Vers
[750]	~(Μεγαρεύς) ναὶ τὸν Ποτειδᾶν καί	κ᾽	ἄνις γα τῶ πατρός. ~(Δικαιόπολις)
[1100]	ἔνεγκε δεῦρο τὼ πτερὼ τὼ	κ᾽	τοῦ κράνους. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ δὲ
[750]	ἐσθίει μάλιστα; ~(Μεγαρεύς) πάνθ᾽ ἅ	κα	διδῷς. ~αὐτὸς δ᾽ ἐρώτη. ~(Δικαιόπολις)
[700]	δ᾽ οὕτως ἄνους ~ὃς ὑμέ	κα	πρίαιτο φανερὰν ζαμίαν; ~ἀλλ᾽ ἔστι
[150]	δ᾽ ἔφευγον· οἱ δ᾽ ἐδίωκον	κἀβόων.	~(Δικαιόπολις) οἱ δ᾽ οὖν βοώντων·
[1200]	λίθῳ πεπληγμένος ~καὶ σκοτοδινιῶ. ~(Δικαιόπολις)	κἀγὼ	καθεύδειν βούλομαι καὶ στύομαι ~καὶ
[350]	πόλιν ~ἀνὴρ ἀλαζὼν καὶ δίκαια	κἄδικα·	~κἀνταῦθα λανθάνουσ᾽ ἀπεμπολώμενοι· ~τῶν τ᾽
[300]	ἂν ἀποφήναιμ᾽ ἐκείνους ἔσθ᾽ ἃ	κἀδικουμένους.	~(Χορός) τοῦτο τοὔπος δεινὸν ἤδη
[500]	στεναχούσης, σιτίων μετρουμένων, ~ἀσκῶν, τροπωτήρων,	κάδους	ὠνουμένων, ~σκορόδων, ἐλαῶν, κρομμύων ἐν
[700]	ἀνήρ. ~ἐγὼ δὲ τὴν στήλην	καθ᾽	ἣν ἐσπεισάμην ~μέτειμ᾽ ἵνα στήσω
[1150]	~τοῦτο μὲν αὐτῷ κακὸν ἕν,	κᾆθ᾽	ἕτερον νυκτερινὸν γένοιτο. ~ἠπιαλῶν γὰρ
[500]	ἰόντες Μεγαράδε ~νεανίαι κλέπτουσι μεθυσοκότταβοι·	~κᾆθ᾽	οἱ Μεγαρῆς ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι ~ἀντεξέκλεψαν
[0]	ὡς ἂν ἐντὸς ἦτε τοῦ	καθάρματος.	~(Ἀμφίθεος) ἤδη τις εἶπε; ~(Κῆρυξ)
[800]	Κτησίας ~ἢ συκοφάντης ἄλλος, οἰμώζων	~καθεδεῖται·	~οὐδ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων ὑποψωνῶν σε
[500]	δεῖ· ~καὶ κάρτα μέντἂν εὐθέως	καθείλκετε	~τριακοσίας ναῦς, ἦν δ᾽ ἂν
[1100]	κρίνει πολύ. ~(Λάμαχος) παῖ παῖ	καθελών	μοι τὸ δόρυ δεῦρ᾽ ἔξω
[1200]	πεπληγμένος ~καὶ σκοτοδινιῶ. ~(Δικαιόπολις) κἀγὼ	καθεύδειν	βούλομαι καὶ στύομαι ~καὶ σκοτοβινιῶ
[1100]	ῥιγῶν καὶ προφυλάττειν, ~τῷ δὲ	καθεύδειν	~μετὰ παιδίσκης ὡραιοτάτης, ~ἀνατριβομένῳ τε
[0]	ἀεὶ πρώτιστος εἰς ἐκκλησίαν ~νοστῶν	κάθημαι·	κᾆτ᾽ ἐπειδὰν ὦ μόνος, ~στένω
[800]	καρπώσεται γὰρ ἁνὴρ ~ἐν τἀγορᾷ	καθήμενος·	~κἂν εἰσίῃ τις Κτησίας ~ἢ
[500]	σκάφει ~ἀπέδοτο φήνας κυνίδιον Σεριφίων,	~καθῆσθ᾽	ἂν ἐν δόμοισιν; ἦ πολλοῦ
[50]	καὶ κρεμάσαι τὰς ἀσπίδας. ~(Κῆρυξ)	κάθησο,	σῖγα. ~(Δικαιόπολις) μὰ τὸν Ἀπόλλω
[100]	οὐ δήπου Στράτων; ~(Κῆρυξ) σίγα,	κάθιζε.	~τὸν βασιλέως ὀφθαλμὸν ἡ βουλὴ
[700]	μή. ~ἀγορανόμους δὲ τῆς ἀγορᾶς	καθίσταμαι	~τρεῖς τοὺς λαχόντας τούσδ᾽ ἱμάντας
[600]	πόλιν ἡμῶν καὶ τὸν δῆμον	καθυβρίζει,	~ἀποκρίνασθαι δεῖται νυνὶ πρὸς Ἀθηναίους
[1100]	ἐξέρχομαι. ~(Λάμαχος) τὴν ἀσπίδ᾽ αἴρου	καὶ	βάδιζ᾽ ὦ παῖ λαβών. ~νείφει.
[600]	ἤδη πόρρω κλέος ἥκει, ~ὅτε	καὶ	βασιλεὺς Λακεδαιμονίων τὴν πρεσβείαν βασανίζων
[250]	~(Χορός) τοῦτ᾽ ἐρωτᾷς; ἀναίσχυντος εἶ	καὶ	βδελυρὸς ~ὦ προδότα τῆς πατρίδος,
[200]	~ἀλλὰ δεῖ ζητεῖν τὸν ἄνδρα	καὶ	βλέπειν βαλληνάδε ~καὶ διώκειν γῆν
[350]	~τὸν θυμὸν ἀνδρῶν ὥστε βάλλειν	καὶ	βοᾶν ~ἐθέλειν τ᾽ ἀκοῦσαι μηδὲν
[700]	πᾶσι Πελοποννησίοις ~ἔξεστι καὶ Μεγαρεῦσι	καὶ	Βοιωτίοις, ~ἐφ᾽ ᾧτε πωλεῖν πρὸς
[600]	γε Πελοποννησίοις ~ἅπασι καὶ Μεγαρεῦσι	καὶ	Βοιωτίοις ~πωλεῖν ἀγοράζειν πρὸς ἐμέ,
[450]	~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ ἀλλ᾽ ἄπειμι.	καὶ	γάρ εἰμ᾽ ἄγαν ~ὀχληρός, οὐ
[1050]	σπεῦδε. ~(Λάμαχος) κακοδαίμων ἐγώ. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	γὰρ σὺ μεγάλην ἐπεγράφου τὴν
[750]	χοῖρος Ἀφροδίτᾳ; μόνᾳ γα δαιμόνων.	~καὶ	γίνεταί γα τᾶνδε τᾶν χοίρων
[450]	τὰ πράγματα. ~Εὐριπίδιον ὦ φιλτάτιον	καὶ	γλυκύτατον, ~κάκιστ᾽ ἀπολοίμην, εἴ τί
[1150]	κεφαλῆς κατέαγε περὶ λίθῳ πεσών,	~καὶ	Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ τῆς ἀσπίδος.
[650]	κᾆτ᾽ ὀφλὼν ἀπέρχεται, ~εἶτα λύζει	καὶ	δακρύει καὶ λέγει πρὸς τοὺς
[1000]	ἤκουσας ὡς μαγειρικῶς ~κομψῶς τε	καὶ	δειπνητικῶς ~αὑτῷ διακονεῖται; ~(Γεωργός) οἴμοι
[1050]	μεγάλην ἐπεγράφου τὴν Γοργόνα. ~σύγκλῃε,	καὶ	δεῖπνόν τις ἐνσκευαζέτω. ~(Λάμαχος) παῖ
[50]	~(Δικαιόπολις) οἴμοι τῶν δραχμῶν. ~(Πρέσβυς)	καὶ	δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα διὰ Καϋστρίων ~πεδίων
[100]	μετὰ Σιτάλκους ἔπινον τὸν χρόνον·	~καὶ	δῆτα φιλαθήναιος ἦν ὑπερφυῶς, ~ὑμῶν
[0]	ᾀσόμενος Βοιώτιον. ~τῆτες δ᾽ ἀπέθανον	καὶ	διεστράφην ἰδών, ~ὅτε δὴ παρέκυψε
[350]	καὶ τὴν πόλιν ~ἀνὴρ ἀλαζὼν	καὶ	δίκαια κἄδικα· ~κἀνταῦθα λανθάνουσ᾽ ἀπεμπολώμενοι·
[200]	τὸν ἄνδρα καὶ βλέπειν βαλληνάδε	~καὶ	διώκειν γῆν πρὸ γῆς, ἕως
[100]	τ᾽ ἐραστὴς ἦν ἀληθὴς ὥστε	καὶ	~ἐν τοῖσι τοίχοις ἔγραφ᾽ Ἀθηναῖοι
[150]	σπονδαὶ τριακοντούτιδες ~κατὰ γῆν τε	καὶ	θάλατταν. ~(Δικαιόπολις) ὦ Διονύσια, ~αὗται
[200]	Ἀχαρνέας. ~ὅστις ὦ Ζεῦ πάτερ	καὶ	θεοὶ τοῖσιν ἐχθροῖσιν ἐσπείσατο, ~οἷσι
[650]	περὶ κλεψύδραν, ~πολλὰ δὴ ξυμπονήσαντα	καὶ	θερμὸν ~ἀπομορξάμενον ἀνδρικὸν ἱδρῶτα δὴ
[900]	~σελαγοῖντ᾽ ἂν ὑπὸ τίφης τε	καὶ	θρυαλλίδος; ~(Νίκαρχος) μαρτύρομαι. ~(Δικαιόπολις) ξυλλάμβαν᾽
[200]	τήνδε τὴν πομπὴν ἐμὲ ~πέμψαντα	καὶ	θύσαντα μετὰ τῶν οἰκετῶν ~ἀγαγεῖν
[750]	ἄν; ~(Μεγαρεύς) ναὶ τὸν Ποτειδᾶν	καί	κ᾽ ἄνις γα τῶ πατρός.
[750]	ἔπραττον τᾷ πόλει, ~ὅπως τάχιστα	καὶ	κάκιστ᾽ ἀπολοίμεθα. ~(Δικαιόπολις) αὐτίκ᾽ ἄρ᾽
[200]	τοὺς Ἀχαρνέας. ~ἐγὼ δὲ πολέμου	καὶ	κακῶν ἀπαλλαγεὶς ~ἄξω τὰ κατ᾽
[750]	~ἄντεινον αἰ λῇς· ὡς παχεῖα	καὶ	καλά. ~(Δικαιόπολις) τουτὶ τί ἦν
[1000]	τοιαῦτα λάσκων. ~(Δικαιόπολις) ὀπτᾶτε ταυτὶ	καὶ	καλῶς ξανθίζετε. ~(Παράνυμφος) ~Δικαιόπολι. ~(Δικαιόπολις)
[500]	δόμοισιν; ἦ πολλοῦ γε δεῖ·	~καὶ	κάρτα μέντἂν εὐθέως καθείλκετε ~τριακοσίας
[50]	~(Δικαιόπολις) ἡμεῖς δὲ λαικαστάς τε	καὶ	καταπύγονας. ~(Πρέσβυς) ἔτει τετάρτῳ δ᾽
[1150]	καὶ ξυναντᾷ δραπέταις ~λῃστὰς ἐλαύνων	καὶ	κατασπέρχων δορί. ~ὁδὶ δὲ καὐτός·
[400]	λαβέ. ~(Δικαιόπολις) ὦ Ζεῦ διόπτα	καὶ	κατόπτα πανταχῇ, ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽ οἷον
[0]	δ᾽ ἐν ἀγορᾷ λαλοῦσι κἄνω	καὶ	κάτω ~τὸ σχοινίον φεύγουσι τὸ
[50]	οἱ τοξόται. ~(Ἀμφίθεος) ὦ Τριπτόλεμε	καὶ	Κελεὲ περιόψεσθέ με; ~(Δικαιόπολις) ~ὦνδρες
[100]	τῇ πλάτιδι· ~ὑμεῖς δὲ πρεσβεύεσθε	καὶ	κεχήνετε. ~(Κῆρυξ) προσίτω Θέωρος ὁ
[700]	ὧδ᾽ ἐσβαίνετε. ~ὅπως δὲ γρυλλιξεῖτε	καὶ	κοΐξετε ~χἠσεῖτε φωνὰν χοιρίων μυστηρικῶν.
[950]	φορτίον ~εἴσειμ᾽ ὑπαὶ πτερύγων κιχλᾶν	καὶ	κοψίχων. ~(Χορός) εἶδες ὦ εἶδες
[50]	ὅστις ἡμῖν ἤθελε ~σπονδὰς ποιεῖσθαι	καὶ	κρεμάσαι τὰς ἀσπίδας. ~(Κῆρυξ) κάθησο,
[1050]	~(Λάμαχος) ἅλας θυμίτας οἶσε παῖ	καὶ	κρόμμυα. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ δὲ τεμάχη·
[1150]	ἀτταταῖ ~τῶν τιτθίων, ὡς σκληρὰ	καὶ	κυδώνια. ~φιλήσατόν με μαλθακῶς ὦ
[650]	~ἄνδρα Τιθωνὸν σπαράττων καὶ ταράττων	καὶ	κυκῶν. ~ὁ δ᾽ ὑπὸ γήρως
[900]	τριπτὴρ δικῶν, ~φαίνειν ὑπευθύνους λυχνοῦχος	~καὶ	κύλιξ- ~καὶ πράγματ᾽ ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός)
[650]	πόλιν ὢν ὥσπερ ἐκεῖνος ~δειλὸς	καὶ	λακαταπύγων. ~δεῦρο Μοῦσ᾽ ἐλθὲ φλεγυρὰ
[700]	ξυνήγορος, ~τοῖς νέοισι δ᾽ εὐρύπρωκτος	καὶ	λάλος χὠ Κλεινίου. ~κἀξελαύνειν χρὴ
[1050]	~ἰὼ πόνοι τε καὶ μάχαι	καὶ	Λάμαχοι. ~(Λάμαχος) τίς ἀμφὶ χαλκοφάλαρα
[600]	~οὔ φασιν. ἀλλ᾽ ὁ Κοισύρας	καὶ	Λάμαχος, ~οἷς ὑπ᾽ ἐράνου τε
[250]	ἐμαυτῷ, ~πραγμάτων τε καὶ μαχῶν	~καὶ	Λαμάχων ἀπαλλαγείς. ~πολλῷ γάρ ἐσθ᾽
[550]	~(Ἡμιχόριον Β) ~νὴ τὸν Ποσειδῶ	καὶ	λέγει γ᾽ ἅπερ λέγει ~δίκαια
[650]	ἀπέρχεται, ~εἶτα λύζει καὶ δακρύει	καὶ	λέγει πρὸς τοὺς φίλους, ~οὗ
[1100]	τὰς κίχλας. ~(Λάμαχος) καλόν γε	καὶ	λευκὸν τὸ τῆς στρούθου πτερόν.
