλέων)
|
~τί |
δ᾽
ὅταν
Θέωρος
πρὸς
ποδῶν |
[1350] |
δῆτ᾽
οὐχ
ὁρᾷς
ἐστιγμένην;
~(Βδελυκλέων)
|
~τί |
δὲ
τὸ
μέλαν
τοῦτ᾽
ἐστὶν |
[250] |
οὖν
ὦ
~πάτερ,
ἤν
σού
|
τι |
δεηθῶ;
~(Χορός)
~πάνυ
γ᾽
ὦ |
[350] |
εἰ
σέρφῳ
διαδῦναι.
~ἀλλ᾽
ἄλλο
|
τι |
δεῖ
ζητεῖν
ὑμᾶς·
ὀπίαν
δ᾽ |
[250] |
δοκῶ
τὸν
λύχνον
προβύσειν.
~(Χορός)
|
~τί |
δὴ
μαθὼν
τῷ
δακτύλῳ
τὴν |
[1150] |
μέντοι
καὶ
κρεάγραν.
~(Βδελυκλέων)
τιὴ
|
τί |
δή;
~(Φιλοκλέων)
ἵν᾽
ἐξέλῃς
με |
[0] |
θηρίον
τὴν
ἀσπίδα;
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
|
τί |
δῆτά
μοι
κακὸν
γενήσεται
~ἰδόντι |
[1150] |
εἶτα
πλουσίως
~ὡδὶ
προβὰς
τρυφερόν
|
τι |
διασαλακώνισον.
~(Φιλοκλέων)
ἰδού.
θεῶ
τὸ |
[650] |
τῶν
μεθ᾽
ἑαυτοῦ,
~ἤν
τίς
|
τι |
διδῷ
τῶν
φευγόντων,
ξυνθέντε
τὸ |
[150] |
τιμητικόν.
~(Βδελυκλέων)
~ἅνθρωπος
οὗτος
μέγα
|
τι |
δρασείει
κακόν.
~(Φιλοκλέων)
~μὰ
τὸν |
[150] |
μὴ
τὴν
βάλανον
ἐκτρώξεται.
~(Φιλοκλέων)
|
~τί |
δράσετ᾽
οὐκ
ἐκφρήσετ᾽
ὦ
μιαρώτατοι
|
[200] |
λίθος
τις
ἐμποδὼν
ἡμᾶς
κακόν
|
τι |
δράσῃ.
~(Παίς)
~τὸν
πηλὸν
ὦ |
[1250] |
λόγων,
~εἴπερ
ἀποτείσω
μηδέν,
ἤν
|
τι |
δρῶ
κακόν.
~(Βδελυκλέων)
~ἄγε
νυν |
[1100] |
λάλει.
~(Φιλοκλέων)
~τουτὶ
τὸ
κακὸν
|
τί |
ἐστι
πρὸς
πάντων
θεῶν;
~(Βδελυκλέων) |
[100] |
Σωσία,
καθεύδετε;
~(Ξανθίας)
οἴμοι.
~(Σωσίας)
|
τί |
ἔστι;
~(Ξανθίας)
Βδελυκλέων
ἀνίσταται.
~(Βδελυκλέων) |
[0] |
ἐμπεπρησμένης
ὑός.
~(Ξανθίας)
αἰβοῖ.
~(Σωσίας)
|
τί |
ἔστι;
~(Ξανθίας)
παῦε
παῦε,
μὴ |
[800] |
ταῦτα
χρὴ
ποιεῖν.
~(Βδελυκλέων)
τουτὶ
|
τί |
ἔστι;
~(Φιλοκλέων)
χοιροκομεῖον
Ἑστίας.
~(Βδελυκλέων) |
[800] |
πρὸ
τῶν
θυρῶν.
~(Βδελυκλέων)
ἰδού,
|
τί |
ἔτ᾽
ἐρεῖς;
ὡς
ἅπαντ᾽
ἐγὼ |
[450] |
γήτειον
προσαιτῇ
ταῖς
ἀφύαις
ἥδυσμά
|
τι, |
~ἡ
λαχανόπωλις
παραβλέψασά
φησι
θατέρῳ· |
[150] |
~ποῖον;
φέρ᾽
ἴδωμαι
τουτονί.
τουτὶ
|
τί |
ἦν;
~τίς
εἶ
ποτ᾽
ὦνθρωπ᾽ |
[1500] |
αὖ
τῶν
Καρκίνου.
~(Φιλοκλέων)
~τουτὶ
|
τί |
ἦν
τὸ
προσέρπον;
ὀξὶς
ἢ |
[1250] |
δὲ
μόνον
εἰδέναι
~σκωμμάτιον
εἴποτέ
|
τι |
θλιβόμενος
ἐκβαλῶ.
~ταῦτα
κατιδὼν
ὑπό |
[1250] |
ὡς
σοφόν·
~εἶτ᾽
Ἀριφράδην
πολύ
|
τι |
θυμοσοφικώτατον,
~ὅντινά
ποτ᾽
ὤμοσε
μαθόντα |
[950] |
δὲ
μή,
δάκνει.
~(Φιλοκλέων)
~αἰβοῖ.
|
τί |
κακόν
ποτ᾽
ἔσθ᾽
ὅτῳ
μαλάττομαι; |
[900] |
εὖ
ποιεῖν
δυνήσεται,
~ἢν
μή
|
τι |
κἀμοί
τις
προβάλλῃ
τῷ
κυνί; |
[100] |
τὸν
ἰπνὸν
εἰσελήλυθε
~καὶ
μυσπολεῖ
|
τι |
καταδεδυκώς.
