Livre, Chap. |
[4, 115] |
θεῶν
ἐκδεδομέναι
τοῖς
πολεμίοις.
Ἐνέβαλλον
|
γὰρ |
ἀδεῶς
ἑκάστῃ
καὶ
ἀνερρήγνυον·
οὐδὲ |
[4, 16] |
ἐπελεύσομαι
νῦν,
οὐ
πάντα
(οὐ
|
γὰρ |
ἀξιαφήγητον
ἀναίρεσις
ἁπλῆ
καὶ
φυγὴ |
[4, 50] |
μητέρα
τῷ
παιδὶ
συνεγνωκέναι·
Λεπίδου
|
γὰρ |
αὐτοῦ
ἄρα
ὡς
ἀσθενοῦς
ὑπερεώρα. |
[4, 138] |
τὴν
μάχην
ἐπεμαντεύσαντο
Ῥωμαίοις·
ἐκρίθη
|
γὰρ |
αὐτῶν
ἡ
πολιτεία
παρ'
ἐκεῖνο |
[4, 85] |
ἐπινίκια
τοῖς
στρατοῖς
ἐπηγγελμέναι.
Ταῖς
|
γὰρ |
δὴ
γνώμαις
αἵδε
μάλιστα
τὴν |
[4, 14] |
χρυσόν
τε
καὶ
ἄργυρον.
Ἄπιστος
|
γὰρ |
δὴ
διὰ
ταῦτα
ἀθρόως
ἕκαστος |
[4, 5] |
καὶ
τότε
καὶ
ὕστερον.
Προσκατελέγοντο
|
γὰρ |
δὴ
καὶ
ἕτεροι
μεθ'
ἑτέρους, |
[4, 13] |
γείτονας
ἐπιθυμίᾳ
τῶν
χωρίων.
Ἐπανάστασις
|
γὰρ |
δὴ
πάντων,
ὅσα
τέως
ὕπουλα |
[4, 15] |
οἱ
προσκέοιτο
ἡ
κεφαλή·
τῶν
|
γὰρ |
δὴ
προγεγραμμένων
ἐν
ἀγορᾷ
προυτίθεντο |
[4, 36] |
Πομπηίου
σφᾶς
προθύμως
ὑποδεχομένου.
Λαμπροτάτην
|
γὰρ |
δὴ
σπουδὴν
ἐς
τοὺς
ἀτυχοῦντας |
[4, 19] |
Πλησιαζόντων
δὲ
τῶν
ἐρευνωμένων
(τοῦτον
|
γὰρ |
δὴ
φιλοτιμότατα
πάντων
Ἀντώνιός
τε |
[4, 92] |
περὶ
ὑμᾶς
μέρους
καταμάθοιτε.
Ὁ
|
γὰρ |
δῆμος
ὑμεῖς
ἐν
μὲν
τοῖς |
[4, 97] |
τὰ
λοιπὰ
καὶ
συναιρομένους.
Πολὺ
|
γὰρ |
δικαιότερα
ἡμεῖς
γέρα
τοῖς
περισώσασιν |
[4, 128] |
προελάμβανον
σφόδρα
ἐπικινδύνως
(ἄνωθέν
τε
|
γὰρ |
ἐβάλλοντο
καὶ
ἐκ
τοῦ
μετώπου) |
[4, 108] |
ὑψηλοτέρων,
οὐ
κατῄεσαν
δέ·
οὐ
|
γὰρ |
ἐγνώκεσαν
ἐς
τὴν
μάχην
ἐπείγεσθαι, |
[4, 6] |
ὡς
ἐν
ἁλισκομένῃ
πόλει.
Τῷ
|
γὰρ |
ἐγνῶσθαι
μὲν
ἀνδρολήψια
γίγνεσθαι,
μὴ |
[4, 2] |
ἄρχειν,
ἴσον
ἰσχύουσαν
ὑπάτοις·
ὧδε
|
γὰρ |
ἔδοξεν
ἀντὶ
δικτατόρων
ὀνομάσαι,
διὰ |
[4, 1] |
ἐς
θάνατον
προγράψαντος.
Μάριος
μὲν
|
γὰρ |
ἐζήτει
καὶ
ἐκόλαζεν,
οὓς
εὕροι· |
[4, 105] |
Κρηνίδες
ἔτι
πρὸ
Δάτου·
κρῆναι
|
γάρ |
εἰσι
περὶ
τῷ
λόφῳ
ναμάτων |
[4, 125] |
δ'
εἰσὶν
ἐν
ἀμφιβόλῳ·
μεταξὺ
|
γάρ |
εἰσιν
ὑμῶν
τε
καὶ
λιμοῦ. |
[4, 122] |
δέος
ἑκάστης
ἡμέρας
ἐπεγίνετο.
Οὔτε
|
γὰρ |
ἐκ
Θεσσαλίας
αὐτοῖς
ἔτι
τὰ |
[4, 117] |
ὀλίγον
ἤδη
σαφοῦς
ἐπιλείψεως.
Οὔτε
|
γὰρ |
ἐκ
Σικελίας
ἢ
Σαρδόνος
ἢ |
[4, 120] |
ἡμετέρων
ἴσως
ἱκανώτερα·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
πάνθ'
ὅσα |
[4, 106] |
καὶ
οἱ
κρημνοὶ
στρατοπεδεῦσαι.
