Vers |
[750-799] |
λοιδορησμός;
~(Ἄιακος)
Αἰσχύλου
κεὐριπίδου.
~(Ξανθίας)
|
ἆ. |
~(Ἄιακος)
~πρᾶγμα
πρᾶγμα
μέγα
κεκίνηται |
[1300-1349] |
~ὦ
Μανία
ξύλλαβε.
~ἐγὼ
δ᾽
|
ἁ |
τάλαινα
προσέχουσ᾽
ἔτυχον
~ἐμαυτῆς
ἔργοισι, |
[1350-1399] |
τ᾽
ἀπ᾽
ὀμμάτων
~ἔβαλον
ἔβαλον
|
ἁ |
τλάμων.
~ἀλλ᾽
ὦ
Κρῆτες,
Ἴδας |
[1000-1049] |
Δία
τοῦτό
γέ
τοι
δή.
|
~ἃ |
γὰρ
ἐς
τὰς
ἀλλοτρίας
ἐποίεις, |
[900-949] |
~γρυπαιέτους
χαλκηλάτους
καὶ
ῥήμαθ᾽
ἱππόκρημνα,
|
~ἃ |
ξυμβαλεῖν
οὐ
ῥᾴδι᾽
ἦν.
~(Διόνυσος) |
[50-99] |
στωμύλματα,
~χελιδόνων
μουσεῖα,
λωβηταὶ
τέχνης,
|
~ἃ |
φροῦδα
θᾶττον,
ἢν
μόνον
χορὸν |
[950-999] |
τῆς
ἐλάας
παρέτραγεν;
~τέως
δ᾽
|
ἀβελτερώτατοι
|
~κεχηνότες
Μαμμάκυθοι
~Μελιτίδαι
καθῆντο.
~(Χορός) |
[100-149] |
ἐπὶ
λίμνην
μεγάλην
ἥξεις
πάνυ
|
~ἄβυσσον. |
~(Διόνυσος)
εἶτα
πῶς
περαιωθήσομαι;
~(Ἡρακλῆς) |
[350-399] |
~παίσαντα
καὶ
σκώψαντα
νικήσαντα
~ταινιοῦσθαι.
|
~ἄγ᾽ |
εἶα
~νῦν
καὶ
τὸν
ὡραῖον |
[1350-1399] |
~ἐπὶ
τὸν
σταθμὸν
γὰρ
αὐτὸν
|
ἀγαγεῖν |
βούλομαι,
~ὅπερ
ἐξελέγξει
τὴν
ποίησιν |
[300-349] |
δ᾽
ἔστι;
~(Ξανθίας)
~θάρρει·
πάντ᾽
|
ἀγαθὰ |
πεπράγαμεν,
~ἔξεστί
θ᾽
ὥσπερ
Ἡγέλοχος |
[1500-1533] |
σῷζε
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
~γνώμαις
|
ἀγαθαῖς |
καὶ
παίδευσον
~τοὺς
ἀνοήτους·
πολλοὶ |
[1500-1533] |
~τῇ
δὲ
πόλει
μεγάλων
ἀγαθῶν
|
ἀγαθὰς |
ἐπινοίας.
~πάγχυ
γὰρ
ἐκ
μεγάλων |
[1500-1533] |
κελαδοῦντες.
~(Χορός)
~πρῶτα
μὲν
εὐοδίαν
|
ἀγαθὴν |
ἀπιόντι
ποιητῇ
~ἐς
φάος
ὀρνυμένῳ |
[50-99] |
καὶ
μόνον
~ἔτ᾽
ἐστὶ
λοιπὸν
|
ἀγαθόν, |
εἰ
καὶ
τοῦτ᾽
ἄρα·
~οὐ |
[50-99] |
στιν;
~(Διόνυσος)
~ἀπολιπών
μ᾽
ἀποίχεται,
|
~ἀγαθὸς |
ποιητὴς
καὶ
ποθεινὸς
τοῖς
φίλοις. |
[1000-1049] |
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ἄλλους
τοι
πολλοὺς
|
ἀγαθούς, |
ὧν
ἦν
καὶ
Λάμαχος
ἥρως· |
[1450-1499] |
ἀγαθῶ
μὲν
τοῖς
πολίταις,
~ἐπ᾽
|
ἀγαθῷ |
δὲ
τοῖς
ἑαυτοῦ
~ξυγγενέσι
τε |
[1450-1499] |
~πάλιν
ἄπεισιν
οἴκαδ᾽
αὖ,
~ἐπ᾽
|
ἀγαθῶ |
μὲν
τοῖς
πολίταις,
~ἐπ᾽
ἀγαθῷ |
[1500-1533] |
γαίας,
~τῇ
δὲ
πόλει
μεγάλων
|
ἀγαθῶν |
ἀγαθὰς
ἐπινοίας.
~πάγχυ
γὰρ
ἐκ |
[50-99] |
ἐνθάδ᾽
εὔκολος
δ᾽
ἐκεῖ.
~(Ἡρακλῆς)
|
Ἀγάθων |
δὲ
ποῦ
στιν;
~(Διόνυσος)
~ἀπολιπών |
[100-149] |
κάτω·
~καὶ
μήτε
θερμὴν
μήτ᾽
|
ἄγαν |
ψυχρὰν
φράσῃς.
~(Ἡρακλῆς)
~φέρε
δὴ |
[1000-1049] |
ξυντυχίᾳ,
καὶ
μου
τὰ
σπλάγχν᾽
|
ἀγανακτεῖ, |
~εἰ
πρὸς
τοῦτον
δεῖ
μ᾽ |
[1100-1149] |
τὸν
ἐξ
Ὀρεστείας
λέγε.
~(Διόνυσος)
|
ἄγε |
δὴ
σιώπα
πᾶς
ἀνήρ.
λέγ᾽ |
[250-299] |
γωγε,
καὶ
νυνί
γ᾽
ὁρῶ.
|
~ἄγε |
δὴ
τί
δρῶμεν;
~(Ξανθίας)
~προϊέναι |
[450-499] |
ξένους
~καὶ
τοὺς
ἰδιώτας.
~(Διόνυσος)
|
~ἄγε |
δὴ
τίνα
τρόπον
τὴν
θύραν |
[1500-1533] |
ἀργὸν
ποιεῖσθαι,
~παραφρονοῦντος
ἀνδρός.
~(Πλούτων)
|
ἄγε |
δὴ
χαίρων
Αἰσχύλε
χώρει,
~καὶ |
[350-399] |
ὥρας,
~κἂν
Θωρυκίων
μὴ
βούληται.
|
~ἄγε |
νυν
ἑτέραν
ὕμνων
ἰδέαν
τὴν |
[300-349] |
~(Διόνυσος)
~κἀμοὶ
δοκοῦσιν.
ἡσυχίαν
τοίνυν
|
ἄγειν
|
~βέλτιστόν
ἐσθ᾽
ἕως
ἂν
εἰδῶμεν |
[150-199] |
μὴ
εὕρω;
~(Ξανθίας)
τότε
μ᾽
|
ἄγειν. |
~(Διόνυσος)
καλῶς
λέγεις.
~καὶ
γάρ |
[50-99] |
ἀναγαγεῖν,
εἴπερ
ἐκεῖθεν
δεῖ
σ᾽
|
ἄγειν; |
~(Διόνυσος)
~οὐ
πρίν
γ᾽
ἂν |
[1400-1449] |
ἡ
πόλις
σωθεῖσα
τοὺς
χοροὺς
|
ἄγῃ. |
~ὁπότερος
οὖν
ἂν
τῇ
πόλει |
[1200-1249] |
Σιδώνιόν
ποτ᾽
ἄστυ
Κάδμος
ἐκλιπὼν
|
~Ἀγήνορος |
παῖς“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος) |
[700-749] |
καὶ
ταῦτ᾽
ἔχοντες
κυμάτων
ἐν
|
ἀγκάλαις, |
~ὑστέρῳ
χρόνῳ
ποτ᾽
αὖθις
εὖ |
[850-899] |
~(Χορός)
ὦ
Διὸς
ἐννέα
παρθένοι
|
ἁγναὶ |
~Μοῦσαι,
λεπτολόγους
ξυνετὰς
φρένας
αἳ |
[300-349] |
τιμάν,
~χαρίτων
πλεῖστον
ἔχουσαν
μέρος,
|
ἁγνάν, |
ἱερὰν
~ὁσίοις
μύσταις
χορείαν.
~(Ξανθίας) |
[350-399] |
ἐπικοσμοῦντες
ζαθέαις
μολπαῖς
κελαδεῖτε.
~Δήμητερ
|
ἁγνῶν |
ὀργίων
~ἄνασσα
συμπαραστάτει,
~καὶ
σῷζε |
[900-949] |
καὶ
λόφους,
δείν᾽
ἄττα
μορμορωπά,
|
~ἄγνωτα |
τοῖς
θεωμένοις.
~(Αἰσχύλος)
οἴμοι
τάλας. |
[1000-1049] |
τετραπήχεις,
καὶ
μὴ
διαδρασιπολίτας,
~μηδ᾽
|
ἀγοραίους |
μηδὲ
κοβάλους
ὥσπερ
νῦν
μηδὲ |
[1350-1399] |
~κλωστῆρα
ποιοῦσ᾽
ὅπως
~κνεφαῖος
εἰς
|
ἀγορὰν |
~φέρουσ᾽
ἀποδοίμαν·
~ὁ
δ᾽
ἀνέπτατ᾽ |
[600-649] |
ἐρεῖς
~ἐνταῦθα
μηδὲν
ψεῦδος.
~(Διόνυσος)
|
~ἀγορεύω |
τινὶ
~ἐμὲ
μὴ
βασανίζειν
ἀθάνατον |
[800-849] |
τοῦτον
καὶ
διέσκεμμαι
πάλαι,
~ἄνθρωπον
|
ἀγριοποιὸν |
αὐθαδόστομον,
~ἔχοντ᾽
ἀχάλινον
ἀκρατὲς
ἀπύλωτον |
[1050-1099] |
οὐδεὶς
οἷός
τε
φέρειν
~ὑπ᾽
|
ἀγυμνασίας |
ἔτι
νυνί.
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽ |
[450-499] |
ἡμῶν
ἐξελάσας
τὸν
Κέρβερον
~ἀπῇξας
|
ἄγχων |
κἀποδρὰς
ᾤχου
λαβών,
~ὃν
ἐγὼ |
[150-199] |
παῖ
δεῦρο.
~(Χάρων)
δοῦλον
οὐκ
|
ἄγω, |
~εἰ
μὴ
νεναυμάχηκε
τὴν
περὶ |
[150-199] |
τὸν
Δί᾽
ἐγὼ
γοῦν
ὄνος
|
ἄγω |
μυστήρια.
~ἀτὰρ
οὐ
καθέξω
ταῦτα |
[850-899] |
καὶ
παραπρίσματ᾽
ἐπῶν.
~νῦν
γὰρ
|
ἀγὼν |
σοφίας
ὁ
μέγας
χωρεῖ
πρὸς |
[600-649] |
μ᾽
ἕλῃς
ἀδικοῦντ᾽
ἀπόκτεινόν
μ᾽
|
ἄγων. |
~(Ἄιακος)
καὶ
πῶς
βασανίσω;
~(Ξανθίας) |
[850-899] |
~οὐκ
ἐξ
ἴσου
γάρ
ἐστιν
|
ἁγὼν |
νῷν.
~(Διόνυσος)
τί
δαί;
~(Αἰσχύλος) |
[850-899] |
ἂν
εὔξωμαι
πρὸ
τῶν
σοφισμάτων
|
~ἀγῶνα |
κρῖναι
τόνδε
μουσικώτατα·
~ὑμεῖς
δὲ |
[750-799] |
ὁ
Πλούτων
δρᾶν
παρασκευάζεται;
~(Ἄιακος)
|
ἀγῶνα |
ποιεῖν
αὐτίκα
μάλα
καὶ
κρίσιν |
[250-299] |
ἂν
ἐντυχεῖν
τινι
~λαβεῖν
τ᾽
|
ἀγώνισμ᾽ |
ἄξιόν
τι
τῆς
ὁδοῦ.
~(Ξανθίας) |
[1500-1533] |
στίξας
αὐτοὺς
~καὶ
συμποδίσας
~μετ᾽
|
Ἀδειμάντου |
τοῦ
Λευκολόφου
~κατὰ
γῆς
ταχέως |
[1300-1349] |
Εὐριπίδου,
~πρὸς
ἥνπερ
ἐπιτήδεια
ταῦτ᾽
|
ᾄδειν |
μέλη.
~(Διόνυσος)
αὕτη
ποθ᾽
ἡ |
[1050-1099] |
τοῖς
ἱεροῖς,
~καὶ
μιγνυμένας
τοῖσιν
|
ἀδελφοῖς, |
~καὶ
φασκούσας
οὐ
ζῆν
τὸ |
[600-649] |
λαβών,
~κἄν
ποτέ
μ᾽
ἕλῃς
|
ἀδικοῦντ᾽ |
ἀπόκτεινόν
μ᾽
ἄγων.
~(Ἄιακος)
καὶ |
[300-349] |
που
παίζουσιν,
οὓς
ἔφραζε
νῷν.
|
~ᾄδουσι |
γοῦν
τὸν
Ἴακχον
ὅνπερ
Διαγόρας. |
[1050-1099] |
τὸ
πρᾶγμα,
πολὺ
τὸ
νεῖκος,
|
ἁδρὸς |
ὁ
πόλεμος
ἔρχεται.
~χαλεπὸν
οὖν |
[500-549] |
τι
πού
μ᾽
ἀφελέσθαι
διανοεῖ
|
~ἅδωκας |
αὐτός;
~(Διόνυσος)
~οὐ
τάχ᾽
ἀλλ᾽ |
[0-1] |
εἰωθότων
ὦ
δέσποτα,
~ἐφ᾽
οἷς
|
ἀεὶ |
γελῶσιν
οἱ
θεώμενοι;
~(Διόνυσος)
~νὴ |
[1050-1099] |
βωμολόχων
δημοπιθήκων
~ἐξαπατώντων
τὸν
δῆμον
|
ἀεί, |
~λαμπάδα
δ᾽
οὐδεὶς
οἷός
τε |
[500-549] |
καὶ
~πολλὰ
περιπεπλευκότος,
~μετακυλίνδειν
αὑτὸν
|
ἀεὶ
|
~πρὸς
τὸν
εὖ
πράττοντα
τοῖχον
|
[400-449] |
συμπρόπεμπέ
με.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δ᾽
|
ἀεί |
πως
φιλακόλουθός
εἰμι
καὶ
μετ᾽ |
[1000-1049] |
μετὰ
τοῦτ᾽
ἐπιθυμεῖν
ἐξεδίδαξα
~νικᾶν
|
ἀεὶ |
τοὺς
ἀντιπάλους,
κοσμήσας
ἔργον
ἄριστον. |
[1250-1299] |
~μελοποιὸν
ὄντα
καὶ
ποιοῦντα
ταὔτ᾽
|
ἀεί. |
~(Χορός)
~τί
ποτε
πρᾶγμα
γενήσεται; |
[100-149] |
~εἶτα
βόρβορον
πολὺν
~καὶ
σκῶρ
|
ἀείνων· |
ἐν
δὲ
τούτῳ
κειμένους,
~εἴ |
[1300-1349] |
οὔ.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλκυόνες,
αἳ
παρ᾽
|
ἀενάοις |
θαλάσσης
~κύμασι
στωμύλλετε,
~τέγγουσαι
νοτίοις |
[1250-1299] |
τοφλαττοθρατ,
~κυρεῖν
παρασχὼν
ἰταμαῖς
κυσὶν
|
ἀεροφοίτοις, |
~τοφλαττοθρατ
τοφλαττοθρατ,
~τὸ
συγκλινές
τ᾽ |
[400-449] |
~καὶ
τὸ
ῥάκος,
~κἀξηῦρες
ὥστ᾽
|
ἀζημίους
|
~παίζειν
τε
καὶ
χορεύειν.
~Ἴακχε |
[650-699] |
ἑζομένη
πέταλον“
~κελαδεῖ
δ᾽
ἐπίκλαυτον
|
ἀηδόνιον |
νόμον,
ὡς
ἀπολεῖται,
~κἂν
ἴσαι |
[200-249] |
~(Διόνυσος)
~κᾆτα
πῶς
δυνήσομαι
~ἄπειρος
|
ἀθαλάττωτος |
ἀσαλαμίνιος
~ὢν
εἶτ᾽
ἐλαύνειν;
~(Χάρων) |
[600-649] |
~ἀγορεύω
τινὶ
~ἐμὲ
μὴ
βασανίζειν
|
ἀθάνατον |
ὄντ᾽
εἰ
δὲ
μή,
~αὐτὸς |
[600-649] |
~(Ἄιακος)
λέγεις
δὲ
τί;
~(Διόνυσος)
|
~ἀθάνατος |
εἶναί
φημι
Διόνυσος
Διός,
~τοῦτον |
[800-849] |
ἀνδρῶν
ἀπορίαν
ηὑρισκέτην.
~οὔτε
γὰρ
|
Ἀθηναίοισι |
συνέβαιν᾽
(Αἰσχύλος)
~(Ξανθίας)
~πολλοὺς
ἴσως |
[950-999] |
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
νῦν
γοῦν
|
Ἀθηναίων |
~ἅπας
τις
εἰσιὼν
~κέκραγε
πρὸς |
[1150-1199] |
ἀνήρ;
~(Εὐριπίδης)
εἶτ᾽
ἐγένετ᾽
αὖθις
|
ἀθλιώτατος |
βροτῶν“
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
τὸν
Δί᾽ |
[1100-1149] |
ἔχων
ἕκαστος
μανθάνει
τὰ
δεξιά·
|
~αἱ |
φύσεις
τ᾽
ἄλλως
κράτισται,
~νῦν |
[1300-1349] |
νοτίοις
πτερῶν
~ῥανίσι
χρόα
δροσιζόμεναι·
|
~αἵ |
θ᾽
ὑπωρόφιοι
κατὰ
γωνίας
~εἱειειειλίσσετε |
[850-899] |
ἁγναὶ
~Μοῦσαι,
λεπτολόγους
ξυνετὰς
φρένας
|
αἳ |
καθορᾶτε
~ἀνδρῶν
γνωμοτύπων,
ὅταν
εἰς |
[1300-1349] |
οὐκ
ἐλεσβίαζεν,
οὔ.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλκυόνες,
|
αἳ |
παρ᾽
ἀενάοις
θαλάσσης
~κύμασι
στωμύλλετε, |
[350-399] |
μολπὴν
~καὶ
παννυχίδας
τὰς
ἡμετέρας
|
αἳ |
τῇδε
πρέπουσιν
ἑορτῇ.
~χώρει
νυν |
[750-799] |
δῆθ᾽
ὁ
Πλούτων
δρᾶν
παρασκευάζεται;
|
~(Ἄιακος) |
ἀγῶνα
ποιεῖν
αὐτίκα
μάλα
καὶ |
[750-799] |
θόρυβος
καὶ
βοὴ
~χὠ
λοιδορησμός;
|
~(Ἄιακος) |
Αἰσχύλου
κεὐριπίδου.
~(Ξανθίας)
ἆ.
~(Ἄιακος) |
[650-699] |
~ὁπόθ᾽
Ἡράκλεια
τἀν
Διομείοις
γίγνεται.
|
~(Ἄιακος) |
~ἅνθρωπος
ἱερός.
δεῦρο
πάλιν
βαδιστέον. |
[600-649] |
ἔμοιγ᾽
οὕτω
δὲ
βασάνιζ᾽
ἀπαγαγών.
|
~(Ἄιακος) |
~αὐτοῦ
μὲν
οὖν,
ἵνα
σοὶ |
[650-699] |
οὐδέν.
~(Διόνυσος)
οὐδέν
μοι
μέλει.
|
~(Ἄιακος) |
βαδιστέον
τἄρ᾽
ἐστὶν
ἐπὶ
τονδὶ |
[600-649] |
τύπτε
τοῦτον
μηδὲ
γητείῳ
νέῳ.
|
~(Ἄιακος) |
~δίκαιος
ὁ
λόγος·
κἄν
τι |
[800-849] |
βαρέως
οἶμαι
τὸν
Αἰσχύλον
φέρειν.
|
~(Ἄιακος) |
~ἔβλεψε
γοῦν
ταυρηδὸν
ἐγκύψας
κάτω. |
[750-799] |
δὲ
τοῖς
θύραζε
ταῦτα
καταλαλῶν;
|
~(Ἄιακος) |
ἐγώ;
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ὅταν |
[600-649] |
οὐκ
ἐς
κόρακας;
μὴ
πρόσιτον.
|
~(Ἄιακος) |
~εἶεν,
καὶ
μάχει;
~ὁ
Διτύλας |
[750-799] |
~τί
δῆτα
τουτὶ
τεθορύβηκεν
Αἰσχύλον;
|
~(Ἄιακος) |
~ἐκεῖνος
εἶχε
τὸν
τραγῳδικὸν
θρόνον, |
[650-699] |
δῆτα
κλάεις;
~(Διόνυσος)
κρομμύων
ὀσφραίνομαι.
|
~(Ἄιακος) |
ἐπεὶ
προτιμᾷς
γ᾽
οὐδέν.
~(Διόνυσος) |
[750-799] |
(Πλούτων)
ος
ἑξῆς
~(Ξανθίας)
μανθάνω.
|
~(Ἄιακος) |
~ἕως
ἀφίκοιτο
τὴν
τέχνην
σοφώτερος
|
[600-649] |
νυν
ἤν
μ᾽
ὑποκινήσαντ᾽
ἴδῃς.
|
~(Ἄιακος) |
ἤδη
πάταξά
σ᾽
~(Ξανθίας)
οὐ |
[600-649] |
πληγὴν
ἑκάτερον.
~(Ξανθίας)
καλῶς
λέγεις.
|
~(Ἄιακος) |
ἰδού.
~(Ξανθίας)
~σκόπει
νυν
ἤν |
[600-649] |
τονδὶ
καὶ
πατάξω.
~(Διόνυσος)
πηνίκα;
|
~(Ἄιακος) |
καὶ
δὴ
πάταξα.
~(Διόνυσος)
κᾆτα |
[800-849] |
πλαίσια
ξύμπτυκτα
~(Ξανθίας)
πλινθεύσουσι
γάρ;
|
~(Ἄιακος) |
~καὶ
διαμέτρους
καὶ
σφῆνας.
ὁ |
[750-799] |
τί
δέ;
μειαγωγήσουσι
τὴν
τραγῳδίαν;
|
~(Ἄιακος) |
~καὶ
κανόνας
ἐξοίσουσι
καὶ
πήχεις |
[600-649] |
ἕλῃς
ἀδικοῦντ᾽
ἀπόκτεινόν
μ᾽
ἄγων.
|
~(Ἄιακος) |
καὶ
πῶς
βασανίσω;
~(Ξανθίας)
~πάντα |
[700-749] |
πληγὰς
λαβὼν
~πολλὰς
ἀπίῃς
θύραζε;
|
~(Ἄιακος) |
καὶ
τοῦθ᾽
ἥδομαι.
~(Ξανθίας)
τί |
[600-649] |
δὲ
μή,
~αὐτὸς
σεαυτὸν
αἰτιῶ.
|
~(Ἄιακος) |
λέγεις
δὲ
τί;
~(Διόνυσος)
~ἀθάνατος |
[800-849] |
~πολλοὺς
ἴσως
ἐνόμιζε
τοὺς
τοιχωρύχους.
|
~(Ἄιακος) |
~λῆρόν
τε
τἄλλ᾽
ἡγεῖτο
τοῦ |
[750-799] |
Αἰσχύλος
καθῆστο.
~(Ξανθίας)
κοὐκ
ἐβάλλετο;
|
~(Ἄιακος) |
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ὁ
δῆμος |
[750-799] |
καὶ
Σοφοκλέης
ἀντελάβετο
τοῦ
θρόνου;
|
~(Ἄιακος) |
~μὰ
Δί᾽
οὐκ
ἐκεῖνος,
ἀλλ᾽ |
[650-699] |
γάρ·
ἀλλὰ
τὰς
λαγόνας
σπόδει.
|
~(Ἄιακος) |
μὰ
τὸν
Δί᾽
ἀλλ᾽
ἤδη |
[700-749] |
χαίρω
ποιῶν.
~(Ξανθίας)
χαίρεις,
ἱκετεύω;
|
~(Ἄιακος) |
~μἀλλ᾽
ἐποπτεύειν
δοκῶ,
~ὅταν
καταράσωμαι |
[600-649] |
τύπτειν
τουτονὶ
~κλέπτοντα
πρὸς
τἀλλότρια;
|
~(Ἄιακος) |
μἀλλ᾽
ὑπερφυᾶ.
~(Διόνυσος)
σχέτλια
μὲν |
[750-799] |
παρακούων
δεσποτῶν
~ἅττ᾽
ἂν
λαλῶσι;
|
~(Ἄιακος) |
μἀλλὰ
πλεῖν
ἢ
μαίνομαι.
~(Ξανθίας) |
[750-799] |
~(Ξανθίας)
τὸ
χρῆμ᾽
ἄρ᾽
ἔσται;
|
~(Ἄιακος) |
~νὴ
Δί᾽
ὀλίγον
ὕστερον.
~κἀνταῦθα |
[750-799] |
σοφώτερος.
~(Ξανθίας)
ὁ
τῶν
πανούργων;
|
~(Ἄιακος) |
νὴ
Δί᾽
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον. |
[700-749] |
πάσχητε,
πάσχειν
τοῖς
σοφοῖς
δοκήσετε.
|
~(Ἄιακος) |
~νὴ
τὸν
Δία
τὸν
σωτῆρα |
[750-799] |
πολλὴ
πάνυ.
~(Ξανθίας)
ἐκ
τοῦ;
|
~(Ἄιακος) |
~νόμος
τις
ἐνθάδ᾽
ἐστὶ
κείμενος
|
[600-649] |
~τῆς
θύρας
καὶ
δὴ
ψόφον.
|
~(Ἄιακος) |
ξυνδεῖτε
ταχέως
τουτονὶ
τὸν
κυνοκλόπον, |
[750-799] |
δ᾽
οὐκ
ἦσαν
ἕτεροι
σύμμαχοι;
|
~(Ἄιακος) |
~ὀλίγον
τὸ
χρηστόν
ἐστιν,
ὥσπερ |
[750-799] |
τέχνην.
~(Ξανθίας)
νυνὶ
δὲ
τίς;
|
~(Ἄιακος) |
~ὅτε
δὴ
κατῆλθ᾽
Εὐριπίδης,
ἐπεδείκνυτο
|
[650-699] |
γλαυκᾶς
μέδεις
ἁλὸς
ἐν
βένθεσιν.
|
~(Ἄιακος) |
~οὔ
τοι
μὰ
τὴν
Δήμητρα |
[600-649] |
σ᾽
~(Ξανθίας)
οὐ
μὰ
Δί᾽
|
~(Ἄιακος) |
οὐδ᾽
ἐμοὶ
δοκεῖς.
~ἀλλ᾽
εἶμ᾽ |
[600-649] |
εἶναι
τοῦτον
ἡγοῦ
μὴ
θεόν.
|
~(Ἄιακος) |
οὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐκ
εἶ |
[600-649] |
~(Διόνυσος)
κᾆτα
πῶς
οὐκ
ἔπταρον;
|
~(Ἄιακος) |
~οὐκ
οἶδα·
τουδὶ
δ᾽
αὖθις |
[750-799] |
~(Ἄιακος)
Αἰσχύλου
κεὐριπίδου.
~(Ξανθίας)
ἆ.
|
~(Ἄιακος) |
~πρᾶγμα
πρᾶγμα
μέγα
κεκίνηται
μέγα
|
[600-649] |
πῶς
οὖν
βασανιεῖς
νὼ
δικαίως;
|
~(Ἄιακος) |
ῥᾳδίως·
~πληγὴν
παρὰ
πληγὴν
ἑκάτερον. |
[600-649] |
Διόνυσος
Διός,
~τοῦτον
δὲ
δοῦλον.
|
~(Ἄιακος) |
ταῦτ᾽
ἀκούεις;
~(Ξανθίας)
φήμ᾽
ἐγώ. |
[650-699] |
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
ἱππέας
ὁρῶ.
|
~(Ἄιακος) |
τί
δῆτα
κλάεις;
~(Διόνυσος)
κρομμύων |
[650-699] |
ἐπὶ
τονδὶ
πάλιν.
~(Ξανθίας)
οἴμοι.
|
~(Ἄιακος) |
τί
ἔστι;
~(Ξανθίας)
τὴν
ἄκανθαν |
[650-699] |
πάλιν
βαδιστέον.
~(Διόνυσος)
ἰοὺ
ἰού.
|
~(Ἄιακος) |
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
ἱππέας
ὁρῶ. |
[600-649] |
~(Ξανθίας)
οὔκουν
ἀνύσεις
τι;
ἀτταταῖ.
|
~(Ἄιακος) |
τί
τἀτταταῖ;
~μῶν
ὠδυνήθης;
~(Ξανθίας) |
[650-699] |
ἔστι;
~(Ξανθίας)
τὴν
ἄκανθαν
ἐξελε.
|
~(Ἄιακος) |
τί
τὸ
πρᾶγμα
τουτί;
δεῦρο |
[450-499] |
λῆμ᾽
ἔχων.
