Vers |
[350-399] |
~ἢ
βωμολόχοις
ἔπεσιν
χαίρει
μὴ
|
ν᾽ |
καιρῷ
τοῦτο
ποιοῦσιν,
~ἢ
στάσιν |
[1400-1449] |
τρέφειν,
~{μάλιστα
μὲν
λέοντα
μὴ
|
ν᾽ |
πόλει
τρέφειν,
~ἢν
δ᾽
ἐκτραφῇ |
[1100-1149] |
δύνηται
κἀπερείδεσθαι
τορῶς.
~ἀλλὰ
μὴ
|
ν᾽ |
ταὐτῷ
κάθησθον·
~ἐσβολαὶ
γάρ
εἰσι |
[150-199] |
δοκεῖς;
~ἐς
κόρακας
ὄντως;
~(Χάρων)
|
~ναὶ |
μὰ
Δία
σοῦ
γ᾽
οὕνεκα. |
[300-349] |
ὦ
πολυτίμητ᾽
ἐν
ἕδραις
ἐνθάδε
|
ναίων, |
~Ἴακχ᾽
ὦ
Ἴακχε,
~ἐλθὲ
τόνδ᾽ |
[250-299] |
τὼ
κωπίω,
~ἔκβαιν᾽
ἀπόδος
τὸν
|
ναῦλον. |
~(Διόνυσος)
~ἔχε
δὴ
τὠβολώ.
~ὁ |
[400-449] |
~τοῦτον
τὸν
Ἱπποβίνου
~κύσθου
λεοντῆν
|
ναυμαχεῖν |
ἐνημμένον.
~(Διόνυσος)
~ἔχοιτ᾽
ἂν
οὖν |
[650-699] |
γὰρ
αἰσχρόν
ἐστι
τοὺς
μὲν
|
ναυμαχήσαντας |
μίαν
~καὶ
Πλαταιᾶς
εὐθὺς
εἶναι |
[1400-1449] |
δ᾽
ἔχει
τίνα;
~(Εὐριπίδης)
~εἰ
|
ναυμαχοῖεν |
κᾆτ᾽
ἔχοντες
ὀξίδας
~ῥαίνοιεν
ἐς |
[1450-1499] |
τῶν
πολεμίων,
~πόρον
δὲ
τὰς
|
ναῦς |
ἀπορίαν
δὲ
τὸν
πόρον.
~(Διόνυσος) |
[350-399] |
καταδωροδοκεῖται,
~ἢ
προδίδωσιν
φρούριον
ἢ
|
ναῦς, |
ἢ
τἀπόρρητ᾽
ἀποπέμπει
~ἐξ
Αἰγίνης |
[50-99] |
κἀναυμάχησας;
~(Διόνυσος)
καὶ
κατεδύσαμέν
γε
|
ναῦς
|
~τῶν
πολεμίων
ἢ
δώδεκ᾽
ἢ |
[350-399] |
~ἢ
χρήματα
ταῖς
τῶν
ἀντιπάλων
|
ναυσὶν |
παρέχειν
τινὰ
πείθει,
~ἢ
κατατιλᾷ |
[900-949] |
ὄρνις.
~(Αἰσχύλος)
~σημεῖον
ἐν
ταῖς
|
ναυσὶν |
ὦμαθέστατ᾽
ἐνεγέγραπτο.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δὲ |
[100-149] |
πλοιαρίῳ
τυννουτῳί
σ᾽
ἀνὴρ
γέρων
|
~ναύτης |
διάξει
δύ᾽
ὀβολὼ
μισθὸν
λαβών. |
[1200-1249] |
ἔσπαρται
λόγος,
~ξὺν
παισὶ
πεντήκοντα
|
ναυτίλῳ |
πλάτῃ
~Ἄργος
κατασχών
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον |
[1200-1249] |
~(Εὐριπίδης)
~Διόνυσος,
ὃς
θύρσοισι
καὶ
|
νεβρῶν |
δοραῖς
~καθαπτὸς
ἐν
πεύκαισι
Παρνασσὸν |
[800-849] |
δ᾽
ἱππολόφων
τε
λόγων
κορυθαίολα
|
νείκη
|
~σχινδαλάμων
τε
παραξόνια
σμιλεύματά
τ᾽ |
[1050-1099] |
~μέγα
τὸ
πρᾶγμα,
πολὺ
τὸ
|
νεῖκος, |
ἁδρὸς
ὁ
πόλεμος
ἔρχεται.
~χαλεπὸν |
[750-799] |
μέγα
κεκίνηται
μέγα
~ἐν
τοῖς
|
νεκροῖσι |
καὶ
στάσις
πολλὴ
πάνυ.
