Vers |
[1350-1399] |
~ἔξω
ξενεγκεῖν,
ὦ
μιαρέ,
~θύραζέ
|
μ᾿ |
ἀλλὰ
πνιγόμενος
~αὐτοῦ
πόησα
κακκᾶν. |
[950-999] |
ἐν
ἱματίοισι
διδάσκεις
ἐντετυλίχθαι,
~ὥστε
|
μ᾿ |
ἀπάγχεσθ᾿
ὅταν
ὀρχεῖσθαι
Παναθηναίοις
δέον |
[700-749] |
~καὶ
τὸν
πρωκτὸν
διορύττουσιν,
~καί
|
μ᾿ |
ἀπολοῦσιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
Μή
νυν
βαρέως |
[0-49] |
ἐστὶ
τουτὶ
τὸ
κακὸν
ὅ
|
μ᾿ |
ἀπολώλεκεν·
~ὀνειροπολεῖ
γὰρ
καὶ
καθεύδων |
[1250-1299] |
~ἵππων
ἐμῶν·
ὦ
Παλλάς,
ὥς
|
μ᾿ |
ἀπώλεσας.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί
δαί
σε |
[650-699] |
ἀλλ᾿
εἴπερ
γε
χρή,
~χαμαί
|
μ᾿ |
ἔασον
αὐτὰ
ταῦτ᾿
ἐκφροντίσαι.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) |
[350-399] |
τοῦ
πατάγου
καὶ
τῆς
βροντῆς
|
μ᾿ |
ἐδίδαξας.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκ
ἤκουσάς
μου |
[900-949] |
εἶ
κἀναίσχυντος.
~(ΑΔΙΚΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Ῥόδα
|
μ᾿ |
εἴρηκας.
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Καὶ
βωμολόχος. |
[1400-1449] |
Πῶς
δή
Δίδαξον
γὰρ
τί
|
μ᾿ |
ἐκ
τούτων
ἐπωφελήσεις.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Τὴν |
[350-399] |
αἰθέριος
δῖνος.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Δῖνος
Τουτί
|
μ᾿ |
ἐλελήθει,
~ὁ
Ζεὺς
οὐκ
ὤν, |
[1050-1099] |
~ἀγαθόν
τι
γενόμενον
Φράσον,
καί
|
μ᾿ |
ἐξέλεγξον
εἰπών.
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Πολλοῖς. |
[600-649] |
λαβών
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἀλλ᾿
οὐκ
ἐῶσί
|
μ᾿ |
ἐξενεγκεῖν
οἱ
κόρεις.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἁνύσας |
[700-749] |
δείλαιος.
Ἐκ
τοῦ
σκίμποδος
~δάκνουσί
|
μ᾿ |
ἐξέρποντες
οἱ
Κορίνθιοι,
~καὶ
τὰς |
[1150-1199] |
βλέπος.
~Νῦν
οὖν
ὅπως
σώσεις
|
μ᾿ |
ἐπεὶ
κἀπώλεσας.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Φοβεῖ
δὲ |
[200-249] |
σαυτὸν
ἔλαθες
γενόμενος
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Νόσος
|
μ᾿ |
ἐπέτριψεν
ἱππική,
δεινὴ
φαγεῖν.
~Ἀλλά |
[400-449] |
κοππατίας
καὶ
τὸν
γάμον
ὅς
|
μ᾿ |
ἐπέτριψεν.
~Νῦν
οὖν
{χρήσθων}
ἀτεχνῶς |
[1450-1499] |
Ἑρμῆ,
μηδαμῶς
θύμαινέ
μοι,
~μηδέ
|
μ᾿ |
ἐπιτρίψῃς,
ἀλλὰ
συγγνώμην
ἔχε
~ἐμοῦ |
[100-149] |
οἰκίας.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ἀλλ᾿
οὐ
περιόψεταί
|
μ᾿ |
ὁ
θεῖος
Μεγακλέης
~ἄνιππον.
