Vers |
[200-249] |
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δέ
|
γ᾽ |
ἀλγεῖν
ἄρχομαι
~τὸν
ὄρρον
ὦ |
[1450-1499] |
βούλομαι.
~(Διόνυσος)
μὴ
δῆτα
σύ
|
γ᾽ |
ἀλλ᾽
ἐνθένδ᾽
ἀνίει
τἀγαθά.
~(Αἰσχύλος) |
[1450-1499] |
ἥδεται;
~(Διόνυσος)
~οὐ
δῆτ᾽
ἐκείνη
|
γ᾽ |
ἀλλὰ
χρῆται
πρὸς
βίαν.
~(Αἰσχύλος) |
[1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
ἔχει
δ᾽
ἕκαστον
εἴκοσίν
|
γ᾽ |
ἁμαρτίας.
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
παραινῶ
σοι |
[1250-1299] |
νεφρὼ
βουβωνιῶ.
~(Εὐριπίδης)
~μὴ
πρίν
|
γ᾽ |
ἂν>
ἀκούσῃς
χἀτέραν
στάσιν
μελῶν
|
[1100-1149] |
χθόνιον
ἔχει
γέρας-
~(Διόνυσος)
~οὕτω
|
γ᾽ |
ἂν
εἴη
πρὸς
πατρὸς
τυμβωρύχος. |
[950-999] |
χρώμεθ᾽
οἷς
ξύνεσμεν,
~ἐξ
ὧν
|
γ᾽ |
ἂν
ἐξηλεγχόμην·
ξυνειδότες
γὰρ
οὗτοι |
[50-99] |
σ᾽
ἄγειν;
~(Διόνυσος)
~οὐ
πρίν
|
γ᾽ |
ἂν
Ἰοφῶντ᾽
ἀπολαβὼν
αὐτὸν
μόνον, |
[600-649] |
~(Ξανθίας)
~δίκαιος
ὁ
λόγος·
χὠπότερόν
|
γ᾽ |
ἂν
νῷν
ἴδῃς
~κλαύσαντα
πρότερον |
[800-849] |
κότῳ.
~(Αἰσχύλος)
οὐ
δῆτα
πρίν
|
γ᾽ |
ἂν
τοῦτον
ἀποφήνω
σαφῶς
~τὸν |
[1450-1499] |
ἄχθομαι
τῷ
πράγματι.
~(Χορός)
~μακάριός
|
γ᾽ |
ἀνὴρ
ἔχων
~ξύνεσιν
ἠκριβωμένην.
~πάρα |
[950-999] |
ὁ
κομψός.
~(Διόνυσος)
~Θηραμένης;
σοφός
|
γ᾽ |
ἀνὴρ
καὶ
δεινὸς
ἐς
τὰ |
[1350-1399] |
~μέθεσθε
μέθεσθε·
καὶ
τὸ
τοῦδέ
|
γ᾽ |
αὖ
ῥέπει·
~θάνατον
γὰρ
εἰσέθηκε |
[450-499] |
ᾔτησά
σε;
~οὐκ
ἂν
ἕτερός
|
γ᾽ |
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽
ἀνήρ.
~(Ξανθίας)
ἀλλὰ |
[0-1] |
~(Διόνυσος)
~πῶς
γὰρ
φέρεις,
ὅς
|
γ᾽ |
αὐτὸς
ὑφ᾽
ἑτέρου
φέρει;
~(Ξανθίας) |
[1150-1199] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ὥσπερ
|
γ᾽ |
εἴ
τις
εἴποι
γείτονι,
~χρῆσον |
[1200-1249] |
γε·
~νυνὶ
γὰρ
αὐτοῦ
τοῦτό
|
γ᾽ |
ἐκκεκόψεται.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
δὴ
λέγ᾽ |
[0-1] |
δύναμαι
μὴ
γελᾶν·
~καίτοι
δάκνω
|
γ᾽ |
ἐμαυτόν·
ἀλλ᾽
ὅμως
γελῶ.
~(Διόνυσος) |
[250-299] |
πάντως.
~(Διόνυσος)
~οὐδὲ
μὴν
ὑμεῖς
|
γ᾽ |
ἐμὲ
~οὐδέποτε·
κεκράξομαι
γὰρ
~κἂν |
[1100-1149] |
σιωπῶ
τῷδ᾽
~(Διόνυσος)
ἐὰν
πείθῃ
|
γ᾽ |
ἐμοί.
~(Εὐριπίδης)
εὐθὺς
γὰρ
ἡμάρτηκεν |
[1200-1249] |
πρίωμαι
τῷδ᾽
~(Διόνυσος)
ἐὰν
πείθῃ
|
γ᾽ |
ἐμοί.
~(Εὐριπίδης)
οὐ
δῆτ᾽
ἐπεὶ |
[50-99] |
ἔτνους;
~(Ἡρακλῆς)
~ἔτνους;
βαβαιάξ,
μυριάκις
|
γ᾽ |
ἐν
τῷ
βίῳ.
~(Διόνυσος)
~ἆρ᾽ |
[1000-1049] |
Ἀφροδίτης
οὐδέν
σοι.
~(Αἰσχύλος)
~μηδέ
|
γ᾽ |
ἐπείη.
~ἀλλ᾽
ἐπί
τοι
σοὶ |
[1350-1399] |
κακόν.
~(Εὐριπίδης)
ἐγὼ
δὲ
πειθώ
|
γ᾽ |
ἔπος
ἄριστ᾽
εἰρημένον.
~(Διόνυσος)
~πειθὼ |
[550-599] |
τὰ
φορτία.
~(Πλαθάνη)
~ἐγὼ
δέ
|
γ᾽ |
ἐς
τὸ
βάραθρον
ἐμβάλοιμί
σε. |
[1050-1099] |
~νὴ
τὸν
Ἀπόλλω,
καὶ
προσπαρδεῖν
|
γ᾽ |
ἐς
τὸ
στόμα
τῷ
θαλάμακι, |
[550-599] |
πανταχοῦ.
~(Πανδοκευτρία)
~καὶ
τὸ
ξίφος
|
γ᾽ |
ἐσπᾶτο
μαίνεσθαι
δοκῶν.
~(Πλαθάνη)
νὴ |
[1100-1149] |
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
οὐδὲ
πάντα
ταῦτά
|
γ᾽ |
ἔστ᾽
ἀλλ᾽
ἢ
τρία.
~(Εὐριπίδης) |
[100-149] |
μαίνομαι.
~(Ἡρακλῆς)
~ἦ
μὴν
κόβαλά
|
γ᾽ |
ἐστίν,
ὡς
καὶ
σοὶ
δοκεῖ. |
[50-99] |
καὶ
νὴ
Δί᾽
εἴ
τί
|
γ᾽ |
ἔστιν
ἔτι
κατωτέρω.
~(Ἡρακλῆς)
τί |
[1200-1249] |
~(Εὐριπίδης)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὔπω
|
γ᾽ |
ἔτι
γὰρ
εἰσί
μοι
συχνοί. |
[250-299] |
ἐσθ᾽
ὡς
Ἡρακλῆς.
~ἐγὼ
δέ
|
γ᾽ |
εὐξαίμην
ἂν
ἐντυχεῖν
τινι
~λαβεῖν |
[750-799] |
τῆς
τέχνης
~διαγωνιεῖσθ᾽
ἔφασκε
πρός
|
γ᾽ |
Εὐριπίδην.
~(Ξανθίας)
τὸ
χρῆμ᾽
ἄρ᾽ |
[50-99] |
ποιεῖ
κωδωνίσω.
~κἄλλως
ὁ
μέν
|
γ᾽ |
(Εὐριπίδης)
πανοῦργος
ὢν
~κἂν
ξυναποδρᾶναι |
[0-1] |
φέρει;
~(Ξανθίας)
~οὐ
δῆθ᾽
ὅ
|
γ᾽ |
ἔχω
γὼ
καὶ
φέρω
μὰ |
[1400-1449] |
τὸν
Δία
τὸν
σωτῆρα
δυσκρίτως
|
γ᾽ |
ἔχω·
~ὁ
μὲν
σοφῶς
γὰρ |
[200-249] |
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δὲ
φλυκταίνας
|
γ᾽ |
ἔχω,
~χὠ
πρωκτὸς
ἰδίει
πάλαι, |
[1050-1099] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὴν
Δήμητρα
χιτῶνά
|
γ᾽ |
ἔχων
οὔλων
ἐρίων
ὑπένερθεν.
~κἂν |
[150-199] |
τι
ποιῶ;
τί
δ᾽
ἄλλο
|
γ᾽ |
ἢ
~ἵζω
πὶ
κώπην,
οὗπερ |
[700-749] |
μεθύων
ἄνευ
~ξύλου
βαδίζων.
~πολλάκις
|
γ᾽ |
ἡμῖν
ἔδοξεν
ἡ
πόλις
πεπονθέναι
|
[1050-1099] |
~ἀνταγορεύειν
τοῖς
ἄρχουσιν.
καίτοι
τότε
|
γ᾽ |
ἡνίκ᾽
ἐγὼ
ζων,
~οὐκ
ἠπίσταντ᾽ |
[900-949] |
δῆθ᾽
~(Εὐριπίδης)
~ὁ
δὲ
χορός
|
γ᾽ |
ἤρειδεν
ὁρμαθοὺς
ἂν
~μελῶν
ἐφεξῆς |
[300-349] |
~(Ξανθίας)
Διόνυσε
τοίνυν.
~(Διόνυσος)
~τοῦτό
|
γ᾽ |
ἧττον
θατέρου.
~ἴθ᾽
ᾗπερ
ἔρχει. |
[1450-1499] |
τὸν
πόρον.
~(Διόνυσος)
εὖ,
πλήν
|
γ᾽ |
ὁ
δικαστὴς
αὐτὰ
καταπίνει
μόνος. |
[150-199] |
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
κἄστι
|
γ᾽ |
ὁ
Χάρων
οὑτοσί.
~(Διόνυσος)
~χαῖρ᾽ |
[1350-1399] |
ποιητῶν
τυροπωλῆσαι
τέχνην.
~(Χορός)
ἐπίπονοί
|
γ᾽ |
οἱ
δεξιοί.
~τόδε
γὰρ
ἕτερον |
[800-849] |
ἦν.
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν·
ὡς
ὅταν
|
γ᾽ |
οἱ
δεσπόται
~ἐσπουδάκωσι,
κλαύμαθ᾽
ἡμῖν |
[1250-1299] |
τραποῦ.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἔχω
|
γ᾽ |
οἷς
αὐτὸν
ἀποδείξω
κακὸν
~μελοποιὸν |
[250-299] |
μέλει.
