Odes |
[900] |
κνησιᾷς.
~δοκεῖς
δέ
μοι
καὶ
|
λάβδα |
κατὰ
τοὺς
Λεσβίους.
~ἀλλ´
οὐκ |
[1150] |
ταῦτ´
ἀκροασάμενος
~ταχὺ
καὶ
ταχέως
|
λαβὲ |
τρύβλιον.
~εἶτα
λαβὼν
κόνισαι
~λέκιθον, |
[300] |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἐμβάδας.
~οὔκουν
|
λαβεῖν |
γ´
αὐτὰς
ἐδυνάμην
οὐδαμοῦ.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ) |
[300] |
πρὸ
τοῦ
~μέν,
ἡνίκ´
ἔδει
|
λαβεῖν
|
~ἐλθόντ´
ὀβολὸν
μόνον,
~καθῆντο
λαλοῦντες
|
[300] |
πάλαι
χεζητιῶν,
~τὰς
ἐμβάδας
ζητῶν
|
λαβεῖν |
ἐν
τῷ
σκότῳ
~καὶ
θοἰμάτιον. |
[300] |
ἐλάας.
~νυνὶ
δὲ
τριώβολον
~ζητοῦσι
|
λαβεῖν, |
ὅταν
~πράττωσί
τι
κοινὸν
ὥσπερ
|
[300] |
~γυναῖχ´·
ὅσας
εἴμ´
ἄξιος
πληγὰς
|
λαβεῖν. |
~οὐ
γάρ
ποθ´
ὑγιὲς
οὐδὲν |
[400] |
τραπῇ,
~πλευρῖτις
ἡμῶν
οὐδέν´
ἂν
|
λάβοι |
ποτέ.
~ὅσοις
δὲ
κλίνη
μή |
[350] |
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
οὐδ´
ἄρ´
ἂν
ἐγὼ
|
λάβοιμι |
νῦν
ἐλθών;
(ΧΡΕΜΗΣ)
πόθεν;
~οὐδ´ |
[900] |
ποτέ.
~(ΝΕΑΝΙΑΣ)
εἴθ´,
ὦ
θεοί,
|
λάβοιμι |
τὴν
καλὴν
μόνην,
~ἐφ´
ἣν |
[750] |
καταθείην.
(ΑΝΗΡ)
μὴ
γὰρ
οὐ
|
λάβοις |
ὅποι;
~θάρρει,
καταθήσεις,
κἂν
ἔνης |
[1000] |
ἔστω
τὸν
νέον
~ἕλκειν
ἀνατεὶ
|
λαβομένας |
τοῦ
παττάλου.
~(ΝΕΑΝΙΑΣ)
οἴμοι,
Προκρούστης |
[700] |
βινεῖν,
~ὑμᾶς
δὲ
τέως
θρῖα
|
λαβόντας
|
~διφόρου
συκῆς
~ἐν
τοῖς
προθύροισι |
[250] |
ἀποδεῖξαι·
~ὅπως
δὲ
τὸ
σύμβολον
|
~λαβόντες |
ἔπειτα
πλησίοι
~καθεδούμεθ´,
ὡς
~ἂν |
[700] |
~ἵν´
ἀποδέχωμαι
τὰ
προσιόντα
χρήματα,
|
~λαβοῦσα |
κηρύκαιναν
εὔφωνόν
τινα.
