Livre, par.
[5, 4]	συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· ὑμᾶς ἡμῖν,	ὦ	ἄνδρες Ἕλληνες, Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς
[5, 42]	εἰ μὲν ξένος ὢν ἐπολέμησα,	ὦ	Καῖσαρ, αἰσχρὰν ἂν τὴν τοιαύτην
[5, 45]	δι' ἐμαυτὸν καὶ διὰ σέ,	ὦ	Λεύκιε, καὶ οὐ ψεύσω σε
[5, 45]	σε κατιόντα πρὸς ἐμὲ ὁρῶν,	ὦ	Λεύκιε, ὑπήντησα τῶν ἐμῶν ἐρυμάτων
[5, 47]	εἶπε τοῖς ἰδίοις. Ὑμεῖς μέν,	ὦ	συστρατιῶται, οὕτως ἀεί μοι προσενήνεχθε
[5, 39]	τὴν πάτριον ὑμῖν ἀποδοῦναι πολιτείαν,	ὦ	συστρατιῶται, τυρραννίδα τὴν τῶν τριῶν
[5, 39]	τῶν πολεμίων, ἀλλὰ τοῦ λιμοῦ,	ᾧ	δὴ καὶ πρὸς τῶν ἡμετέρων
[5, 32]	δὴ κεφάλαιον τοῦ πολέμου, ἐν	ᾧ	Λεύκιον εἶχε περιειλημμένον. Προύπεμπε δὲ
[5, 91]	οὐχ ὑφιστάμενος τὴν συμφοράν, ἐν	ᾧ	μηδὲν εἶχεν ἐπικουρεῖν. Καὶ φίλοις
[5, 82]	κεφάλαιον τοῦ πολέμου τιθέμενοι, ἐν	ᾧ	τις αὐτῶν κρατήσειν ἔμελλεν. Αἱ
[5, 96]	ναύαρχον τοῦ Καίσαρος διαλαθών. Ἐφ'	ᾧ	τὸν Καλουίσιον ὁ Καῖσαρ ἀπέλυσε
[5, 53]	Πομπηίον Καίσαρι συναλλάξαι. ~Ὁ μὲν	ὧδε	ἀπεκρίνατο, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς
[5, 3]	καὶ ἐς τὰς ἀποικίας καταλέξων	ὧδε	γὰρ αὐτὸς εἵλετο διὰ τὴν
[5, 39]	ἀηδοῦς, τὸν στρατὸν συναγαγὼν ἔλεξεν	ὧδε·	Γνώμη μὲν ἦν μοι τὴν
[5, 115]	Κορνιφικίου κατεῖχον ἀθυμία, καὶ παρίεντο.	~Ὧδε	δὲ αὐτοῖς ἔχουσι Λαρώνιος ἐπιφαίνεται
[5, 140]	ὡς ἐν ἑσπέρᾳ καὶ κόπῳ.	Ὧδε	δὲ αὐτοῖς ἔχουσιν ὁ Πομπήιος
[5, 37]	τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν οἱ διαναπαυόμενοι.	Ὧδε	δὲ αὐτοὺς ἔχοντας ἐλεῶν ὁ
[5, 133]	πρὸ πολλοῦ τὴν Ἀσίαν ἐπιδραμών.	Ὧδε	δὲ ἔχοντι ἀγγέλλεται Ἀντώνιος εἰς
[5, 88]	εἴτε αὖθις ἀναγομένοις ἐπιθέσθαι διεγνωκότων.	Ὧδε	δὲ ἐχόντων ἑκατέρων, ἐκ μέσης
[5, 49]	Λευκίου πολιορκίας, καὶ ὁ πόλεμος	ὧδε	ἐξελέλυτο, χαλεπώτατός τε καὶ χρόνιος
[5, 87]	αὐτοκράτορα σφῶν καὶ τοὺς συμφυγόντας	ὧδε	ἔχοντας καμάτου καὶ τροφῶν ἀπορίας
[5, 103]	τὴν θάλασσαν. Καὶ ὁ Καῖσαρ	ὧδε	ἔχοντι ἐξ Ἱππωνείου ἐπιδραμὼν ἐπιφαίνεται
[5, 28]	τοὺς καλουμένους ἱππέας συναγαγὼν ἔλεγεν	ὧδε·	καταγινώσκομαι μέν, εὖ οἶδα, ὑπὸ
[5, 63]	τευξομένη πάντων ὡς παρ' υἱοῦ.	Ὧδε	μὲν καὶ ὁ Καῖσαρ ἐτέχναζε
[5, 54]	προθήσω καὶ χάριτος καὶ γένους.	Ὧδε	μὲν ὁ Λεύκιος εἶπεν, ὁ
[5, 96]	στόλος, ἐκάθαιρεν αὐτὸν ὁ Καῖσαρ	ὧδε.	Οἱ μὲν βωμοὶ ψαύουσι τῆς
[5, 46]	καὶ φοβῆσαι. Προέγνωστο δὲ μέλλων	ὧδε	ποιήσειν, καὶ ὁ στρατὸς ὁ
[5, 22]	ὃν οὐδέ πω παρατάττεται λιμωττούσης	ὧδε	τῆς πόλεως, διαιροῦντα δὲ τοῖς
[5, 4]	συνθέσει καὶ μετακεκλημένους συναγαγὼν ἔλεξεν	ὧδε·	ὑμᾶς ἡμῖν, ὦ ἄνδρες Ἕλληνες,
[5, 52]	ἐκ μὲν Ἀλεξανδρείας ἐς Τύρον	ὥδευεν,	ἐκ δὲ Τύρου διαπλέων ἐπὶ
[5, 113]	δ' αὐτοὺς τῷ λιμῷ προσδοκῶντος,	ὥδευεν	ὁ Κορνιφίκιος, ἐν μέσῳ τοὺς
[5, 74]	ἔπλει, Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος	ὥδευον	ἐς Ῥώμην. Πυθόμεναι δὲ ἥ
[5, 71]	ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆς ἀρχῆς ἥκειν	ᾤετο	ἀντὶ Λεπίδου, οἱ δὲ ὡς
[5, 110]	ἐπέπλει στόλῳ πολλῷ, θαῦμα ἀδόκητον·	ᾤετο	γὰρ αὐτον ἐκπεπολεμῆσθαι πρὸς Ἀγρίππα.