~(Διόνυσος)
παῖ
παῖ.
|
~(Ἄιακος) |
τίς
οὗτος;
~(Διόνυσος)
Ἡρακλῆς
ὁ |
[700-749] |
πίνειν
οἶδε
καὶ
βινεῖν
μόνον;
|
~(Ἄιακος) |
~τὸ
δὲ
μὴ
πατάξαι
σ᾽ |
[800-849] |
κρινεῖ
δὲ
δὴ
τίς
ταῦτα;
|
~(Ἄιακος) |
~τοῦτ᾽
ἦν
δύσκολον·
~σοφῶν
γὰρ |
[700-749] |
εἶναι
δεσπότης.
~(Ξανθίας)
ᾤμωξε
μέντἄν.
|
~(Ἄιακος) |
~τοῦτο
μέντοι
δουλικὸν
~εὐθὺς
πεποίηκας, |
[450-499] |
οὗτος;
~(Διόνυσος)
Ἡρακλῆς
ὁ
καρτερός.
|
~(Ἄιακος) |
~ὦ
βδελυρὲ
κἀναίσχυντε
καὶ
τολμηρὲ |
[700-749] |
~(Ξανθίας)
τί
δὲ
πολλὰ
πράττων;
|
~(Ἄιακος) |
ὡς
μὰ
Δί᾽
οὐδὲν
οἶδ᾽ |
[1250-1299] |
τοφλαττοθρατ,
~τὸ
συγκλινές
τ᾽
ἐπ᾽
|
Αἴαντι, |
~τοφλαττοθρατ
τοφλαττοθρατ.
~(Διόνυσος)
~τί
τὸ |
[650-699] |
~(Ξανθίας)
ἤλγησέν
τις.
~(Διόνυσος)
~ὃς
|
Αἰγαίου |
πρῶνας
ἢ
γλαυκᾶς
μέδεις
ἁλὸς |
[350-399] |
ναῦς,
ἢ
τἀπόρρητ᾽
ἀποπέμπει
~ἐξ
|
Αἰγίνης |
Θωρυκίων
ὢν
εἰκοστολόγος
κακοδαίμων,
~ἀσκώματα |
[1400-1449] |
οὐκ
ἂν
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν
|
Αἰγύπτιοι. |
~(Αἰσχύλος)
~καὶ
μηκέτ᾽
ἔμοιγε
κατ᾽ |
[1200-1249] |
καὶ
δὴ
χρὴ
λέγειν.
~(Εὐριπίδης)
|
~Αἴγυπτος, |
ὡς
ὁ
πλεῖστος
ἔσπαρται
λόγος, |
[1300-1349] |
~δύστανον
ὄνειρον
~πέμπεις
ἐξ
ἀφανοῦς,
|
~Ἀίδα |
πρόμολον,
~ψυχὰν
ἄψυχον
ἔχοντα,
~μελαίνας |
[50-99] |
ἐπ᾽
ἐκεῖνον.
~(Ἡρακλῆς)
πότερον
εἰς
|
Ἅιδου |
κάτω;
~(Διόνυσος)
καὶ
νὴ
Δί᾽ |
[100-149] |
ὁδῶν
~ὅπῃ
τάχιστ᾽
ἀφιζόμεθ᾽
εἰς
|
Ἅιδου |
κάτω·
~καὶ
μήτε
θερμὴν
μήτ᾽ |
[750-799] |
καὶ
τοιχωρύχοις,
~ὅπερ
ἔστ᾽
ἐν
|
Ἅιδου |
πλῆθος,
οἱ
δ᾽
ἀκροώμενοι
~τῶν |
[150-199] |
τεθνηκότα·
~ἄνθρωπε
βούλει
σκευάρι᾽
εἰς
|
Ἅιδου |
φέρειν;
~(Νέκρος)
πόσ᾽
ἄττα;
~(Διόνυσος) |
[100-149] |
ὅστις
φθέγξεται
~τοιουτονί
τι
παρακεκινδυνευμένον,
|
~αἰθέρα |
Διὸς
δωμάτιον,
ἢ
χρόνου
πόδα, |
[300-349] |
αἰτιάσομαι
θεῶν
μ᾽
ἀπολλύναι;
~(Ξανθίας)
|
~αἰθέρα |
Διὸς
δωμάτιον
ἢ
χρόνου
πόδα; |
[1350-1399] |
~ὁ
δ᾽
ἀνέπτατ᾽
ἀνέπτατ᾽
ἐς
|
αἰθέρα
|
~κουφοτάταις
πτερύγων
ἀκμαῖς·
~ἐμοὶ
δ᾽ |
[850-899] |
προσεύχου
τοῖσιν
ἰδιώταις
θεοῖς.
~(Εὐριπίδης)
|
~αἰθὴρ |
ἐμὸν
βόσκημα
καὶ
γλώσσης
στρόφιγξ
|
[450-499] |
μελανοκάρδιος
πέτρα
~Ἀχερόντιός
τε
σκόπελος
|
αἱματοσταγὴς
|
~φρουροῦσι,
Κωκυτοῦ
τε
περίδρομοι
κύνες, |
[50-99] |
~ὅμως
γε
μέντοι
σοι
δι᾽
|
αἰνιγμῶν |
ἐρῶ.
~ἤδη
ποτ᾽
ἐπεθύμησας
ἐξαίφνης |
[200-249] |
ὄμβρον
~ἔνυδρον
ἐν
βυθῷ
χορείαν
|
~αἰόλαν |
ἐφθεγξάμεσθα
~πομφολυγοπαφλάσμασιν.
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ. |
[850-899] |
τὸν
Πηλέα
γε
καὶ
τὸν
|
Αἴολον
|
~καὶ
τὸν
Μελέαγρον
κἄτι
μάλα |
[550-599] |
ἁλώσει
~κἀκβαλεῖς
τι
μαλθακόν,
~αὖθις
|
αἴρεσθαί |
σ᾽
ἀνάγκη
~σται
πάλιν
τὰ |
[1450-1499] |
~(Διόνυσος)
~αὕτη
σφῷν
κρίσις
γενήσεται·
|
~αἱρήσομαι |
γὰρ
ὅνπερ
ἡ
ψυχὴ
θέλει. |
[1450-1499] |
ἡ
γλῶττ᾽
ὀμώμοκ᾽
Αἰσχύλον
δ᾽
|
αἱρήσομαι. |
~(Εὐριπίδης)
τί
δέδρακας
ὦ
μιαρώτατ᾽ |
[400-449] |
ἐπ᾽
αὐτὴν
θύραν
ἀφιγμένος.
~(Διόνυσος)
|
αἴροι᾽ |
ἂν
αὖθις
ὦ
παῖ.
~(Ξανθίας) |
[1400-1449] |
~εἴ
τις
πτερώσας
Κλεόκριτον
Κινησίᾳ,
|
~αἴροιεν |
αὖραι
πελαγίαν
ὑπὲρ
πλάκα.
~(Διόνυσος) |
[1450-1499] |
~ἦ
μὴν
ἀπάξειν
μ᾽
οἴκαδ᾽
|
αἱροῦ |
τοὺς
φίλους.
~(Διόνυσος)
ἡ
γλῶττ᾽ |
[500-549] |
~φέρε
νυν
ἐγὼ
τὰ
στρώματ᾽
|
αἴρωμαι |
ταδί.
~(Θεράπαινα)
~ὦ
φίλταθ᾽
ἥκεις |
[800-849] |
τέχνην.
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
τί
σιγᾷς;
|
αἰσθάνει |
γὰρ
τοῦ
λόγου.
~(Εὐριπίδης)
~ἀποσεμνυνεῖται |
[250-299] |
~νὴ
τὸν
Δία
καὶ
μὴν
|
αἰσθάνομαι |
ψόφου
τινός.
~(Διόνυσος)
ποῦ
ποῦ |
[600-649] |
~εἴπερ
θεὸς
γάρ
ἐστιν,
οὐκ
|
αἰσθήσεται. |
~(Διόνυσος)
τί
δῆτ᾽
ἐπειδὴ
καὶ |
[1250-1299] |
~κύριός
εἰμι
θροεῖν
ὅδιον
κράτος
|
αἴσιον |
ἀνδρῶν.
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις |
[1450-1499] |
Αἰσχύλον.
τιὴ
γὰρ
οὔ;
~(Εὐριπίδης)
|
~αἴσχιστον |
ἔργον
προσβλέπεις
μ᾽
εἰργασμένος;
~(Διόνυσος) |
[650-699] |
ἐν
τῇ
πόλει·
~καὶ
γὰρ
|
αἰσχρόν |
ἐστι
τοὺς
μὲν
ναυμαχήσαντας
μίαν
|
[1450-1499] |
μ᾽
εἰργασμένος;
~(Διόνυσος)
τί
δ᾽
|
αἰσχρόν, |
ἢν
μὴ
τοῖς
θεωμένοις
δοκῇ; |
[850-899] |
~σὺ
δὲ
μὴ
πρὸς
ὀργὴν
|
Αἰσχύλ᾽ |
ἀλλὰ
πρᾳόνως
~ἔλεγχ᾽
ἐλέγχου·
λοιδορεῖσθαι |
[1150-1199] |
ἕτερον.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
πέραινε
σὺ
|
~Αἰσχύλ᾽ |
ἀνύσας·
σὺ
δ᾽
ἐς
τὸ |
[850-899] |
δαὶ
σὺ
βουλεύει
ποιεῖν;
λέγ᾽
|
Αἰσχύλε. |
~(Αἰσχύλος)
~ἐβουλόμην
μὲν
οὐκ
ἐρίζειν |
[1100-1149] |
δὴ
σιώπα
πᾶς
ἀνήρ.
λέγ᾽
|
Αἰσχύλε. |
~(Αἰσχύλος)
~Ἑρμῆ
χθόνιε
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων |
[850-899] |
~(Διόνυσος)
~ἐπίσχες
οὗτος
ὦ
πολυτίμητ᾽
|
Αἰσχύλε. |
~ἀπὸ
τῶν
χαλαζῶν
δ᾽
ὦ |
[800-849] |
χαίρων
αὔτ᾽
ἐρεῖς.
~(Διόνυσος)
~παῦ᾽
|
Αἰσχύλε, |
~καὶ
μὴ
πρὸς
ὀργὴν
σπλάγχνα |
[1000-1049] |
οὕτως
αὐτοὺς
γενναίους
ἐξεδίδαξας;
~(Διόνυσος)
|
~Αἰσχύλε |
λέξον,
μηδ᾽
αὐθάδως
σεμνυνόμενος
χαλέπαινε. |
[1100-1149] |
ἕκαστον
εἴκοσίν
γ᾽
ἁμαρτίας.
~(Διόνυσος)
|
~Αἰσχύλε |
παραινῶ
σοι
σιωπᾶν·
εἰ
δὲ |
[800-849] |
φημι
τούτου
τὴν
τέχνην.
~(Διόνυσος)
|
~Αἰσχύλε |
τί
σιγᾷς;
αἰσθάνει
γὰρ
τοῦ |
[1250-1299] |
ἀρωγάν;
~(Διόνυσος)
~δύο
σοὶ
κόπω
|
Αἰσχύλε |
τούτω.
~(Εὐριπίδης)
κύδιστ᾽
Ἀχαιῶν
Ἀτρέως |
[1500-1533] |
ἀνδρός.
~(Πλούτων)
ἄγε
δὴ
χαίρων
|
Αἰσχύλε |
χώρει,
~καὶ
σῷζε
πόλιν
τὴν |
[750-799] |
~(Ξανθίας)
~τί
δῆτα
τουτὶ
τεθορύβηκεν
|
Αἰσχύλον; |
~(Ἄιακος)
~ἐκεῖνος
εἶχε
τὸν
τραγῳδικὸν |
[1450-1499] |
φίλους.
~(Διόνυσος)
ἡ
γλῶττ᾽
ὀμώμοκ᾽
|
Αἰσχύλον |
δ᾽
αἱρήσομαι.
~(Εὐριπίδης)
τί
δέδρακας |
[750-799] |
οὐκ
ἐκεῖνος,
ἀλλ᾽
ἔκυσε
μὲν
|
Αἰσχύλον, |
~ὅτε
δὴ
κατῆλθε,
κἀνέβαλε
τὴν |
[1450-1499] |
ἀνθρώπων;
~(Διόνυσος)
ἐγώ;
~ἔκρινα
νικᾶν
|
Αἰσχύλον. |
τιὴ
γὰρ
οὔ;
~(Εὐριπίδης)
~αἴσχιστον |
[800-849] |
~ἦ
που
βαρέως
οἶμαι
τὸν
|
Αἰσχύλον |
φέρειν.
~(Ἄιακος)
~ἔβλεψε
γοῦν
ταυρηδὸν |
[800-849] |
ἀκρατὲς
ἀπύλωτον
στόμα,
~ἀπεριλάλητον
κομποφακελορρήμονα.
|
~(Αἰσχύλος) |
ἄληθες
ὦ
παῖ
τῆς
ἀρουραίας |
[1300-1349] |
ἡ
Μοῦσ᾽
οὐκ
ἐλεσβίαζεν,
οὔ.
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἀλκυόνες,
αἳ
παρ᾽
ἀενάοις
θαλάσσης
|
[1000-1049] |
περιδησάμενος
τὸν
λόφον
ἤμελλ᾽
ἐπιδήσειν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἀλλ᾽
ἄλλους
τοι
πολλοὺς
ἀγαθούς, |
[1250-1299] |
ἢ
~πόθεν
συνέλεξας
ἱμονιοστρόφου
μέλη;
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἀλλ᾽
οὖν
ἐγὼ
μὲν
ἐς |
[1000-1049] |
καὶ
τούτου
γ᾽
οὕνεκα
τύπτου.
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἀλλ᾽
ὑμῖν
αὔτ᾽
ἐξῆν
ἀσκεῖν, |
[1050-1099] |
διδάσκειν,
~ὃν
χρῆν
φράζειν
ἀνθρωπείως;
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἀλλ᾽
ὦ
κακόδαιμον
ἀνάγκη
~μεγάλων |
[850-899] |
σφώ
τι
πρὶν
τἄπη
λέγειν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~Δήμητερ
ἡ
θρέψασα
τὴν
ἐμὴν |
[1150-1199] |
ἂν
εἴη
πρὸς
πατρὸς
τυμβωρύχος.
|
~(Αἰσχύλος) |
Διόνυσε
πίνεις
οἶνον
οὐκ
ἀνθοσμίαν. |
[1150-1199] |
ταὐτὸν
ἡμῖν
εἶπεν
ὁ
σοφὸς
|
Αἰσχύλος. |
~(Διόνυσος)
πῶς
δίς;
~(Εὐριπίδης)
~σκόπει |
[1000-1049] |
λέξον,
μηδ᾽
αὐθάδως
σεμνυνόμενος
χαλέπαινε.
|
~(Αἰσχύλος) |
δρᾶμα
ποιήσας
Ἄρεως
μεστόν.
~(Διόνυσος) |
[850-899] |
σὺ
βουλεύει
ποιεῖν;
λέγ᾽
Αἰσχύλε.
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἐβουλόμην
μὲν
οὐκ
ἐρίζειν
ἐνθάδε· |
[1100-1149] |
~πρὸς
τρισὶν
ἰαμβείοισι
προσοφείλων
φανεῖ.
|
~(Αἰσχύλος) |
ἐγὼ
σιωπῶ
τῷδ᾽
~(Διόνυσος)
ἐὰν |
[1050-1099] |
ἐξαπατήσῃ,
παρὰ
τοὺς
ἰχθῦς
ἀνέκυψεν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~εἶτ᾽
αὖ
λαλιὰν
ἐπιτηδεῦσαι
καὶ |
[950-999] |
χἠ
παρθένος
χἠ
γραῦς
ἄν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~εἶτα
δῆτα
~οὐκ
ἀποθανεῖν
σε |
[1450-1499] |
νὴ
Δί᾽
εἴπερ
ἀναδύσει
πάλιν.
|
~(Αἰσχύλος) |
ἐκεῖ
φράσαιμ᾽
ἄν·
ἐνθαδὶ
δ᾽ |
[1150-1199] |
καθ᾽
ὅ
τι
δὴ
λέγεις;
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἐλθεῖν“
μὲν
ἐς
γῆν
ἔσθ᾽ |
[1200-1249] |
ἀπὸ
ληκυθίου
σὺ
τοὺς
ἐμούς;
|
~(Αἰσχύλος) |
ἑνὸς
μόνου.
~ποιεῖς
γὰρ
οὕτως |
[1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
αὖθις
ἐξ
ἀρχῆς
λέγε.
|
~(Αἰσχύλος) |
Ἑρμῆ
χθόνιε
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων
κράτη“ |
[1100-1149] |
σιώπα
πᾶς
ἀνήρ.
λέγ᾽
Αἰσχύλε.
|
~(Αἰσχύλος) |
~Ἑρμῆ
χθόνιε
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων
κράτη, |
[1400-1449] |
~σιδηροβριθές
τ᾽
ἔλαβε
δεξιᾷ
ξύλον“
|
~(Αἰσχύλος) |
~ἐφ᾽
ἅρματος
γὰρ
ἅρμα
καὶ |
[1000-1049] |
λῆρον,
θαρρῶν
τὸν
κρουνὸν
ἀφίει.
|
~(Αἰσχύλος) |
~θυμοῦμαι
μὲν
τῇ
ξυντυχίᾳ,
καὶ |
[750-799] |
ἐπαρθεὶς
ἀντελάβετο
τοῦ
θρόνου,
~ἵν᾽
|
Αἰσχύλος |
καθῆστο.
~(Ξανθίας)
κοὐκ
ἐβάλλετο;
~(Ἄιακος) |
[1350-1399] |
πρὶν
ἂν
ἐγὼ
σφῷν
κοκκύσω.
|
~(Αἰσχύλος) |
καὶ
(Εὐριπίδης)
ἐχόμεθα.
~(Διόνυσος)
~τοὔπος |
[1350-1399] |
κἀντιστησάτω.
~(Διόνυσος)
λάβεσθε
τοίνυν
αὖθις.
|
~(Αἰσχύλος) |
καί
(Εὐριπίδης)
ἢν
ἰδού.
~(Διόνυσος) |
[1350-1399] |
δὴ
παρίστασθον
παρὰ
τὼ
πλάστιγγ᾽
|
~(Αἰσχύλος) |
καί
(Εὐριπίδης)
ἰδού.
~(Διόνυσος)
~καὶ |
[1400-1449] |
ἂν
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι.
|
~(Αἰσχύλος) |
~καὶ
μηκέτ᾽
ἔμοιγε
κατ᾽
ἔπος, |
[1150-1199] |
δὲ
τοὺς
προλόγους
καλοὺς
ποιῶ.
|
~(Αἰσχύλος) |
~καὶ
μὴν
μὰ
τὸν
Δί᾽ |
[1350-1399] |
~(Διόνυσος)
παύσασθον
ἤδη
τῶν
μελῶν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~κἄμοιγ᾽
ἅλις.
~ἐπὶ
τὸν
σταθμὸν |
[750-799] |
Κλειδημίδης,
~ἔφεδρος
καθεδεῖσθαι·
κἂν
μὲν
|
Αἰσχύλος |
κρατῇ,
~ἕξειν
κατὰ
χώραν·
εἰ |
[1200-1249] |
ἔχει
βίον,
~ἢ
δυσγενὴς
ὤν“
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
Εὐριπίδη
~(Εὐριπίδης) |
[1200-1249] |
πολύμετρον
λαβὼν
στάχυν
~θύων
ἀπαρχάς“
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
μεταξὺ
θύων; |
[1200-1249] |
πεύκαισι
Παρνασσὸν
κάτα
~πηδᾷ
χορεύων“
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
οἴμοι
πεπλήγμεθ᾽ |
[1200-1249] |
ἐς
Πῖσαν
μολὼν
~θοαῖσιν
ἵπποις“
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~ὁρᾷς,
προσῆψεν |
[1200-1249] |
πεντήκοντα
ναυτίλῳ
πλάτῃ
~Ἄργος
κατασχών
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~τουτὶ
τί |
[1200-1249] |
ἄστυ
Κάδμος
ἐκλιπὼν
~Ἀγήνορος
παῖς“
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνι᾽ |
[1200-1249] |
συχνοί.
~Οἰνεύς
ποτ᾽
ἐκ
γῆς“
|
~(Αἰσχύλος) |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Εὐριπίδης)
~ἔασον
εἰπεῖν |
[1050-1099] |
τοῦτον
περὶ
τῆς
Φαίδρας
ξυνέθηκα;
|
~(Αἰσχύλος) |
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ὄντ᾽
ἀλλ᾽ |
[1150-1199] |
Οἰδίπους
τὸ
πρῶτον
εὐδαίμων
ἀνήρ“
|
~(Αἰσχύλος) |
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽ |
[1150-1199] |
εἶτ᾽
ἐγένετ᾽
αὖθις
ἀθλιώτατος
βροτῶν“
|
~(Αἰσχύλος) |
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽ |
[1000-1049] |
ἐπῆν
τῆς
Ἀφροδίτης
οὐδέν
σοι.
|
~(Αἰσχύλος) |
~μηδέ
γ᾽
ἐπείη.
~ἀλλ᾽
ἐπί |
[1350-1399] |
Πειθοῦς
ἱερὸν
ἄλλο
πλὴν
λόγος“
|
~(Αἰσχύλος) |
~μόνος
θεῶν
γὰρ
Θάνατος
οὐ |
[800-849] |
ηὑρισκέτην.
~οὔτε
γὰρ
Ἀθηναίοισι
συνέβαιν᾽
|
(Αἰσχύλος) |
~(Ξανθίας)
~πολλοὺς
ἴσως
ἐνόμιζε
τοὺς |
[900-949] |
ἄττα
μορμορωπά,
~ἄγνωτα
τοῖς
θεωμένοις.
|
~(Αἰσχύλος) |
οἴμοι
τάλας.
~(Διόνυσος)
σιώπα.
~(Εὐριπίδης) |
[1100-1149] |
γὰρ
ἡμάρτηκεν
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον.
|
~(Αἰσχύλος) |
ὁρᾷς
ὅτι
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽ |
[1050-1099] |
ἀνδρῶν
τὴν
πόλιν
ἁμαὶ
Σθενέβοιαι;
|
~(Αἰσχύλος) |
ὅτι
γενναίας
καὶ
γενναίων
ἀνδρῶν |
[850-899] |
ἁγὼν
νῷν.
~(Διόνυσος)
τί
δαί;
|
~(Αἰσχύλος) |
~ὅτι
ἡ
ποίησις
οὐχὶ
συντέθνηκέ |
[1100-1149] |
~δόλοις
λαθραίοις,
ταῦτ᾽
ἐποπτεύειν“
ἔφη;
|
~(Αἰσχύλος) |
~οὐ
δῆτ᾽
ἐκεῖνον,
ἀλλὰ
τὸν |
[800-849] |
πρὸς
ὀργὴν
σπλάγχνα
θερμήνῃς
κότῳ.
|
~(Αἰσχύλος) |
οὐ
δῆτα
πρίν
γ᾽
ἂν |
[1150-1199] |
μάκτραν,
εἰ
δὲ
βούλει,
κάρδοπον“
|
~(Αἰσχύλος) |
οὐ
δῆτα
τοῦτό
γ᾽
ὦ |
[1100-1149] |
λέγει
~τῷ
τοῦ
πατρὸς
τεθνεῶτος;
|
~(Αἰσχύλος) |
οὐκ
ἄλλως
λέγω.
~(Εὐριπίδης)
~πότερ᾽ |
[1050-1099] |
τοῦτ᾽
οὖν
ἔβλαψά
τι
δράσας;
|
~(Αἰσχύλος) |
~οὔκουν
ἐθέλει
γε
τριηραρχεῖν
πλουτῶν |
[1050-1099] |
ἐλαύνων
πλεῖ
δευρὶ
καὖθις
ἐκεῖσε.
|
~(Αἰσχύλος) |
~ποίων
δὲ
κακῶν
οὐκ
αἴτιός |
[1050-1099] |
διελυμήνω
σύ.
~(Εὐριπίδης)
τί
δράσας;
|
~(Αἰσχύλος) |
~πρῶτον
μὲν
τοὺς
βασιλεύοντας
ῥάκι᾽ |
[1450-1499] |
γ᾽
ἀλλὰ
χρῆται
πρὸς
βίαν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~πῶς
οὖν
τις
ἂν
σώσειε |
[1100-1149] |
ἀλλ᾽
ὀλίγον
γέ
μοι
μέλει.
|
~(Αἰσχύλος) |
πῶς
φῄς
μ᾽
ἁμαρτεῖν;
~(Εὐριπίδης) |
[900-949] |
ἱππαλεκτρυόνα
ζητῶν
τίς
ἐστιν
ὄρνις.
|
~(Αἰσχύλος) |
~σημεῖον
ἐν
ταῖς
ναυσὶν
ὦμαθέστατ᾽ |
[1000-1049] |
~(Διόνυσος)
τεθνάναι·
μὴ
τοῦτον
ἐρώτα.
|
~(Αἰσχύλος) |
~σκέψαι
τοίνυν
οἵους
αὐτοὺς
παρ᾽ |
[1350-1399] |
ὤφελ᾽
Ἀργοῦς
μὴ
διαπτάσθαι
σκάφος“
|
~(Αἰσχύλος) |
Σπερχειὲ
ποταμὲ
βουνόμοι
τ᾽
ἐπιστροφαί“ |
[900-949] |
ἐν
τραγῳδίαις
ἐχρῆν
κἀλεκτρυόνα
ποιῆσαι;
|
~(Αἰσχύλος) |
~σὺ
δ᾽
ὦ
θεοῖσιν
ἐχθρὲ |
[1150-1199] |
~οἷς
οὐδὲ
τρὶς
λέγοντες
ἐξικνούμεθα.
|
~(Αἰσχύλος) |
~σὺ
δὲ
πῶς
ἐποίεις
τοὺς |
[1150-1199] |
σὺ
δ᾽
ἐπιτήρει
τὸ
βλάβος.
|
~(Αἰσχύλος) |
~σωτὴρ
γενοῦ
μοι
σύμμαχός
τ᾽ |
[1000-1049] |
χεῖρ᾽
ὡδὶ
συγκρούσας
εἶπεν
ἰαυοῖ“
|
~(Αἰσχύλος) |
~ταῦτα
γὰρ
ἄνδρας
χρὴ
ποιητὰς |
[1500-1533] |
Λευκολόφου
~κατὰ
γῆς
ταχέως
ἀποπέμψω.
|
~(Αἰσχύλος) |
ταῦτα
ποιήσω·
σὺ
δὲ
τὸν |
[1450-1499] |
γ᾽
ἀλλ᾽
ἐνθένδ᾽
ἀνίει
τἀγαθά.
|
~(Αἰσχύλος) |
~τὴν
γῆν
ὅταν
νομίσωσι
τὴν |
[1450-1499] |
~τί
δαὶ
σύ;
τί
λέγεις;
|
~(Αἰσχύλος) |
~τὴν
πόλιν
νῦν
μοι
φράσον
|
[1300-1349] |
τὸν
πόδα
τοῦτον;
~(Διόνυσος)
ὁρῶ.
|
~(Αἰσχύλος) |
τί
δαί;
τοῦτον
ὁρᾷς;
~(Διόνυσος) |
[1300-1349] |
δαί;
τοῦτον
ὁρᾷς;
~(Διόνυσος)
ὁρῶ.
|
~(Αἰσχύλος) |
τοιαυτὶ
μέντοι
σὺ
ποιῶν
~τολμᾷς |
[1450-1499] |
χρηστοῖς;
~(Διόνυσος)
πόθεν;
~μισεῖ
κάκιστα.
|
~(Αἰσχύλος) |
τοῖς
πονηροῖς
δ᾽
ἥδεται;
~(Διόνυσος) |
[1000-1049] |
ποιήσας
Ἄρεως
μεστόν.
~(Διόνυσος)
ποῖον;
|
~(Αἰσχύλος) |
~τοὺς
ἕπτ᾽
ἐπὶ
Θήβας·
~ὃ |
[1000-1049] |
~τοὺς
ἀνθρώπους
ἐν
ταῖς
πόλεσιν.
|
~(Αἰσχύλος) |
~τοῦτ᾽
οὖν
εἰ
μὴ
πεποίηκας, |
[1150-1199] |
δ᾽
ἐς
τὸ
κακὸν
ἀπόβλεπε.
|
~(Αἰσχύλος) |
~τύμβου
δ᾽
ἐπ᾽
ὄχθῳ
τῷδε |
[1200-1249] |
αὐτίκα.
~(Εὐριπίδης)
ἰδού,
σὺ
δείξεις;
|
~(Αἰσχύλος) |
φημί.
~(Διόνυσος)
καὶ
δὴ
χρὴ |
[950-999] |
τεχνάζειν,
~κάχ᾽
ὑποτοπεῖσθαι,
περινοεῖν
ἅπαντα-
|
~(Αἰσχύλος) |
φημὶ
κἀγώ.
~(Εὐριπίδης)
~οἰκεῖα
πράγματ᾽ |
[950-999] |
~(Εὐριπίδης)
~ἔπειτα
τουτουσὶ
λαλεῖν
ἐδίδαξα
|
~(Αἰσχύλος) |
~φημὶ
κἀγώ.
~ὡς
πρὶν
διδάξαι |
[800-849] |
ἐξενέγκατε·
~τυφὼς
γὰρ
ἐκβαίνειν
παρασκευάζεται.
|
~(Αἰσχύλος) |
~ὦ
Κρητικὰς
μὲν
συλλέγων
μονῳδίας, |
[750-799] |
οὐράνιόν
γ᾽
ὅσον.
