HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 82 formes différentes pour 150 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, par.

[5, 107]   καὶ τῶν ἐρετῶν οἱ μὲν θαλαμίαι πάντες ἀπελήφθησαν, οἱ δ' ἕτεροι

[5, 89]   ξύλοις ἀρασσομένων· ἔγεμεν γὰρ ἡ θάλασσα ἱστίων καὶ ξύλων καὶ ἀνδρῶν

[5, 90]   ἦν ἑκατέροις· καὶ οὐχ ἡ θάλασσα μόνη τοῖς ἐς αὐτὴν ἐσελθοῦσιν

[5, 107]   τοῖς πύργοις ἀπεσείσατο καὶ τὴν θάλασσαν ἀθρόως ἐδέχετο, καὶ τῶν ἐρετῶν

[5, 80]   σπονδὰς ὁ Πομπήιος λῃστεύων τὴν θάλασσαν ἀναλύσειε καὶ τοῦθ' οἱ λῃσταὶ

[5, 96]   δὲ αὐτά, μέρος ἐς τὴν θάλασσαν ἀπορρίπτουσι καὶ μέρος ἐς τοὺς

[5, 120]   φόβου καὶ σπουδῆς ἐς τὴν θάλασσαν ἀφεώρων, ὡς ἐν τῇδε καὶ

[5, 89]   δὲ καὶ τὸ σπάσμα τὴν θάλασσαν ἐλάμβανεν, ὃ συνήθως ἐπιγίγνεται τῷδε

[5, 142]   χωρήσειν ἔμελλεν. Ἐπενόει δ' ἐπὶ θάλασσαν ἐλθὼν ἐμπρῆσαι τὸ τοῦ Τιτίου

[5, 88]   ~Χ. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τὴν θάλασσαν ἐφορῶν ἐθεᾶτο ναῦς ἐμπεπρησμένας τε

[5, 50]   τοῦ πολέμου Λεύκιον γενονέναι ἐπὶ θάλασσαν ᾔεσαν, ἕτερος ἑτέρας ὁδούς, οἱ

[5, 77]   Λῃστήριά τε αὖθις ἀφανῆ τὴν θάλασσαν ἠνώχλει, καὶ μικρὸν ἢ οὐδὲν

[5, 103]   γῆν ἱππέων καὶ λιβυρνίδων τὴν θάλασσαν. Καὶ ὁ Καῖσαρ ὧδε ἔχοντι

[5, 72]   καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν καὶ τὰς ἐμπορίας ἀκωλύτους εἶναι

[5, 92]   ἐς Σικελίαν περαιοῦν καὶ τὴν θάλασσαν μεθεὶς κατὰ γῆν πόλεμον συνίστασθαι.

[5, 130]   συνέστησε κατά τε γῆν καὶ θάλασσαν ~Τοῦ δὲ δήμου τὴν μεγίστην

[5, 120]   ἐπεῖχεν ὡς ἐν πολέμῳ καὶ θαλάσσῃ γεμούσῃ φόνων τε καὶ ὅπλων

[5, 87]   τοῖς ἔτι οὖσιν ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ διενυκτέρευον οὕτως ἄσιτοι καὶ

[5, 104]   μὲν τέλη διώλετο ἐν τῇ θαλάσσῃ, καί, εἴ τινες αὐτῶν ἐξενήχοντο,

[5, 121]   στρατὸς ἐπινίκιον ἠλάλαξεν ἐν τῇ θαλάσσῃ, καὶ ὁ πεζὸς ἀντεβόησεν ἐπὶ

[5, 100]   ἐπιχειρεῖν ἠξίου, ἀλλ' ἔθυε μόνον θαλάσσῃ καὶ Ποσειδῶνι καὶ υἱὸς αὐτῶν

[5, 96]   θύουσι μὲν ἑστῶτες ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ καὶ τρὶς ἐπὶ σκαφῶν περιφέρουσιν

[5, 90]   διαθεόντων καὶ τοὺς ἐν τῇ θαλάσσῃ καλούντων ἐξ ὀνόματος καὶ θρηνούντων,

[5, 15]   πολέμους, Πομπηίου μὲν ἐν τῇ θαλάσσῃ κρατοῦντος καὶ τὴν πόλιν κλείοντος

[5, 108]   καὶ πόνῳ μηδὲ πιστεύειν πολυχείμωνι θαλάσσῃ, μόλις ἑσπέρας ἀνεζεύγνυε. Καὶ οἱ

[5, 71]   ἐξ ὀλίγου διαστήματος ἐν τῇ θαλάσσῃ, σανίδες τοῖς σταυροῖς ἐπετέθησαν, καὶ

[5, 98]   καὶ Ἀσφαλείῳ Ποσειδῶνι καὶ ἀκύμονι θαλάσσῃ, συλλήπτορας αὑτῷ κατὰ ἐχθρῶν πατρῴων

[5, 86]   καὶ τοὺς ἐκνέοντας ἐκ τῆς θαλάσσης ἀνελάμβανε καὶ ἐς τὸ ὄρος

[5, 98]   αὐτῷ τινες τοὺς μυχοὺς τῆς θαλάσσης διηρεύνων, καὶ Ἄππιος μετὰ πλήθους

[5, 143]   θαλασσοκράτωρ τῆς ἀμφὶ τὰς δύσεις θαλάσσης ἐγένετο, καὶ τὴν Ἰταλίαν περιήνεγκεν

[5, 83]   οἵδε ἦσαν μάλιστα τῷ Πομπηίῳ θαλάσσης ἐργάται, Μενεκράτης τε καὶ Μηνόδωρος)

[5, 116]   εὐφυῶς ἐς πόλεμον ἐκ τῆς θαλάσσης ἔχον, καὶ ὁ Καῖσαρ ἐς

[5, 96]   Οἱ μὲν βωμοὶ ψαύουσι τῆς θαλάσσης, καὶ ἡ πληθὺς αὐτοὺς περιέστηκε

[5, 114]   ῥύακα πυρὸς λέγουσι, ποτὲ μέχρι θαλάσσης κατιοῦσαν, ἐπικλύσαι καὶ σβέσαι τὰ

[5, 137]   κατά τε γῆν καὶ διὰ θαλάσσης. Οἱ δὲ αὐτὸν ἑκατέρωθεν ἀπεκρούσαντο·

[5, 107]   τοὺς αἰγιαλούς, ἀλλ' ὅσα τῆς θαλάσσης οἱ ποταμοὶ τεναγώδη πεποιήκεσαν. ~Καὶ

[5, 86]   οὔτε ἀπὸ γῆς οὔτε ἐκ θαλάσσης, πελαγιώτεροι δὲ ὄντες οἱ τοῦ

[5, 105]   ἐξ Ἱππωνείου, προερευνωμένης αὐτῷ τῆς θαλάσσης· στρατὸν δὲ ἐπὶ μετώπου τῆς