~ἐμὲ
γὰρ |
[500] |
οὖν
ὄρθριον
~ᾤχου
σιωπῇ
θοἰμάτιον
|
λαβοῦσά |
μου;
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
γυνή
μέ
τις |
[150] |
ἕνεκά
μοι
λέξειν
δοκῶ
~τονδὶ
|
λαβοῦσα. |
τοῖς
θεοῖς
μὲν
εὔχομαι
~τυχεῖν |
[350] |
βαδίζειν
ἐστὶν
εἰς
ἐκκλησίαν,
~ἤνπερ
|
λάβω |
θοἰμάτιον,
ὅπερ
ἦν
μοι
μόνον. |
[650] |
~πᾶς
τις
ἄπεισιν
τὴν
δᾷδα
|
λαβών. |
~αἱ
δὲ
γυναῖκες
κατὰ
τὰς |
[850] |
δέ,
~φιλοττάριον
αὐλητά,
τοὺς
αὐλοὺς
|
λαβὼν
|
~ἄξιον
ἐμοῦ
καὶ
σοῦ
προσαύλησον |
[150] |
νῦν
δὲ
χρωμένων
~ὁ
μὲν
|
λαβὼν |
ἀργύριον
ὑπερεπῄνεσεν,
~ὁ
δ´
οὐ |
[350] |
σκότῳ
γὰρ
τοῦτ´
ἔτυχον
ἔνδον
|
λαβών. |
~ἀτὰρ
πόθεν
ἥκεις
ἐτεόν;
(ΧΡΕΜΗΣ) |
[150] |
ἀργύριον
ὑπερεπῄνεσεν,
~ὁ
δ´
οὐ
|
λαβὼν |
εἶναι
θανάτου
φής´
ἀξίους
~τοὺς |
[1150] |
ἔχων,
ἀλλ´
οὐκ
ἄγεις
~τασδὶ
|
λαβών; |
ἐν
ὅσῳ
δὲ
καταβαίνεις,
ἐγὼ |
[1150] |
καὶ
ταχέως
λαβὲ
τρύβλιον.
~εἶτα
|
λαβὼν |
κόνισαι
~λέκιθον,
ἵν´
ἐπιδειπνῇς.
~ἀλλὰ |
[700] |
ὄρθριον
νόμον.
~ὁ
τὴν
σκάφην
|
λαβών, |
προΐτω·
τὰ
κηρία
~κόμιζε,
τοὺς |
[1150] |
δρῶ.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
τάσδε
νῦν
|
λαγαρὰς |
τοῖν
σκελίσκοιν
τὸν
ῥυθμόν.
~τάχα |
[1150] |
~λεκτρυο
νοπτο
πιφαλλιδο
κιγκλο
~πελειο
|
λαγῳ |
οσιραιο
βαφη
τραγανο
πτερυγών.
~σὺ |
[800] |
~ἑστᾶς´
ἐφεξῆς·
τὰ
τεμάχη
ῥιπίζεται,
|
~λαγῷ´ |
ἀναπηγνύασι,
πόπανα
πέττεται,
~στέφανοι
πλέκονται, |
[0] |
τὰς
ἑταίρας
κῶλά
θ´
ἱζομένας
|
λαθεῖν, |
~ἃς
Φυρόμαχός
ποτ´
εἶπεν,
εἰ |
[0] |
~δεῖ
γὰρ
τὸν
ἄνδρ´
αὐτῆς
|
λαθεῖν. |
~(ΓΥΝΗ
Β)
~ἤκουσά
τοι
~ὑποδουμένη |
[0] |
ἔχειν;
~ἢ
θαἰμάτια
τἀνδρεῖα
κλεψάσαις
|
λαθεῖν
|
~ἦν
χαλεπὸν
αὐταῖς;
ἀλλ´
ὁρῶ |
[300] |
ἔνδον
οὖσα
τυγχάνει,
~ἀλλ´
ἐκτετρύπηκεν
|
λαθοῦσά |
μ´
ἔνδοθεν.
~ὃ
καὶ
δέδοικα |
[50] |
~τὸ
τοῦ
Λαμίου
τουτὶ
καθεύδοντος
|
λάθρᾳ. |
~(ΓΥΝΗ
Β)
τοῦτ´
ἔστ´
ἐκείνου |
[1150] |
κόνισαι
~λέκιθον,
ἵν´
ἐπιδειπνῇς.
~ἀλλὰ
|
λαιμάττουσί |
που.
~αἴρεσθ´
ἄνω,
ἰαί,
εὐαί, |
[150] |
ἐμὴν
μίαν,
~ἐν
τοῖς
καπηλείοισι
|
λάκκους |
ἐμποιεῖν
~ὕδατος.
