HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  196 formes différentes pour 487 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[4, 64]   ὑπὸ στρατιωτῶν ἐπειγόντων ἀπαιτούμενοι σὺν  ὕβρει,   τά τε κοινὰ ἀπεδίδοντο πάντα
[4, 110]   τοῦ Βρούτου στρατιῶται ἐπὶ τῇ  ὕβρει,   ὧδε μάλα θρασέως αὐτοὺς ὄντας
[4, 93]   ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖς δημάρχοις ὑμῶν  ὑβριζομένοις,   ἥν τινα ἀΐδιον ὑμῶν αὐτῶν
[4, 93]   τὴν ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν ἐς  ὕβριν   ἀφαιρουμένους ἀκρίτους, ἀπὸ μόνου προστάγματος,
[4, 95]   Ταρκύνιος; Ὃν διὰ μιᾶς γυναικὸς  ὕβριν,   ἐξ ἔρωτος γενομένην, βασιλέα τε
[4, 32]   τῶν θυρῶν ἀπωθούμεναι χαλεπῶς τὴν  ὕβριν   ἤνεγκαν, καὶ ἐς τὴν ἀγορὰν
[4, 10]   καὶ τῷ στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον  ὑβρισμένῳ   τε καὶ παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ
[4, 98]   συστρατιῶται, μετά τε πίστεως  ὑγιοῦς   καὶ προθυμίας ἀδόλου στρατευσόμενοι Ῥωμαίων
[4, 107]   φρεάτων γλυκείας τε καὶ δαψιλοῦς  ὕδατος   εὕρισκε. Τό γε μὴν τόλμημα,
[4, 104]   ἐπιλιπόντος ἤδη τι καὶ τοῦ  ὕδατος,   ἐπήγοντο, ἀνέφερον, ὅτι τριήμερόν
[4, 107]   δ' ἀπὸ τοῦ ἕλους· καὶ  ὑδρεύοντο   οἱ μὲν ἐκ ποταμοῦ, οἱ
[4, 103]   ὕλης πυκνῆς· ἢν δὲ ἐθέλωσιν  ὕδωρ   τε ἐπάγεσθαι καὶ ὁδοποιεῖν στενὴν
[4, 4]   σημεῖα πολλά, καὶ λιθώδεις ἐγίγνοντο  ὑετοί,   καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς ἐς ἱερὰ
[4, 37]   ἀλλὰ κωλύειν. Ὅτε σου τὸν  υἱὸν   εἶναι πολέμιον ἐψηφίζετὀ, παρεσκεύασεν ὅμως
[4, 81]   δὲ ἐκείνου μήτηρ περισῴζουσα τὸν  υἱὸν   εἵπετο, βοῶσα αὐτὴ τὸ χρυσίον
[4, 133]   καὶ ἐπὶ τὸν τοῦ Καίσαρος  υἱὸν   ἕσποντο αὐτοῖς πιστότερον Ἀντωνίῳ
[4, 21]   σώματα ἔτι συνεπέπλεκτο. Βάλβος τὸν  υἱόν,   ἵνα μὴ βαδίζοντες ὁμοῦ φανεροὶ
[4, 25]   πολλαῖς μάχαις ἡσσώμενος τὸν μὲν  υἱὸν   καὶ ὅσοι τῶν προγεγραμμένων ἄλλοι
[4, 21]   τὸ δαιμόνιον ἐπέκειτο. Ἀρρούντιος τὸν  υἱόν,   οὐχ ὑφιστάμενον φεύγειν χωρὶς αὐτοῦ,
[4, 21]   ἐπιβουλῆς εἴθ' ὑπ' ἀγνοίας, τὸν  υἱὸν   συνειλῆφθαι, ἐπανῆλθε καὶ τοὺς σφαγέας
[4, 21]   θάψειε· πυθομένη δὲ καὶ τὸν  υἱὸν   ὑπὸ τῆς θαλάσσης διεφθάρθαι λιμῷ
[4, 18]   πρὸς ὀλίγον, ἔστε αὐτὸν  υἱὸς   αἰτήσαιτο παρ' Ἀντωνίου. Οἱ δ'
[4, 18]   ἀσφαλῶς, μέχρι τοὺς σφαγέας  υἱὸς   αὐτοῦ, τὴν φυγὴν ἐς τὸν
[4, 42]   τοῦ κήρυκος ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν  υἱὸς   ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ μόλις
[4, 41]   ἀτύχημα ἰωμένη. ~Γέταν δὲ  υἱὸς   ἐν εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε
[4, 134]   μοῖρ' ὀλοὴ καὶ Λητοῦς ἔκτανεν  υἱός.   Μέλλοντα δὲ περᾶν ἐκ τῆς
[4, 41]   ἐκ διαθηκῶν· Τὸν ἐνθάδε κείμενον  υἱὸς   οὐ προγραφεὶς προγραφέντα ἔκρυψέ τε
[4, 21]   ὁμοῦ. ~Ἐγνάτιοι δέ, πατὴρ καὶ  υἱός,   συμφυέντες ἀλλήλοις διὰ μιᾶς πληγῆς
[4, 42]   καὶ περιέσωσε. ~Μετέλλω δὲ ἤστην  υἱός   τε καὶ πατήρ· καὶ αὐτοῖν
[4, 42]   ἑάλω καὶ ἠγνοεῖτο, δὲ  υἱὸς   τῷ Καίσαρι συνεστρατεύετο καὶ ἐστρατηγήκει
[4, 41]   ἀργίας δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ  υἱός,   ὑπὸ γήρως ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα,
[4, 132]   ἐκ δὲ φίλοιν ἦγεν ὡς  υἱώ.   Καὶ βουλὴ περιποθήτω τε
[4, 95]   μύση ποικίλα γυναικῶν τε καὶ  υἱῶν   καὶ ἀπελευθέρων καὶ οἰκετῶν. Ἐς
[4, 60]   διστάδιον ὄντα, λίθους καὶ πᾶσαν  ὕλην   ἐξ ἐπαύλεων καὶ προαστείων καὶ
[4, 76]   αὐτοῖς Βροῦτος μηδ' ἐς  ὕλην   ἔχῃ χρῆσθαι, καὶ τὴν πόλιν
[4, 76]   καὶ νύκτα ἐμέριζε, καὶ τὴν  ὕλην   μακρόθεν, ὥσπερ ἐν τοῖς ἀγῶσι,
[4, 28]   ἁλοίη, φεύγειν μεθῆκαν ἀνὰ τὴν  ὕλην.   δὲ ὑφ' ἑτέρων διωκόμενος
[4, 104]   θηρίον ᾤετο ὁδεύσειν διὰ τοιᾶσδε  ὕλης,   καὶ ἀνήγγειλε τοῖς ἀμφὶ τὸν
[4, 103]   τε κρημνῶν καὶ ἀνυδρίας καὶ  ὕλης   πυκνῆς· ἢν δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ
[4, 94]   καὶ ἐροῦσι καὶ λέγοντες ἅμα  ὑμᾶς   ἀμείψονται μεγάλαις δωρεαῖς, ὅταν εἰπεῖν
[4, 118]   Τὴν δὲ προθυμίαν, ἧς νῦν  ὑμᾶς   ἀξιῶ κρατεῖν, ἀθρόαν ἀπόδοτε, ὅταν
[4, 10]   ἔτι συλλαβεῖν· καὶ τόδε δι'  ὑμᾶς,   ἵνα μὴ ἐπὶ τοῖς ὁπλίταις
[4, 92]   καὶ ἐκ μόνου τοῦ περὶ  ὑμᾶς   μέρους καταμάθοιτε. γὰρ δῆμος
[4, 10]   αἰτιωτάτους ἀμυνούμεθα. Καὶ τόδε δι'  ὑμᾶς   οὐχ ἧσσον ἡμῶν· ἀνάγκη μὲν
[4, 10]   ἀνάγκη μὲν γὰρ ἡμῶν διαφερομένων  ὑμᾶς   πάντας ἐν μέσῳ δεινὰ πάσχειν,
[4, 93]   ἐπαχθῶς ἤνεγκεν βουλὴ δι'  ὑμᾶς·   ὑμετέρα γὰρ καὶ οὐ τῆς
[4, 68]   καὶ συμμαχίας καὶ προαιρέσεως ἐς  ὑμᾶς,   Ῥωμαῖοι, λελέχθω· πρὸς σὲ
[4, 99]   πολέμων δικαίων δεσπόται, τῆς πίστεως  ὑμᾶς,   συστρατιῶται, καὶ προθυμίας ἀμείβοιντο·
[4, 32]   τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα ὑπ' αὐτῆς.  Ὑμεῖς   δ' ἡμᾶς ἀφείλεσθε μὲν ἤδη
[4, 120]   ὅσα ἐβιάσαντο καὶ ἥρπασαν, ἐπήγοντο,  ὑμεῖς   δ' ὡς ἐκ πατρίδος ἰόντες
[4, 33]   Σύλλας, τυραννήσας τῆς πατρίδος·  ὑμεῖς   δέ φατε καὶ καθίστασθαι τὴν
[4, 92]   μέρους καταμάθοιτε. γὰρ δῆμος  ὑμεῖς   ἐν μὲν τοῖς πολέμοις ὑπακούετε
[4, 69]   καταδουλοῦντος ἑτέροις, οἷς δὴ καὶ  ὑμεῖς   εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς
[4, 28]   δρόμῳ τοὺς προτέρους κατέλαβε καί  Ὑμεῖς,   ἔφη, με κτείνατε μᾶλλον, οἱ
[4, 125]   ὑπεμίμνησκεν, ὅσων καιρὸς ἐδίδου·  Ὑμεῖς   ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς με ἑτέρως
[4, 125]   καιρὸς ἐδίδου· Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι,  ὑμεῖς   με ἑτέρως ἔχοντα νικᾶν ἐβιάσασθε·
[4, 120]   ὑμῖν γενόμενοι· τὴν δ' ἀρετὴν  ὑμεῖς,   ὅταν αἰτῆσθε, ἀποδίδοτε τοῖς στρατηγοῖς.
