Vers
[1200]	κριτάς με φέρετε· ποῦ στιν	ὁ	βασιλεύς; ~ἀπόδοτέ μοι τὸν ἀσκόν.
[50]	τε σὸν τοῦ πρέσβεως. ~(Κῆρυξ)	ὁ	βασιλέως ὀφθαλμός. ~(Δικαιόπολις) ὦναξ Ἡράκλεις.
[0]	ἄνθρωπος; ~(Ἀμφίθεος) οὔ, ~ἀλλ᾽ ἀθάνατος.	ὁ	γὰρ Ἀμφίθεος Δήμητρος ἦν ~καὶ
[950]	τις Ἔρως ξυναγάγοι λαβών, ~ὥσπερ	ὁ	γεγραμμένος ἔχων στέφανον ἀνθέμων. ~ἢ
[950]	~καὶ τὸ τρίτον ἡμερίδος ὄρχον,	ὁ	γέρων ὁδί, ~καὶ περὶ τὸ
[0]	δὴ κεχήνη προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον,	~ὁ	δ᾽ ἀνεῖπεν, εἴσαγ᾽ ὦ Θέογνι
[350]	θεᾶσθε, τὸ μὲν ἐπίξηνον τοδί,	~ὁ	δ᾽ ἀνὴρ ὁ λέξων οὑτοσὶ
[100]	τοῖσι τοίχοις ἔγραφ᾽ Ἀθηναῖοι καλοί.	~ὁ	δ᾽ υἱός, ὃν Ἀθηναῖον ἐπεποιήμεθα,
[650]	σπαράττων καὶ ταράττων καὶ κυκῶν.	~ὁ	δ᾽ ὑπὸ γήρως μασταρύζει, κᾆτ᾽
[100]	πατέρ᾽ ἠντεβόλει βοηθεῖν τῇ πάτρᾳ·	~ὁ	δ᾽ ὤμοσε σπένδων βοηθήσειν ἔχων
[1150]	μεθύων τῆς κεφαλῆς Ὀρέστης ~μαινόμενος·	ὁ	δὲ λίθον βαλεῖν ~βουλόμενος ἐν
[650]	μὴ τῆς δίκης τὴν ἠλύγην.	~ὁ	δέ, νεανίας ἑαυτῷ σπουδάσας ξυνηγορεῖν,
[950]	Λάμαχος τὴν ἔγχελυν; ~(Θεράπων Λαμάχου)	~ὁ	δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὃς τὴν
[600]	οὗ γε χοροῖσιν ἐφέστηκεν τρυγικοῖς	ὁ	διδάσκαλος ἡμῶν, ~οὔπω παρέβη πρὸς
[400]	~(Δικαιόπολις) ὦ τρισμακάρι᾽ Εὐριπίδη, ~ὅθ᾽	ὁ	δοῦλος οὑτωσὶ σαφῶς ἀπεκρίνατο. ~ἐκκάλεσον
[400]	μῶν ἐν οἷς Οἰνεὺς ὁδὶ	~ὁ	δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο; ~(Δικαιόπολις) οὐκ
[1150]	~ὡς μὲν ἁπλῷ, κακῶς ἐξολέσειεν	ὁ	Ζεύς· ~ὅς γ᾽ ἐμὲ τὸν
[150]	δραχμὰς τοῖς ἀπεψωλημένοις; ~ὑποστένοι μέντἂν	ὁ	θρανίτης λεὼς ~ὁ σωσίπολις. οἴμοι
[1050]	Γηρυόνῃ τετραπτίλῳ; ~(Λάμαχος) αἰαῖ ~οἵαν	ὁ	κῆρυξ ἀγγελίαν ἤγγειλέ μοι. ~(Δικαιόπολις)
[600]	τοὺς Χάονας; ~οὔ φασιν. ἀλλ᾽	ὁ	Κοισύρας καὶ Λάμαχος, ~οἷς ὑπ᾽
[750]	χοῖρος καλά. ~(Δικαιόπολις) ὡς ξυγγενὴς	ὁ	κύσθος αὐτῆς θατέρᾳ. ~(Μεγαρεύς) ὁμοματρία
[300]	τι κήδεται. ~(Χορός) ὡς ἀπωλόμεσθ᾽	ὁ	λάρκος δημότης ὅδ᾽ ἔστ᾽ ἐμός.
[350]	δὲ τῆς μαρίλης μοι συχνὴν	~ὁ	λάρκος ἐνετίλησεν ὥσπερ σηπία. ~δεινὸν
[350]	ἐπίξηνον τοδί, ~ὁ δ᾽ ἀνὴρ	ὁ	λέξων οὑτοσὶ τυννουτοσί. ~ἀμέλει μὰ
[100]	σε βάψω βάμμα Σαρδιανικόν· ~βασιλεὺς	ὁ	μέγας ἡμῖν ἀποπέμψει χρυσίον; (ἀνανεύει.
[350]	ἔνδον; ~(Κηφισόφων) ὀρθῶς ὦ γέρον.	~ὁ	νοῦς μὲν ἔξω ξυλλέγων ἐπύλλια
[200]	τὸ πρόσθεν ὀλίγον ἡ κανηφόρος·	~ὁ	Ξανθίας τὸν φαλλὸν ὀρθὸν στησάτω.
[700]	γέροντι μὲν γέρων καὶ νωδὸς	ὁ	ξυνήγορος, ~τοῖς νέοισι δ᾽ εὐρύπρωκτος
[850]	αὖθις αὖ σε σκώψεται Παύσων	ὁ	παμπόνηρος ~Λυσίστρατός τ᾽ ἐν τἀγορᾷ,
[100]	καὶ κεχήνετε. ~(Κῆρυξ) προσίτω Θέωρος	ὁ	παρὰ Σιτάλκους. ~(Θέωρος) ὁδί. ~(Δικαιόπολις)
[850]	τ᾽ ἐν τἀγορᾷ, Χολαργέων ὄνειδος,	~ὁ	περιαλουργὸς τοῖς κακοῖς, ~ῥιγῶν τε
[850]	ἀεὶ κεκαρμένος μοιχὸν μιᾷ μαχαίρᾳ,	~ὁ	περιπόνηρος Ἀρτέμων, ~ὁ ταχὺς ἄγαν
[600]	εἶναι πολλῶν ἀγαθῶν ἄξιος ὑμῖν	ὁ	ποιητής, ~παύσας ὑμᾶς ξενικοῖσι λόγοις
[950]	δ᾽ ἐκέλευε Κωπᾷδ᾽ ἔγχελυν. ~(Δικαιόπολις)	ὁ	ποῖος οὗτος Λάμαχος τὴν ἔγχελυν;
[550]	~σὺ δ᾽ ἐξ ὅτου περ	ὁ	πόλεμος, μισθαρχίδης. ~(Λάμαχος) ἐχειροτόνησαν γάρ
[550]	σπουδαρχίδης, ~ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου περ	ὁ	πόλεμος, στρατωνίδης, ~σὺ δ᾽ ἐξ
[500]	μισῶ μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα, ~καὐτοῖς	ὁ	Ποσειδῶν οὑπὶ Ταινάρῳ θεὸς ~σείσας
[100]	τουτονὶ ~ἐγᾦδ᾽ ὅς ἐστι, Κλεισθένης	ὁ	Σιβυρτίου. ~ὦ θερμόβουλον πρωκτὸν ἐξυρημένε,
[750]	τί δ᾽ ἄλλο Μεγαροῖ; πῶς	ὁ	σῖτος ὤνιος; ~(Μεγαρεύς) παρ᾽ ἁμὶ
[200]	Φαΰλλῳ τρέχων, ὧδε φαύλως ἂν	ὁ	~σπονδοφόρος οὗτος ὑπ᾽ ἐμοῦ τότε
[150]	~ὑποστένοι μέντἂν ὁ θρανίτης λεὼς	~ὁ	σωσίπολις. οἴμοι τάλας ἀπόλλυμαι, ~ὑπὸ
[950]	ἔγχελυν; ~(Θεράπων Λαμάχου) ~ὁ δεινός,	ὁ	ταλαύρινος, ὃς τὴν Γοργόνα ~πάλλει
[200]	τις οἶδ᾽ ὅποι τέτραπται γῆς	ὁ	τὰς σπονδὰς φέρων. ~ἐκπέφευγ᾽ οἴχεται
[850]	μιᾷ μαχαίρᾳ, ~ὁ περιπόνηρος Ἀρτέμων,	~ὁ	ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν, ~ὄζων
[1050]	κίστην λαβὼν καὶ τὸν χοᾶ.	~ὁ	τοῦ Διονύσου γάρ σ᾽ ἱερεὺς
[800]	φαντάδδομαι. ~(Δικαιόπολις) ὑπὸ τοῦ; τίς	ὁ	φαίνων σ᾽ ἐστίν; ἁγορανόμοι, ~τοὺς
[250]	σφῷν δ᾽ ἐστὶν ὀρθὸς ἑκτέος	~ὁ	φαλλὸς ἐξόπισθε τῆς κανηφόρου· ~ἐγὼ
[400]	θέλεις πεπλώματα, ~ἃ Βελλεροφόντης εἶχ᾽	ὁ	χωλὸς οὑτοσί; ~(Δικαιόπολις) οὐ Βελλεροφόντης·
[900]	ἐνθένδ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἄξεις ἰών; ~(Βοιωτός)	ὅ	τι γ᾽ ἔστ᾽ Ἀθάναις, ἐν
[950]	τί με βωστρεῖς; ~(Θεράπων Λαμάχου)	ὅ	τι; ~ἐκέλευε Λάμαχός σε ταυτησὶ
[900]	κέραμον; ἀλλ᾽ ἔντ᾽ ἐκεῖ· ~ἀλλ᾽	ὅ	τι παρ᾽ ἁμῖν μή στι,
[350]	οὐ λέγεις, ἐπίξηνον ἐξενεγκὼν θύραζ᾽	~ὅ	τι ποτ᾽ ὦ σχέτλιε τὸ
[350]	ἔχεις; ~πάνυ γὰρ ἔμεγε πόθος	ὅ	τι φρονεῖς ἔχει. ~ἀλλ᾽ ᾗπερ
[100]	τί δ᾽ αὖ λέγει; ~(Δικαιόπολις)	ὅ	τι; χαυνοπρώκτους τοὺς Ἰάονας λέγει,
[1050]	θεοὶ ~τὸ δέημα τῆς νύμφης	ὃ	δεῖταί μου σφόδρα, ~ὅπως ἂν
[100]	ἐξάρξαν ἀπισσόνα σάτρα. ~(Πρέσβυς) ξυνήκαθ᾽	ὃ	λέγει; ~(Δικαιόπολις) μὰ τὸν Ἀπόλλω
[300]	ἔστ᾽ ἐμός. ~ἀλλὰ μὴ δράσῃς	ὃ	μέλλεις· μηδαμῶς ὦ μηδαμῶς. ~(Δικαιόπολις)
[1000]	τοὺς στεφάνους ἀνείρετε. ~φέρε τοὺς	ὀβελίσκους,	ἵν᾽ ἀναπείρω τὰς κίχλας. ~(Χορός)
[300]	ὡς ἀπωλόμεσθ᾽ ὁ λάρκος δημότης	ὅδ᾽	ἔστ᾽ ἐμός. ~ἀλλὰ μὴ δράσῃς
[300]	ἀλλὰ κατάθου τὸ βέλος. ~ὡς	ὅδε	γε σειστὸς ἅμα τῇ στροφῇ
[100]	βαρβάρων. ~(Πρέσβυς) οὔκ, ἀλλ᾽ ἀχάνας	ὅδε	γε χρυσίου λέγει. ~(Δικαιόπολις) ποίας
[750]	τὸ κρῆς ~ἅδιστον ἂν τὸν	ὀδελὸν	ἐμπεπαρμένον. ~(Δικαιόπολις) ἤδη δ᾽ ἄνευ
[1150]	~λῃστὰς ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί.	~ὁδὶ	δὲ καὐτός· ἀλλ᾽ ἄνοιγε τὴν
[100]	ἔχων ~εὐνοῦχος ἡμῖν ἦλθες ἐσκευασμένος;	~ὁδὶ	δὲ τίς ποτ᾽ ἐστίν; οὐ
[100]	Θέωρος ὁ παρὰ Σιτάλκους. ~(Θέωρος)	ὁδί.	~(Δικαιόπολις) ἕτερος ἀλαζὼν οὗτος ἐσκηρύττεται.
