Livre, Chap.
[4, 107]	ἑβδομήκοντα σταδίων. ~Οἱ μὲν δὴ	χαίροντες	τῷ χωρίῳ τὰ στρατόπεδα ὠχύρουν,
[4, 102]	ἤνθει ταῖς ἐμπορίαις καὶ γεωργίαις,	χαιρόντων	σφίσι καὶ τῶν Θρᾳκῶν διὰ
[4, 40]	ποτε ἐν Συρίᾳ) Καὶ ἄπιθι	χαίρων,	εἶπεν, αὐτοκράτορ· τοῦτο γάρ μοι
[4, 115]	διέφυγον ὀλίγαι, αἱ λοιπαὶ δέ,	χαλάσαντος	ἄφνω τοῦ πνεύματος, ἐν γαλήνῃ
[4, 78]	Ξανθίων εἴτε καὶ αὐτομάτως τῶν	χαλαστηρίων	διαρραγέντων, ὥστε τῶν ἐσβιασαμένων Ῥωμαίων
[4, 58]	Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος ἐν Κελτοῖς,	χαλεπαίνουσα	ἡ βουλὴ Δολοβέλλαν μὲν καὶ
[4, 10]	ἡμεῖς δὲ πλήθει μὲν οὐδενὶ	χαλεπανοῦμεν	οὐδὲ τοὺς ἐχθροὺς ἐπιλεξόμεθα πάντας,
[4, 87]	δὲ περίοδον τριπλασίονά τε καὶ	χαλεπήν.	~Οἱ δὲ τοὺς πολεμίους ὑπολαβόντες
[4, 93]	προστάγματος, ὅτι ἔδοξαν ὑπὲρ ὑμῶν	χαλεπῆναι	τοῖς καὶ βασιλέα αὐτὸν ἐθέλουσι
[4, 124]	καὶ προβάλλεσθαι τὰ αὐτὰ χαρακώματα,	χαλεπήνας	ὁ Βροῦτος τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν
[4, 64]	προτιμώντων ἑκάτερον, ὡς εὐμεταβόλῳ πόλει	χαλεπῶς	ἐχρῶντο ἑκάτεροι· Κάσσιος δὲ νικήσας
[4, 78]	συμπλεκομένων σφίσι κρατοῦντες, τοξευόμενοι δὲ	χαλεπῶς	καὶ οὐδὲν ἔχοντες αὐτοὶ τόξον
[4, 111]	καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενός τε καὶ	χαλεπῶς,	μέχρι βιαζόμενος ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι
[4, 32]	γυναικὸς Ἀντωνίου, τῶν θυρῶν ἀπωθούμεναι	χαλεπῶς	τὴν ὕβριν ἤνεγκαν, καὶ ἐς
[4, 102]	Ἀμύντου τούς τε ἄλλους καὶ	Χαλκιδέας	ἀνέστησεν, ὡς μηδὲν ἔτι πλὴν
[4, 102]	δ' αὐτὴν ἑτέρων τε καὶ	Χαλκιδέων	καταλαβόντων καὶ θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει
[4, 39]	οὐχ οἷα στρατηγόν, ἀλλ' ἐν	χαμευνίῳ	καὶ κόμῃ καὶ διαίτῃ πονηρᾷ
[4, 104]	ὡς εἰκός, λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ	χαρᾷ	γενομένης, ἡ βοή, μεταλαμβανόντων αὐτὴν
[4, 111]	καὶ τοῦ στρατοπέδου, τόν τε	χάρακα	ἀνασπῶν καὶ τὴν τάφρον ἐγχωννὺς
[4, 106]	αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ χάρακος ἐς	χάρακα	καὶ πύλας ἐν μέσῳ κατέλιπον,
[4, 130]	τῶν φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε τῷ Βρούτῳ,	χάρακα	περιθέμενος ἐκ νεκρῶν σωμάτων καὶ
[4, 109]	ὁμοίως καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν	χάρακα	τοῖς στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶς καὶ τὴν
[4, 107]	μέσῳ πάντα διείληπτο τάφρῳ καὶ	χάρακι	καὶ τείχει καὶ πύλαις. ~Οὕτω
[4, 56]	Ῥώσκιος μὲν ὁ φύλαξ, τοῦ	χάρακος	ἁλισκομένου, τῶν ὑπασπιστῶν τινι τὴν
[4, 106]	πύλαι, καὶ αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ	χάρακος	ἐς χάρακα καὶ πύλας ἐν
[4, 107]	ὠχύρου τάφροις καὶ τείχεσι καὶ	χαρακώμασιν.	Ὠχύρουν δὲ καὶ οἱ πολέμιοι,
[4, 129]	ἐμπειρίαν ὁδῶν συναπεσταλμένῳ, καὶ τὰ	χαρακώματα	καὶ κρημνοὺς περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας
[4, 124]	τείχη καὶ προβάλλεσθαι τὰ αὐτὰ	χαρακώματα,	χαλεπήνας ὁ Βροῦτος τοῖσδε μάλιστα
[4, 73]	πολλοί, καὶ δοκεῖ γενέσθαι, τοὺς	χαρίεντας	αὐτῷ τῶν πολιτῶν ὑπανοῖξαι πυλίδας
[4, 92]	ἀξίους ἐτίμησε, καὶ οἱ τετιμημένοι	χάριν	εἶχον ὑμῖν. Ἀπὸ ταύτης τῆς
[4, 13]	τε κεφαλῶν ἀποτομαὶ τοῦ μισθοῦ	χάριν	ἐς ἐπίδειξιν φυγαί τε ἀπρεπεῖς