ἐμοὶ
μὲν
οὐ |
[500] |
ὦνερ.
(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
αἱ
δὲ
δὴ
|
Λακωνικαὶ
|
~ᾤχοντο
μετὰ
σοῦ
κατὰ
τί |
[300] |
οὐδ´
ἐγὼ
γὰρ
τὰς
ἐμὰς
|
~Λακωνικάς, |
ἀλλ´
ὡς
ἔτυχον
χεζητιῶν,
~ἐς |
[500] |
ἐκποδὼν
ἴτω
~χάλα
συναπτοὺς
ἡνίας
|
Λακωνικάς |
~βακτηρίας
ἄφεσθε.
καὶ
μέντοι
σὺ |
[50] |
γ´
ἄλλ´
ὑμῖν
ὁρῶ
πεπραγμένα.
|
~Λακωνικὰς |
γὰρ
ἔχετε
καὶ
βακτηρίας
~καὶ |
[250] |
~ὑποδεῖσθε
δ´
ὡς
τάχιστα
τὰς
|
Λακωνικάς, |
~ὥσπερ
τὸν
ἄνδρ´
ἐθεᾶσθ´,
ὅτ´ |
[350] |
μῶν
ἣν
Θρασύβουλος
εἶπε
τοῖς
|
Λακωνικοῖς; |
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
νὴ
τὸν
Διόνυσον
ἐνέχεται |
[400] |
τρίψαντ
´ὀπῷ
~τιθύμαλλον
ἐμβαλόντα
τοῦ
|
Λακωνικοῦ
|
~σαυτοῦ
παραλείφειν
τὰ
βλέφαρα
τῆς |
[1050] |
μαλακίων,
δεῦρ´
ἀνύσας
καὶ
μὴ
|
λάλει. |
~(ΝΕΑΝΙΑΣ)
ἴθι
νυν
ἔασον
εἰς |
[100] |
δ´
ὦ
μέλ´
ἡμῶν
οὐ
|
λαλεῖν |
ἐπίσταται;
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ἴθι
δὴ
σὺ |
[100] |
ἂν
περιδουμένη
~ἄλλαι
θ´
ὅσαι
|
λαλεῖν |
μεμελετήκασί
που.
~(ΓΥΝΗ
Α)
τίς |
[0] |
συμπαραστατεῖς·
~καὶ
ταῦτα
συνδρῶν
οὐ
|
λαλεῖς |
τοῖς
πλησίον.
~ἀνθ´
ὧν
συνείσει |
[300] |
λαβεῖν
~ἐλθόντ´
ὀβολὸν
μόνον,
~καθῆντο
|
λαλοῦντες
|
~ἐν
τοῖς
στεφανώμασιν,
~νυνὶ
δ´ |
[100] |
ἐς
τὸ
πρόσθεν.
Ἀρίφραδες,
παῦσαι
|
λαλῶν. |
~κάθιζε
παριών.
τίς
ἀγορεύειν
βούλεται; |
[750] |
γὰρ
πάτριον
τοῦτ´
ἐστίν,
ἀλλὰ
|
λαμβάνειν |
~ἡμᾶς
μόνον
δεῖ
νὴ
Δία· |
[300] |
θύραν
~ἐπεῖχε
κρούων
ὁ
κοπρεαῖος,
|
λαμβάνω
|
~τουτὶ
τὸ
τῆς
γυναικὸς
ἡμιδιπλοίδιον, |
[50] |
τὸ
σκύταλον
ἐξηνεγκάμην
~τὸ
τοῦ
|
Λαμίου |
τουτὶ
καθεύδοντος
λάθρᾳ.