[4, 92]   γιγνόμενον ἐς ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως  ὑμεῖς   οὐκ ἀκριβῶς ᾐσθάνεσθε, ἀλλὰ μόνην
[4, 28]   ἵνα τὸν μισθὸν ἀντὶ τούτων  ὑμεῖς   φέρησθε. ~Ὁ μὲν δὴ ταύτην
[4, 119]   τοῖς κρημνοῖς, τότε μοι θαρροῦντες  ὑμεῖς,   ἄνδρες Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε αὐτοὺς
[4, 93]   ἤνεγκεν βουλὴ δι' ὑμᾶς·  ὑμετέρα   γὰρ καὶ οὐ τῆς βουλῆς
[4, 9]   τὰ ἡμέτερα οὔτε ἐς τὰ  ὑμέτερα   εἶναι δοκεῖ τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς
[4, 120]   οἳ πάντα ἐσμὲν ὑπὲρ τῆς  ὑμετέρας   νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι. Καὶ τῆς
[4, 119]   διαρπάσαντες, ἔργῳ δὲ ἐπιδείξουσιν ἅπαν  ὑμέτερον·   ὑπισχνοῦμαι γὰρ ὑμῖν οὔτε αὔριον
[4, 99]   παρόντα ἐστὶ δαψιλῆ, ὡς αὐτίκα  ὑμῖν   ἄλλα χαρίσασθαι, καὶ ἕτερα πολλὰ
[4, 92]   καὶ οἱ τετιμημένοι χάριν εἶχον  ὑμῖν.   Ἀπὸ ταύτης τῆς ἐξουσίας ὕπατον
[4, 67]   κάμνειν· ἐν Ῥώμῃ δέ, ὅσα  ὑμῖν   αὐτοῖς καθ' ἑτέρων καὶ κατ'
[4, 120]   ἐχθὲς ὁρμῆς τε καὶ μηχανῆς  ὑμῖν   γενόμενοι· τὴν δ' ἀρετὴν ὑμεῖς,
[4, 120]   τῆς τοιαύτης δ' ὅμως ζημίας  ὑμῖν   ἕνεκα ἐπιδώσομεν νικητήρια, δραχμὰς ἑκάστῳ
[4, 100]   παρὰ τῶν θεῶν. Ἡμεῖς δ'  ὑμῖν   ἐπὶ τοῖς προτέροις ἀποδόντες ἅπαντα,
[4, 33]   μήτε τῆς πολιτείας ὅλως, τῆς  ὑμῖν   ἐς τοσοῦτον ἤδη κακοῦ περιμαχήτου,
[4, 70]   τὰ μέγιστα κινδυνεύουσι Ῥωμαίοις. Κάσσιος  ὑμῖν   ἐστιν τὰς συνθήκας τάσδε
[4, 70]   ἡγεῖσθε, οὐ πρὸς ἡμᾶς ἐστιν  ὑμῖν   ἔτι, ἀλλὰ πρὸς Ῥωμαίους,
[4, 94]   πεπρᾶχθαι, πλὴν λόγῳ μόνον  ὑμῖν   ἔτι ὁμολογῆσαι; καὶ αὐτὸ
[4, 69]   ἑαυτῇ πω δυναμένης. δ'  ὑμῖν   ἤδη προαπεκρίνατο, ἐν οἷς ἐψηφίσατο
[4, 70]   ἀλλότριοι τῶν συνθηκῶν ὄντες πολεμήσομεν  ὑμῖν,   ἢν μὴ ἐς πάντα κατακούητε.
[4, 70]   συνθήκας ἡμῖν προφέρετε, γενομένας μὲν  ὑμῖν   καὶ τάσδε πρὸς Γάιον Καίσαρα,
[4, 100]   τοὺς πολεμίους λιμῷ. Τοσάδε μὲν  ὑμῖν   καὶ τοιάδε ἐστίν, συστρατιῶται,
[4, 33]   μήτε ἐσενέγκαιμέν ποτε μήτε συμπράξαιμεν  ὑμῖν   κατ' ἀλλήλων. Οὐδὲ γὰρ ἐπὶ
[4, 119]   ἐπιδείξουσιν ἅπαν ὑμέτερον· ὑπισχνοῦμαι γὰρ  ὑμῖν   οὔτε αὔριον οὔτε ταῖς ἐπιούσαις
[4, 33]   Τίς οὖν καὶ νῦν ἐστιν  ὑμῖν   περὶ τῆς ἀρχῆς περὶ
[4, 70]   Τὰ δ' αὐτὰ καὶ Βροῦτος  ὑμῖν   προτείνει ψηφίσματα καὶ Πομπήιος, τὴν
[4, 98]   Ῥωμαίων· ἡμεῖς δ' ἐσμὲν  ὑμῖν   συστρατιῶται, Ῥωμαίων στρατηγοί. Καὶ εἰ
[4, 118]   ἀπόδοτε, ὅταν αἰτῶμεν. Ἐγὼ δ'  ὑμῖν   τὰ νικητήρια ἐντελῆ μέν, ὅταν
[4, 67]   ὑπὲρ ἡμῶν ἀνάγραπτοι στῆλαι παρ'  ὑμῖν.   ~Τάδε μὲν δὴ καὶ γένους
[4, 90]   συνάγει· συνάπτει δὲ καὶ ὅσα  ὑμῖν   ὑποσχόμενοι πάντα ἔδομεν, μεγίστη
[4, 93]   κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ εἷς  ὑμῖν   χάριν ὤφειλεν, οὐκ ἀρχῆς, οὐχ
[4, 28]   τοῦτο ὡς ἀπρεπέστερον, Ἀπαγορεύω, φησίν,  ὑμῖν,   Μιντουρναῖοι, ὕπατόν με γεγενημένον,
[4, 32]   ὡς ἐκείνους. Εἰ δὲ οὐδένα  ὑμῶν   αἱ γυναῖκες οὔτε πολέμιον ἐψηφισάμεθα
[4, 100]   ὅσα ὑπεσχήμεθα, καὶ τὴν πίστιν  ὑμῶν   ἀμειψάμενοι πλήθει δωρεῶν, ἀμειψόμεθα καὶ
[4, 118]   δραχμὰς ἐπιδίδωμι καὶ τοῖς ἡγεμόσιν  ὑμῶν   ἀνὰ λόγον. μὲν οὕτως
[4, 93]   ὑμῶν ὑβριζομένοις, ἥν τινα ἀΐδιον  ὑμῶν   αὐτῶν ἀρχὴν ἐστήσασθε εἶναι καὶ
[4, 32]   προκεχειρισμένης· μὲν ἥρμοζε δεομέναις  ὑμῶν   γυναιξὶ τοιαῖσδε, ἐπὶ τὰς γυναῖκας
[4, 119]   αὐτὴν διετείχισαν μὲν ἔτι προσιόντων  ὑμῶν   διὰ δέος, ἐλθόντων δὲ ἐνοικοῦσι
[4, 92]   οὓς ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν ὑπὲρ  ὑμῶν,   εἰ δέοι. Καὶ τί μοι
[4, 9]   Γαΐου. Μέλλουσι δὴ πόλεμον ὑπὲρ  ὑμῶν   ἔκδημον ἀγωνιεῖσθαι οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε
[4, 92]   κολάσεως τιμῆς ἀξίως ἄρξαιμεν  ὑμῶν.   δὲ ἀντίδοσις ἥδε τήν
[4, 100]   ἀνὰ λόγον ἀπαντήσειε παρά τε  ὑμῶν   καὶ παρὰ τῶν θεῶν. Ἡμεῖς
[4, 91]   πολέμοις συστρατευόμενοί τε αὐτῷ μεθ'  ὑμῶν   καὶ στρατηγοῦντες ἐπὶ μέγα ᾖρομεν
[4, 32]   γυναιξὶ τοιαῖσδε, ἐπὶ τὰς γυναῖκας  ὑμῶν   κατεφύγομεν· δὲ οὐχ ἥρμοζεν,
[4, 97]   ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔχετε, ἐς τοὺς  ὑμῶν   πολίτας ἀποβλέποντες, οὓς εἴδετε μὲν
[4, 97]   ἀποβλέποντες, οὓς εἴδετε μὲν στρατηγοῦντας  ὑμῶν   πολλάκις καὶ ὑπατεύοντας καὶ ἐπαινουμένους,
[4, 125]   ἐν ἀμφιβόλῳ· μεταξὺ γάρ εἰσιν  ὑμῶν   τε καὶ λιμοῦ. ~Ὁ μὲν
[4, 90]   ἐλπίδες εἰσὶν ἐν τῇ ἀρετῇ,  ὑμῶν   τε τῶν στρατευομένων καὶ ἡμῶν,
[4, 126]   τείχους λαβεῖν. Μὴ δή τις  ὑμῶν   τὴν ἰδίαν πρόκλησιν καταισχύνῃ μηδὲ
[4, 117]   τοὺς ἡσσωμένους· οἱ γὰρ πλέονες  ὑμῶν   τοὺς πολεμίους παροδεύοντες ἐπὶ τὰ
[4, 93]   αὐτοῖς ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖς δημάρχοις  ὑμῶν   ὑβριζομένοις, ἥν τινα ἀΐδιον ὑμῶν
[4, 93]   μόνου προστάγματος, ὅτι ἔδοξαν ὑπὲρ  ὑμῶν   χαλεπῆναι τοῖς καὶ βασιλέα αὐτὸν
[4, 7]   τῶν προσκαταγινωσκομένων τῶν προανῃρημένων  ὑπ'   ἀγνοίας, ἐς δόξαν τοῦ δικαίως
[4, 15]   παρὰ γνώμην τῶν τριῶν ἀνδρῶν,  ὑπ'   ἀγνοίας κατ' ἐπιβουλήν, ἀπώλλυντο.
[4, 21]   τινος, εἴτε ἐξ ἐπιβουλῆς εἴθ'  ὑπ'   ἀγνοίας, τὸν υἱὸν συνειλῆφθαι, ἐπανῆλθε
[4, 23]   Καὶ μαθὼν ἐς τῆς γυναικὸς  ὑπ'   ἀγνοίας τῶν οἴκοι κακῶν ἔφευγεν.
[4, 68]   καὶ τεθραμμένῳ μηδὲ γένηται δυοῖν  ὑπ'   ἀνάγκης θάτερον, Ῥοδίους ἀποθανεῖν
[4, 55]   Οὐεντιδίου καὶ τοῦ στρατοῦ φεύγοντος  ὑπ'   ἀναρχίας, εἵπετο κτείνων τε καὶ
[4, 23]   ἀπόρρητον ἐπηγάγετο θεράπαιναν, προδοθεῖσα δὲ  ὑπ'   αὐτῆς εἵπετο τῇ κεφαλῇ τοῦ
[4, 44]   ἧκε πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ  ὑπ'   αὐτῆς ἐκρύπτετο ἐπὶ διπλῆς ὀροφῆς
[4, 32]   παθοῦσαι, ἐς τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα  ὑπ'   αὐτῆς. Ὑμεῖς δ' ἡμᾶς ἀφείλεσθε
[4, 5]   θεῖοι τῶν προγραφόντων, καὶ τῶν  ὑπ'   αὐτοῖς ἡγεμόνων, ὅσοι τι τοῖς
[4, 54]   τὸ μέρος Σίττιος τοῖς  ὑπ'   αὐτὸν ἀνδράσιν ἐπιδιεῖλεν. Ἀραβίων δὲ
[4, 40]   ὀργῆς ἀμειβόμενος ἐγνώρισεν (ἐστράτευτο γὰρ  ὑπ'   αὐτῷ ποτε ἐν Συρίᾳ) Καὶ
[4, 8]   σφαγαῖς ἐνυβρίσαντες, οἱ πολέμῳ ληφθέντες  ὑπ'   ἐκείνου καὶ περισωθέντες κληρονόμοι τέ
[4, 35]   οὐ προγεγραμμένους καὶ οἰκίας οὐδὲν  ὑπαιτίων   διαφοροῦντες. Ὥστε καὶ τοὺς ἄρχοντας
[4, 81]   ἀπό τε τῶν τειχῶν ἐβόων  ὑπακούειν,   ἐς τι βούλοιτο, καὶ
[4, 58]   ἀπὸ τοῦ Ἰονίου μέχρι Συρίας,  ὑπακούειν,   ἐς τι κελεύοι Κάσσιος
[4, 81]   τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν ἐς πάντα  ὑπακούειν   τὰς Ξανθίων συμφορὰς προσδέχεσθαι·
[4, 70]   τῆς βουλῆς, ἐν πάντας  ὑπακούειν   ἡμῖν ἔταξε τοὺς τοῦ Ἰονίου
[4, 92]   ὑμεῖς ἐν μὲν τοῖς πολέμοις  ὑπακούετε   ἐς πάντα ὡς κυρίοις τοῖς
[4, 59]   δόγμα τῆς βουλῆς ἐς πάντα  ὑπακουόντων.   Ἄρτι δὲ καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ
[4, 80]   Ἀλεξάνδρῳ μετὰ τοσῆσδε γῆς ἀρχὴν  ὑπακοῦσαι.   ~Βροῦτος δὲ ἐς Πάταρα ἀπὸ
[4, 25]   δὲ ἐς πολὺ τὰς θύρας  ὑπανοίγων   τοὺς ἐσβιαζομένους καθ' ἕνα ἀνῄρει,
[4, 73]   τοὺς χαρίεντας αὐτῷ τῶν πολιτῶν  ὑπανοῖξαι   πυλίδας ἐλέῳ τῆς πόλεως καὶ
[4, 62]   τοῦ Μάρσου μεθ' ἡμέραν ἐσῆλθεν,  ὑπανοιχθεισῶν   αὐτῷ πυλίδων κατὰ μέρη πολλῶν.