~(Βάτραχοι)
~ἀλλὰ
μὴν
κεκραξόμεσθά
|
γ᾽ |
~ὁπόσον
ἡ
φάρυξ
ἂν
ἡμῶν
|
[250-299] |
τὸν
Ποσειδῶ
γωγε,
καὶ
νυνί
|
γ᾽ |
ὁρῶ.
~ἄγε
δὴ
τί
δρῶμεν; |
[150-199] |
στὶν
ἣν
ἔφραζε,
καὶ
πλοῖόν
|
γ᾽ |
ὁρῶ.
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ |
[1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
εὐθὺς
γὰρ
ἡμάρτηκεν
οὐράνιόν
|
γ᾽ |
ὅσον.
~(Αἰσχύλος)
ὁρᾷς
ὅτι
ληρεῖς; |
[750-799] |
πανούργων;
~(Ἄιακος)
νὴ
Δί᾽
οὐράνιόν
|
γ᾽ |
ὅσον.
~(Ξανθίας)
~μετ᾽
Αἰσχύλου
δ᾽ |
[0-1] |
~(Διόνυσος)
~μὴ
δῆθ᾽
ἱκετεύω,
πλήν
|
γ᾽ |
ὅταν
μέλλω
ξεμεῖν.
~(Ξανθίας)
~τί |
[650-699] |
κρομμύων
ὀσφραίνομαι.
~(Ἄιακος)
ἐπεὶ
προτιμᾷς
|
γ᾽ |
οὐδέν.
~(Διόνυσος)
οὐδέν
μοι
μέλει. |
[150-199] |
~(Χάρων)
~ναὶ
μὰ
Δία
σοῦ
|
γ᾽ |
οὕνεκα.
~ἔσβαινε
δή.
~(Διόνυσος)
παῖ |
[1000-1049] |
ἐς
τὸν
πόλεμον,
καὶ
τούτου
|
γ᾽ |
οὕνεκα
τύπτου.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ὑμῖν |
[1100-1149] |
δείσητον,
ἀλλὰ
~πάντ᾽
ἐπέξιτον
θεατῶν
|
γ᾽ |
οὕνεχ᾽
ὡς
ὄντων
σοφῶν.
~(Εὐριπίδης) |
[0-1] |
~(Διόνυσος)
πῶς
φέρεις
γὰρ
ὅς
|
γ᾽ |
ὀχεῖ;
~(Ξανθίας)
φέρων
γε
ταυτί. |
[1150-1199] |
κάρδοπον“
~(Αἰσχύλος)
οὐ
δῆτα
τοῦτό
|
γ᾽ |
ὦ
κατεστωμυλμένε
~ἄνθρωπε
ταὔτ᾽
ἔστ᾽ |
[1450-1499] |
οὐ
σῳζοίμεθ᾽
ἄν;
~(Διόνυσος)
~εὖ
|
γ᾽ |
ὦ
Παλάμηδες,
ὦ
σοφωτάτη
φύσις. |
[200-249] |
ἀλλ᾽
ἢ
κοάξ.
~(Βάτραχοι)
~εἰκότως
|
γ᾽ |
ὦ
πολλὰ
πράττων.
~ἐμὲ
γὰρ |
[450-499] |
καὶ
προσέτ᾽
ἀπεψησάμην.
~(Ξανθίας)
ἀνδρεῖά
|
γ᾽ |
ὦ
Πόσειδον.
~(Διόνυσος)
οἶμαι
νὴ |
[1400-1449] |
πόλει
δ᾽
ἀμήχανον.
~(Διόνυσος)
εὖ
|
γ᾽ |
ὦ
Πόσειδον·
σὺ
δὲ
τίνα |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δὲ
τὸν
Φιλοξένου
|
γ᾽ |
ᾤμην
Ἔρυξιν
εἶναι.
~(Εὐριπίδης)
~εἶτ᾽ |
[0-1] |
ἕτερον
ἀστεῖόν
τι;
~(Διόνυσος)
πλήν
|
γ᾽ |
ὡς
θλίβομαι“
~(Ξανθίας)
τί
δαί; |
[950-999] |
~φημὶ
κἀγώ.
~ὡς
πρὶν
διδάξαι
|
γ᾽ |
ὤφελες
μέσος
διαρραγῆναι.
~(Εὐριπίδης)
~λεπτῶν |
[1500-1533] |
ὀρνυμένῳ
δότε
δαίμονες
οἱ
κατὰ
|
γαίας, |
~τῇ
δὲ
πόλει
μεγάλων
ἀγαθῶν |
[300-349] |
~ἐκ
κυμάτων
γὰρ
αὖθις
αὖ
|
γαλῆν |
ὁρῶ“
~ἥμπουσα
φρούδη.
~(Διόνυσος)
κατόμοσον. |
[850-899] |
~ὦ
Κρητικὰς
μὲν
συλλέγων
μονῳδίας,
|
~γάμους |
δ᾽
ἀνοσίους
ἐσφέρων
ἐς
τὴν |
[1300-1349] |
κυανεμβόλοις
~μαντεῖα
καὶ
σταδίους,
~οἰνάνθας
|
γάνος |
ἀμπέλου,
~βότρυος
ἕλικα
παυσίπονον.
~περίβαλλ᾽ |
[850-899] |
~ῥήματα
καὶ
παραπρίσματ᾽
ἐπῶν.
~νῦν
|
γὰρ |
ἀγὼν
σοφίας
ὁ
μέγας
χωρεῖ |
[800-849] |
γὰρ
ἀνδρῶν
ἀπορίαν
ηὑρισκέτην.
~οὔτε
|
γὰρ |
Ἀθηναίοισι
συνέβαιν᾽
(Αἰσχύλος)
~(Ξανθίας)
~πολλοὺς |
[800-849] |
~καὶ
πλαίσια
ξύμπτυκτα
~(Ξανθίας)
πλινθεύσουσι
|
γάρ; |
~(Ἄιακος)
~καὶ
διαμέτρους
καὶ
σφῆνας. |
[650-699] |
εἶν᾽
ἐν
τῇ
πόλει·
~καὶ
|
γὰρ |
αἰσχρόν
ἐστι
τοὺς
μὲν
ναυμαχήσαντας |
[150-199] |
~(Ξανθίας)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἀλλ᾽
ἔτυχον
ὀφθαλμιῶν.
~(Χάρων)
~οὔκουν |
[50-99] |
~μὴ
σκῶπτέ
μ᾽
ὦδέλφ᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἀλλ᾽
ἔχω
κακῶς·
~τοιοῦτος
ἵμερός |
[450-499] |
~φέρε
δὴ
ταχέως
αὔτ᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἀλλὰ
πειστέον·
~καὶ
βλέψον
ἐς |
[650-699] |
Ἱππώνακτος
ἀνεμιμνῃσκόμην.
~(Ξανθίας)
~οὐδὲν
ποιεῖς
|
γάρ· |
ἀλλὰ
τὰς
λαγόνας
σπόδει.
~(Ἄιακος) |
[1150-1199] |
ἔσθ᾽
ὅτῳ
μετῇ
πάτρας·
~χωρὶς
|
γὰρ |
ἄλλης
συμφορᾶς
ἐλήλυθεν·
~φεύγων
δ᾽ |
[500-549] |
~καὶ
φύσει
Θηραμένους.
~(Διόνυσος)
~οὐ
|
γὰρ |
ἂν
γέλοιον
ἦν,
εἰ
~(Ξανθίας) |
[1000-1049] |
συγκρούσας
εἶπεν
ἰαυοῖ“
~(Αἰσχύλος)
~ταῦτα
|
γὰρ |
ἄνδρας
χρὴ
ποιητὰς
ἀσκεῖν.
σκέψαι |
[800-849] |
~(Ἄιακος)
~τοῦτ᾽
ἦν
δύσκολον·
~σοφῶν
|
γὰρ |
ἀνδρῶν
ἀπορίαν
ηὑρισκέτην.
~οὔτε
γὰρ |
[1000-1049] |
ἄνδρας
χρὴ
ποιητὰς
ἀσκεῖν.
σκέψαι
|
γὰρ |
ἀπ᾽
ἀρχῆς
~ὡς
ὠφέλιμοι
τῶν |
[100-149] |
ψυχράν
γε
καὶ
δυσχείμερον·
~εὐθὺς
|
γὰρ |
ἀποπήγνυσι
τἀντικνήμια.
~(Ἡρακλῆς)
~βούλει
κατάντη |
[1400-1449] |
δεξιᾷ
ξύλον“
~(Αἰσχύλος)
~ἐφ᾽
ἅρματος
|
γὰρ |
ἅρμα
καὶ
νεκρῷ
νεκρός“
~(Διόνυσος) |
[300-349] |
Ἡγέλοχος
ἡμῖν
λέγειν,
~ἐκ
κυμάτων
|
γὰρ |
αὖθις
αὖ
γαλῆν
ὁρῶ“
~ἥμπουσα |
[500-549] |
~οὐ
γάρ
σ᾽
ἀφήσω.
καὶ
|
γὰρ |
αὐλητρίς
γέ
σοι
~ἥδ᾽
ἔνδον |
[950-999] |
~(Εὐριπίδης)
~μὰ
τὸν
Ἀπόλλω·
~δημοκρατικὸν
|
γὰρ |
αὔτ᾽
ἔδρων.
~(Διόνυσος)
~τοῦτο
μὲν |
[650-699] |
φάσκειν
ἔχειν,
~ἀλλ᾽
ἐπαινῶ·
μόνα
|
γὰρ |
αὐτὰ
νοῦν
ἔχοντ᾽
ἐδράσατε.
~πρὸς |
[1350-1399] |
~κἄμοιγ᾽
ἅλις.
~ἐπὶ
τὸν
σταθμὸν
|
γὰρ |
αὐτὸν
ἀγαγεῖν
βούλομαι,
~ὅπερ
ἐξελέγξει |
[650-699] |
θεός.
ἀλλ᾽
εἴσιτον·
~ὁ
δεσπότης
|
γὰρ |
αὐτὸς
ὑμᾶς
γνώσεται
~χἠ
Φερρέφατθ᾽ |
[1250-1299] |
δείξει
δὴ
τάχα.