[5, 65]	ἐς δύσιν τὸν Καίσαρα μέχρι	ὠκεανοῦ.	Λιβύης δὲ Λέπιδον ἄρχειν, καθὰ
[5, 23]	τέλη τὰ ἐς Ἀγκῶνα πόλιν	ᾠκισμένα,	Καίσαρί τε ὄντα πατρῷα καὶ
[5, 32]	δὲ καὶ αὐτοὶ διὰ σφῶν	ὤκνουν	ἐπείγεσθαι, τόν τε πόλεμον ἀποδοκιμάζοντες
[5, 110]	τῆς νεὼς ἐκβαίνων ὁ Καῖσαρ	ὤλισθε	καὶ ἔπεσε καὶ ἀνέδραμε δι'
[5, 43]	δὲ δή σε οὐκ ἔπειθον,	ᾤμην	ἐλθὼν ἐπὶ Ῥώμην καὶ ἀναγκάσαι,
[5, 52]	δ' ἐμμένοι τοῖς πρὸς αὑτὸν	ὡμολογημένοις	ὁ Καῖσαρ, πειράσεσθαι καὶ Πομπηίον
[5, 93]	θυγατέρα τῷ παιδὶ Λεπίδου, καθάπερ	ὡμολόγητο.	Καὶ τάδε μὲν ἡ Ὀκταουία,
[5, 21]	τὴν ἀρχὴν δορυφορούμενον, αὐτὸς ἀφρούρητος	ὤν.	Ἀνεχώρει δὲ καὶ Φουλβία πρὸς
[5, 111]	σημεῖα, ὡς ἐν κινδύνῳ μάλιστα	ὤν,	ἀπέθετο. Ἐπαναχθέντος δὲ τοῦ Πομπηίου
[5, 142]	τῇ ὀργῇ καὶ ἠδόξει, Πομπήιος	ὤν,	ἐπὶ Τιτίῳ γενέσθαι, οὐκ ἐπιφανεῖ
[5, 115]	τέλεσι πεμφθείς, οὔπω μὲν ἔνδηλος	ὤν,	ὅτι φίλος εἴη· ὑπὸ δὲ
[5, 92]	ἐώντων, οὓς ἐπινοήσειε. Δεινὸς δὲ	ὢν	ἀεὶ τὸ συμφέρον συνιδεῖν ἔπεμπε
[5, 66]	οὐ πρὸς πάντων ἐπαινούμενον, εὐφυὴς	ὢν	ἄρα καὶ ταχὺς ἐς εὔνοιαν·
[5, 42]	Λεύκιος ἔφη· εἰ μὲν ξένος	ὢν	ἐπολέμησα, ὦ Καῖσαρ, αἰσχρὰν ἂν
[5, 76]	καὶ ἐς τήνδε ἐρρύη, ταχὺς	ὢν	ἐς ἔρωτας γυναικῶν. Λήγοντος δὲ
[5, 57]	τινὰς ἡμέρας ἐνοσηλεύετο, παντὶ δὲ	ὢν	ἔτι κρείσσων Ἀντωνίου κατὰ τὸ
[5, 1]	νεώτερος παῖς Πομπηίου Μάγνου, λοιπὸς	ὢν	ἔτι τῆσδε τῆς στάσεως, τοῖς
[5, 140]	Ἀντώνιον μετῆλθον. ~Ὁ δ' ἔρημος	ὢν	ἤδη φίλων ἐς τὰ μεσόγαια
[5, 43]	Ῥώμην καὶ ἀναγκάσαι, πολίτης τε	ὢν	καὶ γνώριμος καὶ ὕπατος. Αἱ
[5, 91]	καὶ ἑτέρωθι, ἐπιχειρεῖν ὅλως μαλακὸς	ὢν	καὶ μόνον ἐγνωκὼς ἀμύνεσθαι τοὺς
[5, 136]	δεόμενον. Οἷς ὁ Ἀντώνιος ἐπίστευσεν,	ὢν	καὶ τὰ ἄλλα αἰεὶ τὸ
[5, 73]	γὰρ αὐτὸς ἐν ταῖς ναυσὶν	ὢν	μηδένα διαφυγεῖν. Ὁ δ' ἀποκρίνασθαι
[5, 91]	ἀρκεῖν οἱ νομίζων εἴτ' ἄπειρος	ὢν	νίκην ἐπεξελθεῖν εἴθ' ὥσπερ εἴρηταί
[5, 137]	ἀτρεμοῦντα ἐδέχετο, οὔτε κωλύειν ἀξιόμαχος	ὢν	οὔτε πω τὴν γνώμην εἰδὼς
[5, 45]	κατὰ σπουδήν, ἵνα ἔτι κύριος	ὢν	σεαυτοῦ βουλεύοιο καὶ λέγοις καὶ
[5, 96]	αὐτοῖς. ~Μηνόδωρος δέ, εἴτε τις	ὢν	φύσει παλιμπροδότης εἴτε δείσας τήν
[5, 139]	νῆες ἑβδομήκοντα, ὅσαι περιεσώθησαν ἐξ	ὧν	Ἀντώνιος ἐκεχρήκει κατὰ Πομπηίου Καίσαρι
[5, 131]	ἔκτεινε παρὰ ταῖς πόλεσιν αὐταῖς,	ὧν	ἀπέδρασεν. ~Τοῦτο μὲν δὴ τῶν
[5, 53]	κατάγοντα μετὰ τῶν γεωργῶν Πομπήιον,	ὧν	αὐτοὶ τὰ χωρία ἔχουσιν· ἐς
[5, 130]	τε βουλὴ τιμὰς ἐψηφίσατο ἀμέτρους,	ὧν	αὐτὸν ἐποίουν κριτήν, ἢ πάσας
[5, 80]	εὐθὺς ἀπέφηνεν ἐξ ἀπελευθέρου καὶ	ὧν	αὐτὸς ἤγαγε νεῶν, ἐπέτρεπεν ἡγεῖσθαι,
[5, 50]	ἐθέλουσιν ἐνοχλούντων τὰ πεζὰ μάλιστα·	ὧν	δὴ καὶ μόνων Ἀγρίππας ἔπεισε
[5, 2]	καὶ αὐτὸ ὁπλίταις τε ἐξ	ὧν	ἐδύναντο ἀνεπλήρουν καὶ ἐρέταις ἐκ
[5, 122]	Πλένιόν τε ἐκ Λιλυβαίου, μεθ'	ὧν	εἶχεν ὀκτὼ τελῶν, ἐκάλει κατὰ
[5, 4]	χρημάτων τὰ τρίτα ὑμῖν ἀνῆκεν	ὧν	ἐκείνοις ἐφέρετε, τὰς δ' ὕβρεις
[5, 13]	στρατῷ δὲ ἐς τὴν ἐπικράτησιν	ὧν	ἔλαβον, ἡ τῶν δεδωκότων ἀρχὴ
[5, 45]	ἄξιον ὑμᾶς παθεῖν, τὸ προσῆκον	ὧν	ἐμὲ δίκαιόν ἐστι ποιεῖν· ὃ
[5, 92]	Μαικήναν ἐς Ἀντώνιον, μεταδιδάξοντα περὶ	ὧν	ἔναγχος ἐπεμέμφοντο ἀλλήλοις, καὶ ἐς
[5, 53]	Ἰταλίαν περιπλέοντες ἐς λιμὸν περιενέγκαιεν.	Ὧν	ἐνθυμούμενος (ἐλέλεκτο δὲ αὐτῷ περὶ
[5, 31]	ἅπαντα· ὁ δὲ Λεύκιος ἀποτυχὼν	ὧν	ἐπενόει, πρὸς Ἀσίνιον καὶ Οὐεντίδιον
[5, 63]	Πομπήιον μὲν ἐς Σικελίαν ἐξ	ὧν	ἐπόρθει μετακαλεῖν, Ἀηνόβαρβον δέ ποι
[5, 24]	καὶ τὰ Ἀντωνίου ἕνδεκα ἕτερα,	ὧν	ἐστρατήγει Καληνός, σύμπαντα ταῦτα ἀνὰ
[5, 130]	καὶ τοὺς τὰ μισθώματα ἔχοντας	ὧν	ἔτι ὀφείλοιεν. Ἐκ δὲ τῶν
[5, 58]	εὐθὺς ἀπὸ τοῦ δείπνου, μεθ'	ὧν	εὗρεν ἑτοίμων φίλων καὶ ἱππέων
[5, 100]	ὅτι σὺν ὑποψίᾳ μόνων ἠξίωτο	ὧν	ἤγαγε νεῶν, ἐπεβούλευεν αὖθις αὐτομολίαν.
