Livre, Chap. |
[4, 23] |
αὐτάγγελος
ἐς
τοὺς
ἄρχοντας
ἦλθε
|
καθ' |
εαυτῆς,
κἀκείνων
αὐτὴν
διὰ
τὴν |
[4, 100] |
δὲ
καὶ
εἰσὶ
καὶ
φέρονται
|
καθ' |
ἑκάστην
ἡμέραν
ἀπόνως
διὰ
θαλάττης |
[4, 16] |
ἐφ'
ἑαυτῶν·
ὀλίγα
δὲ
ἐγὼ
|
καθ' |
ἑκάστην
ἰδέαν,
ἐς
πίστιν
ἑκάστης |
[4, 25] |
τὰς
θύρας
ὑπανοίγων
τοὺς
ἐσβιαζομένους
|
καθ' |
ἕνα
ἀνῄρει,
ὑπὸ
δὲ
πολλῶν |
[4, 70] |
συγκείμενον,
Ῥωμαίοις
Ῥοδίους
βοηθεῖν,
κἂν
|
καθ' |
ἕνα
χρῄζωσιν.
Εἰ
δὲ
οὔτε |
[4, 67] |
Ῥώμῃ
δέ,
ὅσα
ὑμῖν
αὐτοῖς
|
καθ' |
ἑτέρων
καὶ
κατ'
Ἀντιόχου
τοῦ |
[4, 123] |
νικήσαντες,
οἱ
διώξαντες,
οἱ
τοὺς
|
καθ' |
ἡμᾶς
πολεμίους
κατακανόντες,
οἱ
τὸ |
[4, 8] |
δὲ
καταπλήξαντες
ἐπάγουσι
τῇ
πατρίδι
|
καθ' |
ἡμῶν.
~Ἡμεῖς
δὲ
αὐτῶν
τοὺς |
[4, 8] |
καὶ
στρατὸν
ἐξ
αὐτῶν
ἀγείρουσι
|
καθ' |
ἡμῶν
καὶ
ἕτερον
αἰτοῦσι
παρὰ |
[4, 9] |
ἀθρόως
ποιήσασθαι,
ἄρξαντάς
γε
τοῦ
|
καθ' |
ἡμῶν
πολέμου,
ὅτε
πολεμίους
ἡμᾶς |
[4, 19] |
ἀλλὰ
εἰς
ἴδιον
χωρίον,
ὃ
|
καθ' |
ἱστορίαν
τοῦδε
τοῦ
πάθους
εἶδον, |
[4, 94] |
εἶναι·
ἐπισχόντος
δὲ
αὐτοὺς
Ἀντωνίου
|
καθ' |
ὑπόκρισιν
ἀταξίας
καὶ
οὐδ'
ἡμῶν |
[4, 84] |
δὲ
καὶ
τῆς
θαλάσσης
ἄρχειν,
|
καθὰ |
ἦρχεν
αὐτοῦ
καὶ
ὁ
πατήρ, |
[4, 123] |
μάλιστα
μισθοφόρων,
οἷς
ἐστιν
αἰεί,
|
καθὰ |
καὶ
τοῖς
εὐχερέσιν
οἰκέταις
ἐς |
[4, 134] |
Κασσίῳ
τε
γὰρ
τὸν
στρατὸν
|
καθαίροντι |
ὁ
ῥαβδοῦχος
ἀνεστραμμένον
τὸν
στέφανον |
[4, 134] |
ἄμφω
δ'
αὑτῶν
ἐγένοντο
αὐθένται
|
καθάπερ |
ἐγένοντο
τοῦ
Καίσαρος.
Κάσσιος
μὲν |
[4, 133] |
πόνοις
ὁ
μὲν
Κάσσιος
ἀμεταστρεπτί,
|
καθάπερ |
ἐς
τὸν
ἀγωνιστὴν
οἱ
μονομαχοῦντες, |
[4, 106] |
τὴν
Ἀσίαν
τε
καὶ
Εὐρώπην
|
καθάπερ |
πύλαι,
καὶ
αὐτὰ
διετείχισαν
ἀπὸ |
[4, 99] |
τοξόταις
αἰεὶ
διαπλέοντες
ἐνοχλοῦσι
πολλά,
|
καθαρευούσης |
πολεμίων
ἡμῖν
τῆς
ὄπισθεν
γῆς |
[4, 66] |
ὁμοίους
ἄνδρας
ἐμνημόνευον.
Ναῦς
τε
|
καθεῖλκον |
τὰς
ἀρίστας
σφῶν
τρεῖς
καὶ |
[4, 32] |
γυναῖκες
οὔτε
πολέμιον
ἐψηφισάμεθα
οὔτε
|
καθείλομεν |
οἰκίαν
ἢ
στρατὸν
διεφθείραμεν
ἢ |
[4, 76] |
δὲ
τά
τε
προάστεια
σφῶν
|
καθεῖλον, |
ἵνα
μὴ
ἐς
κατάλυσιν
αὐτοῖς |
[4, 8] |
ἱερῶν,
καὶ
τὰ
φοβερώτατα
Ῥωμαίοις
|
καθελόντα |
τε
ἔθνη
καὶ
κτησάμενον,
καὶ |
[4, 72] |
γιγνομένην
ὁ
Κάσσιος
ἀπὸ
ὄρους
|
καθεώρα· |
ὡς
δὲ
ἐπεσκεύασε
τὰ
σκάφη, |
[4, 112] |
οὐδὲ
τότε
ἀλλήλων
ᾐσθάνοντο
οὐδὲ
|
καθεώρων, |
ἐπεὶ
ῥίψαντές
γε,
ὅσα
ἔφερον, |
[4, 72] |
καὶ
τάδε
Ῥοδίων
οἱ
συνετώτεροι
|
καθεώρων, |
καὶ
Φάννιος
αὐτοῖς
καὶ
Λέντλος |
[4, 40] |
γυνὴ
νυκτὸς
ἐς
ὑπόνομον
λυμάτων
|
καθῆκεν, |
ἐς
ὃν
ἡμέρας
οὐχ
ὑποστάντων |
[4, 89] |
ἔχοντες
ἐπὶ
τῶν
ἀλλαχόθι
χρειῶν.
|
Καθήραντες |
δὲ
αὐτὴν
τοῖς
νομιζομένοις
ἀνεπλήρουν |
[4, 26] |
τὴν
σφαγήν.
Ἄλλος
ἐν
φανερῷ
|
καθῆστο |
ἑκὼν
καὶ
βραδυνόντων
τῶν
σφαγέων |
[4, 134] |
πολλὰ
ὑπὲρ
τὸ
στρατόπεδον
αὐτοῦ
|
καθιέμενα |
κλαγγὴν
οὐδεμίαν
ἠφίει,
καὶ
μελισσῶν |
[4, 3] |
ἵνα
μὴ
ἐνοχλοῖεν
αὑτοῖς
τάδε
|
καθισταμένοις |
καὶ
πολεμοῦσι
πόλεμον
ἔκδημον.
Ταῦτα |
[4, 7] |
ὃ
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
τοῖς
ἄρτι
|
καθισταμένοις |
τὰ
ὑπήκοα
ἐτίθεντο
ὄνομα,
οὔτε |
[4, 16] |
πολλοῦ
ἄρα
ἐς
τὴν
νῦν
|
καθιστάμενος |
εὐταξίαν.
Ἐγένετο
μὲν
οὖν
τοιάδε |
[4, 10] |
τὴν
πόλιν
κἀκεῖνος
ἐν
ἐμφυλίοις
|
καθιστάμενος, |
ὃν
Εὐτυχῆ
προσείπατε
δι'
εὐπραξίαν, |
[4, 33] |
πατρίδος·
ὑμεῖς
δέ
φατε
καὶ
|
καθίστασθαι |
τὴν
πολιτείαν.
~Τοιαῦτα
τῆς
Ὁρτησίας |
[4, 114] |
νύκτα
πᾶσαν
τὸ
Κασσίου
στρατόπεδον
|
καθίστατο. |
Ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
τῶν
πολεμίων |
[4, 56] |
τὰς
δὲ
πόλεις
τῷ
Καίσαρι
|
καθίστατο, |
συγγινώσκων
ἁπάσαις.
~Τοῦτο
μὲν
δὴ |
[4, 45] |
Πλάγκον
ὑπατεύοντα
ὁ
Ἀντώνιος
ἔπεισε
|
κάθοδον |
αὐτῷ
ψηφίσασθαι.
Καὶ
ἐπὶ
τῷδε |
[4, 37] |
ἐψηφίζετὀ,
παρεσκεύασεν
ὅμως
Πλάγκον
ὑπατεύοντα
|
κάθοδον |
τῷ
Λευκίῳ
ψηφίσασθαι.
~Μεσσάλας
δὲ |
[4, 56] |
ὁ
Λαίλιος
ἀπὸ
τοῦ
λόφου
|
καθορῶν |
ἑαυτὸν
διεχρήσατο.
Τῶν
δ'
ἀρχόντων |
[4, 46] |
τινι
λόφῳ
σταθμεύουσι,
μεγάλῳ
δέει
|
καθορῶντες |
ἀλλήλους.
Ἅμα
δὲ
ἕῳ
περινεύοντες |
[4, 4] |
καὶ
κεραυνοὶ
συνεχεῖς
ἐς
ἱερὰ
|
καὶ |
ἀγάλματα
ἔπιπτον.
Ἐφ'
οἷς
ἡ |
[4, 95] |
ἄρτι
καὶ
στρατηγῶν
καὶ
δημάρχων
|
καὶ |
ἀγορανόμων
καὶ
ἱππέων
κεφαλαὶ
πρόκεινται· |
[4, 32] |
τε
καὶ
παῖδας
καὶ
ἄνδρας
|
καὶ |
ἀδελφοὺς
ἐπικαλοῦντες,
ὅτι
πρὸς
αὐτῶν |
[4, 23] |
ἔκτεινεν
ἄμφω.
~Ταῦτα
μὲν
δὴ
|
καὶ |
ἀδελφῶν
δείγματα·
Λιγάριον
δὲ
ἡ |
[4, 15] |
ἀρετή,
γυναικῶν
τε
καὶ
παιδίων
|
καὶ |
ἀδελφῶν
καὶ
θεραπόντων,
περισῳζόντων
τε |
[4, 60] |
εὐπορήσειν
τε
ἀγορᾶς
ἀπὸ
θαλάσσης
|
καὶ |
ἀδεῶς,
ὅτε
βούλοιτο,
ἀποπλευσεῖσθαι.
Ὧν |
[4, 132] |
αἰτίαν,
πορρωτέρω
τε
ὄντε
αὐτὼ
|
καὶ |
ἀδιαλλάκτω.
~Ἐπεί
γε
μὴν
ἔργων |
[4, 72] |
οὐδέν,
ὡς
ἐν
ἔργῳ
ταχεῖ
|
καὶ |
ἀδοκήτῳ,
παρεσκεύαστο
αὐτοῖς
ἐς
πολιορκίαν. |
[4, 117] |
λαβεῖν
διὰ
Πομπήιον
καὶ
Μοῦρκον
|
καὶ |
Ἀηνόβαρβον,
ναυσὶν
ἑξήκοντα
καὶ
διακοσίαις |
[4, 115] |
παρέπεμπον
ὀλίγαι.
Μοῦρκος
δ'
αὐτοῖς
|
καὶ |
Ἀηνόβαρβος
ἑκατὸν
καὶ
τριάκοντα
μακραῖς |
[4, 99] |
καὶ
Μοῦρκος
ἐν
τῷ
Ἰονίῳ
|
καὶ |
Ἀηνόβαρβος
στόλῳ
πολλῷ
καὶ
ὑπηρεσίᾳ |
[4, 13] |
ὕπουλα
ἦν,
ἀθρόα
τότε
ἐγίγνετο
|
καὶ |
ἀθέμιστος
μεταβολὴ
βουλευτῶν
ἀνδρῶν,
ὑπάτων |
[4, 104] |
ἰδεῖν,
ἡγούμενοι
δὲ
ἑτέραν
ἄγεσθαι.
|
Καὶ |
ἀθύμουν
καὶ
ἐβόων
καὶ
τὸν |
[4, 71] |
δύο
ἀνερράγησάν
τε
καὶ
κατέδυσαν
|
καὶ |
αἱ
λοιπαὶ
βεβλαμμέναι
διέφυγον
ἐς |
[4, 3] |
ἦσαν
αἱ
πόλεις
ἄλλαι
τε
|
καὶ |
αἱ
περιφανέσταται
μάλιστα
αὐτῶν
Καπύη |
[4, 14] |
καὶ
περιέσωσαν
ὁμόνοιαι,
τὴν
δὲ
|
καὶ |
αἱ
στάσεις
τῶν
ἀρχόντων
προαπώλεσαν |
[4, 68] |
πρὸς
σὲ
δέ,
ὦ
Κάσσιε,
|
καὶ |
αἰδώς
τις
ἔστιν
ἐξαίρετος
ἔς |
[4, 4] |
τὰ
μὲν
ἵδρου,
τὰ
δὲ
|
καὶ |
αἷμα
ἵδρου,
ἀνδρῶν
τε
μεγάλαι |
[4, 108] |
καὶ
ἐν
τοσούτῳ
μόνοις
ἱππεῦσι
|
καὶ |
ἀκροβολισμοῖς
ἐπειρῶντο
ἀλλήλων.
Ὡς
δὲ |
[4, 113] |
σὺν
ἡδονῇ
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
|
καὶ |
ἀλαλαξάντων
μέγα,
τὸν
Κάσσιον
ἡγούμενον |
[4, 52] |
κίνδυνον
καὶ
σωτηρίαν
γενόμενα,
πολλὰ
|
καὶ |
ἄλλα
παραλιπόντι
τοιάδε
μάλιστα
ἦν· |
[4, 136] |
καὶ
ὅπλα
καὶ
τροφαὶ
δαψιλεῖς
|
καὶ |
ἄλλη
παρασκευὴ
πολλή.
~Οὕτω
μὲν |
[4, 128] |
συμπλεκόμενοι
ἔκοπτόν
τε
καὶ
ἐκόπτοντο
|
καὶ |
ἀλλήλους
ἐξώθουν
ἀπὸ
τῆς
τάξεως, |
[4, 59] |
ἐς
πάντα
ὑπακουόντων.
Ἄρτι
δὲ
|
καὶ |
Ἀλλιηνός,
ὑπὸ
Δολοβέλλα
πεμφθεὶς
ἐς |
[4, 70] |
τὰ
συγκείμενα·
ἡμεῖς
δὲ
ξένοι
|
καὶ |
ἀλλότριοι
τῶν
συνθηκῶν
ὄντες
πολεμήσομεν |
[4, 123] |
ἀπορίας
ἀπόνοιαν·
καὶ
ᾑρεῖτο
πολιορκίας
|
καὶ |
ἄλλου
παντὸς
ἀνέχεσθαι,
μᾶλλον
ἢ |
[4, 66] |
περὶ
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς,
φευγούσης
|
καὶ |
ἁλωμένης
ἐν
τῷ
παρόντι
διὰ |
[4, 99] |
στρατηγῶν
πρόνοιαν
ὅτι
καὶ
πλέονα
|
καὶ |
ἀμείνονά
ἐστιν
ἡμῖν
ἢ
τοῖς |
[4, 94] |
ἀμείψονται
μεγάλαις
δωρεαῖς,
ὅταν
εἰπεῖν
|
καὶ |
ἀμείψασθαι
δύνωνται.
~Νῦν
μὲν
γὰρ |
[4, 77] |
καὶ
οἱ
Ξάνθιοι
νομίσαντες
ἀφυλαξίαν
|
καὶ |
ἀμέλειαν
εἶναι
νυκτὸς
ἐξέδραμον
μετὰ |
[4, 136] |
ἀλλὰ
δύο
στρατοπέδων
μεγάλων
τε
|
καὶ |
ἀμφηρίστων
περὶ
τὴν
ἐκείνων
γῆν |
[4, 13] |
ἦν
ἀνά
τε
τὴν
χώραν
|
καὶ |
ἀνὰ
τὴν
πόλιν,
ὡς
ἕκαστός |
[4, 27] |
ἀναγινώσκειν
ἑαυτοῦ
τὸ
ὄνομα
ἐκέλευον
|
καὶ |
ἀναγινώσκοντα
ἔκτειναν.
Αἰμίλιος
δὲ
ἀγνοῶν, |
[4, 72] |
καὶ
τότε
ναῦς
ἀποβαλόντες
συνεκλείσθησαν.
|
Καὶ |
ἀναδραμόντες
ἐπὶ
τὰ
τείχη
πάντα |
[4, 103] |
ἧς
ὑπερεωράκεσαν
περιόδου
νῦν
ἄρχεσθαι
|
καὶ |
ἀνακυκλεύειν
τὰ
ἠνυσμένα,
ὀψὲ
καὶ |
[4, 131] |
ἐθελήσουσιν
ὤσασθαι
διὰ
τῶν
ἐφεδρειῶν
|
καὶ |
ἀναλαβεῖν
τὰ
ἴδια,
ἔτι
φυλασσόμενα |
[4, 62] |
διέφθειρε
τοὺς
ἡμεροφυλακοῦντας
αὐτῷ
λοχαγοὺς
|
καὶ |
ἀναπαυομένου
τοῦ
Μάρσου
μεθ'
ἡμέραν |
[4, 71] |
αὐτοῖς
μόνον
ἐκ
τοῦ
μετώπου
|
καὶ |
ἀναχωροῦσιν
ἡ
μὲν
ἐμπειρία
διέφθαρτο |
[4, 32] |
ἤδη
γονέας
τε
καὶ
παῖδας
|
καὶ |
ἄνδρας
καὶ
ἀδελφοὺς
ἐπικαλοῦντες,
ὅτι |
[4, 80] |
τῶν
ἀνδρῶν
γύναια
ὀλίγα
ἐλεύθερα
|
καὶ |
ἄνδρας
οὐδὲ
ἐς
ἑκατὸν
καὶ |
[4, 95] |
πάντων,
ὅσα
τέως
ἦν
ὕπουλα,
|
καὶ |
ἀνδρολήψια
αἰφνίδια
καὶ
μύση
ποικίλα |
[4, 111] |
δ'
εἶχεν
ὁρμῆς,
ἐχεῖτο
δρόμῳ
|
καὶ |
ἀνέβαινε,
βαλλόμενός
τε
καὶ
χαλεπῶς, |
[4, 65] |
μάχην,
τὰς
ἰδίας
ναῦς
ἐπεσκεύαζε
|
καὶ |
ἀνεπλήρου
καὶ
ἐγύμναζεν
ἐν
Μύνδῳ. |
[4, 115] |
πολεμίοις.
Ἐνέβαλλον
γὰρ
ἀδεῶς
ἑκάστῃ
|
καὶ |
ἀνερρήγνυον·
οὐδὲ
αἱ
παραπέμπουσαί
σφας |
[4, 81] |
αὐτοῖς
τῆς
ἡμέρας
ἐς
σκέψιν
|
καὶ |
ἀνεχώρει.
Ἅμα
δὲ
ἡμέρᾳ
προσῆγεν. |
[4, 63] |
ἐγγὺς
ἐθνῶν
μέχρι
Ἰωνίας
ἐπέδραμε
|
καὶ |
ἀνεχώρησεν.
Αὐτὸς
δὲ
ὁ
Κάσσιος |
[4, 104] |
ᾤετο
ὁδεύσειν
διὰ
τοιᾶσδε
ὕλης,
|
καὶ |
ἀνήγγειλε
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
Νωρβανόν· |
[4, 30] |
παροδεύουσι
λοχαγοῖς
ἑαυτὸν
ἐμήνυσέ
τε
|
καὶ |
ἀνῃρέθη.
~Γιγνομένων
δὲ
τούτων
Λέπιδος |
[4, 56] |
ὑπασπιστῶν
τινι
τὴν
σφαγὴν
ὑπέσχε
|
καὶ |
ἀνῃρέθη,
ὁ
δὲ
Κορνιφίκιος
τῇ |
[4, 20] |
τῇ
πατρίδι
γεγονὼς
χρήσιμος,
ἀνῄρητο
|
καὶ |
ἀνῃρημένος
ἐνυβρίζετο·
ὁ
δὲ
παῖς |
[4, 114] |
ἐνθυμήματος,
Ὁπλισώμεθα,
ἔφη,
καὶ
ἡμεῖς
|
καὶ |
ἀνθυποκριθῶμεν
ἐλάσσονα
παθεῖν.
Ὡς
δὲ |
[4, 114] |
ἐνεκάλει
καὶ
ἐμακάριζεν
ὁμοῦ
φροντίδων
|
καὶ |
ἀνίας
ἀπηλλαγμένον,
αἳ
Βροῦτον
ἐς |
[4, 106] |
δὲ
τὰ
στενὰ
καὶ
ἀτριβῆ
|
καὶ |
ἀνόδευτα·
τὸ
δὲ
μέσον
τῶν |
[4, 123] |
καὶ
φιλόφρονα
ἐς
ἅπαντας
εἶναι
|
καὶ |
ἀνόμοιον
Κασσίῳ,
αὐστηρῷ
καὶ
ἀρχικῷ |
[4, 55] |
τὸν
Κορνιφίκιον
ἐς
Ἰτύκην
ᾖει
|
καὶ |
ἀντεστρατοπέδευε
μετὰ
πλειόνων
ὄντι.
Λαίλιον |
[4, 135] |
τεθνάναι
Βροῦτον,
πρέσβεις
ἐς
Καίσαρα
|
καὶ |
Ἀντώνιον
ἔπεμπον
καὶ
συγγνώμης
ἔτυχον |
[4, 58] |
χαλεπαίνουσα
ἡ
βουλὴ
Δολοβέλλαν
μὲν
|
καὶ |
Ἀντώνιον
ἐψηφίσαντο
εἶναι
πολεμίους,
Βροῦτον |
[4, 74] |
παρασκευῇ
βαρυτάτῃ
πρὸς
Καίσαρά
τε
|
καὶ |
Ἀντώνιον·
τὰ
γὰρ
ἐκείνων
αἱρουμένη |
[4, 3] |
ἑπτὰ
δὲ
τέλη
νείμασθαι
Καίσαρα
|
καὶ |
Ἀντώνιον,
τρία
μὲν
Καίσαρα,
τέσσαρα |
[4, 86] |
καὶ
ἐπ'
αὐτῷ
Καῖσάρ
τε
|
καὶ |
Ἀντώνιος
διέπλευσαν.
Καὶ
ὁ
Μοῦρκος |
[4, 2] |
ἑξῆς
οὕτως
ἐγένετο.
~Καῖσαρ
μὲν
|
καὶ |
Ἀντώνιος
ἐς
φιλίαν
ἀπ'
ἔχθρας |
[4, 87] |
καὶ
Νωρβανός
οὓς
ὁ
Καῖσαρ
|
καὶ |
Ἀντώνιος
μετὰ
ὀκτὼ
τελῶν
ἐς |
[4, 7] |
εἶναι
τριῶν
ἀνδρῶν,
Λεπίδου
τε
|
καὶ |
Ἀντωνίου
καὶ
Καίσαρος,
ἴσον
ἰσχύουσαν |
[4, 45] |
Σέργιος
ὕστερον,
ἐν
τῇ
Καίσαρος
|
καὶ |
Ἀντωνίου
στάσει,
τῆς
βουλῆς
ψηφιζομένης |
[4, 135] |
τὸ
στρατόπεδον
ἐδόθη
τοῖς
Καίσαρος
|
καὶ |
Ἀντωνίου
στρατοῖς
διαρπάσαι.
Τῶν
δ' |
[4, 63] |
κατὰ
σπουδήν,
ὡς
ἤδη
Καίσαρος
|
καὶ |
Ἀντωνίου
τὸν
Ἰόνιον
περώντων.
Ἄκων |
[4, 49] |
Ἀντωνίῳ
περὶ
Ἄκτιον.
Ἐστρατήγει
δὲ
|
καὶ |
Ἀντωνίῳ
Βαρβούλας,
καὶ
ἡ
τύχη |
[4, 137] |
~Οὕτω
μὲν
δὴ
Καίσαρί
τε
|
καὶ |
Ἀντωνίῳ
διὰ
τόλμης
ἐπισφαλοῦς
καὶ |
[4, 2] |
τῶν
ἐμφυλίων
νομοθετηθῆναι
Λεπίδῳ
τε
|
καὶ |
Ἀντωνίῳ
καὶ
Καίσαρι,
ἣν
ἐπὶ |
[4, 108] |
ἑκατέρων
Θρᾳκίοις
ἦσαν
Καίσαρι
μὲν
|
καὶ |
Ἀντωνίῳ
μύριοι
καὶ
τρισχίλιοι,
Βρούτῳ |
[4, 19] |
φιλοτιμότατα
πάντων
Ἀντώνιός
τε
ἐζήτει
|
καὶ |
Ἀντωνίῳ
πάντες)
ἐς
τὸ
δωμάτιον |
[4, 103] |
τὸ
νῦν
ὑπό
τε
κρημνῶν
|
καὶ |
ἀνυδρίας
καὶ
ὕλης
πυκνῆς·
ἢν |
[4, 68] |
μὲν
δὴ
καὶ
γένους
ἕνεκα
|
καὶ |
ἀξιώσεως
ἡμῶν
καὶ
τύχης
ἐς |
[4, 83] |
ὡς
οὐδὲν
μέγα
διὰ
νεότητα
|
καὶ |
ἀπειρίαν
ἐργασόμενος,
καὶ
ἠλᾶτο
περὶ |
[4, 34] |
μυριάδων,
ἀστὸν
ὁμοῦ
καὶ
ξένον
|
καὶ |
ἀπελεύθερον
καὶ
ἱερέα
καὶ
πανταεθνῆ, |
[4, 95] |
ποικίλα
γυναικῶν
τε
καὶ
υἱῶν
|
καὶ |
ἀπελευθέρων
καὶ
οἰκετῶν.
Ἐς
τοσοῦτον |
[4, 72] |
τείχη
πάντα
τε
ὅπλων
ἐπλήρουν
|
καὶ |
ἀπεμάχοντο
ὁμοῦ
τοὺς
περὶ
τὸν |
[4, 115] |
δὲ
τοὺς
συνδέσμους
ἀνέλυον
ὀξέως
|
καὶ |
ἀπέφευγον
ἀλλήλων
διὰ
τὸ
πῦρ |
[4, 24] |
θεραπαίνης
φυγόντα
παλλακευθείσης
τε
αὐτῷ
|
καὶ |
ἀπηλευθερωμένης
καὶ
προῖκα
ἐς
γάμον |
[4, 128] |
καὶ
ἔφοδος
ἦν
σοβαρά
τε
|
καὶ |
ἀπηνής.
Τοξευμάτων
μὲν
δὴ
καὶ |
[4, 40] |
ὑπ'
αὐτῷ
ποτε
ἐν
Συρίᾳ)
|
Καὶ |
ἄπιθι
χαίρων,
εἶπεν,
αὐτοκράτορ·
τοῦτο |
[4, 61] |
προτέρου
Καίσαρος
συνέπρασσε
τῷ
Δολοβέλλᾳ.
|
Καὶ |
ἀπὸ
τῆσδε
τῆς
γνώμης
αὐτῷ |
[4, 25] |
ἀνδρῶν
καὶ
ὅσοι
συνέφευγον
αὐτοῖς,
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ὀκτωκαίδεκα
πόλεων,
αἳ |
[4, 123] |
ἰέναι
ἀνδράσιν
ἐπειγομένοις
ὑπὸ
λιμοῦ,
|
καὶ |
ἀπογινώσκουσιν
ἐκ
τῶν
ἄλλων
ἑαυτοὺς |
[4, 132] |
τῆς
ἀρετὴς
καὶ
τύχης
ἐθαύμαζε
|
καὶ |
ἀποθανόντα
ἔθαπτε
δημοσίᾳ
καὶ
ἐκύρου |
[4, 126] |
καὶ
τόλμαις
ἐνδίδωσι
καὶ
σιδήρῳ
|
καὶ |
ἀπονοία.
Ἔχει
δὲ
ἡμῖν
ἐπείξεως |
[4, 24] |
γάμους.
~Σάλασσος
δὲ
ἐκφυγών
τε
|
καὶ |
ἀπορούμενος
ἧκε
μὲν
ἐς
πόλιν |
[4, 71] |
στενοχωρίας
κεκυκλευμένοις,
αἱ
δὲ
ἐμβολαὶ
|
καὶ |
ἀποσιμώσεις
ἐς
βαρυτέρας
τὰς
Ῥωμαίων |
[4, 92] |
ψηφιζόμενοι
κατὰ
φυλὰς
ἢ
λόχους
|
καὶ |
ἀποφαίνοντες
ὑπάτους
τε
καὶ
δημάρχους |
[4, 26] |
κτεινόμενόν
τε
εἶδε
τὸν
δεσπότην
|
καὶ |
ἀποψύχοντος
ἤδη
μέγα
βοῶν
Ἐπίμεινον |
[4, 25] |
διερρίπτει,
μέχρι
κεκενωμένης
ἐπικλείσας
ἐνέπρησε
|
καὶ |
ἀπώλετο,
καὶ
τὸ
πῦρ
πολλὰ |
[4, 83] |
ὡς
ἐς
οἰκεῖον
ἡγεμόνα
συνέτρεχον,
|
καὶ |
Ἀραβίων
ἐκ
Λιβύης
ἀφίκετ'
αὐτῷ, |
[4, 61] |
Κλεοπάτρᾳ
στρατηγοῦντα.
Τύριοι
μὲν
δὴ
|
καὶ |
Ἀράδιοι
καὶ
Σεραπίων,
οὐδὲν
τῆς |
[4, 7] |
ἀργύριον,
θεράποντι
δὲ
ἐλευθερία
τε
|
καὶ |
ἀργύριον.
Παρέχειν
δὲ
ἐς
ἔρευναν |
[4, 14] |
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
χρυσόν
τε
|
καὶ |
ἄργυρον.
Ἄπιστος
γὰρ
δὴ
διὰ |
[4, 81] |
οὐδένα
οὐδ'
ἐξήλασε,
χρυσὸν
δὲ
|
καὶ |
ἄργυρον,
ὅσον
ἡ
πόλις
εἶχε, |
[4, 75] |
εὗρε
παράδοξον
χρυσίου
τι
πλῆθος
|
καὶ |
ἀργύρου.
~Καὶ
τοῦτο
μὲν
ἔκοπτε |
[4, 15] |
Ἴση
δ'
ἦν
ἑτέρων
σπουδὴ
|
καὶ |
ἀρετή,
γυναικῶν
τε
καὶ
παιδίων |
[4, 108] |
πλήθει
μὲν
ἀνδρῶν
καὶ
θράσει
|
καὶ |
ἀρετῇ
στρατηγῶν
καὶ
ὅπλοις
καὶ |
[4, 129] |
ὁμοῦ
καὶ
τὸ
ἀξίωμα
τἀνδρὸς
|
καὶ |
ἀρετὴν
ἐνθυμούμενος,
ὅπως
Βροῦτον
ὑποδέξαιτο. |
[4, 3] |
Οὐενουσία
καὶ
Βενεβεντὸς
καὶ
Νουκερία
|
καὶ |
Ἀρίμινον
καὶ
Ἰππώνιον.
Οὕτω
μὲν |
[4, 46] |
διέπλευσε
πρὸς
ἐκεῖνον.
~Ἀπουλήιος
δὲ
|
καὶ |
Ἀρρούντιος
ὑποκριθέντες
εἶναι
λοχαγοὶ
καὶ |
[4, 94] |
ἐφ'
ἡμῖν
δημοκοπήσαντος,
ἡ
βουλὴ
|
καὶ |
ἀρχὰς
ἐθνῶν
τῶν
μεγίστων
καὶ |
[4, 123] |
εἶναι
καὶ
ἀνόμοιον
Κασσίῳ,
αὐστηρῷ
|
καὶ |
ἀρχικῷ
περὶ
πάντα
γεγενημένῳ·
ὅθεν |
[4, 8] |
μὲν
δὴ
καὶ
αὐτοκράτορα
ὄντα
|
καὶ |
ἄρχοντα
ἱερῶν,
καὶ
τὰ
φοβερώτατα |
[4, 137] |
ὄντες
καὶ
τέχνης
πολέμων
μιᾶς
|
καὶ |
ἀσκήσεως
καὶ
καρτερίας
ὁμοίας,
δυσκαταγώνιστοι |
[4, 93] |
ἀρχὴν
ἐστήσασθε
εἶναι
καὶ
ἱερὰν
|
καὶ |
ἄσυλον
ἀπεφήνατε,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
[4, 17] |
Ἱερὰ
δέ
ἐστιν
ἡ
ἀρχὴ
|
καὶ |
ἄσυλος
ἐκ
τῶν
νόμων
καὶ |
[4, 48] |
χρημάτων
ὕστερον
πολὺ
πλεόνων
τε
|
καὶ |
ἀσφαλεστέρων.
Οἱ
μὲν
δὴ
συνέφευγον |
[4, 114] |
στρατὸν
ὁρῶντα,
αὐτὸς
ἄσιτός
τε
|
καὶ |
ἀτημέλητος
ἀνὰ
τὴν
νύκτα
πᾶσαν |
[4, 106] |
Στρυμόνος,
τῇ
δὲ
τὰ
στενὰ
|
καὶ |
ἀτριβῆ
καὶ
ἀνόδευτα·
τὸ
δὲ |
[4, 132] |
βουλὴ
περιποθήτω
τε
εἶχεν
αἰεὶ
|
καὶ |
ἀτυχήσαντε
ἐλεεινὼ
δυοῖν
τε
τούτοιν |
[4, 89] |
τοῦ
νέου
Καίσαρος
νεωτερίσειεν
ἐλθόντος.
|
Καὶ |
αὖθις
ἔδοξε
τούτου
χάριν
καὶ |
[4, 99] |
τῇ
προθυμίᾳ
κατεκήρυξεν
αὖθις
σιωπὴν
|
καὶ |
αὖθις
ἔλεγε·
Θεοὶ
μέν,
ὅσοι |
[4, 86] |
κεναῖς.
Αἱ
δὲ
καὶ
τότε,
|
καὶ |
αὖθις
ἕτερον
στρατὸν
ἄγουσαι,
διέπλεον |
[4, 106] |
τε
καὶ
Εὐρώπην
καθάπερ
πύλαι,
|
καὶ |
αὐτὰ
διετείχισαν
ἀπὸ
χάρακος
ἐς |
[4, 93] |
ἐπαγαγεῖν
διὰ
ἰσχὺν
στρατοπέδων,
ἃ
|
καὶ |
αὐτά,
τέως
ὄντα
τῆς
πόλεως, |
[4, 77] |
αἱ
ἐπάλξεις
διέμενον.
Ὡς
δὲ
|
καὶ |
αὗται
κατεσύρησαν
καὶ
οἱ
πύργοι |
[4, 103] |
τε
ἐπάγεσθαι
καὶ
ὁδοποιεῖν
στενὴν
|
καὶ |
αὐτάρκη
δίοδον,
οὐ
γνωσθήσεσθαι
μὲν |
[4, 32] |
γυναῖκας,
αἳ
μάλιστα
πλούτῳ
διέφερον·
|
καὶ |
αὐτὰς
ἔδει,
τὰ
ὄντα
τιμωμένας, |
[4, 72] |
καὶ
Ῥοδίων
ναυμαχίας
τέλος
ἦν,
|
καὶ |
αὐτὴν
γιγνομένην
ὁ
Κάσσιος
ἀπὸ |
[4, 118] |
λόγον.
Ὁ
μὲν
οὕτως
εἶπεν
|
καὶ |
αὐτίκα
διεμέτρει
τὴν
δωρεὰν
κατὰ |
[4, 83] |
καρτερὰ
καὶ
ἐξεφαίνετο
Πομπήιος
ὤν.
|
Καὶ |
αὐτίκα,
ὅσοι
τοῦ
πατρὸς
ἢ |
[4, 119] |
πάντα
ἀπογνοὺς
ἑαυτὸν
διεχρήσατο,
ὃ
|
καὶ |
αὐτὸ
μεγίστη
συμφορῶν
ἐστιν
ἀπόδειξις. |
[4, 94] |
μόνον
ὑμῖν
ἔτι
ὁμολογῆσαι;
Ὃ
|
καὶ |
αὐτὸ
πράξουσι
καὶ
ἐροῦσι
καὶ |
[4, 129] |
τοὺς
ἐκπίπτοντας
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου
|
καὶ |
αὐτὸ
φυλάσσειν
τὸ
στρατόπεδον·
ὁ |
[4, 101] |
κατὰ
μέρη
προαπέλυον,
ἐς
Δορίσκον,
|
καὶ |
αὐτοὶ
μετ'
ὀλίγον
ἐφείποντο.
Δύο |
[4, 42] |
ἤστην
υἱός
τε
καὶ
πατήρ·
|
καὶ |
αὐτοῖν
ὁ
μὲν
πατὴρ
στρατηγῶν |
[4, 57] |
φόβον
ὑπομένοντες
ἐξῄεσαν
ἔτι
στρατηγοῦντες·
|
καὶ |
αὐτοῖς
ἐς
εὐπρέπειαν
ἡ
βουλὴ |
[4, 77] |
καὶ
οἱ
Ξάνθιοι
κατακλεισθέντες
ἐπολιορκοῦντο.
|
~Καὶ |
αὐτοῖς
ὁ
Βροῦτος
τοὺς
μὲν |
[4, 91] |
καὶ
κύριον
ἀντὶ
τοῦ
δήμου
|
καὶ |
αὐτοκράτορα
ἀντὶ
τῆς
βουλῆς
γιγνόμενον |
[4, 8] |
πεπόνθαμεν
ὁρῶν.
Γάιον
μὲν
δὴ
|
καὶ |
αὐτοκράτορα
ὄντα
καὶ
ἄρχοντα
ἱερῶν, |
[4, 78] |
εἴθ'
ὑπό
του
Ξανθίων
εἴτε
|
καὶ |
αὐτομάτως
τῶν
χαλαστηρίων
διαρραγέντων,
ὥστε |
[4, 126] |
~Ὁ
μὲν
τοιαῦτα
λέγων
διετρόχαζε,
|
καὶ |
αὐτὸν
αἱ
τάξεις
ἐπήλπιζον
καὶ |
[4, 22] |
τῆς
γεφύρας
ἐς
τὸ
ῥεῦμα.
|
Καὶ |
αὐτὸν
ἁλιέων
περισχόντων
ὡς
οὐκ |
[4, 130] |
Ἐνσημαινόμενον
ἄρα
τὸν
Ἀντώνιον.
Ὃ
|
καὶ |
αὐτὸν
Ἀντώνιόν
φασιν
ὕστερον
ἐν |
[4, 43] |
ἢ
μνημονεύειν
τῶν
πρότερον
εὐεργετημάτων.
|
Καὶ |
αὐτὸν
εἴς
τι
σπήλαιον
ἀναπαύσας |
[4, 55] |
Σέξστιος
ὄπισθεν
γενόμενος
ἐξήπτετο
συντρέχων,
|
καὶ |
αὐτὸν
ἐπιστρεφόμενος
ὁ
Κορνιφίκιος
ἀπεμάχετο |
[4, 82] |
ἢ
ἀγορὰν
ἐς
Μακεδονίαν
περαιοῦσθαι.
|
Καὶ |
αὐτὸν
ὁ
Ἀντώνιος
ἀπεμάχετο
ναυσὶ |
[4, 59] |
ἢ
ὑπὸ
Καίσαρος
Κλεοπάτρᾳ
καταλελειμμένων·
|
καὶ |
αὐτὸν
ὁ
Κάσσιος
ἐν
τῇ |
[4, 49] |
Βρούτου
συλλαμβανόμενος
ὑπεκρίνατο
εἶναι
θεράπων,
|
καὶ |
αὐτὸν
ὠνήσατο
Βαρβούλας.
Δεξιὸν
δὲ |
[4, 22] |
ἀδελφοῦ
συλλαμβανομένου,
προσδραμὼν
ἀγνοίᾳ
τοῦ
|
καὶ |
αὐτὸς
ἅμα
ἐκείνῳ
προγεγράφθαι,
Ἐμέ, |
[4, 25] |
ἐκφορεῖν,
ὅσα
θέλοιεν,
τὰ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
διερρίπτει,
μέχρι
κεκενωμένης
ἐπικλείσας |
[4, 44] |
οἰκέτης
τὴν
ἑαυτοῦ
ἐσθῆτα
ἐνέδυσε,
|
καὶ |
αὐτὸς
εἰς
τὴν
εὐνὴν
οἷα |
[4, 26] |
τὸν
κεκτημένον
ἐπὶ
λόφου
ἐκάθισε
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐπὶ
θάλασσαν
ᾖει
μισθωσόμενος |
[4, 109] |
τὰ
φρούρια
τὸν
Ἀντώνιον,
διετείχιζε
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐπικάρσιον
τὸ
ἕλος
ἅπαν, |
[4, 48] |
γυναῖκα
ἔφραζε
καὶ
τὰ
χρήματα
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐφ'
ὅτῳ
κατελείφθη.
