Vers |
[950] |
μᾶλλον
ἐν
τῷ
πυρί,
~ἐξέχει
|
θ᾽ |
ἡμῶν
βίᾳ
τὸν
οἶνον
ἐκ |
[950] |
ἀνὴρ
ἔφυ,
~ὅστις
ἐπὶ
πάντ᾽
|
ἀγάθ᾽ |
ἔχοντας
ἐπικωμάσας
~ἠργάσατο
πάντα
κακά, |
[650] |
~φησὶν
δ᾽
ὑμᾶς
πολλὰ
διδάξειν
|
ἀγάθ᾽ |
ὥστ᾽
εὐδαίμονας
εἶναι,
~οὐ
θωπεύων |
[900] |
ἀεὶ
ψοφοῦντι;
~(Δικαιόπολις)
ἰσχυρόν
ἐστιν
|
ὦγάθ᾽ |
ὥστ᾽
~οὐκ
ἂν
καταγείη
ποτ᾽ |
[700] |
~ἀλλ᾽
ἐπειδὴ
τοὺς
γέροντας
οὐκ
|
ἐᾶθ᾽ |
ὕπνου
τυχεῖν,
~ψηφίσασθε
χωρὶς
εἶναι |
[700] |
ἀνήρ.
~ἐγὼ
δὲ
τὴν
στήλην
|
καθ᾽ |
ἣν
ἐσπεισάμην
~μέτειμ᾽
ἵνα
στήσω |
[1150] |
~τοῦτο
μὲν
αὐτῷ
κακὸν
ἕν,
|
κᾆθ᾽ |
ἕτερον
νυκτερινὸν
γένοιτο.
~ἠπιαλῶν
γὰρ |
[500] |
ἰόντες
Μεγαράδε
~νεανίαι
κλέπτουσι
μεθυσοκότταβοι·
|
~κᾆθ᾽ |
οἱ
Μεγαρῆς
ὀδύναις
πεφυσιγγωμένοι
~ἀντεξέκλεψαν |
[100] |
ἰαρταμὰν
ἐξάρξαν
ἀπισσόνα
σάτρα.
~(Πρέσβυς)
|
ξυνήκαθ᾽ |
ὃ
λέγει;
~(Δικαιόπολις)
μὰ
τὸν |
[1050] |
τράπεζαι
προσκεφάλαια
στρώματα
~στέφανοι
μύρον
|
τραγήμαθ᾽ |
αἱ
πόρναι
πάρα,
~ἄμυλοι
πλακοῦντες |
[1050] |
πλακοῦντες
σησαμοῦντες
ἴτρια,
~ὀρχηστρίδες,
τὰ
|
φίλταθ᾽ |
Ἁρμοδίου,
καλαί.
~ἀλλ᾽
ὡς
τάχιστα |
[50] |
βαβαιάξ.
ὦκβάτανα
τοῦ
σχήματος.
~(Πρέσβυς)
|
ἐπέμψαθ᾽ |
ἡμᾶς
ὡς
βασιλέα
τὸν
μέγαν |
[150] |
πρόσει
τούτοισιν
ἐσκοροδισμένοις.
~(Δικαιόπολις)
ταυτὶ
|
περιείδεθ᾽ |
οἱ
πρυτάνεις
πάσχοντά
με
~ἐν |
[250] |
~καταγιγαρτίσ᾽
ὦ
~Φαλῆς
Φαλῆς.
~ἐὰν
|
μεθ᾽ |
ἡμῶν
ξυμπίῃς,
ἐκ
κραιπάλης
~ἕωθεν |
[100] |
ἀποπέμψει
χρυσίον;
(ἀνανεύει.
~ἄλλως
ἄρ᾽
|
ἐξαπατώμεθ᾽ |
ὑπὸ
τῶν
πρέσβεων;
(ἐπινεύει.
~Ἑλληνικόν |
[750] |
αὐλὸς
παρῇ.
~τί
δ᾽
ἄλλο
|
πράττεθ᾽ |
οἱ
Μεγαρῆς
νῦν;
~(Μεγαρεύς)
οἷα |
[600] |
ξενικοῖσι
λόγοις
μὴ
λίαν
ἐξαπατᾶσθαι,
|
~μήθ᾽ |
ἥδεσθαι
θωπευομένους,
μήτ᾽
εἶναι
χαυνοπολίτας. |
[800] |
τρώξονται;
βαβαί,
~οἷον
ῥοθιάζουσ᾽
ὦ
|
πολυτίμηθ᾽ |
Ἡράκλεις.
~ποδαπὰ
τὰ
χοιρί᾽
ὡς |
[1000] |
πόνηρ᾽
οὐ
δημοσιεύων
τυγχάνω.
~(Γεωργός)
|
ἴθ᾽ |
ἀντιβολῶ
σ᾽
ἤν
πως
κομίσωμαι |
[1150] |
~ἐπᾴξειεν
δ᾽
ἔχων
~τὸν
μάρμαρον,
|
κἄπειθ᾽ |
ἁμαρτὼν
~βάλοι
Κρατῖνον.
