Vers |
[100] |
ἔνδον
τρέφει.
~τοιαῦτ᾽
ἀλύει·
νουθετούμενος
|
δ᾽ |
ἀεὶ
~μᾶλλον
δικάζει.
τοῦτον
οὖν |
[550] |
δὲ
λέγουσιν
μύθους
ἡμῖν,
οἱ
|
δ᾽ |
Αἰσώπου
τι
γέλοιον·
~οἱ
δὲ |
[550] |
τοὺς
υἱεῖς
τῆς
χειρός,
ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἀκροῶμαι·
~τὰ
δὲ
συγκύψανθ᾽
ἅμα |
[800] |
~(Φιλοκλέων)
ἓν
ἔτι
ποθῶ,
τὰ
|
δ᾽ |
ἄλλ᾽
ἀρέσκει
μοι.
~(Βδελυκλέων)
τὸ |
[550] |
~καὶ
ταῦτ᾽
ἀνυπεύθυνοι
δρῶμεν,
τῶν
|
δ᾽ |
ἄλλων
οὐδεμἴ
ἀρχή.
~(Βδελυκλέων)
~τουτὶ |
[850] |
~οἴμοι
διατρίβεις
κἀπολεῖς
τριψημερῶν·
~ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἀλοκίζειν
ἐδεόμην
τὸ
χωρίον.
~(Βδελυκλέων) |
[250] |
οὕτω
~λίθον
ἕψεις”
ἔλεγεν.
~τάχα
|
δ᾽ |
ἂν
διὰ
τὸν
χθιζινὸν
ἄνθρωπον, |
[1450] |
τὸ
τρυφῶν
καὶ
μαλακόν.
~τάχα
|
δ᾽ |
ἂν
ἴσως
οὐκ
ἐθέλοι.
~τὸ |
[900] |
τὰς
χύτρας.
~σίγα,
κάθιζε·
σὺ
|
δ᾽ |
ἀναβὰς
κατηγόρει.
~(Φιλοκλέων)
~φέρε
νυν |
[1300] |
τ᾽
εἰς
ἀχυρμὸν
ἀποδεδρακότι”
~ὁ
|
δ᾽ |
ἀνακραγὼν
ἀντῄκασ᾽
αὐτὸν
πάρνοπι
~τὰ |
[1300] |
τε
τὰ
σκευάρια
διακεκαρμένῳ.
~οἱ
|
δ᾽ |
ἀνεκρότησαν,
πλήν
γε
Θουφράστου
μόνου· |
[100] |
κατέκλινεν
αὐτὸν
εἰς
Ἀσκληπιοῦ,
~ὁ
|
δ᾽ |
ἀνεφάνη
κνεφαῖος
ἐπὶ
τῇ
κιγκλίδι. |
[650] |
πρίονθ᾽
ὁ
μὲν
ἕλκει
ὁ
|
δ᾽ |
ἀντενέδωκε·
~σὺ
δὲ
χασκάζεις
τὸν |
[1150] |
ὑπολύου
τὰς
καταράτους
ἐμβάδας,
~τασδὶ
|
δ᾽ |
ἀνύσας
ὑπόδυθι”
τὰς
Λακωνικάς.
~(Φιλοκλέων) |
[100] |
προσεχόμενος
τῷ
κίονι.
~ὑπὸ
δυσκολίας
|
δ᾽ |
ἅπασι
τιμῶν
τὴν
μακρὰν
~ὥσπερ |
[100] |
τῶν
ὑπευθύνων
ἔχοντα
χρήματα.
~εὐθὺς
|
δ᾽ |
ἀπὸ
δορπηστοῦ
κέκραγεν
ἐμβάδας,
~κἄπειτ᾽ |
[600] |
~νὴ
τὴν
Δήμητρα
δέδοικας,
ἐγὼ
|
δ᾽ |
~ἀπολοίμην
εἴ
σε
δέδοικα.
~(Χορός) |
[1250] |
ὥστε
τὰς
πληγὰς
στέγειν.
~ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἀπόλωλα
στιζόμενος
βακτηρίᾳ.
