Vers |
[1500-1533] |
ξυνόδων.
Κλεοφῶν
δὲ
μαχέσθω
~κἄλλος
|
ὁ |
βουλόμενος
τούτων
πατρίοις
ἐν
ἀρούραις. |
[800-849] |
~(Ἄιακος)
~καὶ
διαμέτρους
καὶ
σφῆνας.
|
ὁ |
γὰρ
Εὐριπίδης
~κατ᾽
ἔπος
βασανιεῖν |
[550-599] |
τὰ
παιδία,
~κάκιστ᾽
ἀπολοίμην,
κἀρχέδημος
|
ὁ |
γλάμων.
~(Ξανθίας)
~δέχομαι
τὸν
ὅρκον |
[1350-1399] |
~κνεφαῖος
εἰς
ἀγορὰν
~φέρουσ᾽
ἀποδοίμαν·
|
~ὁ |
δ᾽
ἀνέπτατ᾽
ἀνέπτατ᾽
ἐς
αἰθέρα
|
[1100-1149] |
~ὅταν
ὁ
μὲν
τείνῃ
βιαίως,
|
~ὁ |
δ᾽
ἐπαναστρέφειν
δύνηται
κἀπερείδεσθαι
τορῶς. |
[1400-1449] |
~ὁ
μὲν
σοφῶς
γὰρ
εἶπεν,
|
ὁ |
δ᾽
ἕτερος
σαφῶς.
~ἀλλ᾽
ἔτι |
[50-99] |
~κἂν
ξυναποδρᾶναι
δεῦρ᾽
ἐπιχειρήσειέ
μοι·
|
~ὁ |
δ᾽
εὔκολος
μὲν
ἐνθάδ᾽
εὔκολος |
[0-1] |
ἑτέρου
φέρει;
~(Ξανθίας)
οὐκ
οἶδ᾽
|
ὁ |
δ᾽
ὦμος
οὑτοσὶ
πιέζεται.
~(Διόνυσος) |
[550-599] |
~ἐπὶ
τὴν
κατήλιφ᾽
εὐθὺς
ἀνεπηδήσαμεν·
|
~ὁ |
δ᾽
ᾤχετ᾽
ἐξᾴξας
γε
τὰς |
[1000-1049] |
~γῆς
ἐργασίας,
καρπῶν
ὥρας,
ἀρότους·
|
ὁ |
δὲ
θεῖος
Ὅμηρος
~ἀπὸ
τοῦ |
[50-99] |
~(Διόνυσος)
ἐς
Μακάρων
εὐωχίαν.
~(Ἡρακλῆς)
|
ὁ |
δὲ
Σενοκλέης;
~(Διόνυσος)
ἐξόλοιτο
νὴ |
[1050-1099] |
αὐτοῦ
~γαστέρα
πλευρὰς
λαγόνας
πυγήν,
|
~ὁ |
δὲ
τυπτόμενος
ταῖσι
πλατείαις
~ὑποπερδόμενος
|
[900-949] |
τὸν
Δί᾽
οὐ
δῆθ᾽
~(Εὐριπίδης)
|
~ὁ |
δὲ
χορός
γ᾽
ἤρειδεν
ὁρμαθοὺς |
[900-949] |
δοκῶ.
τί
δὲ
ταῦτ᾽
ἔδρασ᾽
|
ὁ |
δεῖνα;
~(Εὐριπίδης)
~ὑπ᾽
ἀλαζονείας,
ἵν᾽ |
[650-699] |
ὑμῶν
ἐστι
θεός.
ἀλλ᾽
εἴσιτον·
|
~ὁ |
δεσπότης
γὰρ
αὐτὸς
ὑμᾶς
γνώσεται |
[700-749] |
Δία
τὸν
σωτῆρα
γεννάδας
ἀνὴρ
|
~ὁ |
δεσπότης
σου.
~(Ξανθίας)
~πῶς
γὰρ |
[750-799] |
ἐβάλλετο;
~(Ἄιακος)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
|
ὁ |
δῆμος
ἀνεβόα
κρίσιν
ποιεῖν
~ὁπότερος |
[1450-1499] |
πόρον.
~(Διόνυσος)
εὖ,
πλήν
γ᾽
|
ὁ |
δικαστὴς
αὐτὰ
καταπίνει
μόνος.
~(Πλούτων) |
[600-649] |
πρόσιτον.
~(Ἄιακος)
~εἶεν,
καὶ
μάχει;
|
~ὁ |
Διτύλας
χὠ
Σκεβλύας
χὠ
Παρδόκας
|
[900-949] |
δεῖνα;
~(Εὐριπίδης)
~ὑπ᾽
ἀλαζονείας,
ἵν᾽
|
ὁ |
θεατὴς
προσδοκῶν
καθοῖτο,
~ὁπόθ᾽
ἡ |
[950-999] |
λέξεις;
~μόνον
ὅπως
~μή
σ᾽
|
ὁ |
θυμὸς
ἁρπάσας
~ἐκτὸς
οἴσει
τῶν |
[200-249] |
τε
Μοῦσαι
~καὶ
κεροβάτας
Πὰν
|
ὁ |
καλαμόφθογγα
παίζων·
~προσεπιτέρπεται
δ᾽
ὁ |
[450-499] |
~(Ἄιακος)
τίς
οὗτος;
~(Διόνυσος)
Ἡρακλῆς
|
ὁ |
καρτερός.
~(Ἄιακος)
~ὦ
βδελυρὲ
κἀναίσχυντε |
[150-199] |
νυν
πάλιν.
~(Ξανθίας)
~ὡς
σεμνὸς
|
ὁ |
κατάρατος·
οὐκ
οἰμώξεται;
~ἐγὼ
βαδιοῦμαι. |
[950-999] |
δὲ
Κλειτοφῶν
τε
καὶ
Θηραμένης
|
ὁ |
κομψός.
~(Διόνυσος)
~Θηραμένης;
σοφός
γ᾽ |
[200-249] |
Διόνυσον
ἐν
~Λίμναισιν
ἰαχήσαμεν,
~ἡνίχ᾽
|
ὁ |
κραιπαλόκωμος
~τοῖς
ἱεροῖσι
Χύτροισι
~χωρεῖ |
[600-649] |
μηδὲ
γητείῳ
νέῳ.
~(Ἄιακος)
~δίκαιος
|
ὁ |
λόγος·
κἄν
τι
πηρώσω
γέ |
[600-649] |
ἴσας
πληγὰς
ἐμοί;
~(Ξανθίας)
~δίκαιος
|
ὁ |
λόγος·
χὠπότερόν
γ᾽
ἂν
νῷν |
[500-549] |
κἄρτι
παρατετιλμέναι.
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
ὡς
|
ὁ |
μάγειρος
ἤδη
τὰ
τεμάχη
~ἔμελλ᾽ |
[950-999] |
μαθητάς.
~τουτουμενὶ
Φορμίσιος
Μεγαίνετός
θ᾽
|
ὁ |
Μανῆς,
~σαλπιγγολογχυπηνάδαι,
σαρκασμοπιτυοκάμπται,
~οὑμοὶ
δὲ |
[850-899] |
ἐπῶν.
~νῦν
γὰρ
ἀγὼν
σοφίας
|
ὁ |
μέγας
χωρεῖ
πρὸς
ἔργον
ἤδη. |
[50-99] |
ὅ
τι
ποιεῖ
κωδωνίσω.
~κἄλλως
|
ὁ |
μέν
γ᾽
(Εὐριπίδης)
πανοῦργος
ὢν |
[1400-1449] |
τὸν
σωτῆρα
δυσκρίτως
γ᾽
ἔχω·
|
~ὁ |
μὲν
σοφῶς
γὰρ
εἶπεν,
ὁ |
[1100-1149] |
~χαλεπὸν
οὖν
ἔργον
διαιρεῖν,
~ὅταν
|
ὁ |
μὲν
τείνῃ
βιαίως,
~ὁ
δ᾽ |
[700-749] |
οὗτος
ὁ
νῦν
ἐνοχλῶν,
~Κλειγένης
|
ὁ |
μικρός,
~ὁ
πονηρότατος
βαλανεὺς
ὁπόσοι |
[0-1] |
λεοντῆν
ἐπὶ
κροκωτῷ
κειμένην.
~τίς
|
ὁ |
νοῦς;
τί
κόθορνος
καὶ
ῥόπαλον |
[700-749] |
πολὺν
οὐδ᾽
ὁ
πίθηκος
οὗτος
|
ὁ |
νῦν
ἐνοχλῶν,
~Κλειγένης
ὁ
μικρός, |
[250-299] |
ναῦλον.
~(Διόνυσος)
~ἔχε
δὴ
τὠβολώ.
|
~ὁ |
Ξανθίας.
ποῦ
Ξανθίας;
ἦ
Ξανθία. |
[500-549] |
ἔνδον
οὔσαις
αὐτὸς
ὅτι
εἰσέρχομαι.
|
~ὁ |
παῖς
ἀκολούθει
δεῦρο
τὰ
σκεύη |
[0-1] |
μοι
τουτὶ
τί
ἦν;
~(Διόνυσος)
|
ὁ |
παῖς.
~(Ξανθίας)
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος) |
[1500-1533] |
δεύτερον
εἶναι.
~μέμνησο
δ᾽
ὅπως
|
ὁ |
πανοῦργος
ἀνὴρ
~καὶ
ψευδολόγος
καὶ |
[500-549] |
~(Πανδοκευτρία)
~Πλαθάνη,
Πλαθάνη
δεῦρ᾽
ἔλθ᾽
|
ὁ |
πανοῦργος
οὑτοσί,
~ὃς
ἐς
τὸ |
[1100-1149] |
~πότερ᾽
οὖν
τὸν
Ἑρμῆν,
ὡς
|
ὁ |
πατὴρ
ἀπώλετο
~αὐτοῦ
βιαίως
ἐκ |
[700-749] |
ἔτ᾽
~οἰμώξεται,
~οὐ
πολὺν
οὐδ᾽
|
ὁ |
πίθηκος
οὗτος
ὁ
νῦν
ἐνοχλῶν, |
[1200-1249] |
χρὴ
λέγειν.
~(Εὐριπίδης)
~Αἴγυπτος,
ὡς
|
ὁ |
πλεῖστος
ἔσπαρται
λόγος,
~ξὺν
παισὶ |
[100-149] |
σὺ
τότε
κατῆλθες.
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλ᾽
|
ὁ |
πλοῦς
πολύς.
~εὐθὺς
γὰρ
ἐπὶ |
[750-799] |
ὥσπερ
ἐνθάδε.
~(Ξανθίας)
~τί
δῆθ᾽
|
ὁ |
Πλούτων
δρᾶν
παρασκευάζεται;
~(Ἄιακος)
ἀγῶνα |
[1050-1099] |
πρᾶγμα,
πολὺ
τὸ
νεῖκος,
ἁδρὸς
|
ὁ |
πόλεμος
ἔρχεται.
~χαλεπὸν
οὖν
ἔργον |
[700-749] |
νῦν
ἐνοχλῶν,
~Κλειγένης
ὁ
μικρός,
|
~ὁ |
πονηρότατος
βαλανεὺς
ὁπόσοι
κρατοῦσι
κυκησιτέφρου
|
[1150-1199] |
~(Εὐριπίδης)
~δὶς
ταὐτὸν
ἡμῖν
εἶπεν
|
ὁ |
σοφὸς
Αἰσχύλος.
~(Διόνυσος)
πῶς
δίς; |
[1200-1249] |
οὐχ
ἕξει
προσάψαι
ληκύθιον.
~Πέλοψ
|
ὁ |
Ταντάλειος
ἐς
Πῖσαν
μολὼν
~θοαῖσιν |
[50-99] |
τοῖς
φίλοις.
~(Ἡρακλῆς)
ποῖ
γῆς
|
ὁ |
τλήμων;
~(Διόνυσος)
ἐς
Μακάρων
εὐωχίαν. |
[250-299] |
~προϊέναι
βέλτιστα
νῷν,
~ὡς
οὗτος
|
ὁ |
τόπος
ἐστὶν
οὗ
τὰ
θηρία
|
[0-1] |
ἀπέρχομαι.
~(Ξανθίας)
~ὢ
τρισκακοδαίμων
ἄρ᾽
|
ὁ |
τράχηλος
οὑτοσί,
~ὅτι
θλίβεται
μέν, |
[550-599] |
~(Ξανθίας)
~τούτου
πάνυ
τοὔργον·
οὗτος
|
ὁ |
τρόπος
πανταχοῦ.
~(Πανδοκευτρία)
~καὶ
τὸ |
[750-799] |
εἴη
τὴν
τέχνην
σοφώτερος.
~(Ξανθίας)
|
ὁ |
τῶν
πανούργων;
~(Ἄιακος)
νὴ
Δί᾽ |
[1300-1349] |
πηνίσματα,
~κερκίδος
ἀοιδοῦ
μελέτας,
~ἵν᾽
|
ὁ |
φίλαυλος
ἔπαλλε
δελφὶς
~πρῴραις
κυανεμβόλοις
|
[200-249] |
ὁ
καλαμόφθογγα
παίζων·
~προσεπιτέρπεται
δ᾽
|
ὁ |
φορμικτὰς
Ἀπόλλων,
~ἕνεκα
δόνακος,
ὃν |
[150-199] |
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
κἄστι
γ᾽
|
ὁ |
Χάρων
οὑτοσί.
~(Διόνυσος)
~χαῖρ᾽
ὦ |
[1000-1049] |
ἡνίκ᾽
ἤκουσα
περὶ
Δαρείου
τεθνεῶτος“
|
~ὁ |
χορὸς
δ᾽
εὐθὺς
τὼ
χεῖρ᾽ |
[0-1] |
ὄνος
φέρει;
~(Ξανθίας)
~οὐ
δῆθ᾽
|
ὅ |
γ᾽
ἔχω
γὼ
καὶ
φέρω |
[0-1] |
θεώμενοι;
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δί᾽
|
ὅ |
τι
Βούλει
γε,
πλὴν
πιέζομαι, |
[1150-1199] |
δή;
δίδαξον
γάρ
με
καθ᾽
|
ὅ |
τι
δὴ
λέγεις;
~(Αἰσχύλος)
~ἐλθεῖν“ |
[1150-1199] |
~(Διόνυσος)
~εὖ
νὴ
τὸν
Ἑρμῆν·
|
ὅ |
τι
λέγεις
δ᾽
οὐ
μανθάνω. |
[550-599] |
~ληρεῖς
ὦ
γύναι
~κοὐκ
οἶσθ᾽
|
ὅ |
τι
λέγεις.
~(Πανδοκευτρία)
~οὐ
μὲν |
[1400-1449] |
δέ,
βούλεται
δ᾽
ἔχειν.
~ἀλλ᾽
|
ὅ |
τι
νοεῖτον
εἴπατον
τούτου
πέρι. |
[1100-1149] |
γάρ
εἰσι
πολλαὶ
χἄτεραι
σοφισμάτων.
|
~ὅ |
τι
περ
οὖν
ἔχετον
ἐρίζειν, |
[50-99] |
ἀπολαβὼν
αὐτὸν
μόνον,
~ἄνευ
Σοφοκλέους
|
ὅ |
τι
ποιεῖ
κωδωνίσω.
~κἄλλως
ὁ |
[150-199] |
σπευδέτω.
~οὗτος
τί
ποιεῖς;
~(Διόνυσος)
|
~ὅ |
τι
ποιῶ;
τί
δ᾽
ἄλλο |
[1350-1399] |
αὖ
ζήτει
τι
τῶν
βαρυστάθμων,
|
~ὅ |
τι
σοι
καθέλξει,
καρτερόν
τε |
[900-949] |
μιγνύς.
~(Εὐριπίδης)
~εἶτ᾽
οὐκ
ἐλήρουν
|
ὅ |
τι
τύχοιμ᾽
οὐδ᾽
ἐμπεσὼν
ἔφυρον, |
[1000-1049] |
~(Αἰσχύλος)
~τοὺς
ἕπτ᾽
ἐπὶ
Θήβας·
|
~ὃ |
θεασάμενος
πᾶς
ἄν
τις
ἀνὴρ |
[0-1] |
~(Διόνυσος)
~οὔκουν
τὸ
Βάρος
τοῦθ᾽
|
ὃ |
σὺ
φέρεις
ὄνος
φέρει;
~(Ξανθίας) |
[1350-1399] |
αὖ
τέρας
~νεοχμόν,
ἀτοπίας
πλέων,
|
~ὃ |
τίς
ἂν
ἐπενόησεν
ἄλλος;
~μὰ |
[1200-1249] |
ἀπόδος
πάσῃ
τέχνῃ·
~λήψει
γὰρ
|
ὀβολοῦ |
πάνυ
καλήν
τε
κἀγαθήν.
~(Εὐριπίδης) |
[150-199] |
μὴ
διαλέγου.
~(Διόνυσος)
λάβ᾽
ἐννέ᾽
|
ὀβολούς. |
~(Νέκρος)
ἀναβιοίην
νυν
πάλιν.
~(Ξανθίας) |
[100-149] |
ἀνὴρ
γέρων
~ναύτης
διάξει
δύ᾽
|
ὀβολὼ |
μισθὸν
λαβών.
~(Διόνυσος)
φεῦ,
~ὡς |
[100-149] |
μέγα
δύνασθον
πανταχοῦ
τὼ
δύ᾽
|
ὀβολώ. |
~πῶς
ἠλθέτην
κἀκεῖσε;
~(Ἡρακλῆς)
Θησεὺς |
[700-749] |
ἂν
ξυνναυμαχῇ.
~εἰ
δὲ
ταῦτ᾽
|
ὀγκωσόμεσθα |
κἀποσεμνυνούμεθα,
~τὴν
πόλιν
καὶ
ταῦτ᾽ |
[1450-1499] |
ἠκριβωμένην.
~πάρα
δὲ
πολλοῖσιν
μαθεῖν.
|
~ὅδε |
γὰρ
εὖ
φρονεῖν
δοκήσας
~πάλιν |
[300-349] |
ὡς
ὠχρίασ᾽
αὐτὴν
ἰδών.
~(Ξανθίας)
|
~ὁδὶ |
δὲ
δείσας
ὑπερεπυρρίασέ
σου.
~(Διόνυσος) |
[1250-1299] |
ἐπ᾽
ἀρωγάν;
~κύριός
εἰμι
θροεῖν
|
ὅδιον |
κράτος
αἴσιον
ἀνδρῶν.
~ἰὴ
κόπον |
[850-899] |
~τίνα
λόγων
ἐμμέλειαν
~ἔπιτε
δαΐαν
|
ὁδόν. |
~γλῶσσα
μὲν
γὰρ
ἠγρίωται,
~λῆμα |
[150-199] |
γὰρ
ἐγγύτατα
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν
|
ὁδὸν
|
~ἐπὶ
ταῖσι
τοῦ
(Πλούτων)
ος |
[400-449] |
δεῖξον
ὡς
ἄνευ
πόνου
~πολλὴν
|
ὁδὸν |
περαίνεις.
~Ἴακχε
φιλοχορευτὰ
συμπρόπεμπέ
με. |
[100-149] |
δύο.
~οὐκ
ἂν
βαδίσαιμι
τὴν
|
ὁδὸν |
ταύτην.