[5, 85]   πέτρας ἀρασσόμεναι καὶ πρὸς ἀλλήλας, θαλάσσης τε ἐνεπίμπλαντο· καὶ διεφθείροντο μετὰ

[5, 18]   Ῥώμην λιμὸς ἐπίεζεν, οὔτε τῆς θαλάσσης τι αὐτοῖς φερούσης διὰ Πομπήιον,

[5, 25]   Γεγένητό τε πλούσιος ἐκ τῆς θαλασσίου λείας καὶ ναῦς εἶχε πολλὰς

[5, 143]   χρήματα, καὶ νήσους εἷλε, καὶ θαλασσοκράτωρ τῆς ἀμφὶ τὰς δύσεις θαλάσσης

[5, 71]   προδιδόντων αὑτόν, ὧν προμάχεται, καὶ θαμινὰ τὸν Μηνόδωρον ὡς στρατηγικὸν καὶ

[5, 62]   πάντα κατιδὼν ἐπῆγε τὸν Φουλβίας θάνατον καὶ τρόπον αὐτοῦ, ὅτι πρὸς

[5, 1]   δὲ τὸν Κασσίου καὶ Βρούτου θάνατον ὁ μὲν Καῖσαρ ἐπὶ τῆς

[5, 59]   ἀμφοτέροις ἐς πολλὰ συνοίσειν ὁ θάνατος, γυναίου φιλοπράγμονος ἀπηλλαγμένοις, ἣ διὰ

[5, 62]   Ἀντωνίου, ὡς αἴτιον τῇ γυναικὶ θανάτου γενόμενον· ἐκποδὼν δὲ κἀκείνης γενομένης,

[5, 36]   χεῖρον ἡγουμένους θανάτου μάχεσθαι μέχρι θανάτου. Δεξαμένων δὲ προθύμως ἁπάντων καὶ,

[5, 36]   τοξεύμασι καὶ μολυβδαίναις σὺν πολλῇ θανάτου καταφρονήσει. Καὶ τάδε ἐγίγνετο κατὰ

[5, 36]   σφᾶς ἢ τοῦτο χεῖρον ἡγουμένους θανάτου μάχεσθαι μέχρι θανάτου. Δεξαμένων δὲ

[5, 41]   ὁμοίας ἅπασιν ἢ πολεμεῖν μέχρι θανάτου· οὐ γὰρ ἴδιόν τινι τὸν

[5, 131]   ἣν ἕνα ἔχειν νενόμισται μέχρι θανάτου, οὐκ ἐδέχετο καὶ κτείνειν τὸν

[5, 83]   Δημοχάρης δὲ βαρυθυμῶν ἐπὶ τῷ θανάτῳ Μενεκράτους ὡς ἐπὶ ἥττῃ μεγίστῃ

[5, 113]   ἦν, ὃν οἱ τρεῖς ἐπὶ θανάτῳ προγεγράφεσαν ἐν Ῥώμῃ, καὶ χρήματα

[5, 126]   τε ἀποφήνας καὶ προγράψας ἐπὶ θανάτῳ τοσούσδε ὁμοτίμους, ἰδιωτεύων καὶ ἐνίοις

[5, 36]   τι τέλος ἦν οὔτε τῶν θανάτων, ἀχθόμενοι τοῖς γιγνομένοις οἱ ὁπλῖται

[5, 109]   διάπλουν νενικηκώς, ἀλλὰ κατὰ φῶς θαρροῦντι τῷ στρατῷ περαιοῦσθαι· καὶ γὰρ

[5, 32]   τῆς ἐπιβουλῆς ὁ Λεύκιος οὐ θαρρῶν ἀμφοτέροις ἑκατέρωθεν οὖσιν ἐς χεῖρας

[5, 62]   Καὶ ὁ Κοκκήιος Οὐκ Ἀντωνίῳ θαρρῶν, εἶπεν, ἀλλὰ ὑπ' Ἀντωνίου πεμφθείς.

[5, 62]   οὐ πρότερον, ἀλλὰ νῦν Ἀντωνίῳ θαρρῶν ἐπιβέβηκε τῆς παραλίου. Καὶ ὁ

[5, 141]   μὲν οὕτως εἶπεν, Ἀντωνίῳ τε θαρρῶν ὡς ἀγαθῷ τὴν φύσιν καὶ

[5, 2]   ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν ἐκ Τῆς Θάσου διεπεφεύγεσαν. Καὶ ταχὺ πλῆθος ἦν

[5, 61]   ἐν θαύματι ἐποιεῖτο, ὅτι μὴ θᾶσσον ἔλθοι· Οὐ γάρ, ἔφη, καὶ

[5, 110]   στρατόπεδον Πομπήιος ἐπέπλει στόλῳ πολλῷ, θαῦμα ἀδόκητον· ᾤετο γὰρ αὐτον ἐκπεπολεμῆσθαι

[5, 124]   σφίσι παρεκάλουν. Ὁ δ' ἔλεγε θαυμάζειν, εἰ συγγνώμην αἰτοῦντες οὐ πράσσουσιν

[5, 132]   νυκτοφυλάκων ἔθος τε καὶ εἶδος. Θαυμαζόμενος δὲ ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τῷδε

[5, 54]   Καῖσαρ αὐτὸν καὶ τέως ἐν θαύματι ἄγων οὐκ ἔφη μὲν οὐδὲ

[5, 61]   ~Ὁ δὲ αὐτὸν ἰδὼν ἐν θαύματι ἐποιεῖτο, ὅτι μὴ θᾶσσον ἔλθοι·

[5, 45]   μὲν Καῖσαρ ἐν ἐπαίνῳ καὶ θαύματι τὸν Λεύκιον ἔχων, οὐδὲν ὡς

[5, 101]   θήραν ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος ᾤχετο σὺν θαύματι. Ὡς δὲ ἱκανῶς ἐπεδέδεικτο, οἷος

[5, 126]   Καίσαρα δρόμῳ, συντρεχόντων ὡς ἐπὶ θέᾳ τῶν ὁρώντων. Ὁ δὲ Καῖσαρ

[5, 15]   καὶ περιστάντες αὐτὸν ἀποχωροῦντα τοῦ θεάτρου τὸν στρατιώτην ἀπῄτουν, οὐχ ὁρώμενον

[5, 15]   καὶ τὸ μὲν ἐν τῷ θεάτρῳ γενόμενον τοιόνδε ἦν. ~Κεκλημένοι δ'

[5, 15]   ὑπερεώρα. Ἔν γέ τοι τῷ θεάτρῳ, παρόντος αὐτοῦ, στρατιώτης ἀπορῶν οἰκείας

[5, 39]   ἀντὶ πάντων ὑμῶν εἰς ὃ θέλει καταχρήσασθαι μόνῳ, ὑμῖν δὲ ἀντ'

[5, 102]   τριηράρχους αὐτοῦ μεθίει χωροῦντας ὅποι θέλοιεν. ~Ἑτοίμου δὲ τοῦ στόλου γενομένου,