ἀλλ᾽
ἄθρει
~κατὰ
τῆς |
[0] |
ἐμοῦ
~κατὰ
τοῖν
κόραιν
ὕπνου
|
τι |
καταχεῖται
γλυκύ.
~(Ξανθίας)
~ἀλλ᾽
ἦ |
[150] |
γέρων
μηδὲ
παρακύψῃ
πάλιν.
~κάνθων
|
τί |
κλάεις;
ὅτι
πεπράσει
τήμερον;
~βάδιζε |
[500] |
τὸν
ἐκ
θἠμετέρου
~γυμνασίου
δεῖ
|
τι |
λέγειν
~καινόν,
ὅπως
φανήσει
~(Βδελυκλέων) |
[1050] |
~ὦ
δαιμόνιοι
τοὺς
ζητοῦντας
~καινόν
|
τι |
λέγειν
κἀξευρίσκειν
~στέργετε
μᾶλλον
καὶ |
[1350] |
τῆς
δᾳδὸς
οὗτος
ἐξέχει.
~(Βδελυκλέων)
|
~τί |
λέγεις
σύ;
ποῖος
ὄζος;
οὐκ |
[650] |
~(Φιλοκλέων)
~ταυτί
με
ποιοῦσ᾽
οἴμοι
|
τί |
λέγεις;
ὥς
μου
τὸν
θῖνα |
[900] |
ἔχειν
οὗτός
γ᾽
ἔοικεν
ὅ
|
τι |
λέγῃ.
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐκεῖνό |
[600] |
σοι
καὶ
νεόκοπτον,
~ἢν
μή
|
τι |
λέγῃς,
ἥτις
δυνατὴ
τὸν
ἐμὸν |
[1200] |
μαθὼν
τοὺς
ἀγαθοὺς
φίλει”
~τούτῳ
|
τί |
λέξεις
σκόλιον;
~(Φιλοκλέων)
ᾠδικῶς
ἐγώ. |
[750] |
τοῖσιν
οἰκέταις.
~(Φιλοκλέων)
περὶ
τοῦ;
|
τί |
ληρεῖς;
~(Βδελυκλέων)
ταὔθ᾽
ἅπερ
ἐκεῖ |
[300] |
~ὁπόθεν
γε
δεῖπνον
ἔσται.
~(Παίς)
|
~τί |
με
δῆτ᾽
ὦ
μελέα
μῆτερ |
[1350] |
δεῦρο
σύ;
~(Φιλοκλέων)
~ἆ
ἆ
|
τί |
μέλλεις
δρᾶν;
~(Βδελυκλέων)
~ἄγειν
ταύτην |
[400] |
μᾶλλον
ἄγεσθαι;
~(Χορός)
~εἰπέ
μοι
|
τί |
μέλλομεν
κινεῖν
ἐκείνην
τὴν
χολήν, |
[1450] |
δὲ
νῦν
ἀντιμαθὼν
~ἦ
μέγα
|
τι |
μεταπεσεῖται
~ἐπὶ
τὸ
τρυφῶν
καὶ |
[750] |
δῆτα
κερδανεῖς.
~(Φιλοκλέων)
~οὐ
πάνυ
|
τι |
μικρόν.
ἀλλ᾽
ὅπερ
μέλλεις
ποίει. |
[1250] |
θλιβόμενος
ἐκβαλῶ.
~ταῦτα
κατιδὼν
ὑπό
|
τι |
μικρὸν
ἐπιθήκισα·
~εἶτα
νῦν
ἐξηπάτησεν |
[250] |
ὦ
παῖ
ὕπαγε.
~(Παίς)
~ἐθελήσεις
|
τί |
μοι
οὖν
ὦ
~πάτερ,
ἤν |
[1150] |
δείλαιος·
~ὡς
θερμὸν
ἡ
μιαρά
|
τί |
μου
κατήρυγεν.
~(Βδελυκλέων)
~οὐκ
ἀναβαλεῖ; |
[450] |
~οὐδέποτέ
γ᾽
οὐχ
ἕως
ἄν
|
τί |
μου
λοιπὸν
ᾖ,
~ὅστις
ἡμῶν |
[1200] |
ἢ
λαμπάδα
~ἔδραμες,
ἀνευρὼν
ὅ
|
τι |
νεανικώτατον.
~(Φιλοκλέων)
ἐγᾦδα
τοίνυν
τό |
[200] |
διαδὺς
ἂν
ἡμᾶς
ἔτι
λάθοι,
|
~τί |
οὐκ
ἀπεκοιμήθημεν
ὅσον
ὅσον
στίλην; |
[1100] |
σεαυτὸν
παραδέδωκας
εὖ
ποιεῖν.
~(Φιλοκλέων)
|
~τί |
οὖν
κελεύεις
δρᾶν
με;
~(Βδελυκλέων) |
[950] |
τε
πολλοῖς
προβατίοις
ἐφεστάναι.
~(Φιλοκλέων)
|
~τί |
οὖν
ὄφελος,
τὸν
τυρὸν
εἰ |
[350] |
ὑμῖν
πίσυνος,
καὶ
μανθάνετ᾽
ἤν
|
τι |
πάθω
γώ,
~ἀνελόντες
καὶ
κατακλαύσαντες |
[0] |
~Σφῆκες
~(Σωσίας)
~Οὗτος
|
τί |
πάσχεις
ὦ
κακόδαιμον
Ξανθία;
~(Ξανθίας) |
[700] |
τὸν
μισθὸν
ἔχοντι.
~(Φιλοκλέων)
~οἴμοι
|
τί |
πέπονθ᾽
ὡς
νάρκη
μου
κατὰ |
[950] |
ἐκπέφευγας
ὦ
Λάβης.