[5, 100]	Μηνόδωρον δὲ μετὰ νεῶν ἑπτὰ	ὧν	ἤγαγεν ἔπεμπε κατασκεψόμενον τὰ νεώλκια
[5, 34]	αὐτοῦ μηδὲ τῆς πόλεως προπαρεσκευασμένης.	Ὧν	ὁ Καῖσαρ αἰσθόμενος ἀκριβεστέρας τὰς
[5, 124]	τὸ ἴσον τοῖς ἡσσημένοις καταστάντες.	Ὧν	ὁ Καῖσαρ πυνθανόμενος περιέπεμπε τοὺς
[5, 64]	καὶ Ἀηνόβαρβον ἔπεμπεν ἡγεῖσθαι Βιθυνίας.	~Ὧν	ὁ στρατὸς ὁ τοῦ Καίσαρος
[5, 20]	ἐν Βρεττίοις τὰ ἐντεταλμένα φυλάσσοντας.	~Ὧν	οἱ ἡγεμόνες τοῦ στρατοῦ πυνθανόμενοι
[5, 71]	ὡς καὶ τῶνδε προδιδόντων αὑτόν,	ὧν	προμάχεται, καὶ θαμινὰ τὸν Μηνόδωρον
[5, 7]	Καππαδοκίᾳ Ἀριαράθῃ τε καὶ Σισίνῃ,	ὧν	τῷ Σισίνῃ συνέπραξεν ἐς τὴν
[5, 62]	πρὸς ἀλλήλους πλὴν ἀληθεῦσαι, περὶ	ὧν	ὑπενοήσατε. ~Οὕτω καθομιλῶν τὸν Καίσαρα
[5, 54]	ὑπομεμενηκὼς ἴδιον τὸ ἁμάρτημα ποιοῖτο,	ὠνείδιζε	δὲ ἐς ἀχαριστίαν, εἰ τοιούτου
[5, 59]	μέρη καὶ τοὺς συνεστρατευμένους σφίσιν	ὠνείδιζον,	εἰ πολεμήσοντες ἥκοιεν Ἀντωνίῳ τῷ
[5, 71]	τὸ τέταρτον μόλις ἐνεδίδουν ὡς	ὠνησόμενοι	παρὰ τῶν ἐχόντων· καὶ τοῖς
[5, 104]	καὶ διέφθειρεν ὡς φιλίους δεχομένας·	ᾤοντο	γὰρ σφίσι τὰς Λεπίδου συναντᾶν.
[5, 99]	καὶ τοὺς ἐκνέοντας ἐνέδυε, καὶ	ὥπλιζεν	ἑτέροις ὅπλοις, καὶ τὸν στόλον
[5, 139]	ναῦς ἐνέπρησε καὶ τοὺς ἐρέτας	ὥπλισεν,	ὡς ἄμεινον ὁμοῦ πᾶσι κατὰ
[5, 58]	ἡμέραν ἄλλοι μετ' ἄλλους κατέπλεον	ὡπλισμένοι	καθάπερ ἐκ Μακεδονίας ἐπιόντες, ἐφορῶντος
[5, 142]	δὲ Πομπήιος Τιτίῳ μὲν ἀχαριστίας	ὠργίζετο,	τὸν πόλεμον τόνδε ὑποδεξαμέμῳ πολεμήσειν
[5, 118]	δὲ νομίσας ἀντειπεῖν ἐδέχετο. Καὶ	ὡρίζετο	αὐτοῖς ἡμέρα, ἐς ἣν τριακόσιαι
[5, 95]	τρισὶν ἐψήφιστο ἀνδράσιν, ἑτέραν ἑαυτοῖς	ὥριζον	πενταετίαν, οὐδὲν ἔτι τοῦ δήμου
[5, 97]	καλοῦσι. Τήνδε μὲν ὁ Καῖσαρ	ὥρισε	τὴν ἡμέραν, αἰσιούμενος ἴσως διὰ
[5, 22]	μήτε τὴν Ἀντωνίου συνθήκην βέβαιον,	ὡρισμένου	τῶν ἐγκεχειρισμένων ἑκάτερον αὐτοκράτορα εἶναι
[5, 67]	τῶν πέντε καὶ εἴκοσι δραχμῶν	ὡρισμένων	ἐς τὸν πόλεμον τὸν Κασσίου
[5, 3]	τὰ πράγματα Πομπηίῳ προδιδόναι· καὶ	ὥριστο,	εἰ Καίσαρι ψευδὴς ἡ διαβολὴ
[5, 23]	ἀμφὶ τὸν Λεύκιον, χωρίον τε	ὥριστο	τῇ δίκῃ Γάβιοι πόλις ἐν
[5, 25]	μάλιστα· καὶ ἡ ἄλλη νεότης	ὡρμημένη	στρατεύεσθαι διὰ τὰ κέρδη καὶ
[5, 110]	μὲν αὐτῶν ἐς Κόκκυνον ἄκραν	ὡρμίσαντο,	οἱ πεζοὶ δ' οὐκ ἀξιοῦντες
[5, 109]	τὸ ἱερὸν τὸ Ἀφροδίσιον καὶ	ὡρμίσατο	ἐς τὸν Ἀρχηγέτην, Ναξίων τὸν
[5, 98]	Λεπίδου μὲν ὁλκάδας ἀνέτρεψε πολλάς,	ὡρμίσθη	δὲ ὅμως ἐς Σικελίαν καί,
[5, 69]	δὲ ὁ Λίβων ἐς νῆσον	ὡρμίσθη	τὰς Πιθηκούσας, ἣ νῦν ἐστιν
[5, 84]	τὸν Δημοχάρην προσεδόκα, παρέμενεν, ἔνθαπερ	ὥρμιστο,	ναυμαχεῖν οὐ δυνάμενος· αἵ τε
[5, 123]	φυλακαὶ διεκρίθησαν καὶ αἱ νῆες	ὥρμουν	ἐπ' ἀγκυρῶν· ἐλέχθη γὰρ αὐτὰς
[5, 118]	δέχοιτο ναυμαχίᾳ κριθῆναι. Ὁ δὲ	ὠρρώδει	μὲν τὰ ἐνάλια πάντα, οὐ
[5, 53]	ἔχων οὐδὲ καιρὸν ἐς ναυπηγίαν	ὠρρώδει,	ναῦς ἐκείνων ἐχόντων πεντακοσίας, μὴ
[5, 92]	ἐνοχλήσαντος καὶ τὸν πόλεμον ἐπιτωθάσαντος	ως	παράσπονδον. Χρημάτων τ' ἔχρῃζε καὶ
[5, 141]	οὕτως εἶπεν, Ἀντωνίῳ τε θαρρῶν	ὡς	ἀγαθῷ τὴν φύσιν καὶ μόνα
[5, 62]	ἰδόντος αὐτὴν οὐδὲ νοσοῦσαν Ἀντωνίου,	ὡς	αἴτιον τῇ γυναικὶ θανάτου γενόμενον·