[4, 6]   ἀνῃρέθησαν ἐν ἑστιάσεσί τε καὶ  ὑπαντήσεσι·   ζητουμένων δὲ τῶν ἄλλων καὶ
[4, 49]   Περὶ δὲ τὰς πύλας τῶν  ὑπαντώντων   τις φίλων Βαρβούλα, θεασάμενος τὸν
[4, 113]   μόνον εἰλημμένον, ἐκέλευσε Πινδάρῳ τῷ  ὑπασπιστῇ   προσπεσεῖν οἱ καὶ διαφθεῖραι. Διαμέλλοντος
[4, 56]   φύλαξ, τοῦ χάρακος ἁλισκομένου, τῶν  ὑπασπιστῶν   τινι τὴν σφαγὴν ὑπέσχε καὶ
[4, 3]   τε καὶ Καίσαρα· Λέπιδον γὰρ  ὑπατεύειν   ἐς τὸ μέλλον καὶ τῇ
[4, 37]   πολέμιον ἐψηφίζετὀ, παρεσκεύασεν ὅμως Πλάγκον  ὑπατεύοντα   κάθοδον τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας
[4, 45]   παρ' αὐτῷ Ἀντωνίῳ, μέχρι Πλάγκον  ὑπατεύοντα   Ἀντώνιος ἔπεισε κάθοδον αὐτῷ
[4, 97]   μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν πολλάκις καὶ  ὑπατεύοντας   καὶ ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ πρὸς
[4, 50]   καὶ κατελθόντι σὺν Πομπηίῳ καὶ  ὑπατεύοντι   οὐ πολὺ ὕστερον, Λέπιδος ἰδιώτης
[4, 27]   ~Λεύκιος δὲ Ἀσινίου τοῦ  ὑπατεύοντος   τότε πενθερός, φεύγων διὰ θαλάσσης,
[4, 44]   προγραψάντων καὶ ὕστερον ἐπὶ εἰρήνης  ὑπάτευσεν.   ~Σέργιος δὲ ἐκρύφθη παρ' αὐτῷ
[4, 51]   τοῦ Καίσαρος Κικέρων ὅδε  ὑπατεύων   ἀνέγνω τε τῷ δήμῳ καὶ
[4, 7]   Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος, ἴσον ἰσχύουσαν  ὑπάτοις,   ἣν ἄν τις Ἑλλήνων ἁρμοστὰς
[4, 2]   πενταετὲς αὐτοὺς ἄρχειν, ἴσον ἰσχύουσαν  ὑπάτοις·   ὧδε γὰρ ἔδοξεν ἀντὶ δικτατόρων
[4, 20]   ἀνήρ, καὶ ὅτε ἦρχε τὴν  ὕπατον   ἀρχήν, ἐς τὰ μέγιστα τῇ
[4, 2]   τάδε ἔκριναν· ἀποθέσθαι μὲν τὴν  ὕπατον   ἀρχὴν Καίσαρα καὶ Οὐεντίδιον αὐτὴν
[4, 92]   ὑμῖν. Ἀπὸ ταύτης τῆς ἐξουσίας  ὕπατον   ἐποιήσασθε Σκιπίωνα, ὅτε αὐτῷ περὶ
[4, 28]   Ἀπαγορεύω, φησίν, ὑμῖν, Μιντουρναῖοι,  ὕπατόν   με γεγενημένον, καί, τοῖς
[4, 93]   ἀρχήν τινα, οὐ στρατηγόν, οὐχ  ὕπατον,   οὐ δήμαρχον ἐχειροτονήσατε ἔτι, οὐκ
[4, 51]   ἱερέα τε εὐθὺς ἀπέφηνε καὶ  ὕπατον   οὐ πολὺ ὕστερον καὶ Συρίας
[4, 38]   Καίσαρα μετῆλθεν. δὲ αὐτὸν  ὕπατόν   τε ἀπέφηνεν ἀντὶ αὐτοῦ Ἀντωνίου,
[4, 3]   καὶ αὐτῶν Καῖσαρ ὡς  ὕπατος   ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς τὰ λοιπὰ
[4, 6]   εἰ μὴ Πέδιος αὐτοὺς  ὕπατος   μετὰ κηρύκων περιθέων ἐπήλπιζε περιμείναντας
[4, 57]   μὲν καὶ Μακεδονία εἰς τοὺς  ὑπάτους   Ἀντώνιόν τε καὶ Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο,
[4, 92]   φυλὰς λόχους καὶ ἀποφαίνοντες  ὑπάτους   τε καὶ δημάρχους καὶ στρατηγούς.
[4, 50]   γυνή, ἐγγύην ᾖτει παρὰ τῷ  ὑπάτῳ   πρὸς Καίσαρα ἀφίξεσθαι. Οὐδενὸς δὲ
[4, 95]   μόνα καὶ ἔμβολα νεῶν ἐφέρομεν,  ὑπάτων   ἄρτι καὶ στρατηγῶν καὶ δημάρχων
[4, 13]   καὶ ἀθέμιστος μεταβολὴ βουλευτῶν ἀνδρῶν,  ὑπάτων   στρατηγῶν δημάρχων, ἔτι
[4, 12]   πίνακι προκειμένων ἐς τὸ μέλλον  ὑπάτων   Πλάγκου μὲν ἀδελφὸς Πλώτιος,
[4, 17]   μέγιστα ἴσχυεν, ὡς καὶ τῶν  ὑπάτων   τινὰς ἐς τὰς φυλακὰς ἐμβαλεῖν.
[4, 35]   καὶ τοὺς ἄρχοντας προγράψαι τῶν  ὑπάτων   τὸν ἕτερον ἐπιστροφήν τινα ποιήσασθαι
[4, 23]   ἀνδρὸς φερομένῃ βοῶσα· Ἐγὼ τοῦτον  ὑπεδεξάμην,   τὰ δ' ὅμοια τοῖς ὑποδεξαμένοις
[4, 24]   καὶ ἐς τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα  ὑπεδέχετο   καὶ κρύψειν ἐπηγγέλλετο καὶ θρέψειν,
[4, 13]   τῶν τεγῶν ταῖς κεραμίσι βυομέναις  ὑπεκάθηντο   μετὰ σιγῆς βαθυτάτης. Ἐδεδοίκεσαν γὰρ
[4, 49]   ἡττωμένου δὲ τοῦ Βρούτου συλλαμβανόμενος  ὑπεκρίνατο   εἶναι θεράπων, καὶ αὐτὸν ὠνήσατο
[4, 49]   τε γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου λαμβανόμενος  ὑπεκρίνατο   οἰκέτης εἶναι, καὶ Μᾶρκος
[4, 29]   τὸν τοῦ δεσπότου χιτωνίσκον καὶ  ὑπεκρίνετο   ἐκεῖνος εἶναι καὶ δεδιέναι· καὶ
[4, 74]   Λεύκιος Οὐᾶρος αὐτοῖς μετὰ φρουρᾶς  ὑπελέλειπτο·   δὲ Κάσσιος ἡδόμενος τῇ
[4, 120]   ἰόντες τὰ μὲν δαψιλέστερα οἴκοι  ὑπελίπεσθε,   τὰ δ' ἀναγκαῖα μόνα ἐπήγεσθε.
[4, 91]   ἀρὰς ἀπερύκοντες ἀφ' ἑαυτῶν οὐχ  ὑπεμείναμεν   ἐς πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα,
[4, 86]   ὑπό του δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων,  ὑπέμενεν   ὅμως τὰς ἐκ τῆς Ἰταλίας
[4, 77]   συμφερόμενοι καὶ τετρωμένοι πάντες, ὅμως  ὑπέμενον,   ἕως σφίσιν αἱ ἐπάλξεις διέμενον.
[4, 125]   προσώπῳ προενέφαινε καὶ δι' ὀλίγων  ὑπεμίμνησκεν,   ὅσων καιρὸς ἐδίδου· Ὑμεῖς
[4, 49]   συνετὸν ὄντα ὑπὲρ θεράποντος φύσιν  ὑπενόει   καὶ ἐπήλπιζεν, εἰ τῶν προγεγραμμένων
[4, 128]   καὶ τὰ μὲν σώματα αὐτοῖς  ὑπεξεφέρετο,   ἕτεροι δὲ ἀντικαθίσταντο ἐκ τῶν
[4, 121]   ἀπιοῦσιν ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ  ὑπὲρ   ἄλλους τέσσαρας δύο, ὡς τῷδε
[4, 134]   οἷον οὐχ ἕτερον, χρησιμώτατον δὲ  ὑπὲρ   ἅπαντας τῇ τε πατρίδι καὶ
[4, 101]   δωρεὰν αὐτίκα διηρίθμουν καὶ ἕτερα  ὑπὲρ   αὐτὴν κατὰ προφάσεις πολλὰς τοῖς
[4, 132]   ἄνδρε σπουδὴ καὶ δέος τὸ  ὑπὲρ   αὐτοῖν προήγαγεν αὐτὴν ἐς ὑπεροψίαν
[4, 69]   δημοκρατίαν ἀβοήθητον καταλείπετε οἱ παρακαλοῦντες  ὑπὲρ   αὐτονομίας· φιλίαν τε Ῥωμαίοις προφέροντες
[4, 47]   καὶ ἐς τοὺς τρεῖς ἐπρέσβευσαν  ὑπὲρ   αὐτοῦ καὶ ἔτυχον Σίττιον τῆς
[4, 47]   δαψιλοῦς ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντές τε  ὑπὲρ   αὐτοῦ καὶ τοῖς οἰκέταις ἀπειλοῦντες
[4, 79]   Σαρπηδόνειον οὖσι Ῥωμαίοις ἐπιθεόντων, δείσαντες  ὑπὲρ   αὐτῶν, ὅσοι περὶ τὰς πύλας
[4, 133]   οὐχ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν, ἀλλ'  ὑπὲρ   δημοκρατίας, ὀνόματος εὐειδοῦς μέν, ἀλυσιτελοῦς
[4, 97]   πολεμεῖν ἑκατέρων, ἀλλὰ τῶν μὲν  ὑπὲρ   δυναστείας καὶ τυραννίδος, ἣν ἐν
[4, 1]   τε καὶ ναυτικὸς καὶ ὁπλιτῶν  ὑπὲρ   εἴκοσι τέλη, καὶ νῆες ὁμοῦ
[4, 133]   ὅλοιν ἐτοῖν στρατιάν τε συνέλεξαν  ὑπὲρ   εἴκοσιν ὁπλιτῶν τέλη καὶ ἱππέας
[4, 11]   δισμυρίαις δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ πεντακισχιλίαις  ὑπὲρ   ἑκάστης, δὲ δοῦλος ἐπ'
[4, 98]   βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ μόνοις  ὑπὲρ   ἐλευθερίας. ~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων Ἴωμεν
[4, 67]   δόξαντας εἶναι, Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην,  ὑπὲρ   ἐλευθερίας ἔπραξαν, ὑπὲρ ἧς δὴ
[4, 67]   τοῦ μεγάλου συνεμαχήσαμεν, ὧν εἰσὶν  ὑπὲρ   ἡμῶν ἀνάγραπτοι στῆλαι παρ' ὑμῖν.