[5, 42]   οὐ παραιτούμενος παθεῖν, ὅ τι θέλοις (διὰ γάρ σοι τοῦτο ἐς

[5, 44]   καθάπερ εἶπον, εἰς ὅ τι θέλοις, ὑποδεικνὺς δέ, οἷα καὶ πρότερον

[5, 54]   σοὶ πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἀπιέναι θέλοντι συγχωρῶ μετὰ ἀδείας. Ὁ μὲν

[5, 129]   χρονιωτέρων ἄρα ὄντων, ἐδίδου τοῖς θέλουσιν ἀποστρατεύεσθαι. Καὶ γενομένους ἐς δισμυρίους

[5, 46]   θέσθαι τὰ ὅπλα, ἔνθα εἱστήκεσαν, θεμένων δὲ τοὺς κληρούχους, ἐκέλευσεν ἐγγυτέρω

[5, 143]   ἐν τῇ πατρίδι. Ὑπὸ δὲ θεοβλαβείας αὐτὸς οὔ ποτε ἐπεχείρησε τοῖς

[5, 137]   Ῥωμαίων ἐλεγχθεὶς ἀπέθανε, Πομπήιος δὲ Θεόδωρον ἐξελεύθερον, ὃς μόνος οἱ συνῄδει

[5, 132]   αὐτὸν αἱ πόλεις τοῖς σφετέροις θεοῖς συνίδρυον. Λῃστευομένης δὲ κατὰ συστάσεις

[5, 49]   διέλαχον, τὸν Ἥφαιστον σφίσιν ἔθεντο θεὸν εἶναι πάτριον ἀντὶ τῆς Ἥρας.

[5, 109]   ἐς τὸν Ἀρχηγέτην, Ναξίων τὸν θεόν, ὡς χάρακα θησόμενος ἐνταῦθα καὶ

[5, 112]   ναυαγίων εἴτε ἐς Μεσσάλαν διαφύγοι, θεὸς ἐς τὸν βάλαν λιμένα παρήνεγκε

[5, 140]   δ' ὁ μὲν καὶ ταῦτα θεοῦ βλάπτοντος ὑπερεῖδε καὶ οὐδὲν ἐπ'

[5, 100]   ὑφίστατο καλεῖσθαι, πειθόμενος οὐκ ἄνευ θεοῦ δὶς οὕτω θέρους πταῖσαι τοὺς

[5, 45]   δὴ προτιμήσω διά τε τοὺς θεοὺς καὶ δι' ἐμαυτὸν καὶ διὰ

[5, 11]   καὶ φροντίδας ἀπετέθειτο καὶ ἡγεμόνων θεραπείαν, καὶ στολὴν εἶχε τετράγωνον Ἑλληνικὴν

[5, 22]   διαιροῦντα δὲ τοῖς στρατοῖς ἐς θεραπείαν κατὰ Ἀντωνίου καὶ τὰ δεδημευμένα

[5, 22]   τὰ ἐπίκαιρα τῆς Ἰταλίας ταῖς θεραπείας προκαταλαμβάνειν· τήν τε γὰρ Κελτικὴν

[5, 112]   αὐτὸς ἔγραφεν αὐτίκα πέμψειν βοήθειαν. Θεραπεύσας δὲ τὸ σῶμα καὶ ἀναπαυσάμενος

[5, 87]   ἐσαγαγόντες, οὐδενὸς τῶν οἰκετῶν αὐτῷ θεραπευτήρων παρόντων, ὡς ἐν νυκτὶ καὶ

[5, 70]   τε πίστιν τῆς ὑποκρίσεως τοὺς θεράποντας ἐσταύρου. Οὐ μὴν ἐλάνθανε δεύτερον

[5, 35]   τὸ δεινόν. Ἠλῶντο οὖν οἱ θεράποντες κατὰ πλῆθος καὶ κατέπιπτον ἔν

[5, 70]   ἀνελεῖν αὐτὸν καὶ φάσκειν ὑπὸ θεραπόντων ἀνῃρῆσθαι· ἔς τε πίστιν τῆς

[5, 74]   υἱῶν καὶ φρουρῶν ὕβρεως καὶ θεραπόντων αὐτομολίας καὶ λεηλασίας πεδίων καὶ

[5, 2]   ἐδύναντο ἀνεπλήρουν καὶ ἐρέταις ἐκ θεραπόντων ἢ δεσμωτῶν, ἐπιπλέοντες δὲ ταῖς

[5, 112]   φίλων τε καὶ ὑπασπιστῶν καὶ θεραπόντων. Καί τινες ἐκ τῶν ὀρῶν

[5, 131]   ἦν τὰ ἐπεσταλμένα περὶ τῶν θεραπόντων, ὅσοι παρὰ τὴν στάσιν ἀποδράντες

[5, 35]   συλλογισάμενος τροφὰς ἀπεῖπε δίδοσθαι τοῖς θεράπουσι καὶ ἐφύλασσεν αὐτοὺς μηδ' ἐκφυγεῖν,

[5, 67]   διάγραμμα, εἰσφέρειν ἐπὶ μὲν τοῖς θεράπουσι τοὺς κεκτημένους ὑπὲρ ἑκάστου τὸ

[5, 114]   καὶ τὰς βάσεις ὡς ἐν θέρει καὶ καύματι ὑπεκαίοντο, μάλιστα οἱ

[5, 97]   πᾶσι, καὶ ἦν δεκάτη τροπῶν θερινῶν, ἥν τινα Ῥωμαῖοι νουμηνίαν ἔχουσι

[5, 139]   καὶ Νασίδιος καὶ Σατορνῖνος καὶ Θέρμος καὶ Ἀντίστιος ὅσοι τε ἄλλοι

[5, 99]   τὸν πόλεμον ἐς τὸ μέλλον θέρος ἀναβαλέσθαι. Ἐνοχλουμένου δὲ τοῦ δήμου

[5, 100]   τε καὶ ἐπιπλευσούμενον αὖθις αὐτοῦ θέρους, ἐξεπλήσσετο μὲν ὡς ἀμάχῳ γνώμῃ

[5, 114]   καὶ μεθεῖντο ὑπὸ δίψης καὶ θέρους καὶ κόπου. Προτρέποντος δὲ αὐτοὺς

[5, 99]   ἡμέρας ἀναλώσειν ἔμελλεν, ἤδη τοῦ θέρους προκόπτοντος· ὅθεν ἦν ἄριστον αὐτῷ

[5, 60]   Καίσαρος ἐς Φοινίκην τοῦ προτέρου θέρους πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπέσταλτο μετὰ

[5, 100]   οὐκ ἄνευ θεοῦ δὶς οὕτω θέρους πταῖσαι τοὺς πολεμίους. Φασὶ δ'

[5, 46]   βήματος καὶ προσέταξε μὲν ἅπασι θέσθαι τὰ ὅπλα, ἔνθα εἱστήκεσαν, θεμένων

[5, 4]   Ἀντώνιος ἐν Ἐφέσῳ γενόμενος τῇ θεῷ μεγαλοπρεπῶς ἔθυε καὶ τοὺς καταφυγόντας

[5, 68]   τὰ νεκρά, ἵνα μὴ ἐνοχλοίη θεωρούμενα, ἐς τὸν ποταμὸν ἀπερριπτεῖτο· καὶ

[5, 101]   ὀρῶν καταθορόντων ὡς ἐπὶ Μηνοδώρου θήραν ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος ᾤχετο σὺν θαύματι.

