HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristophane, Les Acharniens

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  160 formes différentes pour 645 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Vers
[400]   μηχανᾷ φρενί. ~(Δικαιόπολις) εὐδαιμονοίης, Τηλέφῳ  δ᾽   ἁγὼ φρονῶ. ~εὖ γ᾽ οἷον
[0]   οὐδέν· πόλις πόλις. ~ἐγὼ  δ᾽   ἀεὶ πρώτιστος εἰς ἐκκλησίαν ~νοστῶν
[250]   φαλλὸς ἐξόπισθε τῆς κανηφόρου· ~ἐγὼ  δ᾽   ἀκολουθῶν ᾄσομαι τὸ φαλλικόν· ~σὺ
[1000]   πρὸς τοὺς Πιττάλου. ~(Γεωργός) ~σὺ  δ᾽   ἀλλά μοι σταλαγμὸν εἰρήνης ἕνα
[150]   καὶ παρασκευῆς νεῶν. ~(Ἀμφίθεος) σὺ  δ᾽   ἀλλὰ τασδὶ τὰς δεκέτεις γεῦσαι
[1050]   ἐγκόνει· δειπνεῖν κατακωλύεις πάλαι. ~τὰ  δ᾽   ἄλλα πάντ᾽ ἐστὶν παρεσκευασμένα, ~κλῖναι
[750]   ~(Μεγαρεύς) σά μάν; ~(Δικαιόπολις) τί  δ᾽   ἄλλο Μεγαροῖ; πῶς σῖτος
[750]   Δἴ, ἢν αὐλὸς παρῇ. ~τί  δ᾽   ἄλλο πράττεθ᾽ οἱ Μεγαρῆς νῦν;
[700]   ἂν κεκραγὼς τοξότας τρισχιλίους, ~περιετόξευσεν  δ᾽   ἂν αὐτοῦ τοῦ πατρὸς τοὺς
[1000]   ~πίνειν ὑπὸ τῆς σάλπιγγος· ὃς  δ᾽   ἂν ἐκπίῃ ~πρώτιστος, ἀσκὸν Κτησιφῶντος
[500]   εὐθέως καθείλκετε ~τριακοσίας ναῦς, ἦν  δ᾽   ἂν πόλις πλέα ~θορύβου
[700]   μέντἂν πρῶτον Εὐάθλους δέκα, ~κατεβόησε  δ᾽   ἂν κεκραγὼς τοξότας τρισχιλίους, ~περιετόξευσεν
[750]   ἐστι κἠκ τωὐτῶ πατρός. ~αἰ  δ᾽   ἂν παχυνθῇ κἀναχνοιανθῇ τριχί, ~κάλλιστος
[900]   ~καὶ πράγματ᾽ ἐγκυκᾶσθαι. ~(Χορός) πῶς  δ᾽   ἂν πεποιθοίη τις ἀγγείῳ ~τοιούτῳ
[0]   κεχήνη προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον, ~ὁ  δ᾽   ἀνεῖπεν, εἴσαγ᾽ Θέογνι τὸν
[750]   τὸν ὀδελὸν ἐμπεπαρμένον. ~(Δικαιόπολις) ἤδη  δ᾽   ἄνευ τῆς μητρὸς ἐσθίοιεν ἄν;
[350]   τὸ μὲν ἐπίξηνον τοδί, ~ὁ  δ᾽   ἀνὴρ λέξων οὑτοσὶ τυννουτοσί.
[400]   δὸς αὐτῷ Τηλέφου ῥακώματα. ~κεῖται  δ᾽   ἄνωθεν τῶν Θυεστείων ῥακῶν ~μεταξὺ
[0]   ~Δεξίθεος εἰσῆλθ᾽ ᾀσόμενος Βοιώτιον. ~τῆτες  δ᾽   ἀπέθανον καὶ διεστράφην ἰδών, ~ὅτε
[950]   ταρίχει τοὺς λόφους κραδαινέτω· ~ἢν  δ᾽   ἀπολιγαίνῃ, τοὺς ἀγορανόμους καλῶ. ~ἐγὼ
[800]   ἅτερον τούτων σκορόδων τροπαλίδος, ~τὸ  δ᾽   ἅτερον, αἰ λῇς, χοίνικος μόνας
[550]   τριχίδων, αὐλητρίδων, ὑπωπίων· ~τὸ νεώριον  δ᾽   αὖ κωπέων πλατουμένων, ~τύλων ψοφούντων,
[100]   κακοδαίμων ὡς σαφῶς. ~(Πρέσβυς) τί  δ᾽   αὖ λέγει; ~(Δικαιόπολις) τι;
[1050]   ἤγγειλέ μοι. ~(Δικαιόπολις) αἰαῖ τίνα  δ᾽   αὖ μοι προστρέχει τις ἀγγελῶν;
[900]   παρ᾽ ἁμῖν μή στι, τᾷδε  δ᾽   αὖ πολύ. ~(Δικαιόπολις) ἐγᾦδα τοίνυν·
[950]   μὲν ἐν οἰκίᾳ χρήσιμα, τὰ  δ᾽   αὖ πρέπει χλιαρὰ κατεσθίειν. ~αὐτόματα
[400]   μ᾽ ὃς εἴμ᾽ ἐγώ, ~τοὺς  δ᾽   αὖ χορευτὰς ἠλιθίους παρεστάναι, ~ὅπως
[450]   ~πρόβαινέ νυν θυμέ· γραμμὴ  δ᾽   αὑτηί. ~ἕστηκας; οὐκ εἶ καταπιὼν
[600]   ἐν Ἀθηναίοις τὰ δίκαια. ~οὕτω  δ᾽   αὐτοῦ περὶ τῆς τόλμης ἤδη
[1100]   φέρε. ~(Δικαιόπολις) παῖ παῖ σὺ  δ᾽   ἀφελὼν δεῦρο τὴν χορδὴν φέρε.
[1050]   ποιῶν ὅστις ἦν. ~(Παράνυμφος) ~ἐκέλευε  δ᾽   ἐγχέαι σε τῶν κρεῶν χάριν,
[50]   ἧς Λυκῖνος ἐγένε᾽ ἐκ τούτου  δ᾽   ἐγὼ ~ἀθάνατός εἰμ᾽ ἐμοὶ δ᾽
[300]   ~κατατεμῶ ποθ᾽ ἱππεῦσι καττύματα. ~σοῦ  δ᾽   ἐγὼ λόγους λέγοντος οὐκ ἀκούσομαι
[850]   ~προσείπατ᾽ αὐτὴν τέκν᾽ ἄνθρακας  δ᾽   ἐγὼ ~ὑμῖν παρέξω τῆσδε τῆς
[150]   λίθων· ~ἐγὼ δ᾽ ἔφευγον· οἱ  δ᾽   ἐδίωκον κἀβόων. ~(Δικαιόπολις) οἱ δ᾽
[600]   νυνὶ πρὸς Ἀθηναίους μεταβούλους. ~φησὶν  δ᾽   εἶναι πολλῶν ἀγαθῶν ἄξιος ὑμῖν
[550]   εἶπόν τι κἀστωμυλάμην. ~(Λάμαχος) τί  δ᾽   εἶπας ἡμᾶς; οὐκ ἐρεῖς; ~(Δικαιόπολις)
[150]   ~(Κῆρυξ) τοὺς Θρᾷκας ἀπιέναι, παρεῖναι  δ᾽   εἰς ἔνην. ~οἱ γὰρ πρυτάνεις
[1100]   κἀμοὶ σὺ δημοῦ θρῖον· ὀπρήσω  δ᾽   ἐκεῖ. ~(Λάμαχος) ἔνεγκε δεῦρο τὼ
[950]   μεταδοῦναι τῶν κιχλῶν, ~τριῶν δραχμῶν  δ᾽   ἐκέλευε Κωπᾷδ᾽ ἔγχελυν. ~(Δικαιόπολις)
[950]   ἀπολιγαίνῃ, τοὺς ἀγορανόμους καλῶ. ~ἐγὼ  δ᾽   ἐμαυτῷ τόδε λαβὼν τὸ φορτίον
[1100]   ἐκ τῆς κιστίδος. ~(Λάμαχος) ἐγὼ  δ᾽   ἐμαυτῷ τὸν γυλιὸν οἴσω λαβών.
[0]   ἐρῶν, ~στυγῶν μὲν ἄστυ τὸν  δ᾽   ἐμὸν δῆμον ποθῶν, ~ὃς οὐδεπώποτ᾽
[350]   τε καὶ πορίζεις τριβάς; ~λαβὲ  δ᾽   ἐμοῦ γ᾽ ἓνεκα παρ᾽ Ἱερωνύμου
[300]   μὲν Λάκωνας ἐκποδὼν ἐάσατε, ~τῶν  δ᾽   ἐμῶν σπονδῶν ἀκούσατ᾽ εἰ καλῶς
[0]   ἔρημος πνὺξ αὑτηί, ~οἱ  δ᾽   ἐν ἀγορᾷ λαλοῦσι κἄνω καὶ
[600]   ἐν Χάοσιν, ~Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας, ~τοὺς  δ᾽   ἐν Καμαρίνῃ κἀν Γέλα κἀν
[600]   ~ἑτέρους δὲ παρὰ Χάρητι τοὺς  δ᾽   ἐν Χάοσιν, ~Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας, ~τοὺς
[350]   ξυλλέγων ἐπύλλια ~οὐκ ἔνδον, αὐτὸς  δ᾽   ἔνδον ἀναβάδην ποιεῖ τραγῳδίαν. ~(Δικαιόπολις)
[550]   περ πόλεμος, στρατωνίδης, ~σὺ  δ᾽   ἐξ ὅτου περ πόλεμος,
[950]   μεγάλα δὴ φρονεῖ, ~τοῦ βίου  δ᾽   ἐξέβαλε δεῖγμα τάδε> τὰ πτερὰ
[1000]   κἂν πέντ᾽ ἔτη. ~(Δικαιόπολις) τί  δ᾽   ἔπαθες; ~(Γεωργός) ἐπετρίβην ἀπολέσας τὼ
[200]   ἂν ἐλαφρῶς ἂν ἀπεπλίξατο. ~νῦν  δ᾽   ἐπειδὴ στερρὸν ἤδη τοὐμὸν ἀντικνήμιον,
[50]   δ᾽ ἐγὼ ~ἀθάνατός εἰμ᾽ ἐμοὶ  δ᾽   ἐπέτρεψαν οἱ θεοὶ ~σπονδὰς ποιεῖσθαι
[950]   ἐκ τῶν ἀμπέλων. ~(Χορός) οὑτοσὶ  δ᾽   ἐπτέρωταί τ᾽ ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[800]   πάνθ᾽ κα διδῷς. ~αὐτὸς  δ᾽   ἐρώτη. ~(Δικαιόπολις) χοῖρε χοῖρε. ~(Κόρα)
[50]   καὶ καταπύγονας. ~(Πρέσβυς) ἔτει τετάρτῳ  δ᾽   ἐς τὰ βασίλει᾽ ἤλθομεν· ~ἀλλ᾽
[750]   γα τῶ πατρός. ~(Δικαιόπολις) τί  δ᾽   ἐσθίει μάλιστα; ~(Μεγαρεύς) πάνθ᾽
[150]   φεύγοντ᾽ ἐκφυγεῖν Ἀχαρνέας. ~(Δικαιόπολις) τί  δ᾽   ἔστ᾽ ~(Ἀμφίθεος) ἐγὼ μὲν δεῦρό
[250]   τὰ χρυσία. ~ὦ Ξανθία, σφῷν  δ᾽   ἐστὶν ὀρθὸς ἑκτέος ~ὁ φαλλὸς
[700]   νωδὸς ξυνήγορος, ~τοῖς νέοισι  δ᾽   εὐρύπρωκτος καὶ λάλος χὠ Κλεινίου.
[150]   τρίβωνας ξυνελέγοντο τῶν λίθων· ~ἐγὼ  δ᾽   ἔφευγον· οἱ δ᾽ ἐδίωκον κἀβόων.
[1150]   χειρὶ πέλεθον ἀρτίως κεχεσμένον· ~ἐπᾴξειεν  δ᾽   ἔχων ~τὸν μάρμαρον, κἄπειθ᾽ ἁμαρτὼν
[800]   σοι, ~οὐδ᾽ ὠστιεῖ Κλεωνύμῳ· ~χλαῖναν  δ᾽   ἔχων φανὴν δίει ~κοὐ ξυντυχών
[50]   ἀπῆλθεν οἴκαδε. ~εἶτ᾽ ἐξένιζε· παρετίθει  δ᾽   ἡμῖν ὅλους ~ἐκ κριβάνου βοῦς.
[50]   τριπλάσιον Κλεωνύμου ~παρέθηκεν ἡμῖν· ὄνομα  δ᾽   ἦν αὐτῷ φέναξ. ~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽
[0]   ὠδυνήθην, ψαμμακοσιογάργαρα. ~φέρ᾽ ἴδω, τί  δ᾽   ἥσθην ἄξιον χαιρηδόνος; ~ἐγᾦδ᾽ ἐφ᾽
[550]   γὰρ κατ᾽ ἰσχύν ἐστιν· εἰ  δ᾽   ἰσχυρὸς εἶ, ~τί μ᾽ οὐκ
[600]   ἄνδρας ἐν ταῖς τάξεσιν, ~νεανίας  δ᾽   οἵους σὺ διαδεδρακότας, ~τοὺς μὲν
[450]   ~(Δικαιόπολις) χρέος μὲν οὐδέν, βούλομαι  δ᾽   ὅμως λαβεῖν. ~(Ευριπίδης) ~λυπηρὸς ἴσθ᾽
[0]   πρώτου ξύλου, ~ἁθρόοι καταρρέοντες· εἰρήνη  δ᾽   ὅπως ~ἔσται προτιμῶσ᾽ οὐδέν·
[850]   τὰν γλάχων᾽ ἀτρέμας Ἰσμηνία· ~ὑμὲς  δ᾽   ὅσοι Θείβαθεν αὐληταὶ πάρα ~τοῖς
[400]   ὅμως. ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἐκκυκλήσομαι· καταβαίνειν  δ᾽   οὐ σχολή. ~(Δικαιόπολις) Εὐριπίδη, ~(Ευριπίδης)
[1150]   δορὸς ὑπὸ πολεμίου τυπείς. ~ἐκεῖνο  δ᾽   οὖν αἰακτὸν ἂν γένοιτο, ~(Δικαιόπολις)
[150]   δ᾽ ἐδίωκον κἀβόων. ~(Δικαιόπολις) οἱ  δ᾽   οὖν βοώντων· ἀλλὰ τὰς σπονδὰς
[700]   ~(Μεγαρεύς) ἐγώνγα καὐτός φαμι. τίς  δ᾽   οὕτως ἄνους ~ὃς ὑμέ κα
[750]   αὑτηγί. ~(Μεγαρεύς) σά μάν; ~πᾷ  δ᾽   οὐχὶ θύσιμός ἐστι; ~(Δικαιόπολις) κέρκον
[100]   τοίχοις ἔγραφ᾽ Ἀθηναῖοι καλοί. ~ὁ  δ᾽   υἱός, ὃν Ἀθηναῖον ἐπεποιήμεθα, ~ἤρα
[600]   θωπευομένους, μήτ᾽ εἶναι χαυνοπολίτας. ~πρότερον  δ᾽   ὑμᾶς ἀπὸ τῶν πόλεων οἱ
[650]   ὡς κωμῳδήσει τὰ δίκαια· ~φησὶν  δ᾽   ὑμᾶς πολλὰ διδάξειν ἀγάθ᾽ ὥστ᾽
[150]   ~τοῖς Θρᾳξὶ περὶ μισθοῦ· λέγω  δ᾽   ὑμῖν ὅτι ~διοσημία στὶ καὶ
[300]   ἐγὼ γὰρ τουτονὶ διαφθερῶ. ~εἴσομαι  δ᾽   ὑμῶν τάχ᾽ ὅστις ἀνθράκων τι
[650]   μὲν ὅτ᾽ ἦμεν ἐδιώκομεν, ~νῦν  δ᾽   ὑπ᾽ ἀνδρῶν πονηρῶν σφόδρα διωκόμεθα,
[350]   τὸν Δἴ οὐκ ἐνασπιδώσομαι, ~λέξω  δ᾽   ὑπὲρ Λακεδαιμονίων μοι δοκεῖ.