Οἱ |
[4, 85] |
ὡς
εὐχερὲς
ἔργον
ἐξελεῖν
παραπλέοντα·
|
καὶ |
αὐτὸς
ᾖει
διὰ
τῆς
Ἰταλίας |
[4, 55] |
ἱππομαχεῖν
τῷ
Λαιλίῳ
κατὰ
μέτωπον
|
καὶ |
αὐτὸς
ᾖει
μετὰ
τῶν
εὐζώνων |
[4, 38] |
καὶ
νέος
ἐς
Βροῦτον
ἔφυγε,
|
καὶ |
αὐτοῦ
δείσαντες
οἱ
τρεῖς
τὸ |
[4, 54] |
Ἀραβίωνος
τοῦδε
πατήρ,
Ἰόβα
σύμμαχος,
|
καὶ |
αὐτοῦ
τὴν
χώραν
ὁ
Καῖσαρ |
[4, 115] |
ἑκατὸν
καὶ
τριάκοντα
μακραῖς
ὑπήντων.
|
Καὶ |
αὐτοὺς
αἱ
ὁλκάδες
ἱστίῳ
μὲν |
[4, 129] |
Οἱ
δὲ
Βροῦτον
αὐτὸν
ἐδίωκον·
|
καὶ |
αὐτοὺς
ἀσχέτως
ἔχοντας
τοῦ
δρόμου |
[4, 79] |
διὰ
τῶν
κρημνῶν
ἐπετροβάτουν
ἄνω·
|
καὶ |
αὐτοὺς
ἰδόντες
οἱ
Ῥωμαῖοι
ἐμιμοῦντο |
[4, 27] |
αὐτοῖς,
ἔφευγον
ἀκόσμως
διὰ
πυλῶν,
|
καὶ |
αὐτοὺς
τοῖς
ἀπαντῶσι
τῶν
λοχαγῶν |
[4, 86] |
ἐπισυλλεγόμενον
στρατὸν
βλάπτων,
ὅσα
δύναιτο.
|
Καὶ |
αὐτῷ
Δομίτιος
Ἀηνόβαρβος
ὑπὸ
τῶν |
[4, 48] |
ἔφη,
ναῦν
φέρουσα
χρημάτων
συνετάξατο.
|
Καὶ |
αὐτῷ
καὶ
οἵδε
πεισθέντες
κατῄεσαν |
[4, 59] |
δυώδεκα
τελῶν
ἀρίστων
ἀθρόως
ἐκράτει.
|
Καὶ |
αὐτῷ
τινες
καὶ
Παρθυαίων
ἱπποτοξόται |
[4, 29] |
δὲ
ἀναψύχων
κατὰ
τὸ
ἄντρον,
|
καὶ |
αὐτῷ
τῶν
σφαγέων
ἔτι
μακρόθεν |
[4, 21] |
ἀλλήλοις
διὰ
μιᾶς
πληγῆς
ἀπέθανον·
|
καὶ |
αὐτῶν
αἱ
κεφαλαὶ
μὲν
ἀπετέτμηντο, |
[4, 65] |
πολεμίοις
ἐς
τεσσαράκοντα
εἶναι
στρατοῦ
|
καὶ |
αὐτῶν
διεληλυθέναι
τὸν
Ἰόνιον
ὀκτώ· |
[4, 52] |
Ῥοδίοις
καὶ
Παταρεῦσι
καὶ
Ξανθίοις.
|
Καὶ |
αὐτῶν
ἕκαστα,
ὡς
ἐν
κεφαλαίῳ |
[4, 23] |
δὲ
ἀθεμίστως
ἐπεβούλευσαν
τοῖς
ἀνδράσιν.
|
Καὶ |
αὐτῶν
ἐστιν,
ἣ
Σεπτιμίῳ
μὲν |
[4, 3] |
μὲν
ἔδοξε,
καὶ
ταῦτα
συνεγράψαντο·
|
καὶ |
αὐτῶν
ὁ
Καῖσαρ
ὡς
ὕπατος |
[4, 105] |
ἐπὶ
Θρᾴκης
χωρίον
ὠχύρωσέ
τε
|
καὶ |
ἀφ'
ἑαυτοῦ
Φιλίππους
προσεῖπεν.
Ἔστι |
[4, 49] |
δὲ
ἐδεήθη
Καίσαρος
δι'
Ἀγρίππα,
|
καὶ |
ἀφείθη
τῆς
προγραφῆς
ὁ
Μᾶρκος, |
[4, 83] |
τούτῳ,
κουφότερος
ὤν,
ἐπεφαίνετο
ἄφνω
|
καὶ |
ἀφιπτάμενος
ἠνώχλει
καὶ
πόλεις
ἤδη |
[4, 73] |
ἐκάλει
Ῥοδίων
ἐς
πεντήκοντα
ἄνδρας
|
καὶ |
ἀχθέντας
ἐκόλαζε
θανάτῳ·
ἑτέροις
δέ, |
[4, 29] |
τε
καλὸν
ἦν
ἐν
αὐτῇ
|
καὶ |
βαθύ,
καὶ
τάχα
διὰ
ταῦτα |
[4, 28] |
ἠνείχετο.
Ὡς
δὲ
αὐτὸν
ἔμελλον
|
καὶ |
βασανιεῖν
ἐς
τοὺς
συνεγνωκότας,
οὐκ |
[4, 93] |
ἔδοξαν
ὑπὲρ
ὑμῶν
χαλεπῆναι
τοῖς
|
καὶ |
βασιλέα
αὐτὸν
ἐθέλουσι
προσαγορεῦσαι.
Ὃ |
[4, 90] |
καὶ
συμμάχων
κατά
τε
ἔθνη
|
καὶ |
βασιλέας.
Ὥστε
τί
χρὴ
τῷ |
[4, 95] |
γενομένην,
βασιλέα
τε
ὄντα
ἐξέβαλον
|
καὶ |
βασιλεύεσθαι
διὰ
ἓν
ἔργον
οὐκέτι |
[4, 133] |
καὶ
βεβαιοτάτοις
ἐχρήσαντο.
Ἐχρήσαντο
δὲ
|
καὶ |
βασιλεῦσι
καὶ
δυνάσταις,
καὶ
Παρθυαίοις |
[4, 5] |
δεδομένων
τε
καὶ
προσοδευομένων
ἔτι
|
καὶ |
βασιλέων
καὶ
σατραπῶν
συμφερόντων,
αὐτοὶ |
[4, 133] |
ἐπολέμησαν,
ἐς
συμμαχίαν
αὑτοῖς
ἔπεισαν
|
καὶ |
βεβαιοτάτοις
ἐχρήσαντο.
Ἐχρήσαντο
δὲ
καὶ |
[4, 3] |
Καπύη
καὶ
Ῥήγιον
καὶ
Οὐενουσία
|
καὶ |
Βενεβεντὸς
καὶ
Νουκερία
καὶ
Ἀρίμινον |
[4, 84] |
τριῶν
ἀρχῆς
ἐς
Σικελίαν
διέπλευσε
|
καὶ |
Βιθυνικὸν
ἄρχοντα
αὐτῆς,
οὐ
παριέντα |
[4, 6] |
ἀνὰ
τὴν
νύκτα
πᾶσαν
ἦν
|
καὶ |
βοαὶ
καὶ
διαδρομαὶ
μετ'
οἰμωγῆς |
[4, 76] |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι,
σὺν
δρόμῳ
|
καὶ |
βοῇ
μετέφερεν,
οὐδὲν
ἐκλείπων
σπουδῆς |
[4, 104] |
περὶ
ἑσπέραν
ἑωρᾶτο
τοῖς
πρώτοις·
|
καὶ |
βοῆς,
ὡς
εἰκός,
λαμπρᾶς
ἐπὶ |
[4, 54] |
ὁ
Καῖσαρ
τῷδε
τῷ
Σιττίῳ
|
καὶ |
Βόκχῳ,
Μαυρουσίων
βασιλεῖ,
δεδώρητο·
καὶ |
[4, 27] |
δὲ
οἱ
διώκοντες,
ὑποφεύγοντά
τε
|
καὶ |
βοῶντα
οὐ
προγεγράφθαι,
ἀλλὰ
διὰ |
[4, 26] |
Ἄλλος
ἐν
φανερῷ
καθῆστο
ἑκὼν
|
καὶ |
βραδυνόντων
τῶν
σφαγέων
ἀπήγξατο
ἐν |
[4, 4] |
βοῦς
τε
φωνὴν
ἀφῆκεν
ἀνθρώπου,
|
καὶ |
βρέφος
ἀρτίτοκον
ἐφθέγξατο,
καὶ
τῶν |
[4, 135] |
καὶ
Βροῦτος
τοιάνδε
δίκην
ἐδεδώκεσαν.
|
~Καὶ |
Βροῦτον
Ἀντώνιος
ἀνευρὼν
περιέβαλέ
τε |
[4, 138] |
αὕτη,
ὡς
ἐς
Κάσσιόν
τε
|
καὶ |
Βροῦτον,
ἀπήντα.
|
[4, 101] |
ἐπῄνουν
ἐπὶ
πλεῖστον
αὐτόν
τε
|
καὶ |
Βροῦτον
καὶ
περὶ
σφῶν,
ὅσα |
[4, 75] |
ἔφθασε.
~Τὰ
δ'
ἀμφὶ
Λυκίαν
|
καὶ |
Βροῦτον,
μικρὰ
καὶ
τῶν
ἀμφὶ |
[4, 57] |
τὰ
δ'
ἀμφὶ
Κάσσιόν
τε
|
καὶ |
Βροῦτον,
μικρὰ
καὶ
τῶν
εἰρημένων |
[4, 70] |
βουλῆς,
οἱ
μὲν
ἐς
ἐμὲ
|
καὶ |
Βροῦτον,
οἱ
δ'
ἐς
Πομπήιον. |
[4, 132] |
ἐνδόντος.
~Ὧδε
μὲν
δὴ
Κάσσιος
|
καὶ |
Βροῦτος
ἐθνῃσκέτην,
ἄνδρε
Ῥωμαίων
εὐγενεστάτω |
[4, 57] |
Καίσαρος
αὐτοῦ
κεχειροτόνηντο.
Κάσσιος
δὲ
|
καὶ |
Βροῦτος
ἐστρατήγουν
μὲν
ἔτι
τῆς |
[4, 1] |
ὅπως
δὲ
ἔδοσαν
Κάσσιός
τε
|
καὶ |
Βροῦτος,
οἳ
καὶ
μάλιστα
τῆς |
[4, 65] |
Λαοδίκεια
τοιάδε
ἐπεπόνθεσαν,
Κάσσιος
δὲ
|
καὶ |
Βροῦτος
συμβολήσαντες
ἀλλήλοιν,
Βρούτῳ
μὲν |
[4, 134] |
τοῦ
Καίσαρος.
Κάσσιος
μὲν
δὴ
|
καὶ |
Βροῦτος
τοιάνδε
δίκην
ἐδεδώκεσαν.
~Καὶ |
[4, 70] |
Ἰονίου
πέραν.
Τὰ
δ'
αὐτὰ
|
καὶ |
Βροῦτος
ὑμῖν
προτείνει
ψηφίσματα
καὶ |
[4, 69] |
τὸ
δὲ
ἀνιαρότερον,
ἐμοῦ
μὲν
|
καὶ |
Βρούτου
καὶ
ὅσων
ὁρᾶτε
ἀπὸ |
[4, 46] |
δὲ
ἐστρατήγησε
τῷ
Βρούτῳ
Βιθυνίας
|
καὶ |
Βρούτου
πεσόντος
Ἀντωνίῳ
παραδοὺς
Βιθυνίαν |
[4, 138] |
Πομπηίου
καὶ
τῶν
διαφυγόντων
Κασσίου
|
καὶ |
Βρούτου
φίλων,
λείψανα
τοσῆσδε
παρασκευῆς |
[4, 130] |
μεταγινώσκοντα
εἰπεῖν,
ὅτι
συνεξετάζεσθαι
Κασσίῳ
|
καὶ |
Βρούτῳ
δυνάμενος
ὑπηρέτης
γένοιτο
Ὀκταουίου. |
[4, 3] |
κρατοῦντας
ἔτι
αὐτῶν,
Κασσίῳ
δὲ
|
καὶ |
Βρούτῳ
πολεμεῖν
Ἀντώνιόν
τε
καὶ |
[4, 69] |
ἕω
πάντας
ἀμύνειν
ἐμοί
τε
|
καὶ |
Βρούτῳ.
~Σὺ
δέ,
εἰ
μέν |
[4, 58] |
ἐς
τὰς
προτέρας
ἡγεμονίας
ἐπανήγαγον
|
καὶ |
Βρούτῳ
τὴν
Ἰλλυρίδα
προσέθεσαν
τοῖς |
[4, 15] |
αὐτοῦς
λιμῷ
τε
ἑκουσίῳ
δαπανῶντες
|
καὶ |
βρόχοις
χρώμενοι
καὶ
τὰ
σώματα |
[4, 132] |
χωρὶς
ἄγους
ἑνός,
ὥ
γε
|
καὶ |
Γάιος
Καῖσαρ,
ὄντε
τῆς
Μάγνου |
[4, 80] |
σφῶν
αὐτῶν
ἀπώλλυντο
ἐλευθερίας
οὕνεκα.
|
Καὶ |
γὰρ
ἐπὶ
Ἁρπάγου
τοῦ
Μήδου, |
[4, 134] |
ἄγος
ἦν
οὐδὲ
ἐν
ὀλίγῳ·
|
καὶ |
γὰρ
ἐς
φίλον
ἐγίγνετο
παραλόγως |
[4, 58] |
Γαΐῳ
Καίσαρι
ἐκ
πολλοῦ
στρατευόμενα
|
καὶ |
γεγυμνασμένα
προσέλαβεν
ἀθρόως·
οὗ
τὸ |
[4, 54] |
νεωτέρῳ
Πομπηίῳ
πέμπων
ἐς
Ἰβηρίαν
|
καὶ |
γεγυμνασμένους
ἀπολαμβάνων
Βόκχον
ἀφῄρητο
τὴν. |
[4, 24] |
ὕποπτον,
μεθ'
ἡμέραν
ἥξειν
ἔφη.
|
Καὶ |
γενομένης
ἡμέρας
ἡ
μὲν
τοὺς |
[4, 89] |
καὶ
οἱ
σαλπιγκταὶ
σιωπὴν
ἐποίουν,
|
καὶ |
γενομένης
ποτὲ
ὁ
Κάσσιος
(προῦχε |
[4, 49] |
περισώσειν
ὁμολογήσαντα.
Ἀπομαχόμενον
δὲ
ἰσχυρῶς
|
καὶ |
γένος
ἀναπλάσσοντα
καὶ
ὄνομα
καὶ |
[4, 25] |
περιφάνειαν
ἔργων
καὶ
διὰ
πλοῦτον
|
καὶ |
γένος
ἐς
τὸ
Ῥωμαίων
βουλευτήριον |
[4, 16] |
συστησαμένου
τε
ἐς
ἕδραν
ἀσφαλῆ
|
καὶ |
γένος
καὶ
ὄνομα
τὸ
νῦν |
[4, 68] |
παρ'
ὑμῖν.
~Τάδε
μὲν
δὴ
|
καὶ |
γένους
ἕνεκα
καὶ
ἀξιώσεως
ἡμῶν |
[4, 127] |
ἐπεμέμνηντο,
ἀλλ'
ὡς
ἐκ
φύσεως
|
καὶ |
γένους
ἐχθροῖς
ἐπηπείλουν.
Οὕτως
ἡ |
[4, 95] |
ἀγορανόμων
καὶ
ἱππέων
κεφαλαὶ
πρόκεινται·
|
καὶ |
γέρα
τούτων
ἐστὶ
τῶν
κακῶν |
[4, 94] |
γνώμην
ἐξέφηνε,
σαφῶς
μὲν
ὅτε
|
καὶ |
γέρα
τυραννοκτονικὰ
ἐψηφίζοντο
εἶναι·
ἐπισχόντος |
[4, 136] |
ἐπανήγαγεν
ἐκ
τῶν
ὀρῶν
πολλούς,
|
καὶ |
γέρας
ᾖτησέ
τε
καὶ
ἔλαβε |
[4, 54] |
Σαβόρραν,
Ἰόβα
στρατηγὸν
διώνυμον,
ἀνεῖλε
|
καὶ |
γέρας
τούτων
ἔλαβε
παρὰ
Καίσαρος |
[4, 64] |
παῖδες,
ἐπὶ
δὲ
γυναῖκές
τε
|
καὶ |
γέροντες
ἐλεεινοί,
βραχυτάτου
πάμπαν
ὤνιοι, |
[4, 109] |
μέχρι
τῆς
θαλάσσης,
κόπτων
ὁμοίως
|
καὶ |
γεφυρῶν
καὶ
τὸν
χάρακα
τοῖς |
[4, 102] |
θαλάσσῃ
χρωμένων,
ἤνθει
ταῖς
ἐμπορίαις
|
καὶ |
γεωργίαις,
χαιρόντων
σφίσι
καὶ
τῶν |
[4, 94] |
μεγίστων
καὶ
ἡγεμονίας
ἔδοσαν
ἡμῖν
|
καὶ |
γῆς
ἀπέφηναν
ἡγεῖσθαι
πάσης
ἀπὸ |
[4, 1] |
ἐπιβουλῆς
ἐπὶ
τῷ
Καίσαρι
ἦρξαν,
|
καὶ |
γῆς
ἐκράτουν
ἀπὸ
Συρίας
ἐπὶ |
[4, 16] |
τὴν
δυνατωτάτην
καὶ
τοσούτων
ἐθνῶν
|
καὶ |
γῆς
καὶ
θαλάσσης
ἡγεμονίδα
διέσειεν |
[4, 56] |
τοῦ
Ἀραβίωνος
ἱππέες
ἐπιδραμόντες
ἔκτειναν.
|
Καὶ |
γιγνόμενα
ταῦτα
ὁ
Λαίλιος
ἀπὸ |
[4, 137] |
ἢ
βάρβαρα
ἔθνη
τρεπομένων.
Ἀλλὰ
|
καὶ |
γλώσσης
μιᾶς
ὄντες
καὶ
τέχνης |
[4, 31] |
αὐτὸν
ἁπάντων
μετὰ
σχήματος
ἱλαροῦ
|
καὶ |
γνώμης
δυσμενοῦς·
τῶν
δὲ
προγεγραμμένων |
[4, 48] |
μὲν
δὴ
συνέφευγον
ὡς
ὁμοδούλῳ
|
καὶ |
γνωρισθέντος
αὐτοῦ
παρὰ
τὴν
ὁδὸν |
[4, 25] |
Φουλβίῳ
γεγαμημένης.
~Τοσάδε
μὲν
δὴ
|
καὶ |
γυναικῶν
πονηρῶν
ὑποδείγματα
γεγράφθω·
Στάτιος |
[4, 133] |
πλείων
ὅδε
Γαΐου
Καίσαρος
ἐγεγένητο,
|
καὶ |
δαιμονίως
αὐτὸν
εὐνοίας
καὶ
σπουδῆς |
[4, 13] |
τε
καὶ
θεράποντας,
οἱ
δὲ
|
καὶ |
δανεισμάτων
χρήστας
ἢ
χωρίων
γείτονας |
[4, 120] |
μόνα
ἐπήγεσθε.
Εἰ
δέ
τι
|
καὶ |
δαψιλὲς
ἦν,
ἡμέτερον
ἦν
τῶν |
[4, 107] |
τῶν
ὀρυσσομένων
φρεάτων
γλυκείας
τε
|
καὶ |
δαψιλοῦς
ὕδατος
εὕρισκε.
Τό
γε |
[4, 29] |
χιτωνίσκον
καὶ
ὑπεκρίνετο
ἐκεῖνος
εἶναι
|
καὶ |
δεδιέναι·
καὶ
τάχα
ἂν
ἐπέτυχεν |
[4, 78] |
περὶ
τῶν
ἔνδον
ἀγανακτοῦντές
τε
|
καὶ |
δεδιότες,
Βρούτου
περιθέοντος
αὐτούς,
ἐς |
[4, 60] |
ἀποπλευσεῖσθαι.
Ὧν
αἰσθανόμενος
ὁ
Κάσσιος
|
καὶ |
δεδιώς,
μὴ
αὑτὸν
ὁ
Δολοβέλλας |
[4, 17] |
οἱ
μὲν
ἐξανίσταντο
σὺν
θορύβῳ
|
καὶ |
δέει,
ὁ
δὲ
τῶν
ὁπλιτῶν |
[4, 27] |
δὲ
ἐκ
τοῦ
βουλευτηρίου
προϊὼν
|
καὶ |
Δέκιος,
ἐπεὶ
τοῖς
πίναξιν
ἐπύθοντο |
[4, 58] |
δὲ
ἐν
Ἀσίᾳ
κτείναντος
Δολοβέλλα
|
καὶ |
Δέκμον
Ἀντωνίου
πολιορκοῦντος
ἐν
Κελτοῖς, |
[4, 1] |
ἐδεδώκεσαν,
Τρεβώνιος
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
|
καὶ |
Δέκμος
ἐν
τῇ
Κελτικῇ·
ὅπως |
[4, 68] |
σπονδὰς
ἐπὶ
τοῖς
ὅρκοις
ἐσπένδετε
|
καὶ |
δεξιὰς
ἐτίθεσθε,
αἳ
καὶ
παρὰ |
[4, 138] |
ἑνὸς
ἔργου
κίνδυνον
ἔσχατον
λιμοῦ
|
καὶ |
δέος
ἀπωλείας
ἐς
εὐπορίαν
δαψιλῆ |
[4, 58] |
συνηκόντισε.
Καὶ
εὐθὺς
ἦν
μετάνοια
|
καὶ |
δέος
ἐκ
τοῦ
Καίσαρος.
Συνομόσαντες |
[4, 122] |
ἤδη
σαφής,
ἔς
τε
μέγεθος
|
καὶ |
δέος
ἑκάστης
ἡμέρας
ἐπεγίνετο.
Οὔτε |
[4, 132] |
περὶ
τώδε
τὼ
ἄνδρε
σπουδὴ
|
καὶ |
δέος
τὸ
ὑπὲρ
αὐτοῖν
προήγαγεν |
[4, 12] |
ὁ
ἀδελφὸς
ὁ
Λεπίδου
Παῦλος,
|
καὶ |
δεύτερος
ἦν
τῶν
προγραφόντων
Ἀντώνιος |
[4, 12] |
δεύτερος
ἦν
τῶν
προγραφόντων
Ἀντώνιος
|
καὶ |
δεύτερος
τῶν
προγραφομένων
ὁ
θεῖος |
[4, 15] |
ἀγνοίας
ἢ
κατ'
ἐπιβουλήν,
ἀπώλλυντο.
|
Καὶ |
δῆλος
ἦν
ὁ
μὴ
προγραφεὶς |
[4, 7] |
ἐν
μέσῳ
τούτων
ἤγετο
ἐκκλησία,
|
καὶ |
δήμαρχος
Πούπλιος
Τίτιος
ἐνομοθέτει
καινὴν |
[4, 92] |
ὅτε
αὐτῷ
περὶ
Λιβύην
ἐμαρτυρήσατε·
|
καὶ |
δημάρχους
ἐποιεῖσθε
ἀνὰ
ἔτος
ἕκαστον, |
[4, 92] |
λόχους
καὶ
ἀποφαίνοντες
ὑπάτους
τε
|
καὶ |
δημάρχους
καὶ
στρατηγούς.
Ἐπὶ
δὲ |
[4, 95] |
ἐφέρομεν,
ὑπάτων
ἄρτι
καὶ
στρατηγῶν
|
καὶ |
δημάρχων
καὶ
ἀγορανόμων
καὶ
ἱππέων |
[4, 69] |
οὐκ
ἐλεεῖτε
ἀκρίτους
ἐπὶ
θανάτῳ
|
καὶ |
δημεύσει
προγραφομένους,
ἀλλ'
ὑποκρίνεσθε
πεύσεσθαι |
[4, 5] |
ἐγένοντο
πάντες
οἱ
θανάτου
τε
|
καὶ |
δημεύσεως
κατεγνωσμένοι
ἀπὸ
μὲν
τῆς |
[4, 89] |
Καὶ
αὖθις
ἔδοξε
τούτου
χάριν
|
καὶ |
δημηγορῆσαι.
Βῆμά
τε
οὖν
ἐπήχθη |
[4, 66] |
πλέοσι
ναυσὶν
ἐπιπλεύσειε
τῇ
Ῥόδῳ
|
καὶ |
Δημήτριος
ἔτι
πρὸ
τοῦ
Μιθριδάτου. |
[4, 69] |
γιγνόμενόν
ἐστι
δημοκρατίας
πρὸς
μοναρχίαν.
|
Καὶ |
δημοκρατίαν
ἀβοήθητον
καταλείπετε
οἱ
παρακαλοῦντες |
[4, 97] |
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς
ὡς
εὐαγεῖς
|
καὶ |
δημοκρατικοὺς
καταπεφευγότας
καὶ
τὰ
ἡμέτερα |
[4, 45] |
σπονδὰς
ἐς
Πομπήιον
ἀπεσταλμένον,
μέχρι
|
καὶ |
δημοσίᾳ
τριήρει
διέπλευσε
πρὸς
ἐκεῖνον. |
[4, 73] |
ἢ
ἄργυρος
ἐν
ἱεροῖς
τε
|
καὶ |
δημοσίοις,
πάντα
συλήσας
ἐκέλευσε
καὶ |
[4, 52] |
τῶν
ἐλασσόνων
τὰ
μέγιστα
δὴ
|
καὶ |
δι'
ἀξίωσιν
τῶν
ἄλλων
περιφανέστατα |
[4, 90] |
ἐχθροί,
ἴστε
μὲν
αὐτὰ
ἀκριβέστατα,
|
καὶ |
δι'
αὐτὸ
συστρατεύεσθε
ἡμῖν
ἑτοίμως, |
[4, 138] |
λόγον
ἐπηλήθευσαν,
διὰ
μιᾶς
ἡμέρας
|
καὶ |
δι'
ἑνὸς
ἔργου
κίνδυνον
ἔσχατον |
[4, 126] |
ἔστι
λαβεῖν
διὰ
μιᾶς
ἡμέρας
|
καὶ |
δι'
ἑνὸς
ἔργου
τροφὰς
καὶ |
[4, 125] |
περιθέων,
σοβαρῷ
τῷ
προσώπῳ
προενέφαινε
|
καὶ |
δι'
ὀλίγων
ὑπεμίμνησκεν,
ὅσων
ὁ |
[4, 5] |
μισθώσεων
ἐπενόησαν.
Ἤδη
δέ
τις
|
καὶ |
διὰ
κάλλος
ἐπαύλεως
καὶ
οἰκίας |
[4, 18] |
εὐτελὲς
ἦν
τέγος
ἐν
προαστείῳ
|
καὶ |
διὰ
πάντα
εὐκαταφρόνητον,
ἐκρύπτετο
ἀσφαλῶς, |
[4, 25] |
κατειργασμένος,
διὰ
δὲ
περιφάνειαν
ἔργων
|
καὶ |
διὰ
πλοῦτον
καὶ
γένος
ἐς |
[4, 25] |
βουλευτήριον
ἀνακεκλημένος,
ὀγδοηκοντούτης
ὢν
ἤδη
|
καὶ |
διὰ
πλοῦτον
προγεγραμμένος,
ἀνεπέτασε
τὴν |
[4, 53] |
τε
ἔλαβον
ἐπὶ
Γαΐου
Καίσαρος
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
νέαν
προσαγορεύουσι
Λιβύην· |
[4, 6] |
νύκτα
πᾶσαν
ἦν
καὶ
βοαὶ
|
καὶ |
διαδρομαὶ
μετ'
οἰμωγῆς
ὡς
ἐν |
[4, 39] |
ἀλλ'
ἐν
χαμευνίῳ
καὶ
κόμῃ
|
καὶ |
διαίτῃ
πονηρᾷ
πόθῳ
τῆς
γυναικός. |
[4, 117] |
Μοῦρκον
καὶ
Ἀηνόβαρβον,
ναυσὶν
ἑξήκοντα
|
καὶ |
διακοσίαις
ἀποκλείοντας
αὐτοῖς
τὸ
πέλαγος· |
[4, 20] |
οἱ
σφαγεῖς
ἔφασαν
ἀμφοτέροις
διαιτήσειν
|
καὶ |
διαλαβόντες
ἕτερον
ἕτεροι
κατὰ
σύνθημα |
[4, 79] |
ἔκοπτον,
ὑπὸ
μανιώδους
ὁρμῆς
ἐβιάζοντο
|
καὶ |
διαρρήξαντες
ἐσέδραμον
ἀθρόοι,
δύνοντος
ἄρτι |
[4, 68] |
τροφήν
τέ
σου
καὶ
παίδευσιν
|
καὶ |
διατριβὴν
καὶ
ἑστίαν,
ἣν
ᾤκησας, |
[4, 113] |
Πινδάρῳ
τῷ
ὑπασπιστῇ
προσπεσεῖν
οἱ
|
καὶ |
διαφθεῖραι.
Διαμέλλοντος
δ'
ἔτι
τοῦ |
[4, 102] |
εἴρητο,
στρατοπέδοις
ἐπιτήδεια
χωρία
ἀνεμέτρει
|
καὶ |
διέγραφε
καὶ
ταῖς
ναυσὶ
κατὰ |
[4, 136] |
τὸν
ἀδελφὸν
ἑαυτοῦ
Ῥασκούπολιν·
ᾧ
|
καὶ |
διεδείχθη,
ὅτι
οὐδ'
ἀπ'
ἀρχῆς |
[4, 71] |
οἱ
μὲν
Ῥόδιοι
περιπλεῖν
ἔτι
|
καὶ |
διεκπλεῖν
οὐκ
ἐδύναντο,
ἐμβάλλουσι
δ' |
[4, 47] |
δὲ
αὐτὸν
ὑποδέξασθαι
τῶν
γνωρίμων
|
καὶ |
διεριζόντων
ἐς
ἀλλήλους,
Καληνὸς
ἐξενίκησε |
[4, 85] |
συνήθης
τοῦ
πορθμοῦ
κλύδων
ἐπεγίγνετο
|
καὶ |
διεσπᾶτο
ἡ
θάλασσα
ἐφ'
ἑκάτερα |
[4, 64] |
ὤνιοι,
μετὰ
δὲ
οἱ
νέοι.
|
Καὶ |
διεχρῶντο
οἱ
πλέονες
ἑαυτούς,
ἕως |
[4, 47] |
τὴν
τοῦ
κυνὸς
κεφαλὴν
ἐπέθετο
|
καὶ |
διῆλθεν
οὕτως
ὀργιάζων
αὐτῷ
σχήματι |
[4, 40] |
καὶ
ἐπέθηκε
τοῖς
μισθοῦ
φέρουσι
|
καὶ |
διήνεγκεν
ἀπὸ
τῆς
οἰκίας
ἐπὶ |
[4, 117] |
τὸ
στρατόπεδον
αὐτὸ
εἵλετε
πρότερον
|
καὶ |
διηρπάσατε·
ὡς
προύχειν
τάδε
παρὰ |
[4, 50] |
τὰς
Βαλβίνου
θύρας
ἐτρίβετο
πολλάκις
|
καὶ |
δικάζοντι
παρίστατο
καὶ
διωθουμένων
αὐτὸν |
[4, 90] |
πολέμου
καλλίστην
τε
οὖσαν
ἡμῖν
|
καὶ |
δικαιοτάτην
τὴν
πρόφασιν.
~Ἡμεῖς
γὰρ |
[4, 20] |
πλεόνων
κατεπλάγησαν,
ὁ
δὲ
Λαίνας,
|
καὶ |
δίκην
τινὰ
διὰ
τοῦ
Κικέρωνός |
[4, 95] |
ἀδικεῖται
πρὸς
τῶν
αὐτὴν
ἁρμόσαι
|
καὶ |
διορθῶσαι
τὰ
κοινὰ
κεχειροτονημένων.
Τί |
[4, 8] |
Ὀκτάουιος
Καῖσαρ,
οἱ
χειροτονηθέντες
ἁρμόσαι
|
καὶ |
διορθῶσαι
τὰ
κοινά,
οὕτως
λέγουσιν· |
[4, 121] |
τέτρασι
τέλεσιν,
ἐπαγόμενοι
γέρρα
πολλὰ
|
καὶ |
διφθέρας
ἐς
προβολὴν
τοῖς
τοξεύμασιν. |
[4, 116] |
πυρός,
τοὺς
δ'
ὑπὸ
λιμοῦ
|
καὶ |
δίψης
δαπανωμένους·
οἱ
δὲ
καὶ |
[4, 104] |
τετάρτῃ
κάμνοντες
ὑπό
τε
κόπου
|
καὶ |
δίψους,
ἐπιλιπόντος
ἤδη
τι
καὶ |
[4, 50] |
ἐτρίβετο
πολλάκις
καὶ
δικάζοντι
παρίστατο
|
καὶ |
διωθουμένων
αὐτὸν
ἐς
πολὺ
τῶν |
[4, 95] |
ὑπὸ
ἐχθρῶν,
ἐκ
μυχῶν
ἀνασπώμενοι
|
καὶ |
διωκόμενοι
πανταχῇ,
τῶν
νόμων
τὸν |
[4, 73] |
ἔργου.
Εἴκαζον
δὲ
οἱ
πολλοί,
|
καὶ |
δοκεῖ
γενέσθαι,
τοὺς
χαρίεντας
αὐτῷ |
[4, 61] |
συμμαχήσειν
ἔφασκον
ἐς
ἐμφύλια,
ἐπεὶ
|
καὶ |
Δολοβέλλᾳ
δοῦναι
ναῦς
προπομπούς,
καὶ |
[4, 57] |
εἰς
τοὺς
ὑπάτους
Ἀντώνιόν
τε
|
καὶ |
Δολοβέλλαν
μετεψηφίζετο,
τῆς
βουλῆς
πάνυ |
[4, 108] |
ἐκ
τῆς
Ἰταλίας
διὰ
Μοῦρκον
|
καὶ |
Δομίτιον.
Οὐκ
ἐς
πολὺ
δ' |
[4, 100] |
πάντα
Πομπήιός
τε
καὶ
Μοῦρκος
|
καὶ |
Δομίτιος.
Ἡμῖν
δὲ
καὶ
εἰσὶ |
[4, 36] |
οὕτως
ἀτυχούσῃ
τῇ
πατρίδι
ἐγίγνετο,
|
καὶ |
δόξαν
ἐκ
τοῦδε
ἀγαθήν,
ἴδιον |
[4, 68] |
Φείδου
δὲ
ἐπὶ
τοῖς
θεοῖς
|
καὶ |
δόξης
τῆς
κατὰ
ἀνθρώπους·
ὡς |
[4, 73] |
ἐν
αὐτῇ
προυκάθητο
ἐπὶ
βήματος
|
καὶ |
δόρυ
τῷ
βήματι
παρεστήσατο
ὡς |
[4, 4] |
τὰς
πάλαι
βασιλείας
ἐπανήξειν
εἰπών,
|
καὶ |
δουλεύσειν
ἅπαντας
χωρὶς
ἑαυτοῦ
μόνου, |
[4, 32] |
τοῖς
ταῦτα
μηνύουσιν
ἐλευθέροις
τε
|
καὶ |
δούλοις
μήνυτρα.
Αἱ
δὲ
γυναῖκες |
[4, 105] |
δύσεως
πεδίον
μέχρι
Μυρκίνου
τε
|
καὶ |
Δραβήσκου
καὶ
ποταμοῦ
Στρυμόνος,
τριακοσίων |
[4, 4] |
μεγάλαι
βοαὶ
καὶ
κτύπος
ὅπλων
|
καὶ |
δρόμος
ἵππων
οὐχ
ὁρωμένων
ἠκούετο. |
[4, 42] |
πρεσβύτης
ἤγετο
κόμης
τε
ἔμπλεως
|
καὶ |
δύης
καὶ
ῥύπου
καὶ
τῆς |
[4, 71] |
ἔργον
ἦν
ἑκατέρωθεν
ἰσχύος
τε
|
καὶ |
δυνάμεως·
Ῥόδιοι
μὲν
γὰρ
ναυσὶ |
[4, 133] |
ἐχρήσαντο.
Ἐχρήσαντο
δὲ
καὶ
βασιλεῦσι
|
καὶ |
δυνάσταις,
καὶ
Παρθυαίοις
καίπερ
οὖσιν |
[4, 134] |
ἱερέα
καὶ
ἱερὰν
ἐσθῆτα
ἐπικείμενον
|
καὶ |
δυνάστην
μὲν
οἷον
οὐχ
ἕτερον, |
[4, 71] |
μὲν
τρεῖς
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
ἐλήφθησαν
|
καὶ |
δύο
ἀνερράγησάν
τε
καὶ
κατέδυσαν |
[4, 99] |
στόλῳ
πολλῷ
καὶ
ὑπηρεσίᾳ
δαψιλεῖ
|
καὶ |
δύο
τέλεσι
στρατοῦ
καὶ
τοξόταις |
[4, 137] |
καὶ
Ἀντωνίῳ
διὰ
τόλμης
ἐπισφαλοῦς
|
καὶ |
δυοῖν
πεζομαχίαιν
τηλικοῦτον
ἔργον
ἤνυστο, |
[4, 12] |
προύκειντο
μᾶλλον
ἢ
ἐς
θάμβος
|
καὶ |
δυσελπιστίαν,
μηδένα
ῥύσεσθαί
τινα
προσδοκᾶν. |
[4, 58] |
καὶ
σημεῖα
τῆς
ἡγεμονίας
ἀνέσχε
|
καὶ |
δυώδεκα
τέλη
στρατοῦ
Γαΐῳ
Καίσαρι |
[4, 98] |
πατρίδος,
οὐδ'
οἱ
διδόμενοι
μισθοὶ
|
καὶ |
δωρεαὶ
Καίσαρος
ἦσαν,
ἀλλὰ
τοῦ |
[4, 101] |
τὸν
στρατὸν
ἔργῳ
καὶ
λόγῳ
|
καὶ |
δωρεαῖς
διέλυε
τὴν
ἐκκλησίαν.
Οἱ |
[4, 8] |
θέμενος
ἐπὶ
ἀρχὰς
καὶ
τιμὰς
|
καὶ |
δωρεὰς
προήγαγεν
ἀθρόως,
οὔτ'
ἂν |
[4, 42] |
Καῖσαρ,
καίτοι
πολεμιώτατον
αὐτῷ
γενόμενον
|
καὶ |
δωρεῶν
πολλῶν,
εἰ
μεταθοῖτο
πρὸς |
[4, 29] |
οἰκίαν
οὐ
συνεχώρει,
τότε
δὲ
|
καὶ |
δωρούμενος
προεγράφη.
Καὶ
τὴν
κεφαλὴν |
[4, 26] |
ἐκείνων
ὑπέστρεψε
καταγινώσκων
τοῦ
βίου
|
καὶ |
ἑαυτὸν
ἐμήνυσε
τοῖς
σφαγεῦσι.
Λαβιηνὸς |
[4, 22] |
πεπτωκότα,
ἐς
πολὺ
μὲν
ἐφιλονίκει
|
καὶ |
ἑαυτὸν
ἐς
τὸ
ῥεῦμα
ἐώθει, |
[4, 104] |
ἴδοιεν
περιθέοντα
καὶ
παρακαλοῦντα,
ἐλοιδόρουν
|
καὶ |
ἔβαλλον.
Βύβλου
δὲ
αὐτοὺς
ἱκετεύοντος |
[4, 104] |
δὲ
ἑτέραν
ἄγεσθαι.
Καὶ
ἀθύμουν
|
καὶ |
ἐβόων
καὶ
τὸν
Ῥασκούπολιν,
ὅτε |
[4, 102] |
τὸ
τηρεῖν,
τὰ
στενὰ
ἐκλίποιεν.
|
Καὶ |
ἐγένετο
μὲν
ὡς
προσεδόκησαν·
ὑπὸ |
[4, 5] |
κάλλος
ἐπαύλεως
καὶ
οἰκίας
προεγράφη.
|
Καὶ |
ἐγένοντο
πάντες
οἱ
θανάτου
τε |
[4, 109] |
διαπίπτοι,
τὰ
δὲ
βαθέα
διεσταύρου
|
καὶ |
ἐγεφύρου
μετὰ
σιωπῆς
βαθυτάτης.
Ἀφῄρητο |
[4, 12] |
ἐπετέτραπτο
τοῖς
λοχαγοῖς
ἐρευνᾶν
περιθέουσι,
|
καὶ |
ἐγίγνετο
πάντα
ὁμοῦ.
~Εὐθὺς
οὖν |
[4, 122] |
μάχην,
ἐπισκώπτοντες
ἅμα
καὶ
λοιδοροῦντες
|
καὶ |
ἐγνωκότες
οὐ
πολιορκίας
τρόπῳ
μᾶλλον |
[4, 65] |
ἰδίας
ναῦς
ἐπεσκεύαζε
καὶ
ἀνεπλήρου
|
καὶ |
ἐγύμναζεν
ἐν
Μύνδῳ.
~Ῥοδίων
δὲ |
[4, 131] |
τὸν
Ἠπειρώτην,
ὄντα
φίλον
ἑαυτῷ,
|
καὶ |
ἐγχειρεῖν
ἐκέλευε
τῷ
σώματι.