~(ΓΥΝΗ
Β) |
[50] |
~ἔχουσαν
ἐν
τῇ
δεξιᾷ
τὴν
|
λαμπάδα; |
~(ΓΥΝΗ
Α)
καὶ
τὴν
Φιλοδωρήτου |
[0] |
δὲ
μηρῶν
εἰς
ἀπορρήτους
μυχοὺς
|
~λάμπεις |
ἀφεύων
τὴν
ἐπανθοῦσαν
τρίχα·
~στοάς |
[0] |
ἐλαθεὶς
κεραμικῆς
ῥύμης
ἄπο
~μυκτῆρσι
|
λαμπρὰς |
ἡλίου
τιμὰς
ἔχεις
~ὅρμα
φλογὸς |
[0] |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
~Ὦ
|
λαμπρὸν |
ὄμμα
τοῦ
τροχηλάτου
λύχνου,
~κάλλιστ´ |
[650] |
πάντας,
ἕως
ἂν
~εἰδὼς
ὁ
|
λαχὼν |
ἀπίῃ
χαίρων
ἐν
ὁποίῳ
γράμματι |
[1000] |
δεῖ
βαδίζειν
ὡς
ἐμέ.
~(ΝΕΑΝΙΑΣ)
|
λέγ´ |
αὐτὸ
τί
ποτε
κἄστι.
(ΓΡΑΥΣ |
[200] |
εὖ
γε.
(ΓΥΝΗ
Β)
λέγε,
|
λέγ´ |
ὦγαθέ.
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ὡς
δ´
εἰσὶν |
[200] |
Δί´,
εὖ
γε.
(ΓΥΝΗ
Β)
|
λέγε, |
λέγ´
ὦγαθέ.
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ὡς
δ´ |
[400] |
(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
τίς
δὲ
τοῦτ´
ἄλλως
|
λέγει; |
~(ΧΡΕΜΗΣ)
γυναῖκα
δ´
εἶναι
πρᾶγμ´ |
[900] |
οὐδὲν
τὰ
μετὰ
ταῦτα
δεῖ
|
λέγειν. |
~ἀλλ´,
ὦ
μαῖ´,
ἱκετεύομαι,
κάλει
|
[100] |
ὑμῶν,
ἤν
τί
μοι
δόξῃ
|
λέγειν. |
~(ΓΥΝΗ
Β)
δεῦρ´
ὦ
γλυκυτάτη |
[100] |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ἔσθ´
ἥτις
ἑτέρα
βούλεται
|
λέγειν; |
(ΓΥΝΗ
Β)
ἐγώ.
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ἴθι |
[100] |
ὅσοι
~πλεῖστα
σποδοῦνται,
δεινοτάτους
εἶναι
|
λέγειν. |
~ἡμῖν
δ´
ὑπάρχει
τοῦτο
κατὰ |
[100] |
ἐνθάδε,
~ὅπως
προμελετήσωμεν
ἁκεῖ
δεῖ
|
λέγειν; |
~οὐκ
ἂν
φθάνοις
τὸ
γένειον |
[150] |
γὰρ
~ἐκεῖσε
πρὸς
γυναῖκας
ᾠόμην
|
λέγειν. |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ἄπερρε
καὶ
σὺ
καὶ |
[550] |
δαιμόνι´
ἀνδρῶν,
τὴν
γυναῖκ´
ἔα
|
λέγειν. |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
μὴ
λωποδυτῆσαι,
μὴ
φθονεῖν |
[150] |
μὲν
ἕτερον
ἂν
τῶν
ἠθάδων
|
~λέγειν |
τὰ
βέλτισθ´,
ἵν´
ἐκαθήμην
ἥσυχος. |
[150] |
εἶπον.
(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
μηδ´
ἐθίζου
νῦν
|
λέγειν. |
~τὸ
συμμαχικὸν
αὖ
τοῦθ´,
ὅτ´ |
[250] |
τοῦτο
γὰρ
χρὴ
~μεμνημένας
ἀεὶ
|
λέγειν, |
ὡς
μήποτ´
ἐξολίσθῃ,
~ἡμᾶς.