~εἰς
ἓν
|
γὰρ |
αὐτοῦ
πάντα
τὰ
μέλη
ξυντεμῶ. |
[1200-1249] |
τὴν
Δήμητρα
φροντίσαιμί
γε·
~νυνὶ
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τοῦτό
γ᾽
ἐκκεκόψεται.
~(Διόνυσος) |
[1450-1499] |
λέγεις
~νὴ
τὸν
Δί᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἄχθομαι
τῷ
πράγματι.
~(Χορός)
~μακάριός |
[1350-1399] |
τὴν
ποίησιν
νῷν
μόνον.
~τὸ
|
γὰρ |
βάρος
νὼ
βασανιεῖ
τῶν
ῥημάτων. |
[1400-1449] |
μὲν
αὐτοὺς
οὐ
κρινῶ.
~οὐ
|
γὰρ |
δι᾽
ἔχθρας
οὐδετέρῳ
γενήσομαι.
~τὸν |
[1400-1449] |
ἔχετον
~γνώμην
ἑκάτερος;
ἡ
πόλις
|
γὰρ |
δυστοκεῖ.
~(Εὐριπίδης)
ἔχει
δὲ
περὶ |
[0-1] |
μακρά.
~(Διόνυσος)
~κατάβα
πανοῦργε.
καὶ
|
γὰρ |
ἐγγὺς
τῆς
θύρας
~ἤδη
βαδίζων |
[150-199] |
ἁπαξάπανθ᾽
ὧν
ἂν
δέῃ.
~οὗτοι
|
γὰρ |
ἐγγύτατα
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν
ὁδὸν
|
[0-1] |
φέρε.
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
κακοδαίμων·
τί
|
γὰρ |
ἐγὼ
οὐκ
ἐναυμάχουν;
~ἦ
τἄν |
[1500-1533] |
ἐγώ
ποτε
~δεῦρ᾽
ἀφίκωμαι.
τοῦτον
|
γὰρ |
ἐγὼ
~σοφίᾳ
κρίνω
δεύτερον
εἶναι. |
[1250-1299] |
~τί
ποτε
πρᾶγμα
γενήσεται;
~φροντίζειν
|
γὰρ |
ἔγωγ᾽
ἔχω,
~τίν᾽
ἄρα
μέμψιν |
[1250-1299] |
ποιήσαντι
~τῶν
μέχρι
νυνί.
~θαυμάζω
|
γὰρ |
ἔγωγ᾽
ὅπῃ
~μέμψεταί
ποτε
τοῦτον
|
[800-849] |
τοῦ
θρόνου,
μὴ
νουθέτει.
~κρείττων
|
γὰρ |
εἶναί
φημι
τούτου
τὴν
τέχνην. |
[1200-1249] |
αὐτὸν
ὦ
τᾶν·
πρὸς
τοδὶ
|
γὰρ |
εἰπάτω.
~Ζεύς,
ὡς
λέλεκται
τῆς |
[1400-1449] |
γ᾽
ἔχω·
~ὁ
μὲν
σοφῶς
|
γὰρ |
εἶπεν,
ὁ
δ᾽
ἕτερος
σαφῶς. |
[1350-1399] |
τοῦδέ
γ᾽
αὖ
ῥέπει·
~θάνατον
|
γὰρ |
εἰσέθηκε
βαρύτατον
κακόν.
~(Εὐριπίδης)
ἐγὼ |
[1100-1149] |
οὐκέθ᾽
οὕτω
ταῦτ᾽
ἔχει.
~ἐστρατευμένοι
|
γάρ |
εἰσι,
~βιβλίον
τ᾽
ἔχων
ἕκαστος |
[1200-1249] |
τὸν
Δί᾽
οὔπω
γ᾽
ἔτι
|
γὰρ |
εἰσί
μοι
συχνοί.
~Οἰνεύς
ποτ᾽ |
[1100-1149] |
μὴ
ν᾽
ταὐτῷ
κάθησθον·
~ἐσβολαὶ
|
γάρ |
εἰσι
πολλαὶ
χἄτεραι
σοφισμάτων.
~ὅ |
[850-899] |
σὺ
λιβανωτόν.
~(Εὐριπίδης)
καλῶς·
~ἕτεροι
|
γάρ |
εἰσιν
οἷσιν
εὔχομαι
θεοῖς.
~(Διόνυσος) |
[1500-1533] |
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀγαθὰς
ἐπινοίας.
~πάγχυ
|
γὰρ |
ἐκ
μεγάλων
ἀχέων
παυσαίμεθ᾽
ἂν |
[800-849] |
ἄρνα
μέλανα
παῖδες
ἐξενέγκατε·
~τυφὼς
|
γὰρ |
ἐκβαίνειν
παρασκευάζεται.
~(Αἰσχύλος)
~ὦ
Κρητικὰς |
[1150-1199] |
ταὐτὸν
ὂν
σαφέστατα.
~(Διόνυσος)
τεθνηκόσιν
|
γὰρ |
ἔλεγεν
ὦ
μόχθηρε
σύ,
~οἷς |
[900-949] |
παρὰ
Φρυνίχῳ
τραφέντας.
~πρώτιστα
μὲν
|
γὰρ |
ἕνα
τιν᾽
ἂν
καθῖσεν
ἐγκαλύψας, |
[1000-1049] |
γυναῖκα.
~(Εὐριπίδης)
μὰ
Δί᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἐπῆν
τῆς
Ἀφροδίτης
οὐδέν
σοι. |
[100-149] |
ἀλλ᾽
ὁ
πλοῦς
πολύς.
~εὐθὺς
|
γὰρ |
ἐπὶ
λίμνην
μεγάλην
ἥξεις
πάνυ
|
[1150-1199] |
μοι
σύμμαχός
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω
|
γὰρ |
ἐς
γῆν
τήνδε
καὶ
κατέρχομαι |
[1100-1149] |
μοι
σύμμαχός
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω
|
γὰρ |
ἐς
γῆν
τήνδε
καὶ
κατέρχομαι“ |
[1150-1199] |
ἐγὼ
δέ
σοι
φράσω.
~ἥκω
|
γὰρ |
ἐς
γῆν“
φησί,
καὶ
κατέρχομαι“ |
[1000-1049] |
τοῦτό
γέ
τοι
δή.
~ἃ
|
γὰρ |
ἐς
τὰς
ἀλλοτρίας
ἐποίεις,
αὐτὸς |
[450-499] |
ἔχεις
τὴν
καρδίαν;
~(Διόνυσος)
~δείσασα
|
γὰρ
|
~ἐς
τὴν
κάτω
μου
κοιλίαν |
[600-649] |
εἶ
σὺ
γεννάδας
ἀνήρ·
~χωρεῖς
|
γὰρ |
ἐς
τὸ
δίκαιον.
ἀποδύεσθε
δή. |
[400-449] |
~(Πλούτων)
ὅπου
νθάδ᾽
οἰκεῖ;
~ξένω
|
γάρ |
ἐσμεν
ἀρτίως
ἀφιγμένω.
~(Χορός)
~μηδὲν |
[200-249] |
~ἀλλ᾽
ἐξόλοισθ᾽
αὐτῷ
κοάξ·
~οὐδὲν
|
γάρ |
ἐστ᾽
ἀλλ᾽
ἢ
κοάξ.
~(Βάτραχοι) |
[0-1] |
πιέζομαι,
~τοῦτο
δὲ
φύλαξαι·
πάνυ
|
γάρ |
ἐστ᾽
ἤδη
χολή.
~(Ξανθίας)
μηδ᾽ |
[200-249] |
γ᾽
ὦ
πολλὰ
πράττων.
~ἐμὲ
|
γὰρ |
ἔστερξαν
εὔλυροί
τε
Μοῦσαι
~καὶ |
[950-999] |
ἔασον
ὦ
τᾶν.
~οὐ
σοὶ
|
γάρ |
ἐστι
περίπατος
κάλλιστα
περί
γε |
[850-899] |
ἐρίζειν
ἐνθάδε·
~οὐκ
ἐξ
ἴσου
|
γάρ |
ἐστιν
ἁγὼν
νῷν.
~(Διόνυσος)
τί |
[600-649] |
μᾶλλόν
ἐστι
μαστιγωτέος·
~εἴπερ
θεὸς
|
γάρ |
ἐστιν,
οὐκ
αἰσθήσεται.
~(Διόνυσος)
τί |
[100-149] |
φράσω
πρώτην;
τίνα;
~μία
μὲν
|
γὰρ |
ἔστιν
ἀπὸ
κάλω
καὶ
θρανίου, |
[1350-1399] |
ἐπίπονοί
γ᾽
οἱ
δεξιοί.
~τόδε
|
γὰρ |
ἕτερον
αὖ
τέρας
~νεοχμόν,
ἀτοπίας |
[1450-1499] |
~πάρα
δὲ
πολλοῖσιν
μαθεῖν.
~ὅδε
|
γὰρ |
εὖ
φρονεῖν
δοκήσας
~πάλιν
ἄπεισιν |
[700-749] |
τοῖς
χρηστοῖσιν
αὖθις·
καὶ
κατορθώσασι
|
γὰρ |
~εὔλογον,
κἄν
τι
σφαλῆτ᾽
ἐξ |
[800-849] |
~καὶ
διαμέτρους
καὶ
σφῆνας.
ὁ
|
γὰρ |
Εὐριπίδης
~κατ᾽
ἔπος
βασανιεῖν
φησι |
[1400-1449] |
ἔχθρας
οὐδετέρῳ
γενήσομαι.
~τὸν
μὲν
|
γὰρ |
ἡγοῦμαι
σοφὸν
τῷ
δ᾽
ἥδομαι. |
[850-899] |
~ἔπιτε
δαΐαν
ὁδόν.
~γλῶσσα
μὲν
|
γὰρ |
ἠγρίωται,
~λῆμα
δ᾽
οὐκ
ἄτολμον |
[300-349] |
~ἔγειρε
φλογέας
λαμπάδας
ἐν
χερσὶ
|
γὰρ |
ἥκει
τινάσσων“
~Ἴακχ᾽
ὦ
Ἴακχε, |
[1150-1199] |
τὸν
Ὀρέστην
κατελθεῖν
οἴκαδε·
~λάθρᾳ
|
γὰρ |
ἦλθεν
οὐ
πιθὼν
τοὺς
κυρίους. |
[1100-1149] |
πείθῃ
γ᾽
ἐμοί.
~(Εὐριπίδης)
εὐθὺς
|
γὰρ |
ἡμάρτηκεν
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον.