[5, 69]	ἠξίου τοὺς ἡγεμόνας αὐτοὺς συνελθεῖν	ὡς	ἀλλήλοις ἐνδώσοντας, ὅ τι ἂν
[5, 58]	Βρεντέσιον ἐπανήγαγεν. Οὕτω τὸν Ἀντώνιον	ὡς	ἄμαχον ἐκ τῆς ἐν Φιλίπποις
[5, 100]	αὖθις αὐτοῦ θέρους, ἐξεπλήσσετο μὲν	ὡς	ἀμάχῳ γνώμῃ καὶ παρασκευῇ πολεμῶν,
[5, 139]	ἐνέπρησε καὶ τοὺς ἐρέτας ὥπλισεν,	ὡς	ἄμεινον ὁμοῦ πᾶσι κατὰ τὴν
[5, 34]	φυλάξας ὁ Λεύκιος τὴν ἑορτὴν	ὡς	ἀμελείας τοῖς πολεμίοις αἰτίαν ἐξέθορε
[5, 97]	ἐκ Τάραντος ἐπιπλευσεῖσθαι τῇ Σικελίᾳ,	ὡς	ἂν αὐτὴν ἐξ ἠοῦς ὁμοῦ
[5, 75]	δ' ἐν Ἠπείρῳ μένειν ἐκέλευεν,	ὡς	ἂν ἐν κύκλῳ πάντας ἔχῃ,
[5, 4]	πρὸς τὰ τιμήματα ὑμῖν ἐπεθήκαμεν,	ὡς	ἂν ἡμεῖς ἀκίνδυνον φόρον ἐκλέγοιμεν,
[5, 43]	συνίστασθε αὐτήν, ὁμολογοῦντες εἶναι παράνομον,	ὡς	ἀναγκαίαν καὶ πρόσκαιρον ἐτίθεσθε, Κασσίου
[5, 96]	ἀπειλὴν Ἀντωνίου, ἀπάξειν αὐτὸν εἰπόντος	ὡς	ἀνδράποδον πολεμοποιόν, εἴτε ἐλασσόνων ἀξιοῦσθαι
[5, 19]	Ἀντωνίου κατεμέμφετο καὶ ὁ Καῖσαρ	ὡς	ἀντιπράσσοντα Ἀντωνίῳ, καὶ Φουλβία ὡς
[5, 73]	ἐπὶ τοῦ χώματος, πρόφασιν μὲν	ὡς	ἅπαντες ἐπὶ ἀκτῆς ἑστιῷντο, τάχα
[5, 17]	τε τῶν στρατηγῶν ὑπόκρισις μία,	ὡς	ἁπάντων ἐς τὰ συμφέροντα τῇ
[5, 90]	καὶ συνεργοῦντες ἐς αὐτὸ ἔνιοι	ὡς	ἀπολούμενοι πάντως. Γενόμενον γὰρ τὸ
[5, 90]	καὶ θρηνούντων, ὅτε μὴ ἐπακούσειαν,	ὡς	ἀπολωλότας· ἔμπαλίν τε ἑτέρων ἀνὰ
[5, 70]	τε τούτοις ἐνιστάμενον ὑποβλέπειν ἐκέλευεν	ὡς	ἀρχὴν αὑτῷ περικτώμενον. Ὁ δὲ
[5, 50]	καὶ ἀποβάσεις αὐτῷ καὶ ἀγορὰν	ὡς	αὐτίκα ἥξοντι εὐτρέπιζον ἀνὰ τὴν
[5, 46]	Οἱ δὲ τὸν Καίσαρα πόρρωθεν	ὡς	αὐτοκράτορα ἠσπάσαντο καὶ ἔστησαν ἐν
[5, 113]	τοσῇδε συμφορᾷ τὸν προγράψαντα, ἐθεράπευεν	ὡς	αὐτοκράτορα καὶ περιέσῳζε. Κορνιφίκιος δὲ
[5, 124]	πόλεμον καθίστασθαι. Ἀσπαζομένων δὲ αὐτὸν	ὡς	αὐτοκράτορα τῶν ὁρώντων, οἱ Πομπηιανοὶ
[5, 127]	ἄλλους ἐξέλοιεν, ἀλλήλοις διερίσει) εἴθ'	ὡς	αὐτὸς ἔλεγεν ὕστερον ὁ Καῖσαρ,
[5, 82]	ἦσαν εὐεπιβατώτεροι καὶ τὰ βαλλόμενα	ὡς	ἀφ' ὑψηλοῦ βιαιότερα. Τεθνεώτων δ'
[5, 9]	ἡγοῦνται, ὑποδεξάμενόν ποτε τὴν Ἀρσινόην	ὡς	βασιλίδα ἀχθῆναι μὲν ἐκέλευσεν, Ἐφεσίων
[5, 103]	τὰς ναῦς ἐν Μεσσήνῃ συνεῖχεν	ὡς	βοηθήσων, ὅποι δεήσειεν. ~Καὶ οἱ
[5, 106]	δὲ τοῦ Καίσαρος αὐτὰς ἐμβολαῖς	ὡς	βραχυτέρας ἀνέκοπτον ἢ κατέσειον ἢ
[5, 13]	ἡ τῶν δεδωκότων ἀρχὴ παραμένουσα.	Ὡς	γὰρ αὐτῶν οὐ βεβαίως ἐπικρατήσοντες,
[5, 13]	ἐπέστρεφε, καὶ πλείων ὑπήντα χάρις	ὡς	γῆν ἅμα καὶ πόλεις καὶ
[5, 142]	ἑαυτὸν ἐπέτρεπε καὶ δέξασθαι παρεκάλει.	Ὡς	δ' οὐκ ἔπειθεν, ὁ δὲ
[5, 106]	τε πρῷραν καὶ κατὰ πρύμναν.	Ὡς	δὲ αὐτοῖς αἵ τε παρακελεύσεις,
[5, 124]	τὰ συμφέροντα παραινέσοντας κρύφα ἑκάστοις.	Ὡς	δὲ αὐτῷ διεφθάρατο πολλοί, καὶ
[5, 81]	διὰ τοῦτο Πελοπόννησον οὐ δοίη.	~Ὡς	δὲ αὐτῷ τὰ ἐν χερσὶν
[5, 84]	ῥιψοκίνδυνον, ἔνθα συμμαχίαν ἄλλην προσδοκῴη.	Ὡς	δὲ Δημοχάρης ἐς Μεσσήνην κατέπλευσεν,
[5, 34]	μονομάχων· καὶ πολλοὺς ἔκτεινον συμπλεκόμενοι.	~Ὡς	δὲ ἐξείργαστο πάντα τῷ Καίσαρι,
[5, 99]	παρὰ Ταύρῳ ναῦς κενὰς ἐξέπεμπεν.	Ὡς	δὲ ἐπὶ συμφορᾷ μείζονι, Μαικήναν
[5, 42]	στολῆς καὶ τῶν σχημάτων προαπεδείκνυντο.	~Ὡς	δὲ ἐπὶ τὴν τάφρον ἀφίκοντο,