~(Ἡρακλῆς)
τί
δαί;
~(Διόνυσος) |
[800-849] |
~ἡνίκ᾽
ἂν
ὀξύλαλον
παρίδῃ
θήγοντος
|
ὀδόντα |
~ἀντιτέχνου·
τότε
δὴ
μανίας
ὑπὸ |
[900-949] |
ἕν
~(Διόνυσος)
μὴ
πρῖε
τοὺς
|
ὀδόντας. |
~(Εὐριπίδης)
~ἀλλ᾽
ἢ
Σκαμάνδρους
ἢ |
[150-199] |
ἔλαττον.
~(Νέκρος)
ὑπάγεθ᾽
ὑμεῖς
τῆς
|
ὁδοῦ. |
~(Διόνυσος)
~ἀνάμεινον
ὦ
δαιμόνι᾽
ἐὰν |
[250-299] |
τ᾽
ἀγώνισμ᾽
ἄξιόν
τι
τῆς
|
ὁδοῦ. |
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Δία
καὶ |
[100-149] |
ἀρτοπώλια
~πορνεῖ᾽
ἀναπαύλας
ἐκτροπὰς
κρήνας
|
ὁδοὺς
|
~πόλεις
διαίτας
πανδοκευτρίας,
ὅπου
~κόρεις |
[100-149] |
πρὸς
ταῦτ᾽
ἀλλὰ
φράζε
τῶν
|
ὁδῶν
|
~ὅπῃ
τάχιστ᾽
ἀφιζόμεθ᾽
εἰς
Ἅιδου |
[1000-1049] |
ὧν
ἦν
καὶ
Λάμαχος
ἥρως·
|
~ὅθεν |
ἡμὴ
φρὴν
ἀπομαξαμένη
πολλὰς
ἀρετὰς |
[1000-1049] |
ἀρχῆς
~ὡς
ὠφέλιμοι
τῶν
ποιητῶν
|
οἱ |
γενναῖοι
γεγένηνται.
~Ὀρφεὺς
μὲν
γὰρ |
[750-799] |
~ὅπερ
ἔστ᾽
ἐν
Ἅιδου
πλῆθος,
|
οἱ |
δ᾽
ἀκροώμενοι
~τῶν
ἀντιλογιῶν
καὶ |
[900-949] |
~μελῶν
ἐφεξῆς
τέτταρας
ξυνεχῶς
ἄν
|
οἱ |
δ᾽
ἐσίγων.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δ᾽ |
[50-99] |
~οἱ
μὲν
γὰρ
οὐκέτ᾽
εἰσίν,
|
οἱ |
δ᾽
ὄντες
κακοί.
~(Ἡρακλῆς)
τί |
[1350-1399] |
τυροπωλῆσαι
τέχνην.
~(Χορός)
ἐπίπονοί
γ᾽
|
οἱ |
δεξιοί.
~τόδε
γὰρ
ἕτερον
αὖ |
[800-849] |
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν·
ὡς
ὅταν
γ᾽
|
οἱ |
δεσπόται
~ἐσπουδάκωσι,
κλαύμαθ᾽
ἡμῖν
γίγνεται. |
[0-1] |
δέσποτα,
~ἐφ᾽
οἷς
ἀεὶ
γελῶσιν
|
οἱ |
θεώμενοι;
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δί᾽ |
[100-149] |
ἐντεῦθεν
θεῶ,
~κἄπειτ᾽
ἐπειδὰν
θῶσιν
|
οἱ |
θεώμενοι
~εἷναι“
τόθ᾽
εἷναι
καὶ |
[1500-1533] |
~ἐς
φάος
ὀρνυμένῳ
δότε
δαίμονες
|
οἱ |
κατὰ
γαίας,
~τῇ
δὲ
πόλει |
[1050-1099] |
ὑπολειπόμενος
~καὶ
δεινὰ
ποιῶν·
κᾆθ᾽
|
οἱ |
Κεραμῆς
~ἐν
ταῖσι
πύλαις
παίουσ᾽ |
[900-949] |
ἔτερπεν
~οὐχ
ἧττον
ἢ
νῦν
|
οἱ |
λαλοῦντες.
~(Εὐριπίδης)
~ἠλίθιος
γὰρ
ἦσθα, |
[300-349] |
~τοῦτ᾽
ἔστ᾽
ἐκεῖν᾽
ὦ
δέσποθ᾽
|
οἱ |
μεμυημένοι
~ἐνταῦθά
που
παίζουσιν,
οὓς |
[150-199] |
δὲ
δὴ
τίνες
εἰσίν;
~(Ἡρακλῆς)
|
οἱ |
μεμυημένοι
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Δί᾽ |
[50-99] |
βουλόμενος;
~(Διόνυσος)
δέομαι
ποιητοῦ
δεξιοῦ.
|
~οἱ |
μὲν
γὰρ
οὐκέτ᾽
εἰσίν,
οἱ |
[1250-1299] |
~Ἑρμᾶν
μὲν
πρόγονον
τίομεν
γένος
|
οἱ |
περὶ
λίμναν.
~ἰὴ
κόπον
οὐ |
[150-199] |
ταῦτα
τὸν
πλείω
χρόνον.
~(Ἡρακλῆς)
|
~οἵ |
σοι
φράσουσ᾽
ἁπαξάπανθ᾽
ὧν
ἂν |
[650-699] |
~πρὸς
δὲ
τούτοις
εἰκὸς
ὑμᾶς,
|
οἳ |
μεθ᾽
ὑμῶν
πολλὰ
δὴ
~χοἰ |
[900-949] |
~ἀστεῖα
καὶ
μήτ᾽
εἰκόνας
μήθ᾽
|
οἷ᾽ |
ἂν
ἄλλος
εἴποι.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ |
[900-949] |
ἂν
διῄει.
~(Διόνυσος)
~ὢ
παμπόνηρος,
|
οἷ᾽ |
ἄρ᾽
ἐφενακιζόμην
ὑπ᾽
αὐτοῦ.
~τί |
[0-1] |
θύρας
~ἤδη
βαδίζων
εἰμὶ
τῆσδ᾽
|
οἷ |
πρῶτά
με
~ἔδει
τραπέσθαι.
παιδίον, |
[1250-1299] |
~εὐφαμεῖτε·
μελισσονόμοι
δόμον
Ἀρτέμιδος
πέλας
|
οἴγειν. |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽ |
[700-749] |
~(Ἄιακος)
ὡς
μὰ
Δί᾽
οὐδὲν
|
οἶδ᾽ |
ἐγώ.
~(Ξανθίας)
ὁμόγνιε
Ζεῦ·
καὶ |
[0-1] |
ὑφ᾽
ἑτέρου
φέρει;
~(Ξανθίας)
οὐκ
|
οἶδ᾽ |
ὁ
δ᾽
ὦμος
οὑτοσὶ
πιέζεται. |
[550-599] |
ἅμα
καὶ
θνητὸς
ὤν;
~(Διόνυσος)
|
~οἶδ᾽ |
οἶδ᾽
ὅτι
θυμοῖ,
καὶ
δικαίως |
[550-599] |
Ξανθίαν
εἰ
μὴ
φιλῶ.
~(Ξανθίας)
|
οἶδ᾽ |
οἶδα
τὸν
νοῦν·
παῦε
παῦε |
[600-649] |
ἀφαιρεῖσθαι
πάλιν
πειράσεταί
~μ᾽
εὖ
|
οἶδ᾽ |
ὅτι.
~ἀλλ᾽
ὅμως
ἐγὼ
παρέξω
|
[550-599] |
καὶ
θνητὸς
ὤν;
~(Διόνυσος)
~οἶδ᾽
|
οἶδ᾽ |
ὅτι
θυμοῖ,
καὶ
δικαίως
αὐτὸ |
[50-99] |
τοῦτ᾽
ἄρα·
~οὐ
γὰρ
σάφ᾽
|
οἶδ᾽ |
οὐδ᾽
αὐτὸ
τοῦθ᾽
ὅπως
ἔχει. |
[1000-1049] |
ἐποίουν
πόρνας
οὐδὲ
Σθενεβοίας,
~οὐδ᾽
|
οἶδ᾽ |
οὐδεὶς
ἥντιν᾽
ἐρῶσαν
πώποτ᾽
ἐποίησα |
[1400-1449] |
βλέφαρα
τῶν
ἐναντίων.
~ἐγὼ
μὲν
|
οἶδα |
καὶ
θέλω
φράζειν.
~(Διόνυσος)
λέγε. |
[550-599] |
εἰ
μὴ
φιλῶ.
~(Ξανθίας)
οἶδ᾽
|
οἶδα |
τὸν
νοῦν·
παῦε
παῦε
τοῦ |
[600-649] |
πῶς
οὐκ
ἔπταρον;
~(Ἄιακος)
~οὐκ
|
οἶδα· |
τουδὶ
δ᾽
αὖθις
ἀποπειράσομαι.
~(Ξανθίας) |
[700-749] |
οὐχὶ
γεννάδας,
~ὅστις
γε
πίνειν
|
οἶδε |
καὶ
βινεῖν
μόνον;
~(Ἄιακος)
~τὸ |
[1450-1499] |
με
δὴ
τεθνηκότα;
~(Διόνυσος)
~τίς
|
οἶδεν |
εἰ
τὸ
ζῆν
μέν
ἐστι |
[1150-1199] |
ὀρθότητος
τῶν
ἐπῶν.
~(Εὐριπίδης)
~ἦν
|
Οἰδίπους |
τὸ
πρῶτον
εὐδαίμων
ἀνήρ“
~(Αἰσχύλος) |
[900-949] |
παρὰ
σοῦ
τὸ
πρῶτον
εὐθὺς
|
~οἰδοῦσαν |
ὑπὸ
κομπασμάτων
καὶ
ῥημάτων
ἐπαχθῶν, |
[1150-1199] |
φονεύς·
~εἶθ᾽
ὡς
Πόλυβον
ἤρρησεν
|
οἰδῶν |
τὼ
πόδε·
~ἔπειτα
γραῦν
ἔγημεν |
[50-99] |
πόθος
~τὴν
καρδίαν
ἐπάταξε
πῶς
|
οἴει |
σφόδρα.
~(Ἡρακλῆς)
πόθος;
πόσος
τις; |
[1450-1499] |
ὤμοσας
~ἦ
μὴν
ἀπάξειν
μ᾽
|
οἴκαδ᾽ |
αἱροῦ
τοὺς
φίλους.
~(Διόνυσος)
ἡ |
[1450-1499] |
εὖ
φρονεῖν
δοκήσας
~πάλιν
ἄπεισιν
|
οἴκαδ᾽ |
αὖ,
~ἐπ᾽
ἀγαθῶ
μὲν
τοῖς |
[1150-1199] |
~οὐ
φημὶ
τὸν
Ὀρέστην
κατελθεῖν
|
οἴκαδε· |
~λάθρᾳ
γὰρ
ἦλθεν
οὐ
πιθὼν |
[400-449] |
φράσαι
νῷν
~(Πλούτων)
ὅπου
νθάδ᾽
|
οἰκεῖ; |
~ξένω
γάρ
ἐσμεν
ἀρτίως
ἀφιγμένω. |
[100-149] |
δοκεῖ.
~(Διόνυσος)
~μὴ
τὸν
ἐμὸν
|
οἴκει |
νοῦν·
ἔχεις
γὰρ
οἰκίαν.
~(Ἡρακλῆς) |
[950-999] |
ἅπαντα-
~(Αἰσχύλος)
φημὶ
κἀγώ.
~(Εὐριπίδης)
|
~οἰκεῖα |
πράγματ᾽
εἰσάγων,
οἷς
χρώμεθ᾽
οἷς |
[950-999] |
τ᾽
ἄλλα
καὶ
τὰς
οἰκίας
|
~οἰκεῖν |
ἄμεινον
ἢ
πρὸ
τοῦ
~κἀνασκοπεῖν, |
[950-999] |
τις
εἰσιὼν
~κέκραγε
πρὸς
τοὺς
|
οἰκέτας
|
~ζητεῖ
τε,
ποῦ
στιν
ἡ |
[1350-1399] |
κῶλά
τ᾽
ἀμπάλλετε
κυκλούμενοι
τὴν
|
οἰκίαν. |
~ἅμα
δὲ
Δίκτυννα
παῖς
Ἄρτεμις |
[100-149] |
ἐμὸν
οἴκει
νοῦν·
ἔχεις
γὰρ
|
οἰκίαν. |
~(Ἡρακλῆς)
~καὶ
μὴν
ἀτεχνῶς
γε |
[950-999] |
~τά
τ᾽
ἄλλα
καὶ
τὰς
|
οἰκίας
|
~οἰκεῖν
ἄμεινον
ἢ
πρὸ
τοῦ
|
[150-199] |
~ἐπὶ
ταῖσι
τοῦ
(Πλούτων)
ος
|
οἰκοῦσιν |
θύραις.
~καὶ
χαῖρε
πόλλ᾽
ὦδελφέ. |
[450-499] |
ἀνδρεῖά
γ᾽
ὦ
Πόσειδον.
~(Διόνυσος)
|
οἶμαι |
νὴ
Δία.
~σὺ
δ᾽
οὐκ |
[800-849] |
τραγῳδίας.
~(Ξανθίας)
~ἦ
που
βαρέως
|
οἶμαι |
τὸν
Αἰσχύλον
φέρειν.
~(Ἄιακος)
~ἔβλεψε |
[650-699] |
ἐστὶν
ἐπὶ
τονδὶ
πάλιν.
~(Ξανθίας)
|
οἴμοι. |
~(Ἄιακος)
τί
ἔστι;
~(Ξανθίας)
τὴν |
[0-1] |
τὸν
ὄνον
ἀράμενος
φέρε.
~(Ξανθίας)
|
~οἴμοι |
κακοδαίμων·
τί
γὰρ
ἐγὼ
οὐκ |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
μανθάνεις;
~(Ξανθίας)
πάνυ
μανθάνω.
|
~οἴμοι |
κακοδαίμων,
τῷ
ξυνέτυχον
ἐξιών;
~(Χάρων) |
[1200-1249] |
χορεύων“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
|
οἴμοι |
πεπλήγμεθ᾽
αὖθις
ὑπὸ
τῆς
ληκύθου. |
[300-349] |
δὲ
δείσας
ὑπερεπυρρίασέ
σου.
~(Διόνυσος)
|
~οἴμοι, |
πόθεν
μοι
τὰ
κακὰ
ταυτὶ |
[900-949] |
μορμορωπά,
~ἄγνωτα
τοῖς
θεωμένοις.
~(Αἰσχύλος)
|
οἴμοι |
τάλας.
~(Διόνυσος)
σιώπα.
~(Εὐριπίδης)
σαφὲς |
[300-349] |
ὄμοσον.
~(Ξανθίας)
νὴ
Δία.
~(Διόνυσος)
|
~οἴμοι |
τάλας,
ὡς
ὠχρίασ᾽
αὐτὴν
ἰδών. |
[250-299] |
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
|
οἰμώζετ᾽ |
οὐ
γάρ
μοι
μέλει.
~(Βάτραχοι) |
[150-199] |
~ὡς
σεμνὸς
ὁ
κατάρατος·
οὐκ
|
οἰμώξεται; |
~ἐγὼ
βαδιοῦμαι.
~(Διόνυσος)
χρηστὸς
εἶ |
[250-299] |
δείν᾽
ἔφασκ᾽
ἐκεῖνος.
~(Διόνυσος)
ὡς
|
οἰμώξεται. |
~ἠλαζονεύεθ᾽
ἵνα
φοβηθείην
ἐγώ,
~εἰδώς |
[700-749] |
ἀνέρος
ἢ
τρόπον
ὅστις
ἔτ᾽
|
~οἰμώξεται, |
~οὐ
πολὺν
οὐδ᾽
ὁ
πίθηκος |
[1300-1349] |
~πρῴραις
κυανεμβόλοις
~μαντεῖα
καὶ
σταδίους,
|
~οἰνάνθας |
γάνος
ἀμπέλου,
~βότρυος
ἕλικα
παυσίπονον. |
[1200-1249] |
ἔτι
γὰρ
εἰσί
μοι
συχνοί.
|
~Οἰνεύς |
ποτ᾽
ἐκ
γῆς“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον |
[1200-1249] |
πρῶθ᾽
ὅλον
με
τὸν
στίχον.
|
~Οἰνεύς |
ποτ᾽
ἐκ
γῆς
πολύμετρον
λαβὼν |
[1150-1199] |
πατρὸς
τυμβωρύχος.
~(Αἰσχύλος)
Διόνυσε
πίνεις
|
οἶνον |
οὐκ
ἀνθοσμίαν.
~(Διόνυσος)
~λέγ᾽
ἕτερον |
[900-949] |
~ὡς
ἦν
ἀλαζὼν
καὶ
φέναξ
|
οἵοις |
τε
τοὺς
θεατὰς
~ἐξηπάτα
μώρους |
[900-949] |
ἐμαυτὸν
μέν
γε
τὴν
ποίησιν
|
οἷός |
εἰμι,
~ἐν
τοῖσιν
ὑστάτοις
φράσω, |
[0-1] |
τί
σου.
~(Ἡρακλῆς)
~ἀλλ᾽
οὐχ
|
οἷός |
τ᾽
εἴμ᾽
ἀποσοβῆσαι
τὸν
γέλων |
[1050-1099] |
δῆμον
ἀεί,
~λαμπάδα
δ᾽
οὐδεὶς
|
οἷός |
τε
φέρειν
~ὑπ᾽
ἀγυμνασίας
ἔτι |
[800-849] |
τοῦτον
ἀποφήνω
σαφῶς
~τὸν
χωλοποιὸν
|
οἷος |
ὢν
θρασύνεται.
~(Διόνυσος)
~ἄρν᾽
ἄρνα |
[1000-1049] |
τοῦτον
ἐρώτα.
~(Αἰσχύλος)
~σκέψαι
τοίνυν
|
οἵους |
αὐτοὺς
παρ᾽
ἐμοῦ
παρεδέξατο
πρῶτον, |
[0-1] |
τῶν
εἰωθότων
ὦ
δέσποτα,
~ἐφ᾽
|
οἷς |
ἀεὶ
γελῶσιν
οἱ
θεώμενοι;
~(Διόνυσος) |
[1250-1299] |
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἔχω
γ᾽
|
οἷς |
αὐτὸν
ἀποδείξω
κακὸν
~μελοποιὸν
ὄντα |
[1400-1449] |
οἷσι
νῦν
πιστεύομεν,
~τούτοις
ἀπιστήσαιμεν,
|
οἷς |
δ᾽
οὐ
χρώμεθα,
~τούτοισι
χρησαίμεσθ᾽ |
[400-449] |
θεᾶς,
ἀνθοφόρον
ἀν᾽
ἄλσος
~παίζοντες
|
οἷς |
μετουσία
θεοφιλοῦς
ἑορτῆς·
~ἐγὼ
δὲ |
[550-599] |
λίθῳ
τοὺς
γομφίους
~κόπτοιμ᾽
ἄν,
|
οἷς |
μου
κατέφαγες
τὰ
φορτία.
~(Πλαθάνη) |
[950-999] |
~οἰκεῖα
πράγματ᾽
εἰσάγων,
οἷς
χρώμεθ᾽
|
οἷς |
ξύνεσμεν,
~ἐξ
ὧν
γ᾽
ἂν |
[1150-1199] |
γὰρ
ἔλεγεν
ὦ
μόχθηρε
σύ,
|
~οἷς |
οὐδὲ
τρὶς
λέγοντες
ἐξικνούμεθα.
~(Αἰσχύλος) |
[950-999] |
κἀγώ.
~(Εὐριπίδης)
~οἰκεῖα
πράγματ᾽
εἰσάγων,
|
οἷς |
χρώμεθ᾽
οἷς
ξύνεσμεν,
~ἐξ
ὧν |
[450-499] |
ἀλλότριον;
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ὡρακιῶ.