[850]	ἐς τὴν ἀγορὰν ἐλήλυθας. ~(Βοιωτός)	~καὶ	μὰν φέρω χᾶνας λαγὼς ἀλώπεκας
[1050]	~(Ἄγγελος Α) ~ἰὼ πόνοι τε	καὶ	μάχαι καὶ Λάμαχοι. ~(Λάμαχος) τίς
[900]	κακὸν παθὼν ~ὀρναπετίοισι πόλεμον ἤρα	καί	μάχαν; ~(Νίκαρχος) καὶ σέ γε
[250]	~σπονδὰς ποιησάμενος ἐμαυτῷ, ~πραγμάτων τε	καὶ	μαχῶν ~καὶ Λαμάχων ἀπαλλαγείς. ~πολλῷ
[100]	~ἀλλ᾽ ἐργάσομαί τι δεινὸν ἔργον	καὶ	μέγα. ~ἀλλ᾽ Ἀμφίθεός μοι ποῦ
[950]	τ᾽ ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἅμα	καὶ	μεγάλα δὴ φρονεῖ, ~τοῦ βίου
[700]	~ἐνταῦθ᾽ ἀγοράζειν πᾶσι Πελοποννησίοις ~ἔξεστι	καὶ	Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις, ~ἐφ᾽ ᾧτε
[600]	δὲ κηρύττω γε Πελοποννησίοις ~ἅπασι	καὶ	Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις ~πωλεῖν ἀγοράζειν
[1050]	~(Δικαιόπολις) ἀπόφερ᾽ ἀπόφερε τὰ κρέα	καὶ	μή μοι δίδου, ~ὡς οὐκ
[150]	μὲν ὄζουσ᾽ ἀμβροσίας καὶ νέκταρος	~καὶ	μὴ πιτηρεῖν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν,
[200]	ἔτνος καταχέω τοὐλατῆρος τουτουί. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	μὴν καλόν γ᾽ ἔστ᾽ ὦ
[900]	πίθακον ἀλιτρίας πολλᾶς πλέων. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	μὴν ὁδὶ Νίκαρχος ἔρχεται φανῶν.
[1050]	λαβὼν ἐς τοὺς Χοᾶς. ~(Χορός)	καὶ	μὴν ὁδί τις τὰς ὀφρῦς
[550]	ἔνι. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ἄληθες ὦπίτριπτε	καί	μιαρώτατε; ~ταυτὶ σὺ τολμᾷς πτωχὸς
[350]	στὶν ἤδη καρτερὰν ψυχὴν λαβεῖν,	~καί	μοι βαδιστέ᾽ ἐστὶν ὡς Εὐριπίδην.
[50]	~βοῦς κριβανίτας; τῶν ἀλαζονευμάτων. ~(Πρέσβυς)	καὶ	ναὶ μὰ Δί᾽ ὄρνιν τριπλάσιον
[600]	~ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω πανταχῇ	~καὶ	ναυσὶ καὶ πεζοῖσι κατὰ τὸ
[150]	Διονύσια, ~αὗται μὲν ὄζουσ᾽ ἀμβροσίας	καὶ	νέκταρος ~καὶ μὴ πιτηρεῖν σιτί᾽
[50]	σὺ δύο δραχμὰς φέρων. ~(Πρέσβυς)	καὶ	νῦν ἄγοντες ἥκομεν Ψευδαρτάβαν, ~τὸν
[150]	σὺ πλὴν τῶν παρνόπων. ~(Θέωρος)	~καὶ	νῦν ὅπερ μαχιμώτατον Θρᾳκῶν ἔθνος
[700]	ᾖ ~τῷ γέροντι μὲν γέρων	καὶ	νωδὸς ὁ ξυνήγορος, ~τοῖς νέοισι
[1100]	στρούθου πτερόν. ~(Δικαιόπολις) καλόν γε	καὶ	ξανθὸν τὸ τῆς φάττης κρέας.
[1150]	εἰς ὑδρορρόαν πεσὼν ~ἀνίσταταί τε	καὶ	ξυναντᾷ δραπέταις ~λῃστὰς ἐλαύνων καὶ
[850]	ξένῳ. ~(Δικαιόπολις) ὦ φιλτάτη σὺ	καὶ	πάλαι ποθουμένη, ~ἦλθες ποθεινὴ μὲν
[200]	ἐπειδὴ στερρὸν ἤδη τοὐμὸν ἀντικνήμιον,	~καὶ	παλαιῷ Λακρατείδῃ τὸ σκέλος βαρύνεται,
[650]	βέλτιστα διδάσκων. ~πρὸς ταῦτα Κλέων	καὶ	παλαμάσθω ~καὶ πᾶν ἐπ᾽ ἐμοὶ
[650]	~πρὸς ταῦτα Κλέων καὶ παλαμάσθω	~καὶ	πᾶν ἐπ᾽ ἐμοὶ τεκταινέσθω. ~τὸ
[500]	μοχθηρά, παρακεκομμένα, ~ἄτιμα καὶ παράσημα	καὶ	παράξενα, ~ἐσυκοφάντει Μεγαρέων τὰ χλανίσκια·
[500]	~ἀλλ᾽ ἀνδράρια μοχθηρά, παρακεκομμένα, ~ἄτιμα	καὶ	παράσημα καὶ παράξενα, ~ἐσυκοφάντει Μεγαρέων
[150]	ἀρέσκουσίν μ᾽ ὅτι ~ὄζουσι πίττης	καὶ	παρασκευῆς νεῶν. ~(Ἀμφίθεος) σὺ δ᾽
[650]	ῥητόρων, ~οὐδὲν ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς	καὶ	παρεξηυλημένους, ~οἷς Ποσειδῶν ἀσφάλειός ἐστιν
[750]	ἀλλὰ δελφακουμένα ~ἑξεῖ μεγάλαν τε	καὶ	παχεῖαν κἠρυθράν. ~ἀλλ᾽ αἰ τράφειν
[600]	καὶ ταράξω πανταχῇ ~καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζοῖσι κατὰ τὸ καρτερόν. ~(Δικαιόπολις)
[850]	περιαλουργὸς τοῖς κακοῖς, ~ῥιγῶν τε	καὶ	πεινῶν ἀεὶ ~πλεῖν ἢ τριάκονθ᾽
[950]	ἡμερίδος ὄρχον, ὁ γέρων ὁδί,	~καὶ	περὶ τὸ χωρίον ἐλᾷδας ἅπαν
[50]	μόνους ~τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν	καὶ	πιεῖν. ~(Δικαιόπολις) ἡμεῖς δὲ λαικαστάς
[900]	θιὼ ~λάβοιμι μέντἂν κέρδος ἀγαγὼν	καὶ	πολύ, ~περ πίθακον ἀλιτρίας πολλᾶς
[650]	θερμὸν ~ἀπομορξάμενον ἀνδρικὸν ἱδρῶτα δὴ	καὶ	πολύν, ~ἄνδρ᾽ ἀγαθὸν ὄντα Μαραθῶνι
[350]	τί ταῦτα στρέφει τεχνάζεις τε	καὶ	πορίζεις τριβάς; ~λαβὲ δ᾽ ἐμοῦ
[900]	~φαίνειν ὑπευθύνους λυχνοῦχος ~καὶ κύλιξ-	~καὶ	πράγματ᾽ ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός) πῶς δ᾽
[1200]	γ᾽ ὦ πρέσβυ, καλλίνικος. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	πρός γ᾽ ἄκρατον ἐγχέας ἄμυστιν
[950]	πάντα κακά, κἀνέτρεπε κἀξέχει ~κἀμάχετο	καὶ	προσέτι πολλὰ προκαλουμένου ~πῖνε κατάκεισο
[1100]	πίνειν στεφανωσαμένῳ, ~σοὶ δὲ ῥιγῶν	καὶ	προφυλάττειν, ~τῷ δὲ καθεύδειν ~μετὰ
[900]	~τοι καὶ ψοφεῖ λάλον τι	καὶ	~πυρορραγὲς ~κἄλλως θεοῖσιν ἐχθρόν. ~(Χορός)
[150]	δ᾽ ὑμῖν ὅτι ~διοσημία στὶ	καὶ	ῥανὶς βέβληκέ με. ~(Κῆρυξ) τοὺς
[100]	χρυσίον. ~λέγε δὴ σὺ μεῖζον	καὶ	σαφῶς τὸ χρυσίον. ~(Ψευδαρτάβας) οὐ
[900]	πόλεμον ἤρα καί μάχαν; ~(Νίκαρχος)	καὶ	σέ γε φανῶ πρὸς τοῖσδε.
[800]	τοίνυν ἐγὼ φανῶ ταδὶ ~πολέμια	καὶ	σέ. ~(Μεγαρεύς) τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἵκει
[950]	ἄρ᾽ ἐλάνθανες. ~πῶς ἂν ἐμὲ	καὶ	σέ τις Ἔρως ξυναγάγοι λαβών,
[1200]	κἀγὼ καθεύδειν βούλομαι καὶ στύομαι	~καὶ	σκοτοβινιῶ ~(Λάμαχος) θύραζέ μ᾽ ἐξενέγκατ᾽
[1200]	~(Λάμαχος) εἰλιγγιῶ κάρα λίθῳ πεπληγμένος	~καὶ	σκοτοδινιῶ. ~(Δικαιόπολις) κἀγὼ καθεύδειν βούλομαι
[150]	βαῖν᾽ ὅπῃ θέλεις. ~ταύτας δέχομαι	καὶ	σπένδομαι κἀκπίομαι, ~χαίρειν κελεύων πολλὰ
[1200]	σκοτοδινιῶ. ~(Δικαιόπολις) κἀγὼ καθεύδειν βούλομαι	καὶ	στύομαι ~καὶ σκοτοβινιῶ ~(Λάμαχος) θύραζέ
[300]	ἐξεράσατε. ~(Χορός) οὑτοιί σοι χαμαί,	καὶ	σὺ κατάθου πάλιν τὸ ξίφος.
[1100]	τοὔλυτρον. ~ἔχ᾽ ἀντέχου παῖ. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	σὺ παῖ τοῦδ᾽ ἀντέχου. ~(Λάμαχος)
[550]	τολμᾷς πτωχὸς ὢν ἡμᾶς λέγειν,	~καὶ	συκοφάντης εἴ τις ἦν ὠνείδισας;
[700]	τᾶς λιμῶ κακῶς. ~ἀλλ᾽ ἀμφίθεσθε	καὶ	ταδὶ τὰ ῥυγχία, ~κἤπειτεν ἐς
[300]	~(Χορός) τοῦτο τοὔπος δεινὸν ἤδη	καὶ	ταραξικάρδιον, ~εἰ σὺ τολμήσεις ὑπὲρ
[600]	μὲν πᾶσι Πελοποννησίοις ~ἀεὶ πολεμήσω	καὶ	ταράξω πανταχῇ ~καὶ ναυσὶ καὶ
[650]	ἱστὰς ἐπῶν ~ἄνδρα Τιθωνὸν σπαράττων	καὶ	ταράττων καὶ κυκῶν. ~ὁ δ᾽
[1100]	δὲ τὰς φάττας γε φέρε	καὶ	τὰς κίχλας. ~(Λάμαχος) καλόν γε
[150]	πάσχοντά με ~ἐν τῇ πατρίδι	καὶ	ταῦθ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων; ~ἀλλ᾽
[300]	~ὀλίγου τ᾽ ἀπέθανον ἄνθρακες Παρνήθιοι,	~καὶ	ταῦτα διὰ τὴν ἀτοπίαν τῶν
[500]	~ταῦτ᾽ ἦν Μεγαρικὰ κἀπέπρατ᾽ αὐθημερόν.	~καὶ	ταῦτα μὲν δὴ σμικρὰ κἀπιχώρια,
[1000]	τρισκακόδαιμον εἶτα λευκὸν ἀμπέχει; ~(Γεωργός)	καὶ	ταῦτα μέντοι νὴ Δἴ ὥπερ
[100]	Λακεδαιμονίους μόνῳ ~καὶ τοῖσι παιδίοισι	καὶ	τῇ πλάτιδι· ~ὑμεῖς δὲ πρεσβεύεσθε
[650]	ὑμᾶς Λακεδαιμόνιοι τὴν εἰρήνην προκαλοῦνται	~καὶ	τὴν Αἴγιναν ἀπαιτοῦσιν· καὶ τῆς
[350]	σφόδρα, ~ἐάν τις αὐτοὺς εὐλογῇ	καὶ	τὴν πόλιν ~ἀνὴρ ἀλαζὼν καὶ
[850]	ἐξενέγκατε ~τὴν ἐσχάραν μοι δεῦρο	καὶ	τὴν ῥιπίδα. ~σκέψασθε παῖδες τὴν
[1100]	οἶσε παῖ τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	τῆς ἐμῆς τοὺς κριβανίτας ἔκφερε.
[1150]	~καὶ τὸ σφυρὸν παλίνορρον ἐξεκόκκισεν,	~καὶ	τῆς κεφαλῆς κατέαγε περὶ λίθῳ
[650]	προκαλοῦνται ~καὶ τὴν Αἴγιναν ἀπαιτοῦσιν·	καὶ	τῆς νήσου μὲν ἐκείνης ~οὐ
[50]	ὅλους ~ἐκ κριβάνου βοῦς. ~(Δικαιόπολις)	καὶ	τίς εἶδε πώποτε ~βοῦς κριβανίτας;
[650]	~τὸ γὰρ εὖ μετ᾽ ἐμοῦ	καὶ	τὸ δίκαιον ~ξύμμαχον ἔσται, κοὐ
[1150]	~ἁνὴρ τέτρωται χάρακι διαπηδῶν τάφρον,	~καὶ	τὸ σφυρὸν παλίνορρον ἐξεκόκκισεν, ~καὶ
[950]	παρὰ τόνδε νέα μοσχίδια συκίδων,	~καὶ	τὸ τρίτον ἡμερίδος ὄρχον, ὁ
[100]	ὅπως οὐκ εἰσὶν ἐνθένδ᾽ αὐτόθεν.	~καὶ	τοῖν μὲν εὐνούχοιν τὸν ἕτερον
[50]	ποίου βασιλέως; ἄχθομαι γὼ πρέσβεσιν	~καὶ	τοῖς ταὧσι τοῖς τ᾽ ἀλαζονεύμασιν.