[5, 101]	ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος ᾤχετο σὺν θαύματι.	Ὡς	δὲ ἱκανῶς ἐπεδέδεικτο, οἷος ἐχθρός
[5, 58]	ἐφ' οἷς ὁ Ἀντώνιος ἐδυσχέραινεν.	Ὡς	δὲ καὶ Σερουίλιος ἀπηγγέλθη προσιὼν
[5, 41]	εἰς τὸν Λεύκιον εὐνοίας ἐσομένης·	ὡς	δὲ καὶ σπεύδοντα εἶδε τὸν
[5, 55]	πλάγια τῆς Ἀντωνίου νεὼς περιέστρεφον.	Ὡς	δὲ καὶ συνιδόντες ἀλλήλους ἠσπάσαντο
[5, 37]	παρέμενον δ' ὅμως τῇ προθυμίᾳ.	Ὡς	δὲ καὶ τὰ νεκρὰ τῶν
[5, 89]	τὰς πέτρας ὑπὸ τοῦ κύματος.	Ὡς	δὲ καὶ τὸ σπάσμα τὴν
[5, 115]	ἔσεσθαι προσδοκῶντες ἀνέφερον αὖθις αὑτῶν.	Ὡς	δὲ καὶ τοὺς πολεμίους εἶδον
[5, 38]	περὶ σφῶν δεδιότων ἔτι ἐπεῖχεν.	Ὡς	δὲ ὁ Καῖσαρ ὤφθη τοὺς
[5, 16]	καὶ τὸν Νώνιον ἰδὼν ἐξέκλινεν,	ὡς	δὲ ὀλίγων ταῦτα δρασάντων ἐπεμέμφετο
[5, 13]	ἐπαύοντο, ἐπεὶ καὶ τῶν ἀρχόντων,	ὡς	δεομένων σφῶν ἐς τὸ ἐγκρατὲς
[5, 86]	καὶ ἀνήχθησαν ἐπὶ τοὺς πολεμίους,	ὡς	δέον τι δρῶντας παθεῖν μᾶλλον
[5, 36]	Λεύκιον αὖθις ἀποπειρᾶσαι τῶν τειχῶν,	ὡς	διακόψοντες αὐτὰ πάντως. Ὁ δὲ
[5, 34]	νυκτὸς ἐπὶ τὰς πύλας αὐτῶν	ὡς	διεκπαίσων αὐτοὺς καὶ στρατιὰν ἐπαξόμενος
[5, 25]	μᾶλλον ἐς τὸν Πομπήιον ἐχώρουν	ὡς	δικαιότερα αἱρούμενον. Γεγένητό τε πλούσιος
[5, 119]	οὐδὲ τὸ μηχάνημά πω προέγνωστο,	ὡς	δρέπανα δόρασι περιθέσθαι· ἓν δ'
[5, 79]	συγκείμενα καὶ ἠπείλει Μηνόδωρον ἀπάξειν	ὡς	ἑαυτοῦ δραπέτην· γεγένητο γὰρ Πομπηίου
[5, 5]	~Τῆς δὲ δικαίας τύχης οὐχ,	ὡς	ἐβούλεσθε, ἀλλ' ὡς ἦν ἄξιον,
[5, 139]	ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ Πομπηίου Λίβων	ὡς	εἶδον αὐτὸν οὐδὲ Τιτίου παρόντος,
[5, 111]	φάλαγγα δύσθυμον ἀντικαθημένων πεζῶν μεγαλοφρονουμένων,	ὡς	εἰκὸς ἦν, ἐπὶ νίκῃ. ~Καίσαρα
[5, 19]	Φουλβίαν ὁ Μάνιος πανούργως μετεδίδαξεν	ὡς	εἰρηνευομένης μὲν τῆς Ἰταλίας ἐπιμενεῖν
[5, 56]	τὰς πύλας ἀπέκλειον, Ἀηνοβάρβῳ μὲν	ὡς	ἐκ πολλοῦ πολεμίῳ, Ἀντωνίῳ δὲ
[5, 45]	κατελήλυθας. Ταῦτα μὲν ἔλεξαν ἀλλήλοις,	ὡς	ἐκ τῶν ὑπομνημάτων ἦν ἐς
[5, 78]	καὶ ἐς Δικαιάρχειαν ὀξέως περιέπεμπεν,	ὡς	ἑκατέρωθεν ἐπιπλευσούμενος τῇ Σικελίᾳ, ἢν
[5, 48]	φανερῶς καὶ πάντας φέρειν ἐκέλευεν	ὡς	ἐκλυομένους μύσος. ~Τὴν δὲ Περυσίαν
[5, 23]	Καὶ ἀνεχώρησε δείσας ὁ Λεύκιος,	ὡς	ἔλεγεν, ἐπιβουλήν· καλούμενός τε ὑπὸ
[5, 116]	μάλιστα Ἀγρίππου πῦρ διηνεκὲς ἔκαιον	ὡς	ἐμπρήσοντες τοὺς ἐπιπλέοντας. Ἐκράτει δὲ
[5, 119]	δόρασι περιθέσθαι· ἓν δ' ἐπενόουν	ὡς	ἐν ἀδοκήτῳ, τὴν ναῦν κρούοντες
[5, 11]	σχῆμα καὶ βίον ἔχων, εἴθ'	ὡς	ἐν ἀλλοτρίᾳ τε ἀρχῇ καὶ
[5, 23]	ἐν μέσῳ δύο τοῖς ἐροῦσιν	ὡς	ἐν δίκῃ. Πρότερος δ' ὁ
[5, 89]	οἰόμενοι ταχέως τὸ πνεῦμα ἐνδώσειν	ὡς	ἐν ἔαρι, τὰς ναῦς ἑκατέρωθεν
[5, 17]	στρατηγοὶ ἀχειροτόνητοι ἦσαν οἱ πλείους	ὡς	ἐν ἐμφυλίοις καὶ οἱ στρατοὶ
[5, 140]	τινί, ἄνευ τάφρου καὶ χάρακος,	ὡς	ἐν ἑσπέρᾳ καὶ κόπῳ. Ὧδε
[5, 114]	ἀλλ' ἀπεπνίγοντο καὶ τὰς βάσεις	ὡς	ἐν θέρει καὶ καύματι ὑπεκαίοντο,
[5, 84]	ὥστε αὐτῷ παρῄνουν οἱ φίλοι,	ὡς	ἐν καιρῷ μάλιστα, ἐπιθέσθαι τῷ
[5, 91]	μή τις αὐτῷ καὶ ἑτέρωθεν	ὡς	ἐν κακοπραγίᾳ γένοιτο ἐπιβουλή. Περιέπεμπε
[5, 111]	τῇ παρακλήσει τὰ στρατηγικὰ σημεῖα,	ὡς	ἐν κινδύνῳ μάλιστα ὤν, ἀπέθετο.