ὁ |
[400] |
ἀνεπήδης´
ὅμοιος
Νικίᾳ
~δημηγορήσων,
κἀπεχείρησεν
|
λέγειν
|
~ὡς
χρὴ
παραδοῦναι
ταῖς
γυναιξὶ |
[800] |
τὴν
οὐσίαν.
~(ΧΡΕΜΗΣ)
δεινά
γε
|
λέγεις. |
(ΑΝΗΡ)
τί
δεινόν;
ὥσπερ
οὐχ |
[250] |
~τὸν
τῶν
ἀγροίκων.
(ΧΟΡΟΣ)
εὖ
|
λέγεις. |
(ΓΥΝΗ
Α)
ἡμεῖς
δέ
γε
|
[150] |
γυναῖκας
αὖ,
δύστηνε,
τοὺς
ἄνδρας
|
λέγεις; |
~(ΓΥΝΗ
Β)
δι´
Ἐπίγονόν
γ´ |
[600] |
μαχεῖται.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
λέγεις |
οὐδὲν
σκαιῶς·
εἰ
δὲ
προσελθὼν
|
[150] |
τὴν
Ἀφροδίτην
εὖ
γε
ταυταγὶ
|
λέγεις. |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
τάλαιν´
Ἀφροδίτην
ὤμοσας;
χαρίεντά |
[950] |
~(ΝΕΑΝΙΑΣ)
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι
|
λέγεις· |
τηνδεδί
μοι
κρουστέον.
~(ΓΡΑΥΣ
Α) |
[900] |
γὰρ
ἂν
γραῒ
καινά
τις
|
λέγοι; |
~(ΓΡΑΥΣ
Α)
οὐ
τοὐμὸν
ὀδυνήσει |
[400] |
~εἶτ´
ἐθορύβησαν
κἀνέκραγον
ὡς
εὖ
|
λέγοι, |
~τὸ
σκυτοτομικὸν
πλῆθος,
οἱ
δ´ |
[100] |
τύχἀγαθῇ.
~(ΓΥΝΗ
Α)
ἰδού.
(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
|
λέγοις |
ἄν.
(ΓΥΝΗ
Α)
εἶτα
πρὶν |
[100] |
πολὺ
μὲν
οὖν
ἄριστά
που.
|
~λέγουσι |
γὰρ
καὶ
τῶν
νεανίσκων
ὅσοι
|
[750] |
(ΑΝΗΡ)
ἀλλ´
ἰδὼν
ἐπειθόμην.
~(ΧΡΕΜΗΣ)
|
λέγουσι |
γοῦν
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς.
(ΑΝΗΡ) |
[1000] |
(ΓΡΑΥΣ
Α)
καὶ
δή
σοι
|
λέγω. |
~ἔδοξε
ταῖς
γυναιξίν,
ἢν
ἀνὴρ |
[100] |
(ΓΥΝΗ
Α)
εἶτα
πρὶν
πιεῖν
|
λέγω; |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ἰδοὺ
πιεῖν.
(ΓΥΝΗ
Α) |
[250] |
~τὰς
ἡμετέρας
φίλας
~καίτοι
τί
|
λέγω; |
φίλους
~γὰρ
χρῆν
μ´
ὀνομάζειν. |
[400] |
~τὰς
μὲν
γυναῖκας
πόλλ´
ἀγαθὰ
|
λέγων, |
σὲ
δὲ
~πολλὰ
κακά.
(ΒΛΕΠΥΡΟΣ) |
[700] |
παρακολουθῶ
πλησίον,
~ἵν´
ἀποβλέπωμαι
καὶ
|
λέγωσιν |
ἐμὲ
ταδί,
~τὸν
τῆς
στρατηγοῦ |
[900] |
ἥκει
μοὐταῖρος
~μόνη
δ´
αὐτοῦ
|
λείπομ´· |
ἡ
~γάρ
μοι
μήτηρ
ἄλλῃ |
[1150] |
~λοπαδο
τεμαχο
σελαχο
γαλεο
~κρανιο
|
λειψανο |
δριμυπο
τριμματο
~σιλφιο
λιπαρο
μελιτο |
[1150] |
λαβὲ
τρύβλιον.
