Livre, Chap.
[4, 44]	τῆς οἰκίας ἔκρυψεν ἐν λάρνακι,	ἃς	ἀπὸ σιδήρου ἐς χρημάτων ἢ
[4, 33]	πόλεμοι; Καὶ πότε γυναῖκες συνεισήνεγκαν;	Ἃς	ἡ μὲν φύσις ἀπολύει παρὰ
[4, 96]	καὶ ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν ἐς	ἀμοιβὰς	μείζονας. Οὕτως ἡμῖν καὶ τὸ
[4, 53]	ὅσην Καρχηδονίους ἀφείλοντο· ἣν δὲ	Ἰόβας	εἶχεν, ὕστερόν τε ἔλαβον ἐπὶ
[4, 38]	τῷ Μεσσάλᾳ καὶ ἐναυάρχησεν Ἀντωνίῳ	διαλλαγάς	τε πολλάκις Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι
[4, 107]	ποταμοῦ· παρ' ὃ καὶ τὰς	πηγὰς	τῶν ὀρυσσομένων φρεάτων γλυκείας τε
[4, 12]	ὕποπτον ἦν ἢ ἐς λαθραίους	καταφυγάς·	τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο τοῖς
[4, 70]	ἡμᾶς οὔτε Ῥωμαίους ἔτι, ἀλλὰ	φυγάδας	ἢ ξένους ἢ κατακρίτους, ὡς
[4, 10]	εἶναι. ~Κἀκεῖνοι μὲν τοσάσδε πολιτῶν	μυριάδας	ἡμῖν συναπώλλυον, οὔτε θεῶν νέμεσιν
[4, 88]	τέλη μάλιστα ἀναπληρούμενα, ὡς γίνεσθαι	μυριάδας	ὁπλιτῶν ἀμφὶ τὰς ὀκτώ. Ἱππέες
[4, 86]	μικρὸν ἀναχωρήσας τοῦ Βρεντεσίου, τὰς	ὁλκάδας	ἐφύλασσεν ἐν τῷ πόρῳ τὸν
[4, 35]	ὅλον κλῆρον, οἱ δ' αὖ	παῖδας	ἀνδράσι θετοὺς γενέσθαι· οἱ δὲ
[4, 32]	μὲν ἤδη γονέας τε καὶ	παῖδας	καὶ ἄνδρας καὶ ἀδελφοὺς ἐπικαλοῦντες,
[4, 13]	σφαγέων οἱ μὲν γυναῖκας ἢ	παῖδας	οὐκ εὐμενῶς σφίσιν ἔχοντας, οἱ
[4, 54]	ἐς Ἰβηρίαν ἐξέφυγε πρὸς τοὺς	παῖδας	τοὺς Πομπηίου, Γαΐου δὲ Καίσαρος
[4, 73]	χαρίεντας αὐτῷ τῶν πολιτῶν ὑπανοῖξαι	πυλίδας	ἐλέῳ τῆς πόλεως καὶ προμηθείᾳ
[4, 38]	καὶ ναῦς καὶ χρήματα καὶ	ἐλπίδας	ἔχοντος οὐκ ἀσθενεῖς, ἄρχειν σφῶν
[4, 126]	οὐκ ἐν τῷ μάχεσθαι τὰς	ἐλπίδας	ἔχουσιν, ἀλλ' ἐν τῷ μὴ
[4, 68]	διὰ Γαΐου Καίσαρος συνετίθεσθε καὶ	σπονδὰς	ἐπὶ τοῖς ὅρκοις ἐσπένδετε καὶ
[4, 45]	ὑπὸ τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἐπὶ	σπονδὰς	ἐς Πομπήιον ἀπεσταλμένον, μέχρι καὶ
[4, 80]	ᾤκτειρεν ἀνδρῶν φρόνημα φιλελεύθερον καὶ	σπονδὰς	περιέπεμπεν. Οἱ δὲ καὶ τοὺς
[4, 128]	Οἱ δ' ἀνεωθοῦντο μὲν ἐπὶ	πόδας	ἐς τὸ ὀπίσω βάδην ἔτι
[4, 13]	ἢ ἐν αὐταῖς γεγονότων, ἐς	πόδας	ἰδίου θεράποντος ῥιπτουμένων σὺν ὀλοφύρσεσι
[4, 21]	υἱὸν συνειλῆφθαι, ἐπανῆλθε καὶ τοὺς	σφαγέας	μετεπέμψατο. Συνέβη δὲ καὶ τὸν
[4, 24]	γενομένης ἡμέρας ἡ μὲν τοὺς	σφαγέας	μετῄει, καὶ ὁ θυρωρὸς αὐτὴν
[4, 18]	εὐκαταφρόνητον, ἐκρύπτετο ἀσφαλῶς, μέχρι τοὺς	σφαγέας	ὁ υἱὸς αὐτοῦ, τὴν φυγὴν
[4, 26]	οἰκίας ἐκαθέζετο ἐπὶ θρόνου τοὺς	σφαγέας	περιμένων. Κέστιος δὲ ἐν χωρίοις
[4, 102]	Ἀμύντου τούς τε ἄλλους καὶ	Χαλκιδέας	ἀνέστησεν, ὡς μηδὲν ἔτι πλὴν
[4, 20]	τραπέζης, μέχρι κόρον ἔσχε τῆς	θέας	τοῦ κακοῦ. Ὧδε μὲν δὴ
[4, 70]	ἐθελοντὰς ὑπερμαχῆσαι τῆς Ῥωμαίων δημοκρατίας,	Δωριέας	ὄντας. Οἳ δ' ἀντὶ τοιούτων
[4, 67]	Ῥόδιοι κατὰ πόλεις καὶ πρὸς	βασιλέας,	ἄλλους τε καὶ τοὺς μάλιστα
[4, 91]	πατέρες ἡμῶν ἥρμοσαν, ὅτε τοὺς	βασιλέας	ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο οὐκ
[4, 90]	συμμάχων κατά τε ἔθνη καὶ	βασιλέας.	Ὥστε τί χρὴ τῷ λόγῳ
[4, 53]	Σέξστιος οὖν ὑπὸ Καίσαρι τῆς	νέας	ἡγούμενος ᾖτει Κορνιφίκιον ἐκστῆναί οἱ
[4, 32]	δ' ἡμᾶς ἀφείλεσθε μὲν ἤδη	γονέας	τε καὶ παῖδας καὶ ἄνδρας
[4, 57]	οἴκτῳ Καίσαρος γενόμενος ἐζήτει τοὺς	φονέας	περιθέων. Οἱ δὲ τότε μὲν
[4, 133]	ὑπὲρ εἴκοσιν ὁπλιτῶν τέλη καὶ	ἱππέας	ἀμφὶ τοὺς δισμυρίους καὶ ναῦς
[4, 129]	αὖθις ἕτερον στρατὸν ἀγείρειαν, τοὺς	ἱππέας	ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ὁδούς τε
[4, 87]	τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, τρισχιλίους	ἱππέας	ἔχων ἑκάτερος. Πυνθανομένοις δὲ τοῖς
[4, 129]	πάρειμι. καὶ ὁ Ἀντώνιος τοὺς	ἱππέας	ἰδὼν αἰδουμένους παρηγόρει καί, Οὐ
[4, 63]	ἑνὸς τέλους ἀπέλιπε, τοὺς δὲ	ἱππέας	προύπεμψεν ἐς Καππαδοκίαν, οἳ Ἀριοβαρζάνην
[4, 88]	τε ἄγοντες πολὺν ἄλλον καὶ	ἱππέας	ὑπὲρ πεντακισχιλίους. ~Τοσήδε μὲν στρατιὰ
[4, 96]	ἀνεπλήρωσαν τοῖς στρατευομένοις σφίσι τὰς	δωρεάς.	Ἡμεῖς δέ, οἷς ἀσεβὲς οὐδὲν
[4, 89]	τῶν ἐπηγγελμένων τισὶν ὀφειλομένας ἔτι	δωρεάς,	πολλῆς μὲν περιουσίας χρημάτων πεφροντικότες,
[4, 8]	ἐπὶ ἀρχὰς καὶ τιμὰς καὶ	δωρεὰς	προήγαγεν ἀθρόως, οὔτ' ἂν ἡμεῖς
[4, 66]	πλῆθος ἐδημαγώγουν Ἀλέξανδρός τε καὶ	Μνασέας	ἀναμιμνήσκοντες, ὅτι καὶ Μιθριδάτης πλέοσι
[4, 71]	Ἀρχέλαον ἀπέλυεν, Ἀλέξανδρος δὲ καὶ	Μνασέας,	οἱ Ῥοδίων ἡγούμενοι, ταῖς τριάκοντα
[4, 125]	λιμοῦ, τοῖς δὲ ὑπὸ αἰδοῦς	δικαίας,	βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι,
[4, 53]	ᾖτει Κορνιφίκιον ἐκστῆναί οἱ τῆς	παλαιᾶς,	ὡς Λιβύης ἁπάσης ἐν τῇ
[4, 78]	μὲν ἐσχεδίαζον κλίμακας, οἱ δὲ	κεραίας	τοῖς τείχεσι προστιθέντες ὡς διὰ
[4, 134]	ὀφθῆναί φασιν αὐτῷ πρὸ τῆς	τελευταίας	μάχης. Ἐξιόντι δὲ τῷ στρατῷ
[4, 73]	τῇ πόλει μετ' ἐπιλέκτου στρατοῦ,	βίας	μὲν οὐδεμιᾶς φανείσης οὐδὲ κλιμάκων
[4, 32]	ἀπετύγχανον, οὐδὲ τῆς μητρὸς Ἀντωνίου·	Φουλβίας	δέ, τῆς γυναικὸς Ἀντωνίου, τῶν
[4, 32]	ὃ δὲ οὐχ ἥρμοζεν, ὑπὸ	Φουλβίας	παθοῦσαι, ἐς τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα
[4, 29]	δὲ ἔχων συνοικίαν περικαλλῆ, γείτονα	Φουλβίας	τῆς γυναικὸς Ἀντωνίου, πάλαι μὲν
[4, 36]	τοῖς δὲ ἀξίοις καὶ ἐς	στρατηγίας	ἢ ναυαρχίας ἐχρῆτο. Σπονδῶν τέ
[4, 51]	ἐλθὼν τιμῆς παρ' ἑκατέρῳ καὶ	στρατηγίας	ἠξιοῦτο. Ἐπὶ δὲ ἐκείνοις αὐτὸν
[4, 33]	μήτε ἀρχῆς μήτε τιμῆς μήτε	στρατηγίας	μήτε τῆς πολιτείας ὅλως, τῆς
[4, 15]	τε ἀρχὰς τῆς πόλεως καὶ	στρατηγίας	πολέμων καὶ θριάμβους. Οὕτως ὁ
[4, 15]	ὁ καιρὸς ἦν ἐκεῖνος ἐπίδειξις	παραδοξολογίας.	~Καὶ τάδε ἐγίγνετο οὐκ ἐν
[4, 41]	καὶ ὁ ὀφθαλμὸς ὑπὸ τῆς	ἀργίας	δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ ὁ υἱός,
[4, 114]	ἔτι τοιοῦδε ἐς ἀρετὴν ἐσομένου,	ταχυεργίας	τε αὐτῷ καὶ προπετείας ἐνεκάλει
[4, 100]	Λιβύης ἐπάγοιντο ἢ Λευκανίας ἢ	Ἰαπυγίας,	διακλείσουσι πάντα Πομπήιός τε καὶ
[4, 65]	ἀνδράσι συνοισόμενος ἐς μάχην, τὰς	ἰδίας	ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ ἀνεπλήρου καὶ
[4, 88]	ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείας τε καὶ	Καρδίας,	αἳ τὸν ἰσθμὸν τῆς Θρᾳκίου
[4, 43]	ἐπὶ τῆς οἰκίας, μέχρι τῆς	ἀδείας	δοθείσης ὁ Μᾶρκος ἐξῄει τῆς
[4, 37]	ὡς ἀδελφὸν αὐτοκράτορος αἰδουμένων, ἐπὶ	ἀδείας	ἐξέπλευσεν ἐς Βροῦτον καὶ ἐς
[4, 19]	τὴν θάλασσαν ἦγον διὰ λόχμης	βαθείας	λανθάνοντες. Πολλῶν δὲ ἀνὰ μέρη
[4, 85]	Σαλουιδιηνόν, οὔτε ἑστῶτες βεβαίως ὑπὸ	ἀηθείας	οὔτε τὰς κώπας ἔτι ἀναφέρειν
[4, 32]	γένους καὶ τρόπων καὶ φύσεως	γυναικείας.	Εἰ μὲν δή τι καὶ
[4, 107]	τὰς πηγὰς τῶν ὀρυσσομένων φρεάτων	γλυκείας	τε καὶ δαψιλοῦς ὕδατος εὕρισκε.
[4, 4]	ὁ πρεσβύτατος αὐτῶν, τὰς πάλαι	βασιλείας	ἐπανήξειν εἰπών, καὶ δουλεύσειν ἅπαντας
[4, 138]	κίνδυνον ἔσχατον λιμοῦ καὶ δέος	ἀπωλείας	ἐς εὐπορίαν δαψιλῆ καὶ σωτηρίαν
[4, 87]	τὴν μὲν δι' Αἴνου καὶ	Μαρωνείας	ἐπίτομόν τε καὶ συνήθη καὶ
[4, 88]	ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον ἐπὶ Λἴνου καὶ	Μαρωνείας,	ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείας τε καὶ
[4, 131]	καὶ τῆς ἐπιούσης ὁρῶν τὰς	ἐφεδρείας	τῶν ἐχθρῶν ἐπιμενούσας, ἔχων οὐ
[4, 29]	τρεῖς αὐτόν, ὡς πλεονάσαντα τῆς	χρείας,	ἀνεδούλωσαν τοῖς παισὶ τοῦ προγεγραμμένου.
[4, 32]	ἐσφέρειν ἐς τὰς τοῦ πολέμου	χρείας,	ὅσον ἑκάστην οἱ τρεῖς δοκιμάσειαν.
[4, 3]	πόλει διὰ τὰς ἐν αὐτῇ	χρείας	ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα τῆς Ἰβηρίας δι'
[4, 70]	τῆς βουλῆς ἐπιτετραμμένος, τὰς δ'	ἱκετείας	ἐπὶ τοῖς ψηφίσμασι καὶ οἵδε
[4, 114]	ἐσομένου, ταχυεργίας τε αὐτῷ καὶ	προπετείας	ἐνεκάλει καὶ ἐμακάριζεν ὁμοῦ φροντίδων
[4, 125]	μηδὲ ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο, μηδὲ	προπετείας	ὑπευθύνοις μᾶλλον ἢ ἀξιεπαίνοις εὐβουλίας.
[4, 68]	τοιῶνδέ σε ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων	πολιτείας	ἁπτόμενον ἔργων θεοὺς ἡγεμόνας αἰεὶ
[4, 33]	τιμῆς μήτε στρατηγίας μήτε τῆς	πολιτείας	ὅλως, τῆς ὑμῖν ἐς τοσοῦτον
[4, 91]	νόμοις καὶ τῷ κόσμῳ τῆς	πολιτείας,	ὧν οὐδεὶς νόμος οὔτε ἀριστοκρατικὸς
[4, 97]	ἑκατέρων, ἀλλὰ τῶν μὲν ὑπὲρ	δυναστείας	καὶ τυραννίδος, ἣν ἐν ταῖς
[4, 69]	ἐμφύλια μέν, εἰ καὶ ἡμεῖς	δυναστείας	ὠρεγόμεθα, πόλεμος δὲ σαφὴς τὸ
[4, 88]	Λἴνου καὶ Μαρωνείας, ὅθεν ἐπὶ	Λυσιμαχείας	τε καὶ Καρδίας, αἳ τὸν
[4, 100]	ἔθνους ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας, χώρας	βραχείας·	καὶ τάδε χρὴ κατὰ γῆν
[4, 23]	φίλου διεφθείρετο· ἐπειγομένη δὲ ἐκ	μοιχείας	ἐς γάμον ἐδεήθη διὰ τοῦ
[4, 129]	ἑάλωκεν, οὐδὲ ἁλώσεταί ποτε πρὸς	κακίας	ἀρετή· ἐγὼ δὲ τούσδε ἀπατήσας
[4, 60]	Λυκίων καὶ Παμφύλων καὶ ἐκ	Κιλικίας·	ὡς δέ οἱ τάδε ἕτοιμα
[4, 41]	ὁ υἱὸς ἐν εὐρυχώρῳ τῆς	οἰκίας	ἔδοξε καίειν ὡς ἀπαγξάμενον καὶ
[4, 26]	γενναίως ἐνέγκοι, καὶ προελθὼν τῆς	οἰκίας	ἐκαθέζετο ἐπὶ θρόνου τοὺς σφαγέας
[4, 44]	λαμπράν, ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆς	οἰκίας	ἔκρυψεν ἐν λάρνακι, ἃς ἀπὸ
[4, 40]	φέρουσι καὶ διήνεγκεν ἀπὸ τῆς	οἰκίας	ἐπὶ θάλασσαν, ὅθεν ἔφυγεν ἐς
[4, 24]	καλέσαι προσέταξεν ἐκ τῆς ἐκείνης	οἰκίας.	Ἡ δ' ὑποκριναμένη μὲν ἐλθεῖν
[4, 43]	χρόνον διεφύλαξαν ἔνδον ἐπὶ τῆς	οἰκίας,	μέχρι τῆς ἀδείας δοθείσης ὁ
[4, 24]	τὸ δεινόν, πεπραμένης δὲ τῆς	οἰκίας	μόνος αὐτὸν ὁ θυρωρὸς τῇ
[4, 35]	τε τοὺς οὐ προγεγραμμένους καὶ	οἰκίας	οὐδὲν ὑπαιτίων διαφοροῦντες. Ὥστε καὶ
[4, 5]	καὶ διὰ κάλλος ἐπαύλεως καὶ	οἰκίας	προεγράφη. Καὶ ἐγένοντο πάντες οἱ
[4, 80]	πόλεως οἱ Ξάνθιοι ἐς τὰς	οἰκίας	συνέτρεχον καὶ τὰ φίλτατα σφῶν
[4, 14]	λοιπὸς ὅμιλος, οἱ μὲν τὰς	οἰκίας	τῶν ἀναιρουμένων διήρπαζον, καὶ τὸ
[4, 43]	δοθείσης ὁ Μᾶρκος ἐξῄει τῆς	οἰκίας	ὡς ἀπὸ φυγῆς. Ἵρτιος δὲ
[4, 29]	τῆς ἀγορᾶς ἐκέλευσεν ἐπὶ τῆς	συνοικίας	προτεθῆναι. Ἔπαυλιν ἕτερος εἶχε περικαλλῆ
[4, 55]	οὖν ὁ Σέξστιος ἐξῄει τῆς	πολιορκίας	ἐς μάχην καὶ πεσόντος τοῦ
[4, 123]	τῆς ἀπορίας ἀπόνοιαν· καὶ ᾑρεῖτο	πολιορκίας	καὶ ἄλλου παντὸς ἀνέχεσθαι, μᾶλλον
[4, 122]	καὶ λοιδοροῦντες καὶ ἐγνωκότες οὐ	πολιορκίας	τρόπῳ μᾶλλον ἢ μανιώδει φορᾷ
[4, 122]	ἡμέρας ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ ἐκ	Θεσσαλίας	αὐτοῖς ἔτι τὰ ἀρκοῦντα ἐκομίζετο,
[4, 117]	ἤδη καὶ ἐκ μόνης ἄρτι	Θεσσαλίας	ἔχουσιν, ἣ ἐς πόσον αὐτοῖς
[4, 100]	μόνης Μακεδονίας, ἔθνους ὀρείου, καὶ	Θεσσαλίας,	χώρας βραχείας· καὶ τάδε χρὴ
[4, 86]	ὑπέμενεν ὅμως τὰς ἐκ τῆς	Ἰταλίας	αὐτοῖς διαπλεούσας παρασκευὰς ἢ τροφὰς
[4, 108]	διὰ Πομπήιον οὔτε ἐκ τῆς	Ἰταλίας	διὰ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον. Οὐκ
[4, 86]	ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ ἐκ τῆς	Ἰταλίας	διακλείσειν. ~Οἱ μὲν δὴ ναυσί
[4, 47]	καὶ ἔτυχον Σίττιον τῆς ἄλλης	Ἰταλίας	εἰργόμενον ἐν τῇ πατρίδι μένειν.
[4, 85]	ἦγον ἢ αἱ πόλεις ἐξ	Ἰταλίας	ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ ἐς ἐπινίκια
[4, 99]	καὶ ἐσφοραῖς καὶ προγραφαῖς τῆς	Ἰταλίας.	Ἡμῖν δὲ ἐκ πολλῆς φροντίδος
[4, 54]	στρατὸν ἀγείρας ἔκ τε αὐτῆς	Ἰταλίας	καὶ Ἰβηρίας ἐς Λιβύην διέπλευσε
[4, 36]	ἐς Σικελίαν ᾖει, γειτονεύουσαν τῆς	Ἰταλίας,	καὶ Πομπηίου σφᾶς προθύμως ὑποδεχομένου.
[4, 19]	εἶδον, ἀμφὶ Καιήτην πόλιν τῆς	Ἰταλίας,	καταχθεὶς ἠρέμει. Πλησιαζόντων δὲ τῶν
[4, 5]	τῆς Εὐρώπης καὶ μάλιστα τῆς	Ἰταλίας	πολέμοις τε καὶ εἰσφοραῖς τετρυμένης
[4, 3]	Οὕτω μὲν τὰ κάλλιστα τῆς	Ἰταλίας	τῷ στρατῷ διέγραφον, ἔδοξε δὲ
[4, 85]	καὶ αὐτὸς ᾖει διὰ τῆς	Ἰταλίας	ὡς αὐτῷ Σαλουιδιηνῷ συμβολήσων περὶ
[4, 41]	πυλῶν καὶ τὸ λοιπὸν μέχρι	Σικελίας	ἄγων ἢ φέρων ἐκόμισεν, οὐδενὸς
[4, 46]	τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν μέχρι	Σικελίας	διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν πολλάκις ἑτέροις
[4, 85]	Σικελίας. ~Ὧδε μὲν ὁ Πομπήιος	Σικελίας	ἐκράτησε, καὶ ναῦς ἔχων καὶ
[4, 117]	σαφοῦς ἐπιλείψεως. Οὔτε γὰρ ἐκ	Σικελίας	ἢ Σαρδόνος ἢ Λιβύης ἢ
[4, 82]	Σέξστῳ κατὰ Σικελίαν περὶ αὐτῆς	Σικελίας	ναυμαχοῦντα. ~Ὧδε δὲ εἶχε καὶ
[4, 84]	Φάννιος ἔπεισαν ἐκστῆναι Πομπηίῳ Βιθυνικὸν	Σικελίας.	~Ὧδε μὲν ὁ Πομπήιος Σικελίας
[4, 47]	φόβον ἐς θαυμαστὴν τόλμαν ἐκ	δειλίας	μετέβαλε καὶ κειράμενος ἡγεῖτο ἐν
[4, 5]	οἱ δὲ μόνου προσκρούματος ἢ	φιλίας	ἐχθρῶν ἢ φίλων ἔχθρας ἢ
[4, 118]	δὲ τῆς ἐχθὲς ἀρετῆς ἀνὰ	χιλίας	ἑκάστῳ στρατιώτῃ δραχμὰς ἐπιδίδωμι καὶ
[4, 100]	τοῦδε τοῦ βήματος στρατιώτῃ μὲν	χιλίας	καὶ πεντακοσίας δραχμὰς Ἰταλικάς, λοχαγῷ
[4, 32]	ἐς τὸν δῆμον εἰπόντες προύγραφον	χιλίας	καὶ τετρακοσίας γυναῖκας, αἳ μάλιστα
[4, 120]	ἐπιδώσομεν νικητήρια, δραχμὰς ἑκάστῳ στρατιώτῃ	πεντακισχιλίας,	λοχαγῷ δὲ πεντάκις τοσαύτας, χιλιάρχῃ
[4, 125]	προπετείας ὑπευθύνοις μᾶλλον ἢ ἀξιεπαίνοις	εὐβουλίας.	Ἃ καὶ ὁ Βροῦτος αὐτοῖς,
[4, 87]	Ῥάσκος ἤστην ἀδελφὼ Θρᾳκίω βασιλίσκω,	μιᾶς	ἄρχοντε χώρας, οἳ τότε τῇ
[4, 95]	τοιοῦτον εἰργάσατο Ταρκύνιος; Ὃν διὰ	μιᾶς	γυναικὸς ὕβριν, ἐξ ἔρωτος γενομένην,
[4, 103]	τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρας ἔτι	μιᾶς	ἐν Φιλίπποις ἔσεσθαι, τοὺς πολεμίους
[4, 126]	Νικῶσι δ' ἔστι λαβεῖν διὰ	μιᾶς	ἡμέρας καὶ δι' ἑνὸς ἔργου
[4, 138]	τῶν στρατηγῶν λόγον ἐπηλήθευσαν, διὰ	μιᾶς	ἡμέρας καὶ δι' ἑνὸς ἔργου
[4, 137]	μιᾶς ὄντες καὶ τέχνης πολέμων	μιᾶς	καὶ ἀσκήσεως καὶ καρτερίας ὁμοίας,
[4, 137]	ἔθνη τρεπομένων. Ἀλλὰ καὶ γλώσσης	μιᾶς	ὄντες καὶ τέχνης πολέμων μιᾶς
[4, 21]	καὶ υἱός, συμφυέντες ἀλλήλοις διὰ	μιᾶς	πληγῆς ἀπέθανον· καὶ αὐτῶν αἱ
[4, 101]	τῶν στρατηγῶν ἠξιοῦντο, μέχρι πρὸ	μιᾶς	τῆς μάχης ἡμέρας ἀπέπτησαν. Δύο
[4, 51]	νεὼς διαλυθείσης. Πούπλιος δὲ ὁ	ταμίας	Βρούτου, τῶν ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον
[4, 73]	μετ' ἐπιλέκτου στρατοῦ, βίας μὲν	οὐδεμιᾶς	φανείσης οὐδὲ κλιμάκων ἔργου. Εἴκαζον
[4, 3]	διανεμήσεσθαι, ὥσπερ αὐτοῖς ἀντὶ τῆς	πολεμίας	δορίληπτοι γενόμεναι. Καὶ ἦσαν αἱ
[4, 71]	δὲ Κασσίου πλήθει νεῶν τὰς	πολεμίας	περιλαβόντος, οἱ μὲν Ῥόδιοι περιπλεῖν
[4, 120]	Καὶ τῆς τοιαύτης δ' ὅμως	ζημίας	ὑμῖν ἕνεκα ἐπιδώσομεν νικητήρια, δραχμὰς
[4, 104]	ἱκετεύοντος ἐκπονῆσαι τὰ λοιπὰ μετ'	εὐφημίας,	ὁ ποταμὸς περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο
[4, 69]	ἀβοήθητον καταλείπετε οἱ παρακαλοῦντες ὑπὲρ	αὐτονομίας·	φιλίαν τε Ῥωμαίοις προφέροντες οὐκ
[4, 98]	μετά τε πίστεως ὑγιοῦς καὶ	προθυμίας	ἀδόλου στρατευσόμενοι Ῥωμαίων τῇ τε
[4, 99]	πίστεως ὑμᾶς, ὦ συστρατιῶται, καὶ	προθυμίας	ἀμείβοιντο· τὰ δ' ἐς ἀνθρωπίνην
[4, 104]	ἔπραττον αὐτὸ μετὰ ὁρμῆς καὶ	προθυμίας,	καὶ μᾶλλον, ἐπεί τινες αὐτοῖς
[4, 114]	καὶ ἐμακάριζεν ὁμοῦ φροντίδων καὶ	ἀνίας	ἀπηλλαγμένον, αἳ Βροῦτον ἐς ποῖον
[4, 58]	Βάσσος, τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε	νεανίας	αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής, Σέξστος Ἰούλιος.
[4, 100]	δ' ἐκ Λιβύης ἐπάγοιντο ἢ	Λευκανίας	ἢ Ἰαπυγίας, διακλείσουσι πάντα Πομπήιός
[4, 4]	θύτας καὶ μάντεις συνῆγεν ἀπὸ	Τυρρηνίας·	καὶ ὁ πρεσβύτατος αὐτῶν, τὰς
[4, 75]	ἐς τὰ παρόντα χρῆσθαι καὶ	Μακεδονίας	ἄρχειν καὶ τῆς Ἰλλυρίδος ἐπὶ
[4, 75]	Ἰλλυριῶν παραδόντος, ἓν δὲ ἐκ	Μακεδονίας	ἀφείλετο Γάιον, τὸν ἀδελφὸν Ἀντωνίου.
[4, 57]	ἡγεῖσθαι Συρίας μὲν ὁ Κάσσιος,	Μακεδονίας	δὲ ὁ Βροῦτος. Οὔτε δὲ
[4, 100]	οὐκ εἰσί, πλὴν ἐκ μόνης	Μακεδονίας,	ἔθνους ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας, χώρας
[4, 87]	τελῶν ἐς Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ	Μακεδονίας	ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκης τῆς ὀρείου
[4, 133]	κατώρθουν. Ἐθνῶν τε ἐκράτησαν ἀπὸ	Μακεδονίας	μέχρι Εὐφράτου· καὶ ὅσους ἐπολέμησαν,
[4, 88]	δὲ ἀπορίᾳ ἐς Θρᾴκην ἀντὶ	Μακεδονίας	ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον ἐπὶ Λἴνου καὶ
[4, 58]	Συρίαν ἐμβαλὼν καὶ σημεῖα τῆς	ἡγεμονίας	ἀνέσχε καὶ δυώδεκα τέλη στρατοῦ
[4, 94]	ἀρχὰς ἐθνῶν τῶν μεγίστων καὶ	ἡγεμονίας	ἔδοσαν ἡμῖν καὶ γῆς ἀπέφηναν
[4, 91]	ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου καὶ	ἡγεμονίας	ἐθνῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐς
[4, 8]	ἀντὶ κολάσεων ἐπὶ ἀρχὰς καὶ	ἡγεμονίας	ἐξέπεμψαν, αἷς ἐκεῖνοι χρώμενοι τά
[4, 58]	καὶ Κάσσιον ἐς τὰς προτέρας	ἡγεμονίας	ἐπανήγαγον καὶ Βρούτῳ τὴν Ἰλλυρίδα
[4, 132]	ἀθάνατα εἶναι ἀρχάς τε καὶ	ἡγεμονίας	ἐς πολὺ ἐκ τῶν ὑπογραφῶν
[4, 132]	ἐτίθετο καὶ φυγόντοιν αὐτοῖν ἔπεμψεν	ἡγεμονίας,	ἵνα μὴ φυγάδες εἶεν, οὐκ
[4, 93]	χάριν ὤφειλεν, οὐκ ἀρχῆς, οὐχ	ἡγεμονίας,	οὐκ εὐθυνῶν, οὐ δίκης. Ὃ
[4, 2]	ἐπὶ τὴν πενταετίαν, τὰς δὲ	ἡγεμονίας	τῶν ἐθνῶν νειμαμένους, ἔχειν Ἀντώνιον
[4, 91]	κοινὰ χρήματα καὶ στρατόπεδα καὶ	χειροτονίας	ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου καὶ
[4, 46]	ὁ δὲ ἐστρατήγησε τῷ Βρούτῳ	Βιθυνίας	καὶ Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ παραδοὺς
[4, 58]	ἧκεν ἐπίκουρος Μάρκιος Κρίσπος ἐκ	Βιθυνίας	μετὰ τριῶν τελῶν ἄλλων, καὶ
[4, 82]	αὐτὸς ἦγε καὶ Κάσσιον ἐξ	Ἰωνίας	ἀνέμενεν, ὡς ἐς Σηστὸν ὁμοῦ
[4, 63]	πολλὰ τῶν ἐγγὺς ἐθνῶν μέχρι	Ἰωνίας	ἐπέδραμε καὶ ἀνεχώρησεν. Αὐτὸς δὲ
[4, 116]	ὅτι κρείττους ὄντες ἀλκὴν δι'	ἀπραξίας	ἀπώλλυντο, οἱ μὲν πρὸ τοῦ
[4, 82]	ἑαυτῆς ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ δι'	ἀπραξίας	εἴη μετὰ τοσοῦδε στόλου, διέπλευσεν
[4, 123]	ἐδυσφόρουν γυναικῶν τρόπον ἔνδον μετὰ	ἀπραξίας	καὶ φόβου κατακεκλεισμένοι. Ἐδυσχέραινον δὲ
[4, 123]	περὶ τῇς κατὰ τὸν Ἰόνιον	εὐπραξίας	καὶ τῶν πολεμίων ὁρῶντι τὴν
[4, 94]	δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου καθ' ὑπόκρισιν	ἀταξίας	καὶ οὐδ' ἡμῶν ἀξιούντων διὰ
[4, 68]	ἐπὶ τοῖς ὅρκοις ἐσπένδετε καὶ	δεξιὰς	ἐτίθεσθε, αἳ καὶ παρὰ πολεμίοις
[4, 135]	οἰκέταις· τοῦ δὲ πιστοτάτου τῆς	δεξιᾶς	λαβόμενος καὶ περιστρέψας αὐτόν, ὡς
[4, 67]	Κασσίου λιπαρέστερον· καὶ ἐδεῖτο, τῆς	δεξιᾶς	λαβόμενος, ὡς γνωρίμου. Μὴ πόλιν
[4, 137]	μιᾶς καὶ ἀσκήσεως καὶ καρτερίας	ὁμοίας,	δυσκαταγώνιστοι παρ' αὐτὸ ἦσαν ἀλλήλοις.
[4, 96]	ἢ γένος ἢ γνώμην δημοκρατικῆς	διανοίας	προγεγραμμένοι. λόγῳ καὶ Πομπήιος μεθ'
[4, 7]	προσκαταγινωσκομένων ἢ τῶν προανῃρημένων ὑπ'	ἀγνοίας,	ἐς δόξαν τοῦ δικαίως ἀνῃρῆσθαι.
[4, 15]	γνώμην τῶν τριῶν ἀνδρῶν, ὑπ'	ἀγνοίας	ἢ κατ' ἐπιβουλήν, ἀπώλλυντο. Καὶ
[4, 21]	εἴτε ἐξ ἐπιβουλῆς εἴθ' ὑπ'	ἀγνοίας,	τὸν υἱὸν συνειλῆφθαι, ἐπανῆλθε καὶ
[4, 23]	μαθὼν ἐς τῆς γυναικὸς ὑπ'	ἀγνοίας	τῶν οἴκοι κακῶν ἔφευγεν. Ἡ
[4, 43]	τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν, ὡς ἐδύνατο.	Ὑπονοίας	δέ τινος ἀμφὶ τὸ σπήλαιον
[4, 133]	Καίσαρος ἐγεγένητο, καὶ δαιμονίως αὐτὸν	εὐνοίας	καὶ σπουδῆς ἔχοντα ἐς ἐκεῖνον
[4, 8]	ἀτιθάσευτον ὁρῶντες τὴν κακίαν ὑπὸ	φιλανθρωπίας,	προλαβεῖν τοὺς ἐχθροὺς ἢ παθεῖν
[4, 29]	δὴ ταύτην ἔδωκεν ἀμοιβὴν ἀποθνῄσκων	φιλανθρωπίας,	Ῥοῦφος δὲ ἔχων συνοικίαν περικαλλῆ,
[4, 23]	ἑαυτήν· ὅσαι δὲ ἐπέτυχον τῆς	φιλανδρίας,	ἐν τοῖς περισωθεῖσι τῶν ἀνδρῶν
[4, 39]	ἀντιδώσουσιν. Οὐ μὴν ἐψεύσθη τῆς	φιλανδρίας·	οἱ γὰρ ὁπλῖται καὶ ναῦν
[4, 103]	νῦν ὑπό τε κρημνῶν καὶ	ἀνυδρίας	καὶ ὕλης πυκνῆς· ἢν δὲ
[4, 98]	καὶ τῷ δήμῳ μόνοις ὑπὲρ	ἐλευθερίας.	~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων Ἴωμεν καὶ
[4, 67]	εἶναι, Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην, ὑπὲρ	ἐλευθερίας	ἔπραξαν, ὑπὲρ ἧς δὴ καὶ
[4, 80]	τρίτον ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀπώλλυντο	ἐλευθερίας	οὕνεκα. Καὶ γὰρ ἐπὶ Ἁρπάγου
[4, 137]	πολέμων μιᾶς καὶ ἀσκήσεως καὶ	καρτερίας	ὁμοίας, δυσκαταγώνιστοι παρ' αὐτὸ ἦσαν
[4, 3]	αὐτῇ χρείας ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα τῆς	Ἰβηρίας	δι' ἑτέρων· τοῦ δὲ Λεπίδου
[4, 85]	ναυτικοὶ ἄνδρες ἐκ Λιβύης καὶ	Ἰβηρίας,	ἔμπειροι θαλάσσης, ὥστε καὶ ἡγεμόσι
[4, 2]	ταύτης δὲ Λέπιδον ἄρχειν καὶ	Ἰβηρίας	ἐπὶ ταύτῃ· Καίσαρι δὲ εἶναι
[4, 84]	σὺν αἷς εἶχεν ἀπὸ τῆς	Ἰβηρίας.	Ἐπιγενομένης δὲ τῆς τῶν τριῶν
[4, 54]	ἔκ τε αὐτῆς Ἰταλίας καὶ	Ἰβηρίας	ἐς Λιβύην διέπλευσε καὶ τοῖς
[4, 117]	ἢ Σαρδόνος ἢ Λιβύης ἢ	Ἰβηρίας	ἔστιν αὐτοῖς λαβεῖν διὰ Πομπήιον
[4, 108]	τῆς χώρας δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ	Ἰβηρίας	ἢ Λιβύης διὰ Πομπήιον οὔτε
[4, 9]	ἠνυσμένων καὶ ὑπὸ χερσὶν ὄντων,	Ἰβηρίας	τε καὶ Κελτικῆς καὶ τῶνδε
[4, 128]	τῆς τάξεως, οἱ μὲν περὶ	σωτηρίας	μᾶλλον ἢ νίκης, οἱ δὲ
[4, 20]	τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ ἐκδιαπρίζων ὑπὸ	ἀπειρίας·	ἀπέτεμε δὲ καὶ τὴν χεῖρα,
[4, 128]	οἱ δὲ περὶ νίκης καὶ	παρηγορίας	στρατηγοῦ βεβιασμένου. Φόνος δὲ ἦν
[4, 123]	πολεμίων ὁρῶντι τὴν ἐκ τῆς	ἀπορίας	ἀπόνοιαν· καὶ ᾑρεῖτο πολιορκίας καὶ
[4, 65]	ὡς τριφθησομένων ἐν σφίσιν ἐξ	ἀπορίας	διὰ τὸ πλῆθος, Ῥοδίους δὲ
[4, 107]	μὴν τόλμημα, εἰ καὶ ἐξ	ἀπορίας	ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺς πολεμίους, ἐγγὺς
[4, 103]	τὰ λεγόμενα τῆς τε ἄλλης	ἀπορίας	οὕνεκα καὶ ἐλπίδι μάλιστα τοῦ
[4, 117]	τῶν αἰχμαλώτων μανθάνειν, περί τε	ἀπορίας	σίτου καὶ ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ
[4, 44]	σὺν δυσὶ θεράπουσιν ἀγαθοῖς ὑπὸ	ἀπορίας	τῶν τροφῶν ᾖει πρὸς τὴν
[4, 67]	οὗ γεγόναμεν, μηδὲ ἐκλάθῃ καλῆς	ἱστορίας	ἧς ἔμαθες ἐν Ῥόδῳ τε
[4, 47]	δὲ ἦν φιλόσοφός τε καὶ	ἱστορίας	συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε καλῶς καὶ
[4, 7]	οὔτε διαστήματος ἐς δοκιμασίαν οὔτε	κυρίας	ἐς τὴν χειροτονίαν ἡμέρας προτεθείσης·
[4, 64]	ὧδε ἔχοντας ὁ Κάσσιος ἐκ	Συρίας	ἐπανιὼν ᾤκτειρέ τε καὶ τοῦ
[4, 1]	ἦρξαν, καὶ γῆς ἐκράτουν ἀπὸ	Συρίας	ἐπὶ Μακεδονίαν ἁπάσης, καὶ στρατὸς
[4, 57]	οἵδε ὑπὸ Γαΐου Καίσαρος ἡγεῖσθαι	Συρίας	μὲν ὁ Κάσσιος, Μακεδονίας δὲ
[4, 94]	πάσης ἀπὸ τοῦ Ἰονίου μέχρι	Συρίας,	πότερον ὡς ἐναγεῖς κολάζοντες ἢ
[4, 51]	ὕπατον οὐ πολὺ ὕστερον καὶ	Συρίας	στρατηγόν· καὶ τὴν Ἀντωνίου περὶ
[4, 58]	στρατοπέδων ἀπὸ τοῦ Ἰονίου μέχρι	Συρίας,	ὑπακούειν, ἐς ὅ τι κελεύοι
[4, 38]	ἀλλήλους ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸς ἀπεδείχθη	Συρίας	ὑπὸ Ἀντωνίου καὶ στρατηγῶν ἔτι
[4, 71]	μὲν ἐμπειρία διέφθαρτο ὑπὸ τῆς	στενοχωρίας	κεκυκλευμένοις, αἱ δὲ ἐμβολαὶ καὶ
[4, 74]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι τῆς	Ἀσίας	ἅπασι φόρους ἐτῶν δέκα συμφέρειν.
[4, 134]	Μέλλοντα δὲ περᾶν ἐκ τῆς	Ἀσίας	ἐς τὴν Εὐρώπην σὺν τῷ
[4, 120]	οἱ μὲν γὰρ ἐκ τῆς	Ἀσίας	πάνθ' ὅσα ἐβιάσαντο καὶ ἥρπασαν,
[4, 75]	ὅσα ἐκ τῶν φόρων τῆς	Ἀσίας	συνείλεκτο, παρῆλθεν ἐς Βοιωτίαν. Ψηφισαμένης
[4, 87]	ἐς τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς	Ἀσίας	τὴν γνώριμον ὁδόν. Καὶ τοῦτο
[4, 5]	καὶ Κασσίῳ τῶν ἀπὸ τῆς	Ἀσίας	φόρων δεδομένων τε καὶ προσοδευομένων
[4, 102]	ὡς προσεδόκησαν· ὑπὸ γὰρ τῆς	φαντασίας	τῶν νεῶν Νωρβανὸς ἐπὶ τῶν
[4, 70]	ἡμῖν περικτωμένοις τι συνεπράξατε, ὧν	εὐεργεσίας	καὶ μισθοὺς ἀντικεκόμισθέ που, καταλογίζῃ,
[4, 118]	θάλασσαν ἀφορῶν, ἣ τοσαύτας ἡμῖν	ὑπηρεσίας	καὶ τροφὰς ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου
[4, 32]	δήμου καὶ τῶν δορυφόρων, ἔλεγον,	Ὁρτησίας	ἐς τοῦτο προκεχειρισμένης· Ὃ μὲν
[4, 34]	καθίστασθαι τὴν πολιτείαν. ~Τοιαῦτα τῆς	Ὁρτησίας	λεγούσης, οἱ τρεῖς ἠγανάκτουν, εἰ
[4, 133]	καὶ ναῦς μακρὰς ὑπὲρ τὰς	διακοσίας	τήν τε ἄλλην παρασκευὴν ἀξιόλογον
[4, 32]	δῆμον εἰπόντες προύγραφον χιλίας καὶ	τετρακοσίας	γυναῖκας, αἳ μάλιστα πλούτῳ διέφερον·
[4, 34]	ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	τετρακοσίας	μὲν ἀντὶ χιλίων καὶ τετρακοσίων
[4, 100]	βήματος στρατιώτῃ μὲν χιλίας καὶ	πεντακοσίας	δραχμὰς Ἰταλικάς, λοχαγῷ δὲ πενταπλάσιον
[4, 6]	κατεγνωσμένους, πίστεις τε τοῖς ἄλλοις	δημοσίας	ἐποιεῖτο, ἀγνοῶν τὰ ἐγνωσμένα. ~Καὶ
[4, 101]	ἑτέροις δοκεῖ, περιέσκεπον· καὶ παρέμενον	δημοσίας	τε τροφῆς ὑπὸ τῶν στρατηγῶν
[4, 30]	ἐστί, σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ	θυσίας	ἐς τὰ ἱερά, ἄφνω δὲ
[4, 8]	κληρονόμοι τέ τινες αὐτοῦ τῆς	οὐσίας	ἐγγραφέντες εἶναι· οἱ λοιποὶ δὲ
[4, 41]	ἀγορανόμον· δεδημευμένης δ' αὐτῷ τῆς	οὐσίας	οὐκ ἔχοντι τῆς ἀρχῆς τὸ
[4, 47]	καὶ πολλὰ ἐς αὐτοὺς ἐκ	περιουσίας	δαψιλοῦς ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντές τε
[4, 10]	οὐδὲ ἐκ πλούτου πάντως ἢ	περιουσίας	ἢ ἀξιώσεως οὐδ' ὅσους ἕτερος
[4, 89]	ὀφειλομένας ἔτι δωρεάς, πολλῆς μὲν	περιουσίας	χρημάτων πεφροντικότες, οἰκειούμενοι δὲ ταῖς
[4, 92]	εἶχον ὑμῖν. Ἀπὸ ταύτης τῆς	ἐξουσίας	ὕπατον ἐποιήσασθε Σκιπίωνα, ὅτε αὐτῷ
[4, 52]	τε πολλὰ συνηνέχθη πόλεσιν ἐκ	δοριαλωσίας,	ὑπεριδόντι δὲ τῶν ἐλασσόνων τὰ
[4, 94]	Μάγνου τοῦ πρώτου περὶ τῆς	δημοκρατίας	ἀγωνισαμένου παῖς καὶ ὅτι μικρὰ
[4, 70]	ἄρχειν ἐθελοντὰς ὑπερμαχῆσαι τῆς Ῥωμαίων	δημοκρατίας,	Δωριέας ὄντας. Οἳ δ' ἀντὶ
[4, 36]	ἐπὶ Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε τῆς	δημοκρατίας	μεταποιούμενον· ὁ δὲ πολὺς ἐς
[4, 133]	ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν, ἀλλ' ὑπὲρ	δημοκρατίας,	ὀνόματος εὐειδοῦς μέν, ἀλυσιτελοῦς δὲ
[4, 69]	δὲ σαφὴς τὸ γιγνόμενόν ἐστι	δημοκρατίας	πρὸς μοναρχίαν. Καὶ δημοκρατίαν ἀβοήθητον
[4, 60]	Φίγλος. Πυθόμενος δὲ τῆς Κασσίου	στρατιᾶς	ἐς Λαοδίκειαν οἰκείως ἔχουσάν οἱ
[4, 27]	δικάζων, Καίσαρος τοῖς δικαστηρίοις μετὰ	στρατιᾶς	ἐφεστῶτος καὶ τῶν ἄλλων δικαστῶν
[4, 123]	ὑπήκουον, οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ τὰς	αἰτίας	μανθάνοντες οὐδὲ εὐθύνοντες, ὅτε καὶ
[4, 57]	Καπιτώλιον κατέλαβον καὶ ψηφισθείσης αὐτοῖς	ἀμνηστίας	κατέβησαν. Ὁ δὲ δῆμος ἐπὶ
[4, 13]	ἀκάθαρτα, οἱ δὲ ἐς καπνώδεις	ὑπωροφίας	ἢ τῶν τεγῶν ταῖς κεραμίσι
[4, 87]	τότε τῇ γνώμῃ περὶ τῆς	συμμαχίας	διεφέροντο. Καὶ Ῥάσκος μὲν τοῖς
[4, 66]	ἀλλήλους· εἰ δέ τι περὶ	συμμαχίας	ἐπιμέμφοιτο, ἐθέλειν παρὰ τῆς Ῥωμαίων
[4, 54]	ἐπολιόρκει. ~Καὶ πάντες ἐπρέσβευον περὶ	συμμαχίας	ἔς τε Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ
[4, 63]	βασιλέα αὐτῶν ἔστελλε περὶ μείζονος	συμμαχίας,	ἣ μετὰ τὸ ἔργον ἀφικνουμένη
[4, 68]	ἐς τὸ νῦν ἀδουλώτου καὶ	συμμαχίας	καὶ προαιρέσεως ἐς ὑμᾶς, ὦ
[4, 55]	εὐζώνων ἐς τὰ πλάγια τῆς	ἱππομαχίας	καὶ ἐμβαλὼν ἐθορύβει, μέχρι τὸν
[4, 85]	στόλῳ, καὶ πρὸ τοῦ πορθμοῦ	ναυμαχίας	ἀμφὶ τὸ Σκύλλαιον αὐτοῖς γενομένης
[4, 72]	Μύνδῳ Ῥωμαίων τε καὶ Ῥοδίων	ναυμαχίας	τέλος ἦν, καὶ αὐτὴν γιγνομένην
[4, 55]	καὶ τοῦ στρατοῦ φεύγοντος ὑπ'	ἀναρχίας,	εἵπετο κτείνων τε καὶ ζωγρῶν.
[4, 70]	πρὸς Γάιον Καίσαρα, τῆσδε τῆς	μοναρχίας	ἡγεμόνα· λέγουσι δ' ὅμως αἱ
[4, 47]	ἴσως διὰ ταῦτα ὡς ἐχθρὸς	μοναρχίας	προυγράφη. Φιλοτιμουμένων δὲ αὐτὸν ὑποδέξασθαι
[4, 36]	ἀξίοις καὶ ἐς στρατηγίας ἢ	ναυαρχίας	ἐχρῆτο. Σπονδῶν τέ οἱ πρὸς
[4, 17]	μὲν δὴ τὸ κακὸν ἐκ	συντυχίας	ἀπὸ τῶν ἐν ἀρχαῖς ἔτι
[4, 54]	καλουμένους Σιττιανούς, οἳ ἀπὸ τοιᾶσδε	συντυχίας	οὕτως ὠνομάζοντο. Σίττιος ἐν Ῥώμῃ
[4, 17]	τῶν ὑπάτων τινὰς ἐς τὰς	φυλακὰς	ἐμβαλεῖν. Καὶ ἦν ὅδε ὁ
[4, 78]	εὐποροῦντες. Ἀλλ' οἱ μὲν ἐσχεδίαζον	κλίμακας,	οἱ δὲ κεραίας τοῖς τείχεσι
[4, 110]	τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων καὶ	κλίμακας,	ὡς ἐξελῶν αὐτὸ καὶ παροδεύσων
[4, 40]	εἰς ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ ὄνον	ἄνθρακας	φέροντα ἐλαύνειν ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ
[4, 70]	ἀντὶ τοιούτων ἔργων καὶ λογισμῶν	συνθήκας	ἡμῖν προφέρετε, γενομένας μὲν ὑμῖν
[4, 66]	λόγων ἔφη κρινεῖν, τὰς δὲ	συνθήκας	κελεύειν ὅπλα μὴ φέρειν ἐπ'
[4, 70]	Κάσσιος ὑμῖν ἐστιν ὁ τὰς	συνθήκας	τάσδε προφέρων καὶ ἐπὶ συμμαχίαν
[4, 32]	εἰπόντες προύγραφον χιλίας καὶ τετρακοσίας	γυναῖκας,	αἳ μάλιστα πλούτῳ διέφερον· καὶ
[4, 13]	ἧσσον τῶν σφαγέων οἱ μὲν	γυναῖκας	ἢ παῖδας οὐκ εὐμενῶς σφίσιν
[4, 32]	ὑμῶν γυναιξὶ τοιαῖσδε, ἐπὶ τὰς	γυναῖκας	ὑμῶν κατεφύγομεν· ὃ δὲ οὐχ
[4, 66]	τυράννους, οἳ δώσουσι μὲν αὐτοὶ	δίκας,	δώσουσι δὲ καὶ Ῥόδιοι τὰ
[4, 94]	σαφέστερον ἔτι, φόνου μὴ εἶναι	δίκας.	Καὶ μετὰ μικρόν, Ἀντωνίου τὸ
[4, 100]	μὲν χιλίας καὶ πεντακοσίας δραχμὰς	Ἰταλικάς,	λοχαγῷ δὲ πενταπλάσιον καὶ χιλιάρχῃ
[4, 36]	Πομπήιος ἐν καιρῷ τότε ἔδειξε,	κήρυκάς	τε περιπέμπων, οἳ πάντας ἐς
[4, 86]	ἐπελθὼν νρηγίνοις μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι	μεγάλας	πίστεις αὐτὸς ἔδωκεν ἀναλύσειν αὐτοὺς
[4, 38]	ὑπατεύοντα κάθοδον τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι.	~Μεσσάλας	δὲ ἐπιφανὴς καὶ νέος ἐς
[4, 38]	ἀνῃρεῖτο, ἐξῃρήσθω τῶν προγραφέντων ὁ	Μεσσάλας	Ὁ δὲ τὴν μὲν συγγνώμην
[4, 7]	ἀνῃρῆσθαι. Διετέτακτό τε πάντων τὰς	κεφαλὰς	ἐς τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐπὶ
[4, 11]	προγεγραμμένοις τιθέμεθα. Ἀναφερόντων δὲ τὰς	κεφαλὰς	οἱ κτείναντες ἐφ' ἡμᾶς, ὁ
[4, 95]	καὶ οὐδενὸς ἀπέτεμνον οἱ Κελτοὶ	κεφαλὰς	οὐδὲ ἐνύβριζον ἀνῃρημένοις οὐδὲ πολεμοῦσιν
[4, 123]	τοῦ στρατοῦ φανερώτερον ἤδη κατὰ	ἴλας	καὶ κατὰ συστάσεις διαπυνθανομένου· τί
[4, 115]	ἐς δισχιλίους ἄνδρας, ἱππέων τε	ἴλας	τέσσαρας καὶ ἕτερον πλῆθος ἐπειλεγμένον·
[4, 14]	μάλιστα ἐνθυμηθεῖεν, ὅτι τὰς μὲν	ἄλλας	πόλεις ἐλυμήναντο στάσεις καὶ περιέσωσαν
[4, 60]	ἐμφρονέστερος ἔδοξε τοῦ Κράσσου γενέσθαι.	~Δολοβέλλας	δὲ διέτριψε μὲν περὶ τὴν
[4, 60]	καὶ δεδιώς, μὴ αὑτὸν ὁ	Δολοβέλλας	διαφύγοι, τόν τε ἴσθμὸν ἔχου
[4, 62]	δὲ ἑξῆς ναυμαχίᾳ ἡσσᾶτο ὁ	Δολοβέλλας,	καὶ ὁ Κάσσιος αἰρομένου τοῦ
[4, 61]	πέντε δὲ αὐτοῖς ἀνδράσιν εἷλεν	Δολοβέλλας.	Καὶ ὁ Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν
[4, 62]	δὲ τῆς πόλεως ὁ μὲν	Δολοβέλλας	προύτεινε τὴν κεφαλὴν τῷ σωματοφύλακι
[4, 108]	παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ ἐς	πολλὰς	ἡμέρας, οὐκ ἐθελόντων συμπλέκεσθαι τῶν
[4, 101]	ἕτερα ὑπὲρ αὐτὴν κατὰ προφάσεις	πολλὰς	τοῖς ἀρίστοις. Τοὺς δὲ λαμβάνοντας
[4, 1]	ἐζήτει καὶ ἐκόλαζεν, οὓς εὕροι·	Σύλλας	δὲ ὑπὸ μισθοῖς τε μεγάλοις
[4, 33]	ἡμᾶς οὐδὲ Κίννας ἠνάγκασεν οὐδὲ	Σύλλας,	ὁ τυραννήσας τῆς πατρίδος· ὑμεῖς
[4, 129]	ἐπὶ τὰς ὁδούς τε καὶ	ἐκβολὰς	τῆς μάχης, αἱρεῖν τοὺς ἀποδιδράσκοντας·
[4, 49]	εἶναι θεράπων, καὶ αὐτὸν ὠνήσατο	Βαρβούλας.	Δεξιὸν δὲ ὁρῶν ἐπέστησε τοῖς
[4, 49]	Ἄκτιον. Ἐστρατήγει δὲ καὶ Ἀντωνίῳ	Βαρβούλας,	καὶ ἡ τύχη περιῆλθεν ἐς
[4, 49]	περιῆλθεν ἐς τὸ ὅμοιον ἀμφοτέροις·	Βαρβούλας	τε γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου λαμβανόμενος
[4, 81]	ὅ τι βούλοιτο, καὶ τὰς	πύλας	ἀνεῴγνυον. Ὁ δ' ἐσελθὼν ἔκτεινε
[4, 44]	περιδύειν, μέχρι Λουκρήτιον ἐπὶ τὰς	πύλας	διαφυγεῖν. Ἐκεῖ δὲ αὐτὸν ὁ
[4, 46]	ἐς στρατιώτας σκευάσαντες, τὰς μὲν	πύλας	διέδραμον ὡς λοχαγοὶ διώκοντες ἑτέρους,
[4, 78]	πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν, οὔτε τὰς	πύλας	δυνάμενοι ῥῆξαι σιδήρῳ περιβεβλημένας, οὔτε
[4, 79]	ἐσεδέχοντο. Καὶ πλείους γενόμενοι τὰς	πύλας	ἔκοπτον, οὐ περιβεβλημένας ἔτι τῷ
[4, 106]	ἀπὸ χάρακος ἐς χάρακα καὶ	πύλας	ἐν μέσῳ κατέλιπον, ὡς ἓν
[4, 79]	ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσοι περὶ τὰς	πύλας	ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν αὐτὰς
[4, 77]	ἐκ ποδὸς ἐπῆγεν ἐπὶ τὰς	πύλας	καὶ πάντας ἐνήλλασσε συνεχῶς. Οἱ
[4, 77]	ἐπιδραμόντων, συνέφευγον αὖθις ἐς τὰς	πύλας·	καὶ τῶν φυλάκων αὐτὰς προαποκλεισάντων
[4, 40]	φερομένη. Τῶν δὲ ἀμφὶ τὰς	πύλας	ὁπλιτῶν τινος τὸ φορεῖον ὑπονοήσαντός
[4, 27]	Ἰδόντων δὲ τῶν φρουρούντων τὰς	πύλας,	ὅτι πλεονάζουσιν οἱ νεκροφόροι παρὰ
[4, 78]	τοὺς δὲ ἔνδον ἀποληφθῆναι, τὰς	πύλας	οὐ δυναμένους ἔτι ἀνασπάσαι, χωρὶς
[4, 128]	παρηγγελμένου σφίσιν ἐγκρατῶς ἐχόμενοι τὰς	πύλας	προελάμβανον σφόδρα ἐπικινδύνως (ἄνωθέν τε
[4, 21]	μὲν ἡ μήτηρ ἐπὶ τὰς	πύλας	προύπεμψε καὶ ὑπέστρεψεν, ἵνα ἀνῃρημένον
[4, 49]	καὶ ὥς. Περὶ δὲ τὰς	πύλας	τῶν ὑπαντώντων τις φίλων Βαρβούλα,
[4, 92]	δὲ αὐτοὶ καὶ ψηφιζόμενοι κατὰ	φυλὰς	ἢ λόχους καὶ ἀποφαίνοντες ὑπάτους
[4, 32]	συνεώσμεθα ὑπ' αὐτῆς. Ὑμεῖς δ'	ἡμᾶς	ἀφείλεσθε μὲν ἤδη γονέας τε
[4, 97]	ἐκεῖνοι τοῖς ἀναιροῦσιν· οὐδὲ ὁρῶσιν	ἡμᾶς	Γάιον μέν, ὅτι ἠξίου μόνος
[4, 90]	συνάγει; Περὶ δὲ ὧν διαβάλλουσιν	ἡμᾶς	δύο ἄνδρες ἐχθροί, ἴστε μὲν
[4, 96]	ὦ πολῖται, πράσσοντες οἱ τρεῖς	ἡμᾶς	ἐναγεῖς λέγουσι, καί φασι μὲν
[4, 70]	προγράψαντες λέγουσιν, ἡγεῖσθε, οὐ πρὸς	ἡμᾶς	ἐστιν ὑμῖν ἔτι, ἀλλὰ πρὸς
[4, 11]	τὰς κεφαλὰς οἱ κτείναντες ἐφ'	ἡμᾶς,	ὁ μὲν ἐλεύθερος ἐπὶ δισμυρίαις
[4, 8]	ἔς τε Γάιον καὶ ἐς	ἡμᾶς	οἷα πεπόνθαμεν ὁρῶν. Γάιον μὲν
[4, 37]	ἔτι καὶ ἕξειν, ἕως ἂν	ἡμᾶς	ὁμοῦ κατακάνῃς· τὰ γὰρ ὅμοια
[4, 33]	ἢ Πομπηίου συνεφέρομεν, οὐδὲ Μάριος	ἡμᾶς	οὐδὲ Κίννας ἠνάγκασεν οὐδὲ Σύλλας,
[4, 70]	χρῄζωσιν. Εἰ δὲ οὔτε στρατηγοὺς	ἡμᾶς	οὔτε Ῥωμαίους ἔτι, ἀλλὰ φυγάδας
[4, 123]	οἱ διώξαντες, οἱ τοὺς καθ'	ἡμᾶς	πολεμίους κατακανόντες, οἱ τὸ στρατόπεδον
[4, 9]	καθ' ἡμῶν πολέμου, ὅτε πολεμίους	ἡμᾶς	τε καὶ τοὺς ὑφ' ἡμῖν
[4, 90]	ὧδε· ~Ὁ μὲν ἀγὼν πρῶτον	ἡμᾶς,	ὦ συστρατιῶται, κοινὸς ὢν ἐς
[4, 8]	τοῖς ἐνυβρίσασι καὶ πολεμίους ἀναγράψασιν	ἡμᾶς	ὧδε ἀθρόως ἠναγκαζόμεθα χρῆσθαι. Νῦν
[4, 32]	ἀνδρῶν, ἠδικῆσθαί φατε, προγράψατε καὶ	ἡμᾶς	ὡς ἐκείνους. Εἰ δὲ οὐδένα
[4, 97]	καὶ ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ πρὸς	ἡμᾶς	ὡς εὐαγεῖς καὶ δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας
[4, 114]	φίλοις· Οἱ μὲν δὴ προκαλούμενοι	ἡμᾶς	ὡς κεκμηκότας οὐδὲ ἀπεπείρασαν. ~Ἧι
[4, 8]	φίλους θέμενος ἐπὶ ἀρχὰς καὶ	τιμὰς	καὶ δωρεὰς προήγαγεν ἀθρόως, οὔτ'
[4, 94]	καὶ ἐροῦσι καὶ λέγοντες ἅμα	ὑμᾶς	ἀμείψονται μεγάλαις δωρεαῖς, ὅταν εἰπεῖν
[4, 118]	Τὴν δὲ προθυμίαν, ἧς νῦν	ὑμᾶς	ἀξιῶ κρατεῖν, ἀθρόαν ἀπόδοτε, ὅταν
[4, 10]	ἔτι συλλαβεῖν· καὶ τόδε δι'	ὑμᾶς,	ἵνα μὴ ἐπὶ τοῖς ὁπλίταις
[4, 92]	καὶ ἐκ μόνου τοῦ περὶ	ὑμᾶς	μέρους καταμάθοιτε. Ὁ γὰρ δῆμος
[4, 10]	αἰτιωτάτους ἀμυνούμεθα. Καὶ τόδε δι'	ὑμᾶς	οὐχ ἧσσον ἡμῶν· ἀνάγκη μὲν
[4, 10]	ἀνάγκη μὲν γὰρ ἡμῶν διαφερομένων	ὑμᾶς	πάντας ἐν μέσῳ δεινὰ πάσχειν,
[4, 93]	ἐπαχθῶς ἤνεγκεν ἡ βουλὴ δι'	ὑμᾶς·	ὑμετέρα γὰρ καὶ οὐ τῆς
[4, 68]	καὶ συμμαχίας καὶ προαιρέσεως ἐς	ὑμᾶς,	ὦ Ῥωμαῖοι, λελέχθω· πρὸς σὲ
[4, 99]	πολέμων δικαίων δεσπόται, τῆς πίστεως	ὑμᾶς,	ὦ συστρατιῶται, καὶ προθυμίας ἀμείβοιντο·
[4, 120]	ζημίας ὑμῖν ἕνεκα ἐπιδώσομεν νικητήρια,	δραχμὰς	ἑκάστῳ στρατιώτῃ πεντακισχιλίας, λοχαγῷ δὲ
[4, 118]	ἀρετῆς ἀνὰ χιλίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ	δραχμὰς	ἐπιδίδωμι καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ὑμῶν
[4, 100]	στρατιώτῃ μὲν χιλίας καὶ πεντακοσίας	δραχμὰς	Ἰταλικάς, λοχαγῷ δὲ πενταπλάσιον καὶ
[4, 80]	πάντα ἀνελόντες ἐς πυρὰς προνενης	μένας	ἐν ταῖς οἰκίαις ἐπέθεσαν καὶ
[4, 85]	ἴσαι διεφθάρατο, καὶ τὰς λοιπὰς	λελωβημένας	τε καὶ πεπονημένας ὁ Σαλουιδιηνὸς
[4, 79]	γενόμενοι τὰς πύλας ἔκοπτον, οὐ	περιβεβλημένας	ἔτι τῷ σιδήρῳ τὰ ἐντός,
[4, 78]	τὰς πύλας δυνάμενοι ῥῆξαι σιδήρῳ	περιβεβλημένας,	οὔτε κλιμάκων ἢ πύργων ἐμπεπρησμένων
[4, 85]	τὰς λοιπὰς λελωβημένας τε καὶ	πεπονημένας	ὁ Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσας ἐς
[4, 89]	τὰς ἐκ τῶν ἐπηγγελμένων τισὶν	ὀφειλομένας	ἔτι δωρεάς, πολλῆς μὲν περιουσίας
[4, 78]	δυναμένους ἔτι ἀνασπάσαι, χωρὶς ἀνασπαστηρίων	γενομένας.	Βαλλόμενοι δ' ἐν τοῖς στενωποῖς
[4, 70]	καὶ λογισμῶν συνθήκας ἡμῖν προφέρετε,	γενομένας	μὲν ὑμῖν καὶ τάσδε πρὸς
[4, 32]	καὶ αὐτὰς ἔδει, τὰ ὄντα	τιμωμένας,	ἐσφέρειν ἐς τὰς τοῦ πολέμου
[4, 50]	γενόμενος ὑπὸ τοιᾶσδε ἀνάγκης παρέστη.	Μαικήνας	ἐδίωκε τὸν Λεπίδου παῖδα βουλεύσεως
[4, 50]	Τὸν μὲν δὴ παῖδα ὁ	Μαικήνας	ἐς Ἄκτιον ἔπεμπε τῷ Καίσαρι,
[4, 124]	καὶ προβάλλεσθαι τὰ αὐτὰ χαρακώματα,	χαλεπήνας	ὁ Βροῦτος τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν
[4, 20]	εὐαγγέλιον Ἀντωνίῳ διαφέροντες· καὶ ὁ	Λαίνας	ἐν ἀγορᾷ προκαθημένῳ τὴν κεφαλὴν
[4, 20]	ἐλευσομένων πλεόνων κατεπλάγησαν, ὁ δὲ	Λαίνας,	καὶ δίκην τινὰ διὰ τοῦ
[4, 44]	Ἐκεῖ δὲ αὐτὸν ὁ Λουκρήτιος	περιμείνας	τε καὶ τῆς ἑαυτοῦ μερισάμενος
[4, 26]	τῶν τότε συλλαβών τε καὶ	κτείνας	ἠδόξησεν ἄρα, εἰ μὴ τὰ
[4, 26]	ξίφος καὶ τὸν προδότην μόνον	ἀποκτείνας	ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσιν ὑπέσχε. Φιλοδέσποτος
[4, 25]	πολλῶν ἐπιβρισάντων εἷς ἀπέθανε πολλοὺς	ἀποκτείνας.	Οὐετουλῖνος δὲ χεῖρα ἤθροισε πολλὴν
[4, 54]	ἐς Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ Λιβύων	τινὰς	ἀεὶ τῷ νεωτέρῳ Πομπηίῳ πέμπων
[4, 39]	ἔπεισεν ἐλπίδι χρημάτων πλεόνων πέμψαι	τινὰς	ἀπὸ σφῶν πρὸς τὴν γυναῖκα
[4, 66]	τριάκοντα. Καὶ τάδε πράσσοντες ἔπεμπόν	τινας	ἐς Μύνδον ὅμως, οἳ τὸν
[4, 17]	ἴσχυεν, ὡς καὶ τῶν ὑπάτων	τινὰς	ἐς τὰς φυλακὰς ἐμβαλεῖν. Καὶ
[4, 119]	οἱ πολέμιοι μερίζονται, ὡς διώξαντές	τινας	ἡμῶν καὶ τὸ στρατόπεδον διαρπάσαντες,
[4, 83]	ἀφιπτάμενος ἠνώχλει καὶ πόλεις ἤδη	τινὰς	ᾕρει βραχυτέρας τε καὶ μείζους.
[4, 35]	ἑαυτὸν παροξύνῃ, τῶν δὲ θεραπόντων	τινάς,	οἳ σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον ἐκείνοις,
[4, 33]	συνεφέρομεν, οὐδὲ Μάριος ἡμᾶς οὐδὲ	Κίννας	ἠνάγκασεν οὐδὲ Σύλλας, ὁ τυραννήσας
[4, 75]	ψιλοὺς καὶ τοξότας, καὶ τοὺς	Μακεδόνας	ἐπαινῶν ἐς τὸν Ἰταλικὸν ἤσκει
[4, 89]	αὐτούς, Γαΐῳ μάλιστα Καίσαρι τοὺς	πλέονας	ἐστρατευμένους, μή τις ἐς τὴν
[4, 10]	εὐπραξίαν, καίπερ ἀνάγκης οὔσης τρισὶ	πλέονας	ἐχθροὺς ἢ ἑνὶ εἶναι. Ἀλλὰ
[4, 96]	ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν ἐς ἀμοιβὰς	μείζονας.	Οὕτως ἡμῖν καὶ τὸ δαιμόνιον,
[4, 47]	ᾖτησε τὴν στολὴν καὶ τὰς	ὀθόνας	ἐνέδυ τὰς ποδήρεις καὶ τὴν
[4, 51]	ἐπιόντι ποτὲ τῷ Καίσαρι προύθηκεν	εἰκόνας	Βρούτου καὶ ἐπῃνέθη καὶ ἐπὶ
[4, 68]	Ῥωμαίων πολιτείας ἁπτόμενον ἔργων θεοὺς	ἡγεμόνας	αἰεὶ ποιεῖσθαι παντὸς ἔργου. Θεοὺς
[4, 138]	πόλεων ἢ στρατῶν ἐς τοὺς	ἡγεμόνας	ὁρμαῖς· οὐ γάρ τις αὐτοῖς
[4, 13]	καὶ δανεισμάτων χρήστας ἢ χωρίων	γείτονας	ἐπιθυμίᾳ τῶν χωρίων. Ἐπανάστασις γὰρ
[4, 114]	γενέσθαι συμπεσούσης, καὶ Τιτίνιος ὡς	βραδύνας	ἑαυτὸν ἔκτεινε· Βροῦτος δὲ Κασσίου
[4, 111]	τὸ γιγνόμενον ὡς ἄλογον καταπεπληγμένῃ.	Ῥήξας	δ' αὐτὴν ὑπὸ τόλμης ἐπὶ
[4, 116]	ἐς τὸ Βρεντέσιον ἡμέρᾳ πέμπτῃ,	δόξας	ἀπολωλέναι. Τοιοῦτο μὲν δὴ πάθος
[4, 73]	τὸν στρατὸν ἀκριβῶς καὶ θάνατον	ἐπικηρύξας,	εἴ τις ἁρπάσειεν ἢ βιάσαιτό
[4, 86]	ἄγουσαι, διέπλεον ἱστίοις στρογγύλοις, μέχρι	πᾶς	ὁ στρατὸς καὶ ἐπ' αὐτῷ
[4, 105]	καὶ ὁ Τίλλιος ἐπικατήχθη καὶ	πᾶς	ὁ στρατὸς συνεληλύθει. Οἱ δὲ
[4, 6]	προγεγράφθαι δὲ μηδένα τῶν προκατεγνωσμένων,	πᾶς	τις αὐτὸς ἡγεῖτο ζητεῖσθαι πρὸς
[4, 85]	ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο, καὶ τὰς	λοιπὰς	λελωβημένας τε καὶ πεπονημένας ὁ
[4, 64]	τοῖς κοινοῖς, ὅσα εἶχον ἐς	πομπὰς	ἢ ἀναθήματα, ἔκοπτον. Οὐδενὸς δὲ
[4, 85]	βεβαίως ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς	κώπας	ἔτι ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ
[4, 91]	τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ τὰς	ἀρὰς	ἀπερύκοντες ἀφ' ἑαυτῶν οὐχ ὑπεμείναμεν
[4, 121]	τὴν θάλασσαν καὶ ὑπὲρ ἄλλους	τέσσαρας	δύο, ὡς τῷδε τῷ τρόπῳ
[4, 115]	δισχιλίους ἄνδρας, ἱππέων τε ἴλας	τέσσαρας	καὶ ἕτερον πλῆθος ἐπειλεγμένον· καὶ
[4, 136]	πρὸς τῶν οἰκείων πάνυ ἐγκρατῶς,	ἐσχάρας	πυρὸς ἐνεχθείσης ἁρπάσασα τῶν ἀνθράκων
[4, 104]	καὶ ἐν φόβῳ πανικῷ περὶ	ἐνέδρας	ἐγίγνοντο, οὐκ ἀπιστοῦντες μὲν τοῖς
[4, 103]	Βροῦτον διώδευον. ~Ἐκφανείσης δὲ τῆς	ἐνέδρας	ὁ Νωρβανὸς καὶ ὁ Δεκίδιος
[4, 90]	τοῦδε ὁρᾶτε τοσούσδε καὶ τοιούσδε	ἄνδρας	ἀπὸ τῆς βουλῆς. Ἔστι δὲ
[4, 66]	παλαιῶν ἔργων πρὸς οὐχ ὁμοίους	ἄνδρας	ἐμνημόνευον. Ναῦς τε καθεῖλκον τὰς
[4, 7]	τὰς κεφαλὰς ἐς τοὺς τρεῖς	ἄνδρας	ἐπὶ ῥητῷ κέρδει φέρεσθαι· καὶ
[4, 109]	αὐτὰ δεδιὼς ἔγνω βιάσασθαι τοὺς	ἄνδρας	ἐς μάχην καὶ ἐπενόησεν, εἰ
[4, 116]	τε ἡμίφλεκτοι μέχρι πολλοῦ περιέπλεον,	ἄνδρας	ἔχουσαι τοὺς μὲν ὑπὸ τοῦ
[4, 6]	Ῥώμην προγράψειν ἔμελλον, δυώδεκα δὲ	ἄνδρας,	ἤ, ὡς ἕτεροι λέγουσιν, ἑπτακαίδεκα,
[4, 115]	καὶ στρατηγίδα σπεῖραν, ἐς δισχιλίους	ἄνδρας,	ἱππέων τε ἴλας τέσσαρας καὶ
[4, 32]	γονέας τε καὶ παῖδας καὶ	ἄνδρας	καὶ ἀδελφοὺς ἐπικαλοῦντες, ὅτι πρὸς
[4, 73]	ὀνόματος ἐκάλει Ῥοδίων ἐς πεντήκοντα	ἄνδρας	καὶ ἀχθέντας ἐκόλαζε θανάτῳ· ἑτέροις
[4, 116]	τριήρων ἑπτακαίδεκα. Καὶ τοὺς μὲν	ἄνδρας	οἱ περὶ Μοῦρκον ἐς ἑαυτοὺς
[4, 80]	ἀνδρῶν γύναια ὀλίγα ἐλεύθερα καὶ	ἄνδρας	οὐδὲ ἐς ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα
[4, 30]	προγεγραμμένου. ~Περὶ μὲν δὴ τοὺς	ἄνδρας	τοιάδε ἐγίγνετο, ἥψατο δὲ καὶ
[4, 42]	σοι δοῦναι δίκην, ἐμὲ δὲ	γέρας	εὑρέσθαι. Αἰτῶ δή σε τὸν
[4, 43]	κεφαλὴν αὐτὸν ἀφελόμενοι διὰ τὸ	γέρας,	ἠπείγοντο μάτην ἐς τὸ ἄστυ,
[4, 136]	ἐκ τῶν ὀρῶν πολλούς, καὶ	γέρας	ᾖτησέ τε καὶ ἔλαβε σῴζεσθαι
[4, 54]	Ἰόβα στρατηγὸν διώνυμον, ἀνεῖλε καὶ	γέρας	τούτων ἔλαβε παρὰ Καίσαρος τὴν
[4, 121]	τέλεσιν, ἐπαγόμενοι γέρρα πολλὰ καὶ	διφθέρας	ἐς προβολὴν τοῖς τοξεύμασιν. Ὡς
[4, 117]	περιώνυμον αὐτοῖς ὂν ἐπεπίστευτο τὸ	κέρας,	διεφθείρατε ἅπαν καὶ τοὺς ἐπιτεταγμένους
[4, 128]	Καὶ ἐκρίθη. ~Ἤδη δὲ τῆς	ἡμέρας	ἀμφὶ τήνδε τὴν παρασκευὴν ἐς
[4, 101]	μέχρι πρὸ μιᾶς τῆς μάχης	ἡμέρας	ἀπέπτησαν. Δύο δ' ἡμέραις τὸν
[4, 109]	μέρει τινὶ νυκτός τε καὶ	ἡμέρας	ἔκοπτεν ἐν τῷ ἕλει δίοδον
[4, 122]	τε μέγεθος καὶ δέος ἑκάστης	ἡμέρας	ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ ἐκ Θεσσαλίας
[4, 109]	ἀμφὶ τῇ διόδῳ. Δέκα δ'	ἡμέρας	ἐργασάμενος ὧδε ἐσέπεμψε λόχους ὀρθίους
[4, 81]	ἐδίδου τὸ λοιπὸν αὐτοῖς τῆς	ἡμέρας	ἐς σκέψιν καὶ ἀνεχώρει. Ἅμα
[4, 103]	ἐκπίπτοντα ἐς τὸν Ἕρμον, ὅθεν	ἡμέρας	ἔτι μιᾶς ἐν Φιλίπποις ἔσεσθαι,
[4, 22]	τὸ σῶμα ἀνεζήτει μέχρι πέμπτης	ἡμέρας,	εὑρὼν δὲ ἔτι γνωρίζεσθαι δυναμένου,
[4, 24]	ἡμέραν ἥξειν ἔφη. Καὶ γενομένης	ἡμέρας	ἡ μὲν τοὺς σφαγέας μετῄει,
[4, 138]	στρατηγῶν λόγον ἐπηλήθευσαν, διὰ μιᾶς	ἡμέρας	καὶ δι' ἑνὸς ἔργου κίνδυνον
[4, 126]	δ' ἔστι λαβεῖν διὰ μιᾶς	ἡμέρας	καὶ δι' ἑνὸς ἔργου τροφὰς
[4, 116]	δὲ καὶ ἐς πέντε διήρκεσαν	ἡμέρας,	λιχμώμενοι τὴν πίσσαν ἢ ἱστίων
[4, 23]	σφαγεῖς παρεγένοντο· καὶ τῆς αὐτῆς	ἡμέρας	οἱ μὲν ἐκεῖνον ἀνῄρουν, ἡ
[4, 108]	ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ ἐς πολλὰς	ἡμέρας,	οὐκ ἐθελόντων συμπλέκεσθαι τῶν ἀμφὶ
[4, 40]	ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν, ἐς ὃν	ἡμέρας	οὐχ ὑποστάντων ἐμβῆναι τῶν ὁπλιτῶν
[4, 7]	οὔτε κυρίας ἐς τὴν χειροτονίαν	ἡμέρας	προτεθείσης· ἀλλ' αὐτίκα ἐκυροῦτο ὁ
[4, 116]	μὲν δὴ πάθος τῆς αὐτῆς	ἡμέρας	τῇ περὶ Φιλίππους μάχῃ κατὰ
[4, 137]	τῶν νεκρῶν ὁ ἀριθμός, ἐπανισουμένης	ἑκατέρας	μάχης, οὐκ ἐλάσσων ἔδοξεν οὐδὲ
[4, 36]	γυναικῶν ὤφθησαν καὶ παίδων ἐς	πατέρας	εὔνοιαι καὶ θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν
[4, 120]	οἳ πάντα ἐσμὲν ὑπὲρ τῆς	ὑμετέρας	νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι. Καὶ τῆς
[4, 58]	δὲ καὶ Κάσσιον ἐς τὰς	προτέρας	ἡγεμονίας ἐπανήγαγον καὶ Βρούτῳ τὴν
[4, 71]	ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις δ' ἦσαν ἐς	κουφοτέρας	εὔτονοι, μέχρι Ῥόδιαι μὲν τρεῖς
[4, 130]	Καί φασιν αὐτὸν ἐς τοὺς	ἀστέρας	ἀναβλέποντα εἰπεῖν· Ζεῦ, μὴ λάθοι
[4, 76]	μὲν βάθος οὔσης πεντήκοντα ποδῶν	βαθυτέρας,	τὸ δὲ πλάτος κατὰ λόγον
[4, 71]	νεῶν βαρυτέρων, ὅτε συμπλακεῖεν, ἀπὸ	βαρυτέρας	ῥύμης ἐπεβάρουν ὥσπερ ἐν πεζομαχίᾳ.
[4, 71]	δὲ ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις ἐς	βαρυτέρας	τὰς Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο,
[4, 83]	καὶ πόλεις ἤδη τινὰς ᾕρει	βραχυτέρας	τε καὶ μείζους. ~Καὶ ὁ
[4, 5]	ἢ φιλίας ἐχθρῶν ἢ φίλων	ἔχθρας	ἢ πλούτου διαφέροντος. Ἐδέοντο γὰρ
[4, 5]	μεθ' ἑτέρους, οἱ μὲν ἀπ'	ἔχθρας,	οἱ δὲ μόνου προσκρούματος ἢ
[4, 2]	καὶ Ἀντώνιος ἐς φιλίαν ἀπ'	ἔχθρας	συνῄεσαν ἀμφὶ Μουτίνην πόλιν, ἐς
[4, 54]	οὐχ ὑποστὰς ἔφυγε καὶ στρατὸν	ἀγείρας	ἔκ τε αὐτῆς Ἰταλίας καὶ
[4, 133]	ἀμφὶ τὸ Βρεντέσιον καὶ πρὸ	πείρας	ἀπολιπόντες· ἦν τε πρόφασις αὐτοῖς
[4, 134]	εὐβούλου βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ ἐς	χεῖρας	ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ λιμοῦ,
[4, 123]	παντὸς ἀνέχεσθαι, μᾶλλον ἢ ἐς	χεῖρας	ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις ὑπὸ λιμοῦ,
[4, 66]	ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις μέλλοντες ἐς	χεῖρας	ἰέναι, ὁ δὲ λεὼς ἐμεγαλοφρονεῖτο,
[4, 83]	τε καὶ μεθιπταμένου καὶ ἐς	χεῖρας	οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς ἡγουμένοις
[4, 137]	στρατὸς τοσοῦτος ἢ τοιοῦτος ἐς	χεῖρας	πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων ἑκατέρωθεν, οὐχ
[4, 9]	στρατεύειν ἐπὶ τοὺς πέραν θαλάσσης	αὐτόχειρας	Γαΐου. Μέλλουσι δὴ πόλεμον ὑπὲρ
[4, 132]	Καῖσαρ, ὄντε τῆς Μάγνου Πομπηίου	μοίρας,	ἐκ μὲν ἐχθροῖν καὶ πολεμίοιν
[4, 54]	διὰ τάδε, κατεγίνωσκεν ἀεὶ τῆς	μοίρας	ὡς ἀτυχούσης ἀμειλίκτως καὶ Σεξστίῳ
[4, 133]	ἀμφὶ τοὺς δισμυρίους καὶ ναῦς	μακρὰς	ὑπὲρ τὰς διακοσίας τήν τε
[4, 60]	ὅρμον, ὅθεν ἔμελλεν εὐπορήσειν τε	ἀγορᾶς	ἀπὸ θαλάσσης καὶ ἀδεῶς, ὅτε
[4, 29]	γυναῖκα, ἡ δὲ ἀντὶ τῆς	ἀγορᾶς	ἐκέλευσεν ἐπὶ τῆς συνοικίας προτεθῆναι.
[4, 134]	ὑπὸ λιμοῦ, δαψιλῶς αὐτὸν ἔχοντα	ἀγορᾶς	καὶ ναυκρατοῦντα, καὶ τόδε παθεῖν
[4, 122]	τε ἔναγχος περὶ τὸν Ἰόνιον	συμφορᾶς	ἐξηγγελμένης ἐς ἑκατέρους ἤδη, μᾶλλον
[4, 81]	πάντα ὑπακούειν ἢ τὰς Ξανθίων	συμφορὰς	προσδέχεσθαι· προσήγοντό τε αὐτοῖς οἱ
[4, 96]	ζημίαις, ᾧ τέλη καινὰ καὶ	ἐσφορὰς	ἐπιγράφουσι; Καὶ τάδε πράσσοντες οὐδ'
[4, 60]	Τρεβώνιον καὶ ταῖς πόλεσιν ἐπιβάλλων	ἐσφορὰς	καὶ ναυτικὸν ἀγείρων ἐπὶ μισθῷ
[4, 96]	ἐπὶ Καίσαρι συνέγνωσαν αἱ ἐς	ἐσφορὰς	προγεγραμμέναι; Τί δὲ ὁ δῆμος
[4, 82]	ὅσα δύναιντο. Ὁ δὲ αὐτοῖς	ἐσφοράς	τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων τοὺς
[4, 5]	καὶ ταῖς γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν	εἰσφορὰς	βαρυτάτας, καὶ τέλη πράσεων καὶ
[4, 104]	πρώτοις· καὶ βοῆς, ὡς εἰκός,	λαμπρᾶς	ἐπὶ τῇ χαρᾷ γενομένης, ἡ
[4, 38]	Ἀντωνίῳ συνῆν, μέχρι κρατούσης Ἀντωνίου	Κλεοπάτρας	ἐπιμεμψάμενος ἐς Καίσαρα μετῆλθεν. Ὁ
[4, 61]	Ἀράδιοι καὶ Σεραπίων, οὐδὲν τῆς	Κλεοπάτρας	προμαθών, ἔπεμψαν αὐτῷ ναῦς, ὅσας
[4, 116]	ἱστῶν ἢ σανίδων ἐχόμενοι ἐς	πέτρας	ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο ἐρήμους. Καὶ
[4, 107]	ἔτι ἀτείχιστον εἶναι πλὴν κατὰ	πλευρὰς	Βρούτῳ μὲν τὰ ἀπόκρημνα, Κασσίῳ
[4, 23]	Ἡ δὲ ὡς φιλοφρονουμένη τὰς	θύρας	ἐπέκλεισε καὶ ἐτήρει τὸν ἄνδρα,
[4, 50]	ὁ Λέπιδος ἀμφὶ τὰς Βαλβίνου	θύρας	ἐτρίβετο πολλάκις καὶ δικάζοντι παρίστατο
[4, 25]	Καπίτων δὲ ἐς πολὺ τὰς	θύρας	ὑπανοίγων τοὺς ἐσβιαζομένους καθ' ἕνα
[4, 74]	καὶ Λεύκιος Οὐᾶρος αὐτοῖς μετὰ	φρουρᾶς	ὑπελέλειπτο· ὁ δὲ Κάσσιος ἡδόμενος
[4, 80]	τὰ σφέτερα πάντα ἀνελόντες ἐς	πυρὰς	προνενης μένας ἐν ταῖς οἰκίαις
[4, 22]	αὑτὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῆς	γεφύρας	ἐς τὸ ῥεῦμα. Καὶ αὐτὸν
[4, 2]	ἑκάτερος ἐπὶ τὰς τοῦ ποταμοῦ	γεφύρας.	Λέπιδος δ' αὐτὸς προελθὼν διηρεύνα
[4, 103]	καὶ τοῦ χρόνου καὶ τῆς	ὥρας	γεγονότων. Ὧδε δὲ αὐτοῖς ἔχουσιν
[4, 100]	Μακεδονίας, ἔθνους ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας,	χώρας	βραχείας· καὶ τάδε χρὴ κατὰ
[4, 108]	λαβεῖν εἶχον, ὑπὸ λιμοῦ τῆς	χώρας	δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ Ἰβηρίας ἢ
[4, 87]	ἀδελφὼ Θρᾳκίω βασιλίσκω, μιᾶς ἄρχοντε	χώρας,	οἳ τότε τῇ γνώμῃ περὶ
[4, 114]	μὲν ἀνεχώρουν, ὁ δὲ Βροῦτος	ἐπιτωθάσας	ἔφη τοῖς φίλοις· Οἱ μὲν
[4, 111]	μάχην συνερρωγυῖαν ἥσθη μὲν ὡς	ἀναγκάσας	(πάνυ γὰρ ἐπὶ ταῖς ἀγοραῖς
[4, 20]	ἐκ τοῦ φορείου τὴν κεφαλὴν	ἐπισπάσας	ἀπέτεμνεν, ἐς τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ
[4, 17]	Σάλουιον, ὡς εἶχε, τῆς κόμης	ἐπισπάσας	ὑπὲρ τὴν τράπεζαν, ἐς ὅσον
[4, 45]	καὶ τοὺς θεράποντας ἐς ὑπηρέτας	σκευάσας	τὴν πόλιν ὡς στρατηγὸς ὑπὸ
[4, 101]	τὸ ἀνάλογον. ~Ταῦτα εἰπὼν καὶ	παρασκευάσας	τὸν στρατὸν ἔργῳ καὶ λόγῳ
[4, 124]	τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν οὖσι καὶ	περιαλγήσας,	ὅτι τὸν αὐτόν οἱ κίνδυνον
[4, 64]	χαλεπῶς ἐχρῶντο ἑκάτεροι· Κάσσιος δὲ	νικήσας	Δολοβέλλαν καὶ ἐσφορὰν ἐπέθηκεν αὐτοῖς
[4, 68]	καὶ διατριβὴν καὶ ἑστίαν, ἣν	ᾤκησας,	καὶ τοὐμὸν διδασκαλεῖον αὐτὸ καὶ
[4, 73]	ἱεροῖς τε καὶ δημοσίοις, πάντα	συλήσας	ἐκέλευσε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν
[4, 63]	καὶ τοὺς Παρθυαίων ἱπποτοξότας ἀπέπεμπε	τιμήσας	καὶ πρέσβεις πρὸς τὸν βασιλέα
[4, 45]	Πομπώνιος δὲ εἰς στρατηγοῦ σχῆμα	κοσμήσας	ἑαυτὸν καὶ τοὺς θεράποντας ἐς
[4, 33]	Κίννας ἠνάγκασεν οὐδὲ Σύλλας, ὁ	τυραννήσας	τῆς πατρίδος· ὑμεῖς δέ φατε
[4, 104]	ἀγνοουμένην ἀγαγών, ὁ δ' οὐκ	ἀγνοήσας.	~Οἱ δ' ἀμφὶ τὸν Βροῦτον
[4, 104]	τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ τῆς βοῆς	ὑπονοήσας	ἐσκέψατο καὶ τὸ γιγνόμενον ἰδὼν
[4, 77]	κατεσύρησαν καὶ οἱ πύργοι διερρώγεσαν,	ὑποτοπήσας	τὸ ἐσόμενον ὁ Βροῦτος ἐκέλευσε
[4, 18]	τὴν φυγὴν ἐς τὸν πελάτην	ὑποτοπήσας,	ὡδήγησεν ὑπὸ τὸ τέγος, καὶ
[4, 55]	εὔνοιαν οἵδε πατρῴαν τοῦ Καίσαρος.	~Θαρρήσας	οὖν ὁ Σέξστιος ἐξῄει τῆς
[4, 11]	δ' ἂν ἢ σώσας ἢ	ἐπικουρήσας	ἢ συνειδὼς φανῇ, τοῦτον ἡμεῖς,
[4, 86]	Ἀντωνίου τε καὶ Καίσαρος, μικρὸν	ἀναχωρήσας	τοῦ Βρεντεσίου, τὰς ὁλκάδας ἐφύλασσεν
[4, 85]	καὶ πεπονημένας ὁ Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν,	ὑποχωρήσας	ἐς λιμένα πρὸ τοῦ πορθμοῦ
[4, 129]	κακίας ἀρετή· ἐγὼ δὲ τούσδε	ἀπατήσας	ὧδέ σοι πάρειμι. καὶ ὁ
[4, 43]	ἄστυ, ὁ δὲ τὸν δεσπότην	ἀναστήσας	διέπλευσεν ἐς Σικελίαν. ~Ἄππιον δὲ
[4, 81]	πόλιν ἐοικυῖαν ἐπινείῳ Ξανθίων, καὶ	περιστήσας	αὐτοῖς τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν ἐς
[4, 72]	ἐσκευασμέναις ἐς τὸ φοβερώτατον καὶ	περιστήσας	τῇ Ῥόδῳ τὸ πεζὸν ὁμοῦ
[4, 133]	ἦν καὶ φιλήκοος, ἅτε καὶ	φιλοσοφήσας	οὐκ ἀγεννῶς. ~Ἀλλὰ καὶ τοιοῖσδε
[4, 129]	ὁμοῦ. Καὶ περὶ τοῖς ἡγεμόσι	δείσας,	μὴ αὑτὸν διαφυγόντες αὖθις ἕτερον
[4, 48]	αὑτὸν ἐπὶ χρήμασιν ἄγοι, μέχρι	δείσας	ὁ ναύκληρος διέσωσεν ἐς Πομπήιον.
[4, 40]	φορεῖον ὑπονοήσαντός τε καὶ ἐρευνωμένου,	δείσας	ὁ Ῥηγῖνος ἐπέδραμε καὶ ὡς
[4, 24]	δὲ Σάλασσος, οἰχομένου τοῦ θυρωροῦ	δείσας	ὡς ἐς ἐνέδραν ἀπιόντος, ἐς
[4, 25]	καὶ αὐτὸς διερρίπτει, μέχρι κεκενωμένης	ἐπικλείσας	ἐνέπρησε καὶ ἀπώλετο, καὶ τὸ
[4, 69]	ἠδίκεις· εἰ δὲ διδάσκων οὐκ	ἔπεισας,	ἀμυνῶ σοι. Ἠδικούμην δὲ δή
[4, 80]	Οἰμωγῆς δὲ γιγνομένης ὁ Βροῦτος	νομίσας	ἁρπαγὴν εἶναι τὸν στρατὸν ἀνεῖργε
[4, 49]	προτέρους δεσπότας ἐς Ῥώμην ἐπήγετο,	ἐλπίσας	ὀκνήσειν ἐς Ῥώμην ἀφικέσθαι προγεγραμμένον.
[4, 27]	καὶ ὁ λοχαγὸς τὸν Αἰμίλιον	γνωρίσας	Σὺ κἀκεῖνος εἶπε καὶ τοὺς
[4, 61]	Κλεοπάτρας προμαθών, ἔπεμψαν αὐτῷ ναῦς,	ὅσας	εἶχον· ἡ βασιλὶς δὲ Κασσίῳ
[4, 135]	τῇ ἀρίστῃ φοινικίδι εὐθὺς καὶ	καύσας	τὰ λείψανα τῇ μητρὶ Σερουιλίᾳ
[4, 43]	Καὶ αὐτὸν εἴς τι σπήλαιον	ἀναπαύσας	εἰργάζετο καὶ τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν,
[4, 73]	ὡς ἐπὶ δοριαλώτῳ. Ἀτρεμεῖν τε	κελεύσας	τὸν στρατὸν ἀκριβῶς καὶ θάνατον
[4, 69]	ὅμως εἰπεῖν· Εἰ μὲν οὐ	συνεβούλευσας	Ῥοδίοις μὴ ἀδικεῖν με, σύ
[4, 135]	τοῖς πολεμίοις πολλάκις, εἶθ' ὑποχωρούντων	ἀναλύσας	τὸ κράνος, ἵνα ἢ γνώριμος
[4, 86]	τὰς ἐκ τῆς Ἰταλίας αὐτοῖς	διαπλεούσας	παρασκευὰς ἢ τροφὰς ἢ τὸν
[4, 131]	ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας τῶν ἐχθρῶν	ἐπιμενούσας,	ἔχων οὐ πλήρη τέσσαρα τέλη
[4, 86]	ἐς Μακεδονίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου	διαφερούσας.	Αἱ δὲ προεπέμποντο μὲν ὑπὸ
[4, 61]	ναῦς προπομπούς, καὶ οὐκ εἰδέναι	συμμαχούσας.	~Ἑτοιμασάμενος οὖν ὁ Κάσσιος αὖθις
[4, 30]	οὐδὲ ἐκείνης ὑπὸ δέους, οὐκ	ἀξιώσας	ἔτι ἐς πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου
[4, 11]	χρήμασι. Ὃς δ' ἂν ἢ	σώσας	ἢ ἐπικουρήσας ἢ συνειδὼς φανῇ,
[4, 80]	ἐπικατέσφαξαν. Βροῦτος δὲ τῶν ἱερῶν	περισώσας	ὅσα ἐδύνατο, μόνους θεράποντας εἷλε
[4, 123]	ἐπιτάγματος ὑπήκουον, οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ	τὰς	αἰτίας μανθάνοντες οὐδὲ εὐθύνοντες, ὅτε
[4, 91]	οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ	τὰς	ἀρὰς ἀπερύκοντες ἀφ' ἑαυτῶν οὐχ
[4, 66]	ἄνδρας ἐμνημόνευον. Ναῦς τε καθεῖλκον	τὰς	ἀρίστας σφῶν τρεῖς καὶ τριάκοντα.
[4, 13]	στρατηγῶν ἢ δημάρχων, ἔτι τάσδε	τὰς	ἀρχὰς μετιόντων ἢ ἐν αὐταῖς
[4, 50]	ἐγγύην ὑφισταμένου, ὁ Λέπιδος ἀμφὶ	τὰς	Βαλβίνου θύρας ἐτρίβετο πολλάκις καὶ
[4, 32]	δεομέναις ὑμῶν γυναιξὶ τοιαῖσδε, ἐπὶ	τὰς	γυναῖκας ὑμῶν κατεφύγομεν· ὃ δὲ
[4, 70]	θάλασσαν ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐπιτετραμμένος,	τὰς	δ' ἱκετείας ἐπὶ τοῖς ψηφίσμασι
[4, 2]	τὰ ἐτήσια ἐπὶ τὴν πενταετίαν,	τὰς	δὲ ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν νειμαμένους,
[4, 8]	ἐνέπρησαν ἢ κατέσκαψαν ἢ κατήρειψαν,	τὰς	δὲ καταπλήξαντες ἐπάγουσι τῇ πατρίδι
[4, 56]	τοὺς Σιττιανοὺς ἐδωρεῖτο πολλοῖς λαφύροις,	τὰς	δὲ πόλεις τῷ Καίσαρι καθίστατο,
[4, 66]	πόλεμον ἀντὶ λόγων ἔφη κρινεῖν,	τὰς	δὲ συνθήκας κελεύειν ὅπλα μὴ
[4, 133]	δισμυρίους καὶ ναῦς μακρὰς ὑπὲρ	τὰς	διακοσίας τήν τε ἄλλην παρασκευὴν
[4, 96]	ὣς ἀνεπλήρωσαν τοῖς στρατευομένοις σφίσι	τὰς	δωρεάς. Ἡμεῖς δέ, οἷς ἀσεβὲς
[4, 86]	δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων, ὑπέμενεν ὅμως	τὰς	ἐκ τῆς Ἰταλίας αὐτοῖς διαπλεούσας
[4, 89]	δὲ αὐτὴν τοῖς νομιζομένοις ἀνεπλήρουν	τὰς	ἐκ τῶν ἐπηγγελμένων τισὶν ὀφειλομένας
[4, 126]	πολεμίων, οὐκ ἐν τῷ μάχεσθαι	τὰς	ἐλπίδας ἔχουσιν, ἀλλ' ἐν τῷ
[4, 3]	μέλλον καὶ τῇ πόλει διὰ	τὰς	ἐν αὐτῇ χρείας ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα
[4, 31]	ἢ ἀργύριον ἔχοντας ὁρᾶσθαι οὐδὲ	τὰς	ἐπικτήσεις νῦν ἀκινδύνους, πολὺ δὲ
[4, 131]	δὲ καὶ τῆς ἐπιούσης ὁρῶν	τὰς	ἐφεδρείας τῶν ἐχθρῶν ἐπιμενούσας, ἔχων
[4, 77]	τὸ ἐσόμενον ὁ Βροῦτος ἐκέλευσε	τὰς	ἐφέδρους τῶν πυλῶν τάξεις ἀποστῆναι·
[4, 23]	ἔφευγεν. Ἡ δὲ ὡς φιλοφρονουμένη	τὰς	θύρας ἐπέκλεισε καὶ ἐτήρει τὸν
[4, 25]	ἐπενείματο. Καπίτων δὲ ἐς πολὺ	τὰς	θύρας ὑπανοίγων τοὺς ἐσβιαζομένους καθ'
[4, 65]	ναυτικὰ ἀνδράσι συνοισόμενος ἐς μάχην,	τὰς	ἰδίας ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ ἀνεπλήρου
[4, 7]	δικαίως ἀνῃρῆσθαι. Διετέτακτό τε πάντων	τὰς	κεφαλὰς ἐς τοὺς τρεῖς ἄνδρας
[4, 11]	τοῖς προγεγραμμένοις τιθέμεθα. Ἀναφερόντων δὲ	τὰς	κεφαλὰς οἱ κτείναντες ἐφ' ἡμᾶς,
[4, 85]	ἑστῶτες βεβαίως ὑπὸ ἀηθείας οὔτε	τὰς	κώπας ἔτι ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε
[4, 85]	δὲ ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο, καὶ	τὰς	λοιπὰς λελωβημένας τε καὶ πεπονημένας
[4, 14]	παραλογώτερον, ὅτε μάλιστα ἐνθυμηθεῖεν, ὅτι	τὰς	μὲν ἄλλας πόλεις ἐλυμήναντο στάσεις
[4, 8]	τάς τε ὑπὸ Ῥωμαίοις πόλεις	τὰς	μὲν οὐ πείθοντες ἐνέπρησαν ἢ
[4, 46]	τοὺς θεράποντας ἐς στρατιώτας σκευάσαντες,	τὰς	μὲν πύλας διέδραμον ὡς λοχαγοὶ
[4, 81]	ἐκέλευσεν ἐς πάντα ὑπακούειν ἢ	τὰς	Ξανθίων συμφορὰς προσδέχεσθαι· προσήγοντό τε
[4, 129]	ἀγείρειαν, τοὺς ἱππέας ἐξέπεμπεν ἐπὶ	τὰς	ὁδούς τε καὶ ἐκβολὰς τῆς
[4, 121]	μὴ ἀναγκασθείη μάχεσθαι, τῷ δὲ	τὰς	ὁδοὺς τῆς κομιδῆς τῶν ἀναγκαίων
[4, 47]	ἔχων ᾖτησε τὴν στολὴν καὶ	τὰς	ὀθόνας ἐνέδυ τὰς ποδήρεις καὶ
[4, 80]	τῆς πόλεως οἱ Ξάνθιοι ἐς	τὰς	οἰκίας συνέτρεχον καὶ τὰ φίλτατα
[4, 14]	δὲ λοιπὸς ὅμιλος, οἱ μὲν	τὰς	οἰκίας τῶν ἀναιρουμένων διήρπαζον, καὶ
[4, 88]	ὡς γίνεσθαι μυριάδας ὁπλιτῶν ἀμφὶ	τὰς	ὀκτώ. Ἱππέες δὲ ἦσαν Βρούτῳ
[4, 86]	Καίσαρος, μικρὸν ἀναχωρήσας τοῦ Βρεντεσίου,	τὰς	ὁλκάδας ἐφύλασσεν ἐν τῷ πόρῳ
[4, 4]	Τυρρηνίας· καὶ ὁ πρεσβύτατος αὐτῶν,	τὰς	πάλαι βασιλείας ἐπανήξειν εἰπών, καὶ
[4, 107]	τοῦ ποταμοῦ· παρ' ὃ καὶ	τὰς	πηγὰς τῶν ὀρυσσομένων φρεάτων γλυκείας
[4, 47]	στολὴν καὶ τὰς ὀθόνας ἐνέδυ	τὰς	ποδήρεις καὶ τὴν τοῦ κυνὸς
[4, 71]	Τοῦ δὲ Κασσίου πλήθει νεῶν	τὰς	πολεμίας περιλαβόντος, οἱ μὲν Ῥόδιοι
[4, 98]	οὐδ' ἂν δέξαιντο ἔτι διὰ	τὰς	προγραφὰς καὶ ὅσα ἄλλα ἔδρασαν,
[4, 58]	Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον ἐς	τὰς	προτέρας ἡγεμονίας ἐπανήγαγον καὶ Βρούτῳ
[4, 81]	ἐς ὅ τι βούλοιτο, καὶ	τὰς	πύλας ἀνεῴγνυον. Ὁ δ' ἐσελθὼν
[4, 44]	παρέσχε περιδύειν, μέχρι Λουκρήτιον ἐπὶ	τὰς	πύλας διαφυγεῖν. Ἐκεῖ δὲ αὐτὸν
[4, 78]	ἐς πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν, οὔτε	τὰς	πύλας δυνάμενοι ῥῆξαι σιδήρῳ περιβεβλημένας,
[4, 79]	σταυρώματα ἐσεδέχοντο. Καὶ πλείους γενόμενοι	τὰς	πύλας ἔκοπτον, οὐ περιβεβλημένας ἔτι
[4, 79]	δείσαντες ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσοι περὶ	τὰς	πύλας ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν
[4, 77]	δὲ ἐκ ποδὸς ἐπῆγεν ἐπὶ	τὰς	πύλας καὶ πάντας ἐνήλλασσε συνεχῶς.
[4, 77]	Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον αὖθις ἐς	τὰς	πύλας· καὶ τῶν φυλάκων αὐτὰς
[4, 40]	φορείῳ φερομένη. Τῶν δὲ ἀμφὶ	τὰς	πύλας ὁπλιτῶν τινος τὸ φορεῖον
[4, 27]	λέχος. Ἰδόντων δὲ τῶν φρουρούντων	τὰς	πύλας, ὅτι πλεονάζουσιν οἱ νεκροφόροι
[4, 78]	ἀπολέσθαι, τοὺς δὲ ἔνδον ἀποληφθῆναι,	τὰς	πύλας οὐ δυναμένους ἔτι ἀνασπάσαι,
[4, 128]	τοῦ παρηγγελμένου σφίσιν ἐγκρατῶς ἐχόμενοι	τὰς	πύλας προελάμβανον σφόδρα ἐπικινδύνως (ἄνωθέν
[4, 21]	τόνδε μὲν ἡ μήτηρ ἐπὶ	τὰς	πύλας προύπεμψε καὶ ὑπέστρεψεν, ἵνα
[4, 49]	εἵπετο καὶ ὥς. Περὶ δὲ	τὰς	πύλας τῶν ὑπαντώντων τις φίλων
[4, 71]	ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις ἐς βαρυτέρας	τὰς	Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις
[4, 70]	Ῥωμαίοις. Κάσσιος ὑμῖν ἐστιν ὁ	τὰς	συνθήκας τάσδε προφέρων καὶ ἐπὶ
[4, 108]	ἐς μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ	τὰς	συντάξεις τοῦ στρατοῦ κομιζόμενος, οἱ
[4, 8]	βαρβάρων ἀεὶ τῆς ἀρχῆς πολεμίων,	τάς	τε ὑπὸ Ῥωμαίοις πόλεις τὰς
[4, 31]	Ὅθεν τοῖς ἄρχουσιν, ἐλπίσασιν ἐς	τὰς	τοῦ πολέμου παρασκευὰς τάδε ἀρκέσειν,
[4, 32]	τὰ ὄντα τιμωμένας, ἐσφέρειν ἐς	τὰς	τοῦ πολέμου χρείας, ὅσον ἑκάστην
[4, 2]	ἐχώρουν σὺν τριακοσίοις ἑκάτερος ἐπὶ	τὰς	τοῦ ποταμοῦ γεφύρας. Λέπιδος δ'
[4, 116]	ἑαυτοὺς ἀνῄρουν, οἱ δὲ ἐς	τὰς	τριήρεις τῶν πολεμίων ἐναλλομενοι τὰ
[4, 13]	ἐς φρέατα, οἱ δὲ ἐς	τὰς	ὑπονόμους τάφρους ἐπὶ τὰ ἀκάθαρτα,
[4, 17]	καὶ τῶν ὑπάτων τινὰς ἐς	τὰς	φυλακὰς ἐμβαλεῖν. Καὶ ἦν ὅδε
[4, 5]	ταῖς γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν εἰσφορὰς	βαρυτάτας,	καὶ τέλη πράσεων καὶ μισθώσεων
[4, 48]	δέ, ἀνὴρ ἡδὺς εἰπεῖν, τοὺς	οἰκέτας	ἐδίδασκεν, ὅτι κτείναντες μὲν αὑτὸν
[4, 17]	τι τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών, τοὺς	ὑπηρέτας	καὶ τὰ σημεῖα ἀποπέμψας. Οἱ
[4, 45]	ἑαυτὸν καὶ τοὺς θεράποντας ἐς	ὑπηρέτας	σκευάσας τὴν πόλιν ὡς στρατηγὸς
[4, 97]	ὁρᾶν ἔχετε, ἐς τοὺς ὑμῶν	πολίτας	ἀποβλέποντες, οὓς εἴδετε μὲν στρατηγοῦντας
[4, 17]	ἀγορᾷ· πυθόμενος δὲ ἐπιέναι τοὺς	ὁπλίτας	ἀνεπήδησε καὶ περιθέων ἔτι καὶ
[4, 48]	παρὰ τὴν ὁδὸν πρὸς τοὺς	ὁπλίτας	ἀπεμάχοντο· ὁ δὲ ληφθεὶς ὑπὸ
[4, 39]	δ' αὐτὸν ἐμφήναντος ὁπλίταις, τοὺς	ὁπλίτας	ἔπεισεν ἐλπίδι χρημάτων πλεόνων πέμψαι
[4, 46]	θεράποντας ἔπεισε καὶ ἐσκεύασεν ὡς	ὁπλίτας	καὶ τὸν δεσπότην ὡς λοχαγὸν
[4, 116]	σανίδων ἐχόμενοι ἐς πέτρας ἢ	ἀκτὰς	ἐξεφέροντο ἐρήμους. Καὶ εἰσὶν αὐτῶν,
[4, 6]	ὕπατος μετὰ κηρύκων περιθέων ἐπήλπιζε	περιμείναντας	ἐς ἕω τὰ ἀκριβέστατα μαθεῖν.
[4, 67]	τε καὶ τοὺς μάλιστα ἀμάχους	δόξαντας	εἶναι, Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην, ὑπὲρ
[4, 6]	ἑπτακαίδεκα ὡς μόνους τε αἰτίους	δόξαντας	εἶναι τῶν ἐμφυλίων κακῶν καὶ
[4, 9]	ἢ ἐκποδὼν αὐτοὺς ἀθρόως ποιήσασθαι,	ἄρξαντάς	γε τοῦ καθ' ἡμῶν πολέμου,
[4, 69]	ἐψηφίσατο τοὺς ἀμφὶ τὴν ἕω	πάντας	ἀμύνειν ἐμοί τε καὶ Βρούτῳ.
[4, 98]	ὅπλα καταθέσθαι καὶ τοὺς στρατοὺς	πάντας	ἀποδοῦναι τῇ πόλει, κἀκείνην ἑλέσθαι
[4, 10]	μὲν γὰρ ἡμῶν διαφερομένων ὑμᾶς	πάντας	ἐν μέσῳ δεινὰ πάσχειν, ἀνάγκη
[4, 77]	ἐπῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας καὶ	πάντας	ἐνήλλασσε συνεχῶς. Οἱ δὲ ἀκμῆσιν
[4, 36]	ἔδειξε, κήρυκάς τε περιπέμπων, οἳ	πάντας	ἐς αὐτὸν ἐκάλουν, καὶ τοῖς
[4, 80]	οὐδὲ ἐς ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα	πάντας.	Ξάνθιοι μὲν δὴ τρίτον ὑπὸ
[4, 10]	χαλεπανοῦμεν οὐδὲ τοὺς ἐχθροὺς ἐπιλεξόμεθα	πάντας,	ὅσοι διηνέχθησαν ἡμῖν ἢ ἐπεβούλευσαν,
[4, 7]	ἀργύριον. Παρέχειν δὲ ἐς ἔρευναν	πάντας	τὰ ἴδια. Καὶ τὸν ὑποδεξάμενον
[4, 70]	ψήφισμα τῆς βουλῆς, ἐν ᾧ	πάντας	ὑπακούειν ἡμῖν ἔταξε τοὺς τοῦ
[4, 123]	Βροῦτον ἐπιεικῆ καὶ φιλόφρονα ἐς	ἅπαντας	εἶναι καὶ ἀνόμοιον Κασσίῳ, αὐστηρῷ
[4, 134]	οὐχ ἕτερον, χρησιμώτατον δὲ ὑπὲρ	ἅπαντας	τῇ τε πατρίδι καὶ τῇ
[4, 4]	βασιλείας ἐπανήξειν εἰπών, καὶ δουλεύσειν	ἅπαντας	χωρὶς ἑαυτοῦ μόνου, τὸ στόμα
[4, 46]	τοὺς δεσμώτας ἐξέλυον καὶ τοὺς	ἀποδράντας	συνέλεγον, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς ἑκατέρῳ
[4, 66]	καταφρονεῖν, πόλεως ἀμυναμένης ἀεὶ τοὺς	καταφρονήσαντας,	μήτε συνθηκῶν, αἳ Ῥοδίοις εἰσὶ
[4, 15]	παρὰ τοῖς βήμασιν, ἔνθα ἔδει	κομίσαντας	ἀντιλαβεῖν τὰ ἀγαθά. Ἴση δ'
[4, 80]	Φιλίππου φασὶν ὅμοια παθεῖν, οὐχ	ὑποστάντας	οὐδὲ Ἀλεξάνδρῳ μετὰ τοσῆσδε γῆς
[4, 6]	ἦν καὶ Κικέρων, ἔδοξε προανελεῖν	ἐπιπέμψαντας	ἄφνω. Καὶ τῶνδε μὲν τέσσαρες
[4, 17]	τῶν ὁπλιτῶν λοχαγὸς ἐκέλευεν ἠρεμεῖν	κατακλιθέντας,	τὸν δὲ Σάλουιον, ὡς εἶχε,
[4, 97]	ἐς τὸ μέσον τῷ δήμῳ	προτιθέντας	τὴν πολιτείαν κατὰ τὰ πάτρια.