~(Ξανθίας) |
[400-449] |
δὲ
δημαγωγεῖ
~ἐν
τοῖς
ἄνω
|
νεκροῖσι, |
~κἀστὶν
τὰ
πρῶτα
τῆς
ἐκεῖ |
[150-199] |
~καὶ
γάρ
τιν᾽
ἐκφέρουσι
τουτονὶ
|
νεκρόν, |
~οὗτος,
σὲ
λέγω
μέντοι,
σὲ |
[150-199] |
διαλέγου.
~(Διόνυσος)
λάβ᾽
ἐννέ᾽
ὀβολούς.
|
~(Νέκρος) |
ἀναβιοίην
νυν
πάλιν.
~(Ξανθίας)
~ὡς |
[1400-1449] |
ἅρματος
γὰρ
ἅρμα
καὶ
νεκρῷ
|
νεκρός“ |
~(Διόνυσος)
~ἐξηπάτηκεν
αὖ
σὲ
καὶ |
[150-199] |
~(Νέκρος)
πόσ᾽
ἄττα;
~(Διόνυσος)
ταυτί.
|
~(Νέκρος) |
δύο
δραχμὰς
μισθὸν
τελεῖς;
~(Διόνυσος) |
[150-199] |
δαιμόνι᾽
ἐὰν
ξυμβῶ
τί
σοι.
|
~(Νέκρος) |
~εἰ
μὴ
καταθήσεις
δύο
δραχμάς, |
[150-199] |
βούλει
σκευάρι᾽
εἰς
Ἅιδου
φέρειν;
|
~(Νέκρος) |
πόσ᾽
ἄττα;
~(Διόνυσος)
ταυτί.
~(Νέκρος) |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἔλαττον.
|
~(Νέκρος) |
ὑπάγεθ᾽
ὑμεῖς
τῆς
ὁδοῦ.
~(Διόνυσος) |
[1400-1449] |
~(Διόνυσος)
δύ᾽
ἅρματ᾽
εἰσέθηκε
καὶ
|
νεκρὼ |
δύο,
~οὓς
οὐκ
ἂν
ἄραιντ᾽ |
[1400-1449] |
~ἐφ᾽
ἅρματος
γὰρ
ἅρμα
καὶ
|
νεκρῷ |
νεκρός“
~(Διόνυσος)
~ἐξηπάτηκεν
αὖ
σὲ |
[150-199] |
δοῦλον
οὐκ
ἄγω,
~εἰ
μὴ
|
νεναυμάχηκε |
τὴν
περὶ
τῶν
κρεῶν.
~(Ξανθίας) |
[1150-1199] |
~ἔπειτα
γραῦν
ἔγημεν
αὐτὸς
ὢν
|
νέος
|
~καὶ
πρός
γε
τούτοις
τὴν |
[1350-1399] |
~τόδε
γὰρ
ἕτερον
αὖ
τέρας
|
~νεοχμόν, |
ἀτοπίας
πλέων,
~ὃ
τίς
ἂν |
[500-549] |
ποιεῖ,
~ὁτιή
σε
παίζων
Ἡρακλέα
|
νεσκεύασα; |
~οὐ
μὴ
φλυαρήσεις
ἔχων
ὦ |
[850-899] |
δοκεῖ,
~τἄπη,
τὰ
μέλη,
τὰ
|
νεῦρα |
τῆς
τραγῳδίας,
~καὶ
νὴ
Δία |
[1250-1299] |
~ὑπὸ
τῶν
κόπων
γὰρ
τὼ
|
νεφρὼ |
βουβωνιῶ.
~(Εὐριπίδης)
~μὴ
πρίν
γ᾽ |
[450-499] |
τ᾽
ἀνθάψεται
~Ταρτησία
μύραινα·
τὼ
|
νεφρὼ |
δέ
σου
~αὐτοῖσιν
ἐντέροισιν
ᾑματωμένω
|
[600-649] |
~μὴ
τύπτε
τοῦτον
μηδὲ
γητείῳ
|
νέῳ. |
~(Ἄιακος)
~δίκαιος
ὁ
λόγος·
κἄν |
[50-99] |
~(Διόνυσος)
~καὶ
δῆτ᾽
ἐπὶ
τῆς
|
νεὼς |
ἀναγιγνώσκοντί
μοι
~τὴν
Ἀνδρομέδαν
πρὸς |
[300-349] |
Δία.
~(Διόνυσος)
καὖθις
κατόμοσον.
~(Ξανθίας)
|
νὴ |
Δί᾽
~(Διόνυσος)
ὄμοσον.