[100]	~σπονδὰς ποίησαι πρὸς Λακεδαιμονίους μόνῳ	~καὶ	τοῖσι παιδίοισι καὶ τῇ πλάτιδι·
[200]	~(Χορός) ~τῇδε πᾶς ἕπου δίωκε	καὶ	τὸν ἄνδρα πυνθάνου ~τῶν ὁδοιπόρων
[1200]	χάριν ~τήνελλα καλλίνικος ᾄδοντες ~σὲ	καὶ	τὸν ἀσκόν.
[600]	~ὡς κωμῳδεῖ τὴν πόλιν ἡμῶν	καὶ	τὸν δῆμον καθυβρίζει, ~ἀποκρίνασθαι δεῖται
[600]	~(Χορός) ἁνὴρ νικᾷ τοῖσι λόγοισιν,	καὶ	τὸν δῆμον μεταπείθει ~περὶ τῶν
[100]	~ἤρα φαγεῖν ἀλλᾶντας ἐξ Ἀπατουρίων,	~καὶ	τὸν πατέρ᾽ ἠντεβόλει βοηθεῖν τῇ
[1050]	ταχὺ ~βάδιζε τὴν κίστην λαβὼν	καὶ	τὸν χοᾶ. ~ὁ τοῦ Διονύσου
[800]	~τιμῆς, λαβὲ ταυτὶ τὰ σκόροδα	καὶ	τοὺς ἅλας, ~καὶ χαῖρε πόλλ᾽
[1000]	τἀγχέλεια. ~(Χορός) ἀποκτενεῖς λιμῷ μὲ	καὶ	~τοὺς γείτονας κνίσῃ τε καὶ
[600]	πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος ὑμῖν γεγένηται,	~καὶ	τοὺς δήμους ἐν ταῖς πόλεσιν
[300]	ὅρκος μένει; ~(Δικαιόπολις) οἶδ᾽ ἐγὼ	καὶ	τοὺς Λάκωνας, οἷς ἄγαν ἐγκείμεθα,
[1050]	τήμερον ~ταχέως λαβόντα τοὺς λόχους	καὶ	τοὺς λόφους· ~κἄπειτα τηρεῖν νειφόμενον
[100]	κατένειψε χιόνι τὴν Θρᾴκην ὅλην	~καὶ	τοὺς ποταμοὺς ἔπηξ᾽ ~ὑπ᾽ αὐτὸν
[1000]	ὀπτωμένας ἴδητε; ~(Χορός) οἶμαί σε	καὶ	τοῦτ᾽ εὖ λέγειν. Δικαιόπολις ~τὸ
[900]	ἀλλ᾽ ὦ ξένων βέλτιστε συνθέριζε	~καὶ	τοῦτον λαβὼν ~πρόσβαλλ᾽ ὅποι βούλει
[0]	ὁ γὰρ Ἀμφίθεος Δήμητρος ἦν	~καὶ	Τριπτολέμου· τούτου δὲ Κελεὸς γίγνεται·
[500]	ποιῶν. ~τὸ γὰρ δίκαιον οἶδε	καὶ	τρυγῳδία. ~ἐγὼ δὲ λέξω δεινὰ
[650]	τοὺς ἀνθρώπους πολὺ βελτίους γεγενῆσθαι	~καὶ	τῷ πολέμῳ πολὺ νικήσειν τοῦτον
[550]	ὦ Λάμαχ᾽ ἥρως, τῶν λόφων	καὶ	τῶν λόχων. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ὦ
[0]	Κλέων ἐξήμεσεν. ~ταῦθ᾽ ὡς ἐγανώθην,	καὶ	φιλῶ τοὺς ἱππέας ~διὰ τοῦτο
[1000]	καὶ ~τοὺς γείτονας κνίσῃ τε	καὶ	~φωνῇ τοιαῦτα λάσκων. ~(Δικαιόπολις) ὀπτᾶτε
[800]	τὰ σκόροδα καὶ τοὺς ἅλας,	~καὶ	χαῖρε πόλλ᾽ ~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽ ἁμὶν
[950]	θυρῶν. ~ὦ Κύπριδι τῇ καλῇ	καὶ	Χάρισι ταῖς φίλαις ξύντροφε Διαλλαγή,
[600]	Λάμαχος, ~οἷς ὑπ᾽ ἐράνου τε	καὶ	χρεῶν πρώην ποτέ, ~ὥσπερ ἀπόνιπτρον
[50]	βίαν ἐπίνομεν ~ἐξ ὑαλίνων ἐκπωμάτων	καὶ	χρυσίδων ~ἄκρατον οἶνον ἡδύν. ~(Δικαιόπολις)
[1050]	ἐσβολάς. ~ὑπὸ τοὺς Χοᾶς γὰρ	καὶ	Χύτρους αὐτοῖσί τις ~ἤγγειλε λῃστὰς
[350]	μ᾽ ἐς τὸ βουλευτήριον ~διέβαλλε	καὶ	ψευδῆ κατεγλώττιζέ μου ~κἀκυκλοβόρει κἄπλυνεν,
[900]	ἐμοὶ μελήσει ταῦτ᾽ ἐπεί ~τοι	καὶ	ψοφεῖ λάλον τι καὶ ~πυρορραγὲς
[600]	πολιὸς ὢν ἓν ἢ; ~ἀνένευσε·	καίτοι	γ᾽ ἐστὶ σώφρων κἀργάτης. ~τί
[350]	ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἅ μοι δοκεῖ.	~καίτοι	δέδοικα πολλά· τούς τε γὰρ
[450]	~ἄπελθε ταυτηνὶ λαβών. ~(Δικαιόπολις) ἀπέρχομαι.	~καίτοι	τί δράσω; δεῖ γὰρ ἑνὸς
[350]	Λακεδαιμονίων ἅπανθ᾽ ὅσ᾽ ἂν λέγω·	~καίτοι	φιλῶ γε τὴν ἐμὴν ψυχὴν
[450]	Δί᾽ οἶσθ᾽ οἷ᾽ αὐτὸς ἐργάζει	κακά.	~ἀλλ᾽ ὦ γλυκύτατ᾽ Εὐριπίδη τουτὶ
[950]	ἀγάθ᾽ ἔχοντας ἐπικωμάσας ~ἠργάσατο πάντα	κακά,	κἀνέτρεπε κἀξέχει ~κἀμάχετο καὶ προσέτι
[600]	τοῦτον τὸν ποιητὴν ποτέρους εἴποι	κακὰ	πολλά· ~τούτους γὰρ ἔφη τοὺς
[400]	ἀθλιώτατον. ~Εὐριπίδη, πειδήπερ ἐχαρίσω ταδί,	~κἀκεῖνά	μοι δὸς τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν,
[400]	οὑτοσί; ~(Δικαιόπολις) οὐ Βελλεροφόντης· ἀλλὰ	κἀκεῖνος	μὲν ἦν ~χωλὸς προσαιτῶν στωμύλος
[750]	τᾷ πόλει, ~ὅπως τάχιστα καὶ	κάκιστ᾽	ἀπολοίμεθα. ~(Δικαιόπολις) αὐτίκ᾽ ἄρ᾽ ἀπαλλάξεσθε
[450]	~Εὐριπίδιον ὦ φιλτάτιον καὶ γλυκύτατον,	~κάκιστ᾽	ἀπολοίμην, εἴ τί σ᾽ αἰτήσαιμ᾽
[150]	τὸ χρῆμα παρνόπων προσέρχεται. ~(Δικαιόπολις)	κάκιστ᾽	ἀπολοίμην, εἴ τι τούτων πείθομαι
[750]	χοιρίον. ~οὐ χρῆσθα; σιγῇς ὦ	κάκιστ᾽	ἀπολουμένα; ~πάλιν τυ ἀποισῶ ναὶ
[900]	~σελαγοῖντ᾽ ἂν εὐθύς. ~(Δικαιόπολις) ὦ	κάκιστ᾽	ἀπολούμενε, ~σελαγοῖντ᾽ ἂν ὑπὸ τίφης
[1000]	Ἡράκλεις τίς οὑτοσί; ~(Γεωργός) ἀνὴρ	κακοδαίμων.	~(Δικαιόπολις) κατὰ σεαυτόν νυν τρέπου.
[1050]	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα σπεῦδε. ~(Λάμαχος)	κακοδαίμων	ἐγώ. ~(Δικαιόπολις) καὶ γὰρ σὺ
[1050]	ἰὼ στράτευμα πολεμολαμαχαϊκόν. ~(Λάμαχος) οἴμοι	κακοδαίμων	καταγελᾷς ἤδη σύ μου. ~(Δικαιόπολις)
[1000]	ἀπιὼν οἴμωζέ ποι. ~(Γεωργός) οἴμοι	κακοδαίμων	τοῖν γεωργοῖν βοιδίοιν. ~(Χορός) ~ἁνὴρ
[450]	δοκῶν με κοιράνους στυγεῖν. ~οἴμοι	κακοδαίμων,	ὡς ἀπόλωλ᾽ ἐπελαθόμην ~ἐν ᾧπέρ
[100]	χρῦσο χαυνόπρωκτ᾽ Ἰαοναῦ. ~(Δικαιόπολις) οἴμοι	κακοδαίμων	ὡς σαφῶς. ~(Πρέσβυς) τί δ᾽
[850]	Χολαργέων ὄνειδος, ~ὁ περιαλουργὸς τοῖς	κακοῖς,	~ῥιγῶν τε καὶ πεινῶν ἀεὶ
[800]	συκοφαντήσεις τρέχων. ~(Μεγαρεύς) οἷον τὸ	κακὸν	ἐν ταῖς Ἀθάναις τοῦτ᾽ ἔνι.
[1150]	~ἁρπάσασα φεύγοι. ~τοῦτο μὲν αὐτῷ	κακὸν	ἕν, κᾆθ᾽ ἕτερον νυκτερινὸν γένοιτο.
[150]	~(Δικαιόπολις) τουτὶ τί ἐστι τὸ	κακόν;	~(Θέωρος) Ὀδομάντων στρατός. ~(Δικαιόπολις) ποίων
[900]	μᾶκος οὗτος. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἅπαν	κακόν.	~(Νίκαρχος) ταυτὶ τίνος τὰ φορτί᾽
[900]	πολέμια ταῦτα. ~(Βοιωτός) τί δὲ	κακὸν	παθὼν ~ὀρναπετίοισι πόλεμον ἤρα καί
[850]	ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν, ~ὄζων	κακὸν	τῶν μασχαλῶν ~πατρὸς Τραγασαίου· ~οὐδ᾽
[550]	πάλαι ~ἅπασαν ἡμῶν τὴν πόλιν	κακορροθεῖ;	~(Λάμαχος) οὗτος σὺ τολμᾷς πτωχὸς
[150]	θέλεις. ~ταύτας δέχομαι καὶ σπένδομαι	κἀκπίομαι,	~χαίρειν κελεύων πολλὰ τοὺς Ἀχαρνέας.
[250]	ὡς μακάριος ~ὅστις σ᾽ ὀπύσει	κἀκποιήσεται	γαλᾶς ~σοῦ μηδὲν ἥττους βδεῖν,
[350]	~διέβαλλε καὶ ψευδῆ κατεγλώττιζέ μου	~κἀκυκλοβόρει	κἄπλυνεν, ὥστ᾽ ὀλίγου πάνυ ~ἀπωλόμην
[800]	ἵκει πάλιν ~ὅθενπερ ἀρχὰ τῶν	κακῶν	ἁμῖν ἔφυ. ~(Συκοφάντης) ~κλάων μεγαριεῖς.
[200]	Ἀχαρνέας. ~ἐγὼ δὲ πολέμου καὶ	κακῶν	ἀπαλλαγεὶς ~ἄξω τὰ κατ᾽ ἀγροὺς
[1200]	ὦ συμφορὰ τάλαινα τῶν ἐμῶν	κακῶν.	~ἰὼ ἰὼ τραυμάτων ἐπωδύνων. ~(Δικαιόπολις)
[900]	~(Δικαιόπολις) πάγχρηστον ἄγγος ἔσται, ~κρατὴρ	κακῶν,	τριπτὴρ δικῶν, ~φαίνειν ὑπευθύνους λυχνοῦχος
[700]	οἴκαδις ~ἄπρατα, πειρασεῖσθε τᾶς λιμῶ	κακῶς.	~ἀλλ᾽ ἀμφίθεσθε καὶ ταδὶ τὰ
[850]	τῶν θυρῶν; ~πόθεν προσέπτονθ᾽ οἱ	κακῶς	ἀπολούμενοι ~ἐπὶ τὴν θύραν μοι
[950]	~(Δικαιόπολις) μόλις γ᾽ ἐνέδησα τὸν	κακῶς	ἀπολούμενον. ~αἴρου λαβὼν τὸν κέραμον
[1150]	μελέων ποιητήν, ~ὡς μὲν ἁπλῷ,	κακῶς	ἐξολέσειεν ὁ Ζεύς· ~ὅς γ᾽
[850]	Ἡρακλῆς ἔκαμόν γα τὰν τύλαν	κακῶς·	~κατάθου τὺ τὰν γλάχων᾽ ἀτρέμας
[700]	~πότερα πεπρᾶσθαι χρῄδδετ᾽ ἢ πεινῆν	κακῶς;	~Κόρα πεπρᾶσθαι πεπρᾶσθαι. ~(Μεγαρεύς) ἐγώνγα
[500]	ὅτι ~ξένων παρόντων τὴν πόλιν	κακῶς	λέγω. ~αὐτοὶ γάρ ἐσμεν οὑπὶ
[400]	μακράν· ~αὕτη δὲ θάνατον, ἢν	κακῶς	λέξω, φέρει. ~(Ευριπίδης) ~τὰ ποῖα
[750]	αἰ λῇς· ὡς παχεῖα καὶ	καλά.	~(Δικαιόπολις) τουτὶ τί ἦν τὸ
[750]	τράφειν λῇς, ἅδε τοι χοῖρος	καλά.	~(Δικαιόπολις) ὡς ξυγγενὴς ὁ κύσθος
[1050]	ἴτρια, ~ὀρχηστρίδες, τὰ φίλταθ᾽ Ἁρμοδίου,	καλαί.	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα σπεῦδε. ~(Λάμαχος)
[750]	λέγεις· ἐπίδειξον. ~(Μεγαρεύς) ἀλλὰ μὰν	καλαί.	~ἄντεινον αἰ λῇς· ὡς παχεῖα
[1000]	σταλαγμὸν εἰρήνης ἕνα ~ἐς τὸν	καλαμίσκον	ἐνστάλαξον τουτονί. ~(Δικαιόπολις) οὐδ᾽ ἂν
[100]	~τὸν βασιλέως ὀφθαλμὸν ἡ βουλὴ	καλεῖ	~ἐς τὸ πρυτανεῖον. ~(Δικαιόπολις) ταῦτα
[400]	εἴπερ τώποτ᾽ ἀνθρώπων τινί· ~Δικαιόπολις	καλεῖ	σε Χολλῄδης, ἐγώ. ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽
[1200]	καλλίνικος. ~(Χορός) τήνελλα δῆτ᾽ εἴπερ	καλεῖς	γ᾽ ὦ πρέσβυ, καλλίνικος. ~(Δικαιόπολις)
[600]	δέ τις ὑμᾶς ὑποθωπεύσας λιπαρὰς	καλέσειεν	Ἀθήνας, ~ηὕρετο πᾶν ἂν διὰ
[950]	τῶν θυρῶν. ~ὦ Κύπριδι τῇ	καλῇ	καὶ Χάρισι ταῖς φίλαις ξύντροφε
[250]	ὦ θύγατερ ὅπως τὸ κανοῦν	καλὴ	καλῶς ~οἴσεις βλέπουσα θυμβροφάγον. ὡς
[1200]	ἀλλ᾽ ἑψόμεσθα σὴν χάριν ~τήνελλα	καλλίνικος	ᾄδοντες ~σὲ καὶ τὸν ἀσκόν.