[4, 73]	Ῥοδίων ἐς πεντήκοντα ἄνδρας καὶ	ἀχθέντας	ἐκόλαζε θανάτῳ· ἑτέροις δέ, ἀμφὶ
[4, 73]	πολλοί, καὶ δοκεῖ γενέσθαι, τοὺς	χαρίεντας	αὐτῷ τῶν πολιτῶν ὑπανοῖξαι πυλίδας
[4, 65]	καὶ Λυκίους ἐξελεῖν, εὔνους τε	ὄντας	ἐκείνοις καὶ ναυτικὸν ἔχοντας, ἵνα
[4, 110]	ὕβρει, ὧδε μάλα θρασέως αὐτοὺς	ὄντας	ἐνόπλους ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ ἐπέδραμον
[4, 86]	ἐκ τῶν ἐπινικίων (ἐδεδίει γὰρ	ὄντας	ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ μάλιστα) καλοῦντος
[4, 70]	ὑπερμαχῆσαι τῆς Ῥωμαίων δημοκρατίας, Δωριέας	ὄντας.	Οἳ δ' ἀντὶ τοιούτων ἔργων
[4, 103]	ἐν Φιλίπποις ἔσεσθαι, τοὺς πολεμίους	περιλαβόντας,	ὡς ἀπειλῆφθαι τέλεον αὐτοὺς καὶ
[4, 25]	κρατοῦντά τε αὐτῆς καὶ τοὺς	φεύγοντας	ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν. Εἶτα ἐπολέμει καρτερῶς,
[4, 129]	χαρακώματα καὶ κρημνοὺς περιστάντες τοὺς	ἐκφεύγοντας	ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς ἐντὸς ἐφρούρουν.
[4, 36]	καὶ τούσδε τοὺς εἰς αὐτὸν	διαφυγόντας	ἐς ταύτας περιλαβεῖν. Ὁ μὲν
[4, 9]	λοιποὺς θεοῦ συνεπιλαμβάνοντος αὐτίκα δίκην	διδόντας	ὄψεσθε. Τῶν δὲ μεγίστων ἡμῖν
[4, 61]	Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν ἐς τοὺς	ὑπεριδόντας	αὐτοῦ καὶ ἐς Κλεοπάτραν, τὴν
[4, 38]	αἱρουμένων οὐκ ἀνασχόμενος, ἔπεισεν αὐτοὺς	ἐνδόντας	ἐπιβαρούσῃ τῇ τύχῃ μεταστρατεύσασθαι τοῖς
[4, 25]	Οὐετουλῖνος ἀνῄρει τῶν λοχαγῶν τοὺς	διαθέοντας,	μέχρι πεμφθέντος ἐπ' αὐτὸν στρατοῦ
[4, 117]	Ἀηνόβαρβον, ναυσὶν ἑξήκοντα καὶ διακοσίαις	ἀποκλείοντας	αὐτοῖς τὸ πέλαγος· Μακεδονίαν τε
[4, 119]	οὔτε αὔριον οὔτε ταῖς ἐπιούσαις	ἑκόντας	αὐτοὺς ἐς μάχην ἥξειν. Ὃ
[4, 58]	βραδέως ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν ἐκέλευεν	ἕλκοντας.	Θορύβου δὲ ἀσχήμονος καὶ πληγῶν
[4, 43]	τε δεσμώτας καὶ συνάγων τοὺς	ἀποδιδράσκοντας	καὶ πολίχνια δῃῶν, ὀλίγα πρῶτον,
[4, 129]	ἐκβολὰς τῆς μάχης, αἱρεῖν τοὺς	ἀποδιδράσκοντας·	οἳ διελόμενοι τὸ ἔργον ἀνά
[4, 70]	ἀλλήλους ὑπῆρχεν, ἀλλὰ νῦν ἄρχειν	ἐθελοντὰς	ὑπερμαχῆσαι τῆς Ῥωμαίων δημοκρατίας, Δωριέας
[4, 97]	τὴν ἐκείνου περιποιουμένους ἀρχὴν ὑπερορᾶν	μέλλοντας	καὶ μὴ ἐς ἑαυτούς, ἀλλ'
[4, 101]	πολλὰς τοῖς ἀρίστοις. Τοὺς δὲ	λαμβάνοντας	ἀεὶ κατὰ μέρη προαπέλυον, ἐς
[4, 68]	συνθηκῶν παραβάσεως μᾶλλον, ὃ τοὺς	ἁμαρτάνοντας	ἀπίστους ἐς ἅπαντα ποιεῖ καὶ
[4, 36]	τοῖς ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον ἐς μηδὲν	ἀποκάμνοντας	ἐλπίζειν περιέσεσθαι. Αἱ μὲν οὖν
[4, 15]	σφαγεῦσιν ὑπίσχοντες ἢ καὶ μεταπεμπόμενοι	βραδύνοντας,	ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι καὶ λιπαροῦντες
[4, 26]	τοῦ φόβου, ἀλλ' ἔπεισε τοὺς	θεράποντας	ἅψαι πυράν, ἵνα ἔχοιεν λέγειν,
[4, 80]	ἱερῶν περισώσας ὅσα ἐδύνατο, μόνους	θεράποντας	εἷλε Ξανθίων καὶ ἐκ τῶν
[4, 46]	τοῖς σφαγεῦσι, νυκτὸς δὲ τοὺς	θεράποντας	ἔπεισε καὶ ἐσκεύασεν ὡς ὁπλίτας
[4, 46]	ὑποκριθέντες εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺς	θεράποντας	ἐς στρατιώτας σκευάσαντες, τὰς μὲν
[4, 45]	σχῆμα κοσμήσας ἑαυτὸν καὶ τοὺς	θεράποντας	ἐς ὑπηρέτας σκευάσας τὴν πόλιν
[4, 19]	Ὁ δὲ ἐπέδραμέ τε καὶ	θεράποντας	ἰδὼν πολὺ πλείους τῶν ἀμφ'
[4, 13]	οἱ δὲ ἐξελευθέρους τε καὶ	θεράποντας,	οἱ δὲ καὶ δανεισμάτων χρήστας
[4, 80]	περιέπεμπεν. Οἱ δὲ καὶ τοὺς	φέροντας	ἔβαλλον καὶ τὰ σφέτερα πάντα
[4, 27]	ἑνὶ ἀνδρί, καὶ τοὺς μὲν	φέροντας	οὐχ ὑπονοούντων, τὸ δὲ λέχος
[4, 131]	τὸ ἁμάρτημα καὶ μετανοοῦντας, ἔπεμπεν	ἀποπειράσοντας	αὐτῶν, εἰ ἐθελήσουσιν ὤσασθαι διὰ
[4, 9]	καὶ τὰ συμβαίνοντα τοῦ πολέμου	καιροφυλακήσοντας,	οὐδ' αὖ βραδύνειν διὰ τούσδε
[4, 129]	διῃροῦντο, Καῖσαρ μὲν αἱρεῖν τοὺς	ἐκπίπτοντας	ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ αὐτὸ
[4, 30]	ἐλήφθη πρὸς ἀνδρὸς λῃστεύειν τοὺς	παροδεύοντας	καὶ ἐπὶ ἔργῳ καταδεῖν εἰθισμένου.
[4, 97]	μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν πολλάκις καὶ	ὑπατεύοντας	καὶ ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ πρὸς
[4, 65]	τε ὄντας ἐκείνοις καὶ ναυτικὸν	ἔχοντας,	ἵνα μὴ κατὰ νώτου σφίσι
[4, 64]	οἱ πλέονες ἑαυτούς, ἕως ὧδε	ἔχοντας	ὁ Κάσσιος ἐκ Συρίας ἐπανιὼν
[4, 13]	ἢ παῖδας οὐκ εὐμενῶς σφίσιν	ἔχοντας,	οἱ δὲ ἐξελευθέρους τε καὶ
[4, 31]	ἀσφαλὲς ὅλως χρυσίον ἢ ἀργύριον	ἔχοντας	ὁρᾶσθαι οὐδὲ τὰς ἐπικτήσεις νῦν
[4, 129]	αὐτὸν ἐδίωκον· καὶ αὐτοὺς ἀσχέτως	ἔχοντας	τοῦ δρόμου Λουκίλιος ἰδὼν ὑπέστη
[4, 2]	ἀποφῆναι μὲν αὐτίκα τῆς πόλεως	ἄρχοντας	ἐς τὰ ἐτήσια ἐπὶ τὴν
[4, 23]	οὔτε μηνύοντος, αὐτάγγελος ἐς τοὺς	ἄρχοντας	ἦλθε καθ' εαυτῆς, κἀκείνων αὐτὴν
[4, 35]	ὑπαιτίων διαφοροῦντες. Ὥστε καὶ τοὺς	ἄρχοντας	προγράψαι τῶν ὑπάτων τὸν ἕτερον
[4, 97]	πολίτας ἀποβλέποντες, οὓς εἴδετε μὲν	στρατηγοῦντας	ὑμῶν πολλάκις καὶ ὑπατεύοντας καὶ
[4, 62]	οὐ δυνηθεὶς διαφθεῖραι διέφθειρε τοὺς	ἡμεροφυλακοῦντας	αὐτῷ λοχαγοὺς καὶ ἀναπαυομένου τοῦ
[4, 72]	τὸν Φάννιον ἀπὸ τῆς γῆς	ἐνοχλοῦντας	καὶ τὸν Κάσσιον τοῖς πρὸς
[4, 96]	Καίσαρι, προγράφουσι δὲ τοὺς οὐδ'	ἐπιδημοῦντας,	ὅτε ἀνῃρεῖτο. Ὧν καὶ οἵδε
[4, 128]	τε ὁρμαῖς ἀνέφερον καὶ παρεκάλουν	πονοῦντας	ἔτι προσπονῆσαι καὶ τοὺς κεκμηκότας
[4, 131]	αἰδουμένους τε τὸ ἁμάρτημα καὶ	μετανοοῦντας,	ἔπεμπεν ἀποπειράσοντας αὐτῶν, εἰ ἐθελήσουσιν
[4, 10]	συλλαβεῖν, αἱρούμεθα προγράψαι μᾶλλον ἢ	ἀγνοοῦντας	ἔτι συλλαβεῖν· καὶ τόδε δι'
[4, 15]	δὲ οἱ μὲν ἀμυνόμενοι τοὺς	ἀναιροῦντας,	οἱ δ' οὐκ ἀμυνόμενοι ὡς
[4, 3]	ὑπερθέμενοι διὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον	κρατοῦντας	ἔτι αὐτῶν, Κασσίῳ δὲ καὶ
[4, 66]	καὶ ἐπενηνοχέναι Ῥοδίους Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ	συμμαχοῦντας,	κελεύειν δὲ ἀλλήλοις συμμαχεῖν, Κασσίῳ
[4, 36]	γὰρ δὴ σπουδὴν ἐς τοὺς	ἀτυχοῦντας	ὁ Πομπήιος ἐν καιρῷ τότε
[4, 19]	πολὺ πλείους τῶν ἀμφ' αὑτὸν	ὁρμῶντας	ἐς ἄμυναν, στρατηγικῶς μάλα ἀνεβόησεν·
[4, 97]	ἡμᾶς ὡς εὐαγεῖς καὶ δημοκρατικοὺς	καταπεφευγότας	καὶ τὰ ἡμέτερα ᾕρημένους καὶ
[4, 14]	ὡς ἐν πολέμῳ καὶ στάσει	δεδιότας,	σφίσι δὲ αὐτίκα γιγνομένους ἐξ
[4, 128]	πονοῦντας ἔτι προσπονῆσαι καὶ τοὺς	κεκμηκότας	ἐνήλλασσον, ὥστε ὁ θυμὸς αἰεὶ
[4, 114]	μὲν δὴ προκαλούμενοι ἡμᾶς ὡς	κεκμηκότας	οὐδὲ ἀπεπείρασαν. ~Ἧι δὲ ἡμέρᾳ
[4, 97]	μέν, ὅτι ἠξίου μόνος ἄρχειν,	ἀνῃρηκότας,	τοὺς δὲ τὴν ἐκείνου περιποιουμένους
[4, 28]	ἔμελλον καὶ βασανιεῖν ἐς τοὺς	συνεγνωκότας,	οὐκ ἐνεγκὼν ἤδη τοῦτο ὡς
[4, 75]	ἱππέων πλῆθος καὶ ψιλοὺς καὶ	τοξότας,	καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐπαινῶν ἐς
[4, 63]	ἐλπίδων μεθίει καὶ τοὺς Παρθυαίων	ἱπποτοξότας	ἀπέπεμπε τιμήσας καὶ πρέσβεις πρὸς
[4, 123]	τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς ἑτέρους	δεσπότας,	ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν ἡ ἐς
[4, 49]	ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα καὶ προτέρους	δεσπότας	ἐς Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσας ὀκνήσειν
[4, 36]	καὶ θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν ἐς	δεσπότας.	Καὶ τῶνδε ὅσα παραδοξότατα, ἀναγράψω.
[4, 13]	θεράποντας, οἱ δὲ καὶ δανεισμάτων	χρήστας	ἢ χωρίων γείτονας ἐπιθυμίᾳ τῶν
[4, 121]	ἀντεμηχανᾶτο, ἄλλα τε καὶ φρούρια	ἀντικαθιστὰς	τοῖς ἐκείνων στρατοπέδοις. ~Τὸ δὲ
[4, 43]	δὲ ἐν ἕλει τῷ Ῥεστίωνι	ἐπιστὰς	ὁ θεράπων ἐξέπληξε μὲν αὐτίκα
[4, 66]	ἐμνημόνευον. Ναῦς τε καθεῖλκον τὰς	ἀρίστας	σφῶν τρεῖς καὶ τριάκοντα. Καὶ
[4, 7]	ὑπάτοις, ἣν ἄν τις Ἑλλήνων	ἁρμοστὰς	ὀνομάσειεν, ὃ καὶ Λακεδαιμόνιοι τοῖς
[4, 54]	ἐν Ῥώμῃ δίκην ἰδίαν οὐχ	ὑποστὰς	ἔφυγε καὶ στρατὸν ἀγείρας ἔκ
[4, 27]	μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον	ὑποστὰς	τοῖς φέρουσι συνεβάσταζε τὸ λέχος.
[4, 34]	ἐκέλευόν τε τοῖς ὑπηρέταις ἐξωθεῖν	αὐτὰς	ἀπὸ τοῦ βήματος, μέχρι βοῆς
[4, 32]	αἳ μάλιστα πλούτῳ διέφερον· καὶ	αὐτὰς	ἔδει, τὰ ὄντα τιμωμένας, ἐσφέρειν
[4, 79]	πύλας ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν	αὐτὰς	ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδους ὁρμῆς ἐβιάζοντο
[4, 77]	τὰς πύλας· καὶ τῶν φυλάκων	αὐτὰς	προαποκλεισάντων ὑπὸ δέους, μὴ συνεσπέσοιεν
[4, 118]	τὴν ὀπίσω θάλασσαν ἀφορῶν, ἣ	τοσαύτας	ἡμῖν ὑπηρεσίας καὶ τροφὰς ἐπιπέμπουσα
[4, 120]	στρατιώτῃ πεντακισχιλίας, λοχαγῷ δὲ πεντάκις	τοσαύτας,	χιλιάρχῃ δὲ τὸ διπλάσιον τοῦ
[4, 36]	τοὺς εἰς αὐτὸν διαφυγόντας ἐς	ταύτας	περιλαβεῖν. Ὁ μὲν δὴ χρησιμώτατος
[4, 4]	Ἐφ' οἷς ἡ μὲν βουλὴ	θύτας	καὶ μάντεις συνῆγεν ἀπὸ Τυρρηνίας·
[4, 47]	τοῖς οἰκέταις ἀπειλοῦντες καὶ τοὺς	στρατιώτας	ἀπερύκοντες ἀπὸ τῶν τειχῶν, μέχρι
[4, 46]	λοχαγοὶ καὶ τοὺς θεράποντας ἐς	στρατιώτας	σκευάσαντες, τὰς μὲν πύλας διέδραμον
[4, 46]	δὲ λοιπὴν ὁδὸν διελόμενοι τοὺς	δεσμώτας	ἐξέλυον καὶ τοὺς ἀποδράντας συνέλεγον,
[4, 43]	διώδευε τὴν Ἰταλίαν, ἐκλύων τε	δεσμώτας	καὶ συνάγων τοὺς ἀποδιδράσκοντας καὶ
[4, 86]	ἐκ τῆς Ἰταλίας αὐτοῖς διαπλεούσας	παρασκευὰς	ἢ τροφὰς ἢ τὸν ἐπισυλλεγόμενον
[4, 31]	ἐλπίσασιν ἐς τὰς τοῦ πολέμου	παρασκευὰς	τάδε ἀρκέσειν, ἐνέδει μυριάδων ἔτι
[4, 98]	ἂν δέξαιντο ἔτι διὰ τὰς	προγραφὰς	καὶ ὅσα ἄλλα ἔδρασαν, ἴωμεν,
[4, 43]	τι σπήλαιον ἀναπαύσας εἰργάζετο καὶ	τροφὰς	αὐτῷ συνέλεγεν, ὡς ἐδύνατο. Ὑπονοίας
[4, 86]	ἔχουσι τοῖς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα	τροφὰς	δαψιλεῖς ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ ἐκ
[4, 118]	ἣ τοσαύτας ἡμῖν ὑπηρεσίας καὶ	τροφὰς	ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου νίκης ἐπιτυχεῖν,
[4, 86]	Ἰταλίας αὐτοῖς διαπλεούσας παρασκευὰς ἢ	τροφὰς	ἢ τὸν ἐπισυλλεγόμενον στρατὸν βλάπτων,
[4, 126]	ἡμέρας καὶ δι' ἑνὸς ἔργου	τροφὰς	καὶ χρήματα καὶ ναῦς καὶ
[4, 15]	ἐπενόουν· οἱ δὲ καὶ ἐπανῄρουν	σφᾶς	ἀνῃρημένοις. Τῶν δὲ ἐκφυγόντων οἱ
[4, 80]	Κύρῳ τῷ μεγάλῳ στρατηγοῦντος, ὧδε	σφᾶς	ἀντὶ δουλοσύνης διέφθειραν, καὶ τάφος
[4, 15]	ἀδικούμενοι, εἰσὶ δ' οἳ καὶ	σφᾶς	αὐτοῦς λιμῷ τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες
[4, 109]	ἔτι ἀγνοούντων γενόμενος τὴν ἀγορὰν	σφᾶς	ἀφέλοιτο τὴν ἀπὸ τῆς Θάσου
[4, 110]	Καίσαρος στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα κατὰ	σφᾶς	ἐπέδραμον καὶ τρέψαντες ἐδίωκον, μέχρι
[4, 14]	πολέμιον ἐδεδοίκεσαν, τοῖς δ' οἰκείοις	σφᾶς	ἐπέτρεπον, ἀλλὰ καὶ τούσδε τῶν
[4, 46]	ἔδοξαν ἀλλήλους ἑκάτερος στρατὸν ἐπὶ	σφᾶς	ἐπιπεμφθέντα εἶναι καὶ συμπλακέντες ἐμάχοντο,
[4, 35]	μὲν ὁπλιτῶν ἔδεισεν ἅψασθαι, μὴ	σφᾶς	ἐφ' ἑαυτὸν παροξύνῃ, τῶν δὲ
[4, 103]	ἀθυμία τε ἐνέπιπτε, μὴ δέοι	σφᾶς	ἧς ὑπερεωράκεσαν περιόδου νῦν ἄρχεσθαι
[4, 137]	ἐκ πολλοῦ γεγυμνασμένων ἐπί τε	σφᾶς	καὶ οὐκ ἀλλόφυλα ἢ βάρβαρα
[4, 116]	ἱστίων ἢ κάλων διαμασώμενοι, μέχρι	σφᾶς	ὁ κλύδων ἐξήνεγκεν ἐπὶ τὴν
[4, 128]	τῶν ἐπιτεταγμένων. Οἱ στρατηγοὶ δὲ	σφᾶς,	περιθέοντες καὶ ὁρώμενοι πανταχοῦ, ταῖς
[4, 48]	ἤδη, καὶ τὸν Οὐεργίνιον ἀξιοῦντα	σφᾶς	περιμένειν, ἔστε μετακληθείη τὸ γύναιον,
[4, 36]	γειτονεύουσαν τῆς Ἰταλίας, καὶ Πομπηίου	σφᾶς	προθύμως ὑποδεχομένου. Λαμπροτάτην γὰρ δὴ
[4, 115]	καὶ ἀνερρήγνυον· οὐδὲ αἱ παραπέμπουσαί	σφας	τριήρεις ἐπικουρεῖν ἐδύναντο, διὰ τὴν
[4, 94]	ἡμῖν δημοκοπήσαντος, ἡ βουλὴ καὶ	ἀρχὰς	ἐθνῶν τῶν μεγίστων καὶ ἡγεμονίας
[4, 8]	τοὺς ἐναγεῖς ἀντὶ κολάσεων ἐπὶ	ἀρχὰς	καὶ ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν, αἷς ἐκεῖνοι
[4, 8]	ἐλέῳ καὶ φίλους θέμενος ἐπὶ	ἀρχὰς	καὶ τιμὰς καὶ δωρεὰς προήγαγεν
[4, 13]	ἢ δημάρχων, ἔτι τάσδε τὰς	ἀρχὰς	μετιόντων ἢ ἐν αὐταῖς γεγονότων,
[4, 132]	ἐκύρου τὰ ἔργα ἀθάνατα εἶναι	ἀρχάς	τε καὶ ἡγεμονίας ἐς πολὺ
[4, 15]	ἐπανήχθησαν ἐκ παραλόγων ἐπί τε	ἀρχὰς	τῆς πόλεως καὶ στρατηγίας πολέμων
[4, 135]	πιστοτάτου τῆς δεξιᾶς λαβόμενος καὶ	περιστρέψας	αὐτόν, ὡς ἔθος ἐστὶ Ῥωμαίοις
[4, 17]	τοὺς ὑπηρέτας καὶ τὰ σημεῖα	ἀποπέμψας.	Οἱ δὲ αἰδοῖ καὶ ἐλέῳ
[4, 29]	ἐς τὸν μυχὸν τοῦ ἄντρου	προπέμψας	ἐνέδυ τὸν τοῦ δεσπότου χιτωνίσκον
[4, 26]	αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ ἀσφαλῶς ἑαυτὸν	ἐπικρύψας	οὐκ ἤνεγκε τὴν πονηρίαν τῆς
[4, 82]	ταῖς ἄλλαῖς ναυσὶν ἐκέλευε περιπλεῖν	ἐς	Ἄβυδον, ἔνθα καὶ τὸ πεζὸν
[4, 18]	οὐσίαν ἔλαβε τοῦ πατρὸς καὶ	ἐς	ἀγορανομίαν ᾑρέθη. Ἀναλύοντα δὲ αὐτὸν
[4, 59]	καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶς	ἐς	Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν ἐξ αὐτῆς τέσσαρα
[4, 101]	ἡμέραις τὸν Μέλανα κόλπον περιοδεύσαντες	ἐς	Αἶνον ἀφίκοντο καὶ ἐπὶ Αἴνῳ
[4, 18]	δὲ καὶ τῷδε τὴν οὐσίαν	ἐς	αἰσχρὰ δαπανῆσαι καὶ κλοπῆς ἁλόντι
[4, 50]	μὲν δὴ παῖδα ὁ Μαικήνας	ἐς	Ἄκτιον ἔπεμπε τῷ Καίσαρι, τὴν
[4, 115]	κάλω σπουδῇ καὶ κοντοῖς ἁρμοζόντων	ἐς	ἄλληλα, ἵνα μὴ διεκπλεῖν αὐτὰ
[4, 138]	δημοκρατίαν ἔτι, οὐδὲ πόνων αὐτοῖς	ἐς	ἀλλήλους ἐδέησεν ὁμοίων, χωρίς γε
[4, 38]	τε πολλάκις Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι	ἐς	ἀλλήλους ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸς ἀπεδείχθη
[4, 125]	δὲ ἑκατέρωθεν παρακέλευσίς τε πάντων	ἐς	ἀλλήλους καὶ φρόνημα ἐπὶ τῷ
[4, 47]	ὑποδέξασθαι τῶν γνωρίμων καὶ διεριζόντων	ἐς	ἀλλήλους, Καληνὸς ἐξενίκησε καὶ εἶχεν
[4, 70]	ἦν, εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν	ἐς	ἀλλήλους ὑπῆρχεν, ἀλλὰ νῦν ἄρχειν
[4, 96]	δεδώκαμεν καὶ ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν	ἐς	ἀμοιβὰς μείζονας. Οὕτως ἡμῖν καὶ
[4, 19]	πλείους τῶν ἀμφ' αὑτὸν ὁρμῶντας	ἐς	ἄμυναν, στρατηγικῶς μάλα ἀνεβόησεν· Ἐσελθέτωσαν
[4, 99]	καὶ προθυμίας ἀμείβοιντο· τὰ δ'	ἐς	ἀνθρωπίνην στρατηγῶν πρόνοιαν ὅτι καὶ
[4, 36]	τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα καὶ	ἐς	ἀξίωσιν ὕστερον, ἐμοί τε ἥδιον
[4, 46]	τὴν τύχην ὡς ἐπιβαροῦσάν σφισιν	ἐς	ἅπαντα ἐπεμέμφοντο. Διαπλεύσαντες δὲ ὁ
[4, 134]	καὶ τοιοῖσδε οὖσιν αὐτοῖς ἀντίθετον	ἐς	ἅπαντα ἦν τὸ ἄγος τὸ
[4, 68]	μᾶλλον, ὃ τοὺς ἁμαρτάνοντας ἀπίστους	ἐς	ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοις καὶ
[4, 91]	αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆς βουλῆς γιγνόμενον	ἐς	ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως ὑμεῖς οὐκ
[4, 123]	τὸ Βροῦτον ἐπιεικῆ καὶ φιλόφρονα	ἐς	ἅπαντας εἶναι καὶ ἀνόμοιον Κασσίῳ,
[4, 51]	δὲ ἐκείνοις αὐτὸν ὁ Καῖσαρ	ἐς	ἀπολογίαν τῆς Κικέρωνος ἐκδόσεως ἱερέα
[4, 32]	καὶ τὰ χρήματα προσαφέλοισθε, περιστήσετε	ἐς	ἀπρέπειαν ἀναξίαν γένους καὶ τρόπων
[4, 132]	εὐγενεστάτω τε καὶ περιφανεστάτω καὶ	ἐς	ἀρετὴν ἀδηρίτω, χωρὶς ἄγους ἑνός,
[4, 114]	ὡς οὔ τινος ἔτι τοιοῦδε	ἐς	ἀρετὴν ἐσομένου, ταχυεργίας τε αὐτῷ
[4, 26]	ἐνεδρευθέντες ἧψαν, ὁ δὲ ἐσήλατο	ἐς	αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ ἀσφαλῶς ἑαυτὸν
[4, 89]	τῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς μόνων	ἐς	αὐτὸ ἀναβάντες, ὁ δὲ στρατὸς
[4, 111]	ἐς τὸ ἕλος κατώσαντες ἐπανῄεσαν	ἐς	αὐτὸ ἤδη τὸ στρατόπεδον τοῦ
[4, 134]	ἐκ πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως καὶ	ἐς	αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ ἐν βουλευτηρίῳ
[4, 36]	κήρυκάς τε περιπέμπων, οἳ πάντας	ἐς	αὐτὸν ἐκάλουν, καὶ τοῖς περισῴζουσιν
[4, 109]	δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα μήτε ἐκδραμεῖν	ἐς	αὐτὸν οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν
[4, 47]	πολίτην σφῶν ὄντα καὶ πολλὰ	ἐς	αὐτοὺς ἐκ περιουσίας δαψιλοῦς ἀναλώσαντα,
[4, 122]	Ὧν ἐνθυμούμενοι τέλος μὲν ὁπλιτῶν	ἐς	Ἀχαΐαν ἐξέπεμψαν, ἀγείρειν τὰ ἐντυγχάνοντα
[4, 71]	αἱ δὲ ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις	ἐς	βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς
[4, 75]	φόρων τῆς Ἀσίας συνείλεκτο, παρῆλθεν	ἐς	Βοιωτίαν. Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ τῆς
[4, 26]	ἀποψύχοντος ἤδη μέγα βοῶν Ἐπίμεινον	ἐς	βραχύ, ὦ δέσποτα, εἶπε καὶ
[4, 82]	ἃ προσέτασσε, δεχομένων χρηματισάμενος ὁμοίως	ἐς	Βροῦτον ἐπανῄει. Καὶ τὸ κοινὸν
[4, 82]	Καὶ τὸ κοινὸν τὸ Λυκίων	ἐς	Βροῦτον ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι
[4, 38]	~Μεσσάλας δὲ ἐπιφανὴς καὶ νέος	ἐς	Βροῦτον ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ δείσαντες
[4, 37]	αὐτοκράτορος αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείας ἐξέπλευσεν	ἐς	Βροῦτον καὶ ἐς Μίλητον μετὰ
[4, 51]	προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ τῆς Ἑλλάδος	ἐς	Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα
[4, 20]	παῖς ἐς τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο	ἐς	Βροῦτον. Κόιντος δέ, ὁ τοῦ
[4, 46]	ἐπεμέμφοντο. Διαπλεύσαντες δὲ ὁ μὲν	ἐς	Βροῦτον, ὁ δ' ἐς Πομπήιον,
[4, 23]	διεφθείρετο· ἐπειγομένη δὲ ἐκ μοιχείας	ἐς	γάμον ἐδεήθη διὰ τοῦ μοιχεύοντος
[4, 24]	αὐτῷ καὶ ἀπηλευθερωμένης καὶ προῖκα	ἐς	γάμον ἐπιλαβούσης, ἡ τοσάδε εὖ
[4, 33]	ἐς σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων.	Ἐς	δὲ ἐμφυλίους πολέμους μήτε ἐσενέγκαιμέν
[4, 95]	νόμων τὸν ἐθέλοντα φεύγειν ἐώντων.	Ἐς	δὲ τὴν ἀγοράν, ἐς ἣν
[4, 113]	νικῴης, Λέγε αὐτῷ, παντελῆ νίκην,	ἐς	δὲ τὸν Πίνδαρον ἐπιστραφείς, Τί
[4, 126]	εὐθὺς ἀποκλείωμεν ἀπὸ τῶν πυλῶν,	ἐς	δὲ τοὺς κρημνοὺς ἢ τὰ
[4, 85]	ἔχοντες εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντος	ἐς	δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ θεοῦ
[4, 36]	εὔνοιαι καὶ θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν	ἐς	δεσπότας. Καὶ τῶνδε ὅσα παραδοξότατα,
[4, 138]	ἔργον μάλιστα καὶ οὐκ ἐπανῆλθεν	ἐς	δημοκρατίαν ἔτι, οὐδὲ πόνων αὐτοῖς
[4, 118]	τισι καὶ Λακεδαίμονα καὶ Θεσσαλονίκην	ἐς	διαρπαγὴν αὐτοῖς δώσειν ὑποσχέσθαι. ~Ὁ
[4, 30]	τότε τύχη. Καὶ ὁ μὲν	ἐς	διδασκάλου φοιτῶν αὐτῷ παιδαγωγῷ συνανῃρέθη,
[4, 87]	δὲ αὐτὰ τῶν πολεμίων ἀμήχανα	ἐς	δίοδον εἶναι, τὴν δὲ περίοδον
[4, 2]	ἔτους μεταλαβεῖν, καινὴν δὲ ἀρχὴν	ἐς	διόρθωσιν τῶν ἐμφυλίων νομοθετηθῆναι Λεπίδῳ
[4, 115]	Ἦγε δὲ καὶ στρατηγίδα σπεῖραν,	ἐς	δισχιλίους ἄνδρας, ἱππέων τε ἴλας
[4, 5]	ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων	ἐς	δισχιλίους. Καὶ ἦσαν ἐν αὐτοῖς
[4, 7]	ὑπήκοα ἐτίθεντο ὄνομα, οὔτε διαστήματος	ἐς	δοκιμασίαν οὔτε κυρίας ἐς τὴν
[4, 7]	ἢ τῶν προανῃρημένων ὑπ' ἀγνοίας,	ἐς	δόξαν τοῦ δικαίως ἀνῃρῆσθαι. Διετέτακτό
[4, 101]	λαμβάνοντας ἀεὶ κατὰ μέρη προαπέλυον,	ἐς	Δορίσκον, καὶ αὐτοὶ μετ' ὀλίγον
[4, 88]	δὲ ἐννέα, ἐντελὲς οὐδέν, ἀλλ'	ἐς	δύο που τέλη μάλιστα ἀναπληρούμενα,
[4, 62]	τὴν μὲν τοῦ Δολοβέλλα στρατιὰν	ἐς	ἑαυτὸν μεθώρκου, Λαοδικέων δὲ τά
[4, 91]	ἡγεμονίας ἐθνῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς	ἐς	ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ νόμον ἀντὶ
[4, 97]	ἀρχὴν ὑπερορᾶν μέλλοντας καὶ μὴ	ἐς	ἑαυτούς, ἀλλ' ἐς τὸ μέσον
[4, 116]	μὲν ἄνδρας οἱ περὶ Μοῦρκον	ἐς	ἑαυτοὺς μεθώρκουν, ὁ δὲ στρατηγὸς
[4, 16]	τύχῃ, τὴν ἀρχὴν συστησαμένου τε	ἐς	ἕδραν ἀσφαλῆ καὶ γένος καὶ
[4, 122]	περὶ τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς ἐξηγγελμένης	ἐς	ἑκατέρους ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν αὐτά
[4, 80]	ὀλίγα ἐλεύθερα καὶ ἄνδρας οὐδὲ	ἐς	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πάντας. Ξάνθιοι
[4, 133]	αὐτὸν εὐνοίας καὶ σπουδῆς ἔχοντα	ἐς	ἐκεῖνον μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς οἵδε
[4, 123]	ἑλόντες; Βροῦτος ἑκὼν ἠμέλει καὶ	ἐς	ἐκκλησίαν οὐ συνῆγε, μὴ ἀπρεπέστερον
[4, 117]	~Ὁ δὲ Βροῦτος τὸν στρατὸν	ἐς	ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· Οὐδὲν
[4, 11]	προγραφὴ τῶν τριῶν ἀνδρῶν, ὅσον	ἐς	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἀπὸ Λατίνης μεταβαλεῖν.
[4, 70]	ἀπὸ τῆς βουλῆς, οἱ μὲν	ἐς	ἐμὲ καὶ Βροῦτον, οἱ δ'
[4, 50]	τὴν ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν καὶ	ἐς	ἐμὲ σοὶ παρεστῶτα, χάρισαί μοι
[4, 61]	Κασσίῳ οὔτε Βρούτῳ συμμαχήσειν ἔφασκον	ἐς	ἐμφύλια, ἐπεὶ καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι
[4, 128]	ἡμέρας ἀμφὶ τήνδε τὴν παρασκευὴν	ἐς	ἐνάτην ὥραν δεδαπανημένης αἰετοὶ δύο
[4, 75]	ὅσην Ἀπουλήιος εἶχεν, καὶ χρήματα	ἐς	ἑξακισχίλια καὶ μύρια τάλαντα, ὅσα
[4, 13]	κεφαλῶν ἀποτομαὶ τοῦ μισθοῦ χάριν	ἐς	ἐπίδειξιν φυγαί τε ἀπρεπεῖς καὶ
[4, 71]	πολέμου τέλος εὐτυχῆσαι. Εἰρεσίᾳ δὲ	ἐς	ἐπίδειξιν χρώμενοι τήν τε πρώτην
[4, 85]	ἐξ Ἰταλίας ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ	ἐς	ἐπινίκια τοῖς στρατοῖς ἐπηγγελμέναι. Ταῖς
[4, 7]	τε καὶ ἀργύριον. Παρέχειν δὲ	ἐς	ἔρευναν πάντας τὰ ἴδια. Καὶ
[4, 2]	προκαθίσαντος. Δύο δὲ ἡμέραις ἕωθεν	ἐς	ἑσπέραν συνιόντες τάδε ἔκριναν· ἀποθέσθαι
[4, 96]	γυναῖκες ἐπὶ Καίσαρι συνέγνωσαν αἱ	ἐς	ἐσφορὰς προγεγραμμέναι; Τί δὲ ὁ
[4, 62]	ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν πόλιν περιήνεγκεν	ἐς	ἔσχατον κακοῦ. ~Μετὰ δὲ Λαοδίκειαν
[4, 68]	αὐτὸ καὶ ἐμέ, ἐλπίσαντα μὲν	ἐς	ἕτερα τούτοις ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν
[4, 123]	καθὰ καὶ τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις	ἐς	ἑτέρους δεσπότας, ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν
[4, 20]	Κικέρων, ἐπί τε λόγοις ἀοίδιμος	ἐς	ἔτι νῦν ἀνήρ, καὶ ὅτε
[4, 113]	Ἕτεροι δὲ αὐτὸν οἴονται, προσιόντων	ἐς	εὐαγγέλιον ἱππέων Βρούτου, νομίσαντα εἶναι
[4, 92]	τήν τε ἡγεμονίαν, ὦ πολῖται,	ἐς	εὐδαιμονίαν ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ τοὺς
[4, 16]	ἰδέαν, ἐς πίστιν ἑκάστης καὶ	ἐς	εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν παρόντων, ἐπὶ
[4, 134]	ἐς φίλον ἐγίγνετο παραλόγως καὶ	ἐς	εὐεργέτην ἐκ πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως
[4, 138]	ἔσχατον λιμοῦ καὶ δέος ἀπωλείας	ἐς	εὐπορίαν δαψιλῆ καὶ σωτηρίαν ἀσφαλῆ
[4, 57]	ἐξῄεσαν ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς	ἐς	εὐπρέπειαν ἡ βουλὴ σίτου φροντίσαι
[4, 126]	λιμὸν οὐκ ἐπέκρυπτον ὡς εὔκαιρον	ἐς	εὐτολμίαν προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ ἄνδρες,
[4, 113]	ἀλαλαξάντων μέγα, τὸν Κάσσιον ἡγούμενον	ἐς	ἐχθροὺς ἐμπεσεῖν Τιτίνιον τοῦτο φάναι·
[4, 6]	μετὰ κηρύκων περιθέων ἐπήλπιζε περιμείναντας	ἐς	ἕω τὰ ἀκριβέστατα μαθεῖν. Ἅμα
[4, 8]	ἡγείσθω, ἔς τε Γάιον καὶ	ἐς	ἡμᾶς οἷα πεπόνθαμεν ὁρῶν. Γάιον
[4, 76]	ἐργαζομένων προυτίθει καὶ τὸν στρατὸν	ἐς	ἡμέραν καὶ νύκτα ἐμέριζε, καὶ
[4, 95]	ἐώντων. Ἐς δὲ τὴν ἀγοράν,	ἐς	ἣν οὐδενὸς πολεμίου κεφαλήν, ἀλλὰ
[4, 12]	τῶν ἄλλων προύκειντο μᾶλλον ἢ	ἐς	θάμβος καὶ δυσελπιστίαν, μηδένα ῥύσεσθαί
[4, 1]	Σύλλα τοῦ πρώτου τοὺς ἐχθροὺς	ἐς	θάνατον προγράψαντος. Μάριος μὲν γὰρ
[4, 136]	Ὅσοι δ' ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν	ἐς	Θάσον διέφυγον, οἱ μὲν αὐτῶν
[4, 47]	οὐδὲ τοῦτον φέρων τὸν φόβον	ἐς	θαυμαστὴν τόλμαν ἐκ δειλίας μετέβαλε
[4, 24]	ἀπὸ τοῦ τέγους. Φούλβιον δὲ	ἐς	θεραπαίνης φυγόντα παλλακευθείσης τε αὐτῷ
[4, 88]	αὑτοῖς ἀπαντᾶν, τροφῶν δὲ ἀπορίᾳ	ἐς	Θρᾴκην ἀντὶ Μακεδονίας ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον
[4, 54]	ἐπιδιεῖλεν. Ἀραβίων δὲ τότε μὲν	ἐς	Ἰβηρίαν ἐξέφυγε πρὸς τοὺς παῖδας
[4, 54]	ἀεὶ τῷ νεωτέρῳ Πομπηίῳ πέμπων	ἐς	Ἰβηρίαν καὶ γεγυμνασμένους ἀπολαμβάνων Βόκχον
[4, 4]	ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς	ἐς	ἱερὰ καὶ ἀγάλματα ἔπιπτον. Ἐφ'
[4, 134]	ἀθεμίστως καὶ ἐν βουλευτηρίῳ καὶ	ἐς	ἱερέα καὶ ἱερὰν ἐσθῆτα ἐπικείμενον
[4, 55]	ἐπ' αὐτὸν ἤδη τὸν Κορνιφίκιον	ἐς	Ἰτύκην ᾖει καὶ ἀντεστρατοπέδευε μετὰ
[4, 50]	χάρισαί μοι τὴν γυναῖκα ἀπαντήσειν	ἐς	Καίσαρα ἐγγυωμένῳ ἢ μετ' ἐκείνης
[4, 135]	ὅτε ἐπύθοντο τεθνάναι Βροῦτον, πρέσβεις	ἐς	Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ
[4, 38]	μέχρι κρατούσης Ἀντωνίου Κλεοπάτρας ἐπιμεμψάμενος	ἐς	Καίσαρα μετῆλθεν. Ὁ δὲ αὐτὸν
[4, 134]	ἅπαντα ἦν τὸ ἄγος τὸ	ἐς	Καίσαρα. Ὅ γε οὐδὲ ἁπλοῦν
[4, 13]	ἐπὶ τὰ ἀκάθαρτα, οἱ δὲ	ἐς	καπνώδεις ὑπωροφίας ἢ τῶν τεγῶν
[4, 63]	ἀπέλιπε, τοὺς δὲ ἱππέας προύπεμψεν	ἐς	Καππαδοκίαν, οἳ Ἀριοβαρζάνην τε ἄφνω
[4, 36]	οὖν φυγαὶ τοῖς δυναμένοις ἦσαν	ἐς	Κάσσιον ἢ Βροῦτον ἢ ἐς
[4, 76]	προάστεια σφῶν καθεῖλον, ἵνα μὴ	ἐς	κατάλυσιν αὐτοῖς ὁ Βροῦτος μηδ'
[4, 3]	πολέμου, ἄλλαις τε δωρεαῖς καὶ	ἐς	κατοικίαν δόσεσι τῶν Ἰταλικῶν πόλεων
[4, 61]	ἐς τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ	ἐς	Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα, καὶ
[4, 71]	ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις δ' ἦσαν	ἐς	κουφοτέρας εὔτονοι, μέχρι Ῥόδιαι μὲν
[4, 93]	οὐ δυναμένη τὸν ἄνδρα οὐδ'	ἐς	κρίσιν ἐπαγαγεῖν διὰ ἰσχὺν στρατοπέδων,
[4, 88]	δὲ τοὺς πολεμίους ὑπολαβόντες οὐκ	ἐς	κώλυσιν μὲν ὁδῶν αὑτοῖς ἀπαντᾶν,
[4, 12]	ἐς φυγὴν ὕποπτον ἦν ἢ	ἐς	λαθραίους καταφυγάς· τήν τε χώραν
[4, 60]	Πυθόμενος δὲ τῆς Κασσίου στρατιᾶς	ἐς	Λαοδίκειαν οἰκείως ἔχουσάν οἱ παρῆλθεν,
[4, 54]	τε αὐτῆς Ἰταλίας καὶ Ἰβηρίας	ἐς	Λιβύην διέπλευσε καὶ τοῖς Λιβύων
[4, 54]	Πομπηίου, Γαΐου δὲ Καίσαρος ἀναιρεθέντος	ἐς	Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ Λιβύων τινὰς
[4, 36]	ἐς Κάσσιον ἢ Βροῦτον ἢ	ἐς	Λιβύην ἐπὶ Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε
[4, 85]	πεπονημένας ὁ Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσας	ἐς	λιμένα πρὸ τοῦ πορθμοῦ Βαλαρόν.
[4, 72]	δὲ ἐπεσκεύασε τὰ σκάφη, διέπλευσεν	ἐς	Λώρυμα, Ῥοδίων τι φρούριον ἐν
[4, 86]	ἐν τῷ πόρῳ τὸν στρατὸν	ἐς	Μακεδονίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου διαφερούσας.
[4, 82]	τῶν πολεμίων στρατιὰν ἢ ἀγορὰν	ἐς	Μακεδονίαν περαιοῦσθαι. Καὶ αὐτὸν ὁ
[4, 87]	καὶ Ἀντώνιος μετὰ ὀκτὼ τελῶν	ἐς	Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίας ἐχώρουν
[4, 65]	χωρεῖν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἔργον	ἐς	Μακεδονίαν· τέλη τε γὰρ ἤδη
[4, 122]	βοῆς καὶ τὸν Βροῦτον ἐκάλουν	ἐς	μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ λοιδοροῦντες
[4, 119]	οὔτε ταῖς ἐπιούσαις ἑκόντας αὐτοὺς	ἐς	μάχην ἥξειν. Ὃ σαφεστάτη πίστις
[4, 114]	τῶν πολεμίων τὸν στρατὸν παρατασσόντων	ἐς	μάχην, ἵνα μὴ δοκοῖεν ἠλασσῶσθαι,
[4, 109]	δεδιὼς ἔγνω βιάσασθαι τοὺς ἄνδρας	ἐς	μάχην καὶ ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο
[4, 55]	ὁ Σέξστιος ἐξῄει τῆς πολιορκίας	ἐς	μάχην καὶ πεσόντος τοῦ Οὐεντιδίου
[4, 108]	ἀμφὶ τὸν Καίσαρα εὐθὺς ἐξέτασσον	ἐς	μάχην, οἱ δ' ἀμφὶ τὸν
[4, 109]	κομιζομένην. Ἐκτάσσων οὖν αὖθις ἑκάστοτε	ἐς	μάχην τὰ σημεῖα τοῦ στρατοῦ
[4, 65]	κρατίστοις τὰ ναυτικὰ ἀνδράσι συνοισόμενος	ἐς	μάχην, τὰς ἰδίας ναῦς ἐπεσκεύαζε
[4, 108]	Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω μὲν ἐρρωμένος	ἐς	μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ τὰς
[4, 84]	ἦρχεν αὐτοῦ καὶ ὁ πατήρ,	ἐς	μὲν τὴν πόλιν οὐδ' ὣς
[4, 130]	λαφύρων συμφορηθέντων. Ὁ δὲ Καῖσαρ	ἐς	μέσην νύκτα πονηθεὶς ἀνεχώρησε διὰ
[4, 39]	εὐτελῶς οἷα θεράπαινα, μέχρι διέπλευσεν	ἐς	Μεσσήνην ἀπὸ Ῥηγίου περὶ ἑσπέραν.
[4, 36]	εἰπεῖν καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον	ἐς	μηδὲν ἀποκάμνοντας ἐλπίζειν περιέσεσθαι. Αἱ
[4, 37]	ἀδείας ἐξέπλευσεν ἐς Βροῦτον καὶ	ἐς	Μίλητον μετὰ Βροῦτον· ὅθεν οὐδὲ
[4, 20]	Ἀντωνίου λόγους οἷα τυράννου συγγράφων,	ἐς	μίμημα τῶν Δημοσθένους, Φιλιππικοὺς ἐπέγραφεν.
[4, 133]	ἐς τὸν ἀγωνιστὴν οἱ μονομαχοῦντες,	ἐς	μόνον τὸν πόλεμον ἀφεώρα· ὁ
[4, 71]	δὲ Ῥωμαίων ἅπασαι μὲν ἐπανῆλθον	ἐς	Μύνδον, ἐπεσκευάζοντο δὲ καὶ τούτων
[4, 71]	εἶχον ἐλπίδος, ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ	ἐς	Μύνδον ἐπιπλεύσαντες ἐδόκουν ἐς τὸ
[4, 66]	Καὶ τάδε πράσσοντες ἔπεμπόν τινας	ἐς	Μύνδον ὅμως, οἳ τὸν Κάσσιον
[4, 71]	τρισὶ ναυσὶν ἀνήγοντο ἐπὶ Κάσσιον	ἐς	Μύνδον ὡς προκαταπλήξοντες τῷ ἐπίπλῳ·
[4, 82]	ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ λιμένος καὶ	ἐς	Μύρα ἀνῄει. Μυρέων δέ, ἃ
[4, 2]	ἔχθρας συνῄεσαν ἀμφὶ Μουτίνην πόλιν,	ἐς	νησῖδα τοῦ Λαβινίου ποταμοῦ βραχεῖάν
[4, 81]	τε τῶν τειχῶν ἐβόων ὑπακούειν,	ἐς	ὅ τι βούλοιτο, καὶ τὰς
[4, 58]	τοῦ Ἰονίου μέχρι Συρίας, ὑπακούειν,	ἐς	ὅ τι κελεύοι Κάσσιος ἢ
[4, 112]	τῶν μὲν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον	ἐς	ὀκτακισχιλίους σὺν τοῖς παρασπίζουσι θεράπουσι
[4, 40]	νυκτὸς ἐς ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν,	ἐς	ὃν ἡμέρας οὐχ ὑποστάντων ἐμβῆναι
[4, 30]	πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ μητέρα,	ἐς	ὄρος ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ
[4, 17]	κόμης ἐπισπάσας ὑπὲρ τὴν τράπεζαν,	ἐς	ὅσον ἔχρῃζε, τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε
[4, 124]	αὐτός τε καὶ Κάσσιος ὑφορώμενοι	ἐς	οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς πρόφασιν ἀγανακτήσεως
[4, 70]	ὄντες πολεμήσομεν ὑμῖν, ἢν μὴ	ἐς	πάντα κατακούητε. ~Τοιαῦτα μὲν ὁ
[4, 17]	εἶναι πολέμιον, ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς	ἐς	πάντα Κικέρωνι. Πυθόμενος δὲ τῶν
[4, 15]	οἱ μὲν ὑπὸ ναυαγίων ἀπώλλυντο,	ἐς	πάντα σφίσι τῆς τύχης ἐπιβαρούσης,
[4, 81]	περιστήσας αὐτοῖς τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν	ἐς	πάντα ὑπακούειν ἢ τὰς Ξανθίων
[4, 59]	κατὰ τὸ δόγμα τῆς βουλῆς	ἐς	πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ καὶ
[4, 92]	ἐν μὲν τοῖς πολέμοις ὑπακούετε	ἐς	πάντα ὡς κυρίοις τοῖς στρατηγοῖς,
[4, 58]	Καῖσαρ ἐν Συρίᾳ καταλελοίπει, τὰ	ἐς	Παρθυαίους ἤδη διανοούμενος, τὴν δὲ
[4, 78]	καὶ δεδιότες, Βρούτου περιθέοντος αὐτούς,	ἐς	πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν, οὔτε τὰς
[4, 81]	γῆς ἀρχὴν ὑπακοῦσαι. ~Βροῦτος δὲ	ἐς	Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου κατῄει, πόλιν
[4, 36]	παράδοξοι γυναικῶν ὤφθησαν καὶ παίδων	ἐς	πατέρας εὔνοιαι καὶ θεραπόντων ὑπὲρ
[4, 30]	ὑπὸ δέους, οὐκ ἀξιώσας ἔτι	ἐς	πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ μητέρα,
[4, 18]	πίναξι τὸν Ἀννᾶλιν. Ὁ δὲ	ἐς	πελάτην ἑαυτοῦ τινα φυγών, ᾧ
[4, 74]	τινων ἐπὶ νεῶν ἑξήκοντα καταφράκτων	ἐς	Πελοπόννησον ἔπεμπε ναυλοχεῖν περὶ Ταίναρον,
[4, 7]	ἀρχὴν ἐπὶ καταστάσει τῶν παρόντων	ἐς	πενταετὲς εἶναι τριῶν ἀνδρῶν, Λεπίδου
[4, 116]	ἐκ παραλόγου· τινὲς δὲ καὶ	ἐς	πέντε διήρκεσαν ἡμέρας, λιχμώμενοι τὴν
[4, 73]	αὐτὸς ἐξ ὀνόματος ἐκάλει Ῥοδίων	ἐς	πεντήκοντα ἄνδρας καὶ ἀχθέντας ἐκόλαζε
[4, 115]	αὖθίς τε ἐγίγνοντο ταῖς τριήρεσιν	ἐς	περίπλουν καὶ ἐμβολὴν ἕτοιμοι. ~Ἀγανακτοῦντες
[4, 116]	καὶ ἱστῶν ἢ σανίδων ἐχόμενοι	ἐς	πέτρας ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο ἐρήμους.
[4, 90]	ἡμᾶς, ὦ συστρατιῶται, κοινὸς ὢν	ἐς	πίστιν ἀλλήλοις συνάγει· συνάπτει δὲ
[4, 16]	δὲ ἐγὼ καθ' ἑκάστην ἰδέαν,	ἐς	πίστιν ἑκάστης καὶ ἐς εὐδαιμόνισμα
[4, 89]	τάδε τοῖς στρατηγοῖς τὸν στρατὸν	ἐς	πίστιν συνῆγε· τίκτουσι γὰρ εὔνοιαν
[4, 13]	μετιόντων ἢ ἐν αὐταῖς γεγονότων,	ἐς	πόδας ἰδίου θεράποντος ῥιπτουμένων σὺν
[4, 114]	καὶ ἀνίας ἀπηλλαγμένον, αἳ Βροῦτον	ἐς	ποῖον ἄρα τέλος ὁδηγοῦσι; Παραδοὺς
[4, 24]	τε καὶ ἀπορούμενος ἧκε μὲν	ἐς	πόλιν νυκτός, ὅτε μάλιστα ἔδοξεν
[4, 72]	ταχεῖ καὶ ἀδοκήτῳ, παρεσκεύαστο αὐτοῖς	ἐς	πολιορκίαν. Ὅθεν ἦν εὔδηλον ἁλώσεσθαι
[4, 108]	ἑκατέρων παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ	ἐς	πολλὰς ἡμέρας, οὐκ ἐθελόντων συμπλέκεσθαι
[4, 108]	διὰ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον. Οὐκ	ἐς	πολὺ δ' αὐτοῖς ἔμελλον ἀρκέσειν
[4, 132]	εἶναι ἀρχάς τε καὶ ἡγεμονίας	ἐς	πολὺ ἐκ τῶν ὑπογραφῶν ἐποίει
[4, 37]	ὄντα εἶχεν οὐδ' ἐπικρύπτουσα, αἰδουμένων	ἐς	πολὺ καὶ τήνδε τῶν λοχαγῶν
[4, 22]	ὡς οὐκ ἐναλάμενον, ἀλλὰ πεπτωκότα,	ἐς	πολὺ μὲν ἐφιλονίκει καὶ ἑαυτὸν
[4, 91]	ἀπερύκοντες ἀφ' ἑαυτῶν οὐχ ὑπεμείναμεν	ἐς	πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα, εἰ
[4, 25]	πόλεως ἄλλα ἐπενείματο. Καπίτων δὲ	ἐς	πολὺ τὰς θύρας ὑπανοίγων τοὺς
[4, 50]	δικάζοντι παρίστατο καὶ διωθουμένων αὐτὸν	ἐς	πολὺ τῶν ὑπηρετῶν μόλις εἶπεν·
[4, 64]	ἐπὶ τοῖς κοινοῖς, ὅσα εἶχον	ἐς	πομπὰς ἢ ἀναθήματα, ἔκοπτον. Οὐδενὸς
[4, 85]	οὐκέτι πατρίδων οἱ δυνάμενοι συνέφευγον	ἐς	Πομπήιον, ἀγχοτάτω τε ὄντα καὶ
[4, 45]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἐπὶ σπονδὰς	ἐς	Πομπήιον ἀπεσταλμένον, μέχρι καὶ δημοσίᾳ
[4, 51]	Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα	ἐς	Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆς παρ' ἑκατέρῳ
[4, 70]	ἐμὲ καὶ Βροῦτον, οἱ δ'	ἐς	Πομπήιον. Ἔστι δὲ δή που
[4, 48]	μέχρι δείσας ὁ ναύκληρος διέσωσεν	ἐς	Πομπήιον. ~Μᾶρκος δὲ Βρούτῳ στρατηγῶν
[4, 43]	καί, στρατοῦ πεμφθέντος ἐπ' αὐτόν,	ἐς	Πομπήιον μεθ' ὅσων εἶχε διέπλευσε.
[4, 46]	μὲν ἐς Βροῦτον, ὁ δ'	ἐς	Πομπήιον, ὁ μὲν τῷ Πομπηίῳ
[4, 48]	δὲ τοῦ Οὐεργινίου, νομίσασα αὐτὸν	ἐς	Πομπήιον προπεπλευκέναι ἀνήγετο, θεράποντα ὅμως
[4, 47]	διῆλθεν οὕτως ὀργιάζων αὐτῷ σχήματι	ἐς	Πομπήιον. Σίττιον δὲ Καληνοί, πολίτην
[4, 117]	μόνης ἄρτι Θεσσαλίας ἔχουσιν, ἣ	ἐς	πόσον αὐτοῖς ἔτι ἀρκέσει; ~Ὅταν
[4, 121]	ἐπαγόμενοι γέρρα πολλὰ καὶ διφθέρας	ἐς	προβολὴν τοῖς τοξεύμασιν. Ὡς δὲ
[4, 100]	θεῶν. Καὶ νῦν δέ, ὅσον	ἐς	προθυμίαν, ἰοῦσιν ἐπὶ τὸ ἔργον
[4, 90]	τί χρὴ τῷ λόγῳ παρακαλεῖν	ἐς	προθυμίαν τε καὶ ὁμόνοιαν, οὓς
[4, 15]	ῥιπτοῦντες ἀπὸ τῶν τεγῶν ἢ	ἐς	πῦρ ἐναλλόμενοι ἢ τοῖς σφαγεῦσιν
[4, 80]	καὶ τὰ σφέτερα πάντα ἀνελόντες	ἐς	πυρὰς προνενης μένας ἐν ταῖς
[4, 49]	ἐς Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσας ὀκνήσειν	ἐς	Ῥώμην ἀφικέσθαι προγεγραμμένον. Ὁ δὲ
[4, 49]	καὶ ὄνομα καὶ προτέρους δεσπότας	ἐς	Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσας ὀκνήσειν ἐς
[4, 6]	αὐτῶν ἀπὸ τῆς συνόδου διελθόντες	ἐς	Ῥώμην προγράψειν ἔμελλον, δυώδεκα δὲ
[4, 61]	Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα, καὶ	ἐς	Σεραπίωνα, τὸν ἐν Κύπρῳ τῇ
[4, 87]	τοῦτο τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον,	ἐς	Σηστὸν ἐξ Ἀβύδου περάσασι, πρῶτον
[4, 43]	δὲ τὸν δεσπότην ἀναστήσας διέπλευσεν	ἐς	Σικελίαν. ~Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον ἐν
[4, 56]	παρὰ τῷ Κορνιφικίῳ, οἱ μὲν	ἐς	Σικελίαν διέπλεον, οἱ δ' ὅπῃ
[4, 84]	δὲ τῆς τῶν τριῶν ἀρχῆς	ἐς	Σικελίαν διέπλευσε καὶ Βιθυνικὸν ἄρχοντα
[4, 44]	Μενήνιος ἑκὼν ἀνῄρητο, Μενήνιος δὲ	ἐς	Σικελίαν διέφυγεν. Οὐίνιον δὲ ἀπελεύθερος
[4, 51]	τὰ ὄντα καὶ μετ' αὐτῶν	ἐς	Σικελίαν ἔπλει. Χειμῶνος δὲ ἐπιλαβόντος
[4, 48]	χρήματα, ἐσβάντες ἐς σκάφος παρέπεμπον	ἐς	Σικελίαν, ἐρέσσοντες φιλοπόνως· ἐκεῖ δὲ
[4, 36]	δημοκρατίας μεταποιούμενον· ὁ δὲ πολὺς	ἐς	Σικελίαν ᾖει, γειτονεύουσαν τῆς Ἰταλίας,
[4, 48]	τὴν ναῦν ὑποδεξάμενος ὡς διοίσων	ἐς	Σικελίαν ᾖτει χρήματα, μηνύσειν ἀπειλῶν,
[4, 39]	ἐμίσθωσαν τῷ Ἀκιλίῳ καὶ προύπεμψαν	ἐς	Σικελίαν. Λέντλος δέ, ἀξιούσης αὐτῷ
[4, 25]	πλέονος οὐδ' ὣς ἔληξεν, ἀλλ'	ἐς	Σικελίαν πρὸς Πομπήιον, κρατοῦντά τε
[4, 40]	οἰκίας ἐπὶ θάλασσαν, ὅθεν ἔφυγεν	ἐς	Σικελίαν. Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ
[4, 39]	αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ, λαθὼν ἔφυγεν	ἐς	Σικελίαν, στρατηγὸς δὲ ἀποδειχθεὶς ὑπὸ
[4, 51]	ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν	ἐς	σκάφος ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον, ὡς
[4, 48]	αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα, ἐσβάντες	ἐς	σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν, ἐρέσσοντες
[4, 81]	τὸ λοιπὸν αὐτοῖς τῆς ἡμέρας	ἐς	σκέψιν καὶ ἀνεχώρει. Ἅμα δὲ
[4, 64]	τὸν Κάσσιον ἐπανήγαγον. ~Ταρσέων δ'	ἐς	στάσιν διῃρημένων οἱ μὲν τὸν
[4, 36]	ἐμερίζετο· τοῖς δὲ ἀξίοις καὶ	ἐς	στρατηγίας ἢ ναυαρχίας ἐχρῆτο. Σπονδῶν
[4, 46]	εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺς θεράποντας	ἐς	στρατιώτας σκευάσαντες, τὰς μὲν πύλας
[4, 133]	μέχρι Εὐφράτου· καὶ ὅσους ἐπολέμησαν,	ἐς	συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ βεβαιοτάτοις
[4, 33]	ἢ Παρθυαίων, καὶ οὐ χείρους	ἐς	σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων. Ἐς
[4, 123]	οἰκέταις ἐς ἑτέρους δεσπότας, ἐλπὶς	ἐς	σωτηρίαν ἡ ἐς τὸ ἀντίπαλον
[4, 133]	καὶ Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν ἐχθροῖς	ἐς	τὰ βραχύτερα· ἐπὶ δὲ τὸ
[4, 82]	καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ μόλις αὐτὴν	ἐς	τὰ ἑαυτῆς ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ
[4, 3]	τρία μὲν αὐτὸν Λέπιδον ἔχειν	ἐς	τὰ ἐπὶ Ῥώμης, ἑπτὰ δὲ
[4, 7]	ὅπλων τε καὶ σημείων διατεταγμένων	ἐς	τὰ ἐπίκαιρα, αὐτίκα δὲ ἐν
[4, 2]	μὲν αὐτίκα τῆς πόλεως ἄρχοντας	ἐς	τὰ ἐτήσια ἐπὶ τὴν πενταετίαν,
[4, 9]	ἔκδημον ἀγωνιεῖσθαι οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε	ἐς	τὰ ἡμέτερα οὔτε ἐς τὰ
[4, 31]	Ὁ μὲν δὴ τὸν θρίαμβον	ἐς	τὰ ἱερὰ ἀνῆγε, παραπεμπόντων αὐτὸν
[4, 30]	σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ θυσίας	ἐς	τὰ ἱερά, ἄφνω δὲ ἐγγραφέντος
[4, 97]	ἡμέτερα ᾕρημένους καὶ συνευχομένους ἡμῖν	ἐς	τὰ λοιπὰ καὶ συναιρομένους. Πολὺ
[4, 70]	χρείαις ἀλλήλοις ἀμύνειν. Ἀμύνατε οὖν	ἐς	τὰ μέγιστα κινδυνεύουσι Ῥωμαίοις. Κάσσιος
[4, 20]	ὅτε ἦρχε τὴν ὕπατον ἀρχήν,	ἐς	τὰ μέγιστα τῇ πατρίδι γεγονὼς
[4, 102]	ἐς τὸ πέλαγος, αὐτοὶ μὲν	ἐς	τὰ μεσόγαια ἀνεχώρουν, Τίλλιον δὲ
[4, 3]	Ἐπελπίσαι δὲ ἤδη τὸν στρατὸν	ἐς	τὰ νικητήρια τοῦ πολέμου, ἄλλαις
[4, 128]	ἐπί τε τὴν θάλασσαν καὶ	ἐς	τὰ ὄρη διὰ τοῦ ποταμοῦ
[4, 130]	~Ὁ δὲ Βροῦτος ἀναφεύγει μὲν	ἐς	τὰ ὄρη σὺν ἱκανῷ πλήθει,
[4, 102]	Θρᾳκῶν οὔτε θαλάσσῃ χρωμένων οὔτε	ἐς	τὰ παράλια κατιόντων ὑπὸ δέους
[4, 75]	τῆς βουλῆς τοῖς τε χρήμασιν	ἐς	τὰ παρόντα χρῆσθαι καὶ Μακεδονίας
[4, 30]	ὄρος ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ	ἐς	τὰ πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη πρὸς
[4, 55]	αὐτὸς ᾖει μετὰ τῶν εὐζώνων	ἐς	τὰ πλάγια τῆς ἱππομαχίας καὶ
[4, 135]	ἔπεμπον καὶ συγγνώμης ἔτυχον καὶ	ἐς	τὰ στρατεύματα αὐτῶν διῃρέθησαν· καὶ
[4, 124]	παρὰ τὴν μάχην, ἐπανιέναι πάλιν	ἐς	τὰ τείχη καὶ προβάλλεσθαι τὰ
[4, 9]	οὔτε ἐς τὰ ἡμέτερα οὔτε	ἐς	τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς
[4, 131]	Βροῦτε, φίλου μᾶλλον ἢ οἰκετῶν	ἐς	τὰ ὕστατα προστάγματα, εἰ ἤδη
[4, 125]	ὁ Βροῦτος ἐξῆγεν ἄκων καὶ	ἐς	τάξεις διεκόσμει πρὸ τοῦ τείχους
[4, 80]	δὲ τῆς πόλεως οἱ Ξάνθιοι	ἐς	τὰς οἰκίας συνέτρεχον καὶ τὰ
[4, 58]	πολεμίους, Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον	ἐς	τὰς προτέρας ἡγεμονίας ἐπανήγαγον καὶ
[4, 77]	τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον αὖθις	ἐς	τὰς πύλας· καὶ τῶν φυλάκων
[4, 31]	ὠνοῦντο. Ὅθεν τοῖς ἄρχουσιν, ἐλπίσασιν	ἐς	τὰς τοῦ πολέμου παρασκευὰς τάδε
[4, 32]	ἔδει, τὰ ὄντα τιμωμένας, ἐσφέρειν	ἐς	τὰς τοῦ πολέμου χρείας, ὅσον
[4, 116]	πυρὸς ἑαυτοὺς ἀνῄρουν, οἱ δὲ	ἐς	τὰς τριήρεις τῶν πολεμίων ἐναλλομενοι
[4, 13]	μὲν ἐς φρέατα, οἱ δὲ	ἐς	τὰς ὑπονόμους τάφρους ἐπὶ τὰ
[4, 17]	ὡς καὶ τῶν ὑπάτων τινὰς	ἐς	τὰς φυλακὰς ἐμβαλεῖν. Καὶ ἦν
[4, 94]	Πομπήιον τὸν νέον, οὐδὲν μὲν	ἐς	ταῦτα συνειργασμένον, ὅτι δὲ μόνον
[4, 58]	διαγωνιεῖσθαι μέχρι θανάτου, τὸν Βάσσον	ἐς	ταῦτα συνηνάγκασαν. Τέλος δὲ στρατεύσαντες
[4, 36]	τούσδε τοὺς εἰς αὐτὸν διαφυγόντας	ἐς	ταύτας περιλαβεῖν. Ὁ μὲν δὴ
[4, 72]	τείχεσι τὸ ναυτικὸν οὐκ ἀνέτοιμον	ἐς	τειχομαχίαν ἐπαγαγόντα· ἐλπίζων γάρ τι
[4, 73]	μὲν ἀρχῇ πολλοὶ συνέκρυψαν, οὐκ	ἐς	τέλος ἐλπίζοντες ἀφίξεσθαι τὴν ἀπειλήν·
[4, 104]	μὴν ἔλαθόν γε τοὺς πολεμίους	ἐς·	τέλος οὐδὲ περιέλαβον αὐτούς· ὁ
[4, 36]	λαβὼν ἐκρέμασε. ~Καὶ τὰ μὲν	ἐς	τέλος τῶν συμφορῶν τοῖς προγεγραμμένοις
[4, 65]	τε γὰρ ἤδη τοῖς πολεμίοις	ἐς	τεσσαράκοντα εἶναι στρατοῦ καὶ αὐτῶν
[4, 78]	τῶν Ξανθίων, βιασάμενοί ποτε μόλις	ἐς	τὴν ἀγορὰν ἐγγὺς οὖσαν διέδραμον·
[4, 32]	χαλεπῶς τὴν ὕβριν ἤνεγκαν, καὶ	ἐς	τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τὸ βῆμα
[4, 37]	αὐτοκράτορος. Βιαζομένων δ' ὕστερον ἐξέθορεν	ἐς	τὴν ἀγορὰν καὶ προκαθημένῳ τῷ
[4, 32]	οὐχ ἥρμοζεν, ὑπὸ Φουλβίας παθοῦσαι,	ἐς	τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα ὑπ' αὐτῆς.
[4, 30]	τρυφῆς τὸν πόνον οὐκ ἐνεγκὼν	ἐς	τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖς χοινικίσι διέδρα
[4, 5]	τε σφῶν αὐτῶν ἢ φίλους	ἐς	τὴν ἀναίρεσιν ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις καὶ
[4, 50]	δέ εἰμι τῶν προγραφέντων. Ἀλλ'	ἐς	τὴν ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν καὶ
[4, 126]	ὁ πόλεμος αὖθις ἀναφύοιτο μηδὲ	ἐς	τὴν ἀργίαν πάλιν οἱ ἐχθροὶ
[4, 41]	δαπάνημα οἵ τε χειροτέχναι τὰ	ἐς	τὴν ἀρχὴν ἀμισθὶ συνειργάσαντο, καὶ
[4, 106]	τὰ ὀκτὼ στάδια, δίοδος ἦν	ἐς	τὴν Ἀσίαν τε καὶ Εὐρώπην
[4, 29]	οὐχ ἑαυτῷ προσήκειν εἰπὼν ἔπεμψεν	ἐς	τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ ἀντὶ
[4, 91]	ὑφ' ἡμῶν ἐπιβεβουλεῦσθαι. Τὰ δὲ	ἐς	τὴν εἰρήνην ἐπίμεμπτος ἦν, οὐχ
[4, 70]	που, καταλογίζῃ, ὅτι δὲ ἡμῖν	ἐς	τὴν ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν ἀδικουμένοις
[4, 20]	ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο· ὁ δὲ παῖς	ἐς	τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο ἐς Βροῦτον.
[4, 51]	προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ πατρὸς	ἐς	τὴν Ἑλλάδα, τοιάδε ἔσεσθαι προσδοκῶντος·
[4, 82]	στόλου, διέπλευσεν ἐπὶ Βρεντεσίου καὶ	ἐς	τὴν ἐπικειμένην τῷ λιμένι νῆσον
[4, 126]	ὧδε τὰ παρόντα, ὡς μηδὲν	ἐς	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἀνατίθεσθαι, ἀλλὰ
[4, 87]	κατέλαβον, ᾗ μόνῃ διελθεῖν ἔστιν	ἐς	τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς Ἀσίας
[4, 134]	δὲ περᾶν ἐκ τῆς Ἀσίας	ἐς	τὴν Εὐρώπην σὺν τῷ στρατῷ,
[4, 136]	περὶ τὸν Ἀντώνιον, Ἀντωνίῳ διαπλεύσαντι	ἐς	τὴν Θάσον παρέδοσαν, ὅσα ἦν
[4, 108]	κατῄεσαν δέ· οὐ γὰρ ἐγνώκεσαν	ἐς	τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς ἀγοραῖς
[4, 138]	μὴν αὐτοῖς καὶ ὃ συνιόντες	ἐς	τὴν μάχην ἐπεμαντεύσαντο Ῥωμαίοις· ἐκρίθη
[4, 30]	καὶ ἔρημος ἐκ δαψιλοῦς παραπομπῆς	ἐς	τὴν μητέρα ἐχώρει· οὐ δεξαμένης
[4, 48]	τῶν σπονδῶν. Ῥέβιλον δὲ ναύκληρος	ἐς	τὴν ναῦν ὑποδεξάμενος ὡς διοίσων
[4, 16]	ὁ θεός, ἐκ πολλοῦ ἄρα	ἐς	τὴν νῦν καθιστάμενος εὐταξίαν. Ἐγένετο
[4, 24]	ὁ θυρωρὸς αὐτὴν ὡς βραδύνουσαν	ἐς	τὴν οἰκίαν ἀπέτρεχεν ἐπείξων· ὁ
[4, 118]	ἡγείσθω τὴν ἐμπειρίαν ἢ ταχυτῆτα,	ἐς	τὴν ὀπίσω θάλασσαν ἀφορῶν, ἣ
[4, 89]	τοὺς πλέονας ἐστρατευμένους, μή τις	ἐς	τὴν ὄψιν ἢ ὁμωνυμίαν τοῦ
[4, 44]	τῶν οἰκετῶν οἷά τις ἄρρωστος,	ἐς	τὴν πόλιν. Ἑνὸς δὲ τῶν
[4, 17]	τῆς τε συμφρονήσεως καὶ τῆς	ἐς	τὴν πόλιν ἐπείξεως τοὺς οἰκείους
[4, 71]	καὶ αἱ λοιπαὶ βεβλαμμέναι διέφυγον	ἐς	τὴν Ῥόδον, αἱ δὲ Ῥωμαίων
[4, 72]	τῇ περαίᾳ, καὶ τὸ πεζὸν	ἐς	τὴν Ῥόδον διεβίβαζεν ἐπὶ ὁλκάδων
[4, 58]	δὲ τούτοις Κάσσιος φθάνει Δολοβέλλαν	ἐς	τὴν Συρίαν ἐμβαλὼν καὶ σημεῖα
[4, 107]	μετ' ἐπείξεως, τὴν Ἀμφίπολιν ἐθέλων	ἐς	τὴν ὑπηρεσίαν τῆς μάχης προλαβεῖν,
[4, 34]	ἐπέσχον καὶ οἱ ἄρχοντες ἔφασαν	ἐς	τὴν ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι. Τῇ δ'
[4, 40]	ἄκων αὐτὴν ἐπήγετο, συνήνεγκε δὲ	ἐς	τὴν φυγὴν αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον,
[4, 7]	διαστήματος ἐς δοκιμασίαν οὔτε κυρίας	ἐς	τὴν χειροτονίαν ἡμέρας προτεθείσης· ἀλλ'
[4, 23]	τοῖς πίναξι προσετέθη. Καὶ μαθὼν	ἐς	τῆς γυναικὸς ὑπ' ἀγνοίας τῶν
[4, 123]	δεσπότας, ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν ἡ	ἐς	τὸ ἀντίπαλον μεταβολή. ~Ἐνοχλούντων δὲ
[4, 23]	δὲ ἡ γυνὴ κρύπτουσα μίαν	ἐς	τὸ ἀπόρρητον ἐπηγάγετο θεράπαιναν, προδοθεῖσα
[4, 43]	διὰ τὸ γέρας, ἠπείγοντο μάτην	ἐς	τὸ ἄστυ, ὁ δὲ τὸν
[4, 86]	ὑπὸ τῶν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον	ἐς	τὸ αὐτὸ ἔργον, ὡς χρησιμώτατον
[4, 79]	ἀντικοπτόντων αὐτοῖς ἅμα ἔξωθεν ἑτέρων	ἐς	τὸ αὐτὸ καὶ συνεργούντων. Ξανθίων
[4, 86]	κατὰ σπουδὴν διέπλει πρὸς αὐτὸν	ἐς	τὸ Βρεντέσιον, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων
[4, 116]	ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν	ἐς	τὸ Βρεντέσιον ἡμέρᾳ πέμπτῃ, δόξας
[4, 19]	τε ἐζήτει καὶ Ἀντωνίῳ πάντες)	ἐς	τὸ δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες ἐσπτάντες
[4, 24]	τῇ οἰκίᾳ συμπεπραμένος ἐπέγνω καὶ	ἐς	τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα ὑπεδέχετο καὶ
[4, 107]	ὃ ἔτι μόνον αὐτοῖς ἔλειπεν	ἐς	τὸ ἕλος ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου,
[4, 111]	τούσδε σὺν ὁρμῇ βιαίῳ καὶ	ἐς	τὸ ἕλος κατώσαντες ἐπανῄεσαν ἐς
[4, 49]	ἡ συντυχία τῶν ὁμοίων καὶ	ἐς	τὸ ἔπειτα παρέμεινεν· ἦρξαν γὰρ
[4, 131]	ὑπολελειμμένων. Οἱ δὲ ἀβουλότατα μὲν	ἐς	τὸ ἔργον ὁρμήσαντες, εὐψυχότατοι δὲ
[4, 83]	ὅτι εἴη Πομπήιος. Πλεόνων δὲ	ἐς	τὸ λῃστεύειν αὐτῷ συνιόντων χείρ
[4, 2]	ἀρχὴν Καίσαρα καὶ Οὐεντίδιον αὐτὴν	ἐς	τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους μεταλαβεῖν,
[4, 91]	καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι βασιλέων	ἐς	τὸ μέλλον ἑτέρων. τινι ὅρκῳ
[4, 3]	καὶ Καίσαρα· Λέπιδον γὰρ ὑπατεύειν	ἐς	τὸ μέλλον καὶ τῇ πόλει
[4, 12]	τῶν ἐν ἑτέρῳ πίνακι προκειμένων	ἐς	τὸ μέλλον ὑπάτων Πλάγκου μὲν
[4, 90]	πίστις ἐστὶ καὶ περὶ ὧν	ἐς	τὸ μέλλον ὑπισχνούμεθα. Αἱ δὲ
[4, 89]	προελθὼν μικρὸν ἐκ τῆς τάξεως	ἐς	τὸ μέσον ἔλεξεν ὧδε· ~Ὁ
[4, 2]	τριακοσίους μετὰ τῶν φίλων ἀπολιπόντες	ἐς	τὸ μέσον ᾖεσαν ἐν περιόπτῳ,
[4, 97]	καὶ μὴ ἐς ἑαυτούς, ἀλλ'	ἐς	τὸ μέσον τῷ δήμῳ προτιθέντας
[4, 128]	ἐνάτην ὥραν δεδαπανημένης αἰετοὶ δύο	ἐς	τὸ μεταίχμιον συμπεσόντες ἀλλήλοις ἐπολέμουν·
[4, 28]	καὶ ὄρος ἐξ ὄρους ἀμείβων	ἐς	τὸ Μιντουρναίων ἕλος ἐνέπεσεν, ἔνθα
[4, 68]	καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν καὶ τύχης	ἐς	τὸ νῦν ἀδουλώτου καὶ συμμαχίας
[4, 103]	ἡμερῶν τριῶν, ἄβατον μὲν ἀνθρώποις	ἐς	τὸ νῦν ὑπό τε κρημνῶν
[4, 49]	Βαρβούλας, καὶ ἡ τύχη περιῆλθεν	ἐς	τὸ ὅμοιον ἀμφοτέροις· Βαρβούλας τε
[4, 128]	δ' ἀνεωθοῦντο μὲν ἐπὶ πόδας	ἐς	τὸ ὀπίσω βάδην ἔτι καὶ
[4, 102]	παράλια. ~Τοῦ δὲ Σερρείου προύχοντος	ἐς	τὸ πέλαγος, αὐτοὶ μὲν ἐς
[4, 60]	ἐκ τῆς γῆς ὠχυρωμένην καὶ	ἐς	τὸ πέλαγος ἔχουσαν ὅρμον, ὅθεν
[4, 22]	πολὺ μὲν ἐφιλονίκει καὶ ἑαυτὸν	ἐς	τὸ ῥεῦμα ἐώθει, ἡσσώμενος δὲ
[4, 22]	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῆς γεφύρας	ἐς	τὸ ῥεῦμα. Καὶ αὐτὸν ἁλιέων
[4, 25]	καὶ διὰ πλοῦτον καὶ γένος	ἐς	τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον ἀνακεκλημένος, ὀγδοηκοντούτης
[4, 113]	καὶ οὐδὲ ἐσελθεῖν ἔτι εἶχεν	ἐς	τὸ στρατόπεδον, ἀνέδραμεν ἐς τὸν
[4, 56]	πετροβάταις ἀνδράσιν ἀνέρπουσι διὰ κρημνῶν	ἐς	τὸ στρατόπεδον τοῦ Κορνιφικίου παρέδυ
[4, 130]	σὺν ἱκανῷ πλήθει, ὡς νυκτὸς	ἐς	τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων ἢ καταβησόμενος
[4, 17]	αὐτοῖς ἔτι συνεσόμενος· ἐσδραμόντων δὲ	ἐς	τὸ συμπόσιον τῶν ὁπλιτῶν οἱ
[4, 93]	τρόπον ἀμύνασθαι τὴν τυραννίδα ἐπενόησεν,	ἐς	τὸ σῶμα ἐπιβουλεύσασα. ~Ἔδει δὲ
[4, 24]	δείσας ὡς ἐς ἐνέδραν ἀπιόντος,	ἐς	τὸ τέγος ἀναδραμὼν ἐκαραδόκει τὸ
[4, 78]	καλωδίοις περιτιθέντες ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια	ἐς	τὸ τεῖχος ἄνω καί, ὅτε
[4, 44]	τὴν οἰκίαν καταλαβόντων ὁπλιτῶν, θεράπων	ἐς	τὸ τοῦ δεσπότου φορεῖον ἐνέβη
[4, 110]	ὡς ἐξελῶν αὐτὸ καὶ παροδεύσων	ἐς	τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον. Γιγνομένου
[4, 71]	Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον ἐπιπλεύσαντες ἐδόκουν	ἐς	τὸ τοῦ πολέμου τέλος εὐτυχῆσαι.
[4, 72]	ἐπέπλει ταῖς ὀγδοήκοντα ναυσὶν ἐσκευασμέναις	ἐς	τὸ φοβερώτατον καὶ περιστήσας τῇ
[4, 19]	ἄμυναν, στρατηγικῶς μάλα ἀνεβόησεν· Ἐσελθέτωσαν	ἐς	τὸ χωρίον οἱ περὶ οὐρὰν
[4, 133]	ὁ μὲν Κάσσιος ἀμεταστρεπτί, καθάπερ	ἐς	τὸν ἀγωνιστὴν οἱ μονομαχοῦντες, ἐς
[4, 58]	Θορύβου δὲ ἀσχήμονος καὶ πληγῶν	ἐς	τὸν Βάσσον γενομένων οὐκ ἐνεγκοῦσα
[4, 32]	μυριάδων ἔτι δισμυρίων. ~Καὶ τοῦτο	ἐς	τὸν δῆμον εἰπόντες προύγραφον χιλίας
[4, 103]	ἐπὶ Ἁρπησσὸν ποταμὸν ἥξειν, ἐκπίπτοντα	ἐς	τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρας ἔτι
[4, 41]	πρεσβύτης μεταμορφῶν ἑαυτὸν ἐπεδήσατο διφθέραν	ἐς	τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν. Καὶ τῶν
[4, 75]	τοξότας, καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐπαινῶν	ἐς	τὸν Ἰταλικὸν ἤσκει τρόπον. Ἀγείροντι
[4, 63]	ἐκείνου καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν	ἐς	τὸν Κάσσιον ἐπανήγαγον. ~Ταρσέων δ'
[4, 67]	ναυαρχεῖν Μνασέαν, ἔπεμπον δ' ὅμως	ἐς	τὸν Κάσσιον ἔτι πρεσβευτὴν Ἀρχέλαον,
[4, 56]	μάχῃ κάμνων μετεπήδα πρὸς Λαίλιον	ἐς	τὸν κολωνόν, οὐκ εἰδώς πω
[4, 88]	πύλαι, μετὰ δὲ ἄλλην ἡμέραν	ἐς	τὸν Μέλανα κόλπον ἀφίκοντο. Καὶ
[4, 29]	ἔτι μακρόθεν ἐπιθεόντων θεράπων αὐτὸν	ἐς	τὸν μυχὸν τοῦ ἄντρου προπέμψας
[4, 14]	δὴ διὰ ταῦτα ἀθρόως ἕκαστος	ἐς	τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ τὸ
[4, 18]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ, τὴν φυγὴν	ἐς	τὸν πελάτην ὑποτοπήσας, ὡδήγησεν ὑπὸ
[4, 3]	τέσσαρα δὲ Ἀντώνιον, ὡς ἂν	ἐς	τὸν πόλεμον αὐτῶν ἑκάτερος εἴκοσιν
[4, 34]	δανείσαιεν αὑτοῖς, ἐνιαυτοῦ δὲ φόρον	ἐς	τὸν πόλεμον ἐσενέγκαιεν. ~Ἐκ μὲν
[4, 5]	ἢ πλούτου διαφέροντος. Ἐδέοντο γὰρ	ἐς	τὸν πόλεμον χρημάτων πολλῶν, Βρούτῳ
[4, 113]	εἶχεν ἐς τὸ στρατόπεδον, ἀνέδραμεν	ἐς	τὸν Φιλίππων λόφον καὶ τὰ
[4, 95]	υἱῶν καὶ ἀπελευθέρων καὶ οἰκετῶν.	Ἐς	τοσοῦτον ἤδη καὶ τοὺς τρόπους
[4, 33]	τῆς πολιτείας ὅλως, τῆς ὑμῖν	ἐς	τοσοῦτον ἤδη κακοῦ περιμαχήτου, μετέχουσαι;
[4, 10]	τοῖς ὁπλίταις ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν	ἐς	τοὺς ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ
[4, 23]	οὔτε ἀναιροῦντος οὔτε μηνύοντος, αὐτάγγελος	ἐς	τοὺς ἄρχοντας ἦλθε καθ' εαυτῆς,
[4, 130]	μετὰ πάντων. Καί φασιν αὐτὸν	ἐς	τοὺς ἀστέρας ἀναβλέποντα εἰπεῖν· Ζεῦ,
[4, 36]	ὑποδεχομένου. Λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν	ἐς	τοὺς ἀτυχοῦντας ὁ Πομπήιος ἐν
[4, 138]	ἀνδρῶν ἢ πόλεων ἢ στρατῶν	ἐς	τοὺς ἡγεμόνας ὁρμαῖς· οὐ γάρ
[4, 79]	~Οἰνοανδεῖς δὲ γείτονες, διὰ τὴν	ἐς	τοὺς Ξανθίους ἔχθραν τῷ Βρούτῳ
[4, 125]	δεήσειεν, εὐχερὴς εἴη καὶ τὰ	ἐς	τοὺς πολεμίους ἀφιέμενα ἐπιδέξια. Ἦν
[4, 28]	δὲ αὐτὸν ἔμελλον καὶ βασανιεῖν	ἐς	τοὺς συνεγνωκότας, οὐκ ἐνεγκὼν ἤδη
[4, 7]	Διετέτακτό τε πάντων τὰς κεφαλὰς	ἐς	τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐπὶ ῥητῷ
[4, 47]	μέχρι μαραινομένου τοῦ κακοῦ καὶ	ἐς	τοὺς τρεῖς ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ
[4, 97]	τὰ πρὸς ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔχετε,	ἐς	τοὺς ὑμῶν πολίτας ἀποβλέποντες, οὓς
[4, 61]	Καὶ ὁ Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν	ἐς	τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ ἐς
[4, 131]	διαλλαγῶν ἐλπίδα. Καὶ ὁ Βροῦτος	ἐς	τοὺς φίλους εἰπών· Οὐδὲν οὖν
[4, 39]	αὐτῷ συμφεύγειν τῆς γυναικὸς καὶ	ἐς	τοῦτο αὐτὸν ἐπιτηρούσης, οὐκ ἐθέλων
[4, 119]	ἀγῶνος οἱ ἐλάττονες· οὐ γὰρ	ἐς	τοῦτό όγε στρατὸν ἤγειρον τοσόνδε,
[4, 32]	καὶ τῶν δορυφόρων, ἔλεγον, Ὁρτησίας	ἐς	τοῦτο προκεχειρισμένης· Ὃ μὲν ἥρμοζε
[4, 120]	μὲν οὖν καιροὺς καὶ τὰ	ἐς	τοῦτον ἔργα ἐπιμηχανησόμεθα ἡμεῖς, οὐ
[4, 20]	φορείου τὴν κεφαλὴν ἐπισπάσας ἀπέτεμνεν,	ἐς	τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ ἐκδιαπρίζων ὑπὸ
[4, 58]	δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ τέλος	ἐς	τρυφὴν ἐπήγετο ἀσχημόνως καὶ ἐπιμεμφομένῳ
[4, 101]	ἐφείποντο. Δύο δὲ ἀετοὶ καταπτάντες	ἐς	τῶν σημείων δύο αἰετοὺς ἀπ'
[4, 93]	καὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν	ἐς	ὕβριν ἀφαιρουμένους ἀκρίτους, ἀπὸ μόνου
[4, 76]	κατάλυσιν αὐτοῖς ὁ Βροῦτος μηδ'	ἐς	ὕλην ἔχῃ χρῆσθαι, καὶ τὴν
[4, 68]	ἀδουλώτου καὶ συμμαχίας καὶ προαιρέσεως	ἐς	ὑμᾶς, ὦ Ῥωμαῖοι, λελέχθω· πρὸς
[4, 132]	τὸ ὑπὲρ αὐτοῖν προήγαγεν αὐτὴν	ἐς	ὑπεροψίαν διαβολῆς· οὕτως ἅπασιν ἐγενέσθην
[4, 45]	κοσμήσας ἑαυτὸν καὶ τοὺς θεράποντας	ἐς	ὑπηρέτας σκευάσας τὴν πόλιν ὡς
[4, 57]	μικρὰ καὶ τῶν εἰρημένων ἀναλαβόντι	ἐς	ὑπόμνημα, ἦν τοιάδε. Ἐπειδὴ Γάιος
[4, 75]	μικρὰ καὶ τῶν ἀμφὶ τοῦτον	ἐς	ὑπόμνησιν ἀναλαβόντι ἄνωθεν, ἦν τοιάδε.
[4, 40]	Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ νυκτὸς	ἐς	ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν, ἐς ὃν
[4, 48]	μύσους τε πίμπλανται καὶ φόβων	ἐς	ὕστερον μεγάλων, περισώσαντες δὲ δόξης
[4, 47]	οὐ φέροντα φαντασίαν τάφου, μετήγαγεν	ἐς	φαῦλον οἴκημα μισθωτόν. Στρατιώτου δ'
[4, 2]	ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν καὶ Ἀντώνιος	ἐς	φιλίαν ἀπ' ἔχθρας συνῄεσαν ἀμφὶ
[4, 105]	τὸν Βροῦτον ἐκ παραλόγου τόλμης	ἐς	Φιλίππους παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖς καὶ
[4, 134]	οὐδὲ ἐν ὀλίγῳ· καὶ γὰρ	ἐς	φίλον ἐγίγνετο παραλόγως καὶ ἐς
[4, 19]	εἶναι σύμβολον ἔκ του θεῶν,	ἐς	φορεῖον ἐσθέμενοι τὸν Κικέρωνα αὖθις
[4, 13]	περιφανοῦς. Κατέδυνον γὰρ οἱ μὲν	ἐς	φρέατα, οἱ δὲ ἐς τὰς
[4, 21]	βαδίζοντες ὁμοῦ φανεροὶ γένοιντο, προύπεμψεν	ἐς	φυγὴν ἐπὶ θάλασσαν καὶ μετ'
[4, 12]	τέλματα ἢ εἴ τι ἄλλο	ἐς	φυγὴν ὕποπτον ἦν ἢ ἐς
[4, 106]	καὶ αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ χάρακος	ἐς	χάρακα καὶ πύλας ἐν μέσῳ
[4, 134]	δὲ εὐβούλου βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ	ἐς	χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ
[4, 123]	ἄλλου παντὸς ἀνέχεσθαι, μᾶλλον ἢ	ἐς	χεῖρας ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις ὑπὸ
[4, 66]	μᾶλλον ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις μέλλοντες	ἐς	χεῖρας ἰέναι, ὁ δὲ λεὼς
[4, 83]	περιθέοντός τε καὶ μεθιπταμένου καὶ	ἐς	χεῖρας οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς
[4, 137]	γὰρ στρατὸς τοσοῦτος ἢ τοιοῦτος	ἐς	χεῖρας πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων ἑκατέρωθεν,
[4, 44]	ἐν λάρνακι, ἃς ἀπὸ σιδήρου	ἐς	χρημάτων ἢ βιβλίων ἔχουσι φυλακήν·
[4, 54]	~Καὶ πάντες ἐπρέσβευον περὶ συμμαχίας	ἔς	τε Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ τοὺς
[4, 8]	ἢ ὠμὸν ἢ ἄμετρον ἡγείσθω,	ἔς	τε Γάιον καὶ ἐς ἡμᾶς
[4, 122]	καὶ λιμὸς ἦν ἤδη σαφής,	ἔς	τε μέγεθος καὶ δέος ἑκάστης
[4, 68]	καὶ αἰδώς τις ἔστιν ἐξαίρετος	ἔς	τε τὴν πόλιν καὶ τὴν
[4, 36]	δὲ ἐκ παραλόγου τισὶν ἐγίγνετο	ἔς	τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα καὶ
[4, 14]	συνειδέναι δι' ὁμοιότητα τῶν ἐπιτιμίων.	Ἔς	τε τὸ ἔμπαλιν αὐτοῖς τοῦ
[4, 60]	συμφέρων, καὶ ἐπὶ ναῦς περιέπεμπεν	ἔς	τε Φοινίκην καὶ Λυκίαν καὶ
[4, 17]	ὅποι διαλάθοι, τὴν ἐσθῆτα ἐνήλλασσεν	ἔς	τι τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών, τοὺς
[4, 55]	Κορνιφικίου μετὰ τῶν ἱππέων πέμψαντος	ἔς	τινα κατάσκεψιν, ὁ Σέξστιος Ἀραβίωνα
[4, 113]	Περιεμένομεν φίλον ἁρπαζόμενον ἰδεῖν, καὶ	ἔς	τινα σκηνὴν ὑποχωρῆσαι μετὰ τοῦ
[4, 88]	καὶ Κελτοὶ δισχίλιοι καὶ ἱπποτοξόται	Ἄραβές	τε καὶ Μῆδοι καὶ Παρθυαῖοι
[4, 96]	τὰς δωρεάς. Ἡμεῖς δέ, οἷς	ἀσεβὲς	οὐδὲν εἴργασται, καὶ τὰ ἐπηγγελμένα
[4, 22]	Καὶ ὁ λοχαγὸς ἔχων τὸ	ἀκριβὲς	ἀνάγραπτον, εἰκότα ἀξιοῖς, ἔφη· Σὺ
[4, 113]	νομίσαντα εἶναι πολεμίους, πέμψαι τὸ	ἀκριβὲς	εἰσόμενον Τιτίνιον· τὸν δὲ τῶν
[4, 132]	αὐτοῖν ἔπεμψεν ἡγεμονίας, ἵνα μὴ	φυγάδες	εἶεν, οὐκ ἀμελοῦσα μὲν Γαΐου
[4, 115]	μακραῖς ὑπήντων. Καὶ αὐτοὺς αἱ	ὁλκάδες	ἱστίῳ μὲν αἱ πρῶται διέφυγον
[4, 4]	ὠρύοντο ὁμαλῶς οἷα λύκοι, σύμβολον	ἀηδές,	καὶ λύκοι τὴν ἀγορὰν διέθεον,
[4, 135]	τοῖς στρατηγοῖς, οἱ δὲ καὶ	ἐξεπίτηδες	ἐμαχέσαντο μέχρι θανάτου· ὧν ἦν
[4, 64]	μὲν ἦν παρθένοι τε καὶ	παῖδες,	ἐπὶ δὲ γυναῖκές τε καὶ
[4, 105]	ἣ Δάτος ὠνομάζετο πάλαι καὶ	Κρηνίδες	ἔτι πρὸ Δάτου· κρῆναι γάρ
[4, 90]	τὸ μέλλον ὑπισχνούμεθα. Αἱ δὲ	ἐλπίδες	εἰσὶν ἐν τῇ ἀρετῇ, ὑμῶν
[4, 89]	πίστιν συνῆγε· τίκτουσι γὰρ εὔνοιαν	ἐλπίδες	κοιναί. Θροῦ δὲ ὡς ἐν
[4, 88]	Παρθυαῖοι τετρακισχίλιοι. Σύμμαχοι δὲ εἵποντο	βασιλέες	καὶ τετράρχαι Γαλατῶν τῶν ἐν
[4, 108]	τὸν Καίσαρα καὶ ἐπλεόναζον ἑκατέρωθεν·	ἱππέες	δὲ ἅμα τοῖς ἑκατέρων Θρᾳκίοις
[4, 88]	μυριάδας ὁπλιτῶν ἀμφὶ τὰς ὀκτώ.	Ἱππέες	δὲ ἦσαν Βρούτῳ μὲν Κελτοὶ
[4, 56]	δ' αὐτὸν οἱ τοῦ Ἀραβίωνος	ἱππέες	ἐπιδραμόντες ἔκτειναν. Καὶ γιγνόμενα ταῦτα
[4, 85]	Ὑπεχώρει δὲ καὶ ὁ Πομπήιος.	Νῆες	δὲ ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο, καὶ
[4, 84]	οὐδ' ὣς ἀνῆλθεν, ὅσαι δὲ	νῆες	ἐν τοῖς λιμέσιν ἦσαν, λαβὼν
[4, 61]	Δολοβέλλᾳ, καὶ κατέδυσαν μὲν ἑκατέρου	νῆες	ἱκαναί, πέντε δὲ αὐτοῖς ἀνδράσιν
[4, 85]	γενομένης αἱ μὲν τοῦ Πομπηίου	νῆες,	κουφότεραί τε οὖσαι καὶ ναυτικωτέρων
[4, 1]	ὁπλιτῶν ὑπὲρ εἴκοσι τέλη, καὶ	νῆες	ὁμοῦ καὶ χρήματα, ἡ τετάρτη
[4, 116]	μὲν ἔδρων, τὰ δὲ ἔπασχον.	Νῆές	τε ἡμίφλεκτοι μέχρι πολλοῦ περιέπλεον,
[4, 67]	μηδὲ ἐκλάθῃ καλῆς ἱστορίας ἧς	ἔμαθες	ἐν Ῥόδῳ τε καὶ ἐν
[4, 27]	πλεονάζουσιν οἱ νεκροφόροι παρὰ τὸ	σύνηθες	ἑνὶ ἀνδρί, καὶ τοὺς μὲν
[4, 117]	ἔστιν, ὦ συστρατιῶται, παρὰ τὸν	χθὲς	ἀγῶνα, ἐν ᾧ μὴ κρείσσους
[4, 120]	τὴν μάχην. Ἱκανὰ δὲ καὶ	ἐχθὲς	ἀντειλήφαμεν αὐτῶν καὶ τῶν ἡμετέρων
[4, 118]	ἔργοις διαλύσομαι· νῦν δὲ τῆς	ἐχθὲς	ἀρετῆς ἀνὰ χιλίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ
[4, 120]	τοῖς στρατηγοῖς. Μηδὲ ἄχθεσθε τῆς	ἐχθὲς	ἁρπαγῆς μηδ' ἐπ' ὀλίγον· οὐ
[4, 120]	ταῖς δυνάμεσιν, ὃ καὶ τὰ	ἐχθὲς	ἀφαιρεθέντα, ἔτι ὄντα παρὰ τοῖς
[4, 118]	ἀμείνονες ὄντες, ὡς διέδειξε τὸ	ἐχθὲς	ἔργον, ἀλλὰ ἕτερον δέος ἰώμενοι.
[4, 119]	καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε· τὸ	ἐχθὲς	ἔργον, ὦ ἄνδρες, τοῖς μὲν
[4, 119]	Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε αὐτοὺς αὖθις, ὥσπερ	ἐχθὲς	ἠναγκάσατε, αἰσχρὸν ἡγούμενοι δεδιότων ἐλασσοῦσθαι
[4, 119]	ἐλθόντων δὲ ἐνοικοῦσι διὰ τὴν	ἐχθὲς	ἧσσαν· ἐφ' ᾗ καὶ τῶν
[4, 119]	Ὃ σαφεστάτη πίστις ἐστὶ τῆς	ἐχθὲς	ἥσσης καὶ φόβου, ὅταν ὥσπερ
[4, 120]	ἡμεῖς, οὐ μεμπτοὶ καὶ τῆς	ἐχθὲς	ὁρμῆς τε καὶ μηχανῆς ὑμῖν
[4, 104]	Σαπαίων ἐπ' Ἀμφιπόλεως. Καὶ οἱ	Θρᾷκες	ἄμφω διὰ στόματος ἦσαν ἐν
[4, 136]	ἀπ' ἀρχῆς ἀλλήλοις οἵδε οἱ	Θρᾷκες	διεφέροντο, ἀλλὰ δύο στρατοπέδων μεγάλων
[4, 88]	Κελτοὶ καὶ Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι καὶ	Θρᾷκες	καὶ Ἰλλυριοὶ Παρθηνοὶ καὶ Θεσσαλοὶ
[4, 19]	πάντες) ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ	κόρακες	ἐσπτάντες ἔκλαζον, ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ
[4, 34]	λεγούσης, οἱ τρεῖς ἠγανάκτουν, εἰ	γυναῖκες	ἀνδρῶν ἡσυχαζόντων θρασυνοῦνταί τε καὶ
[4, 32]	καὶ δούλοις μήνυτρα. Αἱ δὲ	γυναῖκες	ἔκριναν τῶν προσηκουσῶν τοῖς ἄρχουσι
[4, 96]	τῶν τριῶν προεγράφη. Τί δὲ	γυναῖκες	ἐπὶ Καίσαρι συνέγνωσαν αἱ ἐς
[4, 32]	Εἰ δὲ οὐδένα ὑμῶν αἱ	γυναῖκες	οὔτε πολέμιον ἐψηφισάμεθα οὔτε καθείλομεν
[4, 33]	οὐ γεγόνασι πόλεμοι; Καὶ πότε	γυναῖκες	συνεισήνεγκαν; Ἃς ἡ μὲν φύσις
[4, 64]	τε καὶ παῖδες, ἐπὶ δὲ	γυναῖκές	τε καὶ γέροντες ἐλεεινοί, βραχυτάτου
[4, 119]	βιώσοντες, οὐδ' ἔστι βραδύνουσιν οὐδὲν	αὔταρκες.	Ἀλλὰ δεῖ τοῖς εὖ φρονοῦσι
[4, 89]	ἐν τοσούτοις ὄντος οἵ τε	κήρυκες	καὶ οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν ἐποίουν,
[4, 35]	ἔργοις ἐν σφίσι μόνον τὸ	ἀσφαλὲς	ἐχόντων, οἱ μὲν αὐτοὺς ᾐτοῦντο
[4, 31]	τὰ ἐκείνων ἔσεσθαι νομίζοντες οὐδὲ	ἀσφαλὲς	ὅλως χρυσίον ἢ ἀργύριον ἔχοντας
[4, 9]	ὑπὲρ ὑμῶν ἔκδημον ἀγωνιεῖσθαι οὐκ	ἀσφαλὲς	οὔτε ἐς τὰ ἡμέτερα οὔτε
[4, 112]	ἀκόσμως. Καὶ τὸ ἔργον ἦν	ἐντελὲς	ἑκατέροις καὶ ὅμοιον· Βροῦτός τε
[4, 88]	μὲν ὀκτώ, Κασσίου δὲ ἐννέα,	ἐντελὲς	οὐδέν, ἀλλ' ἐς δύο που
[4, 18]	τινα φυγών, ᾧ βραχὺ καὶ	εὐτελὲς	ἦν τέγος ἐν προαστείῳ καὶ
[4, 120]	ἐπήγεσθε. Εἰ δέ τι καὶ	δαψιλὲς	ἦν, ἡμέτερον ἦν τῶν στρατηγῶν,
[4, 108]	τοῖς δὲ πολεμίοις οὐδὲν ὂν	δαψιλὲς	οὐδὲ οἰκεῖον· οὔτε γάρ τι
[4, 12]	τῆς πόλεως ἔξοδοί τε καὶ	λιμένες	ἢ ἕλη καὶ τέλματα ἢ
[4, 104]	καὶ προθυμίας, καὶ μᾶλλον, ἐπεί	τινες	αὐτοῖς προπεμφθέντες ἐπανῆλθον, ἰδεῖν τὸν
[4, 44]	ἐπὶ διπλῆς ὀροφῆς μεταξύ, μέχρι	τινὲς	αὐτὸν ἐρρύσαντο παρὰ τῶν προγραψάντων
[4, 8]	ἐκείνου καὶ περισωθέντες κληρονόμοι τέ	τινες	αὐτοῦ τῆς οὐσίας ἐγγραφέντες εἶναι·
[4, 116]	οἳ καὶ περιεσώθησαν ἐκ παραλόγου·	τινὲς	δὲ καὶ ἐς πέντε διήρκεσαν
[4, 137]	Οὐδὲ ὁρμῇ καὶ τόλμῃ τοσῇδέ	τινες	ἐχρήσαντο ἐν πολέμῳ, πολῖταί τε
[4, 59]	ἀρίστων ἀθρόως ἐκράτει. Καὶ αὐτῷ	τινες	καὶ Παρθυαίων ἱπποτοξόται συνεμάχουν, δόξαν
[4, 99]	θαλάσσης. Χρήματά γε μήν, ἅ	τινες	καλοῦσι νεῦρα πολέμου, τοῖς μὲν
[4, 106]	παρ' αὐτὸ ποταμός, ὃν Γάγγαν	τινές,	οἳ δὲ Γαγγίτην λέγουσι, καὶ
[4, 113]	οὐκέτι φανῆναι. Διὸ καὶ νομίζουσί	τινες	οὔπω κεκελευσμένον ἐργάσασθαι. ~Κασσίῳ μὲν
[4, 22]	ὣς αὐτὸν οἰκτείραντες περιέσῳζον, μέχρι	τινὲς	τῶν στρατιωτῶν, οἳ τὴν γέφυραν
[4, 71]	ἐπεσκευάζοντο δὲ καὶ τούτων αἱ	πλέονες	βλαβεῖσαι. ~Τοῦτο μὲν δὴ τῆς
[4, 64]	οἱ νέοι. Καὶ διεχρῶντο οἱ	πλέονες	ἑαυτούς, ἕως ὧδε ἔχοντας ὁ
[4, 96]	Ὧν καὶ οἵδε εἰσὶν οἱ	πλέονες,	οὓς ὁρᾶτε, διὰ πλοῦτον ἢ
[4, 117]	κτείνειν τοὺς ἡσσωμένους· οἱ γὰρ	πλέονες	ὑμῶν τοὺς πολεμίους παροδεύοντες ἐπὶ
[4, 22]	παίδων ἀγαθῶν καὶ κακῶν ἔστων	εἰκόνες·	ἀδελφοὶ δὲ δύο ὁμοῦ προγραφέντες,
[4, 123]	κατακεκλεισμένοι. Ἐδυσχέραινον δὲ καὶ οἱ	ἡγεμόνες	αὐτῶν, ἐπαινοῦντες μὲν τὸ ἐνθύμημα
[4, 95]	ἐπιτέτριπται. Καὶ τῶνδε τοῖς πονηροῖς	ἡγεμόνες	εἰσὶν οἱ τρεῖς ἄνδρες, αὐτοὶ
[4, 118]	τε ἡμῖν καὶ προκαλοῦνται, οὐκ	ἀμείνονες	ὄντες, ὡς διέδειξε τὸ ἐχθὲς
[4, 79]	αὐτῶν, ἑαυτοὺς ἀνίμων. ~Οἰνοανδεῖς δὲ	γείτονες,	διὰ τὴν ἐς τοὺς Ξανθίους
[4, 119]	γυμνικοῖς ἀφιστῶνται τοῦ ἀγῶνος οἱ	ἐλάττονες·	οὐ γὰρ ἐς τοῦτό όγε
[4, 4]	Ῥώμῃ πολλὰ καὶ φοβερὰ ἦν.	Κύνες	τε γὰρ ὠρύοντο ὁμαλῶς οἷα
[4, 6]	ἐπιπέμψαντας ἄφνω. Καὶ τῶνδε μὲν	τέσσαρες	αὐτίκα ἀνῃρέθησαν ἐν ἑστιάσεσί τε
[4, 95]	πονηροῖς ἡγεμόνες εἰσὶν οἱ τρεῖς	ἄνδρες,	αὐτοὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἀδελφοὺς
[4, 85]	Παρῆσαν δ' αὐτῷ καὶ ναυτικοὶ	ἄνδρες	ἐκ Λιβύης καὶ Ἰβηρίας, ἔμπειροι
[4, 5]	ἕως ἀπέθανεν. ~Οἱ δὲ τρεῖς	ἄνδρες	ἐφ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους
[4, 90]	δὲ ὧν διαβάλλουσιν ἡμᾶς δύο	ἄνδρες	ἐχθροί, ἴστε μὲν αὐτὰ ἀκριβέστατα,
[4, 116]	ἐμβολὴν ἕτοιμοι. ~Ἀγανακτοῦντες δὲ οἱ	ἄνδρες,	καὶ μάλιστα αὐτῶν οἱ Ἄρειοι,
[4, 97]	νόμοις, εἰκότως οἵδε τε οἱ	ἄνδρες	καὶ πρὸ τούτων οἱ θεοὶ
[4, 119]	καὶ ὀκνούντων ἀπέχεσθαι καὶ τειχῶν	ἄνδρες	ὄντες ἀσθενέστεροι γενέσθαι. Οὐ γὰρ
[4, 119]	τότε μοι θαρροῦντες ὑμεῖς, ὦ	ἄνδρες	Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε αὐτοὺς αὖθις, ὥσπερ
[4, 119]	ἔλεξε· τὸ ἐχθὲς ἔργον, ὦ	ἄνδρες,	τοῖς μὲν λόγοις οἶδα ὅτι
[4, 126]	ἐς εὐτολμίαν προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ	ἄνδρες,	τοὺς πολεμίους· ἔχομεν οὓς ἐζητοῦμεν
[4, 91]	ἔτι ἦν· ἅπερ ἅπαντα οἱ	πατέρες	ἡμῶν ἥρμοσαν, ὅτε τοὺς βασιλέας
[4, 33]	παρὰ ἅπασιν ἀνθρώποις, αἱ δὲ	μητέρες	ἡμῶν ὑπὲρ τὴν φύσιν ἐσήνεγκάν
[4, 105]	τῷ ποταμῷ γενέσθαι τὸ ὄνομα.	Κατωφερὲς	δ' ἐστὶ τὸ πεδίον, ὡς
[4, 85]	ἐπὶ νεῶν στόλου, Πομπήιον ὡς	εὐχερὲς	ἔργον ἐξελεῖν παραπλέοντα· καὶ αὐτὸς
[4, 88]	καὶ Θεσσαλοὶ δισχίλιοι, Κασσίῳ δὲ	Ἴβηρές	τε καὶ Κελτοὶ δισχίλιοι καὶ
[4, 2]	Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι, ἣν ἐπὶ	πενταετὲς	αὐτοὺς ἄρχειν, ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις·
[4, 7]	ἐπὶ καταστάσει τῶν παρόντων ἐς	πενταετὲς	εἶναι τριῶν ἀνδρῶν, Λεπίδου τε
[4, 89]	τῆς βουλῆς μόνων ἐς αὐτὸ	ἀναβάντες,	ὁ δὲ στρατὸς αὐτῶν, ὅ
[4, 79]	εἰσὶ δ' οἳ τὸ τεῖχος	ὑπερβάντες	καὶ πυλίδα ἀνέῳξαν, ἣ προεσταύρωτο
[4, 87]	καὶ πεντακοσίους σταδίους, μέχρι πόλιν	ὑπερβάντες	Φιλίππους τὰ στενὰ Κορπίλων καὶ
[4, 48]	πρὸς αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα,	ἐσβάντες	ἐς σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν,
[4, 105]	ἄνωθεν ὁρμῶσιν ἐκ τῶν Φιλίππων,	ἄναντες	δὲ τοῖς ἐξ Ἀμφιπόλεως βιαζομένοις.
[4, 110]	τόλμῃ πλαγίου τε καὶ πρὸς	ἄναντες,	κατ' αὐτὸ δὴ τὸ μεταίχμιον
[4, 11]	Ἀναφερόντων δὲ τὰς κεφαλὰς οἱ	κτείναντες	ἐφ' ἡμᾶς, ὁ μὲν ἐλεύθερος
[4, 48]	εἰπεῖν, τοὺς οἰκέτας ἐδίδασκεν, ὅτι	κτείναντες	μὲν αὑτὸν δι' ὀλίγα χρήματα
[4, 8]	κατέσκαψαν ἢ κατήρειψαν, τὰς δὲ	καταπλήξαντες	ἐπάγουσι τῇ πατρίδι καθ' ἡμῶν.