~ἀλλ᾽
|
οἶσε |
πρὸς
τὴν
καρδίαν
μου
σφογγιάν. |
[950-999] |
σ᾽
ὁ
θυμὸς
ἁρπάσας
~ἐκτὸς
|
οἴσει |
τῶν
ἐλαῶν·
~δεινὰ
γὰρ
κατηγόρηκεν. |
[500-549] |
ἔχων
ὦ
Ξανθία,
~ἀλλ᾽
ἀράμενος
|
οἴσεις |
πάλιν
τὰ
στρώματα.
~(Ξανθίας)
~τί |
[550-599] |
~(Διόνυσος)
~ληρεῖς
ὦ
γύναι
~κοὐκ
|
οἶσθ᾽ |
ὅ
τι
λέγεις.
~(Πανδοκευτρία)
~οὐ |
[1400-1449] |
σαφέστερον.
~(Εὐριπίδης)
~εἰ
τῶν
πολιτῶν
|
οἷσι |
νῦν
πιστεύομεν,
~τούτοις
ἀπιστήσαιμεν,
οἷς |
[100-149] |
~τοὺς
σοὺς
φράσειας,
εἰ
δεοίμην,
|
οἷσι |
σὺ
~ἐχρῶ
τόθ᾽
ἡνίκ᾽
ἐπὶ |
[850-899] |
~(Εὐριπίδης)
καλῶς·
~ἕτεροι
γάρ
εἰσιν
|
οἷσιν |
εὔχομαι
θεοῖς.
~(Διόνυσος)
ἴδιοί
τινές |
[700-749] |
εἰς
ἅπαντα
χρώμεθα
~ὑστάτοις
ἀφιγμένοισιν,
|
οἷσιν |
ἡ
πόλις
πρὸ
τοῦ
~οὐδὲ |
[400-449] |
~οὗ
παννυχίζουσιν
θεᾷ,
φέγγος
ἱερὸν
|
οἴσων. |
~χωρῶμεν
ἐς
πολυρρόδους
~λειμῶνας
ἀνθεμώδεις, |
[450-499] |
τρόπον
~τὸν
καλλιχορώτατον
~παίζοντες,
ὃν
|
ὄλβιαι
|
~Μοῖραι
ξυνάγουσιν.
~μόνοις
γὰρ
ἡμῖν |
[100-149] |
~πόλεις
διαίτας
πανδοκευτρίας,
ὅπου
~κόρεις
|
ὀλίγιστοι. |
~(Ξανθίας)
περὶ
ἐμοῦ
δ᾽
οὐδεὶς |
[1100-1149] |
ὁρᾷς
ὅτι
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
|
ὀλίγον |
γέ
μοι
μέλει.
~(Αἰσχύλος)
πῶς |
[750-799] |
οὐκ
ἦσαν
ἕτεροι
σύμμαχοι;
~(Ἄιακος)
|
~ὀλίγον |
τὸ
χρηστόν
ἐστιν,
ὥσπερ
ἐνθάδε. |
[750-799] |
ἄρ᾽
ἔσται;
~(Ἄιακος)
~νὴ
Δί᾽
|
ὀλίγον |
ὕστερον.
~κἀνταῦθα
δὴ
τὰ
δεινὰ |
[650-699] |
παλαίσμασιν,
~ἐγγενέσθαι
φημὶ
χρῆναι
τοῖς
|
ὀλισθοῦσιν |
τότε
~αἰτίαν
ἐκθεῖσι
λῦσαι
τὰς |
[1200-1249] |
ἀπώλεσεν.
~(Εὐριπίδης)
~ἔασον
εἰπεῖν
πρῶθ᾽
|
ὅλον |
με
τὸν
στίχον.
~Οἰνεύς
ποτ᾽ |
[500-549] |
δύ᾽
ἢ
τρεῖς,
βοῦν
ἀπηνθράκιζ᾽
|
ὅλον, |
~πλακοῦντας
ὤπτα
κολλάβους.
ἀλλ᾽
εἴσιθι. |
[200-249] |
~πολυκολύμβοισι
μέλεσιν,
~ἢ
Διὸς
φεύγοντες
|
ὄμβρον
|
~ἔνυδρον
ἐν
βυθῷ
χορείαν
~αἰόλαν |
[1000-1049] |
ὥρας,
ἀρότους·
ὁ
δὲ
θεῖος
|
Ὅμηρος
|
~ἀπὸ
τοῦ
τιμὴν
καὶ
κλέος |
[800-849] |
τότε
δὴ
μανίας
ὑπὸ
δεινῆς
|
~ὄμματα |
στροβήσεται.
~ἔσται
δ᾽
ἱππολόφων
τε |
[1350-1399] |
κατέλιπε,
~δάκρυα
δάκρυά
τ᾽
ἀπ᾽
|
ὀμμάτων
|
~ἔβαλον
ἔβαλον
ἁ
τλάμων.
~ἀλλ᾽ |
[750-799] |
Δί᾽
οὐδὲν
οἶδ᾽
ἐγώ.
~(Ξανθίας)
|
ὁμόγνιε |
Ζεῦ·
καὶ
παρακούων
δεσποτῶν
~ἅττ᾽ |
[750-799] |
~πρὸς
Διός,
ὃς
ἡμῖν
ἐστιν
|
ὁμομαστιγίας, |
~τίς
οὗτος
οὕνδον
ἐστὶ
θόρυβος |
[100-149] |
~ἢ
φρένα
μὲν
οὐκ
ἐθέλουσαν
|
ὀμόσαι |
καθ᾽
ἱερῶν,
~γλῶτταν
δ᾽
ἐπιορκήσασαν |
[300-349] |
κατόμοσον.
~(Ξανθίας)
νὴ
Δί᾽
~(Διόνυσος)
|
ὄμοσον. |
~(Ξανθίας)
νὴ
Δία.
~(Διόνυσος)
~οἴμοι |
[1500-1533] |
τουτὶ
τοῖσι
πορισταῖς
~Μύρμηκί
θ᾽
|
ὁμοῦ |
καὶ
Νικομάχῳ,
~τόδε
δ᾽
Ἀρχενόμῳ· |
[1450-1499] |
τοὺς
φίλους.
~(Διόνυσος)
ἡ
γλῶττ᾽
|
ὀμώμοκ᾽ |
Αἰσχύλον
δ᾽
αἱρήσομαι.
~(Εὐριπίδης)
τί |
[50-99] |
ὦδελφίδιον;
~(Διόνυσος)
οὐκ
ἔχω
φράσαι.
|
~ὅμως |
γε
μέντοι
σοι
δι᾽
αἰνιγμῶν |
[0-1] |
~καίτοι
δάκνω
γ᾽
ἐμαυτόν·
ἀλλ᾽
|
ὅμως |
γελῶ.
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνιε
πρόσελθε· |
[850-899] |
δὲ
συντέθνηκεν,
ὥσθ᾽
ἕξει
λέγειν.
|
~ὅμως |
δ᾽
ἐπειδή
σοι
δοκεῖ,
δρᾶν |
[600-649] |
~μ᾽
εὖ
οἶδ᾽
ὅτι.
~ἀλλ᾽
|
ὅμως |
ἐγὼ
παρέξω
~μαυτὸν
ἀνδρεῖον
τὸ |
[1000-1049] |
μὴν
οὐ
Παντακλέα
γε
~ἐδίδαξεν
|
ὅμως |
τὸν
σκαιότατον·
πρώην
γοῦν,
ἡνίκ᾽ |
[1150-1199] |
αὖθις
λέγει,
~κλύειν
ἀκοῦσαι“
ταὐτὸν
|
ὂν |
σαφέστατα.
~(Διόνυσος)
τεθνηκόσιν
γὰρ
ἔλεγεν |
[450-499] |
~ἀπῇξας
ἄγχων
κἀποδρὰς
ᾤχου
λαβών,
|
~ὃν |
ἐγὼ
φύλαττον.
ἀλλὰ
νῦν
ἔχει |
[450-499] |
ἡμέτερον
τρόπον
~τὸν
καλλιχορώτατον
~παίζοντες,
|
ὃν |
ὄλβιαι
~Μοῖραι
ξυνάγουσιν.
~μόνοις
γὰρ |
[550-599] |
τυρόν
γε
τὸν
χλωρὸν
τάλαν,
|
~ὃν |
οὗτος
αὐτοῖς
τοῖς
ταλάροις
κατήσθιεν |
[200-249] |
ὁ
φορμικτὰς
Ἀπόλλων,
~ἕνεκα
δόνακος,
|
ὃν |
ὑπολύριον
~ἔνυδρον
ἐν
λίμναις
τρέφω. |
[1050-1099] |
τοῦτ᾽
ἐστὶ
τὸ
χρηστὰ
διδάσκειν,
|
~ὃν |
χρῆν
φράζειν
ἀνθρωπείως;
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽ |
[1300-1349] |
δ᾽
ὕδωρ,
~ὡς
ἂν
θεῖον
|
ὄνειρον |
ἀποκλύσω.
~ἰὼ
πόντιε
δαῖμον,
~τοῦτ᾽ |
[1300-1349] |
κελαινοφαὴς
~ὄρφνα,
τίνα
μοι
~δύστανον
|
ὄνειρον
|
~πέμπεις
ἐξ
ἀφανοῦς,
~Ἀίδα
πρόμολον, |
[0-1] |
~ἐν
τῷ
μέρει
σὺ
τὸν
|
ὄνον |
ἀράμενος
φέρε.
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
κακοδαίμων· |
[0-1] |
~σὺ
δ᾽
οὖν
ἐπειδὴ
τὸν
|
ὄνον |
οὐ
φῄς
σ᾽
ὠφελεῖν,
~ἐν |
[150-199] |
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ἐγὼ
γοῦν
|
ὄνος |
ἄγω
μυστήρια.
~ἀτὰρ
οὐ
καθέξω |
[0-1] |
Βάρος
τοῦθ᾽
ὃ
σὺ
φέρεις
|
ὄνος |
φέρει;
~(Ξανθίας)
~οὐ
δῆθ᾽
ὅ |
[150-199] |
τὸ
Λήθης
πεδίον,
ἢ
σ᾽
|
Ὄνου |
πόκας,
~ἢ
σ᾽
Κερβερίους,
ἢ |
[300-349] |
νῷν.
~ᾄδουσι
γοῦν
τὸν
Ἴακχον
|
ὅνπερ |
Διαγόρας.
~(Διόνυσος)
~κἀμοὶ
δοκοῦσιν.
ἡσυχίαν |
[1450-1499] |
σφῷν
κρίσις
γενήσεται·
~αἱρήσομαι
γὰρ
|
ὅνπερ |
ἡ
ψυχὴ
θέλει.
~(Εὐριπίδης)
~μεμνημένος |
[1050-1099] |
ξυνέθηκα;
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
|
ὄντ᾽ |
ἀλλ᾽
ἀποκρύπτειν
χρὴ
τὸ
πονηρὸν |
[600-649] |
τινὶ
~ἐμὲ
μὴ
βασανίζειν
ἀθάνατον
|
ὄντ᾽ |
εἰ
δὲ
μή,
~αὐτὸς
σεαυτὸν |
[1250-1299] |
οἷς
αὐτὸν
ἀποδείξω
κακὸν
~μελοποιὸν
|
ὄντα |
καὶ
ποιοῦντα
ταὔτ᾽
ἀεί.
~(Χορός) |
[1050-1099] |
Βελλεροφόντας.
~(Εὐριπίδης)
~πότερον
δ᾽
οὐκ
|
ὄντα |
λόγον
τοῦτον
περὶ
τῆς
Φαίδρας |
[1400-1449] |
ἄπιστα
πίσθ᾽
ἡγώμεθα,
~τὰ
δ᾽
|
ὄντα |
πίστ᾽
ἄπιστα.
~(Διόνυσος)
~πῶς;
οὐ |
[750-799] |
μεγάλαι
καὶ
δεξιαί,
~τὸν
ἄριστον
|
ὄντα |
τῶν
ἑαυτοῦ
συντέχνων
~σίτησιν
αὐτὸν |
[250-299] |
φοβηθείην
ἐγώ,
~εἰδώς
με
μάχιμον
|
ὄντα |
φιλοτιμούμενος.
~οὐδὲν
γὰρ
οὕτω
γαῦρόν |
[700-749] |
ἴσμεν
εὐγενεῖς
καὶ
σώφρονας
~ἄνδρας
|
ὄντας |
καὶ
δικαίους
καὶ
καλούς
τε |
[650-699] |
ὑμᾶς
γνώσεται
~χἠ
Φερρέφατθ᾽
ἅτ᾽
|
ὄντε |
κἀκείνω
θεώ.
~(Διόνυσος)
~ὀρθῶς
λέγεις· |
[50-99] |
γὰρ
οὐκέτ᾽
εἰσίν,
οἱ
δ᾽
|
ὄντες |
κακοί.
~(Ἡρακλῆς)
τί
δ᾽
οὐκ |
[1150-1199] |
οὐ
δῆτ᾽
ἀλλὰ
κακοδαίμων
φύσει,
|
~ὅντινά |
γε
πρὶν
φῦναι
μὲν
Ἁπόλλων |
[100-149] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ὡς
|
ὄντος |
γε
μὴ
βαδιστικοῦ.
~(Ἡρακλῆς)
~καθέρπυσόν |
[1150-1199] |
πρῶτον
μὲν
αὐτὸν
γενόμενον
~χειμῶνος
|
ὄντος |
ἐξέθεσαν
ἐν
ὀστράκῳ,
~ἵνα
μὴ |
[1100-1149] |
ἐπέξιτον
θεατῶν
γ᾽
οὕνεχ᾽
ὡς
|
ὄντων |
σοφῶν.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἐπ᾽ |
[150-199] |
~ποῖ
σχήσειν
δοκεῖς;
~ἐς
κόρακας
|
ὄντως; |
~(Χάρων)
~ναὶ
μὰ
Δία
σοῦ |
[1300-1349] |
~μελανονεκυείμονα,
~φόνια
φόνια
δερκόμενον,
~μεγάλους
|
ὄνυχας |
ἔχοντα.
~ἀλλά
μοι
ἀμφίπολοι
λύχνον |
[1450-1499] |
~(Εὐριπίδης)
~ἐγὼ
μόνος·
τὰς
δ᾽
|
ὀξίδας |
Κηφισοφῶν.
~τί
δαὶ
σύ;
τί |
[1400-1449] |
~(Εὐριπίδης)
~εἰ
ναυμαχοῖεν
κᾆτ᾽
ἔχοντες
|
ὀξίδας |
~ῥαίνοιεν
ἐς
τὰ
βλέφαρα
τῶν |
[600-649] |
ἔτι
δ᾽
ἐς
τὰς
ῥῖνας
|
ὄξος |
ἐγχέων,
~πλίνθους
ἐπιτιθείς,
πάντα
τἄλλα, |
[800-849] |
χόλον
ἔνδοθεν
ἕξει,
~ἡνίκ᾽
ἂν
|
ὀξύλαλον |
παρίδῃ
θήγοντος
ὀδόντα
~ἀντιτέχνου·
τότε |
[850-899] |
~ἀνδρῶν
γνωμοτύπων,
ὅταν
εἰς
ἔριν
|
ὀξυμερίμνοις
|
~ἔλθωσι
στρεβλοῖσι
παλαίσμασιν
ἀντιλογοῦντες,
~ἔλθετ᾽ |
[1350-1399] |
ὦ
Διὸς
διπύρους
ἀνέχουσα
~λαμπάδας
|
ὀξυτάτας |
χεροῖν
Ἑκάτα
παράφηνον
~ἐς
Γλύκης, |
[700-749] |
~τοῦτο
μέντοι
δουλικὸν
~εὐθὺς
πεποίηκας,
|
ὅπερ |
ἐγὼ
χαίρω
ποιῶν.
~(Ξανθίας)
χαίρεις, |
[1350-1399] |
σταθμὸν
γὰρ
αὐτὸν
ἀγαγεῖν
βούλομαι,
|
~ὅπερ |
ἐξελέγξει
τὴν
ποίησιν
νῷν
μόνον. |
[750-799] |
~καὶ
τοῖσι
πατραλοίαισι
καὶ
τοιχωρύχοις,
|
~ὅπερ |
ἔστ᾽
ἐν
Ἅιδου
πλῆθος,
οἱ |
[1250-1299] |
μέχρι
νυνί.
~θαυμάζω
γὰρ
ἔγωγ᾽
|
ὅπῃ
|
~μέμψεταί
ποτε
τοῦτον
~τὸν
Βακχεῖον |
[100-149] |
ταῦτ᾽
ἀλλὰ
φράζε
τῶν
ὁδῶν
|
~ὅπῃ |
τάχιστ᾽
ἀφιζόμεθ᾽
εἰς
Ἅιδου
κάτω· |
[1000-1049] |
ὅτι
χρήστ᾽
ἐδίδαξεν,
~τάξεις
ἀρετὰς
|
ὁπλίσεις |
ἀνδρῶν;
~(Διόνυσος)
~καὶ
μὴν
οὐ |
[1500-1533] |
ἂν
οὕτως
~ἀργαλέων
τ᾽
ἐν
|
ὅπλοις |
ξυνόδων.
Κλεοφῶν
δὲ
μαχέσθω
~κἄλλος |
[900-949] |
ἵν᾽
ὁ
θεατὴς
προσδοκῶν
καθοῖτο,
|
~ὁπόθ᾽ |
ἡ
Νιόβη
τι
φθέγξεται·
τὸ |
[650-699] |
~οὐ
μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἐφρόντισα
|
~ὁπόθ᾽ |
Ἡράκλεια
τἀν
Διομείοις
γίγνεται.
~(Ἄιακος) |
[200-249] |
δή.
~(Χάρων)
ὦ
ὀπὸπ
ὦ
|
ὀπόπ. |
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ,
~βρεκεκεκὲξ |
[200-249] |
~(Διόνυσος)
κατακέλευε
δή.
~(Χάρων)
ὦ
|
ὀπὸπ |
ὦ
ὀπόπ.
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ |
[700-749] |
ὁ
μικρός,
~ὁ
πονηρότατος
βαλανεὺς
|
ὁπόσοι |
κρατοῦσι
κυκησιτέφρου
~ψευδολίτρου
κονίας
~καὶ |
[250-299] |
~(Βάτραχοι)
~ἀλλὰ
μὴν
κεκραξόμεσθά
γ᾽
|
~ὁπόσον |
ἡ
φάρυξ
ἂν
ἡμῶν
~χανδάνῃ |
[1000-1049] |
ἄνδρα
πολίτην
~ἀντεκτείνειν
αὑτὸν
τούτοις,
|
ὁπόταν |
σάλπιγγος
ἀκούσῃ.
~ἀλλ᾽
οὐ
μὰ |
[1400-1449] |
~(Πλούτων)
~τὸν
ἕτερον
λαβὼν
ἄπει,
|
~ὁπότερον |
ἂν
κρίνῃς,
ἵν᾽
ἔλθῃς
μὴ |
[750-799] |
ὁ
δῆμος
ἀνεβόα
κρίσιν
ποιεῖν
|
~ὁπότερος |
εἴη
τὴν
τέχνην
σοφώτερος.
~(Ξανθίας) |
[1400-1449] |
πόλις
σωθεῖσα
τοὺς
χοροὺς
ἄγῃ.
|
~ὁπότερος |
οὖν
ἂν
τῇ
πόλει
παραινέσῃ |
[650-699] |
τὴν
Δήμητρα
δύναμαί
πω
μαθεῖν
|
~ὁπότερος |
ὑμῶν
ἐστι
θεός.