[4, 89]	ἐλθόντος. Καὶ αὖθις ἔδοξε τούτου	χάριν	καὶ δημηγορῆσαι. Βῆμά τε οὖν
[4, 93]	δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ εἷς ὑμῖν	χάριν	ὤφειλεν, οὐκ ἀρχῆς, οὐχ ἡγεμονίας,
[4, 50]	καὶ ἐς ἐμὲ σοὶ παρεστῶτα,	χάρισαί	μοι τὴν γυναῖκα ἀπαντήσειν ἐς
[4, 99]	δαψιλῆ, ὡς αὐτίκα ὑμῖν ἄλλα	χαρίσασθαι,	καὶ ἕτερα πολλὰ ἐπὶ τούτοις
[4, 122]	ἐδεδοίκεσαν αὐτά τε καὶ τὸν	χειμῶνα	προσιόντα ὡς ἐν πεδίῳ πηλώδει
[4, 82]	Κλεοπάτραν, ἐπειδὴ ἔμαθεν αὐτὴν ὑπὸ	χειμῶνος	ἀμφὶ τῇ Λιβύῃ βλαβεῖσαν καὶ
[4, 51]	μετ' αὐτῶν ἐς Σικελίαν ἔπλει.	Χειμῶνος	δὲ ἐπιλαβόντος ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες
[4, 27]	διὰ θαλάσσης, οὐ φέρων τοῦ	χειμῶνος	τὴν ἀηδίαν ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς
[4, 20]	δὲ τοῦ Κικέρωνος καὶ ἡ	χεὶρ	ἐν ἀγορᾷ τοῦ βήματος ἀπεκρέμαντο
[4, 83]	ἐς τὸ λῃστεύειν αὐτῷ συνιόντων	χείρ	τε ἦν ἤδη καρτερὰ καὶ
[4, 44]	σκέλος συντρίβεντος τῷ ἑτέρῳ τὴν	χεῖρα	ἐπιθεὶς ᾖει. Παρὰ δὲ ταῖς
[4, 20]	ἀπειρίας· ἀπέτεμε δὲ καὶ τὴν	χεῖρα,	ᾗ τοὺς κατὰ Ἀντωνίου λόγους
[4, 25]	ἀπέθανε πολλοὺς ἀποκτείνας. Οὐετουλῖνος δὲ	χεῖρα	ἤθροισε πολλὴν ἀμφὶ τὸ Ῥήγιον
[4, 20]	προκαθημένῳ τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν	χεῖρα	μακρόθεν ἀνέσειεν ἐπιδεικνύς. Ὁ δὲ
[4, 134]	εὐβούλου βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ ἐς	χεῖρας	ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ λιμοῦ,
[4, 123]	παντὸς ἀνέχεσθαι, μᾶλλον ἢ ἐς	χεῖρας	ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις ὑπὸ λιμοῦ,
[4, 66]	ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις μέλλοντες ἐς	χεῖρας	ἰέναι, ὁ δὲ λεὼς ἐμεγαλοφρονεῖτο,
[4, 83]	τε καὶ μεθιπταμένου καὶ ἐς	χεῖρας	οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς ἡγουμένοις
[4, 137]	στρατὸς τοσοῦτος ἢ τοιοῦτος ἐς	χεῖρας	πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων ἑκατέρωθεν, οὐχ
[4, 35]	ὁ δὲ στρατὸς σὺν καταφρονήσει	χείρονα	ἐποίουν. Ὡς γὰρ τῶν ἀρχόντων
[4, 69]	ὁ πρεσβύτης οὐ μεθίετο τῆς	χειρός,	ἀλλ' ἐπεδάκρυεν αὐτῇ, ὡς ἐρυθριᾶσαι
[4, 46]	καὶ τοὺς ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι	χειρὸς	ἱκανῆς ἑκατέρῳ γενομένης σημεῖά τε
[4, 43]	πρῶτον, εἶτα καὶ μείζω, μέχρι	χειρὸς	ἱκανῆς ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων
[4, 125]	τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι, μὴ	χείροσιν	ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροις
[4, 41]	ἀρχῆς τὸ δαπάνημα οἵ τε	χειροτέχναι	τὰ ἐς τὴν ἀρχὴν ἀμισθὶ
[4, 8]	Μᾶρκος Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ	χειροτονηθέντες	ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι τὰ κοινά,
[4, 92]	καὶ στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ ταῖς	χειροτονίαις	καὶ τὰ μέγιστα δικάζετε, κολάζοντες
[4, 7]	δοκιμασίαν οὔτε κυρίας ἐς τὴν	χειροτονίαν	ἡμέρας προτεθείσης· ἀλλ' αὐτίκα ἐκυροῦτο
[4, 91]	κοινὰ χρήματα καὶ στρατόπεδα καὶ	χειροτονίας	ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου καὶ
[4, 33]	πόλεμος ἢ Παρθυαίων, καὶ οὐ	χείρους	ἐς σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων.
