Vers |
[700] |
πατρός,
~ἄμβατε
ποττὰν
μᾶδδαν,
αἴ
|
χ᾽ |
εὕρητέ
πᾶ.
~ἀκούετε
δή,
ποτέχετ᾽ |
[150] |
ἐκ
Λακεδαίμονος
γὰρ
Ἀμφίθεος
ὁδί.
|
~χαῖρ᾽ |
Ἀμφίθεε.
~(Ἀμφίθεος)
μήπω
γε
πρίν |
[850] |
ἢ
τῶν
τετραπτερυλλίδων.
~(Δικαιόπολις)
ὦ
|
χαῖρε |
κολλικοφάγε
Βοιωτίδιον.
~τί
φέρεις;
~(Βοιωτός) |
[1200] |
τραυμάτων
ἐπωδύνων.
~(Δικαιόπολις)
ἰὴ
ἰὴ
|
χαῖρε |
Λαμαχίππιον.
~(Λάμαχος)
στυγερὸς
ἐγώ.
~(Δικαιόπολις) |
[700] |
τἀγορᾷ.
~(Μεγαρεύς)
~ἀγορὰ
ν᾽
Ἀθάναις
|
χαῖρε |
Μεγαρεῦσιν
φίλα.
~ἐπόθουν
τυ
ναὶ |
[800] |
σκόροδα
καὶ
τοὺς
ἅλας,
~καὶ
|
χαῖρε |
πόλλ᾽
~(Μεγαρεύς)
ἀλλ᾽
ἁμὶν
οὐκ |
[200] |
~ταύτας
δέχομαι
καὶ
σπένδομαι
κἀκπίομαι,
|
~χαίρειν |
κελεύων
πολλὰ
τοὺς
Ἀχαρνέας.
~ἐγὼ |
[0] |
ἴδω,
τί
δ᾽
ἥσθην
ἄξιον
|
χαιρηδόνος; |
~ἐγᾦδ᾽
ἐφ᾽
ᾧ
γε
τὸ |
[850] |
ἀπολούμενοι
~ἐπὶ
τὴν
θύραν
μοι
|
Χαιριδῆς |
βομβαύλιοι;
~(Βοιωτός)
~νεὶ
τὸν
Ἰόλαον |
[0] |
διεστράφην
ἰδών,
~ὅτε
δὴ
παρέκυψε
|
Χαῖρις |
ἐπὶ
τὸν
ὄρθιον.
~ἀλλ᾽
οὐδεπώποτ᾽ |
[350] |
τρόπους
~τοὺς
τῶν
ἀγροίκων
οἶδα
|
χαίροντας |
σφόδρα,
~ἐάν
τις
αὐτοὺς
εὐλογῇ |
[1100] |
τὰ
πράγματα.
~(Χορός)
ἴτε
δὴ
|
χαίροντες |
ἐπὶ
στρατιάν.
~ὡς
ἀνομοίαν
ἔρχεσθον |
[550] |
εἰπεῖν
αὔτ᾽
ἐχρῆν;
~ἀλλ᾽
οὔτι
|
χαίρων |
ταῦτα
τολμήσει
λέγειν.
~(Ἡμιχόριον
Β) |
[1100] |
σὺ
παῖ
τοὔλαιον.
ἐν
τῷ
|
χαλκίῳ
|
~ἐνορῶ
γέροντα
δειλίας
φευξούμενον.
~(Δικαιόπολις) |
[1050] |
καὶ
Λάμαχοι.
~(Λάμαχος)
τίς
ἀμφὶ
|
χαλκοφάλαρα |
δώματα
κτυπεῖ;
~(Ἄγγελος
Α)
~ἰέναι |
[300] |
ἐγκάθηνταί
που
λίθοι.
~(Χορός)
ἐκσέσεισται
|
χαμᾶζ᾽ |
οὐχ
ὁρᾷς
σειόμενον;
~ἀλλὰ
μή |
[300] |
~(Δικαιόπολις)
τοὺς
λίθους
νύν
μοι
|
χαμᾶζε |
πρῶτον
ἐξεράσατε.
~(Χορός)
οὑτοιί
σοι |
[850] |
μου
~τἄνθια
τᾶς
γλάχωνος
ἀπέκιξαν
|
χαμαί. |
~ἀλλ᾽
εἴ
τι
βούλει,
πρίασο |
[300] |
πρῶτον
ἐξεράσατε.
~(Χορός)
οὑτοιί
σοι
|
χαμαί, |
καὶ
σὺ
κατάθου
πάλιν
τὸ |
[850] |
ἐλήλυθας.
~(Βοιωτός)
~καὶ
μὰν
φέρω
|
χᾶνας |
λαγὼς
ἀλώπεκας
~σκάλοπας
ἐχίνως
αἰελούρως |
[600] |
τις
ὑμῶν
τἀκβάταν᾽
ἢ
τοὺς
|
Χάονας; |
~οὔ
φασιν.
ἀλλ᾽
ὁ
Κοισύρας |
[600] |
παρὰ
Χάρητι
τοὺς
δ᾽
ἐν
|
Χάοσιν, |
~Γερητοθεοδώρους
Διομειαλαζόνας,
~τοὺς
δ᾽
ἐν |
[950] |
κατάκεισο
λαβὲ
τήνδε
φιλοτησίαν᾽
~τὰς
|
χάρακας |
ἧπτε
πολὺ
μᾶλλον
ἐν
τῷ |
[1150] |
περὶ
τὸ
σφυρόν.