ἀλλ᾽
εἴσιτον· |
[100-149] |
κρήνας
ὁδοὺς
~πόλεις
διαίτας
πανδοκευτρίας,
|
ὅπου
|
~κόρεις
ὀλίγιστοι.
~(Ξανθίας)
περὶ
ἐμοῦ |
[400-449] |
ἂν
οὖν
φράσαι
νῷν
~(Πλούτων)
|
ὅπου |
νθάδ᾽
οἰκεῖ;
~ξένω
γάρ
ἐσμεν |
[1350-1399] |
χεροῖν
Ἑκάτα
παράφηνον
~ἐς
Γλύκης,
|
ὅπως |
ἂν
~εἰσελθοῦσα
φωράσω.
~(Διόνυσος)
παύσασθον |
[850-899] |
δεῦρό
τις
καὶ
πῦρ
δότω.
|
~ὅπως |
ἂν
εὔξωμαι
πρὸ
τῶν
σοφισμάτων
|
[1250-1299] |
καὶ
κόπον
μὴ
προστίθει.
~(Εὐριπίδης)
|
ὅπως |
Ἀχαιῶν
δίθρονον
κράτος,
Ἑλλάδος
ἥβας, |
[900-949] |
τάχιστα
χρὴ
λέγειν·
οὕτω
δ᾽
|
ὅπως |
ἐρεῖτον
~ἀστεῖα
καὶ
μήτ᾽
εἰκόνας |
[50-99] |
σάφ᾽
οἶδ᾽
οὐδ᾽
αὐτὸ
τοῦθ᾽
|
ὅπως |
ἔχει.
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτ᾽
οὐχὶ
Σοφοκλέα |
[1300-1349] |
ἄτρακτον
~εἱειειειλίσσουσα
χεροῖν
~κλωστῆρα
ποιοῦσ᾽
|
ὅπως
|
~κνεφαῖος
εἰς
ἀγορὰν
~φέρουσ᾽
ἀποδοίμαν· |
[0-1] |
Δία
~θαρρῶν
γε·
μόνον
ἐκεῖν᾽
|
ὅπως |
μὴ
ρεῖς,
~(Ξανθίας)
τὸ
τί; |
[950-999] |
φέρε
πρὸς
ταῦτα
λέξεις;
~μόνον
|
ὅπως |
~μή
σ᾽
ὁ
θυμὸς
ἁρπάσας
|
[1500-1533] |
κρίνω
δεύτερον
εἶναι.
~μέμνησο
δ᾽
|
ὅπως |
ὁ
πανοῦργος
ἀνὴρ
~καὶ
ψευδολόγος |
[600-649] |
μὴ
θεόν.
~(Ἄιακος)
οὐκ
ἔσθ᾽
|
ὅπως |
οὐκ
εἶ
σὺ
γεννάδας
ἀνήρ· |
[1100-1149] |
αὐτοὺς
τοὺς
προλόγους
σου
τρέψομαι,
|
~ὅπως |
τὸ
πρῶτον
τῆς
τραγῳδίας
μέρος |
[950-999] |
ἐλαῶν·
~δεινὰ
γὰρ
κατηγόρηκεν.
~ἀλλ᾽
|
ὅπως |
ὦ
γεννάδα
~μὴ
πρὸς
ὀργὴν |
[950-999] |
ἐσβολὰς
ἐπῶν
τε
γωνιασμούς,
~νοεῖν
|
ὁρᾶν |
ξυνιέναι
στρέφειν
ἐρᾶν
τεχνάζειν,
~κάχ᾽ |
[1300-1349] |
ὁρῶ.
~(Αἰσχύλος)
τί
δαί;
τοῦτον
|
ὁρᾷς; |
~(Διόνυσος)
ὁρῶ.
~(Αἰσχύλος)
τοιαυτὶ
μέντοι |
[1100-1149] |
ἡμάρτηκεν
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον.
~(Αἰσχύλος)
|
ὁρᾷς |
ὅτι
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
ὀλίγον |
[1200-1249] |
ἵπποις“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
|
~ὁρᾷς, |
προσῆψεν
αὖθις
αὖ
τὴν
λήκυθον. |
[1300-1349] |
παυσίπονον.
~περίβαλλ᾽
ὦ
τέκνον
ὠλένας.
|
~ὁρᾷς |
τὸν
πόδα
τοῦτον;
~(Διόνυσος)
ὁρῶ. |
[850-899] |
Τήλεφον·
~σὺ
δὲ
μὴ
πρὸς
|
ὀργὴν |
Αἰσχύλ᾽
ἀλλὰ
πρᾳόνως
~ἔλεγχ᾽
ἐλέγχου· |
[950-999] |
ὅπως
ὦ
γεννάδα
~μὴ
πρὸς
|
ὀργὴν |
ἀντιλέξεις,
~ἀλλὰ
συστείλας
ἄκροισι
~χρώμενος |
[800-849] |
~παῦ᾽
Αἰσχύλε,
~καὶ
μὴ
πρὸς
|
ὀργὴν |
σπλάγχνα
θερμήνῃς
κότῳ.
~(Αἰσχύλος)
οὐ |
[700-749] |
παρεῖναι
ξυμφορὰν
αἰτουμένοις.
~ἀλλὰ
τῆς
|
ὀργῆς |
ἀνέντες
ὦ
σοφώτατοι
φύσει
~πάντας |
[850-899] |
κρόταφόν
σου
ῥήματι
~θενὼν
ὑπ᾽
|
ὀργῆς |
ἐκχέῃ
τὸν
Τήλεφον·
~σὺ
δὲ |
[350-399] |
γνώμῃ
μὴ
καθαρεύει,
~ἢ
γενναίων
|
ὄργια |
Μουσῶν
μήτ᾽
εἶδεν
μήτ᾽
ἐχόρευσεν, |
[350-399] |
ζαθέαις
μολπαῖς
κελαδεῖτε.
~Δήμητερ
ἁγνῶν
|
ὀργίων
|
~ἄνασσα
συμπαραστάτει,
~καὶ
σῷζε
τὸν |
[1300-1349] |
μου
συναρπάσασα
~φρούδη
Γλύκη.
~Νύμφαι
|
ὀρεσσίγονοι. |
~ὦ
Μανία
ξύλλαβε.
~ἐγὼ
δ᾽ |
[1100-1149] |
~πρῶτον
δέ
μοι
τὸν
ἐξ
|
Ὀρεστείας |
λέγε.
~(Διόνυσος)
ἄγε
δὴ
σιώπα |
[1150-1199] |
Εὐριπίδη;
~(Εὐριπίδης)
~οὐ
φημὶ
τὸν
|
Ὀρέστην |
κατελθεῖν
οἴκαδε·
~λάθρᾳ
γὰρ
ἦλθεν |
[1100-1149] |
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων
κράτη“
~(Εὐριπίδης)
~οὔκουν
|
Ὀρέστης |
τοῦτ᾽
ἐπὶ
τῷ
τύμβῳ
λέγει
|
[250-299] |
μέν
γε
βοῦς,
νυνὶ
δ᾽
|
ὀρεύς, |
τοτὲ
δ᾽
αὖ
γυνὴ
~ὡραιοτάτη |
[700-749] |
οὐ
δόξομεν.
~εἰ
δ᾽
ἐγὼ
|
ὀρθὸς |
ἰδεῖν
βίον
ἀνέρος
ἢ
τρόπον |
[1150-1199] |
ἀκουστέα
~τῶν
σῶν
προλόγων
τῆς
|
ὀρθότητος |
τῶν
ἐπῶν.
~(Εὐριπίδης)
~ἦν
Οἰδίπους |
[700-749] |
ὡς
δοκεῖ,
νομισμάτων
~καὶ
μόνοις
|
ὀρθῶς |
κοπεῖσι
καὶ
κεκωδωνισμένοις
~ἔν
τε |
[650-699] |
ἅτ᾽
ὄντε
κἀκείνω
θεώ.
~(Διόνυσος)
|
~ὀρθῶς |
λέγεις·
ἐβουλόμην
δ᾽
ἂν
τοῦτό |
[850-899] |
~καὶ
ξύνεσι
καὶ
μυκτῆρες
ὀσφραντήριοι,
|
~ὀρθῶς |
μ᾽
ἐλέγχειν
ὧν
ἂν
ἅπτωμαι |
[600-649] |
ἀνδρεῖον
τὸ
λῆμα
~καὶ
βλέποντ᾽
|
ὀρίγανον. |
~δεῖν
δ᾽
ἔοικεν,
ὡς
ἀκούω
|
[550-599] |
ὁ
γλάμων.
~(Ξανθίας)
~δέχομαι
τὸν
|
ὅρκον |
κἀπὶ
τούτοις
λαμβάνω.
~(Χορός)
νῦν |
[150-199] |
πατρὸς
γνάθον
~ἐπάταξεν,
ἢ
πίορκον
|
ὅρκον |
ὤμοσεν,
~ἢ
Μορσίμου
τις
ῥῆσιν |
[900-949] |
~ὁ
δὲ
χορός
γ᾽
ἤρειδεν
|
ὁρμαθοὺς |
ἂν
~μελῶν
ἐφεξῆς
τέτταρας
ξυνεχῶς |
[450-499] |
Τειθράσιαι,
~ἐφ᾽
ἃς
ἐγὼ
δρομαῖον
|
ὁρμήσω |
πόδα.
~(Ξανθίας)
οὗτος
τί
δέδρακας; |
[500-549] |
ἐπεί
τοι
καὶ
κρέα
~ἀνέβραττεν
|
ὀρνίθεια, |
καὶ
τραγήματα
~ἔφρυγε,
κᾦνον
ἀνεκεράννυ |
[900-949] |
ξουθὸν
ἱππαλεκτρυόνα
ζητῶν
τίς
ἐστιν
|
ὄρνις. |
~(Αἰσχύλος)
~σημεῖον
ἐν
ταῖς
ναυσὶν |
[1250-1299] |
δορὶ
καὶ
χερὶ
πράκτορι
θούριος
|
ὄρνις, |
~τοφλαττοθρατ
τοφλαττοθρατ,
~κυρεῖν
παρασχὼν
ἰταμαῖς |
[1500-1533] |
ἀγαθὴν
ἀπιόντι
ποιητῇ
~ἐς
φάος
|
ὀρνυμένῳ |
δότε
δαίμονες
οἱ
κατὰ
γαίας, |
[200-249] |
δέ
γ᾽
ἀλγεῖν
ἄρχομαι
~τὸν
|
ὄρρον |
ὦ
κοὰξ
κοάξ·
~ὑμῖν
δ᾽ |
[1100-1149] |
~λεπτὰ
μὴ
γνῶναι
λεγόντοιν,
~μηδὲν
|
ὀρρωδεῖτε |
τοῦθ᾽
ὡς
οὐκέθ᾽
οὕτω
ταῦτ᾽ |
[1000-1049] |
τῶν
ποιητῶν
οἱ
γενναῖοι
γεγένηνται.
|
~Ὀρφεὺς |
μὲν
γὰρ
τελετάς
θ᾽
ἡμῖν |
[1300-1349] |
διεξελθεῖν
τρόπον.
~ὦ
νυκτὸς
κελαινοφαὴς
|
~ὄρφνα, |
τίνα
μοι
~δύστανον
ὄνειρον
~πέμπεις |
[500-549] |
ἐν
~στρώμασιν
Μιλησίοις
~ἀνατετραμμένος
κυνῶν
|
ὀρχηστρίδ᾽ |
~εἶτ᾽
ᾔτησεν
ἀμίδ᾽
ἐγὼ
~δὲ |
[500-549] |
ἢ
τρεῖς.
~(Ξανθίας)
~πῶς
λέγεις;
|
ὀρχηστρίδες; |
~(Θεράπαινα)
~ἡβυλλιῶσαι
κἄρτι
παρατετιλμέναι.
~ἀλλ᾽ |
[500-549] |
~ἴθι
νυν
φράσον
πρώτιστα
ταῖς
|
ὀρχηστρίσιν
|
~ταῖς
ἔνδον
οὔσαις
αὐτὸς
ὅτι |
[250-299] |
Ποσειδῶ
γωγε,
καὶ
νυνί
γ᾽
|
ὁρῶ. |
~ἄγε
δὴ
τί
δρῶμεν;
~(Ξανθίας) |
[650-699] |
~(Ἄιακος)
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
ἱππέας
|
ὁρῶ. |
~(Ἄιακος)
τί
δῆτα
κλάεις;
~(Διόνυσος) |
[1300-1349] |
~ὁρᾷς
τὸν
πόδα
τοῦτον;
~(Διόνυσος)
|
ὁρῶ. |
~(Αἰσχύλος)
τί
δαί;
τοῦτον
ὁρᾷς; |
[1300-1349] |
τί
δαί;
τοῦτον
ὁρᾷς;
~(Διόνυσος)
|
ὁρῶ. |
~(Αἰσχύλος)
τοιαυτὶ
μέντοι
σὺ
ποιῶν |
[300-349] |
κυμάτων
γὰρ
αὖθις
αὖ
γαλῆν
|
ὁρῶ“ |
~ἥμπουσα
φρούδη.
~(Διόνυσος)
κατόμοσον.
~(Ξανθίας) |
[250-299] |
νυν
ἴθι.
~(Ξανθίας)
καὶ
μὴν
|
ὁρῶ |
νὴ
τὸν
Δία
θηρίον
μέγα. |
[150-199] |
ἣν
ἔφραζε,
καὶ
πλοῖόν
γ᾽
|
ὁρῶ. |
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
κἄστι |
[0-1] |
τ᾽
εἴμ᾽
ἀποσοβῆσαι
τὸν
γέλων
|
~ὁρῶν |
λεοντῆν
ἐπὶ
κροκωτῷ
κειμένην.
~τίς |
[750-799] |
λαμβάνειν
~θρόνον
τε
τοῦ
(Πλούτων)
|
ος |
ἑξῆς
~(Ξανθίας)
μανθάνω.
~(Ἄιακος)
~ἕως |
[150-199] |
ὁδὸν
~ἐπὶ
ταῖσι
τοῦ
(Πλούτων)
|
ος |
οἰκοῦσιν
θύραις.
~καὶ
χαῖρε
πόλλ᾽ |
[0-1] |
οὔ.
~(Διόνυσος)
~πῶς
γὰρ
φέρεις,
|
ὅς |
γ᾽
αὐτὸς
ὑφ᾽
ἑτέρου
φέρει; |
[0-1] |
γώ;
~(Διόνυσος)
πῶς
φέρεις
γὰρ
|
ὅς |
γ᾽
ὀχεῖ;
~(Ξανθίας)
φέρων
γε |
[650-699] |
δεῦρο
πάλιν
βαδιστέον.
~(Διόνυσος)
~Ἄπολλον
|
ὅς |
που
Δῆλον
ἢ
Πυθῶν᾽
ἔχεις. |
[650-699] |
Πόσειδον
~(Ξανθίας)
ἤλγησέν
τις.
~(Διόνυσος)
|
~ὃς |
Αἰγαίου
πρῶνας
ἢ
γλαυκᾶς
μέδεις |
[550-599] |
~ἀλλ᾽
εἶμ᾽
ἐπὶ
τὸν
Κλέων᾽
|
ὃς |
αὐτοῦ
τήμερον
~ἐκπηνιεῖται
ταῦτα
προσκαλούμενος. |
[400-449] |
~βούλεσθε
δῆτα
κοινῇ
~σκώψωμεν
Ἀρχέδημον;
|
~ὃς |
ἑπτέτης
ὢν
οὐκ
ἔφυσε
φράτερας. |
[550-599] |
δεῦρ᾽
ἔλθ᾽
ὁ
πανοῦργος
οὑτοσί,
|
~ὃς |
ἐς
τὸ
πανδοκεῖον
εἰσελθών
ποτε |
[750-799] |
καί
μοι
φράσον
~πρὸς
Διός,
|
ὃς |
ἡμῖν
ἐστιν
ὁμομαστιγίας,
~τίς
οὗτος |
[950-999] |
καὶ
δεινὸς
ἐς
τὰ
πάντα,
|
~ὃς |
ἢν
κακοῖς
που
περιπέσῃ
καὶ |
[1200-1249] |
καὶ
γνῶ
πάλιν.
~(Εὐριπίδης)
~Διόνυσος,
|
ὃς |
θύρσοισι
καὶ
νεβρῶν
δοραῖς
~καθαπτὸς |
[450-499] |
μιαρὲ
καὶ
παμμίαρε
καὶ
μιαρώτατε,
|
~ὃς |
τὸν
κύν᾽
ἡμῶν
ἐξελάσας
τὸν |
[750-799] |
ἐστὶ
κείμενος
~ἀπὸ
τῶν
τεχνῶν
|
ὅσαι |
μεγάλαι
καὶ
δεξιαί,
~τὸν
ἄριστον |
[300-349] |
πλεῖστον
ἔχουσαν
μέρος,
ἁγνάν,
ἱερὰν
|
~ὁσίοις |
μύσταις
χορείαν.
~(Ξανθίας)
~ὦ
πότνια |
[300-349] |
~ἐλθὲ
τόνδ᾽
ἀνὰ
λειμῶνα
χορεύσων
|
~ὁσίους |
ἐς
θιασώτας,
~πολύκαρπον
μὲν
τινάσσων
|
[450-499] |
ἥλιος
~καὶ
φέγγος
ἱλαρόν
ἐστιν,
|
~ὅσοι |
μεμυήμεθ᾽
εὐσεβῆ
τε
διήγομεν
~τρόπον |
[1100-1149] |
εὐθὺς
γὰρ
ἡμάρτηκεν
οὐράνιόν
γ᾽
|
ὅσον. |
~(Αἰσχύλος)
ὁρᾷς
ὅτι
ληρεῖς;
~(Διόνυσος) |
[1250-1299] |
βασιλεῦ
τὸ
χρῆμα
τῶν
κόπων
|
ὅσον. |
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
ἐς
τὸ |
[750-799] |
~(Ἄιακος)
νὴ
Δί᾽
οὐράνιόν
γ᾽
|
ὅσον. |
~(Ξανθίας)
~μετ᾽
Αἰσχύλου
δ᾽
οὐκ |
[700-749] |
συγγενεῖς
κτησώμεθα
~κἀπιτίμους
καὶ
πολίτας,
|
ὅστις |
ἂν
ξυνναυμαχῇ.
~εἰ
δὲ
ταῦτ᾽ |
[350-399] |
χρὴ
κἀξίστασθαι
τοῖς
ἡμετέροισι
χοροῖσιν,
|
~ὅστις |
ἄπειρος
τοιῶνδε
λόγων
ἢ
γνώμῃ |
[700-749] |
~(Ξανθίας)
~πῶς
γὰρ
οὐχὶ
γεννάδας,
|
~ὅστις |
γε
πίνειν
οἶδε
καὶ
βινεῖν |
[0-1] |
θύραν
ἐπάταξεν;
ὡς
κενταυρικῶς
~ἐνήλαθ᾽
|
ὅστις· |
εἰπέ
μοι
τουτὶ
τί
ἦν; |
[150-199] |
ἀλλὰ
μίσθωσαί
τινα
~τῶν
ἐκφερομένων,
|
ὅστις |
ἐπὶ
τοῦτ᾽
ἔρχεται.
~(Διόνυσος)
ἐὰν |
[400-449] |
~κἀκόπτετ᾽
ἐγκεκυφώς,
~κἄκλαε
κἀκεκράγει
~Σεβῖνον
|
ὅστις |
ἐστὶν
ἁναφλύστιος.