Τούτου |
[4, 3] |
πόλεων
ὀκτωκαίδεκα,
αἳ
καὶ
περιουσίᾳ
|
καὶ |
ἐδάφεσι
καὶ
οἴκοις
εἰς
κάλλος |
[4, 67] |
ἤδη
τόνδε
τοῦ
Κασσίου
λιπαρέστερον·
|
καὶ |
ἐδεῖτο,
τῆς
δεξιᾶς
λαβόμενος,
ὡς |
[4, 125] |
τάξεις
διεκόσμει
πρὸ
τοῦ
τείχους
|
καὶ |
ἐδίδασκε
μὴ
πολὺ
προύχειν
τοὺ |
[4, 76] |
δὲ
ἦλθέ
τε
ὁ
Κάσσιος
|
καὶ |
ἔδοξε
Λυκίους
καὶ
Ροδίους
προεξαιρεῖν, |
[4, 99] |
προύχομεν
καὶ
συμμάχοις
βασιλεῦσί
τε
|
καὶ |
ἔθνεσι
τοῖς
μέχρι
Μήδων
καὶ |
[4, 98] |
πόλει,
κἀκείνην
ἑλέσθαι
τὰ
συνοίσοντα·
|
καὶ |
εἰ
δέχονται
ταῦτα,
προκαλούμεθα.
Ἐπεὶ |
[4, 120] |
ἐπ'
ἐκείνοις
κρατοῦσιν
ἡμῖν
ἀποδώσει.
|
Καὶ |
εἰ
ἐπειγόμεθα
αὐτὰ
λαβεῖν,
ἐπειγώμεθα |
[4, 98] |
ἐσμὲν
ὑμῖν
συστρατιῶται,
Ῥωμαίων
στρατηγοί.
|
Καὶ |
εἰ
τόδε
καὶ
οἱ
πολεμοῦντες |
[4, 2] |
Λιβύην
καὶ
Σαρδὼ
καὶ
Σικελίαν
|
καὶ |
εἴ
τις
ἄλλη
νῆσος
ἐνταῦθα. |
[4, 20] |
πλέοσι
τῶν
ἄθλων
ἐδωρήσατο
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσι
μυριάσιν
Ἀττικῶν
δραχμῶν
ὡς |
[4, 73] |
ἑτέροις
δέ,
ἀμφὶ
τοὺς
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσιν,
οὐχ
εὑρεθεῖσι
φυγὴν
ἐπέταττεν. |
[4, 131] |
ὕστατα
προστάγματα,
εἰ
ἤδη
κέκριται.
|
Καὶ |
εἰπὼν
ἐνήρεισε
ταῖς
λαγόσι
τοῦ |
[4, 22] |
Σὺ
γὰρ
πρὸ
τούτου
γέγραψαι.
|
Καὶ |
εἰπὼν
κατὰ
τὴν
τάξιν
ἔκτεινεν |
[4, 100] |
Μοῦρκος
καὶ
Δομίτιος.
Ἡμῖν
δὲ
|
καὶ |
εἰσὶ
καὶ
φέρονται
καθ'
ἑκάστην |
[4, 116] |
πέτρας
ἢ
ἀκτὰς
ἐξεφέροντο
ἐρήμους.
|
Καὶ |
εἰσὶν
αὐτῶν,
οἳ
καὶ
περιεσώθησαν |
[4, 5] |
μάλιστα
τῆς
Ἰταλίας
πολέμοις
τε
|
καὶ |
εἰσφοραῖς
τετρυμένης
ἀποροῦντες·
δι'
ἃ |
[4, 47] |
διεριζόντων
ἐς
ἀλλήλους,
Καληνὸς
ἐξενίκησε
|
καὶ |
εἶχεν
ἐν
ἐπαύλει,
ἔνθα
Ἀντώνιος, |
[4, 8] |
ἐθέλοντα
ἐπὶ
τοῖς
ἴσοις
κέρδεσι.
|
~Καὶ |
εἶχεν
οὕτως
ἡ
προγραφή·
Μᾶρκος |
[4, 60] |
Ῥοδίων
καὶ
Λυκίων
καὶ
Παμφύλων
|
καὶ |
ἐκ
Κιλικίας·
ὡς
δέ
οἱ |
[4, 117] |
πέλαγος·
Μακεδονίαν
τε
ἐξαναλώκασιν
ἤδη
|
καὶ |
ἐκ
μόνης
ἄρτι
Θεσσαλίας
ἔχουσιν, |
[4, 92] |
Νῦν
δὲ
ῥᾳδίως
τε
ἂν
|
καὶ |
ἐκ
μόνου
τοῦ
περὶ
ὑμᾶς |
[4, 128] |
ἐπικινδύνως
(ἄνωθέν
τε
γὰρ
ἐβάλλοντο
|
καὶ |
ἐκ
τοῦ
μετώπου)
μέχρι
πολλοὺς |
[4, 80] |
ἐδύνατο,
μόνους
θεράποντας
εἷλε
Ξανθίων
|
καὶ |
ἐκ
τῶν
ἀνδρῶν
γύναια
ὀλίγα |
[4, 102] |
ἐπὶ
τῶν
Σαπαίων
στενῶν
ἐθορυβήθη
|
καὶ |
ἐκάλει
Δεκίδιον
ἐκ
τῶν
Κορπίλων |
[4, 7] |
ἄλλων,
ἐπὶ
τοῖς
ἑπτακαίδεκα,
τριάκοντα
|
καὶ |
ἑκατὸν
ἀνδρῶν
προγραφαὶ
κατὰ
πολλὰ |
[4, 7] |
καὶ
μετ'
ὀλίγον
ἄλλων
πεντήκοντα
|
καὶ |
ἑκατόν.
Καί
τις
προσετίθετο
τοῖς |
[4, 129] |
ἐξέπεμπεν
ἐπὶ
τὰς
ὁδούς
τε
|
καὶ |
ἐκβολὰς
τῆς
μάχης,
αἱρεῖν
τοὺς |
[4, 20] |
ἐπισπάσας
ἀπέτεμνεν,
ἐς
τρὶς
ἐπιπλήσσων
|
καὶ |
ἐκδιαπρίζων
ὑπὸ
ἀπειρίας·
ἀπέτεμε
δὲ |
[4, 34] |
γυναῖκες
ἀνδρῶν
ἡσυχαζόντων
θρασυνοῦνταί
τε
|
καὶ |
ἐκκλησιάσουσι,
καὶ
τὰ
δρώμενα
τοῖς |
[4, 1] |
προγράψαντος.
Μάριος
μὲν
γὰρ
ἐζήτει
|
καὶ |
ἐκόλαζεν,
οὓς
εὕροι·
Σύλλας
δὲ |
[4, 128] |
τοῖς
ξίφεσι
συμπλεκόμενοι
ἔκοπτόν
τε
|
καὶ |
ἐκόπτοντο
καὶ
ἀλλήλους
ἐξώθουν
ἀπὸ |
[4, 127] |
πάντα
τὰ
Ῥωμαίων
πράγματα
κρινεῖν.
|
Καὶ |
ἐκρίθη.
~Ἤδη
δὲ
τῆς
ἡμέρας |
[4, 110] |
τινος
ἐκ
τῶν
ἡγεμόνων
ἐπιτάγματος
|
καὶ |
ἔκτεινον
οἷα
πλαγίους
ἀθρόως,
οὓς |
[4, 132] |
ἐθαύμαζε
καὶ
ἀποθανόντα
ἔθαπτε
δημοσίᾳ
|
καὶ |
ἐκύρου
τὰ
ἔργα
ἀθάνατα
εἶναι |
[4, 136] |
πολλούς,
καὶ
γέρας
ᾖτησέ
τε
|
καὶ |
ἔλαβε
σῴζεσθαι
τὸν
ἀδελφὸν
ἑαυτοῦ |
[4, 73] |
δὲ
μηνύσασι
δεκάτην,
δούλοις
δὲ
|
καὶ |
ἐλευθερίαν.
Οἱ
δ'
ἐν
μὲν |
[4, 29] |
δὲ
κρυπτόμενον
θεράπων
ἐμήνυσέ
τε
|
καὶ |
ἐλεύθερος
αὐτίκα
γενόμενος
ἀντωνεῖτο
τοῖς |
[4, 17] |
σημεῖα
ἀποπέμψας.
Οἱ
δὲ
αἰδοῖ
|
καὶ |
ἐλέῳ
παραμένοντες
εὐμαρέστερον
ἄκοντες
ἐποίησαν |
[4, 19] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ἐπ'
εὐνοίᾳ
|
καὶ |
ἐλέῳ
πλεῖν
αὐτὸν
ἐξαναχθέντα
ἔλεγον |
[4, 38] |
ὄντος
καὶ
ναῦς
καὶ
χρήματα
|
καὶ |
ἐλπίδας
ἔχοντος
οὐκ
ἀσθενεῖς,
ἄρχειν |
[4, 103] |
τῆς
τε
ἄλλης
ἀπορίας
οὕνεκα
|
καὶ |
ἐλπίδι
μάλιστα
τοῦ
περιλήψεσθαι
τοσόνδε |
[4, 63] |
ἀποστάντων.
Οὕτω
δὲ
αὐτὸν
ὁρμῆς
|
καὶ |
ἐλπίδος
ἔχοντα
καὶ
καιροῦ
ὁ |
[4, 48] |
περισώσαντες
δὲ
δόξης
τε
εὐσεβοῦς
|
καὶ |
ἐλπίδων
ἀγαθῶν
καὶ
χρημάτων
ὕστερον |
[4, 89] |
καὶ
θάρσος
ἦν
ἀμφοτέροις
αὐτίκα
|
καὶ |
ἐλπὶς
ἰσχυρά,
τοσῶνδε
στρατηγοῦσιν.
Αὐτά |
[4, 114] |
τε
αὐτῷ
καὶ
προπετείας
ἐνεκάλει
|
καὶ |
ἐμακάριζεν
ὁμοῦ
φροντίδων
καὶ
ἀνίας |
[4, 55] |
ἐς
τὰ
πλάγια
τῆς
ἱππομαχίας
|
καὶ |
ἐμβαλὼν
ἐθορύβει,
μέχρι
τὸν
Λαίλιον |
[4, 95] |
πολεμίου
κεφαλήν,
ἀλλὰ
ὅπλα
μόνα
|
καὶ |
ἔμβολα
νεῶν
ἐφέρομεν,
ὑπάτων
ἄρτι |
[4, 115] |
ἐγίγνοντο
ταῖς
τριήρεσιν
ἐς
περίπλουν
|
καὶ |
ἐμβολὴν
ἕτοιμοι.
~Ἀγανακτοῦντες
δὲ
οἱ |
[4, 68] |
ᾤκησας,
καὶ
τοὐμὸν
διδασκαλεῖον
αὐτὸ
|
καὶ |
ἐμέ,
ἐλπίσαντα
μὲν
ἐς
ἕτερα |
[4, 85] |
οὖσαι
καὶ
ναυτικωτέρων
ἀνδρῶν,
ταχυτῆτι
|
καὶ |
ἐμπειρίᾳ
προῦχον,
αἱ
δὲ
Ῥωμαίων |
[4, 119] |
τῶν
στρατηγῶν
ὁ
πρεσβύτερός
τε
|
καὶ |
ἐμπειρότερος
πάντα
ἀπογνοὺς
ἑαυτὸν
διεχρήσατο, |
[4, 134] |
ἀχαρίστως
καὶ
ἐς
αὐτοκράτορα
ἀθεμίστως
|
καὶ |
ἐν
βουλευτηρίῳ
καὶ
ἐς
ἱερέα |
[4, 127] |
γενόμενα.
ροῦντό
τε
ἐν
ἔργῳ
|
καὶ |
ἐν
ἐλπίσιν,
εἰ
δέοι,
τὶ |
[4, 123] |
ἀπογινώσκουσιν
ἐκ
τῶν
ἄλλων
ἑαυτοὺς
|
καὶ |
ἐν
μόναις
ταῖς
χερσὶ
τὴν |
[4, 67] |
ἧς
ἔμαθες
ἐν
Ῥόδῳ
τε
|
καὶ |
ἐν
Ῥώμῃ,
ἐν
Ῥόδῳ
μέν, |
[4, 52] |
τε
Λιβύην
Κορνιφικίου
πρὸς
Σέξστιον
|
καὶ |
ἐν
Συρίᾳ
Κασσίου
πρὸς
Δολοβέλλαν |
[4, 41] |
τὸν
ἄνδρα
κατεπλούτισαν.
Ἀρριανοῦ
δὲ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
στήλῃ
κεκόλαπτο
ἐκ |
[4, 108] |
~Οὕτω
μὲν
ὠχυροῦντο
αὐτῶν
ἑκάτεροι
|
καὶ |
ἐν
τοσούτῳ
μόνοις
ἱππεῦσι
καὶ |
[4, 115] |
μάχην
ἐν
Φιλίπποις
συνέβαινεν
εἶναι,
|
καὶ |
ἐν
τῷ
Ἰονίῳ
τοιόνδε
πάθος |
[4, 117] |
ἐπὶ
τὰ
τῶν
πολεμίων
ὥρμων.
|
Καὶ |
ἐν
τῷδε
αὖ
πάλιν
οἱ |
[4, 134] |
δαίμων
κακός·
ὀφθήσομαι
δέ
σοι
|
καὶ |
ἐν
Φιλίπποις.
καὶ
ὀφθῆναί
φασιν |
[4, 104] |
σφισι
τὸ
ἄνυδρον
ἐλέγετο
εἶναι,
|
καὶ |
ἐν
φόβῳ
πανικῷ
περὶ
ἐνέδρας |
[4, 38] |
δὲ
ἐσπείσατο
ἅμα
τῷ
Μεσσάλᾳ
|
καὶ |
ἐναυάρχησεν
Ἀντωνίῳ
διαλλαγάς
τε
πολλάκις |
[4, 127] |
ὁ
θυμὸς
ἀμφοτέρων
ηὔξετο
μάλιστα
|
καὶ |
ἐνεπίμπλαντο
τόλμης
ἀκαταπλήκτου·
οὐδέν
τε |
[4, 78] |
μεσημβρίαν,
ἀναχωρούσης
πάλιν
τῆς
τάξεως,
|
καὶ |
ἐνέπρησαν
τὰ
μηχανήματα
ἅπαντα
ἀθρόως. |
[4, 75] |
ὄντι
μειρακίῳ,
ἧκεν
αὐτὸν
φέρουσα
|
καὶ |
ἐνεχείρισε
Βρούτῳ,
ἐνεχείρισε
δὲ
καὶ |
[4, 17] |
ὁπλίτας
ἀνεπήδησε
καὶ
περιθέων
ἔτι
|
καὶ |
ἐννοούμενος,
ὅποι
διαλάθοι,
τὴν
ἐσθῆτα |
[4, 106] |
ἐν
ᾗ
καὶ
τὰ
ταμιεῖα
|
καὶ |
ἐνορμίσματα
ἔμελλον
ἕξειν.
Θάσον
μὲν |
[4, 29] |
τοῖς
παισὶν
αὐτοῦ
τὴν
οὐσίαν
|
καὶ |
ἐνύβριζεν
ἐπαχθῶς.
Οἱ
δὲ
αὐτῷ |
[4, 107] |
Τό
γε
μὴν
τόλμημα,
εἰ
|
καὶ |
ἐξ
ἀπορίας
ἐγένετο,
κατέπλησσε
τοὺς |
[4, 108] |
αὐτοὶ
μὲν
ἔχοντες
Ἀσίαν
χορηγὸν
|
καὶ |
ἐξ
ἐγγίονος
πάντα
διὰ
θαλάσσης |
[4, 8] |
Νῦν
δέ,
ἐξ
ὧν
ἐπιβεβουλεύμεθα
|
καὶ |
ἐξ
ὧν
Γάιος
Καῖσαρ
ἔπαθεν, |
[4, 37] |
ὑποδεδέχθαι
τε
καὶ
ἔχειν
ἔτι
|
καὶ |
ἕξειν,
ἕως
ἂν
ἡμᾶς
ὁμοῦ |
[4, 135] |
ὁμοίως
τοῖς
στρατηγοῖς,
οἱ
δὲ
|
καὶ |
ἐξεπίτηδες
ἐμαχέσαντο
μέχρι
θανάτου·
ὧν |
[4, 116] |
ναυάγιον
εἴτε
ναυμαχίαν
ὀνομάσαι
χρή·
|
καὶ |
ἐξέπλησσε
τὸ
συγκύρημα
τῶν
ἔργων |
[4, 121] |
πολεμίων
ὁ
μὲν
Ἀντώνιος
ἐβαρυθύμει
|
καὶ |
ἐξέτασσεν
αἰεί,
ὁ
δὲ
Βροῦτος |
[4, 83] |
χείρ
τε
ἦν
ἤδη
καρτερὰ
|
καὶ |
ἐξεφαίνετο
Πομπήιος
ὤν.
Καὶ
αὐτίκα, |
[4, 112] |
ἐκράτησεν
ὁ
Ἀντώνιος.
Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
ἔξω
τοῦ
Κασσίου
στρατὸς
ἡσσᾶτο |
[4, 79] |
περὶ
τὰς
πύλας
ἔνδοθέν
τε
|
καὶ |
ἔξωθεν
αὐτὰς
ἔκοπτον,
ὑπὸ
μανιώδους |
[4, 86] |
στρογγύλοις,
μέχρι
πᾶς
ὁ
στρατὸς
|
καὶ |
ἐπ'
αὐτῷ
Καῖσάρ
τε
καὶ |
[4, 59] |
Βάσσου
στρατὸν
αὐτίκα
παρελάμβανεν
ἑκόντα
|
καὶ |
ἐπ'
ἐκείνῳ
τὰ
Μούρκου
τέλη |
[4, 97] |
στρατηγοῦντας
ὑμῶν
πολλάκις
καὶ
ὑπατεύοντας
|
καὶ |
ἐπαινουμένους,
ὁρᾶτε
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς |
[4, 15] |
τύχοιεν
ὧν
ἐπενόουν·
οἱ
δὲ
|
καὶ |
ἐπανῄρουν
σφᾶς
ἀνῃρημένοις.
Τῶν
δὲ |
[4, 71] |
τοὺς
πολεμίους
ὀξέως
καὶ
περιέπλεον
|
καὶ |
ἐπανόδοις
ἐχρῶντο,
Ῥωμαῖοι
δὲ
ἐπὶ |
[4, 110] |
αὐτοὺς
ὄντας
ἐνόπλους
ἐχθρῶν
διαθεόντων,
|
καὶ |
ἐπέδραμον
αὐτοῖς
αὐτοκέλευστοι
πρό
τινος |
[4, 40] |
δὲ
ἡ
γυνὴ
στρωματοδέσμῳ
κατείλησε
|
καὶ |
ἐπέθηκε
τοῖς
μισθοῦ
φέρουσι
καὶ |
[4, 73] |
τοὺς
κεκτημένους
εἰς
ἡμέραν
ῥητήν·
|
καὶ |
ἐπεκήρυξε
τοῖς
μὲν
ἐπικρύψασι
θάνατον, |
[4, 102] |
Κορπίλων
κατὰ
σπουδὴν
ἐπικουρεῖν
οἱ.
|
Καὶ |
ἐπεκούρει,
τὰ
δὲ
τῶν
Κορπίλων |
[4, 66] |
ὅπλα
μὴ
φέρειν
ἐπ'
ἀλλήλους,
|
καὶ |
ἐπενηνοχέναι
Ῥοδίους
Κασσίῳ,
Δολοβέλλᾳ
συμμαχοῦντας, |
[4, 109] |
βιάσασθαι
τοὺς
ἄνδρας
ἐς
μάχην
|
καὶ |
ἐπενόησεν,
εἰ
δύναιτο
βάσιμον
τὸ |
[4, 49] |
ὄντα
ὑπὲρ
θεράποντος
φύσιν
ὑπενόει
|
καὶ |
ἐπήλπιζεν,
εἰ
τῶν
προγεγραμμένων
τις |
[4, 51] |
τῷ
Καίσαρι
προύθηκεν
εἰκόνας
Βρούτου
|
καὶ |
ἐπῃνέθη
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
ὑπὸ |
[4, 91] |
ὅτε
τοὺς
βασιλέας
ἐκβαλόντες
ἐπώμοσαν
|
καὶ |
ἐπηράσαντο
οὐκ
ἀνέξεσθαι
βασιλέων
ἐς |
[4, 101] |
κόλπον
περιοδεύσαντες
ἐς
Αἶνον
ἀφίκοντο
|
καὶ |
ἐπὶ
Αἴνῳ
Δορίσκον
τε
καὶ |
[4, 80] |
ἀνειληθεῖσιν
ὑπὸ
Ἁρπάγου
τότε
ἐγένετο·
|
καὶ |
ἐπὶ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Φιλίππου
φασὶν |
[4, 30] |
πρὸς
ἀνδρὸς
λῃστεύειν
τοὺς
παροδεύοντας
|
καὶ |
ἐπὶ
ἔργῳ
καταδεῖν
εἰθισμένου.
Οἷα |
[4, 14] |
δὲ
ἐν
ἀμερίμνῳ
περὶ
σφῶν
|
καὶ |
ἐπὶ
κέρδει
γενόμενοι
τοὺς
ἄλλους |
[4, 60] |
καὶ
προαστείων
καὶ
τάφων
συμφέρων,
|
καὶ |
ἐπὶ
ναῦς
περιέπεμπεν
ἔς
τε |
[4, 133] |
τε
πρόφασις
αὐτοῖς
τῶν
πόνων,
|
καὶ |
ἐπὶ
Πομπηίου
καὶ
νῦν,
οὐχ |
[4, 70] |
ὁ
τὰς
συνθήκας
τάσδε
προφέρων
|
καὶ |
ἐπὶ
συμμαχίαν
καλῶν,
Ῥωμαῖος
ἀνὴρ |
[4, 100] |
ἔσται
καὶ
ταχύνειν
τὸ
ἔργον
|
καὶ |
ἐπὶ
σχολῆς
ἐκτρύχειν
τοὺς
πολεμίους |
[4, 20] |
συνέθεον
ἢ
ἀκροώμενοι.
Λέγεται
δὲ
|
καὶ |
ἐπὶ
τῆς
διαίτης
ὁ
Ἀντώνιος |
[4, 133] |
οἱ
σφαγεῖς
οἵδε
τοῦ
Καίσαρος,
|
καὶ |
ἐπὶ
τὸν
τοῦ
Καίσαρος
υἱὸν |
[4, 28] |
καὶ
ληφθεὶς
ἔλεγεν
εἶναι
λῃστὴς
|
καὶ |
ἐπὶ
τῷδε
θανάτῳ
καταδικαζόμενος
ἠνείχετο. |
[4, 113] |
φίλον
περισχόντων
τε
σὺν
ἡδονῇ
|
καὶ |
ἐπὶ
τῷδε
καὶ
ἀλαλαξάντων
μέγα, |
[4, 45] |
Ἀντώνιος
ἔπεισε
κάθοδον
αὐτῷ
ψηφίσασθαι.
|
Καὶ |
ἐπὶ
τῷδε
ὁ
Σέργιος
ὕστερον, |
[4, 51] |
προύθηκεν
εἰκόνας
Βρούτου
καὶ
ἐπῃνέθη
|
καὶ |
ἐπὶ
τῷδε
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος. |
[4, 99] |
ὁπλιτῶν
ἴσα
αὐτοῖς
ἀντεπάγομεν,
πολλὰ
|
καὶ |
ἐπὶ
τῶν
χρειῶν
ἄλλα
πολλαχοῦ |
[4, 14] |
ἐψυχαγώγει·
οἱ
δὲ
ἐμφρονέστεροί
τε
|
καὶ |
ἐπιεικεῖς
ἐτεθήπεσαν
ὑπὸ
ἐκπλήξεως,
καὶ |
[4, 58] |
τέλος
ἐς
τρυφὴν
ἐπήγετο
ἀσχημόνως
|
καὶ |
ἐπιμεμφομένῳ
τῷ
Βάσσῳ
ποτὲ
ἐνύβρισε· |
[4, 51] |
κατήχθη
καὶ
Καίσαρι
φίλος
ἐγίγνετο
|
καὶ |
ἐπιόντι
ποτὲ
τῷ
Καίσαρι
προύθηκεν |
[4, 117] |
μανθάνειν,
περί
τε
ἀπορίας
σίτου
|
καὶ |
ἐπιτιμήσεως
αὐτοῦ
καὶ
κομιδῆς
κακοπαθοῦς |
[4, 95] |
τῶν
ἄλλων
ἀδελφοὺς
καὶ
θείους
|
καὶ |
ἐπιτρόπους
προγράψαντες.
Λέγεταί
ποτε
πρὸς |
[4, 108] |
τοῖς
δ'
ἀμφὶ
τὸν
Καίσαρα
|
καὶ |
ἐπλεόναζον
ἑκατέρωθεν·
ἱππέες
δὲ
ἅμα |
[4, 126] |
μηδὲ
λιμόν,
ὄλεθρον
ἀμήχανόν
τε
|
καὶ |
ἐπώδυνον,
ἕληται
μᾶλλον
ἢ
πολεμίων |
[4, 40] |
τινος
τὸ
φορεῖον
ὑπονοήσαντός
τε
|
καὶ |
ἐρευνωμένου,
δείσας
ὁ
Ῥηγῖνος
ἐπέδραμε |
[4, 6] |
ὑπαντήσεσι·
ζητουμένων
δὲ
τῶν
ἄλλων
|
καὶ |
ἐρευνωμένων
νεών
τε
καὶ
οἰκιῶν, |
[4, 30] |
θεράποντες
διεδίδρασκον.
Ὁ
δὲ
μόνος
|
καὶ |
ἔρημος
ἐκ
δαψιλοῦς
παραπομπῆς
ἐς |
[4, 94] |
ὁμολογῆσαι;
Ὃ
καὶ
αὐτὸ
πράξουσι
|
καὶ |
ἐροῦσι
καὶ
λέγοντες
ἅμα
ὑμᾶς |
[4, 18] |
τε
οὐσίαν
ἔλαβε
τοῦ
πατρὸς
|
καὶ |
ἐς
ἀγορανομίαν
ᾑρέθη.
Ἀναλύοντα
δὲ |
[4, 36] |
ἔς
τε
τὴν
σωτηρίαν
αὐτίκα
|
καὶ |
ἐς
ἀξίωσιν
ὕστερον,
ἐμοί
τε |
[4, 132] |
Ῥωμαίων
εὐγενεστάτω
τε
καὶ
περιφανεστάτω
|
καὶ |
ἐς
ἀρετὴν
ἀδηρίτω,
χωρὶς
ἄγους |
[4, 134] |
εὐεργέτην
ἐκ
πολέμου
περισώσαντα
ἀχαρίστως
|
καὶ |
ἐς
αὐτοκράτορα
ἀθεμίστως
καὶ
ἐν |
[4, 123] |
αὐτῶν
ἑλόντες;
Βροῦτος
ἑκὼν
ἠμέλει
|
καὶ |
ἐς
ἐκκλησίαν
οὐ
συνῆγε,
μὴ |
[4, 50] |
ἐς
τὴν
ἀνθρώπειον
τύχην
ἀφορῶν
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
σοὶ
παρεστῶτα,
χάρισαί |
[4, 16] |
ἑκάστην
ἰδέαν,
ἐς
πίστιν
ἑκάστης
|
καὶ |
ἐς
εὐδαιμόνισμα
τῶν
νῦν
παρόντων, |
[4, 134] |
γὰρ
ἐς
φίλον
ἐγίγνετο
παραλόγως
|
καὶ |
ἐς
εὐεργέτην
ἐκ
πολέμου
περισώσαντα |
[4, 8] |
ἄμετρον
ἡγείσθω,
ἔς
τε
Γάιον
|
καὶ |
ἐς
ἡμᾶς
οἷα
πεπόνθαμεν
ὁρῶν. |
[4, 134] |
αὐτοκράτορα
ἀθεμίστως
καὶ
ἐν
βουλευτηρίῳ
|
καὶ |
ἐς
ἱερέα
καὶ
ἱερὰν
ἐσθῆτα |
[4, 3] |
τοῦ
πολέμου,
ἄλλαις
τε
δωρεαῖς
|
καὶ |
ἐς
κατοικίαν
δόσεσι
τῶν
Ἰταλικῶν |
[4, 61] |
ἔπεμπεν
ἐς
τοὺς
ὑπεριδόντας
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἐς
Κλεοπάτραν,
τὴν
Αἰγύπτου
βασιλίδα, |
[4, 37] |
ἐπὶ
ἀδείας
ἐξέπλευσεν
ἐς
Βροῦτον
|
καὶ |
ἐς
Μίλητον
μετὰ
Βροῦτον·
ὅθεν |
[4, 82] |
τε
ἅλυσιν
ἔρρηξε
τοῦ
λιμένος
|
καὶ |
ἐς
Μύρα
ἀνῄει.
Μυρέων
δέ, |
[4, 116] |
περιεσώθησαν
ἐκ
παραλόγου·
τινὲς
δὲ
|
καὶ |
ἐς
πέντε
διήρκεσαν
ἡμέρας,
λιχμώμενοι |
[4, 61] |
ἐς
Κλεοπάτραν,
τὴν
Αἰγύπτου
βασιλίδα,
|
καὶ |
ἐς
Σεραπίωνα,
τὸν
ἐν
Κύπρῳ |
[4, 36] |
κατασκευῆς
ἐμερίζετο·
τοῖς
δὲ
ἀξίοις
|
καὶ |
ἐς
στρατηγίας
ἢ
ναυαρχίας
ἐχρῆτο. |
[4, 128] |
διέφυγον
ἐπί
τε
τὴν
θάλασσαν
|
καὶ |
ἐς
τὰ
ὄρη
διὰ
τοῦ |
[4, 135] |
Ἀντώνιον
ἔπεμπον
καὶ
συγγνώμης
ἔτυχον
|
καὶ |
ἐς
τὰ
στρατεύματα
αὐτῶν
διῃρέθησαν· |
[4, 125] |
καὶ
ὁ
Βροῦτος
ἐξῆγεν
ἄκων
|
καὶ |
ἐς
τάξεις
διεκόσμει
πρὸ
τοῦ |
[4, 32] |
ἀπωθούμεναι
χαλεπῶς
τὴν
ὕβριν
ἤνεγκαν,
|
καὶ |
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἐπὶ
τὸ |
[4, 82] |
τοσοῦδε
στόλου,
διέπλευσεν
ἐπὶ
Βρεντεσίου
|
καὶ |
ἐς
τὴν
ἐπικειμένην
τῷ
λιμένι |
[4, 24] |
θυρωρὸς
τῇ
οἰκίᾳ
συμπεπραμένος
ἐπέγνω
|
καὶ |
ἐς
τὸ
ἑαυτοῦ
οἴκημα
ὑπεδέχετο |
[4, 111] |
καὶ
τούσδε
σὺν
ὁρμῇ
βιαίῳ
|
καὶ |
ἐς
τὸ
ἕλος
κατώσαντες
ἐπανῄεσαν |
[4, 49] |
οὖν
ἡ
συντυχία
τῶν
ὁμοίων
|
καὶ |
ἐς
τὸ
ἔπειτα
παρέμεινεν·
ἦρξαν |
[4, 60] |
τὰ
ἐκ
τῆς
γῆς
ὠχυρωμένην
|
καὶ |
ἐς
τὸ
πέλαγος
ἔχουσαν
ὅρμον, |
[4, 47] |
τειχῶν,
μέχρι
μαραινομένου
τοῦ
κακοῦ
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
τρεῖς
ἐπρέσβευσαν
ὑπὲρ |
[4, 39] |
ἀξιούσης
αὐτῷ
συμφεύγειν
τῆς
γυναικὸς
|
καὶ |
ἐς
τοῦτο
αὐτὸν
ἐπιτηρούσης,
οὐκ |
[4, 134] |
Βροῦτον
δὲ
εὐβούλου
βραδυτῆτος
ἐκβιασθῆναι
|
καὶ |
ἐς
χεῖρας
ἐλθεῖν
ἀνδράσι
διωκομένοις |
[4, 83] |
οὖσαν,
περιθέοντός
τε
καὶ
μεθιπταμένου
|
καὶ |
ἐς
χεῖρας
οὐχ
ὑπομένοντος
ἐλθεῖν |
[4, 113] |
φάναι·
Περιεμένομεν
φίλον
ἁρπαζόμενον
ἰδεῖν,
|
καὶ |
ἔς
τινα
σκηνὴν
ὑποχωρῆσαι
μετὰ |
[4, 62] |
ἔκοπτεν
αὐτοῦ
τὸ
τεῖχος
ἤδη
|
καὶ |
ἐσάλευεν.
Τόν
τε
νυκτοφύλακα
αὐτοῦ |
[4, 36] |
Αὐτός
τε
τοῖς
ἀφικνουμένοις
ἀπήντα
|
καὶ |
ἐσθῆτος
αὐτίκα
καὶ
κατασκευῆς
ἐμερίζετο· |
[4, 46] |
νυκτὸς
δὲ
τοὺς
θεράποντας
ἔπεισε
|
καὶ |
ἐσκεύασεν
ὡς
ὁπλίτας
καὶ
τὸν |
[4, 82] |
Βροῦτον
ἐπρέσβευε,
συμμαχήσειν
τε
ὑπισχνούμενοι
|
καὶ |
ἐσοίσειν,
ὅσα
δύναιντο.
Ὁ
δὲ |
[4, 68] |
σου
καὶ
παίδευσιν
καὶ
διατριβὴν
|
καὶ |
ἑστίαν,
ἣν
ᾤκησας,
καὶ
τοὐμὸν |
[4, 42] |
δὲ
υἱὸς
τῷ
Καίσαρι
συνεστρατεύετο
|
καὶ |
ἐστρατηγήκει
καὶ
ὅδε
περὶ
τὸ |
[4, 47] |
ἱστορίας
συγγραφεύς,
ἐστρατευμένος
τε
καλῶς
|
καὶ |
ἐστρατηγηκώς,
καὶ
ἴσως
διὰ
ταῦτα |
[4, 99] |
οὐδ'
ἑτέρωθεν
εὐποροῦσι,
τετρυμένης
στάσεσι
|
καὶ |
ἐσφοραῖς
καὶ
προγραφαῖς
τῆς
Ἰταλίας. |
[4, 64] |
ἑκάτεροι·
Κάσσιος
δὲ
νικήσας
Δολοβέλλαν
|
καὶ |
ἐσφορὰν
ἐπέθηκεν
αὐτοῖς
χίλια
καὶ |
[4, 96] |
καὶ
ζημίαις,
ᾧ
τέλη
καινὰ
|
καὶ |
ἐσφορὰς
ἐπιγράφουσι;
Καὶ
τάδε
πράσσοντες |
[4, 96] |
εἴργασται,
καὶ
τὰ
ἐπηγγελμένα
δεδώκαμεν
|
καὶ |
ἕτερα
ἕτοιμα
ἔχομεν
ἐς
ἀμοιβὰς |
[4, 99] |
ὡς
αὐτίκα
ὑμῖν
ἄλλα
χαρίσασθαι,
|
καὶ |
ἕτερα
πολλὰ
ἐπὶ
τούτοις
ἀπὸ |
[4, 101] |
αὐτοῖς
τὴν
δωρεὰν
αὐτίκα
διηρίθμουν
|
καὶ |
ἕτερα
ὑπὲρ
αὐτὴν
κατὰ
προφάσεις |
[4, 5] |
καὶ
ὕστερον.
Προσκατελέγοντο
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
ἕτεροι
μεθ'
ἑτέρους,
οἱ
μὲν |
[4, 78] |
συνεισέπεσον
ἀμφὶ
δισχιλίους
μάλιστα
Ῥωμαίων.
|
Καὶ |
ἑτέροις
δὲ
εἰσωθιζομένοις
ἀμφὶ
τὴν |
[4, 8] |
ἐξ
αὐτῶν
ἀγείρουσι
καθ'
ἡμῶν
|
καὶ |
ἕτερον
αἰτοῦσι
παρὰ
βαρβάρων
ἀεὶ |
[4, 115] |
ἄνδρας,
ἱππέων
τε
ἴλας
τέσσαρας
|
καὶ |
ἕτερον
πλῆθος
ἐπειλεγμένον·
καὶ
τριήρεις |
[4, 23] |
ὡς
φιλοφρονουμένη
τὰς
θύρας
ἐπέκλεισε
|
καὶ |
ἐτήρει
τὸν
ἄνδρα,
ἕως
οἱ |
[4, 16] |
ἐν
αὐτῇ
κατά
τε
Σύλλαν
|
καὶ |
ἔτι
πρὸ
ἐκείνου
Γάιον
Μάριον, |
[4, 76] |
παρ'
αὐτὴν
ἑστῶτες
ἠκόντιζόν
τε
|
καὶ |
ἐτόξευον
ὥσπερ
ἐν
μέσῳ
ποταμὸν |
[4, 49] |
ἅπαντα
τῷ
Καίσαρι
ᾖτησέ
τε
|
καὶ |
ἔτυχε
τοῖς
ὁμοίοις
τὸν
Βαρβούλαν |
[4, 47] |
τοὺς
τρεῖς
ἐπρέσβευσαν
ὑπὲρ
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἔτυχον
Σίττιον
τῆς
ἄλλης
Ἰταλίας |
[4, 99] |
ἐλευθερίας.
~Ἀναβοησάντων
δὲ
πάντων
Ἴωμεν
|
καὶ |
εὐθὺς
ἄγειν
ἀξιούντων,
ἡσθεὶς
ὁ |
[4, 107] |
κατέπλησσε
τοὺς
πολεμίους,
ἐγγὺς
οὕτω
|
καὶ |
εὐθὺς
ἐξ
ἐφόδου
σὺν
καταφρονήσει |
[4, 107] |
μόνους
ἀποσχὼν
ἀπὸ
τῶν
πολεμίων.
|
Καὶ |
εὐθὺς
ἦν
κατάδηλος
ἡ
τῶν |
[4, 58] |
ἡ
στρατιὰ
τὸν
Ἰούλιον
συνηκόντισε.
|
Καὶ |
εὐθὺς
ἦν
μετάνοια
καὶ
δέος |
[4, 1] |
ἐπὶ
θανάτῳ
προγραφέντων
ἔρευναί
τε
|
καὶ |
εὑρέσεις
καὶ
παθήματα
πάμπαν
ἐπαχθῆ, |
[4, 106] |
ἦν
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
τε
|
καὶ |
Εὐρώπην
καθάπερ
πύλαι,
καὶ
αὐτὰ |
[4, 18] |
ἑαυτοῦ
τινα
φυγών,
ᾧ
βραχὺ
|
καὶ |
εὐτελὲς
ἦν
τέγος
ἐν
προαστείῳ |
[4, 39] |
δύο·
μεθ'
ὧν
ὥδευεν
ἐπιμόχθως
|
καὶ |
εὐτελῶς
οἷα
θεράπαινα,
μέχρι
διέπλευσεν |
[4, 31] |
προειρήσθω
πᾶσι
καὶ
πάσαις
θύειν
|
καὶ |
εὐωχεῖσθαι
τὴν
ἡμέραν
τὴν
παροῦσαν· |
[4, 128] |
καὶ
τὰ
σημεῖα
ἑκατέρωθεν
ἐπῇρτο,
|
καὶ |
ἔφοδος
ἦν
σοβαρά
τε
καὶ |
[4, 109] |
τὰ
ἐρυμνὰ
τῶν
ἐντὸς
κατέλαβε
|
καὶ |
ἐχαράκωσε
φρούρια
ὁμοῦ
πολλά.
Ὁ |
[4, 37] |
μηνύω
σοι
Λεύκιον
ὑποδεδέχθαι
τε
|
καὶ |
ἔχειν
ἔτι
καὶ
ἕξειν,
ἕως |
[4, 120] |
ἐπὶ
τὴν
μάχην.
Ἱκανὰ
δὲ
|
καὶ |
ἐχθὲς
ἀντειλήφαμεν
αὐτῶν
καὶ
τῶν |
[4, 55] |
διέλυε
τὴν
τῆς
Κίρτης
πολιορκίαν
|
καὶ |
ἐχώρει
πρὸς
τὸν
Κορνιφίκιον.
Ὁ |
[4, 96] |
τὰ
ὄντα
κεκελευσμένος
ὑπὸ
μηνύμασι
|
καὶ |
ζημίαις,
ᾧ
τέλη
καινὰ
καὶ |
[4, 55] |
ὑπ'
ἀναρχίας,
εἵπετο
κτείνων
τε
|
καὶ |
ζωγρῶν.
Καὶ
τάδε
μαθὼν
ὁ |
[4, 132] |
οὐδὲ
ἐφηδομένη
τοῖς
γεγονόσιν,
ὅπου
|
καὶ |
ζῶντα
τῆς
ἀρετὴς
καὶ
τύχης |
[4, 121] |
τῷ
τρόπῳ
προελευσόμενοι
μέχρι
θαλάσσης
|
καὶ |
ἢ
παρ'
αὐτὴν
ἄρα
τὴν |
[4, 84] |
ὅ
τε
Γάιος
Καῖσαρ
ἀνῃρέθη
|
καὶ |
ἡ
βουλὴ
κατεκάλει
Πομπήιον.
Ὁ |
[4, 132] |
δὲ
φίλοιν
ἦγεν
ὡς
υἱώ.
|
Καὶ |
ἡ
βουλὴ
περιποθήτω
τε
εἶχεν |
[4, 14] |
αἱ
στάσεις
τῶν
ἀρχόντων
προαπώλεσαν
|
καὶ |
ἡ
ὁμόνοια
τοιάδε
ἐργάζεται.