[4, 16]	Ὧν τὰ λαμπρὰ καὶ τὰ	χείρω	γενόμενα ἐν μνήμῃ τε μᾶλλον
[4, 119]	τῶν ὀρῶν, ἀλλὰ ἀντὶ τῶν	χειρῶν	πιστεύωσι τοῖς κρημνοῖς, τότε μοι
[4, 88]	αἳ τὸν ἰσθμὸν τῆς Θρᾳκίου	χερρονήσου	διαλαμβάνουσιν ὥσπερ πύλαι, μετὰ δὲ
[4, 60]	ἔχουσάν οἱ παρῆλθεν, ἐπί τε	χερρονήσου	συνῳκισμένην καὶ τὰ ἐκ τῆς
[4, 118]	διωκομένους ὑπὸ λιμοῦ τὸν ἐν	χερσὶ	θάνατον αἱρεῖσθαι. Ἡμεῖς δ' ἀντιμηχανησώμεθα
[4, 123]	ἑαυτοὺς καὶ ἐν μόναις ταῖς	χερσὶ	τὴν ἐλπίδα ἔχουσιν. Ὁ δὲ
[4, 72]	ἁλώσεσθαι τάχιστα τὴν πόλιν ἢ	χερσὶν	ἢ λιμῷ· καὶ τάδε Ῥοδίων
[4, 9]	μεγίστων ἡμῖν ἠνυσμένων καὶ ὑπὸ	χερσὶν	ὄντων, Ἰβηρίας τε καὶ Κελτικῆς
[4, 117]	ἔστιν, ὦ συστρατιῶται, παρὰ τὸν	χθὲς	ἀγῶνα, ἐν ᾧ μὴ κρείσσους
[4, 64]	Δολοβέλλαν καὶ ἐσφορὰν ἐπέθηκεν αὐτοῖς	χίλια	καὶ πεντακόσια τάλαντα. Οἱ δὲ
[4, 100]	Ἰταλικάς, λοχαγῷ δὲ πενταπλάσιον καὶ	χιλιάρχῃ	δὲ τὸ ἀνάλογον. ~Ταῦτα εἰπὼν
[4, 120]	πεντακισχιλίας, λοχαγῷ δὲ πεντάκις τοσαύτας,	χιλιάρχῃ	δὲ τὸ διπλάσιον τοῦ λοχαγοῦ.