[1200]	εἴπερ καλεῖς γ᾽ ὦ πρέσβυ,	καλλίνικος.	~(Δικαιόπολις) καὶ πρός γ᾽ ἄκρατον
[1200]	ἕπεσθέ νυν ᾄδοντες ὦ τήνελλα	καλλίνικος.	~(Χορός) ἀλλ᾽ ἑψόμεσθα σὴν χάριν
[1200]	~(Δικαιόπολις) ὁρᾶτε τουτονὶ κενόν. τήνελλα	καλλίνικος.	~(Χορός) τήνελλα δῆτ᾽ εἴπερ καλεῖς
[750]	δ᾽ ἂν παχυνθῇ κἀναχνοιανθῇ τριχί,	~κάλλιστος	ἔσται χοῖρος Ἀφροδίτᾳ θύειν. ~(Δικαιόπολις)
[900]	ψοφεῖ λάλον τι καὶ ~πυρορραγὲς	~κἄλλως	θεοῖσιν ἐχθρόν. ~(Χορός) τί χρήσεταί
[100]	~ἐν τοῖσι τοίχοις ἔγραφ᾽ Ἀθηναῖοι	καλοί.	~ὁ δ᾽ υἱός, ὃν Ἀθηναῖον
[200]	τοὐλατῆρος τουτουί. ~(Δικαιόπολις) καὶ μὴν	καλόν	γ᾽ ἔστ᾽ ὦ Διόνυσε δέσποτα
[1100]	φέρε καὶ τὰς κίχλας. ~(Λάμαχος)	καλόν	γε καὶ λευκὸν τὸ τῆς
[1100]	τὸ τῆς στρούθου πτερόν. ~(Δικαιόπολις)	καλόν	γε καὶ ξανθὸν τὸ τῆς
[950]	ταῖς φίλαις ξύντροφε Διαλλαγή, ~ὡς	καλὸν	ἔχουσα τὸ πρόσωπον ἄρ᾽ ἐλάνθανες.
[950]	~ἢν δ᾽ ἀπολιγαίνῃ, τοὺς ἀγορανόμους	καλῶ.	~ἐγὼ δ᾽ ἐμαυτῷ τόδε λαβὼν
[1050]	κρέα ἐκ τῶν γάμων. ~(Δικαιόπολις)	καλῶς	γε ποιῶν ὅστις ἦν. ~(Παράνυμφος)
[300]	δ᾽ ἐμῶν σπονδῶν ἀκούσατ᾽ εἰ	καλῶς	ἐσπεισάμην. ~(Χορός) πῶς δέ γ᾽
[900]	ποδῶν ~κατωκάρα κρέμαιτο. ~(Χορός) ἤδη	καλῶς	ἔχει σοι. ~(Βοιωτός) μέλλω γά
[750]	~(Μεγαρεύς) χοίρως ἐγώνγα μυστικάς. ~(Δικαιόπολις)	καλῶς	λέγεις· ἐπίδειξον. ~(Μεγαρεύς) ἀλλὰ μὰν
[300]	~(Χορός) πῶς δέ γ᾽ ἂν	καλῶς	λέγοις ἄν, εἴπερ ἐσπείσω γ᾽
[1000]	λάσκων. ~(Δικαιόπολις) ὀπτᾶτε ταυτὶ καὶ	καλῶς	ξανθίζετε. ~(Παράνυμφος) ~Δικαιόπολι. ~(Δικαιόπολις) τίς
[250]	ἀπαλλαχθέντα· τὰς σπονδὰς δέ μοι	~καλῶς	ξυνενεγκεῖν τὰς τριακοντούτιδας. ~ἄγ᾽ ὦ
[250]	θύγατερ ὅπως τὸ κανοῦν καλὴ	καλῶς	~οἴσεις βλέπουσα θυμβροφάγον. ὡς μακάριος
[900]	ἔνδησον ὦ βέλτιστε τῷ ~ξένῳ	καλῶς	τὴν ἐμπολὴν ~οὕτως ὅπως ~ἂν
[600]	~Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας, ~τοὺς δ᾽ ἐν	Καμαρίνῃ	κἀν Γέλα κἀν Καταγέλᾳ. ~(Λάμαχος)
[950]	~ἠργάσατο πάντα κακά, κἀνέτρεπε κἀξέχει	~κἀμάχετο	καὶ προσέτι πολλὰ προκαλουμένου ~πῖνε
[950]	~ὥστ᾽ ἀλείφεσθαί σ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν	κἀμὲ	ταῖς νουμηνίαις. ~(Κῆρυξ) ἀκούετε λεᾐ·
[500]	~σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι τὰς οἰκίας·	~κἀμοὶ	γάρ ἐστ᾽ ἀμπέλια διακεκομμένα. ~ἀτὰρ
[1100]	ἐξένεγκε τῶν τριῶν λόφων. ~(Δικαιόπολις)	κἀμοὶ	λεκάνιον τῶν λαγᾐων δὸς κρεῶν.
[1100]	δεῦρο γοργόνωτον ἀσπίδος κύκλον. ~(Δικαιόπολις)	κἀμοὶ	πλακοῦντος τυρόνωτον δὸς κύκλον. ~(Λάμαχος)
[1100]	οἶσε δεῦρο παῖ σαπροῦ. ~(Δικαιόπολις)	κἀμοὶ	σὺ δημοῦ θρῖον· ὀπρήσω δ᾽
[1100]	πολεμιστήριον. ~(Δικαιόπολις) ἔξαιρε παῖ θώρακα	κἀμοὶ	τὸν χοᾶ. ~(Λάμαχος) ἐν τῷδε
[50]	ναύφαρκτον βλέπεις; ~ἢ περὶ ἄκραν	κάμπτων	νεώσοικον σκοπεῖς; ~ἄσκωμ᾽ ἔχεις που
[600]	Διομειαλαζόνας, ~τοὺς δ᾽ ἐν Καμαρίνῃ	κἀν	Γέλα κἀν Καταγέλᾳ. ~(Λάμαχος) ἐχειροτονήθησαν
[600]	δ᾽ ἐν Καμαρίνῃ κἀν Γέλα	κἀν	Καταγέλᾳ. ~(Λάμαχος) ἐχειροτονήθησαν γάρ. ~(Δικαιόπολις)
[150]	μὴ πιτηρεῖν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν,	~κἀν	τῷ στόματι λέγουσι, βαῖν᾽ ὅπῃ
[250]	βδεῖν, ἐπειδὰν ὄρθρος ᾖ. ~πρόβαινε,	κἀν	τὤχλῳ φυλάττεσθαι σφόδρα ~μή τις
[300]	τῶν πολεμίων ἡμῖν λέγειν. ~(Δικαιόπολις)	κἄν	γε μὴ λέγω δίκαια μηδὲ
[800]	γὰρ ἁνὴρ ~ἐν τἀγορᾷ καθήμενος·	~κἂν	εἰσίῃ τις Κτησίας ~ἢ συκοφάντης
[1000]	μόνῳ, ~μέτρησον εἰρήνης τί μοι,	κἂν	πέντ᾽ ἔτη. ~(Δικαιόπολις) τί δ᾽
[950]	οἴσεις οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ᾽ ὅμως·	~κἂν	τοῦτο κερδήνῃς ἄγων τὸ φορτίον,
[700]	Κλεινίου. ~κἀξελαύνειν χρὴ τὸ λοιπόν,	κἂν	φύγῃ τις ζημιοῦν, ~τὸν γέροντα
[750]	πατρός. ~αἰ δ᾽ ἂν παχυνθῇ	κἀναχνοιανθῇ	τριχί, ~κάλλιστος ἔσται χοῖρος Ἀφροδίτᾳ
[950]	ἔχοντας ἐπικωμάσας ~ἠργάσατο πάντα κακά,	κἀνέτρεπε	κἀξέχει ~κἀμάχετο καὶ προσέτι πολλὰ
[200]	σ᾽ τὸ πρόσθεν ὀλίγον ἡ	κανηφόρος·	~ὁ Ξανθίας τὸν φαλλὸν ὀρθὸν
[250]	ἑκτέος ~ὁ φαλλὸς ἐξόπισθε τῆς	κανηφόρου·	~ἐγὼ δ᾽ ἀκολουθῶν ᾄσομαι τὸ
[1100]	~(Δικαιόπολις) κατάχει σὺ τὸ μέλι.	κἀνθάδ᾽	ἔνδηλος γέρων ~κλάειν κελεύων Λάμαχον
[800]	ἐμοί. ~(Μεγαρεύς) ὦ χοιρίδια πειρῆσθε	κἄνις	τῶ πατρὸς ~παίειν ἐφ᾽ ἁλὶ
[250]	~ἄγ᾽ ὦ θύγατερ ὅπως τὸ	κανοῦν	καλὴ καλῶς ~οἴσεις βλέπουσα θυμβροφάγον.
[200]	φαλλὸν ὀρθὸν στησάτω. ~κατάθου τὸ	κανοῦν	ὦ θύγατερ, ἵν᾽ ἀπαρξώμεθα. ~(Θυγάτηρ)
[350]	~ἀνὴρ ἀλαζὼν καὶ δίκαια κἄδικα·	~κἀνταῦθα	λανθάνουσ᾽ ἀπεμπολώμενοι· ~τῶν τ᾽ αὖ
[500]	πεφυσιγγωμένοι ~ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας πόρνα δύο·	~κἀντεῦθεν	ἀρχὴ τοῦ πολέμου κατερράγη ~Ἕλλησι
[500]	~κοὐκ ἠθέλομεν ἡμεῖς δεομένων πολλάκις.	~κἀντεῦθεν	ἤδη πάταγος ἦν τῶν ἀσπίδων.
[0]	~οἱ δ᾽ ἐν ἀγορᾷ λαλοῦσι	κἄνω	καὶ κάτω ~τὸ σχοινίον φεύγουσι
[700]	εὐρύπρωκτος καὶ λάλος χὠ Κλεινίου.	~κἀξελαύνειν	χρὴ τὸ λοιπόν, κἂν φύγῃ
[950]	ἐπικωμάσας ~ἠργάσατο πάντα κακά, κἀνέτρεπε	κἀξέχει	~κἀμάχετο καὶ προσέτι πολλὰ προκαλουμένου
[600]	ἐξαπατῶντες ~πρῶτον μὲν ἰοστεφάνους ἐκάλουν·	κἀπειδὴ	τοῦτό τις εἴποι, ~εὐθὺς διὰ
[1150]	~ἐπᾴξειεν δ᾽ ἔχων ~τὸν μάρμαρον,	κἄπειθ᾽	ἁμαρτὼν ~βάλοι Κρατῖνον. ~(Θεράπων Λαμάχου)
[100]	~(Δικαιόπολις) ταῦτα δῆτ᾽ οὐχ ἀγχόνη;	~κἄπειτ᾽	ἐγὼ δῆτ᾽ ἐνθαδὶ στραγγεύομαι; ~τοὺς
[1050]	τοὺς λόχους καὶ τοὺς λόφους·	~κἄπειτα	τηρεῖν νειφόμενον τὰς ἐσβολάς. ~ὑπὸ
[700]	ξυνηγόρῳ; ~ὥστ᾽ ἐγὼ μὲν ἠλέησα	κἀπεμορξάμην	ἰδὼν ~ἄνδρα πρεσβύτην ὑπ᾽ ἀνδρὸς
[500]	χόνδρους ἅλας, ~ταῦτ᾽ ἦν Μεγαρικὰ	κἀπέπρατ᾽	αὐθημερόν. ~καὶ ταῦτα μὲν δὴ
[1200]	μαλθακῶς ὦ χρυσίω ~τὸ περιπεταστὸν	κἀπιμανδαλωτόν.	~τὸν γὰρ χοᾶ πρῶτος ἐκπέπωκα.
[1100]	παῖς ἐρίζομεν πάλαι. ~βούλει περιδόσθαι	κἀπιτρέψαι	Λαμάχῳ, ~πότερον ἀκρίδες ἥδιόν ἐστιν
[500]	~καὶ ταῦτα μὲν δὴ σμικρὰ	κἀπιχώρια,	~πόρνην δὲ Σιμαίθαν ἰόντες Μεγαράδε
[350]	καὶ ψευδῆ κατεγλώττιζέ μου ~κἀκυκλοβόρει	κἄπλυνεν,	ὥστ᾽ ὀλίγου πάνυ ~ἀπωλόμην μολυνοπραγμονούμενος.