~(Αἰσχύλος) |
[450-499] |
ὃν
ὄλβιαι
~Μοῖραι
ξυνάγουσιν.
~μόνοις
|
γὰρ |
ἡμῖν
ἥλιος
~καὶ
φέγγος
ἱλαρόν |
[1100-1149] |
αὐτοῦ
βασανιῶ
τοῦ
δεξιοῦ.
~ἀσαφὴς
|
γὰρ |
ἦν
ἐν
τῇ
φράσει
τῶν |
[900-949] |
εὐθὺς
~τοῦ
δράματος.
~(Διόνυσος)
κρεῖττον
|
γὰρ |
ἦν
σοι
νὴ
Δί᾽
ἢ |
[900-949] |
νῦν
οἱ
λαλοῦντες.
~(Εὐριπίδης)
~ἠλίθιος
|
γὰρ |
ἦσθα,
~σάφ᾽
ἴσθι.
~(Διόνυσος)
~κἀμαυτῷ |
[1350-1399] |
πλὴν
λόγος“
~(Αἰσχύλος)
~μόνος
θεῶν
|
γὰρ |
Θάνατος
οὐ
δώρων
ἐρᾷ“
~(Διόνυσος) |
[500-549] |
ἥκεις
Ἡράκλεις;
δεῦρ᾽
εἴσιθι.
~ἡ
|
γὰρ |
θεός
σ᾽
ὡς
ἐπύθεθ᾽
ἥκοντ᾽ |
[100-149] |
λόγος.
~(Ἡρακλῆς)
~ὦ
σχέτλιε
τολμήσεις
|
γὰρ |
ἰέναι
καὶ
σύ
γε;
~(Διόνυσος) |
[250-299] |
ὑμεῖς
γ᾽
ἐμὲ
~οὐδέποτε·
κεκράξομαι
|
γὰρ
|
~κἂν
δέῃ
δι᾽
ἡμέρας
~βρεκεκεκὲξ |
[400-449] |
~Ἴακχε
φιλοχορευτὰ
συμπρόπεμπέ
με.
~σὺ
|
γὰρ |
κατεσχίσω
μὲν
ἐπὶ
γέλωτι
~κἀπ᾽ |
[950-999] |
~ἐκτὸς
οἴσει
τῶν
ἐλαῶν·
~δεινὰ
|
γὰρ |
κατηγόρηκεν.
~ἀλλ᾽
ὅπως
ὦ
γεννάδα
|
[1200-1249] |
ὕπο“
~(Διόνυσος)
ἀπολεῖ
σ᾽
ἐρεῖ
|
γάρ, |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν“
~τὸ
ληκύθιον
γὰρ |
[100-149] |
μ᾽
ἔκπληττε
μηδὲ
δειμάτου·
~οὐ
|
γάρ |
μ᾽
ἀποτρέψεις.
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτα
βόρβορον |
[50-99] |
δῆτα
περὶ
ἔτνους
γε·
πάνυ
|
γὰρ |
μανθάνω.
~(Διόνυσος)
~τοιουτοσὶ
τοίνυν
με |
[1150-1199] |
ἔχον.
~(Εὐριπίδης)
~πῶς
δή;
δίδαξον
|
γάρ |
με
καθ᾽
ὅ
τι
δὴ |
[200-249] |
εἶτ᾽
ἐλαύνειν;
~(Χάρων)
~ῥᾷστ᾽
ἀκούσει
|
γὰρ |
μέλη
~κάλλιστ᾽
ἐπειδὰν
ἐμβάλῃς
ἅπαξ, |
[250-299] |
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
οἰμώζετ᾽
οὐ
|
γάρ |
μοι
μέλει.
~(Βάτραχοι)
~ἀλλὰ
μὴν |
[1150-1199] |
~(Διόνυσος)
ἴθι
δὴ
λέγ᾽
οὐ
|
γάρ |
μοὔστιν
ἀλλ᾽
ἀκουστέα
~τῶν
σῶν |
[1200-1249] |
νῦν
ἀπόδος
πάσῃ
τέχνῃ·
~λήψει
|
γὰρ |
ὀβολοῦ
πάνυ
καλήν
τε
κἀγαθήν. |
[100-149] |
τὸν
ἐμὸν
οἴκει
νοῦν·
ἔχεις
|
γὰρ |
οἰκίαν.
~(Ἡρακλῆς)
~καὶ
μὴν
ἀτεχνῶς |
[1450-1499] |
~αὕτη
σφῷν
κρίσις
γενήσεται·
~αἱρήσομαι
|
γὰρ |
ὅνπερ
ἡ
ψυχὴ
θέλει.
~(Εὐριπίδης) |
[0-1] |
φέρω
γώ;
~(Διόνυσος)
πῶς
φέρεις
|
γὰρ |
ὅς
γ᾽
ὀχεῖ;
~(Ξανθίας)
φέρων |
[1150-1199] |
οὐ
μὲν
οὖν
ἐπαύσατο.
~πῶς
|
γάρ; |
ὅτε
δὴ
πρῶτον
μὲν
αὐτὸν |
[250-299] |
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~τούτῳ
|
γὰρ |
οὐ
νικήσετε.
~(Βάτραχοι)
οὐδὲ
μὴν |
[1450-1499] |
ἐγώ;
~ἔκρινα
νικᾶν
Αἰσχύλον.
τιὴ
|
γὰρ |
οὔ;
~(Εὐριπίδης)
~αἴσχιστον
ἔργον
προσβλέπεις |
[50-99] |
δέομαι
ποιητοῦ
δεξιοῦ.
~οἱ
μὲν
|
γὰρ |
οὐκέτ᾽
εἰσίν,
οἱ
δ᾽
ὄντες |
[950-999] |
ὧν
γ᾽
ἂν
ἐξηλεγχόμην·
ξυνειδότες
|
γὰρ |
οὗτοι
~ἤλεγχον
ἄν
μου
τὴν |
[250-299] |
με
μάχιμον
ὄντα
φιλοτιμούμενος.
~οὐδὲν
|
γὰρ |
οὕτω
γαῦρόν
ἐσθ᾽
ὡς
Ἡρακλῆς. |
[1200-1249] |
ἐμούς;
~(Αἰσχύλος)
ἑνὸς
μόνου.
~ποιεῖς
|
γὰρ |
οὕτως
ὥστ᾽
ἐναρμόττειν
ἅπαν,
~καὶ |
[700-749] |
~ὁ
δεσπότης
σου.
~(Ξανθίας)
~πῶς
|
γὰρ |
οὐχὶ
γεννάδας,
~ὅστις
γε
πίνειν |
[1050-1099] |
παράγειν
μηδὲ
διδάσκειν.
τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
παιδαρίοισιν
~ἔστι
διδάσκαλος
ὅστις
φράζει, |
[400-449] |
~Ἴακχε
φιλοχορευτὰ
συμπρόπεμπέ
με.
~καὶ
|
γὰρ |
παραβλέψας
τι
μειρακίσκης
~νῦν
δὴ |
[1100-1149] |
ἐξήμαρτες
ἢ
γὼ
βουλόμην·
~εἰ
|
γὰρ |
πατρῷον
τὸ
χθόνιον
ἔχει
γέρας- |
[1000-1049] |
μέν
σοι
κακὸν
εἴργασται·
Θηβαίους
|
γὰρ |
πεποίηκας
~ἀνδρειοτέρους
ἐς
τὸν
πόλεμον, |
[1200-1249] |
ὅστις
πάντ᾽
ἀνὴρ
εὐδαιμονεῖ·
~ἢ
|
γὰρ |
πεφυκὼς
ἐσθλὸς
οὐκ
ἔχει
βίον, |
[500-549] |
καλῶς.
~(Θεράπαινα)
~ληρεῖς
ἔχων
~οὐ
|
γάρ |
σ᾽
ἀφήσω.
καὶ
γὰρ
αὐλητρίς |
[50-99] |
εἰ
καὶ
τοῦτ᾽
ἄρα·
~οὐ
|
γὰρ |
σάφ᾽
οἶδ᾽
οὐδ᾽
αὐτὸ
τοῦθ᾽ |
[750-799] |
δὴ
τὰ
δεινὰ
κινηθήσεται.
~καὶ
|
γὰρ |
ταλάντῳ
μουσικὴ
σταθμήσεται-
~(Ξανθίας)
τί |
[1000-1049] |
οἱ
γενναῖοι
γεγένηνται.
~Ὀρφεὺς
μὲν
|
γὰρ |
τελετάς
θ᾽
ἡμῖν
κατέδειξε
φόνων |
[0-1] |
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνιε
πρόσελθε·
δέομαι
|
γάρ |
τί
σου.
~(Ἡρακλῆς)
~ἀλλ᾽
οὐχ |
[150-199] |
ἄγειν.
~(Διόνυσος)
καλῶς
λέγεις.
~καὶ
|
γάρ |
τιν᾽
ἐκφέρουσι
τουτονὶ
νεκρόν,
~οὗτος, |
[50-99] |
οὐκ
Ἰοφῶν
ζῇ;
~(Διόνυσος)
~τοῦτο
|
γάρ |
τοι
καὶ
μόνον
~ἔτ᾽
ἐστὶ |
[500-549] |
~ἀμέλει
καλῶς·
ἔχ᾽
αὔτ᾽
ἴσως
|
γάρ |
τοί
ποτε
~ἐμοῦ
δεηθείης
ἄν, |
[1050-1099] |
τοῖς
ῥήμασι
μείζοσι
χρῆσθαι·
~καὶ
|
γὰρ |
τοῖς
ἱματίοις
ἡμῶν
χρῶνται
πολὺ |
[600-649] |
ποιήσω
πρᾶγμα
γενναῖον
πάνυ·
~βασάνιζε
|
γὰρ |
τὸν
παῖδα
τουτονὶ
λαβών,
~κἄν |
[800-849] |
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
τί
σιγᾷς;
αἰσθάνει
|
γὰρ |
τοῦ
λόγου.
~(Εὐριπίδης)
~ἀποσεμνυνεῖται
πρῶτον, |
[1200-1249] |
γάρ,
ληκύθιον
ἀπώλεσεν“
~τὸ
ληκύθιον
|
γὰρ |
τοῦτ᾽
ἐπὶ
τοῖς
προλόγοισί
σου
|
[1200-1249] |
~ὑφέσθαι
μοι
δοκεῖ·
~τὸ
ληκύθιον
|
γὰρ |
τοῦτο
πνευσεῖται
πολύ.