[4, 67]   καὶ Μιθριδάτην, ὑπὲρ ἐλευθερίας ἔπραξαν,  ὑπὲρ   ἧς δὴ καὶ σὺ φὴὴς
[4, 49]   ἐν ἅπασι καὶ συνετὸν ὄντα  ὑπὲρ   θεράποντος φύσιν ὑπενόει καὶ ἐπήλπιζεν,
[4, 88]   ἄγοντες πολὺν ἄλλον καὶ ἱππέας  ὑπὲρ   πεντακισχιλίους. ~Τοσήδε μὲν στρατιὰ τοῖς
[4, 121]   κατέσχον, ἄλλα τέλη δέκα μετεστρατοπέδευον  ὑπὲρ   πέντε σταδίους ἀπιοῦσιν ἐπὶ τὴν
[4, 133]   ἐπὶ Πομπηίου καὶ νῦν, οὐχ  ὑπὲρ   σφῶν αὐτῶν, ἀλλ' ὑπὲρ δημοκρατίας,
[4, 79]   σταυροῖς, καὶ τοὺς εὐτολμοτάτους αἰωρουμένους  ὑπὲρ   τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο. Καὶ πλείους
[4, 133]   τοὺς δισμυρίους καὶ ναῦς μακρὰς  ὑπὲρ   τὰς διακοσίας τήν τε ἄλλην
[4, 17]   ὡς εἶχε, τῆς κόμης ἐπισπάσας  ὑπὲρ   τὴν τράπεζαν, ἐς ὅσον ἔχρῃζε,
[4, 33]   ἀνθρώποις, αἱ δὲ μητέρες ἡμῶν  ὑπὲρ   τὴν φύσιν ἐσήνεγκάν ποτε ἅπαξ,
[4, 68]   τούτοις ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν δὲ  ὑπὲρ   τῆς πατρίδος αὐτὰ δαπανῶντα, ἵνα
[4, 68]   ἐπὶ τῇ παρακλήσει, τοιῶνδέ σε  ὑπὲρ   τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ἁπτόμενον ἔργων
[4, 120]   τῶν στρατηγῶν, οἳ πάντα ἐσμὲν  ὑπὲρ   τῆς ὑμετέρας νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι.
[4, 35]   ἕτερον ἐπιστροφήν τινα ποιήσασθαι τῶν  ὑπὲρ   τὸ πρόσταγμα γιγνομένων. δὲ
[4, 134]   Κασσίου, κατέπεσεν, ὄρνεά τε πολλὰ  ὑπὲρ   τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ καθιέμενα κλαγγὴν
[4, 8]   καὶ κτησάμενον, καὶ πρῶτον ἀνδρῶν  ὑπὲρ   τοὺς Ἡρακλείους ὅρους ἀπλώτου θαλάσσης
[4, 92]   ἕκαστον, οὓς ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν  ὑπὲρ   ὑμῶν, εἰ δέοι. Καὶ τί
[4, 9]   αὐτόχειρας Γαΐου. Μέλλουσι δὴ πόλεμον  ὑπὲρ   ὑμῶν ἔκδημον ἀγωνιεῖσθαι οὐκ ἀσφαλὲς
[4, 93]   ἀπὸ μόνου προστάγματος, ὅτι ἔδοξαν  ὑπὲρ   ὑμῶν χαλεπῆναι τοῖς καὶ βασιλέα
[4, 36]   ἐς πατέρας εὔνοιαι καὶ θεραπόντων  ὑπὲρ   φύσιν ἐς δεσπότας. Καὶ τῶνδε
[4, 127]   στρατηγῶν καὶ τὴν ἀπορίαν ἐκφυγεῖν,  ὑπεραυξηθεῖσαν   ἐκ παραλόγου διὰ τὰ ἐν
[4, 79]   εἰσὶ δ' οἳ τὸ τεῖχος  ὑπερβάντες   καὶ πυλίδα ἀνέῳξαν, προεσταύρωτο
[4, 87]   καὶ πεντακοσίους σταδίους, μέχρι πόλιν  ὑπερβάντες   Φιλίππους τὰ στενὰ Κορπίλων καὶ
[4, 88]   ἀπορίᾳ ἐς Θρᾴκην ἀντὶ Μακεδονίας  ὑπερβῆναι,   ἐβάδιζον ἐπὶ Λἴνου καὶ Μαρωνείας,
[4, 50]   γὰρ αὐτοῦ ἄρα ὡς ἀσθενοῦς  ὑπερεώρα.   Τὸν μὲν δὴ παῖδα
[4, 103]   ἐνέπιπτε, μὴ δέοι σφᾶς ἧς  ὑπερεωράκεσαν   περιόδου νῦν ἄρχεσθαι καὶ ἀνακυκλεύειν
[4, 92]   πολῖται, ἐς εὐδαιμονίαν ἄκραν  ὑπερήγαγε   καὶ τοὺς ἀξίους ἐτίμησε, καὶ
[4, 111]   τῷ Ἀντωνίῳ, ὅσοι τὸ διατείχισμα  ὑπερῆλθον,   τοῦ ἄλλου πλήθους, ἑκατέρων ἐκτὸς
[4, 129]   ἄλλοις στρατοπέδοις αὐτῶν, ὁρμῇ τε  ὑπερηφάνῳ   πάντα ἐβιάζετο ὁμοῦ. Καὶ περὶ
[4, 3]   πέραν ἄρα τοῦ Ἰονίου μόνα  ὑπερθέμενοι   διὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον κρατοῦντας
[4, 86]   Σικελίαν καὶ Πομπήιον καὶ Σικελίαν  ὑπερθέμενος   ἐν τῷ τότε. Μοῦρκος δὲ
[4, 42]   πρὸς αὐτὸν ἀπ' Ἀντωνίου, πολλάκις  ὑπεριδόντα.   ~Μᾶρκον δὲ οἱ θεράποντες σὺν
[4, 61]   Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν ἐς τοὺς  ὑπεριδόντας   αὐτοῦ καὶ ἐς Κλεοπάτραν, τὴν
[4, 57]   Κυρήνη τε καὶ Κρήτη· ὧν  ὑπεριδόντες   ὡς βραχυτέρων ἐκεῖνοι στρατὸν καὶ
[4, 52]   πολλὰ συνηνέχθη πόλεσιν ἐκ δοριαλωσίας,  ὑπεριδόντι   δὲ τῶν ἐλασσόνων τὰ μέγιστα
[4, 23]   κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν  ὑπεριδόντων,   ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ. Καὶ τῆσδε
[4, 70]   ὑπῆρχεν, ἀλλὰ νῦν ἄρχειν ἐθελοντὰς  ὑπερμαχῆσαι   τῆς Ῥωμαίων δημοκρατίας, Δωριέας ὄντας.
[4, 97]   δὲ τὴν ἐκείνου περιποιουμένους ἀρχὴν  ὑπερορᾶν   μέλλοντας καὶ μὴ ἐς ἑαυτούς,
[4, 52]   τούτων ἐν Ῥώμῃ, καὶ τὰ  ὑπερόρια   πάντα πολέμοις διὰ τήνδε τὴν
[4, 61]   Φοινίκην καὶ Λυκίαν καὶ Ῥόδον.  ~Ὑπερορώμενος   δὲ ὑπὸ τῶν ἄλλων πλὴν
[4, 107]   ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου, διὰ στενότητα  ὑπεροφθέν,   ὡς μηδὲν ἔτι ἀτείχιστον εἶναι
[4, 132]   ὑπὲρ αὐτοῖν προήγαγεν αὐτὴν ἐς  ὑπεροψίαν   διαβολῆς· οὕτως ἅπασιν ἐγενέσθην τιμίω.
[4, 83]   ὅδε τῶν Μάγνου Πομπηίου παίδων  ὑπερώφθη   μὲν τὰ πρῶτα ὑπὸ Γαΐου
[4, 129]   ἔχοντας τοῦ δρόμου Λουκίλιος ἰδὼν  ὑπέστη   καὶ ὡς Βροῦτος ὢν ἠξίου
[4, 95]   βασιλεύεσθαι διὰ ἓν ἔργον οὐκέτι  ὑπέστησαν.   ~Καὶ τάδε, πολῖται, πράσσοντες
[4, 26]   θάλασσαν ᾖει, διαδράντων δὲ ἐκείνων  ὑπέστρεψε   καταγινώσκων τοῦ βίου καὶ ἑαυτὸν
[4, 21]   ἐπὶ τὰς πύλας προύπεμψε καὶ  ὑπέστρεψεν,   ἵνα ἀνῃρημένον τὸν ἄνδρα θάψειε·
[4, 56]   τῶν ὑπασπιστῶν τινι τὴν σφαγὴν  ὑπέσχε   καὶ ἀνῃρέθη, δὲ Κορνιφίκιος
[4, 135]   ξίφος ἔδωκε καὶ τὴν σφαγὴν  ὑπέσχε.   ~Καὶ τῷδε μὲν σκηνὴ
[4, 26]   μόνον ἀποκτείνας ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσιν  ὑπέσχε.   Φιλοδέσποτος δὲ οἰκέτης τὸν κεκτημένον
[4, 100]   τοῖς προτέροις ἀποδόντες ἅπαντα, ὅσα  ὑπεσχήμεθα,   καὶ τὴν πίστιν ὑμῶν ἀμειψάμενοι
[4, 99]   ἔστιν, οὐδ' ἀπέδωκάν πω τὰ  ὑπεσχημένα   τῷ στρατῷ, οὐδὲ κατὰ δόξαν
[4, 39]   διδόναι μὲν ὡς ἀντιδώσουσιν,  ὑπέσχοντο,   οὐκ εἰδέναι δέ, εἰ ἀντιδώσουσιν.