[650]   καὶ ταράττων καὶ κυκῶν. ~ὁ  δ᾽   ὑπὸ γήρως μασταρύζει, κᾆτ᾽ ὀφλὼν
[600]   λέξων ὡς δεξιός ἐστιν· ~διαβαλλόμενος  δ᾽   ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἐν Ἀθηναίοις
[250]   ἀκολουθῶν ᾄσομαι τὸ φαλλικόν· ~σὺ  δ᾽   γύναι θεῶ μ᾽ ἀπὸ
[450]   σπυρίδιον διακεκαυμένον λύχνῳ. ~(Ευριπίδης) ~τί  δ᾽   τάλας σε τοῦδ᾽ ἔχει
[0]   πάνυ δὲ βαιά, τέτταρα· ~ἃ  δ᾽   ὠδυνήθην, ψαμμακοσιογάργαρα. ~φέρ᾽ ἴδω, τί
[100]   ἠντεβόλει βοηθεῖν τῇ πάτρᾳ· ~ὁ  δ᾽   ὤμοσε σπένδων βοηθήσειν ἔχων ~στρατιὰν
[250]   πρὸς ἔμ᾽ ἀποβλέπειν. ~(Δικαιόπολις) ἀντὶ  δ᾽   ὧν ἐσπεισάμην οὐκ ἴστε. μἀλλα᾽
[1150]   ἔτ᾽ ἐπίδοιμι τευθίδος ~δεόμενον,  δ᾽   ὠπτημένη ~σίζουσα πάραλος ἐπὶ τραπέζῃ
[0]   ἥκουσιν, ἀλλ᾽ ἀωρίαν ~ἥκοντες, εἶτα  δ᾽   ὠστιοῦνται πῶς δοκεῖς ~ἐλθόντες ἀλλήλοισι
[150]   σοι σπονδὰς φέρων ~ἔσπευδον· οἱ  δ᾽   ὤσφροντο πρεσβῦταί τινες ~Ἀχαρνικοί, στιπτοὶ
[600]   γ᾽ ἐστὶ σώφρων κἀργάτης. ~τί  δαὶ   Δράκυλλος Εὐφορίδης Πρινίδης;
[800]   ~(Κόρα) κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί  δαὶ   σύ; τρώγοις ἄν; ~(Κόρα) κοῒ
[750]   τὰς ἄγλιθας ἐξορύσσετε. ~(Δικαιόπολις) τί  δαὶ   φέρεις; ~(Μεγαρεύς) χοίρως ἐγώνγα μυστικάς.
[800]   κοῒ κοῒ κοΐ. ~(Δικαιόπολις) τί  δαί;   φιβάλεως ἰσχάδας; ~(Κόρα) κοῒ κοΐ.
[750]   οὐ χοῖρος Ἀφροδίτᾳ; μόνᾳ γα  δαιμόνων.   ~καὶ γίνεταί γα τᾶνδε τᾶν
[1200]   ἐγώ. ~(Δικαιόπολις) τί με σὺ  δάκνεις;   ~(Λάμαχος) τάλας ἐγὼ ξυμβολῆς βαρείας.
[650]   ὀφλὼν ἀπέρχεται, ~εἶτα λύζει καὶ  δακρύει   καὶ λέγει πρὸς τοὺς φίλους,
[1000]   τοῦ δέει; ~(Γεωργός) ~ἀπόλωλα τὠφθαλμὼ  δακρύων   τὼ βόε. ~ἀλλ᾽ εἴ τι
[0]   δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν, ~ἥσθην  δὲ   βαιά, πάνυ δὲ βαιά, τέτταρα·
[0]   καρδίαν, ~ἥσθην δὲ βαιά, πάνυ  δὲ   βαιά, τέτταρα· ~ἃ δ᾽ ὠδυνήθην,
[100]   εἶ μέγας. ~ἀλλ᾽ ἄπιθ᾽ ἐγὼ  δὲ   βασανιῶ τοῦτον μόνος. ~ἄγε δὴ
[300]   εἰ καλῶς ἐσπεισάμην. ~(Χορός) πῶς  δέ   γ᾽ ἂν καλῶς λέγοις ἄν,
[1200]   ~προσλάβεσθ᾽ φίλοι. ~(Δικαιόπολις) ἐμοῦ  δέ   γε σφὼ τοῦ πέους ἄμφω
[650]   ἀσφάλειός ἐστιν βακτηρία· ~τονθορύζοντες  δὲ   γήρᾳ τῷ λίθῳ προσέσταμεν, ~οὐχ
[700]   τὸυ σάκκον ὧδ᾽ ἐσβαίνετε. ~ὅπως  δὲ   γρυλλιξεῖτε καὶ κοΐξετε ~χἠσεῖτε φωνὰν
[700]   τὰς ὁπλὰς τῶν χοιρίων. ~ὅπως  δὲ   δοξεῖτ᾽ εἶμεν ἐξ ἀγαθᾶς ὑός·
[400]   τῷ χορῷ ῥῆσιν μακράν· ~αὕτη  δὲ   θάνατον, ἢν κακῶς λέξω, φέρει.
[650]   ἂν ἐπανθρακίδες ὦσι παρακείμεναι, ~οἱ  δὲ   Θασίαν ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα, ~οἱ δὲ
[1100]   γυλιὸν οἴσω λαβών. ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ  δὲ   θοἰμάτιον λαβὼν ἐξέρχομαι. ~(Λάμαχος) τὴν
[1100]   δὲ ῥιγῶν καὶ προφυλάττειν, ~τῷ  δὲ   καθεύδειν ~μετὰ παιδίσκης ὡραιοτάτης, ~ἀνατριβομένῳ
[900]   ~φαίνω πολέμια ταῦτα. ~(Βοιωτός) τί  δὲ   κακὸν παθὼν ~ὀρναπετίοισι πόλεμον ἤρα
[700]   ~χἠσεῖτε φωνὰν χοιρίων μυστηρικῶν. ~ἐγὼν  δὲ   καρυξῶ Δικαιόπολιν ὅπᾳ· ~Δικαιόπολι,
[1150]   ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί. ~ὁδὶ  δὲ   καὐτός· ἀλλ᾽ ἄνοιγε τὴν θύραν.
[0]   Δήμητρος ἦν ~καὶ Τριπτολέμου· τούτου  δὲ   Κελεὸς γίγνεται· ~γαμεῖ δὲ Κελεὸς
[0]   τούτου δὲ Κελεὸς γίγνεται· ~γαμεῖ  δὲ   Κελεὸς Φαιναρέτην τήθην ἐμήν, ~ἐξ
[600]   κατὰ τὸ καρτερόν. ~(Δικαιόπολις) ἐγὼ  δὲ   κηρύττω γε Πελοποννησίοις ~ἅπασι καὶ
[50]   καταφαγεῖν καὶ πιεῖν. ~(Δικαιόπολις) ἡμεῖς  δὲ   λαικαστάς τε καὶ καταπύγονας. ~(Πρέσβυς)
[500]   δίκαιον οἶδε καὶ τρυγῳδία. ~ἐγὼ  δὲ   λέξω δεινὰ μὲν δίκαια δέ.
[1150]   τῆς κεφαλῆς Ὀρέστης ~μαινόμενος·  δὲ   λίθον βαλεῖν ~βουλόμενος ἐν σκότῳ
[650]   δὲ Θασίαν ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα, ~οἱ  δὲ   μάττωσιν, οὕτω σοβαρὸν ἐλθὲ μέλος
[700]   ᾧτε πωλεῖν πρὸς ἐμέ, Λαμάχῳ  δὲ   μή. ~ἀγορανόμους δὲ τῆς ἀγορᾶς
[200]   τὸ σκέλος βαρύνεται, ~οἴχεται. διωκτέος  δέ·   μὴ γὰρ ἐγχάνῃ ποτὲ ~μηδέ
[900]   γ᾽ ἔστ᾽ Ἀθάναις, ἐν Βοιωτοῖσιν  δὲ   μή. ~(Δικαιόπολις) ἀφύας ἄρ᾽ ἄξεις
[400]   ~εἶναι μὲν ὅσπερ εἰμί, φαίνεσθαι  δὲ   μή· ~τοὺς μὲν θεατὰς εἰδέναι
[600]   ~πωλεῖν ἀγοράζειν πρὸς ἐμέ, Λαμάχῳ  δὲ   μή. ~(Χορός) ἁνὴρ νικᾷ τοῖσι
[600]   μὲν ἀεὶ μισθοφορεῖν ἁμῃγέπῃ, ~τωνδὶ  δὲ   μηδέν᾽ ἐτεὸν Μαριλάδη ~ἤδη
[500]   ἄχυρα τῶν ἀστῶν λέγω. ~ἐγὼ  δὲ   μισῶ μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα, ~καὐτοῖς
[250]   Διονύσια, ~στρατιᾶς ἀπαλλαχθέντα· τὰς σπονδὰς  δέ   μοι ~καλῶς ξυνενεγκεῖν τὰς τριακοντούτιδας.
[850]   ποθεινὴ μὲν τρυγῳδικοῖς χοροῖς, ~φίλη  δὲ   Μορύχῳ. δμῶες ἐξενέγκατε ~τὴν ἐσχάραν
[650]   τῆς δίκης τὴν ἠλύγην. ~ὁ  δέ,   νεανίας ἑαυτῷ σπουδάσας ξυνηγορεῖν, ~ἐς
[750]   τὸν Διοκλέα ~ἐμά γα. τὺ  δέ   νιν εἴμεναι τίνος δοκεῖς; ~ἦ
[100]   ἐγὼ δῆτ᾽ ἐνθαδὶ στραγγεύομαι; ~τοὺς  δὲ   ξενίζειν οὐδέποτέ γ᾽ ἴσχει θύρα.
[500]   δὲ λέξω δεινὰ μὲν δίκαια  δέ.   ~οὐ γάρ με νῦν γε
[600]   τρεῖς δραχμάς, ~Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας, ~ἑτέρους  δὲ   παρὰ Χάρητι τοὺς δ᾽ ἐν
[200]   κελεύων πολλὰ τοὺς Ἀχαρνέας. ~ἐγὼ  δὲ   πολέμου καὶ κακῶν ἀπαλλαγεὶς ~ἄξω
[100]   παιδίοισι καὶ τῇ πλάτιδι· ~ὑμεῖς  δὲ   πρεσβεύεσθε καὶ κεχήνετε. ~(Κῆρυξ) προσίτω
[50]   ἐν φορυτῷ κατακείμενος. ~(Πρέσβυς) ξενιζόμενοι  δὲ   πρὸς βίαν ἐπίνομεν ~ἐξ ὑαλίνων
[1100]   ~τῷ μὲν πίνειν στεφανωσαμένῳ, ~σοὶ  δὲ   ῥιγῶν καὶ προφυλάττειν, ~τῷ δὲ
[500]   μὲν δὴ σμικρὰ κἀπιχώρια, ~πόρνην  δὲ   Σιμαίθαν ἰόντες Μεγαράδε ~νεανίαι κλέπτουσι
[1100]   κ᾽ τοῦ κράνους. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ  δὲ   τὰς φάττας γε φέρε καὶ
[1100]   παῖ καὶ κρόμμυα. ~(Δικαιόπολις) ἐμοὶ  δὲ   τεμάχη· κρομμύοις γὰρ ἄχθομαι. ~(Λάμαχος)
[550]   οἶδ᾽ ὅτι ἂν ἐδρᾶτε· τὸν  δὲ   Τήλεφον ~οὐκ οἰόμεσθα; νοῦς ἄρ᾽
[700]   ὅστις Φασιανός ἐστ᾽ ἀνήρ. ~ἐγὼ  δὲ   τὴν στήλην καθ᾽ ἣν ἐσπεισάμην
[700]   ἐμέ, Λαμάχῳ δὲ μή. ~ἀγορανόμους  δὲ   τῆς ἀγορᾶς καθίσταμαι ~τρεῖς τοὺς
[1000]   ζηλῶ σε τῆς εὐβουλίας, ~μᾶλλον  δὲ   τῆς εὐωχίας ~ἄνθρωπε τῆς παρούσης.
[350]   τῶν δημοτῶν. ~ὑπὸ τοῦ δέους  δὲ   τῆς μαρίλης μοι συχνὴν ~ὁ
[600]   ~(Λάμαχος) ἐχειροτονήθησαν γάρ. ~(Δικαιόπολις) αἴτιον  δὲ   τί ~ὑμᾶς μὲν ἀεὶ μισθοφορεῖν
[850]   χωρὶς εἴην ἐντετευτλανωμένης. ~(Βοιωτός) ἐμοὶ  δὲ   τιμὰ τᾶσδε πᾷ γενήσεται; ~(Δικαιόπολις)
[100]   ~εὐνοῦχος ἡμῖν ἦλθες ἐσκευασμένος; ~ὁδὶ  δὲ   τίς ποτ᾽ ἐστίν; οὐ δήπου
[600]   ἄκρων τῶν πυγιδίων ἐκάθησθε. ~εἰ  δέ   τις ὑμᾶς ὑποθωπεύσας λιπαρὰς καλέσειεν
[1150]   ἐξήγειρεν ἐκ τῆς ἀσπίδος. ~πτίλον  δὲ   τὸ μέγα κομπολακύθου πεσὸν ~πρὸς
[50]   ἐπὶ χρυσῶν ὀρῶν. ~(Δικαιόπολις) πόσου  δὲ   τὸν πρωκτὸν χρόνου ξυνήγαγεν; ~(Πρέσβυς)
[600]   πότεροι ταῖς ναυσὶ κρατοῦσιν, ~εἶτα  δὲ   τοῦτον τὸν ποιητὴν ποτέρους εἴποι
[700]   γέροντα τῷ γέροντι, τὸν νέον  δὲ   τῷ νέῳ. ~(Δικαιόπολις) ὅροι μὲν
[200]   ἀγροὺς εἰσιὼν Διονύσια. ~(Ἀμφίθεος) ἐγὼ  δὲ   φευξοῦμαί γε τοὺς Ἀχαρνέας. ~(Χορός)
[450]   μόνον, ~σκάνδικά μοι δὸς μητρόθεν  δεδεγμένος.   ~(Ευριπίδης) ἁνὴρ ὑβρίζει· κλῇε πηκτὰ
[0]   ~Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνεῖς ~(Δικαιόπολις) ὅσα δὴ  δέδηγμαι   τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν, ~ἥσθην δὲ
[350]   Λακεδαιμονίων μοι δοκεῖ. ~καίτοι  δέδοικα   πολλά· τούς τε γὰρ τρόπους
[1000]   βολίτοις. ~(Δικαιόπολις) εἶτα νυνὶ τοῦ  δέει;   ~(Γεωργός) ~ἀπόλωλα τὠφθαλμὼ δακρύων τὼ
[1050]   ὡς γέλοιον θεοὶ ~τὸ  δέημα   τῆς νύμφης δεῖταί μου
[450]   ~(Δικαιόπολις) ἀπέρχομαι. ~καίτοι τί δράσω;  δεῖ   γὰρ ἑνὸς οὗ μὴ τυχὼν
[400]   περὶ τὴν κεφαλὴν τὸ Μύσιον.  ~δεῖ   γάρ με δόξαι πτωχὸν εἶναι
[400]   ῥάκιόν τι τοῦ παλαιοῦ δράματος.  ~δεῖ   γάρ με λέξαι τῷ χορῷ
[150]   πρίν γ᾽ ἂν στῶ τρέχων·  ~δεῖ   γάρ με φεύγοντ᾽ ἐκφυγεῖν Ἀχαρνέας.
