Livre, Chap. |
[4, 31] |
παροῦσαν·
ὃς
δ'
ἂν
μὴ
|
φαίνηται |
ταῦτα
ποιῶν,
ἐν
τοῖς
προγεγραμμένοις |
[4, 111] |
πεδίον
οὐκ
ἔκρινεν,
μὴ
τὴν
|
φάλαγγα |
ἀνελίσσων
ταράξειεν,
ὡς
ἀρξάμενος
δ' |
[4, 128] |
ἦσαν
οὐδὲ
οἱ
Βρούτειοἰ,
τὴν
|
φάλαγγα |
τῶν
ἐχθρῶν
ἐκίνουν,
ὥσπερ
τι |
[4, 111] |
χαλεπῶς,
μέχρι
βιαζόμενος
ἐνέκυρσε
τῇ
|
φάλαγγι |
τῇ
Κασσίου,
τὴν
τάξιν
τὴν |
[4, 113] |
ἐς
ἐχθροὺς
ἐμπεσεῖν
Τιτίνιον
τοῦτο
|
φάναι· |
Περιεμένομεν
φίλον
ἁρπαζόμενον
ἰδεῖν,
καὶ |
[4, 89] |
πλήθους
ἀλλήλων
ἑκάτεροι,
ἰσχυροτάτῃ
σφίσι
|
φανείσῃ· |
καὶ
θάρσος
ἦν
ἀμφοτέροις
αὐτίκα |
[4, 73] |
ἐπιλέκτου
στρατοῦ,
βίας
μὲν
οὐδεμιᾶς
|
φανείσης |
οὐδὲ
κλιμάκων
ἔργου.
Εἴκαζον
δὲ |
[4, 21] |
υἱόν,
ἵνα
μὴ
βαδίζοντες
ὁμοῦ
|
φανεροὶ |
γένοιντο,
προύπεμψεν
ἐς
φυγὴν
ἐπὶ |
[4, 26] |
ἐπὶ
τὴν
σφαγήν.
Ἄλλος
ἐν
|
φανερῷ |
καθῆστο
ἑκὼν
καὶ
βραδυνόντων
τῶν |
[4, 40] |
καὶ
θεράπουσι
καὶ
θεραπαίναις
ὁδεύοντι
|
φανερῶς. |
Ἄντιον
δὲ
ἡ
γυνὴ
στρωματοδέσμῳ |
[4, 27] |
φερόντων,
μόνος
τὴν
ἀπολύουσαν
ἤνεγκε
|
φανερῶς, |
ἐκλαθόμενος
τῆς
μεγαλόφρονος
ἐλευθεριότητος,
νεκρὸν |
[4, 45] |
Ἀντώνιον,
μόνος
τὴν
ἀπολύουσαν
ἔφερε
|
φανερῶς. |
Καὶ
οἵδε
μὲν
οὕτως
ἐσῴζοντο, |
[4, 123] |
πραυυτητα.
Τέλος
δὲ
τοῦ
στρατοῦ
|
φανερώτερον |
ἤδη
κατὰ
ἴλας
καὶ
κατὰ |
[4, 11] |
σώσας
ἢ
ἐπικουρήσας
ἢ
συνειδὼς
|
φανῇ, |
τοῦτον
ἡμεῖς,
οὐδεμίαν
ὑπολογισάμενοι
πρόφασιν |
[4, 113] |
Πινδάρου
καὶ
τὸν
Πίνδαρον
οὐκέτι
|
φανῆναι. |
Διὸ
καὶ
νομίζουσί
τινες
οὔπω |
[4, 127] |
πᾶσιν
ἦν
αἰδὼς
ἀξίοις
τε
|
φανῆναι |
τῶν
στρατηγῶν
καὶ
τὴν
ἀπορίαν |
[4, 72] |
ἀπεμάχοντο
ὁμοῦ
τοὺς
περὶ
τὸν
|
Φάννιον |
ἀπὸ
τῆς
γῆς
ἐνοχλοῦντας
καὶ |
[4, 72] |
Ῥοδίων
οἱ
συνετώτεροι
καθεώρων,
καὶ
|
Φάννιος |
αὐτοῖς
καὶ
Λέντλος
διελέγοντο.
~Γιγνομένων |
[4, 84] |
ἐκ
Ῥώμης
Ἵρτιός
τε
καὶ
|
Φάννιος |
ἔπεισαν
ἐκστῆναι
Πομπηίῳ
Βιθυνικὸν
Σικελίας. |
[4, 72] |
Ῥόδον
διεβίβαζεν
ἐπὶ
ὁλκάδων
ὑπὸ
|
Φαννίῳ |
τε
καὶ
Λέντλῳ.
Αὐτὸς
δὲ |
[4, 47] |
τάφῳ
κρύπτων
ἀπελεύθερος,
οὐ
φέροντα
|
φαντασίαν |
τάφου,
μετήγαγεν
ἐς
φαῦλον
οἴκημα |
[4, 102] |
ὡς
προσεδόκησαν·
ὑπὸ
γὰρ
τῆς
|
φαντασίας |
τῶν
νεῶν
Νωρβανὸς
ἐπὶ
τῶν |
[4, 96] |
τρεῖς
ἡμᾶς
ἐναγεῖς
λέγουσι,
καί
|
φασι |
μὲν
ἀμύνειν
Καίσαρι,
προγράφουσι
δὲ |
[4, 134] |
Βροῦτον
δὲ
ἐν
Σάμῳ
γενεθλιάζοντά
|
φασι |
παρὰ
τὸν
πότον,
οὐδὲ
εὐχερῆ |
[4, 105] |
καὶ
τὸ
πάθος
τῇ
Κόρῃ
|
φασὶν |
ἀνθιζομένῃ
γενέσθαι,
καὶ
ποταμὸς
ἔστι |
[4, 130] |
διενυκτέρευεν
ἔνοπλος
μετὰ
πάντων.
Καί
|
φασιν |
αὐτὸν
ἐς
τοὺς
ἀστέρας
ἀναβλέποντα |
[4, 134] |
καὶ
ἐν
Φιλίπποις.
καὶ
ὀφθῆναί
|
φασιν |
αὐτῷ
πρὸ
τῆς
τελευταίας
μάχης. |
[4, 80] |
καὶ
ἐπὶ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Φιλίππου
|
φασὶν |
ὅμοια
παθεῖν,
οὐχ
ὑποστάντας
οὐδὲ |
[4, 130] |
Ἀντώνιον.
Ὃ
καὶ
αὐτὸν
Ἀντώνιόν
|
φασιν |
ὕστερον
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
κινδύνοις |
[4, 134] |
ἢ
θεῶν
εἴη,
τὸ
δὲ
|
φάσμα |
εἰπεῖν·
Ὁ
σός,
ὦ
Βροῦτε, |
[4, 33] |
τυραννήσας
τῆς
πατρίδος·
ὑμεῖς
δέ
|
φατε |
καὶ
καθίστασθαι
τὴν
πολιτείαν.
~Τοιαῦτα |
[4, 33] |
ἤδη
κακοῦ
περιμαχήτου,
μετέχουσαι;
Ὅτι
|
φατὲ |
πόλεμον
εἶναι;
Καὶ
πότε
οὐ |
[4, 32] |
οἷον
ὑπὸ
τῶν
ἀνδρῶν,
ἠδικῆσθαί
|
φατε, |
προγράψατε
καὶ
ἡμᾶς
ὡς
ἐκείνους. |
[4, 134] |
καὶ
τόνδε
μὲν
ὡς
οἰώνισμα
|
φαῦλον |
ὁ
στρατὸς
αὐτίκα
συνέκοψε,
δαιμόνια |
[4, 47] |
φέροντα
φαντασίαν
τάφου,
μετήγαγεν
ἐς
|
φαῦλον |
οἴκημα
μισθωτόν.