~(Ξανθίας)
νὴ |
[50-99] |
εἰς
Ἅιδου
κάτω;
~(Διόνυσος)
καὶ
|
νὴ |
Δί᾽
εἴ
τί
γ᾽
ἔστιν |
[1450-1499] |
μήτε
σισύρα
συμφέρει;
~(Διόνυσος)
εὕρισκε
|
νὴ |
Δί᾽
εἴπερ
ἀναδύσει
πάλιν.
~(Αἰσχύλος) |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
κρεῖττον
γὰρ
ἦν
σοι
|
νὴ |
Δί᾽
ἢ
τὸ
σαυτοῦ.
~(Εὐριπίδης) |
[750-799] |
τὸ
χρῆμ᾽
ἄρ᾽
ἔσται;
~(Ἄιακος)
|
~νὴ |
Δί᾽
ὀλίγον
ὕστερον.
~κἀνταῦθα
δὴ |
[750-799] |
~(Ξανθίας)
ὁ
τῶν
πανούργων;
~(Ἄιακος)
|
νὴ |
Δί᾽
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον.
~(Ξανθίας) |
[150-199] |
τί
ἔστι;
~(Διόνυσος)
τοῦτο;
λίμνη
|
νὴ |
Δία
~αὕτη
στὶν
ἣν
ἔφραζε, |
[300-349] |
νὴ
Δί᾽
~(Διόνυσος)
ὄμοσον.
~(Ξανθίας)
|
νὴ |
Δία.
~(Διόνυσος)
~οἴμοι
τάλας,
ὡς |
[600-649] |
καὶ
δεινά.
~(Ξανθίας)
~καὶ
μὴν
|
νὴ |
Δία
~εἰ
πώποτ᾽
ἦλθον
δεῦρ᾽ |
[550-599] |
~ἑκκαίδεκ᾽
ἄρτους
κατέφαγ᾽
ἡμῶν.
~(Πλαθάνη)
|
νὴ |
Δία
~ἐκεῖνος
αὐτὸς
δῆτα.
~(Ξανθίας) |
[50-99] |
ὁ
δὲ
Σενοκλέης;
~(Διόνυσος)
ἐξόλοιτο
|
νὴ |
Δία.
~(Ἡρακλῆς)
Πυθάγγελος
δέ;
~(Ξανθίας) |
[0-1] |
τὸ
πάνυ
γέλοιον
εἴπω;
~(Διόνυσος)
|
νὴ |
Δία
~θαρρῶν
γε·
μόνον
ἐκεῖν᾽ |
[150-199] |
~καὶ
χαῖρε
πόλλ᾽
ὦδελφέ.
~(Διόνυσος)
|
νὴ |
Δία
καὶ
σύ
γε
~ὑγίαινε. |
[0-1] |
ὡς
σφόδρα
μ᾽
ἔδεισε.
~(Ξανθίας)
|
νὴ |
Δία
μὴ
μαίνοιό
γε.
~(Ἡρακλῆς) |
[450-499] |
γ᾽
ὦ
Πόσειδον.
~(Διόνυσος)
οἶμαι
|
νὴ |
Δία.
~σὺ
δ᾽
οὐκ
ἔδεισας |
[550-599] |
γ᾽
ἐσπᾶτο
μαίνεσθαι
δοκῶν.
~(Πλαθάνη)
|
νὴ |
Δία
τάλαινα.
~(Πανδοκευτρία)
~νὼ
δὲ |
[850-899] |
τὰ
νεῦρα
τῆς
τραγῳδίας,
~καὶ
|
νὴ |
Δία
τὸν
Πηλέα
γε
καὶ |
[1050-1099] |
κλάει
καὶ
φησὶ
πένεσθαι.
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὴν
Δήμητρα
χιτῶνά
γ᾽
ἔχων |
[1050-1099] |
καλέσαι
καὶ
ῥυππαπαῖ“
εἰπεῖν.
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Ἀπόλλω,
καὶ
προσπαρδεῖν
γ᾽ |
[50-99] |
καὶ
δέκα.
~(Ἡρακλῆς)
σφώ;
~(Διόνυσος)
|
νὴ |
τὸν
Ἀπόλλω.
~(Ξανθίας)
κᾆτ᾽
ἔγωγ᾽ |
[1500-1533] |
~κἂν
μὴ
ταχέως
ἥκωσιν,
ἐγὼ
|
~νὴ |
τὸν
Ἀπόλλω
στίξας
αὐτοὺς
~καὶ |
[1150-1199] |
τε
καὶ
κατέρχεται“
~(Διόνυσος)
~εὖ
|
νὴ |
τὸν
Ἀπόλλω.