[4, 79]	ὑπὸ μανιώδους ὁρμῆς ἐβιάζοντο καὶ	διαρρήξαντες	ἐσέδραμον ἀθρόοι, δύνοντος ἄρτι τοῦ
[4, 126]	αὐτοῖς μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων, εἶτα	παραρρήξαντες	εὐθὺς ἀποκλείωμεν ἀπὸ τῶν πυλῶν,
[4, 123]	ἔναγχος ἡμάρτομεν οἱ νικήσαντες, οἱ	διώξαντες,	οἱ τοὺς καθ' ἡμᾶς πολεμίους
[4, 119]	καὶ οἱ πολέμιοι μερίζονται, ὡς	διώξαντές	τινας ἡμῶν καὶ τὸ στρατόπεδον
[4, 128]	δευτέρων καὶ τρίτων συνυποχωρούντων, μισγόμενοι	πάντες	ἀλλήλοις ἀκόσμως ἐθλίβοντο ὑπὸ σφῶν
[4, 14]	οὐδενός, ἀλλά τινων ἄφνω συλλαμβανομένων	πάντες	ἐδεδοίκεσαν ὅμοια καὶ συνήσπιζον ἀλλήλοις·
[4, 58]	καὶ τὸν Βάσσον ἐπολιόρκουν ὁμοῦ	πάντες	ἓξ τέλεσιν ἤδη. ~Κάσσιος οὖν
[4, 54]	καὶ Κίρταν περικαθήμενος ἐπολιόρκει. ~Καὶ	πάντες	ἐπρέσβευον περὶ συμμαχίας ἔς τε
[4, 19]	Ἀντώνιός τε ἐζήτει καὶ Ἀντωνίῳ	πάντες)	ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες
[4, 5]	καὶ οἰκίας προεγράφη. Καὶ ἐγένοντο	πάντες	οἱ θανάτου τε καὶ δημεύσεως
[4, 77]	αἰεὶ κεκμηκότες συμφερόμενοι καὶ τετρωμένοι	πάντες,	ὅμως ὑπέμενον, ἕως σφίσιν αἱ
[4, 88]	τὸν στρατὸν ἐξετάζουσιν αὐτοῖς ἐγένοντο	πάντες	ὁπλιτῶν ἐννεακαίδεκα τέλη, Βρούτου μὲν
[4, 70]	ἐπὶ τοῖς ψηφίσμασι καὶ οἵδε	πάντες,	ὅσοι φεύγουσιν ἀπὸ τῆς βουλῆς,
[4, 89]	ἔχοντες ἐπὶ τῶν ἀλλαχόθι χρειῶν.	Καθήραντες	δὲ αὐτὴν τοῖς νομιζομένοις ἀνεπλήρουν
[4, 28]	οὐ Λάργον, ἀλλ' ἕτερον διώκοντες·	οἰκτείραντες	δ' ὅτι μὴ ζητούμενος ἁλοίη,
[4, 22]	Οἱ δὲ καὶ ὣς αὐτὸν	οἰκτείραντες	περιέσῳζον, μέχρι τινὲς τῶν στρατιωτῶν,
[4, 18]	αἰτήσαιτο παρ' Ἀντωνίου. Οἱ δ'	ἐπιγελάσαντες	ᾖτησεν, εἶπον, Ἀλλ' ἐπὶ θάτερα.
[4, 71]	ἐκ τοῦ πελάγους. Οἱ δὲ	θαυμάσαντες	ἀντανήγοντο, καὶ τὸ ἔργον ἦν
[4, 119]	τινας ἡμῶν καὶ τὸ στρατόπεδον	διαρπάσαντες,	ἔργῳ δὲ ἐπιδείξουσιν ἅπαν ὑμέτερον·
[4, 46]	καὶ τοὺς θεράποντας ἐς στρατιώτας	σκευάσαντες,	τὰς μὲν πύλας διέδραμον ὡς
[4, 28]	ἔφη, με κτείνατε μᾶλλον, οἱ	ἐλεήσαντες,	ἵνα τὸν μισθὸν ἀντὶ τούτων
[4, 123]	στρατηγός; Τί ἔναγχος ἡμάρτομεν οἱ	νικήσαντες,	οἱ διώξαντες, οἱ τοὺς καθ'
[4, 65]	ἐπεπόνθεσαν, Κάσσιος δὲ καὶ Βροῦτος	συμβολήσαντες	ἀλλήλοιν, Βρούτῳ μὲν ἐδόκει τὴν
[4, 131]	ἀβουλότατα μὲν ἐς τὸ ἔργον	ὁρμήσαντες,	εὐψυχότατοι δὲ τὸ μέχρι πλείστου
[4, 38]	ἐς Βροῦτον ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ	δείσαντες	οἱ τρεῖς τὸ φρόνημα προύγραψαν
[4, 79]	τὸ Σαρπηδόνειον οὖσι Ῥωμαίοις ἐπιθεόντων,	δείσαντες	ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσοι περὶ τὰς
[4, 77]	τάξεις ἀποστῆναι· καὶ οἱ Ξάνθιοι	νομίσαντες	ἀφυλαξίαν καὶ ἀμέλειαν εἶναι νυκτὸς
[4, 8]	κατέκανον εἴκοσι καὶ τρισὶ σφαγαῖς	ἐνυβρίσαντες,	οἱ πολέμῳ ληφθέντες ὑπ' ἐκείνου
[4, 119]	ἵνα τῶν Θρᾳκῶν ἐρημίαν οἰκῶσι	διατειχίσαντες.	Ἀλλὰ αὐτὴν διετείχισαν μὲν ἔτι
[4, 58]	καὶ δέος ἐκ τοῦ Καίσαρος.	Συνομόσαντες	οὖν ἀλλήλοις, εἰ μή τις
[4, 101]	δ' ἡμέραις τὸν Μέλανα κόλπον	περιοδεύσαντες	ἐς Αἶνον ἀφίκοντο καὶ ἐπὶ
[4, 46]	ἐπιβαροῦσάν σφισιν ἐς ἅπαντα ἐπεμέμφοντο.	Διαπλεύσαντες	δὲ ὁ μὲν ἐς Βροῦτον,
[4, 71]	ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον	ἐπιπλεύσαντες	ἐδόκουν ἐς τὸ τοῦ πολέμου
[4, 76]	ἔχῃ χρῆσθαι, καὶ τὴν πόλιν	περιταφρεύσαντες	ἀπεμάχοντο ἀπὸ τῆς τάφρου, τὸ
[4, 58]	ἐς ταῦτα συνηνάγκασαν. Τέλος δὲ	στρατεύσαντες	ἕτερον, συνεγύμναζον ἄμφω καὶ Στάιον
[4, 3]	χωρὶς τῶν ἀποθανουμένων. Οἱ δ'	ἀκούσαντες	ἐπαιώνισάν τε καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους
[4, 18]	αὐτὸν ἐκ μέθης στρατιῶταί τι	προσκρούσαντες	ἔκτειναν, οἳ καὶ τὸν πατέρα
[4, 48]	καὶ φόβων ἐς ὕστερον μεγάλων,	περισώσαντες	δὲ δόξης τε εὐσεβοῦς καὶ
[4, 111]	βιαίῳ καὶ ἐς τὸ ἕλος	κατώσαντες	ἐπανῄεσαν ἐς αὐτὸ ἤδη τὸ
[4, 101]	ὀλίγον ἐφείποντο. Δύο δὲ ἀετοὶ	καταπτάντες	ἐς τῶν σημείων δύο αἰετοὺς
[4, 19]	ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες	ἐσπτάντες	ἔκλαζον, ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ ὕπνου,
[4, 2]	τέλη πέντε· καὶ τάδε ἀλλήλοις	ἀντικαθιστάντες	ἐχώρουν σὺν τριακοσίοις ἑκάτερος ἐπὶ
[4, 89]	τε ἴδιος καὶ συμμαχικός, κάτω	περιστάντες,	ἥδοντο εὐθὺς ἐπὶ τῇ ὄψει
[4, 129]	καὶ τὰ χαρακώματα καὶ κρημνοὺς	περιστάντες	τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς
[4, 13]	δὲ ἦν, ὅτε καὶ ταῦτα	ὑποστάντες	οὐκ ἐλεηθεῖεν. ~Ἰδέα τε πᾶσα
[4, 80]	οἰκίαις ἐπέθεσαν καὶ τὸ πῦρ	ἅψαντες	ἑαυτοὺς ἐπικατέσφαξαν. Βροῦτος δὲ τῶν
[4, 95]	ἀδελφοὺς καὶ θείους καὶ ἐπιτρόπους	προγράψαντες.	Λέγεταί ποτε πρὸς τῶν ἀγριωτάτων
[4, 70]	ξένους ἢ κατακρίτους, ὡς οἱ	προγράψαντες	λέγουσιν, ἡγεῖσθε, οὐ πρὸς ἡμᾶς
[4, 110]	μάλιστα κατὰ σφᾶς ἐπέδραμον καὶ	τρέψαντες	ἐδίωκον, μέχρι καὶ τὸ στρατόπεδον
[4, 22]	ὡς εἶχε, τὴν κεφαλὴν οὐδὲ	ἀπονίψαντες	ἀπέκοψαν. Ἕτερος δέ, τοῦ ἀδελφοῦ
[4, 112]	ἀλλήλων ᾐσθάνοντο οὐδὲ καθεώρων, ἐπεὶ	ῥίψαντές	γε, ὅσα ἔφερον, οἱ ἕτεροι
[4, 1]	ἐν ταῖς σφετέραις αὐτῶν στρατηγίαις	ἐκπολεμηθέντες,	ἐδεδώκεσαν, Τρεβώνιος ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[4, 8]	Μᾶρκος Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ	χειροτονηθέντες	ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι τὰ κοινά,
[4, 10]	πρὸς τῶν κοινῶν ἐχθρῶν ἀναγεγραμμένῳ.	Δυνηθέντες	δ' ἄν, οὓς ἔγνωμεν, ἐξ
[4, 117]	ἐπὶ τοῦ λαιοῦ βλάβης ἡμῶν.	Δυνηθέντες	δ' ἂν ὅλον ἐργάσασθαι τὸ
[4, 46]	ἐκεῖνον. ~Ἀπουλήιος δὲ καὶ Ἀρρούντιος	ὑποκριθέντες	εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺς θεράποντας
[4, 78]	δὲ καὶ σιδήρια ὀξέα καλωδίοις	περιτιθέντες	ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια ἐς τὸ
[4, 78]	οἱ δὲ κεραίας τοῖς τείχεσι	προστιθέντες	ὡς διὰ κλιμάκων ἐπεχείρουν, οἱ
[4, 76]	ἡμέραις ἐξείργαστο, καὶ οἱ Ξάνθιοι	κατακλεισθέντες	ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ αὐτοῖς ὁ Βροῦτος
[4, 48]	συνετάξατο. Καὶ αὐτῷ καὶ οἵδε	πεισθέντες	κατῄεσαν ἐπὶ τὴν θάλασσαν· ἡ
[4, 26]	ἀποθανόντα θάπτοιεν. Καὶ οἱ μὲν	ἐνεδρευθέντες	ἧψαν, ὁ δὲ ἐσήλατο ἐς
[4, 8]	τρισὶ σφαγαῖς ἐνυβρίσαντες, οἱ πολέμῳ	ληφθέντες	ὑπ' ἐκείνου καὶ περισωθέντες κληρονόμοι
[4, 104]	καὶ μᾶλλον, ἐπεί τινες αὐτοῖς	προπεμφθέντες	ἐπανῆλθον, ἰδεῖν τὸν ποταμὸν ἐξ
[4, 8]	πολέμῳ ληφθέντες ὑπ' ἐκείνου καὶ	περισωθέντες	κληρονόμοι τέ τινες αὐτοῦ τῆς
[4, 46]	ἐπὶ σφᾶς ἐπιπεμφθέντα εἶναι καὶ	συμπλακέντες	ἐμάχοντο, μέχρι ποτὲ ἔγνωσαν καὶ
[4, 21]	~Ἐγνάτιοι δέ, πατὴρ καὶ υἱός,	συμφυέντες	ἀλλήλοις διὰ μιᾶς πληγῆς ἀπέθανον·
[4, 8]	τέ τινες αὐτοῦ τῆς οὐσίας	ἐγγραφέντες	εἶναι· οἱ λοιποὶ δὲ ἐπὶ
[4, 84]	οἱ τὴν νῆσον, ἐπολιόρκει, μέχρι	προγραφέντες	ἐπὶ θανάτῳ καὶ φυγόντες ἐκ
[4, 22]	εἰκόνες· ἀδελφοὶ δὲ δύο ὁμοῦ	προγραφέντες,	οἷς ὄνομα ἦν Λιγάριοι, ἐκρύπτοντο
[4, 116]	αὐτῶν οἱ Ἄρειοι, ὅτι κρείττους	ὄντες	ἀλκὴν δι' ἀπραξίας ἀπώλλυντο, οἱ
[4, 137]	ἐχρήσαντο ἐν πολέμῳ, πολῖταί τε	ὄντες	ἀλλήλων καὶ οἰκεῖοι καὶ συστρατιῶται
[4, 119]	ὀκνούντων ἀπέχεσθαι καὶ τειχῶν ἄνδρες	ὄντες	ἀσθενέστεροι γενέσθαι. Οὐ γὰρ ἤλθομέν
[4, 66]	οἱ μὲν ἐν λόγῳ μᾶλλον	ὄντες	ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις μέλλοντες ἐς χεῖρας
[4, 137]	τρεπομένων. Ἀλλὰ καὶ γλώσσης μιᾶς	ὄντες	καὶ τέχνης πολέμων μιᾶς καὶ
[4, 70]	ξένοι καὶ ἀλλότριοι τῶν συνθηκῶν	ὄντες	πολεμήσομεν ὑμῖν, ἢν μὴ ἐς
[4, 118]	ἡμῖν καὶ προκαλοῦνται, οὐκ ἀμείνονες	ὄντες,	ὡς διέδειξε τὸ ἐχθὲς ἔργον,
[4, 91]	μέγα ᾖρομεν καὶ φίλοι διετελοῦμεν	ὄντες,	ὡς μὴ δοκεῖν αὐτὸν δι'
[4, 73]	ἔδεισάν τε καὶ προσθεσμίαν ἑτέραν	λαβόντες	οἱ μὲν ἐκ γῆς ἀνώρυσσον,
[4, 20]	σφαγεῖς ἔφασαν ἀμφοτέροις διαιτήσειν καὶ	διαλαβόντες	ἕτερον ἕτεροι κατὰ σύνθημα φονεῖς
[4, 88]	χαλεπήν. ~Οἱ δὲ τοὺς πολεμίους	ὑπολαβόντες	οὐκ ἐς κώλυσιν μὲν ὁδῶν
[4, 104]	τῆς τετμημένης τὸν ἄλλον στρατὸν	ἄγοντες.	Οὐ μὴν ἔλαθόν γε τοὺς
[4, 88]	τῶν ἐν Ἀσίᾳ, πεζόν τε	ἄγοντες	πολὺν ἄλλον καὶ ἱππέας ὑπὲρ
[4, 27]	πρὸς αὐτῶν, ἐπὶ τὸν πίνακα	ἀγαγόντες	ἀναγινώσκειν ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα ἐκέλευον
[4, 94]	αὐτὸ πράξουσι καὶ ἐροῦσι καὶ	λέγοντες	ἅμα ὑμᾶς ἀμείψονται μεγάλαις δωρεαῖς,
[4, 50]	γυναικί με ἢ παιδὶ συγγνῶναι	λέγοντες·	σὲ δὲ οὐκ ἐγὼ μὲν
[4, 104]	ἰδεῖν τὸν ποταμὸν ἐξ ἀπόπτου	λέγοντες.	Τῇ δὲ τετάρτῃ κάμνοντες ὑπό
[4, 5]	ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς	καταλέγοντες,	οἰκείους τε σφῶν αὐτῶν ἢ
[4, 5]	τοῖς δημόταις καὶ ταῖς γυναιξὶ	λήγοντες	ἐπέγραψαν εἰσφορὰς βαρυτάτας, καὶ τέλη
[4, 85]	πρότερον εἶχε καὶ ὅσον οἱ	φεύγοντες	ἐκ Ῥώμης ἐλεύθερον ἢ δοῦλον
[4, 84]	μέχρι προγραφέντες ἐπὶ θανάτῳ καὶ	φυγόντες	ἐκ Ῥώμης Ἵρτιός τε καὶ
[4, 36]	ἐκείνης, προσελάμβανεν· ἕτεροι δὲ ἑτέρως	φυγόντες	ἢ κρυπτόμενοι μέχρι τῶν σπονδῶν,
[4, 129]	τοῖς ἡγεμόσι δείσας, μὴ αὑτὸν	διαφυγόντες	αὖθις ἕτερον στρατὸν ἀγείρειαν, τοὺς
[4, 104]	~Προπέμπουσιν οὖν μέρος, Λευκίῳ Βύβλῳ	παραδόντες,	ὁδοποιεῖν μετὰ τοῦ Ῥασκουπόλιδος. Οἱ
[4, 22]	στρατιωτῶν, οἳ τὴν γέφυραν ἐτήρουν,	ἰδόντες	ἐπέδραμόν τε καὶ τὴν κεφαλὴν
[4, 79]	κρημνῶν ἐπετροβάτουν ἄνω· καὶ αὐτοὺς	ἰδόντες	οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο ἐπιμόχθως. Καὶ
[4, 5]	ἢ φίλους ἐς τὴν ἀναίρεσιν	ἀντιδιδόντες	ἀλλήλοις καὶ τότε καὶ ὕστερον.
[4, 57]	Κυρήνη τε καὶ Κρήτη· ὧν	ὑπεριδόντες	ὡς βραχυτέρων ἐκεῖνοι στρατὸν καὶ
[4, 100]	δ' ὑμῖν ἐπὶ τοῖς προτέροις	ἀποδόντες	ἅπαντα, ὅσα ὑπεσχήμεθα, καὶ τὴν
[4, 128]	ἐπιτεταγμένων. Οἱ στρατηγοὶ δὲ σφᾶς,	περιθέοντες	καὶ ὁρώμενοι πανταχοῦ, ταῖς τε
[4, 126]	καὶ ὁ Ἀντώνιος τοὺς ἰδίους	περιθέοντες	τήν τε δεξιὰν ὤρεγον, ἐφ'
[4, 99]	τέλεσι στρατοῦ καὶ τοξόταις αἰεὶ	διαπλέοντες	ἐνοχλοῦσι πολλά, καθαρευούσης πολεμίων ἡμῖν
[4, 87]	ὑπηρετικαῖς πλέοσι καὶ στρατῷ πολλῷ	διαπλέοντες	ἠνώχλουν, Δεκίδιος δὲ καὶ Νωρβανός
[4, 92]	χειροτονίαις καὶ τὰ μέγιστα δικάζετε,	κολάζοντες	ἢ τιμῶντες, ὅτε κολάσεως ἢ
[4, 94]	μέχρι Συρίας, πότερον ὡς ἐναγεῖς	κολάζοντες	ἢ ὡς ἀνδροφόνους πορφύρᾳ τε
[4, 21]	Βάλβος τὸν υἱόν, ἵνα μὴ	βαδίζοντες	ὁμοῦ φανεροὶ γένοιντο, προύπεμψεν ἐς
[4, 123]	μὲν τὸ ἐνθύμημα τοῦ Βρούτου,	νομίζοντες	δὲ καὶ θᾶσσον ἐπικρατήσειν τῶν
[4, 31]	αἰσίῳ σφίσι τὰ ἐκείνων ἔσεσθαι	νομίζοντες	οὐδὲ ἀσφαλὲς ὅλως χρυσίον ἢ
[4, 73]	πολλοὶ συνέκρυψαν, οὐκ ἐς τέλος	ἐλπίζοντες	ἀφίξεσθαι τὴν ἀπειλήν· διδομένων δὲ
[4, 108]	τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς ἀγοραῖς	ἐλπίζοντες	ἐκτρύσειν τοὺς πολεμίους. Ἦν δὲ
[4, 8]	Ῥωμαίοις πόλεις τὰς μὲν οὐ	πείθοντες	ἐνέπρησαν ἢ κατέσκαψαν ἢ κατήρειψαν,
[4, 6]	πλῆθος αὐτῶν ἀπὸ τῆς συνόδου	διελθόντες	ἐς Ῥώμην προγράψειν ἔμελλον, δυώδεκα
[4, 120]	ὑμεῖς δ' ὡς ἐκ πατρίδος	ἰόντες	τὰ μὲν δαψιλέστερα οἴκοι ὑπελίπεσθε,
[4, 29]	αὐτῷ πανταχῇ μετὰ σιγῆς εἵποντο	κλαίοντες,	ἕως ὁ δῆμος ἠγανάκτησε, καὶ
[4, 138]	γε μὴν αὐτοῖς καὶ ὃ	συνιόντες	ἐς τὴν μάχην ἐπεμαντεύσαντο Ῥωμαίοις·
[4, 2]	δὲ ἡμέραις ἕωθεν ἐς ἑσπέραν	συνιόντες	τάδε ἔκριναν· ἀποθέσθαι μὲν τὴν
[4, 31]	Μόνοι δὲ οἱ διὰ θρασύτητα	προσιόντες,	ἅτε μόνοι, βραχυτάτου πάμπαν ὠνοῦντο.
[4, 17]	αἰδοῖ καὶ ἐλέῳ παραμένοντες εὐμαρέστερον	ἄκοντες	ἐποίησαν τοῖς σφαγεῦσι τὸν στρατηγὸν
[4, 38]	Ἐπεὶ Μεσσάλαν ἀπέφηναν ἡμῖν οἱ	προσήκοντες	αὐτῷ μηδὲ ἐπιδημεῖν, ὅτε Γάιος
[4, 85]	καί, ὅσα δύναιντο, κρύφα ἀντέπρασσον·	ἀποδιδράσκοντές	τε τῶν πατρίδων ὡς οὐκέτι
[4, 66]	ἐδημαγώγουν Ἀλέξανδρός τε καὶ Μνασέας	ἀναμιμνήσκοντες,	ὅτι καὶ Μιθριδάτης πλέοσι ναυσὶν
[4, 6]	πρὸς τῶν περιθεόντων. Οὕτω δὲ	ἀπογινώσκοντες	αὑτῶν, οἱ μὲν τὰ ἴδια,
[4, 47]	οἰκέταις ἀπειλοῦντες καὶ τοὺς στρατιώτας	ἀπερύκοντες	ἀπὸ τῶν τειχῶν, μέχρι μαραινομένου
[4, 91]	ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ τὰς ἀρὰς	ἀπερύκοντες	ἀφ' ἑαυτῶν οὐχ ὑπεμείναμεν ἐς
[4, 46]	μὲν πύλας διέδραμον ὡς λοχαγοὶ	διώκοντες	ἑτέρους, τὴν δὲ λοιπὴν ὁδὸν
[4, 28]	χωρίοις, οὐ Λάργον, ἀλλ' ἕτερον	διώκοντες·	οἰκτείραντες δ' ὅτι μὴ ζητούμενος
[4, 27]	τὸ πέλαγος. Καισέννιον δὲ οἱ	διώκοντες,	ὑποφεύγοντά τε καὶ βοῶντα οὐ
[4, 138]	σωτηρίαν ἀσφαλῆ καὶ νίκην εὐκλεῆ	μεταβαλόντες.	Ἀπήντησέ γε μὴν αὐτοῖς καὶ
[4, 91]	ἡμῶν ἥρμοσαν, ὅτε τοὺς βασιλέας	ἐκβαλόντες	ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι
[4, 72]	δύο δὲ καὶ τότε ναῦς	ἀποβαλόντες	συνεκλείσθησαν. Καὶ ἀναδραμόντες ἐπὶ τὰ
[4, 123]	κατακανόντες, οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν	ἑλόντες;	Βροῦτος ἑκὼν ἠμέλει καὶ ἐς
[4, 111]	τὸ ἕλος ἐργαζομένοις ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων	ἑλόντες	ἤδη τὸ διατείχισμα. Τρεψάμενοι δὲ
[4, 94]	βοηθεῖν, τοῦδε μὲν ἀπέσχοντο, οὐκ	ἐθέλοντες	ἐφυβρίζειν τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ μόνης
[4, 80]	ἔβαλλον καὶ τὰ σφέτερα πάντα	ἀνελόντες	ἐς πυρὰς προνενης μένας ἐν
[4, 126]	δὲ ταῦτα, ἢν πρῶτον μὲν	ἐμβάλλοντες	αὐτοῖς μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων, εἶτα
[4, 66]	λόγῳ μᾶλλον ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις	μέλλοντες	ἐς χεῖρας ἰέναι, ὁ δὲ
[4, 72]	τότε ναῦς ἀποβαλόντες συνεκλείσθησαν. Καὶ	ἀναδραμόντες	ἐπὶ τὰ τείχη πάντα τε
[4, 56]	αὐτὸν οἱ τοῦ Ἀραβίωνος ἱππέες	ἐπιδραμόντες	ἔκτειναν. Καὶ γιγνόμενα ταῦτα ὁ
[4, 19]	θάλασσαν ἦγον διὰ λόχμης βαθείας	λανθάνοντες.	Πολλῶν δὲ ἀνὰ μέρη διαθεόντων
[4, 123]	οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ τὰς αἰτίας	μανθάνοντες	οὐδὲ εὐθύνοντες, ὅτε καὶ μάθοιεν,
[4, 123]	οἱ τοὺς καθ' ἡμᾶς πολεμίους	κατακανόντες,	οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἑλόντες;
[4, 17]	Οἱ δὲ αἰδοῖ καὶ ἐλέῳ	παραμένοντες	εὐμαρέστερον ἄκοντες ἐποίησαν τοῖς σφαγεῦσι
[4, 101]	διέλυε τὴν ἐκκλησίαν. Οἱ δὲ	ἐπιμένοντες	ἐπῄνουν ἐπὶ πλεῖστον αὐτόν τε
[4, 57]	οὔτε τὸν ἐν ἄστει φόβον	ὑπομένοντες	ἐξῄεσαν ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς
[4, 92]	κατὰ φυλὰς ἢ λόχους καὶ	ἀποφαίνοντες	ὑπάτους τε καὶ δημάρχους καὶ
[4, 92]	τῆς βουλῆς, ἵνα μὴ σφαλείητε,	κρίνοντες	δὲ αὐτοὶ καὶ ψηφιζόμενοι κατὰ
[4, 104]	ἀπόπτου λέγοντες. Τῇ δὲ τετάρτῃ	κάμνοντες	ὑπό τε κόπου καὶ δίψους,
[4, 123]	οὐδὲ τὰς αἰτίας μανθάνοντες οὐδὲ	εὐθύνοντες,	ὅτε καὶ μάθοιεν, Βρούτῳ δὲ
[4, 18]	τοὺς ψηφιουμένους παρακαλοῦντα, οἵ τε	συνόντες	φίλοι καὶ οἱ τὰ σημεῖα
[4, 71]	ἐπὶ Κάσσιον ἐς Μύνδον ὡς	προκαταπλήξοντες	τῷ ἐπίπλῳ· καί τί που
[4, 30]	πίναξιν οἱ φίλοι καὶ οἱ	θεράποντες	διεδίδρασκον. Ὁ δὲ μόνος καὶ
[4, 19]	ἀπὸ τοῦ σώματος, ἕως οἱ	θεράποντες,	σημηνάμενοι τὸ γιγνόμενον εἶναι σύμβολον
[4, 43]	πολλάκις ὑπεριδόντα. ~Μᾶρκον δὲ οἱ	θεράποντες	σὺν εὐνοίᾳ καὶ τύχῃ πάντα
[4, 51]	Χειμῶνος δὲ ἐπιλαβόντος ἐπιβουλεύοντες οἱ	θεράποντες	τοῖς χρήμασιν ἐς σκάφος ἐνέθεντο
[4, 20]	λοχαγοί. ~Τότε γὰρ οἱ μὲν	θεράποντες	ὡς ἐλευσομένων πλεόνων κατεπλάγησαν, ὁ
[4, 97]	ἔχετε, ἐς τοὺς ὑμῶν πολίτας	ἀποβλέποντες,	οὓς εἴδετε μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν
[4, 128]	ὥσπερ τι μηχάνημα τῶν βαρυτάτων	ἀνατρέποντες.	Οἱ δ' ἀνεωθοῦντο μὲν ἐπὶ
[4, 32]	~Καὶ τοῦτο ἐς τὸν δῆμον	εἰπόντες	προύγραφον χιλίας καὶ τετρακοσίας γυναῖκας,
[4, 99]	ἐπὶ τῶν χρειῶν ἄλλα πολλαχοῦ	καταλιπόντες·	ἱππεῦσι δὲ καὶ ναυσὶ πολὺ
[4, 2]	τοὺς τριακοσίους μετὰ τῶν φίλων	ἀπολιπόντες	ἐς τὸ μέσον ᾖεσαν ἐν
[4, 133]	τὸ Βρεντέσιον καὶ πρὸ πείρας	ἀπολιπόντες·	ἦν τε πρόφασις αὐτοῖς τῶν
[4, 64]	ἐπὶ δὲ γυναῖκές τε καὶ	γέροντες	ἐλεεινοί, βραχυτάτου πάμπαν ὤνιοι, μετὰ
[4, 18]	οἱ τὰ σημεῖα τῆς ἀρχῆς	φέροντες	ἀπεδίδρασκον, πυθόμενοι προσγεγράφθαι τοῖς πίναξι
[4, 20]	νεῶν, αὐτίκα τὸ εὐαγγέλιον Ἀντωνίῳ	διαφέροντες·	καὶ ὁ Λαίνας ἐν ἀγορᾷ
[4, 51]	Ἄππιον, ὡς ἐς ἀσφαλεστέραν ἐλπίδα	μεταφέροντες.	Καὶ συνέβη τῷ μὲν ἐκ
[4, 69]	ὑπὲρ αὐτονομίας· φιλίαν τε Ῥωμαίοις	προφέροντες	οὐκ ἐλεεῖτε ἀκρίτους ἐπὶ θανάτῳ
[4, 107]	ἑβδομήκοντα σταδίων. ~Οἱ μὲν δὴ	χαίροντες	τῷ χωρίῳ τὰ στρατόπεδα ὠχύρουν,
[4, 19]	δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες ἐσπτάντες ἔκλαζον,	ἐπεγείροντες	ἀπὸ τοῦ ὕπνου, καὶ τὸ
[4, 128]	αἰετοὶ δύο ἐς τὸ μεταίχμιον	συμπεσόντες	ἀλλήλοις ἐπολέμουν· καὶ ἦν σιγὴ
[4, 121]	ἐπενόουν, βιασόμενοι καὶ τὴν ἀγορὰν	ἀποκλείσοντες	τῶν πολεμίων. Καὶ ὁ Βροῦτος
[4, 66]	τρεῖς καὶ τριάκοντα. Καὶ τάδε	πράσσοντες	ἔπεμπόν τινας ἐς Μύνδον ὅμως,
[4, 96]	ὑπέστησαν. ~Καὶ τάδε, ὦ πολῖται,	πράσσοντες	οἱ τρεῖς ἡμᾶς ἐναγεῖς λέγουσι,
[4, 96]	καὶ ἐσφορὰς ἐπιγράφουσι; Καὶ τάδε	πράσσοντες	οὐδ' ὣς ἀνεπλήρωσαν τοῖς στρατευομένοις
[4, 48]	ἐς σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν,	ἐρέσσοντες	φιλοπόνως· ἐκεῖ δὲ ἔτυχόν τε
[4, 119]	γε καὶ ἡμεῖς ἐν πεδίῳ	βιώσοντες,	οὐδ' ἔστι βραδύνουσιν οὐδὲν αὔταρκες.
[4, 122]	τὸν Βροῦτον ἐκάλουν ἐς μάχην,	ἐπισκώπτοντες	ἅμα καὶ λοιδοροῦντες καὶ ἐγνωκότες
[4, 117]	γὰρ πλέονες ὑμῶν τοὺς πολεμίους	παροδεύοντες	ἐπὶ τὰ τῶν πολεμίων ὥρμων.
[4, 51]	Σικελίαν ἔπλει. Χειμῶνος δὲ ἐπιλαβόντος	ἐπιβουλεύοντες	οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν ἐς
[4, 122]	προσιόντα ὡς ἐν πεδίῳ πηλώδει	σταθμεύοντες.	Ὧν ἐνθυμούμενοι τέλος μὲν ὁπλιτῶν
[4, 46]	καθορῶντες ἀλλήλους. Ἅμα δὲ ἕῳ	περινεύοντες	ἐκ τοῦ λόφου ἔδοξαν ἀλλήλους
[4, 48]	ἐπαγγελιῶν καὶ οὐκ ἀπέστησαν ἔτι	θεραπεύοντες	αὐτὸν μέχρι τῶν σπονδῶν. Ῥέβιλον
[4, 76]	ἐτόξευον ὥσπερ ἐν μέσῳ ποταμὸν	ἔχοντες	ἀπέρατον. Ὁ δὲ Βροῦτος αὐτὴν
[4, 108]	προεκτρύχειν τοὺς πολεμίους, αὐτοὶ μὲν	ἔχοντες	Ἀσίαν χορηγὸν καὶ ἐξ ἐγγίονος
[4, 78]	τοξευόμενοι δὲ χαλεπῶς καὶ οὐδὲν	ἔχοντες	αὐτοὶ τόξον ἢ ἀκόντιον, παρὰ
[4, 89]	ἐπὶ τὸ ἔργον, τὴν λοιπὴν	ἔχοντες	ἐπὶ τῶν ἀλλαχόθι χρειῶν. Καθήραντες
[4, 85]	ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ πηδάλια	ἔχοντες	εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντος ἐς
[4, 10]	ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ ὡρισμένους	ἔχοντες	ὀνομαστὶ τῶν ἄλλων κατὰ πρόσταγμα
[4, 69]	οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς εὔνως	ἔχοντες	ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς ἐμφυλίοις ἡμῶν.
[4, 34]	τὸ ἔργον ἐπέσχον καὶ οἱ	ἄρχοντες	ἔφασαν ἐς τὴν ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι.
[4, 134]	πολεμίων, καὶ μὴν πολλάκις ἀγώνων	μετασχόντες	ἐν μὲν ταῖς μάχαις οὐδὲν
[4, 15]	πῦρ ἐναλλόμενοι ἢ τοῖς σφαγεῦσιν	ὑπίσχοντες	ἢ καὶ μεταπεμπόμενοι βραδύνοντας, ἕτεροι
[4, 8]	πονηροὶ δεόμενοι μὲν ἦσαν ἐλεεινοί,	τυχόντες	δὲ ἐγίγνοντο τῶν εὐεργετῶν ἐχθροί,
[4, 35]	δὲ ἀφ' ἑαυτῶν ἕτερα ἔδρων,	κτιννύντες	τε τοὺς οὐ προγεγραμμένους καὶ
[4, 91]	τε αὐτῷ μεθ' ὑμῶν καὶ	στρατηγοῦντες	ἐπὶ μέγα ᾖρομεν καὶ φίλοι
[4, 124]	ὡς Πομπήιος Μάγνος πολεμήσειν, οὐ	στρατηγοῦντες	ἔτι μᾶλλον ἢ στρατηγούμενοι. Καί
[4, 57]	ἄστει φόβον ὑπομένοντες ἐξῄεσαν ἔτι	στρατηγοῦντες·	καὶ αὐτοῖς ἐς εὐπρέπειαν ἡ
[4, 123]	μὲν ἐξ ἐπιτάγματος ὑπήκουον, οὐ	παραστρατηγοῦντες	οὐδὲ τὰς αἰτίας μανθάνοντες οὐδὲ
[4, 91]	τὸ μέλλον ἑτέρων. τινι ὅρκῳ	βοηθοῦντες	οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ
[4, 82]	ἀνέμενεν, ὡς ἐς Σηστὸν ὁμοῦ	διαβαλοῦντες.	Μοῦρκος δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν
[4, 57]	ὡς ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν	ἐσβαλοῦντες.	~Καὶ οἱ μὲν ἦσαν ἐν
[4, 69]	Καὶ δημοκρατίαν ἀβοήθητον καταλείπετε οἱ	παρακαλοῦντες	ὑπὲρ αὐτονομίας· φιλίαν τε Ῥωμαίοις
[4, 32]	παῖδας καὶ ἄνδρας καὶ ἀδελφοὺς	ἐπικαλοῦντες,	ὅτι πρὸς αὐτῶν ἠδίκησθε· εἰ
[4, 47]	ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τοῖς οἰκέταις	ἀπειλοῦντες	καὶ τοὺς στρατιώτας ἀπερύκοντες ἀπὸ
[4, 98]	Καὶ εἰ τόδε καὶ οἱ	πολεμοῦντες	ἡμῖν ἐφρόνουν, ἐνῆν ἀκινδύνως ἅπασι
[4, 94]	ἱερᾷ καὶ ῥάβδοις καὶ πελέκεσι	περικοσμοῦντες;	λόγῳ καὶ Πομπήιον τὸν νέον,
[4, 123]	δὲ καὶ οἱ ἡγεμόνες αὐτῶν,	ἐπαινοῦντες	μὲν τὸ ἐνθύμημα τοῦ Βρούτου,
[4, 81]	Ξάνθιοι ὀδυρόμενοι τὰ σφέτερα καὶ	παραινοῦντες	ἀμείνονα βουλεύσασθαι. Ξανθίοις δὲ οὐδὲν
[4, 66]	αὐτοὺς ἠμείψατο, καὶ οἱ εὖ	φρονοῦντες	Ῥοδίων μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν· τὸ δὲ
[4, 15]	βραδύνοντας, ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι καὶ	λιπαροῦντες	ἀπρεπῶς ἢ διωθούμενοι τὸ κακὸν
[4, 122]	ἐς μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ	λοιδοροῦντες	καὶ ἐγνωκότες οὐ πολιορκίας τρόπῳ
[4, 5]	πολέμοις τε καὶ εἰσφοραῖς τετρυμένης	ἀποροῦντες·	δι' ἃ καὶ τοῖς δημόταις
[4, 64]	καὶ πεντακόσια τάλαντα. Οἱ δὲ	ἀποροῦντές	τε καὶ ὑπὸ στρατιωτῶν ἐπειγόντων
[4, 78]	οὔτε κλιμάκων ἢ πύργων ἐμπεπρησμένων	εὐποροῦντες.	Ἀλλ' οἱ μὲν ἐσχεδίαζον κλίμακας,
[4, 35]	προγεγραμμένους καὶ οἰκίας οὐδὲν ὑπαιτίων	διαφοροῦντες.	Ὥστε καὶ τοὺς ἄρχοντας προγράψαι
[4, 47]	ἐκ περιουσίας δαψιλοῦς ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον,	σιδηροφοροῦντές	τε ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τοῖς
[4, 119]	πιστεύωσι τοῖς κρημνοῖς, τότε μοι	θαρροῦντες	ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε
[4, 93]	οὐδενί, οὐκ ἀμοιβὴν εἴχετε δοῦναι	μαρτυροῦντες.	Ἐν κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ
[4, 78]	κἀνταῦθα τῶν μὲν συμπλεκομένων σφίσι	κρατοῦντες,	τοξευόμενοι δὲ χαλεπῶς καὶ οὐδὲν
[4, 116]	ἐς περίπλουν καὶ ἐμβολὴν ἕτοιμοι.	~Ἀγανακτοῦντες	δὲ οἱ ἄνδρες, καὶ μάλιστα
[4, 78]	τείχους Ῥωμαῖοι περὶ τῶν ἔνδον	ἀγανακτοῦντές	τε καὶ δεδιότες, Βρούτου περιθέοντος
[4, 22]	εἰσελθεῖν μὲν ἀπηξίωσαν, δόρασι δὲ	περικεντοῦντες	ἐξήγαγον καί, ὡς εἶχε, τὴν
[4, 15]	βρόχοις χρώμενοι καὶ τὰ σώματα	καταποντοῦντες	ἢ ῥιπτοῦντες ἀπὸ τῶν τεγῶν
[4, 15]	καὶ τὰ σώματα καταποντοῦντες ἢ	ῥιπτοῦντες	ἀπὸ τῶν τεγῶν ἢ ἐς
[4, 104]	πανικῷ περὶ ἐνέδρας ἐγίγνοντο, οὐκ	ἀπιστοῦντες	μὲν τοῖς προπεμφθεῖσι τὸν ποταμὸν
[4, 79]	τοὺς Ξανθίους ἔχθραν τῷ Βρούτῳ	συμμαχοῦντες,	διὰ τῶν κρημνῶν ἐπετροβάτουν ἄνω·
[4, 133]	καθάπερ ἐς τὸν ἀγωνιστὴν οἱ	μονομαχοῦντες,	ἐς μόνον τὸν πόλεμον ἀφεώρα·
[4, 92]	τὰ μέγιστα δικάζετε, κολάζοντες ἢ	τιμῶντες,	ὅτε κολάσεως ἢ τιμῆς ἀξίως
[4, 66]	δὲ καὶ Ῥόδιοι τὰ ἐκείνων	προτιμῶντες,	ἢν μὴ θᾶσσον ἀνέχωνται τῶν
[4, 15]	σφᾶς αὐτοῦς λιμῷ τε ἑκουσίῳ	δαπανῶντες	καὶ βρόχοις χρώμενοι καὶ τὰ
[4, 8]	ὧν Γάιος Καῖσαρ ἔπαθεν, ἀτιθάσευτον	ὁρῶντες	τὴν κακίαν ὑπὸ φιλανθρωπίας, προλαβεῖν
[4, 46]	τινι λόφῳ σταθμεύουσι, μεγάλῳ δέει	καθορῶντες	ἀλλήλους. Ἅμα δὲ ἕῳ περινεύοντες
[4, 119]	δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιος,	εἰδότες	οὐ μαχούμενον ἑκόντα τὸν Βροῦτον,
[4, 78]	τῶν ἔνδον ἀγανακτοῦντές τε καὶ	δεδιότες,	Βρούτου περιθέοντος αὐτούς, ἐς πᾶσαν
[4, 77]	συνεχῶς. Οἱ δὲ ἀκμῆσιν αἰεὶ	κεκμηκότες	συμφερόμενοι καὶ τετρωμένοι πάντες, ὅμως
[4, 112]	ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ ἐπανῄεσαν, ἀχθοφόροις	ἐοικότες	μᾶλλον ἢ στρατιώταις· καὶ οὐδὲ
[4, 89]	δωρεάς, πολλῆς μὲν περιουσίας χρημάτων	πεφροντικότες,	οἰκειούμενοι δὲ ταῖς δόσεσιν αὐτούς,
[4, 122]	ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ λοιδοροῦντες καὶ	ἐγνωκότες	οὐ πολιορκίας τρόπῳ μᾶλλον ἢ
[4, 83]	πατρὸς ἢ τοῦ ἀδελφοῦ στρατιῶται	γεγονότες	ἠλῶντο, ὡς ἐς οἰκεῖον ἡγεμόνα
[4, 17]	δὴ καὶ οἰχομένου τοῦ λοχαγοῦ	τεθηπότες	ἄναυδοι μέχρι βαθυτάτης νυκτός, τῷ
[4, 85]	δ' ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε	ἑστῶτες	βεβαίως ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς
[4, 76]	τοῦ βάθους, ὥστε παρ' αὐτὴν	ἑστῶτες	ἠκόντιζόν τε καὶ ἐτόξευον ὥσπερ
[4, 106]	μὲν αὐτῶν ὅσον ὀκτωκαίδεκα σταδίους	ἀφεστῶτες,	ἀλλήλων δὲ ὅσον ὀκτώ, ἐν
[4, 105]	ναμάτων πολλαί. Φίλιππος δὲ ὡς	εὐφυὲς	ἐπὶ Θρᾴκης χωρίον ὠχύρωσέ τε
[4, 67]	Μιθριδάτην, ὑπὲρ ἐλευθερίας ἔπραξαν, ὑπὲρ	ἧς	δὴ καὶ σὺ φὴὴς τάδε
[4, 67]	γεγόναμεν, μηδὲ ἐκλάθῃ καλῆς ἱστορίας	ἧς	ἔμαθες ἐν Ῥόδῳ τε καὶ
[4, 129]	τήνδε ἄγραν, εἶπεν, ἀλλὰ ἀμείνονα	ἧς	ἐνομίζετε ἐθηρεύσατε, ὅσῳ κρείττων ἐχθροῦ
[4, 118]	δέος ἰώμενοι. Τὴν δὲ προθυμίαν,	ἧς	νῦν ὑμᾶς ἀξιῶ κρατεῖν, ἀθρόαν
[4, 103]	τε ἐνέπιπτε, μὴ δέοι σφᾶς	ἧς	ὑπερεωράκεσαν περιόδου νῦν ἄρχεσθαι καὶ
[4, 117]	καὶ τῷδε τὴν ἐπίκτησιν τῆς	βλάβης	διπλασίονα εἶναι. Καὶ τὰ μὲν
[4, 117]	πολὺ τῆς ἐπὶ τοῦ λαιοῦ	βλάβης	ἡμῶν. Δυνηθέντες δ' ἂν ὅλον
[4, 73]	ἑτέραν λαβόντες οἱ μὲν ἐκ	γῆς	ἀνώρυσσον, οἱ δὲ ἐκ φρεάτων
[4, 94]	καὶ ἡγεμονίας ἔδοσαν ἡμῖν καὶ	γῆς	ἀπέφηναν ἡγεῖσθαι πάσης ἀπὸ τοῦ
[4, 80]	ὑποστάντας οὐδὲ Ἀλεξάνδρῳ μετὰ τοσῆσδε	γῆς	ἀρχὴν ὑπακοῦσαι. ~Βροῦτος δὲ ἐς
[4, 1]	ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἦρξαν, καὶ	γῆς	ἐκράτουν ἀπὸ Συρίας ἐπὶ Μακεδονίαν
[4, 72]	περὶ τὸν Φάννιον ἀπὸ τῆς	γῆς	ἐνοχλοῦντας καὶ τὸν Κάσσιον τοῖς
[4, 39]	καὶ στρατηγοίη. Ἡ δ' ὅποι	γῆς	ἐστιν ὁ ἀνήρ, ἐπιγνοῦσα τὴν
[4, 33]	ἐσήνεγκαν ἑκοῦσαι, καὶ οὐκ ἀπὸ	γῆς	ἢ χωρίων ἢ προικὸς ἢ
[4, 72]	δύο πείραις καμοῦσα ἔκ τε	γῆς	καὶ θαλάσσης ἐπολιορκεῖτο· καὶ οὐδέν,
[4, 16]	δυνατωτάτην καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ	γῆς	καὶ θαλάσσης ἡγεμονίδα διέσειεν ὁ
[4, 99]	καθαρευούσης πολεμίων ἡμῖν τῆς ὄπισθεν	γῆς	καὶ θαλάσσης. Χρήματά γε μήν,
[4, 82]	κατὰ μέρη, πνεῦμα ἀπὸ τῆς	γῆς	πολὺ φυλάσσων, ἵνα μὴ καταλαμβάνοιντο
[4, 60]	συνῳκισμένην καὶ τὰ ἐκ τῆς	γῆς	ὠχυρωμένην καὶ ἐς τὸ πέλαγος
[4, 79]	δύνοντος ἄρτι τοῦ θεοῦ, μετὰ	ἀλαλαγῆς,	ἵνα σύμβολον εἴη τοῖς ἐντὸς
[4, 120]	στρατηγοῖς. Μηδὲ ἄχθεσθε τῆς ἐχθὲς	ἁρπαγῆς	μηδ' ἐπ' ὀλίγον· οὐ γὰρ
[4, 21]	υἱός, συμφυέντες ἀλλήλοις διὰ μιᾶς	πληγῆς	ἀπέθανον· καὶ αὐτῶν αἱ κεφαλαὶ
[4, 13]	ταῖς κεραμίσι βυομέναις ὑπεκάθηντο μετὰ	σιγῆς	βαθυτάτης. Ἐδεδοίκεσαν γὰρ οὐχ ἧσσον
[4, 29]	Οἱ δὲ αὐτῷ πανταχῇ μετὰ	σιγῆς	εἵποντο κλαίοντες, ἕως ὁ δῆμος
[4, 40]	δὲ αὐτὸν ὡς ἀνθρακέα μετ'	ὀργῆς	ἀμειβόμενος ἐγνώρισεν (ἐστράτευτο γὰρ ὑπ'
[4, 43]	ἐξῄει τῆς οἰκίας ὡς ἀπὸ	φυγῆς.	Ἵρτιος δὲ σὺν τοῖς οἰκέταις
[4, 94]	Ἰβηρίαν, κατεκάλεσέ τε ἐκ τῆς	φυγῆς	καὶ τὸ τίμημα αὐτῷ τῶν
[4, 80]	κατέκαινον, ἑκόντα τὴν σφαγὴν ὑπέχοντα.	Οἰμωγῆς	δὲ γιγνομένης ὁ Βροῦτος νομίσας
[4, 6]	καὶ βοαὶ καὶ διαδρομαὶ μετ'	οἰμωγῆς	ὡς ἐν ἁλισκομένῃ πόλει. Τῷ
[4, 117]	σίτου καὶ ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ	κομιδῆς	κακοπαθοῦς καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη
[4, 121]	τῷ δὲ τὰς ὁδοὺς τῆς	κομιδῆς	τῶν ἀναγκαίων διελάμβανε. Λόφος δὲ
[4, 133]	καὶ δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας καὶ	σπουδῆς	ἔχοντα ἐς ἐκεῖνον μετέπεισαν οἱ
[4, 76]	καὶ βοῇ μετέφερεν, οὐδὲν ἐκλείπων	σπουδῆς	καὶ πόνου. Ὅθεν αὐτῷ τὸ
[4, 20]	τοῦ Κικέρωνος θέσθαι πρὸ τῆς	τραπέζης,	μέχρι κόρον ἔσχε τῆς θέας
[4, 67]	ὑπὲρ ἧς δὴ καὶ σὺ	φὴὴς	τάδε κάμνειν· ἐν Ῥώμῃ δέ,
[4, 18]	ᾑρέθη. Ἀναλύοντα δὲ αὐτὸν ἐκ	μέθης	στρατιῶταί τι προσκρούσαντες ἔκτειναν, οἳ
[4, 85]	μείζους ἐμόχθουν. Ὡς δ' ὁ	συνήθης	τοῦ πορθμοῦ κλύδων ἐπεγίγνετο καὶ
[4, 100]	καὶ ἠπείρων ἁπασῶν, ὅσαι ἀπὸ	Θρᾴκης	ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ τάδε
[4, 87]	προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίας ἐχώρουν ἐπὶ	Θρᾴκης	τῆς ὀρείου χιλίους καὶ πεντακοσίους
[4, 105]	Φίλιππος δὲ ὡς εὐφυὲς ἐπὶ	Θρᾴκης	χωρίον ὠχύρωσέ τε καὶ ἀφ'
[4, 68]	τεθραμμένῳ μηδὲ γένηται δυοῖν ὑπ'	ἀνάγκης	θάτερον, ἢ Ῥοδίους ἀποθανεῖν πάντως
[4, 107]	Ἀμφιπόλεως. Ἐδόκει γε μὴν ἐξ	ἀνάγκης	ὁ Ἀντώνιος ὧδε πρᾶξαι, κολωνοῦ
[4, 10]	Εὐτυχῆ προσείπατε δι' εὐπραξίαν, καίπερ	ἀνάγκης	οὔσης τρισὶ πλέονας ἐχθροὺς ἢ
[4, 50]	ἐκ δυνάστου γενόμενος ὑπὸ τοιᾶσδε	ἀνάγκης	παρέστη. Μαικήνας ἐδίωκε τὸν Λεπίδου
[4, 95]	ὡς ἔχουσιν, ἴστε. Προγράφονται χωρὶς	δίκης,	καὶ τὰ ὄντα αὐτοῖς δημεύεται,
[4, 93]	οὐχ ἡγεμονίας, οὐκ εὐθυνῶν, οὐ	δίκης.	Ὃ δὲ οἴκτιστον ἁπάντων ἐγένετο,
[4, 53]	Λιβύην· εἴη δ' ἂν τῆς	Νομαδικῆς.	Σέξστιος οὖν ὑπὸ Καίσαρι τῆς
[4, 95]	αὐτοῖς δημεύεται, καὶ κτείνονται χωρὶς	καταδίκης	ἐν οἰκίαις, ἐν στενωποῖς, ἐν
[4, 18]	καὶ κλοπῆς ἁλόντι φυγεῖν ἐκ	καταδίκης.	~Κικέρων δέ, ὃς μετὰ Γάιον
[4, 124]	ἀμφίβολον καὶ ὀξεῖαν τύχην προτιθέντι	νίκης	ἀκινδύνου, εἶξεν ἐπ' οἰκείῳ καὶ
[4, 126]	σήμερον περὶ ἁπάντων διακριθῆναι μέχρι	νίκης	ἐντελοῦς ἢ εὐγενοῦς θανάτου. Νικῶσι
[4, 120]	πάντα ἐσμὲν ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας	νίκης	ἐπιδιδόναι πρόθυμοι. Καὶ τῆς τοιαύτης
[4, 118]	καὶ τροφὰς ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου	νίκης	ἐπιτυχεῖν, ἢν ὑπομένητε καὶ μὴ
[4, 128]	ἢ νίκης, οἱ δὲ περὶ	νίκης	καὶ παρηγορίας στρατηγοῦ βεβιασμένου. Φόνος
[4, 128]	μὲν περὶ σωτηρίας μᾶλλον ἢ	νίκης,	οἱ δὲ περὶ νίκης καὶ
[4, 82]	τὰ ναυάγια εἶδε μέχρι τῆς	Λακωνικῆς	ἐκφερόμενα καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ μόλις
[4, 96]	πλοῦτον ἢ γένος ἢ γνώμην	δημοκρατικῆς	διανοίας προγεγραμμένοι. λόγῳ καὶ Πομπήιος
[4, 9]	χερσὶν ὄντων, Ἰβηρίας τε καὶ	Κελτικῆς	καὶ τῶνδε τῶν οἴκοι, ἕν
[4, 115]	Ἄρειον, ὃ ἐπὶ τιμῇ τῆς	ἀλκῆς	ὠνόμαζον. Ἦγε δὲ καὶ στρατηγίδα
[4, 67]	ἐξ οὗ γεγόναμεν, μηδὲ ἐκλάθῃ	καλῆς	ἱστορίας ἧς ἔμαθες ἐν Ῥόδῳ
[4, 126]	ἰδίαν πρόκλησιν καταισχύνῃ μηδὲ τῆς	ἀπειλῆς	ἐλάττων γένηται· μηδὲ λιμόν, ὄλεθρον
[4, 48]	Ὁ δέ, οἷόν τι καὶ	Θεμιστοκλῆς	φεύγων ἐποίησεν, ἀντηπείλει μηνύσειν, ὅτι
[4, 103]	ἐδόκει τὰ λεγόμενα τῆς τε	ἄλλης	ἀπορίας οὕνεκα καὶ ἐλπίδι μάλιστα
[4, 40]	τῶν ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν, νυκτὸς	ἄλλης	εἰς ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ ὄνον
[4, 47]	αὐτοῦ καὶ ἔτυχον Σίττιον τῆς	ἄλλης	Ἰταλίας εἰργόμενον ἐν τῇ πατρίδι
[4, 89]	ἐπηγγελμένων τισὶν ὀφειλομένας ἔτι δωρεάς,	πολλῆς	μὲν περιουσίας χρημάτων πεφροντικότες, οἰκειούμενοι
[4, 99]	τῆς Ἰταλίας. Ἡμῖν δὲ ἐκ	πολλῆς	φροντίδος καὶ τὰ παρόντα ἐστὶ
[4, 132]	αὐτοῖν προήγαγεν αὐτὴν ἐς ὑπεροψίαν	διαβολῆς·	οὕτως ἅπασιν ἐγενέσθην τιμίω. Ἐγενέσθην
[4, 100]	ταχύνειν τὸ ἔργον καὶ ἐπὶ	σχολῆς	ἐκτρύχειν τοὺς πολεμίους λιμῷ. Τοσάδε
[4, 44]	καὶ ὑπ' αὐτῆς ἐκρύπτετο ἐπὶ	διπλῆς	ὀροφῆς μεταξύ, μέχρι τινὲς αὐτὸν
[4, 104]	θηρίον ᾤετο ὁδεύσειν διὰ τοιᾶσδε	ὕλης,	καὶ ἀνήγγειλε τοῖς ἀμφὶ τὸν
[4, 103]	τε κρημνῶν καὶ ἀνυδρίας καὶ	ὕλης	πυκνῆς· ἢν δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ
[4, 5]	δημεύσεως κατεγνωσμένοι ἀπὸ μὲν τῆς	βουλῆς	ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους, ἀπὸ δὲ
[4, 69]	καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ τῆς	βουλῆς	ἀρίστων ἀνδρῶν φευγόντων τυραννίδα καὶ
[4, 91]	δήμου καὶ αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆς	βουλῆς	γιγνόμενον ἐς ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως
[4, 70]	ὥς φησι τὸ ψήφισμα τῆς	βουλῆς,	ἐν ᾧ πάντας ὑπακούειν ἡμῖν
[4, 70]	Πομπήιος, τὴν θάλασσαν ὑπὸ τῆς	βουλῆς	ἐπιτετραμμένος, τὰς δ' ἱκετείας ἐπὶ
[4, 91]	καὶ ἡγεμονίας ἐθνῶν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	ἐς ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ νόμον
[4, 59]	καὶ κατὰ τὸ δόγμα τῆς	βουλῆς	ἐς πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ
[4, 90]	καὶ τοιούσδε ἄνδρας ἀπὸ τῆς	βουλῆς.	Ἔστι δὲ καὶ πλῆθος παρασκευῆς,
[4, 93]	ὑμετέρα γὰρ καὶ οὐ τῆς	βουλῆς	ἐστιν ἡ τῶν δημάρχων ἀρχή.
[4, 94]	δὴ πλέον ἔργον ἔτι τῆς	βουλῆς	ἢ σύμβολον ἐπιζητεῖτε τοῦ κατὰ
[4, 92]	ἀντιλαμβάνετε αὐτοί, προβουλευούσης μὲν τῆς	βουλῆς,	ἵνα μὴ σφαλείητε, κρίνοντες δὲ
[4, 96]	αὐτὴν αἰτίαν ὑπὸ μὲν τῆς	βουλῆς	κατεκλήθη τε καὶ θαλασσοκράτωρ ἐγένετο,
[4, 53]	οὔτε τὴν ἀρχὴν παρὰ τῆς	βουλῆς	λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν χωρὶς αὐτῆς·
[4, 89]	στρατηγοὶ μετὰ τῶν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	μόνων ἐς αὐτὸ ἀναβάντες, ὁ
[4, 70]	πάντες, ὅσοι φεύγουσιν ἀπὸ τῆς	βουλῆς,	οἱ μὲν ἐς ἐμὲ καὶ
[4, 57]	τε καὶ Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο, τῆς	βουλῆς	πάνυ δυσχεραινούσης, ἀντεδόθη δὲ ὅμως
[4, 66]	ἐπιμέμφοιτο, ἐθέλειν παρὰ τῆς Ῥωμαίων	βουλῆς	πυθέσθαι, καὶ κελευούσης ἔφασαν συμμαχήσειν.
[4, 69]	προγραφομένους, ἀλλ' ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι τῆς	βουλῆς	τῆς ταῦτα πασχούσης καὶ οὐδὲ
[4, 75]	Βοιωτίαν. Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ τῆς	βουλῆς	τοῖς τε χρήμασιν ἐς τὰ
[4, 66]	εἰρωνεύεσθαι τὰ περὶ τῆς Ῥωμαίων	βουλῆς,	φευγούσης καὶ ἁλωμένης ἐν τῷ
[4, 45]	Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου στάσει, τῆς	βουλῆς	ψηφιζομένης εἶναι πολέμιον τὸν Ἀντώνιον,
[4, 21]	Ἐξαγγείλαντος δέ τινος, εἴτε ἐξ	ἐπιβουλῆς	εἴθ' ὑπ' ἀγνοίας, τὸν υἱὸν
[4, 1]	Βροῦτος, οἳ καὶ μάλιστα τῆς	ἐπιβουλῆς	ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἦρξαν, καὶ
[4, 113]	Τί βραδύνεις; ἔφη, τί τῆς	ἐμῆς	αἰσχύνης με οὐκ ἀπαλλάσσεις; Πίνδαρος
[4, 92]	ἢ τιμῶντες, ὅτε κολάσεως ἢ	τιμῆς	ἀξίως ἄρξαιμεν ὑμῶν. Ἡ δὲ
[4, 33]	ἐσφέρωμεν αἱ μήτε ἀρχῆς μήτε	τιμῆς	μήτε στρατηγίας μήτε τῆς πολιτείας
[4, 51]	Βροῦτον ἀποθανόντα ἐς Πομπήιον ἐλθὼν	τιμῆς	παρ' ἑκατέρῳ καὶ στρατηγίας ἠξιοῦτο.
[4, 32]	ἐπηγάγομεν ἕτερον ἢ ἀρχῆς ἢ	τιμῆς	τυχεῖν ἐκωλύσαμεν, τί κοινωνοῦμεν τῶν
[4, 127]	ἀμφοτέρων ηὔξετο μάλιστα καὶ ἐνεπίμπλαντο	τόλμης	ἀκαταπλήκτου· οὐδέν τε ἐν τῷ
[4, 111]	καταπεπληγμένῃ. Ῥήξας δ' αὐτὴν ὑπὸ	τόλμης	ἐπὶ τὸ διατείχισμα ὥρμα, τὸ
[4, 137]	Καίσαρί τε καὶ Ἀντωνίῳ διὰ	τόλμης	ἐπισφαλοῦς καὶ δυοῖν πεζομαχίαιν τηλικοῦτον
[4, 105]	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐκ παραλόγου	τόλμης	ἐς Φιλίππους παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖς
[4, 17]	δὲ Σάλουιον, ὡς εἶχε, τῆς	κόμης	ἐπισπάσας ὑπὲρ τὴν τράπεζαν, ἐς
[4, 42]	συνήδρευεν, ὁ δὲ πρεσβύτης ἤγετο	κόμης	τε ἔμπλεως καὶ δύης καὶ
[4, 79]	ἔξωθεν αὐτὰς ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδους	ὁρμῆς	ἐβιάζοντο καὶ διαρρήξαντες ἐσέδραμον ἀθρόοι,
[4, 111]	ταράξειεν, ὡς ἀρξάμενος δ' εἶχεν	ὁρμῆς,	ἐχεῖτο δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενός
[4, 63]	στρατιωτῶν ἀποστάντων. Οὕτω δὲ αὐτὸν	ὁρμῆς	καὶ ἐλπίδος ἔχοντα καὶ καιροῦ
[4, 104]	ὅμως δὲ ἔπραττον αὐτὸ μετὰ	ὁρμῆς	καὶ προθυμίας, καὶ μᾶλλον, ἐπεί
[4, 120]	οὐ μεμπτοὶ καὶ τῆς ἐχθὲς	ὁρμῆς	τε καὶ μηχανῆς ὑμῖν γενόμενοι·
[4, 71]	βαρυτέρων, ὅτε συμπλακεῖεν, ἀπὸ βαρυτέρας	ῥύμης	ἐπεβάρουν ὥσπερ ἐν πεζομαχίᾳ. Τοῦ
[4, 19]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἦγον διὰ	λόχμης	βαθείας λανθάνοντες. Πολλῶν δὲ ἀνὰ
[4, 97]	οὖν οὐκ ἀπὸ τῆς αὐτῆς	γνώμης	αἱρουμένων πολεμεῖν ἑκατέρων, ἀλλὰ τῶν
[4, 61]	Δολοβέλλᾳ. Καὶ ἀπὸ τῆσδε τῆς	γνώμης	αὐτῷ καὶ τὰ τέσσαρα τέλη
[4, 31]	ἁπάντων μετὰ σχήματος ἱλαροῦ καὶ	γνώμης	δυσμενοῦς· τῶν δὲ προγεγραμμένων τὰ
[4, 63]	τὸν πλοῦν καὶ τίσασθαι τῆς	γνώμης	τὴν βασιλίδα καὶ πρὸ τῶνδε
[4, 135]	Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ	συγγνώμης	ἔτυχον καὶ ἐς τὰ στρατεύματα
[4, 85]	καὶ ὅσον οἱ φεύγοντες ἐκ	Ῥώμης	ἐλεύθερον ἢ δοῦλον ἦγον ἢ
[4, 3]	Λέπιδον ἔχειν ἐς τὰ ἐπὶ	Ῥώμης,	ἑπτὰ δὲ τέλη νείμασθαι Καίσαρα
[4, 84]	ἐπὶ θανάτῳ καὶ φυγόντες ἐκ	Ῥώμης	Ἵρτιός τε καὶ Φάννιος ἔπεισαν
[4, 37]	ἕξειν, ἕως ἂν ἡμᾶς ὁμοῦ	κατακάνῃς·	τὰ γὰρ ὅμοια καὶ τοῖς
[4, 46]	τοὺς ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι χειρὸς	ἱκανῆς	ἑκατέρῳ γενομένης σημεῖά τε ἦν
[4, 43]	εἶτα καὶ μείζω, μέχρι χειρὸς	ἱκανῆς	ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων ἔθνος
[4, 16]	συγγνόντων ὕστερον ἐπάνοδος ἢ ἐπανελθόντων	ἀφανὴς	καταβίωσις) ἀλλ' ὅσα παραλογώτατα ὄντα
[4, 38]	τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας δὲ	ἐπιφανὴς	καὶ νέος ἐς Βροῦτον ἔφυγε,
[4, 120]	τῆς ἐχθὲς ὁρμῆς τε καὶ	μηχανῆς	ὑμῖν γενόμενοι· τὴν δ' ἀρετὴν
[4, 58]	ἀξίωμα εἶχε νεανίας αὐτοῦ Καίσαρος	συγγενής,	Σέξστος Ἰούλιος. Ἐκδιαιτώμενος δὲ ὁ
[4, 69]	καὶ οὐδὲ ἀμύνειν ἑαυτῇ πω	δυναμένης.	Ἡ δ' ὑμῖν ἤδη προαπεκρίνατο,
[4, 66]	ἠξίουν μήτε Ῥόδου καταφρονεῖν, πόλεως	ἀμυναμένης	ἀεὶ τοὺς καταφρονήσαντας, μήτε συνθηκῶν,
[4, 30]	ἐς τὴν μητέρα ἐχώρει· οὐ	δεξαμένης	δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἐκείνης ὑπὸ
[4, 24]	μάλιστα ἔδοξεν ἀμβλύνεσθαι τὸ δεινόν,	πεπραμένης	δὲ τῆς οἰκίας μόνος αὐτὸν
[4, 75]	Ἀσίας συνείλεκτο, παρῆλθεν ἐς Βοιωτίαν.	Ψηφισαμένης	δὲ αὐτῷ τῆς βουλῆς τοῖς
[4, 24]	τῆς μεθ' ἑαυτὴν τῷ Φουλβίῳ	γεγαμημένης.	~Τοσάδε μὲν δὴ καὶ γυναικῶν
[4, 53]	λήξει τῶν τριῶν ἀνδρῶν Καίσαρι	νενεμημένης.	Ὁ δὲ οὔτε τὴν λῆξιν
[4, 104]	ἵεντο αὐτίκα δρόμῳ, διὰ τῆς	τετμημένης	τὸν ἄλλον στρατὸν ἄγοντες. Οὐ
[4, 128]	τὴν παρασκευὴν ἐς ἐνάτην ὥραν	δεδαπανημένης	αἰετοὶ δύο ἐς τὸ μεταίχμιον
[4, 108]	εἶχον, ὑπὸ λιμοῦ τῆς χώρας	δεδαπανημένης,	οὔτε ἐξ Ἰβηρίας ἢ Λιβύης
[4, 122]	ἔναγχος περὶ τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς	ἐξηγγελμένης	ἐς ἑκατέρους ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν
[4, 45]	καὶ Ἀντωνίου στάσει, τῆς βουλῆς	ψηφιζομένης	εἶναι πολέμιον τὸν Ἀντώνιον, μόνος
[4, 80]	τὴν σφαγὴν ὑπέχοντα. Οἰμωγῆς δὲ	γιγνομένης	ὁ Βροῦτος νομίσας ἁρπαγὴν εἶναι
[4, 85]	ναυμαχίας ἀμφὶ τὸ Σκύλλαιον αὐτοῖς	γενομένης	αἱ μὲν τοῦ Πομπηίου νῆες,
[4, 129]	διὰ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ζυγάκτου.	~Γενομένης	δὲ τῆς τροπῆς τὸ λοιπὸν
[4, 104]	εἰκός, λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ χαρᾷ	γενομένης,	ἡ βοή, μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν
[4, 24]	μεθ' ἡμέραν ἥξειν ἔφη. Καὶ	γενομένης	ἡμέρας ἡ μὲν τοὺς σφαγέας
[4, 43]	ἐγγὺς ὁπλίταις περὶ τοῦ Ῥεστίωνος	γενομένης	καὶ χωρούντων ἐπ' αὐτόν, ὁ
[4, 37]	Βροῦτον· ὅθεν οὐδὲ εἰρήνης ὕστερον	γενομένης	καλούμενος ἐπανελθεῖν ἠξίωσε. Λεύκιον δέ,
[4, 34]	βοῆς ἔξωθεν ἐκ τοῦ πλήθους	γενομένης	οἵ τε ὑπηρέται τὸ ἔργον
[4, 89]	οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν ἐποίουν, καὶ	γενομένης	ποτὲ ὁ Κάσσιος (προῦχε γὰρ
[4, 46]	συνέλεγον, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς ἑκατέρῳ	γενομένης	σημεῖά τε ἦν ἤδη καὶ
[4, 138]	καὶ Καίσαρος στάσεως, ὑστάτης Ῥωμαίοις	γενομένης.	Τὰ δ' ἐν μέσῳ μετὰ
[4, 84]	αἷς εἶχεν ἀπὸ τῆς Ἰβηρίας.	Ἐπιγενομένης	δὲ τῆς τῶν τριῶν ἀρχῆς
[4, 32]	δορυφόρων, ἔλεγον, Ὁρτησίας ἐς τοῦτο	προκεχειρισμένης·	Ὃ μὲν ἥρμοζε δεομέναις ὑμῶν
[4, 41]	δῆμος ἐπαινῶν ὕστερον ἀπέφηνεν ἀγορανόμον·	δεδημευμένης	δ' αὐτῷ τῆς οὐσίας οὐκ
[4, 137]	ὅτι τῶν νεκρῶν ὁ ἀριθμός,	ἐπανισουμένης	ἑκατέρας μάχης, οὐκ ἐλάσσων ἔδοξεν
[4, 5]	Ἰταλίας πολέμοις τε καὶ εἰσφοραῖς	τετρυμένης	ἀποροῦντες· δι' ἃ καὶ τοῖς
[4, 99]	χωρία ἐπίφθονα· οὐδ' ἑτέρωθεν εὐποροῦσι,	τετρυμένης	στάσεσι καὶ ἐσφοραῖς καὶ προγραφαῖς
[4, 66]	τῆς Ῥωμαίων βουλῆς, φευγούσης καὶ	ἁλωμένης	ἐν τῷ παρόντι διὰ τοὺς
[4, 25]	δὲ καὶ αὐτὸς διερρίπτει, μέχρι	κεκενωμένης	ἐπικλείσας ἐνέπρησε καὶ ἀπώλετο, καὶ
[4, 24]	φυγόντα παλλακευθείσης τε αὐτῷ καὶ	ἀπηλευθερωμένης	καὶ προῖκα ἐς γάμον ἐπιλαβούσης,
[4, 80]	σφέτερα πάντα ἀνελόντες ἐς πυρὰς	προνενης	μένας ἐν ταῖς οἰκίαις ἐπέθεσαν
[4, 47]	ἢ μόνος ἀνδρῶν ὅδε τῆς	ξένης	ἐφυγαδεύετο ἐν τῇ πατρίδι, Οὐάρρων
[4, 128]	ἔφοδος ἦν σοβαρά τε καὶ	ἀπηνής.	Τοξευμάτων μὲν δὴ καὶ λίθων
[4, 44]	τῶν προγραψάντων καὶ ὕστερον ἐπὶ	εἰρήνης	ὑπάτευσεν. ~Σέργιος δὲ ἐκρύφθη παρ'
[4, 37]	Μίλητον μετὰ Βροῦτον· ὅθεν οὐδὲ	εἰρήνης	ὕστερον γενομένης καλούμενος ἐπανελθεῖν ἠξίωσε.
[4, 25]	τῶν προγεγραμμένων ἄλλοι συνῆσαν, ἐπὶ	Μεσσήνης	ἔπεμψεν, αὐτὸς δέ, ὡς εἶδε
[4, 24]	τοῦ τέγους. Φούλβιον δὲ ἐς	θεραπαίνης	φυγόντα παλλακευθείσης τε αὐτῷ καὶ
[4, 50]	ἐς Καίσαρα ἐγγυωμένῳ ἢ μετ'	ἐκείνης	ἀπελθεῖν δεομένῳ. Ταῦτα ἔτι τοῦ
[4, 24]	οἱ καλέσαι προσέταξεν ἐκ τῆς	ἐκείνης	οἰκίας. Ἡ δ' ὑποκριναμένη μὲν
[4, 36]	πατρῴᾳ καὶ οὐχ ἥσσονα τήνδε	ἐκείνης,	προσελάμβανεν· ἕτεροι δὲ ἑτέρως φυγόντες
[4, 30]	οὐ δεξαμένης δὲ αὐτὸν οὐδὲ	ἐκείνης	ὑπὸ δέους, οὐκ ἀξιώσας ἔτι
[4, 100]	τοιάδε ἐστίν, ὦ συστρατιῶται, παρ'	ἀνθρωπίνης	φροντίδος ἕτοιμα· τὰ δὲ λοιπὰ
[4, 11]	ὅσον ἐς Ἑλλάδα γλῶσσαν ἀπὸ	Λατίνης	μεταβαλεῖν. ~Πρῶτος δ' ἦν ἐν
[4, 103]	κρημνῶν καὶ ἀνυδρίας καὶ ὕλης	πυκνῆς·	ἢν δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ τε
[4, 117]	τε ἐξαναλώκασιν ἤδη καὶ ἐκ	μόνης	ἄρτι Θεσσαλίας ἔχουσιν, ἣ ἐς
[4, 100]	μὲν οὐκ εἰσί, πλὴν ἐκ	μόνης	Μακεδονίας, ἔθνους ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας,
[4, 94]	ἐθέλοντες ἐφυβρίζειν τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ	μόνης	τῆς τυραννίδος ἀπηλλάχθαι, ἀμνηστίαν δὲ
[4, 80]	μεγάλῳ στρατηγοῦντος, ὧδε σφᾶς ἀντὶ	δουλοσύνης	διέφθειραν, καὶ τάφος Ξανθίοις ἡ
[4, 123]	στρατὸς οὐχ ὁμοίως εἶχεν ὑπὸ	ἀφροσύνης,	ἀλλ' ἐδυσφόρουν γυναικῶν τρόπον ἔνδον
[4, 67]	μὴ Ῥόδον φιλελεύθερος ἀνήρ· μηδὲ	αἰσχύνῃς	ἀξίωμα Δώριον, οὐχ ἡσσημένον, ἐξ
[4, 113]	βραδύνεις; ἔφη, τί τῆς ἐμῆς	αἰσχύνης	με οὐκ ἀπαλλάσσεις; Πίνδαρος μὲν
[4, 137]	καὶ γλώσσης μιᾶς ὄντες καὶ	τέχνης	πολέμων μιᾶς καὶ ἀσκήσεως καὶ
[4, 104]	βοή, μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν κατόπιν	ἑξῆς,	ἐπὶ τοὺς ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος
[4, 62]	διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων, τῇ δὲ	ἑξῆς	ναυμαχίᾳ ἡσσᾶτο ὁ Δολοβέλλας, καὶ
[4, 1]	περὶ ἐκείνων προείρηται, τὰ δὲ	ἑξῆς	οὕτως ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν καὶ
[4, 69]	παιδευσάντων καὶ θρεψάντων, τὸ δὲ	ἑξῆς	προτιμώντων μου Δολοβέλλαν, ὃν οὐκ
[4, 48]	ἐς ὕστερον μεγάλων, περισώσαντες δὲ	δόξης	τε εὐσεβοῦς καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν
[4, 68]	δὲ ἐπὶ τοῖς θεοῖς καὶ	δόξης	τῆς κατὰ ἀνθρώπους· ὡς οὐδέν
[4, 34]	αὐτὰς ἀπὸ τοῦ βήματος, μέχρι	βοῆς	ἔξωθεν ἐκ τοῦ πλήθους γενομένης
[4, 122]	τείχισμα τῶν ἐχθρῶν ἀνέβαινον μετὰ	βοῆς	καὶ τὸν Βροῦτον ἐκάλουν ἐς
[4, 126]	αἱ τάξεις ἐπήλπιζον καὶ μετὰ	βοῆς	παρέπεμπον εὐφήμου· ὁ δὲ Καῖσαρ
[4, 104]	ἀδελφὸς τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ τῆς	βοῆς	ὑπονοήσας ἐσκέψατο καὶ τὸ γιγνόμενον
[4, 104]	ἑσπέραν ἑωρᾶτο τοῖς πρώτοις· καὶ	βοῆς,	ὡς εἰκός, λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ
[4, 30]	μόνος καὶ ἔρημος ἐκ δαψιλοῦς	παραπομπῆς	ἐς τὴν μητέρα ἐχώρει· οὐ
[4, 18]	οὐσίαν ἐς αἰσχρὰ δαπανῆσαι καὶ	κλοπῆς	ἁλόντι φυγεῖν ἐκ καταδίκης. ~Κικέρων
[4, 129]	τοῦ Ζυγάκτου. ~Γενομένης δὲ τῆς	τροπῆς	τὸ λοιπὸν ἔργον οἱ στρατηγοὶ
[4, 109]	βαθέα διεσταύρου καὶ ἐγεφύρου μετὰ	σιωπῆς	βαθυτάτης. Ἀφῄρητο δὲ τὴν ὄψιν
[4, 81]	τὸν μὲν νεανίαν ἀπεδέξατο τῆς	σιωπῆς	καὶ τὴν μητέρα τοῦ πάθους
[4, 5]	συμφερόντων, αὐτοὶ δ' ἐπὶ τῆς	Εὐρώπης	καὶ μάλιστα τῆς Ἰταλίας πολέμοις
[4, 121]	ἦν ἀγχοτάτω τοῦ Κασσίου στρατοπέδου,	δυσχερὴς	μὲν ὑπὸ ἐχθρῶν καταληφθῆναι, διὰ
[4, 125]	ἥ τε ἀναχώρησις, εἰ δεήσειεν,	εὐχερὴς	εἴη καὶ τὰ ἐς τοὺς
[4, 7]	αὐτίκα μὲν ἡ πόλις ἦν	πλήρης	ὅπλων τε καὶ σημείων διατεταγμένων
[4, 94]	ἡμῖν καὶ γῆς ἀπέφηναν ἡγεῖσθαι	πάσης	ἀπὸ τοῦ Ἰονίου μέχρι Συρίας,
[4, 53]	οἱ τῆς παλαιᾶς, ὡς Λιβύης	ἁπάσης	ἐν τῇ λήξει τῶν τριῶν
[4, 1]	ἐκράτουν ἀπὸ Συρίας ἐπὶ Μακεδονίαν	ἁπάσης,	καὶ στρατὸς ἦν αὐτοῖς πολύς,
[4, 67]	λαβόμενος, ὡς γνωρίμου. Μὴ πόλιν	ἀναστήσῃς	Ἑλληνίδα φιλέλλην ἀνήρ, μὴ Ῥόδον
[4, 7]	κυρίας ἐς τὴν χειροτονίαν ἡμέρας	προτεθείσης·	ἀλλ' αὐτίκα ἐκυροῦτο ὁ νόμος.
[4, 43]	τῆς οἰκίας, μέχρι τῆς ἀδείας	δοθείσης	ὁ Μᾶρκος ἐξῄει τῆς οἰκίας
[4, 57]	αὐτοῦ τὸ Καπιτώλιον κατέλαβον καὶ	ψηφισθείσης	αὐτοῖς ἀμνηστίας κατέβησαν. Ὁ δὲ
[4, 24]	Φούλβιον δὲ ἐς θεραπαίνης φυγόντα	παλλακευθείσης	τε αὐτῷ καὶ ἀπηλευθερωμένης καὶ
[4, 51]	τοῖς δὲ ἀπολέσθαι τῆς νεὼς	διαλυθείσης.	Πούπλιος δὲ ὁ ταμίας Βρούτου,
[4, 136]	οἰκείων πάνυ ἐγκρατῶς, ἐσχάρας πυρὸς	ἐνεχθείσης	ἁρπάσασα τῶν ἀνθράκων κατέπιεν. Ὅσοι
[4, 97]	ἢ μόνον ἵνα τῆς πατρίδος	ἐλευθερωθείσης	ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς νόμοις, εἰκότως
[4, 73]	ἐπιλέκτου στρατοῦ, βίας μὲν οὐδεμιᾶς	φανείσης	οὐδὲ κλιμάκων ἔργου. Εἴκαζον δὲ
[4, 103]	οἱ περὶ τὸν Βροῦτον διώδευον.	~Ἐκφανείσης	δὲ τῆς ἐνέδρας ὁ Νωρβανὸς
[4, 8]	ὑπὲρ τοὺς Ἡρακλείους ὅρους ἀπλώτου	θαλάσσης	ἀποπειράσαντα, καὶ Ῥωμαίοις γῆν ἄγνωστον
[4, 84]	Ῥώμῃ. Αἱρεθεὶς δὲ καὶ τῆς	θαλάσσης	ἄρχειν, καθὰ ἦρχεν αὐτοῦ καὶ
[4, 9]	ἔργον, στρατεύειν ἐπὶ τοὺς πέραν	θαλάσσης	αὐτόχειρας Γαΐου. Μέλλουσι δὴ πόλεμον
[4, 21]	καὶ τὸν υἱὸν ὑπὸ τῆς	θαλάσσης	διεφθάρθαι λιμῷ διεχρήσατο ἑαυτήν. ~Αἵδε
[4, 72]	καμοῦσα ἔκ τε γῆς καὶ	θαλάσσης	ἐπολιορκεῖτο· καὶ οὐδέν, ὡς ἐν
[4, 16]	τοσούτων ἐθνῶν καὶ γῆς καὶ	θαλάσσης	ἡγεμονίδα διέσειεν ὁ θεός, ἐκ
[4, 60]	ἔμελλεν εὐπορήσειν τε ἀγορᾶς ἀπὸ	θαλάσσης	καὶ ἀδεῶς, ὅτε βούλοιτο, ἀποπλευσεῖσθαι.
[4, 121]	τῷδε τῷ τρόπῳ προελευσόμενοι μέχρι	θαλάσσης	καὶ ἢ παρ' αὐτὴν ἄρα
[4, 109]	ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου μέχρι τῆς	θαλάσσης,	κόπτων ὁμοίως καὶ γεφυρῶν καὶ
[4, 122]	οὔτε τις ἦν ἐλπὶς ἐκ	θαλάσσης,	ναυκρατούντων πανταχῇ τῶν πολεμίων· τῆς
[4, 60]	δύο τελῶν, διὰ δὲ τῆς	θαλάσσης	ὁ Φίγλος. Πυθόμενος δὲ τῆς
[4, 27]	ὑπατεύοντος τότε πενθερός, φεύγων διὰ	θαλάσσης,	οὐ φέρων τοῦ χειμῶνος τὴν
[4, 108]	καὶ ἐξ ἐγγίονος πάντα διὰ	θαλάσσης	ποριζόμενοι, τοῖς δὲ πολεμίοις οὐδὲν
[4, 99]	ἡμῖν τῆς ὄπισθεν γῆς καὶ	θαλάσσης.	Χρήματά γε μήν, ἅ τινες
[4, 85]	ἐκ Λιβύης καὶ Ἰβηρίας, ἔμπειροι	θαλάσσης,	ὥστε καὶ ἡγεμόσι καὶ ναυσὶ
[4, 54]	ἅπασαν, ἀλλὰ τὸ κράτιστον αὐτῆς.	Μασανάσσης	δ' ἦν Ἀραβίωνος τοῦδε πατήρ,
[4, 119]	σαφεστάτη πίστις ἐστὶ τῆς ἐχθὲς	ἥσσης	καὶ φόβου, ὅταν ὥσπερ ἐν
[4, 59]	τέσσαρα τέλη τῶν ἀπὸ τῆς	ἥσσης	Πομπηίου τε καὶ Κράσσου διαρριφέντων
[4, 137]	βάρβαρα ἔθνη τρεπομένων. Ἀλλὰ καὶ	γλώσσης	μιᾶς ὄντες καὶ τέχνης πολέμων
[4, 76]	τῆς τάφρου, τὸ μὲν βάθος	οὔσης	πεντήκοντα ποδῶν βαθυτέρας, τὸ δὲ
[4, 10]	προσείπατε δι' εὐπραξίαν, καίπερ ἀνάγκης	οὔσης	τρισὶ πλέονας ἐχθροὺς ἢ ἑνὶ
[4, 24]	ἀπηλευθερωμένης καὶ προῖκα ἐς γάμον	ἐπιλαβούσης,	ἡ τοσάδε εὖ παθοῦσα προύδωκε
[4, 34]	τὴν πολιτείαν. ~Τοιαῦτα τῆς Ὁρτησίας	λεγούσης,	οἱ τρεῖς ἠγανάκτουν, εἰ γυναῖκες
[4, 66]	τὰ περὶ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς,	φευγούσης	καὶ ἁλωμένης ἐν τῷ παρόντι
[4, 39]	προύπεμψαν ἐς Σικελίαν. Λέντλος δέ,	ἀξιούσης	αὐτῷ συμφεύγειν τῆς γυναικὸς καὶ
[4, 71]	ηὐλίσαντο ἐν Κνίδῳ καὶ τῆς	ἐπιούσης	ἐπεφαίνοντο τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον
[4, 131]	στρατόπεδον. ~Βροῦτος δὲ καὶ τῆς	ἐπιούσης	ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας τῶν ἐχθρῶν
[4, 121]	τοῦ λοχαγοῦ. ~Τοιαῦτα εἰπὼν τῆς	ἐπιούσης	πάλιν ἐξέτασσε· καὶ οὐ κατιόντων
[4, 62]	αὐτῷ πυλίδων κατὰ μέρη πολλῶν.	Ἁλούσης	δὲ τῆς πόλεως ὁ μὲν
[4, 80]	σύμβολον εἴη τοῖς ἐντὸς οὖσιν.	~Ἁλούσης	δὲ τῆς πόλεως οἱ Ξάνθιοι
[4, 57]	Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο, τῆς βουλῆς πάνυ	δυσχεραινούσης,	ἀντεδόθη δὲ ὅμως τοῖς ἀμφὶ
[4, 15]	ἐς πάντα σφίσι τῆς τύχης	ἐπιβαρούσης,	οἱ δὲ ἐπανήχθησαν ἐκ παραλόγων
[4, 39]	γυναικὸς καὶ ἐς τοῦτο αὐτὸν	ἐπιτηρούσης,	οὐκ ἐθέλων αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ,
[4, 78]	αὖθις οἱ λοιποὶ περὶ μεσημβρίαν,	ἀναχωρούσης	πάλιν τῆς τάξεως, καὶ ἐνέπρησαν
[4, 114]	ἡμέραν, ὧδε τῆς μάχης γενέσθαι	συμπεσούσης,	καὶ Τιτίνιος ὡς βραδύνας ἑαυτὸν
[4, 38]	δὲ ὢν Ἀντωνίῳ συνῆν, μέχρι	κρατούσης	Ἀντωνίου Κλεοπάτρας ἐπιμεμψάμενος ἐς Καίσαρα
[4, 66]	τῆς Ῥωμαίων βουλῆς πυθέσθαι, καὶ	κελευούσης	ἔφασαν συμμαχήσειν. Οἱ μὲν δὴ
[4, 92]	εἰρηνικοῖς ἐφ' ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε αὐτοί,	προβουλευούσης	μὲν τῆς βουλῆς, ἵνα μὴ
[4, 99]	τοξόταις αἰεὶ διαπλέοντες ἐνοχλοῦσι πολλά,	καθαρευούσης	πολεμίων ἡμῖν τῆς ὄπισθεν γῆς
[4, 69]	πεύσεσθαι τῆς βουλῆς τῆς ταῦτα	πασχούσης	καὶ οὐδὲ ἀμύνειν ἑαυτῇ πω
[4, 54]	κατεγίνωσκεν ἀεὶ τῆς μοίρας ὡς	ἀτυχούσης	ἀμειλίκτως καὶ Σεξστίῳ προσέθετο, εὐμενιζόμενος
[4, 29]	τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ ἀντὶ	τῆς	ἀγορᾶς ἐκέλευσεν ἐπὶ τῆς συνοικίας
[4, 43]	ἔνδον ἐπὶ τῆς οἰκίας, μέχρι	τῆς	ἀδείας δοθείσης ὁ Μᾶρκος ἐξῄει
[4, 115]	τὸ Ἄρειον, ὃ ἐπὶ τιμῇ	τῆς	ἀλκῆς ὠνόμαζον. Ἦγε δὲ καὶ
[4, 47]	ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ἔτυχον Σίττιον	τῆς	ἄλλης Ἰταλίας εἰργόμενον ἐν τῇ
[4, 74]	δὲ Κάσσιος ἡδόμενος τῇ ταχυεργίᾳ	τῆς	ἁλώσεως καὶ τῷ πλήθει τῶν
[4, 55]	οὐχ ἡσσημένον πω δεῖσαι περὶ	τῆς	ἀναχωρήσεως, μὴ ἀποκλεισθείη, καὶ λόφον
[4, 126]	τὴν ἰδίαν πρόκλησιν καταισχύνῃ μηδὲ	τῆς	ἀπειλῆς ἐλάττων γένηται· μηδὲ λιμόν,
[4, 123]	τῶν πολεμίων ὁρῶντι τὴν ἐκ	τῆς	ἀπορίας ἀπόνοιαν· καὶ ᾑρεῖτο πολιορκίας
[4, 41]	διφθέραν, καὶ ὁ ὀφθαλμὸς ὑπὸ	τῆς	ἀργίας δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ ὁ
[4, 132]	τοῖς γεγονόσιν, ὅπου καὶ ζῶντα	τῆς	ἀρετὴς καὶ τύχης ἐθαύμαζε καὶ
[4, 33]	καὶ νῦν ἐστιν ὑμῖν περὶ	τῆς	ἀρχῆς ἢ περὶ τῆς πατρίδος
[4, 8]	ἕτερον αἰτοῦσι παρὰ βαρβάρων ἀεὶ	τῆς	ἀρχῆς πολεμίων, τάς τε ὑπὸ
[4, 41]	αὐτῷ τῆς οὐσίας οὐκ ἔχοντι	τῆς	ἀρχῆς τὸ δαπάνημα οἵ τε
[4, 18]	φίλοι καὶ οἱ τὰ σημεῖα	τῆς	ἀρχῆς φέροντες ἀπεδίδρασκον, πυθόμενοι προσγεγράφθαι
[4, 74]	ὅμως καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι	τῆς	Ἀσίας ἅπασι φόρους ἐτῶν δέκα
[4, 134]	υἱός. Μέλλοντα δὲ περᾶν ἐκ	τῆς	Ἀσίας ἐς τὴν Εὐρώπην σὺν
[4, 120]	ἱκανώτερα· οἱ μὲν γὰρ ἐκ	τῆς	Ἀσίας πάνθ' ὅσα ἐβιάσαντο καὶ
[4, 75]	τάλαντα, ὅσα ἐκ τῶν φόρων	τῆς	Ἀσίας συνείλεκτο, παρῆλθεν ἐς Βοιωτίαν.
[4, 87]	ἔστιν ἐς τὴν Εὐρώπην ἐκ	τῆς	Ἀσίας τὴν γνώριμον ὁδόν. Καὶ
[4, 5]	μὲν καὶ Κασσίῳ τῶν ἀπὸ	τῆς	Ἀσίας φόρων δεδομένων τε καὶ
[4, 97]	πάτρια. Ὡς οὖν οὐκ ἀπὸ	τῆς	αὐτῆς γνώμης αἱρουμένων πολεμεῖν ἑκατέρων,
[4, 23]	ἕως οἱ σφαγεῖς παρεγένοντο· καὶ	τῆς	αὐτῆς ἡμέρας οἱ μὲν ἐκεῖνον
[4, 116]	ἀπολωλέναι. Τοιοῦτο μὲν δὴ πάθος	τῆς	αὐτῆς ἡμέρας τῇ περὶ Φιλίππους
[4, 117]	ὡς καὶ τῷδε τὴν ἐπίκτησιν	τῆς	βλάβης διπλασίονα εἶναι. Καὶ τὰ
[4, 104]	ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ	τῆς	βοῆς ὑπονοήσας ἐσκέψατο καὶ τὸ
[4, 5]	καὶ δημεύσεως κατεγνωσμένοι ἀπὸ μὲν	τῆς	βουλῆς ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους, ἀπὸ
[4, 69]	Βρούτου καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ	τῆς	βουλῆς ἀρίστων ἀνδρῶν φευγόντων τυραννίδα
[4, 91]	τοῦ δήμου καὶ αὐτοκράτορα ἀντὶ	τῆς	βουλῆς γιγνόμενον ἐς ἅπαντα. ~Ὧν
[4, 70]	στρατηγός, ὥς φησι τὸ ψήφισμα	τῆς	βουλῆς, ἐν ᾧ πάντας ὑπακούειν
[4, 70]	καὶ Πομπήιος, τὴν θάλασσαν ὑπὸ	τῆς	βουλῆς ἐπιτετραμμένος, τὰς δ' ἱκετείας
[4, 91]	δήμου καὶ ἡγεμονίας ἐθνῶν ἀπὸ	τῆς	βουλῆς ἐς ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ
[4, 59]	παραδιδόντων καὶ κατὰ τὸ δόγμα	τῆς	βουλῆς ἐς πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι
[4, 90]	τοσούσδε καὶ τοιούσδε ἄνδρας ἀπὸ	τῆς	βουλῆς. Ἔστι δὲ καὶ πλῆθος
[4, 93]	ὑμᾶς· ὑμετέρα γὰρ καὶ οὐ	τῆς	βουλῆς ἐστιν ἡ τῶν δημάρχων
[4, 94]	Τί δὴ πλέον ἔργον ἔτι	τῆς	βουλῆς ἢ σύμβολον ἐπιζητεῖτε τοῦ
[4, 92]	ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε αὐτοί, προβουλευούσης μὲν	τῆς	βουλῆς, ἵνα μὴ σφαλείητε, κρίνοντες
[4, 96]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν ὑπὸ μὲν	τῆς	βουλῆς κατεκλήθη τε καὶ θαλασσοκράτωρ
[4, 53]	πεποιημένων, οὔτε τὴν ἀρχὴν παρὰ	τῆς	βουλῆς λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν χωρὶς
[4, 89]	οἱ στρατηγοὶ μετὰ τῶν ἀπὸ	τῆς	βουλῆς μόνων ἐς αὐτὸ ἀναβάντες,
[4, 70]	οἵδε πάντες, ὅσοι φεύγουσιν ἀπὸ	τῆς	βουλῆς, οἱ μὲν ἐς ἐμὲ
[4, 57]	Ἀντώνιόν τε καὶ Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο,	τῆς	βουλῆς πάνυ δυσχεραινούσης, ἀντεδόθη δὲ
[4, 69]	δημεύσει προγραφομένους, ἀλλ' ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι	τῆς	βουλῆς τῆς ταῦτα πασχούσης καὶ
[4, 75]	ἐς Βοιωτίαν. Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ	τῆς	βουλῆς τοῖς τε χρήμασιν ἐς
[4, 45]	τῇ Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου στάσει,	τῆς	βουλῆς ψηφιζομένης εἶναι πολέμιον τὸν
[4, 22]	ἔρριψεν αὑτὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ	τῆς	γεφύρας ἐς τὸ ῥεῦμα. Καὶ
[4, 72]	τοὺς περὶ τὸν Φάννιον ἀπὸ	τῆς	γῆς ἐνοχλοῦντας καὶ τὸν Κάσσιον
[4, 82]	ἐκπέμποι κατὰ μέρη, πνεῦμα ἀπὸ	τῆς	γῆς πολὺ φυλάσσων, ἵνα μὴ
[4, 60]	χερρονήσου συνῳκισμένην καὶ τὰ ἐκ	τῆς	γῆς ὠχυρωμένην καὶ ἐς τὸ
[4, 61]	τῷ Δολοβέλλᾳ. Καὶ ἀπὸ τῆσδε	τῆς	γνώμης αὐτῷ καὶ τὰ τέσσαρα
[4, 63]	τε τὸν πλοῦν καὶ τίσασθαι	τῆς	γνώμης τὴν βασιλίδα καὶ πρὸ
[4, 29]	ἔχων συνοικίαν περικαλλῆ, γείτονα Φουλβίας	τῆς	γυναικὸς Ἀντωνίου, πάλαι μὲν ἀξιούσῃ
[4, 32]	τῆς μητρὸς Ἀντωνίου· Φουλβίας δέ,	τῆς	γυναικὸς Ἀντωνίου, τῶν θυρῶν ἀπωθούμεναι
[4, 39]	κόμῃ καὶ διαίτῃ πονηρᾷ πόθῳ	τῆς	γυναικός. ~Ἀπουληίῳ δὲ ἠπείλησεν ἡ
[4, 39]	Λέντλος δέ, ἀξιούσης αὐτῷ συμφεύγειν	τῆς	γυναικὸς καὶ ἐς τοῦτο αὐτὸν
[4, 23]	πίναξι προσετέθη. Καὶ μαθὼν ἐς	τῆς	γυναικὸς ὑπ' ἀγνοίας τῶν οἴκοι
[4, 135]	τοῖς οἰκέταις· τοῦ δὲ πιστοτάτου	τῆς	δεξιᾶς λαβόμενος καὶ περιστρέψας αὐτόν,
[4, 67]	τοῦ Κασσίου λιπαρέστερον· καὶ ἐδεῖτο,	τῆς	δεξιᾶς λαβόμενος, ὡς γνωρίμου. Μὴ
[4, 94]	Πομπηίου Μάγνου τοῦ πρώτου περὶ	τῆς	δημοκρατίας ἀγωνισαμένου παῖς καὶ ὅτι
[4, 36]	Λιβύην ἐπὶ Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε	τῆς	δημοκρατίας μεταποιούμενον· ὁ δὲ πολὺς
[4, 26]	ἐπικρύψας οὐκ ἤνεγκε τὴν πονηρίαν	τῆς	διαίτης, ἀλλὰ προήγαγεν ἑαυτὸν ἐπὶ
[4, 20]	ἀκροώμενοι. Λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ	τῆς	διαίτης ὁ Ἀντώνιος τὴν κεφαλὴν
[4, 105]	τε καὶ Κορπίλων, ἐκ δὲ	τὴς	δύσεως πεδίον μέχρι Μυρκίνου τε
[4, 44]	ὁ Λουκρήτιος περιμείνας τε καὶ	τῆς	ἑαυτοῦ μερισάμενος ἐσθῆτος, ἧκε πρὸς
[4, 116]	δὲ στρατηγὸς αὐτῶν Καλουῖνος ἐπὶ	τῆς	ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν ἐς τὸ
[4, 50]	τὴν μεταβολὴν ὁ Βαλβῖνος ἀπέλυσε	τῆς	ἐγγύης τὴν γυναῖκα. ~Κικέρων δὲ
[4, 42]	καὶ δύης καὶ ῥύπου καὶ	τῆς	ἐκ τῶνδε μεταμορφώσεως. Ὡς δὲ
[4, 24]	γυναῖκά οἱ καλέσαι προσέταξεν ἐκ	τῆς	ἐκείνης οἰκίας. Ἡ δ' ὑποκριναμένη
[4, 51]	τοιάδε ἔσεσθαι προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ	τῆς	Ἑλλάδος ἐς Βροῦτον καὶ μετὰ
[4, 125]	νικᾶν ἐβιάσασθε· μὴ δὲ ψεύσησθε	τῆς	ἐλπίδος μήτε ἐμὲ μήτε αὑτούς.
[4, 113]	ἐπιστραφείς, Τί βραδύνεις; ἔφη, τί	τῆς	ἐμῆς αἰσχύνης με οὐκ ἀπαλλάσσεις;
[4, 72]	πλέονες βλαβεῖσαι. ~Τοῦτο μὲν δὴ	τῆς	ἐν Μύνδῳ Ῥωμαίων τε καὶ
[4, 103]	τὸν Βροῦτον διώδευον. ~Ἐκφανείσης δὲ	τῆς	ἐνέδρας ὁ Νωρβανὸς καὶ ὁ
[4, 92]	χάριν εἶχον ὑμῖν. Ἀπὸ ταύτης	τῆς	ἐξουσίας ὕπατον ἐποιήσασθε Σκιπίωνα, ὅτε
[4, 117]	ὡς προύχειν τάδε παρὰ πολὺ	τῆς	ἐπὶ τοῦ λαιοῦ βλάβης ἡμῶν.
[4, 1]	καὶ Βροῦτος, οἳ καὶ μάλιστα	τῆς	ἐπιβουλῆς ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἦρξαν,
[4, 71]	ἡμέραν ηὐλίσαντο ἐν Κνίδῳ καὶ	τῆς	ἐπιούσης ἐπεφαίνοντο τοῖς ἀμφὶ τὸν
[4, 131]	τὸ στρατόπεδον. ~Βροῦτος δὲ καὶ	τῆς	ἐπιούσης ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας τῶν
[4, 121]	διπλάσιον τοῦ λοχαγοῦ. ~Τοιαῦτα εἰπὼν	τῆς	ἐπιούσης πάλιν ἐξέτασσε· καὶ οὐ
[4, 17]	ἀνδρῶν τῆς τε συμφρονήσεως καὶ	τῆς	ἐς τὴν πόλιν ἐπείξεως τοὺς
[4, 5]	σατραπῶν συμφερόντων, αὐτοὶ δ' ἐπὶ	τῆς	Εὐρώπης καὶ μάλιστα τῆς Ἰταλίας
[4, 118]	τοῖς ἔργοις διαλύσομαι· νῦν δὲ	τῆς	ἐχθὲς ἀρετῆς ἀνὰ χιλίας ἑκάστῳ
[4, 120]	ἀποδίδοτε τοῖς στρατηγοῖς. Μηδὲ ἄχθεσθε	τῆς	ἐχθὲς ἁρπαγῆς μηδ' ἐπ' ὀλίγον·
[4, 119]	ἥξειν. Ὃ σαφεστάτη πίστις ἐστὶ	τῆς	ἐχθὲς ἥσσης καὶ φόβου, ὅταν
[4, 120]	ἐπιμηχανησόμεθα ἡμεῖς, οὐ μεμπτοὶ καὶ	τῆς	ἐχθὲς ὁρμῆς τε καὶ μηχανῆς
[4, 58]	τὴν Συρίαν ἐμβαλὼν καὶ σημεῖα	τῆς	ἡγεμονίας ἀνέσχε καὶ δυώδεκα τέλη
[4, 48]	προπεπλευκέναι ἀνήγετο, θεράποντα ὅμως ἐπὶ	τῆς	ἠιόνος ἐξαγγέλλειν ὑπολιποῦσα. Καὶ ὁ
[4, 128]	κρινεῖν. Καὶ ἐκρίθη. ~Ἤδη δὲ	τῆς	ἡμέρας ἀμφὶ τήνδε τὴν παρασκευὴν
[4, 81]	Παταρέων, ἐδίδου τὸ λοιπὸν αὐτοῖς	τῆς	ἡμέρας ἐς σκέψιν καὶ ἀνεχώρει.
[4, 59]	αὐτῆς τέσσαρα τέλη τῶν ἀπὸ	τῆς	ἥσσης Πομπηίου τε καὶ Κράσσου
[4, 84]	ἐν Ῥώμῃ. Αἱρεθεὶς δὲ καὶ	τῆς	θαλάσσης ἄρχειν, καθὰ ἦρχεν αὐτοῦ
[4, 21]	δὲ καὶ τὸν υἱὸν ὑπὸ	τῆς	θαλάσσης διεφθάρθαι λιμῷ διεχρήσατο ἑαυτήν.
[4, 109]	ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου μέχρι	τῆς	θαλάσσης, κόπτων ὁμοίως καὶ γεφυρῶν
[4, 60]	μετὰ δύο τελῶν, διὰ δὲ	τῆς	θαλάσσης ὁ Φίγλος. Πυθόμενος δὲ
[4, 109]	ἀγορὰν σφᾶς ἀφέλοιτο τὴν ἀπὸ	τῆς	Θάσου κομιζομένην. Ἐκτάσσων οὖν αὖθις
[4, 20]	τῆς τραπέζης, μέχρι κόρον ἔσχε	τῆς	θέας τοῦ κακοῦ. Ὧδε μὲν
[4, 88]	καὶ Καρδίας, αἳ τὸν ἰσθμὸν	τῆς	Θρᾳκίου χερρονήσου διαλαμβάνουσιν ὥσπερ πύλαι,
[4, 3]	ἐν αὐτῇ χρείας ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα	τῆς	Ἰβηρίας δι' ἑτέρων· τοῦ δὲ
[4, 84]	ἐξέπλευσε σὺν αἷς εἶχεν ἀπὸ	τῆς	Ἰβηρίας. Ἐπιγενομένης δὲ τῆς τῶν
[4, 75]	χρῆσθαι καὶ Μακεδονίας ἄρχειν καὶ	τῆς	Ἰλλυρίδος ἐπὶ τῇ Μακεδονίᾳ, τὰ
[4, 55]	τῶν εὐζώνων ἐς τὰ πλάγια	τῆς	ἱππομαχίας καὶ ἐμβαλὼν ἐθορύβει, μέχρι
[4, 47]	ἀγορανομῶν προεγράφη καὶ φίλον ὀργιαστὴν	τῆς	Ἴσιδος ἔχων ᾖτησε τὴν στολὴν
[4, 86]	νομίζων, ὑπέμενεν ὅμως τὰς ἐκ	τῆς	Ἰταλίας αὐτοῖς διαπλεούσας παρασκευὰς ἢ
[4, 108]	Λιβύης διὰ Πομπήιον οὔτε ἐκ	τῆς	Ἰταλίας διὰ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον.
[4, 86]	δαψιλεῖς ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ ἐκ	τῆς	Ἰταλίας διακλείσειν. ~Οἱ μὲν δὴ
[4, 99]	στάσεσι καὶ ἐσφοραῖς καὶ προγραφαῖς	τῆς	Ἰταλίας. Ἡμῖν δὲ ἐκ πολλῆς
[4, 36]	πολὺς ἐς Σικελίαν ᾖει, γειτονεύουσαν	τῆς	Ἰταλίας, καὶ Πομπηίου σφᾶς προθύμως
[4, 19]	πάθους εἶδον, ἀμφὶ Καιήτην πόλιν	τῆς	Ἰταλίας, καταχθεὶς ἠρέμει. Πλησιαζόντων δὲ
[4, 5]	ἐπὶ τῆς Εὐρώπης καὶ μάλιστα	τῆς	Ἰταλίας πολέμοις τε καὶ εἰσφοραῖς
[4, 3]	Ἰππώνιον. Οὕτω μὲν τὰ κάλλιστα	τῆς	Ἰταλίας τῷ στρατῷ διέγραφον, ἔδοξε
[4, 85]	παραπλέοντα· καὶ αὐτὸς ᾖει διὰ	τῆς	Ἰταλίας ὡς αὐτῷ Σαλουιδιηνῷ συμβολήσων
[4, 60]	θαλάσσης ὁ Φίγλος. Πυθόμενος δὲ	τῆς	Κασσίου στρατιᾶς ἐς Λαοδίκειαν οἰκείως
[4, 68]	ἐπὶ τοῖς θεοῖς καὶ δόξης	τῆς	κατὰ ἀνθρώπους· ὡς οὐδέν ἐστι
[4, 123]	τε τοῦ λιμοῦ καὶ περὶ	τῇς	κατὰ τὸν Ἰόνιον εὐπραξίας καὶ
[4, 51]	αὐτὸν ὁ Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν	τῆς	Κικέρωνος ἐκδόσεως ἱερέα τε εὐθὺς
[4, 55]	μαθὼν ὁ Λαίλιος διέλυε τὴν	τῆς	Κίρτης πολιορκίαν καὶ ἐχώρει πρὸς
[4, 61]	καὶ Ἀράδιοι καὶ Σεραπίων, οὐδὲν	τῆς	Κλεοπάτρας προμαθών, ἔπεμψαν αὐτῷ ναῦς,
[4, 17]	τὸν δὲ Σάλουιον, ὡς εἶχε,	τῆς	κόμης ἐπισπάσας ὑπὲρ τὴν τράπεζαν,
[4, 121]	μάχεσθαι, τῷ δὲ τὰς ὁδοὺς	τῆς	κομιδῆς τῶν ἀναγκαίων διελάμβανε. Λόφος
[4, 82]	καὶ τὰ ναυάγια εἶδε μέχρι	τῆς	Λακωνικῆς ἐκφερόμενα καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ
[4, 132]	γε καὶ Γάιος Καῖσαρ, ὄντε	τῆς	Μάγνου Πομπηίου μοίρας, ἐκ μὲν
[4, 129]	τὰς ὁδούς τε καὶ ἐκβολὰς	τῆς	μάχης, αἱρεῖν τοὺς ἀποδιδράσκοντας· οἳ
[4, 114]	αὐτοῦ Κασσίου γενέθλιον ἡμέραν, ὧδε	τῆς	μάχης γενέσθαι συμπεσούσης, καὶ Τιτίνιος
[4, 101]	στρατηγῶν ἠξιοῦντο, μέχρι πρὸ μιᾶς	τῆς	μάχης ἡμέρας ἀπέπτησαν. Δύο δ'
[4, 107]	Ἀμφίπολιν ἐθέλων ἐς τὴν ὑπηρεσίαν	τῆς	μάχης προλαβεῖν, ὡς δὲ αὐτὴν
[4, 27]	τὴν ἀπολύουσαν ἤνεγκε φανερῶς, ἐκλαθόμενος	τῆς	μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον
[4, 24]	τοσάδε εὖ παθοῦσα προύδωκε ζηλοτυπίᾳ	τῆς	μεθ' ἑαυτὴν τῷ Φουλβίῳ γεγαμημένης.