[450]	λαβεῖν. ~(Ευριπίδης) ~λυπηρὸς ἴσθ᾽ ὢν	κἀποχώρησον	δόμων. ~(Δικαιόπολις) φεῦ· ~εὐδαιμονοίης, ὥσπερ
[1200]	~προσλάβεσθ᾽ ὦ φίλαι. ~(Λάμαχος) εἰλιγγιῶ	κάρα	λίθῳ πεπληγμένος ~καὶ σκοτοδινιῶ. ~(Δικαιόπολις)
[600]	~ἀνένευσε· καίτοι γ᾽ ἐστὶ σώφρων	κἀργάτης.	~τί δαὶ Δράκυλλος ἢ Εὐφορίδης
[450]	~ἐπῄνεσ᾽ ἄγε νυν ὦ τάλαινα	καρδία	~ἄπελθ᾽ ἐκεῖσε, κᾆτα τὴν κεφαλὴν
[0]	τοῦτ᾽ ἔσεισέ μου δοκεῖς τὴν	καρδίαν;	~ἀλλ᾽ ἕτερον ἥσθην, ἡνίκ᾽ ἐπὶ
[0]	ὅσα δὴ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ	καρδίαν,	~ἥσθην δὲ βαιά, πάνυ δὲ
[450]	δοκῇ. ~τόλμησον ἴθι χώρησον, ἄγαμαι	καρδίας.	~(Χορός) τί δράσεις; τί φήσεις;
[800]	προβαίνει ~τὸ πρᾶγμα τοῦ βουλεύματος;	καρπώσεται	γὰρ ἁνὴρ ~ἐν τἀγορᾷ καθήμενος·
[500]	ἦ πολλοῦ γε δεῖ· ~καὶ	κάρτα	μέντἂν εὐθέως καθείλκετε ~τριακοσίας ναῦς,
[350]	ἐσδέξεται. ~(Δικαιόπολις) ὥρα στὶν ἤδη	καρτερὰν	ψυχὴν λαβεῖν, ~καί μοι βαδιστέ᾽
[600]	ναυσὶ καὶ πεζοῖσι κατὰ τὸ	καρτερόν.	~(Δικαιόπολις) ἐγὼ δὲ κηρύττω γε
[700]	φωνὰν χοιρίων μυστηρικῶν. ~ἐγὼν δὲ	καρυξῶ	Δικαιόπολιν ὅπᾳ· ~Δικαιόπολι, ἦ λῇς
[150]	~σπονδὰς φέρεις τῶν ἀμπέλων τετμημένων;	~κἀς	τοὺς τρίβωνας ξυνελέγοντο τῶν λίθων·
[550]	~εἰ πτωχὸς ὢν εἶπόν τι	κἀστωμυλάμην.	~(Λάμαχος) τί δ᾽ εἶπας ἡμᾶς;
[250]	τῶν οἰκετῶν ~ἀγαγεῖν τυχηρῶς τὰ	κατ᾽	ἀγροὺς Διονύσια, ~στρατιᾶς ἀπαλλαχθέντα· τὰς
[200]	καὶ κακῶν ἀπαλλαγεὶς ~ἄξω τὰ	κατ᾽	ἀγροὺς εἰσιὼν Διονύσια. ~(Ἀμφίθεος) ἐγὼ
[550]	μηδαμῶς ὦ Λάμαχε· ~οὐ γὰρ	κατ᾽	ἰσχύν ἐστιν· εἰ δ᾽ ἰσχυρὸς
[900]	πεποιθοίη τις ἀγγείῳ ~τοιούτῳ χρώμενος	~κατ᾽	οἰκίαν ~τοσόνδ᾽ ἀεὶ ψοφοῦντι; ~(Δικαιόπολις)
[1150]	~(Θεράπων Λαμάχου) ~ὦ δμῶες οἳ	κατ᾽	οἶκόν ἐστε Λαμάχου, ~ὕδωρ ὕδωρ
[650]	παίει ξυνάπτων στρογγύλοις τοῖς ῥήμασιν·	~κᾆτ᾽	ἀνελκύσας ἐρωτᾷ σκανδάληθρ᾽ ἱστὰς ἐπῶν
[50]	χρόνου ξυνήγαγεν; ~(Πρέσβυς) τῇ πανσελήνῳ·	κᾆτ᾽	ἀπῆλθεν οἴκαδε. ~εἶτ᾽ ἐξένιζε· παρετίθει
[1150]	~(Δικαιόπολις) εἴ μ᾽ ἴδοι τετρωμένον	~κᾆτ᾽	ἐγχάνοι ταῖς ἐμαῖς τύχαισιν. ~(Δικαιόπολις)
[0]	πρώτιστος εἰς ἐκκλησίαν ~νοστῶν κάθημαι·	κᾆτ᾽	ἐπειδὰν ὦ μόνος, ~στένω κέχηνα
[650]	~ὁ δ᾽ ὑπὸ γήρως μασταρύζει,	κᾆτ᾽	ὀφλὼν ἀπέρχεται, ~εἶτα λύζει καὶ
[150]	~(Ἀμφίθεος) ἀλλ᾽ αὑταιὶ σπονδαὶ τριακοντούτιδες	~κατὰ	γῆν τε καὶ θάλατταν. ~(Δικαιόπολις)
[250]	~(Χορός) σοῦ γ᾽ ἀκούσωμεν; ἀπολεῖ·	κατά	σε χώσομεν τοῖς λίθοις. ~(Δικαιόπολις)
[1000]	οὑτοσί; ~(Γεωργός) ἀνὴρ κακοδαίμων. ~(Δικαιόπολις)	κατὰ	σεαυτόν νυν τρέπου. ~(Γεωργός) ὦ
[1000]	ταῖς νουμηνίαις. ~(Κῆρυξ) ἀκούετε λεᾐ·	κατὰ	τὰ πάτρια τοὺς Χοᾶς ~πίνειν
[600]	πανταχῇ ~καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι	κατὰ	τὸ καρτερόν. ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ δὲ
[1150]	πάραλος ἐπὶ τραπέζῃ κειμένη ~ὀκέλλοι·	κᾆτα	μέλλοντος ~λαβεῖν αὐτοῦ κύων ~ἁρπάσασα
[700]	ὑπ᾽ ἀνδρῶν πονηρῶν σφόδρα διωκόμεθα,	~κᾆτα	προσαλισκόμεθα. πρὸς τάδε τίς ἀντερεῖ
[450]	ὦ τάλαινα καρδία ~ἄπελθ᾽ ἐκεῖσε,	κᾆτα	τὴν κεφαλὴν ἐκεῖ ~παράσχες εἰποῦσ᾽
[400]	λέλακας; ~(Δικαιόπολις) ἀναβάδην ποιεῖς, ~ἐξὸν	καταβάδην;	οὐκ ἐτὸς χωλοὺς ποιεῖς. ~ἀτὰρ
[400]	ἀλλ᾽ ὅμως. ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἐκκυκλήσομαι·	καταβαίνειν	δ᾽ οὐ σχολή. ~(Δικαιόπολις) Εὐριπίδη,
[150]	Ὀδομάντων τὰ σκόροδα πορθούμενος. ~οὐ	καταβαλεῖτε	τὰ σκόροδ᾽ ~(Θέωρος) ὦ μόχθηρε
[250]	τοῦ Φελλέως ~μέσην λαβόντ᾽ ἄραντα	καταβαλόντα	~καταγιγαρτίσ᾽ ὦ ~Φαλῆς Φαλῆς. ~ἐὰν
[900]	ἐστιν ὦγάθ᾽ ὥστ᾽ ~οὐκ ἂν	καταγείη	ποτ᾽ εἴπερ ~ἐκ ποδῶν ~κατωκάρα
[600]	ἐν Καμαρίνῃ κἀν Γέλα κἀν	Καταγέλᾳ.	~(Λάμαχος) ἐχειροτονήθησαν γάρ. ~(Δικαιόπολις) αἴτιον
[1050]	στράτευμα πολεμολαμαχαϊκόν. ~(Λάμαχος) οἴμοι κακοδαίμων	καταγελᾷς	ἤδη σύ μου. ~(Δικαιόπολις) βούλει
[650]	ἐς γραφὰς ~ὑπὸ νεανίσκων ἐᾶτε	καταγελᾶσθαι	ῥητόρων, ~οὐδὲν ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς
[1100]	φάττης κρέας. ~(Λάμαχος) ὦνθρωπε παῦσαι	καταγελῶν	μου τῶν ὅπλων. ~(Δικαιόπολις) ὦνθρωπε
[50]	Κραναὰ πόλις ~ἆρ᾽ αἰσθάνει τὸν	κατάγελων	τῶν πρέσβεων; ~(Πρέσβυς) οἱ βάρβαροι
[1100]	δὸς κύκλον. ~(Λάμαχος) ταῦτ᾽ οὐ	κατάγελώς	ἐστιν ἀνθρώποις πλατύς; ~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽
[900]	φέρω ~ὥσπερ κέραμον ἵνα μὴ	καταγῇ	φερόμενος. ~(Χορός) ἔνδησον ὦ βέλτιστε
[250]	Φελλέως ~μέσην λαβόντ᾽ ἄραντα καταβαλόντα	~καταγιγαρτίσ᾽	ὦ ~Φαλῆς Φαλῆς. ~ἐὰν μεθ᾽
[300]	οὑτοιί σοι χαμαί, καὶ σὺ	κατάθου	πάλιν τὸ ξίφος. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽
[300]	~ἀλλὰ μή μοι πρόφασιν, ἀλλὰ	κατάθου	τὸ βέλος. ~ὡς ὅδε γε
[200]	Ξανθίας τὸν φαλλὸν ὀρθὸν στησάτω.	~κατάθου	τὸ κανοῦν ὦ θύγατερ, ἵν᾽
[850]	ἔκαμόν γα τὰν τύλαν κακῶς·	~κατάθου	τὺ τὰν γλάχων᾽ ἀτρέμας Ἰσμηνία·
[50]	ὁδοιπλανοῦντες ἐσκηνημένοι, ~ἐφ᾽ ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς	κατακείμενοι,	~ἀπολλύμενοι. ~(Δικαιόπολις) σφόδρα γὰρ ἐσῳζόμην
[50]	~παρὰ τὴν ἔπαλξιν ἐν φορυτῷ	κατακείμενος.	~(Πρέσβυς) ξενιζόμενοι δὲ πρὸς βίαν
[950]	καὶ προσέτι πολλὰ προκαλουμένου ~πῖνε	κατάκεισο	λαβὲ τήνδε φιλοτησίαν᾽ ~τὰς χάρακας
[1050]	ἱερεὺς μεταπέμπεται. ~ἀλλ᾽ ἐγκόνει· δειπνεῖν	κατακωλύεις	πάλαι. ~τὰ δ᾽ ἄλλα πάντ᾽
[1050]	τῇ νύμφῃ φράσον, ~ὅταν στρατιώτας	καταλέγωσι,	τουτῳὶ ~νύκτωρ ἀλειφέτω τὸ πέος
[250]	συντρίψετε. ~(Χορός) σὲ μὲν οὖν	καταλεύσομεν	ὦ μιαρὰ κεφαλή. ~(Δικαιόπολις) ἀντὶ
[300]	λίθων ὦ δημόται ~μὴ οὐ	καταξαίνειν	τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐς φοινικίδα;
[1150]	οἴκαδ᾽ ἐξ ἱππασίας βαδίζων, ~εἶτα	κατάξειέ	τις αὐτοῦ μεθύων τῆς κεφαλῆς
[900]	~οὕτως ὅπως ~ἂν μὴ θέρων	κατάξῃ.	~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ μελήσει ταῦτ᾽ ἐπεί
[150]	τις δύο δραχμὰς μισθὸν διδῷ,	~καταπελτάσονται	τὴν Βοιωτίαν ὅλην. ~(Δικαιόπολις) τοισδὶ
[450]	δ᾽ αὑτηί. ~ἕστηκας; οὐκ εἶ	καταπιὼν	Εὐριπίδην; ~ἐπῄνεσ᾽ ἄγε νυν ὦ
[50]	ἡμεῖς δὲ λαικαστάς τε καὶ	καταπύγονας.	~(Πρέσβυς) ἔτει τετάρτῳ δ᾽ ἐς
[650]	οὐδ᾽ ἐξαπατύλλων, ~οὐδὲ πανουργῶν οὐδὲ	κατάρδων,	ἀλλὰ τὰ βέλτιστα διδάσκων. ~πρὸς
[0]	ἀλλήλοισι περὶ πρώτου ξύλου, ~ἁθρόοι	καταρρέοντες·	εἰρήνη δ᾽ ὅπως ~ἔσται προτιμῶσ᾽
[950]	τὴν Γοργόνα ~πάλλει κραδαίνων τρισὶ	κατάσκιος	λόφοις. ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἂν μὰ
[1150]	ξυναντᾷ δραπέταις ~λῃστὰς ἐλαύνων καὶ	κατασπέρχων	δορί. ~ὁδὶ δὲ καὐτός· ἀλλ᾽
[300]	Κλέωνος ἔτι μᾶλλον, ὃν ἐγὼ	~κατατεμῶ	ποθ᾽ ἱππεῦσι καττύματα. ~σοῦ δ᾽
[50]	ἡγοῦνται μόνους ~τοὺς πλεῖστα δυναμένους	καταφαγεῖν	καὶ πιεῖν. ~(Δικαιόπολις) ἡμεῖς δὲ
[1100]	δῆτ᾽ ἐστὶν ἀνθρώποις γλυκύς; ~(Λάμαχος)	κατάχει	σὺ παῖ τοὔλαιον. ἐν τῷ
[1000]	κοὐκ ἔοικεν ~οὐδενὶ μεταδώσειν. ~(Δικαιόπολις)	κατάχει	σὺ τῆς χορδῆς τὸ μέλι,
[1100]	~ἐνορῶ γέροντα δειλίας φευξούμενον. ~(Δικαιόπολις)	κατάχει	σὺ τὸ μέλι. κἀνθάδ᾽ ἔνδηλος
[200]	δεῦρο τὴν ἐτνήρυσιν, ~ἵν᾽ ἔτνος	καταχέω	τοὐλατῆρος τουτουί. ~(Δικαιόπολις) καὶ μὴν
[1150]	παλίνορρον ἐξεκόκκισεν, ~καὶ τῆς κεφαλῆς	κατέαγε	περὶ λίθῳ πεσών, ~καὶ Γοργόν᾽
[700]	κατεπάλαισε μέντἂν πρῶτον Εὐάθλους δέκα,	~κατεβόησε	δ᾽ ἂν κεκραγὼς τοξότας τρισχιλίους,
[350]	τὸ βουλευτήριον ~διέβαλλε καὶ ψευδῆ	κατεγλώττιζέ	μου ~κἀκυκλοβόρει κἄπλυνεν, ὥστ᾽ ὀλίγου
[1100]	ἤ πρὸ δείπνου τὴν μίμαρκυν	κατέδομαι.	~(Λάμαχος) ὦνθρωπε βούλει μὴ προσαγορεύειν
[100]	φερες πολύν. ~(Θέωρος) εἰ μὴ	κατένειψε	χιόνι τὴν Θρᾴκην ὅλην ~καὶ
[700]	τὴν Ἀχαίαν ῥᾳδίως ἠνέσχετο, ~ἀλλὰ	κατεπάλαισε	μέντἂν πρῶτον Εὐάθλους δέκα, ~κατεβόησε
[500]	δύο· ~κἀντεῦθεν ἀρχὴ τοῦ πολέμου	κατερράγη	~Ἕλλησι πᾶσιν ἐκ τριῶν λαικαστριῶν.