[200]   ἔτι τὰς ἐμὰς ἀμπέλους. ~ἀλλὰ  δεῖ   ζητεῖν τὸν ἄνδρα καὶ βλέπειν
[500]   ἐν δόμοισιν; πολλοῦ γε  δεῖ·   ~καὶ κάρτα μέντἂν εὐθέως καθείλκετε
[950]   φρονεῖ, ~τοῦ βίου δ᾽ ἐξέβαλε  δεῖγμα   τάδε> τὰ πτερὰ πρὸ τῶν
[1100]   ἐν τῷ χαλκίῳ ~ἐνορῶ γέροντα  δειλίας   φευξούμενον. ~(Δικαιόπολις) κατάχει σὺ τὸ
[650]   τὴν πόλιν ὢν ὥσπερ ἐκεῖνος  ~δειλὸς   καὶ λακαταπύγων. ~δεῦρο Μοῦσ᾽ ἐλθὲ
[1100]   παιδίσκης ὡραιοτάτης, ~ἀνατριβομένῳ τε τὸ  δεῖνα.   ~Ἀντίμαχον τὸν ψακάδος τὸν ξυγγραφῆ
[750]   οὐκ ἔμοιγε φαίνεται. ~(Μεγαρεύς) οὐ  δεινά;   θᾶσθε τῶδε τὰς ἀπιστίας· ~οὔ
[500]   καὶ τρυγῳδία. ~ἐγὼ δὲ λέξω  δεινὰ   μὲν δίκαια δέ. ~οὐ γάρ
[1050]   στρατηγοὶ πλείονες βελτίονες. ~οὐ  δεινὰ   μὴ ξεῖναί με μηδ᾽ ἑορτάσαι;
[650]   ἐναυμαχήσαμεν ~γηροβοσκούμεσθ᾽ ὑφ᾽ ὑμῶν, ἀλλὰ  δεινὰ   πάσχομεν, ~οἵτινες γέροντας ἄνδρας ἐμβαλόντες
[300]   ~(Χορός) οὐκ ἀκουσόμεσθα δῆτα. ~(Δικαιόπολις)  δεινά   τἄρα πείσομαι. ~(Χορός) ἐξολοίμην, ἢν
[1050]   τὰς ὀφρῦς ἀνεσπακὼς· ~ὥσπερ τι  δεινὸν   ἀγγελῶν ἐπείγεται. ~(Ἄγγελος Α) ~ἰὼ
[350]   ~ὁ λάρκος ἐνετίλησεν ὥσπερ σηπία.  ~δεινὸν   γὰρ οὕτως ὀμφακίαν πεφυκέναι ~τὸν
[1150]   κομπολακύθου πεσὸν ~πρὸς ταῖς πέτραισι,  δεινὸν   ἐξηύδα μέλος· ~ὦ κλεινὸν ὄμμα
[100]   ἴσχει θύρα. ~ἀλλ᾽ ἐργάσομαί τι  δεινὸν   ἔργον καὶ μέγα. ~ἀλλ᾽ Ἀμφίθεός
[300]   κἀδικουμένους. ~(Χορός) τοῦτο τοὔπος  δεινὸν   ἤδη καὶ ταραξικάρδιον, ~εἰ σὺ
[400]   μὲν ἦν ~χωλὸς προσαιτῶν στωμύλος  δεινὸς   λέγειν. ~(Ευριπίδης) ~οἶδ᾽ ἄνδρα Μυσὸν
[950]   τὴν ἔγχελυν; ~(Θεράπων Λαμάχου) ~ὁ  δεινός,   ταλαύρινος, ὃς τὴν Γοργόνα
[600]   τοὺς δήμους ἐν ταῖς πόλεσιν  δείξας   ὡς δημοκρατοῦνται. ~τοιγάρτοι νῦν ἐκ
[1050]   σ᾽ ἱερεὺς μεταπέμπεται. ~ἀλλ᾽ ἐγκόνει·  δειπνεῖν   κατακωλύεις πάλαι. ~τὰ δ᾽ ἄλλα
[1000]   ὡς μαγειρικῶς ~κομψῶς τε καὶ  δειπνητικῶς   ~αὑτῷ διακονεῖται; ~(Γεωργός) οἴμοι τάλας.
[950]   δ᾽ ἐπτέρωταί τ᾽ ἐπὶ τὸ  δεῖπνον   ἅμα καὶ μεγάλα δὴ φρονεῖ,
[1100]   τὰ πράγματα. ~(Δικαιόπολις) αἴρου τὸ  δεῖπνον·   συμποτικὰ τὰ πράγματα. ~(Χορός) ἴτε
[1050]   τί ἔστιν; ~(Ἄγγελος Β) ἐπὶ  δεῖπνον   ταχὺ ~βάδιζε τὴν κίστην λαβὼν
[1050]   ἐπεγράφου τὴν Γοργόνα. ~σύγκλῃε, καὶ  δεῖπνόν   τις ἐνσκευαζέτω. ~(Λάμαχος) παῖ παῖ
[1100]   ἐκ τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις) τὸ  δεῖπνον   παῖ δῆσον ἐκ τῆς
[1100]   κατέφαγον. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ πρὸ  δείπνου   τὴν μίμαρκυν κατέδομαι. ~(Λάμαχος) ὦνθρωπε
[1050]   ~τὸ δέημα τῆς νύμφης  δεῖταί   μου σφόδρα, ~ὅπως ἂν οἰκουρῇ
[600]   καὶ τὸν δῆμον καθυβρίζει, ~ἀποκρίνασθαι  δεῖται   νυνὶ πρὸς Ἀθηναίους μεταβούλους. ~φησὶν
[1050]   τίς ἔστιν; ~(Παράνυμφος) ~ἡ νυμφεύτρια  ~δεῖται   παρὰ τῆς νύμφης τι σοὶ
[700]   ~ἀλλὰ κατεπάλαισε μέντἂν πρῶτον Εὐάθλους  δέκα,   ~κατεβόησε δ᾽ ἂν κεκραγὼς τοξότας
[150]   σὺ δ᾽ ἀλλὰ τασδὶ τὰς  δεκέτεις   γεῦσαι λαβών. ~(Δικαιόπολις) ὄζουσι χαὖται
[750]   ~(Μεγαρεύς) νεαρὰ γάρ ἐστιν· ἀλλὰ  δελφακουμένα   ~ἑξεῖ μεγάλαν τε καὶ παχεῖαν
[0]   ἥσθην, ἡνίκ᾽ ἐπὶ Μόσχῳ ποτὲ  ~Δεξίθεος   εἰσῆλθ᾽ ᾀσόμενος Βοιώτιον. ~τῆτες δ᾽
[600]   πρὸς τὸ θέατρον λέξων ὡς  δεξιός   ἐστιν· ~διαβαλλόμενος δ᾽ ὑπὸ τῶν
[400]   οἷον ἤδη ῥηματίων ἐμπίμπλαμαι. ~ἀτὰρ  δέομαί   γε πτωχικοῦ βακτηρίου. ~(Ευριπίδης) τουτὶ
[1150]   ἄδειπνον. ~ὃν ἔτ᾽ ἐπίδοιμι τευθίδος  ~δεόμενον,   δ᾽ ὠπτημένη ~σίζουσα πάραλος
[450]   γὰρ ὡς ἀπωθοῦμαι δόμων, ~πολλῶν  δεόμενος   σκευαρίων· νῦν δὴ γενοῦ ~γλίσχρος
[500]   τὰς λαικαστρίας· ~κοὐκ ἠθέλομεν ἡμεῖς  δεομένων   πολλάκις. ~κἀντεῦθεν ἤδη πάταγος ἦν
[550]   οὐκ οἶδά πω· ~ὑπὸ τοῦ  δέους   γὰρ τῶν ὅπλων εἰλιγγιῶ. ~ἀλλ᾽
[350]   ἀτοπίαν τῶν δημοτῶν. ~ὑπὸ τοῦ  δέους   δὲ τῆς μαρίλης μοι συχνὴν
[1000]   βόε. ~ἀλλ᾽ εἴ τι κήδει  Δερκέτου   Φυλασίου, ~ὑπάλειψον εἰρήνῃ με τὠφθαλμὼ
[200]   καλόν γ᾽ ἔστ᾽ Διόνυσε  δέσποτα   ~κεχαρισμένως σοι τήνδε τὴν πομπὴν
[1100]   παῖ καθελών μοι τὸ δόρυ  δεῦρ᾽   ἔξω φέρε. ~(Δικαιόπολις) παῖ παῖ
[150]   σαφές. ~(Κῆρυξ) οἱ Θρᾷκες ἴτε  δεῦρ᾽   οὓς Θέωρος ἤγαγεν. ~(Δικαιόπολις) τουτὶ
[1100]   τοὺς κριβανίτας ἔκφερε. ~(Λάμαχος) φέρε  δεῦρο   γοργόνωτον ἀσπίδος κύκλον. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ
[850]   δμῶες ἐξενέγκατε ~τὴν ἐσχάραν μοι  δεῦρο   καὶ τὴν ῥιπίδα. ~σκέψασθε παῖδες
[650]   ὥσπερ ἐκεῖνος ~δειλὸς καὶ λακαταπύγων.  ~δεῦρο   Μοῦσ᾽ ἐλθὲ φλεγυρὰ πυρὸς ἔχουσα
[1100]   Λάμαχον τὸν Γοργάσου. ~(Λάμαχος) φέρε  δεῦρο   παῖ θώρακα πολεμιστήριον. ~(Δικαιόπολις) ἔξαιρε
[1100]   ἄχθομαι. ~(Λάμαχος) θρῖον ταρίχους οἶσε  δεῦρο   παῖ σαπροῦ. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ σὺ
[200]   αὐτός ἐστιν ὃν ζητοῦμεν. ἀλλὰ  δεῦρο   πᾶς ~ἐκποδών· θύσων γὰρ ἁνὴρ
[150]   δ᾽ ἔστ᾽ ~(Ἀμφίθεος) ἐγὼ μὲν  δεῦρό   σοι σπονδὰς φέρων ~ἔσπευδον· οἱ
[1050]   τὸ πέος τοῦ νυμφίου. ~φέρε  δεῦρο   τὰς σπονδάς, ἵν᾽ αὐτῇ δῶ
[200]   ἀπαρξώμεθα. ~(Θυγάτηρ) ~ὦ μῆτερ ἀνάδος  δεῦρο   τὴν ἐτνήρυσιν, ~ἵν᾽ ἔτνος καταχέω
[1050]   ~(Δικαιόπολις) παῖ παῖ φέρ᾽ ἔξω  δεῦρο   τὴν κίστην ἐμοί. ~(Λάμαχος) ἅλας
[1100]   παῖ παῖ σὺ δ᾽ ἀφελὼν  δεῦρο   τὴν χορδὴν φέρε. ~(Λάμαχος) φέρε
[1050]   ~(Λάμαχος) παῖ παῖ φέρ᾽ ἔξω  δεῦρο   τὸν γυλιὸν ἐμοί. ~(Δικαιόπολις) παῖ
[1050]   τ᾽ οὐκ αἰτία. ~ὕπεχ᾽ ὧδε  δεῦρο   τοὐξάλειπτρον γύναι. ~οἶσθ᾽ ὡς
[350]   αὐτὸς τὴν δίκην διωρίσω, ~θεὶς  δεῦρο   τοὐπίξηνον ἐγχείρει λέγειν. ~(Δικαιόπολις) ἰδοὺ
[1100]   ὀπρήσω δ᾽ ἐκεῖ. ~(Λάμαχος) ἔνεγκε  δεῦρο   τὼ πτερὼ τὼ κ᾽ τοῦ
[900]   ~(Βοιωτός) τῶδ᾽ ἐμὰ ~Θείβαθεν, ἴττω  Δεύς.   ~(Νίκαρχος) ἐγὼ τοίνυν ὁδὶ ~φαίνω
[150]   λέγουσι, βαῖν᾽ ὅπῃ θέλεις. ~ταύτας  δέχομαι   καὶ σπένδομαι κἀκπίομαι, ~χαίρειν κελεύων
[450]   δόμων, ~πολλῶν δεόμενος σκευαρίων· νῦν  δὴ   γενοῦ ~γλίσχρος προσαιτῶν λιπαρῶν τ᾽
[0]   ~Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνεῖς ~(Δικαιόπολις) ὅσα  δὴ   δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν, ~ἥσθην
[800]   σοι· περίμεν᾽ αὐτοῦ. ~(Μεγαρεύς) ταῦτα  δή.   ~Ἑρμᾶ μπολαῖε τὰν γυναῖκα τὰν
[650]   καὶ θερμὸν ~ἀπομορξάμενον ἀνδρικὸν ἱδρῶτα  δὴ   καὶ πολύν, ~ἄνδρ᾽ ἀγαθὸν ὄντα
[0]   ὠδυνήθην ἕτερον αὖ τραγῳδικόν, ~ὅτε  δὴ   κεχήνη προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον, ~ὁ
[800]   συκοφάντας οὐ θύραζ᾽ ἐξείρξετε; ~τί  δὴ   μαθὼν φαίνεις ἄνευ θρυαλλίδος; ~(Συκοφάντης)
[650]   πολιὸν ἄνδρα περὶ κλεψύδραν, ~πολλὰ  δὴ   ξυμπονήσαντα καὶ θερμὸν ~ἀπομορξάμενον ἀνδρικὸν
[750]   οἱ Μεγαρῆς νῦν; ~(Μεγαρεύς) οἷα  δή.   ~ὅκα μὲν ἐγὼν τηνῶθεν ἐμπορευόμαν,
[0]   ἀπέθανον καὶ διεστράφην ἰδών, ~ὅτε  δὴ   παρέκυψε Χαῖρις ἐπὶ τὸν ὄρθιον.