Στρατιώτου
δ'
αὐτῷ |
[4, 10] |
εἶναι.
Ἀλλὰ
μόνους
δὴ
τοὺς
|
φαυλοτάτους |
τε
καὶ
πάντων
αἰτιωτάτους
ἀμυνούμεθα. |
[4, 40] |
ὁδῷ
χρώμενος
ἠξίου
τὸν
ὁπλίτην
|
φείδεσθαι |
γυναικῶν.
Ὁ
δὲ
αὐτὸν
ὡς |
[4, 68] |
οὐ
παρὰ
φίλοις
καὶ
τροφεῦσιν;
|
Φείδου |
δὲ
ἐπὶ
τοῖς
θεοῖς
καὶ |
[4, 135] |
ὧν
ἐβούλετο,
καὶ
τὰ
γράμματα
|
φέρειν |
ἔδωκε
τοῖς
οἰκέταις·
τοῦ
δὲ |
[4, 66] |
δὲ
συνθήκας
κελεύειν
ὅπλα
μὴ
|
φέρειν |
ἐπ'
ἀλλήλους,
καὶ
ἐπενηνοχέναι
Ῥοδίους |
[4, 66] |
εἰσὶ
καὶ
Ῥωμαίοις,
ὅπλα
μὴ
|
φέρειν |
ἐπὶ
ἀλλήλους·
εἰ
δέ
τι |
[4, 62] |
σωματοφύλακι
αὑτοῦ
καὶ
τεμόντα
προσέταξε
|
φέρειν |
Κασσίῳ
σῶστρον
ἴδιον·
ὁ
δὲ |
[4, 7] |
τρεῖς
ἄνδρας
ἐπὶ
ῥητῷ
κέρδει
|
φέρεσθαι· |
καὶ
ἦν
τὸ
κέρδος
ἐλευθέρῳ |
[4, 100] |
τάδε
χρὴ
κατὰ
γῆν
αὐτοῖς
|
φέρεσθαι |
κακοπαθοῦσιν.
Εἰ
δ'
ἐκ
Λιβύης |
[4, 28] |
τὸν
μισθὸν
ἀντὶ
τούτων
ὑμεῖς
|
φέρησθε. |
~Ὁ
μὲν
δὴ
ταύτην
ἔδωκεν |
[4, 23] |
εἵπετο
τῇ
κεφαλῇ
τοῦ
ἀνδρὸς
|
φερομένῃ |
βοῶσα·
Ἐγὼ
τοῦτον
ὑπεδεξάμην,
τὰ |
[4, 40] |
ἐκ
βραχέος
διαστήματος
ἡγεῖτο
φορείῳ
|
φερομένη. |
Τῶν
δὲ
ἀμφὶ
τὰς
πύλας |
[4, 44] |
ᾖει
πρὸς
τὴν
γυναῖκα,
φορείῳ
|
φερόμενος |
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
οἷά
τις |
[4, 81] |
ἀμφοτέρους
ἀπαθεῖς
ἀπιέναι
τὸ
χρυσίον
|
φερομένους, |
τὸν
δὲ
οἰκέτην
ὡς
πέρα |
[4, 40] |
ἀνθρακέα
ἐσκεύασε
καὶ
ὄνον
ἄνθρακας
|
φέροντα |
ἐλαύνειν
ἔδωκεν·
αὐτὴ
δὲ
ἐκ |
[4, 41] |
γράφουσιν
αἰδέσιμον
τοῖς
πολεμίοις
γενέσθαι
|
φέροντα |
τὸν
πατέρα.
Καὶ
τὸν
νεανίαν |
[4, 47] |
ἐν
τάφῳ
κρύπτων
ἀπελεύθερος,
οὐ
|
φέροντα |
φαντασίαν
τάφου,
μετήγαγεν
ἐς
φαῦλον |
[4, 100] |
Ἡμῖν
δὲ
καὶ
εἰσὶ
καὶ
|
φέρονται |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
ἀπόνως
διὰ |
[4, 80] |
περιέπεμπεν.
Οἱ
δὲ
καὶ
τοὺς
|
φέροντας |
ἔβαλλον
καὶ
τὰ
σφέτερα
πάντα |
[4, 27] |
ἑνὶ
ἀνδρί,
καὶ
τοὺς
μὲν
|
φέροντας |
οὐχ
ὑπονοούντων,
τὸ
δὲ
λέχος |
[4, 18] |
οἱ
τὰ
σημεῖα
τῆς
ἀρχῆς
|
φέροντες |
ἀπεδίδρασκον,
πυθόμενοι
προσγεγράφθαι
τοῖς
πίναξι |
[4, 27] |
ἄλλων
δικαστῶν
κρύφα
τὴν
καταδικάζουσαν
|
φερόντων, |
μόνος
τὴν
ἀπολύουσαν
ἤνεγκε
φανερῶς, |
[4, 44] |
τὴν
πόλιν.
Ἑνὸς
δὲ
τῶν
|
φερόντων |
τὸ
σκέλος
συντρίβεντος
τῷ
ἑτέρῳ |
[4, 75] |
ἔτι
ὄντι
μειρακίῳ,
ἧκεν
αὐτὸν
|
φέρουσα |
καὶ
ἐνεχείρισε
Βρούτῳ,
ἐνεχείρισε
δὲ |
[4, 48] |
μοι
τὸ
γύναιον,
ἔφη,
ναῦν
|
φέρουσα |
χρημάτων
συνετάξατο.
Καὶ
αὐτῷ
καὶ |
[4, 40] |
κατείλησε
καὶ
ἐπέθηκε
τοῖς
μισθοῦ
|
φέρουσι |
καὶ
διήνεγκεν
ἀπὸ
τῆς
οἰκίας |
[4, 27] |
νεκρὸν
σῶμα
ἐκκομιζόμενον
ὑποστὰς
τοῖς
|
φέρουσι |
συνεβάσταζε
τὸ
λέχος.
Ἰδόντων
δὲ |
[4, 41] |
λοιπὸν
μέχρι
Σικελίας
ἄγων
ἢ
|
φέρων |
ἐκόμισεν,
οὐδενὸς
ἄρα
τὸ
σχῆμα |
[4, 110] |
ἕλους
καὶ
τοῦ
στρατοπέδου,
σιδήρια
|
φέρων |
καὶ
κλίμακας,
ὡς
ἐξελῶν
αὐτὸ |
[4, 47] |
δ'
αὐτῷ
παρακατοικισθέντος,
οὐδὲ
τοῦτον
|
φέρων |
τὸν
φόβον
ἐς
θαυμαστὴν
τόλμαν |
[4, 27] |
πενθερός,
φεύγων
διὰ
θαλάσσης,
οὐ
|
φέρων |
τοῦ
χειμῶνος
τὴν
ἀηδίαν
ἔρριψεν |
[4, 95] |
πανταχῇ,
τῶν
νόμων
τὸν
ἐθέλοντα
|
φεύγειν |
ἐώντων.
Ἐς
δὲ
τὴν
ἀγοράν, |
[4, 28] |
δ'
ὅτι
μὴ
ζητούμενος
ἁλοίη,
|
φεύγειν |
μεθῆκαν
ἀνὰ
τὴν
ὕλην.
Ὁ |
[4, 57] |
μὴ
τὸ
ἐν
μέσῳ
διάστημα
|
φεύγειν |
νομίζοιντο.