~(Θεράπων
Λαμάχου) |
[100] |
μὲν
ἀλαζὼν
εἶ
μέγας.
~ἀλλ᾽
|
ἄπιθ᾽ |
ἐγὼ
δὲ
βασανιῶ
τοῦτον
μόνος. |
[0] |
~(Κῆρυξ)
πάριτ᾽
ἐς
τὸ
πρόσθεν,
|
~πάριθ᾽ |
ὡς
ἂν
ἐντὸς
ἦτε
τοῦ |
[450] |
ἄγε
νυν
ὦ
τάλαινα
καρδία
|
~ἄπελθ᾽ |
ἐκεῖσε,
κᾆτα
τὴν
κεφαλὴν
ἐκεῖ
|
[0] |
ἡνίκ᾽
ἐπὶ
Μόσχῳ
ποτὲ
~Δεξίθεος
|
εἰσῆλθ᾽ |
ᾀσόμενος
Βοιώτιον.
~τῆτες
δ᾽
ἀπέθανον |
[750] |
τί
δ᾽
ἐσθίει
μάλιστα;
~(Μεγαρεύς)
|
πάνθ᾽ |
ἅ
κα
διδῷς.
~αὐτὸς
δ᾽ |
[350] |
ὑπὲρ
ἐπιξήνου
λέγειν
~ὑπὲρ
Λακεδαιμονίων
|
ἅπανθ᾽ |
ὅσ᾽
ἂν
λέγω·
~καίτοι
φιλῶ |
[850] |
καὶ
πεινῶν
ἀεὶ
~πλεῖν
ἢ
|
τριάκονθ᾽ |
ἡμέρας
~τοῦ
μηνὸς
ἑκάστου.
~(Βοιωτός) |
[250] |
ἥδιον,
ὦ
Φαλῆς
Φαλῆς,
~κλέπτουσαν
|
εὑρόνθ᾽ |
ὡρικὴν
ὑληφόρον
~τὴν
Στρυμοδώρου
Θρᾷτταν |
[850] |
οὐκ
ἀπὸ
τῶν
θυρῶν;
~πόθεν
|
προσέπτονθ᾽ |
οἱ
κακῶς
ἀπολούμενοι
~ἐπὶ
τὴν |
[400] |
τραγῳδίαν.
~(Δικαιόπολις)
ὦ
τρισμακάρι᾽
Εὐριπίδη,
|
~ὅθ᾽ |
ὁ
δοῦλος
οὑτωσὶ
σαφῶς
ἀπεκρίνατο. |
[650] |
δίκαιον
~ξύμμαχον
ἔσται,
κοὐ
μή
|
ποθ᾽ |
ἁλῶ
~περὶ
τὴν
πόλιν
ὢν |
[400] |
ἦν
Φοίνικος
ἀθλιώτερος.
~(Ευριπίδης)
~ποίας
|
ποθ᾽ |
ἁνὴρ
λακίδας
αἰτεῖται
πέπλων;
~ἀλλ᾽ |
[300] |
ἔτι
μᾶλλον,
ὃν
ἐγὼ
~κατατεμῶ
|
ποθ᾽ |
ἱππεῦσι
καττύματα.
~σοῦ
δ᾽
ἐγὼ |
[750] |
~(Μεγαρεύς)
Μεγαρικά.
~ἢ
οὐ
χοῖρός
|
ἐσθ᾽ |
ἅδ᾽
~(Δικαιόπολις)
οὐκ
ἔμοιγε
φαίνεται. |
[250] |
~καὶ
Λαμάχων
ἀπαλλαγείς.
~πολλῷ
γάρ
|
ἐσθ᾽ |
ἥδιον,
ὦ
Φαλῆς
Φαλῆς,
~κλέπτουσαν |
[300] |
ὁδὶ
~πόλλ᾽
ἂν
ἀποφήναιμ᾽
ἐκείνους
|
ἔσθ᾽ |
ἃ
κἀδικουμένους.
~(Χορός)
τοῦτο
τοὔπος |
[100] |
γ᾽
ἐπένευσαν
ἅνδρες
οὑτοιί,
~κοὐκ
|
ἔσθ᾽ |
ὅπως
οὐκ
εἰσὶν
ἐνθένδ᾽
αὐτόθεν. |
[1200] |
σφὼ
τοῦ
πέους
ἄμφω
μέσου
|
~προσλάβεσθ᾽ |
ὦ
φίλαι.
~(Λάμαχος)
εἰλιγγιῶ
κάρα |
[1200] |
μου
λάβεσθε
τοῦ
σκέλους
παπαῖ,
|
~προσλάβεσθ᾽ |
ὦ
φίλοι.
~(Δικαιόπολις)
ἐμοῦ
δέ |
[300] |
τῷ
θρασύνεται;
~(Δικαιόπολις)
βάλλετ᾽
εἰ
|
βούλεσθ᾽ |
ἐγὼ
γὰρ
τουτονὶ
διαφθερῶ.