~Ἔθνῃσκον |
[4, 128] |
μετὰ
φρονήματος·
ὡς
δὲ
αὐτοῖς
|
καὶ |
ἡ
σύνταξις
ἤδη
παρελέλυτο,
ὀξύτερον |
[4, 49] |
Ἐστρατήγει
δὲ
καὶ
Ἀντωνίῳ
Βαρβούλας,
|
καὶ |
ἡ
τύχη
περιῆλθεν
ἐς
τὸ |
[4, 20] |
Ἡ
κεφαλὴ
δὲ
τοῦ
Κικέρωνος
|
καὶ |
ἡ
χεὶρ
ἐν
ἀγορᾷ
τοῦ |
[4, 94] |
καὶ
ἀρχὰς
ἐθνῶν
τῶν
μεγίστων
|
καὶ |
ἡγεμονίας
ἔδοσαν
ἡμῖν
καὶ
γῆς |
[4, 91] |
χειροτονίας
ἀρχῶν
ἀπὸ
τοῦ
δήμου
|
καὶ |
ἡγεμονίας
ἐθνῶν
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς |
[4, 8] |
ἐναγεῖς
ἀντὶ
κολάσεων
ἐπὶ
ἀρχὰς
|
καὶ |
ἡγεμονίας
ἐξέπεμψαν,
αἷς
ἐκεῖνοι
χρώμενοι |
[4, 132] |
ἔργα
ἀθάνατα
εἶναι
ἀρχάς
τε
|
καὶ |
ἡγεμονίας
ἐς
πολὺ
ἐκ
τῶν |
[4, 85] |
καὶ
Ἰβηρίας,
ἔμπειροι
θαλάσσης,
ὥστε
|
καὶ |
ἡγεμόσι
καὶ
ναυσὶ
καὶ
πεζῷ |
[4, 42] |
Ἀντωνίῳ
περὶ
Ἄκτιον
αἰχμάλωτος
ἑάλω
|
καὶ |
ἠγνοεῖτο,
ὁ
δὲ
υἱὸς
τῷ |
[4, 39] |
ἐπιγνοῦσα
τὴν
μητέρα
φυλάσσουσαν
ἐξέφυγε
|
καὶ |
ἥδε
σὺν
θεράπουσι
δύο·
μεθ' |
[4, 83] |
διὰ
νεότητα
καὶ
ἀπειρίαν
ἐργασόμενος,
|
καὶ |
ἠλᾶτο
περὶ
τὸν
ὠκεανὸν
λῃστεύων |
[4, 32] |
τῶν
ἀνδρῶν,
ἠδικῆσθαί
φατε,
προγράψατε
|
καὶ |
ἡμᾶς
ὡς
ἐκείνους.
Εἰ
δὲ |
[4, 69] |
Ἔστι
δὲ
ἐμφύλια
μέν,
εἰ
|
καὶ |
ἡμεῖς
δυναστείας
ὠρεγόμεθα,
πόλεμος
δὲ |
[4, 119] |
γενέσθαι.
Οὐ
γὰρ
ἤλθομέν
γε
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἐν
πεδίῳ
βιώσοντες,
οὐδ' |
[4, 114] |
συνεὶς
τοῦ
ἐνθυμήματος,
Ὁπλισώμεθα,
ἔφη,
|
καὶ |
ἡμεῖς
καὶ
ἀνθυποκριθῶμεν
ἐλάσσονα
παθεῖν. |
[4, 109] |
νομίζοιτο,
μέρει
τινὶ
νυκτός
τε
|
καὶ |
ἡμέρας
ἔκοπτεν
ἐν
τῷ
ἕλει |
[4, 99] |
τοῖς
μέχρι
Μήδων
καὶ
Παρθυαίων.
|
Καὶ |
ἡμῖν
μὲν
ἐκ
μετώπου
μόνον |
[4, 90] |
ἀρετῇ,
ὑμῶν
τε
τῶν
στρατευομένων
|
καὶ |
ἡμῶν,
οὓς
ἐπὶ
τοῦ
βήματος |
[4, 14] |
καὶ
ἐπιεικεῖς
ἐτεθήπεσαν
ὑπὸ
ἐκπλήξεως,
|
καὶ |
ἦν
αὐτοῖς
παραλογώτερον,
ὅτε
μάλιστα |
[4, 17] |
τινὰς
ἐς
τὰς
φυλακὰς
ἐμβαλεῖν.
|
Καὶ |
ἦν
ὅδε
ὁ
δήμαρχος
ὁ |
[4, 128] |
τὸ
μεταίχμιον
συμπεσόντες
ἀλλήλοις
ἐπολέμουν·
|
καὶ |
ἦν
σιγὴ
βαθυτάτη.
Φυγόντος
δὲ |
[4, 7] |
ἄνδρας
ἐπὶ
ῥητῷ
κέρδει
φέρεσθαι·
|
καὶ |
ἦν
τὸ
κέρδος
ἐλευθέρῳ
μὲν |
[4, 59] |
οὐ
προπεπυσμένον,
ἄφνω
περιέλαβέ
τε
|
καὶ |
ἠνάγκασε
προσθέσθαι
οἱ
καὶ
παραδοῦναι |
[4, 100] |
διὰ
θαλάττης
ἔκ
τε
νήσων
|
καὶ |
ἠπείρων
ἁπασῶν,
ὅσαι
ἀπὸ
Θρᾴκης |
[4, 123] |
τὴν
ἐκ
τῆς
ἀπορίας
ἀπόνοιαν·
|
καὶ |
ᾑρεῖτο
πολιορκίας
καὶ
ἄλλου
παντὸς |
[4, 120] |
τῆς
Ἀσίας
πάνθ'
ὅσα
ἐβιάσαντο
|
καὶ |
ἥρπασαν,
ἐπήγοντο,
ὑμεῖς
δ'
ὡς |
[4, 3] |
ἀντὶ
τῆς
πολεμίας
δορίληπτοι
γενόμεναι.
|
Καὶ |
ἦσαν
αἱ
πόλεις
ἄλλαι
τε |
[4, 135] |
ἐς
τὰ
στρατεύματα
αὐτῶν
διῃρέθησαν·
|
καὶ |
ἦσαν
ἀμφὶ
τοὺς
μυρίους
καὶ |
[4, 5] |
τῶν
καλουμένων
ἱππέων
ἐς
δισχιλίους.
|
Καὶ |
ἦσαν
ἐν
αὐτοῖς
ἀδελφοί
τε |
[4, 3] |
Οἱ
δ'
ἀκούσαντες
ἐπαιώνισάν
τε
|
καὶ |
ἠσπάσαντο
ἀλλήλους
ἐπὶ
διαλλαγῇ.
~Γιγνομένων |
[4, 105] |
δὲ
τῇ
μεσημβρίᾳ
ἕλος
ἔστι
|
καὶ |
θάλασσα
μετ'
αὐτό,
κατὰ
δὲ |
[4, 106] |
τινές,
οἳ
δὲ
Γαγγίτην
λέγουσι,
|
καὶ |
θάλασσα
ὄπισθεν,
ἐν
ᾗ
καὶ |
[4, 102] |
ἑτέρων
τε
καὶ
Χαλκιδέων
καταλαβόντων
|
καὶ |
θαλάσσῃ
χρωμένων,
ἤνθει
ταῖς
ἐμπορίαις |
[4, 72] |
πείραις
καμοῦσα
ἔκ
τε
γῆς
|
καὶ |
θαλάσσης
ἐπολιορκεῖτο·
καὶ
οὐδέν,
ὡς |
[4, 16] |
καὶ
τοσούτων
ἐθνῶν
καὶ
γῆς
|
καὶ |
θαλάσσης
ἡγεμονίδα
διέσειεν
ὁ
θεός, |
[4, 99] |
πολεμίων
ἡμῖν
τῆς
ὄπισθεν
γῆς
|
καὶ |
θαλάσσης.
Χρήματά
γε
μήν,
ἅ |
[4, 94] |
τῶν
κοινῶν
ἔκριναν
ἀποδοῦναι
χρημάτων
|
καὶ |
θαλασσοκράτορα
ἀπέφηναν,
ἵνα
κἀκεῖνος
ἀρχήν |
[4, 96] |
μὲν
τῆς
βουλῆς
κατεκλήθη
τε
|
καὶ |
θαλασσοκράτωρ
ἐγένετο,
ὑπὸ
δὲ
τῶν |
[4, 73] |
τε
κελεύσας
τὸν
στρατὸν
ἀκριβῶς
|
καὶ |
θάνατον
ἐπικηρύξας,
εἴ
τις
ἁρπάσειεν |
[4, 89] |
ἀλλήλων
ἑκάτεροι,
ἰσχυροτάτῃ
σφίσι
φανείσῃ·
|
καὶ |
θάρσος
ἦν
ἀμφοτέροις
αὐτίκα
καὶ |
[4, 123] |
ἐνθύμημα
τοῦ
Βρούτου,
νομίζοντες
δὲ
|
καὶ |
θᾶσσον
ἐπικρατήσειν
τῶν
πολεμίων
μετὰ |
[4, 5] |
ἦσαν
ἐν
αὐτοῖς
ἀδελφοί
τε
|
καὶ |
θεῖοι
τῶν
προγραφόντων,
καὶ
τῶν |
[4, 95] |
αὐτοὶ
πρὸ
τῶν
ἄλλων
ἀδελφοὺς
|
καὶ |
θείους
καὶ
ἐπιτρόπους
προγράψαντες.
Λέγεταί |
[4, 48] |
λάβοι.
Ὁ
δέ,
οἷόν
τι
|
καὶ |
Θεμιστοκλῆς
φεύγων
ἐποίησεν,
ἀντηπείλει
μηνύσειν, |
[4, 40] |
ἀνύποπτον,
ἅμα
γυναικὶ
καὶ
θεράπουσι
|
καὶ |
θεραπαίναις
ὁδεύοντι
φανερῶς.
Ἄντιον
δὲ |
[4, 24] |
δεδιέναι
δ'
ὡς
ἐν
νυκτὶ
|
καὶ |
θεραπαίναις
τὸ
ὕποπτον,
μεθ'
ἡμέραν |
[4, 19] |
ἔδειξεν.
Ὁ
δὲ
ἐπέδραμέ
τε
|
καὶ |
θεράποντας
ἰδὼν
πολὺ
πλείους
τῶν |
[4, 13] |
ἔχοντας,
οἱ
δὲ
ἐξελευθέρους
τε
|
καὶ |
θεράποντας,
οἱ
δὲ
καὶ
δανεισμάτων |
[4, 15] |
τε
καὶ
παιδίων
καὶ
ἀδελφῶν
|
καὶ |
θεραπόντων,
περισῳζόντων
τε
καὶ
συμμηχανωμένων |
[4, 36] |
καὶ
παίδων
ἐς
πατέρας
εὔνοιαι
|
καὶ |
θεραπόντων
ὑπὲρ
φύσιν
ἐς
δεσπότας. |
[4, 40] |
αὐτῷ
τὸ
ἀνύποπτον,
ἅμα
γυναικὶ
|
καὶ |
θεράπουσι
καὶ
θεραπαίναις
ὁδεύοντι
φανερῶς. |
[4, 36] |
τοῖς
περισῴζουσιν
αὐτοὺς
ἐλευθέροις
τε
|
καὶ |
θεράπουσι
προλέγων
διπλάσια
τῶν
διδομένων |
[4, 22] |
αὑτὸν
ἔρριψε
κατὰ
τοῦ
ῥεύματος,
|
καὶ |
θεράπων
αὐτοῦ
τὸ
σῶμα
ἀνεζήτει |
[4, 108] |
αὐτοῖς
ἔμελλον
ἀρκέσειν
Μακεδονία
τε
|
καὶ |
Θεσσαλία,
μόναι
σφίσιν
ἐν
τῷ |
[4, 100] |
ἐκ
μόνης
Μακεδονίας,
ἔθνους
ὀρείου,
|
καὶ |
Θεσσαλίας,
χώρας
βραχείας·
καὶ
τάδε |
[4, 88] |
καὶ
Θρᾷκες
καὶ
Ἰλλυριοὶ
Παρθηνοὶ
|
καὶ |
Θεσσαλοὶ
δισχίλιοι,
Κασσίῳ
δὲ
Ἴβηρές |
[4, 118] |
δοκεῖ
δέ
τισι
καὶ
Λακεδαίμονα
|
καὶ |
Θεσσαλονίκην
ἐς
διαρπαγὴν
αὐτοῖς
δώσειν |
[4, 88] |
μὲν
Κελτοὶ
καὶ
Λυσιτανοὶ
τετρακισχίλιοι
|
καὶ |
Θρᾷκες
καὶ
Ἰλλυριοὶ
Παρθηνοὶ
καὶ |
[4, 108] |
δισμύριοι.
Ὥστε
πλήθει
μὲν
ἀνδρῶν
|
καὶ |
θράσει
καὶ
ἀρετῇ
στρατηγῶν
καὶ |
[4, 125] |
φρόνημα
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ
μέγα
|
καὶ |
θρασύτης
ννπὲρ
λόγον
ἀναγκαῖον,
τοῖς |
[4, 69] |
καὶ
παρορώμενος
ὑπὸ
τῶν
παιδευσάντων
|
καὶ |
θρεψάντων,
τὸ
δὲ
ἑξῆς
προτιμώντων |
[4, 24] |
οἴκημα
ὑπεδέχετο
καὶ
κρύψειν
ἐπηγγέλλετο
|
καὶ |
θρέψειν,
ἐξ
ὧν
ἐδύνατο.
Ὁ |
[4, 15] |
τῆς
πόλεως
καὶ
στρατηγίας
πολέμων
|
καὶ |
θριάμβους.
Οὕτως
ὁ
καιρὸς
ἦν |
[4, 12] |
ῥύσεσθαί
τινα
προσδοκᾶν.
Ἦν
δὲ
|
καὶ |
Θωράνιος
ἐν
τοῖς
προγεγραμμένοις,
λεγόμενος |
[4, 85] |
καὶ
ναυτικοὶ
ἄνδρες
ἐκ
Λιβύης
|
καὶ |
Ἰβηρίας,
ἔμπειροι
θαλάσσης,
ὥστε
καὶ |
[4, 2] |
Κελτικήν·
ταύτης
δὲ
Λέπιδον
ἄρχειν
|
καὶ |
Ἰβηρίας
ἐπὶ
ταύτῃ·
Καίσαρι
δὲ |
[4, 54] |
ἀγείρας
ἔκ
τε
αὐτῆς
Ἰταλίας
|
καὶ |
Ἰβηρίας
ἐς
Λιβύην
διέπλευσε
καὶ |
[4, 134] |
ἐν
βουλευτηρίῳ
καὶ
ἐς
ἱερέα
|
καὶ |
ἱερὰν
ἐσθῆτα
ἐπικείμενον
καὶ
δυνάστην |
[4, 93] |
ὑμῶν
αὐτῶν
ἀρχὴν
ἐστήσασθε
εἶναι
|
καὶ |
ἱερὰν
καὶ
ἄσυλον
ἀπεφήνατε,
ἀλλὰ |
[4, 34] |
ὁμοῦ
καὶ
ξένον
καὶ
ἀπελεύθερον
|
καὶ |
ἱερέα
καὶ
πανταεθνῆ,
μηδενὸς
ἀφιεμένου, |
[4, 88] |
καὶ
Λυσιτανοὶ
τετρακισχίλιοι
καὶ
Θρᾷκες
|
καὶ |
Ἰλλυριοὶ
Παρθηνοὶ
καὶ
Θεσσαλοὶ
δισχίλιοι, |
[4, 133] |
συνέλεξαν
ὑπὲρ
εἴκοσιν
ὁπλιτῶν
τέλη
|
καὶ |
ἱππέας
ἀμφὶ
τοὺς
δισμυρίους
καὶ |
[4, 88] |
πεζόν
τε
ἄγοντες
πολὺν
ἄλλον
|
καὶ |
ἱππέας
ὑπὲρ
πεντακισχιλίους.
~Τοσήδε
μὲν |
[4, 95] |
στρατηγῶν
καὶ
δημάρχων
καὶ
ἀγορανόμων
|
καὶ |
ἱππέων
κεφαλαὶ
πρόκεινται·
καὶ
γέρα |
[4, 75] |
πολλὰ
αὐτῶν
ἐστρατευμένα.
Εἶχε
δὲ
|
καὶ |
ἱππέων
πλῆθος
καὶ
ψιλοὺς
καὶ |
[4, 88] |
Ἴβηρές
τε
καὶ
Κελτοὶ
δισχίλιοι
|
καὶ |
ἱπποτοξόται
Ἄραβές
τε
καὶ
Μῆδοι |
[4, 86] |
δὲ
Καῖσαρ
ἐπελθὼν
νρηγίνοις
μὲν
|
καὶ |
Ἱππωνεῦσι
μεγάλας
πίστεις
αὐτὸς
ἔδωκεν |
[4, 3] |
Βενεβεντὸς
καὶ
Νουκερία
καὶ
Ἀρίμινον
|
καὶ |
Ἰππώνιον.
Οὕτω
μὲν
τὰ
κάλλιστα |
[4, 47] |
Οὐάρρων
δὲ
ἦν
φιλόσοφός
τε
|
καὶ |
ἱστορίας
συγγραφεύς,
ἐστρατευμένος
τε
καλῶς |
[4, 116] |
καὶ
δίψης
δαπανωμένους·
οἱ
δὲ
|
καὶ |
ἱστῶν
ἢ
σανίδων
ἐχόμενοι
ἐς |
[4, 47] |
ἐστρατευμένος
τε
καλῶς
καὶ
ἐστρατηγηκώς,
|
καὶ |
ἴσως
διὰ
ταῦτα
ὡς
ἐχθρὸς |
[4, 33] |
τῆς
πατρίδος·
ὑμεῖς
δέ
φατε
|
καὶ |
καθίστασθαι
τὴν
πολιτείαν.
~Τοιαῦτα
τῆς |
[4, 63] |
αὐτὸν
ὁρμῆς
καὶ
ἐλπίδος
ἔχοντα
|
καὶ |
καιροῦ
ὁ
Βροῦτος
ἐκάλει
κατὰ |
[4, 3] |
καὶ
Βρούτῳ
πολεμεῖν
Ἀντώνιόν
τε
|
καὶ |
Καίσαρα·
Λέπιδον
γὰρ
ὑπατεύειν
ἐς |
[4, 38] |
Ἀντωνίῳ
διαλλαγάς
τε
πολλάκις
Ἀντωνίῳ
|
καὶ |
Καίσαρι
ἐς
ἀλλήλους
ἐπόρθμευσε
καὶ |
[4, 2] |
νομοθετηθῆναι
Λεπίδῳ
τε
καὶ
Ἀντωνίῳ
|
καὶ |
Καίσαρι,
ἣν
ἐπὶ
πενταετὲς
αὐτοὺς |
[4, 110] |
ὃ
κοινὸν
ἦν
Ἀντωνίῳ
τε
|
καὶ |
Καίσαρι,
Καίσαρος
αὐτοῦ
δι'
ἐνύπνιον |
[4, 51] |
τόδε
καὶ
προεγράφη.
Καὶ
κατήχθη
|
καὶ |
Καίσαρι
φίλος
ἐγίγνετο
καὶ
ἐπιόντι |
[4, 7] |
ἀνδρῶν,
Λεπίδου
τε
καὶ
Ἀντωνίου
|
καὶ |
Καίσαρος,
ἴσον
ἰσχύουσαν
ὑπάτοις,
ἣν |
[4, 86] |
ἐν
μέσῳ
γένηται
Ἀντωνίου
τε
|
καὶ |
Καίσαρος,
μικρὸν
ἀναχωρήσας
τοῦ
Βρεντεσίου, |
[4, 138] |
τῆς
μετ'
οὐ
πολὺ
Ἀντωνίου
|
καὶ |
Καίσαρος
στάσεως,
ὑστάτης
Ῥωμαίοις
γενομένης. |
[4, 138] |
~Ὁ
δὲ
στρατὸς
ὁ
Ἀντωνίου
|
καὶ |
Καίσαρος
τὸν
τῶν
στρατηγῶν
λόγον |
[4, 22] |
~Αἵδε
μὲν
δὴ
παίδων
ἀγαθῶν
|
καὶ |
κακῶν
ἔστων
εἰκόνες·
ἀδελφοὶ
δὲ |
[4, 105] |
καὶ
πεντήκοντα
σταδίων,
εὔφορον
πάνυ
|
καὶ |
καλόν,
ἔνθα
καὶ
τὸ
πάθος |
[4, 58] |
ἐπιμεμφομένῳ
τῷ
Βάσσῳ
ποτὲ
ἐνύβρισε·
|
καὶ |
καλῶν
ὕστερον,
ἐπειδὴ
βραδέως
ὑπήκουεν, |
[4, 88] |
Μαρωνείας,
ὅθεν
ἐπὶ
Λυσιμαχείας
τε
|
καὶ |
Καρδίας,
αἳ
τὸν
ἰσθμὸν
τῆς |
[4, 137] |
τέχνης
πολέμων
μιᾶς
καὶ
ἀσκήσεως
|
καὶ |
καρτερίας
ὁμοίας,
δυσκαταγώνιστοι
παρ'
αὐτὸ |
[4, 82] |
καὶ
τὸ
πεζὸν
αὐτὸς
ἦγε
|
καὶ |
Κάσσιον
ἐξ
Ἰωνίας
ἀνέμενεν,
ὡς |
[4, 58] |
ἐψηφίσαντο
εἶναι
πολεμίους,
Βροῦτον
δὲ
|
καὶ |
Κάσσιον
ἐς
τὰς
προτέρας
ἡγεμονίας |
[4, 3] |
Ἰονίου
μόνα
ὑπερθέμενοι
διὰ
Βροῦτον
|
καὶ |
Κάσσιον
κρατοῦντας
ἔτι
αὐτῶν,
Κασσίῳ |
[4, 81] |
ὑπὸ
ζημίαις
καὶ
μηνύμασιν,
οἵοις
|
καὶ |
Κάσσιος
ἐκήρυξεν
ἐν
Ῥόδῳ.
Καὶ |
[4, 73] |
τροφῶν.
Ὧδε
μὲν
ἑαλώκει
Ῥόδος,
|
καὶ |
Κάσσιος
ἐν
αὐτῇ
προυκάθητο
ἐπὶ |
[4, 104] |
τοὺς
ὑστάτους
περιῄει.
Βροῦτος
δὲ
|
καὶ |
Κάσσιος
ἐπεὶ
ἔμαθον,
ἵεντο
αὐτίκα |
[4, 124] |
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
αὐτός
τε
|
καὶ |
Κάσσιος
ὑφορώμενοι
ἐς
οὐδὲν
ἔργον |
[4, 38] |
συγγνώμην
οὐκ
ἐδέξατο,
Βρούτου
δὲ
|
καὶ |
Κασσίου
περὶ
Θρᾴκην
πεσόντων
καὶ |
[4, 27] |
δέ,
ὃς
ἐπὶ
Βρούτῳ
τε
|
καὶ |
Κασσίῳ
δικάζων,
Καίσαρος
τοῖς
δικαστηρίοις |
[4, 108] |
μύριοι
καὶ
τρισχίλιοι,
Βρούτῳ
δὲ
|
καὶ |
Κασσίῳ
δισμύριοι.
Ὥστε
πλήθει
μὲν |
[4, 5] |
πόλεμον
χρημάτων
πολλῶν,
Βρούτῳ
μὲν
|
καὶ |
Κασσίῳ
τῶν
ἀπὸ
τῆς
Ἀσίας |
[4, 67] |
ὅσα
ὑμῖν
αὐτοῖς
καθ'
ἑτέρων
|
καὶ |
κατ'
Ἀντιόχου
τοῦ
μεγάλου
συνεμαχήσαμεν, |
[4, 99] |
εἰσὶ
πολέμιοι,
ἡμεῖς
δ'
αὐτῶν
|
καὶ |
κατὰ
νώτου
Πομπήιόν
τε
ὁμογνώμονα |
[4, 123] |
στρατοῦ
φανερώτερον
ἤδη
κατὰ
ἴλας
|
καὶ |
κατὰ
συστάσεις
διαπυνθανομένου·
τί
κατέγνωκεν |
[4, 59] |
κατά
τε
φιλίαν
αὐτῷ
παραδιδόντων
|
καὶ |
κατὰ
τὸ
δόγμα
τῆς
βουλῆς |
[4, 36] |
ἀφικνουμένοις
ἀπήντα
καὶ
ἐσθῆτος
αὐτίκα
|
καὶ |
κατασκευῆς
ἐμερίζετο·
τοῖς
δὲ
ἀξίοις |
[4, 71] |
ἐλήφθησαν
καὶ
δύο
ἀνερράγησάν
τε
|
καὶ |
κατέδυσαν
καὶ
αἱ
λοιπαὶ
βεβλαμμέναι |
[4, 61] |
πλὴν
Σιδωνίων
ἐπανήχθη
τῷ
Δολοβέλλᾳ,
|
καὶ |
κατέδυσαν
μὲν
ἑκατέρου
νῆες
ἱκαναί, |
[4, 50] |
δύο
ὁμοῦ.
~Βαλβίνῳ
δέ,
ἐκφυγόντι
|
καὶ |
κατελθόντι
σὺν
Πομπηίῳ
καὶ
ὑπατεύοντι |
[4, 51] |
ἀνασχόμενος,
διὰ
τόδε
καὶ
προεγράφη.
|
Καὶ |
κατήχθη
καὶ
Καίσαρι
φίλος
ἐγίγνετο |
[4, 135] |
Κάσσιος,
ὁ
ἀδελφιδοῦς
αὐτοῦ
Κασσίου,
|
καὶ |
Κάτων
ὁ
Κάτωνος,
ἐμπίπτων
ὅδε |
[4, 133] |
πόλεσι
καὶ
τῶν
ἀντιστασιωτῶν
πολλοῖς
|
καὶ |
κατώρθουν.
Ἐθνῶν
τε
ἐκράτησαν
ἀπὸ |
[4, 135] |
τε
τῇ
ἀρίστῃ
φοινικίδι
εὐθὺς
|
καὶ |
καύσας
τὰ
λείψανα
τῇ
μητρὶ |
[4, 47] |
θαυμαστὴν
τόλμαν
ἐκ
δειλίας
μετέβαλε
|
καὶ |
κειράμενος
ἡγεῖτο
ἐν
αὐτῇ
Ῥώμῃ |
[4, 124] |
δὲ
αὐτῷ
καὶ
τῶν
ἡγεμόνων
|
καὶ |
κελευόντων
νῦν
μὲν
ἀποχρήσασθαι
τοῦ |
[4, 66] |
παρὰ
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς
πυθέσθαι,
|
καὶ |
κελευούσης
ἔφασαν
συμμαχήσειν.
Οἱ
μὲν |
[4, 9] |
ὑπὸ
χερσὶν
ὄντων,
Ἰβηρίας
τε
|
καὶ |
Κελτικῆς
καὶ
τῶνδε
τῶν
οἴκοι, |
[4, 88] |
δισχίλιοι,
Κασσίῳ
δὲ
Ἴβηρές
τε
|
καὶ |
Κελτοὶ
δισχίλιοι
καὶ
ἱπποτοξόται
Ἄραβές |
[4, 4] |
πολλά,
καὶ
λιθώδεις
ἐγίγνοντο
ὑετοί,
|
καὶ |
κεραυνοὶ
συνεχεῖς
ἐς
ἱερὰ
καὶ |
[4, 6] |
μάλιστα
δυνατούς,
ἐν
οἷς
ἦν
|
καὶ |
Κικέρων,
ἔδοξε
προανελεῖν
ἐπιπέμψαντας
ἄφνω. |
[4, 53] |
Κορνιφικίου
στρατηγός,
τὴν
Σεξστίου
Λιβύην
|
καὶ |
Κίρταν
περικαθήμενος
ἐπολιόρκει.
~Καὶ
πάντες |
[4, 110] |
καὶ
τοῦ
στρατοπέδου,
σιδήρια
φέρων
|
καὶ |
κλίμακας,
ὡς
ἐξελῶν
αὐτὸ
καὶ |
[4, 109] |
τοῦ
ἔργου
τὴν
ἐπίνοιάν
τε
|
καὶ |
κλοπήν,
ἀντεπινοῶν
δὲ
ἀποτεμέσθαι
τὰ |
[4, 18] |
τὴν
οὐσίαν
ἐς
αἰσχρὰ
δαπανῆσαι
|
καὶ |
κλοπῆς
ἁλόντι
φυγεῖν
ἐκ
καταδίκης. |
[4, 73] |
ἀπειλήν·
διδομένων
δὲ
τῶν
γερῶν
|
καὶ |
κολαζομένων
τῶν
μηνυομένων
ἔδεισάν
τε |
[4, 1] |
δὲ
ὑπὸ
μισθοῖς
τε
μεγάλοις
|
καὶ |
κολάσεσι
τῶν
ἐπικρυψάντων
ὁμοίαις
τὸν |
[4, 39] |
οἷα
στρατηγόν,
ἀλλ'
ἐν
χαμευνίῳ
|
καὶ |
κόμῃ
καὶ
διαίτῃ
πονηρᾷ
πόθῳ |
[4, 117] |
ἀπορίας
σίτου
καὶ
ἐπιτιμήσεως
αὐτοῦ
|
καὶ |
κομιδῆς
κακοπαθοῦς
καὶ
παρ'
ὀλίγον |
[4, 112] |
ὑπὸ
δὲ
μεγέθους
πεδίου
τε
|
καὶ |
κονιορτοῦ
τὰ
ἀλλήλων
ἠγνόουν,
μέχρι |
[4, 115] |
πλοῖα
συναγόντων
ἀπὸ
κάλω
σπουδῇ
|
καὶ |
κοντοῖς
ἁρμοζόντων
ἐς
ἄλληλα,
ἵνα |
[4, 57] |
ἦν
τῷ
περὶ
Λιβύην
Σεξστίου
|
καὶ |
Κορνιφικίου
πολέμῳ,
βραχεῖ
διὰ
ταχυεργίαν |
[4, 105] |
τὰ
στενὰ
τὰ
Σαπαίων
τε
|
καὶ |
Κορπίλων,
ἐκ
δὲ
τὴς
δύσεως |
[4, 71] |
τῷ
ἐπίπλῳ·
καί
τί
που
|
καὶ |
κούφως
εἶχον
ἐλπίδος,
ὅτι
καὶ |
[4, 59] |
ἀπὸ
τῆς
ἥσσης
Πομπηίου
τε
|
καὶ |
Κράσσου
διαρριφέντων
ἢ
ὑπὸ
Καίσαρος |
[4, 129] |
ὁδῶν
συναπεσταλμένῳ,
καὶ
τὰ
χαρακώματα
|
καὶ |
κρημνοὺς
περιστάντες
τοὺς
ἐκφεύγοντας
ἐκυνηγέτουν |
[4, 105] |
ἐστίν,
ἣ
Δάτος
ὠνομάζετο
πάλαι
|
καὶ |
Κρηνίδες
ἔτι
πρὸ
Δάτου·
κρῆναι |
[4, 57] |
ἀμφὶ
τὸν
Κάσσιον
Κυρήνη
τε
|
καὶ |
Κρήτη·
ὧν
ὑπεριδόντες
ὡς
βραχυτέρων |
[4, 24] |
ἐς
τὸ
ἑαυτοῦ
οἴκημα
ὑπεδέχετο
|
καὶ |
κρύψειν
ἐπηγγέλλετο
καὶ
θρέψειν,
ἐξ |
[4, 26] |
πολλοὺς
τῶν
τότε
συλλαβών
τε
|
καὶ |
κτείνας
ἠδόξησεν
ἄρα,
εἰ
μὴ |
[4, 26] |
ἐς
βραχύ,
ὦ
δέσποτα,
εἶπε
|
καὶ |
κτείνει
τὸν
λοχαγὸν
ἐμπεσὼν
ἄφνω. |
[4, 95] |
καὶ
τὰ
ὄντα
αὐτοῖς
δημεύεται,
|
καὶ |
κτείνονται
χωρὶς
καταδίκης
ἐν
οἰκίαις, |
[4, 8] |
φοβερώτατα
Ῥωμαίοις
καθελόντα
τε
ἔθνη
|
καὶ |
κτησάμενον,
καὶ
πρῶτον
ἀνδρῶν
ὑπὲρ |
[4, 4] |
ἵδρου,
ἀνδρῶν
τε
μεγάλαι
βοαὶ
|
καὶ |
κτύπος
ὅπλων
καὶ
δρόμος
ἵππων |
[4, 91] |
καὶ
νόμον
ἀντὶ
τῶν
νόμων
|
καὶ |
κύριον
ἀντὶ
τοῦ
δήμου
καὶ |
[4, 13] |
ῥιπτουμένων
σὺν
ὀλοφύρσεσι
καὶ
σωτῆρα
|
καὶ |
κύριον
τὸν
οἰκέτην
τιθεμένων.
Οἴκτιστον |
[4, 41] |
οἰκίας
ἔδοξε
καίειν
ὡς
ἀπαγξάμενον
|
καὶ |
λαθὼν
ἐν
ἀγρῷ
νεωνήτῳ
κατέλιπεν, |
[4, 53] |
ἐπελθόντα
ἀπεμάχετο
πολιορκούμενος.
Ἐδῄου
δὲ
|
καὶ |
Λαίλιος,
ἕτερος
τοῦ
Κορνιφικίου
στρατηγός, |
[4, 118] |
κατὰ
τέλη·
δοκεῖ
δέ
τισι
|
καὶ |
Λακεδαίμονα
καὶ
Θεσσαλονίκην
ἐς
διαρπαγὴν |
[4, 7] |
τις
Ἑλλήνων
ἁρμοστὰς
ὀνομάσειεν,
ὃ
|
καὶ |
Λακεδαιμόνιοι
τοῖς
ἄρτι
καθισταμένοις
τὰ |
[4, 83] |
τὸν
ὠκεανὸν
λῃστεύων
σὺν
ὀλίγοις
|
καὶ |
λανθάνων,
ὅτι
εἴη
Πομπήιος.
Πλεόνων |
[4, 65] |
ἐσφορῶν
ἀπέλυσε.
~Τάρσος
μὲν
δὴ
|
καὶ |
Λαοδίκεια
τοιάδε
ἐπεπόνθεσαν,
Κάσσιος
δὲ |
[4, 130] |
χάρακα
περιθέμενος
ἐκ
νεκρῶν
σωμάτων
|
καὶ |
λαφύρων
συμφορηθέντων.
Ὁ
δὲ
Καῖσαρ |
[4, 94] |
καὶ
αὐτὸ
πράξουσι
καὶ
ἐροῦσι
|
καὶ |
λέγοντες
ἅμα
ὑμᾶς
ἀμείψονται
μεγάλαις |
[4, 72] |
συνετώτεροι
καθεώρων,
καὶ
Φάννιος
αὐτοῖς
|
καὶ |
Λέντλος
διελέγοντο.
~Γιγνομένων
δ'
ἔτι |
[4, 82] |
ἐκρέμασε.
~Τῷ
δ'
αὐτῷ
χρόνῳ
|
καὶ |
Λέντλος
ἐπιπεμφθεὶς
Ἀνδριάκῃ
Μυρέων
ἐπινείῳ |
[4, 72] |
ἐπὶ
ὁλκάδων
ὑπὸ
Φαννίῳ
τε
|
καὶ |
Λέντλῳ.
Αὐτὸς
δὲ
ἐπέπλει
ταῖς |
[4, 74] |
δὴ
Ῥοδίων
συμφοραὶ
τοιαίδε
ἦσαν,
|
καὶ |
Λεύκιος
Οὐᾶρος
αὐτοῖς
μετὰ
φρουρᾶς |
[4, 136] |
τῶν
ὁμοτίμων
Μεσσάλᾳ
τε
Κορουίνῳ
|
καὶ |
Λευκίῳ
Βύβλῳ,
ὅ
τι
βουλεύσοιντο |
[4, 87] |
Μαρωνείας
ἐπίτομόν
τε
καὶ
συνήθη
|
καὶ |
λεωφόρον
οὖσαν
ἐπὶ
τὰ
Σαπαίων |
[4, 134] |
ἀναβοῆσαι·
ἀλλά
με
μοῖρ'
ὀλοὴ
|
καὶ |
Λητοῦς
ἔκτανεν
υἱός.
Μέλλοντα
δὲ |
[4, 28] |
δόνακος
σαλευθεῖσα
ἐνέφηνε
τὸν
Οὐᾶρον,
|
καὶ |
ληφθεὶς
ἔλεγεν
εἶναι
λῃστὴς
καὶ |
[4, 54] |
Καίσαρος
ἀναιρεθέντος
ἐς
Λιβύην
ἐπανῆλθε,
|
καὶ |
Λιβύων
τινὰς
ἀεὶ
τῷ
νεωτέρῳ |
[4, 109] |
τὸν
δόνακα
καὶ
χῶμα
ἐπιβάλλων
|
καὶ |
λίθους
ἑκατέρωθεν,
ἵνα
μὴ
τὸ |
[4, 4] |
τὸν
ἥλιον
ἀηδῆ
σημεῖα
πολλά,
|
καὶ |
λιθώδεις
ἐγίγνοντο
ὑετοί,
καὶ
κεραυνοὶ |
[4, 128] |
καὶ
ἀπηνής.
Τοξευμάτων
μὲν
δὴ
|
καὶ |
λίθων
ἢ
ἀκοντισμάτων
ὀλίγον
αὐτοῖς |
[4, 12] |
ἄλλαι
τῆς
πόλεως
ἔξοδοί
τε
|
καὶ |
λιμένες
ἢ
ἕλη
καὶ
τέλματα |
[4, 106] |
αὐτῶν,
τῇ
μὲν
ἦν
ἕλη
|
καὶ |
λίμναι
μέχρι
τοῦ
Στρυμόνος,
τῇ |
[4, 122] |
ἤπειγε
τοὺς
ἀμφὶ
τὸν
Καίσαρα,
|
καὶ |
λιμὸς
ἦν
ἤδη
σαφής,
ἔς |
[4, 125] |
μεταξὺ
γάρ
εἰσιν
ὑμῶν
τε
|
καὶ |
λιμοῦ.
~Ὁ
μὲν
τοιαῦτα
λέγων |
[4, 15] |
μεταπεμπόμενοι
βραδύνοντας,
ἕτεροι
δὲ
κρυπτόμενοι
|
καὶ |
λιπαροῦντες
ἀπρεπῶς
ἢ
διωθούμενοι
τὸ |
[4, 70] |
Οἳ
δ'
ἀντὶ
τοιούτων
ἔργων
|
καὶ |
λογισμῶν
συνθήκας
ἡμῖν
προφέρετε,
γενομένας |
[4, 101] |
καὶ
παρασκευάσας
τὸν
στρατὸν
ἔργῳ
|
καὶ |
λόγῳ
καὶ
δωρεαῖς
διέλυε
τὴν |
[4, 100] |
τὸ
ἔργον
ἤδη,
συνόδου
τῆσδε
|
καὶ |
λόγων
τῶνδε
ἕνεκα,
ἐπιδώσομεν
εὐθὺς |
[4, 122] |
ἐκάλουν
ἐς
μάχην,
ἐπισκώπτοντες
ἅμα
|
καὶ |
λοιδοροῦντες
καὶ
ἐγνωκότες
οὐ
πολιορκίας |
[4, 61] |
Κασσίῳ
μὲν
προύφερε
λιμὸν
ὁμοῦ
|
καὶ |
λοιμὸν
ἐνοχλοῦντα
τότε
Αἰγύπτῳ,
διὰ |
[4, 55] |
περὶ
τῆς
ἀναχωρήσεως,
μὴ
ἀποκλεισθείη,
|
καὶ |
λόφον
ἐν
μέσῳ
καταλαβεῖν,
Ἀραβίωνα |
[4, 125] |
μήτε
ἐμὲ
μήτε
αὑτούς.
Ἔχετε
|
καὶ |
λόφον
σύμμαχον
καὶ
τὰ
κατὰ |
[4, 60] |
ναῦς
περιέπεμπεν
ἔς
τε
Φοινίκην
|
καὶ |
Λυκίαν
καὶ
Ῥόδον.
~Ὑπερορώμενος
δὲ |
[4, 61] |
ἄνεμοι
δὲ
ἐπεῖχον.
Ῥόδιοι
δὲ
|
καὶ |
Λύκιοι
οὔτε
Κασσίῳ
οὔτε
Βρούτῳ |
[4, 65] |
διὰ
τὸ
πλῆθος,
Ῥοδίους
δὲ
|
καὶ |
Λυκίους
ἐξελεῖν,
εὔνους
τε
ὄντας |
[4, 60] |
Λευκίου
Φίγλου
παρά
τε
Ῥοδίων
|
καὶ |
Λυκίων
καὶ
Παμφύλων
καὶ
ἐκ |
[4, 4] |
ὁμαλῶς
οἷα
λύκοι,
σύμβολον
ἀηδές,
|
καὶ |
λύκοι
τὴν
ἀγορὰν
διέθεον,
οὐκ |
[4, 88] |
δὲ
ἦσαν
Βρούτῳ
μὲν
Κελτοὶ
|
καὶ |
Λυσιτανοὶ
τετρακισχίλιοι
καὶ
Θρᾷκες
καὶ |
[4, 123] |
αἰτίας
μανθάνοντες
οὐδὲ
εὐθύνοντες,
ὅτε
|
καὶ |
μάθοιεν,
Βρούτῳ
δὲ
οὐδὲν
ἄλλ' |
[4, 23] |
Σεπτίμιος
αὐτίκα
τοῖς
πίναξι
προσετέθη.
|
Καὶ |
μαθὼν
ἐς
τῆς
γυναικὸς
ὑπ' |
[4, 57] |
Οἰχομένων
δὲ
αὐτῶν
Συρία
μὲν
|
καὶ |
Μακεδονία
εἰς
τοὺς
ὑπάτους
Ἀντώνιόν |
[4, 57] |
χρήματα
ἤγειρον
ὡς
ἐς
Συρίαν
|
καὶ |
Μακεδονίαν
ἐσβαλοῦντες.