Οἰχομένων
δὲ
αὐτῶν
Συρία |
[4, 43] |
διέπλευσε.
Ῥεστίωνι
δὲ
οἰομένῳ
μόνῳ
|
φεύγειν |
οἰκέτης
εἵπετο
λανθάνων,
ἀνάθρεπτος
μὲν |
[4, 21] |
Ἀρρούντιος
τὸν
υἱόν,
οὐχ
ὑφιστάμενον
|
φεύγειν |
χωρὶς
αὐτοῦ,
μόλις
ἔπεισεν
ὡς |
[4, 40] |
γυνὴ
καταμηνύσειν
αὐτόν,
εἰ
μόνος
|
φεύγοι· |
καὶ
ὁ
μὲν
ἄκων
αὐτὴν |
[4, 25] |
κρατοῦντά
τε
αὐτῆς
καὶ
τοὺς
|
φεύγοντας |
ὑποδεχόμενον,
ἐπέρασεν.
Εἶτα
ἐπολέμει
καρτερῶς, |
[4, 85] |
πρότερον
εἶχε
καὶ
ὅσον
οἱ
|
φεύγοντες |
ἐκ
Ῥώμης
ἐλεύθερον
ἢ
δοῦλον |
[4, 55] |
τοῦ
Οὐεντιδίου
καὶ
τοῦ
στρατοῦ
|
φεύγοντος |
ὑπ'
ἀναρχίας,
εἵπετο
κτείνων
τε |
[4, 69] |
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς
ἀρίστων
ἀνδρῶν
|
φευγόντων |
τυραννίδα
καὶ
τὴν
πατρίδα
ἐλευθερούντων, |
[4, 66] |
τὰ
περὶ
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς,
|
φευγούσης |
καὶ
ἁλωμένης
ἐν
τῷ
παρόντι |
[4, 129] |
καὶ
πᾶσιν
ἐνέπιπτε,
τοῖς
τε
|
φεύγουσι |
καὶ
τοῖς
ἔτι
συνεστῶσι
καὶ |
[4, 70] |
ψηφίσμασι
καὶ
οἵδε
πάντες,
ὅσοι
|
φεύγουσιν |
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς,
οἱ
μὲν |
[4, 27] |
Ἀσινίου
τοῦ
ὑπατεύοντος
τότε
πενθερός,
|
φεύγων |
διὰ
θαλάσσης,
οὐ
φέρων
τοῦ |
[4, 48] |
δέ,
οἷόν
τι
καὶ
Θεμιστοκλῆς
|
φεύγων |
ἐποίησεν,
ἀντηπείλει
μηνύσειν,
ὅτι
αὑτὸν |
[4, 67] |
ὑπὲρ
ἧς
δὴ
καὶ
σὺ
|
φὴὴς |
τάδε
κάμνειν·
ἐν
Ῥώμῃ
δέ, |
[4, 70] |
ἀνὴρ
καὶ
Ῥωμαίων
στρατηγός,
ὥς
|
φησι |
τὸ
ψήφισμα
τῆς
βουλῆς,
ἐν |
[4, 28] |
ἤδη
τοῦτο
ὡς
ἀπρεπέστερον,
Ἀπαγορεύω,
|
φησίν, |
ὑμῖν,
ὦ
Μιντουρναῖοι,
ὕπατόν
με |
[4, 58] |
Βροῦτος.
Ἐπὶ
δὲ
τούτοις
Κάσσιος
|
φθάνει |
Δολοβέλλαν
ἐς
τὴν
Συρίαν
ἐμβαλὼν |
[4, 10] |
συναπώλλυον,
οὔτε
θεῶν
νέμεσιν
οὔτε
|
φθόνον |
ἀνθρώπων
ὑφορώμενοι·
ἡμεῖς
δὲ
πλήθει |
[4, 77] |
δέους,
μὴ
συνεσπέσοιεν
οἱ
πολέμιοι,
|
φθόρος |
ἦν
Ξανθίων
πολὺς
ἀμφὶ
ταῖς |
[4, 60] |
διὰ
δὲ
τῆς
θαλάσσης
ὁ
|
Φίγλος. |
Πυθόμενος
δὲ
τῆς
Κασσίου
στρατιᾶς |
[4, 60] |
ἀγείρων
ἐπὶ
μισθῷ
διὰ
Λευκίου
|
Φίγλου |
παρά
τε
Ῥοδίων
καὶ
Λυκίων |
[4, 36] |
ἄστει,
σὺν
ἐπινοίαις
οἰκτραῖς
διεγένοντο.
|
Φιλανδρίαι |
τε
παράδοξοι
γυναικῶν
ὤφθησαν
καὶ |
[4, 23] |
εαυτῆς,
κἀκείνων
αὐτὴν
διὰ
τὴν
|
φιλανδρίαν |
ὑπεριδόντων,
ἑαυτὴν
ἀπέκτεινε
λιμῷ.
Καὶ |
[4, 23] |
ἑαυτήν·
ὅσαι
δὲ
ἐπέτυχον
τῆς
|
φιλανδρίας, |
ἐν
τοῖς
περισωθεῖσι
τῶν
ἀνδρῶν |
[4, 39] |
ἀντιδώσουσιν.
Οὐ
μὴν
ἐψεύσθη
τῆς
|
φιλανδρίας· |
οἱ
γὰρ
ὁπλῖται
καὶ
ναῦν |
[4, 8] |
ἀτιθάσευτον
ὁρῶντες
τὴν
κακίαν
ὑπὸ
|
φιλανθρωπίας, |
προλαβεῖν
τοὺς
ἐχθροὺς
ἢ
παθεῖν |
[4, 29] |
δὴ
ταύτην
ἔδωκεν
ἀμοιβὴν
ἀποθνῄσκων
|
φιλανθρωπίας, |
Ῥοῦφος
δὲ
ἔχων
συνοικίαν
περικαλλῆ, |
[4, 69] |
τὴν
πατρίδα
ἐλευθερούντων,
ὦ
Ῥόδιοι
|
φιλελεύθεροι, |
Δολοβέλλα
δὲ
αὐτὴν
καταδουλοῦντος
ἑτέροις, |
[4, 80] |
τὸ
γιγνόμενον,
ᾤκτειρεν
ἀνδρῶν
φρόνημα
|
φιλελεύθερον |
καὶ
σπονδὰς
περιέπεμπεν.
Οἱ
δὲ |
[4, 67] |
Ἑλληνίδα
φιλέλλην
ἀνήρ,
μὴ
Ῥόδον
|
φιλελεύθερος |
ἀνήρ·
μηδὲ
αἰσχύνῃς
ἀξίωμα
Δώριον, |
[4, 67] |
γνωρίμου.
Μὴ
πόλιν
ἀναστήσῃς
Ἑλληνίδα
|
φιλέλλην |
ἀνήρ,
μὴ
Ῥόδον
φιλελεύθερος
ἀνήρ· |
[4, 133] |
γίγνοιτο,
καὶ
φιλοθεάμων
ἦν
καὶ
|
φιλήκοος, |
ἅτε
καὶ
φιλοσοφήσας
οὐκ
ἀγεννῶς. |
[4, 44] |
Οὐίνιον
δὲ
ἀπελεύθερος
αὐτοῦ
Οὐινίου,
|
Φιλήμων, |
οἰκίαν
κεκτημένος
λαμπράν,
ἐν
τῷ |
[4, 2] |
~Καῖσαρ
μὲν
καὶ
Ἀντώνιος
ἐς
|
φιλίαν |
ἀπ'
ἔχθρας
συνῄεσαν
ἀμφὶ
Μουτίνην |
[4, 59] |
τέλη
καὶ
Μαρκίου,
κατά
τε
|
φιλίαν |
αὐτῷ
παραδιδόντων
καὶ
κατὰ
τὸ |
[4, 69] |
καταλείπετε
οἱ
παρακαλοῦντες
ὑπὲρ
αὐτονομίας·
|
φιλίαν |
τε
Ῥωμαίοις
προφέροντες
οὐκ
ἐλεεῖτε |
[4, 5] |
οἱ
δὲ
μόνου
προσκρούματος
ἢ
|
φιλίας |
ἐχθρῶν
ἢ
φίλων
ἔχθρας
ἢ |
[4, 20] |
συγγράφων,
ἐς
μίμημα
τῶν
Δημοσθένους,
|
Φιλιππικοὺς |
ἐπέγραφεν.