~καὶ
Καλλίαν
γέ |
[700-749] |
ἰδεῖν
βίον
ἀνέρος
ἢ
τρόπον
|
ὅστις |
ἔτ᾽
~οἰμώξεται,
~οὐ
πολὺν
οὐδ᾽ |
[1200-1249] |
ἕξει
προσάψαι
λήκυθον.
~οὐκ
ἔστιν
|
ὅστις |
πάντ᾽
ἀνὴρ
εὐδαιμονεῖ·
~ἢ
γὰρ |
[50-99] |
οὐχ
εὕροις
ἔτι
~ζητῶν
ἄν,
|
ὅστις |
ῥῆμα
γενναῖον
λάκοι.
~(Ἡρακλῆς)
πῶς |
[450-499] |
κἀνθρώπων.
~(Διόνυσος)
ἐγώ;
~πῶς
δειλὸς
|
ὅστις |
σφογγιὰν
ᾔτησά
σε;
~οὐκ
ἂν |
[50-99] |
πῶς
γόνιμον;
~(Διόνυσος)
~ὡδὶ
γόνιμον,
|
ὅστις |
φθέγξεται
~τοιουτονί
τι
παρακεκινδυνευμένον,
~αἰθέρα |
[1050-1099] |
μὲν
γὰρ
παιδαρίοισιν
~ἔστι
διδάσκαλος
|
ὅστις |
φράζει,
τοῖσιν
δ᾽
ἡβῶσι
ποιηταί. |
[1400-1449] |
τούτου
πέρι.
~(Εὐριπίδης)
~μισῶ
πολίτην,
|
ὅστις |
ὠφελεῖν
πάτραν
~βραδὺς
πέφυκε
μεγάλα |
[1300-1349] |
τούτων;
ποῦ
στιν
ἡ
τοῖς
|
ὀστράκοις |
~αὕτη
κροτοῦσα;
δεῦρο
Μοῦσ᾽
Εὐριπίδου, |
[1150-1199] |
γενόμενον
~χειμῶνος
ὄντος
ἐξέθεσαν
ἐν
|
ὀστράκῳ, |
~ἵνα
μὴ
κτραφεὶς
γένοιτο
τοῦ |
[650-699] |
τί
δῆτα
κλάεις;
~(Διόνυσος)
κρομμύων
|
ὀσφραίνομαι. |
~(Ἄιακος)
ἐπεὶ
προτιμᾷς
γ᾽
οὐδέν. |
[450-499] |
ἀλλὰ
τί;
~(Διόνυσος)
~κατέκειτ᾽
ἂν
|
ὀσφραινόμενος, |
εἴπερ
δειλὸς
ἦν·
~ἐγὼ
δ᾽ |
[850-899] |
στρόφιγξ
~καὶ
ξύνεσι
καὶ
μυκτῆρες
|
ὀσφραντήριοι, |
~ὀρθῶς
μ᾽
ἐλέγχειν
ὧν
ἂν |
[0-1] |
ταῦτ᾽
ἐστὶ
καὶ
πολλὴ
τρυφή,
|
~ὅτ᾽ |
ἐγὼ
μὲν
ὢν
(Διόνυσος)
υἱὸς |
[800-849] |
ἔμπειρος
ἦν.
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν·
ὡς
|
ὅταν |
γ᾽
οἱ
δεσπόται
~ἐσπουδάκωσι,
κλαύμαθ᾽ |
[750-799] |
~(Ἄιακος)
ἐγώ;
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
|
ὅταν |
δρῶ
τοῦτο,
κἀκμιαίνομαι.
~(Ξανθίας)
~ὦ |
[850-899] |
φρένας
αἳ
καθορᾶτε
~ἀνδρῶν
γνωμοτύπων,
|
ὅταν |
εἰς
ἔριν
ὀξυμερίμνοις
~ἔλθωσι
στρεβλοῖσι |
[700-749] |
ἱκετεύω;
~(Ἄιακος)
~μἀλλ᾽
ἐποπτεύειν
δοκῶ,
|
~ὅταν |
καταράσωμαι
λάθρᾳ
τῷ
δεσπότῃ.
~(Ξανθίας) |
[0-1] |
~μὴ
δῆθ᾽
ἱκετεύω,
πλήν
γ᾽
|
ὅταν |
μέλλω
ξεμεῖν.
~(Ξανθίας)
~τί
δῆτ᾽ |
[1450-1499] |
ἀνίει
τἀγαθά.
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
γῆν
|
ὅταν |
νομίσωσι
τὴν
τῶν
πολεμίων
~εἶναι |
[1100-1149] |
ἔρχεται.
~χαλεπὸν
οὖν
ἔργον
διαιρεῖν,
|
~ὅταν |
ὁ
μὲν
τείνῃ
βιαίως,
~ὁ |
[1400-1449] |
θέλω
φράζειν.
~(Διόνυσος)
λέγε.
~(Εὐριπίδης)
|
~ὅταν |
τὰ
νῦν
ἄπιστα
πίσθ᾽
ἡγώμεθα, |
[0-1] |
νυν
ποιήσῃς·
ὡς
ἐγὼ
θεώμενος,
|
~ὅταν |
τι
τούτων
τῶν
σοφισμάτων
ἴδω, |
[1050-1099] |
δῆθ᾽
ὥστ᾽
ἐπαφαυάνθην
~Παναθηναίοισι
γελῶν,
|
ὅτε |
δὴ
~βραδὺς
ἄνθρωπός
τις
ἔθει |
[750-799] |
~(Ξανθίας)
νυνὶ
δὲ
τίς;
~(Ἄιακος)
|
~ὅτε |
δὴ
κατῆλθ᾽
Εὐριπίδης,
ἐπεδείκνυτο
~τοῖς |
[750-799] |
ἐκεῖνος,
ἀλλ᾽
ἔκυσε
μὲν
Αἰσχύλον,
|
~ὅτε |
δὴ
κατῆλθε,
κἀνέβαλε
τὴν
δεξιάν, |
[1150-1199] |
μὲν
οὖν
ἐπαύσατο.
~πῶς
γάρ;
|
ὅτε |
δὴ
πρῶτον
μὲν
αὐτὸν
γενόμενον
|
[600-649] |
πάλιν
πειράσεταί
~μ᾽
εὖ
οἶδ᾽
|
ὅτι. |
~ἀλλ᾽
ὅμως
ἐγὼ
παρέξω
~μαυτὸν |
[900-949] |
~τί
σκορδινᾷ
καὶ
δυσφορεῖς;
~(Εὐριπίδης)
|
~ὅτι |
αὐτὸν
ἐξελέγχω.
~κἄπειτ᾽
ἐπειδὴ
ταῦτα |
[1000-1049] |
ποιητήν;
~(Εὐριπίδης)
~δεξιότητος
καὶ
νουθεσίας,
|
ὅτι |
βελτίους
τε
ποιοῦμεν
~τοὺς
ἀνθρώπους |
[1050-1099] |
τὴν
πόλιν
ἁμαὶ
Σθενέβοιαι;
~(Αἰσχύλος)
|
ὅτι |
γενναίας
καὶ
γενναίων
ἀνδρῶν
ἀλόχους |
[700-749] |
μὴ
πατάξαι
σ᾽
ἐξελεγχθέντ᾽
ἄντικρυς,
|
~ὅτι |
δοῦλος
ὢν
ἔφασκες
εἶναι
δεσπότης. |
[1350-1399] |
τί
ποτ᾽
ἐστὶ
ταἴτιον;
~(Διόνυσος)
|
~ὅτι |
εἰσέθηκε
ποταμόν,
ἐριοπωλικῶς
~ὑγρὸν
ποιήσας |
[500-549] |
ὀρχηστρίσιν
~ταῖς
ἔνδον
οὔσαις
αὐτὸς
|
ὅτι |
εἰσέρχομαι.
~ὁ
παῖς
ἀκολούθει
δεῦρο |
[850-899] |
νῷν.
~(Διόνυσος)
τί
δαί;
~(Αἰσχύλος)
|
~ὅτι |
ἡ
ποίησις
οὐχὶ
συντέθνηκέ
μοι, |
[0-1] |
τρισκακοδαίμων
ἄρ᾽
ὁ
τράχηλος
οὑτοσί,
|
~ὅτι |
θλίβεται
μέν,
τὸ
δὲ
γέλοιον |
[550-599] |
θνητὸς
ὤν;
~(Διόνυσος)
~οἶδ᾽
οἶδ᾽
|
ὅτι |
θυμοῖ,
καὶ
δικαίως
αὐτὸ
δρᾷς· |
[1100-1149] |
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον.
~(Αἰσχύλος)
ὁρᾷς
|
ὅτι |
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
ὀλίγον
γέ |
[550-599] |
καὐτὸς
τυγχάνω
ταῦτ᾽
~ἄρτι
συννοούμενος.
|
~ὅτι |
μὲν
οὖν,
ἢν
χρηστὸν
ᾖ |
[0-1] |
τἀνάφορον
ὅτι
χεζητιᾷς“
~(Ξανθίας)
~μηδ᾽
|
ὅτι |
τοσοῦτον
ἄχθος
ἐπ᾽
ἐμαυτῷ
φέρων, |
[0-1] |
τὸ
τί;
~(Διόνυσος)
~μεταβαλλόμενος
τἀνάφορον
|
ὅτι |
χεζητιᾷς“
~(Ξανθίας)
~μηδ᾽
ὅτι
τοσοῦτον |
[1000-1049] |
καὶ
κλέος
ἔσχεν
πλὴν
τοῦδ᾽
|
ὅτι |
χρήστ᾽
ἐδίδαξεν,
~τάξεις
ἀρετὰς
ὁπλίσεις |
[550-599] |
~οὐ
μὲν
οὖν
με
προσεδόκας,
|
~ὁτιὴ |
κοθόρνους
εἶχες,
ἂν
γνῶναί
σ᾽ |
[1100-1149] |
~Ἑρμῆν
χθόνιον
προσεῖπε,
κἀδήλου
λέγων
|
~ὁτιὴ |
πατρῷον
τοῦτο
κέκτηται
γέρας-
~(Εὐριπίδης) |
[500-549] |
οὔ
τί
που
σπουδὴν
ποιεῖ,
|
~ὁτιή |
σε
παίζων
Ἡρακλέα
νεσκεύασα;
~οὐ |
[800-849] |
εἶτα
τῷ
σῷ
δεσπότῃ
~ἐπέτρεψαν,
|
ὁτιὴ |
τῆς
τέχνης
ἔμπειρος
ἦν.
~ἀλλ᾽ |
[1150-1199] |
~ἐλθεῖν“
μὲν
ἐς
γῆν
ἔσθ᾽
|
ὅτῳ |
μετῇ
πάτρας·
~χωρὶς
γὰρ
ἄλλης |
[1450-1499] |
ἐκεῖ
φράσαιμ᾽
ἄν·
ἐνθαδὶ
δ᾽
|
οὐ |
βούλομαι.
~(Διόνυσος)
μὴ
δῆτα
σύ |
[150-199] |
κρεῶν.
~(Ξανθίας)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὐ |
γὰρ
ἀλλ᾽
ἔτυχον
ὀφθαλμιῶν.
~(Χάρων) |
[50-99] |
~(Διόνυσος)
~μὴ
σκῶπτέ
μ᾽
ὦδέλφ᾽
|
οὐ |
γὰρ
ἀλλ᾽
ἔχω
κακῶς·
~τοιοῦτος |
[450-499] |
~(Ξανθίας)
~φέρε
δὴ
ταχέως
αὔτ᾽
|
οὐ |
γὰρ
ἀλλὰ
πειστέον·
~καὶ
βλέψον |
[500-549] |
ἐστι
~καὶ
φύσει
Θηραμένους.
~(Διόνυσος)
|
~οὐ |
γὰρ
ἂν
γέλοιον
ἦν,
εἰ
|
[1450-1499] |
εὖ
λέγεις
~νὴ
τὸν
Δί᾽
|
οὐ |
γὰρ
ἄχθομαι
τῷ
πράγματι.
~(Χορός) |
[1400-1449] |
κἀγὼ
μὲν
αὐτοὺς
οὐ
κρινῶ.
|
~οὐ |
γὰρ
δι᾽
ἔχθρας
οὐδετέρῳ
γενήσομαι. |
[1000-1049] |
ἐποίησα
γυναῖκα.
~(Εὐριπίδης)
μὰ
Δί᾽
|
οὐ |
γὰρ
ἐπῆν
τῆς
Ἀφροδίτης
οὐδέν |
[100-149] |
~μή
μ᾽
ἔκπληττε
μηδὲ
δειμάτου·
|
~οὐ |
γάρ
μ᾽
ἀποτρέψεις.
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτα |
[250-299] |
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
οἰμώζετ᾽
|
οὐ |
γάρ
μοι
μέλει.
~(Βάτραχοι)
~ἀλλὰ |
[1150-1199] |
κατάπτυσον.
~(Διόνυσος)
ἴθι
δὴ
λέγ᾽
|
οὐ |
γάρ
μοὔστιν
ἀλλ᾽
ἀκουστέα
~τῶν |
[500-549] |
πάνυ
καλῶς.
~(Θεράπαινα)
~ληρεῖς
ἔχων
|
~οὐ |
γάρ
σ᾽
ἀφήσω.
καὶ
γὰρ |
[50-99] |
ἀγαθόν,
εἰ
καὶ
τοῦτ᾽
ἄρα·
|
~οὐ |
γὰρ
σάφ᾽
οἶδ᾽
οὐδ᾽
αὐτὸ |
[0-1] |
ταλαιπωροῖτο
μηδ᾽
ἄχθος
φέροι;
~(Ξανθίας)
|
οὐ |
γὰρ
φέρω
γώ;
~(Διόνυσος)
πῶς |
[900-949] |
τουτί.
~(Διόνυσος)
μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὐ |
δῆθ᾽
~(Εὐριπίδης)
~ὁ
δὲ
χορός |
[0-1] |
σὺ
φέρεις
ὄνος
φέρει;
~(Ξανθίας)
|
~οὐ |
δῆθ᾽
ὅ
γ᾽
ἔχω
γὼ |
[1050-1099] |
ἔτι
νυνί.
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽
|
οὐ |
δῆθ᾽
ὥστ᾽
ἐπαφαυάνθην
~Παναθηναίοισι
γελῶν, |
[1150-1199] |
ἀνήρ“
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὐ |
δῆτ᾽
ἀλλὰ
κακοδαίμων
φύσει,
~ὅντινά |
[1450-1499] |
τοῖς
πονηροῖς
δ᾽
ἥδεται;
~(Διόνυσος)
|
~οὐ |
δῆτ᾽
ἐκείνη
γ᾽
ἀλλὰ
χρῆται |
[1100-1149] |
λαθραίοις,
ταῦτ᾽
ἐποπτεύειν“
ἔφη;
~(Αἰσχύλος)
|
~οὐ |
δῆτ᾽
ἐκεῖνον,
ἀλλὰ
τὸν
Ἐριούνιον
|
[1200-1249] |
ἐὰν
πείθῃ
γ᾽
ἐμοί.
~(Εὐριπίδης)
|
οὐ |
δῆτ᾽
ἐπεὶ
πολλοὺς
προλόγους
ἕξω |
[50-99] |
ἡλίκος
Μόλων.
~(Ἡρακλῆς)
γυναικός;
~(Διόνυσος)
|
οὐ |
δῆτ᾽
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλὰ
παιδός;
~(Διόνυσος) |
[1150-1199] |
βροτῶν“
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὐ |
δῆτ᾽
οὐ
μὲν
οὖν
ἐπαύσατο. |
[800-849] |
ὀργὴν
σπλάγχνα
θερμήνῃς
κότῳ.
~(Αἰσχύλος)
|
οὐ |
δῆτα
πρίν
γ᾽
ἂν
τοῦτον |
[1150-1199] |
εἰ
δὲ
βούλει,
κάρδοπον“
~(Αἰσχύλος)
|
οὐ |
δῆτα
τοῦτό
γ᾽
ὦ
κατεστωμυλμένε |
[700-749] |
χρόνῳ
ποτ᾽
αὖθις
εὖ
φρονεῖν
|
οὐ |
δόξομεν.
~εἰ
δ᾽
ἐγὼ
ὀρθὸς |
[1350-1399] |
~(Αἰσχύλος)
~μόνος
θεῶν
γὰρ
Θάνατος
|
οὐ |
δώρων
ἐρᾷ“
~(Διόνυσος)
~μέθεσθε
μέθεσθε· |
[1050-1099] |
μιγνυμένας
τοῖσιν
ἀδελφοῖς,
~καὶ
φασκούσας
|
οὐ |
ζῆν
τὸ
ζῆν;
~κᾆτ᾽
ἐκ |
[150-199] |
γοῦν
ὄνος
ἄγω
μυστήρια.
~ἀτὰρ
|
οὐ |
καθέξω
ταῦτα
τὸν
πλείω
χρόνον. |
[750-799] |
τῆς
τέχνης.
~(Ξανθίας)
~κἄπειτα
πῶς
|
~οὐ |
καὶ
Σοφοκλέης
ἀντελάβετο
τοῦ
θρόνου; |
[600-649] |
καὶ
σὺ
φῂς
εἶναι
θεός,
|
~οὐ |
καὶ
σὺ
τύπτει
τὰς
ἴσας |
[550-599] |
~σται
πάλιν
τὰ
στρώματα.
~(Ξανθίας)
|
~οὐ |
κακῶς
ὦνδρες
παραινεῖτ᾽
~ἀλλὰ
καὐτὸς |
[650-699] |
ταῦτ᾽
ἔγωγ᾽
ἔχοιμ᾽
ἂν
μὴ
|
οὐ |
καλῶς
φάσκειν
ἔχειν,
~ἀλλ᾽
ἐπαινῶ· |
[1150-1199] |
~καὶ
μὴν
μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὐ |
κατ᾽
ἔπος
γέ
σου
κνίσω
|
[300-349] |
οὗτος.
~(Ξανθίας)
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
|
οὐ |
κατήκουσας;
~(Ξανθίας)
τίνος;
~(Διόνυσος)
αὐλῶν |
[700-749] |
χρυσίον.
~οὔτε
γὰρ
τούτοισιν
οὖσιν
|
οὐ |
κεκιβδηλευμένοις,
~ἀλλὰ
καλλίστοις
ἁπάντων,
ὡς |
[1200-1249] |
~τουτὶ
τί
ἦν
τὸ
ληκύθιον;
|
οὐ |
κλαύσεται;
~λέγ᾽
ἕτερον
αὐτῷ
πρόλογον, |
[1400-1449] |
~ἅνδρες
φίλοι,
κἀγὼ
μὲν
αὐτοὺς
|
οὐ |
κρινῶ.
~οὐ
γὰρ
δι᾽
ἔχθρας |
[600-649] |
~(Ἄιακος)
ἤδη
πάταξά
σ᾽
~(Ξανθίας)
|
οὐ |
μὰ
Δί᾽
~(Ἄιακος)
οὐδ᾽
ἐμοὶ |
[650-699] |
τί
τἀτταταῖ;
~μῶν
ὠδυνήθης;
~(Ξανθίας)
|
~οὐ |
μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἐφρόντισα
~ὁπόθ᾽ |
[1000-1049] |
τούτοις,
ὁπόταν
σάλπιγγος
ἀκούσῃ.