~εἶτα
λαβὼν
κόνισαι
|
~λέκιθον, |
ἵν´
ἐπιδειπνῇς.
~ἀλλὰ
λαιμάττουσί
που. |
[1150] |
κατακεχυμενο
~κιχλε
πικοσσυφο
φαττο
περιστερα
|
~λεκτρυο |
νοπτο
πιφαλλιδο
κιγκλο
~πελειο
λαγῳ |
[100] |
γοῦν
τὸν
Προνόμου
πώγων´
ἔχων
|
~λέληθε· |
καίτοι
πρότερον
ἦν
οὗτος
γυνή. |
[350] |
(ΧΡΕΜΗΣ)
ἐξ
ἐκκλησίας.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
ἤδη
|
λέλυται |
γάρ;
(ΧΡΕΜΗΣ)
νὴ
Δί´
ὄρθριον |
[150] |
γὰρ
ὑμῶν
γ´
ἕνεκά
μοι
|
λέξειν |
δοκῶ
~τονδὶ
λαβοῦσα.
τοῖς
θεοῖς |
[550] |
ὑποκρούσας.
~τοῦτο
γὰρ
ἤμελλον
ἐγὼ
|
λέξειν· |
τὴν
γῆν
πρώτιστα
ποιήσω
~κοινὴν |
[750] |
γοῦν
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς.
(ΑΝΗΡ)
|
λέξουσι |
γάρ.
~(ΧΡΕΜΗΣ)
καί
φασιν
οἴσειν |
[650] |
~προσπίπτουσαι
τοῖς
ἀπὸ
δείπνου
~τάδε
|
λέξουσιν· |
δεῦρο
παρ´
ἡμᾶς,
~ἐνθάδε
μεῖράξ |
[150] |
τὸν
στέφανον·
ἐγὼ
γὰρ
αὖ
|
λέξω |
πάλιν.
~οἶμαι
γὰρ
ἤδη
μεμελετηκέναι |
[500] |
ψῦχος
γὰρ
ἦν,
ἐγὼ
δὲ
|
λεπτὴ |
κἀσθενής·
~ἔπειθ´
ἵν´
ἀλεαίνοιμι
τοῦτ´ |
[900] |
μοι
καὶ
λάβδα
κατὰ
τοὺς
|
Λεσβίους. |
~ἀλλ´
οὐκ
ἄν
ποθ´
ὑφαρπάσαιο
|
[600] |
εἰ
δὲ
προσελθὼν
~Ἐπίκουρος
~ἢ
|
Λευκόλοφος |
πάππαν"
με
καλεῖ,
τοῦτ´
ἤδη |
[350] |
οὐ
γὰρ
ἀλλ´
ὑπερφυῶς
~ὡς
|
λευκοπληθὴς |
ἦν
ἰδεῖν
ἡκκλησία.
~ὥστ´
οὐκ |
[400] |
μετὰ
τοῦτο
τοίνυν
εὐπρεπὴς
νεανίας
|
~λευκός |
τις
ἀνεπήδης´
ὅμοιος
Νικίᾳ
~δημηγορήσων, |
[650] |
ἐξ
ὑπερῴου,
~καὶ
καλλίστη
καὶ
|
λευκοτάτη· |
~πρότερον
μέντοι
δεῖ
σε
καθεύδειν
|
[500] |
ἐμοὶ
~φράσασαν
ἰέναι;
(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
τῆς
|
λεχοῦς |
δ´
οὐ
φροντίσαι
~οὕτως
ἐχούσης, |
[500] |
~μόνον
οὐ
στεφανώσας´
οὐδ´
ἐπιθεῖσα
|
λήκυθον. |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
ψῦχος
γὰρ
ἦν,
ἐγὼ |
[1100] |
τῆσδ´
ἀπαλλαγῶ,
πάλιν
~Φρύνην
ἔχουσαν
|
λήκυθον |
πρὸς
ταῖς
γνάθοις.