[950]	τὰ δ᾽ αὖ πρέπει χλιαρὰ	κατεσθίειν.	~αὐτόματα πάντ᾽ ἀγαθὰ τῷδέ γε
[800]	φαίνεται. ~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽ οὔτι πάσας	κατέτραγον	τὰς ἰσχάδας. ~ἐγὼ γὰρ αὐτᾶν
[1100]	ἢ τριχόβρωτες τοὺς λόφους που	κατέφαγον.	~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ἤ πρὸ δείπνου
[950]	τύλαν ἰὼν Ἰσμήνιχε. ~(Δικαιόπολις) χὤπως	κατοίσεις	αὐτὸν εὐλαβούμενος. ~πάντως μὲν οἴσεις
[400]	~(Δικαιόπολις) ὦ Ζεῦ διόπτα καὶ	κατόπτα	πανταχῇ, ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽ οἷον ἀθλιώτατον.
[300]	ὃν ἐγὼ ~κατατεμῶ ποθ᾽ ἱππεῦσι	καττύματα.	~σοῦ δ᾽ ἐγὼ λόγους λέγοντος
[50]	ἔχεις που περὶ τὸν ὀφθαλμὸν	κάτω.	~(Πρέσβυς) ἄγε δὴ σὺ βασιλεὺς
[0]	ἐν ἀγορᾷ λαλοῦσι κἄνω καὶ	κάτω	~τὸ σχοινίον φεύγουσι τὸ μεμιλτωμένον.
[900]	καταγείη ποτ᾽ εἴπερ ~ἐκ ποδῶν	~κατωκάρα	κρέμαιτο. ~(Χορός) ἤδη καλῶς ἔχει
[50]	~(Πρέσβυς) καὶ δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα διὰ	Καϋστρίων	~πεδίων ὁδοιπλανοῦντες ἐσκηνημένοι, ~ἐφ᾽ ἁρμαμαξῶν
[500]	δὲ μισῶ μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα,	~καὐτοῖς	ὁ Ποσειδῶν οὑπὶ Ταινάρῳ θεὸς
[1150]	καὶ κατασπέρχων δορί. ~ὁδὶ δὲ	καὐτός·	ἀλλ᾽ ἄνοιγε τὴν θύραν. ~(Λάμαχος)
[700]	~Κόρα πεπρᾶσθαι πεπρᾶσθαι. ~(Μεγαρεύς) ἐγώνγα	καὐτός	φαμι. τίς δ᾽ οὕτως ἄνους
[50]	εἰς ἀπόπατον ᾤχετο στρατιὰν λαβών,	~κἄχεζεν	ὀκτὼ μῆνας ἐπὶ χρυσῶν ὀρῶν.
[0]	~ἐγᾦδ᾽ ἐφ᾽ ᾧ γε τὸ	κέαρ	ηὐφράνθην ἰδών, ~τοῖς πέντε ταλάντοις
[500]	παράξενα, ~ἐσυκοφάντει Μεγαρέων τὰ χλανίσκια·	~κεἴ	που σίκυον ἴδοιεν ἢ λαγᾐδιον
[1150]	ὠπτημένη ~σίζουσα πάραλος ἐπὶ τραπέζῃ	κειμένη	~ὀκέλλοι· κᾆτα μέλλοντος ~λαβεῖν αὐτοῦ
[900]	~δι᾽ ὑδρορρόας, βορέαν ἐπιτηρήσας μέγαν.	~κεἴπερ	λάβοιτο τῶν νεῶν τὸ πῦρ
[400]	παῖ δὸς αὐτῷ Τηλέφου ῥακώματα.	~κεῖται	δ᾽ ἄνωθεν τῶν Θυεστείων ῥακῶν
[550]	νυν ὑπτίαν αὐτὴν ἐμοί. ~(Λάμαχος)	κεῖται.	~(Δικαιόπολις) φέρε νυν ἀπὸ τοῦ
[800]	πρόσεισί σοι βαδίζων ~Κρατῖνος ἀεὶ	κεκαρμένος	μοιχὸν μιᾷ μαχαίρᾳ, ~ὁ περιπόνηρος
[800]	ὡς ὀξὺ πρὸς τὰς ἰσχάδας	κεκράγατε.	~ἐνεγκάτω τις ἔνδοθεν τῶν ἰσχάδων
[700]	Εὐάθλους δέκα, ~κατεβόησε δ᾽ ἂν	κεκραγὼς	τοξότας τρισχιλίους, ~περιετόξευσεν δ᾽ ἂν
[300]	ὦ μηδαμῶς. ~(Δικαιόπολις) ὡς ἀποκτενῶ,	κέκραχθ᾽	ἐγὼ γὰρ οὐκ ἀκούσομαι. ~(Χορός)
[50]	τοξόται. ~(Ἀμφίθεος) ὦ Τριπτόλεμε καὶ	Κελεὲ	περιόψεσθέ με; ~(Δικαιόπολις) ~ὦνδρες πρυτάνεις
[0]	ἦν ~καὶ Τριπτολέμου· τούτου δὲ	Κελεὸς	γίγνεται· ~γαμεῖ δὲ Κελεὸς Φαιναρέτην
[0]	δὲ Κελεὸς γίγνεται· ~γαμεῖ δὲ	Κελεὸς	Φαιναρέτην τήθην ἐμήν, ~ἐξ ἧς
[550]	~τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων, ~αὐλῶν,	κελευστῶν,	νιγλάρων, συριγμάτων. ~ταῦτ᾽ οἶδ᾽ ὅτι
[1100]	μέλι. κἀνθάδ᾽ ἔνδηλος γέρων ~κλάειν	κελεύων	Λάμαχον τὸν Γοργάσου. ~(Λάμαχος) φέρε
[200]	δέχομαι καὶ σπένδομαι κἀκπίομαι, ~χαίρειν	κελεύων	πολλὰ τοὺς Ἀχαρνέας. ~ἐγὼ δὲ
[1200]	ὀστέων ὀδυρτά. ~(Δικαιόπολις) ὁρᾶτε τουτονὶ	κενόν.	τήνελλα καλλίνικος. ~(Χορός) τήνελλα δῆτ᾽
[900]	~ἢ κέραμον. ~(Βοιωτός) ~ἀφύας ἢ	κέραμον;	ἀλλ᾽ ἔντ᾽ ἐκεῖ· ~ἀλλ᾽ ὅ
[900]	ἄρ᾽ ἄξεις πριάμενος Φαληρικὰς ~ἢ	κέραμον.	~(Βοιωτός) ~ἀφύας ἢ κέραμον; ἀλλ᾽
[900]	ἐγᾦδα τοίνυν· συκοφάντην ἔξαγε, ~ὥσπερ	κέραμον	ἐνδησάμενος. ~(Βοιωτός) νεὶ τὼ θιὼ
[900]	ἵν᾽ αὐτὸν ἐνδήσας φέρω ~ὥσπερ	κέραμον	ἵνα μὴ καταγῇ φερόμενος. ~(Χορός)
[950]	κακῶς ἀπολούμενον. ~αἴρου λαβὼν τὸν	κέραμον	ὦ Βοιώτιε. ~(Βοιωτός) ~ὑπόκυπτε τὰν
[950]	ὑγιές, ἀλλ᾽ ὅμως· ~κἂν τοῦτο	κερδήνῃς	ἄγων τὸ φορτίον, ~εὐδαιμονήσεις συκοφαντῶν
[900]	νεὶ τὼ θιὼ ~λάβοιμι μέντἂν	κέρδος	ἀγαγὼν καὶ πολύ, ~περ πίθακον
[750]	δ᾽ οὐχὶ θύσιμός ἐστι; ~(Δικαιόπολις)	κέρκον	οὐκ ἔχει. ~(Μεγαρεύς) νεαρὰ γάρ
[250]	μὲν οὖν καταλεύσομεν ὦ μιαρὰ	κεφαλή.	~(Δικαιόπολις) ἀντὶ ποίας αἰτίας ὦχαρνέων
[450]	καρδία ~ἄπελθ᾽ ἐκεῖσε, κᾆτα τὴν	κεφαλὴν	ἐκεῖ ~παράσχες εἰποῦσ᾽ ἅττ᾽ ἂν
[300]	δοκῶ, ~ὑπὲρ ἐπιξήνου θελήσω τὴν	κεφαλὴν	ἔχων λέγειν. ~(Χορός) εἰπέ μοι
[400]	ῥακῶν, ~τὸ πιλίδιον περὶ τὴν	κεφαλὴν	τὸ Μύσιον. ~δεῖ γάρ με
[800]	ἐπιχώριον. ~(Δικαιόπολις) πολυπραγμοσύνη νυν ἐς	κεφαλὴν	τράποιτ᾽ ἐμοί. ~(Μεγαρεύς) ὦ χοιρίδια
[1150]	σφυρὸν παλίνορρον ἐξεκόκκισεν, ~καὶ τῆς	κεφαλῆς	κατέαγε περὶ λίθῳ πεσών, ~καὶ
[550]	τουτὶ πτίλον σοι. ~(Δικαιόπολις) τῆς	κεφαλῆς	νύν μου λαβοῦ, ~ἵν᾽ ἐξεμέσω·
[1150]	κατάξειέ τις αὐτοῦ μεθύων τῆς	κεφαλῆς	Ὀρέστης ~μαινόμενος· ὁ δὲ λίθον
[200]	γ᾽ ἔστ᾽ ὦ Διόνυσε δέσποτα	~κεχαρισμένως	σοι τήνδε τὴν πομπὴν ἐμὲ
[1150]	λάβοι ~τῇ χειρὶ πέλεθον ἀρτίως	κεχεσμένον·	~ἐπᾴξειεν δ᾽ ἔχων ~τὸν μάρμαρον,
[0]	κᾆτ᾽ ἐπειδὰν ὦ μόνος, ~στένω	κέχηνα	σκορδινῶμαι πέρδομαι, ~ἀπορῶ γράφω παρατίλλομαι
[100]	πλάτιδι· ~ὑμεῖς δὲ πρεσβεύεσθε καὶ	κεχήνετε.	~(Κῆρυξ) προσίτω Θέωρος ὁ παρὰ
[0]	ἕτερον αὖ τραγῳδικόν, ~ὅτε δὴ	κεχήνη	προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον, ~ὁ δ᾽
[1000]	τὼ βόε. ~ἀλλ᾽ εἴ τι	κήδει	Δερκέτου Φυλασίου, ~ὑπάλειψον εἰρήνῃ με
[300]	ὑμῶν τάχ᾽ ὅστις ἀνθράκων τι	κήδεται.	~(Χορός) ὡς ἀπωλόμεσθ᾽ ὁ λάρκος
[750]	θατέρᾳ. ~(Μεγαρεύς) ὁμοματρία γάρ ἐστι	κἠκ	τωὐτῶ πατρός. ~αἰ δ᾽ ἂν
[700]	ἀμφίθεσθε καὶ ταδὶ τὰ ῥυγχία,	~κἤπειτεν	ἐς τὸυ σάκκον ὧδ᾽ ἐσβαίνετε.
[850]	πεντήκοντα Κωπᾴδων κορᾶν, ~ἔκβαθι τῶδε	κἠπιχάριτται	τῷ ξένῳ. ~(Δικαιόπολις) ὦ φιλτάτη
[750]	~ἑξεῖ μεγάλαν τε καὶ παχεῖαν	κἠρυθράν.	~ἀλλ᾽ αἰ τράφειν λῇς, ἅδε
[1000]	οὐκ ἠκούσατε; ~τί δρᾶτε; τοῦ	κήρυκος	οὐκ ἀκούετε; ~ἀναβράττετ᾽ ἐξοπτᾶτε τρέπετ᾽
[1050]	τετραπτίλῳ; ~(Λάμαχος) αἰαῖ ~οἵαν ὁ	κῆρυξ	ἀγγελίαν ἤγγειλέ μοι. ~(Δικαιόπολις) αἰαῖ
[1000]	ἀπ᾽ αὐτῶν κἀμὲ ταῖς νουμηνίαις.	~(Κῆρυξ)	ἀκούετε λεᾐ· κατὰ τὰ πάτρια
[50]	ποιεῖσθαι καὶ κρεμάσαι τὰς ἀσπίδας.	~(Κῆρυξ)	κάθησο, σῖγα. ~(Δικαιόπολις) μὰ τὸν
[50]	τόν τε σὸν τοῦ πρέσβεως.	~(Κῆρυξ)	ὁ βασιλέως ὀφθαλμός. ~(Δικαιόπολις) ὦναξ
[150]	τοῦτο μέν γ᾽ ἤδη σαφές.	~(Κῆρυξ)	οἱ Θρᾷκες ἴτε δεῦρ᾽ οὓς
[50]	περὶ εἰρήνης γε πρυτανεύσητέ μοι.	~(Κῆρυξ)	οἱ πρέσβεις οἱ παρὰ βασιλέως.
[50]	~οὐ γὰρ διδόασιν οἱ πρυτάνεις.	~(Κῆρυξ)	οἱ τοξόται. ~(Ἀμφίθεος) ὦ Τριπτόλεμε
[0]	~(Κῆρυξ) τίς ὤν; ~(Ἀμφίθεος) Ἀμφίθεος.	~(Κῆρυξ)	οὐκ ἄνθρωπος; ~(Ἀμφίθεος) οὔ, ~ἀλλ᾽
[0]	τὴν προεδρίαν πᾶς ἀνὴρ ὠστίζεται.	~(Κῆρυξ)	πάριτ᾽ ἐς τὸ πρόσθεν, ~πάριθ᾽
[100]	~ὑμεῖς δὲ πρεσβεύεσθε καὶ κεχήνετε.	~(Κῆρυξ)	προσίτω Θέωρος ὁ παρὰ Σιτάλκους.