~πάτερ
πάτερ
|
τί |
πέπονθας;
οἴμοι·
ποῦ
σθ᾽
ὕδωρ; |
[300] |
Δημολογοκλέων
ὅδ᾽
~ὅτι
λέγεις
σύ>
|
τι |
περὶ
τῶν
νεῶν
~ἀληθές.
οὐ |
[950] |
ποτ᾽
ἔσθ᾽
ὅτῳ
μαλάττομαι;
~κακόν
|
τι |
περιβαίνει
με
κἀναπείθομαι.
~(Βδελυκλέων)
~ἴθ᾽ |
[1400] |
~ἀλλ᾽
ἀράμενος
οἴσω
σε
~(Φιλοκλέων)
|
τί |
ποιεῖς;
~(Βδελυκλέων)
ὅ
τι
ποιῶ; |
[350] |
~αὑτὸν
δήσας.
~(Ξανθίας)
ὦ
μιαρώτατε
|
τί |
ποιεῖς;
οὐ
μὴ
καταβήσει;
~(Βδελυκλέων) |
[300] |
~ἐλθὼν
ἐπὶ
τοὺς
καδίσκους
~κακόν
|
τι |
ποιῆσαι.
~ἀλλ᾽
ὦ
Ζεῦ
Ζεῦ> |
[350] |
μ᾽
ἐσκαλαμᾶσθαι
~κἀνασπαστὸν
ποιεῖν
εἴσω,
|
τί |
ποιήσετε;
φράζετε
νυνί.
~(Χορός)
~ἀμυνοῦμέν |
[350] |
ἐγὼ
τοῦτόν
γ᾽
ἐὰν
γρύξῃ
|
~τι, |
ποιήσω
δακεῖν
τὴν
~καρδίαν
καὶ |
[300] |
οὐχ
οἷός
τ᾽
εἴμ᾽
~ᾄδειν.
|
τί |
ποιήσω;
~τηροῦμαι
δ᾽
ὑπὸ
τῶνδ᾽ |
[1400] |
~(Φιλοκλέων)
τί
ποιεῖς;
~(Βδελυκλέων)
ὅ
|
τι |
ποιῶ;
~εἴσω
φέρω
σ᾽
ἐντεῦθεν· |
[100] |
ὦ
δέσποτα.
~(Βδελυκλέων)
~ἄναξ
Πόσειδον
|
τί |
ποτ᾽
ἄρ᾽
ἡ
κάπνη
ψοφεῖ; |
[250] |
ὑφ᾽
ἡδονῆς
ἑρπύσῃ
θύραζε.
~(Χορός)
|
~τί |
ποτ᾽
οὐ
πρὸ
θυρῶν
φαίνετ᾽ |
[1000] |
ἐγὼ
ξυνείσομαι,
~φεύγοντ᾽
ἀπολύσας
ἄνδρα;
|
τί |
ποτε
πείσομαι;
~ἀλλ᾽
ὦ
πολυτίμητοι |
[800] |
τό
γε
παραυτίκ᾽
ἔνδοθεν.
~(Βδελυκλέων)
|
τί |
ποτε
τὸ
χρῆμ᾽
ὡς
δεινὸν |
[750] |
εἷλκον
αὐτόν.
~(Βδελυκλέων)
ὁ
δὲ
|
τί |
πρὸς
ταῦτ᾽
εἶφ᾽
~(Φιλοκλέων)
ὅ |
[200] |
τὸν
ὅλμον
τὸν
μέγαν
~ἀνύσας
|
τι |
προσκύλισον.
~(Σωσίας)
~οἴμοι
δείλαιος·
~πόθεν |
[0] |
~(Σωσίας)
~κακὸν
ἆρα
ταῖς
πλευραῖς
|
τι |
προὐφείλεις
μέγα.
~ἆρ᾽
οἶσθά
γ᾽ |
[250] |
ὦνδρες
~ᾄδοντας
αὐτὸν
ἐκκαλεῖν,
ἤν
|
τί |
πως
ἀκούσας
~τοὐμοῦ
μέλους
ὑφ᾽ |
[900] |
ἀλλ᾽
ὀδὰξ
ἔχει;
~ἀνάβαιν᾽
ἀπολογοῦ.
|
τί |
σεσιώπηκας;
λέγε.
~(Φιλοκλέων)
~ἀλλ᾽
οὐκ |
[1400] |
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἄκουσον,
ἤν
|
τί |
σοι
δόξω
λέγειν.
~Λᾶσός
ποτ᾽ |
[400] |
δὲ
μὴ
τοῦτον
μεθήσεις,
ἔν
|
τί |
σοι
παγήσεται.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ
Κέκροψ |
[750] |
τῶν
θεῶν
ἐμοὶ
πιθοῦ.
~(Φιλοκλέων)
|
τί |
σοι
πίθωμαι;
λέγ᾽
ὅ
τι |
[950] |
τυρὸν
εἰ
κατεσθίει;
~(Βδελυκλέων)
~ὅ
|
τι; |
σοῦ
προμάχεται
καὶ
φυλάττει
τὴν |
[150] |
ὅτι
πεπράσει
τήμερον;
~βάδιζε
θᾶττον.
|
τί |
στένεις,
εἰ
μὴ
φέρεις
~Ὀδυσσέα |
[1350] |
ξυμποτῶν
κλέψαντα;
~(Φιλοκλέων)
ποίαν
αὐλητρίδα;
|
~τί |
ταῦτα
ληρεῖς
ὥσπερ
ἀπὸ
τύμβου |
[0] |
~προσερεῖ
τις
τοῖσι
συμπόταις,
λέγων
|
~τί |
ταὐτὸν
ἐν
γῇ
τ᾽
ἀπέβαλεν |
[0] |
ὅλου.