~(Χορός)
~τί |
[550] |
φωνῇ,
παιδὸς
φωνὴν
ἐλεήσαις”
~εἰ
|
δ᾽ |
αὖ
τοῖς
χοιριδίοις
χαίρω,
θυγατρὸς |
[50] |
ἀνδρῶν
ἡ
νόσος.
~(Ξανθίας)
~Νικόστρατος
|
δ᾽ |
αὖ
φησιν
ὁ
Σκαμβωνίδης
~εἶναι |
[100] |
μάλα.
~μετὰ
τοῦτ᾽
ἐκορυβάντιζ᾽
ὁ
|
δ᾽ |
αὐτῷ
τυμπάνῳ
~ᾄξας
ἐδίκαζεν
ἐς |
[450] |
~ὥστε
σε
ζηλωτὸν
εἶναι;
σὺ
|
δ᾽ |
ἀχάριστος
ἦσθ᾽
ἄρα.
~ἀλλ᾽
ἄνες |
[950] |
γὰρ
οὐκ
ἐπίσταται.
~(Φιλοκλέων)
ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἐβουλόμην
ἂν
οὐδὲ
γράμματα,
~ἵνα |
[400] |
καὶ
Χρήμων
καὶ
Φερέδειπνε;
~πότε
|
δ᾽ |
εἰ
μὴ
νῦν,
ἐπαρήξετέ
μοι, |
[850] |
μικρὸν
τῷ
θυμιδίῳ
παραμείξας·
~ἤδη
|
δ᾽ |
εἶναι
τοῖς
ἀνθρώποις
~ἤπιον
αὐτόν, |
[1050] |
μάχεσθαι
τὸν
στρατὸν
διέπτετο·
~εἶτα
|
δ᾽ |
εἱπόμεσθα
θυννάζοντες
ἐς
τοὺς
θυλάκους, |
[1000] |
ἐλιχμῶντο
~περὶ
τὴν
κεφαλήν,
φωνὴν
|
δ᾽ |
εἶχεν
χαράδρας
ὄλεθρον
τετοκυίας,
~φώκης |
[1400] |
ἐπῃτιῶντο
κλέψαι
τοῦ
θεοῦ·
~ὁ
|
δ᾽ |
ἔλεξεν
αὐτοῖς,
ὡς
ὁ
κάνθαρός |
[1050] |
ἄλκιμοι
μὲν
ἐν
χοροῖς,
~ἄλκιμοι
|
δ᾽ |
ἐν
μάχαις,
~καὶ
κατ᾽
αὐτὸ |
[500] |
~χρήσιμος
ἔστ᾽
οὐδ᾽
ἀκαρῆ·
~σκωπτόμενοι
|
δ᾽ |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
~θαλλοφόροι
καλούμεθ᾽ |
[1100] |
δὲ
παρὰ
τοὺς
ἕνδεκα,
~οἱ
|
δ᾽ |
ἐν
ᾠδείῳ
δικάζουσ᾽
οἱ
δὲ |
[100] |
~ἐντεῦθεν
οὐκέτ᾽
αὐτὸν
ἐξεφρίεμεν,
~ὁ
|
δ᾽ |
ἐξεδίδρασκε
διά
τε
τῶν
ὑδρορροῶν
|
[1450] |
ἑτέρων
~μετεβάλοντο
τοὺς
τρόπους.
~πολλοῦ
|
δ᾽ |
ἐπαίνου
παρ᾽
ἐμοὶ
~καὶ
τοῖσιν |
[1250] |
ἐπιεικῶς
σύ
γ᾽
ἐξεπίστασαι·
~ὅπως
|
δ᾽ |
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐς
Φιλοκτήμονος
ἴμεν. |
[600] |
ταύτῃ
κράτιστός
εἰμι.
~(Χορός)
~ὡς
|
δ᾽ |
ἐπὶ
πάντ᾽
ἐλήλυθεν
~κοὐδὲν
παρῆλθεν, |
[550] |
τούτων
ὧν
εἴρηκας
μακαρίζω·
~τῆς
|
δ᾽ |
ἐπικλήρου
τὴν
διαθήκην
ἀδικεῖς
ἀνακογχυλιάζων. |
[900] |
σεσηρὼς
ἐξαπατήσειν
μ᾽
οἴεται.