[4, 125]   ἀναβαλλόμενον ἔτι, μὴ χείροσιν ὧν  ὑπέσχοντο   ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο,
[4, 125]   ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο, μηδὲ προπετείας  ὑπευθύνοις   μᾶλλον ἀξιεπαίνοις εὐβουλίας.
[4, 80]   σφῶν κατέκαινον, ἑκόντα τὴν σφαγὴν  ὑπέχοντα.   Οἰμωγῆς δὲ γιγνομένης Βροῦτος
[4, 113]   ἀπαλλάσσεις; Πίνδαρος μὲν δὴ δεσπότην,  ὑπέχοντα   τὴν σφαγήν, διεχρήσατο. Καί τισιν
[4, 85]   θεοῦ πρότερος Σαλουιδιηνὸς ἀνεκάλει.  Ὑπεχώρει   δὲ καὶ Πομπήιος. Νῆες
[4, 128]   σύνταξις ἤδη παρελέλυτο, ὀξύτερον  ὑπεχώρουν   καί, τῶν ἐπιτεταγμένων σφίσι δευτέρων
[4, 7]   Λακεδαιμόνιοι τοῖς ἄρτι καθισταμένοις τὰ  ὑπήκοα   ἐτίθεντο ὄνομα, οὔτε διαστήματος ἐς
[4, 58]   καὶ καλῶν ὕστερον, ἐπειδὴ βραδέως  ὑπήκουεν,   ἄγειν αὐτὸν ἐκέλευεν ἕλκοντας. Θορύβου
[4, 123]   ὅθεν ἐκείνῳ μὲν ἐξ ἐπιτάγματος  ὑπήκουον,   οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ τὰς αἰτίας
[4, 36]   λέμβοι τε αὐτοῦ καὶ στρογγύλα  ὑπήντα   τοῖς πλέουσι, καὶ τριήρεις τους
[4, 134]   στρατῷ πρὸ τῶν πυλῶν αἰθίοψ  ὑπήντησε·   καὶ τόνδε μὲν ὡς οἰώνισμα
[4, 111]   τοῖς τὸ ἕλος ἐργαζομένοις ἐπιβοηθοῦσιν  ὑπήντων   ἑλόντες ἤδη τὸ διατείχισμα. Τρεψάμενοι
[4, 115]   Ἀηνόβαρβος ἑκατὸν καὶ τριάκοντα μακραῖς  ὑπήντων.   Καὶ αὐτοὺς αἱ ὁλκάδες ἱστίῳ
[4, 99]   καὶ Ἀηνόβαρβος στόλῳ πολλῷ καὶ  ὑπηρεσίᾳ   δαψιλεῖ καὶ δύο τέλεσι στρατοῦ
[4, 107]   τὴν Ἀμφίπολιν ἐθέλων ἐς τὴν  ὑπηρεσίαν   τῆς μάχης προλαβεῖν, ὡς δὲ
[4, 118]   θάλασσαν ἀφορῶν, τοσαύτας ἡμῖν  ὑπηρεσίας   καὶ τροφὰς ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου
[4, 34]   τοῦ πλήθους γενομένης οἵ τε  ὑπηρέται   τὸ ἔργον ἐπέσχον καὶ οἱ
[4, 34]   χρήματα ἐσοίσουσιν· ἐκέλευόν τε τοῖς  ὑπηρέταις   ἐξωθεῖν αὐτὰς ἀπὸ τοῦ βήματος,
[4, 17]   τι τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών, τοὺς  ὑπηρέτας   καὶ τὰ σημεῖα ἀποπέμψας. Οἱ
[4, 45]   ἑαυτὸν καὶ τοὺς θεράποντας ἐς  ὑπηρέτας   σκευάσας τὴν πόλιν ὡς στρατηγὸς
[4, 130]   συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ καὶ Βρούτῳ δυνάμενος  ὑπηρέτης   γένοιτο Ὀκταουίου. Τότε γε μὴν
[4, 87]   μακραῖς ἑκατὸν καὶ τριάκοντα καὶ  ὑπηρετικαῖς   πλέοσι καὶ στρατῷ πολλῷ διαπλέοντες
[4, 45]   ῥαβδούχοις διῆλθεν, ἐπιθλιβόντων αὐτὸν τῶν  ὑπηρετῶν,   ἵνα μὴ γνωσθείη πρὸς ἑτέρου,
[4, 50]   διωθουμένων αὐτὸν ἐς πολὺ τῶν  ὑπηρετῶν   μόλις εἶπεν· Ἐμοὶ μὲν καὶ
[4, 70]   καὶ μηδὲν ἡμῖν ἐς ἀλλήλους  ὑπῆρχεν,   ἀλλὰ νῦν ἄρχειν ἐθελοντὰς ὑπερμαχῆσαι
[4, 119]   ἔργῳ δὲ ἐπιδείξουσιν ἅπαν ὑμέτερον·  ὑπισχνοῦμαι   γὰρ ὑμῖν οὔτε αὔριον οὔτε
[4, 90]   περὶ ὧν ἐς τὸ μέλλον  ὑπισχνούμεθα.   Αἱ δὲ ἐλπίδες εἰσὶν ἐν
[4, 82]   ἐς Βροῦτον ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε  ὑπισχνούμενοι   καὶ ἐσοίσειν, ὅσα δύναιντο.
[4, 101]   περὶ σφῶν, ὅσα εἰκὸς ἦν,  ὑπισχνοῦντο.   Οἱ δὲ αὐτοῖς τὴν δωρεὰν
[4, 15]   πῦρ ἐναλλόμενοι τοῖς σφαγεῦσιν  ὑπίσχοντες   καὶ μεταπεμπόμενοι βραδύνοντας, ἕτεροι
[4, 19]   ἐσπτάντες ἔκλαζον, ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ  ὕπνου,   καὶ τὸ ἱμάτιον ἀπέσυρον ἀπὸ
[4, 85]   τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε ἑστῶτες βεβαίως  ὑπὸ   ἀηθείας οὔτε τὰς κώπας ἔτι
[4, 125]   ὑπὸ δέους λιμοῦ, τοῖς δὲ  ὑπὸ   αἰδοῦς δικαίας, βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν
[4, 69]   τὸν Κάσσιον καὶ παθεῖν τι  ὑπὸ   αἰδοῦς, ὑφελόντα δὲ ὅμως εἰπεῖν·
[4, 127]   δέοι, τὶ παθεῖν μᾶλλον  ὑπὸ   ἀμηχάνου κακοῦ δαπανώμενοι. Ὧδε δὲ
[4, 109]   τοῖς στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶς καὶ τὴν  ὑπὸ   Ἀντωνίου γεγενημένην δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα
[4, 38]   ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸς ἀπεδείχθη Συρίας  ὑπὸ   Ἀντωνίου καὶ στρατηγῶν ἔτι αὐτῆς
[4, 20]   ἐς τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ ἐκδιαπρίζων  ὑπὸ   ἀπειρίας· ἀπέτεμε δὲ καὶ τὴν
[4, 44]   ἀλώμενος σὺν δυσὶ θεράπουσιν ἀγαθοῖς  ὑπὸ   ἀπορίας τῶν τροφῶν ᾖει πρὸς
[4, 80]   τάφος Ξανθίοις πόλις ἀνειληθεῖσιν  ὑπὸ   Ἁρπάγου τότε ἐγένετο· καὶ ἐπὶ
[4, 123]   δὲ στρατὸς οὐχ ὁμοίως εἶχεν  ὑπὸ   ἀφροσύνης, ἀλλ' ἐδυσφόρουν γυναικῶν τρόπον
[4, 57]   ἐπὶ τῇ στρατηγίᾳ καὶ οἵδε  ὑπὸ   Γαΐου Καίσαρος ἡγεῖσθαι Συρίας μὲν
[4, 83]   παίδων ὑπερώφθη μὲν τὰ πρῶτα  ὑπὸ   Γαΐου Καίσαρος περὶ Ἰβηρίαν, ὡς
[4, 83]   ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς ἡγουμένοις αὐτῆς  ὑπὸ   Γαΐῳ Καίσαρι. Ὧν Γαίος
[4, 102]   Καὶ ἐγένετο μὲν ὡς προσεδόκησαν·  ὑπὸ   γὰρ τῆς φαντασίας τῶν νεῶν
[4, 41]   δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ υἱός,  ὑπὸ   γήρως ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα, ἔφερεν
[4, 112]   Φόνος τε ἦν ἑκατέρων ποικίλος·  ὑπὸ   δὲ μεγέθους πεδίου τε καὶ
[4, 25]   τοὺς ἐσβιαζομένους καθ' ἕνα ἀνῄρει,  ὑπὸ   δὲ πολλῶν ἐπιβρισάντων εἷς ἀπέθανε
[4, 23]   ἐστιν, Σεπτιμίῳ μὲν ἐγεγάμητο,  ὑπὸ   δέ τινος Ἀντωνίῳ φίλου διεφθείρετο·
[4, 96]   κατεκλήθη τε καὶ θαλασσοκράτωρ ἐγένετο,  ὑπὸ   δὲ τῶν τριῶν προεγράφη. Τί
[4, 125]   ννπὲρ λόγον ἀναγκαῖον, τοῖς μὲν  ὑπὸ   δέους λιμοῦ, τοῖς δὲ ὑπὸ
[4, 77]   καὶ τῶν φυλάκων αὐτὰς προαποκλεισάντων  ὑπὸ   δέους, μὴ συνεσπέσοιεν οἱ πολέμιοι,
[4, 30]   δεξαμένης δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἐκείνης  ὑπὸ   δέους, οὐκ ἀξιώσας ἔτι ἐς