~ἁνὴρ
τέτρωται
|
χάρακι |
διαπηδῶν
τάφρον,
~καὶ
τὸ
σφυρὸν |
[600] |
~Τεισαμενοφαινίππους
Πανουργιππαρχίδας,
~ἑτέρους
δὲ
παρὰ
|
Χάρητι |
τοὺς
δ᾽
ἐν
Χάοσιν,
~Γερητοθεοδώρους |
[850] |
~ὑμῖν
παρέξω
τῆσδε
τῆς
ξένης
|
χάριν. |
~ἀλλ᾽
ἔσφερ᾽
αὐτήν·
μηδὲ
γὰρ |
[900] |
ἐγὼ
φράσω
σοι
τῶν
περιεστώτων
|
χάριν· |
~ἐκ
τῶν
πολεμίων
γ᾽
εἰσάγεις |
[1050] |
δ᾽
ἐγχέαι
σε
τῶν
κρεῶν
|
χάριν, |
~ἵνα
μὴ
στρατεύοιτ᾽
ἀλλὰ
βινοίη |
[1200] |
καλλίνικος.
~(Χορός)
ἀλλ᾽
ἑψόμεσθα
σὴν
|
χάριν
|
~τήνελλα
καλλίνικος
ᾄδοντες
~σὲ
καὶ |
[950] |
~ὦ
Κύπριδι
τῇ
καλῇ
καὶ
|
Χάρισι |
ταῖς
φίλαις
ξύντροφε
Διαλλαγή,
~ὡς |
[600] |
~μήθ᾽
ἥδεσθαι
θωπευομένους,
μήτ᾽
εἶναι
|
χαυνοπολίτας. |
~πρότερον
δ᾽
ὑμᾶς
ἀπὸ
τῶν |
[100] |
χρυσίον.
~(Ψευδαρτάβας)
οὐ
λῆψι
χρῦσο
|
χαυνόπρωκτ᾽ |
Ἰαοναῦ.
~(Δικαιόπολις)
οἴμοι
κακοδαίμων
ὡς |
[100] |
αὖ
λέγει;
~(Δικαιόπολις)
ὅ
τι;
|
χαυνοπρώκτους |
τοὺς
Ἰάονας
λέγει,
~εἰ
προσδοκῶσι |
[150] |
δεκέτεις
γεῦσαι
λαβών.
~(Δικαιόπολις)
ὄζουσι
|
χαὖται |
πρέσβεων
ἐς
τὰς
πόλεις
~ὀξύτατον |
[450] |
δὸς
ἓν
μόνον
~κοτυλίσκιον
τὸ
|
χεῖλος |
ἀποκεκρουσμένον.
~(Ευριπίδης)
~φθείρου
λαβὼν
τόδ᾽ |
[1100] |
ὦ
παῖ
λαβών.
~νείφει.
βαβαιάξ·
|
χειμέρια |
τὰ
πράγματα.
~(Δικαιόπολις)
αἴρου
τὸ |
[850] |
φαλαρίδας
~τροχίλως
κολύμβως.
~(Δικαιόπολις)
ὡσπερεὶ
|
χειμὼν |
ἄρα
~ὀρνιθίας
ἐς
τὴν
ἀγορὰν |
[1150] |
~βουλόμενος
ἐν
σκότῳ
λάβοι
~τῇ
|
χειρὶ |
πέλεθον
ἀρτίως
κεχεσμένον·
~ἐπᾴξειεν
δ᾽ |
[1200] |
ἐξενέγκατ᾽
ἐς
τοῦ
Πιττάλου
~παιωνίαισι
|
χερσίν. |
~(Δικαιόπολις)
ὡς
τοὺς
κριτάς
με |
[700] |
~ὅπως
δὲ
γρυλλιξεῖτε
καὶ
κοΐξετε
|
~χἠσεῖτε |
φωνὰν
χοιρίων
μυστηρικῶν.
~ἐγὼν
δὲ |
[100] |
πολύν.
~(Θέωρος)
εἰ
μὴ
κατένειψε
|
χιόνι |
τὴν
Θρᾴκην
ὅλην
~καὶ
τοὺς |
[800] |
εὐρυπρωκτίαν
σοι,
~οὐδ᾽
ὠστιεῖ
Κλεωνύμῳ·
|
~χλαῖναν |
δ᾽
ἔχων
φανὴν
δίει
~κοὐ |
[500] |
καὶ
παράξενα,
~ἐσυκοφάντει
Μεγαρέων
τὰ
|
χλανίσκια· |
~κεἴ
που
σίκυον
ἴδοιεν
ἢ |
[950] |
χρήσιμα,
τὰ
δ᾽
αὖ
πρέπει
|
χλιαρὰ |
κατεσθίειν.
~αὐτόματα
πάντ᾽
ἀγαθὰ
τῷδέ |
[1100] |
ἔξαιρε
παῖ
θώρακα
κἀμοὶ
τὸν
|
χοᾶ. |
~(Λάμαχος)
ἐν
τῷδε
πρὸς
τοὺς |
[1050] |
τὴν
κίστην
λαβὼν
καὶ
τὸν
|
χοᾶ. |
~ὁ
τοῦ
Διονύσου
γάρ
σ᾽ |
[1200] |
~τὸ
περιπεταστὸν
κἀπιμανδαλωτόν.