Τὰ
|
γὰρ |
ἑκατέρωθεν
αὐτῶν,
τῇ
μὲν
ἦν |
[4, 98] |
ἐπὶ
νοῦν
ἔτι
ἴτω·
οὐ
|
γὰρ |
ἐκείνου
γε
ἦμεν
οὐδὲ
τότε, |
[4, 74] |
Καίσαρά
τε
καὶ
Ἀντώνιον·
τὰ
|
γὰρ |
ἐκείνων
αἱρουμένη
καὶ
τέως
διὰ |
[4, 120] |
ἁρπαγῆς
μηδ'
ἐπ'
ὀλίγον·
οὐ
|
γὰρ |
ἐν
οἷς
ἔχομέν
ἐστι
τὸ |
[4, 95] |
ἐστὶ
τῶν
κακῶν
ὡρισμένα.
Τοῦτο
|
γὰρ |
ἐπανάστασίς
τίς
ἐστι
πάντων,
ὅσα |
[4, 80] |
αὐτῶν
ἀπώλλυντο
ἐλευθερίας
οὕνεκα.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐπὶ
Ἁρπάγου
τοῦ
Μήδου,
Κύρῳ |
[4, 33] |
συμπράξαιμεν
ὑμῖν
κατ'
ἀλλήλων.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐπὶ
Καίσαρος
ἢ
Πομπηίου
συνεφέρομεν, |
[4, 111] |
ἥσθη
μὲν
ὡς
ἀναγκάσας
(πάνυ
|
γὰρ |
ἐπὶ
ταῖς
ἀγοραῖς
ἐδεδίει)
ἀναστρέφειν |
[4, 128] |
δι'
αὐτοῦ
Καίσαρος
εὐτυχίαν
νοὐ
|
γὰρ |
ἐπίμεμπτοί
γε
ἦσαν
οὐδὲ
οἱ |
[4, 106] |
ὑποχωρούντων
οὐκέτι
προῄεσαν·
Ἀντώνιόν
τε
|
γὰρ |
ἐπυνθάνοντο
πλησιάζειν,
Καίσαρος
ὑπολελειμμένου
διὰ |
[4, 5] |
ἔχθρας
ἢ
πλούτου
διαφέροντος.
Ἐδέοντο
|
γὰρ |
ἐς
τὸν
πόλεμον
χρημάτων
πολλῶν, |
[4, 119] |
τοῦ
ἀγῶνος
οἱ
ἐλάττονες·
οὐ
|
γὰρ |
ἐς
τοῦτό
όγε
στρατὸν
ἤγειρον |
[4, 134] |
ἦν
οὐδὲ
ἐν
ὀλίγῳ·
καὶ
|
γὰρ |
ἐς
φίλον
ἐγίγνετο
παραλόγως
καὶ |
[4, 89] |
στρατὸν
ἐς
πίστιν
συνῆγε·
τίκτουσι
|
γὰρ |
εὔνοιαν
ἐλπίδες
κοιναί.
Θροῦ
δὲ |
[4, 65] |
ἔργον
ἐς
Μακεδονίαν·
τέλη
τε
|
γὰρ |
ἤδη
τοῖς
πολεμίοις
ἐς
τεσσαράκοντα |
[4, 119] |
ἄνδρες
ὄντες
ἀσθενέστεροι
γενέσθαι.
Οὐ
|
γὰρ |
ἤλθομέν
γε
καὶ
ἡμεῖς
ἐν |
[4, 89] |
γενομένης
ποτὲ
ὁ
Κάσσιος
(προῦχε
|
γὰρ |
ἡλικίᾳ)
προελθὼν
μικρὸν
ἐκ
τῆς |
[4, 10] |
οὐχ
ἧσσον
ἡμῶν·
ἀνάγκη
μὲν
|
γὰρ |
ἡμῶν
διαφερομένων
ὑμᾶς
πάντας
ἐν |
[4, 107] |
τε
καὶ
πλεονεξία.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἦσαν
ἐπὶ
κολωνῷ,
οἱ
δὲ |
[4, 49] |
τὸ
ὅμοιον
ἀμφοτέροις·
Βαρβούλας
τε
|
γὰρ |
ἡττηθέντος
Ἀντωνίου
λαμβανόμενος
ὑπεκρίνατο
οἰκέτης |
[4, 93] |
ἡ
βουλὴ
δι'
ὑμᾶς·
ὑμετέρα
|
γὰρ |
καὶ
οὐ
τῆς
βουλῆς
ἐστιν |
[4, 91] |
καὶ
δικαιοτάτην
τὴν
πρόφασιν.
~Ἡμεῖς
|
γὰρ |
Καίσαρα
ἐν
μὲν
τοῖς
πολέμοις |
[4, 117] |
ἐγένεσθε
τῶν
πολεμίων.
Τῆς
τε
|
γὰρ |
μάχης
ἤρξατε
προθύμως,
εἰ
καὶ |
[4, 40] |
ἄπιθι
χαίρων,
εἶπεν,
αὐτοκράτορ·
τοῦτο
|
γάρ |
μοι
προσήκει
καὶ
νῦν
καλεῖν |
[4, 71] |
τε
καὶ
δυνάμεως·
Ῥόδιοι
μὲν
|
γὰρ |
ναυσὶ
κούφαις
διεξέπλεόν
τε
τοὺς |
[4, 37] |
μητέρα
δὲ
οὐκ
εὐγνώμονα
αοὐ
|
γὰρ |
νῦν
χρῆναι
περισῴζειν
Λεύκιον,
ἀλλὰ |
[4, 13] |
ἐκ
τοῦ
πρὶν
περιφανοῦς.
Κατέδυνον
|
γὰρ |
οἱ
μὲν
ἐς
φρέατα,
οἱ |
[4, 20] |
οἱ
περὶ
οὐρὰν
λοχαγοί.