~(Εὐριπίδης)
~οὐδ᾽ |
[700-749] |
καὶ
τὸ
καινὸν
χρυσίον.
~οὔτε
|
γὰρ |
τούτοισιν
οὖσιν
οὐ
κεκιβδηλευμένοις,
~ἀλλὰ |
[1200-1249] |
ἀλλ᾽
οὐδὲν
ἔσται
πρᾶγμα·
πρὸς
|
γὰρ |
τουτονὶ
~τὸν
πρόλογον
οὐχ
ἕξει |
[1250-1299] |
βαλανεῖον
βούλομαι·
~ὑπὸ
τῶν
κόπων
|
γὰρ |
τὼ
νεφρὼ
βουβωνιῶ.
~(Εὐριπίδης)
~μὴ |
[0-1] |
τὸν
Δί᾽
οὔ.
~(Διόνυσος)
~πῶς
|
γὰρ |
φέρεις,
ὅς
γ᾽
αὐτὸς
ὑφ᾽ |
[0-1] |
μηδ᾽
ἄχθος
φέροι;
~(Ξανθίας)
οὐ
|
γὰρ |
φέρω
γώ;
~(Διόνυσος)
πῶς
φέρεις |
[650-699] |
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἤδη
πάρεχε
τὴν
|
γαστέρα. |
~(Διόνυσος)
Πόσειδον
~(Ξανθίας)
ἤλγησέν
τις. |
[1050-1099] |
~ἐν
ταῖσι
πύλαις
παίουσ᾽
αὐτοῦ
|
~γαστέρα |
πλευρὰς
λαγόνας
πυγήν,
~ὁ
δὲ |
[200-249] |
~(Χάρων)
~οὔκουν
καθεδεῖ
δῆτ᾽
ἐνθαδὶ
|
γάστρων; |
~(Διόνυσος)
ἰδού.
~(Χάρων)
~οὔκουν
προβαλεῖ |
[250-299] |
ὄντα
φιλοτιμούμενος.
~οὐδὲν
γὰρ
οὕτω
|
γαῦρόν |
ἐσθ᾽
ὡς
Ἡρακλῆς.
~ἐγὼ
δέ |
[250-299] |
παντοδαπὸν
γοῦν
γίγνεται
~τοτὲ
μέν
|
γε |
βοῦς,
νυνὶ
δ᾽
ὀρεύς,
τοτὲ |
[1350-1399] |
~(Διόνυσος)
~ἴτε
δεῦρό
νυν,
εἴπερ
|
γε |
δεῖ
καὶ
τοῦτό
με
~ἀνδρῶν |
[100-149] |
τολμήσεις
γὰρ
ἰέναι
καὶ
σύ
|
γε; |
~(Διόνυσος)
~μηδὲν
ἔτι
πρὸς
ταῦτ᾽ |
[100-149] |
ἆρα
κώνειον
λέγεις;
~(Ἡρακλῆς)
μάλιστά
|
γε. |
~(Διόνυσος)
ψυχράν
γε
καὶ
δυσχείμερον· |
[1400-1449] |
ἴσως
σωθεῖμεν
ἄν.
~εἰ
νῦν
|
γε |
δυστυχοῦμεν
ἐν
τούτοισι,
πῶς
~τἀναντί᾽ |
[1000-1049] |
~(Διόνυσος)
~καὶ
μὴν
οὐ
Παντακλέα
|
γε
|
~ἐδίδαξεν
ὅμως
τὸν
σκαιότατον·
πρώην |
[0-1] |
~(Ξανθίας)
νὴ
Δία
μὴ
μαίνοιό
|
γε. |
~(Ἡρακλῆς)
~οὔ
τοι
μὰ
τὴν |
[100-149] |
~(Ἡρακλῆς)
μάλιστά
γε.
~(Διόνυσος)
ψυχράν
|
γε |
καὶ
δυσχείμερον·
~εὐθὺς
γὰρ
ἀποπήγνυσι |
[850-899] |
~καὶ
νὴ
Δία
τὸν
Πηλέα
|
γε |
καὶ
τὸν
Αἴολον
~καὶ
τὸν |
[1350-1399] |
~(Διόνυσος)
κόκκυ,
μέθεσθε·
καὶ
πολύ
|
γε |
κατωτέρω
~χωρεῖ
τὸ
τοῦδε.
~(Εὐριπίδης) |
[1000-1049] |
σοῖσιν
πολλὴ
πολλοῦ
πικαθῆτο,
~ὥστε
|
γε |
καὐτόν
σε
κατ᾽
οὖν
ἔβαλεν. |
[50-99] |
ταῦτα
τοῦ
τεθνηκότος;
~(Διόνυσος)
~κοὐδείς
|
γέ |
μ᾽
ἂν
πείσειεν
ἀνθρώπων
τὸ |
[600-649] |
~(Ξανθίας)
φήμ᾽
ἐγώ.
~καὶ
πολύ
|
γε |
μᾶλλόν
ἐστι
μαστιγωτέος·
~εἴπερ
θεὸς |
[300-349] |
πνοῆς.
~(Ξανθίας)
~ἔγωγε,
καὶ
δᾴδων
|
γέ |
με
~αὔρα
τις
εἰσέπνευσε
μυστικωτάτη. |
[1250-1299] |
δέδοιχ᾽
ὑπὲρ
αὐτοῦ.
~(Εὐριπίδης)
~πάνυ
|
γε |
μέλη
θαυμαστά·
δείξει
δὴ
τάχα. |
[50-99] |
~(Διόνυσος)
οὐκ
ἔχω
φράσαι.
~ὅμως
|
γε |
μέντοι
σοι
δι᾽
αἰνιγμῶν
ἐρῶ. |
[1150-1199] |
~εὐδαίμων
ἄρ᾽
ἦν,
~εἰ
κἀστρατήγησέν
|
γε |
μετ᾽
Ἐρασινίδου.
~(Εὐριπίδης)
~ληρεῖς·
ἐγὼ |
[100-149] |
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ὡς
ὄντος
|
γε |
μὴ
βαδιστικοῦ.
~(Ἡρακλῆς)
~καθέρπυσόν
νυν |
[1100-1149] |
ὅτι
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
ὀλίγον
|
γέ |
μοι
μέλει.
~(Αἰσχύλος)
πῶς
φῄς |
[0-1] |
εἴπω;
~(Διόνυσος)
νὴ
Δία
~θαρρῶν
|
γε· |
μόνον
ἐκεῖν᾽
ὅπως
μὴ
ρεῖς, |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
κἀναυμάχησας;
~(Διόνυσος)
καὶ
κατεδύσαμέν
|
γε |
ναῦς
~τῶν
πολεμίων
ἢ
δώδεκ᾽ |
[1200-1249] |
ἂν
μὰ
τὴν
Δήμητρα
φροντίσαιμί
|
γε· |
~νυνὶ
γὰρ
αὐτοῦ
τοῦτό
γ᾽ |
[550-599] |
~ἔβλεψεν
ἔς
με
δριμὺ
κἀμυκᾶτό
|
γε. |
~(Ξανθίας)
~τούτου
πάνυ
τοὔργον·
οὗτος |
[100-149] |
οἰκίαν.
~(Ἡρακλῆς)
~καὶ
μὴν
ἀτεχνῶς
|
γε |
παμπόνηρα
φαίνεται.
~(Διόνυσος)
δειπνεῖν
με |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
~μὴ
δῆτα
περὶ
ἔτνους
|
γε· |
πάνυ
γὰρ
μανθάνω.
~(Διόνυσος)
~τοιουτοσὶ |
[700-749] |
~πῶς
γὰρ
οὐχὶ
γεννάδας,
~ὅστις
|
γε |
πίνειν
οἶδε
καὶ
βινεῖν
μόνον; |
[0-1] |
τὸν
Δί᾽
ὅ
τι
Βούλει
|
γε, |
πλὴν
πιέζομαι,
~τοῦτο
δὲ
φύλαξαι· |
[1050-1099] |
ἀποκρύπτειν
χρὴ
τὸ
πονηρὸν
τόν
|
γε |
ποιητήν,
~καὶ
μὴ
παράγειν
μηδὲ |
[550-599] |
τάλαινα.
~(Πανδοκευτρία)
~νὼ
δὲ
δεισάσα
|
γέ |
που
~ἐπὶ
τὴν
κατήλιφ᾽
εὐθὺς |
[1150-1199] |
δῆτ᾽
ἀλλὰ
κακοδαίμων
φύσει,
~ὅντινά
|
γε |
πρὶν
φῦναι
μὲν
Ἁπόλλων
ἔφη
|
[150-199] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
ἐχρῆν
|
γε |
πρὸς
τούτοισι
κεἰ
~τὴν
πυρρίχην |
[550-599] |
ἥκει
τινί.
~(Πανδοκευτρία)
~καὶ
κρέα
|
γε |
πρὸς
τούτοισιν
ἀνάβραστ᾽
εἴκοσιν
~ἀν᾽ |
[500-549] |
σ᾽
ἀφήσω.
καὶ
γὰρ
αὐλητρίς
|
γέ |
σοι
~ἥδ᾽
ἔνδον
ἔσθ᾽
ὡραιοτάτη |
[1150-1199] |
τὸν
Δί᾽
οὐ
κατ᾽
ἔπος
|
γέ |
σου
κνίσω
~τὸ
ῥῆμ᾽
ἕκαστον, |
[600-649] |
ὁ
λόγος·
κἄν
τι
πηρώσω
|
γέ |
σου
~τὸν
παῖδα
τύπτων,
τἀργύριόν |
[550-599] |
ἀνεπηδήσαμεν·
~ὁ
δ᾽
ᾤχετ᾽
ἐξᾴξας
|
γε |
τὰς
ψιάθους
λαβών.
~(Ξανθίας)
καὶ |
[0-1] |
ὅς
γ᾽
ὀχεῖ;
~(Ξανθίας)
φέρων
|
γε |
ταυτί.
~(Διόνυσος)
τίνα
τρόπον;
~(Ξανθίας) |
[900-949] |
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἐμαυτὸν
μέν
|
γε |
τὴν
ποίησιν
οἷός
εἰμι,
~ἐν |
[1000-1049] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δία
τοῦτό
|
γέ |
τοι
δή.