~τὸν
γὰρ
|
χοᾶ |
πρῶτος
ἐκπέπωκα.
~(Λάμαχος)
ὦ
συμφορὰ |
[950] |
σε
ταυτησὶ
δραχμῆς
~ἐς
τοὺς
|
Χοᾶς |
αὑτῷ
μεταδοῦναι
τῶν
κιχλῶν,
~τριῶν |
[1050] |
νειφόμενον
τὰς
ἐσβολάς.
~ὑπὸ
τοὺς
|
Χοᾶς |
γὰρ
καὶ
Χύτρους
αὐτοῖσί
τις
|
[1000] |
λεᾐ·
κατὰ
τὰ
πάτρια
τοὺς
|
Χοᾶς |
~πίνειν
ὑπὸ
τῆς
σάλπιγγος·
ὃς |
[1050] |
οἶνον
ἐγχέω
λαβὼν
ἐς
τοὺς
|
Χοᾶς. |
~(Χορός)
καὶ
μὴν
ὁδί
τις |
[800] |
~τὸ
δ᾽
ἅτερον,
αἰ
λῇς,
|
χοίνικος |
μόνας
ἁλῶν.
~(Δικαιόπολις)
ὠνήσομαί
σοι· |
[800] |
~αὐτὸς
δ᾽
ἐρώτη.
~(Δικαιόπολις)
χοῖρε
|
χοῖρε. |
~(Κόρα)
κοῒ
κοΐ.
~(Δικαιόπολις)
τρώγοις |
[800] |
διδῷς.
~αὐτὸς
δ᾽
ἐρώτη.
~(Δικαιόπολις)
|
χοῖρε |
χοῖρε.
~(Κόρα)
κοῒ
κοΐ.
~(Δικαιόπολις) |
[800] |
ὦ
πολυτίμηθ᾽
Ἡράκλεις.
~ποδαπὰ
τὰ
|
χοιρί᾽ |
ὡς
Τραγασαῖα
φαίνεται.
~(Μεγαρεύς)
ἀλλ᾽ |
[700] |
ὅπᾳ·
~Δικαιόπολι,
ἦ
λῇς
πρίασθαι
|
χοιρία; |
~(Δικαιόπολις)
τί;
ἀνὴρ
Μεγαρικός;
~(Μεγαρεύς) |
[800] |
θάρρει
Μεγαρίκ᾽
ἀλλ᾽
ἧς
τὰ
|
χοιρίδι᾽ |
ἀπέδου
~τιμῆς,
λαβὲ
ταυτὶ
τὰ |
[800] |
βοσκήματε·
~πόσου
πρίωμαί
σοι
τὰ
|
χοιρίδια; |
λέγε.
~(Μεγαρεύς)
τὸ
μὲν
ἅτερον |
[800] |
κεφαλὴν
τράποιτ᾽
ἐμοί.
~(Μεγαρεύς)
ὦ
|
χοιρίδια |
πειρῆσθε
κἄνις
τῶ
πατρὸς
~παίειν |
[800] |
~(Μεγαρεύς)
χοιροπώλας
Μεγαρικός.
~(Συκοφάντης)
τὰ
|
χοιρίδια |
τοίνυν
ἐγὼ
φανῶ
ταδὶ
~πολέμια |
[800] |
τις
ἔνδοθεν
τῶν
ἰσχάδων
~τοῖς
|
χοιριδίοισιν. |
ἆρα
τρώξονται;
βαβαί,
~οἷον
ῥοθιάζουσ᾽ |
[500] |
σίκυον
ἴδοιεν
ἢ
λαγᾐδιον
~ἢ
|
χοιρίδιον |
ἢ
σκόροδον
ἢ
χόνδρους
ἅλας, |
[750] |
~(Μεγαρεύς)
φώνει
δὴ
τὺ
ταχέως
|
χοιρίον. |
~οὐ
χρῆσθα;
σιγῇς
ὦ
κάκιστ᾽ |
[700] |
γρυλλιξεῖτε
καὶ
κοΐξετε
~χἠσεῖτε
φωνὰν
|
χοιρίων |
μυστηρικῶν.
~ἐγὼν
δὲ
καρυξῶ
Δικαιόπολιν |
[700] |
~περίθεσθε
τάσδε
τὰς
ὁπλὰς
τῶν
|
χοιρίων. |
~ὅπως
δὲ
δοξεῖτ᾽
εἶμεν
ἐξ |
[750] |
τὰς
ἀπιστίας·
~οὔ
φατι
τάνδε
|
χοῖρον |
εἶμεν.
ἀλλὰ
μάν,
~αἰ
λῇς, |
[800] |
ματέρα.
~(Συκοφάντης)
ὦνθρωπε
ποδαπός;
~(Μεγαρεύς)
|
χοιροπώλας |
Μεγαρικός.
~(Συκοφάντης)
τὰ
χοιρίδια
τοίνυν |
[750] |
παχυνθῇ
κἀναχνοιανθῇ
τριχί,
~κάλλιστος
ἔσται
|
χοῖρος |
Ἀφροδίτᾳ
θύειν.
~(Δικαιόπολις)
ἀλλ᾽
οὐχὶ |
[750] |
χοῖρος
τἀφροδίτῃ
θύεται.