[950]	τρίτον ἡμερίδος ὄρχον, ὁ γέρων	ὁδί,	~καὶ περὶ τὸ χωρίον ἐλᾷδας
[900]	πολλᾶς πλέων. ~(Δικαιόπολις) καὶ μὴν	ὁδὶ	Νίκαρχος ἔρχεται φανῶν. ~(Βοιωτός) μικκός
[400]	τρύχη; μῶν ἐν οἷς Οἰνεὺς	ὁδὶ	~ὁ δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο; ~(Δικαιόπολις)
[300]	οὐχ ἁπάντων· ἀλλ᾽ ἐγὼ λέγων	ὁδὶ	~πόλλ᾽ ἂν ἀποφήναιμ᾽ ἐκείνους ἔσθ᾽
[1050]	τοὺς Χοᾶς. ~(Χορός) καὶ μὴν	ὁδί	τις τὰς ὀφρῦς ἀνεσπακὼς· ~ὥσπερ
[900]	ἴττω Δεύς. ~(Νίκαρχος) ἐγὼ τοίνυν	ὁδὶ	~φαίνω πολέμια ταῦτα. ~(Βοιωτός) τί
[150]	~ἀλλ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος γὰρ Ἀμφίθεος	ὁδί.	~χαῖρ᾽ Ἀμφίθεε. ~(Ἀμφίθεος) μήπω γε
[50]	δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα διὰ Καϋστρίων ~πεδίων	ὁδοιπλανοῦντες	ἐσκηνημένοι, ~ἐφ᾽ ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς κατακείμενοι,
[200]	καὶ τὸν ἄνδρα πυνθάνου ~τῶν	ὁδοιπόρων	ἁπάντων· τῇ πόλει γὰρ ἄξιον
[150]	~(Θέωρος) Ὀδομάντων στρατός. ~(Δικαιόπολις) ποίων	Ὀδομάντων;	εἰπέ μοι τουτὶ τί ἦν;
[150]	τί ἐστι τὸ κακόν; ~(Θέωρος)	Ὀδομάντων	στρατός. ~(Δικαιόπολις) ποίων Ὀδομάντων; εἰπέ
[150]	οἴμοι τάλας ἀπόλλυμαι, ~ὑπὸ τῶν	Ὀδομάντων	τὰ σκόροδα πορθούμενος. ~οὐ καταβαλεῖτε
[150]	τουτὶ τί ἦν; ~τίς τῶν	Ὀδομάντων	τὸ πέος ἀποτεθρίακεν; ~(Θέωρος) τούτοις
[1100]	ἐπὶ στρατιάν. ~ὡς ἀνομοίαν ἔρχεσθον	ὁδόν·	~τῷ μὲν πίνειν στεφανωσαμένῳ, ~σοὶ
[500]	κλέπτουσι μεθυσοκότταβοι· ~κᾆθ᾽ οἱ Μεγαρῆς	ὀδύναις	πεφυσιγγωμένοι ~ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας πόρνα δύο·
[200]	ἂν σχοῖνος αὐτοῖσιν ἀντεμπαγῶ ~ὀξὺς	ὀδυνηρὸς	ἐπίκωπος, ἵνα ~μήποτε πατῶσιν ἔτι
[1200]	τις ἐμπέπηγέ μοι δι᾽ ὀστέων	ὀδυρτά.	~(Δικαιόπολις) ὁρᾶτε τουτονὶ κενόν. τήνελλα
[150]	~(Δικαιόπολις) ὦ Διονύσια, ~αὗται μὲν	ὄζουσ᾽	ἀμβροσίας καὶ νέκταρος ~καὶ μὴ
[150]	~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀρέσκουσίν μ᾽ ὅτι	~ὄζουσι	πίττης καὶ παρασκευῆς νεῶν. ~(Ἀμφίθεος)
[150]	τὰς δεκέτεις γεῦσαι λαβών. ~(Δικαιόπολις)	ὄζουσι	χαὖται πρέσβεων ἐς τὰς πόλεις
[850]	~ὁ ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν,	~ὄζων	κακὸν τῶν μασχαλῶν ~πατρὸς Τραγασαίου·
[400]	τραγῳδίαν. ~(Δικαιόπολις) ὦ τρισμακάρι᾽ Εὐριπίδη,	~ὅθ᾽	ὁ δοῦλος οὑτωσὶ σαφῶς ἀπεκρίνατο.
[800]	~(Μεγαρεύς) τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἵκει πάλιν	~ὅθενπερ	ἀρχὰ τῶν κακῶν ἁμῖν ἔφυ.
[1150]	~ὕδωρ ὕδωρ ἐν χυτριδίῳ θερμαίνετε·	~ὀθόνια,	κηρωτὴν παρασκευάζετε, ~ἔρι᾽ οἰσυπηρά, λαμπάδιον
[50]	τὸν κατάγελων τῶν πρέσβεων; ~(Πρέσβυς)	οἱ	βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους
[1000]	πόθεν; ~(Γεωργός) ἀπὸ Φυλῆς ἔλαβον	οἱ	Βοιώτιοι. ~(Δικαιόπολις) ὦ τρισκακόδαιμον εἶτα
[150]	ἀπιέναι, παρεῖναι δ᾽ εἰς ἔνην.	~οἱ	γὰρ πρυτάνεις λύουσι τὴν ἐκκλησίαν.
[650]	~ὡς ἐμὲ λαβοῦσα τὸν δημότην.	~οἱ	γέροντες οἱ παλαιοὶ μεμφόμεσθα τῇ
[150]	τῶν λίθων· ~ἐγὼ δ᾽ ἔφευγον·	οἱ	δ᾽ ἐδίωκον κἀβόων. ~(Δικαιόπολις) οἱ
[0]	~ἑωθινῆς ἔρημος ἡ πνὺξ αὑτηί,	~οἱ	δ᾽ ἐν ἀγορᾷ λαλοῦσι κἄνω
[150]	οἱ δ᾽ ἐδίωκον κἀβόων. ~(Δικαιόπολις)	οἱ	δ᾽ οὖν βοώντων· ἀλλὰ τὰς
[150]	δεῦρό σοι σπονδὰς φέρων ~ἔσπευδον·	οἱ	δ᾽ ὤσφροντο πρεσβῦταί τινες ~Ἀχαρνικοί,
[650]	~ἡνίκ᾽ ἂν ἐπανθρακίδες ὦσι παρακείμεναι,	~οἱ	δὲ Θασίαν ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα, ~οἱ
[650]	~οἱ δὲ Θασίαν ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα,	~οἱ	δὲ μάττωσιν, οὕτω σοβαρὸν ἐλθὲ
[50]	~ἀθάνατός εἰμ᾽ ἐμοὶ δ᾽ ἐπέτρεψαν	οἱ	θεοὶ ~σπονδὰς ποιεῖσθαι πρὸς Λακεδαιμονίους
[450]	~(Δικαιόπολις) μή μοι φθονήσητ᾽ ἄνδρες	οἱ	θεώμενοι, ~εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτ᾽
[150]	μέν γ᾽ ἤδη σαφές. ~(Κῆρυξ)	οἱ	Θρᾷκες ἴτε δεῦρ᾽ οὓς Θέωρος
[850]	ἀπὸ τῶν θυρῶν; ~πόθεν προσέπτονθ᾽	οἱ	κακῶς ἀπολούμενοι ~ἐπὶ τὴν θύραν
[750]	παρῇ. ~τί δ᾽ ἄλλο πράττεθ᾽	οἱ	Μεγαρῆς νῦν; ~(Μεγαρεύς) οἷα δή.
[500]	Μεγαράδε ~νεανίαι κλέπτουσι μεθυσοκότταβοι· ~κᾆθ᾽	οἱ	Μεγαρῆς ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι ~ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας
[500]	μήτ᾽ ἐν οὐρανῷ μένειν. ~ἐντεῦθεν	οἱ	Μεγαρῆς, ὅτε δὴ πείνων βάδην,
[500]	~ἥκουσιν οὔτ᾽ ἐκ τῶν πόλεων	οἱ	ξύμμαχοι· ~ἀλλ᾽ ἐσμὲν αὐτοὶ νῦν
[650]	λαβοῦσα τὸν δημότην. ~οἱ γέροντες	οἱ	παλαιοὶ μεμφόμεσθα τῇ πόλει· ~οὐ
[50]	πρυτανεύσητέ μοι. ~(Κῆρυξ) οἱ πρέσβεις	οἱ	παρὰ βασιλέως. ~(Δικαιόπολις) ποίου βασιλέως;
[500]	ἀμπέλια διακεκομμένα. ~ἀτὰρ φίλοι γὰρ	οἱ	παρόντες ἐν λόγῳ, ~τί ταῦτα
[600]	δ᾽ ὑμᾶς ἀπὸ τῶν πόλεων	οἱ	πρέσβεις ἐξαπατῶντες ~πρῶτον μὲν ἰοστεφάνους
[50]	εἰρήνης γε πρυτανεύσητέ μοι. ~(Κῆρυξ)	οἱ	πρέσβεις οἱ παρὰ βασιλέως. ~(Δικαιόπολις)
[0]	πλὴν περὶ εἰρήνης λέγῃ. ~ἀλλ᾽	οἱ	πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί. ~οὐκ
[0]	σχοινίον φεύγουσι τὸ μεμιλτωμένον. ~οὐδ᾽	οἱ	πρυτάνεις ἥκουσιν, ἀλλ᾽ ἀωρίαν ~ἥκοντες,
[50]	οὐκ ἔχω· ~οὐ γὰρ διδόασιν	οἱ	πρυτάνεις. ~(Κῆρυξ) οἱ τοξόται. ~(Ἀμφίθεος)
[150]	τούτοισιν ἐσκοροδισμένοις. ~(Δικαιόπολις) ταυτὶ περιείδεθ᾽	οἱ	πρυτάνεις πάσχοντά με ~ἐν τῇ
[1050]	~(Ἄγγελος Α) ~ἰέναι σ᾽ ἐκέλευον	οἱ	στρατηγοὶ τήμερον ~ταχέως λαβόντα τοὺς
[850]	κυνός. ~(Δικαιόπολις) παῦ᾽ ἐς κόρακας.	οἱ	σφῆκες οὐκ ἀπὸ τῶν θυρῶν;
[50]	γὰρ διδόασιν οἱ πρυτάνεις. ~(Κῆρυξ)	οἱ	τοξόται. ~(Ἀμφίθεος) ὦ Τριπτόλεμε καὶ
[600]	ἐκχέοντες ἑσπέρας, ~ἅπαντες ἐξίστω᾽ παρῄνουν	οἱ	φίλοι. ~(Λάμαχος) ὦ δημοκρατία ταῦτα
[1150]	Κρατῖνον. ~(Θεράπων Λαμάχου) ~ὦ δμῶες	οἳ	κατ᾽ οἶκόν ἐστε Λαμάχου, ~ὕδωρ
[450]	~(Δικαιόπολις) οὔπω μὰ Δί᾽ οἶσθ᾽	οἷ᾽	αὐτὸς ἐργάζει κακά. ~ἀλλ᾽ ὦ
[950]	τὸν φρόνιμον ἄνδρα τὸν ὑπέρσοφον,	~οἷ᾽	ἔχει σπεισάμενος ἐμπορικὰ χρήματα διεμπολᾶν,
[800]	εὐδαιμονεῖ γ᾽ ἅνθρωπος. οὐκ ἤκουσας	οἷ	προβαίνει ~τὸ πρᾶγμα τοῦ βουλεύματος;
[750]	πράττεθ᾽ οἱ Μεγαρῆς νῦν; ~(Μεγαρεύς)	οἷα	δή. ~ὅκα μὲν ἐγὼν τηνῶθεν
[1050]	μάχεσθαι Γηρυόνῃ τετραπτίλῳ; ~(Λάμαχος) αἰαῖ	~οἵαν	ὁ κῆρυξ ἀγγελίαν ἤγγειλέ μοι.
[400]	προσαιτῶν στωμύλος δεινὸς λέγειν. ~(Ευριπίδης)	~οἶδ᾽	ἄνδρα Μυσὸν Τήλεφον. ~(Δικαιόπολις) ναὶ
[300]	πίστις οὔθ᾽ ὅρκος μένει; ~(Δικαιόπολις)	οἶδ᾽	ἐγὼ καὶ τοὺς Λάκωνας, οἷς
[200]	ἀλλά μοι μηνύσατε, ~εἴ τις	οἶδ᾽	ὅποι τέτραπται γῆς ὁ τὰς
[550]	~αὐλῶν, κελευστῶν, νιγλάρων, συριγμάτων. ~ταῦτ᾽	οἶδ᾽	ὅτι ἂν ἐδρᾶτε· τὸν δὲ
[550]	ἡμᾶς; οὐκ ἐρεῖς; ~(Δικαιόπολις) οὐκ	οἶδά	πω· ~ὑπὸ τοῦ δέους γὰρ
[350]	ἀπεμπολώμενοι· ~τῶν τ᾽ αὖ γερόντων	οἶδα	τὰς ψυχὰς ὅτι ~οὐδὲν βλέπουσιν
[350]	γὰρ τρόπους ~τοὺς τῶν ἀγροίκων	οἶδα	χαίροντας σφόδρα, ~ἐάν τις αὐτοὺς
[500]	τρυγῳδίαν ποιῶν. ~τὸ γὰρ δίκαιον	οἶδε	καὶ τρυγῳδία. ~ἐγὼ δὲ λέξω
[700]	~(Δικαιόπολις) ὅροι μὲν ἀγορᾶς εἰσιν	οἵδε	τῆς ἐμῆς. ~ἐνταῦθ᾽ ἀγοράζειν πᾶσι
[1150]	ἕτερον νυκτερινὸν γένοιτο. ~ἠπιαλῶν γὰρ	οἴκαδ᾽	ἐξ ἱππασίας βαδίζων, ~εἶτα κατάξειέ
[950]	γε πορίζεται. ~οὐδέποτ᾽ ἐγὼ Πόλεμον	οἴκαδ᾽	ὑποδέξομαι, ~οὐδὲ παρ᾽ ἐμοί ποτε
[50]	~(Πρέσβυς) τῇ πανσελήνῳ· κᾆτ᾽ ἀπῆλθεν	οἴκαδε.	~εἶτ᾽ ἐξένιζε· παρετίθει δ᾽ ἡμῖν
[700]	ναὶ τὸν Ἑρμᾶν, αἴπερ ἱξεῖτ᾽	οἴκαδις	~ἄπρατα, πειρασεῖσθε τᾶς λιμῶ κακῶς.