[4, 118]	δὲ τῆς ἐχθὲς ἀρετῆς ἀνὰ	χιλίας	ἑκάστῳ στρατιώτῃ δραχμὰς ἐπιδίδωμι καὶ
[4, 100]	τοῦδε τοῦ βήματος στρατιώτῃ μὲν	χιλίας	καὶ πεντακοσίας δραχμὰς Ἰταλικάς, λοχαγῷ
[4, 32]	ἐς τὸν δῆμον εἰπόντες προύγραφον	χιλίας	καὶ τετρακοσίας γυναῖκας, αἳ μάλιστα
[4, 87]	ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκης τῆς ὀρείου	χιλίους	καὶ πεντακοσίους σταδίους, μέχρι πόλιν
[4, 34]	δ' ὑστεραίᾳ τετρακοσίας μὲν ἀντὶ	χιλίων	καὶ τετρακοσίων προύγραφον ἀποτιμᾶσθαι τὰ
[4, 29]	προπέμψας ἐνέδυ τὸν τοῦ δεσπότου	χιτωνίσκον	καὶ ὑπεκρίνετο ἐκεῖνος εἶναι καὶ
[4, 2]	διηρεύνα τὴν νῆσον καὶ τῇ	χλαμύδι	κατέσειεν ἥκειν ἑκάτερον. Οἱ δὲ
[4, 30]	ἐνεγκὼν ἐς τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖς	χοινικίσι	διέδρα καὶ παροδεύουσι λοχαγοῖς ἑαυτὸν
[4, 108]	πολεμίους, αὐτοὶ μὲν ἔχοντες Ἀσίαν	χορηγὸν	καὶ ἐξ ἐγγίονος πάντα διὰ
[4, 108]	μόναι σφίσιν ἐν τῷ τότε	χορηγοῦσαι.	~Ὧν οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν
[4, 70]	Ῥωμαίους καὶ Ῥοδίους ἐν ταῖς	χρείαις	ἀλλήλοις ἀμύνειν. Ἀμύνατε οὖν ἐς
[4, 29]	τρεῖς αὐτόν, ὡς πλεονάσαντα τῆς	χρείας,	ἀνεδούλωσαν τοῖς παισὶ τοῦ προγεγραμμένου.
[4, 32]	ἐσφέρειν ἐς τὰς τοῦ πολέμου	χρείας,	ὅσον ἑκάστην οἱ τρεῖς δοκιμάσειαν.
[4, 3]	πόλει διὰ τὰς ἐν αὐτῇ	χρείας	ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα τῆς Ἰβηρίας δι'
[4, 99]	ἀντεπάγομεν, πολλὰ καὶ ἐπὶ τῶν	χρειῶν	ἄλλα πολλαχοῦ καταλιπόντες· ἱππεῦσι δὲ
[4, 89]	λοιπὴν ἔχοντες ἐπὶ τῶν ἀλλαχόθι	χρειῶν.	Καθήραντες δὲ αὐτὴν τοῖς νομιζομένοις
[4, 116]	εἴτε ναυάγιον εἴτε ναυμαχίαν ὀνομάσαι	χρή·	καὶ ἐξέπλησσε τὸ συγκύρημα τῶν
[4, 100]	Θεσσαλίας, χώρας βραχείας· καὶ τάδε	χρὴ	κατὰ γῆν αὐτοῖς φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν.
[4, 118]	ἀσθενεστέροις καὶ τετρυμένοις ἐντύχοιμεν, ὅτε	χρή.	Μηδ' ἐκφερώμεθα ταῖς προθυμίαις παρὰ
[4, 42]	Καῖσαρ, ἐγὼ δὲ σύμμαχος· καὶ	χρὴ	τοῦτον μέν σοι δοῦναι δίκην,
[4, 90]	ἔθνη καὶ βασιλέας. Ὥστε τί	χρὴ	τῷ λόγῳ παρακαλεῖν ἐς προθυμίαν
[4, 70]	Ῥοδίους βοηθεῖν, κἂν καθ' ἕνα	χρῄζωσιν.	Εἰ δὲ οὔτε στρατηγοὺς ἡμᾶς
[4, 11]	μηδὲ ἐκπεμπέτω ποι μηδὲ πειθέσθω	χρήμασι.	Ὃς δ' ἂν ἢ σώσας
[4, 48]	ἀντηπείλει μηνύσειν, ὅτι αὑτὸν ἐπὶ	χρήμασιν	ἄγοι, μέχρι δείσας ὁ ναύκληρος