~Τότε
|
γὰρ |
οἱ
μὲν
θεράποντες
ὡς
ἐλευσομένων |
[4, 37] |
ἂν
ἡμᾶς
ὁμοῦ
κατακάνῃς·
τὰ
|
γὰρ |
ὅμοια
καὶ
τοῖς
ὑποδεδεγμένοις
ἐπικεκήρυκται. |
[4, 86] |
αὐτοὺς
ἐκ
τῶν
ἐπινικίων
(ἐδεδίει
|
γὰρ |
ὄντας
ἐπὶ
τοῦ
πορθμοῦ
μάλιστα) |
[4, 39] |
μὴν
ἐψεύσθη
τῆς
φιλανδρίας·
οἱ
|
γὰρ |
ὁπλῖται
καὶ
ναῦν
ἐμίσθωσαν
τῷ |
[4, 14] |
ἀνδρῶν
δέους
περιέστη.
Τότε
μὲν
|
γὰρ |
οὐ
προγραφέντος
οὐδενός,
ἀλλά
τινων |
[4, 28] |
βασανίζειν
μήτε
ἀναιρεῖν
ἔτι·
εἰ
|
γὰρ |
οὐκ
ἔνι
μοι
διαφυγεῖν,
ἄμεινον |
[4, 86] |
ἑτέρου
καὶ
τοξοτῶν
ἐπέμφθη·
ὡς
|
γὰρ |
οὐκ
ἔχουσι
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν |
[4, 13] |
ὑπεκάθηντο
μετὰ
σιγῆς
βαθυτάτης.
Ἐδεδοίκεσαν
|
γὰρ |
οὐχ
ἧσσον
τῶν
σφαγέων
οἱ |
[4, 117] |
ἢ
κτείνειν
τοὺς
ἡσσωμένους·
οἱ
|
γὰρ |
πλέονες
ὑμῶν
τοὺς
πολεμίους
παροδεύοντες |
[4, 22] |
ἀνάγραπτον,
εἰκότα
ἀξιοῖς,
ἔφη·
Σὺ
|
γὰρ |
πρὸ
τούτου
γέγραψαι.
Καὶ
εἰπὼν |
[4, 137] |
ἕτερον
ἐγένετο
πρὸ
ἐκείνου.
Οὔτε
|
γὰρ |
στρατὸς
τοσοῦτος
ἢ
τοιοῦτος
ἐς |
[4, 49] |
ἐς
τὸ
ἔπειτα
παρέμεινεν·
ἦρξαν
|
γὰρ |
τὴν
ἐπώνυμον
ἀρχὴν
ἐν
ἄστει |
[4, 131] |
ἀναξίως
βουλεύεσθαι
περὶ
αὑτοῦ·
αὐτοὶ
|
γάρ, |
τῆς
τύχης
πολλάκις
πεπειραμένοι,
οὐκ |
[4, 102] |
ἐγένετο
μὲν
ὡς
προσεδόκησαν·
ὑπὸ
|
γὰρ |
τῆς
φαντασίας
τῶν
νεῶν
Νωρβανὸς |
[4, 108] |
ὂν
δαψιλὲς
οὐδὲ
οἰκεῖον·
οὔτε
|
γάρ |
τι
δι'
ἐμπόρων
ἀπ'
Αἰγύπτου |
[4, 72] |
ἀνέτοιμον
ἐς
τειχομαχίαν
ἐπαγαγόντα·
ἐλπίζων
|
γάρ |
τι
τοιοῦτον
ἐπεφέρετο
πύργους
ἐπτυγμένους, |
[4, 138] |
ἐς
τοὺς
ἡγεμόνας
ὁρμαῖς·
οὐ
|
γάρ |
τις
αὐτοῖς
τῶν
ἐπιφανῶν
ἔτι |
[4, 133] |
συναγωνιστῇ
τε
καὶ
συνάρχῳ·
οὐ
|
γάρ |
τις
αὐτῶν
Βροῦτον
ἢ
Κάσσιον |
[4, 112] |
ἑκατέροις
καὶ
ὅμοιον·
Βροῦτός
τε
|
γὰρ |
τὸ
λαιὸν
τῶν
πολεμίων
ἐτέτραπτο |
[4, 104] |
τέλος
οὐδὲ
περιέλαβον
αὐτούς·
ὁ
|
γάρ |
τοι
Ῥάσκος,
ὁ
ἀδελφὸς
τοῦ |
[4, 134] |
καὶ
προεσήμηνε
πολλάκις.
Κασσίῳ
τε
|
γὰρ |
τὸν
στρατὸν
καθαίροντι
ὁ
ῥαβδοῦχος |
[4, 35] |
σὺν
καταφρονήσει
χείρονα
ἐποίουν.
Ὡς
|
γὰρ |
τῶν
ἀρχόντων
ἐπὶ
τοιοῖσδε
ἔργοις |
[4, 119] |
δὲ
ἐπιδείξουσιν
ἅπαν
ὑμέτερον·
ὑπισχνοῦμαι
|
γὰρ |
ὑμῖν
οὔτε
αὔριον
οὔτε
ταῖς |
[4, 40] |
μετ'
ὀργῆς
ἀμειβόμενος
ἐγνώρισεν
(ἐστράτευτο
|
γὰρ |
ὑπ'
αὐτῷ
ποτε
ἐν
Συρίᾳ) |
[4, 3] |
Ἀντώνιόν
τε
καὶ
Καίσαρα·
Λέπιδον
|
γὰρ |
ὑπατεύειν
ἐς
τὸ
μέλλον
καὶ |
[4, 4] |
καὶ
φοβερὰ
ἦν.