~ποῦ
|
δ᾽ |
ἔσθ᾽
ὁ
διώκων,
ὁ
Κυδαθηναιεὺς |
[1100] |
πόνον
κατεσθίουσιν,
οὐ
ταλαιπωρούμενοι.
~τοῦτο
|
δ᾽ |
ἔστ᾽
ἄλγιστον
ἡμῖν,
ἤν
τις |
[800] |
τοιουτονὶ
τρέφειν
κύνα.
~(Βδελυκλέων)
τί
|
δ᾽ |
ἔστιν
ἐτεόν;
~(Σωσίας)
~οὐ
γὰρ |
[1250] |
ἀπόλωλα
στιζόμενος
βακτηρίᾳ.
~(Χορός)
~τί
|
δ᾽ |
ἔστιν
ὦ
παῖ;
παῖδα
γάρ, |
[950] |
κοὐδέποτ᾽
ἐν
ταὐτῷ
μένει.
~ὁ
|
δ᾽ |
ἕτερος
οἷός
ἐστιν
οἰκουρὸς
μόνον. |
[650] |
πολλὰ
μὲν
ἐν
γῇ
πολλὰ
|
δ᾽ |
ἐφ᾽
ὑγρᾷ
πιτυλεύσας,
~οὐδεὶς
οὐδὲ |
[300] |
ὕφεσθε
τοῦ
τόνου.
~(Χορός)
~τοῦ
|
δ᾽ |
ἔφεξιν
ὦ
μάταιε
ταῦτα
δρᾶν |
[1050] |
θυννάζοντες
ἐς
τοὺς
θυλάκους,
~οἱ
|
δ᾽ |
ἔφευγον
τὰς
γνάθους
καὶ
τὰς |
[1200] |
~ἀντρέψεις
ἔτι
τὰν
πόλιν·
ἁ
|
δ᾽ |
ἔχεται
ῥοπᾶς”
~(Βδελυκλέων)
~τί
δ᾽ |
[550] |
διαθήκην
ἀδικεῖς
ἀνακογχυλιάζων.
~(Φιλοκλέων)
ἔτι
|
δ᾽ |
ἡ
βουλὴ
χὠ
δῆμος
ὅταν |
[650] |
κόλακας
τοὺς
τούτων
μισθοφοροῦντας;
~σοὶ
|
δ᾽ |
ἤν
τις
δῷ
τοὺς
τρεῖς |
[500] |
ξίφει.
~(Βδελυκλέων)
~εἰπέ
μοι,
τί
|
δ᾽ |
ἤν,
τὸ
δεῖνα,
τῇ
διαίτῃ |
[700] |
σοῦ
κελεύοντος
οὐκ
ἐπείθετο.
~νῦν
|
δ᾽ |
ἴσως
τοῖσι
σοῖς
λόγοις
πείθεται
|
[1050] |
ποτ᾽
ἦν
πρὶν
ταῦτα,
νῦν
|
δ᾽ |
~οἴχεται,
κύκνου
τ᾽
ἔτι>
πολιώτεραι |
[950] |
ἐστὶ
διαβεβλημένου
~ὑπεραποκρίνεσθαι
κυνός,
λέξω
|
δ᾽ |
ὅμως.
~ἀγαθὸς
γάρ
ἐστι
καὶ |
[100] |
~καταπετάσαντες
ἐν
κύκλῳ
φυλάττομεν.
~ἔστιν
|
δ᾽ |
ὄνομα
τῷ
μὲν
γέροντι
(Φιλοκλέων) |
[1350] |
δήπου
καομένης
ἐξέρχεται.
~(Βδελυκλέων)
~ὁ
|
δ᾽ |
ὄπισθεν
οὐχὶ
πρωκτός
ἐστιν
οὑτοσί; |
[50] |
τοῦ
πρώτου
καθίζηται
ξύλου.