~ἃ
γὰρ
ἐς |
[550-599] |
~μὰ
Δί᾽
οὐδὲ
τὸν
τυρόν
|
γε |
τὸν
χλωρὸν
τάλαν,
~ὃν
οὗτος |
[1150-1199] |
αὐτὸς
ὢν
νέος
~καὶ
πρός
|
γε |
τούτοις
τὴν
ἑαυτοῦ
μητέρα·
~εἶτ᾽ |
[950-999] |
γάρ
ἐστι
περίπατος
κάλλιστα
περί
|
γε |
τούτου.
~(Εὐριπίδης)
~ἔπειτα
τουτουσὶ
λαλεῖν |
[1050-1099] |
τι
δράσας;
~(Αἰσχύλος)
~οὔκουν
ἐθέλει
|
γε |
τριηραρχεῖν
πλουτῶν
οὐδεὶς
διὰ
ταῦτα, |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
νὴ
Δία
καὶ
σύ
|
γε
|
~ὑγίαινε.
σὺ
δὲ
τὰ
στρώματ᾽ |
[400-449] |
ὅστις
ἐστὶν
ἁναφλύστιος.
~καὶ
Καλλίαν
|
γέ |
φασι
~τοῦτον
τὸν
Ἱπποβίνου
~κύσθου |
[1000-1049] |
ὠφέλιμοι
τῶν
ποιητῶν
οἱ
γενναῖοι
|
γεγένηνται. |
~Ὀρφεὺς
μὲν
γὰρ
τελετάς
θ᾽ |
[1150-1199] |
~ἀποκτενεῖν
τὸν
πατέρα,
πρὶν
καὶ
|
γεγονέναι· |
~πῶς
οὗτος
ἦν
τὸ
πρῶτον |
[500-549] |
εὖ
πράττοντα
τοῖχον
~μᾶλλον
ἢ
|
γεγραμμένην
|
~εἰκόν᾽
ἑστάναι,
λαβόνθ᾽
ἓν
~σχῆμα· |
[1150-1199] |
ὥσπερ
γ᾽
εἴ
τις
εἴποι
|
γείτονι, |
~χρῆσον
σὺ
μάκτραν,
εἰ
δὲ |
[0-1] |
μὰ
τὴν
Δήμητρα
δύναμαι
μὴ
|
γελᾶν· |
~καίτοι
δάκνω
γ᾽
ἐμαυτόν·
ἀλλ᾽ |
[350-399] |
καὶ
χορεῦσαι·
~καὶ
πολλὰ
μὲν
|
γέλοιά |
μ᾽
εἰ-
~πεῖν,
πολλὰ
δὲ |
[1400-1449] |
αὖραι
πελαγίαν
ὑπὲρ
πλάκα.
~(Διόνυσος)
|
~γέλοιον |
ἂν
φαίνοιτο·
νοῦν
δ᾽
ἔχει |
[0-1] |
~(Ξανθίας)
τί
δαί;
τὸ
πάνυ
|
γέλοιον |
εἴπω;
~(Διόνυσος)
νὴ
Δία
~θαρρῶν |
[500-549] |
Θηραμένους.
~(Διόνυσος)
~οὐ
γὰρ
ἂν
|
γέλοιον |
ἦν,
εἰ
~(Ξανθίας)
μὲν
δοῦλος |
[0-1] |
~ὅτι
θλίβεται
μέν,
τὸ
δὲ
|
γέλοιον |
οὐκ
ἐρεῖ.
~(Διόνυσος)
~εἶτ᾽
οὐχ |
[0-1] |
δάκνω
γ᾽
ἐμαυτόν·
ἀλλ᾽
ὅμως
|
γελῶ. |
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνιε
πρόσελθε·
δέομαι |
[0-1] |
οἷός
τ᾽
εἴμ᾽
ἀποσοβῆσαι
τὸν
|
γέλων |
~ὁρῶν
λεοντῆν
ἐπὶ
κροκωτῷ
κειμένην. |
[1050-1099] |
οὐ
δῆθ᾽
ὥστ᾽
ἐπαφαυάνθην
~Παναθηναίοισι
|
γελῶν, |
ὅτε
δὴ
~βραδὺς
ἄνθρωπός
τις |
[0-1] |
ὦ
δέσποτα,
~ἐφ᾽
οἷς
ἀεὶ
|
γελῶσιν |
οἱ
θεώμενοι;
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν |
[400-449] |
~σὺ
γὰρ
κατεσχίσω
μὲν
ἐπὶ
|
γέλωτι
|
~κἀπ᾽
εὐτελείᾳ
τόδε
τὸ
σανδαλίσκον |
[650-699] |
~χοἰ
πατέρες
ἐναυμάχησαν
καὶ
προσήκουσιν
|
γένει, |
~τὴν
μίαν
ταύτην
παρεῖναι
ξυμφορὰν |
[1450-1499] |
ἄν.
~(Διόνυσος)
~αὕτη
σφῷν
κρίσις
|
γενήσεται· |
~αἱρήσομαι
γὰρ
ὅνπερ
ἡ
ψυχὴ |
[1250-1299] |
ἀεί.
~(Χορός)
~τί
ποτε
πρᾶγμα
|
γενήσεται; |
~φροντίζειν
γὰρ
ἔγωγ᾽
ἔχω,
~τίν᾽ |
[1400-1449] |
~οὐ
γὰρ
δι᾽
ἔχθρας
οὐδετέρῳ
|
γενήσομαι. |
~τὸν
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι
σοφὸν |
[950-999] |
γὰρ
κατηγόρηκεν.
~ἀλλ᾽
ὅπως
ὦ
|
γεννάδα
|
~μὴ
πρὸς
ὀργὴν
ἀντιλέξεις,
~ἀλλὰ |
[700-749] |
~νὴ
τὸν
Δία
τὸν
σωτῆρα
|
γεννάδας |
ἀνὴρ
~ὁ
δεσπότης
σου.
~(Ξανθίας) |
[600-649] |
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐκ
εἶ
σὺ
|
γεννάδας |
ἀνήρ·
~χωρεῖς
γὰρ
ἐς
τὸ |
[700-749] |
σου.
~(Ξανθίας)
~πῶς
γὰρ
οὐχὶ
|
γεννάδας, |
~ὅστις
γε
πίνειν
οἶδε
καὶ |
[150-199] |
βαδιοῦμαι.
~(Διόνυσος)
χρηστὸς
εἶ
καὶ
|
γεννάδας. |
~χωρῶμεν
ἐπὶ
τὸ
πλοῖον.
~(Χάρων) |
[1050-1099] |
πόλιν
ἁμαὶ
Σθενέβοιαι;
~(Αἰσχύλος)
ὅτι
|
γενναίας |
καὶ
γενναίων
ἀνδρῶν
ἀλόχους
ἀνέπεισας |
[1000-1049] |
~ὡς
ὠφέλιμοι
τῶν
ποιητῶν
οἱ
|
γενναῖοι |
γεγένηνται.
~Ὀρφεὺς
μὲν
γὰρ
τελετάς |
[50-99] |
ἔτι
~ζητῶν
ἄν,
ὅστις
ῥῆμα
|
γενναῖον |
λάκοι.
~(Ἡρακλῆς)
πῶς
γόνιμον;
~(Διόνυσος) |
[600-649] |
τριχός.
~καί
σοι
ποιήσω
πρᾶγμα
|
γενναῖον |
πάνυ·
~βασάνιζε
γὰρ
τὸν
παῖδα |
[1000-1049] |
τί
σὺ
δράσας
οὕτως
αὐτοὺς
|
γενναίους |
ἐξεδίδαξας;
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
λέξον,
μηδ᾽ |
[1000-1049] |
παρ᾽
ἐμοῦ
παρεδέξατο
πρῶτον,
~εἰ
|
γενναίους |
καὶ
τετραπήχεις,
καὶ
μὴ
διαδρασιπολίτας, |
[1050-1099] |
Σθενέβοιαι;
~(Αἰσχύλος)
ὅτι
γενναίας
καὶ
|
γενναίων |
ἀνδρῶν
ἀλόχους
ἀνέπεισας
~κώνεια
πιεῖν |
[1000-1049] |
πεποίηκας,
~ἀλλ᾽
ἐκ
χρηστῶν
καὶ
|
γενναίων |
μοχθηροτάτους
ἀπέδειξας,
~τί
παθεῖν
φήσεις |
[350-399] |
ἢ
γνώμῃ
μὴ
καθαρεύει,
~ἢ
|
γενναίων |
ὄργια
Μουσῶν
μήτ᾽
εἶδεν
μήτ᾽ |
[350-399] |
ἔμβα
χὤπως
ἀρεῖς
~τὴν
Σώτειραν
|
γενναίως
|
~τῇ
φωνῇ
μολπάζων,
~ἣ
τὴν |
[550-599] |
πῶς
ἂν
Ἀλκμήνης
ἐγὼ
~υἱὸς
|
γενοίμην |
δοῦλος
ἅμα
καὶ
θνητὸς
ὤν; |
[550-599] |
παῦε
τοῦ
λόγου.
~οὐκ
ἂν
|
γενοίμην |
Ἡρακλῆς
ἄν.
~(Διόνυσος)
μηδαμῶς
~ὦ |
[1150-1199] |
ἐν
ὀστράκῳ,
~ἵνα
μὴ
κτραφεὶς
|
γένοιτο |
τοῦ
πατρὸς
φονεύς·
~εἶθ᾽
ὡς |
[1150-1199] |
ὅτε
δὴ
πρῶτον
μὲν
αὐτὸν
|
γενόμενον
|
~χειμῶνος
ὄντος
ἐξέθεσαν
ἐν
ὀστράκῳ, |
[900-949] |
οὑξιὼν
πρώτιστα
μέν
μοι
τὸ
|
γένος |
εἶπ᾽
ἂν
εὐθὺς
~τοῦ
δράματος. |
[1250-1299] |
ἀρωγάν;
~Ἑρμᾶν
μὲν
πρόγονον
τίομεν
|
γένος |
οἱ
περὶ
λίμναν.
~ἰὴ
κόπον |
[200-249] |
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ὦ
φιλῳδὸν
|
γένος |
~παύσασθε.
~(Βάτραχοι)
~μᾶλλον
μὲν
οὖν
|
[450-499] |
ληματίας
κἀνδρεῖος
εἶ,
~σὺ
μὲν
|
γενοῦ |
γὼ
τὸ
ῥόπαλον
τουτὶ
λαβὼν |
[1100-1149] |
χθόνιε
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων
κράτη,
~σωτὴρ
|
γενοῦ |
μοι
σύμμαχός
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω |
[1150-1199] |
ἐπιτήρει
τὸ
βλάβος.