Ἀλλ᾿ |
[1200-1249] |
τὸν
υἱὸν
τρέφεις
~φήσουσι
δή
|
μ᾿ |
οἱ
φίλοι
~χοἰ
δημόται
~ζηλοῦντες |
[800-849] |
κ
τῆς
οἰκίας.
~Ἀλλ᾿
ἐπανάμεινόν
|
μ᾿ |
ὀλίγον
εἰσελθὼν
χρόνον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἆρ᾿ |
[800-849] |
εἶ
καὶ
παχύς.
~Ἀλλ᾿
ἐπανάμεινόν
|
μ᾿ |
ὀλίγον
ἐνταυθοῖ
χρόνον.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Οἴμοι· |
[200-249] |
Μισθὸν
δ᾿
ὅντιν᾿
ἂν
~πράττῃ
|
μ᾿ |
ὀμοῦμαί
σοι
καταθήσειν
τοὺς
θεούς. |
[1400-1449] |
πρῶτ᾿
ἐρήσομαί
σε
τουτί·
παῖδά
|
μ᾿ |
ὄντ᾿
ἔτυπτες
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἒγωγέ
σ᾿ |
[50-99] |
~Ἀλλ᾿
εἴπερ
ἐκ
τῆς
καρδίας
|
μ᾿ |
ὄντως
φιλεῖς,
~ὦ
παῖ,
πιθοῦ. |
[900-949] |
πατραλοίας.
~(ΑΔΙΚΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Χρυσῷ
πάττων
|
μ᾿ |
οὐ
γιγνώσκεις.
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Οὐ |
[1400-1449] |
πρὶν
ἐξαμαρτεῖν·
~νυνὶ
δ᾿
ἐπειδή
|
μ᾿ |
οὑτοσὶ
τούτων
ἔπαυσεν
αὐτός,
~γνώμαις |
[1250-1299] |
κακόν
~(ΔΑΝΕΙΣΤΗΣ
Α.
Μὴ
σκῶπτέ
|
μ᾿ |
ὦ
τᾶν,
ἀλλά
μοι
τὰ |
[600-649] |
περὶ
ῥυθμῶν.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί
δέ
|
μ᾿ |
ὠφελήσουσ᾿
οἱ
ῥυθμοὶ
πρὸς
τἄλφιτα |
[1450-1499] |
μετ᾿
ἐμοῦ
λθών,
οἳ
σὲ
|
κἄμ᾿ |
ἐξηπάτων.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ἀλλ᾿
οὐκ
ἂν |
[800-849] |
πλείονα,
~καί
σοι
φράσω
τι
|
πρᾶγμ᾿ |
ὃ
μαθὼν
ἀνὴρ
ἔσει.
~Ὅπως |
[1300-1349] |
ὅπως
οὐ
τήμερον
~λήψεταί
τι
|
πρᾶγμ᾿ |
ὃ
τοῦ-
~τον
ποήσει
τὸν |
[300-349] |
Ταῦτ᾿
ἄρ᾿
ἀκούσασ᾿
αὐτῶν
τὸ
|
φθέγμ᾿ |
ἡ
ψυχή
μου
πεπότηται
~καὶ |
[1250-1299] |
ἀποδώσεις
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Οὐχ
ὅσον
γ᾿
|
ἔμ᾿ |
εἰδέναι.
~Οὔκουν
ἁνύσας
τι
θᾶττον |
[0-49] |
προμνήστρι᾿
ἀπολέσθαι
κακῶς
~ἥτις
με
|
γῆμ᾿ |
ἐπῆρε
τὴν
σὴν
μητέρα·
~ἐμοὶ |
[700-749] |
περικαλυπτέα.