[500]   μένειν. ~ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε  δὴ   πείνων βάδην, ~Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ
[700]   αἴ χ᾽ εὕρητέ πᾶ. ~ἀκούετε  δή,   ποτέχετ᾽ ἐμὶν τὰν γαστέρα· ~πότερα
[500]   κἀπέπρατ᾽ αὐθημερόν. ~καὶ ταῦτα μὲν  δὴ   σμικρὰ κἀπιχώρια, ~πόρνην δὲ Σιμαίθαν
[750]   ~(Δικαιόπολις) τί λέγεις σύ; ποδαπὴ  δή   στι χοῖρος; ~(Μεγαρεύς) Μεγαρικά. ~ἢ
[50]   τὸν ὀφθαλμὸν κάτω. ~(Πρέσβυς) ἄγε  δὴ   σὺ βασιλεὺς ἅττα σ᾽ ἀπέπεμψεν
[100]   βασιλέα φησὶν ὑμῖν χρυσίον. ~λέγε  δὴ   σὺ μεῖζον καὶ σαφῶς τὸ
[100]   δὲ βασανιῶ τοῦτον μόνος. ~ἄγε  δὴ   σὺ φράσον ἐμοὶ σαφῶς πρὸς
[1050]   σοὶ λέξαι μόνῳ. ~(Δικαιόπολις) φέρε  δὴ   τί σὺ λέγεις; ὡς γέλοιον
[300]   οὐχ ἁπάντων πανοῦργε; ταῦτα  δὴ   τολμᾷς λέγειν ~ἐμφανῶς ἤδη πρὸς
[750]   τοὺς θεοὺς ~ἔγωγε. ~(Μεγαρεύς) φώνει  δὴ   τὺ ταχέως χοιρίον. ~οὐ χρῆσθα;
[950]   τὸ δεῖπνον ἅμα καὶ μεγάλα  δὴ   φρονεῖ, ~τοῦ βίου δ᾽ ἐξέβαλε
[1100]   συμποτικὰ τὰ πράγματα. ~(Χορός) ἴτε  δὴ   χαίροντες ἐπὶ στρατιάν. ~ὡς ἀνομοίαν
[700]   τοξότου κυκώμενον, ~ὃς μὰ τὴν  Δήμητρ᾽   ἐκεῖνος ἡνίκ᾽ ἦν Θουκυδίδης, ~οὐδ᾽
[0]   ~ἀλλ᾽ ἀθάνατος. γὰρ Ἀμφίθεος  Δήμητρος   ἦν ~καὶ Τριπτολέμου· τούτου δὲ
[600]   παρῄνουν οἱ φίλοι. ~(Λάμαχος)  δημοκρατία   ταῦτα δῆτ᾽ ἀνασχετά; ~(Δικαιόπολις) οὐ
[600]   ἐν ταῖς πόλεσιν δείξας ὡς  δημοκρατοῦνται.   ~τοιγάρτοι νῦν ἐκ τῶν πόλεων
[250]   σ᾽ ἔτει προσεῖπον ἐς ~τὸν  δῆμον   ἐλθὼν ἄσμενος, ~σπονδὰς ποιησάμενος ἐμαυτῷ,
[600]   τὴν πόλιν ἡμῶν καὶ τὸν  δῆμον   καθυβρίζει, ~ἀποκρίνασθαι δεῖται νυνὶ πρὸς
[600]   νικᾷ τοῖσι λόγοισιν, καὶ τὸν  δῆμον   μεταπείθει ~περὶ τῶν σπονδῶν. ἀλλ᾽
[0]   μὲν ἄστυ τὸν δ᾽ ἐμὸν  δῆμον   ποθῶν, ~ὃς οὐδεπώποτ᾽ εἶπεν, ἄνθρακας
[1000]   ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ πόνηρ᾽ οὐ  δημοσιεύων   τυγχάνω. ~(Γεωργός) ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽
[300]   τί φειδόμεσθα τῶν λίθων  δημόται   ~μὴ οὐ καταξαίνειν τὸν ἄνδρα
[300]   τί τοῦτ᾽ ἀπειλεῖ τοὔπος ἄνδρες  δημόται   ~τοῖς Ἀχαρνικοῖσιν ἡμῖν; μῶν ἔχει
[650]   ἀγροικότερον ~ὡς ἐμὲ λαβοῦσα τὸν  δημότην.   ~οἱ γέροντες οἱ παλαιοὶ μεμφόμεσθα
[300]   ~(Χορός) ὡς ἀπωλόμεσθ᾽ λάρκος  δημότης   ὅδ᾽ ἔστ᾽ ἐμός. ~ἀλλὰ μὴ
[300]   ταῦτα διὰ τὴν ἀτοπίαν τῶν  δημοτῶν.   ~ὑπὸ τοῦ δέους δὲ τῆς
[1100]   παῖ σαπροῦ. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ σὺ  δημοῦ   θρῖον· ὀπρήσω δ᾽ ἐκεῖ. ~(Λάμαχος)
[600]   αἴτιος ὑμῖν γεγένηται, ~καὶ τοὺς  δήμους   ἐν ταῖς πόλεσιν δείξας ὡς
[300]   ὡς τεθνήξων ἴσθι νυνί. ~(Δικαιόπολις)  δήξομἄρ᾽   ὑμᾶς ἐγώ. ~ἀνταποκτενῶ γὰρ ὑμῶν
[100]   δὲ τίς ποτ᾽ ἐστίν; οὐ  δήπου   Στράτων; ~(Κῆρυξ) σίγα, κάθιζε. ~τὸν
[1100]   ~(Λάμαχος) τὰ στρώματ᾽ παῖ  δῆσον   ἐκ τῆς ἀσπίδος. ~(Δικαιόπολις) τὸ
[1100]   ~(Δικαιόπολις) τὸ δεῖπνον παῖ  δῆσον   ἐκ τῆς κιστίδος. ~(Λάμαχος) ἐγὼ
[600]   φίλοι. ~(Λάμαχος) δημοκρατία ταῦτα  δῆτ᾽   ἀνασχετά; ~(Δικαιόπολις) οὐ δῆτ᾽ ἐὰν
[600]   ταῦτα δῆτ᾽ ἀνασχετά; ~(Δικαιόπολις) οὐ  δῆτ᾽   ἐὰν μὴ μισθοφορῇ γε Λάμαχος.
[1200]   κενόν. τήνελλα καλλίνικος. ~(Χορός) τήνελλα  δῆτ᾽   εἴπερ καλεῖς γ᾽ πρέσβυ,
[100]   δῆτ᾽ οὐχ ἀγχόνη; ~κἄπειτ᾽ ἐγὼ  δῆτ᾽   ἐνθαδὶ στραγγεύομαι; ~τοὺς δὲ ξενίζειν
[1000]   ~ἄνθρωπε τῆς παρούσης. ~(Δικαιόπολις) τί  δῆτ᾽   ἐπειδὰν τὰς κίχλας ὀπτωμένας ἴδητε;
[1100]   πλατύς; ~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽ οὐ πλακοῦς  δῆτ᾽   ἐστὶν ἀνθρώποις γλυκύς; ~(Λάμαχος) κατάχει
[50]   οἴμοι τῶν δραχμῶν. ~(Πρέσβυς) καὶ  δῆτ᾽   ἐτρυχόμεσθα διὰ Καϋστρίων ~πεδίων ὁδοιπλανοῦντες
[100]   ~ἐς τὸ πρυτανεῖον. ~(Δικαιόπολις) ταῦτα  δῆτ᾽   οὐχ ἀγχόνη; ~κἄπειτ᾽ ἐγὼ δῆτ᾽
[900]   εἰσάγεις θρυαλλίδας. ~(Δικαιόπολις) ἔπειτα φαίνεις  δῆτα   διὰ θρυαλλίδα; ~(Νίκαρχος) αὕτη γὰρ
[300]   ἐτεὸν ὦχαρνηίδαι; ~(Χορός) οὐκ ἀκουσόμεσθα  δῆτα.   ~(Δικαιόπολις) δεινά τἄρα πείσομαι. ~(Χορός)
[100]   Σιτάλκους ἔπινον τὸν χρόνον· ~καὶ  δῆτα   φιλαθήναιος ἦν ὑπερφυῶς, ~ὑμῶν τ᾽
[950]   λόφοις. ~(Δικαιόπολις) οὐκ ἂν μὰ  Δί᾽   εἰ δοίη γέ μοι τὴν
[450]   ὢν δόμοις. ~(Δικαιόπολις) οὔπω μὰ  Δί᾽   οἶσθ᾽ οἷ᾽ αὐτὸς ἐργάζει κακά.
[50]   ἀλαζονευμάτων. ~(Πρέσβυς) καὶ ναὶ μὰ  Δί᾽   ὄρνιν τριπλάσιον Κλεωνύμου ~παρέθηκεν ἡμῖν·
[1200]   ~(Λάμαχος) λόγχη τις ἐμπέπηγέ μοι  δι᾽   ὀστέων ὀδυρτά. ~(Δικαιόπολις) ὁρᾶτε τουτονὶ
[100]   ἐν Θρᾴκῃ πολύν ~(Δικαιόπολις) μὰ  Δί᾽   οὐκ ἄν, εἰ μισθόν γε
[900]   ἄν ἐσπέμψειεν ἐς τὸ νεώριον  ~δι᾽   ὑδρορρόας, βορέαν ἐπιτηρήσας μέγαν. ~κεἴπερ
[800]   μίαν ἀνειλόμαν. ~(Δικαιόπολις) νὴ τὸν  Δἴ   ἀστείω γε τὼ βοσκήματε· ~πόσου
[750]   ἀλλ᾽ ἡδύ τοι νὴ τὸν  Δἴ,   ἢν αὐλὸς παρῇ. ~τί δ᾽
[350]   οὑτοσὶ τυννουτοσί. ~ἀμέλει μὰ τὸν  Δἴ   οὐκ ἐνασπιδώσομαι, ~λέξω δ᾽ ὑπὲρ
[1000]   ~(Γεωργός) καὶ ταῦτα μέντοι νὴ  Δἴ   ὥπερ μ᾽ ἐτρεφέτην ~ἐν πᾶσι
[750]   τὸ πρᾶγμα; ~(Μεγαρεύς) χοῖρος ναὶ  Δία.   ~(Δικαιόπολις) τί λέγεις σύ; ποδαπὴ
[900]   θρυαλλίδας. ~(Δικαιόπολις) ἔπειτα φαίνεις δῆτα  διὰ   θρυαλλίδα; ~(Νίκαρχος) αὕτη γὰρ ἐμπρήσειεν
[50]   δραχμῶν. ~(Πρέσβυς) καὶ δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα  διὰ   Καϋστρίων ~πεδίων ὁδοιπλανοῦντες ἐσκηνημένοι, ~ἐφ᾽
[500]   τὸ ψήφισμ᾽ ὅπως ~μεταστραφείη τὸ  διὰ   τὰς λαικαστρίας· ~κοὐκ ἠθέλομεν ἡμεῖς
[600]   καλέσειεν Ἀθήνας, ~ηὕρετο πᾶν ἂν  διὰ   τὰς λιπαράς, ἀφύων τιμὴν περιάψας.
[650]   πολὺ νικήσειν τοῦτον ξύμβουλον ἔχοντας.  ~διὰ   ταῦθ᾽ ὑμᾶς Λακεδαιμόνιοι τὴν εἰρήνην
[300]   ἀπέθανον ἄνθρακες Παρνήθιοι, ~καὶ ταῦτα  διὰ   τὴν ἀτοπίαν τῶν δημοτῶν. ~ὑπὸ
[350]   ἐμαυτὸν ὑπὸ Κλέωνος ἅπαθον ~ἐπίσταμαι  διὰ   τὴν πέρυσι κωμῳδίαν. ~εἰσελκύσας γάρ
[600]   κἀπειδὴ τοῦτό τις εἴποι, ~εὐθὺς  διὰ   τοὺς στεφάνους ἐπ᾽ ἄκρων τῶν
[0]   ἐγανώθην, καὶ φιλῶ τοὺς ἱππέας  ~διὰ   τοῦτο τοὔργον· ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι.
[500]   ~οὐ γάρ με νῦν γε  διαβαλεῖ   Κλέων ὅτι ~ξένων παρόντων τὴν
[600]   θέατρον λέξων ὡς δεξιός ἐστιν·  ~διαβαλλόμενος   δ᾽ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἐν
[600]   τάξεσιν, ~νεανίας δ᾽ οἵους σὺ  διαδεδρακότας,   ~τοὺς μὲν ἐπὶ Θρᾴκης μισθοφοροῦντας
[450]   τ᾽ Εὐριπίδη ~δός μοι σπυρίδιον  διακεκαυμένον   λύχνῳ. ~(Ευριπίδης) ~τί δ᾽
[500]   οἰκίας· ~κἀμοὶ γάρ ἐστ᾽ ἀμπέλια  διακεκομμένα.   ~ἀτὰρ φίλοι γὰρ οἱ παρόντες
[1000]   ~κομψῶς τε καὶ δειπνητικῶς ~αὑτῷ  διακονεῖται;   ~(Γεωργός) οἴμοι τάλας. ~(Δικαιόπολις)
[950]   καὶ Χάρισι ταῖς φίλαις ξύντροφε  Διαλλαγή,   ~ὡς καλὸν ἔχουσα τὸ πρόσωπον
[750]   ἵκομες. ~(Δικαιόπολις) πῶς ἔχετε; ~(Μεγαρεύς)  διαπεινᾶμες   ἀεὶ ποττὸ πῦρ. ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽
[1150]   τὸ σφυρόν. ~ἁνὴρ τέτρωται χάρακι  διαπηδῶν   τάφρον, ~καὶ τὸ σφυρὸν παλίνορρον
[150]   ἐς τὰς πόλεις ~ὀξύτατον ὥσπερ  διατριβῆς   τῶν ξυμμάχων. ~(Ἀμφίθεος) ἀλλ᾽ αὑταιὶ
[300]   εἰ βούλεσθ᾽ ἐγὼ γὰρ τουτονὶ  διαφθερῶ.   ~εἴσομαι δ᾽ ὑμῶν τάχ᾽ ὅστις
[650]   δίκαια· ~φησὶν δ᾽ ὑμᾶς πολλὰ  διδάξειν   ἀγάθ᾽ ὥστ᾽ εὐδαίμονας εἶναι, ~οὐ
[600]   γε χοροῖσιν ἐφέστηκεν τρυγικοῖς  διδάσκαλος   ἡμῶν, ~οὔπω παρέβη πρὸς τὸ
[650]   οὐδὲ κατάρδων, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα  διδάσκων.   ~πρὸς ταῦτα Κλέων καὶ παλαμάσθω
[50]   ἐφόδι᾽ οὐκ ἔχω· ~οὐ γὰρ  διδόασιν   οἱ πρυτάνεις. ~(Κῆρυξ) οἱ τοξόται.