[4, 32]	προσηκουσῶν τοῖς ἄρχουσι γυναικῶν δεηθῆναι.	Τῆς	μὲν δὴ Καίσαρος ἀδελφῆς οὐκ
[4, 138]	ἀλλήλους ἐδέησεν ὁμοίων, χωρίς γε	τῆς	μετ' οὐ πολὺ Ἀντωνίου καὶ
[4, 32]	Καίσαρος ἀδελφῆς οὐκ ἀπετύγχανον, οὐδὲ	τῆς	μητρὸς Ἀντωνίου· Φουλβίας δέ, τῆς
[4, 54]	Πομπηιανοῖς διὰ τάδε, κατεγίνωσκεν ἀεὶ	τῆς	μοίρας ὡς ἀτυχούσης ἀμειλίκτως καὶ
[4, 70]	τάσδε πρὸς Γάιον Καίσαρα, τῆσδε	τῆς	μοναρχίας ἡγεμόνα· λέγουσι δ' ὅμως
[4, 53]	Νομαδικῆς. Σέξστιος οὖν ὑπὸ Καίσαρι	τῆς	νέας ἡγούμενος ᾖτει Κορνιφίκιον ἐκστῆναί
[4, 51]	παραλόγου διαπλεῦσαι, τοῖς δὲ ἀπολέσθαι	τῆς	νεὼς διαλυθείσης. Πούπλιος δὲ ὁ
[4, 53]	προσαγορεύουσι Λιβύην· εἴη δ' ἂν	τῆς	Νομαδικῆς. Σέξστιος οὖν ὑπὸ Καίσαρι
[4, 7]	~Καὶ Πέδιος μὲν ἐκ καμάτου	τῆς	νυκτὸς ἐτελεύτησεν, ἐσῄεσαν δ' οἱ
[4, 47]	πρῶτος ἢ μόνος ἀνδρῶν ὅδε	τῆς	ξένης ἐφυγαδεύετο ἐν τῇ πατρίδι,
[4, 41]	δὲ ὁ υἱὸς ἐν εὐρυχώρῳ	τῆς	οἰκίας ἔδοξε καίειν ὡς ἀπαγξάμενον
[4, 26]	ὅμοια γενναίως ἐνέγκοι, καὶ προελθὼν	τῆς	οἰκίας ἐκαθέζετο ἐπὶ θρόνου τοὺς
[4, 44]	κεκτημένος λαμπράν, ἐν τῷ μεσαιτάτῳ	τῆς	οἰκίας ἔκρυψεν ἐν λάρνακι, ἃς
[4, 40]	μισθοῦ φέρουσι καὶ διήνεγκεν ἀπὸ	τῆς	οἰκίας ἐπὶ θάλασσαν, ὅθεν ἔφυγεν
[4, 43]	προγραφῆς χρόνον διεφύλαξαν ἔνδον ἐπὶ	τῆς	οἰκίας, μέχρι τῆς ἀδείας δοθείσης
[4, 24]	ἀμβλύνεσθαι τὸ δεινόν, πεπραμένης δὲ	τῆς	οἰκίας μόνος αὐτὸν ὁ θυρωρὸς
[4, 43]	ἀδείας δοθείσης ὁ Μᾶρκος ἐξῄει	τῆς	οἰκίας ὡς ἀπὸ φυγῆς. Ἵρτιος
[4, 99]	ἐνοχλοῦσι πολλά, καθαρευούσης πολεμίων ἡμῖν	τῆς	ὄπισθεν γῆς καὶ θαλάσσης. Χρήματά
[4, 87]	ἐκ Μακεδονίας ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκης	τῆς	ὀρείου χιλίους καὶ πεντακοσίους σταδίους,
[4, 34]	καὶ καθίστασθαι τὴν πολιτείαν. ~Τοιαῦτα	τῆς	Ὁρτησίας λεγούσης, οἱ τρεῖς ἠγανάκτουν,
[4, 8]	περισωθέντες κληρονόμοι τέ τινες αὐτοῦ	τῆς	οὐσίας ἐγγραφέντες εἶναι· οἱ λοιποὶ
[4, 41]	ἀπέφηνεν ἀγορανόμον· δεδημευμένης δ' αὐτῷ	τῆς	οὐσίας οὐκ ἔχοντι τῆς ἀρχῆς
[4, 53]	ἡγούμενος ᾖτει Κορνιφίκιον ἐκστῆναί οἱ	τῆς	παλαιᾶς, ὡς Λιβύης ἁπάσης ἐν
[4, 68]	ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν δὲ ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος αὐτὰ δαπανῶντα, ἵνα μηδ'
[4, 97]	οὐδέν, ἀλλ' ἢ μόνον ἵνα	τῆς	πατρίδος ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς
[4, 98]	γε ἦμεν οὐδὲ τότε, ἀλλὰ	τῆς	πατρίδος, οὐδ' οἱ διδόμενοι μισθοὶ
[4, 33]	ἠνάγκασεν οὐδὲ Σύλλας, ὁ τυραννήσας	τῆς	πατρίδος· ὑμεῖς δέ φατε καὶ
[4, 33]	περὶ τῆς ἀρχῆς ἢ περὶ	τῆς	πατρίδος φόβος; Ἴτω τοίνυν ἢ
[4, 74]	ναυλοχεῖν περὶ Ταίναρον, Περισυράμενος ἐκ	τῆς	Πελοποννήσου λείαν, ὅσην ἔφθασε. ~Τὰ
[4, 99]	μέν, ὅσοι πολέμων δικαίων δεσπόται,	τῆς	πίστεως ὑμᾶς, ὦ συστρατιῶται, καὶ
[4, 3]	αὐτῷ διανεμήσεσθαι, ὥσπερ αὐτοῖς ἀντὶ	τῆς	πολεμίας δορίληπτοι γενόμεναι. Καὶ ἦσαν
[4, 25]	ἀπώλετο, καὶ τὸ πῦρ πολλὰ	τῆς	πόλεως ἄλλα ἐπενείματο. Καπίτων δὲ
[4, 2]	Τοὺς δὲ ἀποφῆναι μὲν αὐτίκα	τῆς	πόλεως ἄρχοντας ἐς τὰ ἐτήσια
[4, 43]	δὲ σὺν τοῖς οἰκέταις ἐκφυγὼν	τῆς	πόλεως διώδευε τὴν Ἰταλίαν, ἐκλύων
[4, 93]	ἃ καὶ αὐτά, τέως ὄντα	τῆς	πόλεως, ἑαυτοῦ πεποίητο ἴδια, τὸν
[4, 12]	πύλαι κατείχοντο καὶ ὅσαι ἄλλαι	τῆς	πόλεως ἔξοδοί τε καὶ λιμένες
[4, 57]	καὶ Βροῦτος ἐστρατήγουν μὲν ἔτι	τῆς	πόλεως, ᾕρηντο δὲ ἐπὶ τῇ
[4, 73]	τῶν πολιτῶν ὑπανοῖξαι πυλίδας ἐλέῳ	τῆς	πόλεως καὶ προμηθείᾳ τροφῶν. Ὧδε
[4, 15]	ἐκ παραλόγων ἐπί τε ἀρχὰς	τῆς	πόλεως καὶ στρατηγίας πολέμων καὶ
[4, 39]	ἀπέθανεν. ~Ἀκίλιος δὲ ἔφευγε μὲν	τῆς	πόλεως λαθών, οἰκέτου δ' αὐτὸν
[4, 62]	κατὰ μέρη πολλῶν. Ἁλούσης δὲ	τῆς	πόλεως ὁ μὲν Δολοβέλλας προύτεινε
[4, 80]	τοῖς ἐντὸς οὖσιν. ~Ἁλούσης δὲ	τῆς	πόλεως οἱ Ξάνθιοι ἐς τὰς
[4, 7]	ἑκατὸν ἀνδρῶν προγραφαὶ κατὰ πολλὰ	τῆς	πόλεως προυτίθεντο καὶ μετ' ὀλίγον
[4, 64]	Δολοβέλλαν ἐπελθόντα· ἀμφότεροι δὲ τῷ	τῆς	πόλεως σχήματι ταῦτα ἔπρασσον. Καὶ
[4, 55]	~Θαρρήσας οὖν ὁ Σέξστιος ἐξῄει	τῆς	πολιορκίας ἐς μάχην καὶ πεσόντος
[4, 33]	μήτε τιμῆς μήτε στρατηγίας μήτε	τῆς	πολιτείας ὅλως, τῆς ὑμῖν ἐς
[4, 91]	τοῖς νόμοις καὶ τῷ κόσμῳ	τῆς	πολιτείας, ὧν οὐδεὶς νόμος οὔτε
[4, 49]	Καίσαρος δι' Ἀγρίππα, καὶ ἀφείθη	τῆς	προγραφῆς ὁ Μᾶρκος, καὶ φίλος
[4, 43]	εὐνοίᾳ καὶ τύχῃ πάντα τὸν	τῆς	προγραφῆς χρόνον διεφύλαξαν ἔνδον ἐπὶ
[4, 87]	τὰ στενὰ Κορπίλων καὶ Σαπαίων,	τῆς	Ῥασκουπόλιδος ὄντα ἀρχῆς, κατέλαβον, ᾗ
[4, 66]	περὶ συμμαχίας ἐπιμέμφοιτο, ἐθέλειν παρὰ	τῆς	Ῥωμαίων βουλῆς πυθέσθαι, καὶ κελευούσης
[4, 66]	δὲ δεομένῳ εἰρωνεύεσθαι τὰ περὶ	τῆς	Ῥωμαίων βουλῆς, φευγούσης καὶ ἁλωμένης
[4, 70]	ἀλλὰ νῦν ἄρχειν ἐθελοντὰς ὑπερμαχῆσαι	τῆς	Ῥωμαίων δημοκρατίας, Δωριέας ὄντας. Οἳ
[4, 68]	τῇ παρακλήσει, τοιῶνδέ σε ὑπὲρ	τῆς	Ῥωμαίων πολιτείας ἁπτόμενον ἔργων θεοὺς
[4, 81]	Βροῦτος τὸν μὲν νεανίαν ἀπεδέξατο	τῆς	σιωπῆς καὶ τὴν μητέρα τοῦ
[4, 71]	ἡ μὲν ἐμπειρία διέφθαρτο ὑπὸ	τῆς	στενοχωρίας κεκυκλευμένοις, αἱ δὲ ἐμβολαὶ
[4, 87]	οἳ τότε τῇ γνώμῃ περὶ	τῆς	συμμαχίας διεφέροντο. Καὶ Ῥάσκος μὲν
[4, 2]	μὲν τὴν Κελτικὴν ἅπασαν ἄνευ	τῆς	συναφοῦς τοῖς Πυρηναίοις ὄρεσιν, ἣν
[4, 14]	καὶ τὸ κέρδος αὐτοὺς ἀπο	τῆς	συνέσεως τῶν παρόντων κακῶν ἐψυχαγώγει·
[4, 6]	μὲν δὴ πλῆθος αὐτῶν ἀπὸ	τῆς	συνόδου διελθόντες ἐς Ῥώμην προγράψειν
[4, 29]	ἀντὶ τῆς ἀγορᾶς ἐκέλευσεν ἐπὶ	τῆς	συνοικίας προτεθῆναι. Ἔπαυλιν ἕτερος εἶχε
[4, 89]	γὰρ ἡλικίᾳ) προελθὼν μικρὸν ἐκ	τῆς	τάξεως ἐς τὸ μέσον ἔλεξεν
[4, 78]	λοιποὶ περὶ μεσημβρίαν, ἀναχωρούσης πάλιν	τῆς	τάξεως, καὶ ἐνέπρησαν τὰ μηχανήματα
[4, 128]	ἐκόπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐξώθουν ἀπὸ	τῆς	τάξεως, οἱ μὲν περὶ σωτηρίας
[4, 69]	ἀλλ' ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι τῆς βουλῆς	τῆς	ταῦτα πασχούσης καὶ οὐδὲ ἀμύνειν
[4, 76]	τὴν πόλιν περιταφρεύσαντες ἀπεμάχοντο ἀπὸ	τῆς	τάφρου, τὸ μὲν βάθος οὔσης
[4, 103]	Τοῖς δὲ ἐδόκει τὰ λεγόμενα	τῆς	τε ἄλλης ἀπορίας οὕνεκα καὶ
[4, 117]	μὴ κρείσσους ἐγένεσθε τῶν πολεμίων.	Τῆς	τε γὰρ μάχης ἤρξατε προθύμως,
[4, 122]	θαλάσσης, ναυκρατούντων πανταχῇ τῶν πολεμίων·	τῆς	τε ἔναγχος περὶ τὸν Ἰόνιον
[4, 17]	Πυθόμενος δὲ τῶν τριῶν ἀνδρῶν	τῆς	τε συμφρονήσεως καὶ τῆς ἐς
[4, 134]	καὶ ὀφθῆναί φασιν αὐτῷ πρὸ	τῆς	τελευταίας μάχης. Ἐξιόντι δὲ τῷ
[4, 104]	ἔμαθον, ἵεντο αὐτίκα δρόμῳ, διὰ	τῆς	τετμημένης τὸν ἄλλον στρατὸν ἄγοντες.
[4, 120]	ὑμετέρας νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι. Καὶ	τῆς	τοιαύτης δ' ὅμως ζημίας ὑμῖν
[4, 20]	κεφαλὴν τοῦ Κικέρωνος θέσθαι πρὸ	τῆς	τραπέζης, μέχρι κόρον ἔσχε τῆς
[4, 129]	ποταμοῦ τοῦ Ζυγάκτου. ~Γενομένης δὲ	τῆς	τροπῆς τὸ λοιπὸν ἔργον οἱ
[4, 94]	ἐφυβρίζειν τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ μόνης	τῆς	τυραννίδος ἀπηλλάχθαι, ἀμνηστίαν δὲ ἁπάντων
[4, 136]	ἐκείνων γῆν συμφερομένων τὸ ἄδηλον	τῆς	τύχης ἐμερίσαντο, ἵνα ὁ νικῶν
[4, 15]	ναυαγίων ἀπώλλυντο, ἐς πάντα σφίσι	τῆς	τύχης ἐπιβαρούσης, οἱ δὲ ἐπανήχθησαν
[4, 131]	βουλεύεσθαι περὶ αὑτοῦ· αὐτοὶ γάρ,	τῆς	τύχης πολλάκις πεπειραμένοι, οὐκ ἀνατρέψειν
[4, 84]	ἀπὸ τῆς Ἰβηρίας. Ἐπιγενομένης δὲ	τῆς	τῶν τριῶν ἀρχῆς ἐς Σικελίαν
[4, 120]	στρατηγῶν, οἳ πάντα ἐσμὲν ὑπὲρ	τῆς	ὑμετέρας νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι. Καὶ
[4, 33]	στρατηγίας μήτε τῆς πολιτείας ὅλως,	τῆς	ὑμῖν ἐς τοσοῦτον ἤδη κακοῦ
[4, 102]	μὲν ὡς προσεδόκησαν· ὑπὸ γὰρ	τῆς	φαντασίας τῶν νεῶν Νωρβανὸς ἐπὶ
[4, 23]	συνεξήγαγεν ἑαυτήν· ὅσαι δὲ ἐπέτυχον	τῆς	φιλανδρίας, ἐν τοῖς περισωθεῖσι τῶν
[4, 39]	εἰ ἀντιδώσουσιν. Οὐ μὴν ἐψεύσθη	τῆς	φιλανδρίας· οἱ γὰρ ὁπλῖται καὶ
[4, 94]	περὶ Ἰβηρίαν, κατεκάλεσέ τε ἐκ	τῆς	φυγῆς καὶ τὸ τίμημα αὐτῷ
[4, 69]	εἰπὼν ὁ πρεσβύτης οὐ μεθίετο	τῆς	χειρός, ἀλλ' ἐπεδάκρυεν αὐτῇ, ὡς
[4, 29]	οἱ τρεῖς αὐτόν, ὡς πλεονάσαντα	τῆς	χρείας, ἀνεδούλωσαν τοῖς παισὶ τοῦ
[4, 108]	Αἰγύπτου λαβεῖν εἶχον, ὑπὸ λιμοῦ	τῆς	χώρας δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ Ἰβηρίας
[4, 103]	ὀψὲ καὶ τοῦ χρόνου καὶ	τῆς	ὥρας γεγονότων. Ὧδε δὲ αὐτοῖς
[4, 66]	καὶ Μνασέας ἀναμιμνήσκοντες, ὅτι καὶ	Μιθριδάτης	πλέοσι ναυσὶν ἐπιπλεύσειε τῇ Ῥόδῳ
[4, 19]	ἐξαναχθέντα ἔλεγον ἤδη, σκυτοτόμος δὲ	πελάτης	Κλωδίου, πικροτάτου τῷ Κικέρωνι ἐχθροῦ
[4, 138]	πολὺ Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος στάσεως,	ὑστάτης	Ῥωμαίοις γενομένης. Τὰ δ' ἐν
[4, 109]	διεσταύρου καὶ ἐγεφύρου μετὰ σιωπῆς	βαθυτάτης.	Ἀφῄρητο δὲ τὴν ὄψιν τοῦ
[4, 13]	κεραμίσι βυομέναις ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς	βαθυτάτης.	Ἐδεδοίκεσαν γὰρ οὐχ ἧσσον τῶν
[4, 17]	τοῦ λοχαγοῦ τεθηπότες ἄναυδοι μέχρι	βαθυτάτης	νυκτός, τῷ λοιπῷ τοῦ δημάρχου
[4, 49]	γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου λαμβανόμενος ὑπεκρίνατο	οἰκέτης	εἶναι, καὶ ὁ Μᾶρκος αὐτὸν
[4, 43]	Ῥεστίωνι δὲ οἰομένῳ μόνῳ φεύγειν	οἰκέτης	εἵπετο λανθάνων, ἀνάθρεπτος μὲν αὐτοῦ
[4, 43]	καὶ χωρούντων ἐπ' αὐτόν, ὁ	οἰκέτης	εἵπετο συνεὶς καί τινα πρεσβύτην
[4, 81]	τὸ χρυσίον κρύψαι. Ὁ δὲ	οἰκέτης,	οὐδὲ ἀνερωτώμενος, τὴν μὲν ἤλεγχε
[4, 44]	ἐν ἐπαύλει, τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων,	οἰκέτης	τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ
[4, 26]	τοῖς σφαγεῦσιν ὑπέσχε. Φιλοδέσποτος δὲ	οἰκέτης	τὸν κεκτημένον ἐπὶ λόφου ἐκάθισε
[4, 118]	διαλύσομαι· νῦν δὲ τῆς ἐχθὲς	ἀρετῆς	ἀνὰ χιλίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ δραχμὰς
[4, 132]	γεγονόσιν, ὅπου καὶ ζῶντα τῆς	ἀρετὴς	καὶ τύχης ἐθαύμαζε καὶ ἀποθανόντα
[4, 130]	συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ καὶ Βρούτῳ δυνάμενος	ὑπηρέτης	γένοιτο Ὀκταουίου. Τότε γε μὴν
[4, 26]	οὐκ ἤνεγκε τὴν πονηρίαν τῆς	διαίτης,	ἀλλὰ προήγαγεν ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν
[4, 20]	Λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τῆς	διαίτης	ὁ Ἀντώνιος τὴν κεφαλὴν τοῦ
[4, 25]	ὑποδείγματα γεγράφθω· Στάτιος δὲ ὁ	Σαυνίτης,	πολλὰ Σαυνίταις ἐν τῷ συμμαχικῷ
[4, 105]	ἀνθιζομένῃ γενέσθαι, καὶ ποταμὸς ἔστι	Ζυγάκτης,	ἐν ᾧ τοῦ θεοῦ περῶντος
[4, 44]	αὐτὸς εἰς τὴν εὐνὴν οἷα	δεσπότης	ἀνακλιθεὶς ἑκὼν ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ
[4, 81]	Ἀγομένων δὲ ἁπάντων ὁ μὲν	δεσπότης	ἐσιώπα, ἡ δὲ ἐκείνου μήτηρ
[4, 22]	αὐτοῦ τὸ σῶμα ἀνεζήτει μέχρι	πέμπτης	ἡμέρας, εὑρὼν δὲ ἔτι γνωρίζεσθαι
[4, 55]	ὁ Λαίλιος διέλυε τὴν τῆς	Κίρτης	πολιορκίαν καὶ ἐχώρει πρὸς τὸν
[4, 122]	ἔς τε μέγεθος καὶ δέος	ἑκάστης	ἡμέρας ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ ἐκ
[4, 16]	καθ' ἑκάστην ἰδέαν, ἐς πίστιν	ἑκάστης	καὶ ἐς εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν
[4, 11]	δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ πεντακισχιλίαις ὑπὲρ	ἑκάστης,	ὁ δὲ δοῦλος ἐπ' ἐλευθερίᾳ
[4, 28]	Οὐᾶρον, καὶ ληφθεὶς ἔλεγεν εἶναι	λῃστὴς	καὶ ἐπὶ τῷδε θανάτῳ καταδικαζόμενος
[4, 100]	καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἀπόνως διὰ	θαλάττης	ἔκ τε νήσων καὶ ἠπείρων
[4, 38]	ὑπὸ Ἀντωνίου καὶ στρατηγῶν ἔτι	αὐτῆς	ἀπέθανεν. ~Ἀκίλιος δὲ ἔφευγε μὲν
[4, 97]	Ὡς οὖν οὐκ ἀπὸ τῆς	αὐτῆς	γνώμης αἱρουμένων πολεμεῖν ἑκατέρων, ἀλλὰ
[4, 23]	ἐπηγάγετο θεράπαιναν, προδοθεῖσα δὲ ὑπ'	αὐτῆς	εἵπετο τῇ κεφαλῇ τοῦ ἀνδρὸς
[4, 53]	βουλῆς λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν χωρὶς	αὐτῆς·	ἐκ μὲν δὴ τούτων ἀλλήλοις
[4, 44]	πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ ὑπ'	αὐτῆς	ἐκρύπτετο ἐπὶ διπλῆς ὀροφῆς μεταξύ,
[4, 23]	οἱ σφαγεῖς παρεγένοντο· καὶ τῆς	αὐτῆς	ἡμέρας οἱ μὲν ἐκεῖνον ἀνῄρουν,
[4, 116]	Τοιοῦτο μὲν δὴ πάθος τῆς	αὐτῆς	ἡμέρας τῇ περὶ Φιλίππους μάχῃ
[4, 54]	καὶ στρατὸν ἀγείρας ἔκ τε	αὐτῆς	Ἰταλίας καὶ Ἰβηρίας ἐς Λιβύην
[4, 25]	Σικελίαν πρὸς Πομπήιον, κρατοῦντά τε	αὐτῆς	καὶ τοὺς φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν.
[4, 54]	οὐχ ἅπασαν, ἀλλὰ τὸ κράτιστον	αὐτῆς.	Μασανάσσης δ' ἦν Ἀραβίωνος τοῦδε
[4, 84]	Σικελίαν διέπλευσε καὶ Βιθυνικὸν ἄρχοντα	αὐτῆς,	οὐ παριέντα οἱ τὴν νῆσον,
[4, 94]	σύμβολον ἐπιζητεῖτε τοῦ κατὰ γνώμην	αὐτῆς	πάντα πεπρᾶχθαι, πλὴν ἢ λόγῳ
[4, 82]	Πομπηίῳ Σέξστῳ κατὰ Σικελίαν περὶ	αὐτῆς	Σικελίας ναυμαχοῦντα. ~Ὧδε δὲ εἶχε
[4, 59]	πεμφθεὶς ἐς Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν ἐξ	αὐτῆς	τέσσαρα τέλη τῶν ἀπὸ τῆς
[4, 32]	ἐς τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα ὑπ'	αὐτῆς.	Ὑμεῖς δ' ἡμᾶς ἀφείλεσθε μὲν
[4, 83]	οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς ἡγουμένοις	αὐτῆς	ὑπὸ Γαΐῳ Καίσαρι. Ὧν ὁ
[4, 39]	δὲ τοῖς ἐλθοῦσιν τὸν κόσμον	αὑτῆς	ἅπαντα προθεῖσα ἔφη διδόναι μὲν
[4, 68]	πολεμεῖν ἀναγκάζηται πεπαιδευμένῳ τε ὑφ'	αὑτῆς	καὶ τεθραμμένῳ μηδὲ γένηται δυοῖν
[4, 23]	ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε καθ'	εαυτῆς,	κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν
[4, 82]	ἀρρωστίᾳ μόλις αὐτὴν ἐς τὰ	ἑαυτῆς	ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ δι' ἀπραξίας
[4, 120]	νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι. Καὶ τῆς	τοιαύτης	δ' ὅμως ζημίας ὑμῖν ἕνεκα
[4, 2]	ὄρεσιν, ἣν παλαιὰν ἐκάλουν Κελτικήν·	ταύτης	δὲ Λέπιδον ἄρχειν καὶ Ἰβηρίας
[4, 92]	τετιμημένοι χάριν εἶχον ὑμῖν. Ἀπὸ	ταύτης	τῆς ἐξουσίας ὕπατον ἐποιήσασθε Σκιπίωνα,
[4, 18]	ἐπὶ θάτερα. Καὶ συνεὶς ὁ	πρεσβύτης	ἕτερον αὐτίκα βραχύτατον ᾖτει διάστημα,
[4, 42]	μὲν παῖς συνήδρευεν, ὁ δὲ	πρεσβύτης	ἤγετο κόμης τε ἔμπλεως καὶ
[4, 41]	ἀγρῷ νεωνήτῳ κατέλιπεν, ἔνθα ὁ	πρεσβύτης	μεταμορφῶν ἑαυτὸν ἐπεδήσατο διφθέραν ἐς
[4, 69]	καὶ πολεμίοις. ~Ταῦτ' εἰπὼν ὁ	πρεσβύτης	οὐ μεθίετο τῆς χειρός, ἀλλ'
[4, 25]	ἐς τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον ἀνακεκλημένος,	ὀγδοηκοντούτης	ὢν ἤδη καὶ διὰ πλοῦτον
[4, 125]	ἐπὶ τῷ ἔργῳ μέγα καὶ	θρασύτης	ννπὲρ λόγον ἀναγκαῖον, τοῖς μὲν
[4, 50]	ὑπατεύοντι οὐ πολὺ ὕστερον, Λέπιδος	ἰδιώτης	ὑπὸ Καίσαρος ἐκ δυνάστου γενόμενος
[4, 98]	~Μηδέ τῳ, εἰ Καίσαρος ἐγένετο	στρατιώτης,	ἐπὶ νοῦν ἔτι ἴτω· οὐ
[4, 53]	ἐκστῆναί οἱ τῆς παλαιᾶς, ὡς	Λιβύης	ἁπάσης ἐν τῇ λήξει τῶν
[4, 83]	ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων ἐκ	Λιβύης	ἀφίκετ' αὐτῷ, ἀφῃρημένος τὰ πατρῷα,
[4, 108]	δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ Ἰβηρίας ἢ	Λιβύης	διὰ Πομπήιον οὔτε ἐκ τῆς
[4, 100]	φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν. Εἰ δ' ἐκ	Λιβύης	ἐπάγοιντο ἢ Λευκανίας ἢ Ἰαπυγίας,
[4, 117]	ἐκ Σικελίας ἢ Σαρδόνος ἢ	Λιβύης	ἢ Ἰβηρίας ἔστιν αὐτοῖς λαβεῖν
[4, 85]	αὐτῷ καὶ ναυτικοὶ ἄνδρες ἐκ	Λιβύης	καὶ Ἰβηρίας, ἔμπειροι θαλάσσης, ὥστε
[4, 53]	κεφαλαίῳ συναγαγόντι φράσαι, τοιάδε ἦν.	~Λιβύης	Ῥωμαῖοι τὴν μὲν ἔτι καλοῦσι
[4, 50]	μεταβολὴν ὁ Βαλβῖνος ἀπέλυσε τῆς	ἐγγύης	τὴν γυναῖκα. ~Κικέρων δὲ ὁ
[4, 42]	ἤγετο κόμης τε ἔμπλεως καὶ	δύης	καὶ ῥύπου καὶ τῆς ἐκ
[4, 138]	καὶ Βρούτου φίλων, λείψανα τοσῆσδε	παρασκευῆς	μεγάλα ἐχόντων, οὔτε ταῖς τόλμαις
[4, 90]	βουλῆς. Ἔστι δὲ καὶ πλῆθος	παρασκευῆς,	ὅσον ἴστε, σίτου τε καὶ
[4, 36]	ἀπήντα καὶ ἐσθῆτος αὐτίκα καὶ	κατασκευῆς	ἐμερίζετο· τοῖς δὲ ἀξίοις καὶ
[4, 49]	δι' Ἀγρίππα, καὶ ἀφείθη τῆς	προγραφῆς	ὁ Μᾶρκος, καὶ φίλος ἐγίγνετο
[4, 43]	καὶ τύχῃ πάντα τὸν τῆς	προγραφῆς	χρόνον διεφύλαξαν ἔνδον ἐπὶ τῆς
[4, 122]	Καίσαρα, καὶ λιμὸς ἦν ἤδη	σαφής,	ἔς τε μέγεθος καὶ δέος
[4, 69]	ἡμεῖς δυναστείας ὠρεγόμεθα, πόλεμος δὲ	σαφὴς	τὸ γιγνόμενόν ἐστι δημοκρατίας πρὸς
[4, 32]	δεηθῆναι. Τῆς μὲν δὴ Καίσαρος	ἀδελφῆς	οὐκ ἀπετύγχανον, οὐδὲ τῆς μητρὸς
[4, 44]	ὑπ' αὐτῆς ἐκρύπτετο ἐπὶ διπλῆς	ὀροφῆς	μεταξύ, μέχρι τινὲς αὐτὸν ἐρρύσαντο
[4, 101]	περιέσκεπον· καὶ παρέμενον δημοσίας τε	τροφῆς	ὑπὸ τῶν στρατηγῶν ἠξιοῦντο, μέχρι
[4, 30]	εἰθισμένου. Οἷα δὲ παῖς ἐκ	τρυφῆς	τὸν πόνον οὐκ ἐνεγκὼν ἐς
[4, 129]	ὁδούς τε καὶ ἐκβολὰς τῆς	μάχης,	αἱρεῖν τοὺς ἀποδιδράσκοντας· οἳ διελόμενοι
[4, 114]	Κασσίου γενέθλιον ἡμέραν, ὧδε τῆς	μάχης	γενέσθαι συμπεσούσης, καὶ Τιτίνιος ὡς
[4, 134]	φασιν αὐτῷ πρὸ τῆς τελευταίας	μάχης.	Ἐξιόντι δὲ τῷ στρατῷ πρὸ
[4, 101]	ἠξιοῦντο, μέχρι πρὸ μιᾶς τῆς	μάχης	ἡμέρας ἀπέπτησαν. Δύο δ' ἡμέραις
[4, 117]	τῶν πολεμίων. Τῆς τε γὰρ	μάχης	ἤρξατε προθύμως, εἰ καὶ χωρὶς
[4, 137]	νεκρῶν ὁ ἀριθμός, ἐπανισουμένης ἑκατέρας	μάχης,	οὐκ ἐλάσσων ἔδοξεν οὐδὲ παρὰ
[4, 107]	ἐθέλων ἐς τὴν ὑπηρεσίαν τῆς	μάχης	προλαβεῖν, ὡς δὲ αὐτὴν εὗρεν
[4, 136]	καὶ διεδείχθη, ὅτι οὐδ' ἀπ'	ἀρχῆς	ἀλλήλοις οἵδε οἱ Θρᾷκες διεφέροντο,
[4, 124]	τε καὶ μεταβάλοιτο· ὅπερ ἐξ	ἀρχῆς	αὐτός τε καὶ Κάσσιος ὑφορώμενοι
[4, 84]	Ἐπιγενομένης δὲ τῆς τῶν τριῶν	ἀρχῆς	ἐς Σικελίαν διέπλευσε καὶ Βιθυνικὸν
[4, 33]	νῦν ἐστιν ὑμῖν περὶ τῆς	ἀρχῆς	ἢ περὶ τῆς πατρίδος φόβος;
[4, 32]	διεφθείραμεν ἢ ἐπηγάγομεν ἕτερον ἢ	ἀρχῆς	ἢ τιμῆς τυχεῖν ἐκωλύσαμεν, τί
[4, 123]	αὐτῷ μὲν ἔγνωστο τὰ ἀπ'	ἀρχῆς,	καὶ μᾶλλον ἔτι πυνθανομένῳ περί
[4, 87]	καὶ Σαπαίων, τῆς Ῥασκουπόλιδος ὄντα	ἀρχῆς,	κατέλαβον, ᾗ μόνῃ διελθεῖν ἔστιν
[4, 33]	~Τί δὲ ἐσφέρωμεν αἱ μήτε	ἀρχῆς	μήτε τιμῆς μήτε στρατηγίας μήτε
[4, 93]	εἷς ὑμῖν χάριν ὤφειλεν, οὐκ	ἀρχῆς,	οὐχ ἡγεμονίας, οὐκ εὐθυνῶν, οὐ
[4, 8]	αἰτοῦσι παρὰ βαρβάρων ἀεὶ τῆς	ἀρχῆς	πολεμίων, τάς τε ὑπὸ Ῥωμαίοις
[4, 41]	τῆς οὐσίας οὐκ ἔχοντι τῆς	ἀρχῆς	τὸ δαπάνημα οἵ τε χειροτέχναι
[4, 18]	καὶ οἱ τὰ σημεῖα τῆς	ἀρχῆς	φέροντες ἀπεδίδρασκον, πυθόμενοι προσγεγράφθαι τοῖς
[4, 132]	καὶ ζῶντα τῆς ἀρετὴς καὶ	τύχης	ἐθαύμαζε καὶ ἀποθανόντα ἔθαπτε δημοσίᾳ
[4, 136]	γῆν συμφερομένων τὸ ἄδηλον τῆς	τύχης	ἐμερίσαντο, ἵνα ὁ νικῶν περισῴζοι
[4, 15]	ἀπώλλυντο, ἐς πάντα σφίσι τῆς	τύχης	ἐπιβαρούσης, οἱ δὲ ἐπανήχθησαν ἐκ
[4, 68]	ἕνεκα καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν καὶ	τύχης	ἐς τὸ νῦν ἀδουλώτου καὶ
[4, 131]	περὶ αὑτοῦ· αὐτοὶ γάρ, τῆς	τύχης	πολλάκις πεπειραμένοι, οὐκ ἀνατρέψειν τὴν
[4, 116]	τοὺς δ' ὑπὸ λιμοῦ καὶ	δίψης	δαπανωμένους· οἱ δὲ καὶ ἱστῶν
[4, 113]	δὲ τούτῳ μὲν τοσόνδε ἀπεκρίνατο·	νικῴης,	Λέγε αὐτῷ, παντελῆ νίκην, ἐς
[4, 84]	λιμέσιν ἦσαν, λαβὼν ἐξέπλευσε σὺν	αἷς	εἶχεν ἀπὸ τῆς Ἰβηρίας. Ἐπιγενομένης
[4, 8]	ἐπὶ ἀρχὰς καὶ ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν,	αἷς	ἐκεῖνοι χρώμενοι τά τε κοινὰ
[4, 8]	θεῶν, κατέκανον εἴκοσι καὶ τρισὶ	σφαγαῖς	ἐνυβρίσαντες, οἱ πολέμῳ ληφθέντες ὑπ'
[4, 82]	ἀπεμάχετο ναυσὶ μακραῖς, ὅσαις εἶχεν,	ὀλίγαις·	ἀπεμάχετο δὲ καὶ πύργοις, οὓς
[4, 76]	ἢ πολλοῖς μησὶ μόλις ἔσεσθαι,	ὀλίγαις	ἡμέραις ἐξείργαστο, καὶ οἱ Ξάνθιοι
[4, 101]	στρατὸν ἔργῳ καὶ λόγῳ καὶ	δωρεαῖς	διέλυε τὴν ἐκκλησίαν. Οἱ δὲ
[4, 3]	νικητήρια τοῦ πολέμου, ἄλλαις τε	δωρεαῖς	καὶ ἐς κατοικίαν δόσεσι τῶν
[4, 94]	λέγοντες ἅμα ὑμᾶς ἀμείψονται μεγάλαις	δωρεαῖς,	ὅταν εἰπεῖν καὶ ἀμείψασθαι δύνωνται.
[4, 1]	δίκην, ἐν ταῖς σφετέραις αὐτῶν	στρατηγίαις	ἐκπολεμηθέντες, ἐδεδώκεσαν, Τρεβώνιος ἐν τῇ
[4, 102]	χρωμένων, ἤνθει ταῖς ἐμπορίαις καὶ	γεωργίαις,	χαιρόντων σφίσι καὶ τῶν Θρᾳκῶν
[4, 70]	Ῥωμαίους καὶ Ῥοδίους ἐν ταῖς	χρείαις	ἀλλήλοις ἀμύνειν. Ἀμύνατε οὖν ἐς
[4, 31]	προγεγραμμένων τὰ μὲν ἐν ταῖς	οἰκίαις	διεφορεῖτο, καὶ οὐ πολὺς ἦν
[4, 95]	καὶ κτείνονται χωρὶς καταδίκης ἐν	οἰκίαις,	ἐν στενωποῖς, ἐν ἱεροῖς, ὑπὸ
[4, 80]	πυρὰς προνενης μένας ἐν ταῖς	οἰκίαις	ἐπέθεσαν καὶ τὸ πῦρ ἅψαντες
[4, 14]	ἢ διὰ τὸν ἐν ταῖς	οἰκίαις	χρυσόν τε καὶ ἄργυρον. Ἄπιστος
[4, 11]	ἐπὶ δισμυρίαις δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ	πεντακισχιλίαις	ὑπὲρ ἑκάστης, ὁ δὲ δοῦλος
[4, 81]	τὸν ἰδιωτικὸν ἑκάστους ἐσφέρειν ὑπὸ	ζημίαις	καὶ μηνύμασιν, οἵοις καὶ Κάσσιος
[4, 96]	ὄντα κεκελευσμένος ὑπὸ μηνύμασι καὶ	ζημίαις,	ᾧ τέλη καινὰ καὶ ἐσφορὰς
[4, 118]	ὅτε χρή. Μηδ' ἐκφερώμεθα ταῖς	προθυμίαις	παρὰ καιρόν, μηδὲ βραδυτῆτά τις
[4, 92]	καὶ στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ ταῖς	χειροτονίαις	καὶ τὰ μέγιστα δικάζετε, κολάζοντες
[4, 1]	μεγάλοις καὶ κολάσεσι τῶν ἐπικρυψάντων	ὁμοίαις	τὸν ἐντυχόντα κτείνειν προέγραφεν. Καὶ
[4, 36]	δὲ ἐν αὐτῷ ἄστει, σὺν	ἐπινοίαις	οἰκτραῖς διεγένοντο. Φιλανδρίαι τε παράδοξοι
[4, 102]	καὶ θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει ταῖς	ἐμπορίαις	καὶ γεωργίαις, χαιρόντων σφίσι καὶ
[4, 11]	ἐπ' ἐλευθερίᾳ τοῦ σώματος καὶ	μυρίαις	Ἀττικαῖς καὶ τῇ τοῦ δεσπότου
[4, 11]	ἡμᾶς, ὁ μὲν ἐλεύθερος ἐπὶ	δισμυρίαις	δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ πεντακισχιλίαις ὑπὲρ
[4, 117]	καὶ Ἀηνόβαρβον, ναυσὶν ἑξήκοντα καὶ	διακοσίαις	ἀποκλείοντας αὐτοῖς τὸ πέλαγος· Μακεδονίαν
[4, 9]	ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους ταῖς	ἀπουσίαις	ἡμῶν καὶ τὰ συμβαίνοντα τοῦ
[4, 111]	πυλῶν ἔνδον, ἕτεροι δὲ ταῖς	ὑπωρυχίαις	ἐσῆλθον, οἱ δὲ καὶ τοῖς
[4, 130]	θάλασσαν· ἐπεὶ δὲ περιείληπτο πάντα	φυλακαῖς,	διενυκτέρευεν ἔνοπλος μετὰ πάντων. Καί
[4, 87]	μακραῖς ἑκατὸν καὶ τριάκοντα καὶ	ὑπηρετικαῖς	πλέοσι καὶ στρατῷ πολλῷ διαπλέοντες
[4, 11]	μὲν ἐλεύθερος ἐπὶ δισμυρίαις δραχμαῖς	Ἀττικαῖς	καὶ πεντακισχιλίαις ὑπὲρ ἑκάστης, ὁ
[4, 11]	ἐλευθερίᾳ τοῦ σώματος καὶ μυρίαις	Ἀττικαῖς	καὶ τῇ τοῦ δεσπότου πολιτείᾳ.
[4, 94]	καὶ λέγοντες ἅμα ὑμᾶς ἀμείψονται	μεγάλαις	δωρεαῖς, ὅταν εἰπεῖν καὶ ἀμείψασθαι
[4, 26]	δ' αἰεὶ σὺν ὅπλοις ἢ	κεφαλαῖς	διαθεόντων οὐκ ἔφερε τὸ μῆκος
[4, 82]	ναυτικὸν τὸ Λυκίων ἅμα ταῖς	ἄλλαῖς	ναυσὶν ἐκέλευε περιπλεῖν ἐς Ἄβυδον,
[4, 3]	ἐς τὰ νικητήρια τοῦ πολέμου,	ἄλλαις	τε δωρεαῖς καὶ ἐς κατοικίαν
[4, 16]	ἐστι, καὶ πολλοὶ Ῥωμαίων ἐν	πολλαῖς	βίβλοις αὐτὰ συνέγραψαν ἐφ' ἑαυτῶν·
[4, 25]	ἐπέρασεν. Εἶτα ἐπολέμει καρτερῶς, μέχρι	πολλαῖς	μάχαις ἡσσώμενος τὸν μὲν υἱὸν
[4, 77]	ἦν Ξανθίων πολὺς ἀμφὶ ταῖς	πύλαις	ἀποκεκλεισμένων. ~Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον
[4, 44]	ἐπιθεὶς ᾖει. Παρὰ δὲ ταῖς	πύλαις	γενόμενος, ἔνθα αὐτοῦ καὶ ὁ
[4, 111]	ὑπορύσσων καὶ τοὺς ἐν ταῖς	πύλαις	καταφονεύων καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ
[4, 107]	καὶ χάρακι καὶ τείχει καὶ	πύλαις.	~Οὕτω μὲν ὠχυροῦντο αὐτῶν ἑκάτεροι
[4, 45]	πρὸς ἑτέρου, καὶ παρὰ ταῖς	πύλαις	ὀχημάτων τε δημοσίων ἐπέβη καὶ
[4, 126]	τείχη καὶ σώματα, ἃ καὶ	τόλμαις	ἐνδίδωσι καὶ σιδήρῳ καὶ ἀπονοία.
[4, 138]	παρασκευῆς μεγάλα ἐχόντων, οὔτε ταῖς	τόλμαις	ὅμοια ἔτι ἐγίγνετο οὔτε ταῖς
[4, 128]	καὶ ὁρώμενοι πανταχοῦ, ταῖς τε	ὁρμαῖς	ἀνέφερον καὶ παρεκάλουν πονοῦντας ἔτι
[4, 138]	ἢ στρατῶν ἐς τοὺς ἡγεμόνας	ὁρμαῖς·	οὐ γάρ τις αὐτοῖς τῶν
[4, 11]	ὁ μὲν ἐλεύθερος ἐπὶ δισμυρίαις	δραχμαῖς	Ἀττικαῖς καὶ πεντακισχιλίαις ὑπὲρ ἑκάστης,
[4, 85]	στρατοῖς ἐπηγγελμέναι. Ταῖς γὰρ δὴ	γνώμαις	αἵδε μάλιστα τὴν νίκην τῶν
[4, 86]	Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις	κεναῖς.	Αἱ δὲ καὶ τότε, καὶ
[4, 32]	ἀποκρυψαμέναις τι τῶν ὄντων, ἢ	τιμησαμέναις	κακῶς ἐπιτίμια καὶ τοῖς ταῦτα
[4, 32]	τρεῖς δοκιμάσειαν. Ἐπέκειτό τε ταῖς	ἀποκρυψαμέναις	τι τῶν ὄντων, ἢ τιμησαμέναις
[4, 32]	τοῦτο προκεχειρισμένης· Ὃ μὲν ἥρμοζε	δεομέναις	ὑμῶν γυναιξὶ τοιαῖσδε, ἐπὶ τὰς
[4, 13]	ἢ τῶν τεγῶν ταῖς κεραμίσι	βυομέναις	ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς βαθυτάτης. Ἐδεδοίκεσαν
[4, 72]	δὲ ἐπέπλει ταῖς ὀγδοήκοντα ναυσὶν	ἐσκευασμέναις	ἐς τὸ φοβερώτατον καὶ περιστήσας
[4, 40]	ἅμα γυναικὶ καὶ θεράπουσι καὶ	θεραπαίναις	ὁδεύοντι φανερῶς. Ἄντιον δὲ ἡ
[4, 24]	δ' ὡς ἐν νυκτὶ καὶ	θεραπαίναις	τὸ ὕποπτον, μεθ' ἡμέραν ἥξειν
[4, 123]	τῶν ἄλλων ἑαυτοὺς καὶ ἐν	μόναις	ταῖς χερσὶ τὴν ἐλπίδα ἔχουσιν.
[4, 30]	ἔργῳ καταδεῖν εἰθισμένου. Οἷα δὲ	παῖς	ἐκ τρυφῆς τὸν πόνον οὐκ
[4, 20]	καὶ ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο· ὁ δὲ	παῖς	ἐς τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο ἐς
[4, 94]	πρώτου περὶ τῆς δημοκρατίας ἀγωνισαμένου	παῖς	καὶ ὅτι μικρὰ τὴν τυραννίδα
[4, 42]	Καίσαρι τοὺς αἰχμαλώτους ὁ μὲν	παῖς	συνήδρευεν, ὁ δὲ πρεσβύτης ἤγετο
[4, 33]	οἰκιῶν, ὧν χωρὶς ἀβίωτόν ἐστιν	ἐλευθέραις,	ἀλλὰ ἀπὸ μόνων τῶν οἴκοι
[4, 7]	ἐσῄεσαν δ' οἱ τρεῖς τρισὶν	ἡμέραις,	ἀνὰ μέρος ἕκαστος αὐτῶν, ὁ
[4, 76]	πολλοῖς μησὶ μόλις ἔσεσθαι, ὀλίγαις	ἡμέραις	ἐξείργαστο, καὶ οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντες
[4, 2]	τὴν ἀρχὴν προκαθίσαντος. Δύο δὲ	ἡμέραις	ἕωθεν ἐς ἑσπέραν συνιόντες τάδε
[4, 101]	μάχης ἡμέρας ἀπέπτησαν. Δύο δ'	ἡμέραις	τὸν Μέλανα κόλπον περιοδεύσαντες ἐς
[4, 1]	φονεῖς οὕτω δίκην, ἐν ταῖς	σφετέραις	αὐτῶν στρατηγίαις ἐκπολεμηθέντες, ἐδεδώκεσαν, Τρεβώνιος
[4, 72]	ἀνίσταντο. Ῥόδος μὲν δὴ δύο	πείραις	καμοῦσα ἔκ τε γῆς καὶ
[4, 87]	~Οἱ μὲν δὴ ναυσί τε	μακραῖς	ἑκατὸν καὶ τριάκοντα καὶ ὑπηρετικαῖς
[4, 82]	αὐτὸν ὁ Ἀντώνιος ἀπεμάχετο ναυσὶ	μακραῖς,	ὅσαις εἶχεν, ὀλίγαις· ἀπεμάχετο δὲ
[4, 115]	καὶ Ἀηνόβαρβος ἑκατὸν καὶ τριάκοντα	μακραῖς	ὑπήντων. Καὶ αὐτοὺς αἱ ὁλκάδες
[4, 111]	ἀναγκάσας (πάνυ γὰρ ἐπὶ ταῖς	ἀγοραῖς	ἐδεδίει) ἀναστρέφειν δὲ εἰς τὸ
[4, 108]	ἐς τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς	ἀγοραῖς	ἐλπίζοντες ἐκτρύσειν τοὺς πολεμίους. Ἦν
[4, 108]	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀλλὰ ταῖς	ἀγοραῖς	προεκτρύχειν τοὺς πολεμίους, αὐτοὶ μὲν
[4, 21]	ἀπολέσθαι ναυαγίῳ· οὕτω ταῖς τότε	συμφοραῖς	καὶ τὸ δαιμόνιον ἐπέκειτο. Ἀρρούντιος
[4, 62]	ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς	ἐσφοραῖς	βαρυτάταις ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν πόλιν
[4, 99]	ἑτέρωθεν εὐποροῦσι, τετρυμένης στάσεσι καὶ	ἐσφοραῖς	καὶ προγραφαῖς τῆς Ἰταλίας. Ἡμῖν
[4, 5]	τῆς Ἰταλίας πολέμοις τε καὶ	εἰσφοραῖς	τετρυμένης ἀποροῦντες· δι' ἃ καὶ
[4, 36]	ἐν αὐτῷ ἄστει, σὺν ἐπινοίαις	οἰκτραῖς	διεγένοντο. Φιλανδρίαι τε παράδοξοι γυναικῶν
[4, 31]	Ἀγαθῇ τύχῃ προειρήσθω πᾶσι καὶ	πάσαις	θύειν καὶ εὐωχεῖσθαι τὴν ἡμέραν
[4, 56]	πόλεις τῷ Καίσαρι καθίστατο, συγγινώσκων	ἁπάσαις.	~Τοῦτο μὲν δὴ τέλος ἦν
[4, 82]	ὁ Ἀντώνιος ἀπεμάχετο ναυσὶ μακραῖς,	ὅσαις	εἶχεν, ὀλίγαις· ἀπεμάχετο δὲ καὶ
[4, 86]	ὁ Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν	ἐπανιούσαις	κεναῖς. Αἱ δὲ καὶ τότε,
[4, 119]	ὑμῖν οὔτε αὔριον οὔτε ταῖς	ἐπιούσαις	ἑκόντας αὐτοὺς ἐς μάχην ἥξειν.
[4, 111]	ὡς ἀναγκάσας (πάνυ γὰρ ἐπὶ	ταῖς	ἀγοραῖς ἐδεδίει) ἀναστρέφειν δὲ εἰς
[4, 108]	ἐγνώκεσαν ἐς τὴν μάχην ἐπείγεσθαι,	ταῖς	ἀγοραῖς ἐλπίζοντες ἐκτρύσειν τοὺς πολεμίους.
[4, 108]	τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀλλὰ	ταῖς	ἀγοραῖς προεκτρύχειν τοὺς πολεμίους, αὐτοὶ
[4, 82]	τὸ ναυτικὸν τὸ Λυκίων ἅμα	ταῖς	ἄλλαῖς ναυσὶν ἐκέλευε περιπλεῖν ἐς
[4, 32]	οἱ τρεῖς δοκιμάσειαν. Ἐπέκειτό τε	ταῖς	ἀποκρυψαμέναις τι τῶν ὄντων, ἢ
[4, 9]	ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους	ταῖς	ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ τὰ συμβαίνοντα
[4, 85]	ἐς ἐπινίκια τοῖς στρατοῖς ἐπηγγελμέναι.	Ταῖς	γὰρ δὴ γνώμαις αἵδε μάλιστα
[4, 5]	ἃ καὶ τοῖς δημόταις καὶ	ταῖς	γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν εἰσφορὰς βαρυτάτας,
[4, 89]	περιουσίας χρημάτων πεφροντικότες, οἰκειούμενοι δὲ	ταῖς	δόσεσιν αὐτούς, Γαΐῳ μάλιστα Καίσαρι
[4, 120]	πλουτεῖν, ἀλλ' ἐν τῷ κρατεῖν	ταῖς	δυνάμεσιν, ὃ καὶ τὰ ἐχθὲς
[4, 102]	καταλαβόντων καὶ θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει	ταῖς	ἐμπορίαις καὶ γεωργίαις, χαιρόντων σφίσι
[4, 119]	γὰρ ὑμῖν οὔτε αὔριον οὔτε	ταῖς	ἐπιούσαις ἑκόντας αὐτοὺς ἐς μάχην
[4, 13]	καπνώδεις ὑπωροφίας ἢ τῶν τεγῶν	ταῖς	κεραμίσι βυομέναις ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς
[4, 131]	ἤδη κέκριται. Καὶ εἰπὼν ἐνήρεισε	ταῖς	λαγόσι τοῦ Βρούτου τὸ ξίφος
[4, 135]	ἀνδρῶν ἐπιφανῶν οἱ μὲν ἐν	ταῖς	μάχαις ἀπέθανον, οἱ δὲ αὑτοὺς
[4, 134]	πολλάκις ἀγώνων μετασχόντες ἐν μὲν	ταῖς	μάχαις οὐδὲν ἔπαθον, ἄμφω δ'
[4, 102]	χωρία ἀνεμέτρει καὶ διέγραφε καὶ	ταῖς	ναυσὶ κατὰ μέρη πρόσπλουν, ἵν'
[4, 72]	καὶ Λέντλῳ. Αὐτὸς δὲ ἐπέπλει	ταῖς	ὀγδοήκοντα ναυσὶν ἐσκευασμέναις ἐς τὸ
[4, 31]	δὲ προγεγραμμένων τὰ μὲν ἐν	ταῖς	οἰκίαις διεφορεῖτο, καὶ οὐ πολὺς
[4, 80]	ἐς πυρὰς προνενης μένας ἐν	ταῖς	οἰκίαις ἐπέθεσαν καὶ τὸ πῦρ
[4, 14]	γερῶν ἢ διὰ τὸν ἐν	ταῖς	οἰκίαις χρυσόν τε καὶ ἄργυρον.
[4, 60]	τὴν Ἰωνίαν, κτείνων Τρεβώνιον καὶ	ταῖς	πόλεσιν ἐπιβάλλων ἐσφορὰς καὶ ναυτικὸν
[4, 12]	τινων ἐπιτροπεῦσαι Καίσαρος. Ἅμα δὲ	ταῖς	προγραφαῖς αἵ τε πύλαι κατείχοντο
[4, 97]	δυναστείας καὶ τυραννίδος, ἣν ἐν	ταῖς	προγραφαῖς ἐπέδειξαν ἤδη, ἡμῶν δὲ
[4, 14]	καὶ συνήσπιζον ἀλλήλοις· ἐπὶ δὲ	ταῖς	προγραφαῖς οἱ μὲν αὐτίκα πᾶσιν
[4, 118]	ἐντύχοιμεν, ὅτε χρή. Μηδ' ἐκφερώμεθα	ταῖς	προθυμίαις παρὰ καιρόν, μηδὲ βραδυτῆτά
[4, 77]	φθόρος ἦν Ξανθίων πολὺς ἀμφὶ	ταῖς	πύλαις ἀποκεκλεισμένων. ~Οὐ πολὺ δὲ
[4, 44]	χεῖρα ἐπιθεὶς ᾖει. Παρὰ δὲ	ταῖς	πύλαις γενόμενος, ἔνθα αὐτοῦ καὶ
[4, 111]	οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ τοὺς ἐν	ταῖς	πύλαις καταφονεύων καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα
[4, 45]	γνωσθείη πρὸς ἑτέρου, καὶ παρὰ	ταῖς	πύλαις ὀχημάτων τε δημοσίων ἐπέβη
[4, 7]	Ἀντώνιος καὶ ὁ Λέπιδος, σὺν	ταῖς	στρατηγίσι τάξεσι καὶ ὁπλιτῶν ἕκαστος
[4, 26]	τοῖς σφαγεῦσι. Λαβιηνὸς δὲ ἐν	ταῖς	Σύλλα προγραφαῖς πολλοὺς τῶν τότε
[4, 1]	Καίσαρος φονεῖς οὕτω δίκην, ἐν	ταῖς	σφετέραις αὐτῶν στρατηγίαις ἐκπολεμηθέντες, ἐδεδώκεσαν,
[4, 128]	σφᾶς, περιθέοντες καὶ ὁρώμενοι πανταχοῦ,	ταῖς	τε ὁρμαῖς ἀνέφερον καὶ παρεκάλουν
[4, 138]	τοσῆσδε παρασκευῆς μεγάλα ἐχόντων, οὔτε	ταῖς	τόλμαις ὅμοια ἔτι ἐγίγνετο οὔτε
[4, 21]	τὸν παῖδα ἀπολέσθαι ναυαγίῳ· οὕτω	ταῖς	τότε συμφοραῖς καὶ τὸ δαιμόνιον
[4, 71]	καὶ Μνασέας, οἱ Ῥοδίων ἡγούμενοι,	ταῖς	τριάκοντα καὶ τρισὶ ναυσὶν ἀνήγοντο
[4, 106]	σταδίων οὖσαν, ἐτίθεντο, ἐνόρμισμα δὲ	ταῖς	τριήρεσι Νέαν πόλιν, ἀπὸ ἑβδομήκοντα
[4, 115]	τὸ πῦρ αὖθίς τε ἐγίγνοντο	ταῖς	τριήρεσιν ἐς περίπλουν καὶ ἐμβολὴν
[4, 138]	τόλμαις ὅμοια ἔτι ἐγίγνετο οὔτε	ταῖς	τῶν ἀνδρῶν ἢ πόλεων ἢ
[4, 111]	τῶν πυλῶν ἔνδον, ἕτεροι δὲ	ταῖς	ὑπωρυχίαις ἐσῆλθον, οἱ δὲ καὶ
[4, 133]	ἄμφω κατεφρόνησαν ὁμοίως. Ἐν δὲ	ταῖς	φροντίσι καὶ πόνοις ὁ μὲν
[4, 92]	δημάρχους καὶ στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ	ταῖς	χειροτονίαις καὶ τὰ μέγιστα δικάζετε,
[4, 123]	ἄλλων ἑαυτοὺς καὶ ἐν μόναις	ταῖς	χερσὶ τὴν ἐλπίδα ἔχουσιν. Ὁ
[4, 70]	συνθῆκαι Ῥωμαίους καὶ Ῥοδίους ἐν	ταῖς	χρείαις ἀλλήλοις ἀμύνειν. Ἀμύνατε οὖν
[4, 56]	~Ὁ δὲ Ἀραβίων ἐν τούτῳ	πετροβάταις	ἀνδράσιν ἀνέρπουσι διὰ κρημνῶν ἐς
[4, 62]	ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς	βαρυτάταις	ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν πόλιν περιήνεγκεν
[4, 47]	τε ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τοῖς	οἰκέταις	ἀπειλοῦντες καὶ τοὺς στρατιώτας ἀπερύκοντες
[4, 43]	φυγῆς. Ἵρτιος δὲ σὺν τοῖς	οἰκέταις	ἐκφυγὼν τῆς πόλεως διώδευε τὴν
[4, 123]	αἰεί, καθὰ καὶ τοῖς εὐχερέσιν	οἰκέταις	ἐς ἑτέρους δεσπότας, ἐλπὶς ἐς
[4, 135]	τὰ γράμματα φέρειν ἔδωκε τοῖς	οἰκέταις·	τοῦ δὲ πιστοτάτου τῆς δεξιᾶς
[4, 34]	χρήματα ἐσοίσουσιν· ἐκέλευόν τε τοῖς	ὑπηρέταις	ἐξωθεῖν αὐτὰς ἀπὸ τοῦ βήματος,
[4, 10]	ὑμᾶς, ἵνα μὴ ἐπὶ τοῖς	ὁπλίταις	ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν ἐς τοὺς
[4, 43]	ἀμφὶ τὸ σπήλαιον τοῖς ἐγγὺς	ὁπλίταις	περὶ τοῦ Ῥεστίωνος γενομένης καὶ
[4, 39]	λαθών, οἰκέτου δ' αὐτὸν ἐμφήναντος	ὁπλίταις,	τοὺς ὁπλίτας ἔπεισεν ἐλπίδι χρημάτων
[4, 25]	Στάτιος δὲ ὁ Σαυνίτης, πολλὰ	Σαυνίταις	ἐν τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ κατειργασμένος,
[4, 5]	ἀποροῦντες· δι' ἃ καὶ τοῖς	δημόταις	καὶ ταῖς γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν
[4, 99]	καὶ δύο τέλεσι στρατοῦ καὶ	τοξόταις	αἰεὶ διαπλέοντες ἐνοχλοῦσι πολλά, καθαρευούσης
[4, 81]	πέρα τοῦ προστάγματος ἐπιβουλεύσαντα τοῖς	δεσπόταις	ἐκρέμασε. ~Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ
[4, 133]	Ἐχρήσαντο δὲ καὶ βασιλεῦσι καὶ	δυνάσταις,	καὶ Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν ἐχθροῖς
[4, 13]	τὰς ἀρχὰς μετιόντων ἢ ἐν	αὐταῖς	γεγονότων, ἐς πόδας ἰδίου θεράποντος
[4, 30]	οὐκ ἐνεγκὼν ἐς τὴν ἁμαξιτὸν	αὐταῖς	χοινικίσι διέδρα καὶ παροδεύουσι λοχαγοῖς
[4, 33]	οὐδὲ τούτων τιμωμένων οὐδὲ ὑπὸ	μηνυταῖς	ἢ κατηγόροις οὐδὲ πρὸς ἀνάγκην
[4, 19]	καὶ πᾶσιν οἰκείοις τε καὶ	στασιώταις	καὶ φίλοις· φυγὼν δὲ ἐπὶ
[4, 112]	ἐπανῄεσαν, ἀχθοφόροις ἐοικότες μᾶλλον ἢ	στρατιώταις·	καὶ οὐδὲ τότε ἀλλήλων ᾐσθάνοντο
[4, 12]	ἐπιτροπεῦσαι Καίσαρος. Ἅμα δὲ ταῖς	προγραφαῖς	αἵ τε πύλαι κατείχοντο καὶ
[4, 97]	καὶ τυραννίδος, ἣν ἐν ταῖς	προγραφαῖς	ἐπέδειξαν ἤδη, ἡμῶν δὲ οὐδέν,
[4, 14]	συνήσπιζον ἀλλήλοις· ἐπὶ δὲ ταῖς	προγραφαῖς	οἱ μὲν αὐτίκα πᾶσιν ἔκδοτοι
[4, 26]	Λαβιηνὸς δὲ ἐν ταῖς Σύλλα	προγραφαῖς	πολλοὺς τῶν τότε συλλαβών τε
[4, 99]	τετρυμένης στάσεσι καὶ ἐσφοραῖς καὶ	προγραφαῖς	τῆς Ἰταλίας. Ἡμῖν δὲ ἐκ
[4, 71]	δυνάμεως· Ῥόδιοι μὲν γὰρ ναυσὶ	κούφαις	διεξέπλεόν τε τοὺς πολεμίους ὀξέως
[4, 135]	ἐπιφανῶν οἱ μὲν ἐν ταῖς	μάχαις	ἀπέθανον, οἱ δὲ αὑτοὺς ἐξήγαγον
[4, 25]	Εἶτα ἐπολέμει καρτερῶς, μέχρι πολλαῖς	μάχαις	ἡσσώμενος τὸν μὲν υἱὸν καὶ
[4, 134]	ἀγώνων μετασχόντες ἐν μὲν ταῖς	μάχαις	οὐδὲν ἔπαθον, ἄμφω δ' αὑτῶν
[4, 17]	ἐκ συντυχίας ἀπὸ τῶν ἐν	ἀρχαῖς	ἔτι ὄντων, καὶ πρῶτος ἀνῃρέθη
[4, 62]	αὖθις ἐκ τῶν παρόντων ἐπανήγετο	δὶς	τῷ Δολοβέλλᾳ· καὶ τὸ μὲν
[4, 40]	ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν, νυκτὸς ἄλλης	εἰς	ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ ὄνον ἄνθρακας
[4, 36]	συνέθετο, πρὶν καὶ τούσδε τοὺς	εἰς	αὐτὸν διαφυγόντας ἐς ταύτας περιλαβεῖν.
[4, 73]	τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν τοὺς κεκτημένους	εἰς	ἡμέραν ῥητήν· καὶ ἐπεκήρυξε τοῖς
[4, 19]	τὴν ἀηδίαν τοῦ κλύδωνος, ἀλλὰ	εἰς	ἴδιον χωρίον, ὃ καθ' ἱστορίαν
[4, 3]	περιουσίᾳ καὶ ἐδάφεσι καὶ οἴκοις	εἰς	κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς ἐδάφεσι
[4, 118]	ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν αὐτοὺς ἐπειγομένους	εἰς	μάχην μάλιστα ἴδητε, τότε ἡγεῖσθε
[4, 45]	μὲν οὕτως ἐσῴζοντο, Πομπώνιος δὲ	εἰς	στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσας ἑαυτὸν καὶ
[4, 77]	Βροῦτος τοὺς μὲν ἐκ μηχανημάτων	εἰς	τὰ τείχη, τοὺς δὲ ἐκ
[4, 44]	ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸς	εἰς	τὴν εὐνὴν οἷα δεσπότης ἀνακλιθεὶς
[4, 110]	ἐπὶ θάτερα τεταγμένον, ἦγεν ἐπιστρέφων	εἰς	τὸ διατείχισμα τοῦ Κασσίου, μεταξὺ
[4, 111]	ταῖς ἀγοραῖς ἐδεδίει) ἀναστρέφειν δὲ	εἰς	τὸ πεδίον οὐκ ἔκρινεν, μὴ
[4, 27]	χειμῶνος τὴν ἀηδίαν ἔρριψεν ἑαυτὸν	εἰς	τὸ πέλαγος. Καισέννιον δὲ οἱ
[4, 57]	αὐτῶν Συρία μὲν καὶ Μακεδονία	εἰς	τοὺς ὑπάτους Ἀντώνιόν τε καὶ
[4, 52]	παρὰ δόξαν τισὶ τῶν προγραφέντων	εἴς	τε κίνδυνον καὶ σωτηρίαν γενόμενα,
[4, 43]	τῶν πρότερον εὐεργετημάτων. Καὶ αὐτὸν	εἴς	τι σπήλαιον ἀναπαύσας εἰργάζετο καὶ
[4, 25]	ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ πολλῶν ἐπιβρισάντων	εἷς	ἀπέθανε πολλοὺς ἀποκτείνας. Οὐετουλῖνος δὲ
[4, 93]	Ἐν κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ	εἷς	ὑμῖν χάριν ὤφειλεν, οὐκ ἀρχῆς,
[4, 135]	στρατός, ὅτε ἐπύθοντο τεθνάναι Βροῦτον,	πρέσβεις	ἐς Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον
[4, 63]	Παρθυαίων ἱπποτοξότας ἀπέπεμπε τιμήσας καὶ	πρέσβεις	πρὸς τὸν βασιλέα αὐτῶν ἔστελλε
[4, 44]	πρὸς τὸ συγκύρημα τοῦ τόπου	καταπλαγεὶς	συνεκρύφθη μετὰ τοῦ θεράποντος ἐν
[4, 8]	ἐπὶ τῷ μύσει τῷδε τοὺς	ἐναγεῖς	ἀντὶ κολάσεων ἐπὶ ἀρχὰς καὶ
[4, 94]	Ἰονίου μέχρι Συρίας, πότερον ὡς	ἐναγεῖς	κολάζοντες ἢ ὡς ἀνδροφόνους πορφύρᾳ
[4, 96]	πολῖται, πράσσοντες οἱ τρεῖς ἡμᾶς	ἐναγεῖς	λέγουσι, καί φασι μὲν ἀμύνειν
[4, 97]	ὁρᾶτε δὲ πρὸς ἡμᾶς ὡς	εὐαγεῖς	καὶ δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας καὶ τὰ
[4, 27]	σφίσιν ὄντα, ἐπιγνωσθέντα τε οἱ	σφαγεῖς	ἀπέκτειναν. ~Οὐᾶρος δ' ἀπελευθέρου προδιδόντος
[4, 57]	Γάιος Καῖσαρ ἀνῄρητο, οἱ μὲν	σφαγεῖς	αὐτοῦ τὸ Καπιτώλιον κατέλαβον καὶ
[4, 22]	ἕτερος ἐμήνυσε θεράπων, καὶ οἱ	σφαγεῖς	εἰσελθεῖν μὲν ἀπηξίωσαν, δόρασι δὲ
[4, 20]	καὶ τοῦ παιδὸς ἱκετεύοντος, οἱ	σφαγεῖς	ἔφασαν ἀμφοτέροις διαιτήσειν καὶ διαλαβόντες
[4, 133]	ἔχοντα ἐς ἐκεῖνον μετέπεισαν οἱ	σφαγεῖς	οἵδε τοῦ Καίσαρος, καὶ ἐπὶ
[4, 23]	ἐτήρει τὸν ἄνδρα, ἕως οἱ	σφαγεῖς	παρεγένοντο· καὶ τῆς αὐτῆς ἡμέρας
[4, 11]	τῶν ὑπογεγραμμένων τῷδε τῷ διαγράμματι	μηδεὶς	δεχέσθω μηδένα μηδὲ κρυπτέτω μηδὲ
[4, 79]	καταπαγείη τινὰ αὐτῶν, ἑαυτοὺς ἀνίμων.	~Οἰνοανδεῖς	δὲ γείτονες, διὰ τὴν ἐς
[4, 11]	μηνύουσιν ἔσται. Καὶ τῶν λαμβανόντων	οὐδεὶς	ἐγγεγράψεται τοῖς ὑπομνήμασιν ἡμῶν, ἵνα
[4, 47]	διοδεύοι, κατήγετο· καὶ τὸν Οὐάρρωνα	οὐδεὶς	ἔνδον ὄντα ἐνέφηνε θεράπων, οὔτε
[4, 91]	τῷ κόσμῳ τῆς πολιτείας, ὧν	οὐδεὶς	νόμος οὔτε ἀριστοκρατικὸς κύριος οὔτε
[4, 4]	ἥλιον ἀηδῆ σημεῖα πολλά, καὶ	λιθώδεις	ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς
[4, 13]	τὰ ἀκάθαρτα, οἱ δὲ ἐς	καπνώδεις	ὑπωροφίας ἢ τῶν τεγῶν ταῖς
[4, 81]	τοῦ πάθους καὶ μεθῆκεν ἀμφοτέρους	ἀπαθεῖς	ἀπιέναι τὸ χρυσίον φερομένους, τὸν
[4, 84]	περιεσκόπει ἔτι τὰ ἐν Ῥώμῃ.	Αἱρεθεὶς	δὲ καὶ τῆς θαλάσσης ἄρχειν,
[4, 29]	δεδιέναι· καὶ τάχα ἂν ἐπέτυχεν	ἀναιρεθείς,	εἰ μὴ τῶν ὁμοδούλων τις
[4, 130]	δὲ Καῖσαρ ἐς μέσην νύκτα	πονηθεὶς	ἀνεχώρησε διὰ τὴν νόσον, Νωρβανῷ
[4, 62]	τε νυκτοφύλακα αὐτοῦ Μάρσον οὐ	δυνηθεὶς	διαφθεῖραι διέφθειρε τοὺς ἡμεροφυλακοῦντας αὐτῷ
[4, 44]	εἰς τὴν εὐνὴν οἷα δεσπότης	ἀνακλιθεὶς	ἑκὼν ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ δεσπότου,
[4, 44]	συντρίβεντος τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα	ἐπιθεὶς	ᾖει. Παρὰ δὲ ταῖς πύλαις
[4, 109]	καὶ τὸν χάρακα τοῖς στεριφώμασιν	ἐπιτιθεὶς	καὶ τὴν ὑπὸ Ἀντωνίου γεγενημένην
[4, 26]	ὑπὸ ἐξελευθέρου, παιδικῶν οἱ γενομένου,	προδοθεὶς	ἥρπασε παρά του τῶν στρατιωτῶν
[4, 99]	Ἴωμεν καὶ εὐθὺς ἄγειν ἀξιούντων,	ἡσθεὶς	ὁ Κάσσιος τῇ προθυμίᾳ κατεκήρυξεν
[4, 28]	σαλευθεῖσα ἐνέφηνε τὸν Οὐᾶρον, καὶ	ληφθεὶς	ἔλεγεν εἶναι λῃστὴς καὶ ἐπὶ
[4, 48]	τοὺς ὁπλίτας ἀπεμάχοντο· ὁ δὲ	ληφθεὶς	ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε κἀκείνους,
[4, 20]	Κικέρωνος ἀδελφός, ἅμα τῷ παιδὶ	καταληφθεὶς	ἐδεῖτο τῶν σφαγέων πρὸ τοῦ
[4, 59]	δὲ καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ Δολοβέλλα	πεμφθεὶς	ἐς Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν ἐξ αὐτῆς
[4, 82]	δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ Λέντλος	ἐπιπεμφθεὶς	Ἀνδριάκῃ Μυρέων ἐπινείῳ τήν τε
[4, 43]	ὁ θεράπων ἐξέπληξε μὲν αὐτίκα	ὀφθείς,	δεδοικότι δὲ ἔφη οὐ τῶν
[4, 19]	ἀμφὶ Καιήτην πόλιν τῆς Ἰταλίας,	καταχθεὶς	ἠρέμει. Πλησιαζόντων δὲ τῶν ἐρευνωμένων
[4, 39]	ἔφυγεν ἐς Σικελίαν, στρατηγὸς δὲ	ἀποδειχθεὶς	ὑπὸ Πομπηίου ἐσήμηνεν, ὅτι σῴζοιτο
[4, 69]	μὴ ἀδικεῖν με, σύ με	ἠδίκεις·	εἰ δὲ διδάσκων οὐκ ἔπεισας,
[4, 14]	οἱ δὲ ἐμφρονέστεροί τε καὶ	ἐπιεικεῖς	ἐτεθήπεσαν ὑπὸ ἐκπλήξεως, καὶ ἦν
[4, 86]	τοῖς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα τροφὰς	δαψιλεῖς	ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ ἐκ τῆς
[4, 136]	τε καὶ ὅπλα καὶ τροφαὶ	δαψιλεῖς	καὶ ἄλλη παρασκευὴ πολλή. ~Οὕτω
[4, 3]	δορίληπτοι γενόμεναι. Καὶ ἦσαν αἱ	πόλεις	ἄλλαι τε καὶ αἱ περιφανέσταται
[4, 14]	ἐνθυμηθεῖεν, ὅτι τὰς μὲν ἄλλας	πόλεις	ἐλυμήναντο στάσεις καὶ περιέσωσαν ὁμόνοιαι,
[4, 85]	ἢ δοῦλον ἦγον ἢ αἱ	πόλεις	ἐξ Ἰταλίας ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ
[4, 83]	ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενος ἠνώχλει καὶ	πόλεις	ἤδη τινὰς ᾕρει βραχυτέρας τε
[4, 67]	Ῥόδῳ μέν, ὅσα Ῥόδιοι κατὰ	πόλεις	καὶ πρὸς βασιλέας, ἄλλους τε
[4, 8]	πολεμίων, τάς τε ὑπὸ Ῥωμαίοις	πόλεις	τὰς μὲν οὐ πείθοντες ἐνέπρησαν
[4, 56]	ἐδωρεῖτο πολλοῖς λαφύροις, τὰς δὲ	πόλεις	τῷ Καίσαρι καθίστατο, συγγινώσκων ἁπάσαις.
[4, 91]	ἡμῖν καὶ δικαιοτάτην τὴν πρόφασιν.	~Ἡμεῖς	γὰρ Καίσαρα ἐν μὲν τοῖς
[4, 97]	καὶ συναιρομένους. Πολὺ γὰρ δικαιότερα	ἡμεῖς	γέρα τοῖς περισώσασιν αὐτοὺς ἐκηρύξαμεν
[4, 118]	τὸν ἐν χερσὶ θάνατον αἱρεῖσθαι.	Ἡμεῖς	δ' ἀντιμηχανησώμεθα αὐτοῖς τὸν λιμὸν
[4, 99]	ἐκ μετώπου μόνον εἰσὶ πολέμιοι,	ἡμεῖς	δ' αὐτῶν καὶ κατὰ νώτου
[4, 98]	οὐδὲ Βρούτου μᾶλλον ἢ Ῥωμαίων·	ἡμεῖς	δ' ἐσμὲν ὑμῖν συστρατιῶται, Ῥωμαίων
[4, 100]	ὑμῶν καὶ παρὰ τῶν θεῶν.	Ἡμεῖς	δ' ὑμῖν ἐπὶ τοῖς προτέροις
[4, 9]	ἐπάγουσι τῇ πατρίδι καθ' ἡμῶν.	~Ἡμεῖς	δὲ αὐτῶν τοὺς μὲν ἤδη
[4, 117]	ἡμετέρων στρατοπέδων ὄντων τὸ ἕτερον,	ἡμεῖς	δὲ ἐκείνων ἅπαντα ἔχομεν, ὡς
[4, 70]	Ῥωμαίους, ὦ Ῥόδιοι, τὰ συγκείμενα·	ἡμεῖς	δὲ ξένοι καὶ ἀλλότριοι τῶν
[4, 96]	τοῖς στρατευομένοις σφίσι τὰς δωρεάς.	Ἡμεῖς	δέ, οἷς ἀσεβὲς οὐδὲν εἴργασται,
[4, 10]	νέμεσιν οὔτε φθόνον ἀνθρώπων ὑφορώμενοι·	ἡμεῖς	δὲ πλήθει μὲν οὐδενὶ χαλεπανοῦμεν
[4, 69]	δὲ ἐμφύλια μέν, εἰ καὶ	ἡμεῖς	δυναστείας ὠρεγόμεθα, πόλεμος δὲ σαφὴς
[4, 96]	μὲν ὢν περὶ Ἰβηρίαν, ὅτε	ἡμεῖς	ἐδρῶμεν· ὅτι δέ ἐστι δημοκρατικοῦ
[4, 119]	Οὐ γὰρ ἤλθομέν γε καὶ	ἡμεῖς	ἐν πεδίῳ βιώσοντες, οὐδ' ἔστι
[4, 114]	τοῦ ἐνθυμήματος, Ὁπλισώμεθα, ἔφη, καὶ	ἡμεῖς	καὶ ἀνθυποκριθῶμεν ἐλάσσονα παθεῖν. Ὡς
[4, 120]	τὰ ἐς τοῦτον ἔργα ἐπιμηχανησόμεθα	ἡμεῖς,	οὐ μεμπτοὶ καὶ τῆς ἐχθὲς
[4, 11]	ἐπικουρήσας ἢ συνειδὼς φανῇ, τοῦτον	ἡμεῖς,	οὐδεμίαν ὑπολογισάμενοι πρόφασιν ἢ συγγνώμην,
[4, 8]	δωρεὰς προήγαγεν ἀθρόως, οὔτ' ἂν	ἡμεῖς	τοῖς ἐνυβρίσασι καὶ πολεμίους ἀναγράψασιν
[4, 32]	τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα ὑπ' αὐτῆς.	Ὑμεῖς	δ' ἡμᾶς ἀφείλεσθε μὲν ἤδη
[4, 120]	ὅσα ἐβιάσαντο καὶ ἥρπασαν, ἐπήγοντο,	ὑμεῖς	δ' ὡς ἐκ πατρίδος ἰόντες
[4, 33]	Σύλλας, ὁ τυραννήσας τῆς πατρίδος·	ὑμεῖς	δέ φατε καὶ καθίστασθαι τὴν
[4, 92]	μέρους καταμάθοιτε. Ὁ γὰρ δῆμος	ὑμεῖς	ἐν μὲν τοῖς πολέμοις ὑπακούετε
[4, 69]	καταδουλοῦντος ἑτέροις, οἷς δὴ καὶ	ὑμεῖς	εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς
[4, 28]	δρόμῳ τοὺς προτέρους κατέλαβε καί	Ὑμεῖς,	ἔφη, με κτείνατε μᾶλλον, οἱ
[4, 125]	ὑπεμίμνησκεν, ὅσων ὁ καιρὸς ἐδίδου·	Ὑμεῖς	ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς με ἑτέρως
[4, 125]	καιρὸς ἐδίδου· Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι,	ὑμεῖς	με ἑτέρως ἔχοντα νικᾶν ἐβιάσασθε·
[4, 120]	ὑμῖν γενόμενοι· τὴν δ' ἀρετὴν	ὑμεῖς,	ὅταν αἰτῆσθε, ἀποδίδοτε τοῖς στρατηγοῖς.
[4, 92]	γιγνόμενον ἐς ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως	ὑμεῖς	οὐκ ἀκριβῶς ᾐσθάνεσθε, ἀλλὰ μόνην
[4, 28]	ἵνα τὸν μισθὸν ἀντὶ τούτων	ὑμεῖς	φέρησθε. ~Ὁ μὲν δὴ ταύτην
[4, 119]	τοῖς κρημνοῖς, τότε μοι θαρροῦντες	ὑμεῖς,	ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε αὐτοὺς
[4, 62]	τὰ κοινὰ ἐσύλα καὶ τοὺς	ἐπιφανεῖς	ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς
[4, 38]	χρήματα καὶ ἐλπίδας ἔχοντος οὐκ	ἀσθενεῖς,	ἄρχειν σφῶν τὸν Μεσσάλαν αἱρουμένων
[4, 71]	ἐς βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων ναῦς	ἀσθενεῖς	ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις δ' ἦσαν ἐς
[4, 20]	διαλαβόντες ἕτερον ἕτεροι κατὰ σύνθημα	φονεῖς	ἀνεῖλον ὁμοῦ. ~Ἐγνάτιοι δέ, πατὴρ
[4, 1]	~Δύο μὲν δὴ Γαΐου Καίσαρος	φονεῖς	οὕτω δίκην, ἐν ταῖς σφετέραις
[4, 113]	δὲ τὸν Πίνδαρον ἐπιστραφείς, Τί	βραδύνεις;	ἔφη, τί τῆς ἐμῆς αἰσχύνης
[4, 43]	ἐπ' αὐτόν, ὁ οἰκέτης εἵπετο	συνεὶς	καί τινα πρεσβύτην προοδεύοντα προδραμὼν
[4, 18]	εἶπον, Ἀλλ' ἐπὶ θάτερα. Καὶ	συνεὶς	ὁ πρεσβύτης ἕτερον αὐτίκα βραχύτατον
[4, 114]	μάχην, ἵνα μὴ δοκοῖεν ἠλασσῶσθαι,	συνεὶς	τοῦ ἐνθυμήματος, Ὁπλισώμεθα, ἔφη, καὶ
[4, 77]	ἐκέλευσε τὰς ἐφέδρους τῶν πυλῶν	τάξεις	ἀποστῆναι· καὶ οἱ Ξάνθιοι νομίσαντες
[4, 125]	Βροῦτος ἐξῆγεν ἄκων καὶ ἐς	τάξεις	διεκόσμει πρὸ τοῦ τείχους καὶ
[4, 126]	λέγων διετρόχαζε, καὶ αὐτὸν αἱ	τάξεις	ἐπήλπιζον καὶ μετὰ βοῆς παρέπεμπον
[4, 108]	μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ τὰς	συντάξεις	τοῦ στρατοῦ κομιζόμενος, οἱ μὲν
[4, 77]	ὅμως ὑπέμενον, ἕως σφίσιν αἱ	ἐπάλξεις	διέμενον. Ὡς δὲ καὶ αὗται
[4, 119]	εὖ φρονοῦσι τοὺς μὲν πολέμους	ὀξεῖς,	τὴν δὲ εἰρήνην ἐπὶ μήκιστον
[4, 13]	χάριν ἐς ἐπίδειξιν φυγαί τε	ἀπρεπεῖς	καὶ σχήματα ἄτοπα ἐκ τοῦ
[4, 47]	καὶ τὰς ὀθόνας ἐνέδυ τὰς	ποδήρεις	καὶ τὴν τοῦ κυνὸς κεφαλὴν
[4, 115]	καὶ ἕτερον πλῆθος ἐπειλεγμένον· καὶ	τριήρεις	αὐτοὺς παρέπεμπον ὀλίγαι. Μοῦρκος δ'
[4, 115]	ἀνερρήγνυον· οὐδὲ αἱ παραπέμπουσαί σφας	τριήρεις	ἐπικουρεῖν ἐδύναντο, διὰ τὴν ὀλιγότητα
[4, 36]	στρογγύλα ὑπήντα τοῖς πλέουσι, καὶ	τριήρεις	τους αἰγιαλοὺς ἐπέπλεον, σημεῖά τε
[4, 116]	ἀνῄρουν, οἱ δὲ ἐς τὰς	τριήρεις	τῶν πολεμίων ἐναλλομενοι τὰ μὲν
[4, 7]	πάντων τὰς κεφαλὰς ἐς τοὺς	τρεῖς	ἄνδρας ἐπὶ ῥητῷ κέρδει φέρεσθαι·
[4, 95]	τοῖς πονηροῖς ἡγεμόνες εἰσὶν οἱ	τρεῖς	ἄνδρες, αὐτοὶ πρὸ τῶν ἄλλων
[4, 5]	πνεῦμα, ἕως ἀπέθανεν. ~Οἱ δὲ	τρεῖς	ἄνδρες ἐφ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς
[4, 71]	κουφοτέρας εὔτονοι, μέχρι Ῥόδιαι μὲν	τρεῖς	αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐλήφθησαν καὶ δύο
[4, 29]	ὁ δῆμος ἠγανάκτησε, καὶ οἱ	τρεῖς	αὐτόν, ὡς πλεονάσαντα τῆς χρείας,
[4, 36]	Σπονδῶν τέ οἱ πρὸς τοὺς	τρεῖς	γιγνομένων ὕστερον, οὐ συνέθετο, πρὶν
[4, 32]	πολέμου χρείας, ὅσον ἑκάστην οἱ	τρεῖς	δοκιμάσειαν. Ἐπέκειτό τε ταῖς ἀποκρυψαμέναις
[4, 3]	μὲν τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν οἱ	τρεῖς	ἐνείμαντο ἐφ' ἑαυτοῖς, τὰ πέραν
[4, 47]	τοῦ κακοῦ καὶ ἐς τοὺς	τρεῖς	ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ἔτυχον
[4, 34]	~Τοιαῦτα τῆς Ὁρτησίας λεγούσης, οἱ	τρεῖς	ἠγανάκτουν, εἰ γυναῖκες ἀνδρῶν ἡσυχαζόντων
[4, 96]	τάδε, ὦ πολῖται, πράσσοντες οἱ	τρεῖς	ἡμᾶς ἐναγεῖς λέγουσι, καί φασι
[4, 66]	τε καθεῖλκον τὰς ἀρίστας σφῶν	τρεῖς	καὶ τριάκοντα. Καὶ τάδε πράσσοντες
[4, 2]	ἐν περιόπτῳ, καὶ συνήδρευον οἱ	τρεῖς,	Καίσαρος ἐν μέσῳ διὰ τὴν
[4, 38]	ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ δείσαντες οἱ	τρεῖς	τὸ φρόνημα προύγραψαν οὕτως· Ἐπεὶ
[4, 7]	νυκτὸς ἐτελεύτησεν, ἐσῄεσαν δ' οἱ	τρεῖς	τρισὶν ἡμέραις, ἀνὰ μέρος ἕκαστος
[4, 14]	τὰς μὲν ἄλλας πόλεις ἐλυμήναντο	στάσεις	καὶ περιέσωσαν ὁμόνοιαι, τὴν δὲ
[4, 14]	ὁμόνοιαι, τὴν δὲ καὶ αἱ	στάσεις	τῶν ἀρχόντων προαπώλεσαν καὶ ἡ
[4, 123]	ἤδη κατὰ ἴλας καὶ κατὰ	συστάσεις	διαπυνθανομένου· τί κατέγνωκεν ἡμῶν ὁ
[4, 101]	καὶ ἕτερα ὑπὲρ αὐτὴν κατὰ	προφάσεις	πολλὰς τοῖς ἀρίστοις. Τοὺς δὲ
[4, 1]	θανάτῳ προγραφέντων ἔρευναί τε καὶ	εὑρέσεις	καὶ παθήματα πάμπαν ἐπαχθῆ, οἷα
[4, 131]	οἰκετῶν. Καὶ ὁ Στράτων, οὐκ	ἀπορήσεις,	εἶπεν, ὦ Βροῦτε, φίλου μᾶλλον
[4, 31]	ἀργύριον ἔχοντας ὁρᾶσθαι οὐδὲ τὰς	ἐπικτήσεις	νῦν ἀκινδύνους, πολὺ δὲ μᾶλλον
[4, 113]	τῆς ἐμῆς αἰσχύνης με οὐκ	ἀπαλλάσσεις;	Πίνδαρος μὲν δὴ δεσπότην, ὑπέχοντα
[4, 71]	κεκυκλευμένοις, αἱ δὲ ἐμβολαὶ καὶ	ἀποσιμώσεις	ἐς βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων ναῦς
[4, 4]	ἡ μὲν βουλὴ θύτας καὶ	μάντεις	συνῆγεν ἀπὸ Τυρρηνίας· καὶ ὁ
[4, 86]	νρηγίνοις μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι μεγάλας	πίστεις	αὐτὸς ἔδωκεν ἀναλύσειν αὐτοὺς ἐκ
[4, 6]	ἐμφυλίων κακῶν καὶ μόνους κατεγνωσμένους,	πίστεις	τε τοῖς ἄλλοις δημοσίας ἐποιεῖτο,
[4, 44]	καὶ ὁ πατὴρ ὑπὸ Σύλλα	προγραφεὶς	ἑαλώκει, εἶδε λόχον ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα
[4, 15]	Καὶ δῆλος ἦν ὁ μὴ	προγραφεὶς	νέκυς, ὅτε οἱ προσκέοιτο ἡ
[4, 41]	Τὸν ἐνθάδε κείμενον υἱὸς οὐ	προγραφεὶς	προγραφέντα ἔκρυψέ τε καὶ συνέφυγε
[4, 113]	νίκην, ἐς δὲ τὸν Πίνδαρον	ἐπιστραφείς,	Τί βραδύνεις; ἔφη, τί τῆς
[4, 26]	ἐπαναιρῶν εἶπε τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον	ἔχεις.	Λεύκιος δὲ δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις
[4, 4]	λιθώδεις ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ	συνεχεῖς	ἐς ἱερὰ καὶ ἀγάλματα ἔπιπτον.
[4, 134]	οὐδεμίαν ἠφίει, καὶ μελισσῶν ἐπεκάθηντο	συνεχεῖς	ἑσμοί. Βροῦτον δὲ ἐν Σάμῳ
[4, 126]	περιωθῶμεν, ἵνα μὴ ὁ πόλεμος	αὖθις	ἀναφύοιτο μηδὲ ἐς τὴν ἀργίαν
[4, 89]	νέου Καίσαρος νεωτερίσειεν ἐλθόντος. Καὶ	αὖθις	ἔδοξε τούτου χάριν καὶ δημηγορῆσαι.
[4, 62]	συμμαχούσας. ~Ἑτοιμασάμενος οὖν ὁ Κάσσιος	αὖθις	ἐκ τῶν παρόντων ἐπανήγετο δὶς
[4, 109]	τῆς Θάσου κομιζομένην. Ἐκτάσσων οὖν	αὖθις	ἑκάστοτε ἐς μάχην τὰ σημεῖα
[4, 17]	κεφαλὴν ἀπέτεμε καὶ τοῖς ἔνδον	αὖθις	ἐκέλευεν ἀτρεμεῖν, ὡς ἔχουσι, μὴ
[4, 99]	προθυμίᾳ κατεκήρυξεν αὖθις σιωπὴν καὶ	αὖθις	ἔλεγε· Θεοὶ μέν, ὅσοι πολέμων
[4, 61]	εἷλεν Δολοβέλλας. Καὶ ὁ Κάσσιος	αὖθις	ἔπεμπεν ἐς τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ
[4, 19]	ἐς φορεῖον ἐσθέμενοι τὸν Κικέρωνα	αὖθις	ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἦγον διὰ
[4, 102]	ὁρᾶσθαι. Τήνδε οὖν τὴν ἀκτὴν	αὖθις	ἔρημον οὖσαν ὁ Τίλλιος παραπλέων,
[4, 77]	αὐτοῖς τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον	αὖθις	ἐς τὰς πύλας· καὶ τῶν
[4, 129]	ἡγεμόσι δείσας, μὴ αὑτὸν διαφυγόντες	αὖθις	ἕτερον στρατὸν ἀγείρειαν, τοὺς ἱππέας
[4, 86]	Αἱ δὲ καὶ τότε, καὶ	αὖθις	ἕτερον στρατὸν ἄγουσαι, διέπλεον ἱστίοις
[4, 72]	πολεμίων. Οἱ δὲ ἐπανήχθησαν μὲν	αὖθις	εὐθαρσῶς, δύο δὲ καὶ τότε
[4, 38]	ἀντὶ αὐτοῦ Ἀντωνίου, ἀποχειροτονηθέντος, ὅτε	αὖθις	ἐψηφίζετο εἶναι πολέμιος, καὶ περὶ
[4, 78]	~Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ἐξέδραμον	αὖθις	οἱ λοιποὶ περὶ μεσημβρίαν, ἀναχωρούσης
[4, 99]	ὁ Κάσσιος τῇ προθυμίᾳ κατεκήρυξεν	αὖθις	σιωπὴν καὶ αὖθις ἔλεγε· Θεοὶ
[4, 115]	ἀπέφευγον ἀλλήλων διὰ τὸ πῦρ	αὖθίς	τε ἐγίγνοντο ταῖς τριήρεσιν ἐς
[4, 119]	ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε αὐτοὺς	αὖθις,	ὥσπερ ἐχθὲς ἠναγκάσατε, αἰσχρὸν ἡγούμενοι
[4, 134]	ἢ τῶν πολεμίων, καὶ μὴν	πολλάκις	ἀγώνων μετασχόντες ἐν μὲν ταῖς
[4, 38]	καὶ ἐναυάρχησεν Ἀντωνίῳ διαλλαγάς τε	πολλάκις	Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι ἐς ἀλλήλους
[4, 17]	τοὺς οἰκείους εἱστία ὡς οὐ	πολλάκις	αὐτοῖς ἔτι συνεσόμενος· ἐσδραμόντων δὲ
[4, 135]	Κάτωνος, ἐμπίπτων ὅδε τοῖς πολεμίοις	πολλάκις,	εἶθ' ὑποχωρούντων ἀναλύσας τὸ κράνος,
[4, 46]	μέχρι Σικελίας διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν	πολλάκις	ἑτέροις λοχαγοῖς ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον
[4, 50]	ἀμφὶ τὰς Βαλβίνου θύρας ἐτρίβετο	πολλάκις	καὶ δικάζοντι παρίστατο καὶ διωθουμένων
[4, 97]	οὓς εἴδετε μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν	πολλάκις	καὶ ὑπατεύοντας καὶ ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε
[4, 134]	αὐτοῖς ἄρα ἐνεμέσησε καὶ προεσήμηνε	πολλάκις.	Κασσίῳ τε γὰρ τὸν στρατὸν
[4, 131]	αὑτοῦ· αὐτοὶ γάρ, τῆς τύχης	πολλάκις	πεπειραμένοι, οὐκ ἀνατρέψειν τὴν ἔτι
[4, 42]	μεταθοῖτο πρὸς αὐτὸν ἀπ' Ἀντωνίου,	πολλάκις	ὑπεριδόντα. ~Μᾶρκον δὲ οἱ θεράποντες
[4, 120]	ἑκάστῳ στρατιώτῃ πεντακισχιλίας, λοχαγῷ δὲ	πεντάκις	τοσαύτας, χιλιάρχῃ δὲ τὸ διπλάσιον
[4, 61]	αὐτῷ ναῦς, ὅσας εἶχον· ἡ	βασιλὶς	δὲ Κασσίῳ μὲν προύφερε λιμὸν
[4, 82]	Λακωνικῆς ἐκφερόμενα καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ	μόλις	αὐτὴν ἐς τὰ ἑαυτῆς ἐπανιοῦσαν,
[4, 50]	αὐτὸν ἐς πολὺ τῶν ὑπηρετῶν	μόλις	εἶπεν· Ἐμοὶ μὲν καὶ οἱ
[4, 21]	οὐχ ὑφιστάμενον φεύγειν χωρὶς αὐτοῦ,	μόλις	ἔπεισεν ὡς νέον περισῴζειν ἑαυτόν.
[4, 42]	υἱὸς ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ	μόλις	ἐπιγνοὺς τὸν πατέρα ἠσπάζετο σὺν
[4, 78]	ὑπὸ τῶν Ξανθίων, βιασάμενοί ποτε	μόλις	ἐς τὴν ἀγορὰν ἐγγὺς οὖσαν
[4, 76]	τῶν πολεμίων ἢ πολλοῖς μησὶ	μόλις	ἔσεσθαι, ὀλίγαις ἡμέραις ἐξείργαστο, καὶ
[4, 95]	διαθεῖναι, οἷα νῦν οὐκ ἰδιῶτις	πόλις,	ἀλλ' ἡγεμονὶς ἀδικεῖται πρὸς τῶν
[4, 95]	πρὸς τῶν ἀγριωτάτων βαρβάρων ἡ	πόλις	ἁλῶναι· καὶ οὐδενὸς ἀπέτεμνον οἱ
[4, 80]	διέφθειραν, καὶ τάφος Ξανθίοις ἡ	πόλις	ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ Ἁρπάγου τότε ἐγένετο·
[4, 81]	δὲ καὶ ἄργυρον, ὅσον ἡ	πόλις	εἶχε, συνενεγκὼν ἐκέλευε καὶ τὸν
[4, 105]	Φιλίππους προσεῖπεν. Ἔστι δὲ ἡ	πόλις	ἐπὶ λόφου περικρήμνου, τοσαύτη τὸ
[4, 95]	ἤδη καὶ τοὺς τρόπους ἡ	πόλις	ἐπιτέτριπται. Καὶ τῶνδε τοῖς πονηροῖς
[4, 105]	στρατὸς συνεληλύθει. Οἱ δὲ Φίλιπποι	πόλις	ἐστίν, ἣ Δάτος ὠνομάζετο πάλαι
[4, 7]	δὲ ἐσῆλθον, αὐτίκα μὲν ἡ	πόλις	ἦν πλήρης ὅπλων τε καὶ
[4, 87]	ἐξ Ἀβύδου περάσασι, πρῶτον ἀντεκεκρούκει.	Ῥασκούπολις	δὲ καὶ Ῥάσκος ἤστην ἀδελφὼ
[4, 87]	τοῖς ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον συνεμάχει,	Ῥασκούπολις	δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον,
[4, 103]	Ὧδε δὲ αὐτοῖς ἔχουσιν ὁ	Ῥασκούπολις	ἐφη περίοδον εἶναι παρ' αὐτὸ
[4, 87]	Κάσσιον περὶ τῶν ὁδῶν ὁ	Ῥασκούπολις	ἔφη τὴν μὲν δι' Αἴνου
[4, 105]	ἄρκτῳ δρυμούς, δι' ὧν ὁ	Ῥασκούπολις	ἤγαγε τοὺς ἀμφὶ τὸν Βροῦτον·
[4, 95]	νῦν οὐκ ἰδιῶτις πόλις, ἀλλ'	ἡγεμονὶς	ἀδικεῖται πρὸς τῶν αὐτὴν ἁρμόσαι
[4, 128]	ὡς δὲ αὐτοῖς καὶ ἡ	σύνταξις	ἤδη παρελέλυτο, ὀξύτερον ὑπεχώρουν καί,
[4, 15]	Οὕτως ὁ καιρὸς ἦν ἐκεῖνος	ἐπίδειξις	παραδοξολογίας. ~Καὶ τάδε ἐγίγνετο οὐκ
[4, 119]	καὶ αὐτὸ μεγίστη συμφορῶν ἐστιν	ἀπόδειξις.	Ὅταν οὖν ἡμῶν αὐτοὺς προκαλουμένων
[4, 96]	σφίσι τὰς δωρεάς. Ἡμεῖς δέ,	οἷς	ἀσεβὲς οὐδὲν εἴργασται, καὶ τὰ
[4, 69]	Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν καταδουλοῦντος ἑτέροις,	οἷς	δὴ καὶ ὑμεῖς εὔνως ἔχοντες
[4, 123]	ἀλογίστως ἐκβιασθείη, καὶ μάλιστα μισθοφόρων,	οἷς	ἐστιν αἰεί, καθὰ καὶ τοῖς
[4, 106]	ἀλλήλων δὲ ὅσον ὀκτώ, ἐν	οἷς	ἐστρατοπέδευσαν, Κάσσιος μὲν ἐπὶ τοῦ
[4, 120]	ἐπ' ὀλίγον· οὐ γὰρ ἐν	οἷς	ἔχομέν ἐστι τὸ πλουτεῖν, ἀλλ'
[4, 69]	δ' ὑμῖν ἤδη προαπεκρίνατο, ἐν	οἷς	ἐψηφίσατο τοὺς ἀμφὶ τὴν ἕω
[4, 4]	ἱερὰ καὶ ἀγάλματα ἔπιπτον. Ἐφ'	οἷς	ἡ μὲν βουλὴ θύτας καὶ
[4, 6]	ἑπτακαίδεκα, τοὺς μάλιστα δυνατούς, ἐν	οἷς	ἦν καὶ Κικέρων, ἔδοξε προανελεῖν
[4, 22]	ἀδελφοὶ δὲ δύο ὁμοῦ προγραφέντες,	οἷς	ὄνομα ἦν Λιγάριοι, ἐκρύπτοντο ὑπὸ
[4, 54]	ἀνὰ μέρος συνεμάχει. Ἀεὶ δὲ	οἷς	προσθοῖτο νικώντων, ὁ Σίττιος ἐπὶ
[4, 30]	αὐταῖς χοινικίσι διέδρα καὶ παροδεύουσι	λοχαγοῖς	ἑαυτὸν ἐμήνυσέ τε καὶ ἀνῃρέθη.
[4, 12]	τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο τοῖς	λοχαγοῖς	ἐρευνᾶν περιθέουσι, καὶ ἐγίγνετο πάντα
[4, 46]	διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν πολλάκις ἑτέροις	λοχαγοῖς	ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον ἐν τάφῳ
[4, 120]	ὑμεῖς, ὅταν αἰτῆσθε, ἀποδίδοτε τοῖς	στρατηγοῖς.	Μηδὲ ἄχθεσθε τῆς ἐχθὲς ἁρπαγῆς
[4, 135]	δὲ αὑτοὺς ἐξήγαγον ὁμοίως τοῖς	στρατηγοῖς,	οἱ δὲ καὶ ἐξεπίτηδες ἐμαχέσαντο
[4, 92]	ἐς πάντα ὡς κυρίοις τοῖς	στρατηγοῖς,	τὸ δὲ κῦρος τόδε ἐν
[4, 89]	τε πρῶτα πάντων τάδε τοῖς	στρατηγοῖς	τὸν στρατὸν ἐς πίστιν συνῆγε·
[4, 83]	περὶ τὸν ὠκεανὸν λῃστεύων σὺν	ὀλίγοις	καὶ λανθάνων, ὅτι εἴη Πομπήιος.
[4, 19]	γεγονότος, Λαίνᾳ τῷ λοχαγῷ σὺν	ὀλίγοις	ὄντι τὴν ἀτραπὸν ἔδειξεν. Ὁ
[4, 20]	μὲν δὴ Κικέρων, ἐπί τε	λόγοις	ἀοίδιμος ἐς ἔτι νῦν ἀνήρ,
[4, 119]	ἔργον, ὦ ἄνδρες, τοῖς μὲν	λόγοις	οἶδα ὅτι καὶ οἱ πολέμιοι
[4, 118]	θεοὶ κρίνωσιν, ἐπὶ ἐντελέσι τοῖς	ἔργοις	διαλύσομαι· νῦν δὲ τῆς ἐχθὲς
[4, 35]	γὰρ τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τοιοῖσδε	ἔργοις	ἐν σφίσι μόνον τὸ ἀσφαλὲς
[4, 82]	εἶχεν, ὀλίγαις· ἀπεμάχετο δὲ καὶ	πύργοις,	οὓς ἐπῆγεν ἐπὶ σχεδιῶν, ὅτε
[4, 94]	ἀνδροφόνους πορφύρᾳ τε ἱερᾷ καὶ	ῥάβδοις	καὶ πελέκεσι περικοσμοῦντες; λόγῳ καὶ
[4, 129]	ἔτι συνεστῶσι καὶ τοῖς ἄλλοις	στρατοπέδοις	αὐτῶν, ὁρμῇ τε ὑπερηφάνῳ πάντα
[4, 102]	τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον εἴρητο,	στρατοπέδοις	ἐπιτήδεια χωρία ἀνεμέτρει καὶ διέγραφε
[4, 121]	καὶ φρούρια ἀντικαθιστὰς τοῖς ἐκείνων	στρατοπέδοις.	~Τὸ δὲ ἔργον ἤπειγε τοὺς
[4, 71]	πολεμίους ὀξέως καὶ περιέπλεον καὶ	ἐπανόδοις	ἐχρῶντο, Ῥωμαῖοι δὲ ἐπὶ νεῶν
[4, 68]	τροφεῦσιν; Φείδου δὲ ἐπὶ τοῖς	θεοῖς	καὶ δόξης τῆς κατὰ ἀνθρώπους·
[4, 44]	Λουκρήτιος ἀλώμενος σὺν δυσὶ θεράπουσιν	ἀγαθοῖς	ὑπὸ ἀπορίας τῶν τροφῶν ᾖει
[4, 1]	οὓς εὕροι· Σύλλας δὲ ὑπὸ	μισθοῖς	τε μεγάλοις καὶ κολάσεσι τῶν
[4, 138]	Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος στάσεως, ὑστάτης	Ῥωμαίοις	γενομένης. Τὰ δ' ἐν μέσῳ
[4, 8]	ὅρους ἀπλώτου θαλάσσης ἀποπειράσαντα, καὶ	Ῥωμαίοις	γῆν ἄγνωστον εὑρόντα, ἐν μέσῳ
[4, 71]	τὰς Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο,	Ῥωμαίοις	δ' ἦσαν ἐς κουφοτέρας εὔτονοι,
[4, 138]	συνιόντες ἐς τὴν μάχην ἐπεμαντεύσαντο	Ῥωμαίοις·	ἐκρίθη γὰρ αὐτῶν ἡ πολιτεία
[4, 135]	περιστρέψας αὐτόν, ὡς ἔθος ἐστὶ	Ῥωμαίοις	ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ ξίφος ἔδωκε καὶ
[4, 79]	τοῖς ἀμφὶ τὸ Σαρπηδόνειον οὖσι	Ῥωμαίοις	ἐπιθεόντων, δείσαντες ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσοι
[4, 58]	τε ἄλλοις πᾶσιν ἐκέλευσαν, ὅσοι	Ῥωμαίοις	ἡγεμονεύουσιν ἐθνῶν ἢ στρατοπέδων ἀπὸ
[4, 8]	ἄρχοντα ἱερῶν, καὶ τὰ φοβερώτατα	Ῥωμαίοις	καθελόντα τε ἔθνη καὶ κτησάμενον,
[4, 70]	οὖν ἐς τὰ μέγιστα κινδυνεύουσι	Ῥωμαίοις.	Κάσσιος ὑμῖν ἐστιν ὁ τὰς
[4, 66]	ἐν λόγῳ μᾶλλον ὄντες ἐδεδοίκεσαν	Ῥωμαίοις	μέλλοντες ἐς χεῖρας ἰέναι, ὁ
[4, 133]	ἢ ἀντίπαλον ἔθνος ἐθίσειαν ἐπὶ	Ῥωμαίοις.	Ὃ δὲ δὴ μάλιστα πάντων
[4, 66]	συνθηκῶν, αἳ Ῥοδίοις εἰσὶ καὶ	Ῥωμαίοις,	ὅπλα μὴ φέρειν ἐπὶ ἀλλήλους·
[4, 8]	ἀρχῆς πολεμίων, τάς τε ὑπὸ	Ῥωμαίοις	πόλεις τὰς μὲν οὐ πείθοντες
[4, 69]	παρακαλοῦντες ὑπὲρ αὐτονομίας· φιλίαν τε	Ῥωμαίοις	προφέροντες οὐκ ἐλεεῖτε ἀκρίτους ἐπὶ
[4, 70]	δὲ δή που τὸ συγκείμενον,	Ῥωμαίοις	Ῥοδίους βοηθεῖν, κἂν καθ' ἕνα
[4, 2]	ἅπασαν ἄνευ τῆς συναφοῦς τοῖς	Πυρηναίοις	ὄρεσιν, ἣν παλαιὰν ἐκάλουν Κελτικήν·
[4, 28]	τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα τοῖς	Μιντουρναίοις	κατέλιπε. Λάργον ἕτεροι συνελάμβανον ἐν
[4, 59]	συνεμάχουν, δόξαν ἔχοντι παρὰ τοῖς	Παρθυαίοις,	ἐξ οὗ Κράσσῳ ταμιεύων ἐμφρονέστερος
[4, 133]	καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις, καὶ	Παρθυαίοις	καίπερ οὖσιν ἐχθροῖς ἐς τὰ
[4, 130]	Ἀντώνιόν φασιν ὕστερον ἐν τοῖς	ἰδίοις	κινδύνοις μεταγινώσκοντα εἰπεῖν, ὅτι συνεξετάζεσθαι
[4, 66]	τοὺς καταφρονήσαντας, μήτε συνθηκῶν, αἳ	Ῥοδίοις	εἰσὶ καὶ Ῥωμαίοις, ὅπλα μὴ
[4, 52]	περιφανέστατα Λαοδικεῦσι καὶ Ταρσεῦσι καὶ	Ῥοδίοις	καὶ Παταρεῦσι καὶ Ξανθίοις. Καὶ
[4, 69]	εἰπεῖν· Εἰ μὲν οὐ συνεβούλευσας	Ῥοδίοις	μὴ ἀδικεῖν με, σύ με
[4, 78]	οἱ δὲ καὶ σιδήρια ὀξέα	καλωδίοις	περιτιθέντες ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια ἐς
[4, 14]	ἢ πολέμιον ἐδεδοίκεσαν, τοῖς δ'	οἰκείοις	σφᾶς ἐπέτρεπον, ἀλλὰ καὶ τούσδε
[4, 19]	παιδὶ τοῦ ἀδελφοῦ καὶ πᾶσιν	οἰκείοις	τε καὶ στασιώταις καὶ φίλοις·
[4, 81]	σφέτερα καὶ παραινοῦντες ἀμείνονα βουλεύσασθαι.	Ξανθίοις	δὲ οὐδὲν ἀποκριναμένων πω τῶν
[4, 80]	ἀντὶ δουλοσύνης διέφθειραν, καὶ τάφος	Ξανθίοις	ἡ πόλις ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ Ἁρπάγου
[4, 52]	καὶ Ῥοδίοις καὶ Παταρεῦσι καὶ	Ξανθίοις.	Καὶ αὐτῶν ἕκαστα, ὡς ἐν
[4, 108]	ἱππέες δὲ ἅμα τοῖς ἑκατέρων	Θρᾳκίοις	ἦσαν Καίσαρι μὲν καὶ Ἀντωνίῳ
[4, 69]	εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς	ἐμφυλίοις	ἡμῶν. Ἔστι δὲ ἐμφύλια μέν,
[4, 10]	ἔκτεινε, τὴν πόλιν κἀκεῖνος ἐν	ἐμφυλίοις	καθιστάμενος, ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε δι'
[4, 41]	τὸν Αἰνείαν γράφουσιν αἰδέσιμον τοῖς	πολεμίοις	γενέσθαι φέροντα τὸν πατέρα. Καὶ
[4, 116]	δ' ἦν, ὃ καὶ τοῖς	πολεμίοις	ἑαυτὸ ἐπέτρεπεν, ὑπὸ τῶν συμφορῶν
[4, 115]	ὑπό του θεῶν ἐκδεδομέναι τοῖς	πολεμίοις.	Ἐνέβαλλον γὰρ ἀδεῶς ἑκάστῃ καὶ
[4, 65]	τέλη τε γὰρ ἤδη τοῖς	πολεμίοις	ἐς τεσσαράκοντα εἶναι στρατοῦ καὶ
[4, 68]	δεξιὰς ἐτίθεσθε, αἳ καὶ παρὰ	πολεμίοις	ἰσχύουσιν, οὐ παρὰ φίλοις καὶ
[4, 25]	ἤδη τὸ σκάφος, ἐμπεσὼν τοῖς	πολεμίοις	κατεκόπη. ~Νάσων δὲ ὑπὸ ἐξελευθέρου,
[4, 99]	ἀμείνονά ἐστιν ἡμῖν ἢ τοῖς	πολεμίοις,	μάθετε οὕτως. Τέλη μὲν ὁπλιτῶν
[4, 108]	διὰ θαλάσσης ποριζόμενοι, τοῖς δὲ	πολεμίοις	οὐδὲν ὂν δαψιλὲς οὐδὲ οἰκεῖον·
[4, 135]	ὁ Κάτωνος, ἐμπίπτων ὅδε τοῖς	πολεμίοις	πολλάκις, εἶθ' ὑποχωρούντων ἀναλύσας τὸ
[4, 120]	ἀφαιρεθέντα, ἔτι ὄντα παρὰ τοῖς	πολεμίοις	σῶα, καὶ τὰ πολέμια αὐτὰ
[4, 68]	ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοις καὶ	πολεμίοις.	~Ταῦτ' εἰπὼν ὁ πρεσβύτης οὐ
[4, 22]	ἔχων τὸ ἀκριβὲς ἀνάγραπτον, εἰκότα	ἀξιοῖς,	ἔφη· Σὺ γὰρ πρὸ τούτου
[4, 36]	καὶ κατασκευῆς ἐμερίζετο· τοῖς δὲ	ἀξίοις	καὶ ἐς στρατηγίας ἢ ναυαρχίας
[4, 127]	παραγένοιντο. Καὶ πᾶσιν ἦν αἰδὼς	ἀξίοις	τε φανῆναι τῶν στρατηγῶν καὶ
[4, 81]	ἐσφέρειν ὑπὸ ζημίαις καὶ μηνύμασιν,	οἵοις	καὶ Κάσσιος ἐκήρυξεν ἐν Ῥόδῳ.
[4, 34]	τῶν ἐπιτιμίων καὶ ὑπὸ μηνύμασιν	ὁμοίοις,	ἵνα πεντηκοστὴν μὲν τῶν ὄντων
[4, 49]	ᾖτησέ τε καὶ ἔτυχε τοῖς	ὁμοίοις	τὸν Βαρβούλαν ἀμείψασθαι. Τοῖσδε μὲν
[4, 27]	καὶ Κασσίῳ δικάζων, Καίσαρος τοῖς	δικαστηρίοις	μετὰ στρατιᾶς ἐφεστῶτος καὶ τῶν
[4, 92]	πολέμοις ὑπακούετε ἐς πάντα ὡς	κυρίοις	τοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ κῦρος
[4, 75]	Μακεδονίᾳ, τὰ μὲν ἐν τοῖς	Ἰλλυριοῖς	τρία τέλη τοῦ στρατοῦ παραλαμβάνει,
[4, 36]	τῶν σπονδῶν, οἱ μὲν ἐν	χωρίοις	ἢ τάφοις, οἱ δὲ ἐν
[4, 28]	κατέλιπε. Λάργον ἕτεροι συνελάμβανον ἐν	χωρίοις,	οὐ Λάργον, ἀλλ' ἕτερον διώκοντες·
[4, 26]	σφαγέας περιμένων. Κέστιος δὲ ἐν	χωρίοις	παρὰ εὐνόοις θεράπουσιν ἐκρύπτετο, λοχαγῶν
[4, 2]	τάδε ἀλλήλοις ἀντικαθιστάντες ἐχώρουν σὺν	τριακοσίοις	ἑκάτερος ἐπὶ τὰς τοῦ ποταμοῦ
[4, 73]	ἄργυρος ἐν ἱεροῖς τε καὶ	δημοσίοις,	πάντα συλήσας ἐκέλευσε καὶ τὸν
[4, 86]	αὖθις ἕτερον στρατὸν ἄγουσαι, διέπλεον	ἱστίοις	στρογγύλοις, μέχρι πᾶς ὁ στρατὸς
[4, 92]	δὲ κῦρος τόδε ἐν τοῖς	εἰρηνικοῖς	ἐφ' ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε αὐτοί, προβουλευούσης
[4, 119]	φόβου, ὅταν ὥσπερ ἐν τοῖς	γυμνικοῖς	ἀφιστῶνται τοῦ ἀγῶνος οἱ ἐλάττονες·
[4, 3]	διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς ἐδάφεσι καὶ	οἴκοις	αὐτῷ διανεμήσεσθαι, ὥσπερ αὐτοῖς ἀντὶ
[4, 3]	καὶ περιουσίᾳ καὶ ἐδάφεσι καὶ	οἴκοις	εἰς κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς
[4, 68]	συνετίθεσθε καὶ σπονδὰς ἐπὶ τοῖς	ὅρκοις	ἐσπένδετε καὶ δεξιὰς ἐτίθεσθε, αἳ
[4, 100]	δέ, ὃ δυσπορώτατόν ἐστι στρατοῖς	μεγάλοις,	ἐκείνοις μὲν οὐκ εἰσί, πλὴν
[4, 1]	Σύλλας δὲ ὑπὸ μισθοῖς τε	μεγάλοις	καὶ κολάσεσι τῶν ἐπικρυψάντων ὁμοίαις
[4, 16]	καὶ πολλοὶ Ῥωμαίων ἐν πολλαῖς	βίβλοις	αὐτὰ συνέγραψαν ἐφ' ἑαυτῶν· ὀλίγα
[4, 128]	καὶ τρίτων συνυποχωρούντων, μισγόμενοι πάντες	ἀλλήλοις	ἀκόσμως ἐθλίβοντο ὑπὸ σφῶν καὶ
[4, 70]	καὶ Ῥοδίους ἐν ταῖς χρείαις	ἀλλήλοις	ἀμύνειν. Ἀμύνατε οὖν ἐς τὰ
[4, 54]	καὶ τοῖς Λιβύων βασιλεῦσι πολεμοῦσιν	ἀλλήλοις	ἀνὰ μέρος συνεμάχει. Ἀεὶ δὲ
[4, 2]	ὁπλιτῶν τέλη πέντε· καὶ τάδε	ἀλλήλοις	ἀντικαθιστάντες ἐχώρουν σὺν τριακοσίοις ἑκάτερος
[4, 21]	δέ, πατὴρ καὶ υἱός, συμφυέντες	ἀλλήλοις	διὰ μιᾶς πληγῆς ἀπέθανον· καὶ
[4, 58]	ἐκ τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες οὖν	ἀλλήλοις,	εἰ μή τις αὑτοῖς συγγνώμη
[4, 14]	πάντες ἐδεδοίκεσαν ὅμοια καὶ συνήσπιζον	ἀλλήλοις·	ἐπὶ δὲ ταῖς προγραφαῖς οἱ
[4, 128]	δύο ἐς τὸ μεταίχμιον συμπεσόντες	ἀλλήλοις	ἐπολέμουν· καὶ ἦν σιγὴ βαθυτάτη.