~ἆρ´
οὐ |
[700] |
τὼ
τρίποδ´
ἐξένεγκε
καὶ
τὴν
|
λήκυθον. |
~τὰ
χυτρίδι´
ἤδη
καὶ
τὸν |
[1100] |
σφυρὰ
~ἄνω
´πιθεῖναι
πρόφασιν
ἀντὶ
|
ληκύθου. |
~(ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ)
~ὢ
μακάριος
μὲν
δῆμος, |
[950] |
ὃς
τοῖς
νεκροῖσι
ζωγραφεῖ
τὰς
|
ληκύθους. |
~ἀλλ´
ἄπιθ´,
ὅπως
μή
ς´ |
[1000] |
~καὶ
ταινίωσαι
καὶ
παράθου
τὰς
|
ληκύθους, |
~ὕδατός
τε
κατάθου
τοὔστρακον
πρὸ |
[1000] |
παραφρονεῖς,
ὦ
γρᾴδιον.
~(ΓΡΑΥΣ
Α)
|
ληρεῖς· |
ἐγὼ
δ´
ἄξω
ς´
ἐπὶ |
[800] |
~(ΧΡΕΜΗΣ)
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι
|
ληρεῖς. |
φέρε
σὺ
τἀνάφορον,
ὁ
παῖς. |
[50] |
Φορμίσιον.
~ἢν
δ´
ἐγκαθεζώμεσθα
πρότεραι,
|
λήσομεν
|
~ξυστειλάμεναι
θαἰμάτια·
τὸν
πώγωνά
τε
|
[250] |
ἐξαγκωνιῶ
~ὡδί·
μέση
γὰρ
οὐδέποτε
|
ληφθήσομαι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἡμεῖς
δέ
γ´,
ἢν |
[750] |
τι
δώσοντ´
ἀλλ´
ὅπως
τι
|
λήψεται. |
~(ΧΡΕΜΗΣ)
ὦ
δαιμόνι´
ἀνδρῶν,
ἔα |
[550] |
ἐθελήσουσιν
καὶ
μὴ
τοῖς
ἠθάσι
|
λίαν
|
~τοῖς
τ´
ἀρχαίοις
ἐνδιατρίβειν,
τοῦτ´ |
[500] |
κτυποῦσα
τοῖν
ποδοῖν
~καὶ
τοὺς
|
λίθους |
παίουσα
τῇ
βακτηρίᾳ.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
οἶσθ´ |
[50] |
σε
καταλαβεῖν
ἕδρας
~ὑπὸ
τῷ
|
λίθῳ |
τῶν
πρυτάνεων
καταντικρύ.
~(ΓΥΝΗ
Β) |
[1150] |
~κρανιο
λειψανο
δριμυπο
τριμματο
~σιλφιο
|
λιπαρο |
μελιτο
κατακεχυμενο
~κιχλε
πικοσσυφο
φαττο |
[650] |
~ὅταν
ᾖ
δεκάπουν
τὸ
στοιχεῖον,
|
λιπαρὸν |
χωρεῖν
ἐπὶ
~δεῖπνον.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
περὶ |
[1000] |
ὦ
παμβδελυρά,
φθονοῦσα
τόνδε
τὸν
|
λόγον
|
~ἐξηῦρες·
ἀλλ´
ἐγώ
σε
τιμωρήσομαι. |
[450] |
χρὴ
πάντ´
ἄνδρα
δρᾶν.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
|
λόγος |
γέ
τοί
τις
ἔστι
τῶν |
[400] |
ἱμάτιον
ἔχειν
~κἄπειτ´
ἔλεξε
δημοτικωτάτους
|
λόγους· |
~ὁρᾶτε
μέν
με
δεόμενον
σωτηρίας
|
[550] |
εἶναι
μὴ
πένητα
μηδένα,
~μὴ
|
λοιδορεῖσθαι, |
μὴ
´νεχυραζόμενον
φέρειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
νὴ |
[250] |
ἢν
Νεοκλείδης
ὁ
γλάμων
σε
|
λοιδορῇ; |
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
τοῦτον
μὲν
εἶπον
ἐς |
[200] |
κατεργάσῃ.
