HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristophane, Les grenouilles

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  184 formes différentes pour 415 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Vers
[900-949]   δρᾶμα δ᾽ ἂν διῄει. ~(Διόνυσος)  ~ὢ   παμπόνηρος, οἷ᾽ ἄρ᾽ ἐφενακιζόμην ὑπ᾽
[250-299]   ποθ᾽ ὑμᾶς τοῦ κοάξ. ~(Χάρων)  ~ὢ   παῦε παῦε, παραβαλοῦ τὼ κωπίω,
[0-1]   νιαυτῷ πρεσβύτερος ἀπέρχομαι. ~(Ξανθίας)  ~ὢ   τρισκακοδαίμων ἄρ᾽ τράχηλος οὑτοσί,
[450-499]   ~(Διόνυσος) Ἡρακλῆς καρτερός. ~(Ἄιακος)  ~ὦ   βδελυρὲ κἀναίσχυντε καὶ τολμηρὲ σὺ
[950-999]   ~δεινὰ γὰρ κατηγόρηκεν. ~ἀλλ᾽ ὅπως     γεννάδα ~μὴ πρὸς ὀργὴν ἀντιλέξεις,
[550-599]   σκόροδα τὰ πολλά. ~(Διόνυσος) ~ληρεῖς     γύναι ~κοὐκ οἶσθ᾽ τι
[1200-1249]   παῖς“ ~(Αἰσχύλος) ληκύθιον ἀπώλεσεν. ~(Διόνυσος)  ~ὦ   δαιμόνι᾽ ἀνδρῶν ἀποπρίω τὴν λήκυθον,
[800-849]   ~ἐν ταῖς τραγῳδίαισιν ἐτερατεύετο. ~(Διόνυσος)     δαιμόνι᾽ ἀνδρῶν μὴ μεγάλα λίαν
[150-199]   ὑμεῖς τῆς ὁδοῦ. ~(Διόνυσος) ~ἀνάμεινον     δαιμόνι᾽ ἐὰν ξυμβῶ τί σοι.
[0-1]   ἐμαυτόν· ἀλλ᾽ ὅμως γελῶ. ~(Διόνυσος)  ~ὦ   δαιμόνιε πρόσελθε· δέομαι γάρ τί
[450-499]   κάτω μου κοιλίαν καθείρπυσεν. ~(Ξανθίας)  ~ὦ   δειλότατε θεῶν σὺ κἀνθρώπων. ~(Διόνυσος)
[300-349]   Ἴακχε. ~(Ξανθίας) ~τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖν᾽     δέσποθ᾽ οἱ μεμυημένοι ~ἐνταῦθά που
[300-349]   ᾗπερ ἔρχει. ~(Ξανθίας) δεῦρο δεῦρ᾽     δέσποτα. ~(Διόνυσος) τί δ᾽ ἔστι;
[250-299]   ~(Διόνυσος) βάδιζε δεῦρο. ~(Ξανθίας) χαῖρ᾽     δέσποτα. ~(Διόνυσος) τί ἔστι τἀνταυθοῖ;
[0-1]   ~(Ξανθίας) ~Εἴπω τι τῶν εἰωθότων     δέσποτα, ~ἐφ᾽ οἷς ἀεὶ γελῶσιν
[1450-1499]   καθεύδειν κῴδιον; ~(Πλούτων) χωρεῖτε τοίνυν     Διόνυσ᾽ εἴσω. ~(Διόνυσος) τί δαί;
[1350-1399]   διὰ δόμων πανταχῇ, ~σὺ δ᾽     Διὸς διπύρους ἀνέχουσα ~λαμπάδας ὀξυτάτας
[850-899]   Μούσαις τι μέλος ὑπᾴσατε. ~(Χορός)     Διὸς ἐννέα παρθένοι ἁγναὶ ~Μοῦσαι,
[1250-1299]   οὐ πελάθεις ἐπ᾽ ἀρωγάν; ~(Διόνυσος)  ~ὦ   Ζεῦ βασιλεῦ τὸ χρῆμα τῶν
[900-949]   κἀλεκτρυόνα ποιῆσαι; ~(Αἰσχύλος) ~σὺ δ᾽     θεοῖσιν ἐχθρὲ ποῖ᾽ ἄττ᾽ ἐστὶν
[300-349]   ἐν ἕδραις ἐνθάδε ναίων, ~Ἴακχ᾽     Ἴακχε, ~ἐλθὲ τόνδ᾽ ἀνὰ λειμῶνα
[300-349]   ἠρεμὶ πτήξαντες ἀκροασώμεθα. ~(Χορός) ~Ἴακχ᾽     Ἴακχε. ~Ἴακχ᾽ Ἴακχε. ~(Ξανθίας)
[300-349]   χερσὶ γὰρ ἥκει τινάσσων“ ~Ἴακχ᾽     Ἴακχε, ~νυκτέρου τελετῆς φωσφόρος ἀστήρ.
[300-349]   ~(Χορός) ~Ἴακχ᾽ Ἴακχε. ~Ἴακχ᾽     Ἴακχε. ~(Ξανθίας) ~τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖν᾽
[1050-1099]   χρῆν φράζειν ἀνθρωπείως; ~(Αἰσχύλος) ~ἀλλ᾽     κακόδαιμον ἀνάγκη ~μεγάλων γνωμῶν καὶ
[450-499]   ~(Διόνυσος) ἐγκέχοδα· κάλει θεόν. ~(Ξανθίας)  ~ὦ   καταγέλαστ᾽ οὔκουν ἀναστήσει ταχὺ ~πρίν
[1150-1199]   ~(Αἰσχύλος) οὐ δῆτα τοῦτό γ᾽     κατεστωμυλμένε ~ἄνθρωπε ταὔτ᾽ ἔστ᾽ ἀλλ᾽
[200-249]   γ᾽ ἀλγεῖν ἄρχομαι ~τὸν ὄρρον     κοὰξ κοάξ· ~ὑμῖν δ᾽ ἴσως
[1350-1399]   ~ἔβαλον ἔβαλον τλάμων. ~ἀλλ᾽     Κρῆτες, Ἴδας τέκνα, ~τὰ τόξα
[800-849]   ~τυφὼς γὰρ ἐκβαίνειν παρασκευάζεται. ~(Αἰσχύλος)  ~ὦ   Κρητικὰς μὲν συλλέγων μονῳδίας, ~γάμους
[1300-1349]   συναρπάσασα ~φρούδη Γλύκη. ~Νύμφαι ὀρεσσίγονοι.  ~ὦ   Μανία ξύλλαβε. ~ἐγὼ δ᾽
[550-599]   Ὑπέρβολον, ~ἵν᾽ αὐτὸν ἐπιτρίψωμεν. ~(Πανδοκευτρία)  ~ὦ   μιαρὰ φάρυξ, ~ὡς ἡδέως ἄν
[1450-1499]   δ᾽ αἱρήσομαι. ~(Εὐριπίδης) τί δέδρακας     μιαρώτατ᾽ ἀνθρώπων; ~(Διόνυσος) ἐγώ; ~ἔκρινα
[1150-1199]   σαφέστατα. ~(Διόνυσος) τεθνηκόσιν γὰρ ἔλεγεν     μόχθηρε σύ, ~οἷς οὐδὲ τρὶς
[1300-1349]   ~τὸν τῶν μονῳδιῶν διεξελθεῖν τρόπον.  ~ὦ   νυκτὸς κελαινοφαὴς ~ὄρφνα, τίνα μοι
[500-549]   νεσκεύασα; ~οὐ μὴ φλυαρήσεις ἔχων     Ξανθία, ~ἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσεις πάλιν
[550-599]   γενοίμην Ἡρακλῆς ἄν. ~(Διόνυσος) μηδαμῶς  ~ὦ   Ξανθίδιον. ~(Ξανθίας) ~καὶ πῶς ἂν
[200-249]   κατακέλευε δή. ~(Χάρων) ὀπὸπ     ὀπόπ. ~(Βάτραχοι) ~βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ,
[200-249]   θαυμαστά. ~(Διόνυσος) κατακέλευε δή. ~(Χάρων)     ὀπὸπ ὀπόπ. ~(Βάτραχοι) ~βρεκεκεκὲξ
[400-449]   ἀφιγμένος. ~(Διόνυσος) αἴροι᾽ ἂν αὖθις     παῖ. ~(Ξανθίας) ~τουτὶ τί ἦν
[800-849]   στόμα, ~ἀπεριλάλητον κομποφακελορρήμονα. ~(Αἰσχύλος) ἄληθες     παῖ τῆς ἀρουραίας θεοῦ; ~σὺ
[1450-1499]   σῳζοίμεθ᾽ ἄν; ~(Διόνυσος) ~εὖ γ᾽     Παλάμηδες, σοφωτάτη φύσις. ~ταυτὶ
[200-249]   κοάξ. ~(Βάτραχοι) ~εἰκότως γ᾽     πολλὰ πράττων. ~ἐμὲ γὰρ ἔστερξαν
[850-899]   τὴν τέχνην. ~(Διόνυσος) ~ἐπίσχες οὗτος     πολυτίμητ᾽ Αἰσχύλε. ~ἀπὸ τῶν χαλαζῶν
[300-349]   ἂν εἰδῶμεν σαφῶς. ~(Χορός) ~Ἴακχ᾽     πολυτίμητ᾽ ἐν ἕδραις ἐνθάδε ναίων,
[850-899]   Αἰσχύλε. ~ἀπὸ τῶν χαλαζῶν δ᾽     πόνηρ᾽ Εὐριπίδη ~ἄναγε σεαυτὸν ἐκποδών,
[450-499]   προσέτ᾽ ἀπεψησάμην. ~(Ξανθίας) ἀνδρεῖά γ᾽     Πόσειδον. ~(Διόνυσος) οἶμαι νὴ Δία.