[5, 79]   περικοιμωμένων αὐτοῦ τῇ σκηνῇ πρὸς θηρίων τις εὑρέθη δεδαπανημένος, ἄνευ τοῦ

[5, 24]   μάλιστα πόλεσι καὶ νῦν εἰσι θησαυροὶ χρημάτων ἱερῶν δαψιλεῖς. ~Τετάρακτο δὲ

[5, 109]   Ναξίων τὸν θεόν, ὡς χάρακα θησόμενος ἐνταῦθα καὶ ἀποπειράσων τοῦ Ταυρομενίου.

[5, 128]   ἐκ τῶν νεολήπτων στρατῶν ἐπιγένοιτο θόρυβος, καὶ ἔλεγεν ἐν καιρῷ τε

[5, 101]   κατέδυεν ἢ ἀνεδεῖτο ἢ ἐνεπίμπρη. Θορύβου δὲ πάντα μεστὰ διὰ Μηνόδωρον

[5, 125]   σκηνὰς ἔλυον ἕτεροι. ~Καὶ τοῦ θορύβου Λέπιδος αἰσθόμενος ἐξέθορε τῆς σκηνῆς

[5, 110]   πολέμου, καὶ ὑπ' ἀγνοίας τοῦ θορύβου τῶν Καίσαρος, καὶ ὄκνου, μὴ

[5, 10]   οὐδ' ἐπέμεινε συστῆσαι τὴν χώραν θορυβουμένην, ἀλλὰ τὸν στρατὸν ἐς τὰ

[5, 90]   καθορῶντες ἀλλήλους ἔτι, οἱ μὲν θορυβούμενοι καὶ βοῶντες, οἱ δ' ἐφ'

[5, 49]   στρατὸς οὐκ ἐπαύετο ἐπί τισι θορυβῶν, ἕως ἀνῃρέθησαν· καὶ ἦσαν οἱ

[5, 56]   Αὐσονίας οἱ τοῦ Ἀντωνίου κατέλαβον, Θουρίους δὲ καὶ Κωνσεντίαν Πομπήιος ἐπολιόρκει

[5, 62]   κακὸς κακῶς καὶ νῦν ἐκ Θουρίων ἐξελαθείς. Καὶ ὁ Κοκκήιος τὰ

[5, 58]   μὲν Ἀγρίππας ἀναλαβών, Πομπήιος δὲ Θουρίων μὲν ἀπεωσμένος, Κωνσεντίαν δ' ἔτι

[5, 133]   τὰ Ἀντωνίου κατασκεπτόμενος. Ἔς τε Θρᾴκην καὶ ἐς τὸν Πόντον ἔπεμπεν

[5, 28]   οὐκ ἐκ Μακεδονίας ὑμῖν ἢ Θράκης ἀκουσθησομένου, ἀλλ' ἐν αὐτῇ τῇ

[5, 58]   φίλων καὶ ἱππέων τετρακοσίων, μάλα θρασέως ἐπειχθεὶς ἐπέπεσε τοῖς χιλίοις καὶ

[5, 22]   τοὺς λέγοντας, ὁ Μάνιος μάλα θρασέως ἔφη τὸν μὲν Ἀντώνιον οὐδὲν

[5, 22]   δοκῇ, μόνα πράσσειν. Οὕτω μὲν θρασέως ὁ Μάνιος ἠξίου μήτε τὸν

[5, 90]   θαλάσσῃ καλούντων ἐξ ὀνόματος καὶ θρηνούντων, ὅτε μὴ ἐπακούσειαν, ὡς ἀπολωλότας·

[5, 73]   τῷδε τῷ δείπνῳ τὴν Πομπηίου θυγατέρα, Λίβωνος οὖσαν θυγατριδῆν, Μαρκέλλῳ τῷ

[5, 93]   πρὸ τῶν Παρθυικῶν ἐκδεδόσθαι τὴν θυγατέρα τῷ παιδὶ Λεπίδου, καθάπερ ὡμολόγητο.

[5, 73]   τὴν Πομπηίου θυγατέρα, Λίβωνος οὖσαν θυγατριδῆν, Μαρκέλλῳ τῷ προγόνῳ μὲν Ἀντωνίου,

[5, 95]   παρὰ τῷ ἀδελφῷ καταλιπὼν μετὰ θυγατρὸς ἤδη γενομένης αὐτοῖς. ~Μηνόδωρος δέ,

[5, 90]   ὑπὸ τῶν περικειμένων ὀρῶν ἐς θυέλλας περικλώμενον, καὶ ὁ τοῦ βυθοῦ

[5, 76]   ἡ γυμνασία πανηγύρεις τε σὺν θυμηδίᾳ μετὰ τῆς Ὀκταουίας· πολὺς γὰρ

[5, 108]   δ' αὐτῷ παραινούντων μὴ ἀλόγῳ θυμῷ συμφέρεσθαι μηδὲ τὸν στρατὸν ἐκτρύχειν

[5, 96]   σιωπῆς βαθυτάτης· οἱ δὲ ἱερουργοὶ θύουσι μὲν ἑστῶτες ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ

[5, 76]   καὶ πλῆθος ἦν ἀμφὶ τὰς θύρας αὐτίκα σημείων τε καὶ ἡγεμόνων

[5, 76]   ἔχων καὶ ὑπόδημα Ἀττικὸν καὶ θύρας ἠρεμούσας. Ἔξοδοί τε ἦσαν ὁμοίως

[5, 74]   παροδεύουσιν αὐτοῖς οἷα σωτῆρσιν ἐγίγνοντο θυσίαι· καὶ τὸ ἄστυ ἔμελλεν ὑποδέξεσθαι

[5, 46]   Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐκτελεσθείσης τῆς θυσίας στεψάμενος δάφνῃ, συμβόλῳ νίκης, προυκάθητο