~(Αἰσχύλος)
~σωτὴρ
|
γενοῦ |
μοι
σύμμαχός
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω |
[650-699] |
νόμον,
ὡς
ἀπολεῖται,
~κἂν
ἴσαι
|
γένωνται. |
~τὸν
ἱερὸν
χορὸν
δίκαιόν
ἐστι |
[1100-1149] |
γὰρ
πατρῷον
τὸ
χθόνιον
ἔχει
|
γέρας- |
~(Διόνυσος)
~οὕτω
γ᾽
ἂν
εἴη |
[1100-1149] |
λέγων
~ὁτιὴ
πατρῷον
τοῦτο
κέκτηται
|
γέρας- |
~(Εὐριπίδης)
~ἔτι
μεῖζον
ἐξήμαρτες
ἢ |
[300-349] |
φέγγεται
δὲ
λειμών·
~γόνυ
πάλλεται
|
γερόντων· |
~ἀποσείονται
δὲ
λύπας
~χρονίους
τ᾽ |
[100-149] |
~ἐν
πλοιαρίῳ
τυννουτῳί
σ᾽
ἀνὴρ
|
γέρων
|
~ναύτης
διάξει
δύ᾽
ὀβολὼ
μισθὸν |
[450-499] |
~(Ξανθίας)
~οὐ
μὴ
διατρίψεις,
ἀλλὰ
|
γεύσει |
τῆς
θύρας,
~καθ᾽
Ἡρακλέα
τὸ |
[800-849] |
ἥσει
~ῥήματα
γομφοπαγῆ
πινακηδὸν
ἀποσπῶν
|
~γηγενεῖ |
φυσήματι·
~ἔνθεν
δὴ
στοματουργὸς
ἐπῶν |
[1150-1199] |
λέγεις;
~(Αἰσχύλος)
~ἐλθεῖν“
μὲν
ἐς
|
γῆν |
ἔσθ᾽
ὅτῳ
μετῇ
πάτρας·
~χωρὶς |
[1450-1499] |
ἐνθένδ᾽
ἀνίει
τἀγαθά.
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
|
γῆν |
ὅταν
νομίσωσι
τὴν
τῶν
πολεμίων
|
[1100-1149] |
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω
γὰρ
ἐς
|
γῆν |
τήνδε
καὶ
κατέρχομαι“
~(Διόνυσος)
τούτων |
[1150-1199] |
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω
γὰρ
ἐς
|
γῆν |
τήνδε
καὶ
κατέρχομαι
~(Εὐριπίδης)
~δὶς |
[1150-1199] |
σοι
φράσω.
~ἥκω
γὰρ
ἐς
|
γῆν“ |
φησί,
καὶ
κατέρχομαι“
~ἥκω“
δὲ |
[1200-1249] |
μοι
συχνοί.
~Οἰνεύς
ποτ᾽
ἐκ
|
γῆς“ |
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Εὐριπίδης)
~ἔασον |
[0-1] |
κόθορνος
καὶ
ῥόπαλον
ξυνηλθέτην;
~ποῖ
|
γῆς |
ἀπεδήμεις;
~(Διόνυσος)
ἐπεβάτευον
Κλεισθένει
~(Ἡρακλῆς) |
[1000-1049] |
νόσων
καὶ
χρησμούς,
Ἡσίοδος
δὲ
|
~γῆς |
ἐργασίας,
καρπῶν
ὥρας,
ἀρότους·
ὁ |
[50-99] |
ποθεινὸς
τοῖς
φίλοις.
~(Ἡρακλῆς)
ποῖ
|
γῆς |
ὁ
τλήμων;
~(Διόνυσος)
ἐς
Μακάρων |
[1200-1249] |
τὸν
στίχον.
~Οἰνεύς
ποτ᾽
ἐκ
|
γῆς |
πολύμετρον
λαβὼν
στάχυν
~θύων
ἀπαρχάς“ |
[1500-1533] |
~μετ᾽
Ἀδειμάντου
τοῦ
Λευκολόφου
~κατὰ
|
γῆς |
ταχέως
ἀποπέμψω.
~(Αἰσχύλος)
ταῦτα
ποιήσω· |
[700-749] |
κυκησιτέφρου
~ψευδολίτρου
κονίας
~καὶ
Κιμωλίας
|
γῆς, |
~χρόνον
ἐνδιατρίψει·
ἰδὼν
δὲ
τάδ᾽ |
[600-649] |
πράσῳ
~μὴ
τύπτε
τοῦτον
μηδὲ
|
γητείῳ |
νέῳ.
~(Ἄιακος)
~δίκαιος
ὁ
λόγος· |
[650-699] |
ἐφρόντισα
~ὁπόθ᾽
Ἡράκλεια
τἀν
Διομείοις
|
γίγνεται. |
~(Ἄιακος)
~ἅνθρωπος
ἱερός.
δεῦρο
πάλιν |
[250-299] |
τι;
~(Ξανθίας)
~δεινόν·
παντοδαπὸν
γοῦν
|
γίγνεται
|
~τοτὲ
μέν
γε
βοῦς,
νυνὶ |
[800-849] |
οἱ
δεσπόται
~ἐσπουδάκωσι,
κλαύμαθ᾽
ἡμῖν
|
γίγνεται. |
~(Χορός)
~ἦ
που
δεινὸν
ἐριβρεμέτας |
[550-599] |
παιδία,
~κάκιστ᾽
ἀπολοίμην,
κἀρχέδημος
ὁ
|
γλάμων. |
~(Ξανθίας)
~δέχομαι
τὸν
ὅρκον
κἀπὶ |
[650-699] |
~(Διόνυσος)
~ὃς
Αἰγαίου
πρῶνας
ἢ
|
γλαυκᾶς |
μέδεις
ἁλὸς
ἐν
βένθεσιν.
~(Ἄιακος) |
[1300-1349] |
~τὸν
ἀλεκτρυόνα
μου
συναρπάσασα
~φρούδη
|
Γλύκη. |
~Νύμφαι
ὀρεσσίγονοι.
~ὦ
Μανία
ξύλλαβε. |
[1350-1399] |
ὀξυτάτας
χεροῖν
Ἑκάτα
παράφηνον
~ἐς
|
Γλύκης, |
ὅπως
ἂν
~εἰσελθοῦσα
φωράσω.
~(Διόνυσος) |
[500-549] |
καὶ
τραγήματα
~ἔφρυγε,
κᾦνον
ἀνεκεράννυ
|
γλυκύτατον. |
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
ἅμ᾽
ἐμοί.
~(Ξανθίας) |
[800-849] |
δὴ
στοματουργὸς
ἐπῶν
βασανίστρια
λίσφη
|
~γλῶσσ᾽ |
ἀνελισσομένη
φθονεροὺς
κινοῦσα
χαλινοὺς
~ῥήματα |
[850-899] |
λόγων
ἐμμέλειαν
~ἔπιτε
δαΐαν
ὁδόν.
|
~γλῶσσα |
μὲν
γὰρ
ἠγρίωται,
~λῆμα
δ᾽ |
[850-899] |
~(Εὐριπίδης)
~αἰθὴρ
ἐμὸν
βόσκημα
καὶ
|
γλώσσης |
στρόφιγξ
~καὶ
ξύνεσι
καὶ
μυκτῆρες |
[1450-1499] |
αἱροῦ
τοὺς
φίλους.
~(Διόνυσος)
ἡ
|
γλῶττ᾽ |
ὀμώμοκ᾽
Αἰσχύλον
δ᾽
αἱρήσομαι.
~(Εὐριπίδης) |
[100-149] |
οὐκ
ἐθέλουσαν
ὀμόσαι
καθ᾽
ἱερῶν,
|
~γλῶτταν |
δ᾽
ἐπιορκήσασαν
ἰδίᾳ
τῆς
φρενός. |
[350-399] |
ἐχόρευσεν,
~μηδὲ
Κρατίνου
τοῦ
ταυροφάγου
|
γλώττης |
Βακχεῖ᾽
ἐτελέσθη,
~ἢ
βωμολόχοις
ἔπεσιν |
[100-149] |
~ἢ
μητέρ᾽
ἠλόασεν,
ἢ
πατρὸς
|
γνάθον
|
~ἐπάταξεν,
ἢ
πίορκον
ὅρκον
ὤμοσεν, |
[500-549] |
πανοῦργος
~εἶδε,
κᾆτ᾽
ἐκ
τῆς
|
γνάθου
|
~πὺξ
πατάξας
μοὐξέκοψε
~τοῦ
χοροῦ |
[400-449] |
~τίλλειν
ἑαυτοῦ
καὶ
σπαράττειν
τὰς
|
γνάθους· |
~κἀκόπτετ᾽
ἐγκεκυφώς,
~κἄκλαε
κἀκεκράγει
~Σεβῖνον |
[1200-1249] |
ἕτερον
αὐτῷ
πρόλογον,
ἵνα
καὶ
|
γνῶ |
πάλιν.
~(Εὐριπίδης)
~Διόνυσος,
ὃς
θύρσοισι |
[1500-1533] |
~καὶ
σῷζε
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
|
~γνώμαις |
ἀγαθαῖς
καὶ
παίδευσον
~τοὺς
ἀνοήτους· |
[350-399] |
~ὅστις
ἄπειρος
τοιῶνδε
λόγων
ἢ
|
γνώμῃ |
μὴ
καθαρεύει,
~ἢ
γενναίων
ὄργια |
[1400-1449] |
ἔχει
δὲ
περὶ
αὐτοῦ
τίνα
|
γνώμην; |
~(Διόνυσος)
τίνα;
~ποθεῖ
μέν,
ἐχθαίρει |
[1400-1449] |
ἕτερος
σαφῶς.
~ἀλλ᾽
ἔτι
μίαν
|
γνώμην |
ἑκάτερος
εἴπατον
~περὶ
τῆς
πόλεως |
[1400-1449] |
οὖν
περὶ
Ἀλκιβιάδου
τίν᾽
ἔχετον
|
~γνώμην |
ἑκάτερος;
ἡ
πόλις
γὰρ
δυστοκεῖ. |
[1400-1449] |
ὦ
Πόσειδον·
σὺ
δὲ
τίνα
|
γνώμην |
ἔχεις;
~Δις.