[4, 51]	ἐπιλαβόντος ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες τοῖς	χρήμασιν	ἐς σκάφος ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον,
[4, 75]	αὐτῷ τῆς βουλῆς τοῖς τε	χρήμασιν	ἐς τὰ παρόντα χρῆσθαι καὶ
[4, 85]	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ καὶ	χρήμασιν	ὁ Πομπήιος ἐπῆρτο. Καὶ τούτων
[4, 133]	τε ἄλλην παρασκευὴν ἀξιόλογον καὶ	χρήματα	ἄπειρα καὶ παρ' ἑκόντων καὶ
[4, 99]	τῆς ὄπισθεν γῆς καὶ θαλάσσης.	Χρήματά	γε μήν, ἅ τινες καλοῦσι
[4, 48]	ἀνελοῦσιν, ἀλλὰ χρημάτων οὕνεκα μόνων,	χρήματα	δὲ αὐτοῖς εἴη δικαιότερα καὶ
[4, 73]	εἴκοσιν, οὐχ εὑρεθεῖσι φυγὴν ἐπέταττεν.	Χρήματα	δὲ ὅσα ἦν ἢ χρυσὸς
[4, 49]	ὁρῶν ἐπέστησε τοῖς ὁμοδούλοις καὶ	χρήματα	διοικεῖν ἔδωκεν· δεινὸν δὲ ἐν
[4, 27]	οὐ προγεγράφθαι, ἀλλὰ διὰ τὰ	χρήματα	ἐπιβουλεύεσθαι πρὸς αὐτῶν, ἐπὶ τὸν
[4, 75]	εἰλήφει, ὅσην Ἀπουλήιος εἶχεν, καὶ	χρήματα	ἐς ἑξακισχίλια καὶ μύρια τάλαντα,
[4, 48]	οἱ πρὸς αὐτὴν ἐπὶ τὰ	χρήματα,	ἐσβάντες ἐς σκάφος παρέπεμπον ἐς
[4, 34]	τῶν ἀνδρῶν στρατευομένων αὐταὶ οὐδὲ	χρήματα	ἐσοίσουσιν· ἐκέλευόν τε τοῖς ὑπηρέταις
[4, 1]	τέλη, καὶ νῆες ὁμοῦ καὶ	χρήματα,	ἡ τετάρτη τῶν ἐμφυλίων ἥδε
[4, 57]	ὡς βραχυτέρων ἐκεῖνοι στρατὸν καὶ	χρήματα	ἤγειρον ὡς ἐς Συρίαν καὶ
[4, 48]	τὴν γυναῖκα ἔφραζε καὶ τὰ	χρήματα	καὶ αὐτὸς ἐφ' ὅτῳ κατελείφθη.
[4, 38]	ἔτι ὄντος καὶ ναῦς καὶ	χρήματα	καὶ ἐλπίδας ἔχοντος οὐκ ἀσθενεῖς,
[4, 126]	δι' ἑνὸς ἔργου τροφὰς καὶ	χρήματα	καὶ ναῦς καὶ στρατόπεδα καὶ
[4, 91]	καὶ χρήσιμος, τά τε κοινὰ	χρήματα	καὶ στρατόπεδα καὶ χειροτονίας ἀρχῶν
[4, 48]	ὡς διοίσων ἐς Σικελίαν ᾖτει	χρήματα,	μηνύσειν ἀπειλῶν, εἰ μὴ λάβοι.
[4, 48]	κτείναντες μὲν αὑτὸν δι' ὀλίγα	χρήματα	οὐκ ἀσφαλῆ μύσους τε πίμπλανται
[4, 63]	κατέκανον ὡς ἐπιβουλεύοντα Κασσίῳ καὶ	χρήματα	πολλὰ τὰ ἐκείνου καὶ τὴν
[4, 32]	ἠδίκησθε· εἰ δὲ καὶ τὰ	χρήματα	προσαφέλοισθε, περιστήσετε ἐς ἀπρέπειαν ἀναξίαν
[4, 75]	δὲ αὐτῷ στρατὸν ἔτι καὶ	χρήματα	συντυχία Θρᾴκιος τοιάδε γίγνεται. Πολεμοκρατία,
[4, 136]	παρέδοσαν, ὅσα ἦν ἐν Θάσῳ	χρήματά	τε καὶ ὅπλα καὶ τροφαὶ
[4, 82]	Μυρέων δέ, ἃ προσέτασσε, δεχομένων	χρηματισάμενος	ὁμοίως ἐς Βροῦτον ἐπανῄει. Καὶ
[4, 74]	ἁλώσεως καὶ τῷ πλήθει τῶν	χρημάτων	ἐπέταττεν ὅμως καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 44]	λάρνακι, ἃς ἀπὸ σιδήρου ἐς	χρημάτων	ἢ βιβλίων ἔχουσι φυλακήν· καὶ
[4, 8]	χρώμενοι τά τε κοινὰ τῶν	χρημάτων	ἥρπασαν, καὶ στρατὸν ἐξ αὐτῶν