~ἀτὰρ
ἢν
Κέφαλός
σοι
|
λοιδορῆται |
προσφθαρείς,
~πῶς
ἀντερεῖς
πρὸς
αὐτὸν |
[100] |
εἴπερ
οἶνος
μὴ
παρῆν;
~καὶ
|
λοιδοροῦνταί |
γ´
ὥσπερ
ἐμπεπωκότες,
~καὶ
τὸν |
[800] |
μὴ
δέχεσθαι
μηδένα
~χαλκοῦν
τὸ
|
λοιπόν· |
ἀργύρῳ
γὰρ
χρώμεθα.
~(ΑΝΗΡ)
τὸ |
[550] |
ἄρ´
ἡ
πόλις
~ἔσται
τὸ
|
λοιπόν. |
(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
κατὰ
τί;
(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
πολλῶν |
[350] |
φάγω,
~ὅποι
βαδιεῖταί
μοι
τὸ
|
λοιπὸν |
ἡ
κόπρος.
~νῦν
μὲν
γὰρ |
[550] |
αὐτὴν
αἰσχρὰ
δρᾶν
~ἔσται
τὸ
|
λοιπόν. |
οὐδαμοῦ
δὲ
μαρτυρεῖν,
~οὐ
συκοφαντεῖν |
[650] |
ὑμῖν
πρῶτον
ὑπάρξει,
τὰ
δὲ
|
λοίφ´ |
ἡμεῖς
~ὑφανοῦμεν.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
ἓν
ἔτι |
[1150] |
τὸν
ῥυθμόν.
~τάχα
γὰρ
ἔπεισι
|
~λοπαδο |
τεμαχο
σελαχο
γαλεο
~κρανιο
λειψανο |
[0] |
Ἀφροδίτης
τρόπων
~πειρωμέναισι
πλησίον
παραστατεῖς,
|
~λορδουμένων |
τε
σωμάτων
ἐπιστάτην
~ὀφθαλμὸν
οὐδεὶς |
[50] |
μέν
γ´
ἔχω
τὰς
μασχάλας
|
~λόχμης |
δασυτέρας,
καθάπερ
ἦν
ξυγκείμενον.
~ἔπειθ´ |
[300] |
θοἰμάτιον
οὑγὼ
´φόρουν.
~κοὐ
τοῦτο
|
λυπεῖ |
μ´,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἐμβάδας. |
[350] |
οὐδὲ
τοῦτό
με
~μόνον
τὸ
|
λυποῦν |
ἐστιν,
ἀλλ´
ὅταν
φάγω,
~ὅποι |
[700] |
τὸ
φάρμακον
~ἕψους´
ἔτυχες
ᾧ
|
Λυσικράτης |
μελαίνεται
~ἵστω
παρ´
αὐτήν·
δεῦρ´ |
[600] |
τοῖς
μικροῖς
~χαρίσωνται.
~(ΒΛΕΠΥΡΟΣ)
ἡ
|
Λυσικράτους |
ἄρα
νυνὶ
ῥὶς
ἴσα
τοῖσι |
[0] |
χαλεπὸν
αὐταῖς;
ἀλλ´
ὁρῶ
τονδὶ
|
λύχνον
|
~προσιόντα.
φέρε
νυν
ἐπαναχωρήσω
πάλιν, |
[0] |
~Ὦ
λαμπρὸν
ὄμμα
τοῦ
τροχηλάτου
|
λύχνου, |
~κάλλιστ´
ἐν
εὐστόχοισιν
ἐξηυρημένον
~γονάς |
[550] |
γυναῖκ´
ἔα
λέγειν.
~(ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ)
μὴ
|
λωποδυτῆσαι, |
μὴ
φθονεῖν
τοῖς
πλησίον,
~μὴ |