[4, 53]	αὐτῆς· ἐκ μὲν δὴ τούτων	ἀλλήλοις	ἐπολέμουν, στρατὸν δὲ εἶχεν ὁ
[4, 5]	φίλους ἐς τὴν ἀναίρεσιν ἀντιδιδόντες	ἀλλήλοις	καὶ τότε καὶ ὕστερον. Προσκατελέγοντο
[4, 111]	τοῦ ἄλλου πλήθους, ἑκατέρων ἐκτὸς	ἀλλήλοις	μαχομένου. ~Τὸ δὲ στρατόπεδον ὡς
[4, 136]	διεδείχθη, ὅτι οὐδ' ἀπ' ἀρχῆς	ἀλλήλοις	οἵδε οἱ Θρᾷκες διεφέροντο, ἀλλὰ
[4, 137]	ὁμοίας, δυσκαταγώνιστοι παρ' αὐτὸ ἦσαν	ἀλλήλοις.	Οὐδὲ ὁρμῇ καὶ τόλμῃ τοσῇδέ
[4, 66]	Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντας, κελεύειν δὲ	ἀλλήλοις	συμμαχεῖν, Κασσίῳ δὲ δεομένῳ εἰρωνεύεσθαι
[4, 90]	συστρατιῶται, κοινὸς ὢν ἐς πίστιν	ἀλλήλοις	συνάγει· συνάπτει δὲ καὶ ὅσα
[4, 114]	Παραδοὺς δὲ τὸ σῶμα τοῖς	φίλοις,	ἔνθα λαθραίως θάψειαν, ἵνα μὴ
[4, 91]	ἐπίμεμπτος ἦν, οὐχ ἡμῖν τοῖς	φίλοις,	ἐπεὶ κἀν τούτοις προετιμώμεθα, ἀλλὰ
[4, 68]	ἀπίστους ἐς ἅπαντα ποιεῖ καὶ	φίλοις	καὶ πολεμίοις. ~Ταῦτ' εἰπὼν ὁ
[4, 68]	παρὰ πολεμίοις ἰσχύουσιν, οὐ παρὰ	φίλοις	καὶ τροφεῦσιν; Φείδου δὲ ἐπὶ
[4, 114]	δὲ Βροῦτος ἐπιτωθάσας ἔφη τοῖς	φίλοις·	Οἱ μὲν δὴ προκαλούμενοι ἡμᾶς
[4, 19]	οἰκείοις τε καὶ στασιώταις καὶ	φίλοις·	φυγὼν δὲ ἐπὶ σκάφους οὐκ
[4, 6]	μόνους κατεγνωσμένους, πίστεις τε τοῖς	ἄλλοις	δημοσίας ἐποιεῖτο, ἀγνοῶν τὰ ἐγνωσμένα.
[4, 74]	χρημάτων ἐπέταττεν ὅμως καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἔθνεσι τῆς Ἀσίας ἅπασι φόρους
[4, 58]	τὴν Ἰλλυρίδα προσέθεσαν τοῖς τε	ἄλλοις	πᾶσιν ἐκέλευσαν, ὅσοι Ῥωμαίοις ἡγεμονεύουσιν
[4, 129]	τοῖς ἔτι συνεστῶσι καὶ τοῖς	ἄλλοις	στρατοπέδοις αὐτῶν, ὁρμῇ τε ὑπερηφάνῳ
[4, 133]	καὶ πόλεσι καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν	πολλοῖς	καὶ κατώρθουν. Ἐθνῶν τε ἐκράτησαν
[4, 56]	μὲν καὶ τοὺς Σιττιανοὺς ἐδωρεῖτο	πολλοῖς	λαφύροις, τὰς δὲ πόλεις τῷ
[4, 76]	ἔσεσθαι κωλυόντων τῶν πολεμίων ἢ	πολλοῖς	μησὶ μόλις ἔσεσθαι, ὀλίγαις ἡμέραις
[4, 26]	ἐκρύπτετο, λοχαγῶν δ' αἰεὶ σὺν	ὅπλοις	ἢ κεφαλαῖς διαθεόντων οὐκ ἔφερε
[4, 108]	θράσει καὶ ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ	ὅπλοις	καὶ παρασκευῇ λαμπροτάτην ἑκατέρων παράταξιν
[4, 86]	ἕτερον στρατὸν ἄγουσαι, διέπλεον ἱστίοις	στρογγύλοις,	μέχρι πᾶς ὁ στρατὸς καὶ
[4, 73]	θάνατον, τοῖς δὲ μηνύσασι δεκάτην,	δούλοις	δὲ καὶ ἐλευθερίαν. Οἱ δ'
[4, 32]	ταῦτα μηνύουσιν ἐλευθέροις τε καὶ	δούλοις	μήνυτρα. Αἱ δὲ γυναῖκες ἔκριναν
[4, 49]	Δεξιὸν δὲ ὁρῶν ἐπέστησε τοῖς	ὁμοδούλοις	καὶ χρήματα διοικεῖν ἔδωκεν· δεινὸν
[4, 92]	μόνην αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖς	πολέμοις	ἀρετὴν ἑωρᾶτε. Νῦν δὲ ῥᾳδίως
[4, 52]	Ῥώμῃ, καὶ τὰ ὑπερόρια πάντα	πολέμοις	διὰ τήνδε τὴν στάσιν ἐδονεῖτο·
[4, 97]	κρίνουσι. Μεγίστη δὲ ἐλπὶς ἐν	πολέμοις	ἐστὶ τὸ δίκαιον. ~Μηδέ τῳ,
[4, 1]	ἐπὶ Ἑλλήνων ἐν στάσεσιν ἢ	πολέμοις	οὔτ' ἐπὶ Ῥωμαίων αὐτῶν ἐμνημονεύετο
[4, 91]	γὰρ Καίσαρα ἐν μὲν τοῖς	πολέμοις	συστρατευόμενοί τε αὐτῷ μεθ' ὑμῶν
[4, 5]	Εὐρώπης καὶ μάλιστα τῆς Ἰταλίας	πολέμοις	τε καὶ εἰσφοραῖς τετρυμένης ἀποροῦντες·
[4, 92]	δῆμος ὑμεῖς ἐν μὲν τοῖς	πολέμοις	ὑπακούετε ἐς πάντα ὡς κυρίοις
[4, 108]	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐνδέοντα τοῖς	ἀριθμοῖς,	τοῖς δ' ἀμφὶ τὸν Καίσαρα
[4, 97]	πατρίδος ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς	νόμοις,	εἰκότως οἵδε τε οἱ ἄνδρες
[4, 91]	κἀν τούτοις προετιμώμεθα, ἀλλὰ τοῖς	νόμοις	καὶ τῷ κόσμῳ τῆς πολιτείας,
[4, 108]	ἐν τοσούτῳ μόνοις ἱππεῦσι καὶ	ἀκροβολισμοῖς	ἐπειρῶντο ἀλλήλων. Ὡς δὲ ἐξείργαστο
[4, 54]	δόλῳ. Εὔνους δὲ ὢν τοῖς	Πομπηιανοῖς	διὰ τάδε, κατεγίνωσκεν ἀεὶ τῆς
[4, 36]	Αἱ μὲν οὖν φυγαὶ τοῖς	δυναμένοις	ἦσαν ἐς Κάσσιον ἢ Βροῦτον
[4, 23]	ὑπεδεξάμην, τὰ δ' ὅμοια τοῖς	ὑποδεξαμένοις	ἐστὶν ἐπιτίμια. Καὶ οὐδενὸς αὐτὴν
[4, 125]	τοῖς δὲ ὑπὸ αἰδοῦς δικαίας,	βιασαμένοις	τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι, μὴ
[4, 3]	ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς τάδε	καθισταμένοις	καὶ πολεμοῦσι πόλεμον ἔκδημον. Ταῦτα
[4, 7]	ὃ καὶ Λακεδαιμόνιοι τοῖς ἄρτι	καθισταμένοις	τὰ ὑπήκοα ἐτίθεντο ὄνομα, οὔτε
[4, 37]	τὰ γὰρ ὅμοια καὶ τοῖς	ὑποδεδεγμένοις	ἐπικεκήρυκται. ὁ δὲ αὐτὴν ἐπιμεμψάμενος
[4, 95]	οἱ Κελτοὶ κεφαλὰς οὐδὲ ἐνύβριζον	ἀνῃρημένοις	οὐδὲ πολεμοῦσιν ἔτι λαθεῖν ἢ
[4, 15]	οἱ δὲ καὶ ἐπανῄρουν σφᾶς	ἀνῃρημένοις.	Τῶν δὲ ἐκφυγόντων οἱ μὲν
[4, 36]	ἐς τέλος τῶν συμφορῶν τοῖς	προγεγραμμένοις	ἀπαντῶντα τοιάδε μάλιστα ἦν· ὅσα
[4, 31]	φαίνηται ταῦτα ποιῶν, ἐν τοῖς	προγεγραμμένοις	ἔσται. Ὁ μὲν δὴ τὸν
[4, 12]	δὲ καὶ Θωράνιος ἐν τοῖς	προγεγραμμένοις,	λεγόμενος ὑπό τινων ἐπιτροπεῦσαι Καίσαρος.
[4, 11]	πρόφασιν ἢ συγγνώμην, ἐν τοῖς	προγεγραμμένοις	τιθέμεθα. Ἀναφερόντων δὲ τὰς κεφαλὰς
[4, 16]	ἐκπλήξειε καὶ πιστεύειν ποιήσειε τοῖς	προλεγομένοις.	Πολλὰ δέ ἐστι, καὶ πολλοὶ
[4, 123]	ἢ ἐς χεῖρας ἰέναι ἀνδράσιν	ἐπειγομένοις	ὑπὸ λιμοῦ, καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ
[4, 111]	ὀξέως, ὥστε τοῖς τὸ ἕλος	ἐργαζομένοις	ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων ἑλόντες ἤδη τὸ
[4, 105]	ἄναντες δὲ τοῖς ἐξ Ἀμφιπόλεως	βιαζομένοις.	~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν ἕτερος
[4, 78]	μάλιστα Ῥωμαίων. Καὶ ἑτέροις δὲ	εἰσωθιζομένοις	ἀμφὶ τὴν εἴσοδον ἐπέπεσον αἰφνίδιον
[4, 89]	χρειῶν. Καθήραντες δὲ αὐτὴν τοῖς	νομιζομένοις	ἀνεπλήρουν τὰς ἐκ τῶν ἐπηγγελμένων
[4, 93]	ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖς δημάρχοις ὑμῶν	ὑβριζομένοις,	ἥν τινα ἀΐδιον ὑμῶν αὐτῶν
[4, 134]	καὶ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι	διωκομένοις	ὑπὸ λιμοῦ, δαψιλῶς αὐτὸν ἔχοντα
[4, 87]	Κάσσιον, τρισχιλίους ἱππέας ἔχων ἑκάτερος.	Πυνθανομένοις	δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον
[4, 96]	πράσσοντες οὐδ' ὣς ἀνεπλήρωσαν τοῖς	στρατευομένοις	σφίσι τὰς δωρεάς. Ἡμεῖς δέ,
[4, 12]	Λέπιδος, καὶ πρῶτος ἐν τοῖς	προγραφομένοις	ὁ ἀδελφὸς ὁ Λεπίδου Παῦλος,
[4, 10]	μὴ ἐπὶ τοῖς ὁπλίταις ᾖ	διωργισμένοις	πλεονάζειν ἐς τοὺς ἀνευθύνους, ἀλλὰ
[4, 71]	ἐμπειρία διέφθαρτο ὑπὸ τῆς στενοχωρίας	κεκυκλευμένοις,	αἱ δὲ ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις
[4, 83]	χεῖρας οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς	ἡγουμένοις	αὐτῆς ὑπὸ Γαΐῳ Καίσαρι. Ὧν
[4, 70]	ἐς τὴν ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν	ἀδικουμένοις	οὐ συμμαχεῖτε, ἐπιλανθάνῃ· οὓς εἰκὸς
[4, 36]	ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι. Αὐτός τε τοῖς	ἀφικνουμένοις	ἀπήντα καὶ ἐσθῆτος αὐτίκα καὶ
[4, 118]	ἡμῶν προπολεμεῖν, ἵν' ἀσθενεστέροις καὶ	τετρυμένοις	ἐντύχοιμεν, ὅτε χρή. Μηδ' ἐκφερώμεθα
[4, 36]	ἐπέπλεον, σημεῖά τε ἀνίσχουσαι τοῖς	ἀλωμένοις,	καὶ τὸν ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι. Αὐτός
[4, 70]	δέ, εἰ μέν ποτε ἡμῖν	περικτωμένοις	τι συνεπράξατε, ὧν εὐεργεσίας καὶ
[4, 75]	Ὁ δὲ τὸν μὲν παῖδα	Κυζικηνοῖς	ἀνατρέφειν παρέδωκε, μέχρι σχολάσειεν ἐπὶ
[4, 125]	μηδὲ προπετείας ὑπευθύνοις μᾶλλον ἢ	ἀξιεπαίνοις	εὐβουλίας. Ἃ καὶ ὁ Βροῦτος
[4, 86]	Βαλαρόν. ~Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπελθὼν	νρηγίνοις	μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι μεγάλας πίστεις
[4, 16]	περὶ ἐκείνων ἀνελεξάμην, καὶ προσῆν	ἐκείνοις	ἀταφία· ταῦτα δὲ ἀξιώσει τε
[4, 51]	καὶ στρατηγίας ἠξιοῦτο. Ἐπὶ δὲ	ἐκείνοις	αὐτὸν ὁ Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν
[4, 65]	Λυκίους ἐξελεῖν, εὔνους τε ὄντας	ἐκείνοις	καὶ ναυτικὸν ἔχοντας, ἵνα μὴ
[4, 120]	καὶ τὰ πολέμια αὐτὰ ἐπ'	ἐκείνοις	κρατοῦσιν ἡμῖν ἀποδώσει. Καὶ εἰ
[4, 35]	τινάς, οἳ σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον	ἐκείνοις,	λαβὼν ἐκρέμασε. ~Καὶ τὰ μὲν
[4, 100]	ὃ δυσπορώτατόν ἐστι στρατοῖς μεγάλοις,	ἐκείνοις	μὲν οὐκ εἰσί, πλὴν ἐκ
[4, 14]	καταλήψεσιν· οὐ γάρ, ὡς ἐν	ἐκείνοις,	τὸν μὲν ἀντιστασιώτην ἢ πολέμιον
[4, 64]	καὶ τὰ ἱερὰ ἐπὶ τοῖς	κοινοῖς,	ὅσα εἶχον ἐς πομπὰς ἢ
[4, 119]	ἀντὶ τῶν χειρῶν πιστεύωσι τοῖς	κρημνοῖς,	τότε μοι θαρροῦντες ὑμεῖς, ὦ
[4, 128]	τάξει τῶν ἔργων ἐχρῶντο, ἀλλὰ	γυμνοῖς	τοῖς ξίφεσι συμπλεκόμενοι ἔκοπτόν τε
[4, 108]	αὐτῶν ἑκάτεροι καὶ ἐν τοσούτῳ	μόνοις	ἱππεῦσι καὶ ἀκροβολισμοῖς ἐπειρῶντο ἀλλήλων.
[4, 98]	τε βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	μόνοις	ὑπὲρ ἐλευθερίας. ~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων
[4, 133]	Ἐν δὲ ταῖς φροντίσι καὶ	πόνοις	ὁ μὲν Κάσσιος ἀμεταστρεπτί, καθάπερ
[4, 130]	φασιν ὕστερον ἐν τοῖς ἰδίοις	κινδύνοις	μεταγινώσκοντα εἰπεῖν, ὅτι συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ
[4, 125]	ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο, μηδὲ προπετείας	ὑπευθύνοις	μᾶλλον ἢ ἀξιεπαίνοις εὐβουλίας. Ἃ
[4, 103]	μὲν διὰ τὴν συνηρέφειαν οὐδὲ	οἰωνοῖς,	τῇ τετάρτῃ δὲ ἐπὶ Ἁρπησσὸν
[4, 26]	Κέστιος δὲ ἐν χωρίοις παρὰ	εὐνόοις	θεράπουσιν ἐκρύπτετο, λοχαγῶν δ' αἰεὶ
[4, 103]	ὅθεν ἡμέρας ἔτι μιᾶς ἐν	Φιλίπποις	ἔσεσθαι, τοὺς πολεμίους περιλαβόντας, ὡς
[4, 134]	ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ ἐν	Φιλίπποις.	καὶ ὀφθῆναί φασιν αὐτῷ πρὸ
[4, 115]	δὲ ἡμέρᾳ τὴν μάχην ἐν	Φιλίπποις	συνέβαινεν εἶναι, καὶ ἐν τῷ
[4, 78]	γενομένας. Βαλλόμενοι δ' ἐν τοῖς	στενωποῖς	ἄνωθεν ὑπὸ τῶν Ξανθίων, βιασάμενοί
[4, 95]	χωρὶς καταδίκης ἐν οἰκίαις, ἐν	στενωποῖς,	ἐν ἱεροῖς, ὑπὸ στρατιωτῶν, ὑπὸ
[4, 33]	μὲν φύσις ἀπολύει παρὰ ἅπασιν	ἀνθρώποις,	αἱ δὲ μητέρες ἡμῶν ὑπὲρ
[4, 103]	ὄρος ἡμερῶν τριῶν, ἄβατον μὲν	ἀνθρώποις	ἐς τὸ νῦν ὑπό τε
[4, 32]	ἐπιτίμια καὶ τοῖς ταῦτα μηνύουσιν	ἐλευθέροις	τε καὶ δούλοις μήνυτρα. Αἱ
[4, 36]	ἐκάλουν, καὶ τοῖς περισῴζουσιν αὐτοὺς	ἐλευθέροις	τε καὶ θεράπουσι προλέγων διπλάσια
[4, 26]	ἔχεις. Λεύκιος δὲ δύο πιστοτάτοις	ἀπελευθέροις	χρυσίον δοὺς ἐπὶ θάλασσαν ᾖει,
[4, 73]	ἢ χρυσὸς ἢ ἄργυρος ἐν	ἱεροῖς	τε καὶ δημοσίοις, πάντα συλήσας
[4, 95]	ἐν οἰκίαις, ἐν στενωποῖς, ἐν	ἱεροῖς,	ὑπὸ στρατιωτῶν, ὑπὸ θεραπόντων, ὑπὸ
[4, 108]	Ἦν δὲ τὰ μὲν πεζὰ	ἑκατέροις	ἐννεακαίδεκα ὁπλιτῶν τέλη, τοῖς μὲν
[4, 112]	Καὶ τὸ ἔργον ἦν ἐντελὲς	ἑκατέροις	καὶ ὅμοιον· Βροῦτός τε γὰρ
[4, 73]	ἄνδρας καὶ ἀχθέντας ἐκόλαζε θανάτῳ·	ἑτέροις	δέ, ἀμφὶ τοὺς πέντε καὶ
[4, 78]	ἀμφὶ δισχιλίους μάλιστα Ῥωμαίων. Καὶ	ἑτέροις	δὲ εἰσωθιζομένοις ἀμφὶ τὴν εἴσοδον
[4, 101]	πεποιημένους, ἐκόλαπτον αὐτοὺς ἤ, ὡς	ἑτέροις	δοκεῖ, περιέσκεπον· καὶ παρέμενον δημοσίας
[4, 46]	Σικελίας διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν πολλάκις	ἑτέροις	λοχαγοῖς ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον ἐν
[4, 69]	φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν καταδουλοῦντος	ἑτέροις,	οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς εὔνως
[4, 100]	Ἡμεῖς δ' ὑμῖν ἐπὶ τοῖς	προτέροις	ἀποδόντες ἅπαντα, ὅσα ὑπεσχήμεθα, καὶ
[4, 89]	σφίσι φανείσῃ· καὶ θάρσος ἦν	ἀμφοτέροις	αὐτίκα καὶ ἐλπὶς ἰσχυρά, τοσῶνδε
[4, 49]	τύχη περιῆλθεν ἐς τὸ ὅμοιον	ἀμφοτέροις·	Βαρβούλας τε γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου
[4, 20]	παιδὸς ἱκετεύοντος, οἱ σφαγεῖς ἔφασαν	ἀμφοτέροις	διαιτήσειν καὶ διαλαβόντες ἕτερον ἕτεροι
[4, 118]	τὸν λιμὸν ἡμῶν προπολεμεῖν, ἵν'	ἀσθενεστέροις	καὶ τετρυμένοις ἐντύχοιμεν, ὅτε χρή.
[4, 125]	χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ	ἀσθενεστέροις	ὧν ἐθρασύνοντο, μηδὲ προπετείας ὑπευθύνοις
[4, 95]	πόλις ἐπιτέτριπται. Καὶ τῶνδε τοῖς	πονηροῖς	ἡγεμόνες εἰσὶν οἱ τρεῖς ἄνδρες,
[4, 127]	ὡς ἐκ φύσεως καὶ γένους	ἐχθροῖς	ἐπηπείλουν. Οὕτως ἡ παραυτίκα ὀργὴ
[4, 133]	δυνάσταις, καὶ Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν	ἐχθροῖς	ἐς τὰ βραχύτερα· ἐπὶ δὲ
[4, 33]	τιμωμένων οὐδὲ ὑπὸ μηνυταῖς ἢ	κατηγόροις	οὐδὲ πρὸς ἀνάγκην ἢ βίαν,
[4, 112]	λοιποὺς ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ ἐπανῄεσαν,	ἀχθοφόροις	ἐοικότες μᾶλλον ἢ στρατιώταις· καὶ
[4, 75]	βασιλείαν καταγαγεῖν, ἐν δὲ τοῖς	θησαυροῖς	εὗρε παράδοξον χρυσίου τι πλῆθος
[4, 79]	πυλίδα ἀνέῳξαν, ἣ προεσταύρωτο πυκνοτάτοις	σταυροῖς,	καὶ τοὺς εὐτολμοτάτους αἰωρουμένους ὑπὲρ
[4, 56]	καὶ τοὺς Σιττιανοὺς ἐδωρεῖτο πολλοῖς	λαφύροις,	τὰς δὲ πόλεις τῷ Καίσαρι
[4, 107]	καὶ πάντα κατὰ σπουδὴν ὠχύρου	τάφροις	καὶ τείχεσι καὶ χαρακώμασιν. Ὠχύρουν
[4, 7]	τὴν ἔρευναν οὐ παρασχόντα τοῖς	ἴσοις	ἐνέχεσθαι. Μηνύειν δὲ ἕκαστα τούτων
[4, 7]	τούτων τὸν ἐθέλοντα ἐπὶ τοῖς	ἴσοις	κέρδεσι. ~Καὶ εἶχεν οὕτως ἡ
[4, 76]	τὴν ὕλην μακρόθεν, ὥσπερ ἐν	τοῖς	ἀγῶσι, σὺν δρόμῳ καὶ βοῇ
[4, 36]	θεράπουσι προλέγων διπλάσια τῶν διδομένων	τοῖς	αἱροῦσι· λέμβοι τε αὐτοῦ καὶ
[4, 36]	ἐμοί τε ἥδιον εἰπεῖν καὶ	τοῖς	ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον ἐς μηδὲν ἀποκάμνοντας
[4, 6]	καὶ μόνους κατεγνωσμένους, πίστεις τε	τοῖς	ἄλλοις δημοσίας ἐποιεῖτο, ἀγνοῶν τὰ
[4, 74]	τῶν χρημάτων ἐπέταττεν ὅμως καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἔθνεσι τῆς Ἀσίας ἅπασι
[4, 129]	καὶ τοῖς ἔτι συνεστῶσι καὶ	τοῖς	ἄλλοις στρατοπέδοις αὐτῶν, ὁρμῇ τε
[4, 36]	αἰγιαλοὺς ἐπέπλεον, σημεῖά τε ἀνίσχουσαι	τοῖς	ἀλωμένοις, καὶ τὸν ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι.
[4, 79]	δὲ σὺν μεγάλῃ πάνυ βοῇ	τοῖς	ἀμφὶ τὸ Σαρπηδόνειον οὖσι Ῥωμαίοις
[4, 38]	ἐνδόντας ἐπιβαρούσῃ τῇ τύχῃ μεταστρατεύσασθαι	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον. Οἰκειότερος δὲ
[4, 87]	συμμαχίας διεφέροντο. Καὶ Ῥάσκος μὲν	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον συνεμάχει, Ῥασκούπολις
[4, 103]	ἰσχυρῶς. Καὶ πάλιν ἦν ἄπορα	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀθυμία τε
[4, 86]	ἐπέμφθη· ὡς γὰρ οὐκ ἔχουσι	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Καίσαρα τροφὰς δαψιλεῖς
[4, 71]	Κνίδῳ καὶ τῆς ἐπιούσης ἐπεφαίνοντο	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐκ τοῦ
[4, 89]	ὑπὲρ πεντακισχιλίους. ~Τοσήδε μὲν στρατιὰ	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐπὶ τοῦ
[4, 87]	τὴν γνώριμον ὁδόν. Καὶ τοῦτο	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, ἐς Σηστὸν
[4, 57]	πάνυ δυσχεραινούσης, ἀντεδόθη δὲ ὅμως	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον Κυρήνη τε
[4, 87]	ἱππέας ἔχων ἑκάτερος. Πυνθανομένοις δὲ	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον περὶ τῶν
[4, 87]	τὸν Ἀντώνιον συνεμάχει, Ῥασκούπολις δὲ	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, τρισχιλίους ἱππέας
[4, 104]	διὰ τοιᾶσδε ὕλης, καὶ ἀνήγγειλε	τοῖς	ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν· οἱ δὲ
[4, 97]	περισώσασιν αὐτοὺς ἐκηρύξαμεν ὧν ἐκεῖνοι	τοῖς	ἀναιροῦσιν· οὐδὲ ὁρῶσιν ἡμᾶς Γάιον
[4, 23]	ἀναγράψω. Ἕτεραι δὲ ἀθεμίστως ἐπεβούλευσαν	τοῖς	ἀνδράσιν. Καὶ αὐτῶν ἐστιν, ἣ
[4, 105]	πεδίον, ὡς ἐπιδέξιον μὲν εἶναι	τοῖς	ἄνωθεν ὁρμῶσιν ἐκ τῶν Φιλίππων,
[4, 27]	ἀκόσμως διὰ πυλῶν, καὶ αὐτοὺς	τοῖς	ἀπαντῶσι τῶν λοχαγῶν αὐτὸς ὁ
[4, 108]	μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐνδέοντα	τοῖς	ἀριθμοῖς, τοῖς δ' ἀμφὶ τὸν
[4, 132]	Ἐγενέσθην δὲ καὶ τῶν φυγόντων	τοῖς	ἀρίστοις τιμιωτέρω Πομπηίου, πλησιάζοντος καὶ
[4, 101]	ὑπὲρ αὐτὴν κατὰ προφάσεις πολλὰς	τοῖς	ἀρίστοις. Τοὺς δὲ λαμβάνοντας ἀεὶ
[4, 7]	ἁρμοστὰς ὀνομάσειεν, ὃ καὶ Λακεδαιμόνιοι	τοῖς	ἄρτι καθισταμένοις τὰ ὑπήκοα ἐτίθεντο
[4, 32]	δὲ γυναῖκες ἔκριναν τῶν προσηκουσῶν	τοῖς	ἄρχουσι γυναικῶν δεηθῆναι. Τῆς μὲν
[4, 31]	μόνοι, βραχυτάτου πάμπαν ὠνοῦντο. Ὅθεν	τοῖς	ἄρχουσιν, ἐλπίσασιν ἐς τὰς τοῦ
[4, 34]	καὶ ἐκκλησιάσουσι, καὶ τὰ δρώμενα	τοῖς	ἄρχουσιν ἐξετάσουσι, καὶ τῶν ἀνδρῶν
[4, 5]	ὑπ' αὐτοῖς ἡγεμόνων, ὅσοι τι	τοῖς	ἄρχουσιν ἢ τοῖς ἡγεμόσι προσεκεκρούκεσαν.
[4, 29]	δεσπότου, ὁ δῆμος ἀγανακτῶν παρὰ	τοῖς	ἄρχουσιν οὐκ ἐπαύετο, μέχρι τὸν
[4, 135]	καὶ τετρακισχιλίους. Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ	τοῖς	αὐτοῖς ἑαυτοὺς καὶ οἱ κατὰ
[4, 36]	τὸν ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι. Αὐτός τε	τοῖς	ἀφικνουμένοις ἀπήντα καὶ ἐσθῆτος αὐτίκα
[4, 15]	προγεγραμμένων ἐν ἀγορᾷ προυτίθεντο παρὰ	τοῖς	βήμασιν, ἔνθα ἔδει κομίσαντας ἀντιλαβεῖν
[4, 55]	Κορνιφίκιον. Ὁ δὲ Σέξστιος ἐπαιρόμενος	τοῖς	γεγονόσιν ἐπ' αὐτὸν ἤδη τὸν
[4, 132]	μὲν Γαΐου Καίσαρος οὐδὲ ἐφηδομένη	τοῖς	γεγονόσιν, ὅπου καὶ ζῶντα τῆς
[4, 119]	καὶ φόβου, ὅταν ὥσπερ ἐν	τοῖς	γυμνικοῖς ἀφιστῶνται τοῦ ἀγῶνος οἱ
[4, 108]	τὸν Βροῦτον ἐνδέοντα τοῖς ἀριθμοῖς,	τοῖς	δ' ἀμφὶ τὸν Καίσαρα καὶ
[4, 14]	μὲν ἀντιστασιώτην ἢ πολέμιον ἐδεδοίκεσαν,	τοῖς	δ' οἰκείοις σφᾶς ἐπέτρεπον, ἀλλὰ
[4, 36]	ἐσθῆτος αὐτίκα καὶ κατασκευῆς ἐμερίζετο·	τοῖς	δὲ ἀξίοις καὶ ἐς στρατηγίας
[4, 51]	τῷ μὲν ἐκ παραλόγου διαπλεῦσαι,	τοῖς	δὲ ἀπολέσθαι τῆς νεὼς διαλυθείσης.
[4, 103]	αὐτοὺς καὶ οὐδὲ ἀναχώρησιν ἕξειν.	Τοῖς	δὲ ἐδόκει τὰ λεγόμενα τῆς
[4, 73]	ἐπεκήρυξε τοῖς μὲν ἐπικρύψασι θάνατον,	τοῖς	δὲ μηνύσασι δεκάτην, δούλοις δὲ
[4, 108]	ἐγγίονος πάντα διὰ θαλάσσης ποριζόμενοι,	τοῖς	δὲ πολεμίοις οὐδὲν ὂν δαψιλὲς
[4, 125]	τοῖς μὲν ὑπὸ δέους λιμοῦ,	τοῖς	δὲ ὑπὸ αἰδοῦς δικαίας, βιασαμένοις
[4, 81]	ὡς πέρα τοῦ προστάγματος ἐπιβουλεύσαντα	τοῖς	δεσπόταις ἐκρέμασε. ~Τῷ δ' αὐτῷ
[4, 93]	ἐγένετο, οὐδ' αὐτοῖς ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι	τοῖς	δημάρχοις ὑμῶν ὑβριζομένοις, ἥν τινα
[4, 5]	τετρυμένης ἀποροῦντες· δι' ἃ καὶ	τοῖς	δημόταις καὶ ταῖς γυναιξὶ λήγοντες
[4, 27]	τε καὶ Κασσίῳ δικάζων, Καίσαρος	τοῖς	δικαστηρίοις μετὰ στρατιᾶς ἐφεστῶτος καὶ
[4, 36]	περιέσεσθαι. Αἱ μὲν οὖν φυγαὶ	τοῖς	δυναμένοις ἦσαν ἐς Κάσσιον ἢ
[4, 43]	δέ τινος ἀμφὶ τὸ σπήλαιον	τοῖς	ἐγγὺς ὁπλίταις περὶ τοῦ Ῥεστίωνος
[4, 92]	τὸ δὲ κῦρος τόδε ἐν	τοῖς	εἰρηνικοῖς ἐφ' ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε αὐτοί,
[4, 108]	ἐπλεόναζον ἑκατέρωθεν· ἱππέες δὲ ἅμα	τοῖς	ἑκατέρων Θρᾳκίοις ἦσαν Καίσαρι μὲν
[4, 121]	ἄλλα τε καὶ φρούρια ἀντικαθιστὰς	τοῖς	ἐκείνων στρατοπέδοις. ~Τὸ δὲ ἔργον
[4, 39]	ὧν αὐτὸς ἐδίδου. Ἡ δὲ	τοῖς	ἐλθοῦσιν τὸν κόσμον αὑτῆς ἅπαντα
[4, 69]	ὑμεῖς εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι	τοῖς	ἐμφυλίοις ἡμῶν. Ἔστι δὲ ἐμφύλια
[4, 17]	ἔχρῃζε, τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε καὶ	τοῖς	ἔνδον αὖθις ἐκέλευεν ἀτρεμεῖν, ὡς
[4, 79]	μετὰ ἀλαλαγῆς, ἵνα σύμβολον εἴη	τοῖς	ἐντὸς οὖσιν. ~Ἁλούσης δὲ τῆς
[4, 8]	προήγαγεν ἀθρόως, οὔτ' ἂν ἡμεῖς	τοῖς	ἐνυβρίσασι καὶ πολεμίους ἀναγράψασιν ἡμᾶς
[4, 105]	ἐκ τῶν Φιλίππων, ἄναντες δὲ	τοῖς	ἐξ Ἀμφιπόλεως βιαζομένοις. ~Φιλίππων μὲν
[4, 128]	ἐνήλλασσον, ὥστε ὁ θυμὸς αἰεὶ	τοῖς	ἐπὶ τοῦ μετώπου καινὸς ἦν.
[4, 7]	νόμος. Καὶ νυκτὸς ἄλλων, ἐπὶ	τοῖς	ἑπτακαίδεκα, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἀνδρῶν
[4, 118]	οἱ θεοὶ κρίνωσιν, ἐπὶ ἐντελέσι	τοῖς	ἔργοις διαλύσομαι· νῦν δὲ τῆς
[4, 129]	ἐνέπιπτε, τοῖς τε φεύγουσι καὶ	τοῖς	ἔτι συνεστῶσι καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 119]	βραδύνουσιν οὐδὲν αὔταρκες. Ἀλλὰ δεῖ	τοῖς	εὖ φρονοῦσι τοὺς μὲν πολέμους
[4, 123]	οἷς ἐστιν αἰεί, καθὰ καὶ	τοῖς	εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς ἑτέρους δεσπότας,
[4, 129]	πάντα ἐβιάζετο ὁμοῦ. Καὶ περὶ	τοῖς	ἡγεμόσι δείσας, μὴ αὑτὸν διαφυγόντες
[4, 5]	ὅσοι τι τοῖς ἄρχουσιν ἢ	τοῖς	ἡγεμόσι προσεκεκρούκεσαν. ~Τὸ μὲν δὴ
[4, 118]	ἑκάστῳ στρατιώτῃ δραχμὰς ἐπιδίδωμι καὶ	τοῖς	ἡγεμόσιν ὑμῶν ἀνὰ λόγον. Ὁ
[4, 83]	ἐς χεῖρας οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν	τοῖς	ἡγουμένοις αὐτῆς ὑπὸ Γαΐῳ Καίσαρι.
[4, 31]	χωρία ὠνούμενος, οἱ μὲν ἐπιβαρεῖν	τοῖς	ἠτυχηκόσιν αἰδούμενοι καὶ οὐκ ἐν
[4, 68]	καὶ τροφεῦσιν; Φείδου δὲ ἐπὶ	τοῖς	θεοῖς καὶ δόξης τῆς κατὰ
[4, 25]	οἰκίαν τῷ τε δήμῳ καὶ	τοῖς	θεράπουσιν ἐκφορεῖν, ὅσα θέλοιεν, τὰ
[4, 135]	σώματι ὀρυξάμενος καὶ τὰ λοιπὰ	τοῖς	θεράπουσιν ἐντειλάμενος ἐπέσκηψε τῇ γυναικὶ
[4, 51]	προύκειτο κεφαλή. Ἄππιος δὲ διένειμε	τοῖς	θεράπουσιν τὰ ὄντα καὶ μετ'
[4, 75]	τὴν βασιλείαν καταγαγεῖν, ἐν δὲ	τοῖς	θησαυροῖς εὗρε παράδοξον χρυσίου τι
[4, 130]	αὐτὸν Ἀντώνιόν φασιν ὕστερον ἐν	τοῖς	ἰδίοις κινδύνοις μεταγινώσκοντα εἰπεῖν, ὅτι
[4, 75]	τῇ Μακεδονίᾳ, τὰ μὲν ἐν	τοῖς	Ἰλλυριοῖς τρία τέλη τοῦ στρατοῦ
[4, 7]	ἢ τὴν ἔρευναν οὐ παρασχόντα	τοῖς	ἴσοις ἐνέχεσθαι. Μηνύειν δὲ ἕκαστα
[4, 7]	ἕκαστα τούτων τὸν ἐθέλοντα ἐπὶ	τοῖς	ἴσοις κέρδεσι. ~Καὶ εἶχεν οὕτως
[4, 93]	ὅτι ἔδοξαν ὑπὲρ ὑμῶν χαλεπῆναι	τοῖς	καὶ βασιλέα αὐτὸν ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι.
[4, 135]	αὐτὰ καὶ τὸ στρατόπεδον ἐδόθη	τοῖς	Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου στρατοῖς διαρπάσαι.
[4, 64]	πάντα καὶ τὰ ἱερὰ ἐπὶ	τοῖς	κοινοῖς, ὅσα εἶχον ἐς πομπὰς
[4, 119]	ἀλλὰ ἀντὶ τῶν χειρῶν πιστεύωσι	τοῖς	κρημνοῖς, τότε μοι θαρροῦντες ὑμεῖς,
[4, 54]	Ἰβηρίας ἐς Λιβύην διέπλευσε καὶ	τοῖς	Λιβύων βασιλεῦσι πολεμοῦσιν ἀλλήλοις ἀνὰ
[4, 84]	ἀνῆλθεν, ὅσαι δὲ νῆες ἐν	τοῖς	λιμέσιν ἦσαν, λαβὼν ἐξέπλευσε σὺν
[4, 12]	καταφυγάς· τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο	τοῖς	λοχαγοῖς ἐρευνᾶν περιθέουσι, καὶ ἐγίγνετο
[4, 108]	πεζὰ ἑκατέροις ἐννεακαίδεκα ὁπλιτῶν τέλη,	τοῖς	μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐνδέοντα
[4, 73]	εἰς ἡμέραν ῥητήν· καὶ ἐπεκήρυξε	τοῖς	μὲν ἐπικρύψασι θάνατον, τοῖς δὲ
[4, 119]	τὸ ἐχθὲς ἔργον, ὦ ἄνδρες,	τοῖς	μὲν λόγοις οἶδα ὅτι καὶ
[4, 99]	ἅ τινες καλοῦσι νεῦρα πολέμου,	τοῖς	μὲν οὐκ ἔστιν, οὐδ' ἀπέδωκάν
[4, 125]	καὶ θρασύτης ννπὲρ λόγον ἀναγκαῖον,	τοῖς	μὲν ὑπὸ δέους λιμοῦ, τοῖς
[4, 99]	συμμάχοις βασιλεῦσί τε καὶ ἔθνεσι	τοῖς	μέχρι Μήδων καὶ Παρθυαίων. Καὶ
[4, 11]	πολιτείᾳ. Τὰ δ' αὐτὰ καὶ	τοῖς	μηνύουσιν ἔσται. Καὶ τῶν λαμβανόντων
[4, 28]	ἀπέτεμε, τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα	τοῖς	Μιντουρναίοις κατέλιπε. Λάργον ἕτεροι συνελάμβανον
[4, 40]	γυνὴ στρωματοδέσμῳ κατείλησε καὶ ἐπέθηκε	τοῖς	μισθοῦ φέρουσι καὶ διήνεγκεν ἀπὸ
[4, 137]	οὐκ ἐλάσσων ἔδοξεν οὐδὲ παρὰ	τοῖς	νικῶσιν εἶναι. ~Ὁ δὲ στρατὸς
[4, 89]	ἀλλαχόθι χρειῶν. Καθήραντες δὲ αὐτὴν	τοῖς	νομιζομένοις ἀνεπλήρουν τὰς ἐκ τῶν
[4, 97]	τῆς πατρίδος ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ	τοῖς	νόμοις, εἰκότως οἵδε τε οἱ
[4, 91]	ἐπεὶ κἀν τούτοις προετιμώμεθα, ἀλλὰ	τοῖς	νόμοις καὶ τῷ κόσμῳ τῆς
[4, 28]	ὕπατόν με γεγενημένον, καί, ὃ	τοῖς	νῦν ἄρχουσι τιμιώτερόν ἐστι, προγεγραμμένον
[4, 128]	τῶν ἔργων ἐχρῶντο, ἀλλὰ γυμνοῖς	τοῖς	ξίφεσι συμπλεκόμενοι ἔκοπτόν τε καὶ
[4, 47]	σιδηροφοροῦντές τε ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ	τοῖς	οἰκέταις ἀπειλοῦντες καὶ τοὺς στρατιώτας
[4, 43]	ἀπὸ φυγῆς. Ἵρτιος δὲ σὺν	τοῖς	οἰκέταις ἐκφυγὼν τῆς πόλεως διώδευε
[4, 135]	καὶ τὰ γράμματα φέρειν ἔδωκε	τοῖς	οἰκέταις· τοῦ δὲ πιστοτάτου τῆς
[4, 49]	Βαρβούλας. Δεξιὸν δὲ ὁρῶν ἐπέστησε	τοῖς	ὁμοδούλοις καὶ χρήματα διοικεῖν ἔδωκεν·
[4, 49]	Καίσαρι ᾖτησέ τε καὶ ἔτυχε	τοῖς	ὁμοίοις τὸν Βαρβούλαν ἀμείψασθαι. Τοῖσδε
[4, 10]	δι' ὑμᾶς, ἵνα μὴ ἐπὶ	τοῖς	ὁπλίταις ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν ἐς
[4, 68]	Καίσαρος συνετίθεσθε καὶ σπονδὰς ἐπὶ	τοῖς	ὅρκοις ἐσπένδετε καὶ δεξιὰς ἐτίθεσθε,
[4, 135]	ἐντειλάμενος ἐπέσκηψε τῇ γυναικὶ καὶ	τοῖς	παισί, περὶ ὧν ἐβούλετο, καὶ
[4, 29]	ὡς πλεονάσαντα τῆς χρείας, ἀνεδούλωσαν	τοῖς	παισὶ τοῦ προγεγραμμένου. ~Περὶ μὲν
[4, 29]	καὶ ἐλεύθερος αὐτίκα γενόμενος ἀντωνεῖτο	τοῖς	παισὶν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν καὶ
[4, 112]	τὸν Κάσσιον ἐς ὀκτακισχιλίους σὺν	τοῖς	παρασπίζουσι θεράπουσι γενέσθαι, τῶν δ'
[4, 59]	ἱπποτοξόται συνεμάχουν, δόξαν ἔχοντι παρὰ	τοῖς	Παρθυαίοις, ἐξ οὗ Κράσσῳ ταμιεύων
[4, 111]	ὑπωρυχίαις ἐσῆλθον, οἱ δὲ καὶ	τοῖς	πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον. Καὶ πάντα οὕτως
[4, 16]	τὰ γνωριμώτατα τῶν κακῶν ἐν	τοῖς	περὶ ἐκείνων ἀνελεξάμην, καὶ προσῆν
[4, 1]	Μάριόν τε καὶ Σύλλαν ἐν	τοῖς	περὶ ἐκείνων προείρηται, τὰ δὲ
[4, 136]	περὶ ἁπάντων. Οἱ δὲ συνθέμενοι	τοῖς	περὶ τὸν Ἀντώνιον, Ἀντωνίῳ διαπλεύσαντι
[4, 36]	πάντας ἐς αὐτὸν ἐκάλουν, καὶ	τοῖς	περισῴζουσιν αὐτοὺς ἐλευθέροις τε καὶ
[4, 23]	δὲ ἐπέτυχον τῆς φιλανδρίας, ἐν	τοῖς	περισωθεῖσι τῶν ἀνδρῶν ἀναγράψω. Ἕτεραι
[4, 97]	Πολὺ γὰρ δικαιότερα ἡμεῖς γέρα	τοῖς	περισώσασιν αὐτοὺς ἐκηρύξαμεν ὧν ἐκεῖνοι
[4, 23]	Ἀντωνίου, καὶ ὁ Σεπτίμιος αὐτίκα	τοῖς	πίναξι προσετέθη. Καὶ μαθὼν ἐς
[4, 18]	ἀρχῆς φέροντες ἀπεδίδρασκον, πυθόμενοι προσγεγράφθαι	τοῖς	πίναξι τὸν Ἀννᾶλιν. Ὁ δὲ
[4, 7]	καὶ ἑκατόν. Καί τις προσετίθετο	τοῖς	πίναξιν αἰεὶ τῶν προσκαταγινωσκομένων ἢ
[4, 27]	βουλευτηρίου προϊὼν καὶ Δέκιος, ἐπεὶ	τοῖς	πίναξιν ἐπύθοντο σφῶν τὰ ὀνόματα
[4, 30]	ἱερά, ἄφνω δὲ ἐγγραφέντος αὐτοῦ	τοῖς	πίναξιν οἱ φίλοι καὶ οἱ
[4, 36]	τε αὐτοῦ καὶ στρογγύλα ὑπήντα	τοῖς	πλέουσι, καὶ τριήρεις τους αἰγιαλοὺς
[4, 41]	καὶ τὸν Αἰνείαν γράφουσιν αἰδέσιμον	τοῖς	πολεμίοις γενέσθαι φέροντα τὸν πατέρα.
[4, 116]	Πολὺ δ' ἦν, ὃ καὶ	τοῖς	πολεμίοις ἑαυτὸ ἐπέτρεπεν, ὑπὸ τῶν
[4, 115]	ἠλῶντο, ὑπό του θεῶν ἐκδεδομέναι	τοῖς	πολεμίοις. Ἐνέβαλλον γὰρ ἀδεῶς ἑκάστῃ
[4, 65]	Μακεδονίαν· τέλη τε γὰρ ἤδη	τοῖς	πολεμίοις ἐς τεσσαράκοντα εἶναι στρατοῦ
[4, 25]	πορθμευόμενον ἤδη τὸ σκάφος, ἐμπεσὼν	τοῖς	πολεμίοις κατεκόπη. ~Νάσων δὲ ὑπὸ
[4, 99]	καὶ ἀμείνονά ἐστιν ἡμῖν ἢ	τοῖς	πολεμίοις, μάθετε οὕτως. Τέλη μὲν
[4, 135]	Κάτων ὁ Κάτωνος, ἐμπίπτων ὅδε	τοῖς	πολεμίοις πολλάκις, εἶθ' ὑποχωρούντων ἀναλύσας
[4, 120]	ἐχθὲς ἀφαιρεθέντα, ἔτι ὄντα παρὰ	τοῖς	πολεμίοις σῶα, καὶ τὰ πολέμια
[4, 92]	ἀλλὰ μόνην αὐτοῦ τὴν ἐν	τοῖς	πολέμοις ἀρετὴν ἑωρᾶτε. Νῦν δὲ
[4, 91]	~Ἡμεῖς γὰρ Καίσαρα ἐν μὲν	τοῖς	πολέμοις συστρατευόμενοί τε αὐτῷ μεθ'
[4, 92]	γὰρ δῆμος ὑμεῖς ἐν μὲν	τοῖς	πολέμοις ὑπακούετε ἐς πάντα ὡς
[4, 54]	ἀνῃρήκει δόλῳ. Εὔνους δὲ ὢν	τοῖς	Πομπηιανοῖς διὰ τάδε, κατεγίνωσκεν ἀεὶ
[4, 95]	ἡ πόλις ἐπιτέτριπται. Καὶ τῶνδε	τοῖς	πονηροῖς ἡγεμόνες εἰσὶν οἱ τρεῖς
[4, 36]	μὲν ἐς τέλος τῶν συμφορῶν	τοῖς	προγεγραμμένοις ἀπαντῶντα τοιάδε μάλιστα ἦν·
[4, 31]	μὴ φαίνηται ταῦτα ποιῶν, ἐν	τοῖς	προγεγραμμένοις ἔσται. Ὁ μὲν δὴ
[4, 12]	Ἦν δὲ καὶ Θωράνιος ἐν	τοῖς	προγεγραμμένοις, λεγόμενος ὑπό τινων ἐπιτροπεῦσαι
[4, 11]	ὑπολογισάμενοι πρόφασιν ἢ συγγνώμην, ἐν	τοῖς	προγεγραμμένοις τιθέμεθα. Ἀναφερόντων δὲ τὰς
[4, 12]	προγράφουσι Λέπιδος, καὶ πρῶτος ἐν	τοῖς	προγραφομένοις ὁ ἀδελφὸς ὁ Λεπίδου
[4, 12]	μεταβαλεῖν. ~Πρῶτος δ' ἦν ἐν	τοῖς	προγράφουσι Λέπιδος, καὶ πρῶτος ἐν
[4, 16]	ἂν ἐκπλήξειε καὶ πιστεύειν ποιήσειε	τοῖς	προλεγομένοις. Πολλὰ δέ ἐστι, καὶ
[4, 104]	ἐνέδρας ἐγίγνοντο, οὐκ ἀπιστοῦντες μὲν	τοῖς	προπεμφθεῖσι τὸν ποταμὸν ἰδεῖν, ἡγούμενοι
[4, 72]	γῆς ἐνοχλοῦντας καὶ τὸν Κάσσιον	τοῖς	πρὸς θαλάσσῃ τείχεσι τὸ ναυτικὸν
[4, 100]	θεῶν. Ἡμεῖς δ' ὑμῖν ἐπὶ	τοῖς	προτέροις ἀποδόντες ἅπαντα, ὅσα ὑπεσχήμεθα,
[4, 104]	ὁ ποταμὸς περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο	τοῖς	πρώτοις· καὶ βοῆς, ὡς εἰκός,
[4, 2]	Κελτικὴν ἅπασαν ἄνευ τῆς συναφοῦς	τοῖς	Πυρηναίοις ὄρεσιν, ἣν παλαιὰν ἐκάλουν
[4, 78]	ἀνασπαστηρίων γενομένας. Βαλλόμενοι δ' ἐν	τοῖς	στενωποῖς ἄνωθεν ὑπὸ τῶν Ξανθίων,
[4, 109]	καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν χάρακα	τοῖς	στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶς καὶ τὴν ὑπὸ
[4, 96]	τάδε πράσσοντες οὐδ' ὣς ἀνεπλήρωσαν	τοῖς	στρατευομένοις σφίσι τὰς δωρεάς. Ἡμεῖς
[4, 120]	ἀρετὴν ὑμεῖς, ὅταν αἰτῆσθε, ἀποδίδοτε	τοῖς	στρατηγοῖς. Μηδὲ ἄχθεσθε τῆς ἐχθὲς
[4, 135]	οἱ δὲ αὑτοὺς ἐξήγαγον ὁμοίως	τοῖς	στρατηγοῖς, οἱ δὲ καὶ ἐξεπίτηδες
[4, 92]	ὑπακούετε ἐς πάντα ὡς κυρίοις	τοῖς	στρατηγοῖς, τὸ δὲ κῦρος τόδε
[4, 89]	Αὐτά τε πρῶτα πάντων τάδε	τοῖς	στρατηγοῖς τὸν στρατὸν ἐς πίστιν
[4, 85]	ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ ἐς ἐπινίκια	τοῖς	στρατοῖς ἐπηγγελμέναι. Ταῖς γὰρ δὴ
[4, 25]	ἀπὸ τῶν ὀκτωκαίδεκα πόλεων, αἳ	τοῖς	στρατοῖς ἐπινίκια ἐπηγγελμέναι πάνυ ἐδυσχέραινον.
[4, 104]	ἄμφω διὰ στόματος ἦσαν ἐν	τοῖς	στρατοῖς, ὁ μὲν ἀγνοουμένην ἀγαγών,
[4, 3]	ὁ Καῖσαρ ὡς ὕπατος ἀνέγνω	τοῖς	στρατοῖς τὰ λοιπὰ χωρὶς τῶν
[4, 26]	τοῦ βίου καὶ ἑαυτὸν ἐμήνυσε	τοῖς	σφαγεῦσι. Λαβιηνὸς δὲ ἐν ταῖς
[4, 46]	μὲν προγραφέντα κατέδησεν ὡς παραδώσων	τοῖς	σφαγεῦσι, νυκτὸς δὲ τοὺς θεράποντας
[4, 17]	ἐλέῳ παραμένοντες εὐμαρέστερον ἄκοντες ἐποίησαν	τοῖς	σφαγεῦσι τὸν στρατηγὸν εὑρεῖν. ~Ἀννᾶλιν
[4, 14]	γενόμενοι τοὺς ἄλλους ἐπὶ μισθῷ	τοῖς	σφαγεῦσιν ἐκυνηγέτουν. Ὁ δὲ λοιπὸς
[4, 24]	τὸν θυρωρόν, ἀλλὰ τὴν γυναῖκα	τοῖς	σφαγεῦσιν ἡγουμένην ἔρριψεν ἑαυτὸν ἀπὸ
[4, 26]	τὸν προδότην μόνον ἀποκτείνας ἑαυτὸν	τοῖς	σφαγεῦσιν ὑπέσχε. Φιλοδέσποτος δὲ οἰκέτης
[4, 15]	ἢ ἐς πῦρ ἐναλλόμενοι ἢ	τοῖς	σφαγεῦσιν ὑπίσχοντες ἢ καὶ μεταπεμπόμενοι
[4, 32]	ἢ τιμησαμέναις κακῶς ἐπιτίμια καὶ	τοῖς	ταῦτα μηνύουσιν ἐλευθέροις τε καὶ
[4, 58]	καὶ Βρούτῳ τὴν Ἰλλυρίδα προσέθεσαν	τοῖς	τε ἄλλοις πᾶσιν ἐκέλευσαν, ὅσοι
[4, 129]	πάντα ἦν καὶ πᾶσιν ἐνέπιπτε,	τοῖς	τε φεύγουσι καὶ τοῖς ἔτι
[4, 75]	Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ τῆς βουλῆς	τοῖς	τε χρήμασιν ἐς τὰ παρόντα
[4, 78]	ἐσχεδίαζον κλίμακας, οἱ δὲ κεραίας	τοῖς	τείχεσι προστιθέντες ὡς διὰ κλιμάκων
[4, 111]	πάντα οὕτως ἐγίγνετο ὀξέως, ὥστε	τοῖς	τὸ ἕλος ἐργαζομένοις ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων
[4, 121]	πολλὰ καὶ διφθέρας ἐς προβολὴν	τοῖς	τοξεύμασιν. Ὡς δὲ κατέσχον, ἄλλα
[4, 44]	τάφους ἐρευνωμένων, ὁ θεράπων ἑαυτὸν	τοῖς	τυμβωρύχοις παρέσχε περιδύειν, μέχρι Λουκρήτιον
[4, 54]	καὶ τὸ μέρος ὁ Σίττιος	τοῖς	ὑπ' αὐτὸν ἀνδράσιν ἐπιδιεῖλεν. Ἀραβίων
[4, 34]	οὐδὲ χρήματα ἐσοίσουσιν· ἐκέλευόν τε	τοῖς	ὑπηρέταις ἐξωθεῖν αὐτὰς ἀπὸ τοῦ
[4, 37]	κατακάνῃς· τὰ γὰρ ὅμοια καὶ	τοῖς	ὑποδεδεγμένοις ἐπικεκήρυκται. ὁ δὲ αὐτὴν
[4, 23]	τοῦτον ὑπεδεξάμην, τὰ δ' ὅμοια	τοῖς	ὑποδεξαμένοις ἐστὶν ἐπιτίμια. Καὶ οὐδενὸς
[4, 110]	τὴν ἡμέραν, ὡς αὐτὸς ἐν	τοῖς	ὑπομνήμασιν ἔγραψεν. ~Ὁ δὲ Ἀντώνιος
[4, 11]	Καὶ τῶν λαμβανόντων οὐδεὶς ἐγγεγράψεται	τοῖς	ὑπομνήμασιν ἡμῶν, ἵνα μὴ κατάδηλος
[4, 27]	ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον ὑποστὰς	τοῖς	φέρουσι συνεβάσταζε τὸ λέχος. Ἰδόντων
[4, 114]	ὁδηγοῦσι; Παραδοὺς δὲ τὸ σῶμα	τοῖς	φίλοις, ἔνθα λαθραίως θάψειαν, ἵνα
[4, 91]	εἰρήνην ἐπίμεμπτος ἦν, οὐχ ἡμῖν	τοῖς	φίλοις, ἐπεὶ κἀν τούτοις προετιμώμεθα,
[4, 114]	ὁ δὲ Βροῦτος ἐπιτωθάσας ἔφη	τοῖς	φίλοις· Οἱ μὲν δὴ προκαλούμενοι
[4, 51]	δὲ ἐπιλαβόντος ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες	τοῖς	χρήμασιν ἐς σκάφος ἐνέθεντο τὸν
[4, 70]	ἐπιτετραμμένος, τὰς δ' ἱκετείας ἐπὶ	τοῖς	ψηφίσμασι καὶ οἵδε πάντες, ὅσοι
[4, 7]	Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος, ἴσον ἰσχύουσαν	ὑπάτοις,	ἣν ἄν τις Ἑλλήνων ἁρμοστὰς
[4, 2]	πενταετὲς αὐτοὺς ἄρχειν, ἴσον ἰσχύουσαν	ὑπάτοις·	ὧδε γὰρ ἔδοξεν ἀντὶ δικτατόρων
[4, 135]	ἐδόθη τοῖς Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου	στρατοῖς	διαρπάσαι. Τῶν δ' ἀμφὶ τὸν
[4, 85]	αὐτῷ, αἱ ἐς ἐπινίκια τοῖς	στρατοῖς	ἐπηγγελμέναι. Ταῖς γὰρ δὴ γνώμαις
[4, 25]	τῶν ὀκτωκαίδεκα πόλεων, αἳ τοῖς	στρατοῖς	ἐπινίκια ἐπηγγελμέναι πάνυ ἐδυσχέραινον. Τούσδε
[4, 100]	~Τροφαὶ δέ, ὃ δυσπορώτατόν ἐστι	στρατοῖς	μεγάλοις, ἐκείνοις μὲν οὐκ εἰσί,
[4, 104]	διὰ στόματος ἦσαν ἐν τοῖς	στρατοῖς,	ὁ μὲν ἀγνοουμένην ἀγαγών, ὁ
[4, 3]	Καῖσαρ ὡς ὕπατος ἀνέγνω τοῖς	στρατοῖς	τὰ λοιπὰ χωρὶς τῶν ἀποθανουμένων.
[4, 133]	ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ	βεβαιοτάτοις	ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ καὶ βασιλεῦσι
[4, 79]	καὶ πυλίδα ἀνέῳξαν, ἣ προεσταύρωτο	πυκνοτάτοις	σταυροῖς, καὶ τοὺς εὐτολμοτάτους αἰωρουμένους
[4, 26]	παραμύθιον ἔχεις. Λεύκιος δὲ δύο	πιστοτάτοις	ἀπελευθέροις χρυσίον δοὺς ἐπὶ θάλασσαν
[4, 58]	καὶ Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος ἐν	Κελτοῖς,	χαλεπαίνουσα ἡ βουλὴ Δολοβέλλαν μὲν
[4, 115]	συναγόντων ἀπὸ κάλω σπουδῇ καὶ	κοντοῖς	ἁρμοζόντων ἐς ἄλληλα, ἵνα μὴ
[4, 132]	δὲ καὶ τῶν φυγόντων τοῖς	ἀρίστοις	τιμιωτέρω Πομπηίου, πλησιάζοντος καὶ οὐκ
[4, 101]	αὐτὴν κατὰ προφάσεις πολλὰς τοῖς	ἀρίστοις.	Τοὺς δὲ λαμβάνοντας ἀεὶ κατὰ
[4, 65]	πεπαιδευμένος τὰ Ἑλληνικά. Ὡς δὲ	κρατίστοις	τὰ ναυτικὰ ἀνδράσι συνοισόμενος ἐς
[4, 5]	ἐς δισχιλίους. Καὶ ἦσαν ἐν	αὐτοῖς	ἀδελφοί τε καὶ θεῖοι τῶν
[4, 79]	τῷ σιδήρῳ τὰ ἐντός, ἀντικοπτόντων	αὐτοῖς	ἅμα ἔξωθεν ἑτέρων ἐς τὸ
[4, 57]	τὸ Καπιτώλιον κατέλαβον καὶ ψηφισθείσης	αὐτοῖς	ἀμνηστίας κατέβησαν. Ὁ δὲ δῆμος
[4, 100]	φροντίδος ἕτοιμα· τὰ δὲ λοιπὰ	αὐτοῖς	ἀνὰ λόγον ἀπαντήσειε παρά τε
[4, 61]	ἑκατέρου νῆες ἱκαναί, πέντε δὲ	αὐτοῖς	ἀνδράσιν εἷλεν Δολοβέλλας. Καὶ ὁ
[4, 71]	εὔτονοι, μέχρι Ῥόδιαι μὲν τρεῖς	αὐτοῖς	ἀνδράσιν ἐλήφθησαν καὶ δύο ἀνερράγησάν
[4, 121]	τῶν πολεμίων. Καὶ ὁ Βροῦτος	αὐτοῖς	ἀντεμηχανᾶτο, ἄλλα τε καὶ φρούρια
[4, 99]	οὕτως. Τέλη μὲν ὁπλιτῶν ἴσα	αὐτοῖς	ἀντεπάγομεν, πολλὰ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 3]	καὶ οἴκοις αὐτῷ διανεμήσεσθαι, ὥσπερ	αὐτοῖς	ἀντὶ τῆς πολεμίας δορίληπτοι γενόμεναι.
[4, 134]	ἀγεννῶς. ~Ἀλλὰ καὶ τοιοῖσδε οὖσιν	αὐτοῖς	ἀντίθετον ἐς ἅπαντα ἦν τὸ
[4, 134]	γενόμενον. Ἃ καὶ τὸ δαιμόνιον	αὐτοῖς	ἄρα ἐνεμέσησε καὶ προεσήμηνε πολλάκις.
[4, 134]	αὐτίκα συνέκοψε, δαιμόνια δ' ἦν	αὐτοῖς	ἄρα καὶ τάδε, Κάσσιον μὲν
[4, 110]	ἐνόπλους ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ ἐπέδραμον	αὐτοῖς	αὐτοκέλευστοι πρό τινος ἐκ τῶν
[4, 85]	πορθμοῦ ναυμαχίας ἀμφὶ τὸ Σκύλλαιον	αὐτοῖς	γενομένης αἱ μὲν τοῦ Πομπηίου
[4, 95]	χωρὶς δίκης, καὶ τὰ ὄντα	αὐτοῖς	δημεύεται, καὶ κτείνονται χωρὶς καταδίκης
[4, 86]	ὅμως τὰς ἐκ τῆς Ἰταλίας	αὐτοῖς	διαπλεούσας παρασκευὰς ἢ τροφὰς ἢ
[4, 118]	Λακεδαίμονα καὶ Θεσσαλονίκην ἐς διαρπαγὴν	αὐτοῖς	δώσειν ὑποσχέσθαι. ~Ὁ δὲ Καῖσαρ
[4, 135]	τετρακισχιλίους. Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ τοῖς	αὐτοῖς	ἑαυτοὺς καὶ οἱ κατὰ τὰ
[4, 88]	ἀφίκοντο. Καὶ τὸν στρατὸν ἐξετάζουσιν	αὐτοῖς	ἐγένοντο πάντες ὁπλιτῶν ἐννεακαίδεκα τέλη,
[4, 3]	οἴκοις εἰς κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον	αὐτοῖς	ἐδάφεσι καὶ οἴκοις αὐτῷ διανεμήσεσθαι,
[4, 128]	καὶ λίθων ἢ ἀκοντισμάτων ὀλίγον	αὐτοῖς	ἐδέησε πολέμου νόμῳ, ἐπεὶ οὐδὲ
[4, 93]	δὲ οἴκτιστον ἁπάντων ἐγένετο, οὐδ'	αὐτοῖς	ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖς δημάρχοις ὑμῶν
[4, 48]	χρημάτων οὕνεκα μόνων, χρήματα δὲ	αὐτοῖς	εἴη δικαιότερα καὶ πλέονα λαβεῖν
[4, 107]	ὁρῶν διετείχιζεν, ὃ ἔτι μόνον	αὐτοῖς	ἔλειπεν ἐς τὸ ἕλος ἀπὸ
[4, 108]	Δομίτιον. Οὐκ ἐς πολὺ δ'	αὐτοῖς	ἔμελλον ἀρκέσειν Μακεδονία τε καὶ
[4, 107]	δὲ καὶ οἱ πολέμιοι, ὅσα	αὐτοῖς	ἐνέλειπεν. Ὁ δὲ Κάσσιος τὴν
[4, 124]	σφῶν ἐκείνων ὀλέθρῳ, τοσόνδε ἐπιμεμψάμενος	αὐτοῖς·	Ἐοίκαμεν ὡς Πομπήιος Μάγνος πολεμήσειν,
[4, 115]	τούτου κρατήσειαν, ὁ μὲν Μοῦρκος	αὐτοῖς	ἐπέβαλλε τοξεύματα πυρός, οἱ δὲ
[4, 125]	εὐβουλίας. Ἃ καὶ ὁ Βροῦτος	αὐτοῖς,	ἐπὶ ἵππου περιθέων, σοβαρῷ τῷ
[4, 109]	ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνος	αὐτοῖς	ἐπιβοηθεῖν. ~Ταῦτα δὲ ὁ Ἀντώνιος
[4, 128]	σφῶν καὶ τῶν πολεμίων ἀπαύστως	αὐτοῖς	ἐπικειμένων, ἕως ἔφευγον ἤδη σαφῶς.
[4, 138]	ἐς δημοκρατίαν ἔτι, οὐδὲ πόνων	αὐτοῖς	ἐς ἀλλήλους ἐδέησεν ὁμοίων, χωρίς
[4, 57]	ὑπομένοντες ἐξῄεσαν ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ	αὐτοῖς	ἐς εὐπρέπειαν ἡ βουλὴ σίτου
[4, 72]	ἔργῳ ταχεῖ καὶ ἀδοκήτῳ, παρεσκεύαστο	αὐτοῖς	ἐς πολιορκίαν. Ὅθεν ἦν εὔδηλον
[4, 82]	ἐσοίσειν, ὅσα δύναιντο. Ὁ δὲ	αὐτοῖς	ἐσφοράς τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων
[4, 117]	Θεσσαλίας ἔχουσιν, ἣ ἐς πόσον	αὐτοῖς	ἔτι ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν αὐτοὺς
[4, 17]	οἰκείους εἱστία ὡς οὐ πολλάκις	αὐτοῖς	ἔτι συνεσόμενος· ἐσδραμόντων δὲ ἐς
[4, 122]	ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ ἐκ Θεσσαλίας	αὐτοῖς	ἔτι τὰ ἀρκοῦντα ἐκομίζετο, οὔτε
[4, 27]	ὀνόματα προσγεγράφθαι, οὔπω τινὸς ἐπιόντος	αὐτοῖς,	ἔφευγον ἀκόσμως διὰ πυλῶν, καὶ
[4, 103]	τῆς ὥρας γεγονότων. Ὧδε δὲ	αὐτοῖς	ἔχουσιν ὁ Ῥασκούπολις ἐφη περίοδον
[4, 125]	πολὺ προύχειν τοὺ λόφου, ἵνα	αὐτοῖς	ἥ τε ἀναχώρησις, εἰ δεήσειεν,
[4, 5]	τῶν προγραφόντων, καὶ τῶν ὑπ'	αὐτοῖς	ἡγεμόνων, ὅσοι τι τοῖς ἄρχουσιν
[4, 67]	ἐν Ῥώμῃ δέ, ὅσα ὑμῖν	αὐτοῖς	καθ' ἑτέρων καὶ κατ' Ἀντιόχου
[4, 115]	αὐτοὺς παρέπεμπον ὀλίγαι. Μοῦρκος δ'	αὐτοῖς	καὶ Ἀηνόβαρβος ἑκατὸν καὶ τριάκοντα
[4, 25]	προγεγραμμένων ἀνδρῶν καὶ ὅσοι συνέφευγον	αὐτοῖς,	καὶ ἀπὸ τῶν ὀκτωκαίδεκα πόλεων,
[4, 128]	καὶ μετὰ φρονήματος· ὡς δὲ	αὐτοῖς	καὶ ἡ σύνταξις ἤδη παρελέλυτο,
[4, 72]	οἱ συνετώτεροι καθεώρων, καὶ Φάννιος	αὐτοῖς	καὶ Λέντλος διελέγοντο. ~Γιγνομένων δ'
[4, 105]	τόλμης ἐς Φιλίππους παρῆλθον, ἔνθα	αὐτοῖς	καὶ ὁ Τίλλιος ἐπικατήχθη καὶ
[4, 138]	εὐκλεῆ μεταβαλόντες. Ἀπήντησέ γε μὴν	αὐτοῖς	καὶ ὃ συνιόντες ἐς τὴν
[4, 127]	ἡ παραυτίκα ὀργὴ τὸν λογισμὸν	αὐτοῖς	καὶ τὴν φύσιν ἔσβεσεν. Ἐπεμαντεύοντο
[4, 117]	ἢ Λιβύης ἢ Ἰβηρίας ἔστιν	αὐτοῖς	λαβεῖν διὰ Πομπήιον καὶ Μοῦρκον
[4, 67]	πρυτανεύειν, ἥπερ ἐστὶν ἀρχὴ παρ'	αὐτοῖς	μάλιστα αὐτοκράτωρ, καὶ ναυαρχεῖν Μνασέαν,
[4, 74]	τοιαίδε ἦσαν, καὶ Λεύκιος Οὐᾶρος	αὐτοῖς	μετὰ φρουρᾶς ὑπελέλειπτο· ὁ δὲ
[4, 126]	ταῦτα, ἢν πρῶτον μὲν ἐμβάλλοντες	αὐτοῖς	μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων, εἶτα παραρρήξαντες
[4, 71]	διεκπλεῖν οὐκ ἐδύναντο, ἐμβάλλουσι δ'	αὐτοῖς	μόνον ἐκ τοῦ μετώπου καὶ
[4, 76]	καθεῖλον, ἵνα μὴ ἐς κατάλυσιν	αὐτοῖς	ὁ Βροῦτος μηδ' ἐς ὕλην
[4, 77]	οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντες ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ	αὐτοῖς	ὁ Βροῦτος τοὺς μὲν ἐκ
[4, 81]	Ξανθίων συμφορὰς προσδέχεσθαι· προσήγοντό τε	αὐτοῖς	οἱ Ξάνθιοι ὀδυρόμενοι τὰ σφέτερα
[4, 117]	τὸ τέταρτον τέλος, ὃ περιώνυμον	αὐτοῖς	ὂν ἐπεπίστευτο τὸ κέρας, διεφθείρατε
[4, 14]	ἐτεθήπεσαν ὑπὸ ἐκπλήξεως, καὶ ἦν	αὐτοῖς	παραλογώτερον, ὅτε μάλιστα ἐνθυμηθεῖεν, ὅτι
[4, 133]	τὸν τοῦ Καίσαρος υἱὸν ἕσποντο	αὐτοῖς	πιστότερον ἢ Ἀντωνίῳ τῷ Καίσαρος
[4, 1]	Μακεδονίαν ἁπάσης, καὶ στρατὸς ἦν	αὐτοῖς	πολύς, ἱππικός τε καὶ ναυτικὸς
[4, 104]	προθυμίας, καὶ μᾶλλον, ἐπεί τινες	αὐτοῖς	προπεμφθέντες ἐπανῆλθον, ἰδεῖν τὸν ποταμὸν
[4, 124]	Κάσσιος ὑφορώμενοι ἐς οὐδὲν ἔργον	αὐτοῖς	πρόφασιν ἀγανακτήσεως ἐπὶ σφίσιν ἐνεδίδουν.
[4, 58]	καὶ Στάιον Μοῦρκον, ὑπὸ Καίσαρος	αὐτοῖς	σὺν τρισὶ τέλεσιν ἐπιπεμφθέντα, γενναίως
[4, 101]	εἰκὸς ἦν, ὑπισχνοῦντο. Οἱ δὲ	αὐτοῖς	τὴν δωρεὰν αὐτίκα διηρίθμουν καὶ
[4, 81]	τῶν Παταρέων, ἐδίδου τὸ λοιπὸν	αὐτοῖς	τῆς ἡμέρας ἐς σκέψιν καὶ
[4, 117]	ναυσὶν ἑξήκοντα καὶ διακοσίαις ἀποκλείοντας	αὐτοῖς	τὸ πέλαγος· Μακεδονίαν τε ἐξαναλώκασιν
[4, 118]	θάνατον αἱρεῖσθαι. Ἡμεῖς δ' ἀντιμηχανησώμεθα	αὐτοῖς	τὸν λιμὸν ἡμῶν προπολεμεῖν, ἵν'
[4, 81]	ἐοικυῖαν ἐπινείῳ Ξανθίων, καὶ περιστήσας	αὐτοῖς	τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν ἐς πάντα
[4, 14]	ἐπιτιμίων. Ἔς τε τὸ ἔμπαλιν	αὐτοῖς	τοῦ πρώτου τῶν ἑπτακαίδεκα ἀνδρῶν
[4, 138]	ἡγεμόνας ὁρμαῖς· οὐ γάρ τις	αὐτοῖς	τῶν ἐπιφανῶν ἔτι οὐδ' ἡ
[4, 133]	πείρας ἀπολιπόντες· ἦν τε πρόφασις	αὐτοῖς	τῶν πόνων, καὶ ἐπὶ Πομπηίου
[4, 78]	μηχανήματα ἅπαντα ἀθρόως. Πεπετασμένων δ'	αὐτοῖς	τῶν πυλῶν διὰ τὸ πρότερον
[4, 77]	μηχανήματα. Ταχὺ δὲ ἐκ συνθήματος	αὐτοῖς	τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον αὖθις
[4, 128]	πολύς, καὶ τὰ μὲν σώματα	αὐτοῖς	ὑπεξεφέρετο, ἕτεροι δὲ ἀντικαθίσταντο ἐκ
[4, 100]	καὶ τάδε χρὴ κατὰ γῆν	αὐτοῖς	φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν. Εἰ δ' ἐκ
[4, 64]	νικήσας Δολοβέλλαν καὶ ἐσφορὰν ἐπέθηκεν	αὐτοῖς	χίλια καὶ πεντακόσια τάλαντα. Οἱ
[4, 88]	οὐκ ἐς κώλυσιν μὲν ὁδῶν	αὑτοῖς	ἀπαντᾶν, τροφῶν δὲ ἀπορίᾳ ἐς
[4, 34]	μὲν τῶν ὄντων αὐτίκα δανείσαιεν	αὑτοῖς,	ἐνιαυτοῦ δὲ φόρον ἐς τὸν
[4, 133]	καὶ ὅσους ἐπολέμησαν, ἐς συμμαχίαν	αὑτοῖς	ἔπεισαν καὶ βεβαιοτάτοις ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο
[4, 58]	οὖν ἀλλήλοις, εἰ μή τις	αὑτοῖς	συγγνώμη καὶ πίστις γένοιτο, διαγωνιεῖσθαι
[4, 3]	ἐχθροὺς προανελεῖν, ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν	αὑτοῖς	τάδε καθισταμένοις καὶ πολεμοῦσι πόλεμον
[4, 3]	ἡγεμονίαν οἱ τρεῖς ἐνείμαντο ἐφ'	ἑαυτοῖς,	τὰ πέραν ἄρα τοῦ Ἰονίου
[4, 89]	κοιναί. Θροῦ δὲ ὡς ἐν	τοσούτοις	ὄντος οἵ τε κήρυκες καὶ
[4, 75]	ἀδελφὸν Ἀντωνίου. Τέσσαρα δὲ ἐπὶ	τούτοις	ἄλλα συναγαγὼν ὀκτὼ τὰ πάντα
[4, 99]	χαρίσασθαι, καὶ ἕτερα πολλὰ ἐπὶ	τούτοις	ἀπὸ τῶν ὄπισθεν ἐθνῶν προσοδεύεται
[4, 1]	ἐμφυλίων ἥδε ὑποδείκνυσιν. Ἅμα δὲ	τούτοις	ἐγίγνοντο αἱ ἐν Ῥώμῃ τῶν
[4, 58]	Κάσσιος ἢ Βροῦτος. Ἐπὶ δὲ	τούτοις	Κάσσιος φθάνει Δολοβέλλαν ἐς τὴν
[4, 68]	ἐμέ, ἐλπίσαντα μὲν ἐς ἕτερα	τούτοις	ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν δὲ ὑπὲρ
[4, 91]	ἡμῖν τοῖς φίλοις, ἐπεὶ κἀν	τούτοις	προετιμώμεθα, ἀλλὰ τοῖς νόμοις καὶ
[4, 58]	~Καὶ οἱ μὲν ἦσαν ἐν	τούτοις,	Τρεβώνιον δὲ ἐν Ἀσίᾳ κτείναντος
[4, 104]	ποταμὸς περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο τοῖς	πρώτοις·	καὶ βοῆς, ὡς εἰκός, λαμπρᾶς
[4, 36]	οἱ μὲν ἐν χωρίοις ἢ	τάφοις,	οἱ δὲ ἐν αὐτῷ ἄστει,
[4, 99]	καὶ ναυσὶ πολὺ προύχομεν καὶ	συμμάχοις	βασιλεῦσί τε καὶ ἔθνεσι τοῖς
[4, 15]	λιμῷ τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες καὶ	βρόχοις	χρώμενοι καὶ τὰ σώματα καταποντοῦντες
[4, 93]	οὐδ' αὐτοῖς ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖς	δημάρχοις	ὑμῶν ὑβριζομένοις, ἥν τινα ἀΐδιον
[4, 45]	τὴν πόλιν ὡς στρατηγὸς ὑπὸ	ῥαβδούχοις	διῆλθεν, ἐπιθλιβόντων αὐτὸν τῶν ὑπηρετῶν,
[4, 44]	ἐρευνωμένων, ὁ θεράπων ἑαυτὸν τοῖς	τυμβωρύχοις	παρέσχε περιδύειν, μέχρι Λουκρήτιον ἐπὶ
[4, 122]	ἀρκοῦντα ἐκομίζετο, οὔτε τις ἦν	ἐλπὶς	ἐκ θαλάσσης, ναυκρατούντων πανταχῇ τῶν
[4, 97]	τὰ ἡμέτερα κρίνουσι. Μεγίστη δὲ	ἐλπὶς	ἐν πολέμοις ἐστὶ τὸ δίκαιον.
[4, 123]	εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς ἑτέρους δεσπότας,	ἐλπὶς	ἐς σωτηρίαν ἡ ἐς τὸ
[4, 89]	θάρσος ἦν ἀμφοτέροις αὐτίκα καὶ	ἐλπὶς	ἰσχυρά, τοσῶνδε στρατηγοῦσιν. Αὐτά τε
[4, 20]	τὴν κεφαλὴν ἐπισπάσας ἀπέτεμνεν, ἐς	τρὶς	ἐπιπλήσσων καὶ ἐκδιαπρίζων ὑπὸ ἀπειρίας·
[4, 18]	ἕτερον αὐτίκα βραχύτατον ᾖτει διάστημα,	μέχρις	οὗ τὴν θυγατέρα ἴδοι· ἰδὼν
[4, 33]	ἢ προικὸς ἢ οἰκιῶν, ὧν	χωρὶς	ἀβίωτόν ἐστιν ἐλευθέραις, ἀλλὰ ἀπὸ
[4, 132]	περιφανεστάτω καὶ ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω,	χωρὶς	ἄγους ἑνός, ὥ γε καὶ
[4, 78]	πύλας οὐ δυναμένους ἔτι ἀνασπάσαι,	χωρὶς	ἀνασπαστηρίων γενομένας. Βαλλόμενοι δ' ἐν
[4, 53]	τῆς βουλῆς λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν	χωρὶς	αὐτῆς· ἐκ μὲν δὴ τούτων
[4, 21]	τὸν υἱόν, οὐχ ὑφιστάμενον φεύγειν	χωρὶς	αὐτοῦ, μόλις ἔπεισεν ὡς νέον
[4, 138]	αὐτοῖς ἐς ἀλλήλους ἐδέησεν ὁμοίων,	χωρίς	γε τῆς μετ' οὐ πολὺ
[4, 95]	γὰρ ὡς ἔχουσιν, ἴστε. Προγράφονται	χωρὶς	δίκης, καὶ τὰ ὄντα αὐτοῖς
[4, 4]	ἐπανήξειν εἰπών, καὶ δουλεύσειν ἅπαντας	χωρὶς	ἑαυτοῦ μόνου, τὸ στόμα κατέσχε
[4, 95]	ὄντα αὐτοῖς δημεύεται, καὶ κτείνονται	χωρὶς	καταδίκης ἐν οἰκίαις, ἐν στενωποῖς,
[4, 117]	μάχης ἤρξατε προθύμως, εἰ καὶ	χωρὶς	παραγγέλματος· καὶ τὸ τέταρτον τέλος,
[4, 3]	ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς τὰ λοιπὰ	χωρὶς	τῶν ἀποθανουμένων. Οἱ δ' ἀκούσαντες
[4, 13]	χωρίων γείτονας ἐπιθυμίᾳ τῶν χωρίων.	Ἐπανάστασις	γὰρ δὴ πάντων, ὅσα τέως
[4, 95]	τῶν κακῶν ὡρισμένα. Τοῦτο γὰρ	ἐπανάστασίς	τίς ἐστι πάντων, ὅσα τέως
[4, 133]	πρὸ πείρας ἀπολιπόντες· ἦν τε	πρόφασις	αὐτοῖς τῶν πόνων, καὶ ἐπὶ
[4, 16]	οὐ πάντα (οὐ γὰρ ἀξιαφήγητον	ἀναίρεσις	ἁπλῆ καὶ φυγὴ ἢ τῶν
[4, 125]	λόφου, ἵνα αὐτοῖς ἥ τε	ἀναχώρησις,	εἰ δεήσειεν, εὐχερὴς εἴη καὶ
[4, 92]	ἀξίως ἄρξαιμεν ὑμῶν. Ἡ δὲ	ἀντίδοσις	ἥδε τήν τε ἡγεμονίαν, ὦ
[4, 125]	ἀφιέμενα ἐπιδέξια. Ἦν δὲ ἑκατέρωθεν	παρακέλευσίς	τε πάντων ἐς ἀλλήλους καὶ
[4, 33]	γυναῖκες συνεισήνεγκαν; Ἃς ἡ μὲν	φύσις	ἀπολύει παρὰ ἅπασιν ἀνθρώποις, αἱ
[4, 16]	ὕστερον ἐπάνοδος ἢ ἐπανελθόντων ἀφανὴς	καταβίωσις)	ἀλλ' ὅσα παραλογώτατα ὄντα μάλιστα
[4, 107]	ἦν κατάδηλος ἡ τῶν στρατοπέδων	ἐλάττωσίς	τε καὶ πλεονεξία. Οἱ μὲν
[4, 113]	δ' ἔτι τοῦ Πινδάρου προσέθει	τις	ἀγγέλλων Βροῦτον ἐπὶ θάτερα νικᾶν
[4, 2]	Σαρδὼ καὶ Σικελίαν καὶ εἴ	τις	ἄλλη νῆσος ἐνταῦθα. ~Ὧδε μὲν
[4, 134]	καὶ πυθέσθαι μὲν εὐθαρσῶς, ὅς	τις	ἀνθρώπων ἢ θεῶν εἴη, τὸ
[4, 73]	ἀκριβῶς καὶ θάνατον ἐπικηρύξας, εἴ	τις	ἁρπάσειεν ἢ βιάσαιτό τι, αὐτὸς
[4, 44]	φερόμενος ὑπὸ τῶν οἰκετῶν οἷά	τις	ἄρρωστος, ἐς τὴν πόλιν. Ἑνὸς
[4, 138]	τοὺς ἡγεμόνας ὁρμαῖς· οὐ γάρ	τις	αὐτοῖς τῶν ἐπιφανῶν ἔτι οὐδ'
[4, 58]	Συνομόσαντες οὖν ἀλλήλοις, εἰ μή	τις	αὑτοῖς συγγνώμη καὶ πίστις γένοιτο,
[4, 6]	δὲ μηδένα τῶν προκατεγνωσμένων, πᾶς	τις	αὐτὸς ἡγεῖτο ζητεῖσθαι πρὸς τῶν
[4, 133]	τε καὶ συνάρχῳ· οὐ γάρ	τις	αὐτῶν Βροῦτον ἢ Κάσσιον οὐδὲ
[4, 49]	καὶ ἐπήλπιζεν, εἰ τῶν προγεγραμμένων	τις	εἴη, περισώσειν ὁμολογήσαντα. Ἀπομαχόμενον δὲ
[4, 121]	μὴ καὶ παρὰ δόξαν ἐπιτολμήσειέ	τις.	Ἐκλειφθέντα δὲ ὑπὸ τοῦ Βρούτου
[4, 7]	ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις, ἣν ἄν	τις	Ἑλλήνων ἁρμοστὰς ὀνομάσειεν, ὃ καὶ
[4, 29]	ἀναιρεθείς, εἰ μὴ τῶν ὁμοδούλων	τις	ἐνέφηνε τὴν ἐνέδραν. Ἀναιρεθέντος δὲ
[4, 89]	Καίσαρι τοὺς πλέονας ἐστρατευμένους, μή	τις	ἐς τὴν ὄψιν ἢ ὁμωνυμίαν
[4, 95]	κακῶν ὡρισμένα. Τοῦτο γὰρ ἐπανάστασίς	τίς	ἐστι πάντων, ὅσα τέως ἦν
[4, 68]	δέ, ὦ Κάσσιε, καὶ αἰδώς	τις	ἔστιν ἐξαίρετος ἔς τε τὴν
[4, 118]	προθυμίαις παρὰ καιρόν, μηδὲ βραδυτῆτά	τις	ἡγείσθω τὴν ἐμπειρίαν ἢ ταχυτῆτα,
[4, 122]	ἔτι τὰ ἀρκοῦντα ἐκομίζετο, οὔτε	τις	ἦν ἐλπὶς ἐκ θαλάσσης, ναυκρατούντων
[4, 5]	καὶ μισθώσεων ἐπενόησαν. Ἤδη δέ	τις	καὶ διὰ κάλλος ἐπαύλεως καὶ
[4, 27]	ἤρετο τὸν λοχαγὸν τὸν διώκοντα,	τίς	ὁ προγεγραμμένος εἴη· καὶ ὁ
[4, 33]	βίαν, ἀλλ' ὅσον ἐβούλοντο αὐταί.	Τίς	οὖν καὶ νῦν ἐστιν ὑμῖν
[4, 7]	ἄλλων πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. Καί	τις	προσετίθετο τοῖς πίναξιν αἰεὶ τῶν
[4, 8]	ἢ παθεῖν αἱρούμεθα. Μὴ δή	τις	τὸ ἔργον ἄδικον ἢ ὠμὸν
[4, 126]	ἔξω τείχους λαβεῖν. Μὴ δή	τις	ὑμῶν τὴν ἰδίαν πρόκλησιν καταισχύνῃ
[4, 27]	δὲ λέχος ἐρευνωμένων, μὴ νεκρόν	τις	ὑποκρίνοιτο, οἱ νεκροφόροι τὸν Ἰκέλιον
[4, 49]	δὲ τὰς πύλας τῶν ὑπαντώντων	τις	φίλων Βαρβούλα, θεασάμενος τὸν Μᾶρκον
[4, 58]	μή τις αὑτοῖς συγγνώμη καὶ	πίστις	γένοιτο, διαγωνιεῖσθαι μέχρι θανάτου, τὸν
[4, 90]	ὑποσχόμενοι πάντα ἔδομεν, ὃ μεγίστη	πίστις	ἐστὶ καὶ περὶ ὧν ἐς
[4, 119]	ἐς μάχην ἥξειν. Ὃ σαφεστάτη	πίστις	ἐστὶ τῆς ἐχθὲς ἥσσης καὶ
[4, 95]	ἐπυθόμεθα διαθεῖναι, οἷα νῦν οὐκ	ἰδιῶτις	πόλις, ἀλλ' ἡγεμονὶς ἀδικεῖται πρὸς
[4, 46]	ἦν ἤδη καὶ ὅπλα καὶ	ὄψις	στρατοῦ. Χωρῶν δὲ ἑκάτερος αὐτῶν
[4, 134]	παράλογον καὶ πυθέσθαι μὲν εὐθαρσῶς,	ὅς	τις ἀνθρώπων ἢ θεῶν εἴη,
[4, 130]	Ζεῦ, μὴ λάθοι σε τῶνδ'	ὃς	αἴτιος κακῶν, Ἐνσημαινόμενον ἄρα τὸν
[4, 11]	ἐκπεμπέτω ποι μηδὲ πειθέσθω χρήμασι.	Ὃς	δ' ἂν ἢ σώσας ἢ
[4, 31]	εὐωχεῖσθαι τὴν ἡμέραν τὴν παροῦσαν·	ὃς	δ' ἂν μὴ φαίνηται ταῦτα
[4, 67]	τὸν Κάσσιον ἔτι πρεσβευτὴν Ἀρχέλαον,	ὃς	ἐν Ῥόδῳ τὰ Ἑλληνικὰ διδάσκαλος
[4, 27]	ὁ δρόμος ἐμήνυσεν. Ἰκέλιος δέ,	ὃς	ἐπὶ Βρούτῳ τε καὶ Κασσίῳ
[4, 19]	φυγεῖν ἐκ καταδίκης. ~Κικέρων δέ,	ὃς	μετὰ Γάιον Καίσαρα ἴσχυσεν, ὅση
[4, 21]	δὲ λοιπὰ σώματα ἔτι συνεπέπλεκτο.	Βάλβος	τὸν υἱόν, ἵνα μὴ βαδίζοντες
[4, 12]	ἄλλων προύκειντο μᾶλλον ἢ ἐς	θάμβος	καὶ δυσελπιστίαν, μηδένα ῥύσεσθαί τινα
[4, 33]	ἀρχῆς ἢ περὶ τῆς πατρίδος	φόβος;	Ἴτω τοίνυν ἢ Κελτῶν πόλεμος
[4, 115]	ὀλίγαι. Μοῦρκος δ' αὐτοῖς καὶ	Ἀηνόβαρβος	ἑκατὸν καὶ τριάκοντα μακραῖς ὑπήντων.
[4, 99]	Μοῦρκος ἐν τῷ Ἰονίῳ καὶ	Ἀηνόβαρβος	στόλῳ πολλῷ καὶ ὑπηρεσίᾳ δαψιλεῖ
[4, 86]	ὅσα δύναιτο. Καὶ αὐτῷ Δομίτιος	Ἀηνόβαρβος	ὑπὸ τῶν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον
[4, 6]	νεών τε καὶ οἰκιῶν, ἄφνω	θόρυβος	ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν ἦν
[4, 134]	Καίσαρα. Ὅ γε οὐδὲ ἁπλοῦν	ἄγος	ἦν οὐδὲ ἐν ὀλίγῳ· καὶ
[4, 134]	ἀντίθετον ἐς ἅπαντα ἦν τὸ	ἄγος	τὸ ἐς Καίσαρα. Ὅ γε
[4, 102]	δὲ Σερρείου προύχοντος ἐς τὸ	πέλαγος,	αὐτοὶ μὲν ἐς τὰ μεσόγαια
[4, 60]	γῆς ὠχυρωμένην καὶ ἐς τὸ	πέλαγος	ἔχουσαν ὅρμον, ὅθεν ἔμελλεν εὐπορήσειν
[4, 115]	ἐν γαλήνῃ σταθερᾷ κατὰ τὸ	πέλαγος	ἠλῶντο, ὑπό του θεῶν ἐκδεδομέναι
[4, 27]	ἀηδίαν ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς τὸ	πέλαγος.	Καισέννιον δὲ οἱ διώκοντες, ὑποφεύγοντά
[4, 117]	καὶ διακοσίαις ἀποκλείοντας αὐτοῖς τὸ	πέλαγος·	Μακεδονίαν τε ἐξαναλώκασιν ἤδη καὶ
[4, 17]	δέει, ὁ δὲ τῶν ὁπλιτῶν	λοχαγὸς	ἐκέλευεν ἠρεμεῖν κατακλιθέντας, τὸν δὲ
[4, 28]	Μιντουρναίων καὶ τὸν λόγον ὑπονοούντων	λοχαγὸς	ἐπέγνω διαθέων καὶ τὴν κεφαλὴν
[4, 22]	κτείνατε πρὸ τούτου. Καὶ ὁ	λοχαγὸς	ἔχων τὸ ἀκριβὲς ἀνάγραπτον, εἰκότα
[4, 27]	ὁ προγεγραμμένος εἴη· καὶ ὁ	λοχαγὸς	τὸν Αἰμίλιον γνωρίσας Σὺ κἀκεῖνος
[4, 24]	ἐς ἐνέδραν ἀπιόντος, ἐς τὸ	τέγος	ἀναδραμὼν ἐκαραδόκει τὸ γιγνόμενον, ἰδὼν
[4, 18]	ᾧ βραχὺ καὶ εὐτελὲς ἦν	τέγος	ἐν προαστείῳ καὶ διὰ πάντα
[4, 18]	πελάτην ὑποτοπήσας, ὡδήγησεν ὑπὸ τὸ	τέγος,	καὶ παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[4, 38]	Καίσαρι ἐς ἀλλήλους ἐπόρθμευσε καὶ	στρατηγὸς	ἀπεδείχθη Συρίας ὑπὸ Ἀντωνίου καὶ
[4, 116]	ἐς ἑαυτοὺς μεθώρκουν, ὁ δὲ	στρατηγὸς	αὐτῶν Καλουῖνος ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ
[4, 39]	ἑαυτῷ, λαθὼν ἔφυγεν ἐς Σικελίαν,	στρατηγὸς	δὲ ἀποδειχθεὶς ὑπὸ Πομπηίου ἐσήμηνεν,
[4, 49]	καὶ μετ' οὐ πολὺ καὶ	στρατηγὸς	ἦν ἐπὶ Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον.
[4, 17]	συγκατέκειντο. Δεύτερος δ' ἀνὴρ ἔθνῃσκε	στρατηγὸς	Μινούκιος, ἀρχαιρεσιάζων μὲν ἐν ἀγορᾷ·
[4, 53]	καὶ Λαίλιος, ἕτερος τοῦ Κορνιφικίου	στρατηγός,	τὴν Σεξστίου Λιβύην καὶ Κίρταν
[4, 123]	διαπυνθανομένου· τί κατέγνωκεν ἡμῶν ὁ	στρατηγός;	Τί ἔναγχος ἡμάρτομεν οἱ νικήσαντες,
[4, 45]	ὑπηρέτας σκευάσας τὴν πόλιν ὡς	στρατηγὸς	ὑπὸ ῥαβδούχοις διῆλθεν, ἐπιθλιβόντων αὐτὸν
[4, 70]	καλῶν, Ῥωμαῖος ἀνὴρ καὶ Ῥωμαίων	στρατηγός,	ὥς φησι τὸ ψήφισμα τῆς
[4, 51]	ἔσεσθαι προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ τῆς	Ἑλλάδος	ἐς Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον
[4, 20]	ἐδεῖτο τῶν σφαγέων πρὸ τοῦ	παιδὸς	αὑτὸν ἀνελεῖν· τὰ δὲ ἐναντία
[4, 20]	τὰ δὲ ἐναντία καὶ τοῦ	παιδὸς	ἱκετεύοντος, οἱ σφαγεῖς ἔφασαν ἀμφοτέροις
[4, 104]	τοι Ῥάσκος, ὁ ἀδελφὸς τοῦ	Ῥασκουπόλιδος,	ἐκ τῆς βοῆς ὑπονοήσας ἐσκέψατο
[4, 104]	Βύβλῳ παραδόντες, ὁδοποιεῖν μετὰ τοῦ	Ῥασκουπόλιδος.	Οἱ δ' ἐπιμόχθως μέν, ὅμως
[4, 87]	στενὰ Κορπίλων καὶ Σαπαίων, τῆς	Ῥασκουπόλιδος	ὄντα ἀρχῆς, κατέλαβον, ᾗ μόνῃ
[4, 94]	τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ μόνης τῆς	τυραννίδος	ἀπηλλάχθαι, ἀμνηστίαν δὲ ἁπάντων ἐψηφίσαντο
[4, 97]	τῶν μὲν ὑπὲρ δυναστείας καὶ	τυραννίδος,	ἣν ἐν ταῖς προγραφαῖς ἐπέδειξαν
[4, 50]	δὲ τὴν ἐγγύην ὑφισταμένου, ὁ	Λέπιδος	ἀμφὶ τὰς Βαλβίνου θύρας ἐτρίβετο
[4, 2]	ἐπὶ τὰς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας.	Λέπιδος	δ' αὐτὸς προελθὼν διηρεύνα τὴν
[4, 31]	καὶ ἀνῃρέθη. ~Γιγνομένων δὲ τούτων	Λέπιδος	ἐπὶ Ἴβηρσιν ἐθριάμβευε, καὶ προυτέθη
[4, 50]	καὶ ὑπατεύοντι οὐ πολὺ ὕστερον,	Λέπιδος	ἰδιώτης ὑπὸ Καίσαρος ἐκ δυνάστου
[4, 12]	δ' ἦν ἐν τοῖς προγράφουσι	Λέπιδος,	καὶ πρῶτος ἐν τοῖς προγραφομένοις
[4, 8]	εἶχεν οὕτως ἡ προγραφή· Μᾶρκος	Λέπιδος,	Μᾶρκος Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ
[4, 7]	καὶ ὁ Ἀντώνιος καὶ ὁ	Λέπιδος,	σὺν ταῖς στρατηγίσι τάξεσι καὶ
[4, 63]	Οὕτω δὲ αὐτὸν ὁρμῆς καὶ	ἐλπίδος	ἔχοντα καὶ καιροῦ ὁ Βροῦτος
[4, 125]	ἐβιάσασθε· μὴ δὲ ψεύσησθε τῆς	ἐλπίδος	μήτε ἐμὲ μήτε αὑτούς. Ἔχετε
[4, 71]	τί που καὶ κούφως εἶχον	ἐλπίδος,	ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον
[4, 68]	ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν δὲ ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	αὐτὰ δαπανῶντα, ἵνα μηδ' αὐτή
[4, 97]	ἀλλ' ἢ μόνον ἵνα τῆς	πατρίδος	ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς νόμοις,
[4, 120]	ἐπήγοντο, ὑμεῖς δ' ὡς ἐκ	πατρίδος	ἰόντες τὰ μὲν δαψιλέστερα οἴκοι
[4, 98]	ἦμεν οὐδὲ τότε, ἀλλὰ τῆς	πατρίδος,	οὐδ' οἱ διδόμενοι μισθοὶ καὶ
[4, 33]	οὐδὲ Σύλλας, ὁ τυραννήσας τῆς	πατρίδος·	ὑμεῖς δέ φατε καὶ καθίστασθαι
[4, 33]	τῆς ἀρχῆς ἢ περὶ τῆς	πατρίδος	φόβος; Ἴτω τοίνυν ἢ Κελτῶν
[4, 75]	καὶ Μακεδονίας ἄρχειν καὶ τῆς	Ἰλλυρίδος	ἐπὶ τῇ Μακεδονίᾳ, τὰ μὲν
[4, 47]	προεγράφη καὶ φίλον ὀργιαστὴν τῆς	Ἴσιδος	ἔχων ᾖτησε τὴν στολὴν καὶ
[4, 100]	ἐστίν, ὦ συστρατιῶται, παρ' ἀνθρωπίνης	φροντίδος	ἕτοιμα· τὰ δὲ λοιπὰ αὐτοῖς
[4, 99]	Ἰταλίας. Ἡμῖν δὲ ἐκ πολλῆς	φροντίδος	καὶ τὰ παρόντα ἐστὶ δαψιλῆ,
[4, 106]	τῶν λόφων, τὰ ὀκτὼ στάδια,	δίοδος	ἦν ἐς τὴν Ἀσίαν τε
[4, 16]	τριῶν ἀνδρῶν τισι συγγνόντων ὕστερον	ἐπάνοδος	ἢ ἐπανελθόντων ἀφανὴς καταβίωσις) ἀλλ'
[4, 77]	τὰ τείχη, τοὺς δὲ ἐκ	ποδὸς	ἐπῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας καὶ
[4, 73]	προμηθείᾳ τροφῶν. Ὧδε μὲν ἑαλώκει	Ῥόδος,	καὶ Κάσσιος ἐν αὐτῇ προυκάθητο
[4, 72]	πύργους ἐπτυγμένους, οἳ τότε ἀνίσταντο.	Ῥόδος	μὲν δὴ δύο πείραις καμοῦσα
[4, 128]	τὰ σημεῖα ἑκατέρωθεν ἐπῇρτο, καὶ	ἔφοδος	ἦν σοβαρά τε καὶ ἀπηνής.
[4, 14]	τῶν ἀναιρουμένων διήρπαζον, καὶ τὸ	κέρδος	αὐτοὺς ἀπο τῆς συνέσεως τῶν
[4, 7]	κέρδει φέρεσθαι· καὶ ἦν τὸ	κέρδος	ἐλευθέρῳ μὲν ἀργύριον, θεράποντι δὲ
[4, 14]	οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ τὸ σφέτερον	κέρδος	τοῦ πρὸς αὐτὸν ἐλέου προυτίθει·
[4, 138]	ἔργου κίνδυνον ἔσχατον λιμοῦ καὶ	δέος	ἀπωλείας ἐς εὐπορίαν δαψιλῆ καὶ
[4, 58]	Καὶ εὐθὺς ἦν μετάνοια καὶ	δέος	ἐκ τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες οὖν
[4, 122]	σαφής, ἔς τε μέγεθος καὶ	δέος	ἑκάστης ἡμέρας ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ
[4, 119]	μὲν ἔτι προσιόντων ὑμῶν διὰ	δέος,	ἐλθόντων δὲ ἐνοικοῦσι διὰ τὴν
[4, 118]	τὸ ἐχθὲς ἔργον, ἀλλὰ ἕτερον	δέος	ἰώμενοι. Τὴν δὲ προθυμίαν, ἧς
[4, 132]	τώδε τὼ ἄνδρε σπουδὴ καὶ	δέος	τὸ ὑπὲρ αὐτοῖν προήγαγεν αὐτὴν
[4, 128]	οἱ τοῦ Καίσαρος, εἴτε διὰ	δέος	τοῦ λιμοῦ, εἴτε δι' αὐτοῦ
[4, 16]	καὶ θαλάσσης ἡγεμονίδα διέσειεν ὁ	θεός,	ἐκ πολλοῦ ἄρα ἐς τὴν
[4, 38]	ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας δὲ ἐπιφανὴς καὶ	νέος	ἐς Βροῦτον ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ
[4, 40]	ἐλαύνειν ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ ἐκ	βραχέος	διαστήματος ἡγεῖτο φορείῳ φερομένη. Τῶν
[4, 76]	ἀπὸ τῆς τάφρου, τὸ μὲν	βάθος	οὔσης πεντήκοντα ποδῶν βαθυτέρας, τὸ
[4, 115]	καὶ ἐν τῷ Ἰονίῳ τοιόνδε	πάθος	ἄλλο ἐγίγνετο μέγα. Δομίτιος Καλουῖνος
[4, 78]	τῶν πυλῶν διὰ τὸ πρότερον	πάθος,	συνεισέπεσον ἀμφὶ δισχιλίους μάλιστα Ῥωμαίων.
[4, 105]	καὶ καλόν, ἔνθα καὶ τὸ	πάθος	τῇ Κόρῃ φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι,
[4, 116]	δόξας ἀπολωλέναι. Τοιοῦτο μὲν δὴ	πάθος	τῆς αὐτῆς ἡμέρας τῇ περὶ
[4, 135]	λαβόμενος καὶ περιστρέψας αὐτόν, ὡς	ἔθος	ἐστὶ Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ ξίφος
[4, 30]	περιθέμενος στολὴν ᾖει μέν, ὡς	ἔθος	ἐστί, σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ
[4, 135]	βόθρον ἐν τῇ σκηνῇ τὸ	μέγεθος	αὐτάρκη σώματι ὀρυξάμενος καὶ τὰ
[4, 122]	ἦν ἤδη σαφής, ἔς τε	μέγεθος	καὶ δέος ἑκάστης ἡμέρας ἐπεγίνετο.
[4, 105]	ἐπὶ λόφου περικρήμνου, τοσαύτη τὸ	μέγεθος,	ὅσον ἐστὶ τοῦ λόφου τὸ
[4, 6]	ἡγεμόσι προσεκεκρούκεσαν. ~Τὸ μὲν δὴ	πλῆθος	αὐτῶν ἀπὸ τῆς συνόδου διελθόντες
[4, 66]	Ῥοδίων μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν· τὸ δὲ	πλῆθος	ἐδημαγώγουν Ἀλέξανδρός τε καὶ Μνασέας
[4, 115]	τε ἴλας τέσσαρας καὶ ἕτερον	πλῆθος	ἐπειλεγμένον· καὶ τριήρεις αὐτοὺς παρέπεμπον
[4, 94]	Καὶ μετὰ μικρόν, Ἀντωνίου τὸ	πλῆθος	ἐφ' ἡμῖν δημοκοπήσαντος, ἡ βουλὴ
[4, 75]	θησαυροῖς εὗρε παράδοξον χρυσίου τι	πλῆθος	καὶ ἀργύρου. ~Καὶ τοῦτο μὲν
[4, 75]	ἐστρατευμένα. Εἶχε δὲ καὶ ἱππέων	πλῆθος	καὶ ψιλοὺς καὶ τοξότας, καὶ
[4, 90]	τῆς βουλῆς. Ἔστι δὲ καὶ	πλῆθος	παρασκευῆς, ὅσον ἴστε, σίτου τε
[4, 65]	σφίσιν ἐξ ἀπορίας διὰ τὸ	πλῆθος,	Ῥοδίους δὲ καὶ Λυκίους ἐξελεῖν,
[4, 84]	τε καὶ μείζους. ~Καὶ ὁ	Γάιος	ἔπεμψε τῷ Καρρίνᾳ διάδοχον Ἀσίνιον
[4, 84]	αὐτῶν ὁμοίως διαφερόντων, ὅ τε	Γάιος	Καῖσαρ ἀνῃρέθη καὶ ἡ βουλὴ
[4, 38]	προσήκοντες αὐτῷ μηδὲ ἐπιδημεῖν, ὅτε	Γάιος	Καῖσαρ ἀνῃρεῖτο, ἐξῃρήσθω τῶν προγραφέντων
[4, 57]	ἐς ὑπόμνημα, ἦν τοιάδε. Ἐπειδὴ	Γάιος	Καῖσαρ ἀνῄρητο, οἱ μὲν σφαγεῖς
[4, 8]	ὧν ἐπιβεβουλεύμεθα καὶ ἐξ ὧν	Γάιος	Καῖσαρ ἔπαθεν, ἀτιθάσευτον ὁρῶντες τὴν
[4, 132]	ἄγους ἑνός, ὥ γε καὶ	Γάιος	Καῖσαρ, ὄντε τῆς Μάγνου Πομπηίου
[4, 83]	ὑπὸ Γαΐῳ Καίσαρι. Ὧν ὁ	Γαίος	πυνθανόμενος ἔπεμπε σὺν στρατῷ πλέονι
[4, 70]	προφέρων καὶ ἐπὶ συμμαχίαν καλῶν,	Ῥωμαῖος	ἀνὴρ καὶ Ῥωμαίων στρατηγός, ὥς
[4, 45]	καὶ ὕστερον ἐπὶ εἰρήνης ὑπάτευσεν.	~Σέργιος	δὲ ἐκρύφθη παρ' αὐτῷ Ἀντωνίῳ,
[4, 45]	ψηφίσασθαι. Καὶ ἐπὶ τῷδε ὁ	Σέργιος	ὕστερον, ἐν τῇ Καίσαρος καὶ
[4, 6]	τάχα ἂν ἔδρασαν, εἰ μὴ	Πέδιος	αὐτοὺς ὁ ὕπατος μετὰ κηρύκων
[4, 7]	ἐποιεῖτο, ἀγνοῶν τὰ ἐγνωσμένα. ~Καὶ	Πέδιος	μὲν ἐκ καμάτου τῆς νυκτὸς
[4, 6]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν προύγραφεν ὁ	Πέδιος	τοὺς ἑπτακαίδεκα ὡς μόνους τε
[4, 89]	δὲ στρατὸς αὐτῶν, ὅ τε	ἴδιος	καὶ συμμαχικός, κάτω περιστάντες, ἥδοντο
[4, 87]	καὶ στρατῷ πολλῷ διαπλέοντες ἠνώχλουν,	Δεκίδιος	δὲ καὶ Νωρβανός οὓς ὁ
[4, 103]	ἐνέδρας ὁ Νωρβανὸς καὶ ὁ	Δεκίδιος	τὰ Σαπαίων κατεῖχον ἰσχυρῶς. Καὶ
[4, 12]	καὶ δεύτερος τῶν προγραφομένων ὁ	θεῖος	ὁ Ἀντωνίου Λεύκιος, οἵδε μέν,
[4, 46]	δημοσίᾳ τριήρει διέπλευσε πρὸς ἐκεῖνον.	~Ἀπουλήιος	δὲ καὶ Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες εἶναι
[4, 75]	στρατιάν τέ τινα εἰλήφει, ὅσην	Ἀπουλήιος	εἶχεν, καὶ χρήματα ἐς ἑξακισχίλια
[4, 85]	περὶ Ῥήγιον. Σαλουιδιηνῷ δ' ὁ	Πομπήιος	ἀπαντᾷ μεγάλῳ στόλῳ, καὶ πρὸ
[4, 36]	σπουδὴν ἐς τοὺς ἀτυχοῦντας ὁ	Πομπήιος	ἐν καιρῷ τότε ἔδειξε, κήρυκάς
[4, 85]	καὶ πεζῷ καὶ χρήμασιν ὁ	Πομπήιος	ἐπῆρτο. Καὶ τούτων ὁ Καῖσαρ
[4, 124]	τοσόνδε ἐπιμεμψάμενος αὐτοῖς· Ἐοίκαμεν ὡς	Πομπήιος	Μάγνος πολεμήσειν, οὐ στρατηγοῦντες ἔτι
[4, 96]	δημοκρατικῆς διανοίας προγεγραμμένοι. λόγῳ καὶ	Πομπήιος	μεθ' ἡμῶν προεγράφη, πόρρω μὲν
[4, 85]	ἀνεκάλει. Ὑπεχώρει δὲ καὶ ὁ	Πομπήιος.	Νῆες δὲ ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο,
[4, 83]	ὀλίγοις καὶ λανθάνων, ὅτι εἴη	Πομπήιος.	Πλεόνων δὲ ἐς τὸ λῃστεύειν
[4, 85]	Βιθυνικὸν Σικελίας. ~Ὧδε μὲν ὁ	Πομπήιος	Σικελίας ἐκράτησε, καὶ ναῦς ἔχων
[4, 100]	Λευκανίας ἢ Ἰαπυγίας, διακλείσουσι πάντα	Πομπήιός	τε καὶ Μοῦρκος καὶ Δομίτιος.
[4, 70]	Βροῦτος ὑμῖν προτείνει ψηφίσματα καὶ	Πομπήιος,	τὴν θάλασσαν ὑπὸ τῆς βουλῆς
[4, 83]	ἦν ἤδη καρτερὰ καὶ ἐξεφαίνετο	Πομπήιος	ὤν. Καὶ αὐτίκα, ὅσοι τοῦ
[4, 75]	στρατὸν ἔτι καὶ χρήματα συντυχία	Θρᾴκιος	τοιάδε γίγνεται. Πολεμοκρατία, γυνή τινος
[4, 27]	ἐκ τοῦ βουλευτηρίου προϊὼν καὶ	Δέκιος,	ἐπεὶ τοῖς πίναξιν ἐπύθοντο σφῶν
[4, 55]	συντρέχων, καὶ αὐτὸν ἐπιστρεφόμενος ὁ	Κορνιφίκιος	ἀπεμάχετο μάλα κακοπαθῶς. ~Ὁ δὲ
[4, 55]	περικυκλῶσαι. Ὁρῶν δὲ ταῦτα ὁ	Κορνιφίκιος	ἐξῄει τῷ πλέονι στρατῷ, βοηθήσων
[4, 56]	ὑπέσχε καὶ ἀνῃρέθη, ὁ δὲ	Κορνιφίκιος	τῇ μάχῃ κάμνων μετεπήδα πρὸς
[4, 58]	ἀπεμάχοντο. Μούρκῳ δ' ἧκεν ἐπίκουρος	Μάρκιος	Κρίσπος ἐκ Βιθυνίας μετὰ τριῶν
[4, 56]	τοῦ Κορνιφικίου παρέδυ λαθών. Καὶ	Ῥώσκιος	μὲν ὁ φύλαξ, τοῦ χάρακος
[4, 26]	εἶπε τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον ἔχεις.	Λεύκιος	δὲ δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις χρυσίον
[4, 27]	τῶν σφαγέων ἀπήγξατο ἐν μέσῳ.	~Λεύκιος	δὲ ὁ Ἀσινίου τοῦ ὑπατεύοντος
[4, 12]	προγραφομένων ὁ θεῖος ὁ Ἀντωνίου	Λεύκιος,	οἵδε μέν, ὅτι πρῶτοι πολεμίους
[4, 74]	Ῥοδίων συμφοραὶ τοιαίδε ἦσαν, καὶ	Λεύκιος	Οὐᾶρος αὐτοῖς μετὰ φρουρᾶς ὑπελέλειπτο·
[4, 135]	ἐμαχέσαντο μέχρι θανάτου· ὧν ἦν	Λεύκιός	τε Κάσσιος, ὁ ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ
[4, 17]	Δεύτερος δ' ἀνὴρ ἔθνῃσκε στρατηγὸς	Μινούκιος,	ἀρχαιρεσιάζων μὲν ἐν ἀγορᾷ· πυθόμενος
[4, 27]	λοχαγῶν αὐτὸς ὁ δρόμος ἐμήνυσεν.	Ἰκέλιος	δέ, ὃς ἐπὶ Βρούτῳ τε
[4, 56]	ἔκτειναν. Καὶ γιγνόμενα ταῦτα ὁ	Λαίλιος	ἀπὸ τοῦ λόφου καθορῶν ἑαυτὸν
[4, 55]	ζωγρῶν. Καὶ τάδε μαθὼν ὁ	Λαίλιος	διέλυε τὴν τῆς Κίρτης πολιορκίαν
[4, 53]	ἀπεμάχετο πολιορκούμενος. Ἐδῄου δὲ καὶ	Λαίλιος,	ἕτερος τοῦ Κορνιφικίου στρατηγός, τὴν
[4, 39]	καὶ στρατηγῶν ἔτι αὐτῆς ἀπέθανεν.	~Ἀκίλιος	δὲ ἔφευγε μὲν τῆς πόλεως
[4, 58]	δὲ ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο μὲν	Καικίλιος	Βάσσος, τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε
[4, 129]	Βροῦτον ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ' ὁ	Λουκίλιος	ἐντυχὼν μάλα θρασέως εἶπε· Βροῦτος
[4, 129]	αὐτοὺς ἀσχέτως ἔχοντας τοῦ δρόμου	Λουκίλιος	ἰδὼν ὑπέστη καὶ ὡς Βροῦτος
[4, 27]	ὄνομα ἐκέλευον καὶ ἀναγινώσκοντα ἔκτειναν.	Αἰμίλιος	δὲ ἀγνοῶν, ὅτι προγέγραπται, διωκόμενον
[4, 30]	περισχομένῳ τε καὶ οὐ μεθιέντι·	Ἀτίλιος	δὲ ἄρτι τὴν τῶν τελείων
[4, 105]	παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖς καὶ ὁ	Τίλλιος	ἐπικατήχθη καὶ πᾶς ὁ στρατὸς
[4, 102]	ἀκτὴν αὖθις ἔρημον οὖσαν ὁ	Τίλλιος	παραπλέων, ὥς οἱ πρὸς τῶν
[4, 51]	δὲ ἀπολέσθαι τῆς νεὼς διαλυθείσης.	Πούπλιος	δὲ ὁ ταμίας Βρούτου, τῶν
[4, 7]	τούτων ἤγετο ἐκκλησία, καὶ δήμαρχος	Πούπλιος	Τίτιος ἐνομοθέτει καινὴν ἀρχὴν ἐπὶ
[4, 58]	νεανίας αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής, Σέξστος	Ἰούλιος.	Ἐκδιαιτώμενος δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ
[4, 58]	Σέξστος Ἰούλιος. Ἐκδιαιτώμενος δὲ ὁ	Ἰούλιος	τὸ τέλος ἐς τρυφὴν ἐπήγετο
[4, 42]	Καίσαρα ἔφη· Οὗτος μέν σοι	πολέμιος	γέγονεν, ὦ Καῖσαρ, ἐγὼ δὲ
[4, 38]	ἀποχειροτονηθέντος, ὅτε αὖθις ἐψηφίζετο εἶναι	πολέμιος,	καὶ περὶ Ἄκτιον ναυαρχήσαντα κατὰ
[4, 23]	μοιχεύοντος αὐτὴν Ἀντωνίου, καὶ ὁ	Σεπτίμιος	αὐτίκα τοῖς πίναξι προσετέθη. Καὶ
[4, 18]	οἳ καὶ τὸν πατέρα ἀνῃρήκεσαν.	Θουράνιος	δὲ οὐ στρατηγῶν μὲν ἔτι,
[4, 12]	τινα προσδοκᾶν. Ἦν δὲ καὶ	Θωράνιος	ἐν τοῖς προγεγραμμένοις, λεγόμενος ὑπό
[4, 44]	μὲν ὡς Μενήνιος ἑκὼν ἀνῄρητο,	Μενήνιος	δὲ ἐς Σικελίαν διέφυγεν. Οὐίνιον
[4, 44]	ἐξεφέρετο, ἕως ὅδε μὲν ὡς	Μενήνιος	ἑκὼν ἀνῄρητο, Μενήνιος δὲ ἐς
[4, 48]	οὔτε αὐτοῦ Οὐάρρωνος οὔτε Καληνοῦ.	~Οὐεργίνιος	δέ, ἀνὴρ ἡδὺς εἰπεῖν, τοὺς
[4, 114]	τῆς μάχης γενέσθαι συμπεσούσης, καὶ	Τιτίνιος	ὡς βραδύνας ἑαυτὸν ἔκτεινε· Βροῦτος
[4, 72]	Ῥοδίων οἱ συνετώτεροι καθεώρων, καὶ	Φάννιος	αὐτοῖς καὶ Λέντλος διελέγοντο. ~Γιγνομένων
[4, 84]	ἐκ Ῥώμης Ἵρτιός τε καὶ	Φάννιος	ἔπεισαν ἐκστῆναι Πομπηίῳ Βιθυνικὸν Σικελίας.
