Vers
[1350]	οὐκ εἶ δεῦρο σύ; ~(Φιλοκλέων)	~ἆ	ἆ τί μέλλεις δρᾶν; ~(Βδελυκλέων)
[1350]	εἶ δεῦρο σύ; ~(Φιλοκλέων) ~ἆ	ἆ	τί μέλλεις δρᾶν; ~(Βδελυκλέων) ~ἄγειν
[1200]	κράτος, ~ἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν·	ἁ	δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶς” ~(Βδελυκλέων) ~τί
[1350]	ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταρας. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς	ἃ	δέδρακας; πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ
[700]	~λογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας	~ἃ	σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετο. ~νῦν
[950]	δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα κατάβα	κατάβα.	~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ κατάβα
[950]	καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα	κατάβα	κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ
[950]	κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα	κατάβα	κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι
[950]	~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων)	~κατάβα	κατάβα κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι.
[950]	κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ	κατάβα	τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ ~ἐξηπάτηκεν.
[0]	ἆρα ταῖς πλευραῖς τι προὐφείλεις	μέγα.	~ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον κνώδαλον
[300]	ποιῆσαι. ~ἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ Ζεῦ>	μέγα	βροντήσας ~ἤ με ποίησον καπνὸν
[600]	κεχηνὼς ~βρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου	μέγα	καὶ στράτιον κατέπαρδεν. ~ἆρ᾽ οὐ
[1250]	κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμην, ~οὑκτὸς ἐγέλων	μέγα	κεκραγότα θεώμενοι, ~οὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ
[1200]	~ὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ	μέγα	κράτος, ~ἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν·
[50]	~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν προσδοκᾶν λίαν	μέγα,	~μηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν κεκλεμμένον.
[0]	αὖ λέξον. ~(Σωσίας) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν	μέγα.	~περὶ τῆς πόλεως γάρ ἐστι
[1300]	ὅτι, ~ἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ	μέγα·	~πολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽
[550]	βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι	μέγα	πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ ~ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας
[950]	μαρτύρων. ~ἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον	μέγα·	~σὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες. ἀπόκριναι
[1400]	~καί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς	μέγα	σφόδρα· ~ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων
[150]	πινάκιον τιμητικόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἅνθρωπος οὗτος	μέγα	τι δρασείει κακόν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ
[1450]	~ἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼν ~ἦ	μέγα	τι μεταπεσεῖται ~ἐπὶ τὸ τρυφῶν
[900]	ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτρας.	~σίγα,	κάθιζε· σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει.
[700]	~καὶ τὴν ὀσφῦν. ~ἀλλ᾽ ὅτι	σιγᾷ	κοὐδὲν γρύζει, ~τοῦτ᾽ οὐ δύναταί
[500]	τιμή στί σοι καρπουμένῳ τὴν	Ἑλλάδα.	~(Φιλοκλέων) ~πάνυ γε, καὶ τούτοισί
[1200]	~ἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών, ἢ	λαμπάδα	~ἔδραμες, ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατον.
[450]	~καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν	κράσπεδα	~στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον
[1250]	~τί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ;	παῖδα	γάρ, κἂν ᾖ γέρων, ~καλεῖν
[800]	παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσας	~τροφαλίδα	τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκεν; ~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽
[400]	καὶ τοὺς δακτύλους. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ	Μίδα	καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ
[900]	~ὁ θεσμοθέτης· ποῦ σθ᾽ οὗτος;	ἀμίδα	μοι δότω. ~(Βδελυκλέων) ~αὐτὸς καθελοῦ·
[500]	~ἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι	τυραννίδα.	~(Βδελυκλέων) ~ταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν
[400]	ἀριστήσετε. ~ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας	οἶδα	θρίων τὸν ψόφον. ~(Χορός) ~εἰ
[300]	νῦν, πόθεν ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις	ἐλπίδα	~χρηστήν τινα νῷν ἢ ~πόρον
[0]	~κἀν τῇ θαλάττῃ θηρίον τὴν	ἀσπίδα;	~(Ξανθίας) ~οἴμοι τί δῆτά μοι
[0]	μέγαν πάνυ ~ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν	ἀσπίδα	~φέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν
[1350]	~τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων) ποίαν	αὐλητρίδα;	~τί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ
[1350]	~οὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν	αὐλητρίδα	~τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων) ποίαν
[450]	καὶ μοναρχίας ἐραστά, ~καὶ ξυνὼν	Βρασίδᾳ	καὶ φορῶν κράσπεδα ~στεμμάτων τήν
[1100]	~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην	Θυμαιτίδα.	~(Βδελυκλέων) ~κοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς
[1350]	ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώ, ~Ἐφουδίων ἐμαχέσατ᾽	Ἀσκώνδᾳ	καλῶς ~ἤδη γέρων ὤν· εἶτα
[1150]	ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα ~Ἐφουδίων παγκράτιον	Ἀσκώνδᾳ	καλῶς, ~ἤδη γέρων ὢν καὶ
[1150]	~ἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν	πόδα.	~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ τὸν ἕτερον.
[1500]	ἁλὸς ἀτρυγέτου, ~καρίδων ἀδελφοί· ~ταχὺν	πόδα	κυκλοσοβεῖτε, ~καὶ τὸ Φρυνίχειον ~ἐκλακτισάτω
[1200]	ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατον. ~(Φιλοκλέων)	ἐγᾦδα	τοίνυν τό γε νεανικώτατον· ~ὅτε
[1150]	μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων)	~ἐγᾦδα	τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽
[300]	τίνα πρόφασιν ἔχων; ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ	ἐᾷ	μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν
[300]	~(Παίς) ~τί με δῆτ᾽ ὦ	μελέα	μῆτερ ἔτικτες; ~(Χορός) ~ἵν᾽ ἐμοὶ
[750]	~πάρες ὦ σκιερά. μὰ τὸν	Ἡρακλέα	~μή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ν
[1200]	τό γε νεανικώτατον· ~ὅτε τὸν	δρομέα	Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτι ~εἶλον
[850]	γραφῆς. ἐγράψατο ~κύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽	Αἰξωνέα	~τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος
[350]	ταῖσι θύραις ~ὥσπερ με γαλῆν	κρέα	κλέψασαν ~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός)
[150]	τί στένεις, εἰ μὴ φέρεις	~Ὀδυσσέα	τιν᾽ ~(Σωσίας) ~ἀλλὰ ναὶ μὰ
[550]	τὴν τοῦ πλούτου καταχήνην· ~καὶ	τἀγαθά	μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς
[850]	πάντα γὰρ πάρεστι νῷν ~ὅσων	δεόμεθα,	πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδρας.
[950]	~φέρ᾽ ἐξεράσω. ~(Φιλοκλέων) πῶς ἄρ᾽	ἠγωνίσμεθα;	~(Βδελυκλέων) ~δείξειν ἔοικεν. ἐκπέφευγας ὦ
[150]	εἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον,	μαχούμεθα.	~(Βδελυκλέων) ~περὶ τοῦ μαχεῖ νῷν
[400]	δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ	μαχούμεθα·	~ὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα
[1200]	~(Φιλοκλέων) ~πρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον	ἑστιώμεθα;	~(Βδελυκλέων) ~αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν· οἱ δὲ
[1100]	~εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ	μηχανώμεθα.	~ξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς, ὡσπερεὶ
[1050]	ἰδεῖν τὸν οὐρανόν. ~ἀλλ᾽ ὅμως	ἐωσάμεσθα	ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν. ~γλαῦξ
[400]	ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον, ᾧ	κολαζόμεσθα,	~κέντρον ἐντέτατ᾽ ὀξύ” ~ἀλλὰ θαἰμάτια
[850]	ἐσμεν ἐξ οὗ ~τὸν δῆμον	ᾐσθόμεσθά	σου ~φιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρ
[1050]	τὸν στρατὸν διέπτετο· ~εἶτα δ᾽	εἱπόμεσθα	θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκους, ~οἱ
[850]	ὀργῆς ~τὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαι. ~(Χορός)	ξυνευχόμεσθα	ταὐτά> σοι κἀπᾴδομεν ~νέαισιν ἀρχαῖς
[550]	θυμὸν καταθῶμαι. ~κἂν μὴ τούτοις	ἀναπειθώμεσθα,	τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκει ~τὰς
[850]	τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθεν, ~ὅπως ἂν	εὐξώμεσθα	πρῶτα τοῖς θεοῖς. ~(Χορός) ~καὶ
[0]	πλευραῖς τι προὐφείλεις μέγα. ~ἆρ᾽	οἶσθά	γ᾽ οἷον κνώδαλον φυλάττομεν; ~(Ξανθίας)
[150]	οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ	οἶσθα	σὺ ~νῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον·
[550]	γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽	ἐνταῦθα	δικαστῇ; ~οἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται
[100]	φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλον.	~ἐνταῦθά	νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην μηχανήν.
[650]	οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα	προσκεφάλαια	~φιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα
[1300]	σε προσκαλούμενοι. ~ἰὴ ἰεῦ, καλούμενοι.	~ἀρχαῖά	γ᾽ ὑμῶν· ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽
[200]	~λύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέλη	~ἀρχαῖα	μελισιδωνοφρυνιχήρατα, ~οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτον. ~(Σωσίας)
[150]	ὦνθρωπ᾽ ἐτεόν; ~(Φιλοκλέων) Οὖτις νὴ	Δία.	~(Βδελυκλέων) Οὖτις σύ; ποδαπός; ~(Φιλοκλέων)
[900]	κλέπτα δύο· ~ἵνα μὴ κεκλάγγω	διὰ	κενῆς ἄλλως ἐγώ· ~ἐὰν δὲ
[1400]	βούλομαι ~λέξαι χαρίεντα. ~(Ἀρτόπωλις) μὰ	Δία	μὴ μοί γ᾽ ὦ μέλε.