~(Μεγαρεύς)
οὐ
|
χοῖρος |
Ἀφροδίτᾳ;
μόνᾳ
γα
δαιμόνων.
~καὶ |
[750] |
κοῒ
κοΐ.
~(Μεγαρεύς)
αὕτα
στὶ
|
χοῖρος; |
~(Δικαιόπολις)
νῦν
γε
χοῖρος
φαίνεται. |
[750] |
ἁλῶν,
~αἰ
μή
στιν
οὗτος
|
χοῖρος |
Ἑλλάνων
νόμῳ.
~(Δικαιόπολις)
ἀλλ᾽
ἔστιν |
[750] |
χοῖρος;
~(Μεγαρεύς)
Μεγαρικά.
~ἢ
οὐ
|
χοῖρός |
ἐσθ᾽
ἅδ᾽
~(Δικαιόπολις)
οὐκ
ἔμοιγε |
[750] |
αἰ
τράφειν
λῇς,
ἅδε
τοι
|
χοῖρος |
καλά.
~(Δικαιόπολις)
ὡς
ξυγγενὴς
ὁ |
[750] |
λέγεις
σύ;
ποδαπὴ
δή
στι
|
χοῖρος; |
~(Μεγαρεύς)
Μεγαρικά.
~ἢ
οὐ
χοῖρός |
[750] |
τί
ἦν
τὸ
πρᾶγμα;
~(Μεγαρεύς)
|
χοῖρος |
ναὶ
Δία.
~(Δικαιόπολις)
τί
λέγεις |
[750] |
Ἀφροδίτᾳ
θύειν.
~(Δικαιόπολις)
ἀλλ᾽
οὐχὶ
|
χοῖρος |
τἀφροδίτῃ
θύεται.
~(Μεγαρεύς)
οὐ
χοῖρος |
[750] |
στὶ
χοῖρος;
~(Δικαιόπολις)
νῦν
γε
|
χοῖρος |
φαίνεται.
~ἀτὰρ
ἐκτραφείς
γε
κύσθος |
[750] |
~καὶ
γίνεταί
γα
τᾶνδε
τᾶν
|
χοίρων |
τὸ
κρῆς
~ἅδιστον
ἂν
τὸν |
[700] |
γάρ
μοι
Μεγαρικά
τις
μαχανά,
|
~χοίρως |
γὰρ
ὑμὲ
σκευάσας
φασῶ
φέρειν. |
[750] |
~(Δικαιόπολις)
τί
δαὶ
φέρεις;
~(Μεγαρεύς)
|
χοίρως |
ἐγώνγα
μυστικάς.
~(Δικαιόπολις)
καλῶς
λέγεις· |
[850] |
παμπόνηρος
~Λυσίστρατός
τ᾽
ἐν
τἀγορᾷ,
|
Χολαργέων |
ὄνειδος,
~ὁ
περιαλουργὸς
τοῖς
κακοῖς, |
[400] |
ἀνθρώπων
τινί·
~Δικαιόπολις
καλεῖ
σε
|
Χολλῄδης, |
ἐγώ.
~(Ευριπίδης)
ἀλλ᾽
οὐ
σχολή. |
[500] |
~ἢ
χοιρίδιον
ἢ
σκόροδον
ἢ
|
χόνδρους |
ἅλας,
~ταῦτ᾽
ἦν
Μεγαρικὰ
κἀπέπρατ᾽ |
[1100] |
σὺ
δ᾽
ἀφελὼν
δεῦρο
τὴν
|
χορδὴν |
φέρε.
~(Λάμαχος)
φέρε
τοῦ
δόρατος |
[1000] |
μεταδώσειν.
~(Δικαιόπολις)
κατάχει
σὺ
τῆς
|
χορδῆς |
τὸ
μέλι,
τὰς
σηπίας
στάθευε. |
[400] |
εἴμ᾽
ἐγώ,
~τοὺς
δ᾽
αὖ
|
χορευτὰς |
ἠλιθίους
παρεστάναι,
~ὅπως
ἂν
αὐτοὺς |
[1150] |
γ᾽
ἐμὲ
τὸν
τλήμονα
Λήναια
|
χορηγῶν |
ἀπέλυσ᾽
ἄδειπνον.
~ὃν
ἔτ᾽
ἐπίδοιμι |
[850] |
ποθουμένη,
~ἦλθες
ποθεινὴ
μὲν
τρυγῳδικοῖς
|
χοροῖς, |
~φίλη
δὲ
Μορύχῳ.
δμῶες
ἐξενέγκατε
|
[600] |
ἀναπαίστοις
ἐπίωμεν.