[5, 98]   ὁ δὲ Καῖσαρ ἐκ Δικαιαρχείας, θύων ἅμα καὶ σπένδων ἀπὸ τῆς

[5, 125]   αὐτὸς ὁ Καῖσαρ ἐς τὸν θώρακα ἐβλήθη· τὸ δὲ βέλος οὐκ

Livre, par.
[5, 107]	καὶ τῶν ἐρετῶν οἱ μὲν	θαλαμίαι	πάντες ἀπελήφθησαν, οἱ δ' ἕτεροι
[5, 89]	ξύλοις ἀρασσομένων· ἔγεμεν γὰρ ἡ	θάλασσα	ἱστίων καὶ ξύλων καὶ ἀνδρῶν
[5, 90]	ἦν ἑκατέροις· καὶ οὐχ ἡ	θάλασσα	μόνη τοῖς ἐς αὐτὴν ἐσελθοῦσιν
[5, 107]	τοῖς πύργοις ἀπεσείσατο καὶ τὴν	θάλασσαν	ἀθρόως ἐδέχετο, καὶ τῶν ἐρετῶν
[5, 80]	σπονδὰς ὁ Πομπήιος λῃστεύων τὴν	θάλασσαν	ἀναλύσειε καὶ τοῦθ' οἱ λῃσταὶ
[5, 96]	δὲ αὐτά, μέρος ἐς τὴν	θάλασσαν	ἀπορρίπτουσι καὶ μέρος ἐς τοὺς
[5, 120]	φόβου καὶ σπουδῆς ἐς τὴν	θάλασσαν	ἀφεώρων, ὡς ἐν τῇδε καὶ
[5, 89]	δὲ καὶ τὸ σπάσμα τὴν	θάλασσαν	ἐλάμβανεν, ὃ συνήθως ἐπιγίγνεται τῷδε
[5, 142]	χωρήσειν ἔμελλεν. Ἐπενόει δ' ἐπὶ	θάλασσαν	ἐλθὼν ἐμπρῆσαι τὸ τοῦ Τιτίου
[5, 88]	~Χ. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τὴν	θάλασσαν	ἐφορῶν ἐθεᾶτο ναῦς ἐμπεπρησμένας τε
[5, 50]	τοῦ πολέμου Λεύκιον γενονέναι ἐπὶ	θάλασσαν	ᾔεσαν, ἕτερος ἑτέρας ὁδούς, οἱ
[5, 77]	Λῃστήριά τε αὖθις ἀφανῆ τὴν	θάλασσαν	ἠνώχλει, καὶ μικρὸν ἢ οὐδὲν
[5, 103]	γῆν ἱππέων καὶ λιβυρνίδων τὴν	θάλασσαν.	Καὶ ὁ Καῖσαρ ὧδε ἔχοντι
[5, 72]	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλασσαν	καὶ τὰς ἐμπορίας ἀκωλύτους εἶναι
[5, 92]	ἐς Σικελίαν περαιοῦν καὶ τὴν	θάλασσαν	μεθεὶς κατὰ γῆν πόλεμον συνίστασθαι.
[5, 130]	συνέστησε κατά τε γῆν καὶ	θάλασσαν	~Τοῦ δὲ δήμου τὴν μεγίστην
[5, 120]	ἐπεῖχεν ὡς ἐν πολέμῳ καὶ	θαλάσσῃ	γεμούσῃ φόνων τε καὶ ὅπλων
[5, 87]	τοῖς ἔτι οὖσιν ἐν τῇ	θαλάσσῃ	καὶ διενυκτέρευον οὕτως ἄσιτοι καὶ
[5, 104]	μὲν τέλη διώλετο ἐν τῇ	θαλάσσῃ,	καί, εἴ τινες αὐτῶν ἐξενήχοντο,
[5, 121]	στρατὸς ἐπινίκιον ἠλάλαξεν ἐν τῇ	θαλάσσῃ,	καὶ ὁ πεζὸς ἀντεβόησεν ἐπὶ
[5, 100]	ἐπιχειρεῖν ἠξίου, ἀλλ' ἔθυε μόνον	θαλάσσῃ	καὶ Ποσειδῶνι καὶ υἱὸς αὐτῶν
[5, 96]	θύουσι μὲν ἑστῶτες ἐπὶ τῇ	θαλάσσῃ	καὶ τρὶς ἐπὶ σκαφῶν περιφέρουσιν
[5, 90]	διαθεόντων καὶ τοὺς ἐν τῇ	θαλάσσῃ	καλούντων ἐξ ὀνόματος καὶ θρηνούντων,
[5, 15]	πολέμους, Πομπηίου μὲν ἐν τῇ	θαλάσσῃ	κρατοῦντος καὶ τὴν πόλιν κλείοντος
[5, 108]	καὶ πόνῳ μηδὲ πιστεύειν πολυχείμωνι	θαλάσσῃ,	μόλις ἑσπέρας ἀνεζεύγνυε. Καὶ οἱ
[5, 71]	ἐξ ὀλίγου διαστήματος ἐν τῇ	θαλάσσῃ,	σανίδες τοῖς σταυροῖς ἐπετέθησαν, καὶ
[5, 98]	καὶ Ἀσφαλείῳ Ποσειδῶνι καὶ ἀκύμονι	θαλάσσῃ,	συλλήπτορας αὑτῷ κατὰ ἐχθρῶν πατρῴων
[5, 86]	καὶ τοὺς ἐκνέοντας ἐκ τῆς	θαλάσσης	ἀνελάμβανε καὶ ἐς τὸ ὄρος
[5, 98]	αὐτῷ τινες τοὺς μυχοὺς τῆς	θαλάσσης	διηρεύνων, καὶ Ἄππιος μετὰ πλήθους
[5, 143]	θαλασσοκράτωρ τῆς ἀμφὶ τὰς δύσεις	θαλάσσης	ἐγένετο, καὶ τὴν Ἰταλίαν περιήνεγκεν
[5, 83]	οἵδε ἦσαν μάλιστα τῷ Πομπηίῳ	θαλάσσης	ἐργάται, Μενεκράτης τε καὶ Μηνόδωρος)
[5, 116]	εὐφυῶς ἐς πόλεμον ἐκ τῆς	θαλάσσης	ἔχον, καὶ ὁ Καῖσαρ ἐς
[5, 96]	Οἱ μὲν βωμοὶ ψαύουσι τῆς	θαλάσσης,	καὶ ἡ πληθὺς αὐτοὺς περιέστηκε
[5, 114]	ῥύακα πυρὸς λέγουσι, ποτὲ μέχρι	θαλάσσης	κατιοῦσαν, ἐπικλύσαι καὶ σβέσαι τὰ
[5, 137]	κατά τε γῆν καὶ διὰ	θαλάσσης.	Οἱ δὲ αὐτὸν ἑκατέρωθεν ἀπεκρούσαντο·
[5, 107]	τοὺς αἰγιαλούς, ἀλλ' ὅσα τῆς	θαλάσσης	οἱ ποταμοὶ τεναγώδη πεποιήκεσαν. ~Καὶ
[5, 86]	οὔτε ἀπὸ γῆς οὔτε ἐκ	θαλάσσης,	πελαγιώτεροι δὲ ὄντες οἱ τοῦ