[1450]	~ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε	διὰ	πολλοῦ χρόνου ~ἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ,
[600]	κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντες ~ἀσπάζωνται	διὰ	τἀργύριον, καὶ πρῶτα μὲν ἡ
[100]	αὐτὸν ἐξεφρίεμεν, ~ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε	διά	τε τῶν ὑδρορροῶν ~καὶ τῶν
[550]	ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ	διὰ	τὴν προτέραν ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ
[1450]	τοῖσιν εὖ φρονοῦσιν ~τυχὼν ἄπεισιν	διὰ	τὴν ~φιλοπατρίαν καὶ σοφίαν ~ὁ
[350]	~τοῖν θεοῖν ψηφίσματα. ~ἀλλ᾽ ἐξάψας	διὰ	τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα
[300]	~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι μὲν ~πάλαι	διὰ	τῆς ὀπῆς ~ὑμῶν ὑπακούων. ~ἀλλὰ
[1350]	αὖ δεῖ καὶ δίκας ~ἔχειν	διὰ	τὸν σὸν οἶνον. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδαμῶς
[250]	ἕψεις” ἔλεγεν. ~τάχα δ᾽ ἂν	διὰ	τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον, ὃς ἡμᾶς
[250]	καὶ ~τἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποι,	~διὰ	τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶς ~εἶτ᾽ ἴσως κεῖται
[100]	μὲν γέροντι (Φιλοκλέων) ~ναὶ μὰ	Δία,	τῷ δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ
[300]	ἂν> ἔγωγε ποιοίην· ~οὕτω κιττῶ	διὰ	τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖν.
[150]	τιν᾽ ~(Σωσίας) ~ἀλλὰ ναὶ μὰ	Δία	φέρει ~κάτω γε τουτονί τιν᾽
[550]	ἡμᾶς οὐ περιτρώγει, ~ἀλλὰ φυλάττει	διὰ	χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας
[1250]	συσκεύαζε νῷν, ~ἵνα καὶ μεθυσθῶμεν	διὰ	χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς. ~κακὸν τὸ
[950]	~καὶ μὴ διαφθείρητε. ποῦ τὰ	παιδία;	~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενα
[400]	~ἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα,	παιδία,	~θεῖτε καὶ βοᾶτε, καὶ Κλέωνι
[400]	μακαριεῖν σε τοῦ δέρματος. ~(Φιλοκλέων)	~εἶά	νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι,
[550]	νικᾷ, ταύτης ἡμῖν ἐπίχειρα ~ἐν	φορβειᾷ	τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσι.
[1500]	γε καταποθήσεται· ~ἀπολῶ γὰρ αὐτὸν	ἐμμελείᾳ	κονδύλου. ~ἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ
[650]	ἀποκναίεις. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ γὰρ μεγάλη	δουλεία	στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν
[650]	χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάς,	~πρυτανεῖα	μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ
[1400]	~Αἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέρας	~θρασεῖα	καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύων.
[100]	τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ	Ξανθία	καὶ Σωσία, καθεύδετε; ~(Ξανθίας) οἴμοι.
[0]	~Οὗτος τί πάσχεις ὦ κακόδαιμον	Ξανθία;	~(Ξανθίας) ~φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι.
[450]	κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων) ~παῖε παἶ ὦ	Ξανθία	τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίας.
[200]	~τὸ τῶν γερόντων, ἔσθ᾽ ὅμοιον	σφηκιᾷ.	~ἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ
[800]	τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν	τᾠκίᾳ;	~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν
[100]	ἐρρήσεις γε, ποῦ σθ᾽ ἡ	τηλία;	~δύου πάλιν· φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι
[650]	δημιόπρατα. ~τούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς	δισχίλια	γίγνεται ἡμῖν. ~ἀπὸ τούτου νυν
[900]	ἄν ποτε ~τρέφειν δύναιτ᾽ ἂν	μία	λόχμη κλέπτα δύο· ~ἵνα μὴ
[850]	~καὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων)	~εὐφημία	μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτω. ~(Χορός)
[200]	~(Χορός) ~χώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως. ὦ	Κωμία	βραδύνεις. ~μὰ τὸν Δἴ οὐ
[600]	γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναι ~χαλεπὸν	νεανίᾳ>	~μὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντι. ~πρὸς
[150]	ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις·	~νουμηνία	γάρ ἐστιν. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν κἂν
[50]	δακτύλων ἀνίσταται, ~ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς	νουμηνίᾳ.	~καὶ νὴ Δί᾽ ἢν ἴδῃ
[1050]	~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν	τἀνθρήνια.	~εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ
[1100]	~ξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς, ὡσπερεὶ	τἀνθρήνια,	~οἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων,
[450]	γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ	κομηταμυνία	~τῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν
[0]	πρόβατα συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα καὶ	τριβώνια·	~κἄπειτα τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει
[700]	~καὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ,	~ἄξια	τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ
[550]	ἄρχειν. ~(Φιλοκλέων) ~παίδων τοίνυν δοκιμαζομένων	αἰδοῖα	πάρεστι θεᾶσθαι. ~κἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ
[1100]	ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον· ~εἶτα τἄλλ᾽	ὅμοια	πάντα σφηξὶ μηχανώμεθα. ~ξυλλεγέντες γὰρ
[1400]	παράτρεχ᾽ ἐς τὰ Πιττάλου. ~(Βδελυκλέων)	~οὕμοιά	σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις
[1050]	διεσφηκωμένον, ~ἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ	πίνοια	τῆς ἐγκεντρίδος, ~ῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω,
[250]	μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ	παππία·	~ἥδιον γάρ. ~(Χορός) οὐκ ἂν
[1350]	~πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς	ὑπώπια.	~(Βδελυκλέων) ~νὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές
[1300]	τρίβωνος ἀποβεβληκότι, ~Σθενέλῳ τε τὰ	σκευάρια	διακεκαρμένῳ. ~οἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν, πλήν
[1250]	στέγειν. ~ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος	βακτηρίᾳ.	~(Χορός) ~τί δ᾽ ἔστιν ὦ
[1300]	ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπι ~τὰ	θρῖα	τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότι, ~Σθενέλῳ τε
[400]	ἐμφανής; ~ὦ πόλις καὶ Θεώρου	θεοισεχθρία,	~κεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν
[0]	τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει ~δημηγορεῖν φάλαινα	πανδοκεύτρια,	~ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρησμένης ὑός. ~(Ξανθίας)
[800]	τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ	φιλοχωρία.	~(Σωσίας) βάλλ᾽ ἐς κόρακας. τοιουτονὶ
[100]	τίνας. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ Ξανθία καὶ	Σωσία,	καθεύδετε; ~(Ξανθίας) οἴμοι. ~(Σωσίας) τί
[400]	κολαζόμεσθα, ~κέντρον ἐντέτατ᾽ ὀξύ” ~ἀλλὰ	θαἰμάτια	βαλόντες ὡς τάχιστα, παιδία, ~θεῖτε
[1350]	Σωστράτης, ~οὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ	φορτία.	~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσον ὦ γύναι· λόγον
[400]	πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ	κακά;	~δηλαδή· καὶ νῦν γε τούτω
[550]	ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασι	~κακὰ	πρὸς τοῖς οὖσιν, ἕως ἀνιῶν
[650]	ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν	σύρφακα	τὸν ἄλλον ~ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον
[1100]	ἅρχων, οἱ δὲ παρὰ τοὺς	ἕνδεκα,	~οἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽
[850]	ταὐτά> σοι κἀπᾴδομεν ~νέαισιν ἀρχαῖς	ἕνεκα	τῶν προλελεγμένων. ~εὖνοι γάρ ἐσμεν
[550]	ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν	πεποίηκα,	~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων
[1150]	καὶ Κλεισθένει. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ	τεθεώρηκα	ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ ~πλὴν ἐς Πάρον,
[1000]	~μὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων	κωμῳδικὰ	μηδέν᾽ ἀκοῦσαι. ~τοῦτο μὲν οὖν
[1000]	διάνοιαν, ~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς	κωμῳδικὰ	πολλὰ χέασθαι· ~μετὰ τοῦτο δὲ
[550]	ἀπολέξας. ~κἂν αὐλητής γε δίκην	νικᾷ,	ταύτης ἡμῖν ἐπίχειρα ~ἐν φορβειᾷ
[1450]	~μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ	μανικὰ	πράγματα. ~(Φιλοκλέων) ~θέρε νυν ἀνείπω
[1250]	οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγην,	~ἡνίκα	Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος ~καί
[700]	μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ	χοίνικα	κριθῶν. ~ὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽
[400]	δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν	χοίνικα;	~(Χορός) ~εἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽
[500]	δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν	τυραννικά.	~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ ἐν δίκῃ
[400]	μαχούμεθα· ~ὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν	δέδοικα	τὰς ἐγκεντρίδας. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀφίει
[600]	ἐγὼ δ᾽ ~ἀπολοίμην εἴ σε	δέδοικα.	~(Χορός) ~οὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶς ~οὐδενὸς
[1150]	καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ ~μάλιστ᾽	ἔοικα	τὴν βάδισιν τῶν πλουσίων. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽	αὐτίκα	~Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη
[900]	ἐσκαλῶ. ~Λάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιον	~δοίδυκα	τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν, ~καὶ τἄλλα,
[1500]	ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέ, ~ἅλμην	κύκα	τούτοισιν, ἢν ἐγὼ κρατῶ. ~(Χορός)
[300]	κὤψον· ~ἒ ἔ- σὺ δὲ	σῦκά	μ᾽ αἰτεῖς. ~(Παίς) ~ἄγε νυν
[500]	ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων	γάλα	~ἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν
[700]	τι βούλει σοι, ~πλὴν κωλακρέτου	γάλα	πίνειν. ~(Χορός) ~ἦ που σοφὸς
[100]	ἀπέλου κἀκάθαιρ᾽ ὁ δ᾽ οὐ	μάλα.	~μετὰ τοῦτ᾽ ἐκορυβάντιζ᾽ ὁ δ᾽
[1300]	πολλῶν κἀγαθῶν, ~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει	κατεγέλα	~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένον ~κἄτυπτεν
[450]	~(Χορός) ~ἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ	δῆλα	~τοῖς πένησιν, ἡ τυραννὶς ~ὡς
[1100]	γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίον.	~ἀλλὰ	γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοι
[300]	διὰ τῆς ὀπῆς ~ὑμῶν ὑπακούων.	~ἀλλὰ	γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽
[1200]	λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν. ~(Βδελυκλέων) ~παὖ·	ἀλλὰ	δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανε ~ξυμποτικὸς εἶναι
[900]	σκότῳ ~(Φιλοκλέων) ~νὴ τὸν Δί᾽	ἀλλὰ	δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοι ~τυροῦ
[500]	οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖς.	~ἀλλὰ	δουλεύων λέληθας. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε δουλείαν
[450]	σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~(Ξανθίας)	~ἀλλὰ	δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ
[400]	ᾧ κολαζόμεσθα, ~κέντρον ἐντέτατ᾽ ὀξύ”	~ἀλλὰ	θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα, παιδία,
[550]	τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασας.	~ἀλλὰ	Θέωρος, καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν
[350]	~(Βδελυκλέων) μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽	ἀλλὰ	καθιμᾷ ~αὑτὸν δήσας. ~(Ξανθίας) ὦ
[350]	κλέψασαν ~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός)	ἀλλὰ	καὶ νῦν ἐκπόριζε ~μηχανὴν ὅπως
[450]	οἰκίας. ~(Ξανθίας) ~ἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽	ἀλλὰ	καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ
[1050]	πολιώτεραι δὴ ~αἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες.	~ἀλλὰ	κἀκ τῶν λειψάνων δεῖ ~τῶνδε
[300]	δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν,	~ἀλλά	μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ
[450]	ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ. ~(Βδελυκλέων)	~ἀλλὰ	μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως
[1450]	~(Βδελυκλέων) ~μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽	ἀλλὰ	μανικὰ πράγματα. ~(Φιλοκλέων) ~θέρε νυν
[650]	οὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόν,	~ἀλλὰ	μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀεί”
[300]	γὰρ φράσεις. ~(Φιλοκλέων) ~οὑμὸς υἱός.	ἀλλὰ	μὴ βοᾶτε· καὶ γὰρ τυγχάνει
[350]	γνάθον. ~(Φιλοκλέων) ~διατέτρωκται τοῦτό γ᾽	ἀλλὰ	μὴ βοᾶτε μηδαμῶς, ~ἀλλὰ τηρώμεσθ᾽
[400]	~(Βδελυκλέων) ~ὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽	ἀλλὰ	μὴ κεκράγετε. ~(Χορός) ~νὴ Δί᾽
[250]	καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρ ~φιλῳδός.	ἀλλά	μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες
[150]	μὴ φέρεις ~Ὀδυσσέα τιν᾽ ~(Σωσίας)	~ἀλλὰ	ναὶ μὰ Δία φέρει ~κάτω
[200]	τουτονὶ ~τὸν πατέρα. ~(Σωσίας) ~τίλέγεις;	ἀλλὰ	νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύς. ~(Βδελυκλέων)
[450]	γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶν.	~ἀλλὰ	νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς, ἀλλ᾽
[650]	ἑψητοῖσι δίδωσιν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽	ἀλλὰ	παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽
[400]	~καὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν·	ἀλλὰ	πᾶς ἐπίστρεφε ~δεῦρο κἀξείρας τὸ
[1250]	Λεωγόρου· ~πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν·	~ἀλλὰ	πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽
[250]	πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν,	ἀλλὰ	πρῶτος ἡμῶν ~ἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων
[200]	αὐτόν, ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν.	ἀλλὰ	~σπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν
[350]	γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶς,	~ἀλλὰ	τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεται.
[350]	ὅτε Νάξος ἑάλω. ~(Φιλοκλέων) ~οἶδ᾽	ἀλλὰ	τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽
[1050]	τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν.	~ἀλλὰ	τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶν ~ὦ
[150]	μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινον. ~(Φιλοκλέων)	ἀλλὰ	τὸν ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν
[1100]	κρόκης χόλιξ; ~(Βδελυκλέων) ~πόθεν ὦγάθ᾽	ἀλλὰ	τοῦτο τοῖσι βαρβάροις ~ὑφαίνεται πολλαῖς
[400]	ὠφέλει, ~ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽	ἀλλὰ	τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι ~οὐδ᾽
[450]	πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖν. ~(Χορός)	~ἀλλὰ	τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον
[250]	τὸν λύχνον πρόμυξον. ~(Παίς) οὔκ,	ἀλλὰ	τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~μή μοί γε μύθους,	ἀλλὰ	τῶν ἀνθρωπίνων, ~οἵους λέγομεν μάλιστα
[50]	τὴν νόσον τεκμαίρεται. ~(Ξανθίας) ~οὔκ,	ἀλλὰ	φιλο” μέν ἐστιν ἀρχὴ τοῦ
[550]	κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει,	~ἀλλὰ	φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ
[950]	~φησὶ κατακνῆσαι. ~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ	ἀλλὰ	ψεύδεται. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽	ἄλλα.	~(Φιλοκλέων) ~κακοδαίμων ἐγώ, ~ὅστις ἐπὶ
[650]	τρέπεται δὴ πειτα τὰ χρήματα	τἄλλα;	~(Βδελυκλέων) ~ἐς τούτους τοὺς οὐχὶ
[900]	~δοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν, ~καὶ	τἄλλα,	τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμένα. ~ἀλλ᾽
[650]	ἄρχεις, πολλὰ μὲν ἐν γῇ	πολλὰ	δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσας, ~οὐδεὶς
[1200]	τε κἀμοὶ ~μετὰ Θετταλῶν” ~(Φιλοκλέων)	~πολλὰ	δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώ. ~(Βδελυκλέων)
[650]	πλουθυγιείαν· ~σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις,	πολλὰ	μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽
[650]	~καὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω	πολλὰ	πονήτας. ~καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος
[1000]	~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ	πολλὰ	χέασθαι· ~μετὰ τοῦτο δὲ καὶ
[400]	~διφθερῶν κἀξωμίδων, ἃς οὗτος αὐτοῖς	ἠμπόλα,	~καὶ κυνᾶς· καὶ τοὺς πόδας
[0]	~δεινόν γέ ποὔστ᾽ ἄνθρωπος ἀποβαλὼν	ὅπλα.	~ἀτὰρ σὺ τὸ σὸν αὖ
[800]	γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν	ὅπλα.	~(Βδελυκλέων) ~εἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ,
[300]	αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ	ξύλα	κὤψον· ~ἒ ἔ- σὺ δὲ
[1250]	τὰς πληγὰς στέγειν. ~ἐγὼ δ᾽	ἀπόλωλα	στιζόμενος βακτηρίᾳ. ~(Χορός) ~τί δ᾽
[1400]	~κλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονί. ~(Φιλοκλέων)	~μὰ	Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον, ἤν τί
[50]	αὐτόν· ἀλλ᾽ οὐδὲν λέγει. ~(Σωσίας)	~μὰ	Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ τὴν
[650]	κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσιν. ~(Φιλοκλέων)	~μὰ	Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς
[350]	γέρων πῃ διαδύεται αὖ> ~(Βδελυκλέων)	μὰ	Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷ
[1450]	χαλαρὰ κοτυληδών. ~οὐκ εὖ; ~(Βδελυκλέων)	~μὰ	Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ
[650]	ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθός. ~(Βδελυκλέων)	μὰ	Δί᾽ οὐ μέντοι. ~(Φιλοκλέων) καὶ
[450]	ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλὰ	μὰ	Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν
[800]	σὺ δὲ κατηγόρει παρών. ~(Σωσίας)	~μὰ	Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός
[1150]	κατήρυγεν. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἀναβαλεῖ; ~(Φιλοκλέων)	~μὰ	Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέ,
[150]	οὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώ. ~(Βδελυκλέων)	μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινον. ~(Φιλοκλέων) ἀλλὰ
[950]	οὗτός γε καὶ ξυνωμότης. ~(Βδελυκλέων)	~μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν
[250]	ἀστραγάλους ~δήπουθεν ὦ παῖ. ~(Παίς)	μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππία·
[150]	παράβολος. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ πονηρός; οὐ	μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺ
[200]	σοί ποθεν. ~(Σωσίας) μῦς; οὐ	μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ
[250]	~ἥδιον γάρ. ~(Χορός) οὐκ ἂν	μὰ	Δἴ, εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖς.