~ἐξευρετέος
γὰρ
νοῦς
ἀποστερητικός
|
κἀπαιόλημ᾿ |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Οἴμοι
τίς
ἂν
δῆτ᾿ |
[1300-1349] |
μιαρέ,
τύπτεις
τὸν
πατέρα
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
|
Φήμ᾿ |
ὦ
πάτερ.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ὁρᾶθ᾿
ὁμολογοῦνθ᾿ |
[750-799] |
τὴν
σελήνην,
εἶτα
δὴ
~αὐτὴν
|
καθείρξαιμ᾿ |
εἰς
λοφεῖον
στρογγύλον
~ὥσπερ
κάτροπτον, |
[400-449] |
~οὐδ᾿
ἂν
θύσαιμ᾿
οὐδ᾿
ἂν
|
σπείσαιμ᾿ |
οὐδ᾿
ἐπιθείην
λιβανωτόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
Λέγε |
[400-449] |
οὐδ᾿
ἂν
ἀπαντῶν,
~οὐδ᾿
ἂν
|
θύσαιμ᾿ |
οὐδ᾿
ἂν
σπείσαιμ᾿
οὐδ᾿
ἐπιθείην |
[1400-1449] |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἐπεὶ
σὲ
μὲν
δίκαιός
|
εἰμ᾿ |
ἐγὼ
κολάζειν,
~σὺ
δ᾿
ἢν |
[1050-1099] |
ἄξιον,
τούτων
ἐὰν
στερηθῇς
~Εἶἑν.
|
Πάρειμ᾿ |
ἐντεῦθεν
εἰς
τὰς
τῆς
φύσεως |
[750-799] |
γε
νὴ
τὰς
Χάριτας.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
|
Οἴμ᾿ |
ὡς
ἥδομαι
~ὅτι
πεντετάλαντος
διαγέγραπταί |
[1200-1249] |
ὄναιτ᾿
ἂν
οὑτοσί.
~(ΔΑΝΕΙΣΤΗΣ
Α.
|
Οἴμ᾿ |
ὡς
καταγελᾷς.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
ἓξ
χοᾶς |
[850-899] |
Χἄτερά
γε
πόλλ᾿
ἀλλ᾿
ὅτι
|
μάθοιμ᾿ |
ἑκάστοτε
~ἐπελανθανόμην
ἂν
εὐθὺς
ὑπὸ |
[1400-1449] |
τοὔργον
εἶναι·
~ἐγὼ
δέ
γ᾿
|
ἀντείποιμ᾿ |
ἂν
ὡς
δὶς
παῖδες
οἱ |
[400-449] |
~ἀμέλει,
θαρρῶν
εἵνεκα
τούτων
ἐπιχαλκεύειν
|
παρέχοιμ᾿ |
ἄν.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἄλλο
τι
δῆτ᾿ |
[950-999] |
ποιεῖν
ὅτι
τῆς
Αἰδοῦς
μέλλεις
|
τἄγαλμ᾿ |
ἀναπλήσειν
~μηδ᾿
εἰς
ὀρχηστρίδος
εἰσᾴττειν, |
[150-199] |
ἔχοι,
τὰς
ἐμπίδας
~κατὰ
τὸ
|
στόμ᾿ |
ᾄδειν
ἢ
κατὰ
τοὐρροπύγιον.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) |
[50-99] |
ἐκορίζετο·
~ὅταν
σὺ
μέγας
ὢν
|
ἅρμ᾿ |
ἐλαύνῃς
πρὸς
πόλιν,
~ὥσπερ
Μεγακλέης, |
[950-999] |
κριμνώδη
κατανείφοι.
~Εἶτ᾿
αὖ
προμαθεῖν
|
ᾆσμ᾿ |
ἐδίδασκεν
τὼ
μηρὼ
μὴ
ξυνέχοντας, |
[200-249] |
σύ
Πρῶτον
γὰρ
θεοὶ
~ἡμῖν
|
νόμισμ᾿ |
οὐκ
ἔστι.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τῷ
γὰρ |
[400-449] |
βούλονται
~τουτὶ
τό
γ᾿
ἐμὸν
|
σῶμ᾿ |
αὐτοῖσιν
~παρέχω
τύπτειν,
πεινῆν,
διψῆν, |