HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  457 formes différentes pour 2563 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[4, 23]   αὐτάγγελος ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε  καθ'   εαυτῆς, κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν
[4, 100]   δὲ καὶ εἰσὶ καὶ φέρονται  καθ'   ἑκάστην ἡμέραν ἀπόνως διὰ θαλάττης
[4, 16]   ἐφ' ἑαυτῶν· ὀλίγα δὲ ἐγὼ  καθ'   ἑκάστην ἰδέαν, ἐς πίστιν ἑκάστης
[4, 25]   τὰς θύρας ὑπανοίγων τοὺς ἐσβιαζομένους  καθ'   ἕνα ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ πολλῶν
[4, 70]   συγκείμενον, Ῥωμαίοις Ῥοδίους βοηθεῖν, κἂν  καθ'   ἕνα χρῄζωσιν. Εἰ δὲ οὔτε
[4, 67]   Ῥώμῃ δέ, ὅσα ὑμῖν αὐτοῖς  καθ'   ἑτέρων καὶ κατ' Ἀντιόχου τοῦ
[4, 123]   νικήσαντες, οἱ διώξαντες, οἱ τοὺς  καθ'   ἡμᾶς πολεμίους κατακανόντες, οἱ τὸ
[4, 8]   δὲ καταπλήξαντες ἐπάγουσι τῇ πατρίδι  καθ'   ἡμῶν. ~Ἡμεῖς δὲ αὐτῶν τοὺς
[4, 8]   καὶ στρατὸν ἐξ αὐτῶν ἀγείρουσι  καθ'   ἡμῶν καὶ ἕτερον αἰτοῦσι παρὰ
[4, 9]   ἀθρόως ποιήσασθαι, ἄρξαντάς γε τοῦ  καθ'   ἡμῶν πολέμου, ὅτε πολεμίους ἡμᾶς
[4, 19]   ἀλλὰ εἰς ἴδιον χωρίον,  καθ'   ἱστορίαν τοῦδε τοῦ πάθους εἶδον,
[4, 94]   εἶναι· ἐπισχόντος δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου  καθ'   ὑπόκρισιν ἀταξίας καὶ οὐδ' ἡμῶν
[4, 84]   δὲ καὶ τῆς θαλάσσης ἄρχειν,  καθὰ   ἦρχεν αὐτοῦ καὶ πατήρ,
[4, 123]   μάλιστα μισθοφόρων, οἷς ἐστιν αἰεί,  καθὰ   καὶ τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς
[4, 134]   Κασσίῳ τε γὰρ τὸν στρατὸν  καθαίροντι   ῥαβδοῦχος ἀνεστραμμένον τὸν στέφανον
[4, 134]   ἄμφω δ' αὑτῶν ἐγένοντο αὐθένται  καθάπερ   ἐγένοντο τοῦ Καίσαρος. Κάσσιος μὲν
[4, 133]   πόνοις μὲν Κάσσιος ἀμεταστρεπτί,  καθάπερ   ἐς τὸν ἀγωνιστὴν οἱ μονομαχοῦντες,
[4, 106]   τὴν Ἀσίαν τε καὶ Εὐρώπην  καθάπερ   πύλαι, καὶ αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ
[4, 99]   τοξόταις αἰεὶ διαπλέοντες ἐνοχλοῦσι πολλά,  καθαρευούσης   πολεμίων ἡμῖν τῆς ὄπισθεν γῆς
[4, 66]   ὁμοίους ἄνδρας ἐμνημόνευον. Ναῦς τε  καθεῖλκον   τὰς ἀρίστας σφῶν τρεῖς καὶ
[4, 32]   γυναῖκες οὔτε πολέμιον ἐψηφισάμεθα οὔτε  καθείλομεν   οἰκίαν στρατὸν διεφθείραμεν
[4, 76]   δὲ τά τε προάστεια σφῶν  καθεῖλον,   ἵνα μὴ ἐς κατάλυσιν αὐτοῖς
[4, 8]   ἱερῶν, καὶ τὰ φοβερώτατα Ῥωμαίοις  καθελόντα   τε ἔθνη καὶ κτησάμενον, καὶ
[4, 72]   γιγνομένην Κάσσιος ἀπὸ ὄρους  καθεώρα·   ὡς δὲ ἐπεσκεύασε τὰ σκάφη,
[4, 112]   οὐδὲ τότε ἀλλήλων ᾐσθάνοντο οὐδὲ  καθεώρων,   ἐπεὶ ῥίψαντές γε, ὅσα ἔφερον,
[4, 72]   καὶ τάδε Ῥοδίων οἱ συνετώτεροι  καθεώρων,   καὶ Φάννιος αὐτοῖς καὶ Λέντλος
[4, 40]   γυνὴ νυκτὸς ἐς ὑπόνομον λυμάτων  καθῆκεν,   ἐς ὃν ἡμέρας οὐχ ὑποστάντων
[4, 89]   ἔχοντες ἐπὶ τῶν ἀλλαχόθι χρειῶν.  Καθήραντες   δὲ αὐτὴν τοῖς νομιζομένοις ἀνεπλήρουν
[4, 26]   τὴν σφαγήν. Ἄλλος ἐν φανερῷ  καθῆστο   ἑκὼν καὶ βραδυνόντων τῶν σφαγέων
[4, 134]   πολλὰ ὑπὲρ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ  καθιέμενα   κλαγγὴν οὐδεμίαν ἠφίει, καὶ μελισσῶν
[4, 3]   ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς τάδε  καθισταμένοις   καὶ πολεμοῦσι πόλεμον ἔκδημον. Ταῦτα
[4, 7]   καὶ Λακεδαιμόνιοι τοῖς ἄρτι  καθισταμένοις   τὰ ὑπήκοα ἐτίθεντο ὄνομα, οὔτε
[4, 16]   πολλοῦ ἄρα ἐς τὴν νῦν  καθιστάμενος   εὐταξίαν. Ἐγένετο μὲν οὖν τοιάδε
[4, 10]   τὴν πόλιν κἀκεῖνος ἐν ἐμφυλίοις  καθιστάμενος,   ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε δι' εὐπραξίαν,
[4, 33]   πατρίδος· ὑμεῖς δέ φατε καὶ  καθίστασθαι   τὴν πολιτείαν. ~Τοιαῦτα τῆς Ὁρτησίας
[4, 114]   νύκτα πᾶσαν τὸ Κασσίου στρατόπεδον  καθίστατο.   Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τῶν πολεμίων
[4, 56]   τὰς δὲ πόλεις τῷ Καίσαρι  καθίστατο,   συγγινώσκων ἁπάσαις. ~Τοῦτο μὲν δὴ
[4, 45]   Πλάγκον ὑπατεύοντα Ἀντώνιος ἔπεισε  κάθοδον   αὐτῷ ψηφίσασθαι. Καὶ ἐπὶ τῷδε
[4, 37]   ἐψηφίζετὀ, παρεσκεύασεν ὅμως Πλάγκον ὑπατεύοντα  κάθοδον   τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας δὲ
[4, 56]   Λαίλιος ἀπὸ τοῦ λόφου  καθορῶν   ἑαυτὸν διεχρήσατο. Τῶν δ' ἀρχόντων
[4, 46]   τινι λόφῳ σταθμεύουσι, μεγάλῳ δέει  καθορῶντες   ἀλλήλους. Ἅμα δὲ ἕῳ περινεύοντες
[4, 4]   καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς ἐς ἱερὰ  καὶ   ἀγάλματα ἔπιπτον. Ἐφ' οἷς
[4, 95]   ἄρτι καὶ στρατηγῶν καὶ δημάρχων  καὶ   ἀγορανόμων καὶ ἱππέων κεφαλαὶ πρόκεινται·
[4, 32]   τε καὶ παῖδας καὶ ἄνδρας  καὶ   ἀδελφοὺς ἐπικαλοῦντες, ὅτι πρὸς αὐτῶν
[4, 23]   ἔκτεινεν ἄμφω. ~Ταῦτα μὲν δὴ  καὶ   ἀδελφῶν δείγματα· Λιγάριον δὲ
[4, 15]   ἀρετή, γυναικῶν τε καὶ παιδίων  καὶ   ἀδελφῶν καὶ θεραπόντων, περισῳζόντων τε
[4, 60]   εὐπορήσειν τε ἀγορᾶς ἀπὸ θαλάσσης  καὶ   ἀδεῶς, ὅτε βούλοιτο, ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν
[4, 132]   αἰτίαν, πορρωτέρω τε ὄντε αὐτὼ  καὶ   ἀδιαλλάκτω. ~Ἐπεί γε μὴν ἔργων
[4, 72]   οὐδέν, ὡς ἐν ἔργῳ ταχεῖ  καὶ   ἀδοκήτῳ, παρεσκεύαστο αὐτοῖς ἐς πολιορκίαν.
[4, 117]   λαβεῖν διὰ Πομπήιον καὶ Μοῦρκον  καὶ   Ἀηνόβαρβον, ναυσὶν ἑξήκοντα καὶ διακοσίαις
[4, 115]   παρέπεμπον ὀλίγαι. Μοῦρκος δ' αὐτοῖς  καὶ   Ἀηνόβαρβος ἑκατὸν καὶ τριάκοντα μακραῖς
[4, 99]   καὶ Μοῦρκος ἐν τῷ Ἰονίῳ  καὶ   Ἀηνόβαρβος στόλῳ πολλῷ καὶ ὑπηρεσίᾳ
[4, 13]   ὕπουλα ἦν, ἀθρόα τότε ἐγίγνετο  καὶ   ἀθέμιστος μεταβολὴ βουλευτῶν ἀνδρῶν, ὑπάτων
[4, 104]   ἰδεῖν, ἡγούμενοι δὲ ἑτέραν ἄγεσθαι.  Καὶ   ἀθύμουν καὶ ἐβόων καὶ τὸν
[4, 71]   δύο ἀνερράγησάν τε καὶ κατέδυσαν  καὶ   αἱ λοιπαὶ βεβλαμμέναι διέφυγον ἐς
[4, 3]   ἦσαν αἱ πόλεις ἄλλαι τε  καὶ   αἱ περιφανέσταται μάλιστα αὐτῶν Καπύη
[4, 14]   καὶ περιέσωσαν ὁμόνοιαι, τὴν δὲ  καὶ   αἱ στάσεις τῶν ἀρχόντων προαπώλεσαν
[4, 68]   πρὸς σὲ δέ, Κάσσιε,  καὶ   αἰδώς τις ἔστιν ἐξαίρετος ἔς
[4, 4]   τὰ μὲν ἵδρου, τὰ δὲ  καὶ   αἷμα ἵδρου, ἀνδρῶν τε μεγάλαι
[4, 108]   καὶ ἐν τοσούτῳ μόνοις ἱππεῦσι  καὶ   ἀκροβολισμοῖς ἐπειρῶντο ἀλλήλων. Ὡς δὲ
[4, 113]   σὺν ἡδονῇ καὶ ἐπὶ τῷδε  καὶ   ἀλαλαξάντων μέγα, τὸν Κάσσιον ἡγούμενον
[4, 52]   κίνδυνον καὶ σωτηρίαν γενόμενα, πολλὰ  καὶ   ἄλλα παραλιπόντι τοιάδε μάλιστα ἦν·
[4, 136]   καὶ ὅπλα καὶ τροφαὶ δαψιλεῖς  καὶ   ἄλλη παρασκευὴ πολλή. ~Οὕτω μὲν
[4, 128]   συμπλεκόμενοι ἔκοπτόν τε καὶ ἐκόπτοντο  καὶ   ἀλλήλους ἐξώθουν ἀπὸ τῆς τάξεως,
[4, 59]   ἐς πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ  καὶ   Ἀλλιηνός, ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶς ἐς
[4, 70]   τὰ συγκείμενα· ἡμεῖς δὲ ξένοι  καὶ   ἀλλότριοι τῶν συνθηκῶν ὄντες πολεμήσομεν
[4, 123]   ἀπορίας ἀπόνοιαν· καὶ ᾑρεῖτο πολιορκίας  καὶ   ἄλλου παντὸς ἀνέχεσθαι, μᾶλλον
[4, 66]   περὶ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς, φευγούσης  καὶ   ἁλωμένης ἐν τῷ παρόντι διὰ
[4, 99]   στρατηγῶν πρόνοιαν ὅτι καὶ πλέονα  καὶ   ἀμείνονά ἐστιν ἡμῖν τοῖς
[4, 94]   ἀμείψονται μεγάλαις δωρεαῖς, ὅταν εἰπεῖν  καὶ   ἀμείψασθαι δύνωνται. ~Νῦν μὲν γὰρ
[4, 77]   καὶ οἱ Ξάνθιοι νομίσαντες ἀφυλαξίαν  καὶ   ἀμέλειαν εἶναι νυκτὸς ἐξέδραμον μετὰ
[4, 136]   ἀλλὰ δύο στρατοπέδων μεγάλων τε  καὶ   ἀμφηρίστων περὶ τὴν ἐκείνων γῆν
[4, 13]   ἦν ἀνά τε τὴν χώραν  καὶ   ἀνὰ τὴν πόλιν, ὡς ἕκαστός
[4, 27]   ἀναγινώσκειν ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα ἐκέλευον  καὶ   ἀναγινώσκοντα ἔκτειναν. Αἰμίλιος δὲ ἀγνοῶν,
[4, 72]   καὶ τότε ναῦς ἀποβαλόντες συνεκλείσθησαν.  Καὶ   ἀναδραμόντες ἐπὶ τὰ τείχη πάντα
[4, 103]   ἧς ὑπερεωράκεσαν περιόδου νῦν ἄρχεσθαι  καὶ   ἀνακυκλεύειν τὰ ἠνυσμένα, ὀψὲ καὶ
[4, 131]   ἐθελήσουσιν ὤσασθαι διὰ τῶν ἐφεδρειῶν  καὶ   ἀναλαβεῖν τὰ ἴδια, ἔτι φυλασσόμενα
[4, 62]   διέφθειρε τοὺς ἡμεροφυλακοῦντας αὐτῷ λοχαγοὺς  καὶ   ἀναπαυομένου τοῦ Μάρσου μεθ' ἡμέραν
[4, 71]   αὐτοῖς μόνον ἐκ τοῦ μετώπου  καὶ   ἀναχωροῦσιν μὲν ἐμπειρία διέφθαρτο
[4, 32]   ἤδη γονέας τε καὶ παῖδας  καὶ   ἄνδρας καὶ ἀδελφοὺς ἐπικαλοῦντες, ὅτι
[4, 80]   τῶν ἀνδρῶν γύναια ὀλίγα ἐλεύθερα  καὶ   ἄνδρας οὐδὲ ἐς ἑκατὸν καὶ
[4, 95]   πάντων, ὅσα τέως ἦν ὕπουλα,  καὶ   ἀνδρολήψια αἰφνίδια καὶ μύση ποικίλα
[4, 111]   δ' εἶχεν ὁρμῆς, ἐχεῖτο δρόμῳ  καὶ   ἀνέβαινε, βαλλόμενός τε καὶ χαλεπῶς,
[4, 65]   μάχην, τὰς ἰδίας ναῦς ἐπεσκεύαζε  καὶ   ἀνεπλήρου καὶ ἐγύμναζεν ἐν Μύνδῳ.
[4, 115]   πολεμίοις. Ἐνέβαλλον γὰρ ἀδεῶς ἑκάστῃ  καὶ   ἀνερρήγνυον· οὐδὲ αἱ παραπέμπουσαί σφας
[4, 81]   αὐτοῖς τῆς ἡμέρας ἐς σκέψιν  καὶ   ἀνεχώρει. Ἅμα δὲ ἡμέρᾳ προσῆγεν.
[4, 63]   ἐγγὺς ἐθνῶν μέχρι Ἰωνίας ἐπέδραμε  καὶ   ἀνεχώρησεν. Αὐτὸς δὲ Κάσσιος
[4, 104]   ᾤετο ὁδεύσειν διὰ τοιᾶσδε ὕλης,  καὶ   ἀνήγγειλε τοῖς ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν·
[4, 30]   παροδεύουσι λοχαγοῖς ἑαυτὸν ἐμήνυσέ τε  καὶ   ἀνῃρέθη. ~Γιγνομένων δὲ τούτων Λέπιδος
[4, 56]   ὑπασπιστῶν τινι τὴν σφαγὴν ὑπέσχε  καὶ   ἀνῃρέθη, δὲ Κορνιφίκιος τῇ
[4, 20]   τῇ πατρίδι γεγονὼς χρήσιμος, ἀνῄρητο  καὶ   ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο· δὲ παῖς
[4, 114]   ἐνθυμήματος, Ὁπλισώμεθα, ἔφη, καὶ ἡμεῖς  καὶ   ἀνθυποκριθῶμεν ἐλάσσονα παθεῖν. Ὡς δὲ
[4, 114]   ἐνεκάλει καὶ ἐμακάριζεν ὁμοῦ φροντίδων  καὶ   ἀνίας ἀπηλλαγμένον, αἳ Βροῦτον ἐς
[4, 106]   δὲ τὰ στενὰ καὶ ἀτριβῆ  καὶ   ἀνόδευτα· τὸ δὲ μέσον τῶν
[4, 123]   καὶ φιλόφρονα ἐς ἅπαντας εἶναι  καὶ   ἀνόμοιον Κασσίῳ, αὐστηρῷ καὶ ἀρχικῷ
[4, 55]   τὸν Κορνιφίκιον ἐς Ἰτύκην ᾖει  καὶ   ἀντεστρατοπέδευε μετὰ πλειόνων ὄντι. Λαίλιον
[4, 135]   τεθνάναι Βροῦτον, πρέσβεις ἐς Καίσαρα  καὶ   Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ συγγνώμης ἔτυχον
[4, 58]   χαλεπαίνουσα βουλὴ Δολοβέλλαν μὲν  καὶ   Ἀντώνιον ἐψηφίσαντο εἶναι πολεμίους, Βροῦτον
[4, 74]   παρασκευῇ βαρυτάτῃ πρὸς Καίσαρά τε  καὶ   Ἀντώνιον· τὰ γὰρ ἐκείνων αἱρουμένη
[4, 3]   ἑπτὰ δὲ τέλη νείμασθαι Καίσαρα  καὶ   Ἀντώνιον, τρία μὲν Καίσαρα, τέσσαρα
[4, 86]   καὶ ἐπ' αὐτῷ Καῖσάρ τε  καὶ   Ἀντώνιος διέπλευσαν. Καὶ Μοῦρκος
[4, 2]   ἑξῆς οὕτως ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν  καὶ   Ἀντώνιος ἐς φιλίαν ἀπ' ἔχθρας
[4, 87]   καὶ Νωρβανός οὓς Καῖσαρ  καὶ   Ἀντώνιος μετὰ ὀκτὼ τελῶν ἐς
[4, 7]   εἶναι τριῶν ἀνδρῶν, Λεπίδου τε  καὶ   Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος, ἴσον ἰσχύουσαν
[4, 45]   Σέργιος ὕστερον, ἐν τῇ Καίσαρος  καὶ   Ἀντωνίου στάσει, τῆς βουλῆς ψηφιζομένης
[4, 135]   τὸ στρατόπεδον ἐδόθη τοῖς Καίσαρος  καὶ   Ἀντωνίου στρατοῖς διαρπάσαι. Τῶν δ'
[4, 63]   κατὰ σπουδήν, ὡς ἤδη Καίσαρος  καὶ   Ἀντωνίου τὸν Ἰόνιον περώντων. Ἄκων
[4, 49]   Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον. Ἐστρατήγει δὲ  καὶ   Ἀντωνίῳ Βαρβούλας, καὶ τύχη
[4, 137]   ~Οὕτω μὲν δὴ Καίσαρί τε  καὶ   Ἀντωνίῳ διὰ τόλμης ἐπισφαλοῦς καὶ
[4, 2]   τῶν ἐμφυλίων νομοθετηθῆναι Λεπίδῳ τε  καὶ   Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι, ἣν ἐπὶ
[4, 108]   ἑκατέρων Θρᾳκίοις ἦσαν Καίσαρι μὲν  καὶ   Ἀντωνίῳ μύριοι καὶ τρισχίλιοι, Βρούτῳ
[4, 19]   φιλοτιμότατα πάντων Ἀντώνιός τε ἐζήτει  καὶ   Ἀντωνίῳ πάντες) ἐς τὸ δωμάτιον
[4, 103]   τὸ νῦν ὑπό τε κρημνῶν  καὶ   ἀνυδρίας καὶ ὕλης πυκνῆς· ἢν
[4, 68]   μὲν δὴ καὶ γένους ἕνεκα  καὶ   ἀξιώσεως ἡμῶν καὶ τύχης ἐς
[4, 83]   ὡς οὐδὲν μέγα διὰ νεότητα  καὶ   ἀπειρίαν ἐργασόμενος, καὶ ἠλᾶτο περὶ
[4, 34]   μυριάδων, ἀστὸν ὁμοῦ καὶ ξένον  καὶ   ἀπελεύθερον καὶ ἱερέα καὶ πανταεθνῆ,
[4, 95]   ποικίλα γυναικῶν τε καὶ υἱῶν  καὶ   ἀπελευθέρων καὶ οἰκετῶν. Ἐς τοσοῦτον
[4, 72]   τείχη πάντα τε ὅπλων ἐπλήρουν  καὶ   ἀπεμάχοντο ὁμοῦ τοὺς περὶ τὸν
[4, 115]   δὲ τοὺς συνδέσμους ἀνέλυον ὀξέως  καὶ   ἀπέφευγον ἀλλήλων διὰ τὸ πῦρ
[4, 24]   θεραπαίνης φυγόντα παλλακευθείσης τε αὐτῷ  καὶ   ἀπηλευθερωμένης καὶ προῖκα ἐς γάμον
[4, 128]   καὶ ἔφοδος ἦν σοβαρά τε  καὶ   ἀπηνής. Τοξευμάτων μὲν δὴ καὶ
[4, 40]   ὑπ' αὐτῷ ποτε ἐν Συρίᾳ)  Καὶ   ἄπιθι χαίρων, εἶπεν, αὐτοκράτορ· τοῦτο
[4, 61]   προτέρου Καίσαρος συνέπρασσε τῷ Δολοβέλλᾳ.  Καὶ   ἀπὸ τῆσδε τῆς γνώμης αὐτῷ
[4, 25]   ἀνδρῶν καὶ ὅσοι συνέφευγον αὐτοῖς,  καὶ   ἀπὸ τῶν ὀκτωκαίδεκα πόλεων, αἳ
[4, 123]   ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις ὑπὸ λιμοῦ,  καὶ   ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν ἄλλων ἑαυτοὺς
[4, 132]   τῆς ἀρετὴς καὶ τύχης ἐθαύμαζε  καὶ   ἀποθανόντα ἔθαπτε δημοσίᾳ καὶ ἐκύρου
[4, 126]   καὶ τόλμαις ἐνδίδωσι καὶ σιδήρῳ  καὶ   ἀπονοία. Ἔχει δὲ ἡμῖν ἐπείξεως
[4, 24]   γάμους. ~Σάλασσος δὲ ἐκφυγών τε  καὶ   ἀπορούμενος ἧκε μὲν ἐς πόλιν
[4, 71]   στενοχωρίας κεκυκλευμένοις, αἱ δὲ ἐμβολαὶ  καὶ   ἀποσιμώσεις ἐς βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων
[4, 92]   ψηφιζόμενοι κατὰ φυλὰς λόχους  καὶ   ἀποφαίνοντες ὑπάτους τε καὶ δημάρχους
[4, 26]   κτεινόμενόν τε εἶδε τὸν δεσπότην  καὶ   ἀποψύχοντος ἤδη μέγα βοῶν Ἐπίμεινον
[4, 25]   διερρίπτει, μέχρι κεκενωμένης ἐπικλείσας ἐνέπρησε  καὶ   ἀπώλετο, καὶ τὸ πῦρ πολλὰ
[4, 83]   ὡς ἐς οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον,  καὶ   Ἀραβίων ἐκ Λιβύης ἀφίκετ' αὐτῷ,
[4, 61]   Κλεοπάτρᾳ στρατηγοῦντα. Τύριοι μὲν δὴ  καὶ   Ἀράδιοι καὶ Σεραπίων, οὐδὲν τῆς
[4, 7]   ἀργύριον, θεράποντι δὲ ἐλευθερία τε  καὶ   ἀργύριον. Παρέχειν δὲ ἐς ἔρευναν
[4, 14]   ἐν ταῖς οἰκίαις χρυσόν τε  καὶ   ἄργυρον. Ἄπιστος γὰρ δὴ διὰ
[4, 81]   οὐδένα οὐδ' ἐξήλασε, χρυσὸν δὲ  καὶ   ἄργυρον, ὅσον πόλις εἶχε,
[4, 75]   εὗρε παράδοξον χρυσίου τι πλῆθος  καὶ   ἀργύρου. ~Καὶ τοῦτο μὲν ἔκοπτε
[4, 15]   Ἴση δ' ἦν ἑτέρων σπουδὴ  καὶ   ἀρετή, γυναικῶν τε καὶ παιδίων
[4, 108]   πλήθει μὲν ἀνδρῶν καὶ θράσει  καὶ   ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ ὅπλοις καὶ
[4, 129]   ὁμοῦ καὶ τὸ ἀξίωμα τἀνδρὸς  καὶ   ἀρετὴν ἐνθυμούμενος, ὅπως Βροῦτον ὑποδέξαιτο.
[4, 3]   Οὐενουσία καὶ Βενεβεντὸς καὶ Νουκερία  καὶ   Ἀρίμινον καὶ Ἰππώνιον. Οὕτω μὲν
[4, 46]   διέπλευσε πρὸς ἐκεῖνον. ~Ἀπουλήιος δὲ  καὶ   Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες εἶναι λοχαγοὶ καὶ
[4, 94]   ἐφ' ἡμῖν δημοκοπήσαντος, βουλὴ  καὶ   ἀρχὰς ἐθνῶν τῶν μεγίστων καὶ
[4, 123]   εἶναι καὶ ἀνόμοιον Κασσίῳ, αὐστηρῷ  καὶ   ἀρχικῷ περὶ πάντα γεγενημένῳ· ὅθεν
[4, 8]   μὲν δὴ καὶ αὐτοκράτορα ὄντα  καὶ   ἄρχοντα ἱερῶν, καὶ τὰ φοβερώτατα
[4, 137]   ὄντες καὶ τέχνης πολέμων μιᾶς  καὶ   ἀσκήσεως καὶ καρτερίας ὁμοίας, δυσκαταγώνιστοι
[4, 93]   ἀρχὴν ἐστήσασθε εἶναι καὶ ἱερὰν  καὶ   ἄσυλον ἀπεφήνατε, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[4, 17]   Ἱερὰ δέ ἐστιν ἀρχὴ  καὶ   ἄσυλος ἐκ τῶν νόμων καὶ
[4, 48]   χρημάτων ὕστερον πολὺ πλεόνων τε  καὶ   ἀσφαλεστέρων. Οἱ μὲν δὴ συνέφευγον
[4, 114]   στρατὸν ὁρῶντα, αὐτὸς ἄσιτός τε  καὶ   ἀτημέλητος ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν
[4, 106]   Στρυμόνος, τῇ δὲ τὰ στενὰ  καὶ   ἀτριβῆ καὶ ἀνόδευτα· τὸ δὲ
[4, 132]   βουλὴ περιποθήτω τε εἶχεν αἰεὶ  καὶ   ἀτυχήσαντε ἐλεεινὼ δυοῖν τε τούτοιν
[4, 89]   τοῦ νέου Καίσαρος νεωτερίσειεν ἐλθόντος.  Καὶ   αὖθις ἔδοξε τούτου χάριν καὶ
[4, 99]   τῇ προθυμίᾳ κατεκήρυξεν αὖθις σιωπὴν  καὶ   αὖθις ἔλεγε· Θεοὶ μέν, ὅσοι
[4, 86]   κεναῖς. Αἱ δὲ καὶ τότε,  καὶ   αὖθις ἕτερον στρατὸν ἄγουσαι, διέπλεον
[4, 106]   τε καὶ Εὐρώπην καθάπερ πύλαι,  καὶ   αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ χάρακος ἐς
[4, 93]   ἐπαγαγεῖν διὰ ἰσχὺν στρατοπέδων,  καὶ   αὐτά, τέως ὄντα τῆς πόλεως,
[4, 77]   αἱ ἐπάλξεις διέμενον. Ὡς δὲ  καὶ   αὗται κατεσύρησαν καὶ οἱ πύργοι
[4, 103]   τε ἐπάγεσθαι καὶ ὁδοποιεῖν στενὴν  καὶ   αὐτάρκη δίοδον, οὐ γνωσθήσεσθαι μὲν
[4, 32]   γυναῖκας, αἳ μάλιστα πλούτῳ διέφερον·  καὶ   αὐτὰς ἔδει, τὰ ὄντα τιμωμένας,
[4, 72]   καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας τέλος ἦν,  καὶ   αὐτὴν γιγνομένην Κάσσιος ἀπὸ
[4, 118]   λόγον. μὲν οὕτως εἶπεν  καὶ   αὐτίκα διεμέτρει τὴν δωρεὰν κατὰ
[4, 83]   καρτερὰ καὶ ἐξεφαίνετο Πομπήιος ὤν.  Καὶ   αὐτίκα, ὅσοι τοῦ πατρὸς
[4, 119]   πάντα ἀπογνοὺς ἑαυτὸν διεχρήσατο,  καὶ   αὐτὸ μεγίστη συμφορῶν ἐστιν ἀπόδειξις.
[4, 94]   μόνον ὑμῖν ἔτι ὁμολογῆσαι;  καὶ   αὐτὸ πράξουσι καὶ ἐροῦσι καὶ
[4, 129]   τοὺς ἐκπίπτοντας ἐκ τοῦ στρατοπέδου  καὶ   αὐτὸ φυλάσσειν τὸ στρατόπεδον·
[4, 101]   κατὰ μέρη προαπέλυον, ἐς Δορίσκον,  καὶ   αὐτοὶ μετ' ὀλίγον ἐφείποντο. Δύο
[4, 42]   ἤστην υἱός τε καὶ πατήρ·  καὶ   αὐτοῖν μὲν πατὴρ στρατηγῶν
[4, 57]   φόβον ὑπομένοντες ἐξῄεσαν ἔτι στρατηγοῦντες·  καὶ   αὐτοῖς ἐς εὐπρέπειαν βουλὴ
[4, 77]   καὶ οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντες ἐπολιορκοῦντο.  ~Καὶ   αὐτοῖς Βροῦτος τοὺς μὲν
[4, 91]   καὶ κύριον ἀντὶ τοῦ δήμου  καὶ   αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆς βουλῆς γιγνόμενον
[4, 8]   πεπόνθαμεν ὁρῶν. Γάιον μὲν δὴ  καὶ   αὐτοκράτορα ὄντα καὶ ἄρχοντα ἱερῶν,
[4, 78]   εἴθ' ὑπό του Ξανθίων εἴτε  καὶ   αὐτομάτως τῶν χαλαστηρίων διαρραγέντων, ὥστε
[4, 126]   ~Ὁ μὲν τοιαῦτα λέγων διετρόχαζε,  καὶ   αὐτὸν αἱ τάξεις ἐπήλπιζον καὶ
[4, 22]   τῆς γεφύρας ἐς τὸ ῥεῦμα.  Καὶ   αὐτὸν ἁλιέων περισχόντων ὡς οὐκ
[4, 130]   Ἐνσημαινόμενον ἄρα τὸν Ἀντώνιον.  καὶ   αὐτὸν Ἀντώνιόν φασιν ὕστερον ἐν
[4, 43]   μνημονεύειν τῶν πρότερον εὐεργετημάτων.  Καὶ   αὐτὸν εἴς τι σπήλαιον ἀναπαύσας
[4, 55]   Σέξστιος ὄπισθεν γενόμενος ἐξήπτετο συντρέχων,  καὶ   αὐτὸν ἐπιστρεφόμενος Κορνιφίκιος ἀπεμάχετο
[4, 82]   ἀγορὰν ἐς Μακεδονίαν περαιοῦσθαι.  Καὶ   αὐτὸν Ἀντώνιος ἀπεμάχετο ναυσὶ
[4, 59]   ὑπὸ Καίσαρος Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων·  καὶ   αὐτὸν Κάσσιος ἐν τῇ
[4, 49]   Βρούτου συλλαμβανόμενος ὑπεκρίνατο εἶναι θεράπων,  καὶ   αὐτὸν ὠνήσατο Βαρβούλας. Δεξιὸν δὲ
[4, 22]   ἀδελφοῦ συλλαμβανομένου, προσδραμὼν ἀγνοίᾳ τοῦ  καὶ   αὐτὸς ἅμα ἐκείνῳ προγεγράφθαι, Ἐμέ,
[4, 25]   ἐκφορεῖν, ὅσα θέλοιεν, τὰ δὲ  καὶ   αὐτὸς διερρίπτει, μέχρι κεκενωμένης ἐπικλείσας
[4, 44]   οἰκέτης τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε,  καὶ   αὐτὸς εἰς τὴν εὐνὴν οἷα
[4, 26]   τὸν κεκτημένον ἐπὶ λόφου ἐκάθισε  καὶ   αὐτὸς ἐπὶ θάλασσαν ᾖει μισθωσόμενος
[4, 109]   τὰ φρούρια τὸν Ἀντώνιον, διετείχιζε  καὶ   αὐτὸς ἐπικάρσιον τὸ ἕλος ἅπαν,
[4, 48]   γυναῖκα ἔφραζε καὶ τὰ χρήματα  καὶ   αὐτὸς ἐφ' ὅτῳ κατελείφθη. Οἱ
[4, 85]   ὡς εὐχερὲς ἔργον ἐξελεῖν παραπλέοντα·  καὶ   αὐτὸς ᾖει διὰ τῆς Ἰταλίας
[4, 55]   ἱππομαχεῖν τῷ Λαιλίῳ κατὰ μέτωπον  καὶ   αὐτὸς ᾖει μετὰ τῶν εὐζώνων
[4, 38]   καὶ νέος ἐς Βροῦτον ἔφυγε,  καὶ   αὐτοῦ δείσαντες οἱ τρεῖς τὸ
[4, 54]   Ἀραβίωνος τοῦδε πατήρ, Ἰόβα σύμμαχος,  καὶ   αὐτοῦ τὴν χώραν Καῖσαρ
[4, 115]   ἑκατὸν καὶ τριάκοντα μακραῖς ὑπήντων.  Καὶ   αὐτοὺς αἱ ὁλκάδες ἱστίῳ μὲν
[4, 129]   Οἱ δὲ Βροῦτον αὐτὸν ἐδίωκον·  καὶ   αὐτοὺς ἀσχέτως ἔχοντας τοῦ δρόμου
[4, 79]   διὰ τῶν κρημνῶν ἐπετροβάτουν ἄνω·  καὶ   αὐτοὺς ἰδόντες οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο
[4, 27]   αὐτοῖς, ἔφευγον ἀκόσμως διὰ πυλῶν,  καὶ   αὐτοὺς τοῖς ἀπαντῶσι τῶν λοχαγῶν
[4, 86]   ἐπισυλλεγόμενον στρατὸν βλάπτων, ὅσα δύναιτο.  Καὶ   αὐτῷ Δομίτιος Ἀηνόβαρβος ὑπὸ τῶν
[4, 48]   ἔφη, ναῦν φέρουσα χρημάτων συνετάξατο.  Καὶ   αὐτῷ καὶ οἵδε πεισθέντες κατῄεσαν
[4, 59]   δυώδεκα τελῶν ἀρίστων ἀθρόως ἐκράτει.  Καὶ   αὐτῷ τινες καὶ Παρθυαίων ἱπποτοξόται
[4, 29]   δὲ ἀναψύχων κατὰ τὸ ἄντρον,  καὶ   αὐτῷ τῶν σφαγέων ἔτι μακρόθεν
[4, 21]   ἀλλήλοις διὰ μιᾶς πληγῆς ἀπέθανον·  καὶ   αὐτῶν αἱ κεφαλαὶ μὲν ἀπετέτμηντο,
[4, 65]   πολεμίοις ἐς τεσσαράκοντα εἶναι στρατοῦ  καὶ   αὐτῶν διεληλυθέναι τὸν Ἰόνιον ὀκτώ·
[4, 52]   Ῥοδίοις καὶ Παταρεῦσι καὶ Ξανθίοις.  Καὶ   αὐτῶν ἕκαστα, ὡς ἐν κεφαλαίῳ
[4, 23]   δὲ ἀθεμίστως ἐπεβούλευσαν τοῖς ἀνδράσιν.  Καὶ   αὐτῶν ἐστιν, Σεπτιμίῳ μὲν
[4, 3]   μὲν ἔδοξε, καὶ ταῦτα συνεγράψαντο·  καὶ   αὐτῶν Καῖσαρ ὡς ὕπατος
[4, 105]   ἐπὶ Θρᾴκης χωρίον ὠχύρωσέ τε  καὶ   ἀφ' ἑαυτοῦ Φιλίππους προσεῖπεν. Ἔστι
[4, 49]   δὲ ἐδεήθη Καίσαρος δι' Ἀγρίππα,  καὶ   ἀφείθη τῆς προγραφῆς Μᾶρκος,
[4, 83]   τούτῳ, κουφότερος ὤν, ἐπεφαίνετο ἄφνω  καὶ   ἀφιπτάμενος ἠνώχλει καὶ πόλεις ἤδη
[4, 73]   ἐκάλει Ῥοδίων ἐς πεντήκοντα ἄνδρας  καὶ   ἀχθέντας ἐκόλαζε θανάτῳ· ἑτέροις δέ,
[4, 29]   τε καλὸν ἦν ἐν αὐτῇ  καὶ   βαθύ, καὶ τάχα διὰ ταῦτα
[4, 28]   ἠνείχετο. Ὡς δὲ αὐτὸν ἔμελλον  καὶ   βασανιεῖν ἐς τοὺς συνεγνωκότας, οὐκ
[4, 93]   ἔδοξαν ὑπὲρ ὑμῶν χαλεπῆναι τοῖς  καὶ   βασιλέα αὐτὸν ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι.
[4, 90]   καὶ συμμάχων κατά τε ἔθνη  καὶ   βασιλέας. Ὥστε τί χρὴ τῷ
[4, 95]   γενομένην, βασιλέα τε ὄντα ἐξέβαλον  καὶ   βασιλεύεσθαι διὰ ἓν ἔργον οὐκέτι
[4, 133]   καὶ βεβαιοτάτοις ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ  καὶ   βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις, καὶ Παρθυαίοις
[4, 5]   δεδομένων τε καὶ προσοδευομένων ἔτι  καὶ   βασιλέων καὶ σατραπῶν συμφερόντων, αὐτοὶ
[4, 133]   ἐπολέμησαν, ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν  καὶ   βεβαιοτάτοις ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ καὶ
[4, 3]   Καπύη καὶ Ῥήγιον καὶ Οὐενουσία  καὶ   Βενεβεντὸς καὶ Νουκερία καὶ Ἀρίμινον
[4, 84]   τριῶν ἀρχῆς ἐς Σικελίαν διέπλευσε  καὶ   Βιθυνικὸν ἄρχοντα αὐτῆς, οὐ παριέντα
[4, 6]   ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν ἦν  καὶ   βοαὶ καὶ διαδρομαὶ μετ' οἰμωγῆς
[4, 76]   ἐν τοῖς ἀγῶσι, σὺν δρόμῳ  καὶ   βοῇ μετέφερεν, οὐδὲν ἐκλείπων σπουδῆς
[4, 104]   περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο τοῖς πρώτοις·  καὶ   βοῆς, ὡς εἰκός, λαμπρᾶς ἐπὶ
[4, 54]   Καῖσαρ τῷδε τῷ Σιττίῳ  καὶ   Βόκχῳ, Μαυρουσίων βασιλεῖ, δεδώρητο· καὶ
[4, 27]   δὲ οἱ διώκοντες, ὑποφεύγοντά τε  καὶ   βοῶντα οὐ προγεγράφθαι, ἀλλὰ διὰ
[4, 26]   Ἄλλος ἐν φανερῷ καθῆστο ἑκὼν  καὶ   βραδυνόντων τῶν σφαγέων ἀπήγξατο ἐν
[4, 4]   βοῦς τε φωνὴν ἀφῆκεν ἀνθρώπου,  καὶ   βρέφος ἀρτίτοκον ἐφθέγξατο, καὶ τῶν
[4, 135]   καὶ Βροῦτος τοιάνδε δίκην ἐδεδώκεσαν.  ~Καὶ   Βροῦτον Ἀντώνιος ἀνευρὼν περιέβαλέ τε
[4, 138]   αὕτη, ὡς ἐς Κάσσιόν τε  καὶ   Βροῦτον, ἀπήντα.
[4, 101]   ἐπῄνουν ἐπὶ πλεῖστον αὐτόν τε  καὶ   Βροῦτον καὶ περὶ σφῶν, ὅσα
[4, 75]   ἔφθασε. ~Τὰ δ' ἀμφὶ Λυκίαν  καὶ   Βροῦτον, μικρὰ καὶ τῶν ἀμφὶ
[4, 57]   τὰ δ' ἀμφὶ Κάσσιόν τε  καὶ   Βροῦτον, μικρὰ καὶ τῶν εἰρημένων
[4, 70]   βουλῆς, οἱ μὲν ἐς ἐμὲ  καὶ   Βροῦτον, οἱ δ' ἐς Πομπήιον.
[4, 132]   ἐνδόντος. ~Ὧδε μὲν δὴ Κάσσιος  καὶ   Βροῦτος ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων εὐγενεστάτω
[4, 57]   Καίσαρος αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ  καὶ   Βροῦτος ἐστρατήγουν μὲν ἔτι τῆς
[4, 1]   ὅπως δὲ ἔδοσαν Κάσσιός τε  καὶ   Βροῦτος, οἳ καὶ μάλιστα τῆς
[4, 65]   Λαοδίκεια τοιάδε ἐπεπόνθεσαν, Κάσσιος δὲ  καὶ   Βροῦτος συμβολήσαντες ἀλλήλοιν, Βρούτῳ μὲν
[4, 134]   τοῦ Καίσαρος. Κάσσιος μὲν δὴ  καὶ   Βροῦτος τοιάνδε δίκην ἐδεδώκεσαν. ~Καὶ
[4, 70]   Ἰονίου πέραν. Τὰ δ' αὐτὰ  καὶ   Βροῦτος ὑμῖν προτείνει ψηφίσματα καὶ
[4, 69]   τὸ δὲ ἀνιαρότερον, ἐμοῦ μὲν  καὶ   Βρούτου καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ
[4, 46]   δὲ ἐστρατήγησε τῷ Βρούτῳ Βιθυνίας  καὶ   Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ παραδοὺς Βιθυνίαν
[4, 138]   Πομπηίου καὶ τῶν διαφυγόντων Κασσίου  καὶ   Βρούτου φίλων, λείψανα τοσῆσδε παρασκευῆς
[4, 130]   μεταγινώσκοντα εἰπεῖν, ὅτι συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ  καὶ   Βρούτῳ δυνάμενος ὑπηρέτης γένοιτο Ὀκταουίου.
[4, 3]   κρατοῦντας ἔτι αὐτῶν, Κασσίῳ δὲ  καὶ   Βρούτῳ πολεμεῖν Ἀντώνιόν τε καὶ
[4, 69]   ἕω πάντας ἀμύνειν ἐμοί τε  καὶ   Βρούτῳ. ~Σὺ δέ, εἰ μέν
[4, 58]   ἐς τὰς προτέρας ἡγεμονίας ἐπανήγαγον  καὶ   Βρούτῳ τὴν Ἰλλυρίδα προσέθεσαν τοῖς
[4, 15]   αὐτοῦς λιμῷ τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες  καὶ   βρόχοις χρώμενοι καὶ τὰ σώματα
[4, 132]   χωρὶς ἄγους ἑνός, γε  καὶ   Γάιος Καῖσαρ, ὄντε τῆς Μάγνου
[4, 80]   σφῶν αὐτῶν ἀπώλλυντο ἐλευθερίας οὕνεκα.  Καὶ   γὰρ ἐπὶ Ἁρπάγου τοῦ Μήδου,
[4, 134]   ἄγος ἦν οὐδὲ ἐν ὀλίγῳ·  καὶ   γὰρ ἐς φίλον ἐγίγνετο παραλόγως
[4, 58]   Γαΐῳ Καίσαρι ἐκ πολλοῦ στρατευόμενα  καὶ   γεγυμνασμένα προσέλαβεν ἀθρόως· οὗ τὸ
[4, 54]   νεωτέρῳ Πομπηίῳ πέμπων ἐς Ἰβηρίαν  καὶ   γεγυμνασμένους ἀπολαμβάνων Βόκχον ἀφῄρητο τὴν.
[4, 24]   ὕποπτον, μεθ' ἡμέραν ἥξειν ἔφη.  Καὶ   γενομένης ἡμέρας μὲν τοὺς
[4, 89]   καὶ οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν ἐποίουν,  καὶ   γενομένης ποτὲ Κάσσιος (προῦχε
[4, 49]   περισώσειν ὁμολογήσαντα. Ἀπομαχόμενον δὲ ἰσχυρῶς  καὶ   γένος ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα καὶ
[4, 25]   περιφάνειαν ἔργων καὶ διὰ πλοῦτον  καὶ   γένος ἐς τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον
[4, 16]   συστησαμένου τε ἐς ἕδραν ἀσφαλῆ  καὶ   γένος καὶ ὄνομα τὸ νῦν
[4, 68]   παρ' ὑμῖν. ~Τάδε μὲν δὴ  καὶ   γένους ἕνεκα καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν
[4, 127]   ἐπεμέμνηντο, ἀλλ' ὡς ἐκ φύσεως  καὶ   γένους ἐχθροῖς ἐπηπείλουν. Οὕτως
[4, 95]   ἀγορανόμων καὶ ἱππέων κεφαλαὶ πρόκεινται·  καὶ   γέρα τούτων ἐστὶ τῶν κακῶν
[4, 94]   γνώμην ἐξέφηνε, σαφῶς μὲν ὅτε  καὶ   γέρα τυραννοκτονικὰ ἐψηφίζοντο εἶναι· ἐπισχόντος
[4, 136]   ἐπανήγαγεν ἐκ τῶν ὀρῶν πολλούς,  καὶ   γέρας ᾖτησέ τε καὶ ἔλαβε
[4, 54]   Σαβόρραν, Ἰόβα στρατηγὸν διώνυμον, ἀνεῖλε  καὶ   γέρας τούτων ἔλαβε παρὰ Καίσαρος
[4, 64]   παῖδες, ἐπὶ δὲ γυναῖκές τε  καὶ   γέροντες ἐλεεινοί, βραχυτάτου πάμπαν ὤνιοι,
[4, 109]   μέχρι τῆς θαλάσσης, κόπτων ὁμοίως  καὶ   γεφυρῶν καὶ τὸν χάρακα τοῖς
[4, 102]   θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει ταῖς ἐμπορίαις  καὶ   γεωργίαις, χαιρόντων σφίσι καὶ τῶν
[4, 94]   μεγίστων καὶ ἡγεμονίας ἔδοσαν ἡμῖν  καὶ   γῆς ἀπέφηναν ἡγεῖσθαι πάσης ἀπὸ
[4, 1]   ἐπιβουλῆς ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἦρξαν,  καὶ   γῆς ἐκράτουν ἀπὸ Συρίας ἐπὶ
[4, 16]   τὴν δυνατωτάτην καὶ τοσούτων ἐθνῶν  καὶ   γῆς καὶ θαλάσσης ἡγεμονίδα διέσειεν
[4, 56]   τοῦ Ἀραβίωνος ἱππέες ἐπιδραμόντες ἔκτειναν.  Καὶ   γιγνόμενα ταῦτα Λαίλιος ἀπὸ
[4, 137]   βάρβαρα ἔθνη τρεπομένων. Ἀλλὰ  καὶ   γλώσσης μιᾶς ὄντες καὶ τέχνης
[4, 31]   αὐτὸν ἁπάντων μετὰ σχήματος ἱλαροῦ  καὶ   γνώμης δυσμενοῦς· τῶν δὲ προγεγραμμένων
[4, 48]   μὲν δὴ συνέφευγον ὡς ὁμοδούλῳ  καὶ   γνωρισθέντος αὐτοῦ παρὰ τὴν ὁδὸν
[4, 25]   Φουλβίῳ γεγαμημένης. ~Τοσάδε μὲν δὴ  καὶ   γυναικῶν πονηρῶν ὑποδείγματα γεγράφθω· Στάτιος
[4, 133]   πλείων ὅδε Γαΐου Καίσαρος ἐγεγένητο,  καὶ   δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας καὶ σπουδῆς
[4, 13]   τε καὶ θεράποντας, οἱ δὲ  καὶ   δανεισμάτων χρήστας χωρίων γείτονας
[4, 120]   μόνα ἐπήγεσθε. Εἰ δέ τι  καὶ   δαψιλὲς ἦν, ἡμέτερον ἦν τῶν
[4, 107]   τῶν ὀρυσσομένων φρεάτων γλυκείας τε  καὶ   δαψιλοῦς ὕδατος εὕρισκε. Τό γε
[4, 29]   χιτωνίσκον καὶ ὑπεκρίνετο ἐκεῖνος εἶναι  καὶ   δεδιέναι· καὶ τάχα ἂν ἐπέτυχεν
[4, 78]   περὶ τῶν ἔνδον ἀγανακτοῦντές τε  καὶ   δεδιότες, Βρούτου περιθέοντος αὐτούς, ἐς
[4, 60]   ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν αἰσθανόμενος Κάσσιος  καὶ   δεδιώς, μὴ αὑτὸν Δολοβέλλας
[4, 17]   οἱ μὲν ἐξανίσταντο σὺν θορύβῳ  καὶ   δέει, δὲ τῶν ὁπλιτῶν
[4, 27]   δὲ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου προϊὼν  καὶ   Δέκιος, ἐπεὶ τοῖς πίναξιν ἐπύθοντο
[4, 58]   δὲ ἐν Ἀσίᾳ κτείναντος Δολοβέλλα  καὶ   Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος ἐν Κελτοῖς,
[4, 1]   ἐδεδώκεσαν, Τρεβώνιος ἐν τῇ Ἀσίᾳ  καὶ   Δέκμος ἐν τῇ Κελτικῇ· ὅπως
[4, 68]   σπονδὰς ἐπὶ τοῖς ὅρκοις ἐσπένδετε  καὶ   δεξιὰς ἐτίθεσθε, αἳ καὶ παρὰ
[4, 138]   ἑνὸς ἔργου κίνδυνον ἔσχατον λιμοῦ  καὶ   δέος ἀπωλείας ἐς εὐπορίαν δαψιλῆ
[4, 58]   συνηκόντισε. Καὶ εὐθὺς ἦν μετάνοια  καὶ   δέος ἐκ τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες
[4, 122]   ἤδη σαφής, ἔς τε μέγεθος  καὶ   δέος ἑκάστης ἡμέρας ἐπεγίνετο. Οὔτε
[4, 132]   περὶ τώδε τὼ ἄνδρε σπουδὴ  καὶ   δέος τὸ ὑπὲρ αὐτοῖν προήγαγεν
[4, 12]   ἀδελφὸς Λεπίδου Παῦλος,  καὶ   δεύτερος ἦν τῶν προγραφόντων Ἀντώνιος
[4, 12]   δεύτερος ἦν τῶν προγραφόντων Ἀντώνιος  καὶ   δεύτερος τῶν προγραφομένων θεῖος
[4, 15]   ἀγνοίας κατ' ἐπιβουλήν, ἀπώλλυντο.  Καὶ   δῆλος ἦν μὴ προγραφεὶς
[4, 7]   ἐν μέσῳ τούτων ἤγετο ἐκκλησία,  καὶ   δήμαρχος Πούπλιος Τίτιος ἐνομοθέτει καινὴν
[4, 92]   ὅτε αὐτῷ περὶ Λιβύην ἐμαρτυρήσατε·  καὶ   δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτος ἕκαστον,
[4, 92]   λόχους καὶ ἀποφαίνοντες ὑπάτους τε  καὶ   δημάρχους καὶ στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ
[4, 95]   ἐφέρομεν, ὑπάτων ἄρτι καὶ στρατηγῶν  καὶ   δημάρχων καὶ ἀγορανόμων καὶ ἱππέων
[4, 69]   οὐκ ἐλεεῖτε ἀκρίτους ἐπὶ θανάτῳ  καὶ   δημεύσει προγραφομένους, ἀλλ' ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι
[4, 5]   ἐγένοντο πάντες οἱ θανάτου τε  καὶ   δημεύσεως κατεγνωσμένοι ἀπὸ μὲν τῆς
[4, 89]   Καὶ αὖθις ἔδοξε τούτου χάριν  καὶ   δημηγορῆσαι. Βῆμά τε οὖν ἐπήχθη
[4, 66]   πλέοσι ναυσὶν ἐπιπλεύσειε τῇ Ῥόδῳ  καὶ   Δημήτριος ἔτι πρὸ τοῦ Μιθριδάτου.
[4, 69]   γιγνόμενόν ἐστι δημοκρατίας πρὸς μοναρχίαν.  Καὶ   δημοκρατίαν ἀβοήθητον καταλείπετε οἱ παρακαλοῦντες
[4, 97]   δὲ πρὸς ἡμᾶς ὡς εὐαγεῖς  καὶ   δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας καὶ τὰ ἡμέτερα
[4, 45]   σπονδὰς ἐς Πομπήιον ἀπεσταλμένον, μέχρι  καὶ   δημοσίᾳ τριήρει διέπλευσε πρὸς ἐκεῖνον.
[4, 73]   ἄργυρος ἐν ἱεροῖς τε  καὶ   δημοσίοις, πάντα συλήσας ἐκέλευσε καὶ
[4, 52]   τῶν ἐλασσόνων τὰ μέγιστα δὴ  καὶ   δι' ἀξίωσιν τῶν ἄλλων περιφανέστατα
[4, 90]   ἐχθροί, ἴστε μὲν αὐτὰ ἀκριβέστατα,  καὶ   δι' αὐτὸ συστρατεύεσθε ἡμῖν ἑτοίμως,
[4, 138]   λόγον ἐπηλήθευσαν, διὰ μιᾶς ἡμέρας  καὶ   δι' ἑνὸς ἔργου κίνδυνον ἔσχατον
[4, 126]   ἔστι λαβεῖν διὰ μιᾶς ἡμέρας  καὶ   δι' ἑνὸς ἔργου τροφὰς καὶ
[4, 125]   περιθέων, σοβαρῷ τῷ προσώπῳ προενέφαινε  καὶ   δι' ὀλίγων ὑπεμίμνησκεν, ὅσων
[4, 5]   μισθώσεων ἐπενόησαν. Ἤδη δέ τις  καὶ   διὰ κάλλος ἐπαύλεως καὶ οἰκίας
[4, 18]   εὐτελὲς ἦν τέγος ἐν προαστείῳ  καὶ   διὰ πάντα εὐκαταφρόνητον, ἐκρύπτετο ἀσφαλῶς,
[4, 25]   κατειργασμένος, διὰ δὲ περιφάνειαν ἔργων  καὶ   διὰ πλοῦτον καὶ γένος ἐς
[4, 25]   βουλευτήριον ἀνακεκλημένος, ὀγδοηκοντούτης ὢν ἤδη  καὶ   διὰ πλοῦτον προγεγραμμένος, ἀνεπέτασε τὴν
[4, 53]   τε ἔλαβον ἐπὶ Γαΐου Καίσαρος  καὶ   διὰ τοῦτο νέαν προσαγορεύουσι Λιβύην·
[4, 6]   νύκτα πᾶσαν ἦν καὶ βοαὶ  καὶ   διαδρομαὶ μετ' οἰμωγῆς ὡς ἐν
[4, 39]   ἀλλ' ἐν χαμευνίῳ καὶ κόμῃ  καὶ   διαίτῃ πονηρᾷ πόθῳ τῆς γυναικός.