[250]	εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖς. ~(Παίς)	μὰ	Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε
[300]	~(Χορός) ~ἀπαπαῖ φεῦ, ἀπαπαῖ φεῦ,	~μὰ	Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽
[1400]	σοι βούλομαι ~λέξαι χαρίεντα. ~(Ἀρτόπωλις)	μὰ	Δία μὴ μοί γ᾽ ὦ
[100]	τῷ μὲν γέροντι (Φιλοκλέων) ~ναὶ	μὰ	Δία, τῷ δ᾽ υἱεῖ γε
[150]	~Ὀδυσσέα τιν᾽ ~(Σωσίας) ~ἀλλὰ ναὶ	μὰ	Δία φέρει ~κάτω γε τουτονί
[1400]	δίκην ἅρχων καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~οὔτοι	μὰ	τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖς,
[1350]	ἔοικας ὡραίας σοροῦ. ~οὔτοι καταπροίξει	μὰ	τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶν. ~(Φιλοκλέων)
[150]	μέγα τι δρασείει κακόν. ~(Φιλοκλέων)	~μὰ	τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽
[800]	ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων)	μὰ	τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστιν. ~(Φιλοκλέων)
[1100]	ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν. ~(Φιλοκλέων)	~μὰ	τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς
[200]	πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως. ὦ Κωμία βραδύνεις.	~μὰ	τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ
[1100]	δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις. ~(Φιλοκλέων) ἐγώ;	~μὰ	τὸν Δἴ οὐ τοίνυν· ἀτὰρ
[1500]	νὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄρα. ~(Ξανθίας)	~μὰ	τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο
[150]	~(Φιλοκλέων) ~Ἴθακος Ἀποδρασιππίδου. ~(Βδελυκλέων) ~Οὖτις	μὰ	τὸν Δἴ οὔτι χαιρήσων γε
[750]	μοι ψυχή; ~πάρες ὦ σκιερά.	μὰ	τὸν Ἡρακλέα ~μή νυν ἔτ᾽
[50]	φιλοθύτην αὐτὸν ἢ φιλόξενον. ~(Σωσίας)	~μὰ	τὸν κύν᾽ ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ
[150]	ἔκφρες με, μὴ διαρραγῶ. ~(Βδελυκλέων)	~μὰ	τὸν Ποσειδῶ (Φιλοκλέων) οὐδέποτέ γε.
[0]	~οὐδὲν γὰρ ἔσται δεινὸν οὐ	μὰ	τοὺς θεούς. ~(Ξανθίας) ~δεινόν γέ
[1350]	ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι. ~(Ἀρτόπωλις) ~οὔτοι	μὰ	τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίας ~τῆς
[550]	δ᾽ ἀκροῶμαι· ~τὰ δὲ συγκύψανθ᾽	ἅμα	βληχᾶται· κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ
[600]	τὸν μισθὸν ἔχων, κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽	ἅμα	πάντες ~ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ
[200]	ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι. ~χωρῶμεν	ἅμα	τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμεν,
[600]	καὶ προσκύψασα φιλήσῃ ~καὶ παππίζουσ᾽	ἅμα	τῇ γλώττῃ τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται,
[900]	ἀναβὰς κατηγόρει. ~(Φιλοκλέων) ~φέρε νυν	ἅμα	τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶ. ~(Σωσίας)
[700]	~νῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽	ἅμα	τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντι. ~(Φιλοκλέων)
[450]	~ὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων	κάρδαμα.	~(Βδελυκλέων) ~παῖε παἶ ὦ Ξανθία
[650]	~ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι	σήσαμα	προσκεφάλαια ~φιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους
[650]	διδῷ τῶν φευγόντων, ξυνθέντε τὸ	πρᾶγμα	δύ᾽ ὄντε ~ἐσπουδάκατον, κᾆθ᾽ ὡς
[450]	τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον	πρᾶγμά	τις κατηγορῇ, ~ἧς ἐγὼ οὐκ
[900]	ἀμφοτέρων. ~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~τὸ	πρᾶγμα	φανερόν ἐστιν· αὐτὸ γὰρ βοᾷ.
[800]	κατεδήδοκεν; ~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον	τἀδίκημα	τῷ πατρὶ ~εἰσακτέον μοι· σὺ
[600]	μοι ταχὺ μάξῃ, ~τάδε κέκτημαι	πρόβλημα	κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν. ~κἂν
[850]	ὅτι μόνος κατήσθιεν ~τὸν Σικελικόν.	τίμημα	κλῳὸς σύκινος. ~(Φιλοκλέων) ~θάνατος μὲν
[1000]	φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ	φρόνημα,	~οὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν· οὐδ᾽
[650]	μᾶλλον, κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι	χρῆμά	με ποιεῖς. ~(Βδελυκλέων) ~σκέψαι τοίνυν
[750]	ἥξω φέρων. ~(Φιλοκλέων) ~ὅρα τὸ	χρῆμα,	τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεται. ~ἠκηκόη
[900]	κατηγόρησε τὰς πανουργίας. ~κλέπτον τὸ	χρῆμα	τἀνδρός· οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ
[1000]	ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν	παραχρῆμα,	~ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων
[1150]	διασαλακώνισον. ~(Φιλοκλέων) ἰδού. θεῶ τὸ	σχῆμα,	καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ ~μάλιστ᾽
[1050]	ἢ πολλῶν ~κικίννους νεανιῶν καὶ	~σχῆμα	κεὐρυπρωκτίαν. ~εἴ τις ὑμῶν ὦ
[350]	μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ	καθιμᾷ	~αὑτὸν δήσας. ~(Ξανθίας) ὦ μιαρώτατε
[350]	τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα	καθίμα	~δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν
[300]	ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον	ἄγαλμα.	~ἒ ἔ- πάρα νῷν στενάζειν.
[100]	ἐν κύκλῳ φυλάττομεν. ~ἔστιν δ᾽	ὄνομα	τῷ μὲν γέροντι (Φιλοκλέων) ~ναὶ
[450]	δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις	ἥδυσμά	τι, ~ἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι
[1100]	σισύραν ᾠόμην Θυμαιτίδα. ~(Βδελυκλέων) ~κοὐ	θαῦμά	γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ
[1500]	πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς. ~ἄγ᾽ ὦ	μεγαλώνυμα	τέκνα ~τοῦ θαλασσίου θεοῦ> ~πηδᾶτε
[650]	λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατα. ~τούτων	πλήρωμα	τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν.
[750]	τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοι. ~(Φιλοκλέων)	~ἀνά	τό με πείθεις. ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽
[0]	ἐν τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν πρόβατα	συγκαθήμενα,	~βακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνια· ~κἄπειτα
[100]	ὀπῶν· ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν	τετρημένα	~ἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμεν, ~ὁ δ᾽
[900]	~καὶ τἄλλα, τὰ σκεύη τὰ	προσκεκαυμένα.	~ἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς
[950]	παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ	κνυζούμενα	~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων)
[800]	ἱεροσυλήσας φέρεις; ~(Φιλοκλέων) ~οὔκ, ἀλλ᾽	ἵνα	~ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινά.
[800]	ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε; ~(Βδελυκλέων)	~ἵνα	γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινός,
[700]	τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοι,	~ἵνα	γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν, κᾆθ᾽ ὅταν
[50]	πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷν, ~ἔνδον καθείρξας,	ἵνα	θύραζε μὴ ξίῃ. ~νόσον γὰρ
[1250]	τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷν,	~ἵνα	καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνου. ~(Φιλοκλέων)
[950]	δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα,	~ἵνα	μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν
[900]	ἂν μία λόχμη κλέπτα δύο·	~ἵνα	μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως
[1000]	πιθέσθαι, γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆ,	~ἵνα	τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ
[350]	~ᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽	ἵνα	ταῦτ᾽ ἀκροῷο, ~κἀβουλήθης μόνος ἡρώων
[0]	τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει ~δημηγορεῖν	φάλαινα	πανδοκεύτρια, ~ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρησμένης ὑός.
