Vers
[700]	ποττὰν μᾶδδαν, αἴ χ᾽ εὕρητέ	πᾶ.	~ἀκούετε δή, ποτέχετ᾽ ἐμὶν τὰν
[850]	~(Βοιωτός) ἐμοὶ δὲ τιμὰ τᾶσδε	πᾷ	γενήσεται; ~(Δικαιόπολις) ἀγορᾶς τέλος ταύτην
[750]	ἐστιν αὑτηγί. ~(Μεγαρεύς) σά μάν;	~πᾷ	δ᾽ οὐχὶ θύσιμός ἐστι; ~(Δικαιόπολις)
[900]	τί χρήσεταί ποτ᾽ αὐτῷ; ~(Δικαιόπολις)	πάγχρηστον	ἄγγος ἔσται, ~κρατὴρ κακῶν, τριπτὴρ
[1150]	ἀτταταῖ ~στυγερὰ τάδε γε κρυερὰ	πάθεα·	τάλας ἐγώ. ~διόλλυμαι δορὸς ὑπὸ
[900]	ταῦτα. ~(Βοιωτός) τί δὲ κακὸν	παθὼν	~ὀρναπετίοισι πόλεμον ἤρα καί μάχαν;
[1100]	θωρήξομαι. ~(Λάμαχος) τὰ στρώματ᾽ ὦ	παῖ	δῆσον ἐκ τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις)
[1100]	ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις) τὸ δεῖπνον ὦ	παῖ	δῆσον ἐκ τῆς κιστίδος. ~(Λάμαχος)
[1100]	δόρατος ἀφελκύσωμαι τοὔλυτρον. ~ἔχ᾽ ἀντέχου	παῖ.	~(Δικαιόπολις) καὶ σὺ παῖ τοῦδ᾽
[400]	μοι τὰ σπάργανα. ~(Ευριπίδης) ~ὦ	παῖ	δὸς αὐτῷ Τηλέφου ῥακώματα. ~κεῖται
[1100]	παῖ θώρακα πολεμιστήριον. ~(Δικαιόπολις) ἔξαιρε	παῖ	θώρακα κἀμοὶ τὸν χοᾶ. ~(Λάμαχος)
[1100]	τὸν Γοργάσου. ~(Λάμαχος) φέρε δεῦρο	παῖ	θώρακα πολεμιστήριον. ~(Δικαιόπολις) ἔξαιρε παῖ
[1100]	ἀκρίδας κρίνει πολύ. ~(Λάμαχος) παῖ	παῖ	καθελών μοι τὸ δόρυ δεῦρ᾽
[1050]	ἐμοί. ~(Λάμαχος) ἅλας θυμίτας οἶσε	παῖ	καὶ κρόμμυα. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ δὲ
[350]	βαδιστέ᾽ ἐστὶν ὡς Εὐριπίδην. ~παῖ	παῖ.	~(Κηφισόφων) τίς οὗτος, ~(Δικαιόπολις) ἔνδον
[1100]	ἀσπίδ᾽ αἴρου καὶ βάδιζ᾽ ὦ	παῖ	λαβών. ~νείφει. βαβαιάξ· χειμέρια τὰ
[1100]	τὰς ἀκρίδας κρίνει πολύ. ~(Λάμαχος)	παῖ	παῖ καθελών μοι τὸ δόρυ
[350]	μοι βαδιστέ᾽ ἐστὶν ὡς Εὐριπίδην.	~παῖ	παῖ. ~(Κηφισόφων) τίς οὗτος, ~(Δικαιόπολις)
[1100]	δόρυ δεῦρ᾽ ἔξω φέρε. ~(Δικαιόπολις)	παῖ	παῖ σὺ δ᾽ ἀφελὼν δεῦρο
[1050]	δεῦρο τὸν γυλιὸν ἐμοί. ~(Δικαιόπολις)	παῖ	παῖ φέρ᾽ ἔξω δεῦρο τὴν
[1050]	καὶ δεῖπνόν τις ἐνσκευαζέτω. ~(Λάμαχος)	παῖ	παῖ φέρ᾽ ἔξω δεῦρο τὸν
[1100]	~(Λάμαχος) θρῖον ταρίχους οἶσε δεῦρο	παῖ	σαπροῦ. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ σὺ δημοῦ
[1100]	δεῦρ᾽ ἔξω φέρε. ~(Δικαιόπολις) παῖ	παῖ	σὺ δ᾽ ἀφελὼν δεῦρο τὴν
[1100]	ἀντέχου. ~(Λάμαχος) τοὺς κιλλίβαντας οἶσε	παῖ	τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις) καὶ τῆς
[1100]	ἀντέχου παῖ. ~(Δικαιόπολις) καὶ σὺ	παῖ	τοῦδ᾽ ἀντέχου. ~(Λάμαχος) τοὺς κιλλίβαντας
[1100]	ἀνθρώποις γλυκύς; ~(Λάμαχος) κατάχει σὺ	παῖ	τοὔλαιον. ἐν τῷ χαλκίῳ ~ἐνορῶ
[1050]	τὸν γυλιὸν ἐμοί. ~(Δικαιόπολις) παῖ	παῖ	φέρ᾽ ἔξω δεῦρο τὴν κίστην
[1050]	δεῖπνόν τις ἐνσκευαζέτω. ~(Λάμαχος) παῖ	παῖ	φέρ᾽ ἔξω δεῦρο τὸν γυλιὸν
[1200]	ἐπράττετο; ~(Λάμαχος) ἰὼ ἰὼ Παιὰν	Παιάν.	~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ τήμερον
[1200]	ξυμβολὰς ἐπράττετο; ~(Λάμαχος) ἰὼ ἰὼ	Παιὰν	Παιάν. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ
[250]	ἑταῖρε Βακχίου ~ξύγκωμε νυκτοπεριπλάνητε ~μοιχὲ	παιδεραστά,	~ἕκτῳ σ᾽ ἔτει προσεῖπον ἐς
[850]	δεῦρο καὶ τὴν ῥιπίδα. ~σκέψασθε	παῖδες	τὴν ἀρίστην ἔγχελυν, ~ἥκουσαν ἕκτῳ
[1000]	ἀσκὸν Κτησιφῶντος λήψεται. ~(Δικαιόπολις) ὦ	παῖδες	ὦ γυναῖκες οὐκ ἠκούσατε; ~τί
[100]	πρὸς Λακεδαιμονίους μόνῳ ~καὶ τοῖσι	παιδίοισι	καὶ τῇ πλάτιδι· ~ὑμεῖς δὲ
[300]	Ἀχαρνικοῖσιν ἡμῖν; μῶν ἔχει του	παιδίον	~τῶν παρόντων ἔνδον εἵρξας; ἢ
[1100]	προφυλάττειν, ~τῷ δὲ καθεύδειν ~μετὰ	παιδίσκης	ὡραιοτάτης, ~ἀνατριβομένῳ τε τὸ δεῖνα.
[250]	οὗτος. ~βάλλε βάλλε βάλλε βάλλε,	~παῖε	παῖε τὸν μιαρόν. ~οὐ βαλεῖς;
[250]	~βάλλε βάλλε βάλλε βάλλε, ~παῖε	παῖε	τὸν μιαρόν. ~οὐ βαλεῖς; οὐ
[650]	ἑαυτῷ σπουδάσας ξυνηγορεῖν, ~ἐς τάχος	παίει	ξυνάπτων στρογγύλοις τοῖς ῥήμασιν· ~κᾆτ᾽
[800]	χοιρίδια πειρῆσθε κἄνις τῶ πατρὸς	~παίειν	ἐφ᾽ ἁλὶ τὰν μᾶδδαν, αἴκα
[1100]	~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀλλ᾽ ἐγὼ χὠ	παῖς	ἐρίζομεν πάλαι. ~βούλει περιδόσθαι κἀπιτρέψαι
[1200]	~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ τήμερον	Παιώνια.	~(Λάμαχος) λάβεσθέ μου λάβεσθε τοῦ
[1200]	μ᾽ ἐξενέγκατ᾽ ἐς τοῦ Πιττάλου	~παιωνίαισι	χερσίν. ~(Δικαιόπολις) ὡς τοὺς κριτάς
[550]	Λάμαχ᾽ οὐ γὰρ οὗτος ἅνθρωπος	πάλαι	~ἅπασαν ἡμῶν τὴν πόλιν κακορροθεῖ;
[1100]	ἀλλ᾽ ἐγὼ χὠ παῖς ἐρίζομεν	πάλαι.	~βούλει περιδόσθαι κἀπιτρέψαι Λαμάχῳ, ~πότερον
[850]	~(Δικαιόπολις) ὦ φιλτάτη σὺ καὶ	πάλαι	ποθουμένη, ~ἦλθες ποθεινὴ μὲν τρυγῳδικοῖς
[1050]	μεταπέμπεται. ~ἀλλ᾽ ἐγκόνει· δειπνεῖν κατακωλύεις	πάλαι.	~τὰ δ᾽ ἄλλα πάντ᾽ ἐστὶν
[650]	τὸν δημότην. ~οἱ γέροντες οἱ	παλαιοὶ	μεμφόμεσθα τῇ πόλει· ~οὐ γὰρ
[400]	~δός μοι ῥάκιόν τι τοῦ	παλαιοῦ	δράματος. ~δεῖ γάρ με λέξαι
[200]	στερρὸν ἤδη τοὐμὸν ἀντικνήμιον, ~καὶ	παλαιῷ	Λακρατείδῃ τὸ σκέλος βαρύνεται, ~οἴχεται.
[650]	διδάσκων. ~πρὸς ταῦτα Κλέων καὶ	παλαμάσθω	~καὶ πᾶν ἐπ᾽ ἐμοὶ τεκταινέσθω.
[800]	σέ. ~(Μεγαρεύς) τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἵκει	πάλιν	~ὅθενπερ ἀρχὰ τῶν κακῶν ἁμῖν
[300]	σοι χαμαί, καὶ σὺ κατάθου	πάλιν	τὸ ξίφος. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ὅπως
[750]	χρῆσθα; σιγῇς ὦ κάκιστ᾽ ἀπολουμένα;	~πάλιν	τυ ἀποισῶ ναὶ τὸν Ἑρμᾶν
[1150]	διαπηδῶν τάφρον, ~καὶ τὸ σφυρὸν	παλίνορρον	ἐξεκόκκισεν, ~καὶ τῆς κεφαλῆς κατέαγε
[500]	περὶ τριηράρχου βοῆς, ~μισθοῦ διδομένου,	παλλαδίων	χρυσουμένων, ~στοᾶς στεναχούσης, σιτίων μετρουμένων,
[950]	ὁ ταλαύρινος, ὃς τὴν Γοργόνα	~πάλλει	κραδαίνων τρισὶ κατάσκιος λόφοις. ~(Δικαιόπολις)
[850]	αὖ σε σκώψεται Παύσων ὁ	παμπόνηρος	~Λυσίστρατός τ᾽ ἐν τἀγορᾷ, Χολαργέων
[600]	ὑποθωπεύσας λιπαρὰς καλέσειεν Ἀθήνας, ~ηὕρετο	πᾶν	ἂν διὰ τὰς λιπαράς, ἀφύων
[650]	ταῦτα Κλέων καὶ παλαμάσθω ~καὶ	πᾶν	ἐπ᾽ ἐμοὶ τεκταινέσθω. ~τὸ γὰρ
[750]	τί δ᾽ ἐσθίει μάλιστα; ~(Μεγαρεύς)	πάνθ᾽	ἅ κα διδῷς. ~αὐτὸς δ᾽
[300]	πραγμάτων. ~(Χορός) οὐχ ἁπάντων ὦ	πανοῦργε;	ταῦτα δὴ τολμᾷς λέγειν ~ἐμφανῶς
[600]	Θρᾴκης μισθοφοροῦντας τρεῖς δραχμάς, ~Τεισαμενοφαινίππους	Πανουργιππαρχίδας,	~ἑτέρους δὲ παρὰ Χάρητι τοὺς
[650]	ὑποτείνων μισθοὺς οὐδ᾽ ἐξαπατύλλων, ~οὐδὲ	πανουργῶν	οὐδὲ κατάρδων, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα
[50]	πρωκτὸν χρόνου ξυνήγαγεν; ~(Πρέσβυς) τῇ	πανσελήνῳ·	κᾆτ᾽ ἀπῆλθεν οἴκαδε. ~εἶτ᾽ ἐξένιζε·
[950]	παροινικὸς ἀνὴρ ἔφυ, ~ὅστις ἐπὶ	πάντ᾽	ἀγάθ᾽ ἔχοντας ἐπικωμάσας ~ἠργάσατο πάντα
[950]	αὖ πρέπει χλιαρὰ κατεσθίειν. ~αὐτόματα	πάντ᾽	ἀγαθὰ τῷδέ γε πορίζεται. ~οὐδέποτ᾽
[1050]	κατακωλύεις πάλαι. ~τὰ δ᾽ ἄλλα	πάντ᾽	ἐστὶν παρεσκευασμένα, ~κλῖναι τράπεζαι προσκεφάλαια
[850]	ἄλλων λέγε. ~(Βοιωτός) ἰώγα ταῦτα	πάντα.	~(Δικαιόπολις) φέρε πόσου λέγεις; ~ἢ
[950]	πάντ᾽ ἀγάθ᾽ ἔχοντας ἐπικωμάσας ~ἠργάσατο	πάντα	κακά, κἀνέτρεπε κἀξέχει ~κἀμάχετο καὶ
[550]	λέγει γ᾽ ἅπερ λέγει ~δίκαια	πάντα	κοὐδὲν αὐτῶν ψεύδεται. ~(Ἡμιχόριον Α)
[450]	ἀπόλωλ᾽ ἐπελαθόμην ~ἐν ᾧπέρ ἐστι	πάντα	μοι τὰ πράγματα. ~Εὐριπίδιον ὦ
[950]	~πρόσβαλλ᾽ ὅποι βούλει φέρων ~πρὸς	πάντα	συκοφάντην. ~(Δικαιόπολις) μόλις γ᾽ ἐνέδησα
[0]	ᾔδει πρίω, ~ἀλλ᾽ αὐτὸς ἔφερε	πάντα	χὠ πρίων ἀπῆν. ~νῦν οὖν
[400]	ὦ Ζεῦ διόπτα καὶ κατόπτα	πανταχῇ,	~ἐνσκευάσασθαί μ᾽ οἷον ἀθλιώτατον. ~Εὐριπίδη,
[600]	Πελοποννησίοις ~ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω	πανταχῇ	~καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι κατὰ
[150]	~ἀτεράμονες Μαραθωνομάχαι σφενδάμνινοι. ~ἔπειτ᾽ ἀνέκραγον	πάντες,	ὦ μιαρώτατε ~σπονδὰς φέρεις τῶν
[300]	στροφῇ γίγνεται. ~(Δικαιόπολις) ἐμέλλετ᾽ ἄρα	πάντως	ἀνήσειν τῆς βοῆς, ~ὀλίγου τ᾽
[950]	~(Δικαιόπολις) χὤπως κατοίσεις αὐτὸν εὐλαβούμενος.	~πάντως	μὲν οἴσεις οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ᾽
[350]	μου ~κἀκυκλοβόρει κἄπλυνεν, ὥστ᾽ ὀλίγου	πάνυ	~ἀπωλόμην μολυνοπραγμονούμενος. ~νῦν οὖν με
[350]	σχέτλιε τὸ μέγα τοῦτ᾽ ἔχεις;	~πάνυ	γὰρ ἔμεγε πόθος ὅ τι
[950]	γεγραμμένος ἔχων στέφανον ἀνθέμων. ~ἢ	πάνυ	γερόντιον ἴσως νενόμικάς με σύ;
[0]	ἐμαυτοῦ καρδίαν, ~ἥσθην δὲ βαιά,	πάνυ	δὲ βαιά, τέτταρα· ~ἃ δ᾽
[1150]	μέλος· ~ὦ κλεινὸν ὄμμα νῦν	πανύστατόν	σ᾽ ἰδὼν ~λείπω φάος γε
[1200]	λάβεσθέ μου λάβεσθε τοῦ σκέλους	παπαῖ,	~προσλάβεσθ᾽ ὦ φίλοι. ~(Δικαιόπολις) ἐμοῦ
[750]	πῶς ὁ σῖτος ὤνιος; ~(Μεγαρεύς)	παρ᾽	ἁμὶ πολυτίματος περ τοὶ θεοί.