~Καὶ
οἱ
μὲν |
[4, 75] |
χρήμασιν
ἐς
τὰ
παρόντα
χρῆσθαι
|
καὶ |
Μακεδονίας
ἄρχειν
καὶ
τῆς
Ἰλλυρίδος |
[4, 116] |
ἕτοιμοι.
~Ἀγανακτοῦντες
δὲ
οἱ
ἄνδρες,
|
καὶ |
μάλιστα
αὐτῶν
οἱ
Ἄρειοι,
ὅτι |
[4, 129] |
τοῦ
Καίσαρος
ἀναχθῆναι·
ᾧ
δὴ
|
καὶ |
μάλιστα
εἶναι
Βροῦτος
ἐνομίσθη,
τὸν |
[4, 93] |
βασιλέα
αὐτὸν
ἐθέλουσι
προσαγορεῦσαι.
Ὃ
|
καὶ |
μάλιστα
ἐπαχθῶς
ἤνεγκεν
ἡ
βουλὴ |
[4, 123] |
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
ἀλογίστως
ἐκβιασθείη,
|
καὶ |
μάλιστα
μισθοφόρων,
οἷς
ἐστιν
αἰεί, |
[4, 1] |
Κάσσιός
τε
καὶ
Βροῦτος,
οἳ
|
καὶ |
μάλιστα
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐπὶ
τῷ |
[4, 5] |
αὐτοὶ
δ'
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
|
καὶ |
μάλιστα
τῆς
Ἰταλίας
πολέμοις
τε |
[4, 104] |
αὐτὸ
μετὰ
ὁρμῆς
καὶ
προθυμίας,
|
καὶ |
μᾶλλον,
ἐπεί
τινες
αὐτοῖς
προπεμφθέντες |
[4, 123] |
μὲν
ἔγνωστο
τὰ
ἀπ'
ἀρχῆς,
|
καὶ |
μᾶλλον
ἔτι
πυνθανομένῳ
περί
τε |
[4, 4] |
οἷς
ἡ
μὲν
βουλὴ
θύτας
|
καὶ |
μάντεις
συνῆγεν
ἀπὸ
Τυρρηνίας·
καὶ |
[4, 59] |
ἐπ'
ἐκείνῳ
τὰ
Μούρκου
τέλη
|
καὶ |
Μαρκίου,
κατά
τε
φιλίαν
αὐτῷ |
[4, 62] |
τεμὼν
ἐπικατέσφαξεν
ἑαυτόν,
διεχρήσατο
δὲ
|
καὶ |
Μάρσος
ἑαυτόν.
Ὁ
δὲ
Κάσσιος |
[4, 87] |
ἔφη
τὴν
μὲν
δι'
Αἴνου
|
καὶ |
Μαρωνείας
ἐπίτομόν
τε
καὶ
συνήθη |
[4, 88] |
Μακεδονίας
ὑπερβῆναι,
ἐβάδιζον
ἐπὶ
Λἴνου
|
καὶ |
Μαρωνείας,
ὅθεν
ἐπὶ
Λυσιμαχείας
τε |
[4, 81] |
καὶ
τὴν
μητέρα
τοῦ
πάθους
|
καὶ |
μεθῆκεν
ἀμφοτέρους
ἀπαθεῖς
ἀπιέναι
τὸ |
[4, 83] |
εὐρυτάτην
ἐθνῶν
οὖσαν,
περιθέοντός
τε
|
καὶ |
μεθιπταμένου
καὶ
ἐς
χεῖρας
οὐχ |
[4, 85] |
αἱ
δὲ
Ῥωμαίων
ἅτε
βαρύτεραι
|
καὶ |
μείζους
ἐμόχθουν.
Ὡς
δ'
ὁ |
[4, 83] |
ἤδη
τινὰς
ᾕρει
βραχυτέρας
τε
|
καὶ |
μείζους.
~Καὶ
ὁ
Γάιος
ἔπεμψε |
[4, 43] |
πολίχνια
δῃῶν,
ὀλίγα
πρῶτον,
εἶτα
|
καὶ |
μείζω,
μέχρι
χειρὸς
ἱκανῆς
ἐκράτησε |
[4, 134] |
αὐτοῦ
καθιέμενα
κλαγγὴν
οὐδεμίαν
ἠφίει,
|
καὶ |
μελισσῶν
ἐπεκάθηντο
συνεχεῖς
ἑσμοί.
Βροῦτον |
[4, 51] |
διένειμε
τοῖς
θεράπουσιν
τὰ
ὄντα
|
καὶ |
μετ'
αὐτῶν
ἐς
Σικελίαν
ἔπλει. |
[4, 7] |
κατὰ
πολλὰ
τῆς
πόλεως
προυτίθεντο
|
καὶ |
μετ'
ὀλίγον
ἄλλων
πεντήκοντα
καὶ |
[4, 21] |
προύπεμψεν
ἐς
φυγὴν
ἐπὶ
θάλασσαν
|
καὶ |
μετ'
ὀλίγον
εἵπετο
ἐκ
διαστήματος. |
[4, 49] |
Μᾶρκος,
καὶ
φίλος
ἐγίγνετο
Καίσαρι
|
καὶ |
μετ'
οὐ
πολὺ
καὶ
στρατηγὸς |
[4, 126] |
καὶ
αὐτὸν
αἱ
τάξεις
ἐπήλπιζον
|
καὶ |
μετὰ
βοῆς
παρέπεμπον
εὐφήμου·
ὁ |
[4, 51] |
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
ἐς
Βροῦτον
|
καὶ |
μετὰ
Βροῦτον
ἀποθανόντα
ἐς
Πομπήιον |
[4, 94] |
ἔτι,
φόνου
μὴ
εἶναι
δίκας.
|
Καὶ |
μετὰ
μικρόν,
Ἀντωνίου
τὸ
πλῆθος |
[4, 128] |
ἐς
τὸ
ὀπίσω
βάδην
ἔτι
|
καὶ |
μετὰ
φρονήματος·
ὡς
δὲ
αὐτοῖς |
[4, 124] |
πάλαι
Καίσαρος
γεγονὼς
ἀγανακτήσειέ
τε
|
καὶ |
μεταβάλοιτο·
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
αὐτός |
[4, 131] |
αὐτῶν,
αἰδουμένους
τε
τὸ
ἁμάρτημα
|
καὶ |
μετανοοῦντας,
ἔπεμπεν
ἀποπειράσοντας
αὐτῶν,
εἰ |
[4, 15] |
ἢ
τοῖς
σφαγεῦσιν
ὑπίσχοντες
ἢ
|
καὶ |
μεταπεμπόμενοι
βραδύνοντας,
ἕτεροι
δὲ
κρυπτόμενοι |
[4, 118] |
ἀκινδύνου
νίκης
ἐπιτυχεῖν,
ἢν
ὑπομένητε
|
καὶ |
μὴ
ἀδοξῆτε,
εἰ
προσπαίξονταί
τε |
[4, 97] |
ἐκείνου
περιποιουμένους
ἀρχὴν
ὑπερορᾶν
μέλλοντας
|
καὶ |
μὴ
ἐς
ἑαυτούς,
ἀλλ'
ἐς |
[4, 70] |
ἐπιλανθάνῃ·
οὓς
εἰκὸς
ἦν,
εἰ
|
καὶ |
μηδὲν
ἡμῖν
ἐς
ἀλλήλους
ὑπῆρχεν, |
[4, 88] |
δισχίλιοι
καὶ
ἱπποτοξόται
Ἄραβές
τε
|
καὶ |
Μῆδοι
καὶ
Παρθυαῖοι
τετρακισχίλιοι.
Σύμμαχοι |
[4, 134] |
οἰκείων
μᾶλλον
ἢ
τῶν
πολεμίων,
|
καὶ |
μὴν
πολλάκις
ἀγώνων
μετασχόντες
ἐν |
[4, 81] |
ἰδιωτικὸν
ἑκάστους
ἐσφέρειν
ὑπὸ
ζημίαις
|
καὶ |
μηνύμασιν,
οἵοις
καὶ
Κάσσιος
ἐκήρυξεν |
[4, 120] |
καὶ
τῆς
ἐχθὲς
ὁρμῆς
τε
|
καὶ |
μηχανῆς
ὑμῖν
γενόμενοι·
τὴν
δ' |
[4, 71] |
καὶ
κούφως
εἶχον
ἐλπίδος,
ὅτι
|
καὶ |
Μιθριδάτῃ
ἐς
Μύνδον
ἐπιπλεύσαντες
ἐδόκουν |
[4, 67] |
μάλιστα
ἀμάχους
δόξαντας
εἶναι,
Δημήτριον
|
καὶ |
Μιθριδάτην,
ὑπὲρ
ἐλευθερίας
ἔπραξαν,
ὑπὲρ |
[4, 66] |
τε
καὶ
Μνασέας
ἀναμιμνήσκοντες,
ὅτι
|
καὶ |
Μιθριδάτης
πλέοσι
ναυσὶν
ἐπιπλεύσειε
τῇ |
[4, 70] |
περικτωμένοις
τι
συνεπράξατε,
ὧν
εὐεργεσίας
|
καὶ |
μισθοὺς
ἀντικεκόμισθέ
που,
καταλογίζῃ,
ὅτι |
[4, 5] |
εἰσφορὰς
βαρυτάτας,
καὶ
τέλη
πράσεων
|
καὶ |
μισθώσεων
ἐπενόησαν.
Ἤδη
δέ
τις |
[4, 66] |
δὲ
πλῆθος
ἐδημαγώγουν
Ἀλέξανδρός
τε
|
καὶ |
Μνασέας
ἀναμιμνήσκοντες,
ὅτι
καὶ
Μιθριδάτης |
[4, 71] |
τὸν
Ἀρχέλαον
ἀπέλυεν,
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
καὶ |
Μνασέας,
οἱ
Ῥοδίων
ἡγούμενοι,
ταῖς |
[4, 124] |
στρατηγοῦντες
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
στρατηγούμενοι.
|
Καί |
μοι
δοκεῖ
τόδε
μόνον
ἐξειπεῖν, |
[4, 42] |
ὁ
υἱὸς
ἐκ
τοῦ
συνεδρίου
|
καὶ |
μόλις
ἐπιγνοὺς
τὸν
πατέρα
ἠσπάζετο |
[4, 6] |
δόξαντας
εἶναι
τῶν
ἐμφυλίων
κακῶν
|
καὶ |
μόνους
κατεγνωσμένους,
πίστεις
τε
τοῖς |
[4, 117] |
ἔστιν
αὐτοῖς
λαβεῖν
διὰ
Πομπήιον
|
καὶ |
Μοῦρκον
καὶ
Ἀηνόβαρβον,
ναυσὶν
ἑξήκοντα |
[4, 99] |
ὁμογνώμονα
ἡμῖν
ἔχομεν
ἐν
Σικελίᾳ,
|
καὶ |
Μοῦρκος
ἐν
τῷ
Ἰονίῳ
καὶ |
[4, 100] |
Ἰαπυγίας,
διακλείσουσι
πάντα
Πομπήιός
τε
|
καὶ |
Μοῦρκος
καὶ
Δομίτιος.
Ἡμῖν
δὲ |
[4, 75] |
εἶχεν,
καὶ
χρήματα
ἐς
ἑξακισχίλια
|
καὶ |
μύρια
τάλαντα,
ὅσα
ἐκ
τῶν |
[4, 11] |
δοῦλος
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
τοῦ
σώματος
|
καὶ |
μυρίαις
Ἀττικαῖς
καὶ
τῇ
τοῦ |
[4, 95] |
ἦν
ὕπουλα,
καὶ
ἀνδρολήψια
αἰφνίδια
|
καὶ |
μύση
ποικίλα
γυναικῶν
τε
καὶ |
[4, 67] |
ἀρχὴ
παρ'
αὐτοῖς
μάλιστα
αὐτοκράτωρ,
|
καὶ |
ναυαρχεῖν
Μνασέαν,
ἔπεμπον
δ'
ὅμως |
[4, 134] |
λιμοῦ,
δαψιλῶς
αὐτὸν
ἔχοντα
ἀγορᾶς
|
καὶ |
ναυκρατοῦντα,
καὶ
τόδε
παθεῖν
ὑπὸ |
[4, 39] |
τῆς
φιλανδρίας·
οἱ
γὰρ
ὁπλῖται
|
καὶ |
ναῦν
ἐμίσθωσαν
τῷ
Ἀκιλίῳ
καὶ |
[4, 85] |
μὲν
ὁ
Πομπήιος
Σικελίας
ἐκράτησε,
|
καὶ |
ναῦς
ἔχων
καὶ
νῆσον
ἐπικειμένην |
[4, 126] |
ἑνὸς
ἔργου
τροφὰς
καὶ
χρήματα
|
καὶ |
ναῦς
καὶ
στρατόπεδα
καὶ
τὰ |
[4, 38] |
στρατοῦ
πολλοῦ
τε
ἔτι
ὄντος
|
καὶ |
ναῦς
καὶ
χρήματα
καὶ
ἐλπίδας |
[4, 133] |
καὶ
ἱππέας
ἀμφὶ
τοὺς
δισμυρίους
|
καὶ |
ναῦς
μακρὰς
ὑπὲρ
τὰς
διακοσίας |
[4, 85] |
ἔμπειροι
θαλάσσης,
ὥστε
καὶ
ἡγεμόσι
|
καὶ |
ναυσὶ
καὶ
πεζῷ
καὶ
χρήμασιν |
[4, 99] |
ἄλλα
πολλαχοῦ
καταλιπόντες·
ἱππεῦσι
δὲ
|
καὶ |
ναυσὶ
πολὺ
προύχομεν
καὶ
συμμάχοις |
[4, 85] |
τῷ
τότε.
Παρῆσαν
δ'
αὐτῷ
|
καὶ |
ναυτικοὶ
ἄνδρες
ἐκ
Λιβύης
καὶ |
[4, 60] |
καὶ
ταῖς
πόλεσιν
ἐπιβάλλων
ἐσφορὰς
|
καὶ |
ναυτικὸν
ἀγείρων
ἐπὶ
μισθῷ
διὰ |
[4, 65] |
ἐξελεῖν,
εὔνους
τε
ὄντας
ἐκείνοις
|
καὶ |
ναυτικὸν
ἔχοντας,
ἵνα
μὴ
κατὰ |
[4, 1] |
ἦν
αὐτοῖς
πολύς,
ἱππικός
τε
|
καὶ |
ναυτικὸς
καὶ
ὁπλιτῶν
ὑπὲρ
εἴκοσι |
[4, 85] |
Πομπηίου
νῆες,
κουφότεραί
τε
οὖσαι
|
καὶ |
ναυτικωτέρων
ἀνδρῶν,
ταχυτῆτι
καὶ
ἐμπειρίᾳ |
[4, 38] |
Λευκίῳ
ψηφίσασθαι.
~Μεσσάλας
δὲ
ἐπιφανὴς
|
καὶ |
νέος
ἐς
Βροῦτον
ἔφυγε,
καὶ |
[4, 90] |
τε
καὶ
ὅπλων
καὶ
χρημάτων
|
καὶ |
νεῶν
καὶ
συμμάχων
κατά
τε |
[4, 1] |
καὶ
ὁπλιτῶν
ὑπὲρ
εἴκοσι
τέλη,
|
καὶ |
νῆες
ὁμοῦ
καὶ
χρήματα,
ἡ |
[4, 85] |
Σικελίας
ἐκράτησε,
καὶ
ναῦς
ἔχων
|
καὶ |
νῆσον
ἐπικειμένην
τῇ
Ἰταλίᾳ
καὶ |
[4, 134] |
ῥαβδοῦχος
ἀνεστραμμένον
τὸν
στέφανον
ἐπέθηκε·
|
καὶ |
Νίκη,
χρύσεον
ἀνάθημα
Κασσίου,
κατέπεσεν, |
[4, 138] |
εὐπορίαν
δαψιλῆ
καὶ
σωτηρίαν
ἀσφαλῆ
|
καὶ |
νίκην
εὐκλεῆ
μεταβαλόντες.
Ἀπήντησέ
γε |
[4, 38] |
στρατηγὸν
ἔπεμψεν
ἐπὶ
Κελτοὺς
ἀφισταμένους
|
καὶ |
νικήσαντι
ἔδωκε
θριαμβεῦσαι.
Βύβλος
δὲ |
[4, 113] |
τὸν
Πίνδαρον
οὐκέτι
φανῆναι.
Διὸ
|
καὶ |
νομίζουσί
τινες
οὔπω
κεκελευσμένον
ἐργάσασθαι. |
[4, 76] |
ἀργύρου.
~Καὶ
τοῦτο
μὲν
ἔκοπτε
|
καὶ |
νόμισμα
ἐποίει·
ὡς
δὲ
ἦλθέ |
[4, 91] |
τῆς
βουλῆς
ἐς
ἑαυτὸν
περιφέροντα
|
καὶ |
νόμον
ἀντὶ
τῶν
νόμων
καὶ |
[4, 3] |
Ῥήγιον
καὶ
Οὐενουσία
καὶ
Βενεβεντὸς
|
καὶ |
Νουκερία
καὶ
Ἀρίμινον
καὶ
Ἰππώνιον. |
[4, 76] |
καὶ
τὸν
στρατὸν
ἐς
ἡμέραν
|
καὶ |
νύκτα
ἐμέριζε,
καὶ
τὴν
ὕλην |
[4, 7] |
ἀλλ'
αὐτίκα
ἐκυροῦτο
ὁ
νόμος.
|
Καὶ |
νυκτὸς
ἄλλων,
ἐπὶ
τοῖς
ἑπτακαίδεκα, |
[4, 44] |
χρημάτων
ἢ
βιβλίων
ἔχουσι
φυλακήν·
|
καὶ |
νυκτὸς
ἔτρεφε
μέχρι
τῶν
σπονδῶν. |
[4, 100] |
ἀξίως
αὐτοῦ
κατὰ
γνώμην
θεῶν.
|
Καὶ |
νῦν
δέ,
ὅσον
ἐς
προθυμίαν, |
[4, 90] |
συστρατεύεσθε
ἡμῖν
ἑτοίμως,
δοκεῖ
δὲ
|
καὶ |
νῦν
ἐπεξελθεῖν
ἔτι
τὴν
αἰτίαν, |
[4, 33] |
ὅσον
ἐβούλοντο
αὐταί.
Τίς
οὖν
|
καὶ |
νῦν
ἐστιν
ὑμῖν
περὶ
τῆς |
[4, 40] |
αὐτοκράτορ·
τοῦτο
γάρ
μοι
προσήκει
|
καὶ |
νῦν
καλεῖν
σε.
Κοπώνιον
δὲ |
[4, 133] |
τῶν
πόνων,
καὶ
ἐπὶ
Πομπηίου
|
καὶ |
νῦν,
οὐχ
ὑπὲρ
σφῶν
αὐτῶν, |
[4, 87] |
πολλῷ
διαπλέοντες
ἠνώχλουν,
Δεκίδιος
δὲ
|
καὶ |
Νωρβανός
οὓς
ὁ
Καῖσαρ
καὶ |
[4, 52] |
Ταρσεῦσι
καὶ
Ῥοδίοις
καὶ
Παταρεῦσι
|
καὶ |
Ξανθίοις.
Καὶ
αὐτῶν
ἕκαστα,
ὡς |
[4, 82] |
δὲ
αὐτοῖς
ἐσφοράς
τε
ἐπέβαλε
|
καὶ |
Ξανθίων
τοὺς
ἐλευθέρους
ἀπεδίδου
τῇ |
[4, 63] |
καιρῷ,
τετρυμένην
τε
ὑπὸ
λιμοῦ
|
καὶ |
ξενικὸν
στρατὸν
οὐ
πολὺν
ἔχουσαν, |
[4, 34] |
πλείους
δέκα
μυριάδων,
ἀστὸν
ὁμοῦ
|
καὶ |
ξένον
καὶ
ἀπελεύθερον
καὶ
ἱερέα |
[4, 119] |
δώσειν
ὑποσχέσθαι.
~Ὁ
δὲ
Καῖσαρ
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος,
εἰδότες
οὐ
μαχούμενον |
[4, 119] |
τὸν
Βροῦτον,
τοὺς
ἰδίους
συνῆγον,
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος
ἔλεξε·
τὸ
ἐχθὲς |
[4, 130] |
γένοιτο
Ὀκταουίου.
Τότε
γε
μὴν
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος
ἔνοπλος
ἐπὶ
τῶν |
[4, 7] |
ἕκαστος
αὐτῶν,
ὁ
Καῖσάρ
τε
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος
καὶ
ὁ
Λέπιδος, |
[4, 127] |
μάχεσθαι.
~Οὕτω
μὲν
ὁ
Καῖσαρ
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος
παρώτρυνον,
ἐφ'
οὓς |
[4, 126] |
παρέπεμπον
εὐφήμου·
ὁ
δὲ
Καῖσαρ
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος
τοὺς
ἰδίους
περιθέοντες |
[4, 129] |
τούσδε
ἀπατήσας
ὧδέ
σοι
πάρειμι.
|
καὶ |
ὁ
Ἀντώνιος
τοὺς
ἱππέας
ἰδὼν |
[4, 121] |
τὴν
ἀγορὰν
ἀποκλείσοντες
τῶν
πολεμίων.
|
Καὶ |
ὁ
Βροῦτος
αὐτοῖς
ἀντεμηχανᾶτο,
ἄλλα |
[4, 125] |
μᾶλλον
ἢ
ἀξιεπαίνοις
εὐβουλίας.
Ἃ
|
καὶ |
ὁ
Βροῦτος
αὐτοῖς,
ἐπὶ
ἵππου |
[4, 125] |
σφίσιν
ἐνεδίδουν.
~Ὧδε
μὲν
δὴ
|
καὶ |
ὁ
Βροῦτος
ἐξῆγεν
ἄκων
καὶ |
[4, 131] |
τὴν
ἔτι
λοιπὴν
διαλλαγῶν
ἐλπίδα.
|
Καὶ |
ὁ
Βροῦτος
ἐς
τοὺς
φίλους |
[4, 81] |
ἤλεγχε
ψευδομένην,
τὸν
δὲ
κρύψαντα.
|
Καὶ |
ὁ
Βροῦτος
τὸν
μὲν
νεανίαν |
[4, 84] |
ᾕρει
βραχυτέρας
τε
καὶ
μείζους.
|
~Καὶ |
ὁ
Γάιος
ἔπεμψε
τῷ
Καρρίνᾳ |
[4, 103] |
δὲ
τῆς
ἐνέδρας
ὁ
Νωρβανὸς
|
καὶ |
ὁ
Δεκίδιος
τὰ
Σαπαίων
κατεῖχον |
[4, 48] |
ἐπὶ
τῆς
ἠιόνος
ἐξαγγέλλειν
ὑπολιποῦσα.
|
Καὶ |
ὁ
θεράπων
τὸν
Οὐεργίνιον
ἰδὼν |
[4, 24] |
ἡ
μὲν
τοὺς
σφαγέας
μετῄει,
|
καὶ |
ὁ
θυρωρὸς
αὐτὴν
ὡς
βραδύνουσαν |
[4, 108] |
δὲ
ἐξείργαστο
πάντα,
ὅσα
ἐπενόουν,
|
καὶ |
ὁ
Καῖσαρ
ἀφῖκτο,
οὔπω
μὲν |
[4, 62] |
ἑξῆς
ναυμαχίᾳ
ἡσσᾶτο
ὁ
Δολοβέλλας,
|
καὶ |
ὁ
Κάσσιος
αἰρομένου
τοῦ
χώματος |
[4, 61] |
δὲ
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
εἷλεν
Δολοβέλλας.
|
Καὶ |
ὁ
Κάσσιος
αὖθις
ἔπεμπεν
ἐς |
[4, 20] |
αὐτίκα
τὸ
εὐαγγέλιον
Ἀντωνίῳ
διαφέροντες·
|
καὶ |
ὁ
Λαίνας
ἐν
ἀγορᾷ
προκαθημένῳ |
[4, 7] |
Καῖσάρ
τε
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
|
καὶ |
ὁ
Λέπιδος,
σὺν
ταῖς
στρατηγίσι |
[4, 22] |
Ἐμέ,
ἔφη,
κτείνατε
πρὸ
τούτου.
|
Καὶ |
ὁ
λοχαγὸς
ἔχων
τὸ
ἀκριβὲς |
[4, 27] |
διώκοντα,
τίς
ὁ
προγεγραμμένος
εἴη·
|
καὶ |
ὁ
λοχαγὸς
τὸν
Αἰμίλιον
γνωρίσας |
[4, 49] |
Ἀντωνίου
λαμβανόμενος
ὑπεκρίνατο
οἰκέτης
εἶναι,
|
καὶ |
ὁ
Μᾶρκος
αὐτὸν
ὡς
ἀγνοῶν |
[4, 40] |
καταμηνύσειν
αὐτόν,
εἰ
μόνος
φεύγοι·
|
καὶ |
ὁ
μὲν
ἄκων
αὐτὴν
ἐπήγετο, |
[4, 30] |
διὰ
πλοῦτον
ἡ
τότε
τύχη.
|
Καὶ |
ὁ
μὲν
ἐς
διδασκάλου
φοιτῶν |
[4, 86] |
ἀδεῶς,
οὐδὲν
τῶν
προπομπῶν
δεηθεῖσαι.
|
Καὶ |
ὁ
Μοῦρκος
ἀχθόμενος
ὅμως
ἐφήδρευεν |
[4, 86] |
Καῖσάρ
τε
καὶ
Ἀντώνιος
διέπλευσαν.
|
Καὶ |
ὁ
Μοῦρκος
ὑπό
του
δαιμόνων |
[4, 41] |
σπονδῶν
γενομένων
ἔλυσε
τὴν
διφθέραν,
|
καὶ |
ὁ
ὀφθαλμὸς
ὑπὸ
τῆς
ἀργίας |
[4, 84] |
θαλάσσης
ἄρχειν,
καθὰ
ἦρχεν
αὐτοῦ
|
καὶ |
ὁ
πατήρ,
ἐς
μὲν
τὴν |
[4, 44] |
ταῖς
πύλαις
γενόμενος,
ἔνθα
αὐτοῦ
|
καὶ |
ὁ
πατὴρ
ὑπὸ
Σύλλα
προγραφεὶς |
[4, 85] |
ὁ
Σαλουιδιηνὸς
ἀνεκάλει.
Ὑπεχώρει
δὲ
|
καὶ |
ὁ
Πομπήιος.
Νῆες
δὲ
ἑκατέρων |
[4, 4] |
καὶ
μάντεις
συνῆγεν
ἀπὸ
Τυρρηνίας·
|
καὶ |
ὁ
πρεσβύτατος
αὐτῶν,
τὰς
πάλαι |
[4, 23] |
διὰ
τοῦ
μοιχεύοντος
αὐτὴν
Ἀντωνίου,
|
καὶ |
ὁ
Σεπτίμιος
αὐτίκα
τοῖς
πίναξι |
[4, 54] |
ὁ
Σίττιος
ἐπὶ
ὀνόματος
ἐγίγνετο,
|
καὶ |
ὁ
στρατὸς
αὐτῷ
γεγύμναστο
λαμπρῶς. |
[4, 131] |
παραινοῦντος
ἐκάλει
τινὰ
τῶν
οἰκετῶν.
|
Καὶ |
ὁ
Στράτων,
οὐκ
ἀπορήσεις,
εἶπεν, |
[4, 105] |
ἐς
Φιλίππους
παρῆλθον,
ἔνθα
αὐτοῖς
|
καὶ |
ὁ
Τίλλιος
ἐπικατήχθη
καὶ
πᾶς |
[4, 138] |
μεταβαλόντες.
Ἀπήντησέ
γε
μὴν
αὐτοῖς
|
καὶ |
ὃ
συνιόντες
ἐς
τὴν
μάχην |
[4, 28] |
ὦ
Μιντουρναῖοι,
ὕπατόν
με
γεγενημένον,
|
καί, |
ὃ
τοῖς
νῦν
ἄρχουσι
τιμιώτερόν |
[4, 49] |
δὲ
Βρούτῳ
στρατηγῶν
προεγέγραπτο
μὲν
|
καὶ |
ὅδε
διὰ
τόδε,
ἡττωμένου
δὲ |
[4, 42] |
τῷ
Καίσαρι
συνεστρατεύετο
καὶ
ἐστρατηγήκει
|
καὶ |
ὅδε
περὶ
τὸ
Ἄκτιον.
Ἐν |
[4, 103] |
δὲ
ἐθέλωσιν
ὕδωρ
τε
ἐπάγεσθαι
|
καὶ |
ὁδοποιεῖν
στενὴν
καὶ
αὐτάρκη
δίοδον, |
[4, 34] |
τε
ὑπηρέται
τὸ
ἔργον
ἐπέσχον
|
καὶ |
οἱ
ἄρχοντες
ἔφασαν
ἐς
τὴν |
[4, 66] |
μὲν
ὁ
Κάσσιος
αὐτοὺς
ἠμείψατο,
|
καὶ |
οἱ
εὖ
φρονοῦντες
Ῥοδίων
μᾶλλον |
[4, 123] |
καὶ
φόβου
κατακεκλεισμένοι.
Ἐδυσχέραινον
δὲ
|
καὶ |
οἱ
ἡγεμόνες
αὐτῶν,
ἐπαινοῦντες
μὲν |
[4, 30] |
αὐτοῦ
τοῖς
πίναξιν
οἱ
φίλοι
|
καὶ |
οἱ
θεράποντες
διεδίδρασκον.
Ὁ
δὲ |
[4, 104] |
ἐκ
τῶν
Σαπαίων
ἐπ'
Ἀμφιπόλεως.
|
Καὶ |
οἱ
Θρᾷκες
ἄμφω
διὰ
στόματος |
[4, 135] |
δὲ
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
ἑαυτοὺς
|
καὶ |
οἱ
κατὰ
τὰ
φρούρια,
πολλὰ |
[4, 50] |
ὑπηρετῶν
μόλις
εἶπεν·
Ἐμοὶ
μὲν
|
καὶ |
οἱ
κατήγοροι
μαρτυροῦσιν
ἐπιείκειαν,
οὐδὲ |
[4, 106] |
τὸ
πεδίον
ἦν
ἐναγωνίσασθαι
καλὸν
|
καὶ |
οἱ
κρημνοὶ
στρατοπεδεῦσαι.
Τὰ
γὰρ |
[4, 26] |
λέγειν,
ὅτι
Κέστιον
ἀποθανόντα
θάπτοιεν.
|
Καὶ |
οἱ
μὲν
ἐνεδρευθέντες
ἧψαν,
ὁ |
[4, 107] |
κολωνῷ,
οἱ
δὲ
ἐν
πεδίῳ,
|
καὶ |
οἱ
μὲν
ἐξυλεύοντο
ἀπὸ
τῶν |
[4, 74] |
ἅπασι
φόρους
ἐτῶν
δέκα
συμφέρειν.
|
Καὶ |
οἱ
μὲν
ἐπράσσοντο
συντόνως,
ἐξαγγέλλεται |
[4, 81] |
καὶ
Κάσσιος
ἐκήρυξεν
ἐν
Ῥόδῳ.
|
Καὶ |
οἱ
μὲν
ἐσέφερον,
θεράπων
δὲ |
[4, 58] |
ἐς
Συρίαν
καὶ
Μακεδονίαν
ἐσβαλοῦντες.
|
~Καὶ |
οἱ
μὲν
ἦσαν
ἐν
τούτοις, |
[4, 76] |
μόλις
ἔσεσθαι,
ὀλίγαις
ἡμέραις
ἐξείργαστο,
|
καὶ |
οἱ
Ξάνθιοι
κατακλεισθέντες
ἐπολιορκοῦντο.
~Καὶ |
[4, 77] |
ἐφέδρους
τῶν
πυλῶν
τάξεις
ἀποστῆναι·
|
καὶ |
οἱ
Ξάνθιοι
νομίσαντες
ἀφυλαξίαν
καὶ |
[4, 119] |
τοῖς
μὲν
λόγοις
οἶδα
ὅτι
|
καὶ |
οἱ
πολέμιοι
μερίζονται,
ὡς
διώξαντές |
[4, 107] |
τείχεσι
καὶ
χαρακώμασιν.
Ὠχύρουν
δὲ
|
καὶ |
οἱ
πολέμιοι,
ὅσα
αὐτοῖς
ἐνέλειπεν. |
[4, 98] |
Ῥωμαίων
στρατηγοί.
Καὶ
εἰ
τόδε
|
καὶ |
οἱ
πολεμοῦντες
ἡμῖν
ἐφρόνουν,
ἐνῆν |
[4, 77] |
Ὡς
δὲ
καὶ
αὗται
κατεσύρησαν
|
καὶ |
οἱ
πύργοι
διερρώγεσαν,
ὑποτοπήσας
τὸ |
[4, 89] |
τοσούτοις
ὄντος
οἵ
τε
κήρυκες
|
καὶ |
οἱ
σαλπιγκταὶ
σιωπὴν
ἐποίουν,
καὶ |
[4, 54] |
δι'
αὐτοῦ
Καίσαρα.
Προσέθεντο
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Σιττιανοί,
κατ'
εὔνοιαν
οἵδε |
[4, 89] |
Βῆμά
τε
οὖν
ἐπήχθη
μέγα,
|
καὶ |
οἱ
στρατηγοὶ
μετὰ
τῶν
ἀπὸ |
[4, 22] |
κοπρῶνι
κρυπτόμενον
ἕτερος
ἐμήνυσε
θεράπων,
|
καὶ |
οἱ
σφαγεῖς
εἰσελθεῖν
μὲν
ἀπηξίωσαν, |
[4, 18] |
παρακαλοῦντα,
οἵ
τε
συνόντες
φίλοι
|
καὶ |
οἱ
τὰ
σημεῖα
τῆς
ἀρχῆς |
[4, 92] |
ὑπερήγαγε
καὶ
τοὺς
ἀξίους
ἐτίμησε,
|
καὶ |
οἱ
τετιμημένοι
χάριν
εἶχον
ὑμῖν. |
[4, 128] |
ἐπικειμένων,
ἕως
ἔφευγον
ἤδη
σαφῶς.
|
Καὶ |
οἱ
τοῦ
Καίσαρος
τότε
μάλιστα |
[4, 29] |
κλαίοντες,
ἕως
ὁ
δῆμος
ἠγανάκτησε,
|
καὶ |
οἱ
τρεῖς
αὐτόν,
ὡς
πλεονάσαντα |
[4, 96] |
οὐδ'
ἐπιδημοῦντας,
ὅτε
ἀνῃρεῖτο.
Ὧν
|
καὶ |
οἵδε
εἰσὶν
οἱ
πλέονες,
οὓς |
[4, 45] |
μόνος
τὴν
ἀπολύουσαν
ἔφερε
φανερῶς.
|
Καὶ |
οἵδε
μὲν
οὕτως
ἐσῴζοντο,
Πομπώνιος |
[4, 70] |
δ'
ἱκετείας
ἐπὶ
τοῖς
ψηφίσμασι
|
καὶ |
οἵδε
πάντες,
ὅσοι
φεύγουσιν
ἀπὸ |
[4, 48] |
φέρουσα
χρημάτων
συνετάξατο.
Καὶ
αὐτῷ
|
καὶ |
οἵδε
πεισθέντες
κατῄεσαν
ἐπὶ
τὴν |
[4, 57] |
ᾕρηντο
δὲ
ἐπὶ
τῇ
στρατηγίᾳ
|
καὶ |
οἵδε
ὑπὸ
Γαΐου
Καίσαρος
ἡγεῖσθαι |
[4, 137] |
πολέμῳ,
πολῖταί
τε
ὄντες
ἀλλήλων
|
καὶ |
οἰκεῖοι
καὶ
συστρατιῶται
γενόμενοι.
Τεκμήριον |
[4, 95] |
τε
καὶ
υἱῶν
καὶ
ἀπελευθέρων
|
καὶ |
οἰκετῶν.
Ἐς
τοσοῦτον
ἤδη
καὶ |
[4, 35] |
κτιννύντες
τε
τοὺς
οὐ
προγεγραμμένους
|
καὶ |
οἰκίας
οὐδὲν
ὑπαιτίων
διαφοροῦντες.
Ὥστε |
[4, 5] |
τις
καὶ
διὰ
κάλλος
ἐπαύλεως
|
καὶ |
οἰκίας
προεγράφη.
Καὶ
ἐγένοντο
πάντες |
[4, 6] |
ἄλλων
καὶ
ἐρευνωμένων
νεών
τε
|
καὶ |
οἰκιῶν,
ἄφνω
θόρυβος
ἀνὰ
τὴν |
[4, 3] |
κάλλος
διαφέρουσαι
ἔμελλον
αὐτοῖς
ἐδάφεσι
|
καὶ |
οἴκοις
αὐτῷ
διανεμήσεσθαι,
ὥσπερ
αὐτοῖς |
[4, 3] |
αἳ
καὶ
περιουσίᾳ
καὶ
ἐδάφεσι
|
καὶ |
οἴκοις
εἰς
κάλλος
διαφέρουσαι
ἔμελλον |
[4, 17] |
πάθοιεν
ὅμοια.
Οἱ
μὲν
δὴ
|
καὶ |
οἰχομένου
τοῦ
λοχαγοῦ
τεθηπότες
ἄναυδοι |
[4, 119] |
ἠναγκάσατε,
αἰσχρὸν
ἡγούμενοι
δεδιότων
ἐλασσοῦσθαι
|
καὶ |
ὀκνούντων
ἀπέχεσθαι
καὶ
τειχῶν
ἄνδρες |
[4, 53] |
ὁ
δὲ
Σέξστιος
κουφότερόν
τε
|
καὶ |
ὀλιγώτερον,
ᾧ
δὴ
καὶ
τὰ |
[4, 112] |
τὸ
ἔργον
ἦν
ἐντελὲς
ἑκατέροις
|
καὶ |
ὅμοιον·
Βροῦτός
τε
γὰρ
τὸ |
[4, 90] |
λόγῳ
παρακαλεῖν
ἐς
προθυμίαν
τε
|
καὶ |
ὁμόνοιαν,
οὓς
ἥ
τε
παρασκευὴ |
[4, 49] |
δὲ
ἰσχυρῶς
καὶ
γένος
ἀναπλάσσοντα
|
καὶ |
ὄνομα
καὶ
προτέρους
δεσπότας
ἐς |
[4, 16] |
ἐς
ἕδραν
ἀσφαλῆ
καὶ
γένος
|
καὶ |
ὄνομα
τὸ
νῦν
ἄρχον
ἀφ' |
[4, 83] |
τε
ἦν
ἤδη
λῃστηρίου
δυνατώτερα
|
καὶ |
ὄνομα
τοῦ
Πομπηίου
ἀνὰ
ὅλην |
[4, 40] |
νυκτὸς
ἄλλης
εἰς
ἀνθρακέα
ἐσκεύασε
|
καὶ |
ὄνον
ἄνθρακας
φέροντα
ἐλαύνειν
ἔδωκεν· |
[4, 124] |
συμφέρονται
τῷ
στρατῷ
κουφόνως,
ἀμφίβολον
|
καὶ |
ὀξεῖαν
τύχην
προτιθέντι
νίκης
ἀκινδύνου, |
[4, 46] |
γενομένης
σημεῖά
τε
ἦν
ἤδη
|
καὶ |
ὅπλα
καὶ
ὄψις
στρατοῦ.
Χωρῶν |
[4, 136] |
ἦν
ἐν
Θάσῳ
χρήματά
τε
|
καὶ |
ὅπλα
καὶ
τροφαὶ
δαψιλεῖς
καὶ |
[4, 7] |
Λέπιδος,
σὺν
ταῖς
στρατηγίσι
τάξεσι
|
καὶ |
ὁπλιτῶν
ἕκαστος
ἑνὶ
τέλει.