[500]   στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου βοῆς, ~μισθοῦ  διδομένου,   παλλαδίων χρυσουμένων, ~στοᾶς στεναχούσης, σιτίων
[1050]   τὰ κρέα καὶ μή μοι  δίδου,   ~ὡς οὐκ ἂν ἐγχέαιμι μυρίων
[150]   ἐάν τις δύο δραχμὰς μισθὸν  διδῷ,   ~καταπελτάσονται τὴν Βοιωτίαν ὅλην. ~(Δικαιόπολις)
[800]   ἁλὶ τὰν μᾶδδαν, αἴκα τις  διδῷ.   ~(Χορός) εὐδαιμονεῖ γ᾽ ἅνθρωπος. οὐκ
[750]   μάλιστα; ~(Μεγαρεύς) πάνθ᾽ κα  διδῷς.   ~αὐτὸς δ᾽ ἐρώτη. ~(Δικαιόπολις) χοῖρε
[350]   γάρ μ᾽ ἐς τὸ βουλευτήριον  ~διέβαλλε   καὶ ψευδῆ κατεγλώττιζέ μου ~κἀκυκλοβόρει
[800]   Κλεωνύμῳ· ~χλαῖναν δ᾽ ἔχων φανὴν  δίει   ~κοὐ ξυντυχών σ᾽ Ὑπέρβολος ~δικῶν
[950]   ~οἷ᾽ ἔχει σπεισάμενος ἐμπορικὰ χρήματα  διεμπολᾶν,   ~ὧν τὰ μὲν ἐν οἰκίᾳ
[0]   Βοιώτιον. ~τῆτες δ᾽ ἀπέθανον καὶ  διεστράφην   ἰδών, ~ὅτε δὴ παρέκυψε Χαῖρις
[500]   ~ἐγὼ δὲ λέξω δεινὰ μὲν  δίκαια   δέ. ~οὐ γάρ με νῦν
[350]   τὴν πόλιν ~ἀνὴρ ἀλαζὼν καὶ  δίκαια   κἄδικα· ~κἀνταῦθα λανθάνουσ᾽ ἀπεμπολώμενοι· ~τῶν
[300]   ~(Δικαιόπολις) κἄν γε μὴ λέγω  δίκαια   μηδὲ τῷ πλήθει δοκῶ, ~ὑπὲρ
[600]   παρεκινδύνευσ᾽ εἰπεῖν ἐν Ἀθηναίοις τὰ  δίκαια.   ~οὕτω δ᾽ αὐτοῦ περὶ τῆς
[550]   καὶ λέγει γ᾽ ἅπερ λέγει  ~δίκαια   πάντα κοὐδὲν αὐτῶν ψεύδεται. ~(Ἡμιχόριον
[550]   ψεύδεται. ~(Ἡμιχόριον Α) ~εἶτ᾽ εἰ  δίκαια,   τοῦτον εἰπεῖν αὔτ᾽ ἐχρῆν; ~ἀλλ᾽
[650]   ποτ᾽ ἀφῆσθ᾽ ὡς κωμῳδήσει τὰ  δίκαια·   ~φησὶν δ᾽ ὑμᾶς πολλὰ διδάξειν
[650]   εὖ μετ᾽ ἐμοῦ καὶ τὸ  δίκαιον   ~ξύμμαχον ἔσται, κοὐ μή ποθ᾽
[500]   πόλεως, τρυγῳδίαν ποιῶν. ~τὸ γὰρ  δίκαιον   οἶδε καὶ τρυγῳδία. ~ἐγὼ δὲ
[800]   οὐκ ἀφήσεις τὸν σάκον; ~(Μεγαρεύς)  Δικαιόπολι   Δικαιόπολι φαντάδδομαι. ~(Δικαιόπολις) ὑπὸ τοῦ;
[1050]   προστρέχει τις ἀγγελῶν; ~(Ἄγγελος Β)  Δικαιόπολι.   ~(Δικαιόπολις) τί ἔστιν; ~(Ἄγγελος Β)
[950]   συκοφαντῶν γ᾽ οὕνεκα. ~(Θεράπων Λαμάχου)  ~Δικαιόπολι.   Δικαιόπολις ~τίς ἔστι; τί με
[1000]   ταυτὶ καὶ καλῶς ξανθίζετε. ~(Παράνυμφος)  ~Δικαιόπολι.   ~(Δικαιόπολις) τίς οὑτοσί; τίς οὑτοσί;
[700]   ~ἐγὼν δὲ καρυξῶ Δικαιόπολιν ὅπᾳ·  ~Δικαιόπολι,   λῇς πρίασθαι χοιρία; ~(Δικαιόπολις)
[800]   ἀφήσεις τὸν σάκον; ~(Μεγαρεύς) Δικαιόπολι  Δικαιόπολι   φαντάδδομαι. ~(Δικαιόπολις) ὑπὸ τοῦ; τίς
[700]   χοιρίων μυστηρικῶν. ~ἐγὼν δὲ καρυξῶ  Δικαιόπολιν   ὅπᾳ· ~Δικαιόπολι, λῇς πρίασθαι
[850]   δὲ τιμὰ τᾶσδε πᾷ γενήσεται;  ~(Δικαιόπολις)   ἀγορᾶς τέλος ταύτην γέ που
[1050]   κῆρυξ ἀγγελίαν ἤγγειλέ μοι.  ~(Δικαιόπολις)   αἰαῖ τίνα δ᾽ αὖ μοι
[150]   μέν εἰσι πεντέτεις. γεῦσαι λαβών.  ~(Δικαιόπολις)   αἰβοῖ. ~(Ἀμφίθεος) τί ἔστιν; ~(Δικαιόπολις)
[1100]   ~νείφει. βαβαιάξ· χειμέρια τὰ πράγματα.  ~(Δικαιόπολις)   αἴρου τὸ δεῖπνον· συμποτικὰ τὰ
[600]   κἀν Καταγέλᾳ. ~(Λάμαχος) ἐχειροτονήθησαν γάρ.  ~(Δικαιόπολις)   αἴτιον δὲ τί ~ὑμᾶς μὲν
[750]   ἁμὶ πολυτίματος περ τοὶ θεοί.  ~(Δικαιόπολις)   ἅλας οὖν φέρεις; ~(Μεγαρεύς) οὐχ
[900]   ~(Βοιωτός) μικκός γα μᾶκος οὗτος.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ἅπαν κακόν. ~(Νίκαρχος) ταυτὶ
[400]   ἐγώ. ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ οὐ σχολή.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ἐκκυκλήθητ᾽ ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἀδύνατον.
[750]   στιν οὗτος χοῖρος Ἑλλάνων νόμῳ.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ἔστιν ἀνθρώπου γε. ~(Μεγαρεύς)
[1100]   τριχόβρωτες τοὺς λόφους που κατέφαγον.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ πρὸ δείπνου τὴν
[750]   ~(Μεγαρεύς) διαπεινᾶμες ἀεὶ ποττὸ πῦρ.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ἡδύ τοι νὴ τὸν
[400]   ἀλλ᾽ ἐκκυκλήθητ᾽ ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἀδύνατον.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ὅμως. ~(Ευριπίδης) ἀλλ᾽ ἐκκυκλήσομαι·
[400]   ~ἐκκάλεσον αὐτόν. ~(Κηφισόφων) ἀλλ᾽ ἀδύνατον.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ὅμως· ~οὐ γὰρ ἂν
[300]   σὺ κατάθου πάλιν τὸ ξίφος.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ ὅπως μὴ ν᾽ τοῖς
[750]   ~σάφ᾽ ἴσθι, ποττὰν ματέρ᾽ εἰκασθήσεται.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ οὐδὲ θύσιμός ἐστιν αὑτηγί.
[450]   σοι. φροῦδά μοι τὰ δράματα.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ ἀλλ᾽ ἄπειμι. καὶ
[1200]   ~(Λάμαχος) ἰὼ ἰὼ Παιὰν Παιάν.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ τήμερον Παιώνια.
[750]   ~κάλλιστος ἔσται χοῖρος Ἀφροδίτᾳ θύειν.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ οὐχὶ χοῖρος τἀφροδίτῃ θύεται.
[1000]   ~ὑπάλειψον εἰρήνῃ με τὠφθαλμὼ ταχύ.  ~(Δικαιόπολις)   ἀλλ᾽ πόνηρ᾽ οὐ δημοσιεύων
[400]   ~(Δικαιόπολις) Εὐριπίδη, ~(Ευριπίδης) τί λέλακας;  ~(Δικαιόπολις)   ἀναβάδην ποιεῖς, ~ἐξὸν καταβάδην; οὐκ
[250]   εἶτα δύνασαι πρὸς ἔμ᾽ ἀποβλέπειν.  ~(Δικαιόπολις)   ἀντὶ δ᾽ ὧν ἐσπεισάμην οὐκ
[250]   οὖν καταλεύσομεν μιαρὰ κεφαλή.  ~(Δικαιόπολις)   ἀντὶ ποίας αἰτίας ὦχαρνέων γεραίτατοι;
[450]   τὴν τραγῳδίαν· ~ἄπελθε ταυτηνὶ λαβών.  ~(Δικαιόπολις)   ἀπέρχομαι. ~καίτοι τί δράσω; δεῖ
[1050]   τὸν ἀλάβαστον κύαθον εἰρήνης ἕνα.  ~(Δικαιόπολις)   ἀπόφερ᾽ ἀπόφερε τὰ κρέα καὶ
[1150]   ~κᾆτ᾽ ἐγχάνοι ταῖς ἐμαῖς τύχαισιν.  ~(Δικαιόπολις)   ἀτταταῖ ἀτταταῖ ~τῶν τιτθίων, ὡς
[750]   ~ὅπως τάχιστα καὶ κάκιστ᾽ ἀπολοίμεθα.  ~(Δικαιόπολις)   αὐτίκ᾽ ἄρ᾽ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων. ~(Μεγαρεύς)
[900]   Ἀθάναις, ἐν Βοιωτοῖσιν δὲ μή.  ~(Δικαιόπολις)   ἀφύας ἄρ᾽ ἄξεις πριάμενος Φαληρικὰς
[50]   τοῖς τ᾽ ἀλαζονεύμασιν. ~(Κῆρυξ) σίγα.  ~(Δικαιόπολις)   βαβαιάξ. ὦκβάτανα τοῦ σχήματος. ~(Πρέσβυς)
[300]   εἵρξας; πὶ τῷ θρασύνεται;  ~(Δικαιόπολις)   βάλλετ᾽ εἰ βούλεσθ᾽ ἐγὼ γὰρ
[1050]   κακοδαίμων καταγελᾷς ἤδη σύ μου.  ~(Δικαιόπολις)   βούλει μάχεσθαι Γηρυόνῃ τετραπτίλῳ; ~(Λάμαχος)
[300]   ὦχαρνηίδαι; ~(Χορός) οὐκ ἀκουσόμεσθα δῆτα.  ~(Δικαιόπολις)   δεινά τἄρα πείσομαι. ~(Χορός) ἐξολοίμην,
[300]   ~(Χορός) ὡς τεθνήξων ἴσθι νυνί.  ~(Δικαιόπολις)   δήξομἄρ᾽ ὑμᾶς ἐγώ. ~ἀνταποκτενῶ γὰρ
[550]   σὺ τὸν στρατηγὸν πτωχὸς ὤν;  ~(Δικαιόπολις)   ἐγὼ γάρ εἰμι πτωχός; ~(Λάμαχος)
[1100]   ἐμαυτῷ τὸν γυλιὸν οἴσω λαβών.  ~(Δικαιόπολις)   ἐγὼ δὲ θοἰμάτιον λαβὼν ἐξέρχομαι.
[600]   καὶ πεζοῖσι κατὰ τὸ καρτερόν.  ~(Δικαιόπολις)   ἐγὼ δὲ κηρύττω γε Πελοποννησίοις
[900]   στι, τᾷδε δ᾽ αὖ πολύ.  ~(Δικαιόπολις)   ἐγᾦδα τοίνυν· συκοφάντην ἔξαγε, ~ὥσπερ
[1150]   δ᾽ οὖν αἰακτὸν ἂν γένοιτο,  ~(Δικαιόπολις)   εἴ μ᾽ ἴδοι τετρωμένον ~κᾆτ᾽
[550]   μέλλεις ἐμεῖν; ~πτίλον γάρ ἐστιν-  ~(Δικαιόπολις)   εἰπέ μοι τίνος ποτὲ ~ὄρνιθός
[1000]   μ᾽ ἐτρεφέτην ~ἐν πᾶσι βολίτοις.  ~(Δικαιόπολις)   εἶτα νυνὶ τοῦ δέει; ~(Γεωργός)
[50]   ἥκομεν Ψευδαρτάβαν, ~τὸν βασιλέως ὀφθαλμόν.  ~(Δικαιόπολις)   ἐκκόψειέ γε ~κόραξ πατάξας, τόν
[300]   σειστὸς ἅμα τῇ στροφῇ γίγνεται.  ~(Δικαιόπολις)   ἐμέλλετ᾽ ἄρα πάντως ἀνήσειν τῆς
[1100]   πτερὼ τὼ κ᾽ τοῦ κράνους.  ~(Δικαιόπολις)   ἐμοὶ δὲ τὰς φάττας γε
[1100]   θυμίτας οἶσε παῖ καὶ κρόμμυα.  ~(Δικαιόπολις)   ἐμοὶ δὲ τεμάχη· κρομμύοις γὰρ
[900]   ὅπως ~ἂν μὴ θέρων κατάξῃ.  ~(Δικαιόπολις)   ἐμοὶ μελήσει ταῦτ᾽ ἐπεί ~τοι
[100]   ποῦ στιν; ~(Ἀμφίθεος) οὑτοσὶ πάρα.  ~(Δικαιόπολις)   ἐμοὶ σὺ ταυτασὶ λαβὼν ὀκτὼ
[1200]   σκέλους παπαῖ, ~προσλάβεσθ᾽ φίλοι.  ~(Δικαιόπολις)   ἐμοῦ δέ γε σφὼ τοῦ
[1100]   τῷδε πρὸς τοὺς πολεμίους θωρήξομαι.  ~(Δικαιόπολις)   ἐν τῷδε πρὸς τοὺς συμπότας
[350]   ~παῖ παῖ. ~(Κηφισόφων) τίς οὗτος,  ~(Δικαιόπολις)   ἔνδον ἔστ᾽ Εὐριπίδης; ~(Κηφισόφων) οὐκ
[1100]   φέρε δεῦρο παῖ θώρακα πολεμιστήριον.  ~(Δικαιόπολις)   ἔξαιρε παῖ θώρακα κἀμοὶ τὸν
[900]   τῶν πολεμίων γ᾽ εἰσάγεις θρυαλλίδας.  ~(Δικαιόπολις)   ἔπειτα φαίνεις δῆτα διὰ θρυαλλίδα;
[1200]   γεννάδα· χώρει λαβὼν τὸν ἀσκόν.  ~(Δικαιόπολις)   ἕπεσθέ νυν ᾄδοντες τήνελλα
[100]   παρὰ Σιτάλκους. ~(Θέωρος) ὁδί.  ~(Δικαιόπολις)   ἕτερος ἀλαζὼν οὗτος ἐσκηρύττεται. ~(Θέωρος)
[400]   πυκνῇ γὰρ λεπτὰ μηχανᾷ φρενί.  ~(Δικαιόπολις)   εὐδαιμονοίης, Τηλέφῳ δ᾽ ἁγὼ φρονῶ.
[400]   ἐκκυκλήσομαι· καταβαίνειν δ᾽ οὐ σχολή.  ~(Δικαιόπολις)   Εὐριπίδη, ~(Ευριπίδης) τί λέλακας; ~(Δικαιόπολις)
[200]   γὰρ ἁνὴρ ὡς ἔοικ᾽ ἐξέρχεται.  ~(Δικαιόπολις)   εὐφημεῖτε, εὐφημεῖτε. ~προΐτω σ᾽ τὸ
[200]   ἐκεῖνον οὐκ ἂν ἐμπλῄμην λίθοις.  ~(Δικαιόπολις)   εὐφημεῖτε, εὐφημεῖτε. ~(Χορός) σῖγα πᾶς.
[750]   ~ἅδιστον ἂν τὸν ὀδελὸν ἐμπεπαρμένον.  ~(Δικαιόπολις)   ἤδη δ᾽ ἄνευ τῆς μητρὸς
[50]   πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν.  ~(Δικαιόπολις)   ἡμεῖς δὲ λαικαστάς τε καὶ
[250]   μιαρόν. ~οὐ βαλεῖς; οὐ βαλεῖς;  ~(Δικαιόπολις)   Ἡράκλεις τουτὶ τί ἐστι; τὴν
[800]   ἐν ταῖς Ἀθάναις τοῦτ᾽ ἔνι.  ~(Δικαιόπολις)   θάρρει Μεγαρίκ᾽ ἀλλ᾽ ἧς τὰ
[350]   ~θεὶς δεῦρο τοὐπίξηνον ἐγχείρει λέγειν.  ~(Δικαιόπολις)   ἰδοὺ θεᾶσθε, τὸ μὲν ἐπίξηνον
[1200]   κακῶν. ~ἰὼ ἰὼ τραυμάτων ἐπωδύνων.  ~(Δικαιόπολις)   ἰὴ ἰὴ χαῖρε Λαμαχίππιον. ~(Λάμαχος)
[900]   ~κατ᾽ οἰκίαν ~τοσόνδ᾽ ἀεὶ ψοφοῦντι;  ~(Δικαιόπολις)   ἰσχυρόν ἐστιν ὦγάθ᾽ ὥστ᾽ ~οὐκ
[1050]   μὴ ξεῖναί με μηδ᾽ ἑορτάσαι;  ~(Δικαιόπολις)   ἰὼ στράτευμα πολεμολαμαχαϊκόν. ~(Λάμαχος) οἴμοι
[1200]   κάρα λίθῳ πεπληγμένος ~καὶ σκοτοδινιῶ.  ~(Δικαιόπολις)   κἀγὼ καθεύδειν βούλομαι καὶ στύομαι
[1050]   τάχιστα σπεῦδε. ~(Λάμαχος) κακοδαίμων ἐγώ.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ γὰρ σὺ μεγάλην ἐπεγράφου
[200]   ~ἵν᾽ ἔτνος καταχέω τοὐλατῆρος τουτουί.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ μὴν καλόν γ᾽ ἔστ᾽
[900]   ~περ πίθακον ἀλιτρίας πολλᾶς πλέων.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ μὴν ὁδὶ Νίκαρχος ἔρχεται
[1200]   καλεῖς γ᾽ πρέσβυ, καλλίνικος.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ πρός γ᾽ ἄκρατον ἐγχέας
[1100]   ἀφελκύσωμαι τοὔλυτρον. ~ἔχ᾽ ἀντέχου παῖ.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ σὺ παῖ τοῦδ᾽ ἀντέχου.