[900]	ἔντ᾽ ἐκεῖ· ~ἀλλ᾽ ὅ τι	παρ᾽	ἁμῖν μή στι, τᾷδε δ᾽
[950]	ἐγὼ Πόλεμον οἴκαδ᾽ ὑποδέξομαι, ~οὐδὲ	παρ᾽	ἐμοί ποτε τὸν Ἁρμόδιον ᾄσεται
[200]	θεοὶ τοῖσιν ἐχθροῖσιν ἐσπείσατο, ~οἷσι	παρ᾽	ἐμοῦ πόλεμος ἐχθοδοπὸς αὔξεται τῶν
[350]	~λαβὲ δ᾽ ἐμοῦ γ᾽ ἓνεκα	παρ᾽	Ἱερωνύμου ~σκοτοδασυπυκνότριχά τιν᾽ Ἄιδος κυνῆν·
[1050]	~στέφανοι μύρον τραγήμαθ᾽ αἱ πόρναι	πάρα,	~ἄμυλοι πλακοῦντες σησαμοῦντες ἴτρια, ~ὀρχηστρίδες,
[50]	μοι. ~(Κῆρυξ) οἱ πρέσβεις οἱ	παρὰ	βασιλέως. ~(Δικαιόπολις) ποίου βασιλέως; ἄχθομαι
[100]	μοι ποῦ στιν; ~(Ἀμφίθεος) οὑτοσὶ	πάρα.	~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ σὺ ταυτασὶ λαβὼν
[100]	κεχήνετε. ~(Κῆρυξ) προσίτω Θέωρος ὁ	παρὰ	Σιτάλκους. ~(Θέωρος) ὁδί. ~(Δικαιόπολις) ἕτερος
[50]	~(Δικαιόπολις) σφόδρα γὰρ ἐσῳζόμην ἐγὼ	~παρὰ	τὴν ἔπαλξιν ἐν φορυτῷ κατακείμενος.
[1050]	ἔστιν; ~(Παράνυμφος) ~ἡ νυμφεύτρια ~δεῖται	παρὰ	τῆς νύμφης τι σοὶ λέξαι
[850]	~ὑμὲς δ᾽ ὅσοι Θείβαθεν αὐληταὶ	πάρα	~τοῖς ὀστίνοις φυσῆτε τὸν πρωκτὸν
[950]	ἀμπελίδος ὄρχον ἐλάσαι μακρόν, ~εἶτα	παρὰ	τόνδε νέα μοσχίδια συκίδων, ~καὶ
[600]	δραχμάς, ~Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας, ~ἑτέρους δὲ	παρὰ	Χάρητι τοὺς δ᾽ ἐν Χάοσιν,
[550]	τὴν μορμόνα. ~(Λάμαχος) ἰδού. ~(Δικαιόπολις)	παράθες	νυν ὑπτίαν αὐτὴν ἐμοί. ~(Λάμαχος)
[650]	ῥιπίδι, ~ἡνίκ᾽ ἂν ἐπανθρακίδες ὦσι	παρακείμεναι,	~οἱ δὲ Θασίαν ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα,
[500]	πόλιν λέγω, ~ἀλλ᾽ ἀνδράρια μοχθηρά,	παρακεκομμένα,	~ἄτιμα καὶ παράσημα καὶ παράξενα,
[1150]	~δεόμενον, ἡ δ᾽ ὠπτημένη ~σίζουσα	πάραλος	ἐπὶ τραπέζῃ κειμένη ~ὀκέλλοι· κᾆτα
[1000]	ὀπτᾶτε ταυτὶ καὶ καλῶς ξανθίζετε.	~(Παράνυμφος)	~Δικαιόπολι. ~(Δικαιόπολις) τίς οὑτοσί; τίς
[1050]	καλῶς γε ποιῶν ὅστις ἦν.	~(Παράνυμφος)	~ἐκέλευε δ᾽ ἐγχέαι σε τῶν
[1000]	~(Δικαιόπολις) τίς οὑτοσί; τίς οὑτοσί;	~(Παράνυμφος)	~ἔπεμψέ τίς σοι νυμφίος ταυτὶ
[1050]	δραχμῶν. ~ἀλλ᾽ αὑτηὶ τίς ἔστιν;	~(Παράνυμφος)	~ἡ νυμφεύτρια ~δεῖται παρὰ τῆς
[500]	παρακεκομμένα, ~ἄτιμα καὶ παράσημα καὶ	παράξενα,	~ἐσυκοφάντει Μεγαρέων τὰ χλανίσκια· ~κεἴ
[500]	ἀνδράρια μοχθηρά, παρακεκομμένα, ~ἄτιμα καὶ	παράσημα	καὶ παράξενα, ~ἐσυκοφάντει Μεγαρέων τὰ
[1150]	ἐν χυτριδίῳ θερμαίνετε· ~ὀθόνια, κηρωτὴν	παρασκευάζετε,	~ἔρι᾽ οἰσυπηρά, λαμπάδιον περὶ τὸ
[150]	μ᾽ ὅτι ~ὄζουσι πίττης καὶ	παρασκευῆς	νεῶν. ~(Ἀμφίθεος) σὺ δ᾽ ἀλλὰ
[450]	ἐκεῖσε, κᾆτα τὴν κεφαλὴν ἐκεῖ	~παράσχες	εἰποῦσ᾽ ἅττ᾽ ἂν αὐτῇ σοι
[450]	ὢν σιδηροῦς τ᾽ ἀνήρ, ~ὅστις	παρασχὼν	τῇ πόλει τὸν αὐχένα ~ἅπασι
[0]	κέχηνα σκορδινῶμαι πέρδομαι, ~ἀπορῶ γράφω	παρατίλλομαι	λογίζομαι, ~ἀποβλέπων ἐς τὸν ἀγρὸν
[600]	τρυγικοῖς ὁ διδάσκαλος ἡμῶν, ~οὔπω	παρέβη	πρὸς τὸ θέατρον λέξων ὡς
[50]	μὰ Δί᾽ ὄρνιν τριπλάσιον Κλεωνύμου	~παρέθηκεν	ἡμῖν· ὄνομα δ᾽ ἦν αὐτῷ
[150]	με. ~(Κῆρυξ) τοὺς Θρᾷκας ἀπιέναι,	παρεῖναι	δ᾽ εἰς ἔνην. ~οἱ γὰρ
[500]	Ληναίῳ τ᾽ ἀγών, ~κοὔπω ξένοι	πάρεισιν·	οὔτε γὰρ φόροι ~ἥκουσιν οὔτ᾽
[600]	τὸν ποιητὴν τὸν ἄριστον, ~ὅστις	παρεκινδύνευσ᾽	εἰπεῖν ἐν Ἀθηναίοις τὰ δίκαια.
[0]	καὶ διεστράφην ἰδών, ~ὅτε δὴ	παρέκυψε	Χαῖρις ἐπὶ τὸν ὄρθιον. ~ἀλλ᾽
[650]	~οὐδὲν ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς καὶ	παρεξηυλημένους,	~οἷς Ποσειδῶν ἀσφάλειός ἐστιν ἡ
[850]	τέκν᾽ ἄνθρακας δ᾽ ἐγὼ ~ὑμῖν	παρέξω	τῆσδε τῆς ξένης χάριν. ~ἀλλ᾽
[1050]	~τὰ δ᾽ ἄλλα πάντ᾽ ἐστὶν	παρεσκευασμένα,	~κλῖναι τράπεζαι προσκεφάλαια στρώματα ~στέφανοι
[0]	ἀπῆν. ~νῦν οὖν ἀτεχνῶς ἥκω	παρεσκευασμένος	~βοᾶν ὑποκρούειν λοιδορεῖν τοὺς ῥήτορας,
[400]	~τοὺς δ᾽ αὖ χορευτὰς ἠλιθίους	παρεστάναι,	~ὅπως ἂν αὐτοὺς ῥηματίοις σκιμαλίσω.
[50]	κᾆτ᾽ ἀπῆλθεν οἴκαδε. ~εἶτ᾽ ἐξένιζε·	παρετίθει	δ᾽ ἡμῖν ὅλους ~ἐκ κριβάνου
[750]	νὴ τὸν Δἴ, ἢν αὐλὸς	παρῇ.	~τί δ᾽ ἄλλο πράττεθ᾽ οἱ
[600]	ἀπόνιπτρον ἐκχέοντες ἑσπέρας, ~ἅπαντες ἐξίστω᾽	παρῄνουν	οἱ φίλοι. ~(Λάμαχος) ὦ δημοκρατία
[0]	~(Κῆρυξ) πάριτ᾽ ἐς τὸ πρόσθεν,	~πάριθ᾽	ὡς ἂν ἐντὸς ἦτε τοῦ
[0]	προεδρίαν πᾶς ἀνὴρ ὠστίζεται. ~(Κῆρυξ)	πάριτ᾽	ἐς τὸ πρόσθεν, ~πάριθ᾽ ὡς
[300]	βοῆς, ~ὀλίγου τ᾽ ἀπέθανον ἄνθρακες	Παρνήθιοι,	~καὶ ταῦτα διὰ τὴν ἀτοπίαν
[150]	εἶπας ἐνταυθοῖ σὺ πλὴν τῶν	παρνόπων.	~(Θέωρος) ~καὶ νῦν ὅπερ μαχιμώτατον
[150]	Ἀθηναίους ἐρεῖν, ~ὅσον τὸ χρῆμα	παρνόπων	προσέρχεται. ~(Δικαιόπολις) κάκιστ᾽ ἀπολοίμην, εἴ
[950]	τὸν Ἁρμόδιον ᾄσεται ~ξυγκατακλινείς, ὅτι	παροινικὸς	ἀνὴρ ἔφυ, ~ὅστις ἐπὶ πάντ᾽
[500]	διακεκομμένα. ~ἀτὰρ φίλοι γὰρ οἱ	παρόντες	ἐν λόγῳ, ~τί ταῦτα τοὺς
[300]	μῶν ἔχει του παιδίον ~τῶν	παρόντων	ἔνδον εἵρξας; ἢ πὶ τῷ
[500]	γε διαβαλεῖ Κλέων ὅτι ~ξένων	παρόντων	τὴν πόλιν κακῶς λέγω. ~αὐτοὶ
[1000]	δὲ τῆς εὐωχίας ~ἄνθρωπε τῆς	παρούσης.	~(Δικαιόπολις) τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν τὰς
[0]	οὑγὼ λεγον· ~ἐς τὴν προεδρίαν	πᾶς	ἀνὴρ ὠστίζεται. ~(Κῆρυξ) πάριτ᾽ ἐς
[200]	ἐστιν ὃν ζητοῦμεν. ἀλλὰ δεῦρο	πᾶς	~ἐκποδών· θύσων γὰρ ἁνὴρ ὡς
[200]	γε τοὺς Ἀχαρνέας. ~(Χορός) ~τῇδε	πᾶς	ἕπου δίωκε καὶ τὸν ἄνδρα
[200]	~(Δικαιόπολις) εὐφημεῖτε, εὐφημεῖτε. ~(Χορός) σῖγα	πᾶς.	ἠκούσατ᾽ ἄνδρες ἆρα τῆς εὐφημίας;
[950]	~(Χορός) εἶδες ὦ εἶδες ὦ	πᾶσα	πόλι τὸν φρόνιμον ἄνδρα τὸν
[800]	Τραγασαῖα φαίνεται. ~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽ οὔτι	πάσας	κατέτραγον τὰς ἰσχάδας. ~ἐγὼ γὰρ
[1000]	Δἴ ὥπερ μ᾽ ἐτρεφέτην ~ἐν	πᾶσι	βολίτοις. ~(Δικαιόπολις) εἶτα νυνὶ τοῦ
[600]	~(Λάμαχος) ἀλλ᾽ οὖν ἐγὼ μὲν	πᾶσι	Πελοποννησίοις ~ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω
[700]	οἵδε τῆς ἐμῆς. ~ἐνταῦθ᾽ ἀγοράζειν	πᾶσι	Πελοποννησίοις ~ἔξεστι καὶ Μεγαρεῦσι καὶ
[500]	ἀρχὴ τοῦ πολέμου κατερράγη ~Ἕλλησι	πᾶσιν	ἐκ τριῶν λαικαστριῶν. ~ἐντεῦθεν ὀργῇ
[750]	~ὅκκ᾽ ἐσβάλητε, τὼς ἀρωραῖοι μύες	~πάσσακι	τὰς ἄγλιθας ἐξορύσσετε. ~(Δικαιόπολις) τί
[650]	~γηροβοσκούμεσθ᾽ ὑφ᾽ ὑμῶν, ἀλλὰ δεινὰ	πάσχομεν,	~οἵτινες γέροντας ἄνδρας ἐμβαλόντες ἐς
[150]	~(Δικαιόπολις) ταυτὶ περιείδεθ᾽ οἱ πρυτάνεις	πάσχοντά	με ~ἐν τῇ πατρίδι καὶ
[500]	ἡμεῖς δεομένων πολλάκις. ~κἀντεῦθεν ἤδη	πάταγος	ἦν τῶν ἀσπίδων. ~ἐρεῖ τις,
[50]	ὀφθαλμόν. ~(Δικαιόπολις) ἐκκόψειέ γε ~κόραξ	πατάξας,	τόν τε σὸν τοῦ πρέσβεως.