~(Ξανθίας)
~μετ᾽
|
Αἰσχύλου |
δ᾽
οὐκ
ἦσαν
ἕτεροι
σύμμαχοι; |
[750-799] |
καὶ
βοὴ
~χὠ
λοιδορησμός;
~(Ἄιακος)
|
Αἰσχύλου |
κεὐριπίδου.
~(Ξανθίας)
ἆ.
~(Ἄιακος)
~πρᾶγμα |
[1050-1099] |
ἀνδρῶν
ἀλόχους
ἀνέπεισας
~κώνεια
πιεῖν
|
αἰσχυνθείσας |
διὰ
τοὺς
σοὺς
Βελλεροφόντας.
~(Εὐριπίδης) |
[650-699] |
φημὶ
χρῆναι
τοῖς
ὀλισθοῦσιν
τότε
|
~αἰτίαν |
ἐκθεῖσι
λῦσαι
τὰς
πρότερον
ἁμαρτίας. |
[300-349] |
τὰ
κακὰ
ταυτὶ
προσέπεσεν;
~τίν᾽
|
αἰτιάσομαι |
θεῶν
μ᾽
ἀπολλύναι;
~(Ξανθίας)
~αἰθέρα |
[1050-1099] |
~(Αἰσχύλος)
~ποίων
δὲ
κακῶν
οὐκ
|
αἴτιός |
ἐστ᾽
~οὐ
προαγωγοὺς
κατέδειξ᾽
οὗτος, |
[600-649] |
εἰ
δὲ
μή,
~αὐτὸς
σεαυτὸν
|
αἰτιῶ. |
~(Ἄιακος)
λέγεις
δὲ
τί;
~(Διόνυσος) |
[650-699] |
~τὴν
μίαν
ταύτην
παρεῖναι
ξυμφορὰν
|
αἰτουμένοις. |
~ἀλλὰ
τῆς
ὀργῆς
ἀνέντες
ὦ |
[1150-1199] |
~σωτὴρ
γενοῦ
μοι
σύμμαχός
τ᾽
|
αἰτουμένῳ. |
~ἥκω
γὰρ
ἐς
γῆν
τήνδε |
[1100-1149] |
~σωτὴρ
γενοῦ
μοι
σύμμαχός
τ᾽
|
αἰτουμένῳ. |
~ἥκω
γὰρ
ἐς
γῆν
τήνδε |
[650-699] |
~(Ἄιακος)
τί
ἔστι;
~(Ξανθίας)
τὴν
|
ἄκανθαν |
ἐξελε.
~(Ἄιακος)
τί
τὸ
πρᾶγμα |
[850-899] |
δ᾽
οὐκ
ἄτολμον
ἀμφοῖν,
~οὐδ᾽
|
ἀκίνητοι |
φρένες.
~προσδοκᾶν
οὖν
εἰκός
ἐστι |
[1350-1399] |
ἀνέπτατ᾽
ἐς
αἰθέρα
~κουφοτάταις
πτερύγων
|
ἀκμαῖς· |
~ἐμοὶ
δ᾽
ἄχε᾽
ἄχεα
κατέλιπε, |
[300-349] |
θρασεῖ
δ᾽
ἐγκατακρούων
~ποδὶ
τὰν
|
ἀκόλαστον
|
~φιλοπαίγμονα
τιμάν,
~χαρίτων
πλεῖστον
ἔχουσαν |
[500-549] |
αὐτὸς
ὅτι
εἰσέρχομαι.
~ὁ
παῖς
|
ἀκολούθει |
δεῦρο
τὰ
σκεύη
φέρων.
~(Διόνυσος) |
[600-649] |
~τοῦτον
δὲ
δοῦλον.
~(Ἄιακος)
ταῦτ᾽
|
ἀκούεις; |
~(Ξανθίας)
φήμ᾽
ἐγώ.
~καὶ
πολύ |
[1150-1199] |
ὄχθῳ
τῷδε
κηρύσσω
πατρὶ
~κλύειν
|
ἀκοῦσαι“ |
~(Εὐριπίδης)
~τοῦθ᾽
ἕτερον
αὖθις
λέγει, |
[1150-1199] |
~τοῦθ᾽
ἕτερον
αὖθις
λέγει,
~κλύειν
|
ἀκοῦσαι“ |
ταὐτὸν
ὂν
σαφέστατα.
~(Διόνυσος)
τεθνηκόσιν |
[850-899] |
ἡμεῖς
ἐπιθυμοῦμεν
~παρὰ
σοφοῖν
ἀνδροῖν
|
ἀκοῦσαι
|
~τίνα
λόγων
ἐμμέλειαν
~ἔπιτε
δαΐαν |
[200-249] |
~ὢν
εἶτ᾽
ἐλαύνειν;
~(Χάρων)
~ῥᾷστ᾽
|
ἀκούσει |
γὰρ
μέλη
~κάλλιστ᾽
ἐπειδὰν
ἐμβάλῃς |
[1000-1049] |
~ἀντεκτείνειν
αὑτὸν
τούτοις,
ὁπόταν
σάλπιγγος
|
ἀκούσῃ. |
~ἀλλ᾽
οὐ
μὰ
Δί᾽
οὐ |
[1250-1299] |
~(Εὐριπίδης)
~μὴ
πρίν
γ᾽
ἂν>
|
ἀκούσῃς |
χἀτέραν
στάσιν
μελῶν
~ἐκ
τῶν |
[1150-1199] |
λέγ᾽
οὐ
γάρ
μοὔστιν
ἀλλ᾽
|
ἀκουστέα |
~τῶν
σῶν
προλόγων
τῆς
ὀρθότητος |
[400-449] |
ἐκεῖ
μοχθηρίας.
~τὸν
Κλεισθένους
δ᾽
|
ἀκούω |
~ἐν
ταῖς
ταφαῖσι
πρωκτὸν
~τίλλειν |
[600-649] |
ὀρίγανον.
~δεῖν
δ᾽
ἔοικεν,
ὡς
|
ἀκούω
|
~τῆς
θύρας
καὶ
δὴ
ψόφον. |
[1250-1299] |
~Φθιῶτ᾽
Ἀχιλλεῦ,
τί
ποτ᾽
ἀνδροδάικτον
|
ἀκούων
|
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽ |
[800-849] |
~ἄνθρωπον
ἀγριοποιὸν
αὐθαδόστομον,
~ἔχοντ᾽
ἀχάλινον
|
ἀκρατὲς |
ἀπύλωτον
στόμα,
~ἀπεριλάλητον
κομποφακελορρήμονα.
~(Αἰσχύλος) |
[300-349] |
μυστικωτάτη.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ἠρεμὶ
πτήξαντες
|
ἀκροασώμεθα. |
~(Χορός)
~Ἴακχ᾽
ὦ
Ἴακχε.
~Ἴακχ᾽ |
[950-999] |
πρὸς
ὀργὴν
ἀντιλέξεις,
~ἀλλὰ
συστείλας
|
ἄκροισι
|
~χρώμενος
τοῖς
ἱστίοις,
~εἶτα
μᾶλλον |
[750-799] |
ἐν
Ἅιδου
πλῆθος,
οἱ
δ᾽
|
ἀκροώμενοι
|
~τῶν
ἀντιλογιῶν
καὶ
λυγισμῶν
καὶ |
[1500-1533] |
τὸν
θᾶκον
τὸν
ἐμὸν
~μηδ᾽
|
ἄκων |
ἐγκαθεδεῖται.
~(Πλούτων)
~φαίνετε
τοίνυν
ὑμεῖς |
[900-949] |
ἔδρασ᾽
ὁ
δεῖνα;
~(Εὐριπίδης)
~ὑπ᾽
|
ἀλαζονείας, |
ἵν᾽
ὁ
θεατὴς
προσδοκῶν
καθοῖτο, |
[900-949] |
δὲ
πρῶτ᾽
ἐλέγξω,
~ὡς
ἦν
|
ἀλαζὼν |
καὶ
φέναξ
οἵοις
τε
τοὺς |
[200-249] |
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δέ
γ᾽
|
ἀλγεῖν |
ἄρχομαι
~τὸν
ὄρρον
ὦ
κοὰξ |
[1300-1349] |
ξύνοικοι,
~τάδε
τέρα
θεάσασθε.
~τὸν
|
ἀλεκτρυόνα |
μου
συναρπάσασα
~φρούδη
Γλύκη.
~Νύμφαι |
[1200-1249] |
εἰπάτω.
~Ζεύς,
ὡς
λέλεκται
τῆς
|
ἀληθείας |
ὕπο“
~(Διόνυσος)
ἀπολεῖ
σ᾽
ἐρεῖ |
[800-849] |
ἀπύλωτον
στόμα,
~ἀπεριλάλητον
κομποφακελορρήμονα.
~(Αἰσχύλος)
|
ἄληθες |
ὦ
παῖ
τῆς
ἀρουραίας
θεοῦ; |
[500-549] |
ἔχων.
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
|
ἀληθῶς |
οὑκ
Μελίτης
μαστιγίας.
~φέρε
νυν |
[900-949] |
~τοῖς
λόγοισιν
~ἐμπεσόντα
συσκεδᾶν
πολλὰς
|
~ἀλινδήθρας |
ἐπῶν.
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
ὡς
τάχιστα |
[1350-1399] |
ἤδη
τῶν
μελῶν.
~(Αἰσχύλος)
~κἄμοιγ᾽
|
ἅλις. |
~ἐπὶ
τὸν
σταθμὸν
γὰρ
αὐτὸν |
[1400-1449] |
δοκῶ.
~πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ
|
Ἀλκιβιάδου |
τίν᾽
ἔχετον
~γνώμην
ἑκάτερος;
ἡ |
[550-599] |
Ξανθίδιον.
~(Ξανθίας)
~καὶ
πῶς
ἂν
|
Ἀλκμήνης |
ἐγὼ
~υἱὸς
γενοίμην
δοῦλος
ἅμα |
[500-549] |
~ὡς
δοῦλος
ὢν
καὶ
θνητὸς
|
Ἀλκμήνης |
ἔσει;
~(Ξανθίας)
~ἀμέλει
καλῶς·
ἔχ᾽ |
[1300-1349] |
Μοῦσ᾽
οὐκ
ἐλεσβίαζεν,
οὔ.
~(Αἰσχύλος)
|
~ἀλκυόνες, |
αἳ
παρ᾽
ἀενάοις
θαλάσσης
~κύμασι |
[1150-1199] |
δὴ
λέγ᾽
οὐ
γάρ
μοὔστιν
|
ἀλλ᾽ |
ἀκουστέα
~τῶν
σῶν
προλόγων
τῆς |
[500-549] |
λῆμ᾽
ἔχων.
~(Διόνυσος)
~μὰ
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἀληθῶς
οὑκ
Μελίτης
μαστιγίας.
~φέρε |
[1000-1049] |
τὸν
λόφον
ἤμελλ᾽
ἐπιδήσειν.
~(Αἰσχύλος)
|
~ἀλλ᾽ |
ἄλλους
τοι
πολλοὺς
ἀγαθούς,
ὧν |
[50-99] |
ἀλλὰ
παιδός;
~(Διόνυσος)
οὐδαμῶς.
~(Ἡρακλῆς)
|
ἀλλ᾽ |
ἀνδρός;
~(Διόνυσος)
ἀπαπαί.
~(Ἡρακλῆς)
~ξυνεγένου |
[350-399] |
καταλύει
μηδ᾽
εὔκολός
ἐστι
πολίταις,
|
~ἀλλ᾽ |
ἀνεγείρει
καὶ
ῥιπίζει
κερδῶν
ἰδίων |
[200-249] |
~(Χάρων)
~οὐ
μὴ
φλυαρήσεις
ἔχων
|
ἀλλ᾽ |
ἀντιβὰς
~ἐλᾷς
προθύμως;
~(Διόνυσος)
~κᾆτα |
[1050-1099] |
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ὄντ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἀποκρύπτειν
χρὴ
τὸ
πονηρὸν
τόν |
[100-149] |
~(Διόνυσος)
ποῖ
~(Ἡρακλῆς)
κάτω.
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ἀπολέσαιμ᾽
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο. |
[500-549] |
μὴ
φλυαρήσεις
ἔχων
ὦ
Ξανθία,
|
~ἀλλ᾽ |
ἀράμενος
οἴσεις
πάλιν
τὰ
στρώματα. |
[1150-1199] |
ὦ
κατεστωμυλμένε
~ἄνθρωπε
ταὔτ᾽
ἔστ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἄριστ᾽
ἐπῶν
ἔχον.
~(Εὐριπίδης)
~πῶς |
[550-599] |
ᾧ
τὰς
χόλικας
κατέσπασας.
~(Πλαθάνη)
|
~ἀλλ᾽ |
εἶμ᾽
ἐπὶ
τὸν
Κλέων᾽
ὃς |
[600-649] |
Δί᾽
~(Ἄιακος)
οὐδ᾽
ἐμοὶ
δοκεῖς.
|
~ἀλλ᾽ |
εἶμ᾽
ἐπὶ
τονδὶ
καὶ
πατάξω. |
[500-549] |
τραγήματα
~ἔφρυγε,
κᾦνον
ἀνεκεράννυ
γλυκύτατον.
|
~ἀλλ᾽ |
εἴσιθ᾽
ἅμ᾽
ἐμοί.
~(Ξανθίας)
πάνυ |
[500-549] |
ὀρχηστρίδες;
~(Θεράπαινα)
~ἡβυλλιῶσαι
κἄρτι
παρατετιλμέναι.
|
~ἀλλ᾽ |
εἴσιθ᾽
ὡς
ὁ
μάγειρος
ἤδη |
[500-549] |
ἀπηνθράκιζ᾽
ὅλον,
~πλακοῦντας
ὤπτα
κολλάβους.
|
ἀλλ᾽ |
εἴσιθι.
~(Ξανθίας)
κάλλιστ᾽
ἐπαινῶ.
~(Θεράπαινα) |
[650-699] |
μαθεῖν
~ὁπότερος
ὑμῶν
ἐστι
θεός.
|
ἀλλ᾽ |
εἴσιτον·
~ὁ
δεσπότης
γὰρ
αὐτὸς |
[800-849] |
ὁτιὴ
τῆς
τέχνης
ἔμπειρος
ἦν.
|
~ἀλλ᾽ |
εἰσίωμεν·
ὡς
ὅταν
γ᾽
οἱ |
[1000-1049] |
~τοῦτ᾽
οὖν
εἰ
μὴ
πεποίηκας,
|
~ἀλλ᾽ |
ἐκ
χρηστῶν
καὶ
γενναίων
μοχθηροτάτους |
[750-799] |
~(Ἄιακος)
~μὰ
Δί᾽
οὐκ
ἐκεῖνος,
|
ἀλλ᾽ |
ἔκυσε
μὲν
Αἰσχύλον,
~ὅτε
δὴ |
[150-199] |
μισθὸν
τελεῖς;
~(Διόνυσος)
μὰ
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἔλαττον.
~(Νέκρος)
ὑπάγεθ᾽
ὑμεῖς
τῆς |
[900-949] |
ἐπῶν
οὐδὲν
παρῆκ᾽
ἂν
ἀργόν,
|
~ἀλλ᾽ |
ἔλεγεν
ἡ
γυνή
τέ
μοι |
[350-399] |
καὶ
χλευάζων,
~ἠρίστηται
δ᾽
ἐξαρκούντως.
|
~ἀλλ᾽ |
ἔμβα
χὤπως
ἀρεῖς
~τὴν
Σώτειραν |
[1450-1499] |
~(Διόνυσος)
μὴ
δῆτα
σύ
γ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἐνθένδ᾽
ἀνίει
τἀγαθά.
~(Αἰσχύλος)
~τὴν |
[200-249] |
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ἐξόλοισθ᾽
αὐτῷ
κοάξ·
~οὐδὲν
γάρ |
[650-699] |
μὴ
οὐ
καλῶς
φάσκειν
ἔχειν,
|
~ἀλλ᾽ |
ἐπαινῶ·
μόνα
γὰρ
αὐτὰ
νοῦν |
[1000-1049] |
σοι.
~(Αἰσχύλος)
~μηδέ
γ᾽
ἐπείη.
|
~ἀλλ᾽ |
ἐπί
τοι
σοὶ
καὶ
τοῖς |
[1200-1249] |
σῦκ᾽
ἐπὶ
τοῖσιν
ὀφθαλμοῖς
ἔφυ.
|
~ἀλλ᾽ |
ἐς
τὰ
μέλη
πρὸς
τῶν |
[1400-1449] |
~καὶ
μηκέτ᾽
ἔμοιγε
κατ᾽
ἔπος,
|
ἀλλ᾽ |
ἐς
τὸν
σταθμὸν
~αὐτὸς
τὰ |
[250-299] |
ἐξόπισθεν.
~(Διόνυσος)
ἐξόπισθ᾽
ἴθι.
~(Ξανθίας)
|
ἀλλ᾽ |
ἐστὶν
ἐν
τῷ
πρόσθε.
~(Διόνυσος) |
[100-149] |
~(Διόνυσος)
παῦε,
πνιγηρὰν
λέγεις.
~(Ἡρακλῆς)
|
~ἀλλ᾽ |
ἔστιν
ἀτραπὸς
ξύντομος
τετριμμένη
~ἡ |
[1350-1399] |
ἐστι
καὶ
νοῦν
οὐκ
ἔχον.
|
~ἀλλ᾽ |
ἕτερον
αὖ
ζήτει
τι
τῶν |
[1350-1399] |
δ᾽
εἰσέθηκας
τοὔπος
ἐπτερωμένον.
~(Εὐριπίδης)
|
ἀλλ᾽ |
ἕτερον
εἰπάτω
τι
κἀντιστησάτω.
~(Διόνυσος) |
[1400-1449] |
εἶπεν,
ὁ
δ᾽
ἕτερος
σαφῶς.
|
~ἀλλ᾽ |
ἔτι
μίαν
γνώμην
ἑκάτερος
εἴπατον |
[150-199] |
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ
γὰρ
|
ἀλλ᾽ |
ἔτυχον
ὀφθαλμιῶν.
~(Χάρων)
~οὔκουν
περιθρέξει |
[650-699] |
ὠδυνήθης;
~(Ξανθίας)
~οὐ
μὰ
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἐφρόντισα
~ὁπόθ᾽
Ἡράκλεια
τἀν
Διομείοις |
[550-599] |
καὶ
τοῦτο
τούτου
τοὔργον.
~(Πλαθάνη)
|
ἀλλ᾽ |
ἐχρῆν
τι
δρᾶν.
~(Πανδοκευτρία)
~ἴθι |
[50-99] |
σκῶπτέ
μ᾽
ὦδέλφ᾽
οὐ
γὰρ
|
ἀλλ᾽ |
ἔχω
κακῶς·
~τοιοῦτος
ἵμερός
με |
[400-449] |
~τουτὶ
τί
ἦν
τὸ
πρᾶγμα;
|
~ἀλλ᾽ |
ἢ
Διὸς
Κόρινθος
ἐν
τοῖς |
[200-249] |
αὐτῷ
κοάξ·
~οὐδὲν
γάρ
ἐστ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἢ
κοάξ.
~(Βάτραχοι)
~εἰκότως
γ᾽ |
[1050-1099] |
ἡνίκ᾽
ἐγὼ
ζων,
~οὐκ
ἠπίσταντ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἢ
μᾶζαν
καλέσαι
καὶ
ῥυππαπαῖ“ |
[900-949] |
μὴ
πρῖε
τοὺς
ὀδόντας.
~(Εὐριπίδης)
|
~ἀλλ᾽ |
ἢ
Σκαμάνδρους
ἢ
τάφρους
ἢ |
[1100-1149] |
οὐδὲ
πάντα
ταῦτά
γ᾽
ἔστ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἢ
τρία.
~(Εὐριπίδης)
ἔχει
δ᾽ |
[250-299] |
~ἀλλ᾽
οὐκέτ᾽
αὖ
γυνή
στιν,
|
ἀλλ᾽ |
ἤδη
κύων.
~(Διόνυσος)
Ἔμπουσα
τοίνυν |
[650-699] |
σπόδει.
~(Ἄιακος)
μὰ
τὸν
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἤδη
πάρεχε
τὴν
γαστέρα.
~(Διόνυσος) |
[500-549] |
~ἅδωκας
αὐτός;
~(Διόνυσος)
~οὐ
τάχ᾽
|
ἀλλ᾽ |
ἤδη
ποιῶ.
~κατάθου
τὸ
δέρμα. |
[550-599] |
τύπτοις,
οὐκ
ἂν
ἀντείποιμί
σοι.
|
~ἀλλ᾽ |
ἤν
σε
τοῦ
λοιποῦ
ποτ᾽ |
[300-349] |
~αὔρα
τις
εἰσέπνευσε
μυστικωτάτη.
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ἠρεμὶ
πτήξαντες
ἀκροασώμεθα.
~(Χορός)
~Ἴακχ᾽ |
[400-449] |
ἀπέλθῃς,
~μηδ᾽
αὖθις
ἐπανέρῃ
με,
|
~ἀλλ᾽ |
ἴσθ᾽
ἐπ᾽
αὐτὴν
θύραν
ἀφιγμένος. |
[750-799] |
κοὐκ
ἐβάλλετο;
~(Ἄιακος)
~μὰ
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ὁ
δῆμος
ἀνεβόα
κρίσιν
ποιεῖν
|
[100-149] |
ἥνπερ
σὺ
τότε
κατῆλθες.
~(Ἡρακλῆς)
|
ἀλλ᾽ |
ὁ
πλοῦς
πολύς.
~εὐθὺς
γὰρ |
[1400-1449] |
ἐχθαίρει
δέ,
βούλεται
δ᾽
ἔχειν.
|
~ἀλλ᾽ |
ὅ
τι
νοεῖτον
εἴπατον
τούτου |
[450-499] |
ἰδεῖν
ἀλλότριον;
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ὡρακιῶ.
|
~ἀλλ᾽ |
οἶσε
πρὸς
τὴν
καρδίαν
μου |
[1100-1149] |
~(Αἰσχύλος)
ὁρᾷς
ὅτι
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
|
ἀλλ᾽ |
ὀλίγον
γέ
μοι
μέλει.
~(Αἰσχύλος) |
[0-1] |
γελᾶν·
~καίτοι
δάκνω
γ᾽
ἐμαυτόν·
|
ἀλλ᾽ |
ὅμως
γελῶ.
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνιε |
[600-649] |
πειράσεταί
~μ᾽
εὖ
οἶδ᾽
ὅτι.
|
~ἀλλ᾽ |
ὅμως
ἐγὼ
παρέξω
~μαυτὸν
ἀνδρεῖον |
[1050-1099] |
Φαίδρας
ξυνέθηκα;
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ὄντ᾽
ἀλλ᾽
ἀποκρύπτειν
χρὴ
τὸ |
[950-999] |
τῶν
ἐλαῶν·
~δεινὰ
γὰρ
κατηγόρηκεν.
|
~ἀλλ᾽ |
ὅπως
ὦ
γεννάδα
~μὴ
πρὸς |
[750-799] |
καταλαλῶν;
~(Ἄιακος)
ἐγώ;
~μὰ
Δί᾽
|
ἀλλ᾽ |
ὅταν
δρῶ
τοῦτο,
κἀκμιαίνομαι.
~(Ξανθίας) |
[1000-1049] |
αὑτὸν
τούτοις,
ὁπόταν
σάλπιγγος
ἀκούσῃ.
|
~ἀλλ᾽ |
οὐ
μὰ
Δί᾽
οὐ
Φαίδρας |
[800-849] |
στωμυλιοσυλλεκτάδη
~καὶ
πτωχοποιὲ
καὶ
ῥακιοσυρραπτάδη;
|
~ἀλλ᾽ |
οὔ
τι
χαίρων
αὔτ᾽
ἐρεῖς. |
[1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
πλεῖν
ἢ
δώδεκα.
~(Διόνυσος)
|
ἀλλ᾽ |
οὐδὲ
πάντα
ταῦτά
γ᾽
ἔστ᾽ |
[1200-1249] |
αὖθις
ὑπὸ
τῆς
ληκύθου.
~(Εὐριπίδης)
|
ἀλλ᾽ |
οὐδὲν
ἔσται
πρᾶγμα·
πρὸς
γὰρ |
[950-999] |
~ἤλεγχον
ἄν
μου
τὴν
τέχνην·
|
ἀλλ᾽ |
οὐκ
ἐκομπολάκουν
~ἀπὸ
τοῦ
φρονεῖν |
[1000-1049] |
~ἀλλ᾽
ὑμῖν
αὔτ᾽
ἐξῆν
ἀσκεῖν,
|
ἀλλ᾽ |
οὐκ
ἐπὶ
τοῦτ᾽
ἐτράπεσθε.
~εἶτα |
[250-299] |
φέρ᾽
ἐπ᾽
αὐτὴν
ἴω.
~(Ξανθίας)
|
~ἀλλ᾽ |
οὐκέτ᾽
αὖ
γυνή
στιν,
ἀλλ᾽ |
[1250-1299] |
~πόθεν
συνέλεξας
ἱμονιοστρόφου
μέλη;
~(Αἰσχύλος)
|
~ἀλλ᾽ |
οὖν
ἐγὼ
μὲν
ἐς
τὸ |
[900-949] |
τι
τύχοιμ᾽
οὐδ᾽
ἐμπεσὼν
ἔφυρον,
|
~ἀλλ᾽ |
οὑξιὼν
πρώτιστα
μέν
μοι
τὸ |
[0-1] |
δέομαι
γάρ
τί
σου.
~(Ἡρακλῆς)
|
~ἀλλ᾽ |
οὐχ
οἷός
τ᾽
εἴμ᾽
ἀποσοβῆσαι |
[1000-1049] |
τούτου
γ᾽
οὕνεκα
τύπτου.
~(Αἰσχύλος)
|
~ἀλλ᾽ |
ὑμῖν
αὔτ᾽
ἐξῆν
ἀσκεῖν,
ἀλλ᾽ |
[1050-1099] |
~ὃν
χρῆν
φράζειν
ἀνθρωπείως;
~(Αἰσχύλος)
|
~ἀλλ᾽ |
ὦ
κακόδαιμον
ἀνάγκη
~μεγάλων
γνωμῶν |
[1350-1399] |
ὀμμάτων
~ἔβαλον
ἔβαλον
ἁ
τλάμων.
|
~ἀλλ᾽ |
ὦ
Κρῆτες,
Ἴδας
τέκνα,
~τὰ |
[1000-1049] |
λεῖον
~καὶ
καθεστηκὸς
λάβῃς.
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ὦ
πρῶτος
τῶν
Ἑλλήνων
πυργώσας |
[200-249] |
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ὦ
φιλῳδὸν
γένος
~παύσασθε.
~(Βάτραχοι) |
[1200-1249] |
προσῆψεν
αὖθις
αὖ
τὴν
λήκυθον.
|
~ἀλλ᾽ |
ὦγάθ᾽
ἔτι
καὶ
νῦν
ἀπόδος |
[100-149] |
ἐμοῦ
δ᾽
οὐδεὶς
λόγος.
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ὦνπερ
ἕνεκα
τήνδε
τὴν
σκευὴν |
[1350-1399] |
~ἔλεγέ
μοι
τῶν
ἐπιτυχόντων,
~ἐπιθόμην,
|
ἀλλ᾽ |
ᾠόμην
ἂν
~αὐτὸν
αὐτὰ
ληρεῖν. |
[450-499] |
τινά
σ᾽
ἰδεῖν
ἀλλότριον;
~(Διόνυσος)
|
~ἀλλ᾽ |
ὡρακιῶ.
~ἀλλ᾽
οἶσε
πρὸς
τὴν |
[900-949] |
τοῖσι
παραπετάσμασιν
τοῖς
Μηδικοῖς
γράφουσιν·
|
~ἀλλ᾽ |
ὡς
παρέλαβον
τὴν
τέχνην
παρὰ |
[900-949] |
συσκεδᾶν
πολλὰς
~ἀλινδήθρας
ἐπῶν.
~(Διόνυσος)
|
ἀλλ᾽ |
ὡς
τάχιστα
χρὴ
λέγειν·
οὕτω |
[450-499] |
οὑπιχώριοι;
~(Ξανθίας)
~οὐ
μὴ
διατρίψεις,
|
ἀλλὰ |
γεύσει
τῆς
θύρας,
~καθ᾽
Ἡρακλέα |
[700-749] |
φαρμακοῖσιν
εἰκῇ
ῥᾳδίως
ἐχρήσατ᾽
ἄν.
|
~ἀλλὰ |
καὶ
νῦν
ὦνόητοι
μεταβαλόντες
τοὺς |
[1150-1199] |
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽
|
ἀλλὰ |
κακοδαίμων
φύσει,
~ὅντινά
γε
πρὶν |
[700-749] |
γὰρ
τούτοισιν
οὖσιν
οὐ
κεκιβδηλευμένοις,
|
~ἀλλὰ |
καλλίστοις
ἁπάντων,
ὡς
δοκεῖ,
νομισμάτων
|
[550-599] |
~(Ξανθίας)
~οὐ
κακῶς
ὦνδρες
παραινεῖτ᾽
|
~ἀλλὰ |
καὐτὸς
τυγχάνω
ταῦτ᾽
~ἄρτι
συννοούμενος. |
[950-999] |
ἔξω
τῶν
κακῶν,
οὐ
Χῖος
|
ἀλλὰ |
Κεῖος.