[1400-1449]   δ᾽ ἀμήχανον. ~(Διόνυσος) εὖ γ᾽     Πόσειδον· σὺ δὲ τίνα γνώμην
[300-349]   ἱερὰν ~ὁσίοις μύσταις χορείαν. ~(Ξανθίας)  ~ὦ   πότνια πολυτίμητε Δήμητρος κόρη, ~ὡς
[1000-1049]   ~καὶ καθεστηκὸς λάβῃς. ~(Διόνυσος) ~ἀλλ᾽     πρῶτος τῶν Ἑλλήνων πυργώσας ῥήματα
[250-299]   ~(Διόνυσος) ~ἱερεῦ διαφύλαξόν μ᾽ ἵν᾽     σοι ξυμπότης. ~(Ξανθίας) ἀπολούμεθ᾽ ὦναξ
[1450-1499]   ~(Διόνυσος) ~εὖ γ᾽ Παλάμηδες,     σοφωτάτη φύσις. ~ταυτὶ πότερ᾽ αὐτὸς
[700-749]   αἰτουμένοις. ~ἀλλὰ τῆς ὀργῆς ἀνέντες     σοφώτατοι φύσει ~πάντας ἀνθρώπους ἑκόντες
[800-849]   θεοῦ; ~σὺ δή με ταῦτ᾽     στωμυλιοσυλλεκτάδη ~καὶ πτωχοποιὲ καὶ ῥακιοσυρραπτάδη;
[1000-1049]   ἐπλήγης. ~(Εὐριπίδης) ~καὶ τί βλάπτουσ᾽     σχέτλι᾽ ἀνδρῶν τὴν πόλιν ἁμαὶ
[1450-1499]   μὴ τοῖς θεωμένοις δοκῇ; ~(Εὐριπίδης)     σχέτλιε περιόψει με δὴ τεθνηκότα;
[100-149]   ἐμοῦ δ᾽ οὐδεὶς λόγος. ~(Ἡρακλῆς)  ~ὦ   σχέτλιε τολμήσεις γὰρ ἰέναι καὶ
[950-999]   ἔδρων. ~(Διόνυσος) ~τοῦτο μὲν ἔασον     τᾶν. ~οὐ σοὶ γάρ ἐστι
[1200-1249]   αὔθ᾽ ὑφείλετο; ~(Εὐριπίδης) ~ἔα αὐτὸν     τᾶν· πρὸς τοδὶ γὰρ εἰπάτω.
[1300-1349]   ἀμπέλου, ~βότρυος ἕλικα παυσίπονον. ~περίβαλλ᾽     τέκνον ὠλένας. ~ὁρᾷς τὸν πόδα
[500-549]   τὰ στρώματ᾽ αἴρωμαι ταδί. ~(Θεράπαινα)  ~ὦ   φίλταθ᾽ ἥκεις Ἡράκλεις; δεῦρ᾽ εἴσιθι.
[200-249]   ~βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ. ~(Διόνυσος) ~ἀλλ᾽     φιλῳδὸν γένος ~παύσασθε. ~(Βάτραχοι) ~μᾶλλον
[750-799]   ὅταν δρῶ τοῦτο, κἀκμιαίνομαι. ~(Ξανθίας)  ~ὦ   Φοῖβ᾽ Ἄπολλον ἔμβαλέ μοι τὴν
[150-199]   Χάρων οὑτοσί. ~(Διόνυσος) ~χαῖρ᾽     Χάρων, χαῖρ᾽ Χάρων, χαῖρ᾽
[150-199]   ~(Διόνυσος) ~χαῖρ᾽ Χάρων, χαῖρ᾽     Χάρων, χαῖρ᾽ Χάρων. ~(Χάρων)
[150-199]   Χάρων, χαῖρ᾽ Χάρων, χαῖρ᾽     Χάρων. ~(Χάρων) ~τίς εἰς ἀναπαύλας
[450-499]   προσθοῦ. ~(Διόνυσος) ποῦ στιν; ~(Ξανθίας)  ~ὦ   χρυσοῖ θεοὶ ~ἐνταῦθ᾽ ἔχεις τὴν
[550-599]   ἂν ἐκτέμοιμί σου ~δρέπανον λαβοῦσ᾽     τὰς χόλικας κατέσπασας. ~(Πλαθάνη) ~ἀλλ᾽
[150-199]   ~(Διόνυσος) ~ἀνάμεινον δαιμόνι᾽ ἐὰν  ξυμβῶ   τί σοι. ~(Νέκρος) ~εἰ μὴ
[1100-1149]   ~οὔκουν Ὀρέστης τοῦτ᾽ ἐπὶ τῷ  τύμβῳ   λέγει ~τῷ τοῦ πατρὸς τεθνεῶτος;
[1400-1449]   ~(Διόνυσος) ~φράσω· ~βέβληκ᾽ Ἀχιλλεὺς δύο  κύβω   καὶ τέτταρα“ ~λέγοιτ᾽ ἄν, ὡς
[1100-1149]   ~(Εὐριπίδης) ~ἔτι μεῖζον ἐξήμαρτες  γὼ   βουλόμην· ~εἰ γὰρ πατρῷον τὸ
[0-1]   φέροι; ~(Ξανθίας) οὐ γὰρ φέρω  γώ;   ~(Διόνυσος) πῶς φέρεις γὰρ ὅς
[0-1]   ~οὐ δῆθ᾽ γ᾽ ἔχω  γὼ   καὶ φέρω μὰ τὸν Δί᾽
[1450-1499]   τί δαί; ~(Πλούτων) ἵνα ξενίσω  γὼ>   σφὼ πρὶν ἀποπλεῖν. ~(Διόνυσος) εὖ
[450-499]   κἀνδρεῖος εἶ, ~σὺ μὲν γενοῦ  γὼ   τὸ ῥόπαλον τουτὶ λαβὼν ~καὶ
[150-199]   παῖ δεῦρο. ~(Χάρων) δοῦλον οὐκ  ἄγω,   ~εἰ μὴ νεναυμάχηκε τὴν περὶ
[150-199]   τὸν Δί᾽ ἐγὼ γοῦν ὄνος  ἄγω   μυστήρια. ~ἀτὰρ οὐ καθέξω ταῦτα
[950-999]   ὑποτοπεῖσθαι, περινοεῖν ἅπαντα- ~(Αἰσχύλος) φημὶ  κἀγώ.   ~(Εὐριπίδης) ~οἰκεῖα πράγματ᾽ εἰσάγων, οἷς
[1400-1449]   ἐρῶ μόνον. ~(Διόνυσος) ~ἅνδρες φίλοι,  κἀγὼ   μὲν αὐτοὺς οὐ κρινῶ. ~οὐ
[950-999]   τουτουσὶ λαλεῖν ἐδίδαξα ~(Αἰσχύλος) ~φημὶ  κἀγώ.   ~ὡς πρὶν διδάξαι γ᾽ ὤφελες
[150-199]   σεμνὸς κατάρατος· οὐκ οἰμώξεται;  ~ἐγὼ   βαδιοῦμαι. ~(Διόνυσος) χρηστὸς εἶ καὶ
[900-949]   ἦν. ~(Διόνυσος) ~νὴ τοὺς θεοὺς  ἐγὼ   γοῦν ~ἤδη ποτ᾽ ἐν μακρῷ
[150-199]   μεμυημένοι ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν Δί᾽  ἐγὼ   γοῦν ὄνος ἄγω μυστήρια. ~ἀτὰρ
[1300-1349]   ~Νύμφαι ὀρεσσίγονοι. ~ὦ Μανία ξύλλαβε.  ~ἐγὼ   δ᾽ τάλαινα προσέχουσ᾽ ἔτυχον
[400-449]   ~Ἴακχε φιλοχορευτὰ συμπρόπεμπέ με. ~(Διόνυσος)  ~ἐγὼ   δ᾽ ἀεί πως φιλακόλουθός εἰμι
[450-499]   ἂν ὀσφραινόμενος, εἴπερ δειλὸς ἦν·  ~ἐγὼ   δ᾽ ἀνέστην καὶ προσέτ᾽ ἀπεψησάμην.
[450-499]   τὴν λεοντῆν, εἴπερ ἀφοβόσπλαγχνος εἶ·  ~ἐγὼ   δ᾽ ἔσομαί σοι σκευοφόρος ἐν
[900-949]   ἄν οἱ δ᾽ ἐσίγων. ~(Διόνυσος)  ~ἐγὼ   δ᾽ ἔχαιρον τῇ σιωπῇ, καί
[200-249]   ὄχλος. ~βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ. ~(Διόνυσος)  ~ἐγὼ   δέ γ᾽ ἀλγεῖν ἄρχομαι ~τὸν
[550-599]   μου κατέφαγες τὰ φορτία. ~(Πλαθάνη)  ~ἐγὼ   δέ γ᾽ ἐς τὸ βάραθρον
[250-299]   οὕτω γαῦρόν ἐσθ᾽ ὡς Ἡρακλῆς.  ~ἐγὼ   δέ γ᾽ εὐξαίμην ἂν ἐντυχεῖν
[1400-1449]   ~ἐμβὰς καθήσθω, συλλαβὼν τὰ βιβλία·  ~ἐγὼ   δὲ δύ᾽ ἔπη τῶν ἐμῶν
[1350-1399]   γὰρ εἰσέθηκε βαρύτατον κακόν. ~(Εὐριπίδης)  ἐγὼ   δὲ πειθώ γ᾽ ἔπος ἄριστ᾽
[500-549]   κυνῶν ὀρχηστρίδ᾽ ~εἶτ᾽ ᾔτησεν ἀμίδ᾽  ἐγὼ   ~δὲ πρὸς τοῦτον βλέπων ~τοὐρεβίνθου
[1150-1199]   δίς; ~(Εὐριπίδης) ~σκόπει τὸ ῥῆμ᾽  ἐγὼ   δέ σοι φράσω. ~ἥκω γὰρ
[400-449]   ~παίζοντες οἷς μετουσία θεοφιλοῦς ἑορτῆς·  ~ἐγὼ   δὲ σὺν ταῖσιν κόραις εἶμι
[550-599]   τὸ βάραθρον ἐμβάλοιμί σε. ~(Πανδοκευτρία)  ἐγὼ   δὲ τὸν λάρυγγ᾽ ἂν ἐκτέμοιμί
[900-949]   ταῖς ναυσὶν ὦμαθέστατ᾽ ἐνεγέγραπτο. ~(Διόνυσος)  ~ἐγὼ   δὲ τὸν Φιλοξένου γ᾽ ᾤμην
[1150-1199]   γε μετ᾽ Ἐρασινίδου. ~(Εὐριπίδης) ~ληρεῖς·  ἐγὼ   δὲ τοὺς προλόγους καλοὺς ποιῶ.
[200-249]   τρέφω. ~βρεκεκεκὲξ κοάξ κοάξ. ~(Διόνυσος)  ~ἐγὼ   δὲ φλυκταίνας γ᾽ ἔχω, ~χὠ
[250-299]   ἂν τραποίμην; ~(Ξανθίας) ποῖ δ᾽  ἐγώ;   ~(Διόνυσος) ~ἱερεῦ διαφύλαξόν μ᾽ ἵν᾽
[450-499]   ~διασπάσονται Γοργόνες Τειθράσιαι, ~ἐφ᾽ ἃς  ἐγὼ   δρομαῖον ὁρμήσω πόδα. ~(Ξανθίας) οὗτος
[250-299]   ὡς οἰμώξεται. ~ἠλαζονεύεθ᾽ ἵνα φοβηθείην  ἐγώ,   ~εἰδώς με μάχιμον ὄντα φιλοτιμούμενος.