[100]	ἀλλᾶντας ἐξ Ἀπατουρίων, ~καὶ τὸν	πατέρ᾽	ἠντεβόλει βοηθεῖν τῇ πάτρᾳ· ~ὁ
[200]	ἐκφυγὼν Ἀχαρνέας. ~ὅστις ὦ Ζεῦ	πάτερ	καὶ θεοὶ τοῖσιν ἐχθροῖσιν ἐσπείσατο,
[100]	τὸν πατέρ᾽ ἠντεβόλει βοηθεῖν τῇ	πάτρᾳ·	~ὁ δ᾽ ὤμοσε σπένδων βοηθήσειν
[1000]	~(Κῆρυξ) ἀκούετε λεᾐ· κατὰ τὰ	πάτρια	τοὺς Χοᾶς ~πίνειν ὑπὸ τῆς
[150]	πρυτάνεις πάσχοντά με ~ἐν τῇ	πατρίδι	καὶ ταῦθ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων;
[250]	καὶ βδελυρὸς ~ὦ προδότα τῆς	πατρίδος,	ὅστις ἡμῶν μόνος ~σπεισάμενος εἶτα
[750]	ὁμοματρία γάρ ἐστι κἠκ τωὐτῶ	πατρός.	~αἰ δ᾽ ἂν παχυνθῇ κἀναχνοιανθῇ
[700]	~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρα κώρι᾽ ἀθλίω	πατρός,	~ἄμβατε ποττὰν μᾶδδαν, αἴ χ᾽
[750]	καί κ᾽ ἄνις γα τῶ	πατρός.	~(Δικαιόπολις) τί δ᾽ ἐσθίει μάλιστα;
[800]	ὦ χοιρίδια πειρῆσθε κἄνις τῶ	πατρὸς	~παίειν ἐφ᾽ ἁλὶ τὰν μᾶδδαν,
[700]	~περιετόξευσεν δ᾽ ἂν αὐτοῦ τοῦ	πατρὸς	τοὺς ξυγγενεῖς. ~ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τοὺς
[850]	μουσικήν, ~ὄζων κακὸν τῶν μασχαλῶν	~πατρὸς	Τραγασαίου· ~οὐδ᾽ αὖθις αὖ σε
[200]	~ὀξὺς ὀδυνηρὸς ἐπίκωπος, ἵνα ~μήποτε	πατῶσιν	ἔτι τὰς ἐμὰς ἀμπέλους. ~ἀλλὰ
[850]	φυσῆτε τὸν πρωκτὸν κυνός. ~(Δικαιόπολις)	παῦ᾽	ἐς κόρακας. οἱ σφῆκες οὐκ
[1100]	τῆς φάττης κρέας. ~(Λάμαχος) ὦνθρωπε	παῦσαι	καταγελῶν μου τῶν ὅπλων. ~(Δικαιόπολις)
[600]	ἀγαθῶν ἄξιος ὑμῖν ὁ ποιητής,	~παύσας	ὑμᾶς ξενικοῖσι λόγοις μὴ λίαν
[850]	~οὐδ᾽ αὖθις αὖ σε σκώψεται	Παύσων	ὁ παμπόνηρος ~Λυσίστρατός τ᾽ ἐν
[750]	καλαί. ~ἄντεινον αἰ λῇς· ὡς	παχεῖα	καὶ καλά. ~(Δικαιόπολις) τουτὶ τί
[750]	δελφακουμένα ~ἑξεῖ μεγάλαν τε καὶ	παχεῖαν	κἠρυθράν. ~ἀλλ᾽ αἰ τράφειν λῇς,
[750]	τωὐτῶ πατρός. ~αἰ δ᾽ ἂν	παχυνθῇ	κἀναχνοιανθῇ τριχί, ~κάλλιστος ἔσται χοῖρος
[50]	καὶ δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα διὰ Καϋστρίων	~πεδίων	ὁδοιπλανοῦντες ἐσκηνημένοι, ~ἐφ᾽ ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς
[600]	ταράξω πανταχῇ ~καὶ ναυσὶ καὶ	πεζοῖσι	κατὰ τὸ καρτερόν. ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ
[400]	~ἐνσκευάσασθαί μ᾽ οἷον ἀθλιώτατον. ~Εὐριπίδη,	πειδήπερ	ἐχαρίσω ταδί, ~κἀκεῖνά μοι δὸς
[150]	κάκιστ᾽ ἀπολοίμην, εἴ τι τούτων	πείθομαι	~ὧν εἶπας ἐνταυθοῖ σὺ πλὴν
[700]	γαστέρα· ~πότερα πεπρᾶσθαι χρῄδδετ᾽ ἢ	πεινῆν	κακῶς; ~Κόρα πεπρᾶσθαι πεπρᾶσθαι. ~(Μεγαρεύς)
[850]	τοῖς κακοῖς, ~ῥιγῶν τε καὶ	πεινῶν	ἀεὶ ~πλεῖν ἢ τριάκονθ᾽ ἡμέρας
[500]	~ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε δὴ	πείνων	βάδην, ~Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ ψήφισμ᾽
[700]	Ἑρμᾶν, αἴπερ ἱξεῖτ᾽ οἴκαδις ~ἄπρατα,	πειρασεῖσθε	τᾶς λιμῶ κακῶς. ~ἀλλ᾽ ἀμφίθεσθε
[800]	τράποιτ᾽ ἐμοί. ~(Μεγαρεύς) ὦ χοιρίδια	πειρῆσθε	κἄνις τῶ πατρὸς ~παίειν ἐφ᾽
[300]	ἀκουσόμεσθα δῆτα. ~(Δικαιόπολις) δεινά τἄρα	πείσομαι.	~(Χορός) ἐξολοίμην, ἢν ἀκούσω. ~(Δικαιόπολις)
[1150]	ἐν σκότῳ λάβοι ~τῇ χειρὶ	πέλεθον	ἀρτίως κεχεσμένον· ~ἐπᾴξειεν δ᾽ ἔχων
[600]	ἀλλ᾽ οὖν ἐγὼ μὲν πᾶσι	Πελοποννησίοις	~ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω πανταχῇ
[600]	~(Δικαιόπολις) ἐγὼ δὲ κηρύττω γε	Πελοποννησίοις	~ἅπασι καὶ Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις
[700]	τῆς ἐμῆς. ~ἐνταῦθ᾽ ἀγοράζειν πᾶσι	Πελοποννησίοις	~ἔξεστι καὶ Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις,
[200]	σοι τήνδε τὴν πομπὴν ἐμὲ	~πέμψαντα	καὶ θύσαντα μετὰ τῶν οἰκετῶν
[100]	Ἀπόλλω γὼ μὲν οὔ. ~(Πρέσβυς)	πέμψειν	βασιλέα φησὶν ὑμῖν χρυσίον. ~λέγε
[1000]	~μέτρησον εἰρήνης τί μοι, κἂν	πέντ᾽	ἔτη. ~(Δικαιόπολις) τί δ᾽ ἔπαθες;
[750]	ἐκτραφείς γε κύσθος ἔσται. ~(Μεγαρεύς)	πέντ᾽	ἑτῶν, ~σάφ᾽ ἴσθι, ποττὰν ματέρ᾽
[0]	τὸ κέαρ ηὐφράνθην ἰδών, ~τοῖς	πέντε	ταλάντοις οἷς Κλέων ἐξήμεσεν. ~ταῦθ᾽
[150]	ταυτὶ γεύματα. ~αὗται μέν εἰσι	πεντέτεις.	γεῦσαι λαβών. ~(Δικαιόπολις) αἰβοῖ. ~(Ἀμφίθεος)
[850]	φέρεις, τὰς ἐγχέλεις. ~(Βοιωτός) ~πρέσβειρα	πεντήκοντα	Κωπᾴδων κορᾶν, ~ἔκβαθι τῶδε κἠπιχάριτται
[150]	ἦν; ~τίς τῶν Ὀδομάντων τὸ	πέος	ἀποτεθρίακεν; ~(Θέωρος) τούτοις ἐάν τις
[1050]	καταλέγωσι, τουτῳὶ ~νύκτωρ ἀλειφέτω τὸ	πέος	τοῦ νυμφίου. ~ἀπόφερε τὰς σπονδάς.
[1050]	σφόδρα, ~ὅπως ἂν οἰκουρῇ τὸ	πέος	τοῦ νυμφίου. ~φέρε δεῦρο τὰς
[1200]	ἐμοῦ δέ γε σφὼ τοῦ	πέους	ἄμφω μέσου ~προσλάβεσθ᾽ ὦ φίλαι.
[1200]	φίλαι. ~(Λάμαχος) εἰλιγγιῶ κάρα λίθῳ	πεπληγμένος	~καὶ σκοτοδινιῶ. ~(Δικαιόπολις) κἀγὼ καθεύδειν
[400]	~ἀλλ᾽ ἦ τὰ δυσπινῆ θέλεις	πεπλώματα,	~ἃ Βελλεροφόντης εἶχ᾽ ὁ χωλὸς
[400]	~ποίας ποθ᾽ ἁνὴρ λακίδας αἰτεῖται	πέπλων;	~ἀλλ᾽ ἦ Φιλοκτήτου τὰ τοῦ
[900]	ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός) πῶς δ᾽ ἂν	πεποιθοίη	τις ἀγγείῳ ~τοιούτῳ χρώμενος ~κατ᾽
[700]	ἢ πεινῆν κακῶς; ~Κόρα πεπρᾶσθαι	πεπρᾶσθαι.	~(Μεγαρεύς) ἐγώνγα καὐτός φαμι. τίς
[700]	χρῄδδετ᾽ ἢ πεινῆν κακῶς; ~Κόρα	πεπρᾶσθαι	πεπρᾶσθαι. ~(Μεγαρεύς) ἐγώνγα καὐτός φαμι.
[700]	ποτέχετ᾽ ἐμὶν τὰν γαστέρα· ~πότερα	πεπρᾶσθαι	χρῄδδετ᾽ ἢ πεινῆν κακῶς; ~Κόρα
[600]	μηδέν᾽ ἐτεὸν ὦ Μαριλάδη ~ἤδη	πεπρέσβευκας	σὺ πολιὸς ὢν ἓν ἢ;
[200]	μὴ γὰρ ἐγχάνῃ ποτὲ ~μηδέ	περ	γέροντας ὄντας ἐκφυγὼν Ἀχαρνέας. ~ὅστις
[700]	~ἐπόθουν τυ ναὶ τὸν φίλιον	περ	ματέρα. ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρα κώρι᾽
[550]	στρατωνίδης, ~σὺ δ᾽ ἐξ ὅτου	περ	ὁ πόλεμος, μισθαρχίδης. ~(Λάμαχος) ἐχειροτόνησαν
[550]	οὐ σπουδαρχίδης, ~ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου	περ	ὁ πόλεμος, στρατωνίδης, ~σὺ δ᾽
[900]	μέντἂν κέρδος ἀγαγὼν καὶ πολύ,	~περ	πίθακον ἀλιτρίας πολλᾶς πλέων. ~(Δικαιόπολις)
[750]	ὤνιος; ~(Μεγαρεύς) παρ᾽ ἁμὶ πολυτίματος	περ	τοὶ θεοί. ~(Δικαιόπολις) ἅλας οὖν
[0]	ὦ μόνος, ~στένω κέχηνα σκορδινῶμαι	πέρδομαι,	~ἀπορῶ γράφω παρατίλλομαι λογίζομαι, ~ἀποβλέπων
[50]	θεῶν ἄνθρωπε ναύφαρκτον βλέπεις; ~ἢ	περὶ	ἄκραν κάμπτων νεώσοικον σκοπεῖς; ~ἄσκωμ᾽
[50]	γὼ μὲν οὔ, ~ἢν μὴ	περὶ	εἰρήνης γε πρυτανεύσητέ μοι. ~(Κῆρυξ)
[0]	ῥήτορας, ~ἐάν τις ἄλλο πλὴν	περὶ	εἰρήνης λέγῃ. ~ἀλλ᾽ οἱ πρυτάνεις
[750]	μάν, ~αἰ λῇς, περίδου μοι	περὶ	θυμιτιδᾶν ἁλῶν, ~αἰ μή στιν
[650]	εἰκότα, γέροντ᾽ ἀπολέσαι πολιὸν ἄνδρα	περὶ	κλεψύδραν, ~πολλὰ δὴ ξυμπονήσαντα καὶ
[1150]	ἐξεκόκκισεν, ~καὶ τῆς κεφαλῆς κατέαγε	περὶ	λίθῳ πεσών, ~καὶ Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν
[150]	μὴ ποιεῖν ἐκκλησίαν ~τοῖς Θρᾳξὶ	περὶ	μισθοῦ· λέγω δ᾽ ὑμῖν ὅτι
[0]	ὠστιοῦνται πῶς δοκεῖς ~ἐλθόντες ἀλλήλοισι	περὶ	πρώτου ξύλου, ~ἁθρόοι καταρρέοντες· εἰρήνη
[400]	τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν, ~τὸ πιλίδιον	περὶ	τὴν κεφαλὴν τὸ Μύσιον. ~δεῖ
[650]	πολύν, ~ἄνδρ᾽ ἀγαθὸν ὄντα Μαραθῶνι	περὶ	τὴν πόλιν; ~εἶτα Μαραθῶνι μὲν
[650]	ἔσται, κοὐ μή ποθ᾽ ἁλῶ	~περὶ	τὴν πόλιν ὢν ὥσπερ ἐκεῖνος
[450]	ἔπειτ᾽ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν ~μέλλω	περὶ	τῆς πόλεως, τρυγῳδίαν ποιῶν. ~τὸ
[600]	τὰ δίκαια. ~οὕτω δ᾽ αὐτοῦ	περὶ	τῆς τόλμης ἤδη πόρρω κλέος
[1150]	κηρωτὴν παρασκευάζετε, ~ἔρι᾽ οἰσυπηρά, λαμπάδιον	περὶ	τὸ σφυρόν. ~ἁνὴρ τέτρωται χάρακι
[950]	ὄρχον, ὁ γέρων ὁδί, ~καὶ	περὶ	τὸ χωρίον ἐλᾷδας ἅπαν ἐν
[50]	νεώσοικον σκοπεῖς; ~ἄσκωμ᾽ ἔχεις που	περὶ	τὸν ὀφθαλμὸν κάτω. ~(Πρέσβυς) ἄγε
[500]	ἡ πόλις πλέα ~θορύβου στρατιωτῶν,	περὶ	τριηράρχου βοῆς, ~μισθοῦ διδομένου, παλλαδίων
[600]	λόγοισιν, καὶ τὸν δῆμον μεταπείθει	~περὶ	τῶν σπονδῶν. ἀλλ᾽ ἀποδύντες τοῖς
[850]	ἐν τἀγορᾷ, Χολαργέων ὄνειδος, ~ὁ	περιαλουργὸς	τοῖς κακοῖς, ~ῥιγῶν τε καὶ
[600]	διὰ τὰς λιπαράς, ἀφύων τιμὴν	περιάψας.	~ταῦτα ποιήσας πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος
[1100]	χὠ παῖς ἐρίζομεν πάλαι. ~βούλει	περιδόσθαι	κἀπιτρέψαι Λαμάχῳ, ~πότερον ἀκρίδες ἥδιόν
[750]	εἶμεν. ἀλλὰ μάν, ~αἰ λῇς,	περίδου	μοι περὶ θυμιτιδᾶν ἁλῶν, ~αἰ
[150]	πρόσει τούτοισιν ἐσκοροδισμένοις. ~(Δικαιόπολις) ταυτὶ	περιείδεθ᾽	οἱ πρυτάνεις πάσχοντά με ~ἐν
[500]	~ἀλλ᾽ ἐσμὲν αὐτοὶ νῦν γε	περιεπτισμένοι·	~τοὺς γὰρ μετοίκους ἄχυρα τῶν
[900]	~(Νίκαρχος) ἐγὼ φράσω σοι τῶν	περιεστώτων	χάριν· ~ἐκ τῶν πολεμίων γ᾽
[700]	δ᾽ ἂν κεκραγὼς τοξότας τρισχιλίους,	~περιετόξευσεν	δ᾽ ἂν αὐτοῦ τοῦ πατρὸς
[700]	γὰρ ὑμὲ σκευάσας φασῶ φέρειν.	~περίθεσθε	τάσδε τὰς ὁπλὰς τῶν χοιρίων.