~(Εὐριπίδης)
~τοιαῦτα
μέντοὐγὼ
φρονεῖν
|
[1100-1149] |
δ᾽
ἐπαναστρέφειν
δύνηται
κἀπερείδεσθαι
τορῶς.
|
~ἀλλὰ |
μὴ
ν᾽
ταὐτῷ
κάθησθον·
~ἐσβολαὶ |
[250-299] |
οὐ
γάρ
μοι
μέλει.
~(Βάτραχοι)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
κεκραξόμεσθά
γ᾽
~ὁπόσον
ἡ |
[150-199] |
~(Ξανθίας)
~μὴ
δῆθ᾽
ἱκετεύω
σ᾽
|
ἀλλὰ |
μίσθωσαί
τινα
~τῶν
ἐκφερομένων,
ὅστις |
[1300-1349] |
φόνια
δερκόμενον,
~μεγάλους
ὄνυχας
ἔχοντα.
|
~ἀλλά |
μοι
ἀμφίπολοι
λύχνον
ἅψατε
~κάλπισί |
[450-499] |
ᾤχου
λαβών,
~ὃν
ἐγὼ
φύλαττον.
|
ἀλλὰ |
νῦν
ἔχει
μέσος·
~τοία
Στυγός |
[50-99] |
γυναικός;
~(Διόνυσος)
οὐ
δῆτ᾽
~(Ἡρακλῆς)
|
ἀλλὰ |
παιδός;
~(Διόνυσος)
οὐδαμῶς.
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλ᾽ |
[1100-1149] |
καὶ
παρηκόνηνται.
~μηδὲν
οὖν
δείσητον,
|
ἀλλὰ
|
~πάντ᾽
ἐπέξιτον
θεατῶν
γ᾽
οὕνεχ᾽ |
[450-499] |
δὴ
ταχέως
αὔτ᾽
οὐ
γὰρ
|
ἀλλὰ |
πειστέον·
~καὶ
βλέψον
ἐς
τὸν |
[1000-1049] |
κοβάλους
ὥσπερ
νῦν
μηδὲ
πανούργους,
|
~ἀλλὰ |
πνέοντας
δόρυ
καὶ
λόγχας
καὶ |
[850-899] |
δὲ
μὴ
πρὸς
ὀργὴν
Αἰσχύλ᾽
|
ἀλλὰ |
πρᾳόνως
~ἔλεγχ᾽
ἐλέγχου·
λοιδορεῖσθαι
δ᾽ |
[1050-1099] |
τριηραρχεῖν
πλουτῶν
οὐδεὶς
διὰ
ταῦτα,
|
~ἀλλὰ |
ῥακίοις
περιειλάμενος
κλάει
καὶ
φησὶ |
[1150-1199] |
σου
κνίσω
~τὸ
ῥῆμ᾽
ἕκαστον,
|
ἀλλὰ |
σὺν
τοῖσιν
θεοῖς
~ἀπὸ
ληκυθίου |
[950-999] |
γεννάδα
~μὴ
πρὸς
ὀργὴν
ἀντιλέξεις,
|
~ἀλλὰ |
συστείλας
ἄκροισι
~χρώμενος
τοῖς
ἱστίοις, |
[650-699] |
ἀνεμιμνῃσκόμην.
~(Ξανθίας)
~οὐδὲν
ποιεῖς
γάρ·
|
ἀλλὰ |
τὰς
λαγόνας
σπόδει.
~(Ἄιακος)
μὰ |
[700-749] |
μίαν
ταύτην
παρεῖναι
ξυμφορὰν
αἰτουμένοις.
|
~ἀλλὰ |
τῆς
ὀργῆς
ἀνέντες
ὦ
σοφώτατοι |
[450-499] |
γ᾽
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽
ἀνήρ.
~(Ξανθίας)
|
ἀλλὰ |
τί;
~(Διόνυσος)
~κατέκειτ᾽
ἂν
ὀσφραινόμενος, |
[1100-1149] |
ἔφη;
~(Αἰσχύλος)
~οὐ
δῆτ᾽
ἐκεῖνον,
|
ἀλλὰ |
τὸν
Ἐριούνιον
~Ἑρμῆν
χθόνιον
προσεῖπε, |
[700-749] |
τοῖς
βαρβάροισι
πανταχοῦ
~χρώμεθ᾽
οὐδέν,
|
ἀλλὰ |
τούτοις
τοῖς
πονηροῖς
χαλκίοις
~χθές |
[100-149] |
~(Διόνυσος)
~μηδὲν
ἔτι
πρὸς
ταῦτ᾽
|
ἀλλὰ |
φράζε
τῶν
ὁδῶν
~ὅπῃ
τάχιστ᾽ |
[1450-1499] |
~(Διόνυσος)
~οὐ
δῆτ᾽
ἐκείνη
γ᾽
|
ἀλλὰ |
χρῆται
πρὸς
βίαν.
~(Αἰσχύλος)
~πῶς |
[950-999] |
~ἅπαντα
καὶ
διειδέναι
~τά
τ᾽
|
ἄλλα |
καὶ
τὰς
οἰκίας
~οἰκεῖν
ἄμεινον |
[1150-1199] |
ὅτῳ
μετῇ
πάτρας·
~χωρὶς
γὰρ
|
ἄλλης |
συμφορᾶς
ἐλήλυθεν·
~φεύγων
δ᾽
ἀνὴρ |
[150-199] |
~ὅ
τι
ποιῶ;
τί
δ᾽
|
ἄλλο |
γ᾽
ἢ
~ἵζω
πὶ
κώπην, |
[1350-1399] |
~(Εὐριπίδης)
~οὐκ
ἔστι
Πειθοῦς
ἱερὸν
|
ἄλλο |
πλὴν
λόγος“
~(Αἰσχύλος)
~μόνος
θεῶν |
[900-949] |
μήτ᾽
εἰκόνας
μήθ᾽
οἷ᾽
ἂν
|
ἄλλος |
εἴποι.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἐμαυτὸν |
[1350-1399] |
πλέων,
~ὃ
τίς
ἂν
ἐπενόησεν
|
ἄλλος; |
~μὰ
τὸν
ἐγὼ
μὲν
οὐδ᾽ |
[1000-1049] |
δή.
~ἃ
γὰρ
ἐς
τὰς
|
ἀλλοτρίας |
ἐποίεις,
αὐτὸς
τούτοισιν
ἐπλήγης.
~(Εὐριπίδης) |
[450-499] |
ταχὺ
~πρίν
τινά
σ᾽
ἰδεῖν
|
ἀλλότριον; |
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ὡρακιῶ.
~ἀλλ᾽
οἶσε |
[1000-1049] |
λόφον
ἤμελλ᾽
ἐπιδήσειν.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
|
ἄλλους |
τοι
πολλοὺς
ἀγαθούς,
ὧν
ἦν |
[1100-1149] |
τὰ
δεξιά·
~αἱ
φύσεις
τ᾽
|
ἄλλως |
κράτισται,
~νῦν
δὲ
καὶ
παρηκόνηνται. |
[1100-1149] |
τοῦ
πατρὸς
τεθνεῶτος;
~(Αἰσχύλος)
οὐκ
|
ἄλλως |
λέγω.
~(Εὐριπίδης)
~πότερ᾽
οὖν
τὸν |
[650-699] |
Αἰγαίου
πρῶνας
ἢ
γλαυκᾶς
μέδεις
|
ἁλὸς |
ἐν
βένθεσιν.
~(Ἄιακος)
~οὔ
τοι |
[1050-1099] |
ὅτι
γενναίας
καὶ
γενναίων
ἀνδρῶν
|
ἀλόχους |
ἀνέπεισας
~κώνεια
πιεῖν
αἰσχυνθείσας
διὰ |
[400-449] |
ἀνὰ
κύκλον
θεᾶς,
ἀνθοφόρον
ἀν᾽
|
ἄλσος |
~παίζοντες
οἷς
μετουσία
θεοφιλοῦς
ἑορτῆς· |
[550-599] |
εἰκάζεις
σεαυτόν.
~εἰ
δὲ
παραληρῶν
|
ἁλώσει
|
~κἀκβαλεῖς
τι
μαλθακόν,
~αὖθις
αἴρεσθαί |
[500-549] |
κᾦνον
ἀνεκεράννυ
γλυκύτατον.
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
|
ἅμ᾽ |
ἐμοί.
~(Ξανθίας)
πάνυ
καλῶς.
~(Θεράπαινα) |
[1350-1399] |
τ᾽
ἀμπάλλετε
κυκλούμενοι
τὴν
οἰκίαν.
|
~ἅμα |
δὲ
Δίκτυννα
παῖς
Ἄρτεμις
καλὰ
|
[550-599] |
Ἀλκμήνης
ἐγὼ
~υἱὸς
γενοίμην
δοῦλος
|
ἅμα |
καὶ
θνητὸς
ὤν;
~(Διόνυσος)
~οἶδ᾽ |
[1400-1449] |
ἄπιστα.
~(Διόνυσος)
~πῶς;
οὐ
μανθάνω.
|
~ἀμαθέστερόν |
πως
εἰπὲ
καὶ
σαφέστερον.
~(Εὐριπίδης) |
[1100-1149] |
δὲ
τοῦτο
καταφοβεῖσθον,
μή
τις
|
ἀμαθία |
προσῇ
~τοῖς
θεωμένοισιν,
ὡς
τὰ |
[1000-1049] |
ὦ
σχέτλι᾽
ἀνδρῶν
τὴν
πόλιν
|
ἁμαὶ |
Σθενέβοιαι;
~(Αἰσχύλος)
ὅτι
γενναίας
καὶ |
[1100-1149] |
μέλει.
~(Αἰσχύλος)
πῶς
φῄς
μ᾽
|
ἁμαρτεῖν; |
~(Εὐριπίδης)
αὖθις
ἐξ
ἀρχῆς
λέγε. |
[1100-1149] |
ἔχει
δ᾽
ἕκαστον
εἴκοσίν
γ᾽
|
ἁμαρτίας. |
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
παραινῶ
σοι
σιωπᾶν· |
[650-699] |
~αἰτίαν
ἐκθεῖσι
λῦσαι
τὰς
πρότερον
|
ἁμαρτίας. |
~εἶτ᾽
ἄτιμόν
φημι
χρῆναι
μηδέν᾽ |
[950-999] |
ἄλλα
καὶ
τὰς
οἰκίας
~οἰκεῖν
|
ἄμεινον |
ἢ
πρὸ
τοῦ
~κἀνασκοπεῖν,
πῶς |
[500-549] |
καὶ
θνητὸς
Ἀλκμήνης
ἔσει;
~(Ξανθίας)
|
~ἀμέλει |
καλῶς·
ἔχ᾽
αὔτ᾽
ἴσως
γάρ |
[200-249] |
εἰ
δή
ποτ᾽
εὐηλίοις
~ἐν
|
ἁμέραισιν
|
~ἡλάμεσθα
διὰ
κυπείρου
~καὶ
φλέω, |
[1400-1449] |
πόριμον
αὑτῷ
τῇ
πόλει
δ᾽
|
ἀμήχανον. |
~(Διόνυσος)
εὖ
γ᾽
ὦ
Πόσειδον· |
[500-549] |
~ἀνατετραμμένος
κυνῶν
ὀρχηστρίδ᾽
~εἶτ᾽
ᾔτησεν
|
ἀμίδ᾽ |
ἐγὼ
~δὲ
πρὸς
τοῦτον
βλέπων
|
[1050-1099] |
ἱματίοις
ἡμῶν
χρῶνται
πολὺ
σεμνοτέροισιν.
|
~ἁμοῦ |
χρηστῶς
καταδείξαντος
διελυμήνω
σύ.
~(Εὐριπίδης) |
[1350-1399] |
λαβόντες
ἐπαμύνατε,
~τὰ
κῶλά
τ᾽
|
ἀμπάλλετε |
κυκλούμενοι
τὴν
οἰκίαν.
~ἅμα
δὲ |
[1300-1349] |
~μαντεῖα
καὶ
σταδίους,
~οἰνάνθας
γάνος
|
ἀμπέλου, |
~βότρυος
ἕλικα
παυσίπονον.
~περίβαλλ᾽
ὦ |
[1050-1099] |
~πρῶτον
μὲν
τοὺς
βασιλεύοντας
ῥάκι᾽
|
ἀμπισχών, |
ἵν᾽
ἐλεινοὶ
~τοῖς
ἀνθρώποις
φαίνοιντ᾽ |
[800-849] |
παραξόνια
σμιλεύματά
τ᾽
ἔργων,
~φωτὸς
|
ἀμυνομένου |
φρενοτέκτονος
ἀνδρὸς
~ῥήμαθ᾽
ἱπποβάμονα.
~φρίξας |
[200-249] |
ἐμὰν
ἀοιδάν,
~κοὰξ
κοάξ,
~ἣν
|
ἀμφὶ |
Νυσήιον
~Διὸς
Διόνυσον
ἐν
~Λίμναισιν |
[650-699] |
Κλεοφῶντος,
ἐφ᾽
οὗ
δὴ
χείλεσιν
|
ἀμφιλάλοις
|
~δεινὸν
ἐπιβρέμεται
~Θρῃκία
χελιδὼν
~ἐπὶ |
[1300-1349] |
~μεγάλους
ὄνυχας
ἔχοντα.
~ἀλλά
μοι
|
ἀμφίπολοι |
λύχνον
ἅψατε
~κάλπισί
τ᾽
ἐκ |
[850-899] |
ἠγρίωται,
~λῆμα
δ᾽
οὐκ
ἄτολμον
|
ἀμφοῖν, |
~οὐδ᾽
ἀκίνητοι
φρένες.
~προσδοκᾶν
οὖν |
[400-449] |
ἱερὸν
ἀνὰ
κύκλον
θεᾶς,
ἀνθοφόρον
|
ἀν᾽ |
ἄλσος
~παίζοντες
οἷς
μετουσία
θεοφιλοῦς |
[550-599] |
γε
πρὸς
τούτοισιν
ἀνάβραστ᾽
εἴκοσιν
|
~ἀν᾽ |
ἡμιωβολιαῖα.
~(Ξανθίας)
δώσει
τις
δίκην. |
[950-999] |
δεσπότης
χἠ
παρθένος
χἠ
γραῦς
|
ἄν. |
~(Αἰσχύλος)
~εἶτα
δῆτα
~οὐκ
ἀποθανεῖν |
[700-749] |
~οὐδὲ
φαρμακοῖσιν
εἰκῇ
ῥᾳδίως
ἐχρήσατ᾽
|
ἄν. |
~ἀλλὰ
καὶ
νῦν
ὦνόητοι
μεταβαλόντες |
[1450-1499] |
αὐτὰ
καταπίνει
μόνος.
~(Πλούτων)
κρίνοις
|
ἄν. |
~(Διόνυσος)
~αὕτη
σφῷν
κρίσις
γενήσεται· |
[1450-1499] |
~τἀναντί᾽
ἂν>
πράττοντες
οὐ
σῳζοίμεθ᾽
|
ἄν; |
~(Διόνυσος)
~εὖ
γ᾽
ὦ
Παλάμηδες, |
[550-599] |
λόγου.
~οὐκ
ἂν
γενοίμην
Ἡρακλῆς
|
ἄν. |
~(Διόνυσος)
μηδαμῶς
~ὦ
Ξανθίδιον.
~(Ξανθίας) |
[500-549] |
γάρ
τοί
ποτε
~ἐμοῦ
δεηθείης
|
ἄν, |
εἰ
θεὸς
θέλοι.
~(Χορός)
~ταῦτα |
[1400-1449] |
χρώμεθα,
~τούτοισι
χρησαίμεσθ᾽
ἴσως
σωθεῖμεν
|
ἄν. |
~εἰ
νῦν
γε
δυστυχοῦμεν
ἐν |
[1450-1499] |
ἀναδύσει
πάλιν.
~(Αἰσχύλος)
ἐκεῖ
φράσαιμ᾽
|
ἄν· |
ἐνθαδὶ
δ᾽
οὐ
βούλομαι.
~(Διόνυσος) |
[950-999] |
ἐξηλεγχόμην·
ξυνειδότες
γὰρ
οὗτοι
~ἤλεγχον
|
ἄν |
μου
τὴν
τέχνην·
ἀλλ᾽
οὐκ |
[900-949] |
ἂν
~μελῶν
ἐφεξῆς
τέτταρας
ξυνεχῶς
|
ἄν |
οἱ
δ᾽
ἐσίγων.
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ |
[550-599] |
σου
λίθῳ
τοὺς
γομφίους
~κόπτοιμ᾽
|
ἄν, |
οἷς
μου
κατέφαγες
τὰ
φορτία. |
[50-99] |
ἂν
οὐχ
εὕροις
ἔτι
~ζητῶν
|
ἄν, |
ὅστις
ῥῆμα
γενναῖον
λάκοι.
~(Ἡρακλῆς) |
[550-599] |
~ὦ
μιαρὰ
φάρυξ,
~ὡς
ἡδέως
|
ἄν |
σου
λίθῳ
τοὺς
γομφίους
~κόπτοιμ᾽ |
[1000-1049] |
ἐπὶ
Θήβας·
~ὃ
θεασάμενος
πᾶς
|
ἄν |
τις
ἀνὴρ
ἠράσθη
δάιος
εἶναι. |
[1400-1449] |
δύο
κύβω
καὶ
τέτταρα“
~λέγοιτ᾽
|
ἄν, |
ὡς
αὕτη
στὶ
λοιπὴ
σφῷν |
[1250-1299] |
βουβωνιῶ.
~(Εὐριπίδης)
~μὴ
πρίν
γ᾽
|
ἂν> |
ἀκούσῃς
χἀτέραν
στάσιν
μελῶν
~ἐκ |
[550-599] |
~ὦ
Ξανθίδιον.
~(Ξανθίας)
~καὶ
πῶς
|
ἂν |
Ἀλκμήνης
ἐγὼ
~υἱὸς
γενοίμην
δοῦλος |
[900-949] |
καὶ
μήτ᾽
εἰκόνας
μήθ᾽
οἷ᾽
|
ἂν |
ἄλλος
εἴποι.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν |
[550-599] |
~κἂν
εἴ
με
τύπτοις,
οὐκ
|
ἂν |
ἀντείποιμί
σοι.
~ἀλλ᾽
ἤν
σε |
[850-899] |
ὀσφραντήριοι,
~ὀρθῶς
μ᾽
ἐλέγχειν
ὧν
|
ἂν |
ἅπτωμαι
λόγων.
~(Χορός)
~καὶ
μὴν |
[1400-1449] |
καὶ
νεκρὼ
δύο,
~οὓς
οὐκ
|
ἂν |
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι.
~(Αἰσχύλος) |
[900-949] |
τῶν
πρώτων
ἐπῶν
οὐδὲν
παρῆκ᾽
|
ἂν |
ἀργόν,
~ἀλλ᾽
ἔλεγεν
ἡ
γυνή |
[400-449] |
αὐτὴν
θύραν
ἀφιγμένος.
~(Διόνυσος)
αἴροι᾽
|
ἂν |
αὖθις
ὦ
παῖ.
~(Ξανθίας)
~τουτὶ |
[1350-1399] |
τῶν
ἐπιτυχόντων,
~ἐπιθόμην,
ἀλλ᾽
ᾠόμην
|
ἂν
|
~αὐτὸν
αὐτὰ
ληρεῖν.
~(Διόνυσος)
~ἴθι |
[100-149] |
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
~οὐκ
|
ἂν |
βαδίσαιμι
τὴν
ὁδὸν
ταύτην.
~(Ἡρακλῆς) |
[900-949] |
τὸ
δρᾶμα
~ἤδη
μεσοίη,
ῥήματ᾽
|
ἂν |
βόεια
δώδεκ᾽
εἶπεν,
~ὀφρῦς
ἔχοντα |
[500-549] |
φύσει
Θηραμένους.
~(Διόνυσος)
~οὐ
γὰρ
|
ἂν |
γέλοιον
ἦν,
εἰ
~(Ξανθίας)
μὲν |
[550-599] |
παῦε
παῦε
τοῦ
λόγου.
~οὐκ
|
ἂν |
γενοίμην
Ἡρακλῆς
ἄν.
~(Διόνυσος)
μηδαμῶς
|
[550-599] |
με
προσεδόκας,
~ὁτιὴ
κοθόρνους
εἶχες,
|
ἂν |
γνῶναί
σ᾽
ἔτι;
~τί
δαί; |
[150-199] |
~οἵ
σοι
φράσουσ᾽
ἁπαξάπανθ᾽
ὧν
|
ἂν |
δέῃ.
~οὗτοι
γὰρ
ἐγγύτατα
παρ᾽ |
[900-949] |
τι
φθέγξεται·
τὸ
δρᾶμα
δ᾽
|
ἂν |
διῄει.
~(Διόνυσος)
~ὢ
παμπόνηρος,
οἷ᾽ |
[100-149] |
~(Ἡρακλῆς)
κάτω.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ἀπολέσαιμ᾽
|
ἂν |
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
~οὐκ
ἂν |
[1350-1399] |
εἴπατον,
~καὶ
μὴ
μεθῆσθον,
πρὶν
|
ἂν |
ἐγὼ
σφῷν
κοκκύσω.
~(Αἰσχύλος)
καὶ |
[1350-1399] |
~μὰ
τὸν
ἐγὼ
μὲν
οὐδ᾽
|
ἂν |
εἴ
τις
~ἔλεγέ
μοι
τῶν |
[300-349] |
τοίνυν
ἄγειν
~βέλτιστόν
ἐσθ᾽
ἕως
|
ἂν |
εἰδῶμεν
σαφῶς.
~(Χορός)
~Ἴακχ᾽
ὦ |
[1100-1149] |
ἔχει
γέρας-
~(Διόνυσος)
~οὕτω
γ᾽
|
ἂν |
εἴη
πρὸς
πατρὸς
τυμβωρύχος.
~(Αἰσχύλος) |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
σιώπα.
~(Εὐριπίδης)
σαφὲς
δ᾽
|
ἂν |
εἶπεν
οὐδὲ
ἕν
~(Διόνυσος)
μὴ |
[1350-1399] |
Ἑκάτα
παράφηνον
~ἐς
Γλύκης,
ὅπως
|
ἂν
|
~εἰσελθοῦσα
φωράσω.
~(Διόνυσος)
παύσασθον
ἤδη |
[0-1] |
ἐναυμάχουν;
~ἦ
τἄν
σε
κωκύειν
|
ἂν |
ἐκέλευον
μακρά.
~(Διόνυσος)
~κατάβα
πανοῦργε. |
[550-599] |
~(Πανδοκευτρία)
ἐγὼ
δὲ
τὸν
λάρυγγ᾽
|
ἂν |
ἐκτέμοιμί
σου
~δρέπανον
λαβοῦσ᾽
ᾧ |
[250-299] |
Ἡρακλῆς.
~ἐγὼ
δέ
γ᾽
εὐξαίμην
|
ἂν |
ἐντυχεῖν
τινι
~λαβεῖν
τ᾽
ἀγώνισμ᾽ |
[950-999] |
οἷς
ξύνεσμεν,
~ἐξ
ὧν
γ᾽
|
ἂν |
ἐξηλεγχόμην·
ξυνειδότες
γὰρ
οὗτοι
~ἤλεγχον |
[1350-1399] |
~νεοχμόν,
ἀτοπίας
πλέων,
~ὃ
τίς
|
ἂν |
ἐπενόησεν
ἄλλος;
~μὰ
τὸν
ἐγὼ |
[450-499] |
ὅστις
σφογγιὰν
ᾔτησά
σε;
~οὐκ
|
ἂν |
ἕτερός
γ᾽
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽
ἀνήρ. |
[900-949] |
μέν
μοι
τὸ
γένος
εἶπ᾽
|
ἂν |
εὐθὺς
~τοῦ
δράματος.
~(Διόνυσος)
κρεῖττον |
[850-899] |
τις
καὶ
πῦρ
δότω.
~ὅπως
|
ἂν |
εὔξωμαι
πρὸ
τῶν
σοφισμάτων
~ἀγῶνα |
[250-299] |
κεκραξόμεσθά
γ᾽
~ὁπόσον
ἡ
φάρυξ
|
ἂν |
ἡμῶν
~χανδάνῃ
δι᾽
ἡμέρας.
~βρεκεκεκὲξ |
[1300-1349] |
ἄρατε,
θέρμετε
δ᾽
ὕδωρ,
~ὡς
|
ἂν |
θεῖον
ὄνειρον
ἀποκλύσω.
~ἰὼ
πόντιε |
[50-99] |
ἄγειν;
~(Διόνυσος)
~οὐ
πρίν
γ᾽
|
ἂν |
Ἰοφῶντ᾽
ἀπολαβὼν
αὐτὸν
μόνον,
~ἄνευ |
[900-949] |
~πρώτιστα
μὲν
γὰρ
ἕνα
τιν᾽
|
ἂν |
καθῖσεν
ἐγκαλύψας,
~Ἀχιλλέα
τιν᾽
ἢ |
[1400-1449] |
~τὸν
ἕτερον
λαβὼν
ἄπει,
~ὁπότερον
|
ἂν |
κρίνῃς,
ἵν᾽
ἔλθῃς
μὴ
μάτην. |
[750-799] |
Ζεῦ·
καὶ
παρακούων
δεσποτῶν
~ἅττ᾽
|
ἂν |
λαλῶσι;
~(Ἄιακος)
μἀλλὰ
πλεῖν
ἢ |
[1200-1249] |
τοῦτο
πνευσεῖται
πολύ.
~(Εὐριπίδης)
~οὐδ᾽
|
ἂν |
μὰ
τὴν
Δήμητρα
φροντίσαιμί
γε· |
[800-849] |
~πλευμόνων
πολὺν
πόνον.
~(Εὐριπίδης)
οὐκ
|
ἂν |
μεθείμην
τοῦ
θρόνου,
μὴ
νουθέτει. |
[900-949] |
δὲ
χορός
γ᾽
ἤρειδεν
ὁρμαθοὺς
|
ἂν
|
~μελῶν
ἐφεξῆς
τέτταρας
ξυνεχῶς
ἄν |
[650-699] |
δεσπότας.
~κοὐδὲ
ταῦτ᾽
ἔγωγ᾽
ἔχοιμ᾽
|
ἂν |
μὴ
οὐ
καλῶς
φάσκειν
ἔχειν, |
[600-649] |
~δίκαιος
ὁ
λόγος·
χὠπότερόν
γ᾽
|
ἂν |
νῷν
ἴδῃς
~κλαύσαντα
πρότερον
ἢ |
[700-749] |
κτησώμεθα
~κἀπιτίμους
καὶ
πολίτας,
ὅστις
|
ἂν |
ξυνναυμαχῇ.
~εἰ
δὲ
ταῦτ᾽
ὀγκωσόμεσθα |
[800-849] |
ἐριβρεμέτας
χόλον
ἔνδοθεν
ἕξει,
~ἡνίκ᾽
|
ἂν |
ὀξύλαλον
παρίδῃ
θήγοντος
ὀδόντα
~ἀντιτέχνου· |
[450-499] |
~(Ξανθίας)
ἀλλὰ
τί;
~(Διόνυσος)
~κατέκειτ᾽
|
ἂν |
ὀσφραινόμενος,
εἴπερ
δειλὸς
ἦν·
~ἐγὼ |
[400-449] |
λεοντῆν
ναυμαχεῖν
ἐνημμένον.
~(Διόνυσος)
~ἔχοιτ᾽
|
ἂν |
οὖν
φράσαι
νῷν
~(Πλούτων)
ὅπου |
[1500-1533] |
γὰρ
ἐκ
μεγάλων
ἀχέων
παυσαίμεθ᾽
|
ἂν |
οὕτως
~ἀργαλέων
τ᾽
ἐν
ὅπλοις |
[50-99] |
τῇ
τραγῳδίᾳ.
~γόνιμον
δὲ
ποιητὴν
|
ἂν |
οὐχ
εὕροις
ἔτι
~ζητῶν
ἄν, |
[50-99] |
τεθνηκότος;
~(Διόνυσος)
~κοὐδείς
γέ
μ᾽
|
ἂν |
πείσειεν
ἀνθρώπων
τὸ
μὴ
οὐκ
|
[700-749] |
~(Ξανθίας)
~τί
δὲ
τονθορύζων,
ἡνίκ᾽
|
ἂν |
πληγὰς
λαβὼν
~πολλὰς
ἀπίῃς
θύραζε; |
[1450-1499] |
δυστυχοῦμεν
ἐν
τούτοισι,
πῶς
~τἀναντί᾽
|
ἂν> |
πράττοντες
οὐ
σῳζοίμεθ᾽
ἄν;
~(Διόνυσος) |
[1450-1499] |
βίαν.
~(Αἰσχύλος)
~πῶς
οὖν
τις
|
ἂν |
σώσειε
τοιαύτην
πόλιν,
~ᾗ
μήτε |
[1400-1449] |
τοὺς
χοροὺς
ἄγῃ.