~ἀλλ᾽
|
οὐ |
μὰ
Δί᾽
οὐ
Φαίδρας
ἐποίουν |
[450-499] |
ῥημάτων
~καὶ
τὰς
ἀπειλάς;
~(Ξανθίας)
|
οὐ |
μὰ
Δί᾽
οὐδ᾽
ἐφρόντισα.
~(Διόνυσος) |
[1400-1449] |
ὄντα
πίστ᾽
ἄπιστα.
~(Διόνυσος)
~πῶς;
|
οὐ |
μανθάνω.
~ἀμαθέστερόν
πως
εἰπὲ
καὶ |
[1150-1199] |
Ἑρμῆν·
ὅ
τι
λέγεις
δ᾽
|
οὐ |
μανθάνω.
~(Εὐριπίδης)
πέραινε
τοίνυν
ἕτερον. |
[1150-1199] |
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽
|
οὐ |
μὲν
οὖν
ἐπαύσατο.
~πῶς
γάρ; |
[550-599] |
οἶσθ᾽
ὅ
τι
λέγεις.
~(Πανδοκευτρία)
|
~οὐ |
μὲν
οὖν
με
προσεδόκας,
~ὁτιὴ |
[450-499] |
ἐνθάδ᾽
ἄρα
κόπτουσιν
οὑπιχώριοι;
~(Ξανθίας)
|
~οὐ |
μὴ
διατρίψεις,
ἀλλὰ
γεύσει
τῆς |
[250-299] |
~(Ξανθίας)
ἀπολούμεθ᾽
ὦναξ
Ἡράκλεις.
~(Διόνυσος)
|
~οὐ |
μὴ
καλεῖς
μ᾽
~ὦνθρωφ᾽
ἱκετεύω, |
[500-549] |
ἐπαινῶ.
~(Θεράπαινα)
~μὰ
τὸν
Ἀπόλλω
|
οὐ |
μή
σ᾽
ἐγὼ
~περιόψομἀπελθόντ᾽
ἐπεί |
[200-249] |
χεῖρε
κἀκτενεῖς;
~(Διόνυσος)
ἰδού.
~(Χάρων)
|
~οὐ |
μὴ
φλυαρήσεις
ἔχων
ἀλλ᾽
ἀντιβὰς
|
[500-549] |
~ὁτιή
σε
παίζων
Ἡρακλέα
νεσκεύασα;
|
~οὐ |
μὴ
φλυαρήσεις
ἔχων
ὦ
Ξανθία, |
[250-299] |
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~τούτῳ
γὰρ
|
οὐ |
νικήσετε.
~(Βάτραχοι)
οὐδὲ
μὴν
ἡμᾶς |
[1000-1049] |
ὁπλίσεις
ἀνδρῶν;
~(Διόνυσος)
~καὶ
μὴν
|
οὐ |
Παντακλέα
γε
~ἐδίδαξεν
ὅμως
τὸν |
[1250-1299] |
οἱ
περὶ
λίμναν.
~ἰὴ
κόπον
|
οὐ |
πελάθεις
ἐπ᾽
ἀρωγάν;
~(Διόνυσος)
~δύο |
[1250-1299] |
μάνθανέ
μου
παῖ.
~ἰὴ
κόπον
|
οὐ |
πελάθεις
ἐπ᾽
ἀρωγάν;
~(Διόνυσος)
~τρίτος |
[1250-1299] |
κράτος
αἴσιον
ἀνδρῶν.
~ἰὴ
κόπον
|
οὐ |
πελάθεις
ἐπ᾽
ἀρωγάν;
~(Διόνυσος)
~ὦ |
[1250-1299] |
ποτ᾽
ἀνδροδάικτον
ἀκούων
~ἰὴ
κόπον
|
οὐ |
πελάθεις
ἐπ᾽
ἀρωγάν;
~Ἑρμᾶν
μὲν |
[1250-1299] |
Ἀρτέμιδος
πέλας
οἴγειν.
~ἰὴ
κόπον
|
οὐ |
πελάθεις
ἐπ᾽
ἀρωγάν;
~κύριός
εἰμι |
[1150-1199] |
κατελθεῖν
οἴκαδε·
~λάθρᾳ
γὰρ
ἦλθεν
|
οὐ |
πιθὼν
τοὺς
κυρίους.
~(Διόνυσος)
~εὖ |
[700-749] |
ἢ
τρόπον
ὅστις
ἔτ᾽
~οἰμώξεται,
|
~οὐ |
πολὺν
οὐδ᾽
ὁ
πίθηκος
οὗτος |
[850-899] |
πρᾳόνως
~ἔλεγχ᾽
ἐλέγχου·
λοιδορεῖσθαι
δ᾽
|
οὐ |
πρέπει
~ἄνδρας
ποιητὰς
ὥσπερ
ἀρτοπώλιδας. |
[50-99] |
ἐκεῖθεν
δεῖ
σ᾽
ἄγειν;
~(Διόνυσος)
|
~οὐ |
πρίν
γ᾽
ἂν
Ἰοφῶντ᾽
ἀπολαβὼν |
[1050-1099] |
δὲ
κακῶν
οὐκ
αἴτιός
ἐστ᾽
|
~οὐ |
προαγωγοὺς
κατέδειξ᾽
οὗτος,
~καὶ
τικτούσας |
[900-949] |
καὶ
ῥήμαθ᾽
ἱππόκρημνα,
~ἃ
ξυμβαλεῖν
|
οὐ |
ῥᾴδι᾽
ἦν.
~(Διόνυσος)
~νὴ
τοὺς |
[950-999] |
~τοῦτο
μὲν
ἔασον
ὦ
τᾶν.
|
~οὐ |
σοὶ
γάρ
ἐστι
περίπατος
κάλλιστα |
[1450-1499] |
τούτοισι,
πῶς
~τἀναντί᾽
ἂν>
πράττοντες
|
οὐ |
σῳζοίμεθ᾽
ἄν;
~(Διόνυσος)
~εὖ
γ᾽ |
[500-549] |
ἀφελέσθαι
διανοεῖ
~ἅδωκας
αὐτός;
~(Διόνυσος)
|
~οὐ |
τάχ᾽
ἀλλ᾽
ἤδη
ποιῶ.
~κατάθου |
[1000-1049] |
ἀκούσῃ.
~ἀλλ᾽
οὐ
μὰ
Δί᾽
|
οὐ |
Φαίδρας
ἐποίουν
πόρνας
οὐδὲ
Σθενεβοίας, |
[1150-1199] |
τί
σὺ
λέγεις
Εὐριπίδη;
~(Εὐριπίδης)
|
~οὐ |
φημὶ
τὸν
Ὀρέστην
κατελθεῖν
οἴκαδε· |
[0-1] |
δ᾽
οὖν
ἐπειδὴ
τὸν
ὄνον
|
οὐ |
φῄς
σ᾽
ὠφελεῖν,
~ἐν
τῷ |
[950-999] |
παραστῇ,
~πέπτωκεν
ἔξω
τῶν
κακῶν,
|
οὐ |
Χῖος
ἀλλὰ
Κεῖος.
~(Εὐριπίδης)
~τοιαῦτα |
[1400-1449] |
δὲ
τίνα
γνώμην
ἔχεις;
~Δις.
|
~οὐ |
χρὴ
λέοντος
σκύμνον
ἐν
πόλει |
[1400-1449] |
πιστεύομεν,
~τούτοις
ἀπιστήσαιμεν,
οἷς
δ᾽
|
οὐ |
χρώμεθα,
~τούτοισι
χρησαίμεσθ᾽
ἴσως
σωθεῖμεν |
[1300-1349] |
ποθ᾽
ἡ
Μοῦσ᾽
οὐκ
ἐλεσβίαζεν,
|
οὔ. |
~(Αἰσχύλος)
~ἀλκυόνες,
αἳ
παρ᾽
ἀενάοις |
[250-299] |
ἔλεγεν
ἡμῖν;
~(Ξανθίας)
σὺ
δ᾽
|
οὔ; |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
γωγε, |
[0-1] |
καὶ
φέρω
μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὔ. |
~(Διόνυσος)
~πῶς
γὰρ
φέρεις,
ὅς |
[1450-1499] |
~ἔκρινα
νικᾶν
Αἰσχύλον.
τιὴ
γὰρ
|
οὔ; |
~(Εὐριπίδης)
~αἴσχιστον
ἔργον
προσβλέπεις
μ᾽ |
[500-549] |
στρώματα.
~(Ξανθίας)
~τί
δ᾽
ἔστιν;
|
οὔ |
τι
πού
μ᾽
ἀφελέσθαι
διανοεῖ
|
[500-549] |
σκεύη
φέρων.
~(Διόνυσος)
~ἐπίσχες
οὗτος.
|
οὔ |
τί
που
σπουδὴν
ποιεῖ,
~ὁτιή |
[800-849] |
~καὶ
πτωχοποιὲ
καὶ
ῥακιοσυρραπτάδη;
~ἀλλ᾽
|
οὔ |
τι
χαίρων
αὔτ᾽
ἐρεῖς.
~(Διόνυσος) |
[0-1] |
Δία
μὴ
μαίνοιό
γε.
~(Ἡρακλῆς)
|
~οὔ |
τοι
μὰ
τὴν
Δήμητρα
δύναμαι |
[650-699] |
μέδεις
ἁλὸς
ἐν
βένθεσιν.
~(Ἄιακος)
|
~οὔ |
τοι
μὰ
τὴν
Δήμητρα
δύναμαί |
[650-699] |
~μυρίαι
κάθηνται
~φιλοτιμότεραι
Κλεοφῶντος,
ἐφ᾽
|
οὗ |
δὴ
χείλεσιν
ἀμφιλάλοις
~δεινὸν
ἐπιβρέμεται |
[400-449] |
ταῖσιν
κόραις
εἶμι
καὶ
γυναιξίν,
|
~οὗ |
παννυχίζουσιν
θεᾷ,
φέγγος
ἱερὸν
οἴσων. |
[650-699] |
~τὸν
πολὺν
ὀψομένη
λαῶν·
ὄχλον,
|
οὗ |
σοφίαι
~μυρίαι
κάθηνται
~φιλοτιμότεραι
Κλεοφῶντος, |
[250-299] |
~ὡς
οὗτος
ὁ
τόπος
ἐστὶν
|
οὗ |
τὰ
θηρία
~τὰ
δείν᾽
ἔφασκ᾽ |
[850-899] |
~λῆμα
δ᾽
οὐκ
ἄτολμον
ἀμφοῖν,
|
~οὐδ᾽ |
ἀκίνητοι
φρένες.
~προσδοκᾶν
οὖν
εἰκός |
[1350-1399] |
ἄλλος;
~μὰ
τὸν
ἐγὼ
μὲν
|
οὐδ᾽ |
ἂν
εἴ
τις
~ἔλεγέ
μοι |
[1200-1249] |
γὰρ
τοῦτο
πνευσεῖται
πολύ.
~(Εὐριπίδης)
|
~οὐδ᾽ |
ἂν
μὰ
τὴν
Δήμητρα
φροντίσαιμί |
[50-99] |
ἄρα·
~οὐ
γὰρ
σάφ᾽
οἶδ᾽
|
οὐδ᾽ |
αὐτὸ
τοῦθ᾽
ὅπως
ἔχει.
~(Ἡρακλῆς) |
[1400-1449] |
δύο,
~οὓς
οὐκ
ἂν
ἄραιντ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι.
~(Αἰσχύλος)
~καὶ
μηκέτ᾽ |
[600-649] |
~(Ξανθίας)
οὐ
μὰ
Δί᾽
~(Ἄιακος)
|
οὐδ᾽ |
ἐμοὶ
δοκεῖς.
~ἀλλ᾽
εἶμ᾽
ἐπὶ |
[900-949] |
οὐκ
ἐλήρουν
ὅ
τι
τύχοιμ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἐμπεσὼν
ἔφυρον,
~ἀλλ᾽
οὑξιὼν
πρώτιστα |
[950-999] |
ἐκομπολάκουν
~ἀπὸ
τοῦ
φρονεῖν
ἀποσπάσας,
|
οὐδ᾽ |
ἐξέπληττον
αὐτούς,
~Κύκνους
ποιῶν
καὶ |
[450-499] |
ἀπειλάς;
~(Ξανθίας)
οὐ
μὰ
Δί᾽
|
οὐδ᾽ |
ἐφρόντισα.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
νυν
ἐπειδὴ |
[700-749] |
ὅστις
ἔτ᾽
~οἰμώξεται,
~οὐ
πολὺν
|
οὐδ᾽ |
ὁ
πίθηκος
οὗτος
ὁ
νῦν |
[1000-1049] |
Φαίδρας
ἐποίουν
πόρνας
οὐδὲ
Σθενεβοίας,
|
~οὐδ᾽ |
οἶδ᾽
οὐδεὶς
ἥντιν᾽
ἐρῶσαν
πώποτ᾽ |
[50-99] |
δῆτ᾽
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλὰ
παιδός;
~(Διόνυσος)
|
οὐδαμῶς. |
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλ᾽
ἀνδρός;
~(Διόνυσος)
ἀπαπαί. |
[900-949] |
~(Εὐριπίδης)
σαφὲς
δ᾽
ἂν
εἶπεν
|
οὐδὲ |
ἕν
~(Διόνυσος)
μὴ
πρῖε
τοὺς |
[250-299] |
~τούτῳ
γὰρ
οὐ
νικήσετε.
~(Βάτραχοι)
|
οὐδὲ |
μὴν
ἡμᾶς
σὺ
πάντως.
~(Διόνυσος) |
[250-299] |
μὴν
ἡμᾶς
σὺ
πάντως.
~(Διόνυσος)
|
~οὐδὲ |
μὴν
ὑμεῖς
γ᾽
ἐμὲ
~οὐδέποτε· |
[1100-1149] |
πλεῖν
ἢ
δώδεκα.
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
|
οὐδὲ |
πάντα
ταῦτά
γ᾽
ἔστ᾽
ἀλλ᾽ |
[1000-1049] |
Δί᾽
οὐ
Φαίδρας
ἐποίουν
πόρνας
|
οὐδὲ |
Σθενεβοίας,
~οὐδ᾽
οἶδ᾽
οὐδεὶς
ἥντιν᾽ |
[550-599] |
εἴρηκά
πω.
~(Πλαθάνη)
~μὰ
Δί᾽
|
οὐδὲ |
τὸν
τυρόν
γε
τὸν
χλωρὸν |
[900-949] |
δεικνύς,
~πρόσχημα
τῆς
τραγῳδίας,
γρύζοντας
|
οὐδὲ |
τουτί.
~(Διόνυσος)
μὰ
τὸν
Δί᾽ |
[900-949] |
~(Εὐριπίδης)
~οὐχ
ἱππαλεκτρυόνας
μὰ
Δί᾽
|
οὐδὲ |
τραγελάφους,
ἅπερ
σύ,
~ἃν
τοῖσι |
[1150-1199] |
ἔλεγεν
ὦ
μόχθηρε
σύ,
~οἷς
|
οὐδὲ |
τρὶς
λέγοντες
ἐξικνούμεθα.
~(Αἰσχύλος)
~σὺ |
[700-749] |
οἷσιν
ἡ
πόλις
πρὸ
τοῦ
|
~οὐδὲ |
φαρμακοῖσιν
εἰκῇ
ῥᾳδίως
ἐχρήσατ᾽
ἄν. |
[1050-1099] |
~οὔκουν
ἐθέλει
γε
τριηραρχεῖν
πλουτῶν
|
οὐδεὶς |
διὰ
ταῦτα,
~ἀλλὰ
ῥακίοις
περιειλάμενος |
[1000-1049] |
πόρνας
οὐδὲ
Σθενεβοίας,
~οὐδ᾽
οἶδ᾽
|
οὐδεὶς |
ἥντιν᾽
ἐρῶσαν
πώποτ᾽
ἐποίησα
γυναῖκα. |
[100-149] |
δίδασκε.
~(Ξανθίας)
περὶ
ἐμοῦ
δ᾽
|
οὐδεὶς |
λόγος.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ὦνπερ
ἕνεκα |
[50-99] |
δέ;
~(Ξανθίας)
~περὶ
ἐμοῦ
δ᾽
|
οὐδεὶς |
λόγος
~ἐπιτριβομένου
τὸν
ὦμον
οὑτωσὶ |
[100-149] |
ὀλίγιστοι.
~(Ξανθίας)
περὶ
ἐμοῦ
δ᾽
|
οὐδεὶς |
λόγος.
~(Ἡρακλῆς)
~ὦ
σχέτλιε
τολμήσεις |
[1050-1099] |
τὸν
δῆμον
ἀεί,
~λαμπάδα
δ᾽
|
οὐδεὶς |
οἷός
τε
φέρειν
~ὑπ᾽
ἀγυμνασίας |
[700-749] |
καὶ
τοῖς
βαρβάροισι
πανταχοῦ
~χρώμεθ᾽
|
οὐδέν, |
ἀλλὰ
τούτοις
τοῖς
πονηροῖς
χαλκίοις
|
[1400-1449] |
σοφὸν
τῷ
δ᾽
ἥδομαι.
~(Πλούτων)
|
~οὐδὲν |
ἄρα
πράξεις
ὧνπερ
ἦλθες
οὕνεκα; |
[200-249] |
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ἐξόλοισθ᾽
αὐτῷ
κοάξ·
|
~οὐδὲν |
γάρ
ἐστ᾽
ἀλλ᾽
ἢ
κοάξ. |
[250-299] |
~εἰδώς
με
μάχιμον
ὄντα
φιλοτιμούμενος.
|
~οὐδὲν |
γὰρ
οὕτω
γαῦρόν
ἐσθ᾽
ὡς |
[650-699] |
ὀσφραίνομαι.
~(Ἄιακος)
ἐπεὶ
προτιμᾷς
γ᾽
|
οὐδέν. |
~(Διόνυσος)
οὐδέν
μοι
μέλει.
~(Ἄιακος) |
[1200-1249] |
ὑπὸ
τῆς
ληκύθου.
~(Εὐριπίδης)
ἀλλ᾽
|
οὐδὲν |
ἔσται
πρᾶγμα·
πρὸς
γὰρ
τουτονὶ |
[900-949] |
γυνή
τέ
μοι
χὠ
δοῦλος
|
οὐδὲν |
ἧττον,
~χὠ
δεσπότης
χἠ
παρθένος |
[200-249] |
κοὰξ
κοάξ·
~ὑμῖν
δ᾽
ἴσως
|
οὐδὲν |
μέλει.
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ. |
[650-699] |
ἐπεὶ
προτιμᾷς
γ᾽
οὐδέν.
~(Διόνυσος)
|
οὐδέν |
μοι
μέλει.
~(Ἄιακος)
βαδιστέον
τἄρ᾽ |
[700-749] |
πράττων;
~(Ἄιακος)
ὡς
μὰ
Δί᾽
|
οὐδὲν |
οἶδ᾽
ἐγώ.
~(Ξανθίας)
ὁμόγνιε
Ζεῦ· |
[900-949] |
~ἔπειτ᾽
ἀπὸ
τῶν
πρώτων
ἐπῶν
|
οὐδὲν |
παρῆκ᾽
ἂν
ἀργόν,
~ἀλλ᾽
ἔλεγεν |
[650-699] |
ἐπεὶ
~ἴαμβον
Ἱππώνακτος
ἀνεμιμνῃσκόμην.
~(Ξανθίας)
|
~οὐδὲν |
ποιεῖς
γάρ·
ἀλλὰ
τὰς
λαγόνας |
[1000-1049] |
οὐ
γὰρ
ἐπῆν
τῆς
Ἀφροδίτης
|
οὐδέν |
σοι.