Κύνες
τε
|
γὰρ |
ὠρύοντο
ὁμαλῶς
οἷα
λύκοι,
σύμβολον |
[4, 14] |
στάσεσιν
ἢ
πολέμου
καταλήψεσιν·
οὐ
|
γάρ, |
ὡς
ἐν
ἐκείνοις,
τὸν
μὲν |
[4, 95] |
καὶ
ἀμείψασθαι
δύνωνται.
~Νῦν
μὲν
|
γὰρ |
ὡς
ἔχουσιν,
ἴστε.
Προγράφονται
χωρὶς |
[4, 100] |
καὶ
τοιάδε
ἐστίν,
ὦ
συστρατιῶται,
|
παρ' |
ἀνθρωπίνης
φροντίδος
ἕτοιμα·
τὰ
δὲ |
[4, 18] |
ἔστε
αὐτὸν
ὁ
υἱὸς
αἰτήσαιτο
|
παρ' |
Ἀντωνίου.
Οἱ
δ'
ἐπιγελάσαντες
ᾖτησεν, |
[4, 18] |
μὲν
ἄλλα
ἀκολάστου,
δυναστεύοντος
δὲ
|
παρ' |
Ἀντωνίῳ,
τοὺς
λοχαγοὺς
ἠξίου
τὴν |
[4, 121] |
προελευσόμενοι
μέχρι
θαλάσσης
καὶ
ἢ
|
παρ' |
αὐτὴν
ἄρα
τὴν
θάλασσαν
ἢ |
[4, 76] |
κατὰ
λόγον
τοῦ
βάθους,
ὥστε
|
παρ' |
αὐτὴν
ἑστῶτες
ἠκόντιζόν
τε
καὶ |
[4, 137] |
ἀσκήσεως
καὶ
καρτερίας
ὁμοίας,
δυσκαταγώνιστοι
|
παρ' |
αὐτὸ
ἦσαν
ἀλλήλοις.
Οὐδὲ
ὁρμῇ |
[4, 106] |
δύο
στρατόπεδα.
Ἦν
δὲ
καὶ
|
παρ' |
αὐτὸ
ποταμός,
ὃν
Γάγγαν
τινές, |
[4, 103] |
ὁ
Ῥασκούπολις
ἐφη
περίοδον
εἶναι
|
παρ' |
αὐτὸ
τὸ
τῶν
Σαπαίων
ὄρος |
[4, 67] |
σφίσι
πρυτανεύειν,
ἥπερ
ἐστὶν
ἀρχὴ
|
παρ' |
αὐτοῖς
μάλιστα
αὐτοκράτωρ,
καὶ
ναυαρχεῖν |
[4, 45] |
εἰρήνης
ὑπάτευσεν.
~Σέργιος
δὲ
ἐκρύφθη
|
παρ' |
αὐτῷ
Ἀντωνίῳ,
μέχρι
Πλάγκον
ὑπατεύοντα |
[4, 51] |
ἀποθανόντα
ἐς
Πομπήιον
ἐλθὼν
τιμῆς
|
παρ' |
ἑκατέρῳ
καὶ
στρατηγίας
ἠξιοῦτο.
Ἐπὶ |
[4, 138] |
ἐκρίθη
γὰρ
αὐτῶν
ἡ
πολιτεία
|
παρ' |
ἐκεῖνο
τὸ
ἔργον
μάλιστα
καὶ |
[4, 133] |
ἀξιόλογον
καὶ
χρήματα
ἄπειρα
καὶ
|
παρ' |
ἑκόντων
καὶ
παρὰ
ἀκόντων,
πολέμους |
[4, 126] |
καὶ
στρατόπεδα
καὶ
τὰ
νικητήρια
|
παρ' |
ἡμῶν.
Ἔσται
δὲ
ταῦτα,
ἢν |
[4, 107] |
κοιλότερον
ἐκλιμνάζοντος
ἐνίοτε
τοῦ
ποταμοῦ·
|
παρ' |
ὃ
καὶ
τὰς
πηγὰς
τῶν |
[4, 117] |
αὐτοῦ
καὶ
κομιδῆς
κακοπαθοῦς
καὶ
|
παρ' |
ὀλίγον
ἤδη
σαφοῦς
ἐπιλείψεως.
Οὔτε |
[4, 67] |
εἰσὶν
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἀνάγραπτοι
στῆλαι
|
παρ' |
ὑμῖν.
~Τάδε
μὲν
δὴ
καὶ |
[4, 84] |
ὁμοίως
διαφερόντων,
ὅ
τε
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἀνῃρέθη
καὶ
ἡ
βουλὴ
κατεκάλει |
[4, 38] |
αὐτῷ
μηδὲ
ἐπιδημεῖν,
ὅτε
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἀνῃρεῖτο,
ἐξῃρήσθω
τῶν
προγραφέντων
ὁ |
[4, 57] |
ὑπόμνημα,
ἦν
τοιάδε.
Ἐπειδὴ
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἀνῄρητο,
οἱ
μὲν
σφαγεῖς
αὐτοῦ |
[4, 108] |
πάντα,
ὅσα
ἐπενόουν,
καὶ
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἀφῖκτο,
οὔπω
μὲν
ἐρρωμένος
ἐς |
[4, 42] |
μέν
σοι
πολέμιος
γέγονεν,
ὦ
|
Καῖσαρ, |
ἐγὼ
δὲ
σύμμαχος·
καὶ
χρὴ |
[4, 93] |
ἴστε;
~Ἀλλ'
οὐκ,
ἀφ'
οὗ
|
Καῖσαρ |
ἐδυνάστευσεν,
οὐκ
ἀρχήν
τινα,
οὐ |
[4, 58] |
τὸ
μὲν
ἓν
αὐτῶν
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἐν
Συρίᾳ
καταλελοίπει,
τὰ
ἐς |
[4, 8] |
ἐπιβεβουλεύμεθα
καὶ
ἐξ
ὧν
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἔπαθεν,
ἀτιθάσευτον
ὁρῶντες
τὴν
κακίαν |
[4, 86] |
τοῦ
πορθμοῦ
Βαλαρόν.
~Ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
ἐπελθὼν
νρηγίνοις
μὲν
καὶ
Ἱππωνεῦσι |
[4, 85] |
Πομπήιος
ἐπῆρτο.
Καὶ
τούτων
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἐπήκοος
ὢν
ἔπεμπε
Σαλουιδιηνὸν
ἐπὶ |
[4, 51] |
Ἐπὶ
δὲ
ἐκείνοις
αὐτὸν
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἐς
ἀπολογίαν
τῆς
Κικέρωνος
ἐκδόσεως |
[4, 130] |
καὶ
λαφύρων
συμφορηθέντων.
Ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
ἐς
μέσην
νύκτα
πονηθεὶς
ἀνεχώρησε |
[4, 87] |
δὲ
καὶ
Νωρβανός
οὓς
ὁ
|
Καῖσαρ |
καὶ
Ἀντώνιος
μετὰ
ὀκτὼ
τελῶν |
[4, 119] |
αὐτοῖς
δώσειν
ὑποσχέσθαι.
~Ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος,
εἰδότες
οὐ |
[4, 127] |
μὴ
μάχεσθαι.
~Οὕτω
μὲν
ὁ
|
Καῖσαρ |
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
παρώτρυνον,
ἐφ' |
[4, 126] |
βοῆς
παρέπεμπον
εὐφήμου·
ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
τοὺς
ἰδίους |
[4, 42] |
μεθῆκε
σῴζεσθαι
τὸν
Μέτελλον
ὁ
|
Καῖσαρ, |
καίτοι
πολεμιώτατον
αὐτῷ
γενόμενον
καὶ |
[4, 129] |
λοιπὸν
ἔργον
οἱ
στρατηγοὶ
διῃροῦντο,
|
Καῖσαρ |
μὲν
αἱρεῖν
τοὺς
ἐκπίπτοντας
ἐκ |
[4, 2] |
τὰ
δὲ
ἑξῆς
οὕτως
ἐγένετο.
|
~Καῖσαρ |
μὲν
καὶ
Ἀντώνιος
ἐς
φιλίαν |
[4, 8] |
Μᾶρκος
Λέπιδος,
Μᾶρκος
Ἀντώνιος,
Ὀκτάουιος
|
Καῖσαρ, |
οἱ
χειροτονηθέντες
ἁρμόσαι
καὶ
διορθῶσαι |
[4, 132] |
ἑνός,
ὥ
γε
καὶ
Γάιος
|
Καῖσαρ, |
ὄντε
τῆς
Μάγνου
Πομπηίου
μοίρας, |
[4, 86] |
ὁ
στρατὸς
καὶ
ἐπ'
αὐτῷ
|
Καῖσάρ |
τε
καὶ
Ἀντώνιος
διέπλευσαν.
Καὶ |
[4, 7] |
ἀνὰ
μέρος
ἕκαστος
αὐτῶν,
ὁ
|
Καῖσάρ |
τε
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
καὶ |
[4, 54] |
καὶ
αὐτοῦ
τὴν
χώραν
ὁ
|
Καῖσαρ |
τῷδε
τῷ
Σιττίῳ
καὶ
Βόκχῳ, |
[4, 3] |
ταῦτα
συνεγράψαντο·
καὶ
αὐτῶν
ὁ
|
Καῖσαρ |
ὡς
ὕπατος
ἀνέγνω
τοῖς
στρατοῖς |
[4, 91] |
κύριος
οὔτε
δημοτικὸς
ἔτι
ἦν·
|
ἅπερ |
ἅπαντα
οἱ
πατέρες
ἡμῶν
ἥρμοσαν, |
[4, 134] |
ἄμφω
δ'
αὑτῶν
ἐγένοντο
αὐθένται
|
καθάπερ |
ἐγένοντο
τοῦ
Καίσαρος.
Κάσσιος
μὲν |
[4, 133] |
πόνοις
ὁ
μὲν
Κάσσιος
ἀμεταστρεπτί,
|
καθάπερ |
ἐς
τὸν
ἀγωνιστὴν
οἱ
μονομαχοῦντες, |
[4, 106] |
τὴν
Ἀσίαν
τε
καὶ
Εὐρώπην
|
καθάπερ |
πύλαι,
καὶ
αὐτὰ
διετείχισαν
ἀπὸ |
[4, 67] |
ἐκ
τούτων
εἵλοντο
σφίσι
πρυτανεύειν,
|
ἥπερ |
ἐστὶν
ἀρχὴ
παρ'
αὐτοῖς
μάλιστα |
[4, 10] |
ὃν
Εὐτυχῆ
προσείπατε
δι'
εὐπραξίαν,
|
καίπερ |
ἀνάγκης
οὔσης
τρισὶ
πλέονας
ἐχθροὺς |
[4, 102] |
ἣ
πάλαι
μὲν
ἦν
ἐρημοτάτη,
|
καίπερ |
εὔγεως
οὖσα,
τῶν
Θρᾳκῶν
οὔτε |
[4, 133] |
βασιλεῦσι
καὶ
δυνάσταις,
καὶ
Παρθυαίοις
|
καίπερ |
οὖσιν
ἐχθροῖς
ἐς
τὰ
βραχύτερα· |
[4, 125] |
τῷ
ἔργῳ
μέγα
καὶ
θρασύτης
|
ννπὲρ |
λόγον
ἀναγκαῖον,
τοῖς
μὲν
ὑπὸ |
[4, 124] |
γεγονὼς
ἀγανακτήσειέ
τε
καὶ
μεταβάλοιτο·
|
ὅπερ |
ἐξ
ἀρχῆς
αὐτός
τε
καὶ |
[4, 3] |
ἐδάφεσι
καὶ
οἴκοις
αὐτῷ
διανεμήσεσθαι,
|
ὥσπερ |
αὐτοῖς
ἀντὶ
τῆς
πολεμίας
δορίληπτοι |
[4, 76] |
ἑστῶτες
ἠκόντιζόν
τε
καὶ
ἐτόξευον
|
ὥσπερ |
ἐν
μέσῳ
ποταμὸν
ἔχοντες
ἀπέρατον. |
[4, 71] |
συμπλακεῖεν,
ἀπὸ
βαρυτέρας
ῥύμης
ἐπεβάρουν
|
ὥσπερ |
ἐν
πεζομαχίᾳ.