[4, 94]	ἐκ τῶν κοινῶν ἔκριναν ἀποδοῦναι	χρημάτων	καὶ θαλασσοκράτορα ἀπέφηναν, ἵνα κἀκεῖνος
[4, 90]	σίτου τε καὶ ὅπλων καὶ	χρημάτων	καὶ νεῶν καὶ συμμάχων κατά
[4, 48]	ἔχθραν αὑτὸν οὐκ ἀνελοῦσιν, ἀλλὰ	χρημάτων	οὕνεκα μόνων, χρήματα δὲ αὐτοῖς
[4, 89]	ἔτι δωρεάς, πολλῆς μὲν περιουσίας	χρημάτων	πεφροντικότες, οἰκειούμενοι δὲ ταῖς δόσεσιν
[4, 39]	ὁπλίταις, τοὺς ὁπλίτας ἔπεισεν ἐλπίδι	χρημάτων	πλεόνων πέμψαι τινὰς ἀπὸ σφῶν
[4, 5]	Ἐδέοντο γὰρ ἐς τὸν πόλεμον	χρημάτων	πολλῶν, Βρούτῳ μὲν καὶ Κασσίῳ
[4, 48]	τὸ γύναιον, ἔφη, ναῦν φέρουσα	χρημάτων	συνετάξατο. Καὶ αὐτῷ καὶ οἵδε
[4, 48]	εὐσεβοῦς καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν καὶ	χρημάτων	ὕστερον πολὺ πλεόνων τε καὶ
[4, 37]	οὐκ εὐγνώμονα αοὐ γὰρ νῦν	χρῆναι	περισῴζειν Λεύκιον, ἀλλὰ κωλύειν. Ὅτε
[4, 75]	τε χρήμασιν ἐς τὰ παρόντα	χρῆσθαι	καὶ Μακεδονίας ἄρχειν καὶ τῆς
[4, 76]	Βροῦτος μηδ' ἐς ὕλην ἔχῃ	χρῆσθαι,	καὶ τὴν πόλιν περιταφρεύσαντες ἀπεμάχοντο
[4, 8]	ἀναγράψασιν ἡμᾶς ὧδε ἀθρόως ἠναγκαζόμεθα	χρῆσθαι.	Νῦν δέ, ἐξ ὧν ἐπιβεβουλεύμεθα
[4, 133]	ὅτε μηδὲν ἐδόκουν ἔτι εἶναι	χρήσιμοι	τῇ πατρίδι, ἄμφω κατεφρόνησαν ὁμοίως.
[4, 20]	τὰ μέγιστα τῇ πατρίδι γεγονὼς	χρήσιμος,	ἀνῄρητο καὶ ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο· ὁ
[4, 91]	καὶ φίλος ἦν ἡμῖν καὶ	χρήσιμος,	τά τε κοινὰ χρήματα καὶ
[4, 131]	οὖν ἔτι εἰμὶ τῇ πατρίδι	χρήσιμος,	ὧδε καὶ τούτων ἐχόντων, ἐκάλει
[4, 134]	δυνάστην μὲν οἷον οὐχ ἕτερον,	χρησιμώτατον	δὲ ὑπὲρ ἅπαντας τῇ τε
[4, 86]	ἐς τὸ αὐτὸ ἔργον, ὡς	χρησιμώτατον	δή, μετὰ νεῶν ἄλλων πεντήκοντα
[4, 36]	ταύτας περιλαβεῖν. Ὁ μὲν δὴ	χρησιμώτατος	οὕτως ἀτυχούσῃ τῇ πατρίδι ἐγίγνετο,
[4, 13]	θεράποντας, οἱ δὲ καὶ δανεισμάτων	χρήστας	ἢ χωρίων γείτονας ἐπιθυμίᾳ τῶν
[4, 43]	τύχῃ πάντα τὸν τῆς προγραφῆς	χρόνον	διεφύλαξαν ἔνδον ἐπὶ τῆς οἰκίας,
[4, 57]	πω τῶν ἐθνῶν πρὸ τοῦ	χρόνου	δυνάμενοι οὔτε τὸν ἐν ἄστει
[4, 103]	τὰ ἠνυσμένα, ὀψὲ καὶ τοῦ	χρόνου	καὶ τῆς ὥρας γεγονότων. Ὧδε
[4, 82]	δεσπόταις ἐκρέμασε. ~Τῷ δ' αὐτῷ	χρόνῳ	καὶ Λέντλος ἐπιπεμφθεὶς Ἀνδριάκῃ Μυρέων
[4, 106]	λέγουσιν, ἐν ᾧ καὶ τὰ	χρυσεῖα	ἔστι τὰ Ἄσυλα καλούμενα. Ἀπὸ
[4, 134]	τὸν στέφανον ἐπέθηκε· καὶ Νίκη,	χρύσεον	ἀνάθημα Κασσίου, κατέπεσεν, ὄρνεά τε