[1100]   κιλλίβαντας οἶσε παῖ τῆς ἀσπίδος.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ τῆς ἐμῆς τοὺς κριβανίτας
[50]   ἡμῖν ὅλους ~ἐκ κριβάνου βοῦς.  ~(Δικαιόπολις)   καὶ τίς εἶδε πώποτε ~βοῦς
[150]   ~ὅσον τὸ χρῆμα παρνόπων προσέρχεται.  ~(Δικαιόπολις)   κάκιστ᾽ ἀπολοίμην, εἴ τι τούτων
[400]   ~ὑπάκουσον, εἴπερ τώποτ᾽ ἀνθρώπων τινί·  ~Δικαιόπολις   καλεῖ σε Χολλῄδης, ἐγώ. ~(Ευριπίδης)
[1100]   λευκὸν τὸ τῆς στρούθου πτερόν.  ~(Δικαιόπολις)   καλόν γε καὶ ξανθὸν τὸ
[1050]   ταυτὶ κρέα ἐκ τῶν γάμων.  ~(Δικαιόπολις)   καλῶς γε ποιῶν ὅστις ἦν.
[750]   φέρεις; ~(Μεγαρεύς) χοίρως ἐγώνγα μυστικάς.  ~(Δικαιόπολις)   καλῶς λέγεις· ἐπίδειξον. ~(Μεγαρεύς) ἀλλὰ
[1100]   λοφεῖον ἐξένεγκε τῶν τριῶν λόφων.  ~(Δικαιόπολις)   κἀμοὶ λεκάνιον τῶν λαγᾐων δὸς
[1100]   φέρε δεῦρο γοργόνωτον ἀσπίδος κύκλον.  ~(Δικαιόπολις)   κἀμοὶ πλακοῦντος τυρόνωτον δὸς κύκλον.
[1100]   ταρίχους οἶσε δεῦρο παῖ σαπροῦ.  ~(Δικαιόπολις)   κἀμοὶ σὺ δημοῦ θρῖον· ὀπρήσω
[300]   ὑπὲρ τῶν πολεμίων ἡμῖν λέγειν.  ~(Δικαιόπολις)   κἄν γε μὴ λέγω δίκαια
[1000]   τίς οὑτοσί; ~(Γεωργός) ἀνὴρ κακοδαίμων.  ~(Δικαιόπολις)   κατὰ σεαυτόν νυν τρέπου. ~(Γεωργός)
[1000]   ἡδύ, κοὐκ ἔοικεν ~οὐδενὶ μεταδώσειν.  ~(Δικαιόπολις)   κατάχει σὺ τῆς χορδῆς τὸ
[1100]   χαλκίῳ ~ἐνορῶ γέροντα δειλίας φευξούμενον.  ~(Δικαιόπολις)   κατάχει σὺ τὸ μέλι. κἀνθάδ᾽
[750]   ~πᾷ δ᾽ οὐχὶ θύσιμός ἐστι;  ~(Δικαιόπολις)   κέρκον οὐκ ἔχει. ~(Μεγαρεύς) νεαρὰ
[800]   οὐ γὰρ φανῶ τοὺς πολεμίους;  ~(Δικαιόπολις)   κλάων γε σύ, ~εἰ μὴ
[550]   μισθαρχίδης. ~(Λάμαχος) ἐχειροτόνησαν γάρ με  ~(Δικαιόπολις)   κόκκυγές γε τρεῖς. ~ταῦτ᾽ οὖν
[100]   ἂν ἦμεν ἐν Θρᾴκῃ πολύν  ~(Δικαιόπολις)   μὰ Δί᾽ οὐκ ἄν, εἰ
[100]   σάτρα. ~(Πρέσβυς) ξυνήκαθ᾽ λέγει;  ~(Δικαιόπολις)   μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν
[50]   τὰς ἀσπίδας. ~(Κῆρυξ) κάθησο, σῖγα.  ~(Δικαιόπολις)   μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν
[450]   ποτέ. ~(Ευριπίδης) ἄπελθε νῦν μοι.  ~(Δικαιόπολις)   μἀλλά μοι δὸς ἓν μόνον
[450]   νυν, ~ἐπειδήπερ αὐτὸς αἱρεῖ, λέγε.  ~(Δικαιόπολις)   μή μοι φθονήσητ᾽ ἄνδρες οἱ
[250]   κατά σε χώσομεν τοῖς λίθοις.  ~(Δικαιόπολις)   μηδαμῶς πρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσητ᾽
[550]   κομπολακύθου; ~(Λάμαχος) οἴμ᾽ ὡς τεθνήξεις.  ~(Δικαιόπολις)   μηδαμῶς Λάμαχε· ~οὐ γὰρ
[300]   πείσομαι. ~(Χορός) ἐξολοίμην, ἢν ἀκούσω.  ~(Δικαιόπολις)   μηδαμῶς ὦχαρνικοί. ~(Χορός) ὡς τεθνήξων
[950]   βούλει φέρων ~πρὸς πάντα συκοφάντην.  ~(Δικαιόπολις)   μόλις γ᾽ ἐνέδησα τὸν κακῶς
[400]   ~(Ευριπίδης) ~οἶδ᾽ ἄνδρα Μυσὸν Τήλεφον.  ~(Δικαιόπολις)   ναὶ Τήλεφον· ~τούτου δὸς ἀντιβολῶ
[900]   γὰρ ἐμπρήσειεν ἂν τὸ νεώριον.  ~(Δικαιόπολις)   νεώριον θρυαλλίς; ~(Νίκαρχος) οἶμαι· ~(Δικαιόπολις)
[800]   γὰρ αὐτᾶν τάνδε μίαν ἀνειλόμαν.  ~(Δικαιόπολις)   νὴ τὸν Δἴ ἀστείω γε
[750]   δοκεῖς; ~ἦ λῇς ἀκοῦσαι φθεγγομένας;  ~(Δικαιόπολις)   νὴ τοὺς θεοὺς ~ἔγωγε. ~(Μεγαρεύς)
[750]   κοΐ. ~(Μεγαρεύς) αὕτα στὶ χοῖρος;  ~(Δικαιόπολις)   νῦν γε χοῖρος φαίνεται. ~ἀτὰρ
[900]   τε καὶ θρυαλλίδος; ~(Νίκαρχος) μαρτύρομαι.  ~(Δικαιόπολις)   ξυλλάμβαν᾽ αὐτοῦ τὸ στόμα· ~δός
[950]   δραχμῶν δ᾽ ἐκέλευε Κωπᾷδ᾽ ἔγχελυν.  ~(Δικαιόπολις)   ποῖος οὗτος Λάμαχος τὴν
[100]   ~(Πρέσβυς) τί δ᾽ αὖ λέγει;  ~(Δικαιόπολις)   τι; χαυνοπρώκτους τοὺς Ἰάονας
[150]   τασδὶ τὰς δεκέτεις γεῦσαι λαβών.  ~(Δικαιόπολις)   ὄζουσι χαὖται πρέσβεων ἐς τὰς
[150]   ἔφευγον· οἱ δ᾽ ἐδίωκον κἀβόων.  ~(Δικαιόπολις)   οἱ δ᾽ οὖν βοώντων· ἀλλὰ
[300]   οὔτε πίστις οὔθ᾽ ὅρκος μένει;  ~(Δικαιόπολις)   οἶδ᾽ ἐγὼ καὶ τοὺς Λάκωνας,
[100]   οὐ λῆψι χρῦσο χαυνόπρωκτ᾽ Ἰαοναῦ.  ~(Δικαιόπολις)   οἴμοι κακοδαίμων ὡς σαφῶς. ~(Πρέσβυς)
[150]   γὰρ πρυτάνεις λύουσι τὴν ἐκκλησίαν.  ~(Δικαιόπολις)   οἴμοι τάλας μυττωτὸν ὅσον ἀπώλεσα.
[50]   τῆς ἡμέρας ~ἐπ᾽ Εὐθυμένους ἄρχοντος.  ~(Δικαιόπολις)   οἴμοι τῶν δραχμῶν. ~(Πρέσβυς) καὶ
[300]   τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐς φοινικίδα;  ~(Δικαιόπολις)   οἷον αὖ μέλας τις ὑμῖν
[1000]   σηπίας στάθευε. ~(Χορός) ἤκουσας ὀρθιασμάτων;  Δικαιόπολις   ~ὀπτᾶτε τἀγχέλεια. ~(Χορός) ἀποκτενεῖς λιμῷ
[1000]   τε καὶ ~φωνῇ τοιαῦτα λάσκων.  ~(Δικαιόπολις)   ὀπτᾶτε ταυτὶ καὶ καλῶς ξανθίζετε.
[1200]   ἐμπέπηγέ μοι δι᾽ ὀστέων ὀδυρτά.  ~(Δικαιόπολις)   ὁρᾶτε τουτονὶ κενόν. τήνελλα καλλίνικος.
[700]   τὸν νέον δὲ τῷ νέῳ.  ~(Δικαιόπολις)   ὅροι μὲν ἀγορᾶς εἰσιν οἵδε
[0]   ~Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνεῖς  ~(Δικαιόπολις)   ὅσα δὴ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ
[550]   ~(Λάμαχος) ἀλλὰ τίς γὰρ εἶ;  ~(Δικαιόπολις)   ὅστις; πολίτης χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης,
[400]   Βελλεροφόντης εἶχ᾽ χωλὸς οὑτοσί;  ~(Δικαιόπολις)   οὐ Βελλεροφόντης· ἀλλὰ κἀκεῖνος μὲν
[600]   δημοκρατία ταῦτα δῆτ᾽ ἀνασχετά;  ~(Δικαιόπολις)   οὐ δῆτ᾽ ἐὰν μὴ μισθοφορῇ
[400]   ~(Ευριπίδης) τὰ τοῦ τυφλοῦ Φοίνικος;  ~(Δικαιόπολις)   οὐ Φοίνικος, οὔ· ~ἀλλ᾽ ἕτερος
[1000]   ~ἐς τὸν καλαμίσκον ἐνστάλαξον τουτονί.  ~(Δικαιόπολις)   οὐδ᾽ ἂν στριβιλικίγξ· ἀλλ᾽ ἀπιὼν
[300]   ἀπολεῖς ἄρ᾽ ὁμήλικα τόνδε φιλανθρακέα;  ~(Δικαιόπολις)   οὐδ᾽ ἐμοῦ λέγοντος ὑμεῖς ἀρτίως
[750]   ~(Μεγαρεύς) οὐχ ὑμὲς αὐτῶν ἄρχετε;  ~(Δικαιόπολις)   οὐδὲ σκόροδα; ~(Μεγαρεύς) ποῖα σκόροδ᾽
[1100]   ὦνθρωπε βούλει μὴ προσαγορεύειν ἐμέ;  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ ἀλλ᾽ ἐγὼ χὠ παῖς
[400]   Φιλοκτήτου τὰ τοῦ πτωχοῦ λέγεις;  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ ἀλλὰ τούτου πολὺ πολὺ
[950]   ~πάλλει κραδαίνων τρισὶ κατάσκιος λόφοις.  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ ἂν μὰ Δί᾽ εἰ
[150]   ~(Δικαιόπολις) αἰβοῖ. ~(Ἀμφίθεος) τί ἔστιν;  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ ἀρέσκουσίν μ᾽ ὅτι ~ὄζουσι
[750]   ~ἢ οὐ χοῖρός ἐσθ᾽ ἅδ᾽  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ ἔμοιγε φαίνεται. ~(Μεγαρεύς) οὐ
[1000]   ἤν πως κομίσωμαι τὼ βόε.  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ κλᾶε πρὸς
[550]   δ᾽ εἶπας ἡμᾶς; οὐκ ἐρεῖς;  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ οἶδά πω· ~ὑπὸ τοῦ
[400]   ὁδὶ ~ὁ δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο;  ~(Δικαιόπολις)   οὐκ Οἰνέως ἦν, ἀλλ᾽ ἔτ᾽
[450]   τόδ᾽ ἴσθ᾽ ὀχληρὸς ὢν δόμοις.  ~(Δικαιόπολις)   οὔπω μὰ Δί᾽ οἶσθ᾽ οἷ᾽
[300]   ἡμᾶς; εἶτ᾽ ἐγώ σου φείσομαι;  ~(Δικαιόπολις)   οὐχ ἁπάντων, οὐχ ἁπάντων· ἀλλ᾽
[900]   ~(Χορός) τί χρήσεταί ποτ᾽ αὐτῷ;  ~(Δικαιόπολις)   πάγχρηστον ἄγγος ἔσται, ~κρατὴρ κακῶν,
[1100]   τὸ δόρυ δεῦρ᾽ ἔξω φέρε.  ~(Δικαιόπολις)   παῖ παῖ σὺ δ᾽ ἀφελὼν
[1050]   ἔξω δεῦρο τὸν γυλιὸν ἐμοί.  ~(Δικαιόπολις)   παῖ παῖ φέρ᾽ ἔξω δεῦρο
[550]   μου τὴν μορμόνα. ~(Λάμαχος) ἰδού.  ~(Δικαιόπολις)   παράθες νυν ὑπτίαν αὐτὴν ἐμοί.