[4, 95]	κοινὰ κεχειροτονημένων. Τί τοιοῦτον εἰργάσατο	Ταρκύνιος;	Ὃν διὰ μιᾶς γυναικὸς ὕβριν,
[4, 1]	σφετέραις αὐτῶν στρατηγίαις ἐκπολεμηθέντες, ἐδεδώκεσαν,	Τρεβώνιος	ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ Δέκμος
[4, 26]	ὁ δὲ ἐσήλατο ἐς αὐτήν.	Ἀπώνιος	δὲ ἀσφαλῶς ἑαυτὸν ἐπικρύψας οὐκ
[4, 45]	Καὶ οἵδε μὲν οὕτως ἐσῴζοντο,	Πομπώνιος	δὲ εἰς στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσας
[4, 135]	τοιάνδε δίκην ἐδεδώκεσαν. ~Καὶ Βροῦτον	Ἀντώνιος	ἀνευρὼν περιέβαλέ τε τῇ ἀρίστῃ
[4, 82]	Μακεδονίαν περαιοῦσθαι. Καὶ αὐτὸν ὁ	Ἀντώνιος	ἀπεμάχετο ναυσὶ μακραῖς, ὅσαις εἶχεν,
[4, 129]	Ἀγομένου δὲ αὐτοῦ πυθόμενος ὁ	Ἀντώνιος	ἀπήντα σὺν ἐπιστάσει, τὴν τύχην
[4, 109]	ἐνθυμούμενοι μάλιστα διέτριβον· ὁ δὲ	Ἀντώνιος	αὐτὰ δεδιὼς ἔγνω βιάσασθαι τοὺς
[4, 107]	τῷ χωρίῳ τὰ στρατόπεδα ὠχύρουν,	Ἀντώνιος	δὲ ὥδευε μὲν σὺν τῷ
[4, 86]	ἐπ' αὐτῷ Καῖσάρ τε καὶ	Ἀντώνιος	διέπλευσαν. Καὶ ὁ Μοῦρκος ὑπό
[4, 121]	τότε τῶν πολεμίων ὁ μὲν	Ἀντώνιος	ἐβαρυθύμει καὶ ἐξέτασσεν αἰεί, ὁ
[4, 119]	~Ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ	Ἀντώνιος,	εἰδότες οὐ μαχούμενον ἑκόντα τὸν
[4, 119]	τοὺς ἰδίους συνῆγον, καὶ ὁ	Ἀντώνιος	ἔλεξε· τὸ ἐχθὲς ἔργον, ὦ
[4, 130]	Τότε γε μὴν καὶ ὁ	Ἀντώνιος	ἔνοπλος ἐπὶ τῶν φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε
[4, 45]	Ἀντωνίῳ, μέχρι Πλάγκον ὑπατεύοντα ὁ	Ἀντώνιος	ἔπεισε κάθοδον αὐτῷ ψηφίσασθαι. Καὶ
[4, 2]	οὕτως ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν καὶ	Ἀντώνιος	ἐς φιλίαν ἀπ' ἔχθρας συνῄεσαν
[4, 112]	ὅθεν αὐτῶν εὐμαρῶς ἐκράτησεν ὁ	Ἀντώνιος.	Ἤδη δὲ καὶ ἔξω τοῦ
[4, 110]	αὐτοῖς ἐπιβοηθεῖν. ~Ταῦτα δὲ ὁ	Ἀντώνιος	ἰδὼν περὶ μεσημβρίαν, ὡς εἶχεν,
[4, 12]	καὶ δεύτερος ἦν τῶν προγραφόντων	Ἀντώνιος	καὶ δεύτερος τῶν προγραφομένων ὁ
[4, 7]	ὁ Καῖσάρ τε καὶ ὁ	Ἀντώνιος	καὶ ὁ Λέπιδος, σὺν ταῖς
[4, 87]	Νωρβανός οὓς ὁ Καῖσαρ καὶ	Ἀντώνιος	μετὰ ὀκτὼ τελῶν ἐς Μακεδονίαν
[4, 29]	Καὶ τὴν κεφαλὴν ὁ μὲν	Ἀντώνιός	οἱ προσφερομένην οὐχ ἑαυτῷ προσήκειν
[4, 8]	ἡ προγραφή· Μᾶρκος Λέπιδος, Μᾶρκος	Ἀντώνιος,	Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ χειροτονηθέντες ἁρμόσαι
[4, 111]	τοῖς ὑπομνήμασιν ἔγραψεν. ~Ὁ δὲ	Ἀντώνιος	ὁρῶν τὴν μάχην συνερρωγυῖαν ἥσθη
[4, 47]	καὶ εἶχεν ἐν ἐπαύλει, ἔνθα	Ἀντώνιος,	ὅτε διοδεύοι, κατήγετο· καὶ τὸν
[4, 129]	φυλάσσειν τὸ στρατόπεδον· ὁ δὲ	Ἀντώνιος	πάντα ἦν καὶ πᾶσιν ἐνέπιπτε,
[4, 127]	μὲν ὁ Καῖσαρ καὶ ὁ	Ἀντώνιος	παρώτρυνον, ἐφ' οὓς παραγένοιντο. Καὶ
[4, 19]	(τοῦτον γὰρ δὴ φιλοτιμότατα πάντων	Ἀντώνιός	τε ἐζήτει καὶ Ἀντωνίῳ πάντες)
[4, 112]	ἐτέτραπτο καὶ τὸ στρατοπεδον ᾑρήκει,	Ἀντώνιός	τε Κασσίου κρατῶν σὺν ἀμηχάνῳ
[4, 20]	καὶ ἐπὶ τῆς διαίτης ὁ	Ἀντώνιος	τὴν κεφαλὴν τοῦ Κικέρωνος θέσθαι
[4, 126]	ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ	Ἀντώνιος	τοὺς ἰδίους περιθέοντες τήν τε
[4, 129]	ὧδέ σοι πάρειμι. καὶ ὁ	Ἀντώνιος	τοὺς ἱππέας ἰδὼν αἰδουμένους παρηγόρει
[4, 107]	γε μὴν ἐξ ἀνάγκης ὁ	Ἀντώνιος	ὧδε πρᾶξαι, κολωνοῦ μὲν οὐδενὸς
[4, 51]	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ προύκειτο κεφαλή.	Ἄππιος	δὲ διένειμε τοῖς θεράπουσιν τὰ
[4, 33]	Καίσαρος ἢ Πομπηίου συνεφέρομεν, οὐδὲ	Μάριος	ἡμᾶς οὐδὲ Κίννας ἠνάγκασεν οὐδὲ
[4, 1]	τοὺς ἐχθροὺς ἐς θάνατον προγράψαντος.	Μάριος	μὲν γὰρ ἐζήτει καὶ ἐκόλαζεν,
[4, 107]	κατέλιπε μεθ' ἑνὸς τέλους, οὗ	Πινάριος	ἡγεῖτο, αὐτὸς δὲ μάλα θρασέως
[4, 66]	ναυσὶν ἐπιπλεύσειε τῇ Ῥόδῳ καὶ	Δημήτριος	ἔτι πρὸ τοῦ Μιθριδάτου. ~Οἱ
[4, 91]	ὧν οὐδεὶς νόμος οὔτε ἀριστοκρατικὸς	κύριος	οὔτε δημοτικὸς ἔτι ἦν· ἅπερ
[4, 63]	Ἰόνιον περώντων. Ἄκων μὲν δὴ	Κάσσιος	Αἴγυπτον ἐκ τῶν ἐλπίδων μεθίει
[4, 62]	ἡσσᾶτο ὁ Δολοβέλλας, καὶ ὁ	Κάσσιος	αἰρομένου τοῦ χώματος ἔκοπτεν αὐτοῦ
[4, 133]	φροντίσι καὶ πόνοις ὁ μὲν	Κάσσιος	ἀμεταστρεπτί, καθάπερ ἐς τὸν ἀγωνιστὴν
[4, 72]	ἦν, καὶ αὐτὴν γιγνομένην ὁ	Κάσσιος	ἀπὸ ὄρους καθεώρα· ὡς δὲ
[4, 62]	εἰδέναι συμμαχούσας. ~Ἑτοιμασάμενος οὖν ὁ	Κάσσιος	αὖθις ἐκ τῶν παρόντων ἐπανήγετο
[4, 61]	ἀνδράσιν εἷλεν Δολοβέλλας. Καὶ ὁ	Κάσσιος	αὖθις ἔπεμπεν ἐς τοὺς ὑπεριδόντας
[4, 121]	ἐγγύτητα ἐστοξεύεσθαι δυναμένων· ὁ δὲ	Κάσσιος	αὐτὸν ὅμως ἐφρούρει, μὴ καὶ
[4, 66]	τῶν κελευομένων. Ὧδε μὲν ὁ	Κάσσιος	αὐτοὺς ἠμείψατο, καὶ οἱ εὖ
[4, 113]	δ' ἀμφὶ τὸν Καίσαρα διπλασίονα.	~Κάσσιος	δὲ ἐξ οὗ τῶν διατειχισμάτων
[4, 65]	ἐχώρουν Βροῦτος μὲν ἐπὶ Λυκίους,	Κάσσιος	δὲ ἐπὶ Ῥοδίους, τεθραμμένος τε
[4, 57]	ἐθνῶν ὑπὸ Καίσαρος αὐτοῦ κεχειροτόνηντο.	Κάσσιος	δὲ καὶ Βροῦτος ἐστρατήγουν μὲν
[4, 65]	δὴ καὶ Λαοδίκεια τοιάδε ἐπεπόνθεσαν,	Κάσσιος	δὲ καὶ Βροῦτος συμβολήσαντες ἀλλήλοιν,
[4, 64]	εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο ἑκάτεροι·	Κάσσιος	δὲ νικήσας Δολοβέλλαν καὶ ἐσφορὰν
[4, 59]	πρὸς ὀκτώ. Οὕτω μὲν ὁ	Κάσσιος	ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀρίστων
[4, 64]	ἑαυτούς, ἕως ὧδε ἔχοντας ὁ	Κάσσιος	ἐκ Συρίας ἐπανιὼν ᾤκτειρέ τε
[4, 81]	ζημίαις καὶ μηνύμασιν, οἵοις καὶ	Κάσσιος	ἐκήρυξεν ἐν Ῥόδῳ. Καὶ οἱ
[4, 73]	Ὧδε μὲν ἑαλώκει Ῥόδος, καὶ	Κάσσιος	ἐν αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ βήματος
[4, 59]	Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν ὁ	Κάσσιος	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τῶν ὄντων
[4, 104]	ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος δὲ καὶ	Κάσσιος	ἐπεὶ ἔμαθον, ἵεντο αὐτίκα δρόμῳ,
[4, 71]	πάντα κατακούητε. ~Τοιαῦτα μὲν ὁ	Κάσσιος	ἐπειρωνευσάμενος τὸν Ἀρχέλαον ἀπέλυεν, Ἀλέξανδρος
[4, 58]	ὑπακούειν, ἐς ὅ τι κελεύοι	Κάσσιος	ἢ Βροῦτος. Ἐπὶ δὲ τούτοις
[4, 74]	μετὰ φρουρᾶς ὑπελέλειπτο· ὁ δὲ	Κάσσιος	ἡδόμενος τῇ ταχυεργίᾳ τῆς ἁλώσεως
[4, 73]	~Γιγνομένων δ' ἔτι τούτων ἄφνω	Κάσσιος	ἦν ἐν μέσῃ τῇ πόλει
[4, 132]	οὔτε ἐνδόντος. ~Ὧδε μὲν δὴ	Κάσσιος	καὶ Βροῦτος ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων
[4, 60]	βούλοιτο, ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν αἰσθανόμενος ὁ	Κάσσιος	καὶ δεδιώς, μὴ αὑτὸν ὁ
[4, 76]	ὡς δὲ ἦλθέ τε ὁ	Κάσσιος	καὶ ἔδοξε Λυκίους καὶ Ροδίους
[4, 109]	φρούρια ὁμοῦ πολλά. Ὁ δὲ	Κάσσιος	κατεπλάγη μὲν τοῦ ἔργου τὴν
[4, 57]	Καίσαρος ἡγεῖσθαι Συρίας μὲν ὁ	Κάσσιος,	Μακεδονίας δὲ ὁ Βροῦτος. Οὔτε
[4, 134]	αὐθένται καθάπερ ἐγένοντο τοῦ Καίσαρος.	Κάσσιος	μὲν δὴ καὶ Βροῦτος τοιάνδε
[4, 106]	ὅσον ὀκτώ, ἐν οἷς ἐστρατοπέδευσαν,	Κάσσιος	μὲν ἐπὶ τοῦ πρὸς μεσημβρίαν,
[4, 135]	θανάτου· ὧν ἦν Λεύκιός τε	Κάσσιος,	ὁ ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ Κασσίου, καὶ
[4, 59]	ὁμοῦ πάντες ἓξ τέλεσιν ἤδη.	~Κάσσιος	οὖν τήνδε τὴν πολιορκίαν σπουδῇ
[4, 89]	ἐποίουν, καὶ γενομένης ποτὲ ὁ	Κάσσιος	(προῦχε γὰρ ἡλικίᾳ) προελθὼν μικρὸν
[4, 1]	τῇ Κελτικῇ· ὅπως δὲ ἔδοσαν	Κάσσιός	τε καὶ Βροῦτος, οἳ καὶ
[4, 99]	εὐθὺς ἄγειν ἀξιούντων, ἡσθεὶς ὁ	Κάσσιος	τῇ προθυμίᾳ κατεκήρυξεν αὖθις σιωπὴν
[4, 62]	καὶ Μάρσος ἑαυτόν. Ὁ δὲ	Κάσσιος	τὴν μὲν τοῦ Δολοβέλλα στρατιὰν
[4, 107]	ὅσα αὐτοῖς ἐνέλειπεν. Ὁ δὲ	Κάσσιος	τὴν ὁρμὴν τοῦ Ἀντωνίου μανιώδη
[4, 63]	καὶ ἀνεχώρησεν. Αὐτὸς δὲ ὁ	Κάσσιος	τὸν μὲν ἀδελφιδοῦν ἐν Συρίᾳ
[4, 70]	ἐς τὰ μέγιστα κινδυνεύουσι Ῥωμαίοις.	Κάσσιος	ὑμῖν ἐστιν ὁ τὰς συνθήκας
[4, 124]	ἐξ ἀρχῆς αὐτός τε καὶ	Κάσσιος	ὑφορώμενοι ἐς οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς
[4, 58]	ἢ Βροῦτος. Ἐπὶ δὲ τούτοις	Κάσσιος	φθάνει Δολοβέλλαν ἐς τὴν Συρίαν
[4, 47]	Ῥώμῃ διδασκαλείου μέχρι τῶν σπονδῶν.	Οὐολούσιος	δὲ ἀγορανομῶν προεγράφη καὶ φίλον
[4, 25]	καὶ γυναικῶν πονηρῶν ὑποδείγματα γεγράφθω·	Στάτιος	δὲ ὁ Σαυνίτης, πολλὰ Σαυνίταις
[4, 44]	τῷ τάφῳ μετὰ τοῦ πατρός.	Λουκρήτιος	ἀλώμενος σὺν δυσὶ θεράπουσιν ἀγαθοῖς
[4, 44]	διαφυγεῖν. Ἐκεῖ δὲ αὐτὸν ὁ	Λουκρήτιος	περιμείνας τε καὶ τῆς ἑαυτοῦ
[4, 130]	μὴ λάθοι σε τῶνδ' ὃς	αἴτιος	κακῶν, Ἐνσημαινόμενον ἄρα τὸν Ἀντώνιον.
[4, 86]	βλάπτων, ὅσα δύναιτο. Καὶ αὐτῷ	Δομίτιος	Ἀηνόβαρβος ὑπὸ τῶν ἀμφὶ τὸν
[4, 100]	Πομπήιός τε καὶ Μοῦρκος καὶ	Δομίτιος.	Ἡμῖν δὲ καὶ εἰσὶ καὶ
[4, 115]	τοιόνδε πάθος ἄλλο ἐγίγνετο μέγα.	Δομίτιος	Καλουῖνος ἐπὶ ὁλκάδων ἦγεν ὁπλιτῶν
[4, 7]	ἤγετο ἐκκλησία, καὶ δήμαρχος Πούπλιος	Τίτιος	ἐνομοθέτει καινὴν ἀρχὴν ἐπὶ καταστάσει
[4, 12]	Πλώτιος, Ἀσινίου δὲ ὁ πενθερὸς	Κοΐντιος.	Καὶ οὐ κατ' ἀξίωσιν ἄρα
[4, 21]	συμφοραῖς καὶ τὸ δαιμόνιον ἐπέκειτο.	Ἀρρούντιος	τὸν υἱόν, οὐχ ὑφιστάμενον φεύγειν
[4, 46]	πρὸς ἐκεῖνον. ~Ἀπουλήιος δὲ καὶ	Ἀρρούντιος	ὑποκριθέντες εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺς
[4, 43]	τῆς οἰκίας ὡς ἀπὸ φυγῆς.	Ἵρτιος	δὲ σὺν τοῖς οἰκέταις ἐκφυγὼν
[4, 84]	θανάτῳ καὶ φυγόντες ἐκ Ῥώμης	Ἵρτιός	τε καὶ Φάννιος ἔπεισαν ἐκστῆναι
[4, 26]	ἐπὶ θρόνου τοὺς σφαγέας περιμένων.	Κέστιος	δὲ ἐν χωρίοις παρὰ εὐνόοις
[4, 55]	πέμψαντος ἔς τινα κατάσκεψιν, ὁ	Σέξστιος	Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν τῷ Λαιλίῳ
[4, 56]	ὅπῃ δύναιντο ἕκαστος. Ὁ δὲ	Σέξστιος	Ἀραβίωνα μὲν καὶ τοὺς Σιττιανοὺς
[4, 55]	τοῦ Καίσαρος. ~Θαρρήσας οὖν ὁ	Σέξστιος	ἐξῄει τῆς πολιορκίας ἐς μάχην
[4, 55]	πρὸς τὸν Κορνιφίκιον. Ὁ δὲ	Σέξστιος	ἐπαιρόμενος τοῖς γεγονόσιν ἐπ' αὐτὸν
[4, 53]	τε καὶ πλείονα, ὁ δὲ	Σέξστιος	κουφότερόν τε καὶ ὀλιγώτερον, ᾧ
[4, 55]	Λαιλίῳ· καὶ τοῦδε μὲν ὁ	Σέξστιος	ὄπισθεν γενόμενος ἐξήπτετο συντρέχων, καὶ
[4, 53]	εἴη δ' ἂν τῆς Νομαδικῆς.	Σέξστιος	οὖν ὑπὸ Καίσαρι τῆς νέας
[4, 54]	ἀπὸ τοιᾶσδε συντυχίας οὕτως ὠνομάζοντο.	Σίττιος	ἐν Ῥώμῃ δίκην ἰδίαν οὐχ
[4, 54]	δὲ οἷς προσθοῖτο νικώντων, ὁ	Σίττιος	ἐπὶ ὀνόματος ἐγίγνετο, καὶ ὁ
[4, 47]	εἰργόμενον ἐν τῇ πατρίδι μένειν.	Σίττιος	μὲν δὴ πρῶτος ἢ μόνος
[4, 54]	δεδώρητο· καὶ τὸ μέρος ὁ	Σίττιος	τοῖς ὑπ' αὐτὸν ἀνδράσιν ἐπιδιεῖλεν.
[4, 12]	ὑπάτων Πλάγκου μὲν ὁ ἀδελφὸς	Πλώτιος,	Ἀσινίου δὲ ὁ πενθερὸς Κοΐντιος.
[4, 18]	πρὸς ὀλίγον, ἔστε αὐτὸν ὁ	υἱὸς	αἰτήσαιτο παρ' Ἀντωνίου. Οἱ δ'
[4, 18]	ἀσφαλῶς, μέχρι τοὺς σφαγέας ὁ	υἱὸς	αὐτοῦ, τὴν φυγὴν ἐς τὸν
[4, 42]	τοῦ κήρυκος ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν ὁ	υἱὸς	ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ μόλις
[4, 41]	ἀτύχημα ἰωμένη. ~Γέταν δὲ ὁ	υἱὸς	ἐν εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε
[4, 134]	μοῖρ' ὀλοὴ καὶ Λητοῦς ἔκτανεν	υἱός.	Μέλλοντα δὲ περᾶν ἐκ τῆς
[4, 41]	ἐκ διαθηκῶν· Τὸν ἐνθάδε κείμενον	υἱὸς	οὐ προγραφεὶς προγραφέντα ἔκρυψέ τε
[4, 21]	ὁμοῦ. ~Ἐγνάτιοι δέ, πατὴρ καὶ	υἱός,	συμφυέντες ἀλλήλοις διὰ μιᾶς πληγῆς
[4, 42]	καὶ περιέσωσε. ~Μετέλλω δὲ ἤστην	υἱός	τε καὶ πατήρ· καὶ αὐτοῖν
[4, 42]	ἑάλω καὶ ἠγνοεῖτο, ὁ δὲ	υἱὸς	τῷ Καίσαρι συνεστρατεύετο καὶ ἐστρατηγήκει
[4, 41]	ἀργίας δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ ὁ	υἱός,	ὑπὸ γήρως ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα,
[4, 8]	προγραφή· Μᾶρκος Λέπιδος, Μᾶρκος Ἀντώνιος,	Ὀκτάουιος	Καῖσαρ, οἱ χειροτονηθέντες ἁρμόσαι καὶ
[4, 17]	ὄντων, καὶ πρῶτος ἀνῃρέθη δημαρχῶν	Σάλουιος.	Ἱερὰ δέ ἐστιν ἡ ἀρχὴ
[4, 134]	Ὁ σός, ὦ Βροῦτε, δαίμων	κακός·	ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ ἐν
[4, 28]	περιθεόντων, ἥ τε κόμη τοῦ	δόνακος	σαλευθεῖσα ἐνέφηνε τὸν Οὐᾶρον, καὶ
[4, 56]	Ῥώσκιος μὲν ὁ φύλαξ, τοῦ	χάρακος	ἁλισκομένου, τῶν ὑπασπιστῶν τινι τὴν
[4, 106]	πύλαι, καὶ αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ	χάρακος	ἐς χάρακα καὶ πύλας ἐν
[4, 16]	παρόντων, ἐπὶ κεφαλαίου διὰ τὸ	μῆκος	ἀναγράψω. ~Ἠρξατο μὲν δὴ τὸ
[4, 26]	κεφαλαῖς διαθεόντων οὐκ ἔφερε τὸ	μῆκος	τοῦ φόβου, ἀλλ' ἔπεισε τοὺς
[4, 29]	συνοικίαν περικαλλῆ, γείτονα Φουλβίας τῆς	γυναικὸς	Ἀντωνίου, πάλαι μὲν ἀξιούσῃ τῇ
[4, 32]	μητρὸς Ἀντωνίου· Φουλβίας δέ, τῆς	γυναικὸς	Ἀντωνίου, τῶν θυρῶν ἀπωθούμεναι χαλεπῶς
[4, 39]	καὶ διαίτῃ πονηρᾷ πόθῳ τῆς	γυναικός.	~Ἀπουληίῳ δὲ ἠπείλησεν ἡ γυνὴ
[4, 39]	δέ, ἀξιούσης αὐτῷ συμφεύγειν τῆς	γυναικὸς	καὶ ἐς τοῦτο αὐτὸν ἐπιτηρούσης,
[4, 95]	εἰργάσατο Ταρκύνιος; Ὃν διὰ μιᾶς	γυναικὸς	ὕβριν, ἐξ ἔρωτος γενομένην, βασιλέα
[4, 23]	προσετέθη. Καὶ μαθὼν ἐς τῆς	γυναικὸς	ὑπ' ἀγνοίας τῶν οἴκοι κακῶν
[4, 70]	ἀδικουμένοις οὐ συμμαχεῖτε, ἐπιλανθάνῃ· οὓς	εἰκὸς	ἦν, εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν
[4, 101]	Βροῦτον καὶ περὶ σφῶν, ὅσα	εἰκὸς	ἦν, ὑπισχνοῦντο. Οἱ δὲ αὐτοῖς
[4, 104]	τοῖς πρώτοις· καὶ βοῆς, ὡς	εἰκός,	λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ χαρᾷ γενομένης,
[4, 33]	ἀπὸ γῆς ἢ χωρίων ἢ	προικὸς	ἢ οἰκιῶν, ὧν χωρὶς ἀβίωτόν
[4, 1]	καὶ στρατὸς ἦν αὐτοῖς πολύς,	ἱππικός	τε καὶ ναυτικὸς καὶ ὁπλιτῶν
[4, 94]	ἵνα κἀκεῖνος ἀρχήν τινα ἔχοι	δημοκρατικὸς	ὤν. Τί δὴ πλέον ἔργον
[4, 91]	πολιτείας, ὧν οὐδεὶς νόμος οὔτε	ἀριστοκρατικὸς	κύριος οὔτε δημοτικὸς ἔτι ἦν·
[4, 91]	νόμος οὔτε ἀριστοκρατικὸς κύριος οὔτε	δημοτικὸς	ἔτι ἦν· ἅπερ ἅπαντα οἱ
[4, 1]	αὐτοῖς πολύς, ἱππικός τε καὶ	ναυτικὸς	καὶ ὁπλιτῶν ὑπὲρ εἴκοσι τέλη,
[4, 89]	αὐτῶν, ὅ τε ἴδιος καὶ	συμμαχικός,	κάτω περιστάντες, ἥδοντο εὐθὺς ἐπὶ
[4, 8]	οὕτως ἡ προγραφή· Μᾶρκος Λέπιδος,	Μᾶρκος	Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ χειροτονηθέντες
[4, 49]	ὑπεκρίνατο οἰκέτης εἶναι, καὶ ὁ	Μᾶρκος	αὐτὸν ὡς ἀγνοῶν ὠνήσατο, ἐκθέμενος
[4, 49]	ὁ ναύκληρος διέσωσεν ἐς Πομπήιον.	~Μᾶρκος	δὲ Βρούτῳ στρατηγῶν προεγέγραπτο μὲν
[4, 43]	μέχρι τῆς ἀδείας δοθείσης ὁ	Μᾶρκος	ἐξῄει τῆς οἰκίας ὡς ἀπὸ
[4, 49]	καὶ ἀφείθη τῆς προγραφῆς ὁ	Μᾶρκος,	καὶ φίλος ἐγίγνετο Καίσαρι καὶ
[4, 8]	~Καὶ εἶχεν οὕτως ἡ προγραφή·	Μᾶρκος	Λέπιδος, Μᾶρκος Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος Καῖσαρ,
[4, 115]	δὲ τούτου κρατήσειαν, ὁ μὲν	Μοῦρκος	αὐτοῖς ἐπέβαλλε τοξεύματα πυρός, οἱ
[4, 86]	τῶν προπομπῶν δεηθεῖσαι. Καὶ ὁ	Μοῦρκος	ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις κεναῖς.
[4, 115]	καὶ τριήρεις αὐτοὺς παρέπεμπον ὀλίγαι.	Μοῦρκος	δ' αὐτοῖς καὶ Ἀηνόβαρβος ἑκατὸν
[4, 82]	ὡς ἐς Σηστὸν ὁμοῦ διαβαλοῦντες.	Μοῦρκος	δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν Κλεοπάτραν,
[4, 86]	Σικελίαν ὑπερθέμενος ἐν τῷ τότε.	Μοῦρκος	δὲ ἐπιόντος τοῦ Καίσαρος, ἵνα
[4, 99]	ἡμῖν ἔχομεν ἐν Σικελίᾳ, καὶ	Μοῦρκος	ἐν τῷ Ἰονίῳ καὶ Ἀηνόβαρβος
[4, 100]	διακλείσουσι πάντα Πομπήιός τε καὶ	Μοῦρκος	καὶ Δομίτιος. Ἡμῖν δὲ καὶ
[4, 86]	καὶ Ἀντώνιος διέπλευσαν. Καὶ ὁ	Μοῦρκος	ὑπό του δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων,
[4, 136]	μὲν ἡ σκηνὴ τάφος ἐγένετο,	Ῥάσκος	δὲ ὁ Θρᾷξ ἐπανήγαγεν ἐκ
[4, 87]	πρῶτον ἀντεκεκρούκει. Ῥασκούπολις δὲ καὶ	Ῥάσκος	ἤστην ἀδελφὼ Θρᾳκίω βασιλίσκω, μιᾶς
[4, 87]	περὶ τῆς συμμαχίας διεφέροντο. Καὶ	Ῥάσκος	μὲν τοῖς ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον
[4, 104]	περιέλαβον αὐτούς· ὁ γάρ τοι	Ῥάσκος,	ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ
[4, 42]	τάξει τῶν αἰχμαλώτων ὑπὸ τοῦ	κήρυκος	ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν ὁ υἱὸς ἐκ
[4, 67]	ὃς ἐν Ῥόδῳ τὰ Ἑλληνικὰ	διδάσκαλος	γεγένητο τῷ Κασσίῳ, δεησόμενον ἤδη
[4, 38]	ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι.	Βύβλος	δὲ ἐσπείσατο ἅμα τῷ Μεσσάλᾳ
[4, 60]	διὰ δὲ τῆς θαλάσσης ὁ	Φίγλος.	Πυθόμενος δὲ τῆς Κασσίου στρατιᾶς
[4, 109]	διετείχιζε καὶ αὐτὸς ἐπικάρσιον τὸ	ἕλος	ἅπαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου
[4, 107]	μόνον αὐτοῖς ἔλειπεν ἐς τὸ	ἕλος	ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου, διὰ στενότητα
[4, 28]	ὄρους ἀμείβων ἐς τὸ Μιντουρναίων	ἕλος	ἐνέπεσεν, ἔνθα ἑαυτὸν διαναπαύων ἡσύχαζε.
[4, 111]	ἐγίγνετο ὀξέως, ὥστε τοῖς τὸ	ἕλος	ἐργαζομένοις ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων ἑλόντες ἤδη
[4, 109]	ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο βάσιμον τὸ	ἕλος	ἐργάσασθαι λαθών, ἵνα κατόπιν τῶν
[4, 105]	Βροῦτον· πρὸς δὲ τῇ μεσημβρίᾳ	ἕλος	ἔστι καὶ θάλασσα μετ' αὐτό,
[4, 107]	τὰ ἀπόκρημνα, Κασσίῳ δὲ τὸ	ἕλος	καὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῷ
[4, 111]	ὁρμῇ βιαίῳ καὶ ἐς τὸ	ἕλος	κατώσαντες ἐπανῄεσαν ἐς αὐτὸ ἤδη
[4, 28]	Μιντουρναίων ἐπὶ ζητήσει λῃστηρίου τὸ	ἕλος	περιθεόντων, ἥ τε κόμη τοῦ
[4, 23]	αὐτὴν οὔτε ἀναιροῦντος οὔτε μηνύοντος,	αὐτάγγελος	ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε καθ'
[4, 44]	Ἑνὸς δὲ τῶν φερόντων τὸ	σκέλος	συντρίβεντος τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα
[4, 128]	ἐπὶ τοῦ μετώπου καινὸς ἦν.	Τέλος	δὲ οἱ τοῦ Καίσαρος, εἴτε
[4, 58]	τὸν Βάσσον ἐς ταῦτα συνηνάγκασαν.	Τέλος	δὲ στρατεύσαντες ἕτερον, συνεγύμναζον ἄμφω
[4, 123]	ἢ συστρατηγεῖν ἠξίουν διὰ πραυυτητα.	Τέλος	δὲ τοῦ στρατοῦ φανερώτερον ἤδη
[4, 73]	ἀρχῇ πολλοὶ συνέκρυψαν, οὐκ ἐς	τέλος	ἐλπίζοντες ἀφίξεσθαι τὴν ἀπειλήν· διδομένων
[4, 58]	Ἐκδιαιτώμενος δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ	τέλος	ἐς τρυφὴν ἐπήγετο ἀσχημόνως καὶ
[4, 71]	ἐδόκουν ἐς τὸ τοῦ πολέμου	τέλος	εὐτυχῆσαι. Εἰρεσίᾳ δὲ ἐς ἐπίδειξιν
[4, 72]	Ῥωμαίων τε καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας	τέλος	ἦν, καὶ αὐτὴν γιγνομένην ὁ
[4, 114]	κεκελευσμένον ἐργάσασθαι. ~Κασσίῳ μὲν δὴ	τέλος	ἦν τοῦ βίου κατὰ τὴν
[4, 57]	συγγινώσκων ἁπάσαις. ~Τοῦτο μὲν δὴ	τέλος	ἦν τῷ περὶ Λιβύην Σεξστίου
[4, 122]	πεδίῳ πηλώδει σταθμεύοντες. Ὧν ἐνθυμούμενοι	τέλος	μὲν ὁπλιτῶν ἐς Ἀχαΐαν ἐξέπεμψαν,
[4, 117]	χωρὶς παραγγέλματος· καὶ τὸ τέταρτον	τέλος,	ὃ περιώνυμον αὐτοῖς ὂν ἐπεπίστευτο
[4, 114]	αἳ Βροῦτον ἐς ποῖον ἄρα	τέλος	ὁδηγοῦσι; Παραδοὺς δὲ τὸ σῶμα
[4, 104]	ἔλαθόν γε τοὺς πολεμίους ἐς·	τέλος	οὐδὲ περιέλαβον αὐτούς· ὁ γάρ
[4, 36]	ἐκρέμασε. ~Καὶ τὰ μὲν ἐς	τέλος	τῶν συμφορῶν τοῖς προγεγραμμένοις ἀπαντῶντα
[4, 15]	ἢ κατ' ἐπιβουλήν, ἀπώλλυντο. Καὶ	δῆλος	ἦν ὁ μὴ προγραφεὶς νέκυς,
[4, 11]	τοῖς ὑπομνήμασιν ἡμῶν, ἵνα μὴ	κατάδηλος	ᾖ Ὧδε μὲν εἶχεν ἡ
[4, 107]	τῶν πολεμίων. Καὶ εὐθὺς ἦν	κατάδηλος	ἡ τῶν στρατοπέδων ἐλάττωσίς τε
[4, 112]	ἐπόρθει. Φόνος τε ἦν ἑκατέρων	ποικίλος·	ὑπὸ δὲ μεγέθους πεδίου τε
[4, 14]	σφαγεῦσιν ἐκυνηγέτουν. Ὁ δὲ λοιπὸς	ὅμιλος,	οἱ μὲν τὰς οἰκίας τῶν
[4, 51]	προεγράφη. Καὶ κατήχθη καὶ Καίσαρι	φίλος	ἐγίγνετο καὶ ἐπιόντι ποτὲ τῷ
[4, 49]	τῆς προγραφῆς ὁ Μᾶρκος, καὶ	φίλος	ἐγίγνετο Καίσαρι καὶ μετ' οὐ
[4, 91]	περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα, εἰ καὶ	φίλος	ἦν ἡμῖν καὶ χρήσιμος, τά
[4, 129]	ἐνομίζετε ἐθηρεύσατε, ὅσῳ κρείττων ἐχθροῦ	φίλος.	Καὶ τὸν Λουκίλιον τότε μέν
[4, 26]	προήγαγεν ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν σφαγήν.	Ἄλλος	ἐν φανερῷ καθῆστο ἑκὼν καὶ
[4, 3]	καὶ ἐδάφεσι καὶ οἴκοις εἰς	κάλλος	διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς ἐδάφεσι καὶ
[4, 5]	Ἤδη δέ τις καὶ διὰ	κάλλος	ἐπαύλεως καὶ οἰκίας προεγράφη. Καὶ
[4, 109]	σημεῖα τοῦ στρατοῦ πάντα, ἵνα	ὅλος	ἐκτετάχθαι νομίζοιτο, μέρει τινὶ νυκτός
[4, 130]	γε μὴν καὶ ὁ Ἀντώνιος	ἔνοπλος	ἐπὶ τῶν φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε τῷ
[4, 130]	δὲ περιείληπτο πάντα φυλακαῖς, διενυκτέρευεν	ἔνοπλος	μετὰ πάντων. Καί φασιν αὐτὸν
[4, 39]	Ἀκιλίῳ καὶ προύπεμψαν ἐς Σικελίαν.	Λέντλος	δέ, ἀξιούσης αὐτῷ συμφεύγειν τῆς
[4, 72]	καθεώρων, καὶ Φάννιος αὐτοῖς καὶ	Λέντλος	διελέγοντο. ~Γιγνομένων δ' ἔτι τούτων
[4, 82]	~Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ	Λέντλος	ἐπιπεμφθεὶς Ἀνδριάκῃ Μυρέων ἐπινείῳ τήν
[4, 12]	προγραφομένοις ὁ ἀδελφὸς ὁ Λεπίδου	Παῦλος,	καὶ δεύτερος ἦν τῶν προγραφόντων
[4, 37]	Καὶ τῶνδε ὅσα παραδοξότατα, ἀναγράψω.	~Παῦλος,	ὁ ἀδελφὸς Λεπίδου, τῶν λοχαγῶν
[4, 11]	πεντακισχιλίαις ὑπὲρ ἑκάστης, ὁ δὲ	δοῦλος	ἐπ' ἐλευθερίᾳ τοῦ σώματος καὶ
[4, 17]	δέ ἐστιν ἡ ἀρχὴ καὶ	ἄσυλος	ἐκ τῶν νόμων καὶ τὰ
[4, 105]	Κόρῃ φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι, καὶ	ποταμὸς	ἔστι Ζυγάκτης, ἐν ᾧ τοῦ
[4, 106]	Ἦν δὲ καὶ παρ' αὐτὸ	ποταμός,	ὃν Γάγγαν τινές, οἳ δὲ
[4, 104]	τὰ λοιπὰ μετ' εὐφημίας, ὁ	ποταμὸς	περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο τοῖς πρώτοις·
[4, 126]	πεδία περιωθῶμεν, ἵνα μὴ ὁ	πόλεμος	αὖθις ἀναφύοιτο μηδὲ ἐς τὴν
[4, 69]	εἰ καὶ ἡμεῖς δυναστείας ὠρεγόμεθα,	πόλεμος	δὲ σαφὴς τὸ γιγνόμενόν ἐστι
[4, 33]	φόβος; Ἴτω τοίνυν ἢ Κελτῶν	πόλεμος	ἢ Παρθυαίων, καὶ οὐ χείρους
[4, 29]	δὲ ὧδε τοῦ δεσπότου, ὁ	δῆμος	ἀγανακτῶν παρὰ τοῖς ἄρχουσιν οὐκ
[4, 41]	πατέρα. Καὶ τὸν νεανίαν ὁ	δῆμος	ἐπαινῶν ὕστερον ἀπέφηνεν ἀγορανόμον· δεδημευμένης
[4, 57]	αὐτοῖς ἀμνηστίας κατέβησαν. Ὁ δὲ	δῆμος	ἐπὶ τῇ ἐκκομιδῇ τοῦ σώματος
[4, 29]	σιγῆς εἵποντο κλαίοντες, ἕως ὁ	δῆμος	ἠγανάκτησε, καὶ οἱ τρεῖς αὐτόν,
[4, 96]	ἐσφορὰς προγεγραμμέναι; Τί δὲ ὁ	δῆμος	ὁ μέχρι δέκα μυριάδων τιμᾶσθαι
[4, 92]	ὑμᾶς μέρους καταμάθοιτε. Ὁ γὰρ	δῆμος	ὑμεῖς ἐν μὲν τοῖς πολέμοις
[4, 30]	διεδίδρασκον. Ὁ δὲ μόνος καὶ	ἔρημος	ἐκ δαψιλοῦς παραπομπῆς ἐς τὴν
[4, 137]	δέ, ὅτι τῶν νεκρῶν ὁ	ἀριθμός,	ἐπανισουμένης ἑκατέρας μάχης, οὐκ ἐλάσσων
[4, 20]	δὴ Κικέρων, ἐπί τε λόγοις	ἀοίδιμος	ἐς ἔτι νῦν ἀνήρ, καὶ
[4, 122]	τοὺς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα, καὶ	λιμὸς	ἦν ἤδη σαφής, ἔς τε
[4, 135]	ἀναλύσας τὸ κράνος, ἵνα ἢ	γνώριμος	ἢ εὔβλητος ἢ ἀμφότερα εἴη.
[4, 135]	εἴη. Λαβεὼν δέ, ἐπὶ σοφίᾳ	γνώριμος,	ὁ πατὴρ Λαβεῶνος τοῦ κατ'
[4, 20]	τὰ μέγιστα τῇ πατρίδι γεγονὼς	χρήσιμος,	ἀνῄρητο καὶ ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο· ὁ
[4, 91]	καὶ φίλος ἦν ἡμῖν καὶ	χρήσιμος,	τά τε κοινὰ χρήματα καὶ
[4, 131]	οὖν ἔτι εἰμὶ τῇ πατρίδι	χρήσιμος,	ὧδε καὶ τούτων ἐχόντων, ἐκάλει
[4, 1]	Τρεβώνιος ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ	Δέκμος	ἐν τῇ Κελτικῇ· ὅπως δὲ
[4, 41]	ἔλυσε τὴν διφθέραν, καὶ ὁ	ὀφθαλμὸς	ὑπὸ τῆς ἀργίας δεδαπάνητο. Ὄππιον
[4, 7]	προτεθείσης· ἀλλ' αὐτίκα ἐκυροῦτο ὁ	νόμος.	Καὶ νυκτὸς ἄλλων, ἐπὶ τοῖς
[4, 91]	κόσμῳ τῆς πολιτείας, ὧν οὐδεὶς	νόμος	οὔτε ἀριστοκρατικὸς κύριος οὔτε δημοτικὸς
[4, 27]	ἀπαντῶσι τῶν λοχαγῶν αὐτὸς ὁ	δρόμος	ἐμήνυσεν. Ἰκέλιος δέ, ὃς ἐπὶ
[4, 4]	βοαὶ καὶ κτύπος ὅπλων καὶ	δρόμος	ἵππων οὐχ ὁρωμένων ἠκούετο. Ἀμφί
[4, 19]	πλεῖν αὐτὸν ἐξαναχθέντα ἔλεγον ἤδη,	σκυτοτόμος	δὲ πελάτης Κλωδίου, πικροτάτου τῷ
[4, 128]	τοὺς κεκμηκότας ἐνήλλασσον, ὥστε ὁ	θυμὸς	αἰεὶ τοῖς ἐπὶ τοῦ μετώπου
[4, 127]	ἐγγὺς αὐτὰ ἐκφέροντος ἑκάστου, ὁ	θυμὸς	ἀμφοτέρων ηὔξετο μάλιστα καὶ ἐνεπίμπλαντο
[4, 102]	γὰρ τῆς φαντασίας τῶν νεῶν	Νωρβανὸς	ἐπὶ τῶν Σαπαίων στενῶν ἐθορυβήθη
[4, 103]	~Ἐκφανείσης δὲ τῆς ἐνέδρας ὁ	Νωρβανὸς	καὶ ὁ Δεκίδιος τὰ Σαπαίων
[4, 87]	διαπλέοντες ἠνώχλουν, Δεκίδιος δὲ καὶ	Νωρβανός	οὓς ὁ Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος
[4, 89]	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐπὶ τοῦ	Μέλανος	κόλπου διεκρίθη, καὶ τοσῇδε ἐχώρουν
[4, 135]	πολλάκις, εἶθ' ὑποχωρούντων ἀναλύσας τὸ	κράνος,	ἵνα ἢ γνώριμος ἢ εὔβλητος
[4, 124]	ἐπιμεμψάμενος αὐτοῖς· Ἐοίκαμεν ὡς Πομπήιος	Μάγνος	πολεμήσειν, οὐ στρατηγοῦντες ἔτι μᾶλλον
[4, 16]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν καὶ τοῦ	ἑνὸς	αὐτῶν μάλιστα ἀρετῇ καὶ τύχῃ,
[4, 44]	τις ἄρρωστος, ἐς τὴν πόλιν.	Ἑνὸς	δὲ τῶν φερόντων τὸ σκέλος
[4, 138]	διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ δι'	ἑνὸς	ἔργου κίνδυνον ἔσχατον λιμοῦ καὶ
[4, 126]	διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ δι'	ἑνὸς	ἔργου τροφὰς καὶ χρήματα καὶ
[4, 102]	τοῦ ναυτικοῦ καὶ τέλους ὁπλιτῶν	ἑνὸς	καὶ τοξοτῶν τινων τὴν ἀκτὴν
[4, 63]	μὲν ἀδελφιδοῦν ἐν Συρίᾳ μεθ'	ἑνὸς	τέλους ἀπέλιπε, τοὺς δὲ ἱππέας
[4, 107]	παρασκευὴν ἐν αὐτῇ κατέλιπε μεθ'	ἑνὸς	τέλους, οὗ Πινάριος ἡγεῖτο, αὐτὸς
[4, 132]	ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω, χωρὶς ἄγους	ἑνός,	ὥ γε καὶ Γάιος Καῖσαρ,
[4, 49]	ὁμολογήσαντα. Ἀπομαχόμενον δὲ ἰσχυρῶς καὶ	γένος	ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα καὶ προτέρους
[4, 25]	ἔργων καὶ διὰ πλοῦτον καὶ	γένος	ἐς τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον ἀνακεκλημένος,
[4, 96]	οὓς ὁρᾶτε, διὰ πλοῦτον ἢ	γένος	ἢ γνώμην δημοκρατικῆς διανοίας προγεγραμμένοι.
[4, 16]	τε ἐς ἕδραν ἀσφαλῆ καὶ	γένος	καὶ ὄνομα τὸ νῦν ἄρχον
[4, 34]	ἀπελεύθερον καὶ ἱερέα καὶ πανταεθνῆ,	μηδενὸς	ἀφιεμένου, καὶ τούσδε μεθ' ὁμοίου
[4, 14]	Τότε μὲν γὰρ οὐ προγραφέντος	οὐδενός,	ἀλλά τινων ἄφνω συλλαμβανομένων πάντες
[4, 95]	βαρβάρων ἡ πόλις ἁλῶναι· καὶ	οὐδενὸς	ἀπέτεμνον οἱ Κελτοὶ κεφαλὰς οὐδὲ
[4, 41]	Σικελίας ἄγων ἢ φέρων ἐκόμισεν,	οὐδενὸς	ἄρα τὸ σχῆμα ὑπονοήσαντος ἢ
[4, 23]	τοῖς ὑποδεξαμένοις ἐστὶν ἐπιτίμια. Καὶ	οὐδενὸς	αὐτὴν οὔτε ἀναιροῦντος οὔτε μηνύοντος,
[4, 64]	ἐς πομπὰς ἢ ἀναθήματα, ἔκοπτον.	Οὐδενὸς	δὲ μέρους οὐδ' ὣς ἀνυομένου,
[4, 50]	τῷ ὑπάτῳ πρὸς Καίσαρα ἀφίξεσθαι.	Οὐδενὸς	δὲ τὴν ἐγγύην ὑφισταμένου, ὁ
[4, 100]	ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ τάδε ἀκωλύτως,	οὐδενὸς	ἡμῖν ὄντος ὄπισθεν ἐχθροῦ· ὥστ'
[4, 107]	Ἀντώνιος ὧδε πρᾶξαι, κολωνοῦ μὲν	οὐδενὸς	ὄντος ἑτέρου, τὸ δ' ἄλλο
[4, 95]	δὲ τὴν ἀγοράν, ἐς ἣν	οὐδενὸς	πολεμίου κεφαλήν, ἀλλὰ ὅπλα μόνα
[4, 99]	δόξαν ἀπήντησε τὰ τῶν προγραφῶν,	οὐδενὸς	τῶν ἐπιεικῶν ὠνουμένου χωρία ἐπίφθονα·
[4, 135]	καὶ τὰ λοιπὰ τοῖς θεράπουσιν	ἐντειλάμενος	ἐπέσκηψε τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς
[4, 130]	ὅτι συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ καὶ Βρούτῳ	δυνάμενος	ὑπηρέτης γένοιτο Ὀκταουίου. Τότε γε
[4, 48]	δὲ ναύκληρος ἐς τὴν ναῦν	ὑποδεξάμενος	ὡς διοίσων ἐς Σικελίαν ᾖτει
[4, 111]	τὴν φάλαγγα ἀνελίσσων ταράξειεν, ὡς	ἀρξάμενος	δ' εἶχεν ὁρμῆς, ἐχεῖτο δρόμῳ
[4, 135]	σκηνῇ τὸ μέγεθος αὐτάρκη σώματι	ὀρυξάμενος	καὶ τὰ λοιπὰ τοῖς θεράπουσιν
[4, 47]	τόλμαν ἐκ δειλίας μετέβαλε καὶ	κειράμενος	ἡγεῖτο ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ διδασκαλείου
[4, 24]	αὐτὸν ὁ θυρωρὸς τῇ οἰκίᾳ	συμπεπραμένος	ἐπέγνω καὶ ἐς τὸ ἑαυτοῦ
[4, 74]	Πελοπόννησον ἔπεμπε ναυλοχεῖν περὶ Ταίναρον,	Περισυράμενος	ἐκ τῆς Πελοποννήσου λείαν, ὅσην
[4, 109]	τῇ διόδῳ. Δέκα δ' ἡμέρας	ἐργασάμενος	ὧδε ἐσέπεμψε λόχους ὀρθίους νυκτὸς
[4, 49]	τῶν ὑπαντώντων τις φίλων Βαρβούλα,	θεασάμενος	τὸν Μᾶρκον ὡς οἰκέτην αὐτῷ
[4, 62]	προπομπούς, καὶ οὐκ εἰδέναι συμμαχούσας.	~Ἑτοιμασάμενος	οὖν ὁ Κάσσιος αὖθις ἐκ
[4, 82]	τὴν ἐπικειμένην τῷ λιμένι νῆσον	ὁρμισάμενος	ἐκώλυε τὴν ὑπόλοιπον τῶν πολεμίων
[4, 44]	περιμείνας τε καὶ τῆς ἑαυτοῦ	μερισάμενος	ἐσθῆτος, ἧκε πρὸς τὴν γυναῖκα
[4, 82]	Μυρέων δέ, ἃ προσέτασσε, δεχομένων	χρηματισάμενος	ὁμοίως ἐς Βροῦτον ἐπανῄει. Καὶ
[4, 71]	κατακούητε. ~Τοιαῦτα μὲν ὁ Κάσσιος	ἐπειρωνευσάμενος	τὸν Ἀρχέλαον ἀπέλυεν, Ἀλέξανδρος δὲ
[4, 83]	κουφότερος ὤν, ἐπεφαίνετο ἄφνω καὶ	ἀφιπτάμενος	ἠνώχλει καὶ πόλεις ἤδη τινὰς
[4, 16]	πολλοῦ ἄρα ἐς τὴν νῦν	καθιστάμενος	εὐταξίαν. Ἐγένετο μὲν οὖν τοιάδε
[4, 10]	τὴν πόλιν κἀκεῖνος ἐν ἐμφυλίοις	καθιστάμενος,	ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε δι' εὐπραξίαν,
[4, 124]	καὶ σφῶν ἐκείνων ὀλέθρῳ, τοσόνδε	ἐπιμεμψάμενος	αὐτοῖς· Ἐοίκαμεν ὡς Πομπήιος Μάγνος
[4, 38]	συνῆν, μέχρι κρατούσης Ἀντωνίου Κλεοπάτρας	ἐπιμεμψάμενος	ἐς Καίσαρα μετῆλθεν. Ὁ δὲ
[4, 37]	ὑποδεδεγμένοις ἐπικεκήρυκται. ὁ δὲ αὐτὴν	ἐπιμεμψάμενος	ὡς ἀδελφὴν μὲν ἀγαθήν, μητέρα
[4, 43]	παθών, διὰ δὲ μοχθηρίαν ὕστερον	ἐστιγμένος.	Ἀναπαυομένῳ δὲ ἐν ἕλει τῷ
[4, 8]	λαβὼν ἔσωσεν ἐλέῳ καὶ φίλους	θέμενος	ἐπὶ ἀρχὰς καὶ τιμὰς καὶ
[4, 130]	φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε τῷ Βρούτῳ, χάρακα	περιθέμενος	ἐκ νεκρῶν σωμάτων καὶ λαφύρων
[4, 30]	δὲ ἄρτι τὴν τῶν τελείων	περιθέμενος	στολὴν ᾖει μέν, ὡς ἔθος
[4, 49]	Μᾶρκος αὐτὸν ὡς ἀγνοῶν ὠνήσατο,	ἐκθέμενος	δὲ ἅπαντα τῷ Καίσαρι ᾖτησέ
[4, 86]	Σικελίαν καὶ Πομπήιον καὶ Σικελίαν	ὑπερθέμενος	ἐν τῷ τότε. Μοῦρκος δὲ
[4, 53]	τὴν Σεξστίου Λιβύην καὶ Κίρταν	περικαθήμενος	ἐπολιόρκει. ~Καὶ πάντες ἐπρέσβευον περὶ
[4, 25]	γένος ἐς τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον	ἀνακεκλημένος,	ὀγδοηκοντούτης ὢν ἤδη καὶ διὰ
[4, 20]	πατρίδι γεγονὼς χρήσιμος, ἀνῄρητο καὶ	ἀνῃρημένος	ἐνυβρίζετο· ὁ δὲ παῖς ἐς
[4, 83]	Ἀραβίων ἐκ Λιβύης ἀφίκετ' αὐτῷ,	ἀφῃρημένος	τὰ πατρῷα, ὥς μοι προείρηται.
[4, 44]	ἀπελεύθερος αὐτοῦ Οὐινίου, Φιλήμων, οἰκίαν	κεκτημένος	λαμπράν, ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆς
[4, 82]	τήν τε ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ	λιμένος	καὶ ἐς Μύρα ἀνῄει. Μυρέων
[4, 25]	ὢν ἤδη καὶ διὰ πλοῦτον	προγεγραμμένος,	ἀνεπέτασε τὴν οἰκίαν τῷ τε
[4, 27]	λοχαγὸν τὸν διώκοντα, τίς ὁ	προγεγραμμένος	εἴη· καὶ ὁ λοχαγὸς τὸν
[4, 65]	Λυκίους, Κάσσιος δὲ ἐπὶ Ῥοδίους,	τεθραμμένος	τε ἐν αὐτῇ καὶ πεπαιδευμένος
[4, 70]	τὴν θάλασσαν ὑπὸ τῆς βουλῆς	ἐπιτετραμμένος,	τὰς δ' ἱκετείας ἐπὶ τοῖς
[4, 135]	τοῦ δὲ πιστοτάτου τῆς δεξιᾶς	λαβόμενος	καὶ περιστρέψας αὐτόν, ὡς ἔθος
[4, 67]	λιπαρέστερον· καὶ ἐδεῖτο, τῆς δεξιᾶς	λαβόμενος,	ὡς γνωρίμου. Μὴ πόλιν ἀναστήσῃς
[4, 40]	αὐτὸν ὡς ἀνθρακέα μετ' ὀργῆς	ἀμειβόμενος	ἐγνώρισεν (ἐστράτευτο γὰρ ὑπ' αὐτῷ
[4, 12]	καὶ Θωράνιος ἐν τοῖς προγεγραμμένοις,	λεγόμενος	ὑπό τινων ἐπιτροπεῦσαι Καίσαρος. Ἅμα
[4, 74]	φρουρᾶς ὑπελέλειπτο· ὁ δὲ Κάσσιος	ἡδόμενος	τῇ ταχυεργίᾳ τῆς ἁλώσεως καὶ
[4, 111]	βαλλόμενός τε καὶ χαλεπῶς, μέχρι	βιαζόμενος	ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι τῇ Κασσίου,
[4, 76]	Ὁ δὲ Βροῦτος αὐτὴν ἔχου	βιαζόμενος	καὶ σκεπαστήρια τῶν ἐργαζομένων προυτίθει
[4, 28]	λῃστὴς καὶ ἐπὶ τῷδε θανάτῳ	καταδικαζόμενος	ἠνείχετο. Ὡς δὲ αὐτὸν ἔμελλον
[4, 108]	ἐπὶ τὰς συντάξεις τοῦ στρατοῦ	κομιζόμενος,	οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα
[4, 63]	καὶ πρὸ τῶνδε αὐτὴν Αἴγυπτον	ἐνθυμιζόμενος	μάλιστα ἐν καιρῷ, τετρυμένην τε
[4, 54]	ἀτυχούσης ἀμειλίκτως καὶ Σεξστίῳ προσέθετο,	εὐμενιζόμενος	δι' αὐτοῦ Καίσαρα. Προσέθεντο δὲ
[4, 27]	μόνος τὴν ἀπολύουσαν ἤνεγκε φανερῶς,	ἐκλαθόμενος	τῆς μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα
[4, 17]	Μινούκιος, ἀρχαιρεσιάζων μὲν ἐν ἀγορᾷ·	πυθόμενος	δὲ ἐπιέναι τοὺς ὁπλίτας ἀνεπήδησε
[4, 60]	δὲ τῆς θαλάσσης ὁ Φίγλος.	Πυθόμενος	δὲ τῆς Κασσίου στρατιᾶς ἐς
[4, 17]	δὲ συμπεπραχὼς ἐς πάντα Κικέρωνι.	Πυθόμενος	δὲ τῶν τριῶν ἀνδρῶν τῆς
[4, 129]	ἐχθρὸν ἐκκλίνων. Ἀγομένου δὲ αὐτοῦ	πυθόμενος	ὁ Ἀντώνιος ἀπήντα σὺν ἐπιστάσει,
[4, 86]	προπομπῶν δεηθεῖσαι. Καὶ ὁ Μοῦρκος	ἀχθόμενος	ὅμως ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις κεναῖς. Αἱ
[4, 28]	ὕλην. Ὁ δὲ ὑφ' ἑτέρων	διωκόμενος	δρόμῳ τοὺς προτέρους κατέλαβε καί
[4, 111]	ὁρμῆς, ἐχεῖτο δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε,	βαλλόμενός	τε καὶ χαλεπῶς, μέχρι βιαζόμενος
[4, 49]	Βαρβούλας τε γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου	λαμβανόμενος	ὑπεκρίνατο οἰκέτης εἶναι, καὶ ὁ
[4, 49]	τόδε, ἡττωμένου δὲ τοῦ Βρούτου	συλλαμβανόμενος	ὑπεκρίνατο εἶναι θεράπων, καὶ αὐτὸν
[4, 83]	Γαΐῳ Καίσαρι. Ὧν ὁ Γαίος	πυνθανόμενος	ἔπεμπε σὺν στρατῷ πλέονι Καρρίναν
[4, 63]	δὲ Λαοδίκειαν ἐπ' Αἴγυπτον ὥρμα,	πυνθανόμενος	μὲν Κλεοπάτραν βαρεῖ στόλῳ διαπλευσεῖσθαι
[4, 60]	ἀδεῶς, ὅτε βούλοιτο, ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν	αἰσθανόμενος	ὁ Κάσσιος καὶ δεδιώς, μὴ
[4, 29]	ἐμήνυσέ τε καὶ ἐλεύθερος αὐτίκα	γενόμενος	ἀντωνεῖτο τοῖς παισὶν αὐτοῦ τὴν
[4, 57]	τοῦ σώματος ἐν οἴκτῳ Καίσαρος	γενόμενος	ἐζήτει τοὺς φονέας περιθέων. Οἱ
[4, 44]	ᾖει. Παρὰ δὲ ταῖς πύλαις	γενόμενος,	ἔνθα αὐτοῦ καὶ ὁ πατὴρ
[4, 55]	τοῦδε μὲν ὁ Σέξστιος ὄπισθεν	γενόμενος	ἐξήπτετο συντρέχων, καὶ αὐτὸν ἐπιστρεφόμενος
[4, 84]	Πομπήιον. Ὁ δὲ ἐν Μασσαλίᾳ	γενόμενος	περιεσκόπει ἔτι τὰ ἐν Ῥώμῃ.
[4, 109]	κατόπιν τῶν ἐχθρῶν ἔτι ἀγνοούντων	γενόμενος	τὴν ἀγορὰν σφᾶς ἀφέλοιτο τὴν
[4, 50]	ἰδιώτης ὑπὸ Καίσαρος ἐκ δυνάστου	γενόμενος	ὑπὸ τοιᾶσδε ἀνάγκης παρέστη. Μαικήνας
[4, 44]	ᾖει πρὸς τὴν γυναῖκα, φορείῳ	φερόμενος	ὑπὸ τῶν οἰκετῶν οἷά τις
[4, 55]	τὸν Κορνιφίκιον. Ὁ δὲ Σέξστιος	ἐπαιρόμενος	τοῖς γεγονόσιν ἐπ' αὐτὸν ἤδη
[4, 83]	μέγα διὰ νεότητα καὶ ἀπειρίαν	ἐργασόμενος,	καὶ ἠλᾶτο περὶ τὸν ὠκεανὸν
[4, 17]	ὡς οὐ πολλάκις αὐτοῖς ἔτι	συνεσόμενος·	ἐσδραμόντων δὲ ἐς τὸ συμπόσιον
[4, 130]	ἐς τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων ἢ	καταβησόμενος	ἐπὶ τὴν θάλασσαν· ἐπεὶ δὲ
[4, 65]	δὲ κρατίστοις τὰ ναυτικὰ ἀνδράσι	συνοισόμενος	ἐς μάχην, τὰς ἰδίας ναῦς
[4, 26]	καὶ αὐτὸς ἐπὶ θάλασσαν ᾖει	μισθωσόμενος	αὐτῷ σκάφος. Ἐπανιὼν δὲ κτεινόμενόν
[4, 55]	γενόμενος ἐξήπτετο συντρέχων, καὶ αὐτὸν	ἐπιστρεφόμενος	ὁ Κορνιφίκιος ἀπεμάχετο μάλα κακοπαθῶς.
[4, 51]	αὐτὸν πειθόντων προδοῦναι Βροῦτον οὐκ	ἀνασχόμενος,	διὰ τόδε καὶ προεγράφη. Καὶ
[4, 38]	σφῶν τὸν Μεσσάλαν αἱρουμένων οὐκ	ἀνασχόμενος,	ἔπεισεν αὐτοὺς ἐνδόντας ἐπιβαρούσῃ τῇ
[4, 25]	Σαυνίταις ἐν τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ	κατειργασμένος,	διὰ δὲ περιφάνειαν ἔργων καὶ
[4, 96]	δέκα μυριάδων τιμᾶσθαι τὰ ὄντα	κεκελευσμένος	ὑπὸ μηνύμασι καὶ ζημίαις, ᾧ
[4, 65]	τεθραμμένος τε ἐν αὐτῇ καὶ	πεπαιδευμένος	τὰ Ἑλληνικά. Ὡς δὲ κρατίστοις
[4, 47]	φιλόσοφός τε καὶ ἱστορίας συγγραφεύς,	ἐστρατευμένος	τε καλῶς καὶ ἐστρατηγηκώς, καὶ
[4, 53]	οὖν ὑπὸ Καίσαρι τῆς νέας	ἡγούμενος	ᾖτει Κορνιφίκιον ἐκστῆναί οἱ τῆς
[4, 53]	Κορνιφικίου, μετὰ πλειόνων ἐπελθόντα ἀπεμάχετο	πολιορκούμενος.	Ἐδῄου δὲ καὶ Λαίλιος, ἕτερος
[4, 37]	ὅθεν οὐδὲ εἰρήνης ὕστερον γενομένης	καλούμενος	ἐπανελθεῖν ἠξίωσε. Λεύκιον δέ, τὸν
[4, 129]	τὸ ἀξίωμα τἀνδρὸς καὶ ἀρετὴν	ἐνθυμούμενος,	ὅπως Βροῦτον ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ'
[4, 31]	πολὺς ἦν ὁ τὰ χωρία	ὠνούμενος,	οἱ μὲν ἐπιβαρεῖν τοῖς ἠτυχηκόσιν
[4, 58]	καταλελοίπει, τὰ ἐς Παρθυαίους ἤδη	διανοούμενος,	τὴν δὲ ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο
[4, 17]	ἀνεπήδησε καὶ περιθέων ἔτι καὶ	ἐννοούμενος,	ὅποι διαλάθοι, τὴν ἐσθῆτα ἐνήλλασσεν
[4, 24]	~Σάλασσος δὲ ἐκφυγών τε καὶ	ἀπορούμενος	ἧκε μὲν ἐς πόλιν νυκτός,
[4, 29]	οὐ συνεχώρει, τότε δὲ καὶ	δωρούμενος	προεγράφη. Καὶ τὴν κεφαλὴν ὁ
[4, 28]	διώκοντες· οἰκτείραντες δ' ὅτι μὴ	ζητούμενος	ἁλοίη, φεύγειν μεθῆκαν ἀνὰ τὴν
[4, 44]	τάφῳ μετὰ τοῦ πατρός. Λουκρήτιος	ἀλώμενος	σὺν δυσὶ θεράπουσιν ἀγαθοῖς ὑπὸ
[4, 69]	πρῶτον ἀδίκημα συμμαχίαν αἰτῶν καὶ	παρορώμενος	ὑπὸ τῶν παιδευσάντων καὶ θρεψάντων,
[4, 61]	Φοινίκην καὶ Λυκίαν καὶ Ῥόδον.	~Ὑπερορώμενος	δὲ ὑπὸ τῶν ἄλλων πλὴν
[4, 108]	ὁ Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω μὲν	ἐρρωμένος	ἐς μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ
[4, 40]	Ῥηγῖνος ἐπέδραμε καὶ ὡς ὁδῷ	χρώμενος	ἠξίου τὸν ὁπλίτην φείδεσθαι γυναικῶν.
[4, 22]	ἑαυτὸν ἐς τὸ ῥεῦμα ἐώθει,	ἡσσώμενος	δὲ τῶν ἁλιέων περιεγίγνετο καὶ
[4, 25]	ἐπολέμει καρτερῶς, μέχρι πολλαῖς μάχαις	ἡσσώμενος	τὸν μὲν υἱὸν καὶ ὅσοι
[4, 58]	αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής, Σέξστος Ἰούλιος.	Ἐκδιαιτώμενος	δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ τέλος
[4, 81]	κρύψαι. Ὁ δὲ οἰκέτης, οὐδὲ	ἀνερωτώμενος,	τὴν μὲν ἤλεγχε ψευδομένην, τὸν
[4, 26]	καὶ ἑαυτὸν ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι.	Λαβιηνὸς	δὲ ἐν ταῖς Σύλλα προγραφαῖς
[4, 85]	ἤδη τοῦ θεοῦ πρότερος ὁ	Σαλουιδιηνὸς	ἀνεκάλει. Ὑπεχώρει δὲ καὶ ὁ
[4, 85]	λελωβημένας τε καὶ πεπονημένας ὁ	Σαλουιδιηνὸς	ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσας ἐς λιμένα πρὸ
[4, 59]	πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ καὶ	Ἀλλιηνός,	ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶς ἐς Αἴγυπτον,
[4, 47]	γνωρίμων καὶ διεριζόντων ἐς ἀλλήλους,	Καληνὸς	ἐξενίκησε καὶ εἶχεν ἐν ἐπαύλει,
[4, 133]	ἵνα μὴ βάρβαρον ἢ ἀντίπαλον	ἔθνος	ἐθίσειαν ἐπὶ Ῥωμαίοις. Ὃ δὲ
[4, 43]	ἱκανῆς ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων	ἔθνος	ἐχειρώσατο καί, στρατοῦ πεμφθέντος ἐπ'
[4, 128]	αἰεὶ τοῖς ἐπὶ τοῦ μετώπου	καινὸς	ἦν. Τέλος δὲ οἱ τοῦ
[4, 50]	οὐκ ἐνεγκὼν τὴν μεταβολὴν ὁ	Βαλβῖνος	ἀπέλυσε τῆς ἐγγύης τὴν γυναῖκα.
[4, 40]	τε καὶ ἐρευνωμένου, δείσας ὁ	Ῥηγῖνος	ἐπέδραμε καὶ ὡς ὁδῷ χρώμενος
[4, 94]	χρημάτων καὶ θαλασσοκράτορα ἀπέφηναν, ἵνα	κἀκεῖνος	ἀρχήν τινα ἔχοι δημοκρατικὸς ὤν.
[4, 27]	λοχαγὸς τὸν Αἰμίλιον γνωρίσας Σὺ	κἀκεῖνος	εἶπε καὶ τοὺς δύο ἀπέκτεινε.
[4, 10]	ἡμῶν αὐτοκράτωρ ἔκτεινε, τὴν πόλιν	κἀκεῖνος	ἐν ἐμφυλίοις καθιστάμενος, ὃν Εὐτυχῆ
[4, 109]	οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν μήτε	ἐκεῖνος	αὐτοῖς ἐπιβοηθεῖν. ~Ταῦτα δὲ ὁ
[4, 8]	ἂν Γάιον Καίσαρα ἀνῃρήκεσαν, οὓς	ἐκεῖνος	δορὶ λαβὼν ἔσωσεν ἐλέῳ καὶ
[4, 29]	τοῦ δεσπότου χιτωνίσκον καὶ ὑπεκρίνετο	ἐκεῖνος	εἶναι καὶ δεδιέναι· καὶ τάχα
[4, 132]	οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον εὑρήσειν ὧν	ἐκεῖνος	ἐνόησεν. Ἀλλ' ἡ περὶ τώδε
[4, 15]	θριάμβους. Οὕτως ὁ καιρὸς ἦν	ἐκεῖνος	ἐπίδειξις παραδοξολογίας. ~Καὶ τάδε ἐγίγνετο
[4, 25]	ἐδυσχέραινον. Τούσδε οὖν ἔχων ὁ	Οὐετουλῖνος	ἀνῄρει τῶν λοχαγῶν τοὺς διαθέοντας,
[4, 25]	ἐπιβρισάντων εἷς ἀπέθανε πολλοὺς ἀποκτείνας.	Οὐετουλῖνος	δὲ χεῖρα ἤθροισε πολλὴν ἀμφὶ
[4, 90]	ἀγὼν πρῶτον ἡμᾶς, ὦ συστρατιῶται,	κοινὸς	ὢν ἐς πίστιν ἀλλήλοις συνάγει·
[4, 43]	συνέλεγεν, ὡς ἐδύνατο. Ὑπονοίας δέ	τινος	ἀμφὶ τὸ σπήλαιον τοῖς ἐγγὺς
[4, 23]	Σεπτιμίῳ μὲν ἐγεγάμητο, ὑπὸ δέ	τινος	Ἀντωνίῳ φίλου διεφθείρετο· ἐπειγομένη δὲ
[4, 21]	εἵπετο ἐκ διαστήματος. Ἐξαγγείλαντος δέ	τινος,	εἴτε ἐξ ἐπιβουλῆς εἴθ' ὑπ'
[4, 110]	καὶ ἐπέδραμον αὐτοῖς αὐτοκέλευστοι πρό	τινος	ἐκ τῶν ἡγεμόνων ἐπιτάγματος καὶ
[4, 27]	σφῶν τὰ ὀνόματα προσγεγράφθαι, οὔπω	τινὸς	ἐπιόντος αὐτοῖς, ἔφευγον ἀκόσμως διὰ
[4, 114]	τελευταῖον ἄνδρα Ῥωμαίων, ὡς οὔ	τινος	ἔτι τοιοῦδε ἐς ἀρετὴν ἐσομένου,
[4, 40]	δὲ ἀμφὶ τὰς πύλας ὁπλιτῶν	τινος	τὸ φορεῖον ὑπονοήσαντός τε καὶ
[4, 75]	Θρᾴκιος τοιάδε γίγνεται. Πολεμοκρατία, γυνή	τινος	τῶν βασιλίσκων, ἀναιρεθέντος αὐτῇ τοῦ
[4, 115]	πάθος ἄλλο ἐγίγνετο μέγα. Δομίτιος	Καλουῖνος	ἐπὶ ὁλκάδων ἦγεν ὁπλιτῶν δύο
[4, 116]	μεθώρκουν, ὁ δὲ στρατηγὸς αὐτῶν	Καλουῖνος	ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν
[4, 117]	Οὔτε γὰρ ἐκ Σικελίας ἢ	Σαρδόνος	ἢ Λιβύης ἢ Ἰβηρίας ἔστιν
[4, 25]	μέχρι πεμφθέντος ἐπ' αὐτὸν στρατοῦ	πλέονος	οὐδ' ὣς ἔληξεν, ἀλλ' ἐς
[4, 63]	τὸν βασιλέα αὐτῶν ἔστελλε περὶ	μείζονος	συμμαχίας, ἣ μετὰ τὸ ἔργον
[4, 108]	ἔχοντες Ἀσίαν χορηγὸν καὶ ἐξ	ἐγγίονος	πάντα διὰ θαλάσσης ποριζόμενοι, τοῖς
[4, 48]	ἀνήγετο, θεράποντα ὅμως ἐπὶ τῆς	ἠιόνος	ἐξαγγέλλειν ὑπολιποῦσα. Καὶ ὁ θεράπων
[4, 47]	Σίττιος μὲν δὴ πρῶτος ἢ	μόνος	ἀνδρῶν ὅδε τῆς ξένης ἐφυγαδεύετο
[4, 97]	ἡμᾶς Γάιον μέν, ὅτι ἠξίου	μόνος	ἄρχειν, ἀνῃρηκότας, τοὺς δὲ τὴν
[4, 24]	δεινόν, πεπραμένης δὲ τῆς οἰκίας	μόνος	αὐτὸν ὁ θυρωρὸς τῇ οἰκίᾳ
[4, 30]	οἱ θεράποντες διεδίδρασκον. Ὁ δὲ	μόνος	καὶ ἔρημος ἐκ δαψιλοῦς παραπομπῆς
[4, 45]	ψηφιζομένης εἶναι πολέμιον τὸν Ἀντώνιον,	μόνος	τὴν ἀπολύουσαν ἔφερε φανερῶς. Καὶ
[4, 27]	δικαστῶν κρύφα τὴν καταδικάζουσαν φερόντων,	μόνος	τὴν ἀπολύουσαν ἤνεγκε φανερῶς, ἐκλαθόμενος
[4, 40]	ἡ γυνὴ καταμηνύσειν αὐτόν, εἰ	μόνος	φεύγοι· καὶ ὁ μὲν ἄκων
[4, 58]	αὐτὸν ἐκέλευεν ἕλκοντας. Θορύβου δὲ	ἀσχήμονος	καὶ πληγῶν ἐς τὸν Βάσσον
[4, 106]	ἕλη καὶ λίμναι μέχρι τοῦ	Στρυμόνος,	τῇ δὲ τὰ στενὰ καὶ
[4, 105]	τε καὶ Δραβήσκου καὶ ποταμοῦ	Στρυμόνος,	τριακοσίων που καὶ πεντήκοντα σταδίων,
[4, 27]	ἀπολύουσαν ἤνεγκε φανερῶς, ἐκλαθόμενος τῆς	μεγαλόφρονος	ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον ὑποστὰς
[4, 128]	βεβιασμένου. Φόνος δὲ ἦν καὶ	στόνος	πολύς, καὶ τὰ μὲν σώματα
[4, 128]	νίκης καὶ παρηγορίας στρατηγοῦ βεβιασμένου.	Φόνος	δὲ ἦν καὶ στόνος πολύς,
[4, 112]	ἀμηχάνῳ τόλμῃ τὸ στρατόπεδον ἐπόρθει.	Φόνος	τε ἦν ἑκατέρων ποικίλος· ὑπὸ
[4, 47]	τὰς ποδήρεις καὶ τὴν τοῦ	κυνὸς	κεφαλὴν ἐπέθετο καὶ διῆλθεν οὕτως
[4, 119]	ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀφιστῶνται τοῦ	ἀγῶνος	οἱ ἐλάττονες· οὐ γὰρ ἐς
[4, 19]	οὐκ ἔφερε τὴν ἀηδίαν τοῦ	κλύδωνος,	ἀλλὰ εἰς ἴδιον χωρίον, ὃ
[4, 85]	ἧσσον ἐμόχθουν ὑπὸ ἔθους τοῦ	κλύδωνος,	οἱ δ' ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν,
[4, 135]	ἐπὶ σοφίᾳ γνώριμος, ὁ πατὴρ	Λαβεῶνος	τοῦ κατ' ἐμπειρίαν νόμων ἔτι
[4, 56]	μεταπηδῶντα δ' αὐτὸν οἱ τοῦ	Ἀραβίωνος	ἱππέες ἐπιδραμόντες ἔκτειναν. Καὶ γιγνόμενα
[4, 54]	κράτιστον αὐτῆς. Μασανάσσης δ' ἦν	Ἀραβίωνος	τοῦδε πατήρ, Ἰόβα σύμμαχος, καὶ
[4, 43]	τοῖς ἐγγὺς ὁπλίταις περὶ τοῦ	Ῥεστίωνος	γενομένης καὶ χωρούντων ἐπ' αὐτόν,
[4, 43]	εἵπετο λανθάνων, ἀνάθρεπτος μὲν αὐτοῦ	Ῥεστίωνος	καὶ πολλὰ πρότερον εὖ παθών,
[4, 82]	Κλεοπάτραν, ἐπειδὴ ἔμαθεν αὐτὴν ὑπὸ	χειμῶνος	ἀμφὶ τῇ Λιβύῃ βλαβεῖσαν καὶ
[4, 51]	μετ' αὐτῶν ἐς Σικελίαν ἔπλει.	Χειμῶνος	δὲ ἐπιλαβόντος ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες
[4, 27]	διὰ θαλάσσης, οὐ φέρων τοῦ	χειμῶνος	τὴν ἀηδίαν ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς
[4, 20]	Βροῦτον. Κόιντος δέ, ὁ τοῦ	Κικέρωνος	ἀδελφός, ἅμα τῷ παιδὶ καταληφθεὶς
[4, 51]	ὁ Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν τῆς	Κικέρωνος	ἐκδόσεως ἱερέα τε εὐθὺς ἀπέφηνε
[4, 20]	ὁ Ἀντώνιος τὴν κεφαλὴν τοῦ	Κικέρωνος	θέσθαι πρὸ τῆς τραπέζης, μέχρι
[4, 20]	ἀνελόντα. Ἡ κεφαλὴ δὲ τοῦ	Κικέρωνος	καὶ ἡ χεὶρ ἐν ἀγορᾷ
[4, 20]	καὶ δίκην τινὰ διὰ τοῦ	Κικέρωνός	ποτε κατωρθωκώς, ἐκ τοῦ φορείου
[4, 51]	τὴν γυναῖκα. ~Κικέρων δὲ ὁ	Κικέρωνος	προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[4, 47]	ὄντα ἐνέφηνε θεράπων, οὔτε αὐτοῦ	Οὐάρρωνος	οὔτε Καληνοῦ. ~Οὐεργίνιος δέ, ἀνὴρ
[4, 136]	δ' ἡ Βρούτου μὲν γυνή,	Κάτωνος	δὲ ἀδελφὴ τοῦ νεωτέρου, ἐπείτε
[4, 135]	αὐτοῦ Κασσίου, καὶ Κάτων ὁ	Κάτωνος,	ἐμπίπτων ὅδε τοῖς πολεμίοις πολλάκις,
[4, 133]	γίγνοιτο, καὶ φιλοθεάμων ἦν καὶ	φιλήκοος,	ἅτε καὶ φιλοσοφήσας οὐκ ἀγεννῶς.
[4, 85]	ἐπῆρτο. Καὶ τούτων ὁ Καῖσαρ	ἐπήκοος	ὢν ἔπεμπε Σαλουιδιηνὸν ἐπὶ νεῶν
[4, 134]	τοιαῦτα ὄντα, ἀλόγως τόδε τὸ	ἔπος	ἀναβοῆσαι· ἀλλά με μοῖρ' ὀλοὴ
[4, 14]	τοῖς σφαγεῦσιν ἐκυνηγέτουν. Ὁ δὲ	λοιπὸς	ὅμιλος, οἱ μὲν τὰς οἰκίας
[4, 105]	περὶ τῷ λόφῳ ναμάτων πολλαί.	Φίλιππος	δὲ ὡς εὐφυὲς ἐπὶ Θρᾴκης
[4, 102]	τὴν τῶν ὡραίων ἄμειψιν, μέχρι	Φίλιππος	ὁ Ἀμύντου τούς τε ἄλλους
[4, 58]	Μούρκῳ δ' ἧκεν ἐπίκουρος Μάρκιος	Κρίσπος	ἐκ Βιθυνίας μετὰ τριῶν τελῶν
[4, 4]	ἀνδρῶν τε μεγάλαι βοαὶ καὶ	κτύπος	ὅπλων καὶ δρόμος ἵππων οὐχ
[4, 113]	ἐμῆς αἰσχύνης με οὐκ ἀπαλλάσσεις;	Πίνδαρος	μὲν δὴ δεσπότην, ὑπέχοντα τὴν
[4, 32]	γυναικῶν δεηθῆναι. Τῆς μὲν δὴ	Καίσαρος	ἀδελφῆς οὐκ ἀπετύγχανον, οὐδὲ τῆς
[4, 12]	προγεγραμμένοις, λεγόμενος ὑπό τινων ἐπιτροπεῦσαι	Καίσαρος.	Ἅμα δὲ ταῖς προγραφαῖς αἵ
[4, 54]	παῖδας τοὺς Πομπηίου, Γαΐου δὲ	Καίσαρος	ἀναιρεθέντος ἐς Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ
[4, 129]	ἠξίου πρὸς Ἀντώνιον ἀντὶ τοῦ	Καίσαρος	ἀναχθῆναι· ᾧ δὴ καὶ μάλιστα
[4, 58]	ἄμφω καὶ Στάιον Μοῦρκον, ὑπὸ	Καίσαρος	αὐτοῖς σὺν τρισὶ τέλεσιν ἐπιπεμφθέντα,
[4, 110]	ἦν Ἀντωνίῳ τε καὶ Καίσαρι,	Καίσαρος	αὐτοῦ δι' ἐνύπνιον ἔνδον οὐκ
[4, 57]	αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν ἐθνῶν ὑπὸ	Καίσαρος	αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ καὶ
[4, 124]	ὁ στρατὸς οἷα τοῦ πάλαι	Καίσαρος	γεγονὼς ἀγανακτήσειέ τε καὶ μεταβάλοιτο·
[4, 57]	ἐκκομιδῇ τοῦ σώματος ἐν οἴκτῳ	Καίσαρος	γενόμενος ἐζήτει τοὺς φονέας περιθέων.
[4, 49]	τῷ Βαρβούλᾳ. Ὁ δὲ ἐδεήθη	Καίσαρος	δι' Ἀγρίππα, καὶ ἀφείθη τῆς
[4, 133]	στρατὸς ὁ πλείων ὅδε Γαΐου	Καίσαρος	ἐγεγένητο, καὶ δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας
[4, 98]	τὸ δίκαιον. ~Μηδέ τῳ, εἰ	Καίσαρος	ἐγένετο στρατιώτης, ἐπὶ νοῦν ἔτι
[4, 128]	ἦν. Τέλος δὲ οἱ τοῦ	Καίσαρος,	εἴτε διὰ δέος τοῦ λιμοῦ,
[4, 50]	πολὺ ὕστερον, Λέπιδος ἰδιώτης ὑπὸ	Καίσαρος	ἐκ δυνάστου γενόμενος ὑπὸ τοιᾶσδε
[4, 2]	περιόπτῳ, καὶ συνήδρευον οἱ τρεῖς,	Καίσαρος	ἐν μέσῳ διὰ τὴν ἀρχὴν
[4, 128]	τοῦ λιμοῦ, εἴτε δι' αὐτοῦ	Καίσαρος	εὐτυχίαν νοὐ γὰρ ἐπίμεμπτοί γε
[4, 33]	κατ' ἀλλήλων. Οὐδὲ γὰρ ἐπὶ	Καίσαρος	ἢ Πομπηίου συνεφέρομεν, οὐδὲ Μάριος
[4, 57]	στρατηγίᾳ καὶ οἵδε ὑπὸ Γαΐου	Καίσαρος	ἡγεῖσθαι Συρίας μὲν ὁ Κάσσιος,
[4, 98]	οἱ διδόμενοι μισθοὶ καὶ δωρεαὶ	Καίσαρος	ἦσαν, ἀλλὰ τοῦ κοινοῦ, ἐπεὶ
[4, 54]	κατ' εὔνοιαν οἵδε πατρῴαν τοῦ	Καίσαρος.	~Θαρρήσας οὖν ὁ Σέξστιος ἐξῄει
[4, 86]	τότε. Μοῦρκος δὲ ἐπιόντος τοῦ	Καίσαρος,	ἵνα μὴ ἐν μέσῳ γένηται
[4, 7]	Λεπίδου τε καὶ Ἀντωνίου καὶ	Καίσαρος,	ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις, ἣν ἄν
[4, 45]	ὁ Σέργιος ὕστερον, ἐν τῇ	Καίσαρος	καὶ Ἀντωνίου στάσει, τῆς βουλῆς
[4, 135]	καὶ τὸ στρατόπεδον ἐδόθη τοῖς	Καίσαρος	καὶ Ἀντωνίου στρατοῖς διαρπάσαι. Τῶν
[4, 63]	ἐκάλει κατὰ σπουδήν, ὡς ἤδη	Καίσαρος	καὶ Ἀντωνίου τὸν Ἰόνιον περώντων.
[4, 53]	ὕστερόν τε ἔλαβον ἐπὶ Γαΐου	Καίσαρος	καὶ διὰ τοῦτο νέαν προσαγορεύουσι
[4, 133]	μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς οἵδε τοῦ	Καίσαρος,	καὶ ἐπὶ τὸν τοῦ Καίσαρος
[4, 134]	ἐγένοντο αὐθένται καθάπερ ἐγένοντο τοῦ	Καίσαρος.	Κάσσιος μὲν δὴ καὶ Βροῦτος
[4, 59]	καὶ Κράσσου διαρριφέντων ἢ ὑπὸ	Καίσαρος	Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν ὁ
[4, 86]	μέσῳ γένηται Ἀντωνίου τε καὶ	Καίσαρος,	μικρὸν ἀναχωρήσας τοῦ Βρεντεσίου, τὰς
[4, 89]	ὄψιν ἢ ὁμωνυμίαν τοῦ νέου	Καίσαρος	νεωτερίσειεν ἐλθόντος. Καὶ αὖθις ἔδοξε
[4, 51]	Ἄκτιον συμφορὰν ἐπισταλεῖσαν ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος	ὁ Κικέρων ὅδε ὑπατεύων ἀνέγνω
[4, 132]	εἶεν, οὐκ ἀμελοῦσα μὲν Γαΐου	Καίσαρος	οὐδὲ ἐφηδομένη τοῖς γεγονόσιν, ὅπου
[4, 132]	ἐκ τῶν ὑπογραφῶν ἐποίει τῶν	Καίσαρος,	οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον εὑρήσειν ὧν
[4, 83]	μὲν τὰ πρῶτα ὑπὸ Γαΐου	Καίσαρος	περὶ Ἰβηρίαν, ὡς οὐδὲν μέγα
[4, 138]	μετ' οὐ πολὺ Ἀντωνίου καὶ	Καίσαρος	στάσεως, ὑστάτης Ῥωμαίοις γενομένης. Τὰ
[4, 110]	δ' ἅπαξ ἔργου καὶ τῷ	Καίσαρος	στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα κατὰ σφᾶς
[4, 58]	δὲ ἀξίωμα εἶχε νεανίας αὐτοῦ	Καίσαρος	συγγενής, Σέξστος Ἰούλιος. Ἐκδιαιτώμενος δὲ
[4, 133]	αὐτοῖς πιστότερον ἢ Ἀντωνίῳ τῷ	Καίσαρος	συναγωνιστῇ τε καὶ συνάρχῳ· οὐ
[4, 61]	διὰ δὲ οἰκειότητα τοῦ προτέρου	Καίσαρος	συνέπρασσε τῷ Δολοβέλλᾳ. Καὶ ἀπὸ
[4, 68]	ὅτε ἡμῖν ἔναγχος διὰ Γαΐου	Καίσαρος	συνετίθεσθε καὶ σπονδὰς ἐπὶ τοῖς
[4, 58]	μετάνοια καὶ δέος ἐκ τοῦ	Καίσαρος.	Συνομόσαντες οὖν ἀλλήλοις, εἰ μή
[4, 51]	καὶ ἐπὶ τῷδε ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος.	~Τὰ μὲν δὴ παρὰ δόξαν
[4, 54]	καὶ γέρας τούτων ἔλαβε παρὰ	Καίσαρος	τὴν Μασανάσσου γῆν, οὐχ ἅπασαν,
[4, 27]	Βρούτῳ τε καὶ Κασσίῳ δικάζων,	Καίσαρος	τοῖς δικαστηρίοις μετὰ στρατιᾶς ἐφεστῶτος
[4, 138]	δὲ στρατὸς ὁ Ἀντωνίου καὶ	Καίσαρος	τὸν τῶν στρατηγῶν λόγον ἐπηλήθευσαν,
[4, 128]	ἤδη σαφῶς. Καὶ οἱ τοῦ	Καίσαρος	τότε μάλιστα τοῦ παρηγγελμένου σφίσιν
[4, 133]	Καίσαρος, καὶ ἐπὶ τὸν τοῦ	Καίσαρος	υἱὸν ἕσποντο αὐτοῖς πιστότερον ἢ
[4, 106]	Ἀντώνιόν τε γὰρ ἐπυνθάνοντο πλησιάζειν,	Καίσαρος	ὑπολελειμμένου διὰ νόσον ἐν Ἐπιδάμνῳ,
[4, 1]	~Δύο μὲν δὴ Γαΐου	Καίσαρος	φονεῖς οὕτω δίκην, ἐν ταῖς
[4, 74]	συμφοραὶ τοιαίδε ἦσαν, καὶ Λεύκιος	Οὐᾶρος	αὐτοῖς μετὰ φρουρᾶς ὑπελέλειπτο· ὁ
[4, 28]	ἐπιγνωσθέντα τε οἱ σφαγεῖς ἀπέκτειναν.	~Οὐᾶρος	δ' ἀπελευθέρου προδιδόντος αὐτὸν ἀπέδρα,
[4, 75]	ἐνεχείρισε δὲ καὶ τοὺς τοῦ	ἀνδρὸς	θησαυρούς. Ὁ δὲ τὸν μὲν
[4, 30]	τὰ πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη πρὸς	ἀνδρὸς	λῃστεύειν τοὺς παροδεύοντας καὶ ἐπὶ
[4, 75]	τῶν βασιλίσκων, ἀναιρεθέντος αὐτῇ τοῦ	ἀνδρὸς	ὑπὸ ἐχθρῶν δείσασα περὶ τῷ
[4, 23]	αὐτῆς εἵπετο τῇ κεφαλῇ τοῦ	ἀνδρὸς	φερομένῃ βοῶσα· Ἐγὼ τοῦτον ὑπεδεξάμην,
[4, 71]	Κάσσιος ἐπειρωνευσάμενος τὸν Ἀρχέλαον ἀπέλυεν,	Ἀλέξανδρος	δὲ καὶ Μνασέας, οἱ Ῥοδίων
[4, 66]	ἐδεδοίκεσαν· τὸ δὲ πλῆθος ἐδημαγώγουν	Ἀλέξανδρός	τε καὶ Μνασέας ἀναμιμνήσκοντες, ὅτι
[4, 129]	τύχην ὁμοῦ καὶ τὸ ἀξίωμα	τἀνδρὸς	καὶ ἀρετὴν ἐνθυμούμενος, ὅπως Βροῦτον
[4, 12]	ἀδελφὸς Πλώτιος, Ἀσινίου δὲ ὁ	πενθερὸς	Κοΐντιος. Καὶ οὐ κατ' ἀξίωσιν
[4, 27]	ὁ Ἀσινίου τοῦ ὑπατεύοντος τότε	πενθερός,	φεύγων διὰ θαλάσσης, οὐ φέρων
[4, 29]	κρυπτόμενον θεράπων ἐμήνυσέ τε καὶ	ἐλεύθερος	αὐτίκα γενόμενος ἀντωνεῖτο τοῖς παισὶν
[4, 11]	κτείναντες ἐφ' ἡμᾶς, ὁ μὲν	ἐλεύθερος	ἐπὶ δισμυρίαις δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ
[4, 67]	Ἑλληνίδα φιλέλλην ἀνήρ, μὴ Ῥόδον	φιλελεύθερος	ἀνήρ· μηδὲ αἰσχύνῃς ἀξίωμα Δώριον,
[4, 44]	ἐς Σικελίαν διέφυγεν. Οὐίνιον δὲ	ἀπελεύθερος	αὐτοῦ Οὐινίου, Φιλήμων, οἰκίαν κεκτημένος
[4, 46]	παραδοὺς Βιθυνίαν κατήχθη. Οὐεντίδιον δὲ	ἀπελεύθερος	εὐθὺς μὲν προγραφέντα κατέδησεν ὡς
[4, 47]	Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον ἐν τάφῳ κρύπτων	ἀπελεύθερος,	οὐ φέροντα φαντασίαν τάφου, μετήγαγεν
[4, 44]	μέχρι τῶν σπονδῶν. Ἕτερος δὲ	ἀπελεύθερος,	τάφον δεσπότου φυλάσσων, τὸν δεσπόσυνον
[4, 7]	οἱ τρεῖς τρισὶν ἡμέραις, ἀνὰ	μέρος	ἕκαστος αὐτῶν, ὁ Καῖσάρ τε
[4, 104]	τοσόνδε στρατὸν πολεμίων. ~Προπέμπουσιν οὖν	μέρος,	Λευκίῳ Βύβλῳ παραδόντες, ὁδοποιεῖν μετὰ
[4, 54]	Μαυρουσίων βασιλεῖ, δεδώρητο· καὶ τὸ	μέρος	ὁ Σίττιος τοῖς ὑπ' αὐτὸν
[4, 54]	Λιβύων βασιλεῦσι πολεμοῦσιν ἀλλήλοις ἀνὰ	μέρος	συνεμάχει. Ἀεὶ δὲ οἷς προσθοῖτο
[4, 46]	καὶ ὄψις στρατοῦ. Χωρῶν δὲ	ἑκάτερος	αὐτῶν ἐπὶ θάλασσαν, ἀμφί τινι
[4, 3]	ἂν ἐς τὸν πόλεμον αὐτῶν	ἑκάτερος	εἴκοσιν ἄγοι. Ἐπελπίσαι δὲ ἤδη
[4, 2]	ἀλλήλοις ἀντικαθιστάντες ἐχώρουν σὺν τριακοσίοις	ἑκάτερος	ἐπὶ τὰς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας.
[4, 2]	βραχεῖάν τε καὶ ὑπτίαν, ἔχων	ἑκάτερος	ὁπλιτῶν τέλη πέντε· καὶ τάδε
[4, 87]	τὸν Κάσσιον, τρισχιλίους ἱππέας ἔχων	ἑκάτερος.	Πυνθανομένοις δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν
[4, 46]	ἐκ τοῦ λόφου ἔδοξαν ἀλλήλους	ἑκάτερος	στρατὸν ἐπὶ σφᾶς ἐπιπεμφθέντα εἶναι
[4, 44]	νυκτὸς ἔτρεφε μέχρι τῶν σπονδῶν.	Ἕτερος	δὲ ἀπελεύθερος, τάφον δεσπότου φυλάσσων,
[4, 22]	τὴν κεφαλὴν οὐδὲ ἀπονίψαντες ἀπέκοψαν.	Ἕτερος	δέ, τοῦ ἀδελφοῦ συλλαμβανομένου, προσδραμὼν
[4, 29]	ἐπὶ τῆς συνοικίας προτεθῆναι. Ἔπαυλιν	ἕτερος	εἶχε περικαλλῆ καὶ σύσκιον, ἄντρον
[4, 22]	δὲ ἕτερον ἐν κοπρῶνι κρυπτόμενον	ἕτερος	ἐμήνυσε θεράπων, καὶ οἱ σφαγεῖς
[4, 106]	βιαζομένοις. ~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν	ἕτερος	λόφος οὐ μακράν, ὃν Διονύσου
[4, 10]	περιουσίας ἢ ἀξιώσεως οὐδ' ὅσους	ἕτερος	πρὸ ἡμῶν αὐτοκράτωρ ἔκτεινε, τὴν
[4, 53]	πολιορκούμενος. Ἐδῄου δὲ καὶ Λαίλιος,	ἕτερος	τοῦ Κορνιφικίου στρατηγός, τὴν Σεξστίου
[4, 38]	μεταστρατεύσασθαι τοῖς ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον.	Οἰκειότερος	δὲ ὢν Ἀντωνίῳ συνῆν, μέχρι
[4, 119]	στρατηγῶν ὁ πρεσβύτερός τε καὶ	ἐμπειρότερος	πάντα ἀπογνοὺς ἑαυτὸν διεχρήσατο, ὃ
[4, 85]	δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ θεοῦ	πρότερος	ὁ Σαλουιδιηνὸς ἀνεκάλει. Ὑπεχώρει δὲ
[4, 83]	Πομπήιον. Ὁ δὲ καὶ τούτῳ,	κουφότερος	ὤν, ἐπεφαίνετο ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενος
[4, 59]	Παρθυαίοις, ἐξ οὗ Κράσσῳ ταμιεύων	ἐμφρονέστερος	ἔδοξε τοῦ Κράσσου γενέσθαι. ~Δολοβέλλας
[4, 119]	ᾗ καὶ τῶν στρατηγῶν ὁ	πρεσβύτερός	τε καὶ ἐμπειρότερος πάντα ἀπογνοὺς
[4, 17]	λοιπῷ τοῦ δημάρχου σώματι συγκατέκειντο.	Δεύτερος	δ' ἀνὴρ ἔθνῃσκε στρατηγὸς Μινούκιος,
[4, 12]	ἀδελφὸς ὁ Λεπίδου Παῦλος, καὶ	δεύτερος	ἦν τῶν προγραφόντων Ἀντώνιος καὶ
[4, 12]	ἦν τῶν προγραφόντων Ἀντώνιος καὶ	δεύτερος	τῶν προγραφομένων ὁ θεῖος ὁ
[4, 83]	εἶχε καὶ τὰ περὶ Πομπήιον.	Νεώτερος	ὢν ὅδε τῶν Μάγνου Πομπηίου
[4, 48]	χρήμασιν ἄγοι, μέχρι δείσας ὁ	ναύκληρος	διέσωσεν ἐς Πομπήιον. ~Μᾶρκος δὲ
[4, 48]	μέχρι τῶν σπονδῶν. Ῥέβιλον δὲ	ναύκληρος	ἐς τὴν ναῦν ὑποδεξάμενος ὡς
[4, 47]	καὶ ἴσως διὰ ταῦτα ὡς	ἐχθρὸς	μοναρχίας προυγράφη. Φιλοτιμουμένων δὲ αὐτὸν
[4, 125]	δι' ὀλίγων ὑπεμίμνησκεν, ὅσων ὁ	καιρὸς	ἐδίδου· Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς
[4, 15]	πολέμων καὶ θριάμβους. Οὕτως ὁ	καιρὸς	ἦν ἐκεῖνος ἐπίδειξις παραδοξολογίας. ~Καὶ
[4, 69]	ὁ πρεσβύτης οὐ μεθίετο τῆς	χειρός,	ἀλλ' ἐπεδάκρυεν αὐτῇ, ὡς ἐρυθριᾶσαι
[4, 46]	καὶ τοὺς ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι	χειρὸς	ἱκανῆς ἑκατέρῳ γενομένης σημεῖά τε
[4, 43]	πρῶτον, εἶτα καὶ μείζω, μέχρι	χειρὸς	ἱκανῆς ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων
[4, 28]	ἀπελευθέρου προδιδόντος αὐτὸν ἀπέδρα, καὶ	ὄρος	ἐξ ὄρους ἀμείβων ἐς τὸ
[4, 129]	τὸ ἔργον ἀνά τε τὸ	ὄρος	ἐφέροντο σὺν τῷ Θρᾳκίῳ Ῥάσκῳ,
[4, 30]	ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ μητέρα, ἐς	ὄρος	ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ ἐς
[4, 103]	παρ' αὐτὸ τὸ τῶν Σαπαίων	ὄρος	ἡμερῶν τριῶν, ἄβατον μὲν ἀνθρώποις
[4, 77]	δέους, μὴ συνεσπέσοιεν οἱ πολέμιοι,	φθόρος	ἦν Ξανθίων πολὺς ἀμφὶ ταῖς
[4, 37]	τῶν λοχαγῶν αὐτὸν ὡς ἀδελφὸν	αὐτοκράτορος	αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείας ἐξέπλευσεν ἐς
[4, 37]	τήνδε τῶν λοχαγῶν ὡς μητέρα	αὐτοκράτορος.	Βιαζομένων δ' ὕστερον ἐξέθορεν ἐς
[4, 33]	ὑπὸ μηνυταῖς ἢ κατηγόροις οὐδὲ	πρὸς	ἀνάγκην ἢ βίαν, ἀλλ' ὅσον
[4, 110]	σὺν τόλμῃ πλαγίου τε καὶ	πρὸς	ἄναντες, κατ' αὐτὸ δὴ τὸ
[4, 30]	ἐς τὰ πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη	πρὸς	ἀνδρὸς λῃστεύειν τοὺς παροδεύοντας καὶ
[4, 97]	γε τῷ δαιμονίῳ καὶ τὰ	πρὸς	ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔχετε, ἐς τοὺς
[4, 129]	καὶ ὡς Βροῦτος ὢν ἠξίου	πρὸς	Ἀντώνιον ἀντὶ τοῦ Καίσαρος ἀναχθῆναι·
[4, 63]	διαπλευσεῖσθαι πρός τε Καίσαρα καὶ	πρὸς	Ἀντώνιον, ἐπινοῶν δὲ κωλῦσαί τε
[4, 48]	τὸ γύναιον, ἢ συνελθεῖν οἱ	πρὸς	αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα, ἐσβάντες
[4, 42]	καὶ δωρεῶν πολλῶν, εἰ μεταθοῖτο	πρὸς	αὐτὸν ἀπ' Ἀντωνίου, πολλάκις ὑπεριδόντα.
[4, 14]	καὶ τὸ σφέτερον κέρδος τοῦ	πρὸς	αὐτὸν ἐλέου προυτίθει· ὁ δὲ
[4, 86]	αὐτὸν Ἀντωνίου κατὰ σπουδὴν διέπλει	πρὸς	αὐτὸν ἐς τὸ Βρεντέσιον, ἐν
[4, 27]	ἀλλὰ διὰ τὰ χρήματα ἐπιβουλεύεσθαι	πρὸς	αὐτῶν, ἐπὶ τὸν πίνακα ἀγαγόντες
[4, 32]	ἄνδρας καὶ ἀδελφοὺς ἐπικαλοῦντες, ὅτι	πρὸς	αὐτῶν ἠδίκησθε· εἰ δὲ καὶ
[4, 67]	ὅσα Ῥόδιοι κατὰ πόλεις καὶ	πρὸς	βασιλέας, ἄλλους τε καὶ τοὺς
[4, 70]	γενομένας μὲν ὑμῖν καὶ τάσδε	πρὸς	Γάιον Καίσαρα, τῆσδε τῆς μοναρχίας
[4, 105]	ἤγαγε τοὺς ἀμφὶ τὸν Βροῦτον·	πρὸς	δὲ τῇ μεσημβρίᾳ ἕλος ἔστι
[4, 52]	Σέξστιον καὶ ἐν Συρίᾳ Κασσίου	πρὸς	Δολοβέλλαν καὶ περὶ Σικελίαν Πομπηίου.
[4, 45]	μέχρι καὶ δημοσίᾳ τριήρει διέπλευσε	πρὸς	ἐκεῖνον. ~Ἀπουλήιος δὲ καὶ Ἀρρούντιος
[4, 45]	τῶν ὑπηρετῶν, ἵνα μὴ γνωσθείη	πρὸς	ἑτέρου, καὶ παρὰ ταῖς πύλαις
[4, 70]	οἱ προγράψαντες λέγουσιν, ἡγεῖσθε, οὐ	πρὸς	ἡμᾶς ἐστιν ὑμῖν ἔτι, ἀλλὰ
[4, 97]	ὑπατεύοντας καὶ ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ	πρὸς	ἡμᾶς ὡς εὐαγεῖς καὶ δημοκρατικοὺς
[4, 32]	Εἰ μὲν δή τι καὶ	πρὸς	ἡμῶν, οἷον ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν,
[4, 72]	ἐνοχλοῦντας καὶ τὸν Κάσσιον τοῖς	πρὸς	θαλάσσῃ τείχεσι τὸ ναυτικὸν οὐκ
[4, 50]	ἐγγύην ᾖτει παρὰ τῷ ὑπάτῳ	πρὸς	Καίσαρα ἀφίξεσθαι. Οὐδενὸς δὲ τὴν
[4, 74]	μεγάλῳ στόλῳ καὶ παρασκευῇ βαρυτάτῃ	πρὸς	Καίσαρά τε καὶ Ἀντώνιον· τὰ
[4, 129]	οὐχ ἑάλωκεν, οὐδὲ ἁλώσεταί ποτε	πρὸς	κακίας ἀρετή· ἐγὼ δὲ τούσδε
[4, 56]	Κορνιφίκιος τῇ μάχῃ κάμνων μετεπήδα	πρὸς	Λαίλιον ἐς τὸν κολωνόν, οὐκ
[4, 105]	λόφου τὸ εὖρος. Ἔχει δὲ	πρὸς	μὲν ἄρκτῳ δρυμούς, δι' ὧν
[4, 106]	ἐστρατοπέδευσαν, Κάσσιος μὲν ἐπὶ τοῦ	πρὸς	μεσημβρίαν, Βροῦτος δὲ ἐπὶ τοῦ
[4, 69]	σαφὴς τὸ γιγνόμενόν ἐστι δημοκρατίας	πρὸς	μοναρχίαν. Καὶ δημοκρατίαν ἀβοήθητον καταλείπετε
[4, 59]	στρατόν, δείσαντα τέσσαρσι τέλεσι μάχεσθαι	πρὸς	ὀκτώ. Οὕτω μὲν ὁ Κάσσιος
[4, 18]	ἠξίου τὴν σφαγὴν ἐπισχεῖν οἱ	πρὸς	ὀλίγον, ἔστε αὐτὸν ὁ υἱὸς
[4, 66]	ἐπεί οἱ καὶ παλαιῶν ἔργων	πρὸς	οὐχ ὁμοίους ἄνδρας ἐμνημόνευον. Ναῦς
[4, 25]	ὣς ἔληξεν, ἀλλ' ἐς Σικελίαν	πρὸς	Πομπήιον, κρατοῦντά τε αὐτῆς καὶ
[4, 70]	ἡμᾶς ἐστιν ὑμῖν ἔτι, ἀλλὰ	πρὸς	Ῥωμαίους, ὦ Ῥόδιοι, τὰ συγκείμενα·
[4, 68]	ἐς ὑμᾶς, ὦ Ῥωμαῖοι, λελέχθω·	πρὸς	σὲ δέ, ὦ Κάσσιε, καὶ
[4, 52]	ἦσαν ἀμφί τε Λιβύην Κορνιφικίου	πρὸς	Σέξστιον καὶ ἐν Συρίᾳ Κασσίου
[4, 134]	παρὰ τὸν πότον, οὐδὲ εὐχερῆ	πρὸς	τὰ τοιαῦτα ὄντα, ἀλόγως τόδε
[4, 63]	μὲν Κλεοπάτραν βαρεῖ στόλῳ διαπλευσεῖσθαι	πρός	τε Καίσαρα καὶ πρὸς Ἀντώνιον,
[4, 44]	τῆς ἑαυτοῦ μερισάμενος ἐσθῆτος, ἧκε	πρὸς	τὴν γυναῖκα καὶ ὑπ' αὐτῆς
[4, 39]	πλεόνων πέμψαι τινὰς ἀπὸ σφῶν	πρὸς	τὴν γυναῖκα μετὰ συμβόλων ὧν
[4, 44]	ὑπὸ ἀπορίας τῶν τροφῶν ᾖει	πρὸς	τὴν γυναῖκα, φορείῳ φερόμενος ὑπὸ
[4, 44]	εἶδε λόχον ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα καὶ	πρὸς	τὸ συγκύρημα τοῦ τόπου καταπλαγεὶς
[4, 63]	ἱπποτοξότας ἀπέπεμπε τιμήσας καὶ πρέσβεις	πρὸς	τὸν βασιλέα αὐτῶν ἔστελλε περὶ
[4, 127]	Ὧδε δὲ ἐχόντων αὐτῶν καὶ	πρὸς	τὸν ἐγγὺς αὐτὰ ἐκφέροντος ἑκάστου,
[4, 42]	ἐπισχὼν δέ ποτε τοῦ θρήνου	πρὸς	τὸν Καίσαρα ἔφη· Οὗτος μέν
[4, 55]	τῆς Κίρτης πολιορκίαν καὶ ἐχώρει	πρὸς	τὸν Κορνιφίκιον. Ὁ δὲ Σέξστιος
[4, 48]	γνωρισθέντος αὐτοῦ παρὰ τὴν ὁδὸν	πρὸς	τοὺς ὁπλίτας ἀπεμάχοντο· ὁ δὲ
[4, 54]	τότε μὲν ἐς Ἰβηρίαν ἐξέφυγε	πρὸς	τοὺς παῖδας τοὺς Πομπηίου, Γαΐου
[4, 36]	ναυαρχίας ἐχρῆτο. Σπονδῶν τέ οἱ	πρὸς	τοὺς τρεῖς γιγνομένων ὕστερον, οὐ
[4, 95]	καὶ ἐπιτρόπους προγράψαντες. Λέγεταί ποτε	πρὸς	τῶν ἀγριωτάτων βαρβάρων ἡ πόλις
[4, 102]	ὁ Τίλλιος παραπλέων, ὥς οἱ	πρὸς	τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον εἴρητο,
[4, 107]	δὲ αὐτὴν εὗρεν ὠχυρωμένην οἱ	πρὸς	τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν, ἥσθη
[4, 95]	ἰδιῶτις πόλις, ἀλλ' ἡγεμονὶς ἀδικεῖται	πρὸς	τῶν αὐτὴν ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι
[4, 10]	τε καὶ παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ	πρὸς	τῶν κοινῶν ἐχθρῶν ἀναγεγραμμένῳ. Δυνηθέντες
[4, 136]	ἀμφοῖν ὧδε ἀποθανόντοιν ἐπύθετο, φυλασσομένη	πρὸς	τῶν οἰκείων πάνυ ἐγκρατῶς, ἐσχάρας
[4, 6]	πᾶς τις αὐτὸς ἡγεῖτο ζητεῖσθαι	πρὸς	τῶν περιθεόντων. Οὕτω δὲ ἀπογινώσκοντες
[4, 51]	βήματος, ἔνθα πρότερον ἡ τοῦ	πατρὸς	αὐτοῦ προύκειτο κεφαλή. Ἄππιος δὲ
[4, 96]	ἐδρῶμεν· ὅτι δέ ἐστι δημοκρατικοῦ	πατρός,	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν ὑπὸ
[4, 51]	Κικέρωνος προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοιάδε ἔσεσθαι
[4, 83]	ὤν. Καὶ αὐτίκα, ὅσοι τοῦ	πατρὸς	ἢ τοῦ ἀδελφοῦ στρατιῶται γεγονότες
[4, 18]	τήν τε οὐσίαν ἔλαβε τοῦ	πατρὸς	καὶ ἐς ἀγορανομίαν ᾑρέθη. Ἀναλύοντα
[4, 44]	ἐν τῷ τάφῳ μετὰ τοῦ	πατρός.	Λουκρήτιος ἀλώμενος σὺν δυσὶ θεράπουσιν
[4, 32]	ἀδελφῆς οὐκ ἀπετύγχανον, οὐδὲ τῆς	μητρὸς	Ἀντωνίου· Φουλβίας δέ, τῆς γυναικὸς
[4, 73]	ὅσα ἦν ἢ χρυσὸς ἢ	ἄργυρος	ἐν ἱεροῖς τε καὶ δημοσίοις,
[4, 105]	ὅσον ἐστὶ τοῦ λόφου τὸ	εὖρος.	Ἔχει δὲ πρὸς μὲν ἄρκτῳ
[4, 92]	κυρίοις τοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ	κῦρος	τόδε ἐν τοῖς εἰρηνικοῖς ἐφ'
[4, 58]	γενναίως ἀπεμάχοντο. Μούρκῳ δ' ἧκεν	ἐπίκουρος	Μάρκιος Κρίσπος ἐκ Βιθυνίας μετὰ
[4, 116]	ἀπώλλυντο, οἱ μὲν πρὸ τοῦ	πυρὸς	ἑαυτοὺς ἀνῄρουν, οἱ δὲ ἐς
[4, 136]	τῶν οἰκείων πάνυ ἐγκρατῶς, ἐσχάρας	πυρὸς	ἐνεχθείσης ἁρπάσασα τῶν ἀνθράκων κατέπιεν.