~ὁπότερος
οὖν
|
ἂν |
τῇ
πόλει
παραινέσῃ
~μᾶλλόν
τι |
[1000-1049] |
μᾶλλον
ἄξεις
~καὶ
φυλάξεις,
~ἡνίκ᾽
|
ἂν |
τὸ
πνεῦμα
λεῖον
~καὶ
καθεστηκὸς |
[650-699] |
~(Διόνυσος)
~ὀρθῶς
λέγεις·
ἐβουλόμην
δ᾽
|
ἂν |
τοῦτό
σε
~πρότερον
νοῆσαι,
πρὶν |
[800-849] |
~(Αἰσχύλος)
οὐ
δῆτα
πρίν
γ᾽
|
ἂν |
τοῦτον
ἀποφήνω
σαφῶς
~τὸν
χωλοποιὸν |
[250-299] |
~σάφ᾽
ἴσθι.
~(Διόνυσος)
ποῖ
δῆτ᾽
|
ἂν |
τραποίμην;
~(Ξανθίας)
ποῖ
δ᾽
ἐγώ; |
[250-299] |
ἡμέρας
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ,
~ἕως
|
ἂν |
ὑμῶν
ἐπικρατήσω
τῷ
κοάξ,
~βρεκεκεκὲξ |
[1400-1449] |
πελαγίαν
ὑπὲρ
πλάκα.
~(Διόνυσος)
~γέλοιον
|
ἂν |
φαίνοιτο·
νοῦν
δ᾽
ἔχει
τίνα; |
[900-949] |
Δί᾽
οὐδὲ
τραγελάφους,
ἅπερ
σύ,
|
~ἃν |
τοῖσι
παραπετάσμασιν
τοῖς
Μηδικοῖς
γράφουσιν· |
[400-449] |
στρώμασιν.
~(Χορός)
~χωρεῖτε
~νῦν
ἱερὸν
|
ἀνὰ |
κύκλον
θεᾶς,
ἀνθοφόρον
ἀν᾽
ἄλσος |
[300-349] |
~Ἴακχ᾽
ὦ
Ἴακχε,
~ἐλθὲ
τόνδ᾽
|
ἀνὰ |
λειμῶνα
χορεύσων
~ὁσίους
ἐς
θιασώτας, |
[1100-1149] |
οὖν
ἔχετον
ἐρίζειν,
~λέγετον
ἔπιτον
|
ἀνά |
τε>
δέρετον
~τά
τε
παλαιὰ |
[1300-1349] |
ποιῶν
~τολμᾷς
τἀμὰ
μέλη
ψέγειν,
|
~ἀνὰ |
τὸ
δωδεκαμήχανον
~Κυρήνης
μελοποιῶν;
~τὰ |
[100-149] |
Κεραμεικόν.
~(Διόνυσος)
κᾆτα
τί;
~(Ἡρακλῆς)
|
~ἀναβὰς |
ἐπὶ
τὸν
πύργον
τὸν
ὑψηλόν |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
λάβ᾽
ἐννέ᾽
ὀβολούς.
~(Νέκρος)
|
ἀναβιοίην |
νυν
πάλιν.
~(Ξανθίας)
~ὡς
σεμνὸς |
[550-599] |
~καὶ
κρέα
γε
πρὸς
τούτοισιν
|
ἀνάβραστ᾽ |
εἴκοσιν
~ἀν᾽
ἡμιωβολιαῖα.
~(Ξανθίας)
δώσει |
[50-99] |
οὐχὶ
Σοφοκλέα
πρότερον
Εὐριπίδου
~μέλλεις
|
ἀναγαγεῖν, |
εἴπερ
ἐκεῖθεν
δεῖ
σ᾽
ἄγειν; |
[850-899] |
χαλαζῶν
δ᾽
ὦ
πόνηρ᾽
Εὐριπίδη
|
~ἄναγε |
σεαυτὸν
ἐκποδών,
εἰ
σωφρονεῖς,
~ἵνα |
[50-99] |
~καὶ
δῆτ᾽
ἐπὶ
τῆς
νεὼς
|
ἀναγιγνώσκοντί |
μοι
~τὴν
Ἀνδρομέδαν
πρὸς
ἐμαυτὸν |
[1050-1099] |
ἀνθρωπείως;
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ὦ
κακόδαιμον
|
ἀνάγκη
|
~μεγάλων
γνωμῶν
καὶ
διανοιῶν
ἴσα |
[550-599] |
τι
μαλθακόν,
~αὖθις
αἴρεσθαί
σ᾽
|
ἀνάγκη
|
~σται
πάλιν
τὰ
στρώματα.
~(Ξανθίας) |
[850-899] |
~(Εὐριπίδης)
~ἕτοιμός
εἰμ᾽
ἔγωγε,
κοὐκ
|
ἀναδύομαι, |
~δάκνειν
δάκνεσθαι
πρότερος,
εἰ
τούτῳ |
[1450-1499] |
~(Διόνυσος)
εὕρισκε
νὴ
Δί᾽
εἴπερ
|
ἀναδύσει |
πάλιν.
~(Αἰσχύλος)
ἐκεῖ
φράσαιμ᾽
ἄν· |
[1250-1299] |
~μέμψεταί
ποτε
τοῦτον
~τὸν
Βακχεῖον
|
ἄνακτα, |
~καὶ
δέδοιχ᾽
ὑπὲρ
αὐτοῦ.
~(Εὐριπίδης) |
[150-199] |
ὑπάγεθ᾽
ὑμεῖς
τῆς
ὁδοῦ.
~(Διόνυσος)
|
~ἀνάμεινον |
ὦ
δαιμόνι᾽
ἐὰν
ξυμβῶ
τί |
[150-199] |
λίμνην
κύκλῳ;
~(Ξανθίας)
ποῦ
δῆτ᾽
|
ἀναμενῶ; |
~(Χάρων)
~παρὰ
τὸν
Αὑαίνου
λίθον
|
[550-599] |
ἥνπερ
~εἶχες
ἐξ
ἀρχῆς
πάλιν,
|
~ἀνανεάζειν |
~καὶ
βλέπειν
αὖθις
τὸ
δεινόν, |
[150-199] |
τὸν
Αὑαίνου
λίθον
~ἐπὶ
ταῖς
|
ἀναπαύλαις. |
~(Διόνυσος)
μανθάνεις;
~(Ξανθίας)
πάνυ
μανθάνω. |
[150-199] |
ὦ
Χάρων.
~(Χάρων)
~τίς
εἰς
|
ἀναπαύλας |
ἐκ
κακῶν
καὶ
πραγμάτων;
~τίς |
[100-149] |
φράσον
μοι,
λιμένας
ἀρτοπώλια
~πορνεῖ᾽
|
ἀναπαύλας |
ἐκτροπὰς
κρήνας
ὁδοὺς
~πόλεις
διαίτας |
[900-949] |
λέξειν
~καὶ
κατερρινημένον,
~τὸν
δ᾽
|
ἀνασπῶντ᾽ |
αὐτοπρέμνοις
~τοῖς
λόγοισιν
~ἐμπεσόντα
συσκεδᾶν |
[350-399] |
μολπαῖς
κελαδεῖτε.
~Δήμητερ
ἁγνῶν
ὀργίων
|
~ἄνασσα |
συμπαραστάτει,
~καὶ
σῷζε
τὸν
σαυτῆς |
[450-499] |
θεόν.
~(Ξανθίας)
~ὦ
καταγέλαστ᾽
οὔκουν
|
ἀναστήσει |
ταχὺ
~πρίν
τινά
σ᾽
ἰδεῖν |
[500-549] |
δοῦλος
ὢν
ἐν
~στρώμασιν
Μιλησίοις
|
~ἀνατετραμμένος |
κυνῶν
ὀρχηστρίδ᾽
~εἶτ᾽
ᾔτησεν
ἀμίδ᾽ |
[400-449] |
~κἄκλαε
κἀκεκράγει
~Σεβῖνον
ὅστις
ἐστὶν
|
ἁναφλύστιος. |
~καὶ
Καλλίαν
γέ
φασι
~τοῦτον |
[1000-1049] |
μοι,
τίνος
οὕνεκα
χρὴ
θαυμάζειν
|
ἄνδρα |
ποιητήν;
~(Εὐριπίδης)
~δεξιότητος
καὶ
νουθεσίας, |
[1000-1049] |
~Πατρόκλων,
Τεύκρων
θυμολεόντων,
ἵν᾽
ἐπαίροιμ᾽
|
ἄνδρα |
πολίτην
~ἀντεκτείνειν
αὑτὸν
τούτοις,
ὁπόταν |
[700-749] |
μὲν
ἴσμεν
εὐγενεῖς
καὶ
σώφρονας
|
~ἄνδρας |
ὄντας
καὶ
δικαίους
καὶ
καλούς |
[850-899] |
ἐλέγχου·
λοιδορεῖσθαι
δ᾽
οὐ
πρέπει
|
~ἄνδρας |
ποιητὰς
ὥσπερ
ἀρτοπώλιδας.
~σὺ
δ᾽ |
[1000-1049] |
εἶπεν
ἰαυοῖ“
~(Αἰσχύλος)
~ταῦτα
γὰρ
|
ἄνδρας |
χρὴ
ποιητὰς
ἀσκεῖν.
σκέψαι
γὰρ |
[450-499] |
ἀνέστην
καὶ
προσέτ᾽
ἀπεψησάμην.
~(Ξανθίας)
|
ἀνδρεῖά |
γ᾽
ὦ
Πόσειδον.
~(Διόνυσος)
οἶμαι |
[600-649] |
~ἀλλ᾽
ὅμως
ἐγὼ
παρέξω
~μαυτὸν
|
ἀνδρεῖον |
τὸ
λῆμα
~καὶ
βλέποντ᾽
ὀρίγανον. |
[1000-1049] |
κακὸν
εἴργασται·
Θηβαίους
γὰρ
πεποίηκας
|
~ἀνδρειοτέρους |
ἐς
τὸν
πόλεμον,
καὶ
τούτου |
[350-399] |
πρέπουσιν
ἑορτῇ.
~χώρει
νυν
πᾶς
|
ἀνδρείως
|
~ἐς
τοὺς
εὐανθεῖς
κόλπους
~λειμώνων |
[1400-1449] |
τῶν
ἐμῶν
ἐρῶ
μόνον.
~(Διόνυσος)
|
~ἅνδρες |
φίλοι,
κἀγὼ
μὲν
αὐτοὺς
οὐ |
[1250-1299] |
ἔχω,
~τίν᾽
ἄρα
μέμψιν
ἐποίσει
|
~ἀνδρὶ |
τῷ
πολὺ
πλεῖστα
δὴ
~καὶ |
[1250-1299] |
~(Εὐριπίδης)
~Φθιῶτ᾽
Ἀχιλλεῦ,
τί
ποτ᾽
|
ἀνδροδάικτον |
ἀκούων
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις |
[850-899] |
μὴν
ἡμεῖς
ἐπιθυμοῦμεν
~παρὰ
σοφοῖν
|
ἀνδροῖν |
ἀκοῦσαι
~τίνα
λόγων
ἐμμέλειαν
~ἔπιτε |
[50-99] |
τῆς
νεὼς
ἀναγιγνώσκοντί
μοι
~τὴν
|
Ἀνδρομέδαν |
πρὸς
ἐμαυτὸν
ἐξαίφνης
πόθος
~τὴν |
[50-99] |
παιδός;
~(Διόνυσος)
οὐδαμῶς.
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλ᾽
|
ἀνδρός; |
~(Διόνυσος)
ἀπαπαί.
~(Ἡρακλῆς)
~ξυνεγένου
τῷ |
[500-549] |
~πρὸς
τὸ
μαλθακώτερον
~δεξιοῦ
πρὸς
|
ἀνδρός |
ἐστι
~καὶ
φύσει
Θηραμένους.
~(Διόνυσος) |
[500-549] |
θέλοι.
~(Χορός)
~ταῦτα
μὲν
πρὸς
|
ἀνδρός |
ἐστι
~νοῦν
ἔχοντος
καὶ
φρένας |
[1450-1499] |
λήρων
~διατριβὴν
ἀργὸν
ποιεῖσθαι,
~παραφρονοῦντος
|
ἀνδρός. |
~(Πλούτων)
ἄγε
δὴ
χαίρων
Αἰσχύλε |
[800-849] |
τ᾽
ἔργων,
~φωτὸς
ἀμυνομένου
φρενοτέκτονος
|
ἀνδρὸς |
~ῥήμαθ᾽
ἱπποβάμονα.
~φρίξας
δ᾽
αὐτοκόμου |
[1050-1099] |
~(Αἰσχύλος)
ὅτι
γενναίας
καὶ
γενναίων
|
ἀνδρῶν |
ἀλόχους
ἀνέπεισας
~κώνεια
πιεῖν
αἰσχυνθείσας |
[1200-1249] |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνι᾽
|
ἀνδρῶν |
ἀποπρίω
τὴν
λήκυθον,
~ἵνα
μὴ |
[800-849] |
~τοῦτ᾽
ἦν
δύσκολον·
~σοφῶν
γὰρ
|
ἀνδρῶν |
ἀπορίαν
ηὑρισκέτην.
~οὔτε
γὰρ
Ἀθηναίοισι |
[850-899] |
λεπτολόγους
ξυνετὰς
φρένας
αἳ
καθορᾶτε
|
~ἀνδρῶν |
γνωμοτύπων,
ὅταν
εἰς
ἔριν
ὀξυμερίμνοις
|
[150-199] |
~καὶ
μυρρινῶνας
καὶ
θιάσους
εὐδαίμονας
|
~ἀνδρῶν |
γυναικῶν
καὶ
κρότον
χειρῶν
πολύν. |
[1000-1049] |
χρήστ᾽
ἐδίδαξεν,
~τάξεις
ἀρετὰς
ὁπλίσεις
|
ἀνδρῶν; |
~(Διόνυσος)
~καὶ
μὴν
οὐ
Παντακλέα |
[1250-1299] |
εἰμι
θροεῖν
ὅδιον
κράτος
αἴσιον
|
ἀνδρῶν. |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽ |
[800-849] |
τραγῳδίαισιν
ἐτερατεύετο.
~(Διόνυσος)
ὦ
δαιμόνι᾽
|
ἀνδρῶν |
μὴ
μεγάλα
λίαν
λέγε.
~(Εὐριπίδης) |
[1350-1399] |
γε
δεῖ
καὶ
τοῦτό
με
|
~ἀνδρῶν |
ποιητῶν
τυροπωλῆσαι
τέχνην.
~(Χορός)
ἐπίπονοί |
[1000-1049] |
~καὶ
τί
βλάπτουσ᾽
ὦ
σχέτλι᾽
|
ἀνδρῶν |
τὴν
πόλιν
ἁμαὶ
Σθενέβοιαι;
~(Αἰσχύλος) |
[750-799] |
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ὁ
δῆμος
|
ἀνεβόα |
κρίσιν
ποιεῖν
~ὁπότερος
εἴη
τὴν |
[500-549] |
~περιόψομἀπελθόντ᾽
ἐπεί
τοι
καὶ
κρέα
|
~ἀνέβραττεν |
ὀρνίθεια,
καὶ
τραγήματα
~ἔφρυγε,
κᾦνον |
[350-399] |
μηδ᾽
εὔκολός
ἐστι
πολίταις,
~ἀλλ᾽
|
ἀνεγείρει |
καὶ
ῥιπίζει
κερδῶν
ἰδίων
ἐπιθυμῶν, |
[350-399] |
~ἐξίστασθαι
μύσταισι
χοροῖς·
ὑμεῖς
δ᾽
|
ἀνεγείρετε |
μολπὴν
~καὶ
παννυχίδας
τὰς
ἡμετέρας |
[500-549] |
ὀρνίθεια,
καὶ
τραγήματα
~ἔφρυγε,
κᾦνον
|
ἀνεκεράννυ |
γλυκύτατον.
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
ἅμ᾽
ἐμοί. |
[1050-1099] |
λέγων
ἐξαπατήσῃ,
παρὰ
τοὺς
ἰχθῦς
|
ἀνέκυψεν. |
~(Αἰσχύλος)
~εἶτ᾽
αὖ
λαλιὰν
ἐπιτηδεῦσαι |
[800-849] |
στοματουργὸς
ἐπῶν
βασανίστρια
λίσφη
~γλῶσσ᾽
|
ἀνελισσομένη |
φθονεροὺς
κινοῦσα
χαλινοὺς
~ῥήματα
δαιομένη |
[1050-1099] |
τούτων
ἡ
πόλις
ἡμῶν
~ὑπογραμματέων
|
ἀνεμεστώθη
|
~καὶ
βωμολόχων
δημοπιθήκων
~ἐξαπατώντων
τὸν |
[650-699] |
~οὐκ
ἔγωγ᾽
ἐπεὶ
~ἴαμβον
Ἱππώνακτος
|
ἀνεμιμνῃσκόμην. |
~(Ξανθίας)
~οὐδὲν
ποιεῖς
γάρ·
ἀλλὰ |
[700-749] |
ξυμφορὰν
αἰτουμένοις.
~ἀλλὰ
τῆς
ὀργῆς
|
ἀνέντες |
ὦ
σοφώτατοι
φύσει
~πάντας
ἀνθρώπους |
[1050-1099] |
γενναίας
καὶ
γενναίων
ἀνδρῶν
ἀλόχους
|
ἀνέπεισας |
~κώνεια
πιεῖν
αἰσχυνθείσας
διὰ
τοὺς |
[1050-1099] |
μειρακίων
στωμυλλομένων,
καὶ
τοὺς
Παράλους
|
ἀνέπεισεν
|
~ἀνταγορεύειν
τοῖς
ἄρχουσιν.
καίτοι
τότε |
[550-599] |
που
~ἐπὶ
τὴν
κατήλιφ᾽
εὐθὺς
|
ἀνεπηδήσαμεν· |
~ὁ
δ᾽
ᾤχετ᾽
ἐξᾴξας
γε |
[1350-1399] |
ἀγορὰν
~φέρουσ᾽
ἀποδοίμαν·
~ὁ
δ᾽
|
ἀνέπτατ᾽ |
ἀνέπτατ᾽
ἐς
αἰθέρα
~κουφοτάταις
πτερύγων |
[1350-1399] |
~φέρουσ᾽
ἀποδοίμαν·
~ὁ
δ᾽
ἀνέπτατ᾽
|
ἀνέπτατ᾽ |
ἐς
αἰθέρα
~κουφοτάταις
πτερύγων
ἀκμαῖς· |
[700-749] |
δ᾽
ἐγὼ
ὀρθὸς
ἰδεῖν
βίον
|
ἀνέρος |
ἢ
τρόπον
ὅστις
ἔτ᾽
~οἰμώξεται, |
[450-499] |
εἴπερ
δειλὸς
ἦν·
~ἐγὼ
δ᾽
|
ἀνέστην |
καὶ
προσέτ᾽
ἀπεψησάμην.
~(Ξανθίας)
ἀνδρεῖά |
[900-949] |
στωμυλμάτων
ἀπὸ
βιβλίων
ἀπηθῶν·
~εἶτ᾽
|
ἀνέτρεφον |
μονῳδίαις
~(Διόνυσος)
Κηφισοφῶντα
μιγνύς.
~(Εὐριπίδης) |
[700-749] |
ἵνα
μή
ποτε
κἀποδυθῇ
μεθύων
|
ἄνευ |
~ξύλου
βαδίζων.
~πολλάκις
γ᾽
ἡμῖν |
[400-449] |
τὴν
θεὸν
~καὶ
δεῖξον
ὡς
|
ἄνευ |
πόνου
~πολλὴν
ὁδὸν
περαίνεις.
~Ἴακχε |
[50-99] |
ἂν
Ἰοφῶντ᾽
ἀπολαβὼν
αὐτὸν
μόνον,
|
~ἄνευ |
Σοφοκλέους
ὅ
τι
ποιεῖ
κωδωνίσω. |
[1350-1399] |
~σὺ
δ᾽
ὦ
Διὸς
διπύρους
|
ἀνέχουσα
|
~λαμπάδας
ὀξυτάτας
χεροῖν
Ἑκάτα
παράφηνον
|
[1150-1199] |
~ἦν
Οἰδίπους
τὸ
πρῶτον
εὐδαίμων
|
ἀνήρ“ |
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
τὸν
Δί᾽
οὐ |
[100-149] |
~(Ἡρακλῆς)
~ἐν
πλοιαρίῳ
τυννουτῳί
σ᾽
|
ἀνὴρ |
γέρων
~ναύτης
διάξει
δύ᾽
ὀβολὼ |
[1200-1249] |
λήκυθον.
~οὐκ
ἔστιν
ὅστις
πάντ᾽
|
ἀνὴρ |
εὐδαιμονεῖ·
~ἢ
γὰρ
πεφυκὼς
ἐσθλὸς |
[1150-1199] |
οὗτος
ἦν
τὸ
πρῶτον
εὐδαίμων
|
ἀνήρ; |
~(Εὐριπίδης)
εἶτ᾽
ἐγένετ᾽
αὖθις
ἀθλιώτατος |
[1450-1499] |
τῷ
πράγματι.
~(Χορός)
~μακάριός
γ᾽
|
ἀνὴρ |
ἔχων
~ξύνεσιν
ἠκριβωμένην.
~πάρα
δὲ |
[1150-1199] |
ἄλλης
συμφορᾶς
ἐλήλυθεν·
~φεύγων
δ᾽
|
ἀνὴρ |
ἥκει“
τε
καὶ
κατέρχεται“
~(Διόνυσος) |
[1000-1049] |
~ὃ
θεασάμενος
πᾶς
ἄν
τις
|
ἀνὴρ |
ἠράσθη
δάιος
εἶναι.
~(Διόνυσος)
~τουτὶ |
[950-999] |
κομψός.
~(Διόνυσος)
~Θηραμένης;
σοφός
γ᾽
|
ἀνὴρ |
καὶ
δεινὸς
ἐς
τὰ
πάντα, |
[1500-1533] |
~μέμνησο
δ᾽
ὅπως
ὁ
πανοῦργος
|
ἀνὴρ
|
~καὶ
ψευδολόγος
καὶ
βωμολόχος
~μηδέποτ᾽ |
[1100-1149] |
~(Διόνυσος)
ἄγε
δὴ
σιώπα
πᾶς
|
ἀνήρ. |
λέγ᾽
Αἰσχύλε.
~(Αἰσχύλος)
~Ἑρμῆ
χθόνιε |
[450-499] |
ἂν
ἕτερός
γ᾽
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽
|
ἀνήρ. |
~(Ξανθίας)
ἀλλὰ
τί;
~(Διόνυσος)
~κατέκειτ᾽ |
[700-749] |
τὸν
Δία
τὸν
σωτῆρα
γεννάδας
|
ἀνὴρ
|
~ὁ
δεσπότης
σου.
~(Ξανθίας)
~πῶς |
[600-649] |
ὅπως
οὐκ
εἶ
σὺ
γεννάδας
|
ἀνήρ· |
~χωρεῖς
γὰρ
ἐς
τὸ
δίκαιον. |
[450-499] |
σπλάγχνα
σου
~διασπαράξει,
πλευμόνων
τ᾽
|
ἀνθάψεται
|
~Ταρτησία
μύραινα·
τὼ
νεφρὼ
δέ |
[450-499] |
οἴσων.
~χωρῶμεν
ἐς
πολυρρόδους
~λειμῶνας
|
ἀνθεμώδεις, |
~τὸν
ἡμέτερον
τρόπον
~τὸν
καλλιχορώτατον
|
[350-399] |
λαμπάδι
φλέγων“
~προβάδην
ἔξαγ᾽
ἐπ᾽
|
ἀνθηρὸν |
ἕλειον
δάπεδον
~χοροποιὸν
μάκαρ
ἥβαν. |
[1150-1199] |
~(Αἰσχύλος)
Διόνυσε
πίνεις
οἶνον
οὐκ
|
ἀνθοσμίαν. |
~(Διόνυσος)
~λέγ᾽
ἕτερον
αὐτῷ·
σὺ |
[400-449] |
~νῦν
ἱερὸν
ἀνὰ
κύκλον
θεᾶς,
|
ἀνθοφόρον |
ἀν᾽
ἄλσος
~παίζοντες
οἷς
μετουσία |
[150-199] |
λέγω
μέντοι,
σὲ
τὸν
τεθνηκότα·
|
~ἄνθρωπε |
βούλει
σκευάρι᾽
εἰς
Ἅιδου
φέρειν; |
[1150-1199] |
δῆτα
τοῦτό
γ᾽
ὦ
κατεστωμυλμένε
|
~ἄνθρωπε |
ταὔτ᾽
ἔστ᾽
ἀλλ᾽
ἄριστ᾽
ἐπῶν |
[1050-1099] |
χρηστὰ
διδάσκειν,
~ὃν
χρῆν
φράζειν
|
ἀνθρωπείως; |
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ὦ
κακόδαιμον
ἀνάγκη
|
[1050-1099] |
ῥάκι᾽
ἀμπισχών,
ἵν᾽
ἐλεινοὶ
~τοῖς
|
ἀνθρώποις |
φαίνοιντ᾽
εἶναι.
~(Εὐριπίδης)
τοῦτ᾽
οὖν |
[800-849] |
~ἐγᾦδα
τοῦτον
καὶ
διέσκεμμαι
πάλαι,
|
~ἄνθρωπον |
ἀγριοποιὸν
αὐθαδόστομον,
~ἔχοντ᾽
ἀχάλινον
ἀκρατὲς |
[1050-1099] |
~Παναθηναίοισι
γελῶν,
ὅτε
δὴ
~βραδὺς
|
ἄνθρωπός |
τις
ἔθει
κύψας
~λευκὸς
πίων |
[650-699] |
Ἡράκλεια
τἀν
Διομείοις
γίγνεται.
~(Ἄιακος)
|
~ἅνθρωπος |
ἱερός.
δεῦρο
πάλιν
βαδιστέον.
~(Διόνυσος) |
[700-749] |
ἀνέντες
ὦ
σοφώτατοι
φύσει
~πάντας
|
ἀνθρώπους |
ἑκόντες
συγγενεῖς
κτησώμεθα
~κἀπιτίμους
καὶ |
[1000-1049] |
ὅτι
βελτίους
τε
ποιοῦμεν
~τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν.
~(Αἰσχύλος)
~τοῦτ᾽ |
[1450-1499] |
~(Εὐριπίδης)
τί
δέδρακας
ὦ
μιαρώτατ᾽
|
ἀνθρώπων; |
~(Διόνυσος)
ἐγώ;
~ἔκρινα
νικᾶν
Αἰσχύλον. |
[50-99] |
~κοὐδείς
γέ
μ᾽
ἂν
πείσειεν
|
ἀνθρώπων |
τὸ
μὴ
οὐκ
~ἐλθεῖν
ἐπ᾽ |
[1450-1499] |
δῆτα
σύ
γ᾽
ἀλλ᾽
ἐνθένδ᾽
|
ἀνίει |
τἀγαθά.
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
γῆν
ὅταν |
[500-549] |
~τὸ
δὲ
προσδοκῆσαί
σ᾽
οὐκ
|
ἀνόητον |
καὶ
κενὸν
~ὡς
δοῦλος
ὢν |
[1500-1533] |
~γνώμαις
ἀγαθαῖς
καὶ
παίδευσον
~τοὺς
|
ἀνοήτους· |
πολλοὶ
δ᾽
εἰσίν·
~καὶ
δὸς |
[850-899] |
μὲν
συλλέγων
μονῳδίας,
~γάμους
δ᾽
|
ἀνοσίους |
ἐσφέρων
ἐς
τὴν
τέχνην.
~(Διόνυσος) |
[1050-1099] |
στωμυλλομένων,
καὶ
τοὺς
Παράλους
ἀνέπεισεν
|
~ἀνταγορεύειν |
τοῖς
ἄρχουσιν.
καίτοι
τότε
γ᾽ |
[550-599] |
εἴ
με
τύπτοις,
οὐκ
ἂν
|
ἀντείποιμί |
σοι.
~ἀλλ᾽
ἤν
σε
τοῦ |
[1000-1049] |
θυμολεόντων,
ἵν᾽
ἐπαίροιμ᾽
ἄνδρα
πολίτην
|
~ἀντεκτείνειν |
αὑτὸν
τούτοις,
ὁπόταν
σάλπιγγος
ἀκούσῃ. |
[750-799] |
~κἄπειτα
πῶς
~οὐ
καὶ
Σοφοκλέης
|
ἀντελάβετο |
τοῦ
θρόνου;
~(Ἄιακος)
~μὰ
Δί᾽ |
[750-799] |
~ὑπερεμάνησαν
κἀνόμισαν
σοφώτατον·
~κἄπειτ᾽
ἐπαρθεὶς
|
ἀντελάβετο |
τοῦ
θρόνου,
~ἵν᾽
Αἰσχύλος
καθῆστο. |
[200-249] |
~οὐ
μὴ
φλυαρήσεις
ἔχων
ἀλλ᾽
|
ἀντιβὰς
|
~ἐλᾷς
προθύμως;
~(Διόνυσος)
~κᾆτα
πῶς |
[700-749] |
δὲ
μὴ
πατάξαι
σ᾽
ἐξελεγχθέντ᾽
|
ἄντικρυς, |
~ὅτι
δοῦλος
ὢν
ἔφασκες
εἶναι |
[1050-1099] |
κἀκβάς
τινα
λωποδυτῆσαι·
~νῦν
δ᾽
|
ἀντιλέγει |
κοὐκέτ᾽
ἐλαύνων
πλεῖ
δευρὶ
καὖθις |
[1000-1049] |
~εἰ
πρὸς
τοῦτον
δεῖ
μ᾽
|
ἀντιλέγειν· |
ἵνα
μὴ
φάσκῃ
δ᾽
ἀπορεῖν |
[950-999] |
ὦ
γεννάδα
~μὴ
πρὸς
ὀργὴν
|
ἀντιλέξεις, |
~ἀλλὰ
συστείλας
ἄκροισι
~χρώμενος
τοῖς |
[750-799] |
πλῆθος,
οἱ
δ᾽
ἀκροώμενοι
~τῶν
|
ἀντιλογιῶν |
καὶ
λυγισμῶν
καὶ
στροφῶν
~ὑπερεμάνησαν |
[850-899] |
ἔριν
ὀξυμερίμνοις
~ἔλθωσι
στρεβλοῖσι
παλαίσμασιν
|
ἀντιλογοῦντες, |
~ἔλθετ᾽
ἐποψόμεναι
δύναμιν
~δεινοτάτοιν
στομάτοιν |
[1000-1049] |
ἐπιθυμεῖν
ἐξεδίδαξα
~νικᾶν
ἀεὶ
τοὺς
|
ἀντιπάλους, |
κοσμήσας
ἔργον
ἄριστον.