[750]	τυ ἀποισῶ ναὶ τὸν Ἑρμᾶν	οἴκαδις.	~(Κόρη) κοῒ κοΐ. ~(Μεγαρεύς) αὕτα
[200]	~πέμψαντα καὶ θύσαντα μετὰ τῶν	οἰκετῶν	~ἀγαγεῖν τυχηρῶς τὰ κατ᾽ ἀγροὺς
[950]	διεμπολᾶν, ~ὧν τὰ μὲν ἐν	οἰκίᾳ	χρήσιμα, τὰ δ᾽ αὖ πρέπει
[900]	τις ἀγγείῳ ~τοιούτῳ χρώμενος ~κατ᾽	οἰκίαν	~τοσόνδ᾽ ἀεὶ ψοφοῦντι; ~(Δικαιόπολις) ἰσχυρόν
[500]	θεὸς ~σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι τὰς	οἰκίας·	~κἀμοὶ γάρ ἐστ᾽ ἀμπέλια διακεκομμένα.
[1150]	Λαμάχου) ~ὦ δμῶες οἳ κατ᾽	οἶκόν	ἐστε Λαμάχου, ~ὕδωρ ὕδωρ ἐν
[1050]	δεῖταί μου σφόδρα, ~ὅπως ἂν	οἰκουρῇ	τὸ πέος τοῦ νυμφίου. ~φέρε
[550]	~ὄρνιθός ἐστιν; ἆρα κομπολακύθου; ~(Λάμαχος)	οἴμ᾽	ὡς τεθνήξεις. ~(Δικαιόπολις) μηδαμῶς ὦ
[1100]	ἥδιόν ἐστιν ἤ κίχλαι; ~(Λάμαχος)	οἴμ᾽	ὡς ὑβρίζεις. ~(Δικαιόπολις) τὰς ἀκρίδας
[900]	νεώριον. ~(Δικαιόπολις) νεώριον θρυαλλίς; ~(Νίκαρχος)	οἶμαι·	~(Δικαιόπολις) τίνι τρόπῳ; ~(Νίκαρχος) ἐνθεὶς
[1000]	τὰς κίχλας ὀπτωμένας ἴδητε; ~(Χορός)	οἶμαί	σε καὶ τοῦτ᾽ εὖ λέγειν.
[1050]	~(Δικαιόπολις) ἰὼ στράτευμα πολεμολαμαχαϊκόν. ~(Λάμαχος)	οἴμοι	κακοδαίμων καταγελᾷς ἤδη σύ μου.
[1000]	ἀλλ᾽ ἀπιὼν οἴμωζέ ποι. ~(Γεωργός)	οἴμοι	κακοδαίμων τοῖν γεωργοῖν βοιδίοιν. ~(Χορός)
[450]	οὐ δοκῶν με κοιράνους στυγεῖν.	~οἴμοι	κακοδαίμων, ὡς ἀπόλωλ᾽ ἐπελαθόμην ~ἐν
[100]	λῆψι χρῦσο χαυνόπρωκτ᾽ Ἰαοναῦ. ~(Δικαιόπολις)	οἴμοι	κακοδαίμων ὡς σαφῶς. ~(Πρέσβυς) τί
[150]	ὁ θρανίτης λεὼς ~ὁ σωσίπολις.	οἴμοι	τάλας ἀπόλλυμαι, ~ὑπὸ τῶν Ὀδομάντων
[1000]	καὶ δειπνητικῶς ~αὑτῷ διακονεῖται; ~(Γεωργός)	οἴμοι	τάλας. ~(Δικαιόπολις) ὦ Ἡράκλεις τίς
[150]	πρυτάνεις λύουσι τὴν ἐκκλησίαν. ~(Δικαιόπολις)	οἴμοι	τάλας μυττωτὸν ὅσον ἀπώλεσα. ~ἀλλ᾽
[200]	σπονδὰς φέρων. ~ἐκπέφευγ᾽ οἴχεται φροῦδος.	οἴμοι	τάλας ~τῶν ἐτῶν τῶν ἐμῶν·
[50]	ἡμέρας ~ἐπ᾽ Εὐθυμένους ἄρχοντος. ~(Δικαιόπολις)	οἴμοι	τῶν δραχμῶν. ~(Πρέσβυς) καὶ δῆτ᾽
[1000]	οὐδ᾽ ἂν στριβιλικίγξ· ἀλλ᾽ ἀπιὼν	οἴμωζέ	ποι. ~(Γεωργός) οἴμοι κακοδαίμων τοῖν
[800]	τις Κτησίας ~ἢ συκοφάντης ἄλλος,	οἰμώζων	~καθεδεῖται· ~οὐδ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων ὑποψωνῶν
[400]	ποῖα τρύχη; μῶν ἐν οἷς	Οἰνεὺς	ὁδὶ ~ὁ δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο;
[400]	δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο; ~(Δικαιόπολις) οὐκ	Οἰνέως	ἦν, ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἀθλιωτέρου. ~(Ευριπίδης)
[1050]	~ἀπόφερε τὰς σπονδάς. φέρε τὴν	οἰνήρυσιν,	~ἵν᾽ οἶνον ἐγχέω λαβὼν ἐς
[1050]	σπονδάς. φέρε τὴν οἰνήρυσιν, ~ἵν᾽	οἶνον	ἐγχέω λαβὼν ἐς τοὺς Χοᾶς.
[950]	~ἐξέχει θ᾽ ἡμῶν βίᾳ τὸν	οἶνον	ἐκ τῶν ἀμπέλων. ~(Χορός) οὑτοσὶ
[50]	ὑαλίνων ἐκπωμάτων καὶ χρυσίδων ~ἄκρατον	οἶνον	ἡδύν. ~(Δικαιόπολις) ὦ Κραναὰ πόλις
[550]	ἐδρᾶτε· τὸν δὲ Τήλεφον ~οὐκ	οἰόμεσθα;	νοῦς ἄρ᾽ ἡμῖν οὐκ ἔνι.
[400]	καὶ κατόπτα πανταχῇ, ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽	οἷον	ἀθλιώτατον. ~Εὐριπίδη, πειδήπερ ἐχαρίσω ταδί,
[350]	πρὶν λέγειν ἐάσατε ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽	οἷον	ἀθλιώτατον. ~(Χορός) τί ταῦτα στρέφει
[300]	ἄνδρα τοῦτον ἐς φοινικίδα; ~(Δικαιόπολις)	οἷον	αὖ μέλας τις ὑμῖν θυμάλωψ
[650]	πυρὸς ἔχουσα μένος ἔντονος Ἀχαρνική.	~οἷον	ἐξ ἀνθράκων πρινίνων φέψαλος ἀνήλατ᾽
[400]	δ᾽ ἁγὼ φρονῶ. ~εὖ γ᾽	οἷον	ἤδη ῥηματίων ἐμπίμπλαμαι. ~ἀτὰρ δέομαί
[800]	~τοῖς χοιριδίοισιν. ἆρα τρώξονται; βαβαί,	~οἷον	ῥοθιάζουσ᾽ ὦ πολυτίμηθ᾽ Ἡράκλεις. ~ποδαπὰ
[800]	μὴ τέρωσε συκοφαντήσεις τρέχων. ~(Μεγαρεύς)	οἷον	τὸ κακὸν ἐν ταῖς Ἀθάναις
[600]	ἐν ταῖς τάξεσιν, ~νεανίας δ᾽	οἵους	σὺ διαδεδρακότας, ~τοὺς μὲν ἐπὶ
[300]	οἶδ᾽ ἐγὼ καὶ τοὺς Λάκωνας,	οἷς	ἄγαν ἐγκείμεθα, ~οὐχ ἁπάντων ὄντας
[0]	ηὐφράνθην ἰδών, ~τοῖς πέντε ταλάντοις	οἷς	Κλέων ἐξήμεσεν. ~ταῦθ᾽ ὡς ἐγανώθην,
[400]	~τὰ ποῖα τρύχη; μῶν ἐν	οἷς	Οἰνεὺς ὁδὶ ~ὁ δύσποτμος γεραιὸς
[650]	ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς καὶ παρεξηυλημένους,	~οἷς	Ποσειδῶν ἀσφάλειός ἐστιν ἡ βακτηρία·
[600]	ἀλλ᾽ ὁ Κοισύρας καὶ Λάμαχος,	~οἷς	ὑπ᾽ ἐράνου τε καὶ χρεῶν
[1100]	γὰρ ἄχθομαι. ~(Λάμαχος) θρῖον ταρίχους	οἶσε	δεῦρο παῖ σαπροῦ. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ
[1050]	κίστην ἐμοί. ~(Λάμαχος) ἅλας θυμίτας	οἶσε	παῖ καὶ κρόμμυα. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ
[1100]	τοῦδ᾽ ἀντέχου. ~(Λάμαχος) τοὺς κιλλίβαντας	οἶσε	παῖ τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις) καὶ
[250]	ὅπως τὸ κανοῦν καλὴ καλῶς	~οἴσεις	βλέπουσα θυμβροφάγον. ὡς μακάριος ~ὅστις
[950]	κατοίσεις αὐτὸν εὐλαβούμενος. ~πάντως μὲν	οἴσεις	οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ᾽ ὅμως· ~κἂν
[450]	δόμοις. ~(Δικαιόπολις) οὔπω μὰ Δί᾽	οἶσθ᾽	οἷ᾽ αὐτὸς ἐργάζει κακά. ~ἀλλ᾽
[450]	θύμ᾽ ἄνευ σκάνδικος ἐμπορευτέα. ~ἆρ᾽	οἶσθ᾽	ὅσον τὸν ἀγῶν᾽ ἀγωνιεῖ τάχα,
[1050]	ὧδε δεῦρο τοὐξάλειπτρον ὦ γύναι.	~οἶσθ᾽	ὡς ποιεῖτε; τοῦτο τῇ νύμφῃ
[200]	καὶ θεοὶ τοῖσιν ἐχθροῖσιν ἐσπείσατο,	~οἷσι	παρ᾽ ἐμοῦ πόλεμος ἐχθοδοπὸς αὔξεται
[300]	ἄν, εἴπερ ἐσπείσω γ᾽ ἅπαξ	~οἷσιν	οὔτε βωμὸς οὔτε πίστις οὔθ᾽
[1150]	θερμαίνετε· ~ὀθόνια, κηρωτὴν παρασκευάζετε, ~ἔρι᾽	οἰσυπηρά,	λαμπάδιον περὶ τὸ σφυρόν. ~ἁνὴρ
[1100]	ἐγὼ δ᾽ ἐμαυτῷ τὸν γυλιὸν	οἴσω	λαβών. ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ δὲ θοἰμάτιον
[650]	ὑφ᾽ ὑμῶν, ἀλλὰ δεινὰ πάσχομεν,	~οἵτινες	γέροντας ἄνδρας ἐμβαλόντες ἐς γραφὰς
[200]	παλαιῷ Λακρατείδῃ τὸ σκέλος βαρύνεται,	~οἴχεται.	διωκτέος δέ· μὴ γὰρ ἐγχάνῃ
[200]	ὁ τὰς σπονδὰς φέρων. ~ἐκπέφευγ᾽	οἴχεται	φροῦδος. οἴμοι τάλας ~τῶν ἐτῶν
[750]	Μεγαρῆς νῦν; ~(Μεγαρεύς) οἷα δή.	~ὅκα	μὲν ἐγὼν τηνῶθεν ἐμπορευόμαν, ~ἄνδρες
[1150]	~σίζουσα πάραλος ἐπὶ τραπέζῃ κειμένη	~ὀκέλλοι·	κᾆτα μέλλοντος ~λαβεῖν αὐτοῦ κύων
[750]	ποῖα σκόροδ᾽ ὑμὲς τῶν ἀεί,	~ὅκκ᾽	ἐσβάλητε, τὼς ἀρωραῖοι μύες ~πάσσακι
[100]	~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ σὺ ταυτασὶ λαβὼν	ὀκτὼ	δραχμὰς ~σπονδὰς ποίησαι πρὸς Λακεδαιμονίους
[50]	ἀπόπατον ᾤχετο στρατιὰν λαβών, ~κἄχεζεν	ὀκτὼ	μῆνας ἐπὶ χρυσῶν ὀρῶν. ~(Δικαιόπολις)
[150]	μισθὸν διδῷ, ~καταπελτάσονται τὴν Βοιωτίαν	ὅλην.	~(Δικαιόπολις) τοισδὶ δύο δραχμὰς τοῖς
[100]	μὴ κατένειψε χιόνι τὴν Θρᾴκην	ὅλην	~καὶ τοὺς ποταμοὺς ἔπηξ᾽ ~ὑπ᾽
[200]	εὐφημεῖτε. ~προΐτω σ᾽ τὸ πρόσθεν	ὀλίγον	ἡ κανηφόρος· ~ὁ Ξανθίας τὸν
[350]	κατεγλώττιζέ μου ~κἀκυκλοβόρει κἄπλυνεν, ὥστ᾽	ὀλίγου	πάνυ ~ἀπωλόμην μολυνοπραγμονούμενος. ~νῦν οὖν
[300]	ἄρα πάντως ἀνήσειν τῆς βοῆς,	~ὀλίγου	τ᾽ ἀπέθανον ἄνθρακες Παρνήθιοι, ~καὶ
[50]	~εἶτ᾽ ἐξένιζε· παρετίθει δ᾽ ἡμῖν	ὅλους	~ἐκ κριβάνου βοῦς. ~(Δικαιόπολις) καὶ
[300]	οὐκ ἀκούσομαι. ~(Χορός) ἀπολεῖς ἄρ᾽	ὁμήλικα	τόνδε φιλανθρακέα; ~(Δικαιόπολις) οὐδ᾽ ἐμοῦ
[300]	φιλτάτους· ~ὡς ἔχω γ᾽ ὑμῶν	ὁμήρους,	οὓς ἀποσφάξω λαβών. ~(Χορός) εἰπέ
[1150]	δεινὸν ἐξηύδα μέλος· ~ὦ κλεινὸν	ὄμμα	νῦν πανύστατόν σ᾽ ἰδὼν ~λείπω
[750]	ὁ κύσθος αὐτῆς θατέρᾳ. ~(Μεγαρεύς)	ὁμοματρία	γάρ ἐστι κἠκ τωὐτῶ πατρός.