[4, 115]	μὲν Μοῦρκος αὐτοῖς ἐπέβαλλε τοξεύματα	πυρός,	οἱ δὲ τοὺς συνδέσμους ἀνέλυον
[4, 116]	ἔχουσαι τοὺς μὲν ὑπὸ τοῦ	πυρός,	τοὺς δ' ὑπὸ λιμοῦ καὶ
[4, 24]	τοὺς σφαγέας μετῄει, καὶ ὁ	θυρωρὸς	αὐτὴν ὡς βραδύνουσαν ἐς τὴν
[4, 24]	τῆς οἰκίας μόνος αὐτὸν ὁ	θυρωρὸς	τῇ οἰκίᾳ συμπεπραμένος ἐπέγνω καὶ
[4, 134]	τὸ δὲ φάσμα εἰπεῖν· Ὁ	σός,	ὦ Βροῦτε, δαίμων κακός· ὀφθήσομαι
[4, 2]	Σικελίαν καὶ εἴ τις ἄλλη	νῆσος	ἐνταῦθα. ~Ὧδε μὲν τὴν Ῥωμαίων
[4, 89]	ἑκάτεροι, ἰσχυροτάτῃ σφίσι φανείσῃ· καὶ	θάρσος	ἦν ἀμφοτέροις αὐτίκα καὶ ἐλπὶς
[4, 62]	ἐπικατέσφαξεν ἑαυτόν, διεχρήσατο δὲ καὶ	Μάρσος	ἑαυτόν. Ὁ δὲ Κάσσιος τὴν
[4, 65]	τοῦ λοιποῦ τῶν ἐσφορῶν ἀπέλυσε.	~Τάρσος	μὲν δὴ καὶ Λαοδίκεια τοιάδε
[4, 58]	ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο μὲν Καικίλιος	Βάσσος,	τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε νεανίας
[4, 24]	ἀνῄρουν, ἡ δὲ ἔθυε γάμους.	~Σάλασσος	δὲ ἐκφυγών τε καὶ ἀπορούμενος
[4, 24]	οἰκίαν ἀπέτρεχεν ἐπείξων· ὁ δὲ	Σάλασσος,	οἰχομένου τοῦ θυρωροῦ δείσας ὡς
[4, 73]	Χρήματα δὲ ὅσα ἦν ἢ	χρυσὸς	ἢ ἄργυρος ἐν ἱεροῖς τε
[4, 105]	δὲ Φίλιπποι πόλις ἐστίν, ἣ	Δάτος	ὠνομάζετο πάλαι καὶ Κρηνίδες ἔτι
[4, 107]	φρεάτων γλυκείας τε καὶ δαψιλοῦς	ὕδατος	εὕρισκε. Τό γε μὴν τόλμημα,
[4, 104]	ἐπιλιπόντος ἤδη τι καὶ τοῦ	ὕδατος,	ὃ ἐπήγοντο, ἀνέφερον, ὅτι τριήμερόν
[4, 76]	πεντήκοντα ποδῶν βαθυτέρας, τὸ δὲ	πλάτος	κατὰ λόγον τοῦ βάθους, ὥστε
[4, 110]	πρό τινος ἐκ τῶν ἡγεμόνων	ἐπιτάγματος	καὶ ἔκτεινον οἷα πλαγίους ἀθρόως,
[4, 123]	γεγενημένῳ· ὅθεν ἐκείνῳ μὲν ἐξ	ἐπιτάγματος	ὑπήκουον, οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ τὰς
[4, 81]	δὲ οἰκέτην ὡς πέρα τοῦ	προστάγματος	ἐπιβουλεύσαντα τοῖς δεσπόταις ἐκρέμασε. ~Τῷ
[4, 93]	ὕβριν ἀφαιρουμένους ἀκρίτους, ἀπὸ μόνου	προστάγματος,	ὅτι ἔδοξαν ὑπὲρ ὑμῶν χαλεπῆναι
[4, 20]	ἡ χεὶρ ἐν ἀγορᾷ τοῦ	βήματος	ἀπεκρέμαντο ἐπὶ πλεῖστον, ἔνθα πρότερον
[4, 51]	δήμῳ καὶ προύθηκεν ἐπὶ τοῦ	βήματος,	ἔνθα πρότερον ἡ τοῦ πατρὸς
[4, 73]	Κάσσιος ἐν αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ	βήματος	καὶ δόρυ τῷ βήματι παρεστήσατο
[4, 34]	ὑπηρέταις ἐξωθεῖν αὐτὰς ἀπὸ τοῦ	βήματος,	μέχρι βοῆς ἔξωθεν ἐκ τοῦ
[4, 100]	ἐπιδώσομεν εὐθὺς ἀπὸ τοῦδε τοῦ	βήματος	στρατιώτῃ μὲν χιλίας καὶ πεντακοσίας
[4, 90]	καὶ ἡμῶν, οὓς ἐπὶ τοῦ	βήματος	τοῦδε ὁρᾶτε τοσούσδε καὶ τοιούσδε
[4, 77]	τὰ μηχανήματα. Ταχὺ δὲ ἐκ	συνθήματος	αὐτοῖς τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον
[4, 114]	μὴ δοκοῖεν ἠλασσῶσθαι, συνεὶς τοῦ	ἐνθυμήματος,	Ὁπλισώμεθα, ἔφη, καὶ ἡμεῖς καὶ
[4, 128]	ὀπίσω βάδην ἔτι καὶ μετὰ	φρονήματος·	ὡς δὲ αὐτοῖς καὶ ἡ
[4, 21]	καὶ μετ' ὀλίγον εἵπετο ἐκ	διαστήματος.	Ἐξαγγείλαντος δέ τινος, εἴτε ἐξ
[4, 7]	τὰ ὑπήκοα ἐτίθεντο ὄνομα, οὔτε	διαστήματος	ἐς δοκιμασίαν οὔτε κυρίας ἐς
[4, 40]	ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ ἐκ βραχέος	διαστήματος	ἡγεῖτο φορείῳ φερομένη. Τῶν δὲ
[4, 31]	ἀνῆγε, παραπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων μετὰ	σχήματος	ἱλαροῦ καὶ γνώμης δυσμενοῦς· τῶν
[4, 117]	ἤρξατε προθύμως, εἰ καὶ χωρὶς	παραγγέλματος·	καὶ τὸ τέταρτον τέλος, ὃ
[4, 54]	προσθοῖτο νικώντων, ὁ Σίττιος ἐπὶ	ὀνόματος	ἐγίγνετο, καὶ ὁ στρατὸς αὐτῷ
[4, 73]	ἢ βιάσαιτό τι, αὐτὸς ἐξ	ὀνόματος	ἐκάλει Ῥοδίων ἐς πεντήκοντα ἄνδρας
[4, 133]	σφῶν αὐτῶν, ἀλλ' ὑπὲρ δημοκρατίας,	ὀνόματος	εὐειδοῦς μέν, ἀλυσιτελοῦς δὲ αἰεί.
[4, 104]	Καὶ οἱ Θρᾷκες ἄμφω διὰ	στόματος	ἦσαν ἐν τοῖς στρατοῖς, ὁ
[4, 86]	δὲ προεπέμποντο μὲν ὑπὸ τριήρων,	πνεύματος	δὲ πολλοῦ κατὰ θεὸν οἰκείου
[4, 115]	λοιπαὶ δέ, χαλάσαντος ἄφνω τοῦ	πνεύματος,	ἐν γαλήνῃ σταθερᾷ κατὰ τὸ
[4, 22]	μὲν αὑτὸν ἔρριψε κατὰ τοῦ	ῥεύματος,	καὶ θεράπων αὐτοῦ τὸ σῶμα
[4, 5]	ἀπ' ἔχθρας, οἱ δὲ μόνου	προσκρούματος	ἢ φιλίας ἐχθρῶν ἢ φίλων
[4, 57]	δῆμος ἐπὶ τῇ ἐκκομιδῇ τοῦ	σώματος	ἐν οἴκτῳ Καίσαρος γενόμενος ἐζήτει
[4, 41]	μένειν ἐθέλοντα, ἔφερεν ἐπὶ τοῦ	σώματος,	ἕως ἐξήγαγέ τε διὰ τῶν
[4, 19]	τὸ ἱμάτιον ἀπέσυρον ἀπὸ τοῦ	σώματος,	ἕως οἱ θεράποντες, σημηνάμενοι τὸ
[4, 11]	δὲ δοῦλος ἐπ' ἐλευθερίᾳ τοῦ	σώματος	καὶ μυρίαις Ἀττικαῖς καὶ τῇ
[4, 62]	καὶ ὁ Κάσσιος αἰρομένου τοῦ	χώματος	ἔκοπτεν αὐτοῦ τὸ τεῖχος ἤδη
[4, 3]	καὶ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ ὡς	ὕπατος	ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς τὰ λοιπὰ
[4, 6]	εἰ μὴ Πέδιος αὐτοὺς ὁ	ὕπατος	μετὰ κηρύκων περιθέων ἐπήλπιζε περιμείναντας
[4, 134]	μὲν ὡς οἰώνισμα φαῦλον ὁ	στρατὸς	αὐτίκα συνέκοψε, δαιμόνια δ' ἦν
[4, 54]	ἐπὶ ὀνόματος ἐγίγνετο, καὶ ὁ	στρατὸς	αὐτῷ γεγύμναστο λαμπρῶς. Γαΐῳ τε
[4, 89]	ἐς αὐτὸ ἀναβάντες, ὁ δὲ	στρατὸς	αὐτῶν, ὅ τε ἴδιος καὶ
[4, 1]	Συρίας ἐπὶ Μακεδονίαν ἁπάσης, καὶ	στρατὸς	ἦν αὐτοῖς πολύς, ἱππικός τε
[4, 112]	δὲ καὶ ἔξω τοῦ Κασσίου	στρατὸς	ἡσσᾶτο καὶ τὴν κατάληψιν ἰδὼν
[4, 86]	ἱστίοις στρογγύλοις, μέχρι πᾶς ὁ	στρατὸς	καὶ ἐπ' αὐτῷ Καῖσάρ τε
[4, 56]	Τῶν δ' ἀρχόντων πεσόντων ὁ	στρατὸς	κατὰ μέρη διέφυγεν· καὶ ὅσοι
[4, 138]	τοῖς νικῶσιν εἶναι. ~Ὁ δὲ	στρατὸς	ὁ Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος τὸν
[4, 133]	μάλιστα πάντων ἀδοκητότατον ἦν, ὁ	στρατὸς	ὁ πλείων ὅδε Γαΐου Καίσαρος
[4, 124]	ὃ ἐδεδοίκει μάλιστα, μὴ ὁ	στρατὸς	οἷα τοῦ πάλαι Καίσαρος γεγονὼς
[4, 135]	Ὁ δὲ σὺν τῷ Βρούτῳ	στρατός,	ὅτε ἐπύθοντο τεθνάναι Βροῦτον, πρέσβεις
[4, 98]	ἐπεὶ οὐδὲ νῦν ἐστε Κασσίου	στρατὸς	οὐδὲ Βρούτου μᾶλλον ἢ Ῥωμαίων·
[4, 123]	τὴν ἐλπίδα ἔχουσιν. Ὁ δὲ	στρατὸς	οὐχ ὁμοίως εἶχεν ὑπὸ ἀφροσύνης,
[4, 35]	τοιαῦτα Ῥωμαίους ἐπεῖχεν, ὁ δὲ	στρατὸς	σὺν καταφρονήσει χείρονα ἐποίουν. Ὡς
[4, 105]	Τίλλιος ἐπικατήχθη καὶ πᾶς ὁ	στρατὸς	συνεληλύθει. Οἱ δὲ Φίλιπποι πόλις
[4, 137]	ἐγένετο πρὸ ἐκείνου. Οὔτε γὰρ	στρατὸς	τοσοῦτος ἢ τοιοῦτος ἐς χεῖρας
[4, 4]	συνῆγεν ἀπὸ Τυρρηνίας· καὶ ὁ	πρεσβύτατος	αὐτῶν, τὰς πάλαι βασιλείας ἐπανήξειν
[4, 36]	ταύτας περιλαβεῖν. Ὁ μὲν δὴ	χρησιμώτατος	οὕτως ἀτυχούσῃ τῇ πατρίδι ἐγίγνετο,
[4, 92]	ἐμαρτυρήσατε· καὶ δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ	ἔτος	ἕκαστον, οὓς ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν
[4, 68]	Κάσσιε, καὶ αἰδώς τις ἔστιν	ἐξαίρετος	ἔς τε τὴν πόλιν καὶ
[4, 36]	τε τοῖς ἀφικνουμένοις ἀπήντα καὶ	ἐσθῆτος	αὐτίκα καὶ κατασκευῆς ἐμερίζετο· τοῖς
[4, 44]	τε καὶ τῆς ἑαυτοῦ μερισάμενος	ἐσθῆτος,	ἧκε πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ
[4, 135]	κράνος, ἵνα ἢ γνώριμος ἢ	εὔβλητος	ἢ ἀμφότερα εἴη. Λαβεὼν δέ,
[4, 114]	ὁρῶντα, αὐτὸς ἄσιτός τε καὶ	ἀτημέλητος	ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν τὸ
[4, 27]	ἤνεγκε φανερῶς, ἐκλαθόμενος τῆς μεγαλόφρονος	ἐλευθεριότητος,	νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον ὑποστὰς τοῖς
[4, 134]	ἀλόγως ἀπογνῶναι, Βροῦτον δὲ εὐβούλου	βραδυτῆτος	ἐκβιασθῆναι καὶ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν
[4, 12]	ὅτι πρῶτοι πολεμίους αὐτοὺς ἐψηφίσαντο.	Τρίτος	δὲ καὶ τέταρτος ἦν τῶν
[4, 114]	καταδακρύσειε τὸν στρατὸν ὁρῶντα, αὐτὸς	ἄσιτός	τε καὶ ἀτημέλητος ἀνὰ τὴν
[4, 111]	ὑπερῆλθον, τοῦ ἄλλου πλήθους, ἑκατέρων	ἐκτὸς	ἀλλήλοις μαχομένου. ~Τὸ δὲ στρατόπεδον
[4, 40]	ἐμβῆναι τῶν ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν,	νυκτὸς	ἄλλης εἰς ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ
[4, 7]	αὐτίκα ἐκυροῦτο ὁ νόμος. Καὶ	νυκτὸς	ἄλλων, ἐπὶ τοῖς ἑπτακαίδεκα, τριάκοντα
[4, 109]	ἐργασάμενος ὧδε ἐσέπεμψε λόχους ὀρθίους	νυκτὸς	ἄφνω καὶ τὰ ἐρυμνὰ τῶν
[4, 46]	κατέδησεν ὡς παραδώσων τοῖς σφαγεῦσι,	νυκτὸς	δὲ τοὺς θεράποντας ἔπεισε καὶ
[4, 134]	τὴν Εὐρώπην σὺν τῷ στρατῷ,	νυκτὸς	ἐγρηγορότα, μαραινομένου τοῦ φωτὸς ὄψιν
[4, 77]	νομίσαντες ἀφυλαξίαν καὶ ἀμέλειαν εἶναι	νυκτὸς	ἐξέδραμον μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὰ
[4, 130]	ὄρη σὺν ἱκανῷ πλήθει, ὡς	νυκτὸς	ἐς τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων ἢ
[4, 40]	Σικελίαν. Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ	νυκτὸς	ἐς ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν, ἐς
[4, 7]	Πέδιος μὲν ἐκ καμάτου τῆς	νυκτὸς	ἐτελεύτησεν, ἐσῄεσαν δ' οἱ τρεῖς
[4, 44]	ἢ βιβλίων ἔχουσι φυλακήν· καὶ	νυκτὸς	ἔτρεφε μέχρι τῶν σπονδῶν. Ἕτερος
[4, 104]	ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν· οἱ δὲ	νυκτὸς	ἔφευγον ἐκ τῶν Σαπαίων ἐπ'
[4, 24]	ἀπορούμενος ἧκε μὲν ἐς πόλιν	νυκτός,	ὅτε μάλιστα ἔδοξεν ἀμβλύνεσθαι τὸ
[4, 109]	ὅλος ἐκτετάχθαι νομίζοιτο, μέρει τινὶ	νυκτός	τε καὶ ἡμέρας ἔκοπτεν ἐν
[4, 121]	κατέλαβον οἱ περὶ τὸν Καίσαρα	νυκτὸς	τέτρασι τέλεσιν, ἐπαγόμενοι γέρρα πολλὰ
[4, 17]	λοχαγοῦ τεθηπότες ἄναυδοι μέχρι βαθυτάτης	νυκτός,	τῷ λοιπῷ τοῦ δημάρχου σώματι
[4, 21]	μετ' ὀλίγον εἵπετο ἐκ διαστήματος.	Ἐξαγγείλαντος	δέ τινος, εἴτε ἐξ ἐπιβουλῆς
[4, 39]	πόλεως λαθών, οἰκέτου δ' αὐτὸν	ἐμφήναντος	ὁπλίταις, τοὺς ὁπλίτας ἔπεισεν ἐλπίδι
[4, 58]	τούτοις, Τρεβώνιον δὲ ἐν Ἀσίᾳ	κτείναντος	Δολοβέλλα καὶ Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος
[4, 123]	καὶ ᾑρεῖτο πολιορκίας καὶ ἄλλου	παντὸς	ἀνέχεσθαι, μᾶλλον ἢ ἐς χεῖρας
[4, 68]	ἔργων θεοὺς ἡγεμόνας αἰεὶ ποιεῖσθαι	παντὸς	ἔργου. Θεοὺς δ' ὠμόσατε, ὅτε
[4, 115]	διέφυγον ὀλίγαι, αἱ λοιπαὶ δέ,	χαλάσαντος	ἄφνω τοῦ πνεύματος, ἐν γαλήνῃ
[4, 41]	ἐκόμισεν, οὐδενὸς ἄρα τὸ σχῆμα	ὑπονοήσαντος	ἢ ἐνυβρίσαντος, οἷόν που καὶ
[4, 40]	πύλας ὁπλιτῶν τινος τὸ φορεῖον	ὑπονοήσαντός	τε καὶ ἐρευνωμένου, δείσας ὁ
[4, 94]	Ἀντωνίου τὸ πλῆθος ἐφ' ἡμῖν	δημοκοπήσαντος,	ἡ βουλὴ καὶ ἀρχὰς ἐθνῶν
[4, 2]	ἐν μέσῳ διὰ τὴν ἀρχὴν	προκαθίσαντος.	Δύο δὲ ἡμέραις ἕωθεν ἐς
[4, 41]	ἄρα τὸ σχῆμα ὑπονοήσαντος ἢ	ἐνυβρίσαντος,	οἷόν που καὶ τὸν Αἰνείαν
[4, 107]	εὐθὺς ἐξ ἐφόδου σὺν καταφρονήσει	παραστρατοπεδεύσαντος.	Φρούριά τε ἤγειρε πολλὰ καὶ
[4, 1]	πρώτου τοὺς ἐχθροὺς ἐς θάνατον	προγράψαντος.	Μάριος μὲν γὰρ ἐζήτει καὶ
[4, 55]	τοῦ Κορνιφικίου μετὰ τῶν ἱππέων	πέμψαντος	ἔς τινα κατάσκεψιν, ὁ Σέξστιος
[4, 79]	περιβεβλημένας ἔτι τῷ σιδήρῳ τὰ	ἐντός,	ἀντικοπτόντων αὐτοῖς ἅμα ἔξωθεν ἑτέρων
[4, 129]	τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς	ἐντὸς	ἐφρούρουν. Οἱ δὲ Βροῦτον αὐτὸν
[4, 109]	ἄφνω καὶ τὰ ἐρυμνὰ τῶν	ἐντὸς	κατέλαβε καὶ ἐχαράκωσε φρούρια ὁμοῦ
[4, 79]	ἀλαλαγῆς, ἵνα σύμβολον εἴη τοῖς	ἐντὸς	οὖσιν. ~Ἁλούσης δὲ τῆς πόλεως
[4, 3]	καὶ Ῥήγιον καὶ Οὐενουσία καὶ	Βενεβεντὸς	καὶ Νουκερία καὶ Ἀρίμινον καὶ
[4, 44]	δὲ τῶν φερόντων τὸ σκέλος	συντρίβεντος	τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα ἐπιθεὶς
[4, 75]	Πολεμοκρατία, γυνή τινος τῶν βασιλίσκων,	ἀναιρεθέντος	αὐτῇ τοῦ ἀνδρὸς ὑπὸ ἐχθρῶν
[4, 29]	ὁμοδούλων τις ἐνέφηνε τὴν ἐνέδραν.	Ἀναιρεθέντος	δὲ ὧδε τοῦ δεσπότου, ὁ
[4, 54]	τοὺς Πομπηίου, Γαΐου δὲ Καίσαρος	ἀναιρεθέντος	ἐς Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ Λιβύων
[4, 38]	τε ἀπέφηνεν ἀντὶ αὐτοῦ Ἀντωνίου,	ἀποχειροτονηθέντος,	ὅτε αὖθις ἐψηφίζετο εἶναι πολέμιος,
[4, 49]	ὅμοιον ἀμφοτέροις· Βαρβούλας τε γὰρ	ἡττηθέντος	Ἀντωνίου λαμβανόμενος ὑπεκρίνατο οἰκέτης εἶναι,
[4, 47]	οἴκημα μισθωτόν. Στρατιώτου δ' αὐτῷ	παρακατοικισθέντος,	οὐδὲ τοῦτον φέρων τὸν φόβον
[4, 48]	δὴ συνέφευγον ὡς ὁμοδούλῳ καὶ	γνωρισθέντος	αὐτοῦ παρὰ τὴν ὁδὸν πρὸς
[4, 43]	Βρεττίων ἔθνος ἐχειρώσατο καί, στρατοῦ	πεμφθέντος	ἐπ' αὐτόν, ἐς Πομπήιον μεθ'
[4, 25]	τῶν λοχαγῶν τοὺς διαθέοντας, μέχρι	πεμφθέντος	ἐπ' αὐτὸν στρατοῦ πλέονος οὐδ'
[4, 30]	ἐς τὰ ἱερά, ἄφνω δὲ	ἐγγραφέντος	αὐτοῦ τοῖς πίναξιν οἱ φίλοι
[4, 14]	περιέστη. Τότε μὲν γὰρ οὐ	προγραφέντος	οὐδενός, ἀλλά τινων ἄφνω συλλαμβανομένων
[4, 131]	τοῦ Βρούτου τὸ ξίφος οὔτε	ἀποστραφέντος	οὔτε ἐνδόντος. ~Ὧδε μὲν δὴ
[4, 20]	τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο ἐς Βροῦτον.	Κόιντος	δέ, ὁ τοῦ Κικέρωνος ἀδελφός,
[4, 110]	αὐτοῦ δι' ἐνύπνιον ἔνδον οὐκ	ὄντος,	ἀλλὰ φυλαξαμένου τὴν ἡμέραν, ὡς
[4, 107]	ὧδε πρᾶξαι, κολωνοῦ μὲν οὐδενὸς	ὄντος	ἑτέρου, τὸ δ' ἄλλο πεδίον
[4, 38]	τοῦ στρατοῦ πολλοῦ τε ἔτι	ὄντος	καὶ ναῦς καὶ χρήματα καὶ
[4, 89]	Θροῦ δὲ ὡς ἐν τοσούτοις	ὄντος	οἵ τε κήρυκες καὶ οἱ
[4, 100]	καὶ τάδε ἀκωλύτως, οὐδενὸς ἡμῖν	ὄντος	ὄπισθεν ἐχθροῦ· ὥστ' ἐφ' ἡμῖν
[4, 51]	ἐς Σικελίαν ἔπλει. Χειμῶνος δὲ	ἐπιλαβόντος	ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν
[4, 71]	Κασσίου πλήθει νεῶν τὰς πολεμίας	περιλαβόντος,	οἱ μὲν Ῥόδιοι περιπλεῖν ἔτι
[4, 50]	δεομένῳ. Ταῦτα ἔτι τοῦ Λεπίδου	λέγοντος,	οὐκ ἐνεγκὼν τὴν μεταβολὴν ὁ
[4, 55]	τοῦ Οὐεντιδίου καὶ τοῦ στρατοῦ	φεύγοντος	ὑπ' ἀναρχίας, εἵπετο κτείνων τε
[4, 128]	ἐπολέμουν· καὶ ἦν σιγὴ βαθυτάτη.	Φυγόντος	δὲ τοῦ κατὰ Βροῦτον βοή
[4, 75]	Οὐατινίου τοῦ πρότερον ἄρχοντος Ἰλλυριῶν	παραδόντος,	ἓν δὲ ἐκ Μακεδονίας ἀφείλετο
[4, 28]	σφαγεῖς ἀπέκτειναν. ~Οὐᾶρος δ' ἀπελευθέρου	προδιδόντος	αὐτὸν ἀπέδρα, καὶ ὄρος ἐξ
[4, 131]	τὸ ξίφος οὔτε ἀποστραφέντος οὔτε	ἐνδόντος.	~Ὧδε μὲν δὴ Κάσσιος καὶ
[4, 78]	ἀγανακτοῦντές τε καὶ δεδιότες, Βρούτου	περιθέοντος	αὐτούς, ἐς πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν,
[4, 83]	τὴν Ἰβηρίαν, εὐρυτάτην ἐθνῶν οὖσαν,	περιθέοντός	τε καὶ μεθιπταμένου καὶ ἐς
[4, 132]	φυγόντων τοῖς ἀρίστοις τιμιωτέρω Πομπηίου,	πλησιάζοντος	καὶ οὐκ ἀδιάλλακτον ἔχοντος αἰτίαν,
[4, 107]	δ' ἄλλο πεδίον οἷα κοιλότερον	ἐκλιμνάζοντος	ἐνίοτε τοῦ ποταμοῦ· παρ' ὃ
[4, 89]	ὁμωνυμίαν τοῦ νέου Καίσαρος νεωτερίσειεν	ἐλθόντος.	Καὶ αὖθις ἔδοξε τούτου χάριν
[4, 104]	ἰδὼν ἐθαύμασε μὲν ὁδὸν ἄνυδρον	ἐλθόντος	στρατοῦ τοσοῦδε, ἣν οὐδὲ θηρίον
[4, 24]	θυρωροῦ δείσας ὡς ἐς ἐνέδραν	ἀπιόντος,	ἐς τὸ τέγος ἀναδραμὼν ἐκαραδόκει
[4, 27]	τὰ ὀνόματα προσγεγράφθαι, οὔπω τινὸς	ἐπιόντος	αὐτοῖς, ἔφευγον ἀκόσμως διὰ πυλῶν,
[4, 86]	ἐν τῷ τότε. Μοῦρκος δὲ	ἐπιόντος	τοῦ Καίσαρος, ἵνα μὴ ἐν
[4, 122]	Οὐκ ἀνεχόμενοι δὲ κινδύνου τοσοῦδε	προσιόντος	οὔτε τῶν ἄλλων ἐπιτεχνήσεων οὔτε
[4, 113]	ὑπασπιστῇ προσπεσεῖν οἱ καὶ διαφθεῖραι.	Διαμέλλοντος	δ' ἔτι τοῦ Πινδάρου προσέθει
[4, 9]	τετιμωρήμεθα, τοὺς δὲ λοιποὺς θεοῦ	συνεπιλαμβάνοντος	αὐτίκα δίκην διδόντας ὄψεσθε. Τῶν
[4, 83]	μεθιπταμένου καὶ ἐς χεῖρας οὐχ	ὑπομένοντος	ἐλθεῖν τοῖς ἡγουμένοις αὐτῆς ὑπὸ
[4, 85]	πηδάλια ἔχοντες εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε	κλίνοντος	ἐς δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ
[4, 79]	ἐβιάζοντο καὶ διαρρήξαντες ἐσέδραμον ἀθρόοι,	δύνοντος	ἄρτι τοῦ θεοῦ, μετὰ ἀλαλαγῆς,
[4, 48]	τὴν ἠιόνα κατὰ τὸ συγκείμενον,	βραδύνοντος	δὲ τοῦ Οὐεργινίου, νομίσασα αὐτὸν
[4, 44]	τόπου καταπλαγεὶς συνεκρύφθη μετὰ τοῦ	θεράποντος	ἐν τάφῳ. Τυμβωρύχων δὲ τοὺς
[4, 13]	αὐταῖς γεγονότων, ἐς πόδας ἰδίου	θεράποντος	ῥιπτουμένων σὺν ὀλοφύρσεσι καὶ σωτῆρα
[4, 49]	ἅπασι καὶ συνετὸν ὄντα ὑπὲρ	θεράποντος	φύσιν ὑπενόει καὶ ἐπήλπιζεν, εἰ
[4, 16]	τὸ νῦν ἄρχον ἀφ' ἑαυτοῦ	καταλιπόντος,	ἐπιφανέστερα. Ὧν τὰ λαμπρὰ καὶ
[4, 104]	ὑπό τε κόπου καὶ δίψους,	ἐπιλιπόντος	ἤδη τι καὶ τοῦ ὕδατος,
[4, 5]	ἢ φίλων ἔχθρας ἢ πλούτου	διαφέροντος.	Ἐδέοντο γὰρ ἐς τὸν πόλεμον
[4, 127]	καὶ πρὸς τὸν ἐγγὺς αὐτὰ	ἐκφέροντος	ἑκάστου, ὁ θυμὸς ἀμφοτέρων ηὔξετο
[4, 46]	τῷ Βρούτῳ Βιθυνίας καὶ Βρούτου	πεσόντος	Ἀντωνίῳ παραδοὺς Βιθυνίαν κατήχθη. Οὐεντίδιον
[4, 55]	τῆς πολιορκίας ἐς μάχην καὶ	πεσόντος	τοῦ Οὐεντιδίου καὶ τοῦ στρατοῦ
[4, 131]	τὸ μέχρι πλείστου γενόμενοι, τότε,	βλάπτοντος	ἤδη τοῦ θεοῦ, τῷ στρατηγῷ
[4, 27]	~Λεύκιος δὲ ὁ Ἀσινίου τοῦ	ὑπατεύοντος	τότε πενθερός, φεύγων διὰ θαλάσσης,
[4, 104]	καὶ ἔβαλλον. Βύβλου δὲ αὐτοὺς	ἱκετεύοντος	ἐκπονῆσαι τὰ λοιπὰ μετ' εὐφημίας,
[4, 20]	δὲ ἐναντία καὶ τοῦ παιδὸς	ἱκετεύοντος,	οἱ σφαγεῖς ἔφασαν ἀμφοτέροις διαιτήσειν
[4, 18]	νεανίου τὰ μὲν ἄλλα ἀκολάστου,	δυναστεύοντος	δὲ παρ' Ἀντωνίῳ, τοὺς λοχαγοὺς
[4, 23]	ἐς γάμον ἐδεήθη διὰ τοῦ	μοιχεύοντος	αὐτὴν Ἀντωνίου, καὶ ὁ Σεπτίμιος
[4, 23]	οὐδενὸς αὐτὴν οὔτε ἀναιροῦντος οὔτε	μηνύοντος,	αὐτάγγελος ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε
[4, 132]	Πομπηίου, πλησιάζοντος καὶ οὐκ ἀδιάλλακτον	ἔχοντος	αἰτίαν, πορρωτέρω τε ὄντε αὐτὼ
[4, 38]	ναῦς καὶ χρήματα καὶ ἐλπίδας	ἔχοντος	οὐκ ἀσθενεῖς, ἄρχειν σφῶν τὸν
[4, 75]	στρατοῦ παραλαμβάνει, Οὐατινίου τοῦ πρότερον	ἄρχοντος	Ἰλλυριῶν παραδόντος, ἓν δὲ ἐκ
[4, 94]	καὶ γέρα τυραννοκτονικὰ ἐψηφίζοντο εἶναι·	ἐπισχόντος	δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου καθ' ὑπόκρισιν
[4, 102]	ὄρους παράλια. ~Τοῦ δὲ Σερρείου	προύχοντος	ἐς τὸ πέλαγος, αὐτοὶ μὲν
[4, 26]	τε εἶδε τὸν δεσπότην καὶ	ἀποψύχοντος	ἤδη μέγα βοῶν Ἐπίμεινον ἐς
[4, 80]	τοῦ Μήδου, Κύρῳ τῷ μεγάλῳ	στρατηγοῦντος,	ὧδε σφᾶς ἀντὶ δουλοσύνης διέφθειραν,
[4, 58]	κτείναντος Δολοβέλλα καὶ Δέκμον Ἀντωνίου	πολιορκοῦντος	ἐν Κελτοῖς, χαλεπαίνουσα ἡ βουλὴ
[4, 86]	ὄντας ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ μάλιστα)	καλοῦντος	δ' αὐτὸν Ἀντωνίου κατὰ σπουδὴν
[4, 69]	Ῥόδιοι φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν	καταδουλοῦντος	ἑτέροις, οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς
[4, 131]	σώματι. Τούτου δὲ ἔτι βουλεύεσθαι	παραινοῦντος	ἐκάλει τινὰ τῶν οἰκετῶν. Καὶ
[4, 23]	ἐπιτίμια. Καὶ οὐδενὸς αὐτὴν οὔτε	ἀναιροῦντος	οὔτε μηνύοντος, αὐτάγγελος ἐς τοὺς
[4, 51]	ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοιάδε ἔσεσθαι	προσδοκῶντος·	ἀπὸ δὲ τῆς Ἑλλάδος ἐς
[4, 105]	Ζυγάκτης, ἐν ᾧ τοῦ θεοῦ	περῶντος	τὸ ἅρμα τὸν ζυγὸν ἄξαι
[4, 19]	Κλωδίου, πικροτάτου τῷ Κικέρωνι ἐχθροῦ	γεγονότος,	Λαίνᾳ τῷ λοχαγῷ σὺν ὀλίγοις
[4, 26]	ἀποκτείνας ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσιν ὑπέσχε.	Φιλοδέσποτος	δὲ οἰκέτης τὸν κεκτημένον ἐπὶ
[4, 43]	μόνῳ φεύγειν οἰκέτης εἵπετο λανθάνων,	ἀνάθρεπτος	μὲν αὐτοῦ Ῥεστίωνος καὶ πολλὰ
[4, 91]	Τὰ δὲ ἐς τὴν εἰρήνην	ἐπίμεμπτος	ἦν, οὐχ ἡμῖν τοῖς φίλοις,
[4, 12]	αὐτοὺς ἐψηφίσαντο. Τρίτος δὲ καὶ	τέταρτος	ἦν τῶν ἐν ἑτέρῳ πίνακι
[4, 7]	τρεῖς τρισὶν ἡμέραις, ἀνὰ μέρος	ἕκαστος	αὐτῶν, ὁ Καῖσάρ τε καὶ
[4, 7]	ταῖς στρατηγίσι τάξεσι καὶ ὁπλιτῶν	ἕκαστος	ἑνὶ τέλει. Ὡς δὲ ἐσῆλθον,
[4, 41]	ἀμισθὶ συνειργάσαντο, καὶ τῶν θεωμένων	ἕκαστος	ἐπὶ τὴν ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο
[4, 14]	γὰρ δὴ διὰ ταῦτα ἀθρόως	ἕκαστος	ἐς τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ
[4, 56]	διέπλεον, οἱ δ' ὅπῃ δύναιντο	ἕκαστος.	Ὁ δὲ Σέξστιος Ἀραβίωνα μὲν
[4, 13]	καὶ ἀνὰ τὴν πόλιν, ὡς	ἕκαστός	πῃ συνελαμβάνετο, ἀνδρολήψια αἰφνίδια πολλὰ
[4, 13]	ἦν, ἀθρόα τότε ἐγίγνετο καὶ	ἀθέμιστος	μεταβολὴ βουλευτῶν ἀνδρῶν, ὑπάτων ἢ
[4, 14]	αὐτὸν ἐλέου προυτίθει· ὁ δὲ	πιστὸς	ἢ εὔνους ἐδεδίει βοηθεῖν ἢ
[4, 14]	οἰκίαις χρυσόν τε καὶ ἄργυρον.	Ἄπιστος	γὰρ δὴ διὰ ταῦτα ἀθρόως
[4, 58]	εἶχε νεανίας αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής,	Σέξστος	Ἰούλιος. Ἐκδιαιτώμενος δὲ ὁ Ἰούλιος
[4, 44]	ὑπὸ τῶν οἰκετῶν οἷά τις	ἄρρωστος,	ἐς τὴν πόλιν. Ἑνὸς δὲ
[4, 22]	συλλαμβανομένου, προσδραμὼν ἀγνοίᾳ τοῦ καὶ	αὐτὸς	ἅμα ἐκείνῳ προγεγράφθαι, Ἐμέ, ἔφη,
[4, 114]	μὴ καταδακρύσειε τὸν στρατὸν ὁρῶντα,	αὐτὸς	ἄσιτός τε καὶ ἀτημέλητος ἀνὰ
[4, 72]	ὑπὸ Φαννίῳ τε καὶ Λέντλῳ.	Αὐτὸς	δὲ ἐπέπλει ταῖς ὀγδοήκοντα ναυσὶν
[4, 107]	ἑνὸς τέλους, οὗ Πινάριος ἡγεῖτο,	αὐτὸς	δὲ μάλα θρασέως πολὺ προελθὼν
[4, 63]	μέχρι Ἰωνίας ἐπέδραμε καὶ ἀνεχώρησεν.	Αὐτὸς	δὲ ὁ Κάσσιος τὸν μὲν
[4, 25]	ἄλλοι συνῆσαν, ἐπὶ Μεσσήνης ἔπεμψεν,	αὐτὸς	δέ, ὡς εἶδε πορθμευόμενον ἤδη
[4, 25]	ὅσα θέλοιεν, τὰ δὲ καὶ	αὐτὸς	διερρίπτει, μέχρι κεκενωμένης ἐπικλείσας ἐνέπρησε
[4, 39]	τὴν γυναῖκα μετὰ συμβόλων ὧν	αὐτὸς	ἐδίδου. Ἡ δὲ τοῖς ἐλθοῦσιν
[4, 86]	μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι μεγάλας πίστεις	αὐτὸς	ἔδωκεν ἀναλύσειν αὐτοὺς ἐκ τῶν
[4, 44]	τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ	αὐτὸς	εἰς τὴν εὐνὴν οἷα δεσπότης
[4, 110]	ἀλλὰ φυλαξαμένου τὴν ἡμέραν, ὡς	αὐτὸς	ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν ἔγραψεν. ~Ὁ
[4, 73]	τις ἁρπάσειεν ἢ βιάσαιτό τι,	αὐτὸς	ἐξ ὀνόματος ἐκάλει Ῥοδίων ἐς
[4, 26]	κεκτημένον ἐπὶ λόφου ἐκάθισε καὶ	αὐτὸς	ἐπὶ θάλασσαν ᾖει μισθωσόμενος αὐτῷ
[4, 109]	φρούρια τὸν Ἀντώνιον, διετείχιζε καὶ	αὐτὸς	ἐπικάρσιον τὸ ἕλος ἅπαν, ἀρχόμενον
[4, 48]	ἔφραζε καὶ τὰ χρήματα καὶ	αὐτὸς	ἐφ' ὅτῳ κατελείφθη. Οἱ δὲ
[4, 129]	φίλων ἔδωκε θεραπεύειν, ὕστερον δὲ	αὐτὸς	ἔχων ἐχρῆτο ὡς πιστῷ. ~Ὁ
[4, 82]	Ἄβυδον, ἔνθα καὶ τὸ πεζὸν	αὐτὸς	ἦγε καὶ Κάσσιον ἐξ Ἰωνίας
[4, 6]	μηδένα τῶν προκατεγνωσμένων, πᾶς τις	αὐτὸς	ἡγεῖτο ζητεῖσθαι πρὸς τῶν περιθεόντων.
[4, 85]	εὐχερὲς ἔργον ἐξελεῖν παραπλέοντα· καὶ	αὐτὸς	ᾖει διὰ τῆς Ἰταλίας ὡς
[4, 55]	τῷ Λαιλίῳ κατὰ μέτωπον καὶ	αὐτὸς	ᾖει μετὰ τῶν εὐζώνων ἐς
[4, 131]	πλήρη τέσσαρα τέλη συναναβάντα οἱ,	αὐτὸς	μὲν ἐπελθεῖν ἐπ' αὐτοὺς ἐφυλάξατο,
[4, 111]	ἐκ τοῦ τείχους ὑπομένων, ἕως	αὐτὸς	μὲν ἐσήλατο διὰ τῶν πυλῶν
[4, 60]	Συρίᾳ, κατὰ μὲν τὴν γῆν	αὐτὸς	μετὰ δύο τελῶν, διὰ δὲ
[4, 27]	αὐτοὺς τοῖς ἀπαντῶσι τῶν λοχαγῶν	αὐτὸς	ὁ δρόμος ἐμήνυσεν. Ἰκέλιος δέ,
[4, 2]	τοῦ ποταμοῦ γεφύρας. Λέπιδος δ'	αὐτὸς	προελθὼν διηρεύνα τὴν νῆσον καὶ
[4, 124]	καὶ μεταβάλοιτο· ὅπερ ἐξ ἀρχῆς	αὐτός	τε καὶ Κάσσιος ὑφορώμενοι ἐς
[4, 36]	ἀλωμένοις, καὶ τὸν ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι.	Αὐτός	τε τοῖς ἀφικνουμένοις ἀπήντα καὶ
[4, 42]	θρήνου πρὸς τὸν Καίσαρα ἔφη·	Οὗτος	μέν σοι πολέμιος γέγονεν, ὦ
[4, 137]	Οὔτε γὰρ στρατὸς τοσοῦτος ἢ	τοιοῦτος	ἐς χεῖρας πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων
[4, 130]	ἐχρῆτο ὡς πιστῷ. ~Ὁ δὲ	Βροῦτος	ἀναφεύγει μὲν ἐς τὰ ὄρη
[4, 76]	ποταμὸν ἔχοντες ἀπέρατον. Ὁ δὲ	Βροῦτος	αὐτὴν ἔχου βιαζόμενος καὶ σκεπαστήρια
[4, 121]	ἀποκλείσοντες τῶν πολεμίων. Καὶ ὁ	Βροῦτος	αὐτοῖς ἀντεμηχανᾶτο, ἄλλα τε καὶ
[4, 125]	ἀξιεπαίνοις εὐβουλίας. Ἃ καὶ ὁ	Βροῦτος	αὐτοῖς, ἐπὶ ἵππου περιθέων, σοβαρῷ
[4, 106]	μὲν ἐπὶ τοῦ πρὸς μεσημβρίαν,	Βροῦτος	δὲ ἐπὶ τοῦ βορείου. Καὶ
[4, 81]	μετὰ τοσῆσδε γῆς ἀρχὴν ὑπακοῦσαι.	~Βροῦτος	δὲ ἐς Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου
[4, 104]	ἑξῆς, ἐπὶ τοὺς ὑστάτους περιῄει.	Βροῦτος	δὲ καὶ Κάσσιος ἐπεὶ ἔμαθον,
[4, 131]	Νωρβανῷ φυλάσσειν παραδοὺς τὸ στρατόπεδον.	~Βροῦτος	δὲ καὶ τῆς ἐπιούσης ὁρῶν
[4, 114]	Τιτίνιος ὡς βραδύνας ἑαυτὸν ἔκτεινε·	Βροῦτος	δὲ Κασσίου τὸν νέκυν περικλαίων,
[4, 80]	τὸ πῦρ ἅψαντες ἑαυτοὺς ἐπικατέσφαξαν.	Βροῦτος	δὲ τῶν ἱερῶν περισώσας ὅσα
[4, 132]	~Ὧδε μὲν δὴ Κάσσιος καὶ	Βροῦτος	ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων εὐγενεστάτω τε
[4, 63]	ἐλπίδος ἔχοντα καὶ καιροῦ ὁ	Βροῦτος	ἐκάλει κατὰ σπουδήν, ὡς ἤδη
[4, 77]	διερρώγεσαν, ὑποτοπήσας τὸ ἐσόμενον ὁ	Βροῦτος	ἐκέλευσε τὰς ἐφέδρους τῶν πυλῶν
[4, 123]	οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἑλόντες;	Βροῦτος	ἑκὼν ἠμέλει καὶ ἐς ἐκκλησίαν
[4, 129]	ᾧ δὴ καὶ μάλιστα εἶναι	Βροῦτος	ἐνομίσθη, τὸν ἀδιάλλακτον ἐχθρὸν ἐκκλίνων.
[4, 125]	~Ὧδε μὲν δὴ καὶ ὁ	Βροῦτος	ἐξῆγεν ἄκων καὶ ἐς τάξεις
[4, 58]	ὅ τι κελεύοι Κάσσιος ἢ	Βροῦτος.	Ἐπὶ δὲ τούτοις Κάσσιος φθάνει
[4, 114]	οἱ μὲν ἀνεχώρουν, ὁ δὲ	Βροῦτος	ἐπιτωθάσας ἔφη τοῖς φίλοις· Οἱ
[4, 131]	λοιπὴν διαλλαγῶν ἐλπίδα. Καὶ ὁ	Βροῦτος	ἐς τοὺς φίλους εἰπών· Οὐδὲν
[4, 57]	αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ καὶ	Βροῦτος	ἐστρατήγουν μὲν ἔτι τῆς πόλεως,
[4, 65]	Ἐπεὶ δὲ ἔδοξεν ὧδε, ἐχώρουν	Βροῦτος	μὲν ἐπὶ Λυκίους, Κάσσιος δὲ
[4, 129]	Λουκίλιος ἐντυχὼν μάλα θρασέως εἶπε·	Βροῦτος	μὲν οὐχ ἑάλωκεν, οὐδὲ ἁλώσεταί
[4, 76]	μὴ ἐς κατάλυσιν αὐτοῖς ὁ	Βροῦτος	μηδ' ἐς ὕλην ἔχῃ χρῆσθαι,
[4, 80]	ὑπέχοντα. Οἰμωγῆς δὲ γιγνομένης ὁ	Βροῦτος	νομίσας ἁρπαγὴν εἶναι τὸν στρατὸν
[4, 1]	δὲ ἔδοσαν Κάσσιός τε καὶ	Βροῦτος,	οἳ καὶ μάλιστα τῆς ἐπιβουλῆς
[4, 133]	τὸν πόλεμον ἀφεώρα· ὁ δὲ	Βροῦτος,	ὅπῃ γίγνοιτο, καὶ φιλοθεάμων ἦν
[4, 57]	ὁ Κάσσιος, Μακεδονίας δὲ ὁ	Βροῦτος.	Οὔτε δὲ ἄρχειν πω τῶν
[4, 65]	τοιάδε ἐπεπόνθεσαν, Κάσσιος δὲ καὶ	Βροῦτος	συμβολήσαντες ἀλλήλοιν, Βρούτῳ μὲν ἐδόκει
[4, 112]	ἦν ἐντελὲς ἑκατέροις καὶ ὅμοιον·	Βροῦτός	τε γὰρ τὸ λαιὸν τῶν
[4, 134]	Καίσαρος. Κάσσιος μὲν δὴ καὶ	Βροῦτος	τοιάνδε δίκην ἐδεδώκεσαν. ~Καὶ Βροῦτον
[4, 124]	τὰ αὐτὰ χαρακώματα, χαλεπήνας ὁ	Βροῦτος	τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν οὖσι καὶ
[4, 81]	τὸν δὲ κρύψαντα. Καὶ ὁ	Βροῦτος	τὸν μὲν νεανίαν ἀπεδέξατο τῆς
[4, 117]	ἔργων ὕστερον ἐπιγνωσθέν. ~Ὁ δὲ	Βροῦτος	τὸν στρατὸν ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[4, 121]	καὶ ἐξέτασσεν αἰεί, ὁ δὲ	Βροῦτος	τοῦ στρατοῦ τὸ μὲν εἶχε
[4, 77]	κατακλεισθέντες ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ αὐτοῖς ὁ	Βροῦτος	τοὺς μὲν ἐκ μηχανημάτων εἰς
[4, 70]	πέραν. Τὰ δ' αὐτὰ καὶ	Βροῦτος	ὑμῖν προτείνει ψηφίσματα καὶ Πομπήιος,
[4, 129]	Λουκίλιος ἰδὼν ὑπέστη καὶ ὡς	Βροῦτος	ὢν ἠξίου πρὸς Ἀντώνιον ἀντὶ
[4, 137]	πρὸ ἐκείνου. Οὔτε γὰρ στρατὸς	τοσοῦτος	ἢ τοιοῦτος ἐς χεῖρας πρότερον
[4, 42]	πατὴρ στρατηγῶν Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον	αἰχμάλωτος	ἑάλω καὶ ἠγνοεῖτο, ὁ δὲ
[4, 95]	διὰ μιᾶς γυναικὸς ὕβριν, ἐξ	ἔρωτος	γενομένην, βασιλέα τε ὄντα ἐξέβαλον
[4, 17]	ἐν ἀρχαῖς ἔτι ὄντων, καὶ	πρῶτος	ἀνῃρέθη δημαρχῶν Σάλουιος. Ἱερὰ δέ
[4, 12]	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἀπὸ Λατίνης μεταβαλεῖν.	~Πρῶτος	δ' ἦν ἐν τοῖς προγράφουσι
[4, 12]	ἐν τοῖς προγράφουσι Λέπιδος, καὶ	πρῶτος	ἐν τοῖς προγραφομένοις ὁ ἀδελφὸς
[4, 47]	πατρίδι μένειν. Σίττιος μὲν δὴ	πρῶτος	ἢ μόνος ἀνδρῶν ὅδε τῆς
[4, 44]	ἑκὼν ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ δεσπότου,	παρεστῶτος	ὡς οἰκέτου. Μενηνίου δὲ τὴν
[4, 27]	Καίσαρος τοῖς δικαστηρίοις μετὰ στρατιᾶς	ἐφεστῶτος	καὶ τῶν ἄλλων δικαστῶν κρύφα
[4, 134]	στρατῷ, νυκτὸς ἐγρηγορότα, μαραινομένου τοῦ	φωτὸς	ὄψιν ἰδεῖν ἑφεστῶσάν οἱ παράλογον
[4, 71]	καὶ τὸ ἔργον ἦν ἑκατέρωθεν	ἰσχύος	τε καὶ δυνάμεως· Ῥόδιοι μὲν
[4, 25]	ὡς εἶδε πορθμευόμενον ἤδη τὸ	σκάφος,	ἐμπεσὼν τοῖς πολεμίοις κατεκόπη. ~Νάσων
[4, 51]	οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν ἐς	σκάφος	ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον, ὡς ἐς
[4, 26]	ἐπὶ θάλασσαν ᾖει μισθωσόμενος αὐτῷ	σκάφος.	Ἐπανιὼν δὲ κτεινόμενόν τε εἶδε
[4, 48]	ἐπὶ τὰ χρήματα, ἐσβάντες ἐς	σκάφος	παρέπεμπον ἐς Σικελίαν, ἐρέσσοντες φιλοπόνως·
[4, 136]	~Καὶ τῷδε μὲν ἡ σκηνὴ	τάφος	ἐγένετο, Ῥάσκος δὲ ὁ Θρᾷξ
[4, 80]	σφᾶς ἀντὶ δουλοσύνης διέφθειραν, καὶ	τάφος	Ξανθίοις ἡ πόλις ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ
[4, 4]	τε φωνὴν ἀφῆκεν ἀνθρώπου, καὶ	βρέφος	ἀρτίτοκον ἐφθέγξατο, καὶ τῶν ξοάνων
[4, 135]	ἔθος ἐστὶ Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ	ξίφος	ἔδωκε καὶ τὴν σφαγὴν ὑπέσχε.
[4, 26]	ἥρπασε παρά του τῶν στρατιωτῶν	ξίφος	καὶ τὸν προδότην μόνον ἀποκτείνας
[4, 131]	ταῖς λαγόσι τοῦ Βρούτου τὸ	ξίφος	οὔτε ἀποστραφέντος οὔτε ἐνδόντος. ~Ὧδε
[4, 18]	τῶν πατρῴων, μὴ κἀκείνην ὁ	ἀδελφὸς	αἰτήσαιτο παρὰ Ἀντωνίου. Συνέβη δὲ
[4, 20]	Κόιντος δέ, ὁ τοῦ Κικέρωνος	ἀδελφός,	ἅμα τῷ παιδὶ καταληφθεὶς ἐδεῖτο
[4, 37]	ὅσα παραδοξότατα, ἀναγράψω. ~Παῦλος, ὁ	ἀδελφὸς	Λεπίδου, τῶν λοχαγῶν αὐτὸν ὡς
[4, 12]	πρῶτος ἐν τοῖς προγραφομένοις ὁ	ἀδελφὸς	ὁ Λεπίδου Παῦλος, καὶ δεύτερος
[4, 12]	μέλλον ὑπάτων Πλάγκου μὲν ὁ	ἀδελφὸς	Πλώτιος, Ἀσινίου δὲ ὁ πενθερὸς
[4, 104]	ὁ γάρ τοι Ῥάσκος, ὁ	ἀδελφὸς	τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ τῆς βοῆς
[4, 121]	τῆς κομιδῆς τῶν ἀναγκαίων διελάμβανε.	Λόφος	δὲ ἦν ἀγχοτάτω τοῦ Κασσίου
[4, 106]	~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν ἕτερος	λόφος	οὐ μακράν, ὃν Διονύσου λέγουσιν,
[4, 47]	τῇ πατρίδι, Οὐάρρων δὲ ἦν	φιλόσοφός	τε καὶ ἱστορίας συγγραφεύς, ἐστρατευμένος
[4, 29]	ταύτην ἔδωκεν ἀμοιβὴν ἀποθνῄσκων φιλανθρωπίας,	Ῥοῦφος	δὲ ἔχων συνοικίαν περικαλλῆ, γείτονα
[4, 54]	ἦν Ἀραβίωνος τοῦδε πατήρ, Ἰόβα	σύμμαχος,	καὶ αὐτοῦ τὴν χώραν ὁ
[4, 42]	γέγονεν, ὦ Καῖσαρ, ἐγὼ δὲ	σύμμαχος·	καὶ χρὴ τοῦτον μέν σοι
[4, 68]	Θεοὺς δ' ὠμόσατε, ὅτε ἡμῖν	ἔναγχος	διὰ Γαΐου Καίσαρος συνετίθεσθε καὶ
[4, 123]	κατέγνωκεν ἡμῶν ὁ στρατηγός; Τί	ἔναγχος	ἡμάρτομεν οἱ νικήσαντες, οἱ διώξαντες,
[4, 122]	πανταχῇ τῶν πολεμίων· τῆς τε	ἔναγχος	περὶ τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς ἐξηγγελμένης
[4, 27]	φέροντας οὐχ ὑπονοούντων, τὸ δὲ	λέχος	ἐρευνωμένων, μὴ νεκρόν τις ὑποκρίνοιτο,
[4, 27]	ὑποστὰς τοῖς φέρουσι συνεβάσταζε τὸ	λέχος.	Ἰδόντων δὲ τῶν φρουρούντων τὰς
[4, 78]	ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια ἐς τὸ	τεῖχος	ἄνω καί, ὅτε καταπαγείη τινὰ
[4, 62]	τοῦ χώματος ἔκοπτεν αὐτοῦ τὸ	τεῖχος	ἤδη καὶ ἐσάλευεν. Τόν τε
[4, 79]	ἐξέπιπτον, εἰσὶ δ' οἳ τὸ	τεῖχος	ὑπερβάντες καὶ πυλίδα ἀνέῳξαν, ἣ
[4, 17]	ἐμβαλεῖν. Καὶ ἦν ὅδε ὁ	δήμαρχος	ὁ τὸν Ἀντώνιον ἐν μὲν
[4, 7]	μέσῳ τούτων ἤγετο ἐκκλησία, καὶ	δήμαρχος	Πούπλιος Τίτιος ἐνομοθέτει καινὴν ἀρχὴν
[4, 134]	γὰρ τὸν στρατὸν καθαίροντι ὁ	ῥαβδοῦχος	ἀνεστραμμένον τὸν στέφανον ἐπέθηκε· καὶ
[4, 72]	εὐθαρσῶς, δύο δὲ καὶ τότε	ναῦς	ἀποβαλόντες συνεκλείσθησαν. Καὶ ἀναδραμόντες ἐπὶ
[4, 71]	ἀποσιμώσεις ἐς βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων	ναῦς	ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις δ' ἦσαν
[4, 65]	συνοισόμενος ἐς μάχην, τὰς ἰδίας	ναῦς	ἐπεσκεύαζε καὶ ἀνεπλήρου καὶ ἐγύμναζεν
[4, 85]	ὁ Πομπήιος Σικελίας ἐκράτησε, καὶ	ναῦς	ἔχων καὶ νῆσον ἐπικειμένην τῇ
[4, 126]	ἔργου τροφὰς καὶ χρήματα καὶ	ναῦς	καὶ στρατόπεδα καὶ τὰ νικητήρια
[4, 38]	πολλοῦ τε ἔτι ὄντος καὶ	ναῦς	καὶ χρήματα καὶ ἐλπίδας ἔχοντος
[4, 133]	ἱππέας ἀμφὶ τοὺς δισμυρίους καὶ	ναῦς	μακρὰς ὑπὲρ τὰς διακοσίας τήν
[4, 61]	τῆς Κλεοπάτρας προμαθών, ἔπεμψαν αὐτῷ	ναῦς,	ὅσας εἶχον· ἡ βασιλὶς δὲ
[4, 60]	καὶ τάφων συμφέρων, καὶ ἐπὶ	ναῦς	περιέπεμπεν ἔς τε Φοινίκην καὶ
[4, 61]	ἐμφύλια, ἐπεὶ καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι	ναῦς	προπομπούς, καὶ οὐκ εἰδέναι συμμαχούσας.
[4, 66]	πρὸς οὐχ ὁμοίους ἄνδρας ἐμνημόνευον.	Ναῦς	τε καθεῖλκον τὰς ἀρίστας σφῶν
[4, 127]	ἐχόντων αὐτῶν καὶ πρὸς τὸν	ἐγγὺς	αὐτὰ ἐκφέροντος ἑκάστου, ὁ θυμὸς
[4, 63]	Συρίαν τε καὶ πολλὰ τῶν	ἐγγὺς	ἐθνῶν μέχρι Ἰωνίας ἐπέδραμε καὶ
[4, 43]	τινος ἀμφὶ τὸ σπήλαιον τοῖς	ἐγγὺς	ὁπλίταις περὶ τοῦ Ῥεστίωνος γενομένης
[4, 78]	ποτε μόλις ἐς τὴν ἀγορὰν	ἐγγὺς	οὖσαν διέδραμον· κἀνταῦθα τῶν μὲν
[4, 107]	ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺς πολεμίους,	ἐγγὺς	οὕτω καὶ εὐθὺς ἐξ ἐφόδου
[4, 48]	οὔτε Καληνοῦ. ~Οὐεργίνιος δέ, ἀνὴρ	ἡδὺς	εἰπεῖν, τοὺς οἰκέτας ἐδίδασκεν, ὅτι
[4, 47]	ἦν φιλόσοφός τε καὶ ἱστορίας	συγγραφεύς,	ἐστρατευμένος τε καλῶς καὶ ἐστρατηγηκώς,
[4, 99]	~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων Ἴωμεν καὶ	εὐθὺς	ἄγειν ἀξιούντων, ἡσθεὶς ὁ Κάσσιος
[4, 51]	τῆς Κικέρωνος ἐκδόσεως ἱερέα τε	εὐθὺς	ἀπέφηνε καὶ ὕπατον οὐ πολὺ
[4, 100]	καὶ λόγων τῶνδε ἕνεκα, ἐπιδώσομεν	εὐθὺς	ἀπὸ τοῦδε τοῦ βήματος στρατιώτῃ
[4, 126]	μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων, εἶτα παραρρήξαντες	εὐθὺς	ἀποκλείωμεν ἀπὸ τῶν πυλῶν, ἐς
[4, 57]	ἠμύνοντο αὐτοὺς ἀπὸ τῶν τεγῶν,	εὐθὺς	δὲ ἐξῄεσαν αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν
[4, 107]	τοὺς πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω καὶ	εὐθὺς	ἐξ ἐφόδου σὺν καταφρονήσει παραστρατοπεδεύσαντος.
[4, 108]	οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα	εὐθὺς	ἐξέτασσον ἐς μάχην, οἱ δ'
[4, 89]	καὶ συμμαχικός, κάτω περιστάντες, ἥδοντο	εὐθὺς	ἐπὶ τῇ ὄψει τοῦ πλήθους
[4, 107]	ἀποσχὼν ἀπὸ τῶν πολεμίων. Καὶ	εὐθὺς	ἦν κατάδηλος ἡ τῶν στρατοπέδων
[4, 58]	στρατιὰ τὸν Ἰούλιον συνηκόντισε. Καὶ	εὐθὺς	ἦν μετάνοια καὶ δέος ἐκ
[4, 135]	περιέβαλέ τε τῇ ἀρίστῃ φοινικίδι	εὐθὺς	καὶ καύσας τὰ λείψανα τῇ
[4, 46]	Βιθυνίαν κατήχθη. Οὐεντίδιον δὲ ἀπελεύθερος	εὐθὺς	μὲν προγραφέντα κατέδησεν ὡς παραδώσων
[4, 13]	περιθέουσι, καὶ ἐγίγνετο πάντα ὁμοῦ.	~Εὐθὺς	οὖν ἦν ἀνά τε τὴν
[4, 15]	δῆλος ἦν ὁ μὴ προγραφεὶς	νέκυς,	ὅτε οἱ προσκέοιτο ἡ κεφαλή·
[4, 77]	οἱ πολέμιοι, φθόρος ἦν Ξανθίων	πολὺς	ἀμφὶ ταῖς πύλαις ἀποκεκλεισμένων. ~Οὐ
[4, 36]	τῆς δημοκρατίας μεταποιούμενον· ὁ δὲ	πολὺς	ἐς Σικελίαν ᾖει, γειτονεύουσαν τῆς
[4, 31]	ταῖς οἰκίαις διεφορεῖτο, καὶ οὐ	πολὺς	ἦν ὁ τὰ χωρία ὠνούμενος,
[4, 1]	ἁπάσης, καὶ στρατὸς ἦν αὐτοῖς	πολύς,	ἱππικός τε καὶ ναυτικὸς καὶ
[4, 128]	Φόνος δὲ ἦν καὶ στόνος	πολύς,	καὶ τὰ μὲν σώματα αὐτοῖς
[4, 20]	καὶ τὴν χεῖρα μακρόθεν ἀνέσειεν	ἐπιδεικνύς.	Ὁ δὲ ἥσθη μάλιστα καὶ
[4, 111]	χάρακα ἀνασπῶν καὶ τὴν τάφρον	ἐγχωννὺς	καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ
[4, 92]	δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτος ἕκαστον,	οὓς	ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν,
[4, 10]	ἐχθρῶν ἀναγεγραμμένῳ. Δυνηθέντες δ' ἄν,	οὓς	ἔγνωμεν, ἐξ ἐφόδου συλλαβεῖν, αἱρούμεθα
[4, 126]	ὦ ἄνδρες, τοὺς πολεμίους· ἔχομεν	οὓς	ἐζητοῦμεν ἔξω τείχους λαβεῖν. Μὴ
[4, 97]	ἐς τοὺς ὑμῶν πολίτας ἀποβλέποντες,	οὓς	εἴδετε μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν πολλάκις
[4, 70]	σωτηρίαν ἀδικουμένοις οὐ συμμαχεῖτε, ἐπιλανθάνῃ·	οὓς	εἰκὸς ἦν, εἰ καὶ μηδὲν
[4, 8]	οὔτ' ἂν Γάιον Καίσαρα ἀνῃρήκεσαν,	οὓς	ἐκεῖνος δορὶ λαβὼν ἔσωσεν ἐλέῳ
[4, 82]	ὀλίγαις· ἀπεμάχετο δὲ καὶ πύργοις,	οὓς	ἐπῆγεν ἐπὶ σχεδιῶν, ὅτε τὸν
[4, 90]	τε τῶν στρατευομένων καὶ ἡμῶν,	οὓς	ἐπὶ τοῦ βήματος τοῦδε ὁρᾶτε
[4, 1]	μὲν γὰρ ἐζήτει καὶ ἐκόλαζεν,	οὓς	εὕροι· Σύλλας δὲ ὑπὸ μισθοῖς
[4, 90]	ἐς προθυμίαν τε καὶ ὁμόνοιαν,	οὓς	ἥ τε παρασκευὴ καὶ τὰ
[4, 110]	καὶ ἔκτεινον οἷα πλαγίους ἀθρόως,	οὓς	καταλάβοιεν. Ἀρξάμενοι δ' ἅπαξ ἔργου
[4, 87]	ἠνώχλουν, Δεκίδιος δὲ καὶ Νωρβανός	οὓς	ὁ Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος μετὰ
[4, 96]	καὶ οἵδε εἰσὶν οἱ πλέονες,	οὓς	ὁρᾶτε, διὰ πλοῦτον ἢ γένος
[4, 127]	καὶ ὁ Ἀντώνιος παρώτρυνον, ἐφ'	οὓς	παραγένοιντο. Καὶ πᾶσιν ἦν αἰδὼς
[4, 126]	τήν τε δεξιὰν ὤρεγον, ἐφ'	οὓς	παραγένοιντο, καὶ σοβαρώτερον ἔτι οἵδε
[4, 4]	οὐκ ἐπιχωριάζον ἐν πόλει ζῷον,	βοῦς	τε φωνὴν ἀφῆκεν ἀνθρώπου, καὶ
[4, 48]	μεγάλων, περισώσαντες δὲ δόξης τε	εὐσεβοῦς	καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων
[4, 15]	πόλεως καὶ στρατηγίας πολέμων καὶ	θριάμβους.	Οὕτως ὁ καιρὸς ἦν ἐκεῖνος
[4, 132]	καὶ ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω, χωρὶς	ἄγους	ἑνός, ὥ γε καὶ Γάιος
[4, 71]	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐκ τοῦ	πελάγους.	Οἱ δὲ θαυμάσαντες ἀντανήγοντο, καὶ
[4, 18]	δυναστεύοντος δὲ παρ' Ἀντωνίῳ, τοὺς	λοχαγοὺς	ἠξίου τὴν σφαγὴν ἐπισχεῖν οἱ
[4, 62]	διαφθεῖραι διέφθειρε τοὺς ἡμεροφυλακοῦντας αὐτῷ	λοχαγοὺς	καὶ ἀναπαυομένου τοῦ Μάρσου μεθ'
[4, 24]	ἡγουμένην ἔρριψεν ἑαυτὸν ἀπὸ τοῦ	τέγους.	Φούλβιον δὲ ἐς θεραπαίνης φυγόντα
[4, 92]	ὑπάτους τε καὶ δημάρχους καὶ	στρατηγούς.	Ἐπὶ δὲ ταῖς χειροτονίαις καὶ
[4, 70]	ἕνα χρῄζωσιν. Εἰ δὲ οὔτε	στρατηγοὺς	ἡμᾶς οὔτε Ῥωμαίους ἔτι, ἀλλὰ
[4, 20]	χεῖρα, ᾗ τοὺς κατὰ Ἀντωνίου	λόγους	οἷα τυράννου συγγράφων, ἐς μίμημα
[4, 72]	ἐλπίζων γάρ τι τοιοῦτον ἐπεφέρετο	πύργους	ἐπτυγμένους, οἳ τότε ἀνίσταντο. Ῥόδος
[4, 26]	δὲ δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις χρυσίον	δοὺς	ἐπὶ θάλασσαν ᾖει, διαδράντων δὲ
[4, 46]	Βιθυνίας καὶ Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ	παραδοὺς	Βιθυνίαν κατήχθη. Οὐεντίδιον δὲ ἀπελεύθερος
[4, 114]	ἐς ποῖον ἄρα τέλος ὁδηγοῦσι;	Παραδοὺς	δὲ τὸ σῶμα τοῖς φίλοις,
[4, 130]	διὰ τὴν νόσον, Νωρβανῷ φυλάσσειν	παραδοὺς	τὸ στρατόπεδον. ~Βροῦτος δὲ καὶ
[4, 125]	δέους λιμοῦ, τοῖς δὲ ὑπὸ	αἰδοῦς	δικαίας, βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον
[4, 69]	Κάσσιον καὶ παθεῖν τι ὑπὸ	αἰδοῦς,	ὑφελόντα δὲ ὅμως εἰπεῖν· Εἰ
[4, 133]	αὐτῶν, ἀλλ' ὑπὲρ δημοκρατίας, ὀνόματος	εὐειδοῦς	μέν, ἀλυσιτελοῦς δὲ αἰεί. Σφῶν
[4, 135]	ἦν Λεύκιός τε Κάσσιος, ὁ	ἀδελφιδοῦς	αὐτοῦ Κασσίου, καὶ Κάτων ὁ
[4, 129]	τοὺς ἱππέας ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς	ὁδούς	τε καὶ ἐκβολὰς τῆς μάχης,
[4, 121]	ἀναγκασθείη μάχεσθαι, τῷ δὲ τὰς	ὁδοὺς	τῆς κομιδῆς τῶν ἀναγκαίων διελάμβανε.
[4, 79]	καὶ ἔξωθεν αὐτὰς ἔκοπτον, ὑπὸ	μανιώδους	ὁρμῆς ἐβιάζοντο καὶ διαρρήξαντες ἐσέδραμον
[4, 125]	λόγον ἀναγκαῖον, τοῖς μὲν ὑπὸ	δέους	λιμοῦ, τοῖς δὲ ὑπὸ αἰδοῦς
[4, 77]	τῶν φυλάκων αὐτὰς προαποκλεισάντων ὑπὸ	δέους,	μὴ συνεσπέσοιεν οἱ πολέμιοι, φθόρος
[4, 30]	δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἐκείνης ὑπὸ	δέους,	οὐκ ἀξιώσας ἔτι ἐς πεῖραν
[4, 14]	τοῦ πρώτου τῶν ἑπτακαίδεκα ἀνδρῶν	δέους	περιέστη. Τότε μὲν γὰρ οὐ
[4, 102]	ἐς τὰ παράλια κατιόντων ὑπὸ	δέους	τῶν ἐπιπλεόντων· Ἑλλήνων δ' αὐτὴν
[4, 68]	ἡγεμόνας αἰεὶ ποιεῖσθαι παντὸς ἔργου.	Θεοὺς	δ' ὠμόσατε, ὅτε ἡμῖν ἔναγχος
[4, 68]	τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ἁπτόμενον ἔργων	θεοὺς	ἡγεμόνας αἰεὶ ποιεῖσθαι παντὸς ἔργου.
[4, 85]	δὲ Ῥωμαίων ἅτε βαρύτεραι καὶ	μείζους	ἐμόχθουν. Ὡς δ' ὁ συνήθης
[4, 52]	ἐδονεῖτο· καὶ τῶν πολέμων οἱ	μείζους	ἦσαν ἀμφί τε Λιβύην Κορνιφικίου
[4, 83]	τινὰς ᾕρει βραχυτέρας τε καὶ	μείζους.	~Καὶ ὁ Γάιος ἔπεμψε τῷ
[4, 76]	δὲ πλάτος κατὰ λόγον τοῦ	βάθους,	ὥστε παρ' αὐτὴν ἑστῶτες ἠκόντιζόν
[4, 19]	ὃ καθ' ἱστορίαν τοῦδε τοῦ	πάθους	εἶδον, ἀμφὶ Καιήτην πόλιν τῆς
[4, 81]	σιωπῆς καὶ τὴν μητέρα τοῦ	πάθους	καὶ μεθῆκεν ἀμφοτέρους ἀπαθεῖς ἀπιέναι
[4, 117]	καὶ ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ κομιδῆς	κακοπαθοῦς	καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη σαφοῦς
[4, 85]	οἱ μὲν ἧσσον ἐμόχθουν ὑπὸ	ἔθους	τοῦ κλύδωνος, οἱ δ' ἀμφὶ
[4, 112]	ἦν ἑκατέρων ποικίλος· ὑπὸ δὲ	μεγέθους	πεδίου τε καὶ κονιορτοῦ τὰ
[4, 89]	εὐθὺς ἐπὶ τῇ ὄψει τοῦ	πλήθους	ἀλλήλων ἑκάτεροι, ἰσχυροτάτῃ σφίσι φανείσῃ·
[4, 123]	συνῆγε, μὴ ἀπρεπέστερον ὑπὸ τοῦ	πλήθους	ἀλογίστως ἐκβιασθείη, καὶ μάλιστα μισθοφόρων,
[4, 34]	μέχρι βοῆς ἔξωθεν ἐκ τοῦ	πλήθους	γενομένης οἵ τε ὑπηρέται τὸ
[4, 83]	μοι προείρηται. Ὧδε δὲ αὐτῷ	πλήθους	γενομένου, ἔργα τε ἦν ἤδη
[4, 111]	τὸ διατείχισμα ὑπερῆλθον, τοῦ ἄλλου	πλήθους,	ἑκατέρων ἐκτὸς ἀλλήλοις μαχομένου. ~Τὸ
[4, 109]	δόνακα καὶ χῶμα ἐπιβάλλων καὶ	λίθους	ἑκατέρωθεν, ἵνα μὴ τὸ χῶμα
[4, 60]	τε ἴσθμὸν ἔχου διστάδιον ὄντα,	λίθους	καὶ πᾶσαν ὕλην ἐξ ἐπαύλεων
[4, 70]	τι συνεπράξατε, ὧν εὐεργεσίας καὶ	μισθοὺς	ἀντικεκόμισθέ που, καταλογίζῃ, ὅτι δὲ
[4, 35]	μὲν δὴ τῶν προσταγμάτων τοιαῦτα	Ῥωμαίους	ἐπεῖχεν, ὁ δὲ στρατὸς σὺν
[4, 70]	δὲ οὔτε στρατηγοὺς ἡμᾶς οὔτε	Ῥωμαίους	ἔτι, ἀλλὰ φυγάδας ἢ ξένους
[4, 70]	λέγουσι δ' ὅμως αἱ συνθῆκαι	Ῥωμαίους	καὶ Ῥοδίους ἐν ταῖς χρείαις
[4, 70]	ἐστιν ὑμῖν ἔτι, ἀλλὰ πρὸς	Ῥωμαίους,	ὦ Ῥόδιοι, τὰ συγκείμενα· ἡμεῖς
[4, 12]	φυγὴν ὕποπτον ἦν ἢ ἐς	λαθραίους	καταφυγάς· τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο
[4, 58]	ἐν Συρίᾳ καταλελοίπει, τὰ ἐς	Παρθυαίους	ἤδη διανοούμενος, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν
[4, 110]	ἡγεμόνων ἐπιτάγματος καὶ ἔκτεινον οἷα	πλαγίους	ἀθρόως, οὓς καταλάβοιεν. Ἀρξάμενοι δ'
[4, 98]	ὦ συστρατιῶται, μετά τε πίστεως	ὑγιοῦς	καὶ προθυμίας ἀδόλου στρατευσόμενοι Ῥωμαίων
[4, 121]	τέλη δέκα μετεστρατοπέδευον ὑπὲρ πέντε	σταδίους	ἀπιοῦσιν ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ
[4, 106]	Φιλίππων μὲν αὐτῶν ὅσον ὀκτωκαίδεκα	σταδίους	ἀφεστῶτες, ἀλλήλων δὲ ὅσον ὀκτώ,
[4, 87]	τῆς ὀρείου χιλίους καὶ πεντακοσίους	σταδίους,	μέχρι πόλιν ὑπερβάντες Φιλίππους τὰ
[4, 107]	προελθὼν ἐστρατοπέδευεν ἐν τῷ πεδίῳ,	σταδίους	ὀκτὼ μόνους ἀποσχὼν ἀπὸ τῶν
[4, 106]	καλούμενα. Ἀπὸ δὲ τούτου δέκα	σταδίους	προελθόντι δύο εἰσὶν ἄλλοι λόφοι,
[4, 5]	τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς	ἰδίους	ἐχθροὺς καταλέγοντες, οἰκείους τε σφῶν
[4, 3]	ἔδοξε δὲ σφίσι καὶ τοὺς	ἰδίους	ἐχθροὺς προανελεῖν, ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν
[4, 126]	Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιος τοὺς	ἰδίους	περιθέοντες τήν τε δεξιὰν ὤρεγον,
[4, 119]	μαχούμενον ἑκόντα τὸν Βροῦτον, τοὺς	ἰδίους	συνῆγον, καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε·
[4, 68]	δυοῖν ὑπ' ἀνάγκης θάτερον, ἢ	Ῥοδίους	ἀποθανεῖν πάντως ἢ Κάσσιον ἡσσᾶσθαι.
[4, 70]	δή που τὸ συγκείμενον, Ῥωμαίοις	Ῥοδίους	βοηθεῖν, κἂν καθ' ἕνα χρῄζωσιν.
[4, 65]	ἐξ ἀπορίας διὰ τὸ πλῆθος,	Ῥοδίους	δὲ καὶ Λυκίους ἐξελεῖν, εὔνους
[4, 70]	ὅμως αἱ συνθῆκαι Ῥωμαίους καὶ	Ῥοδίους	ἐν ταῖς χρείαις ἀλλήλοις ἀμύνειν.
[4, 66]	φέρειν ἐπ' ἀλλήλους, καὶ ἐπενηνοχέναι	Ῥοδίους	Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντας, κελεύειν δὲ
[4, 76]	Κάσσιος καὶ ἔδοξε Λυκίους καὶ	Ροδίους	προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων ἐπὶ Ξανθίους
[4, 65]	ἐπὶ Λυκίους, Κάσσιος δὲ ἐπὶ	Ῥοδίους,	τεθραμμένος τε ἐν αὐτῇ καὶ
[4, 95]	πρὸ τῶν ἄλλων ἀδελφοὺς καὶ	θείους	καὶ ἐπιτρόπους προγράψαντες. Λέγεταί ποτε
[4, 17]	ἐς τὴν πόλιν ἐπείξεως τοὺς	οἰκείους	εἱστία ὡς οὐ πολλάκις αὐτοῖς
[4, 5]	καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς καταλέγοντες,	οἰκείους	τε σφῶν αὐτῶν ἢ φίλους
[4, 8]	καὶ πρῶτον ἀνδρῶν ὑπὲρ τοὺς	Ἡρακλείους	ὅρους ἀπλώτου θαλάσσης ἀποπειράσαντα, καὶ
[4, 79]	ὑπὲρ τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο. Καὶ	πλείους	γενόμενοι τὰς πύλας ἔκοπτον, οὐ
[4, 34]	δὲ ἀνδρῶν πάντα τὸν ἔχοντα	πλείους	δέκα μυριάδων, ἀστὸν ὁμοῦ καὶ
[4, 20]	πρότερον ὁ Κικέρων ἐδημηγόρει· καὶ	πλείους	ὀψόμενοι συνέθεον ἢ ἀκροώμενοι. Λέγεται
[4, 19]	τε καὶ θεράποντας ἰδὼν πολὺ	πλείους	τῶν ἀμφ' αὑτὸν ὁρμῶντας ἐς
[4, 79]	γείτονες, διὰ τὴν ἐς τοὺς	Ξανθίους	ἔχθραν τῷ Βρούτῳ συμμαχοῦντες, διὰ
[4, 76]	Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων ἐπὶ	Ξανθίους	πρώτους. Οἱ δὲ τά τε
[4, 109]	ἡμέρας ἐργασάμενος ὧδε ἐσέπεμψε λόχους	ὀρθίους	νυκτὸς ἄφνω καὶ τὰ ἐρυμνὰ
[4, 65]	τὸ πλῆθος, Ῥοδίους δὲ καὶ	Λυκίους	ἐξελεῖν, εὔνους τε ὄντας ἐκείνοις
[4, 76]	τε ὁ Κάσσιος καὶ ἔδοξε	Λυκίους	καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων
[4, 65]	ὧδε, ἐχώρουν Βροῦτος μὲν ἐπὶ	Λυκίους,	Κάσσιος δὲ ἐπὶ Ῥοδίους, τεθραμμένος
[4, 87]	ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκης τῆς ὀρείου	χιλίους	καὶ πεντακοσίους σταδίους, μέχρι πόλιν
[4, 115]	δὲ καὶ στρατηγίδα σπεῖραν, ἐς	δισχιλίους	ἄνδρας, ἱππέων τε ἴλας τέσσαρας
[4, 5]	δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων ἐς	δισχιλίους.	Καὶ ἦσαν ἐν αὐτοῖς ἀδελφοί
[4, 78]	τὸ πρότερον πάθος, συνεισέπεσον ἀμφὶ	δισχιλίους	μάλιστα Ῥωμαίων. Καὶ ἑτέροις δὲ
[4, 135]	ἦσαν ἀμφὶ τοὺς μυρίους καὶ	τετρακισχιλίους.	Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς
[4, 112]	μὲν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐς	ὀκτακισχιλίους	σὺν τοῖς παρασπίζουσι θεράπουσι γενέσθαι,
[4, 88]	πολὺν ἄλλον καὶ ἱππέας ὑπὲρ	πεντακισχιλίους.	~Τοσήδε μὲν στρατιὰ τοῖς ἀμφὶ
[4, 87]	δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον,	τρισχιλίους	ἱππέας ἔχων ἑκάτερος. Πυνθανομένοις δὲ
[4, 33]	ἐσόμεθα τῶν μητέρων. Ἐς δὲ	ἐμφυλίους	πολέμους μήτε ἐσενέγκαιμέν ποτε μήτε
[4, 8]	ἂν ἡμεῖς τοῖς ἐνυβρίσασι καὶ	πολεμίους	ἀναγράψασιν ἡμᾶς ὧδε ἀθρόως ἠναγκαζόμεθα
[4, 108]	ἀλλὰ ταῖς ἀγοραῖς προεκτρύχειν τοὺς	πολεμίους,	αὐτοὶ μὲν ἔχοντες Ἀσίαν χορηγὸν
[4, 12]	Λεύκιος, οἵδε μέν, ὅτι πρῶτοι	πολεμίους	αὐτοὺς ἐψηφίσαντο. Τρίτος δὲ καὶ
[4, 125]	εἴη καὶ τὰ ἐς τοὺς	πολεμίους	ἀφιέμενα ἐπιδέξια. Ἦν δὲ ἑκατέρωθεν
[4, 58]	μὲν καὶ Ἀντώνιον ἐψηφίσαντο εἶναι	πολεμίους,	Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον ἐς
[4, 107]	ἐξ ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺς	πολεμίους,	ἐγγὺς οὕτω καὶ εὐθὺς ἐξ
[4, 104]	Οὐ μὴν ἔλαθόν γε τοὺς	πολεμίους	ἐς· τέλος οὐδὲ περιέλαβον αὐτούς·
[4, 126]	προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ ἄνδρες, τοὺς	πολεμίους·	ἔχομεν οὓς ἐζητοῦμεν ἔξω τείχους
[4, 14]	δὲ αὐτίκα γιγνομένους ἐξ οἰκείων	πολεμίους,	ἢ δι' ὕπουλον ἔχθραν ἢ
[4, 9]	τοῦ καθ' ἡμῶν πολέμου, ὅτε	πολεμίους	ἡμᾶς τε καὶ τοὺς ὑφ'
[4, 108]	ταῖς ἀγοραῖς ἐλπίζοντες ἐκτρύσειν τοὺς	πολεμίους.	Ἦν δὲ τὰ μὲν πεζὰ
[4, 123]	διώξαντες, οἱ τοὺς καθ' ἡμᾶς	πολεμίους	κατακανόντες, οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν
[4, 100]	καὶ ἐπὶ σχολῆς ἐκτρύχειν τοὺς	πολεμίους	λιμῷ. Τοσάδε μὲν ὑμῖν καὶ
[4, 109]	τὴν ὄψιν τοῦ ἔργου τοὺς	πολεμίους	ὁ πεφυκὼς ἔτι δόναξ ἀμφὶ
[4, 71]	ναυσὶ κούφαις διεξέπλεόν τε τοὺς	πολεμίους	ὀξέως καὶ περιέπλεον καὶ ἐπανόδοις
[4, 117]	οἱ γὰρ πλέονες ὑμῶν τοὺς	πολεμίους	παροδεύοντες ἐπὶ τὰ τῶν πολεμίων
[4, 113]	εὐαγγέλιον ἱππέων Βρούτου, νομίσαντα εἶναι	πολεμίους,	πέμψαι τὸ ἀκριβὲς εἰσόμενον Τιτίνιον·
[4, 103]	μιᾶς ἐν Φιλίπποις ἔσεσθαι, τοὺς	πολεμίους	περιλαβόντας, ὡς ἀπειλῆφθαι τέλεον αὐτοὺς
[4, 88]	καὶ χαλεπήν. ~Οἱ δὲ τοὺς	πολεμίους	ὑπολαβόντες οὐκ ἐς κώλυσιν μὲν
[4, 53]	μὲν ἔτι καλοῦσι παλαιάν, ὅσην	Καρχηδονίους	ἀφείλοντο· ἣν δὲ Ἰόβας εἶχεν,
[4, 92]	εὐδαιμονίαν ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ τοὺς	ἀξίους	ἐτίμησε, καὶ οἱ τετιμημένοι χάριν
[4, 66]	καὶ παλαιῶν ἔργων πρὸς οὐχ	ὁμοίους	ἄνδρας ἐμνημόνευον. Ναῦς τε καθεῖλκον
[4, 135]	διῃρέθησαν· καὶ ἦσαν ἀμφὶ τοὺς	μυρίους	καὶ τετρακισχιλίους. Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ
[4, 133]	τέλη καὶ ἱππέας ἀμφὶ τοὺς	δισμυρίους	καὶ ναῦς μακρὰς ὑπὲρ τὰς
[4, 5]	μὲν τῆς βουλῆς ἀμφὶ τοὺς	τριακοσίους,	ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων
[4, 2]	δὲ ἐπὶ τῶν γεφυρῶν τοὺς	τριακοσίους	μετὰ τῶν φίλων ἀπολιπόντες ἐς
[4, 87]	Θρᾴκης τῆς ὀρείου χιλίους καὶ	πεντακοσίους	σταδίους, μέχρι πόλιν ὑπερβάντες Φιλίππους
[4, 6]	τοὺς ἑπτακαίδεκα ὡς μόνους τε	αἰτίους	δόξαντας εἶναι τῶν ἐμφυλίων κακῶν
[4, 20]	συγγράφων, ἐς μίμημα τῶν Δημοσθένους,	Φιλιππικοὺς	ἐπέγραφεν. Ἔθεον δὲ οἱ μὲν
[4, 97]	πρὸς ἡμᾶς ὡς εὐαγεῖς καὶ	δημοκρατικοὺς	καταπεφευγότας καὶ τὰ ἡμέτερα ᾕρημένους
[4, 36]	τοῖς πλέουσι, καὶ τριήρεις τους	αἰγιαλοὺς	ἐπέπλεον, σημεῖά τε ἀνίσχουσαι τοῖς
[4, 137]	τε καὶ Ἀντωνίῳ διὰ τόλμης	ἐπισφαλοῦς	καὶ δυοῖν πεζομαχίαιν τηλικοῦτον ἔργον
[4, 110]	διατείχισμα τοῦ Κασσίου, μεταξὺ τοῦ	ἕλους	καὶ τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων
[4, 111]	ὥρμα, τὸ μεταξὺ τοῦ τε	ἕλους	καὶ τοῦ στρατοπέδου, τόν τε
[4, 107]	ὀρῶν, οἱ δ' ἀπὸ τοῦ	ἕλους·	καὶ ὑδρεύοντο οἱ μὲν ἐκ
[4, 63]	ἀδελφιδοῦν ἐν Συρίᾳ μεθ' ἑνὸς	τέλους	ἀπέλιπε, τοὺς δὲ ἱππέας προύπεμψεν
[4, 86]	μετὰ νεῶν ἄλλων πεντήκοντα καὶ	τέλους	ἑτέρου καὶ τοξοτῶν ἐπέμφθη· ὡς
[4, 74]	Μοῦρκον μετά τε ὁπλιτῶν ἀρίστου	τέλους	καὶ τοξοτῶν τινων ἐπὶ νεῶν
[4, 102]	Κίμβρον μετὰ τοῦ ναυτικοῦ καὶ	τέλους	ὁπλιτῶν ἑνὸς καὶ τοξοτῶν τινων
[4, 107]	ἐν αὐτῇ κατέλιπε μεθ' ἑνὸς	τέλους,	οὗ Πινάριος ἡγεῖτο, αὐτὸς δὲ
[4, 133]	ὑπὲρ δημοκρατίας, ὀνόματος εὐειδοῦς μέν,	ἀλυσιτελοῦς	δὲ αἰεί. Σφῶν τε αὐτῶν,
[4, 126]	περὶ ἁπάντων διακριθῆναι μέχρι νίκης	ἐντελοῦς	ἢ εὐγενοῦς θανάτου. Νικῶσι δ'
[4, 46]	λόφῳ σταθμεύουσι, μεγάλῳ δέει καθορῶντες	ἀλλήλους.	Ἅμα δὲ ἕῳ περινεύοντες ἐκ
[4, 138]	ἔτι, οὐδὲ πόνων αὐτοῖς ἐς	ἀλλήλους	ἐδέησεν ὁμοίων, χωρίς γε τῆς
[4, 66]	Ῥωμαίοις, ὅπλα μὴ φέρειν ἐπὶ	ἀλλήλους·	εἰ δέ τι περὶ συμμαχίας
[4, 46]	περινεύοντες ἐκ τοῦ λόφου ἔδοξαν	ἀλλήλους	ἑκάτερος στρατὸν ἐπὶ σφᾶς ἐπιπεμφθέντα
[4, 128]	ἔκοπτόν τε καὶ ἐκόπτοντο καὶ	ἀλλήλους	ἐξώθουν ἀπὸ τῆς τάξεως, οἱ
[4, 3]	ἀκούσαντες ἐπαιώνισάν τε καὶ ἠσπάσαντο	ἀλλήλους	ἐπὶ διαλλαγῇ. ~Γιγνομένων δὲ τούτων
[4, 38]	πολλάκις Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι ἐς	ἀλλήλους	ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸς ἀπεδείχθη Συρίας
[4, 66]	κελεύειν ὅπλα μὴ φέρειν ἐπ'	ἀλλήλους,	καὶ ἐπενηνοχέναι Ῥοδίους Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ
[4, 125]	ἑκατέρωθεν παρακέλευσίς τε πάντων ἐς	ἀλλήλους	καὶ φρόνημα ἐπὶ τῷ ἔργῳ
[4, 47]	τῶν γνωρίμων καὶ διεριζόντων ἐς	ἀλλήλους,	Καληνὸς ἐξενίκησε καὶ εἶχεν ἐν
[4, 70]	εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν ἐς	ἀλλήλους	ὑπῆρχεν, ἀλλὰ νῦν ἄρχειν ἐθελοντὰς
[4, 131]	Καὶ ὁ Βροῦτος ἐς τοὺς	φίλους	εἰπών· Οὐδὲν οὖν ἔτι εἰμὶ
[4, 5]	οἰκείους τε σφῶν αὐτῶν ἢ	φίλους	ἐς τὴν ἀναίρεσιν ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις
[4, 8]	δορὶ λαβὼν ἔσωσεν ἐλέῳ καὶ	φίλους	θέμενος ἐπὶ ἀρχὰς καὶ τιμὰς
[4, 75]	δὲ καὶ ἱππέων πλῆθος καὶ	ψιλοὺς	καὶ τοξότας, καὶ τοὺς Μακεδόνας
[4, 47]	πολλὰ ἐς αὐτοὺς ἐκ περιουσίας	δαψιλοῦς	ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντές τε ὑπὲρ
[4, 30]	δὲ μόνος καὶ ἔρημος ἐκ	δαψιλοῦς	παραπομπῆς ἐς τὴν μητέρα ἐχώρει·
[4, 107]	ὀρυσσομένων φρεάτων γλυκείας τε καὶ	δαψιλοῦς	ὕδατος εὕρισκε. Τό γε μὴν
[4, 14]	καὶ ἐπὶ κέρδει γενόμενοι τοὺς	ἄλλους	ἐπὶ μισθῷ τοῖς σφαγεῦσιν ἐκυνηγέτουν.
[4, 9]	τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς	ἄλλους	ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους ταῖς
[4, 102]	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου τούς τε	ἄλλους	καὶ Χαλκιδέας ἀνέστησεν, ὡς μηδὲν
[4, 67]	κατὰ πόλεις καὶ πρὸς βασιλέας,	ἄλλους	τε καὶ τοὺς μάλιστα ἀμάχους
[4, 121]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ ὑπὲρ	ἄλλους	τέσσαρας δύο, ὡς τῷδε τῷ
[4, 25]	δὲ πολλῶν ἐπιβρισάντων εἷς ἀπέθανε	πολλοὺς	ἀποκτείνας. Οὐετουλῖνος δὲ χεῖρα ἤθροισε
[4, 128]	καὶ ἐκ τοῦ μετώπου) μέχρι	πολλοὺς	ἐσδραμεῖν ἐκώλυσαν, οἳ διέφυγον ἐπί
[4, 136]	Θρᾷξ ἐπανήγαγεν ἐκ τῶν ὀρῶν	πολλούς,	καὶ γέρας ᾖτησέ τε καὶ
[4, 55]	δὲ ἀρτώμενον αὐτοῦ κτεῖναί τε	πολλοὺς	καὶ τὸν λόφον περικυκλῶσαι. Ὁρῶν
[4, 26]	δὲ ἐν ταῖς Σύλλα προγραφαῖς	πολλοὺς	τῶν τότε συλλαβών τε καὶ
[4, 110]	ὧδε μάλα θρασέως αὐτοὺς ὄντας	ἐνόπλους	ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ ἐπέδραμον αὐτοῖς
[4, 93]	ἄσυλον ἀπεφήνατε, ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἀσύλους	εἴδετε τὴν ἀρχὴν τὴν ἄσυλον
[4, 23]	ἐκεῖνον ἀνῄρουν, ἡ δὲ ἔθυε	γάμους.	~Σάλασσος δὲ ἐκφυγών τε καὶ
[4, 33]	τῶν μητέρων. Ἐς δὲ ἐμφυλίους	πολέμους	μήτε ἐσενέγκαιμέν ποτε μήτε συμπράξαιμεν
[4, 119]	τοῖς εὖ φρονοῦσι τοὺς μὲν	πολέμους	ὀξεῖς, τὴν δὲ εἰρήνην ἐπὶ
[4, 133]	παρ' ἑκόντων καὶ παρὰ ἀκόντων,	πολέμους	τε ἐπολέμησαν ἔθνεσι καὶ πόλεσι
[4, 116]	ἐς πέτρας ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο	ἐρήμους.	Καὶ εἰσὶν αὐτῶν, οἳ καὶ
[4, 13]	φρέατα, οἱ δὲ ἐς τὰς	ὑπονόμους	τάφρους ἐπὶ τὰ ἀκάθαρτα, οἱ
[4, 115]	τοξεύματα πυρός, οἱ δὲ τοὺς	συνδέσμους	ἀνέλυον ὀξέως καὶ ἀπέφευγον ἀλλήλων
[4, 105]	Ἔχει δὲ πρὸς μὲν ἄρκτῳ	δρυμούς,	δι' ὧν ὁ Ῥασκούπολις ἤγαγε
[4, 54]	Γαΐῳ τε Καίσαρι διώκοντι τοὺς	Πομπηιανοὺς	ἐν Λιβύῃ συνεμάχησε, καὶ Σαβόρραν,
[4, 56]	Σέξστιος Ἀραβίωνα μὲν καὶ τοὺς	Σιττιανοὺς	ἐδωρεῖτο πολλοῖς λαφύροις, τὰς δὲ
[4, 54]	Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ τοὺς καλουμένους	Σιττιανούς,	οἳ ἀπὸ τοιᾶσδε συντυχίας οὕτως
[4, 13]	σχήματα ἄτοπα ἐκ τοῦ πρὶν	περιφανοῦς.	Κατέδυνον γὰρ οἱ μὲν ἐς
[4, 42]	ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ μόλις	ἐπιγνοὺς	τὸν πατέρα ἠσπάζετο σὺν οἰμωγῇ·
[4, 119]	πρεσβύτερός τε καὶ ἐμπειρότερος πάντα	ἀπογνοὺς	ἑαυτὸν διεχρήσατο, ὃ καὶ αὐτὸ
[4, 68]	ὑμῖν. ~Τάδε μὲν δὴ καὶ	γένους	ἕνεκα καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν καὶ
[4, 127]	ἀλλ' ὡς ἐκ φύσεως καὶ	γένους	ἐχθροῖς ἐπηπείλουν. Οὕτως ἡ παραυτίκα
[4, 32]	προσαφέλοισθε, περιστήσετε ἐς ἀπρέπειαν ἀναξίαν	γένους	καὶ τρόπων καὶ φύσεως γυναικείας.
[4, 126]	διακριθῆναι μέχρι νίκης ἐντελοῦς ἢ	εὐγενοῦς	θανάτου. Νικῶσι δ' ἔστι λαβεῖν
[4, 50]	Λεπίδου γὰρ αὐτοῦ ἄρα ὡς	ἀσθενοῦς	ὑπερεώρα. Τὸν μὲν δὴ παῖδα
[4, 20]	τυράννου συγγράφων, ἐς μίμημα τῶν	Δημοσθένους,	Φιλιππικοὺς ἐπέγραφεν. Ἔθεον δὲ οἱ
[4, 2]	τὰς δὲ ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν	νειμαμένους,	ἔχειν Ἀντώνιον μὲν τὴν Κελτικὴν
[4, 78]	ἔνδον ἀποληφθῆναι, τὰς πύλας οὐ	δυναμένους	ἔτι ἀνασπάσαι, χωρὶς ἀνασπαστηρίων γενομένας.
[4, 38]	Ἀντωνίου στρατηγὸν ἔπεμψεν ἐπὶ Κελτοὺς	ἀφισταμένους	καὶ νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι. Βύβλος
[4, 117]	κέρας, διεφθείρατε ἅπαν καὶ τοὺς	ἐπιτεταγμένους	αὐτῷ μέχρι τοῦ στρατοπέδου· καὶ
[4, 72]	γάρ τι τοιοῦτον ἐπεφέρετο πύργους	ἐπτυγμένους,	οἳ τότε ἀνίσταντο. Ῥόδος μὲν
[4, 101]	σημείων δύο αἰετοὺς ἀπ' ἀργύρου	πεποιημένους,	ἐκόλαπτον αὐτοὺς ἤ, ὡς ἑτέροις
[4, 10]	πλεονάζειν ἐς τοὺς ἀνευθύνους, ἀλλὰ	ἀπηριθμημένους	καὶ ὡρισμένους ἔχοντες ὀνομαστὶ τῶν
[4, 97]	δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας καὶ τὰ ἡμέτερα	ᾕρημένους	καὶ συνευχομένους ἡμῖν ἐς τὰ
[4, 73]	καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν τοὺς	κεκτημένους	εἰς ἡμέραν ῥητήν· καὶ ἐπεκήρυξε
[4, 35]	ἔδρων, κτιννύντες τε τοὺς οὐ	προγεγραμμένους	καὶ οἰκίας οὐδὲν ὑπαιτίων διαφοροῦντες.
[4, 118]	ἔτι ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν αὐτοὺς	ἐπειγομένους	εἰς μάχην μάλιστα ἴδητε, τότε
[4, 25]	πολὺ τὰς θύρας ὑπανοίγων τοὺς	ἐσβιαζομένους	καθ' ἕνα ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ
[4, 118]	μάχην μάλιστα ἴδητε, τότε ἡγεῖσθε	διωκομένους	ὑπὸ λιμοῦ τὸν ἐν χερσὶ
[4, 14]	στάσει δεδιότας, σφίσι δὲ αὐτίκα	γιγνομένους	ἐξ οἰκείων πολεμίους, ἢ δι'
[4, 81]	ἀμφοτέρους ἀπαθεῖς ἀπιέναι τὸ χρυσίον	φερομένους,	τὸν δὲ οἰκέτην ὡς πέρα
[4, 97]	ἡμῖν ἐς τὰ λοιπὰ καὶ	συναιρομένους.	Πολὺ γὰρ δικαιότερα ἡμεῖς γέρα
[4, 9]	τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν,	ἐπιβησομένους	ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ τὰ
[4, 92]	ἀνὰ ἔτος ἕκαστον, οὓς ἐβούλεσθε,	διοισομένους	ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν, εἰ δέοι.
[4, 69]	ἀκρίτους ἐπὶ θανάτῳ καὶ δημεύσει	προγραφομένους,	ἀλλ' ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι τῆς βουλῆς
[4, 133]	τὸ μεῖζον ἔργον οὐκ ἀνέμειναν	ἐρχομένους,	ἵνα μὴ βάρβαρον ἢ ἀντίπαλον
[4, 97]	καὶ τὰ ἡμέτερα ᾕρημένους καὶ	συνευχομένους	ἡμῖν ἐς τὰ λοιπὰ καὶ
[4, 54]	Πομπηίῳ πέμπων ἐς Ἰβηρίαν καὶ	γεγυμνασμένους	ἀπολαμβάνων Βόκχον ἀφῄρητο τὴν. Χώραν
[4, 10]	τοὺς ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ	ὡρισμένους	ἔχοντες ὀνομαστὶ τῶν ἄλλων κατὰ
[4, 31]	μετὰ σχήματος ἱλαροῦ καὶ γνώμης	δυσμενοῦς·	τῶν δὲ προγεγραμμένων τὰ μὲν
[4, 6]	τῶν ἐμφυλίων κακῶν καὶ μόνους	κατεγνωσμένους,	πίστεις τε τοῖς ἄλλοις δημοσίας
[4, 89]	Γαΐῳ μάλιστα Καίσαρι τοὺς πλέονας	ἐστρατευμένους,	μή τις ἐς τὴν ὄψιν
[4, 131]	ἐπ' αὐτοὺς ἐφυλάξατο, τοὺς δὲ	ἡγουμένους	αὐτῶν, αἰδουμένους τε τὸ ἁμάρτημα
[4, 129]	ὁ Ἀντώνιος τοὺς ἱππέας ἰδὼν	αἰδουμένους	παρηγόρει καί, Οὐ μείονά μοι
[4, 131]	ἐφυλάξατο, τοὺς δὲ ἡγουμένους αὐτῶν,	αἰδουμένους	τε τὸ ἁμάρτημα καὶ μετανοοῦντας,
[4, 97]	ἀνῃρηκότας, τοὺς δὲ τὴν ἐκείνου	περιποιουμένους	ἀρχὴν ὑπερορᾶν μέλλοντας καὶ μὴ
[4, 18]	μετιόντι ταμιείαν συμπεριθέοντα καὶ τοὺς	ψηφιουμένους	παρακαλοῦντα, οἵ τε συνόντες φίλοι
[4, 54]	τε Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ τοὺς	καλουμένους	Σιττιανούς, οἳ ἀπὸ τοιᾶσδε συντυχίας
[4, 5]	ἄνδρες ἐφ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς	ἀποθανουμένους	συνέγραφον, τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι
[4, 97]	ὑμῶν πολλάκις καὶ ὑπατεύοντας καὶ	ἐπαινουμένους,	ὁρᾶτε δὲ πρὸς ἡμᾶς ὡς
[4, 93]	ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν ἐς ὕβριν	ἀφαιρουμένους	ἀκρίτους, ἀπὸ μόνου προστάγματος, ὅτι
[4, 79]	πυκνοτάτοις σταυροῖς, καὶ τοὺς εὐτολμοτάτους	αἰωρουμένους	ὑπὲρ τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο. Καὶ
[4, 116]	δ' ὑπὸ λιμοῦ καὶ δίψης	δαπανωμένους·	οἱ δὲ καὶ ἱστῶν ἢ
[4, 133]	αὐτῶν Βροῦτον ἢ Κάσσιον οὐδὲ	ἡσσωμένους	ἀπέλιπεν, οἱ Ἀντώνιον ἀμφὶ τὸ
[4, 117]	μᾶλλον εἵλεσθε ἢ κτείνειν τοὺς	ἡσσωμένους·	οἱ γὰρ πλέονες ὑμῶν τοὺς
[4, 70]	Ῥωμαίους ἔτι, ἀλλὰ φυγάδας ἢ	ξένους	ἢ κατακρίτους, ὡς οἱ προγράψαντες
[4, 100]	εἰσί, πλὴν ἐκ μόνης Μακεδονίας,	ἔθνους	ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας, χώρας βραχείας·
[4, 48]	ληφθεὶς ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε	κἀκείνους,	ὅτι κατὰ μὲν ἔχθραν αὑτὸν
[4, 32]	φατε, προγράψατε καὶ ἡμᾶς ὡς	ἐκείνους.	Εἰ δὲ οὐδένα ὑμῶν αἱ
[4, 126]	τῶν πυλῶν, ἐς δὲ τοὺς	κρημνοὺς	ἢ τὰ πεδία περιωθῶμεν, ἵνα
[4, 129]	συναπεσταλμένῳ, καὶ τὰ χαρακώματα καὶ	κρημνοὺς	περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ
[4, 66]	παρόντι διὰ τοὺς ἐν ἄστει	τυράννους,	οἳ δώσουσι μὲν αὐτοὶ δίκας,
[4, 107]	ἐν τῷ πεδίῳ, σταδίους ὀκτὼ	μόνους	ἀποσχὼν ἀπὸ τῶν πολεμίων. Καὶ
[4, 10]	ἐχθροὺς ἢ ἑνὶ εἶναι. Ἀλλὰ	μόνους	δὴ τοὺς φαυλοτάτους τε καὶ
[4, 80]	τῶν ἱερῶν περισώσας ὅσα ἐδύνατο,	μόνους	θεράποντας εἷλε Ξανθίων καὶ ἐκ
[4, 6]	εἶναι τῶν ἐμφυλίων κακῶν καὶ	μόνους	κατεγνωσμένους, πίστεις τε τοῖς ἄλλοις
[4, 6]	ὁ Πέδιος τοὺς ἑπτακαίδεκα ὡς	μόνους	τε αἰτίους δόξαντας εἶναι τῶν
[4, 94]	ὡς ἐναγεῖς κολάζοντες ἢ ὡς	ἀνδροφόνους	πορφύρᾳ τε ἱερᾷ καὶ ῥάβδοις
[4, 31]	ὁρᾶσθαι οὐδὲ τὰς ἐπικτήσεις νῦν	ἀκινδύνους,	πολὺ δὲ μᾶλλον τὰ ὄντα
[4, 54]	Χώραν καὶ Σίττιον ἀνῃρήκει δόλῳ.	Εὔνους	δὲ ὢν τοῖς Πομπηιανοῖς διὰ
[4, 14]	προυτίθει· ὁ δὲ πιστὸς ἢ	εὔνους	ἐδεδίει βοηθεῖν ἢ κρύπτειν ἢ
[4, 65]	Ῥοδίους δὲ καὶ Λυκίους ἐξελεῖν,	εὔνους	τε ὄντας ἐκείνοις καὶ ναυτικὸν
[4, 10]	ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν ἐς τοὺς	ἀνευθύνους,	ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ ὡρισμένους ἔχοντες
[4, 112]	μέχρι ποτὲ ἐπύθοντο καὶ τοὺς	λοιποὺς	ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ ἐπανῄεσαν, ἀχθοφόροις
[4, 62]	τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ τοὺς	λοιποὺς	ἐσφοραῖς βαρυτάταις ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν
[4, 9]	μὲν ἤδη τετιμωρήμεθα, τοὺς δὲ	λοιποὺς	θεοῦ συνεπιλαμβάνοντος αὐτίκα δίκην διδόντας
[4, 61]	ἐπεὶ καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι ναῦς	προπομπούς,	καὶ οὐκ εἰδέναι συμμαχούσας. ~Ἑτοιμασάμενος
[4, 95]	Ἐς τοσοῦτον ἤδη καὶ τοὺς	τρόπους	ἡ πόλις ἐπιτέτριπται. Καὶ τῶνδε
[4, 95]	ἄλλων ἀδελφοὺς καὶ θείους καὶ	ἐπιτρόπους	προγράψαντες. Λέγεταί ποτε πρὸς τῶν
[4, 116]	τῆς αὐτῆς ἡμέρας τῇ περὶ	Φιλίππους	μάχῃ κατὰ τὸν Ἰόνιον ἐπεγίγνετο,
[4, 105]	Βροῦτον ἐκ παραλόγου τόλμης ἐς	Φιλίππους	παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖς καὶ ὁ
[4, 105]	ὠχύρωσέ τε καὶ ἀφ' ἑαυτοῦ	Φιλίππους	προσεῖπεν. Ἔστι δὲ ἡ πόλις
[4, 87]	πεντακοσίους σταδίους, μέχρι πόλιν ὑπερβάντες	Φιλίππους	τὰ στενὰ Κορπίλων καὶ Σαπαίων,
[4, 68]	θεοῖς καὶ δόξης τῆς κατὰ	ἀνθρώπους·	ὡς οὐδέν ἐστι συνθηκῶν παραβάσεως
[4, 77]	ἐσόμενον ὁ Βροῦτος ἐκέλευσε τὰς	ἐφέδρους	τῶν πυλῶν τάξεις ἀποστῆναι· καὶ
[4, 82]	τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων τοὺς	ἐλευθέρους	ἀπεδίδου τῇ πόλει καὶ τὸ
[4, 13]	εὐμενῶς σφίσιν ἔχοντας, οἱ δὲ	ἐξελευθέρους	τε καὶ θεράποντας, οἱ δὲ
[4, 92]	ἐκ μόνου τοῦ περὶ ὑμᾶς	μέρους	καταμάθοιτε. Ὁ γὰρ δῆμος ὑμεῖς
[4, 64]	ἢ ἀναθήματα, ἔκοπτον. Οὐδενὸς δὲ	μέρους	οὐδ' ὣς ἀνυομένου, ἐπώλουν αἱ
[4, 122]	τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς ἐξηγγελμένης ἐς	ἑκατέρους	ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν αὐτά τε
[4, 123]	καὶ τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς	ἑτέρους	δεσπότας, ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν ἡ
[4, 95]	δορὶ ἐλάβομεν, τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ	ἑτέρους	ἐπυθόμεθα διαθεῖναι, οἷα νῦν οὐκ
[4, 5]	γὰρ δὴ καὶ ἕτεροι μεθ'	ἑτέρους,	οἱ μὲν ἀπ' ἔχθρας, οἱ
[4, 46]	πύλας διέδραμον ὡς λοχαγοὶ διώκοντες	ἑτέρους,	τὴν δὲ λοιπὴν ὁδὸν διελόμενοι
[4, 49]	γένος ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα καὶ	προτέρους	δεσπότας ἐς Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσας
[4, 28]	ὑφ' ἑτέρων διωκόμενος δρόμῳ τοὺς	προτέρους	κατέλαβε καί Ὑμεῖς, ἔφη, με
[4, 81]	μητέρα τοῦ πάθους καὶ μεθῆκεν	ἀμφοτέρους	ἀπαθεῖς ἀπιέναι τὸ χρυσίον φερομένους,
[4, 113]	μέγα, τὸν Κάσσιον ἡγούμενον ἐς	ἐχθροὺς	ἐμπεσεῖν Τιτίνιον τοῦτο φάναι· Περιεμένομεν
[4, 10]	μὲν οὐδενὶ χαλεπανοῦμεν οὐδὲ τοὺς	ἐχθροὺς	ἐπιλεξόμεθα πάντας, ὅσοι διηνέχθησαν ἡμῖν
[4, 1]	μόνου Σύλλα τοῦ πρώτου τοὺς	ἐχθροὺς	ἐς θάνατον προγράψαντος. Μάριος μὲν
[4, 10]	καίπερ ἀνάγκης οὔσης τρισὶ πλέονας	ἐχθροὺς	ἢ ἑνὶ εἶναι. Ἀλλὰ μόνους
[4, 8]	κακίαν ὑπὸ φιλανθρωπίας, προλαβεῖν τοὺς	ἐχθροὺς	ἢ παθεῖν αἱρούμεθα. Μὴ δή
[4, 5]	δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους	ἐχθροὺς	καταλέγοντες, οἰκείους τε σφῶν αὐτῶν
[4, 9]	ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς ἄλλους	ἐχθροὺς	ὀπίσω καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις
[4, 3]	δὲ σφίσι καὶ τοὺς ἰδίους	ἐχθροὺς	προανελεῖν, ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς
[4, 120]	μήκιστον εἶναι. ~Τοὺς μὲν οὖν	καιροὺς	καὶ τὰ ἐς τοῦτον ἔργα
[4, 33]	πόλεμος ἢ Παρθυαίων, καὶ οὐ	χείρους	ἐς σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων.