~ὕπνου
|
δ᾽ |
ὁρᾷ
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲ
πασπάλην. |
[100] |
ὑδρορροῶν
~καὶ
τῶν
ὀπῶν·
ἡμεῖς
|
δ᾽ |
ὅσ᾽
ἦν
τετρημένα
~ἐνεβύσαμεν
ῥακίοισι |
[100] |
πλησίον
κημὸς
καλός”
~τὸν
ἀλεκτρυόνα
|
δ᾽ |
ὃς
ᾖδ᾽
ἀφ᾽
ἑσπέρας,
ἔφη |
[750] |
~ταχὺ
γοῦν
καθέψεις
τἀργύριον”
ἦ
|
δ᾽ |
ὃς
λέγων.
~(Βδελυκλέων)
~ὁρᾷς
ὅσον |
[1000] |
εἶχεν
χαράδρας
ὄλεθρον
τετοκυίας,
~φώκης
|
δ᾽ |
ὀσμήν,
Λαμίας
ὄρχεις
ἀπλύτους,
πρωκτὸν |
[1200] |
δ᾽
ἔχεται
ῥοπᾶς”
~(Βδελυκλέων)
~τί
|
δ᾽ |
ὅταν
Θέωρος
πρὸς
ποδῶν
κατακείμενος
|
[250] |
τοῖσιν
λύχνοις
οὑτοιὶ
μύκητες·
~φιλεῖ
|
δ᾽ |
ὅταν
τοῦτ᾽
ᾖ,
ποιεῖν
ὑετὸν |
[300] |
μ᾽
εὐωχεῖν
ἕτοιμός
ἐστ᾽
ἐγὼ
|
δ᾽ |
οὐ
βούλομαι.
~(Χορός)
~τοῦτ᾽
ἐτόλμησ᾽ |
[1350] |
ἕξω
παλλακὴν
ὦ
χοιρίον.
~νῦν
|
δ᾽ |
οὐ
κρατῶ
γὼ
τῶν
ἐμαυτοῦ |
[100] |
~εἶτ᾽
αὐτὸν
ἀπέλου
κἀκάθαιρ᾽
ὁ
|
δ᾽ |
οὐ
μάλα.
~μετὰ
τοῦτ᾽
ἐκορυβάντιζ᾽ |
[100] |
τριβώνιον
~μηδ᾽
ἐξιέναι
θύραζ᾽
ὁ
|
δ᾽ |
οὐκ
ἐπείθετο.
~εἶτ᾽
αὐτὸν
ἀπέλου |
[350] |
τι
δεῖ
ζητεῖν
ὑμᾶς·
ὀπίαν
|
δ᾽ |
οὐκ
ἔστι
γενέσθαι.
~(Χορός)
~μέμνησαι |
[750] |
ἢ
γὼ
πείσομαι.
~(Βδελυκλέων)
~σὺ
|
δ᾽ |
οὖν,
ἐπειδὴ
τοῦτο
κεχάρηκας
ποιῶν, |
[1150] |
ἀλλ᾽
ἐγώ
σε
περιβαλῶ·
σὺ
|
δ᾽ |
οὖν
ἴθι.
~(Φιλοκλέων)
παράθου
γε |
[50] |
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲ
πασπάλην.
~ἢν
|
δ᾽ |
οὖν
καταμύσῃ
κἂν
ἄχνην,
ὅμως |
[0] |
ἐπιθυμῶ
σμικρὸν
ἀπομερμηρίσαι.
~(Σωσίας)
~σὺ
|
δ᾽ |
οὖν
παρακινδύνευ᾽
ἐπεὶ
καὐτοῦ
γ᾽ |
[700] |
κατὰ
πεντήκοντα
μεδίμνους
~ποριεῖν·
ἔδοσαν
|
δ᾽ |
οὐπώποτέ
σοι
πλὴν
πρώην
πέντε |
[1100] |
ἐλήλυθας.
~ἔγνως
γὰρ
ἄν·
νῦν
|
δ᾽ |
οὐχὶ
γιγνώσκεις.
~(Φιλοκλέων)
ἐγώ;
~μὰ |
[100] |
(Φιλοκλέων)
~ναὶ
μὰ
Δία,
τῷ
|
δ᾽ |
υἱεῖ
γε
τῳδὶ
(Βδελυκλέων)
~ἔχων |
[300] |
εἴμ᾽
~ᾄδειν.