[400]	μεθήσομαι. ~(Χορός) ~ταῦτα δῆτ᾽ οὐ	δεινὰ	καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανής; ~ὦ
[500]	μοι, τί δ᾽ ἤν, τὸ	δεῖνα,	τῇ διαίτῃ μὴ μμένῃς; ~(Φιλοκλέων)
[400]	~εἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι	δεινὰ	τῷ γήρᾳ κακά; ~δηλαδή· καὶ
[1350]	ἐξ ὄξους δίκην. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ	δεινὰ	τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδα ~τῶν
[700]	ἔγνωκε γὰρ ἀρτίως, ~λογίζεταί τ᾽	ἐκεῖνα	πάνθ᾽ ἁμαρτίας ~ἃ σοῦ κελεύοντος
[650]	τί λέγεις; ὥς μου τὸν	θῖνα	ταράττεις, ~καὶ τὸν νοῦν μου
[1250]	~ἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν	τινα,	~Αἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόν, ~ὧν
[800]	ἵνα ~ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω	τινά.	~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας· ὡς ἐγὼ
[1150]	καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων)	τίνα	δῆτ᾽ ἂν λέγοις; ~(Φιλοκλέων) πολλοὺς
[300]	ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις ἐλπίδα ~χρηστήν	τινα	νῷν ἢ ~πόρον Ἕλλας ἱρὸν
[300]	ταῦτα δρᾶν σε βούλεται; ~καὶ>	τίνα	πρόφασιν ἔχων; ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἐᾷ
[300]	ἦν. ~ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα	τινά	σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν, ~ἥτις
[1050]	λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ ~συκοφαντήσειν	τινὰ	~φροντίς, ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽
[1250]	~εἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον,	~ὅντινά	ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενός,
[1500]	βεμβικίζωσιν ἑαυτούς. ~ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα	τέκνα	~τοῦ θαλασσίου θεοῦ> ~πηδᾶτε παρὰ
[350]	τὸ δίκτυον. ~ἡ δέ μοι	Δίκτυννα	συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύου. ~(Χορός)
[1150]	~πλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ	λαγόνα	καὶ ~θώρακ᾽ ἄριστον. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε
[800]	φέρω ~ὅσαπερ ἔφασκον, κἄτι πολλῷ	πλείονα.	~ἀμὶς μέν, ἢν οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ
[1400]	~ἐπίδεσμον ἐπρίω, νοῦν ἂν εἶχες	πλείονα”	~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν
[100]	παρέγραψε πλησίον κημὸς καλός” ~τὸν	ἀλεκτρυόνα	δ᾽ ὃς ᾖδ᾽ ἀφ᾽ ἑσπέρας,
[800]	βάλλ᾽ ἐς κόρακας. τοιουτονὶ τρέφειν	κύνα.	~(Βδελυκλέων) τί δ᾽ ἔστιν ἐτεόν;
[500]	ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς	μνημόσυνα	γράψομαι γώ. ~(Φιλοκλέων) ~τί γὰρ
[750]	ἐγὼ ν τοῖσι δικασταῖς ~κλέπτοντα	Κλέωνα	λάβοιμι. ~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ πάτερ
[400]	ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενον, ~οὓς ἐγὼ	δίδαξα	κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα;
[600]	ἀκούων, ~κἀν μακάρων δικάζειν ~αὐτὸς	ἔδοξα	νήσοις, ~ἡδόμενος λέγοντι. ~(Φιλοκλέων) ~ὡς
[900]	πρᾶγμα φανερόν ἐστιν· αὐτὸ γὰρ	βοᾷ.	~(Σωσίας) ~μή νυν ἀφῆτέ γ᾽
[450]	εἶναι; σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽	ἄρα.	~ἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ
[950]	νὴ Δἴ· ~(Φιλοκλέων) οὐδέν εἰμ᾽	ἄρα.	~(Βδελυκλέων) ~μὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽
[0]	ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. ~(Σωσίας) ~οὐδὲν	ἄρα	γρίφου διαφέρει Κλεώνυμος. ~(Ξανθίας) πῶς
[1500]	αὐτοῦ. ~(Φιλοκλέων) νὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽	ἄρα.	~(Ξανθίας) ~μὰ τὸν Δἴ οὐδέν
[1300]	ἰεῦ, καλούμενοι. ~ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν·	ἆρά	γ᾽ ἴσθ᾽ ~ὡς οὐδ᾽ ἀκούων
[1050]	~μηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον.	~ἆρα	δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα
[450]	μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότες. ~(Χορός)	~ἆρα	δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλα ~τοῖς
[800]	τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκεν; ~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽	ἆρα	πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶ ~εἰσακτέον
[0]	καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι. ~(Σωσίας) ~κακὸν	ἆρα	ταῖς πλευραῖς τι προὐφείλεις μέγα.
[1150]	~οἴμοι δείλαιος· ~ὡς θερμὸν ἡ	μιαρά	τί μου κατήρυγεν. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ
[0]	βύρσης σαπρᾶς. ~(Σωσίας) ~εἶθ᾽ ἡ	μιαρὰ	φάλαιν᾽ ἔχουσα τρυτάνην ~ἵστη βόειον
[1450]	ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροις ~στρέφεται	χαλαρὰ	κοτυληδών. ~οὐκ εὖ; ~(Βδελυκλέων) ~μὰ
[1250]	θυμοσοφικώτατον, ~ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα	παρὰ	μηδενός, ~ἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος
[300]	σ᾽ εἶχον ἄγαλμα. ~ἒ ἔ-	πάρα	νῷν στενάζειν. ~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι
[800]	~ἀμὶς μέν, ἢν οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ	~παρά	σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ
[350]	πλησιόχωρον· ~κοὐ μή ποτέ σου	παρὰ	τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδω.
[1150]	τῶν δακτύλων. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἔστι	παρὰ	ταῦτ᾽ ἄλλα. ~(Φιλοκλέων) ~κακοδαίμων ἐγώ,
[1050]	καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοι· ~ὥστε	παρὰ	τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν
[1000]	~ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων	παρὰ	τοῖσι σοφοῖς νενόμισται, ~εἰ παρελαύνων
[350]	ταῦτ᾽ ἀκροῷο, ~κἀβουλήθης μόνος ἡρώων	παρὰ	τὸν κλάοντα καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ
[1100]	ἡμῶν οὗπερ ἅρχων, οἱ δὲ	παρὰ	τοὺς ἕνδεκα, ~οἱ δ᾽ ἐν
[100]	ἔφη ~ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένον,	~παρὰ	τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματα. ~εὐθὺς
[850]	μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης	πάρα.	~(Φιλοκλέων) ὦ μιαρὸς οὗτος· ὡς
[1500]	τέκνα ~τοῦ θαλασσίου θεοῦ> ~πηδᾶτε	παρὰ	ψάμαθον ~καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου,
[250]	ὑμεῖς. ~(Παίς) μὰ Δἴ οὔ	τἄρα	προπέμψω σε τὸ λοιπόν. ~(Χορός)
[0]	ἐπεστρατεύσατο ~Μῆδός τις ἐπὶ τὰ	βλέφαρα	νυστακτὴς ὕπνος· ~καὶ δῆτ᾽ ὄναρ
[650]	ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽	ὑγρᾷ	πιτυλεύσας, ~οὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν
[1100]	ἐσμεν εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ κεντοῦμεν	ἄνδρα	κἀκπορίζομεν βίον. ~ἀλλὰ γὰρ κηφῆνες
[400]	κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν ~ὡς ἐπ᾽	ἄνδρα	μισόπολιν ~ὄντα κἀπολούμενον, ὅτι ~τόνδε
[900]	ὄντ᾽ αὖ πολὺ ~κυνῶν ἁπάντων	ἄνδρα	μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν
[50]	τύχης χάριν, ~αὖθις τὸν αὐτὸν	ἄνδρα	μυττωτεύσομεν. ~ἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν λογίδιον
[1250]	χειροτεχνικωτάτους· ~πρῶτα μὲν ἅπασι φίλον	ἄνδρα	τε σοφώτατον, ~τὸν κιφαραοιδότατον, ᾧ
[1000]	τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαι, ~φεύγοντ᾽ ἀπολύσας	ἄνδρα;	τί ποτε πείσομαι; ~ἀλλ᾽ ὦ
[1400]	πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα	σφόδρα·	~ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν
[150]	θύραν ὠθεῖ· ~(Βδελυκλέων) ~πιέζέ νυν	σφόδρα,	~εὖ κἀνδρικῶς· κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽
[1350]	~νέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι	σφόδρα.	~τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με,
[850]	δὲ δὴ τίς ἐστιν; οὐχὶ	κλεψύδρα;	~(Φιλοκλέων) ~εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ
[50]	~φιληλιαστής ἐστιν ὡς οὐδεὶς ἀνήρ,	~ἐρᾷ	τε τούτου, τοῦ δικάζειν, καὶ
[750]	ποῦ μοι ψυχή; ~πάρες ὦ	σκιερά.	μὰ τὸν Ἡρακλέα ~μή νυν
[200]	~οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ ~τὸν	πατέρα.	~(Σωσίας) ~τίλέγεις; ἀλλὰ νῦν γ᾽
[1450]	μετέστη ~ξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆς·	~ἕτερα	δὲ νῦν ἀντιμαθὼν ~ἦ μέγα
[1150]	δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν	μητέρα.	~(Βδελυκλέων) ~μή μοί γε μύθους,
[450]	δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν	ἀξιωτέρα,	~ὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς
[400]	οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ	γήρᾳ	κακά; ~δηλαδή· καὶ νῦν γε
[950]	ποῦ τὰ παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ	πόνηρα	καὶ κνυζούμενα ~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ
[450]	~τοῖς πένησιν, ἡ τυραννὶς ~ὡς	λάθρᾳ	γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά με” ~εἰ
[300]	ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν, ~ἥτις σε	λάθρᾳ	τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσει.
[750]	τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς	λάθρᾳ,	~ταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνην.