Ἔθεον
δὲ
οἱ
μὲν |
[4, 105] |
ὁ
στρατὸς
συνεληλύθει.
Οἱ
δὲ
|
Φίλιπποι |
πόλις
ἐστίν,
ἣ
Δάτος
ὠνομάζετο |
[4, 103] |
ὅθεν
ἡμέρας
ἔτι
μιᾶς
ἐν
|
Φιλίπποις |
ἔσεσθαι,
τοὺς
πολεμίους
περιλαβόντας,
ὡς |
[4, 134] |
ὀφθήσομαι
δέ
σοι
καὶ
ἐν
|
Φιλίπποις. |
καὶ
ὀφθῆναί
φασιν
αὐτῷ
πρὸ |
[4, 115] |
δὲ
ἡμέρᾳ
τὴν
μάχην
ἐν
|
Φιλίπποις |
συνέβαινεν
εἶναι,
καὶ
ἐν
τῷ |
[4, 105] |
περὶ
τῷ
λόφῳ
ναμάτων
πολλαί.
|
Φίλιππος |
δὲ
ὡς
εὐφυὲς
ἐπὶ
Θρᾴκης |
[4, 102] |
τὴν
τῶν
ὡραίων
ἄμειψιν,
μέχρι
|
Φίλιππος |
ὁ
Ἀμύντου
τούς
τε
ἄλλους |
[4, 80] |
ἐγένετο·
καὶ
ἐπὶ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
|
Φιλίππου |
φασὶν
ὅμοια
παθεῖν,
οὐχ
ὑποστάντας |
[4, 116] |
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρας
τῇ
περὶ
|
Φιλίππους |
μάχῃ
κατὰ
τὸν
Ἰόνιον
ἐπεγίγνετο, |
[4, 105] |
Βροῦτον
ἐκ
παραλόγου
τόλμης
ἐς
|
Φιλίππους |
παρῆλθον,
ἔνθα
αὐτοῖς
καὶ
ὁ |
[4, 105] |
ὠχύρωσέ
τε
καὶ
ἀφ'
ἑαυτοῦ
|
Φιλίππους |
προσεῖπεν.
Ἔστι
δὲ
ἡ
πόλις |
[4, 87] |
πεντακοσίους
σταδίους,
μέχρι
πόλιν
ὑπερβάντες
|
Φιλίππους |
τὰ
στενὰ
Κορπίλων
καὶ
Σαπαίων, |
[4, 105] |
τοῖς
ἄνωθεν
ὁρμῶσιν
ἐκ
τῶν
|
Φιλίππων, |
ἄναντες
δὲ
τοῖς
ἐξ
Ἀμφιπόλεως |
[4, 113] |
τὸ
στρατόπεδον,
ἀνέδραμεν
ἐς
τὸν
|
Φιλίππων |
λόφον
καὶ
τὰ
γιγνόμενα
ἐφεώρα. |
[4, 106] |
προελθόντι
δύο
εἰσὶν
ἄλλοι
λόφοι,
|
Φιλίππων |
μὲν
αὐτῶν
ὅσον
ὀκτωκαίδεκα
σταδίους |
[4, 106] |
δὲ
τοῖς
ἐξ
Ἀμφιπόλεως
βιαζομένοις.
|
~Φιλίππων |
μὲν
οὖν
ἐστιν
ἕτερος
λόφος |
[4, 26] |
ἀποκτείνας
ἑαυτὸν
τοῖς
σφαγεῦσιν
ὑπέσχε.
|
Φιλοδέσποτος |
δὲ
οἰκέτης
τὸν
κεκτημένον
ἐπὶ |
[4, 133] |
δὲ
Βροῦτος,
ὅπῃ
γίγνοιτο,
καὶ
|
φιλοθεάμων |
ἦν
καὶ
φιλήκοος,
ἅτε
καὶ |
[4, 91] |
στρατηγοῦντες
ἐπὶ
μέγα
ᾖρομεν
καὶ
|
φίλοι |
διετελοῦμεν
ὄντες,
ὡς
μὴ
δοκεῖν |
[4, 30] |
ἐγγραφέντος
αὐτοῦ
τοῖς
πίναξιν
οἱ
|
φίλοι |
καὶ
οἱ
θεράποντες
διεδίδρασκον.
Ὁ |
[4, 18] |
ψηφιουμένους
παρακαλοῦντα,
οἵ
τε
συνόντες
|
φίλοι |
καὶ
οἱ
τὰ
σημεῖα
τῆς |
[4, 132] |
πολεμίοιν
ἐποιήσατο
φίλω,
ἐκ
δὲ
|
φίλοιν |
ἦγεν
ὡς
υἱώ.
Καὶ
ἡ |
[4, 114] |
Παραδοὺς
δὲ
τὸ
σῶμα
τοῖς
|
φίλοις, |
ἔνθα
λαθραίως
θάψειαν,
ἵνα
μὴ |
[4, 91] |
ἐπίμεμπτος
ἦν,
οὐχ
ἡμῖν
τοῖς
|
φίλοις, |
ἐπεὶ
κἀν
τούτοις
προετιμώμεθα,
ἀλλὰ |
[4, 68] |
ἀπίστους
ἐς
ἅπαντα
ποιεῖ
καὶ
|
φίλοις |
καὶ
πολεμίοις.
~Ταῦτ'
εἰπὼν
ὁ |
[4, 68] |
παρὰ
πολεμίοις
ἰσχύουσιν,
οὐ
παρὰ
|
φίλοις |
καὶ
τροφεῦσιν;
Φείδου
δὲ
ἐπὶ |
[4, 114] |
δὲ
Βροῦτος
ἐπιτωθάσας
ἔφη
τοῖς
|
φίλοις· |
Οἱ
μὲν
δὴ
προκαλούμενοι
ἡμᾶς |
[4, 19] |
οἰκείοις
τε
καὶ
στασιώταις
καὶ
|
φίλοις· |
φυγὼν
δὲ
ἐπὶ
σκάφους
οὐκ |
[4, 113] |
ἐμπεσεῖν
Τιτίνιον
τοῦτο
φάναι·
Περιεμένομεν
|
φίλον |
ἁρπαζόμενον
ἰδεῖν,
καὶ
ἔς
τινα |
[4, 131] |
ἐκάλει
Στράτωνα
τὸν
Ἠπειρώτην,
ὄντα
|
φίλον |
ἑαυτῷ,
καὶ
ἐγχειρεῖν
ἐκέλευε
τῷ |
[4, 134] |
ἐν
ὀλίγῳ·
καὶ
γὰρ
ἐς
|
φίλον |
ἐγίγνετο
παραλόγως
καὶ
ἐς
εὐεργέτην |
[4, 47] |
Οὐολούσιος
δὲ
ἀγορανομῶν
προεγράφη
καὶ
|
φίλον |
ὀργιαστὴν
τῆς
Ἴσιδος
ἔχων
ᾖτησε |
[4, 113] |
δὲ
τῶν
ἱππέων
ὡς
Κασσίου
|
φίλον |
περισχόντων
τε
σὺν
ἡδονῇ
καὶ |
[4, 48] |
σκάφος
παρέπεμπον
ἐς
Σικελίαν,
ἐρέσσοντες
|
φιλοπόνως· |
ἐκεῖ
δὲ
ἔτυχόν
τε
τῶν |
[4, 51] |
προεγράφη.