[1450-1499]   δέδρακας μιαρώτατ᾽ ἀνθρώπων; ~(Διόνυσος)  ἐγώ;   ~ἔκρινα νικᾶν Αἰσχύλον. τιὴ γὰρ
[1050-1099]   ἄρχουσιν. καίτοι τότε γ᾽ ἡνίκ᾽  ἐγὼ   ζων, ~οὐκ ἠπίσταντ᾽ ἀλλ᾽
[0-1]   ~(Διόνυσος) ~μή νυν ποιήσῃς· ὡς  ἐγὼ   θεώμενος, ~ὅταν τι τούτων τῶν
[600-649]   ~(Ἄιακος) ταῦτ᾽ ἀκούεις; ~(Ξανθίας) φήμ᾽  ἐγώ.   ~καὶ πολύ γε μᾶλλόν ἐστι
[1400-1449]   ~εὐδαιμονοίης. φέρε πύθεσθέ μου ταδί.  ~ἐγὼ   κατῆλθον ἐπὶ ποιητήν. τοῦ χάριν;
[750-799]   τοῖς θύραζε ταῦτα καταλαλῶν; ~(Ἄιακος)  ἐγώ;   ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ὅταν δρῶ
[500-549]   ~κατάθου τὸ δέρμα. ~(Ξανθίας) ~ταῦτ᾽  ἐγὼ   μαρτύρομαι ~καὶ τοῖς θεοῖσιν ἐπιτρέπω.
[1250-1299]   ἱμονιοστρόφου μέλη; ~(Αἰσχύλος) ~ἀλλ᾽ οὖν  ἐγὼ   μὲν ἐς τὸ καλὸν ἐκ
[1400-1449]   ἐς τὰ βλέφαρα τῶν ἐναντίων.  ~ἐγὼ   μὲν οἶδα καὶ θέλω φράζειν.
[1350-1399]   ἂν ἐπενόησεν ἄλλος; ~μὰ τὸν  ἐγὼ   μὲν οὐδ᾽ ἂν εἴ τις
[1250-1299]   τὸ χρῆμα τῶν κόπων ὅσον.  ~ἐγὼ   μὲν οὖν ἐς τὸ βαλανεῖον
[0-1]   ἐστὶ καὶ πολλὴ τρυφή, ~ὅτ᾽  ἐγὼ   μὲν ὢν (Διόνυσος) υἱὸς Σταμνίου
[1450-1499]   αὐτὸς ηὗρες Κηφισοφῶν; ~(Εὐριπίδης)  ~ἐγὼ   μόνος· τὰς δ᾽ ὀξίδας Κηφισοφῶν.
[1500-1533]   μέλλειν· ~κἂν μὴ ταχέως ἥκωσιν,  ἐγὼ   ~νὴ τὸν Ἀπόλλω στίξας αὐτοὺς
[700-749]   ὡς μὰ Δί᾽ οὐδὲν οἶδ᾽  ἐγώ.   ~(Ξανθίας) ὁμόγνιε Ζεῦ· καὶ παρακούων
[700-749]   φρονεῖν οὐ δόξομεν. ~εἰ δ᾽  ἐγὼ   ὀρθὸς ἰδεῖν βίον ἀνέρος
[0-1]   ~(Ξανθίας) ~οἴμοι κακοδαίμων· τί γὰρ  ἐγὼ   οὐκ ἐναυμάχουν; ~ἦ τἄν σε
[600-649]   εὖ οἶδ᾽ ὅτι. ~ἀλλ᾽ ὅμως  ἐγὼ   παρέξω ~μαυτὸν ἀνδρεῖον τὸ λῆμα
[500-549]   τὸν Ἀπόλλω οὐ μή σ᾽  ἐγὼ   ~περιόψομἀπελθόντ᾽ ἐπεί τοι καὶ κρέα
[1500-1533]   τηρεῖν ~καὶ διασῴζειν, ἢν ἄρ᾽  ἐγώ   ποτε ~δεῦρ᾽ ἀφίκωμαι. τοῦτον γὰρ
[1200-1249]   προλόγους ἡμῶν. ~(Εὐριπίδης) τὸ τί;  ~ἐγὼ   πρίωμαι τῷδ᾽ ~(Διόνυσος) ἐὰν πείθῃ
[450-499]   δειλότατε θεῶν σὺ κἀνθρώπων. ~(Διόνυσος)  ἐγώ;   ~πῶς δειλὸς ὅστις σφογγιὰν ᾔτησά
[1100-1149]   τρισὶν ἰαμβείοισι προσοφείλων φανεῖ. ~(Αἰσχύλος)  ἐγὼ   σιωπῶ τῷδ᾽ ~(Διόνυσος) ἐὰν πείθῃ
[1500-1533]   ποτε ~δεῦρ᾽ ἀφίκωμαι. τοῦτον γὰρ  ἐγὼ   ~σοφίᾳ κρίνω δεύτερον εἶναι. ~μέμνησο
[1350-1399]   ~καὶ μὴ μεθῆσθον, πρὶν ἂν  ἐγὼ   σφῷν κοκκύσω. ~(Αἰσχύλος) καὶ (Εὐριπίδης)
[500-549]   οὑκ Μελίτης μαστιγίας. ~φέρε νυν  ἐγὼ   τὰ στρώματ᾽ αἴρωμαι ταδί. ~(Θεράπαινα)
[550-599]   ~(Ξανθίας) ~καὶ πῶς ἂν Ἀλκμήνης  ἐγὼ   ~υἱὸς γενοίμην δοῦλος ἅμα καὶ
[1150-1199]   πῶς ἐποίεις τοὺς προλόγους; ~(Εὐριπίδης)  ~ἐγὼ   φράσω. ~κἄν που δὶς εἴπω
[450-499]   ἄγχων κἀποδρὰς ᾤχου λαβών, ~ὃν  ἐγὼ   φύλαττον. ἀλλὰ νῦν ἔχει μέσος·
[700-749]   μέντοι δουλικὸν ~εὐθὺς πεποίηκας, ὅπερ  ἐγὼ   χαίρω ποιῶν. ~(Ξανθίας) χαίρεις, ἱκετεύω;
[150-199]   κόρακας, πὶ Ταίναρον; ~(Διόνυσος)  ἐγώ.   ~(Χάρων) ταχέως ἔμβαινε. ~(Διόνυσος) ~ποῖ
[1100-1149]   πατρὸς τεθνεῶτος; ~(Αἰσχύλος) οὐκ ἄλλως  λέγω.   ~(Εὐριπίδης) ~πότερ᾽ οὖν τὸν Ἑρμῆν,
[150-199]   ἐκφέρουσι τουτονὶ νεκρόν, ~οὗτος, σὲ  λέγω   μέντοι, σὲ τὸν τεθνηκότα· ~ἄνθρωπε
[950-999]   Χῖος ἀλλὰ Κεῖος. ~(Εὐριπίδης) ~τοιαῦτα  μέντοὐγὼ   φρονεῖν ~τούτοισιν εἰσηγησάμην, ~λογισμὸν ἐνθεὶς
[600-649]   ταχέως τουτονὶ τὸν κυνοκλόπον, ~ἵνα  δῷ   δίκην· ἀνύετον. ~(Διόνυσος) ἥκει τῳ
[0-1]   ~ὅταν τι τούτων τῶν σοφισμάτων  ἴδω,   ~πλεῖν νιαυτῷ πρεσβύτερος ἀπέρχομαι.
[250-299]   δ᾽ οὔ; ~(Διόνυσος) ~νὴ τὸν  Ποσειδῶ   γωγε, καὶ νυνί γ᾽ ὁρῶ.
[250-299]   χαλκοῦν ἔχει; ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν  Ποσειδῶ,   καὶ βολίτινον θάτερον, ~σάφ᾽ ἴσθι.
[150-199]   γ᾽ ὁρῶ. ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν  Ποσειδῶ   κἄστι γ᾽ Χάρων οὑτοσί.