τί
σὺ
λέγεις |
[150-199] |
εἰσίν;
~(Ἡρακλῆς)
οἱ
μεμυημένοι
~(Ξανθίας)
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
ἐγὼ
γοῦν
ὄνος |
[0-1] |
ἀεὶ
γελῶσιν
οἱ
θεώμενοι;
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
ὅ
τι
Βούλει |
[1450-1499] |
πρὶν
ἀποπλεῖν.
~(Διόνυσος)
εὖ
λέγεις
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
οὐ
γὰρ
ἄχθομαι |
[100-149] |
καὶ
ταχεῖαν
σοι
φράσω;
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
ὡς
ὄντος
γε |
[1150-1199] |
ταὐτόν
ἐστι
τῷ
κατέρχομαι“
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
ὥσπερ
γ᾽
εἴ |
[300-349] |
~ἥμπουσα
φρούδη.
~(Διόνυσος)
κατόμοσον.
~(Ξανθίας)
|
νὴ |
τὸν
Δία.
~(Διόνυσος)
καὖθις
κατόμοσον. |
[250-299] |
ἴθι.
~(Ξανθίας)
καὶ
μὴν
ὁρῶ
|
νὴ |
τὸν
Δία
θηρίον
μέγα.
~(Διόνυσος) |
[250-299] |
ἄξιόν
τι
τῆς
ὁδοῦ.
~(Ξανθίας)
|
~νὴ |
τὸν
Δία
καὶ
μὴν
αἰσθάνομαι |
[700-749] |
πάσχειν
τοῖς
σοφοῖς
δοκήσετε.
~(Ἄιακος)
|
~νὴ |
τὸν
Δία
τὸν
σωτῆρα
γεννάδας |
[1400-1449] |
τις,
τοῖς
τρόποις
ὑπηρετεῖν.
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Δία
τὸν
σωτῆρα
δυσκρίτως |
[1000-1049] |
σε
κατ᾽
οὖν
ἔβαλεν.
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Δία
τοῦτό
γέ
τοι |
[1150-1199] |
πιθὼν
τοὺς
κυρίους.
~(Διόνυσος)
~εὖ
|
νὴ |
τὸν
Ἑρμῆν·
ὅ
τι
λέγεις |
[250-299] |
~(Ξανθίας)
σὺ
δ᾽
οὔ;
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τὸν
Ποσειδῶ
γωγε,
καὶ
νυνί |
[250-299] |
καὶ
σκέλος
χαλκοῦν
ἔχει;
~(Ξανθίας)
|
~νὴ |
τὸν
Ποσειδῶ,
καὶ
βολίτινον
θάτερον, |
[150-199] |
καὶ
πλοῖόν
γ᾽
ὁρῶ.
~(Ξανθίας)
|
~νὴ |
τὸν
Ποσειδῶ
κἄστι
γ᾽
ὁ |
[900-949] |
ξυμβαλεῖν
οὐ
ῥᾴδι᾽
ἦν.
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τοὺς
θεοὺς
ἐγὼ
γοῦν
~ἤδη |
[150-199] |
Μορσίμου
τις
ῥῆσιν
ἐξεγράψατο.
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τοὺς
θεοὺς
ἐχρῆν
γε
πρὸς |
[950-999] |
τοδί;
τίς
τοῦτ᾽
ἔλαβε;
~(Διόνυσος)
|
~νὴ |
τοὺς
θεοὺς
νῦν
γοῦν
Ἀθηναίων |
[400-449] |
οὖν
φράσαι
νῷν
~(Πλούτων)
ὅπου
|
νθάδ᾽ |
οἰκεῖ;
~ξένω
γάρ
ἐσμεν
ἀρτίως |
[0-1] |
τῶν
σοφισμάτων
ἴδω,
~πλεῖν
ἢ
|
νιαυτῷ |
πρεσβύτερος
ἀπέρχομαι.
~(Ξανθίας)
~ὢ
τρισκακοδαίμων |
[1000-1049] |
Πέρσας
μετὰ
τοῦτ᾽
ἐπιθυμεῖν
ἐξεδίδαξα
|
~νικᾶν |
ἀεὶ
τοὺς
ἀντιπάλους,
κοσμήσας
ἔργον |
[1450-1499] |
μιαρώτατ᾽
ἀνθρώπων;
~(Διόνυσος)
ἐγώ;
~ἔκρινα
|
νικᾶν |
Αἰσχύλον.
τιὴ
γὰρ
οὔ;
~(Εὐριπίδης) |
[350-399] |
ἑορτῆς
ἀξίως
~παίσαντα
καὶ
σκώψαντα
|
νικήσαντα
|
~ταινιοῦσθαι.