[500]	ἐκ τριῶν λαικαστριῶν. ~ἐντεῦθεν ὀργῇ	Περικλέης	οὑλύμπιος ~ἤστραπτ᾽ ἐβρόντα ξυνεκύκα τὴν
[800]	μόνας ἁλῶν. ~(Δικαιόπολις) ὠνήσομαί σοι·	περίμεν᾽	αὐτοῦ. ~(Μεγαρεύς) ταῦτα δή. ~Ἑρμᾶ
[50]	~(Ἀμφίθεος) ὦ Τριπτόλεμε καὶ Κελεὲ	περιόψεσθέ	με; ~(Δικαιόπολις) ~ὦνδρες πρυτάνεις ἀδικεῖτε
[1200]	με μαλθακῶς ὦ χρυσίω ~τὸ	περιπεταστὸν	κἀπιμανδαλωτόν. ~τὸν γὰρ χοᾶ πρῶτος
[850]	κεκαρμένος μοιχὸν μιᾷ μαχαίρᾳ, ~ὁ	περιπόνηρος	Ἀρτέμων, ~ὁ ταχὺς ἄγαν τὴν
[250]	σφόδρα ~μή τις λαθών σου	περιτράγῃ	τὰ χρυσία. ~ὦ Ξανθία, σφῷν
[350]	Κλέωνος ἅπαθον ~ἐπίσταμαι διὰ τὴν	πέρυσι	κωμῳδίαν. ~εἰσελκύσας γάρ μ᾽ ἐς
[1150]	~πτίλον δὲ τὸ μέγα κομπολακύθου	πεσὸν	~πρὸς ταῖς πέτραισι, δεινὸν ἐξηύδα
[1150]	ἐγώ. ~τοσαῦτα λέξας εἰς ὑδρορρόαν	πεσὼν	~ἀνίσταταί τε καὶ ξυναντᾷ δραπέταις
[1150]	τῆς κεφαλῆς κατέαγε περὶ λίθῳ	πεσών,	~καὶ Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ τῆς
[1150]	μέγα κομπολακύθου πεσὸν ~πρὸς ταῖς	πέτραισι,	δεινὸν ἐξηύδα μέλος· ~ὦ κλεινὸν
[350]	σηπία. ~δεινὸν γὰρ οὕτως ὀμφακίαν	πεφυκέναι	~τὸν θυμὸν ἀνδρῶν ὥστε βάλλειν
[500]	μεθυσοκότταβοι· ~κᾆθ᾽ οἱ Μεγαρῆς ὀδύναις	πεφυσιγγωμένοι	~ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας πόρνα δύο· ~κἀντεῦθεν
[450]	δεδεγμένος. ~(Ευριπίδης) ἁνὴρ ὑβρίζει· κλῇε	πηκτὰ	δωμάτων. ~(Δικαιόπολις) ὦ θύμ᾽ ἄνευ
[800]	~οὐδ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων ὑποψωνῶν σε	πημανεῖ	τι, ~οὐδ᾽ ἐξομόρξεται Πρέπις τὴν
[300]	~τῶν παρόντων ἔνδον εἵρξας; ἢ	πὶ	τῷ θρασύνεται; ~(Δικαιόπολις) βάλλετ᾽ εἰ
[50]	~τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ	πιεῖν.	~(Δικαιόπολις) ἡμεῖς δὲ λαικαστάς τε
[900]	κέρδος ἀγαγὼν καὶ πολύ, ~περ	πίθακον	ἀλιτρίας πολλᾶς πλέων. ~(Δικαιόπολις) καὶ
[100]	πρωκτὸν ἐξυρημένε, ~τοιόνδε γ᾽ ὦ	πίθηκε	τὸν πώγων᾽ ἔχων ~εὐνοῦχος ἡμῖν
[850]	λαγὼς ἀλώπεκας ~σκάλοπας ἐχίνως αἰελούρως	πικτίδας	~ἰκτῖδας ἐνύδρως ἐγχέλεις Κωπαΐδας. ~(Δικαιόπολις)
[400]	δὸς τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν, ~τὸ	πιλίδιον	περὶ τὴν κεφαλὴν τὸ Μύσιον.
[950]	~κἀμάχετο καὶ προσέτι πολλὰ προκαλουμένου	~πῖνε	κατάκεισο λαβὲ τήνδε φιλοτησίαν᾽ ~τὰς
[1100]	ἀνομοίαν ἔρχεσθον ὁδόν· ~τῷ μὲν	πίνειν	στεφανωσαμένῳ, ~σοὶ δὲ ῥιγῶν καὶ
[1000]	κατὰ τὰ πάτρια τοὺς Χοᾶς	~πίνειν	ὑπὸ τῆς σάλπιγγος· ὃς δ᾽
[300]	ἅπαξ ~οἷσιν οὔτε βωμὸς οὔτε	πίστις	οὔθ᾽ ὅρκος μένει; ~(Δικαιόπολις) οἶδ᾽
[150]	ἀμβροσίας καὶ νέκταρος ~καὶ μὴ	πιτηρεῖν	σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν, ~κἀν τῷ
[1000]	ἔστιν, ἀλλὰ κλᾶε πρὸς τοὺς	Πιττάλου.	~(Γεωργός) ~σὺ δ᾽ ἀλλά μοι
[1200]	θύραζέ μ᾽ ἐξενέγκατ᾽ ἐς τοῦ	Πιττάλου	~παιωνίαισι χερσίν. ~(Δικαιόπολις) ὡς τοὺς
[150]	οὐκ ἀρέσκουσίν μ᾽ ὅτι ~ὄζουσι	πίττης	καὶ παρασκευῆς νεῶν. ~(Ἀμφίθεος) σὺ
[1050]	τραγήμαθ᾽ αἱ πόρναι πάρα, ~ἄμυλοι	πλακοῦντες	σησαμοῦντες ἴτρια, ~ὀρχηστρίδες, τὰ φίλταθ᾽
[1100]	γοργόνωτον ἀσπίδος κύκλον. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ	πλακοῦντος	τυρόνωτον δὸς κύκλον. ~(Λάμαχος) ταῦτ᾽
[1100]	ἀνθρώποις πλατύς; ~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽ οὐ	πλακοῦς	δῆτ᾽ ἐστὶν ἀνθρώποις γλυκύς; ~(Λάμαχος)
[100]	~καὶ τοῖσι παιδίοισι καὶ τῇ	πλάτιδι·	~ὑμεῖς δὲ πρεσβεύεσθε καὶ κεχήνετε.
[550]	~τὸ νεώριον δ᾽ αὖ κωπέων	πλατουμένων,	~τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων, ~αὐλῶν,
[1100]	ταῦτ᾽ οὐ κατάγελώς ἐστιν ἀνθρώποις	πλατύς;	~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽ οὐ πλακοῦς δῆτ᾽
[500]	ἦν δ᾽ ἂν ἡ πόλις	πλέα	~θορύβου στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου βοῆς,
[850]	~ῥιγῶν τε καὶ πεινῶν ἀεὶ	~πλεῖν	ἢ τριάκονθ᾽ ἡμέρας ~τοῦ μηνὸς
[1050]	ἐμβαλεῖν Βοιωτίους. ~(Λάμαχος) ἰὼ στρατηγοὶ	πλείονες	ἢ βελτίονες. ~οὐ δεινὰ μὴ
[50]	γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους ~τοὺς	πλεῖστα	δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν. ~(Δικαιόπολις)
[450]	ὦ τάλας σε τοῦδ᾽ ἔχει	πλέκους	χρέος; ~(Δικαιόπολις) χρέος μὲν οὐδέν,
[900]	πολύ, ~περ πίθακον ἀλιτρίας πολλᾶς	πλέων.	~(Δικαιόπολις) καὶ μὴν ὁδὶ Νίκαρχος
[300]	μὴ λέγω δίκαια μηδὲ τῷ	πλήθει	δοκῶ, ~ὑπὲρ ἐπιξήνου θελήσω τὴν
[450]	εἴ τί σ᾽ αἰτήσαιμ᾽ ἔτι,	~πλὴν	ἓν μόνον, τουτὶ μόνον τουτὶ
[0]	τοὺς ῥήτορας, ~ἐάν τις ἄλλο	πλὴν	περὶ εἰρήνης λέγῃ. ~ἀλλ᾽ οἱ
[150]	πείθομαι ~ὧν εἶπας ἐνταυθοῖ σὺ	πλὴν	τῶν παρνόπων. ~(Θέωρος) ~καὶ νῦν
[350]	ψυχὰς ὅτι ~οὐδὲν βλέπουσιν ἄλλο	πλὴν	ψηφηδακεῖν. ~αὐτός τ᾽ ἐμαυτὸν ὑπὸ
[0]	κυρίας ἐκκλησίας ~ἑωθινῆς ἔρημος ἡ	πνὺξ	αὑτηί, ~οἱ δ᾽ ἐν ἀγορᾷ
[800]	~οἷον ῥοθιάζουσ᾽ ὦ πολυτίμηθ᾽ Ἡράκλεις.	~ποδαπὰ	τὰ χοιρί᾽ ὡς Τραγασαῖα φαίνεται.
[750]	Δία. ~(Δικαιόπολις) τί λέγεις σύ;	ποδαπὴ	δή στι χοῖρος; ~(Μεγαρεύς) Μεγαρικά.
[800]	τ᾽ ἐμωυτῶ ματέρα. ~(Συκοφάντης) ὦνθρωπε	ποδαπός;	~(Μεγαρεύς) χοιροπώλας Μεγαρικός. ~(Συκοφάντης) τὰ
[900]	ἂν καταγείη ποτ᾽ εἴπερ ~ἐκ	ποδῶν	~κατωκάρα κρέμαιτο. ~(Χορός) ἤδη καλῶς
[650]	δίκαιον ~ξύμμαχον ἔσται, κοὐ μή	ποθ᾽	ἁλῶ ~περὶ τὴν πόλιν ὢν
[400]	ἦν Φοίνικος ἀθλιώτερος. ~(Ευριπίδης) ~ποίας	ποθ᾽	ἁνὴρ λακίδας αἰτεῖται πέπλων; ~ἀλλ᾽
[300]	ἔτι μᾶλλον, ὃν ἐγὼ ~κατατεμῶ	ποθ᾽	ἱππεῦσι καττύματα. ~σοῦ δ᾽ ἐγὼ
[850]	σὺ καὶ πάλαι ποθουμένη, ~ἦλθες	ποθεινὴ	μὲν τρυγῳδικοῖς χοροῖς, ~φίλη δὲ
[550]	ἐγὼ γὰρ ἔχομαι μέσος. ~(Λάμαχος)	~πόθεν	βοῆς ἤκουσα πολεμιστηρίας; ~ποῖ χρὴ
[1000]	ἐπετρίβην ἀπολέσας τὼ βόε. ~(Δικαιόπολις)	πόθεν;	~(Γεωργός) ἀπὸ Φυλῆς ἔλαβον οἱ
[850]	σφῆκες οὐκ ἀπὸ τῶν θυρῶν;	~πόθεν	προσέπτονθ᾽ οἱ κακῶς ἀπολούμενοι ~ἐπὶ
[350]	τοῦτ᾽ ἔχεις; ~πάνυ γὰρ ἔμεγε	πόθος	ὅ τι φρονεῖς ἔχει. ~ἀλλ᾽
[850]	ὦ φιλτάτη σὺ καὶ πάλαι	ποθουμένη,	~ἦλθες ποθεινὴ μὲν τρυγῳδικοῖς χοροῖς,
[850]	ἔγχελυν, ~ἥκουσαν ἕκτῳ μόλις ἔτει	ποθουμένην·	~προσείπατ᾽ αὐτὴν ὦ τέκν᾽ ἄνθρακας
[0]	ἄστυ τὸν δ᾽ ἐμὸν δῆμον	ποθῶν,	~ὃς οὐδεπώποτ᾽ εἶπεν, ἄνθρακας πρίω,
[1000]	ἂν στριβιλικίγξ· ἀλλ᾽ ἀπιὼν οἴμωζέ	ποι.	~(Γεωργός) οἴμοι κακοδαίμων τοῖν γεωργοῖν
[550]	λέγειν. ~(Ἡμιχόριον Β) ~οὗτος σὺ	ποῖ	θεῖς; οὐ μενεῖς; ὡς εἰ
[550]	ἤκουσα πολεμιστηρίας; ~ποῖ χρὴ βοηθεῖν;	ποῖ	κυδοιμὸν ἐμβαλεῖν; ~τίς Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν
[550]	~(Λάμαχος) ~πόθεν βοῆς ἤκουσα πολεμιστηρίας;	~ποῖ	χρὴ βοηθεῖν; ποῖ κυδοιμὸν ἐμβαλεῖν;
[750]	ἄρχετε; ~(Δικαιόπολις) οὐδὲ σκόροδα; ~(Μεγαρεύς)	ποῖα	σκόροδ᾽ ὑμὲς τῶν ἀεί, ~ὅκκ᾽
[400]	κακῶς λέξω, φέρει. ~(Ευριπίδης) ~τὰ	ποῖα	τρύχη; μῶν ἐν οἷς Οἰνεὺς
[250]	ὦ μιαρὰ κεφαλή. ~(Δικαιόπολις) ἀντὶ	ποίας	αἰτίας ὦχαρνέων γεραίτατοι; ~(Χορός) τοῦτ᾽
[100]	ὅδε γε χρυσίου λέγει. ~(Δικαιόπολις)	ποίας	ἀχάνας; σὺ μὲν ἀλαζὼν εἶ
[400]	ἕτερος ἦν Φοίνικος ἀθλιώτερος. ~(Ευριπίδης)	~ποίας	ποθ᾽ ἁνὴρ λακίδας αἰτεῖται πέπλων;
[350]	ἔνδον, αὐτὸς δ᾽ ἔνδον ἀναβάδην	ποιεῖ	τραγῳδίαν. ~(Δικαιόπολις) ὦ τρισμακάρι᾽ Εὐριπίδη,
[150]	ἀνδρῶν βαρβάρων; ~ἀλλ᾽ ἀπαγορεύω μὴ	ποιεῖν	ἐκκλησίαν ~τοῖς Θρᾳξὶ περὶ μισθοῦ·
[400]	~ἐσθῆτ᾽ ἐλεινήν; οὐκ ἐτὸς πτωχοὺς	ποιεῖς.	~ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν γονάτων
[400]	~ἐξὸν καταβάδην; οὐκ ἐτὸς χωλοὺς	ποιεῖς.	~ἀτὰρ τί τὰ ῥάκι᾽ ἐκ
[400]	~(Ευριπίδης) τί λέλακας; ~(Δικαιόπολις) ἀναβάδην	ποιεῖς,	~ἐξὸν καταβάδην; οὐκ ἐτὸς χωλοὺς
[50]	ἀπάγοντες, ὅστις ἡμῖν ἤθελε ~σπονδὰς	ποιεῖσθαι	καὶ κρεμάσαι τὰς ἀσπίδας. ~(Κῆρυξ)
[50]	δ᾽ ἐπέτρεψαν οἱ θεοὶ ~σπονδὰς	ποιεῖσθαι	πρὸς Λακεδαιμονίους μόνῳ. ~ἀλλ᾽ ἀθάνατος
[1050]	τοὐξάλειπτρον ὦ γύναι. ~οἶσθ᾽ ὡς	ποιεῖτε;	τοῦτο τῇ νύμφῃ φράσον, ~ὅταν
[100]	ταυτασὶ λαβὼν ὀκτὼ δραχμὰς ~σπονδὰς	ποίησαι	πρὸς Λακεδαιμονίους μόνῳ ~καὶ τοῖσι
[250]	~τὸν δῆμον ἐλθὼν ἄσμενος, ~σπονδὰς	ποιησάμενος	ἐμαυτῷ, ~πραγμάτων τε καὶ μαχῶν
[600]	λιπαράς, ἀφύων τιμὴν περιάψας. ~ταῦτα	ποιήσας	πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος ὑμῖν γεγένηται,
[650]	φροντίζουσ᾽ ἀλλ᾽ ἵνα τοῦτον τὸν	ποιητὴν	ἀφέλωνται. ~ἀλλ᾽ ὑμεῖς τοι μή
[600]	κρατοῦσιν, ~εἶτα δὲ τοῦτον τὸν	ποιητὴν	ποτέρους εἴποι κακὰ πολλά· ~τούτους
[600]	ἀπάγοντες ~ἥξουσιν ἰδεῖν ἐπιθυμοῦντες τὸν	ποιητὴν	τὸν ἄριστον, ~ὅστις παρεκινδύνευσ᾽ εἰπεῖν
[1150]	ψακάδος τὸν ξυγγραφῆ τὸν μελέων	ποιητήν,	~ὡς μὲν ἁπλῷ, κακῶς ἐξολέσειεν
[600]	πολλῶν ἀγαθῶν ἄξιος ὑμῖν ὁ	ποιητής,	~παύσας ὑμᾶς ξενικοῖσι λόγοις μὴ
[950]	ἐκέλευε Κωπᾷδ᾽ ἔγχελυν. ~(Δικαιόπολις) ὁ	ποῖος	οὗτος Λάμαχος τὴν ἔγχελυν; ~(Θεράπων
[50]	πρέσβεις οἱ παρὰ βασιλέως. ~(Δικαιόπολις)	ποίου	βασιλέως; ἄχθομαι γὼ πρέσβεσιν ~καὶ
[150]	κακόν; ~(Θέωρος) Ὀδομάντων στρατός. ~(Δικαιόπολις)	ποίων	Ὀδομάντων; εἰπέ μοι τουτὶ τί
[1050]	τῶν γάμων. ~(Δικαιόπολις) καλῶς γε	ποιῶν	ὅστις ἦν. ~(Παράνυμφος) ~ἐκέλευε δ᾽
[450]	~μέλλω περὶ τῆς πόλεως, τρυγῳδίαν	ποιῶν.	~τὸ γὰρ δίκαιον οἶδε καὶ
[200]	πυνθάνου ~τῶν ὁδοιπόρων ἁπάντων· τῇ	πόλει	γὰρ ἄξιον ~ξυλλαβεῖν τὸν ἄνδρα
[750]	~ἄνδρες πρόβουλοι τοῦτ᾽ ἔπραττον τᾷ	πόλει,	~ὅπως τάχιστα καὶ κάκιστ᾽ ἀπολοίμεθα.