[1450]	δὴ χωρεῖ τὸ κακόν. ~(Φιλοκλέων)	~κλῇθρα	χαλάσθω τάδε. καὶ δὴ γὰρ
[550]	γε δίκην νικᾷ, ταύτης ἡμῖν	ἐπίχειρα	~ἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον
[550]	καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς	μακρὰ	τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃ
[50]	πρώτου καθίζηται ξύλου. ~ὕπνου δ᾽	ὁρᾷ	τῆς νυκτὸς οὐδὲ πασπάλην. ~ἢν
[750]	δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρων. ~(Φιλοκλέων)	~ὅρα	τὸ χρῆμα, τὰ λόγι᾽ ὡς
[1450]	~πρωκτὸς χάσκει. ~(Ξανθίας) κατὰ σαυτὸν	ὅρα.	~(Φιλοκλέων) ~νῦν γὰρ ἐν ἄρθροις
[450]	καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν	ἀγορᾷ	κυλίνδεται. ~ἢν μὲν ὠνῆταί τις
[1350]	Δαρδανίς. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκ, ἀλλ᾽ ἐν	ἀγορᾷ	τοῖς θεοῖς δᾲς κάεται. ~(Βδελυκλέων)
[1200]	κᾆτ᾽ ᾄσεται· ~χρήματα καὶ βίαν	~Κλειταγόρᾳ	τε κἀμοὶ ~μετὰ Θετταλῶν” ~(Φιλοκλέων)
[1450]	πράγμασιν; ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν Διόνυσον	ἄπορά	γ᾽ ἡμῖν πράγματα ~δαίμων τις
[700]	γ᾽ αὐτὸν παρέχων ~ὅσα πρεσβύτῃ	ξύμφορα,	χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν μαλακήν, σισύραν,
[600]	με μάλιστ᾽ αὐτός· ~νὴ τὴν	Δήμητρα	δέδοικας, ἐγὼ δ᾽ ~ἀπολοίμην εἴ
[50]	που γεγραμμένον ~υἱὸν Πυριλάμπους ἐν	θύρᾳ	Δῆμον καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε πλησίον
[300]	ταῦτά σ᾽ εἵργων ~κἀποκλῄων τῇ	θύρᾳ;	λέξον· ~πρὸς εὔνους γὰρ φράσεις.
[100]	μὴ κδύσεται· ~σὺ δὲ τῇ	θύρᾳ	πρόσκεισο. ~(Σωσίας) ταῦτ᾽ ὦ δέσποτα.
[650]	τρυφερανθείς, ~ἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν	ὥρᾳ	δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶν
[600]	λέγοντι. ~πρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν	ὥρα	ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον, ~ἢν
[200]	ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν	ὥρᾳ	~ἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν
[300]	τις ἦν. ~ἀλλ᾽ ἐκ τούτων	ὥρα	τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν,
[650]	χιλιάσιν, κοὔπω πλείους ἐν τῇ	χώρᾳ	κατένασθεν, ~γίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου
[1000]	ξύγγνωτέ μοι· ~ἄκων γὰρ αὔτ᾽	ἔδρασα	κοὐ τοὐμοῦ τρόπου. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ
[800]	τῶν ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα	προσκαύσασα	πρώην τὴν χύτραν ~(Φιλοκλέων) ~ἐπίσχες
[450]	ἀφύαις ἥδυσμά τι, ~ἡ λαχανόπωλις	παραβλέψασά	φησι θατέρῳ· ~εἰπέ μοι, γήτειον
[600]	καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ	προσκύψασα	φιλήσῃ ~καὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ
[500]	τῆς μεσημβρίας, ~ὅτι κελητίσαι κέλευον,	ὀξυθυμηθεῖσά	μοι ~ἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου
[1250]	~ταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν	ἐπιθήκισα·	~εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ
[700]	μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων	~ὅσα	πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν
[450]	τυραννὶς ~ὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽	ὑπιοῦσά	με” ~εἰ σύ γ᾽ ὦ
[450]	τις κατηγορῇ, ~ἧς ἐγὼ οὐκ	ἤκουσα	τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν· ~νῦν
[0]	~(Σωσίας) ~εἶθ᾽ ἡ μιαρὰ φάλαιν᾽	ἔχουσα	τρυτάνην ~ἵστη βόειον δημόν. ~(Ξανθίας)
[0]	προβάτοισι μοὐδόκει ~δημηγορεῖν φάλαινα πανδοκεύτρια,	~ἔχουσα	φωνὴν ἐμπεπρησμένης ὑός. ~(Ξανθίας) αἰβοῖ.
[1400]	ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίων, ~κλητῆρ᾽	ἔχουσα	Χαιρεφῶντα τουτονί. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽
[950]	ἐστι τὸ ῥοφεῖν. ~ἐγὼ γὰρ	ἀπεδάκρυσα	νῦν γνώμην ἐμὴν ~οὐδέν ποτ᾽
[750]	ᾠόμην λαβεῖν· ~κᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος	ἐξέπτυσα·	~κᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόν. ~(Βδελυκλέων) ὁ
[950]	~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ	τὰ	βελτίω τρέπου. ~τηνδὶ λαβὼν τὴν
[0]	ἀρτίως ἐπεστρατεύσατο ~Μῆδός τις ἐπὶ	τὰ	βλέφαρα νυστακτὴς ὕπνος· ~καὶ δῆτ᾽
[1200]	μηδαμῶς. ~(Φιλοκλέων) πῶς δαί; ~(Βδελυκλέων)	~τὰ	γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς ~ὑγρὸν
[800]	οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων) ἓν ἔτι ποθῶ,	τὰ	δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοι. ~(Βδελυκλέων)
[550]	τῆς χειρός, ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαι·	~τὰ	δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται· κἄπειθ᾽
[550]	πώποτ᾽ ἐνίκησεν, ἐὰν μὴ ~εἴπῃ	τὰ	δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσαντας·
[1300]	δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπι	~τὰ	θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότι, ~Σθενέλῳ
[750]	φέρων. ~(Φιλοκλέων) ~ὅρα τὸ χρῆμα,	τὰ	λόγι᾽ ὡς περαίνεται. ~ἠκηκόη γὰρ
[1000]	τέως ὦ μυριάδες ~ἀναρίθμητοι, ~νῦν	τὰ	μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαι ~μὴ πέσῃ
[1000]	πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώς,	~τὰ	μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν
[1050]	~στέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετε, ~καὶ	τὰ	νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν, ~ἐσβάλλετέ τ᾽
[550]	καταθῶμαι. ~κἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα,	τὰ	παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκει ~τὰς θηλείας
[950]	πάτερε, ~καὶ μὴ διαφθείρητε. ποῦ	τὰ	παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ
[1400]	δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς	τὰ	Πιττάλου. ~(Βδελυκλέων) ~οὕμοιά σου καὶ
[1250]	φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖν ~γλωττοποιεῖν ἐς	τὰ	πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε. ~εἰσί τινες
[700]	προσέσθαι. ~(Χορός) ~νενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς	τὰ	πράγμαθ᾽ οἶς ~τότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε
[750]	διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ πρότερον	τὰ	πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος; ~(Βδελυκλέων) ~πολλῷ
[400]	~(Φιλοκλέων) ~ὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ	τὰ	πρὸς ποδῶν Δρακοντίδη, ~περιορᾷς οὕτω
[900]	χύτραν, ~καὶ τἄλλα, τὰ σκεύη	τὰ	προσκεκαυμένα. ~ἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽
[1300]	τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότι, ~Σθενέλῳ τε	τὰ	σκευάρια διακεκαρμένῳ. ~οἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν,
[900]	τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν, ~καὶ τἄλλα,	τὰ	σκεύη τὰ προσκεκαυμένα. ~ἀλλ᾽ ἔτι
[1200]	πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστορος. ~τούτοις ξυνὼν	τὰ	σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶς. ~(Φιλοκλέων)
[650]	σνλλήβδην τὸν προσιόντα· ~κἄξω τούτου	τὰ	τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς
[350]	δραμεῖν, ἵν᾽ εἰδῇ ~μὴ πατεῖν	τὰ	~τοῖν θεοῖν ψηφίσματα. ~ἀλλ᾽ ἐξάψας
[1350]	καὶ Σωστράτης, ~οὕτω διαφθείρας ἐμοῦ	τὰ	φορτία. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσον ὦ γύναι·
[650]	καὶ ποῖ τρέπεται δὴ πειτα	τὰ	χρήματα τἄλλα; ~(Βδελυκλέων) ~ἐς τούτους
[0]	ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν	πρόβατα	συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνια·
[700]	καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοι ~ἐνστάζουσιν	κατὰ	μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽
[700]	διδόασιν ~ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται	κατὰ	πεντήκοντα μεδίμνους ~ποριεῖν· ἔδοσαν δ᾽
[650]	περιπεφθείς. ~κᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν	κατὰ	πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ τῶν πόλεων
[1450]	γ᾽ ἐκλακτίζων. ~πρωκτὸς χάσκει. ~(Ξανθίας)	κατὰ	σαυτὸν ὅρα. ~(Φιλοκλέων) ~νῦν γὰρ
[350]	ξὺν ὅπλοις ~ἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι	~κατὰ	τὰς διόδους σκοπιωροῦνται, ~τὼ δὲ
[350]	μὴ καταβήσει; ~(Βδελυκλέων) ~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας	κατὰ	τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι
[100]	μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς. ἀλλ᾽ ἄθρει	~κατὰ	τῆς πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως
[700]	τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου	κατὰ	τῆς χειρὸς καταχεῖται, ~καὶ τὸ
[0]	παρακινδύνευ᾽ ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ	~κατὰ	τοῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται
[500]	ἢν ταῦτα παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ	κατὰ	τὸν νεανίαν ~τονδὶ λέγων. ὁρᾷς
[350]	ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους ~ἵεις σαυτὸν	κατὰ	τοῦ τείχους ταχέως, ὅτε Νάξος
[1200]	θέασαι, κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον· ~ὕδωρ	κατὰ	χειρός· τὰς τραπέζας ἐσφέρειν· ~δειπνοῦμεν·
[700]	ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες	κατὰ	χοίνικα κριθῶν. ~ὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ
[750]	νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖν·	~κᾆτα	βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα· ~κᾆθ᾽ εἷλκον
[200]	~φρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ·	κᾆτα	περιπατοῦντε νύκτωρ ~τῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽
[300]	μῆτερ ἔτικτες; ~(Χορός) ~ἵν᾽ ἐμοὶ	πράγματα	βόσκειν παρέχῃς. ~(Παίς) ~ἀνόνητον ἄρ᾽
[1450]	τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν	πράγματα	~δαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν
[1450]	Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ	πράγματα.	~(Φιλοκλέων) ~θέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς
[1050]	μᾶλλον καὶ θεραπεύετε, ~καὶ τὰ	νοήματα	σῴζεσθ᾽ αὐτῶν, ~ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς
[100]	ἀναπεπεισμένον, ~παρὰ τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα	χρήματα.	~εὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ κέκραγεν
[1200]	σοφὸς καὶ μουσικός, κᾆτ᾽ ᾄσεται·	~χρήματα	καὶ βίαν ~Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶ
[650]	ποῖ τρέπεται δὴ πειτα τὰ	χρήματα	τἄλλα; ~(Βδελυκλέων) ~ἐς τούτους τοὺς
[950]	ἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ	γράμματα,	~ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν
[350]	~μὴ πατεῖν τὰ ~τοῖν θεοῖν	ψηφίσματα.	~ἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος
[450]	νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν	ἡδύσματα;	~(Ξανθίας) κἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη
[1150]	ποτε ~ἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ	καττύματα;	~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν
[650]	προσκεφάλαια ~φιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους	ἐκπώματα	πλουθυγιείαν· ~σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις,
[200]	ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέλη ~ἀρχαῖα	μελισιδωνοφρυνιχήρατα,	~οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτον. ~(Σωσίας) ~οὐκοῦν,
[50]	ὀβολὼ μισθώσομαι ~οὕτως ὑποκρινόμενον σοφῶς	ὀνείρατα;	~(Ξανθίας) ~φέρε νυν κατείπω τοῖς
[650]	μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ	δημιόπρατα.	~τούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια
[900]	ἣν ἐγραψάμην ~ἄνδρες δικασταὶ τουτονί.	δεινότατα	γὰρ ~ἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ
[1200]	καὶ βίαν ~Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶ	~μετὰ	Θετταλῶν” ~(Φιλοκλέων) ~πολλὰ δὴ διεκόμπασας
[1250]	ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς ~δειπνοῦντα	μετὰ	Λεωγόρου· ~πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν·
[100]	κἀκάθαιρ᾽ ὁ δ᾽ οὐ μάλα.	~μετὰ	τοῦτ᾽ ἐκορυβάντιζ᾽ ὁ δ᾽ αὐτῷ
[1000]	γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι·	~μετὰ	τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη
[1200]	~οὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον” ~(Βδελυκλέων)	~μετὰ	τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεται,
[1050]	~ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺς	~μετὰ	τῶν μήλων. κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽
[300]	~οὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων	μετὰ	χοιρίνης περιελθεῖν. ~(Χορός) ἔστιν ὀπὴ
[750]	~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο	δῆτα	κερδανεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ πάνυ τι
[950]	κἀπόλυσον ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ	δῆτα·	κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι. ~(Βδελυκλέων)
[300]	~εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήν· ~ἢ	δῆτα	λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗ
[0]	τὴν ἀσπίδα; ~(Ξανθίας) ~οἴμοι τί	δῆτά	μοι κακὸν γενήσεται ~ἰδόντι τοιοῦτον
[100]	ἐς τὸ καινὸν ἐμπεσών. ~ὅτε	δῆτα	ταύταις ταῖς τελεταῖς οὐκ ὠφέλει,
[150]	~(Βδελυκλέων) ~περὶ τοῦ μαχεῖ νῷν	δῆτα;	~(Φιλοκλέων) ~περὶ ὄνου σκιᾶς. ~(Βδελυκλέων)
[950]	φακῆς ἐμπλήμενος. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν ἀποφεύγει	δῆτα;	~(Φιλοκλέων) χαλεπὸν εἰδέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽
[1050]	πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετο·	~εἶτα	δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς
[400]	τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα; ~(Χορός)	~εἶτα	δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ
[1050]	θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσιν	~εἶτα	θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένον,
[350]	διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον	εἶτα	καθίμα ~δήσας σαυτὸν καὶ τὴν
[1250]	κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα·	~εἶτα	νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν
[100]	οὐκ ὠφέλει, ~διέπλευσεν εἰς Αἴγιναν,	εἶτα	ξυλλαβὼν ~νύκτωρ κατέκλινεν αὐτὸν εἰς
[1150]	λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος·	εἶτα	πλουσίως ~ὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι
[1100]	~μᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον·	~εἶτα	τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθα.
[1350]	Ἀσκώνδᾳ καλῶς ~ἤδη γέρων ὤν·	εἶτα	τῇ πυγμῇ θενὼν ~ὁ πρεσβύτερος
[650]	~(Φιλοκλέων) καὶ ποῖ τρέπεται δὴ	πειτα	τὰ χρήματα τἄλλα; ~(Βδελυκλέων) ~ἐς
[600]	μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ,	~κἄπειτα	καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, φάγε
[0]	ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόν,	~κἄπειτα	ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. ~(Σωσίας) ~οὐδὲν
[0]	συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνια·	~κἄπειτα	τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει ~δημηγορεῖν
[1150]	ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετο,	~ἔπειτα	δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν
[1100]	δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶς. ~(Φιλοκλέων)	~ἔπειτα	παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφειν,
[300]	τοῦ μισθαρίου ~τρίτον αὐτὸν ἔχειν	ἄλφιτα	δεῖ καὶ ξύλα κὤψον· ~ἒ
[50]	ἐκεῖ ~ὁ νοῦς πέτεται τὴν	νύκτα	περὶ τὴν κλεψύδραν. ~ὑπὸ τοῦ
[650]	οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα	τάλαντα	~ἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ
[650]	ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα	τάλαντα.	~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν
[1100]	τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοι.	~πάντα	γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίον.
[850]	τοὺς ἀρυστίχους. ~(Φιλοκλέων) ~κάλλιστα τοίνυν·	πάντα	γὰρ πάρεστι νῷν ~ὅσων δεόμεθα,
[1050]	~ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε	πάντα	μὴ δεδοικέναι, ~καὶ κατεστρεψάμην ~τοὺς
[350]	κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων)	~πάντα	πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽
[1100]	οὐδὲ δυσκολώτερον· ~εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια	πάντα	σφηξὶ μηχανώμεθα. ~ξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽
[500]	λέγω, ~ἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς	πάντα	ταῦθ᾽ ἁμαρτάνεις. ~(Φιλοκλέων) ἐξαμαρτάνω δικάζων;
[0]	ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν πάνυ	~ἀναρπάσαντα	τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδα ~φέρειν ἐπίχαλκον
[1450]	~οὐ κρείττων ἦν, βουλόμενος ~τὸν	φύσαντα	σεμνοτέροις ~κατακοσμῆσαι πράγμασιν; ~(Ξανθίας) ~νὴ
[1350]	σε τὴν αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν	κλέψαντα;	~(Φιλοκλέων) ποίαν αὐλητρίδα; ~τί ταῦτα
[500]	~τὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων	ἀπαλλαχθέντα	τῶν ~ὀρθρο φοιτο συκοφαντο δικοταλαιπώρων
[1400]	γύναι· λόγον σοι βούλομαι ~λέξαι	χαρίεντα.	~(Ἀρτόπωλις) μὰ Δία μὴ μοί
[400]	ἥκειν ~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολιν	~ὄντα	κἀπολούμενον, ὅτι ~τόνδε λόγον ἐσφέρει,
[350]	~κἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν	κλάοντα	καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ
[650]	ἄλλον ~ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ	τραγαλιζοντα	τὸ μηδέν, ~σὲ μὲν ἡγοῦνται
[1250]	τι θυμοσοφικώτατον, ~ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε	μαθόντα	παρὰ μηδενός, ~ἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς
[500]	κἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς	εἰσελθόντα	τῆς μεσημβρίας, ~ὅτι κελητίσαι κέλευον,
[650]	ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν	προσιόντα·	~κἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς
[700]	~ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ	πεντήκοντα	μεδίμνους ~ποριεῖν· ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ
[650]	~κᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ	πεντήκοντα	τάλαντα ~ἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες
[650]	~γίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ	πεντήκοντα	τάλαντα. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη
[600]	τίς φησιν τῶν παριόντων, ~οἷον	βροντᾷ	τὸ δικαστήριον, ~ὦ Ζεῦ βασιλεῦ”
[150]	δράσετ᾽ οὐκ ἐκφρήσετ᾽ ὦ μιαρώτατοι	~δικάσοντά	μ᾽ ἀλλ᾽ ἐκφεύξεται Δρακοντίδης; ~(Βδελυκλέων)
[750]	ἔτ᾽ ἐγὼ ν τοῖσι δικασταῖς	~κλέπτοντα	Κλέωνα λάβοιμι. ~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ
[400]	ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς	κλέπτοντά	σε ~προσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν
[0]	πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμενα, ~βακτηρίας	ἔχοντα	καὶ τριβώνια· ~κἄπειτα τούτοις τοῖς
[100]	αὐτὸν ἀναπεπεισμένον, ~παρὰ τῶν ὑπευθύνων	ἔχοντα	χρήματα. ~εὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ
[1250]	εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς	~δειπνοῦντα	μετὰ Λεωγόρου· ~πεινῇ γὰρ ᾗπερ
[1400]	βλάβης τῶν φορτίων, ~κλητῆρ᾽ ἔχουσα	Χαιρεφῶντα	τουτονί. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽
[1250]	ὅτ᾽ ἀπεδειρόμην, ~οὑκτὸς ἐγέλων μέγα	κεκραγότα	θεώμενοι, ~οὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον,
[1250]	κἀγαθοῖς. ~ἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν	πεπονθότα,	~ἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν
[150]	φέρει ~κάτω γε τουτονί τιν᾽	ὑποδεδυκότα.	~(Βδελυκλέων) ~ποῖον; φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί.