~(Ξανθίας)
~λέγε
νυν
ἀνύσας
|
τι |
τὴν
τρόπιν
τοῦ
πράγματος.
~(Σωσίας) |
[800] |
τίν᾽
αὐτῷ
πρῶτον
εἰσαγάγω
δίκην;
|
~τί |
τίς
κακὸν
δέδρακε
τῶν
ἐν |
[350] |
ἀποπάρδω.
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
ἐγείρου.
~(Ξανθίας)
|
τί |
τὸ
πρᾶγμ᾽
~(Βδελυκλέων)
ὥσπερ
φωνή |
[800] |
γὰρ
τὴν
φακῆν
ῥοφήσομαι.
~ἀτὰρ
|
τί |
τὸν
ὄρνιν
ὡς
ἔμ᾽
ἐξηνέγκατε; |
[350] |
Νάξος
ἑάλω.
~(Φιλοκλέων)
~οἶδ᾽
ἀλλὰ
|
τί |
τοῦτ᾽
οὐδὲν
γὰρ
τοῦτ᾽
ἐστὶν |
[1200] |
ἐν
τοῖς
στρώμασιν.
~ἔπειτ᾽
ἐπαίνεσόν
|
τι |
τῶν
χαλκωμάτων,
~ὀροφὴν
θέασαι,
κρεκάδι᾽ |
[1500] |
τοῖς
τριόρχοις.
~ἀλλ᾽
ἐξάγετ᾽
εἴ
|
τι |
φιλεῖτ᾽
ὀρχούμενοι,
θύραζε
~ἡμᾶς
ταχύ· |
[1000] |
προσέχετε
τὸν
νοῦν,
εἴπερ
καθαρόν
|
τι |
φιλεῖτε.
~μέμψασθαι
γὰρ
τοῖσι
θεαταῖς |
[800] |
προσέστηκεν
φακῆ
~ῥοφεῖν,
ἐὰν
δέῃ
|
τι. |
~(Φιλοκλέων)
τοῦτ᾽
αὖ
δεξιόν·
~κἂν |
[1400] |
δευρί·
πότερον
ἐπιτρέπεις
ἐμοί,
~ὅ
|
τι |
χρή
μ᾽
ἀποτείσαντ᾽
ἀργύριον
τοῦ |
[250] |
~ὕδωρ
γενέσθαι
κἀπιπνεῦσαι
βόρειον
αὐτοῖς.
|
~τί |
χρῆμ᾽
ἄρ᾽
οὑκ
τῆς
οἰκίας |
[650] |
προσάγεις
μᾶλλον,
κοὐκ
οἶδ᾽
ὅ
|
τι |
χρῆμά
με
ποιεῖς.
~(Βδελυκλέων)
~σκέψαι |
[800] |
ἅπαντ᾽
ἐγὼ
φέρω
~ὅσαπερ
ἔφασκον,
|
κἄτι |
πολλῷ
πλείονα.
~ἀμὶς
μέν,
ἢν |
[1300] |
λέγων
~ἀμαθέστατ᾽
οὐδὲν
εἰκότας
τῷ
|
πράγματι. |
~ἔπειτ᾽
ἐπειδὴ
μέθυεν,
οἴκαδ᾽
ἔρχεται
|
[1450] |
~ἤκουσέ
τ᾽
αὐλοῦ,
περιχαρὴς
τῷ
|
πράγματι
|
~ὀρχούμενος
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲν
παύεται
|
[1100] |
γέ
μοι
~ἐοικέναι
μάλιστα
Μορύχου
|
σάγματι. |
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐν
Ἐκβατάνοισι |
[650] |
υἱός,
~ὡδὶ
διαβὰς
διακινηθεὶς
τῷ
|
σώματι |
καὶ
τρυφερανθείς,
~ἥκειν
εἴπῃ
πρῲ |
[550] |
τὴν
διαθήκην
ἀδικεῖς
ἀνακογχυλιάζων.
~(Φιλοκλέων)
|
ἔτι |
δ᾽
ἡ
βουλὴ
χὠ
δῆμος |
[1200] |
τὸν
δρομέα
Φάυλλον
ὢν
βούπαις
|
ἔτι
|
~εἶλον
διώκων
λοιδορίας
ψήφοιν
δυοῖν. |
[1000] |
δείσας
καταδωροδοκῆσαι,
~ἀλλ᾽
ὑπὲρ
ὑμῶν
|
ἔτι |
καὶ
νυνὶ
πολεμεῖ·
φησίν
τε |
[200] |
ἔσθ᾽
ὅπως
διαδὺς
ἂν
ἡμᾶς
|
ἔτι |
λάθοι,
~τί
οὐκ
ἀπεκοιμήθημεν
ὅσον |
[750] |
δυνήσομαι
~ὥσπερ
πρότερον
τὰ
πράγματ᾽
|
ἔτι |
μασώμενος;
~(Βδελυκλέων)
~πολλῷ
γ᾽
ἄμεινον· |
[1050] |
τοῖς
βαρβάροισι
πανταχοῦ
καὶ
νῦν
|
ἔτι
|
~μηδὲν
Ἀττικοῦ
καλεῖσθαι
σφηκὸς
ἀνδρικώτερον. |
[800] |
ἐξεγείρῃ
σ᾽
οὑτοσί.
~(Φιλοκλέων)
ἓν
|
ἔτι |
ποθῶ,
τὰ
δ᾽
ἄλλ᾽
ἀρέσκει |
[1050] |
νῦν
δ᾽
~οἴχεται,
κύκνου
τ᾽
|
ἔτι> |
πολιώτεραι
δὴ
~αἵδ᾽
ἐπανθοῦσιν
τρίχες. |
[900] |
τὰ
σκεύη
τὰ
προσκεκαυμένα.