τί
ποιήσω;
~τηροῦμαι
|
δ᾽ |
ὑπὸ
τῶνδ᾽
ἐπεὶ
~βούλομαί
γε |
[1250] |
κιφαραοιδότατον,
ᾧ
χάρις
ἐφέσπετο·
~τὸν
|
δ᾽ |
ὑποκριτὴν
ἕτερον
ἀργαλέον
ὡς
σοφόν· |
[950] |
~καὶ
τἄλλ᾽
ἄριστός
ἐστιν·
εἰ
|
δ᾽ |
ὑφείλετο,
~ξύγγνωθι.
κιθαρίζειν
γὰρ
οὐκ |
[650] |
στεφάνους
ὅρμους
ἐκπώματα
πλουθυγιείαν·
~σοὶ
|
δ᾽ |
ὧν
ἄρχεις,
πολλὰ
μὲν
ἐν |
[1150] |
ἡ
Λάμι᾽
ἁλοῦσ᾽
ἐπέρδετο,
~ἔπειτα
|
δ᾽ |
ὡς
ὁ
Καρδοπίων
τὴν
μητέρα. |
[1300] |
λαβομένη
τοῦ
σχοινίου.
~ἔχου·
φυλάττου
|
δ᾽ |
ὡς
σαπρὸν
τὸ
σχοινίον·
~ὅμως |
[700] |
τοῦ
ν
Μαραθῶνι
τροπαίου.
~νῦν
|
δ᾽ |
ὥσπερ
ἐλαολόγοι
χωρεῖθ᾽
ἅμα
τῷ |
[100] |
τετρημένα
~ἐνεβύσαμεν
ῥακίοισι
κἀπακτώσαμεν,
~ὁ
|
δ᾽ |
ὡσπερεὶ
κολοιὸς
αὑτῷ
παττάλους
~ἐνέκρουεν |
[1450] |
φησιν
ὀρχεῖσθαι
καλῶς,
~ἐμοὶ
διορχησόμενος
|
ἐνθάδ᾽ |
εἰσίτω.
~φησίν
τις
ἢ
οὐδείς; |
[250] |
~φιλῳδός.
ἀλλά
μοι
δοκεῖ
στάντας
|
ἐνθάδ᾽ |
ὦνδρες
~ᾄδοντας
αὐτὸν
ἐκκαλεῖν,
ἤν |
[700] |
εἴ
τις
προσέταξεν
ἑκάστῃ,
~δύο
|
μυριάδ᾽ |
ἂν
τῶν
δημοτικῶν
ἔζων
ἐν |
[250] |
ἡμᾶς,
~ἀποσβέσαντες
τοὺς
λύχνους
ἄπιμεν
|
οἴκαδ᾽ |
αὐτοί·
~κἄπειτ᾽
ἴσως
ἐν
τῷ |
[1300] |
τῷ
πράγματι.
~ἔπειτ᾽
ἐπειδὴ
μέθυεν,
|
οἴκαδ᾽ |
ἔρχεται
~τύπτων
ἅπαντας,
ἤν
τις |
[600] |
πάντων,
οὗ
γὼ
πελελήσμην,
~ὅταν
|
οἴκαδ᾽ |
ἴω
τὸν
μισθὸν
ἔχων,
κἄπειθ᾽ |
[100] |
καλός”
~τὸν
ἀλεκτρυόνα
δ᾽
ὃς
|
ᾖδ᾽ |
ἀφ᾽
ἑσπέρας,
ἔφη
~ὄψ᾽
ἐξεγείρειν |
[250] |
ἀνίστασο
μηδ᾽
οὕτω
σεαυτὸν
~ἔσθιε
|
μηδ᾽ |
ἀγανάκτει.
~καὶ
γὰρ
ἀνὴρ
παχὺς |
[350] |
σου
παρὰ
τὰς
κάννας
οὐρήσω
|
μηδ᾽ |
ἀποπάρδω.
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
ἐγείρου.