[50]	τοῖς ταὧσι τοῖς τ᾽ ἀλαζονεύμασιν.	~(Κῆρυξ)	σίγα. ~(Δικαιόπολις) βαβαιάξ. ὦκβάτανα τοῦ
[100]	ποτ᾽ ἐστίν; οὐ δήπου Στράτων;	~(Κῆρυξ)	σίγα, κάθιζε. ~τὸν βασιλέως ὀφθαλμὸν
[0]	καθάρματος. ~(Ἀμφίθεος) ἤδη τις εἶπε;	~(Κῆρυξ)	τίς ἀγορεύειν βούλεται; ~(Ἀμφίθεος) ἐγώ.
[0]	τίς ἀγορεύειν βούλεται; ~(Ἀμφίθεος) ἐγώ.	~(Κῆρυξ)	τίς ὤν; ~(Ἀμφίθεος) Ἀμφίθεος. ~(Κῆρυξ)
[150]	στὶ καὶ ῥανὶς βέβληκέ με.	~(Κῆρυξ)	τοὺς Θρᾷκας ἀπιέναι, παρεῖναι δ᾽
[600]	τὸ καρτερόν. ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ δὲ	κηρύττω	γε Πελοποννησίοις ~ἅπασι καὶ Μεγαρεῦσι
[1150]	ὕδωρ ἐν χυτριδίῳ θερμαίνετε· ~ὀθόνια,	κηρωτὴν	παρασκευάζετε, ~ἔρι᾽ οἰσυπηρά, λαμπάδιον περὶ
[700]	τῇ Σκυθῶν ἐρημίᾳ, ~τῷδε τῷ	Κηφισοδήμῳ	τῷ λάλῳ ξυνηγόρῳ; ~ὥστ᾽ ἐγὼ
[400]	οὑτωσὶ σαφῶς ἀπεκρίνατο. ~ἐκκάλεσον αὐτόν.	~(Κηφισόφων)	ἀλλ᾽ ἀδύνατον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ ὅμως·
[400]	Θυεστείων ῥακῶν ~μεταξὺ τῶν Ἰνοῦς.	~(Κηφισόφων)	ἰδοὺ ταυτὶ λαβέ. ~(Δικαιόπολις) ὦ
[350]	πῶς ἔνδον εἶτ᾽ οὐκ ἔνδον;	~(Κηφισόφων)	ὀρθῶς ὦ γέρον. ~ὁ νοῦς
[350]	οὗτος, ~(Δικαιόπολις) ἔνδον ἔστ᾽ Εὐριπίδης;	~(Κηφισόφων)	οὐκ ἔνδον ἔνδον ἐστίν, εἰ
[350]	ἐστὶν ὡς Εὐριπίδην. ~παῖ παῖ.	~(Κηφισόφων)	τίς οὗτος, ~(Δικαιόπολις) ἔνδον ἔστ᾽
[1100]	παῖ τοῦδ᾽ ἀντέχου. ~(Λάμαχος) τοὺς	κιλλίβαντας	οἶσε παῖ τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις)
[1050]	παῖ φέρ᾽ ἔξω δεῦρο τὴν	κίστην	ἐμοί. ~(Λάμαχος) ἅλας θυμίτας οἶσε
[1050]	ἐπὶ δεῖπνον ταχὺ ~βάδιζε τὴν	κίστην	λαβὼν καὶ τὸν χοᾶ. ~ὁ
[1100]	ὦ παῖ δῆσον ἐκ τῆς	κιστίδος.	~(Λάμαχος) ἐγὼ δ᾽ ἐμαυτῷ τὸν
[1100]	~πότερον ἀκρίδες ἥδιόν ἐστιν ἤ	κίχλαι;	~(Λάμαχος) οἴμ᾽ ὡς ὑβρίζεις. ~(Δικαιόπολις)
[950]	τὸ φορτίον ~εἴσειμ᾽ ὑπαὶ πτερύγων	κιχλᾶν	καὶ κοψίχων. ~(Χορός) εἶδες ὦ
[1100]	φάττας γε φέρε καὶ τὰς	κίχλας.	~(Λάμαχος) καλόν γε καὶ λευκὸν
[1100]	βούλει μὴ βλέπειν ἐς τὰς	κίχλας;	~(Λάμαχος) τὸ λοφεῖον ἐξένεγκε τῶν
[1000]	~(Δικαιόπολις) τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν τὰς	κίχλας	ὀπτωμένας ἴδητε; ~(Χορός) οἶμαί σε
[1000]	τοὺς ὀβελίσκους, ἵν᾽ ἀναπείρω τὰς	κίχλας.	~(Χορός) ζηλῶ σε τῆς εὐβουλίας,
[950]	τοὺς Χοᾶς αὑτῷ μεταδοῦναι τῶν	κιχλῶν,	~τριῶν δραχμῶν δ᾽ ἐκέλευε Κωπᾷδ᾽
[1000]	βόε. ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ	κλᾶε	πρὸς τοὺς Πιττάλου. ~(Γεωργός) ~σὺ
[1100]	τὸ μέλι. κἀνθάδ᾽ ἔνδηλος γέρων	~κλάειν	κελεύων Λάμαχον τὸν Γοργάσου. ~(Λάμαχος)
[800]	γὰρ φανῶ τοὺς πολεμίους; ~(Δικαιόπολις)	κλάων	γε σύ, ~εἰ μὴ τέρωσε
[800]	τῶν κακῶν ἁμῖν ἔφυ. ~(Συκοφάντης)	~κλάων	μεγαριεῖς. οὐκ ἀφήσεις τὸν σάκον;
[700]	δ᾽ εὐρύπρωκτος καὶ λάλος χὠ	Κλεινίου.	~κἀξελαύνειν χρὴ τὸ λοιπόν, κἂν
[1150]	πέτραισι, δεινὸν ἐξηύδα μέλος· ~ὦ	κλεινὸν	ὄμμα νῦν πανύστατόν σ᾽ ἰδὼν
[100]	ἕτερον τουτονὶ ~ἐγᾦδ᾽ ὅς ἐστι,	Κλεισθένης	ὁ Σιβυρτίου. ~ὦ θερμόβουλον πρωκτὸν
[600]	περὶ τῆς τόλμης ἤδη πόρρω	κλέος	ἥκει, ~ὅτε καὶ βασιλεὺς Λακεδαιμονίων
[250]	ἐσθ᾽ ἥδιον, ὦ Φαλῆς Φαλῆς,	~κλέπτουσαν	εὑρόνθ᾽ ὡρικὴν ὑληφόρον ~τὴν Στρυμοδώρου
[500]	δὲ Σιμαίθαν ἰόντες Μεγαράδε ~νεανίαι	κλέπτουσι	μεθυσοκότταβοι· ~κᾆθ᾽ οἱ Μεγαρῆς ὀδύναις
[650]	γέροντ᾽ ἀπολέσαι πολιὸν ἄνδρα περὶ	κλεψύδραν,	~πολλὰ δὴ ξυμπονήσαντα καὶ θερμὸν
[0]	ἰδών, ~τοῖς πέντε ταλάντοις οἷς	Κλέων	ἐξήμεσεν. ~ταῦθ᾽ ὡς ἐγανώθην, καὶ
[650]	τὰ βέλτιστα διδάσκων. ~πρὸς ταῦτα	Κλέων	καὶ παλαμάσθω ~καὶ πᾶν ἐπ᾽
[500]	γάρ με νῦν γε διαβαλεῖ	Κλέων	ὅτι ~ξένων παρόντων τὴν πόλιν
[350]	ψηφηδακεῖν. ~αὐτός τ᾽ ἐμαυτὸν ὑπὸ	Κλέωνος	ἅπαθον ~ἐπίσταμαι διὰ τὴν πέρυσι
[300]	σὺ λόγον· ~ὡς μεμίσηκά σε	Κλέωνος	ἔτι μᾶλλον, ὃν ἐγὼ ~κατατεμῶ
[50]	ναὶ μὰ Δί᾽ ὄρνιν τριπλάσιον	Κλεωνύμου	~παρέθηκεν ἡμῖν· ὄνομα δ᾽ ἦν
[800]	τὴν εὐρυπρωκτίαν σοι, ~οὐδ᾽ ὠστιεῖ	Κλεωνύμῳ·	~χλαῖναν δ᾽ ἔχων φανὴν δίει
[450]	μητρόθεν δεδεγμένος. ~(Ευριπίδης) ἁνὴρ ὑβρίζει·	κλῇε	πηκτὰ δωμάτων. ~(Δικαιόπολις) ὦ θύμ᾽
[1050]	δ᾽ ἄλλα πάντ᾽ ἐστὶν παρεσκευασμένα,	~κλῖναι	τράπεζαι προσκεφάλαια στρώματα ~στέφανοι μύρον
[1000]	λιμῷ μὲ καὶ ~τοὺς γείτονας	κνίσῃ	τε καὶ ~φωνῇ τοιαῦτα λάσκων.
[800]	δαί; φιβάλεως ἰσχάδας; ~(Κόρα) κοῒ	κοΐ.	~(Δικαιόπολις) τί δαὶ σύ; τρώγοις
[800]	ἂν ἐρεβίνθους; ~(Κόρα) κοῒ κοῒ	κοΐ.	~(Δικαιόπολις) τί δαί; φιβάλεως ἰσχάδας;
[800]	~(Δικαιόπολις) χοῖρε χοῖρε. ~(Κόρα) κοῒ	κοΐ.	~(Δικαιόπολις) τρώγοις ἂν ἐρεβίνθους; ~(Κόρα)
[800]	τρώγοις ἄν; ~(Κόρα) κοῒ κοῒ	κοΐ.	~(Δικαιόπολις) ὡς ὀξὺ πρὸς τὰς
[800]	τί δαί; φιβάλεως ἰσχάδας; ~(Κόρα)	κοῒ	κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί δαὶ σύ;
[800]	τρώγοις ἂν ἐρεβίνθους; ~(Κόρα) κοῒ	κοῒ	κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί δαί; φιβάλεως
[800]	ἐρώτη. ~(Δικαιόπολις) χοῖρε χοῖρε. ~(Κόρα)	κοῒ	κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τρώγοις ἂν ἐρεβίνθους;
[800]	σύ; τρώγοις ἄν; ~(Κόρα) κοῒ	κοῒ	κοΐ. ~(Δικαιόπολις) ὡς ὀξὺ πρὸς
[800]	~(Δικαιόπολις) τρώγοις ἂν ἐρεβίνθους; ~(Κόρα)	κοῒ	κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί δαί;
[800]	δαὶ σύ; τρώγοις ἄν; ~(Κόρα)	κοῒ	κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) ὡς ὀξὺ
[750]	ναὶ τὸν Ἑρμᾶν οἴκαδις. ~(Κόρη)	κοῒ	κοΐ. ~(Μεγαρεύς) αὕτα στὶ χοῖρος;
[750]	τὸν Ἑρμᾶν οἴκαδις. ~(Κόρη) κοῒ	κοΐ.	~(Μεγαρεύς) αὕτα στὶ χοῖρος; ~(Δικαιόπολις)
[700]	ἐσβαίνετε. ~ὅπως δὲ γρυλλιξεῖτε καὶ	κοΐξετε	~χἠσεῖτε φωνὰν χοιρίων μυστηρικῶν. ~ἐγὼν
[450]	ἄγαν ~ὀχληρός, οὐ δοκῶν με	κοιράνους	στυγεῖν. ~οἴμοι κακοδαίμων, ὡς ἀπόλωλ᾽
[600]	Χάονας; ~οὔ φασιν. ἀλλ᾽ ὁ	Κοισύρας	καὶ Λάμαχος, ~οἷς ὑπ᾽ ἐράνου
[550]	~(Λάμαχος) ἐχειροτόνησαν γάρ με ~(Δικαιόπολις)	κόκκυγές	γε τρεῖς. ~ταῦτ᾽ οὖν ἐγὼ
[850]	τῶν τετραπτερυλλίδων. ~(Δικαιόπολις) ὦ χαῖρε	κολλικοφάγε	Βοιωτίδιον. ~τί φέρεις; ~(Βοιωτός) ~ὅσ᾽
[850]	~ὀρίγανον γλαχὼ ψιάθως θρυαλλίδας ~νάσσας	κολοιὼς	ἀτταγᾶς φαλαρίδας ~τροχίλως κολύμβως. ~(Δικαιόπολις)
[850]	~νάσσας κολοιὼς ἀτταγᾶς φαλαρίδας ~τροχίλως	κολύμβως.	~(Δικαιόπολις) ὡσπερεὶ χειμὼν ἄρα ~ὀρνιθίας
[1000]	ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἤν πως	κομίσωμαι	τὼ βόε. ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἔστιν,
[550]	τίνος ποτὲ ~ὄρνιθός ἐστιν; ἆρα	κομπολακύθου;	~(Λάμαχος) οἴμ᾽ ὡς τεθνήξεις. ~(Δικαιόπολις)
[1150]	ἀσπίδος. ~πτίλον δὲ τὸ μέγα	κομπολακύθου	πεσὸν ~πρὸς ταῖς πέτραισι, δεινὸν
[1000]	ὑποσκάλευε. ~(Χορός) ἤκουσας ὡς μαγειρικῶς	~κομψῶς	τε καὶ δειπνητικῶς ~αὑτῷ διακονεῖται;
[0]	γὼ ῥύπτομαι ~οὕτως ἐδήχθην ὑπὸ	κονίας	τὰς ὀφρῦς ~ὡς νῦν, ὁπότ᾽
[800]	~(Δικαιόπολις) τί δαί; φιβάλεως ἰσχάδας;	~(Κόρα)	κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί δαὶ
[800]	δ᾽ ἐρώτη. ~(Δικαιόπολις) χοῖρε χοῖρε.	~(Κόρα)	κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τρώγοις ἂν
[800]	κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τρώγοις ἂν ἐρεβίνθους;	~(Κόρα)	κοῒ κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί
[800]	τί δαὶ σύ; τρώγοις ἄν;	~(Κόρα)	κοῒ κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) ὡς
[700]	πεπρᾶσθαι χρῄδδετ᾽ ἢ πεινῆν κακῶς;	~Κόρα	πεπρᾶσθαι πεπρᾶσθαι. ~(Μεγαρεύς) ἐγώνγα καὐτός
[850]	πρωκτὸν κυνός. ~(Δικαιόπολις) παῦ᾽ ἐς	κόρακας.	οἱ σφῆκες οὐκ ἀπὸ τῶν
[850]	ἐγχέλεις. ~(Βοιωτός) ~πρέσβειρα πεντήκοντα Κωπᾴδων	κορᾶν,	~ἔκβαθι τῶδε κἠπιχάριτται τῷ ξένῳ.