~ἀλλ᾽
|
ἔτι |
σύ
γ᾽
οὐρεῖς
καὶ
καθίζεις |
[1200] |
μαιόμενος
τὸ
μέγα
κράτος,
~ἀντρέψεις
|
ἔτι |
τὰν
πόλιν·
ἁ
δ᾽
ἔχεται |
[750] |
τοῦτο
κεχάρηκας
ποιῶν,
~ἐκεῖσε
μὲν
|
μηκέτι |
βάδιζ᾽
ἀλλ᾽
ἐνθάδε
~αὐτοῦ
μένων |
[500] |
με
τῷ
λόγῳ
κρατήσῃ;
~(Χορός)
|
οὐκέτι |
πρεσβυτῶν
ὄχλος
~χρήσιμος
ἔστ᾽
οὐδ᾽ |
[1300] |
ἐν
μέρει,
~σκώπτων
ἀγροίκως
καὶ
|
προσέτι |
λόγους
λέγων
~ἀμαθέστατ᾽
οὐδὲν
εἰκότας |
[900] |
καθελοῦ·
τοὺς
μάρτυρας
γὰρ
ἐσκαλῶ.
|
~Λάβητι |
μάρτυρας
παρεῖναι
τρύβλιον
~δοίδυκα
τυρόκνηστιν |
[200] |
~ἀλλ᾽
ἐγκονῶμεν
ὦνδρες,
ὡς
ἔσται
|
Λάχητι |
νυνί·
~σίμβλον
δέ
φασι
χρημάτων |
[1250] |
ὅν
γ᾽
ἐγώ
ποτ᾽
εἶδον
|
ἀντὶ |
μήλου
καὶ
ῥοᾶς
~δειπνοῦντα
μετὰ |
[850] |
λίαν
στρυφνὸν
καὶ
πρίνινον
ἦθος,
|
~ἀντὶ |
σιραίου
μέλιτος
μικρὸν
τῷ
θυμιδίῳ |
[1400] |
κύον
κύον,
~εἰ
νὴ
Δί᾽
|
ἀντὶ |
τῆς
κακῆς
γλώττης
ποθὲν
~πυροὺς |
[500] |
γὰρ
οὐδ᾽
ἂν
ὀρνίθων
γάλα
|
~ἀντὶ |
τοῦ
βίου
λάβοιμ᾽
ἂν
οὗ |
[200] |
μοι
κρεῖττον
ἦν
~τηρεῖν
Σκιώνην
|
ἀντὶ |
τούτου
τοῦ
πατρός.
~(Σωσίας)
~ἄγε |
[600] |
~χαλεπὸν
νεανίᾳ>
~μὴ
πρὸς
ἐμοῦ
|
λέγοντι. |
~πρὸς
ταῦτα
μύλην
ἀγαθὴν
ὥρα |
[600] |
δικάζειν
~αὐτὸς
ἔδοξα
νήσοις,
~ἡδόμενος
|
λέγοντι. |
~(Φιλοκλέων)
~ὡς
οὗτος
ἤδη
σκορδινᾶται |
[0] |
τί
δῆτά
μοι
κακὸν
γενήσεται
|
~ἰδόντι |
τοιοῦτον
ἐνύπνιον;
~(Σωσίας)
~μὴ
φροντίσῃς. |
[1000] |
εὐθὺς
ἀπ᾽
ἀρχῆς
αὐτῷ
τῷ
|
καρχαρόδοντι, |
~οὗ
δεινόταται
μὲν
ἀπ᾽
ὀφθαλμῶν |
[550] |
μεγάλοι
καὶ
τετραπήχεις·
κἄπειτ᾽
εὐθὺς
|
προσιόντι
|
~ἐμβάλλει
μοι
τὴν
χεῖρ᾽
ἁπαλὴν |
[800] |
~(Φιλοκλέων)
~σοφόν
γε
τουτὶ
καὶ
|
γέροντι |
πρόσφορον
~ἐξηῦρες
ἀτεχνῶς
φάρμακον
στραγγουρίας. |
[100] |
~ἔστιν
δ᾽
ὄνομα
τῷ
μὲν
|
γέροντι |
(Φιλοκλέων)
~ναὶ
μὰ
Δία,
τῷ |
[700] |
χωρεῖθ᾽
ἅμα
τῷ
τὸν
μισθὸν
|
ἔχοντι. |
~(Φιλοκλέων)
~οἴμοι
τί
πέπονθ᾽
ὡς |
[250] |
~ἀλλ᾽
οὑτοσί
μοι
βόρβορος
φαίνεται
|
πατοῦντι· |
~κοὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐχ
ἡμερῶν |
[900] |
βδελυρὸς
οὗτος.
~(Σωσίας)
~κοὐ
μετέδωκ᾽
|
αἰτοῦντί |
μοι.
~καίτοι
τίς
ὑμᾶς
εὖ |
[1300] |
οὐκ
ἀποδώσεις
οὐδ᾽
ἐφιαλεῖς
οἶδ᾽
|
ὅτι, |
~ἀλλ᾽
ἐξαπατήσεις
κἀγχανεῖ
τούτῳ
μέγα· |
[50] |
κόραξ·
~οὔκουν
ἐναργὲς
τοῦτο
συμβαλεῖν,
|
ὅτι |
~ἀρθεὶς
ἀφ᾽
ἡμῶν
ἐς
κόρακας |
[500] |
καὶ
νῦν
ἐγὼ
~τὸν
πατέρ᾽
|
ὅτι |
βούλομαι
τούτων
ἀπαλλαχθέντα
τῶν
~ὀρθρο |
[850] |
εὐχαῖς
~φήμην
ἀγαθὴν
λέξομεν
ὑμῖν,
|
~ὅτι |
γενναίως
ἐκ
τοῦ
πολέμου
~καὶ |
[500] |
πόρνη
χθὲς
εἰσελθόντα
τῆς
μεσημβρίας,
|
~ὅτι |
κελητίσαι
κέλευον,
ὀξυθυμηθεῖσά
μοι
~ἤρετ᾽ |
[300] |
μιαρὸς
χανεῖν
~ὁ
Δημολογοκλέων
ὅδ᾽
|
~ὅτι |
λέγεις
σύ>
τι
περὶ
τῶν |
[850] |
Λάβητ᾽
Αἰξωνέα
~τὸν
τυρὸν
ἀδικεῖν
|
ὅτι |
μόνος
κατήσθιεν
~τὸν
Σικελικόν.