Καὶ
κατήχθη
καὶ
Καίσαρι
|
φίλος |
ἐγίγνετο
καὶ
ἐπιόντι
ποτὲ
τῷ |
[4, 49] |
τῆς
προγραφῆς
ὁ
Μᾶρκος,
καὶ
|
φίλος |
ἐγίγνετο
Καίσαρι
καὶ
μετ'
οὐ |
[4, 91] |
περιιδεῖν
ἕνα
ἄνδρα,
εἰ
καὶ
|
φίλος |
ἦν
ἡμῖν
καὶ
χρήσιμος,
τά |
[4, 129] |
ἐνομίζετε
ἐθηρεύσατε,
ὅσῳ
κρείττων
ἐχθροῦ
|
φίλος. |
Καὶ
τὸν
Λουκίλιον
τότε
μέν |
[4, 133] |
ἦν
καὶ
φιλήκοος,
ἅτε
καὶ
|
φιλοσοφήσας |
οὐκ
ἀγεννῶς.
~Ἀλλὰ
καὶ
τοιοῖσδε |
[4, 47] |
τῇ
πατρίδι,
Οὐάρρων
δὲ
ἦν
|
φιλόσοφός |
τε
καὶ
ἱστορίας
συγγραφεύς,
ἐστρατευμένος |
[4, 19] |
τῶν
ἐρευνωμένων
(τοῦτον
γὰρ
δὴ
|
φιλοτιμότατα |
πάντων
Ἀντώνιός
τε
ἐζήτει
καὶ |
[4, 47] |
ταῦτα
ὡς
ἐχθρὸς
μοναρχίας
προυγράφη.
|
Φιλοτιμουμένων |
δὲ
αὐτὸν
ὑποδέξασθαι
τῶν
γνωρίμων |
[4, 23] |
ἐγεγάμητο,
ὑπὸ
δέ
τινος
Ἀντωνίῳ
|
φίλου |
διεφθείρετο·
ἐπειγομένη
δὲ
ἐκ
μοιχείας |
[4, 131] |
οὐκ
ἀπορήσεις,
εἶπεν,
ὦ
Βροῦτε,
|
φίλου |
μᾶλλον
ἢ
οἰκετῶν
ἐς
τὰ |
[4, 131] |
Καὶ
ὁ
Βροῦτος
ἐς
τοὺς
|
φίλους |
εἰπών·
Οὐδὲν
οὖν
ἔτι
εἰμὶ |
[4, 5] |
οἰκείους
τε
σφῶν
αὐτῶν
ἢ
|
φίλους |
ἐς
τὴν
ἀναίρεσιν
ἀντιδιδόντες
ἀλλήλοις |
[4, 8] |
δορὶ
λαβὼν
ἔσωσεν
ἐλέῳ
καὶ
|
φίλους |
θέμενος
ἐπὶ
ἀρχὰς
καὶ
τιμὰς |
[4, 123] |
αὐτὸ
τὸ
Βροῦτον
ἐπιεικῆ
καὶ
|
φιλόφρονα |
ἐς
ἅπαντας
εἶναι
καὶ
ἀνόμοιον |
[4, 23] |
κακῶν
ἔφευγεν.
Ἡ
δὲ
ὡς
|
φιλοφρονουμένη |
τὰς
θύρας
ἐπέκλεισε
καὶ
ἐτήρει |
[4, 80] |
τὰς
οἰκίας
συνέτρεχον
καὶ
τὰ
|
φίλτατα |
σφῶν
κατέκαινον,
ἑκόντα
τὴν
σφαγὴν |
[4, 132] |
μὲν
ἐχθροῖν
καὶ
πολεμίοιν
ἐποιήσατο
|
φίλω, |
ἐκ
δὲ
φίλοιν
ἦγεν
ὡς |
[4, 2] |
γεφυρῶν
τοὺς
τριακοσίους
μετὰ
τῶν
|
φίλων |
ἀπολιπόντες
ἐς
τὸ
μέσον
ᾖεσαν |
[4, 49] |
τὰς
πύλας
τῶν
ὑπαντώντων
τις
|
φίλων |
Βαρβούλα,
θεασάμενος
τὸν
Μᾶρκον
ὡς |
[4, 129] |
Λουκίλιον
τότε
μέν
τινι
τῶν
|
φίλων |
ἔδωκε
θεραπεύειν,
ὕστερον
δὲ
αὐτὸς |
[4, 30] |
ὡς
ἔθος
ἐστί,
σὺν
πομπῇ
|
φίλων |
ἐπὶ
θυσίας
ἐς
τὰ
ἱερά, |
[4, 5] |
προσκρούματος
ἢ
φιλίας
ἐχθρῶν
ἢ
|
φίλων |
ἔχθρας
ἢ
πλούτου
διαφέροντος.
Ἐδέοντο |
[4, 138] |
τῶν
διαφυγόντων
Κασσίου
καὶ
Βρούτου
|
φίλων, |
λείψανα
τοσῆσδε
παρασκευῆς
μεγάλα
ἐχόντων, |
[4, 4] |
σημεῖα
ἐν
Ῥώμῃ
πολλὰ
καὶ
|
φοβερὰ |
ἦν.
Κύνες
τε
γὰρ
ὠρύοντο |
[4, 8] |
καὶ
ἄρχοντα
ἱερῶν,
καὶ
τὰ
|
φοβερώτατα |
Ῥωμαίοις
καθελόντα
τε
ἔθνη
καὶ |
[4, 72] |
ὀγδοήκοντα
ναυσὶν
ἐσκευασμέναις
ἐς
τὸ
|
φοβερώτατον |
καὶ
περιστήσας
τῇ
Ῥόδῳ
τὸ |
[4, 47] |
παρακατοικισθέντος,
οὐδὲ
τοῦτον
φέρων
τὸν
|
φόβον |
ἐς
θαυμαστὴν
τόλμαν
ἐκ
δειλίας |
[4, 74] |
ᾑρεῖτο
διὰ
τὸν
ἐκ
Κασσίου
|
φόβον. |
Ὁ
δὲ
Μοῦρκον
μετά
τε |
[4, 57] |
δυνάμενοι
οὔτε
τὸν
ἐν
ἄστει
|
φόβον |
ὑπομένοντες
ἐξῄεσαν
ἔτι
στρατηγοῦντες·
καὶ |
[4, 33] |
ἀρχῆς
ἢ
περὶ
τῆς
πατρίδος
|
φόβος; |
Ἴτω
τοίνυν
ἢ
Κελτῶν
πόλεμος |
[4, 26] |
οὐκ
ἔφερε
τὸ
μῆκος
τοῦ
|
φόβου, |
ἀλλ'
ἔπεισε
τοὺς
θεράποντας
ἅψαι |
[4, 123] |
τρόπον
ἔνδον
μετὰ
ἀπραξίας
καὶ
|
φόβου |
κατακεκλεισμένοι.