~οὐ
χρὴ
λέοντος |
[850-899] |
ξυνετὰς
φρένας
αἳ
καθορᾶτε
~ἀνδρῶν
|
γνωμοτύπων, |
ὅταν
εἰς
ἔριν
ὀξυμερίμνοις
~ἔλθωσι |
[1050-1099] |
~ἀλλ᾽
ὦ
κακόδαιμον
ἀνάγκη
~μεγάλων
|
γνωμῶν |
καὶ
διανοιῶν
ἴσα
καὶ
τὰ |
[1100-1149] |
θεωμένοισιν,
ὡς
τὰ
~λεπτὰ
μὴ
|
γνῶναι |
λεγόντοιν,
~μηδὲν
ὀρρωδεῖτε
τοῦθ᾽
ὡς |
[800-849] |
~λῆρόν
τε
τἄλλ᾽
ἡγεῖτο
τοῦ
|
γνῶναι |
πέρι
~φύσεις
ποιητῶν·
εἶτα
τῷ |
[550-599] |
προσεδόκας,
~ὁτιὴ
κοθόρνους
εἶχες,
ἂν
|
γνῶναί |
σ᾽
ἔτι;
~τί
δαί;
τὸ |
[950-999] |
~Κύκνους
ποιῶν
καὶ
Μέμνονας
κωδωνοφαλαροπώλους.
|
~γνώσει |
δὲ
τοὺς
τούτου
τε
κἀμοὺς |
[650-699] |
~ὁ
δεσπότης
γὰρ
αὐτὸς
ὑμᾶς
|
γνώσεται |
~χἠ
Φερρέφατθ᾽
ἅτ᾽
ὄντε
κἀκείνω |
[550-599] |
ἡδέως
ἄν
σου
λίθῳ
τοὺς
|
γομφίους
|
~κόπτοιμ᾽
ἄν,
οἷς
μου
κατέφαγες |
[800-849] |
ἐπισκύνιον
ξυνάγων
βρυχώμενος
ἥσει
~ῥήματα
|
γομφοπαγῆ |
πινακηδὸν
ἀποσπῶν
~γηγενεῖ
φυσήματι·
~ἔνθεν |
[50-99] |
λάβῃ,
~ἅπαξ
προσουρήσαντα
τῇ
τραγῳδίᾳ.
|
~γόνιμον |
δὲ
ποιητὴν
ἂν
οὐχ
εὕροις |
[50-99] |
ῥῆμα
γενναῖον
λάκοι.
~(Ἡρακλῆς)
πῶς
|
γόνιμον; |
~(Διόνυσος)
~ὡδὶ
γόνιμον,
ὅστις
φθέγξεται
|
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
πῶς
γόνιμον;
~(Διόνυσος)
~ὡδὶ
|
γόνιμον, |
ὅστις
φθέγξεται
~τοιουτονί
τι
παρακεκινδυνευμένον, |
[300-349] |
ἀστήρ.
~φλογὶ
φέγγεται
δὲ
λειμών·
|
~γόνυ |
πάλλεται
γερόντων·
~ἀποσείονται
δὲ
λύπας
|
[450-499] |
σου
~αὐτοῖσιν
ἐντέροισιν
ᾑματωμένω
~διασπάσονται
|
Γοργόνες |
Τειθράσιαι,
~ἐφ᾽
ἃς
ἐγὼ
δρομαῖον |
[950-999] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
νῦν
|
γοῦν |
Ἀθηναίων
~ἅπας
τις
εἰσιὼν
~κέκραγε |
[250-299] |
ποῖόν
τι;
~(Ξανθίας)
~δεινόν·
παντοδαπὸν
|
γοῦν |
γίγνεται
~τοτὲ
μέν
γε
βοῦς, |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
ἐγὼ
|
γοῦν
|
~ἤδη
ποτ᾽
ἐν
μακρῷ
χρόνῳ |
[1000-1049] |
~ἐδίδαξεν
ὅμως
τὸν
σκαιότατον·
πρώην
|
γοῦν, |
ἡνίκ᾽
ἔπεμπεν,
~τὸ
κράνος
πρῶτον |
[1000-1049] |
κοσμήσας
ἔργον
ἄριστον.
~(Διόνυσος)
~ἐχάρην
|
γοῦν, |
ἡνίκ᾽
ἤκουσα
περὶ
Δαρείου
τεθνεῶτος“ |
[250-299] |
Ἔμπουσα
τοίνυν
ἐστί.
~(Ξανθίας)
~πυρὶ
|
γοῦν |
λάμπεται
~ἅπαν
τὸ
πρόσωπον.
~(Διόνυσος) |
[150-199] |
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ἐγὼ
|
γοῦν |
ὄνος
ἄγω
μυστήρια.
~ἀτὰρ
οὐ |
[800-849] |
τὸν
Αἰσχύλον
φέρειν.
~(Ἄιακος)
~ἔβλεψε
|
γοῦν |
ταυρηδὸν
ἐγκύψας
κάτω.
~(Ξανθίας)
κρινεῖ |
[300-349] |
παίζουσιν,
οὓς
ἔφραζε
νῷν.
~ᾄδουσι
|
γοῦν |
τὸν
Ἴακχον
ὅνπερ
Διαγόρας.
~(Διόνυσος) |
[700-749] |
κἄν
τι
σφαλῆτ᾽
ἐξ
ἀξίου
|
γοῦν |
τοῦ
ξύλου,
~ἤν
τι
καὶ |
[1150-1199] |
ἤρρησεν
οἰδῶν
τὼ
πόδε·
~ἔπειτα
|
γραῦν |
ἔγημεν
αὐτὸς
ὢν
νέος
~καὶ |
[950-999] |
~χὠ
δεσπότης
χἠ
παρθένος
χἠ
|
γραῦς |
ἄν.
~(Αἰσχύλος)
~εἶτα
δῆτα
~οὐκ |
[900-949] |
~ἃν
τοῖσι
παραπετάσμασιν
τοῖς
Μηδικοῖς
|
γράφουσιν· |
~ἀλλ᾽
ὡς
παρέλαβον
τὴν
τέχνην |
[900-949] |
οὐχὶ
δεικνύς,
~πρόσχημα
τῆς
τραγῳδίας,
|
γρύζοντας |
οὐδὲ
τουτί.
~(Διόνυσος)
μὰ
τὸν |
[900-949] |
τάφρους
ἢ
π᾽
ἀσπίδων
ἐπόντας
|
~γρυπαιέτους |
χαλκηλάτους
καὶ
ῥήμαθ᾽
ἱππόκρημνα,
~ἃ |
[550-599] |
τὰ
πολλά.
~(Διόνυσος)
~ληρεῖς
ὦ
|
γύναι
|
~κοὐκ
οἶσθ᾽
ὅ
τι
λέγεις. |
[1000-1049] |
οὐδεὶς
ἥντιν᾽
ἐρῶσαν
πώποτ᾽
ἐποίησα
|
γυναῖκα. |
~(Εὐριπίδης)
μὰ
Δί᾽
οὐ
γὰρ |
[1100-1149] |
πατὴρ
ἀπώλετο
~αὐτοῦ
βιαίως
ἐκ
|
γυναικείας |
χερὸς
~δόλοις
λαθραίοις,
ταῦτ᾽
ἐποπτεύειν“ |
[50-99] |
~(Διόνυσος)
μικρὸς
ἡλίκος
Μόλων.
~(Ἡρακλῆς)
|
γυναικός; |
~(Διόνυσος)
οὐ
δῆτ᾽
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλὰ |
[150-199] |
μυρρινῶνας
καὶ
θιάσους
εὐδαίμονας
~ἀνδρῶν
|
γυναικῶν |
καὶ
κρότον
χειρῶν
πολύν.
~(Διόνυσος) |
[400-449] |
σὺν
ταῖσιν
κόραις
εἶμι
καὶ
|
γυναιξίν, |
~οὗ
παννυχίζουσιν
θεᾷ,
φέγγος
ἱερὸν |
[1400-1449] |
σταθμὸν
~αὐτὸς
τὰ
παιδί᾽
ἡ
|
γυνὴ |
Κηφισοφῶν
~ἐμβὰς
καθήσθω,
συλλαβὼν
τὰ |
[250-299] |
ἴω.
~(Ξανθίας)
~ἀλλ᾽
οὐκέτ᾽
αὖ
|
γυνή |
στιν,
ἀλλ᾽
ἤδη
κύων.
~(Διόνυσος) |
[550-599] |
ἀφέλωμαι
χρόνου,
~πρόρριζος
αὐτός,
ἡ
|
γυνή, |
τὰ
παιδία,
~κάκιστ᾽
ἀπολοίμην,
κἀρχέδημος |
[900-949] |
ἂν
ἀργόν,
~ἀλλ᾽
ἔλεγεν
ἡ
|
γυνή |
τέ
μοι
χὠ
δοῦλος
οὐδὲν |
[250-299] |
δ᾽
ὀρεύς,
τοτὲ
δ᾽
αὖ
|
γυνὴ |
~ὡραιοτάτη
τις.
~(Διόνυσος)
ποῦ
στι; |
[1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
~ἔτι
μεῖζον
ἐξήμαρτες
ἢ
|
γὼ |
βουλόμην·
~εἰ
γὰρ
πατρῷον
τὸ |
[0-1] |
φέροι;
~(Ξανθίας)
οὐ
γὰρ
φέρω
|
γώ; |
~(Διόνυσος)
πῶς
φέρεις
γὰρ
ὅς |
[0-1] |
~οὐ
δῆθ᾽
ὅ
γ᾽
ἔχω
|
γὼ |
καὶ
φέρω
μὰ
τὸν
Δί᾽ |
[1450-1499] |
τί
δαί;
~(Πλούτων)
ἵνα
ξενίσω
|
γὼ> |
σφὼ
πρὶν
ἀποπλεῖν.
~(Διόνυσος)
εὖ |
[450-499] |
κἀνδρεῖος
εἶ,
~σὺ
μὲν
γενοῦ
|
γὼ |
τὸ
ῥόπαλον
τουτὶ
λαβὼν
~καὶ |
[250-299] |
οὔ;
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
|
γωγε, |
καὶ
νυνί
γ᾽
ὁρῶ.
~ἄγε |
[1300-1349] |
δροσιζόμεναι·
~αἵ
θ᾽
ὑπωρόφιοι
κατὰ
|
γωνίας
|
~εἱειειειλίσσετε
δακτύλοις
φάλαγγες
~ἱστόπονα
πηνίσματα, |
[950-999] |
τε
κανόνων
ἐσβολὰς
ἐπῶν
τε
|
γωνιασμούς, |
~νοεῖν
ὁρᾶν
ξυνιέναι
στρέφειν
ἐρᾶν |