[5, 105]	ἐξ Ἱππωνείου, προερευνωμένης αὐτῷ τῆς	θαλάσσης·	στρατὸν δὲ ἐπὶ μετώπου τῆς
[5, 85]	πέτρας ἀρασσόμεναι καὶ πρὸς ἀλλήλας,	θαλάσσης	τε ἐνεπίμπλαντο· καὶ διεφθείροντο μετὰ
[5, 18]	Ῥώμην λιμὸς ἐπίεζεν, οὔτε τῆς	θαλάσσης	τι αὐτοῖς φερούσης διὰ Πομπήιον,
[5, 25]	Γεγένητό τε πλούσιος ἐκ τῆς	θαλασσίου	λείας καὶ ναῦς εἶχε πολλὰς
[5, 143]	χρήματα, καὶ νήσους εἷλε, καὶ	θαλασσοκράτωρ	τῆς ἀμφὶ τὰς δύσεις θαλάσσης
[5, 71]	προδιδόντων αὑτόν, ὧν προμάχεται, καὶ	θαμινὰ	τὸν Μηνόδωρον ὡς στρατηγικὸν καὶ
[5, 62]	πάντα κατιδὼν ἐπῆγε τὸν Φουλβίας	θάνατον	καὶ τρόπον αὐτοῦ, ὅτι πρὸς
[5, 1]	δὲ τὸν Κασσίου καὶ Βρούτου	θάνατον	ὁ μὲν Καῖσαρ ἐπὶ τῆς
[5, 59]	ἀμφοτέροις ἐς πολλὰ συνοίσειν ὁ	θάνατος,	γυναίου φιλοπράγμονος ἀπηλλαγμένοις, ἣ διὰ
[5, 62]	Ἀντωνίου, ὡς αἴτιον τῇ γυναικὶ	θανάτου	γενόμενον· ἐκποδὼν δὲ κἀκείνης γενομένης,
[5, 36]	χεῖρον ἡγουμένους θανάτου μάχεσθαι μέχρι	θανάτου.	Δεξαμένων δὲ προθύμως ἁπάντων καὶ,
[5, 36]	τοξεύμασι καὶ μολυβδαίναις σὺν πολλῇ	θανάτου	καταφρονήσει. Καὶ τάδε ἐγίγνετο κατὰ
[5, 36]	σφᾶς ἢ τοῦτο χεῖρον ἡγουμένους	θανάτου	μάχεσθαι μέχρι θανάτου. Δεξαμένων δὲ
[5, 41]	ὁμοίας ἅπασιν ἢ πολεμεῖν μέχρι	θανάτου·	οὐ γὰρ ἴδιόν τινι τὸν
[5, 131]	ἣν ἕνα ἔχειν νενόμισται μέχρι	θανάτου,	οὐκ ἐδέχετο καὶ κτείνειν τὸν
[5, 83]	Δημοχάρης δὲ βαρυθυμῶν ἐπὶ τῷ	θανάτῳ	Μενεκράτους ὡς ἐπὶ ἥττῃ μεγίστῃ
[5, 113]	ἦν, ὃν οἱ τρεῖς ἐπὶ	θανάτῳ	προγεγράφεσαν ἐν Ῥώμῃ, καὶ χρήματα
[5, 126]	τε ἀποφήνας καὶ προγράψας ἐπὶ	θανάτῳ	τοσούσδε ὁμοτίμους, ἰδιωτεύων καὶ ἐνίοις
[5, 36]	τι τέλος ἦν οὔτε τῶν	θανάτων,	ἀχθόμενοι τοῖς γιγνομένοις οἱ ὁπλῖται
[5, 109]	διάπλουν νενικηκώς, ἀλλὰ κατὰ φῶς	θαρροῦντι	τῷ στρατῷ περαιοῦσθαι· καὶ γὰρ
[5, 32]	τῆς ἐπιβουλῆς ὁ Λεύκιος οὐ	θαρρῶν	ἀμφοτέροις ἑκατέρωθεν οὖσιν ἐς χεῖρας
[5, 62]	Καὶ ὁ Κοκκήιος Οὐκ Ἀντωνίῳ	θαρρῶν,	εἶπεν, ἀλλὰ ὑπ' Ἀντωνίου πεμφθείς.
[5, 62]	οὐ πρότερον, ἀλλὰ νῦν Ἀντωνίῳ	θαρρῶν	ἐπιβέβηκε τῆς παραλίου. Καὶ ὁ
[5, 141]	μὲν οὕτως εἶπεν, Ἀντωνίῳ τε	θαρρῶν	ὡς ἀγαθῷ τὴν φύσιν καὶ
[5, 2]	ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν ἐκ Τῆς	Θάσου	διεπεφεύγεσαν. Καὶ ταχὺ πλῆθος ἦν
[5, 61]	ἐν θαύματι ἐποιεῖτο, ὅτι μὴ	θᾶσσον	ἔλθοι· Οὐ γάρ, ἔφη, καὶ
[5, 110]	στρατόπεδον Πομπήιος ἐπέπλει στόλῳ πολλῷ,	θαῦμα	ἀδόκητον· ᾤετο γὰρ αὐτον ἐκπεπολεμῆσθαι
[5, 124]	σφίσι παρεκάλουν. Ὁ δ' ἔλεγε	θαυμάζειν,	εἰ συγγνώμην αἰτοῦντες οὐ πράσσουσιν
[5, 132]	νυκτοφυλάκων ἔθος τε καὶ εἶδος.	Θαυμαζόμενος	δὲ ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τῷδε
[5, 54]	Καῖσαρ αὐτὸν καὶ τέως ἐν	θαύματι	ἄγων οὐκ ἔφη μὲν οὐδὲ
[5, 61]	~Ὁ δὲ αὐτὸν ἰδὼν ἐν	θαύματι	ἐποιεῖτο, ὅτι μὴ θᾶσσον ἔλθοι·
[5, 45]	μὲν Καῖσαρ ἐν ἐπαίνῳ καὶ	θαύματι	τὸν Λεύκιον ἔχων, οὐδὲν ὡς
[5, 101]	θήραν ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος ᾤχετο σὺν	θαύματι.	Ὡς δὲ ἱκανῶς ἐπεδέδεικτο, οἷος
[5, 126]	Καίσαρα δρόμῳ, συντρεχόντων ὡς ἐπὶ	θέᾳ	τῶν ὁρώντων. Ὁ δὲ Καῖσαρ
[5, 15]	καὶ περιστάντες αὐτὸν ἀποχωροῦντα τοῦ	θεάτρου	τὸν στρατιώτην ἀπῄτουν, οὐχ ὁρώμενον
[5, 15]	καὶ τὸ μὲν ἐν τῷ	θεάτρῳ	γενόμενον τοιόνδε ἦν. ~Κεκλημένοι δ'
[5, 15]	ὑπερεώρα. Ἔν γέ τοι τῷ	θεάτρῳ,	παρόντος αὐτοῦ, στρατιώτης ἀπορῶν οἰκείας
[5, 39]	ἀντὶ πάντων ὑμῶν εἰς ὃ	θέλει	καταχρήσασθαι μόνῳ, ὑμῖν δὲ ἀντ'