~ἄγ᾽
εἶα
~νῦν
καὶ |
[250-299] |
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~τούτῳ
γὰρ
οὐ
|
νικήσετε. |
~(Βάτραχοι)
οὐδὲ
μὴν
ἡμᾶς
σὺ |
[1500-1533] |
πορισταῖς
~Μύρμηκί
θ᾽
ὁμοῦ
καὶ
|
Νικομάχῳ, |
~τόδε
δ᾽
Ἀρχενόμῳ·
~καὶ
φράζ᾽ |
[900-949] |
θεατὴς
προσδοκῶν
καθοῖτο,
~ὁπόθ᾽
ἡ
|
Νιόβη |
τι
φθέγξεται·
τὸ
δρᾶμα
δ᾽ |
[900-949] |
καθῖσεν
ἐγκαλύψας,
~Ἀχιλλέα
τιν᾽
ἢ
|
Νιόβην, |
τὸ
πρόσωπον
οὐχὶ
δεικνύς,
~πρόσχημα |
[950-999] |
τέχνῃ
~καὶ
σκέψιν,
ὥστ᾽
ἤδη
|
νοεὶν
|
~ἅπαντα
καὶ
διειδέναι
~τά
τ᾽ |
[950-999] |
κανόνων
ἐσβολὰς
ἐπῶν
τε
γωνιασμούς,
|
~νοεῖν |
ὁρᾶν
ξυνιέναι
στρέφειν
ἐρᾶν
τεχνάζειν, |
[1400-1449] |
δ᾽
ἔχειν.
~ἀλλ᾽
ὅ
τι
|
νοεῖτον |
εἴπατον
τούτου
πέρι.
~(Εὐριπίδης)
~μισῶ |
[650-699] |
δ᾽
ἂν
τοῦτό
σε
~πρότερον
|
νοῆσαι, |
πρὶν
ἐμὲ
τὰς
πληγὰς
λαβεῖν. |
[700-749] |
τε
κἀγαθοὺς
~ἔς
τε
τἀρχαῖον
|
νόμισμα |
καὶ
τὸ
καινὸν
χρυσίον.
~οὔτε |
[700-749] |
~ἀλλὰ
καλλίστοις
ἁπάντων,
ὡς
δοκεῖ,
|
νομισμάτων
|
~καὶ
μόνοις
ὀρθῶς
κοπεῖσι
καὶ |
[1450-1499] |
τἀγαθά.
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
γῆν
ὅταν
|
νομίσωσι |
τὴν
τῶν
πολεμίων
~εἶναι
σφετέραν, |
[650-699] |
πέταλον“
~κελαδεῖ
δ᾽
ἐπίκλαυτον
ἀηδόνιον
|
νόμον, |
ὡς
ἀπολεῖται,
~κἂν
ἴσαι
γένωνται. |
[750-799] |
πάνυ.
~(Ξανθίας)
ἐκ
τοῦ;
~(Ἄιακος)
|
~νόμος |
τις
ἐνθάδ᾽
ἐστὶ
κείμενος
~ἀπὸ |
[1250-1299] |
στάσιν
μελῶν
~ἐκ
τῶν
κιθαρῳδικῶν
|
νόμων |
εἰργασμένην.
~(Διόνυσος)
ἴθι
δὴ
πέραινε, |
[1000-1049] |
ἀπέχεσθαι,
~Μουσαῖος
δ᾽
ἐξακέσεις
τε
|
νόσων |
καὶ
χρησμούς,
Ἡσίοδος
δὲ
~γῆς |
[1300-1349] |
ἀενάοις
θαλάσσης
~κύμασι
στωμύλλετε,
~τέγγουσαι
|
νοτίοις |
πτερῶν
~ῥανίσι
χρόα
δροσιζόμεναι·
~αἵ |
[1000-1049] |
ἄνδρα
ποιητήν;
~(Εὐριπίδης)
~δεξιότητος
καὶ
|
νουθεσίας, |
ὅτι
βελτίους
τε
ποιοῦμεν
~τοὺς |
[800-849] |
ἂν
μεθείμην
τοῦ
θρόνου,
μὴ
|
νουθέτει. |
~κρείττων
γὰρ
εἶναί
φημι
τούτου |
[1400-1449] |
πλάκα.
~(Διόνυσος)
~γέλοιον
ἂν
φαίνοιτο·
|
νοῦν |
δ᾽
ἔχει
τίνα;
~(Εὐριπίδης)
~εἰ |
[100-149] |
~(Διόνυσος)
~μὴ
τὸν
ἐμὸν
οἴκει
|
νοῦν· |
ἔχεις
γὰρ
οἰκίαν.