Ὡς |
[4, 1] |
πολύς,
ἱππικός
τε
καὶ
ναυτικὸς
|
καὶ |
ὁπλιτῶν
ὑπὲρ
εἴκοσι
τέλη,
καὶ |
[4, 108] |
καὶ
θράσει
καὶ
ἀρετῇ
στρατηγῶν
|
καὶ |
ὅπλοις
καὶ
παρασκευῇ
λαμπροτάτην
ἑκατέρων |
[4, 90] |
παρασκευῆς,
ὅσον
ἴστε,
σίτου
τε
|
καὶ |
ὅπλων
καὶ
χρημάτων
καὶ
νεῶν |
[4, 110] |
εἶχεν,
αὐτίκα
σὺν
ὁρμῇ
τε
|
καὶ |
ὀργῇ
τὸν
στρατὸν
τὸν
ἴδιον, |
[4, 28] |
δ'
ἀπελευθέρου
προδιδόντος
αὐτὸν
ἀπέδρα,
|
καὶ |
ὄρος
ἐξ
ὄρους
ἀμείβων
ἐς |
[4, 30] |
ἄνδρας
τοιάδε
ἐγίγνετο,
ἥψατο
δὲ
|
καὶ |
ὀρφανῶν
διὰ
πλοῦτον
ἡ
τότε |
[4, 128] |
Οἱ
στρατηγοὶ
δὲ
σφᾶς,
περιθέοντες
|
καὶ |
ὁρώμενοι
πανταχοῦ,
ταῖς
τε
ὁρμαῖς |
[4, 98] |
δέξαιντο
ἔτι
διὰ
τὰς
προγραφὰς
|
καὶ |
ὅσα
ἄλλα
ἔδρασαν,
ἴωμεν,
ὦ |
[4, 101] |
καὶ
ἐπὶ
Αἴνῳ
Δορίσκον
τε
|
καὶ |
ὅσα
ἄλλα
μέχρι
Σερρείου
ὄρους |
[4, 85] |
νίκην
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν
ἀπεύχοντο
|
καί, |
ὅσα
δύναιντο,
κρύφα
ἀντέπρασσον·
ἀποδιδράσκοντές |
[4, 90] |
πίστιν
ἀλλήλοις
συνάγει·
συνάπτει
δὲ
|
καὶ |
ὅσα
ὑμῖν
ὑποσχόμενοι
πάντα
ἔδομεν, |
[4, 12] |
προγραφαῖς
αἵ
τε
πύλαι
κατείχοντο
|
καὶ |
ὅσαι
ἄλλαι
τῆς
πόλεως
ἔξοδοί |
[4, 25] |
αὐτῶν
τε
τῶν
προγεγραμμένων
ἀνδρῶν
|
καὶ |
ὅσοι
συνέφευγον
αὐτοῖς,
καὶ
ἀπὸ |
[4, 25] |
μάχαις
ἡσσώμενος
τὸν
μὲν
υἱὸν
|
καὶ |
ὅσοι
τῶν
προγεγραμμένων
ἄλλοι
συνῆσαν, |
[4, 56] |
ὁ
στρατὸς
κατὰ
μέρη
διέφυγεν·
|
καὶ |
ὅσοι
τῶν
προγεγραμμένων
ἦσαν
παρὰ |
[4, 85] |
πολύν,
ὅσον
τε
πρότερον
εἶχε
|
καὶ |
ὅσον
οἱ
φεύγοντες
ἐκ
Ῥώμης |
[4, 133] |
ἐκράτησαν
ἀπὸ
Μακεδονίας
μέχρι
Εὐφράτου·
|
καὶ |
ὅσους
ἐπολέμησαν,
ἐς
συμμαχίαν
αὑτοῖς |
[4, 69] |
ἀνιαρότερον,
ἐμοῦ
μὲν
καὶ
Βρούτου
|
καὶ |
ὅσων
ὁρᾶτε
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς |
[4, 20] |
ἀοίδιμος
ἐς
ἔτι
νῦν
ἀνήρ,
|
καὶ |
ὅτε
ἦρχε
τὴν
ὕπατον
ἀρχήν, |
[4, 78] |
σιδήρια
ἐς
τὸ
τεῖχος
ἄνω
|
καί, |
ὅτε
καταπαγείη
τινὰ
αὐτῶν,
ἑαυτοὺς |
[4, 94] |
περὶ
τῆς
δημοκρατίας
ἀγωνισαμένου
παῖς
|
καὶ |
ὅτι
μικρὰ
τὴν
τυραννίδα
ἠνώχλει |
[4, 39] |
Μεσσήνην
ἀπὸ
Ῥηγίου
περὶ
ἑσπέραν.
|
Καὶ |
οὐ
δυσχερῶς
τὴν
στρατηγίδα
σκηνὴν |
[4, 12] |
Ἀσινίου
δὲ
ὁ
πενθερὸς
Κοΐντιος.
|
Καὶ |
οὐ
κατ'
ἀξίωσιν
ἄρα
μόνην |
[4, 121] |
εἰπὼν
τῆς
ἐπιούσης
πάλιν
ἐξέτασσε·
|
καὶ |
οὐ
κατιόντων
οὐδὲ
τότε
τῶν |
[4, 30] |
συνανῃρέθη,
τὸν
παῖδα
περισχομένῳ
τε
|
καὶ |
οὐ
μεθιέντι·
Ἀτίλιος
δὲ
ἄρτι |
[4, 129] |
τοὺς
ἱππέας
ἰδὼν
αἰδουμένους
παρηγόρει
|
καί, |
Οὐ
μείονά
μοι
τήνδε
ἄγραν, |
[4, 31] |
μὲν
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
διεφορεῖτο,
|
καὶ |
οὐ
πολὺς
ἦν
ὁ
τὰ |
[4, 93] |
βουλὴ
δι'
ὑμᾶς·
ὑμετέρα
γὰρ
|
καὶ |
οὐ
τῆς
βουλῆς
ἐστιν
ἡ |
[4, 33] |
ἢ
Κελτῶν
πόλεμος
ἢ
Παρθυαίων,
|
καὶ |
οὐ
χείρους
ἐς
σωτηρίαν
ἐσόμεθα |
[4, 94] |
αὐτοὺς
Ἀντωνίου
καθ'
ὑπόκρισιν
ἀταξίας
|
καὶ |
οὐδ'
ἡμῶν
ἀξιούντων
διὰ
γέρα |
[4, 69] |
τῆς
βουλῆς
τῆς
ταῦτα
πασχούσης
|
καὶ |
οὐδὲ
ἀμύνειν
ἑαυτῇ
πω
δυναμένης. |
[4, 103] |
περιλαβόντας,
ὡς
ἀπειλῆφθαι
τέλεον
αὐτοὺς
|
καὶ |
οὐδὲ
ἀναχώρησιν
ἕξειν.
Τοῖς
δὲ |
[4, 113] |
ἐξ
οὗ
τῶν
διατειχισμάτων
ἐξέωστο
|
καὶ |
οὐδὲ
ἐσελθεῖν
ἔτι
εἶχεν
ἐς |
[4, 112] |
ἀχθοφόροις
ἐοικότες
μᾶλλον
ἢ
στρατιώταις·
|
καὶ |
οὐδὲ
τότε
ἀλλήλων
ᾐσθάνοντο
οὐδὲ |
[4, 78] |
σφίσι
κρατοῦντες,
τοξευόμενοι
δὲ
χαλεπῶς
|
καὶ |
οὐδὲν
ἔχοντες
αὐτοὶ
τόξον
ἢ |
[4, 72] |
τε
γῆς
καὶ
θαλάσσης
ἐπολιορκεῖτο·
|
καὶ |
οὐδέν,
ὡς
ἐν
ἔργῳ
ταχεῖ |
[4, 95] |
ἀγριωτάτων
βαρβάρων
ἡ
πόλις
ἁλῶναι·
|
καὶ |
οὐδενὸς
ἀπέτεμνον
οἱ
Κελτοὶ
κεφαλὰς |
[4, 23] |
ὅμοια
τοῖς
ὑποδεξαμένοις
ἐστὶν
ἐπιτίμια.
|
Καὶ |
οὐδενὸς
αὐτὴν
οὔτε
ἀναιροῦντος
οὔτε |
[4, 3] |
μάλιστα
αὐτῶν
Καπύη
καὶ
Ῥήγιον
|
καὶ |
Οὐενουσία
καὶ
Βενεβεντὸς
καὶ
Νουκερία |
[4, 2] |
μὲν
τὴν
ὕπατον
ἀρχὴν
Καίσαρα
|
καὶ |
Οὐεντίδιον
αὐτὴν
ἐς
τὸ
λοιπὸν |
[4, 53] |
μεσόγαια
τοῦ
Κορνιφικίου
περιιὼν
ἀφίστη
|
καὶ |
Οὐεντίδιον,
στρατηγὸν
τοῦ
Κορνιφικίου,
μετὰ |
[4, 132] |
τοῖς
ἀρίστοις
τιμιωτέρω
Πομπηίου,
πλησιάζοντος
|
καὶ |
οὐκ
ἀδιάλλακτον
ἔχοντος
αἰτίαν,
πορρωτέρω |
[4, 137] |
πολλοῦ
γεγυμνασμένων
ἐπί
τε
σφᾶς
|
καὶ |
οὐκ
ἀλλόφυλα
ἢ
βάρβαρα
ἔθνη |
[4, 48] |
δὲ
ἔτυχόν
τε
τῶν
ἐπαγγελιῶν
|
καὶ |
οὐκ
ἀπέστησαν
ἔτι
θεραπεύοντες
αὐτὸν |
[4, 33] |
Καὶ
τότε
δὲ
ἐσήνεγκαν
ἑκοῦσαι,
|
καὶ |
οὐκ
ἀπὸ
γῆς
ἢ
χωρίων |
[4, 61] |
καὶ
Δολοβέλλᾳ
δοῦναι
ναῦς
προπομπούς,
|
καὶ |
οὐκ
εἰδέναι
συμμαχούσας.
~Ἑτοιμασάμενος
οὖν |
[4, 22] |
ἡσσώμενος
δὲ
τῶν
ἁλιέων
περιεγίγνετο
|
καὶ |
Οὐκ
ἐμέ,
ἔφη,
περισῴζετε,
ἀλλ' |
[4, 31] |
μὲν
ἐπιβαρεῖν
τοῖς
ἠτυχηκόσιν
αἰδούμενοι
|
καὶ |
οὐκ
ἐν
αἰσίῳ
σφίσι
τὰ |
[4, 138] |
παρ'
ἐκεῖνο
τὸ
ἔργον
μάλιστα
|
καὶ |
οὐκ
ἐπανῆλθεν
ἐς
δημοκρατίαν
ἔτι, |
[4, 36] |
ἀγαθήν,
ἴδιον
ἐπὶ
τῇ
πατρῴᾳ
|
καὶ |
οὐχ
ἥσσονα
τήνδε
ἐκείνης,
προσελάμβανεν· |
[4, 134] |
δέ
σοι
καὶ
ἐν
Φιλίπποις.
|
καὶ |
ὀφθῆναί
φασιν
αὐτῷ
πρὸ
τῆς |
[4, 46] |
τε
ἦν
ἤδη
καὶ
ὅπλα
|
καὶ |
ὄψις
στρατοῦ.
Χωρῶν
δὲ
ἑκάτερος |
[4, 69] |
ἐπὶ
τῷ
σχήματι
τὸν
Κάσσιον
|
καὶ |
παθεῖν
τι
ὑπὸ
αἰδοῦς,
ὑφελόντα |
[4, 1] |
προγραφέντων
ἔρευναί
τε
καὶ
εὑρέσεις
|
καὶ |
παθήματα
πάμπαν
ἐπαχθῆ,
οἷα
οὔτε |
[4, 32] |
ἀφείλεσθε
μὲν
ἤδη
γονέας
τε
|
καὶ |
παῖδας
καὶ
ἄνδρας
καὶ
ἀδελφοὺς |
[4, 64] |
πρῶτα
μὲν
ἦν
παρθένοι
τε
|
καὶ |
παῖδες,
ἐπὶ
δὲ
γυναῖκές
τε |
[4, 68] |
ἐν
αὐτῇ
τροφήν
τέ
σου
|
καὶ |
παίδευσιν
καὶ
διατριβὴν
καὶ
ἑστίαν, |
[4, 15] |
σπουδὴ
καὶ
ἀρετή,
γυναικῶν
τε
|
καὶ |
παιδίων
καὶ
ἀδελφῶν
καὶ
θεραπόντων, |
[4, 36] |
Φιλανδρίαι
τε
παράδοξοι
γυναικῶν
ὤφθησαν
|
καὶ |
παίδων
ἐς
πατέρας
εὔνοιαι
καὶ |
[4, 66] |
δὲ
λεὼς
ἐμεγαλοφρονεῖτο,
ἐπεί
οἱ
|
καὶ |
παλαιῶν
ἔργων
πρὸς
οὐχ
ὁμοίους |
[4, 103] |
Δεκίδιος
τὰ
Σαπαίων
κατεῖχον
ἰσχυρῶς.
|
Καὶ |
πάλιν
ἦν
ἄπορα
τοῖς
ἀμφὶ |
[4, 60] |
παρά
τε
Ῥοδίων
καὶ
Λυκίων
|
καὶ |
Παμφύλων
καὶ
ἐκ
Κιλικίας·
ὡς |
[4, 107] |
παραστρατοπεδεύσαντος.
Φρούριά
τε
ἤγειρε
πολλὰ
|
καὶ |
πάντα
κατὰ
σπουδὴν
ὠχύρου
τάφροις |
[4, 111] |
δὲ
καὶ
τοῖς
πεπτωκόσιν
ἐπανέβαινον.
|
Καὶ |
πάντα
οὕτως
ἐγίγνετο
ὀξέως,
ὥστε |
[4, 34] |
ξένον
καὶ
ἀπελεύθερον
καὶ
ἱερέα
|
καὶ |
πανταεθνῆ,
μηδενὸς
ἀφιεμένου,
καὶ
τούσδε |
[4, 77] |
ποδὸς
ἐπῆγεν
ἐπὶ
τὰς
πύλας
|
καὶ |
πάντας
ἐνήλλασσε
συνεχῶς.
Οἱ
δὲ |
[4, 54] |
Λιβύην
καὶ
Κίρταν
περικαθήμενος
ἐπολιόρκει.
|
~Καὶ |
πάντες
ἐπρέσβευον
περὶ
συμμαχίας
ἔς |
[4, 10] |
μόνους
δὴ
τοὺς
φαυλοτάτους
τε
|
καὶ |
πάντων
αἰτιωτάτους
ἀμυνούμεθα.
Καὶ
τόδε |
[4, 106] |
τὰ
δύο
στρατόπεδα.
Ἦν
δὲ
|
καὶ |
παρ'
αὐτὸ
ποταμός,
ὃν
Γάγγαν |
[4, 133] |
παρασκευὴν
ἀξιόλογον
καὶ
χρήματα
ἄπειρα
|
καὶ |
παρ'
ἑκόντων
καὶ
παρὰ
ἀκόντων, |
[4, 117] |
ἐπιτιμήσεως
αὐτοῦ
καὶ
κομιδῆς
κακοπαθοῦς
|
καὶ |
παρ'
ὀλίγον
ἤδη
σαφοῦς
ἐπιλείψεως. |
[4, 133] |
χρήματα
ἄπειρα
καὶ
παρ'
ἑκόντων
|
καὶ |
παρὰ
ἀκόντων,
πολέμους
τε
ἐπολέμησαν |
[4, 15] |
κακὸν
ἢ
ὠνούμενοι.
Οἱ
δὲ
|
καὶ |
παρὰ
γνώμην
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν, |
[4, 121] |
Κάσσιος
αὐτὸν
ὅμως
ἐφρούρει,
μὴ
|
καὶ |
παρὰ
δόξαν
ἐπιτολμήσειέ
τις.
Ἐκλειφθέντα |
[4, 68] |
ἐσπένδετε
καὶ
δεξιὰς
ἐτίθεσθε,
αἳ
|
καὶ |
παρὰ
πολεμίοις
ἰσχύουσιν,
οὐ
παρὰ |
[4, 45] |
ἵνα
μὴ
γνωσθείη
πρὸς
ἑτέρου,
|
καὶ |
παρὰ
ταῖς
πύλαις
ὀχημάτων
τε |
[4, 117] |
δὲ
ἕτερα
προύχομεν
αὐτῶν,
ἔχετε
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
αἰχμαλώτων
μανθάνειν,
περί |
[4, 100] |
λόγον
ἀπαντήσειε
παρά
τε
ὑμῶν
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
θεῶν.
Ἡμεῖς
δ' |
[4, 18] |
ὑποτοπήσας,
ὡδήγησεν
ὑπὸ
τὸ
τέγος,
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν
τήν |
[4, 59] |
τε
καὶ
ἠνάγκασε
προσθέσθαι
οἱ
|
καὶ |
παραδοῦναι
τὸν
στρατόν,
δείσαντα
τέσσαρσι |
[4, 81] |
οἱ
Ξάνθιοι
ὀδυρόμενοι
τὰ
σφέτερα
|
καὶ |
παραινοῦντες
ἀμείνονα
βουλεύσασθαι.
Ξανθίοις
δὲ |
[4, 104] |
τὸν
Ῥασκούπολιν,
ὅτε
ἴδοιεν
περιθέοντα
|
καὶ |
παρακαλοῦντα,
ἐλοιδόρουν
καὶ
ἔβαλλον.
Βύβλου |
[4, 64] |
τῆς
πόλεως
σχήματι
ταῦτα
ἔπρασσον.
|
Καὶ |
παραλλὰξ
αὐτῶν
προτιμώντων
ἑκάτερον,
ὡς |
[4, 45] |
τὴν
Ἰταλίαν
διώδευεν,
ἀποδεχομένων
αὐτὸν
|
καὶ |
παραπεμπόντων
ἁπάντων
οἷα
στρατηγὸν
ὑπὸ |
[4, 101] |
δὲ
τὸ
ἀνάλογον.
~Ταῦτα
εἰπὼν
|
καὶ |
παρασκευάσας
τὸν
στρατὸν
ἔργῳ
καὶ |
[4, 74] |
Κλεοπάτρα
μέλλουσα
διαπλεῖν
μεγάλῳ
στόλῳ
|
καὶ |
παρασκευῇ
βαρυτάτῃ
πρὸς
Καίσαρά
τε |
[4, 108] |
καὶ
ἀρετῇ
στρατηγῶν
καὶ
ὅπλοις
|
καὶ |
παρασκευῇ
λαμπροτάτην
ἑκατέρων
παράταξιν
ὀφθῆναι, |
[4, 128] |
πανταχοῦ,
ταῖς
τε
ὁρμαῖς
ἀνέφερον
|
καὶ |
παρεκάλουν
πονοῦντας
ἔτι
προσπονῆσαι
καὶ |
[4, 101] |
ἤ,
ὡς
ἑτέροις
δοκεῖ,
περιέσκεπον·
|
καὶ |
παρέμενον
δημοσίας
τε
τροφῆς
ὑπὸ |
[4, 128] |
νίκης,
οἱ
δὲ
περὶ
νίκης
|
καὶ |
παρηγορίας
στρατηγοῦ
βεβιασμένου.
Φόνος
δὲ |
[4, 88] |
ἱπποτοξόται
Ἄραβές
τε
καὶ
Μῆδοι
|
καὶ |
Παρθυαῖοι
τετρακισχίλιοι.
Σύμμαχοι
δὲ
εἵποντο |
[4, 133] |
δὲ
καὶ
βασιλεῦσι
καὶ
δυνάσταις,
|
καὶ |
Παρθυαίοις
καίπερ
οὖσιν
ἐχθροῖς
ἐς |
[4, 59] |
ἀθρόως
ἐκράτει.
Καὶ
αὐτῷ
τινες
|
καὶ |
Παρθυαίων
ἱπποτοξόται
συνεμάχουν,
δόξαν
ἔχοντι |
[4, 99] |
καὶ
ἔθνεσι
τοῖς
μέχρι
Μήδων
|
καὶ |
Παρθυαίων.
Καὶ
ἡμῖν
μὲν
ἐκ |
[4, 30] |
τὴν
ἁμαξιτὸν
αὐταῖς
χοινικίσι
διέδρα
|
καὶ |
παροδεύουσι
λοχαγοῖς
ἑαυτὸν
ἐμήνυσέ
τε |
[4, 110] |
καὶ
κλίμακας,
ὡς
ἐξελῶν
αὐτὸ
|
καὶ |
παροδεύσων
ἐς
τὸ
τοῦ
Κασσίου |
[4, 69] |
μὲν
πρῶτον
ἀδίκημα
συμμαχίαν
αἰτῶν
|
καὶ |
παρορώμενος
ὑπὸ
τῶν
παιδευσάντων
καὶ |
[4, 10] |
στρατῷ
γενέσθαι
παραμύθιον
ὑβρισμένῳ
τε
|
καὶ |
παρωξυμμένῳ
καὶ
πολεμίῳ
πρὸς
τῶν |
[4, 105] |
αὐτοῖς
καὶ
ὁ
Τίλλιος
ἐπικατήχθη
|
καὶ |
πᾶς
ὁ
στρατὸς
συνεληλύθει.
Οἱ |
[4, 31] |
ἔχον·
Ἀγαθῇ
τύχῃ
προειρήσθω
πᾶσι
|
καὶ |
πάσαις
θύειν
καὶ
εὐωχεῖσθαι
τὴν |
[4, 60] |
ἴσθμὸν
ἔχου
διστάδιον
ὄντα,
λίθους
|
καὶ |
πᾶσαν
ὕλην
ἐξ
ἐπαύλεων
καὶ |
[4, 129] |
ὁ
δὲ
Ἀντώνιος
πάντα
ἦν
|
καὶ |
πᾶσιν
ἐνέπιπτε,
τοῖς
τε
φεύγουσι |
[4, 127] |
Ἀντώνιος
παρώτρυνον,
ἐφ'
οὓς
παραγένοιντο.
|
Καὶ |
πᾶσιν
ἦν
αἰδὼς
ἀξίοις
τε |
[4, 19] |
καὶ
τῷ
παιδὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
καὶ |
πᾶσιν
οἰκείοις
τε
καὶ
στασιώταις |
[4, 52] |
Λαοδικεῦσι
καὶ
Ταρσεῦσι
καὶ
Ῥοδίοις
|
καὶ |
Παταρεῦσι
καὶ
Ξανθίοις.
Καὶ
αὐτῶν |
[4, 42] |
~Μετέλλω
δὲ
ἤστην
υἱός
τε
|
καὶ |
πατήρ·
καὶ
αὐτοῖν
ὁ
μὲν |
[4, 7] |
δημοσίας
ἐποιεῖτο,
ἀγνοῶν
τὰ
ἐγνωσμένα.
|
~Καὶ |
Πέδιος
μὲν
ἐκ
καμάτου
τῆς |
[4, 85] |
ὥστε
καὶ
ἡγεμόσι
καὶ
ναυσὶ
|
καὶ |
πεζῷ
καὶ
χρήμασιν
ὁ
Πομπήιος |
[4, 94] |
πορφύρᾳ
τε
ἱερᾷ
καὶ
ῥάβδοις
|
καὶ |
πελέκεσι
περικοσμοῦντες;
λόγῳ
καὶ
Πομπήιον |
[4, 122] |
ἐξέπεμψαν,
ἀγείρειν
τὰ
ἐντυγχάνοντα
πάντα
|
καὶ |
πέμπειν
σφίσι
κατὰ
σπουδήν.
Οὐκ |
[4, 81] |
τὸν
δεσπότην
ἐμήνυσε
χρυσίον
κρύψαι
|
καὶ |
πεμφθέντι
λοχαγῷ
τὸ
χρυσίον
ἔδειξεν. |
[4, 11] |
ἐλεύθερος
ἐπὶ
δισμυρίαις
δραχμαῖς
Ἀττικαῖς
|
καὶ |
πεντακισχιλίαις
ὑπὲρ
ἑκάστης,
ὁ
δὲ |
[4, 64] |
καὶ
ἐσφορὰν
ἐπέθηκεν
αὐτοῖς
χίλια
|
καὶ |
πεντακόσια
τάλαντα.
Οἱ
δὲ
ἀποροῦντές |
[4, 100] |
τοῦ
βήματος
στρατιώτῃ
μὲν
χιλίας
|
καὶ |
πεντακοσίας
δραχμὰς
Ἰταλικάς,
λοχαγῷ
δὲ |
[4, 87] |
ἐπὶ
Θρᾴκης
τῆς
ὀρείου
χιλίους
|
καὶ |
πεντακοσίους
σταδίους,
μέχρι
πόλιν
ὑπερβάντες |
[4, 80] |
καὶ
ἄνδρας
οὐδὲ
ἐς
ἑκατὸν
|
καὶ |
πεντήκοντα
πάντας.
Ξάνθιοι
μὲν
δὴ |
[4, 105] |
καὶ
ποταμοῦ
Στρυμόνος,
τριακοσίων
που
|
καὶ |
πεντήκοντα
σταδίων,
εὔφορον
πάνυ
καὶ |
[4, 65] |
Ῥοδίους,
τεθραμμένος
τε
ἐν
αὐτῇ
|
καὶ |
πεπαιδευμένος
τὰ
Ἑλληνικά.
Ὡς
δὲ |
[4, 85] |
καὶ
τὰς
λοιπὰς
λελωβημένας
τε
|
καὶ |
πεπονημένας
ὁ
Σαλουιδιηνὸς
ἐπεσκεύαζεν,
ὑποχωρήσας |
[4, 38] |
ὅτε
αὖθις
ἐψηφίζετο
εἶναι
πολέμιος,
|
καὶ |
περὶ
Ἄκτιον
ναυαρχήσαντα
κατὰ
τοῦ |
[4, 33] |
ἐκινδυνεύετε
περὶ
τῇ
ἀρχῇ
πάσῃ
|
καὶ |
περὶ
αὐτῇ
τῇ
πόλει,
Καρχηδονίων |
[4, 52] |
ἐν
Συρίᾳ
Κασσίου
πρὸς
Δολοβέλλαν
|
καὶ |
περὶ
Σικελίαν
Πομπηίου.
Πάθη
τε |
[4, 101] |
πλεῖστον
αὐτόν
τε
καὶ
Βροῦτον
|
καὶ |
περὶ
σφῶν,
ὅσα
εἰκὸς
ἦν, |
[4, 123] |
πυνθανομένῳ
περί
τε
τοῦ
λιμοῦ
|
καὶ |
περὶ
τῇς
κατὰ
τὸν
Ἰόνιον |
[4, 129] |
τε
ὑπερηφάνῳ
πάντα
ἐβιάζετο
ὁμοῦ.
|
Καὶ |
περὶ
τοῖς
ἡγεμόσι
δείσας,
μὴ |
[4, 90] |
ἔδομεν,
ὃ
μεγίστη
πίστις
ἐστὶ
|
καὶ |
περὶ
ὧν
ἐς
τὸ
μέλλον |
[4, 124] |
Βροῦτος
τοῖσδε
μάλιστα
ἡγεμόσιν
οὖσι
|
καὶ |
περιαλγήσας,
ὅτι
τὸν
αὐτόν
οἱ |
[4, 71] |
διεξέπλεόν
τε
τοὺς
πολεμίους
ὀξέως
|
καὶ |
περιέπλεον
καὶ
ἐπανόδοις
ἐχρῶντο,
Ῥωμαῖοι |
[4, 116] |
ἐρήμους.
Καὶ
εἰσὶν
αὐτῶν,
οἳ
|
καὶ |
περιεσώθησαν
ἐκ
παραλόγου·
τινὲς
δὲ |
[4, 14] |
μὲν
ἄλλας
πόλεις
ἐλυμήναντο
στάσεις
|
καὶ |
περιέσωσαν
ὁμόνοιαι,
τὴν
δὲ
καὶ |
[4, 41] |
προγραφέντα
ἔκρυψέ
τε
καὶ
συνέφυγε
|
καὶ |
περιέσωσε.
~Μετέλλω
δὲ
ἤστην
υἱός |
[4, 17] |
δὲ
ἐπιέναι
τοὺς
ὁπλίτας
ἀνεπήδησε
|
καὶ |
περιθέων
ἔτι
καὶ
ἐννοούμενος,
ὅποι |
[4, 3] |
τῶν
Ἰταλικῶν
πόλεων
ὀκτωκαίδεκα,
αἳ
|
καὶ |
περιουσίᾳ
καὶ
ἐδάφεσι
καὶ
οἴκοις |
[4, 81] |
κατῄει,
πόλιν
ἐοικυῖαν
ἐπινείῳ
Ξανθίων,
|
καὶ |
περιστήσας
αὐτοῖς
τὸν
στρατὸν
ἐκέλευσεν |
[4, 72] |
ναυσὶν
ἐσκευασμέναις
ἐς
τὸ
φοβερώτατον
|
καὶ |
περιστήσας
τῇ
Ῥόδῳ
τὸ
πεζὸν |
[4, 135] |
δὲ
πιστοτάτου
τῆς
δεξιᾶς
λαβόμενος
|
καὶ |
περιστρέψας
αὐτόν,
ὡς
ἔθος
ἐστὶ |
[4, 8] |
οἱ
πολέμῳ
ληφθέντες
ὑπ'
ἐκείνου
|
καὶ |
περισωθέντες
κληρονόμοι
τέ
τινες
αὐτοῦ |
[4, 132] |
ἐθνῃσκέτην,
ἄνδρε
Ῥωμαίων
εὐγενεστάτω
τε
|
καὶ |
περιφανεστάτω
καὶ
ἐς
ἀρετὴν
ἀδηρίτω, |
[4, 85] |
ἐς
Πομπήιον,
ἀγχοτάτω
τε
ὄντα
|
καὶ |
περιφίλητον
ἅπασιν
ἐν
τῷ
τότε. |
[4, 55] |
ἐξῄει
τῆς
πολιορκίας
ἐς
μάχην
|
καὶ |
πεσόντος
τοῦ
Οὐεντιδίου
καὶ
τοῦ |
[4, 16] |
παραλογώτατα
ὄντα
μάλιστα
ἂν
ἐκπλήξειε
|
καὶ |
πιστεύειν
ποιήσειε
τοῖς
προλεγομένοις.
Πολλὰ |
[4, 58] |
εἰ
μή
τις
αὑτοῖς
συγγνώμη
|
καὶ |
πίστις
γένοιτο,
διαγωνιεῖσθαι
μέχρι
θανάτου, |
[4, 53] |
εἶχεν
ὁ
μὲν
βαρύν
τε
|
καὶ |
πλείονα,
ὁ
δὲ
Σέξστιος
κουφότερόν |
[4, 79] |
αἰωρουμένους
ὑπὲρ
τὰ
σταυρώματα
ἐσεδέχοντο.
|
Καὶ |
πλείους
γενόμενοι
τὰς
πύλας
ἔκοπτον, |
[4, 20] |
ἔνθα
πρότερον
ὁ
Κικέρων
ἐδημηγόρει·
|
καὶ |
πλείους
ὀψόμενοι
συνέθεον
ἢ
ἀκροώμενοι. |
[4, 99] |
ἐς
ἀνθρωπίνην
στρατηγῶν
πρόνοιαν
ὅτι
|
καὶ |
πλέονα
καὶ
ἀμείνονά
ἐστιν
ἡμῖν |
[4, 48] |
χρήματα
δὲ
αὐτοῖς
εἴη
δικαιότερα
|
καὶ |
πλέονα
λαβεῖν
ἐπὶ
θάλασσαν
ἐλθοῦσιν, |
[4, 107] |
ἡ
τῶν
στρατοπέδων
ἐλάττωσίς
τε
|
καὶ |
πλεονεξία.
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἦσαν |
[4, 20] |
μάλιστα
καὶ
τὸν
λοχαγὸν
ἐστεφάνωσε
|
καὶ |
πλέοσι
τῶν
ἄθλων
ἐδωρήσατο
πέντε |
[4, 58] |
ἐκέλευεν
ἕλκοντας.
Θορύβου
δὲ
ἀσχήμονος
|
καὶ |
πληγῶν
ἐς
τὸν
Βάσσον
γενομένων |
[4, 90] |
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς.
Ἔστι
δὲ
|
καὶ |
πλῆθος
παρασκευῆς,
ὅσον
ἴστε,
σίτου |
[4, 115] |
δ'
ἦν
τῶν
κινδυνευοντων
πολλὰ
|
καὶ |
ποικίλα,
ὁτὲ
μὲν
τὰ
πλοῖα |
[4, 83] |
ἐπεφαίνετο
ἄφνω
καὶ
ἀφιπτάμενος
ἠνώχλει
|
καὶ |
πόλεις
ἤδη
τινὰς
ᾕρει
βραχυτέρας |
[4, 132] |
Πομπηίου
μοίρας,
ἐκ
μὲν
ἐχθροῖν
|
καὶ |
πολεμίοιν
ἐποιήσατο
φίλω,
ἐκ
δὲ |
[4, 68] |
ἐς
ἅπαντα
ποιεῖ
καὶ
φίλοις
|
καὶ |
πολεμίοις.
~Ταῦτ'
εἰπὼν
ὁ
πρεσβύτης |
[4, 8] |
οὔτ'
ἂν
ἡμεῖς
τοῖς
ἐνυβρίσασι
|
καὶ |
πολεμίους
ἀναγράψασιν
ἡμᾶς
ὧδε
ἀθρόως |
[4, 10] |
παραμύθιον
ὑβρισμένῳ
τε
καὶ
παρωξυμμένῳ
|
καὶ |
πολεμίῳ
πρὸς
τῶν
κοινῶν
ἐχθρῶν |
[4, 20] |
μέγιστον
δὴ
τόνδε
πάντων
ἐχθρὸν
|
καὶ |
πολεμιώτατόν
οἱ
γενόμενον
ἀνελόντα.
Ἡ |
[4, 3] |
μὴ
ἐνοχλοῖεν
αὑτοῖς
τάδε
καθισταμένοις
|
καὶ |
πολεμοῦσι
πόλεμον
ἔκδημον.
Ταῦτα
μὲν |
[4, 133] |
ἀκόντων,
πολέμους
τε
ἐπολέμησαν
ἔθνεσι
|
καὶ |
πόλεσι
καὶ
τῶν
ἀντιστασιωτῶν
πολλοῖς |
[4, 43] |
δεσμώτας
καὶ
συνάγων
τοὺς
ἀποδιδράσκοντας
|
καὶ |
πολίχνια
δῃῶν,
ὀλίγα
πρῶτον,
εἶτα |
[4, 47] |
δὲ
Καληνοί,
πολίτην
σφῶν
ὄντα
|
καὶ |
πολλὰ
ἐς
αὐτοὺς
ἐκ
περιουσίας |
[4, 43] |
λανθάνων,
ἀνάθρεπτος
μὲν
αὐτοῦ
Ῥεστίωνος
|
καὶ |
πολλὰ
πρότερον
εὖ
παθών,
διὰ |
[4, 63] |
τὸ
ἔργον
ἀφικνουμένη
Συρίαν
τε
|
καὶ |
πολλὰ
τῶν
ἐγγὺς
ἐθνῶν
μέχρι |
[4, 79] |
ἰδόντες
οἱ
Ῥωμαῖοι
ἐμιμοῦντο
ἐπιμόχθως.
|
Καὶ |
πολλοὶ
μὲν
ἐξέπιπτον,
εἰσὶ
δ' |
[4, 16] |
τοῖς
προλεγομένοις.
Πολλὰ
δέ
ἐστι,
|
καὶ |
πολλοὶ
Ῥωμαίων
ἐν
πολλαῖς
βίβλοις |
[4, 86] |
Βρεντέσιον,
ἐν
ἀριστερᾷ
ἔχων
Σικελίαν
|
καὶ |
Πομπήιον
καὶ
Σικελίαν
ὑπερθέμενος
ἐν |
[4, 94] |
ῥάβδοις
καὶ
πελέκεσι
περικοσμοῦντες;
λόγῳ
|
καὶ |
Πομπήιον
τὸν
νέον,
οὐδὲν
μὲν |
[4, 96] |
γνώμην
δημοκρατικῆς
διανοίας
προγεγραμμένοι.
λόγῳ
|
καὶ |
Πομπήιος
μεθ'
ἡμῶν
προεγράφη,
πόρρω |
[4, 70] |
καὶ
Βροῦτος
ὑμῖν
προτείνει
ψηφίσματα
|
καὶ |
Πομπήιος,
τὴν
θάλασσαν
ὑπὸ
τῆς |
[4, 36] |
Σικελίαν
ᾖει,
γειτονεύουσαν
τῆς
Ἰταλίας,
|
καὶ |
Πομπηίου
σφᾶς
προθύμως
ὑποδεχομένου.
Λαμπροτάτην |
[4, 133] |
ὁμοίως.
Ἐν
δὲ
ταῖς
φροντίσι
|
καὶ |
πόνοις
ὁ
μὲν
Κάσσιος
ἀμεταστρεπτί, |
[4, 76] |
βοῇ
μετέφερεν,
οὐδὲν
ἐκλείπων
σπουδῆς
|
καὶ |
πόνου.
Ὅθεν
αὐτῷ
τὸ
ἔργον |
[4, 105] |
τῇ
Κόρῃ
φασὶν
ἀνθιζομένῃ
γενέσθαι,
|
καὶ |
ποταμὸς
ἔστι
Ζυγάκτης,
ἐν
ᾧ |
[4, 105] |
μέχρι
Μυρκίνου
τε
καὶ
Δραβήσκου
|
καὶ |
ποταμοῦ
Στρυμόνος,
τριακοσίων
που
καὶ |
[4, 33] |
Καὶ
πότε
οὐ
γεγόνασι
πόλεμοι;
|
Καὶ |
πότε
γυναῖκες
συνεισήνεγκαν;
Ἃς
ἡ |
[4, 33] |
μετέχουσαι;
Ὅτι
φατὲ
πόλεμον
εἶναι;
|
Καὶ |
πότε
οὐ
γεγόνασι
πόλεμοι;
Καὶ |
[4, 63] |
τοὺς
Παρθυαίων
ἱπποτοξότας
ἀπέπεμπε
τιμήσας
|
καὶ |
πρέσβεις
πρὸς
τὸν
βασιλέα
αὐτῶν |
[4, 133] |
οἱ
Ἀντώνιον
ἀμφὶ
τὸ
Βρεντέσιον
|
καὶ |
πρὸ
πείρας
ἀπολιπόντες·
ἦν
τε |
[4, 85] |
ὁ
Πομπήιος
ἀπαντᾷ
μεγάλῳ
στόλῳ,
|
καὶ |
πρὸ
τοῦ
πορθμοῦ
ναυμαχίας
ἀμφὶ |
[4, 97] |
εἰκότως
οἵδε
τε
οἱ
ἄνδρες
|
καὶ |
πρὸ
τούτων
οἱ
θεοὶ
τὰ |
[4, 63] |
τίσασθαι
τῆς
γνώμης
τὴν
βασιλίδα
|
καὶ |
πρὸ
τῶνδε
αὐτὴν
Αἴγυπτον
ἐνθυμιζόμενος |
[4, 68] |
τὸ
νῦν
ἀδουλώτου
καὶ
συμμαχίας
|
καὶ |
προαιρέσεως
ἐς
ὑμᾶς,
ὦ
Ῥωμαῖοι, |
[4, 60] |
καὶ
πᾶσαν
ὕλην
ἐξ
ἐπαύλεων
|
καὶ |
προαστείων
καὶ
τάφων
συμφέρων,
καὶ |
[4, 124] |
ἐπανιέναι
πάλιν
ἐς
τὰ
τείχη
|
καὶ |
προβάλλεσθαι
τὰ
αὐτὰ
χαρακώματα,
χαλεπήνας |
[4, 99] |
εὐποροῦσι,
τετρυμένης
στάσεσι
καὶ
ἐσφοραῖς
|
καὶ |
προγραφαῖς
τῆς
Ἰταλίας.
Ἡμῖν
δὲ |
[4, 51] |
Βροῦτον
οὐκ
ἀνασχόμενος,
διὰ
τόδε
|
καὶ |
προεγράφη.
Καὶ
κατήχθη
καὶ
Καίσαρι |
[4, 26] |
μὴ
τὰ
ὅμοια
γενναίως
ἐνέγκοι,
|
καὶ |
προελθὼν
τῆς
οἰκίας
ἐκαθέζετο
ἐπὶ |
[4, 134] |
τὸ
δαιμόνιον
αὐτοῖς
ἄρα
ἐνεμέσησε
|
καὶ |
προεσήμηνε
πολλάκις.
Κασσίῳ
τε
γὰρ |
[4, 98] |
συστρατιῶται,
μετά
τε
πίστεως
ὑγιοῦς
|
καὶ |
προθυμίας
ἀδόλου
στρατευσόμενοι
Ῥωμαίων
τῇ |
[4, 99] |
τῆς
πίστεως
ὑμᾶς,
ὦ
συστρατιῶται,
|
καὶ |
προθυμίας
ἀμείβοιντο·
τὰ
δ'
ἐς |
[4, 104] |
δὲ
ἔπραττον
αὐτὸ
μετὰ
ὁρμῆς
|
καὶ |
προθυμίας,
καὶ
μᾶλλον,
ἐπεί
τινες |
[4, 24] |
παλλακευθείσης
τε
αὐτῷ
καὶ
ἀπηλευθερωμένης
|
καὶ |
προῖκα
ἐς
γάμον
ἐπιλαβούσης,
ἡ |
[4, 37] |
ὕστερον
ἐξέθορεν
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
|
καὶ |
προκαθημένῳ
τῷ
Ἀντωνίῳ
μετὰ
τῶν |
[4, 118] |
ἀδοξῆτε,
εἰ
προσπαίξονταί
τε
ἡμῖν
|
καὶ |
προκαλοῦνται,
οὐκ
ἀμείνονες
ὄντες,
ὡς |
[4, 73] |
ὑπανοῖξαι
πυλίδας
ἐλέῳ
τῆς
πόλεως
|
καὶ |
προμηθείᾳ
τροφῶν.