[4, 117]   Μοῦρκον καὶ Ἀηνόβαρβον, ναυσὶν ἑξήκοντα  καὶ   διακοσίαις ἀποκλείοντας αὐτοῖς τὸ πέλαγος·
[4, 20]   οἱ σφαγεῖς ἔφασαν ἀμφοτέροις διαιτήσειν  καὶ   διαλαβόντες ἕτερον ἕτεροι κατὰ σύνθημα
[4, 79]   ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδους ὁρμῆς ἐβιάζοντο  καὶ   διαρρήξαντες ἐσέδραμον ἀθρόοι, δύνοντος ἄρτι
[4, 68]   τροφήν τέ σου καὶ παίδευσιν  καὶ   διατριβὴν καὶ ἑστίαν, ἣν ᾤκησας,
[4, 113]   Πινδάρῳ τῷ ὑπασπιστῇ προσπεσεῖν οἱ  καὶ   διαφθεῖραι. Διαμέλλοντος δ' ἔτι τοῦ
[4, 102]   εἴρητο, στρατοπέδοις ἐπιτήδεια χωρία ἀνεμέτρει  καὶ   διέγραφε καὶ ταῖς ναυσὶ κατὰ
[4, 136]   τὸν ἀδελφὸν ἑαυτοῦ Ῥασκούπολιν·  καὶ   διεδείχθη, ὅτι οὐδ' ἀπ' ἀρχῆς
[4, 71]   οἱ μὲν Ῥόδιοι περιπλεῖν ἔτι  καὶ   διεκπλεῖν οὐκ ἐδύναντο, ἐμβάλλουσι δ'
[4, 47]   δὲ αὐτὸν ὑποδέξασθαι τῶν γνωρίμων  καὶ   διεριζόντων ἐς ἀλλήλους, Καληνὸς ἐξενίκησε
[4, 85]   συνήθης τοῦ πορθμοῦ κλύδων ἐπεγίγνετο  καὶ   διεσπᾶτο θάλασσα ἐφ' ἑκάτερα
[4, 64]   ὤνιοι, μετὰ δὲ οἱ νέοι.  Καὶ   διεχρῶντο οἱ πλέονες ἑαυτούς, ἕως
[4, 47]   τὴν τοῦ κυνὸς κεφαλὴν ἐπέθετο  καὶ   διῆλθεν οὕτως ὀργιάζων αὐτῷ σχήματι
[4, 40]   καὶ ἐπέθηκε τοῖς μισθοῦ φέρουσι  καὶ   διήνεγκεν ἀπὸ τῆς οἰκίας ἐπὶ
[4, 117]   τὸ στρατόπεδον αὐτὸ εἵλετε πρότερον  καὶ   διηρπάσατε· ὡς προύχειν τάδε παρὰ
[4, 50]   τὰς Βαλβίνου θύρας ἐτρίβετο πολλάκις  καὶ   δικάζοντι παρίστατο καὶ διωθουμένων αὐτὸν
[4, 90]   πολέμου καλλίστην τε οὖσαν ἡμῖν  καὶ   δικαιοτάτην τὴν πρόφασιν. ~Ἡμεῖς γὰρ
[4, 20]   πλεόνων κατεπλάγησαν, δὲ Λαίνας,  καὶ   δίκην τινὰ διὰ τοῦ Κικέρωνός
[4, 95]   ἀδικεῖται πρὸς τῶν αὐτὴν ἁρμόσαι  καὶ   διορθῶσαι τὰ κοινὰ κεχειροτονημένων. Τί
[4, 8]   Ὀκτάουιος Καῖσαρ, οἱ χειροτονηθέντες ἁρμόσαι  καὶ   διορθῶσαι τὰ κοινά, οὕτως λέγουσιν·
[4, 121]   τέτρασι τέλεσιν, ἐπαγόμενοι γέρρα πολλὰ  καὶ   διφθέρας ἐς προβολὴν τοῖς τοξεύμασιν.
[4, 116]   πυρός, τοὺς δ' ὑπὸ λιμοῦ  καὶ   δίψης δαπανωμένους· οἱ δὲ καὶ
[4, 104]   τετάρτῃ κάμνοντες ὑπό τε κόπου  καὶ   δίψους, ἐπιλιπόντος ἤδη τι καὶ
[4, 50]   ἐτρίβετο πολλάκις καὶ δικάζοντι παρίστατο  καὶ   διωθουμένων αὐτὸν ἐς πολὺ τῶν
[4, 95]   ὑπὸ ἐχθρῶν, ἐκ μυχῶν ἀνασπώμενοι  καὶ   διωκόμενοι πανταχῇ, τῶν νόμων τὸν
[4, 73]   ἔργου. Εἴκαζον δὲ οἱ πολλοί,  καὶ   δοκεῖ γενέσθαι, τοὺς χαρίεντας αὐτῷ
[4, 61]   συμμαχήσειν ἔφασκον ἐς ἐμφύλια, ἐπεὶ  καὶ   Δολοβέλλᾳ δοῦναι ναῦς προπομπούς, καὶ
[4, 57]   εἰς τοὺς ὑπάτους Ἀντώνιόν τε  καὶ   Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο, τῆς βουλῆς πάνυ
[4, 108]   ἐκ τῆς Ἰταλίας διὰ Μοῦρκον  καὶ   Δομίτιον. Οὐκ ἐς πολὺ δ'
[4, 100]   πάντα Πομπήιός τε καὶ Μοῦρκος  καὶ   Δομίτιος. Ἡμῖν δὲ καὶ εἰσὶ
[4, 36]   οὕτως ἀτυχούσῃ τῇ πατρίδι ἐγίγνετο,  καὶ   δόξαν ἐκ τοῦδε ἀγαθήν, ἴδιον
[4, 68]   Φείδου δὲ ἐπὶ τοῖς θεοῖς  καὶ   δόξης τῆς κατὰ ἀνθρώπους· ὡς
[4, 73]   ἐν αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ βήματος  καὶ   δόρυ τῷ βήματι παρεστήσατο ὡς
[4, 4]   τὰς πάλαι βασιλείας ἐπανήξειν εἰπών,  καὶ   δουλεύσειν ἅπαντας χωρὶς ἑαυτοῦ μόνου,
[4, 32]   τοῖς ταῦτα μηνύουσιν ἐλευθέροις τε  καὶ   δούλοις μήνυτρα. Αἱ δὲ γυναῖκες
[4, 105]   δύσεως πεδίον μέχρι Μυρκίνου τε  καὶ   Δραβήσκου καὶ ποταμοῦ Στρυμόνος, τριακοσίων
[4, 4]   μεγάλαι βοαὶ καὶ κτύπος ὅπλων  καὶ   δρόμος ἵππων οὐχ ὁρωμένων ἠκούετο.
[4, 42]   πρεσβύτης ἤγετο κόμης τε ἔμπλεως  καὶ   δύης καὶ ῥύπου καὶ τῆς
[4, 71]   ἔργον ἦν ἑκατέρωθεν ἰσχύος τε  καὶ   δυνάμεως· Ῥόδιοι μὲν γὰρ ναυσὶ
[4, 133]   ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ καὶ βασιλεῦσι  καὶ   δυνάσταις, καὶ Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν
[4, 134]   ἱερέα καὶ ἱερὰν ἐσθῆτα ἐπικείμενον  καὶ   δυνάστην μὲν οἷον οὐχ ἕτερον,
[4, 71]   μὲν τρεῖς αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐλήφθησαν  καὶ   δύο ἀνερράγησάν τε καὶ κατέδυσαν
[4, 99]   στόλῳ πολλῷ καὶ ὑπηρεσίᾳ δαψιλεῖ  καὶ   δύο τέλεσι στρατοῦ καὶ τοξόταις
[4, 137]   καὶ Ἀντωνίῳ διὰ τόλμης ἐπισφαλοῦς  καὶ   δυοῖν πεζομαχίαιν τηλικοῦτον ἔργον ἤνυστο,
[4, 12]   προύκειντο μᾶλλον ἐς θάμβος  καὶ   δυσελπιστίαν, μηδένα ῥύσεσθαί τινα προσδοκᾶν.
[4, 58]   καὶ σημεῖα τῆς ἡγεμονίας ἀνέσχε  καὶ   δυώδεκα τέλη στρατοῦ Γαΐῳ Καίσαρι
[4, 98]   πατρίδος, οὐδ' οἱ διδόμενοι μισθοὶ  καὶ   δωρεαὶ Καίσαρος ἦσαν, ἀλλὰ τοῦ
[4, 101]   τὸν στρατὸν ἔργῳ καὶ λόγῳ  καὶ   δωρεαῖς διέλυε τὴν ἐκκλησίαν. Οἱ
[4, 8]   θέμενος ἐπὶ ἀρχὰς καὶ τιμὰς  καὶ   δωρεὰς προήγαγεν ἀθρόως, οὔτ' ἂν
[4, 42]   Καῖσαρ, καίτοι πολεμιώτατον αὐτῷ γενόμενον  καὶ   δωρεῶν πολλῶν, εἰ μεταθοῖτο πρὸς
[4, 29]   οἰκίαν οὐ συνεχώρει, τότε δὲ  καὶ   δωρούμενος προεγράφη. Καὶ τὴν κεφαλὴν
[4, 26]   ἐκείνων ὑπέστρεψε καταγινώσκων τοῦ βίου  καὶ   ἑαυτὸν ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι. Λαβιηνὸς
[4, 22]   πεπτωκότα, ἐς πολὺ μὲν ἐφιλονίκει  καὶ   ἑαυτὸν ἐς τὸ ῥεῦμα ἐώθει,
[4, 104]   ἴδοιεν περιθέοντα καὶ παρακαλοῦντα, ἐλοιδόρουν  καὶ   ἔβαλλον. Βύβλου δὲ αὐτοὺς ἱκετεύοντος
[4, 104]   δὲ ἑτέραν ἄγεσθαι. Καὶ ἀθύμουν  καὶ   ἐβόων καὶ τὸν Ῥασκούπολιν, ὅτε
[4, 102]   τὸ τηρεῖν, τὰ στενὰ ἐκλίποιεν.  Καὶ   ἐγένετο μὲν ὡς προσεδόκησαν· ὑπὸ
[4, 5]   κάλλος ἐπαύλεως καὶ οἰκίας προεγράφη.  Καὶ   ἐγένοντο πάντες οἱ θανάτου τε
[4, 109]   διαπίπτοι, τὰ δὲ βαθέα διεσταύρου  καὶ   ἐγεφύρου μετὰ σιωπῆς βαθυτάτης. Ἀφῄρητο
[4, 12]   ἐπετέτραπτο τοῖς λοχαγοῖς ἐρευνᾶν περιθέουσι,  καὶ   ἐγίγνετο πάντα ὁμοῦ. ~Εὐθὺς οὖν
[4, 122]   μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ λοιδοροῦντες  καὶ   ἐγνωκότες οὐ πολιορκίας τρόπῳ μᾶλλον
[4, 65]   ἰδίας ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ ἀνεπλήρου  καὶ   ἐγύμναζεν ἐν Μύνδῳ. ~Ῥοδίων δὲ
[4, 131]   τὸν Ἠπειρώτην, ὄντα φίλον ἑαυτῷ,  καὶ   ἐγχειρεῖν ἐκέλευε τῷ σώματι. Τούτου
[4, 3]   πόλεων ὀκτωκαίδεκα, αἳ καὶ περιουσίᾳ  καὶ   ἐδάφεσι καὶ οἴκοις εἰς κάλλος
[4, 67]   ἤδη τόνδε τοῦ Κασσίου λιπαρέστερον·  καὶ   ἐδεῖτο, τῆς δεξιᾶς λαβόμενος, ὡς
[4, 125]   τάξεις διεκόσμει πρὸ τοῦ τείχους  καὶ   ἐδίδασκε μὴ πολὺ προύχειν τοὺ
[4, 76]   δὲ ἦλθέ τε Κάσσιος  καὶ   ἔδοξε Λυκίους καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν,
[4, 99]   προύχομεν καὶ συμμάχοις βασιλεῦσί τε  καὶ   ἔθνεσι τοῖς μέχρι Μήδων καὶ
[4, 98]   πόλει, κἀκείνην ἑλέσθαι τὰ συνοίσοντα·  καὶ   εἰ δέχονται ταῦτα, προκαλούμεθα. Ἐπεὶ
[4, 120]   ἐπ' ἐκείνοις κρατοῦσιν ἡμῖν ἀποδώσει.  Καὶ   εἰ ἐπειγόμεθα αὐτὰ λαβεῖν, ἐπειγώμεθα
[4, 98]   ἐσμὲν ὑμῖν συστρατιῶται, Ῥωμαίων στρατηγοί.  Καὶ   εἰ τόδε καὶ οἱ πολεμοῦντες
[4, 2]   Λιβύην καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν  καὶ   εἴ τις ἄλλη νῆσος ἐνταῦθα.
[4, 20]   πλέοσι τῶν ἄθλων ἐδωρήσατο πέντε  καὶ   εἴκοσι μυριάσιν Ἀττικῶν δραχμῶν ὡς
[4, 73]   ἑτέροις δέ, ἀμφὶ τοὺς πέντε  καὶ   εἴκοσιν, οὐχ εὑρεθεῖσι φυγὴν ἐπέταττεν.
[4, 131]   ὕστατα προστάγματα, εἰ ἤδη κέκριται.  Καὶ   εἰπὼν ἐνήρεισε ταῖς λαγόσι τοῦ
[4, 22]   Σὺ γὰρ πρὸ τούτου γέγραψαι.  Καὶ   εἰπὼν κατὰ τὴν τάξιν ἔκτεινεν
[4, 100]   Μοῦρκος καὶ Δομίτιος. Ἡμῖν δὲ  καὶ   εἰσὶ καὶ φέρονται καθ' ἑκάστην
[4, 116]   πέτρας ἀκτὰς ἐξεφέροντο ἐρήμους.  Καὶ   εἰσὶν αὐτῶν, οἳ καὶ περιεσώθησαν
[4, 5]   μάλιστα τῆς Ἰταλίας πολέμοις τε  καὶ   εἰσφοραῖς τετρυμένης ἀποροῦντες· δι'
[4, 47]   διεριζόντων ἐς ἀλλήλους, Καληνὸς ἐξενίκησε  καὶ   εἶχεν ἐν ἐπαύλει, ἔνθα Ἀντώνιος,
[4, 8]   ἐθέλοντα ἐπὶ τοῖς ἴσοις κέρδεσι.  ~Καὶ   εἶχεν οὕτως προγραφή· Μᾶρκος
[4, 60]   Ῥοδίων καὶ Λυκίων καὶ Παμφύλων  καὶ   ἐκ Κιλικίας· ὡς δέ οἱ
[4, 117]   πέλαγος· Μακεδονίαν τε ἐξαναλώκασιν ἤδη  καὶ   ἐκ μόνης ἄρτι Θεσσαλίας ἔχουσιν,
[4, 92]   Νῦν δὲ ῥᾳδίως τε ἂν  καὶ   ἐκ μόνου τοῦ περὶ ὑμᾶς
[4, 128]   ἐπικινδύνως (ἄνωθέν τε γὰρ ἐβάλλοντο  καὶ   ἐκ τοῦ μετώπου) μέχρι πολλοὺς
[4, 80]   ἐδύνατο, μόνους θεράποντας εἷλε Ξανθίων  καὶ   ἐκ τῶν ἀνδρῶν γύναια ὀλίγα
[4, 102]   ἐπὶ τῶν Σαπαίων στενῶν ἐθορυβήθη  καὶ   ἐκάλει Δεκίδιον ἐκ τῶν Κορπίλων
[4, 7]   ἄλλων, ἐπὶ τοῖς ἑπτακαίδεκα, τριάκοντα  καὶ   ἑκατὸν ἀνδρῶν προγραφαὶ κατὰ πολλὰ
[4, 7]   καὶ μετ' ὀλίγον ἄλλων πεντήκοντα  καὶ   ἑκατόν. Καί τις προσετίθετο τοῖς
[4, 129]   ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ὁδούς τε  καὶ   ἐκβολὰς τῆς μάχης, αἱρεῖν τοὺς
[4, 20]   ἐπισπάσας ἀπέτεμνεν, ἐς τρὶς ἐπιπλήσσων  καὶ   ἐκδιαπρίζων ὑπὸ ἀπειρίας· ἀπέτεμε δὲ
[4, 34]   γυναῖκες ἀνδρῶν ἡσυχαζόντων θρασυνοῦνταί τε  καὶ   ἐκκλησιάσουσι, καὶ τὰ δρώμενα τοῖς
[4, 1]   προγράψαντος. Μάριος μὲν γὰρ ἐζήτει  καὶ   ἐκόλαζεν, οὓς εὕροι· Σύλλας δὲ
[4, 128]   τοῖς ξίφεσι συμπλεκόμενοι ἔκοπτόν τε  καὶ   ἐκόπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐξώθουν ἀπὸ
[4, 127]   πάντα τὰ Ῥωμαίων πράγματα κρινεῖν.  Καὶ   ἐκρίθη. ~Ἤδη δὲ τῆς ἡμέρας
[4, 110]   τινος ἐκ τῶν ἡγεμόνων ἐπιτάγματος  καὶ   ἔκτεινον οἷα πλαγίους ἀθρόως, οὓς
[4, 132]   ἐθαύμαζε καὶ ἀποθανόντα ἔθαπτε δημοσίᾳ  καὶ   ἐκύρου τὰ ἔργα ἀθάνατα εἶναι
[4, 136]   πολλούς, καὶ γέρας ᾖτησέ τε  καὶ   ἔλαβε σῴζεσθαι τὸν ἀδελφὸν ἑαυτοῦ
[4, 73]   δὲ μηνύσασι δεκάτην, δούλοις δὲ  καὶ   ἐλευθερίαν. Οἱ δ' ἐν μὲν
[4, 29]   δὲ κρυπτόμενον θεράπων ἐμήνυσέ τε  καὶ   ἐλεύθερος αὐτίκα γενόμενος ἀντωνεῖτο τοῖς
[4, 17]   σημεῖα ἀποπέμψας. Οἱ δὲ αἰδοῖ  καὶ   ἐλέῳ παραμένοντες εὐμαρέστερον ἄκοντες ἐποίησαν
[4, 19]   οἱ μὲν ἄλλοι ἐπ' εὐνοίᾳ  καὶ   ἐλέῳ πλεῖν αὐτὸν ἐξαναχθέντα ἔλεγον
[4, 38]   ὄντος καὶ ναῦς καὶ χρήματα  καὶ   ἐλπίδας ἔχοντος οὐκ ἀσθενεῖς, ἄρχειν
[4, 103]   τῆς τε ἄλλης ἀπορίας οὕνεκα  καὶ   ἐλπίδι μάλιστα τοῦ περιλήψεσθαι τοσόνδε
[4, 63]   ἀποστάντων. Οὕτω δὲ αὐτὸν ὁρμῆς  καὶ   ἐλπίδος ἔχοντα καὶ καιροῦ
[4, 48]   περισώσαντες δὲ δόξης τε εὐσεβοῦς  καὶ   ἐλπίδων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων ὕστερον
[4, 89]   καὶ θάρσος ἦν ἀμφοτέροις αὐτίκα  καὶ   ἐλπὶς ἰσχυρά, τοσῶνδε στρατηγοῦσιν. Αὐτά
[4, 114]   τε αὐτῷ καὶ προπετείας ἐνεκάλει  καὶ   ἐμακάριζεν ὁμοῦ φροντίδων καὶ ἀνίας
[4, 55]   ἐς τὰ πλάγια τῆς ἱππομαχίας  καὶ   ἐμβαλὼν ἐθορύβει, μέχρι τὸν Λαίλιον
[4, 95]   πολεμίου κεφαλήν, ἀλλὰ ὅπλα μόνα  καὶ   ἔμβολα νεῶν ἐφέρομεν, ὑπάτων ἄρτι
[4, 115]   ἐγίγνοντο ταῖς τριήρεσιν ἐς περίπλουν  καὶ   ἐμβολὴν ἕτοιμοι. ~Ἀγανακτοῦντες δὲ οἱ
[4, 68]   ᾤκησας, καὶ τοὐμὸν διδασκαλεῖον αὐτὸ  καὶ   ἐμέ, ἐλπίσαντα μὲν ἐς ἕτερα
[4, 85]   οὖσαι καὶ ναυτικωτέρων ἀνδρῶν, ταχυτῆτι  καὶ   ἐμπειρίᾳ προῦχον, αἱ δὲ Ῥωμαίων
[4, 119]   τῶν στρατηγῶν πρεσβύτερός τε  καὶ   ἐμπειρότερος πάντα ἀπογνοὺς ἑαυτὸν διεχρήσατο,
[4, 134]   ἀχαρίστως καὶ ἐς αὐτοκράτορα ἀθεμίστως  καὶ   ἐν βουλευτηρίῳ καὶ ἐς ἱερέα
[4, 127]   γενόμενα. ροῦντό τε ἐν ἔργῳ  καὶ   ἐν ἐλπίσιν, εἰ δέοι, τὶ
[4, 123]   ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν ἄλλων ἑαυτοὺς  καὶ   ἐν μόναις ταῖς χερσὶ τὴν
[4, 67]   ἧς ἔμαθες ἐν Ῥόδῳ τε  καὶ   ἐν Ῥώμῃ, ἐν Ῥόδῳ μέν,
[4, 52]   τε Λιβύην Κορνιφικίου πρὸς Σέξστιον  καὶ   ἐν Συρίᾳ Κασσίου πρὸς Δολοβέλλαν
[4, 41]   τὸν ἄνδρα κατεπλούτισαν. Ἀρριανοῦ δὲ  καὶ   ἐν τῇ στήλῃ κεκόλαπτο ἐκ
[4, 108]   ~Οὕτω μὲν ὠχυροῦντο αὐτῶν ἑκάτεροι  καὶ   ἐν τοσούτῳ μόνοις ἱππεῦσι καὶ
[4, 115]   μάχην ἐν Φιλίπποις συνέβαινεν εἶναι,  καὶ   ἐν τῷ Ἰονίῳ τοιόνδε πάθος
[4, 117]   ἐπὶ τὰ τῶν πολεμίων ὥρμων.  Καὶ   ἐν τῷδε αὖ πάλιν οἱ
[4, 134]   δαίμων κακός· ὀφθήσομαι δέ σοι  καὶ   ἐν Φιλίπποις. καὶ ὀφθῆναί φασιν
[4, 104]   σφισι τὸ ἄνυδρον ἐλέγετο εἶναι,  καὶ   ἐν φόβῳ πανικῷ περὶ ἐνέδρας
[4, 38]   δὲ ἐσπείσατο ἅμα τῷ Μεσσάλᾳ  καὶ   ἐναυάρχησεν Ἀντωνίῳ διαλλαγάς τε πολλάκις
[4, 127]   θυμὸς ἀμφοτέρων ηὔξετο μάλιστα  καὶ   ἐνεπίμπλαντο τόλμης ἀκαταπλήκτου· οὐδέν τε
[4, 78]   μεσημβρίαν, ἀναχωρούσης πάλιν τῆς τάξεως,  καὶ   ἐνέπρησαν τὰ μηχανήματα ἅπαντα ἀθρόως.
[4, 75]   ὄντι μειρακίῳ, ἧκεν αὐτὸν φέρουσα  καὶ   ἐνεχείρισε Βρούτῳ, ἐνεχείρισε δὲ καὶ
[4, 17]   ὁπλίτας ἀνεπήδησε καὶ περιθέων ἔτι  καὶ   ἐννοούμενος, ὅποι διαλάθοι, τὴν ἐσθῆτα
[4, 106]   ἐν καὶ τὰ ταμιεῖα  καὶ   ἐνορμίσματα ἔμελλον ἕξειν. Θάσον μὲν
[4, 29]   τοῖς παισὶν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν  καὶ   ἐνύβριζεν ἐπαχθῶς. Οἱ δὲ αὐτῷ
[4, 107]   Τό γε μὴν τόλμημα, εἰ  καὶ   ἐξ ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺς
[4, 108]   αὐτοὶ μὲν ἔχοντες Ἀσίαν χορηγὸν  καὶ   ἐξ ἐγγίονος πάντα διὰ θαλάσσης
[4, 8]   Νῦν δέ, ἐξ ὧν ἐπιβεβουλεύμεθα  καὶ   ἐξ ὧν Γάιος Καῖσαρ ἔπαθεν,
[4, 37]   ὑποδεδέχθαι τε καὶ ἔχειν ἔτι  καὶ   ἕξειν, ἕως ἂν ἡμᾶς ὁμοῦ
[4, 135]   ὁμοίως τοῖς στρατηγοῖς, οἱ δὲ  καὶ   ἐξεπίτηδες ἐμαχέσαντο μέχρι θανάτου· ὧν
[4, 116]   ναυάγιον εἴτε ναυμαχίαν ὀνομάσαι χρή·  καὶ   ἐξέπλησσε τὸ συγκύρημα τῶν ἔργων
[4, 121]   πολεμίων μὲν Ἀντώνιος ἐβαρυθύμει  καὶ   ἐξέτασσεν αἰεί, δὲ Βροῦτος
[4, 83]   χείρ τε ἦν ἤδη καρτερὰ  καὶ   ἐξεφαίνετο Πομπήιος ὤν. Καὶ αὐτίκα,
[4, 112]   ἐκράτησεν Ἀντώνιος. Ἤδη δὲ  καὶ   ἔξω τοῦ Κασσίου στρατὸς ἡσσᾶτο
[4, 79]   περὶ τὰς πύλας ἔνδοθέν τε  καὶ   ἔξωθεν αὐτὰς ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδους
[4, 86]   στρογγύλοις, μέχρι πᾶς στρατὸς  καὶ   ἐπ' αὐτῷ Καῖσάρ τε καὶ
[4, 59]   Βάσσου στρατὸν αὐτίκα παρελάμβανεν ἑκόντα  καὶ   ἐπ' ἐκείνῳ τὰ Μούρκου τέλη
[4, 97]   στρατηγοῦντας ὑμῶν πολλάκις καὶ ὑπατεύοντας  καὶ   ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ πρὸς ἡμᾶς
[4, 15]   τύχοιεν ὧν ἐπενόουν· οἱ δὲ  καὶ   ἐπανῄρουν σφᾶς ἀνῃρημένοις. Τῶν δὲ
[4, 71]   τοὺς πολεμίους ὀξέως καὶ περιέπλεον  καὶ   ἐπανόδοις ἐχρῶντο, Ῥωμαῖοι δὲ ἐπὶ
[4, 110]   αὐτοὺς ὄντας ἐνόπλους ἐχθρῶν διαθεόντων,  καὶ   ἐπέδραμον αὐτοῖς αὐτοκέλευστοι πρό τινος
[4, 40]   δὲ γυνὴ στρωματοδέσμῳ κατείλησε  καὶ   ἐπέθηκε τοῖς μισθοῦ φέρουσι καὶ
[4, 73]   τοὺς κεκτημένους εἰς ἡμέραν ῥητήν·  καὶ   ἐπεκήρυξε τοῖς μὲν ἐπικρύψασι θάνατον,
[4, 102]   Κορπίλων κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν οἱ.  Καὶ   ἐπεκούρει, τὰ δὲ τῶν Κορπίλων
[4, 66]   ὅπλα μὴ φέρειν ἐπ' ἀλλήλους,  καὶ   ἐπενηνοχέναι Ῥοδίους Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντας,
[4, 109]   βιάσασθαι τοὺς ἄνδρας ἐς μάχην  καὶ   ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο βάσιμον τὸ
[4, 49]   ὄντα ὑπὲρ θεράποντος φύσιν ὑπενόει  καὶ   ἐπήλπιζεν, εἰ τῶν προγεγραμμένων τις
[4, 51]   τῷ Καίσαρι προύθηκεν εἰκόνας Βρούτου  καὶ   ἐπῃνέθη καὶ ἐπὶ τῷδε ὑπὸ
[4, 91]   ὅτε τοὺς βασιλέας ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν  καὶ   ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι βασιλέων ἐς
[4, 101]   κόλπον περιοδεύσαντες ἐς Αἶνον ἀφίκοντο  καὶ   ἐπὶ Αἴνῳ Δορίσκον τε καὶ
[4, 80]   ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ Ἁρπάγου τότε ἐγένετο·  καὶ   ἐπὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου φασὶν
[4, 30]   πρὸς ἀνδρὸς λῃστεύειν τοὺς παροδεύοντας  καὶ   ἐπὶ ἔργῳ καταδεῖν εἰθισμένου. Οἷα
[4, 14]   δὲ ἐν ἀμερίμνῳ περὶ σφῶν  καὶ   ἐπὶ κέρδει γενόμενοι τοὺς ἄλλους
[4, 60]   καὶ προαστείων καὶ τάφων συμφέρων,  καὶ   ἐπὶ ναῦς περιέπεμπεν ἔς τε
[4, 133]   τε πρόφασις αὐτοῖς τῶν πόνων,  καὶ   ἐπὶ Πομπηίου καὶ νῦν, οὐχ
[4, 70]   τὰς συνθήκας τάσδε προφέρων  καὶ   ἐπὶ συμμαχίαν καλῶν, Ῥωμαῖος ἀνὴρ
[4, 100]   ἔσται καὶ ταχύνειν τὸ ἔργον  καὶ   ἐπὶ σχολῆς ἐκτρύχειν τοὺς πολεμίους
[4, 20]   συνέθεον ἀκροώμενοι. Λέγεται δὲ  καὶ   ἐπὶ τῆς διαίτης Ἀντώνιος
[4, 133]   οἱ σφαγεῖς οἵδε τοῦ Καίσαρος,  καὶ   ἐπὶ τὸν τοῦ Καίσαρος υἱὸν
[4, 28]   καὶ ληφθεὶς ἔλεγεν εἶναι λῃστὴς  καὶ   ἐπὶ τῷδε θανάτῳ καταδικαζόμενος ἠνείχετο.
[4, 113]   φίλον περισχόντων τε σὺν ἡδονῇ  καὶ   ἐπὶ τῷδε καὶ ἀλαλαξάντων μέγα,
[4, 45]   Ἀντώνιος ἔπεισε κάθοδον αὐτῷ ψηφίσασθαι.  Καὶ   ἐπὶ τῷδε Σέργιος ὕστερον,
[4, 51]   προύθηκεν εἰκόνας Βρούτου καὶ ἐπῃνέθη  καὶ   ἐπὶ τῷδε ὑπὸ τοῦ Καίσαρος.
[4, 99]   ὁπλιτῶν ἴσα αὐτοῖς ἀντεπάγομεν, πολλὰ  καὶ   ἐπὶ τῶν χρειῶν ἄλλα πολλαχοῦ
[4, 14]   ἐψυχαγώγει· οἱ δὲ ἐμφρονέστεροί τε  καὶ   ἐπιεικεῖς ἐτεθήπεσαν ὑπὸ ἐκπλήξεως, καὶ
[4, 58]   τέλος ἐς τρυφὴν ἐπήγετο ἀσχημόνως  καὶ   ἐπιμεμφομένῳ τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε·
[4, 51]   κατήχθη καὶ Καίσαρι φίλος ἐγίγνετο  καὶ   ἐπιόντι ποτὲ τῷ Καίσαρι προύθηκεν
[4, 117]   μανθάνειν, περί τε ἀπορίας σίτου  καὶ   ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ κομιδῆς κακοπαθοῦς
[4, 95]   τῶν ἄλλων ἀδελφοὺς καὶ θείους  καὶ   ἐπιτρόπους προγράψαντες. Λέγεταί ποτε πρὸς
[4, 108]   τοῖς δ' ἀμφὶ τὸν Καίσαρα  καὶ   ἐπλεόναζον ἑκατέρωθεν· ἱππέες δὲ ἅμα
[4, 126]   μηδὲ λιμόν, ὄλεθρον ἀμήχανόν τε  καὶ   ἐπώδυνον, ἕληται μᾶλλον πολεμίων
[4, 40]   τινος τὸ φορεῖον ὑπονοήσαντός τε  καὶ   ἐρευνωμένου, δείσας Ῥηγῖνος ἐπέδραμε
[4, 6]   ὑπαντήσεσι· ζητουμένων δὲ τῶν ἄλλων  καὶ   ἐρευνωμένων νεών τε καὶ οἰκιῶν,
[4, 30]   θεράποντες διεδίδρασκον. δὲ μόνος  καὶ   ἔρημος ἐκ δαψιλοῦς παραπομπῆς ἐς
[4, 94]   ὁμολογῆσαι; καὶ αὐτὸ πράξουσι  καὶ   ἐροῦσι καὶ λέγοντες ἅμα ὑμᾶς
[4, 18]   τε οὐσίαν ἔλαβε τοῦ πατρὸς  καὶ   ἐς ἀγορανομίαν ᾑρέθη. Ἀναλύοντα δὲ
[4, 36]   ἔς τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα  καὶ   ἐς ἀξίωσιν ὕστερον, ἐμοί τε
[4, 132]   Ῥωμαίων εὐγενεστάτω τε καὶ περιφανεστάτω  καὶ   ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω, χωρὶς ἄγους
[4, 134]   εὐεργέτην ἐκ πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως  καὶ   ἐς αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ ἐν
[4, 123]   αὐτῶν ἑλόντες; Βροῦτος ἑκὼν ἠμέλει  καὶ   ἐς ἐκκλησίαν οὐ συνῆγε, μὴ
[4, 50]   ἐς τὴν ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν  καὶ   ἐς ἐμὲ σοὶ παρεστῶτα, χάρισαί
[4, 16]   ἑκάστην ἰδέαν, ἐς πίστιν ἑκάστης  καὶ   ἐς εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν παρόντων,
[4, 134]   γὰρ ἐς φίλον ἐγίγνετο παραλόγως  καὶ   ἐς εὐεργέτην ἐκ πολέμου περισώσαντα
[4, 8]   ἄμετρον ἡγείσθω, ἔς τε Γάιον  καὶ   ἐς ἡμᾶς οἷα πεπόνθαμεν ὁρῶν.
[4, 134]   αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ ἐν βουλευτηρίῳ  καὶ   ἐς ἱερέα καὶ ἱερὰν ἐσθῆτα
[4, 3]   τοῦ πολέμου, ἄλλαις τε δωρεαῖς  καὶ   ἐς κατοικίαν δόσεσι τῶν Ἰταλικῶν
[4, 61]   ἔπεμπεν ἐς τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ  καὶ   ἐς Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα,
[4, 37]   ἐπὶ ἀδείας ἐξέπλευσεν ἐς Βροῦτον  καὶ   ἐς Μίλητον μετὰ Βροῦτον· ὅθεν
[4, 82]   τε ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ λιμένος  καὶ   ἐς Μύρα ἀνῄει. Μυρέων δέ,
[4, 116]   περιεσώθησαν ἐκ παραλόγου· τινὲς δὲ  καὶ   ἐς πέντε διήρκεσαν ἡμέρας, λιχμώμενοι
[4, 61]   ἐς Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα,  καὶ   ἐς Σεραπίωνα, τὸν ἐν Κύπρῳ
[4, 36]   κατασκευῆς ἐμερίζετο· τοῖς δὲ ἀξίοις  καὶ   ἐς στρατηγίας ναυαρχίας ἐχρῆτο.
[4, 128]   διέφυγον ἐπί τε τὴν θάλασσαν  καὶ   ἐς τὰ ὄρη διὰ τοῦ
[4, 135]   Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ συγγνώμης ἔτυχον  καὶ   ἐς τὰ στρατεύματα αὐτῶν διῃρέθησαν·
[4, 125]   καὶ Βροῦτος ἐξῆγεν ἄκων  καὶ   ἐς τάξεις διεκόσμει πρὸ τοῦ
[4, 32]   ἀπωθούμεναι χαλεπῶς τὴν ὕβριν ἤνεγκαν,  καὶ   ἐς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τὸ
[4, 82]   τοσοῦδε στόλου, διέπλευσεν ἐπὶ Βρεντεσίου  καὶ   ἐς τὴν ἐπικειμένην τῷ λιμένι
[4, 24]   θυρωρὸς τῇ οἰκίᾳ συμπεπραμένος ἐπέγνω  καὶ   ἐς τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα ὑπεδέχετο
[4, 111]   καὶ τούσδε σὺν ὁρμῇ βιαίῳ  καὶ   ἐς τὸ ἕλος κατώσαντες ἐπανῄεσαν
[4, 49]   οὖν συντυχία τῶν ὁμοίων  καὶ   ἐς τὸ ἔπειτα παρέμεινεν· ἦρξαν
[4, 60]   τὰ ἐκ τῆς γῆς ὠχυρωμένην  καὶ   ἐς τὸ πέλαγος ἔχουσαν ὅρμον,
[4, 47]   τειχῶν, μέχρι μαραινομένου τοῦ κακοῦ  καὶ   ἐς τοὺς τρεῖς ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ
[4, 39]   ἀξιούσης αὐτῷ συμφεύγειν τῆς γυναικὸς  καὶ   ἐς τοῦτο αὐτὸν ἐπιτηρούσης, οὐκ
[4, 134]   Βροῦτον δὲ εὐβούλου βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι  καὶ   ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις
[4, 83]   οὖσαν, περιθέοντός τε καὶ μεθιπταμένου  καὶ   ἐς χεῖρας οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν
[4, 113]   φάναι· Περιεμένομεν φίλον ἁρπαζόμενον ἰδεῖν,  καὶ   ἔς τινα σκηνὴν ὑποχωρῆσαι μετὰ
[4, 62]   ἔκοπτεν αὐτοῦ τὸ τεῖχος ἤδη  καὶ   ἐσάλευεν. Τόν τε νυκτοφύλακα αὐτοῦ
[4, 36]   Αὐτός τε τοῖς ἀφικνουμένοις ἀπήντα  καὶ   ἐσθῆτος αὐτίκα καὶ κατασκευῆς ἐμερίζετο·
[4, 46]   νυκτὸς δὲ τοὺς θεράποντας ἔπεισε  καὶ   ἐσκεύασεν ὡς ὁπλίτας καὶ τὸν
[4, 82]   Βροῦτον ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι  καὶ   ἐσοίσειν, ὅσα δύναιντο. δὲ
[4, 68]   σου καὶ παίδευσιν καὶ διατριβὴν  καὶ   ἑστίαν, ἣν ᾤκησας, καὶ τοὐμὸν
[4, 42]   δὲ υἱὸς τῷ Καίσαρι συνεστρατεύετο  καὶ   ἐστρατηγήκει καὶ ὅδε περὶ τὸ
[4, 47]   ἱστορίας συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε καλῶς  καὶ   ἐστρατηγηκώς, καὶ ἴσως διὰ ταῦτα
[4, 99]   οὐδ' ἑτέρωθεν εὐποροῦσι, τετρυμένης στάσεσι  καὶ   ἐσφοραῖς καὶ προγραφαῖς τῆς Ἰταλίας.
[4, 64]   ἑκάτεροι· Κάσσιος δὲ νικήσας Δολοβέλλαν  καὶ   ἐσφορὰν ἐπέθηκεν αὐτοῖς χίλια καὶ
[4, 96]   καὶ ζημίαις, τέλη καινὰ  καὶ   ἐσφορὰς ἐπιγράφουσι; Καὶ τάδε πράσσοντες
[4, 96]   εἴργασται, καὶ τὰ ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν  καὶ   ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν ἐς ἀμοιβὰς
[4, 99]   ὡς αὐτίκα ὑμῖν ἄλλα χαρίσασθαι,  καὶ   ἕτερα πολλὰ ἐπὶ τούτοις ἀπὸ
[4, 101]   αὐτοῖς τὴν δωρεὰν αὐτίκα διηρίθμουν  καὶ   ἕτερα ὑπὲρ αὐτὴν κατὰ προφάσεις
[4, 5]   καὶ ὕστερον. Προσκατελέγοντο γὰρ δὴ  καὶ   ἕτεροι μεθ' ἑτέρους, οἱ μὲν
[4, 78]   συνεισέπεσον ἀμφὶ δισχιλίους μάλιστα Ῥωμαίων.  Καὶ   ἑτέροις δὲ εἰσωθιζομένοις ἀμφὶ τὴν
[4, 8]   ἐξ αὐτῶν ἀγείρουσι καθ' ἡμῶν  καὶ   ἕτερον αἰτοῦσι παρὰ βαρβάρων ἀεὶ
[4, 115]   ἄνδρας, ἱππέων τε ἴλας τέσσαρας  καὶ   ἕτερον πλῆθος ἐπειλεγμένον· καὶ τριήρεις
[4, 23]   ὡς φιλοφρονουμένη τὰς θύρας ἐπέκλεισε  καὶ   ἐτήρει τὸν ἄνδρα, ἕως οἱ
[4, 16]   ἐν αὐτῇ κατά τε Σύλλαν  καὶ   ἔτι πρὸ ἐκείνου Γάιον Μάριον,
[4, 76]   παρ' αὐτὴν ἑστῶτες ἠκόντιζόν τε  καὶ   ἐτόξευον ὥσπερ ἐν μέσῳ ποταμὸν
[4, 49]   ἅπαντα τῷ Καίσαρι ᾖτησέ τε  καὶ   ἔτυχε τοῖς ὁμοίοις τὸν Βαρβούλαν
[4, 47]   τοὺς τρεῖς ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ  καὶ   ἔτυχον Σίττιον τῆς ἄλλης Ἰταλίας
[4, 99]   ἐλευθερίας. ~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων Ἴωμεν  καὶ   εὐθὺς ἄγειν ἀξιούντων, ἡσθεὶς
[4, 107]   κατέπλησσε τοὺς πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω  καὶ   εὐθὺς ἐξ ἐφόδου σὺν καταφρονήσει
[4, 107]   μόνους ἀποσχὼν ἀπὸ τῶν πολεμίων.  Καὶ   εὐθὺς ἦν κατάδηλος τῶν
[4, 58]   στρατιὰ τὸν Ἰούλιον συνηκόντισε.  Καὶ   εὐθὺς ἦν μετάνοια καὶ δέος
[4, 1]   ἐπὶ θανάτῳ προγραφέντων ἔρευναί τε  καὶ   εὑρέσεις καὶ παθήματα πάμπαν ἐπαχθῆ,
[4, 106]   ἦν ἐς τὴν Ἀσίαν τε  καὶ   Εὐρώπην καθάπερ πύλαι, καὶ αὐτὰ
[4, 18]   ἑαυτοῦ τινα φυγών, βραχὺ  καὶ   εὐτελὲς ἦν τέγος ἐν προαστείῳ
[4, 39]   δύο· μεθ' ὧν ὥδευεν ἐπιμόχθως  καὶ   εὐτελῶς οἷα θεράπαινα, μέχρι διέπλευσεν
[4, 31]   προειρήσθω πᾶσι καὶ πάσαις θύειν  καὶ   εὐωχεῖσθαι τὴν ἡμέραν τὴν παροῦσαν·
[4, 128]   καὶ τὰ σημεῖα ἑκατέρωθεν ἐπῇρτο,  καὶ   ἔφοδος ἦν σοβαρά τε καὶ
[4, 109]   τὰ ἐρυμνὰ τῶν ἐντὸς κατέλαβε  καὶ   ἐχαράκωσε φρούρια ὁμοῦ πολλά.
[4, 37]   μηνύω σοι Λεύκιον ὑποδεδέχθαι τε  καὶ   ἔχειν ἔτι καὶ ἕξειν, ἕως
[4, 120]   ἐπὶ τὴν μάχην. Ἱκανὰ δὲ  καὶ   ἐχθὲς ἀντειλήφαμεν αὐτῶν καὶ τῶν
[4, 55]   διέλυε τὴν τῆς Κίρτης πολιορκίαν  καὶ   ἐχώρει πρὸς τὸν Κορνιφίκιον.
[4, 96]   τὰ ὄντα κεκελευσμένος ὑπὸ μηνύμασι  καὶ   ζημίαις, τέλη καινὰ καὶ
[4, 55]   ὑπ' ἀναρχίας, εἵπετο κτείνων τε  καὶ   ζωγρῶν. Καὶ τάδε μαθὼν
[4, 132]   οὐδὲ ἐφηδομένη τοῖς γεγονόσιν, ὅπου  καὶ   ζῶντα τῆς ἀρετὴς καὶ τύχης
[4, 121]   τῷ τρόπῳ προελευσόμενοι μέχρι θαλάσσης  καὶ   παρ' αὐτὴν ἄρα τὴν
[4, 84]   τε Γάιος Καῖσαρ ἀνῃρέθη  καὶ   βουλὴ κατεκάλει Πομπήιον.
[4, 132]   δὲ φίλοιν ἦγεν ὡς υἱώ.  Καὶ   βουλὴ περιποθήτω τε εἶχεν
[4, 14]   αἱ στάσεις τῶν ἀρχόντων προαπώλεσαν  καὶ   ὁμόνοια τοιάδε ἐργάζεται. ~Ἔθνῃσκον
[4, 128]   μετὰ φρονήματος· ὡς δὲ αὐτοῖς  καὶ   σύνταξις ἤδη παρελέλυτο, ὀξύτερον
[4, 49]   Ἐστρατήγει δὲ καὶ Ἀντωνίῳ Βαρβούλας,  καὶ   τύχη περιῆλθεν ἐς τὸ
[4, 20]   κεφαλὴ δὲ τοῦ Κικέρωνος  καὶ   χεὶρ ἐν ἀγορᾷ τοῦ
[4, 94]   καὶ ἀρχὰς ἐθνῶν τῶν μεγίστων  καὶ   ἡγεμονίας ἔδοσαν ἡμῖν καὶ γῆς
[4, 91]   χειροτονίας ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου  καὶ   ἡγεμονίας ἐθνῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς
[4, 8]   ἐναγεῖς ἀντὶ κολάσεων ἐπὶ ἀρχὰς  καὶ   ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν, αἷς ἐκεῖνοι χρώμενοι
[4, 132]   ἔργα ἀθάνατα εἶναι ἀρχάς τε  καὶ   ἡγεμονίας ἐς πολὺ ἐκ τῶν
[4, 85]   καὶ Ἰβηρίας, ἔμπειροι θαλάσσης, ὥστε  καὶ   ἡγεμόσι καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ
[4, 42]   Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον αἰχμάλωτος ἑάλω  καὶ   ἠγνοεῖτο, δὲ υἱὸς τῷ
[4, 39]   ἐπιγνοῦσα τὴν μητέρα φυλάσσουσαν ἐξέφυγε  καὶ   ἥδε σὺν θεράπουσι δύο· μεθ'
[4, 83]   διὰ νεότητα καὶ ἀπειρίαν ἐργασόμενος,  καὶ   ἠλᾶτο περὶ τὸν ὠκεανὸν λῃστεύων
[4, 32]   τῶν ἀνδρῶν, ἠδικῆσθαί φατε, προγράψατε  καὶ   ἡμᾶς ὡς ἐκείνους. Εἰ δὲ
[4, 69]   Ἔστι δὲ ἐμφύλια μέν, εἰ  καὶ   ἡμεῖς δυναστείας ὠρεγόμεθα, πόλεμος δὲ
[4, 119]   γενέσθαι. Οὐ γὰρ ἤλθομέν γε  καὶ   ἡμεῖς ἐν πεδίῳ βιώσοντες, οὐδ'
[4, 114]   συνεὶς τοῦ ἐνθυμήματος, Ὁπλισώμεθα, ἔφη,  καὶ   ἡμεῖς καὶ ἀνθυποκριθῶμεν ἐλάσσονα παθεῖν.
[4, 109]   νομίζοιτο, μέρει τινὶ νυκτός τε  καὶ   ἡμέρας ἔκοπτεν ἐν τῷ ἕλει
[4, 99]   τοῖς μέχρι Μήδων καὶ Παρθυαίων.  Καὶ   ἡμῖν μὲν ἐκ μετώπου μόνον
[4, 90]   ἀρετῇ, ὑμῶν τε τῶν στρατευομένων  καὶ   ἡμῶν, οὓς ἐπὶ τοῦ βήματος
[4, 14]   καὶ ἐπιεικεῖς ἐτεθήπεσαν ὑπὸ ἐκπλήξεως,  καὶ   ἦν αὐτοῖς παραλογώτερον, ὅτε μάλιστα
[4, 17]   τινὰς ἐς τὰς φυλακὰς ἐμβαλεῖν.  Καὶ   ἦν ὅδε δήμαρχος
[4, 128]   τὸ μεταίχμιον συμπεσόντες ἀλλήλοις ἐπολέμουν·  καὶ   ἦν σιγὴ βαθυτάτη. Φυγόντος δὲ
[4, 7]   ἄνδρας ἐπὶ ῥητῷ κέρδει φέρεσθαι·  καὶ   ἦν τὸ κέρδος ἐλευθέρῳ μὲν
[4, 59]   οὐ προπεπυσμένον, ἄφνω περιέλαβέ τε  καὶ   ἠνάγκασε προσθέσθαι οἱ καὶ παραδοῦναι
[4, 100]   διὰ θαλάττης ἔκ τε νήσων  καὶ   ἠπείρων ἁπασῶν, ὅσαι ἀπὸ Θρᾴκης
[4, 123]   τὴν ἐκ τῆς ἀπορίας ἀπόνοιαν·  καὶ   ᾑρεῖτο πολιορκίας καὶ ἄλλου παντὸς
[4, 120]   τῆς Ἀσίας πάνθ' ὅσα ἐβιάσαντο  καὶ   ἥρπασαν, ἐπήγοντο, ὑμεῖς δ' ὡς
[4, 3]   ἀντὶ τῆς πολεμίας δορίληπτοι γενόμεναι.  Καὶ   ἦσαν αἱ πόλεις ἄλλαι τε
[4, 135]   ἐς τὰ στρατεύματα αὐτῶν διῃρέθησαν·  καὶ   ἦσαν ἀμφὶ τοὺς μυρίους καὶ
[4, 5]   τῶν καλουμένων ἱππέων ἐς δισχιλίους.  Καὶ   ἦσαν ἐν αὐτοῖς ἀδελφοί τε
[4, 3]   Οἱ δ' ἀκούσαντες ἐπαιώνισάν τε  καὶ   ἠσπάσαντο ἀλλήλους ἐπὶ διαλλαγῇ. ~Γιγνομένων
[4, 105]   δὲ τῇ μεσημβρίᾳ ἕλος ἔστι  καὶ   θάλασσα μετ' αὐτό, κατὰ δὲ
[4, 106]   τινές, οἳ δὲ Γαγγίτην λέγουσι,  καὶ   θάλασσα ὄπισθεν, ἐν καὶ
[4, 102]   ἑτέρων τε καὶ Χαλκιδέων καταλαβόντων  καὶ   θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει ταῖς ἐμπορίαις
[4, 72]   πείραις καμοῦσα ἔκ τε γῆς  καὶ   θαλάσσης ἐπολιορκεῖτο· καὶ οὐδέν, ὡς
[4, 16]   καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ γῆς  καὶ   θαλάσσης ἡγεμονίδα διέσειεν θεός,
[4, 99]   πολεμίων ἡμῖν τῆς ὄπισθεν γῆς  καὶ   θαλάσσης. Χρήματά γε μήν,
[4, 94]   τῶν κοινῶν ἔκριναν ἀποδοῦναι χρημάτων  καὶ   θαλασσοκράτορα ἀπέφηναν, ἵνα κἀκεῖνος ἀρχήν
[4, 96]   μὲν τῆς βουλῆς κατεκλήθη τε  καὶ   θαλασσοκράτωρ ἐγένετο, ὑπὸ δὲ τῶν
[4, 73]   τε κελεύσας τὸν στρατὸν ἀκριβῶς  καὶ   θάνατον ἐπικηρύξας, εἴ τις ἁρπάσειεν
[4, 89]   ἀλλήλων ἑκάτεροι, ἰσχυροτάτῃ σφίσι φανείσῃ·  καὶ   θάρσος ἦν ἀμφοτέροις αὐτίκα καὶ
[4, 123]   ἐνθύμημα τοῦ Βρούτου, νομίζοντες δὲ  καὶ   θᾶσσον ἐπικρατήσειν τῶν πολεμίων μετὰ
[4, 5]   ἦσαν ἐν αὐτοῖς ἀδελφοί τε  καὶ   θεῖοι τῶν προγραφόντων, καὶ τῶν
[4, 95]   αὐτοὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἀδελφοὺς  καὶ   θείους καὶ ἐπιτρόπους προγράψαντες. Λέγεταί
[4, 48]   λάβοι. δέ, οἷόν τι  καὶ   Θεμιστοκλῆς φεύγων ἐποίησεν, ἀντηπείλει μηνύσειν,
[4, 40]   ἀνύποπτον, ἅμα γυναικὶ καὶ θεράπουσι  καὶ   θεραπαίναις ὁδεύοντι φανερῶς. Ἄντιον δὲ
[4, 24]   δεδιέναι δ' ὡς ἐν νυκτὶ  καὶ   θεραπαίναις τὸ ὕποπτον, μεθ' ἡμέραν
[4, 19]   ἔδειξεν. δὲ ἐπέδραμέ τε  καὶ   θεράποντας ἰδὼν πολὺ πλείους τῶν
[4, 13]   ἔχοντας, οἱ δὲ ἐξελευθέρους τε  καὶ   θεράποντας, οἱ δὲ καὶ δανεισμάτων
[4, 15]   τε καὶ παιδίων καὶ ἀδελφῶν  καὶ   θεραπόντων, περισῳζόντων τε καὶ συμμηχανωμένων
[4, 36]   καὶ παίδων ἐς πατέρας εὔνοιαι  καὶ   θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν ἐς δεσπότας.
[4, 40]   αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον, ἅμα γυναικὶ  καὶ   θεράπουσι καὶ θεραπαίναις ὁδεύοντι φανερῶς.
[4, 36]   τοῖς περισῴζουσιν αὐτοὺς ἐλευθέροις τε  καὶ   θεράπουσι προλέγων διπλάσια τῶν διδομένων
[4, 22]   αὑτὸν ἔρριψε κατὰ τοῦ ῥεύματος,  καὶ   θεράπων αὐτοῦ τὸ σῶμα ἀνεζήτει
[4, 108]   αὐτοῖς ἔμελλον ἀρκέσειν Μακεδονία τε  καὶ   Θεσσαλία, μόναι σφίσιν ἐν τῷ
[4, 100]   ἐκ μόνης Μακεδονίας, ἔθνους ὀρείου,  καὶ   Θεσσαλίας, χώρας βραχείας· καὶ τάδε
[4, 88]   καὶ Θρᾷκες καὶ Ἰλλυριοὶ Παρθηνοὶ  καὶ   Θεσσαλοὶ δισχίλιοι, Κασσίῳ δὲ Ἴβηρές
[4, 118]   δοκεῖ δέ τισι καὶ Λακεδαίμονα  καὶ   Θεσσαλονίκην ἐς διαρπαγὴν αὐτοῖς δώσειν
[4, 88]   μὲν Κελτοὶ καὶ Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι  καὶ   Θρᾷκες καὶ Ἰλλυριοὶ Παρθηνοὶ καὶ
[4, 108]   δισμύριοι. Ὥστε πλήθει μὲν ἀνδρῶν  καὶ   θράσει καὶ ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ
[4, 125]   φρόνημα ἐπὶ τῷ ἔργῳ μέγα  καὶ   θρασύτης ννπὲρ λόγον ἀναγκαῖον, τοῖς
[4, 69]   καὶ παρορώμενος ὑπὸ τῶν παιδευσάντων  καὶ   θρεψάντων, τὸ δὲ ἑξῆς προτιμώντων
[4, 24]   οἴκημα ὑπεδέχετο καὶ κρύψειν ἐπηγγέλλετο  καὶ   θρέψειν, ἐξ ὧν ἐδύνατο.
[4, 15]   τῆς πόλεως καὶ στρατηγίας πολέμων  καὶ   θριάμβους. Οὕτως καιρὸς ἦν
[4, 12]   ῥύσεσθαί τινα προσδοκᾶν. Ἦν δὲ  καὶ   Θωράνιος ἐν τοῖς προγεγραμμένοις, λεγόμενος
[4, 85]   καὶ ναυτικοὶ ἄνδρες ἐκ Λιβύης  καὶ   Ἰβηρίας, ἔμπειροι θαλάσσης, ὥστε καὶ
[4, 2]   Κελτικήν· ταύτης δὲ Λέπιδον ἄρχειν  καὶ   Ἰβηρίας ἐπὶ ταύτῃ· Καίσαρι δὲ
[4, 54]   ἀγείρας ἔκ τε αὐτῆς Ἰταλίας  καὶ   Ἰβηρίας ἐς Λιβύην διέπλευσε καὶ
[4, 134]   ἐν βουλευτηρίῳ καὶ ἐς ἱερέα  καὶ   ἱερὰν ἐσθῆτα ἐπικείμενον καὶ δυνάστην
[4, 93]   ὑμῶν αὐτῶν ἀρχὴν ἐστήσασθε εἶναι  καὶ   ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἀπεφήνατε, ἀλλὰ
[4, 34]   ὁμοῦ καὶ ξένον καὶ ἀπελεύθερον  καὶ   ἱερέα καὶ πανταεθνῆ, μηδενὸς ἀφιεμένου,
[4, 88]   καὶ Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι καὶ Θρᾷκες  καὶ   Ἰλλυριοὶ Παρθηνοὶ καὶ Θεσσαλοὶ δισχίλιοι,
[4, 133]   συνέλεξαν ὑπὲρ εἴκοσιν ὁπλιτῶν τέλη  καὶ   ἱππέας ἀμφὶ τοὺς δισμυρίους καὶ
[4, 88]   πεζόν τε ἄγοντες πολὺν ἄλλον  καὶ   ἱππέας ὑπὲρ πεντακισχιλίους. ~Τοσήδε μὲν
[4, 95]   στρατηγῶν καὶ δημάρχων καὶ ἀγορανόμων  καὶ   ἱππέων κεφαλαὶ πρόκεινται· καὶ γέρα
[4, 75]   πολλὰ αὐτῶν ἐστρατευμένα. Εἶχε δὲ  καὶ   ἱππέων πλῆθος καὶ ψιλοὺς καὶ
[4, 88]   Ἴβηρές τε καὶ Κελτοὶ δισχίλιοι  καὶ   ἱπποτοξόται Ἄραβές τε καὶ Μῆδοι
[4, 86]   δὲ Καῖσαρ ἐπελθὼν νρηγίνοις μὲν  καὶ   Ἱππωνεῦσι μεγάλας πίστεις αὐτὸς ἔδωκεν
[4, 3]   Βενεβεντὸς καὶ Νουκερία καὶ Ἀρίμινον  καὶ   Ἰππώνιον. Οὕτω μὲν τὰ κάλλιστα
[4, 47]   Οὐάρρων δὲ ἦν φιλόσοφός τε  καὶ   ἱστορίας συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε καλῶς
[4, 116]   καὶ δίψης δαπανωμένους· οἱ δὲ  καὶ   ἱστῶν σανίδων ἐχόμενοι ἐς
[4, 47]   ἐστρατευμένος τε καλῶς καὶ ἐστρατηγηκώς,  καὶ   ἴσως διὰ ταῦτα ὡς ἐχθρὸς
[4, 33]   τῆς πατρίδος· ὑμεῖς δέ φατε  καὶ   καθίστασθαι τὴν πολιτείαν. ~Τοιαῦτα τῆς
[4, 63]   αὐτὸν ὁρμῆς καὶ ἐλπίδος ἔχοντα  καὶ   καιροῦ Βροῦτος ἐκάλει κατὰ
[4, 3]   καὶ Βρούτῳ πολεμεῖν Ἀντώνιόν τε  καὶ   Καίσαρα· Λέπιδον γὰρ ὑπατεύειν ἐς
[4, 38]   Ἀντωνίῳ διαλλαγάς τε πολλάκις Ἀντωνίῳ  καὶ   Καίσαρι ἐς ἀλλήλους ἐπόρθμευσε καὶ
[4, 2]   νομοθετηθῆναι Λεπίδῳ τε καὶ Ἀντωνίῳ  καὶ   Καίσαρι, ἣν ἐπὶ πενταετὲς αὐτοὺς
[4, 110]   κοινὸν ἦν Ἀντωνίῳ τε  καὶ   Καίσαρι, Καίσαρος αὐτοῦ δι' ἐνύπνιον
[4, 51]   τόδε καὶ προεγράφη. Καὶ κατήχθη  καὶ   Καίσαρι φίλος ἐγίγνετο καὶ ἐπιόντι
[4, 7]   ἀνδρῶν, Λεπίδου τε καὶ Ἀντωνίου  καὶ   Καίσαρος, ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις, ἣν
[4, 86]   ἐν μέσῳ γένηται Ἀντωνίου τε  καὶ   Καίσαρος, μικρὸν ἀναχωρήσας τοῦ Βρεντεσίου,
[4, 138]   τῆς μετ' οὐ πολὺ Ἀντωνίου  καὶ   Καίσαρος στάσεως, ὑστάτης Ῥωμαίοις γενομένης.
[4, 138]   ~Ὁ δὲ στρατὸς Ἀντωνίου  καὶ   Καίσαρος τὸν τῶν στρατηγῶν λόγον
[4, 22]   ~Αἵδε μὲν δὴ παίδων ἀγαθῶν  καὶ   κακῶν ἔστων εἰκόνες· ἀδελφοὶ δὲ
[4, 105]   καὶ πεντήκοντα σταδίων, εὔφορον πάνυ  καὶ   καλόν, ἔνθα καὶ τὸ πάθος
[4, 58]   ἐπιμεμφομένῳ τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε·  καὶ   καλῶν ὕστερον, ἐπειδὴ βραδέως ὑπήκουεν,
[4, 88]   Μαρωνείας, ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείας τε  καὶ   Καρδίας, αἳ τὸν ἰσθμὸν τῆς
[4, 137]   τέχνης πολέμων μιᾶς καὶ ἀσκήσεως  καὶ   καρτερίας ὁμοίας, δυσκαταγώνιστοι παρ' αὐτὸ
[4, 82]   καὶ τὸ πεζὸν αὐτὸς ἦγε  καὶ   Κάσσιον ἐξ Ἰωνίας ἀνέμενεν, ὡς
[4, 58]   ἐψηφίσαντο εἶναι πολεμίους, Βροῦτον δὲ  καὶ   Κάσσιον ἐς τὰς προτέρας ἡγεμονίας
[4, 3]   Ἰονίου μόνα ὑπερθέμενοι διὰ Βροῦτον  καὶ   Κάσσιον κρατοῦντας ἔτι αὐτῶν, Κασσίῳ
[4, 81]   ὑπὸ ζημίαις καὶ μηνύμασιν, οἵοις  καὶ   Κάσσιος ἐκήρυξεν ἐν Ῥόδῳ. Καὶ
[4, 73]   τροφῶν. Ὧδε μὲν ἑαλώκει Ῥόδος,  καὶ   Κάσσιος ἐν αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ
[4, 104]   τοὺς ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος δὲ  καὶ   Κάσσιος ἐπεὶ ἔμαθον, ἵεντο αὐτίκα
[4, 124]   ὅπερ ἐξ ἀρχῆς αὐτός τε  καὶ   Κάσσιος ὑφορώμενοι ἐς οὐδὲν ἔργον
[4, 38]   συγγνώμην οὐκ ἐδέξατο, Βρούτου δὲ  καὶ   Κασσίου περὶ Θρᾴκην πεσόντων καὶ
[4, 27]   δέ, ὃς ἐπὶ Βρούτῳ τε  καὶ   Κασσίῳ δικάζων, Καίσαρος τοῖς δικαστηρίοις
[4, 108]   μύριοι καὶ τρισχίλιοι, Βρούτῳ δὲ  καὶ   Κασσίῳ δισμύριοι. Ὥστε πλήθει μὲν
[4, 5]   πόλεμον χρημάτων πολλῶν, Βρούτῳ μὲν  καὶ   Κασσίῳ τῶν ἀπὸ τῆς Ἀσίας
[4, 67]   ὅσα ὑμῖν αὐτοῖς καθ' ἑτέρων  καὶ   κατ' Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου συνεμαχήσαμεν,
[4, 99]   εἰσὶ πολέμιοι, ἡμεῖς δ' αὐτῶν  καὶ   κατὰ νώτου Πομπήιόν τε ὁμογνώμονα
[4, 123]   στρατοῦ φανερώτερον ἤδη κατὰ ἴλας  καὶ   κατὰ συστάσεις διαπυνθανομένου· τί κατέγνωκεν
[4, 59]   κατά τε φιλίαν αὐτῷ παραδιδόντων  καὶ   κατὰ τὸ δόγμα τῆς βουλῆς
[4, 36]   ἀφικνουμένοις ἀπήντα καὶ ἐσθῆτος αὐτίκα  καὶ   κατασκευῆς ἐμερίζετο· τοῖς δὲ ἀξίοις
[4, 71]   ἐλήφθησαν καὶ δύο ἀνερράγησάν τε  καὶ   κατέδυσαν καὶ αἱ λοιπαὶ βεβλαμμέναι
[4, 61]   πλὴν Σιδωνίων ἐπανήχθη τῷ Δολοβέλλᾳ,  καὶ   κατέδυσαν μὲν ἑκατέρου νῆες ἱκαναί,
[4, 50]   δύο ὁμοῦ. ~Βαλβίνῳ δέ, ἐκφυγόντι  καὶ   κατελθόντι σὺν Πομπηίῳ καὶ ὑπατεύοντι
[4, 51]   ἀνασχόμενος, διὰ τόδε καὶ προεγράφη.  Καὶ   κατήχθη καὶ Καίσαρι φίλος ἐγίγνετο
[4, 135]   Κάσσιος, ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ Κασσίου,  καὶ   Κάτων Κάτωνος, ἐμπίπτων ὅδε
[4, 133]   πόλεσι καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν πολλοῖς  καὶ   κατώρθουν. Ἐθνῶν τε ἐκράτησαν ἀπὸ
[4, 135]   τε τῇ ἀρίστῃ φοινικίδι εὐθὺς  καὶ   καύσας τὰ λείψανα τῇ μητρὶ
[4, 47]   θαυμαστὴν τόλμαν ἐκ δειλίας μετέβαλε  καὶ   κειράμενος ἡγεῖτο ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ
[4, 124]   δὲ αὐτῷ καὶ τῶν ἡγεμόνων  καὶ   κελευόντων νῦν μὲν ἀποχρήσασθαι τοῦ
[4, 66]   παρὰ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς πυθέσθαι,  καὶ   κελευούσης ἔφασαν συμμαχήσειν. Οἱ μὲν
[4, 9]   ὑπὸ χερσὶν ὄντων, Ἰβηρίας τε  καὶ   Κελτικῆς καὶ τῶνδε τῶν οἴκοι,
[4, 88]   δισχίλιοι, Κασσίῳ δὲ Ἴβηρές τε  καὶ   Κελτοὶ δισχίλιοι καὶ ἱπποτοξόται Ἄραβές
[4, 4]   πολλά, καὶ λιθώδεις ἐγίγνοντο ὑετοί,  καὶ   κεραυνοὶ συνεχεῖς ἐς ἱερὰ καὶ
[4, 6]   μάλιστα δυνατούς, ἐν οἷς ἦν  καὶ   Κικέρων, ἔδοξε προανελεῖν ἐπιπέμψαντας ἄφνω.
[4, 53]   Κορνιφικίου στρατηγός, τὴν Σεξστίου Λιβύην  καὶ   Κίρταν περικαθήμενος ἐπολιόρκει. ~Καὶ πάντες
[4, 110]   καὶ τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων  καὶ   κλίμακας, ὡς ἐξελῶν αὐτὸ καὶ
[4, 109]   τοῦ ἔργου τὴν ἐπίνοιάν τε  καὶ   κλοπήν, ἀντεπινοῶν δὲ ἀποτεμέσθαι τὰ
[4, 18]   τὴν οὐσίαν ἐς αἰσχρὰ δαπανῆσαι  καὶ   κλοπῆς ἁλόντι φυγεῖν ἐκ καταδίκης.
[4, 73]   ἀπειλήν· διδομένων δὲ τῶν γερῶν  καὶ   κολαζομένων τῶν μηνυομένων ἔδεισάν τε
[4, 1]   δὲ ὑπὸ μισθοῖς τε μεγάλοις  καὶ   κολάσεσι τῶν ἐπικρυψάντων ὁμοίαις τὸν
[4, 39]   οἷα στρατηγόν, ἀλλ' ἐν χαμευνίῳ  καὶ   κόμῃ καὶ διαίτῃ πονηρᾷ πόθῳ
[4, 117]   ἀπορίας σίτου καὶ ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ  καὶ   κομιδῆς κακοπαθοῦς καὶ παρ' ὀλίγον
[4, 112]   ὑπὸ δὲ μεγέθους πεδίου τε  καὶ   κονιορτοῦ τὰ ἀλλήλων ἠγνόουν, μέχρι
[4, 115]   πλοῖα συναγόντων ἀπὸ κάλω σπουδῇ  καὶ   κοντοῖς ἁρμοζόντων ἐς ἄλληλα, ἵνα
[4, 57]   ἦν τῷ περὶ Λιβύην Σεξστίου  καὶ   Κορνιφικίου πολέμῳ, βραχεῖ διὰ ταχυεργίαν
[4, 105]   τὰ στενὰ τὰ Σαπαίων τε  καὶ   Κορπίλων, ἐκ δὲ τὴς δύσεως
[4, 71]   τῷ ἐπίπλῳ· καί τί που  καὶ   κούφως εἶχον ἐλπίδος, ὅτι καὶ
[4, 59]   ἀπὸ τῆς ἥσσης Πομπηίου τε  καὶ   Κράσσου διαρριφέντων ὑπὸ Καίσαρος
[4, 129]   ὁδῶν συναπεσταλμένῳ, καὶ τὰ χαρακώματα  καὶ   κρημνοὺς περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν
[4, 105]   ἐστίν, Δάτος ὠνομάζετο πάλαι  καὶ   Κρηνίδες ἔτι πρὸ Δάτου· κρῆναι
[4, 57]   ἀμφὶ τὸν Κάσσιον Κυρήνη τε  καὶ   Κρήτη· ὧν ὑπεριδόντες ὡς βραχυτέρων
[4, 24]   ἐς τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα ὑπεδέχετο  καὶ   κρύψειν ἐπηγγέλλετο καὶ θρέψειν, ἐξ
[4, 26]   πολλοὺς τῶν τότε συλλαβών τε  καὶ   κτείνας ἠδόξησεν ἄρα, εἰ μὴ
[4, 26]   ἐς βραχύ, δέσποτα, εἶπε  καὶ   κτείνει τὸν λοχαγὸν ἐμπεσὼν ἄφνω.
[4, 95]   καὶ τὰ ὄντα αὐτοῖς δημεύεται,  καὶ   κτείνονται χωρὶς καταδίκης ἐν οἰκίαις,
[4, 8]   φοβερώτατα Ῥωμαίοις καθελόντα τε ἔθνη  καὶ   κτησάμενον, καὶ πρῶτον ἀνδρῶν ὑπὲρ
[4, 4]   ἵδρου, ἀνδρῶν τε μεγάλαι βοαὶ  καὶ   κτύπος ὅπλων καὶ δρόμος ἵππων
[4, 91]   καὶ νόμον ἀντὶ τῶν νόμων  καὶ   κύριον ἀντὶ τοῦ δήμου καὶ
[4, 13]   ῥιπτουμένων σὺν ὀλοφύρσεσι καὶ σωτῆρα  καὶ   κύριον τὸν οἰκέτην τιθεμένων. Οἴκτιστον
[4, 41]   οἰκίας ἔδοξε καίειν ὡς ἀπαγξάμενον  καὶ   λαθὼν ἐν ἀγρῷ νεωνήτῳ κατέλιπεν,
[4, 53]   ἐπελθόντα ἀπεμάχετο πολιορκούμενος. Ἐδῄου δὲ  καὶ   Λαίλιος, ἕτερος τοῦ Κορνιφικίου στρατηγός,
[4, 118]   κατὰ τέλη· δοκεῖ δέ τισι  καὶ   Λακεδαίμονα καὶ Θεσσαλονίκην ἐς διαρπαγὴν
[4, 7]   τις Ἑλλήνων ἁρμοστὰς ὀνομάσειεν,  καὶ   Λακεδαιμόνιοι τοῖς ἄρτι καθισταμένοις τὰ
[4, 83]   τὸν ὠκεανὸν λῃστεύων σὺν ὀλίγοις  καὶ   λανθάνων, ὅτι εἴη Πομπήιος. Πλεόνων
[4, 65]   ἐσφορῶν ἀπέλυσε. ~Τάρσος μὲν δὴ  καὶ   Λαοδίκεια τοιάδε ἐπεπόνθεσαν, Κάσσιος δὲ
[4, 130]   χάρακα περιθέμενος ἐκ νεκρῶν σωμάτων  καὶ   λαφύρων συμφορηθέντων. δὲ Καῖσαρ
[4, 94]   καὶ αὐτὸ πράξουσι καὶ ἐροῦσι  καὶ   λέγοντες ἅμα ὑμᾶς ἀμείψονται μεγάλαις
[4, 72]   συνετώτεροι καθεώρων, καὶ Φάννιος αὐτοῖς  καὶ   Λέντλος διελέγοντο. ~Γιγνομένων δ' ἔτι
[4, 82]   ἐκρέμασε. ~Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ  καὶ   Λέντλος ἐπιπεμφθεὶς Ἀνδριάκῃ Μυρέων ἐπινείῳ
[4, 72]   ἐπὶ ὁλκάδων ὑπὸ Φαννίῳ τε  καὶ   Λέντλῳ. Αὐτὸς δὲ ἐπέπλει ταῖς
[4, 74]   δὴ Ῥοδίων συμφοραὶ τοιαίδε ἦσαν,  καὶ   Λεύκιος Οὐᾶρος αὐτοῖς μετὰ φρουρᾶς
[4, 136]   τῶν ὁμοτίμων Μεσσάλᾳ τε Κορουίνῳ  καὶ   Λευκίῳ Βύβλῳ, τι βουλεύσοιντο
[4, 87]   Μαρωνείας ἐπίτομόν τε καὶ συνήθη  καὶ   λεωφόρον οὖσαν ἐπὶ τὰ Σαπαίων
[4, 134]   ἀναβοῆσαι· ἀλλά με μοῖρ' ὀλοὴ  καὶ   Λητοῦς ἔκτανεν υἱός. Μέλλοντα δὲ
[4, 28]   δόνακος σαλευθεῖσα ἐνέφηνε τὸν Οὐᾶρον,  καὶ   ληφθεὶς ἔλεγεν εἶναι λῃστὴς καὶ
[4, 54]   Καίσαρος ἀναιρεθέντος ἐς Λιβύην ἐπανῆλθε,  καὶ   Λιβύων τινὰς ἀεὶ τῷ νεωτέρῳ
[4, 109]   τὸν δόνακα καὶ χῶμα ἐπιβάλλων  καὶ   λίθους ἑκατέρωθεν, ἵνα μὴ τὸ
[4, 4]   τὸν ἥλιον ἀηδῆ σημεῖα πολλά,  καὶ   λιθώδεις ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ
[4, 128]   καὶ ἀπηνής. Τοξευμάτων μὲν δὴ  καὶ   λίθων ἀκοντισμάτων ὀλίγον αὐτοῖς
[4, 12]   ἄλλαι τῆς πόλεως ἔξοδοί τε  καὶ   λιμένες ἕλη καὶ τέλματα
[4, 106]   αὐτῶν, τῇ μὲν ἦν ἕλη  καὶ   λίμναι μέχρι τοῦ Στρυμόνος, τῇ
[4, 122]   ἤπειγε τοὺς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα,  καὶ   λιμὸς ἦν ἤδη σαφής, ἔς
[4, 125]   μεταξὺ γάρ εἰσιν ὑμῶν τε  καὶ   λιμοῦ. ~Ὁ μὲν τοιαῦτα λέγων
[4, 15]   μεταπεμπόμενοι βραδύνοντας, ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι  καὶ   λιπαροῦντες ἀπρεπῶς διωθούμενοι τὸ
[4, 70]   Οἳ δ' ἀντὶ τοιούτων ἔργων  καὶ   λογισμῶν συνθήκας ἡμῖν προφέρετε, γενομένας
[4, 101]   καὶ παρασκευάσας τὸν στρατὸν ἔργῳ  καὶ   λόγῳ καὶ δωρεαῖς διέλυε τὴν
[4, 100]   τὸ ἔργον ἤδη, συνόδου τῆσδε  καὶ   λόγων τῶνδε ἕνεκα, ἐπιδώσομεν εὐθὺς
[4, 122]   ἐκάλουν ἐς μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα  καὶ   λοιδοροῦντες καὶ ἐγνωκότες οὐ πολιορκίας
[4, 61]   Κασσίῳ μὲν προύφερε λιμὸν ὁμοῦ  καὶ   λοιμὸν ἐνοχλοῦντα τότε Αἰγύπτῳ, διὰ
[4, 55]   περὶ τῆς ἀναχωρήσεως, μὴ ἀποκλεισθείη,  καὶ   λόφον ἐν μέσῳ καταλαβεῖν, Ἀραβίωνα
[4, 125]   μήτε ἐμὲ μήτε αὑτούς. Ἔχετε  καὶ   λόφον σύμμαχον καὶ τὰ κατὰ
[4, 60]   ναῦς περιέπεμπεν ἔς τε Φοινίκην  καὶ   Λυκίαν καὶ Ῥόδον. ~Ὑπερορώμενος δὲ
[4, 61]   ἄνεμοι δὲ ἐπεῖχον. Ῥόδιοι δὲ  καὶ   Λύκιοι οὔτε Κασσίῳ οὔτε Βρούτῳ
[4, 65]   διὰ τὸ πλῆθος, Ῥοδίους δὲ  καὶ   Λυκίους ἐξελεῖν, εὔνους τε ὄντας
[4, 60]   Λευκίου Φίγλου παρά τε Ῥοδίων  καὶ   Λυκίων καὶ Παμφύλων καὶ ἐκ
[4, 4]   ὁμαλῶς οἷα λύκοι, σύμβολον ἀηδές,  καὶ   λύκοι τὴν ἀγορὰν διέθεον, οὐκ
[4, 88]   δὲ ἦσαν Βρούτῳ μὲν Κελτοὶ  καὶ   Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι καὶ Θρᾷκες καὶ
[4, 123]   αἰτίας μανθάνοντες οὐδὲ εὐθύνοντες, ὅτε  καὶ   μάθοιεν, Βρούτῳ δὲ οὐδὲν ἄλλ'
[4, 23]   Σεπτίμιος αὐτίκα τοῖς πίναξι προσετέθη.  Καὶ   μαθὼν ἐς τῆς γυναικὸς ὑπ'
[4, 57]   Οἰχομένων δὲ αὐτῶν Συρία μὲν  καὶ   Μακεδονία εἰς τοὺς ὑπάτους Ἀντώνιόν
[4, 57]   χρήματα ἤγειρον ὡς ἐς Συρίαν  καὶ   Μακεδονίαν ἐσβαλοῦντες. ~Καὶ οἱ μὲν
[4, 75]   χρήμασιν ἐς τὰ παρόντα χρῆσθαι  καὶ   Μακεδονίας ἄρχειν καὶ τῆς Ἰλλυρίδος
[4, 116]   ἕτοιμοι. ~Ἀγανακτοῦντες δὲ οἱ ἄνδρες,  καὶ   μάλιστα αὐτῶν οἱ Ἄρειοι, ὅτι
[4, 129]   τοῦ Καίσαρος ἀναχθῆναι· δὴ  καὶ   μάλιστα εἶναι Βροῦτος ἐνομίσθη, τὸν
[4, 93]   βασιλέα αὐτὸν ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι.  καὶ   μάλιστα ἐπαχθῶς ἤνεγκεν βουλὴ
[4, 123]   ὑπὸ τοῦ πλήθους ἀλογίστως ἐκβιασθείη,  καὶ   μάλιστα μισθοφόρων, οἷς ἐστιν αἰεί,
[4, 1]   Κάσσιός τε καὶ Βροῦτος, οἳ  καὶ   μάλιστα τῆς ἐπιβουλῆς ἐπὶ τῷ
[4, 5]   αὐτοὶ δ' ἐπὶ τῆς Εὐρώπης  καὶ   μάλιστα τῆς Ἰταλίας πολέμοις τε
[4, 104]   αὐτὸ μετὰ ὁρμῆς καὶ προθυμίας,  καὶ   μᾶλλον, ἐπεί τινες αὐτοῖς προπεμφθέντες
[4, 123]   μὲν ἔγνωστο τὰ ἀπ' ἀρχῆς,  καὶ   μᾶλλον ἔτι πυνθανομένῳ περί τε
[4, 4]   οἷς μὲν βουλὴ θύτας  καὶ   μάντεις συνῆγεν ἀπὸ Τυρρηνίας· καὶ
[4, 59]   ἐπ' ἐκείνῳ τὰ Μούρκου τέλη  καὶ   Μαρκίου, κατά τε φιλίαν αὐτῷ
[4, 62]   τεμὼν ἐπικατέσφαξεν ἑαυτόν, διεχρήσατο δὲ  καὶ   Μάρσος ἑαυτόν. δὲ Κάσσιος
[4, 87]   ἔφη τὴν μὲν δι' Αἴνου  καὶ   Μαρωνείας ἐπίτομόν τε καὶ συνήθη
[4, 88]   Μακεδονίας ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον ἐπὶ Λἴνου  καὶ   Μαρωνείας, ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείας τε
[4, 81]   καὶ τὴν μητέρα τοῦ πάθους  καὶ   μεθῆκεν ἀμφοτέρους ἀπαθεῖς ἀπιέναι τὸ
[4, 83]   εὐρυτάτην ἐθνῶν οὖσαν, περιθέοντός τε  καὶ   μεθιπταμένου καὶ ἐς χεῖρας οὐχ
[4, 85]   αἱ δὲ Ῥωμαίων ἅτε βαρύτεραι  καὶ   μείζους ἐμόχθουν. Ὡς δ'
[4, 83]   ἤδη τινὰς ᾕρει βραχυτέρας τε  καὶ   μείζους. ~Καὶ Γάιος ἔπεμψε
[4, 43]   πολίχνια δῃῶν, ὀλίγα πρῶτον, εἶτα  καὶ   μείζω, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς ἐκράτησε
[4, 134]   αὐτοῦ καθιέμενα κλαγγὴν οὐδεμίαν ἠφίει,  καὶ   μελισσῶν ἐπεκάθηντο συνεχεῖς ἑσμοί. Βροῦτον
[4, 51]   διένειμε τοῖς θεράπουσιν τὰ ὄντα  καὶ   μετ' αὐτῶν ἐς Σικελίαν ἔπλει.
[4, 7]   κατὰ πολλὰ τῆς πόλεως προυτίθεντο  καὶ   μετ' ὀλίγον ἄλλων πεντήκοντα καὶ
[4, 21]   προύπεμψεν ἐς φυγὴν ἐπὶ θάλασσαν  καὶ   μετ' ὀλίγον εἵπετο ἐκ διαστήματος.
[4, 49]   Μᾶρκος, καὶ φίλος ἐγίγνετο Καίσαρι  καὶ   μετ' οὐ πολὺ καὶ στρατηγὸς
[4, 126]   καὶ αὐτὸν αἱ τάξεις ἐπήλπιζον  καὶ   μετὰ βοῆς παρέπεμπον εὐφήμου·
[4, 51]   δὲ τῆς Ἑλλάδος ἐς Βροῦτον  καὶ   μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα ἐς Πομπήιον
[4, 94]   ἔτι, φόνου μὴ εἶναι δίκας.  Καὶ   μετὰ μικρόν, Ἀντωνίου τὸ πλῆθος
[4, 128]   ἐς τὸ ὀπίσω βάδην ἔτι  καὶ   μετὰ φρονήματος· ὡς δὲ αὐτοῖς
[4, 124]   πάλαι Καίσαρος γεγονὼς ἀγανακτήσειέ τε  καὶ   μεταβάλοιτο· ὅπερ ἐξ ἀρχῆς αὐτός
[4, 131]   αὐτῶν, αἰδουμένους τε τὸ ἁμάρτημα  καὶ   μετανοοῦντας, ἔπεμπεν ἀποπειράσοντας αὐτῶν, εἰ
[4, 15]   τοῖς σφαγεῦσιν ὑπίσχοντες  καὶ   μεταπεμπόμενοι βραδύνοντας, ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι
[4, 118]   ἀκινδύνου νίκης ἐπιτυχεῖν, ἢν ὑπομένητε  καὶ   μὴ ἀδοξῆτε, εἰ προσπαίξονταί τε
[4, 97]   ἐκείνου περιποιουμένους ἀρχὴν ὑπερορᾶν μέλλοντας  καὶ   μὴ ἐς ἑαυτούς, ἀλλ' ἐς
[4, 70]   ἐπιλανθάνῃ· οὓς εἰκὸς ἦν, εἰ  καὶ   μηδὲν ἡμῖν ἐς ἀλλήλους ὑπῆρχεν,
[4, 88]   δισχίλιοι καὶ ἱπποτοξόται Ἄραβές τε  καὶ   Μῆδοι καὶ Παρθυαῖοι τετρακισχίλιοι. Σύμμαχοι
[4, 134]   οἰκείων μᾶλλον τῶν πολεμίων,  καὶ   μὴν πολλάκις ἀγώνων μετασχόντες ἐν
[4, 81]   ἰδιωτικὸν ἑκάστους ἐσφέρειν ὑπὸ ζημίαις  καὶ   μηνύμασιν, οἵοις καὶ Κάσσιος ἐκήρυξεν
[4, 120]   καὶ τῆς ἐχθὲς ὁρμῆς τε  καὶ   μηχανῆς ὑμῖν γενόμενοι· τὴν δ'
[4, 71]   καὶ κούφως εἶχον ἐλπίδος, ὅτι  καὶ   Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον ἐπιπλεύσαντες ἐδόκουν
[4, 67]   μάλιστα ἀμάχους δόξαντας εἶναι, Δημήτριον  καὶ   Μιθριδάτην, ὑπὲρ ἐλευθερίας ἔπραξαν, ὑπὲρ
[4, 66]   τε καὶ Μνασέας ἀναμιμνήσκοντες, ὅτι  καὶ   Μιθριδάτης πλέοσι ναυσὶν ἐπιπλεύσειε τῇ
[4, 70]   περικτωμένοις τι συνεπράξατε, ὧν εὐεργεσίας  καὶ   μισθοὺς ἀντικεκόμισθέ που, καταλογίζῃ, ὅτι
[4, 5]   εἰσφορὰς βαρυτάτας, καὶ τέλη πράσεων  καὶ   μισθώσεων ἐπενόησαν. Ἤδη δέ τις
[4, 66]   δὲ πλῆθος ἐδημαγώγουν Ἀλέξανδρός τε  καὶ   Μνασέας ἀναμιμνήσκοντες, ὅτι καὶ Μιθριδάτης
[4, 71]   τὸν Ἀρχέλαον ἀπέλυεν, Ἀλέξανδρος δὲ  καὶ   Μνασέας, οἱ Ῥοδίων ἡγούμενοι, ταῖς
[4, 124]   στρατηγοῦντες ἔτι μᾶλλον στρατηγούμενοι.  Καί   μοι δοκεῖ τόδε μόνον ἐξειπεῖν,
[4, 42]   υἱὸς ἐκ τοῦ συνεδρίου  καὶ   μόλις ἐπιγνοὺς τὸν πατέρα ἠσπάζετο
[4, 6]   δόξαντας εἶναι τῶν ἐμφυλίων κακῶν  καὶ   μόνους κατεγνωσμένους, πίστεις τε τοῖς
[4, 117]   ἔστιν αὐτοῖς λαβεῖν διὰ Πομπήιον  καὶ   Μοῦρκον καὶ Ἀηνόβαρβον, ναυσὶν ἑξήκοντα
[4, 99]   ὁμογνώμονα ἡμῖν ἔχομεν ἐν Σικελίᾳ,  καὶ   Μοῦρκος ἐν τῷ Ἰονίῳ καὶ
[4, 100]   Ἰαπυγίας, διακλείσουσι πάντα Πομπήιός τε  καὶ   Μοῦρκος καὶ Δομίτιος. Ἡμῖν δὲ
[4, 75]   εἶχεν, καὶ χρήματα ἐς ἑξακισχίλια  καὶ   μύρια τάλαντα, ὅσα ἐκ τῶν
[4, 11]   δοῦλος ἐπ' ἐλευθερίᾳ τοῦ σώματος  καὶ   μυρίαις Ἀττικαῖς καὶ τῇ τοῦ
[4, 95]   ἦν ὕπουλα, καὶ ἀνδρολήψια αἰφνίδια  καὶ   μύση ποικίλα γυναικῶν τε καὶ
[4, 67]   ἀρχὴ παρ' αὐτοῖς μάλιστα αὐτοκράτωρ,  καὶ   ναυαρχεῖν Μνασέαν, ἔπεμπον δ' ὅμως
[4, 134]   λιμοῦ, δαψιλῶς αὐτὸν ἔχοντα ἀγορᾶς  καὶ   ναυκρατοῦντα, καὶ τόδε παθεῖν ὑπὸ
[4, 39]   τῆς φιλανδρίας· οἱ γὰρ ὁπλῖται  καὶ   ναῦν ἐμίσθωσαν τῷ Ἀκιλίῳ καὶ
[4, 85]   μὲν Πομπήιος Σικελίας ἐκράτησε,  καὶ   ναῦς ἔχων καὶ νῆσον ἐπικειμένην
[4, 126]   ἑνὸς ἔργου τροφὰς καὶ χρήματα  καὶ   ναῦς καὶ στρατόπεδα καὶ τὰ
[4, 38]   στρατοῦ πολλοῦ τε ἔτι ὄντος  καὶ   ναῦς καὶ χρήματα καὶ ἐλπίδας
[4, 133]   καὶ ἱππέας ἀμφὶ τοὺς δισμυρίους  καὶ   ναῦς μακρὰς ὑπὲρ τὰς διακοσίας
[4, 85]   ἔμπειροι θαλάσσης, ὥστε καὶ ἡγεμόσι  καὶ   ναυσὶ καὶ πεζῷ καὶ χρήμασιν
[4, 99]   ἄλλα πολλαχοῦ καταλιπόντες· ἱππεῦσι δὲ  καὶ   ναυσὶ πολὺ προύχομεν καὶ συμμάχοις
[4, 85]   τῷ τότε. Παρῆσαν δ' αὐτῷ  καὶ   ναυτικοὶ ἄνδρες ἐκ Λιβύης καὶ
[4, 60]   καὶ ταῖς πόλεσιν ἐπιβάλλων ἐσφορὰς  καὶ   ναυτικὸν ἀγείρων ἐπὶ μισθῷ διὰ
[4, 65]   ἐξελεῖν, εὔνους τε ὄντας ἐκείνοις  καὶ   ναυτικὸν ἔχοντας, ἵνα μὴ κατὰ
[4, 1]   ἦν αὐτοῖς πολύς, ἱππικός τε  καὶ   ναυτικὸς καὶ ὁπλιτῶν ὑπὲρ εἴκοσι
[4, 85]   Πομπηίου νῆες, κουφότεραί τε οὖσαι  καὶ   ναυτικωτέρων ἀνδρῶν, ταχυτῆτι καὶ ἐμπειρίᾳ
[4, 38]   Λευκίῳ ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας δὲ ἐπιφανὴς  καὶ   νέος ἐς Βροῦτον ἔφυγε, καὶ
[4, 90]   τε καὶ ὅπλων καὶ χρημάτων  καὶ   νεῶν καὶ συμμάχων κατά τε
[4, 1]   καὶ ὁπλιτῶν ὑπὲρ εἴκοσι τέλη,  καὶ   νῆες ὁμοῦ καὶ χρήματα,
[4, 85]   Σικελίας ἐκράτησε, καὶ ναῦς ἔχων  καὶ   νῆσον ἐπικειμένην τῇ Ἰταλίᾳ καὶ
[4, 134]   ῥαβδοῦχος ἀνεστραμμένον τὸν στέφανον ἐπέθηκε·  καὶ   Νίκη, χρύσεον ἀνάθημα Κασσίου, κατέπεσεν,
[4, 138]   εὐπορίαν δαψιλῆ καὶ σωτηρίαν ἀσφαλῆ  καὶ   νίκην εὐκλεῆ μεταβαλόντες. Ἀπήντησέ γε
[4, 38]   στρατηγὸν ἔπεμψεν ἐπὶ Κελτοὺς ἀφισταμένους  καὶ   νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι. Βύβλος δὲ
[4, 113]   τὸν Πίνδαρον οὐκέτι φανῆναι. Διὸ  καὶ   νομίζουσί τινες οὔπω κεκελευσμένον ἐργάσασθαι.
[4, 76]   ἀργύρου. ~Καὶ τοῦτο μὲν ἔκοπτε  καὶ   νόμισμα ἐποίει· ὡς δὲ ἦλθέ
[4, 91]   τῆς βουλῆς ἐς ἑαυτὸν περιφέροντα  καὶ   νόμον ἀντὶ τῶν νόμων καὶ
[4, 3]   Ῥήγιον καὶ Οὐενουσία καὶ Βενεβεντὸς  καὶ   Νουκερία καὶ Ἀρίμινον καὶ Ἰππώνιον.
[4, 76]   καὶ τὸν στρατὸν ἐς ἡμέραν  καὶ   νύκτα ἐμέριζε, καὶ τὴν ὕλην
[4, 7]   ἀλλ' αὐτίκα ἐκυροῦτο νόμος.  Καὶ   νυκτὸς ἄλλων, ἐπὶ τοῖς ἑπτακαίδεκα,
[4, 44]   χρημάτων βιβλίων ἔχουσι φυλακήν·  καὶ   νυκτὸς ἔτρεφε μέχρι τῶν σπονδῶν.
[4, 100]   ἀξίως αὐτοῦ κατὰ γνώμην θεῶν.  Καὶ   νῦν δέ, ὅσον ἐς προθυμίαν,
[4, 90]   συστρατεύεσθε ἡμῖν ἑτοίμως, δοκεῖ δὲ  καὶ   νῦν ἐπεξελθεῖν ἔτι τὴν αἰτίαν,
[4, 33]   ὅσον ἐβούλοντο αὐταί. Τίς οὖν  καὶ   νῦν ἐστιν ὑμῖν περὶ τῆς
[4, 40]   αὐτοκράτορ· τοῦτο γάρ μοι προσήκει  καὶ   νῦν καλεῖν σε. Κοπώνιον δὲ
[4, 133]   τῶν πόνων, καὶ ἐπὶ Πομπηίου  καὶ   νῦν, οὐχ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν,
[4, 87]   πολλῷ διαπλέοντες ἠνώχλουν, Δεκίδιος δὲ  καὶ   Νωρβανός οὓς Καῖσαρ καὶ
[4, 52]   Ταρσεῦσι καὶ Ῥοδίοις καὶ Παταρεῦσι  καὶ   Ξανθίοις. Καὶ αὐτῶν ἕκαστα, ὡς
[4, 82]   δὲ αὐτοῖς ἐσφοράς τε ἐπέβαλε  καὶ   Ξανθίων τοὺς ἐλευθέρους ἀπεδίδου τῇ
[4, 63]   καιρῷ, τετρυμένην τε ὑπὸ λιμοῦ  καὶ   ξενικὸν στρατὸν οὐ πολὺν ἔχουσαν,
[4, 34]   πλείους δέκα μυριάδων, ἀστὸν ὁμοῦ  καὶ   ξένον καὶ ἀπελεύθερον καὶ ἱερέα
[4, 119]   δώσειν ὑποσχέσθαι. ~Ὁ δὲ Καῖσαρ  καὶ   Ἀντώνιος, εἰδότες οὐ μαχούμενον
[4, 119]   τὸν Βροῦτον, τοὺς ἰδίους συνῆγον,  καὶ   Ἀντώνιος ἔλεξε· τὸ ἐχθὲς
[4, 130]   γένοιτο Ὀκταουίου. Τότε γε μὴν  καὶ   Ἀντώνιος ἔνοπλος ἐπὶ τῶν
[4, 7]   ἕκαστος αὐτῶν, Καῖσάρ τε  καὶ   Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος,
[4, 127]   μάχεσθαι. ~Οὕτω μὲν Καῖσαρ  καὶ   Ἀντώνιος παρώτρυνον, ἐφ' οὓς
[4, 126]   παρέπεμπον εὐφήμου· δὲ Καῖσαρ  καὶ   Ἀντώνιος τοὺς ἰδίους περιθέοντες
[4, 129]   τούσδε ἀπατήσας ὧδέ σοι πάρειμι.  καὶ   Ἀντώνιος τοὺς ἱππέας ἰδὼν
[4, 121]   τὴν ἀγορὰν ἀποκλείσοντες τῶν πολεμίων.  Καὶ   Βροῦτος αὐτοῖς ἀντεμηχανᾶτο, ἄλλα
[4, 125]   μᾶλλον ἀξιεπαίνοις εὐβουλίας.  καὶ   Βροῦτος αὐτοῖς, ἐπὶ ἵππου
[4, 125]   σφίσιν ἐνεδίδουν. ~Ὧδε μὲν δὴ  καὶ   Βροῦτος ἐξῆγεν ἄκων καὶ
[4, 131]   τὴν ἔτι λοιπὴν διαλλαγῶν ἐλπίδα.  Καὶ   Βροῦτος ἐς τοὺς φίλους
[4, 81]   ἤλεγχε ψευδομένην, τὸν δὲ κρύψαντα.  Καὶ   Βροῦτος τὸν μὲν νεανίαν
[4, 84]   ᾕρει βραχυτέρας τε καὶ μείζους.  ~Καὶ   Γάιος ἔπεμψε τῷ Καρρίνᾳ
[4, 103]   δὲ τῆς ἐνέδρας Νωρβανὸς  καὶ   Δεκίδιος τὰ Σαπαίων κατεῖχον
[4, 48]   ἐπὶ τῆς ἠιόνος ἐξαγγέλλειν ὑπολιποῦσα.  Καὶ   θεράπων τὸν Οὐεργίνιον ἰδὼν
[4, 24]   μὲν τοὺς σφαγέας μετῄει,  καὶ   θυρωρὸς αὐτὴν ὡς βραδύνουσαν
[4, 108]   δὲ ἐξείργαστο πάντα, ὅσα ἐπενόουν,  καὶ   Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω μὲν
[4, 62]   ἑξῆς ναυμαχίᾳ ἡσσᾶτο Δολοβέλλας,  καὶ   Κάσσιος αἰρομένου τοῦ χώματος
[4, 61]   δὲ αὐτοῖς ἀνδράσιν εἷλεν Δολοβέλλας.  Καὶ   Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν ἐς
[4, 20]   αὐτίκα τὸ εὐαγγέλιον Ἀντωνίῳ διαφέροντες·  καὶ   Λαίνας ἐν ἀγορᾷ προκαθημένῳ
[4, 7]   Καῖσάρ τε καὶ Ἀντώνιος  καὶ   Λέπιδος, σὺν ταῖς στρατηγίσι
[4, 22]   Ἐμέ, ἔφη, κτείνατε πρὸ τούτου.  Καὶ   λοχαγὸς ἔχων τὸ ἀκριβὲς
[4, 27]   διώκοντα, τίς προγεγραμμένος εἴη·  καὶ   λοχαγὸς τὸν Αἰμίλιον γνωρίσας
[4, 49]   Ἀντωνίου λαμβανόμενος ὑπεκρίνατο οἰκέτης εἶναι,  καὶ   Μᾶρκος αὐτὸν ὡς ἀγνοῶν
[4, 40]   καταμηνύσειν αὐτόν, εἰ μόνος φεύγοι·  καὶ   μὲν ἄκων αὐτὴν ἐπήγετο,
[4, 30]   διὰ πλοῦτον τότε τύχη.  Καὶ   μὲν ἐς διδασκάλου φοιτῶν
[4, 86]   ἀδεῶς, οὐδὲν τῶν προπομπῶν δεηθεῖσαι.  Καὶ   Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν
[4, 86]   Καῖσάρ τε καὶ Ἀντώνιος διέπλευσαν.  Καὶ   Μοῦρκος ὑπό του δαιμόνων
[4, 41]   σπονδῶν γενομένων ἔλυσε τὴν διφθέραν,  καὶ   ὀφθαλμὸς ὑπὸ τῆς ἀργίας
[4, 84]   θαλάσσης ἄρχειν, καθὰ ἦρχεν αὐτοῦ  καὶ   πατήρ, ἐς μὲν τὴν
[4, 44]   ταῖς πύλαις γενόμενος, ἔνθα αὐτοῦ  καὶ   πατὴρ ὑπὸ Σύλλα προγραφεὶς
[4, 85]   Σαλουιδιηνὸς ἀνεκάλει. Ὑπεχώρει δὲ  καὶ   Πομπήιος. Νῆες δὲ ἑκατέρων
[4, 4]   καὶ μάντεις συνῆγεν ἀπὸ Τυρρηνίας·  καὶ   πρεσβύτατος αὐτῶν, τὰς πάλαι
[4, 23]   διὰ τοῦ μοιχεύοντος αὐτὴν Ἀντωνίου,  καὶ   Σεπτίμιος αὐτίκα τοῖς πίναξι
[4, 54]   Σίττιος ἐπὶ ὀνόματος ἐγίγνετο,  καὶ   στρατὸς αὐτῷ γεγύμναστο λαμπρῶς.
[4, 131]   παραινοῦντος ἐκάλει τινὰ τῶν οἰκετῶν.  Καὶ   Στράτων, οὐκ ἀπορήσεις, εἶπεν,
[4, 105]   ἐς Φιλίππους παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖς  καὶ   Τίλλιος ἐπικατήχθη καὶ πᾶς
[4, 138]   μεταβαλόντες. Ἀπήντησέ γε μὴν αὐτοῖς  καὶ   συνιόντες ἐς τὴν μάχην
[4, 28]   Μιντουρναῖοι, ὕπατόν με γεγενημένον,  καί,   τοῖς νῦν ἄρχουσι τιμιώτερόν
[4, 49]   δὲ Βρούτῳ στρατηγῶν προεγέγραπτο μὲν  καὶ   ὅδε διὰ τόδε, ἡττωμένου δὲ
[4, 42]   τῷ Καίσαρι συνεστρατεύετο καὶ ἐστρατηγήκει  καὶ   ὅδε περὶ τὸ Ἄκτιον. Ἐν
[4, 103]   δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ τε ἐπάγεσθαι  καὶ   ὁδοποιεῖν στενὴν καὶ αὐτάρκη δίοδον,
[4, 34]   τε ὑπηρέται τὸ ἔργον ἐπέσχον  καὶ   οἱ ἄρχοντες ἔφασαν ἐς τὴν
[4, 66]   μὲν Κάσσιος αὐτοὺς ἠμείψατο,  καὶ   οἱ εὖ φρονοῦντες Ῥοδίων μᾶλλον
[4, 123]   καὶ φόβου κατακεκλεισμένοι. Ἐδυσχέραινον δὲ  καὶ   οἱ ἡγεμόνες αὐτῶν, ἐπαινοῦντες μὲν
[4, 30]   αὐτοῦ τοῖς πίναξιν οἱ φίλοι  καὶ   οἱ θεράποντες διεδίδρασκον. δὲ
[4, 104]   ἐκ τῶν Σαπαίων ἐπ' Ἀμφιπόλεως.  Καὶ   οἱ Θρᾷκες ἄμφω διὰ στόματος
[4, 135]   δὲ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἑαυτοὺς  καὶ   οἱ κατὰ τὰ φρούρια, πολλὰ
[4, 50]   ὑπηρετῶν μόλις εἶπεν· Ἐμοὶ μὲν  καὶ   οἱ κατήγοροι μαρτυροῦσιν ἐπιείκειαν, οὐδὲ
[4, 106]   τὸ πεδίον ἦν ἐναγωνίσασθαι καλὸν  καὶ   οἱ κρημνοὶ στρατοπεδεῦσαι. Τὰ γὰρ
[4, 26]   λέγειν, ὅτι Κέστιον ἀποθανόντα θάπτοιεν.  Καὶ   οἱ μὲν ἐνεδρευθέντες ἧψαν,
[4, 107]   κολωνῷ, οἱ δὲ ἐν πεδίῳ,  καὶ   οἱ μὲν ἐξυλεύοντο ἀπὸ τῶν
[4, 74]   ἅπασι φόρους ἐτῶν δέκα συμφέρειν.  Καὶ   οἱ μὲν ἐπράσσοντο συντόνως, ἐξαγγέλλεται
[4, 81]   καὶ Κάσσιος ἐκήρυξεν ἐν Ῥόδῳ.  Καὶ   οἱ μὲν ἐσέφερον, θεράπων δὲ
[4, 58]   ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν ἐσβαλοῦντες.  ~Καὶ   οἱ μὲν ἦσαν ἐν τούτοις,
[4, 76]   μόλις ἔσεσθαι, ὀλίγαις ἡμέραις ἐξείργαστο,  καὶ   οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντες ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ
[4, 77]   ἐφέδρους τῶν πυλῶν τάξεις ἀποστῆναι·  καὶ   οἱ Ξάνθιοι νομίσαντες ἀφυλαξίαν καὶ
[4, 119]   τοῖς μὲν λόγοις οἶδα ὅτι  καὶ   οἱ πολέμιοι μερίζονται, ὡς διώξαντές
[4, 107]   τείχεσι καὶ χαρακώμασιν. Ὠχύρουν δὲ  καὶ   οἱ πολέμιοι, ὅσα αὐτοῖς ἐνέλειπεν.
[4, 98]   Ῥωμαίων στρατηγοί. Καὶ εἰ τόδε  καὶ   οἱ πολεμοῦντες ἡμῖν ἐφρόνουν, ἐνῆν
[4, 77]   Ὡς δὲ καὶ αὗται κατεσύρησαν  καὶ   οἱ πύργοι διερρώγεσαν, ὑποτοπήσας τὸ
[4, 89]   τοσούτοις ὄντος οἵ τε κήρυκες  καὶ   οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν ἐποίουν, καὶ
[4, 54]   δι' αὐτοῦ Καίσαρα. Προσέθεντο δὲ  καὶ   οἱ Σιττιανοί, κατ' εὔνοιαν οἵδε
[4, 89]   Βῆμά τε οὖν ἐπήχθη μέγα,  καὶ   οἱ στρατηγοὶ μετὰ τῶν ἀπὸ
[4, 22]   κοπρῶνι κρυπτόμενον ἕτερος ἐμήνυσε θεράπων,  καὶ   οἱ σφαγεῖς εἰσελθεῖν μὲν ἀπηξίωσαν,
[4, 18]   παρακαλοῦντα, οἵ τε συνόντες φίλοι  καὶ   οἱ τὰ σημεῖα τῆς ἀρχῆς
[4, 92]   ὑπερήγαγε καὶ τοὺς ἀξίους ἐτίμησε,  καὶ   οἱ τετιμημένοι χάριν εἶχον ὑμῖν.
[4, 128]   ἐπικειμένων, ἕως ἔφευγον ἤδη σαφῶς.  Καὶ   οἱ τοῦ Καίσαρος τότε μάλιστα
[4, 29]   κλαίοντες, ἕως δῆμος ἠγανάκτησε,  καὶ   οἱ τρεῖς αὐτόν, ὡς πλεονάσαντα
[4, 96]   οὐδ' ἐπιδημοῦντας, ὅτε ἀνῃρεῖτο. Ὧν  καὶ   οἵδε εἰσὶν οἱ πλέονες, οὓς
[4, 45]   μόνος τὴν ἀπολύουσαν ἔφερε φανερῶς.  Καὶ   οἵδε μὲν οὕτως ἐσῴζοντο, Πομπώνιος
[4, 70]   δ' ἱκετείας ἐπὶ τοῖς ψηφίσμασι  καὶ   οἵδε πάντες, ὅσοι φεύγουσιν ἀπὸ
[4, 48]   φέρουσα χρημάτων συνετάξατο. Καὶ αὐτῷ  καὶ   οἵδε πεισθέντες κατῄεσαν ἐπὶ τὴν
[4, 57]   ᾕρηντο δὲ ἐπὶ τῇ στρατηγίᾳ  καὶ   οἵδε ὑπὸ Γαΐου Καίσαρος ἡγεῖσθαι
[4, 137]   πολέμῳ, πολῖταί τε ὄντες ἀλλήλων  καὶ   οἰκεῖοι καὶ συστρατιῶται γενόμενοι. Τεκμήριον
[4, 95]   τε καὶ υἱῶν καὶ ἀπελευθέρων  καὶ   οἰκετῶν. Ἐς τοσοῦτον ἤδη καὶ
[4, 35]   κτιννύντες τε τοὺς οὐ προγεγραμμένους  καὶ   οἰκίας οὐδὲν ὑπαιτίων διαφοροῦντες. Ὥστε
[4, 5]   τις καὶ διὰ κάλλος ἐπαύλεως  καὶ   οἰκίας προεγράφη. Καὶ ἐγένοντο πάντες
[4, 6]   ἄλλων καὶ ἐρευνωμένων νεών τε  καὶ   οἰκιῶν, ἄφνω θόρυβος ἀνὰ τὴν
[4, 3]   κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς ἐδάφεσι  καὶ   οἴκοις αὐτῷ διανεμήσεσθαι, ὥσπερ αὐτοῖς
[4, 3]   αἳ καὶ περιουσίᾳ καὶ ἐδάφεσι  καὶ   οἴκοις εἰς κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον
[4, 17]   πάθοιεν ὅμοια. Οἱ μὲν δὴ  καὶ   οἰχομένου τοῦ λοχαγοῦ τεθηπότες ἄναυδοι
[4, 119]   ἠναγκάσατε, αἰσχρὸν ἡγούμενοι δεδιότων ἐλασσοῦσθαι  καὶ   ὀκνούντων ἀπέχεσθαι καὶ τειχῶν ἄνδρες
[4, 53]   δὲ Σέξστιος κουφότερόν τε  καὶ   ὀλιγώτερον, δὴ καὶ τὰ
[4, 112]   τὸ ἔργον ἦν ἐντελὲς ἑκατέροις  καὶ   ὅμοιον· Βροῦτός τε γὰρ τὸ
[4, 90]   λόγῳ παρακαλεῖν ἐς προθυμίαν τε  καὶ   ὁμόνοιαν, οὓς τε παρασκευὴ
[4, 49]   δὲ ἰσχυρῶς καὶ γένος ἀναπλάσσοντα  καὶ   ὄνομα καὶ προτέρους δεσπότας ἐς
[4, 16]   ἐς ἕδραν ἀσφαλῆ καὶ γένος  καὶ   ὄνομα τὸ νῦν ἄρχον ἀφ'
[4, 83]   τε ἦν ἤδη λῃστηρίου δυνατώτερα  καὶ   ὄνομα τοῦ Πομπηίου ἀνὰ ὅλην
[4, 40]   νυκτὸς ἄλλης εἰς ἀνθρακέα ἐσκεύασε  καὶ   ὄνον ἄνθρακας φέροντα ἐλαύνειν ἔδωκεν·
[4, 124]   συμφέρονται τῷ στρατῷ κουφόνως, ἀμφίβολον  καὶ   ὀξεῖαν τύχην προτιθέντι νίκης ἀκινδύνου,
[4, 46]   γενομένης σημεῖά τε ἦν ἤδη  καὶ   ὅπλα καὶ ὄψις στρατοῦ. Χωρῶν
[4, 136]   ἦν ἐν Θάσῳ χρήματά τε  καὶ   ὅπλα καὶ τροφαὶ δαψιλεῖς καὶ
[4, 7]   Λέπιδος, σὺν ταῖς στρατηγίσι τάξεσι  καὶ   ὁπλιτῶν ἕκαστος ἑνὶ τέλει. Ὡς
[4, 1]   πολύς, ἱππικός τε καὶ ναυτικὸς  καὶ   ὁπλιτῶν ὑπὲρ εἴκοσι τέλη, καὶ
[4, 108]   καὶ θράσει καὶ ἀρετῇ στρατηγῶν  καὶ   ὅπλοις καὶ παρασκευῇ λαμπροτάτην ἑκατέρων
[4, 90]   παρασκευῆς, ὅσον ἴστε, σίτου τε  καὶ   ὅπλων καὶ χρημάτων καὶ νεῶν
[4, 110]   εἶχεν, αὐτίκα σὺν ὁρμῇ τε  καὶ   ὀργῇ τὸν στρατὸν τὸν ἴδιον,
[4, 28]   δ' ἀπελευθέρου προδιδόντος αὐτὸν ἀπέδρα,  καὶ   ὄρος ἐξ ὄρους ἀμείβων ἐς
[4, 30]   ἄνδρας τοιάδε ἐγίγνετο, ἥψατο δὲ  καὶ   ὀρφανῶν διὰ πλοῦτον τότε
[4, 128]   Οἱ στρατηγοὶ δὲ σφᾶς, περιθέοντες  καὶ   ὁρώμενοι πανταχοῦ, ταῖς τε ὁρμαῖς
[4, 98]   δέξαιντο ἔτι διὰ τὰς προγραφὰς  καὶ   ὅσα ἄλλα ἔδρασαν, ἴωμεν,
[4, 101]   καὶ ἐπὶ Αἴνῳ Δορίσκον τε  καὶ   ὅσα ἄλλα μέχρι Σερρείου ὄρους
[4, 85]   νίκην τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἀπεύχοντο  καί,   ὅσα δύναιντο, κρύφα ἀντέπρασσον· ἀποδιδράσκοντές
[4, 90]   πίστιν ἀλλήλοις συνάγει· συνάπτει δὲ  καὶ   ὅσα ὑμῖν ὑποσχόμενοι πάντα ἔδομεν,
[4, 12]   προγραφαῖς αἵ τε πύλαι κατείχοντο  καὶ   ὅσαι ἄλλαι τῆς πόλεως ἔξοδοί
[4, 25]   αὐτῶν τε τῶν προγεγραμμένων ἀνδρῶν  καὶ   ὅσοι συνέφευγον αὐτοῖς, καὶ ἀπὸ
[4, 25]   μάχαις ἡσσώμενος τὸν μὲν υἱὸν  καὶ   ὅσοι τῶν προγεγραμμένων ἄλλοι συνῆσαν,
[4, 56]   στρατὸς κατὰ μέρη διέφυγεν·  καὶ   ὅσοι τῶν προγεγραμμένων ἦσαν παρὰ
[4, 85]   πολύν, ὅσον τε πρότερον εἶχε  καὶ   ὅσον οἱ φεύγοντες ἐκ Ῥώμης
[4, 133]   ἐκράτησαν ἀπὸ Μακεδονίας μέχρι Εὐφράτου·  καὶ   ὅσους ἐπολέμησαν, ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς
[4, 69]   ἀνιαρότερον, ἐμοῦ μὲν καὶ Βρούτου  καὶ   ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ τῆς βουλῆς
[4, 20]   ἀοίδιμος ἐς ἔτι νῦν ἀνήρ,  καὶ   ὅτε ἦρχε τὴν ὕπατον ἀρχήν,
[4, 78]   σιδήρια ἐς τὸ τεῖχος ἄνω  καί,   ὅτε καταπαγείη τινὰ αὐτῶν, ἑαυτοὺς
[4, 94]   περὶ τῆς δημοκρατίας ἀγωνισαμένου παῖς  καὶ   ὅτι μικρὰ τὴν τυραννίδα ἠνώχλει
[4, 39]   Μεσσήνην ἀπὸ Ῥηγίου περὶ ἑσπέραν.  Καὶ   οὐ δυσχερῶς τὴν στρατηγίδα σκηνὴν
[4, 12]   Ἀσινίου δὲ πενθερὸς Κοΐντιος.  Καὶ   οὐ κατ' ἀξίωσιν ἄρα μόνην
[4, 121]   εἰπὼν τῆς ἐπιούσης πάλιν ἐξέτασσε·  καὶ   οὐ κατιόντων οὐδὲ τότε τῶν
[4, 30]   συνανῃρέθη, τὸν παῖδα περισχομένῳ τε  καὶ   οὐ μεθιέντι· Ἀτίλιος δὲ ἄρτι
[4, 129]   τοὺς ἱππέας ἰδὼν αἰδουμένους παρηγόρει  καί,   Οὐ μείονά μοι τήνδε ἄγραν,
[4, 31]   μὲν ἐν ταῖς οἰκίαις διεφορεῖτο,  καὶ   οὐ πολὺς ἦν τὰ
[4, 93]   βουλὴ δι' ὑμᾶς· ὑμετέρα γὰρ  καὶ   οὐ τῆς βουλῆς ἐστιν
[4, 33]   Κελτῶν πόλεμος Παρθυαίων,  καὶ   οὐ χείρους ἐς σωτηρίαν ἐσόμεθα
[4, 94]   αὐτοὺς Ἀντωνίου καθ' ὑπόκρισιν ἀταξίας  καὶ   οὐδ' ἡμῶν ἀξιούντων διὰ γέρα
[4, 69]   τῆς βουλῆς τῆς ταῦτα πασχούσης  καὶ   οὐδὲ ἀμύνειν ἑαυτῇ πω δυναμένης.
[4, 103]   περιλαβόντας, ὡς ἀπειλῆφθαι τέλεον αὐτοὺς  καὶ   οὐδὲ ἀναχώρησιν ἕξειν. Τοῖς δὲ
[4, 113]   ἐξ οὗ τῶν διατειχισμάτων ἐξέωστο  καὶ   οὐδὲ ἐσελθεῖν ἔτι εἶχεν ἐς
[4, 112]   ἀχθοφόροις ἐοικότες μᾶλλον στρατιώταις·  καὶ   οὐδὲ τότε ἀλλήλων ᾐσθάνοντο οὐδὲ
[4, 78]   σφίσι κρατοῦντες, τοξευόμενοι δὲ χαλεπῶς  καὶ   οὐδὲν ἔχοντες αὐτοὶ τόξον
[4, 72]   τε γῆς καὶ θαλάσσης ἐπολιορκεῖτο·  καὶ   οὐδέν, ὡς ἐν ἔργῳ ταχεῖ
[4, 95]   ἀγριωτάτων βαρβάρων πόλις ἁλῶναι·  καὶ   οὐδενὸς ἀπέτεμνον οἱ Κελτοὶ κεφαλὰς
[4, 23]   ὅμοια τοῖς ὑποδεξαμένοις ἐστὶν ἐπιτίμια.  Καὶ   οὐδενὸς αὐτὴν οὔτε ἀναιροῦντος οὔτε
[4, 3]   μάλιστα αὐτῶν Καπύη καὶ Ῥήγιον  καὶ   Οὐενουσία καὶ Βενεβεντὸς καὶ Νουκερία
[4, 2]   μὲν τὴν ὕπατον ἀρχὴν Καίσαρα  καὶ   Οὐεντίδιον αὐτὴν ἐς τὸ λοιπὸν
[4, 53]   μεσόγαια τοῦ Κορνιφικίου περιιὼν ἀφίστη  καὶ   Οὐεντίδιον, στρατηγὸν τοῦ Κορνιφικίου, μετὰ
[4, 132]   τοῖς ἀρίστοις τιμιωτέρω Πομπηίου, πλησιάζοντος  καὶ   οὐκ ἀδιάλλακτον ἔχοντος αἰτίαν, πορρωτέρω
[4, 137]   πολλοῦ γεγυμνασμένων ἐπί τε σφᾶς  καὶ   οὐκ ἀλλόφυλα βάρβαρα ἔθνη
[4, 48]   δὲ ἔτυχόν τε τῶν ἐπαγγελιῶν  καὶ   οὐκ ἀπέστησαν ἔτι θεραπεύοντες αὐτὸν
[4, 33]   Καὶ τότε δὲ ἐσήνεγκαν ἑκοῦσαι,  καὶ   οὐκ ἀπὸ γῆς χωρίων
[4, 61]   καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι ναῦς προπομπούς,  καὶ   οὐκ εἰδέναι συμμαχούσας. ~Ἑτοιμασάμενος οὖν
[4, 22]   ἡσσώμενος δὲ τῶν ἁλιέων περιεγίγνετο  καὶ   Οὐκ ἐμέ, ἔφη, περισῴζετε, ἀλλ'
[4, 31]   μὲν ἐπιβαρεῖν τοῖς ἠτυχηκόσιν αἰδούμενοι  καὶ   οὐκ ἐν αἰσίῳ σφίσι τὰ
[4, 138]   παρ' ἐκεῖνο τὸ ἔργον μάλιστα  καὶ   οὐκ ἐπανῆλθεν ἐς δημοκρατίαν ἔτι,
[4, 36]   ἀγαθήν, ἴδιον ἐπὶ τῇ πατρῴᾳ  καὶ   οὐχ ἥσσονα τήνδε ἐκείνης, προσελάμβανεν·
[4, 134]   δέ σοι καὶ ἐν Φιλίπποις.  καὶ   ὀφθῆναί φασιν αὐτῷ πρὸ τῆς
[4, 46]   τε ἦν ἤδη καὶ ὅπλα  καὶ   ὄψις στρατοῦ. Χωρῶν δὲ ἑκάτερος
[4, 69]   ἐπὶ τῷ σχήματι τὸν Κάσσιον  καὶ   παθεῖν τι ὑπὸ αἰδοῦς, ὑφελόντα
[4, 1]   προγραφέντων ἔρευναί τε καὶ εὑρέσεις  καὶ   παθήματα πάμπαν ἐπαχθῆ, οἷα οὔτε
[4, 32]   ἀφείλεσθε μὲν ἤδη γονέας τε  καὶ   παῖδας καὶ ἄνδρας καὶ ἀδελφοὺς
[4, 64]   πρῶτα μὲν ἦν παρθένοι τε  καὶ   παῖδες, ἐπὶ δὲ γυναῖκές τε
[4, 68]   ἐν αὐτῇ τροφήν τέ σου  καὶ   παίδευσιν καὶ διατριβὴν καὶ ἑστίαν,
[4, 15]   σπουδὴ καὶ ἀρετή, γυναικῶν τε  καὶ   παιδίων καὶ ἀδελφῶν καὶ θεραπόντων,
[4, 36]   Φιλανδρίαι τε παράδοξοι γυναικῶν ὤφθησαν  καὶ   παίδων ἐς πατέρας εὔνοιαι καὶ
[4, 66]   δὲ λεὼς ἐμεγαλοφρονεῖτο, ἐπεί οἱ  καὶ   παλαιῶν ἔργων πρὸς οὐχ ὁμοίους
[4, 103]   Δεκίδιος τὰ Σαπαίων κατεῖχον ἰσχυρῶς.  Καὶ   πάλιν ἦν ἄπορα τοῖς ἀμφὶ
[4, 60]   παρά τε Ῥοδίων καὶ Λυκίων  καὶ   Παμφύλων καὶ ἐκ Κιλικίας· ὡς
[4, 107]   παραστρατοπεδεύσαντος. Φρούριά τε ἤγειρε πολλὰ  καὶ   πάντα κατὰ σπουδὴν ὠχύρου τάφροις
[4, 111]   δὲ καὶ τοῖς πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον.  Καὶ   πάντα οὕτως ἐγίγνετο ὀξέως, ὥστε
[4, 34]   ξένον καὶ ἀπελεύθερον καὶ ἱερέα  καὶ   πανταεθνῆ, μηδενὸς ἀφιεμένου, καὶ τούσδε
[4, 77]   ποδὸς ἐπῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας  καὶ   πάντας ἐνήλλασσε συνεχῶς. Οἱ δὲ
[4, 54]   Λιβύην καὶ Κίρταν περικαθήμενος ἐπολιόρκει.  ~Καὶ   πάντες ἐπρέσβευον περὶ συμμαχίας ἔς
[4, 10]   μόνους δὴ τοὺς φαυλοτάτους τε  καὶ   πάντων αἰτιωτάτους ἀμυνούμεθα. Καὶ τόδε
[4, 106]   τὰ δύο στρατόπεδα. Ἦν δὲ  καὶ   παρ' αὐτὸ ποταμός, ὃν Γάγγαν
[4, 133]   παρασκευὴν ἀξιόλογον καὶ χρήματα ἄπειρα  καὶ   παρ' ἑκόντων καὶ παρὰ ἀκόντων,
[4, 117]   ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ κομιδῆς κακοπαθοῦς  καὶ   παρ' ὀλίγον ἤδη σαφοῦς ἐπιλείψεως.
[4, 133]   χρήματα ἄπειρα καὶ παρ' ἑκόντων  καὶ   παρὰ ἀκόντων, πολέμους τε ἐπολέμησαν
[4, 15]   κακὸν ὠνούμενοι. Οἱ δὲ  καὶ   παρὰ γνώμην τῶν τριῶν ἀνδρῶν,
[4, 121]   Κάσσιος αὐτὸν ὅμως ἐφρούρει, μὴ  καὶ   παρὰ δόξαν ἐπιτολμήσειέ τις. Ἐκλειφθέντα
[4, 68]   ἐσπένδετε καὶ δεξιὰς ἐτίθεσθε, αἳ  καὶ   παρὰ πολεμίοις ἰσχύουσιν, οὐ παρὰ
[4, 45]   ἵνα μὴ γνωσθείη πρὸς ἑτέρου,  καὶ   παρὰ ταῖς πύλαις ὀχημάτων τε
[4, 117]   δὲ ἕτερα προύχομεν αὐτῶν, ἔχετε  καὶ   παρὰ τῶν αἰχμαλώτων μανθάνειν, περί
[4, 100]   λόγον ἀπαντήσειε παρά τε ὑμῶν  καὶ   παρὰ τῶν θεῶν. Ἡμεῖς δ'
[4, 18]   ὑποτοπήσας, ὡδήγησεν ὑπὸ τὸ τέγος,  καὶ   παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν τήν
[4, 59]   τε καὶ ἠνάγκασε προσθέσθαι οἱ  καὶ   παραδοῦναι τὸν στρατόν, δείσαντα τέσσαρσι
[4, 81]   οἱ Ξάνθιοι ὀδυρόμενοι τὰ σφέτερα  καὶ   παραινοῦντες ἀμείνονα βουλεύσασθαι. Ξανθίοις δὲ
[4, 104]   τὸν Ῥασκούπολιν, ὅτε ἴδοιεν περιθέοντα  καὶ   παρακαλοῦντα, ἐλοιδόρουν καὶ ἔβαλλον. Βύβλου
[4, 64]   τῆς πόλεως σχήματι ταῦτα ἔπρασσον.  Καὶ   παραλλὰξ αὐτῶν προτιμώντων ἑκάτερον, ὡς
[4, 45]   τὴν Ἰταλίαν διώδευεν, ἀποδεχομένων αὐτὸν  καὶ   παραπεμπόντων ἁπάντων οἷα στρατηγὸν ὑπὸ
[4, 101]   δὲ τὸ ἀνάλογον. ~Ταῦτα εἰπὼν  καὶ   παρασκευάσας τὸν στρατὸν ἔργῳ καὶ
[4, 74]   Κλεοπάτρα μέλλουσα διαπλεῖν μεγάλῳ στόλῳ  καὶ   παρασκευῇ βαρυτάτῃ πρὸς Καίσαρά τε
[4, 108]   καὶ ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ ὅπλοις  καὶ   παρασκευῇ λαμπροτάτην ἑκατέρων παράταξιν ὀφθῆναι,
[4, 128]   πανταχοῦ, ταῖς τε ὁρμαῖς ἀνέφερον  καὶ   παρεκάλουν πονοῦντας ἔτι προσπονῆσαι καὶ
[4, 101]   ἤ, ὡς ἑτέροις δοκεῖ, περιέσκεπον·  καὶ   παρέμενον δημοσίας τε τροφῆς ὑπὸ
[4, 128]   νίκης, οἱ δὲ περὶ νίκης  καὶ   παρηγορίας στρατηγοῦ βεβιασμένου. Φόνος δὲ
[4, 88]   ἱπποτοξόται Ἄραβές τε καὶ Μῆδοι  καὶ   Παρθυαῖοι τετρακισχίλιοι. Σύμμαχοι δὲ εἵποντο
[4, 133]   δὲ καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις,  καὶ   Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν ἐχθροῖς ἐς
[4, 59]   ἀθρόως ἐκράτει. Καὶ αὐτῷ τινες  καὶ   Παρθυαίων ἱπποτοξόται συνεμάχουν, δόξαν ἔχοντι
[4, 99]   καὶ ἔθνεσι τοῖς μέχρι Μήδων  καὶ   Παρθυαίων. Καὶ ἡμῖν μὲν ἐκ
[4, 30]   τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖς χοινικίσι διέδρα  καὶ   παροδεύουσι λοχαγοῖς ἑαυτὸν ἐμήνυσέ τε
[4, 110]   καὶ κλίμακας, ὡς ἐξελῶν αὐτὸ  καὶ   παροδεύσων ἐς τὸ τοῦ Κασσίου
[4, 69]   μὲν πρῶτον ἀδίκημα συμμαχίαν αἰτῶν  καὶ   παρορώμενος ὑπὸ τῶν παιδευσάντων καὶ
[4, 10]   στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον ὑβρισμένῳ τε  καὶ   παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν
[4, 105]   αὐτοῖς καὶ Τίλλιος ἐπικατήχθη  καὶ   πᾶς στρατὸς συνεληλύθει. Οἱ
[4, 31]   ἔχον· Ἀγαθῇ τύχῃ προειρήσθω πᾶσι  καὶ   πάσαις θύειν καὶ εὐωχεῖσθαι τὴν
[4, 60]   ἴσθμὸν ἔχου διστάδιον ὄντα, λίθους  καὶ   πᾶσαν ὕλην ἐξ ἐπαύλεων καὶ
[4, 129]   δὲ Ἀντώνιος πάντα ἦν  καὶ   πᾶσιν ἐνέπιπτε, τοῖς τε φεύγουσι
[4, 127]   Ἀντώνιος παρώτρυνον, ἐφ' οὓς παραγένοιντο.  Καὶ   πᾶσιν ἦν αἰδὼς ἀξίοις τε
[4, 19]   καὶ τῷ παιδὶ τοῦ ἀδελφοῦ  καὶ   πᾶσιν οἰκείοις τε καὶ στασιώταις
[4, 52]   Λαοδικεῦσι καὶ Ταρσεῦσι καὶ Ῥοδίοις  καὶ   Παταρεῦσι καὶ Ξανθίοις. Καὶ αὐτῶν
[4, 42]   ~Μετέλλω δὲ ἤστην υἱός τε  καὶ   πατήρ· καὶ αὐτοῖν μὲν
[4, 7]   δημοσίας ἐποιεῖτο, ἀγνοῶν τὰ ἐγνωσμένα.  ~Καὶ   Πέδιος μὲν ἐκ καμάτου τῆς
[4, 85]   ὥστε καὶ ἡγεμόσι καὶ ναυσὶ  καὶ   πεζῷ καὶ χρήμασιν Πομπήιος
[4, 94]   πορφύρᾳ τε ἱερᾷ καὶ ῥάβδοις  καὶ   πελέκεσι περικοσμοῦντες; λόγῳ καὶ Πομπήιον
[4, 122]   ἐξέπεμψαν, ἀγείρειν τὰ ἐντυγχάνοντα πάντα  καὶ   πέμπειν σφίσι κατὰ σπουδήν. Οὐκ
[4, 81]   τὸν δεσπότην ἐμήνυσε χρυσίον κρύψαι  καὶ   πεμφθέντι λοχαγῷ τὸ χρυσίον ἔδειξεν.
[4, 11]   ἐλεύθερος ἐπὶ δισμυρίαις δραχμαῖς Ἀττικαῖς  καὶ   πεντακισχιλίαις ὑπὲρ ἑκάστης, δὲ
[4, 64]   καὶ ἐσφορὰν ἐπέθηκεν αὐτοῖς χίλια  καὶ   πεντακόσια τάλαντα. Οἱ δὲ ἀποροῦντές
[4, 100]   τοῦ βήματος στρατιώτῃ μὲν χιλίας  καὶ   πεντακοσίας δραχμὰς Ἰταλικάς, λοχαγῷ δὲ
[4, 87]   ἐπὶ Θρᾴκης τῆς ὀρείου χιλίους  καὶ   πεντακοσίους σταδίους, μέχρι πόλιν ὑπερβάντες
[4, 80]   καὶ ἄνδρας οὐδὲ ἐς ἑκατὸν  καὶ   πεντήκοντα πάντας. Ξάνθιοι μὲν δὴ
[4, 105]   καὶ ποταμοῦ Στρυμόνος, τριακοσίων που  καὶ   πεντήκοντα σταδίων, εὔφορον πάνυ καὶ
[4, 65]   Ῥοδίους, τεθραμμένος τε ἐν αὐτῇ  καὶ   πεπαιδευμένος τὰ Ἑλληνικά. Ὡς δὲ
[4, 85]   καὶ τὰς λοιπὰς λελωβημένας τε  καὶ   πεπονημένας Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσας
[4, 38]   ὅτε αὖθις ἐψηφίζετο εἶναι πολέμιος,  καὶ   περὶ Ἄκτιον ναυαρχήσαντα κατὰ τοῦ
[4, 33]   ἐκινδυνεύετε περὶ τῇ ἀρχῇ πάσῃ  καὶ   περὶ αὐτῇ τῇ πόλει, Καρχηδονίων
[4, 52]   ἐν Συρίᾳ Κασσίου πρὸς Δολοβέλλαν  καὶ   περὶ Σικελίαν Πομπηίου. Πάθη τε
[4, 101]   πλεῖστον αὐτόν τε καὶ Βροῦτον  καὶ   περὶ σφῶν, ὅσα εἰκὸς ἦν,
[4, 123]   πυνθανομένῳ περί τε τοῦ λιμοῦ  καὶ   περὶ τῇς κατὰ τὸν Ἰόνιον
[4, 129]   τε ὑπερηφάνῳ πάντα ἐβιάζετο ὁμοῦ.  Καὶ   περὶ τοῖς ἡγεμόσι δείσας, μὴ
[4, 90]   ἔδομεν, μεγίστη πίστις ἐστὶ  καὶ   περὶ ὧν ἐς τὸ μέλλον
[4, 124]   Βροῦτος τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν οὖσι  καὶ   περιαλγήσας, ὅτι τὸν αὐτόν οἱ
[4, 71]   διεξέπλεόν τε τοὺς πολεμίους ὀξέως  καὶ   περιέπλεον καὶ ἐπανόδοις ἐχρῶντο, Ῥωμαῖοι
[4, 116]   ἐρήμους. Καὶ εἰσὶν αὐτῶν, οἳ  καὶ   περιεσώθησαν ἐκ παραλόγου· τινὲς δὲ
[4, 14]   μὲν ἄλλας πόλεις ἐλυμήναντο στάσεις  καὶ   περιέσωσαν ὁμόνοιαι, τὴν δὲ καὶ
[4, 41]   προγραφέντα ἔκρυψέ τε καὶ συνέφυγε  καὶ   περιέσωσε. ~Μετέλλω δὲ ἤστην υἱός
[4, 17]   δὲ ἐπιέναι τοὺς ὁπλίτας ἀνεπήδησε  καὶ   περιθέων ἔτι καὶ ἐννοούμενος, ὅποι
[4, 3]   τῶν Ἰταλικῶν πόλεων ὀκτωκαίδεκα, αἳ  καὶ   περιουσίᾳ καὶ ἐδάφεσι καὶ οἴκοις
[4, 81]   κατῄει, πόλιν ἐοικυῖαν ἐπινείῳ Ξανθίων,  καὶ   περιστήσας αὐτοῖς τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν
[4, 72]   ναυσὶν ἐσκευασμέναις ἐς τὸ φοβερώτατον  καὶ   περιστήσας τῇ Ῥόδῳ τὸ πεζὸν
[4, 135]   δὲ πιστοτάτου τῆς δεξιᾶς λαβόμενος  καὶ   περιστρέψας αὐτόν, ὡς ἔθος ἐστὶ
[4, 8]   οἱ πολέμῳ ληφθέντες ὑπ' ἐκείνου  καὶ   περισωθέντες κληρονόμοι τέ τινες αὐτοῦ
[4, 132]   ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων εὐγενεστάτω τε  καὶ   περιφανεστάτω καὶ ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω,
[4, 85]   ἐς Πομπήιον, ἀγχοτάτω τε ὄντα  καὶ   περιφίλητον ἅπασιν ἐν τῷ τότε.
[4, 55]   ἐξῄει τῆς πολιορκίας ἐς μάχην  καὶ   πεσόντος τοῦ Οὐεντιδίου καὶ τοῦ
[4, 16]   παραλογώτατα ὄντα μάλιστα ἂν ἐκπλήξειε  καὶ   πιστεύειν ποιήσειε τοῖς προλεγομένοις. Πολλὰ
[4, 58]   εἰ μή τις αὑτοῖς συγγνώμη  καὶ   πίστις γένοιτο, διαγωνιεῖσθαι μέχρι θανάτου,
[4, 53]   εἶχεν μὲν βαρύν τε  καὶ   πλείονα, δὲ Σέξστιος κουφότερόν
[4, 79]   αἰωρουμένους ὑπὲρ τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο.  Καὶ   πλείους γενόμενοι τὰς πύλας ἔκοπτον,
[4, 20]   ἔνθα πρότερον Κικέρων ἐδημηγόρει·  καὶ   πλείους ὀψόμενοι συνέθεον ἀκροώμενοι.
[4, 99]   ἐς ἀνθρωπίνην στρατηγῶν πρόνοιαν ὅτι  καὶ   πλέονα καὶ ἀμείνονά ἐστιν ἡμῖν
[4, 48]   χρήματα δὲ αὐτοῖς εἴη δικαιότερα  καὶ   πλέονα λαβεῖν ἐπὶ θάλασσαν ἐλθοῦσιν,
[4, 107]   τῶν στρατοπέδων ἐλάττωσίς τε  καὶ   πλεονεξία. Οἱ μὲν γὰρ ἦσαν
[4, 20]   μάλιστα καὶ τὸν λοχαγὸν ἐστεφάνωσε  καὶ   πλέοσι τῶν ἄθλων ἐδωρήσατο πέντε
[4, 58]   ἐκέλευεν ἕλκοντας. Θορύβου δὲ ἀσχήμονος  καὶ   πληγῶν ἐς τὸν Βάσσον γενομένων
[4, 90]   ἀπὸ τῆς βουλῆς. Ἔστι δὲ  καὶ   πλῆθος παρασκευῆς, ὅσον ἴστε, σίτου
[4, 115]   δ' ἦν τῶν κινδυνευοντων πολλὰ  καὶ   ποικίλα, ὁτὲ μὲν τὰ πλοῖα
[4, 83]   ἐπεφαίνετο ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενος ἠνώχλει  καὶ   πόλεις ἤδη τινὰς ᾕρει βραχυτέρας
[4, 132]   Πομπηίου μοίρας, ἐκ μὲν ἐχθροῖν  καὶ   πολεμίοιν ἐποιήσατο φίλω, ἐκ δὲ
[4, 68]   ἐς ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοις  καὶ   πολεμίοις. ~Ταῦτ' εἰπὼν πρεσβύτης
[4, 8]   οὔτ' ἂν ἡμεῖς τοῖς ἐνυβρίσασι  καὶ   πολεμίους ἀναγράψασιν ἡμᾶς ὧδε ἀθρόως
[4, 10]   παραμύθιον ὑβρισμένῳ τε καὶ παρωξυμμένῳ  καὶ   πολεμίῳ πρὸς τῶν κοινῶν ἐχθρῶν
[4, 20]   μέγιστον δὴ τόνδε πάντων ἐχθρὸν  καὶ   πολεμιώτατόν οἱ γενόμενον ἀνελόντα.
[4, 3]   μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς τάδε καθισταμένοις  καὶ   πολεμοῦσι πόλεμον ἔκδημον. Ταῦτα μὲν
[4, 133]   ἀκόντων, πολέμους τε ἐπολέμησαν ἔθνεσι  καὶ   πόλεσι καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν πολλοῖς
[4, 43]   δεσμώτας καὶ συνάγων τοὺς ἀποδιδράσκοντας  καὶ   πολίχνια δῃῶν, ὀλίγα πρῶτον, εἶτα
[4, 47]   δὲ Καληνοί, πολίτην σφῶν ὄντα  καὶ   πολλὰ ἐς αὐτοὺς ἐκ περιουσίας
[4, 43]   λανθάνων, ἀνάθρεπτος μὲν αὐτοῦ Ῥεστίωνος  καὶ   πολλὰ πρότερον εὖ παθών, διὰ
[4, 63]   τὸ ἔργον ἀφικνουμένη Συρίαν τε  καὶ   πολλὰ τῶν ἐγγὺς ἐθνῶν μέχρι
[4, 79]   ἰδόντες οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο ἐπιμόχθως.  Καὶ   πολλοὶ μὲν ἐξέπιπτον, εἰσὶ δ'
[4, 16]   τοῖς προλεγομένοις. Πολλὰ δέ ἐστι,  καὶ   πολλοὶ Ῥωμαίων ἐν πολλαῖς βίβλοις
[4, 86]   Βρεντέσιον, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων Σικελίαν  καὶ   Πομπήιον καὶ Σικελίαν ὑπερθέμενος ἐν
[4, 94]   ῥάβδοις καὶ πελέκεσι περικοσμοῦντες; λόγῳ  καὶ   Πομπήιον τὸν νέον, οὐδὲν μὲν
[4, 96]   γνώμην δημοκρατικῆς διανοίας προγεγραμμένοι. λόγῳ  καὶ   Πομπήιος μεθ' ἡμῶν προεγράφη, πόρρω
[4, 70]   καὶ Βροῦτος ὑμῖν προτείνει ψηφίσματα  καὶ   Πομπήιος, τὴν θάλασσαν ὑπὸ τῆς
[4, 36]   Σικελίαν ᾖει, γειτονεύουσαν τῆς Ἰταλίας,  καὶ   Πομπηίου σφᾶς προθύμως ὑποδεχομένου. Λαμπροτάτην
[4, 133]   ὁμοίως. Ἐν δὲ ταῖς φροντίσι  καὶ   πόνοις μὲν Κάσσιος ἀμεταστρεπτί,
[4, 76]   βοῇ μετέφερεν, οὐδὲν ἐκλείπων σπουδῆς  καὶ   πόνου. Ὅθεν αὐτῷ τὸ ἔργον
[4, 105]   τῇ Κόρῃ φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι,  καὶ   ποταμὸς ἔστι Ζυγάκτης, ἐν
[4, 105]   μέχρι Μυρκίνου τε καὶ Δραβήσκου  καὶ   ποταμοῦ Στρυμόνος, τριακοσίων που καὶ
[4, 33]   Καὶ πότε οὐ γεγόνασι πόλεμοι;  Καὶ   πότε γυναῖκες συνεισήνεγκαν; Ἃς
[4, 33]   μετέχουσαι; Ὅτι φατὲ πόλεμον εἶναι;  Καὶ   πότε οὐ γεγόνασι πόλεμοι; Καὶ
[4, 63]   τοὺς Παρθυαίων ἱπποτοξότας ἀπέπεμπε τιμήσας  καὶ   πρέσβεις πρὸς τὸν βασιλέα αὐτῶν
[4, 133]   οἱ Ἀντώνιον ἀμφὶ τὸ Βρεντέσιον  καὶ   πρὸ πείρας ἀπολιπόντες· ἦν τε
[4, 85]   Πομπήιος ἀπαντᾷ μεγάλῳ στόλῳ,  καὶ   πρὸ τοῦ πορθμοῦ ναυμαχίας ἀμφὶ
[4, 97]   εἰκότως οἵδε τε οἱ ἄνδρες  καὶ   πρὸ τούτων οἱ θεοὶ τὰ
[4, 63]   τίσασθαι τῆς γνώμης τὴν βασιλίδα  καὶ   πρὸ τῶνδε αὐτὴν Αἴγυπτον ἐνθυμιζόμενος
[4, 68]   τὸ νῦν ἀδουλώτου καὶ συμμαχίας  καὶ   προαιρέσεως ἐς ὑμᾶς, Ῥωμαῖοι,
[4, 60]   καὶ πᾶσαν ὕλην ἐξ ἐπαύλεων  καὶ   προαστείων καὶ τάφων συμφέρων, καὶ
[4, 124]   ἐπανιέναι πάλιν ἐς τὰ τείχη  καὶ   προβάλλεσθαι τὰ αὐτὰ χαρακώματα, χαλεπήνας
[4, 99]   εὐποροῦσι, τετρυμένης στάσεσι καὶ ἐσφοραῖς  καὶ   προγραφαῖς τῆς Ἰταλίας. Ἡμῖν δὲ
[4, 51]   Βροῦτον οὐκ ἀνασχόμενος, διὰ τόδε  καὶ   προεγράφη. Καὶ κατήχθη καὶ Καίσαρι
[4, 26]   μὴ τὰ ὅμοια γενναίως ἐνέγκοι,  καὶ   προελθὼν τῆς οἰκίας ἐκαθέζετο ἐπὶ
[4, 134]   τὸ δαιμόνιον αὐτοῖς ἄρα ἐνεμέσησε  καὶ   προεσήμηνε πολλάκις. Κασσίῳ τε γὰρ
[4, 98]   συστρατιῶται, μετά τε πίστεως ὑγιοῦς  καὶ   προθυμίας ἀδόλου στρατευσόμενοι Ῥωμαίων τῇ
[4, 99]   τῆς πίστεως ὑμᾶς, συστρατιῶται,  καὶ   προθυμίας ἀμείβοιντο· τὰ δ' ἐς
[4, 104]   δὲ ἔπραττον αὐτὸ μετὰ ὁρμῆς  καὶ   προθυμίας, καὶ μᾶλλον, ἐπεί τινες
[4, 24]   παλλακευθείσης τε αὐτῷ καὶ ἀπηλευθερωμένης  καὶ   προῖκα ἐς γάμον ἐπιλαβούσης,
[4, 37]   ὕστερον ἐξέθορεν ἐς τὴν ἀγορὰν  καὶ   προκαθημένῳ τῷ Ἀντωνίῳ μετὰ τῶν
[4, 118]   ἀδοξῆτε, εἰ προσπαίξονταί τε ἡμῖν  καὶ   προκαλοῦνται, οὐκ ἀμείνονες ὄντες, ὡς
[4, 73]   ὑπανοῖξαι πυλίδας ἐλέῳ τῆς πόλεως  καὶ   προμηθείᾳ τροφῶν. Ὧδε μὲν ἑαλώκει
[4, 114]   ἀρετὴν ἐσομένου, ταχυεργίας τε αὐτῷ  καὶ   προπετείας ἐνεκάλει καὶ ἐμακάριζεν ὁμοῦ
[4, 110]   δρόμου σὺν τόλμῃ πλαγίου τε  καὶ   πρὸς ἄναντες, κατ' αὐτὸ δὴ
[4, 63]   στόλῳ διαπλευσεῖσθαι πρός τε Καίσαρα  καὶ   πρὸς Ἀντώνιον, ἐπινοῶν δὲ κωλῦσαί
[4, 67]   μέν, ὅσα Ῥόδιοι κατὰ πόλεις  καὶ   πρὸς βασιλέας, ἄλλους τε καὶ
[4, 32]   γυναικείας. Εἰ μὲν δή τι  καὶ   πρὸς ἡμῶν, οἷον ὑπὸ τῶν
[4, 44]   ἑαλώκει, εἶδε λόχον ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα  καὶ   πρὸς τὸ συγκύρημα τοῦ τόπου
[4, 127]   δαπανώμενοι. Ὧδε δὲ ἐχόντων αὐτῶν  καὶ   πρὸς τὸν ἐγγὺς αὐτὰ ἐκφέροντος
[4, 16]   ἐν τοῖς περὶ ἐκείνων ἀνελεξάμην,  καὶ   προσῆν ἐκείνοις ἀταφία· ταῦτα δὲ
[4, 73]   κολαζομένων τῶν μηνυομένων ἔδεισάν τε  καὶ   προσθεσμίαν ἑτέραν λαβόντες οἱ μὲν
[4, 5]   τῆς Ἀσίας φόρων δεδομένων τε  καὶ   προσοδευομένων ἔτι καὶ βασιλέων καὶ
[4, 49]   καὶ γένος ἀναπλάσσοντα καὶ ὄνομα  καὶ   προτέρους δεσπότας ἐς Ῥώμην ἐπήγετο,
[4, 29]   βαθύ, καὶ τάχα διὰ ταῦτα  καὶ   προυγράφη. Ἔτυχε δὲ ἀναψύχων κατὰ
[4, 51]   ὑπατεύων ἀνέγνω τε τῷ δήμῳ  καὶ   προύθηκεν ἐπὶ τοῦ βήματος, ἔνθα
[4, 39]   καὶ ναῦν ἐμίσθωσαν τῷ Ἀκιλίῳ  καὶ   προύπεμψαν ἐς Σικελίαν. Λέντλος δέ,
[4, 31]   τούτων Λέπιδος ἐπὶ Ἴβηρσιν ἐθριάμβευε,  καὶ   προυτέθη διάγραμμα οὕτως ἔχον· Ἀγαθῇ
[4, 64]   ἐπώλουν αἱ ἀρχαὶ τὰ ἐλεύθερα·  καὶ   πρῶτα μὲν ἦν παρθένοι τε
[4, 8]   καθελόντα τε ἔθνη καὶ κτησάμενον,  καὶ   πρῶτον ἀνδρῶν ὑπὲρ τοὺς Ἡρακλείους
[4, 17]   τῶν ἐν ἀρχαῖς ἔτι ὄντων,  καὶ   πρῶτος ἀνῃρέθη δημαρχῶν Σάλουιος. Ἱερὰ
[4, 12]   ἦν ἐν τοῖς προγράφουσι Λέπιδος,  καὶ   πρῶτος ἐν τοῖς προγραφομένοις
[4, 134]   ὄψιν ἰδεῖν ἑφεστῶσάν οἱ παράλογον  καὶ   πυθέσθαι μὲν εὐθαρσῶς, ὅς τις
[4, 107]   τάφρῳ καὶ χάρακι καὶ τείχει  καὶ   πύλαις. ~Οὕτω μὲν ὠχυροῦντο αὐτῶν
[4, 106]   διετείχισαν ἀπὸ χάρακος ἐς χάρακα  καὶ   πύλας ἐν μέσῳ κατέλιπον, ὡς
[4, 79]   δ' οἳ τὸ τεῖχος ὑπερβάντες  καὶ   πυλίδα ἀνέῳξαν, προεσταύρωτο πυκνοτάτοις
[4, 19]   δὲ ἀνὰ μέρη διαθεόντων τε  καὶ   πυνθανομένων, εἴ που Κικέρων ὁραθείη,
[4, 82]   ὅσαις εἶχεν, ὀλίγαις· ἀπεμάχετο δὲ  καὶ   πύργοις, οὓς ἐπῆγεν ἐπὶ σχεδιῶν,
[4, 94]   ὡς ἀνδροφόνους πορφύρᾳ τε ἱερᾷ  καὶ   ῥάβδοις καὶ πελέκεσι περικοσμοῦντες; λόγῳ
[4, 87]   περάσασι, πρῶτον ἀντεκεκρούκει. Ῥασκούπολις δὲ  καὶ   Ῥάσκος ἤστην ἀδελφὼ Θρᾳκίω βασιλίσκω,
[4, 87]   γνώμῃ περὶ τῆς συμμαχίας διεφέροντο.  Καὶ   Ῥάσκος μὲν τοῖς ἀμφὶ τὸν
[4, 3]   αἱ περιφανέσταται μάλιστα αὐτῶν Καπύη  καὶ   Ῥήγιον καὶ Οὐενουσία καὶ Βενεβεντὸς
[4, 66]   μὲν αὐτοὶ δίκας, δώσουσι δὲ  καὶ   Ῥόδιοι τὰ ἐκείνων προτιμῶντες, ἢν
[4, 52]   ἄλλων περιφανέστατα Λαοδικεῦσι καὶ Ταρσεῦσι  καὶ   Ῥοδίοις καὶ Παταρεῦσι καὶ Ξανθίοις.
[4, 70]   δ' ὅμως αἱ συνθῆκαι Ῥωμαίους  καὶ   Ῥοδίους ἐν ταῖς χρείαις ἀλλήλοις
[4, 76]   Κάσσιος καὶ ἔδοξε Λυκίους  καὶ   Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων ἐπὶ
[4, 72]   τῆς ἐν Μύνδῳ Ῥωμαίων τε  καὶ   Ῥοδίων ναυμαχίας τέλος ἦν, καὶ
[4, 60]   ἔς τε Φοινίκην καὶ Λυκίαν  καὶ   Ῥόδον. ~Ὑπερορώμενος δὲ ὑπὸ τῶν
[4, 42]   κόμης τε ἔμπλεως καὶ δύης  καὶ   ῥύπου καὶ τῆς ἐκ τῶνδε
[4, 8]   Ἡρακλείους ὅρους ἀπλώτου θαλάσσης ἀποπειράσαντα,  καὶ   Ῥωμαίοις γῆν ἄγνωστον εὑρόντα, ἐν
[4, 66]   μήτε συνθηκῶν, αἳ Ῥοδίοις εἰσὶ  καὶ   Ῥωμαίοις, ὅπλα μὴ φέρειν ἐπὶ
[4, 70]   ἐπὶ συμμαχίαν καλῶν, Ῥωμαῖος ἀνὴρ  καὶ   Ῥωμαίων στρατηγός, ὥς φησι τὸ
[4, 56]   στρατόπεδον τοῦ Κορνιφικίου παρέδυ λαθών.  Καὶ   Ῥώσκιος μὲν φύλαξ, τοῦ
[4, 54]   τοὺς Πομπηιανοὺς ἐν Λιβύῃ συνεμάχησε,  καὶ   Σαβόρραν, Ἰόβα στρατηγὸν διώνυμον, ἀνεῖλε
[4, 87]   ὑπερβάντες Φιλίππους τὰ στενὰ Κορπίλων  καὶ   Σαπαίων, τῆς Ῥασκουπόλιδος ὄντα ἀρχῆς,
[4, 2]   ταύτῃ· Καίσαρι δὲ εἶναι Λιβύην  καὶ   Σαρδὼ καὶ Σικελίαν καὶ εἴ
[4, 5]   καὶ προσοδευομένων ἔτι καὶ βασιλέων  καὶ   σατραπῶν συμφερόντων, αὐτοὶ δ' ἐπὶ
[4, 94]   ἀμνηστίαν δὲ ἁπάντων ἐψηφίσαντο εἶναι  καὶ   σαφέστερον ἔτι, φόνου μὴ εἶναι
[4, 54]   τῆς μοίρας ὡς ἀτυχούσης ἀμειλίκτως  καὶ   Σεξστίῳ προσέθετο, εὐμενιζόμενος δι' αὐτοῦ
[4, 61]   Τύριοι μὲν δὴ καὶ Ἀράδιοι  καὶ   Σεραπίων, οὐδὲν τῆς Κλεοπάτρας προμαθών,
[4, 4]   διαλλαγῇ. ~Γιγνομένων δὲ τούτων τέρατα  καὶ   σημεῖα ἐν Ῥώμῃ πολλὰ καὶ
[4, 58]   Δολοβέλλαν ἐς τὴν Συρίαν ἐμβαλὼν  καὶ   σημεῖα τῆς ἡγεμονίας ἀνέσχε καὶ
[4, 7]   πόλις ἦν πλήρης ὅπλων τε  καὶ   σημείων διατεταγμένων ἐς τὰ ἐπίκαιρα,
[4, 78]   διὰ κλιμάκων ἐπεχείρουν, οἱ δὲ  καὶ   σιδήρια ὀξέα καλωδίοις περιτιθέντες ἐσφενδόνων
[4, 126]   σώματα, καὶ τόλμαις ἐνδίδωσι  καὶ   σιδήρῳ καὶ ἀπονοία. Ἔχει δὲ
[4, 2]   δὲ εἶναι Λιβύην καὶ Σαρδὼ  καὶ   Σικελίαν καὶ εἴ τις ἄλλη
[4, 86]   ἀριστερᾷ ἔχων Σικελίαν καὶ Πομπήιον  καὶ   Σικελίαν ὑπερθέμενος ἐν τῷ τότε.
[4, 54]   ἀπολαμβάνων Βόκχον ἀφῄρητο τὴν. Χώραν  καὶ   Σίττιον ἀνῃρήκει δόλῳ. Εὔνους δὲ
[4, 76]   δὲ Βροῦτος αὐτὴν ἔχου βιαζόμενος  καὶ   σκεπαστήρια τῶν ἐργαζομένων προυτίθει καὶ
[4, 16]   ἰδιώτιδι πόλει οὐδὲ ἐν ἀσθενεῖ  καὶ   σμικρῷ βασιλείῳ, ἀλλὰ τὴν δυνατωτάτην
[4, 126]   δεξιὰν ὤρεγον, ἐφ' οὓς παραγένοιντο,  καὶ   σοβαρώτερον ἔτι οἵδε ἐπέσπερχον αὐτοὺς
[4, 68]   ἔναγχος διὰ Γαΐου Καίσαρος συνετίθεσθε  καὶ   σπονδὰς ἐπὶ τοῖς ὅρκοις ἐσπένδετε
[4, 80]   γιγνόμενον, ᾤκτειρεν ἀνδρῶν φρόνημα φιλελεύθερον  καὶ   σπονδὰς περιέπεμπεν. Οἱ δὲ καὶ
[4, 133]   ἐγεγένητο, καὶ δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας  καὶ   σπουδῆς ἔχοντα ἐς ἐκεῖνον μετέπεισαν
[4, 58]   δὲ στρατεύσαντες ἕτερον, συνεγύμναζον ἄμφω  καὶ   Στάιον Μοῦρκον, ὑπὸ Καίσαρος αὐτοῖς
[4, 14]   μὲν αὐτοὺς ὡς ἐν πολέμῳ  καὶ   στάσει δεδιότας, σφίσι δὲ αὐτίκα
[4, 19]   ἀδελφοῦ καὶ πᾶσιν οἰκείοις τε  καὶ   στασιώταις καὶ φίλοις· φυγὼν δὲ
[4, 61]   τέσσαρα τέλη προπεπόμφει δι' Ἀλλιηνοῦ  καὶ   στόλον ἄλλον ἕτοιμον εἶχεν ἐπαμύνειν,
[4, 128]   στρατηγοῦ βεβιασμένου. Φόνος δὲ ἦν  καὶ   στόνος πολύς, καὶ τὰ μὲν
[4, 51]   Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆς παρ' ἑκατέρῳ  καὶ   στρατηγίας ἠξιοῦτο. Ἐπὶ δὲ ἐκείνοις
[4, 15]   ἐπί τε ἀρχὰς τῆς πόλεως  καὶ   στρατηγίας πολέμων καὶ θριάμβους. Οὕτως
[4, 115]   τῆς ἀλκῆς ὠνόμαζον. Ἦγε δὲ  καὶ   στρατηγίδα σπεῖραν, ἐς δισχιλίους ἄνδρας,
[4, 39]   ὑπὸ Πομπηίου ἐσήμηνεν, ὅτι σῴζοιτο  καὶ   στρατηγοίη. δ' ὅποι γῆς
[4, 38]   καὶ Καίσαρι ἐς ἀλλήλους ἐπόρθμευσε  καὶ   στρατηγὸς ἀπεδείχθη Συρίας ὑπὸ Ἀντωνίου
[4, 49]   Καίσαρι καὶ μετ' οὐ πολὺ  καὶ   στρατηγὸς ἦν ἐπὶ Ἀντωνίῳ περὶ
[4, 91]   συστρατευόμενοί τε αὐτῷ μεθ' ὑμῶν  καὶ   στρατηγοῦντες ἐπὶ μέγα ᾖρομεν καὶ
[4, 92]   ἀποφαίνοντες ὑπάτους τε καὶ δημάρχους  καὶ   στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ ταῖς χειροτονίαις
[4, 38]   στρατηγὸς ἀπεδείχθη Συρίας ὑπὸ Ἀντωνίου  καὶ   στρατηγῶν ἔτι αὐτῆς ἀπέθανεν. ~Ἀκίλιος
[4, 95]   ἔμβολα νεῶν ἐφέρομεν, ὑπάτων ἄρτι  καὶ   στρατηγῶν καὶ δημάρχων καὶ ἀγορανόμων
[4, 54]   δίκην ἰδίαν οὐχ ὑποστὰς ἔφυγε  καὶ   στρατὸν ἀγείρας ἔκ τε αὐτῆς
[4, 8]   τε κοινὰ τῶν χρημάτων ἥρπασαν,  καὶ   στρατὸν ἐξ αὐτῶν ἀγείρουσι καθ'
[4, 85]   καὶ νῆσον ἐπικειμένην τῇ Ἰταλίᾳ  καὶ   στρατὸν ἤδη πολύν, ὅσον τε
[4, 126]   τροφὰς καὶ χρήματα καὶ ναῦς  καὶ   στρατόπεδα καὶ τὰ νικητήρια παρ'
[4, 91]   χρήσιμος, τά τε κοινὰ χρήματα  καὶ   στρατόπεδα καὶ χειροτονίας ἀρχῶν ἀπὸ
[4, 1]   ἀπὸ Συρίας ἐπὶ Μακεδονίαν ἁπάσης,  καὶ   στρατὸς ἦν αὐτοῖς πολύς, ἱππικός
[4, 43]   καὶ τὸ Βρεττίων ἔθνος ἐχειρώσατο  καί,   στρατοῦ πεμφθέντος ἐπ' αὐτόν, ἐς
[4, 87]   καὶ τριάκοντα καὶ ὑπηρετικαῖς πλέοσι  καὶ   στρατῷ πολλῷ διαπλέοντες ἠνώχλουν, Δεκίδιος
[4, 36]   τοῖς αἱροῦσι· λέμβοι τε αὐτοῦ  καὶ   στρογγύλα ὑπήντα τοῖς πλέουσι, καὶ
[4, 67]   ἐλευθερίας ἔπραξαν, ὑπὲρ ἧς δὴ  καὶ   σὺ φὴὴς τάδε κάμνειν· ἐν
[4, 135]   ἐς Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον  καὶ   συγγνώμης ἔτυχον καὶ ἐς τὰ
[4, 46]   ἄλλην Ἰταλίαν μέχρι Σικελίας διώδευσαν  καὶ   συγκατέλυσαν πολλάκις ἑτέροις λοχαγοῖς ζητοῦσιν
[4, 1]   τὰ μὲν ἀμφὶ Μάριόν τε  καὶ   Σύλλαν ἐν τοῖς περὶ ἐκείνων
[4, 68]   τύχης ἐς τὸ νῦν ἀδουλώτου  καὶ   συμμαχίας καὶ προαιρέσεως ἐς ὑμᾶς,
[4, 89]   στρατὸς αὐτῶν, τε ἴδιος  καὶ   συμμαχικός, κάτω περιστάντες, ἥδοντο εὐθὺς
[4, 99]   δὲ καὶ ναυσὶ πολὺ προύχομεν  καὶ   συμμάχοις βασιλεῦσί τε καὶ ἔθνεσι
[4, 90]   ὅπλων καὶ χρημάτων καὶ νεῶν  καὶ   συμμάχων κατά τε ἔθνη καὶ
[4, 15]   ἀδελφῶν καὶ θεραπόντων, περισῳζόντων τε  καὶ   συμμηχανωμένων πολλὰ καὶ συναποθνῃσκόντων, ὅτε
[4, 46]   στρατὸν ἐπὶ σφᾶς ἐπιπεμφθέντα εἶναι  καὶ   συμπλακέντες ἐμάχοντο, μέχρι ποτὲ ἔγνωσαν
[4, 82]   εἶδε μέχρι τῆς Λακωνικῆς ἐκφερόμενα  καὶ   σὺν ἀρρωστίᾳ μόλις αὐτὴν ἐς
[4, 43]   τὴν Ἰταλίαν, ἐκλύων τε δεσμώτας  καὶ   συνάγων τοὺς ἀποδιδράσκοντας καὶ πολίχνια
[4, 97]   συνευχομένους ἡμῖν ἐς τὰ λοιπὰ  καὶ   συναιρομένους. Πολὺ γὰρ δικαιότερα ἡμεῖς
[4, 15]   περισῳζόντων τε καὶ συμμηχανωμένων πολλὰ  καὶ   συναποθνῃσκόντων, ὅτε μὴ τύχοιεν ὧν
[4, 133]   Ἀντωνίῳ τῷ Καίσαρος συναγωνιστῇ τε  καὶ   συνάρχῳ· οὐ γάρ τις αὐτῶν
[4, 51]   ὡς ἐς ἀσφαλεστέραν ἐλπίδα μεταφέροντες.  Καὶ   συνέβη τῷ μὲν ἐκ παραλόγου
[4, 18]   ᾖτησεν, εἶπον, Ἀλλ' ἐπὶ θάτερα.  Καὶ   συνεὶς πρεσβύτης ἕτερον αὐτίκα
[4, 23]   τὸν ἄνδρα περισῴζουσα ἀπετύγχανέ τε  καὶ   συνεξήγαγεν ἑαυτήν· ὅσαι δὲ ἐπέτυχον
[4, 79]   ἔξωθεν ἑτέρων ἐς τὸ αὐτὸ  καὶ   συνεργούντων. Ξανθίων δὲ σὺν μεγάλῃ
[4, 49]   ἔδωκεν· δεινὸν δὲ ἐν ἅπασι  καὶ   συνετὸν ὄντα ὑπὲρ θεράποντος φύσιν
[4, 97]   καταπεφευγότας καὶ τὰ ἡμέτερα ᾕρημένους  καὶ   συνευχομένους ἡμῖν ἐς τὰ λοιπὰ
[4, 41]   οὐ προγραφεὶς προγραφέντα ἔκρυψέ τε  καὶ   συνέφυγε καὶ περιέσωσε. ~Μετέλλω δὲ
[4, 2]   τὸ μέσον ᾖεσαν ἐν περιόπτῳ,  καὶ   συνήδρευον οἱ τρεῖς, Καίσαρος ἐν
[4, 87]   Αἴνου καὶ Μαρωνείας ἐπίτομόν τε  καὶ   συνήθη καὶ λεωφόρον οὖσαν ἐπὶ
[4, 14]   ἄφνω συλλαμβανομένων πάντες ἐδεδοίκεσαν ὅμοια  καὶ   συνήσπιζον ἀλλήλοις· ἐπὶ δὲ ταῖς
[4, 51]   καὶ ὕπατον οὐ πολὺ ὕστερον  καὶ   Συρίας στρατηγόν· καὶ τὴν Ἀντωνίου
[4, 29]   προτεθῆναι. Ἔπαυλιν ἕτερος εἶχε περικαλλῆ  καὶ   σύσκιον, ἄντρον τε καλὸν ἦν
[4, 137]   τε ὄντες ἀλλήλων καὶ οἰκεῖοι  καὶ   συστρατιῶται γενόμενοι. Τεκμήριον δέ, ὅτι
[4, 15]   τῶνδε ἀδικούμενοι, εἰσὶ δ' οἳ  καὶ   σφᾶς αὐτοῦς λιμῷ τε ἑκουσίῳ
[4, 124]   νίκης ἀκινδύνου, εἶξεν ἐπ' οἰκείῳ  καὶ   σφῶν ἐκείνων ὀλέθρῳ, τοσόνδε ἐπιμεμψάμενος
[4, 13]   ἐς ἐπίδειξιν φυγαί τε ἀπρεπεῖς  καὶ   σχήματα ἄτοπα ἐκ τοῦ πρὶν
[4, 126]   ἕληται μᾶλλον πολεμίων τείχη  καὶ   σώματα, καὶ τόλμαις ἐνδίδωσι
[4, 13]   ἰδίου θεράποντος ῥιπτουμένων σὺν ὀλοφύρσεσι  καὶ   σωτῆρα καὶ κύριον τὸν οἰκέτην
[4, 70]   δὲ ἡμῖν ἐς τὴν ἐλευθερίαν  καὶ   σωτηρίαν ἀδικουμένοις οὐ συμμαχεῖτε, ἐπιλανθάνῃ·
[4, 138]   δέος ἀπωλείας ἐς εὐπορίαν δαψιλῆ  καὶ   σωτηρίαν ἀσφαλῆ καὶ νίκην εὐκλεῆ
[4, 52]   τῶν προγραφέντων εἴς τε κίνδυνον  καὶ   σωτηρίαν γενόμενα, πολλὰ καὶ ἄλλα
[4, 113]   ἀνέδραμεν ἐς τὸν Φιλίππων λόφον  καὶ   τὰ γιγνόμενα ἐφεώρα. Οὐκ ἀκριβῶς
[4, 135]   τοῖς παισί, περὶ ὧν ἐβούλετο,  καὶ   τὰ γράμματα φέρειν ἔδωκε τοῖς
[4, 34]   ἡσυχαζόντων θρασυνοῦνταί τε καὶ ἐκκλησιάσουσι,  καὶ   τὰ δρώμενα τοῖς ἄρχουσιν ἐξετάσουσι,
[4, 60]   παρῆλθεν, ἐπί τε χερρονήσου συνῳκισμένην  καὶ   τὰ ἐκ τῆς γῆς ὠχυρωμένην
[4, 96]   δέ, οἷς ἀσεβὲς οὐδὲν εἴργασται,  καὶ   τὰ ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν καὶ ἕτερα
[4, 111]   τοὺς ἐν ταῖς πύλαις καταφονεύων  καὶ   τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχους
[4, 90]   ὁμόνοιαν, οὓς τε παρασκευὴ  καὶ   τὰ ἔργα κοινὰ ὄντα συνάγει;
[4, 109]   ἐσέπεμψε λόχους ὀρθίους νυκτὸς ἄφνω  καὶ   τὰ ἐρυμνὰ τῶν ἐντὸς κατέλαβε
[4, 125]   ἀναχώρησις, εἰ δεήσειεν, εὐχερὴς εἴη  καὶ   τὰ ἐς τοὺς πολεμίους ἀφιέμενα
[4, 120]   εἶναι. ~Τοὺς μὲν οὖν καιροὺς  καὶ   τὰ ἐς τοῦτον ἔργα ἐπιμηχανησόμεθα
[4, 120]   τῷ κρατεῖν ταῖς δυνάμεσιν,  καὶ   τὰ ἐχθὲς ἀφαιρεθέντα, ἔτι ὄντα
[4, 97]   ὡς εὐαγεῖς καὶ δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας  καὶ   τὰ ἡμέτερα ᾕρημένους καὶ συνευχομένους
[4, 64]   τά τε κοινὰ ἀπεδίδοντο πάντα  καὶ   τὰ ἱερὰ ἐπὶ τοῖς κοινοῖς,
[4, 125]   αὑτούς. Ἔχετε καὶ λόφον σύμμαχον  καὶ   τὰ κατὰ νώτου πάντα ἴδια.
[4, 62]   Λαοδικέων δὲ τά τε ἱερὰ  καὶ   τὰ κοινὰ ἐσύλα καὶ τοὺς
[4, 135]   τὸ μέγεθος αὐτάρκη σώματι ὀρυξάμενος  καὶ   τὰ λοιπὰ τοῖς θεράπουσιν ἐντειλάμενος
[4, 92]   στρατηγούς. Ἐπὶ δὲ ταῖς χειροτονίαις  καὶ   τὰ μέγιστα δικάζετε, κολάζοντες
[4, 17]   καὶ ἄσυλος ἐκ τῶν νόμων  καὶ   τὰ μέγιστα ἴσχυεν, ὡς καὶ
[4, 1]   ὁμοίαις τὸν ἐντυχόντα κτείνειν προέγραφεν.  Καὶ   τὰ μὲν ἀμφὶ Μάριόν τε
[4, 117]   ἐπίκτησιν τῆς βλάβης διπλασίονα εἶναι.  Καὶ   τὰ μὲν ἐν τῇ μάχῃ
[4, 36]   στρατιωτῶν συνεξημάρτανον ἐκείνοις, λαβὼν ἐκρέμασε.  ~Καὶ   τὰ μὲν ἐς τέλος τῶν
[4, 128]   δὲ ἦν καὶ στόνος πολύς,  καὶ   τὰ μὲν σώματα αὐτοῖς ὑπεξεφέρετο,
[4, 53]   τε καὶ ὀλιγώτερον, δὴ  καὶ   τὰ μεσόγαια τοῦ Κορνιφικίου περιιὼν
[4, 82]   χειμῶνος ἀμφὶ τῇ Λιβύῃ βλαβεῖσαν  καὶ   τὰ ναυάγια εἶδε μέχρι τῆς
[4, 126]   χρήματα καὶ ναῦς καὶ στρατόπεδα  καὶ   τὰ νικητήρια παρ' ἡμῶν. Ἔσται
[4, 95]   ἔχουσιν, ἴστε. Προγράφονται χωρὶς δίκης,  καὶ   τὰ ὄντα αὐτοῖς δημεύεται, καὶ
[4, 46]   συμπλακέντες ἐμάχοντο, μέχρι ποτὲ ἔγνωσαν  καὶ   τὰ ὅπλα ἀπερρίπτουν καὶ ὠλοφύροντο
[4, 99]   Ἡμῖν δὲ ἐκ πολλῆς φροντίδος  καὶ   τὰ παρόντα ἐστὶ δαψιλῆ, ὡς
[4, 83]   Σικελίας ναυμαχοῦντα. ~Ὧδε δὲ εἶχε  καὶ   τὰ περὶ Πομπήιον. Νεώτερος ὢν
[4, 120]   ὄντα παρὰ τοῖς πολεμίοις σῶα,  καὶ   τὰ πολέμια αὐτὰ ἐπ' ἐκείνοις
[4, 97]   ~Ἐπὶ δέ γε τῷ δαιμονίῳ  καὶ   τὰ πρὸς ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔχετε,
[4, 17]   τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών, τοὺς ὑπηρέτας  καὶ   τὰ σημεῖα ἀποπέμψας. Οἱ δὲ
[4, 128]   παρὰ τῶν πολεμίων ὀξεῖα ἠγέρθη  καὶ   τὰ σημεῖα ἑκατέρωθεν ἐπῇρτο, καὶ
[4, 9]   καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν  καὶ   τὰ συμβαίνοντα τοῦ πολέμου καιροφυλακήσοντας,
[4, 80]   δὲ καὶ τοὺς φέροντας ἔβαλλον  καὶ   τὰ σφέτερα πάντα ἀνελόντες ἐς
[4, 15]   ἑκουσίῳ δαπανῶντες καὶ βρόχοις χρώμενοι  καὶ   τὰ σώματα καταποντοῦντες ῥιπτοῦντες
[4, 106]   καὶ θάλασσα ὄπισθεν, ἐν  καὶ   τὰ ταμιεῖα καὶ ἐνορμίσματα ἔμελλον
[4, 61]   ἀπὸ τῆσδε τῆς γνώμης αὐτῷ  καὶ   τὰ τέσσαρα τέλη προπεπόμφει δι'
[4, 52]   γιγνομένων δὲ τούτων ἐν Ῥώμῃ,  καὶ   τὰ ὑπερόρια πάντα πολέμοις διὰ
[4, 80]   Ξάνθιοι ἐς τὰς οἰκίας συνέτρεχον  καὶ   τὰ φίλτατα σφῶν κατέκαινον, ἑκόντα
[4, 8]   αὐτοκράτορα ὄντα καὶ ἄρχοντα ἱερῶν,  καὶ   τὰ φοβερώτατα Ῥωμαίοις καθελόντα τε
[4, 129]   Ῥάσκῳ, δι' ἐμπειρίαν ὁδῶν συναπεσταλμένῳ,  καὶ   τὰ χαρακώματα καὶ κρημνοὺς περιστάντες
[4, 16]   καταλιπόντος, ἐπιφανέστερα. Ὧν τὰ λαμπρὰ  καὶ   τὰ χείρω γενόμενα ἐν μνήμῃ
[4, 48]   ὁρωμένην καὶ τὴν γυναῖκα ἔφραζε  καὶ   τὰ χρήματα καὶ αὐτὸς ἐφ'
[4, 32]   πρὸς αὐτῶν ἠδίκησθε· εἰ δὲ  καὶ   τὰ χρήματα προσαφέλοισθε, περιστήσετε ἐς
[4, 106]   ὃν Διονύσου λέγουσιν, ἐν  καὶ   τὰ χρυσεῖα ἔστι τὰ Ἄσυλα
[4, 100]   ἀπὸ Θρᾴκης ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην,  καὶ   τάδε ἀκωλύτως, οὐδενὸς ἡμῖν ὄντος
[4, 2]   ἔχων ἑκάτερος ὁπλιτῶν τέλη πέντε·  καὶ   τάδε ἀλλήλοις ἀντικαθιστάντες ἐχώρουν σὺν
[4, 16]   καιρὸς ἦν ἐκεῖνος ἐπίδειξις παραδοξολογίας.  ~Καὶ   τάδε ἐγίγνετο οὐκ ἐν ἰδιώτιδι
[4, 134]   δαιμόνια δ' ἦν αὐτοῖς ἄρα  καὶ   τάδε, Κάσσιον μὲν ἐν ἀμφηρίστῳ
[4, 55]   εἵπετο κτείνων τε καὶ ζωγρῶν.  Καὶ   τάδε μαθὼν Λαίλιος διέλυε
[4, 66]   ἀρίστας σφῶν τρεῖς καὶ τριάκοντα.  Καὶ   τάδε πράσσοντες ἔπεμπόν τινας ἐς
[4, 96]   τέλη καινὰ καὶ ἐσφορὰς ἐπιγράφουσι;  Καὶ   τάδε πράσσοντες οὐδ' ὣς ἀνεπλήρωσαν
[4, 72]   πόλιν χερσὶν λιμῷ·  καὶ   τάδε Ῥοδίων οἱ συνετώτεροι καθεώρων,
[4, 100]   ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας, χώρας βραχείας·  καὶ   τάδε χρὴ κατὰ γῆν αὐτοῖς
[4, 96]   διὰ ἓν ἔργον οὐκέτι ὑπέστησαν.  ~Καὶ   τάδε, πολῖται, πράσσοντες οἱ
[4, 5]   δι' καὶ τοῖς δημόταις  καὶ   ταῖς γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν εἰσφορὰς
[4, 102]   ἐπιτήδεια χωρία ἀνεμέτρει καὶ διέγραφε  καὶ   ταῖς ναυσὶ κατὰ μέρη πρόσπλουν,
[4, 60]   περὶ τὴν Ἰωνίαν, κτείνων Τρεβώνιον  καὶ   ταῖς πόλεσιν ἐπιβάλλων ἐσφορὰς καὶ
[4, 128]   ἐπεὶ οὐδὲ τῇ ἄλλῃ τέχνῃ  καὶ   τάξει τῶν ἔργων ἐχρῶντο, ἀλλὰ
[4, 52]   ἀξίωσιν τῶν ἄλλων περιφανέστατα Λαοδικεῦσι  καὶ   Ταρσεῦσι καὶ Ῥοδίοις καὶ Παταρεῦσι
[4, 91]   βοηθοῦντες οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι  καὶ   τὰς ἀρὰς ἀπερύκοντες ἀφ' ἑαυτῶν
[4, 85]   Νῆες δὲ ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο,  καὶ   τὰς λοιπὰς λελωβημένας τε καὶ
[4, 47]   Ἴσιδος ἔχων ᾖτησε τὴν στολὴν  καὶ   τὰς ὀθόνας ἐνέδυ τὰς ποδήρεις
[4, 107]   ἐνίοτε τοῦ ποταμοῦ· παρ'  καὶ   τὰς πηγὰς τῶν ὀρυσσομένων φρεάτων
[4, 81]   ὑπακούειν, ἐς τι βούλοιτο,  καὶ   τὰς πύλας ἀνεῴγνυον. δ'
[4, 70]   ἡμῖν προφέρετε, γενομένας μὲν ὑμῖν  καὶ   τάσδε πρὸς Γάιον Καίσαρα, τῆσδε
[4, 3]   πόλεμον ἔκδημον. Ταῦτα μὲν ἔδοξε,  καὶ   ταῦτα συνεγράψαντο· καὶ αὐτῶν
[4, 13]   τιθεμένων. Οἴκτιστον δὲ ἦν, ὅτε  καὶ   ταῦτα ὑποστάντες οὐκ ἐλεηθεῖεν. ~Ἰδέα
[4, 80]   ὧδε σφᾶς ἀντὶ δουλοσύνης διέφθειραν,  καὶ   τάφος Ξανθίοις πόλις ἀνειληθεῖσιν
[4, 60]   ὕλην ἐξ ἐπαύλεων καὶ προαστείων  καὶ   τάφων συμφέρων, καὶ ἐπὶ ναῦς
[4, 6]   δεινὸν ἀλόγως αἱρούμενοι πρὶν παθεῖν·  καὶ   τάχα ἂν ἔδρασαν, εἰ μὴ
[4, 29]   ὑπεκρίνετο ἐκεῖνος εἶναι καὶ δεδιέναι·  καὶ   τάχα ἂν ἐπέτυχεν ἀναιρεθείς, εἰ
[4, 29]   ἦν ἐν αὐτῇ καὶ βαθύ,  καὶ   τάχα διὰ ταῦτα καὶ προυγράφη.
[4, 100]   ἐχθροῦ· ὥστ' ἐφ' ἡμῖν ἔσται  καὶ   ταχύνειν τὸ ἔργον καὶ ἐπὶ
[4, 68]   ἀναγκάζηται πεπαιδευμένῳ τε ὑφ' αὑτῆς  καὶ   τεθραμμένῳ μηδὲ γένηται δυοῖν ὑπ'
[4, 107]   πάντα διείληπτο τάφρῳ καὶ χάρακι  καὶ   τείχει καὶ πύλαις. ~Οὕτω μὲν
[4, 107]   πάντα κατὰ σπουδὴν ὠχύρου τάφροις  καὶ   τείχεσι καὶ χαρακώμασιν. Ὠχύρουν δὲ
[4, 119]   δεδιότων ἐλασσοῦσθαι καὶ ὀκνούντων ἀπέχεσθαι  καὶ   τειχῶν ἄνδρες ὄντες ἀσθενέστεροι γενέσθαι.
[4, 16]   μνήμῃ τε μᾶλλον ὄντα, ὅτι  καὶ   τελευταῖα γέγονεν, ἐπελεύσομαι νῦν, οὐ
[4, 5]   γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν εἰσφορὰς βαρυτάτας,  καὶ   τέλη πράσεων καὶ μισθώσεων ἐπενόησαν.
[4, 12]   τε καὶ λιμένες ἕλη  καὶ   τέλματα εἴ τι ἄλλο
[4, 86]   δή, μετὰ νεῶν ἄλλων πεντήκοντα  καὶ   τέλους ἑτέρου καὶ τοξοτῶν ἐπέμφθη·
[4, 102]   δὲ Κίμβρον μετὰ τοῦ ναυτικοῦ  καὶ   τέλους ὁπλιτῶν ἑνὸς καὶ τοξοτῶν
[4, 62]   τὴν κεφαλὴν τῷ σωματοφύλακι αὑτοῦ  καὶ   τεμόντα προσέταξε φέρειν Κασσίῳ σῶστρον
[4, 12]   πολεμίους αὐτοὺς ἐψηφίσαντο. Τρίτος δὲ  καὶ   τέταρτος ἦν τῶν ἐν ἑτέρῳ
[4, 135]   καὶ ἦσαν ἀμφὶ τοὺς μυρίους  καὶ   τετρακισχιλίους. Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ τοῖς
[4, 32]   τὸν δῆμον εἰπόντες προύγραφον χιλίας  καὶ   τετρακοσίας γυναῖκας, αἳ μάλιστα πλούτῳ
[4, 34]   ὑστεραίᾳ τετρακοσίας μὲν ἀντὶ χιλίων  καὶ   τετρακοσίων προύγραφον ἀποτιμᾶσθαι τὰ ὄντα,
[4, 88]   τετρακισχίλιοι. Σύμμαχοι δὲ εἵποντο βασιλέες  καὶ   τετράρχαι Γαλατῶν τῶν ἐν Ἀσίᾳ,
[4, 118]   λιμὸν ἡμῶν προπολεμεῖν, ἵν' ἀσθενεστέροις  καὶ   τετρυμένοις ἐντύχοιμεν, ὅτε χρή. Μηδ'
[4, 77]   δὲ ἀκμῆσιν αἰεὶ κεκμηκότες συμφερόμενοι  καὶ   τετρωμένοι πάντες, ὅμως ὑπέμενον, ἕως
[4, 137]   Ἀλλὰ καὶ γλώσσης μιᾶς ὄντες  καὶ   τέχνης πολέμων μιᾶς καὶ ἀσκήσεως
[4, 74]   Ἀντώνιον· τὰ γὰρ ἐκείνων αἱρουμένη  καὶ   τέως διὰ τὸν πρότερον Καίσαρα,
[4, 134]   ὑπὲρ ἅπαντας τῇ τε πατρίδι  καὶ   τῇ ἡγεμονίᾳ γενόμενον. καὶ
[4, 3]   γὰρ ὑπατεύειν ἐς τὸ μέλλον  καὶ   τῇ πόλει διὰ τὰς ἐν
[4, 11]   τοῦ σώματος καὶ μυρίαις Ἀττικαῖς  καὶ   τῇ τοῦ δεσπότου πολιτείᾳ. Τὰ
[4, 2]   αὐτὸς προελθὼν διηρεύνα τὴν νῆσον  καὶ   τῇ χλαμύδι κατέσειεν ἥκειν ἑκάτερον.
[4, 121]   τινα τρόπον ἄλλον ἐπενόουν, βιασόμενοι  καὶ   τὴν ἀγορὰν ἀποκλείσοντες τῶν πολεμίων.
[4, 63]   καὶ χρήματα πολλὰ τὰ ἐκείνου  καὶ   τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἐς τὸν
[4, 51]   πολὺ ὕστερον καὶ Συρίας στρατηγόν·  καὶ   τὴν Ἀντωνίου περὶ Ἄκτιον συμφορὰν
[4, 127]   ἀξίοις τε φανῆναι τῶν στρατηγῶν  καὶ   τὴν ἀπορίαν ἐκφυγεῖν, ὑπεραυξηθεῖσαν ἐκ
[4, 48]   τὴν ναῦν ἐδείκνυεν ὡς ὁρωμένην  καὶ   τὴν γυναῖκα ἔφραζε καὶ τὰ
[4, 68]   ἐξαίρετος ἔς τε τὴν πόλιν  καὶ   τὴν ἐν αὐτῇ τροφήν τέ
[4, 93]   εἴδετε τὴν ἀρχὴν τὴν ἄσυλον  καὶ   τὴν ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν ἐς
[4, 107]   ἀπόκρημνα, Κασσίῳ δὲ τὸ ἕλος  καὶ   τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῷ ἕλει·
[4, 45]   πύλαις ὀχημάτων τε δημοσίων ἐπέβη  καὶ   τὴν Ἰταλίαν διώδευεν, ἀποδεχομένων αὐτὸν
[4, 112]   ἔξω τοῦ Κασσίου στρατὸς ἡσσᾶτο  καὶ   τὴν κατάληψιν ἰδὼν τοῦ στρατοπέδου
[4, 28]   λόγον ὑπονοούντων λοχαγὸς ἐπέγνω διαθέων  καὶ   τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε, τὸ δὲ
[4, 43]   τινα πρεσβύτην προοδεύοντα προδραμὼν ἀπέκτεινε  καὶ   τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμεν. Ἐκπλαγέντων δὲ
[4, 22]   γέφυραν ἐτήρουν, ἰδόντες ἐπέδραμόν τε  καὶ   τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμον. Ἑτέρων δὲ
[4, 29]   τότε δὲ καὶ δωρούμενος προεγράφη.  Καὶ   τὴν κεφαλὴν μὲν Ἀντώνιός
[4, 81]   μὲν νεανίαν ἀπεδέξατο τῆς σιωπῆς  καὶ   τὴν μητέρα τοῦ πάθους καὶ
[4, 50]   βουλεύσεως ἐπὶ Καίσαρι, ἐδίωκε δὲ  καὶ   τὴν μητέρα τῷ παιδὶ συνεγνωκέναι·
[4, 48]   ἀνέθορέ τε ὡς ἐς δεσπότην  καὶ   τὴν ναῦν ἐδείκνυεν ὡς ὁρωμένην
[4, 107]   τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν, ἥσθη  καὶ   τὴν παρασκευὴν ἐν αὐτῇ κατέλιπε
[4, 69]   βουλῆς ἀρίστων ἀνδρῶν φευγόντων τυραννίδα  καὶ   τὴν πατρίδα ἐλευθερούντων, Ῥόδιοι
[4, 100]   προτέροις ἀποδόντες ἅπαντα, ὅσα ὑπεσχήμεθα,  καὶ   τὴν πίστιν ὑμῶν ἀμειψάμενοι πλήθει
[4, 76]   μηδ' ἐς ὕλην ἔχῃ χρῆσθαι,  καὶ   τὴν πόλιν περιταφρεύσαντες ἀπεμάχοντο ἀπὸ
[4, 135]   Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ ξίφος ἔδωκε  καὶ   τὴν σφαγὴν ὑπέσχε. ~Καὶ τῷδε
[4, 111]   στρατοπέδου, τόν τε χάρακα ἀνασπῶν  καὶ   τὴν τάφρον ἐγχωννὺς καὶ τὸ
[4, 47]   τὰς ὀθόνας ἐνέδυ τὰς ποδήρεις  καὶ   τὴν τοῦ κυνὸς κεφαλὴν ἐπέθετο
[4, 46]   τὰ ὅπλα ἀπερρίπτουν καὶ ὠλοφύροντο  καὶ   τὴν τύχην ὡς ἐπιβαροῦσάν σφισιν
[4, 76]   ἐς ἡμέραν καὶ νύκτα ἐμέριζε,  καὶ   τὴν ὕλην μακρόθεν, ὥσπερ ἐν
[4, 109]   τὸν χάρακα τοῖς στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶς  καὶ   τὴν ὑπὸ Ἀντωνίου γεγενημένην δίοδον
[4, 127]   παραυτίκα ὀργὴ τὸν λογισμὸν αὐτοῖς  καὶ   τὴν φύσιν ἔσβεσεν. Ἐπεμαντεύοντο δὲ
[4, 20]   ἐκδιαπρίζων ὑπὸ ἀπειρίας· ἀπέτεμε δὲ  καὶ   τὴν χεῖρα, τοὺς κατὰ
[4, 20]   ἐν ἀγορᾷ προκαθημένῳ τὴν κεφαλὴν  καὶ   τὴν χεῖρα μακρόθεν ἀνέσειεν ἐπιδεικνύς.
[4, 37]   οὐδ' ἐπικρύπτουσα, αἰδουμένων ἐς πολὺ  καὶ   τήνδε τῶν λοχαγῶν ὡς μητέρα
[4, 23]   ἄνδρα, ἕως οἱ σφαγεῖς παρεγένοντο·  καὶ   τῆς αὐτῆς ἡμέρας οἱ μὲν
[4, 44]   αὐτὸν Λουκρήτιος περιμείνας τε  καὶ   τῆς ἑαυτοῦ μερισάμενος ἐσθῆτος, ἧκε
[4, 42]   ἔμπλεως καὶ δύης καὶ ῥύπου  καὶ   τῆς ἐκ τῶνδε μεταμορφώσεως. Ὡς
[4, 71]   πρώτην ἡμέραν ηὐλίσαντο ἐν Κνίδῳ  καὶ   τῆς ἐπιούσης ἐπεφαίνοντο τοῖς ἀμφὶ
[4, 131]   παραδοὺς τὸ στρατόπεδον. ~Βροῦτος δὲ  καὶ   τῆς ἐπιούσης ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας
[4, 17]   τριῶν ἀνδρῶν τῆς τε συμφρονήσεως  καὶ   τῆς ἐς τὴν πόλιν ἐπείξεως
[4, 120]   ἔργα ἐπιμηχανησόμεθα ἡμεῖς, οὐ μεμπτοὶ  καὶ   τῆς ἐχθὲς ὁρμῆς τε καὶ
[4, 84]   τὰ ἐν Ῥώμῃ. Αἱρεθεὶς δὲ  καὶ   τῆς θαλάσσης ἄρχειν, καθὰ ἦρχεν
[4, 75]   παρόντα χρῆσθαι καὶ Μακεδονίας ἄρχειν  καὶ   τῆς Ἰλλυρίδος ἐπὶ τῇ Μακεδονίᾳ,
[4, 120]   τῆς ὑμετέρας νίκης ἐπιδιδόναι πρόθυμοι.  Καὶ   τῆς τοιαύτης δ' ὅμως ζημίας
[4, 103]   ἠνυσμένα, ὀψὲ καὶ τοῦ χρόνου  καὶ   τῆς ὥρας γεγονότων. Ὧδε δὲ
[4, 23]   φιλανδρίαν ὑπεριδόντων, ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ.  Καὶ   τῆσδε μὲν ἐνθάδε ἐπεμνήσθην, ὅτι
[4, 92]   ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν, εἰ δέοι.  Καὶ   τί μοι καταλέγειν τὰ πολλά,
[4, 71]   Μύνδον ὡς προκαταπλήξοντες τῷ ἐπίπλῳ·  καί   τί που καὶ κούφως εἶχον
[4, 8]   καὶ φίλους θέμενος ἐπὶ ἀρχὰς  καὶ   τιμὰς καὶ δωρεὰς προήγαγεν ἀθρόως,
[4, 43]   αὐτόν, οἰκέτης εἵπετο συνεὶς  καί   τινα πρεσβύτην προοδεύοντα προδραμὼν ἀπέκτεινε
[4, 7]   ὀλίγον ἄλλων πεντήκοντα καὶ ἑκατόν.  Καί   τις προσετίθετο τοῖς πίναξιν αἰεὶ
[4, 63]   δὲ κωλῦσαί τε τὸν πλοῦν  καὶ   τίσασθαι τῆς γνώμης τὴν βασιλίδα
[4, 113]   δεσπότην, ὑπέχοντα τὴν σφαγήν, διεχρήσατο.  Καί   τισιν οὕτως ἀποθανεῖν δοκεῖ Κάσσιον.
[4, 114]   ὧδε τῆς μάχης γενέσθαι συμπεσούσης,  καὶ   Τιτίνιος ὡς βραδύνας ἑαυτὸν ἔκτεινε·
[4, 129]   σὺν ἐπιστάσει, τὴν τύχην ὁμοῦ  καὶ   τὸ ἀξίωμα τἀνδρὸς καὶ ἀρετὴν
[4, 43]   μείζω, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς ἐκράτησε  καὶ   τὸ Βρεττίων ἔθνος ἐχειρώσατο καί,
[4, 104]   ἐκ τῆς βοῆς ὑπονοήσας ἐσκέψατο  καὶ   τὸ γιγνόμενον ἰδὼν ἐθαύμασε μὲν
[4, 111]   τὴν τάξιν τὴν δεδομένην φυλασσούσῃ  καὶ   τὸ γιγνόμενον ὡς ἄλογον καταπεπληγμένῃ.
[4, 134]   καὶ τῇ ἡγεμονίᾳ γενόμενον.  καὶ   τὸ δαιμόνιον αὐτοῖς ἄρα ἐνεμέσησε
[4, 21]   ναυαγίῳ· οὕτω ταῖς τότε συμφοραῖς  καὶ   τὸ δαιμόνιον ἐπέκειτο. Ἀρρούντιος τὸν
[4, 96]   ἐς ἀμοιβὰς μείζονας. Οὕτως ἡμῖν  καὶ   τὸ δαιμόνιον, ὡς δίκαια πράσσουσι,
[4, 115]   ἦγεν ὁπλιτῶν δύο τέλη Καίσαρι,  καὶ   τὸ διώνυμον ἦν αὐτῶν, τὸ
[4, 71]   πελάγους. Οἱ δὲ θαυμάσαντες ἀντανήγοντο,  καὶ   τὸ ἔργον ἦν ἑκατέρωθεν ἰσχύος
[4, 112]   ἰδὼν τοῦ στρατοπέδου διεσκίδνατο ἀκόσμως.  Καὶ   τὸ ἔργον ἦν ἐντελὲς ἑκατέροις
[4, 19]   ἔκλαζον, ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ ὕπνου,  καὶ   τὸ ἱμάτιον ἀπέσυρον ἀπὸ τοῦ
[4, 14]   τὰς οἰκίας τῶν ἀναιρουμένων διήρπαζον,  καὶ   τὸ κέρδος αὐτοὺς ἀπο τῆς
[4, 82]   χρηματισάμενος ὁμοίως ἐς Βροῦτον ἐπανῄει.  Καὶ   τὸ κοινὸν τὸ Λυκίων ἐς
[4, 41]   ἐξήγαγέ τε διὰ τῶν πυλῶν  καὶ   τὸ λοιπὸν μέχρι Σικελίας ἄγων
[4, 100]   ὑμῶν ἀμειψάμενοι πλήθει δωρεῶν, ἀμειψόμεθα  καὶ   τὸ μεῖζον ἔργον ἀξίως αὐτοῦ
[4, 62]   παρόντων ἐπανήγετο δὶς τῷ Δολοβέλλᾳ·  καὶ   τὸ μὲν πρῶτον ἀγχώμαλοι διεκρίθησαν
[4, 54]   καὶ Βόκχῳ, Μαυρουσίων βασιλεῖ, δεδώρητο·  καὶ   τὸ μέρος Σίττιος τοῖς
[4, 72]   τῇ Ῥόδῳ τὸ πεζὸν ὁμοῦ  καὶ   τὸ ναυτικὸν ἡσύχαζεν ὡς ἐνδωσόντων
[4, 82]   τοὺς ἐλευθέρους ἀπεδίδου τῇ πόλει  καὶ   τὸ ναυτικὸν τὸ Λυκίων ἅμα
[4, 111]   ἀνασπῶν καὶ τὴν τάφρον ἐγχωννὺς  καὶ   τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ τοὺς
[4, 105]   εὔφορον πάνυ καὶ καλόν, ἔνθα  καὶ   τὸ πάθος τῇ Κόρῃ φασὶν
[4, 106]   ὑπολελειμμένου διὰ νόσον ἐν Ἐπιδάμνῳ,  καὶ   τὸ πεδίον ἦν ἐναγωνίσασθαι καλὸν
[4, 82]   ἐκέλευε περιπλεῖν ἐς Ἄβυδον, ἔνθα  καὶ   τὸ πεζὸν αὐτὸς ἦγε καὶ
[4, 72]   τι φρούριον ἐν τῇ περαίᾳ,  καὶ   τὸ πεζὸν ἐς τὴν Ῥόδον
[4, 4]   ἑαυτοῦ μόνου, τὸ στόμα κατέσχε  καὶ   τὸ πνεῦμα, ἕως ἀπέθανεν. ~Οἱ
[4, 80]   μένας ἐν ταῖς οἰκίαις ἐπέθεσαν  καὶ   τὸ πῦρ ἅψαντες ἑαυτοὺς ἐπικατέσφαξαν.
[4, 25]   κεκενωμένης ἐπικλείσας ἐνέπρησε καὶ ἀπώλετο,  καὶ   τὸ πῦρ πολλὰ τῆς πόλεως
[4, 117]   ἐπιτεταγμένους αὐτῷ μέχρι τοῦ στρατοπέδου·  καὶ   τὸ στρατόπεδον αὐτὸ εἵλετε πρότερον
[4, 119]   μερίζονται, ὡς διώξαντές τινας ἡμῶν  καὶ   τὸ στρατόπεδον διαρπάσαντες, ἔργῳ δὲ
[4, 135]   ὄντα. Τὰ δὲ φρούρια αὐτὰ  καὶ   τὸ στρατόπεδον ἐδόθη τοῖς Καίσαρος
[4, 110]   ἐπέδραμον καὶ τρέψαντες ἐδίωκον, μέχρι  καὶ   τὸ στρατόπεδον ἐξεῖλον, κοινὸν
[4, 112]   τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων ἐτέτραπτο  καὶ   τὸ στρατοπεδον ᾑρήκει, Ἀντώνιός τε
[4, 113]   ἀγγέλλων Βροῦτον ἐπὶ θάτερα νικᾶν  καὶ   τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων πορθεῖν.
[4, 14]   ἕκαστος ἐς τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο  καὶ   τὸ σφέτερον κέρδος τοῦ πρὸς
[4, 117]   προθύμως, εἰ καὶ χωρὶς παραγγέλματος·  καὶ   τὸ τέταρτον τέλος, περιώνυμον
[4, 94]   κατεκάλεσέ τε ἐκ τῆς φυγῆς  καὶ   τὸ τίμημα αὐτῷ τῶν πατρῴων
[4, 10]   μᾶλλον ἀγνοοῦντας ἔτι συλλαβεῖν·  καὶ   τόδε δι' ὑμᾶς, ἵνα μὴ
[4, 10]   τε καὶ πάντων αἰτιωτάτους ἀμυνούμεθα.  Καὶ   τόδε δι' ὑμᾶς οὐχ ἧσσον
[4, 134]   αὐτὸν ἔχοντα ἀγορᾶς καὶ ναυκρατοῦντα,  καὶ   τόδε παθεῖν ὑπὸ τῶν οἰκείων
[4, 100]   πολεμίους λιμῷ. Τοσάδε μὲν ὑμῖν  καὶ   τοιάδε ἐστίν, συστρατιῶται, παρ'
[4, 134]   καὶ φιλοσοφήσας οὐκ ἀγεννῶς. ~Ἀλλὰ  καὶ   τοιοῖσδε οὖσιν αὐτοῖς ἀντίθετον ἐς
[4, 90]   τοῦ βήματος τοῦδε ὁρᾶτε τοσούσδε  καὶ   τοιούσδε ἄνδρας ἀπὸ τῆς βουλῆς.
[4, 36]   ὕστερον, ἐμοί τε ἥδιον εἰπεῖν  καὶ   τοῖς ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον ἐς μηδὲν
[4, 74]   πλήθει τῶν χρημάτων ἐπέταττεν ὅμως  καὶ   τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι τῆς Ἀσίας
[4, 129]   φεύγουσι καὶ τοῖς ἔτι συνεστῶσι  καὶ   τοῖς ἄλλοις στρατοπέδοις αὐτῶν, ὁρμῇ
[4, 5]   εἰσφοραῖς τετρυμένης ἀποροῦντες· δι'  καὶ   τοῖς δημόταις καὶ ταῖς γυναιξὶ
[4, 17]   ὅσον ἔχρῃζε, τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε  καὶ   τοῖς ἔνδον αὖθις ἐκέλευεν ἀτρεμεῖν,
[4, 129]   πᾶσιν ἐνέπιπτε, τοῖς τε φεύγουσι  καὶ   τοῖς ἔτι συνεστῶσι καὶ τοῖς
[4, 123]   μισθοφόρων, οἷς ἐστιν αἰεί, καθὰ  καὶ   τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς ἑτέρους
[4, 118]   χιλίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ δραχμὰς ἐπιδίδωμι  καὶ   τοῖς ἡγεμόσιν ὑμῶν ἀνὰ λόγον.
[4, 25]   τὴν οἰκίαν τῷ τε δήμῳ  καὶ   τοῖς θεράπουσιν ἐκφορεῖν, ὅσα θέλοιεν,
[4, 54]   καὶ Ἰβηρίας ἐς Λιβύην διέπλευσε  καὶ   τοῖς Λιβύων βασιλεῦσι πολεμοῦσιν ἀλλήλοις
[4, 11]   δεσπότου πολιτείᾳ. Τὰ δ' αὐτὰ  καὶ   τοῖς μηνύουσιν ἔσται. Καὶ τῶν
[4, 47]   ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντές τε ὑπὲρ αὐτοῦ  καὶ   τοῖς οἰκέταις ἀπειλοῦντες καὶ τοὺς
[4, 135]   θεράπουσιν ἐντειλάμενος ἐπέσκηψε τῇ γυναικὶ  καὶ   τοῖς παισί, περὶ ὧν ἐβούλετο,
[4, 111]   ταῖς ὑπωρυχίαις ἐσῆλθον, οἱ δὲ  καὶ   τοῖς πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον. Καὶ πάντα
[4, 36]   οἳ πάντας ἐς αὐτὸν ἐκάλουν,  καὶ   τοῖς περισῴζουσιν αὐτοὺς ἐλευθέροις τε
[4, 116]   γῆν. Πολὺ δ' ἦν,  καὶ   τοῖς πολεμίοις ἑαυτὸ ἐπέτρεπεν, ὑπὸ
[4, 32]   ὄντων, τιμησαμέναις κακῶς ἐπιτίμια  καὶ   τοῖς ταῦτα μηνύουσιν ἐλευθέροις τε
[4, 37]   ὁμοῦ κατακάνῃς· τὰ γὰρ ὅμοια  καὶ   τοῖς ὑποδεδεγμένοις ἐπικεκήρυκται. δὲ
[4, 126]   πολεμίων τείχη καὶ σώματα,  καὶ   τόλμαις ἐνδίδωσι καὶ σιδήρῳ καὶ
[4, 137]   αὐτὸ ἦσαν ἀλλήλοις. Οὐδὲ ὁρμῇ  καὶ   τόλμῃ τοσῇδέ τινες ἐχρήσαντο ἐν
[4, 41]   ὑπονοήσαντος ἐνυβρίσαντος, οἷόν που  καὶ   τὸν Αἰνείαν γράφουσιν αἰδέσιμον τοῖς
[4, 58]   Βιθυνίας μετὰ τριῶν τελῶν ἄλλων,  καὶ   τὸν Βάσσον ἐπολιόρκουν ὁμοῦ πάντες
[4, 122]   τῶν ἐχθρῶν ἀνέβαινον μετὰ βοῆς  καὶ   τὸν Βροῦτον ἐκάλουν ἐς μάχην,
[4, 46]   ἔπεισε καὶ ἐσκεύασεν ὡς ὁπλίτας  καὶ   τὸν δεσπότην ὡς λοχαγὸν ἐξήγαγε·
[4, 36]   σημεῖά τε ἀνίσχουσαι τοῖς ἀλωμένοις,  καὶ   τὸν ἐντυγχάνοντα περισῳζουσαι. Αὐτός τε
[4, 81]   πόλις εἶχε, συνενεγκὼν ἐκέλευε  καὶ   τὸν ἰδιωτικὸν ἑκάστους ἐσφέρειν ὑπὸ
[4, 73]   καὶ δημοσίοις, πάντα συλήσας ἐκέλευσε  καὶ   τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν τοὺς κεκτημένους
[4, 72]   Φάννιον ἀπὸ τῆς γῆς ἐνοχλοῦντας  καὶ   τὸν Κάσσιον τοῖς πρὸς θαλάσσῃ
[4, 126]   σοβαρώτερον ἔτι οἵδε ἐπέσπερχον αὐτοὺς  καὶ   τὸν λιμὸν οὐκ ἐπέκρυπτον ὡς
[4, 28]   παθεῖν. Ἀπιστούντων δὲ τῶν Μιντουρναίων  καὶ   τὸν λόγον ὑπονοούντων λοχαγὸς ἐπέγνω
[4, 129]   ἐθηρεύσατε, ὅσῳ κρείττων ἐχθροῦ φίλος.  Καὶ   τὸν Λουκίλιον τότε μέν τινι
[4, 55]   ἀρτώμενον αὐτοῦ κτεῖναί τε πολλοὺς  καὶ   τὸν λόφον περικυκλῶσαι. Ὁρῶν δὲ
[4, 20]   ἐπιδεικνύς. δὲ ἥσθη μάλιστα  καὶ   τὸν λοχαγὸν ἐστεφάνωσε καὶ πλέοσι
[4, 41]   πολεμίοις γενέσθαι φέροντα τὸν πατέρα.  Καὶ   τὸν νεανίαν δῆμος ἐπαινῶν
[4, 47]   ἔνθα Ἀντώνιος, ὅτε διοδεύοι, κατήγετο·  καὶ   τὸν Οὐάρρωνα οὐδεὶς ἔνδον ὄντα
[4, 48]   Οἱ δὲ ἐπίστευον ἅπασιν ἤδη,  καὶ   τὸν Οὐεργίνιον ἀξιοῦντα σφᾶς περιμένειν,
[4, 21]   τοὺς σφαγέας μετεπέμψατο. Συνέβη δὲ  καὶ   τὸν παῖδα ἀπολέσθαι ναυαγίῳ· οὕτω
[4, 18]   στρατιῶταί τι προσκρούσαντες ἔκτειναν, οἳ  καὶ   τὸν πατέρα ἀνῃρήκεσαν. Θουράνιος δὲ
[4, 113]   σκηνὴν ὑποχωρῆσαι μετὰ τοῦ Πινδάρου  καὶ   τὸν Πίνδαρον οὐκέτι φανῆναι. Διὸ
[4, 26]   παρά του τῶν στρατιωτῶν ξίφος  καὶ   τὸν προδότην μόνον ἀποκτείνας ἑαυτὸν
[4, 104]   ἄγεσθαι. Καὶ ἀθύμουν καὶ ἐβόων  καὶ   τὸν Ῥασκούπολιν, ὅτε ἴδοιεν περιθέοντα
[4, 88]   ἐς τὸν Μέλανα κόλπον ἀφίκοντο.  Καὶ   τὸν στρατὸν ἐξετάζουσιν αὐτοῖς ἐγένοντο
[4, 76]   καὶ σκεπαστήρια τῶν ἐργαζομένων προυτίθει  καὶ   τὸν στρατὸν ἐς ἡμέραν καὶ
[4, 21]   τὸν ἄνδρα θάψειε· πυθομένη δὲ  καὶ   τὸν υἱὸν ὑπὸ τῆς θαλάσσης
[4, 7]   ἐς ἔρευναν πάντας τὰ ἴδια.  Καὶ   τὸν ὑποδεξάμενον κρύψαντα
[4, 109]   θαλάσσης, κόπτων ὁμοίως καὶ γεφυρῶν  καὶ   τὸν χάρακα τοῖς στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶς
[4, 122]   ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν αὐτά τε  καὶ   τὸν χειμῶνα προσιόντα ὡς ἐν
[4, 21]   ἔπεισεν ὡς νέον περισῴζειν ἑαυτόν.  Καὶ   τόνδε μὲν μήτηρ ἐπὶ
[4, 134]   πρὸ τῶν πυλῶν αἰθίοψ ὑπήντησε·  καὶ   τόνδε μὲν ὡς οἰώνισμα φαῦλον
[4, 36]   ἐς Λιβύην ἐπὶ Κορνιφίκιον,  καὶ   τόνδε τῆς δημοκρατίας μεταποιούμενον·
[4, 99]   δαψιλεῖ καὶ δύο τέλεσι στρατοῦ  καὶ   τοξόταις αἰεὶ διαπλέοντες ἐνοχλοῦσι πολλά,
[4, 75]   καὶ ἱππέων πλῆθος καὶ ψιλοὺς  καὶ   τοξότας, καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐπαινῶν
[4, 86]   ἄλλων πεντήκοντα καὶ τέλους ἑτέρου  καὶ   τοξοτῶν ἐπέμφθη· ὡς γὰρ οὐκ
[4, 74]   μετά τε ὁπλιτῶν ἀρίστου τέλους  καὶ   τοξοτῶν τινων ἐπὶ νεῶν ἑξήκοντα
[4, 102]   ναυτικοῦ καὶ τέλους ὁπλιτῶν ἑνὸς  καὶ   τοξοτῶν τινων τὴν ἀκτὴν περιπλεῖν
[4, 89]   ἐπὶ τοῦ Μέλανος κόλπου διεκρίθη,  καὶ   τοσῇδε ἐχώρουν ἐπὶ τὸ ἔργον,
[4, 16]   σμικρῷ βασιλείῳ, ἀλλὰ τὴν δυνατωτάτην  καὶ   τοσούτων ἐθνῶν καὶ γῆς καὶ
[4, 33]   αὐτῇ τῇ πόλει, Καρχηδονίων ἐνοχλούντων.  Καὶ   τότε δὲ ἐσήνεγκαν ἑκοῦσαι, καὶ
[4, 86]   ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις κεναῖς. Αἱ δὲ  καὶ   τότε, καὶ αὖθις ἕτερον στρατὸν
[4, 5]   ἐς τὴν ἀναίρεσιν ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις  καὶ   τότε καὶ ὕστερον. Προσκατελέγοντο γὰρ
[4, 72]   μὲν αὖθις εὐθαρσῶς, δύο δὲ  καὶ   τότε ναῦς ἀποβαλόντες συνεκλείσθησαν. Καὶ
[4, 16]   ἀξιώσει τε τῶν τριῶν ἀνδρῶν  καὶ   τοῦ ἑνὸς αὐτῶν μάλιστα ἀρετῇ
[4, 64]   ἐκ Συρίας ἐπανιὼν ᾤκτειρέ τε  καὶ   τοῦ λοιποῦ τῶν ἐσφορῶν ἀπέλυσε.
[4, 20]   αὑτὸν ἀνελεῖν· τὰ δὲ ἐναντία  καὶ   τοῦ παιδὸς ἱκετεύοντος, οἱ σφαγεῖς
[4, 110]   τοῦ Κασσίου, μεταξὺ τοῦ ἕλους  καὶ   τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων καὶ
[4, 111]   τὸ μεταξὺ τοῦ τε ἕλους  καὶ   τοῦ στρατοπέδου, τόν τε χάρακα
[4, 38]   καὶ Κασσίου περὶ Θρᾴκην πεσόντων  καὶ   τοῦ στρατοῦ πολλοῦ τε ἔτι
[4, 55]   μάχην καὶ πεσόντος τοῦ Οὐεντιδίου  καὶ   τοῦ στρατοῦ φεύγοντος ὑπ' ἀναρχίας,
[4, 104]   καὶ δίψους, ἐπιλιπόντος ἤδη τι  καὶ   τοῦ ὕδατος, ἐπήγοντο, ἀνέφερον,
[4, 103]   καὶ ἀνακυκλεύειν τὰ ἠνυσμένα, ὀψὲ  καὶ   τοῦ χρόνου καὶ τῆς ὥρας
[4, 55]   πλέονι στρατῷ, βοηθήσων τῷ Λαιλίῳ·  καὶ   τοῦδε μὲν Σέξστιος ὄπισθεν
[4, 68]   διατριβὴν καὶ ἑστίαν, ἣν ᾤκησας,  καὶ   τοὐμὸν διδασκαλεῖον αὐτὸ καὶ ἐμέ,
[4, 92]   πολῖται, ἐς εὐδαιμονίαν ἄκραν ὑπερήγαγε  καὶ   τοὺς ἀξίους ἐτίμησε, καὶ οἱ
[4, 46]   ὁδὸν διελόμενοι τοὺς δεσμώτας ἐξέλυον  καὶ   τοὺς ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι χειρὸς
[4, 35]   οἰκίας οὐδὲν ὑπαιτίων διαφοροῦντες. Ὥστε  καὶ   τοὺς ἄρχοντας προγράψαι τῶν ὑπάτων
[4, 93]   ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἀπεφήνατε, ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἀσύλους εἴδετε τὴν ἀρχὴν
[4, 27]   Αἰμίλιον γνωρίσας Σὺ κἀκεῖνος εἶπε  καὶ   τοὺς δύο ἀπέκτεινε. Κίλλων δὲ
[4, 111]   ἐγχωννὺς καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων  καὶ   τοὺς ἐν ταῖς πύλαις καταφονεύων
[4, 129]   κρημνοὺς περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν  καὶ   τοὺς ἐντὸς ἐφρούρουν. Οἱ δὲ
[4, 117]   ἐπεπίστευτο τὸ κέρας, διεφθείρατε ἅπαν  καὶ   τοὺς ἐπιτεταγμένους αὐτῷ μέχρι τοῦ
[4, 62]   ἱερὰ καὶ τὰ κοινὰ ἐσύλα  καὶ   τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ τοὺς
[4, 79]   ἀνέῳξαν, προεσταύρωτο πυκνοτάτοις σταυροῖς,  καὶ   τοὺς εὐτολμοτάτους αἰωρουμένους ὑπὲρ τὰ
[4, 46]   καὶ Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες εἶναι λοχαγοὶ  καὶ   τοὺς θεράποντας ἐς στρατιώτας σκευάσαντες,
[4, 45]   εἰς στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσας ἑαυτὸν  καὶ   τοὺς θεράποντας ἐς ὑπηρέτας σκευάσας
[4, 5]   συνέγραφον, τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι  καὶ   τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς καταλέγοντες, οἰκείους
[4, 3]   στρατῷ διέγραφον, ἔδοξε δὲ σφίσι  καὶ   τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς προανελεῖν, ἵνα
[4, 54]   συμμαχίας ἔς τε Ἀραβίωνα βασιλέα  καὶ   τοὺς καλουμένους Σιττιανούς, οἳ ἀπὸ
[4, 128]   καὶ παρεκάλουν πονοῦντας ἔτι προσπονῆσαι  καὶ   τοὺς κεκμηκότας ἐνήλλασσον, ὥστε
[4, 112]   ἀλλήλων ἠγνόουν, μέχρι ποτὲ ἐπύθοντο  καὶ   τοὺς λοιποὺς ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ
[4, 62]   ἐσύλα καὶ τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε  καὶ   τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς βαρυτάταις ἐξέτρυχε,
[4, 75]   πλῆθος καὶ ψιλοὺς καὶ τοξότας,  καὶ   τοὺς Μακεδόνας ἐπαινῶν ἐς τὸν
[4, 67]   καὶ πρὸς βασιλέας, ἄλλους τε  καὶ   τοὺς μάλιστα ἀμάχους δόξαντας εἶναι,
[4, 116]   δὲ καὶ τῶν τριήρων ἑπτακαίδεκα.  Καὶ   τοὺς μὲν ἄνδρας οἱ περὶ
[4, 27]   παρὰ τὸ σύνηθες ἑνὶ ἀνδρί,  καὶ   τοὺς μὲν φέροντας οὐχ ὑπονοούντων,
[4, 63]   Αἴγυπτον ἐκ τῶν ἐλπίδων μεθίει  καὶ   τοὺς Παρθυαίων ἱπποτοξότας ἀπέπεμπε τιμήσας
[4, 56]   δὲ Σέξστιος Ἀραβίωνα μὲν  καὶ   τοὺς Σιττιανοὺς ἐδωρεῖτο πολλοῖς λαφύροις,
[4, 47]   αὐτοῦ καὶ τοῖς οἰκέταις ἀπειλοῦντες  καὶ   τοὺς στρατιώτας ἀπερύκοντες ἀπὸ τῶν
[4, 98]   ἀκινδύνως ἅπασι τὰ ὅπλα καταθέσθαι  καὶ   τοὺς στρατοὺς πάντας ἀποδοῦναι τῇ
[4, 21]   ἀγνοίας, τὸν υἱὸν συνειλῆφθαι, ἐπανῆλθε  καὶ   τοὺς σφαγέας μετεπέμψατο. Συνέβη δὲ
[4, 75]   καὶ ἐνεχείρισε Βρούτῳ, ἐνεχείρισε δὲ  καὶ   τοὺς τοῦ ἀνδρὸς θησαυρούς.
[4, 95]   καὶ οἰκετῶν. Ἐς τοσοῦτον ἤδη  καὶ   τοὺς τρόπους πόλις ἐπιτέτριπται.
[4, 9]   πολέμου, ὅτε πολεμίους ἡμᾶς τε  καὶ   τοὺς ὑφ' ἡμῖν στρατοὺς ἐψηφίζοντο
[4, 80]   καὶ σπονδὰς περιέπεμπεν. Οἱ δὲ  καὶ   τοὺς φέροντας ἔβαλλον καὶ τὰ
[4, 25]   πρὸς Πομπήιον, κρατοῦντά τε αὐτῆς  καὶ   τοὺς φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν. Εἶτα
[4, 18]   τῷ παιδὶ μετιόντι ταμιείαν συμπεριθέοντα  καὶ   τοὺς ψηφιουμένους παρακαλοῦντα, οἵ τε
[4, 34]   ἱερέα καὶ πανταεθνῆ, μηδενὸς ἀφιεμένου,  καὶ   τούσδε μεθ' ὁμοίου φόβου τῶν
[4, 111]   ἤδη τὸ διατείχισμα. Τρεψάμενοι δὲ  καὶ   τούσδε σὺν ὁρμῇ βιαίῳ καὶ
[4, 36]   γιγνομένων ὕστερον, οὐ συνέθετο, πρὶν  καὶ   τούσδε τοὺς εἰς αὐτὸν διαφυγόντας
[4, 14]   δ' οἰκείοις σφᾶς ἐπέτρεπον, ἀλλὰ  καὶ   τούσδε τῶν σφαγέων μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν,
[4, 32]   ἀρκέσειν, ἐνέδει μυριάδων ἔτι δισμυρίων.  ~Καὶ   τοῦτο ἐς τὸν δῆμον εἰπόντες
[4, 76]   χρυσίου τι πλῆθος καὶ ἀργύρου.  ~Καὶ   τοῦτο μὲν ἔκοπτε καὶ νόμισμα
[4, 87]   τῆς Ἀσίας τὴν γνώριμον ὁδόν.  Καὶ   τοῦτο τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον,
[4, 83]   Καρρίναν ἐκπολεμήσοντα Πομπήιον. δὲ  καὶ   τούτῳ, κουφότερος ὤν, ἐπεφαίνετο ἄφνω
[4, 71]   ἐπανῆλθον ἐς Μύνδον, ἐπεσκευάζοντο δὲ  καὶ   τούτων αἱ πλέονες βλαβεῖσαι. ~Τοῦτο
[4, 131]   εἰμὶ τῇ πατρίδι χρήσιμος, ὧδε  καὶ   τούτων ἐχόντων, ἐκάλει Στράτωνα τὸν
[4, 85]   καὶ χρήμασιν Πομπήιος ἐπῆρτο.  Καὶ   τούτων Καῖσαρ ἐπήκοος ὢν
[4, 110]   τεταγμένῳ μάλιστα κατὰ σφᾶς ἐπέδραμον  καὶ   τρέψαντες ἐδίωκον, μέχρι καὶ τὸ
[4, 66]   καθεῖλκον τὰς ἀρίστας σφῶν τρεῖς  καὶ   τριάκοντα. Καὶ τάδε πράσσοντες ἔπεμπόν
[4, 87]   δὴ ναυσί τε μακραῖς ἑκατὸν  καὶ   τριάκοντα καὶ ὑπηρετικαῖς πλέοσι καὶ
[4, 115]   δ' αὐτοῖς καὶ Ἀηνόβαρβος ἑκατὸν  καὶ   τριάκοντα μακραῖς ὑπήντων. Καὶ αὐτοὺς
[4, 107]   Θάσου, οἱ δὲ ἀπὸ πεντήκοντα  καὶ   τριακοσίων ἐξ Ἀμφιπόλεως. Ἐδόκει γε
[4, 115]   τέσσαρας καὶ ἕτερον πλῆθος ἐπειλεγμένον·  καὶ   τριήρεις αὐτοὺς παρέπεμπον ὀλίγαι. Μοῦρκος
[4, 36]   καὶ στρογγύλα ὑπήντα τοῖς πλέουσι,  καὶ   τριήρεις τους αἰγιαλοὺς ἐπέπλεον, σημεῖά
[4, 71]   οἱ Ῥοδίων ἡγούμενοι, ταῖς τριάκοντα  καὶ   τρισὶ ναυσὶν ἀνήγοντο ἐπὶ Κάσσιον
[4, 8]   ὑπὸ ὄψεσι θεῶν, κατέκανον εἴκοσι  καὶ   τρισὶ σφαγαῖς ἐνυβρίσαντες, οἱ πολέμῳ
[4, 108]   Καίσαρι μὲν καὶ Ἀντωνίῳ μύριοι  καὶ   τρισχίλιοι, Βρούτῳ δὲ καὶ Κασσίῳ
[4, 128]   καί, τῶν ἐπιτεταγμένων σφίσι δευτέρων  καὶ   τρίτων συνυποχωρούντων, μισγόμενοι πάντες ἀλλήλοις
[4, 13]   πῃ συνελαμβάνετο, ἀνδρολήψια αἰφνίδια πολλὰ  καὶ   τρόποι τῶν φόνων ποικίλοι τῶν
[4, 32]   περιστήσετε ἐς ἀπρέπειαν ἀναξίαν γένους  καὶ   τρόπων καὶ φύσεως γυναικείας. Εἰ
[4, 136]   Θάσῳ χρήματά τε καὶ ὅπλα  καὶ   τροφαὶ δαψιλεῖς καὶ ἄλλη παρασκευὴ
[4, 43]   εἴς τι σπήλαιον ἀναπαύσας εἰργάζετο  καὶ   τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν, ὡς ἐδύνατο.
[4, 118]   ἀφορῶν, τοσαύτας ἡμῖν ὑπηρεσίας  καὶ   τροφὰς ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου νίκης
[4, 68]   πολεμίοις ἰσχύουσιν, οὐ παρὰ φίλοις  καὶ   τροφεῦσιν; Φείδου δὲ ἐπὶ τοῖς
[4, 97]   ἀλλὰ τῶν μὲν ὑπὲρ δυναστείας  καὶ   τυραννίδος, ἣν ἐν ταῖς προγραφαῖς
[4, 43]   δὲ οἱ θεράποντες σὺν εὐνοίᾳ  καὶ   τύχῃ πάντα τὸν τῆς προγραφῆς
[4, 16]   τοῦ ἑνὸς αὐτῶν μάλιστα ἀρετῇ  καὶ   τύχῃ, τὴν ἀρχὴν συστησαμένου τε
[4, 132]   ὅπου καὶ ζῶντα τῆς ἀρετὴς  καὶ   τύχης ἐθαύμαζε καὶ ἀποθανόντα ἔθαπτε
[4, 68]   γένους ἕνεκα καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν  καὶ   τύχης ἐς τὸ νῦν ἀδουλώτου
[4, 19]   κατέγνωστο μὲν ἅμα τῷ παιδὶ  καὶ   τῷ ἀδελφῷ καὶ τῷ παιδὶ
[4, 98]   στρατευσόμενοι Ῥωμαίων τῇ τε βουλῇ  καὶ   τῷ δήμῳ μόνοις ὑπὲρ ἐλευθερίας.
[4, 110]   καταλάβοιεν. Ἀρξάμενοι δ' ἅπαξ ἔργου  καὶ   τῷ Καίσαρος στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα
[4, 91]   τούτοις προετιμώμεθα, ἀλλὰ τοῖς νόμοις  καὶ   τῷ κόσμῳ τῆς πολιτείας, ὧν
[4, 19]   τῷ παιδὶ καὶ τῷ ἀδελφῷ  καὶ   τῷ παιδὶ τοῦ ἀδελφοῦ καὶ
[4, 74]   ἡδόμενος τῇ ταχυεργίᾳ τῆς ἁλώσεως  καὶ   τῷ πλήθει τῶν χρημάτων ἐπέταττεν
[4, 105]   ἅρμα τὸν ζυγὸν ἄξαι λέγουσι  καὶ   τῷ ποταμῷ γενέσθαι τὸ ὄνομα.
[4, 10]   δεινὰ πάσχειν, ἀνάγκη δέ τι  καὶ   τῷ στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον ὑβρισμένῳ
[4, 136]   ἔδωκε καὶ τὴν σφαγὴν ὑπέσχε.  ~Καὶ   τῷδε μὲν σκηνὴ τάφος
[4, 117]   δὲ ἐκείνων ἅπαντα ἔχομεν, ὡς  καὶ   τῷδε τὴν ἐπίκτησιν τῆς βλάβης
[4, 18]   αἰτήσαιτο παρὰ Ἀντωνίου. Συνέβη δὲ  καὶ   τῷδε τὴν οὐσίαν ἐς αἰσχρὰ
[4, 27]   τοῖς δικαστηρίοις μετὰ στρατιᾶς ἐφεστῶτος  καὶ   τῶν ἄλλων δικαστῶν κρύφα τὴν
[4, 106]   Βροῦτος δὲ ἐπὶ τοῦ βορείου.  Καὶ   τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανὸν ὑποχωρούντων
[4, 75]   ἀμφὶ Λυκίαν καὶ Βροῦτον, μικρὰ  καὶ   τῶν ἀμφὶ τοῦτον ἐς ὑπόμνησιν
[4, 34]   τὰ δρώμενα τοῖς ἄρχουσιν ἐξετάσουσι,  καὶ   τῶν ἀνδρῶν στρατευομένων αὐταὶ οὐδὲ
[4, 133]   τε ἐπολέμησαν ἔθνεσι καὶ πόλεσι  καὶ   τῶν ἀντιστασιωτῶν πολλοῖς καὶ κατώρθουν.
[4, 138]   μετὰ Βροῦτον ὑπό τε Πομπηίου  καὶ   τῶν διαφυγόντων Κασσίου καὶ Βρούτου
[4, 32]   ὠσάμεναι, διισταμένων τοῦ τε δήμου  καὶ   τῶν δορυφόρων, ἔλεγον, Ὁρτησίας ἐς
[4, 57]   Κάσσιόν τε καὶ Βροῦτον, μικρὰ  καὶ   τῶν εἰρημένων ἀναλαβόντι ἐς ὑπόμνημα,
[4, 128]   σύνταξις ἤδη παρελέλυτο, ὀξύτερον ὑπεχώρουν  καί,   τῶν ἐπιτεταγμένων σφίσι δευτέρων καὶ
[4, 124]   ἀντίπαλον μεταβολή. ~Ἐνοχλούντων δὲ αὐτῷ  καὶ   τῶν ἡγεμόνων καὶ κελευόντων νῦν
[4, 120]   δὲ καὶ ἐχθὲς ἀντειλήφαμεν αὐτῶν  καὶ   τῶν ἡμετέρων ἴσως ἱκανώτερα· οἱ
[4, 41]   ἐς τὴν ἀρχὴν ἀμισθὶ συνειργάσαντο,  καὶ   τῶν θεωμένων ἕκαστος ἐπὶ τὴν
[4, 102]   ἐμπορίαις καὶ γεωργίαις, χαιρόντων σφίσι  καὶ   τῶν Θρᾳκῶν διὰ τὴν τῶν
[4, 11]   αὐτὰ καὶ τοῖς μηνύουσιν ἔσται.  Καὶ   τῶν λαμβανόντων οὐδεὶς ἐγγεγράψεται τοῖς
[4, 4]   ἀνθρώπου, καὶ βρέφος ἀρτίτοκον ἐφθέγξατο,  καὶ   τῶν ξοάνων τὰ μὲν ἵδρου,
[4, 128]   ἀλλήλοις ἀκόσμως ἐθλίβοντο ὑπὸ σφῶν  καὶ   τῶν πολεμίων ἀπαύστως αὐτοῖς ἐπικειμένων,
[4, 123]   τῇς κατὰ τὸν Ἰόνιον εὐπραξίας  καὶ   τῶν πολεμίων ὁρῶντι τὴν ἐκ
[4, 52]   διὰ τήνδε τὴν στάσιν ἐδονεῖτο·  καὶ   τῶν πολέμων οἱ μείζους ἦσαν
[4, 41]   διφθέραν ἐς τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν.  Καὶ   τῶν σπονδῶν γενομένων ἔλυσε τὴν
[4, 119]   τὴν ἐχθὲς ἧσσαν· ἐφ'  καὶ   τῶν στρατηγῶν πρεσβύτερός τε
[4, 116]   τῶν συμφορῶν ἡσσώμενον. Ἐπέτρεψαν δὲ  καὶ   τῶν τριήρων ἑπτακαίδεκα. Καὶ τοὺς
[4, 5]   τε καὶ θεῖοι τῶν προγραφόντων,  καὶ   τῶν ὑπ' αὐτοῖς ἡγεμόνων, ὅσοι
[4, 17]   καὶ τὰ μέγιστα ἴσχυεν, ὡς  καὶ   τῶν ὑπάτων τινὰς ἐς τὰς
[4, 132]   ἅπασιν ἐγενέσθην τιμίω. Ἐγενέσθην δὲ  καὶ   τῶν φυγόντων τοῖς ἀρίστοις τιμιωτέρω
[4, 77]   συνέφευγον αὖθις ἐς τὰς πύλας·  καὶ   τῶν φυλάκων αὐτὰς προαποκλεισάντων ὑπὸ
[4, 6]   Κικέρων, ἔδοξε προανελεῖν ἐπιπέμψαντας ἄφνω.  Καὶ   τῶνδε μὲν τέσσαρες αὐτίκα ἀνῃρέθησαν
[4, 36]   θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν ἐς δεσπότας.  Καὶ   τῶνδε ὅσα παραδοξότατα, ἀναγράψω. ~Παῦλος,
[4, 95]   τοὺς τρόπους πόλις ἐπιτέτριπται.  Καὶ   τῶνδε τοῖς πονηροῖς ἡγεμόνες εἰσὶν
[4, 9]   ὄντων, Ἰβηρίας τε καὶ Κελτικῆς  καὶ   τῶνδε τῶν οἴκοι, ἕν ἐστι
[4, 107]   οἱ δ' ἀπὸ τοῦ ἕλους·  καὶ   ὑδρεύοντο οἱ μὲν ἐκ ποταμοῦ,
[4, 21]   ἀνεῖλον ὁμοῦ. ~Ἐγνάτιοι δέ, πατὴρ  καὶ   υἱός, συμφυέντες ἀλλήλοις διὰ μιᾶς
[4, 95]   καὶ μύση ποικίλα γυναικῶν τε  καὶ   υἱῶν καὶ ἀπελευθέρων καὶ οἰκετῶν.
[4, 103]   ὑπό τε κρημνῶν καὶ ἀνυδρίας  καὶ   ὕλης πυκνῆς· ἢν δὲ ἐθέλωσιν
[4, 69]   αὐτὴν καταδουλοῦντος ἑτέροις, οἷς δὴ  καὶ   ὑμεῖς εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι
[4, 28]   διωκόμενος δρόμῳ τοὺς προτέρους κατέλαβε  καί   Ὑμεῖς, ἔφη, με κτείνατε μᾶλλον,
[4, 44]   ἐσθῆτος, ἧκε πρὸς τὴν γυναῖκα  καὶ   ὑπ' αὐτῆς ἐκρύπτετο ἐπὶ διπλῆς
[4, 6]   αὐτίκα ἀνῃρέθησαν ἐν ἑστιάσεσί τε  καὶ   ὑπαντήσεσι· ζητουμένων δὲ τῶν ἄλλων
[4, 97]   εἴδετε μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν πολλάκις  καὶ   ὑπατεύοντας καὶ ἐπαινουμένους, ὁρᾶτε δὲ
[4, 50]   ἐκφυγόντι καὶ κατελθόντι σὺν Πομπηίῳ  καὶ   ὑπατεύοντι οὐ πολὺ ὕστερον, Λέπιδος
[4, 51]   ἐκδόσεως ἱερέα τε εὐθὺς ἀπέφηνε  καὶ   ὕπατον οὐ πολὺ ὕστερον καὶ
[4, 29]   ἐνέδυ τὸν τοῦ δεσπότου χιτωνίσκον  καὶ   ὑπεκρίνετο ἐκεῖνος εἶναι καὶ δεδιέναι·
[4, 121]   σταδίους ἀπιοῦσιν ἐπὶ τὴν θάλασσαν  καὶ   ὑπὲρ ἄλλους τέσσαρας δύο, ὡς
[4, 21]   μήτηρ ἐπὶ τὰς πύλας προύπεμψε  καὶ   ὑπέστρεψεν, ἵνα ἀνῃρημένον τὸν ἄνδρα
[4, 99]   Ἰονίῳ καὶ Ἀηνόβαρβος στόλῳ πολλῷ  καὶ   ὑπηρεσίᾳ δαψιλεῖ καὶ δύο τέλεσι
[4, 87]   τε μακραῖς ἑκατὸν καὶ τριάκοντα  καὶ   ὑπηρετικαῖς πλέοσι καὶ στρατῷ πολλῷ
[4, 34]   μεθ' ὁμοίου φόβου τῶν ἐπιτιμίων  καὶ   ὑπὸ μηνύμασιν ὁμοίοις, ἵνα πεντηκοστὴν
[4, 64]   τάλαντα. Οἱ δὲ ἀποροῦντές τε  καὶ   ὑπὸ στρατιωτῶν ἐπειγόντων ἀπαιτούμενοι σὺν
[4, 44]   τὸ τοῦ δεσπότου φορεῖον ἐνέβη  καὶ   ὑπὸ τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων ἐξεφέρετο,
[4, 9]   Τῶν δὲ μεγίστων ἡμῖν ἠνυσμένων  καὶ   ὑπὸ χερσὶν ὄντων, Ἰβηρίας τε
[4, 2]   τοῦ Λαβινίου ποταμοῦ βραχεῖάν τε  καὶ   ὑπτίαν, ἔχων ἑκάτερος ὁπλιτῶν τέλη
[4, 44]   αὐτὸν ἐρρύσαντο παρὰ τῶν προγραψάντων  καὶ   ὕστερον ἐπὶ εἰρήνης ὑπάτευσεν. ~Σέργιος
[4, 5]   ἀναίρεσιν ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις καὶ τότε  καὶ   ὕστερον. Προσκατελέγοντο γὰρ δὴ καὶ
[4, 72]   τάδε Ῥοδίων οἱ συνετώτεροι καθεώρων,  καὶ   Φάννιος αὐτοῖς καὶ Λέντλος διελέγοντο.
[4, 84]   φυγόντες ἐκ Ῥώμης Ἵρτιός τε  καὶ   Φάννιος ἔπεισαν ἐκστῆναι Πομπηίῳ Βιθυνικὸν
[4, 96]   οἱ τρεῖς ἡμᾶς ἐναγεῖς λέγουσι,  καί   φασι μὲν ἀμύνειν Καίσαρι, προγράφουσι
[4, 130]   φυλακαῖς, διενυκτέρευεν ἔνοπλος μετὰ πάντων.  Καί   φασιν αὐτὸν ἐς τοὺς ἀστέρας
[4, 100]   Δομίτιος. Ἡμῖν δὲ καὶ εἰσὶ  καὶ   φέρονται καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἀπόνως
[4, 133]   ὅπῃ γίγνοιτο, καὶ φιλοθεάμων ἦν  καὶ   φιλήκοος, ἅτε καὶ φιλοσοφήσας οὐκ
[4, 133]   δὲ Βροῦτος, ὅπῃ γίγνοιτο,  καὶ   φιλοθεάμων ἦν καὶ φιλήκοος, ἅτε
[4, 91]   καὶ στρατηγοῦντες ἐπὶ μέγα ᾖρομεν  καὶ   φίλοι διετελοῦμεν ὄντες, ὡς μὴ
[4, 68]   ἁμαρτάνοντας ἀπίστους ἐς ἅπαντα ποιεῖ  καὶ   φίλοις καὶ πολεμίοις. ~Ταῦτ' εἰπὼν
[4, 19]   πᾶσιν οἰκείοις τε καὶ στασιώταις  καὶ   φίλοις· φυγὼν δὲ ἐπὶ σκάφους
[4, 47]   σπονδῶν. Οὐολούσιος δὲ ἀγορανομῶν προεγράφη  καὶ   φίλον ὀργιαστὴν τῆς Ἴσιδος ἔχων
[4, 49]   ἀφείθη τῆς προγραφῆς Μᾶρκος,  καὶ   φίλος ἐγίγνετο Καίσαρι καὶ μετ'
[4, 91]   πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα, εἰ  καὶ   φίλος ἦν ἡμῖν καὶ χρήσιμος,
[4, 133]   φιλοθεάμων ἦν καὶ φιλήκοος, ἅτε  καὶ   φιλοσοφήσας οὐκ ἀγεννῶς. ~Ἀλλὰ καὶ
[4, 8]   ἐκεῖνος δορὶ λαβὼν ἔσωσεν ἐλέῳ  καὶ   φίλους θέμενος ἐπὶ ἀρχὰς καὶ
[4, 123]   ἦν αὐτὸ τὸ Βροῦτον ἐπιεικῆ  καὶ   φιλόφρονα ἐς ἅπαντας εἶναι καὶ
[4, 4]   καὶ σημεῖα ἐν Ῥώμῃ πολλὰ  καὶ   φοβερὰ ἦν. Κύνες τε γὰρ
[4, 123]   γυναικῶν τρόπον ἔνδον μετὰ ἀπραξίας  καὶ   φόβου κατακεκλεισμένοι. Ἐδυσχέραινον δὲ καὶ
[4, 119]   πίστις ἐστὶ τῆς ἐχθὲς ἥσσης  καὶ   φόβου, ὅταν ὥσπερ ἐν τοῖς
[4, 48]   οὐκ ἀσφαλῆ μύσους τε πίμπλανται  καὶ   φόβων ἐς ὕστερον μεγάλων, περισώσαντες
[4, 125]   παρακέλευσίς τε πάντων ἐς ἀλλήλους  καὶ   φρόνημα ἐπὶ τῷ ἔργῳ μέγα
[4, 121]   Βροῦτος αὐτοῖς ἀντεμηχανᾶτο, ἄλλα τε  καὶ   φρούρια ἀντικαθιστὰς τοῖς ἐκείνων στρατοπέδοις.
[4, 16]   (οὐ γὰρ ἀξιαφήγητον ἀναίρεσις ἁπλῆ  καὶ   φυγὴ τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[4, 84]   ἐπολιόρκει, μέχρι προγραφέντες ἐπὶ θανάτῳ  καὶ   φυγόντες ἐκ Ῥώμης Ἵρτιός τε
[4, 132]   τούτοιν ἕνεκα πᾶσιν ἀμνηστίαν ἐτίθετο  καὶ   φυγόντοιν αὐτοῖν ἔπεμψεν ἡγεμονίας, ἵνα
[4, 32]   ἀπρέπειαν ἀναξίαν γένους καὶ τρόπων  καὶ   φύσεως γυναικείας. Εἰ μὲν δή
[4, 87]   τὴν δὲ περίοδον τριπλασίονά τε  καὶ   χαλεπήν. ~Οἱ δὲ τοὺς πολεμίους
[4, 111]   δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενός τε  καὶ   χαλεπῶς, μέχρι βιαζόμενος ἐνέκυρσε τῇ
[4, 102]   Ἀμύντου τούς τε ἄλλους  καὶ   Χαλκιδέας ἀνέστησεν, ὡς μηδὲν ἔτι
[4, 102]   Ἑλλήνων δ' αὐτὴν ἑτέρων τε  καὶ   Χαλκιδέων καταλαβόντων καὶ θαλάσσῃ χρωμένων,
[4, 107]   ἐν μέσῳ πάντα διείληπτο τάφρῳ  καὶ   χάρακι καὶ τείχει καὶ πύλαις.
[4, 107]   σπουδὴν ὠχύρου τάφροις καὶ τείχεσι  καὶ   χαρακώμασιν. Ὠχύρουν δὲ καὶ οἱ
[4, 91]   τε κοινὰ χρήματα καὶ στρατόπεδα  καὶ   χειροτονίας ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου
[4, 100]   δραχμὰς Ἰταλικάς, λοχαγῷ δὲ πενταπλάσιον  καὶ   χιλιάρχῃ δὲ τὸ ἀνάλογον. ~Ταῦτα
[4, 42]   Καῖσαρ, ἐγὼ δὲ σύμμαχος·  καὶ   χρὴ τοῦτον μέν σοι δοῦναι
[4, 85]   ἡγεμόσι καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ  καὶ   χρήμασιν Πομπήιος ἐπῆρτο. Καὶ
[4, 133]   τήν τε ἄλλην παρασκευὴν ἀξιόλογον  καὶ   χρήματα ἄπειρα καὶ παρ' ἑκόντων
[4, 49]   δὲ ὁρῶν ἐπέστησε τοῖς ὁμοδούλοις  καὶ   χρήματα διοικεῖν ἔδωκεν· δεινὸν δὲ
[4, 75]   τινα εἰλήφει, ὅσην Ἀπουλήιος εἶχεν,  καὶ   χρήματα ἐς ἑξακισχίλια καὶ μύρια
[4, 1]   εἴκοσι τέλη, καὶ νῆες ὁμοῦ  καὶ   χρήματα, τετάρτη τῶν ἐμφυλίων
[4, 57]   ὑπεριδόντες ὡς βραχυτέρων ἐκεῖνοι στρατὸν  καὶ   χρήματα ἤγειρον ὡς ἐς Συρίαν
[4, 38]   τε ἔτι ὄντος καὶ ναῦς  καὶ   χρήματα καὶ ἐλπίδας ἔχοντος οὐκ
[4, 126]   καὶ δι' ἑνὸς ἔργου τροφὰς  καὶ   χρήματα καὶ ναῦς καὶ στρατόπεδα
[4, 63]   ἄφνω κατέκανον ὡς ἐπιβουλεύοντα Κασσίῳ  καὶ   χρήματα πολλὰ τὰ ἐκείνου καὶ
[4, 75]   Ἀγείροντι δὲ αὐτῷ στρατὸν ἔτι  καὶ   χρήματα συντυχία Θρᾴκιος τοιάδε γίγνεται.
[4, 90]   ἴστε, σίτου τε καὶ ὅπλων  καὶ   χρημάτων καὶ νεῶν καὶ συμμάχων
[4, 48]   τε εὐσεβοῦς καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν  καὶ   χρημάτων ὕστερον πολὺ πλεόνων τε
[4, 91]   εἰ καὶ φίλος ἦν ἡμῖν  καὶ   χρήσιμος, τά τε κοινὰ χρήματα
[4, 109]   στενήν, κείρων τε τὸν δόνακα  καὶ   χῶμα ἐπιβάλλων καὶ λίθους ἑκατέρωθεν,
[4, 117]   γὰρ μάχης ἤρξατε προθύμως, εἰ  καὶ   χωρὶς παραγγέλματος· καὶ τὸ τέταρτον
[4, 43]   ὁπλίταις περὶ τοῦ Ῥεστίωνος γενομένης  καὶ   χωρούντων ἐπ' αὐτόν, οἰκέτης
[4, 92]   μὴ σφαλείητε, κρίνοντες δὲ αὐτοὶ  καὶ   ψηφιζόμενοι κατὰ φυλὰς λόχους
[4, 57]   σφαγεῖς αὐτοῦ τὸ Καπιτώλιον κατέλαβον  καὶ   ψηφισθείσης αὐτοῖς ἀμνηστίας κατέβησαν.
[4, 75]   Εἶχε δὲ καὶ ἱππέων πλῆθος  καὶ   ψιλοὺς καὶ τοξότας, καὶ τοὺς
[4, 46]   ἔγνωσαν καὶ τὰ ὅπλα ἀπερρίπτουν  καὶ   ὠλοφύροντο καὶ τὴν τύχην ὡς
[4, 10]   ἐς τοὺς ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους  καὶ   ὡρισμένους ἔχοντες ὀνομαστὶ τῶν ἄλλων
[4, 43]   ἀπέτεμεν. Ἐκπλαγέντων δὲ τῶν ὁπλιτῶν  καὶ   ὡς ἀνδροφόνον ὁδοιπόρου περισχόντων, Ῥεστίωνα,
[4, 129]   τοῦ δρόμου Λουκίλιος ἰδὼν ὑπέστη  καὶ   ὡς Βροῦτος ὢν ἠξίου πρὸς
[4, 22]   ἀπηξίωσαν, δόρασι δὲ περικεντοῦντες ἐξήγαγον  καί,   ὡς εἶχε, τὴν κεφαλὴν οὐδὲ
[4, 40]   ἐρευνωμένου, δείσας Ῥηγῖνος ἐπέδραμε  καὶ   ὡς ὁδῷ χρώμενος ἠξίου τὸν
[4, 49]   ἀφικέσθαι προγεγραμμένον. δὲ εἵπετο  καὶ   ὥς. Περὶ δὲ τὰς πύλας
[4, 22]   ἐμοὶ προγεγραμμένῳ συναπόλλυτε. Οἱ δὲ  καὶ   ὣς αὐτὸν οἰκτείραντες περιέσῳζον, μέχρι
[4, 41]   ἐν εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε  καίειν   ὡς ἀπαγξάμενον καὶ λαθὼν ἐν
[4, 19]   τοῦδε τοῦ πάθους εἶδον, ἀμφὶ  Καιήτην   πόλιν τῆς Ἰταλίας, καταχθεὶς ἠρέμει.
[4, 58]   δὲ ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο μὲν  Καικίλιος   Βάσσος, τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε
[4, 96]   μηνύμασι καὶ ζημίαις, τέλη  καινὰ   καὶ ἐσφορὰς ἐπιγράφουσι; Καὶ τάδε
[4, 7]   καὶ δήμαρχος Πούπλιος Τίτιος ἐνομοθέτει  καινὴν   ἀρχὴν ἐπὶ καταστάσει τῶν παρόντων
[4, 2]   τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους μεταλαβεῖν,  καινὴν   δὲ ἀρχὴν ἐς διόρθωσιν τῶν
[4, 128]   αἰεὶ τοῖς ἐπὶ τοῦ μετώπου  καινὸς   ἦν. Τέλος δὲ οἱ τοῦ
[4, 10]   ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε δι' εὐπραξίαν,  καίπερ   ἀνάγκης οὔσης τρισὶ πλέονας ἐχθροὺς
[4, 102]   πάλαι μὲν ἦν ἐρημοτάτη,  καίπερ   εὔγεως οὖσα, τῶν Θρᾳκῶν οὔτε
[4, 133]   βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις, καὶ Παρθυαίοις  καίπερ   οὖσιν ἐχθροῖς ἐς τὰ βραχύτερα·
[4, 118]   Μηδ' ἐκφερώμεθα ταῖς προθυμίαις παρὰ  καιρόν,   μηδὲ βραδυτῆτά τις ἡγείσθω τὴν
[4, 125]   δι' ὀλίγων ὑπεμίμνησκεν, ὅσων  καιρὸς   ἐδίδου· Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς
[4, 15]   πολέμων καὶ θριάμβους. Οὕτως  καιρὸς   ἦν ἐκεῖνος ἐπίδειξις παραδοξολογίας. ~Καὶ
[4, 63]   ὁρμῆς καὶ ἐλπίδος ἔχοντα καὶ  καιροῦ   Βροῦτος ἐκάλει κατὰ σπουδήν,
[4, 120]   μήκιστον εἶναι. ~Τοὺς μὲν οὖν  καιροὺς   καὶ τὰ ἐς τοῦτον ἔργα
[4, 9]   καὶ τὰ συμβαίνοντα τοῦ πολέμου  καιροφυλακήσοντας,   οὐδ' αὖ βραδύνειν διὰ τούσδε
[4, 63]   αὐτὴν Αἴγυπτον ἐνθυμιζόμενος μάλιστα ἐν  καιρῷ,   τετρυμένην τε ὑπὸ λιμοῦ καὶ
[4, 36]   τοὺς ἀτυχοῦντας Πομπήιος ἐν  καιρῷ   τότε ἔδειξε, κήρυκάς τε περιπέμπων,
[4, 84]   ὁμοίως διαφερόντων, τε Γάιος  Καῖσαρ   ἀνῃρέθη καὶ βουλὴ κατεκάλει
[4, 38]   αὐτῷ μηδὲ ἐπιδημεῖν, ὅτε Γάιος  Καῖσαρ   ἀνῃρεῖτο, ἐξῃρήσθω τῶν προγραφέντων
[4, 57]   ὑπόμνημα, ἦν τοιάδε. Ἐπειδὴ Γάιος  Καῖσαρ   ἀνῄρητο, οἱ μὲν σφαγεῖς αὐτοῦ
[4, 108]   πάντα, ὅσα ἐπενόουν, καὶ  Καῖσαρ   ἀφῖκτο, οὔπω μὲν ἐρρωμένος ἐς
[4, 42]   μέν σοι πολέμιος γέγονεν,  Καῖσαρ,   ἐγὼ δὲ σύμμαχος· καὶ χρὴ
[4, 93]   ἴστε; ~Ἀλλ' οὐκ, ἀφ' οὗ  Καῖσαρ   ἐδυνάστευσεν, οὐκ ἀρχήν τινα, οὐ
[4, 58]   τὸ μὲν ἓν αὐτῶν  Καῖσαρ   ἐν Συρίᾳ καταλελοίπει, τὰ ἐς
[4, 8]   ἐπιβεβουλεύμεθα καὶ ἐξ ὧν Γάιος  Καῖσαρ   ἔπαθεν, ἀτιθάσευτον ὁρῶντες τὴν κακίαν
[4, 86]   τοῦ πορθμοῦ Βαλαρόν. ~Ὁ δὲ  Καῖσαρ   ἐπελθὼν νρηγίνοις μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι
[4, 85]   Πομπήιος ἐπῆρτο. Καὶ τούτων  Καῖσαρ   ἐπήκοος ὢν ἔπεμπε Σαλουιδιηνὸν ἐπὶ
[4, 51]   Ἐπὶ δὲ ἐκείνοις αὐτὸν  Καῖσαρ   ἐς ἀπολογίαν τῆς Κικέρωνος ἐκδόσεως
[4, 130]   καὶ λαφύρων συμφορηθέντων. δὲ  Καῖσαρ   ἐς μέσην νύκτα πονηθεὶς ἀνεχώρησε
[4, 87]   δὲ καὶ Νωρβανός οὓς  Καῖσαρ   καὶ Ἀντώνιος μετὰ ὀκτὼ τελῶν
[4, 119]   αὐτοῖς δώσειν ὑποσχέσθαι. ~Ὁ δὲ  Καῖσαρ   καὶ Ἀντώνιος, εἰδότες οὐ
[4, 127]   μὴ μάχεσθαι. ~Οὕτω μὲν  Καῖσαρ   καὶ Ἀντώνιος παρώτρυνον, ἐφ'
[4, 126]   βοῆς παρέπεμπον εὐφήμου· δὲ  Καῖσαρ   καὶ Ἀντώνιος τοὺς ἰδίους
[4, 42]   μεθῆκε σῴζεσθαι τὸν Μέτελλον  Καῖσαρ,   καίτοι πολεμιώτατον αὐτῷ γενόμενον καὶ
[4, 129]   λοιπὸν ἔργον οἱ στρατηγοὶ διῃροῦντο,  Καῖσαρ   μὲν αἱρεῖν τοὺς ἐκπίπτοντας ἐκ
[4, 2]   τὰ δὲ ἑξῆς οὕτως ἐγένετο.  ~Καῖσαρ   μὲν καὶ Ἀντώνιος ἐς φιλίαν
[4, 8]   Μᾶρκος Λέπιδος, Μᾶρκος Ἀντώνιος, Ὀκτάουιος  Καῖσαρ,   οἱ χειροτονηθέντες ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι
[4, 132]   ἑνός, γε καὶ Γάιος  Καῖσαρ,   ὄντε τῆς Μάγνου Πομπηίου μοίρας,
[4, 86]   στρατὸς καὶ ἐπ' αὐτῷ  Καῖσάρ   τε καὶ Ἀντώνιος διέπλευσαν. Καὶ
[4, 7]   ἀνὰ μέρος ἕκαστος αὐτῶν,  Καῖσάρ   τε καὶ Ἀντώνιος καὶ
[4, 54]   καὶ αὐτοῦ τὴν χώραν  Καῖσαρ   τῷδε τῷ Σιττίῳ καὶ Βόκχῳ,
[4, 3]   ταῦτα συνεγράψαντο· καὶ αὐτῶν  Καῖσαρ   ὡς ὕπατος ἀνέγνω τοῖς στρατοῖς
[4, 8]   εἶτα ἐπίβουλοι, οὔτ' ἂν Γάιον  Καίσαρα   ἀνῃρήκεσαν, οὓς ἐκεῖνος δορὶ λαβὼν
[4, 50]   ᾖτει παρὰ τῷ ὑπάτῳ πρὸς  Καίσαρα   ἀφίξεσθαι. Οὐδενὸς δὲ τὴν ἐγγύην
[4, 112]   γενέσθαι, τῶν δ' ἀμφὶ τὸν  Καίσαρα   διπλασίονα. ~Κάσσιος δὲ ἐξ οὗ
[4, 50]   μοι τὴν γυναῖκα ἀπαντήσειν ἐς  Καίσαρα   ἐγγυωμένῳ μετ' ἐκείνης ἀπελθεῖν
[4, 91]   δικαιοτάτην τὴν πρόφασιν. ~Ἡμεῖς γὰρ  Καίσαρα   ἐν μὲν τοῖς πολέμοις συστρατευόμενοί
[4, 108]   κομιζόμενος, οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν  Καίσαρα   εὐθὺς ἐξέτασσον ἐς μάχην, οἱ
[4, 42]   ποτε τοῦ θρήνου πρὸς τὸν  Καίσαρα   ἔφη· Οὗτος μέν σοι πολέμιος
[4, 19]   ~Κικέρων δέ, ὃς μετὰ Γάιον  Καίσαρα   ἴσχυσεν, ὅση γένοιτο ἂν δημαγωγοῦ
[4, 135]   ἐπύθοντο τεθνάναι Βροῦτον, πρέσβεις ἐς  Καίσαρα   καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ συγγνώμης
[4, 3]   Ῥώμης, ἑπτὰ δὲ τέλη νείμασθαι  Καίσαρα   καὶ Ἀντώνιον, τρία μὲν Καίσαρα,
[4, 108]   ἀριθμοῖς, τοῖς δ' ἀμφὶ τὸν  Καίσαρα   καὶ ἐπλεόναζον ἑκατέρωθεν· ἱππέες δὲ
[4, 122]   ἔργον ἤπειγε τοὺς ἀμφὶ τὸν  Καίσαρα,   καὶ λιμὸς ἦν ἤδη σαφής,
[4, 2]   ἀποθέσθαι μὲν τὴν ὕπατον ἀρχὴν  Καίσαρα   καὶ Οὐεντίδιον αὐτὴν ἐς τὸ
[4, 63]   βαρεῖ στόλῳ διαπλευσεῖσθαι πρός τε  Καίσαρα   καὶ πρὸς Ἀντώνιον, ἐπινοῶν δὲ
[4, 3]   Βρούτῳ πολεμεῖν Ἀντώνιόν τε καὶ  Καίσαρα·   Λέπιδον γὰρ ὑπατεύειν ἐς τὸ
[4, 38]   κρατούσης Ἀντωνίου Κλεοπάτρας ἐπιμεμψάμενος ἐς  Καίσαρα   μετῆλθεν. δὲ αὐτὸν ὕπατόν
[4, 121]   Βρούτου κατέλαβον οἱ περὶ τὸν  Καίσαρα   νυκτὸς τέτρασι τέλεσιν, ἐπαγόμενοι γέρρα
[4, 134]   ἦν τὸ ἄγος τὸ ἐς  Καίσαρα.   γε οὐδὲ ἁπλοῦν ἄγος
[4, 82]   τοῦ Μούρκου. Κακοπαθῶν δὲ ἐκάλει  Καίσαρα,   Πομπηίῳ Σέξστῳ κατὰ Σικελίαν περὶ
[4, 54]   Σεξστίῳ προσέθετο, εὐμενιζόμενος δι' αὐτοῦ  Καίσαρα.   Προσέθεντο δὲ καὶ οἱ Σιττιανοί,
[4, 74]   στόλῳ καὶ παρασκευῇ βαρυτάτῃ πρὸς  Καίσαρά   τε καὶ Ἀντώνιον· τὰ γὰρ
[4, 3]   Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον, τρία μὲν  Καίσαρα,   τέσσαρα δὲ Ἀντώνιον, ὡς ἂν
[4, 70]   ὑμῖν καὶ τάσδε πρὸς Γάιον  Καίσαρα,   τῆσδε τῆς μοναρχίας ἡγεμόνα· λέγουσι
[4, 74]   καὶ τέως διὰ τὸν πρότερον  Καίσαρα,   τότε μᾶλλον ᾑρεῖτο διὰ τὸν
[4, 86]   οὐκ ἔχουσι τοῖς ἀμφὶ τὸν  Καίσαρα   τροφὰς δαψιλεῖς ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ
[4, 94]   ἀπέσχοντο, οὐκ ἐθέλοντες ἐφυβρίζειν τῷ  Καίσαρι,   ἀλλὰ μόνης τῆς τυραννίδος ἀπηλλάχθαι,
[4, 2]   ἄρχειν καὶ Ἰβηρίας ἐπὶ ταύτῃ·  Καίσαρι   δὲ εἶναι Λιβύην καὶ Σαρδὼ
[4, 54]   αὐτῷ γεγύμναστο λαμπρῶς. Γαΐῳ τε  Καίσαρι   διώκοντι τοὺς Πομπηιανοὺς ἐν Λιβύῃ
[4, 50]   τὸν Λεπίδου παῖδα βουλεύσεως ἐπὶ  Καίσαρι,   ἐδίωκε δὲ καὶ τὴν μητέρα
[4, 58]   καὶ δυώδεκα τέλη στρατοῦ Γαΐῳ  Καίσαρι   ἐκ πολλοῦ στρατευόμενα καὶ γεγυμνασμένα
[4, 38]   διαλλαγάς τε πολλάκις Ἀντωνίῳ καὶ  Καίσαρι   ἐς ἀλλήλους ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸς
[4, 2]   Λεπίδῳ τε καὶ Ἀντωνίῳ καὶ  Καίσαρι,   ἣν ἐπὶ πενταετὲς αὐτοὺς ἄρχειν,
[4, 1]   μάλιστα τῆς ἐπιβουλῆς ἐπὶ τῷ  Καίσαρι   ἦρξαν, καὶ γῆς ἐκράτουν ἀπὸ
[4, 49]   ὠνήσατο, ἐκθέμενος δὲ ἅπαντα τῷ  Καίσαρι   ᾖτησέ τε καὶ ἔτυχε τοῖς
[4, 56]   λαφύροις, τὰς δὲ πόλεις τῷ  Καίσαρι   καθίστατο, συγγινώσκων ἁπάσαις. ~Τοῦτο μὲν
[4, 49]   Μᾶρκος, καὶ φίλος ἐγίγνετο  Καίσαρι   καὶ μετ' οὐ πολὺ καὶ
[4, 115]   ὁλκάδων ἦγεν ὁπλιτῶν δύο τέλη  Καίσαρι,   καὶ τὸ διώνυμον ἦν αὐτῶν,
[4, 110]   κοινὸν ἦν Ἀντωνίῳ τε καὶ  Καίσαρι,   Καίσαρος αὐτοῦ δι' ἐνύπνιον ἔνδον
[4, 108]   ἅμα τοῖς ἑκατέρων Θρᾳκίοις ἦσαν  Καίσαρι   μὲν καὶ Ἀντωνίῳ μύριοι καὶ
[4, 53]   τῇ λήξει τῶν τριῶν ἀνδρῶν  Καίσαρι   νενεμημένης. δὲ οὔτε τὴν
[4, 96]   λέγουσι, καί φασι μὲν ἀμύνειν  Καίσαρι,   προγράφουσι δὲ τοὺς οὐδ' ἐπιδημοῦντας,
[4, 51]   ἐγίγνετο καὶ ἐπιόντι ποτὲ τῷ  Καίσαρι   προύθηκεν εἰκόνας Βρούτου καὶ ἐπῃνέθη
[4, 96]   προεγράφη. Τί δὲ γυναῖκες ἐπὶ  Καίσαρι   συνέγνωσαν αἱ ἐς ἐσφορὰς προγεγραμμέναι;
[4, 42]   ἠγνοεῖτο, δὲ υἱὸς τῷ  Καίσαρι   συνεστρατεύετο καὶ ἐστρατηγήκει καὶ ὅδε
[4, 75]   ὀκτὼ τὰ πάντα εἶχε, Γαΐῳ  Καίσαρι   τὰ πολλὰ αὐτῶν ἐστρατευμένα. Εἶχε
[4, 137]   παρασκευὴ πολλή. ~Οὕτω μὲν δὴ  Καίσαρί   τε καὶ Ἀντωνίῳ διὰ τόλμης
[4, 50]   Μαικήνας ἐς Ἄκτιον ἔπεμπε τῷ  Καίσαρι,   τὴν δὲ μητέρα, ἵνα μὴ
[4, 53]   τῆς Νομαδικῆς. Σέξστιος οὖν ὑπὸ  Καίσαρι   τῆς νέας ἡγούμενος ᾖτει Κορνιφίκιον
[4, 42]   Ἐν δὲ Σάμῳ διακρίνοντι τῷ  Καίσαρι   τοὺς αἰχμαλώτους μὲν παῖς
[4, 89]   ταῖς δόσεσιν αὐτούς, Γαΐῳ μάλιστα  Καίσαρι   τοὺς πλέονας ἐστρατευμένους, μή τις
[4, 51]   καὶ προεγράφη. Καὶ κατήχθη καὶ  Καίσαρι   φίλος ἐγίγνετο καὶ ἐπιόντι ποτὲ
[4, 83]   τοῖς ἡγουμένοις αὐτῆς ὑπὸ Γαΐῳ  Καίσαρι.   Ὧν Γαίος πυνθανόμενος ἔπεμπε
[4, 32]   γυναικῶν δεηθῆναι. Τῆς μὲν δὴ  Καίσαρος   ἀδελφῆς οὐκ ἀπετύγχανον, οὐδὲ τῆς
[4, 12]   προγεγραμμένοις, λεγόμενος ὑπό τινων ἐπιτροπεῦσαι  Καίσαρος.   Ἅμα δὲ ταῖς προγραφαῖς αἵ
[4, 54]   παῖδας τοὺς Πομπηίου, Γαΐου δὲ  Καίσαρος   ἀναιρεθέντος ἐς Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ
[4, 129]   ἠξίου πρὸς Ἀντώνιον ἀντὶ τοῦ  Καίσαρος   ἀναχθῆναι· δὴ καὶ μάλιστα
[4, 58]   ἄμφω καὶ Στάιον Μοῦρκον, ὑπὸ  Καίσαρος   αὐτοῖς σὺν τρισὶ τέλεσιν ἐπιπεμφθέντα,
[4, 110]   ἦν Ἀντωνίῳ τε καὶ Καίσαρι,  Καίσαρος   αὐτοῦ δι' ἐνύπνιον ἔνδον οὐκ
[4, 57]   αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν ἐθνῶν ὑπὸ  Καίσαρος   αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ καὶ
[4, 124]   στρατὸς οἷα τοῦ πάλαι  Καίσαρος   γεγονὼς ἀγανακτήσειέ τε καὶ μεταβάλοιτο·
[4, 57]   ἐκκομιδῇ τοῦ σώματος ἐν οἴκτῳ  Καίσαρος   γενόμενος ἐζήτει τοὺς φονέας περιθέων.
[4, 49]   τῷ Βαρβούλᾳ. δὲ ἐδεήθη  Καίσαρος   δι' Ἀγρίππα, καὶ ἀφείθη τῆς
[4, 133]   στρατὸς πλείων ὅδε Γαΐου  Καίσαρος   ἐγεγένητο, καὶ δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας
[4, 98]   τὸ δίκαιον. ~Μηδέ τῳ, εἰ  Καίσαρος   ἐγένετο στρατιώτης, ἐπὶ νοῦν ἔτι
[4, 128]   ἦν. Τέλος δὲ οἱ τοῦ  Καίσαρος,   εἴτε διὰ δέος τοῦ λιμοῦ,
[4, 50]   πολὺ ὕστερον, Λέπιδος ἰδιώτης ὑπὸ  Καίσαρος   ἐκ δυνάστου γενόμενος ὑπὸ τοιᾶσδε
[4, 2]   περιόπτῳ, καὶ συνήδρευον οἱ τρεῖς,  Καίσαρος   ἐν μέσῳ διὰ τὴν ἀρχὴν
[4, 128]   τοῦ λιμοῦ, εἴτε δι' αὐτοῦ  Καίσαρος   εὐτυχίαν νοὐ γὰρ ἐπίμεμπτοί γε
[4, 33]   κατ' ἀλλήλων. Οὐδὲ γὰρ ἐπὶ  Καίσαρος   Πομπηίου συνεφέρομεν, οὐδὲ Μάριος
[4, 57]   στρατηγίᾳ καὶ οἵδε ὑπὸ Γαΐου  Καίσαρος   ἡγεῖσθαι Συρίας μὲν Κάσσιος,
[4, 98]   οἱ διδόμενοι μισθοὶ καὶ δωρεαὶ  Καίσαρος   ἦσαν, ἀλλὰ τοῦ κοινοῦ, ἐπεὶ
[4, 54]   κατ' εὔνοιαν οἵδε πατρῴαν τοῦ  Καίσαρος.   ~Θαρρήσας οὖν Σέξστιος ἐξῄει
[4, 86]   τότε. Μοῦρκος δὲ ἐπιόντος τοῦ  Καίσαρος,   ἵνα μὴ ἐν μέσῳ γένηται
[4, 7]   Λεπίδου τε καὶ Ἀντωνίου καὶ  Καίσαρος,   ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις, ἣν ἄν
[4, 45]   Σέργιος ὕστερον, ἐν τῇ  Καίσαρος   καὶ Ἀντωνίου στάσει, τῆς βουλῆς
[4, 135]   καὶ τὸ στρατόπεδον ἐδόθη τοῖς  Καίσαρος   καὶ Ἀντωνίου στρατοῖς διαρπάσαι. Τῶν
[4, 63]   ἐκάλει κατὰ σπουδήν, ὡς ἤδη  Καίσαρος   καὶ Ἀντωνίου τὸν Ἰόνιον περώντων.
[4, 53]   ὕστερόν τε ἔλαβον ἐπὶ Γαΐου  Καίσαρος   καὶ διὰ τοῦτο νέαν προσαγορεύουσι
[4, 133]   μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς οἵδε τοῦ  Καίσαρος,   καὶ ἐπὶ τὸν τοῦ Καίσαρος
[4, 134]   ἐγένοντο αὐθένται καθάπερ ἐγένοντο τοῦ  Καίσαρος.   Κάσσιος μὲν δὴ καὶ Βροῦτος
[4, 59]   καὶ Κράσσου διαρριφέντων ὑπὸ  Καίσαρος   Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν
[4, 86]   μέσῳ γένηται Ἀντωνίου τε καὶ  Καίσαρος,   μικρὸν ἀναχωρήσας τοῦ Βρεντεσίου, τὰς
[4, 89]   ὄψιν ὁμωνυμίαν τοῦ νέου  Καίσαρος   νεωτερίσειεν ἐλθόντος. Καὶ αὖθις ἔδοξε
[4, 51]   Ἄκτιον συμφορὰν ἐπισταλεῖσαν ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος   Κικέρων ὅδε ὑπατεύων ἀνέγνω
[4, 132]   εἶεν, οὐκ ἀμελοῦσα μὲν Γαΐου  Καίσαρος   οὐδὲ ἐφηδομένη τοῖς γεγονόσιν, ὅπου
[4, 132]   ἐκ τῶν ὑπογραφῶν ἐποίει τῶν  Καίσαρος,   οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον εὑρήσειν ὧν
[4, 83]   μὲν τὰ πρῶτα ὑπὸ Γαΐου  Καίσαρος   περὶ Ἰβηρίαν, ὡς οὐδὲν μέγα
[4, 138]   μετ' οὐ πολὺ Ἀντωνίου καὶ  Καίσαρος   στάσεως, ὑστάτης Ῥωμαίοις γενομένης. Τὰ
[4, 110]   δ' ἅπαξ ἔργου καὶ τῷ  Καίσαρος   στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα κατὰ σφᾶς
[4, 58]   δὲ ἀξίωμα εἶχε νεανίας αὐτοῦ  Καίσαρος   συγγενής, Σέξστος Ἰούλιος. Ἐκδιαιτώμενος δὲ
[4, 133]   αὐτοῖς πιστότερον Ἀντωνίῳ τῷ  Καίσαρος   συναγωνιστῇ τε καὶ συνάρχῳ· οὐ
[4, 61]   διὰ δὲ οἰκειότητα τοῦ προτέρου  Καίσαρος   συνέπρασσε τῷ Δολοβέλλᾳ. Καὶ ἀπὸ
[4, 68]   ὅτε ἡμῖν ἔναγχος διὰ Γαΐου  Καίσαρος   συνετίθεσθε καὶ σπονδὰς ἐπὶ τοῖς
[4, 58]   μετάνοια καὶ δέος ἐκ τοῦ  Καίσαρος.   Συνομόσαντες οὖν ἀλλήλοις, εἰ μή
[4, 51]   καὶ ἐπὶ τῷδε ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος.   ~Τὰ μὲν δὴ παρὰ δόξαν
[4, 54]   καὶ γέρας τούτων ἔλαβε παρὰ  Καίσαρος   τὴν Μασανάσσου γῆν, οὐχ ἅπασαν,
[4, 27]   Βρούτῳ τε καὶ Κασσίῳ δικάζων,  Καίσαρος   τοῖς δικαστηρίοις μετὰ στρατιᾶς ἐφεστῶτος
[4, 138]   δὲ στρατὸς Ἀντωνίου καὶ  Καίσαρος   τὸν τῶν στρατηγῶν λόγον ἐπηλήθευσαν,
[4, 128]   ἤδη σαφῶς. Καὶ οἱ τοῦ  Καίσαρος   τότε μάλιστα τοῦ παρηγγελμένου σφίσιν
[4, 133]   Καίσαρος, καὶ ἐπὶ τὸν τοῦ  Καίσαρος   υἱὸν ἕσποντο αὐτοῖς πιστότερον
[4, 106]   Ἀντώνιόν τε γὰρ ἐπυνθάνοντο πλησιάζειν,  Καίσαρος   ὑπολελειμμένου διὰ νόσον ἐν Ἐπιδάμνῳ,
[4, 1]   ~Δύο μὲν δὴ Γαΐου  Καίσαρος   φονεῖς οὕτω δίκην, ἐν ταῖς
[4, 27]   ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς τὸ πέλαγος.  Καισέννιον   δὲ οἱ διώκοντες, ὑποφεύγοντά τε
[4, 42]   σῴζεσθαι τὸν Μέτελλον Καῖσαρ,  καίτοι   πολεμιώτατον αὐτῷ γενόμενον καὶ δωρεῶν
[4, 98]   στρατοὺς πάντας ἀποδοῦναι τῇ πόλει,  κἀκείνην   ἑλέσθαι τὰ συνοίσοντα· καὶ εἰ
[4, 18]   μὴ μετασχεῖν τῶν πατρῴων, μὴ  κἀκείνην   ἀδελφὸς αἰτήσαιτο παρὰ Ἀντωνίου.
[4, 10]   ὑφ' ἡμῖν στρατοὺς ἐψηφίζοντο εἶναι.  ~Κἀκεῖνοι   μὲν τοσάσδε πολιτῶν μυριάδας ἡμῖν
[4, 94]   χρημάτων καὶ θαλασσοκράτορα ἀπέφηναν, ἵνα  κἀκεῖνος   ἀρχήν τινα ἔχοι δημοκρατικὸς ὤν.
[4, 27]   λοχαγὸς τὸν Αἰμίλιον γνωρίσας Σὺ  κἀκεῖνος   εἶπε καὶ τοὺς δύο ἀπέκτεινε.
[4, 10]   ἡμῶν αὐτοκράτωρ ἔκτεινε, τὴν πόλιν  κἀκεῖνος   ἐν ἐμφυλίοις καθιστάμενος, ὃν Εὐτυχῆ
[4, 48]   ληφθεὶς ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε  κἀκείνους,   ὅτι κατὰ μὲν ἔχθραν αὑτὸν
[4, 23]   τοὺς ἄρχοντας ἦλθε καθ' εαυτῆς,  κἀκείνων   αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων,
[4, 8]   Καῖσαρ ἔπαθεν, ἀτιθάσευτον ὁρῶντες τὴν  κακίαν   ὑπὸ φιλανθρωπίας, προλαβεῖν τοὺς ἐχθροὺς
[4, 129]   ἑάλωκεν, οὐδὲ ἁλώσεταί ποτε πρὸς  κακίας   ἀρετή· ἐγὼ δὲ τούσδε ἀπατήσας
[4, 17]   ἀναγράψω. ~Ἠρξατο μὲν δὴ τὸ  κακὸν   ἐκ συντυχίας ἀπὸ τῶν ἐν
[4, 15]   λιπαροῦντες ἀπρεπῶς διωθούμενοι τὸ  κακὸν   ὠνούμενοι. Οἱ δὲ καὶ
[4, 117]   καὶ ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ κομιδῆς  κακοπαθοῦς   καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη σαφοῦς
[4, 100]   χρὴ κατὰ γῆν αὐτοῖς φέρεσθαι  κακοπαθοῦσιν.   Εἰ δ' ἐκ Λιβύης ἐπάγοιντο
[4, 82]   μὴ καταλαμβάνοιντο ὑπὸ τοῦ Μούρκου.  Κακοπαθῶν   δὲ ἐκάλει Καίσαρα, Πομπηίῳ Σέξστῳ
[4, 55]   ἐπιστρεφόμενος Κορνιφίκιος ἀπεμάχετο μάλα  κακοπαθῶς.   ~Ὁ δὲ Ἀραβίων ἐν τούτῳ
[4, 134]   σός, Βροῦτε, δαίμων  κακός·   ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ ἐν
[4, 127]   παθεῖν μᾶλλον ὑπὸ ἀμηχάνου  κακοῦ   δαπανώμενοι. Ὧδε δὲ ἐχόντων αὐτῶν
[4, 47]   τῶν τειχῶν, μέχρι μαραινομένου τοῦ  κακοῦ   καὶ ἐς τοὺς τρεῖς ἐπρέσβευσαν
[4, 62]   τὴν πόλιν περιήνεγκεν ἐς ἔσχατον  κακοῦ.   ~Μετὰ δὲ Λαοδίκειαν ἐπ' Αἴγυπτον
[4, 33]   τῆς ὑμῖν ἐς τοσοῦτον ἤδη  κακοῦ   περιμαχήτου, μετέχουσαι; Ὅτι φατὲ πόλεμον
[4, 20]   κόρον ἔσχε τῆς θέας τοῦ  κακοῦ.   Ὧδε μὲν δὴ Κικέρων, ἐπί
[4, 16]   ὧν ὁμοίως τὰ γνωριμώτατα τῶν  κακῶν   ἐν τοῖς περὶ ἐκείνων ἀνελεξάμην,
[4, 130]   λάθοι σε τῶνδ' ὃς αἴτιος  κακῶν,   Ἐνσημαινόμενον ἄρα τὸν Ἀντώνιον.
[4, 22]   μὲν δὴ παίδων ἀγαθῶν καὶ  κακῶν   ἔστων εἰκόνες· ἀδελφοὶ δὲ δύο
[4, 23]   γυναικὸς ὑπ' ἀγνοίας τῶν οἴκοι  κακῶν   ἔφευγεν. δὲ ὡς φιλοφρονουμένη
[4, 14]   ἀπο τῆς συνέσεως τῶν παρόντων  κακῶν   ἐψυχαγώγει· οἱ δὲ ἐμφρονέστεροί τε
[4, 14]   οὐκ ἐλεηθεῖεν. ~Ἰδέα τε πᾶσα  κακῶν   ἦν, οὐχ ὡς ἐν στάσεσιν
[4, 6]   αἰτίους δόξαντας εἶναι τῶν ἐμφυλίων  κακῶν   καὶ μόνους κατεγνωσμένους, πίστεις τε
[4, 95]   καὶ γέρα τούτων ἐστὶ τῶν  κακῶν   ὡρισμένα. Τοῦτο γὰρ ἐπανάστασίς τίς
[4, 32]   τι τῶν ὄντων, τιμησαμέναις  κακῶς   ἐπιτίμια καὶ τοῖς ταῦτα μηνύουσιν
[4, 40]   γάρ μοι προσήκει καὶ νῦν  καλεῖν   σε. Κοπώνιον δὲ τὸ γύναιον
[4, 24]   δὲ τὴν γυναῖκά οἱ  καλέσαι   προσέταξεν ἐκ τῆς ἐκείνης οἰκίας.
[4, 47]   σχήματι ἐς Πομπήιον. Σίττιον δὲ  Καληνοί,   πολίτην σφῶν ὄντα καὶ πολλὰ
[4, 47]   γνωρίμων καὶ διεριζόντων ἐς ἀλλήλους,  Καληνὸς   ἐξενίκησε καὶ εἶχεν ἐν ἐπαύλει,
[4, 47]   θεράπων, οὔτε αὐτοῦ Οὐάρρωνος οὔτε  Καληνοῦ.   ~Οὐεργίνιος δέ, ἀνὴρ ἡδὺς εἰπεῖν,
[4, 67]   ἐξ οὗ γεγόναμεν, μηδὲ ἐκλάθῃ  καλῆς   ἱστορίας ἧς ἔμαθες ἐν Ῥόδῳ
[4, 3]   καὶ Ἰππώνιον. Οὕτω μὲν τὰ  κάλλιστα   τῆς Ἰταλίας τῷ στρατῷ διέγραφον,
[4, 90]   μάλιστα ἐπιδείκνυσι τοῦ πολέμου  καλλίστην   τε οὖσαν ἡμῖν καὶ δικαιοτάτην
[4, 3]   καὶ ἐδάφεσι καὶ οἴκοις εἰς  κάλλος   διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς ἐδάφεσι καὶ
[4, 5]   Ἤδη δέ τις καὶ διὰ  κάλλος   ἐπαύλεως καὶ οἰκίας προεγράφη. Καὶ
[4, 105]   πεντήκοντα σταδίων, εὔφορον πάνυ καὶ  καλόν,   ἔνθα καὶ τὸ πάθος τῇ
[4, 29]   περικαλλῆ καὶ σύσκιον, ἄντρον τε  καλὸν   ἦν ἐν αὐτῇ καὶ βαθύ,
[4, 106]   καὶ τὸ πεδίον ἦν ἐναγωνίσασθαι  καλὸν   καὶ οἱ κρημνοὶ στρατοπεδεῦσαι. Τὰ
[4, 115]   πάθος ἄλλο ἐγίγνετο μέγα. Δομίτιος  Καλουῖνος   ἐπὶ ὁλκάδων ἦγεν ὁπλιτῶν δύο
[4, 116]   μεθώρκουν, δὲ στρατηγὸς αὐτῶν  Καλουῖνος   ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν
[4, 106]   τὰ χρυσεῖα ἔστι τὰ Ἄσυλα  καλούμενα.   Ἀπὸ δὲ τούτου δέκα σταδίους
[4, 37]   ὅθεν οὐδὲ εἰρήνης ὕστερον γενομένης  καλούμενος   ἐπανελθεῖν ἠξίωσε. Λεύκιον δέ, τὸν
[4, 54]   τε Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ τοὺς  καλουμένους   Σιττιανούς, οἳ ἀπὸ τοιᾶσδε συντυχίας
[4, 5]   τοὺς τριακοσίους, ἀπὸ δὲ τῶν  καλουμένων   ἱππέων ἐς δισχιλίους. Καὶ ἦσαν
[4, 86]   ὄντας ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ μάλιστα)  καλοῦντος   δ' αὐτὸν Ἀντωνίου κατὰ σπουδὴν
[4, 99]   Χρήματά γε μήν, τινες  καλοῦσι   νεῦρα πολέμου, τοῖς μὲν οὐκ
[4, 53]   ~Λιβύης Ῥωμαῖοι τὴν μὲν ἔτι  καλοῦσι   παλαιάν, ὅσην Καρχηδονίους ἀφείλοντο· ἣν
[4, 115]   μὲν τὰ πλοῖα συναγόντων ἀπὸ  κάλω   σπουδῇ καὶ κοντοῖς ἁρμοζόντων ἐς
[4, 78]   οἱ δὲ καὶ σιδήρια ὀξέα  καλωδίοις   περιτιθέντες ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια ἐς
[4, 116]   τὴν πίσσαν ἱστίων  κάλων   διαμασώμενοι, μέχρι σφᾶς κλύδων
[4, 70]   τάσδε προφέρων καὶ ἐπὶ συμμαχίαν  καλῶν,   Ῥωμαῖος ἀνὴρ καὶ Ῥωμαίων στρατηγός,
[4, 58]   τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ  καλῶν   ὕστερον, ἐπειδὴ βραδέως ὑπήκουεν, ἄγειν
[4, 47]   καὶ ἱστορίας συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε  καλῶς   καὶ ἐστρατηγηκώς, καὶ ἴσως διὰ
[4, 7]   ἐγνωσμένα. ~Καὶ Πέδιος μὲν ἐκ  καμάτου   τῆς νυκτὸς ἐτελεύτησεν, ἐσῄεσαν δ'
[4, 67]   δὴ καὶ σὺ φὴὴς τάδε  κάμνειν·   ἐν Ῥώμῃ δέ, ὅσα ὑμῖν
[4, 104]   ἀπόπτου λέγοντες. Τῇ δὲ τετάρτῃ  κάμνοντες   ὑπό τε κόπου καὶ δίψους,
[4, 56]   δὲ Κορνιφίκιος τῇ μάχῃ  κάμνων   μετεπήδα πρὸς Λαίλιον ἐς τὸν
[4, 72]   Ῥόδος μὲν δὴ δύο πείραις  καμοῦσα   ἔκ τε γῆς καὶ θαλάσσης
[4, 91]   οὐχ ἡμῖν τοῖς φίλοις, ἐπεὶ  κἀν   τούτοις προετιμώμεθα, ἀλλὰ τοῖς νόμοις
[4, 70]   τὸ συγκείμενον, Ῥωμαίοις Ῥοδίους βοηθεῖν,  κἂν   καθ' ἕνα χρῄζωσιν. Εἰ δὲ
[4, 78]   τὴν ἀγορὰν ἐγγὺς οὖσαν διέδραμον·  κἀνταῦθα   τῶν μὲν συμπλεκομένων σφίσι κρατοῦντες,
[4, 57]   οἱ μὲν σφαγεῖς αὐτοῦ τὸ  Καπιτώλιον   κατέλαβον καὶ ψηφισθείσης αὐτοῖς ἀμνηστίας
[4, 25]   πολλὰ τῆς πόλεως ἄλλα ἐπενείματο.  Καπίτων   δὲ ἐς πολὺ τὰς θύρας
[4, 13]   τὰ ἀκάθαρτα, οἱ δὲ ἐς  καπνώδεις   ὑπωροφίας τῶν τεγῶν ταῖς
[4, 63]   τοὺς δὲ ἱππέας προύπεμψεν ἐς  Καππαδοκίαν,   οἳ Ἀριοβαρζάνην τε ἄφνω κατέκανον
[4, 3]   καὶ αἱ περιφανέσταται μάλιστα αὐτῶν  Καπύη   καὶ Ῥήγιον καὶ Οὐενουσία καὶ
[4, 88]   ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείας τε καὶ  Καρδίας,   αἳ τὸν ἰσθμὸν τῆς Θρᾳκίου
[4, 84]   ~Καὶ Γάιος ἔπεμψε τῷ  Καρρίνᾳ   διάδοχον Ἀσίνιον Πολλίωνα πολεμεῖν Πομπηίῳ.
[4, 83]   πυνθανόμενος ἔπεμπε σὺν στρατῷ πλέονι  Καρρίναν   ἐκπολεμήσοντα Πομπήιον. δὲ καὶ
[4, 83]   συνιόντων χείρ τε ἦν ἤδη  καρτερὰ   καὶ ἐξεφαίνετο Πομπήιος ὤν. Καὶ
[4, 137]   πολέμων μιᾶς καὶ ἀσκήσεως καὶ  καρτερίας   ὁμοίας, δυσκαταγώνιστοι παρ' αὐτὸ ἦσαν
[4, 25]   φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν. Εἶτα ἐπολέμει  καρτερῶς,   μέχρι πολλαῖς μάχαις ἡσσώμενος τὸν
[4, 53]   μὲν ἔτι καλοῦσι παλαιάν, ὅσην  Καρχηδονίους   ἀφείλοντο· ἣν δὲ Ἰόβας εἶχεν,
[4, 33]   καὶ περὶ αὐτῇ τῇ πόλει,  Καρχηδονίων   ἐνοχλούντων. Καὶ τότε δὲ ἐσήνεγκαν
[4, 68]   λελέχθω· πρὸς σὲ δέ,  Κάσσιε,   καὶ αἰδώς τις ἔστιν ἐξαίρετος
[4, 71]   ἐπιούσης ἐπεφαίνοντο τοῖς ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον   ἐκ τοῦ πελάγους. Οἱ δὲ
[4, 82]   τὸ πεζὸν αὐτὸς ἦγε καὶ  Κάσσιον   ἐξ Ἰωνίας ἀνέμενεν, ὡς ἐς
[4, 63]   τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἐς τὸν  Κάσσιον   ἐπανήγαγον. ~Ταρσέων δ' ἐς στάσιν
[4, 89]   μὲν στρατιὰ τοῖς ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον   ἐπὶ τοῦ Μέλανος κόλπου διεκρίθη,
[4, 71]   καὶ τρισὶ ναυσὶν ἀνήγοντο ἐπὶ  Κάσσιον   ἐς Μύνδον ὡς προκαταπλήξοντες τῷ
[4, 112]   εἰκάζουσι τῶν μὲν ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον   ἐς ὀκτακισχιλίους σὺν τοῖς παρασπίζουσι
[4, 87]   Καὶ τοῦτο τοῖς ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον,   ἐς Σηστὸν ἐξ Ἀβύδου περάσασι,
[4, 58]   εἶναι πολεμίους, Βροῦτον δὲ καὶ  Κάσσιον   ἐς τὰς προτέρας ἡγεμονίας ἐπανήγαγον
[4, 86]   Ἀηνόβαρβος ὑπὸ τῶν ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον   ἐς τὸ αὐτὸ ἔργον, ὡς
[4, 64]   στάσιν διῃρημένων οἱ μὲν τὸν  Κάσσιον   ἐστεφανώκεσαν ἐλθόντα πρότερον, οἱ δὲ
[4, 113]   Καί τισιν οὕτως ἀποθανεῖν δοκεῖ  Κάσσιον.   Ἕτεροι δὲ αὐτὸν οἴονται, προσιόντων
[4, 67]   ἔπεμπον δ' ὅμως ἐς τὸν  Κάσσιον   ἔτι πρεσβευτὴν Ἀρχέλαον, ὃς ἐν
[4, 36]   φυγαὶ τοῖς δυναμένοις ἦσαν ἐς  Κάσσιον   Βροῦτον ἐς Λιβύην
[4, 113]   τῷδε καὶ ἀλαλαξάντων μέγα, τὸν  Κάσσιον   ἡγούμενον ἐς ἐχθροὺς ἐμπεσεῖν Τιτίνιον
[4, 66]   ἐς Μύνδον ὅμως, οἳ τὸν  Κάσσιον   ἠξίουν μήτε Ῥόδου καταφρονεῖν, πόλεως
[4, 68]   Ῥοδίους ἀποθανεῖν πάντως  Κάσσιον   ἡσσᾶσθαι. Συμβουλεύω δὲ ἐπὶ τῇ
[4, 69]   μὲν ἐπὶ τῷ σχήματι τὸν  Κάσσιον   καὶ παθεῖν τι ὑπὸ αἰδοῦς,
[4, 3]   μόνα ὑπερθέμενοι διὰ Βροῦτον καὶ  Κάσσιον   κρατοῦντας ἔτι αὐτῶν, Κασσίῳ δὲ
[4, 57]   δὲ ὅμως τοῖς ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον   Κυρήνη τε καὶ Κρήτη· ὧν
[4, 134]   ἦν αὐτοῖς ἄρα καὶ τάδε,  Κάσσιον   μὲν ἐν ἀμφηρίστῳ νίκῃ πάντα
[4, 133]   γάρ τις αὐτῶν Βροῦτον  Κάσσιον   οὐδὲ ἡσσωμένους ἀπέλιπεν, οἱ Ἀντώνιον
[4, 87]   Πυνθανομένοις δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον   περὶ τῶν ὁδῶν Ῥασκούπολις
[4, 138]   δόξα αὕτη, ὡς ἐς  Κάσσιόν   τε καὶ Βροῦτον, ἀπήντα.
[4, 57]   δόξαντι εἶναι· τὰ δ' ἀμφὶ  Κάσσιόν   τε καὶ Βροῦτον, μικρὰ καὶ
[4, 72]   τῆς γῆς ἐνοχλοῦντας καὶ τὸν  Κάσσιον   τοῖς πρὸς θαλάσσῃ τείχεσι τὸ
[4, 87]   Ῥασκούπολις δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν  Κάσσιον,   τρισχιλίους ἱππέας ἔχων ἑκάτερος. Πυνθανομένοις
[4, 63]   Ἰόνιον περώντων. Ἄκων μὲν δὴ  Κάσσιος   Αἴγυπτον ἐκ τῶν ἐλπίδων μεθίει
[4, 62]   ἡσσᾶτο Δολοβέλλας, καὶ  Κάσσιος   αἰρομένου τοῦ χώματος ἔκοπτεν αὐτοῦ
[4, 133]   φροντίσι καὶ πόνοις μὲν  Κάσσιος   ἀμεταστρεπτί, καθάπερ ἐς τὸν ἀγωνιστὴν
[4, 72]   ἦν, καὶ αὐτὴν γιγνομένην  Κάσσιος   ἀπὸ ὄρους καθεώρα· ὡς δὲ
[4, 62]   εἰδέναι συμμαχούσας. ~Ἑτοιμασάμενος οὖν  Κάσσιος   αὖθις ἐκ τῶν παρόντων ἐπανήγετο
[4, 61]   ἀνδράσιν εἷλεν Δολοβέλλας. Καὶ  Κάσσιος   αὖθις ἔπεμπεν ἐς τοὺς ὑπεριδόντας
[4, 121]   ἐγγύτητα ἐστοξεύεσθαι δυναμένων· δὲ  Κάσσιος   αὐτὸν ὅμως ἐφρούρει, μὴ καὶ
[4, 66]   τῶν κελευομένων. Ὧδε μὲν  Κάσσιος   αὐτοὺς ἠμείψατο, καὶ οἱ εὖ
[4, 113]   δ' ἀμφὶ τὸν Καίσαρα διπλασίονα.  ~Κάσσιος   δὲ ἐξ οὗ τῶν διατειχισμάτων
[4, 65]   ἐχώρουν Βροῦτος μὲν ἐπὶ Λυκίους,  Κάσσιος   δὲ ἐπὶ Ῥοδίους, τεθραμμένος τε
[4, 57]   ἐθνῶν ὑπὸ Καίσαρος αὐτοῦ κεχειροτόνηντο.  Κάσσιος   δὲ καὶ Βροῦτος ἐστρατήγουν μὲν
[4, 65]   δὴ καὶ Λαοδίκεια τοιάδε ἐπεπόνθεσαν,  Κάσσιος   δὲ καὶ Βροῦτος συμβολήσαντες ἀλλήλοιν,
[4, 64]   εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο ἑκάτεροι·  Κάσσιος   δὲ νικήσας Δολοβέλλαν καὶ ἐσφορὰν
[4, 59]   πρὸς ὀκτώ. Οὕτω μὲν  Κάσσιος   ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀρίστων
[4, 64]   ἑαυτούς, ἕως ὧδε ἔχοντας  Κάσσιος   ἐκ Συρίας ἐπανιὼν ᾤκτειρέ τε
[4, 81]   ζημίαις καὶ μηνύμασιν, οἵοις καὶ  Κάσσιος   ἐκήρυξεν ἐν Ῥόδῳ. Καὶ οἱ
[4, 73]   Ὧδε μὲν ἑαλώκει Ῥόδος, καὶ  Κάσσιος   ἐν αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ βήματος
[4, 59]   Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν  Κάσσιος   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τῶν ὄντων
[4, 104]   ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος δὲ καὶ  Κάσσιος   ἐπεὶ ἔμαθον, ἵεντο αὐτίκα δρόμῳ,
[4, 71]   πάντα κατακούητε. ~Τοιαῦτα μὲν  Κάσσιος   ἐπειρωνευσάμενος τὸν Ἀρχέλαον ἀπέλυεν, Ἀλέξανδρος
[4, 58]   ὑπακούειν, ἐς τι κελεύοι  Κάσσιος   Βροῦτος. Ἐπὶ δὲ τούτοις
[4, 74]   μετὰ φρουρᾶς ὑπελέλειπτο· δὲ  Κάσσιος   ἡδόμενος τῇ ταχυεργίᾳ τῆς ἁλώσεως
[4, 73]   ~Γιγνομένων δ' ἔτι τούτων ἄφνω  Κάσσιος   ἦν ἐν μέσῃ τῇ πόλει
[4, 132]   οὔτε ἐνδόντος. ~Ὧδε μὲν δὴ  Κάσσιος   καὶ Βροῦτος ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων
[4, 60]   βούλοιτο, ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν αἰσθανόμενος  Κάσσιος   καὶ δεδιώς, μὴ αὑτὸν
[4, 76]   ὡς δὲ ἦλθέ τε  Κάσσιος   καὶ ἔδοξε Λυκίους καὶ Ροδίους
[4, 109]   φρούρια ὁμοῦ πολλά. δὲ  Κάσσιος   κατεπλάγη μὲν τοῦ ἔργου τὴν
[4, 57]   Καίσαρος ἡγεῖσθαι Συρίας μὲν  Κάσσιος,   Μακεδονίας δὲ Βροῦτος. Οὔτε
[4, 134]   αὐθένται καθάπερ ἐγένοντο τοῦ Καίσαρος.  Κάσσιος   μὲν δὴ καὶ Βροῦτος τοιάνδε
[4, 106]   ὅσον ὀκτώ, ἐν οἷς ἐστρατοπέδευσαν,  Κάσσιος   μὲν ἐπὶ τοῦ πρὸς μεσημβρίαν,
[4, 135]   θανάτου· ὧν ἦν Λεύκιός τε  Κάσσιος,   ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ Κασσίου, καὶ
[4, 59]   ὁμοῦ πάντες ἓξ τέλεσιν ἤδη.  ~Κάσσιος   οὖν τήνδε τὴν πολιορκίαν σπουδῇ
[4, 89]   ἐποίουν, καὶ γενομένης ποτὲ  Κάσσιος   (προῦχε γὰρ ἡλικίᾳ) προελθὼν μικρὸν
[4, 1]   τῇ Κελτικῇ· ὅπως δὲ ἔδοσαν  Κάσσιός   τε καὶ Βροῦτος, οἳ καὶ
[4, 99]   εὐθὺς ἄγειν ἀξιούντων, ἡσθεὶς  Κάσσιος   τῇ προθυμίᾳ κατεκήρυξεν αὖθις σιωπὴν
[4, 62]   καὶ Μάρσος ἑαυτόν. δὲ  Κάσσιος   τὴν μὲν τοῦ Δολοβέλλα στρατιὰν
[4, 107]   ὅσα αὐτοῖς ἐνέλειπεν. δὲ  Κάσσιος   τὴν ὁρμὴν τοῦ Ἀντωνίου μανιώδη
[4, 63]   καὶ ἀνεχώρησεν. Αὐτὸς δὲ  Κάσσιος   τὸν μὲν ἀδελφιδοῦν ἐν Συρίᾳ
[4, 70]   ἐς τὰ μέγιστα κινδυνεύουσι Ῥωμαίοις.  Κάσσιος   ὑμῖν ἐστιν τὰς συνθήκας
[4, 124]   ἐξ ἀρχῆς αὐτός τε καὶ  Κάσσιος   ὑφορώμενοι ἐς οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς
[4, 58]   Βροῦτος. Ἐπὶ δὲ τούτοις  Κάσσιος   φθάνει Δολοβέλλαν ἐς τὴν Συρίαν
[4, 114]   τοῦ βίου κατὰ τὴν αὐτοῦ  Κασσίου   γενέθλιον ἡμέραν, ὧδε τῆς μάχης
[4, 88]   ἐννεακαίδεκα τέλη, Βρούτου μὲν ὀκτώ,  Κασσίου   δὲ ἐννέα, ἐντελὲς οὐδέν, ἀλλ'
[4, 138]   τε Πομπηίου καὶ τῶν διαφυγόντων  Κασσίου   καὶ Βρούτου φίλων, λείψανα τοσῆσδε
[4, 135]   τε Κάσσιος, ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ  Κασσίου,   καὶ Κάτων Κάτωνος, ἐμπίπτων
[4, 134]   ἐπέθηκε· καὶ Νίκη, χρύσεον ἀνάθημα  Κασσίου,   κατέπεσεν, ὄρνεά τε πολλὰ ὑπὲρ
[4, 112]   τὸ στρατοπεδον ᾑρήκει, Ἀντώνιός τε  Κασσίου   κρατῶν σὺν ἀμηχάνῳ τόλμῃ τὸ
[4, 67]   Κασσίῳ, δεησόμενον ἤδη τόνδε τοῦ  Κασσίου   λιπαρέστερον· καὶ ἐδεῖτο, τῆς δεξιᾶς
[4, 110]   ἐπιστρέφων εἰς τὸ διατείχισμα τοῦ  Κασσίου,   μεταξὺ τοῦ ἕλους καὶ τοῦ
[4, 111]   αὐτὸ ἤδη τὸ στρατόπεδον τοῦ  Κασσίου,   μόνοι σὺν τῷ Ἀντωνίῳ, ὅσοι
[4, 38]   οὐκ ἐδέξατο, Βρούτου δὲ καὶ  Κασσίου   περὶ Θρᾴκην πεσόντων καὶ τοῦ
[4, 71]   ὥσπερ ἐν πεζομαχίᾳ. Τοῦ δὲ  Κασσίου   πλήθει νεῶν τὰς πολεμίας περιλαβόντος,
[4, 52]   πρὸς Σέξστιον καὶ ἐν Συρίᾳ  Κασσίου   πρὸς Δολοβέλλαν καὶ περὶ Σικελίαν
[4, 60]   Φίγλος. Πυθόμενος δὲ τῆς  Κασσίου   στρατιᾶς ἐς Λαοδίκειαν οἰκείως ἔχουσάν
[4, 110]   καὶ παροδεύσων ἐς τὸ τοῦ  Κασσίου   στρατόπεδον. Γιγνομένου δὲ αὐτῷ τοῦ
[4, 114]   ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν τὸ  Κασσίου   στρατόπεδον καθίστατο. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ
[4, 121]   Λόφος δὲ ἦν ἀγχοτάτω τοῦ  Κασσίου   στρατοπέδου, δυσχερὴς μὲν ὑπὸ ἐχθρῶν
[4, 112]   Ἤδη δὲ καὶ ἔξω τοῦ  Κασσίου   στρατὸς ἡσσᾶτο καὶ τὴν κατάληψιν
[4, 98]   κοινοῦ, ἐπεὶ οὐδὲ νῦν ἐστε  Κασσίου   στρατὸς οὐδὲ Βρούτου μᾶλλον
[4, 111]   βιαζόμενος ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι τῇ  Κασσίου,   τὴν τάξιν τὴν δεδομένην φυλασσούσῃ
[4, 114]   βραδύνας ἑαυτὸν ἔκτεινε· Βροῦτος δὲ  Κασσίου   τὸν νέκυν περικλαίων, ἀνεκάλει τελευταῖον
[4, 113]   τὸν δὲ τῶν ἱππέων ὡς  Κασσίου   φίλον περισχόντων τε σὺν ἡδονῇ
[4, 74]   μᾶλλον ᾑρεῖτο διὰ τὸν ἐκ  Κασσίου   φόβον. δὲ Μοῦρκον μετά
[4, 123]   ἐς ἅπαντας εἶναι καὶ ἀνόμοιον  Κασσίῳ,   αὐστηρῷ καὶ ἀρχικῷ περὶ πάντα
[4, 66]   συμμαχοῦντας, κελεύειν δὲ ἀλλήλοις συμμαχεῖν,  Κασσίῳ   δὲ δεομένῳ εἰρωνεύεσθαι τὰ περὶ
[4, 65]   αὐτῶν διεληλυθέναι τὸν Ἰόνιον ὀκτώ·  Κασσίῳ   δὲ ἐδόκει τῶν μὲν πολεμίων
[4, 88]   Ἰλλυριοὶ Παρθηνοὶ καὶ Θεσσαλοὶ δισχίλιοι,  Κασσίῳ   δὲ Ἴβηρές τε καὶ Κελτοὶ
[4, 3]   καὶ Κάσσιον κρατοῦντας ἔτι αὐτῶν,  Κασσίῳ   δὲ καὶ Βρούτῳ πολεμεῖν Ἀντώνιόν
[4, 107]   πλευρὰς Βρούτῳ μὲν τὰ ἀπόκρημνα,  Κασσίῳ   δὲ τὸ ἕλος καὶ τὴν
[4, 67]   τὰ Ἑλληνικὰ διδάσκαλος γεγένητο τῷ  Κασσίῳ,   δεησόμενον ἤδη τόνδε τοῦ Κασσίου
[4, 27]   ὃς ἐπὶ Βρούτῳ τε καὶ  Κασσίῳ   δικάζων, Καίσαρος τοῖς δικαστηρίοις μετὰ
[4, 108]   καὶ τρισχίλιοι, Βρούτῳ δὲ καὶ  Κασσίῳ   δισμύριοι. Ὥστε πλήθει μὲν ἀνδρῶν
[4, 66]   ἐπ' ἀλλήλους, καὶ ἐπενηνοχέναι Ῥοδίους  Κασσίῳ,   Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντας, κελεύειν δὲ ἀλλήλοις
[4, 130]   κινδύνοις μεταγινώσκοντα εἰπεῖν, ὅτι συνεξετάζεσθαι  Κασσίῳ   καὶ Βρούτῳ δυνάμενος ὑπηρέτης γένοιτο
[4, 63]   τε ἄφνω κατέκανον ὡς ἐπιβουλεύοντα  Κασσίῳ   καὶ χρήματα πολλὰ τὰ ἐκείνου
[4, 114]   νομίζουσί τινες οὔπω κεκελευσμένον ἐργάσασθαι.  ~Κασσίῳ   μὲν δὴ τέλος ἦν τοῦ
[4, 61]   ὅσας εἶχον· βασιλὶς δὲ  Κασσίῳ   μὲν προύφερε λιμὸν ὁμοῦ καὶ
[4, 61]   Ῥόδιοι δὲ καὶ Λύκιοι οὔτε  Κασσίῳ   οὔτε Βρούτῳ συμμαχήσειν ἔφασκον ἐς
[4, 62]   αὑτοῦ καὶ τεμόντα προσέταξε φέρειν  Κασσίῳ   σῶστρον ἴδιον· δὲ τεμὼν
[4, 134]   ἄρα ἐνεμέσησε καὶ προεσήμηνε πολλάκις.  Κασσίῳ   τε γὰρ τὸν στρατὸν καθαίροντι
[4, 5]   χρημάτων πολλῶν, Βρούτῳ μὲν καὶ  Κασσίῳ   τῶν ἀπὸ τῆς Ἀσίας φόρων
[4, 33]   ἐσενέγκαιμέν ποτε μήτε συμπράξαιμεν ὑμῖν  κατ'   ἀλλήλων. Οὐδὲ γὰρ ἐπὶ Καίσαρος
[4, 67]   ὑμῖν αὐτοῖς καθ' ἑτέρων καὶ  κατ'   Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου συνεμαχήσαμεν, ὧν
[4, 12]   πενθερὸς Κοΐντιος. Καὶ οὐ  κατ'   ἀξίωσιν ἄρα μόνην οἵδε τῶν
[4, 110]   πλαγίου τε καὶ πρὸς ἄναντες,  κατ'   αὐτὸ δὴ τὸ μεταίχμιον τῶν
[4, 135]   γνώριμος, πατὴρ Λαβεῶνος τοῦ  κατ'   ἐμπειρίαν νόμων ἔτι νῦν περιωνύμου,
[4, 15]   τριῶν ἀνδρῶν, ὑπ' ἀγνοίας  κατ'   ἐπιβουλήν, ἀπώλλυντο. Καὶ δῆλος ἦν
[4, 54]   Προσέθεντο δὲ καὶ οἱ Σιττιανοί,  κατ'   εὔνοιαν οἵδε πατρῴαν τοῦ Καίσαρος.
[4, 68]   τοῖς θεοῖς καὶ δόξης τῆς  κατὰ   ἀνθρώπους· ὡς οὐδέν ἐστι συνθηκῶν
[4, 20]   καὶ τὴν χεῖρα, τοὺς  κατὰ   Ἀντωνίου λόγους οἷα τυράννου συγγράφων,
[4, 128]   σιγὴ βαθυτάτη. Φυγόντος δὲ τοῦ  κατὰ   Βροῦτον βοή τε παρὰ τῶν
[4, 100]   χώρας βραχείας· καὶ τάδε χρὴ  κατὰ   γῆν αὐτοῖς φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν. Εἰ
[4, 94]   βουλῆς σύμβολον ἐπιζητεῖτε τοῦ  κατὰ   γνώμην αὐτῆς πάντα πεπρᾶχθαι, πλὴν
[4, 100]   τὸ μεῖζον ἔργον ἀξίως αὐτοῦ  κατὰ   γνώμην θεῶν. Καὶ νῦν δέ,
[4, 105]   ἔστι καὶ θάλασσα μετ' αὐτό,  κατὰ   δὲ τὴν ἕω τὰ στενὰ
[4, 99]   τὰ ὑπεσχημένα τῷ στρατῷ, οὐδὲ  κατὰ   δόξαν ἀπήντησε τὰ τῶν προγραφῶν,
[4, 86]   ὑπὸ τριήρων, πνεύματος δὲ πολλοῦ  κατὰ   θεὸν οἰκείου γενομένου διέπτησαν ἀδεῶς,
[4, 123]   δὲ τοῦ στρατοῦ φανερώτερον ἤδη  κατὰ   ἴλας καὶ κατὰ συστάσεις διαπυνθανομένου·
[4, 76]   ποδῶν βαθυτέρας, τὸ δὲ πλάτος  κατὰ   λόγον τοῦ βάθους, ὥστε παρ'
[4, 48]   τῶν ὁπλιτῶν ἐδίδασκε κἀκείνους, ὅτι  κατὰ   μὲν ἔχθραν αὑτὸν οὐκ ἀνελοῦσιν,
[4, 60]   ἕτοιμα ἦν· ἐπῄει τῇ Συρίᾳ,  κατὰ   μὲν τὴν γῆν αὐτὸς μετὰ
[4, 56]   δ' ἀρχόντων πεσόντων στρατὸς  κατὰ   μέρη διέφυγεν· καὶ ὅσοι τῶν
[4, 82]   ὅτε τὸν στρατὸν ὁλκάσιν ἐκπέμποι  κατὰ   μέρη, πνεῦμα ἀπὸ τῆς γῆς
[4, 62]   ἡμέραν ἐσῆλθεν, ὑπανοιχθεισῶν αὐτῷ πυλίδων  κατὰ   μέρη πολλῶν. Ἁλούσης δὲ τῆς
[4, 101]   ἀρίστοις. Τοὺς δὲ λαμβάνοντας ἀεὶ  κατὰ   μέρη προαπέλυον, ἐς Δορίσκον, καὶ
[4, 102]   καὶ διέγραφε καὶ ταῖς ναυσὶ  κατὰ   μέρη πρόσπλουν, ἵν' οἱ περὶ
[4, 55]   Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν τῷ Λαιλίῳ  κατὰ   μέτωπον καὶ αὐτὸς ᾖει μετὰ
[4, 125]   καὶ λόφον σύμμαχον καὶ τὰ  κατὰ   νώτου πάντα ἴδια. Οἱ πολέμιοι
[4, 99]   πολέμιοι, ἡμεῖς δ' αὐτῶν καὶ  κατὰ   νώτου Πομπήιόν τε ὁμογνώμονα ἡμῖν
[4, 65]   καὶ ναυτικὸν ἔχοντας, ἵνα μὴ  κατὰ   νώτου σφίσι γίγνωνται παρὰ τὸ
[4, 107]   μηδὲν ἔτι ἀτείχιστον εἶναι πλὴν  κατὰ   πλευρὰς Βρούτῳ μὲν τὰ ἀπόκρημνα,
[4, 67]   ἐν Ῥόδῳ μέν, ὅσα Ῥόδιοι  κατὰ   πόλεις καὶ πρὸς βασιλέας, ἄλλους
[4, 7]   τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἀνδρῶν προγραφαὶ  κατὰ   πολλὰ τῆς πόλεως προυτίθεντο καὶ
[4, 10]   ὡρισμένους ἔχοντες ὀνομαστὶ τῶν ἄλλων  κατὰ   πρόσταγμα ἀπέχωνται. ~Ἀγαθῇ τύχῃ τοίνυν
[4, 101]   διηρίθμουν καὶ ἕτερα ὑπὲρ αὐτὴν  κατὰ   προφάσεις πολλὰς τοῖς ἀρίστοις. Τοὺς
[4, 82]   δὲ ἐκάλει Καίσαρα, Πομπηίῳ Σέξστῳ  κατὰ   Σικελίαν περὶ αὐτῆς Σικελίας ναυμαχοῦντα.
[4, 86]   μάλιστα) καλοῦντος δ' αὐτὸν Ἀντωνίου  κατὰ   σπουδὴν διέπλει πρὸς αὐτὸν ἐς
[4, 102]   ἐκάλει Δεκίδιον ἐκ τῶν Κορπίλων  κατὰ   σπουδὴν ἐπικουρεῖν οἱ. Καὶ ἐπεκούρει,
[4, 122]   ἐντυγχάνοντα πάντα καὶ πέμπειν σφίσι  κατὰ   σπουδήν. Οὐκ ἀνεχόμενοι δὲ κινδύνου
[4, 63]   καὶ καιροῦ Βροῦτος ἐκάλει  κατὰ   σπουδήν, ὡς ἤδη Καίσαρος καὶ
[4, 107]   τε ἤγειρε πολλὰ καὶ πάντα  κατὰ   σπουδὴν ὠχύρου τάφροις καὶ τείχεσι
[4, 20]   διαιτήσειν καὶ διαλαβόντες ἕτερον ἕτεροι  κατὰ   σύνθημα φονεῖς ἀνεῖλον ὁμοῦ. ~Ἐγνάτιοι
[4, 123]   φανερώτερον ἤδη κατὰ ἴλας καὶ  κατὰ   συστάσεις διαπυνθανομένου· τί κατέγνωκεν ἡμῶν
[4, 110]   τῷ Καίσαρος στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα  κατὰ   σφᾶς ἐπέδραμον καὶ τρέψαντες ἐδίωκον,
[4, 97]   τῷ δήμῳ προτιθέντας τὴν πολιτείαν  κατὰ   τὰ πάτρια. Ὡς οὖν οὐκ
[4, 135]   τοῖς αὐτοῖς ἑαυτοὺς καὶ οἱ  κατὰ   τὰ φρούρια, πολλὰ ὄντα. Τὰ
[4, 90]   χρημάτων καὶ νεῶν καὶ συμμάχων  κατά   τε ἔθνη καὶ βασιλέας. Ὥστε
[4, 16]   οὖν τοιάδε ἕτερα ἐν αὐτῇ  κατά   τε Σύλλαν καὶ ἔτι πρὸ
[4, 59]   τὰ Μούρκου τέλη καὶ Μαρκίου,  κατά   τε φιλίαν αὐτῷ παραδιδόντων καὶ
[4, 118]   καὶ αὐτίκα διεμέτρει τὴν δωρεὰν  κατὰ   τέλη· δοκεῖ δέ τισι καὶ
[4, 114]   δὴ τέλος ἦν τοῦ βίου  κατὰ   τὴν αὐτοῦ Κασσίου γενέθλιον ἡμέραν,
[4, 22]   πρὸ τούτου γέγραψαι. Καὶ εἰπὼν  κατὰ   τὴν τάξιν ἔκτεινεν ἄμφω. ~Ταῦτα
[4, 29]   καὶ προυγράφη. Ἔτυχε δὲ ἀναψύχων  κατὰ   τὸ ἄντρον, καὶ αὐτῷ τῶν
[4, 59]   τε φιλίαν αὐτῷ παραδιδόντων καὶ  κατὰ   τὸ δόγμα τῆς βουλῆς ἐς
[4, 115]   τοῦ πνεύματος, ἐν γαλήνῃ σταθερᾷ  κατὰ   τὸ πέλαγος ἠλῶντο, ὑπό του
[4, 48]   ἀφῖκτο μὲν ἐπὶ τὴν ἠιόνα  κατὰ   τὸ συγκείμενον, βραδύνοντος δὲ τοῦ
[4, 116]   ἡμέρας τῇ περὶ Φιλίππους μάχῃ  κατὰ   τὸν Ἰόνιον ἐπεγίγνετο, εἴτε ναυάγιον
[4, 123]   τοῦ λιμοῦ καὶ περὶ τῇς  κατὰ   τὸν Ἰόνιον εὐπραξίας καὶ τῶν
[4, 38]   πολέμιος, καὶ περὶ Ἄκτιον ναυαρχήσαντα  κατὰ   τοῦ Ἀντωνίου στρατηγὸν ἔπεμψεν ἐπὶ
[4, 22]   ἀδελφῶν μὲν αὑτὸν ἔρριψε  κατὰ   τοῦ ῥεύματος, καὶ θεράπων αὐτοῦ
[4, 112]   οἱ ἕτεροι μέγα ἂν εἰργάσαντο  κατὰ   τῶν ἑτέρων, ἀσυντάκτως ὧδε ἀχθοφορούντων.
[4, 92]   κρίνοντες δὲ αὐτοὶ καὶ ψηφιζόμενοι  κατὰ   φυλὰς λόχους καὶ ἀποφαίνοντες
[4, 119]   αὐτοὺς προκαλουμένων μὴ δέχωνται μηδὲ  καταβαίνωσιν   ἀπὸ τῶν ὀρῶν, ἀλλὰ ἀντὶ
[4, 130]   ἐς τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων  καταβησόμενος   ἐπὶ τὴν θάλασσαν· ἐπεὶ δὲ
[4, 16]   ὕστερον ἐπάνοδος ἐπανελθόντων ἀφανὴς  καταβίωσις)   ἀλλ' ὅσα παραλογώτατα ὄντα μάλιστα
[4, 75]   μέχρι σχολάσειεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν  καταγαγεῖν,   ἐν δὲ τοῖς θησαυροῖς εὗρε
[4, 26]   ᾖει, διαδράντων δὲ ἐκείνων ὑπέστρεψε  καταγινώσκων   τοῦ βίου καὶ ἑαυτὸν ἐμήνυσε
[4, 114]   ἔνθα λαθραίως θάψειαν, ἵνα μὴ  καταδακρύσειε   τὸν στρατὸν ὁρῶντα, αὐτὸς ἄσιτός
[4, 30]   τοὺς παροδεύοντας καὶ ἐπὶ ἔργῳ  καταδεῖν   εἰθισμένου. Οἷα δὲ παῖς ἐκ
[4, 11]   τοῖς ὑπομνήμασιν ἡμῶν, ἵνα μὴ  κατάδηλος   Ὧδε μὲν εἶχεν
[4, 107]   τῶν πολεμίων. Καὶ εὐθὺς ἦν  κατάδηλος   τῶν στρατοπέδων ἐλάττωσίς τε
[4, 28]   λῃστὴς καὶ ἐπὶ τῷδε θανάτῳ  καταδικαζόμενος   ἠνείχετο. Ὡς δὲ αὐτὸν ἔμελλον
[4, 27]   τῶν ἄλλων δικαστῶν κρύφα τὴν  καταδικάζουσαν   φερόντων, μόνος τὴν ἀπολύουσαν ἤνεγκε
[4, 95]   αὐτοῖς δημεύεται, καὶ κτείνονται χωρὶς  καταδίκης   ἐν οἰκίαις, ἐν στενωποῖς, ἐν
[4, 18]   καὶ κλοπῆς ἁλόντι φυγεῖν ἐκ  καταδίκης.   ~Κικέρων δέ, ὃς μετὰ Γάιον
[4, 69]   Ῥόδιοι φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν  καταδουλοῦντος   ἑτέροις, οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς
[4, 98]   ἐνῆν ἀκινδύνως ἅπασι τὰ ὅπλα  καταθέσθαι   καὶ τοὺς στρατοὺς πάντας ἀποδοῦναι
[4, 126]   τις ὑμῶν τὴν ἰδίαν πρόκλησιν  καταισχύνῃ   μηδὲ τῆς ἀπειλῆς ἐλάττων γένηται·
[4, 37]   ἕξειν, ἕως ἂν ἡμᾶς ὁμοῦ  κατακάνῃς·   τὰ γὰρ ὅμοια καὶ τοῖς
[4, 123]   οἱ τοὺς καθ' ἡμᾶς πολεμίους  κατακανόντες,   οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἑλόντες;
[4, 123]   ἔνδον μετὰ ἀπραξίας καὶ φόβου  κατακεκλεισμένοι.   Ἐδυσχέραινον δὲ καὶ οἱ ἡγεμόνες
[4, 76]   ἡμέραις ἐξείργαστο, καὶ οἱ Ξάνθιοι  κατακλεισθέντες   ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ αὐτοῖς Βροῦτος
[4, 17]   τῶν ὁπλιτῶν λοχαγὸς ἐκέλευεν ἠρεμεῖν  κατακλιθέντας,   τὸν δὲ Σάλουιον, ὡς εἶχε,
[4, 70]   ὑμῖν, ἢν μὴ ἐς πάντα  κατακούητε.   ~Τοιαῦτα μὲν Κάσσιος ἐπειρωνευσάμενος
[4, 70]   ἀλλὰ φυγάδας ξένους  κατακρίτους,   ὡς οἱ προγράψαντες λέγουσιν, ἡγεῖσθε,
[4, 55]   ἀποκλεισθείη, καὶ λόφον ἐν μέσῳ  καταλαβεῖν,   Ἀραβίωνα δὲ ἀρτώμενον αὐτοῦ κτεῖναί
[4, 110]   ἔκτεινον οἷα πλαγίους ἀθρόως, οὓς  καταλάβοιεν.   Ἀρξάμενοι δ' ἅπαξ ἔργου καὶ
[4, 102]   αὐτὴν ἑτέρων τε καὶ Χαλκιδέων  καταλαβόντων   καὶ θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει ταῖς
[4, 44]   οἰκέτου. Μενηνίου δὲ τὴν οἰκίαν  καταλαβόντων   ὁπλιτῶν, θεράπων ἐς τὸ τοῦ
[4, 59]   οὖν τήνδε τὴν πολιορκίαν σπουδῇ  καταλαβὼν   τόν τε τοῦ Βάσσου στρατὸν
[4, 82]   γῆς πολὺ φυλάσσων, ἵνα μὴ  καταλαμβάνοιντο   ὑπὸ τοῦ Μούρκου. Κακοπαθῶν δὲ
[4, 92]   εἰ δέοι. Καὶ τί μοι  καταλέγειν   τὰ πολλά, ὅσα ἴστε; ~Ἀλλ'
[4, 5]   ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς  καταλέγοντες,   οἰκείους τε σφῶν αὐτῶν
[4, 69]   πρὸς μοναρχίαν. Καὶ δημοκρατίαν ἀβοήθητον  καταλείπετε   οἱ παρακαλοῦντες ὑπὲρ αὐτονομίας· φιλίαν
[4, 59]   διαρριφέντων ὑπὸ Καίσαρος Κλεοπάτρᾳ  καταλελειμμένων·   καὶ αὐτὸν Κάσσιος ἐν
[4, 58]   αὐτῶν Καῖσαρ ἐν Συρίᾳ  καταλελοίπει,   τὰ ἐς Παρθυαίους ἤδη διανοούμενος,
[4, 20]   Κικέρωνος ἀδελφός, ἅμα τῷ παιδὶ  καταληφθεὶς   ἐδεῖτο τῶν σφαγέων πρὸ τοῦ
[4, 121]   στρατοπέδου, δυσχερὴς μὲν ὑπὸ ἐχθρῶν  καταληφθῆναι,   διὰ τὴν ἐγγύτητα ἐστοξεύεσθαι δυναμένων·
[4, 14]   ὡς ἐν στάσεσιν πολέμου  καταλήψεσιν·   οὐ γάρ, ὡς ἐν ἐκείνοις,
[4, 112]   Κασσίου στρατὸς ἡσσᾶτο καὶ τὴν  κατάληψιν   ἰδὼν τοῦ στρατοπέδου διεσκίδνατο ἀκόσμως.
[4, 9]   δοκεῖ τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω  καταλιπεῖν,   ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ
[4, 99]   ἐπὶ τῶν χρειῶν ἄλλα πολλαχοῦ  καταλιπόντες·   ἱππεῦσι δὲ καὶ ναυσὶ πολὺ
[4, 16]   τὸ νῦν ἄρχον ἀφ' ἑαυτοῦ  καταλιπόντος,   ἐπιφανέστερα. Ὧν τὰ λαμπρὰ καὶ
[4, 70]   εὐεργεσίας καὶ μισθοὺς ἀντικεκόμισθέ που,  καταλογίζῃ,   ὅτι δὲ ἡμῖν ἐς τὴν
[4, 76]   σφῶν καθεῖλον, ἵνα μὴ ἐς  κατάλυσιν   αὐτοῖς Βροῦτος μηδ' ἐς
[4, 92]   μόνου τοῦ περὶ ὑμᾶς μέρους  καταμάθοιτε.   γὰρ δῆμος ὑμεῖς ἐν
[4, 40]   ~Ἀπουληίῳ δὲ ἠπείλησεν γυνὴ  καταμηνύσειν   αὐτόν, εἰ μόνος φεύγοι· καὶ
[4, 78]   τὸ τεῖχος ἄνω καί, ὅτε  καταπαγείη   τινὰ αὐτῶν, ἑαυτοὺς ἀνίμων. ~Οἰνοανδεῖς
[4, 111]   καὶ τὸ γιγνόμενον ὡς ἄλογον  καταπεπληγμένῃ.   Ῥήξας δ' αὐτὴν ὑπὸ τόλμης
[4, 97]   ἡμᾶς ὡς εὐαγεῖς καὶ δημοκρατικοὺς  καταπεφευγότας   καὶ τὰ ἡμέτερα ᾕρημένους καὶ
[4, 44]   πρὸς τὸ συγκύρημα τοῦ τόπου  καταπλαγεὶς   συνεκρύφθη μετὰ τοῦ θεράποντος ἐν
[4, 8]   κατέσκαψαν κατήρειψαν, τὰς δὲ  καταπλήξαντες   ἐπάγουσι τῇ πατρίδι καθ' ἡμῶν.
[4, 15]   βρόχοις χρώμενοι καὶ τὰ σώματα  καταποντοῦντες   ῥιπτοῦντες ἀπὸ τῶν τεγῶν
[4, 101]   ὀλίγον ἐφείποντο. Δύο δὲ ἀετοὶ  καταπτάντες   ἐς τῶν σημείων δύο αἰετοὺς
[4, 63]   τὰ ἐκείνου καὶ τὴν ἄλλην  κατασκευὴν   ἐς τὸν Κάσσιον ἐπανήγαγον. ~Ταρσέων
[4, 36]   ἀπήντα καὶ ἐσθῆτος αὐτίκα καὶ  κατασκευῆς   ἐμερίζετο· τοῖς δὲ ἀξίοις καὶ
[4, 55]   τῶν ἱππέων πέμψαντος ἔς τινα  κατάσκεψιν,   Σέξστιος Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν
[4, 7]   Τίτιος ἐνομοθέτει καινὴν ἀρχὴν ἐπὶ  καταστάσει   τῶν παρόντων ἐς πενταετὲς εἶναι
[4, 111]   καὶ τοὺς ἐν ταῖς πύλαις  καταφονεύων   καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ
[4, 74]   τοξοτῶν τινων ἐπὶ νεῶν ἑξήκοντα  καταφράκτων   ἐς Πελοπόννησον ἔπεμπε ναυλοχεῖν περὶ
[4, 66]   τὸν Κάσσιον ἠξίουν μήτε Ῥόδου  καταφρονεῖν,   πόλεως ἀμυναμένης ἀεὶ τοὺς καταφρονήσαντας,
[4, 66]   καταφρονεῖν, πόλεως ἀμυναμένης ἀεὶ τοὺς  καταφρονήσαντας,   μήτε συνθηκῶν, αἳ Ῥοδίοις εἰσὶ
[4, 107]   καὶ εὐθὺς ἐξ ἐφόδου σὺν  καταφρονήσει   παραστρατοπεδεύσαντος. Φρούριά τε ἤγειρε πολλὰ
[4, 35]   ἐπεῖχεν, δὲ στρατὸς σὺν  καταφρονήσει   χείρονα ἐποίουν. Ὡς γὰρ τῶν
[4, 12]   ὕποπτον ἦν ἐς λαθραίους  καταφυγάς·   τήν τε χώραν ἐπετέτραπτο τοῖς
[4, 19]   ἀμφὶ Καιήτην πόλιν τῆς Ἰταλίας,  καταχθεὶς   ἠρέμει. Πλησιαζόντων δὲ τῶν ἐρευνωμένων
[4, 57]   κατέλαβον καὶ ψηφισθείσης αὐτοῖς ἀμνηστίας  κατέβησαν.   δὲ δῆμος ἐπὶ τῇ
[4, 54]   ὢν τοῖς Πομπηιανοῖς διὰ τάδε,  κατεγίνωσκεν   ἀεὶ τῆς μοίρας ὡς ἀτυχούσης
[4, 123]   καὶ κατὰ συστάσεις διαπυνθανομένου· τί  κατέγνωκεν   ἡμῶν στρατηγός; Τί ἔναγχος
[4, 5]   οἱ θανάτου τε καὶ δημεύσεως  κατεγνωσμένοι   ἀπὸ μὲν τῆς βουλῆς ἀμφὶ
[4, 6]   τῶν ἐμφυλίων κακῶν καὶ μόνους  κατεγνωσμένους,   πίστεις τε τοῖς ἄλλοις δημοσίας
[4, 19]   ὅση γένοιτο ἂν δημαγωγοῦ μοναρχία,  κατέγνωστο   μὲν ἅμα τῷ παιδὶ καὶ
[4, 46]   δὲ ἀπελεύθερος εὐθὺς μὲν προγραφέντα  κατέδησεν   ὡς παραδώσων τοῖς σφαγεῦσι, νυκτὸς
[4, 13]   ἄτοπα ἐκ τοῦ πρὶν περιφανοῦς.  Κατέδυνον   γὰρ οἱ μὲν ἐς φρέατα,
[4, 71]   καὶ δύο ἀνερράγησάν τε καὶ  κατέδυσαν   καὶ αἱ λοιπαὶ βεβλαμμέναι διέφυγον
[4, 61]   Σιδωνίων ἐπανήχθη τῷ Δολοβέλλᾳ, καὶ  κατέδυσαν   μὲν ἑκατέρου νῆες ἱκαναί, πέντε
[4, 40]   Ἄντιον δὲ γυνὴ στρωματοδέσμῳ  κατείλησε   καὶ ἐπέθηκε τοῖς μισθοῦ φέρουσι
[4, 25]   Σαυνίταις ἐν τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ  κατειργασμένος,   διὰ δὲ περιφάνειαν ἔργων καὶ
[4, 103]   καὶ Δεκίδιος τὰ Σαπαίων  κατεῖχον   ἰσχυρῶς. Καὶ πάλιν ἦν ἄπορα
[4, 12]   ταῖς προγραφαῖς αἵ τε πύλαι  κατείχοντο   καὶ ὅσαι ἄλλαι τῆς πόλεως
[4, 80]   συνέτρεχον καὶ τὰ φίλτατα σφῶν  κατέκαινον,   ἑκόντα τὴν σφαγὴν ὑπέχοντα. Οἰμωγῆς
[4, 84]   Καῖσαρ ἀνῃρέθη καὶ βουλὴ  κατεκάλει   Πομπήιον. δὲ ἐν Μασσαλίᾳ
[4, 94]   τυραννίδα ἠνώχλει λανθάνων περὶ Ἰβηρίαν,  κατεκάλεσέ   τε ἐκ τῆς φυγῆς καὶ
[4, 8]   λεγομένῳ βουλευτηρίῳ, ὑπὸ ὄψεσι θεῶν,  κατέκανον   εἴκοσι καὶ τρισὶ σφαγαῖς ἐνυβρίσαντες,
[4, 63]   Καππαδοκίαν, οἳ Ἀριοβαρζάνην τε ἄφνω  κατέκανον   ὡς ἐπιβουλεύοντα Κασσίῳ καὶ χρήματα
[4, 99]   ἡσθεὶς Κάσσιος τῇ προθυμίᾳ  κατεκήρυξεν   αὖθις σιωπὴν καὶ αὖθις ἔλεγε·
[4, 96]   αἰτίαν ὑπὸ μὲν τῆς βουλῆς  κατεκλήθη   τε καὶ θαλασσοκράτωρ ἐγένετο, ὑπὸ
[4, 25]   τὸ σκάφος, ἐμπεσὼν τοῖς πολεμίοις  κατεκόπη.   ~Νάσων δὲ ὑπὸ ἐξελευθέρου, παιδικῶν
[4, 109]   καὶ τὰ ἐρυμνὰ τῶν ἐντὸς  κατέλαβε   καὶ ἐχαράκωσε φρούρια ὁμοῦ πολλά.
[4, 28]   ἑτέρων διωκόμενος δρόμῳ τοὺς προτέρους  κατέλαβε   καί Ὑμεῖς, ἔφη, με κτείνατε
[4, 87]   Σαπαίων, τῆς Ῥασκουπόλιδος ὄντα ἀρχῆς,  κατέλαβον,   μόνῃ διελθεῖν ἔστιν ἐς
[4, 57]   μὲν σφαγεῖς αὐτοῦ τὸ Καπιτώλιον  κατέλαβον   καὶ ψηφισθείσης αὐτοῖς ἀμνηστίας κατέβησαν.
[4, 121]   Ἐκλειφθέντα δὲ ὑπὸ τοῦ Βρούτου  κατέλαβον   οἱ περὶ τὸν Καίσαρα νυκτὸς
[4, 48]   χρήματα καὶ αὐτὸς ἐφ' ὅτῳ  κατελείφθη.   Οἱ δὲ ἐπίστευον ἅπασιν ἤδη,
[4, 50]   ὁμοῦ. ~Βαλβίνῳ δέ, ἐκφυγόντι καὶ  κατελθόντι   σὺν Πομπηίῳ καὶ ὑπατεύοντι οὐ
[4, 30]   ὑπὸ λιμοῦ ἐς τὰ πεδινὰ  κατελθὼν   ἐλήφθη πρὸς ἀνδρὸς λῃστεύειν τοὺς
[4, 28]   δὲ λοιπὸν σῶμα τοῖς Μιντουρναίοις  κατέλιπε.   Λάργον ἕτεροι συνελάμβανον ἐν χωρίοις,
[4, 107]   καὶ τὴν παρασκευὴν ἐν αὐτῇ  κατέλιπε   μεθ' ἑνὸς τέλους, οὗ Πινάριος
[4, 41]   καὶ λαθὼν ἐν ἀγρῷ νεωνήτῳ  κατέλιπεν,   ἔνθα πρεσβύτης μεταμορφῶν ἑαυτὸν
[4, 106]   χάρακα καὶ πύλας ἐν μέσῳ  κατέλιπον,   ὡς ἓν εἶναι τὰ δύο
[4, 134]   καὶ Νίκη, χρύσεον ἀνάθημα Κασσίου,  κατέπεσεν,   ὄρνεά τε πολλὰ ὑπὲρ τὸ
[4, 136]   πυρὸς ἐνεχθείσης ἁρπάσασα τῶν ἀνθράκων  κατέπιεν.   Ὅσοι δ' ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν
[4, 109]   ὁμοῦ πολλά. δὲ Κάσσιος  κατεπλάγη   μὲν τοῦ ἔργου τὴν ἐπίνοιάν
[4, 20]   μὲν θεράποντες ὡς ἐλευσομένων πλεόνων  κατεπλάγησαν,   δὲ Λαίνας, καὶ δίκην
[4, 107]   εἰ καὶ ἐξ ἀπορίας ἐγένετο,  κατέπλησσε   τοὺς πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω καὶ
[4, 41]   νόμισμα ἐρρίπτει, ἕως τὸν ἄνδρα  κατεπλούτισαν.   Ἀρριανοῦ δὲ καὶ ἐν τῇ
[4, 2]   τὴν νῆσον καὶ τῇ χλαμύδι  κατέσειεν   ἥκειν ἑκάτερον. Οἱ δὲ ἐπὶ
[4, 8]   μὲν οὐ πείθοντες ἐνέπρησαν  κατέσκαψαν   κατήρειψαν, τὰς δὲ καταπλήξαντες
[4, 77]   διέμενον. Ὡς δὲ καὶ αὗται  κατεσύρησαν   καὶ οἱ πύργοι διερρώγεσαν, ὑποτοπήσας
[4, 4]   χωρὶς ἑαυτοῦ μόνου, τὸ στόμα  κατέσχε   καὶ τὸ πνεῦμα, ἕως ἀπέθανεν.
[4, 121]   προβολὴν τοῖς τοξεύμασιν. Ὡς δὲ  κατέσχον,   ἄλλα τέλη δέκα μετεστρατοπέδευον ὑπὲρ
[4, 133]   εἶναι χρήσιμοι τῇ πατρίδι, ἄμφω  κατεφρόνησαν   ὁμοίως. Ἐν δὲ ταῖς φροντίσι
[4, 32]   τοιαῖσδε, ἐπὶ τὰς γυναῖκας ὑμῶν  κατεφύγομεν·   δὲ οὐχ ἥρμοζεν, ὑπὸ
[4, 87]   ἐπὶ τὰ Σαπαίων στενὰ ἄγειν,  κατεχόντων   δὲ αὐτὰ τῶν πολεμίων ἀμήχανα
[4, 47]   ἐπαύλει, ἔνθα Ἀντώνιος, ὅτε διοδεύοι,  κατήγετο·   καὶ τὸν Οὐάρρωνα οὐδεὶς ἔνδον
[4, 50]   εἶπεν· Ἐμοὶ μὲν καὶ οἱ  κατήγοροι   μαρτυροῦσιν ἐπιείκειαν, οὐδὲ γυναικί με
[4, 33]   τιμωμένων οὐδὲ ὑπὸ μηνυταῖς  κατηγόροις   οὐδὲ πρὸς ἀνάγκην βίαν,
[4, 81]   δὲ ἐς Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου  κατῄει,   πόλιν ἐοικυῖαν ἐπινείῳ Ξανθίων, καὶ
[4, 108]   μὲν ἐπὶ τῶν ὑψηλοτέρων, οὐ  κατῄεσαν   δέ· οὐ γὰρ ἐγνώκεσαν ἐς
[4, 48]   Καὶ αὐτῷ καὶ οἵδε πεισθέντες  κατῄεσαν   ἐπὶ τὴν θάλασσαν· γυνὴ
[4, 8]   πείθοντες ἐνέπρησαν κατέσκαψαν  κατήρειψαν,   τὰς δὲ καταπλήξαντες ἐπάγουσι τῇ
[4, 51]   διὰ τόδε καὶ προεγράφη. Καὶ  κατήχθη   καὶ Καίσαρι φίλος ἐγίγνετο καὶ
[4, 46]   Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ παραδοὺς Βιθυνίαν  κατήχθη.   Οὐεντίδιον δὲ ἀπελεύθερος εὐθὺς μὲν
[4, 121]   ἐπιούσης πάλιν ἐξέτασσε· καὶ οὐ  κατιόντων   οὐδὲ τότε τῶν πολεμίων
[4, 102]   χρωμένων οὔτε ἐς τὰ παράλια  κατιόντων   ὑπὸ δέους τῶν ἐπιπλεόντων· Ἑλλήνων
[4, 3]   ἄλλαις τε δωρεαῖς καὶ ἐς  κατοικίαν   δόσεσι τῶν Ἰταλικῶν πόλεων ὀκτωκαίδεκα,
[4, 104]   βοή, μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν  κατόπιν   ἑξῆς, ἐπὶ τοὺς ὑστάτους περιῄει.
[4, 109]   τὸ ἕλος ἐργάσασθαι λαθών, ἵνα  κατόπιν   τῶν ἐχθρῶν ἔτι ἀγνοούντων γενόμενος
[4, 50]   δὲ οὐκ ἐγὼ μὲν προέγραψα,  κάτω   δέ εἰμι τῶν προγραφέντων. Ἀλλ'
[4, 89]   τε ἴδιος καὶ συμμαχικός,  κάτω   περιστάντες, ἥδοντο εὐθὺς ἐπὶ τῇ
[4, 135]   ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ Κασσίου, καὶ  Κάτων   Κάτωνος, ἐμπίπτων ὅδε τοῖς
[4, 136]   δ' Βρούτου μὲν γυνή,  Κάτωνος   δὲ ἀδελφὴ τοῦ νεωτέρου, ἐπείτε
[4, 135]   αὐτοῦ Κασσίου, καὶ Κάτων  Κάτωνος,   ἐμπίπτων ὅδε τοῖς πολεμίοις πολλάκις,
[4, 133]   καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν πολλοῖς καὶ  κατώρθουν.   Ἐθνῶν τε ἐκράτησαν ἀπὸ Μακεδονίας
[4, 20]   τινὰ διὰ τοῦ Κικέρωνός ποτε  κατωρθωκώς,   ἐκ τοῦ φορείου τὴν κεφαλὴν
[4, 111]   βιαίῳ καὶ ἐς τὸ ἕλος  κατώσαντες   ἐπανῄεσαν ἐς αὐτὸ ἤδη τὸ
[4, 105]   τῷ ποταμῷ γενέσθαι τὸ ὄνομα.  Κατωφερὲς   δ' ἐστὶ τὸ πεδίον, ὡς
[4, 135]   τῇ ἀρίστῃ φοινικίδι εὐθὺς καὶ  καύσας   τὰ λείψανα τῇ μητρὶ Σερουιλίᾳ
[4, 41]   κεκόλαπτο ἐκ διαθηκῶν· Τὸν ἐνθάδε  κείμενον   υἱὸς οὐ προγραφεὶς προγραφέντα ἔκρυψέ
[4, 47]   τόλμαν ἐκ δειλίας μετέβαλε καὶ  κειράμενος   ἡγεῖτο ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ διδασκαλείου
[4, 109]   ἐν τῷ ἕλει δίοδον στενήν,  κείρων   τε τὸν δόνακα καὶ χῶμα
[4, 113]   Διὸ καὶ νομίζουσί τινες οὔπω  κεκελευσμένον   ἐργάσασθαι. ~Κασσίῳ μὲν δὴ τέλος
[4, 96]   δέκα μυριάδων τιμᾶσθαι τὰ ὄντα  κεκελευσμένος   ὑπὸ μηνύμασι καὶ ζημίαις,
[4, 25]   δὲ καὶ αὐτὸς διερρίπτει, μέχρι  κεκενωμένης   ἐπικλείσας ἐνέπρησε καὶ ἀπώλετο, καὶ
[4, 128]   πονοῦντας ἔτι προσπονῆσαι καὶ τοὺς  κεκμηκότας   ἐνήλλασσον, ὥστε θυμὸς αἰεὶ
[4, 114]   μὲν δὴ προκαλούμενοι ἡμᾶς ὡς  κεκμηκότας   οὐδὲ ἀπεπείρασαν. ~Ἧι δὲ ἡμέρᾳ
[4, 77]   συνεχῶς. Οἱ δὲ ἀκμῆσιν αἰεὶ  κεκμηκότες   συμφερόμενοι καὶ τετρωμένοι πάντες, ὅμως
[4, 41]   δὲ καὶ ἐν τῇ στήλῃ  κεκόλαπτο   ἐκ διαθηκῶν· Τὸν ἐνθάδε κείμενον
[4, 131]   τὰ ὕστατα προστάγματα, εἰ ἤδη  κέκριται.   Καὶ εἰπὼν ἐνήρεισε ταῖς λαγόσι
[4, 26]   ὑπέσχε. Φιλοδέσποτος δὲ οἰκέτης τὸν  κεκτημένον   ἐπὶ λόφου ἐκάθισε καὶ αὐτὸς
[4, 44]   ἀπελεύθερος αὐτοῦ Οὐινίου, Φιλήμων, οἰκίαν  κεκτημένος   λαμπράν, ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆς
[4, 73]   καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν τοὺς  κεκτημένους   εἰς ἡμέραν ῥητήν· καὶ ἐπεκήρυξε
[4, 71]   ἐμπειρία διέφθαρτο ὑπὸ τῆς στενοχωρίας  κεκυκλευμένοις,   αἱ δὲ ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις
[4, 17]   τὸν Ἀντώνιον ἐν μὲν ἀρχῇ  κεκωλυκὼς   εἶναι πολέμιον, ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς
[4, 66]   ἐπενηνοχέναι Ῥοδίους Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντας,  κελεύειν   δὲ ἀλλήλοις συμμαχεῖν, Κασσίῳ δὲ
[4, 66]   ἔφη κρινεῖν, τὰς δὲ συνθήκας  κελεύειν   ὅπλα μὴ φέρειν ἐπ' ἀλλήλους,
[4, 58]   Συρίας, ὑπακούειν, ἐς τι  κελεύοι   Κάσσιος Βροῦτος. Ἐπὶ δὲ
[4, 66]   ἢν μὴ θᾶσσον ἀνέχωνται τῶν  κελευομένων.   Ὧδε μὲν Κάσσιος αὐτοὺς
[4, 124]   αὐτῷ καὶ τῶν ἡγεμόνων καὶ  κελευόντων   νῦν μὲν ἀποχρήσασθαι τοῦ στρατοῦ
[4, 66]   τῆς Ῥωμαίων βουλῆς πυθέσθαι, καὶ  κελευούσης   ἔφασαν συμμαχήσειν. Οἱ μὲν δὴ
[4, 73]   ὡς ἐπὶ δοριαλώτῳ. Ἀτρεμεῖν τε  κελεύσας   τὸν στρατὸν ἀκριβῶς καὶ θάνατον
[4, 1]   Ἀσίᾳ καὶ Δέκμος ἐν τῇ  Κελτικῇ·   ὅπως δὲ ἔδοσαν Κάσσιός τε
[4, 2]   νειμαμένους, ἔχειν Ἀντώνιον μὲν τὴν  Κελτικὴν   ἅπασαν ἄνευ τῆς συναφοῦς τοῖς
[4, 2]   Πυρηναίοις ὄρεσιν, ἣν παλαιὰν ἐκάλουν  Κελτικήν·   ταύτης δὲ Λέπιδον ἄρχειν καὶ
[4, 9]   χερσὶν ὄντων, Ἰβηρίας τε καὶ  Κελτικῆς   καὶ τῶνδε τῶν οἴκοι, ἕν
[4, 88]   Κασσίῳ δὲ Ἴβηρές τε καὶ  Κελτοὶ   δισχίλιοι καὶ ἱπποτοξόται Ἄραβές τε
[4, 88]   Ἱππέες δὲ ἦσαν Βρούτῳ μὲν  Κελτοὶ   καὶ Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι καὶ Θρᾷκες
[4, 95]   ἁλῶναι· καὶ οὐδενὸς ἀπέτεμνον οἱ  Κελτοὶ   κεφαλὰς οὐδὲ ἐνύβριζον ἀνῃρημένοις οὐδὲ
[4, 58]   καὶ Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος ἐν  Κελτοῖς,   χαλεπαίνουσα βουλὴ Δολοβέλλαν μὲν
[4, 38]   τοῦ Ἀντωνίου στρατηγὸν ἔπεμψεν ἐπὶ  Κελτοὺς   ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι.
[4, 33]   πατρίδος φόβος; Ἴτω τοίνυν  Κελτῶν   πόλεμος Παρθυαίων, καὶ οὐ
[4, 86]   Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις  κεναῖς.   Αἱ δὲ καὶ τότε, καὶ
[4, 78]   μὲν ἐσχεδίαζον κλίμακας, οἱ δὲ  κεραίας   τοῖς τείχεσι προστιθέντες ὡς διὰ
[4, 13]   ὑπωροφίας τῶν τεγῶν ταῖς  κεραμίσι   βυομέναις ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς βαθυτάτης.
[4, 117]   περιώνυμον αὐτοῖς ὂν ἐπεπίστευτο τὸ  κέρας,   διεφθείρατε ἅπαν καὶ τοὺς ἐπιτεταγμένους
[4, 4]   καὶ λιθώδεις ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ  κεραυνοὶ   συνεχεῖς ἐς ἱερὰ καὶ ἀγάλματα
[4, 14]   ἀμερίμνῳ περὶ σφῶν καὶ ἐπὶ  κέρδει   γενόμενοι τοὺς ἄλλους ἐπὶ μισθῷ
[4, 7]   τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐπὶ ῥητῷ  κέρδει   φέρεσθαι· καὶ ἦν τὸ κέρδος
[4, 7]   τὸν ἐθέλοντα ἐπὶ τοῖς ἴσοις  κέρδεσι.   ~Καὶ εἶχεν οὕτως προγραφή·
[4, 14]   τῶν ἀναιρουμένων διήρπαζον, καὶ τὸ  κέρδος   αὐτοὺς ἀπο τῆς συνέσεως τῶν
[4, 7]   κέρδει φέρεσθαι· καὶ ἦν τὸ  κέρδος   ἐλευθέρῳ μὲν ἀργύριον, θεράποντι δὲ
[4, 14]   οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ τὸ σφέτερον  κέρδος   τοῦ πρὸς αὐτὸν ἐλέου προυτίθει·
[4, 26]   πυράν, ἵνα ἔχοιεν λέγειν, ὅτι  Κέστιον   ἀποθανόντα θάπτοιεν. Καὶ οἱ μὲν
[4, 26]   ἐπὶ θρόνου τοὺς σφαγέας περιμένων.  Κέστιος   δὲ ἐν χωρίοις παρὰ εὐνόοις
[4, 21]   πληγῆς ἀπέθανον· καὶ αὐτῶν αἱ  κεφαλαὶ   μὲν ἀπετέτμηντο, τὰ δὲ λοιπὰ
[4, 95]   δημάρχων καὶ ἀγορανόμων καὶ ἱππέων  κεφαλαὶ   πρόκεινται· καὶ γέρα τούτων ἐστὶ
[4, 16]   εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν παρόντων, ἐπὶ  κεφαλαίου   διὰ τὸ μῆκος ἀναγράψω. ~Ἠρξατο
[4, 26]   δ' αἰεὶ σὺν ὅπλοις  κεφαλαῖς   διαθεόντων οὐκ ἔφερε τὸ μῆκος
[4, 93]   ἀμοιβὴν εἴχετε δοῦναι μαρτυροῦντες. Ἐν  κεφαλαίῳ   δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ εἷς ὑμῖν
[4, 52]   Καὶ αὐτῶν ἕκαστα, ὡς ἐν  κεφαλαίῳ   συναγαγόντι φράσαι, τοιάδε ἦν. ~Λιβύης
[4, 7]   ἀνῃρῆσθαι. Διετέτακτό τε πάντων τὰς  κεφαλὰς   ἐς τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐπὶ
[4, 11]   προγεγραμμένοις τιθέμεθα. Ἀναφερόντων δὲ τὰς  κεφαλὰς   οἱ κτείναντες ἐφ' ἡμᾶς,
[4, 95]   καὶ οὐδενὸς ἀπέτεμνον οἱ Κελτοὶ  κεφαλὰς   οὐδὲ ἐνύβριζον ἀνῃρημένοις οὐδὲ πολεμοῦσιν
[4, 51]   τοῦ πατρὸς αὐτοῦ προύκειτο  κεφαλή.   Ἄππιος δὲ διένειμε τοῖς θεράπουσιν
[4, 20]   πολεμιώτατόν οἱ γενόμενον ἀνελόντα.  κεφαλὴ   δὲ τοῦ Κικέρωνος καὶ
[4, 23]   δὲ ὑπ' αὐτῆς εἵπετο τῇ  κεφαλῇ   τοῦ ἀνδρὸς φερομένῃ βοῶσα· Ἐγὼ
[4, 15]   νέκυς, ὅτε οἱ προσκέοιτο  κεφαλή·   τῶν γὰρ δὴ προγεγραμμένων ἐν
[4, 95]   ἀγοράν, ἐς ἣν οὐδενὸς πολεμίου  κεφαλήν,   ἀλλὰ ὅπλα μόνα καὶ ἔμβολα
[4, 17]   τράπεζαν, ἐς ὅσον ἔχρῃζε, τὴν  κεφαλὴν   ἀπέτεμε καὶ τοῖς ἔνδον αὖθις
[4, 28]   λοχαγὸς ἐπέγνω διαθέων καὶ τὴν  κεφαλὴν   ἀπέτεμε, τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα
[4, 43]   προοδεύοντα προδραμὼν ἀπέκτεινε καὶ τὴν  κεφαλὴν   ἀπέτεμεν. Ἐκπλαγέντων δὲ τῶν ὁπλιτῶν
[4, 22]   ἰδόντες ἐπέδραμόν τε καὶ τὴν  κεφαλὴν   ἀπέτεμον. Ἑτέρων δὲ ἀδελφῶν
[4, 43]   ἐγχαράξαντα. οἱ μὲν δὴ τὴν  κεφαλὴν   αὐτὸν ἀφελόμενοι διὰ τὸ γέρας,
[4, 22]   δὲ ἔτι γνωρίζεσθαι δυναμένου, τὴν  κεφαλὴν   διὰ τὸ ἆθλον ἀπέκοψε· τὸν
[4, 47]   ποδήρεις καὶ τὴν τοῦ κυνὸς  κεφαλὴν   ἐπέθετο καὶ διῆλθεν οὕτως ὀργιάζων
[4, 20]   κατωρθωκώς, ἐκ τοῦ φορείου τὴν  κεφαλὴν   ἐπισπάσας ἀπέτεμνεν, ἐς τρὶς ἐπιπλήσσων
[4, 20]   Λαίνας ἐν ἀγορᾷ προκαθημένῳ τὴν  κεφαλὴν   καὶ τὴν χεῖρα μακρόθεν ἀνέσειεν
[4, 29]   καὶ δωρούμενος προεγράφη. Καὶ τὴν  κεφαλὴν   μὲν Ἀντώνιός οἱ προσφερομένην
[4, 22]   ἐξήγαγον καί, ὡς εἶχε, τὴν  κεφαλὴν   οὐδὲ ἀπονίψαντες ἀπέκοψαν. Ἕτερος δέ,
[4, 20]   τῆς διαίτης Ἀντώνιος τὴν  κεφαλὴν   τοῦ Κικέρωνος θέσθαι πρὸ τῆς
[4, 62]   μὲν Δολοβέλλας προύτεινε τὴν  κεφαλὴν   τῷ σωματοφύλακι αὑτοῦ καὶ τεμόντα
[4, 13]   τῶν φόνων ποικίλοι τῶν τε  κεφαλῶν   ἀποτομαὶ τοῦ μισθοῦ χάριν ἐς
[4, 95]   ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι τὰ κοινὰ  κεχειροτονημένων.   Τί τοιοῦτον εἰργάσατο Ταρκύνιος; Ὃν
[4, 57]   στρατηγεῖν ἐθνῶν ὑπὸ Καίσαρος αὐτοῦ  κεχειροτόνηντο.   Κάσσιος δὲ καὶ Βροῦτος ἐστρατήγουν
[4, 36]   Πομπήιος ἐν καιρῷ τότε ἔδειξε,  κήρυκάς   τε περιπέμπων, οἳ πάντας ἐς
[4, 89]   ἐν τοσούτοις ὄντος οἵ τε  κήρυκες   καὶ οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν ἐποίουν,
[4, 42]   τάξει τῶν αἰχμαλώτων ὑπὸ τοῦ  κήρυκος   ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν υἱὸς ἐκ
[4, 6]   Πέδιος αὐτοὺς ὕπατος μετὰ  κηρύκων   περιθέων ἐπήλπιζε περιμείναντας ἐς ἕω
[4, 80]   εἶναι τὸν στρατὸν ἀνεῖργε διὰ  κηρύκων·   ὡς δὲ ἔγνω τὸ γιγνόμενον,
[4, 51]   ἀπέλυσε τῆς ἐγγύης τὴν γυναῖκα.  ~Κικέρων   δὲ Κικέρωνος προαπέσταλτο μὲν
[4, 19]   κλοπῆς ἁλόντι φυγεῖν ἐκ καταδίκης.  ~Κικέρων   δέ, ὃς μετὰ Γάιον Καίσαρα
[4, 20]   ἐπὶ πλεῖστον, ἔνθα πρότερον  Κικέρων   ἐδημηγόρει· καὶ πλείους ὀψόμενοι συνέθεον
[4, 6]   δυνατούς, ἐν οἷς ἦν καὶ  Κικέρων,   ἔδοξε προανελεῖν ἐπιπέμψαντας ἄφνω. Καὶ
[4, 20]   τοῦ κακοῦ. Ὧδε μὲν δὴ  Κικέρων,   ἐπί τε λόγοις ἀοίδιμος ἐς
[4, 51]   ἐπισταλεῖσαν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος  Κικέρων   ὅδε ὑπατεύων ἀνέγνω τε τῷ
[4, 19]   τε καὶ πυνθανομένων, εἴ που  Κικέρων   ὁραθείη, οἱ μὲν ἄλλοι ἐπ'
[4, 19]   θεῶν, ἐς φορεῖον ἐσθέμενοι τὸν  Κικέρωνα   αὖθις ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἦγον
[4, 19]   δὲ πελάτης Κλωδίου, πικροτάτου τῷ  Κικέρωνι   ἐχθροῦ γεγονότος, Λαίνᾳ τῷ λοχαγῷ
[4, 17]   ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς ἐς πάντα  Κικέρωνι.   Πυθόμενος δὲ τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[4, 20]   Βροῦτον. Κόιντος δέ, τοῦ  Κικέρωνος   ἀδελφός, ἅμα τῷ παιδὶ καταληφθεὶς
[4, 51]   Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν τῆς  Κικέρωνος   ἐκδόσεως ἱερέα τε εὐθὺς ἀπέφηνε
[4, 20]   Ἀντώνιος τὴν κεφαλὴν τοῦ  Κικέρωνος   θέσθαι πρὸ τῆς τραπέζης, μέχρι
[4, 20]   ἀνελόντα. κεφαλὴ δὲ τοῦ  Κικέρωνος   καὶ χεὶρ ἐν ἀγορᾷ
[4, 20]   καὶ δίκην τινὰ διὰ τοῦ  Κικέρωνός   ποτε κατωρθωκώς, ἐκ τοῦ φορείου
[4, 51]   τὴν γυναῖκα. ~Κικέρων δὲ  Κικέρωνος   προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[4, 60]   Λυκίων καὶ Παμφύλων καὶ ἐκ  Κιλικίας·   ὡς δέ οἱ τάδε ἕτοιμα
[4, 27]   εἶπε καὶ τοὺς δύο ἀπέκτεινε.  Κίλλων   δὲ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου προϊὼν
[4, 102]   τὰ μεσόγαια ἀνεχώρουν, Τίλλιον δὲ  Κίμβρον   μετὰ τοῦ ναυτικοῦ καὶ τέλους
[4, 115]   κυκλούμεναι. Ἔργα δ' ἦν τῶν  κινδυνευοντων   πολλὰ καὶ ποικίλα, ὁτὲ μὲν
[4, 70]   Ἀμύνατε οὖν ἐς τὰ μέγιστα  κινδυνεύουσι   Ῥωμαίοις. Κάσσιος ὑμῖν ἐστιν
[4, 130]   φασιν ὕστερον ἐν τοῖς ἰδίοις  κινδύνοις   μεταγινώσκοντα εἰπεῖν, ὅτι συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ
[4, 124]   περιαλγήσας, ὅτι τὸν αὐτόν οἱ  κίνδυνον   ἐπικείμενοι συμφέρονται τῷ στρατῷ κουφόνως,
[4, 138]   ἡμέρας καὶ δι' ἑνὸς ἔργου  κίνδυνον   ἔσχατον λιμοῦ καὶ δέος ἀπωλείας
[4, 52]   τισὶ τῶν προγραφέντων εἴς τε  κίνδυνον   καὶ σωτηρίαν γενόμενα, πολλὰ καὶ
[4, 122]   κατὰ σπουδήν. Οὐκ ἀνεχόμενοι δὲ  κινδύνου   τοσοῦδε προσιόντος οὔτε τῶν ἄλλων
[4, 33]   συνεφέρομεν, οὐδὲ Μάριος ἡμᾶς οὐδὲ  Κίννας   ἠνάγκασεν οὐδὲ Σύλλας, τυραννήσας
[4, 53]   στρατηγός, τὴν Σεξστίου Λιβύην καὶ  Κίρταν   περικαθήμενος ἐπολιόρκει. ~Καὶ πάντες ἐπρέσβευον
[4, 55]   Λαίλιος διέλυε τὴν τῆς  Κίρτης   πολιορκίαν καὶ ἐχώρει πρὸς τὸν
[4, 134]   ὑπὲρ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ καθιέμενα  κλαγγὴν   οὐδεμίαν ἠφίει, καὶ μελισσῶν ἐπεκάθηντο
[4, 29]   αὐτῷ πανταχῇ μετὰ σιγῆς εἵποντο  κλαίοντες,   ἕως δῆμος ἠγανάκτησε, καὶ
[4, 59]   Κράσσου διαρριφέντων ὑπὸ Καίσαρος  Κλεοπάτρᾳ   καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν Κάσσιος
[4, 74]   ἐπράσσοντο συντόνως, ἐξαγγέλλεται δὲ αὐτῷ  Κλεοπάτρα   μέλλουσα διαπλεῖν μεγάλῳ στόλῳ καὶ
[4, 61]   Σεραπίωνα, τὸν ἐν Κύπρῳ τῇ  Κλεοπάτρᾳ   στρατηγοῦντα. Τύριοι μὲν δὴ καὶ
[4, 63]   ἐπ' Αἴγυπτον ὥρμα, πυνθανόμενος μὲν  Κλεοπάτραν   βαρεῖ στόλῳ διαπλευσεῖσθαι πρός τε
[4, 82]   Μοῦρκος δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν  Κλεοπάτραν,   ἐπειδὴ ἔμαθεν αὐτὴν ὑπὸ χειμῶνος
[4, 61]   τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ ἐς  Κλεοπάτραν,   τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα, καὶ ἐς
[4, 38]   Ἀντωνίῳ συνῆν, μέχρι κρατούσης Ἀντωνίου  Κλεοπάτρας   ἐπιμεμψάμενος ἐς Καίσαρα μετῆλθεν.
[4, 61]   Ἀράδιοι καὶ Σεραπίων, οὐδὲν τῆς  Κλεοπάτρας   προμαθών, ἔπεμψαν αὐτῷ ναῦς, ὅσας
[4, 35]   ἀγρὸν ἔπαυλιν ὅλον  κλῆρον,   οἱ δ' αὖ παῖδας ἀνδράσι
[4, 8]   ληφθέντες ὑπ' ἐκείνου καὶ περισωθέντες  κληρονόμοι   τέ τινες αὐτοῦ τῆς οὐσίας
[4, 78]   εὐποροῦντες. Ἀλλ' οἱ μὲν ἐσχεδίαζον  κλίμακας,   οἱ δὲ κεραίας τοῖς τείχεσι
[4, 110]   τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων καὶ  κλίμακας,   ὡς ἐξελῶν αὐτὸ καὶ παροδεύσων
[4, 78]   τοῖς τείχεσι προστιθέντες ὡς διὰ  κλιμάκων   ἐπεχείρουν, οἱ δὲ καὶ σιδήρια
[4, 73]   βίας μὲν οὐδεμιᾶς φανείσης οὐδὲ  κλιμάκων   ἔργου. Εἴκαζον δὲ οἱ πολλοί,
[4, 78]   δυνάμενοι ῥῆξαι σιδήρῳ περιβεβλημένας, οὔτε  κλιμάκων   πύργων ἐμπεπρησμένων εὐποροῦντες. Ἀλλ'
[4, 85]   πηδάλια ἔχοντες εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε  κλίνοντος   ἐς δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ
[4, 109]   ἔργου τὴν ἐπίνοιάν τε καὶ  κλοπήν,   ἀντεπινοῶν δὲ ἀποτεμέσθαι τὰ φρούρια
[4, 18]   οὐσίαν ἐς αἰσχρὰ δαπανῆσαι καὶ  κλοπῆς   ἁλόντι φυγεῖν ἐκ καταδίκης. ~Κικέρων
[4, 116]   κάλων διαμασώμενοι, μέχρι σφᾶς  κλύδων   ἐξήνεγκεν ἐπὶ τὴν γῆν. Πολὺ
[4, 85]   δ' συνήθης τοῦ πορθμοῦ  κλύδων   ἐπεγίγνετο καὶ διεσπᾶτο θάλασσα
[4, 19]   οὐκ ἔφερε τὴν ἀηδίαν τοῦ  κλύδωνος,   ἀλλὰ εἰς ἴδιον χωρίον,
[4, 85]   ἧσσον ἐμόχθουν ὑπὸ ἔθους τοῦ  κλύδωνος,   οἱ δ' ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν,
[4, 19]   ἔλεγον ἤδη, σκυτοτόμος δὲ πελάτης  Κλωδίου,   πικροτάτου τῷ Κικέρωνι ἐχθροῦ γεγονότος,
[4, 71]   τε πρώτην ἡμέραν ηὐλίσαντο ἐν  Κνίδῳ   καὶ τῆς ἐπιούσης ἐπεφαίνοντο τοῖς
[4, 107]   τὸ δ' ἄλλο πεδίον οἷα  κοιλότερον   ἐκλιμνάζοντος ἐνίοτε τοῦ ποταμοῦ· παρ'
[4, 64]   ἀπαιτούμενοι σὺν ὕβρει, τά τε  κοινὰ   ἀπεδίδοντο πάντα καὶ τὰ ἱερὰ
[4, 6]   τὰ ἴδια, οἱ δὲ τὰ  κοινὰ   ἐμπρήσειν ἔμελλον, δρᾶσαί τι δεινὸν
[4, 62]   τά τε ἱερὰ καὶ τὰ  κοινὰ   ἐσύλα καὶ τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε
[4, 95]   αὐτὴν ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι τὰ  κοινὰ   κεχειροτονημένων. Τί τοιοῦτον εἰργάσατο Ταρκύνιος;
[4, 90]   τε παρασκευὴ καὶ τὰ ἔργα  κοινὰ   ὄντα συνάγει; Περὶ δὲ ὧν
[4, 8]   χειροτονηθέντες ἁρμόσαι καὶ διορθῶσαι τὰ  κοινά,   οὕτως λέγουσιν· εἰ μὴ δι'
[4, 8]   αἷς ἐκεῖνοι χρώμενοι τά τε  κοινὰ   τῶν χρημάτων ἥρπασαν, καὶ στρατὸν
[4, 91]   ἡμῖν καὶ χρήσιμος, τά τε  κοινὰ   χρήματα καὶ στρατόπεδα καὶ χειροτονίας
[4, 89]   συνῆγε· τίκτουσι γὰρ εὔνοιαν ἐλπίδες  κοιναί.   Θροῦ δὲ ὡς ἐν τοσούτοις
[4, 94]   ἐγένετο, αὐτίκα βουλὴ τὴν  κοινὴν   γνώμην ἐξέφηνε, σαφῶς μὲν ὅτε
[4, 64]   καὶ τὰ ἱερὰ ἐπὶ τοῖς  κοινοῖς,   ὅσα εἶχον ἐς πομπὰς
[4, 110]   καὶ τὸ στρατόπεδον ἐξεῖλον,  κοινὸν   ἦν Ἀντωνίῳ τε καὶ Καίσαρι,
[4, 82]   ἐς Βροῦτον ἐπανῄει. Καὶ τὸ  κοινὸν   τὸ Λυκίων ἐς Βροῦτον ἐπρέσβευε,
[4, 90]   ἀγὼν πρῶτον ἡμᾶς, συστρατιῶται,  κοινὸς   ὢν ἐς πίστιν ἀλλήλοις συνάγει·
[4, 98]   δωρεαὶ Καίσαρος ἦσαν, ἀλλὰ τοῦ  κοινοῦ,   ἐπεὶ οὐδὲ νῦν ἐστε Κασσίου
[4, 12]   Πλώτιος, Ἀσινίου δὲ πενθερὸς  Κοΐντιος.   Καὶ οὐ κατ' ἀξίωσιν ἄρα
[4, 20]   τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο ἐς Βροῦτον.  Κόιντος   δέ, τοῦ Κικέρωνος ἀδελφός,
[4, 94]   αὐτῷ τῶν πατρῴων ἐκ τῶν  κοινῶν   ἔκριναν ἀποδοῦναι χρημάτων καὶ θαλασσοκράτορα
[4, 10]   παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν  κοινῶν   ἐχθρῶν ἀναγεγραμμένῳ. Δυνηθέντες δ' ἄν,
[4, 32]   τιμῆς τυχεῖν ἐκωλύσαμεν, τί  κοινωνοῦμεν   τῶν κολάσεων αἱ τῶν ἀδικημάτων
[4, 73]   διδομένων δὲ τῶν γερῶν καὶ  κολαζομένων   τῶν μηνυομένων ἔδεισάν τε καὶ
[4, 92]   χειροτονίαις καὶ τὰ μέγιστα δικάζετε,  κολάζοντες   τιμῶντες, ὅτε κολάσεως
[4, 94]   μέχρι Συρίας, πότερον ὡς ἐναγεῖς  κολάζοντες   ὡς ἀνδροφόνους πορφύρᾳ τε
[4, 1]   ὑπὸ μισθοῖς τε μεγάλοις καὶ  κολάσεσι   τῶν ἐπικρυψάντων ὁμοίαις τὸν ἐντυχόντα
[4, 32]   τυχεῖν ἐκωλύσαμεν, τί κοινωνοῦμεν τῶν  κολάσεων   αἱ τῶν ἀδικημάτων οὐ μετασχοῦσαι;
[4, 8]   μύσει τῷδε τοὺς ἐναγεῖς ἀντὶ  κολάσεων   ἐπὶ ἀρχὰς καὶ ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν,
[4, 92]   δικάζετε, κολάζοντες τιμῶντες, ὅτε  κολάσεως   τιμῆς ἀξίως ἄρξαιμεν ὑμῶν.
[4, 88]   ἄλλην ἡμέραν ἐς τὸν Μέλανα  κόλπον   ἀφίκοντο. Καὶ τὸν στρατὸν ἐξετάζουσιν
[4, 101]   Δύο δ' ἡμέραις τὸν Μέλανα  κόλπον   περιοδεύσαντες ἐς Αἶνον ἀφίκοντο καὶ
[4, 89]   τὸν Κάσσιον ἐπὶ τοῦ Μέλανος  κόλπου   διεκρίθη, καὶ τοσῇδε ἐχώρουν ἐπὶ
[4, 56]   μετεπήδα πρὸς Λαίλιον ἐς τὸν  κολωνόν,   οὐκ εἰδώς πω περὶ τοῦ
[4, 107]   ἀνάγκης Ἀντώνιος ὧδε πρᾶξαι,  κολωνοῦ   μὲν οὐδενὸς ὄντος ἑτέρου, τὸ
[4, 107]   Οἱ μὲν γὰρ ἦσαν ἐπὶ  κολωνῷ,   οἱ δὲ ἐν πεδίῳ, καὶ
[4, 39]   στρατηγόν, ἀλλ' ἐν χαμευνίῳ καὶ  κόμῃ   καὶ διαίτῃ πονηρᾷ πόθῳ τῆς
[4, 28]   τὸ ἕλος περιθεόντων, τε  κόμη   τοῦ δόνακος σαλευθεῖσα ἐνέφηνε τὸν
[4, 17]   δὲ Σάλουιον, ὡς εἶχε, τῆς  κόμης   ἐπισπάσας ὑπὲρ τὴν τράπεζαν, ἐς
[4, 42]   συνήδρευεν, δὲ πρεσβύτης ἤγετο  κόμης   τε ἔμπλεως καὶ δύης καὶ
[4, 117]   σίτου καὶ ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ καὶ  κομιδῆς   κακοπαθοῦς καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη
[4, 121]   τῷ δὲ τὰς ὁδοὺς τῆς  κομιδῆς   τῶν ἀναγκαίων διελάμβανε. Λόφος δὲ
[4, 109]   ἀφέλοιτο τὴν ἀπὸ τῆς Θάσου  κομιζομένην.   Ἐκτάσσων οὖν αὖθις ἑκάστοτε ἐς
[4, 108]   ἐπὶ τὰς συντάξεις τοῦ στρατοῦ  κομιζόμενος,   οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα
[4, 15]   παρὰ τοῖς βήμασιν, ἔνθα ἔδει  κομίσαντας   ἀντιλαβεῖν τὰ ἀγαθά. Ἴση δ'
[4, 113]   ἀκριβῶς δὲ αὐτὰ διὰ τὸν  κονιορτὸν   οὐδὲ πάντα ὁρῶν, ἀλλ'
[4, 112]   δὲ μεγέθους πεδίου τε καὶ  κονιορτοῦ   τὰ ἀλλήλων ἠγνόουν, μέχρι ποτὲ
[4, 115]   συναγόντων ἀπὸ κάλω σπουδῇ καὶ  κοντοῖς   ἁρμοζόντων ἐς ἄλληλα, ἵνα μὴ
[4, 104]   δὲ τετάρτῃ κάμνοντες ὑπό τε  κόπου   καὶ δίψους, ἐπιλιπόντος ἤδη τι
[4, 22]   ἀπέκοψε· τὸν δὲ ἕτερον ἐν  κοπρῶνι   κρυπτόμενον ἕτερος ἐμήνυσε θεράπων, καὶ
[4, 109]   τοῦ στρατοπέδου μέχρι τῆς θαλάσσης,  κόπτων   ὁμοίως καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν
[4, 40]   προσήκει καὶ νῦν καλεῖν σε.  Κοπώνιον   δὲ τὸ γύναιον ᾖτησε παρὰ
[4, 19]   πάντες) ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ  κόρακες   ἐσπτάντες ἔκλαζον, ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ
[4, 105]   ἔνθα καὶ τὸ πάθος τῇ  Κόρῃ   φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι, καὶ ποταμὸς
[4, 53]   Καίσαρι τῆς νέας ἡγούμενος ᾖτει  Κορνιφίκιον   ἐκστῆναί οἱ τῆς παλαιᾶς, ὡς
[4, 55]   γεγονόσιν ἐπ' αὐτὸν ἤδη τὸν  Κορνιφίκιον   ἐς Ἰτύκην ᾖει καὶ ἀντεστρατοπέδευε
[4, 36]   Βροῦτον ἐς Λιβύην ἐπὶ  Κορνιφίκιον,   καὶ τόνδε τῆς δημοκρατίας μεταποιούμενον·
[4, 55]   πολιορκίαν καὶ ἐχώρει πρὸς τὸν  Κορνιφίκιον.   δὲ Σέξστιος ἐπαιρόμενος τοῖς
[4, 55]   συντρέχων, καὶ αὐτὸν ἐπιστρεφόμενος  Κορνιφίκιος   ἀπεμάχετο μάλα κακοπαθῶς. ~Ὁ δὲ
[4, 55]   περικυκλῶσαι. Ὁρῶν δὲ ταῦτα  Κορνιφίκιος   ἐξῄει τῷ πλέονι στρατῷ, βοηθήσων
[4, 56]   ὑπέσχε καὶ ἀνῃρέθη, δὲ  Κορνιφίκιος   τῇ μάχῃ κάμνων μετεπήδα πρὸς
[4, 53]   ἀφίστη καὶ Οὐεντίδιον, στρατηγὸν τοῦ  Κορνιφικίου,   μετὰ πλειόνων ἐπελθόντα ἀπεμάχετο πολιορκούμενος.
[4, 55]   πλειόνων ὄντι. Λαίλιον δὲ τοῦ  Κορνιφικίου   μετὰ τῶν ἱππέων πέμψαντος ἔς
[4, 56]   κρημνῶν ἐς τὸ στρατόπεδον τοῦ  Κορνιφικίου   παρέδυ λαθών. Καὶ Ῥώσκιος μὲν
[4, 53]   δὴ καὶ τὰ μεσόγαια τοῦ  Κορνιφικίου   περιιὼν ἀφίστη καὶ Οὐεντίδιον, στρατηγὸν
[4, 57]   τῷ περὶ Λιβύην Σεξστίου καὶ  Κορνιφικίου   πολέμῳ, βραχεῖ διὰ ταχυεργίαν δόξαντι
[4, 52]   μείζους ἦσαν ἀμφί τε Λιβύην  Κορνιφικίου   πρὸς Σέξστιον καὶ ἐν Συρίᾳ
[4, 53]   δὲ καὶ Λαίλιος, ἕτερος τοῦ  Κορνιφικίου   στρατηγός, τὴν Σεξστίου Λιβύην καὶ
[4, 56]   τῶν προγεγραμμένων ἦσαν παρὰ τῷ  Κορνιφικίῳ,   οἱ μὲν ἐς Σικελίαν διέπλεον,
[4, 20]   θέσθαι πρὸ τῆς τραπέζης, μέχρι  κόρον   ἔσχε τῆς θέας τοῦ κακοῦ.
[4, 136]   στρατῷ τῶν ὁμοτίμων Μεσσάλᾳ τε  Κορουίνῳ   καὶ Λευκίῳ Βύβλῳ, τι
[4, 105]   στενὰ τὰ Σαπαίων τε καὶ  Κορπίλων,   ἐκ δὲ τὴς δύσεως πεδίον
[4, 87]   πόλιν ὑπερβάντες Φιλίππους τὰ στενὰ  Κορπίλων   καὶ Σαπαίων, τῆς Ῥασκουπόλιδος ὄντα
[4, 102]   καὶ ἐκάλει Δεκίδιον ἐκ τῶν  Κορπίλων   κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν οἱ. Καὶ
[4, 102]   Καὶ ἐπεκούρει, τὰ δὲ τῶν  Κορπίλων   στενὰ ἐκλειφθέντα οἱ περὶ τὸν
[4, 45]   Πομπώνιος δὲ εἰς στρατηγοῦ σχῆμα  κοσμήσας   ἑαυτὸν καὶ τοὺς θεράποντας ἐς
[4, 39]   δὲ τοῖς ἐλθοῦσιν τὸν  κόσμον   αὑτῆς ἅπαντα προθεῖσα ἔφη διδόναι
[4, 91]   ἀλλὰ τοῖς νόμοις καὶ τῷ  κόσμῳ   τῆς πολιτείας, ὧν οὐδεὶς νόμος
[4, 33]   ἀλλὰ ἀπὸ μόνων τῶν οἴκοι  κόσμων,   οὐδὲ τούτων τιμωμένων οὐδὲ ὑπὸ
[4, 71]   δυνάμεως· Ῥόδιοι μὲν γὰρ ναυσὶ  κούφαις   διεξέπλεόν τε τοὺς πολεμίους ὀξέως
[4, 124]   κίνδυνον ἐπικείμενοι συμφέρονται τῷ στρατῷ  κουφόνως,   ἀμφίβολον καὶ ὀξεῖαν τύχην προτιθέντι
[4, 85]   αἱ μὲν τοῦ Πομπηίου νῆες,  κουφότεραί   τε οὖσαι καὶ ναυτικωτέρων ἀνδρῶν,
[4, 71]   ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις δ' ἦσαν ἐς  κουφοτέρας   εὔτονοι, μέχρι Ῥόδιαι μὲν τρεῖς
[4, 53]   καὶ πλείονα, δὲ Σέξστιος  κουφότερόν   τε καὶ ὀλιγώτερον, δὴ
[4, 83]   Πομπήιον. δὲ καὶ τούτῳ,  κουφότερος   ὤν, ἐπεφαίνετο ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενος
[4, 71]   ἐπίπλῳ· καί τί που καὶ  κούφως   εἶχον ἐλπίδος, ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ
[4, 135]   πολλάκις, εἶθ' ὑποχωρούντων ἀναλύσας τὸ  κράνος,   ἵνα γνώριμος εὔβλητος
[4, 59]   Κράσσῳ ταμιεύων ἐμφρονέστερος ἔδοξε τοῦ  Κράσσου   γενέσθαι. ~Δολοβέλλας δὲ διέτριψε μὲν
[4, 59]   τῆς ἥσσης Πομπηίου τε καὶ  Κράσσου   διαρριφέντων ὑπὸ Καίσαρος Κλεοπάτρᾳ
[4, 59]   παρὰ τοῖς Παρθυαίοις, ἐξ οὗ  Κράσσῳ   ταμιεύων ἐμφρονέστερος ἔδοξε τοῦ Κράσσου
[4, 118]   προθυμίαν, ἧς νῦν ὑμᾶς ἀξιῶ  κρατεῖν,   ἀθρόαν ἀπόδοτε, ὅταν αἰτῶμεν. Ἐγὼ
[4, 120]   τὸ πλουτεῖν, ἀλλ' ἐν τῷ  κρατεῖν   ταῖς δυνάμεσιν, καὶ τὰ
[4, 115]   οἱ πολέμιοι. Ὅτε δὲ τούτου  κρατήσειαν,   μὲν Μοῦρκος αὐτοῖς ἐπέβαλλε
[4, 65]   πεπαιδευμένος τὰ Ἑλληνικά. Ὡς δὲ  κρατίστοις   τὰ ναυτικὰ ἀνδράσι συνοισόμενος ἐς
[4, 54]   γῆν, οὐχ ἅπασαν, ἀλλὰ τὸ  κράτιστον   αὐτῆς. Μασανάσσης δ' ἦν Ἀραβίωνος
[4, 25]   ἀλλ' ἐς Σικελίαν πρὸς Πομπήιον,  κρατοῦντά   τε αὐτῆς καὶ τοὺς φεύγοντας
[4, 3]   ὑπερθέμενοι διὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον  κρατοῦντας   ἔτι αὐτῶν, Κασσίῳ δὲ καὶ
[4, 78]   κἀνταῦθα τῶν μὲν συμπλεκομένων σφίσι  κρατοῦντες,   τοξευόμενοι δὲ χαλεπῶς καὶ οὐδὲν
[4, 38]   δὲ ὢν Ἀντωνίῳ συνῆν, μέχρι  κρατούσης   Ἀντωνίου Κλεοπάτρας ἐπιμεμψάμενος ἐς Καίσαρα
[4, 120]   τὰ πολέμια αὐτὰ ἐπ' ἐκείνοις  κρατοῦσιν   ἡμῖν ἀποδώσει. Καὶ εἰ ἐπειγόμεθα
[4, 112]   στρατοπεδον ᾑρήκει, Ἀντώνιός τε Κασσίου  κρατῶν   σὺν ἀμηχάνῳ τόλμῃ τὸ στρατόπεδον
[4, 132]   ἐποίει τῶν Καίσαρος, οὐδὲν ἡγουμένη  κρεῖσσον   εὑρήσειν ὧν ἐκεῖνος ἐνόησεν. Ἀλλ'
[4, 117]   χθὲς ἀγῶνα, ἐν μὴ  κρείσσους   ἐγένεσθε τῶν πολεμίων. Τῆς τε
[4, 116]   μάλιστα αὐτῶν οἱ Ἄρειοι, ὅτι  κρείττους   ὄντες ἀλκὴν δι' ἀπραξίας ἀπώλλυντο,
[4, 129]   ἀμείνονα ἧς ἐνομίζετε ἐθηρεύσατε, ὅσῳ  κρείττων   ἐχθροῦ φίλος. Καὶ τὸν Λουκίλιον
[4, 29]   ἐπαύετο, μέχρι τὸν μὲν ἐνδείξαντα  κρεμασθῆναι,   τὸν δὲ περισώσαντα ἐλευθερῶσαι ἐποίησεν.
[4, 106]   ἦν ἐναγωνίσασθαι καλὸν καὶ οἱ  κρημνοὶ   στρατοπεδεῦσαι. Τὰ γὰρ ἑκατέρωθεν αὐτῶν,
[4, 119]   ἀντὶ τῶν χειρῶν πιστεύωσι τοῖς  κρημνοῖς,   τότε μοι θαρροῦντες ὑμεῖς,
[4, 126]   τῶν πυλῶν, ἐς δὲ τοὺς  κρημνοὺς   τὰ πεδία περιωθῶμεν, ἵνα
[4, 129]   συναπεσταλμένῳ, καὶ τὰ χαρακώματα καὶ  κρημνοὺς   περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ
[4, 79]   τῷ Βρούτῳ συμμαχοῦντες, διὰ τῶν  κρημνῶν   ἐπετροβάτουν ἄνω· καὶ αὐτοὺς ἰδόντες
[4, 56]   τούτῳ πετροβάταις ἀνδράσιν ἀνέρπουσι διὰ  κρημνῶν   ἐς τὸ στρατόπεδον τοῦ Κορνιφικίου
[4, 103]   ἐς τὸ νῦν ὑπό τε  κρημνῶν   καὶ ἀνυδρίας καὶ ὕλης πυκνῆς·
[4, 105]   καὶ Κρηνίδες ἔτι πρὸ Δάτου·  κρῆναι   γάρ εἰσι περὶ τῷ λόφῳ
[4, 105]   Δάτος ὠνομάζετο πάλαι καὶ  Κρηνίδες   ἔτι πρὸ Δάτου· κρῆναι γάρ
[4, 57]   τὸν Κάσσιον Κυρήνη τε καὶ  Κρήτη·   ὧν ὑπεριδόντες ὡς βραχυτέρων ἐκεῖνοι
[4, 127]   ἔργῳ πάντα τὰ Ῥωμαίων πράγματα  κρινεῖν.   Καὶ ἐκρίθη. ~Ἤδη δὲ τῆς
[4, 66]   τὸν πόλεμον ἀντὶ λόγων ἔφη  κρινεῖν,   τὰς δὲ συνθήκας κελεύειν ὅπλα
[4, 92]   τῆς βουλῆς, ἵνα μὴ σφαλείητε,  κρίνοντες   δὲ αὐτοὶ καὶ ψηφιζόμενοι κατὰ
[4, 97]   τούτων οἱ θεοὶ τὰ ἡμέτερα  κρίνουσι.   Μεγίστη δὲ ἐλπὶς ἐν πολέμοις
[4, 118]   ἐντελῆ μέν, ὅταν οἱ θεοὶ  κρίνωσιν,   ἐπὶ ἐντελέσι τοῖς ἔργοις διαλύσομαι·
[4, 93]   δυναμένη τὸν ἄνδρα οὐδ' ἐς  κρίσιν   ἐπαγαγεῖν διὰ ἰσχὺν στρατοπέδων,
[4, 58]   Μούρκῳ δ' ἧκεν ἐπίκουρος Μάρκιος  Κρίσπος   ἐκ Βιθυνίας μετὰ τριῶν τελῶν
[4, 14]   εὔνους ἐδεδίει βοηθεῖν  κρύπτειν   συνειδέναι δι' ὁμοιότητα τῶν
[4, 11]   διαγράμματι μηδεὶς δεχέσθω μηδένα μηδὲ  κρυπτέτω   μηδὲ ἐκπεμπέτω ποι μηδὲ πειθέσθω
[4, 15]   καὶ μεταπεμπόμενοι βραδύνοντας, ἕτεροι δὲ  κρυπτόμενοι   καὶ λιπαροῦντες ἀπρεπῶς διωθούμενοι
[4, 36]   ἕτεροι δὲ ἑτέρως φυγόντες  κρυπτόμενοι   μέχρι τῶν σπονδῶν, οἱ μὲν
[4, 22]   τὸν δὲ ἕτερον ἐν κοπρῶνι  κρυπτόμενον   ἕτερος ἐμήνυσε θεράπων, καὶ οἱ
[4, 29]   περισώσαντα ἐλευθερῶσαι ἐποίησεν. Ἁτέριον δὲ  κρυπτόμενον   θεράπων ἐμήνυσέ τε καὶ ἐλεύθερος
[4, 23]   δείγματα· Λιγάριον δὲ γυνὴ  κρύπτουσα   μίαν ἐς τὸ ἀπόρρητον ἐπηγάγετο
[4, 47]   ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον ἐν τάφῳ  κρύπτων   ἀπελεύθερος, οὐ φέροντα φαντασίαν τάφου,
[4, 85]   ἀνδρῶν ἀπεύχοντο καί, ὅσα δύναιντο,  κρύφα   ἀντέπρασσον· ἀποδιδράσκοντές τε τῶν πατρίδων
[4, 49]   Μᾶρκον ὡς οἰκέτην αὐτῷ παρεστῶτα,  κρύφα   ἐμήνυσε τῷ Βαρβούλᾳ. δὲ
[4, 27]   ἐφεστῶτος καὶ τῶν ἄλλων δικαστῶν  κρύφα   τὴν καταδικάζουσαν φερόντων, μόνος τὴν
[4, 81]   δὲ τὸν δεσπότην ἐμήνυσε χρυσίον  κρύψαι   καὶ πεμφθέντι λοχαγῷ τὸ χρυσίον
[4, 81]   εἵπετο, βοῶσα αὐτὴ τὸ χρυσίον  κρύψαι.   δὲ οἰκέτης, οὐδὲ ἀνερωτώμενος,
[4, 7]   ἴδια. Καὶ τὸν ὑποδεξάμενον  κρύψαντα   τὴν ἔρευναν οὐ παρασχόντα
[4, 81]   μὲν ἤλεγχε ψευδομένην, τὸν δὲ  κρύψαντα.   Καὶ Βροῦτος τὸν μὲν
[4, 24]   τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα ὑπεδέχετο καὶ  κρύψειν   ἐπηγγέλλετο καὶ θρέψειν, ἐξ ὧν
[4, 55]   καταλαβεῖν, Ἀραβίωνα δὲ ἀρτώμενον αὐτοῦ  κτεῖναί   τε πολλοὺς καὶ τὸν λόφον
[4, 11]   Ἀναφερόντων δὲ τὰς κεφαλὰς οἱ  κτείναντες   ἐφ' ἡμᾶς, μὲν ἐλεύθερος
[4, 48]   εἰπεῖν, τοὺς οἰκέτας ἐδίδασκεν, ὅτι  κτείναντες   μὲν αὑτὸν δι' ὀλίγα χρήματα
[4, 58]   τούτοις, Τρεβώνιον δὲ ἐν Ἀσίᾳ  κτείναντος   Δολοβέλλα καὶ Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος
[4, 26]   τῶν τότε συλλαβών τε καὶ  κτείνας   ἠδόξησεν ἄρα, εἰ μὴ τὰ
[4, 28]   κατέλαβε καί Ὑμεῖς, ἔφη, με  κτείνατε   μᾶλλον, οἱ ἐλεήσαντες, ἵνα τὸν
[4, 22]   ἅμα ἐκείνῳ προγεγράφθαι, Ἐμέ, ἔφη,  κτείνατε   πρὸ τούτου. Καὶ λοχαγὸς
[4, 26]   βραχύ, δέσποτα, εἶπε καὶ  κτείνει   τὸν λοχαγὸν ἐμπεσὼν ἄφνω. Μετὰ
[4, 1]   τῶν ἐπικρυψάντων ὁμοίαις τὸν ἐντυχόντα  κτείνειν   προέγραφεν. Καὶ τὰ μὲν ἀμφὶ
[4, 117]   ἔργον, ἁρπάσαι μᾶλλον εἵλεσθε  κτείνειν   τοὺς ἡσσωμένους· οἱ γὰρ πλέονες
[4, 26]   μισθωσόμενος αὐτῷ σκάφος. Ἐπανιὼν δὲ  κτεινόμενόν   τε εἶδε τὸν δεσπότην καὶ
[4, 95]   τὰ ὄντα αὐτοῖς δημεύεται, καὶ  κτείνονται   χωρὶς καταδίκης ἐν οἰκίαις, ἐν
[4, 55]   στρατοῦ φεύγοντος ὑπ' ἀναρχίας, εἵπετο  κτείνων   τε καὶ ζωγρῶν. Καὶ τάδε
[4, 60]   διέτριψε μὲν περὶ τὴν Ἰωνίαν,  κτείνων   Τρεβώνιον καὶ ταῖς πόλεσιν ἐπιβάλλων
[4, 8]   Ῥωμαίοις καθελόντα τε ἔθνη καὶ  κτησάμενον,   καὶ πρῶτον ἀνδρῶν ὑπὲρ τοὺς
[4, 35]   δὲ ἀφ' ἑαυτῶν ἕτερα ἔδρων,  κτιννύντες   τε τοὺς οὐ προγεγραμμένους καὶ
[4, 4]   ἀνδρῶν τε μεγάλαι βοαὶ καὶ  κτύπος   ὅπλων καὶ δρόμος ἵππων οὐχ
[4, 75]   δὲ τὸν μὲν παῖδα  Κυζικηνοῖς   ἀνατρέφειν παρέδωκε, μέχρι σχολάσειεν ἐπὶ
[4, 115]   ἐπικουρεῖν ἐδύναντο, διὰ τὴν ὀλιγότητα  κυκλούμεναι.   Ἔργα δ' ἦν τῶν κινδυνευοντων
[4, 78]   παρὰ τὸ Σαρπηδόνειον, ἵνα μὴ  κυκλωθεῖεν,   διέδραμον. Οἱ δ' ἔξω τείχους
[4, 4]   Ῥώμῃ πολλὰ καὶ φοβερὰ ἦν.  Κύνες   τε γὰρ ὠρύοντο ὁμαλῶς οἷα
[4, 47]   τὰς ποδήρεις καὶ τὴν τοῦ  κυνὸς   κεφαλὴν ἐπέθετο καὶ διῆλθεν οὕτως
[4, 61]   καὶ ἐς Σεραπίωνα, τὸν ἐν  Κύπρῳ   τῇ Κλεοπάτρᾳ στρατηγοῦντα. Τύριοι μὲν
[4, 57]   ὅμως τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον  Κυρήνη   τε καὶ Κρήτη· ὧν ὑπεριδόντες
[4, 7]   οὔτε διαστήματος ἐς δοκιμασίαν οὔτε  κυρίας   ἐς τὴν χειροτονίαν ἡμέρας προτεθείσης·
[4, 92]   πολέμοις ὑπακούετε ἐς πάντα ὡς  κυρίοις   τοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ κῦρος
[4, 91]   νόμον ἀντὶ τῶν νόμων καὶ  κύριον   ἀντὶ τοῦ δήμου καὶ αὐτοκράτορα
[4, 13]   σὺν ὀλοφύρσεσι καὶ σωτῆρα καὶ  κύριον   τὸν οἰκέτην τιθεμένων. Οἴκτιστον δὲ
[4, 91]   ὧν οὐδεὶς νόμος οὔτε ἀριστοκρατικὸς  κύριος   οὔτε δημοτικὸς ἔτι ἦν· ἅπερ
[4, 92]   κυρίοις τοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ  κῦρος   τόδε ἐν τοῖς εἰρηνικοῖς ἐφ'
[4, 80]   γὰρ ἐπὶ Ἁρπάγου τοῦ Μήδου,  Κύρῳ   τῷ μεγάλῳ στρατηγοῦντος, ὧδε σφᾶς
[4, 37]   νῦν χρῆναι περισῴζειν Λεύκιον, ἀλλὰ  κωλύειν.   Ὅτε σου τὸν υἱὸν εἶναι
[4, 2]   τὸ δόγμα ἴσως τὸ Ἀντωνίου  κωλῦον   ἔτι γίγνεσθαι δικτάτορα. Τοὺς δὲ
[4, 76]   ἔργον ἐλπισθὲν οὐκ ἔσεσθαι  κωλυόντων   τῶν πολεμίων πολλοῖς μησὶ
[4, 63]   καὶ πρὸς Ἀντώνιον, ἐπινοῶν δὲ  κωλῦσαί   τε τὸν πλοῦν καὶ τίσασθαι
[4, 88]   τοὺς πολεμίους ὑπολαβόντες οὐκ ἐς  κώλυσιν   μὲν ὁδῶν αὑτοῖς ἀπαντᾶν, τροφῶν
[4, 85]   βεβαίως ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς  κώπας   ἔτι ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/01/2007