~(Ἡρακλῆς)
~καὶ |
[650-699] |
~ἀλλ᾽
ἐπαινῶ·
μόνα
γὰρ
αὐτὰ
|
νοῦν |
ἔχοντ᾽
ἐδράσατε.
~πρὸς
δὲ
τούτοις |
[500-549] |
~ταῦτα
μὲν
πρὸς
ἀνδρός
ἐστι
|
~νοῦν |
ἔχοντος
καὶ
φρένας
καὶ
~πολλὰ |
[1350-1399] |
~πειθὼ
δὲ
κοῦφόν
ἐστι
καὶ
|
νοῦν |
οὐκ
ἔχον.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
αὖ |
[550-599] |
φιλῶ.
~(Ξανθίας)
οἶδ᾽
οἶδα
τὸν
|
νοῦν· |
παῦε
παῦε
τοῦ
λόγου.
~οὐκ |
[0-1] |
ἐπὶ
κροκωτῷ
κειμένην.
~τίς
ὁ
|
νοῦς; |
τί
κόθορνος
καὶ
ῥόπαλον
ξυνηλθέτην; |
[300-349] |
ἥκει
τινάσσων“
~Ἴακχ᾽
ὦ
Ἴακχε,
|
~νυκτέρου |
τελετῆς
φωσφόρος
ἀστήρ.
~φλογὶ
φέγγεται |
[900-949] |
~ἤδη
ποτ᾽
ἐν
μακρῷ
χρόνῳ
|
νυκτὸς |
διηγρύπνησα
~τὸν
ξουθὸν
ἱππαλεκτρυόνα
ζητῶν |
[1300-1349] |
τῶν
μονῳδιῶν
διεξελθεῖν
τρόπον.
~ὦ
|
νυκτὸς |
κελαινοφαὴς
~ὄρφνα,
τίνα
μοι
~δύστανον |
[1300-1349] |
πρόμολον,
~ψυχὰν
ἄψυχον
ἔχοντα,
~μελαίνας
|
Νυκτὸς |
παῖδα,
~φρικώδη
δεινὰν
ὄψιν,
~μελανονεκυείμονα, |
[1300-1349] |
ἀλεκτρυόνα
μου
συναρπάσασα
~φρούδη
Γλύκη.
|
~Νύμφαι |
ὀρεσσίγονοι.
~ὦ
Μανία
ξύλλαβε.
~ἐγὼ |
[1400-1449] |
~(Διόνυσος)
λέγε.
~(Εὐριπίδης)
~ὅταν
τὰ
|
νῦν |
ἄπιστα
πίσθ᾽
ἡγώμεθα,
~τὰ
δ᾽ |
[1200-1249] |
λήκυθον.
~ἀλλ᾽
ὦγάθ᾽
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἀπόδος
πάσῃ
τέχνῃ·
~λήψει
γὰρ |
[850-899] |
πορίσασθαι
~ῥήματα
καὶ
παραπρίσματ᾽
ἐπῶν.
|
~νῦν |
γὰρ
ἀγὼν
σοφίας
ὁ
μέγας |
[1400-1449] |
χρησαίμεσθ᾽
ἴσως
σωθεῖμεν
ἄν.
~εἰ
|
νῦν |
γε
δυστυχοῦμεν
ἐν
τούτοισι,
πῶς
|
[950-999] |
ἔλαβε;
~(Διόνυσος)
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
|
νῦν |
γοῦν
Ἀθηναίων
~ἅπας
τις
εἰσιὼν
|
[1050-1099] |
τὸν
ξύσσιτον
κἀκβάς
τινα
λωποδυτῆσαι·
|
~νῦν |
δ᾽
ἀντιλέγει
κοὐκέτ᾽
ἐλαύνων
πλεῖ |
[1100-1149] |
~αἱ
φύσεις
τ᾽
ἄλλως
κράτισται,
|
~νῦν |
δὲ
καὶ
παρηκόνηνται.
~μηδὲν
οὖν |
[400-449] |
~καὶ
γὰρ
παραβλέψας
τι
μειρακίσκης
|
~νῦν |
δὴ
κατεῖδον
καὶ
μάλ᾽
εὐπροσώπου
|
[500-549] |
ἀληθῶς
οὑκ
Μελίτης
μαστιγίας.
~φέρε
|
νυν |
ἐγὼ
τὰ
στρώματ᾽
αἴρωμαι
ταδί. |
[1350-1399] |
τῶν
ῥημάτων.