Τοῦ
δὲ
Κασσίου |
[4, 76] |
ἐμέριζε,
καὶ
τὴν
ὕλην
μακρόθεν,
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι,
σὺν
δρόμῳ |
[4, 119] |
ἐχθὲς
ἥσσης
καὶ
φόβου,
ὅταν
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
γυμνικοῖς
ἀφιστῶνται
τοῦ |
[4, 119] |
ἄνδρες
Ῥωμαῖοι,
συναναγκάσατε
αὐτοὺς
αὖθις,
|
ὥσπερ |
ἐχθὲς
ἠναγκάσατε,
αἰσχρὸν
ἡγούμενοι
δεδιότων |
[4, 88] |
ἰσθμὸν
τῆς
Θρᾳκίου
χερρονήσου
διαλαμβάνουσιν
|
ὥσπερ |
πύλαι,
μετὰ
δὲ
ἄλλην
ἡμέραν |
[4, 128] |
τὴν
φάλαγγα
τῶν
ἐχθρῶν
ἐκίνουν,
|
ὥσπερ |
τι
μηχάνημα
τῶν
βαρυτάτων
ἀνατρέποντες. |
[4, 121] |
ἀπιοῦσιν
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
καὶ
|
ὑπὲρ |
ἄλλους
τέσσαρας
δύο,
ὡς
τῷδε |
[4, 134] |
οἷον
οὐχ
ἕτερον,
χρησιμώτατον
δὲ
|
ὑπὲρ |
ἅπαντας
τῇ
τε
πατρίδι
καὶ |
[4, 101] |
δωρεὰν
αὐτίκα
διηρίθμουν
καὶ
ἕτερα
|
ὑπὲρ |
αὐτὴν
κατὰ
προφάσεις
πολλὰς
τοῖς |
[4, 132] |
ἄνδρε
σπουδὴ
καὶ
δέος
τὸ
|
ὑπὲρ |
αὐτοῖν
προήγαγεν
αὐτὴν
ἐς
ὑπεροψίαν |
[4, 69] |
δημοκρατίαν
ἀβοήθητον
καταλείπετε
οἱ
παρακαλοῦντες
|
ὑπὲρ |
αὐτονομίας·
φιλίαν
τε
Ῥωμαίοις
προφέροντες |
[4, 47] |
καὶ
ἐς
τοὺς
τρεῖς
ἐπρέσβευσαν
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
καὶ
ἔτυχον
Σίττιον
τῆς |
[4, 47] |
δαψιλοῦς
ἀναλώσαντα,
ἐφύλασσον,
σιδηροφοροῦντές
τε
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
καὶ
τοῖς
οἰκέταις
ἀπειλοῦντες |
[4, 79] |
Σαρπηδόνειον
οὖσι
Ῥωμαίοις
ἐπιθεόντων,
δείσαντες
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν,
ὅσοι
περὶ
τὰς
πύλας |
[4, 133] |
οὐχ
ὑπὲρ
σφῶν
αὐτῶν,
ἀλλ'
|
ὑπὲρ |
δημοκρατίας,
ὀνόματος
εὐειδοῦς
μέν,
ἀλυσιτελοῦς |
[4, 97] |
πολεμεῖν
ἑκατέρων,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
|
ὑπὲρ |
δυναστείας
καὶ
τυραννίδος,
ἣν
ἐν |
[4, 1] |
τε
καὶ
ναυτικὸς
καὶ
ὁπλιτῶν
|
ὑπὲρ |
εἴκοσι
τέλη,
καὶ
νῆες
ὁμοῦ |
[4, 133] |
ὅλοιν
ἐτοῖν
στρατιάν
τε
συνέλεξαν
|
ὑπὲρ |
εἴκοσιν
ὁπλιτῶν
τέλη
καὶ
ἱππέας |
[4, 11] |
δισμυρίαις
δραχμαῖς
Ἀττικαῖς
καὶ
πεντακισχιλίαις
|
ὑπὲρ |
ἑκάστης,
ὁ
δὲ
δοῦλος
ἐπ' |
[4, 98] |
βουλῇ
καὶ
τῷ
δήμῳ
μόνοις
|
ὑπὲρ |
ἐλευθερίας.