Ὧδε
μὲν
ἑαλώκει |
[4, 114] |
ἀρετὴν
ἐσομένου,
ταχυεργίας
τε
αὐτῷ
|
καὶ |
προπετείας
ἐνεκάλει
καὶ
ἐμακάριζεν
ὁμοῦ |
[4, 110] |
δρόμου
σὺν
τόλμῃ
πλαγίου
τε
|
καὶ |
πρὸς
ἄναντες,
κατ'
αὐτὸ
δὴ |
[4, 63] |
στόλῳ
διαπλευσεῖσθαι
πρός
τε
Καίσαρα
|
καὶ |
πρὸς
Ἀντώνιον,
ἐπινοῶν
δὲ
κωλῦσαί |
[4, 67] |
μέν,
ὅσα
Ῥόδιοι
κατὰ
πόλεις
|
καὶ |
πρὸς
βασιλέας,
ἄλλους
τε
καὶ |
[4, 32] |
γυναικείας.
Εἰ
μὲν
δή
τι
|
καὶ |
πρὸς
ἡμῶν,
οἷον
ὑπὸ
τῶν |
[4, 44] |
ἑαλώκει,
εἶδε
λόχον
ὁπλιτῶν
ἐκτρέχοντα
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
συγκύρημα
τοῦ
τόπου |
[4, 127] |
δαπανώμενοι.
Ὧδε
δὲ
ἐχόντων
αὐτῶν
|
καὶ |
πρὸς
τὸν
ἐγγὺς
αὐτὰ
ἐκφέροντος |
[4, 16] |
ἐν
τοῖς
περὶ
ἐκείνων
ἀνελεξάμην,
|
καὶ |
προσῆν
ἐκείνοις
ἀταφία·
ταῦτα
δὲ |
[4, 73] |
κολαζομένων
τῶν
μηνυομένων
ἔδεισάν
τε
|
καὶ |
προσθεσμίαν
ἑτέραν
λαβόντες
οἱ
μὲν |
[4, 5] |
τῆς
Ἀσίας
φόρων
δεδομένων
τε
|
καὶ |
προσοδευομένων
ἔτι
καὶ
βασιλέων
καὶ |
[4, 49] |
καὶ
γένος
ἀναπλάσσοντα
καὶ
ὄνομα
|
καὶ |
προτέρους
δεσπότας
ἐς
Ῥώμην
ἐπήγετο, |
[4, 29] |
βαθύ,
καὶ
τάχα
διὰ
ταῦτα
|
καὶ |
προυγράφη.
Ἔτυχε
δὲ
ἀναψύχων
κατὰ |
[4, 51] |
ὑπατεύων
ἀνέγνω
τε
τῷ
δήμῳ
|
καὶ |
προύθηκεν
ἐπὶ
τοῦ
βήματος,
ἔνθα |
[4, 39] |
καὶ
ναῦν
ἐμίσθωσαν
τῷ
Ἀκιλίῳ
|
καὶ |
προύπεμψαν
ἐς
Σικελίαν.
Λέντλος
δέ, |
[4, 31] |
τούτων
Λέπιδος
ἐπὶ
Ἴβηρσιν
ἐθριάμβευε,
|
καὶ |
προυτέθη
διάγραμμα
οὕτως
ἔχον·
Ἀγαθῇ |
[4, 64] |
ἐπώλουν
αἱ
ἀρχαὶ
τὰ
ἐλεύθερα·
|
καὶ |
πρῶτα
μὲν
ἦν
παρθένοι
τε |
[4, 8] |
καθελόντα
τε
ἔθνη
καὶ
κτησάμενον,
|
καὶ |
πρῶτον
ἀνδρῶν
ὑπὲρ
τοὺς
Ἡρακλείους |
[4, 17] |
τῶν
ἐν
ἀρχαῖς
ἔτι
ὄντων,
|
καὶ |
πρῶτος
ἀνῃρέθη
δημαρχῶν
Σάλουιος.
Ἱερὰ |
[4, 12] |
ἦν
ἐν
τοῖς
προγράφουσι
Λέπιδος,
|
καὶ |
πρῶτος
ἐν
τοῖς
προγραφομένοις
ὁ |
[4, 134] |
ὄψιν
ἰδεῖν
ἑφεστῶσάν
οἱ
παράλογον
|
καὶ |
πυθέσθαι
μὲν
εὐθαρσῶς,
ὅς
τις |
[4, 107] |
τάφρῳ
καὶ
χάρακι
καὶ
τείχει
|
καὶ |
πύλαις.
~Οὕτω
μὲν
ὠχυροῦντο
αὐτῶν |
[4, 106] |
διετείχισαν
ἀπὸ
χάρακος
ἐς
χάρακα
|
καὶ |
πύλας
ἐν
μέσῳ
κατέλιπον,
ὡς |
[4, 79] |
δ'
οἳ
τὸ
τεῖχος
ὑπερβάντες
|
καὶ |
πυλίδα
ἀνέῳξαν,
ἣ
προεσταύρωτο
πυκνοτάτοις |
[4, 19] |
δὲ
ἀνὰ
μέρη
διαθεόντων
τε
|
καὶ |
πυνθανομένων,
εἴ
που
Κικέρων
ὁραθείη, |
[4, 82] |
ὅσαις
εἶχεν,
ὀλίγαις·
ἀπεμάχετο
δὲ
|
καὶ |
πύργοις,
οὓς
ἐπῆγεν
ἐπὶ
σχεδιῶν, |
[4, 94] |
ὡς
ἀνδροφόνους
πορφύρᾳ
τε
ἱερᾷ
|
καὶ |
ῥάβδοις
καὶ
πελέκεσι
περικοσμοῦντες;
λόγῳ |
[4, 87] |
περάσασι,
πρῶτον
ἀντεκεκρούκει.
Ῥασκούπολις
δὲ
|
καὶ |
Ῥάσκος
ἤστην
ἀδελφὼ
Θρᾳκίω
βασιλίσκω, |
[4, 87] |
γνώμῃ
περὶ
τῆς
συμμαχίας
διεφέροντο.
|
Καὶ |
Ῥάσκος
μὲν
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν |
[4, 3] |
αἱ
περιφανέσταται
μάλιστα
αὐτῶν
Καπύη
|
καὶ |
Ῥήγιον
καὶ
Οὐενουσία
καὶ
Βενεβεντὸς |
[4, 66] |
μὲν
αὐτοὶ
δίκας,
δώσουσι
δὲ
|
καὶ |
Ῥόδιοι
τὰ
ἐκείνων
προτιμῶντες,
ἢν |
[4, 52] |
ἄλλων
περιφανέστατα
Λαοδικεῦσι
καὶ
Ταρσεῦσι
|
καὶ |
Ῥοδίοις
καὶ
Παταρεῦσι
καὶ
Ξανθίοις. |
[4, 70] |
δ'
ὅμως
αἱ
συνθῆκαι
Ῥωμαίους
|
καὶ |
Ῥοδίους
ἐν
ταῖς
χρείαις
ἀλλήλοις |
[4, 76] |
ὁ
Κάσσιος
καὶ
ἔδοξε
Λυκίους
|
καὶ |
Ροδίους
προεξαιρεῖν,
ἐτράπετο
Λυκίων
ἐπὶ |
[4, 72] |
τῆς
ἐν
Μύνδῳ
Ῥωμαίων
τε
|
καὶ |
Ῥοδίων
ναυμαχίας
τέλος
ἦν,
καὶ |
[4, 60] |
ἔς
τε
Φοινίκην
καὶ
Λυκίαν
|
καὶ |
Ῥόδον.
~Ὑπερορώμενος
δὲ
ὑπὸ
τῶν |
[4, 42] |
κόμης
τε
ἔμπλεως
καὶ
δύης
|
καὶ |
ῥύπου
καὶ
τῆς
ἐκ
τῶνδε |
[4, 8] |
Ἡρακλείους
ὅρους
ἀπλώτου
θαλάσσης
ἀποπειράσαντα,
|
καὶ |
Ῥωμαίοις
γῆν
ἄγνωστον
εὑρόντα,
ἐν |
[4, 66] |
μήτε
συνθηκῶν,
αἳ
Ῥοδίοις
εἰσὶ
|
καὶ |
Ῥωμαίοις,
ὅπλα
μὴ
φέρειν
ἐπὶ |
[4, 70] |
ἐπὶ
συμμαχίαν
καλῶν,
Ῥωμαῖος
ἀνὴρ
|
καὶ |
Ῥωμαίων
στρατηγός,
ὥς
φησι
τὸ |
[4, 56] |
στρατόπεδον
τοῦ
Κορνιφικίου
παρέδυ
λαθών.
|
Καὶ |
Ῥώσκιος
μὲν
ὁ
φύλαξ,
τοῦ |
[4, 54] |
τοὺς
Πομπηιανοὺς
ἐν
Λιβύῃ
συνεμάχησε,
|
καὶ |
Σαβόρραν,
Ἰόβα
στρατηγὸν
διώνυμον,
ἀνεῖλε |
[4, 87] |
ὑπερβάντες
Φιλίππους
τὰ
στενὰ
Κορπίλων
|
καὶ |
Σαπαίων,
τῆς
Ῥασκουπόλιδος
ὄντα
ἀρχῆς, |
[4, 2] |
ταύτῃ·
Καίσαρι
δὲ
εἶναι
Λιβύην
|
καὶ |
Σαρδὼ
καὶ
Σικελίαν
καὶ
εἴ |
[4, 5] |
καὶ
προσοδευομένων
ἔτι
καὶ
βασιλέων
|
καὶ |
σατραπῶν
συμφερόντων,
αὐτοὶ
δ'
ἐπὶ |
[4, 94] |
ἀμνηστίαν
δὲ
ἁπάντων
ἐψηφίσαντο
εἶναι
|
καὶ |
σαφέστερον
ἔτι,
φόνου
μὴ
εἶναι |
[4, 54] |
τῆς
μοίρας
ὡς
ἀτυχούσης
ἀμειλίκτως
|
καὶ |
Σεξστίῳ
προσέθετο,
εὐμενιζόμενος
δι'
αὐτοῦ |
[4, 61] |
Τύριοι
μὲν
δὴ
καὶ
Ἀράδιοι
|
καὶ |
Σεραπίων,
οὐδὲν
τῆς
Κλεοπάτρας
προμαθών, |
[4, 4] |
διαλλαγῇ.
~Γιγνομένων
δὲ
τούτων
τέρατα
|
καὶ |
σημεῖα
ἐν
Ῥώμῃ
πολλὰ
καὶ |
[4, 58] |
Δολοβέλλαν
ἐς
τὴν
Συρίαν
ἐμβαλὼν
|
καὶ |
σημεῖα
τῆς
ἡγεμονίας
ἀνέσχε
καὶ |
[4, 7] |
πόλις
ἦν
πλήρης
ὅπλων
τε
|
καὶ |
σημείων
διατεταγμένων
ἐς
τὰ
ἐπίκαιρα, |
[4, 78] |
διὰ
κλιμάκων
ἐπεχείρουν,
οἱ
δὲ
|
καὶ |
σιδήρια
ὀξέα
καλωδίοις
περιτιθέντες
ἐσφενδόνων |
[4, 126] |
σώματα,
ἃ
καὶ
τόλμαις
ἐνδίδωσι
|
καὶ |
σιδήρῳ
καὶ
ἀπονοία.
Ἔχει
δὲ |
[4, 2] |
δὲ
εἶναι
Λιβύην
καὶ
Σαρδὼ
|
καὶ |
Σικελίαν
καὶ
εἴ
τις
ἄλλη |
[4, 86] |
ἀριστερᾷ
ἔχων
Σικελίαν
καὶ
Πομπήιον
|
καὶ |
Σικελίαν
ὑπερθέμενος
ἐν
τῷ
τότε. |
[4, 54] |
ἀπολαμβάνων
Βόκχον
ἀφῄρητο
τὴν.
Χώραν
|
καὶ |
Σίττιον
ἀνῃρήκει
δόλῳ.
Εὔνους
δὲ |
[4, 76] |
δὲ
Βροῦτος
αὐτὴν
ἔχου
βιαζόμενος
|
καὶ |
σκεπαστήρια
τῶν
ἐργαζομένων
προυτίθει
καὶ |
[4, 16] |
ἰδιώτιδι
πόλει
οὐδὲ
ἐν
ἀσθενεῖ
|
καὶ |
σμικρῷ
βασιλείῳ,
ἀλλὰ
τὴν
δυνατωτάτην |
[4, 126] |
δεξιὰν
ὤρεγον,
ἐφ'
οὓς
παραγένοιντο,
|
καὶ |
σοβαρώτερον
ἔτι
οἵδε
ἐπέσπερχον
αὐτοὺς |
[4, 68] |
ἔναγχος
διὰ
Γαΐου
Καίσαρος
συνετίθεσθε
|
καὶ |
σπονδὰς
ἐπὶ
τοῖς
ὅρκοις
ἐσπένδετε |
[4, 80] |
γιγνόμενον,
ᾤκτειρεν
ἀνδρῶν
φρόνημα
φιλελεύθερον
|
καὶ |
σπονδὰς
περιέπεμπεν.
Οἱ
δὲ
καὶ |
[4, 133] |
ἐγεγένητο,
καὶ
δαιμονίως
αὐτὸν
εὐνοίας
|
καὶ |
σπουδῆς
ἔχοντα
ἐς
ἐκεῖνον
μετέπεισαν |
[4, 58] |
δὲ
στρατεύσαντες
ἕτερον,
συνεγύμναζον
ἄμφω
|
καὶ |
Στάιον
Μοῦρκον,
ὑπὸ
Καίσαρος
αὐτοῖς |
[4, 14] |
μὲν
αὐτοὺς
ὡς
ἐν
πολέμῳ
|
καὶ |
στάσει
δεδιότας,
σφίσι
δὲ
αὐτίκα |
[4, 19] |
ἀδελφοῦ
καὶ
πᾶσιν
οἰκείοις
τε
|
καὶ |
στασιώταις
καὶ
φίλοις·
φυγὼν
δὲ |
[4, 61] |
τέσσαρα
τέλη
προπεπόμφει
δι'
Ἀλλιηνοῦ
|
καὶ |
στόλον
ἄλλον
ἕτοιμον
εἶχεν
ἐπαμύνειν, |
[4, 128] |
στρατηγοῦ
βεβιασμένου.
Φόνος
δὲ
ἦν
|
καὶ |
στόνος
πολύς,
καὶ
τὰ
μὲν |
[4, 51] |
Πομπήιον
ἐλθὼν
τιμῆς
παρ'
ἑκατέρῳ
|
καὶ |
στρατηγίας
ἠξιοῦτο.
Ἐπὶ
δὲ
ἐκείνοις |
[4, 15] |
ἐπί
τε
ἀρχὰς
τῆς
πόλεως
|
καὶ |
στρατηγίας
πολέμων
καὶ
θριάμβους.
Οὕτως |
[4, 115] |
τῆς
ἀλκῆς
ὠνόμαζον.
Ἦγε
δὲ
|
καὶ |
στρατηγίδα
σπεῖραν,
ἐς
δισχιλίους
ἄνδρας, |
[4, 39] |
ὑπὸ
Πομπηίου
ἐσήμηνεν,
ὅτι
σῴζοιτο
|
καὶ |
στρατηγοίη.
Ἡ
δ'
ὅποι
γῆς |
[4, 38] |
καὶ
Καίσαρι
ἐς
ἀλλήλους
ἐπόρθμευσε
|
καὶ |
στρατηγὸς
ἀπεδείχθη
Συρίας
ὑπὸ
Ἀντωνίου |
[4, 49] |
Καίσαρι
καὶ
μετ'
οὐ
πολὺ
|
καὶ |
στρατηγὸς
ἦν
ἐπὶ
Ἀντωνίῳ
περὶ |
[4, 91] |
συστρατευόμενοί
τε
αὐτῷ
μεθ'
ὑμῶν
|
καὶ |
στρατηγοῦντες
ἐπὶ
μέγα
ᾖρομεν
καὶ |
[4, 92] |
ἀποφαίνοντες
ὑπάτους
τε
καὶ
δημάρχους
|
καὶ |
στρατηγούς.
Ἐπὶ
δὲ
ταῖς
χειροτονίαις |
[4, 38] |
στρατηγὸς
ἀπεδείχθη
Συρίας
ὑπὸ
Ἀντωνίου
|
καὶ |
στρατηγῶν
ἔτι
αὐτῆς
ἀπέθανεν.
~Ἀκίλιος |
[4, 95] |
ἔμβολα
νεῶν
ἐφέρομεν,
ὑπάτων
ἄρτι
|
καὶ |
στρατηγῶν
καὶ
δημάρχων
καὶ
ἀγορανόμων |
[4, 54] |
δίκην
ἰδίαν
οὐχ
ὑποστὰς
ἔφυγε
|
καὶ |
στρατὸν
ἀγείρας
ἔκ
τε
αὐτῆς |
[4, 8] |
τε
κοινὰ
τῶν
χρημάτων
ἥρπασαν,
|
καὶ |
στρατὸν
ἐξ
αὐτῶν
ἀγείρουσι
καθ' |
[4, 85] |
καὶ
νῆσον
ἐπικειμένην
τῇ
Ἰταλίᾳ
|
καὶ |
στρατὸν
ἤδη
πολύν,
ὅσον
τε |
[4, 126] |
τροφὰς
καὶ
χρήματα
καὶ
ναῦς
|
καὶ |
στρατόπεδα
καὶ
τὰ
νικητήρια
παρ' |
[4, 91] |
χρήσιμος,
τά
τε
κοινὰ
χρήματα
|
καὶ |
στρατόπεδα
καὶ
χειροτονίας
ἀρχῶν
ἀπὸ |
[4, 1] |
ἀπὸ
Συρίας
ἐπὶ
Μακεδονίαν
ἁπάσης,
|
καὶ |
στρατὸς
ἦν
αὐτοῖς
πολύς,
ἱππικός |
[4, 43] |
καὶ
τὸ
Βρεττίων
ἔθνος
ἐχειρώσατο
|
καί, |
στρατοῦ
πεμφθέντος
ἐπ'
αὐτόν,
ἐς |
[4, 87] |
καὶ
τριάκοντα
καὶ
ὑπηρετικαῖς
πλέοσι
|
καὶ |
στρατῷ
πολλῷ
διαπλέοντες
ἠνώχλουν,
Δεκίδιος |
[4, 36] |
τοῖς
αἱροῦσι·
λέμβοι
τε
αὐτοῦ
|
καὶ |
στρογγύλα
ὑπήντα
τοῖς
πλέουσι,
καὶ |
[4, 67] |
ἐλευθερίας
ἔπραξαν,
ὑπὲρ
ἧς
δὴ
|
καὶ |
σὺ
φὴὴς
τάδε
κάμνειν·
ἐν |
[4, 135] |
ἐς
Καίσαρα
καὶ
Ἀντώνιον
ἔπεμπον
|
καὶ |
συγγνώμης
ἔτυχον
καὶ
ἐς
τὰ |
[4, 46] |
ἄλλην
Ἰταλίαν
μέχρι
Σικελίας
διώδευσαν
|
καὶ |
συγκατέλυσαν
πολλάκις
ἑτέροις
λοχαγοῖς
ζητοῦσιν |
[4, 1] |
τὰ
μὲν
ἀμφὶ
Μάριόν
τε
|
καὶ |
Σύλλαν
ἐν
τοῖς
περὶ
ἐκείνων |
[4, 68] |
τύχης
ἐς
τὸ
νῦν
ἀδουλώτου
|
καὶ |
συμμαχίας
καὶ
προαιρέσεως
ἐς
ὑμᾶς, |
[4, 89] |
στρατὸς
αὐτῶν,
ὅ
τε
ἴδιος
|
καὶ |
συμμαχικός,
κάτω
περιστάντες,
ἥδοντο
εὐθὺς |
[4, 99] |
δὲ
καὶ
ναυσὶ
πολὺ
προύχομεν
|
καὶ |
συμμάχοις
βασιλεῦσί
τε
καὶ
ἔθνεσι |
[4, 90] |
ὅπλων
καὶ
χρημάτων
καὶ
νεῶν
|
καὶ |
συμμάχων
κατά
τε
ἔθνη
καὶ |
[4, 15] |
ἀδελφῶν
καὶ
θεραπόντων,
περισῳζόντων
τε
|
καὶ |
συμμηχανωμένων
πολλὰ
καὶ
συναποθνῃσκόντων,
ὅτε |
[4, 46] |
στρατὸν
ἐπὶ
σφᾶς
ἐπιπεμφθέντα
εἶναι
|
καὶ |
συμπλακέντες
ἐμάχοντο,
μέχρι
ποτὲ
ἔγνωσαν |
[4, 82] |
εἶδε
μέχρι
τῆς
Λακωνικῆς
ἐκφερόμενα
|
καὶ |
σὺν
ἀρρωστίᾳ
μόλις
αὐτὴν
ἐς |
[4, 43] |
τὴν
Ἰταλίαν,
ἐκλύων
τε
δεσμώτας
|
καὶ |
συνάγων
τοὺς
ἀποδιδράσκοντας
καὶ
πολίχνια |
[4, 97] |
συνευχομένους
ἡμῖν
ἐς
τὰ
λοιπὰ
|
καὶ |
συναιρομένους.
Πολὺ
γὰρ
δικαιότερα
ἡμεῖς |
[4, 15] |
περισῳζόντων
τε
καὶ
συμμηχανωμένων
πολλὰ
|
καὶ |
συναποθνῃσκόντων,
ὅτε
μὴ
τύχοιεν
ὧν |
[4, 133] |
Ἀντωνίῳ
τῷ
Καίσαρος
συναγωνιστῇ
τε
|
καὶ |
συνάρχῳ·
οὐ
γάρ
τις
αὐτῶν |
[4, 51] |
ὡς
ἐς
ἀσφαλεστέραν
ἐλπίδα
μεταφέροντες.
|
Καὶ |
συνέβη
τῷ
μὲν
ἐκ
παραλόγου |
[4, 18] |
ᾖτησεν,
εἶπον,
Ἀλλ'
ἐπὶ
θάτερα.
|
Καὶ |
συνεὶς
ὁ
πρεσβύτης
ἕτερον
αὐτίκα |
[4, 23] |
τὸν
ἄνδρα
περισῴζουσα
ἀπετύγχανέ
τε
|
καὶ |
συνεξήγαγεν
ἑαυτήν·
ὅσαι
δὲ
ἐπέτυχον |
[4, 79] |
ἔξωθεν
ἑτέρων
ἐς
τὸ
αὐτὸ
|
καὶ |
συνεργούντων.
Ξανθίων
δὲ
σὺν
μεγάλῃ |
[4, 49] |
ἔδωκεν·
δεινὸν
δὲ
ἐν
ἅπασι
|
καὶ |
συνετὸν
ὄντα
ὑπὲρ
θεράποντος
φύσιν |
[4, 97] |
καταπεφευγότας
καὶ
τὰ
ἡμέτερα
ᾕρημένους
|
καὶ |
συνευχομένους
ἡμῖν
ἐς
τὰ
λοιπὰ |
[4, 41] |
οὐ
προγραφεὶς
προγραφέντα
ἔκρυψέ
τε
|
καὶ |
συνέφυγε
καὶ
περιέσωσε.
~Μετέλλω
δὲ |
[4, 2] |
τὸ
μέσον
ᾖεσαν
ἐν
περιόπτῳ,
|
καὶ |
συνήδρευον
οἱ
τρεῖς,
Καίσαρος
ἐν |
[4, 87] |
Αἴνου
καὶ
Μαρωνείας
ἐπίτομόν
τε
|
καὶ |
συνήθη
καὶ
λεωφόρον
οὖσαν
ἐπὶ |
[4, 14] |
ἄφνω
συλλαμβανομένων
πάντες
ἐδεδοίκεσαν
ὅμοια
|
καὶ |
συνήσπιζον
ἀλλήλοις·
ἐπὶ
δὲ
ταῖς |
[4, 51] |
καὶ
ὕπατον
οὐ
πολὺ
ὕστερον
|
καὶ |
Συρίας
στρατηγόν·
καὶ
τὴν
Ἀντωνίου |
[4, 29] |
προτεθῆναι.
Ἔπαυλιν
ἕτερος
εἶχε
περικαλλῆ
|
καὶ |
σύσκιον,
ἄντρον
τε
καλὸν
ἦν |
[4, 137] |
τε
ὄντες
ἀλλήλων
καὶ
οἰκεῖοι
|
καὶ |
συστρατιῶται
γενόμενοι.
Τεκμήριον
δέ,
ὅτι |
[4, 15] |
τῶνδε
ἀδικούμενοι,
εἰσὶ
δ'
οἳ
|
καὶ |
σφᾶς
αὐτοῦς
λιμῷ
τε
ἑκουσίῳ |
[4, 124] |
νίκης
ἀκινδύνου,
εἶξεν
ἐπ'
οἰκείῳ
|
καὶ |
σφῶν
ἐκείνων
ὀλέθρῳ,
τοσόνδε
ἐπιμεμψάμενος |
[4, 13] |
ἐς
ἐπίδειξιν
φυγαί
τε
ἀπρεπεῖς
|
καὶ |
σχήματα
ἄτοπα
ἐκ
τοῦ
πρὶν |
[4, 126] |
ἕληται
μᾶλλον
ἢ
πολεμίων
τείχη
|
καὶ |
σώματα,
ἃ
καὶ
τόλμαις
ἐνδίδωσι |
[4, 13] |
ἰδίου
θεράποντος
ῥιπτουμένων
σὺν
ὀλοφύρσεσι
|
καὶ |
σωτῆρα
καὶ
κύριον
τὸν
οἰκέτην |
[4, 70] |
δὲ
ἡμῖν
ἐς
τὴν
ἐλευθερίαν
|
καὶ |
σωτηρίαν
ἀδικουμένοις
οὐ
συμμαχεῖτε,
ἐπιλανθάνῃ· |
[4, 138] |
δέος
ἀπωλείας
ἐς
εὐπορίαν
δαψιλῆ
|
καὶ |
σωτηρίαν
ἀσφαλῆ
καὶ
νίκην
εὐκλεῆ |
[4, 52] |
τῶν
προγραφέντων
εἴς
τε
κίνδυνον
|
καὶ |
σωτηρίαν
γενόμενα,
πολλὰ
καὶ
ἄλλα |
[4, 113] |
ἀνέδραμεν
ἐς
τὸν
Φιλίππων
λόφον
|
καὶ |
τὰ
γιγνόμενα
ἐφεώρα.
Οὐκ
ἀκριβῶς |
[4, 135] |
τοῖς
παισί,
περὶ
ὧν
ἐβούλετο,
|
καὶ |
τὰ
γράμματα
φέρειν
ἔδωκε
τοῖς |
[4, 34] |
ἡσυχαζόντων
θρασυνοῦνταί
τε
καὶ
ἐκκλησιάσουσι,
|
καὶ |
τὰ
δρώμενα
τοῖς
ἄρχουσιν
ἐξετάσουσι, |
[4, 60] |
παρῆλθεν,
ἐπί
τε
χερρονήσου
συνῳκισμένην
|
καὶ |
τὰ
ἐκ
τῆς
γῆς
ὠχυρωμένην |
[4, 96] |
δέ,
οἷς
ἀσεβὲς
οὐδὲν
εἴργασται,
|
καὶ |
τὰ
ἐπηγγελμένα
δεδώκαμεν
καὶ
ἕτερα |
[4, 111] |
τοὺς
ἐν
ταῖς
πύλαις
καταφονεύων
|
καὶ |
τὰ
ἐπιπίπτοντα
ἐκ
τοῦ
τείχους |
[4, 90] |
ὁμόνοιαν,
οὓς
ἥ
τε
παρασκευὴ
|
καὶ |
τὰ
ἔργα
κοινὰ
ὄντα
συνάγει; |
[4, 109] |
ἐσέπεμψε
λόχους
ὀρθίους
νυκτὸς
ἄφνω
|
καὶ |
τὰ
ἐρυμνὰ
τῶν
ἐντὸς
κατέλαβε |
[4, 125] |
ἀναχώρησις,
εἰ
δεήσειεν,
εὐχερὴς
εἴη
|
καὶ |
τὰ
ἐς
τοὺς
πολεμίους
ἀφιέμενα |
[4, 120] |
εἶναι.
~Τοὺς
μὲν
οὖν
καιροὺς
|
καὶ |
τὰ
ἐς
τοῦτον
ἔργα
ἐπιμηχανησόμεθα |
[4, 120] |
τῷ
κρατεῖν
ταῖς
δυνάμεσιν,
ὃ
|
καὶ |
τὰ
ἐχθὲς
ἀφαιρεθέντα,
ἔτι
ὄντα |
[4, 97] |
ὡς
εὐαγεῖς
καὶ
δημοκρατικοὺς
καταπεφευγότας
|
καὶ |
τὰ
ἡμέτερα
ᾕρημένους
καὶ
συνευχομένους |
[4, 64] |
τά
τε
κοινὰ
ἀπεδίδοντο
πάντα
|
καὶ |
τὰ
ἱερὰ
ἐπὶ
τοῖς
κοινοῖς, |
[4, 125] |
αὑτούς.
Ἔχετε
καὶ
λόφον
σύμμαχον
|
καὶ |
τὰ
κατὰ
νώτου
πάντα
ἴδια. |
[4, 62] |
Λαοδικέων
δὲ
τά
τε
ἱερὰ
|
καὶ |
τὰ
κοινὰ
ἐσύλα
καὶ
τοὺς |
[4, 135] |
τὸ
μέγεθος
αὐτάρκη
σώματι
ὀρυξάμενος
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
τοῖς
θεράπουσιν
ἐντειλάμενος |
[4, 92] |
στρατηγούς.
Ἐπὶ
δὲ
ταῖς
χειροτονίαις
|
καὶ |
τὰ
μέγιστα
δικάζετε,
κολάζοντες
ἢ |
[4, 17] |
καὶ
ἄσυλος
ἐκ
τῶν
νόμων
|
καὶ |
τὰ
μέγιστα
ἴσχυεν,
ὡς
καὶ |
[4, 1] |
ὁμοίαις
τὸν
ἐντυχόντα
κτείνειν
προέγραφεν.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
ἀμφὶ
Μάριόν
τε |
[4, 117] |
ἐπίκτησιν
τῆς
βλάβης
διπλασίονα
εἶναι.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
ἐν
τῇ
μάχῃ |
[4, 36] |
στρατιωτῶν
συνεξημάρτανον
ἐκείνοις,
λαβὼν
ἐκρέμασε.
|
~Καὶ |
τὰ
μὲν
ἐς
τέλος
τῶν |
[4, 128] |
δὲ
ἦν
καὶ
στόνος
πολύς,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
σώματα
αὐτοῖς
ὑπεξεφέρετο, |
[4, 53] |
τε
καὶ
ὀλιγώτερον,
ᾧ
δὴ
|
καὶ |
τὰ
μεσόγαια
τοῦ
Κορνιφικίου
περιιὼν |
[4, 82] |
χειμῶνος
ἀμφὶ
τῇ
Λιβύῃ
βλαβεῖσαν
|
καὶ |
τὰ
ναυάγια
εἶδε
μέχρι
τῆς |
[4, 126] |
χρήματα
καὶ
ναῦς
καὶ
στρατόπεδα
|
καὶ |
τὰ
νικητήρια
παρ'
ἡμῶν.
Ἔσται |
[4, 95] |
ἔχουσιν,
ἴστε.
Προγράφονται
χωρὶς
δίκης,
|
καὶ |
τὰ
ὄντα
αὐτοῖς
δημεύεται,
καὶ |
[4, 46] |
συμπλακέντες
ἐμάχοντο,
μέχρι
ποτὲ
ἔγνωσαν
|
καὶ |
τὰ
ὅπλα
ἀπερρίπτουν
καὶ
ὠλοφύροντο |
[4, 99] |
Ἡμῖν
δὲ
ἐκ
πολλῆς
φροντίδος
|
καὶ |
τὰ
παρόντα
ἐστὶ
δαψιλῆ,
ὡς |
[4, 83] |
Σικελίας
ναυμαχοῦντα.
~Ὧδε
δὲ
εἶχε
|
καὶ |
τὰ
περὶ
Πομπήιον.
Νεώτερος
ὢν |
[4, 120] |
ὄντα
παρὰ
τοῖς
πολεμίοις
σῶα,
|
καὶ |
τὰ
πολέμια
αὐτὰ
ἐπ'
ἐκείνοις |
[4, 97] |
~Ἐπὶ
δέ
γε
τῷ
δαιμονίῳ
|
καὶ |
τὰ
πρὸς
ἀνθρώπων
ὁρᾶν
ἔχετε, |
[4, 17] |
τῶν
ἐργαστηρίων
ἐσδραμών,
τοὺς
ὑπηρέτας
|
καὶ |
τὰ
σημεῖα
ἀποπέμψας.
Οἱ
δὲ |
[4, 128] |
παρὰ
τῶν
πολεμίων
ὀξεῖα
ἠγέρθη
|
καὶ |
τὰ
σημεῖα
ἑκατέρωθεν
ἐπῇρτο,
καὶ |
[4, 9] |
καταλιπεῖν,
ἐπιβησομένους
ταῖς
ἀπουσίαις
ἡμῶν
|
καὶ |
τὰ
συμβαίνοντα
τοῦ
πολέμου
καιροφυλακήσοντας, |
[4, 80] |
δὲ
καὶ
τοὺς
φέροντας
ἔβαλλον
|
καὶ |
τὰ
σφέτερα
πάντα
ἀνελόντες
ἐς |
[4, 15] |
ἑκουσίῳ
δαπανῶντες
καὶ
βρόχοις
χρώμενοι
|
καὶ |
τὰ
σώματα
καταποντοῦντες
ἢ
ῥιπτοῦντες |
[4, 106] |
καὶ
θάλασσα
ὄπισθεν,
ἐν
ᾗ
|
καὶ |
τὰ
ταμιεῖα
καὶ
ἐνορμίσματα
ἔμελλον |
[4, 61] |
ἀπὸ
τῆσδε
τῆς
γνώμης
αὐτῷ
|
καὶ |
τὰ
τέσσαρα
τέλη
προπεπόμφει
δι' |
[4, 52] |
γιγνομένων
δὲ
τούτων
ἐν
Ῥώμῃ,
|
καὶ |
τὰ
ὑπερόρια
πάντα
πολέμοις
διὰ |
[4, 80] |
Ξάνθιοι
ἐς
τὰς
οἰκίας
συνέτρεχον
|
καὶ |
τὰ
φίλτατα
σφῶν
κατέκαινον,
ἑκόντα |
[4, 8] |
αὐτοκράτορα
ὄντα
καὶ
ἄρχοντα
ἱερῶν,
|
καὶ |
τὰ
φοβερώτατα
Ῥωμαίοις
καθελόντα
τε |
[4, 129] |
Ῥάσκῳ,
δι'
ἐμπειρίαν
ὁδῶν
συναπεσταλμένῳ,
|
καὶ |
τὰ
χαρακώματα
καὶ
κρημνοὺς
περιστάντες |
[4, 16] |
καταλιπόντος,
ἐπιφανέστερα.
Ὧν
τὰ
λαμπρὰ
|
καὶ |
τὰ
χείρω
γενόμενα
ἐν
μνήμῃ |
[4, 48] |
ὁρωμένην
καὶ
τὴν
γυναῖκα
ἔφραζε
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
καὶ
αὐτὸς
ἐφ' |
[4, 32] |
πρὸς
αὐτῶν
ἠδίκησθε·
εἰ
δὲ
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
προσαφέλοισθε,
περιστήσετε
ἐς |
[4, 106] |
ὃν
Διονύσου
λέγουσιν,
ἐν
ᾧ
|
καὶ |
τὰ
χρυσεῖα
ἔστι
τὰ
Ἄσυλα |
[4, 100] |
ἀπὸ
Θρᾴκης
ἐπὶ
ποταμὸν
Εὐφράτην,
|
καὶ |
τάδε
ἀκωλύτως,
οὐδενὸς
ἡμῖν
ὄντος |
[4, 2] |
ἔχων
ἑκάτερος
ὁπλιτῶν
τέλη
πέντε·
|
καὶ |
τάδε
ἀλλήλοις
ἀντικαθιστάντες
ἐχώρουν
σὺν |
[4, 16] |
καιρὸς
ἦν
ἐκεῖνος
ἐπίδειξις
παραδοξολογίας.
|
~Καὶ |
τάδε
ἐγίγνετο
οὐκ
ἐν
ἰδιώτιδι |
[4, 134] |
δαιμόνια
δ'
ἦν
αὐτοῖς
ἄρα
|
καὶ |
τάδε,
Κάσσιον
μὲν
ἐν
ἀμφηρίστῳ |
[4, 55] |
εἵπετο
κτείνων
τε
καὶ
ζωγρῶν.
|
Καὶ |
τάδε
μαθὼν
ὁ
Λαίλιος
διέλυε |
[4, 66] |
ἀρίστας
σφῶν
τρεῖς
καὶ
τριάκοντα.
|
Καὶ |
τάδε
πράσσοντες
ἔπεμπόν
τινας
ἐς |
[4, 96] |
τέλη
καινὰ
καὶ
ἐσφορὰς
ἐπιγράφουσι;
|
Καὶ |
τάδε
πράσσοντες
οὐδ'
ὣς
ἀνεπλήρωσαν |
[4, 72] |
πόλιν
ἢ
χερσὶν
ἢ
λιμῷ·
|
καὶ |
τάδε
Ῥοδίων
οἱ
συνετώτεροι
καθεώρων, |
[4, 100] |
ὀρείου,
καὶ
Θεσσαλίας,
χώρας
βραχείας·
|
καὶ |
τάδε
χρὴ
κατὰ
γῆν
αὐτοῖς |
[4, 96] |
διὰ
ἓν
ἔργον
οὐκέτι
ὑπέστησαν.
|
~Καὶ |
τάδε,
ὦ
πολῖται,
πράσσοντες
οἱ |
[4, 5] |
δι'
ἃ
καὶ
τοῖς
δημόταις
|
καὶ |
ταῖς
γυναιξὶ
λήγοντες
ἐπέγραψαν
εἰσφορὰς |
[4, 102] |
ἐπιτήδεια
χωρία
ἀνεμέτρει
καὶ
διέγραφε
|
καὶ |
ταῖς
ναυσὶ
κατὰ
μέρη
πρόσπλουν, |
[4, 60] |
περὶ
τὴν
Ἰωνίαν,
κτείνων
Τρεβώνιον
|
καὶ |
ταῖς
πόλεσιν
ἐπιβάλλων
ἐσφορὰς
καὶ |
[4, 128] |
ἐπεὶ
οὐδὲ
τῇ
ἄλλῃ
τέχνῃ
|
καὶ |
τάξει
τῶν
ἔργων
ἐχρῶντο,
ἀλλὰ |
[4, 52] |
ἀξίωσιν
τῶν
ἄλλων
περιφανέστατα
Λαοδικεῦσι
|
καὶ |
Ταρσεῦσι
καὶ
Ῥοδίοις
καὶ
Παταρεῦσι |
[4, 91] |
βοηθοῦντες
οἱ
τῶν
ὀμωμοκότων
ἔκγονοι
|
καὶ |
τὰς
ἀρὰς
ἀπερύκοντες
ἀφ'
ἑαυτῶν |
[4, 85] |
Νῆες
δὲ
ἑκατέρων
ἴσαι
διεφθάρατο,
|
καὶ |
τὰς
λοιπὰς
λελωβημένας
τε
καὶ |
[4, 47] |
Ἴσιδος
ἔχων
ᾖτησε
τὴν
στολὴν
|
καὶ |
τὰς
ὀθόνας
ἐνέδυ
τὰς
ποδήρεις |
[4, 107] |
ἐνίοτε
τοῦ
ποταμοῦ·
παρ'
ὃ
|
καὶ |
τὰς
πηγὰς
τῶν
ὀρυσσομένων
φρεάτων |
[4, 81] |
ὑπακούειν,
ἐς
ὅ
τι
βούλοιτο,
|
καὶ |
τὰς
πύλας
ἀνεῴγνυον.
Ὁ
δ' |
[4, 70] |
ἡμῖν
προφέρετε,
γενομένας
μὲν
ὑμῖν
|
καὶ |
τάσδε
πρὸς
Γάιον
Καίσαρα,
τῆσδε |
[4, 3] |
πόλεμον
ἔκδημον.
Ταῦτα
μὲν
ἔδοξε,
|
καὶ |
ταῦτα
συνεγράψαντο·
καὶ
αὐτῶν
ὁ |
[4, 13] |
τιθεμένων.
Οἴκτιστον
δὲ
ἦν,
ὅτε
|
καὶ |
ταῦτα
ὑποστάντες
οὐκ
ἐλεηθεῖεν.
~Ἰδέα |
[4, 80] |
ὧδε
σφᾶς
ἀντὶ
δουλοσύνης
διέφθειραν,
|
καὶ |
τάφος
Ξανθίοις
ἡ
πόλις
ἀνειληθεῖσιν |
[4, 60] |
ὕλην
ἐξ
ἐπαύλεων
καὶ
προαστείων
|
καὶ |
τάφων
συμφέρων,
καὶ
ἐπὶ
ναῦς |
[4, 6] |
δεινὸν
ἀλόγως
αἱρούμενοι
πρὶν
παθεῖν·
|
καὶ |
τάχα
ἂν
ἔδρασαν,
εἰ
μὴ |
[4, 29] |
ὑπεκρίνετο
ἐκεῖνος
εἶναι
καὶ
δεδιέναι·
|
καὶ |
τάχα
ἂν
ἐπέτυχεν
ἀναιρεθείς,
εἰ |
[4, 29] |
ἦν
ἐν
αὐτῇ
καὶ
βαθύ,
|
καὶ |
τάχα
διὰ
ταῦτα
καὶ
προυγράφη. |
[4, 100] |
ἐχθροῦ·
ὥστ'
ἐφ'
ἡμῖν
ἔσται
|
καὶ |
ταχύνειν
τὸ
ἔργον
καὶ
ἐπὶ |
[4, 68] |
ἀναγκάζηται
πεπαιδευμένῳ
τε
ὑφ'
αὑτῆς
|
καὶ |
τεθραμμένῳ
μηδὲ
γένηται
δυοῖν
ὑπ' |
[4, 107] |
πάντα
διείληπτο
τάφρῳ
καὶ
χάρακι
|
καὶ |
τείχει
καὶ
πύλαις.