~ἐξ
οὗ
γε
|
χοροῖσιν |
ἐφέστηκεν
τρυγικοῖς
ὁ
διδάσκαλος
ἡμῶν, |
[0] |
ἀνεῖπεν,
εἴσαγ᾽
ὦ
Θέογνι
τὸν
|
χορόν. |
~πῶς
τοῦτ᾽
ἔσεισέ
μου
δοκεῖς |
[1200] |
νυν
ᾄδοντες
ὦ
τήνελλα
καλλίνικος.
|
~(Χορός) |
ἀλλ᾽
ἑψόμεσθα
σὴν
χάριν
~τήνελλα |
[900] |
~(Βοιωτός)
μέλλω
γά
τοι
θερίδδειν.
|
~(Χορός) |
ἀλλ᾽
ὦ
ξένων
βέλτιστε
συνθέριζε
|
[300] |
ἐμοῦ
λέγοντος
ὑμεῖς
ἀρτίως
ἠκούσατε.
|
~(Χορός) |
ἀλλὰ
γὰρ
νῦν
λέγ᾽
εἴ |
[1000] |
οἴμοι
κακοδαίμων
τοῖν
γεωργοῖν
βοιδίοιν.
|
~(Χορός) |
~ἁνὴρ
ἀνηύρηκέν
τι
ταῖς
~σπονδαῖσιν |
[600] |
πρὸς
ἐμέ,
Λαμάχῳ
δὲ
μή.
|
~(Χορός) |
ἁνὴρ
νικᾷ
τοῖσι
λόγοισιν,
καὶ |
[1000] |
ἤκουσας
ὀρθιασμάτων;
Δικαιόπολις
~ὀπτᾶτε
τἀγχέλεια.
|
~(Χορός) |
ἀποκτενεῖς
λιμῷ
μὲ
καὶ
~τοὺς |
[300] |
κέκραχθ᾽
ἐγὼ
γὰρ
οὐκ
ἀκούσομαι.
|
~(Χορός) |
ἀπολεῖς
ἄρ᾽
ὁμήλικα
τόνδε
φιλανθρακέα; |
[950] |
ὑπαὶ
πτερύγων
κιχλᾶν
καὶ
κοψίχων.
|
~(Χορός) |
εἶδες
ὦ
εἶδες
ὦ
πᾶσα |
[300] |
ὑμῶν
ὁμήρους,
οὓς
ἀποσφάξω
λαβών.
|
~(Χορός) |
εἰπέ
μοι,
τί
τοῦτ᾽
ἀπειλεῖ |
[300] |
θελήσω
τὴν
κεφαλὴν
ἔχων
λέγειν.
|
~(Χορός) |
εἰπέ
μοι
τί
φειδόμεσθα
τῶν |
[300] |
τοῖς
τρίβωσιν
ἐγκάθηνταί
που
λίθοι.
|
~(Χορός) |
ἐκσέσεισται
χαμᾶζ᾽
οὐχ
ὁρᾷς
σειόμενον; |
[900] |
κέραμον
ἵνα
μὴ
καταγῇ
φερόμενος.
|
~(Χορός) |
ἔνδησον
ὦ
βέλτιστε
τῷ
~ξένῳ |
[300] |
δῆτα.
~(Δικαιόπολις)
δεινά
τἄρα
πείσομαι.
|
~(Χορός) |
ἐξολοίμην,
ἢν
ἀκούσω.
~(Δικαιόπολις)
μηδαμῶς |
[800] |
τὰν
μᾶδδαν,
αἴκα
τις
διδῷ.
|
~(Χορός) |
εὐδαιμονεῖ
γ᾽
ἅνθρωπος.
οὐκ
ἤκουσας |
[1000] |
ὀβελίσκους,
ἵν᾽
ἀναπείρω
τὰς
κίχλας.
|
~(Χορός) |
ζηλῶ
σε
τῆς
εὐβουλίας,
~μᾶλλον |
[900] |
εἴπερ
~ἐκ
ποδῶν
~κατωκάρα
κρέμαιτο.
|
~(Χορός) |
ἤδη
καλῶς
ἔχει
σοι.
~(Βοιωτός) |
[1000] |
τὸ
μέλι,
τὰς
σηπίας
στάθευε.
|
~(Χορός) |
ἤκουσας
ὀρθιασμάτων;
Δικαιόπολις
~ὀπτᾶτε
τἀγχέλεια. |
[1000] |
λέγειν.
Δικαιόπολις
~τὸ
πῦρ
ὑποσκάλευε.
|
~(Χορός) |
ἤκουσας
ὡς
μαγειρικῶς
~κομψῶς
τε |
[1100] |
τὸ
δεῖπνον·
συμποτικὰ
τὰ
πράγματα.
|
~(Χορός) |
ἴτε
δὴ
χαίροντες
ἐπὶ
στρατιάν. |
[1050] |
ἐγχέω
λαβὼν
ἐς
τοὺς
Χοᾶς.
|
~(Χορός) |
καὶ
μὴν
ὁδί
τις
τὰς |
[1000] |
ἐπειδὰν
τὰς
κίχλας
ὀπτωμένας
ἴδητε;
|
~(Χορός) |
οἶμαί
σε
καὶ
τοῦτ᾽
εὖ |
[300] |
ἀκούσεσθ᾽
οὐκ
ἀκούσεσθ᾽
ἐτεὸν
ὦχαρνηίδαι;
|
~(Χορός) |
οὐκ
ἀκουσόμεσθα
δῆτα.
~(Δικαιόπολις)
δεινά |
[250] |
γ᾽
ἀκούσητ᾽
ἀλλ᾽
ἀνάσχεσθ᾽
ὦγαθοί.
|
~(Χορός) |
οὐκ
ἀνασχήσομαι·
μηδὲ
λέγε
μοι |
[300] |
νύν
μοι
χαμᾶζε
πρῶτον
ἐξεράσατε.
|
~(Χορός) |
οὑτοιί
σοι
χαμαί,
καὶ
σὺ |
[250] |
κραιπάλης
~ἕωθεν
εἰρήνης
ῥοφήσει
τρύβλιον·
|
~(Χορός) |
οὗτος
αὐτός
ἐστιν,
οὗτος.