[350-399]   τελεταῖς ταῖς τοῦ Διονύσου· ~τούτοις  αὐδῶ   καὖθις ἀπαυδῶ καὖθις τὸ τρίτον
[350-399]   ἀπαυδῶ καὖθις τὸ τρίτον μάλ᾽  ἀπαυδῶ   ~ἐξίστασθαι μύσταισι χοροῖς· ὑμεῖς δ᾽
[350-399]   τοῦ Διονύσου· ~τούτοις αὐδῶ καὖθις  ἀπαυδῶ   καὖθις τὸ τρίτον μάλ᾽ ἀπαυδῶ
[650-699]   ~χἠ Φερρέφατθ᾽ ἅτ᾽ ὄντε κἀκείνω  θεώ.   ~(Διόνυσος) ~ὀρθῶς λέγεις· ἐβουλόμην δ᾽
[100-149]   ~(Ἡρακλῆς) ἀφιεμένην τὴν λαμπάδ᾽ ἐντεῦθεν  θεῶ,   ~κἄπειτ᾽ ἐπειδὰν θῶσιν οἱ θεώμενοι
[200-249]   ἁμέραισιν ~ἡλάμεσθα διὰ κυπείρου ~καὶ  φλέω,   χαίροντες ᾠδῆς ~πολυκολύμβοισι μέλεσιν, ~ἢ
[600-649]   ~μὴ τύπτε τοῦτον μηδὲ γητείῳ  νέῳ.   ~(Ἄιακος) ~δίκαιος λόγος· κἄν
[1250-1299]   μέλη ποιήσαντι ~τῶν μέχρι νυνί.  ~θαυμάζω   γὰρ ἔγωγ᾽ ὅπῃ ~μέμψεταί ποτε
[150-199]   τί δ᾽ ἄλλο γ᾽  ~ἵζω   πὶ κώπην, οὗπερ ἐκέλευές με
[0-1]   ὢν (Διόνυσος) υἱὸς Σταμνίου ~αὐτὸς  βαδίζω   καὶ πονῶ, τοῦτον δ᾽ ὀχῶ,
[1450-1499]   ἀγαθῶ μὲν τοῖς πολίταις, ~ἐπ᾽  ἀγαθῷ   δὲ τοῖς ἑαυτοῦ ~ξυγγενέσι τε
[1450-1499]   ~πάλιν ἄπεισιν οἴκαδ᾽ αὖ, ~ἐπ᾽  ἀγαθῶ   μὲν τοῖς πολίταις, ~ἐπ᾽ ἀγαθῷ
[1350-1399]   βαρύτατον κακόν. ~(Εὐριπίδης) ἐγὼ δὲ  πειθώ   γ᾽ ἔπος ἄριστ᾽ εἰρημένον. ~(Διόνυσος)
[1350-1399]   γ᾽ ἔπος ἄριστ᾽ εἰρημένον. ~(Διόνυσος)  ~πειθὼ   δὲ κοῦφόν ἐστι καὶ νοῦν
[550-599]   φάρυξ, ~ὡς ἡδέως ἄν σου  λίθῳ   τοὺς γομφίους ~κόπτοιμ᾽ ἄν, οἷς
[1500-1533]   ἐν ὅπλοις ξυνόδων. Κλεοφῶν δὲ  μαχέσθω   ~κἄλλος βουλόμενος τούτων πατρίοις
[1400-1449]   παιδί᾽ γυνὴ Κηφισοφῶν ~ἐμβὰς  καθήσθω,   συλλαβὼν τὰ βιβλία· ~ἐγὼ δὲ
[200-249]   Διὸς φεύγοντες ὄμβρον ~ἔνυδρον ἐν  βυθῷ   χορείαν ~αἰόλαν ἐφθεγξάμεσθα ~πομφολυγοπαφλάσμασιν. ~βρεκεκεκὲξ
[1150-1199]   ἀπόβλεπε. ~(Αἰσχύλος) ~τύμβου δ᾽ ἐπ᾽  ὄχθῳ   τῷδε κηρύσσω πατρὶ ~κλύειν ἀκοῦσαι“
[1300-1349]   ~ἰὼ πόντιε δαῖμον, ~τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽  ἰὼ   ξύνοικοι, ~τάδε τέρα θεάσασθε. ~τὸν
[1300-1349]   ~ὡς ἂν θεῖον ὄνειρον ἀποκλύσω.  ~ἰὼ   πόντιε δαῖμον, ~τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἰὼ
[250-299]   ποῦ στι; φέρ᾽ ἐπ᾽ αὐτὴν  ἴω.   ~(Ξανθίας) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὖ γυνή
[850-899]   ἐκποδών, εἰ σωφρονεῖς, ~ἵνα μὴ  κεφαλαίῳ   τὸν κρόταφόν σου ῥήματι ~θενὼν
[50-99]   βαβαιάξ, μυριάκις γ᾽ ἐν τῷ  βίῳ.   ~(Διόνυσος) ~ἆρ᾽ ἐκδιδάσκω τὸ σαφὲς
[50-99]   μύρια, ~Εὐριπίδου πλεῖν  σταδίῳ   λαλίστερα. ~(Διόνυσος) ~ἐπιφυλλίδες ταῦτ᾽ ἐστὶ
[150-199]   ~ἀτὰρ οὐ καθέξω ταῦτα τὸν  πλείω   χρόνον. ~(Ἡρακλῆς) ~οἵ σοι φράσουσ᾽
[750-799]   ἑαυτοῦ συντέχνων ~σίτησιν αὐτὸν ἐν  πρυτανείῳ   λαμβάνειν ~θρόνον τε τοῦ (Πλούτων)
[600-649]   πράσῳ ~μὴ τύπτε τοῦτον μηδὲ  γητείῳ   νέῳ. ~(Ἄιακος) ~δίκαιος λόγος·
[450-499]   σ᾽ ἰδεῖν ἀλλότριον; ~(Διόνυσος) ~ἀλλ᾽  ὡρακιῶ.   ~ἀλλ᾽ οἶσε πρὸς τὴν καρδίαν
[1100-1149]   τῆς τραγῳδίας μέρος ~πρώτιστον αὐτοῦ  βασανιῶ   τοῦ δεξιοῦ. ~ἀσαφὴς γὰρ ἦν
[1250-1299]   τῶν κόπων γὰρ τὼ νεφρὼ  βουβωνιῶ.   ~(Εὐριπίδης) ~μὴ πρίν γ᾽ ἂν>
[1150-1199]   ἐγὼ δὲ τοὺς προλόγους καλοὺς  ποιῶ.   ~(Αἰσχύλος) ~καὶ μὴν μὰ τὸν
[500-549]   ~(Διόνυσος) ~οὐ τάχ᾽ ἀλλ᾽ ἤδη  ποιῶ.   ~κατάθου τὸ δέρμα. ~(Ξανθίας) ~ταῦτ᾽
[150-199]   τί ποιεῖς; ~(Διόνυσος) ~ὅ τι  ποιῶ;   τί δ᾽ ἄλλο γ᾽
[250-299]   ~ὢ παῦε παῦε, παραβαλοῦ τὼ  κωπίω,   ~ἔκβαιν᾽ ἀπόδος τὸν ναῦλον. ~(Διόνυσος)
[100-149]   εἶτα πῶς περαιωθήσομαι; ~(Ἡρακλῆς) ~ἐν  πλοιαρίῳ   τυννουτῳί σ᾽ ἀνὴρ γέρων ~ναύτης
[100-149]   ~(Διόνυσος) ~ἀλλ᾽ ἀπολέσαιμ᾽ ἂν ἐγκεφάλου  θρίω   δύο. ~οὐκ ἂν βαδίσαιμι τὴν
[1200-1249]   ἀπώλεσεν. ~(Διόνυσος) ~ὦ δαιμόνι᾽ ἀνδρῶν  ἀποπρίω   τὴν λήκυθον, ~ἵνα μὴ διακναίσῃ
[600-649]   εἰ δὲ μή, ~αὐτὸς σεαυτὸν  αἰτιῶ.   ~(Ἄιακος) λέγεις δὲ τί; ~(Διόνυσος)
[1150-1199]   γενόμενον ~χειμῶνος ὄντος ἐξέθεσαν ἐν  ὀστράκῳ,   ~ἵνα μὴ κτραφεὶς γένοιτο τοῦ
[1100-1149]   γενοῦ μοι σύμμαχός τ᾽ αἰτουμένῳ.  ~ἥκω   γὰρ ἐς γῆν τήνδε καὶ
[1150-1199]   γενοῦ μοι σύμμαχός τ᾽ αἰτουμένῳ.  ~ἥκω   γὰρ ἐς γῆν τήνδε καὶ
[1150-1199]   ῥῆμ᾽ ἐγὼ δέ σοι φράσω.  ~ἥκω   γὰρ ἐς γῆν“ φησί, καὶ
[1150-1199]   ἐς γῆν“ φησί, καὶ κατέρχομαι“  ~ἥκω“   δὲ ταὐτόν ἐστι τῷ κατέρχομαι“
[700-749]   χαίρεις, ἱκετεύω; ~(Ἄιακος) ~μἀλλ᾽ ἐποπτεύειν  δοκῶ,   ~ὅταν καταράσωμαι λάθρᾳ τῷ δεσπότῃ.
[1400-1449]   τι χρηστόν, τοῦτον ἄξειν μοι  δοκῶ.   ~πρῶτον μὲν οὖν περὶ Ἀλκιβιάδου
[900-949]   ἦσθα, ~σάφ᾽ ἴσθι. ~(Διόνυσος) ~κἀμαυτῷ  δοκῶ.   τί δὲ ταῦτ᾽ ἔδρασ᾽
[50-99]   ἐν τῷ βίῳ. ~(Διόνυσος) ~ἆρ᾽  ἐκδιδάσκω   τὸ σαφὲς τέρᾳ φράσω;
[100-149]   ~μία μὲν γὰρ ἔστιν ἀπὸ  κάλω   καὶ θρανίου, ~κρεμάσαντι σαυτόν. ~(Διόνυσος)
[0-1]   δάκνω γ᾽ ἐμαυτόν· ἀλλ᾽ ὅμως  γελῶ.   ~(Διόνυσος) ~ὦ δαιμόνιε πρόσελθε· δέομαι
[1400-1449]   ἐναντίων. ~ἐγὼ μὲν οἶδα καὶ  θέλω   φράζειν. ~(Διόνυσος) λέγε. ~(Εὐριπίδης) ~ὅταν
[600-649]   Δία ~εἰ πώποτ᾽ ἦλθον δεῦρ᾽  ἐθέλω   τεθνηκέναι, ~ἢ κλεψα τῶν σῶν
[1200-1249]   ἔσπαρται λόγος, ~ξὺν παισὶ πεντήκοντα  ναυτίλῳ   πλάτῃ ~Ἄργος κατασχών ~(Αἰσχύλος) ληκύθιον
[550-599]   ~κάκιστ᾽ ἀπολοίμην, Ξανθίαν εἰ μὴ  φιλῶ.   ~(Ξανθίας) οἶδ᾽ οἶδα τὸν νοῦν·
[150-199]   ~οὔκουν περιθρέξει δῆτα τὴν λίμνην  κύκλῳ;   ~(Ξανθίας) ποῦ δῆτ᾽ ἀναμενῶ; ~(Χάρων)
[0-1]   δῆθ᾽ ἱκετεύω, πλήν γ᾽ ὅταν  μέλλω   ξεμεῖν. ~(Ξανθίας) ~τί δῆτ᾽ ἔδει
[950-999]   ἐχρῆν τολμῶντα; ~(Εὐριπίδης) ~μὰ τὸν  Ἀπόλλω·   ~δημοκρατικὸν γὰρ αὔτ᾽ ἔδρων. ~(Διόνυσος)
[1050-1099]   ῥυππαπαῖ“ εἰπεῖν. ~(Διόνυσος) ~νὴ τὸν  Ἀπόλλω,   καὶ προσπαρδεῖν γ᾽ ἐς τὸ
[50-99]   ~(Ἡρακλῆς) σφώ; ~(Διόνυσος) νὴ τὸν  Ἀπόλλω.   ~(Ξανθίας) κᾆτ᾽ ἔγωγ᾽ ἐξηγρόμην. ~(Διόνυσος)
[500-549]   κάλλιστ᾽ ἐπαινῶ. ~(Θεράπαινα) ~μὰ τὸν  Ἀπόλλω   οὐ μή σ᾽ ἐγὼ ~περιόψομἀπελθόντ᾽
[1500-1533]   ταχέως ἥκωσιν, ἐγὼ ~νὴ τὸν  Ἀπόλλω   στίξας αὐτοὺς ~καὶ συμποδίσας ~μετ᾽
[1150-1199]   κατέρχεται“ ~(Διόνυσος) ~εὖ νὴ τὸν  Ἀπόλλω.   τί σὺ λέγεις Εὐριπίδη; ~(Εὐριπίδης)
[100-149]   ἀνὴρ γέρων ~ναύτης διάξει δύ᾽  ὀβολὼ   μισθὸν λαβών. ~(Διόνυσος) φεῦ, ~ὡς
[100-149]   μέγα δύνασθον πανταχοῦ τὼ δύ᾽  ὀβολώ.   ~πῶς ἠλθέτην κἀκεῖσε; ~(Ἡρακλῆς) Θησεὺς
[250-299]   τὸν ναῦλον. ~(Διόνυσος) ~ἔχε δὴ  τὠβολώ.   ~ὁ Ξανθίας. ποῦ Ξανθίας;
[1250-1299]   γὰρ αὐτοῦ πάντα τὰ μέλη  ξυντεμῶ.   ~(Διόνυσος) ~καὶ μὴν λογιοῦμαι ταῦτα
[1500-1533]   ὁμοῦ καὶ Νικομάχῳ, ~τόδε δ᾽  Ἀρχενόμῳ·   ~καὶ φράζ᾽ αὐτοῖς ταχέως ἥκειν
[1350-1399]   νῷν μόνον. ~τὸ γὰρ βάρος  νὼ   βασανιεῖ τῶν ῥημάτων. ~(Διόνυσος) ~ἴτε
[550-599]   ~(Πλαθάνη) νὴ Δία τάλαινα. ~(Πανδοκευτρία)  ~νὼ   δὲ δεισάσα γέ που ~ἐπὶ
[600-649]   δή. ~(Ξανθίας) πῶς οὖν βασανιεῖς  νὼ   δικαίως; ~(Ἄιακος) ῥᾳδίως· ~πληγὴν παρὰ
[400-449]   ~νυνὶ δὲ δημαγωγεῖ ~ἐν τοῖς  ἄνω   νεκροῖσι, ~κἀστὶν τὰ πρῶτα τῆς
[250-299]   κοάξ. ~(Διόνυσος) ~τουτὶ παρ᾽ ὑμῶν  λαμβάνω.   ~(Βάτραχοι) δεινά τἄρα πεισόμεσθα. ~(Διόνυσος)
[550-599]   ~δέχομαι τὸν ὅρκον κἀπὶ τούτοις  λαμβάνω.   ~(Χορός) νῦν σὸν ἔργον ἔστ᾽
[750-799]   τοῦ (Πλούτων) ος ἑξῆς ~(Ξανθίας)  μανθάνω.   ~(Ἄιακος) ~ἕως ἀφίκοιτο τὴν τέχνην
[1400-1449]   πίστ᾽ ἄπιστα. ~(Διόνυσος) ~πῶς; οὐ  μανθάνω.   ~ἀμαθέστερόν πως εἰπὲ καὶ σαφέστερον.
