Vers |
[150-199] |
δὲ
μὴ
εὕρω;
~(Ξανθίας)
τότε
|
μ᾽ |
ἄγειν.
~(Διόνυσος)
καλῶς
λέγεις.
~καὶ |
[600-649] |
ποτέ
μ᾽
ἕλῃς
ἀδικοῦντ᾽
ἀπόκτεινόν
|
μ᾽ |
ἄγων.
~(Ἄιακος)
καὶ
πῶς
βασανίσω; |
[1100-1149] |
μοι
μέλει.
~(Αἰσχύλος)
πῶς
φῄς
|
μ᾽ |
ἁμαρτεῖν;
~(Εὐριπίδης)
αὖθις
ἐξ
ἀρχῆς |
[50-99] |
τοῦ
τεθνηκότος;
~(Διόνυσος)
~κοὐδείς
γέ
|
μ᾽ |
ἂν
πείσειεν
ἀνθρώπων
τὸ
μὴ |
[1000-1049] |
ἀγανακτεῖ,
~εἰ
πρὸς
τοῦτον
δεῖ
|
μ᾽ |
ἀντιλέγειν·
ἵνα
μὴ
φάσκῃ
δ᾽ |
[50-99] |
δὲ
ποῦ
στιν;
~(Διόνυσος)
~ἀπολιπών
|
μ᾽ |
ἀποίχεται,
~ἀγαθὸς
ποιητὴς
καὶ
ποθεινὸς |
[300-349] |
ταυτὶ
προσέπεσεν;
~τίν᾽
αἰτιάσομαι
θεῶν
|
μ᾽ |
ἀπολλύναι;
~(Ξανθίας)
~αἰθέρα
Διὸς
δωμάτιον |
[100-149] |
ἔκπληττε
μηδὲ
δειμάτου·
~οὐ
γάρ
|
μ᾽ |
ἀποτρέψεις.
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτα
βόρβορον
πολὺν
|
[350-399] |
σῷζε
τὸν
σαυτῆς
χορόν,
~καί
|
μ᾽ |
ἀσφαλῶς
πανήμερον
~παῖσαί
τε
καὶ |
[500-549] |
δ᾽
ἔστιν;
οὔ
τι
πού
|
μ᾽ |
ἀφελέσθαι
διανοεῖ
~ἅδωκας
αὐτός;
~(Διόνυσος) |
[0-1] |
τὸ
τί;
~(Διόνυσος)
ὡς
σφόδρα
|
μ᾽ |
ἔδεισε.
~(Ξανθίας)
νὴ
Δία
μὴ |
[350-399] |
χορεῦσαι·
~καὶ
πολλὰ
μὲν
γέλοιά
|
μ᾽ |
εἰ-
~πεῖν,
πολλὰ
δὲ
σπουδαῖα, |
[1450-1499] |
οὔ;
~(Εὐριπίδης)
~αἴσχιστον
ἔργον
προσβλέπεις
|
μ᾽ |
εἰργασμένος;
~(Διόνυσος)
τί
δ᾽
αἰσχρόν, |
[100-149] |
ὄψει
μυρία
~δεινότατα.
~(Διόνυσος)
~μή
|
μ᾽ |
ἔκπληττε
μηδὲ
δειμάτου·
~οὐ
γάρ |
[850-899] |
ξύνεσι
καὶ
μυκτῆρες
ὀσφραντήριοι,
~ὀρθῶς
|
μ᾽ |
ἐλέγχειν
ὧν
ἂν
ἅπτωμαι
λόγων. |
[600-649] |
παῖδα
τουτονὶ
λαβών,
~κἄν
ποτέ
|
μ᾽ |
ἕλῃς
ἀδικοῦντ᾽
ἀπόκτεινόν
μ᾽
ἄγων. |
[1000-1049] |
τουτὶ
τὸ
κακόν·
κρανοποιῶν
αὖ
|
μ᾽ |
ἐπιτρίψει.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
τί
σὺ |
[600-649] |
τι,
~ταῦτ᾽
ἀφαιρεῖσθαι
πάλιν
πειράσεταί
|
~μ᾽ |
εὖ
οἶδ᾽
ὅτι.
~ἀλλ᾽
ὅμως |
[250-299] |
δ᾽
ἐγώ;
~(Διόνυσος)
~ἱερεῦ
διαφύλαξόν
|
μ᾽ |
ἵν᾽
ὦ
σοι
ξυμπότης.
~(Ξανθίας) |
[1450-1499] |
οὓς
ὤμοσας
~ἦ
μὴν
ἀπάξειν
|
μ᾽ |
οἴκαδ᾽
αἱροῦ
τοὺς
φίλους.
~(Διόνυσος) |
[600-649] |
ἰδού.
~(Ξανθίας)
~σκόπει
νυν
ἤν
|
μ᾽ |
ὑποκινήσαντ᾽
ἴδῃς.
~(Ἄιακος)
ἤδη
πάταξά |
[50-99] |
τῷ
Κλεισθένει;
~(Διόνυσος)
~μὴ
σκῶπτέ
|
μ᾽ |
ὦδέλφ᾽
οὐ
γὰρ
ἀλλ᾽
ἔχω |
[250-299] |
Ἡράκλεις.