~(Διόνυσος)
~ἴτε
δεῦρό
|
νυν, |
εἴπερ
γε
δεῖ
καὶ
τοῦτό |
[700-749] |
οὐδ᾽
ὁ
πίθηκος
οὗτος
ὁ
|
νῦν |
ἐνοχλῶν,
~Κλειγένης
ὁ
μικρός,
~ὁ |
[450-499] |
Δί᾽
οὐδ᾽
ἐφρόντισα.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
|
νυν |
ἐπειδὴ
ληματίας
κἀνδρεῖος
εἶ,
~σὺ |
[100-149] |
γε
μὴ
βαδιστικοῦ.
~(Ἡρακλῆς)
~καθέρπυσόν
|
νυν |
ἐς
Κεραμεικόν.
~(Διόνυσος)
κᾆτα
τί; |
[350-399] |
~κἂν
Θωρυκίων
μὴ
βούληται.
~ἄγε
|
νυν |
ἑτέραν
ὕμνων
ἰδέαν
τὴν
καρποφόρον |
[1400-1449] |
~(Διόνυσος)
~ἐξηπάτηκεν
αὖ
σὲ
καὶ
|
νῦν. |
~(Εὐριπίδης)
τῷ
τρόπῳ;
~(Διόνυσος)
δύ᾽ |
[450-499] |
λαβών,
~ὃν
ἐγὼ
φύλαττον.
ἀλλὰ
|
νῦν |
ἔχει
μέσος·
~τοία
Στυγός
σε |
[600-649] |
λέγεις.
~(Ἄιακος)
ἰδού.
~(Ξανθίας)
~σκόπει
|
νυν |
ἤν
μ᾽
ὑποκινήσαντ᾽
ἴδῃς.
~(Ἄιακος) |
[400-449] |
ἐν
τοῖς
στρώμασιν.
~(Χορός)
~χωρεῖτε
|
~νῦν |
ἱερὸν
ἀνὰ
κύκλον
θεᾶς,
ἀνθοφόρον |
[250-299] |
ἐν
τῷ
πρόσθε.
~(Διόνυσος)
πρόσθε
|
νυν |
ἴθι.
~(Ξανθίας)
καὶ
μὴν
ὁρῶ |
[350-399] |
σκώψαντα
νικήσαντα
~ταινιοῦσθαι.
~ἄγ᾽
εἶα
|
~νῦν |
καὶ
τὸν
ὡραῖον
θεὸν
παρακαλεῖτε |
[1350-1399] |
καὶ
(Εὐριπίδης)
ἐχόμεθα.
~(Διόνυσος)
~τοὔπος
|
νῦν |
λέγετον
ἐς
τὸν
σταθμόν.
~(Εὐριπίδης) |
[850-899] |
δρᾶν
ταῦτα
χρή.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
|
νυν |
λιβανωτὸν
δεῦρό
τις
καὶ
πῦρ |
[1000-1049] |
~μηδ᾽
ἀγοραίους
μηδὲ
κοβάλους
ὥσπερ
|
νῦν |
μηδὲ
πανούργους,
~ἀλλὰ
πνέοντας
δόρυ |
[1450-1499] |
τί
λέγεις;
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
πόλιν
|
νῦν |
μοι
φράσον
~πρῶτον
τίσι
χρῆται· |
[900-949] |
τοῦτ᾽
ἔτερπεν
~οὐχ
ἧττον
ἢ
|
νῦν |
οἱ
λαλοῦντες.
~(Εὐριπίδης)
~ἠλίθιος
γὰρ |
[150-199] |
λάβ᾽
ἐννέ᾽
ὀβολούς.
~(Νέκρος)
ἀναβιοίην
|
νυν |
πάλιν.
~(Ξανθίας)
~ὡς
σεμνὸς
ὁ |
[350-399] |
αἳ
τῇδε
πρέπουσιν
ἑορτῇ.
~χώρει
|
νυν |
πᾶς
ἀνδρείως
~ἐς
τοὺς
εὐανθεῖς |
[1400-1449] |
~(Εὐριπίδης)
~εἰ
τῶν
πολιτῶν
οἷσι
|
νῦν |
πιστεύομεν,
~τούτοις
ἀπιστήσαιμεν,
οἷς
δ᾽ |
[0-1] |
καὶ
Λύκις
κἀμειψίας;
~(Διόνυσος)
~μή
|
νυν |
ποιήσῃς·
ὡς
ἐγὼ
θεώμενος,
~ὅταν |
[550-599] |
ὅρκον
κἀπὶ
τούτοις
λαμβάνω.
~(Χορός)
|
νῦν |
σὸν
ἔργον
ἔστ᾽
ἐπειδὴ
~τὴν |
[1450-1499] |
ἡ
ψυχὴ
θέλει.