[4, 102]   οὔτε ἐς τὰ παράλια κατιόντων  ὑπὸ   δέους τῶν ἐπιπλεόντων· Ἑλλήνων δ'
[4, 59]   ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ καὶ Ἀλλιηνός,  ὑπὸ   Δολοβέλλα πεμφθεὶς ἐς Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν
[4, 85]   ῥοῦ, οἱ μὲν ἧσσον ἐμόχθουν  ὑπὸ   ἔθους τοῦ κλύδωνος, οἱ δ'
[4, 14]   ἐμφρονέστεροί τε καὶ ἐπιεικεῖς ἐτεθήπεσαν  ὑπὸ   ἐκπλήξεως, καὶ ἦν αὐτοῖς παραλογώτερον,
[4, 26]   τοῖς πολεμίοις κατεκόπη. ~Νάσων δὲ  ὑπὸ   ἐξελευθέρου, παιδικῶν οἱ γενομένου, προδοθεὶς
[4, 75]   βασιλίσκων, ἀναιρεθέντος αὐτῇ τοῦ ἀνδρὸς  ὑπὸ   ἐχθρῶν δείσασα περὶ τῷ παιδὶ
[4, 95]   ἱεροῖς, ὑπὸ στρατιωτῶν, ὑπὸ θεραπόντων,  ὑπὸ   ἐχθρῶν, ἐκ μυχῶν ἀνασπώμενοι καὶ
[4, 121]   τοῦ Κασσίου στρατοπέδου, δυσχερὴς μὲν  ὑπὸ   ἐχθρῶν καταληφθῆναι, διὰ τὴν ἐγγύτητα
[4, 81]   καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἑκάστους ἐσφέρειν  ὑπὸ   ζημίαις καὶ μηνύμασιν, οἵοις καὶ
[4, 95]   στενωποῖς, ἐν ἱεροῖς, ὑπὸ στρατιωτῶν,  ὑπὸ   θεραπόντων, ὑπὸ ἐχθρῶν, ἐκ μυχῶν
[4, 22]   οἷς ὄνομα ἦν Λιγάριοι, ἐκρύπτοντο  ὑπὸ   ἰπνῷ, μέχρι τῶν θεραπόντων αὐτοὺς
[4, 53]   ἂν τῆς Νομαδικῆς. Σέξστιος οὖν  ὑπὸ   Καίσαρι τῆς νέας ἡγούμενος ᾖτει
[4, 58]   συνεγύμναζον ἄμφω καὶ Στάιον Μοῦρκον,  ὑπὸ   Καίσαρος αὐτοῖς σὺν τρισὶ τέλεσιν
[4, 57]   ἐξῄεσαν αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν ἐθνῶν  ὑπὸ   Καίσαρος αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ
[4, 50]   οὐ πολὺ ὕστερον, Λέπιδος ἰδιώτης  ὑπὸ   Καίσαρος ἐκ δυνάστου γενόμενος ὑπὸ
[4, 59]   τε καὶ Κράσσου διαρριφέντων  ὑπὸ   Καίσαρος Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν
[4, 134]   ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις  ὑπὸ   λιμοῦ, δαψιλῶς αὐτὸν ἔχοντα ἀγορᾶς
[4, 30]   μητέρα, ἐς ὄρος ἔφυγεν· ὅθεν  ὑπὸ   λιμοῦ ἐς τὰ πεδινὰ κατελθὼν
[4, 123]   ἐς χεῖρας ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις  ὑπὸ   λιμοῦ, καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν
[4, 116]   ὑπὸ τοῦ πυρός, τοὺς δ'  ὑπὸ   λιμοῦ καὶ δίψης δαπανωμένους· οἱ
[4, 63]   μάλιστα ἐν καιρῷ, τετρυμένην τε  ὑπὸ   λιμοῦ καὶ ξενικὸν στρατὸν οὐ
[4, 108]   ἐμπόρων ἀπ' Αἰγύπτου λαβεῖν εἶχον,  ὑπὸ   λιμοῦ τῆς χώρας δεδαπανημένης, οὔτε
[4, 118]   μάλιστα ἴδητε, τότε ἡγεῖσθε διωκομένους  ὑπὸ   λιμοῦ τὸν ἐν χερσὶ θάνατον
[4, 79]   τε καὶ ἔξωθεν αὐτὰς ἔκοπτον,  ὑπὸ   μανιώδους ὁρμῆς ἐβιάζοντο καὶ διαρρήξαντες
[4, 96]   πατρός, διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν  ὑπὸ   μὲν τῆς βουλῆς κατεκλήθη τε
[4, 96]   μυριάδων τιμᾶσθαι τὰ ὄντα κεκελευσμένος  ὑπὸ   μηνύμασι καὶ ζημίαις, τέλη
[4, 34]   ὁμοίου φόβου τῶν ἐπιτιμίων καὶ  ὑπὸ   μηνύμασιν ὁμοίοις, ἵνα πεντηκοστὴν μὲν
[4, 33]   κόσμων, οὐδὲ τούτων τιμωμένων οὐδὲ  ὑπὸ   μηνυταῖς κατηγόροις οὐδὲ πρὸς
[4, 1]   ἐκόλαζεν, οὓς εὕροι· Σύλλας δὲ  ὑπὸ   μισθοῖς τε μεγάλοις καὶ κολάσεσι
[4, 15]   Τῶν δὲ ἐκφυγόντων οἱ μὲν  ὑπὸ   ναυαγίων ἀπώλλυντο, ἐς πάντα σφίσι
[4, 8]   μέσῳ τῷ ἱερῷ λεγομένῳ βουλευτηρίῳ,  ὑπὸ   ὄψεσι θεῶν, κατέκανον εἴκοσι καὶ
[4, 39]   ἐς Σικελίαν, στρατηγὸς δὲ ἀποδειχθεὶς  ὑπὸ   Πομπηίου ἐσήμηνεν, ὅτι σῴζοιτο καὶ
[4, 45]   σκευάσας τὴν πόλιν ὡς στρατηγὸς  ὑπὸ   ῥαβδούχοις διῆλθεν, ἐπιθλιβόντων αὐτὸν τῶν
[4, 8]   τῆς ἀρχῆς πολεμίων, τάς τε  ὑπὸ   Ῥωμαίοις πόλεις τὰς μὲν οὐ
[4, 64]   Οἱ δὲ ἀποροῦντές τε καὶ  ὑπὸ   στρατιωτῶν ἐπειγόντων ἀπαιτούμενοι σὺν ὕβρει,
[4, 95]   οἰκίαις, ἐν στενωποῖς, ἐν ἱεροῖς,  ὑπὸ   στρατιωτῶν, ὑπὸ θεραπόντων, ὑπὸ ἐχθρῶν,
[4, 44]   ἔνθα αὐτοῦ καὶ πατὴρ  ὑπὸ   Σύλλα προγραφεὶς ἑαλώκει, εἶδε λόχον
[4, 137]   πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων ἑκατέρωθεν, οὐχ  ὑπὸ   συντάξει πολιτικῇ στρατευσαμένων, ἀλλὰ ἀριστίνδην
[4, 80]   πάντας. Ξάνθιοι μὲν δὴ τρίτον  ὑπὸ   σφῶν αὐτῶν ἀπώλλυντο ἐλευθερίας οὕνεκα.
[4, 128]   μισγόμενοι πάντες ἀλλήλοις ἀκόσμως ἐθλίβοντο  ὑπὸ   σφῶν καὶ τῶν πολεμίων ἀπαύστως
[4, 104]   λέγοντες. Τῇ δὲ τετάρτῃ κάμνοντες  ὑπό   τε κόπου καὶ δίψους, ἐπιλιπόντος
[4, 103]   μὲν ἀνθρώποις ἐς τὸ νῦν  ὑπό   τε κρημνῶν καὶ ἀνυδρίας καὶ
[4, 138]   δ' ἐν μέσῳ μετὰ Βροῦτον  ὑπό   τε Πομπηίου καὶ τῶν διαφυγόντων
[4, 41]   τὴν διφθέραν, καὶ ὀφθαλμὸς  ὑπὸ   τῆς ἀργίας δεδαπάνητο. Ὄππιον δὲ
[4, 70]   ψηφίσματα καὶ Πομπήιος, τὴν θάλασσαν  ὑπὸ   τῆς βουλῆς ἐπιτετραμμένος, τὰς δ'
[4, 21]   πυθομένη δὲ καὶ τὸν υἱὸν  ὑπὸ   τῆς θαλάσσης διεφθάρθαι λιμῷ διεχρήσατο
[4, 71]   ἀναχωροῦσιν μὲν ἐμπειρία διέφθαρτο  ὑπὸ   τῆς στενοχωρίας κεκυκλευμένοις, αἱ δὲ
[4, 12]   Θωράνιος ἐν τοῖς προγεγραμμένοις, λεγόμενος  ὑπό   τινων ἐπιτροπεῦσαι Καίσαρος. Ἅμα δὲ
[4, 18]   ἐς τὸν πελάτην ὑποτοπήσας, ὡδήγησεν  ὑπὸ   τὸ τέγος, καὶ παρὰ τῶν
[4, 50]   ὑπὸ Καίσαρος ἐκ δυνάστου γενόμενος  ὑπὸ   τοιᾶσδε ἀνάγκης παρέστη. Μαικήνας ἐδίωκε
[4, 97]   ἵνα τῆς πατρίδος ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν  ὑπὸ   τοῖς νόμοις, εἰκότως οἵδε τε
[4, 111]   ἄλογον καταπεπληγμένῃ. Ῥήξας δ' αὐτὴν  ὑπὸ   τόλμης ἐπὶ τὸ διατείχισμα ὥρμα,
[4, 121]   δόξαν ἐπιτολμήσειέ τις. Ἐκλειφθέντα δὲ  ὑπὸ   τοῦ Βρούτου κατέλαβον οἱ περὶ
[4, 86]   Ἀντώνιος διέπλευσαν. Καὶ Μοῦρκος  ὑπό   του δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων, ὑπέμενεν
[4, 115]   σταθερᾷ κατὰ τὸ πέλαγος ἠλῶντο,  ὑπό   του θεῶν ἐκδεδομέναι τοῖς πολεμίοις.