~Ἀναβοησάντων
δὲ
πάντων
Ἴωμεν |
[4, 67] |
δόξαντας
εἶναι,
Δημήτριον
καὶ
Μιθριδάτην,
|
ὑπὲρ |
ἐλευθερίας
ἔπραξαν,
ὑπὲρ
ἧς
δὴ |
[4, 67] |
τοῦ
μεγάλου
συνεμαχήσαμεν,
ὧν
εἰσὶν
|
ὑπὲρ |
ἡμῶν
ἀνάγραπτοι
στῆλαι
παρ'
ὑμῖν. |
[4, 67] |
καὶ
Μιθριδάτην,
ὑπὲρ
ἐλευθερίας
ἔπραξαν,
|
ὑπὲρ |
ἧς
δὴ
καὶ
σὺ
φὴὴς |
[4, 49] |
ἐν
ἅπασι
καὶ
συνετὸν
ὄντα
|
ὑπὲρ |
θεράποντος
φύσιν
ὑπενόει
καὶ
ἐπήλπιζεν, |
[4, 88] |
ἄγοντες
πολὺν
ἄλλον
καὶ
ἱππέας
|
ὑπὲρ |
πεντακισχιλίους.
~Τοσήδε
μὲν
στρατιὰ
τοῖς |
[4, 121] |
κατέσχον,
ἄλλα
τέλη
δέκα
μετεστρατοπέδευον
|
ὑπὲρ |
πέντε
σταδίους
ἀπιοῦσιν
ἐπὶ
τὴν |
[4, 133] |
ἐπὶ
Πομπηίου
καὶ
νῦν,
οὐχ
|
ὑπὲρ |
σφῶν
αὐτῶν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
δημοκρατίας, |
[4, 79] |
σταυροῖς,
καὶ
τοὺς
εὐτολμοτάτους
αἰωρουμένους
|
ὑπὲρ |
τὰ
σταυρώματα
ἐσεδέχοντο.
Καὶ
πλείους |
[4, 133] |
τοὺς
δισμυρίους
καὶ
ναῦς
μακρὰς
|
ὑπὲρ |
τὰς
διακοσίας
τήν
τε
ἄλλην |
[4, 17] |
ὡς
εἶχε,
τῆς
κόμης
ἐπισπάσας
|
ὑπὲρ |
τὴν
τράπεζαν,
ἐς
ὅσον
ἔχρῃζε, |
[4, 33] |
ἀνθρώποις,
αἱ
δὲ
μητέρες
ἡμῶν
|
ὑπὲρ |
τὴν
φύσιν
ἐσήνεγκάν
ποτε
ἅπαξ, |
[4, 68] |
τούτοις
ποτὲ
ἐναβρυνεῖσθαι,
νῦν
δὲ
|
ὑπὲρ |
τῆς
πατρίδος
αὐτὰ
δαπανῶντα,
ἵνα |
[4, 68] |
ἐπὶ
τῇ
παρακλήσει,
τοιῶνδέ
σε
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ῥωμαίων
πολιτείας
ἁπτόμενον
ἔργων |
[4, 120] |
τῶν
στρατηγῶν,
οἳ
πάντα
ἐσμὲν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ὑμετέρας
νίκης
ἐπιδιδόναι
πρόθυμοι. |
[4, 35] |
ἕτερον
ἐπιστροφήν
τινα
ποιήσασθαι
τῶν
|
ὑπὲρ |
τὸ
πρόσταγμα
γιγνομένων.
Ὁ
δὲ |
[4, 134] |
Κασσίου,
κατέπεσεν,
ὄρνεά
τε
πολλὰ
|
ὑπὲρ |
τὸ
στρατόπεδον
αὐτοῦ
καθιέμενα
κλαγγὴν |
[4, 8] |
καὶ
κτησάμενον,
καὶ
πρῶτον
ἀνδρῶν
|
ὑπὲρ |
τοὺς
Ἡρακλείους
ὅρους
ἀπλώτου
θαλάσσης |
[4, 92] |
ἕκαστον,
οὓς
ἐβούλεσθε,
διοισομένους
ἡμῖν
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν,
εἰ
δέοι.
Καὶ
τί |
[4, 9] |
αὐτόχειρας
Γαΐου.
Μέλλουσι
δὴ
πόλεμον
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
ἔκδημον
ἀγωνιεῖσθαι
οὐκ
ἀσφαλὲς |
[4, 93] |
ἀπὸ
μόνου
προστάγματος,
ὅτι
ἔδοξαν
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
χαλεπῆναι
τοῖς
καὶ
βασιλέα |
[4, 36] |
ἐς
πατέρας
εὔνοιαι
καὶ
θεραπόντων
|
ὑπὲρ |
φύσιν
ἐς
δεσπότας.
Καὶ
τῶνδε |
[4, 17] |
δημάρχου
σώματι
συγκατέκειντο.
Δεύτερος
δ'
|
ἀνὴρ |
ἔθνῃσκε
στρατηγὸς
Μινούκιος,
ἀρχαιρεσιάζων
μὲν |
[4, 39] |
δ'
ὅποι
γῆς
ἐστιν
ὁ
|
ἀνήρ, |
ἐπιγνοῦσα
τὴν
μητέρα
φυλάσσουσαν
ἐξέφυγε |
[4, 48] |
Οὐάρρωνος
οὔτε
Καληνοῦ.