[50-99]   περὶ ἔτνους γε· πάνυ γὰρ  μανθάνω.   ~(Διόνυσος) ~τοιουτοσὶ τοίνυν με δαρδάπτει
[1150-1199]   τι λέγεις δ᾽ οὐ  μανθάνω.   ~(Εὐριπίδης) πέραινε τοίνυν ἕτερον. ~(Διόνυσος)
[150-199]   ἀναπαύλαις. ~(Διόνυσος) μανθάνεις; ~(Ξανθίας) πάνυ  μανθάνω.   ~οἴμοι κακοδαίμων, τῷ ξυνέτυχον ἐξιών;
[550-599]   κακῶς ὦνδρες παραινεῖτ᾽ ~ἀλλὰ καὐτὸς  τυγχάνω   ταῦτ᾽ ~ἄρτι συννοούμενος. ~ὅτι μὲν
[1200-1249]   ἕτερον αὐτῷ πρόλογον, ἵνα καὶ  γνῶ   πάλιν. ~(Εὐριπίδης) ~Διόνυσος, ὃς θύρσοισι
[150-199]   λίμνην κύκλῳ; ~(Ξανθίας) ποῦ δῆτ᾽  ἀναμενῶ;   ~(Χάρων) ~παρὰ τὸν Αὑαίνου λίθον
[400-449]   οἰκεῖ; ~ξένω γάρ ἐσμεν ἀρτίως  ἀφιγμένω.   ~(Χορός) ~μηδὲν μακρὰν ἀπέλθῃς, ~μηδ᾽
[1350-1399]   καί (Εὐριπίδης) ἰδού. ~(Διόνυσος) ~καὶ  λαβομένω   τὸ ῥῆμ᾽ ἑκάτερος εἴπατον, ~καὶ
[1500-1533]   ἀγαθὴν ἀπιόντι ποιητῇ ~ἐς φάος  ὀρνυμένῳ   δότε δαίμονες οἱ κατὰ γαίας,
[1150-1199]   ~σωτὴρ γενοῦ μοι σύμμαχός τ᾽  αἰτουμένῳ.   ~ἥκω γὰρ ἐς γῆν τήνδε
[1100-1149]   ~σωτὴρ γενοῦ μοι σύμμαχός τ᾽  αἰτουμένῳ.   ~ἥκω γὰρ ἐς γῆν τήνδε
[450-499]   νεφρὼ δέ σου ~αὐτοῖσιν ἐντέροισιν  ᾑματωμένω   ~διασπάσονται Γοργόνες Τειθράσιαι, ~ἐφ᾽ ἃς
[400-449]   νῷν ~(Πλούτων) ὅπου νθάδ᾽ οἰκεῖ;  ~ξένω   γάρ ἐσμεν ἀρτίως ἀφιγμένω. ~(Χορός)
[1050-1099]   πολὺ σεμνοτέροισιν. ~ἁμοῦ χρηστῶς καταδείξαντος  διελυμήνω   σύ. ~(Εὐριπίδης) τί δράσας; ~(Αἰσχύλος)
[800-849]   δῆτα πρίν γ᾽ ἂν τοῦτον  ἀποφήνω   σαφῶς ~τὸν χωλοποιὸν οἷος ὢν
[500-549]   κολλάβους. ἀλλ᾽ εἴσιθι. ~(Ξανθίας) κάλλιστ᾽  ἐπαινῶ.   ~(Θεράπαινα) ~μὰ τὸν Ἀπόλλω οὐ
[650-699]   οὐ καλῶς φάσκειν ἔχειν, ~ἀλλ᾽  ἐπαινῶ·   μόνα γὰρ αὐτὰ νοῦν ἔχοντ᾽
[1100-1149]   εἴκοσίν γ᾽ ἁμαρτίας. ~(Διόνυσος) ~Αἰσχύλε  παραινῶ   σοι σιωπᾶν· εἰ δὲ μή,
[650-699]   γνώσεται ~χἠ Φερρέφατθ᾽ ἅτ᾽ ὄντε  κἀκείνω   θεώ. ~(Διόνυσος) ~ὀρθῶς λέγεις· ἐβουλόμην
[1500-1533]   ἀφίκωμαι. τοῦτον γὰρ ἐγὼ ~σοφίᾳ  κρίνω   δεύτερον εἶναι. ~μέμνησο δ᾽ ὅπως
[1400-1449]   φίλοι, κἀγὼ μὲν αὐτοὺς οὐ  κρινῶ.   ~οὐ γὰρ δι᾽ ἔχθρας οὐδετέρῳ
[1400-1449]   ἦλθες οὕνεκα; ~(Διόνυσος) ἐὰν δὲ  κρίνω;   ~(Πλούτων) ~τὸν ἕτερον λαβὼν ἄπει,
[0-1]   Δήμητρα δύναμαι μὴ γελᾶν· ~καίτοι  δάκνω   γ᾽ ἐμαυτόν· ἀλλ᾽ ὅμως γελῶ.
[0-1]   υἱὸς Σταμνίου ~αὐτὸς βαδίζω καὶ  πονῶ,   τοῦτον δ᾽ ὀχῶ, ~ἵνα μὴ
[900-949]   γοῦν ~ἤδη ποτ᾽ ἐν μακρῷ  χρόνῳ   νυκτὸς διηγρύπνησα ~τὸν ξουθὸν ἱππαλεκτρυόνα
[700-749]   ἔχοντες κυμάτων ἐν ἀγκάλαις, ~ὑστέρῳ  χρόνῳ   ποτ᾽ αὖθις εὖ φρονεῖν οὐ
[600-649]   ~ἀλλ᾽ εἶμ᾽ ἐπὶ τονδὶ καὶ  πατάξω.   ~(Διόνυσος) πηνίκα; ~(Ἄιακος) καὶ δὴ
[900-949]   ὑστάτοις φράσω, τοῦτον δὲ πρῶτ᾽  ἐλέγξω,   ~ὡς ἦν ἀλαζὼν καὶ φέναξ
[1150-1199]   ταὐτόν, στοιβὴν ἴδῃς ~ἐνοῦσαν  ἔξω   τοῦ λόγου, κατάπτυσον. ~(Διόνυσος) ἴθι
[950-999]   περιπέσῃ καὶ πλησίον παραστῇ, ~πέπτωκεν  ἔξω   τῶν κακῶν, οὐ Χῖος ἀλλὰ
[1200-1249]   οὐ δῆτ᾽ ἐπεὶ πολλοὺς προλόγους  ἕξω   λέγειν ~ἵν᾽ οὗτος οὐχ ἕξει
[150-199]   ὄνος ἄγω μυστήρια. ~ἀτὰρ οὐ  καθέξω   ταῦτα τὸν πλείω χρόνον. ~(Ἡρακλῆς)
[600-649]   οἶδ᾽ ὅτι. ~ἀλλ᾽ ὅμως ἐγὼ  παρέξω   ~μαυτὸν ἀνδρεῖον τὸ λῆμα ~καὶ
[1200-1249]   καὶ θύλακον, ~ἐν τοῖς ἰαμβείοισι.  δείξω   δ᾽ αὐτίκα. ~(Εὐριπίδης) ἰδού, σὺ
[1250-1299]   μὴν ἔχω γ᾽ οἷς αὐτὸν  ἀποδείξω   κακὸν ~μελοποιὸν ὄντα καὶ ποιοῦντα
[650-699]   τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαί  πω   μαθεῖν ~ὁπότερος ὑμῶν ἐστι θεός.