~βάλλε |
[950] |
τὸν
οἶνον
ἐκ
τῶν
ἀμπέλων.
|
~(Χορός) |
οὑτοσὶ
δ᾽
ἐπτέρωταί
τ᾽
ἐπὶ |
[300] |
ὄντας
ἡμῖν
αἰτίους
τῶν
πραγμάτων.
|
~(Χορός) |
οὐχ
ἁπάντων
ὦ
πανοῦργε;
ταῦτα |
[900] |
~καὶ
κύλιξ-
~καὶ
πράγματ᾽
ἐγκυκᾶσθαι.
|
~(Χορός) |
πῶς
δ᾽
ἂν
πεποιθοίη
τις |
[300] |
σπονδῶν
ἀκούσατ᾽
εἰ
καλῶς
ἐσπεισάμην.
|
~(Χορός) |
πῶς
δέ
γ᾽
ἂν
καλῶς |
[250] |
τί
ἐστι;
τὴν
χύτραν
συντρίψετε.
|
~(Χορός) |
σὲ
μὲν
οὖν
καταλεύσομεν
ὦ |
[200] |
ἐμπλῄμην
λίθοις.
~(Δικαιόπολις)
εὐφημεῖτε,
εὐφημεῖτε.
|
~(Χορός) |
σῖγα
πᾶς.
ἠκούσατ᾽
ἄνδρες
ἆρα |
[250] |
ἐσπεισάμην
οὐκ
ἴστε.
μἀλλα᾽
ἀκούσατε.
|
~(Χορός) |
σοῦ
γ᾽
ἀκούσωμεν;
ἀπολεῖ·
κατά |
[200] |
δὲ
φευξοῦμαί
γε
τοὺς
Ἀχαρνέας.
|
~(Χορός) |
~τῇδε
πᾶς
ἕπου
δίωκε
καὶ |
[1200] |
ὁρᾶτε
τουτονὶ
κενόν.
τήνελλα
καλλίνικος.
|
~(Χορός) |
τήνελλα
δῆτ᾽
εἴπερ
καλεῖς
γ᾽ |
[1200] |
γ᾽
ἄκρατον
ἐγχέας
ἄμυστιν
ἐξέλαψα.
|
~(Χορός) |
τήνελλά
νυν
ὦ
γεννάδα·
χώρει |
[450] |
~τόλμησον
ἴθι
χώρησον,
ἄγαμαι
καρδίας.
|
~(Χορός) |
τί
δράσεις;
τί
φήσεις;
εὖ |
[350] |
γε
τὴν
ἐμὴν
ψυχὴν
ἐγώ.
|
~(Χορός) |
τί
οὖν
οὐ
λέγεις,
ἐπίξηνον |
[350] |
ἐάσατε
~ἐνσκευάσασθαί
μ᾽
οἷον
ἀθλιώτατον.
|
~(Χορός) |
τί
ταῦτα
στρέφει
τεχνάζεις
τε |
[900] |
καὶ
~πυρορραγὲς
~κἄλλως
θεοῖσιν
ἐχθρόν.
|
~(Χορός) |
τί
χρήσεταί
ποτ᾽
αὐτῷ;
~(Δικαιόπολις) |
[250] |
ἀντὶ
ποίας
αἰτίας
ὦχαρνέων
γεραίτατοι;
|
~(Χορός) |
τοῦτ᾽
ἐρωτᾷς;
ἀναίσχυντος
εἶ
καὶ |
[300] |
ἀποφήναιμ᾽
ἐκείνους
ἔσθ᾽
ἃ
κἀδικουμένους.
|
~(Χορός) |
τοῦτο
τοὔπος
δεινὸν
ἤδη
καὶ |
[300] |
τάχ᾽
ὅστις
ἀνθράκων
τι
κήδεται.
|
~(Χορός) |
ὡς
ἀπωλόμεσθ᾽
ὁ
λάρκος
δημότης |
[300] |
ἢν
ἀκούσω.
~(Δικαιόπολις)
μηδαμῶς
ὦχαρνικοί.
|
~(Χορός) |
ὡς
τεθνήξων
ἴσθι
νυνί.
~(Δικαιόπολις) |
[400] |
~δεῖ
γάρ
με
λέξαι
τῷ
|
χορῷ |
ῥῆσιν
μακράν·
~αὕτη
δὲ
θάνατον, |
[1200] |
ἐγὼ
ξυμβολῆς
βαρείας.
~(Δικαιόπολις)
τοῖς
|
Χουσὶ |
γάρ
τις
ξυμβολὰς
ἐπράττετο;
~(Λάμαχος) |
[450] |
τάλας
σε
τοῦδ᾽
ἔχει
πλέκους
|
χρέος; |
~(Δικαιόπολις)
χρέος
μὲν
οὐδέν,
βούλομαι |
[450] |
τοῦδ᾽
ἔχει
πλέκους
χρέος;
~(Δικαιόπολις)
|
χρέος |
μὲν
οὐδέν,
βούλομαι
δ᾽
ὅμως |
[600] |
~οἷς
ὑπ᾽
ἐράνου
τε
καὶ
|
χρεῶν |
πρώην
ποτέ,
~ὥσπερ
ἀπόνιπτρον
ἐκχέοντες |
[550] |
~πόθεν
βοῆς
ἤκουσα
πολεμιστηρίας;
~ποῖ
|
χρὴ |
βοηθεῖν;
ποῖ
κυδοιμὸν
ἐμβαλεῖν;
~τίς |
[500] |
νόμους
ὥσπερ
σκόλια
γεγραμμένους,
~ὡς
|
χρὴ |
Μεγαρέας
μήτε
γῇ
μήτ᾽
ἐν |
[700] |
καὶ
λάλος
χὠ
Κλεινίου.