[4, 51]   Ἀντωνίου περὶ Ἄκτιον συμφορὰν ἐπισταλεῖσαν  ὑπὸ   τοῦ Καίσαρος Κικέρων ὅδε
[4, 51]   καὶ ἐπῃνέθη καὶ ἐπὶ τῷδε  ὑπὸ   τοῦ Καίσαρος. ~Τὰ μὲν δὴ
[4, 42]   ἐν τῇ τάξει τῶν αἰχμαλώτων  ὑπὸ   τοῦ κήρυκος ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν
[4, 82]   πολὺ φυλάσσων, ἵνα μὴ καταλαμβάνοιντο  ὑπὸ   τοῦ Μούρκου. Κακοπαθῶν δὲ ἐκάλει
[4, 78]   ἐπέπεσον αἰφνίδιον αἱ πύλαι, εἴθ'  ὑπό   του Ξανθίων εἴτε καὶ αὐτομάτως
[4, 51]   δὲ Κικέρωνος προαπέσταλτο μὲν  ὑπὸ   τοῦ πατρὸς ἐς τὴν Ἑλλάδα,
[4, 123]   ἐκκλησίαν οὐ συνῆγε, μὴ ἀπρεπέστερον  ὑπὸ   τοῦ πλήθους ἀλογίστως ἐκβιασθείη, καὶ
[4, 116]   περιέπλεον, ἄνδρας ἔχουσαι τοὺς μὲν  ὑπὸ   τοῦ πυρός, τοὺς δ' ὑπὸ
[4, 85]   διεσπᾶτο θάλασσα ἐφ' ἑκάτερα  ὑπὸ   τοῦ ῥοῦ, οἱ μὲν ἧσσον
[4, 86]   διαφερούσας. Αἱ δὲ προεπέμποντο μὲν  ὑπὸ   τριήρων, πνεύματος δὲ πολλοῦ κατὰ
[4, 61]   Λυκίαν καὶ Ῥόδον. ~Ὑπερορώμενος δὲ  ὑπὸ   τῶν ἄλλων πλὴν Σιδωνίων ἐπανήχθη
[4, 86]   δύναιτο. Καὶ αὐτῷ Δομίτιος Ἀηνόβαρβος  ὑπὸ   τῶν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐς
[4, 32]   τι καὶ πρὸς ἡμῶν, οἷον  ὑπὸ   τῶν ἀνδρῶν, ἠδικῆσθαί φατε, προγράψατε
[4, 14]   δι' ὕπουλον ἔχθραν  ὑπὸ   τῶν ἐπικεκηρυγμένων σφίσι γερῶν
[4, 78]   δ' ἐν τοῖς στενωποῖς ἄνωθεν  ὑπὸ   τῶν Ξανθίων, βιασάμενοί ποτε μόλις
[4, 134]   καὶ ναυκρατοῦντα, καὶ τόδε παθεῖν  ὑπὸ   τῶν οἰκείων μᾶλλον τῶν
[4, 131]   ἀναλαβεῖν τὰ ἴδια, ἔτι φυλασσόμενα  ὑπὸ   τῶν οἰκείων ὑπολελειμμένων. Οἱ δὲ
[4, 44]   πρὸς τὴν γυναῖκα, φορείῳ φερόμενος  ὑπὸ   τῶν οἰκετῶν οἷά τις ἄρρωστος,
[4, 44]   τοῦ δεσπότου φορεῖον ἐνέβη καὶ  ὑπὸ   τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων ἐξεφέρετο, ἕως
[4, 28]   οὐκ ἔνι μοι διαφυγεῖν, ἄμεινον  ὑπὸ   τῶν ὁμοτίμων παθεῖν. Ἀπιστούντων δὲ
[4, 48]   ὁπλίτας ἀπεμάχοντο· δὲ ληφθεὶς  ὑπὸ   τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε κἀκείνους, ὅτι
[4, 69]   ἀδίκημα συμμαχίαν αἰτῶν καὶ παρορώμενος  ὑπὸ   τῶν παιδευσάντων καὶ θρεψάντων, τὸ
[4, 101]   καὶ παρέμενον δημοσίας τε τροφῆς  ὑπὸ   τῶν στρατηγῶν ἠξιοῦντο, μέχρι πρὸ
[4, 116]   καὶ τοῖς πολεμίοις ἑαυτὸ ἐπέτρεπεν,  ὑπὸ   τῶν συμφορῶν ἡσσώμενον. Ἐπέτρεψαν δὲ
[4, 45]   καὶ παραπεμπόντων ἁπάντων οἷα στρατηγὸν  ὑπὸ   τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἐπὶ σπονδὰς
[4, 15]   δ' οὐκ ἀμυνόμενοι ὡς οὐχ  ὑπὸ   τῶνδε ἀδικούμενοι, εἰσὶ δ' οἳ
[4, 72]   τὴν Ῥόδον διεβίβαζεν ἐπὶ ὁλκάδων  ὑπὸ   Φαννίῳ τε καὶ Λέντλῳ. Αὐτὸς
[4, 8]   ἔπαθεν, ἀτιθάσευτον ὁρῶντες τὴν κακίαν  ὑπὸ   φιλανθρωπίας, προλαβεῖν τοὺς ἐχθροὺς
[4, 32]   κατεφύγομεν· δὲ οὐχ ἥρμοζεν,  ὑπὸ   Φουλβίας παθοῦσαι, ἐς τὴν ἀγορὰν
[4, 82]   ναυλοχῶν Κλεοπάτραν, ἐπειδὴ ἔμαθεν αὐτὴν  ὑπὸ   χειμῶνος ἀμφὶ τῇ Λιβύῃ βλαβεῖσαν
[4, 9]   δὲ μεγίστων ἡμῖν ἠνυσμένων καὶ  ὑπὸ   χερσὶν ὄντων, Ἰβηρίας τε καὶ
[4, 11]   ἀπέχωνται. ~Ἀγαθῇ τύχῃ τοίνυν τῶν  ὑπογεγραμμένων   τῷδε τῷ διαγράμματι μηδεὶς δεχέσθω
[4, 132]   ἡγεμονίας ἐς πολὺ ἐκ τῶν  ὑπογραφῶν   ἐποίει τῶν Καίσαρος, οὐδὲν ἡγουμένη
[4, 37]   τὰ γὰρ ὅμοια καὶ τοῖς  ὑποδεδεγμένοις   ἐπικεκήρυκται. δὲ αὐτὴν ἐπιμεμψάμενος
[4, 37]   αὐτοκράτορ, μηνύω σοι Λεύκιον  ὑποδεδέχθαι   τε καὶ ἔχειν ἔτι καὶ
[4, 25]   μὲν δὴ καὶ γυναικῶν πονηρῶν  ὑποδείγματα   γεγράφθω· Στάτιος δὲ Σαυνίτης,
[4, 1]   τετάρτη τῶν ἐμφυλίων ἥδε  ὑποδείκνυσιν.   Ἅμα δὲ τούτοις ἐγίγνοντο αἱ
[4, 129]   καὶ ἀρετὴν ἐνθυμούμενος, ὅπως Βροῦτον  ὑποδέξαιτο.   Πλησιάσαντι δ' Λουκίλιος ἐντυχὼν
[4, 23]   ὑπεδεξάμην, τὰ δ' ὅμοια τοῖς  ὑποδεξαμένοις   ἐστὶν ἐπιτίμια. Καὶ οὐδενὸς αὐτὴν
[4, 7]   πάντας τὰ ἴδια. Καὶ τὸν  ὑποδεξάμενον   κρύψαντα τὴν ἔρευναν
[4, 48]   δὲ ναύκληρος ἐς τὴν ναῦν  ὑποδεξάμενος   ὡς διοίσων ἐς Σικελίαν ᾖτει
[4, 47]   μοναρχίας προυγράφη. Φιλοτιμουμένων δὲ αὐτὸν  ὑποδέξασθαι   τῶν γνωρίμων καὶ διεριζόντων ἐς
[4, 25]   τε αὐτῆς καὶ τοὺς φεύγοντας  ὑποδεχόμενον,   ἐπέρασεν. Εἶτα ἐπολέμει καρτερῶς, μέχρι
[4, 36]   Ἰταλίας, καὶ Πομπηίου σφᾶς προθύμως  ὑποδεχομένου.   Λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν ἐς
[4, 46]   ἐκεῖνον. ~Ἀπουλήιος δὲ καὶ Ἀρρούντιος  ὑποκριθέντες   εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺς θεράποντας
[4, 24]   τῆς ἐκείνης οἰκίας. δ'  ὑποκριναμένη   μὲν ἐλθεῖν ἐπείγεσθαι, δεδιέναι δ'
[4, 69]   δὴ καὶ ὑμεῖς εὔνως ἔχοντες  ὑποκρίνεσθε   ἐξίστασθαι τοῖς ἐμφυλίοις ἡμῶν. Ἔστι
[4, 69]   θανάτῳ καὶ δημεύσει προγραφομένους, ἀλλ'  ὑποκρίνεσθε   πεύσεσθαι τῆς βουλῆς τῆς ταῦτα
[4, 27]   λέχος ἐρευνωμένων, μὴ νεκρόν τις  ὑποκρίνοιτο,   οἱ νεκροφόροι τὸν Ἰκέλιον ἤλεγχον
[4, 94]   ἐπισχόντος δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου καθ'  ὑπόκρισιν   ἀταξίας καὶ οὐδ' ἡμῶν ἀξιούντων
[4, 88]   χαλεπήν. ~Οἱ δὲ τοὺς πολεμίους  ὑπολαβόντες   οὐκ ἐς κώλυσιν μὲν ὁδῶν
[4, 106]   τε γὰρ ἐπυνθάνοντο πλησιάζειν, Καίσαρος  ὑπολελειμμένου   διὰ νόσον ἐν Ἐπιδάμνῳ, καὶ
[4, 131]   ἔτι φυλασσόμενα ὑπὸ τῶν οἰκείων  ὑπολελειμμένων.   Οἱ δὲ ἀβουλότατα μὲν ἐς
[4, 48]   ὅμως ἐπὶ τῆς ἠιόνος ἐξαγγέλλειν  ὑπολιποῦσα.   Καὶ θεράπων τὸν Οὐεργίνιον
[4, 11]   συνειδὼς φανῇ, τοῦτον ἡμεῖς, οὐδεμίαν  ὑπολογισάμενοι   πρόφασιν συγγνώμην, ἐν τοῖς
[4, 82]   λιμένι νῆσον ὁρμισάμενος ἐκώλυε τὴν  ὑπόλοιπον   τῶν πολεμίων στρατιὰν ἀγορὰν
[4, 3]   διὰ τὰς ἐν αὐτῇ χρείας  ὑπομένειν,   ἡγεμονεύοντα τῆς Ἰβηρίας δι' ἑτέρων·
[4, 118]   δίδωσιν ἀκινδύνου νίκης ἐπιτυχεῖν, ἢν  ὑπομένητε   καὶ μὴ ἀδοξῆτε, εἰ προσπαίξονταί
[4, 57]   οὔτε τὸν ἐν ἄστει φόβον  ὑπομένοντες   ἐξῄεσαν ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς
[4, 83]   μεθιπταμένου καὶ ἐς χεῖρας οὐχ  ὑπομένοντος   ἐλθεῖν τοῖς ἡγουμένοις αὐτῆς ὑπὸ
[4, 111]   τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχους  ὑπομένων,   ἕως αὐτὸς μὲν ἐσήλατο διὰ
[4, 57]   καὶ τῶν εἰρημένων ἀναλαβόντι ἐς  ὑπόμνημα,   ἦν τοιάδε. Ἐπειδὴ Γάιος Καῖσαρ
[4, 110]   ἡμέραν, ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς  ὑπομνήμασιν   ἔγραψεν. ~Ὁ δὲ Ἀντώνιος ὁρῶν
[4, 11]   τῶν λαμβανόντων οὐδεὶς ἐγγεγράψεται τοῖς  ὑπομνήμασιν   ἡμῶν, ἵνα μὴ κατάδηλος
[4, 75]   καὶ τῶν ἀμφὶ τοῦτον ἐς  ὑπόμνησιν   ἀναλαβόντι ἄνωθεν, ἦν τοιάδε. Ἐπειδὴ
[4, 41]   ἐκόμισεν, οὐδενὸς ἄρα τὸ σχῆμα  ὑπονοήσαντος   ἐνυβρίσαντος, οἷόν που καὶ
[4, 40]   πύλας ὁπλιτῶν τινος τὸ φορεῖον  ὑπονοήσαντός   τε καὶ ἐρευνωμένου, δείσας
[4, 104]   τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ τῆς βοῆς  ὑπονοήσας   ἐσκέψατο καὶ τὸ γιγνόμενον ἰδὼν
[4, 43]   τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν, ὡς ἐδύνατο.  Ὑπονοίας   δέ τινος ἀμφὶ τὸ σπήλαιον
[4, 40]   δὲ γυνὴ νυκτὸς ἐς  ὑπόνομον   λυμάτων καθῆκεν, ἐς ὃν ἡμέρας
[4, 13]   φρέατα, οἱ δὲ ἐς τὰς  ὑπονόμους   τάφρους ἐπὶ τὰ ἀκάθαρτα, οἱ
[4, 28]   τῶν Μιντουρναίων καὶ τὸν λόγον  ὑπονοούντων   λοχαγὸς ἐπέγνω διαθέων καὶ τὴν
[4, 27]   καὶ τοὺς μὲν φέροντας οὐχ  ὑπονοούντων,   τὸ δὲ λέχος ἐρευνωμένων, μὴ
[4, 12]   εἴ τι ἄλλο ἐς φυγὴν  ὕποπτον   ἦν ἐς λαθραίους καταφυγάς·
[4, 24]   ἐν νυκτὶ καὶ θεραπαίναις τὸ  ὕποπτον,   μεθ' ἡμέραν ἥξειν ἔφη. Καὶ
[4, 111]   τάφρον ἐγχωννὺς καὶ τὸ οἰκοδόμημα  ὑπορύσσων   καὶ τοὺς ἐν ταῖς πύλαις
[4, 80]   Φιλίππου φασὶν ὅμοια παθεῖν, οὐχ  ὑποστάντας   οὐδὲ Ἀλεξάνδρῳ μετὰ τοσῆσδε γῆς
[4, 13]   δὲ ἦν, ὅτε καὶ ταῦτα  ὑποστάντες   οὐκ ἐλεηθεῖεν. ~Ἰδέα τε πᾶσα
[4, 40]   καθῆκεν, ἐς ὃν ἡμέρας οὐχ  ὑποστάντων   ἐμβῆναι τῶν ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν,
[4, 54]   ἐν Ῥώμῃ δίκην ἰδίαν οὐχ  ὑποστὰς   ἔφυγε καὶ στρατὸν ἀγείρας ἔκ
[4, 27]   μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον  ὑποστὰς   τοῖς φέρουσι συνεβάσταζε τὸ λέχος.