Ἐδυσχέραινον
δὲ
καὶ
οἱ |
[4, 119] |
ἐστὶ
τῆς
ἐχθὲς
ἥσσης
καὶ
|
φόβου, |
ὅταν
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
γυμνικοῖς |
[4, 34] |
ἀφιεμένου,
καὶ
τούσδε
μεθ'
ὁμοίου
|
φόβου |
τῶν
ἐπιτιμίων
καὶ
ὑπὸ
μηνύμασιν |
[4, 104] |
ἄνυδρον
ἐλέγετο
εἶναι,
καὶ
ἐν
|
φόβῳ |
πανικῷ
περὶ
ἐνέδρας
ἐγίγνοντο,
οὐκ |
[4, 48] |
ἀσφαλῆ
μύσους
τε
πίμπλανται
καὶ
|
φόβων |
ἐς
ὕστερον
μεγάλων,
περισώσαντες
δὲ |
[4, 60] |
ἐπὶ
ναῦς
περιέπεμπεν
ἔς
τε
|
Φοινίκην |
καὶ
Λυκίαν
καὶ
Ῥόδον.
~Ὑπερορώμενος |
[4, 135] |
ἀνευρὼν
περιέβαλέ
τε
τῇ
ἀρίστῃ
|
φοινικίδι |
εὐθὺς
καὶ
καύσας
τὰ
λείψανα |
[4, 30] |
Καὶ
ὁ
μὲν
ἐς
διδασκάλου
|
φοιτῶν |
αὐτῷ
παιδαγωγῷ
συνανῃρέθη,
τὸν
παῖδα |
[4, 57] |
οἴκτῳ
Καίσαρος
γενόμενος
ἐζήτει
τοὺς
|
φονέας |
περιθέων.
Οἱ
δὲ
τότε
μὲν |
[4, 20] |
διαλαβόντες
ἕτερον
ἕτεροι
κατὰ
σύνθημα
|
φονεῖς |
ἀνεῖλον
ὁμοῦ.
~Ἐγνάτιοι
δέ,
πατὴρ |
[4, 1] |
~Δύο
μὲν
δὴ
Γαΐου
Καίσαρος
|
φονεῖς |
οὕτω
δίκην,
ἐν
ταῖς
σφετέραις |
[4, 128] |
νίκης
καὶ
παρηγορίας
στρατηγοῦ
βεβιασμένου.
|
Φόνος |
δὲ
ἦν
καὶ
στόνος
πολύς, |
[4, 112] |
ἀμηχάνῳ
τόλμῃ
τὸ
στρατόπεδον
ἐπόρθει.
|
Φόνος |
τε
ἦν
ἑκατέρων
ποικίλος·
ὑπὸ |
[4, 94] |
ἐψηφίσαντο
εἶναι
καὶ
σαφέστερον
ἔτι,
|
φόνου |
μὴ
εἶναι
δίκας.
Καὶ
μετὰ |
[4, 13] |
αἰφνίδια
πολλὰ
καὶ
τρόποι
τῶν
|
φόνων |
ποικίλοι
τῶν
τε
κεφαλῶν
ἀποτομαὶ |
[4, 122] |
πολιορκίας
τρόπῳ
μᾶλλον
ἢ
μανιώδει
|
φορᾷ |
μὴ
βουλομένῳ
συμπλέκεσθαι.
~Τῷ
δὲ |
[4, 44] |
θεράπων
ἐς
τὸ
τοῦ
δεσπότου
|
φορεῖον |
ἐνέβη
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ὁμοδούλων |
[4, 19] |
σύμβολον
ἔκ
του
θεῶν,
ἐς
|
φορεῖον |
ἐσθέμενοι
τὸν
Κικέρωνα
αὖθις
ἐπὶ |
[4, 40] |
τὰς
πύλας
ὁπλιτῶν
τινος
τὸ
|
φορεῖον |
ὑπονοήσαντός
τε
καὶ
ἐρευνωμένου,
δείσας |
[4, 20] |
Κικέρωνός
ποτε
κατωρθωκώς,
ἐκ
τοῦ
|
φορείου |
τὴν
κεφαλὴν
ἐπισπάσας
ἀπέτεμνεν,
ἐς |
[4, 108] |
οὔπω
μὲν
ἐρρωμένος
ἐς
μάχην,
|
φορείῳ |
δὲ
ἐπὶ
τὰς
συντάξεις
τοῦ |
[4, 40] |
δὲ
ἐκ
βραχέος
διαστήματος
ἡγεῖτο
|
φορείῳ |
φερομένη.
Τῶν
δὲ
ἀμφὶ
τὰς |
[4, 44] |
τροφῶν
ᾖει
πρὸς
τὴν
γυναῖκα,
|
φορείῳ |
φερόμενος
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
οἷά |
[4, 34] |
αὐτίκα
δανείσαιεν
αὑτοῖς,
ἐνιαυτοῦ
δὲ
|
φόρον |
ἐς
τὸν
πόλεμον
ἐσενέγκαιεν.
~Ἐκ |
[4, 74] |
ἄλλοις
ἔθνεσι
τῆς
Ἀσίας
ἅπασι
|
φόρους |
ἐτῶν
δέκα
συμφέρειν.
Καὶ
οἱ |
[4, 5] |
Κασσίῳ
τῶν
ἀπὸ
τῆς
Ἀσίας
|
φόρων |
δεδομένων
τε
καὶ
προσοδευομένων
ἔτι |
[4, 75] |
μύρια
τάλαντα,
ὅσα
ἐκ
τῶν
|
φόρων |
τῆς
Ἀσίας
συνείλεκτο,
παρῆλθεν
ἐς |
[4, 29] |
Ἀντωνίου,
πάλαι
μὲν
ἀξιούσῃ
τῇ
|
Φουλβίᾳ |
πρίασθαι
τὴν
οἰκίαν
οὐ
συνεχώρει, |
[4, 32] |
ἀπετύγχανον,
οὐδὲ
τῆς
μητρὸς
Ἀντωνίου·
|
Φουλβίας |
δέ,
τῆς
γυναικὸς
Ἀντωνίου,
τῶν |
[4, 32] |
ὃ
δὲ
οὐχ
ἥρμοζεν,
ὑπὸ
|
Φουλβίας |
παθοῦσαι,
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
συνεώσμεθα |
[4, 29] |
δὲ
ἔχων
συνοικίαν
περικαλλῆ,
γείτονα
|
Φουλβίας |
τῆς
γυναικὸς
Ἀντωνίου,
πάλαι
μὲν |
[4, 24] |
ἔρριψεν
ἑαυτὸν
ἀπὸ
τοῦ
τέγους.
|
Φούλβιον |
δὲ
ἐς
θεραπαίνης
φυγόντα
παλλακευθείσης |
[4, 24] |
ζηλοτυπίᾳ
τῆς
μεθ'
ἑαυτὴν
τῷ
|
Φουλβίῳ |
γεγαμημένης.
~Τοσάδε
μὲν
δὴ
καὶ |
[4, 52] |
ἕκαστα,
ὡς
ἐν
κεφαλαίῳ
συναγαγόντι
|
φράσαι, |
τοιάδε
ἦν.