[5, 87]	τῶν οἰκετῶν αὐτῷ θεραπευτήρων παρόντων,	ὡς	ἐν νυκτὶ καὶ τοσῷδε ταράχῳ
[5, 36]	ἁπάντων καὶ, ἵνα μή τις	ὡς	ἐν νυκτὶ πρόφασις γένοιτο, κατὰ
[5, 46]	μὲν ὅπλα φέροντα, ἐσκευασμένον δ'	ὡς	ἐν ὁδοιπορίᾳ. Οἱ δὲ τὸν
[5, 32]	δὲ παρῆλθεν ἐς τὴν Περυσίαν	ὡς	ἐν ὀχυρᾷ πόλει χειμάσων, εἰ
[5, 120]	ἀγνωσία τε πάντας ἀλλήλων ἐπεῖχεν	ὡς	ἐν πολέμῳ καὶ θαλάσσῃ γεμούσῃ
[5, 45]	θαύματι τὸν Λεύκιον ἔχων, οὐδὲν	ὡς	ἐν συμφοραῖς ἀγεννὲς οὐδ' ἀσύνετον
[5, 120]	σπουδῆς ἐς τὴν θάλασσαν ἀφεώρων,	ὡς	ἐν τῇδε καὶ αὐτοὶ περὶ
[5, 122]	τῶν ἑπτακαίδεκα νεῶν ἐς Ἀντώνιον,	ὡς	ἐξ ὁμοίων αὐτῷ τὴν μητέρα
[5, 137]	μόνος οἱ συνῄδει τὸ βούλευμα,	ὡς	ἐξειπόντα ἔκτεινεν. Οὐκέτι δὲ τοὺς
[5, 75]	στρατηγοὺς πανταχῇ περιέπεμπε καὶ τἆλλα	ὡς	ἐπενόει πάντα διεκόσμει. Ἵστη δέ
[5, 102]	ἐλυμαίνετο, Μεσσάλας δ' ἐνεδοίασε μὲν	ὡς	ἐπὶ αἰσχρῷ, ἐνέδωκε δ' ὅμως,
[5, 66]	τὸν Σαλουιδιηνὸν ἐκάλει κατὰ σπουδήν,	ὡς	ἐπὶ δή τι μόνου χρῄζων
[5, 87]	σὺν ταῖς πρόπλοις καταπλέοντα καὶ	ὡς	ἐπὶ δύο χρηστοῖς καὶ ἀδοκήτοις
[5, 74]	ἡ Ἰταλία, ἐπαιάνιζον αὐτίκα ἅπαντες	ὡς	ἐπὶ εἰρήνῃ, πολέμου τε ἀπαλλαγέντες
[5, 93]	ναῦς ἀνεβάλλετο. Καλούμενος δὲ αὖθις	ὡς	ἐπὶ ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ
[5, 83]	βαρυθυμῶν ἐπὶ τῷ θανάτῳ Μενεκράτους	ὡς	ἐπὶ ἥττῃ μεγίστῃ (δύο γὰρ
[5, 126]	πρὸς τὸν Καίσαρα δρόμῳ, συντρεχόντων	ὡς	ἐπὶ θέᾳ τῶν ὁρώντων. Ὁ
[5, 101]	πολεμίων ἐκ τῶν ὀρῶν καταθορόντων	ὡς	ἐπὶ Μηνοδώρου θήραν ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος
[5, 22]	τῶν ἱερῶν χρήματα, συλλέγοντα μὲν	ὡς	ἐπὶ Πομπήιον, ἐφ' ὃν οὐδέ
[5, 57]	κληρούχους ἦγεν, ἐκ διαστήματος ἑπομένους	ὡς	ἐπὶ Πομπήιον ἰόντας· μαθόντες δὲ
[5, 32]	Καῖσαρ ἐκάλει πανταχόθεν κατὰ σπουδὴν	ὡς	ἐπὶ τοῦτο δὴ κεφάλαιον τοῦ
[5, 63]	Πομπήιον ἀναχωρεῖν ἐκέλευεν ἐς Σικελίαν,	ὡς	ἐπιμελησόμενος τῶν συγκειμένων, καὶ Ἀηνόβαρβον
[5, 100]	Ἐλπίσας δ' ἀναζεύξειν τὸν Καίσαρα,	ὡς	ἐπύθετο ναυπηγούμενόν τε καὶ ἐπιπλευσούμενον
[5, 66]	ὁ Ἀντώνιος Μάνιον μὲν ἔκτεινεν	ὡς	ἐρεθίσαντά τε Φουλβίαν ἐπὶ διαβολῇ
[5, 127]	οὐδ' ἑτέροις ἐπέτρεπε διώκειν, εἴτε	ὡς	ἐς ἀλλοτρίαν ἀρχὴν τὴν Ἀντωνίου
[5, 51]	Καληνὸς ἐτελεύτησε· καὶ ὁ Καῖσαρ,	ὡς	ἐς ἀμφότερα πρόφασιν εὑρών, ᾔει
[5, 2]	Ἐς δὴ τὸ ναυτικὸν τοῦτο	ὡς	ἐς ἤδη τινὰ ἰσχὺν συνέθεον,
[5, 27]	τῶν στρατιωτῶν ἐς τὸν Καίσαρα,	ὡς	ἐς οἰκεῖον ἤδη πόλεμον ὑπὲρ
[5, 101]	αὖθις αὐτομολίαν. ~Ἐπινοῶν δὲ πρότερον,	ὡς	ἐς πάντα οἱ συνοῖσον, ἀνδραγαθίσασθαι,
[5, 68]	ἱερὰν ὁδόν, οὐκ ἔβαλλον μὲν	ὡς	ἕτοιμον ἐς τὰς Πομπηίου διαλύσεις,
[5, 108]	ἐπιπλεῖν, πελάγιος ἐπ' ἀγκυρῶν ἐσάλευεν	ὡς	ἐφορμιούμενος τοῖς πολεμίοις καὶ νυκτομαχήσων,
[5, 133]	μετέφερεν, αὖθις ἦν ἐν ἐλπίσιν	ὡς	ἢ διαδεξόμενος Ἀντώνιον, εἰ τέθνηκεν,
[5, 121]	Πομπηίου ναῦς ἐθάρρυνε τοὺς συνόντας	ὡς	ἤδη κατορθοῦντας· καὶ τοῖς πολεμίοις
[5, 5]	τύχης οὐχ, ὡς ἐβούλεσθε, ἀλλ'	ὡς	ἦν ἄξιον, κρινάσης τὸν πόλεμον,
[5, 71]	ᾤετο ἀντὶ Λεπίδου, οἱ δὲ	ὡς	κάθοδον αὐτῷ δώσοντες μόνην, τότε
[5, 94]	ἑτέρου. Ἐνίκα δὲ ὁ Καῖσαρ,	ὡς	καὶ πρὸς τὴν Ὀκταουίαν ἥξων
[5, 104]	ὕστερον αὐτὰς προσιούσας αἱ ὁλκάδες	ὡς	καὶ τάσδε ἄλλας πολεμίας ἐξέκλιναν,
[5, 71]	τὴν ἐσθῆτα κατερρήξατο ὁ Πομπήιος	ὡς	καὶ τῶνδε προδιδόντων αὑτόν, ὧν
[5, 53]	τοὺς κληρούχους ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον	ὡς	κατάγοντα μετὰ τῶν γεωργῶν Πομπήιον,
[5, 16]	αὐτὸν τὰ μὲν πρῶτα ἔσκωπτον	ὡς	κόλακα, πλέονος δὲ ἑκατέρωθεν τοῦ
[5, 122]	ὀκτὼ τελῶν, ἐκάλει κατὰ σπουδὴν	ὡς	μετὰ τῶνδε φευξόμενος. Καὶ Πλένιος
[5, 19]	Ἀντωνίου παῖδας ἅμα τῷ Λευκίῳ,	ὡς	μηδὲν ἐκ τῆς ὄψεως ὁ
[5, 47]	συστρατιῶται, οὕτως ἀεί μοι προσενήνεχθε	ὡς	μηδενὸς ἀτυχῆσαι παρ' ἐμοῦ δύνασθαι·
