Livre, par. |
[5, 116] |
φρουραὶ
Πομπηίου
κατεῖχον,
αἳ
φόβῳ
|
μάλιστα |
Ἀγρίππου
πῦρ
διηνεκὲς
ἔκαιον
ὡς |
[5, 128] |
στρατὸς
ἐστασίασεν,
ὁ
οἰκεῖος
αὐτοῦ
|
μάλιστα, |
ἀπολυθῆναί
τε
τῆς
στρατείας
ἐπειγόμενοι |
[5, 43] |
κληρουχίαν
ἀπὸ
σαυτοῦ,
καὶ
τῷδε
|
μάλιστα |
αὐτοὺς
ἑλὼν
ἐμοῦ
κεκράτηκας·
ἀνεπείσθησαν |
[5, 7] |
δὲ
καὶ
τῶν
πόλεων
τὰς
|
μάλιστα |
δεινὰ
παθούσας,
Λυκίους
μὲν
ἀτελεῖς |
[5, 65] |
ἐν
μέσῳ
τοῦ
Ἰονίου
μυχοῦ
|
μάλιστα |
δοκοῦσαν
εἶναι,
ταύτης
δ'
ἔχειν |
[5, 120] |
ἀμφοτέρους
ἐξενήνεκτο,
καὶ
ἐκ
τοῦδε
|
μάλιστα |
ἐνέδραι
πολλαὶ
καὶ
ποικίλαι
παρὰ |
[5, 29] |
δὲ
πολλοὶ
τῶν
ἐπιφανῶν
τότε
|
μάλιστα |
ἐπεδείκνυον
οὐκ
ἀρέσκεσθαι
τῇ
τῶν |
[5, 84] |
οἱ
φίλοι,
ὡς
ἐν
καιρῷ
|
μάλιστα, |
ἐπιθέσθαι
τῷ
Πομπηίῳ
μετὰ
τοσοῦδε |
[5, 37] |
ἐς
τὸ
τεῖχος,
βία
τότε
|
μάλιστα |
ἐπικίνδυνος
ἦν
τῶν
Λευκιανῶν
ἐπὶ |
[5, 12] |
νόσος
αὖθις
ἤκμαζεν
ἐν
Βρεντεσίῳ
|
μάλιστα |
ἐπικινδύνως,
καὶ
φήμη
διήνεγκεν
αὐτὸν |
[5, 107] |
ἀνελάμβανεν,
~ὁ
δὲ
Ἀγρίππας
ἵετο
|
μάλιστα |
εὐθὺ
τοῦ
Παπίου
καὶ
αὐτῷ |
[5, 114] |
οὔτε
νυκτὸς
ἐθάρρουν,
ἐν
ἀσελήνῳ
|
μάλιστα, |
ἰέναι
διὰ
ἀπειρίαν
ὁδῶν
καὶ |
[5, 25] |
ὅλως
ἀποστρεφόμενοι
ἐς
αὐτὸν
ἐχώρουν
|
μάλιστα· |
καὶ
ἡ
ἄλλη
νεότης
ὡρμημένη |
[5, 90] |
Ἐμόχθουν
τε
χειμῶνι
τῶν
πώποτε
|
μάλιστα |
καινοτρόπῳ,
γῆς
ὄντες
ἀγχοτάτω
καὶ |
[5, 49] |
ἕως
ἀνῃρέθησαν·
καὶ
ἦσαν
οἱ
|
μάλιστα |
Καίσαρος
ἐχθροί,
Καννούτιός
τε
καὶ |
[5, 118] |
τὰς
χορηγούσας
προκαταλαμβάνειν.
Καὶ
τῷδε
|
μάλιστα |
κάμνων
ὁ
Πομπήιος
ἔκρινε
μάχῃ |
[5, 121] |
ἐπέκειτο
ἀπαύστως,
μέχρι
βιασθέντες,
ὅσοι
|
μάλιστα |
κατ'
αὐτὸν
ἦσαν,
τούς
τε |
[5, 57] |
ἀνέστρεφον
αὐτίκα
διαλανθάνοντες.
Καὶ
τοῦτο
|
μάλιστα |
κατέπληξε
τὸν
Καίσαρα.
Ὁδεύων
δ' |
[5, 97] |
Σικελίας
πᾶσαν
ἐφρούρει,
καὶ
νήσους
|
μάλιστα |
Λιπάραν
τε
καὶ
Κοσσύραν,
ἵνα |
[5, 90] |
τό
τε
σκότος
ἠνώχλει
νυκτὸς
|
μάλιστα |
μελαίνης·
ὅθεν
ἔθνῃσκον
οὐδὲ
καθορῶντες |
[5, 119] |
καὶ
μηχανήματα
πάντα.