[650]	γέροντες οἱ παλαιοὶ μεμφόμεσθα τῇ	πόλει·	~οὐ γὰρ ἀξίως ἐκείνων ὧν
[450]	τ᾽ ἀνήρ, ~ὅστις παρασχὼν τῇ	πόλει	τὸν αὐχένα ~ἅπασι μέλλεις εἷς
[150]	ὄζουσι χαὖται πρέσβεων ἐς τὰς	πόλεις	~ὀξύτατον ὥσπερ διατριβῆς τῶν ξυμμάχων.
[600]	ἐγὼ μὲν πᾶσι Πελοποννησίοις ~ἀεὶ	πολεμήσω	καὶ ταράξω πανταχῇ ~καὶ ναυσὶ
[800]	χοιρίδια τοίνυν ἐγὼ φανῶ ταδὶ	~πολέμια	καὶ σέ. ~(Μεγαρεύς) τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽
[900]	~(Νίκαρχος) ἐγὼ τοίνυν ὁδὶ ~φαίνω	πολέμια	ταῦτα. ~(Βοιωτός) τί δὲ κακὸν
[1150]	τάλας ἐγώ. ~διόλλυμαι δορὸς ὑπὸ	πολεμίου	τυπείς. ~ἐκεῖνο δ᾽ οὖν αἰακτὸν
[800]	~(Συκοφάντης) οὐ γὰρ φανῶ τοὺς	πολεμίους;	~(Δικαιόπολις) κλάων γε σύ, ~εἰ
[1100]	~(Λάμαχος) ἐν τῷδε πρὸς τοὺς	πολεμίους	θωρήξομαι. ~(Δικαιόπολις) ἐν τῷδε πρὸς
[550]	μέσος. ~(Λάμαχος) ~πόθεν βοῆς ἤκουσα	πολεμιστηρίας;	~ποῖ χρὴ βοηθεῖν; ποῖ κυδοιμὸν
[1100]	~(Λάμαχος) φέρε δεῦρο παῖ θώρακα	πολεμιστήριον.	~(Δικαιόπολις) ἔξαιρε παῖ θώρακα κἀμοὶ
[900]	τῶν περιεστώτων χάριν· ~ἐκ τῶν	πολεμίων	γ᾽ εἰσάγεις θρυαλλίδας. ~(Δικαιόπολις) ἔπειτα
[300]	~εἰ σὺ τολμήσεις ὑπὲρ τῶν	πολεμίων	ἡμῖν λέγειν. ~(Δικαιόπολις) κἄν γε
[1050]	μηδ᾽ ἑορτάσαι; ~(Δικαιόπολις) ἰὼ στράτευμα	πολεμολαμαχαϊκόν.	~(Λάμαχος) οἴμοι κακοδαίμων καταγελᾷς ἤδη
[900]	τί δὲ κακὸν παθὼν ~ὀρναπετίοισι	πόλεμον	ἤρα καί μάχαν; ~(Νίκαρχος) καὶ
[950]	τῷδέ γε πορίζεται. ~οὐδέποτ᾽ ἐγὼ	Πόλεμον	οἴκαδ᾽ ὑποδέξομαι, ~οὐδὲ παρ᾽ ἐμοί
[200]	ἐχθροῖσιν ἐσπείσατο, ~οἷσι παρ᾽ ἐμοῦ	πόλεμος	ἐχθοδοπὸς αὔξεται τῶν ἐμῶν χωρίων·
[550]	δ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ	πόλεμος,	μισθαρχίδης. ~(Λάμαχος) ἐχειροτόνησαν γάρ με
[550]	~ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ	πόλεμος,	στρατωνίδης, ~σὺ δ᾽ ἐξ ὅτου
[200]	πολλὰ τοὺς Ἀχαρνέας. ~ἐγὼ δὲ	πολέμου	καὶ κακῶν ἀπαλλαγεὶς ~ἄξω τὰ
[500]	πόρνα δύο· ~κἀντεῦθεν ἀρχὴ τοῦ	πολέμου	κατερράγη ~Ἕλλησι πᾶσιν ἐκ τριῶν
[1050]	μόνῃ, ~ὁτιὴ γυνή στι τοῦ	πολέμου	τ᾽ οὐκ αἰτία. ~ὕπεχ᾽ ὧδε
[650]	πολὺ βελτίους γεγενῆσθαι ~καὶ τῷ	πολέμῳ	πολὺ νικήσειν τοῦτον ξύμβουλον ἔχοντας.
[600]	~καὶ τοὺς δήμους ἐν ταῖς	πόλεσιν	δείξας ὡς δημοκρατοῦνται. ~τοιγάρτοι νῦν
[500]	φόροι ~ἥκουσιν οὔτ᾽ ἐκ τῶν	πόλεων	οἱ ξύμμαχοι· ~ἀλλ᾽ ἐσμὲν αὐτοὶ
[600]	~πρότερον δ᾽ ὑμᾶς ἀπὸ τῶν	πόλεων	οἱ πρέσβεις ἐξαπατῶντες ~πρῶτον μὲν
[600]	δημοκρατοῦνται. ~τοιγάρτοι νῦν ἐκ τῶν	πόλεων	τὸν φόρον ὑμῖν ἀπάγοντες ~ἥξουσιν
[450]	Ἀθηναίοις λέγειν ~μέλλω περὶ τῆς	πόλεως,	τρυγῳδίαν ποιῶν. ~τὸ γὰρ δίκαιον
[950]	εἶδες ὦ εἶδες ὦ πᾶσα	πόλι	τὸν φρόνιμον ἄνδρα τὸν ὑπέρσοφον,
[350]	τις αὐτοὺς εὐλογῇ καὶ τὴν	πόλιν	~ἀνὴρ ἀλαζὼν καὶ δίκαια κἄδικα·
[650]	ἀγαθὸν ὄντα Μαραθῶνι περὶ τὴν	πόλιν;	~εἶτα Μαραθῶνι μὲν ὅτ᾽ ἦμεν
[600]	Ἀθηναίοις ταχυβούλοις, ~ὡς κωμῳδεῖ τὴν	πόλιν	ἡμῶν καὶ τὸν δῆμον καθυβρίζει,
[550]	ἅνθρωπος πάλαι ~ἅπασαν ἡμῶν τὴν	πόλιν	κακορροθεῖ; ~(Λάμαχος) οὗτος σὺ τολμᾷς
[500]	Κλέων ὅτι ~ξένων παρόντων τὴν	πόλιν	κακῶς λέγω. ~αὐτοὶ γάρ ἐσμεν
[500]	~μέμνησθε τοῦθ᾽ ὅτι οὐχὶ τὴν	πόλιν	λέγω, ~ἀλλ᾽ ἀνδράρια μοχθηρά, παρακεκομμένα,
[500]	~ἡμῶν γὰρ ἄνδρες, κοὐχὶ τὴν	πόλιν	λέγω, ~μέμνησθε τοῦθ᾽ ὅτι οὐχὶ
[650]	μή ποθ᾽ ἁλῶ ~περὶ τὴν	πόλιν	ὢν ὥσπερ ἐκεῖνος ~δειλὸς καὶ
[650]	~ταῦτα πῶς εἰκότα, γέροντ᾽ ἀπολέσαι	πολιὸν	ἄνδρα περὶ κλεψύδραν, ~πολλὰ δὴ
[600]	ὦ Μαριλάδη ~ἤδη πεπρέσβευκας σὺ	πολιὸς	ὢν ἓν ἢ; ~ἀνένευσε· καίτοι
[600]	οὖν ἐγὼ βδελυττόμενος ἐσπεισάμην, ~ὁρῶν	πολιοὺς	μὲν ἄνδρας ἐν ταῖς τάξεσιν,
[50]	οἶνον ἡδύν. ~(Δικαιόπολις) ὦ Κραναὰ	πόλις	~ἆρ᾽ αἰσθάνει τὸν κατάγελων τῶν
[0]	~ἔσται προτιμῶσ᾽ οὐδέν· ὦ πόλις	πόλις.	~ἐγὼ δ᾽ ἀεὶ πρώτιστος εἰς
[500]	ναῦς, ἦν δ᾽ ἂν ἡ	πόλις	πλέα ~θορύβου στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου
[0]	ὅπως ~ἔσται προτιμῶσ᾽ οὐδέν· ὦ	πόλις	πόλις. ~ἐγὼ δ᾽ ἀεὶ πρώτιστος
[550]	τίς γὰρ εἶ; ~(Δικαιόπολις) ὅστις;	πολίτης	χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης, ~ἀλλ᾽ ἐξ
[300]	ἁπάντων· ἀλλ᾽ ἐγὼ λέγων ὁδὶ	~πόλλ᾽	ἂν ἀποφήναιμ᾽ ἐκείνους ἔσθ᾽ ἃ
[800]	καὶ τοὺς ἅλας, ~καὶ χαῖρε	πόλλ᾽	~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽ ἁμὶν οὐκ ἐπιχώριον.
[650]	ἀπολέσαι πολιὸν ἄνδρα περὶ κλεψύδραν,	~πολλὰ	δὴ ξυμπονήσαντα καὶ θερμὸν ~ἀπομορξάμενον
[650]	τὰ δίκαια· ~φησὶν δ᾽ ὑμᾶς	πολλὰ	διδάξειν ἀγάθ᾽ ὥστ᾽ εὐδαίμονας εἶναι,
[950]	κἀνέτρεπε κἀξέχει ~κἀμάχετο καὶ προσέτι	πολλὰ	προκαλουμένου ~πῖνε κατάκεισο λαβὲ τήνδε
[200]	καὶ σπένδομαι κἀκπίομαι, ~χαίρειν κελεύων	πολλὰ	τοὺς Ἀχαρνέας. ~ἐγὼ δὲ πολέμου
[350]	ἅ μοι δοκεῖ. ~καίτοι δέδοικα	πολλά·	τούς τε γὰρ τρόπους ~τοὺς
[600]	τὸν ποιητὴν ποτέρους εἴποι κακὰ	πολλά·	~τούτους γὰρ ἔφη τοὺς ἀνθρώπους
[500]	λαικαστρίας· ~κοὐκ ἠθέλομεν ἡμεῖς δεομένων	πολλάκις.	~κἀντεῦθεν ἤδη πάταγος ἦν τῶν
[900]	καὶ πολύ, ~περ πίθακον ἀλιτρίας	πολλᾶς	πλέων. ~(Δικαιόπολις) καὶ μὴν ὁδὶ
[500]	~καθῆσθ᾽ ἂν ἐν δόμοισιν; ἦ	πολλοῦ	γε δεῖ· ~καὶ κάρτα μέντἂν
[250]	καὶ μαχῶν ~καὶ Λαμάχων ἀπαλλαγείς.	~πολλῷ	γάρ ἐσθ᾽ ἥδιον, ὦ Φαλῆς
[600]	ἀφύων τιμὴν περιάψας. ~ταῦτα ποιήσας	πολλῶν	ἀγαθῶν αἴτιος ὑμῖν γεγένηται, ~καὶ
[600]	Ἀθηναίους μεταβούλους. ~φησὶν δ᾽ εἶναι	πολλῶν	ἀγαθῶν ἄξιος ὑμῖν ὁ ποιητής,
[450]	ὁρᾷς γὰρ ὡς ἀπωθοῦμαι δόμων,	~πολλῶν	δεόμενος σκευαρίων· νῦν δὴ γενοῦ
[650]	~τούτους γὰρ ἔφη τοὺς ἀνθρώπους	πολὺ	βελτίους γεγενῆσθαι ~καὶ τῷ πολέμῳ
[900]	μή στι, τᾷδε δ᾽ αὖ	πολύ.	~(Δικαιόπολις) ἐγᾦδα τοίνυν· συκοφάντην ἔξαγε,
[1100]	ὑβρίζεις. ~(Δικαιόπολις) τὰς ἀκρίδας κρίνει	πολύ.	~(Λάμαχος) παῖ παῖ καθελών μοι
[950]	τήνδε φιλοτησίαν᾽ ~τὰς χάρακας ἧπτε	πολὺ	μᾶλλον ἐν τῷ πυρί, ~ἐξέχει
[650]	βελτίους γεγενῆσθαι ~καὶ τῷ πολέμῳ	πολὺ	νικήσειν τοῦτον ξύμβουλον ἔχοντας. ~διὰ
[900]	~λάβοιμι μέντἂν κέρδος ἀγαγὼν καὶ	πολύ,	~περ πίθακον ἀλιτρίας πολλᾶς πλέων.
[400]	λέγεις; ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀλλὰ τούτου	πολὺ	πολὺ πτωχιστέρου. ~(Ευριπίδης) ~ἀλλ᾽ ἦ
[400]	~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀλλὰ τούτου πολὺ	πολὺ	πτωχιστέρου. ~(Ευριπίδης) ~ἀλλ᾽ ἦ τὰ
[650]	~ἀπομορξάμενον ἀνδρικὸν ἱδρῶτα δὴ καὶ	πολύν,	~ἄνδρ᾽ ἀγαθὸν ὄντα Μαραθῶνι περὶ
[100]	οὐκ ἂν ἦμεν ἐν Θρᾴκῃ	πολύν	~(Δικαιόπολις) μὰ Δί᾽ οὐκ ἄν,
[100]	εἰ μισθόν γε μὴ φερες	πολύν.	~(Θέωρος) εἰ μὴ κατένειψε χιόνι
[800]	ἀλλ᾽ ἁμὶν οὐκ ἐπιχώριον. ~(Δικαιόπολις)	πολυπραγμοσύνη	νυν ἐς κεφαλὴν τράποιτ᾽ ἐμοί.
