Vers |
[1250-1299] |
Α.
Τί
δ᾿
ὅστις
εἰμί,
|
τοῦτο |
βούλεσθ᾿
εἰδέναι
~Ἀνὴρ
κακοδαίμων.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) |
[350-399] |
πόθεν
αὖ
φέρεται
λάμπων
πυρί,
|
τοῦτο |
~δίδαξον,
~καὶ
καταφρύγει
βάλλων
ἡμᾶς, |
[1350-1399] |
χρὴ
πρὸς
χορόν·
πάντως
δὲ
|
τοῦτο |
δράσεις.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Καὶ
μὴν
ὅθεν |
[200-249] |
τῆς
φροντίδος.
~Πάσχει
δὲ
ταὐτὸ
|
τοῦτο |
καὶ
τὰ
κάρδαμα.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί |
[50-99] |
νυν
ἀπόβλεπε.
~Ὁρᾷς
τὸ
θύριον
|
τοῦτο |
καὶ
τοἰκίδιον
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ὁρῶ.
Τί |
[800-849] |
μαθὼν
ἀνὴρ
ἔσει.
~Ὅπως
δὲ
|
τοῦτο |
μὴ
διδάξεις
μηδένα.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ἰδού. |
[1050-1099] |
ΛΟΓΟΣ)
Τί
δῆτ᾿
ἐρεῖς,
ἢν
|
τοῦτο |
νικηθῇς
ἐμοῦ
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Σιγήσομαι. |
[400-449] |
τῶν
ἄλλων
ἀνοήτων
~καὶ
βέλτιστον
|
τοῦτο |
νομίζεις,
ὅπερ
εἰκὸς
δεξιὸν
ἄνδρα, |
[550-599] |
βέλτιον
τρέπειν.
~Ὡς
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
ξυνοίσει,
ῥᾳδίως
διδάξομεν.
~Ἤν
Κλέωνα |
[400-449] |
ἄριστον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἀλλ᾿
ἔσται
σοι
|
τοῦτο |
παρ᾿
ἡμῶν,
ὥστε
τὸ
λοιπόν |
[1400-1449] |
Ἀλλ᾿
οὐδαμοῦ
νομίζεται
τὸν
πατέρα
|
τοῦτο |
πάσχειν.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Οὔκουν
ἀνὴρ
ὁ |
[1000-1049] |
ταῖς
δίκαις
τἀναντί᾿
ἀντιλέξαι.
~Καὶ
|
τοῦτο |
πλεῖν
ἢ
μυρίων
ἔστ᾿
ἄξιον |
[1200-1249] |
τάχιστα
τὰ
πρυτανεῖ᾿
ὑφελοίατο,
~διὰ
|
τοῦτο |
προυτένθευσαν
ἡμέρᾳ
μιᾷ.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Εὖ |
[300-349] |
Νὴ
Δί᾿
ἔγωγ᾿
Εἶτα
τί
|
τοῦτο |
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Γίγνονται
πάνθ᾿
ὅτι
βούλονται· |
[1050-1099] |
Ὀ
γοῦν
Πηλεὺς
ἔλαβε
διὰ
|
τοῦτο |
τὴν
μάχαιραν.
~(ΑΔΙΚΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Μάχαιραν |
[300-349] |
ὦ
Σώκρατες,
~αὗται
~αἱ
φθεγξάμεναι
|
τοῦτο |
τὸ
σεμνόν
Μῶν
ἡρῷναί
τινές |
[1150-1199] |
εἶ
πρῶτον
ἐξαρνητικὸς
~κἀντιλογικός,
καὶ
|
τοῦτο |
τοὐπιχώριον
~ἀτεχνῶς
ἐπανθεῖ,
τὸ
τί |
[1400-1449] |
δοκεῖς
~Φήσεις
νομίζεσθαι
σὺ
παιδὸς
|
τοῦτο |
τοὔργον
εἶναι·
~ἐγὼ
δέ
γ᾿ |
[700-749] |
Περὶ
τοῦ
Σὺ
γάρ
μοι
|
τοῦτο |
φράσον,
ὦ
Σώκρατες.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Αὐτὸς |