~κἀξελαύνειν
|
χρὴ |
τὸ
λοιπόν,
κἂν
φύγῃ
τις |
[700] |
ἐμὶν
τὰν
γαστέρα·
~πότερα
πεπρᾶσθαι
|
χρῄδδετ᾽ |
ἢ
πεινῆν
κακῶς;
~Κόρα
πεπρᾶσθαι |
[150] |
ὥστ᾽
Ἀθηναίους
ἐρεῖν,
~ὅσον
τὸ
|
χρῆμα |
παρνόπων
προσέρχεται.
~(Δικαιόπολις)
κάκιστ᾽
ἀπολοίμην, |
[950] |
ὑπέρσοφον,
~οἷ᾽
ἔχει
σπεισάμενος
ἐμπορικὰ
|
χρήματα |
διεμπολᾶν,
~ὧν
τὰ
μὲν
ἐν |
[500] |
τῶν
ἀσπίδων.
~ἐρεῖ
τις,
οὐ
|
χρῆν· |
ἀλλὰ
τί
ἐχρῆν,
εἴπατε.
~(Δικαιόπολις) |
[900] |
~κἄλλως
θεοῖσιν
ἐχθρόν.
~(Χορός)
τί
|
χρήσεταί |
ποτ᾽
αὐτῷ;
~(Δικαιόπολις)
πάγχρηστον
ἄγγος |
[750] |
δὴ
τὺ
ταχέως
χοιρίον.
~οὐ
|
χρῆσθα; |
σιγῇς
ὦ
κάκιστ᾽
ἀπολουμένα;
~πάλιν |
[950] |
~ὧν
τὰ
μὲν
ἐν
οἰκίᾳ
|
χρήσιμα, |
τὰ
δ᾽
αὖ
πρέπει
χλιαρὰ |
[550] |
γὰρ
εἶ;
~(Δικαιόπολις)
ὅστις;
πολίτης
|
χρηστός, |
οὐ
σπουδαρχίδης,
~ἀλλ᾽
ἐξ
ὅτου |
[100] |
~τοῦτον
μετὰ
Σιτάλκους
ἔπινον
τὸν
|
χρόνον· |
~καὶ
δῆτα
φιλαθήναιος
ἦν
ὑπερφυῶς, |
[100] |
ἕτερος
ἀλαζὼν
οὗτος
ἐσκηρύττεται.
~(Θέωρος)
|
χρόνον |
μὲν
οὐκ
ἂν
ἦμεν
ἐν |
[100] |
ποταμοὺς
ἔπηξ᾽
~ὑπ᾽
αὐτὸν
τὸν
|
χρόνον, |
~ὅτ᾽
ἐνθαδὶ
Θέογνις
ἠγωνίζετο.
~τοῦτον |
[50] |
~(Δικαιόπολις)
πόσου
δὲ
τὸν
πρωκτὸν
|
χρόνου |
ξυνήγαγεν;
~(Πρέσβυς)
τῇ
πανσελήνῳ·
κᾆτ᾽ |
[250] |
τις
λαθών
σου
περιτράγῃ
τὰ
|
χρυσία. |
~ὦ
Ξανθία,
σφῷν
δ᾽
ἐστὶν |
[50] |
ἐπίνομεν
~ἐξ
ὑαλίνων
ἐκπωμάτων
καὶ
|
χρυσίδων
|
~ἄκρατον
οἶνον
ἡδύν.
~(Δικαιόπολις)
ὦ |
[100] |
~βασιλεὺς
ὁ
μέγας
ἡμῖν
ἀποπέμψει
|
χρυσίον; |
(ἀνανεύει.
~ἄλλως
ἄρ᾽
ἐξαπατώμεθ᾽
ὑπὸ |
[100] |
τοὺς
Ἰάονας
λέγει,
~εἰ
προσδοκῶσι
|
χρυσίον |
ἐκ
τῶν
βαρβάρων.
~(Πρέσβυς)
οὔκ, |
[100] |
~(Πρέσβυς)
πέμψειν
βασιλέα
φησὶν
ὑμῖν
|
χρυσίον. |
~λέγε
δὴ
σὺ
μεῖζον
καὶ |
[100] |
σὺ
μεῖζον
καὶ
σαφῶς
τὸ
|
χρυσίον. |
~(Ψευδαρτάβας)
οὐ
λῆψι
χρῦσο
χαυνόπρωκτ᾽ |
[100] |
οὔκ,
ἀλλ᾽
ἀχάνας
ὅδε
γε
|
χρυσίου |
λέγει.
~(Δικαιόπολις)
ποίας
ἀχάνας;
σὺ |
[1200] |
κυδώνια.
~φιλήσατόν
με
μαλθακῶς
ὦ
|
χρυσίω |
~τὸ
περιπεταστὸν
κἀπιμανδαλωτόν.