[850]   ὀστίνοις φυσῆτε τὸν πρωκτὸν κυνός.  ~(Δικαιόπολις)   παῦ᾽ ἐς κόρακας. οἱ σφῆκες
[1000]   ~(Γεωργός) ἐπετρίβην ἀπολέσας τὼ βόε.  ~(Δικαιόπολις)   πόθεν; ~(Γεωργός) ἀπὸ Φυλῆς ἔλαβον
[100]   ἀχάνας ὅδε γε χρυσίου λέγει.  ~(Δικαιόπολις)   ποίας ἀχάνας; σὺ μὲν ἀλαζὼν
[50]   οἱ πρέσβεις οἱ παρὰ βασιλέως.  ~(Δικαιόπολις)   ποίου βασιλέως; ἄχθομαι γὼ πρέσβεσιν
[150]   τὸ κακόν; ~(Θέωρος) Ὀδομάντων στρατός.  ~(Δικαιόπολις)   ποίων Ὀδομάντων; εἰπέ μοι τουτὶ
[800]   ~(Μεγαρεύς) ἀλλ᾽ ἁμὶν οὐκ ἐπιχώριον.  ~(Δικαιόπολις)   πολυπραγμοσύνη νυν ἐς κεφαλὴν τράποιτ᾽
[50]   ὀκτὼ μῆνας ἐπὶ χρυσῶν ὀρῶν.  ~(Δικαιόπολις)   πόσου δὲ τὸν πρωκτὸν χρόνου
[350]   ἔνδον ἐστίν, εἰ γνώμην ἔχεις.  ~(Δικαιόπολις)   πῶς ἔνδον εἶτ᾽ οὐκ ἔνδον;
[750]   ἀνὴρ Μεγαρικός; ~(Μεγαρεύς) ἀγορασοῦντες ἵκομες.  ~(Δικαιόπολις)   πῶς ἔχετε; ~(Μεγαρεύς) διαπεινᾶμες ἀεὶ
[50]   ~ἐφ᾽ ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς κατακείμενοι, ~ἀπολλύμενοι.  ~(Δικαιόπολις)   σφόδρα γὰρ ἐσῳζόμην ἐγὼ ~παρὰ
[1100]   κίχλαι; ~(Λάμαχος) οἴμ᾽ ὡς ὑβρίζεις.  ~(Δικαιόπολις)   τὰς ἀκρίδας κρίνει πολύ. ~(Λάμαχος)
[50]   ὄνομα δ᾽ ἦν αὐτῷ φέναξ.  ~(Δικαιόπολις)   ταῦτ᾽ ἄρ ἐφενάκιζες σὺ δύο
[1100]   οὐ κατάγελώς ἐστιν ἀνθρώποις πλατύς;  ~(Δικαιόπολις)   ταῦτ᾽ οὐ πλακοῦς δῆτ᾽ ἐστὶν
[100]   βουλὴ καλεῖ ~ἐς τὸ πρυτανεῖον.  ~(Δικαιόπολις)   ταῦτα δῆτ᾽ οὐχ ἀγχόνη; ~κἄπειτ᾽
[150]   ~οὐ μὴ πρόσει τούτοισιν ἐσκοροδισμένοις.  ~(Δικαιόπολις)   ταυτὶ περιείδεθ᾽ οἱ πρυτάνεις πάσχοντά
[550]   πτερόν. ~(Λάμαχος) τουτὶ πτίλον σοι.  ~(Δικαιόπολις)   τῆς κεφαλῆς νύν μου λαβοῦ,
[750]   ~Δικαιόπολι, λῇς πρίασθαι χοιρία;  ~(Δικαιόπολις)   τί; ἀνὴρ Μεγαρικός; ~(Μεγαρεύς) ἀγορασοῦντες
[750]   ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων. ~(Μεγαρεύς) σά μάν;  ~(Δικαιόπολις)   τί δ᾽ ἄλλο Μεγαροῖ; πῶς
[1000]   τί μοι, κἂν πέντ᾽ ἔτη.  ~(Δικαιόπολις)   τί δ᾽ ἔπαθες; ~(Γεωργός) ἐπετρίβην
[750]   κ᾽ ἄνις γα τῶ πατρός.  ~(Δικαιόπολις)   τί δ᾽ ἐσθίει μάλιστα; ~(Μεγαρεύς)
[150]   γάρ με φεύγοντ᾽ ἐκφυγεῖν Ἀχαρνέας.  ~(Δικαιόπολις)   τί δ᾽ ἔστ᾽ ~(Ἀμφίθεος) ἐγὼ
[800]   φιβάλεως ἰσχάδας; ~(Κόρα) κοῒ κοΐ.  ~(Δικαιόπολις)   τί δαὶ σύ; τρώγοις ἄν;
[750]   μύες ~πάσσακι τὰς ἄγλιθας ἐξορύσσετε.  ~(Δικαιόπολις)   τί δαὶ φέρεις; ~(Μεγαρεύς) χοίρως
[800]   ἐρεβίνθους; ~(Κόρα) κοῒ κοῒ κοΐ.  ~(Δικαιόπολις)   τί δαί; φιβάλεως ἰσχάδας; ~(Κόρα)
[1000]   τῆς εὐωχίας ~ἄνθρωπε τῆς παρούσης.  ~(Δικαιόπολις)   τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν τὰς κίχλας
[1050]   τις ἀγγελῶν; ~(Ἄγγελος Β) Δικαιόπολι.  ~(Δικαιόπολις)   τί ἔστιν; ~(Ἄγγελος Β) ἐπὶ
[750]   πρᾶγμα; ~(Μεγαρεύς) χοῖρος ναὶ Δία.  ~(Δικαιόπολις)   τί λέγεις σύ; ποδαπὴ δή
[1200]   σὺ κυνεῖς; ~(Λάμαχος) μογερὸς ἐγώ.  ~(Δικαιόπολις)   τί με σὺ δάκνεις; ~(Λάμαχος)
[1200]   χαῖρε Λαμαχίππιον. ~(Λάμαχος) στυγερὸς ἐγώ.  ~(Δικαιόπολις)   τί με σὺ κυνεῖς; ~(Λάμαχος)
[900]   ~(Δικαιόπολις) νεώριον θρυαλλίς; ~(Νίκαρχος) οἶμαι·  ~(Δικαιόπολις)   τίνι τρόπῳ; ~(Νίκαρχος) ἐνθεὶς ἂν
[950]   γ᾽ οὕνεκα. ~(Θεράπων Λαμάχου) ~Δικαιόπολι.  Δικαιόπολις   ~τίς ἔστι; τί με βωστρεῖς;
[1000]   καὶ καλῶς ξανθίζετε. ~(Παράνυμφος) ~Δικαιόπολι.  ~(Δικαιόπολις)   τίς οὑτοσί; τίς οὑτοσί; ~(Παράνυμφος)
[1100]   παῖ δῆσον ἐκ τῆς ἀσπίδος.  ~(Δικαιόπολις)   τὸ δεῖπνον παῖ δῆσον
[1000]   σε καὶ τοῦτ᾽ εὖ λέγειν.  Δικαιόπολις   ~τὸ πῦρ ὑποσκάλευε. ~(Χορός) ἤκουσας
[1200]   ~(Λάμαχος) τάλας ἐγὼ ξυμβολῆς βαρείας.  ~(Δικαιόπολις)   τοῖς Χουσὶ γάρ τις ξυμβολὰς
[150]   διδῷ, ~καταπελτάσονται τὴν Βοιωτίαν ὅλην.  ~(Δικαιόπολις)   τοισδὶ δύο δραχμὰς τοῖς ἀπεψωλημένοις;
[300]   τὸ λαρκίδιον οὐ προδώσω ποτέ.  ~(Δικαιόπολις)   τοὺς λίθους νύν μοι χαμᾶζε
[150]   ἴτε δεῦρ᾽ οὓς Θέωρος ἤγαγεν.  ~(Δικαιόπολις)   τουτὶ τί ἐστι τὸ κακόν;
[750]   λῇς· ὡς παχεῖα καὶ καλά.  ~(Δικαιόπολις)   τουτὶ τί ἦν τὸ πρᾶγμα;
[150]   μαχιμώτατον Θρᾳκῶν ἔθνος ~ἔπεμψεν ὑμῖν.  ~(Δικαιόπολις)   τοῦτο μέν γ᾽ ἤδη σαφές.
[800]   χοῖρε χοῖρε. ~(Κόρα) κοῒ κοΐ.  ~(Δικαιόπολις)   τρώγοις ἂν ἐρεβίνθους; ~(Κόρα) κοῒ
[800]   σάκον; ~(Μεγαρεύς) Δικαιόπολι Δικαιόπολι φαντάδδομαι.  ~(Δικαιόπολις)   ὑπὸ τοῦ; τίς φαίνων
[500]   χρῆν· ἀλλὰ τί ἐχρῆν, εἴπατε.  ~(Δικαιόπολις)   φέρ᾽ εἰ Λακεδαιμονίων τις ἐκπλεύσας
[1050]   νύμφης τι σοὶ λέξαι μόνῳ.  ~(Δικαιόπολις)   φέρε δὴ τί σὺ λέγεις;
[550]   ὑπτίαν αὐτὴν ἐμοί. ~(Λάμαχος) κεῖται.  ~(Δικαιόπολις)   φέρε νυν ἀπὸ τοῦ κράνους
[850]   λέγε. ~(Βοιωτός) ἰώγα ταῦτα πάντα.  ~(Δικαιόπολις)   φέρε πόσου λέγεις; ~ἢ φορτί᾽
[450]   ~λυπηρὸς ἴσθ᾽ ὢν κἀποχώρησον δόμων.  ~(Δικαιόπολις)   φεῦ· ~εὐδαιμονοίης, ὥσπερ μήτηρ
[800]   κα διδῷς. ~αὐτὸς δ᾽ ἐρώτη.  ~(Δικαιόπολις)   χοῖρε χοῖρε. ~(Κόρα) κοῒ κοΐ.
[450]   σε τοῦδ᾽ ἔχει πλέκους χρέος;  ~(Δικαιόπολις)   χρέος μὲν οὐδέν, βούλομαι δ᾽
[950]   ~ὑπόκυπτε τὰν τύλαν ἰὼν Ἰσμήνιχε.  ~(Δικαιόπολις)   χὤπως κατοίσεις αὐτὸν εὐλαβούμενος. ~πάντως
[150]   ~κατὰ γῆν τε καὶ θάλατταν.  ~(Δικαιόπολις)   Διονύσια, ~αὗται μὲν ὄζουσ᾽
[400]   Ἰνοῦς. ~(Κηφισόφων) ἰδοὺ ταυτὶ λαβέ.  ~(Δικαιόπολις)   Ζεῦ διόπτα καὶ κατόπτα
[1000]   ~αὑτῷ διακονεῖται; ~(Γεωργός) οἴμοι τάλας.  ~(Δικαιόπολις)   Ἡράκλεις τίς οὑτοσί; ~(Γεωργός)
[450]   ἁνὴρ ὑβρίζει· κλῇε πηκτὰ δωμάτων.  ~(Δικαιόπολις)   θύμ᾽ ἄνευ σκάνδικος ἐμπορευτέα.
[450]   τουτὶ λαβὼν ἄπελθε λαΐνων σταθμῶν.  ~(Δικαιόπολις)   θύμ᾽ ὁρᾷς γὰρ ὡς
[900]   πῦρ ἅπαξ, ~σελαγοῖντ᾽ ἂν εὐθύς.  ~(Δικαιόπολις)   κάκιστ᾽ ἀπολούμενε, ~σελαγοῖντ᾽ ἂν
[50]   καὶ χρυσίδων ~ἄκρατον οἶνον ἡδύν.  ~(Δικαιόπολις)   Κραναὰ πόλις ~ἆρ᾽ αἰσθάνει
[550]   τολμᾷς πτωχὸς ὢν λέγειν τάδε;  ~(Δικαιόπολις)   Λάμαχ᾽ ἥρως, ἀλλὰ συγγνώμην
[550]   Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ τοῦ σάγματος;  ~(Δικαιόπολις)   Λάμαχ᾽ ἥρως, τῶν λόφων
[1000]   ἐκπίῃ ~πρώτιστος, ἀσκὸν Κτησιφῶντος λήψεται.  ~(Δικαιόπολις)   παῖδες γυναῖκες οὐκ
[850]   πικτίδας ~ἰκτῖδας ἐνύδρως ἐγχέλεις Κωπαΐδας.  ~(Δικαιόπολις)   τερπνότατον σὺ τέμαχος ἀνθρώποις
[1000]   ἀπὸ Φυλῆς ἔλαβον οἱ Βοιώτιοι.  ~(Δικαιόπολις)   τρισκακόδαιμον εἶτα λευκὸν ἀμπέχει;
[400]   δ᾽ ἔνδον ἀναβάδην ποιεῖ τραγῳδίαν.  ~(Δικαιόπολις)   τρισμακάρι᾽ Εὐριπίδη, ~ὅθ᾽
[850]   ~ἔκβαθι τῶδε κἠπιχάριτται τῷ ξένῳ.  ~(Δικαιόπολις)   φιλτάτη σὺ καὶ πάλαι
[850]   ~τῶν ὀρταλίχων τῶν τετραπτερυλλίδων.  ~(Δικαιόπολις)   χαῖρε κολλικοφάγε Βοιωτίδιον. ~τί
[300]   ~ὅστις ἐσπείσω Λάκωσιν, ἀλλὰ τιμωρήσομαι.  ~(Δικαιόπολις)   ὦγαθοὶ τοὺς μὲν Λάκωνας ἐκποδὼν
[50]   πρέσβεως. ~(Κῆρυξ) βασιλέως ὀφθαλμός.  ~(Δικαιόπολις)   ὦναξ Ἡράκλεις. ~πρὸς τῶν θεῶν
[50]   Τριπτόλεμε καὶ Κελεὲ περιόψεσθέ με;  ~(Δικαιόπολις)   ~ὦνδρες πρυτάνεις ἀδικεῖτε τὴν ἐκκλησίαν
[800]   αἰ λῇς, χοίνικος μόνας ἁλῶν.  ~(Δικαιόπολις)   ὠνήσομαί σοι· περίμεν᾽ αὐτοῦ. ~(Μεγαρεύς)
[1100]   παῦσαι καταγελῶν μου τῶν ὅπλων.  ~(Δικαιόπολις)   ὦνθρωπε βούλει μὴ βλέπειν ἐς
[350]   σκῆψιν ἁγὼν οὗτος οὐκ ἐσδέξεται.  ~(Δικαιόπολις)   ὥρα στὶν ἤδη καρτερὰν ψυχὴν
[300]   μέλλεις· μηδαμῶς μηδαμῶς.  ~(Δικαιόπολις)   ὡς ἀποκτενῶ, κέκραχθ᾽ ἐγὼ γὰρ
[750]   λῇς, ἅδε τοι χοῖρος καλά.  ~(Δικαιόπολις)   ὡς ξυγγενὴς κύσθος αὐτῆς
[800]   ἄν; ~(Κόρα) κοῒ κοῒ κοΐ.  ~(Δικαιόπολις)   ὡς ὀξὺ πρὸς τὰς ἰσχάδας
[1200]   ἐς τοῦ Πιττάλου ~παιωνίαισι χερσίν.  ~(Δικαιόπολις)   ὡς τοὺς κριτάς με φέρετε·
[850]   κολοιὼς ἀτταγᾶς φαλαρίδας ~τροχίλως κολύμβως.  ~(Δικαιόπολις)   ὡσπερεὶ χειμὼν ἄρα ~ὀρνιθίας ἐς
[350]   ἔχει. ~ἀλλ᾽ ᾗπερ αὐτὸς τὴν  δίκην   διωρίσω, ~θεὶς δεῦρο τοὐπίξηνον ἐγχείρει
[650]   ὁρῶντες οὐδὲν εἰ μὴ τῆς  δίκης   τὴν ἠλύγην. ~ὁ δέ, νεανίας
[550]   ὠνουμένων, ~σκορόδων, ἐλαῶν, κρομμύων ἐν  δικτύοις,   ~στεφάνων, τριχίδων, αὐλητρίδων, ὑπωπίων· ~τὸ
[800]   δίει ~κοὐ ξυντυχών σ᾽ Ὑπέρβολος  ~δικῶν   ἀναπλήσει· ~οὐδ᾽ ἐντυχὼν ἐν τἀγορᾷ
[900]   ἄγγος ἔσται, ~κρατὴρ κακῶν, τριπτὴρ  δικῶν,   ~φαίνειν ὑπευθύνους λυχνοῦχος ~καὶ κύλιξ-
[750]   ἀνθρώπου γε. ~(Μεγαρεύς) ναὶ τὸν  Διοκλέα   ~ἐμά γα. τὺ δέ νιν
[1150]   γε κρυερὰ πάθεα· τάλας ἐγώ.  ~διόλλυμαι   δορὸς ὑπὸ πολεμίου τυπείς. ~ἐκεῖνο
[600]   τοὺς δ᾽ ἐν Χάοσιν, ~Γερητοθεοδώρους  Διομειαλαζόνας,   ~τοὺς δ᾽ ἐν Καμαρίνῃ κἀν
[200]   μὴν καλόν γ᾽ ἔστ᾽  Διόνυσε   δέσποτα ~κεχαρισμένως σοι τήνδε τὴν
[200]   ~ἄξω τὰ κατ᾽ ἀγροὺς εἰσιὼν  Διονύσια.   ~(Ἀμφίθεος) ἐγὼ δὲ φευξοῦμαί γε
[150]   τε καὶ θάλατταν. ~(Δικαιόπολις)  Διονύσια,   ~αὗται μὲν ὄζουσ᾽ ἀμβροσίας καὶ
[250]   ~ἀγαγεῖν τυχηρῶς τὰ κατ᾽ ἀγροὺς  Διονύσια,   ~στρατιᾶς ἀπαλλαχθέντα· τὰς σπονδὰς δέ
[1050]   καὶ τὸν χοᾶ. ~ὁ τοῦ  Διονύσου   γάρ σ᾽ ἱερεὺς μεταπέμπεται. ~ἀλλ᾽
[400]   ταυτὶ λαβέ. ~(Δικαιόπολις) Ζεῦ  διόπτα   καὶ κατόπτα πανταχῇ, ~ἐνσκευάσασθαί μ᾽
[150]   μισθοῦ· λέγω δ᾽ ὑμῖν ὅτι  ~διοσημία   στὶ καὶ ῥανὶς βέβληκέ με.