~(Ξανθίας) |
[700] |
πιθοῦ
λόγοισι,
μηδ᾽
ἄφρων
γένῃ
|
~μηδ᾽ |
ἀτενὴς
ἄγαν
ἀτεράμων
τ᾽
ἀνήρ. |
[50] |
παρ᾽
ἡμῶν
προσδοκᾶν
λίαν
μέγα,
|
~μηδ᾽ |
αὖ
γέλωτα
Μεγαρόθεν
κεκλεμμένον.
~ἡμῖν |
[700] |
αὐτῆς
συνθιασῶτα,
~πιθοῦ
πιθοῦ
λόγοισι,
|
μηδ᾽ |
ἄφρων
γένῃ
~μηδ᾽
ἀτενὴς
ἄγαν |
[100] |
~ἀνέπειθεν
αὐτὸν
μὴ
φορεῖν
τριβώνιον
|
~μηδ᾽ |
ἐξιέναι
θύραζ᾽
ὁ
δ᾽
οὐκ |
[250] |
τοιοῦτος
ἁνήρ.
~ἀλλ᾽
ὦγάθ᾽
ἀνίστασο
|
μηδ᾽ |
οὕτω
σεαυτὸν
~ἔσθιε
μηδ᾽
ἀγανάκτει. |
[1050] |
κύκνου
τ᾽
ἔτι>
πολιώτεραι
δὴ
|
~αἵδ᾽ |
ἐπανθοῦσιν
τρίχες.
~ἀλλὰ
κἀκ
τῶν |
[550] |
ὁ
πατήρ
τῳ
δῷ
καταλείπων
|
παῖδ᾽ |
ἐπίκληρον,
~κλάειν
ἡμεῖς
μακρὰ
τὴν |
[1300] |
παῖ”
καλῶν.
~εἶτ᾽
αὐτὸν
ὡς
|
εἶδ᾽ |
ᾔκασεν
Λυσίστρατος·
~ἔοικας
ὦ
πρεσβῦτα |
[250] |
δὴ
μαθὼν
τῷ
δακτύλῳ
τὴν
|
θρυαλλίδ᾽ |
ὠθεῖς,
~καὶ
ταῦτα
τοὐλαίου
σπανίζοντος |
[450] |
λοιπὸν
ᾖ,
~ὅστις
ἡμῶν
ἐπὶ
|
τυραννίδ᾽ |
ὧδ᾽
ἐστάλης.
~(Βδελυκλέων)
~ὡς
ἅπανθ᾽ |
[0] |
γ᾽
οἷον
κνώδαλον
φυλάττομεν;
~(Ξανθίας)
|
~οἶδ᾽ |
ἀλλ᾽
ἐπιθυμῶ
σμικρὸν
ἀπομερμηρίσαι.
~(Σωσίας) |
[350] |
ταχέως,
ὅτε
Νάξος
ἑάλω.
~(Φιλοκλέων)
|
~οἶδ᾽ |
ἀλλὰ
τί
τοῦτ᾽
οὐδὲν
γὰρ |
[650] |
νοῦν
μου
προσάγεις
μᾶλλον,
κοὐκ
|
οἶδ᾽ |
ὅ
τι
χρῆμά
με
ποιεῖς. |
[650] |
~ὑπὸ
τῶν
ἀεὶ
δημιζόντων
οὐκ
|
οἶδ᾽ |
ὅπῃ
ἐγκεκύκλησαι,
~ὅστις
πόλεων
ἄρχων |
[300] |
~μὰ
Δἴ
οὐκ
ἔγωγε
νῷν
|
οἶδ᾽ |
~ὁπόθεν
γε
δεῖπνον
ἔσται.
~(Παίς) |
[1300] |
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἀποδώσεις
οὐδ᾽
ἐφιαλεῖς
|
οἶδ᾽ |
ὅτι,
~ἀλλ᾽
ἐξαπατήσεις
κἀγχανεῖ
τούτῳ |
[1350] |
~λόγοι
διαλλάξουσιν
αὐτὰ
δεξιοί·
~ὥστ᾽
|
οἶδ᾽ |
ὁτιὴ
ταύτῃ
διαλλαχθήσομαι.
~(Ἀρτόπωλις)
~οὔτοι |
[1100] |
θεῶν;
~(Βδελυκλέων)
~οἱ
μὲν
καλοῦσι
|
Περσίδ᾽ |
οἱ
δὲ
καυνάκην.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγὼ |
[900] |
κατηγόρει.