~εἴσομαι |
[300] |
ἀνθράκων
τι
κήδεται.
~(Χορός)
ὡς
|
ἀπωλόμεσθ᾽ |
ὁ
λάρκος
δημότης
ὅδ᾽
ἔστ᾽ |
[650] |
γὰρ
ἀξίως
ἐκείνων
ὧν
ἐναυμαχήσαμεν
|
~γηροβοσκούμεσθ᾽ |
ὑφ᾽
ὑμῶν,
ἀλλὰ
δεινὰ
πάσχομεν, |
[300] |
θυμάλωψ
ἐπέζεσεν.
~οὐκ
ἀκούσεσθ᾽
οὐκ
|
ἀκούσεσθ᾽ |
ἐτεὸν
ὦχαρνηίδαι;
~(Χορός)
οὐκ
ἀκουσόμεσθα |
[300] |
τις
ὑμῖν
θυμάλωψ
ἐπέζεσεν.
~οὐκ
|
ἀκούσεσθ᾽ |
οὐκ
ἀκούσεσθ᾽
ἐτεὸν
ὦχαρνηίδαι;
~(Χορός) |
[250] |
πρὶν
ἄν
γ᾽
ἀκούσητ᾽
ἀλλ᾽
|
ἀνάσχεσθ᾽ |
ὦγαθοί.
~(Χορός)
οὐκ
ἀνασχήσομαι·
μηδὲ |
[500] |
σκάφει
~ἀπέδοτο
φήνας
κυνίδιον
Σεριφίων,
|
~καθῆσθ᾽ |
ἂν
ἐν
δόμοισιν;
ἦ
πολλοῦ |
[650] |
~ἀλλ᾽
ὑμεῖς
τοι
μή
ποτ᾽
|
ἀφῆσθ᾽ |
ὡς
κωμῳδήσει
τὰ
δίκαια·
~φησὶν |
[450] |
ἀποκεκρουσμένον.
~(Ευριπίδης)
~φθείρου
λαβὼν
τόδ᾽
|
ἴσθ᾽ |
ὀχληρὸς
ὢν
δόμοις.
~(Δικαιόπολις)
οὔπω |
[450] |
δ᾽
ὅμως
λαβεῖν.
~(Ευριπίδης)
~λυπηρὸς
|
ἴσθ᾽ |
ὢν
κἀποχώρησον
δόμων.
~(Δικαιόπολις)
φεῦ· |
[450] |
δόμοις.
~(Δικαιόπολις)
οὔπω
μὰ
Δί᾽
|
οἶσθ᾽ |
οἷ᾽
αὐτὸς
ἐργάζει
κακά.
~ἀλλ᾽ |
[450] |
θύμ᾽
ἄνευ
σκάνδικος
ἐμπορευτέα.
~ἆρ᾽
|
οἶσθ᾽ |
ὅσον
τὸν
ἀγῶν᾽
ἀγωνιεῖ
τάχα, |
[1050] |
ὧδε
δεῦρο
τοὐξάλειπτρον
ὦ
γύναι.
|
~οἶσθ᾽ |
ὡς
ποιεῖτε;
τοῦτο
τῇ
νύμφῃ |
[650] |
νικήσειν
τοῦτον
ξύμβουλον
ἔχοντας.
~διὰ
|
ταῦθ᾽ |
ὑμᾶς
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
εἰρήνην
προκαλοῦνται
|
[150] |
με
~ἐν
τῇ
πατρίδι
καὶ
|
ταῦθ᾽ |
ὑπ᾽
ἀνδρῶν
βαρβάρων;
~ἀλλ᾽
ἀπαγορεύω |
[0] |
πέντε
ταλάντοις
οἷς
Κλέων
ἐξήμεσεν.
|
~ταῦθ᾽ |
ὡς
ἐγανώθην,
καὶ
φιλῶ
τοὺς |
[700] |
ἀγορᾶς
εἰσιν
οἵδε
τῆς
ἐμῆς.
|
~ἐνταῦθ᾽ |
ἀγοράζειν
πᾶσι
Πελοποννησίοις
~ἔξεστι
καὶ |
[300] |
~οἷσιν
οὔτε
βωμὸς
οὔτε
πίστις
|
οὔθ᾽ |
ὅρκος
μένει;
~(Δικαιόπολις)
οἶδ᾽
ἐγὼ |
[500] |
κοὐχὶ
τὴν
πόλιν
λέγω,
~μέμνησθε
|
τοῦθ᾽ |
ὅτι
οὐχὶ
τὴν
πόλιν
λέγω, |
[300] |
ὦ
μηδαμῶς.
~(Δικαιόπολις)
ὡς
ἀποκτενῶ,
|
κέκραχθ᾽ |
ἐγὼ
γὰρ
οὐκ
ἀκούσομαι.
~(Χορός) |