[750]	σῖτος ὤνιος; ~(Μεγαρεύς) παρ᾽ ἁμὶ	πολυτίματος	περ τοὶ θεοί. ~(Δικαιόπολις) ἅλας
[800]	τρώξονται; βαβαί, ~οἷον ῥοθιάζουσ᾽ ὦ	πολυτίμηθ᾽	Ἡράκλεις. ~ποδαπὰ τὰ χοιρί᾽ ὡς
[200]	δέσποτα ~κεχαρισμένως σοι τήνδε τὴν	πομπὴν	ἐμὲ ~πέμψαντα καὶ θύσαντα μετὰ
[1000]	τὠφθαλμὼ ταχύ. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ὦ	πόνηρ᾽	οὐ δημοσιεύων τυγχάνω. ~(Γεωργός) ἴθ᾽
[700]	φίλιον περ ματέρα. ~ἀλλ᾽ ὦ	πόνηρα	κώρι᾽ ἀθλίω πατρός, ~ἄμβατε ποττὰν
[650]	ἐδιώκομεν, ~νῦν δ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν	πονηρῶν	σφόδρα διωκόμεθα, ~κᾆτα προσαλισκόμεθα. πρὸς
[1050]	ἀγγελῶν ἐπείγεται. ~(Ἄγγελος Α) ~ἰὼ	πόνοι	τε καὶ μάχαι καὶ Λάμαχοι.
[150]	~ὑπὸ τῶν Ὀδομάντων τὰ σκόροδα	πορθούμενος.	~οὐ καταβαλεῖτε τὰ σκόροδ᾽ ~(Θέωρος)
[350]	ταῦτα στρέφει τεχνάζεις τε καὶ	πορίζεις	τριβάς; ~λαβὲ δ᾽ ἐμοῦ γ᾽
[950]	~αὐτόματα πάντ᾽ ἀγαθὰ τῷδέ γε	πορίζεται.	~οὐδέποτ᾽ ἐγὼ Πόλεμον οἴκαδ᾽ ὑποδέξομαι,
[500]	Μεγαρῆς ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι ~ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας	πόρνα	δύο· ~κἀντεῦθεν ἀρχὴ τοῦ πολέμου
[1050]	στρώματα ~στέφανοι μύρον τραγήμαθ᾽ αἱ	πόρναι	πάρα, ~ἄμυλοι πλακοῦντες σησαμοῦντες ἴτρια,
[500]	ταῦτα μὲν δὴ σμικρὰ κἀπιχώρια,	~πόρνην	δὲ Σιμαίθαν ἰόντες Μεγαράδε ~νεανίαι
[600]	αὐτοῦ περὶ τῆς τόλμης ἤδη	πόρρω	κλέος ἥκει, ~ὅτε καὶ βασιλεὺς
[550]	ὠνείδισας; ~(Ἡμιχόριον Β) ~νὴ τὸν	Ποσειδῶ	καὶ λέγει γ᾽ ἅπερ λέγει
[650]	ἀλλὰ κωφοὺς καὶ παρεξηυλημένους, ~οἷς	Ποσειδῶν	ἀσφάλειός ἐστιν ἡ βακτηρία· ~τονθορύζοντες
[500]	μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα, ~καὐτοῖς ὁ	Ποσειδῶν	οὑπὶ Ταινάρῳ θεὸς ~σείσας ἅπασιν
[50]	μῆνας ἐπὶ χρυσῶν ὀρῶν. ~(Δικαιόπολις)	πόσου	δὲ τὸν πρωκτὸν χρόνου ξυνήγαγεν;
[850]	ἰώγα ταῦτα πάντα. ~(Δικαιόπολις) φέρε	πόσου	λέγεις; ~ἢ φορτί᾽ ἕτερ᾽ ἐνθένδ᾽
[800]	Δἴ ἀστείω γε τὼ βοσκήματε·	~πόσου	πρίωμαί σοι τὰ χοιρίδια; λέγε.
[900]	θεοῖσιν ἐχθρόν. ~(Χορός) τί χρήσεταί	ποτ᾽	αὐτῷ; ~(Δικαιόπολις) πάγχρηστον ἄγγος ἔσται,
[650]	ἀφέλωνται. ~ἀλλ᾽ ὑμεῖς τοι μή	ποτ᾽	ἀφῆσθ᾽ ὡς κωμῳδήσει τὰ δίκαια·
[900]	ὦγάθ᾽ ὥστ᾽ ~οὐκ ἂν καταγείη	ποτ᾽	εἴπερ ~ἐκ ποδῶν ~κατωκάρα κρέμαιτο.
[100]	ἦλθες ἐσκευασμένος; ~ὁδὶ δὲ τίς	ποτ᾽	ἐστίν; οὐ δήπου Στράτων; ~(Κῆρυξ)
[350]	ἐπίξηνον ἐξενεγκὼν θύραζ᾽ ~ὅ τι	ποτ᾽	ὦ σχέτλιε τὸ μέγα τοῦτ᾽
[100]	τὴν Θρᾴκην ὅλην ~καὶ τοὺς	ποταμοὺς	ἔπηξ᾽ ~ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον,
[0]	ἕτερον ἥσθην, ἡνίκ᾽ ἐπὶ Μόσχῳ	ποτὲ	~Δεξίθεος εἰσῆλθ᾽ ᾀσόμενος Βοιώτιον. ~τῆτες
[300]	τόδε τὸ λαρκίδιον οὐ προδώσω	ποτέ.	~(Δικαιόπολις) τοὺς λίθους νύν μοι
[450]	φεῦ· ~εὐδαιμονοίης, ὥσπερ ἡ μήτηρ	ποτέ.	~(Ευριπίδης) ἄπελθε νῦν μοι. ~(Δικαιόπολις)
[200]	διωκτέος δέ· μὴ γὰρ ἐγχάνῃ	ποτὲ	~μηδέ περ γέροντας ὄντας ἐκφυγὼν
[550]	ἐστιν- ~(Δικαιόπολις) εἰπέ μοι τίνος	ποτὲ	~ὄρνιθός ἐστιν; ἆρα κομπολακύθου; ~(Λάμαχος)
[850]	ἔσφερ᾽ αὐτήν· μηδὲ γὰρ θανών	ποτε	~σοῦ χωρὶς εἴην ἐντετευτλανωμένης. ~(Βοιωτός)
[950]	οἴκαδ᾽ ὑποδέξομαι, ~οὐδὲ παρ᾽ ἐμοί	ποτε	τὸν Ἁρμόδιον ᾄσεται ~ξυγκατακλινείς, ὅτι
[200]	πρὸ γῆς, ἕως ἂν εὑρεθῇ	ποτέ·	~ὡς ἐγὼ βάλλων ἐκεῖνον οὐκ
[600]	ἐράνου τε καὶ χρεῶν πρώην	ποτέ,	~ὥσπερ ἀπόνιπτρον ἐκχέοντες ἑσπέρας, ~ἅπαντες
[750]	ἐσθίοιεν ἄν; ~(Μεγαρεύς) ναὶ τὸν	Ποτειδᾶν	καί κ᾽ ἄνις γα τῶ
[700]	δή, ποτέχετ᾽ ἐμὶν τὰν γαστέρα·	~πότερα	πεπρᾶσθαι χρῄδδετ᾽ ἢ πεινῆν κακῶς;
[600]	βασανίζων ~ἠρώτησεν πρῶτα μὲν αὐτοὺς	πότεροι	ταῖς ναυσὶ κρατοῦσιν, ~εἶτα δὲ
[1100]	πάλαι. ~βούλει περιδόσθαι κἀπιτρέψαι Λαμάχῳ,	~πότερον	ἀκρίδες ἥδιόν ἐστιν ἤ κίχλαι;
[600]	~εἶτα δὲ τοῦτον τὸν ποιητὴν	ποτέρους	εἴποι κακὰ πολλά· ~τούτους γὰρ
[700]	χ᾽ εὕρητέ πᾶ. ~ἀκούετε δή,	ποτέχετ᾽	ἐμὶν τὰν γαστέρα· ~πότερα πεπρᾶσθαι
[700]	πόνηρα κώρι᾽ ἀθλίω πατρός, ~ἄμβατε	ποττὰν	μᾶδδαν, αἴ χ᾽ εὕρητέ πᾶ.
[750]	~(Μεγαρεύς) πέντ᾽ ἑτῶν, ~σάφ᾽ ἴσθι,	ποττὰν	ματέρ᾽ εἰκασθήσεται. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ οὐδὲ
[750]	πῶς ἔχετε; ~(Μεγαρεύς) διαπεινᾶμες ἀεὶ	ποττὸ	πῦρ. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἡδύ τοι
[850]	~(Δικαιόπολις) ἀγορᾶς τέλος ταύτην γέ	που	δώσεις ἐμοί· ~ἀλλ᾽ εἴ τι
[1100]	ἀλλ᾽ ἢ τριχόβρωτες τοὺς λόφους	που	κατέφαγον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἤ πρὸ
[300]	μὴ ν᾽ τοῖς τρίβωσιν ἐγκάθηνταί	που	λίθοι. ~(Χορός) ἐκσέσεισται χαμᾶζ᾽ οὐχ
[50]	κάμπτων νεώσοικον σκοπεῖς; ~ἄσκωμ᾽ ἔχεις	που	περὶ τὸν ὀφθαλμὸν κάτω. ~(Πρέσβυς)
[500]	~ἐσυκοφάντει Μεγαρέων τὰ χλανίσκια· ~κεἴ	που	σίκυον ἴδοιεν ἢ λαγᾐδιον ~ἢ
[100]	καὶ μέγα. ~ἀλλ᾽ Ἀμφίθεός μοι	ποῦ	στιν; ~(Ἀμφίθεος) οὑτοσὶ πάρα. ~(Δικαιόπολις)
[1200]	ὡς τοὺς κριτάς με φέρετε·	ποῦ	στιν ὁ βασιλεύς; ~ἀπόδοτέ μοι
[450]	τἀναντία. ~ἁνὴρ οὐ τρέμει τὸ	πρᾶγμ᾽	εἶά νυν, ~ἐπειδήπερ αὐτὸς αἱρεῖ,
[750]	~(Δικαιόπολις) τουτὶ τί ἦν τὸ	πρᾶγμα;	~(Μεγαρεύς) χοῖρος ναὶ Δία. ~(Δικαιόπολις)
[800]	οὐκ ἤκουσας οἷ προβαίνει ~τὸ	πρᾶγμα	τοῦ βουλεύματος; καρπώσεται γὰρ ἁνὴρ
[900]	ὑπευθύνους λυχνοῦχος ~καὶ κύλιξ- ~καὶ	πράγματ᾽	ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός) πῶς δ᾽ ἂν
[1100]	λαβών. ~νείφει. βαβαιάξ· χειμέρια τὰ	πράγματα.	~(Δικαιόπολις) αἴρου τὸ δεῖπνον· συμποτικὰ
[450]	ᾧπέρ ἐστι πάντα μοι τὰ	πράγματα.	~Εὐριπίδιον ὦ φιλτάτιον καὶ γλυκύτατον,
[1100]	αἴρου τὸ δεῖπνον· συμποτικὰ τὰ	πράγματα.	~(Χορός) ἴτε δὴ χαίροντες ἐπὶ
[750]	ἀπολοίμεθα. ~(Δικαιόπολις) αὐτίκ᾽ ἄρ᾽ ἀπαλλάξεσθε	πραγμάτων.	~(Μεγαρεύς) σά μάν; ~(Δικαιόπολις) τί
[250]	ἐλθὼν ἄσμενος, ~σπονδὰς ποιησάμενος ἐμαυτῷ,	~πραγμάτων	τε καὶ μαχῶν ~καὶ Λαμάχων
[300]	ἁπάντων ὄντας ἡμῖν αἰτίους τῶν	πραγμάτων.	~(Χορός) οὐχ ἁπάντων ὦ πανοῦργε;
[750]	αὐλὸς παρῇ. ~τί δ᾽ ἄλλο	πράττεθ᾽	οἱ Μεγαρῆς νῦν; ~(Μεγαρεύς) οἷα
[950]	οἰκίᾳ χρήσιμα, τὰ δ᾽ αὖ	πρέπει	χλιαρὰ κατεσθίειν. ~αὐτόματα πάντ᾽ ἀγαθὰ
[800]	σε πημανεῖ τι, ~οὐδ᾽ ἐξομόρξεται	Πρέπις	τὴν εὐρυπρωκτίαν σοι, ~οὐδ᾽ ὠστιεῖ
[600]	~ὅτε καὶ βασιλεὺς Λακεδαιμονίων τὴν	πρεσβείαν	βασανίζων ~ἠρώτησεν πρῶτα μὲν αὐτοὺς
[850]	εἰ φέρεις, τὰς ἐγχέλεις. ~(Βοιωτός)	~πρέσβειρα	πεντήκοντα Κωπᾴδων κορᾶν, ~ἔκβαθι τῶδε
[600]	ὑμᾶς ἀπὸ τῶν πόλεων οἱ	πρέσβεις	ἐξαπατῶντες ~πρῶτον μὲν ἰοστεφάνους ἐκάλουν·
[50]	γε πρυτανεύσητέ μοι. ~(Κῆρυξ) οἱ	πρέσβεις	οἱ παρὰ βασιλέως. ~(Δικαιόπολις) ποίου
[50]	~(Δικαιόπολις) ποίου βασιλέως; ἄχθομαι γὼ	πρέσβεσιν	~καὶ τοῖς ταὧσι τοῖς τ᾽
[100]	καὶ τῇ πλάτιδι· ~ὑμεῖς δὲ	πρεσβεύεσθε	καὶ κεχήνετε. ~(Κῆρυξ) προσίτω Θέωρος
[100]	~ἄλλως ἄρ᾽ ἐξαπατώμεθ᾽ ὑπὸ τῶν	πρέσβεων;	(ἐπινεύει. ~Ἑλληνικόν γ᾽ ἐπένευσαν ἅνδρες
[150]	γεῦσαι λαβών. ~(Δικαιόπολις) ὄζουσι χαὖται	πρέσβεων	ἐς τὰς πόλεις ~ὀξύτατον ὥσπερ
[50]	~ἆρ᾽ αἰσθάνει τὸν κατάγελων τῶν	πρέσβεων;	~(Πρέσβυς) οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας
[50]	πατάξας, τόν τε σὸν τοῦ	πρέσβεως.	~(Κῆρυξ) ὁ βασιλέως ὀφθαλμός. ~(Δικαιόπολις)
[1200]	δῆτ᾽ εἴπερ καλεῖς γ᾽ ὦ	πρέσβυ,	καλλίνικος. ~(Δικαιόπολις) καὶ πρός γ᾽
[50]	που περὶ τὸν ὀφθαλμὸν κάτω.	~(Πρέσβυς)	ἄγε δὴ σὺ βασιλεὺς ἅττα
[50]	~(Δικαιόπολις) βαβαιάξ. ὦκβάτανα τοῦ σχήματος.	~(Πρέσβυς)	ἐπέμψαθ᾽ ἡμᾶς ὡς βασιλέα τὸν
[50]	δὲ λαικαστάς τε καὶ καταπύγονας.	~(Πρέσβυς)	ἔτει τετάρτῳ δ᾽ ἐς τὰ
[50]	ἄρχοντος. ~(Δικαιόπολις) οἴμοι τῶν δραχμῶν.	~(Πρέσβυς)	καὶ δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα διὰ Καϋστρίων
[50]	πώποτε ~βοῦς κριβανίτας; τῶν ἀλαζονευμάτων.	~(Πρέσβυς)	καὶ ναὶ μὰ Δί᾽ ὄρνιν
[50]	ἐφενάκιζες σὺ δύο δραχμὰς φέρων.	~(Πρέσβυς)	καὶ νῦν ἄγοντες ἥκομεν Ψευδαρτάβαν,
[50]	τὴν ἔπαλξιν ἐν φορυτῷ κατακείμενος.	~(Πρέσβυς)	ξενιζόμενοι δὲ πρὸς βίαν ἐπίνομεν
[100]	~(Ψευδαρτάβας) ἰαρταμὰν ἐξάρξαν ἀπισσόνα σάτρα.	~(Πρέσβυς)	ξυνήκαθ᾽ ὃ λέγει; ~(Δικαιόπολις) μὰ
[50]	αἰσθάνει τὸν κατάγελων τῶν πρέσβεων;	~(Πρέσβυς)	οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται
[100]	προσδοκῶσι χρυσίον ἐκ τῶν βαρβάρων.	~(Πρέσβυς)	οὔκ, ἀλλ᾽ ἀχάνας ὅδε γε
[100]	τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν οὔ.	~(Πρέσβυς)	πέμψειν βασιλέα φησὶν ὑμῖν χρυσίον.