[50]	βασιλέως ὀφθαλμόν. ~(Δικαιόπολις) ἐκκόψειέ γε	~κόραξ	πατάξας, τόν τε σὸν τοῦ
[750]	ἀποισῶ ναὶ τὸν Ἑρμᾶν οἴκαδις.	~(Κόρη)	κοῒ κοΐ. ~(Μεγαρεύς) αὕτα στὶ
[450]	μἀλλά μοι δὸς ἓν μόνον	~κοτυλίσκιον	τὸ χεῖλος ἀποκεκρουσμένον. ~(Ευριπίδης) ~φθείρου
[650]	καὶ τὸ δίκαιον ~ξύμμαχον ἔσται,	κοὐ	μή ποθ᾽ ἁλῶ ~περὶ τὴν
[800]	~χλαῖναν δ᾽ ἔχων φανὴν δίει	~κοὐ	ξυντυχών σ᾽ Ὑπέρβολος ~δικῶν ἀναπλήσει·
[450]	γλυκύτατ᾽ Εὐριπίδη· ~τουτὶ λαβὼν ἄπειμι	κοὐ	πρόσειμ᾽ ἔτι· ~ἐς τὸ σπυρίδιον
[550]	γ᾽ ἅπερ λέγει ~δίκαια πάντα	κοὐδὲν	αὐτῶν ψεύδεται. ~(Ἡμιχόριον Α) ~εἶτ᾽
[200]	ἐχθοδοπὸς αὔξεται τῶν ἐμῶν χωρίων·	~κοὐκ	ἀνήσω πρὶν ἂν σχοῖνος αὐτοῖσιν
[1000]	ἀνηύρηκέν τι ταῖς ~σπονδαῖσιν ἡδύ,	κοὐκ	ἔοικεν ~οὐδενὶ μεταδώσειν. ~(Δικαιόπολις) κατάχει
[100]	~Ἑλληνικόν γ᾽ ἐπένευσαν ἅνδρες οὑτοιί,	~κοὐκ	ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ εἰσὶν ἐνθένδ᾽
[500]	~μεταστραφείη τὸ διὰ τὰς λαικαστρίας·	~κοὐκ	ἠθέλομεν ἡμεῖς δεομένων πολλάκις. ~κἀντεῦθεν
[500]	ἐσμεν οὑπὶ Ληναίῳ τ᾽ ἀγών,	~κοὔπω	ξένοι πάρεισιν· οὔτε γὰρ φόροι
[500]	Λάκωνας αἰτιώμεθα; ~ἡμῶν γὰρ ἄνδρες,	κοὐχὶ	τὴν πόλιν λέγω, ~μέμνησθε τοῦθ᾽
[950]	~εἴσειμ᾽ ὑπαὶ πτερύγων κιχλᾶν καὶ	κοψίχων.	~(Χορός) εἶδες ὦ εἶδες ὦ
[400]	~οὐ γὰρ ἂν ἀπέλθοιμ᾽ ἀλλὰ	κόψω	τὴν θύραν. ~Εὐριπίδη, Εὐριπίδιον, ~ὑπάκουσον,
[950]	~ἀλλ᾽ ἐπὶ ταρίχει τοὺς λόφους	κραδαινέτω·	~ἢν δ᾽ ἀπολιγαίνῃ, τοὺς ἀγορανόμους
[950]	ταλαύρινος, ὃς τὴν Γοργόνα ~πάλλει	κραδαίνων	τρισὶ κατάσκιος λόφοις. ~(Δικαιόπολις) οὐκ
[250]	~ἐὰν μεθ᾽ ἡμῶν ξυμπίῃς, ἐκ	κραιπάλης	~ἕωθεν εἰρήνης ῥοφήσει τρύβλιον· ~(Χορός)
[50]	~ἄκρατον οἶνον ἡδύν. ~(Δικαιόπολις) ὦ	Κραναὰ	πόλις ~ἆρ᾽ αἰσθάνει τὸν κατάγελων
[1100]	τὼ πτερὼ τὼ κ᾽ τοῦ	κράνους.	~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ δὲ τὰς φάττας
[550]	~(Δικαιόπολις) φέρε νυν ἀπὸ τοῦ	κράνους	μοι τὸ πτερόν. ~(Λάμαχος) τουτὶ
[900]	αὐτῷ; ~(Δικαιόπολις) πάγχρηστον ἄγγος ἔσται,	~κρατὴρ	κακῶν, τριπτὴρ δικῶν, ~φαίνειν ὑπευθύνους
[1150]	~τὸν μάρμαρον, κἄπειθ᾽ ἁμαρτὼν ~βάλοι	Κρατῖνον.	~(Θεράπων Λαμάχου) ~ὦ δμῶες οἳ
[800]	ἐν τἀγορᾷ πρόσεισί σοι βαδίζων	~Κρατῖνος	ἀεὶ κεκαρμένος μοιχὸν μιᾷ μαχαίρᾳ,
[600]	μὲν αὐτοὺς πότεροι ταῖς ναυσὶ	κρατοῦσιν,	~εἶτα δὲ τοῦτον τὸν ποιητὴν
[1000]	~ἔπεμψέ τίς σοι νυμφίος ταυτὶ	κρέα	ἐκ τῶν γάμων. ~(Δικαιόπολις) καλῶς
[1050]	ἕνα. ~(Δικαιόπολις) ἀπόφερ᾽ ἀπόφερε τὰ	κρέα	καὶ μή μοι δίδου, ~ὡς
[1100]	καὶ ξανθὸν τὸ τῆς φάττης	κρέας.	~(Λάμαχος) ὦνθρωπε παῦσαι καταγελῶν μου
[900]	ποτ᾽ εἴπερ ~ἐκ ποδῶν ~κατωκάρα	κρέμαιτο.	~(Χορός) ἤδη καλῶς ἔχει σοι.
[50]	ἡμῖν ἤθελε ~σπονδὰς ποιεῖσθαι καὶ	κρεμάσαι	τὰς ἀσπίδας. ~(Κῆρυξ) κάθησο, σῖγα.
[1100]	κἀμοὶ λεκάνιον τῶν λαγᾐων δὸς	κρεῶν.	~(Λάμαχος) ἀλλ᾽ ἢ τριχόβρωτες τοὺς
[1050]	~ἐκέλευε δ᾽ ἐγχέαι σε τῶν	κρεῶν	χάριν, ~ἵνα μὴ στρατεύοιτ᾽ ἀλλὰ
[750]	γα τᾶνδε τᾶν χοίρων τὸ	κρῆς	~ἅδιστον ἂν τὸν ὀδελὸν ἐμπεπαρμένον.
[1100]	~(Δικαιόπολις) καὶ τῆς ἐμῆς τοὺς	κριβανίτας	ἔκφερε. ~(Λάμαχος) φέρε δεῦρο γοργόνωτον
[50]	καὶ τίς εἶδε πώποτε ~βοῦς	κριβανίτας;	τῶν ἀλαζονευμάτων. ~(Πρέσβυς) καὶ ναὶ
[50]	παρετίθει δ᾽ ἡμῖν ὅλους ~ἐκ	κριβάνου	βοῦς. ~(Δικαιόπολις) καὶ τίς εἶδε
[1100]	ὡς ὑβρίζεις. ~(Δικαιόπολις) τὰς ἀκρίδας	κρίνει	πολύ. ~(Λάμαχος) παῖ παῖ καθελών
[1200]	~παιωνίαισι χερσίν. ~(Δικαιόπολις) ὡς τοὺς	κριτάς	με φέρετε· ποῦ στιν ὁ
[1050]	ἅλας θυμίτας οἶσε παῖ καὶ	κρόμμυα.	~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ δὲ τεμάχη· κρομμύοις
[1100]	κρόμμυα. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ δὲ τεμάχη·	κρομμύοις	γὰρ ἄχθομαι. ~(Λάμαχος) θρῖον ταρίχους
[550]	τροπωτήρων, κάδους ὠνουμένων, ~σκορόδων, ἐλαῶν,	κρομμύων	ἐν δικτύοις, ~στεφάνων, τριχίδων, αὐλητρίδων,
[1150]	ἀτταταῖ ἀτταταῖ ~στυγερὰ τάδε γε	κρυερὰ	πάθεα· τάλας ἐγώ. ~διόλλυμαι δορὸς
[800]	τἀγορᾷ καθήμενος· ~κἂν εἰσίῃ τις	Κτησίας	~ἢ συκοφάντης ἄλλος, οἰμώζων ~καθεδεῖται·
[1000]	δ᾽ ἂν ἐκπίῃ ~πρώτιστος, ἀσκὸν	Κτησιφῶντος	λήψεται. ~(Δικαιόπολις) ὦ παῖδες ὦ
[1050]	~(Λάμαχος) τίς ἀμφὶ χαλκοφάλαρα δώματα	κτυπεῖ;	~(Ἄγγελος Α) ~ἰέναι σ᾽ ἐκέλευον
[1050]	βινοίη μένων, ~ἐς τὸν ἀλάβαστον	κύαθον	εἰρήνης ἕνα. ~(Δικαιόπολις) ἀπόφερ᾽ ἀπόφερε
[550]	πολεμιστηρίας; ~ποῖ χρὴ βοηθεῖν; ποῖ	κυδοιμὸν	ἐμβαλεῖν; ~τίς Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ
[1150]	~τῶν τιτθίων, ὡς σκληρὰ καὶ	κυδώνια.	~φιλήσατόν με μαλθακῶς ὦ χρυσίω
[1100]	~(Λάμαχος) φέρε δεῦρο γοργόνωτον ἀσπίδος	κύκλον.	~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ πλακοῦντος τυρόνωτον δὸς
[1100]	~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ πλακοῦντος τυρόνωτον δὸς	κύκλον.	~(Λάμαχος) ταῦτ᾽ οὐ κατάγελώς ἐστιν
[950]	τὸ χωρίον ἐλᾷδας ἅπαν ἐν	κύκλῳ,	~ὥστ᾽ ἀλείφεσθαί σ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν
[700]	~ἄνδρα πρεσβύτην ὑπ᾽ ἀνδρὸς τοξότου	κυκώμενον,	~ὃς μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἐκεῖνος
[650]	Τιθωνὸν σπαράττων καὶ ταράττων καὶ	κυκῶν.	~ὁ δ᾽ ὑπὸ γήρως μασταρύζει,
[900]	δικῶν, ~φαίνειν ὑπευθύνους λυχνοῦχος ~καὶ	κύλιξ-	~καὶ πράγματ᾽ ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός) πῶς
[1200]	ἐγώ. ~(Δικαιόπολις) τί με σὺ	κυνεῖς;	~(Λάμαχος) μογερὸς ἐγώ. ~(Δικαιόπολις) τί
[350]	παρ᾽ Ἱερωνύμου ~σκοτοδασυπυκνότριχά τιν᾽ Ἄιδος	κυνῆν·	~ἀλλ᾽ ἐξάνοιγε μηχανὰς τὰς Σισύφου,
[500]	τις ἐκπλεύσας σκάφει ~ἀπέδοτο φήνας	κυνίδιον	Σεριφίων, ~καθῆσθ᾽ ἂν ἐν δόμοισιν;
[850]	~τοῖς ὀστίνοις φυσῆτε τὸν πρωκτὸν	κυνός.	~(Δικαιόπολις) παῦ᾽ ἐς κόρακας. οἱ
[950]	πτερὰ πρὸ τῶν θυρῶν. ~ὦ	Κύπριδι	τῇ καλῇ καὶ Χάρισι ταῖς
[0]	ὀφρῦς ~ὡς νῦν, ὁπότ᾽ οὔσης	κυρίας	ἐκκλησίας ~ἑωθινῆς ἔρημος ἡ πνὺξ
[750]	καλά. ~(Δικαιόπολις) ὡς ξυγγενὴς ὁ	κύσθος	αὐτῆς θατέρᾳ. ~(Μεγαρεύς) ὁμοματρία γάρ
[750]	χοῖρος φαίνεται. ~ἀτὰρ ἐκτραφείς γε	κύσθος	ἔσται. ~(Μεγαρεύς) πέντ᾽ ἑτῶν, ~σάφ᾽
[700]	Μαρψίας; ~τῷ γὰρ εἰκὸς ἄνδρα	κυφὸν	ἡλίκον Θουκυδίδην ~ἐξολέσθαι συμπλακέντα τῇ
[1150]	~ὀκέλλοι· κᾆτα μέλλοντος ~λαβεῖν αὐτοῦ	κύων	~ἁρπάσασα φεύγοι. ~τοῦτο μὲν αὐτῷ
[600]	ἐχθρῶν ἐν Ἀθηναίοις ταχυβούλοις, ~ὡς	κωμῳδεῖ	τὴν πόλιν ἡμῶν καὶ τὸν
[650]	τοι μή ποτ᾽ ἀφῆσθ᾽ ὡς	κωμῳδήσει	τὰ δίκαια· ~φησὶν δ᾽ ὑμᾶς
[350]	ἅπαθον ~ἐπίσταμαι διὰ τὴν πέρυσι	κωμῳδίαν.	~εἰσελκύσας γάρ μ᾽ ἐς τὸ
[950]	κιχλῶν, ~τριῶν δραχμῶν δ᾽ ἐκέλευε	Κωπᾷδ᾽	ἔγχελυν. ~(Δικαιόπολις) ὁ ποῖος οὗτος
[850]	τὰς ἐγχέλεις. ~(Βοιωτός) ~πρέσβειρα πεντήκοντα	Κωπᾴδων	κορᾶν, ~ἔκβαθι τῶδε κἠπιχάριτται τῷ
[850]	αἰελούρως πικτίδας ~ἰκτῖδας ἐνύδρως ἐγχέλεις	Κωπαΐδας.	~(Δικαιόπολις) ὦ τερπνότατον σὺ τέμαχος
[550]	ὑπωπίων· ~τὸ νεώριον δ᾽ αὖ	κωπέων	πλατουμένων, ~τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων,
[700]	περ ματέρα. ~ἀλλ᾽ ὦ πόνηρα	κώρι᾽	ἀθλίω πατρός, ~ἄμβατε ποττὰν μᾶδδαν,
[650]	καταγελᾶσθαι ῥητόρων, ~οὐδὲν ὄντας, ἀλλὰ	κωφοὺς	καὶ παρεξηυλημένους, ~οἷς Ποσειδῶν ἀσφάλειός