[5, 108]	μᾶλλον ἔφασκεν ἢ ναυμαχῆσαι καὶ	ὡς	νενικηκότας ἐδωρεῖτο, καὶ ἐπήλπιζεν ἐν
[5, 39]	πρὸς ἐκεῖνον ᾤχοντο πολεμήσοντες ὑμῖν,	ὡς	νομίζουσι, σὺν χρόνῳ δ' εἴσονται
[5, 77]	τοῖς ὀφλήμασι δεδόσθαι· χαλεπαίνων δέ,	ὡς	ὁ Καῖσαρ ἔλεγεν, εἴτε ἐπὶ
[5, 68]	αὐτῶν κακοῦργοι τὰ εὐσχήμονα μάλιστα	ὡς	οἰκεῖα ἔφερον. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[5, 64]	δ' αὐτοῖς προσελόμενοι Κοκκήιον μὲν	ὡς	οἰκεῖον ἀμφοῖν, ἐκ δὲ τῶν
[5, 142]	πάνυ ἀνδρί, καὶ ὑπώπτευεν αὐτὸν	ὡς	οὐ βέβαιον ἔς τε τὸν
[5, 64]	τὰ μὲν ἐγκλήματα αὐτῶν ἐπέσχον	ὡς	οὐ κρῖναι σφίσιν, ἀλλὰ διαλλάξαι
[5, 8]	αὐτὸν ἐλθούσης Κλεοπάτρας ἐμέμψατο μὲν	ὡς	οὐ μετασχούσης τῶν ἐπὶ Καίσαρι
[5, 17]	καὶ οἱ στρατηγοὶ συνιέντες ἔφερον,	ὡς	οὐ νόμῳ μᾶλλον αὐτῶν ἄρχοντες
[5, 14]	μόνῳ Καίσαρι διδούσης, ἐπιμεμφόμενοι δὲ	ὡς	οὐ παρόντι τῷ Ἀντωνίῳ. Καὶ
[5, 43]	ὑπὸ τῆς τῶν τριῶν ἀρχῆς,	ὡς	οὐδ' ἂν αὐτὸς ἀι τείποις·
[5, 71]	τὸν Μηνόδωρον διαβαλλόντων ἐς φιλαρχίαν	ὡς	οὐκ εὐνοίᾳ τοῦ δεσπότου μᾶλλον
[5, 18]	ἐργαστήρια καὶ τὰς ἀρχὰς ἐξανίστη,	ὡς	οὔτε ἀρχῶν οὔτε τεχνῶν χρῄζοντες
[5, 11]	βασιλευούσῃ πόλει, εἴτε τὴν χειμασίαν	ὡς	πανήγυριν ἄγων, ἐπεὶ καὶ φροντίδας
[5, 17]	εὐχερεστέρους ἐποίει πρὸς τὴν μεταβολὴν	ὡς	πανταχοῦ τῇ πατρίδι βοηθοῦντας. Ἃ
[5, 106]	ἀνήγετο ταῖς ἡμίσεσι τῶν νεῶν	ὡς	Παπίᾳ μόνῳ ναυμαχήσων. Ἐπεὶ δὲ
[5, 63]	Ἰταλίαν καθάπερ οὐ τευξομένη πάντων	ὡς	παρ' υἱοῦ. Ὧδε μὲν καὶ
[5, 79]	τὴν γνώμην τοῦ πολέμου μεμψάμενος	ὡς	παράσπονδον εἴτε τὴν Καίσαρος παρασκευὴν
[5, 80]	σημῆναι. Ἐπιπολαζούσης δὲ ὑπονοίας ἔτι,	ὡς	παρασπόνδως ὁ πόλεμος ὅδε γίγνοιτο,
[5, 56]	ἐκ πολλοῦ πολεμίῳ, Ἀντωνίῳ δὲ	ὡς	πολέμιον ἐπάγοντι. Ὁ δὲ ἀγανακτῶν
[5, 131]	ἐδέχετο καὶ κτείνειν τὸν Λέπιδον	ὡς	πολέμιον κελευόντων οὐκ ἠνείχετο. Ἐς
[5, 79]	ὁ Ἀντώνιος ἐώνητο νόμῳ πιπρασκομένην	ὡς	πολεμίου. ~Ὁ δὲ Καῖσαρ ἔπεμπεν
[5, 19]	ὡς ἀντιπράσσοντα Ἀντωνίῳ, καὶ Φουλβία	ὡς	πολεμοποιοῦντα ἐν ἀκαίρῳ, μέχρι τὴν
[5, 58]	Ἀντώνιος ἐκράτει μὲν τοῖς ὀχυρώμασιν	ὡς	πολὺ μείονας ἔχων ἀσφαλῶς ἀπομάχεσθαι,
[5, 55]	καὶ προπέμψαι τινὰς ἐς πεῖραν	ὡς	πρὸς ἀμφίβολον ἄνδρα. Ὁ δὲ
[5, 46]	προδιδάσκονται πολλάκις, εἴτε ὑπὸ πάθους	ὡς	πρὸς οἰκείους ἄνδρας, ἀκρατεῖς τῆς
[5, 31]	Λευκίου γενόμενον. Καὶ τάδε μέν,	ὡς	προσεδόκησεν ὁ Ἀγρίππας, ἐγίγνετο ἅπαντα·
[5, 7]	ἃς οὐ πολὺ ὕστερον ἀφῃρέθησαν	ὡς	σκληρότερον ἄρχοντες. Λαοδικέας δὲ καὶ
[5, 71]	προμάχεται, καὶ θαμινὰ τὸν Μηνόδωρον	ὡς	στρατηγικὸν καὶ μόνον εὔνουν ἀνεκάλει.
[5, 5]	κρινάσης τὸν πόλεμον, εἰ μὲν	ὡς	συναγωνισταῖς τῶν πολεμίων ἔδει χρῆσθαι,
[5, 15]	ψεύδεσθαι διδαχθέντα ἔλεγον καὶ ἐλοιδόρουν	ὡς	τὰ κοινὰ προδιδόντα· καὶ τὸ
[5, 120]	ὁμοίως εὔπορον· ὅπλοις τε γὰρ	ὡς	τὰ πολλὰ τοῖς αὐτοῖς ἐχρῶντο
[5, 106]	καί, ὅτε συμπλακεῖεν, ἔβαλλόν τε	ὡς	ταπεινοτέρας ἀφ' ὑψηλοῦ καὶ κόρακας
[5, 105]	τρισὶ τέλεσι μετὰ Μεσσάλα διετρόχαζεν,	ὡς	Ταυρομένιον αἱρήσων ἀπόντος ἔτι τοῦ
[5, 54]	ἐπάξεσθαι κατὰ ἀδελφοῦ, πιστεύσειν δὲ	ὡς	τοιῷδε ἀνδρὶ πᾶσαν Ἰβηρίαν καὶ
[5, 70]	πολεμεῖν ἐγκρατῶς ἢ βραδύνειν ἔτι,	ὡς	τοῦ λιμοῦ σφῶν προπολεμοῦντος καὶ
[5, 33]	ἐδιπλασίαζε τὸ βάθος καὶ πλάτος	ὡς	τριάκοντα πόδας ἀμφότερα εἶναι, τό
[5, 109]	ἐπὶ τὸ Ταυρομένιον προσέπεμψε μὲν	ὡς	ὑπαξόμενος αὐτό, οὐ δεξαμένων δὲ
[5, 77]	γενόμεναι σπονδαί, κατὰ μὲν αἰτίας,	ὡς	ὑπενοεῖτο, ἑτέρας, αἱ δὲ ἐς
[5, 27]	τὸν Λεύκιον παρὰ πολὺ ἐποίει,	ὡς	ὑπὲρ σφῶν τοῖς κληρουχουμένοις πολεμοῦντα.
[5, 93]	ναυσὶ τριακοσίαις, τῷ Καίσαρι συμμαχήσων,	ὡς	ὑπέσχητο, ὁ δ' ἐνήλλακτο τὴν
[5, 55]	προσπλέοι, εἴτε ἀπὸ εὐγενεστέρου φρονήματος,	ὡς	ὑπηκόοις ἢ ἐλάσσοσιν ἀνδράσιν ὑπαντῶσι,
[5, 66]	καὶ τὸν ὑπ' αὐτῷ στρατὸν	ὡς	ὕποπτον ὄντα ἔχειν ἔδωκεν Ἀντωνίῳ.