[350]	ὥσπερ σηπία. ~δεινὸν γὰρ οὕτως	ὀμφακίαν	πεφυκέναι ~τὸν θυμὸν ἀνδρῶν ὥστε
[400]	~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἀδύνατον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	ὅμως.	~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἐκκυκλήσομαι· καταβαίνειν δ᾽
[950]	μὲν οἴσεις οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ᾽	ὅμως·	~κἂν τοῦτο κερδήνῃς ἄγων τὸ
[450]	χρέος μὲν οὐδέν, βούλομαι δ᾽	ὅμως	λαβεῖν. ~(Ευριπίδης) ~λυπηρὸς ἴσθ᾽ ὢν
[400]	~(Κηφισόφων) ἀλλ᾽ ἀδύνατον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	ὅμως·	~οὐ γὰρ ἂν ἀπέλθοιμ᾽ ἀλλὰ
[100]	Ἀθηναῖοι καλοί. ~ὁ δ᾽ υἱός,	ὃν	Ἀθηναῖον ἐπεποιήμεθα, ~ἤρα φαγεῖν ἀλλᾶντας
[300]	μεμίσηκά σε Κλέωνος ἔτι μᾶλλον,	ὃν	ἐγὼ ~κατατεμῶ ποθ᾽ ἱππεῦσι καττύματα.
[1150]	τλήμονα Λήναια χορηγῶν ἀπέλυσ᾽ ἄδειπνον.	~ὃν	ἔτ᾽ ἐπίδοιμι τευθίδος ~δεόμενον, ἡ
[200]	τῆς εὐφημίας; ~οὗτος αὐτός ἐστιν	ὃν	ζητοῦμεν. ἀλλὰ δεῦρο πᾶς ~ἐκποδών·
[850]	~Λυσίστρατός τ᾽ ἐν τἀγορᾷ, Χολαργέων	ὄνειδος,	~ὁ περιαλουργὸς τοῖς κακοῖς, ~ῥιγῶν
[50]	ὄρνιν τριπλάσιον Κλεωνύμου ~παρέθηκεν ἡμῖν·	ὄνομα	δ᾽ ἦν αὐτῷ φέναξ. ~(Δικαιόπολις)
[650]	δὴ καὶ πολύν, ~ἄνδρ᾽ ἀγαθὸν	ὄντα	Μαραθῶνι περὶ τὴν πόλιν; ~εἶτα
[650]	νεανίσκων ἐᾶτε καταγελᾶσθαι ῥητόρων, ~οὐδὲν	ὄντας,	ἀλλὰ κωφοὺς καὶ παρεξηυλημένους, ~οἷς
[200]	ἐγχάνῃ ποτὲ ~μηδέ περ γέροντας	ὄντας	ἐκφυγὼν Ἀχαρνέας. ~ὅστις ὦ Ζεῦ
[300]	οἷς ἄγαν ἐγκείμεθα, ~οὐχ ἁπάντων	ὄντας	ἡμῖν αἰτίους τῶν πραγμάτων. ~(Χορός)
[0]	οὐδεπώποτ᾽ εἶπεν, ἄνθρακας πρίω, ~οὐκ	ὄξος	οὐκ ἔλαιον, οὐδ᾽ ᾔδει πρίω,
[800]	κοῒ κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) ὡς	ὀξὺ	πρὸς τὰς ἰσχάδας κεκράγατε. ~ἐνεγκάτω
[200]	πρὶν ἂν σχοῖνος αὐτοῖσιν ἀντεμπαγῶ	~ὀξὺς	ὀδυνηρὸς ἐπίκωπος, ἵνα ~μήποτε πατῶσιν
[150]	χαὖται πρέσβεων ἐς τὰς πόλεις	~ὀξύτατον	ὥσπερ διατριβῆς τῶν ξυμμάχων. ~(Ἀμφίθεος)
[700]	μυστηρικῶν. ~ἐγὼν δὲ καρυξῶ Δικαιόπολιν	ὅπᾳ·	~Δικαιόπολι, ἦ λῇς πρίασθαι χοιρία;
[150]	τῶν παρνόπων. ~(Θέωρος) ~καὶ νῦν	ὅπερ	μαχιμώτατον Θρᾳκῶν ἔθνος ~ἔπεμψεν ὑμῖν.
[150]	~κἀν τῷ στόματι λέγουσι, βαῖν᾽	ὅπῃ	θέλεις. ~ταύτας δέχομαι καὶ σπένδομαι
[700]	φασῶ φέρειν. ~περίθεσθε τάσδε τὰς	ὁπλὰς	τῶν χοιρίων. ~ὅπως δὲ δοξεῖτ᾽
[1100]	ὦνθρωπε παῦσαι καταγελῶν μου τῶν	ὅπλων.	~(Δικαιόπολις) ὦνθρωπε βούλει μὴ βλέπειν
[550]	~ὑπὸ τοῦ δέους γὰρ τῶν	ὅπλων	εἰλιγγιῶ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἀπένεγκέ
[950]	συνθέριζε ~καὶ τοῦτον λαβὼν ~πρόσβαλλ᾽	ὅποι	βούλει φέρων ~πρὸς πάντα συκοφάντην.
[200]	μοι μηνύσατε, ~εἴ τις οἶδ᾽	ὅποι	τέτραπται γῆς ὁ τὰς σπονδὰς
[0]	κονίας τὰς ὀφρῦς ~ὡς νῦν,	ὁπότ᾽	οὔσης κυρίας ἐκκλησίας ~ἑωθινῆς ἔρημος
[1100]	~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ σὺ δημοῦ θρῖον·	ὀπρήσω	δ᾽ ἐκεῖ. ~(Λάμαχος) ἔνεγκε δεῦρο
[1000]	στάθευε. ~(Χορός) ἤκουσας ὀρθιασμάτων; Δικαιόπολις	~ὀπτᾶτε	τἀγχέλεια. ~(Χορός) ἀποκτενεῖς λιμῷ μὲ
[1000]	καὶ ~φωνῇ τοιαῦτα λάσκων. ~(Δικαιόπολις)	ὀπτᾶτε	ταυτὶ καὶ καλῶς ξανθίζετε. ~(Παράνυμφος)
[1000]	τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν τὰς κίχλας	ὀπτωμένας	ἴδητε; ~(Χορός) οἶμαί σε καὶ
[250]	θυμβροφάγον. ὡς μακάριος ~ὅστις σ᾽	ὀπύσει	κἀκποιήσεται γαλᾶς ~σοῦ μηδὲν ἥττους
[400]	δ᾽ αὖ χορευτὰς ἠλιθίους παρεστάναι,	~ὅπως	ἂν αὐτοὺς ῥηματίοις σκιμαλίσω. ~(Ευριπίδης)
[700]	~ψηφίσασθε χωρὶς εἶναι τὰς γραφάς,	ὅπως	ἂν ᾖ ~τῷ γέροντι μὲν
[900]	~ξένῳ καλῶς τὴν ἐμπολὴν ~οὕτως	ὅπως	~ἂν μὴ θέρων κατάξῃ. ~(Δικαιόπολις)
[1050]	νύμφης ὃ δεῖταί μου σφόδρα,	~ὅπως	ἂν οἰκουρῇ τὸ πέος τοῦ
[700]	ἐς τὸυ σάκκον ὧδ᾽ ἐσβαίνετε.	~ὅπως	δὲ γρυλλιξεῖτε καὶ κοΐξετε ~χἠσεῖτε
[700]	τάσδε τὰς ὁπλὰς τῶν χοιρίων.	~ὅπως	δὲ δοξεῖτ᾽ εἶμεν ἐξ ἀγαθᾶς
[0]	ξύλου, ~ἁθρόοι καταρρέοντες· εἰρήνη δ᾽	ὅπως	~ἔσται προτιμῶσ᾽ οὐδέν· ὦ πόλις
[500]	βάδην, ~Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ ψήφισμ᾽	ὅπως	~μεταστραφείη τὸ διὰ τὰς λαικαστρίας·
[300]	πάλιν τὸ ξίφος. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	ὅπως	μὴ ν᾽ τοῖς τρίβωσιν ἐγκάθηνταί
[100]	ἐπένευσαν ἅνδρες οὑτοιί, ~κοὐκ ἔσθ᾽	ὅπως	οὐκ εἰσὶν ἐνθένδ᾽ αὐτόθεν. ~καὶ
[750]	πρόβουλοι τοῦτ᾽ ἔπραττον τᾷ πόλει,	~ὅπως	τάχιστα καὶ κάκιστ᾽ ἀπολοίμεθα. ~(Δικαιόπολις)
[250]	τὰς τριακοντούτιδας. ~ἄγ᾽ ὦ θύγατερ	ὅπως	τὸ κανοῦν καλὴ καλῶς ~οἴσεις
[450]	λαΐνων σταθμῶν. ~(Δικαιόπολις) ὦ θύμ᾽	ὁρᾷς	γὰρ ὡς ἀπωθοῦμαι δόμων, ~πολλῶν
[300]	λίθοι. ~(Χορός) ἐκσέσεισται χαμᾶζ᾽ οὐχ	ὁρᾷς	σειόμενον; ~ἀλλὰ μή μοι πρόφασιν,
[1200]	μοι δι᾽ ὀστέων ὀδυρτά. ~(Δικαιόπολις)	ὁρᾶτε	τουτονὶ κενόν. τήνελλα καλλίνικος. ~(Χορός)
[500]	πᾶσιν ἐκ τριῶν λαικαστριῶν. ~ἐντεῦθεν	ὀργῇ	Περικλέης οὑλύμπιος ~ἤστραπτ᾽ ἐβρόντα ξυνεκύκα
[1150]	τις αὐτοῦ μεθύων τῆς κεφαλῆς	Ὀρέστης	~μαινόμενος· ὁ δὲ λίθον βαλεῖν
[1000]	τὰς σηπίας στάθευε. ~(Χορός) ἤκουσας	ὀρθιασμάτων;	Δικαιόπολις ~ὀπτᾶτε τἀγχέλεια. ~(Χορός) ἀποκτενεῖς
[0]	δὴ παρέκυψε Χαῖρις ἐπὶ τὸν	ὄρθιον.	~ἀλλ᾽ οὐδεπώποτ᾽ ἐξ ὅτου γὼ
[200]	κανηφόρος· ~ὁ Ξανθίας τὸν φαλλὸν	ὀρθὸν	στησάτω. ~κατάθου τὸ κανοῦν ὦ
[250]	~ὦ Ξανθία, σφῷν δ᾽ ἐστὶν	ὀρθὸς	ἑκτέος ~ὁ φαλλὸς ἐξόπισθε τῆς
[250]	~σοῦ μηδὲν ἥττους βδεῖν, ἐπειδὰν	ὄρθρος	ᾖ. ~πρόβαινε, κἀν τὤχλῳ φυλάττεσθαι
[350]	ἔνδον εἶτ᾽ οὐκ ἔνδον; ~(Κηφισόφων)	ὀρθῶς	ὦ γέρον. ~ὁ νοῦς μὲν
[850]	~ὅσ᾽ ἐστὶν ἀγαθὰ Βοιωτοῖς ἁπλῶς,	~ὀρίγανον	γλαχὼ ψιάθως θρυαλλίδας ~νάσσας κολοιὼς
[300]	οὔτε βωμὸς οὔτε πίστις οὔθ᾽	ὅρκος	μένει; ~(Δικαιόπολις) οἶδ᾽ ἐγὼ καὶ
[900]	~(Βοιωτός) τί δὲ κακὸν παθὼν	~ὀρναπετίοισι	πόλεμον ἤρα καί μάχαν; ~(Νίκαρχος)
[850]	κολύμβως. ~(Δικαιόπολις) ὡσπερεὶ χειμὼν ἄρα	~ὀρνιθίας	ἐς τὴν ἀγορὰν ἐλήλυθας. ~(Βοιωτός)
[550]	~(Δικαιόπολις) εἰπέ μοι τίνος ποτὲ	~ὄρνιθός	ἐστιν; ἆρα κομπολακύθου; ~(Λάμαχος) οἴμ᾽
[50]	~(Πρέσβυς) καὶ ναὶ μὰ Δί᾽	ὄρνιν	τριπλάσιον Κλεωνύμου ~παρέθηκεν ἡμῖν· ὄνομα
[700]	νέον δὲ τῷ νέῳ. ~(Δικαιόπολις)	ὅροι	μὲν ἀγορᾶς εἰσιν οἵδε τῆς
[850]	πρίασο τῶν ἐγὼ φέρω ~τῶν	ὀρταλίχων	ἢ τῶν τετραπτερυλλίδων. ~(Δικαιόπολις) ὦ
[1050]	πάρα, ~ἄμυλοι πλακοῦντες σησαμοῦντες ἴτρια,	~ὀρχηστρίδες,	τὰ φίλταθ᾽ Ἁρμοδίου, καλαί. ~ἀλλ᾽
[950]	προσβαλεῖν· ~πρῶτα μὲν ἂν ἀμπελίδος	ὄρχον	ἐλάσαι μακρόν, ~εἶτα παρὰ τόνδε
[950]	συκίδων, ~καὶ τὸ τρίτον ἡμερίδος	ὄρχον,	ὁ γέρων ὁδί, ~καὶ περὶ