~(Φιλοκλέων)
~φέρε
νυν
ἅμα
|
τήνδ᾽ |
ἐγχεάμενος
κἀγὼ
ῥοφῶ.
~(Σωσίας)
~τῆς |
[1000] |
δειμαίνοντας
πολλοὺς
ὡς
τὸν
πολέμαρχον.
|
~τοιόνδ᾽ |
εὑρόντες
ἀλεξίκακον
τῆς
χώρας
τῆσδε |
[600] |
γχῇς
σὺ
πιεῖν,
τὸν
ὄνον
|
τόνδ᾽ |
ἐσκεκόμισμαι
~οἴνου
μεστόν,
κᾆτ᾽
ἐγχέομαι |
[300] |
τί
ποιήσω;
~τηροῦμαι
δ᾽
ὑπὸ
|
τῶνδ᾽ |
ἐπεὶ
~βούλομαί
γε
πάλαι
μεθ᾽ |
[950] |
τῃδὶ
τὴν
ταχίστην
περιάγω.
~(Φιλοκλέων)
|
ὅδ᾽ |
ἔσθ᾽
ὁ
πρότερος;
~(Βδελυκλέων)
οὗτος· |
[300] |
ὁ
μιαρὸς
χανεῖν
~ὁ
Δημολογοκλέων
|
ὅδ᾽ |
~ὅτι
λέγεις
σύ>
τι
περὶ |
[600] |
θυγάτηρ
με
~ἀπονίζῃ
καὶ
τὼ
|
πόδ᾽ |
ἀλείφῃ
καὶ
προσκύψασα
φιλήσῃ
~καὶ |
[750] |
τοῖς
κημοῖς
~ψηφιζομένων
ὁ
τελευταῖος.
|
~σπεῦδ᾽ |
ὦ
ψυχή.
ποῦ
μοι
ψυχή; |
[500] |
οὐκέτι
πρεσβυτῶν
ὄχλος
~χρήσιμος
ἔστ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἀκαρῆ·
~σκωπτόμενοι
δ᾽
ἐν
ταῖς |
[1300] |
ὑμῶν·
ἆρά
γ᾽
ἴσθ᾽
~ὡς
|
οὐδ᾽ |
ἀκούων
ἀνέχομαι
~δικῶν;
ἰαιβοῖ,
αἰβοῖ. |
[1200] |
ᾠδικῶς
ἐγώ.
~οὐκ
ἔστιν
ἀλωπεκίζειν,
|
~οὐδ᾽ |
ἀμφοτέροισι
γίγνεσθαι
φίλον”
~(Βδελυκλέων)
~μετὰ |
[50] |
πατὴρ
ἀλλόκοτον
αὐτοῦ
νοσεῖ,
~ἣν
|
οὐδ᾽ |
ἂν
εἷς
γνοίη
ποτ᾽
οὐδ᾽ |
[550] |
τοῖς
ξυσσίτοις
ἀγοράζων·
~ὃς
ἔμ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἂν
ζῶντ᾽
ᾔδειν
εἰ
μὴ |
[50] |
οὐδ᾽
ἂν
εἷς
γνοίη
ποτ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἂν
ξυμβάλοι
~εἰ
μὴ
πύθοιθ᾽ |
[500] |
ἐν
δίκῃ
γ᾽
ἐγὼ
γὰρ
|
οὐδ᾽ |
ἂν
ὀρνίθων
γάλα
~ἀντὶ
τοῦ |
[400] |
νυνί
μ᾽
ὦ
κάκιστον
θηρίον,
|
~οὐδ᾽ |
ἀναμνησθεὶς
ὅθ᾽
εὑρὼν
τοὺς
βότρυς |
[50] |
~οὔθ᾽
Ἡρακλῆς
τὸ
δεῖπνον
ἐξαπατώμενος,
|
~οὐδ᾽ |
αὖθις
ἀνασελγαινόμενος
Εὐριπίδης·
~οὐδ᾽
εἰ |
[800] |
Κλεώνυμος.