~(Αἰσχύλος)
~μηδέ
γ᾽
ἐπείη. |
[250-299] |
~οὐδὲ
μὴν
ὑμεῖς
γ᾽
ἐμὲ
|
~οὐδέποτε· |
κεκράξομαι
γὰρ
~κἂν
δέῃ
δι᾽ |
[1400-1449] |
κρινῶ.
~οὐ
γὰρ
δι᾽
ἔχθρας
|
οὐδετέρῳ |
γενήσομαι.
~τὸν
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
παῖ
δεῦρο.
~(Χάρων)
δοῦλον
|
οὐκ |
ἄγω,
~εἰ
μὴ
νεναυμάχηκε
τὴν |
[600-649] |
μαστιγωτέος·
~εἴπερ
θεὸς
γάρ
ἐστιν,
|
οὐκ |
αἰσθήσεται.
~(Διόνυσος)
τί
δῆτ᾽
ἐπειδὴ |
[1050-1099] |
ἐκεῖσε.
~(Αἰσχύλος)
~ποίων
δὲ
κακῶν
|
οὐκ |
αἴτιός
ἐστ᾽
~οὐ
προαγωγοὺς
κατέδειξ᾽ |
[1100-1149] |
~τῷ
τοῦ
πατρὸς
τεθνεῶτος;
~(Αἰσχύλος)
|
οὐκ |
ἄλλως
λέγω.
~(Εὐριπίδης)
~πότερ᾽
οὖν |
[550-599] |
δρᾷς·
~κἂν
εἴ
με
τύπτοις,
|
οὐκ |
ἂν
ἀντείποιμί
σοι.
~ἀλλ᾽
ἤν |
[1400-1449] |
εἰσέθηκε
καὶ
νεκρὼ
δύο,
~οὓς
|
οὐκ |
ἂν
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι. |
[100-149] |
ἀπολέσαιμ᾽
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
|
~οὐκ |
ἂν
βαδίσαιμι
τὴν
ὁδὸν
ταύτην. |
[550-599] |
νοῦν·
παῦε
παῦε
τοῦ
λόγου.
|
~οὐκ |
ἂν
γενοίμην
Ἡρακλῆς
ἄν.
~(Διόνυσος) |
[450-499] |
δειλὸς
ὅστις
σφογγιὰν
ᾔτησά
σε;
|
~οὐκ |
ἂν
ἕτερός
γ᾽
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽ |
[800-849] |
καταλεπτολογήσει
~πλευμόνων
πολὺν
πόνον.
~(Εὐριπίδης)
|
οὐκ |
ἂν
μεθείμην
τοῦ
θρόνου,
μὴ |
[1150-1199] |
τυμβωρύχος.
~(Αἰσχύλος)
Διόνυσε
πίνεις
οἶνον
|
οὐκ |
ἀνθοσμίαν.
~(Διόνυσος)
~λέγ᾽
ἕτερον
αὐτῷ· |
[500-549] |
θεοῖς;
~τὸ
δὲ
προσδοκῆσαί
σ᾽
|
οὐκ |
ἀνόητον
καὶ
κενὸν
~ὡς
δοῦλος |
[950-999] |
γραῦς
ἄν.
~(Αἰσχύλος)
~εἶτα
δῆτα
|
~οὐκ |
ἀποθανεῖν
σε
ταῦτ᾽
ἐχρῆν
τολμῶντα; |
[850-899] |
μὲν
γὰρ
ἠγρίωται,
~λῆμα
δ᾽
|
οὐκ |
ἄτολμον
ἀμφοῖν,
~οὐδ᾽
ἀκίνητοι
φρένες. |
[650-699] |
~(Ξανθίας)
ἤλγησεν·
οὐκ
ἤκουσας;
~(Διόνυσος)
|
~οὐκ |
ἔγωγ᾽
ἐπεὶ
~ἴαμβον
Ἱππώνακτος
ἀνεμιμνῃσκόμην. |
[450-499] |
οἶμαι
νὴ
Δία.
~σὺ
δ᾽
|
οὐκ |
ἔδεισας
τὸν
ψόφον
τῶν
ῥημάτων
|
[100-149] |
χρόνου
πόδα,
~ἢ
φρένα
μὲν
|
οὐκ |
ἐθέλουσαν
ὀμόσαι
καθ᾽
ἱερῶν,
~γλῶτταν |
[600-649] |
θεόν.
~(Ἄιακος)
οὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
|
οὐκ |
εἶ
σὺ
γεννάδας
ἀνήρ·
~χωρεῖς |
[550-599] |
~τί
δαί;
τὸ
πολὺ
τάριχος
|
οὐκ |
εἴρηκά
πω.
~(Πλαθάνη)
~μὰ
Δί᾽ |
[700-749] |
~χρόνον
ἐνδιατρίψει·
ἰδὼν
δὲ
τάδ᾽
|
οὐκ
|
~εἰρηνικὸς
ἔσθ᾽
ἵνα
μή
ποτε |
[750-799] |
τοῦ
θρόνου;
~(Ἄιακος)
~μὰ
Δί᾽
|
οὐκ |
ἐκεῖνος,
ἀλλ᾽
ἔκυσε
μὲν
Αἰσχύλον, |
[950-999] |
ἄν
μου
τὴν
τέχνην·
ἀλλ᾽
|
οὐκ |
ἐκομπολάκουν
~ἀπὸ
τοῦ
φρονεῖν
ἀποσπάσας, |
[1300-1349] |
~(Διόνυσος)
αὕτη
ποθ᾽
ἡ
Μοῦσ᾽
|
οὐκ |
ἐλεσβίαζεν,
οὔ.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλκυόνες,
αἳ |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
Κηφισοφῶντα
μιγνύς.
~(Εὐριπίδης)
~εἶτ᾽
|
οὐκ |
ἐλήρουν
ὅ
τι
τύχοιμ᾽
οὐδ᾽ |
[50-99] |
ἂν
πείσειεν
ἀνθρώπων
τὸ
μὴ
|
οὐκ
|
~ἐλθεῖν
ἐπ᾽
ἐκεῖνον.
~(Ἡρακλῆς)
πότερον |
[0-1] |
~οἴμοι
κακοδαίμων·
τί
γὰρ
ἐγὼ
|
οὐκ |
ἐναυμάχουν;
~ἦ
τἄν
σε
κωκύειν |
[0-1] |
παῖς.
~(Ξανθίας)
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
|
οὐκ |
ἐνεθυμήθης;
~(Ξανθίας)
τὸ
τί;
~(Διόνυσος) |
[850-899] |
~ἐβουλόμην
μὲν
οὐκ
ἐρίζειν
ἐνθάδε·
|
~οὐκ |
ἐξ
ἴσου
γάρ
ἐστιν
ἁγὼν |
[1000-1049] |
ὑμῖν
αὔτ᾽
ἐξῆν
ἀσκεῖν,
ἀλλ᾽
|
οὐκ |
ἐπὶ
τοῦτ᾽
ἐτράπεσθε.
~εἶτα
διδάξας |
[600-649] |
δὴ
πάταξα.
~(Διόνυσος)
κᾆτα
πῶς
|
οὐκ |
ἔπταρον;
~(Ἄιακος)
~οὐκ
οἶδα·
τουδὶ |
[0-1] |
θλίβεται
μέν,
τὸ
δὲ
γέλοιον
|
οὐκ |
ἐρεῖ.
~(Διόνυσος)
~εἶτ᾽
οὐχ
ὕβρις |
[850-899] |
λέγ᾽
Αἰσχύλε.
~(Αἰσχύλος)
~ἐβουλόμην
μὲν
|
οὐκ |
ἐρίζειν
ἐνθάδε·
~οὐκ
ἐξ
ἴσου |
[600-649] |
~(Διόνυσος)
ἥκει
τῳ
κακόν.
~(Ξανθίας)
|
οὐκ |
ἐς
κόρακας;
μὴ
πρόσιτον.
~(Ἄιακος) |
[600-649] |
τοῦτον
ἡγοῦ
μὴ
θεόν.
~(Ἄιακος)
|
οὐκ |
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐκ
εἶ
σὺ |
[1350-1399] |
ἢν
ἰδού.
~(Διόνυσος)
λέγε.
~(Εὐριπίδης)
|
~οὐκ |
ἔστι
Πειθοῦς
ἱερὸν
ἄλλο
πλὴν |
[1200-1249] |
πρόλογον
οὐχ
ἕξει
προσάψαι
λήκυθον.
|
~οὐκ |
ἔστιν
ὅστις
πάντ᾽
ἀνὴρ
εὐδαιμονεῖ· |
[400-449] |
~σκώψωμεν
Ἀρχέδημον;
~ὃς
ἑπτέτης
ὢν
|
οὐκ |
ἔφυσε
φράτερας.
~νυνὶ
δὲ
δημαγωγεῖ
|
[1200-1249] |
εὐδαιμονεῖ·
~ἢ
γὰρ
πεφυκὼς
ἐσθλὸς
|
οὐκ |
ἔχει
βίον,
~ἢ
δυσγενὴς
ὤν“ |
[1350-1399] |
δὲ
κοῦφόν
ἐστι
καὶ
νοῦν
|
οὐκ |
ἔχον.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
αὖ
ζήτει |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
~ποῖός
τις
ὦδελφίδιον;
~(Διόνυσος)
|
οὐκ |
ἔχω
φράσαι.
~ὅμως
γε
μέντοι |
[650-699] |
ἢ
Πυθῶν᾽
ἔχεις.
~(Ξανθίας)
ἤλγησεν·
|
οὐκ |
ἤκουσας;
~(Διόνυσος)
~οὐκ
ἔγωγ᾽
ἐπεὶ
|
[1050-1099] |
τότε
γ᾽
ἡνίκ᾽
ἐγὼ
ζων,
|
~οὐκ |
ἠπίσταντ᾽
ἀλλ᾽
ἢ
μᾶζαν
καλέσαι |
[750-799] |
ὅσον.
~(Ξανθίας)
~μετ᾽
Αἰσχύλου
δ᾽
|
οὐκ |
ἦσαν
ἕτεροι
σύμμαχοι;
~(Ἄιακος)
~ὀλίγον |
[50-99] |
ὄντες
κακοί.
~(Ἡρακλῆς)
τί
δ᾽
|
οὐκ |
Ἰοφῶν
ζῇ;
~(Διόνυσος)
~τοῦτο
γάρ |
[0-1] |
αὐτὸς
ὑφ᾽
ἑτέρου
φέρει;
~(Ξανθίας)
|
οὐκ |
οἶδ᾽
ὁ
δ᾽
ὦμος
οὑτοσὶ |
[600-649] |
κᾆτα
πῶς
οὐκ
ἔπταρον;
~(Ἄιακος)
|
~οὐκ |
οἶδα·
τουδὶ
δ᾽
αὖθις
ἀποπειράσομαι. |
[150-199] |
~(Ξανθίας)
~ὡς
σεμνὸς
ὁ
κατάρατος·
|
οὐκ |
οἰμώξεται;
~ἐγὼ
βαδιοῦμαι.
~(Διόνυσος)
χρηστὸς |
[1050-1099] |
σοὺς
Βελλεροφόντας.
~(Εὐριπίδης)
~πότερον
δ᾽
|
οὐκ |
ὄντα
λόγον
τοῦτον
περὶ
τῆς |
[500-549] |
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἀληθῶς
|
οὑκ |
Μελίτης
μαστιγίας.
~φέρε
νυν
ἐγὼ |
[1100-1149] |
λεγόντοιν,
~μηδὲν
ὀρρωδεῖτε
τοῦθ᾽
ὡς
|
οὐκέθ᾽ |
οὕτω
ταῦτ᾽
ἔχει.
~ἐστρατευμένοι
γάρ |
[250-299] |
ἐπ᾽
αὐτὴν
ἴω.
~(Ξανθίας)
~ἀλλ᾽
|
οὐκέτ᾽ |
αὖ
γυνή
στιν,
ἀλλ᾽
ἤδη |
[50-99] |
ποιητοῦ
δεξιοῦ.
~οἱ
μὲν
γὰρ
|
οὐκέτ᾽ |
εἰσίν,
οἱ
δ᾽
ὄντες
κακοί. |
[450-499] |
κάλει
θεόν.
~(Ξανθίας)
~ὦ
καταγέλαστ᾽
|
οὔκουν |
ἀναστήσει
ταχὺ
~πρίν
τινά
σ᾽ |
[600-649] |
τουδὶ
δ᾽
αὖθις
ἀποπειράσομαι.
~(Ξανθίας)
|
οὔκουν |
ἀνύσεις
τι;
ἀτταταῖ.
~(Ἄιακος)
τί |
[300-349] |
μοι
προσέπνευσε
χοιρείων
κρεῶν.
~(Διόνυσος)
|
~οὔκουν |
ἀτρέμ᾽
ἕξεις,
ἤν
τι
καὶ |
[1050-1099] |
οὖν
ἔβλαψά
τι
δράσας;
~(Αἰσχύλος)
|
~οὔκουν |
ἐθέλει
γε
τριηραρχεῖν
πλουτῶν
οὐδεὶς |
[50-99] |
τὸν
ὦμον
οὑτωσὶ
σφόδρα.
~(Ἡρακλῆς)
|
~οὔκουν |
ἕτερ᾽
ἔστ᾽
ἐνταῦθα
μειρακύλλια
~τραγῳδίας |
[200-249] |
οὗπερ
ἐκέλευές
με
σύ;
~(Χάρων)
|
~οὔκουν |
καθεδεῖ
δῆτ᾽
ἐνθαδὶ
γάστρων;
~(Διόνυσος) |
[1100-1149] |
χθόνιε
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων
κράτη“
~(Εὐριπίδης)
|
~οὔκουν |
Ὀρέστης
τοῦτ᾽
ἐπὶ
τῷ
τύμβῳ |
[150-199] |
γὰρ
ἀλλ᾽
ἔτυχον
ὀφθαλμιῶν.
~(Χάρων)
|
~οὔκουν |
περιθρέξει
δῆτα
τὴν
λίμνην
κύκλῳ; |
[200-249] |
ἐνθαδὶ
γάστρων;
~(Διόνυσος)
ἰδού.
~(Χάρων)
|
~οὔκουν |
προβαλεῖ
τὼ
χεῖρε
κἀκτενεῖς;
~(Διόνυσος) |
[0-1] |
τρόπον;
~(Ξανθίας)
Βαρέως
πάνυ.
~(Διόνυσος)
|
~οὔκουν |
τὸ
Βάρος
τοῦθ᾽
ὃ
σὺ |
[1050-1099] |
τὴν
Δήμητρα
χιτῶνά
γ᾽
ἔχων
|
οὔλων |
ἐρίων
ὑπένερθεν.
~κἂν
ταῦτα
λέγων |
[950-999] |
θ᾽
ὁ
Μανῆς,
~σαλπιγγολογχυπηνάδαι,
σαρκασμοπιτυοκάμπται,
|
~οὑμοὶ |
δὲ
Κλειτοφῶν
τε
καὶ
Θηραμένης |
[1400-1449] |
σωθεῖσα
τοὺς
χοροὺς
ἄγῃ.
~ὁπότερος
|
οὖν |
ἂν
τῇ
πόλει
παραινέσῃ
~μᾶλλόν |
[600-649] |
δίκαιον.
ἀποδύεσθε
δή.
~(Ξανθίας)
πῶς
|
οὖν |
βασανιεῖς
νὼ
δικαίως;
~(Ἄιακος)
ῥᾳδίως· |
[1100-1149] |
~νῦν
δὲ
καὶ
παρηκόνηνται.
~μηδὲν
|
οὖν |
δείσητον,
ἀλλὰ
~πάντ᾽
ἐπέξιτον
θεατῶν |
[1000-1049] |
~ὥστε
γε
καὐτόν
σε
κατ᾽
|
οὖν |
ἔβαλεν.
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δία |
[1050-1099] |
ἀνθρώποις
φαίνοιντ᾽
εἶναι.
~(Εὐριπίδης)
τοῦτ᾽
|
οὖν |
ἔβλαψά
τι
δράσας;
~(Αἰσχύλος)
~οὔκουν |
[1250-1299] |
συνέλεξας
ἱμονιοστρόφου
μέλη;
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
|
οὖν |
ἐγὼ
μὲν
ἐς
τὸ
καλὸν |
[1000-1049] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν.
~(Αἰσχύλος)
~τοῦτ᾽
|
οὖν |
εἰ
μὴ
πεποίηκας,
~ἀλλ᾽
ἐκ |
[900-949] |
ἀμφοῖν,
~οὐδ᾽
ἀκίνητοι
φρένες.
~προσδοκᾶν
|
οὖν |
εἰκός
ἐστι
~τὸν
μὲν
ἀστεῖόν |
[1150-1199] |
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽
οὐ
μὲν
|
οὖν |
ἐπαύσατο.
~πῶς
γάρ;
ὅτε
δὴ |
[0-1] |
οὑτοσὶ
πιέζεται.
~(Διόνυσος)
~σὺ
δ᾽
|
οὖν |
ἐπειδὴ
τὸν
ὄνον
οὐ
φῄς |
[1100-1149] |
ἁδρὸς
ὁ
πόλεμος
ἔρχεται.
~χαλεπὸν
|
οὖν |
ἔργον
διαιρεῖν,
~ὅταν
ὁ
μὲν |
[1250-1299] |
τῶν
κόπων
ὅσον.
~ἐγὼ
μὲν
|
οὖν |
ἐς
τὸ
βαλανεῖον
βούλομαι·
~ὑπὸ |
[1100-1149] |
χἄτεραι
σοφισμάτων.
~ὅ
τι
περ
|
οὖν |
ἔχετον
ἐρίζειν,
~λέγετον
ἔπιτον
ἀνά |
[650-699] |
πόλει
~ξυμπαραινεῖν
καὶ
διδάσκειν.
πρῶτον
|
οὖν |
ἡμῖν
δοκεῖ
~ἐξισῶσαι
τοὺς
πολίτας |
[550-599] |
ταῦτ᾽
~ἄρτι
συννοούμενος.
~ὅτι
μὲν
|
οὖν, |
ἢν
χρηστὸν
ᾖ
τι,
~ταῦτ᾽ |
[600-649] |
βασάνιζ᾽
ἀπαγαγών.
~(Ἄιακος)
~αὐτοῦ
μὲν
|
οὖν, |
ἵνα
σοὶ
κατ᾽
ὀφθαλμοὺς
λέγῃ. |
[600-649] |
μἀλλ᾽
ὑπερφυᾶ.
~(Διόνυσος)
σχέτλια
μὲν
|
οὖν |
καὶ
δεινά.
~(Ξανθίας)
~καὶ
μὴν |
[550-599] |
τι
λέγεις.
~(Πανδοκευτρία)
~οὐ
μὲν
|
οὖν |
με
προσεδόκας,
~ὁτιὴ
κοθόρνους
εἶχες, |
[1450-1499] |
~διὰ
τὸ
συνετὸς
εἶναι.
~χαρίεν
|
οὖν |
μὴ
Σωκράτει
~παρακαθήμενον
λαλεῖν,
~ἀποβαλόντα |
[1400-1449] |
ἄξειν
μοι
δοκῶ.
~πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
περὶ
Ἀλκιβιάδου
τίν᾽
ἔχετον
~γνώμην |
[250-299] |
σκότος
καὶ
βόρβορος.
~(Διόνυσος)
~κατεῖδες
|
οὖν |
που
τοὺς
πατραλοίας
αὐτόθι
~καὶ |
[1050-1099] |
χρηστὰ
λέγειν
ἡμᾶς.