~(Διόνυσος)
~ἐχάρην |
[350-399] |
Ἐπίδαυρον,
~ἢ
χρήματα
ταῖς
τῶν
|
ἀντιπάλων |
ναυσὶν
παρέχειν
τινὰ
πείθει,
~ἢ |
[800-849] |
ἂν
ὀξύλαλον
παρίδῃ
θήγοντος
ὀδόντα
|
~ἀντιτέχνου· |
τότε
δὴ
μανίας
ὑπὸ
δεινῆς
|
[600-649] |
τὸν
κυνοκλόπον,
~ἵνα
δῷ
δίκην·
|
ἀνύετον. |
~(Διόνυσος)
ἥκει
τῳ
κακόν.
~(Ξανθίας) |
[1150-1199] |
~(Διόνυσος)
~ἴθι
πέραινε
σὺ
~Αἰσχύλ᾽
|
ἀνύσας· |
σὺ
δ᾽
ἐς
τὸ
κακὸν |
[600-649] |
δ᾽
αὖθις
ἀποπειράσομαι.
~(Ξανθίας)
οὔκουν
|
ἀνύσεις |
τι;
ἀτταταῖ.
~(Ἄιακος)
τί
τἀτταταῖ; |
[400-449] |
~νυνὶ
δὲ
δημαγωγεῖ
~ἐν
τοῖς
|
ἄνω |
νεκροῖσι,
~κἀστὶν
τὰ
πρῶτα
τῆς |
[1400-1449] |
παραινέσῃ
~μᾶλλόν
τι
χρηστόν,
τοῦτον
|
ἄξειν |
μοι
δοκῶ.
~πρῶτον
μὲν
οὖν |
[1000-1049] |
τοῖς
ἱστίοις,
~εἶτα
μᾶλλον
μᾶλλον
|
ἄξεις
|
~καὶ
φυλάξεις,
~ἡνίκ᾽
ἂν
τὸ |
[850-899] |
φρένα,
~εἶναί
με
τῶν
σῶν
|
ἄξιον |
μυστηρίων.
~(Διόνυσος)
ἐπίθες
λαβὼν
δὴ |
[600-649] |
τεθνηκέναι,
~ἢ
κλεψα
τῶν
σῶν
|
ἄξιόν |
τι
καὶ
τριχός.
~καί
σοι |
[250-299] |
ἐντυχεῖν
τινι
~λαβεῖν
τ᾽
ἀγώνισμ᾽
|
ἄξιόν |
τι
τῆς
ὁδοῦ.
~(Ξανθίας)
~νὴ |
[1000-1049] |
μοχθηροτάτους
ἀπέδειξας,
~τί
παθεῖν
φήσεις
|
ἄξιος |
εἶναι;
~(Διόνυσος)
τεθνάναι·
μὴ
τοῦτον |
[700-749] |
~εὔλογον,
κἄν
τι
σφαλῆτ᾽
ἐξ
|
ἀξίου |
γοῦν
τοῦ
ξύλου,
~ἤν
τι |
[350-399] |
σπουδαῖα,
καὶ
~τῆς
σῆς
ἑορτῆς
|
ἀξίως
|
~παίσαντα
καὶ
σκώψαντα
νικήσαντα
~ταινιοῦσθαι. |
[200-249] |
ὕμνων
βοὰν
~φθεγξώμεθ᾽
εὔγηρυν
ἐμὰν
|
ἀοιδάν, |
~κοὰξ
κοάξ,
~ἣν
ἀμφὶ
Νυσήιον |
[650-699] |
ἐπίβηθι
καὶ
ἔλθ᾽
ἐπὶ
τέρψιν
|
ἀοιδᾶς |
ἐμᾶς,
~τὸν
πολὺν
ὀψομένη
λαῶν· |
[1300-1349] |
δακτύλοις
φάλαγγες
~ἱστόπονα
πηνίσματα,
~κερκίδος
|
ἀοιδοῦ |
μελέτας,
~ἵν᾽
ὁ
φίλαυλος
ἔπαλλε |
[1000-1049] |
χρὴ
ποιητὰς
ἀσκεῖν.
σκέψαι
γὰρ
|
ἀπ᾽ |
ἀρχῆς
~ὡς
ὠφέλιμοι
τῶν
ποιητῶν |
[1350-1399] |
ἄχεα
κατέλιπε,
~δάκρυα
δάκρυά
τ᾽
|
ἀπ᾽ |
ὀμμάτων
~ἔβαλον
ἔβαλον
ἁ
τλάμων. |
[600-649] |
δῆτ᾽
ἔμοιγ᾽
οὕτω
δὲ
βασάνιζ᾽
|
ἀπαγαγών. |
~(Ἄιακος)
~αὐτοῦ
μὲν
οὖν,
ἵνα |
[1200-1249] |
~ποιεῖς
γὰρ
οὕτως
ὥστ᾽
ἐναρμόττειν
|
ἅπαν, |
~καὶ
κῳδάριον
καὶ
ληκύθιον
καὶ |
[250-299] |
ἐστί.
~(Ξανθίας)
~πυρὶ
γοῦν
λάμπεται
|
~ἅπαν |
τὸ
πρόσωπον.
~(Διόνυσος)
καὶ
σκέλος |
[950-999] |
ἐρᾶν
τεχνάζειν,
~κάχ᾽
ὑποτοπεῖσθαι,
περινοεῖν
|
ἅπαντα- |
~(Αἰσχύλος)
φημὶ
κἀγώ.
~(Εὐριπίδης)
~οἰκεῖα |
[950-999] |
~καὶ
σκέψιν,
ὥστ᾽
ἤδη
νοεὶν
|
~ἅπαντα |
καὶ
διειδέναι
~τά
τ᾽
ἄλλα |
[700-749] |
~καὶ
πονηροῖς
κἀκ
πονηρῶν
εἰς
|
ἅπαντα |
χρώμεθα
~ὑστάτοις
ἀφιγμένοισιν,
οἷσιν
ἡ |
[700-749] |
οὖσιν
οὐ
κεκιβδηλευμένοις,
~ἀλλὰ
καλλίστοις
|
ἁπάντων, |
ὡς
δοκεῖ,
νομισμάτων
~καὶ
μόνοις |
[200-249] |
γὰρ
μέλη
~κάλλιστ᾽
ἐπειδὰν
ἐμβάλῃς
|
ἅπαξ, |
~(Διόνυσος)
τίνων;
~(Χάρων)
βατράχων
κύκνων |
[50-99] |
θᾶττον,
ἢν
μόνον
χορὸν
λάβῃ,
|
~ἅπαξ |
προσουρήσαντα
τῇ
τραγῳδίᾳ.
~γόνιμον
δὲ |
[150-199] |
χρόνον.
~(Ἡρακλῆς)
~οἵ
σοι
φράσουσ᾽
|
ἁπαξάπανθ᾽ |
ὧν
ἂν
δέῃ.
~οὗτοι
γὰρ |
[1450-1499] |
θεῶν
οὓς
ὤμοσας
~ἦ
μὴν
|
ἀπάξειν |
μ᾽
οἴκαδ᾽
αἱροῦ
τοὺς
φίλους. |
[50-99] |
οὐδαμῶς.
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλ᾽
ἀνδρός;
~(Διόνυσος)
|
ἀπαπαί. |
~(Ἡρακλῆς)
~ξυνεγένου
τῷ
Κλεισθένει;
~(Διόνυσος) |
[1200-1249] |
γῆς
πολύμετρον
λαβὼν
στάχυν
~θύων
|
ἀπαρχάς“ |
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
μεταξὺ |
[950-999] |
τοὺς
θεοὺς
νῦν
γοῦν
Ἀθηναίων
|
~ἅπας |
τις
εἰσιὼν
~κέκραγε
πρὸς
τοὺς |
[350-399] |
ἀπαυδῶ
καὖθις
τὸ
τρίτον
μάλ᾽
|
ἀπαυδῶ
|
~ἐξίστασθαι
μύσταισι
χοροῖς·
ὑμεῖς
δ᾽ |
[350-399] |
τοῦ
Διονύσου·
~τούτοις
αὐδῶ
καὖθις
|
ἀπαυδῶ |
καὖθις
τὸ
τρίτον
μάλ᾽
ἀπαυδῶ
|
[1000-1049] |
ἐκ
χρηστῶν
καὶ
γενναίων
μοχθηροτάτους
|
ἀπέδειξας, |
~τί
παθεῖν
φήσεις
ἄξιος
εἶναι; |
[950-999] |
ἡ
χύτρα;
~τίς
τὴν
κεφαλὴν
|
ἀπεδήδοκεν
|
~τῆς
μαινίδος;
τὸ
τρύβλιον
~τὸ |
[0-1] |
καὶ
ῥόπαλον
ξυνηλθέτην;
~ποῖ
γῆς
|
ἀπεδήμεις; |
~(Διόνυσος)
ἐπεβάτευον
Κλεισθένει
~(Ἡρακλῆς)
κἀναυμάχησας; |
[1400-1449] |
κρίνω;
~(Πλούτων)
~τὸν
ἕτερον
λαβὼν
|
ἄπει, |
~ὁπότερον
ἂν
κρίνῃς,
ἵν᾽
ἔλθῃς |
[450-499] |
ψόφον
τῶν
ῥημάτων
~καὶ
τὰς
|
ἀπειλάς; |
~(Ξανθίας)
οὐ
μὰ
Δί᾽
οὐδ᾽ |
[200-249] |
προθύμως;
~(Διόνυσος)
~κᾆτα
πῶς
δυνήσομαι
|
~ἄπειρος |
ἀθαλάττωτος
ἀσαλαμίνιος
~ὢν
εἶτ᾽
ἐλαύνειν; |
[350-399] |
κἀξίστασθαι
τοῖς
ἡμετέροισι
χοροῖσιν,
~ὅστις
|
ἄπειρος |
τοιῶνδε
λόγων
ἢ
γνώμῃ
μὴ |
[1450-1499] |
γὰρ
εὖ
φρονεῖν
δοκήσας
~πάλιν
|
ἄπεισιν |
οἴκαδ᾽
αὖ,
~ἐπ᾽
ἀγαθῶ
μὲν |
[400-449] |
ἀρτίως
ἀφιγμένω.
~(Χορός)
~μηδὲν
μακρὰν
|
ἀπέλθῃς, |
~μηδ᾽
αὖθις
ἐπανέρῃ
με,
~ἀλλ᾽ |
[800-849] |
τοῦ
λόγου.
~(Εὐριπίδης)
~ἀποσεμνυνεῖται
πρῶτον,
|
ἅπερ |
ἑκάστοτε
~ἐν
ταῖς
τραγῳδίαισιν
ἐτερατεύετο. |
[900-949] |
ἱππαλεκτρυόνας
μὰ
Δί᾽
οὐδὲ
τραγελάφους,
|
ἅπερ |
σύ,
~ἃν
τοῖσι
παραπετάσμασιν
τοῖς |
[800-849] |
~ἔχοντ᾽
ἀχάλινον
ἀκρατὲς
ἀπύλωτον
στόμα,
|
~ἀπεριλάλητον |
κομποφακελορρήμονα.
~(Αἰσχύλος)
ἄληθες
ὦ
παῖ |
[0-1] |
ἴδω,
~πλεῖν
ἢ
νιαυτῷ
πρεσβύτερος
|
ἀπέρχομαι. |
~(Ξανθίας)
~ὢ
τρισκακοδαίμων
ἄρ᾽
ὁ |
[1000-1049] |
θ᾽
ἡμῖν
κατέδειξε
φόνων
τ᾽
|
ἀπέχεσθαι, |
~Μουσαῖος
δ᾽
ἐξακέσεις
τε
νόσων |
[450-499] |
~ἐγὼ
δ᾽
ἀνέστην
καὶ
προσέτ᾽
|
ἀπεψησάμην. |
~(Ξανθίας)
ἀνδρεῖά
γ᾽
ὦ
Πόσειδον. |
[900-949] |
~χυλὸν
διδοὺς
στωμυλμάτων
ἀπὸ
βιβλίων
|
ἀπηθῶν· |
~εἶτ᾽
ἀνέτρεφον
μονῳδίαις
~(Διόνυσος)
Κηφισοφῶντα |
[500-549] |
~ἔτνους
δύ᾽
ἢ
τρεῖς,
βοῦν
|
ἀπηνθράκιζ᾽ |
ὅλον,
~πλακοῦντας
ὤπτα
κολλάβους.
ἀλλ᾽ |
[450-499] |
κύν᾽
ἡμῶν
ἐξελάσας
τὸν
Κέρβερον
|
~ἀπῇξας |
ἄγχων
κἀποδρὰς
ᾤχου
λαβών,
~ὃν |
[700-749] |
ἡνίκ᾽
ἂν
πληγὰς
λαβὼν
~πολλὰς
|
ἀπίῃς |
θύραζε;
~(Ἄιακος)
καὶ
τοῦθ᾽
ἥδομαι. |
[1500-1533] |
~(Χορός)
~πρῶτα
μὲν
εὐοδίαν
ἀγαθὴν
|
ἀπιόντι |
ποιητῇ
~ἐς
φάος
ὀρνυμένῳ
δότε |
[1400-1449] |
ἡγώμεθα,
~τὰ
δ᾽
ὄντα
πίστ᾽
|
ἄπιστα. |
~(Διόνυσος)
~πῶς;
οὐ
μανθάνω.
~ἀμαθέστερόν |
[1400-1449] |
λέγε.
~(Εὐριπίδης)
~ὅταν
τὰ
νῦν
|
ἄπιστα |
πίσθ᾽
ἡγώμεθα,
~τὰ
δ᾽
ὄντα |
[1400-1449] |
πολιτῶν
οἷσι
νῦν
πιστεύομεν,
~τούτοις
|
ἀπιστήσαιμεν, |
οἷς
δ᾽
οὐ
χρώμεθα,
~τούτοισι |
[900-949] |
τευτλίοισι
λευκοῖς,
~χυλὸν
διδοὺς
στωμυλμάτων
|
ἀπὸ |
βιβλίων
ἀπηθῶν·
~εἶτ᾽
ἀνέτρεφον
μονῳδίαις |
[100-149] |
τίνα;
~μία
μὲν
γὰρ
ἔστιν
|
ἀπὸ |
κάλω
καὶ
θρανίου,
~κρεμάσαντι
σαυτόν. |
[1200-1249] |
ἕκαστον,
ἀλλὰ
σὺν
τοῖσιν
θεοῖς
|
~ἀπὸ |
ληκυθίου
σου
τοὺς
προλόγους
διαφθερῶ. |
[1200-1249] |
σου
τοὺς
προλόγους
διαφθερῶ.
~(Εὐριπίδης)
|
ἀπὸ |
ληκυθίου
σὺ
τοὺς
ἐμούς;
~(Αἰσχύλος) |
[1300-1349] |
ἱερὸν
ὀφθείην
δρέπων·
~οὗτος
δ᾽
|
ἀπὸ |
πάντων
μὲν
φέρει,
πορνιδίων“
~σκολίων |
[1000-1049] |
ἀρότους·
ὁ
δὲ
θεῖος
Ὅμηρος
|
~ἀπὸ |
τοῦ
τιμὴν
καὶ
κλέος
ἔσχεν |
[950-999] |
τὴν
τέχνην·
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐκομπολάκουν
|
~ἀπὸ |
τοῦ
φρονεῖν
ἀποσπάσας,
οὐδ᾽
ἐξέπληττον |
[900-949] |
ἢ
τὸ
σαυτοῦ.
~(Εὐριπίδης)
~ἔπειτ᾽
|
ἀπὸ |
τῶν
πρώτων
ἐπῶν
οὐδὲν
παρῆκ᾽ |
[750-799] |
~νόμος
τις
ἐνθάδ᾽
ἐστὶ
κείμενος
|
~ἀπὸ |
τῶν
τεχνῶν
ὅσαι
μεγάλαι
καὶ |
[850-899] |
~ἐπίσχες
οὗτος
ὦ
πολυτίμητ᾽
Αἰσχύλε.
|
~ἀπὸ |
τῶν
χαλαζῶν
δ᾽
ὦ
πόνηρ᾽ |
[1450-1499] |
οὖν
μὴ
Σωκράτει
~παρακαθήμενον
λαλεῖν,
|
~ἀποβαλόντα |
μουσικὴν
~τά
τε
μέγιστα
παραλιπόντα
|
[1150-1199] |
σὺ
δ᾽
ἐς
τὸ
κακὸν
|
ἀπόβλεπε. |
~(Αἰσχύλος)
~τύμβου
δ᾽
ἐπ᾽
ὄχθῳ |
[1250-1299] |
μὴν
ἔχω
γ᾽
οἷς
αὐτὸν
|
ἀποδείξω |
κακὸν
~μελοποιὸν
ὄντα
καὶ
ποιοῦντα |
[1350-1399] |
ὅπως
~κνεφαῖος
εἰς
ἀγορὰν
~φέρουσ᾽
|
ἀποδοίμαν· |
~ὁ
δ᾽
ἀνέπτατ᾽
ἀνέπτατ᾽
ἐς |
[1200-1249] |
~ἀλλ᾽
ὦγάθ᾽
ἔτι
καὶ
νῦν
|
ἀπόδος |
πάσῃ
τέχνῃ·
~λήψει
γὰρ
ὀβολοῦ |
[250-299] |
παῦε,
παραβαλοῦ
τὼ
κωπίω,
~ἔκβαιν᾽
|
ἀπόδος |
τὸν
ναῦλον.
~(Διόνυσος)
~ἔχε
δὴ |
[600-649] |
~χωρεῖς
γὰρ
ἐς
τὸ
δίκαιον.
|
ἀποδύεσθε |
δή.
~(Ξανθίας)
πῶς
οὖν
βασανιεῖς |
[950-999] |
ἄν.
~(Αἰσχύλος)
~εἶτα
δῆτα
~οὐκ
|
ἀποθανεῖν |
σε
ταῦτ᾽
ἐχρῆν
τολμῶντα;
~(Εὐριπίδης) |
[50-99] |
ποῦ
στιν;
~(Διόνυσος)
~ἀπολιπών
μ᾽
|
ἀποίχεται, |
~ἀγαθὸς
ποιητὴς
καὶ
ποθεινὸς
τοῖς |
[1300-1349] |
ὕδωρ,
~ὡς
ἂν
θεῖον
ὄνειρον
|
ἀποκλύσω. |
~ἰὼ
πόντιε
δαῖμον,
~τοῦτ᾽
ἐκεῖν᾽ |
[1000-1049] |
μὴ
φάσκῃ
δ᾽
ἀπορεῖν
με,
|
~ἀπόκριναί |
μοι,
τίνος
οὕνεκα
χρὴ
θαυμάζειν |
[1050-1099] |
~μὰ
Δί᾽
ἀλλ᾽
ὄντ᾽
ἀλλ᾽
|
ἀποκρύπτειν |
χρὴ
τὸ
πονηρὸν
τόν
γε |
[600-649] |
~κἄν
ποτέ
μ᾽
ἕλῃς
ἀδικοῦντ᾽
|
ἀπόκτεινόν |
μ᾽
ἄγων.
~(Ἄιακος)
καὶ
πῶς |
[1150-1199] |
πρὶν
φῦναι
μὲν
Ἁπόλλων
ἔφη
|
~ἀποκτενεῖν |
τὸν
πατέρα,
πρὶν
καὶ
γεγονέναι· |
[50-99] |
~οὐ
πρίν
γ᾽
ἂν
Ἰοφῶντ᾽
|
ἀπολαβὼν |
αὐτὸν
μόνον,
~ἄνευ
Σοφοκλέους
ὅ |
[1200-1249] |
λέλεκται
τῆς
ἀληθείας
ὕπο“
~(Διόνυσος)
|
ἀπολεῖ |
σ᾽
ἐρεῖ
γάρ,
ληκύθιον
ἀπώλεσεν“ |
[650-699] |
δ᾽
ἐπίκλαυτον
ἀηδόνιον
νόμον,
ὡς
|
ἀπολεῖται, |
~κἂν
ἴσαι
γένωνται.
~τὸν
ἱερὸν |
[100-149] |
ποῖ
~(Ἡρακλῆς)
κάτω.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
|
ἀπολέσαιμ᾽ |
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
~οὐκ |
[50-99] |
Ἀγάθων
δὲ
ποῦ
στιν;
~(Διόνυσος)
|
~ἀπολιπών |
μ᾽
ἀποίχεται,
~ἀγαθὸς
ποιητὴς
καὶ |
[750-799] |
τοῦτο,
κἀκμιαίνομαι.
~(Ξανθίας)
~ὦ
Φοῖβ᾽
|
Ἄπολλον |
ἔμβαλέ
μοι
τὴν
δεξιάν,
~καὶ |
[650-699] |
τουτί;
δεῦρο
πάλιν
βαδιστέον.
~(Διόνυσος)
|
~Ἄπολλον |
ὅς
που
Δῆλον
ἢ
Πυθῶν᾽ |
[300-349] |
προσέπεσεν;
~τίν᾽
αἰτιάσομαι
θεῶν
μ᾽
|
ἀπολλύναι; |
~(Ξανθίας)
~αἰθέρα
Διὸς
δωμάτιον
ἢ |
[950-999] |
ἐχρῆν
τολμῶντα;
~(Εὐριπίδης)
~μὰ
τὸν
|
Ἀπόλλω· |
~δημοκρατικὸν
γὰρ
αὔτ᾽
ἔδρων.
~(Διόνυσος) |
[1050-1099] |
ῥυππαπαῖ“
εἰπεῖν.
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
|
Ἀπόλλω, |
καὶ
προσπαρδεῖν
γ᾽
ἐς
τὸ |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
σφώ;
~(Διόνυσος)
νὴ
τὸν
|
Ἀπόλλω. |
~(Ξανθίας)
κᾆτ᾽
ἔγωγ᾽
ἐξηγρόμην.
~(Διόνυσος) |
[500-549] |
κάλλιστ᾽
ἐπαινῶ.
~(Θεράπαινα)
~μὰ
τὸν
|
Ἀπόλλω |
οὐ
μή
σ᾽
ἐγὼ
~περιόψομἀπελθόντ᾽ |
[1500-1533] |
ταχέως
ἥκωσιν,
ἐγὼ
~νὴ
τὸν
|
Ἀπόλλω |
στίξας
αὐτοὺς
~καὶ
συμποδίσας
~μετ᾽ |
[1150-1199] |
κατέρχεται“
~(Διόνυσος)
~εὖ
νὴ
τὸν
|
Ἀπόλλω. |
τί
σὺ
λέγεις
Εὐριπίδη;
~(Εὐριπίδης) |
[200-249] |
παίζων·
~προσεπιτέρπεται
δ᾽
ὁ
φορμικτὰς
|
Ἀπόλλων, |
~ἕνεκα
δόνακος,
ὃν
ὑπολύριον
~ἔνυδρον |
[1150-1199] |
~ὅντινά
γε
πρὶν
φῦναι
μὲν
|
Ἁπόλλων |
ἔφη
~ἀποκτενεῖν
τὸν
πατέρα,
πρὶν |
[550-599] |
ἡ
γυνή,
τὰ
παιδία,
~κάκιστ᾽
|
ἀπολοίμην, |
κἀρχέδημος
ὁ
γλάμων.
~(Ξανθίας)
~δέχομαι |
[550-599] |
~ἐκπηνιεῖται
ταῦτα
προσκαλούμενος.
~(Διόνυσος)
~κάκιστ᾽
|
ἀπολοίμην, |
Ξανθίαν
εἰ
μὴ
φιλῶ.
~(Ξανθίας) |
[250-299] |
ἵν᾽
ὦ
σοι
ξυμπότης.
~(Ξανθίας)
|
ἀπολούμεθ᾽ |
ὦναξ
Ἡράκλεις.
~(Διόνυσος)
~οὐ
μὴ |
[1000-1049] |
Λάμαχος
ἥρως·
~ὅθεν
ἡμὴ
φρὴν
|
ἀπομαξαμένη |
πολλὰς
ἀρετὰς
ἐποίησεν,
~Πατρόκλων,
Τεύκρων |
[0-1] |
φέρων,
~εἰ
μὴ
καθαιρήσει
τις,
|
ἀποπαρδήσομαι; |
~(Διόνυσος)
~μὴ
δῆθ᾽
ἱκετεύω,
πλήν |
[600-649] |
~οὐκ
οἶδα·
τουδὶ
δ᾽
αὖθις
|
ἀποπειράσομαι. |
~(Ξανθίας)
οὔκουν
ἀνύσεις
τι;
ἀτταταῖ. |
[350-399] |
φρούριον
ἢ
ναῦς,
ἢ
τἀπόρρητ᾽
|
ἀποπέμπει
|
~ἐξ
Αἰγίνης
Θωρυκίων
ὢν
εἰκοστολόγος |
[1500-1533] |
τοῦ
Λευκολόφου
~κατὰ
γῆς
ταχέως
|
ἀποπέμψω. |
~(Αἰσχύλος)
ταῦτα
ποιήσω·
σὺ
δὲ |
[100-149] |
γε
καὶ
δυσχείμερον·
~εὐθὺς
γὰρ
|
ἀποπήγνυσι |
τἀντικνήμια.
~(Ἡρακλῆς)
~βούλει
κατάντη
καὶ |
[1450-1499] |
ἵνα
ξενίσω
γὼ>
σφὼ
πρὶν
|
ἀποπλεῖν. |
~(Διόνυσος)
εὖ
λέγεις
~νὴ
τὸν |
[1200-1249] |
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνι᾽
ἀνδρῶν
|
ἀποπρίω |
τὴν
λήκυθον,
~ἵνα
μὴ
διακναίσῃ |
[1000-1049] |
ἀντιλέγειν·
ἵνα
μὴ
φάσκῃ
δ᾽
|
ἀπορεῖν |
με,
~ἀπόκριναί
μοι,
τίνος
οὕνεκα |
[1450-1499] |
πολεμίων,
~πόρον
δὲ
τὰς
ναῦς
|
ἀπορίαν |
δὲ
τὸν
πόρον.
~(Διόνυσος)
εὖ, |
[800-849] |
ἦν
δύσκολον·
~σοφῶν
γὰρ
ἀνδρῶν
|
ἀπορίαν |
ηὑρισκέτην.
~οὔτε
γὰρ
Ἀθηναίοισι
συνέβαιν᾽ |
[300-349] |
δὲ
λειμών·
~γόνυ
πάλλεται
γερόντων·
|
~ἀποσείονται |
δὲ
λύπας
~χρονίους
τ᾽
ἐτῶν |
[800-849] |
αἰσθάνει
γὰρ
τοῦ
λόγου.
~(Εὐριπίδης)
|
~ἀποσεμνυνεῖται |
πρῶτον,
ἅπερ
ἑκάστοτε
~ἐν
ταῖς |
[0-1] |
~ἀλλ᾽
οὐχ
οἷός
τ᾽
εἴμ᾽
|
ἀποσοβῆσαι |
τὸν
γέλων
~ὁρῶν
λεοντῆν
ἐπὶ |
[950-999] |
οὐκ
ἐκομπολάκουν
~ἀπὸ
τοῦ
φρονεῖν
|
ἀποσπάσας, |
οὐδ᾽
ἐξέπληττον
αὐτούς,
~Κύκνους
ποιῶν |
[800-849] |
βρυχώμενος
ἥσει
~ῥήματα
γομφοπαγῆ
πινακηδὸν
|
ἀποσπῶν
|
~γηγενεῖ
φυσήματι·
~ἔνθεν
δὴ
στοματουργὸς |
[100-149] |
μηδὲ
δειμάτου·
~οὐ
γάρ
μ᾽
|
ἀποτρέψεις. |
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτα
βόρβορον
πολὺν
~καὶ |
[350-399] |
τῶν
ποιητῶν
ῥήτωρ
ὢν
εἶτ᾽
|
ἀποτρώγει, |
~κωμῳδηθεὶς
ἐν
ταῖς
πατρίοις
τελεταῖς |
[800-849] |
δῆτα
πρίν
γ᾽
ἂν
τοῦτον
|
ἀποφήνω |
σαφῶς
~τὸν
χωλοποιὸν
οἷος
ὢν |
[850-899] |
~ὀρθῶς
μ᾽
ἐλέγχειν
ὧν
ἂν
|
ἅπτωμαι |
λόγων.
~(Χορός)
~καὶ
μὴν
ἡμεῖς |
[800-849] |
ἀγριοποιὸν
αὐθαδόστομον,
~ἔχοντ᾽
ἀχάλινον
ἀκρατὲς
|
ἀπύλωτον |
στόμα,
~ἀπεριλάλητον
κομποφακελορρήμονα.