~(Διόνυσος)
~οὐ
μὴ
καλεῖς
|
μ᾽ |
~ὦνθρωφ᾽
ἱκετεύω,
μηδὲ
κατερεῖς
τοὔνομα. |
[500-549] |
κᾦνον
ἀνεκεράννυ
γλυκύτατον.
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
|
ἅμ᾽ |
ἐμοί.
~(Ξανθίας)
πάνυ
καλῶς.
~(Θεράπαινα) |
[300-349] |
προσέπνευσε
χοιρείων
κρεῶν.
~(Διόνυσος)
~οὔκουν
|
ἀτρέμ᾽ |
ἕξεις,
ἤν
τι
καὶ
χορδῆς |
[500-549] |
ἔσομαι
καὶ
κατὰ
σὲ
τὸ
|
λῆμ᾽ |
ἔχων.
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽ |
[450-499] |
Ἡρακλέα
τὸ
σχῆμα
καὶ
τὸ
|
λῆμ᾽ |
ἔχων.
~(Διόνυσος)
παῖ
παῖ.
~(Ἄιακος) |
[1150-1199] |
πῶς
δίς;
~(Εὐριπίδης)
~σκόπει
τὸ
|
ῥῆμ᾽ |
ἐγὼ
δέ
σοι
φράσω.
~ἥκω |
[1150-1199] |
ἔπος
γέ
σου
κνίσω
~τὸ
|
ῥῆμ᾽ |
ἕκαστον,
ἀλλὰ
σὺν
τοῖσιν
θεοῖς
|
[1350-1399] |
ἰδού.
~(Διόνυσος)
~καὶ
λαβομένω
τὸ
|
ῥῆμ᾽ |
ἑκάτερος
εἴπατον,
~καὶ
μὴ
μεθῆσθον, |
[750-799] |
πρός
γ᾽
Εὐριπίδην.
~(Ξανθίας)
τὸ
|
χρῆμ᾽ |
ἄρ᾽
ἔσται;
~(Ἄιακος)
~νὴ
Δί᾽ |
[600-649] |
δοῦλον.
~(Ἄιακος)
ταῦτ᾽
ἀκούεις;
~(Ξανθίας)
|
φήμ᾽ |
ἐγώ.
~καὶ
πολύ
γε
μᾶλλόν |
[1450-1499] |
εἴπερ
ἀναδύσει
πάλιν.
~(Αἰσχύλος)
ἐκεῖ
|
φράσαιμ᾽ |
ἄν·
ἐνθαδὶ
δ᾽
οὐ
βούλομαι. |
[100-149] |
ποῖ
~(Ἡρακλῆς)
κάτω.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
|
ἀπολέσαιμ᾽ |
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
~οὐκ |
[950-999] |
καθῆντο.
~(Χορός)
~τάδε
μὲν
λεύσσεις
|
φαίδιμ᾽ |
Ἀχιλλεῦ·
~σὺ
δὲ
τί
φέρε |
[850-899] |
πρῖνος
ἐμπρησθεὶς
βοᾷς.
~(Εὐριπίδης)
~ἕτοιμός
|
εἰμ᾽ |
ἔγωγε,
κοὐκ
ἀναδύομαι,
~δάκνειν
δάκνεσθαι |
[0-1] |
~(Ἡρακλῆς)
~ἀλλ᾽
οὐχ
οἷός
τ᾽
|
εἴμ᾽ |
ἀποσοβῆσαι
τὸν
γέλων
~ὁρῶν
λεοντῆν |
[550-599] |
τὰς
χόλικας
κατέσπασας.
~(Πλαθάνη)
~ἀλλ᾽
|
εἶμ᾽ |
ἐπὶ
τὸν
Κλέων᾽
ὃς
αὐτοῦ |
[600-649] |
~(Ἄιακος)
οὐδ᾽
ἐμοὶ
δοκεῖς.
~ἀλλ᾽
|
εἶμ᾽ |
ἐπὶ
τονδὶ
καὶ
πατάξω.
~(Διόνυσος) |
[1000-1049] |
ἐποίησεν,
~Πατρόκλων,
Τεύκρων
θυμολεόντων,
ἵν᾽
|
ἐπαίροιμ᾽ |
ἄνδρα
πολίτην
~ἀντεκτείνειν
αὑτὸν
τούτοις, |
[550-599] |
ἄν
σου
λίθῳ
τοὺς
γομφίους
|
~κόπτοιμ᾽ |
ἄν,
οἷς
μου
κατέφαγες
τὰ |
[650-699] |
δούλων
δεσπότας.
~κοὐδὲ
ταῦτ᾽
ἔγωγ᾽
|
ἔχοιμ᾽ |
ἂν
μὴ
οὐ
καλῶς
φάσκειν |
[900-949] |
~εἶτ᾽
οὐκ
ἐλήρουν
ὅ
τι
|
τύχοιμ᾽ |
οὐδ᾽
ἐμπεσὼν
ἔφυρον,
~ἀλλ᾽
οὑξιὼν |
[250-299] |
ἂν
ἐντυχεῖν
τινι
~λαβεῖν
τ᾽
|
ἀγώνισμ᾽ |
ἄξιόν
τι
τῆς
ὁδοῦ.
~(Ξανθίας) |