[50]	~κἄχεζεν ὀκτὼ μῆνας ἐπὶ χρυσῶν	ὀρῶν.	~(Δικαιόπολις) πόσου δὲ τὸν πρωκτὸν
[600]	~ταῦτ᾽ οὖν ἐγὼ βδελυττόμενος ἐσπεισάμην,	~ὁρῶν	πολιοὺς μὲν ἄνδρας ἐν ταῖς
[650]	γήρᾳ τῷ λίθῳ προσέσταμεν, ~οὐχ	ὁρῶντες	οὐδὲν εἰ μὴ τῆς δίκης
[350]	ἐπιξήνου λέγειν ~ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἅπανθ᾽	ὅσ᾽	ἂν λέγω· ~καίτοι φιλῶ γε
[1150]	ἁπλῷ, κακῶς ἐξολέσειεν ὁ Ζεύς·	~ὅς	γ᾽ ἐμὲ τὸν τλήμονα Λήναια
[100]	εὐνούχοιν τὸν ἕτερον τουτονὶ ~ἐγᾦδ᾽	ὅς	ἐστι, Κλεισθένης ὁ Σιβυρτίου. ~ὦ
[850]	κολλικοφάγε Βοιωτίδιον. ~τί φέρεις; ~(Βοιωτός)	~ὅσ᾽	ἐστὶν ἀγαθὰ Βοιωτοῖς ἁπλῶς, ~ὀρίγανον
[1000]	Χοᾶς ~πίνειν ὑπὸ τῆς σάλπιγγος·	ὃς	δ᾽ ἂν ἐκπίῃ ~πρώτιστος, ἀσκὸν
[400]	~τοὺς μὲν θεατὰς εἰδέναι μ᾽	ὃς	εἴμ᾽ ἐγώ, ~τοὺς δ᾽ αὖ
[700]	πρεσβύτην ὑπ᾽ ἀνδρὸς τοξότου κυκώμενον,	~ὃς	μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἐκεῖνος ἡνίκ᾽
[0]	τὸν δ᾽ ἐμὸν δῆμον ποθῶν,	~ὃς	οὐδεπώποτ᾽ εἶπεν, ἄνθρακας πρίω, ~οὐκ
[950]	Λαμάχου) ~ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος,	ὃς	τὴν Γοργόνα ~πάλλει κραδαίνων τρισὶ
[700]	φαμι. τίς δ᾽ οὕτως ἄνους	~ὃς	ὑμέ κα πρίαιτο φανερὰν ζαμίαν;
[0]	~Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνεῖς ~(Δικαιόπολις)	ὅσα	δὴ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν,
[850]	γλάχων᾽ ἀτρέμας Ἰσμηνία· ~ὑμὲς δ᾽	ὅσοι	Θείβαθεν αὐληταὶ πάρα ~τοῖς ὀστίνοις
[150]	ἐκκλησίαν. ~(Δικαιόπολις) οἴμοι τάλας μυττωτὸν	ὅσον	ἀπώλεσα. ~ἀλλ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος γὰρ
[150]	~στρατιὰν τοσαύτην ὥστ᾽ Ἀθηναίους ἐρεῖν,	~ὅσον	τὸ χρῆμα παρνόπων προσέρχεται. ~(Δικαιόπολις)
[450]	ἄνευ σκάνδικος ἐμπορευτέα. ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽	ὅσον	τὸν ἀγῶν᾽ ἀγωνιεῖ τάχα, ~μέλλων
[400]	πτωχὸν εἶναι τήμερον, ~εἶναι μὲν	ὅσπερ	εἰμί, φαίνεσθαι δὲ μή· ~τοὺς
[1200]	λόγχη τις ἐμπέπηγέ μοι δι᾽	ὀστέων	ὀδυρτά. ~(Δικαιόπολις) ὁρᾶτε τουτονὶ κενόν.
[850]	ὅσοι Θείβαθεν αὐληταὶ πάρα ~τοῖς	ὀστίνοις	φυσῆτε τὸν πρωκτὸν κυνός. ~(Δικαιόπολις)
[300]	διαφθερῶ. ~εἴσομαι δ᾽ ὑμῶν τάχ᾽	ὅστις	ἀνθράκων τι κήδεται. ~(Χορός) ὡς
[950]	~ξυγκατακλινείς, ὅτι παροινικὸς ἀνὴρ ἔφυ,	~ὅστις	ἐπὶ πάντ᾽ ἀγάθ᾽ ἔχοντας ἐπικωμάσας
[300]	λόγους λέγοντος οὐκ ἀκούσομαι μακρούς,	~ὅστις	ἐσπείσω Λάκωσιν, ἀλλὰ τιμωρήσομαι. ~(Δικαιόπολις)
[50]	τὴν ἐκκλησίαν ~τὸν ἄνδρ᾽ ἀπάγοντες,	ὅστις	ἡμῖν ἤθελε ~σπονδὰς ποιεῖσθαι καὶ
[250]	βδελυρὸς ~ὦ προδότα τῆς πατρίδος,	ὅστις	ἡμῶν μόνος ~σπεισάμενος εἶτα δύνασαι
[1050]	γάμων. ~(Δικαιόπολις) καλῶς γε ποιῶν	ὅστις	ἦν. ~(Παράνυμφος) ~ἐκέλευε δ᾽ ἐγχέαι
[450]	~ἀναίσχυντος ὢν σιδηροῦς τ᾽ ἀνήρ,	~ὅστις	παρασχὼν τῇ πόλει τὸν αὐχένα
[600]	ἐπιθυμοῦντες τὸν ποιητὴν τὸν ἄριστον,	~ὅστις	παρεκινδύνευσ᾽ εἰπεῖν ἐν Ἀθηναίοις τὰ
[550]	ἀλλὰ τίς γὰρ εἶ; ~(Δικαιόπολις)	ὅστις;	πολίτης χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης, ~ἀλλ᾽
[250]	~οἴσεις βλέπουσα θυμβροφάγον. ὡς μακάριος	~ὅστις	σ᾽ ὀπύσει κἀκποιήσεται γαλᾶς ~σοῦ
[700]	μήτε συκοφάντης εἰσίτω ~μήτ᾽ ἄλλος	ὅστις	Φασιανός ἐστ᾽ ἀνήρ. ~ἐγὼ δὲ
[200]	περ γέροντας ὄντας ἐκφυγὼν Ἀχαρνέας.	~ὅστις	ὦ Ζεῦ πάτερ καὶ θεοὶ
[200]	ἂν ἐπ᾽ ἐμῆς γε νεότητος,	ὅτ᾽	ἐγὼ φέρων ἀνθράκων φορτίον ~ἠκολούθουν
[100]	ἔπηξ᾽ ~ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον,	~ὅτ᾽	ἐνθαδὶ Θέογνις ἠγωνίζετο. ~τοῦτον μετὰ
[650]	τὴν πόλιν; ~εἶτα Μαραθῶνι μὲν	ὅτ᾽	ἦμεν ἐδιώκομεν, ~νῦν δ᾽ ὑπ᾽
[1050]	ποιεῖτε; τοῦτο τῇ νύμφῃ φράσον,	~ὅταν	στρατιώτας καταλέγωσι, τουτῳὶ ~νύκτωρ ἀλειφέτω
[0]	~ἀλλ᾽ ὠδυνήθην ἕτερον αὖ τραγῳδικόν,	~ὅτε	δὴ κεχήνη προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον,
[0]	δ᾽ ἀπέθανον καὶ διεστράφην ἰδών,	~ὅτε	δὴ παρέκυψε Χαῖρις ἐπὶ τὸν
[500]	οὐρανῷ μένειν. ~ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς,	ὅτε	δὴ πείνων βάδην, ~Λακεδαιμονίων ἐδέοντο
[600]	τόλμης ἤδη πόρρω κλέος ἥκει,	~ὅτε	καὶ βασιλεὺς Λακεδαιμονίων τὴν πρεσβείαν
[550]	κελευστῶν, νιγλάρων, συριγμάτων. ~ταῦτ᾽ οἶδ᾽	ὅτι	ἂν ἐδρᾶτε· τὸν δὲ Τήλεφον
[150]	περὶ μισθοῦ· λέγω δ᾽ ὑμῖν	ὅτι	~διοσημία στὶ καὶ ῥανὶς βέβληκέ
[500]	με νῦν γε διαβαλεῖ Κλέων	ὅτι	~ξένων παρόντων τὴν πόλιν κακῶς
[150]	ἔστιν; ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἀρέσκουσίν μ᾽	ὅτι	~ὄζουσι πίττης καὶ παρασκευῆς νεῶν.
[350]	αὖ γερόντων οἶδα τὰς ψυχὰς	ὅτι	~οὐδὲν βλέπουσιν ἄλλο πλὴν ψηφηδακεῖν.
[500]	τὴν πόλιν λέγω, ~μέμνησθε τοῦθ᾽	ὅτι	οὐχὶ τὴν πόλιν λέγω, ~ἀλλ᾽
[950]	ποτε τὸν Ἁρμόδιον ᾄσεται ~ξυγκατακλινείς,	ὅτι	παροινικὸς ἀνὴρ ἔφυ, ~ὅστις ἐπὶ
[300]	δοκεῖ, τόν τε Λακεδαιμόνιον ~αὐτὸν	ὅτι	τῷ τρόπῳ σοὐστὶ φίλος· ~ὡς
[1050]	σπονδάς, ἵν᾽ αὐτῇ δῶ μόνῃ,	~ὁτιὴ	γυνή στι τοῦ πολέμου τ᾽
[0]	τὸν ὄρθιον. ~ἀλλ᾽ οὐδεπώποτ᾽ ἐξ	ὅτου	γὼ ῥύπτομαι ~οὕτως ἐδήχθην ὑπὸ
[550]	πόλεμος, στρατωνίδης, ~σὺ δ᾽ ἐξ	ὅτου	περ ὁ πόλεμος, μισθαρχίδης. ~(Λάμαχος)
[550]	χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης, ~ἀλλ᾽ ἐξ	ὅτου	περ ὁ πόλεμος, στρατωνίδης, ~σὺ
[250]	παῖε τὸν μιαρόν. ~οὐ βαλεῖς;	οὐ	βαλεῖς; ~(Δικαιόπολις) Ἡράκλεις τουτὶ τί
[250]	βάλλε, ~παῖε παῖε τὸν μιαρόν.	~οὐ	βαλεῖς; οὐ βαλεῖς; ~(Δικαιόπολις) Ἡράκλεις
[400]	εἶχ᾽ ὁ χωλὸς οὑτοσί; ~(Δικαιόπολις)	οὐ	Βελλεροφόντης· ἀλλὰ κἀκεῖνος μὲν ἦν
[400]	ἀλλ᾽ ἀδύνατον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ὅμως·	~οὐ	γὰρ ἂν ἀπέλθοιμ᾽ ἀλλὰ κόψω
[650]	οἱ παλαιοὶ μεμφόμεσθα τῇ πόλει·	~οὐ	γὰρ ἀξίως ἐκείνων ὧν ἐναυμαχήσαμεν
[50]	ὢν ὦνδρες ἐφόδι᾽ οὐκ ἔχω·	~οὐ	γὰρ διδόασιν οἱ πρυτάνεις. ~(Κῆρυξ)
[550]	τεθνήξεις. ~(Δικαιόπολις) μηδαμῶς ὦ Λάμαχε·	~οὐ	γὰρ κατ᾽ ἰσχύν ἐστιν· εἰ
[500]	λέξω δεινὰ μὲν δίκαια δέ.	~οὐ	γάρ με νῦν γε διαβαλεῖ
[550]	λόχων. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ὦ Λάμαχ᾽	οὐ	γὰρ οὗτος ἅνθρωπος πάλαι ~ἅπασαν
[800]	μαθὼν φαίνεις ἄνευ θρυαλλίδος; ~(Συκοφάντης)	οὐ	γὰρ φανῶ τοὺς πολεμίους; ~(Δικαιόπολις)
[750]	~(Δικαιόπολις) οὐκ ἔμοιγε φαίνεται. ~(Μεγαρεύς)	οὐ	δεινά; θᾶσθε τῶδε τὰς ἀπιστίας·
[1050]	ἰὼ στρατηγοὶ πλείονες ἢ βελτίονες.	~οὐ	δεινὰ μὴ ξεῖναί με μηδ᾽
[1000]	ταχύ. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽	οὐ	δημοσιεύων τυγχάνω. ~(Γεωργός) ἴθ᾽ ἀντιβολῶ
[100]	~ὁδὶ δὲ τίς ποτ᾽ ἐστίν;	οὐ	δήπου Στράτων; ~(Κῆρυξ) σίγα, κάθιζε.