~(Φιλοκλέων)
~οὔκουν
ἔχει
γ᾽
|
οὐδ᾽ |
αὐτὸς
ἥρως
ὢν
ὅπλα.
~(Βδελυκλέων) |
[500] |
νῦν
ἀποστερεῖς·
~οὐδὲ
χαίρω
βατίσιν
|
οὐδ᾽ |
ἐγχέλεσιν,
ἀλλ᾽
ἥδιον
ἄν
~δικίδιον |
[50] |
ἐξαπατώμενος,
~οὐδ᾽
αὖθις
ἀνασελγαινόμενος
Εὐριπίδης·
|
~οὐδ᾽ |
εἰ
Κλέων
γ᾽
ἔλαμψε
τῆς |
[350] |
~πάντα
πέφαρκται
κοὐκ
ἔστιν
ὀπῆς
|
οὐδ᾽ |
εἰ
σέρφῳ
διαδῦναι.
~ἀλλ᾽
ἄλλο |
[1000] |
φρόνημα,
~οὐδὲ
παλαίστρας
περικωμάζειν
πειρῶν·
|
οὐδ᾽ |
εἴ
τις
ἐραστὴς
~κωμῳδεῖσθαι
παιδίχ᾽ |
[400] |
ἀλλὰ
τούτοις
γ᾽
οὐκ
ἔνι
|
~οὐδ᾽ |
ἐν
ὀφθαλμοῖσιν
αἰδὼς
τῶν
παλαιῶν |
[450] |
μὴν
οὐδ᾽
ἐν
σελίνῳ
σοὐστὶν
|
οὐδ᾽ |
ἐν
πηγάνῳ·
~τοῦτο
γὰρ
παρεμβαλοῦμεν |
[450] |
ναυμαχεῖν
ὁσημέραι.
~(Χορός)
οὐδὲ
μὴν
|
οὐδ᾽ |
ἐν
σελίνῳ
σοὐστὶν
οὐδ᾽
ἐν |
[1450] |
ἀγανῷ
~ξυνεγενόμην,
οὐδὲ
τρόποις
~ἐπεμάνην
|
οὐδ᾽ |
ἐξεχύθην.
~τί
γὰρ
ἐκεῖνος
ἀντιλέγων |
[1300] |
τῳδὶ
χάριν.
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἀποδώσεις
|
οὐδ᾽ |
ἐφιαλεῖς
οἶδ᾽
ὅτι,
~ἀλλ᾽
ἐξαπατήσεις |
[650] |
δήπου
καὶ
πεντήκοντα
τάλαντα.
~(Φιλοκλέων)
|
~οὐδ᾽ |
ἡ
δεκάτη
τῶν
προσιόντων
ἡμῖν |
[1000] |
ὑμῖν,
~οὐκ
ἐκτελέσαι”
φησὶν
ἐπαρθεὶς
|
οὐδ᾽ |
ὀγκῶσαι
τὸ
φρόνημα,
~οὐδὲ
παλαίστρας |
[1000] |
αἷσιν
χρῆται
μὴ
προαγωγοὺς
ἀποφήνῃ.
|
~οὐδ᾽ |
ὅτε
πρῶτόν
γ᾽
ἦρξε
διδάσκειν, |
[550] |
ἀπαμύνει.
~σὺ
δὲ
τὸν
πατέρ᾽
|
οὐδ᾽ |
ὁτιοῦν
τούτων
τὸν
σαυτοῦ
πώποτ᾽ |
[250] |
φαίνετ᾽
ἄρ᾽
ἡμῖν
ὁ
γέρων
|
οὐδ᾽ |
ὑπακούει;
~μῶν
ἀπολώλεκε
τὰς
~ἐμβάδας, |
[400] |
τὸν
οὐρανόν
γ᾽
~(Βδελυκλέων)
~ὡς
|
τοῦδ᾽ |
ἐγὼ
οὐ
μεθήσομαι.
~(Χορός)
~ταῦτα |
[450] |
ᾖ,
~ὅστις
ἡμῶν
ἐπὶ
τυραννίδ᾽
|
ὧδ᾽ |
ἐστάλης.
~(Βδελυκλέων)
~ὡς
ἅπανθ᾽
ὑμῖν |