~(Εὐριπίδης)
~μεμνημένος
|
νυν |
τῶν
θεῶν
οὓς
ὤμοσας
~ἦ |
[500-549] |
χἠ
τράπεζ᾽
εἰσῄρετο.
~(Ξανθίας)
~ἴθι
|
νυν |
φράσον
πρώτιστα
ταῖς
ὀρχηστρίσιν
~ταῖς |
[700-749] |
ῥᾳδίως
ἐχρήσατ᾽
ἄν.
~ἀλλὰ
καὶ
|
νῦν |
ὦνόητοι
μεταβαλόντες
τοὺς
τρόπους
~χρῆσθε |
[250-299] |
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
γωγε,
καὶ
|
νυνί |
γ᾽
ὁρῶ.
~ἄγε
δὴ
τί |
[1200-1249] |
μὰ
τὴν
Δήμητρα
φροντίσαιμί
γε·
|
~νυνὶ |
γὰρ
αὐτοῦ
τοῦτό
γ᾽
ἐκκεκόψεται. |
[750-799] |
~κἀκεῖνος
ὑπεχώρησεν
αὐτῷ
τοῦ
θρόνου·
|
~νυνὶ |
δ᾽
ἔμελλεν,
ὡς
ἔφη
Κλειδημίδης, |
[250-299] |
γίγνεται
~τοτὲ
μέν
γε
βοῦς,
|
νυνὶ |
δ᾽
ὀρεύς,
τοτὲ
δ᾽
αὖ |
[400-449] |
ἑπτέτης
ὢν
οὐκ
ἔφυσε
φράτερας.
|
~νυνὶ |
δὲ
δημαγωγεῖ
~ἐν
τοῖς
ἄνω |
[750-799] |
ὢν
κράτιστος
τὴν
τέχνην.
~(Ξανθίας)
|
νυνὶ |
δὲ
τίς;
~(Ἄιακος)
~ὅτε
δὴ |
[1050-1099] |
τε
φέρειν
~ὑπ᾽
ἀγυμνασίας
ἔτι
|
νυνί. |
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽
οὐ
δῆθ᾽ |
[1250-1299] |
κάλλιστα
μέλη
ποιήσαντι
~τῶν
μέχρι
|
νυνί. |
~θαυμάζω
γὰρ
ἔγωγ᾽
ὅπῃ
~μέμψεταί |
[200-249] |
ἀοιδάν,
~κοὰξ
κοάξ,
~ἣν
ἀμφὶ
|
Νυσήιον |
~Διὸς
Διόνυσον
ἐν
~Λίμναισιν
ἰαχήσαμεν, |
[1350-1399] |
νῷν
μόνον.
~τὸ
γὰρ
βάρος
|
νὼ |
βασανιεῖ
τῶν
ῥημάτων.
~(Διόνυσος)
~ἴτε |
[550-599] |
~(Πλαθάνη)
νὴ
Δία
τάλαινα.
~(Πανδοκευτρία)
|
~νὼ |
δὲ
δεισάσα
γέ
που
~ἐπὶ |
[600-649] |
δή.
~(Ξανθίας)
πῶς
οὖν
βασανιεῖς
|
νὼ |
δικαίως;
~(Ἄιακος)
ῥᾳδίως·
~πληγὴν
παρὰ |
[300-349] |
~ἐνταῦθά
που
παίζουσιν,
οὓς
ἔφραζε
|
νῷν. |
~ᾄδουσι
γοῦν
τὸν
Ἴακχον
ὅνπερ |
[850-899] |
ἐξ
ἴσου
γάρ
ἐστιν
ἁγὼν
|
νῷν. |
~(Διόνυσος)
τί
δαί;
~(Αἰσχύλος)
~ὅτι |
[600-649] |
ὁ
λόγος·
χὠπότερόν
γ᾽
ἂν
|
νῷν |
ἴδῃς
~κλαύσαντα
πρότερον
ἢ
προτιμήσαντά |
[1350-1399] |
βούλομαι,
~ὅπερ
ἐξελέγξει
τὴν
ποίησιν
|
νῷν |
μόνον.
~τὸ
γὰρ
βάρος
νὼ |
[400-449] |
~(Διόνυσος)
~ἔχοιτ᾽
ἂν
οὖν
φράσαι
|
νῷν |
~(Πλούτων)
ὅπου
νθάδ᾽
οἰκεῖ;
~ξένω |
[250-299] |
τί
δρῶμεν;
~(Ξανθίας)
~προϊέναι
βέλτιστα
|
νῷν, |
~ὡς
οὗτος
ὁ
τόπος
ἐστὶν |