[600]	δημοκρατία ταῦτα δῆτ᾽ ἀνασχετά; ~(Δικαιόπολις)	οὐ	δῆτ᾽ ἐὰν μὴ μισθοφορῇ γε
[450]	καὶ γάρ εἰμ᾽ ἄγαν ~ὀχληρός,	οὐ	δοκῶν με κοιράνους στυγεῖν. ~οἴμοι
[800]	σ᾽ ἐστίν; ἁγορανόμοι, ~τοὺς συκοφάντας	οὐ	θύραζ᾽ ἐξείρξετε; ~τί δὴ μαθὼν
[650]	διδάξειν ἀγάθ᾽ ὥστ᾽ εὐδαίμονας εἶναι,	~οὐ	θωπεύων οὐδ᾽ ὑποτείνων μισθοὺς οὐδ᾽
[150]	τῶν Ὀδομάντων τὰ σκόροδα πορθούμενος.	~οὐ	καταβαλεῖτε τὰ σκόροδ᾽ ~(Θέωρος) ὦ
[1100]	τυρόνωτον δὸς κύκλον. ~(Λάμαχος) ταῦτ᾽	οὐ	κατάγελώς ἐστιν ἀνθρώποις πλατύς; ~(Δικαιόπολις)
[300]	τῶν λίθων ὦ δημόται ~μὴ	οὐ	καταξαίνειν τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐς
[350]	ψυχὴν ἐγώ. ~(Χορός) τί οὖν	οὐ	λέγεις, ἐπίξηνον ἐξενεγκὼν θύραζ᾽ ~ὅ
[100]	καὶ σαφῶς τὸ χρυσίον. ~(Ψευδαρτάβας)	οὐ	λῆψι χρῦσο χαυνόπρωκτ᾽ Ἰαοναῦ. ~(Δικαιόπολις)
[550]	Β) ~οὗτος σὺ ποῖ θεῖς;	οὐ	μενεῖς; ὡς εἰ θενεῖς ~τὸν
[150]	σκόροδ᾽ ~(Θέωρος) ὦ μόχθηρε σὺ	~οὐ	μὴ πρόσει τούτοισιν ἐσκοροδισμένοις. ~(Δικαιόπολις)
[1100]	ἐστιν ἀνθρώποις πλατύς; ~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽	οὐ	πλακοῦς δῆτ᾽ ἐστὶν ἀνθρώποις γλυκύς;
[300]	φίλος· ~ὡς τόδε τὸ λαρκίδιον	οὐ	προδώσω ποτέ. ~(Δικαιόπολις) τοὺς λίθους
[550]	εἶ; ~(Δικαιόπολις) ὅστις; πολίτης χρηστός,	οὐ	σπουδαρχίδης, ~ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου περ
[400]	σε Χολλῄδης, ἐγώ. ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽	οὐ	σχολή. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἐκκυκλήθητ᾽ ~(Ευριπίδης)
[400]	~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἐκκυκλήσομαι· καταβαίνειν δ᾽	οὐ	σχολή. ~(Δικαιόπολις) Εὐριπίδη, ~(Ευριπίδης) τί
[450]	μέλλεις εἷς λέγειν τἀναντία. ~ἁνὴρ	οὐ	τρέμει τὸ πρᾶγμ᾽ εἶά νυν,
[400]	τὰ τοῦ τυφλοῦ Φοίνικος; ~(Δικαιόπολις)	οὐ	Φοίνικος, οὔ· ~ἀλλ᾽ ἕτερος ἦν
[650]	καὶ τῆς νήσου μὲν ἐκείνης	~οὐ	φροντίζουσ᾽ ἀλλ᾽ ἵνα τοῦτον τὸν
[750]	οὐχὶ χοῖρος τἀφροδίτῃ θύεται. ~(Μεγαρεύς)	οὐ	χοῖρος Ἀφροδίτᾳ; μόνᾳ γα δαιμόνων.
[750]	στι χοῖρος; ~(Μεγαρεύς) Μεγαρικά. ~ἢ	οὐ	χοῖρός ἐσθ᾽ ἅδ᾽ ~(Δικαιόπολις) οὐκ
[500]	ἦν τῶν ἀσπίδων. ~ἐρεῖ τις,	οὐ	χρῆν· ἀλλὰ τί ἐχρῆν, εἴπατε.
[750]	φώνει δὴ τὺ ταχέως χοιρίον.	~οὐ	χρῆσθα; σιγῇς ὦ κάκιστ᾽ ἀπολουμένα;
[0]	Ἀμφίθεος. ~(Κῆρυξ) οὐκ ἄνθρωπος; ~(Ἀμφίθεος)	οὔ,	~ἀλλ᾽ ἀθάνατος. ὁ γὰρ Ἀμφίθεος
[400]	τυφλοῦ Φοίνικος; ~(Δικαιόπολις) οὐ Φοίνικος,	οὔ·	~ἀλλ᾽ ἕτερος ἦν Φοίνικος ἀθλιώτερος.
[50]	μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν	οὔ,	~ἢν μὴ περὶ εἰρήνης γε
[100]	μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν	οὔ.	~(Πρέσβυς) πέμψειν βασιλέα φησὶν ὑμῖν
[600]	ὑμῶν τἀκβάταν᾽ ἢ τοὺς Χάονας;	~οὔ	φασιν. ἀλλ᾽ ὁ Κοισύρας καὶ
[750]	δεινά; θᾶσθε τῶδε τὰς ἀπιστίας·	~οὔ	φατι τάνδε χοῖρον εἶμεν. ἀλλὰ
[600]	ἀποδύντες τοῖς ἀναπαίστοις ἐπίωμεν. ~ἐξ	οὗ	γε χοροῖσιν ἐφέστηκεν τρυγικοῖς ὁ
[650]	καὶ λέγει πρὸς τοὺς φίλους,	~οὗ	μ᾽ ἐχρῆν σορὸν πρίασθαι τοῦτ᾽
[450]	τί δράσω; δεῖ γὰρ ἑνὸς	οὗ	μὴ τυχὼν ~ἀπόλωλ᾽ ἄκουσον ὦ
[0]	μεσημβρινοί. ~οὐκ ἠγόρευον; τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽	οὑγὼ	λεγον· ~ἐς τὴν προεδρίαν πᾶς
[800]	~ἢ συκοφάντης ἄλλος, οἰμώζων ~καθεδεῖται·	~οὐδ᾽	ἄλλος ἀνθρώπων ὑποψωνῶν σε πημανεῖ
[700]	Δήμητρ᾽ ἐκεῖνος ἡνίκ᾽ ἦν Θουκυδίδης,	~οὐδ᾽	ἂν αὐτὴν τὴν Ἀχαίαν ῥᾳδίως
[200]	ὑπ᾽ ἐμοῦ τότε διωκόμενος ~ἐξέφυγεν	οὐδ᾽	ἂν ἐλαφρῶς ἂν ἀπεπλίξατο. ~νῦν
[1000]	τὸν καλαμίσκον ἐνστάλαξον τουτονί. ~(Δικαιόπολις)	οὐδ᾽	ἂν στριβιλικίγξ· ἀλλ᾽ ἀπιὼν οἴμωζέ
[850]	κακὸν τῶν μασχαλῶν ~πατρὸς Τραγασαίου·	~οὐδ᾽	αὖθις αὖ σε σκώψεται Παύσων
[300]	ἄρ᾽ ὁμήλικα τόνδε φιλανθρακέα; ~(Δικαιόπολις)	οὐδ᾽	ἐμοῦ λέγοντος ὑμεῖς ἀρτίως ἠκούσατε.
[800]	ξυντυχών σ᾽ Ὑπέρβολος ~δικῶν ἀναπλήσει·	~οὐδ᾽	ἐντυχὼν ἐν τἀγορᾷ πρόσεισί σοι
[650]	~οὐ θωπεύων οὐδ᾽ ὑποτείνων μισθοὺς	οὐδ᾽	ἐξαπατύλλων, ~οὐδὲ πανουργῶν οὐδὲ κατάρδων,
[800]	ἀνθρώπων ὑποψωνῶν σε πημανεῖ τι,	~οὐδ᾽	ἐξομόρξεται Πρέπις τὴν εὐρυπρωκτίαν σοι,
[0]	πρίω, ~οὐκ ὄξος οὐκ ἔλαιον,	οὐδ᾽	ᾔδει πρίω, ~ἀλλ᾽ αὐτὸς ἔφερε
[0]	~τὸ σχοινίον φεύγουσι τὸ μεμιλτωμένον.	~οὐδ᾽	οἱ πρυτάνεις ἥκουσιν, ἀλλ᾽ ἀωρίαν
[650]	ὥστ᾽ εὐδαίμονας εἶναι, ~οὐ θωπεύων	οὐδ᾽	ὑποτείνων μισθοὺς οὐδ᾽ ἐξαπατύλλων, ~οὐδὲ
[800]	ἐξομόρξεται Πρέπις τὴν εὐρυπρωκτίαν σοι,	~οὐδ᾽	ὠστιεῖ Κλεωνύμῳ· ~χλαῖναν δ᾽ ἔχων
[750]	ποττὰν ματέρ᾽ εἰκασθήσεται. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	οὐδὲ	θύσιμός ἐστιν αὑτηγί. ~(Μεγαρεύς) σά
[650]	μισθοὺς οὐδ᾽ ἐξαπατύλλων, ~οὐδὲ πανουργῶν	οὐδὲ	κατάρδων, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα διδάσκων.
[650]	οὐδ᾽ ὑποτείνων μισθοὺς οὐδ᾽ ἐξαπατύλλων,	~οὐδὲ	πανουργῶν οὐδὲ κατάρδων, ἀλλὰ τὰ
[950]	~οὐδέποτ᾽ ἐγὼ Πόλεμον οἴκαδ᾽ ὑποδέξομαι,	~οὐδὲ	παρ᾽ ἐμοί ποτε τὸν Ἁρμόδιον
[750]	οὐχ ὑμὲς αὐτῶν ἄρχετε; ~(Δικαιόπολις)	οὐδὲ	σκόροδα; ~(Μεγαρεύς) ποῖα σκόροδ᾽ ὑμὲς
[350]	γερόντων οἶδα τὰς ψυχὰς ὅτι	~οὐδὲν	βλέπουσιν ἄλλο πλὴν ψηφηδακεῖν. ~αὐτός
[450]	πλέκους χρέος; ~(Δικαιόπολις) χρέος μὲν	οὐδέν,	βούλομαι δ᾽ ὅμως λαβεῖν. ~(Ευριπίδης)
[650]	τῷ λίθῳ προσέσταμεν, ~οὐχ ὁρῶντες	οὐδὲν	εἰ μὴ τῆς δίκης τὴν
[650]	~ὑπὸ νεανίσκων ἐᾶτε καταγελᾶσθαι ῥητόρων,	~οὐδὲν	ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς καὶ παρεξηυλημένους,
[950]	αὐτὸν εὐλαβούμενος. ~πάντως μὲν οἴσεις	οὐδὲν	ὑγιές, ἀλλ᾽ ὅμως· ~κἂν τοῦτο
[0]	εἰρήνη δ᾽ ὅπως ~ἔσται προτιμῶσ᾽	οὐδέν·	ὦ πόλις πόλις. ~ἐγὼ δ᾽
[1000]	ταῖς ~σπονδαῖσιν ἡδύ, κοὐκ ἔοικεν	~οὐδενὶ	μεταδώσειν. ~(Δικαιόπολις) κατάχει σὺ τῆς
[950]	πάντ᾽ ἀγαθὰ τῷδέ γε πορίζεται.	~οὐδέποτ᾽	ἐγὼ Πόλεμον οἴκαδ᾽ ὑποδέξομαι, ~οὐδὲ
[100]	ἐνθαδὶ στραγγεύομαι; ~τοὺς δὲ ξενίζειν	οὐδέποτέ	γ᾽ ἴσχει θύρα. ~ἀλλ᾽ ἐργάσομαί
[0]	δ᾽ ἐμὸν δῆμον ποθῶν, ~ὃς	οὐδεπώποτ᾽	εἶπεν, ἄνθρακας πρίω, ~οὐκ ὄξος
[0]	Χαῖρις ἐπὶ τὸν ὄρθιον. ~ἀλλ᾽	οὐδεπώποτ᾽	ἐξ ὅτου γὼ ῥύπτομαι ~οὕτως
[300]	~οἷσιν οὔτε βωμὸς οὔτε πίστις	οὔθ᾽	ὅρκος μένει; ~(Δικαιόπολις) οἶδ᾽ ἐγὼ
[1050]	γυνή στι τοῦ πολέμου τ᾽	οὐκ	αἰτία. ~ὕπεχ᾽ ὧδε δεῦρο τοὐξάλειπτρον
[1000]	ἠκούσατε; ~τί δρᾶτε; τοῦ κήρυκος	οὐκ	ἀκούετε; ~ἀναβράττετ᾽ ἐξοπτᾶτε τρέπετ᾽ ἀφέλκετε
[300]	ὑμῖν θυμάλωψ ἐπέζεσεν. ~οὐκ ἀκούσεσθ᾽	οὐκ	ἀκούσεσθ᾽ ἐτεὸν ὦχαρνηίδαι; ~(Χορός) οὐκ
[300]	μέλας τις ὑμῖν θυμάλωψ ἐπέζεσεν.	~οὐκ	ἀκούσεσθ᾽ οὐκ ἀκούσεσθ᾽ ἐτεὸν ὦχαρνηίδαι;
[300]	~σοῦ δ᾽ ἐγὼ λόγους λέγοντος	οὐκ	ἀκούσομαι μακρούς, ~ὅστις ἐσπείσω Λάκωσιν,
[300]	ὡς ἀποκτενῶ, κέκραχθ᾽ ἐγὼ γὰρ	οὐκ	ἀκούσομαι. ~(Χορός) ἀπολεῖς ἄρ᾽ ὁμήλικα
[300]	οὐκ ἀκούσεσθ᾽ ἐτεὸν ὦχαρνηίδαι; ~(Χορός)	οὐκ	ἀκουσόμεσθα δῆτα. ~(Δικαιόπολις) δεινά τἄρα
[1100]	βούλει μὴ προσαγορεύειν ἐμέ; ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	ἀλλ᾽ ἐγὼ χὠ παῖς ἐρίζομεν
[400]	τὰ τοῦ πτωχοῦ λέγεις; ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	ἀλλὰ τούτου πολὺ πολὺ πτωχιστέρου.