~(Αἰσχύλος)
ἄληθες |
[1200-1249] |
~ἢ
δυσγενὴς
ὤν“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Διόνυσος)
Εὐριπίδη
~(Εὐριπίδης)
τί
ἔσθ᾽ |
[1200-1249] |
στάχυν
~θύων
ἀπαρχάς“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Διόνυσος)
μεταξὺ
θύων;
καὶ
τίς |
[1200-1249] |
κάτα
~πηδᾷ
χορεύων“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Διόνυσος)
οἴμοι
πεπλήγμεθ᾽
αὖθις
ὑπὸ |
[1200-1249] |
μολὼν
~θοαῖσιν
ἵπποις“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Διόνυσος)
~ὁρᾷς,
προσῆψεν
αὖθις
αὖ |
[1200-1249] |
πλάτῃ
~Ἄργος
κατασχών
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Διόνυσος)
~τουτὶ
τί
ἦν
τὸ |
[1200-1249] |
ἐκλιπὼν
~Ἀγήνορος
παῖς“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Διόνυσος)
~ὦ
δαιμόνι᾽
ἀνδρῶν
ἀποπρίω |
[1200-1249] |
ποτ᾽
ἐκ
γῆς“
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν. |
~(Εὐριπίδης)
~ἔασον
εἰπεῖν
πρῶθ᾽
ὅλον |
[1200-1249] |
ἀπολεῖ
σ᾽
ἐρεῖ
γάρ,
ληκύθιον
|
ἀπώλεσεν“ |
~τὸ
ληκύθιον
γὰρ
τοῦτ᾽
ἐπὶ |
[1100-1149] |
τὸν
Ἑρμῆν,
ὡς
ὁ
πατὴρ
|
ἀπώλετο
|
~αὐτοῦ
βιαίως
ἐκ
γυναικείας
χερὸς
|
[1500-1533] |
Σοφοκλεῖ
τηρεῖν
~καὶ
διασῴζειν,
ἢν
|
ἄρ᾽ |
ἐγώ
ποτε
~δεῦρ᾽
ἀφίκωμαι.
τοῦτον |
[750-799] |
γ᾽
Εὐριπίδην.
~(Ξανθίας)
τὸ
χρῆμ᾽
|
ἄρ᾽ |
ἔσται;
~(Ἄιακος)
~νὴ
Δί᾽
ὀλίγον |
[900-949] |
διῄει.
~(Διόνυσος)
~ὢ
παμπόνηρος,
οἷ᾽
|
ἄρ᾽ |
ἐφενακιζόμην
ὑπ᾽
αὐτοῦ.
~τί
σκορδινᾷ |
[1150-1199] |
~εἶτ᾽
ἐξετύφλωσεν
αὑτόν.
~(Διόνυσος)
~εὐδαίμων
|
ἄρ᾽ |
ἦν,
~εἰ
κἀστρατήγησέν
γε
μετ᾽ |
[0-1] |
πρεσβύτερος
ἀπέρχομαι.
~(Ξανθίας)
~ὢ
τρισκακοδαίμων
|
ἄρ᾽ |
ὁ
τράχηλος
οὑτοσί,
~ὅτι
θλίβεται |
[50-99] |
γ᾽
ἐν
τῷ
βίῳ.
~(Διόνυσος)
|
~ἆρ᾽ |
ἐκδιδάσκω
τὸ
σαφὲς
ἢ
τέρᾳ |
[450-499] |
θύραν
κόψω;
τίνα;
~πῶς
ἐνθάδ᾽
|
ἄρα |
κόπτουσιν
οὑπιχώριοι;
~(Ξανθίας)
~οὐ
μὴ |
[1250-1299] |
~φροντίζειν
γὰρ
ἔγωγ᾽
ἔχω,
~τίν᾽
|
ἄρα |
μέμψιν
ἐποίσει
~ἀνδρὶ
τῷ
πολὺ |
[50-99] |
λοιπὸν
ἀγαθόν,
εἰ
καὶ
τοῦτ᾽
|
ἄρα· |
~οὐ
γὰρ
σάφ᾽
οἶδ᾽
οὐδ᾽ |
[250-299] |
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἔμελλον
|
ἄρα |
παύσειν
ποθ᾽
ὑμᾶς
τοῦ
κοάξ. |
[1400-1449] |
τῷ
δ᾽
ἥδομαι.
~(Πλούτων)
~οὐδὲν
|
ἄρα |
πράξεις
ὧνπερ
ἦλθες
οὕνεκα;
~(Διόνυσος) |
[100-149] |
τετριμμένη
~ἡ
διὰ
θυείας.
~(Διόνυσος)
|
ἆρα |
κώνειον
λέγεις;
~(Ἡρακλῆς)
μάλιστά
γε. |
[1400-1449] |
νεκρὼ
δύο,
~οὓς
οὐκ
ἂν
|
ἄραιντ᾽ |
οὐδ᾽
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι.
~(Αἰσχύλος)
~καὶ |
[500-549] |
φλυαρήσεις
ἔχων
ὦ
Ξανθία,
~ἀλλ᾽
|
ἀράμενος |
οἴσεις
πάλιν
τὰ
στρώματα.
~(Ξανθίας) |
[0-1] |
τῷ
μέρει
σὺ
τὸν
ὄνον
|
ἀράμενος |
φέρε.
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
κακοδαίμων·
τί |
[1300-1349] |
~κάλπισί
τ᾽
ἐκ
ποταμῶν
δρόσον
|
ἄρατε, |
θέρμετε
δ᾽
ὕδωρ,
~ὡς
ἂν |
[1500-1533] |
μεγάλων
ἀχέων
παυσαίμεθ᾽
ἂν
οὕτως
|
~ἀργαλέων |
τ᾽
ἐν
ὅπλοις
ξυνόδων.
Κλεοφῶν |
[900-949] |
πρώτων
ἐπῶν
οὐδὲν
παρῆκ᾽
ἂν
|
ἀργόν, |
~ἀλλ᾽
ἔλεγεν
ἡ
γυνή
τέ |
[1450-1499] |
λόγοισι
~καὶ
σκαριφησμοῖσι
λήρων
~διατριβὴν
|
ἀργὸν |
ποιεῖσθαι,
~παραφρονοῦντος
ἀνδρός.
~(Πλούτων)
ἄγε |
[1200-1249] |
~ξὺν
παισὶ
πεντήκοντα
ναυτίλῳ
πλάτῃ
|
~Ἄργος |
κατασχών
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος) |
[1350-1399] |
τὸν
σταθμόν.
~(Εὐριπίδης)
εἴθ᾽
ὤφελ᾽
|
Ἀργοῦς |
μὴ
διαπτάσθαι
σκάφος“
~(Αἰσχύλος)
Σπερχειὲ |
[350-399] |
δ᾽
ἐξαρκούντως.
~ἀλλ᾽
ἔμβα
χὤπως
|
ἀρεῖς
|
~τὴν
Σώτειραν
γενναίως
~τῇ
φωνῇ |
[100-149] |
φρενός.
~(Ἡρακλῆς)
σὲ
δὲ
ταῦτ᾽
|
ἀρέσκει; |
~(Διόνυσος)
μἀλλὰ
πλεῖν
ἢ
μαίνομαι. |
[1000-1049] |
~ὅθεν
ἡμὴ
φρὴν
ἀπομαξαμένη
πολλὰς
|
ἀρετὰς |
ἐποίησεν,
~Πατρόκλων,
Τεύκρων
θυμολεόντων,
ἵν᾽ |
[1000-1049] |
τοῦδ᾽
ὅτι
χρήστ᾽
ἐδίδαξεν,
~τάξεις
|
ἀρετὰς |
ὁπλίσεις
ἀνδρῶν;
~(Διόνυσος)
~καὶ
μὴν |
[1000-1049] |
σεμνυνόμενος
χαλέπαινε.
~(Αἰσχύλος)
δρᾶμα
ποιήσας
|
Ἄρεως |
μεστόν.
~(Διόνυσος)
ποῖον;
~(Αἰσχύλος)
~τοὺς |
[1350-1399] |
ἐγὼ
δὲ
πειθώ
γ᾽
ἔπος
|
ἄριστ᾽ |
εἰρημένον.
~(Διόνυσος)
~πειθὼ
δὲ
κοῦφόν |
[1150-1199] |
κατεστωμυλμένε
~ἄνθρωπε
ταὔτ᾽
ἔστ᾽
ἀλλ᾽
|
ἄριστ᾽ |
ἐπῶν
ἔχον.
~(Εὐριπίδης)
~πῶς
δή; |
[1000-1049] |
ἀεὶ
τοὺς
ἀντιπάλους,
κοσμήσας
ἔργον
|
ἄριστον. |
~(Διόνυσος)
~ἐχάρην
γοῦν,
ἡνίκ᾽
ἤκουσα |
[750-799] |
ὅσαι
μεγάλαι
καὶ
δεξιαί,
~τὸν
|
ἄριστον |
ὄντα
τῶν
ἑαυτοῦ
συντέχνων
~σίτησιν |
[0-1] |
|
~Ἀριστοφάνους |
Βάτραχοι
~(Ξανθίας)
~Εἴπω
τι
τῶν |
[1400-1449] |
ξύλον“
~(Αἰσχύλος)
~ἐφ᾽
ἅρματος
γὰρ
|
ἅρμα |
καὶ
νεκρῷ
νεκρός“
~(Διόνυσος)
~ἐξηπάτηκεν |
[1400-1449] |
~(Εὐριπίδης)
τῷ
τρόπῳ;
~(Διόνυσος)
δύ᾽
|
ἅρματ᾽ |
εἰσέθηκε
καὶ
νεκρὼ
δύο,
~οὓς |
[1400-1449] |
ἔλαβε
δεξιᾷ
ξύλον“
~(Αἰσχύλος)
~ἐφ᾽
|
ἅρματος |
γὰρ
ἅρμα
καὶ
νεκρῷ
νεκρός“ |
[800-849] |
χωλοποιὸν
οἷος
ὢν
θρασύνεται.
~(Διόνυσος)
|
~ἄρν᾽ |
ἄρνα
μέλανα
παῖδες
ἐξενέγκατε·
~τυφὼς |
[800-849] |
οἷος
ὢν
θρασύνεται.
~(Διόνυσος)
~ἄρν᾽
|
ἄρνα |
μέλανα
παῖδες
ἐξενέγκατε·
~τυφὼς
γὰρ |
[1000-1049] |
δὲ
~γῆς
ἐργασίας,
καρπῶν
ὥρας,
|
ἀρότους· |
ὁ
δὲ
θεῖος
Ὅμηρος
~ἀπὸ |
[800-849] |
~(Αἰσχύλος)
ἄληθες
ὦ
παῖ
τῆς
|
ἀρουραίας |
θεοῦ;
~σὺ
δή
με
ταῦτ᾽ |
[1500-1533] |
ὁ
βουλόμενος
τούτων
πατρίοις
ἐν
|
ἀρούραις. |
|
[950-999] |
ὅπως
~μή
σ᾽
ὁ
θυμὸς
|
ἁρπάσας
|
~ἐκτὸς
οἴσει
τῶν
ἐλαῶν·
~δεινὰ |
[1250-1299] |
οὗτος.
~(Εὐριπίδης)
~εὐφαμεῖτε·
μελισσονόμοι
δόμον
|
Ἀρτέμιδος |
πέλας
οἴγειν.
~ἰὴ
κόπον
οὐ |
[1350-1399] |
οἰκίαν.
~ἅμα
δὲ
Δίκτυννα
παῖς
|
Ἄρτεμις |
καλὰ
~τὰς
κυνίσκας
ἔχουσ᾽
ἐλθέτω |
[550-599] |
παραινεῖτ᾽
~ἀλλὰ
καὐτὸς
τυγχάνω
ταῦτ᾽
|
~ἄρτι |
συννοούμενος.
~ὅτι
μὲν
οὖν,
ἢν |
[400-449] |
νθάδ᾽
οἰκεῖ;
~ξένω
γάρ
ἐσμεν
|
ἀρτίως |
ἀφιγμένω.
~(Χορός)
~μηδὲν
μακρὰν
ἀπέλθῃς, |
[100-149] |
Κέρβερον,
~τούτους
φράσον
μοι,
λιμένας
|
ἀρτοπώλια
|
~πορνεῖ᾽
ἀναπαύλας
ἐκτροπὰς
κρήνας
ὁδοὺς
|
[850-899] |
οὐ
πρέπει
~ἄνδρας
ποιητὰς
ὥσπερ
|
ἀρτοπώλιδας. |
~σὺ
δ᾽
εὐθὺς
ὥσπερ
πρῖνος |
[500-549] |
ὡς
ἐπύθεθ᾽
ἥκοντ᾽
εὐθέως
~ἔπεττεν
|
ἄρτους, |
ἧψε
κατερεικτῶν
χύτρας
~ἔτνους
δύ᾽ |
[550-599] |
τὸ
πανδοκεῖον
εἰσελθών
ποτε
~ἑκκαίδεκ᾽
|
ἄρτους |
κατέφαγ᾽
ἡμῶν.
~(Πλαθάνη)
νὴ
Δία
|
[400-449] |
~(Χορός)
~βούλεσθε
δῆτα
κοινῇ
~σκώψωμεν
|
Ἀρχέδημον; |
~ὃς
ἑπτέτης
ὢν
οὐκ
ἔφυσε |
[1500-1533] |
ὁμοῦ
καὶ
Νικομάχῳ,
~τόδε
δ᾽
|
Ἀρχενόμῳ· |
~καὶ
φράζ᾽
αὐτοῖς
ταχέως
ἥκειν
|
[1100-1149] |
μ᾽
ἁμαρτεῖν;
~(Εὐριπίδης)
αὖθις
ἐξ
|
ἀρχῆς |
λέγε.
~(Αἰσχύλος)
Ἑρμῆ
χθόνιε
πατρῷ᾽ |
[550-599] |
στολὴν
εἴληφας
ἥνπερ
~εἶχες
ἐξ
|
ἀρχῆς |
πάλιν,
~ἀνανεάζειν
~καὶ
βλέπειν
αὖθις |
[1000-1049] |
ποιητὰς
ἀσκεῖν.
σκέψαι
γὰρ
ἀπ᾽
|
ἀρχῆς |
~ὡς
ὠφέλιμοι
τῶν
ποιητῶν
οἱ |
[200-249] |
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δέ
γ᾽
ἀλγεῖν
|
ἄρχομαι
|
~τὸν
ὄρρον
ὦ
κοὰξ
κοάξ· |
[1050-1099] |
τοὺς
Παράλους
ἀνέπεισεν
~ἀνταγορεύειν
τοῖς
|
ἄρχουσιν. |
καίτοι
τότε
γ᾽
ἡνίκ᾽
ἐγὼ |
[350-399] |
ἐπιθυμῶν,
~ἢ
τῆς
πόλεως
χειμαζομένης
|
ἄρχων |
καταδωροδοκεῖται,
~ἢ
προδίδωσιν
φρούριον
ἢ |
[1250-1299] |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽
|
ἀρωγάν; |
~(Διόνυσος)
~δύο
σοὶ
κόπω
Αἰσχύλε |
[1250-1299] |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽
|
ἀρωγάν; |
~(Διόνυσος)
~τρίτος
ᾠσχύλε
σοὶ
κόπος |
[1250-1299] |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽
|
ἀρωγάν; |
~(Διόνυσος)
~ὦ
Ζεῦ
βασιλεῦ
τὸ |
[1250-1299] |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽
|
ἀρωγάν; |
~Ἑρμᾶν
μὲν
πρόγονον
τίομεν
γένος |
[1250-1299] |
~ἰὴ
κόπον
οὐ
πελάθεις
ἐπ᾽
|
ἀρωγάν; |
~κύριός
εἰμι
θροεῖν
ὅδιον
κράτος |
[450-499] |
ᾑματωμένω
~διασπάσονται
Γοργόνες
Τειθράσιαι,
~ἐφ᾽
|
ἃς |
ἐγὼ
δρομαῖον
ὁρμήσω
πόδα.
~(Ξανθίας) |
[200-249] |
~κᾆτα
πῶς
δυνήσομαι
~ἄπειρος
ἀθαλάττωτος
|
ἀσαλαμίνιος |
~ὢν
εἶτ᾽
ἐλαύνειν;
~(Χάρων)
~ῥᾷστ᾽ |
[1100-1149] |
~πρώτιστον
αὐτοῦ
βασανιῶ
τοῦ
δεξιοῦ.
|
~ἀσαφὴς |
γὰρ
ἦν
ἐν
τῇ
φράσει |
[1000-1049] |
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ὑμῖν
αὔτ᾽
ἐξῆν
|
ἀσκεῖν, |
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐπὶ
τοῦτ᾽
ἐτράπεσθε. |
[1000-1049] |
~ταῦτα
γὰρ
ἄνδρας
χρὴ
ποιητὰς
|
ἀσκεῖν. |
σκέψαι
γὰρ
ἀπ᾽
ἀρχῆς
~ὡς |
[350-399] |
Αἰγίνης
Θωρυκίων
ὢν
εἰκοστολόγος
κακοδαίμων,
|
~ἀσκώματα |
καὶ
λίνα
καὶ
πίτταν
διαπέμπων |
[900-949] |
Σκαμάνδρους
ἢ
τάφρους
ἢ
π᾽
|
ἀσπίδων |
ἐπόντας
~γρυπαιέτους
χαλκηλάτους
καὶ
ῥήμαθ᾽ |
[900-949] |
λέγειν·
οὕτω
δ᾽
ὅπως
ἐρεῖτον
|
~ἀστεῖα |
καὶ
μήτ᾽
εἰκόνας
μήθ᾽
οἷ᾽ |
[0-1] |
ἤδη
χολή.
~(Ξανθίας)
μηδ᾽
ἕτερον
|
ἀστεῖόν |
τι;
~(Διόνυσος)
πλήν
γ᾽
ὡς |
[900-949] |
οὖν
εἰκός
ἐστι
~τὸν
μὲν
|
ἀστεῖόν |
τι
λέξειν
~καὶ
κατερρινημένον,
~τὸν |
[300-349] |
ὦ
Ἴακχε,
~νυκτέρου
τελετῆς
φωσφόρος
|
ἀστήρ. |
~φλογὶ
φέγγεται
δὲ
λειμών·
~γόνυ |
[1200-1249] |
τῆς
ληκύθου.
~(Εὐριπίδης)
Σιδώνιόν
ποτ᾽
|
ἄστυ |
Κάδμος
ἐκλιπὼν
~Ἀγήνορος
παῖς“
~(Αἰσχύλος) |
[350-399] |
τὸν
σαυτῆς
χορόν,
~καί
μ᾽
|
ἀσφαλῶς |
πανήμερον
~παῖσαί
τε
καὶ
χορεῦσαι· |
[650-699] |
αὐτὸς
ὑμᾶς
γνώσεται
~χἠ
Φερρέφατθ᾽
|
ἅτ᾽ |
ὄντε
κἀκείνω
θεώ.
~(Διόνυσος)
~ὀρθῶς |
[500-549] |
βλέπων
~τοὐρεβίνθου
δραττόμην,
οὗτος
~δ᾽
|
ἅτ᾽ |
ὢν
αὐτὸς
πανοῦργος
~εἶδε,
κᾆτ᾽ |
[150-199] |
ἐγὼ
γοῦν
ὄνος
ἄγω
μυστήρια.
|
~ἀτὰρ |
οὐ
καθέξω
ταῦτα
τὸν
πλείω |
[100-149] |
γὰρ
οἰκίαν.
~(Ἡρακλῆς)
~καὶ
μὴν
|
ἀτεχνῶς |
γε
παμπόνηρα
φαίνεται.
~(Διόνυσος)
δειπνεῖν |
[650-699] |
λῦσαι
τὰς
πρότερον
ἁμαρτίας.
~εἶτ᾽
|
ἄτιμόν |
φημι
χρῆναι
μηδέν᾽
εἶν᾽
ἐν |
[850-899] |
γὰρ
ἠγρίωται,
~λῆμα
δ᾽
οὐκ
|
ἄτολμον |
ἀμφοῖν,
~οὐδ᾽
ἀκίνητοι
φρένες.
~προσδοκᾶν |
[1350-1399] |
γὰρ
ἕτερον
αὖ
τέρας
~νεοχμόν,
|
ἀτοπίας |
πλέων,
~ὃ
τίς
ἂν
ἐπενόησεν |
[1300-1349] |
ἔτυχον
~ἐμαυτῆς
ἔργοισι,
~λίνου
μεστὸν
|
ἄτρακτον
|
~εἱειειειλίσσουσα
χεροῖν
~κλωστῆρα
ποιοῦσ᾽
ὅπως
|
[100-149] |
πνιγηρὰν
λέγεις.
~(Ἡρακλῆς)
~ἀλλ᾽
ἔστιν
|
ἀτραπὸς |
ξύντομος
τετριμμένη
~ἡ
διὰ
θυείας. |
[300-349] |
προσέπνευσε
χοιρείων
κρεῶν.
~(Διόνυσος)
~οὔκουν
|
ἀτρέμ᾽ |
ἕξεις,
ἤν
τι
καὶ
χορδῆς |
[1250-1299] |
Αἰσχύλε
τούτω.
~(Εὐριπίδης)
κύδιστ᾽
Ἀχαιῶν
|
Ἀτρέως |
πολυκοίρανε
μάνθανέ
μου
παῖ.
~ἰὴ |
[900-949] |
δ᾽
ὦ
θεοῖσιν
ἐχθρὲ
ποῖ᾽
|
ἄττ᾽ |
ἐστὶν
ἅττ᾽
ἐποίεις;
~(Εὐριπίδης)
~οὐχ |
[750-799] |
ὁμόγνιε
Ζεῦ·
καὶ
παρακούων
δεσποτῶν
|
~ἅττ᾽ |
ἂν
λαλῶσι;
~(Ἄιακος)
μἀλλὰ
πλεῖν |
[900-949] |
θεοῖσιν
ἐχθρὲ
ποῖ᾽
ἄττ᾽
ἐστὶν
|
ἅττ᾽ |
ἐποίεις;
~(Εὐριπίδης)
~οὐχ
ἱππαλεκτρυόνας
μὰ |
[150-199] |
εἰς
Ἅιδου
φέρειν;
~(Νέκρος)
πόσ᾽
|
ἄττα; |
~(Διόνυσος)
ταυτί.
~(Νέκρος)
δύο
δραχμὰς |
[900-949] |
~ὀφρῦς
ἔχοντα
καὶ
λόφους,
δείν᾽
|
ἄττα |
μορμορωπά,
~ἄγνωτα
τοῖς
θεωμένοις.
~(Αἰσχύλος) |
[600-649] |
ἀποπειράσομαι.
~(Ξανθίας)
οὔκουν
ἀνύσεις
τι;
|
ἀτταταῖ. |
~(Ἄιακος)
τί
τἀτταταῖ;
~μῶν
ὠδυνήθης; |
[300-349] |
λέγειν,
~ἐκ
κυμάτων
γὰρ
αὖθις
|
αὖ |
γαλῆν
ὁρῶ“
~ἥμπουσα
φρούδη.
~(Διόνυσος) |
[250-299] |
αὐτὴν
ἴω.
~(Ξανθίας)
~ἀλλ᾽
οὐκέτ᾽
|
αὖ |
γυνή
στιν,
ἀλλ᾽
ἤδη
κύων. |
[250-299] |
νυνὶ
δ᾽
ὀρεύς,
τοτὲ
δ᾽
|
αὖ |
γυνὴ
~ὡραιοτάτη
τις.
~(Διόνυσος)
ποῦ |
[1450-1499] |
φρονεῖν
δοκήσας
~πάλιν
ἄπεισιν
οἴκαδ᾽
|
αὖ, |
~ἐπ᾽
ἀγαθῶ
μὲν
τοῖς
πολίταις, |
[1350-1399] |
νοῦν
οὐκ
ἔχον.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
|
αὖ |
ζήτει
τι
τῶν
βαρυστάθμων,
~ὅ |
[1050-1099] |
τοὺς
ἰχθῦς
ἀνέκυψεν.
~(Αἰσχύλος)
~εἶτ᾽
|
αὖ |
λαλιὰν
ἐπιτηδεῦσαι
καὶ
στωμυλίαν
ἐδίδαξας, |
[1000-1049] |
χωρεῖ
τουτὶ
τὸ
κακόν·
κρανοποιῶν
|
αὖ |
μ᾽
ἐπιτρίψει.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
τί |
[1350-1399] |
μέθεσθε·
καὶ
τὸ
τοῦδέ
γ᾽
|
αὖ |
ῥέπει·
~θάνατον
γὰρ
εἰσέθηκε
βαρύτατον |
[1400-1449] |
καὶ
νεκρῷ
νεκρός“
~(Διόνυσος)
~ἐξηπάτηκεν
|
αὖ |
σὲ
καὶ
νῦν.
~(Εὐριπίδης)
τῷ |
[1350-1399] |
οἱ
δεξιοί.
~τόδε
γὰρ
ἕτερον
|
αὖ |
τέρας
~νεοχμόν,
ἀτοπίας
πλέων,
~ὃ |
[1200-1249] |
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~ὁρᾷς,
προσῆψεν
αὖθις
|
αὖ |
τὴν
λήκυθον.
~ἀλλ᾽
ὦγάθ᾽
ἔτι |
[150-199] |
δῆτ᾽
ἀναμενῶ;
~(Χάρων)
~παρὰ
τὸν
|
Αὑαίνου |
λίθον
~ἐπὶ
ταῖς
ἀναπαύλαις.
~(Διόνυσος) |
[350-399] |
τελεταῖς
ταῖς
τοῦ
Διονύσου·
~τούτοις
|
αὐδῶ |
καὖθις
ἀπαυδῶ
καὖθις
τὸ
τρίτον |
[1250-1299] |
καλὸν
ἐκ
τοῦ
καλοῦ
~ἤνεγκον
|
αὔθ᾽ |
ἵνα
μὴ
τὸν
αὐτὸν
Φρυνίχῳ
|
[1200-1249] |
~(Διόνυσος)
μεταξὺ
θύων;
καὶ
τίς
|
αὔθ᾽ |
ὑφείλετο;
~(Εὐριπίδης)
~ἔα
αὐτὸν
ὦ |
[800-849] |
καὶ
διέσκεμμαι
πάλαι,
~ἄνθρωπον
ἀγριοποιὸν
|
αὐθαδόστομον, |
~ἔχοντ᾽
ἀχάλινον
ἀκρατὲς
ἀπύλωτον
στόμα, |
[1000-1049] |
ἐξεδίδαξας;
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
λέξον,
μηδ᾽
|
αὐθάδως |
σεμνυνόμενος
χαλέπαινε.
~(Αἰσχύλος)
δρᾶμα
ποιήσας |
[1150-1199] |
εὐδαίμων
ἀνήρ;
~(Εὐριπίδης)
εἶτ᾽
ἐγένετ᾽
|
αὖθις |
ἀθλιώτατος
βροτῶν“
~(Αἰσχύλος)
~μὰ
τὸν |
[550-599] |
παραληρῶν
ἁλώσει
~κἀκβαλεῖς
τι
μαλθακόν,
|
~αὖθις |
αἴρεσθαί
σ᾽
ἀνάγκη
~σται
πάλιν |
[1350-1399] |
τι
κἀντιστησάτω.
~(Διόνυσος)
λάβεσθε
τοίνυν
|
αὖθις. |
~(Αἰσχύλος)
καί
(Εὐριπίδης)
ἢν
ἰδού. |
[600-649] |
~(Ἄιακος)
~οὐκ
οἶδα·
τουδὶ
δ᾽
|
αὖθις |
ἀποπειράσομαι.
~(Ξανθίας)
οὔκουν
ἀνύσεις
τι; |
[300-349] |
ἡμῖν
λέγειν,
~ἐκ
κυμάτων
γὰρ
|
αὖθις |
αὖ
γαλῆν
ὁρῶ“
~ἥμπουσα
φρούδη. |
[1200-1249] |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~ὁρᾷς,
προσῆψεν
|
αὖθις |
αὖ
τὴν
λήκυθον.
~ἀλλ᾽
ὦγάθ᾽ |
[1100-1149] |
πῶς
φῄς
μ᾽
ἁμαρτεῖν;
~(Εὐριπίδης)
|
αὖθις |
ἐξ
ἀρχῆς
λέγε.
~(Αἰσχύλος)
Ἑρμῆ |
[400-449] |
~(Χορός)
~μηδὲν
μακρὰν
ἀπέλθῃς,
~μηδ᾽
|
αὖθις |
ἐπανέρῃ
με,
~ἀλλ᾽
ἴσθ᾽
ἐπ᾽ |
[700-749] |
ἐν
ἀγκάλαις,
~ὑστέρῳ
χρόνῳ
ποτ᾽
|
αὖθις |
εὖ
φρονεῖν
οὐ
δόξομεν.
~εἰ |
[700-749] |
τοὺς
τρόπους
~χρῆσθε
τοῖς
χρηστοῖσιν
|
αὖθις· |
καὶ
κατορθώσασι
γὰρ
~εὔλογον,
κἄν |
[150-199] |
~ὑγίαινε.
σὺ
δὲ
τὰ
στρώματ᾽
|
αὖθις |
λάμβανε.