~Λιβύης
Ῥωμαῖοι
τὴν |
[4, 13] |
Κατέδυνον
γὰρ
οἱ
μὲν
ἐς
|
φρέατα, |
οἱ
δὲ
ἐς
τὰς
ὑπονόμους |
[4, 73] |
γῆς
ἀνώρυσσον,
οἱ
δὲ
ἐκ
|
φρεάτων |
ἀνίμων,
οἱ
δὲ
ἐξέφερον
ἐκ |
[4, 107] |
καὶ
τὰς
πηγὰς
τῶν
ὀρυσσομένων
|
φρεάτων |
γλυκείας
τε
καὶ
δαψιλοῦς
ὕδατος |
[4, 107] |
ἐκ
ποταμοῦ,
οἱ
δὲ
ἐκ
|
φρεάτων |
ὧν
αὐτίκα
ὠρωρύχεισαν·
τήν
τε |
[4, 125] |
τε
πάντων
ἐς
ἀλλήλους
καὶ
|
φρόνημα |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ
μέγα
καὶ |
[4, 38] |
αὐτοῦ
δείσαντες
οἱ
τρεῖς
τὸ
|
φρόνημα |
προύγραψαν
οὕτως·
Ἐπεὶ
Μεσσάλαν
ἀπέφηναν |
[4, 80] |
ἔγνω
τὸ
γιγνόμενον,
ᾤκτειρεν
ἀνδρῶν
|
φρόνημα |
φιλελεύθερον
καὶ
σπονδὰς
περιέπεμπεν.
Οἱ |
[4, 128] |
ὀπίσω
βάδην
ἔτι
καὶ
μετὰ
|
φρονήματος· |
ὡς
δὲ
αὐτοῖς
καὶ
ἡ |
[4, 66] |
αὐτοὺς
ἠμείψατο,
καὶ
οἱ
εὖ
|
φρονοῦντες |
Ῥοδίων
μᾶλλον
ἐδεδοίκεσαν·
τὸ
δὲ |
[4, 119] |
αὔταρκες.
Ἀλλὰ
δεῖ
τοῖς
εὖ
|
φρονοῦσι |
τοὺς
μὲν
πολέμους
ὀξεῖς,
τὴν |
[4, 100] |
ἐστίν,
ὦ
συστρατιῶται,
παρ'
ἀνθρωπίνης
|
φροντίδος |
ἕτοιμα·
τὰ
δὲ
λοιπὰ
αὐτοῖς |
[4, 99] |
Ἰταλίας.
Ἡμῖν
δὲ
ἐκ
πολλῆς
|
φροντίδος |
καὶ
τὰ
παρόντα
ἐστὶ
δαψιλῆ, |
[4, 114] |
προπετείας
ἐνεκάλει
καὶ
ἐμακάριζεν
ὁμοῦ
|
φροντίδων |
καὶ
ἀνίας
ἀπηλλαγμένον,
αἳ
Βροῦτον |
[4, 57] |
ἐς
εὐπρέπειαν
ἡ
βουλὴ
σίτου
|
φροντίσαι |
προσέταξεν,
ἵνα
μὴ
τὸ
ἐν |
[4, 133] |
κατεφρόνησαν
ὁμοίως.
Ἐν
δὲ
ταῖς
|
φροντίσι |
καὶ
πόνοις
ὁ
μὲν
Κάσσιος |
[4, 74] |
καὶ
Λεύκιος
Οὐᾶρος
αὐτοῖς
μετὰ
|
φρουρᾶς |
ὑπελέλειπτο·
ὁ
δὲ
Κάσσιος
ἡδόμενος |
[4, 121] |
αὐτοῖς
ἀντεμηχανᾶτο,
ἄλλα
τε
καὶ
|
φρούρια |
ἀντικαθιστὰς
τοῖς
ἐκείνων
στρατοπέδοις.
~Τὸ |
[4, 135] |
φρούρια,
πολλὰ
ὄντα.
Τὰ
δὲ
|
φρούρια |
αὐτὰ
καὶ
τὸ
στρατόπεδον
ἐδόθη |
[4, 109] |
τῶν
ἐντὸς
κατέλαβε
καὶ
ἐχαράκωσε
|
φρούρια |
ὁμοῦ
πολλά.
Ὁ
δὲ
Κάσσιος |
[4, 135] |
ἑαυτοὺς
καὶ
οἱ
κατὰ
τὰ
|
φρούρια, |
πολλὰ
ὄντα.
Τὰ
δὲ
φρούρια |
[4, 107] |
ἐξ
ἐφόδου
σὺν
καταφρονήσει
παραστρατοπεδεύσαντος.
|
Φρούριά |
τε
ἤγειρε
πολλὰ
καὶ
πάντα |
[4, 109] |
κλοπήν,
ἀντεπινοῶν
δὲ
ἀποτεμέσθαι
τὰ
|
φρούρια |
τὸν
Ἀντώνιον,
διετείχιζε
καὶ
αὐτὸς |
[4, 72] |
διέπλευσεν
ἐς
Λώρυμα,
Ῥοδίων
τι
|
φρούριον |
ἐν
τῇ
περαίᾳ,
καὶ
τὸ |
[4, 27] |
τὸ
λέχος.
Ἰδόντων
δὲ
τῶν
|
φρουρούντων |
τὰς
πύλας,
ὅτι
πλεονάζουσιν
οἱ |
[4, 70] |
ἡμᾶς
οὔτε
Ῥωμαίους
ἔτι,
ἀλλὰ
|
φυγάδας |
ἢ
ξένους
ἢ
κατακρίτους,
ὡς |
[4, 132] |
αὐτοῖν
ἔπεμψεν
ἡγεμονίας,
ἵνα
μὴ
|
φυγάδες |
εἶεν,
οὐκ
ἀμελοῦσα
μὲν
Γαΐου |
[4, 13] |
τοῦ
μισθοῦ
χάριν
ἐς
ἐπίδειξιν
|
φυγαί |
τε
ἀπρεπεῖς
καὶ
σχήματα
ἄτοπα |
[4, 36] |
ἐλπίζειν
περιέσεσθαι.
Αἱ
μὲν
οὖν
|
φυγαὶ |
τοῖς
δυναμένοις
ἦσαν
ἐς
Κάσσιον |
[4, 18] |
αἰσχρὰ
δαπανῆσαι
καὶ
κλοπῆς
ἁλόντι
|
φυγεῖν |
ἐκ
καταδίκης.
~Κικέρων
δέ,
ὃς |
[4, 95] |
οὐδὲ
πολεμοῦσιν
ἔτι
λαθεῖν
ἢ
|
φυγεῖν |
ἐφθόνουν.
Οὐδ'
αὐτοί
πω
πόλιν |
[4, 16] |
γὰρ
ἀξιαφήγητον
ἀναίρεσις
ἁπλῆ
καὶ
|
φυγὴ |
ἢ
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν
τισι |
[4, 40] |
ἐπήγετο,
συνήνεγκε
δὲ
ἐς
τὴν
|
φυγὴν |
αὐτῷ
τὸ
ἀνύποπτον,
ἅμα
γυναικὶ |
[4, 73] |
πέντε
καὶ
εἴκοσιν,
οὐχ
εὑρεθεῖσι
|
φυγὴν |
ἐπέταττεν.
Χρήματα
δὲ
ὅσα
ἦν |
[4, 21] |
ὁμοῦ
φανεροὶ
γένοιντο,
προύπεμψεν
ἐς
|
φυγὴν |
ἐπὶ
θάλασσαν
καὶ
μετ'
ὀλίγον |
[4, 18] |
σφαγέας
ὁ
υἱὸς
αὐτοῦ,
τὴν
|
φυγὴν |
ἐς
τὸν
πελάτην
ὑποτοπήσας,
ὡδήγησεν |
[4, 12] |
ἢ
εἴ
τι
ἄλλο
ἐς
|
φυγὴν |
ὕποπτον
ἦν
ἢ
ἐς
λαθραίους |
[4, 43] |
ἐξῄει
τῆς
οἰκίας
ὡς
ἀπὸ
|
φυγῆς. |
Ἵρτιος
δὲ
σὺν
τοῖς
οἰκέταις |
[4, 94] |
Ἰβηρίαν,
κατεκάλεσέ
τε
ἐκ
τῆς
|
φυγῆς |
καὶ
τὸ
τίμημα
αὐτῷ
τῶν |
[4, 24] |
τέγους.