[4, 28]	αὐτὸν ἀπέδρα, καὶ ὄρος ἐξ	ὄρους	ἀμείβων ἐς τὸ Μιντουρναίων ἕλος
[4, 72]	αὐτὴν γιγνομένην ὁ Κάσσιος ἀπὸ	ὄρους	καθεώρα· ὡς δὲ ἐπεσκεύασε τὰ
[4, 101]	καὶ ὅσα ἄλλα μέχρι Σερρείου	ὄρους	παράλια. ~Τοῦ δὲ Σερρείου προύχοντος
[4, 8]	πρῶτον ἀνδρῶν ὑπὲρ τοὺς Ἡρακλείους	ὅρους	ἀπλώτου θαλάσσης ἀποπειράσαντα, καὶ Ῥωμαίοις
[4, 74]	ἄλλοις ἔθνεσι τῆς Ἀσίας ἅπασι	φόρους	ἐτῶν δέκα συμφέρειν. Καὶ οἱ
[4, 75]	δὲ καὶ τοὺς τοῦ ἀνδρὸς	θησαυρούς.	Ὁ δὲ τὸν μὲν παῖδα
[4, 13]	οἱ δὲ ἐς τὰς ὑπονόμους	τάφρους	ἐπὶ τὰ ἀκάθαρτα, οἱ δὲ
[4, 133]	ἀπὸ Μακεδονίας μέχρι Εὐφράτου· καὶ	ὅσους	ἐπολέμησαν, ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν
[4, 10]	ἢ περιουσίας ἢ ἀξιώσεως οὐδ'	ὅσους	ἕτερος πρὸ ἡμῶν αὐτοκράτωρ ἔκτεινε,
[4, 117]	χθὲς ἀγῶνα, ἐν ᾧ μὴ	κρείσσους	ἐγένεσθε τῶν πολεμίων. Τῆς τε
[4, 48]	δι' ὀλίγα χρήματα οὐκ ἀσφαλῆ	μύσους	τε πίμπλανται καὶ φόβων ἐς
[4, 36]	ὑπήντα τοῖς πλέουσι, καὶ τριήρεις	τους	αἰγιαλοὺς ἐπέπλεον, σημεῖά τε ἀνίσχουσαι
[4, 42]	δὲ Σάμῳ διακρίνοντι τῷ Καίσαρι	τοὺς	αἰχμαλώτους ὁ μὲν παῖς συνήδρευεν,
[4, 14]	σφῶν καὶ ἐπὶ κέρδει γενόμενοι	τοὺς	ἄλλους ἐπὶ μισθῷ τοῖς σφαγεῦσιν
[4, 9]	ἐς τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ	τοὺς	ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους
[4, 68]	ἐστι συνθηκῶν παραβάσεως μᾶλλον, ὃ	τοὺς	ἁμαρτάνοντας ἀπίστους ἐς ἅπαντα ποιεῖ
[4, 69]	ἤδη προαπεκρίνατο, ἐν οἷς ἐψηφίσατο	τοὺς	ἀμφὶ τὴν ἕω πάντας ἀμύνειν
[4, 105]	δι' ὧν ὁ Ῥασκούπολις ἤγαγε	τοὺς	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον· πρὸς δὲ
[4, 122]	στρατοπέδοις. ~Τὸ δὲ ἔργον ἤπειγε	τοὺς	ἀμφὶ τὸν Καίσαρα, καὶ λιμὸς
[4, 15]	~Ἔθνῃσκον δὲ οἱ μὲν ἀμυνόμενοι	τοὺς	ἀναιροῦντας, οἱ δ' οὐκ ἀμυνόμενοι
[4, 109]	Ἀντώνιος αὐτὰ δεδιὼς ἔγνω βιάσασθαι	τοὺς	ἄνδρας ἐς μάχην καὶ ἐπενόησεν,
[4, 30]	τοῦ προγεγραμμένου. ~Περὶ μὲν δὴ	τοὺς	ἄνδρας τοιάδε ἐγίγνετο, ἥψατο δὲ
[4, 10]	ὁπλίταις ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν ἐς	τοὺς	ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ ὡρισμένους
[4, 92]	ἐς εὐδαιμονίαν ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ	τοὺς	ἀξίους ἐτίμησε, καὶ οἱ τετιμημένοι
[4, 43]	ἐκλύων τε δεσμώτας καὶ συνάγων	τοὺς	ἀποδιδράσκοντας καὶ πολίχνια δῃῶν, ὀλίγα
[4, 129]	καὶ ἐκβολὰς τῆς μάχης, αἱρεῖν	τοὺς	ἀποδιδράσκοντας· οἳ διελόμενοι τὸ ἔργον
[4, 46]	διελόμενοι τοὺς δεσμώτας ἐξέλυον καὶ	τοὺς	ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς
[4, 5]	τρεῖς ἄνδρες ἐφ' ἑαυτῶν γενόμενοι	τοὺς	ἀποθανουμένους συνέγραφον, τούς τε δυνατοὺς
[4, 23]	ἀναιροῦντος οὔτε μηνύοντος, αὐτάγγελος ἐς	τοὺς	ἄρχοντας ἦλθε καθ' εαυτῆς, κἀκείνων
[4, 35]	οὐδὲν ὑπαιτίων διαφοροῦντες. Ὥστε καὶ	τοὺς	ἄρχοντας προγράψαι τῶν ὑπάτων τὸν
[4, 130]	πάντων. Καί φασιν αὐτὸν ἐς	τοὺς	ἀστέρας ἀναβλέποντα εἰπεῖν· Ζεῦ, μὴ
[4, 93]	καὶ ἄσυλον ἀπεφήνατε, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἀσύλους εἴδετε τὴν ἀρχὴν τὴν
[4, 36]	Λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν ἐς	τοὺς	ἀτυχοῦντας ὁ Πομπήιος ἐν καιρῷ
[4, 91]	οἱ πατέρες ἡμῶν ἥρμοσαν, ὅτε	τοὺς	βασιλέας ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο
[4, 116]	τοὺς μὲν ὑπὸ τοῦ πυρός,	τοὺς	δ' ὑπὸ λιμοῦ καὶ δίψης
[4, 2]	Ἀντωνίου κωλῦον ἔτι γίγνεσθαι δικτάτορα.	Τοὺς	δὲ ἀποφῆναι μὲν αὐτίκα τῆς
[4, 77]	ἐκ μηχανημάτων εἰς τὰ τείχη,	τοὺς	δὲ ἐκ ποδὸς ἐπῆγεν ἐπὶ
[4, 78]	ἐσβιασαμένων Ῥωμαίων τοὺς μὲν ἀπολέσθαι,	τοὺς	δὲ ἔνδον ἀποληφθῆναι, τὰς πύλας
[4, 131]	μὲν ἐπελθεῖν ἐπ' αὐτοὺς ἐφυλάξατο,	τοὺς	δὲ ἡγουμένους αὐτῶν, αἰδουμένους τε
[4, 63]	Συρίᾳ μεθ' ἑνὸς τέλους ἀπέλιπε,	τοὺς	δὲ ἱππέας προύπεμψεν ἐς Καππαδοκίαν,
[4, 101]	κατὰ προφάσεις πολλὰς τοῖς ἀρίστοις.	Τοὺς	δὲ λαμβάνοντας ἀεὶ κατὰ μέρη
[4, 9]	αὐτῶν τοὺς μὲν ἤδη τετιμωρήμεθα,	τοὺς	δὲ λοιποὺς θεοῦ συνεπιλαμβάνοντος αὐτίκα
[4, 97]	ὅτι ἠξίου μόνος ἄρχειν, ἀνῃρηκότας,	τοὺς	δὲ τὴν ἐκείνου περιποιουμένους ἀρχὴν
[4, 46]	τὴν δὲ λοιπὴν ὁδὸν διελόμενοι	τοὺς	δεσμώτας ἐξέλυον καὶ τοὺς ἀποδράντας
[4, 25]	ὁ Οὐετουλῖνος ἀνῄρει τῶν λοχαγῶν	τοὺς	διαθέοντας, μέχρι πεμφθέντος ἐπ' αὐτὸν
[4, 133]	ὁπλιτῶν τέλη καὶ ἱππέας ἀμφὶ	τοὺς	δισμυρίους καὶ ναῦς μακρὰς ὑπὲρ
[4, 27]	γνωρίσας Σὺ κἀκεῖνος εἶπε καὶ	τοὺς	δύο ἀπέκτεινε. Κίλλων δὲ ἐκ
[4, 36]	οὐ συνέθετο, πρὶν καὶ τούσδε	τοὺς	εἰς αὐτὸν διαφυγόντας ἐς ταύτας
[4, 129]	στρατηγοὶ διῃροῦντο, Καῖσαρ μὲν αἱρεῖν	τοὺς	ἐκπίπτοντας ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ
[4, 129]	τὰ χαρακώματα καὶ κρημνοὺς περιστάντες	τοὺς	ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς ἐντὸς
[4, 82]	ἐσφοράς τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων	τοὺς	ἐλευθέρους ἀπεδίδου τῇ πόλει καὶ
[4, 66]	ἁλωμένης ἐν τῷ παρόντι διὰ	τοὺς	ἐν ἄστει τυράννους, οἳ δώσουσι
[4, 111]	καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ	τοὺς	ἐν ταῖς πύλαις καταφονεύων καὶ
[4, 8]	δὲ ἐπὶ τῷ μύσει τῷδε	τοὺς	ἐναγεῖς ἀντὶ κολάσεων ἐπὶ ἀρχὰς
[4, 129]	περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ	τοὺς	ἐντὸς ἐφρούρουν. Οἱ δὲ Βροῦτον
[4, 117]	τὸ κέρας, διεφθείρατε ἅπαν καὶ	τοὺς	ἐπιτεταγμένους αὐτῷ μέχρι τοῦ στρατοπέδου·
[4, 62]	καὶ τὰ κοινὰ ἐσύλα καὶ	τοὺς	ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς
[4, 6]	τριῶν ἀνδρῶν προύγραφεν ὁ Πέδιος	τοὺς	ἑπτακαίδεκα ὡς μόνους τε αἰτίους
[4, 25]	ἐς πολὺ τὰς θύρας ὑπανοίγων	τοὺς	ἐσβιαζομένους καθ' ἕνα ἀνῄρει, ὑπὸ
[4, 79]	ἣ προεσταύρωτο πυκνοτάτοις σταυροῖς, καὶ	τοὺς	εὐτολμοτάτους αἰωρουμένους ὑπὲρ τὰ σταυρώματα
[4, 10]	πλήθει μὲν οὐδενὶ χαλεπανοῦμεν οὐδὲ	τοὺς	ἐχθροὺς ἐπιλεξόμεθα πάντας, ὅσοι διηνέχθησαν
[4, 1]	ἐπὶ μόνου Σύλλα τοῦ πρώτου	τοὺς	ἐχθροὺς ἐς θάνατον προγράψαντος. Μάριος
[4, 8]	τὴν κακίαν ὑπὸ φιλανθρωπίας, προλαβεῖν	τοὺς	ἐχθροὺς ἢ παθεῖν αἱρούμεθα. Μὴ
[4, 138]	ἢ πόλεων ἢ στρατῶν ἐς	τοὺς	ἡγεμόνας ὁρμαῖς· οὐ γάρ τις
[4, 62]	Μάρσον οὐ δυνηθεὶς διαφθεῖραι διέφθειρε	τοὺς	ἡμεροφυλακοῦντας αὐτῷ λοχαγοὺς καὶ ἀναπαυομένου
[4, 8]	κτησάμενον, καὶ πρῶτον ἀνδρῶν ὑπὲρ	τοὺς	Ἡρακλείους ὅρους ἀπλώτου θαλάσσης ἀποπειράσαντα,
[4, 117]	ἁρπάσαι μᾶλλον εἵλεσθε ἢ κτείνειν	τοὺς	ἡσσωμένους· οἱ γὰρ πλέονες ὑμῶν
[4, 26]	μῆκος τοῦ φόβου, ἀλλ' ἔπεισε	τοὺς	θεράποντας ἅψαι πυράν, ἵνα ἔχοιεν
[4, 46]	παραδώσων τοῖς σφαγεῦσι, νυκτὸς δὲ	τοὺς	θεράποντας ἔπεισε καὶ ἐσκεύασεν ὡς
[4, 46]	Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες εἶναι λοχαγοὶ καὶ	τοὺς	θεράποντας ἐς στρατιώτας σκευάσαντες, τὰς
[4, 45]	στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσας ἑαυτὸν καὶ	τοὺς	θεράποντας ἐς ὑπηρέτας σκευάσας τὴν
[4, 5]	τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ	τοὺς	ἰδίους ἐχθροὺς καταλέγοντες, οἰκείους τε
[4, 3]	διέγραφον, ἔδοξε δὲ σφίσι καὶ	τοὺς	ἰδίους ἐχθροὺς προανελεῖν, ἵνα μὴ
[4, 126]	δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιος	τοὺς	ἰδίους περιθέοντες τήν τε δεξιὰν
[4, 119]	οὐ μαχούμενον ἑκόντα τὸν Βροῦτον,	τοὺς	ἰδίους συνῆγον, καὶ ὁ Ἀντώνιος
[4, 129]	διαφυγόντες αὖθις ἕτερον στρατὸν ἀγείρειαν,	τοὺς	ἱππέας ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ὁδούς
[4, 129]	σοι πάρειμι. καὶ ὁ Ἀντώνιος	τοὺς	ἱππέας ἰδὼν αἰδουμένους παρηγόρει καί,
[4, 123]	οἱ νικήσαντες, οἱ διώξαντες, οἱ	τοὺς	καθ' ἡμᾶς πολεμίους κατακανόντες, οἱ
[4, 54]	ἔς τε Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ	τοὺς	καλουμένους Σιττιανούς, οἳ ἀπὸ τοιᾶσδε
[4, 20]	δὲ καὶ τὴν χεῖρα, ᾗ	τοὺς	κατὰ Ἀντωνίου λόγους οἷα τυράννου
[4, 66]	Ῥόδου καταφρονεῖν, πόλεως ἀμυναμένης ἀεὶ	τοὺς	καταφρονήσαντας, μήτε συνθηκῶν, αἳ Ῥοδίοις
[4, 128]	παρεκάλουν πονοῦντας ἔτι προσπονῆσαι καὶ	τοὺς	κεκμηκότας ἐνήλλασσον, ὥστε ὁ θυμὸς
[4, 73]	ἐκέλευσε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν	τοὺς	κεκτημένους εἰς ἡμέραν ῥητήν· καὶ
[4, 126]	ἀπὸ τῶν πυλῶν, ἐς δὲ	τοὺς	κρημνοὺς ἢ τὰ πεδία περιωθῶμεν,
[4, 112]	ἠγνόουν, μέχρι ποτὲ ἐπύθοντο καὶ	τοὺς	λοιποὺς ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ ἐπανῄεσαν,
[4, 62]	καὶ τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ	τοὺς	λοιποὺς ἐσφοραῖς βαρυτάταις ἐξέτρυχε, μέχρι
[4, 18]	ἀκολάστου, δυναστεύοντος δὲ παρ' Ἀντωνίῳ,	τοὺς	λοχαγοὺς ἠξίου τὴν σφαγὴν ἐπισχεῖν
[4, 75]	καὶ ψιλοὺς καὶ τοξότας, καὶ	τοὺς	Μακεδόνας ἐπαινῶν ἐς τὸν Ἰταλικὸν
[4, 67]	πρὸς βασιλέας, ἄλλους τε καὶ	τοὺς	μάλιστα ἀμάχους δόξαντας εἶναι, Δημήτριον
[4, 6]	ἤ, ὡς ἕτεροι λέγουσιν, ἑπτακαίδεκα,	τοὺς	μάλιστα δυνατούς, ἐν οἷς ἦν
[4, 116]	καὶ τῶν τριήρων ἑπτακαίδεκα. Καὶ	τοὺς	μὲν ἄνδρας οἱ περὶ Μοῦρκον
[4, 78]	διαρραγέντων, ὥστε τῶν ἐσβιασαμένων Ῥωμαίων	τοὺς	μὲν ἀπολέσθαι, τοὺς δὲ ἔνδον
[4, 77]	ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ αὐτοῖς ὁ Βροῦτος	τοὺς	μὲν ἐκ μηχανημάτων εἰς τὰ
[4, 9]	καθ' ἡμῶν. ~Ἡμεῖς δὲ αὐτῶν	τοὺς	μὲν ἤδη τετιμωρήμεθα, τοὺς δὲ
[4, 120]	δὲ εἰρήνην ἐπὶ μήκιστον εἶναι.	~Τοὺς	μὲν οὖν καιροὺς καὶ τὰ
[4, 119]	Ἀλλὰ δεῖ τοῖς εὖ φρονοῦσι	τοὺς	μὲν πολέμους ὀξεῖς, τὴν δὲ
[4, 116]	μέχρι πολλοῦ περιέπλεον, ἄνδρας ἔχουσαι	τοὺς	μὲν ὑπὸ τοῦ πυρός, τοὺς
[4, 27]	τὸ σύνηθες ἑνὶ ἀνδρί, καὶ	τοὺς	μὲν φέροντας οὐχ ὑπονοούντων, τὸ
[4, 135]	αὐτῶν διῃρέθησαν· καὶ ἦσαν ἀμφὶ	τοὺς	μυρίους καὶ τετρακισχιλίους. Παρέδοσαν δὲ
[4, 79]	δὲ γείτονες, διὰ τὴν ἐς	τοὺς	Ξανθίους ἔχθραν τῷ Βρούτῳ συμμαχοῦντες,
[4, 17]	τῆς ἐς τὴν πόλιν ἐπείξεως	τοὺς	οἰκείους εἱστία ὡς οὐ πολλάκις
[4, 48]	~Οὐεργίνιος δέ, ἀνὴρ ἡδὺς εἰπεῖν,	τοὺς	οἰκέτας ἐδίδασκεν, ὅτι κτείναντες μὲν
[4, 17]	ἐν ἀγορᾷ· πυθόμενος δὲ ἐπιέναι	τοὺς	ὁπλίτας ἀνεπήδησε καὶ περιθέων ἔτι
[4, 48]	αὐτοῦ παρὰ τὴν ὁδὸν πρὸς	τοὺς	ὁπλίτας ἀπεμάχοντο· ὁ δὲ ληφθεὶς
[4, 39]	οἰκέτου δ' αὐτὸν ἐμφήναντος ὁπλίταις,	τοὺς	ὁπλίτας ἔπεισεν ἐλπίδι χρημάτων πλεόνων
[4, 35]	ἑαυτῶν ἕτερα ἔδρων, κτιννύντες τε	τοὺς	οὐ προγεγραμμένους καὶ οἰκίας οὐδὲν
[4, 96]	μὲν ἀμύνειν Καίσαρι, προγράφουσι δὲ	τοὺς	οὐδ' ἐπιδημοῦντας, ὅτε ἀνῃρεῖτο. Ὧν
[4, 54]	μὲν ἐς Ἰβηρίαν ἐξέφυγε πρὸς	τοὺς	παῖδας τοὺς Πομπηίου, Γαΐου δὲ
[4, 63]	ἐκ τῶν ἐλπίδων μεθίει καὶ	τοὺς	Παρθυαίων ἱπποτοξότας ἀπέπεμπε τιμήσας καὶ
[4, 30]	κατελθὼν ἐλήφθη πρὸς ἀνδρὸς λῃστεύειν	τοὺς	παροδεύοντας καὶ ἐπὶ ἔργῳ καταδεῖν
[4, 73]	ἐκόλαζε θανάτῳ· ἑτέροις δέ, ἀμφὶ	τοὺς	πέντε καὶ εἴκοσιν, οὐχ εὑρεθεῖσι
[4, 9]	λοιπὸν ἔτι ἔργον, στρατεύειν ἐπὶ	τοὺς	πέραν θαλάσσης αὐτόχειρας Γαΐου. Μέλλουσι
[4, 72]	ὅπλων ἐπλήρουν καὶ ἀπεμάχοντο ὁμοῦ	τοὺς	περὶ τὸν Φάννιον ἀπὸ τῆς
[4, 89]	δόσεσιν αὐτούς, Γαΐῳ μάλιστα Καίσαρι	τοὺς	πλέονας ἐστρατευμένους, μή τις ἐς
[4, 108]	Βροῦτον, ἀλλὰ ταῖς ἀγοραῖς προεκτρύχειν	τοὺς	πολεμίους, αὐτοὶ μὲν ἔχοντες Ἀσίαν
[4, 125]	εὐχερὴς εἴη καὶ τὰ ἐς	τοὺς	πολεμίους ἀφιέμενα ἐπιδέξια. Ἦν δὲ
[4, 107]	καὶ ἐξ ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε	τοὺς	πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω καὶ εὐθὺς
[4, 104]	ἄγοντες. Οὐ μὴν ἔλαθόν γε	τοὺς	πολεμίους ἐς· τέλος οὐδὲ περιέλαβον
[4, 126]	εὐτολμίαν προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ ἄνδρες,	τοὺς	πολεμίους· ἔχομεν οὓς ἐζητοῦμεν ἔξω
[4, 108]	ἐπείγεσθαι, ταῖς ἀγοραῖς ἐλπίζοντες ἐκτρύσειν	τοὺς	πολεμίους. Ἦν δὲ τὰ μὲν
[4, 100]	ἔργον καὶ ἐπὶ σχολῆς ἐκτρύχειν	τοὺς	πολεμίους λιμῷ. Τοσάδε μὲν ὑμῖν
[4, 109]	δὲ τὴν ὄψιν τοῦ ἔργου	τοὺς	πολεμίους ὁ πεφυκὼς ἔτι δόναξ
[4, 71]	γὰρ ναυσὶ κούφαις διεξέπλεόν τε	τοὺς	πολεμίους ὀξέως καὶ περιέπλεον καὶ
[4, 117]	ἡσσωμένους· οἱ γὰρ πλέονες ὑμῶν	τοὺς	πολεμίους παροδεύοντες ἐπὶ τὰ τῶν
[4, 103]	ἔτι μιᾶς ἐν Φιλίπποις ἔσεσθαι,	τοὺς	πολεμίους περιλαβόντας, ὡς ἀπειλῆφθαι τέλεον
[4, 88]	τε καὶ χαλεπήν. ~Οἱ δὲ	τοὺς	πολεμίους ὑπολαβόντες οὐκ ἐς κώλυσιν
[4, 54]	λαμπρῶς. Γαΐῳ τε Καίσαρι διώκοντι	τοὺς	Πομπηιανοὺς ἐν Λιβύῃ συνεμάχησε, καὶ
[4, 54]	Ἰβηρίαν ἐξέφυγε πρὸς τοὺς παῖδας	τοὺς	Πομπηίου, Γαΐου δὲ Καίσαρος ἀναιρεθέντος
[4, 28]	δὲ ὑφ' ἑτέρων διωκόμενος δρόμῳ	τοὺς	προτέρους κατέλαβε καί Ὑμεῖς, ἔφη,
[4, 56]	δὲ Σέξστιος Ἀραβίωνα μὲν καὶ	τοὺς	Σιττιανοὺς ἐδωρεῖτο πολλοῖς λαφύροις, τὰς
[4, 47]	καὶ τοῖς οἰκέταις ἀπειλοῦντες καὶ	τοὺς	στρατιώτας ἀπερύκοντες ἀπὸ τῶν τειχῶν,
[4, 98]	ἅπασι τὰ ὅπλα καταθέσθαι καὶ	τοὺς	στρατοὺς πάντας ἀποδοῦναι τῇ πόλει,
[4, 115]	ἐπέβαλλε τοξεύματα πυρός, οἱ δὲ	τοὺς	συνδέσμους ἀνέλυον ὀξέως καὶ ἀπέφευγον
[4, 28]	αὐτὸν ἔμελλον καὶ βασανιεῖν ἐς	τοὺς	συνεγνωκότας, οὐκ ἐνεγκὼν ἤδη τοῦτο
[4, 21]	τὸν υἱὸν συνειλῆφθαι, ἐπανῆλθε καὶ	τοὺς	σφαγέας μετεπέμψατο. Συνέβη δὲ καὶ
[4, 24]	Καὶ γενομένης ἡμέρας ἡ μὲν	τοὺς	σφαγέας μετῄει, καὶ ὁ θυρωρὸς
[4, 18]	πάντα εὐκαταφρόνητον, ἐκρύπτετο ἀσφαλῶς, μέχρι	τοὺς	σφαγέας ὁ υἱὸς αὐτοῦ, τὴν
[4, 26]	τῆς οἰκίας ἐκαθέζετο ἐπὶ θρόνου	τοὺς	σφαγέας περιμένων. Κέστιος δὲ ἐν
[4, 44]	θεράποντος ἐν τάφῳ. Τυμβωρύχων δὲ	τοὺς	τάφους ἐρευνωμένων, ὁ θεράπων ἑαυτὸν
[4, 102]	ἄμειψιν, μέχρι Φίλιππος ὁ Ἀμύντου	τούς	τε ἄλλους καὶ Χαλκιδέας ἀνέστησεν,
[4, 5]	ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον,	τούς	τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς
[4, 75]	ἐνεχείρισε Βρούτῳ, ἐνεχείρισε δὲ καὶ	τοὺς	τοῦ ἀνδρὸς θησαυρούς. Ὁ δὲ
[4, 70]	ᾧ πάντας ὑπακούειν ἡμῖν ἔταξε	τοὺς	τοῦ Ἰονίου πέραν. Τὰ δ'
[4, 7]	τε πάντων τὰς κεφαλὰς ἐς	τοὺς	τρεῖς ἄνδρας ἐπὶ ῥητῷ κέρδει
[4, 36]	ἐχρῆτο. Σπονδῶν τέ οἱ πρὸς	τοὺς	τρεῖς γιγνομένων ὕστερον, οὐ συνέθετο,
[4, 47]	μαραινομένου τοῦ κακοῦ καὶ ἐς	τοὺς	τρεῖς ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ
[4, 5]	ἀπὸ μὲν τῆς βουλῆς ἀμφὶ	τοὺς	τριακοσίους, ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων
[4, 2]	Οἱ δὲ ἐπὶ τῶν γεφυρῶν	τοὺς	τριακοσίους μετὰ τῶν φίλων ἀπολιπόντες
[4, 95]	οἰκετῶν. Ἐς τοσοῦτον ἤδη καὶ	τοὺς	τρόπους ἡ πόλις ἐπιτέτριπται. Καὶ
[4, 97]	πρὸς ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔχετε, ἐς	τοὺς	ὑμῶν πολίτας ἀποβλέποντες, οὓς εἴδετε
[4, 57]	Συρία μὲν καὶ Μακεδονία εἰς	τοὺς	ὑπάτους Ἀντώνιόν τε καὶ Δολοβέλλαν
[4, 61]	ὁ Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν ἐς	τοὺς	ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ ἐς Κλεοπάτραν,
[4, 17]	ἔς τι τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών,	τοὺς	ὑπηρέτας καὶ τὰ σημεῖα ἀποπέμψας.
[4, 104]	αὐτὴν τῶν κατόπιν ἑξῆς, ἐπὶ	τοὺς	ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος δὲ καὶ
[4, 9]	ὅτε πολεμίους ἡμᾶς τε καὶ	τοὺς	ὑφ' ἡμῖν στρατοὺς ἐψηφίζοντο εἶναι.
[4, 10]	ἑνὶ εἶναι. Ἀλλὰ μόνους δὴ	τοὺς	φαυλοτάτους τε καὶ πάντων αἰτιωτάτους
[4, 80]	σπονδὰς περιέπεμπεν. Οἱ δὲ καὶ	τοὺς	φέροντας ἔβαλλον καὶ τὰ σφέτερα
[4, 25]	Πομπήιον, κρατοῦντά τε αὐτῆς καὶ	τοὺς	φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν. Εἶτα ἐπολέμει
[4, 131]	ἐλπίδα. Καὶ ὁ Βροῦτος ἐς	τοὺς	φίλους εἰπών· Οὐδὲν οὖν ἔτι
[4, 57]	ἐν οἴκτῳ Καίσαρος γενόμενος ἐζήτει	τοὺς	φονέας περιθέων. Οἱ δὲ τότε
[4, 73]	οἱ πολλοί, καὶ δοκεῖ γενέσθαι,	τοὺς	χαρίεντας αὐτῷ τῶν πολιτῶν ὑπανοῖξαι
[4, 18]	παιδὶ μετιόντι ταμιείαν συμπεριθέοντα καὶ	τοὺς	ψηφιουμένους παρακαλοῦντα, οἵ τε συνόντες
[4, 6]	ἕτεροι λέγουσιν, ἑπτακαίδεκα, τοὺς μάλιστα	δυνατούς,	ἐν οἷς ἦν καὶ Κικέρων,
[4, 5]	τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον, τούς τε	δυνατοὺς	ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς
[4, 57]	μὲν καὶ Μακεδονία εἰς τοὺς	ὑπάτους	Ἀντώνιόν τε καὶ Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο,
[4, 92]	φυλὰς ἢ λόχους καὶ ἀποφαίνοντες	ὑπάτους	τε καὶ δημάρχους καὶ στρατηγούς.
[4, 9]	τε καὶ τοὺς ὑφ' ἡμῖν	στρατοὺς	ἐψηφίζοντο εἶναι. ~Κἀκεῖνοι μὲν τοσάσδε
[4, 98]	τὰ ὅπλα καταθέσθαι καὶ τοὺς	στρατοὺς	πάντας ἀποδοῦναι τῇ πόλει, κἀκείνην
[4, 10]	εἶναι. Ἀλλὰ μόνους δὴ τοὺς	φαυλοτάτους	τε καὶ πάντων αἰτιωτάτους ἀμυνούμεθα.
[4, 79]	προεσταύρωτο πυκνοτάτοις σταυροῖς, καὶ τοὺς	εὐτολμοτάτους	αἰωρουμένους ὑπὲρ τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο.
[4, 104]	τῶν κατόπιν ἑξῆς, ἐπὶ τοὺς	ὑστάτους	περιῄει. Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος
[4, 10]	τοὺς φαυλοτάτους τε καὶ πάντων	αἰτιωτάτους	ἀμυνούμεθα. Καὶ τόδε δι' ὑμᾶς
[4, 2]	αὐτὴν ἐς τὸ λοιπὸν τοῦ	ἔτους	μεταλαβεῖν, καινὴν δὲ ἀρχὴν ἐς
[4, 35]	οἱ δ' αὖ παῖδας ἀνδράσι	θετοὺς	γενέσθαι· οἱ δὲ ἀφ' ἑαυτῶν
[4, 101]	καταπτάντες ἐς τῶν σημείων δύο	αἰετοὺς	ἀπ' ἀργύρου πεποιημένους, ἐκόλαπτον αὐτοὺς
[4, 134]	ἀλλά με μοῖρ' ὀλοὴ καὶ	Λητοῦς	ἔκτανεν υἱός. Μέλλοντα δὲ περᾶν
[4, 93]	τὴν ἱερὰν ἐς ὕβριν ἀφαιρουμένους	ἀκρίτους,	ἀπὸ μόνου προστάγματος, ὅτι ἔδοξαν
[4, 69]	τε Ῥωμαίοις προφέροντες οὐκ ἐλεεῖτε	ἀκρίτους	ἐπὶ θανάτῳ καὶ δημεύσει προγραφομένους,
[4, 70]	ἀλλὰ φυγάδας ἢ ξένους ἢ	κατακρίτους,	ὡς οἱ προγράψαντες λέγουσιν, ἡγεῖσθε,
[4, 38]	τοῦ Ἀντωνίου στρατηγὸν ἔπεμψεν ἐπὶ	Κελτοὺς	ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι.
[4, 81]	συνενεγκὼν ἐκέλευε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν	ἑκάστους	ἐσφέρειν ὑπὸ ζημίαις καὶ μηνύμασιν,
[4, 68]	παραβάσεως μᾶλλον, ὃ τοὺς ἁμαρτάνοντας	ἀπίστους	ἐς ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοις
[4, 116]	μάλιστα αὐτῶν οἱ Ἄρειοι, ὅτι	κρείττους	ὄντες ἀλκὴν δι' ἀπραξίας ἀπώλλυντο,
[4, 9]	ἐπείξει τοσῇδε μᾶλλον ἢ ἐκποδὼν	αὐτοὺς	ἀθρόως ποιήσασθαι, ἄρξαντάς γε τοῦ
[4, 115]	καὶ τριάκοντα μακραῖς ὑπήντων. Καὶ	αὐτοὺς	αἱ ὁλκάδες ἱστίῳ μὲν αἱ
[4, 22]	ὑπὸ ἰπνῷ, μέχρι τῶν θεραπόντων	αὐτοὺς	ἀνευρόντων ὁ μὲν αὐτίκα ἀνῃρέθη,
[4, 94]	τυραννοκτονικὰ ἐψηφίζοντο εἶναι· ἐπισχόντος δὲ	αὐτοὺς	Ἀντωνίου καθ' ὑπόκρισιν ἀταξίας καὶ
[4, 14]	ἀναιρουμένων διήρπαζον, καὶ τὸ κέρδος	αὐτοὺς	ἀπο τῆς συνέσεως τῶν παρόντων
[4, 57]	Οἱ δὲ τότε μὲν ἠμύνοντο	αὐτοὺς	ἀπὸ τῶν τεγῶν, εὐθὺς δὲ
[4, 2]	καὶ Καίσαρι, ἣν ἐπὶ πενταετὲς	αὐτοὺς	ἄρχειν, ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις· ὧδε
[4, 129]	δὲ Βροῦτον αὐτὸν ἐδίωκον· καὶ	αὐτοὺς	ἀσχέτως ἔχοντας τοῦ δρόμου Λουκίλιος
[4, 119]	ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε	αὐτοὺς	αὖθις, ὥσπερ ἐχθὲς ἠναγκάσατε, αἰσχρὸν
[4, 89]	πεφροντικότες, οἰκειούμενοι δὲ ταῖς δόσεσιν	αὐτούς,	Γαΐῳ μάλιστα Καίσαρι τοὺς πλέονας
[4, 47]	σφῶν ὄντα καὶ πολλὰ ἐς	αὐτοὺς	ἐκ περιουσίας δαψιλοῦς ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον,
[4, 86]	μεγάλας πίστεις αὐτὸς ἔδωκεν ἀναλύσειν	αὐτοὺς	ἐκ τῶν ἐπινικίων (ἐδεδίει γὰρ
[4, 97]	δικαιότερα ἡμεῖς γέρα τοῖς περισώσασιν	αὐτοὺς	ἐκηρύξαμεν ὧν ἐκεῖνοι τοῖς ἀναιροῦσιν·
[4, 36]	αὐτὸν ἐκάλουν, καὶ τοῖς περισῴζουσιν	αὐτοὺς	ἐλευθέροις τε καὶ θεράπουσι προλέγων
[4, 38]	Μεσσάλαν αἱρουμένων οὐκ ἀνασχόμενος, ἔπεισεν	αὐτοὺς	ἐνδόντας ἐπιβαρούσῃ τῇ τύχῃ μεταστρατεύσασθαι
[4, 118]	αὐτοῖς ἔτι ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν	αὐτοὺς	ἐπειγομένους εἰς μάχην μάλιστα ἴδητε,
[4, 119]	αὔριον οὔτε ταῖς ἐπιούσαις ἑκόντας	αὐτοὺς	ἐς μάχην ἥξειν. Ὃ σαφεστάτη
[4, 78]	τε καὶ δεδιότες, Βρούτου περιθέοντος	αὐτούς,	ἐς πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν, οὔτε
[4, 131]	οἱ, αὐτὸς μὲν ἐπελθεῖν ἐπ'	αὐτοὺς	ἐφυλάξατο, τοὺς δὲ ἡγουμένους αὐτῶν,
[4, 12]	οἵδε μέν, ὅτι πρῶτοι πολεμίους	αὐτοὺς	ἐψηφίσαντο. Τρίτος δὲ καὶ τέταρτος
[4, 101]	αἰετοὺς ἀπ' ἀργύρου πεποιημένους, ἐκόλαπτον	αὐτοὺς	ἤ, ὡς ἑτέροις δοκεῖ, περιέσκεπον·
[4, 66]	κελευομένων. Ὧδε μὲν ὁ Κάσσιος	αὐτοὺς	ἠμείψατο, καὶ οἱ εὖ φρονοῦντες
[4, 35]	τὸ ἀσφαλὲς ἐχόντων, οἱ μὲν	αὐτοὺς	ᾐτοῦντο τῶν δεδημευμένων οἰκίαν ἢ
[4, 79]	τῶν κρημνῶν ἐπετροβάτουν ἄνω· καὶ	αὐτοὺς	ἰδόντες οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο ἐπιμόχθως.
[4, 104]	ἐλοιδόρουν καὶ ἔβαλλον. Βύβλου δὲ	αὐτοὺς	ἱκετεύοντος ἐκπονῆσαι τὰ λοιπὰ μετ'
[4, 103]	πολεμίους περιλαβόντας, ὡς ἀπειλῆφθαι τέλεον	αὐτοὺς	καὶ οὐδὲ ἀναχώρησιν ἕξειν. Τοῖς
[4, 126]	καὶ σοβαρώτερον ἔτι οἵδε ἐπέσπερχον	αὐτοὺς	καὶ τὸν λιμὸν οὐκ ἐπέκρυπτον
[4, 15]	εἰσὶ δ' οἳ καὶ σφᾶς	αὐτοῦς	λιμῷ τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες καὶ
[4, 104]	πολεμίους ἐς· τέλος οὐδὲ περιέλαβον	αὐτούς·	ὁ γάρ τοι Ῥάσκος, ὁ
[4, 6]	ἂν ἔδρασαν, εἰ μὴ Πέδιος	αὐτοὺς	ὁ ὕπατος μετὰ κηρύκων περιθέων
[4, 110]	τῇ ὕβρει, ὧδε μάλα θρασέως	αὐτοὺς	ὄντας ἐνόπλους ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ
[4, 115]	ἕτερον πλῆθος ἐπειλεγμένον· καὶ τριήρεις	αὐτοὺς	παρέπεμπον ὀλίγαι. Μοῦρκος δ' αὐτοῖς
[4, 119]	ἐστιν ἀπόδειξις. Ὅταν οὖν ἡμῶν	αὐτοὺς	προκαλουμένων μὴ δέχωνται μηδὲ καταβαίνωσιν
[4, 27]	ἔφευγον ἀκόσμως διὰ πυλῶν, καὶ	αὐτοὺς	τοῖς ἀπαντῶσι τῶν λοχαγῶν αὐτὸς
[4, 14]	σφαγέων μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν, οὐδὲν μὲν	αὐτοὺς	ὡς ἐν πολέμῳ καὶ στάσει
[4, 135]	ταῖς μάχαις ἀπέθανον, οἱ δὲ	αὑτοὺς	ἐξήγαγον ὁμοίως τοῖς στρατηγοῖς, οἱ
[4, 125]	τῆς ἐλπίδος μήτε ἐμὲ μήτε	αὑτούς.	Ἔχετε καὶ λόφον σύμμαχον καὶ
[4, 97]	ὑπερορᾶν μέλλοντας καὶ μὴ ἐς	ἑαυτούς,	ἀλλ' ἐς τὸ μέσον τῷ
[4, 136]	αὐτῶν ἐξέπλευσαν, οἱ δὲ ἐπέτρεψαν	ἑαυτοὺς	ἅμα τῷ λοιπῷ στρατῷ τῶν
[4, 116]	οἱ μὲν πρὸ τοῦ πυρὸς	ἑαυτοὺς	ἀνῄρουν, οἱ δὲ ἐς τὰς
[4, 78]	καί, ὅτε καταπαγείη τινὰ αὐτῶν,	ἑαυτοὺς	ἀνίμων. ~Οἰνοανδεῖς δὲ γείτονες, διὰ
[4, 22]	Οὐκ ἐμέ, ἔφη, περισῴζετε, ἀλλ'	ἑαυτοὺς	ἐμοὶ προγεγραμμένῳ συναπόλλυτε. Οἱ δὲ
[4, 80]	ἐπέθεσαν καὶ τὸ πῦρ ἅψαντες	ἑαυτοὺς	ἐπικατέσφαξαν. Βροῦτος δὲ τῶν ἱερῶν
[4, 64]	νέοι. Καὶ διεχρῶντο οἱ πλέονες	ἑαυτούς,	ἕως ὧδε ἔχοντας ὁ Κάσσιος
[4, 123]	καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν ἄλλων	ἑαυτοὺς	καὶ ἐν μόναις ταῖς χερσὶ
[4, 135]	Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	ἑαυτοὺς	καὶ οἱ κατὰ τὰ φρούρια,
[4, 116]	ἄνδρας οἱ περὶ Μοῦρκον ἐς	ἑαυτοὺς	μεθώρκουν, ὁ δὲ στρατηγὸς αὐτῶν
[4, 42]	Σάμῳ διακρίνοντι τῷ Καίσαρι τοὺς	αἰχμαλώτους	ὁ μὲν παῖς συνήδρευεν, ὁ
[4, 76]	προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων ἐπὶ Ξανθίους	πρώτους.	Οἱ δὲ τά τε προάστεια
[4, 19]	καὶ φίλοις· φυγὼν δὲ ἐπὶ	σκάφους	οὐκ ἔφερε τὴν ἀηδίαν τοῦ
[4, 2]	τὴν Κελτικὴν ἅπασαν ἄνευ τῆς	συναφοῦς	τοῖς Πυρηναίοις ὄρεσιν, ἣν παλαιὰν
[4, 117]	κακοπαθοῦς καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη	σαφοῦς	ἐπιλείψεως. Οὔτε γὰρ ἐκ Σικελίας
[4, 44]	ἐν τάφῳ. Τυμβωρύχων δὲ τοὺς	τάφους	ἐρευνωμένων, ὁ θεράπων ἑαυτὸν τοῖς
[4, 32]	καὶ παῖδας καὶ ἄνδρας καὶ	ἀδελφοὺς	ἐπικαλοῦντες, ὅτι πρὸς αὐτῶν ἠδίκησθε·
[4, 95]	ἄνδρες, αὐτοὶ πρὸ τῶν ἄλλων	ἀδελφοὺς	καὶ θείους καὶ ἐπιτρόπους προγράψαντες.
[4, 67]	ἄλλους τε καὶ τοὺς μάλιστα	ἀμάχους	δόξαντας εἶναι, Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην,
[4, 125]	ἐς τάξεις διεκόσμει πρὸ τοῦ	τείχους	καὶ ἐδίδασκε μὴ πολὺ προύχειν
[4, 126]	πολεμίους· ἔχομεν οὓς ἐζητοῦμεν ἔξω	τείχους	λαβεῖν. Μὴ δή τις ὑμῶν
[4, 78]	κυκλωθεῖεν, διέδραμον. Οἱ δ' ἔξω	τείχους	Ῥωμαῖοι περὶ τῶν ἔνδον ἀγανακτοῦντές
[4, 111]	καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ	τείχους	ὑπομένων, ἕως αὐτὸς μὲν ἐσήλατο
[4, 92]	καὶ ψηφιζόμενοι κατὰ φυλὰς ἢ	λόχους	καὶ ἀποφαίνοντες ὑπάτους τε καὶ
[4, 109]	δ' ἡμέρας ἐργασάμενος ὧδε ἐσέπεμψε	λόχους	ὀρθίους νυκτὸς ἄφνω καὶ τὰ
[4, 92]	αὐτῷ περὶ Λιβύην ἐμαρτυρήσατε· καὶ	δημάρχους	ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτος ἕκαστον, οὓς
[4, 92]	καὶ ἀποφαίνοντες ὑπάτους τε καὶ	δημάρχους	καὶ στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ ταῖς
[4, 104]	κάμνοντες ὑπό τε κόπου καὶ	δίψους,	ἐπιλιπόντος ἤδη τι καὶ τοῦ
[4, 49]	εἶναι, καὶ ὁ Μᾶρκος αὐτὸν	ὡς	ἀγνοῶν ὠνήσατο, ἐκθέμενος δὲ ἅπαντα
[4, 37]	ἐπικεκήρυκται. ὁ δὲ αὐτὴν ἐπιμεμψάμενος	ὡς	ἀδελφὴν μὲν ἀγαθήν, μητέρα δὲ
[4, 37]	ἀδελφὸς Λεπίδου, τῶν λοχαγῶν αὐτὸν	ὡς	ἀδελφὸν αὐτοκράτορος αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείας
[4, 111]	δεδομένην φυλασσούσῃ καὶ τὸ γιγνόμενον	ὡς	ἄλογον καταπεπληγμένῃ. Ῥήξας δ' αὐτὴν
[4, 3]	μὲν Καίσαρα, τέσσαρα δὲ Ἀντώνιον,	ὡς	ἂν ἐς τὸν πόλεμον αὐτῶν
[4, 111]	τὴν μάχην συνερρωγυῖαν ἥσθη μὲν	ὡς	ἀναγκάσας (πάνυ γὰρ ἐπὶ ταῖς
[4, 43]	Ἐκπλαγέντων δὲ τῶν ὁπλιτῶν καὶ	ὡς	ἀνδροφόνον ὁδοιπόρου περισχόντων, Ῥεστίωνα, ἔφη,
[4, 94]	πότερον ὡς ἐναγεῖς κολάζοντες ἢ	ὡς	ἀνδροφόνους πορφύρᾳ τε ἱερᾷ καὶ
[4, 40]	φείδεσθαι γυναικῶν. Ὁ δὲ αὐτὸν	ὡς	ἀνθρακέα μετ' ὀργῆς ἀμειβόμενος ἐγνώρισεν
[4, 39]	ἅπαντα προθεῖσα ἔφη διδόναι μὲν	ὡς	ἀντιδώσουσιν, ἃ ὑπέσχοντο, οὐκ εἰδέναι
[4, 41]	εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε καίειν	ὡς	ἀπαγξάμενον καὶ λαθὼν ἐν ἀγρῷ
[4, 103]	Φιλίπποις ἔσεσθαι, τοὺς πολεμίους περιλαβόντας,	ὡς	ἀπειλῆφθαι τέλεον αὐτοὺς καὶ οὐδὲ
[4, 43]	ὁ Μᾶρκος ἐξῄει τῆς οἰκίας	ὡς	ἀπὸ φυγῆς. Ἵρτιος δὲ σὺν
[4, 28]	συνεγνωκότας, οὐκ ἐνεγκὼν ἤδη τοῦτο	ὡς	ἀπρεπέστερον, Ἀπαγορεύω, φησίν, ὑμῖν, ὦ
[4, 111]	μὴ τὴν φάλαγγα ἀνελίσσων ταράξειεν,	ὡς	ἀρξάμενος δ' εἶχεν ὁρμῆς, ἐχεῖτο
[4, 50]	συνεγνωκέναι· Λεπίδου γὰρ αὐτοῦ ἄρα	ὡς	ἀσθενοῦς ὑπερεώρα. Τὸν μὲν δὴ
[4, 51]	σκάφος ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον, ὡς	ἐς	ἀσφαλεστέραν ἐλπίδα μεταφέροντες. Καὶ συνέβη
[4, 54]	τάδε, κατεγίνωσκεν ἀεὶ τῆς μοίρας	ὡς	ἀτυχούσης ἀμειλίκτως καὶ Σεξστίῳ προσέθετο,
[4, 99]	καὶ τὰ παρόντα ἐστὶ δαψιλῆ,	ὡς	αὐτίκα ὑμῖν ἄλλα χαρίσασθαι, καὶ
[4, 110]	ὄντος, ἀλλὰ φυλαξαμένου τὴν ἡμέραν,	ὡς	αὐτὸς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν ἔγραψεν.
[4, 85]	αὐτὸς ᾖει διὰ τῆς Ἰταλίας	ὡς	αὐτῷ Σαλουιδιηνῷ συμβολήσων περὶ Ῥήγιον.
[4, 102]	ἵν' οἱ περὶ τὸν Νωρβανόν,	ὡς	ἀχρεῖον ἔτι τὸ τηρεῖν, τὰ
[4, 114]	μάχης γενέσθαι συμπεσούσης, καὶ Τιτίνιος	ὡς	βραδύνας ἑαυτὸν ἔκτεινε· Βροῦτος δὲ
[4, 24]	μετῄει, καὶ ὁ θυρωρὸς αὐτὴν	ὡς	βραδύνουσαν ἐς τὴν οἰκίαν ἀπέτρεχεν
[4, 57]	τε καὶ Κρήτη· ὧν ὑπεριδόντες	ὡς	βραχυτέρων ἐκεῖνοι στρατὸν καὶ χρήματα
[4, 129]	δρόμου Λουκίλιος ἰδὼν ὑπέστη καὶ	ὡς	Βροῦτος ὢν ἠξίου πρὸς Ἀντώνιον
[4, 86]	τέλους ἑτέρου καὶ τοξοτῶν ἐπέμφθη·	ὡς	γὰρ οὐκ ἔχουσι τοῖς ἀμφὶ
[4, 35]	στρατὸς σὺν καταφρονήσει χείρονα ἐποίουν.	Ὡς	γὰρ τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τοιοῖσδε
[4, 88]	δύο που τέλη μάλιστα ἀναπληρούμενα,	ὡς	γίνεσθαι μυριάδας ὁπλιτῶν ἀμφὶ τὰς
[4, 67]	καὶ ἐδεῖτο, τῆς δεξιᾶς λαβόμενος,	ὡς	γνωρίμου. Μὴ πόλιν ἀναστήσῃς Ἑλληνίδα
[4, 85]	ἅτε βαρύτεραι καὶ μείζους ἐμόχθουν.	Ὡς	δ' ὁ συνήθης τοῦ πορθμοῦ
[4, 107]	τὴν ὑπηρεσίαν τῆς μάχης προλαβεῖν,	ὡς	δὲ αὐτὴν εὗρεν ὠχυρωμένην οἱ
[4, 128]	βάδην ἔτι καὶ μετὰ φρονήματος·	ὡς	δὲ αὐτοῖς καὶ ἡ σύνταξις
[4, 28]	ἐπὶ τῷδε θανάτῳ καταδικαζόμενος ἠνείχετο.	Ὡς	δὲ αὐτὸν ἔμελλον καὶ βασανιεῖν
[4, 80]	τὸν στρατὸν ἀνεῖργε διὰ κηρύκων·	ὡς	δὲ ἔγνω τὸ γιγνόμενον, ᾤκτειρεν
[4, 42]	καὶ τῆς ἐκ τῶνδε μεταμορφώσεως.	Ὡς	δὲ ἐν τῇ τάξει τῶν
[4, 108]	ἱππεῦσι καὶ ἀκροβολισμοῖς ἐπειρῶντο ἀλλήλων.	Ὡς	δὲ ἐξείργαστο πάντα, ὅσα ἐπενόουν,
[4, 72]	ὁ Κάσσιος ἀπὸ ὄρους καθεώρα·	ὡς	δὲ ἐπεσκεύασε τὰ σκάφη, διέπλευσεν
[4, 7]	καὶ ὁπλιτῶν ἕκαστος ἑνὶ τέλει.	Ὡς	δὲ ἐσῆλθον, αὐτίκα μὲν ἡ
[4, 76]	μὲν ἔκοπτε καὶ νόμισμα ἐποίει·	ὡς	δὲ ἦλθέ τε ὁ Κάσσιος
[4, 77]	ἕως σφίσιν αἱ ἐπάλξεις διέμενον.	Ὡς	δὲ καὶ αὗται κατεσύρησαν καὶ
[4, 121]	διφθέρας ἐς προβολὴν τοῖς τοξεύμασιν.	Ὡς	δὲ κατέσχον, ἄλλα τέλη δέκα
[4, 65]	αὐτῇ καὶ πεπαιδευμένος τὰ Ἑλληνικά.	Ὡς	δὲ κρατίστοις τὰ ναυτικὰ ἀνδράσι
[4, 60]	καὶ Παμφύλων καὶ ἐκ Κιλικίας·	ὡς	δέ οἱ τάδε ἕτοιμα ἦν·
[4, 114]	ἡμεῖς καὶ ἀνθυποκριθῶμεν ἐλάσσονα παθεῖν.	Ὡς	δὲ παρέταξεν, οἱ μὲν ἀνεχώρουν,
[4, 48]	Οὐεργίνιον ἰδὼν ἀνέθορέ τε ὡς	ἐς	δεσπότην καὶ τὴν ναῦν ἐδείκνυεν
[4, 78]	δὲ κεραίας τοῖς τείχεσι προστιθέντες	ὡς	διὰ κλιμάκων ἐπεχείρουν, οἱ δὲ
[4, 118]	καὶ προκαλοῦνται, οὐκ ἀμείνονες ὄντες,	ὡς	διέδειξε τὸ ἐχθὲς ἔργον, ἀλλὰ
[4, 96]	Οὕτως ἡμῖν καὶ τὸ δαιμόνιον,	ὡς	δίκαια πράσσουσι, συνεπιλαμβάνει. ~Ἐπὶ δέ
[4, 48]	ναύκληρος ἐς τὴν ναῦν ὑποδεξάμενος	ὡς	διοίσων ἐς Σικελίαν ᾖτει χρήματα,
[4, 119]	ὅτι καὶ οἱ πολέμιοι μερίζονται,	ὡς	διώξαντές τινας ἡμῶν καὶ τὸ
[4, 43]	εἰργάζετο καὶ τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν,	ὡς	ἐδύνατο. Ὑπονοίας δέ τινος ἀμφὶ
[4, 135]	δεξιᾶς λαβόμενος καὶ περιστρέψας αὐτόν,	ὡς	ἔθος ἐστὶ Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ
[4, 30]	τελείων περιθέμενος στολὴν ᾖει μέν,	ὡς	ἔθος ἐστί, σὺν πομπῇ φίλων
[4, 25]	ἐπὶ Μεσσήνης ἔπεμψεν, αὐτὸς δέ,	ὡς	εἶδε πορθμευόμενον ἤδη τὸ σκάφος,
[4, 104]	ἑωρᾶτο τοῖς πρώτοις· καὶ βοῆς,	ὡς	εἰκός, λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ χαρᾷ
[4, 22]	δόρασι δὲ περικεντοῦντες ἐξήγαγον καί,	ὡς	εἶχε, τὴν κεφαλὴν οὐδὲ ἀπονίψαντες
[4, 17]	ἠρεμεῖν κατακλιθέντας, τὸν δὲ Σάλουιον,	ὡς	εἶχε, τῆς κόμης ἐπισπάσας ὑπὲρ
[4, 110]	ὁ Ἀντώνιος ἰδὼν περὶ μεσημβρίαν,	ὡς	εἶχεν, αὐτίκα σὺν ὁρμῇ τε
[4, 120]	καὶ ἥρπασαν, ἐπήγοντο, ὑμεῖς δ'	ὡς	ἐκ πατρίδος ἰόντες τὰ μὲν
[4, 127]	ἦσαν πολῖται οὐδὲ ἐπεμέμνηντο, ἀλλ'	ὡς	ἐκ φύσεως καὶ γένους ἐχθροῖς
[4, 13]	χώραν καὶ ἀνὰ τὴν πόλιν,	ὡς	ἕκαστός πῃ συνελαμβάνετο, ἀνδρολήψια αἰφνίδια
[4, 32]	ἠδικῆσθαί φατε, προγράψατε καὶ ἡμᾶς	ὡς	ἐκείνους. Εἰ δὲ οὐδένα ὑμῶν
[4, 20]	~Τότε γὰρ οἱ μὲν θεράποντες	ὡς	ἐλευσομένων πλεόνων κατεπλάγησαν, ὁ δὲ
[4, 6]	βοαὶ καὶ διαδρομαὶ μετ' οἰμωγῆς	ὡς	ἐν ἁλισκομένῃ πόλει. Τῷ γὰρ
[4, 14]	ἢ πολέμου καταλήψεσιν· οὐ γάρ,	ὡς	ἐν ἐκείνοις, τὸν μὲν ἀντιστασιώτην
[4, 72]	καὶ θαλάσσης ἐπολιορκεῖτο· καὶ οὐδέν,	ὡς	ἐν ἔργῳ ταχεῖ καὶ ἀδοκήτῳ,
[4, 52]	καὶ Ξανθίοις. Καὶ αὐτῶν ἕκαστα,	ὡς	ἐν κεφαλαίῳ συναγαγόντι φράσαι, τοιάδε
[4, 24]	μὲν ἐλθεῖν ἐπείγεσθαι, δεδιέναι δ'	ὡς	ἐν νυκτὶ καὶ θεραπαίναις τὸ
[4, 122]	τε καὶ τὸν χειμῶνα προσιόντα	ὡς	ἐν πεδίῳ πηλώδει σταθμεύοντες. Ὧν
[4, 14]	μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν, οὐδὲν μὲν αὐτοὺς	ὡς	ἐν πολέμῳ καὶ στάσει δεδιότας,
[4, 14]	τε πᾶσα κακῶν ἦν, οὐχ	ὡς	ἐν στάσεσιν ἢ πολέμου καταλήψεσιν·
[4, 89]	εὔνοιαν ἐλπίδες κοιναί. Θροῦ δὲ	ὡς	ἐν τοσούτοις ὄντος οἵ τε
[4, 106]	καὶ πύλας ἐν μέσῳ κατέλιπον,	ὡς	ἓν εἶναι τὰ δύο στρατόπεδα.
[4, 94]	τοῦ Ἰονίου μέχρι Συρίας, πότερον	ὡς	ἐναγεῖς κολάζοντες ἢ ὡς ἀνδροφόνους
[4, 72]	ὁμοῦ καὶ τὸ ναυτικὸν ἡσύχαζεν	ὡς	ἐνδωσόντων τι τῶν πολεμίων. Οἱ
[4, 24]	οἰχομένου τοῦ θυρωροῦ δείσας ὡς	ἐς	ἐνέδραν ἀπιόντος, ἐς τὸ τέγος
[4, 110]	στρατοπέδου, σιδήρια φέρων καὶ κλίμακας,	ὡς	ἐξελῶν αὐτὸ καὶ παροδεύσων ἐς
[4, 73]	καὶ δόρυ τῷ βήματι παρεστήσατο	ὡς	ἐπὶ δοριαλώτῳ. Ἀτρεμεῖν τε κελεύσας
[4, 46]	καὶ ὠλοφύροντο καὶ τὴν τύχην	ὡς	ἐπιβαροῦσάν σφισιν ἐς ἅπαντα ἐπεμέμφοντο.
[4, 63]	οἳ Ἀριοβαρζάνην τε ἄφνω κατέκανον	ὡς	ἐπιβουλεύοντα Κασσίῳ καὶ χρήματα πολλὰ
[4, 105]	Κατωφερὲς δ' ἐστὶ τὸ πεδίον,	ὡς	ἐπιδέξιον μὲν εἶναι τοῖς ἄνωθεν
[4, 69]	τῆς χειρός, ἀλλ' ἐπεδάκρυεν αὐτῇ,	ὡς	ἐρυθριᾶσαι μὲν ἐπὶ τῷ σχήματι
[4, 112]	ἀλλήλοις μαχομένου. ~Τὸ δὲ στρατόπεδον	ὡς	ἐρυμνὸν ὀλίγοι πάμπαν ἐφύλασσον· ὅθεν
[4, 51]	ἐς σκάφος ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον,	ὡς	ἐς ἀσφαλεστέραν ἐλπίδα μεταφέροντες. Καὶ
[4, 48]	τὸν Οὐεργίνιον ἰδὼν ἀνέθορέ τε	ὡς	ἐς δεσπότην καὶ τὴν ναῦν
[4, 24]	Σάλασσος, οἰχομένου τοῦ θυρωροῦ δείσας	ὡς	ἐς ἐνέδραν ἀπιόντος, ἐς τὸ
[4, 138]	βουλὴ οὐδὲ ἡ δόξα αὕτη,	ὡς	ἐς Κάσσιόν τε καὶ Βροῦτον,
[4, 83]	τοῦ ἀδελφοῦ στρατιῶται γεγονότες ἠλῶντο,	ὡς	ἐς οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ
[4, 82]	καὶ Κάσσιον ἐξ Ἰωνίας ἀνέμενεν,	ὡς	ἐς Σηστὸν ὁμοῦ διαβαλοῦντες. Μοῦρκος
[4, 57]	ἐκεῖνοι στρατὸν καὶ χρήματα ἤγειρον	ὡς	ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν ἐσβαλοῦντες.
[4, 6]	ἔμελλον, δυώδεκα δὲ ἄνδρας, ἤ,	ὡς	ἕτεροι λέγουσιν, ἑπτακαίδεκα, τοὺς μάλιστα
[4, 101]	ἀργύρου πεποιημένους, ἐκόλαπτον αὐτοὺς ἤ,	ὡς	ἑτέροις δοκεῖ, περιέσκεπον· καὶ παρέμενον
[4, 97]	ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ πρὸς ἡμᾶς	ὡς	εὐαγεῖς καὶ δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας καὶ
[4, 126]	καὶ τὸν λιμὸν οὐκ ἐπέκρυπτον	ὡς	εὔκαιρον ἐς εὐτολμίαν προφέρειν. Εὕρομεν,
[4, 64]	Καὶ παραλλὰξ αὐτῶν προτιμώντων ἑκάτερον,	ὡς	εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο ἑκάτεροι·
[4, 105]	λόφῳ ναμάτων πολλαί. Φίλιππος δὲ	ὡς	εὐφυὲς ἐπὶ Θρᾴκης χωρίον ὠχύρωσέ
[4, 85]	Σαλουιδιηνὸν ἐπὶ νεῶν στόλου, Πομπήιον	ὡς	εὐχερὲς ἔργον ἐξελεῖν παραπλέοντα· καὶ
[4, 47]	ἐστρατηγηκώς, καὶ ἴσως διὰ ταῦτα	ὡς	ἐχθρὸς μοναρχίας προυγράφη. Φιλοτιμουμένων δὲ
[4, 17]	τοῖς ἔνδον αὖθις ἐκέλευεν ἀτρεμεῖν,	ὡς	ἔχουσι, μὴ θορύβου γενομένου πάθοιεν
[4, 95]	ἀμείψασθαι δύνωνται. ~Νῦν μὲν γὰρ	ὡς	ἔχουσιν, ἴστε. Προγράφονται χωρὶς δίκης,
[4, 63]	ὁ Βροῦτος ἐκάλει κατὰ σπουδήν,	ὡς	ἤδη Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου τὸν
[4, 117]	ἡμεῖς δὲ ἐκείνων ἅπαντα ἔχομεν,	ὡς	καὶ τῷδε τὴν ἐπίκτησιν τῆς
[4, 17]	νόμων καὶ τὰ μέγιστα ἴσχυεν,	ὡς	καὶ τῶν ὑπάτων τινὰς ἐς
[4, 138]	οὐδὲ ἡ δόξα αὕτη, ὡς	ἐς	Κάσσιόν τε καὶ Βροῦτον, ἀπήντα.
[4, 113]	Τιτίνιον· τὸν δὲ τῶν ἱππέων	ὡς	Κασσίου φίλον περισχόντων τε σὺν
[4, 114]	Οἱ μὲν δὴ προκαλούμενοι ἡμᾶς	ὡς	κεκμηκότας οὐδὲ ἀπεπείρασαν. ~Ἧι δὲ
[4, 92]	τοῖς πολέμοις ὑπακούετε ἐς πάντα	ὡς	κυρίοις τοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ
[4, 53]	Κορνιφίκιον ἐκστῆναί οἱ τῆς παλαιᾶς,	ὡς	Λιβύης ἁπάσης ἐν τῇ λήξει
[4, 46]	σκευάσαντες, τὰς μὲν πύλας διέδραμον	ὡς	λοχαγοὶ διώκοντες ἑτέρους, τὴν δὲ
[4, 46]	ὡς ὁπλίτας καὶ τὸν δεσπότην	ὡς	λοχαγὸν ἐξήγαγε· τήν τε ἄλλην
[4, 20]	καὶ εἴκοσι μυριάσιν Ἀττικῶν δραχμῶν	ὡς	μέγιστον δὴ τόνδε πάντων ἐχθρὸν
[4, 44]	συνεργούντων ἐξεφέρετο, ἕως ὅδε μὲν	ὡς	Μενήνιος ἑκὼν ἀνῄρητο, Μενήνιος δὲ
[4, 91]	ᾖρομεν καὶ φίλοι διετελοῦμεν ὄντες,	ὡς	μὴ δοκεῖν αὐτὸν δι' ἔχθραν
[4, 126]	ἡμῖν ἐπείξεως ὧδε τὰ παρόντα,	ὡς	μηδὲν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[4, 107]	τοῦ στρατόπέδου, διὰ στενότητα ὑπεροφθέν,	ὡς	μηδὲν ἔτι ἀτείχιστον εἶναι πλὴν
[4, 102]	τε ἄλλους καὶ Χαλκιδέας ἀνέστησεν,	ὡς	μηδὲν ἔτι πλὴν οἰκόπεδα μόνον
[4, 37]	πολὺ καὶ τήνδε τῶν λοχαγῶν	ὡς	μητέρα αὐτοκράτορος. Βιαζομένων δ' ὕστερον
[4, 6]	προύγραφεν ὁ Πέδιος τοὺς ἑπτακαίδεκα	ὡς	μόνους τε αἰτίους δόξαντας εἶναι
[4, 21]	φεύγειν χωρὶς αὐτοῦ, μόλις ἔπεισεν	ὡς	νέον περισῴζειν ἑαυτόν. Καὶ τόνδε
[4, 130]	τὰ ὄρη σὺν ἱκανῷ πλήθει,	ὡς	νυκτὸς ἐς τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων
[4, 40]	δείσας ὁ Ῥηγῖνος ἐπέδραμε καὶ	ὡς	ὁδῷ χρώμενος ἠξίου τὸν ὁπλίτην
[4, 70]	φυγάδας ἢ ξένους ἢ κατακρίτους,	ὡς	οἱ προγράψαντες λέγουσιν, ἡγεῖσθε, οὐ
[4, 83]	ἀδελφοῦ στρατιῶται γεγονότες ἠλῶντο, ὡς	ἐς	οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων
[4, 49]	φίλων Βαρβούλα, θεασάμενος τὸν Μᾶρκον	ὡς	οἰκέτην αὐτῷ παρεστῶτα, κρύφα ἐμήνυσε
[4, 44]	ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ δεσπότου, παρεστῶτος	ὡς	οἰκέτου. Μενηνίου δὲ τὴν οἰκίαν
[4, 134]	αἰθίοψ ὑπήντησε· καὶ τόνδε μὲν	ὡς	οἰώνισμα φαῦλον ὁ στρατὸς αὐτίκα
[4, 48]	ἀσφαλεστέρων. Οἱ μὲν δὴ συνέφευγον	ὡς	ὁμοδούλῳ καὶ γνωρισθέντος αὐτοῦ παρὰ
[4, 46]	τοὺς θεράποντας ἔπεισε καὶ ἐσκεύασεν	ὡς	ὁπλίτας καὶ τὸν δεσπότην ὡς
[4, 48]	δεσπότην καὶ τὴν ναῦν ἐδείκνυεν	ὡς	ὁρωμένην καὶ τὴν γυναῖκα ἔφραζε
[4, 17]	πόλιν ἐπείξεως τοὺς οἰκείους εἱστία	ὡς	οὐ πολλάκις αὐτοῖς ἔτι συνεσόμενος·
[4, 114]	περικλαίων, ἀνεκάλει τελευταῖον ἄνδρα Ῥωμαίων,	ὡς	οὔ τινος ἔτι τοιοῦδε ἐς
[4, 68]	καὶ δόξης τῆς κατὰ ἀνθρώπους·	ὡς	οὐδέν ἐστι συνθηκῶν παραβάσεως μᾶλλον,
[4, 83]	ὑπὸ Γαΐου Καίσαρος περὶ Ἰβηρίαν,	ὡς	οὐδὲν μέγα διὰ νεότητα καὶ
[4, 22]	ῥεῦμα. Καὶ αὐτὸν ἁλιέων περισχόντων	ὡς	οὐκ ἐναλάμενον, ἀλλὰ πεπτωκότα, ἐς
[4, 85]	ἀντέπρασσον· ἀποδιδράσκοντές τε τῶν πατρίδων	ὡς	οὐκέτι πατρίδων οἱ δυνάμενοι συνέφευγον
[4, 97]	τὴν πολιτείαν κατὰ τὰ πάτρια.	Ὡς	οὖν οὐκ ἀπὸ τῆς αὐτῆς
[4, 15]	ἀναιροῦντας, οἱ δ' οὐκ ἀμυνόμενοι	ὡς	οὐχ ὑπὸ τῶνδε ἀδικούμενοι, εἰσὶ
[4, 46]	ἀπελεύθερος εὐθὺς μὲν προγραφέντα κατέδησεν	ὡς	παραδώσων τοῖς σφαγεῦσι, νυκτὸς δὲ
[4, 81]	χρυσίον φερομένους, τὸν δὲ οἰκέτην	ὡς	πέρα τοῦ προστάγματος ἐπιβουλεύσαντα τοῖς
[4, 129]	ὕστερον δὲ αὐτὸς ἔχων ἐχρῆτο	ὡς	πιστῷ. ~Ὁ δὲ Βροῦτος ἀναφεύγει
[4, 29]	ἠγανάκτησε, καὶ οἱ τρεῖς αὐτόν,	ὡς	πλεονάσαντα τῆς χρείας, ἀνεδούλωσαν τοῖς
[4, 124]	ὀλέθρῳ, τοσόνδε ἐπιμεμψάμενος αὐτοῖς· Ἐοίκαμεν	ὡς	Πομπήιος Μάγνος πολεμήσειν, οὐ στρατηγοῦντες
[4, 71]	ἀνήγοντο ἐπὶ Κάσσιον ἐς Μύνδον	ὡς	προκαταπλήξοντες τῷ ἐπίπλῳ· καί τί
[4, 102]	στενὰ ἐκλίποιεν. Καὶ ἐγένετο μὲν	ὡς	προσεδόκησαν· ὑπὸ γὰρ τῆς φαντασίας
[4, 117]	αὐτὸ εἵλετε πρότερον καὶ διηρπάσατε·	ὡς	προύχειν τάδε παρὰ πολὺ τῆς
[4, 82]	Κάσσιον ἐξ Ἰωνίας ἀνέμενεν, ὡς	ἐς	Σηστὸν ὁμοῦ διαβαλοῦντες. Μοῦρκος δὲ
[4, 45]	ἐς ὑπηρέτας σκευάσας τὴν πόλιν	ὡς	στρατηγὸς ὑπὸ ῥαβδούχοις διῆλθεν, ἐπιθλιβόντων
[4, 57]	στρατὸν καὶ χρήματα ἤγειρον ὡς	ἐς	Συρίαν καὶ Μακεδονίαν ἐσβαλοῦντες. ~Καὶ
[4, 65]	τῶν μὲν πολεμίων ἔτι περιορᾶν	ὡς	τριφθησομένων ἐν σφίσιν ἐξ ἀπορίας
[4, 121]	καὶ ὑπὲρ ἄλλους τέσσαρας δύο,	ὡς	τῷδε τῷ τρόπῳ προελευσόμενοι μέχρι
[4, 132]	φίλω, ἐκ δὲ φίλοιν ἦγεν	ὡς	υἱώ. Καὶ ἡ βουλὴ περιποθήτω
[4, 3]	συνεγράψαντο· καὶ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ	ὡς	ὕπατος ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς τὰ
[4, 23]	οἴκοι κακῶν ἔφευγεν. Ἡ δὲ	ὡς	φιλοφρονουμένη τὰς θύρας ἐπέκλεισε καὶ
[4, 86]	Κάσσιον ἐς τὸ αὐτὸ ἔργον,	ὡς	χρησιμώτατον δή, μετὰ νεῶν ἄλλων
[4, 83]	ἀφίκετ' αὐτῷ, ἀφῃρημένος τὰ πατρῷα,	ὥς	μοι προείρηται. Ὧδε δὲ αὐτῷ
[4, 102]	ἔρημον οὖσαν ὁ Τίλλιος παραπλέων,	ὥς	οἱ πρὸς τῶν ἀμφὶ τὸν
[4, 49]	προγεγραμμένον. Ὁ δὲ εἵπετο καὶ	ὥς.	Περὶ δὲ τὰς πύλας τῶν
[4, 70]	Ῥωμαῖος ἀνὴρ καὶ Ῥωμαίων στρατηγός,	ὥς	φησι τὸ ψήφισμα τῆς βουλῆς,
[4, 96]	ἐπιγράφουσι; Καὶ τάδε πράσσοντες οὐδ'	ὣς	ἀνεπλήρωσαν τοῖς στρατευομένοις σφίσι τὰς
[4, 84]	ἐς μὲν τὴν πόλιν οὐδ'	ὣς	ἀνῆλθεν, ὅσαι δὲ νῆες ἐν
[4, 64]	ἔκοπτον. Οὐδενὸς δὲ μέρους οὐδ'	ὣς	ἀνυομένου, ἐπώλουν αἱ ἀρχαὶ τὰ
[4, 22]	προγεγραμμένῳ συναπόλλυτε. Οἱ δὲ καὶ	ὣς	αὐτὸν οἰκτείραντες περιέσῳζον, μέχρι τινὲς
[4, 25]	ἐπ' αὐτὸν στρατοῦ πλέονος οὐδ'	ὣς	ἔληξεν, ἀλλ' ἐς Σικελίαν πρὸς
[4, 113]	καὶ τὰ γιγνόμενα ἐφεώρα. Οὐκ	ἀκριβῶς	δὲ αὐτὰ διὰ τὸν κονιορτὸν
[4, 92]	ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως ὑμεῖς οὐκ	ἀκριβῶς	ᾐσθάνεσθε, ἀλλὰ μόνην αὐτοῦ τὴν
[4, 73]	Ἀτρεμεῖν τε κελεύσας τὸν στρατὸν	ἀκριβῶς	καὶ θάνατον ἐπικηρύξας, εἴ τις
[4, 6]	ἐμπρήσειν ἔμελλον, δρᾶσαί τι δεινὸν	ἀλόγως	αἱρούμενοι πρὶν παθεῖν· καὶ τάχα
[4, 134]	μὲν ἐν ἀμφηρίστῳ νίκῃ πάντα	ἀλόγως	ἀπογνῶναι, Βροῦτον δὲ εὐβούλου βραδυτῆτος
[4, 134]	εὐχερῆ πρὸς τὰ τοιαῦτα ὄντα,	ἀλόγως	τόδε τὸ ἔπος ἀναβοῆσαι· ἀλλά
[4, 134]	καὶ γὰρ ἐς φίλον ἐγίγνετο	παραλόγως	καὶ ἐς εὐεργέτην ἐκ πολέμου
[4, 127]	οὓς παραγένοιντο. Καὶ πᾶσιν ἦν	αἰδὼς	ἀξίοις τε φανῆναι τῶν στρατηγῶν
[4, 68]	σὲ δέ, ὦ Κάσσιε, καὶ	αἰδώς	τις ἔστιν ἐξαίρετος ἔς τε
[4, 56]	Λαίλιον ἐς τὸν κολωνόν, οὐκ	εἰδώς	πω περὶ τοῦ στρατοπέδου· μεταπηδῶντα
[4, 11]	ἢ σώσας ἢ ἐπικουρήσας ἢ	συνειδὼς	φανῇ, τοῦτον ἡμεῖς, οὐδεμίαν ὑπολογισάμενοι
[4, 37]	καὶ ἔχειν ἔτι καὶ ἕξειν,	ἕως	ἂν ἡμᾶς ὁμοῦ κατακάνῃς· τὰ
[4, 4]	στόμα κατέσχε καὶ τὸ πνεῦμα,	ἕως	ἀπέθανεν. ~Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες
[4, 111]	ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχους ὑπομένων,	ἕως	αὐτὸς μὲν ἐσήλατο διὰ τῶν
[4, 41]	ἐθέλοντα, ἔφερεν ἐπὶ τοῦ σώματος,	ἕως	ἐξήγαγέ τε διὰ τῶν πυλῶν
[4, 128]	τῶν πολεμίων ἀπαύστως αὐτοῖς ἐπικειμένων,	ἕως	ἔφευγον ἤδη σαφῶς. Καὶ οἱ
[4, 29]	πανταχῇ μετὰ σιγῆς εἵποντο κλαίοντες,	ἕως	ὁ δῆμος ἠγανάκτησε, καὶ οἱ
[4, 44]	ὑπὸ τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων ἐξεφέρετο,	ἕως	ὅδε μὲν ὡς Μενήνιος ἑκὼν
[4, 19]	ἱμάτιον ἀπέσυρον ἀπὸ τοῦ σώματος,	ἕως	οἱ θεράποντες, σημηνάμενοι τὸ γιγνόμενον
[4, 23]	ἐπέκλεισε καὶ ἐτήρει τὸν ἄνδρα,	ἕως	οἱ σφαγεῖς παρεγένοντο· καὶ τῆς
[4, 77]	καὶ τετρωμένοι πάντες, ὅμως ὑπέμενον,	ἕως	σφίσιν αἱ ἐπάλξεις διέμενον. Ὡς
[4, 41]	ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο νόμισμα ἐρρίπτει,	ἕως	τὸν ἄνδρα κατεπλούτισαν. Ἀρριανοῦ δὲ
[4, 64]	Καὶ διεχρῶντο οἱ πλέονες ἑαυτούς,	ἕως	ὧδε ἔχοντας ὁ Κάσσιος ἐκ
[4, 102]	πάλαι μὲν ἦν ἐρημοτάτη, καίπερ	εὔγεως	οὖσα, τῶν Θρᾳκῶν οὔτε θαλάσσῃ
[4, 115]	ἐκδεδομέναι τοῖς πολεμίοις. Ἐνέβαλλον γὰρ	ἀδεῶς	ἑκάστῃ καὶ ἀνερρήγνυον· οὐδὲ αἱ
[4, 60]	τε ἀγορᾶς ἀπὸ θαλάσσης καὶ	ἀδεῶς,	ὅτε βούλοιτο, ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν αἰσθανόμενος
[4, 86]	κατὰ θεὸν οἰκείου γενομένου διέπτησαν	ἀδεῶς,	οὐδὲν τῶν προπομπῶν δεηθεῖσαι. Καὶ
[4, 58]	ἐνύβρισε· καὶ καλῶν ὕστερον, ἐπειδὴ	βραδέως	ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν ἐκέλευεν ἕλκοντας.
[4, 66]	ἐς χεῖρας ἰέναι, ὁ δὲ	λεὼς	ἐμεγαλοφρονεῖτο, ἐπεί οἱ καὶ παλαιῶν
[4, 25]	καὶ τὸ πῦρ πολλὰ τῆς	πόλεως	ἄλλα ἐπενείματο. Καπίτων δὲ ἐς
[4, 66]	Κάσσιον ἠξίουν μήτε Ῥόδου καταφρονεῖν,	πόλεως	ἀμυναμένης ἀεὶ τοὺς καταφρονήσαντας, μήτε
[4, 2]	δὲ ἀποφῆναι μὲν αὐτίκα τῆς	πόλεως	ἄρχοντας ἐς τὰ ἐτήσια ἐπὶ
[4, 43]	σὺν τοῖς οἰκέταις ἐκφυγὼν τῆς	πόλεως	διώδευε τὴν Ἰταλίαν, ἐκλύων τε
[4, 93]	καὶ αὐτά, τέως ὄντα τῆς	πόλεως,	ἑαυτοῦ πεποίητο ἴδια, τὸν ἔτι
[4, 12]	κατείχοντο καὶ ὅσαι ἄλλαι τῆς	πόλεως	ἔξοδοί τε καὶ λιμένες ἢ
[4, 57]	Βροῦτος ἐστρατήγουν μὲν ἔτι τῆς	πόλεως,	ᾕρηντο δὲ ἐπὶ τῇ στρατηγίᾳ
[4, 73]	πολιτῶν ὑπανοῖξαι πυλίδας ἐλέῳ τῆς	πόλεως	καὶ προμηθείᾳ τροφῶν. Ὧδε μὲν
[4, 15]	παραλόγων ἐπί τε ἀρχὰς τῆς	πόλεως	καὶ στρατηγίας πολέμων καὶ θριάμβους.
[4, 39]	~Ἀκίλιος δὲ ἔφευγε μὲν τῆς	πόλεως	λαθών, οἰκέτου δ' αὐτὸν ἐμφήναντος
[4, 62]	μέρη πολλῶν. Ἁλούσης δὲ τῆς	πόλεως	ὁ μὲν Δολοβέλλας προύτεινε τὴν
[4, 80]	ἐντὸς οὖσιν. ~Ἁλούσης δὲ τῆς	πόλεως	οἱ Ξάνθιοι ἐς τὰς οἰκίας
[4, 7]	ἀνδρῶν προγραφαὶ κατὰ πολλὰ τῆς	πόλεως	προυτίθεντο καὶ μετ' ὀλίγον ἄλλων
[4, 64]	ἐπελθόντα· ἀμφότεροι δὲ τῷ τῆς	πόλεως	σχήματι ταῦτα ἔπρασσον. Καὶ παραλλὰξ
[4, 105]	Φιλίππων, ἄναντες δὲ τοῖς ἐξ	Ἀμφιπόλεως	βιαζομένοις. ~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν
[4, 107]	ἀπὸ πεντήκοντα καὶ τριακοσίων ἐξ	Ἀμφιπόλεως.	Ἐδόκει γε μὴν ἐξ ἀνάγκης
[4, 104]	ἔφευγον ἐκ τῶν Σαπαίων ἐπ'	Ἀμφιπόλεως.	Καὶ οἱ Θρᾷκες ἄμφω διὰ
[4, 42]	δὲ πρεσβύτης ἤγετο κόμης τε	ἔμπλεως	καὶ δύης καὶ ῥύπου καὶ
[4, 5]	δέ τις καὶ διὰ κάλλος	ἐπαύλεως	καὶ οἰκίας προεγράφη. Καὶ ἐγένοντο
[4, 71]	ἦν ἑκατέρωθεν ἰσχύος τε καὶ	δυνάμεως·	Ῥόδιοι μὲν γὰρ ναυσὶ κούφαις
[4, 51]	διαπλεῦσαι, τοῖς δὲ ἀπολέσθαι τῆς	νεὼς	διαλυθείσης. Πούπλιος δὲ ὁ ταμίας
[4, 116]	αὐτῶν Καλουῖνος ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ	νεὼς	ἐπανῆλθεν ἐς τὸ Βρεντέσιον ἡμέρᾳ
[4, 89]	ἡλικίᾳ) προελθὼν μικρὸν ἐκ τῆς	τάξεως	ἐς τὸ μέσον ἔλεξεν ὧδε·
[4, 78]	περὶ μεσημβρίαν, ἀναχωρούσης πάλιν τῆς	τάξεως,	καὶ ἐνέπρησαν τὰ μηχανήματα ἅπαντα
[4, 128]	καὶ ἀλλήλους ἐξώθουν ἀπὸ τῆς	τάξεως,	οἱ μὲν περὶ σωτηρίας μᾶλλον
[4, 14]	τε καὶ ἐπιεικεῖς ἐτεθήπεσαν ὑπὸ	ἐκπλήξεως,	καὶ ἦν αὐτοῖς παραλογώτερον, ὅτε
[4, 107]	μὲν σὺν τῷ στρατῷ μετ'	ἐπείξεως,	τὴν Ἀμφίπολιν ἐθέλων ἐς τὴν
[4, 17]	καὶ τῆς ἐς τὴν πόλιν	ἐπείξεως	τοὺς οἰκείους εἱστία ὡς οὐ
[4, 126]	καὶ ἀπονοία. Ἔχει δὲ ἡμῖν	ἐπείξεως	ὧδε τὰ παρόντα, ὡς μηδὲν
[4, 115]	οἱ δὲ τοὺς συνδέσμους ἀνέλυον	ὀξέως	καὶ ἀπέφευγον ἀλλήλων διὰ τὸ
[4, 71]	κούφαις διεξέπλεόν τε τοὺς πολεμίους	ὀξέως	καὶ περιέπλεον καὶ ἐπανόδοις ἐχρῶντο,
[4, 111]	ἐπανέβαινον. Καὶ πάντα οὕτως ἐγίγνετο	ὀξέως,	ὥστε τοῖς τὸ ἕλος ἐργαζομένοις
[4, 68]	ἀνθρώπους· ὡς οὐδέν ἐστι συνθηκῶν	παραβάσεως	μᾶλλον, ὃ τοὺς ἁμαρτάνοντας ἀπίστους
[4, 92]	δικάζετε, κολάζοντες ἢ τιμῶντες, ὅτε	κολάσεως	ἢ τιμῆς ἀξίως ἄρξαιμεν ὑμῶν.
[4, 110]	ἐπὶ τῇ ὕβρει, ὧδε μάλα	θρασέως	αὐτοὺς ὄντας ἐνόπλους ἐχθρῶν διαθεόντων,
[4, 129]	δ' ὁ Λουκίλιος ἐντυχὼν μάλα	θρασέως	εἶπε· Βροῦτος μὲν οὐχ ἑάλωκεν,
[4, 107]	Πινάριος ἡγεῖτο, αὐτὸς δὲ μάλα	θρασέως	πολὺ προελθὼν ἐστρατοπέδευεν ἐν τῷ
[4, 138]	οὐ πολὺ Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος	στάσεως,	ὑστάτης Ῥωμαίοις γενομένης. Τὰ δ'
[4, 14]	τὸ κέρδος αὐτοὺς ἀπο τῆς	συνέσεως	τῶν παρόντων κακῶν ἐψυχαγώγει· οἱ
[4, 68]	νῦν ἀδουλώτου καὶ συμμαχίας καὶ	προαιρέσεως	ἐς ὑμᾶς, ὦ Ῥωμαῖοι, λελέχθω·
[4, 137]	καὶ τέχνης πολέμων μιᾶς καὶ	ἀσκήσεως	καὶ καρτερίας ὁμοίας, δυσκαταγώνιστοι παρ'
[4, 117]	περί τε ἀπορίας σίτου καὶ	ἐπιτιμήσεως	αὐτοῦ καὶ κομιδῆς κακοπαθοῦς καὶ
[4, 17]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν τῆς τε	συμφρονήσεως	καὶ τῆς ἐς τὴν πόλιν
[4, 55]	ἡσσημένον πω δεῖσαι περὶ τῆς	ἀναχωρήσεως,	μὴ ἀποκλεισθείη, καὶ λόφον ἐν
[4, 124]	ἐς οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς πρόφασιν	ἀγανακτήσεως	ἐπὶ σφίσιν ἐνεδίδουν. ~Ὧδε μὲν
[4, 51]	Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν τῆς Κικέρωνος	ἐκδόσεως	ἱερέα τε εὐθὺς ἀπέφηνε καὶ
[4, 105]	καὶ Κορπίλων, ἐκ δὲ τὴς	δύσεως	πεδίον μέχρι Μυρκίνου τε καὶ
[4, 50]	Μαικήνας ἐδίωκε τὸν Λεπίδου παῖδα	βουλεύσεως	ἐπὶ Καίσαρι, ἐδίωκε δὲ καὶ
[4, 5]	πάντες οἱ θανάτου τε καὶ	δημεύσεως	κατεγνωσμένοι ἀπὸ μὲν τῆς βουλῆς
[4, 32]	ἀναξίαν γένους καὶ τρόπων καὶ	φύσεως	γυναικείας. Εἰ μὲν δή τι
[4, 127]	οὐδὲ ἐπεμέμνηντο, ἀλλ' ὡς ἐκ	φύσεως	καὶ γένους ἐχθροῖς ἐπηπείλουν. Οὕτως
[4, 68]	δὴ καὶ γένους ἕνεκα καὶ	ἀξιώσεως	ἡμῶν καὶ τύχης ἐς τὸ
[4, 10]	πλούτου πάντως ἢ περιουσίας ἢ	ἀξιώσεως	οὐδ' ὅσους ἕτερος πρὸ ἡμῶν
[4, 74]	Κάσσιος ἡδόμενος τῇ ταχυεργίᾳ τῆς	ἁλώσεως	καὶ τῷ πλήθει τῶν χρημάτων
[4, 42]	ῥύπου καὶ τῆς ἐκ τῶνδε	μεταμορφώσεως.	Ὡς δὲ ἐν τῇ τάξει
[4, 40]	παρὰ Ἀντωνίου, σώφρων μὲν οὖσα	τέως,	ἀτυχήματι δὲ τὸ ἀτύχημα ἰωμένη.
[4, 74]	τὰ γὰρ ἐκείνων αἱρουμένη καὶ	τέως	διὰ τὸν πρότερον Καίσαρα, τότε
[4, 95]	ἐπανάστασίς τίς ἐστι πάντων, ὅσα	τέως	ἦν ὕπουλα, καὶ ἀνδρολήψια αἰφνίδια
[4, 93]	ἰσχὺν στρατοπέδων, ἃ καὶ αὐτά,	τέως	ὄντα τῆς πόλεως, ἑαυτοῦ πεποίητο
[4, 13]	Ἐπανάστασις γὰρ δὴ πάντων, ὅσα	τέως	ὕπουλα ἦν, ἀθρόα τότε ἐγίγνετο
[4, 98]	ἴωμεν, ὦ συστρατιῶται, μετά τε	πίστεως	ὑγιοῦς καὶ προθυμίας ἀδόλου στρατευσόμενοι
[4, 99]	ὅσοι πολέμων δικαίων δεσπόται, τῆς	πίστεως	ὑμᾶς, ὦ συστρατιῶται, καὶ προθυμίας
[4, 117]	καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη σαφοῦς	ἐπιλείψεως.	Οὔτε γὰρ ἐκ Σικελίας ἢ
[4, 55]	ἐπιστρεφόμενος ὁ Κορνιφίκιος ἀπεμάχετο μάλα	κακοπαθῶς.	~Ὁ δὲ Ἀραβίων ἐν τούτῳ
[4, 93]	ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι. Ὃ καὶ μάλιστα	ἐπαχθῶς	ἤνεγκεν ἡ βουλὴ δι' ὑμᾶς·
[4, 29]	αὐτοῦ τὴν οὐσίαν καὶ ἐνύβριζεν	ἐπαχθῶς.	Οἱ δὲ αὐτῷ πανταχῇ μετὰ
[4, 39]	θεράπουσι δύο· μεθ' ὧν ὥδευεν	ἐπιμόχθως	καὶ εὐτελῶς οἷα θεράπαινα, μέχρι
[4, 79]	αὐτοὺς ἰδόντες οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο	ἐπιμόχθως.	Καὶ πολλοὶ μὲν ἐξέπιπτον, εἰσὶ
[4, 104]	μετὰ τοῦ Ῥασκουπόλιδος. Οἱ δ'	ἐπιμόχθως	μέν, ὅμως δὲ ἔπραττον αὐτὸ
[4, 85]	ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε ἑστῶτες	βεβαίως	ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς κώπας
[4, 7]	ὑπ' ἀγνοίας, ἐς δόξαν τοῦ	δικαίως	ἀνῃρῆσθαι. Διετέτακτό τε πάντων τὰς
[4, 58]	αὐτοῖς σὺν τρισὶ τέλεσιν ἐπιπεμφθέντα,	γενναίως	ἀπεμάχοντο. Μούρκῳ δ' ἧκεν ἐπίκουρος
[4, 26]	ἄρα, εἰ μὴ τὰ ὅμοια	γενναίως	ἐνέγκοι, καὶ προελθὼν τῆς οἰκίας
[4, 114]	τὸ σῶμα τοῖς φίλοις, ἔνθα	λαθραίως	θάψειαν, ἵνα μὴ καταδακρύσειε τὸν
[4, 92]	πολέμοις ἀρετὴν ἑωρᾶτε. Νῦν δὲ	ῥᾳδίως	τε ἂν καὶ ἐκ μόνου
[4, 109]	διέτριβον· ὁ δὲ Ἀντώνιος αὐτὰ	δεδιὼς	ἔγνω βιάσασθαι τοὺς ἄνδρας ἐς
[4, 60]	Ὧν αἰσθανόμενος ὁ Κάσσιος καὶ	δεδιώς,	μὴ αὑτὸν ὁ Δολοβέλλας διαφύγοι,
[4, 60]	τῆς Κασσίου στρατιᾶς ἐς Λαοδίκειαν	οἰκείως	ἔχουσάν οἱ παρῆλθεν, ἐπί τε
[4, 133]	ὅδε Γαΐου Καίσαρος ἐγεγένητο, καὶ	δαιμονίως	αὐτὸν εὐνοίας καὶ σπουδῆς ἔχοντα
[4, 92]	τιμῶντες, ὅτε κολάσεως ἢ τιμῆς	ἀξίως	ἄρξαιμεν ὑμῶν. Ἡ δὲ ἀντίδοσις
[4, 100]	ἀμειψόμεθα καὶ τὸ μεῖζον ἔργον	ἀξίως	αὐτοῦ κατὰ γνώμην θεῶν. Καὶ
[4, 131]	θεοῦ, τῷ στρατηγῷ σφῶν ἀπεκρίναντο	ἀναξίως	βουλεύεσθαι περὶ αὑτοῦ· αὐτοὶ γάρ,
[4, 84]	Πομπηίῳ. Ὅν τινα πόλεμον αὐτῶν	ὁμοίως	διαφερόντων, ὅ τε Γάιος Καῖσαρ
[4, 123]	ἔχουσιν. Ὁ δὲ στρατὸς οὐχ	ὁμοίως	εἶχεν ὑπὸ ἀφροσύνης, ἀλλ' ἐδυσφόρουν
[4, 133]	χρήσιμοι τῇ πατρίδι, ἄμφω κατεφρόνησαν	ὁμοίως.	Ἐν δὲ ταῖς φροντίσι καὶ
[4, 82]	δέ, ἃ προσέτασσε, δεχομένων χρηματισάμενος	ὁμοίως	ἐς Βροῦτον ἐπανῄει. Καὶ τὸ
[4, 109]	στρατοπέδου μέχρι τῆς θαλάσσης, κόπτων	ὁμοίως	καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν χάρακα
[4, 16]	πρὸ ἐκείνου Γάιον Μάριον, ὧν	ὁμοίως	τὰ γνωριμώτατα τῶν κακῶν ἐν
[4, 135]	ἀπέθανον, οἱ δὲ αὑτοὺς ἐξήγαγον	ὁμοίως	τοῖς στρατηγοῖς, οἱ δὲ καὶ
[4, 32]	τι τῶν ὄντων, ἢ τιμησαμέναις	κακῶς	ἐπιτίμια καὶ τοῖς ταῦτα μηνύουσιν
[4, 47]	συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε καλῶς καὶ	ἐστρατηγηκώς,	καὶ ἴσως διὰ ταῦτα ὡς
[4, 18]	οὐ στρατηγῶν μὲν ἔτι, ἀλλ'	ἐστρατηγηκώς,	πατὴρ δὲ νεανίου τὰ μὲν
[4, 19]	ἀμφ' αὑτὸν ὁρμῶντας ἐς ἄμυναν,	στρατηγικῶς	μάλα ἀνεβόησεν· Ἐσελθέτωσαν ἐς τὸ
[4, 17]	τὸν Ἀντώνιον ἐν μὲν ἀρχῇ	κεκωλυκὼς	εἶναι πολέμιον, ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς
[4, 109]	τοῦ ἔργου τοὺς πολεμίους ὁ	πεφυκὼς	ἔτι δόναξ ἀμφὶ τῇ διόδῳ.
[4, 20]	τινὰ διὰ τοῦ Κικέρωνός ποτε	κατωρθωκώς,	ἐκ τοῦ φορείου τὴν κεφαλὴν
[4, 47]	καὶ ἱστορίας συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε	καλῶς	καὶ ἐστρατηγηκώς, καὶ ἴσως διὰ
[4, 127]	τὴν φύσιν ἔσβεσεν. Ἐπεμαντεύοντο δὲ	ὁμαλῶς	ἑκάτεροι τήνδε τὴν ἡμέραν ἐν
[4, 4]	ἦν. Κύνες τε γὰρ ὠρύοντο	ὁμαλῶς	οἷα λύκοι, σύμβολον ἀηδές, καὶ
[4, 26]	ἐσήλατο ἐς αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ	ἀσφαλῶς	ἑαυτὸν ἐπικρύψας οὐκ ἤνεγκε τὴν
[4, 18]	καὶ διὰ πάντα εὐκαταφρόνητον, ἐκρύπτετο	ἀσφαλῶς,	μέχρι τοὺς σφαγέας ὁ υἱὸς
[4, 39]	μεθ' ὧν ὥδευεν ἐπιμόχθως καὶ	εὐτελῶς	οἷα θεράπαινα, μέχρι διέπλευσεν ἐς
[4, 134]	ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ λιμοῦ,	δαψιλῶς	αὐτὸν ἔχοντα ἀγορᾶς καὶ ναυκρατοῦντα,
[4, 33]	μήτε στρατηγίας μήτε τῆς πολιτείας	ὅλως,	τῆς ὑμῖν ἐς τοσοῦτον ἤδη
[4, 31]	ἐκείνων ἔσεσθαι νομίζοντες οὐδὲ ἀσφαλὲς	ὅλως	χρυσίον ἢ ἀργύριον ἔχοντας ὁρᾶσθαι
[4, 90]	καὶ δι' αὐτὸ συστρατεύεσθε ἡμῖν	ἑτοίμως,	δοκεῖ δὲ καὶ νῦν ἐπεξελθεῖν
[4, 70]	τῆς μοναρχίας ἡγεμόνα· λέγουσι δ'	ὅμως	αἱ συνθῆκαι Ῥωμαίους καὶ Ῥοδίους
[4, 104]	Ῥασκουπόλιδος. Οἱ δ' ἐπιμόχθως μέν,	ὅμως	δὲ ἔπραττον αὐτὸ μετὰ ὁρμῆς
[4, 69]	τι ὑπὸ αἰδοῦς, ὑφελόντα δὲ	ὅμως	εἰπεῖν· Εἰ μὲν οὐ συνεβούλευσας
[4, 48]	ἐς Πομπήιον προπεπλευκέναι ἀνήγετο, θεράποντα	ὅμως	ἐπὶ τῆς ἠιόνος ἐξαγγέλλειν ὑπολιποῦσα.
[4, 67]	καὶ ναυαρχεῖν Μνασέαν, ἔπεμπον δ'	ὅμως	ἐς τὸν Κάσσιον ἔτι πρεσβευτὴν
[4, 86]	δεηθεῖσαι. Καὶ ὁ Μοῦρκος ἀχθόμενος	ὅμως	ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις κεναῖς. Αἱ δὲ
[4, 121]	δυναμένων· ὁ δὲ Κάσσιος αὐτὸν	ὅμως	ἐφρούρει, μὴ καὶ παρὰ δόξαν
[4, 120]	πρόθυμοι. Καὶ τῆς τοιαύτης δ'	ὅμως	ζημίας ὑμῖν ἕνεκα ἐπιδώσομεν νικητήρια,
[4, 74]	τῷ πλήθει τῶν χρημάτων ἐπέταττεν	ὅμως	καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι τῆς
[4, 66]	πράσσοντες ἔπεμπόν τινας ἐς Μύνδον	ὅμως,	οἳ τὸν Κάσσιον ἠξίουν μήτε
[4, 37]	υἱὸν εἶναι πολέμιον ἐψηφίζετὀ, παρεσκεύασεν	ὅμως	Πλάγκον ὑπατεύοντα κάθοδον τῷ Λευκίῳ
[4, 86]	του δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων, ὑπέμενεν	ὅμως	τὰς ἐκ τῆς Ἰταλίας αὐτοῖς
[4, 57]	βουλῆς πάνυ δυσχεραινούσης, ἀντεδόθη δὲ	ὅμως	τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον Κυρήνη
[4, 77]	κεκμηκότες συμφερόμενοι καὶ τετρωμένοι πάντες,	ὅμως	ὑπέμενον, ἕως σφίσιν αἱ ἐπάλξεις
[4, 27]	οὔπω τινὸς ἐπιόντος αὐτοῖς, ἔφευγον	ἀκόσμως	διὰ πυλῶν, καὶ αὐτοὺς τοῖς
[4, 128]	τρίτων συνυποχωρούντων, μισγόμενοι πάντες ἀλλήλοις	ἀκόσμως	ἐθλίβοντο ὑπὸ σφῶν καὶ τῶν
[4, 112]	κατάληψιν ἰδὼν τοῦ στρατοπέδου διεσκίδνατο	ἀκόσμως.	Καὶ τὸ ἔργον ἦν ἐντελὲς
[4, 117]	Τῆς τε γὰρ μάχης ἤρξατε	προθύμως,	εἰ καὶ χωρὶς παραγγέλματος· καὶ
[4, 36]	τῆς Ἰταλίας, καὶ Πομπηίου σφᾶς	προθύμως	ὑποδεχομένου. Λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν
[4, 13]	μὲν γυναῖκας ἢ παῖδας οὐκ	εὐμενῶς	σφίσιν ἔχοντας, οἱ δὲ ἐξελευθέρους
[4, 133]	φιλήκοος, ἅτε καὶ φιλοσοφήσας οὐκ	ἀγεννῶς.	~Ἀλλὰ καὶ τοιοῖσδε οὖσιν αὐτοῖς
[4, 124]	στρατὸς οἷα τοῦ πάλαι Καίσαρος	γεγονὼς	ἀγανακτήσειέ τε καὶ μεταβάλοιτο· ὅπερ
[4, 20]	ἐς τὰ μέγιστα τῇ πατρίδι	γεγονὼς	χρήσιμος, ἀνῄρητο καὶ ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο·
[4, 58]	τὸ τέλος ἐς τρυφὴν ἐπήγετο	ἀσχημόνως	καὶ ἐπιμεμφομένῳ τῷ Βάσσῳ ποτὲ
[4, 100]	καὶ φέρονται καθ' ἑκάστην ἡμέραν	ἀπόνως	διὰ θαλάττης ἔκ τε νήσων
[4, 48]	σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν, ἐρέσσοντες	φιλοπόνως·	ἐκεῖ δὲ ἔτυχόν τε τῶν
[4, 74]	συμφέρειν. Καὶ οἱ μὲν ἐπράσσοντο	συντόνως,	ἐξαγγέλλεται δὲ αὐτῷ Κλεοπάτρα μέλλουσα
[4, 124]	κίνδυνον ἐπικείμενοι συμφέρονται τῷ στρατῷ	κουφόνως,	ἀμφίβολον καὶ ὀξεῖαν τύχην προτιθέντι
[4, 98]	οἱ πολεμοῦντες ἡμῖν ἐφρόνουν, ἐνῆν	ἀκινδύνως	ἅπασι τὰ ὅπλα καταθέσθαι καὶ
[4, 128]	ἐχόμενοι τὰς πύλας προελάμβανον σφόδρα	ἐπικινδύνως	(ἄνωθέν τε γὰρ ἐβάλλοντο καὶ
[4, 69]	ἑτέροις, οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς	εὔνως	ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς ἐμφυλίοις
[4, 14]	Ἄπιστος γὰρ δὴ διὰ ταῦτα	ἀθρόως	ἕκαστος ἐς τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο
[4, 59]	ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀρίστων	ἀθρόως	ἐκράτει. Καὶ αὐτῷ τινες καὶ
[4, 8]	καὶ πολεμίους ἀναγράψασιν ἡμᾶς ὧδε	ἀθρόως	ἠναγκαζόμεθα χρῆσθαι. Νῦν δέ, ἐξ
[4, 58]	πολλοῦ στρατευόμενα καὶ γεγυμνασμένα προσέλαβεν	ἀθρόως·	οὗ τὸ μὲν ἓν αὐτῶν
[4, 110]	ἐπιτάγματος καὶ ἔκτεινον οἷα πλαγίους	ἀθρόως,	οὓς καταλάβοιεν. Ἀρξάμενοι δ' ἅπαξ
[4, 8]	καὶ τιμὰς καὶ δωρεὰς προήγαγεν	ἀθρόως,	οὔτ' ἂν ἡμεῖς τοῖς ἐνυβρίσασι
[4, 78]	καὶ ἐνέπρησαν τὰ μηχανήματα ἅπαντα	ἀθρόως.	Πεπετασμένων δ' αὐτοῖς τῶν πυλῶν
[4, 9]	τοσῇδε μᾶλλον ἢ ἐκποδὼν αὐτοὺς	ἀθρόως	ποιήσασθαι, ἄρξαντάς γε τοῦ καθ'
[4, 64]	προτιμώντων ἑκάτερον, ὡς εὐμεταβόλῳ πόλει	χαλεπῶς	ἐχρῶντο ἑκάτεροι· Κάσσιος δὲ νικήσας
[4, 78]	συμπλεκομένων σφίσι κρατοῦντες, τοξευόμενοι δὲ	χαλεπῶς	καὶ οὐδὲν ἔχοντες αὐτοὶ τόξον
[4, 111]	καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενός τε καὶ	χαλεπῶς,	μέχρι βιαζόμενος ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι
[4, 32]	γυναικὸς Ἀντωνίου, τῶν θυρῶν ἀπωθούμεναι	χαλεπῶς	τὴν ὕβριν ἤνεγκαν, καὶ ἐς
[4, 15]	ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι καὶ λιπαροῦντες	ἀπρεπῶς	ἢ διωθούμενοι τὸ κακὸν ἢ
[4, 129]	ἀξίωμα τἀνδρὸς καὶ ἀρετὴν ἐνθυμούμενος,	ὅπως	Βροῦτον ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ' ὁ
[4, 1]	καὶ Δέκμος ἐν τῇ Κελτικῇ·	ὅπως	δὲ ἔδοσαν Κάσσιός τε καὶ
[4, 112]	ὀλίγοι πάμπαν ἐφύλασσον· ὅθεν αὐτῶν	εὐμαρῶς	ἐκράτησεν ὁ Ἀντώνιος. Ἤδη δὲ
[4, 40]	καὶ θεράπουσι καὶ θεραπαίναις ὁδεύοντι	φανερῶς.	Ἄντιον δὲ ἡ γυνὴ στρωματοδέσμῳ
[4, 27]	φερόντων, μόνος τὴν ἀπολύουσαν ἤνεγκε	φανερῶς,	ἐκλαθόμενος τῆς μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν
[4, 45]	Ἀντώνιον, μόνος τὴν ἀπολύουσαν ἔφερε	φανερῶς.	Καὶ οἵδε μὲν οὕτως ἐσῴζοντο,
[4, 125]	Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς με	ἑτέρως	ἔχοντα νικᾶν ἐβιάσασθε· μὴ δὲ
[4, 36]	τήνδε ἐκείνης, προσελάμβανεν· ἕτεροι δὲ	ἑτέρως	φυγόντες ἢ κρυπτόμενοι μέχρι τῶν
[4, 25]	φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν. Εἶτα ἐπολέμει	καρτερῶς,	μέχρι πολλαῖς μάχαις ἡσσώμενος τὸν
[4, 39]	Ῥηγίου περὶ ἑσπέραν. Καὶ οὐ	δυσχερῶς	τὴν στρατηγίδα σκηνὴν μαθοῦσα, εὗρε
[4, 41]	Ὄππιον δὲ ὁ υἱός, ὑπὸ	γήρως	ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα, ἔφερεν ἐπὶ
[4, 54]	καὶ ὁ στρατὸς αὐτῷ γεγύμναστο	λαμπρῶς.	Γαΐῳ τε Καίσαρι διώκοντι τοὺς
[4, 49]	εἴη, περισώσειν ὁμολογήσαντα. Ἀπομαχόμενον δὲ	ἰσχυρῶς	καὶ γένος ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα
[4, 103]	ὁ Δεκίδιος τὰ Σαπαίων κατεῖχον	ἰσχυρῶς.	Καὶ πάλιν ἦν ἄπορα τοῖς
[4, 47]	τε καλῶς καὶ ἐστρατηγηκώς, καὶ	ἴσως	διὰ ταῦτα ὡς ἐχθρὸς μοναρχίας
[4, 120]	ἀντειλήφαμεν αὐτῶν καὶ τῶν ἡμετέρων	ἴσως	ἱκανώτερα· οἱ μὲν γὰρ ἐκ
[4, 2]	δικτατόρων ὀνομάσαι, διὰ τὸ δόγμα	ἴσως	τὸ Ἀντωνίου κωλῦον ἔτι γίγνεσθαι
[4, 92]	βουλῆς γιγνόμενον ἐς ἅπαντα. ~Ὧν	ἴσως	ὑμεῖς οὐκ ἀκριβῶς ᾐσθάνεσθε, ἀλλὰ
[4, 72]	Οἱ δὲ ἐπανήχθησαν μὲν αὖθις	εὐθαρσῶς,	δύο δὲ καὶ τότε ναῦς
[4, 134]	οἱ παράλογον καὶ πυθέσθαι μὲν	εὐθαρσῶς,	ὅς τις ἀνθρώπων ἢ θεῶν
[4, 78]	ὑπό του Ξανθίων εἴτε καὶ	αὐτομάτως	τῶν χαλαστηρίων διαρραγέντων, ὥστε τῶν
[4, 136]	φυλασσομένη πρὸς τῶν οἰκείων πάνυ	ἐγκρατῶς,	ἐσχάρας πυρὸς ἐνεχθείσης ἁρπάσασα τῶν
[4, 128]	τότε μάλιστα τοῦ παρηγγελμένου σφίσιν	ἐγκρατῶς	ἐχόμενοι τὰς πύλας προελάμβανον σφόδρα
[4, 129]	Βροῦτον αὐτὸν ἐδίωκον· καὶ αὐτοὺς	ἀσχέτως	ἔχοντας τοῦ δρόμου Λουκίλιος ἰδὼν
[4, 112]	ἂν εἰργάσαντο κατὰ τῶν ἑτέρων,	ἀσυντάκτως	ὧδε ἀχθοφορούντων. Τὸν δ' ἀριθμὸν
[4, 54]	ἀεὶ τῆς μοίρας ὡς ἀτυχούσης	ἀμειλίκτως	καὶ Σεξστίῳ προσέθετο, εὐμενιζόμενος δι'
[4, 68]	ἀνάγκης θάτερον, ἢ Ῥοδίους ἀποθανεῖν	πάντως	ἢ Κάσσιον ἡσσᾶσθαι. Συμβουλεύω δὲ
[4, 10]	ἢ ἐπεβούλευσαν, οὐδὲ ἐκ πλούτου	πάντως	ἢ περιουσίας ἢ ἀξιώσεως οὐδ'
[4, 97]	ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς νόμοις,	εἰκότως	οἵδε τε οἱ ἄνδρες καὶ
[4, 123]	μὴ ἀπρεπέστερον ὑπὸ τοῦ πλήθους	ἀλογίστως	ἐκβιασθείη, καὶ μάλιστα μισθοφόρων, οἷς
[4, 23]	τῶν ἀνδρῶν ἀναγράψω. Ἕτεραι δὲ	ἀθεμίστως	ἐπεβούλευσαν τοῖς ἀνδράσιν. Καὶ αὐτῶν
[4, 134]	περισώσαντα ἀχαρίστως καὶ ἐς αὐτοκράτορα	ἀθεμίστως	καὶ ἐν βουλευτηρίῳ καὶ ἐς
[4, 134]	ἐς εὐεργέτην ἐκ πολέμου περισώσαντα	ἀχαρίστως	καὶ ἐς αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ
[4, 128]	ὑπὸ σφῶν καὶ τῶν πολεμίων	ἀπαύστως	αὐτοῖς ἐπικειμένων, ἕως ἔφευγον ἤδη
[4, 100]	ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ τάδε	ἀκωλύτως,	οὐδενὸς ἡμῖν ὄντος ὄπισθεν ἐχθροῦ·
[4, 132]	προήγαγεν αὐτὴν ἐς ὑπεροψίαν διαβολῆς·	οὕτως	ἅπασιν ἐγενέσθην τιμίω. Ἐγενέσθην δὲ
[4, 113]	τὴν σφαγήν, διεχρήσατο. Καί τισιν	οὕτως	ἀποθανεῖν δοκεῖ Κάσσιον. Ἕτεροι δὲ
[4, 36]	περιλαβεῖν. Ὁ μὲν δὴ χρησιμώτατος	οὕτως	ἀτυχούσῃ τῇ πατρίδι ἐγίγνετο, καὶ
[4, 1]	ἐκείνων προείρηται, τὰ δὲ ἑξῆς	οὕτως	ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν καὶ Ἀντώνιος
[4, 111]	τοῖς πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον. Καὶ πάντα	οὕτως	ἐγίγνετο ὀξέως, ὥστε τοῖς τὸ
[4, 118]	ὑμῶν ἀνὰ λόγον. Ὁ μὲν	οὕτως	εἶπεν καὶ αὐτίκα διεμέτρει τὴν
[4, 38]	οἱ τρεῖς τὸ φρόνημα προύγραψαν	οὕτως·	Ἐπεὶ Μεσσάλαν ἀπέφηναν ἡμῖν οἱ
[4, 45]	ἔφερε φανερῶς. Καὶ οἵδε μὲν	οὕτως	ἐσῴζοντο, Πομπώνιος δὲ εἰς στρατηγοῦ
[4, 31]	Ἴβηρσιν ἐθριάμβευε, καὶ προυτέθη διάγραμμα	οὕτως	ἔχον· Ἀγαθῇ τύχῃ προειρήσθω πᾶσι
[4, 127]	φύσεως καὶ γένους ἐχθροῖς ἐπηπείλουν.	Οὕτως	ἡ παραυτίκα ὀργὴ τὸν λογισμὸν
[4, 8]	τοῖς ἴσοις κέρδεσι. ~Καὶ εἶχεν	οὕτως	ἡ προγραφή· Μᾶρκος Λέπιδος, Μᾶρκος
[4, 96]	ἕτοιμα ἔχομεν ἐς ἀμοιβὰς μείζονας.	Οὕτως	ἡμῖν καὶ τὸ δαιμόνιον, ὡς
[4, 8]	ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι τὰ κοινά,	οὕτως	λέγουσιν· εἰ μὴ δι' ἀπιστίαν
[4, 15]	καὶ στρατηγίας πολέμων καὶ θριάμβους.	Οὕτως	ὁ καιρὸς ἦν ἐκεῖνος ἐπίδειξις
[4, 47]	κυνὸς κεφαλὴν ἐπέθετο καὶ διῆλθεν	οὕτως	ὀργιάζων αὐτῷ σχήματι ἐς Πομπήιον.
[4, 99]	ἡμῖν ἢ τοῖς πολεμίοις, μάθετε	οὕτως.	Τέλη μὲν ὁπλιτῶν ἴσα αὐτοῖς
[4, 54]	Σιττιανούς, οἳ ἀπὸ τοιᾶσδε συντυχίας	οὕτως	ὠνομάζοντο. Σίττιος ἐν Ῥώμῃ δίκην
[4, 128]	αὐτοῖς ἐπικειμένων, ἕως ἔφευγον ἤδη	σαφῶς.	Καὶ οἱ τοῦ Καίσαρος τότε
[4, 94]	βουλὴ τὴν κοινὴν γνώμην ἐξέφηνε,	σαφῶς	μὲν ὅτε καὶ γέρα τυραννοκτονικὰ
[4, 93]	τῶν δημάρχων ἀρχή. Ἐπιμέμψασθαι δὲ	σαφῶς	οὐ δυναμένη τὸν ἄνδρα οὐδ'
[4, 69]	σοι. Ἠδικούμην δὲ δή που	σαφῶς	τὸ μὲν πρῶτον ἀδίκημα συμμαχίαν
[4, 71]	ἐπίπλῳ· καί τί που καὶ	κούφως	εἶχον ἐλπίδος, ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ
[4, 17]	κεκωλυκὼς εἶναι πολέμιον, ὕστερον δὲ	συμπεπραχὼς	ἐς πάντα Κικέρωνι. Πυθόμενος δὲ
[4, 77]	τὰς πύλας καὶ πάντας ἐνήλλασσε	συνεχῶς.	Οἱ δὲ ἀκμῆσιν αἰεὶ κεκμηκότες