[100]	θύρᾳ πρόσκεισο. ~(Σωσίας) ταῦτ᾽ ὦ	δέσποτα.	~(Βδελυκλέων) ~ἄναξ Πόσειδον τί ποτ᾽
[400]	κέντρ᾽ ἔχουσιν. οὐχ ὁρᾷς ὦ	δέσποτα;	~(Βδελυκλέων) οἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον
[350]	πατρῴοισι θεοῖσιν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ Λύκε	δέσποτα,	γείτων ἥρως· σὺ γὰρ οἷσπερ
[900]	~τρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη	κλέπτα	δύο· ~ἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ
[1300]	ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶν, ~ἐνήλατ᾽	ἐσκίρτα	πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον
[450]	λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας	ἐραστά,	~καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν
[1050]	ἐγγενεῖς αὐτόχθονες, ~ἀνδρικώτατον γένος καὶ	πλεῖστα	τήνδε τὴν πόλιν ~ὠφελῆσαν ἐν
[250]	ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ, ποιεῖν ὑετὸν	μάλιστα.	~δεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων
[650]	πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς, ὃ	μάλιστά	μ᾽ ἀπάγχει, ~ὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν
[1100]	ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοι ~ἐοικέναι	μάλιστα	Μορύχου σάγματι. ~(Βδελυκλέων) ~οὔκ, ἀλλ᾽
[1150]	ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνων, ~οἵους λέγομεν	μάλιστα	τοὺς κατ᾽ οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγᾦδα
[850]	εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους. ~(Φιλοκλέων)	~κάλλιστα	τοίνυν· πάντα γὰρ πάρεστι νῷν
[550]	μὴ ~εἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι	πρώτιστα	μίαν δικάσαντας· ~αὐτὸς δὲ Κλέων
[500]	δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς	τάχιστα.	~ἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν,
[400]	ὀξύ” ~ἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς	τάχιστα,	παιδία, ~θεῖτε καὶ βοᾶτε, καὶ
[850]	αὐτὰ κἀπιχωρίως. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὡς	τάχιστα	πῦρ τις ἐξενεγκάτω ~καὶ μυρρίνας
[1350]	κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς	τάχιστα	στῆθι τάσδε τὰς δετὰς ~λαβοῦσ᾽
[750]	ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαι.	~αἴσχιστα	γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατος
[250]	~δεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων	ἅττα	μή στι πρῷα ~ὕδωρ γενέσθαι
[800]	δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ	Θρᾷττα	προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν ~(Φιλοκλέων)
[1350]	αὐτῆς τοὐν μέσῳ; ~(Φιλοκλέων) ἡ	πίττα	δήπου καομένης ἐξέρχεται. ~(Βδελυκλέων) ~ὁ
[1350]	~οὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~λόγοι διαλλάξουσιν	αὐτὰ	δεξιοί· ~ὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ
[450]	βεβρωκότες. ~(Χορός) ~ἆρα δῆτ᾽ οὐκ	αὐτὰ	δῆλα ~τοῖς πένησιν, ἡ τυραννὶς
[850]	κλεψύδρα; ~(Φιλοκλέων) ~εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις	αὐτὰ	κἀπιχωρίως. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
[1300]	περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί;	~τοιαῦτα	περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρει, ~σκώπτων
[350]	οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται·	τοιαῦτα	ποιήσομεν ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~δράσω τοίνυν
[500]	τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδα. ~(Βδελυκλέων)	~ταῦτα	γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ, εἰ
[550]	τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον, καὶ	ταῦτα	γέροντος; ~ὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽
[850]	ἰδού. ~(Φιλοκλέων) κάλει νυν. ~(Βδελυκλέων)	ταῦτα	δή τίς οὑτοσὶ ~ὁ πρῶτός
[400]	τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαι. ~(Χορός)	~ταῦτα	δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς
[500]	γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος, αἰτίαν ἔχω	~ταῦτα	δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν
[300]	~τοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε	ταῦτα	δρᾶν σε βούλεται; ~καὶ> τίνα
[1150]	οὐδαμοῖ ~πλὴν ἐς Πάρον, καὶ	ταῦτα	δὔ ὀβολὼ φέρων. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽
[1250]	~σκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶ.	~ταῦτα	κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα·
[1350]	κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων) ποίαν αὐλητρίδα; ~τί	ταῦτα	ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών;
[1150]	Θεογένης ἔφη ~τῷ κοπρολόγῳ καὶ	ταῦτα	λοιδορούμενος, ~μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις
[750]	κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε. ~καὶ	ταῦτα	μέν νυν εὐλόγως, ἢν ἐξέχῃ
[350]	συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύου. ~(Χορός)	~ταῦτα	μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος
[700]	πλὴν πρώην πέντε μεδίμνους, ~καὶ	ταῦτα	μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ
[600]	~μὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντι. ~πρὸς	ταῦτα	μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι
[1050]	ἀλκιμώτατοι· ~πρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν	ταῦτα,	νῦν δ᾽ ~οἴχεται, κύκνου τ᾽
[1000]	ἐξαπατῶν Ὑπέρβολος. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. ~(Φιλοκλέων)	ταῦτά	νυν, εἴπερ δοκεῖ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[500]	φανεῖ ποῖός τις ὤν, ἢν	ταῦτα	παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ κατὰ τὸν
[1050]	κιβωτοὺς ~μετὰ τῶν μήλων. κἂν	ταῦτα	ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν
[300]	~(Χορός) ~τίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ	ταῦτά	σ᾽ εἵργων ~κἀποκλῄων τῇ θύρᾳ;
[450]	ἀλγεῖς, ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγορος ~ταὐτὰ	ταῦτα	σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇ.
[1350]	πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον. ~πρὸς	ταῦτα	τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπια. ~(Βδελυκλέων)
[1400]	Πιττάλου. ~(Βδελυκλέων) ~οὕμοιά σου καὶ	ταῦτα	τοῖς ἄλλοις τρόποις. ~(Κατήγορος) ~ἀλλ᾽
[900]	χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος, ~καὶ	ταῦτα	τοῖς φεύγουσιν, ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχει;
[250]	δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖς, ~καὶ	ταῦτα	τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητε; ~οὐ γὰρ
[900]	τὴν ὑδρίαν πλάσαι. ~(Σωσίας) ~πρὸς	ταῦτα	τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν
[800]	νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦρο. ~(Σωσίας)	ταῦτα	χρὴ ποιεῖν. ~(Βδελυκλέων) τουτὶ τί
[850]	~τὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαι. ~(Χορός) ξυνευχόμεσθα	ταὐτά>	σοι κἀπᾴδομεν ~νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα
[450]	οὐδὲν ἀλγεῖς, ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγορος	~ταὐτὰ	ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας
[1300]	εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατος· ~ἔοικας ὦ	πρεσβῦτα	νεοπλούτῳ τρυγὶ ~κλητῆρί τ᾽ εἰς
[50]	προσδοκᾶν λίαν μέγα, ~μηδ᾽ αὖ	γέλωτα	Μεγαρόθεν κεκλεμμένον. ~ἡμῖν γὰρ οὐκ
[1250]	μακαρίζομεν, ~παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτους·	~πρῶτα	μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε
[1100]	καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτους.	~πρῶτα	μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον
[550]	ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντος; ~ὃν	πρῶτα	μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽
[600]	πάντες ~ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ	πρῶτα	μὲν ἡ θυγάτηρ με ~ἀπονίζῃ
[100]	τὴν νόσον βαρέως φέρει. ~καὶ	πρῶτα	μὲν λόγοισι παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν αὐτὸν
[850]	νείκους ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων) ~εὐφημία μὲν	πρῶτα	νῦν ὑπαρχέτω. ~(Χορός) ~ὦ Φοῖβ᾽
[850]	λιβανωτὸν ἔνδοθεν, ~ὅπως ἂν εὐξώμεσθα	πρῶτα	τοῖς θεοῖς. ~(Χορός) ~καὶ μὴν
[700]	τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς	συνθιασῶτα,	~πιθοῦ πιθοῦ λόγοισι, μηδ᾽ ἄφρων
[400]	καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ	Μασιντύα,	~καὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ
[1450]	Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ ~(Ξανθίας)	τάχα	βαλλήσεις. ~(Φιλοκλέων) σκέλος οὐράνιόν γ᾽
[250]	ἂν οὕτω ~λίθον ἕψεις” ἔλεγεν.	~τάχα	δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν
[1450]	~ἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν.	~τάχα	δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοι.
[1400]	σ᾽ ἐντεῦθεν· εἰ δὲ μή,	τάχα	~κλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους. ~(Φιλοκλέων)
[650]	Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας	μετέπεμψα.	~ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν
[250]	τῶν καρπίμων ἅττα μή στι	πρῷα	~ὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς.