Livre, Chap.
[4, 126]	εὐγενοῦς θανάτου. Νικῶσι δ' ἔστι	λαβεῖν	διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ δι'
[4, 117]	Λιβύης ἢ Ἰβηρίας ἔστιν αὐτοῖς	λαβεῖν	διὰ Πομπήιον καὶ Μοῦρκον καὶ
[4, 108]	τι δι' ἐμπόρων ἀπ' Αἰγύπτου	λαβεῖν	εἶχον, ὑπὸ λιμοῦ τῆς χώρας
[4, 120]	ἀποδώσει. Καὶ εἰ ἐπειγόμεθα αὐτὰ	λαβεῖν,	ἐπειγώμεθα ἐπὶ τὴν μάχην. Ἱκανὰ
[4, 48]	αὐτοῖς εἴη δικαιότερα καὶ πλέονα	λαβεῖν	ἐπὶ θάλασσαν ἐλθοῦσιν, ἔνθα μοι
[4, 126]	ἔχομεν οὓς ἐζητοῦμεν ἔξω τείχους	λαβεῖν.	Μὴ δή τις ὑμῶν τὴν
[4, 135]	ἢ εὔβλητος ἢ ἀμφότερα εἴη.	Λαβεὼν	δέ, ἐπὶ σοφίᾳ γνώριμος, ὁ
[4, 135]	ἐπὶ σοφίᾳ γνώριμος, ὁ πατὴρ	Λαβεῶνος	τοῦ κατ' ἐμπειρίαν νόμων ἔτι
[4, 26]	καὶ ἑαυτὸν ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι.	Λαβιηνὸς	δὲ ἐν ταῖς Σύλλα προγραφαῖς
[4, 2]	Μουτίνην πόλιν, ἐς νησῖδα τοῦ	Λαβινίου	ποταμοῦ βραχεῖάν τε καὶ ὑπτίαν,
[4, 48]	χρήματα, μηνύσειν ἀπειλῶν, εἰ μὴ	λάβοι.	Ὁ δέ, οἷόν τι καὶ
[4, 135]	τοῦ δὲ πιστοτάτου τῆς δεξιᾶς	λαβόμενος	καὶ περιστρέψας αὐτόν, ὡς ἔθος
[4, 67]	λιπαρέστερον· καὶ ἐδεῖτο, τῆς δεξιᾶς	λαβόμενος,	ὡς γνωρίμου. Μὴ πόλιν ἀναστήσῃς
[4, 73]	ἔδεισάν τε καὶ προσθεσμίαν ἑτέραν	λαβόντες	οἱ μὲν ἐκ γῆς ἀνώρυσσον,
[4, 53]	τὴν ἀρχὴν παρὰ τῆς βουλῆς	λαβὼν	ἄλλῳ μεθήσειν χωρὶς αὐτῆς· ἐκ
[4, 35]	οἳ σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον ἐκείνοις,	λαβὼν	ἐκρέμασε. ~Καὶ τὰ μὲν ἐς
[4, 84]	νῆες ἐν τοῖς λιμέσιν ἦσαν,	λαβὼν	ἐξέπλευσε σὺν αἷς εἶχεν ἀπὸ
[4, 8]	Καίσαρα ἀνῃρήκεσαν, οὓς ἐκεῖνος δορὶ	λαβὼν	ἔσωσεν ἐλέῳ καὶ φίλους θέμενος
[4, 131]	κέκριται. Καὶ εἰπὼν ἐνήρεισε ταῖς	λαγόσι	τοῦ Βρούτου τὸ ξίφος οὔτε
[4, 95]	ἐνύβριζον ἀνῃρημένοις οὐδὲ πολεμοῦσιν ἔτι	λαθεῖν	ἢ φυγεῖν ἐφθόνουν. Οὐδ' αὐτοί
[4, 130]	ἀστέρας ἀναβλέποντα εἰπεῖν· Ζεῦ, μὴ	λάθοι	σε τῶνδ' ὃς αἴτιος κακῶν,
[4, 12]	φυγὴν ὕποπτον ἦν ἢ ἐς	λαθραίους	καταφυγάς· τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο
[4, 114]	τὸ σῶμα τοῖς φίλοις, ἔνθα	λαθραίως	θάψειαν, ἵνα μὴ καταδακρύσειε τὸν
[4, 41]	ἔδοξε καίειν ὡς ἀπαγξάμενον καὶ	λαθὼν	ἐν ἀγρῷ νεωνήτῳ κατέλιπεν, ἔνθα
[4, 39]	οὐκ ἐθέλων αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ,	λαθὼν	ἔφυγεν ἐς Σικελίαν, στρατηγὸς δὲ
[4, 109]	δύναιτο βάσιμον τὸ ἕλος ἐργάσασθαι	λαθών,	ἵνα κατόπιν τῶν ἐχθρῶν ἔτι
[4, 56]	τὸ στρατόπεδον τοῦ Κορνιφικίου παρέδυ	λαθών.	Καὶ Ῥώσκιος μὲν ὁ φύλαξ,
[4, 39]	δὲ ἔφευγε μὲν τῆς πόλεως	λαθών,	οἰκέτου δ' αὐτὸν ἐμφήναντος ὁπλίταις,
[4, 55]	καὶ ἀντεστρατοπέδευε μετὰ πλειόνων ὄντι.	Λαίλιον	δὲ τοῦ Κορνιφικίου μετὰ τῶν
[4, 56]	τῇ μάχῃ κάμνων μετεπήδα πρὸς	Λαίλιον	ἐς τὸν κολωνόν, οὐκ εἰδώς
[4, 55]	καὶ ἐμβαλὼν ἐθορύβει, μέχρι τὸν	Λαίλιον	οὐχ ἡσσημένον πω δεῖσαι περὶ
[4, 56]	ἔκτειναν. Καὶ γιγνόμενα ταῦτα ὁ	Λαίλιος	ἀπὸ τοῦ λόφου καθορῶν ἑαυτὸν
[4, 55]	ζωγρῶν. Καὶ τάδε μαθὼν ὁ	Λαίλιος	διέλυε τὴν τῆς Κίρτης πολιορκίαν
[4, 53]	ἀπεμάχετο πολιορκούμενος. Ἐδῄου δὲ καὶ	Λαίλιος,	ἕτερος τοῦ Κορνιφικίου στρατηγός, τὴν
[4, 55]	τῷ πλέονι στρατῷ, βοηθήσων τῷ	Λαιλίῳ·	καὶ τοῦδε μὲν ὁ Σέξστιος
[4, 55]	Σέξστιος Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν τῷ	Λαιλίῳ	κατὰ μέτωπον καὶ αὐτὸς ᾖει
[4, 19]	πικροτάτου τῷ Κικέρωνι ἐχθροῦ γεγονότος,	Λαίνᾳ	τῷ λοχαγῷ σὺν ὀλίγοις ὄντι
[4, 20]	εὐαγγέλιον Ἀντωνίῳ διαφέροντες· καὶ ὁ	Λαίνας	ἐν ἀγορᾷ προκαθημένῳ τὴν κεφαλὴν
[4, 20]	ἐλευσομένων πλεόνων κατεπλάγησαν, ὁ δὲ	Λαίνας,	καὶ δίκην τινὰ διὰ τοῦ
[4, 112]	ὅμοιον· Βροῦτός τε γὰρ τὸ	λαιὸν	τῶν πολεμίων ἐτέτραπτο καὶ τὸ
[4, 117]	παρὰ πολὺ τῆς ἐπὶ τοῦ	λαιοῦ	βλάβης ἡμῶν. Δυνηθέντες δ' ἂν
[4, 118]	τέλη· δοκεῖ δέ τισι καὶ	Λακεδαίμονα	καὶ Θεσσαλονίκην ἐς διαρπαγὴν αὐτοῖς
[4, 7]	Ἑλλήνων ἁρμοστὰς ὀνομάσειεν, ὃ καὶ	Λακεδαιμόνιοι	τοῖς ἄρτι καθισταμένοις τὰ ὑπήκοα
[4, 82]	τὰ ναυάγια εἶδε μέχρι τῆς	Λακωνικῆς	ἐκφερόμενα καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ μόλις
[4, 49]	Βαρβούλας τε γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου	λαμβανόμενος	ὑπεκρίνατο οἰκέτης εἶναι, καὶ ὁ
[4, 101]	πολλὰς τοῖς ἀρίστοις. Τοὺς δὲ	λαμβάνοντας	ἀεὶ κατὰ μέρη προαπέλυον, ἐς
[4, 11]	τοῖς μηνύουσιν ἔσται. Καὶ τῶν	λαμβανόντων	οὐδεὶς ἐγγεγράψεται τοῖς ὑπομνήμασιν ἡμῶν,
[4, 77]	ἀμέλειαν εἶναι νυκτὸς ἐξέδραμον μετὰ	λαμπάδων	ἐπὶ τὰ μηχανήματα. Ταχὺ δὲ
[4, 16]	ἑαυτοῦ καταλιπόντος, ἐπιφανέστερα. Ὧν τὰ	λαμπρὰ	καὶ τὰ χείρω γενόμενα ἐν
[4, 44]	αὐτοῦ Οὐινίου, Φιλήμων, οἰκίαν κεκτημένος	λαμπράν,	ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆς οἰκίας
[4, 104]	πρώτοις· καὶ βοῆς, ὡς εἰκός,	λαμπρᾶς	ἐπὶ τῇ χαρᾷ γενομένης, ἡ
[4, 124]	στρατοῦ τῇ προθυμίᾳ, τάχα τι	λαμπρὸν	ἐργασομένου, ἢν δ' ἀντιπίπτῃ τι
[4, 36]	καὶ Πομπηίου σφᾶς προθύμως ὑποδεχομένου.	Λαμπροτάτην	γὰρ δὴ σπουδὴν ἐς τοὺς
[4, 108]	στρατηγῶν καὶ ὅπλοις καὶ παρασκευῇ	λαμπροτάτην	ἑκατέρων παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ
[4, 54]	καὶ ὁ στρατὸς αὐτῷ γεγύμναστο	λαμπρῶς.	Γαΐῳ τε Καίσαρι διώκοντι τοὺς
[4, 19]	θάλασσαν ἦγον διὰ λόχμης βαθείας	λανθάνοντες.	Πολλῶν δὲ ἀνὰ μέρη διαθεόντων
[4, 43]	οἰομένῳ μόνῳ φεύγειν οἰκέτης εἵπετο	λανθάνων,	ἀνάθρεπτος μὲν αὐτοῦ Ῥεστίωνος καὶ
[4, 83]	ὠκεανὸν λῃστεύων σὺν ὀλίγοις καὶ	λανθάνων,	ὅτι εἴη Πομπήιος. Πλεόνων δὲ
[4, 94]	ὅτι μικρὰ τὴν τυραννίδα ἠνώχλει	λανθάνων	περὶ Ἰβηρίαν, κατεκάλεσέ τε ἐκ
[4, 65]	ἀπέλυσε. ~Τάρσος μὲν δὴ καὶ	Λαοδίκεια	τοιάδε ἐπεπόνθεσαν, Κάσσιος δὲ καὶ
[4, 63]	ἐς ἔσχατον κακοῦ. ~Μετὰ δὲ	Λαοδίκειαν	ἐπ' Αἴγυπτον ὥρμα, πυνθανόμενος μὲν
[4, 60]	δὲ τῆς Κασσίου στρατιᾶς ἐς	Λαοδίκειαν	οἰκείως ἔχουσάν οἱ παρῆλθεν, ἐπί
[4, 52]	δι' ἀξίωσιν τῶν ἄλλων περιφανέστατα	Λαοδικεῦσι	καὶ Ταρσεῦσι καὶ Ῥοδίοις καὶ
[4, 62]	Δολοβέλλα στρατιὰν ἐς ἑαυτὸν μεθώρκου,	Λαοδικέων	δὲ τά τε ἱερὰ καὶ
[4, 28]	ἕτεροι συνελάμβανον ἐν χωρίοις, οὐ	Λάργον,	ἀλλ' ἕτερον διώκοντες· οἰκτείραντες δ'
[4, 28]	λοιπὸν σῶμα τοῖς Μιντουρναίοις κατέλιπε.	Λάργον	ἕτεροι συνελάμβανον ἐν χωρίοις, οὐ
[4, 44]	μεσαιτάτῳ τῆς οἰκίας ἔκρυψεν ἐν	λάρνακι,	ἃς ἀπὸ σιδήρου ἐς χρημάτων
[4, 11]	ὅσον ἐς Ἑλλάδα γλῶσσαν ἀπὸ	Λατίνης	μεταβαλεῖν. ~Πρῶτος δ' ἦν ἐν
[4, 56]	καὶ τοὺς Σιττιανοὺς ἐδωρεῖτο πολλοῖς	λαφύροις,	τὰς δὲ πόλεις τῷ Καίσαρι
[4, 130]	περιθέμενος ἐκ νεκρῶν σωμάτων καὶ	λαφύρων	συμφορηθέντων. Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς
[4, 113]	τούτῳ μὲν τοσόνδε ἀπεκρίνατο· νικῴης,	Λέγε	αὐτῷ, παντελῆ νίκην, ἐς δὲ
[4, 26]	θεράποντας ἅψαι πυράν, ἵνα ἔχοιεν	λέγειν,	ὅτι Κέστιον ἀποθανόντα θάπτοιεν. Καὶ
[4, 20]	πλείους ὀψόμενοι συνέθεον ἢ ἀκροώμενοι.	Λέγεται	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς διαίτης
[4, 95]	καὶ θείους καὶ ἐπιτρόπους προγράψαντες.	Λέγεταί	ποτε πρὸς τῶν ἀγριωτάτων βαρβάρων
[4, 103]	ἕξειν. Τοῖς δὲ ἐδόκει τὰ	λεγόμενα	τῆς τε ἄλλης ἀπορίας οὕνεκα
[4, 12]	καὶ Θωράνιος ἐν τοῖς προγεγραμμένοις,	λεγόμενος	ὑπό τινων ἐπιτροπεῦσαι Καίσαρος. Ἅμα
[4, 8]	εὑρόντα, ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ	λεγομένῳ	βουλευτηρίῳ, ὑπὸ ὄψεσι θεῶν, κατέκανον
[4, 94]	αὐτὸ πράξουσι καὶ ἐροῦσι καὶ	λέγοντες	ἅμα ὑμᾶς ἀμείψονται μεγάλαις δωρεαῖς,
[4, 50]	γυναικί με ἢ παιδὶ συγγνῶναι	λέγοντες·	σὲ δὲ οὐκ ἐγὼ μὲν
[4, 104]	ἰδεῖν τὸν ποταμὸν ἐξ ἀπόπτου	λέγοντες.	Τῇ δὲ τετάρτῃ κάμνοντες ὑπό
[4, 50]	δεομένῳ. Ταῦτα ἔτι τοῦ Λεπίδου	λέγοντος,	οὐκ ἐνεγκὼν τὴν μεταβολὴν ὁ
[4, 34]	τὴν πολιτείαν. ~Τοιαῦτα τῆς Ὁρτησίας	λεγούσης,	οἱ τρεῖς ἠγανάκτουν, εἰ γυναῖκες
[4, 70]	Καίσαρα, τῆσδε τῆς μοναρχίας ἡγεμόνα·	λέγουσι	δ' ὅμως αἱ συνθῆκαι Ῥωμαίους
[4, 106]	Γάγγαν τινές, οἳ δὲ Γαγγίτην	λέγουσι,	καὶ θάλασσα ὄπισθεν, ἐν ᾗ
[4, 105]	τὸ ἅρμα τὸν ζυγὸν ἄξαι	λέγουσι	καὶ τῷ ποταμῷ γενέσθαι τὸ
[4, 96]	πράσσοντες οἱ τρεῖς ἡμᾶς ἐναγεῖς	λέγουσι,	καί φασι μὲν ἀμύνειν Καίσαρι,
[4, 8]	καὶ διορθῶσαι τὰ κοινά, οὕτως	λέγουσιν·	εἰ μὴ δι' ἀπιστίαν οἱ
[4, 106]	λόφος οὐ μακράν, ὃν Διονύσου	λέγουσιν,	ἐν ᾧ καὶ τὰ χρυσεῖα
[4, 6]	δὲ ἄνδρας, ἤ, ὡς ἕτεροι	λέγουσιν,	ἑπτακαίδεκα, τοὺς μάλιστα δυνατούς, ἐν
[4, 70]	ἢ κατακρίτους, ὡς οἱ προγράψαντες	λέγουσιν,	ἡγεῖσθε, οὐ πρὸς ἡμᾶς ἐστιν
[4, 126]	καὶ λιμοῦ. ~Ὁ μὲν τοιαῦτα	λέγων	διετρόχαζε, καὶ αὐτὸν αἱ τάξεις
[4, 74]	Ταίναρον, Περισυράμενος ἐκ τῆς Πελοποννήσου	λείαν,	ὅσην ἔφθασε. ~Τὰ δ' ἀμφὶ
[4, 135]	φοινικίδι εὐθὺς καὶ καύσας τὰ	λείψανα	τῇ μητρὶ Σερουιλίᾳ ἔπεμψεν. Ὁ
[4, 138]	διαφυγόντων Κασσίου καὶ Βρούτου φίλων,	λείψανα	τοσῆσδε παρασκευῆς μεγάλα ἐχόντων, οὔτε
[4, 68]	προαιρέσεως ἐς ὑμᾶς, ὦ Ῥωμαῖοι,	λελέχθω·	πρὸς σὲ δέ, ὦ Κάσσιε,
[4, 85]	ἴσαι διεφθάρατο, καὶ τὰς λοιπὰς	λελωβημένας	τε καὶ πεπονημένας ὁ Σαλουιδιηνὸς
[4, 36]	διπλάσια τῶν διδομένων τοῖς αἱροῦσι·	λέμβοι	τε αὐτοῦ καὶ στρογγύλα ὑπήντα
[4, 39]	στρατηγίδα σκηνὴν μαθοῦσα, εὗρε τὸν	Λέντλον	οὐχ οἷα στρατηγόν, ἀλλ' ἐν
[4, 39]	Ἀκιλίῳ καὶ προύπεμψαν ἐς Σικελίαν.	Λέντλος	δέ, ἀξιούσης αὐτῷ συμφεύγειν τῆς
[4, 72]	καθεώρων, καὶ Φάννιος αὐτοῖς καὶ	Λέντλος	διελέγοντο. ~Γιγνομένων δ' ἔτι τούτων
[4, 82]	~Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ	Λέντλος	ἐπιπεμφθεὶς Ἀνδριάκῃ Μυρέων ἐπινείῳ τήν
[4, 72]	ὁλκάδων ὑπὸ Φαννίῳ τε καὶ	Λέντλῳ.	Αὐτὸς δὲ ἐπέπλει ταῖς ὀγδοήκοντα
[4, 2]	παλαιὰν ἐκάλουν Κελτικήν· ταύτης δὲ	Λέπιδον	ἄρχειν καὶ Ἰβηρίας ἐπὶ ταύτῃ·
[4, 3]	πολεμεῖν Ἀντώνιόν τε καὶ Καίσαρα·	Λέπιδον	γὰρ ὑπατεύειν ἐς τὸ μέλλον
[4, 3]	Λεπίδου στρατοῦ τρία μὲν αὐτὸν	Λέπιδον	ἔχειν ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης,
[4, 50]	δὲ τὴν ἐγγύην ὑφισταμένου, ὁ	Λέπιδος	ἀμφὶ τὰς Βαλβίνου θύρας ἐτρίβετο
[4, 2]	ἐπὶ τὰς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας.	Λέπιδος	δ' αὐτὸς προελθὼν διηρεύνα τὴν
[4, 31]	καὶ ἀνῃρέθη. ~Γιγνομένων δὲ τούτων	Λέπιδος	ἐπὶ Ἴβηρσιν ἐθριάμβευε, καὶ προυτέθη
[4, 50]	καὶ ὑπατεύοντι οὐ πολὺ ὕστερον,	Λέπιδος	ἰδιώτης ὑπὸ Καίσαρος ἐκ δυνάστου
[4, 12]	δ' ἦν ἐν τοῖς προγράφουσι	Λέπιδος,	καὶ πρῶτος ἐν τοῖς προγραφομένοις
[4, 8]	εἶχεν οὕτως ἡ προγραφή· Μᾶρκος	Λέπιδος,	Μᾶρκος Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ
[4, 7]	καὶ ὁ Ἀντώνιος καὶ ὁ	Λέπιδος,	σὺν ταῖς στρατηγίσι τάξεσι καὶ
[4, 50]	τὴν μητέρα τῷ παιδὶ συνεγνωκέναι·	Λεπίδου	γὰρ αὐτοῦ ἄρα ὡς ἀσθενοῦς
[4, 50]	ἀπελθεῖν δεομένῳ. Ταῦτα ἔτι τοῦ	Λεπίδου	λέγοντος, οὐκ ἐνεγκὼν τὴν μεταβολὴν
[4, 50]	ἀνάγκης παρέστη. Μαικήνας ἐδίωκε τὸν	Λεπίδου	παῖδα βουλεύσεως ἐπὶ Καίσαρι, ἐδίωκε
[4, 12]	τοῖς προγραφομένοις ὁ ἀδελφὸς ὁ	Λεπίδου	Παῦλος, καὶ δεύτερος ἦν τῶν
[4, 3]	Ἰβηρίας δι' ἑτέρων· τοῦ δὲ	Λεπίδου	στρατοῦ τρία μὲν αὐτὸν Λέπιδον
[4, 7]	ἐς πενταετὲς εἶναι τριῶν ἀνδρῶν,	Λεπίδου	τε καὶ Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος,
[4, 37]	παραδοξότατα, ἀναγράψω. ~Παῦλος, ὁ ἀδελφὸς	Λεπίδου,	τῶν λοχαγῶν αὐτὸν ὡς ἀδελφὸν
[4, 2]	ἐς διόρθωσιν τῶν ἐμφυλίων νομοθετηθῆναι	Λεπίδῳ	τε καὶ Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι,
[4, 100]	δ' ἐκ Λιβύης ἐπάγοιντο ἢ	Λευκανίας	ἢ Ἰαπυγίας, διακλείσουσι πάντα Πομπήιός
[4, 37]	αοὐ γὰρ νῦν χρῆναι περισῴζειν	Λεύκιον,	ἀλλὰ κωλύειν. Ὅτε σου τὸν
[4, 37]	ὕστερον γενομένης καλούμενος ἐπανελθεῖν ἠξίωσε.	Λεύκιον	δέ, τὸν Ἀντωνίου θεῖον, ἡ
[4, 37]	Ἐμαυτήν, ὦ αὐτοκράτορ, μηνύω σοι	Λεύκιον	ὑποδεδέχθαι τε καὶ ἔχειν ἔτι
[4, 26]	εἶπε τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον ἔχεις.	Λεύκιος	δὲ δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις χρυσίον
[4, 27]	τῶν σφαγέων ἀπήγξατο ἐν μέσῳ.	~Λεύκιος	δὲ ὁ Ἀσινίου τοῦ ὑπατεύοντος
[4, 12]	προγραφομένων ὁ θεῖος ὁ Ἀντωνίου	Λεύκιος,	οἵδε μέν, ὅτι πρῶτοι πολεμίους
[4, 74]	Ῥοδίων συμφοραὶ τοιαίδε ἦσαν, καὶ	Λεύκιος	Οὐᾶρος αὐτοῖς μετὰ φρουρᾶς ὑπελέλειπτο·
[4, 135]	ἐμαχέσαντο μέχρι θανάτου· ὧν ἦν	Λεύκιός	τε Κάσσιος, ὁ ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ
[4, 60]	ναυτικὸν ἀγείρων ἐπὶ μισθῷ διὰ	Λευκίου	Φίγλου παρά τε Ῥοδίων καὶ
[4, 136]	ὁμοτίμων Μεσσάλᾳ τε Κορουίνῳ καὶ	Λευκίῳ	Βύβλῳ, ὅ τι βουλεύσοιντο περὶ
[4, 104]	στρατὸν πολεμίων. ~Προπέμπουσιν οὖν μέρος,	Λευκίῳ	Βύβλῳ παραδόντες, ὁδοποιεῖν μετὰ τοῦ
[4, 37]	ὅμως Πλάγκον ὑπατεύοντα κάθοδον τῷ	Λευκίῳ	ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας δὲ ἐπιφανὴς καὶ
[4, 27]	φέροντας οὐχ ὑπονοούντων, τὸ δὲ	λέχος	ἐρευνωμένων, μὴ νεκρόν τις ὑποκρίνοιτο,
[4, 27]	ὑποστὰς τοῖς φέρουσι συνεβάσταζε τὸ	λέχος.	Ἰδόντων δὲ τῶν φρουρούντων τὰς
[4, 66]	ἐς χεῖρας ἰέναι, ὁ δὲ	λεὼς	ἐμεγαλοφρονεῖτο, ἐπεί οἱ καὶ παλαιῶν
[4, 87]	ἐπίτομόν τε καὶ συνήθη καὶ	λεωφόρον	οὖσαν ἐπὶ τὰ Σαπαίων στενὰ
[4, 5]	τοῖς δημόταις καὶ ταῖς γυναιξὶ	λήγοντες	ἐπέγραψαν εἰσφορὰς βαρυτάτας, καὶ τέλη
[4, 53]	ὡς Λιβύης ἁπάσης ἐν τῇ	λήξει	τῶν τριῶν ἀνδρῶν Καίσαρι νενεμημένης.
[4, 53]	νενεμημένης. Ὁ δὲ οὔτε τὴν	λῆξιν	ἔφη γιγνώσκειν τῶν τριῶν ἐφ'
[4, 83]	Πομπήιος. Πλεόνων δὲ ἐς τὸ	λῃστεύειν	αὐτῷ συνιόντων χείρ τε ἦν
[4, 30]	πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη πρὸς ἀνδρὸς	λῃστεύειν	τοὺς παροδεύοντας καὶ ἐπὶ ἔργῳ
[4, 83]	καὶ ἠλᾶτο περὶ τὸν ὠκεανὸν	λῃστεύων	σὺν ὀλίγοις καὶ λανθάνων, ὅτι
[4, 83]	γενομένου, ἔργα τε ἦν ἤδη	λῃστηρίου	δυνατώτερα καὶ ὄνομα τοῦ Πομπηίου
[4, 28]	Τῶν δὲ Μιντουρναίων ἐπὶ ζητήσει	λῃστηρίου	τὸ ἕλος περιθεόντων, ἥ τε
[4, 28]	Οὐᾶρον, καὶ ληφθεὶς ἔλεγεν εἶναι	λῃστὴς	καὶ ἐπὶ τῷδε θανάτῳ καταδικαζόμενος
[4, 134]	ἀλλά με μοῖρ' ὀλοὴ καὶ	Λητοῦς	ἔκτανεν υἱός. Μέλλοντα δὲ περᾶν
[4, 28]	σαλευθεῖσα ἐνέφηνε τὸν Οὐᾶρον, καὶ	ληφθεὶς	ἔλεγεν εἶναι λῃστὴς καὶ ἐπὶ
[4, 48]	τοὺς ὁπλίτας ἀπεμάχοντο· ὁ δὲ	ληφθεὶς	ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε κἀκείνους,
[4, 8]	τρισὶ σφαγαῖς ἐνυβρίσαντες, οἱ πολέμῳ	ληφθέντες	ὑπ' ἐκείνου καὶ περισωθέντες κληρονόμοι
[4, 82]	αὐτὴν ὑπὸ χειμῶνος ἀμφὶ τῇ	Λιβύῃ	βλαβεῖσαν καὶ τὰ ναυάγια εἶδε
[4, 54]	Καίσαρι διώκοντι τοὺς Πομπηιανοὺς ἐν	Λιβύῃ	συνεμάχησε, καὶ Σαβόρραν, Ἰόβα στρατηγὸν
[4, 54]	αὐτῆς Ἰταλίας καὶ Ἰβηρίας ἐς	Λιβύην	διέπλευσε καὶ τοῖς Λιβύων βασιλεῦσι
[4, 53]	καὶ διὰ τοῦτο νέαν προσαγορεύουσι	Λιβύην·	εἴη δ' ἂν τῆς Νομαδικῆς.
[4, 92]	ἐποιήσασθε Σκιπίωνα, ὅτε αὐτῷ περὶ	Λιβύην	ἐμαρτυρήσατε· καὶ δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ
[4, 54]	Γαΐου δὲ Καίσαρος ἀναιρεθέντος ἐς	Λιβύην	ἐπανῆλθε, καὶ Λιβύων τινὰς ἀεὶ
[4, 36]	Κάσσιον ἢ Βροῦτον ἢ ἐς	Λιβύην	ἐπὶ Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε τῆς
[4, 53]	τοῦ Κορνιφικίου στρατηγός, τὴν Σεξστίου	Λιβύην	καὶ Κίρταν περικαθήμενος ἐπολιόρκει. ~Καὶ
[4, 2]	ἐπὶ ταύτῃ· Καίσαρι δὲ εἶναι	Λιβύην	καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν καὶ
[4, 52]	οἱ μείζους ἦσαν ἀμφί τε	Λιβύην	Κορνιφικίου πρὸς Σέξστιον καὶ ἐν
[4, 57]	δὴ τέλος ἦν τῷ περὶ	Λιβύην	Σεξστίου καὶ Κορνιφικίου πολέμῳ, βραχεῖ
[4, 53]	ἐκστῆναί οἱ τῆς παλαιᾶς, ὡς	Λιβύης	ἁπάσης ἐν τῇ λήξει τῶν
[4, 83]	ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων ἐκ	Λιβύης	ἀφίκετ' αὐτῷ, ἀφῃρημένος τὰ πατρῷα,
[4, 108]	δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ Ἰβηρίας ἢ	Λιβύης	διὰ Πομπήιον οὔτε ἐκ τῆς
[4, 100]	φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν. Εἰ δ' ἐκ	Λιβύης	ἐπάγοιντο ἢ Λευκανίας ἢ Ἰαπυγίας,
[4, 117]	ἐκ Σικελίας ἢ Σαρδόνος ἢ	Λιβύης	ἢ Ἰβηρίας ἔστιν αὐτοῖς λαβεῖν
[4, 85]	αὐτῷ καὶ ναυτικοὶ ἄνδρες ἐκ	Λιβύης	καὶ Ἰβηρίας, ἔμπειροι θαλάσσης, ὥστε
[4, 53]	κεφαλαίῳ συναγαγόντι φράσαι, τοιάδε ἦν.	~Λιβύης	Ῥωμαῖοι τὴν μὲν ἔτι καλοῦσι
[4, 54]	ἐς Λιβύην διέπλευσε καὶ τοῖς	Λιβύων	βασιλεῦσι πολεμοῦσιν ἀλλήλοις ἀνὰ μέρος
[4, 54]	ἀναιρεθέντος ἐς Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ	Λιβύων	τινὰς ἀεὶ τῷ νεωτέρῳ Πομπηίῳ
[4, 22]	ὁμοῦ προγραφέντες, οἷς ὄνομα ἦν	Λιγάριοι,	ἐκρύπτοντο ὑπὸ ἰπνῷ, μέχρι τῶν
[4, 23]	μὲν δὴ καὶ ἀδελφῶν δείγματα·	Λιγάριον	δὲ ἡ γυνὴ κρύπτουσα μίαν
[4, 109]	δόνακα καὶ χῶμα ἐπιβάλλων καὶ	λίθους	ἑκατέρωθεν, ἵνα μὴ τὸ χῶμα
[4, 60]	τε ἴσθμὸν ἔχου διστάδιον ὄντα,	λίθους	καὶ πᾶσαν ὕλην ἐξ ἐπαύλεων
[4, 4]	ἥλιον ἀηδῆ σημεῖα πολλά, καὶ	λιθώδεις	ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς
[4, 128]	ἀπηνής. Τοξευμάτων μὲν δὴ καὶ	λίθων	ἢ ἀκοντισμάτων ὀλίγον αὐτοῖς ἐδέησε
[4, 85]	ὁ Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσας ἐς	λιμένα	πρὸ τοῦ πορθμοῦ Βαλαρόν. ~Ὁ
[4, 12]	τῆς πόλεως ἔξοδοί τε καὶ	λιμένες	ἢ ἕλη καὶ τέλματα ἢ
[4, 82]	καὶ ἐς τὴν ἐπικειμένην τῷ	λιμένι	νῆσον ὁρμισάμενος ἐκώλυε τὴν ὑπόλοιπον
[4, 82]	τήν τε ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ	λιμένος	καὶ ἐς Μύρα ἀνῄει. Μυρέων
[4, 84]	ὅσαι δὲ νῆες ἐν τοῖς	λιμέσιν	ἦσαν, λαβὼν ἐξέπλευσε σὺν αἷς
[4, 106]	τῇ μὲν ἦν ἕλη καὶ	λίμναι	μέχρι τοῦ Στρυμόνος, τῇ δὲ
[4, 118]	Ἡμεῖς δ' ἀντιμηχανησώμεθα αὐτοῖς τὸν	λιμὸν	ἡμῶν προπολεμεῖν, ἵν' ἀσθενεστέροις καὶ
[4, 126]	τῆς ἀπειλῆς ἐλάττων γένηται· μηδὲ	λιμόν,	ὄλεθρον ἀμήχανόν τε καὶ ἐπώδυνον,
[4, 61]	βασιλὶς δὲ Κασσίῳ μὲν προύφερε	λιμὸν	ὁμοῦ καὶ λοιμὸν ἐνοχλοῦντα τότε
[4, 126]	οἵδε ἐπέσπερχον αὐτοὺς καὶ τὸν	λιμὸν	οὐκ ἐπέκρυπτον ὡς εὔκαιρον ἐς
[4, 122]	τοὺς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα, καὶ	λιμὸς	ἦν ἤδη σαφής, ἔς τε
[4, 134]	χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ	λιμοῦ,	δαψιλῶς αὐτὸν ἔχοντα ἀγορᾶς καὶ
[4, 128]	Καίσαρος, εἴτε διὰ δέος τοῦ	λιμοῦ,	εἴτε δι' αὐτοῦ Καίσαρος εὐτυχίαν
[4, 30]	ἐς ὄρος ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ	λιμοῦ	ἐς τὰ πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη
[4, 123]	χεῖρας ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις ὑπὸ	λιμοῦ,	καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν ἄλλων
[4, 138]	δι' ἑνὸς ἔργου κίνδυνον ἔσχατον	λιμοῦ	καὶ δέος ἀπωλείας ἐς εὐπορίαν
[4, 116]	τοῦ πυρός, τοὺς δ' ὑπὸ	λιμοῦ	καὶ δίψης δαπανωμένους· οἱ δὲ
[4, 63]	ἐν καιρῷ, τετρυμένην τε ὑπὸ	λιμοῦ	καὶ ξενικὸν στρατὸν οὐ πολὺν
[4, 123]	ἔτι πυνθανομένῳ περί τε τοῦ	λιμοῦ	καὶ περὶ τῇς κατὰ τὸν
[4, 125]	γάρ εἰσιν ὑμῶν τε καὶ	λιμοῦ.	~Ὁ μὲν τοιαῦτα λέγων διετρόχαζε,
[4, 108]	ἀπ' Αἰγύπτου λαβεῖν εἶχον, ὑπὸ	λιμοῦ	τῆς χώρας δεδαπανημένης, οὔτε ἐξ
[4, 125]	ἀναγκαῖον, τοῖς μὲν ὑπὸ δέους	λιμοῦ,	τοῖς δὲ ὑπὸ αἰδοῦς δικαίας,
[4, 118]	ἴδητε, τότε ἡγεῖσθε διωκομένους ὑπὸ	λιμοῦ	τὸν ἐν χερσὶ θάνατον αἱρεῖσθαι.
[4, 21]	υἱὸν ὑπὸ τῆς θαλάσσης διεφθάρθαι	λιμῷ	διεχρήσατο ἑαυτήν. ~Αἵδε μὲν δὴ
[4, 72]	τὴν πόλιν ἢ χερσὶν ἢ	λιμῷ·	καὶ τάδε Ῥοδίων οἱ συνετώτεροι
[4, 23]	τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων, ἑαυτὴν ἀπέκτεινε	λιμῷ.	Καὶ τῆσδε μὲν ἐνθάδε ἐπεμνήσθην,
[4, 15]	δ' οἳ καὶ σφᾶς αὐτοῦς	λιμῷ	τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες καὶ βρόχοις
[4, 100]	ἐπὶ σχολῆς ἐκτρύχειν τοὺς πολεμίους	λιμῷ.	Τοσάδε μὲν ὑμῖν καὶ τοιάδε
[4, 88]	ἀντὶ Μακεδονίας ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον ἐπὶ	Λἴνου	καὶ Μαρωνείας, ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείας
[4, 67]	δεησόμενον ἤδη τόνδε τοῦ Κασσίου	λιπαρέστερον·	καὶ ἐδεῖτο, τῆς δεξιᾶς λαβόμενος,
[4, 15]	βραδύνοντας, ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι καὶ	λιπαροῦντες	ἀπρεπῶς ἢ διωθούμενοι τὸ κακὸν
[4, 116]	καὶ ἐς πέντε διήρκεσαν ἡμέρας,	λιχμώμενοι	τὴν πίσσαν ἢ ἱστίων ἢ
[4, 127]	Οὕτως ἡ παραυτίκα ὀργὴ τὸν	λογισμὸν	αὐτοῖς καὶ τὴν φύσιν ἔσβεσεν.
[4, 70]	δ' ἀντὶ τοιούτων ἔργων καὶ	λογισμῶν	συνθήκας ἡμῖν προφέρετε, γενομένας μὲν
[4, 20]	μὲν δὴ Κικέρων, ἐπί τε	λόγοις	ἀοίδιμος ἐς ἔτι νῦν ἀνήρ,
[4, 119]	ἔργον, ὦ ἄνδρες, τοῖς μὲν	λόγοις	οἶδα ὅτι καὶ οἱ πολέμιοι
[4, 125]	ἔργῳ μέγα καὶ θρασύτης ννπὲρ	λόγον	ἀναγκαῖον, τοῖς μὲν ὑπὸ δέους
[4, 100]	τὰ δὲ λοιπὰ αὐτοῖς ἀνὰ	λόγον	ἀπαντήσειε παρά τε ὑμῶν καὶ
[4, 138]	καὶ Καίσαρος τὸν τῶν στρατηγῶν	λόγον	ἐπηλήθευσαν, διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ
[4, 118]	καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ὑμῶν ἀνὰ	λόγον.	Ὁ μὲν οὕτως εἶπεν καὶ
[4, 76]	βαθυτέρας, τὸ δὲ πλάτος κατὰ	λόγον	τοῦ βάθους, ὥστε παρ' αὐτὴν
[4, 28]	δὲ τῶν Μιντουρναίων καὶ τὸν	λόγον	ὑπονοούντων λοχαγὸς ἐπέγνω διαθέων καὶ
[4, 20]	χεῖρα, ᾗ τοὺς κατὰ Ἀντωνίου	λόγους	οἷα τυράννου συγγράφων, ἐς μίμημα
[4, 101]	παρασκευάσας τὸν στρατὸν ἔργῳ καὶ	λόγῳ	καὶ δωρεαῖς διέλυε τὴν ἐκκλησίαν.
[4, 94]	καὶ ῥάβδοις καὶ πελέκεσι περικοσμοῦντες;	λόγῳ	καὶ Πομπήιον τὸν νέον, οὐδὲν
[4, 96]	ἢ γνώμην δημοκρατικῆς διανοίας προγεγραμμένοι.	λόγῳ	καὶ Πομπήιος μεθ' ἡμῶν προεγράφη,
[4, 66]	~Ῥοδίων δὲ οἱ μὲν ἐν	λόγῳ	μᾶλλον ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις μέλλοντες
[4, 94]	αὐτῆς πάντα πεπρᾶχθαι, πλὴν ἢ	λόγῳ	μόνον ὑμῖν ἔτι ὁμολογῆσαι; Ὃ
[4, 90]	βασιλέας. Ὥστε τί χρὴ τῷ	λόγῳ	παρακαλεῖν ἐς προθυμίαν τε καὶ
[4, 66]	μὲν ἄλλα τὸν πόλεμον ἀντὶ	λόγων	ἔφη κρινεῖν, τὰς δὲ συνθήκας
[4, 100]	ἔργον ἤδη, συνόδου τῆσδε καὶ	λόγων	τῶνδε ἕνεκα, ἐπιδώσομεν εὐθὺς ἀπὸ
[4, 122]	ἐς μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ	λοιδοροῦντες	καὶ ἐγνωκότες οὐ πολιορκίας τρόπῳ
[4, 61]	μὲν προύφερε λιμὸν ὁμοῦ καὶ	λοιμὸν	ἐνοχλοῦντα τότε Αἰγύπτῳ, διὰ δὲ
[4, 100]	ἀνθρωπίνης φροντίδος ἕτοιμα· τὰ δὲ	λοιπὰ	αὐτοῖς ἀνὰ λόγον ἀπαντήσειε παρά
[4, 97]	καὶ συνευχομένους ἡμῖν ἐς τὰ	λοιπὰ	καὶ συναιρομένους. Πολὺ γὰρ δικαιότερα
[4, 104]	δὲ αὐτοὺς ἱκετεύοντος ἐκπονῆσαι τὰ	λοιπὰ	μετ' εὐφημίας, ὁ ποταμὸς περὶ
[4, 21]	κεφαλαὶ μὲν ἀπετέτμηντο, τὰ δὲ	λοιπὰ	σώματα ἔτι συνεπέπλεκτο. Βάλβος τὸν
[4, 135]	αὐτάρκη σώματι ὀρυξάμενος καὶ τὰ	λοιπὰ	τοῖς θεράπουσιν ἐντειλάμενος ἐπέσκηψε τῇ
[4, 3]	ὕπατος ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς τὰ	λοιπὰ	χωρὶς τῶν ἀποθανουμένων. Οἱ δ'
[4, 71]	τε καὶ κατέδυσαν καὶ αἱ	λοιπαὶ	βεβλαμμέναι διέφυγον ἐς τὴν Ῥόδον,
[4, 115]	αἱ πρῶται διέφυγον ὀλίγαι, αἱ	λοιπαὶ	δέ, χαλάσαντος ἄφνω τοῦ πνεύματος,
[4, 85]	ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο, καὶ τὰς	λοιπὰς	λελωβημένας τε καὶ πεπονημένας ὁ
[4, 131]	πεπειραμένοι, οὐκ ἀνατρέψειν τὴν ἔτι	λοιπὴν	διαλλαγῶν ἐλπίδα. Καὶ ὁ Βροῦτος
[4, 89]	ἐχώρουν ἐπὶ τὸ ἔργον, τὴν	λοιπὴν	ἔχοντες ἐπὶ τῶν ἀλλαχόθι χρειῶν.
[4, 46]	λοχαγοὶ διώκοντες ἑτέρους, τὴν δὲ	λοιπὴν	ὁδὸν διελόμενοι τοὺς δεσμώτας ἐξέλυον
[4, 8]	τῆς οὐσίας ἐγγραφέντες εἶναι· οἱ	λοιποὶ	δὲ ἐπὶ τῷ μύσει τῷδε
[4, 78]	δὲ ὕστερον ἐξέδραμον αὖθις οἱ	λοιποὶ	περὶ μεσημβρίαν, ἀναχωρούσης πάλιν τῆς
[4, 81]	πω τῶν Παταρέων, ἐδίδου τὸ	λοιπὸν	αὐτοῖς τῆς ἡμέρας ἐς σκέψιν
[4, 122]	ἐπιτεχνήσεων οὔτε ἐν τῷ πεδίῳ	λοιπὸν	ἐκτάσσειν, παρὰ τὸ τείχισμα τῶν
[4, 129]	~Γενομένης δὲ τῆς τροπῆς τὸ	λοιπὸν	ἔργον οἱ στρατηγοὶ διῃροῦντο, Καῖσαρ
[4, 9]	τῶνδε τῶν οἴκοι, ἕν ἐστι	λοιπὸν	ἔτι ἔργον, στρατεύειν ἐπὶ τοὺς
[4, 41]	διὰ τῶν πυλῶν καὶ τὸ	λοιπὸν	μέχρι Σικελίας ἄγων ἢ φέρων
[4, 28]	τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε, τὸ δὲ	λοιπὸν	σῶμα τοῖς Μιντουρναίοις κατέλιπε. Λάργον
[4, 2]	καὶ Οὐεντίδιον αὐτὴν ἐς τὸ	λοιπὸν	τοῦ ἔτους μεταλαβεῖν, καινὴν δὲ
[4, 93]	ἑαυτοῦ πεποίητο ἴδια, τὸν ἔτι	λοιπὸν	τρόπον ἀμύνασθαι τὴν τυραννίδα ἐπενόησεν,
[4, 14]	τοῖς σφαγεῦσιν ἐκυνηγέτουν. Ὁ δὲ	λοιπὸς	ὅμιλος, οἱ μὲν τὰς οἰκίας
[4, 64]	ἐπανιὼν ᾤκτειρέ τε καὶ τοῦ	λοιποῦ	τῶν ἐσφορῶν ἀπέλυσε. ~Τάρσος μὲν
[4, 112]	μέχρι ποτὲ ἐπύθοντο καὶ τοὺς	λοιποὺς	ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ ἐπανῄεσαν, ἀχθοφόροις
[4, 62]	τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ τοὺς	λοιποὺς	ἐσφοραῖς βαρυτάταις ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν
[4, 9]	μὲν ἤδη τετιμωρήμεθα, τοὺς δὲ	λοιποὺς	θεοῦ συνεπιλαμβάνοντος αὐτίκα δίκην διδόντας
[4, 136]	δὲ ἐπέτρεψαν ἑαυτοὺς ἅμα τῷ	λοιπῷ	στρατῷ τῶν ὁμοτίμων Μεσσάλᾳ τε
[4, 17]	ἄναυδοι μέχρι βαθυτάτης νυκτός, τῷ	λοιπῷ	τοῦ δημάρχου σώματι συγκατέκειντο. Δεύτερος
[4, 129]	κρείττων ἐχθροῦ φίλος. Καὶ τὸν	Λουκίλιον	τότε μέν τινι τῶν φίλων
[4, 129]	Βροῦτον ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ' ὁ	Λουκίλιος	ἐντυχὼν μάλα θρασέως εἶπε· Βροῦτος
[4, 129]	αὐτοὺς ἀσχέτως ἔχοντας τοῦ δρόμου	Λουκίλιος	ἰδὼν ὑπέστη καὶ ὡς Βροῦτος
[4, 44]	τοῖς τυμβωρύχοις παρέσχε περιδύειν, μέχρι	Λουκρήτιον	ἐπὶ τὰς πύλας διαφυγεῖν. Ἐκεῖ
[4, 44]	τῷ τάφῳ μετὰ τοῦ πατρός.	Λουκρήτιος	ἀλώμενος σὺν δυσὶ θεράπουσιν ἀγαθοῖς
[4, 44]	διαφυγεῖν. Ἐκεῖ δὲ αὐτὸν ὁ	Λουκρήτιος	περιμείνας τε καὶ τῆς ἑαυτοῦ
[4, 106]	σταδίους προελθόντι δύο εἰσὶν ἄλλοι	λόφοι,	Φιλίππων μὲν αὐτῶν ὅσον ὀκτωκαίδεκα
[4, 55]	τῆς ἀναχωρήσεως, μὴ ἀποκλεισθείη, καὶ	λόφον	ἐν μέσῳ καταλαβεῖν, Ἀραβίωνα δὲ
[4, 113]	στρατόπεδον, ἀνέδραμεν ἐς τὸν Φιλίππων	λόφον	καὶ τὰ γιγνόμενα ἐφεώρα. Οὐκ
[4, 55]	κτεῖναί τε πολλοὺς καὶ τὸν	λόφον	περικυκλῶσαι. Ὁρῶν δὲ ταῦτα ὁ
[4, 125]	ἐμὲ μήτε αὑτούς. Ἔχετε καὶ	λόφον	σύμμαχον καὶ τὰ κατὰ νώτου
[4, 121]	τῆς κομιδῆς τῶν ἀναγκαίων διελάμβανε.	Λόφος	δὲ ἦν ἀγχοτάτω τοῦ Κασσίου
[4, 106]	~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν ἕτερος	λόφος	οὐ μακράν, ὃν Διονύσου λέγουσιν,
[4, 46]	δὲ ἕῳ περινεύοντες ἐκ τοῦ	λόφου	ἔδοξαν ἀλλήλους ἑκάτερος στρατὸν ἐπὶ
[4, 26]	δὲ οἰκέτης τὸν κεκτημένον ἐπὶ	λόφου	ἐκάθισε καὶ αὐτὸς ἐπὶ θάλασσαν
[4, 125]	ἐδίδασκε μὴ πολὺ προύχειν τοὺ	λόφου,	ἵνα αὐτοῖς ἥ τε ἀναχώρησις,
[4, 56]	ταῦτα ὁ Λαίλιος ἀπὸ τοῦ	λόφου	καθορῶν ἑαυτὸν διεχρήσατο. Τῶν δ'
[4, 105]	Ἔστι δὲ ἡ πόλις ἐπὶ	λόφου	περικρήμνου, τοσαύτη τὸ μέγεθος, ὅσον
[4, 105]	τὸ μέγεθος, ὅσον ἐστὶ τοῦ	λόφου	τὸ εὖρος. Ἔχει δὲ πρὸς
[4, 105]	κρῆναι γάρ εἰσι περὶ τῷ	λόφῳ	ναμάτων πολλαί. Φίλιππος δὲ ὡς
[4, 46]	αὐτῶν ἐπὶ θάλασσαν, ἀμφί τινι	λόφῳ	σταθμεύουσι, μεγάλῳ δέει καθορῶντες ἀλλήλους.
[4, 106]	ἀνόδευτα· τὸ δὲ μέσον τῶν	λόφων,	τὰ ὀκτὼ στάδια, δίοδος ἦν
[4, 46]	τὰς μὲν πύλας διέδραμον ὡς	λοχαγοὶ	διώκοντες ἑτέρους, τὴν δὲ λοιπὴν
[4, 46]	δὲ καὶ Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες εἶναι	λοχαγοὶ	καὶ τοὺς θεράποντας ἐς στρατιώτας
[4, 19]	τὸ χωρίον οἱ περὶ οὐρὰν	λοχαγοί.	~Τότε γὰρ οἱ μὲν θεράποντες
[4, 30]	αὐταῖς χοινικίσι διέδρα καὶ παροδεύουσι	λοχαγοῖς	ἑαυτὸν ἐμήνυσέ τε καὶ ἀνῃρέθη.