Εὐδοκίμει
δὲ
|
μάλιστα |
ὁ
ἅρπαξ,
ἔκ
τε
πολλοῦ |
[5, 124] |
δὲ
αὐτῷ
διεφθάρατο
πολλοί,
καὶ
|
μάλιστα |
οἱ
γενόμενοι
τοῦ
Πομπηίου
διὰ |
[5, 114] |
ἐν
θέρει
καὶ
καύματι
ὑπεκαίοντο,
|
μάλιστα |
οἱ
γυμνοί.
Βραδύνειν
τε
οὐ |
[5, 12] |
Ῥωμαῖοι
συνήχθοντο
καὶ
ἐπεδάκρυον,
καὶ
|
μάλιστα, |
ὅτε
ἐνθυμηθεῖεν
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς |
[5, 68] |
τὸν
Καίσαρα
περιφανῶς
δὴ
τότε
|
μάλιστα |
οὗτος
ἐξείλετο
καὶ
ἐς
τὴν |
[5, 52] |
ἀδελφὸν
ἐμέμφετο
καὶ
Φουλβίαν
καὶ
|
μάλιστα |
πάντων
Μάνιον.
Φουλβίαν
μὲν
οὖν |
[5, 31] |
καὶ
Ἀγρίππου
καὶ
φυλασσόντων,
ὅτε
|
μάλιστα |
περιλάβοιεν
ἐν
τοῖς
στενοῖς.
~Ἐκφανείσης |
[5, 120] |
μὴν
οὐδέν,
οὐδ'
ἐδύναντο,
καὶ
|
μάλιστα |
περισκοποῦντες,
οἷα
νεῶν
ἑξακοσίων
ἐπὶ |
[5, 89] |
ἐξέπλησσε,
τὰ
δὲ
σκάφη
τότε
|
μάλιστα |
περιφερόμενα
συνέπιπτεν
ἀλλήλοις.
Καὶ
τὸ |
[5, 24] |
Νεμοῦς
καὶ
Τίβυρος,
ἐν
αἷς
|
μάλιστα |
πόλεσι
καὶ
νῦν
εἰσι
θησαυροὶ |
[5, 133] |
Ῥωμαῖόν
τε
καὶ
παῖδα
Μάγνου
|
μάλιστα. |
Τάς
τε
ναῦς
ἐπεσκεύαζε
καὶ |
[5, 11] |
ὑπὸ
Κλεοπάτρᾳ,
ᾗ
δὴ
καὶ
|
μάλιστα |
τὴν
ἐπιδημίαν
ἀνετίθει.
~Καὶ
τὰ |
[5, 138] |
ἀσμένως
τῷ
Πομπηίῳ
κατὰ
δόξαν
|
μάλιστα |
τῆς
ἐν
Ἀχαιῶν
λιμένι
γενομένης |
[5, 14] |
Ἤκμαζε
δὲ
ἐν
τῷ
τότε
|
μάλιστα |
τὸ
κλέος
τὸ
Ἀντωνίου
καὶ |
[5, 28] |
ἔτι
λοιποῖς
κατ'
ἀλλήλων,
καὶ
|
μάλιστα |
τοῦδε
τοῦ
ἐμφυλίου
οὐκ
ἐκ |
[5, 83] |
μεγίστῃ
(δύο
γὰρ
οἵδε
ἦσαν
|
μάλιστα |
τῷ
Πομπηίῳ
θαλάσσης
ἐργάται,
Μενεκράτης |
[5, 81] |
Μηνοδώρῳ
τὸν
ἔχθιστον
τῷ
Μηνοδώρῳ
|
μάλιστα |
τῶν
ἐξελευθέρων
ἑαυτοῦ
Μενεκράτη
προσετασσεν |
[5, 119] |
κουφότητα
ἐμπίπτων
καὶ
ἐμπηγνύμενος,
ὅτε
|
μάλιστα |
ὑπὸ
τῶν
καλῳδίων
ἐφέλκοιτο
ὀπίσω· |
[5, 66] |
Μηνόδωρος
ὁ
Πομπηίου,
καὶ
τῷδε
|
μάλιστα |
χαλεπαίνων
ὁ
Καῖσαρ
οὐκ
ἐδέχετο |
[5, 111] |
στρατηγικὰ
σημεῖα,
ὡς
ἐν
κινδύνῳ
|
μάλιστα |
ὤν,
ἀπέθετο.
Ἐπαναχθέντος
δὲ
τοῦ |
[5, 50] |
οὐκ
ἐθέλουσιν
ἐνοχλούντων
τὰ
πεζὰ
|
μάλιστα· |
ὧν
δὴ
καὶ
μόνων
Ἀγρίππας |
[5, 68] |
μετ'
αὐτῶν
κακοῦργοι
τὰ
εὐσχήμονα
|
μάλιστα |
ὡς
οἰκεῖα
ἔφερον.
Ἀλλὰ
ταῦτα |
[5, 44] |
με
λέγοντα,
συμβουλεύσω
τὰ
σοὶ
|
μάλιστα |
ὠφελιμώτατα,
μηδὲν
δεινὸν
αὐτοὺς
ἐργάσασθαι |