[5, 104]	ἐκ Πομπηίου Παπίας καὶ διέφθειρεν	ὡς	φιλίους δεχομένας· ᾤοντο γὰρ σφίσι
[5, 62]	πω τότε μετεῖχεν. Εἰ δ'	ὡς	φίλῳ Βρούτου μὴ συγγνῶναι νομίζοιμεν,
[5, 94]	ἐπέρα πρὸς τὸν Καίσαρα, πιστεύον	ὡς	φίλῳ. Καὶ ὁ Καῖσαρ ἰδὼν
[5, 109]	τὸν Ἀρχηγέτην, Ναξίων τὸν θεόν,	ὡς	χάρακα θησόμενος ἐνταῦθα καὶ ἀποπειράσων
[5, 40]	Ἀντωνίῳ στρατευσαμένοις διδόναι τὴν ἀμνηστίαν,	ὡς	χάριν ἐκείνῳ φέρων, τοὺς δ'
[5, 129]	ἐν Φιλίπποις καὶ Μουτίνῃ στρατευσαμένων,	ὡς	χρονιωτέρων ἄρα ὄντων, ἐδίδου τοῖς
[5, 71]	ἐς τὸ τέταρτον μόλις ἐνεδίδουν	ὡς	ὠνησόμενοι παρὰ τῶν ἐχόντων· καὶ
[5, 10]	ἐκ Σελεύκου τοῦ Νικάτορος ἐβασιλεύετο,	ὥς	μοι περὶ Σύρων λέγοντι εἴρηται·
[5, 103]	τὸ Ἱππώνειον. Ὁ δὲ Πομπήιος,	ὥς	μοι προείρηται, τάς τε ἐς
[5, 67]	ἐνδιδόντος δὲ τοῦ Καίσαρος οὐδ'	ὥς,	ὁ Ἀντώνιος αὐτὸν ἠξίου ταχύνειν
[5, 82]	ἐς μάχην γενόμενος ἐπέμενε καὶ	ὥς,	τοὺς ἄλλους ἐποτρύνων, μέχρι λαμβανομένης
[5, 13]	τὴν ἀνάγκην, καὶ ἐδόκουν οὐδ'	ὣς	ἀρκέσειν. Οὐδ' ἤρκουν, ἀλλὰ ὁ
[5, 68]	ἐκάλει. Καὶ οὐ παριέντων οὐδ'	ὣς	αὐτόν, οἱ μὲν ὁπλῖται διαιρεθέντες
[5, 87]	περὶ ταῦτα Καλουίσιος μὲν οὐδ'	ὣς	ἐγιγνώσκετο προσπλέων, οὐδὲ ἀπὸ τῶν
[5, 73]	ἀσφάλειαν ἀνύποπτον. Οὐδὲ γὰρ οὐδ'	ὣς	εἶχον ἀμελῶς, ἀλλ' αἵ τε
[5, 35]	μὲν καὶ Ἀσίνιος βαδίζειν καὶ	ὣς	μαχούμενοι, Πλάγκος δὲ ἔσεσθαι μέσους
[5, 53]	πιθανοῦ τοῦ διερεθίσματος ὄντος, οὐδ'	ὣς	οἱ κληροῦχοι προθύμως ἐπὶ τὸν
[5, 136]	αὐτοῖς ὑπεδείκνυεν. Οἱ δὲ καὶ	ὣς	παρῃτοῦντο νέον ἄνδρα ἐν συμφοραῖς
[5, 85]	διεφθείροντο μετὰ ἀργίας καὶ αἵδε	ὥσπερ	αἱ περὶ Κύμην, ὁρμοῦσαί τε
[5, 55]	ἡγούμενος Ἀντωνίῳ, κατὰ τὴν πρῷραν,	ὥσπερ	ἔθος ἐστίν, ἑστώς, εἴτ' ἐκλαθόμενος,
[5, 91]	ἄπειρος ὢν νίκην ἐπεξελθεῖν εἴθ'	ὥσπερ	εἴρηταί μοι καὶ ἑτέρωθι, ἐπιχειρεῖν
[5, 1]	μὲν οὐδενὸς ὄντος ἐπὶ πᾶσιν	ὥσπερ	ἐκείνοις, κατὰ μέρος δὲ ἑτέρων,
[5, 82]	συνεστηκυίας ἑκατέρας, οἱ δὲ ἄνδρες	ὥσπερ	ἐν γῇ πόνου καὶ ἀρετῆς
[5, 37]	ὄψεως, καὶ μικρὸν ἔστησαν ἀποροῦντες	ὥσπερ	ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν οἱ
[5, 76]	γυναικῶν. Λήγοντος δὲ τοῦ χειμῶνος,	ὥσπερ	ἑτέρῳ γενομένῳ, ἥ τε ἐσθὴς
[5, 142]	σημαίνειν τὰ διαστήματα τῆς νυκτός,	ὥσπερ	ἦν ἔθος, ἔλαθε μετὰ τῶν
[5, 109]	τὸν δὲ Καίσαρα ὁ Πομπήιος,	ὥσπερ	ἦν, ὑπολαβὼν ἐς τὸ Ταύρου
[5, 84]	κατειλήφει ναῦς ἔχοντα τεσσαράκοντα μόνας,	ὥστε	αὐτῷ παρῄνουν οἱ φίλοι, ὡς
[5, 110]	καὶ τὰ πεζὰ ἑτέρωθεν ἐφαίνετο,	ὥστε	δεῖσαι μὲν ἅπαντας, ἐν μέσῳ
[5, 88]	ἐπεφέροντο, οὐδὲ τῶν πληρωμάτων σφίσιν	ὥστε	διακρατεῖν ἐντελῶν ὄντων. ~Μηνόδωρος μὲν
[5, 77]	ἄκος τοῦ λιμοῦ γεγένητο Ῥωμαίοις,	ὥστε	ἐβόων οὐκ ἀπαλλαγὴν τῶν κακῶν,
[5, 89]	πνεῦμα ἐς νύκτα χαλεπώτερον ἐγίγνετο,	ὥστε	μηδὲ κατὰ φῶς ἔτι, ἀλλ'
[5, 74]	λιμοῦ, πιέσαντος αὐτοὺς ἐς ἔσχατον,	ὥστε	παροδεύουσιν αὐτοῖς οἷα σωτῆρσιν ἐγίγνοντο
[5, 117]	καὶ σέλα περιλάμποντα τὴν στρατιάν,	ὥστε	τοὺς μὲν Γερμανοὺς ἐξ εὐνίων
[5, 77]	ἐδίδου Πομπηίῳ, κελεύων, ὅσα ἔτι	ὤφειλον	αὑτῷ Πελοποννήσιοι δόντα ἢ αὐτὸν
[5, 44]	λέγοντα, συμβουλεύσω τὰ σοὶ μάλιστα	ὠφελιμώτατα,	μηδὲν δεινὸν αὐτοὺς ἐργάσασθαι διὰ
[5, 38]	ἐπεῖχεν. Ὡς δὲ ὁ Καῖσαρ	ὤφθη	τοὺς αὐτομόλους φιλανθρώπως ἐκδεχόμενος καὶ
[5, 60]	δὲ ἔτι ὀξυτέραν φύσιν ἐπερεθίσας,	ᾤχετο	πρὸς τὸν Καίσαρα. ~Ὁ δὲ
[5, 101]	ἐπὶ Μηνοδώρου θήραν ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος	ᾤχετο	σὺν θαύματι. Ὡς δὲ ἱκανῶς
[5, 39]	ἡ διαβολή, καὶ πρὸς ἐκεῖνον	ᾤχοντο	πολεμήσοντες ὑμῖν, ὡς νομίζουσι, σὺν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/04/2007