Φούλβιον
δὲ
ἐς
θεραπαίνης
|
φυγόντα |
παλλακευθείσης
τε
αὐτῷ
καὶ
ἀπηλευθερωμένης |
[4, 84] |
μέχρι
προγραφέντες
ἐπὶ
θανάτῳ
καὶ
|
φυγόντες |
ἐκ
Ῥώμης
Ἵρτιός
τε
καὶ |
[4, 36] |
ἐκείνης,
προσελάμβανεν·
ἕτεροι
δὲ
ἑτέρως
|
φυγόντες |
ἢ
κρυπτόμενοι
μέχρι
τῶν
σπονδῶν, |
[4, 132] |
ἕνεκα
πᾶσιν
ἀμνηστίαν
ἐτίθετο
καὶ
|
φυγόντοιν |
αὐτοῖν
ἔπεμψεν
ἡγεμονίας,
ἵνα
μὴ |
[4, 128] |
ἐπολέμουν·
καὶ
ἦν
σιγὴ
βαθυτάτη.
|
Φυγόντος |
δὲ
τοῦ
κατὰ
Βροῦτον
βοή |
[4, 132] |
τιμίω.
Ἐγενέσθην
δὲ
καὶ
τῶν
|
φυγόντων |
τοῖς
ἀρίστοις
τιμιωτέρω
Πομπηίου,
πλησιάζοντος |
[4, 19] |
τε
καὶ
στασιώταις
καὶ
φίλοις·
|
φυγὼν |
δὲ
ἐπὶ
σκάφους
οὐκ
ἔφερε |
[4, 18] |
δὲ
ἐς
πελάτην
ἑαυτοῦ
τινα
|
φυγών, |
ᾧ
βραχὺ
καὶ
εὐτελὲς
ἦν |
[4, 130] |
θάλασσαν·
ἐπεὶ
δὲ
περιείληπτο
πάντα
|
φυλακαῖς, |
διενυκτέρευεν
ἔνοπλος
μετὰ
πάντων.
Καί |
[4, 17] |
τῶν
ὑπάτων
τινὰς
ἐς
τὰς
|
φυλακὰς |
ἐμβαλεῖν.
Καὶ
ἦν
ὅδε
ὁ |
[4, 44] |
ἐς
χρημάτων
ἢ
βιβλίων
ἔχουσι
|
φυλακήν· |
καὶ
νυκτὸς
ἔτρεφε
μέχρι
τῶν |
[4, 130] |
ὁ
Ἀντώνιος
ἔνοπλος
ἐπὶ
τῶν
|
φυλακτηρίων |
ἀντιδιενυκτέρευε
τῷ
Βρούτῳ,
χάρακα
περιθέμενος |
[4, 77] |
ἐς
τὰς
πύλας·
καὶ
τῶν
|
φυλάκων |
αὐτὰς
προαποκλεισάντων
ὑπὸ
δέους,
μὴ |
[4, 56] |
λαθών.
Καὶ
Ῥώσκιος
μὲν
ὁ
|
φύλαξ, |
τοῦ
χάρακος
ἁλισκομένου,
τῶν
ὑπασπιστῶν |
[4, 110] |
ἐνύπνιον
ἔνδον
οὐκ
ὄντος,
ἀλλὰ
|
φυλαξαμένου |
τὴν
ἡμέραν,
ὡς
αὐτὸς
ἐν |
[4, 92] |
δὲ
αὐτοὶ
καὶ
ψηφιζόμενοι
κατὰ
|
φυλὰς |
ἢ
λόχους
καὶ
ἀποφαίνοντες
ὑπάτους |
[4, 130] |
ἀνεχώρησε
διὰ
τὴν
νόσον,
Νωρβανῷ
|
φυλάσσειν |
παραδοὺς
τὸ
στρατόπεδον.
~Βροῦτος
δὲ |
[4, 129] |
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου
καὶ
αὐτὸ
|
φυλάσσειν |
τὸ
στρατόπεδον·
ὁ
δὲ
Ἀντώνιος |
[4, 131] |
καὶ
ἀναλαβεῖν
τὰ
ἴδια,
ἔτι
|
φυλασσόμενα |
ὑπὸ
τῶν
οἰκείων
ὑπολελειμμένων.
Οἱ |
[4, 136] |
ἐπείτε
ἀμφοῖν
ὧδε
ἀποθανόντοιν
ἐπύθετο,
|
φυλασσομένη |
πρὸς
τῶν
οἰκείων
πάνυ
ἐγκρατῶς, |
[4, 39] |
ὁ
ἀνήρ,
ἐπιγνοῦσα
τὴν
μητέρα
|
φυλάσσουσαν |
ἐξέφυγε
καὶ
ἥδε
σὺν
θεράπουσι |
[4, 111] |
Κασσίου,
τὴν
τάξιν
τὴν
δεδομένην
|
φυλασσούσῃ |
καὶ
τὸ
γιγνόμενον
ὡς
ἄλογον |
[4, 82] |
πνεῦμα
ἀπὸ
τῆς
γῆς
πολὺ
|
φυλάσσων, |
ἵνα
μὴ
καταλαμβάνοιντο
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 44] |
Ἕτερος
δὲ
ἀπελεύθερος,
τάφον
δεσπότου
|
φυλάσσων, |
τὸν
δεσπόσυνον
προγραφέντα
ἐφύλασσεν
ἐν |
[4, 32] |
ἀναξίαν
γένους
καὶ
τρόπων
καὶ
|
φύσεως |
γυναικείας.
Εἰ
μὲν
δή
τι |
[4, 127] |
οὐδὲ
ἐπεμέμνηντο,
ἀλλ'
ὡς
ἐκ
|
φύσεως |
καὶ
γένους
ἐχθροῖς
ἐπηπείλουν.
Οὕτως |
[4, 36] |
πατέρας
εὔνοιαι
καὶ
θεραπόντων
ὑπὲρ
|
φύσιν |
ἐς
δεσπότας.
Καὶ
τῶνδε
ὅσα |
[4, 127] |
τὸν
λογισμὸν
αὐτοῖς
καὶ
τὴν
|
φύσιν |
ἔσβεσεν.
Ἐπεμαντεύοντο
δὲ
ὁμαλῶς
ἑκάτεροι |
[4, 33] |
δὲ
μητέρες
ἡμῶν
ὑπὲρ
τὴν
|
φύσιν |
ἐσήνεγκάν
ποτε
ἅπαξ,
ὅτε
ἐκινδυνεύετε |
[4, 49] |
καὶ
συνετὸν
ὄντα
ὑπὲρ
θεράποντος
|
φύσιν |
ὑπενόει
καὶ
ἐπήλπιζεν,
εἰ
τῶν |
[4, 33] |
γυναῖκες
συνεισήνεγκαν;
Ἃς
ἡ
μὲν
|
φύσις |
ἀπολύει
παρὰ
ἅπασιν
ἀνθρώποις,
αἱ |
[4, 4] |
ἐν
πόλει
ζῷον,
βοῦς
τε
|
φωνὴν |
ἀφῆκεν
ἀνθρώπου,
καὶ
βρέφος
ἀρτίτοκον |
[4, 134] |
στρατῷ,
νυκτὸς
ἐγρηγορότα,
μαραινομένου
τοῦ
|
φωτὸς |
ὄψιν
ἰδεῖν
ἑφεστῶσάν
οἱ
παράλογον |