[100]	Θρᾴκῃ πολύν ~(Δικαιόπολις) μὰ Δί᾽	οὐκ	ἄν, εἰ μισθόν γε μὴ
[1050]	καὶ μή μοι δίδου, ~ὡς	οὐκ	ἂν ἐγχέαιμι μυρίων δραχμῶν. ~ἀλλ᾽
[200]	ποτέ· ~ὡς ἐγὼ βάλλων ἐκεῖνον	οὐκ	ἂν ἐμπλῄμην λίθοις. ~(Δικαιόπολις) εὐφημεῖτε,
[200]	τάλας ~τῶν ἐτῶν τῶν ἐμῶν·	~οὐκ	ἂν ἐπ᾽ ἐμῆς γε νεότητος,
[100]	οὗτος ἐσκηρύττεται. ~(Θέωρος) χρόνον μὲν	οὐκ	ἂν ἦμεν ἐν Θρᾴκῃ πολύν
[900]	~(Δικαιόπολις) ἰσχυρόν ἐστιν ὦγάθ᾽ ὥστ᾽	~οὐκ	ἂν καταγείη ποτ᾽ εἴπερ ~ἐκ
[950]	κραδαίνων τρισὶ κατάσκιος λόφοις. ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	ἂν μὰ Δί᾽ εἰ δοίη
[250]	ἀκούσητ᾽ ἀλλ᾽ ἀνάσχεσθ᾽ ὦγαθοί. ~(Χορός)	οὐκ	ἀνασχήσομαι· μηδὲ λέγε μοι σὺ
[0]	τίς ὤν; ~(Ἀμφίθεος) Ἀμφίθεος. ~(Κῆρυξ)	οὐκ	ἄνθρωπος; ~(Ἀμφίθεος) οὔ, ~ἀλλ᾽ ἀθάνατος.
[550]	δ᾽ ἰσχυρὸς εἶ, ~τί μ᾽	οὐκ	ἀπεψώλησας; εὔοπλος γὰρ εἶ. ~(Λάμαχος)
[850]	παῦ᾽ ἐς κόρακας. οἱ σφῆκες	οὐκ	ἀπὸ τῶν θυρῶν; ~πόθεν προσέπτονθ᾽
[150]	αἰβοῖ. ~(Ἀμφίθεος) τί ἔστιν; ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	ἀρέσκουσίν μ᾽ ὅτι ~ὄζουσι πίττης
[800]	ἁμῖν ἔφυ. ~(Συκοφάντης) ~κλάων μεγαριεῖς.	οὐκ	ἀφήσεις τὸν σάκον; ~(Μεγαρεύς) Δικαιόπολι
[700]	ξυγγενεῖς. ~ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τοὺς γέροντας	οὐκ	ἐᾶθ᾽ ὕπνου τυχεῖν, ~ψηφίσασθε χωρὶς
[450]	θυμέ· γραμμὴ δ᾽ αὑτηί. ~ἕστηκας;	οὐκ	εἶ καταπιὼν Εὐριπίδην; ~ἐπῄνεσ᾽ ἄγε
[100]	ἅνδρες οὑτοιί, ~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως	οὐκ	εἰσὶν ἐνθένδ᾽ αὐτόθεν. ~καὶ τοῖν
[0]	εἶπεν, ἄνθρακας πρίω, ~οὐκ ὄξος	οὐκ	ἔλαιον, οὐδ᾽ ᾔδει πρίω, ~ἀλλ᾽
[750]	οὐ χοῖρός ἐσθ᾽ ἅδ᾽ ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	ἔμοιγε φαίνεται. ~(Μεγαρεύς) οὐ δεινά;
[350]	τυννουτοσί. ~ἀμέλει μὰ τὸν Δἴ	οὐκ	ἐνασπιδώσομαι, ~λέξω δ᾽ ὑπὲρ Λακεδαιμονίων
[350]	νοῦς μὲν ἔξω ξυλλέγων ἐπύλλια	~οὐκ	ἔνδον, αὐτὸς δ᾽ ἔνδον ἀναβάδην
[350]	~(Δικαιόπολις) ἔνδον ἔστ᾽ Εὐριπίδης; ~(Κηφισόφων)	οὐκ	ἔνδον ἔνδον ἐστίν, εἰ γνώμην
[350]	ἔχεις. ~(Δικαιόπολις) πῶς ἔνδον εἶτ᾽	οὐκ	ἔνδον; ~(Κηφισόφων) ὀρθῶς ὦ γέρον.
[550]	~οὐκ οἰόμεσθα; νοῦς ἄρ᾽ ἡμῖν	οὐκ	ἔνι. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ἄληθες ὦπίτριπτε
[800]	χαῖρε πόλλ᾽ ~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽ ἁμὶν	οὐκ	ἐπιχώριον. ~(Δικαιόπολις) πολυπραγμοσύνη νυν ἐς
[550]	~(Λάμαχος) τί δ᾽ εἶπας ἡμᾶς;	οὐκ	ἐρεῖς; ~(Δικαιόπολις) οὐκ οἶδά πω·
[350]	Σισύφου, ~ὡς σκῆψιν ἁγὼν οὗτος	οὐκ	ἐσδέξεται. ~(Δικαιόπολις) ὥρα στὶν ἤδη
[1000]	πως κομίσωμαι τὼ βόε. ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	ἔστιν, ἀλλὰ κλᾶε πρὸς τοὺς
[400]	ἐκ τραγῳδίας ἔχεις, ~ἐσθῆτ᾽ ἐλεινήν;	οὐκ	ἐτὸς πτωχοὺς ποιεῖς. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ
[400]	~(Δικαιόπολις) ἀναβάδην ποιεῖς, ~ἐξὸν καταβάδην;	οὐκ	ἐτὸς χωλοὺς ποιεῖς. ~ἀτὰρ τί
[750]	οὐχὶ θύσιμός ἐστι; ~(Δικαιόπολις) κέρκον	οὐκ	ἔχει. ~(Μεγαρεύς) νεαρὰ γάρ ἐστιν·
[50]	~ἀλλ᾽ ἀθάνατος ὢν ὦνδρες ἐφόδι᾽	οὐκ	ἔχω· ~οὐ γὰρ διδόασιν οἱ
[0]	οἱ πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί.	~οὐκ	ἠγόρευον; τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ οὑγὼ λεγον·
[800]	διδῷ. ~(Χορός) εὐδαιμονεῖ γ᾽ ἅνθρωπος.	οὐκ	ἤκουσας οἷ προβαίνει ~τὸ πρᾶγμα
[1000]	~(Δικαιόπολις) ὦ παῖδες ὦ γυναῖκες	οὐκ	ἠκούσατε; ~τί δρᾶτε; τοῦ κήρυκος
[250]	~(Δικαιόπολις) ἀντὶ δ᾽ ὧν ἐσπεισάμην	οὐκ	ἴστε. μἀλλα᾽ ἀκούσατε. ~(Χορός) σοῦ
[550]	εἶπας ἡμᾶς; οὐκ ἐρεῖς; ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	οἶδά πω· ~ὑπὸ τοῦ δέους
[400]	~ὁ δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο; ~(Δικαιόπολις)	οὐκ	Οἰνέως ἦν, ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἀθλιωτέρου.