[550-599]   τὸ πολὺ τάριχος οὐκ εἴρηκά  πω.   ~(Πλαθάνη) ~μὰ Δί᾽ οὐδὲ τὸν
[500-549]   ἐγὼ μαρτύρομαι ~καὶ τοῖς θεοῖσιν  ἐπιτρέπω.   ~(Διόνυσος) ~ποίοις θεοῖς; ~τὸ δὲ
[0-1]   τί δαί; τὸ πάνυ γέλοιον  εἴπω;   ~(Διόνυσος) νὴ Δία ~θαρρῶν γε·
[1150-1199]   ~ἐγὼ φράσω. ~κἄν που δὶς  εἴπω   ταὐτόν, στοιβὴν ἴδῃς ~ἐνοῦσαν
[0-1]   ~Ἀριστοφάνους Βάτραχοι ~(Ξανθίας)  ~Εἴπω   τι τῶν εἰωθότων δέσποτα,
[1250-1299]   ἐπ᾽ ἀρωγάν; ~(Διόνυσος) ~δύο σοὶ  κόπω   Αἰσχύλε τούτω. ~(Εὐριπίδης) κύδιστ᾽ Ἀχαιῶν
[1400-1449]   σὲ καὶ νῦν. ~(Εὐριπίδης) τῷ  τρόπῳ;   ~(Διόνυσος) δύ᾽ ἅρματ᾽ εἰσέθηκε καὶ
[1200-1249]   κἀγαθήν. ~(Εὐριπίδης) ~μὰ τὸν Δί᾽  οὔπω   γ᾽ ἔτι γὰρ εἰσί μοι
[1100-1149]   ἰαμβείοισι προσοφείλων φανεῖ. ~(Αἰσχύλος) ἐγὼ  σιωπῶ   τῷδ᾽ ~(Διόνυσος) ἐὰν πείθῃ γ᾽
[100-149]   πύργον τὸν ὑψηλόν ~(Διόνυσος) τί  δρῶ;   ~(Ἡρακλῆς) ἀφιεμένην τὴν λαμπάδ᾽ ἐντεῦθεν
[750-799]   ἐγώ; ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ὅταν  δρῶ   τοῦτο, κἀκμιαίνομαι. ~(Ξανθίας) ~ὦ Φοῖβ᾽
[50-99]   γε μέντοι σοι δι᾽ αἰνιγμῶν  ἐρῶ.   ~ἤδη ποτ᾽ ἐπεθύμησας ἐξαίφνης ἔτνους;
[1400-1449]   δὲ δύ᾽ ἔπη τῶν ἐμῶν  ἐρῶ   μόνον. ~(Διόνυσος) ~ἅνδρες φίλοι, κἀγὼ
[1200-1249]   ~ἀπὸ ληκυθίου σου τοὺς προλόγους  διαφθερῶ.   ~(Εὐριπίδης) ἀπὸ ληκυθίου σὺ τοὺς
[1400-1449]   κρινῶ. ~οὐ γὰρ δι᾽ ἔχθρας  οὐδετέρῳ   γενήσομαι. ~τὸν μὲν γὰρ ἡγοῦμαι
[700-749]   ταῦτ᾽ ἔχοντες κυμάτων ἐν ἀγκάλαις,  ~ὑστέρῳ   χρόνῳ ποτ᾽ αὖθις εὖ φρονεῖν
[50-99]   εἴ τί γ᾽ ἔστιν ἔτι  κατωτέρω.   ~(Ἡρακλῆς) τί βουλόμενος; ~(Διόνυσος) δέομαι
[1350-1399]   κόκκυ, μέθεσθε· καὶ πολύ γε  κατωτέρω   ~χωρεῖ τὸ τοῦδε. ~(Εὐριπίδης) καὶ
[0-1]   ἄχθος φέροι; ~(Ξανθίας) οὐ γὰρ  φέρω   γώ; ~(Διόνυσος) πῶς φέρεις γὰρ
[0-1]   γ᾽ ἔχω γὼ καὶ  φέρω   μὰ τὸν Δί᾽ οὔ. ~(Διόνυσος)
[350-399]   βωμολόχοις ἔπεσιν χαίρει μὴ ν᾽  καιρῷ   τοῦτο ποιοῦσιν, ~ἢ στάσιν ἐχθρὰν
[700-749]   δουλικὸν ~εὐθὺς πεποίηκας, ὅπερ ἐγὼ  χαίρω   ποιῶν. ~(Ξανθίας) χαίρεις, ἱκετεύω; ~(Ἄιακος)
[900-949]   ἐγὼ γοῦν ~ἤδη ποτ᾽ ἐν  μακρῷ   χρόνῳ νυκτὸς διηγρύπνησα ~τὸν ξουθὸν
[1400-1449]   ~(Διόνυσος) δύ᾽ ἅρματ᾽ εἰσέθηκε καὶ  νεκρὼ   δύο, ~οὓς οὐκ ἂν ἄραιντ᾽
[1400-1449]   ~ἐφ᾽ ἅρματος γὰρ ἅρμα καὶ  νεκρῷ   νεκρός“ ~(Διόνυσος) ~ἐξηπάτηκεν αὖ σὲ
[250-299]   Ποσειδῶ γωγε, καὶ νυνί γ᾽  ὁρῶ.   ~ἄγε δὴ τί δρῶμεν; ~(Ξανθίας)
[650-699]   ~(Ἄιακος) τί ἔστιν; ~(Διόνυσος) ἱππέας  ὁρῶ.   ~(Ἄιακος) τί δῆτα κλάεις; ~(Διόνυσος)
[1300-1349]   ~ὁρᾷς τὸν πόδα τοῦτον; ~(Διόνυσος)  ὁρῶ.   ~(Αἰσχύλος) τί δαί; τοῦτον ὁρᾷς;
[1300-1349]   τί δαί; τοῦτον ὁρᾷς; ~(Διόνυσος)  ὁρῶ.   ~(Αἰσχύλος) τοιαυτὶ μέντοι σὺ ποιῶν
[300-349]   κυμάτων γὰρ αὖθις αὖ γαλῆν  ὁρῶ“   ~ἥμπουσα φρούδη. ~(Διόνυσος) κατόμοσον. ~(Ξανθίας)
[250-299]   νυν ἴθι. ~(Ξανθίας) καὶ μὴν  ὁρῶ   νὴ τὸν Δία θηρίον μέγα.
[150-199]   ἣν ἔφραζε, καὶ πλοῖόν γ᾽  ὁρῶ.   ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν Ποσειδῶ κἄστι
[1100-1149]   ἀρχῆς λέγε. ~(Αἰσχύλος) Ἑρμῆ χθόνιε  πατρῷ᾽   ἐποπτεύων κράτη“ ~(Εὐριπίδης) ~οὔκουν Ὀρέστης
[1100-1149]   λέγ᾽ Αἰσχύλε. ~(Αἰσχύλος) ~Ἑρμῆ χθόνιε  πατρῷ᾽   ἐποπτεύων κράτη, ~σωτὴρ γενοῦ μοι
[150-199]   ἔρχεται. ~(Διόνυσος) ἐὰν δὲ μὴ  εὕρω;   ~(Ξανθίας) τότε μ᾽ ἄγειν. ~(Διόνυσος)
[1250-1299]   ~ὑπὸ τῶν κόπων γὰρ τὼ  νεφρὼ   βουβωνιῶ. ~(Εὐριπίδης) ~μὴ πρίν γ᾽
[450-499]   τ᾽ ἀνθάψεται ~Ταρτησία μύραινα· τὼ  νεφρὼ   δέ σου ~αὐτοῖσιν ἐντέροισιν ᾑματωμένω
[100-149]   φράσειας, εἰ δεοίμην, οἷσι σὺ  ~ἐχρῶ   τόθ᾽ ἡνίκ᾽ ἐπὶ τὸν Κέρβερον,
[300-349]   ~πολύκαρπον μὲν τινάσσων ~περὶ κρατὶ  σῷ   βρύοντα ~στέφανον μύρτων, θρασεῖ δ᾽
[800-849]   πέρι ~φύσεις ποιητῶν· εἶτα τῷ  σῷ   δεσπότῃ ~ἐπέτρεψαν, ὁτιὴ τῆς τέχνης
[600-649]   ~πλίνθους ἐπιτιθείς, πάντα τἄλλα, πλὴν  πράσῳ   ~μὴ τύπτε τοῦτον μηδὲ γητείῳ
[1350-1399]   τοιοῦτον δῆτά μοὐστί; ποῦ; ~(Διόνυσος)  ~φράσω·   ~βέβληκ᾽ Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ
[100-149]   ~βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι  φράσω;   ~(Διόνυσος) ~νὴ τὸν Δί᾽ ὡς
[1150-1199]   τὸ ῥῆμ᾽ ἐγὼ δέ σοι  φράσω.   ~ἥκω γὰρ ἐς γῆν“ φησί,
[50-99]   ἐκδιδάσκω τὸ σαφὲς τέρᾳ  φράσω;   ~(Ἡρακλῆς) ~μὴ δῆτα περὶ ἔτνους
[1150-1199]   ἐποίεις τοὺς προλόγους; ~(Εὐριπίδης) ~ἐγὼ  φράσω.   ~κἄν που δὶς εἴπω ταὐτόν,
[100-149]   ~φέρε δὴ τίν᾽ αὐτῶν σοι  φράσω   πρώτην; τίνα; ~μία μὲν γὰρ
[900-949]   οἷός εἰμι, ~ἐν τοῖσιν ὑστάτοις  φράσω,   τοῦτον δὲ πρῶτ᾽ ἐλέγξω, ~ὡς
[1350-1399]   ~ἐς Γλύκης, ὅπως ἂν ~εἰσελθοῦσα  φωράσω.   ~(Διόνυσος) παύσασθον ἤδη τῶν μελῶν.
[0-1]   ταῦτα τὰ σκεύη φέρειν, ~εἴπερ  ποιήσω   μηδὲν ὧνπερ Φρύνιχος ~εἴωθε ποιεῖν
[600-649]   τι καὶ τριχός. ~καί σοι  ποιήσω   πρᾶγμα γενναῖον πάνυ· ~βασάνιζε γὰρ
[1500-1533]   γῆς ταχέως ἀποπέμψω. ~(Αἰσχύλος) ταῦτα  ποιήσω·   σὺ δὲ τὸν θᾶκον ~τὸν
[450-499]   Τειθράσιαι, ~ἐφ᾽ ἃς ἐγὼ δρομαῖον  ὁρμήσω   πόδα. ~(Ξανθίας) οὗτος τί δέδρακας;
[250-299]   κοὰξ κοάξ, ~ἕως ἂν ὑμῶν  ἐπικρατήσω   τῷ κοάξ, ~βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ.