~(Εὐριπίδης)
~ἢν
|
οὖν |
σὺ
λέγῃς
Λυκαβηττοὺς
~καὶ
Παρνασσῶν |
[1450-1499] |
χρῆται
πρὸς
βίαν.
~(Αἰσχύλος)
~πῶς
|
οὖν |
τις
ἂν
σώσειε
τοιαύτην
πόλιν, |
[1100-1149] |
οὐκ
ἄλλως
λέγω.
~(Εὐριπίδης)
~πότερ᾽
|
οὖν |
τὸν
Ἑρμῆν,
ὡς
ὁ
πατὴρ |
[200-249] |
γένος
~παύσασθε.
~(Βάτραχοι)
~μᾶλλον
μὲν
|
οὖν
|
~φθεγξόμεσθ᾽
εἰ
δή
ποτ᾽
εὐηλίοις
|
[400-449] |
ναυμαχεῖν
ἐνημμένον.
~(Διόνυσος)
~ἔχοιτ᾽
ἂν
|
οὖν |
φράσαι
νῷν
~(Πλούτων)
ὅπου
νθάδ᾽ |
[750-799] |
ἡμῖν
ἐστιν
ὁμομαστιγίας,
~τίς
οὗτος
|
οὕνδον |
ἐστὶ
θόρυβος
καὶ
βοὴ
~χὠ |
[1400-1449] |
~οὐδὲν
ἄρα
πράξεις
ὧνπερ
ἦλθες
|
οὕνεκα; |
~(Διόνυσος)
ἐὰν
δὲ
κρίνω;
~(Πλούτων) |
[150-199] |
~ναὶ
μὰ
Δία
σοῦ
γ᾽
|
οὕνεκα. |
~ἔσβαινε
δή.
~(Διόνυσος)
παῖ
δεῦρο. |
[1000-1049] |
τὸν
πόλεμον,
καὶ
τούτου
γ᾽
|
οὕνεκα |
τύπτου.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ὑμῖν
αὔτ᾽ |
[1000-1049] |
ἀπορεῖν
με,
~ἀπόκριναί
μοι,
τίνος
|
οὕνεκα |
χρὴ
θαυμάζειν
ἄνδρα
ποιητήν;
~(Εὐριπίδης) |
[1100-1149] |
ἀλλὰ
~πάντ᾽
ἐπέξιτον
θεατῶν
γ᾽
|
οὕνεχ᾽ |
ὡς
ὄντων
σοφῶν.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ |
[900-949] |
τύχοιμ᾽
οὐδ᾽
ἐμπεσὼν
ἔφυρον,
~ἀλλ᾽
|
οὑξιὼν |
πρώτιστα
μέν
μοι
τὸ
γένος |
[150-199] |
γ᾽
ἢ
~ἵζω
πὶ
κώπην,
|
οὗπερ |
ἐκέλευές
με
σύ;
~(Χάρων)
~οὔκουν |
[450-499] |
τίνα;
~πῶς
ἐνθάδ᾽
ἄρα
κόπτουσιν
|
οὑπιχώριοι; |
~(Ξανθίας)
~οὐ
μὴ
διατρίψεις,
ἀλλὰ |
[1200-1249] |
κἀγαθήν.
~(Εὐριπίδης)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
|
οὔπω |
γ᾽
ἔτι
γὰρ
εἰσί
μοι |
[1100-1149] |
ἐμοί.
~(Εὐριπίδης)
εὐθὺς
γὰρ
ἡμάρτηκεν
|
οὐράνιόν |
γ᾽
ὅσον.
~(Αἰσχύλος)
ὁρᾷς
ὅτι |
[750-799] |
τῶν
πανούργων;
~(Ἄιακος)
νὴ
Δί᾽
|
οὐράνιόν |
γ᾽
ὅσον.
~(Ξανθίας)
~μετ᾽
Αἰσχύλου |
[250-299] |
πατραλοίας
αὐτόθι
~καὶ
τοὺς
ἐπιόρκους,
|
οὓς |
ἔλεγεν
ἡμῖν;
~(Ξανθίας)
σὺ
δ᾽ |
[300-349] |
οἱ
μεμυημένοι
~ἐνταῦθά
που
παίζουσιν,
|
οὓς |
ἔφραζε
νῷν.
~ᾄδουσι
γοῦν
τὸν |
[700-749] |
κακίστῳ
κόμματι.
~τῶν
πολιτῶν
θ᾽
|
οὓς |
μὲν
ἴσμεν
εὐγενεῖς
καὶ
σώφρονας
|
[1400-1449] |
ἅρματ᾽
εἰσέθηκε
καὶ
νεκρὼ
δύο,
|
~οὓς |
οὐκ
ἂν
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν |
[1450-1499] |
~(Εὐριπίδης)
~μεμνημένος
νυν
τῶν
θεῶν
|
οὓς |
ὤμοσας
~ἦ
μὴν
ἀπάξειν
μ᾽ |
[500-549] |
πρώτιστα
ταῖς
ὀρχηστρίσιν
~ταῖς
ἔνδον
|
οὔσαις |
αὐτὸς
ὅτι
εἰσέρχομαι.
~ὁ
παῖς |
[700-749] |
καινὸν
χρυσίον.
~οὔτε
γὰρ
τούτοισιν
|
οὖσιν |
οὐ
κεκιβδηλευμένοις,
~ἀλλὰ
καλλίστοις
ἁπάντων, |
[800-849] |
~σοφῶν
γὰρ
ἀνδρῶν
ἀπορίαν
ηὑρισκέτην.
|
~οὔτε |
γὰρ
Ἀθηναίοισι
συνέβαιν᾽
(Αἰσχύλος)
~(Ξανθίας) |
[700-749] |
νόμισμα
καὶ
τὸ
καινὸν
χρυσίον.
|
~οὔτε |
γὰρ
τούτοισιν
οὖσιν
οὐ
κεκιβδηλευμένοις, |
[150-199] |
φράσουσ᾽
ἁπαξάπανθ᾽
ὧν
ἂν
δέῃ.
|
~οὗτοι |
γὰρ
ἐγγύτατα
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν |
[150-199] |
καὶ
κρότον
χειρῶν
πολύν.
~(Διόνυσος)
|
οὗτοι |
δὲ
δὴ
τίνες
εἰσίν;
~(Ἡρακλῆς) |
[950-999] |
γ᾽
ἂν
ἐξηλεγχόμην·
ξυνειδότες
γὰρ
|
οὗτοι |
~ἤλεγχον
ἄν
μου
τὴν
τέχνην· |
[550-599] |
γε
τὸν
χλωρὸν
τάλαν,
~ὃν
|
οὗτος |
αὐτοῖς
τοῖς
ταλάροις
κατήσθιεν
~(Πανδοκευτρία) |
[1300-1349] |
~λειμῶνα
Μουσῶν
ἱερὸν
ὀφθείην
δρέπων·
|
~οὗτος |
δ᾽
ἀπὸ
πάντων
μὲν
φέρει, |
[500-549] |
πρὸς
τοῦτον
βλέπων
~τοὐρεβίνθου
δραττόμην,
|
οὗτος |
~δ᾽
ἅτ᾽
ὢν
αὐτὸς
πανοῦργος
|
[450-499] |
~(Διόνυσος)
παῖ
παῖ.
~(Ἄιακος)
τίς
|
οὗτος; |
~(Διόνυσος)
Ἡρακλῆς
ὁ
καρτερός.
~(Ἄιακος) |
[1250-1299] |
~(Διόνυσος)
~τρίτος
ᾠσχύλε
σοὶ
κόπος
|
οὗτος. |
~(Εὐριπίδης)
~εὐφαμεῖτε·
μελισσονόμοι
δόμον
Ἀρτέμιδος |
[1150-1199] |
πατέρα,
πρὶν
καὶ
γεγονέναι·
~πῶς
|
οὗτος |
ἦν
τὸ
πρῶτον
εὐδαίμων
ἀνήρ; |
[1050-1099] |
αἴτιός
ἐστ᾽
~οὐ
προαγωγοὺς
κατέδειξ᾽
|
οὗτος, |
~καὶ
τικτούσας
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς, |
[300-349] |
πόδα;
~αὐλεῖ
τις
ἔνδοθεν)
~(Διόνυσος)
|
οὗτος. |
~(Ξανθίας)
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
οὐ |
[700-749] |
~οὐ
πολὺν
οὐδ᾽
ὁ
πίθηκος
|
οὗτος |
ὁ
νῦν
ἐνοχλῶν,
~Κλειγένης
ὁ |
[250-299] |
~(Ξανθίας)
~προϊέναι
βέλτιστα
νῷν,
~ὡς
|
οὗτος |
ὁ
τόπος
ἐστὶν
οὗ
τὰ |
[550-599] |
γε.
~(Ξανθίας)
~τούτου
πάνυ
τοὔργον·
|
οὗτος |
ὁ
τρόπος
πανταχοῦ.
~(Πανδοκευτρία)
~καὶ |
[500-549] |
τὰ
σκεύη
φέρων.
~(Διόνυσος)
~ἐπίσχες
|
οὗτος. |
οὔ
τί
που
σπουδὴν
ποιεῖ, |
[750-799] |
ὃς
ἡμῖν
ἐστιν
ὁμομαστιγίας,
~τίς
|
οὗτος |
οὕνδον
ἐστὶ
θόρυβος
καὶ
βοὴ
|
[1200-1249] |
πολλοὺς
προλόγους
ἕξω
λέγειν
~ἵν᾽
|
οὗτος |
οὐχ
ἕξει
προσάψαι
ληκύθιον.
~Πέλοψ |
[150-199] |
γάρ
τιν᾽
ἐκφέρουσι
τουτονὶ
νεκρόν,
|
~οὗτος, |
σὲ
λέγω
μέντοι,
σὲ
τὸν |
[450-499] |
ἐγὼ
δρομαῖον
ὁρμήσω
πόδα.
~(Ξανθίας)
|
οὗτος |
τί
δέδρακας;
~(Διόνυσος)
ἐγκέχοδα·
κάλει |
[150-199] |
εἴ
τις
ἔτι
πλεῖ,
σπευδέτω.
|
~οὗτος |
τί
ποιεῖς;
~(Διόνυσος)
~ὅ
τι |
[850-899] |
ἐς
τὴν
τέχνην.
~(Διόνυσος)
~ἐπίσχες
|
οὗτος |
ὦ
πολυτίμητ᾽
Αἰσχύλε.
~ἀπὸ
τῶν |
[150-199] |
Ποσειδῶ
κἄστι
γ᾽
ὁ
Χάρων
|
οὑτοσί. |
~(Διόνυσος)
~χαῖρ᾽
ὦ
Χάρων,
χαῖρ᾽ |
[500-549] |
Πλαθάνη
δεῦρ᾽
ἔλθ᾽
ὁ
πανοῦργος
|
οὑτοσί, |
~ὃς
ἐς
τὸ
πανδοκεῖον
εἰσελθών |
[0-1] |
~ὢ
τρισκακοδαίμων
ἄρ᾽
ὁ
τράχηλος
|
οὑτοσί, |
~ὅτι
θλίβεται
μέν,
τὸ
δὲ |
[0-1] |
οὐκ
οἶδ᾽
ὁ
δ᾽
ὦμος
|
οὑτοσὶ |
πιέζεται.
~(Διόνυσος)
~σὺ
δ᾽
οὖν |
[1100-1149] |
τὸ
χθόνιον
ἔχει
γέρας-
~(Διόνυσος)
|
~οὕτω |
γ᾽
ἂν
εἴη
πρὸς
πατρὸς |
[250-299] |
μάχιμον
ὄντα
φιλοτιμούμενος.
~οὐδὲν
γὰρ
|
οὕτω |
γαῦρόν
ἐσθ᾽
ὡς
Ἡρακλῆς.
~ἐγὼ |
[900-949] |
ἀλλ᾽
ὡς
τάχιστα
χρὴ
λέγειν·
|
οὕτω |
δ᾽
ὅπως
ἐρεῖτον
~ἀστεῖα
καὶ |
[600-649] |
κείσεται.
~(Ξανθίας)
μὴ
δῆτ᾽
ἔμοιγ᾽
|
οὕτω |
δὲ
βασάνιζ᾽
ἀπαγαγών.
~(Ἄιακος)
~αὐτοῦ |
[1100-1149] |
~μηδὲν
ὀρρωδεῖτε
τοῦθ᾽
ὡς
οὐκέθ᾽
|
οὕτω |
ταῦτ᾽
ἔχει.
~ἐστρατευμένοι
γάρ
εἰσι, |
[1500-1533] |
ἐκ
μεγάλων
ἀχέων
παυσαίμεθ᾽
ἂν
|
οὕτως
|
~ἀργαλέων
τ᾽
ἐν
ὅπλοις
ξυνόδων. |
[1000-1049] |
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
τί
σὺ
δράσας
|
οὕτως |
αὐτοὺς
γενναίους
ἐξεδίδαξας;
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε |
[1200-1249] |
~(Αἰσχύλος)
ἑνὸς
μόνου.
~ποιεῖς
γὰρ
|
οὕτως |
ὥστ᾽
ἐναρμόττειν
ἅπαν,
~καὶ
κῳδάριον |
[50-99] |
οὐδεὶς
λόγος
~ἐπιτριβομένου
τὸν
ὦμον
|
οὑτωσὶ |
σφόδρα.
~(Ἡρακλῆς)
~οὔκουν
ἕτερ᾽
ἔστ᾽ |
[1200-1249] |
προλόγους
ἕξω
λέγειν
~ἵν᾽
οὗτος
|
οὐχ |
ἕξει
προσάψαι
ληκύθιον.
~Πέλοψ
ὁ |
[1200-1249] |
πρὸς
γὰρ
τουτονὶ
~τὸν
πρόλογον
|
οὐχ |
ἕξει
προσάψαι
λήκυθον.
~οὐκ
ἔστιν |
[50-99] |
τραγῳδίᾳ.
~γόνιμον
δὲ
ποιητὴν
ἂν
|
οὐχ |
εὕροις
ἔτι
~ζητῶν
ἄν,
ὅστις |
[900-949] |
σιωπῇ,
καί
με
τοῦτ᾽
ἔτερπεν
|
~οὐχ |
ἧττον
ἢ
νῦν
οἱ
λαλοῦντες. |
[900-949] |
ἄττ᾽
ἐστὶν
ἅττ᾽
ἐποίεις;
~(Εὐριπίδης)
|
~οὐχ |
ἱππαλεκτρυόνας
μὰ
Δί᾽
οὐδὲ
τραγελάφους, |
[0-1] |
γάρ
τί
σου.
~(Ἡρακλῆς)
~ἀλλ᾽
|
οὐχ |
οἷός
τ᾽
εἴμ᾽
ἀποσοβῆσαι
τὸν |
[0-1] |
γέλοιον
οὐκ
ἐρεῖ.
~(Διόνυσος)
~εἶτ᾽
|
οὐχ |
ὕβρις
ταῦτ᾽
ἐστὶ
καὶ
πολλὴ |
[700-749] |
δεσπότης
σου.
~(Ξανθίας)
~πῶς
γὰρ
|
οὐχὶ |
γεννάδας,
~ὅστις
γε
πίνειν
οἶδε |
[900-949] |
τιν᾽
ἢ
Νιόβην,
τὸ
πρόσωπον
|
οὐχὶ |
δεικνύς,
~πρόσχημα
τῆς
τραγῳδίας,
γρύζοντας |
[600-649] |
καὶ
μάχεσθε
τουτῳί.
~(Διόνυσος)
εἶτ᾽
|
οὐχὶ |
δεινὰ
ταῦτα,
τύπτειν
τουτονὶ
~κλέπτοντα |
[50-99] |
τοῦθ᾽
ὅπως
ἔχει.
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτ᾽
|
οὐχὶ |
Σοφοκλέα
πρότερον
Εὐριπίδου
~μέλλεις
ἀναγαγεῖν, |
[850-899] |
δαί;
~(Αἰσχύλος)
~ὅτι
ἡ
ποίησις
|
οὐχὶ |
συντέθνηκέ
μοι,
~τούτῳ
δὲ
συντέθνηκεν, |
[100-149] |
~(Ἡρακλῆς)
Θησεὺς
ἤγαγεν.
~μετὰ
ταῦτ᾽
|
ὄφεις |
καὶ
θηρί᾽
ὄψει
μυρία
~δεινότατα. |
[150-199] |
Δί᾽
οὐ
γὰρ
ἀλλ᾽
ἔτυχον
|
ὀφθαλμιῶν. |
~(Χάρων)
~οὔκουν
περιθρέξει
δῆτα
τὴν |
[1200-1249] |
~ὥσπερ
τὰ
σῦκ᾽
ἐπὶ
τοῖσιν
|
ὀφθαλμοῖς |
ἔφυ.
~ἀλλ᾽
ἐς
τὰ
μέλη |
[600-649] |
μὲν
οὖν,
ἵνα
σοὶ
κατ᾽
|
ὀφθαλμοὺς |
λέγῃ.
~κατάθου
σὺ
τὰ
σκεύη |
[1300-1349] |
αὐτὸν
Φρυνίχῳ
~λειμῶνα
Μουσῶν
ἱερὸν
|
ὀφθείην |
δρέπων·
~οὗτος
δ᾽
ἀπὸ
πάντων |
[900-949] |
ῥήματ᾽
ἂν
βόεια
δώδεκ᾽
εἶπεν,
|
~ὀφρῦς |
ἔχοντα
καὶ
λόφους,
δείν᾽
ἄττα |
[0-1] |
πῶς
φέρεις
γὰρ
ὅς
γ᾽
|
ὀχεῖ; |
~(Ξανθίας)
φέρων
γε
ταυτί.
~(Διόνυσος) |
[1150-1199] |
ἀπόβλεπε.
~(Αἰσχύλος)
~τύμβου
δ᾽
ἐπ᾽
|
ὄχθῳ |
τῷδε
κηρύσσω
πατρὶ
~κλύειν
ἀκοῦσαι“ |
[650-699] |
ἐμᾶς,
~τὸν
πολὺν
ὀψομένη
λαῶν·
|
ὄχλον, |
οὗ
σοφίαι
~μυρίαι
κάθηνται
~φιλοτιμότεραι |
[200-249] |
~χωρεῖ
κατ᾽
ἐμὸν
τέμενος
λαῶν
|
ὄχλος. |
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ |
[0-1] |
βαδίζω
καὶ
πονῶ,
τοῦτον
δ᾽
|
ὀχῶ, |
~ἵνα
μὴ
ταλαιπωροῖτο
μηδ᾽
ἄχθος |
[100-149] |
~μετὰ
ταῦτ᾽
ὄφεις
καὶ
θηρί᾽
|
ὄψει |
μυρία
~δεινότατα.
~(Διόνυσος)
~μή
μ᾽ |
[150-199] |
αὐλῶν
τίς
σε
περίεισιν
πνοή,
|
~ὄψει |
τε
φῶς
κάλλιστον
ὥσπερ
ἐνθάδε, |
[1300-1349] |
~μελαίνας
Νυκτὸς
παῖδα,
~φρικώδη
δεινὰν
|
ὄψιν, |
~μελανονεκυείμονα,
~φόνια
φόνια
δερκόμενον,
~μεγάλους |
[650-699] |
τέρψιν
ἀοιδᾶς
ἐμᾶς,
~τὸν
πολὺν
|
ὀψομένη |
λαῶν·
ὄχλον,
οὗ
σοφίαι
~μυρίαι |