τίμημα |
[150] |
παρακύψῃ
πάλιν.
~κάνθων
τί
κλάεις;
|
ὅτι |
πεπράσει
τήμερον;
~βάδιζε
θᾶττον.
τί |
[700] |
τρίψει
~καὶ
τὴν
ὀσφῦν.
~ἀλλ᾽
|
ὅτι |
σιγᾷ
κοὐδὲν
γρύζει,
~τοῦτ᾽
οὐ |
[750] |
~(Βδελυκλέων)
ταὔθ᾽
ἅπερ
ἐκεῖ
πράττεται·
|
~ὅτι |
τὴν
θύραν
ἀνέῳξεν
ἡ
σηκὶς |
[400] |
ἐπ᾽
ἄνδρα
μισόπολιν
~ὄντα
κἀπολούμενον,
|
ὅτι
|
~τόνδε
λόγον
ἐσφέρει,
~μὴ
δικάζειν |
[1250] |
ὥς
σε
μακαρίζομεν,
~παῖδας
ἐφύτευσας
|
ὅτι |
χειροτεχνικωτάτους·
~πρῶτα
μὲν
ἅπασι
φίλον |
[1300] |
τρυγὶ
~κλητῆρί
τ᾽
εἰς
ἀχυρμὸν
|
ἀποδεδρακότι” |
~ὁ
δ᾽
ἀνακραγὼν
ἀντῄκασ᾽
αὐτὸν |
[1300] |
πάρνοπι
~τὰ
θρῖα
τοῦ
τρίβωνος
|
ἀποβεβληκότι, |
~Σθενέλῳ
τε
τὰ
σκευάρια
διακεκαρμένῳ. |
[200] |
ἁνὴρ
γίγνεται·
~ἐκπτήσεται.
ποῦ
ποῦ
|
στί |
μοι
τὸ
δίκτυον;
~σοῦ
σοῦ, |
[250] |
καὶ
τῶν
καρπίμων
ἅττα
μή
|
στι |
πρῷα
~ὕδωρ
γενέσθαι
κἀπιπνεῦσαι
βόρειον |
[1350] |
~νὴ
τὸν
Δἴ
αὕτη
πού
|
στί |
σοί
γ᾽
ἡ
Δαρδανίς.
~(Φιλοκλέων) |
[500] |
ὦ
πάτερ,
~ἥτις
ἡ
τιμή
|
στί |
σοι
καρπουμένῳ
τὴν
Ἑλλάδα.
~(Φιλοκλέων) |
[1350] |
~τὸ
γὰρ
υἵδιον
τηρεῖ
με,
|
κἄστι |
δύσκολον
~κἄλλως
κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον.
~ταῦτ᾽
οὖν |
[950] |
γὰρ
ἀπολογήσομαι.
~χαλεπὸν
μὲν
ὦνδρες
|
ἐστὶ |
διαβεβλημένου
~ὑπεραποκρίνεσθαι
κυνός,
λέξω
δ᾽ |
[550] |
εὔδαιμον
καὶ
μακαριστὸν
μᾶλλον
νῦν
|
ἐστὶ |
δικαστοῦ,
~ἢ
τρυφερώτερον
ἢ
δεινότερον |
[100] |
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ὅσπερ
γ᾽
|
ἐστὶ |
δριμύτατος
καπνῶν.
~ἀτὰρ
οὐκέτ᾽
ἐρρήσεις |
[950] |
λέξω
δ᾽
ὅμως.
~ἀγαθὸς
γάρ
|
ἐστι |
καὶ
διώκει
τοὺς
λύκους.
~(Φιλοκλέων) |
[450] |
~(Βδελυκλέων)
~ὡς
ἅπανθ᾽
ὑμῖν
τυραννίς
|
ἐστι |
καὶ
ξυνωμόται,
~ἤν
τε
μεῖζον |
[350] |
μελίττιον.
~(Φιλοκλέων)
~διατραγεῖν
τοίνυν
κράτιστόν
|
ἐστί |
μοι
τὸ
δίκτυον.
~ἡ
δέ |
[1000] |
~εὐλαβεῖσθε.
~τοῦτο
γὰρ
σκαιῶν
θεατῶν
|
~ἐστὶ |
πάσχειν,
κοὐ
πρὸς
ὑμῶν.
~νῦν |
[1250] |
σ᾽
ἀποιχεται.
~(Φιλοκλέων)
~μαθητέον
τἄρ᾽
|
ἐστὶ |
πολλοὺς
τῶν
λόγων,
~εἴπερ
ἀποτείσω |
[200] |
Κονθυλεῦ,
βέλτιστε
συνδικαστῶν,
~Εὐεργίδης
ἆρ᾽
|
ἐστί |
που
νταῦθ᾽
ἢ
Χάβης
ὁ |
[1100] |
~(Φιλοκλέων)
~τουτὶ
τὸ
κακὸν
τί
|
ἐστι |
πρὸς
πάντων
θεῶν;
~(Βδελυκλέων)
~οἱ |
[200] |
ἱμὰς
κύνειος·
~νυνὶ
δὲ
κρείττων
|
ἐστί |
σου
Χαρινάδης
βαδίζειν.