[500-549]   ~ληρεῖς ἔχων ~οὐ γάρ σ᾽  ἀφήσω.   καὶ γὰρ αὐλητρίς γέ σοι
[1450-1499]   ~(Πλούτων) χωρεῖτε τοίνυν Διόνυσ᾽  εἴσω.   ~(Διόνυσος) τί δαί; ~(Πλούτων) ἵνα
[1400-1449]   νοεῖτον εἴπατον τούτου πέρι. ~(Εὐριπίδης)  ~μισῶ   πολίτην, ὅστις ὠφελεῖν πάτραν ~βραδὺς
[600-649]   μ᾽ ἄγων. ~(Ἄιακος) καὶ πῶς  βασανίσω;   ~(Ξανθίας) ~πάντα τρόπον, ἐν κλίμακι
[1450-1499]   ~(Διόνυσος) τί δαί; ~(Πλούτων) ἵνα  ξενίσω   γὼ> σφὼ πρὶν ἀποπλεῖν. ~(Διόνυσος)
[1150-1199]   οὐ κατ᾽ ἔπος γέ σου  κνίσω   ~τὸ ῥῆμ᾽ ἕκαστον, ἀλλὰ σὺν
[50-99]   ~ἄνευ Σοφοκλέους τι ποιεῖ  κωδωνίσω.   ~κἄλλως μέν γ᾽ (Εὐριπίδης)
[400-449]   φιλοχορευτὰ συμπρόπεμπέ με. ~σὺ γὰρ  κατεσχίσω   μὲν ἐπὶ γέλωτι ~κἀπ᾽ εὐτελείᾳ
[1150-1199]   ~τύμβου δ᾽ ἐπ᾽ ὄχθῳ τῷδε  κηρύσσω   πατρὶ ~κλύειν ἀκοῦσαι“ ~(Εὐριπίδης) ~τοῦθ᾽
[1350-1399]   μεθῆσθον, πρὶν ἂν ἐγὼ σφῷν  κοκκύσω.   ~(Αἰσχύλος) καὶ (Εὐριπίδης) ἐχόμεθα. ~(Διόνυσος)
[1300-1349]   ὕδωρ, ~ὡς ἂν θεῖον ὄνειρον  ἀποκλύσω.   ~ἰὼ πόντιε δαῖμον, ~τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽
[600-649]   ~δίκαιος λόγος· κἄν τι  πηρώσω   γέ σου ~τὸν παῖδα τύπτων,
[50-99]   ~ἔτνους; βαβαιάξ, μυριάκις γ᾽ ἐν  τῷ   βίῳ. ~(Διόνυσος) ~ἆρ᾽ ἐκδιδάσκω τὸ
[1400-1449]   ~τὸν μὲν γὰρ ἡγοῦμαι σοφὸν  τῷ   δ᾽ ἥδομαι. ~(Πλούτων) ~οὐδὲν ἄρα
[700-749]   ἐποπτεύειν δοκῶ, ~ὅταν καταράσωμαι λάθρᾳ  τῷ   δεσπότῃ. ~(Ξανθίας) ~τί δὲ τονθορύζων,
[100-149]   φεῦ, ~ὡς μέγα δύνασθον πανταχοῦ  τὼ   δύ᾽ ὀβολώ. ~πῶς ἠλθέτην κἀκεῖσε;
[1050-1099]   προσπαρδεῖν γ᾽ ἐς τὸ στόμα  τῷ   θαλάμακι, ~καὶ μινθῶσαι τὸν ξύσσιτον
[700-749]   ~χθές τε καὶ πρώην κοπεῖσι  τῷ   κακίστῳ κόμματι. ~τῶν πολιτῶν θ᾽
[600-649]   δῷ δίκην· ἀνύετον. ~(Διόνυσος) ἥκει  τῳ   κακόν. ~(Ξανθίας) οὐκ ἐς κόρακας;
[1150-1199]   κατέρχομαι“ ~ἥκω“ δὲ ταὐτόν ἐστι  τῷ   κατέρχομαι“ ~(Διόνυσος) ~νὴ τὸν Δί᾽
[50-99]   ἀνδρός; ~(Διόνυσος) ἀπαπαί. ~(Ἡρακλῆς) ~ξυνεγένου  τῷ   Κλεισθένει; ~(Διόνυσος) ~μὴ σκῶπτέ μ᾽
[250-299]   κοάξ, ~ἕως ἂν ὑμῶν ἐπικρατήσω  τῷ   κοάξ, ~βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ. ~(Διόνυσος)
[250-299]   ~(Χάρων) ~ὢ παῦε παῦε, παραβαλοῦ  τὼ   κωπίω, ~ἔκβαιν᾽ ἀπόδος τὸν ναῦλον.
[450-499]   δ᾽ ἔσομαί σοι σκευοφόρος ἐν  τῷ   μέρει. ~(Ξανθίας) ~φέρε δὴ ταχέως
[0-1]   οὐ φῄς σ᾽ ὠφελεῖν, ~ἐν  τῷ   μέρει σὺ τὸν ὄνον ἀράμενος
[1250-1299]   βούλομαι· ~ὑπὸ τῶν κόπων γὰρ  τὼ   νεφρὼ βουβωνιῶ. ~(Εὐριπίδης) ~μὴ πρίν
[450-499]   πλευμόνων τ᾽ ἀνθάψεται ~Ταρτησία μύραινα·  τὼ   νεφρὼ δέ σου ~αὐτοῖσιν ἐντέροισιν
[150-199]   ~(Ξανθίας) πάνυ μανθάνω. ~οἴμοι κακοδαίμων,  τῷ   ξυνέτυχον ἐξιών; ~(Χάρων) ~κάθιζ᾽ ἐπὶ
[1350-1399]   ~(Διόνυσος) ~ἴθι δὴ παρίστασθον παρὰ  τὼ   πλάστιγγ᾽ ~(Αἰσχύλος) καί (Εὐριπίδης) ἰδού.
[1150-1199]   ~εἶθ᾽ ὡς Πόλυβον ἤρρησεν οἰδῶν  τὼ   πόδε· ~ἔπειτα γραῦν ἔγημεν αὐτὸς
[1250-1299]   ~τίν᾽ ἄρα μέμψιν ἐποίσει ~ἀνδρὶ  τῷ   πολὺ πλεῖστα δὴ ~καὶ κάλλιστα
[1450-1499]   τὸν Δί᾽ οὐ γὰρ ἄχθομαι  τῷ   πράγματι. ~(Χορός) ~μακάριός γ᾽ ἀνὴρ
[250-299]   ἴθι. ~(Ξανθίας) ἀλλ᾽ ἐστὶν ἐν  τῷ   πρόσθε. ~(Διόνυσος) πρόσθε νυν ἴθι.
[800-849]   γνῶναι πέρι ~φύσεις ποιητῶν· εἶτα  τῷ   σῷ δεσπότῃ ~ἐπέτρεψαν, ὁτιὴ τῆς
[1100-1149]   τοῦτ᾽ ἐπὶ τῷ τύμβῳ λέγει  ~τῷ   τοῦ πατρὸς τεθνεῶτος; ~(Αἰσχύλος) οὐκ
[1400-1449]   αὖ σὲ καὶ νῦν. ~(Εὐριπίδης)  τῷ   τρόπῳ; ~(Διόνυσος) δύ᾽ ἅρματ᾽ εἰσέθηκε
[1100-1149]   ~(Εὐριπίδης) ~οὔκουν Ὀρέστης τοῦτ᾽ ἐπὶ  τῷ   τύμβῳ λέγει ~τῷ τοῦ πατρὸς
[1000-1049]   τεθνεῶτος“ ~ὁ χορὸς δ᾽ εὐθὺς  τὼ   χεῖρ᾽ ὡδὶ συγκρούσας εἶπεν ἰαυοῖ“
[200-249]   ~(Διόνυσος) ἰδού. ~(Χάρων) ~οὔκουν προβαλεῖ  τὼ   χεῖρε κἀκτενεῖς; ~(Διόνυσος) ἰδού. ~(Χάρων)
[100-149]   σὺ σαυτόν. ~(Διόνυσος) ποῖ ~(Ἡρακλῆς)  κάτω.   ~(Διόνυσος) ~ἀλλ᾽ ἀπολέσαιμ᾽ ἂν ἐγκεφάλου
[50-99]   ἐκεῖνον. ~(Ἡρακλῆς) πότερον εἰς Ἅιδου  κάτω;   ~(Διόνυσος) καὶ νὴ Δί᾽ εἴ
[100-149]   ~ὅπῃ τάχιστ᾽ ἀφιζόμεθ᾽ εἰς Ἅιδου  κάτω·   ~καὶ μήτε θερμὴν μήτ᾽ ἄγαν
[450-499]   ~(Διόνυσος) ~δείσασα γὰρ ~ἐς τὴν  κάτω   μου κοιλίαν καθείρπυσεν. ~(Ξανθίας) ~ὦ
[800-849]   ~(Ἄιακος) ~ἔβλεψε γοῦν ταυρηδὸν ἐγκύψας  κάτω.   ~(Ξανθίας) κρινεῖ δὲ δὴ τίς
[1300-1349]   ~θρήνων, χορειῶν. τάχα δὲ δηλωθήσεται.  ~ἐνεγκάτω   τις τὸ λύριον. καίτοι τί
[1200-1249]   τᾶν· πρὸς τοδὶ γὰρ  εἰπάτω.   ~Ζεύς, ὡς λέλεκται τῆς ἀληθείας
[1350-1399]   τοὔπος ἐπτερωμένον. ~(Εὐριπίδης) ἀλλ᾽ ἕτερον  εἰπάτω   τι κἀντιστησάτω. ~(Διόνυσος) λάβεσθε τοίνυν
[1350-1399]   ~(Εὐριπίδης) ἀλλ᾽ ἕτερον εἰπάτω τι  κἀντιστησάτω.   ~(Διόνυσος) λάβεσθε τοίνυν αὖθις. ~(Αἰσχύλος)
[150-199]   κώπην. εἴ τις ἔτι πλεῖ,  σπευδέτω.   ~οὗτος τί ποιεῖς; ~(Διόνυσος) ~ὅ
[1350-1399]   Ἄρτεμις καλὰ ~τὰς κυνίσκας ἔχουσ᾽  ἐλθέτω   διὰ δόμων πανταχῇ, ~σὺ δ᾽
[750-799]   τὰ δεινὰ κινηθήσεται. ~καὶ γὰρ  ταλάντῳ   μουσικὴ σταθμήσεται- ~(Ξανθίας) τί δέ;
[1150-1199]   ~ἐλθεῖν“ μὲν ἐς γῆν ἔσθ᾽  ὅτῳ   μετῇ πάτρας· ~χωρὶς γὰρ ἄλλης
[850-899]   λιβανωτὸν δεῦρό τις καὶ πῦρ  δότω.   ~ὅπως ἂν εὔξωμαι πρὸ τῶν
[800-849]   μὴ πρὸς ὀργὴν σπλάγχνα θερμήνῃς  κότῳ.   ~(Αἰσχύλος) οὐ δῆτα πρίν γ᾽
[700-749]   τε καὶ πρώην κοπεῖσι τῷ  κακίστῳ   κόμματι. ~τῶν πολιτῶν θ᾽ οὓς
[200-249]   κοὰξ κοάξ. ~(Διόνυσος) ~ἀλλ᾽ ἐξόλοισθ᾽  αὐτῷ   κοάξ· ~οὐδὲν γάρ ἐστ᾽ ἀλλ᾽
[1200-1249]   ληκύθιον; οὐ κλαύσεται; ~λέγ᾽ ἕτερον  αὐτῷ   πρόλογον, ἵνα καὶ γνῶ πάλιν.