[4, 12]	τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο τοῖς	λοχαγοῖς	ἐρευνᾶν περιθέουσι, καὶ ἐγίγνετο πάντα
[4, 46]	διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν πολλάκις ἑτέροις	λοχαγοῖς	ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον ἐν τάφῳ
[4, 26]	δέσποτα, εἶπε καὶ κτείνει τὸν	λοχαγὸν	ἐμπεσὼν ἄφνω. Μετὰ δὲ ἐκεῖνον
[4, 46]	ὁπλίτας καὶ τὸν δεσπότην ὡς	λοχαγὸν	ἐξήγαγε· τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν
[4, 20]	δὲ ἥσθη μάλιστα καὶ τὸν	λοχαγὸν	ἐστεφάνωσε καὶ πλέοσι τῶν ἄθλων
[4, 27]	διωκόμενον ἄλλον ἰδὼν ἤρετο τὸν	λοχαγὸν	τὸν διώκοντα, τίς ὁ προγεγραμμένος
[4, 17]	δέει, ὁ δὲ τῶν ὁπλιτῶν	λοχαγὸς	ἐκέλευεν ἠρεμεῖν κατακλιθέντας, τὸν δὲ
[4, 28]	Μιντουρναίων καὶ τὸν λόγον ὑπονοούντων	λοχαγὸς	ἐπέγνω διαθέων καὶ τὴν κεφαλὴν
[4, 22]	κτείνατε πρὸ τούτου. Καὶ ὁ	λοχαγὸς	ἔχων τὸ ἀκριβὲς ἀνάγραπτον, εἰκότα
[4, 27]	ὁ προγεγραμμένος εἴη· καὶ ὁ	λοχαγὸς	τὸν Αἰμίλιον γνωρίσας Σὺ κἀκεῖνος
[4, 17]	μὲν δὴ καὶ οἰχομένου τοῦ	λοχαγοῦ	τεθηπότες ἄναυδοι μέχρι βαθυτάτης νυκτός,
[4, 120]	χιλιάρχῃ δὲ τὸ διπλάσιον τοῦ	λοχαγοῦ.	~Τοιαῦτα εἰπὼν τῆς ἐπιούσης πάλιν
[4, 18]	δυναστεύοντος δὲ παρ' Ἀντωνίῳ, τοὺς	λοχαγοὺς	ἠξίου τὴν σφαγὴν ἐπισχεῖν οἱ
[4, 62]	διαφθεῖραι διέφθειρε τοὺς ἡμεροφυλακοῦντας αὐτῷ	λοχαγοὺς	καὶ ἀναπαυομένου τοῦ Μάρσου μεθ'
[4, 120]	νικητήρια, δραχμὰς ἑκάστῳ στρατιώτῃ πεντακισχιλίας,	λοχαγῷ	δὲ πεντάκις τοσαύτας, χιλιάρχῃ δὲ
[4, 100]	χιλίας καὶ πεντακοσίας δραχμὰς Ἰταλικάς,	λοχαγῷ	δὲ πενταπλάσιον καὶ χιλιάρχῃ δὲ
[4, 19]	Κικέρωνι ἐχθροῦ γεγονότος, Λαίνᾳ τῷ	λοχαγῷ	σὺν ὀλίγοις ὄντι τὴν ἀτραπὸν
[4, 81]	ἐμήνυσε χρυσίον κρύψαι καὶ πεμφθέντι	λοχαγῷ	τὸ χρυσίον ἔδειξεν. Ἀγομένων δὲ
[4, 37]	~Παῦλος, ὁ ἀδελφὸς Λεπίδου, τῶν	λοχαγῶν	αὐτὸν ὡς ἀδελφὸν αὐτοκράτορος αἰδουμένων,
[4, 27]	καὶ αὐτοὺς τοῖς ἀπαντῶσι τῶν	λοχαγῶν	αὐτὸς ὁ δρόμος ἐμήνυσεν. Ἰκέλιος
[4, 26]	χωρίοις παρὰ εὐνόοις θεράπουσιν ἐκρύπτετο,	λοχαγῶν	δ' αἰεὶ σὺν ὅπλοις ἢ
[4, 25]	ἔχων ὁ Οὐετουλῖνος ἀνῄρει τῶν	λοχαγῶν	τοὺς διαθέοντας, μέχρι πεμφθέντος ἐπ'
[4, 37]	ἐς πολὺ καὶ τήνδε τῶν	λοχαγῶν	ὡς μητέρα αὐτοκράτορος. Βιαζομένων δ'
[4, 19]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἦγον διὰ	λόχμης	βαθείας λανθάνοντες. Πολλῶν δὲ ἀνὰ
[4, 44]	ὑπὸ Σύλλα προγραφεὶς ἑαλώκει, εἶδε	λόχον	ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα καὶ πρὸς τὸ
[4, 92]	καὶ ψηφιζόμενοι κατὰ φυλὰς ἢ	λόχους	καὶ ἀποφαίνοντες ὑπάτους τε καὶ
[4, 109]	δ' ἡμέρας ἐργασάμενος ὧδε ἐσέπεμψε	λόχους	ὀρθίους νυκτὸς ἄφνω καὶ τὰ
[4, 75]	ὅσην ἔφθασε. ~Τὰ δ' ἀμφὶ	Λυκίαν	καὶ Βροῦτον, μικρὰ καὶ τῶν
[4, 60]	περιέπεμπεν ἔς τε Φοινίκην καὶ	Λυκίαν	καὶ Ῥόδον. ~Ὑπερορώμενος δὲ ὑπὸ
[4, 61]	δὲ ἐπεῖχον. Ῥόδιοι δὲ καὶ	Λύκιοι	οὔτε Κασσίῳ οὔτε Βρούτῳ συμμαχήσειν
[4, 65]	τὸ πλῆθος, Ῥοδίους δὲ καὶ	Λυκίους	ἐξελεῖν, εὔνους τε ὄντας ἐκείνοις
[4, 76]	τε ὁ Κάσσιος καὶ ἔδοξε	Λυκίους	καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων
[4, 65]	ὧδε, ἐχώρουν Βροῦτος μὲν ἐπὶ	Λυκίους,	Κάσσιος δὲ ἐπὶ Ῥοδίους, τεθραμμένος
[4, 82]	πόλει καὶ τὸ ναυτικὸν τὸ	Λυκίων	ἅμα ταῖς ἄλλαῖς ναυσὶν ἐκέλευε
[4, 76]	Λυκίους καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο	Λυκίων	ἐπὶ Ξανθίους πρώτους. Οἱ δὲ
[4, 82]	ἐπανῄει. Καὶ τὸ κοινὸν τὸ	Λυκίων	ἐς Βροῦτον ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε
[4, 60]	Φίγλου παρά τε Ῥοδίων καὶ	Λυκίων	καὶ Παμφύλων καὶ ἐκ Κιλικίας·
[4, 4]	τε γὰρ ὠρύοντο ὁμαλῶς οἷα	λύκοι,	σύμβολον ἀηδές, καὶ λύκοι τὴν
[4, 4]	οἷα λύκοι, σύμβολον ἀηδές, καὶ	λύκοι	τὴν ἀγορὰν διέθεον, οὐκ ἐπιχωριάζον
[4, 40]	ἡ γυνὴ νυκτὸς ἐς ὑπόνομον	λυμάτων	καθῆκεν, ἐς ὃν ἡμέρας οὐχ
[4, 88]	Λἴνου καὶ Μαρωνείας, ὅθεν ἐπὶ	Λυσιμαχείας	τε καὶ Καρδίας, αἳ τὸν
[4, 88]	ἦσαν Βρούτῳ μὲν Κελτοὶ καὶ	Λυσιτανοὶ	τετρακισχίλιοι καὶ Θρᾷκες καὶ Ἰλλυριοὶ
[4, 72]	ἐπεσκεύασε τὰ σκάφη, διέπλευσεν ἐς	Λώρυμα,	Ῥοδίων τι φρούριον ἐν τῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/01/2007