[5, 102]	τριηράρχους αὐτοῦ μεθίει χωροῦντας ὅποι	θέλοιεν.	~Ἑτοίμου δὲ τοῦ στόλου γενομένου,
[5, 42]	οὐ παραιτούμενος παθεῖν, ὅ τι	θέλοις	(διὰ γάρ σοι τοῦτο ἐς
[5, 44]	καθάπερ εἶπον, εἰς ὅ τι	θέλοις,	ὑποδεικνὺς δέ, οἷα καὶ πρότερον
[5, 54]	σοὶ πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἀπιέναι	θέλοντι	συγχωρῶ μετὰ ἀδείας. Ὁ μὲν
[5, 129]	χρονιωτέρων ἄρα ὄντων, ἐδίδου τοῖς	θέλουσιν	ἀποστρατεύεσθαι. Καὶ γενομένους ἐς δισμυρίους
[5, 46]	θέσθαι τὰ ὅπλα, ἔνθα εἱστήκεσαν,	θεμένων	δὲ τοὺς κληρούχους, ἐκέλευσεν ἐγγυτέρω
[5, 143]	ἐν τῇ πατρίδι. Ὑπὸ δὲ	θεοβλαβείας	αὐτὸς οὔ ποτε ἐπεχείρησε τοῖς
[5, 137]	Ῥωμαίων ἐλεγχθεὶς ἀπέθανε, Πομπήιος δὲ	Θεόδωρον	ἐξελεύθερον, ὃς μόνος οἱ συνῄδει
[5, 132]	αὐτὸν αἱ πόλεις τοῖς σφετέροις	θεοῖς	συνίδρυον. Λῃστευομένης δὲ κατὰ συστάσεις
[5, 49]	διέλαχον, τὸν Ἥφαιστον σφίσιν ἔθεντο	θεὸν	εἶναι πάτριον ἀντὶ τῆς Ἥρας.
[5, 109]	ἐς τὸν Ἀρχηγέτην, Ναξίων τὸν	θεόν,	ὡς χάρακα θησόμενος ἐνταῦθα καὶ
[5, 112]	ναυαγίων εἴτε ἐς Μεσσάλαν διαφύγοι,	θεὸς	ἐς τὸν βάλαν λιμένα παρήνεγκε
[5, 140]	δ' ὁ μὲν καὶ ταῦτα	θεοῦ	βλάπτοντος ὑπερεῖδε καὶ οὐδὲν ἐπ'
[5, 100]	ὑφίστατο καλεῖσθαι, πειθόμενος οὐκ ἄνευ	θεοῦ	δὶς οὕτω θέρους πταῖσαι τοὺς
[5, 45]	δὴ προτιμήσω διά τε τοὺς	θεοὺς	καὶ δι' ἐμαυτὸν καὶ διὰ
[5, 11]	καὶ φροντίδας ἀπετέθειτο καὶ ἡγεμόνων	θεραπείαν,	καὶ στολὴν εἶχε τετράγωνον Ἑλληνικὴν
[5, 22]	διαιροῦντα δὲ τοῖς στρατοῖς ἐς	θεραπείαν	κατὰ Ἀντωνίου καὶ τὰ δεδημευμένα
[5, 22]	τὰ ἐπίκαιρα τῆς Ἰταλίας ταῖς	θεραπείας	προκαταλαμβάνειν· τήν τε γὰρ Κελτικὴν
[5, 112]	αὐτὸς ἔγραφεν αὐτίκα πέμψειν βοήθειαν.	Θεραπεύσας	δὲ τὸ σῶμα καὶ ἀναπαυσάμενος
[5, 87]	ἐσαγαγόντες, οὐδενὸς τῶν οἰκετῶν αὐτῷ	θεραπευτήρων	παρόντων, ὡς ἐν νυκτὶ καὶ
[5, 70]	τε πίστιν τῆς ὑποκρίσεως τοὺς	θεράποντας	ἐσταύρου. Οὐ μὴν ἐλάνθανε δεύτερον
[5, 35]	τὸ δεινόν. Ἠλῶντο οὖν οἱ	θεράποντες	κατὰ πλῆθος καὶ κατέπιπτον ἔν
[5, 70]	ἀνελεῖν αὐτὸν καὶ φάσκειν ὑπὸ	θεραπόντων	ἀνῃρῆσθαι· ἔς τε πίστιν τῆς
[5, 74]	υἱῶν καὶ φρουρῶν ὕβρεως καὶ	θεραπόντων	αὐτομολίας καὶ λεηλασίας πεδίων καὶ
[5, 2]	ἐδύναντο ἀνεπλήρουν καὶ ἐρέταις ἐκ	θεραπόντων	ἢ δεσμωτῶν, ἐπιπλέοντες δὲ ταῖς
[5, 112]	φίλων τε καὶ ὑπασπιστῶν καὶ	θεραπόντων.	Καί τινες ἐκ τῶν ὀρῶν
[5, 131]	ἦν τὰ ἐπεσταλμένα περὶ τῶν	θεραπόντων,	ὅσοι παρὰ τὴν στάσιν ἀποδράντες
[5, 35]	συλλογισάμενος τροφὰς ἀπεῖπε δίδοσθαι τοῖς	θεράπουσι	καὶ ἐφύλασσεν αὐτοὺς μηδ' ἐκφυγεῖν,
[5, 67]	διάγραμμα, εἰσφέρειν ἐπὶ μὲν τοῖς	θεράπουσι	τοὺς κεκτημένους ὑπὲρ ἑκάστου τὸ
[5, 114]	καὶ τὰς βάσεις ὡς ἐν	θέρει	καὶ καύματι ὑπεκαίοντο, μάλιστα οἱ
[5, 97]	πᾶσι, καὶ ἦν δεκάτη τροπῶν	θερινῶν,	ἥν τινα Ῥωμαῖοι νουμηνίαν ἔχουσι
[5, 139]	καὶ Νασίδιος καὶ Σατορνῖνος καὶ	Θέρμος	καὶ Ἀντίστιος ὅσοι τε ἄλλοι
[5, 99]	τὸν πόλεμον ἐς τὸ μέλλον	θέρος	ἀναβαλέσθαι. Ἐνοχλουμένου δὲ τοῦ δήμου
[5, 100]	τε καὶ ἐπιπλευσούμενον αὖθις αὐτοῦ	θέρους,	ἐξεπλήσσετο μὲν ὡς ἀμάχῳ γνώμῃ
[5, 114]	καὶ μεθεῖντο ὑπὸ δίψης καὶ	θέρους	καὶ κόπου. Προτρέποντος δὲ αὐτοὺς
[5, 99]	ἡμέρας ἀναλώσειν ἔμελλεν, ἤδη τοῦ	θέρους	προκόπτοντος· ὅθεν ἦν ἄριστον αὐτῷ
[5, 60]	Καίσαρος ἐς Φοινίκην τοῦ προτέρου	θέρους	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπέσταλτο μετὰ
[5, 100]	οὐκ ἄνευ θεοῦ δὶς οὕτω	θέρους	πταῖσαι τοὺς πολεμίους. Φασὶ δ'