[50]	δὲ τὸν πρωκτὸν χρόνου ξυνήγαγεν;	~(Πρέσβυς)	τῇ πανσελήνῳ· κᾆτ᾽ ἀπῆλθεν οἴκαδε.
[100]	~(Δικαιόπολις) οἴμοι κακοδαίμων ὡς σαφῶς.	~(Πρέσβυς)	τί δ᾽ αὖ λέγει; ~(Δικαιόπολις)
[150]	φέρων ~ἔσπευδον· οἱ δ᾽ ὤσφροντο	πρεσβῦταί	τινες ~Ἀχαρνικοί, στιπτοὶ γέροντες πρίνινοι
[700]	μὲν ἠλέησα κἀπεμορξάμην ἰδὼν ~ἄνδρα	πρεσβύτην	ὑπ᾽ ἀνδρὸς τοξότου κυκώμενον, ~ὃς
[700]	οὕτως ἄνους ~ὃς ὑμέ κα	πρίαιτο	φανερὰν ζαμίαν; ~ἀλλ᾽ ἔστι γάρ
[900]	μή. ~(Δικαιόπολις) ἀφύας ἄρ᾽ ἄξεις	πριάμενος	Φαληρικὰς ~ἢ κέραμον. ~(Βοιωτός) ~ἀφύας
[650]	φίλους, ~οὗ μ᾽ ἐχρῆν σορὸν	πρίασθαι	τοῦτ᾽ ὀφλὼν ἀπέρχομαι. ~ταῦτα πῶς
[700]	Δικαιόπολιν ὅπᾳ· ~Δικαιόπολι, ἦ λῇς	πρίασθαι	χοιρία; ~(Δικαιόπολις) τί; ἀνὴρ Μεγαρικός;
[850]	χαμαί. ~ἀλλ᾽ εἴ τι βούλει,	πρίασο	τῶν ἐγὼ φέρω ~τῶν ὀρταλίχων
[250]	χώσομεν τοῖς λίθοις. ~(Δικαιόπολις) μηδαμῶς	πρὶν	ἄν γ᾽ ἀκούσητ᾽ ἀλλ᾽ ἀνάσχεσθ᾽
[200]	τῶν ἐμῶν χωρίων· ~κοὐκ ἀνήσω	πρὶν	ἂν σχοῖνος αὐτοῖσιν ἀντεμπαγῶ ~ὀξὺς
[150]	~χαῖρ᾽ Ἀμφίθεε. ~(Ἀμφίθεος) μήπω γε	πρίν	γ᾽ ἂν στῶ τρέχων· ~δεῖ
[350]	μολυνοπραγμονούμενος. ~νῦν οὖν με πρῶτον	πρὶν	λέγειν ἐάσατε ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽ οἷον
[600]	δαὶ Δράκυλλος ἢ Εὐφορίδης ἢ	Πρινίδης;	~εἶδέν τις ὑμῶν τἀκβάταν᾽ ἢ
[150]	πρεσβῦταί τινες ~Ἀχαρνικοί, στιπτοὶ γέροντες	πρίνινοι	~ἀτεράμονες Μαραθωνομάχαι σφενδάμνινοι. ~ἔπειτ᾽ ἀνέκραγον
[650]	ἔντονος Ἀχαρνική. ~οἷον ἐξ ἀνθράκων	πρινίνων	φέψαλος ἀνήλατ᾽ ἐρεθιζόμενος οὐρίᾳ ῥιπίδι,
[0]	ὄξος οὐκ ἔλαιον, οὐδ᾽ ᾔδει	πρίω,	~ἀλλ᾽ αὐτὸς ἔφερε πάντα χὠ
[0]	ποθῶν, ~ὃς οὐδεπώποτ᾽ εἶπεν, ἄνθρακας	πρίω,	~οὐκ ὄξος οὐκ ἔλαιον, οὐδ᾽
[800]	ἀστείω γε τὼ βοσκήματε· ~πόσου	πρίωμαί	σοι τὰ χοιρίδια; λέγε. ~(Μεγαρεύς)
[0]	~ἀλλ᾽ αὐτὸς ἔφερε πάντα χὠ	πρίων	ἀπῆν. ~νῦν οὖν ἀτεχνῶς ἥκω
[200]	βλέπειν βαλληνάδε ~καὶ διώκειν γῆν	πρὸ	γῆς, ἕως ἂν εὑρεθῇ ποτέ·
[1100]	που κατέφαγον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἤ	πρὸ	δείπνου τὴν μίμαρκυν κατέδομαι. ~(Λάμαχος)
[950]	ἐξέβαλε δεῖγμα τάδε> τὰ πτερὰ	πρὸ	τῶν θυρῶν. ~ὦ Κύπριδι τῇ
[250]	θεῶ μ᾽ ἀπὸ τοῦ τέγους.	πρόβα.	~Φαλῆς ἑταῖρε Βακχίου ~ξύγκωμε νυκτοπεριπλάνητε
[250]	ἥττους βδεῖν, ἐπειδὰν ὄρθρος ᾖ.	~πρόβαινε,	κἀν τὤχλῳ φυλάττεσθαι σφόδρα ~μή
[450]	~μέλλων ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἀνδρῶν λέγειν;	~πρόβαινέ	νυν ὦ θυμέ· γραμμὴ δ᾽
[800]	γ᾽ ἅνθρωπος. οὐκ ἤκουσας οἷ	προβαίνει	~τὸ πρᾶγμα τοῦ βουλεύματος; καρπώσεται
[750]	μὲν ἐγὼν τηνῶθεν ἐμπορευόμαν, ~ἄνδρες	πρόβουλοι	τοῦτ᾽ ἔπραττον τᾷ πόλει, ~ὅπως
[250]	ἀναίσχυντος εἶ καὶ βδελυρὸς ~ὦ	προδότα	τῆς πατρίδος, ὅστις ἡμῶν μόνος
[300]	~ὡς τόδε τὸ λαρκίδιον οὐ	προδώσω	ποτέ. ~(Δικαιόπολις) τοὺς λίθους νύν
[0]	ἐκεῖν᾽ οὑγὼ λεγον· ~ἐς τὴν	προεδρίαν	πᾶς ἀνὴρ ὠστίζεται. ~(Κῆρυξ) πάριτ᾽
[200]	ἔοικ᾽ ἐξέρχεται. ~(Δικαιόπολις) εὐφημεῖτε, εὐφημεῖτε.	~προΐτω	σ᾽ τὸ πρόσθεν ὀλίγον ἡ
[950]	κἀξέχει ~κἀμάχετο καὶ προσέτι πολλὰ	προκαλουμένου	~πῖνε κατάκεισο λαβὲ τήνδε φιλοτησίαν᾽
[650]	ταῦθ᾽ ὑμᾶς Λακεδαιμόνιοι τὴν εἰρήνην	προκαλοῦνται	~καὶ τὴν Αἴγιναν ἀπαιτοῦσιν· καὶ
[600]	δῆμον καθυβρίζει, ~ἀποκρίνασθαι δεῖται νυνὶ	πρὸς	Ἀθηναίους μεταβούλους. ~φησὶν δ᾽ εἶναι
[50]	φορυτῷ κατακείμενος. ~(Πρέσβυς) ξενιζόμενοι δὲ	πρὸς	βίαν ἐπίνομεν ~ἐξ ὑαλίνων ἐκπωμάτων
[1200]	ὦ πρέσβυ, καλλίνικος. ~(Δικαιόπολις) καὶ	πρός	γ᾽ ἄκρατον ἐγχέας ἄμυστιν ἐξέλαψα.
[250]	ἡμῶν μόνος ~σπεισάμενος εἶτα δύνασαι	πρὸς	ἔμ᾽ ἀποβλέπειν. ~(Δικαιόπολις) ἀντὶ δ᾽
[700]	καὶ Βοιωτίοις, ~ἐφ᾽ ᾧτε πωλεῖν	πρὸς	ἐμέ, Λαμάχῳ δὲ μή. ~ἀγορανόμους
[600]	Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις ~πωλεῖν ἀγοράζειν	πρὸς	ἐμέ, Λαμάχῳ δὲ μή. ~(Χορός)
[300]	δὴ τολμᾷς λέγειν ~ἐμφανῶς ἤδη	πρὸς	ἡμᾶς; εἶτ᾽ ἐγώ σου φείσομαι;
[50]	ἐπέτρεψαν οἱ θεοὶ ~σπονδὰς ποιεῖσθαι	πρὸς	Λακεδαιμονίους μόνῳ. ~ἀλλ᾽ ἀθάνατος ὢν
[100]	λαβὼν ὀκτὼ δραχμὰς ~σπονδὰς ποίησαι	πρὸς	Λακεδαιμονίους μόνῳ ~καὶ τοῖσι παιδίοισι
[950]	λαβὼν ~πρόσβαλλ᾽ ὅποι βούλει φέρων	~πρὸς	πάντα συκοφάντην. ~(Δικαιόπολις) μόλις γ᾽
[700]	πονηρῶν σφόδρα διωκόμεθα, ~κᾆτα προσαλισκόμεθα.	πρὸς	τάδε τίς ἀντερεῖ Μαρψίας; ~τῷ
[1150]	δὲ τὸ μέγα κομπολακύθου πεσὸν	~πρὸς	ταῖς πέτραισι, δεινὸν ἐξηύδα μέλος·
[800]	κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) ὡς ὀξὺ	πρὸς	τὰς ἰσχάδας κεκράγατε. ~ἐνεγκάτω τις
[650]	κατάρδων, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα διδάσκων.	~πρὸς	ταῦτα Κλέων καὶ παλαμάσθω ~καὶ
[600]	ὁ διδάσκαλος ἡμῶν, ~οὔπω παρέβη	πρὸς	τὸ θέατρον λέξων ὡς δεξιός
[900]	~(Νίκαρχος) καὶ σέ γε φανῶ	πρὸς	τοῖσδε. ~(Βοιωτός) τί ἀδικείμενος; ~(Νίκαρχος)
[1000]	~(Δικαιόπολις) οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ κλᾶε	πρὸς	τοὺς Πιττάλου. ~(Γεωργός) ~σὺ δ᾽
[1100]	τὸν χοᾶ. ~(Λάμαχος) ἐν τῷδε	πρὸς	τοὺς πολεμίους θωρήξομαι. ~(Δικαιόπολις) ἐν
[1100]	πολεμίους θωρήξομαι. ~(Δικαιόπολις) ἐν τῷδε	πρὸς	τοὺς συμπότας θωρήξομαι. ~(Λάμαχος) τὰ
[650]	λύζει καὶ δακρύει καὶ λέγει	πρὸς	τοὺς φίλους, ~οὗ μ᾽ ἐχρῆν
[100]	δὴ σὺ φράσον ἐμοὶ σαφῶς	πρὸς	τουτονί, ~ἵνα μή σε βάψω
[400]	ἐτὸς πτωχοὺς ποιεῖς. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ	πρὸς	τῶν γονάτων σ᾽ Εὐριπίδη, ~δός
[50]	βασιλέως ὀφθαλμός. ~(Δικαιόπολις) ὦναξ Ἡράκλεις.	~πρὸς	τῶν θεῶν ἄνθρωπε ναύφαρκτον βλέπεις;
[1100]	κατέδομαι. ~(Λάμαχος) ὦνθρωπε βούλει μὴ	προσαγορεύειν	ἐμέ; ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀλλ᾽ ἐγὼ
[450]	σκευαρίων· νῦν δὴ γενοῦ ~γλίσχρος	προσαιτῶν	λιπαρῶν τ᾽ Εὐριπίδη ~δός μοι
[400]	ἀλλὰ κἀκεῖνος μὲν ἦν ~χωλὸς	προσαιτῶν	στωμύλος δεινὸς λέγειν. ~(Ευριπίδης) ~οἶδ᾽
[700]	ἀνδρῶν πονηρῶν σφόδρα διωκόμεθα, ~κᾆτα	προσαλισκόμεθα.	πρὸς τάδε τίς ἀντερεῖ Μαρψίας;
[950]	τρία δοκῶ γ᾽ ἂν ἔτι	προσβαλεῖν·	~πρῶτα μὲν ἂν ἀμπελίδος ὄρχον
[950]	βέλτιστε συνθέριζε ~καὶ τοῦτον λαβὼν	~πρόσβαλλ᾽	ὅποι βούλει φέρων ~πρὸς πάντα
[0]	αὖ τραγῳδικόν, ~ὅτε δὴ κεχήνη	προσδοκῶν	τὸν Αἰσχύλον, ~ὁ δ᾽ ἀνεῖπεν,
[100]	χαυνοπρώκτους τοὺς Ἰάονας λέγει, ~εἰ	προσδοκῶσι	χρυσίον ἐκ τῶν βαρβάρων. ~(Πρέσβυς)
[150]	ὦ μόχθηρε σὺ ~οὐ μὴ	πρόσει	τούτοισιν ἐσκοροδισμένοις. ~(Δικαιόπολις) ταυτὶ περιείδεθ᾽
[450]	Εὐριπίδη· ~τουτὶ λαβὼν ἄπειμι κοὐ	πρόσειμ᾽	ἔτι· ~ἐς τὸ σπυρίδιον ἰσχνά
[850]	~ἥκουσαν ἕκτῳ μόλις ἔτει ποθουμένην·	~προσείπατ᾽	αὐτὴν ὦ τέκν᾽ ἄνθρακας δ᾽
[850]	τέμαχος ἀνθρώποις φέρων, ~δός μοι	προσειπεῖν,	εἰ φέρεις, τὰς ἐγχέλεις. ~(Βοιωτός)
[250]	~μοιχὲ παιδεραστά, ~ἕκτῳ σ᾽ ἔτει	προσεῖπον	ἐς ~τὸν δῆμον ἐλθὼν ἄσμενος,
[800]	ἀναπλήσει· ~οὐδ᾽ ἐντυχὼν ἐν τἀγορᾷ	πρόσεισί	σοι βαδίζων ~Κρατῖνος ἀεὶ κεκαρμένος
[850]	οὐκ ἀπὸ τῶν θυρῶν; ~πόθεν	προσέπτονθ᾽	οἱ κακῶς ἀπολούμενοι ~ἐπὶ τὴν
[150]	ἐρεῖν, ~ὅσον τὸ χρῆμα παρνόπων	προσέρχεται.	~(Δικαιόπολις) κάκιστ᾽ ἀπολοίμην, εἴ τι
[650]	~τονθορύζοντες δὲ γήρᾳ τῷ λίθῳ	προσέσταμεν,	~οὐχ ὁρῶντες οὐδὲν εἰ μὴ
[950]	κακά, κἀνέτρεπε κἀξέχει ~κἀμάχετο καὶ	προσέτι	πολλὰ προκαλουμένου ~πῖνε κατάκεισο λαβὲ
[200]	εὐφημεῖτε, εὐφημεῖτε. ~προΐτω σ᾽ τὸ	πρόσθεν	ὀλίγον ἡ κανηφόρος· ~ὁ Ξανθίας
[0]	ὠστίζεται. ~(Κῆρυξ) πάριτ᾽ ἐς τὸ	πρόσθεν,	~πάριθ᾽ ὡς ἂν ἐντὸς ἦτε
[100]	δὲ πρεσβεύεσθε καὶ κεχήνετε. ~(Κῆρυξ)	προσίτω	Θέωρος ὁ παρὰ Σιτάλκους. ~(Θέωρος)
[1050]	πάντ᾽ ἐστὶν παρεσκευασμένα, ~κλῖναι τράπεζαι	προσκεφάλαια	στρώματα ~στέφανοι μύρον τραγήμαθ᾽ αἱ
[1200]	σφὼ τοῦ πέους ἄμφω μέσου	~προσλάβεσθ᾽	ὦ φίλαι. ~(Λάμαχος) εἰλιγγιῶ κάρα
[1200]	μου λάβεσθε τοῦ σκέλους παπαῖ,	~προσλάβεσθ᾽	ὦ φίλοι. ~(Δικαιόπολις) ἐμοῦ δέ
[1050]	αἰαῖ τίνα δ᾽ αὖ μοι	προστρέχει	τις ἀγγελῶν; ~(Ἄγγελος Β) Δικαιόπολι.