[4, 130]   ὡς νυκτὸς ἐς τὸ στρατόπεδον  ὑποστρέψων   καταβησόμενος ἐπὶ τὴν θάλασσαν·
[4, 118]   Θεσσαλονίκην ἐς διαρπαγὴν αὐτοῖς δώσειν  ὑποσχέσθαι.   ~Ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ
[4, 90]   συνάπτει δὲ καὶ ὅσα ὑμῖν  ὑποσχόμενοι   πάντα ἔδομεν, μεγίστη πίστις
[4, 77]   κατεσύρησαν καὶ οἱ πύργοι διερρώγεσαν,  ὑποτοπήσας   τὸ ἐσόμενον Βροῦτος ἐκέλευσε
[4, 18]   τὴν φυγὴν ἐς τὸν πελάτην  ὑποτοπήσας,   ὡδήγησεν ὑπὸ τὸ τέγος, καὶ
[4, 13]   γὰρ δὴ πάντων, ὅσα τέως  ὕπουλα   ἦν, ἀθρόα τότε ἐγίγνετο καὶ
[4, 95]   ἐστι πάντων, ὅσα τέως ἦν  ὕπουλα,   καὶ ἀνδρολήψια αἰφνίδια καὶ μύση
[4, 14]   ἐξ οἰκείων πολεμίους, δι'  ὕπουλον   ἔχθραν ὑπὸ τῶν ἐπικεκηρυγμένων
[4, 27]   πέλαγος. Καισέννιον δὲ οἱ διώκοντες,  ὑποφεύγοντά   τε καὶ βοῶντα οὐ προγεγράφθαι,
[4, 113]   ἰδεῖν, καὶ ἔς τινα σκηνὴν  ὑποχωρῆσαι   μετὰ τοῦ Πινδάρου καὶ τὸν
[4, 85]   καὶ πεπονημένας Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν,  ὑποχωρήσας   ἐς λιμένα πρὸ τοῦ πορθμοῦ
[4, 135]   ὅδε τοῖς πολεμίοις πολλάκις, εἶθ'  ὑποχωρούντων   ἀναλύσας τὸ κράνος, ἵνα
[4, 106]   Καὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανὸν  ὑποχωρούντων   οὐκέτι προῄεσαν· Ἀντώνιόν τε γὰρ
[4, 2]   Λαβινίου ποταμοῦ βραχεῖάν τε καὶ  ὑπτίαν,   ἔχων ἑκάτερος ὁπλιτῶν τέλη πέντε·
[4, 13]   ἀκάθαρτα, οἱ δὲ ἐς καπνώδεις  ὑπωροφίας   τῶν τεγῶν ταῖς κεραμίσι
[4, 111]   πυλῶν ἔνδον, ἕτεροι δὲ ταῖς  ὑπωρυχίαις   ἐσῆλθον, οἱ δὲ καὶ τοῖς
[4, 131]   μᾶλλον οἰκετῶν ἐς τὰ  ὕστατα   προστάγματα, εἰ ἤδη κέκριται. Καὶ
[4, 138]   πολὺ Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος στάσεως,  ὑστάτης   Ῥωμαίοις γενομένης. Τὰ δ' ἐν
[4, 104]   τῶν κατόπιν ἑξῆς, ἐπὶ τοὺς  ὑστάτους   περιῄει. Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος
[4, 34]   τὴν ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι. Τῇ δ'  ὑστεραίᾳ   τετρακοσίας μὲν ἀντὶ χιλίων καὶ
[4, 34]   οἱ ἄρχοντες ἔφασαν ἐς τὴν  ὑστεραίαν   ἀνατίθεσθαι. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ τετρακοσίας
[4, 41]   τὸν νεανίαν δῆμος ἐπαινῶν  ὕστερον   ἀπέφηνεν ἀγορανόμον· δεδημευμένης δ' αὐτῷ
[4, 37]   μετὰ Βροῦτον· ὅθεν οὐδὲ εἰρήνης  ὕστερον   γενομένης καλούμενος ἐπανελθεῖν ἠξίωσε. Λεύκιον
[4, 129]   τινι τῶν φίλων ἔδωκε θεραπεύειν,  ὕστερον   δὲ αὐτὸς ἔχων ἐχρῆτο ὡς
[4, 17]   μὲν ἀρχῇ κεκωλυκὼς εἶναι πολέμιον,  ὕστερον   δὲ συμπεπραχὼς ἐς πάντα Κικέρωνι.
[4, 36]   σωτηρίαν αὐτίκα καὶ ἐς ἀξίωσιν  ὕστερον,   ἐμοί τε ἥδιον εἰπεῖν καὶ
[4, 45]   Καὶ ἐπὶ τῷδε Σέργιος  ὕστερον,   ἐν τῇ Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου
[4, 130]   καὶ αὐτὸν Ἀντώνιόν φασιν  ὕστερον   ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις μεταγινώσκοντα
[4, 78]   πύλαις ἀποκεκλεισμένων. ~Οὐ πολὺ δὲ  ὕστερον   ἐξέδραμον αὖθις οἱ λοιποὶ περὶ
[4, 37]   ὡς μητέρα αὐτοκράτορος. Βιαζομένων δ'  ὕστερον   ἐξέθορεν ἐς τὴν ἀγορὰν καὶ
[4, 16]   τῶν τριῶν ἀνδρῶν τισι συγγνόντων  ὕστερον   ἐπάνοδος ἐπανελθόντων ἀφανὴς καταβίωσις)
[4, 58]   Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν  ὕστερον,   ἐπειδὴ βραδέως ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν
[4, 44]   ἐρρύσαντο παρὰ τῶν προγραψάντων καὶ  ὕστερον   ἐπὶ εἰρήνης ὑπάτευσεν. ~Σέργιος δὲ
[4, 116]   ἐξέπλησσε τὸ συγκύρημα τῶν ἔργων  ὕστερον   ἐπιγνωσθέν. ~Ὁ δὲ Βροῦτος τὸν
[4, 43]   εὖ παθών, διὰ δὲ μοχθηρίαν  ὕστερον   ἐστιγμένος. Ἀναπαυομένῳ δὲ ἐν ἕλει
[4, 51]   ἀπέφηνε καὶ ὕπατον οὐ πολὺ  ὕστερον   καὶ Συρίας στρατηγόν· καὶ τὴν
[4, 50]   Πομπηίῳ καὶ ὑπατεύοντι οὐ πολὺ  ὕστερον,   Λέπιδος ἰδιώτης ὑπὸ Καίσαρος ἐκ
[4, 48]   τε πίμπλανται καὶ φόβων ἐς  ὕστερον   μεγάλων, περισώσαντες δὲ δόξης τε
[4, 36]   οἱ πρὸς τοὺς τρεῖς γιγνομένων  ὕστερον,   οὐ συνέθετο, πρὶν καὶ τούσδε
[4, 48]   καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων  ὕστερον   πολὺ πλεόνων τε καὶ ἀσφαλεστέρων.
[4, 5]   ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις καὶ τότε καὶ  ὕστερον.   Προσκατελέγοντο γὰρ δὴ καὶ ἕτεροι
[4, 53]   ἀφείλοντο· ἣν δὲ Ἰόβας εἶχεν,  ὕστερόν   τε ἔλαβον ἐπὶ Γαΐου Καίσαρος
[4, 68]   σοι πολεμεῖν ἀναγκάζηται πεπαιδευμένῳ τε  ὑφ'   αὑτῆς καὶ τεθραμμένῳ μηδὲ γένηται
[4, 28]   ἀνὰ τὴν ὕλην. δὲ  ὑφ'   ἑτέρων διωκόμενος δρόμῳ τοὺς προτέρους
[4, 9]   πολεμίους ἡμᾶς τε καὶ τοὺς  ὑφ'   ἡμῖν στρατοὺς ἐψηφίζοντο εἶναι. ~Κἀκεῖνοι
[4, 91]   μὴ δοκεῖν αὐτὸν δι' ἔχθραν  ὑφ'   ἡμῶν ἐπιβεβουλεῦσθαι. Τὰ δὲ ἐς
[4, 69]   καὶ παθεῖν τι ὑπὸ αἰδοῦς,  ὑφελόντα   δὲ ὅμως εἰπεῖν· Εἰ μὲν
[4, 21]   ἐπέκειτο. Ἀρρούντιος τὸν υἱόν, οὐχ  ὑφιστάμενον   φεύγειν χωρὶς αὐτοῦ, μόλις ἔπεισεν
[4, 50]   ἀφίξεσθαι. Οὐδενὸς δὲ τὴν ἐγγύην  ὑφισταμένου,   Λέπιδος ἀμφὶ τὰς Βαλβίνου
[4, 124]   ἀρχῆς αὐτός τε καὶ Κάσσιος  ὑφορώμενοι   ἐς οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς πρόφασιν
[4, 10]   θεῶν νέμεσιν οὔτε φθόνον ἀνθρώπων  ὑφορώμενοι·   ἡμεῖς δὲ πλήθει μὲν οὐδενὶ
[4, 5]   ἀποθανουμένους συνέγραφον, τούς τε δυνατοὺς  ὑφορώμενοι   καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς καταλέγοντες,
[4, 108]   Βροῦτον ἀντεξέτασσον μὲν ἐπὶ τῶν  ὑψηλοτέρων,   οὐ κατῄεσαν δέ· οὐ γὰρ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/01/2007