[4, 26]	Λεύκιος δὲ δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις	χρυσίον	δοὺς ἐπὶ θάλασσαν ᾖει, διαδράντων
[4, 81]	κρύψαι καὶ πεμφθέντι λοχαγῷ τὸ	χρυσίον	ἔδειξεν. Ἀγομένων δὲ ἁπάντων ὁ
[4, 31]	ἔσεσθαι νομίζοντες οὐδὲ ἀσφαλὲς ὅλως	χρυσίον	ἢ ἀργύριον ἔχοντας ὁρᾶσθαι οὐδὲ
[4, 81]	θεράπων δὲ τὸν δεσπότην ἐμήνυσε	χρυσίον	κρύψαι καὶ πεμφθέντι λοχαγῷ τὸ
[4, 81]	υἱὸν εἵπετο, βοῶσα αὐτὴ τὸ	χρυσίον	κρύψαι. Ὁ δὲ οἰκέτης, οὐδὲ
[4, 81]	μεθῆκεν ἀμφοτέρους ἀπαθεῖς ἀπιέναι τὸ	χρυσίον	φερομένους, τὸν δὲ οἰκέτην ὡς
[4, 75]	δὲ τοῖς θησαυροῖς εὗρε παράδοξον	χρυσίου	τι πλῆθος καὶ ἀργύρου. ~Καὶ
[4, 81]	ἔκτεινε μὲν οὐδένα οὐδ' ἐξήλασε,	χρυσὸν	δὲ καὶ ἄργυρον, ὅσον ἡ
[4, 14]	διὰ τὸν ἐν ταῖς οἰκίαις	χρυσόν	τε καὶ ἄργυρον. Ἄπιστος γὰρ
[4, 73]	Χρήματα δὲ ὅσα ἦν ἢ	χρυσὸς	ἢ ἄργυρος ἐν ἱεροῖς τε
[4, 15]	τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες καὶ βρόχοις	χρώμενοι	καὶ τὰ σώματα καταποντοῦντες ἢ
[4, 8]	καὶ ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν, αἷς ἐκεῖνοι	χρώμενοι	τά τε κοινὰ τῶν χρημάτων
[4, 71]	εὐτυχῆσαι. Εἰρεσίᾳ δὲ ἐς ἐπίδειξιν	χρώμενοι	τήν τε πρώτην ἡμέραν ηὐλίσαντο
[4, 40]	Ῥηγῖνος ἐπέδραμε καὶ ὡς ὁδῷ	χρώμενος	ἠξίου τὸν ὁπλίτην φείδεσθαι γυναικῶν.
[4, 102]	καὶ Χαλκιδέων καταλαβόντων καὶ θαλάσσῃ	χρωμένων,	ἤνθει ταῖς ἐμπορίαις καὶ γεωργίαις,
[4, 102]	οὖσα, τῶν Θρᾳκῶν οὔτε θαλάσσῃ	χρωμένων	οὔτε ἐς τὰ παράλια κατιόντων
[4, 109]	λίθους ἑκατέρωθεν, ἵνα μὴ τὸ	χῶμα	διαπίπτοι, τὰ δὲ βαθέα διεσταύρου
[4, 109]	κείρων τε τὸν δόνακα καὶ	χῶμα	ἐπιβάλλων καὶ λίθους ἑκατέρωθεν, ἵνα
[4, 62]	καὶ ὁ Κάσσιος αἰρομένου τοῦ	χώματος	ἔκοπτεν αὐτοῦ τὸ τεῖχος ἤδη
[4, 12]	ἐς λαθραίους καταφυγάς· τήν τε	χώραν	ἐπετέτραπτο τοῖς λοχαγοῖς ἐρευνᾶν περιθέουσι,
[4, 13]	οὖν ἦν ἀνά τε τὴν	χώραν	καὶ ἀνὰ τὴν πόλιν, ὡς
[4, 54]	γεγυμνασμένους ἀπολαμβάνων Βόκχον ἀφῄρητο τὴν.	Χώραν	καὶ Σίττιον ἀνῃρήκει δόλῳ. Εὔνους
[4, 54]	Ἰόβα σύμμαχος, καὶ αὐτοῦ τὴν	χώραν	ὁ Καῖσαρ τῷδε τῷ Σιττίῳ
[4, 100]	Μακεδονίας, ἔθνους ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας,	χώρας	βραχείας· καὶ τάδε χρὴ κατὰ
[4, 108]	λαβεῖν εἶχον, ὑπὸ λιμοῦ τῆς	χώρας	δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ Ἰβηρίας ἢ
[4, 87]	ἀδελφὼ Θρᾳκίω βασιλίσκω, μιᾶς ἄρχοντε	χώρας,	οἳ τότε τῇ γνώμῃ περὶ
[4, 65]	μὲν ἐδόκει τὴν στρατιὰν ἁλίσαντε	χωρεῖν	ἐπὶ τὸ μεῖζον ἔργον ἐς