~Οὐεργίνιος
δέ,
|
ἀνὴρ |
ἡδὺς
εἰπεῖν,
τοὺς
οἰκέτας
ἐδίδασκεν, |
[4, 20] |
λόγοις
ἀοίδιμος
ἐς
ἔτι
νῦν
|
ἀνήρ, |
καὶ
ὅτε
ἦρχε
τὴν
ὕπατον |
[4, 70] |
καὶ
ἐπὶ
συμμαχίαν
καλῶν,
Ῥωμαῖος
|
ἀνὴρ |
καὶ
Ῥωμαίων
στρατηγός,
ὥς
φησι |
[4, 67] |
Μὴ
πόλιν
ἀναστήσῃς
Ἑλληνίδα
φιλέλλην
|
ἀνήρ, |
μὴ
Ῥόδον
φιλελεύθερος
ἀνήρ·
μηδὲ |
[4, 67] |
φιλέλλην
ἀνήρ,
μὴ
Ῥόδον
φιλελεύθερος
|
ἀνήρ· |
μηδὲ
αἰσχύνῃς
ἀξίωμα
Δώριον,
οὐχ |
[4, 18] |
στρατηγῶν
μὲν
ἔτι,
ἀλλ'
ἐστρατηγηκώς,
|
πατὴρ |
δὲ
νεανίου
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[4, 84] |
καθὰ
ἦρχεν
αὐτοῦ
καὶ
ὁ
|
πατήρ, |
ἐς
μὲν
τὴν
πόλιν
οὐδ' |
[4, 54] |
Μασανάσσης
δ'
ἦν
Ἀραβίωνος
τοῦδε
|
πατήρ, |
Ἰόβα
σύμμαχος,
καὶ
αὐτοῦ
τὴν |
[4, 42] |
δὲ
ἤστην
υἱός
τε
καὶ
|
πατήρ· |
καὶ
αὐτοῖν
ὁ
μὲν
πατὴρ |
[4, 21] |
φονεῖς
ἀνεῖλον
ὁμοῦ.
~Ἐγνάτιοι
δέ,
|
πατὴρ |
καὶ
υἱός,
συμφυέντες
ἀλλήλοις
διὰ |
[4, 135] |
δέ,
ἐπὶ
σοφίᾳ
γνώριμος,
ὁ
|
πατὴρ |
Λαβεῶνος
τοῦ
κατ'
ἐμπειρίαν
νόμων |
[4, 42] |
πατήρ·
καὶ
αὐτοῖν
ὁ
μὲν
|
πατὴρ |
στρατηγῶν
Ἀντωνίῳ
περὶ
Ἄκτιον
αἰχμάλωτος |
[4, 44] |
γενόμενος,
ἔνθα
αὐτοῦ
καὶ
ὁ
|
πατὴρ |
ὑπὸ
Σύλλα
προγραφεὶς
ἑαλώκει,
εἶδε |
[4, 37] |
τὸν
Ἀντωνίου
θεῖον,
ἡ
Ἀντωνίου
|
μήτηρ |
ἀδελφὸν
ὄντα
εἶχεν
οὐδ'
ἐπικρύπτουσα, |
[4, 21] |
ἑαυτόν.
Καὶ
τόνδε
μὲν
ἡ
|
μήτηρ |
ἐπὶ
τὰς
πύλας
προύπεμψε
καὶ |
[4, 81] |
δεσπότης
ἐσιώπα,
ἡ
δὲ
ἐκείνου
|
μήτηρ |
περισῴζουσα
τὸν
υἱὸν
εἵπετο,
βοῶσα |
[4, 20] |
δὲ
τοῦ
Κικέρωνος
καὶ
ἡ
|
χεὶρ |
ἐν
ἀγορᾷ
τοῦ
βήματος
ἀπεκρέμαντο |
[4, 83] |
ἐς
τὸ
λῃστεύειν
αὐτῷ
συνιόντων
|
χείρ |
τε
ἦν
ἤδη
καρτερὰ
καὶ |
[4, 134] |
τὸ
ἔπος
ἀναβοῆσαι·
ἀλλά
με
|
μοῖρ' |
ὀλοὴ
καὶ
Λητοῦς
ἔκτανεν
υἱός. |
[4, 37] |
τῶν
συνάρχων
ἔφη·
Ἐμαυτήν,
ὦ
|
αὐτοκράτορ, |
μηνύω
σοι
Λεύκιον
ὑποδεδέχθαι
τε |
[4, 40] |
Συρίᾳ)
Καὶ
ἄπιθι
χαίρων,
εἶπεν,
|
αὐτοκράτορ· |
τοῦτο
γάρ
μοι
προσήκει
καὶ |
[4, 115] |
καὶ
ἀπέφευγον
ἀλλήλων
διὰ
τὸ
|
πῦρ |
αὖθίς
τε
ἐγίγνοντο
ταῖς
τριήρεσιν |
[4, 80] |
ταῖς
οἰκίαις
ἐπέθεσαν
καὶ
τὸ
|
πῦρ |
ἅψαντες
ἑαυτοὺς
ἐπικατέσφαξαν.
Βροῦτος
δὲ |
[4, 15] |
ἀπὸ
τῶν
τεγῶν
ἢ
ἐς
|
πῦρ |
ἐναλλόμενοι
ἢ
τοῖς
σφαγεῦσιν
ὑπίσχοντες |
[4, 25] |
ἐνέπρησε
καὶ
ἀπώλετο,
καὶ
τὸ
|
πῦρ |
πολλὰ
τῆς
πόλεως
ἄλλα
ἐπενείματο. |
[4, 103] |
ὕλης
πυκνῆς·
ἢν
δὲ
ἐθέλωσιν
|
ὕδωρ |
τε
ἐπάγεσθαι
καὶ
ὁδοποιεῖν
στενὴν |
[4, 96] |
τῆς
βουλῆς
κατεκλήθη
τε
καὶ
|
θαλασσοκράτωρ |
ἐγένετο,
ὑπὸ
δὲ
τῶν
τριῶν |
[4, 10] |
οὐδ'
ὅσους
ἕτερος
πρὸ
ἡμῶν
|
αὐτοκράτωρ |
ἔκτεινε,
τὴν
πόλιν
κἀκεῖνος
ἐν |
[4, 67] |
ἐστὶν
ἀρχὴ
παρ'
αὐτοῖς
μάλιστα
|
αὐτοκράτωρ, |
καὶ
ναυαρχεῖν
Μνασέαν,
ἔπεμπον
δ' |