[950]	Διαλλαγή, ~ὡς καλὸν ἔχουσα τὸ	πρόσωπον	ἄρ᾽ ἐλάνθανες. ~πῶς ἂν ἐμὲ
[600]	ἥδεσθαι θωπευομένους, μήτ᾽ εἶναι χαυνοπολίτας.	~πρότερον	δ᾽ ὑμᾶς ἀπὸ τῶν πόλεων
[0]	καταρρέοντες· εἰρήνη δ᾽ ὅπως ~ἔσται	προτιμῶσ᾽	οὐδέν· ὦ πόλις πόλις. ~ἐγὼ
[300]	ὁρᾷς σειόμενον; ~ἀλλὰ μή μοι	πρόφασιν,	ἀλλὰ κατάθου τὸ βέλος. ~ὡς
[1100]	στεφανωσαμένῳ, ~σοὶ δὲ ῥιγῶν καὶ	προφυλάττειν,	~τῷ δὲ καθεύδειν ~μετὰ παιδίσκης
[100]	ἡ βουλὴ καλεῖ ~ἐς τὸ	πρυτανεῖον.	~(Δικαιόπολις) ταῦτα δῆτ᾽ οὐχ ἀγχόνη;
[50]	Κελεὲ περιόψεσθέ με; ~(Δικαιόπολις) ~ὦνδρες	πρυτάνεις	ἀδικεῖτε τὴν ἐκκλησίαν ~τὸν ἄνδρ᾽
[0]	περὶ εἰρήνης λέγῃ. ~ἀλλ᾽ οἱ	πρυτάνεις	γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί. ~οὐκ ἠγόρευον;
[0]	φεύγουσι τὸ μεμιλτωμένον. ~οὐδ᾽ οἱ	πρυτάνεις	ἥκουσιν, ἀλλ᾽ ἀωρίαν ~ἥκοντες, εἶτα
[50]	ἔχω· ~οὐ γὰρ διδόασιν οἱ	πρυτάνεις.	~(Κῆρυξ) οἱ τοξόται. ~(Ἀμφίθεος) ὦ
[150]	δ᾽ εἰς ἔνην. ~οἱ γὰρ	πρυτάνεις	λύουσι τὴν ἐκκλησίαν. ~(Δικαιόπολις) οἴμοι
[150]	ἐσκοροδισμένοις. ~(Δικαιόπολις) ταυτὶ περιείδεθ᾽ οἱ	πρυτάνεις	πάσχοντά με ~ἐν τῇ πατρίδι
[50]	~ἢν μὴ περὶ εἰρήνης γε	πρυτανεύσητέ	μοι. ~(Κῆρυξ) οἱ πρέσβεις οἱ
[600]	ὑπ᾽ ἐράνου τε καὶ χρεῶν	πρώην	ποτέ, ~ὥσπερ ἀπόνιπτρον ἐκχέοντες ἑσπέρας,
[100]	Κλεισθένης ὁ Σιβυρτίου. ~ὦ θερμόβουλον	πρωκτὸν	ἐξυρημένε, ~τοιόνδε γ᾽ ὦ πίθηκε
[850]	πάρα ~τοῖς ὀστίνοις φυσῆτε τὸν	πρωκτὸν	κυνός. ~(Δικαιόπολις) παῦ᾽ ἐς κόρακας.
[50]	ὀρῶν. ~(Δικαιόπολις) πόσου δὲ τὸν	πρωκτὸν	χρόνου ξυνήγαγεν; ~(Πρέσβυς) τῇ πανσελήνῳ·
[950]	δοκῶ γ᾽ ἂν ἔτι προσβαλεῖν·	~πρῶτα	μὲν ἂν ἀμπελίδος ὄρχον ἐλάσαι
[600]	Λακεδαιμονίων τὴν πρεσβείαν βασανίζων ~ἠρώτησεν	πρῶτα	μὲν αὐτοὺς πότεροι ταῖς ναυσὶ
[1000]	σάλπιγγος· ὃς δ᾽ ἂν ἐκπίῃ	~πρώτιστος,	ἀσκὸν Κτησιφῶντος λήψεται. ~(Δικαιόπολις) ὦ
[0]	πόλις πόλις. ~ἐγὼ δ᾽ ἀεὶ	πρώτιστος	εἰς ἐκκλησίαν ~νοστῶν κάθημαι· κᾆτ᾽
[300]	τοὺς λίθους νύν μοι χαμᾶζε	πρῶτον	ἐξεράσατε. ~(Χορός) οὑτοιί σοι χαμαί,
[700]	ῥᾳδίως ἠνέσχετο, ~ἀλλὰ κατεπάλαισε μέντἂν	πρῶτον	Εὐάθλους δέκα, ~κατεβόησε δ᾽ ἂν
[600]	τῶν πόλεων οἱ πρέσβεις ἐξαπατῶντες	~πρῶτον	μὲν ἰοστεφάνους ἐκάλουν· κἀπειδὴ τοῦτό
[350]	~ἀπωλόμην μολυνοπραγμονούμενος. ~νῦν οὖν με	πρῶτον	πρὶν λέγειν ἐάσατε ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽
[1200]	περιπεταστὸν κἀπιμανδαλωτόν. ~τὸν γὰρ χοᾶ	πρῶτος	ἐκπέπωκα. ~(Λάμαχος) ὦ συμφορὰ τάλαινα
[0]	πῶς δοκεῖς ~ἐλθόντες ἀλλήλοισι περὶ	πρώτου	ξύλου, ~ἁθρόοι καταρρέοντες· εἰρήνη δ᾽
[950]	δ᾽ ἐξέβαλε δεῖγμα τάδε> τὰ	πτερὰ	πρὸ τῶν θυρῶν. ~ὦ Κύπριδι
[1100]	καὶ λευκὸν τὸ τῆς στρούθου	πτερόν.	~(Δικαιόπολις) καλόν γε καὶ ξανθὸν
[550]	ἀπὸ τοῦ κράνους μοι τὸ	πτερόν.	~(Λάμαχος) τουτὶ πτίλον σοι. ~(Δικαιόπολις)
[950]	λαβὼν τὸ φορτίον ~εἴσειμ᾽ ὑπαὶ	πτερύγων	κιχλᾶν καὶ κοψίχων. ~(Χορός) εἶδες
[1100]	ἐκεῖ. ~(Λάμαχος) ἔνεγκε δεῦρο τὼ	πτερὼ	τὼ κ᾽ τοῦ κράνους. ~(Δικαιόπολις)
[550]	δράσεις; τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν;	~πτίλον	γάρ ἐστιν- ~(Δικαιόπολις) εἰπέ μοι
[1150]	Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ τῆς ἀσπίδος.	~πτίλον	δὲ τὸ μέγα κομπολακύθου πεσὸν
[550]	μοι τὸ πτερόν. ~(Λάμαχος) τουτὶ	πτίλον	σοι. ~(Δικαιόπολις) τῆς κεφαλῆς νύν
[550]	~(Λάμαχος) οὗτος τί δράσεις; τῷ	πτίλῳ	μέλλεις ἐμεῖν; ~πτίλον γάρ ἐστιν-
[400]	ῥηματίων ἐμπίμπλαμαι. ~ἀτὰρ δέομαί γε	πτωχικοῦ	βακτηρίου. ~(Ευριπίδης) τουτὶ λαβὼν ἄπελθε
[400]	οὐκ ἀλλὰ τούτου πολὺ πολὺ	πτωχιστέρου.	~(Ευριπίδης) ~ἀλλ᾽ ἦ τὰ δυσπινῆ
[400]	Μύσιον. ~δεῖ γάρ με δόξαι	πτωχὸν	εἶναι τήμερον, ~εἶναι μὲν ὅσπερ
[550]	ὤν; ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ γάρ εἰμι	πτωχός;	~(Λάμαχος) ἀλλὰ τίς γὰρ εἶ;
[550]	ταυτὶ λέγεις σὺ τὸν στρατηγὸν	πτωχὸς	ὤν; ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ γάρ εἰμι
[550]	ἥρως, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε, ~εἰ	πτωχὸς	ὢν εἶπόν τι κἀστωμυλάμην. ~(Λάμαχος)
[450]	φθονήσητ᾽ ἄνδρες οἱ θεώμενοι, ~εἰ	πτωχὸς	ὢν ἔπειτ᾽ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν
[550]	καί μιαρώτατε; ~ταυτὶ σὺ τολμᾷς	πτωχὸς	ὢν ἡμᾶς λέγειν, ~καὶ συκοφάντης
[550]	κακορροθεῖ; ~(Λάμαχος) οὗτος σὺ τολμᾷς	πτωχὸς	ὢν λέγειν τάδε; ~(Δικαιόπολις) ὦ
[400]	~ἀλλ᾽ ἦ Φιλοκτήτου τὰ τοῦ	πτωχοῦ	λέγεις; ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀλλὰ τούτου
[400]	ἔχεις, ~ἐσθῆτ᾽ ἐλεινήν; οὐκ ἐτὸς	πτωχοὺς	ποιεῖς. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν
[600]	τοὺς στεφάνους ἐπ᾽ ἄκρων τῶν	πυγιδίων	ἐκάθησθε. ~εἰ δέ τις ὑμᾶς
[400]	αὐτοὺς ῥηματίοις σκιμαλίσω. ~(Ευριπίδης) δώσω·	πυκνῇ	γὰρ λεπτὰ μηχανᾷ φρενί. ~(Δικαιόπολις)
[200]	ἕπου δίωκε καὶ τὸν ἄνδρα	πυνθάνου	~τῶν ὁδοιπόρων ἁπάντων· τῇ πόλει
[900]	~κεἴπερ λάβοιτο τῶν νεῶν τὸ	πῦρ	ἅπαξ, ~σελαγοῖντ᾽ ἂν εὐθύς. ~(Δικαιόπολις)
[750]	ἔχετε; ~(Μεγαρεύς) διαπεινᾶμες ἀεὶ ποττὸ	πῦρ.	~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἡδύ τοι νὴ
[1000]	τοῦτ᾽ εὖ λέγειν. Δικαιόπολις ~τὸ	πῦρ	ὑποσκάλευε. ~(Χορός) ἤκουσας ὡς μαγειρικῶς
[950]	ἧπτε πολὺ μᾶλλον ἐν τῷ	πυρί,	~ἐξέχει θ᾽ ἡμῶν βίᾳ τὸν
[900]	καὶ ψοφεῖ λάλον τι καὶ	~πυρορραγὲς	~κἄλλως θεοῖσιν ἐχθρόν. ~(Χορός) τί
[650]	λακαταπύγων. ~δεῦρο Μοῦσ᾽ ἐλθὲ φλεγυρὰ	πυρὸς	ἔχουσα μένος ἔντονος Ἀχαρνική. ~οἷον
[550]	οὐκ ἐρεῖς; ~(Δικαιόπολις) οὐκ οἶδά	πω·	~ὑπὸ τοῦ δέους γὰρ τῶν
[100]	~τοιόνδε γ᾽ ὦ πίθηκε τὸν	πώγων᾽	ἔχων ~εὐνοῦχος ἡμῖν ἦλθες ἐσκευασμένος;
[600]	~ἅπασι καὶ Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις	~πωλεῖν	ἀγοράζειν πρὸς ἐμέ, Λαμάχῳ δὲ
[700]	Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις, ~ἐφ᾽ ᾧτε	πωλεῖν	πρὸς ἐμέ, Λαμάχῳ δὲ μή.
[850]	δώσεις ἐμοί· ~ἀλλ᾽ εἴ τι	πωλεῖς	τῶνδε τῶν ἄλλων λέγε. ~(Βοιωτός)
[50]	βοῦς. ~(Δικαιόπολις) καὶ τίς εἶδε	πώποτε	~βοῦς κριβανίτας; τῶν ἀλαζονευμάτων. ~(Πρέσβυς)
[950]	ἔχουσα τὸ πρόσωπον ἄρ᾽ ἐλάνθανες.	~πῶς	ἂν ἐμὲ καὶ σέ τις
[900]	κύλιξ- ~καὶ πράγματ᾽ ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός)	πῶς	δ᾽ ἂν πεποιθοίη τις ἀγγείῳ
[300]	ἀκούσατ᾽ εἰ καλῶς ἐσπεισάμην. ~(Χορός)	πῶς	δέ γ᾽ ἂν καλῶς λέγοις
[0]	ἀωρίαν ~ἥκοντες, εἶτα δ᾽ ὠστιοῦνται	πῶς	δοκεῖς ~ἐλθόντες ἀλλήλοισι περὶ πρώτου
[650]	πρίασθαι τοῦτ᾽ ὀφλὼν ἀπέρχομαι. ~ταῦτα	πῶς	εἰκότα, γέροντ᾽ ἀπολέσαι πολιὸν ἄνδρα
[350]	ἐστίν, εἰ γνώμην ἔχεις. ~(Δικαιόπολις)	πῶς	ἔνδον εἶτ᾽ οὐκ ἔνδον; ~(Κηφισόφων)
[750]	Μεγαρικός; ~(Μεγαρεύς) ἀγορασοῦντες ἵκομες. ~(Δικαιόπολις)	πῶς	ἔχετε; ~(Μεγαρεύς) διαπεινᾶμες ἀεὶ ποττὸ
[1000]	~(Γεωργός) ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἤν	πως	κομίσωμαι τὼ βόε. ~(Δικαιόπολις) οὐκ
[750]	~(Δικαιόπολις) τί δ᾽ ἄλλο Μεγαροῖ;	πῶς	ὁ σῖτος ὤνιος; ~(Μεγαρεύς) παρ᾽
[0]	εἴσαγ᾽ ὦ Θέογνι τὸν χορόν.	~πῶς	τοῦτ᾽ ἔσεισέ μου δοκεῖς τὴν