[4, 102]	τὸν Βροῦτον εἴρητο, στρατοπέδοις ἐπιτήδεια	χωρία	ἀνεμέτρει καὶ διέγραφε καὶ ταῖς
[4, 99]	προγραφῶν, οὐδενὸς τῶν ἐπιεικῶν ὠνουμένου	χωρία	ἐπίφθονα· οὐδ' ἑτέρωθεν εὐποροῦσι, τετρυμένης
[4, 31]	οὐ πολὺς ἦν ὁ τὰ	χωρία	ὠνούμενος, οἱ μὲν ἐπιβαρεῖν τοῖς
[4, 36]	τῶν σπονδῶν, οἱ μὲν ἐν	χωρίοις	ἢ τάφοις, οἱ δὲ ἐν
[4, 28]	κατέλιπε. Λάργον ἕτεροι συνελάμβανον ἐν	χωρίοις,	οὐ Λάργον, ἀλλ' ἕτερον διώκοντες·
[4, 26]	σφαγέας περιμένων. Κέστιος δὲ ἐν	χωρίοις	παρὰ εὐνόοις θεράπουσιν ἐκρύπτετο, λοχαγῶν
[4, 19]	τοῦ κλύδωνος, ἀλλὰ εἰς ἴδιον	χωρίον,	ὃ καθ' ἱστορίαν τοῦδε τοῦ
[4, 19]	μάλα ἀνεβόησεν· Ἐσελθέτωσαν ἐς τὸ	χωρίον	οἱ περὶ οὐρὰν λοχαγοί. ~Τότε
[4, 105]	δὲ ὡς εὐφυὲς ἐπὶ Θρᾴκης	χωρίον	ὠχύρωσέ τε καὶ ἀφ' ἑαυτοῦ
[4, 33]	ἢ προικὸς ἢ οἰκιῶν, ὧν	χωρὶς	ἀβίωτόν ἐστιν ἐλευθέραις, ἀλλὰ ἀπὸ
[4, 132]	περιφανεστάτω καὶ ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω,	χωρὶς	ἄγους ἑνός, ὥ γε καὶ
[4, 78]	πύλας οὐ δυναμένους ἔτι ἀνασπάσαι,	χωρὶς	ἀνασπαστηρίων γενομένας. Βαλλόμενοι δ' ἐν
[4, 53]	τῆς βουλῆς λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν	χωρὶς	αὐτῆς· ἐκ μὲν δὴ τούτων
[4, 21]	τὸν υἱόν, οὐχ ὑφιστάμενον φεύγειν	χωρὶς	αὐτοῦ, μόλις ἔπεισεν ὡς νέον
[4, 138]	αὐτοῖς ἐς ἀλλήλους ἐδέησεν ὁμοίων,	χωρίς	γε τῆς μετ' οὐ πολὺ
[4, 95]	γὰρ ὡς ἔχουσιν, ἴστε. Προγράφονται	χωρὶς	δίκης, καὶ τὰ ὄντα αὐτοῖς
[4, 4]	ἐπανήξειν εἰπών, καὶ δουλεύσειν ἅπαντας	χωρὶς	ἑαυτοῦ μόνου, τὸ στόμα κατέσχε
[4, 95]	ὄντα αὐτοῖς δημεύεται, καὶ κτείνονται	χωρὶς	καταδίκης ἐν οἰκίαις, ἐν στενωποῖς,
[4, 117]	μάχης ἤρξατε προθύμως, εἰ καὶ	χωρὶς	παραγγέλματος· καὶ τὸ τέταρτον τέλος,
[4, 3]	ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς τὰ λοιπὰ	χωρὶς	τῶν ἀποθανουμένων. Οἱ δ' ἀκούσαντες
[4, 107]	~Οἱ μὲν δὴ χαίροντες τῷ	χωρίῳ	τὰ στρατόπεδα ὠχύρουν, Ἀντώνιος δὲ
[4, 13]	δὲ καὶ δανεισμάτων χρήστας ἢ	χωρίων	γείτονας ἐπιθυμίᾳ τῶν χωρίων. Ἐπανάστασις
[4, 13]	ἢ χωρίων γείτονας ἐπιθυμίᾳ τῶν	χωρίων.	Ἐπανάστασις γὰρ δὴ πάντων, ὅσα
[4, 33]	καὶ οὐκ ἀπὸ γῆς ἢ	χωρίων	ἢ προικὸς ἢ οἰκιῶν, ὧν
[4, 43]	περὶ τοῦ Ῥεστίωνος γενομένης καὶ	χωρούντων	ἐπ' αὐτόν, ὁ οἰκέτης εἵπετο
[4, 46]	καὶ ὅπλα καὶ ὄψις στρατοῦ.	Χωρῶν	δὲ ἑκάτερος αὐτῶν ἐπὶ θάλασσαν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/01/2007