~ὦ
Στρυμόδωρε |
[950] |
~ἐς
κόρακας.
ὡς
οὐκ
ἀγαθόν
|
ἐστι |
τὸ
ῥοφεῖν.
~ἐγὼ
γὰρ
ἀπεδάκρυσα |
[1500] |
φάλαγξ;
~(Ξανθίας)
ὁ
πινοτήρης
οὗτός
|
ἐστι |
τοῦ
γένους,
~ὁ
σμικρότατος,
ὃς |
[0] |
μέγα.
~περὶ
τῆς
πόλεως
γάρ
|
ἐστι |
τοῦ
σκάφους
ὅλου.
~(Ξανθίας)
~λέγε |
[950] |
~(Βδελυκλέων)
~μὰ
Δἴ
ἀλλ᾽
ἄριστός
|
ἐστι |
τῶν
νυνὶ
κυνῶν
~οἷός
τε |
[250] |
ὀδυνηθεὶς
~εἶτ᾽
ἴσως
κεῖται
πυρέττων.
|
~ἔστι |
γὰρ
τοιοῦτος
ἁνήρ.
~ἀλλ᾽
ὦγάθ᾽ |
[350] |
ζητεῖν
ὑμᾶς·
ὀπίαν
δ᾽
οὐκ
|
ἔστι |
γενέσθαι.
~(Χορός)
~μέμνησαι
δῆθ᾽
ὅτ᾽ |
[100] |
καθεύδετε;
~(Ξανθίας)
οἴμοι.
~(Σωσίας)
τί
|
ἔστι; |
~(Ξανθίας)
Βδελυκλέων
ἀνίσταται.
~(Βδελυκλέων)
~οὐ |
[0] |
ὑός.
~(Ξανθίας)
αἰβοῖ.
~(Σωσίας)
τί
|
ἔστι; |
~(Ξανθίας)
παῦε
παῦε,
μὴ
λέγε· |
[1150] |
εἷς
τῶν
δακτύλων.
~(Βδελυκλέων)
~οὐκ
|
ἔστι |
παρὰ
ταῦτ᾽
ἄλλα.
~(Φιλοκλέων)
~κακοδαίμων |
[800] |
χρὴ
ποιεῖν.
~(Βδελυκλέων)
τουτὶ
τί
|
ἔστι; |
~(Φιλοκλέων)
χοιροκομεῖον
Ἑστίας.
~(Βδελυκλέων)
εἶθ᾽ |
[400] |
~(Χορός)
~εἶτα
δῆτ᾽
οὐ
πόλλ᾽
|
ἔνεστι |
δεινὰ
τῷ
γήρᾳ
κακά;
~δηλαδή· |
[550] |
~(Φιλοκλέων)
~παίδων
τοίνυν
δοκιμαζομένων
αἰδοῖα
|
πάρεστι |
θεᾶσθαι.
~κἂν
Οἴαγρος
εἰσέλθῃ
φεύγων, |
[850] |
~(Φιλοκλέων)
~κάλλιστα
τοίνυν·
πάντα
γὰρ
|
πάρεστι |
νῷν
~ὅσων
δεόμεθα,
πλήν
γε |
[800] |
ἐκκομίσαις
τὸ
τοῦ
Λύκου.
~(Βδελυκλέων)
|
πάρεστι |
τουτί,
καὐτὸς
ἅναξ
οὑτοσί.
~(Φιλοκλέων) |
[1050] |
τὸ
πρίν.
~ἐσμὲν
ἡμεῖς,
οἷς
|
πρόσεστι |
τοῦτο
τοὐρροπύγιον,
~Ἀττικοὶ
μόνοι
δικαίως |
[950] |
δαιμόνιέ
μου
τῶν
μαρτύρων.
~ἀνάβηθι
|
τυρόκνηστι |
καὶ
λέξον
μέγα·
~σὺ
γὰρ |
[650] |
τάλαντα
~ἀπὸ
τῶν
πόλεων
ἐπαπειλοῦντες
|
τοιαυτὶ |
κἀναφοβοῦντες,
~δώσετε
τὸν
φόρον,
ἢ |
[650] |
δὲ
πραττόμενόν
σε
λέληθεν.
~(Φιλοκλέων)
|
~ταυτί |
με
ποιοῦσ᾽
οἴμοι
τί
λέγεις; |
[150] |
~(Βδελυκλέων)
~Οὖτις
μὰ
τὸν
Δἴ
|
οὔτι |
χαιρήσων
γε
σύ.
~ὕφελκε
θᾶττον |
[550] |
δ᾽
ἄλλων
οὐδεμἴ
ἀρχή.
~(Βδελυκλέων)
|
~τουτὶ |
γάρ
τοι
σεμνόν,
τούτων
ὧν |
[550] |
καταχήνη;
~(Βδελυκλέων)
~δεύτερον
αὖ
σου
|
τουτὶ |
γράφομαι,
τὴν
τοῦ
πλούτου
καταχήνην· |
[600] |
καθεζομένη
παρ᾽
ἐμοὶ
προσαναγκάζῃ,
φάγε
|
τουτί, |
~ἔντραγε
τουτί·
τούτοισιν
ἐγὼ
γάνυμαι, |
[800] |
τοῦ
παττάλου.