[550]	ἂν ἐδρᾶτε· τὸν δὲ Τήλεφον	~οὐκ	οἰόμεσθα; νοῦς ἄρ᾽ ἡμῖν οὐκ
[0]	~ὃς οὐδεπώποτ᾽ εἶπεν, ἄνθρακας πρίω,	~οὐκ	ὄξος οὐκ ἔλαιον, οὐδ᾽ ᾔδει
[100]	χρυσίον ἐκ τῶν βαρβάρων. ~(Πρέσβυς)	οὔκ,	ἀλλ᾽ ἀχάνας ὅδε γε χρυσίου
[450]	μοι τὰ δράματα. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	οὐκέτ᾽	ἀλλ᾽ ἄπειμι. καὶ γάρ εἰμ᾽
[1150]	ἰδὼν ~λείπω φάος γε τοὐμόν,	οὐκέτ᾽	εἰμ᾽ ἐγώ. ~τοσαῦτα λέξας εἰς
[500]	τριῶν λαικαστριῶν. ~ἐντεῦθεν ὀργῇ Περικλέης	οὑλύμπιος	~ἤστραπτ᾽ ἐβρόντα ξυνεκύκα τὴν Ἑλλάδα,
[1150]	ὑπὸ πολεμίου τυπείς. ~ἐκεῖνο δ᾽	οὖν	αἰακτὸν ἂν γένοιτο, ~(Δικαιόπολις) εἴ
[0]	πάντα χὠ πρίων ἀπῆν. ~νῦν	οὖν	ἀτεχνῶς ἥκω παρεσκευασμένος ~βοᾶν ὑποκρούειν
[150]	ἐδίωκον κἀβόων. ~(Δικαιόπολις) οἱ δ᾽	οὖν	βοώντων· ἀλλὰ τὰς σπονδὰς φέρεις;
[550]	~(Δικαιόπολις) κόκκυγές γε τρεῖς. ~ταῦτ᾽	οὖν	ἐγὼ βδελυττόμενος ἐσπεισάμην, ~ὁρῶν πολιοὺς
[600]	μισθοφορῇ γε Λάμαχος. ~(Λάμαχος) ἀλλ᾽	οὖν	ἐγὼ μὲν πᾶσι Πελοποννησίοις ~ἀεὶ
[250]	χύτραν συντρίψετε. ~(Χορός) σὲ μὲν	οὖν	καταλεύσομεν ὦ μιαρὰ κεφαλή. ~(Δικαιόπολις)
[350]	ὀλίγου πάνυ ~ἀπωλόμην μολυνοπραγμονούμενος. ~νῦν	οὖν	με πρῶτον πρὶν λέγειν ἐάσατε
[350]	ἐμὴν ψυχὴν ἐγώ. ~(Χορός) τί	οὖν	οὐ λέγεις, ἐπίξηνον ἐξενεγκὼν θύραζ᾽
[750]	περ τοὶ θεοί. ~(Δικαιόπολις) ἅλας	οὖν	φέρεις; ~(Μεγαρεύς) οὐχ ὑμὲς αὐτῶν
[950]	τὸ φορτίον, ~εὐδαιμονήσεις συκοφαντῶν γ᾽	οὕνεκα.	~(Θεράπων Λαμάχου) ~Δικαιόπολι. Δικαιόπολις ~τίς
[500]	κακῶς λέγω. ~αὐτοὶ γάρ ἐσμεν	οὑπὶ	Ληναίῳ τ᾽ ἀγών, ~κοὔπω ξένοι
[500]	Λακεδαιμονίους σφόδρα, ~καὐτοῖς ὁ Ποσειδῶν	οὑπὶ	Ταινάρῳ θεὸς ~σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι
[450]	ἴσθ᾽ ὀχληρὸς ὢν δόμοις. ~(Δικαιόπολις)	οὔπω	μὰ Δί᾽ οἶσθ᾽ οἷ᾽ αὐτὸς
[600]	ἐφέστηκεν τρυγικοῖς ὁ διδάσκαλος ἡμῶν,	~οὔπω	παρέβη πρὸς τὸ θέατρον λέξων
[500]	~μήτ᾽ ἐν θαλάττῃ μήτ᾽ ἐν	οὐρανῷ	μένειν. ~ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε
[650]	ἀνθράκων πρινίνων φέψαλος ἀνήλατ᾽ ἐρεθιζόμενος	οὐρίᾳ	ῥιπίδι, ~ἡνίκ᾽ ἂν ἐπανθρακίδες ὦσι
[300]	~ὡς ἔχω γ᾽ ὑμῶν ὁμήρους,	οὓς	ἀποσφάξω λαβών. ~(Χορός) εἰπέ μοι,
[150]	~(Κῆρυξ) οἱ Θρᾷκες ἴτε δεῦρ᾽	οὓς	Θέωρος ἤγαγεν. ~(Δικαιόπολις) τουτὶ τί
[0]	τὰς ὀφρῦς ~ὡς νῦν, ὁπότ᾽	οὔσης	κυρίας ἐκκλησίας ~ἑωθινῆς ἔρημος ἡ
[500]	πάρεισιν· οὔτε γὰρ φόροι ~ἥκουσιν	οὔτ᾽	ἐκ τῶν πόλεων οἱ ξύμμαχοι·
[300]	εἴπερ ἐσπείσω γ᾽ ἅπαξ ~οἷσιν	οὔτε	βωμὸς οὔτε πίστις οὔθ᾽ ὅρκος
[500]	τ᾽ ἀγών, ~κοὔπω ξένοι πάρεισιν·	οὔτε	γὰρ φόροι ~ἥκουσιν οὔτ᾽ ἐκ
[300]	γ᾽ ἅπαξ ~οἷσιν οὔτε βωμὸς	οὔτε	πίστις οὔθ᾽ ὅρκος μένει; ~(Δικαιόπολις)
[800]	ὡς Τραγασαῖα φαίνεται. ~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽	οὔτι	πάσας κατέτραγον τὰς ἰσχάδας. ~ἐγὼ
[550]	τοῦτον εἰπεῖν αὔτ᾽ ἐχρῆν; ~ἀλλ᾽	οὔτι	χαίρων ταῦτα τολμήσει λέγειν. ~(Ἡμιχόριον
[100]	(ἐπινεύει. ~Ἑλληνικόν γ᾽ ἐπένευσαν ἅνδρες	οὑτοιί,	~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ εἰσὶν
[0]	λέγῃ. ~ἀλλ᾽ οἱ πρυτάνεις γὰρ	οὑτοιὶ	μεσημβρινοί. ~οὐκ ἠγόρευον; τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽
[300]	μοι χαμᾶζε πρῶτον ἐξεράσατε. ~(Χορός)	οὑτοιί	σοι χαμαί, καὶ σὺ κατάθου
[550]	Α) ~ὦ Λάμαχ᾽ οὐ γὰρ	οὗτος	ἅνθρωπος πάλαι ~ἅπασαν ἡμῶν τὴν
[200]	ἠκούσατ᾽ ἄνδρες ἆρα τῆς εὐφημίας;	~οὗτος	αὐτός ἐστιν ὃν ζητοῦμεν. ἀλλὰ
[250]	~ἕωθεν εἰρήνης ῥοφήσει τρύβλιον· ~(Χορός)	οὗτος	αὐτός ἐστιν, οὗτος. ~βάλλε βάλλε
[250]	τρύβλιον· ~(Χορός) οὗτος αὐτός ἐστιν,	οὗτος.	~βάλλε βάλλε βάλλε βάλλε, ~παῖε
[900]	φανῶν. ~(Βοιωτός) μικκός γα μᾶκος	οὗτος.	~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἅπαν κακόν. ~(Νίκαρχος)
[350]	Εὐριπίδην. ~παῖ παῖ. ~(Κηφισόφων) τίς	οὗτος,	~(Δικαιόπολις) ἔνδον ἔστ᾽ Εὐριπίδης; ~(Κηφισόφων)
[100]	~(Θέωρος) ὁδί. ~(Δικαιόπολις) ἕτερος ἀλαζὼν	οὗτος	ἐσκηρύττεται. ~(Θέωρος) χρόνον μὲν οὐκ
[950]	Κωπᾷδ᾽ ἔγχελυν. ~(Δικαιόπολις) ὁ ποῖος	οὗτος	Λάμαχος τὴν ἔγχελυν; ~(Θεράπων Λαμάχου)
[350]	τὰς Σισύφου, ~ὡς σκῆψιν ἁγὼν	οὗτος	οὐκ ἐσδέξεται. ~(Δικαιόπολις) ὥρα στὶν
[550]	ταῦτα τολμήσει λέγειν. ~(Ἡμιχόριον Β)	~οὗτος	σὺ ποῖ θεῖς; οὐ μενεῖς;
[550]	ἡμῶν τὴν πόλιν κακορροθεῖ; ~(Λάμαχος)	οὗτος	σὺ τολμᾷς πτωχὸς ὢν λέγειν
[550]	βδελύττομαι γὰρ τοὺς λόφους. ~(Λάμαχος)	οὗτος	τί δράσεις; τῷ πτίλῳ μέλλεις
[200]	ὧδε φαύλως ἂν ὁ ~σπονδοφόρος	οὗτος	ὑπ᾽ ἐμοῦ τότε διωκόμενος ~ἐξέφυγεν
[750]	θυμιτιδᾶν ἁλῶν, ~αἰ μή στιν	οὗτος	χοῖρος Ἑλλάνων νόμῳ. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽
[1000]	τάλας. ~(Δικαιόπολις) ὦ Ἡράκλεις τίς	οὑτοσί;	~(Γεωργός) ἀνὴρ κακοδαίμων. ~(Δικαιόπολις) κατὰ
[950]	οἶνον ἐκ τῶν ἀμπέλων. ~(Χορός)	οὑτοσὶ	δ᾽ ἐπτέρωταί τ᾽ ἐπὶ τὸ
[400]	~ἃ Βελλεροφόντης εἶχ᾽ ὁ χωλὸς	οὑτοσί;	~(Δικαιόπολις) οὐ Βελλεροφόντης· ἀλλὰ κἀκεῖνος
[100]	Ἀμφίθεός μοι ποῦ στιν; ~(Ἀμφίθεος)	οὑτοσὶ	πάρα. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ σὺ ταυτασὶ
[1000]	~Δικαιόπολι. ~(Δικαιόπολις) τίς οὑτοσί; τίς	οὑτοσί;	~(Παράνυμφος) ~ἔπεμψέ τίς σοι νυμφίος
[1000]	ξανθίζετε. ~(Παράνυμφος) ~Δικαιόπολι. ~(Δικαιόπολις) τίς	οὑτοσί;	τίς οὑτοσί; ~(Παράνυμφος) ~ἔπεμψέ τίς
[350]	~ὁ δ᾽ ἀνὴρ ὁ λέξων	οὑτοσὶ	τυννουτοσί. ~ἀμέλει μὰ τὸν Δἴ
[600]	εἰπεῖν ἐν Ἀθηναίοις τὰ δίκαια.	~οὕτω	δ᾽ αὐτοῦ περὶ τῆς τόλμης
[800]	μπολαῖε τὰν γυναῖκα τὰν ἐμὰν	~οὕτω	μ᾽ ἀποδόσθαι τάν τ᾽ ἐμωυτῶ
[650]	ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα, ~οἱ δὲ μάττωσιν,	οὕτω	σοβαρὸν ἐλθὲ μέλος ἔντονον ἀγροικότερον
[700]	ἐγώνγα καὐτός φαμι. τίς δ᾽	οὕτως	ἄνους ~ὃς ὑμέ κα πρίαιτο
[0]	οὐδεπώποτ᾽ ἐξ ὅτου γὼ ῥύπτομαι	~οὕτως	ἐδήχθην ὑπὸ κονίας τὰς ὀφρῦς
[350]	ἐνετίλησεν ὥσπερ σηπία. ~δεινὸν γὰρ	οὕτως	ὀμφακίαν πεφυκέναι ~τὸν θυμὸν ἀνδρῶν
[900]	τῷ ~ξένῳ καλῶς τὴν ἐμπολὴν	~οὕτως	ὅπως ~ἂν μὴ θέρων κατάξῃ.
[400]	τρισμακάρι᾽ Εὐριπίδη, ~ὅθ᾽ ὁ δοῦλος	οὑτωσὶ	σαφῶς ἀπεκρίνατο. ~ἐκκάλεσον αὐτόν. ~(Κηφισόφων)
[100]	τὸ πρυτανεῖον. ~(Δικαιόπολις) ταῦτα δῆτ᾽	οὐχ	ἀγχόνη; ~κἄπειτ᾽ ἐγὼ δῆτ᾽ ἐνθαδὶ
[300]	σου φείσομαι; ~(Δικαιόπολις) οὐχ ἁπάντων,	οὐχ	ἁπάντων· ἀλλ᾽ ἐγὼ λέγων ὁδὶ
[300]	τοὺς Λάκωνας, οἷς ἄγαν ἐγκείμεθα,	~οὐχ	ἁπάντων ὄντας ἡμῖν αἰτίους τῶν
[300]	εἶτ᾽ ἐγώ σου φείσομαι; ~(Δικαιόπολις)	οὐχ	ἁπάντων, οὐχ ἁπάντων· ἀλλ᾽ ἐγὼ
[300]	ἡμῖν αἰτίους τῶν πραγμάτων. ~(Χορός)	οὐχ	ἁπάντων ὦ πανοῦργε; ταῦτα δὴ
[300]	που λίθοι. ~(Χορός) ἐκσέσεισται χαμᾶζ᾽	οὐχ	ὁρᾷς σειόμενον; ~ἀλλὰ μή μοι
[650]	δὲ γήρᾳ τῷ λίθῳ προσέσταμεν,	~οὐχ	ὁρῶντες οὐδὲν εἰ μὴ τῆς
[750]	~(Δικαιόπολις) ἅλας οὖν φέρεις; ~(Μεγαρεύς)	οὐχ	ὑμὲς αὐτῶν ἄρχετε; ~(Δικαιόπολις) οὐδὲ
[750]	~(Μεγαρεύς) σά μάν; ~πᾷ δ᾽	οὐχὶ	θύσιμός ἐστι; ~(Δικαιόπολις) κέρκον οὐκ
[1200]	ἰὼ Παιὰν Παιάν. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	οὐχὶ	νυνὶ τήμερον Παιώνια. ~(Λάμαχος) λάβεσθέ
[500]	πόλιν λέγω, ~μέμνησθε τοῦθ᾽ ὅτι	οὐχὶ	τὴν πόλιν λέγω, ~ἀλλ᾽ ἀνδράρια
[750]	χοῖρος Ἀφροδίτᾳ θύειν. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽	οὐχὶ	χοῖρος τἀφροδίτῃ θύεται. ~(Μεγαρεύς) οὐ
[50]	ἄγοντες ἥκομεν Ψευδαρτάβαν, ~τὸν βασιλέως	ὀφθαλμόν.	~(Δικαιόπολις) ἐκκόψειέ γε ~κόραξ πατάξας,
[100]	~(Κῆρυξ) σίγα, κάθιζε. ~τὸν βασιλέως	ὀφθαλμὸν	ἡ βουλὴ καλεῖ ~ἐς τὸ
[50]	~ἄσκωμ᾽ ἔχεις που περὶ τὸν	ὀφθαλμὸν	κάτω. ~(Πρέσβυς) ἄγε δὴ σὺ
[50]	τοῦ πρέσβεως. ~(Κῆρυξ) ὁ βασιλέως	ὀφθαλμός.	~(Δικαιόπολις) ὦναξ Ἡράκλεις. ~πρὸς τῶν
[650]	δ᾽ ὑπὸ γήρως μασταρύζει, κᾆτ᾽	ὀφλὼν	ἀπέρχεται, ~εἶτα λύζει καὶ δακρύει
[650]	μ᾽ ἐχρῆν σορὸν πρίασθαι τοῦτ᾽	ὀφλὼν	ἀπέρχομαι. ~ταῦτα πῶς εἰκότα, γέροντ᾽
[1050]	καὶ μὴν ὁδί τις τὰς	ὀφρῦς	ἀνεσπακὼς· ~ὥσπερ τι δεινὸν ἀγγελῶν
[0]	~οὕτως ἐδήχθην ὑπὸ κονίας τὰς	ὀφρῦς	~ὡς νῦν, ὁπότ᾽ οὔσης κυρίας
[450]	ἄπειμι. καὶ γάρ εἰμ᾽ ἄγαν	~ὀχληρός,	οὐ δοκῶν με κοιράνους στυγεῖν.
[450]	~(Ευριπίδης) ~φθείρου λαβὼν τόδ᾽ ἴσθ᾽	ὀχληρὸς	ὢν δόμοις. ~(Δικαιόπολις) οὔπω μὰ