[1150-1199]   οὐκ ἀνθοσμίαν. ~(Διόνυσος) ~λέγ᾽ ἕτερον  αὐτῷ·   σὺ δ᾽ ἐπιτήρει τὸ βλάβος.
[750-799]   κἀνέβαλε τὴν δεξιάν, ~κἀκεῖνος ὑπεχώρησεν  αὐτῷ   τοῦ θρόνου· ~νυνὶ δ᾽ ἔμελλεν,
[1400-1449]   δὲ βλάπτειν ταχύς, ~καὶ πόριμον  αὑτῷ   τῇ πόλει δ᾽ ἀμήχανον. ~(Διόνυσος)
[0-1]   τῶν σοφισμάτων ἴδω, ~πλεῖν  νιαυτῷ   πρεσβύτερος ἀπέρχομαι. ~(Ξανθίας) ~ὢ τρισκακοδαίμων
[900-949]   γὰρ ἦσθα, ~σάφ᾽ ἴσθι. ~(Διόνυσος)  ~κἀμαυτῷ   δοκῶ. τί δὲ ταῦτ᾽ ἔδρασ᾽
[0-1]   ~μηδ᾽ ὅτι τοσοῦτον ἄχθος ἐπ᾽  ἐμαυτῷ   φέρων, ~εἰ μὴ καθαιρήσει τις,
[1100-1149]   κἀπερείδεσθαι τορῶς. ~ἀλλὰ μὴ ν᾽  ταὐτῷ   κάθησθον· ~ἐσβολαὶ γάρ εἰσι πολλαὶ
[1100-1149]   τὸ χθόνιον ἔχει γέρας- ~(Διόνυσος)  ~οὕτω   γ᾽ ἂν εἴη πρὸς πατρὸς
[250-299]   μάχιμον ὄντα φιλοτιμούμενος. ~οὐδὲν γὰρ  οὕτω   γαῦρόν ἐσθ᾽ ὡς Ἡρακλῆς. ~ἐγὼ
[900-949]   ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα χρὴ λέγειν·  οὕτω   δ᾽ ὅπως ἐρεῖτον ~ἀστεῖα καὶ
[600-649]   κείσεται. ~(Ξανθίας) μὴ δῆτ᾽ ἔμοιγ᾽  οὕτω   δὲ βασάνιζ᾽ ἀπαγαγών. ~(Ἄιακος) ~αὐτοῦ
[1100-1149]   ~μηδὲν ὀρρωδεῖτε τοῦθ᾽ ὡς οὐκέθ᾽  οὕτω   ταῦτ᾽ ἔχει. ~ἐστρατευμένοι γάρ εἰσι,
[250-299]   ἡμέρας. ~βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ. ~(Διόνυσος)  ~τούτῳ   γὰρ οὐ νικήσετε. ~(Βάτραχοι) οὐδὲ
[850-899]   ποίησις οὐχὶ συντέθνηκέ μοι,  ~τούτῳ   δὲ συντέθνηκεν, ὥσθ᾽ ἕξει λέγειν.
[850-899]   ἀναδύομαι, ~δάκνειν δάκνεσθαι πρότερος, εἰ  τούτῳ   δοκεῖ, ~τἄπη, τὰ μέλη, τὰ
[1250-1299]   ~(Διόνυσος) ~δύο σοὶ κόπω Αἰσχύλε  τούτω.   ~(Εὐριπίδης) κύδιστ᾽ Ἀχαιῶν Ἀτρέως πολυκοίρανε
[100-149]   ~καὶ σκῶρ ἀείνων· ἐν δὲ  τούτῳ   κειμένους, ~εἴ που ξένον τις
[1500-1533]   ἐγκαθεδεῖται. ~(Πλούτων) ~φαίνετε τοίνυν ὑμεῖς  τούτῳ   ~λαμπάδας ἱεράς, χἄμα προπέμπετε ~τοῖσιν
[0-1]   τὸν γέλων ~ὁρῶν λεοντῆν ἐπὶ  κροκωτῷ   κειμένην. ~τίς νοῦς; τί
[600-649]   ἐρεῖς ~ἐνταῦθα μηδὲν ψεῦδος. ~(Διόνυσος)  ~ἀγορεύω   τινὶ ~ἐμὲ μὴ βασανίζειν ἀθάνατον
[700-749]   ἐγὼ χαίρω ποιῶν. ~(Ξανθίας) χαίρεις,  ἱκετεύω;   ~(Ἄιακος) ~μἀλλ᾽ ἐποπτεύειν δοκῶ, ~ὅταν
[250-299]   ~οὐ μὴ καλεῖς μ᾽ ~ὦνθρωφ᾽  ἱκετεύω,   μηδὲ κατερεῖς τοὔνομα. ~(Ξανθίας) Διόνυσε
[0-1]   τις, ἀποπαρδήσομαι; ~(Διόνυσος) ~μὴ δῆθ᾽  ἱκετεύω,   πλήν γ᾽ ὅταν μέλλω ξεμεῖν.
[150-199]   μέντοι πάνυ. ~(Ξανθίας) ~μὴ δῆθ᾽  ἱκετεύω   σ᾽ ἀλλὰ μίσθωσαί τινα ~τῶν
[400-449]   ἐκεῖ μοχθηρίας. ~τὸν Κλεισθένους δ᾽  ἀκούω   ~ἐν ταῖς ταφαῖσι πρωκτὸν ~τίλλειν
[600-649]   ὀρίγανον. ~δεῖν δ᾽ ἔοικεν, ὡς  ἀκούω   ~τῆς θύρας καὶ δὴ ψόφον.
[200-249]   ὃν ὑπολύριον ~ἔνυδρον ἐν λίμναις  τρέφω.   ~βρεκεκεκὲξ κοάξ κοάξ. ~(Διόνυσος) ~ἐγὼ
[50-99]   τρεῖς καὶ δέκα. ~(Ἡρακλῆς)  σφώ;   ~(Διόνυσος) νὴ τὸν Ἀπόλλω. ~(Ξανθίας)
[1450-1499]   δαί; ~(Πλούτων) ἵνα ξενίσω γὼ>  σφὼ   πρὶν ἀποπλεῖν. ~(Διόνυσος) εὖ λέγεις
[850-899]   ἤδη. ~(Διόνυσος) εὔχεσθε δὴ καὶ  σφώ   τι πρὶν τἄπη λέγειν. ~(Αἰσχύλος)
[950-999]   μοι χὠ δοῦλος οὐδὲν ἧττον,  ~χὠ   δεσπότης χἠ παρθένος χἠ γραῦς
[900-949]   ἔλεγεν γυνή τέ μοι  χὠ   δοῦλος οὐδὲν ἧττον, ~χὠ δεσπότης
[750-799]   οὕνδον ἐστὶ θόρυβος καὶ βοὴ  ~χὠ   λοιδορησμός; ~(Ἄιακος) Αἰσχύλου κεὐριπίδου. ~(Ξανθίας)
[600-649]   μάχει; ~ὁ Διτύλας χὠ Σκεβλύας  χὠ   Παρδόκας ~χωρεῖτε δευρὶ καὶ μάχεσθε
[200-249]   ~ἐγὼ δὲ φλυκταίνας γ᾽ ἔχω,  ~χὠ   πρωκτὸς ἰδίει πάλαι, ~κᾆτ᾽ αὐτίκ᾽
[600-649]   ~εἶεν, καὶ μάχει; ~ὁ Διτύλας  χὠ   Σκεβλύας χὠ Παρδόκας ~χωρεῖτε δευρὶ
[1500-1533]   πορισταῖς ~Μύρμηκί θ᾽ ὁμοῦ καὶ  Νικομάχῳ,   ~τόδε δ᾽ Ἀρχενόμῳ· ~καὶ φράζ᾽
[900-949]   καὶ δυσφορεῖς; ~(Εὐριπίδης) ~ὅτι αὐτὸν  ἐξελέγχω.   ~κἄπειτ᾽ ἐπειδὴ ταῦτα ληρήσειε καὶ
[1250-1299]   αὐτοῦ τραποῦ. ~(Εὐριπίδης) ~καὶ μὴν  ἔχω   γ᾽ οἷς αὐτὸν ἀποδείξω κακὸν
[0-1]   ~(Ξανθίας) ~οὐ δῆθ᾽ γ᾽  ἔχω   γὼ καὶ φέρω μὰ τὸν
[50-99]   μ᾽ ὦδέλφ᾽ οὐ γὰρ ἀλλ᾽  ἔχω   κακῶς· ~τοιοῦτος ἵμερός με διαλυμαίνεται.
[1400-1449]   Δία τὸν σωτῆρα δυσκρίτως γ᾽  ἔχω·   ~ὁ μὲν σοφῶς γὰρ εἶπεν,
[1250-1299]   πρᾶγμα γενήσεται; ~φροντίζειν γὰρ ἔγωγ᾽  ἔχω,   ~τίν᾽ ἄρα μέμψιν ἐποίσει ~ἀνδρὶ
[50-99]   ~ποῖός τις ὦδελφίδιον; ~(Διόνυσος) οὐκ  ἔχω   φράσαι. ~ὅμως γε μέντοι σοι
[200-249]   ~(Διόνυσος) ~ἐγὼ δὲ φλυκταίνας γ᾽  ἔχω,   ~χὠ πρωκτὸς ἰδίει πάλαι, ~κᾆτ᾽
[1250-1299]   αὔθ᾽ ἵνα μὴ τὸν αὐτὸν  Φρυνίχῳ   ~λειμῶνα Μουσῶν ἱερὸν ὀφθείην δρέπων·
[900-949]   θεατὰς ~ἐξηπάτα μώρους λαβὼν παρὰ  Φρυνίχῳ   τραφέντας. ~πρώτιστα μὲν γὰρ ἕνα
[0-1]   βαδίζω καὶ πονῶ, τοῦτον δ᾽  ὀχῶ,   ~ἵνα μὴ ταλαιπωροῖτο μηδ᾽ ἄχθος
[1500-1533]   τοῦ Λευκολόφου ~κατὰ γῆς ταχέως  ἀποπέμψω.   ~(Αἰσχύλος) ταῦτα ποιήσω· σὺ δὲ
[450-499]   δὴ τίνα τρόπον τὴν θύραν  κόψω;   τίνα; ~πῶς ἐνθάδ᾽ ἄρα κόπτουσιν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/07/2005