~(Ξανθίας)
πρὶν
καὶ
καταθέσθαι; |
[1150-1199] |
~κλύειν
ἀκοῦσαι“
~(Εὐριπίδης)
~τοῦθ᾽
ἕτερον
|
αὖθις |
λέγει,
~κλύειν
ἀκοῦσαι“
ταὐτὸν
ὂν |
[550-599] |
ἀρχῆς
πάλιν,
~ἀνανεάζειν
~καὶ
βλέπειν
|
αὖθις |
τὸ
δεινόν,
~τοῦ
θεοῦ
μεμνημένον
|
[1200-1249] |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
οἴμοι
πεπλήγμεθ᾽
|
αὖθις |
ὑπὸ
τῆς
ληκύθου.
~(Εὐριπίδης)
ἀλλ᾽ |
[400-449] |
θύραν
ἀφιγμένος.
~(Διόνυσος)
αἴροι᾽
ἂν
|
αὖθις |
ὦ
παῖ.
~(Ξανθίας)
~τουτὶ
τί |
[300-349] |
Διὸς
δωμάτιον
ἢ
χρόνου
πόδα;
|
~αὐλεῖ |
τις
ἔνδοθεν)
~(Διόνυσος)
οὗτος.
~(Ξανθίας) |
[1300-1349] |
φέρει,
πορνιδίων“
~σκολίων
Μελήτου,
Καρικῶν
|
αὐλημάτων, |
~θρήνων,
χορειῶν.
τάχα
δὲ
δηλωθήσεται. |
[500-549] |
γάρ
σ᾽
ἀφήσω.
καὶ
γὰρ
|
αὐλητρίς |
γέ
σοι
~ἥδ᾽
ἔνδον
ἔσθ᾽ |
[300-349] |
οὐ
κατήκουσας;
~(Ξανθίας)
τίνος;
~(Διόνυσος)
|
αὐλῶν |
πνοῆς.
~(Ξανθίας)
~ἔγωγε,
καὶ
δᾴδων |
[150-199] |
ἔμαθε
τὴν
Κινησίου.
~(Ἡρακλῆς)
~ἐντεῦθεν
|
αὐλῶν |
τίς
σε
περίεισιν
πνοή,
~ὄψει |
[300-349] |
~ἔγωγε,
καὶ
δᾴδων
γέ
με
|
~αὔρα |
τις
εἰσέπνευσε
μυστικωτάτη.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽ |
[1400-1449] |
τις
πτερώσας
Κλεόκριτον
Κινησίᾳ,
~αἴροιεν
|
αὖραι |
πελαγίαν
ὑπὲρ
πλάκα.
~(Διόνυσος)
~γέλοιον |
[950-999] |
~μὰ
τὸν
Ἀπόλλω·
~δημοκρατικὸν
γὰρ
|
αὔτ᾽ |
ἔδρων.
~(Διόνυσος)
~τοῦτο
μὲν
ἔασον |
[1000-1049] |
οὕνεκα
τύπτου.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλλ᾽
ὑμῖν
|
αὔτ᾽ |
ἐξῆν
ἀσκεῖν,
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐπὶ |
[800-849] |
ῥακιοσυρραπτάδη;
~ἀλλ᾽
οὔ
τι
χαίρων
|
αὔτ᾽ |
ἐρεῖς.
~(Διόνυσος)
~παῦ᾽
Αἰσχύλε,
~καὶ |
[450-499] |
σε;
~οὐκ
ἂν
ἕτερός
γ᾽
|
αὔτ᾽ |
ἠργάσατ᾽
ἀνήρ.
~(Ξανθίας)
ἀλλὰ
τί; |
[500-549] |
ἔσει;
~(Ξανθίας)
~ἀμέλει
καλῶς·
ἔχ᾽
|
αὔτ᾽ |
ἴσως
γάρ
τοί
ποτε
~ἐμοῦ |
[450-499] |
μέρει.
~(Ξανθίας)
~φέρε
δὴ
ταχέως
|
αὔτ᾽ |
οὐ
γὰρ
ἀλλὰ
πειστέον·
~καὶ |
[1450-1499] |
εὖ,
πλήν
γ᾽
ὁ
δικαστὴς
|
αὐτὰ |
καταπίνει
μόνος.
~(Πλούτων)
κρίνοις
ἄν. |
[1350-1399] |
~ἐπιθόμην,
ἀλλ᾽
ᾠόμην
ἂν
~αὐτὸν
|
αὐτὰ |
ληρεῖν.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
δὴ
παρίστασθον |
[650-699] |
ἔχειν,
~ἀλλ᾽
ἐπαινῶ·
μόνα
γὰρ
|
αὐτὰ |
νοῦν
ἔχοντ᾽
ἐδράσατε.
~πρὸς
δὲ |
[1300-1349] |
ποῦ
στιν
ἡ
τοῖς
ὀστράκοις
|
~αὕτη |
κροτοῦσα;
δεῦρο
Μοῦσ᾽
Εὐριπίδου,
~πρὸς |
[1300-1349] |
ἐπιτήδεια
ταῦτ᾽
ᾄδειν
μέλη.
~(Διόνυσος)
|
αὕτη |
ποθ᾽
ἡ
Μοῦσ᾽
οὐκ
ἐλεσβίαζεν, |
[1400-1449] |
καὶ
τέτταρα“
~λέγοιτ᾽
ἄν,
ὡς
|
αὕτη |
στὶ
λοιπὴ
σφῷν
στάσις.
~(Εὐριπίδης) |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
τοῦτο;
λίμνη
νὴ
Δία
|
~αὕτη |
στὶν
ἣν
ἔφραζε,
καὶ
πλοῖόν |
[1450-1499] |
μόνος.
~(Πλούτων)
κρίνοις
ἄν.
~(Διόνυσος)
|
~αὕτη |
σφῷν
κρίσις
γενήσεται·
~αἱρήσομαι
γὰρ |
[400-449] |
ἐπανέρῃ
με,
~ἀλλ᾽
ἴσθ᾽
ἐπ᾽
|
αὐτὴν |
θύραν
ἀφιγμένος.
~(Διόνυσος)
αἴροι᾽
ἂν |
[300-349] |
~(Διόνυσος)
~οἴμοι
τάλας,
ὡς
ὠχρίασ᾽
|
αὐτὴν |
ἰδών.
~(Ξανθίας)
~ὁδὶ
δὲ
δείσας |
[250-299] |
~(Διόνυσος)
ποῦ
στι;
φέρ᾽
ἐπ᾽
|
αὐτὴν |
ἴω.
~(Ξανθίας)
~ἀλλ᾽
οὐκέτ᾽
αὖ |
[900-949] |
ῥημάτων
ἐπαχθῶν,
~ἴσχνανα
μὲν
πρώτιστον
|
αὐτὴν |
καὶ
τὸ
βάρος
ἀφεῖλον
~ἐπυλλίοις |
[150-199] |
δέῃ.
~οὗτοι
γὰρ
ἐγγύτατα
παρ᾽
|
αὐτὴν |
τὴν
ὁδὸν
~ἐπὶ
ταῖσι
τοῦ |
[400-449] |
πως
φιλακόλουθός
εἰμι
καὶ
μετ᾽
|
αὐτῆς
|
~παίζων
χορεύειν
βούλομαι.
~(Ξανθίας)
κἄγωγε |
[200-249] |
~χὠ
πρωκτὸς
ἰδίει
πάλαι,
~κᾆτ᾽
|
αὐτίκ᾽ |
ἐκκύψας
ἐρεῖ
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ |
[1200-1249] |
~ἐν
τοῖς
ἰαμβείοισι.
δείξω
δ᾽
|
αὐτίκα. |
~(Εὐριπίδης)
ἰδού,
σὺ
δείξεις;
~(Αἰσχύλος) |
[750-799] |
δρᾶν
παρασκευάζεται;
~(Ἄιακος)
ἀγῶνα
ποιεῖν
|
αὐτίκα |
μάλα
καὶ
κρίσιν
~κἄλεγχον
αὐτῶν |
[550-599] |
οἶδ᾽
ὅτι
θυμοῖ,
καὶ
δικαίως
|
αὐτὸ |
δρᾷς·
~κἂν
εἴ
με
τύπτοις, |
[50-99] |
~οὐ
γὰρ
σάφ᾽
οἶδ᾽
οὐδ᾽
|
αὐτὸ |
τοῦθ᾽
ὅπως
ἔχει.
~(Ἡρακλῆς)
~εἶτ᾽ |
[250-299] |
~κατεῖδες
οὖν
που
τοὺς
πατραλοίας
|
αὐτόθι
|
~καὶ
τοὺς
ἐπιόρκους,
οὓς
ἔλεγεν |
[1500-1533] |
~τόδε
δ᾽
Ἀρχενόμῳ·
~καὶ
φράζ᾽
|
αὐτοῖς |
ταχέως
ἥκειν
~ὡς
ἐμὲ
δευρὶ |
[550-599] |
τὸν
χλωρὸν
τάλαν,
~ὃν
οὗτος
|
αὐτοῖς |
τοῖς
ταλάροις
κατήσθιεν
~(Πανδοκευτρία)
~κἄπειτ᾽ |
[450-499] |
μύραινα·
τὼ
νεφρὼ
δέ
σου
|
~αὐτοῖσιν |
ἐντέροισιν
ᾑματωμένω
~διασπάσονται
Γοργόνες
Τειθράσιαι, |
[800-849] |
ἀνδρὸς
~ῥήμαθ᾽
ἱπποβάμονα.
~φρίξας
δ᾽
|
αὐτοκόμου |
λοφιᾶς
λασιαύχενα
χαίταν,
~δεινὸν
ἐπισκύνιον |
[1350-1399] |
ἅλις.
~ἐπὶ
τὸν
σταθμὸν
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἀγαγεῖν
βούλομαι,
~ὅπερ
ἐξελέγξει
τὴν |
[1250-1299] |
~καὶ
μὴν
ἔχω
γ᾽
οἷς
|
αὐτὸν |
ἀποδείξω
κακὸν
~μελοποιὸν
ὄντα
καὶ |
[1350-1399] |
ἐπιτυχόντων,
~ἐπιθόμην,
ἀλλ᾽
ᾠόμην
ἂν
|
~αὐτὸν |
αὐτὰ
ληρεῖν.
~(Διόνυσος)
~ἴθι
δὴ |
[1150-1199] |
γάρ;
ὅτε
δὴ
πρῶτον
μὲν
|
αὐτὸν |
γενόμενον
~χειμῶνος
ὄντος
ἐξέθεσαν
ἐν |
[750-799] |
ὄντα
τῶν
ἑαυτοῦ
συντέχνων
~σίτησιν
|
αὐτὸν |
ἐν
πρυτανείῳ
λαμβάνειν
~θρόνον
τε |
[900-949] |
σκορδινᾷ
καὶ
δυσφορεῖς;
~(Εὐριπίδης)
~ὅτι
|
αὐτὸν |
ἐξελέγχω.
~κἄπειτ᾽
ἐπειδὴ
ταῦτα
ληρήσειε |
[550-599] |
ἔμοιγ᾽
ἐάνπερ
ἐπιτύχῃς
Ὑπέρβολον,
~ἵν᾽
|
αὐτὸν |
ἐπιτρίψωμεν.
~(Πανδοκευτρία)
~ὦ
μιαρὰ
φάρυξ, |
[50-99] |
πρίν
γ᾽
ἂν
Ἰοφῶντ᾽
ἀπολαβὼν
|
αὐτὸν |
μόνον,
~ἄνευ
Σοφοκλέους
ὅ
τι |
[1250-1299] |
~ἤνεγκον
αὔθ᾽
ἵνα
μὴ
τὸν
|
αὐτὸν |
Φρυνίχῳ
~λειμῶνα
Μουσῶν
ἱερὸν
ὀφθείην |
[1200-1249] |
τίς
αὔθ᾽
ὑφείλετο;
~(Εὐριπίδης)
~ἔα
|
αὐτὸν |
ὦ
τᾶν·
πρὸς
τοδὶ
γὰρ |
[500-549] |
φρένας
καὶ
~πολλὰ
περιπεπλευκότος,
~μετακυλίνδειν
|
αὑτὸν |
ἀεὶ
~πρὸς
τὸν
εὖ
πράττοντα |
[1150-1199] |
τὴν
ἑαυτοῦ
μητέρα·
~εἶτ᾽
ἐξετύφλωσεν
|
αὑτόν. |
~(Διόνυσος)
~εὐδαίμων
ἄρ᾽
ἦν,
~εἰ |
[1000-1049] |
ἵν᾽
ἐπαίροιμ᾽
ἄνδρα
πολίτην
~ἀντεκτείνειν
|
αὑτὸν |
τούτοις,
ὁπόταν
σάλπιγγος
ἀκούσῃ.
~ἀλλ᾽ |
[900-949] |
~καὶ
κατερρινημένον,
~τὸν
δ᾽
ἀνασπῶντ᾽
|
αὐτοπρέμνοις
|
~τοῖς
λόγοισιν
~ἐμπεσόντα
συσκεδᾶν
πολλὰς
|
[0-1] |
μὲν
ὢν
(Διόνυσος)
υἱὸς
Σταμνίου
|
~αὐτὸς |
βαδίζω
καὶ
πονῶ,
τοῦτον
δ᾽ |
[550-599] |
ἡμῶν.
~(Πλαθάνη)
νὴ
Δία
~ἐκεῖνος
|
αὐτὸς |
δῆτα.
~(Ξανθίας)
κακὸν
ἥκει
τινί. |
[500-549] |
πού
μ᾽
ἀφελέσθαι
διανοεῖ
~ἅδωκας
|
αὐτός; |
~(Διόνυσος)
~οὐ
τάχ᾽
ἀλλ᾽
ἤδη |
[550-599] |
λοιποῦ
ποτ᾽
ἀφέλωμαι
χρόνου,
~πρόρριζος
|
αὐτός, |
ἡ
γυνή,
τὰ
παιδία,
~κάκιστ᾽ |
[1450-1499] |
ὦ
σοφωτάτη
φύσις.
~ταυτὶ
πότερ᾽
|
αὐτὸς |
ηὗρες
ἢ
Κηφισοφῶν;
~(Εὐριπίδης)
~ἐγὼ |
[500-549] |
ταῖς
ὀρχηστρίσιν
~ταῖς
ἔνδον
οὔσαις
|
αὐτὸς |
ὅτι
εἰσέρχομαι.
~ὁ
παῖς
ἀκολούθει |
[500-549] |
δραττόμην,
οὗτος
~δ᾽
ἅτ᾽
ὢν
|
αὐτὸς |
πανοῦργος
~εἶδε,
κᾆτ᾽
ἐκ
τῆς |
[600-649] |
ἀθάνατον
ὄντ᾽
εἰ
δὲ
μή,
|
~αὐτὸς |
σεαυτὸν
αἰτιῶ.
~(Ἄιακος)
λέγεις
δὲ |
[1400-1449] |
ἔπος,
ἀλλ᾽
ἐς
τὸν
σταθμὸν
|
~αὐτὸς |
τὰ
παιδί᾽
ἡ
γυνὴ
Κηφισοφῶν
|
[1000-1049] |
γὰρ
ἐς
τὰς
ἀλλοτρίας
ἐποίεις,
|
αὐτὸς |
τούτοισιν
ἐπλήγης.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
τί |
[650-699] |
ἀλλ᾽
εἴσιτον·
~ὁ
δεσπότης
γὰρ
|
αὐτὸς |
ὑμᾶς
γνώσεται
~χἠ
Φερρέφατθ᾽
ἅτ᾽ |
[0-1] |
~πῶς
γὰρ
φέρεις,
ὅς
γ᾽
|
αὐτὸς |
ὑφ᾽
ἑτέρου
φέρει;
~(Ξανθίας)
οὐκ |
[1150-1199] |
τὼ
πόδε·
~ἔπειτα
γραῦν
ἔγημεν
|
αὐτὸς |
ὢν
νέος
~καὶ
πρός
γε |
[1100-1149] |
τῶν
πραγμάτων.
~(Διόνυσος)
~καὶ
ποῖον
|
αὐτοῦ |
βασανιεῖς;
~(Εὐριπίδης)
~πολλοὺς
πάνυ.
~πρῶτον |
[1100-1149] |
πρῶτον
τῆς
τραγῳδίας
μέρος
~πρώτιστον
|
αὐτοῦ |
βασανιῶ
τοῦ
δεξιοῦ.
~ἀσαφὴς
γὰρ |
[1100-1149] |
Ἑρμῆν,
ὡς
ὁ
πατὴρ
ἀπώλετο
|
~αὐτοῦ |
βιαίως
ἐκ
γυναικείας
χερὸς
~δόλοις |
[1050-1099] |
Κεραμῆς
~ἐν
ταῖσι
πύλαις
παίουσ᾽
|
αὐτοῦ
|
~γαστέρα
πλευρὰς
λαγόνας
πυγήν,
~ὁ |
[1250-1299] |
Βακχεῖον
ἄνακτα,
~καὶ
δέδοιχ᾽
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ. |
~(Εὐριπίδης)
~πάνυ
γε
μέλη
θαυμαστά· |
[600-649] |
οὕτω
δὲ
βασάνιζ᾽
ἀπαγαγών.
~(Ἄιακος)
|
~αὐτοῦ |
μὲν
οὖν,
ἵνα
σοὶ
κατ᾽ |
[1250-1299] |
δὴ
τάχα.
~εἰς
ἓν
γὰρ
|
αὐτοῦ |
πάντα
τὰ
μέλη
ξυντεμῶ.
~(Διόνυσος) |
[550-599] |
εἶμ᾽
ἐπὶ
τὸν
Κλέων᾽
ὃς
|
αὐτοῦ |
τήμερον
~ἐκπηνιεῖται
ταῦτα
προσκαλούμενος.
~(Διόνυσος) |
[900-949] |
παμπόνηρος,
οἷ᾽
ἄρ᾽
ἐφενακιζόμην
ὑπ᾽
|
αὐτοῦ. |
~τί
σκορδινᾷ
καὶ
δυσφορεῖς;
~(Εὐριπίδης) |
[1400-1449] |
δυστοκεῖ.
~(Εὐριπίδης)
ἔχει
δὲ
περὶ
|
αὐτοῦ |
τίνα
γνώμην;
~(Διόνυσος)
τίνα;
~ποθεῖ |
[750-799] |
τὴν
τέχνην
σοφώτερος
~ἕτερός
τις
|
αὐτοῦ· |
τότε
δὲ
παραχωρεῖν
ἔδει.
~(Ξανθίας) |
[1200-1249] |
Δήμητρα
φροντίσαιμί
γε·
~νυνὶ
γὰρ
|
αὐτοῦ |
τοῦτό
γ᾽
ἐκκεκόψεται.
~(Διόνυσος)
~ἴθι |
[1200-1249] |
τὰ
μέλη
πρὸς
τῶν
θεῶν
|
αὐτοῦ |
τραποῦ.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἔχω |
[1000-1049] |
~καὶ
τί
σὺ
δράσας
οὕτως
|
αὐτοὺς |
γενναίους
ἐξεδίδαξας;
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
λέξον, |
[1500-1533] |
ἐγὼ
~νὴ
τὸν
Ἀπόλλω
στίξας
|
αὐτοὺς
|
~καὶ
συμποδίσας
~μετ᾽
Ἀδειμάντου
τοῦ |
[950-999] |
τοῦ
φρονεῖν
ἀποσπάσας,
οὐδ᾽
ἐξέπληττον
|
αὐτούς, |
~Κύκνους
ποιῶν
καὶ
Μέμνονας
κωδωνοφαλαροπώλους. |
[1400-1449] |
~(Διόνυσος)
~ἅνδρες
φίλοι,
κἀγὼ
μὲν
|
αὐτοὺς |
οὐ
κρινῶ.
~οὐ
γὰρ
δι᾽ |
[1000-1049] |
ἐρώτα.
~(Αἰσχύλος)
~σκέψαι
τοίνυν
οἵους
|
αὐτοὺς |
παρ᾽
ἐμοῦ
παρεδέξατο
πρῶτον,
~εἰ |
[1100-1149] |
σοφῶν.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν
ἐπ᾽
|
αὐτοὺς |
τοὺς
προλόγους
σου
τρέψομαι,
~ὅπως |
[200-249] |
κοὰξ
κοάξ.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ἐξόλοισθ᾽
|
αὐτῷ |
κοάξ·
~οὐδὲν
γάρ
ἐστ᾽
ἀλλ᾽ |
[1200-1249] |
ληκύθιον;
οὐ
κλαύσεται;
~λέγ᾽
ἕτερον
|
αὐτῷ |
πρόλογον,
ἵνα
καὶ
γνῶ
πάλιν. |
[1150-1199] |
οὐκ
ἀνθοσμίαν.
~(Διόνυσος)
~λέγ᾽
ἕτερον
|
αὐτῷ· |
σὺ
δ᾽
ἐπιτήρει
τὸ
βλάβος. |
[750-799] |
κἀνέβαλε
τὴν
δεξιάν,
~κἀκεῖνος
ὑπεχώρησεν
|
αὐτῷ |
τοῦ
θρόνου·
~νυνὶ
δ᾽
ἔμελλεν, |
[1400-1449] |
δὲ
βλάπτειν
ταχύς,
~καὶ
πόριμον
|
αὑτῷ |
τῇ
πόλει
δ᾽
ἀμήχανον.
~(Διόνυσος) |
[100-149] |
φράσῃς.
~(Ἡρακλῆς)
~φέρε
δὴ
τίν᾽
|
αὐτῶν |
σοι
φράσω
πρώτην;
τίνα;
~μία |
[750-799] |
αὐτίκα
μάλα
καὶ
κρίσιν
~κἄλεγχον
|
αὐτῶν |
τῆς
τέχνης.
~(Ξανθίας)
~κἄπειτα
πῶς
|
[500-549] |
μάγειρος
ἤδη
τὰ
τεμάχη
~ἔμελλ᾽
|
ἀφαιρεῖν |
χἠ
τράπεζ᾽
εἰσῄρετο.
~(Ξανθίας)
~ἴθι |
[600-649] |
ἢν
χρηστὸν
ᾖ
τι,
~ταῦτ᾽
|
ἀφαιρεῖσθαι |
πάλιν
πειράσεταί
~μ᾽
εὖ
οἶδ᾽ |
[1300-1349] |
μοι
~δύστανον
ὄνειρον
~πέμπεις
ἐξ
|
ἀφανοῦς, |
~Ἀίδα
πρόμολον,
~ψυχὰν
ἄψυχον
ἔχοντα, |
[900-949] |
πρώτιστον
αὐτὴν
καὶ
τὸ
βάρος
|
ἀφεῖλον
|
~ἐπυλλίοις
καὶ
περιπάτοις
καὶ
τευτλίοισι |
[500-549] |
ἔστιν;
οὔ
τι
πού
μ᾽
|
ἀφελέσθαι |
διανοεῖ
~ἅδωκας
αὐτός;
~(Διόνυσος)
~οὐ |
[550-599] |
ἤν
σε
τοῦ
λοιποῦ
ποτ᾽
|
ἀφέλωμαι |
χρόνου,
~πρόρριζος
αὐτός,
ἡ
γυνή, |
[500-549] |
~ληρεῖς
ἔχων
~οὐ
γάρ
σ᾽
|
ἀφήσω. |
καὶ
γὰρ
αὐλητρίς
γέ
σοι
|
[700-749] |
πονηρῶν
εἰς
ἅπαντα
χρώμεθα
~ὑστάτοις
|
ἀφιγμένοισιν, |
οἷσιν
ἡ
πόλις
πρὸ
τοῦ
|
[400-449] |
~ἀλλ᾽
ἴσθ᾽
ἐπ᾽
αὐτὴν
θύραν
|
ἀφιγμένος. |
~(Διόνυσος)
αἴροι᾽
ἂν
αὖθις
ὦ |
[400-449] |
οἰκεῖ;
~ξένω
γάρ
ἐσμεν
ἀρτίως
|
ἀφιγμένω. |
~(Χορός)
~μηδὲν
μακρὰν
ἀπέλθῃς,
~μηδ᾽ |
[1000-1049] |
τραγικὸν
λῆρον,
θαρρῶν
τὸν
κρουνὸν
|
ἀφίει. |
~(Αἰσχύλος)
~θυμοῦμαι
μὲν
τῇ
ξυντυχίᾳ, |
[100-149] |
ὑψηλόν
~(Διόνυσος)
τί
δρῶ;
~(Ἡρακλῆς)
|
ἀφιεμένην |
τὴν
λαμπάδ᾽
ἐντεῦθεν
θεῶ,
~κἄπειτ᾽ |
[100-149] |
φράζε
τῶν
ὁδῶν
~ὅπῃ
τάχιστ᾽
|
ἀφιζόμεθ᾽ |
εἰς
Ἅιδου
κάτω·
~καὶ
μήτε |
[750-799] |
ἑξῆς
~(Ξανθίας)
μανθάνω.
~(Ἄιακος)
~ἕως
|
ἀφίκοιτο |
τὴν
τέχνην
σοφώτερος
~ἕτερός
τις |
[1500-1533] |
ἢν
ἄρ᾽
ἐγώ
ποτε
~δεῦρ᾽
|
ἀφίκωμαι. |
τοῦτον
γὰρ
ἐγὼ
~σοφίᾳ
κρίνω |
[450-499] |
λαβὼν
~καὶ
τὴν
λεοντῆν,
εἴπερ
|
ἀφοβόσπλαγχνος |
εἶ·
~ἐγὼ
δ᾽
ἔσομαί
σοι |
[1000-1049] |
Δί᾽
οὐ
γὰρ
ἐπῆν
τῆς
|
Ἀφροδίτης |
οὐδέν
σοι.
~(Αἰσχύλος)
~μηδέ
γ᾽ |
[1250-1299] |
κόπω
Αἰσχύλε
τούτω.
~(Εὐριπίδης)
κύδιστ᾽
|
Ἀχαιῶν |
Ἀτρέως
πολυκοίρανε
μάνθανέ
μου
παῖ. |
[1250-1299] |
κόπον
μὴ
προστίθει.
~(Εὐριπίδης)
ὅπως
|
Ἀχαιῶν |
δίθρονον
κράτος,
Ἑλλάδος
ἥβας,
~τοφλαττοθρατ |
[800-849] |
πάλαι,
~ἄνθρωπον
ἀγριοποιὸν
αὐθαδόστομον,
~ἔχοντ᾽
|
ἀχάλινον |
ἀκρατὲς
ἀπύλωτον
στόμα,
~ἀπεριλάλητον
κομποφακελορρήμονα. |
[1350-1399] |
~κουφοτάταις
πτερύγων
ἀκμαῖς·
~ἐμοὶ
δ᾽
|
ἄχε᾽ |
ἄχεα
κατέλιπε,
~δάκρυα
δάκρυά
τ᾽ |
[1350-1399] |
πτερύγων
ἀκμαῖς·
~ἐμοὶ
δ᾽
ἄχε᾽
|
ἄχεα |
κατέλιπε,
~δάκρυα
δάκρυά
τ᾽
ἀπ᾽ |
[450-499] |
~τοία
Στυγός
σε
μελανοκάρδιος
πέτρα
|
~Ἀχερόντιός |
τε
σκόπελος
αἱματοσταγὴς
~φρουροῦσι,
Κωκυτοῦ |
[1500-1533] |
ἐπινοίας.
~πάγχυ
γὰρ
ἐκ
μεγάλων
|
ἀχέων |
παυσαίμεθ᾽
ἂν
οὕτως
~ἀργαλέων
τ᾽ |
[1450-1499] |
~νὴ
τὸν
Δί᾽
οὐ
γὰρ
|
ἄχθομαι |
τῷ
πράγματι.
~(Χορός)
~μακάριός
γ᾽ |
[0-1] |
χεζητιᾷς“
~(Ξανθίας)
~μηδ᾽
ὅτι
τοσοῦτον
|
ἄχθος |
ἐπ᾽
ἐμαυτῷ
φέρων,
~εἰ
μὴ |
[0-1] |
ὀχῶ,
~ἵνα
μὴ
ταλαιπωροῖτο
μηδ᾽
|
ἄχθος |
φέροι;
~(Ξανθίας)
οὐ
γὰρ
φέρω |
[900-949] |
ἕνα
τιν᾽
ἂν
καθῖσεν
ἐγκαλύψας,
|
~Ἀχιλλέα |
τιν᾽
ἢ
Νιόβην,
τὸ
πρόσωπον |
[950-999] |
~(Χορός)
~τάδε
μὲν
λεύσσεις
φαίδιμ᾽
|
Ἀχιλλεῦ· |
~σὺ
δὲ
τί
φέρε
πρὸς |
[1250-1299] |
(διαύλιον
προσαυλεῖ
τις)
~(Εὐριπίδης)
~Φθιῶτ᾽
|
Ἀχιλλεῦ, |
τί
ποτ᾽
ἀνδροδάικτον
ἀκούων
~ἰὴ |
[1400-1449] |
μοὐστί;
ποῦ;
~(Διόνυσος)
~φράσω·
~βέβληκ᾽
|
Ἀχιλλεὺς |
δύο
κύβω
καὶ
τέτταρα“
~λέγοιτ᾽ |
[1300-1349] |
ἔχοντα.
~ἀλλά
μοι
ἀμφίπολοι
λύχνον
|
ἅψατε
|
~κάλπισί
τ᾽
ἐκ
ποταμῶν
δρόσον |
[1300-1349] |
ἐξ
ἀφανοῦς,
~Ἀίδα
πρόμολον,
~ψυχὰν
|
ἄψυχον |
ἔχοντα,
~μελαίνας
Νυκτὸς
παῖδα,
~φρικώδη |