Livre, par.
[5, 51]	ἀρχῆς καὶ ἰδίους ἐπιστήσας ἐς	Ῥώμην	ἀνέστρεφεν· ~ὁ δὲ Ἀντώνιος χειμῶνος
[5, 53]	ἀπεκρίνατο, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς	Ῥώμην	ἀπὸ Κελτῶν ἐπανιὼν ᾔσθετο μὲν
[5, 73]	ἱεραῖς παρθένοις φυλάσσειν ἔπεμψαν ἐς	Ῥώμην.	Ἐξένιζον δ' ἀλλήλους αὐτίκα, περὶ
[5, 99]	συμφορᾷ μείζονι, Μαικήναν μὲν ἐς	Ῥώμην	ἐξέπεμπε διὰ τοὺς ἐπτοημένους ἔτι
[5, 12]	τοιάδε· Καίσαρι δὲ ἐς τὴν	Ῥώμην	ἐπανιόντι ἥ τε νόσος αὖθις
[5, 30]	στρατόπεδον ἐπολιόρκει. Λεύκιος δὲ ἐς	Ῥώμην	ἐπειγόμενος τρεῖς μὲν τάξεις προύπεμψεν,
[5, 112]	ὀξέως. Μαικήναν δ' αὖθις ἐς	Ῥώμην	ἔπεμπε διὰ τοὺς νεωτερίζοντας· καί
[5, 74]	τὸ φορτικόν, ἔλαθον ἐς τὴν	Ῥώμην	ἐσελθόντες. Μόνοι δὲ ἤχθοντο, ὅσοι
[5, 126]	προσπεσεῖν ἐθέλοντα κωλύσας ἔπεμψεν ἐς	Ῥώμην,	ἐφ' οὗπερ ἦν σχήματος, ἰδιώτην
[5, 43]	οὐκ ἔπειθον, ᾤμην ἐλθὼν ἐπὶ	Ῥώμην	καὶ ἀναγκάσαι, πολίτης τε ὢν
[5, 74]	Πομπήιον ἀσπασάμενοι κατέπλεον ἐς τὴν	Ῥώμην.	Καὶ ἑτέρα τοῦ πλήθους ἦν
[5, 18]	τὰ στρατόπεδα ἐτέτραπτο, τὴν δὲ	Ῥώμην	λιμὸς ἐπίεζεν, οὔτε τῆς θαλάσσης
[5, 131]	συνελαμβάνοντο. Καὶ ἀχθέντας αὐτοὺς ἐς	Ῥώμην	ὁ Καῖσαρ ἀπέδωκεν αὐτῶν τε
[5, 33]	δὴ τέλος τοῦ Καίσαρος ἐς	Ῥώμην	ὁδεῦον διέφθειρεν· Ἀσινίου δὲ καὶ
[5, 12]	συνιόντες ἀνὰ μέρος ἐς τὴν	Ῥώμην	οἵ τε νέοι καὶ γέροντες
[5, 23]	οἰκειότητα αἰδούμενοι, πρέσβεις ἔπεμψαν ἐς	Ῥώμην,	οἳ ἔμελλον ἑκατέρων ἐς διαλύσεις
[5, 66]	συνάγοντος αὐτῷ Πομπήιον. Ἐς δὲ	Ῥώμην	παρελθόντες ἐτέλουν τοὺς γάμους. Καὶ
[5, 74]	δὲ καὶ Ἀντώνιος ὥδευον ἐς	Ῥώμην.	Πυθόμεναι δὲ ἥ τε πόλις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/04/2007