~(Φιλοκλέων)
~σοφόν
γε
|
τουτὶ |
καὶ
γέροντι
πρόσφορον
~ἐξηῦρες
ἀτεχνῶς |
[1450] |
ἐπ᾽
αὐλείοισι
θύραις
θάσσει;
~(Ξανθίας)
|
~τουτὶ |
καὶ
δὴ
χωρεῖ
τὸ
κακόν. |
[800] |
στραγγουρίας.
~(Βδελυκλέων)
~καὶ
πῦρ
γε
|
τουτί· |
καὶ
προσέστηκεν
φακῆ
~ῥοφεῖν,
ἐὰν |
[800] |
τὸ
τοῦ
Λύκου.
~(Βδελυκλέων)
πάρεστι
|
τουτί, |
καὐτὸς
ἅναξ
οὑτοσί.
~(Φιλοκλέων)
~ὦ |
[750] |
ἀποκλῄσει
θεσμοθέτης
τῇ
κιγκλίδι.
~(Φιλοκλέων)
|
τουτί |
μ᾽
ἀρέσκει.
~(Βδελυκλέων)
πρὸς
δὲ |
[1200] |
δὴ
διεκόμπασας
σὺ
κἀγώ.
~(Βδελυκλέων)
|
~τουτὶ |
μὲν
ἐπιεικῶς
σύ
γ᾽
ἐξεπίστασαι· |
[550] |
διὰ
τὴν
προτέραν
ἀπόφυξιν.
~(Βδελυκλέων)
|
~τουτὶ |
περὶ
τῶν
ἀντιβολούντων
ἔστω
τὸ |
[1200] |
γε
πανοῦργος
οὐδὲ>
κλέπτης.
~(Βδελυκλέων)
|
~τουτὶ |
σὺ
δράσεις;
παραπολεῖ
βοώμενος·
~φήσει |
[650] |
μὴ
γὰρ
ὅπως
δουλεύω
γώ,
|
τουτὶ |
ταχέως
με
διδάξεις,
~οὐκ
ἔστιν |
[800] |
~(Σωσίας)
ταῦτα
χρὴ
ποιεῖν.
~(Βδελυκλέων)
|
τουτὶ |
τί
ἔστι;
~(Φιλοκλέων)
χοιροκομεῖον
Ἑστίας. |
[150] |
~(Βδελυκλέων)
~ποῖον;
φέρ᾽
ἴδωμαι
τουτονί.
|
τουτὶ |
τί
ἦν;
~τίς
εἶ
ποτ᾽ |
[1500] |
ἕτερος
αὖ
τῶν
Καρκίνου.
~(Φιλοκλέων)
|
~τουτὶ |
τί
ἦν
τὸ
προσέρπον;
ὀξὶς |
[1100] |
λαβὼν
καὶ
μὴ
λάλει.
~(Φιλοκλέων)
|
~τουτὶ |
τὸ
κακὸν
τί
ἐστι
πρὸς |
[600] |
ἐμοὶ
προσαναγκάζῃ,
φάγε
τουτί,
~ἔντραγε
|
τουτί· |
τούτοισιν
ἐγὼ
γάνυμαι,
κοὐ
μή |
[400] |
δεῦρο
καὶ
Μασιντύα,
~καὶ
λάβεσθε
|
τουτουὶ |
καὶ
μὴ
μεθῆσθε
μηδενί·
~εἰ |
[250] |
~κἄπειτ᾽
ἴσως
ἐν
τῷ
σκότῳ
|
τουτουὶ |
στερηθεὶς
~τὸν
πηλὸν
ὥσπερ
ἀτταγᾶς |
[1100] |
~ἔγνως
γὰρ
ἄν·
νῦν
δ᾽
|
οὐχὶ |
γιγνώσκεις.
~(Φιλοκλέων)
ἐγώ;
~μὰ
τὸν |
[50] |
γνώμην
ἔχον,
~ὑμῶν
μὲν
αὐτῶν
|
οὐχὶ |
δεξιώτερον,
~κωμῳδίας
δὲ
φορτικῆς
σοφώτερον. |
[850] |
~ἡδὶ
δὲ
δὴ
τίς
ἐστιν;
|
οὐχὶ |
κλεψύδρα;
~(Φιλοκλέων)
~εὖ
γ᾽
ἐκπορίζεις |
[750] |
ἢν
δίκην
~λέγῃ
μακράν
τις,
|
οὐχὶ |
πεινῶν
ἀναμενεῖς
~δάκνων
σεαυτὸν
καὶ |
[550] |
χὠ
μέγας
οὗτος
Κολακώνυμος
ἀσπιδαποβλὴς
|
~οὐχὶ |
προδώσειν
ἡμᾶς
φασίν,
περὶ
τοῦ |
[650] |
τἄλλα;
~(Βδελυκλέων)
~ἐς
τούτους
τοὺς
|
οὐχὶ |
προδώσω
τὸν
Ἀθηναίων
κολοσυρτόν,
~ἀλλὰ |
[1350] |
ἐξέρχεται.
~(Βδελυκλέων)
~ὁ
δ᾽
ὄπισθεν
|
οὐχὶ |
πρωκτός
ἐστιν
οὑτοσί;
~(Φιλοκλέων)
~ὄζος |
[450] |
τῦφε
πολλῷ
τῷ
καπνῷ.
~(Σωσίας)
|
~οὐχὶ |
σοῦσθ᾽
οὐκ
ἐς
κόρακας;
οὐκ |
[650] |
με
διδάξεις,
~οὐκ
ἔστιν
ὅπως
|
οὐχὶ |
τεθνήξεις,
κἂν
χρῇ
σπλάγχνων
μ᾽ |
[800] |
ἄλλ᾽
ἀρέσκει
μοι.
~(Βδελυκλέων)
τὸ
|
τί; |
~(Φιλοκλέων)
~θἠρῷον
εἴ
πως
ἐκκομίσαις |