~τὸν
γὰρ |
[100] |
τὸ
χρυσίον.
~(Ψευδαρτάβας)
οὐ
λῆψι
|
χρῦσο |
χαυνόπρωκτ᾽
Ἰαοναῦ.
~(Δικαιόπολις)
οἴμοι
κακοδαίμων |
[500] |
τριηράρχου
βοῆς,
~μισθοῦ
διδομένου,
παλλαδίων
|
χρυσουμένων, |
~στοᾶς
στεναχούσης,
σιτίων
μετρουμένων,
~ἀσκῶν, |
[50] |
λαβών,
~κἄχεζεν
ὀκτὼ
μῆνας
ἐπὶ
|
χρυσῶν |
ὀρῶν.
~(Δικαιόπολις)
πόσου
δὲ
τὸν |
[900] |
ἂν
πεποιθοίη
τις
ἀγγείῳ
~τοιούτῳ
|
χρώμενος
|
~κατ᾽
οἰκίαν
~τοσόνδ᾽
ἀεὶ
ψοφοῦντι; |
[250] |
Ἡράκλεις
τουτὶ
τί
ἐστι;
τὴν
|
χύτραν |
συντρίψετε.
~(Χορός)
σὲ
μὲν
οὖν |
[450] |
Εὐριπίδη
τουτὶ
μόνον
~δός
μοι
|
χυτρίδιον |
σφογγίῳ
βεβυσμένον.
~(Ευριπίδης)
ὦνθρωπ᾽
ἀφαιρήσει |
[1150] |
ἐστε
Λαμάχου,
~ὕδωρ
ὕδωρ
ἐν
|
χυτριδίῳ |
θερμαίνετε·
~ὀθόνια,
κηρωτὴν
παρασκευάζετε,
~ἔρι᾽ |
[1050] |
~ὑπὸ
τοὺς
Χοᾶς
γὰρ
καὶ
|
Χύτρους |
αὐτοῖσί
τις
~ἤγγειλε
λῃστὰς
ἐμβαλεῖν |
[700] |
νέοισι
δ᾽
εὐρύπρωκτος
καὶ
λάλος
|
χὠ |
Κλεινίου.
~κἀξελαύνειν
χρὴ
τὸ
λοιπόν, |
[1100] |
ἐμέ;
~(Δικαιόπολις)
οὐκ
ἀλλ᾽
ἐγὼ
|
χὠ |
παῖς
ἐρίζομεν
πάλαι.
~βούλει
περιδόσθαι |
[0] |
πρίω,
~ἀλλ᾽
αὐτὸς
ἔφερε
πάντα
|
χὠ |
πρίων
ἀπῆν.
~νῦν
οὖν
ἀτεχνῶς |
[400] |
πεπλώματα,
~ἃ
Βελλεροφόντης
εἶχ᾽
ὁ
|
χωλὸς |
οὑτοσί;
~(Δικαιόπολις)
οὐ
Βελλεροφόντης·
ἀλλὰ |
[400] |
Βελλεροφόντης·
ἀλλὰ
κἀκεῖνος
μὲν
ἦν
|
~χωλὸς |
προσαιτῶν
στωμύλος
δεινὸς
λέγειν.
~(Ευριπίδης) |
[400] |
ποιεῖς,
~ἐξὸν
καταβάδην;
οὐκ
ἐτὸς
|
χωλοὺς |
ποιεῖς.
~ἀτὰρ
τί
τὰ
ῥάκι᾽ |
[950] |
τὰν
τύλαν
ἰὼν
Ἰσμήνιχε.
~(Δικαιόπολις)
|
χὤπως |
κατοίσεις
αὐτὸν
εὐλαβούμενος.
~πάντως
μὲν |
[1200] |
~(Χορός)
τήνελλά
νυν
ὦ
γεννάδα·
|
χώρει |
λαβὼν
τὸν
ἀσκόν.
~(Δικαιόπολις)
ἕπεσθέ |
[450] |
αὐτῇ
σοι
δοκῇ.
~τόλμησον
ἴθι
|
χώρησον, |
ἄγαμαι
καρδίας.
~(Χορός)
τί
δράσεις; |
[950] |
γέρων
ὁδί,
~καὶ
περὶ
τὸ
|
χωρίον |
ἐλᾷδας
ἅπαν
ἐν
κύκλῳ,
~ὥστ᾽ |
[850] |
μηδὲ
γὰρ
θανών
ποτε
~σοῦ
|
χωρὶς |
εἴην
ἐντετευτλανωμένης.
~(Βοιωτός)
ἐμοὶ
δὲ |
[700] |
οὐκ
ἐᾶθ᾽
ὕπνου
τυχεῖν,
~ψηφίσασθε
|
χωρὶς |
εἶναι
τὰς
γραφάς,
ὅπως
ἂν |
[200] |
πόλεμος
ἐχθοδοπὸς
αὔξεται
τῶν
ἐμῶν
|
χωρίων· |
~κοὐκ
ἀνήσω
πρὶν
ἂν
σχοῖνος |
[250] |
γ᾽
ἀκούσωμεν;
ἀπολεῖ·
κατά
σε
|
χώσομεν |
τοῖς
λίθοις.
~(Δικαιόπολις)
μηδαμῶς
πρὶν |