[5, 46]	βήματος καὶ προσέταξε μὲν ἅπασι	θέσθαι	τὰ ὅπλα, ἔνθα εἱστήκεσαν, θεμένων
[5, 4]	Ἀντώνιος ἐν Ἐφέσῳ γενόμενος τῇ	θεῷ	μεγαλοπρεπῶς ἔθυε καὶ τοὺς καταφυγόντας
[5, 68]	τὰ νεκρά, ἵνα μὴ ἐνοχλοίη	θεωρούμενα,	ἐς τὸν ποταμὸν ἀπερριπτεῖτο· καὶ
[5, 101]	ὀρῶν καταθορόντων ὡς ἐπὶ Μηνοδώρου	θήραν	ἕτοιμον, ἀνακρουσάμενος ᾤχετο σὺν θαύματι.
[5, 79]	περικοιμωμένων αὐτοῦ τῇ σκηνῇ πρὸς	θηρίων	τις εὑρέθη δεδαπανημένος, ἄνευ τοῦ
[5, 24]	μάλιστα πόλεσι καὶ νῦν εἰσι	θησαυροὶ	χρημάτων ἱερῶν δαψιλεῖς. ~Τετάρακτο δὲ
[5, 109]	Ναξίων τὸν θεόν, ὡς χάρακα	θησόμενος	ἐνταῦθα καὶ ἀποπειράσων τοῦ Ταυρομενίου.
[5, 128]	ἐκ τῶν νεολήπτων στρατῶν ἐπιγένοιτο	θόρυβος,	καὶ ἔλεγεν ἐν καιρῷ τε
[5, 101]	κατέδυεν ἢ ἀνεδεῖτο ἢ ἐνεπίμπρη.	Θορύβου	δὲ πάντα μεστὰ διὰ Μηνόδωρον
[5, 125]	σκηνὰς ἔλυον ἕτεροι. ~Καὶ τοῦ	θορύβου	Λέπιδος αἰσθόμενος ἐξέθορε τῆς σκηνῆς
[5, 110]	πολέμου, καὶ ὑπ' ἀγνοίας τοῦ	θορύβου	τῶν Καίσαρος, καὶ ὄκνου, μὴ
[5, 10]	οὐδ' ἐπέμεινε συστῆσαι τὴν χώραν	θορυβουμένην,	ἀλλὰ τὸν στρατὸν ἐς τὰ
[5, 90]	καθορῶντες ἀλλήλους ἔτι, οἱ μὲν	θορυβούμενοι	καὶ βοῶντες, οἱ δ' ἐφ'
[5, 49]	στρατὸς οὐκ ἐπαύετο ἐπί τισι	θορυβῶν,	ἕως ἀνῃρέθησαν· καὶ ἦσαν οἱ
[5, 56]	Αὐσονίας οἱ τοῦ Ἀντωνίου κατέλαβον,	Θουρίους	δὲ καὶ Κωνσεντίαν Πομπήιος ἐπολιόρκει
[5, 62]	κακὸς κακῶς καὶ νῦν ἐκ	Θουρίων	ἐξελαθείς. Καὶ ὁ Κοκκήιος τὰ
[5, 58]	μὲν Ἀγρίππας ἀναλαβών, Πομπήιος δὲ	Θουρίων	μὲν ἀπεωσμένος, Κωνσεντίαν δ' ἔτι
[5, 133]	τὰ Ἀντωνίου κατασκεπτόμενος. Ἔς τε	Θρᾴκην	καὶ ἐς τὸν Πόντον ἔπεμπεν
[5, 28]	οὐκ ἐκ Μακεδονίας ὑμῖν ἢ	Θράκης	ἀκουσθησομένου, ἀλλ' ἐν αὐτῇ τῇ
[5, 58]	φίλων καὶ ἱππέων τετρακοσίων, μάλα	θρασέως	ἐπειχθεὶς ἐπέπεσε τοῖς χιλίοις καὶ
[5, 22]	τοὺς λέγοντας, ὁ Μάνιος μάλα	θρασέως	ἔφη τὸν μὲν Ἀντώνιον οὐδὲν
[5, 22]	δοκῇ, μόνα πράσσειν. Οὕτω μὲν	θρασέως	ὁ Μάνιος ἠξίου μήτε τὸν
[5, 90]	θαλάσσῃ καλούντων ἐξ ὀνόματος καὶ	θρηνούντων,	ὅτε μὴ ἐπακούσειαν, ὡς ἀπολωλότας·
[5, 73]	τῷδε τῷ δείπνῳ τὴν Πομπηίου	θυγατέρα,	Λίβωνος οὖσαν θυγατριδῆν, Μαρκέλλῳ τῷ
[5, 93]	πρὸ τῶν Παρθυικῶν ἐκδεδόσθαι τὴν	θυγατέρα	τῷ παιδὶ Λεπίδου, καθάπερ ὡμολόγητο.
[5, 73]	τὴν Πομπηίου θυγατέρα, Λίβωνος οὖσαν	θυγατριδῆν,	Μαρκέλλῳ τῷ προγόνῳ μὲν Ἀντωνίου,
[5, 95]	παρὰ τῷ ἀδελφῷ καταλιπὼν μετὰ	θυγατρὸς	ἤδη γενομένης αὐτοῖς. ~Μηνόδωρος δέ,
[5, 90]	ὑπὸ τῶν περικειμένων ὀρῶν ἐς	θυέλλας	περικλώμενον, καὶ ὁ τοῦ βυθοῦ
[5, 76]	ἡ γυμνασία πανηγύρεις τε σὺν	θυμηδίᾳ	μετὰ τῆς Ὀκταουίας· πολὺς γὰρ
[5, 108]	δ' αὐτῷ παραινούντων μὴ ἀλόγῳ	θυμῷ	συμφέρεσθαι μηδὲ τὸν στρατὸν ἐκτρύχειν
[5, 96]	σιωπῆς βαθυτάτης· οἱ δὲ ἱερουργοὶ	θύουσι	μὲν ἑστῶτες ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ
[5, 76]	καὶ πλῆθος ἦν ἀμφὶ τὰς	θύρας	αὐτίκα σημείων τε καὶ ἡγεμόνων
[5, 76]	ἔχων καὶ ὑπόδημα Ἀττικὸν καὶ	θύρας	ἠρεμούσας. Ἔξοδοί τε ἦσαν ὁμοίως
[5, 74]	παροδεύουσιν αὐτοῖς οἷα σωτῆρσιν ἐγίγνοντο	θυσίαι·	καὶ τὸ ἄστυ ἔμελλεν ὑποδέξεσθαι
[5, 46]	Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐκτελεσθείσης τῆς	θυσίας	στεψάμενος δάφνῃ, συμβόλῳ νίκης, προυκάθητο
[5, 98]	ὁ δὲ Καῖσαρ ἐκ Δικαιαρχείας,	θύων	ἅμα καὶ σπένδων ἀπὸ τῆς
[5, 125]	αὐτὸς ὁ Καῖσαρ ἐς τὸν	θώρακα	ἐβλήθη· τὸ δὲ βέλος οὐκ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/04/2007