[200]   Ἀχαρνέας. ~(Χορός) ~τῇδε πᾶς ἕπου  δίωκε   καὶ τὸν ἄνδρα πυνθάνου ~τῶν
[200]   ἄνδρα καὶ βλέπειν βαλληνάδε ~καὶ  διώκειν   γῆν πρὸ γῆς, ἕως ἂν
[650]   δ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν πονηρῶν σφόδρα  διωκόμεθα,   ~κᾆτα προσαλισκόμεθα. πρὸς τάδε τίς
[200]   ~σπονδοφόρος οὗτος ὑπ᾽ ἐμοῦ τότε  διωκόμενος   ~ἐξέφυγεν οὐδ᾽ ἂν ἐλαφρῶς ἂν
[200]   Λακρατείδῃ τὸ σκέλος βαρύνεται, ~οἴχεται.  διωκτέος   δέ· μὴ γὰρ ἐγχάνῃ ποτὲ
[350]   ~ἀλλ᾽ ᾗπερ αὐτὸς τὴν δίκην  διωρίσω,   ~θεὶς δεῦρο τοὐπίξηνον ἐγχείρει λέγειν.
[850]   τρυγῳδικοῖς χοροῖς, ~φίλη δὲ Μορύχῳ.  δμῶες   ἐξενέγκατε ~τὴν ἐσχάραν μοι δεῦρο
[1150]   ~βάλοι Κρατῖνον. ~(Θεράπων Λαμάχου) ~ὦ  δμῶες   οἳ κατ᾽ οἶκόν ἐστε Λαμάχου,
[950]   οὐκ ἂν μὰ Δί᾽ εἰ  δοίη   γέ μοι τὴν ἀσπίδα· ~ἀλλ᾽
[350]   δ᾽ ὑπὲρ Λακεδαιμονίων μοι  δοκεῖ.   ~καίτοι δέδοικα πολλά· τούς τε
[300]   γὰρ νῦν λέγ᾽ εἴ σοι  δοκεῖ,   τόν τε Λακεδαιμόνιον ~αὐτὸν ὅτι
[0]   ~ἥκοντες, εἶτα δ᾽ ὠστιοῦνται πῶς  δοκεῖς   ~ἐλθόντες ἀλλήλοισι περὶ πρώτου ξύλου,
[750]   τὺ δέ νιν εἴμεναι τίνος  δοκεῖς;   ~ἦ λῇς ἀκοῦσαι φθεγγομένας; ~(Δικαιόπολις)
[0]   χορόν. ~πῶς τοῦτ᾽ ἔσεισέ μου  δοκεῖς   τὴν καρδίαν; ~ἀλλ᾽ ἕτερον ἥσθην,
[450]   εἰποῦσ᾽ ἅττ᾽ ἂν αὐτῇ σοι  δοκῇ.   ~τόλμησον ἴθι χώρησον, ἄγαμαι καρδίας.
[950]   σύ; ~ἀλλά σε λαβὼν τρία  δοκῶ   γ᾽ ἂν ἔτι προσβαλεῖν· ~πρῶτα
[300]   λέγω δίκαια μηδὲ τῷ πλήθει  δοκῶ,   ~ὑπὲρ ἐπιξήνου θελήσω τὴν κεφαλὴν
[450]   γάρ εἰμ᾽ ἄγαν ~ὀχληρός, οὐ  δοκῶν   με κοιράνους στυγεῖν. ~οἴμοι κακοδαίμων,
[450]   λαβὼν τόδ᾽ ἴσθ᾽ ὀχληρὸς ὢν  δόμοις.   ~(Δικαιόπολις) οὔπω μὰ Δί᾽ οἶσθ᾽
[500]   κυνίδιον Σεριφίων, ~καθῆσθ᾽ ἂν ἐν  δόμοισιν;   πολλοῦ γε δεῖ· ~καὶ
[450]   ~(Ευριπίδης) ~λυπηρὸς ἴσθ᾽ ὢν κἀποχώρησον  δόμων.   ~(Δικαιόπολις) φεῦ· ~εὐδαιμονοίης, ὥσπερ
[450]   θύμ᾽ ὁρᾷς γὰρ ὡς ἀπωθοῦμαι  δόμων,   ~πολλῶν δεόμενος σκευαρίων· νῦν δὴ
[400]   τὸ Μύσιον. ~δεῖ γάρ με  δόξαι   πτωχὸν εἶναι τήμερον, ~εἶναι μὲν
[700]   ὁπλὰς τῶν χοιρίων. ~ὅπως δὲ  δοξεῖτ᾽   εἶμεν ἐξ ἀγαθᾶς ὑός· ~ὡς
[1100]   χορδὴν φέρε. ~(Λάμαχος) φέρε τοῦ  δόρατος   ἀφελκύσωμαι τοὔλυτρον. ~ἔχ᾽ ἀντέχου παῖ.
[1150]   δραπέταις ~λῃστὰς ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων  δορί.   ~ὁδὶ δὲ καὐτός· ἀλλ᾽ ἄνοιγε
[1150]   κρυερὰ πάθεα· τάλας ἐγώ. ~διόλλυμαι  δορὸς   ὑπὸ πολεμίου τυπείς. ~ἐκεῖνο δ᾽
[1100]   παῖ παῖ καθελών μοι τὸ  δόρυ   δεῦρ᾽ ἔξω φέρε. ~(Δικαιόπολις) παῖ
[400]   Τήλεφον. ~(Δικαιόπολις) ναὶ Τήλεφον· ~τούτου  δὸς   ἀντιβολῶ σέ μοι τὰ σπάργανα.
[400]   τὰ σπάργανα. ~(Ευριπίδης) ~ὦ παῖ  δὸς   αὐτῷ Τηλέφου ῥακώματα. ~κεῖται δ᾽
[450]   νῦν μοι. ~(Δικαιόπολις) μἀλλά μοι  δὸς   ἓν μόνον ~κοτυλίσκιον τὸ χεῖλος
[450]   τὸ σπυρίδιον ἰσχνά μοι φυλλεῖα  δός.   ~(Ευριπίδης) ἀπολεῖς μ᾽ ἰδού σοι.
[1100]   ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ λεκάνιον τῶν λαγᾐων  δὸς   κρεῶν. ~(Λάμαχος) ἀλλ᾽ τριχόβρωτες
[1100]   κύκλον. ~(Δικαιόπολις) κἀμοὶ πλακοῦντος τυρόνωτον  δὸς   κύκλον. ~(Λάμαχος) ταῦτ᾽ οὐ κατάγελώς
[450]   μόνον τουτὶ μόνον, ~σκάνδικά μοι  δὸς   μητρόθεν δεδεγμένος. ~(Ευριπίδης) ἁνὴρ ὑβρίζει·
[850]   τερπνότατον σὺ τέμαχος ἀνθρώποις φέρων,  ~δός   μοι προσειπεῖν, εἰ φέρεις, τὰς
[400]   πρὸς τῶν γονάτων σ᾽ Εὐριπίδη,  ~δός   μοι ῥάκιόν τι τοῦ παλαιοῦ
[450]   ~γλίσχρος προσαιτῶν λιπαρῶν τ᾽ Εὐριπίδη  ~δός   μοι σπυρίδιον διακεκαυμένον λύχνῳ. ~(Ευριπίδης)
[900]   ~(Δικαιόπολις) ξυλλάμβαν᾽ αὐτοῦ τὸ στόμα·  ~δός   μοι φορυτόν, ἵν᾽ αὐτὸν ἐνδήσας
[450]   γλυκύτατ᾽ Εὐριπίδη τουτὶ μόνον  ~δός   μοι χυτρίδιον σφογγίῳ βεβυσμένον. ~(Ευριπίδης)
[400]   πειδήπερ ἐχαρίσω ταδί, ~κἀκεῖνά μοι  δὸς   τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν, ~τὸ πιλίδιον
[400]   τρισμακάρι᾽ Εὐριπίδη, ~ὅθ᾽  δοῦλος   οὑτωσὶ σαφῶς ἀπεκρίνατο. ~ἐκκάλεσον αὐτόν.
[600]   ἐστὶ σώφρων κἀργάτης. ~τί δαὶ  Δράκυλλος   Εὐφορίδης Πρινίδης; ~εἶδέν
[450]   ἰδού σοι. φροῦδά μοι τὰ  δράματα.   ~(Δικαιόπολις) ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ ἀλλ᾽ ἄπειμι.
[400]   μοι ῥάκιόν τι τοῦ παλαιοῦ  δράματος.   ~δεῖ γάρ με λέξαι τῷ
[1150]   πεσὼν ~ἀνίσταταί τε καὶ ξυναντᾷ  δραπέταις   ~λῃστὰς ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί.
[450]   χώρησον, ἄγαμαι καρδίας. ~(Χορός) τί  δράσεις;   τί φήσεις; εὖ ἴσθι νυν
[550]   τοὺς λόφους. ~(Λάμαχος) οὗτος τί  δράσεις;   τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν; ~πτίλον
[300]   ὅδ᾽ ἔστ᾽ ἐμός. ~ἀλλὰ μὴ  δράσῃς   μέλλεις· μηδαμῶς μηδαμῶς.
[450]   λαβών. ~(Δικαιόπολις) ἀπέρχομαι. ~καίτοι τί  δράσω;   δεῖ γὰρ ἑνὸς οὗ μὴ
[1000]   γυναῖκες οὐκ ἠκούσατε; ~τί  δρᾶτε;   τοῦ κήρυκος οὐκ ἀκούετε; ~ἀναβράττετ᾽
[150]   ~(Θέωρος) τούτοις ἐάν τις δύο  δραχμὰς   μισθὸν διδῷ, ~καταπελτάσονται τὴν Βοιωτίαν
[100]   ἐμοὶ σὺ ταυτασὶ λαβὼν ὀκτὼ  δραχμὰς   ~σπονδὰς ποίησαι πρὸς Λακεδαιμονίους μόνῳ
[600]   μὲν ἐπὶ Θρᾴκης μισθοφοροῦντας τρεῖς  δραχμάς,   ~Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας, ~ἑτέρους δὲ παρὰ
[50]   τὸν μέγαν ~μισθὸν φέροντας δύο  δραχμὰς   τῆς ἡμέρας ~ἐπ᾽ Εὐθυμένους ἄρχοντος.
[150]   Βοιωτίαν ὅλην. ~(Δικαιόπολις) τοισδὶ δύο  δραχμὰς   τοῖς ἀπεψωλημένοις; ~ὑποστένοι μέντἂν
[50]   ταῦτ᾽ ἄρ ἐφενάκιζες σὺ δύο  δραχμὰς   φέρων. ~(Πρέσβυς) καὶ νῦν ἄγοντες
[950]   τι; ~ἐκέλευε Λάμαχός σε ταυτησὶ  δραχμῆς   ~ἐς τοὺς Χοᾶς αὑτῷ μεταδοῦναι
[1050]   ~ὡς οὐκ ἂν ἐγχέαιμι μυρίων  δραχμῶν.   ~ἀλλ᾽ αὑτηὶ τίς ἔστιν; ~(Παράνυμφος)
[950]   αὑτῷ μεταδοῦναι τῶν κιχλῶν, ~τριῶν  δραχμῶν   δ᾽ ἐκέλευε Κωπᾷδ᾽ ἔγχελυν. ~(Δικαιόπολις)
[50]   Εὐθυμένους ἄρχοντος. ~(Δικαιόπολις) οἴμοι τῶν  δραχμῶν.   ~(Πρέσβυς) καὶ δῆτ᾽ ἐτρυχόμεσθα διὰ
[50]   ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους ~τοὺς πλεῖστα  δυναμένους   καταφαγεῖν καὶ πιεῖν. ~(Δικαιόπολις) ἡμεῖς
[250]   ὅστις ἡμῶν μόνος ~σπεισάμενος εἶτα  δύνασαι   πρὸς ἔμ᾽ ἀποβλέπειν. ~(Δικαιόπολις) ἀντὶ
[150]   ἀποτεθρίακεν; ~(Θέωρος) τούτοις ἐάν τις  δύο   δραχμὰς μισθὸν διδῷ, ~καταπελτάσονται τὴν
[50]   βασιλέα τὸν μέγαν ~μισθὸν φέροντας  δύο   δραχμὰς τῆς ἡμέρας ~ἐπ᾽ Εὐθυμένους
[150]   τὴν Βοιωτίαν ὅλην. ~(Δικαιόπολις) τοισδὶ  δύο   δραχμὰς τοῖς ἀπεψωλημένοις; ~ὑποστένοι μέντἂν
[50]   ~(Δικαιόπολις) ταῦτ᾽ ἄρ ἐφενάκιζες σὺ  δύο   δραχμὰς φέρων. ~(Πρέσβυς) καὶ νῦν
[500]   ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι ~ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας πόρνα  δύο·   ~κἀντεῦθεν ἀρχὴ τοῦ πολέμου κατερράγη
[400]   πτωχιστέρου. ~(Ευριπίδης) ~ἀλλ᾽ τὰ  δυσπινῆ   θέλεις πεπλώματα, ~ἃ Βελλεροφόντης εἶχ᾽
[400]   ἐν οἷς Οἰνεὺς ὁδὶ ~ὁ  δύσποτμος   γεραιὸς ἠγωνίζετο; ~(Δικαιόπολις) οὐκ Οἰνέως
[1050]   δεῦρο τὰς σπονδάς, ἵν᾽ αὐτῇ  δῶ   μόνῃ, ~ὁτιὴ γυνή στι τοῦ
[1050]   Λάμαχοι. ~(Λάμαχος) τίς ἀμφὶ χαλκοφάλαρα  δώματα   κτυπεῖ; ~(Ἄγγελος Α) ~ἰέναι σ᾽
[450]   ~(Ευριπίδης) ἁνὴρ ὑβρίζει· κλῇε πηκτὰ  δωμάτων.   ~(Δικαιόπολις) θύμ᾽ ἄνευ σκάνδικος
[850]   ἀγορᾶς τέλος ταύτην γέ που  δώσεις   ἐμοί· ~ἀλλ᾽ εἴ τι πωλεῖς
[400]   ἂν αὐτοὺς ῥηματίοις σκιμαλίσω. ~(Ευριπίδης)  δώσω·   πυκνῇ γὰρ λεπτὰ μηχανᾷ φρενί.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/02/2006