~Οὕτω
μὲν |
[4, 107] |
πάντα
κατὰ
σπουδὴν
ὠχύρου
τάφροις
|
καὶ |
τείχεσι
καὶ
χαρακώμασιν.
Ὠχύρουν
δὲ |
[4, 119] |
δεδιότων
ἐλασσοῦσθαι
καὶ
ὀκνούντων
ἀπέχεσθαι
|
καὶ |
τειχῶν
ἄνδρες
ὄντες
ἀσθενέστεροι
γενέσθαι. |
[4, 16] |
μνήμῃ
τε
μᾶλλον
ὄντα,
ὅτι
|
καὶ |
τελευταῖα
γέγονεν,
ἐπελεύσομαι
νῦν,
οὐ |
[4, 5] |
γυναιξὶ
λήγοντες
ἐπέγραψαν
εἰσφορὰς
βαρυτάτας,
|
καὶ |
τέλη
πράσεων
καὶ
μισθώσεων
ἐπενόησαν. |
[4, 12] |
τε
καὶ
λιμένες
ἢ
ἕλη
|
καὶ |
τέλματα
ἢ
εἴ
τι
ἄλλο |
[4, 86] |
δή,
μετὰ
νεῶν
ἄλλων
πεντήκοντα
|
καὶ |
τέλους
ἑτέρου
καὶ
τοξοτῶν
ἐπέμφθη· |
[4, 102] |
δὲ
Κίμβρον
μετὰ
τοῦ
ναυτικοῦ
|
καὶ |
τέλους
ὁπλιτῶν
ἑνὸς
καὶ
τοξοτῶν |
[4, 62] |
τὴν
κεφαλὴν
τῷ
σωματοφύλακι
αὑτοῦ
|
καὶ |
τεμόντα
προσέταξε
φέρειν
Κασσίῳ
σῶστρον |
[4, 12] |
πολεμίους
αὐτοὺς
ἐψηφίσαντο.
Τρίτος
δὲ
|
καὶ |
τέταρτος
ἦν
τῶν
ἐν
ἑτέρῳ |
[4, 135] |
καὶ
ἦσαν
ἀμφὶ
τοὺς
μυρίους
|
καὶ |
τετρακισχιλίους.
Παρέδοσαν
δὲ
ἐπὶ
τοῖς |
[4, 32] |
τὸν
δῆμον
εἰπόντες
προύγραφον
χιλίας
|
καὶ |
τετρακοσίας
γυναῖκας,
αἳ
μάλιστα
πλούτῳ |
[4, 34] |
ὑστεραίᾳ
τετρακοσίας
μὲν
ἀντὶ
χιλίων
|
καὶ |
τετρακοσίων
προύγραφον
ἀποτιμᾶσθαι
τὰ
ὄντα, |
[4, 88] |
τετρακισχίλιοι.
Σύμμαχοι
δὲ
εἵποντο
βασιλέες
|
καὶ |
τετράρχαι
Γαλατῶν
τῶν
ἐν
Ἀσίᾳ, |
[4, 118] |
λιμὸν
ἡμῶν
προπολεμεῖν,
ἵν'
ἀσθενεστέροις
|
καὶ |
τετρυμένοις
ἐντύχοιμεν,
ὅτε
χρή.
Μηδ' |
[4, 77] |
δὲ
ἀκμῆσιν
αἰεὶ
κεκμηκότες
συμφερόμενοι
|
καὶ |
τετρωμένοι
πάντες,
ὅμως
ὑπέμενον,
ἕως |
[4, 137] |
Ἀλλὰ
καὶ
γλώσσης
μιᾶς
ὄντες
|
καὶ |
τέχνης
πολέμων
μιᾶς
καὶ
ἀσκήσεως |
[4, 74] |
Ἀντώνιον·
τὰ
γὰρ
ἐκείνων
αἱρουμένη
|
καὶ |
τέως
διὰ
τὸν
πρότερον
Καίσαρα, |
[4, 134] |
ὑπὲρ
ἅπαντας
τῇ
τε
πατρίδι
|
καὶ |
τῇ
ἡγεμονίᾳ
γενόμενον.
Ἃ
καὶ |
[4, 3] |
γὰρ
ὑπατεύειν
ἐς
τὸ
μέλλον
|
καὶ |
τῇ
πόλει
διὰ
τὰς
ἐν |
[4, 11] |
τοῦ
σώματος
καὶ
μυρίαις
Ἀττικαῖς
|
καὶ |
τῇ
τοῦ
δεσπότου
πολιτείᾳ.
Τὰ |
[4, 2] |
αὐτὸς
προελθὼν
διηρεύνα
τὴν
νῆσον
|
καὶ |
τῇ
χλαμύδι
κατέσειεν
ἥκειν
ἑκάτερον. |
[4, 121] |
τινα
τρόπον
ἄλλον
ἐπενόουν,
βιασόμενοι
|
καὶ |
τὴν
ἀγορὰν
ἀποκλείσοντες
τῶν
πολεμίων. |
[4, 63] |
καὶ
χρήματα
πολλὰ
τὰ
ἐκείνου
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
κατασκευὴν
ἐς
τὸν |
[4, 51] |
πολὺ
ὕστερον
καὶ
Συρίας
στρατηγόν·
|
καὶ |
τὴν
Ἀντωνίου
περὶ
Ἄκτιον
συμφορὰν |
[4, 127] |
ἀξίοις
τε
φανῆναι
τῶν
στρατηγῶν
|
καὶ |
τὴν
ἀπορίαν
ἐκφυγεῖν,
ὑπεραυξηθεῖσαν
ἐκ |
[4, 48] |
τὴν
ναῦν
ἐδείκνυεν
ὡς
ὁρωμένην
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα
ἔφραζε
καὶ
τὰ |
[4, 68] |
ἐξαίρετος
ἔς
τε
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τὴν
ἐν
αὐτῇ
τροφήν
τέ |
[4, 93] |
εἴδετε
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
ἄσυλον
|
καὶ |
τὴν
ἐσθῆτα
τὴν
ἱερὰν
ἐς |
[4, 107] |
ἀπόκρημνα,
Κασσίῳ
δὲ
τὸ
ἕλος
|
καὶ |
τὴν
θάλασσαν
ἐπὶ
τῷ
ἕλει· |
[4, 45] |
πύλαις
ὀχημάτων
τε
δημοσίων
ἐπέβη
|
καὶ |
τὴν
Ἰταλίαν
διώδευεν,
ἀποδεχομένων
αὐτὸν |
[4, 112] |
ἔξω
τοῦ
Κασσίου
στρατὸς
ἡσσᾶτο
|
καὶ |
τὴν
κατάληψιν
ἰδὼν
τοῦ
στρατοπέδου |
[4, 28] |
λόγον
ὑπονοούντων
λοχαγὸς
ἐπέγνω
διαθέων
|
καὶ |
τὴν
κεφαλὴν
ἀπέτεμε,
τὸ
δὲ |
[4, 43] |
τινα
πρεσβύτην
προοδεύοντα
προδραμὼν
ἀπέκτεινε
|
καὶ |
τὴν
κεφαλὴν
ἀπέτεμεν.
Ἐκπλαγέντων
δὲ |
[4, 22] |
γέφυραν
ἐτήρουν,
ἰδόντες
ἐπέδραμόν
τε
|
καὶ |
τὴν
κεφαλὴν
ἀπέτεμον.
Ἑτέρων
δὲ |
[4, 29] |
τότε
δὲ
καὶ
δωρούμενος
προεγράφη.
|
Καὶ |
τὴν
κεφαλὴν
ὁ
μὲν
Ἀντώνιός |
[4, 81] |
μὲν
νεανίαν
ἀπεδέξατο
τῆς
σιωπῆς
|
καὶ |
τὴν
μητέρα
τοῦ
πάθους
καὶ |
[4, 50] |
βουλεύσεως
ἐπὶ
Καίσαρι,
ἐδίωκε
δὲ
|
καὶ |
τὴν
μητέρα
τῷ
παιδὶ
συνεγνωκέναι· |
[4, 48] |
ἀνέθορέ
τε
ὡς
ἐς
δεσπότην
|
καὶ |
τὴν
ναῦν
ἐδείκνυεν
ὡς
ὁρωμένην |
[4, 107] |
τῶν
ἀμφὶ
τὸν
Νωρβανόν,
ἥσθη
|
καὶ |
τὴν
παρασκευὴν
ἐν
αὐτῇ
κατέλιπε |
[4, 69] |
βουλῆς
ἀρίστων
ἀνδρῶν
φευγόντων
τυραννίδα
|
καὶ |
τὴν
πατρίδα
ἐλευθερούντων,
ὦ
Ῥόδιοι |
[4, 100] |
προτέροις
ἀποδόντες
ἅπαντα,
ὅσα
ὑπεσχήμεθα,
|
καὶ |
τὴν
πίστιν
ὑμῶν
ἀμειψάμενοι
πλήθει |
[4, 76] |
μηδ'
ἐς
ὕλην
ἔχῃ
χρῆσθαι,
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
περιταφρεύσαντες
ἀπεμάχοντο
ἀπὸ |
[4, 135] |
Ῥωμαίοις
ἐλευθεροῦν,
ἐπιστρεφομένῳ
ξίφος
ἔδωκε
|
καὶ |
τὴν
σφαγὴν
ὑπέσχε.
~Καὶ
τῷδε |
[4, 111] |
στρατοπέδου,
τόν
τε
χάρακα
ἀνασπῶν
|
καὶ |
τὴν
τάφρον
ἐγχωννὺς
καὶ
τὸ |
[4, 47] |
τὰς
ὀθόνας
ἐνέδυ
τὰς
ποδήρεις
|
καὶ |
τὴν
τοῦ
κυνὸς
κεφαλὴν
ἐπέθετο |
[4, 46] |
τὰ
ὅπλα
ἀπερρίπτουν
καὶ
ὠλοφύροντο
|
καὶ |
τὴν
τύχην
ὡς
ἐπιβαροῦσάν
σφισιν |
[4, 76] |
ἐς
ἡμέραν
καὶ
νύκτα
ἐμέριζε,
|
καὶ |
τὴν
ὕλην
μακρόθεν,
ὥσπερ
ἐν |
[4, 109] |
τὸν
χάρακα
τοῖς
στεριφώμασιν
ἐπιτιθεὶς
|
καὶ |
τὴν
ὑπὸ
Ἀντωνίου
γεγενημένην
δίοδον |
[4, 127] |
παραυτίκα
ὀργὴ
τὸν
λογισμὸν
αὐτοῖς
|
καὶ |
τὴν
φύσιν
ἔσβεσεν.
Ἐπεμαντεύοντο
δὲ |
[4, 20] |
ἐκδιαπρίζων
ὑπὸ
ἀπειρίας·
ἀπέτεμε
δὲ
|
καὶ |
τὴν
χεῖρα,
ᾗ
τοὺς
κατὰ |
[4, 20] |
ἐν
ἀγορᾷ
προκαθημένῳ
τὴν
κεφαλὴν
|
καὶ |
τὴν
χεῖρα
μακρόθεν
ἀνέσειεν
ἐπιδεικνύς. |
[4, 37] |
οὐδ'
ἐπικρύπτουσα,
αἰδουμένων
ἐς
πολὺ
|
καὶ |
τήνδε
τῶν
λοχαγῶν
ὡς
μητέρα |
[4, 23] |
ἄνδρα,
ἕως
οἱ
σφαγεῖς
παρεγένοντο·
|
καὶ |
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρας
οἱ
μὲν |
[4, 44] |
αὐτὸν
ὁ
Λουκρήτιος
περιμείνας
τε
|
καὶ |
τῆς
ἑαυτοῦ
μερισάμενος
ἐσθῆτος,
ἧκε |
[4, 42] |
ἔμπλεως
καὶ
δύης
καὶ
ῥύπου
|
καὶ |
τῆς
ἐκ
τῶνδε
μεταμορφώσεως.
Ὡς |
[4, 71] |
πρώτην
ἡμέραν
ηὐλίσαντο
ἐν
Κνίδῳ
|
καὶ |
τῆς
ἐπιούσης
ἐπεφαίνοντο
τοῖς
ἀμφὶ |
[4, 131] |
παραδοὺς
τὸ
στρατόπεδον.
~Βροῦτος
δὲ
|
καὶ |
τῆς
ἐπιούσης
ὁρῶν
τὰς
ἐφεδρείας |
[4, 17] |
τριῶν
ἀνδρῶν
τῆς
τε
συμφρονήσεως
|
καὶ |
τῆς
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐπείξεως |
[4, 120] |
ἔργα
ἐπιμηχανησόμεθα
ἡμεῖς,
οὐ
μεμπτοὶ
|
καὶ |
τῆς
ἐχθὲς
ὁρμῆς
τε
καὶ |
[4, 84] |
τὰ
ἐν
Ῥώμῃ.
Αἱρεθεὶς
δὲ
|
καὶ |
τῆς
θαλάσσης
ἄρχειν,
καθὰ
ἦρχεν |
[4, 75] |
παρόντα
χρῆσθαι
καὶ
Μακεδονίας
ἄρχειν
|
καὶ |
τῆς
Ἰλλυρίδος
ἐπὶ
τῇ
Μακεδονίᾳ, |
[4, 120] |
τῆς
ὑμετέρας
νίκης
ἐπιδιδόναι
πρόθυμοι.
|
Καὶ |
τῆς
τοιαύτης
δ'
ὅμως
ζημίας |
[4, 103] |
ἠνυσμένα,
ὀψὲ
καὶ
τοῦ
χρόνου
|
καὶ |
τῆς
ὥρας
γεγονότων.
Ὧδε
δὲ |
[4, 23] |
φιλανδρίαν
ὑπεριδόντων,
ἑαυτὴν
ἀπέκτεινε
λιμῷ.
|
Καὶ |
τῆσδε
μὲν
ἐνθάδε
ἐπεμνήσθην,
ὅτι |
[4, 92] |
ἡμῖν
ὑπὲρ
ὑμῶν,
εἰ
δέοι.
|
Καὶ |
τί
μοι
καταλέγειν
τὰ
πολλά, |
[4, 71] |
Μύνδον
ὡς
προκαταπλήξοντες
τῷ
ἐπίπλῳ·
|
καί |
τί
που
καὶ
κούφως
εἶχον |
[4, 8] |
καὶ
φίλους
θέμενος
ἐπὶ
ἀρχὰς
|
καὶ |
τιμὰς
καὶ
δωρεὰς
προήγαγεν
ἀθρόως, |
[4, 43] |
αὐτόν,
ὁ
οἰκέτης
εἵπετο
συνεὶς
|
καί |
τινα
πρεσβύτην
προοδεύοντα
προδραμὼν
ἀπέκτεινε |
[4, 7] |
ὀλίγον
ἄλλων
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατόν.
|
Καί |
τις
προσετίθετο
τοῖς
πίναξιν
αἰεὶ |
[4, 63] |
δὲ
κωλῦσαί
τε
τὸν
πλοῦν
|
καὶ |
τίσασθαι
τῆς
γνώμης
τὴν
βασιλίδα |
[4, 113] |
δεσπότην,
ὑπέχοντα
τὴν
σφαγήν,
διεχρήσατο.
|
Καί |
τισιν
οὕτως
ἀποθανεῖν
δοκεῖ
Κάσσιον. |
[4, 114] |
ὧδε
τῆς
μάχης
γενέσθαι
συμπεσούσης,
|
καὶ |
Τιτίνιος
ὡς
βραδύνας
ἑαυτὸν
ἔκτεινε· |
[4, 129] |
σὺν
ἐπιστάσει,
τὴν
τύχην
ὁμοῦ
|
καὶ |
τὸ
ἀξίωμα
τἀνδρὸς
καὶ
ἀρετὴν |
[4, 43] |
μείζω,
μέχρι
χειρὸς
ἱκανῆς
ἐκράτησε
|
καὶ |
τὸ
Βρεττίων
ἔθνος
ἐχειρώσατο
καί, |
[4, 104] |
ἐκ
τῆς
βοῆς
ὑπονοήσας
ἐσκέψατο
|
καὶ |
τὸ
γιγνόμενον
ἰδὼν
ἐθαύμασε
μὲν |
[4, 111] |
τὴν
τάξιν
τὴν
δεδομένην
φυλασσούσῃ
|
καὶ |
τὸ
γιγνόμενον
ὡς
ἄλογον
καταπεπληγμένῃ. |
[4, 134] |
καὶ
τῇ
ἡγεμονίᾳ
γενόμενον.
Ἃ
|
καὶ |
τὸ
δαιμόνιον
αὐτοῖς
ἄρα
ἐνεμέσησε |
[4, 21] |
ναυαγίῳ·
οὕτω
ταῖς
τότε
συμφοραῖς
|
καὶ |
τὸ
δαιμόνιον
ἐπέκειτο.
Ἀρρούντιος
τὸν |
[4, 96] |
ἐς
ἀμοιβὰς
μείζονας.
Οὕτως
ἡμῖν
|
καὶ |
τὸ
δαιμόνιον,
ὡς
δίκαια
πράσσουσι, |
[4, 115] |
ἦγεν
ὁπλιτῶν
δύο
τέλη
Καίσαρι,
|
καὶ |
τὸ
διώνυμον
ἦν
αὐτῶν,
τὸ |
[4, 71] |
πελάγους.
Οἱ
δὲ
θαυμάσαντες
ἀντανήγοντο,
|
καὶ |
τὸ
ἔργον
ἦν
ἑκατέρωθεν
ἰσχύος |
[4, 112] |
ἰδὼν
τοῦ
στρατοπέδου
διεσκίδνατο
ἀκόσμως.
|
Καὶ |
τὸ
ἔργον
ἦν
ἐντελὲς
ἑκατέροις |
[4, 19] |
ἔκλαζον,
ἐπεγείροντες
ἀπὸ
τοῦ
ὕπνου,
|
καὶ |
τὸ
ἱμάτιον
ἀπέσυρον
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 14] |
τὰς
οἰκίας
τῶν
ἀναιρουμένων
διήρπαζον,
|
καὶ |
τὸ
κέρδος
αὐτοὺς
ἀπο
τῆς |
[4, 82] |
χρηματισάμενος
ὁμοίως
ἐς
Βροῦτον
ἐπανῄει.
|
Καὶ |
τὸ
κοινὸν
τὸ
Λυκίων
ἐς |
[4, 41] |
ἐξήγαγέ
τε
διὰ
τῶν
πυλῶν
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
μέχρι
Σικελίας
ἄγων |
[4, 100] |
ὑμῶν
ἀμειψάμενοι
πλήθει
δωρεῶν,
ἀμειψόμεθα
|
καὶ |
τὸ
μεῖζον
ἔργον
ἀξίως
αὐτοῦ |
[4, 62] |
παρόντων
ἐπανήγετο
δὶς
τῷ
Δολοβέλλᾳ·
|
καὶ |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἀγχώμαλοι
διεκρίθησαν |
[4, 54] |
καὶ
Βόκχῳ,
Μαυρουσίων
βασιλεῖ,
δεδώρητο·
|
καὶ |
τὸ
μέρος
ὁ
Σίττιος
τοῖς |
[4, 72] |
τῇ
Ῥόδῳ
τὸ
πεζὸν
ὁμοῦ
|
καὶ |
τὸ
ναυτικὸν
ἡσύχαζεν
ὡς
ἐνδωσόντων |
[4, 82] |
τοὺς
ἐλευθέρους
ἀπεδίδου
τῇ
πόλει
|
καὶ |
τὸ
ναυτικὸν
τὸ
Λυκίων
ἅμα |
[4, 111] |
ἀνασπῶν
καὶ
τὴν
τάφρον
ἐγχωννὺς
|
καὶ |
τὸ
οἰκοδόμημα
ὑπορύσσων
καὶ
τοὺς |
[4, 105] |
εὔφορον
πάνυ
καὶ
καλόν,
ἔνθα
|
καὶ |
τὸ
πάθος
τῇ
Κόρῃ
φασὶν |
[4, 106] |
ὑπολελειμμένου
διὰ
νόσον
ἐν
Ἐπιδάμνῳ,
|
καὶ |
τὸ
πεδίον
ἦν
ἐναγωνίσασθαι
καλὸν |
[4, 82] |
ἐκέλευε
περιπλεῖν
ἐς
Ἄβυδον,
ἔνθα
|
καὶ |
τὸ
πεζὸν
αὐτὸς
ἦγε
καὶ |
[4, 72] |
τι
φρούριον
ἐν
τῇ
περαίᾳ,
|
καὶ |
τὸ
πεζὸν
ἐς
τὴν
Ῥόδον |
[4, 4] |
ἑαυτοῦ
μόνου,
τὸ
στόμα
κατέσχε
|
καὶ |
τὸ
πνεῦμα,
ἕως
ἀπέθανεν.
~Οἱ |
[4, 80] |
μένας
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
ἐπέθεσαν
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
ἅψαντες
ἑαυτοὺς
ἐπικατέσφαξαν. |
[4, 25] |
κεκενωμένης
ἐπικλείσας
ἐνέπρησε
καὶ
ἀπώλετο,
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
πολλὰ
τῆς
πόλεως |
[4, 117] |
ἐπιτεταγμένους
αὐτῷ
μέχρι
τοῦ
στρατοπέδου·
|
καὶ |
τὸ
στρατόπεδον
αὐτὸ
εἵλετε
πρότερον |
[4, 119] |
μερίζονται,
ὡς
διώξαντές
τινας
ἡμῶν
|
καὶ |
τὸ
στρατόπεδον
διαρπάσαντες,
ἔργῳ
δὲ |
[4, 135] |
ὄντα.
Τὰ
δὲ
φρούρια
αὐτὰ
|
καὶ |
τὸ
στρατόπεδον
ἐδόθη
τοῖς
Καίσαρος |
[4, 110] |
ἐπέδραμον
καὶ
τρέψαντες
ἐδίωκον,
μέχρι
|
καὶ |
τὸ
στρατόπεδον
ἐξεῖλον,
ὃ
κοινὸν |
[4, 112] |
τὸ
λαιὸν
τῶν
πολεμίων
ἐτέτραπτο
|
καὶ |
τὸ
στρατοπεδον
ᾑρήκει,
Ἀντώνιός
τε |
[4, 113] |
ἀγγέλλων
Βροῦτον
ἐπὶ
θάτερα
νικᾶν
|
καὶ |
τὸ
στρατόπεδον
τῶν
πολεμίων
πορθεῖν. |
[4, 14] |
ἕκαστος
ἐς
τὸν
οἰκεῖον
ἐγίγνετο
|
καὶ |
τὸ
σφέτερον
κέρδος
τοῦ
πρὸς |
[4, 117] |
προθύμως,
εἰ
καὶ
χωρὶς
παραγγέλματος·
|
καὶ |
τὸ
τέταρτον
τέλος,
ὃ
περιώνυμον |
[4, 94] |
κατεκάλεσέ
τε
ἐκ
τῆς
φυγῆς
|
καὶ |
τὸ
τίμημα
αὐτῷ
τῶν
πατρῴων |
[4, 10] |
μᾶλλον
ἢ
ἀγνοοῦντας
ἔτι
συλλαβεῖν·
|
καὶ |
τόδε
δι'
ὑμᾶς,
ἵνα
μὴ |
[4, 10] |
τε
καὶ
πάντων
αἰτιωτάτους
ἀμυνούμεθα.
|
Καὶ |
τόδε
δι'
ὑμᾶς
οὐχ
ἧσσον |
[4, 134] |
αὐτὸν
ἔχοντα
ἀγορᾶς
καὶ
ναυκρατοῦντα,
|
καὶ |
τόδε
παθεῖν
ὑπὸ
τῶν
οἰκείων |
[4, 100] |
πολεμίους
λιμῷ.
Τοσάδε
μὲν
ὑμῖν
|
καὶ |
τοιάδε
ἐστίν,
ὦ
συστρατιῶται,
παρ' |
[4, 134] |
καὶ
φιλοσοφήσας
οὐκ
ἀγεννῶς.
~Ἀλλὰ
|
καὶ |
τοιοῖσδε
οὖσιν
αὐτοῖς
ἀντίθετον
ἐς |
[4, 90] |
τοῦ
βήματος
τοῦδε
ὁρᾶτε
τοσούσδε
|
καὶ |
τοιούσδε
ἄνδρας
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς. |
[4, 36] |
ὕστερον,
ἐμοί
τε
ἥδιον
εἰπεῖν
|
καὶ |
τοῖς
ἀκούουσιν
ὠφελιμώτερον
ἐς
μηδὲν |
[4, 74] |
πλήθει
τῶν
χρημάτων
ἐπέταττεν
ὅμως
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ἔθνεσι
τῆς
Ἀσίας |
[4, 129] |
φεύγουσι
καὶ
τοῖς
ἔτι
συνεστῶσι
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
στρατοπέδοις
αὐτῶν,
ὁρμῇ |
[4, 5] |
εἰσφοραῖς
τετρυμένης
ἀποροῦντες·
δι'
ἃ
|
καὶ |
τοῖς
δημόταις
καὶ
ταῖς
γυναιξὶ |
[4, 17] |
ὅσον
ἔχρῃζε,
τὴν
κεφαλὴν
ἀπέτεμε
|
καὶ |
τοῖς
ἔνδον
αὖθις
ἐκέλευεν
ἀτρεμεῖν, |
[4, 129] |
πᾶσιν
ἐνέπιπτε,
τοῖς
τε
φεύγουσι
|
καὶ |
τοῖς
ἔτι
συνεστῶσι
καὶ
τοῖς |
[4, 123] |
μισθοφόρων,
οἷς
ἐστιν
αἰεί,
καθὰ
|
καὶ |
τοῖς
εὐχερέσιν
οἰκέταις
ἐς
ἑτέρους |
[4, 118] |
χιλίας
ἑκάστῳ
στρατιώτῃ
δραχμὰς
ἐπιδίδωμι
|
καὶ |
τοῖς
ἡγεμόσιν
ὑμῶν
ἀνὰ
λόγον. |
[4, 25] |
τὴν
οἰκίαν
τῷ
τε
δήμῳ
|
καὶ |
τοῖς
θεράπουσιν
ἐκφορεῖν,
ὅσα
θέλοιεν, |
[4, 54] |
καὶ
Ἰβηρίας
ἐς
Λιβύην
διέπλευσε
|
καὶ |
τοῖς
Λιβύων
βασιλεῦσι
πολεμοῦσιν
ἀλλήλοις |
[4, 11] |
δεσπότου
πολιτείᾳ.
Τὰ
δ'
αὐτὰ
|
καὶ |
τοῖς
μηνύουσιν
ἔσται.
Καὶ
τῶν |
[4, 47] |
ἐφύλασσον,
σιδηροφοροῦντές
τε
ὑπὲρ
αὐτοῦ
|
καὶ |
τοῖς
οἰκέταις
ἀπειλοῦντες
καὶ
τοὺς |
[4, 135] |
θεράπουσιν
ἐντειλάμενος
ἐπέσκηψε
τῇ
γυναικὶ
|
καὶ |
τοῖς
παισί,
περὶ
ὧν
ἐβούλετο, |
[4, 111] |
ταῖς
ὑπωρυχίαις
ἐσῆλθον,
οἱ
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
πεπτωκόσιν
ἐπανέβαινον.
Καὶ
πάντα |
[4, 36] |
οἳ
πάντας
ἐς
αὐτὸν
ἐκάλουν,
|
καὶ |
τοῖς
περισῴζουσιν
αὐτοὺς
ἐλευθέροις
τε |
[4, 116] |
γῆν.
Πολὺ
δ'
ἦν,
ὃ
|
καὶ |
τοῖς
πολεμίοις
ἑαυτὸ
ἐπέτρεπεν,
ὑπὸ |
[4, 32] |
ὄντων,
ἢ
τιμησαμέναις
κακῶς
ἐπιτίμια
|
καὶ |
τοῖς
ταῦτα
μηνύουσιν
ἐλευθέροις
τε |
[4, 37] |
ὁμοῦ
κατακάνῃς·
τὰ
γὰρ
ὅμοια
|
καὶ |
τοῖς
ὑποδεδεγμένοις
ἐπικεκήρυκται.
ὁ
δὲ |
[4, 126] |
πολεμίων
τείχη
καὶ
σώματα,
ἃ
|
καὶ |
τόλμαις
ἐνδίδωσι
καὶ
σιδήρῳ
καὶ |
[4, 137] |
αὐτὸ
ἦσαν
ἀλλήλοις.
Οὐδὲ
ὁρμῇ
|
καὶ |
τόλμῃ
τοσῇδέ
τινες
ἐχρήσαντο
ἐν |
[4, 41] |
ὑπονοήσαντος
ἢ
ἐνυβρίσαντος,
οἷόν
που
|
καὶ |
τὸν
Αἰνείαν
γράφουσιν
αἰδέσιμον
τοῖς |
[4, 58] |
Βιθυνίας
μετὰ
τριῶν
τελῶν
ἄλλων,
|
καὶ |
τὸν
Βάσσον
ἐπολιόρκουν
ὁμοῦ
πάντες |
[4, 122] |
τῶν
ἐχθρῶν
ἀνέβαινον
μετὰ
βοῆς
|
καὶ |
τὸν
Βροῦτον
ἐκάλουν
ἐς
μάχην, |
[4, 46] |
ἔπεισε
καὶ
ἐσκεύασεν
ὡς
ὁπλίτας
|
καὶ |
τὸν
δεσπότην
ὡς
λοχαγὸν
ἐξήγαγε· |
[4, 36] |
σημεῖά
τε
ἀνίσχουσαι
τοῖς
ἀλωμένοις,
|
καὶ |
τὸν
ἐντυγχάνοντα
περισῳζουσαι.
Αὐτός
τε |
[4, 81] |
ἡ
πόλις
εἶχε,
συνενεγκὼν
ἐκέλευε
|
καὶ |
τὸν
ἰδιωτικὸν
ἑκάστους
ἐσφέρειν
ὑπὸ |
[4, 73] |
καὶ
δημοσίοις,
πάντα
συλήσας
ἐκέλευσε
|
καὶ |
τὸν
ἰδιωτικὸν
ἐκφέρειν
τοὺς
κεκτημένους |
[4, 72] |
Φάννιον
ἀπὸ
τῆς
γῆς
ἐνοχλοῦντας
|
καὶ |
τὸν
Κάσσιον
τοῖς
πρὸς
θαλάσσῃ |
[4, 126] |
σοβαρώτερον
ἔτι
οἵδε
ἐπέσπερχον
αὐτοὺς
|
καὶ |
τὸν
λιμὸν
οὐκ
ἐπέκρυπτον
ὡς |
[4, 28] |
παθεῖν.
Ἀπιστούντων
δὲ
τῶν
Μιντουρναίων
|
καὶ |
τὸν
λόγον
ὑπονοούντων
λοχαγὸς
ἐπέγνω |
[4, 129] |
ἐθηρεύσατε,
ὅσῳ
κρείττων
ἐχθροῦ
φίλος.
|
Καὶ |
τὸν
Λουκίλιον
τότε
μέν
τινι |
[4, 55] |
ἀρτώμενον
αὐτοῦ
κτεῖναί
τε
πολλοὺς
|
καὶ |
τὸν
λόφον
περικυκλῶσαι.
Ὁρῶν
δὲ |
[4, 20] |
ἐπιδεικνύς.
Ὁ
δὲ
ἥσθη
μάλιστα
|
καὶ |
τὸν
λοχαγὸν
ἐστεφάνωσε
καὶ
πλέοσι |
[4, 41] |
πολεμίοις
γενέσθαι
φέροντα
τὸν
πατέρα.
|
Καὶ |
τὸν
νεανίαν
ὁ
δῆμος
ἐπαινῶν |
[4, 47] |
ἔνθα
Ἀντώνιος,
ὅτε
διοδεύοι,
κατήγετο·
|
καὶ |
τὸν
Οὐάρρωνα
οὐδεὶς
ἔνδον
ὄντα |
[4, 48] |
Οἱ
δὲ
ἐπίστευον
ἅπασιν
ἤδη,
|
καὶ |
τὸν
Οὐεργίνιον
ἀξιοῦντα
σφᾶς
περιμένειν, |
[4, 21] |
τοὺς
σφαγέας
μετεπέμψατο.
Συνέβη
δὲ
|
καὶ |
τὸν
παῖδα
ἀπολέσθαι
ναυαγίῳ·
οὕτω |
[4, 18] |
στρατιῶταί
τι
προσκρούσαντες
ἔκτειναν,
οἳ
|
καὶ |
τὸν
πατέρα
ἀνῃρήκεσαν.
Θουράνιος
δὲ |
[4, 113] |
σκηνὴν
ὑποχωρῆσαι
μετὰ
τοῦ
Πινδάρου
|
καὶ |
τὸν
Πίνδαρον
οὐκέτι
φανῆναι.
Διὸ |
[4, 26] |
παρά
του
τῶν
στρατιωτῶν
ξίφος
|
καὶ |
τὸν
προδότην
μόνον
ἀποκτείνας
ἑαυτὸν |
[4, 104] |
ἄγεσθαι.
Καὶ
ἀθύμουν
καὶ
ἐβόων
|
καὶ |
τὸν
Ῥασκούπολιν,
ὅτε
ἴδοιεν
περιθέοντα |
[4, 88] |
ἐς
τὸν
Μέλανα
κόλπον
ἀφίκοντο.
|
Καὶ |
τὸν
στρατὸν
ἐξετάζουσιν
αὐτοῖς
ἐγένοντο |
[4, 76] |
καὶ
σκεπαστήρια
τῶν
ἐργαζομένων
προυτίθει
|
καὶ |
τὸν
στρατὸν
ἐς
ἡμέραν
καὶ |
[4, 21] |
τὸν
ἄνδρα
θάψειε·
πυθομένη
δὲ
|
καὶ |
τὸν
υἱὸν
ὑπὸ
τῆς
θαλάσσης |
[4, 7] |
ἐς
ἔρευναν
πάντας
τὰ
ἴδια.
|
Καὶ |
τὸν
ὑποδεξάμενον
ἢ
κρύψαντα
ἢ |
[4, 109] |
θαλάσσης,
κόπτων
ὁμοίως
καὶ
γεφυρῶν
|
καὶ |
τὸν
χάρακα
τοῖς
στεριφώμασιν
ἐπιτιθεὶς |
[4, 122] |
ἤδη,
μᾶλλον
ἐδεδοίκεσαν
αὐτά
τε
|
καὶ |
τὸν
χειμῶνα
προσιόντα
ὡς
ἐν |
[4, 21] |
ἔπεισεν
ὡς
νέον
περισῴζειν
ἑαυτόν.
|
Καὶ |
τόνδε
μὲν
ἡ
μήτηρ
ἐπὶ |
[4, 134] |
πρὸ
τῶν
πυλῶν
αἰθίοψ
ὑπήντησε·
|
καὶ |
τόνδε
μὲν
ὡς
οἰώνισμα
φαῦλον |
[4, 36] |
ἢ
ἐς
Λιβύην
ἐπὶ
Κορνιφίκιον,
|
καὶ |
τόνδε
τῆς
δημοκρατίας
μεταποιούμενον·
ὁ |
[4, 99] |
δαψιλεῖ
καὶ
δύο
τέλεσι
στρατοῦ
|
καὶ |
τοξόταις
αἰεὶ
διαπλέοντες
ἐνοχλοῦσι
πολλά, |
[4, 75] |
καὶ
ἱππέων
πλῆθος
καὶ
ψιλοὺς
|
καὶ |
τοξότας,
καὶ
τοὺς
Μακεδόνας
ἐπαινῶν |
[4, 86] |
ἄλλων
πεντήκοντα
καὶ
τέλους
ἑτέρου
|
καὶ |
τοξοτῶν
ἐπέμφθη·
ὡς
γὰρ
οὐκ |
[4, 74] |
μετά
τε
ὁπλιτῶν
ἀρίστου
τέλους
|
καὶ |
τοξοτῶν
τινων
ἐπὶ
νεῶν
ἑξήκοντα |
[4, 102] |
ναυτικοῦ
καὶ
τέλους
ὁπλιτῶν
ἑνὸς
|
καὶ |
τοξοτῶν
τινων
τὴν
ἀκτὴν
περιπλεῖν |
[4, 89] |
ἐπὶ
τοῦ
Μέλανος
κόλπου
διεκρίθη,
|
καὶ |
τοσῇδε
ἐχώρουν
ἐπὶ
τὸ
ἔργον, |
[4, 16] |
σμικρῷ
βασιλείῳ,
ἀλλὰ
τὴν
δυνατωτάτην
|
καὶ |
τοσούτων
ἐθνῶν
καὶ
γῆς
καὶ |
[4, 33] |
αὐτῇ
τῇ
πόλει,
Καρχηδονίων
ἐνοχλούντων.
|
Καὶ |
τότε
δὲ
ἐσήνεγκαν
ἑκοῦσαι,
καὶ |
[4, 86] |
ἐφήδρευεν
ἐπανιούσαις
κεναῖς.
Αἱ
δὲ
|
καὶ |
τότε,
καὶ
αὖθις
ἕτερον
στρατὸν |
[4, 5] |
ἐς
τὴν
ἀναίρεσιν
ἀντιδιδόντες
ἀλλήλοις
|
καὶ |
τότε
καὶ
ὕστερον.
Προσκατελέγοντο
γὰρ |
[4, 72] |
μὲν
αὖθις
εὐθαρσῶς,
δύο
δὲ
|
καὶ |
τότε
ναῦς
ἀποβαλόντες
συνεκλείσθησαν.
Καὶ |
[4, 16] |
ἀξιώσει
τε
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν
|
καὶ |
τοῦ
ἑνὸς
αὐτῶν
μάλιστα
ἀρετῇ |
[4, 64] |
ἐκ
Συρίας
ἐπανιὼν
ᾤκτειρέ
τε
|
καὶ |
τοῦ
λοιποῦ
τῶν
ἐσφορῶν
ἀπέλυσε. |
[4, 20] |
αὑτὸν
ἀνελεῖν·
τὰ
δὲ
ἐναντία
|
καὶ |
τοῦ
παιδὸς
ἱκετεύοντος,
οἱ
σφαγεῖς |
[4, 110] |
τοῦ
Κασσίου,
μεταξὺ
τοῦ
ἕλους
|
καὶ |
τοῦ
στρατοπέδου,
σιδήρια
φέρων
καὶ |
[4, 111] |
τὸ
μεταξὺ
τοῦ
τε
ἕλους
|
καὶ |
τοῦ
στρατοπέδου,
τόν
τε
χάρακα |
[4, 38] |
καὶ
Κασσίου
περὶ
Θρᾴκην
πεσόντων
|
καὶ |
τοῦ
στρατοῦ
πολλοῦ
τε
ἔτι |
[4, 55] |
μάχην
καὶ
πεσόντος
τοῦ
Οὐεντιδίου
|
καὶ |
τοῦ
στρατοῦ
φεύγοντος
ὑπ'
ἀναρχίας, |
[4, 104] |
καὶ
δίψους,
ἐπιλιπόντος
ἤδη
τι
|
καὶ |
τοῦ
ὕδατος,
ὃ
ἐπήγοντο,
ἀνέφερον, |
[4, 103] |
καὶ
ἀνακυκλεύειν
τὰ
ἠνυσμένα,
ὀψὲ
|
καὶ |
τοῦ
χρόνου
καὶ
τῆς
ὥρας |
[4, 55] |
πλέονι
στρατῷ,
βοηθήσων
τῷ
Λαιλίῳ·
|
καὶ |
τοῦδε
μὲν
ὁ
Σέξστιος
ὄπισθεν |
[4, 68] |
διατριβὴν
καὶ
ἑστίαν,
ἣν
ᾤκησας,
|
καὶ |
τοὐμὸν
διδασκαλεῖον
αὐτὸ
καὶ
ἐμέ, |
[4, 92] |
πολῖται,
ἐς
εὐδαιμονίαν
ἄκραν
ὑπερήγαγε
|
καὶ |
τοὺς
ἀξίους
ἐτίμησε,
καὶ
οἱ |
[4, 46] |
ὁδὸν
διελόμενοι
τοὺς
δεσμώτας
ἐξέλυον
|
καὶ |
τοὺς
ἀποδράντας
συνέλεγον,
μέχρι
χειρὸς |
[4, 35] |
οἰκίας
οὐδὲν
ὑπαιτίων
διαφοροῦντες.
Ὥστε
|
καὶ |
τοὺς
ἄρχοντας
προγράψαι
τῶν
ὑπάτων |
[4, 93] |
ἱερὰν
καὶ
ἄσυλον
ἀπεφήνατε,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
ἀσύλους
εἴδετε
τὴν
ἀρχὴν |
[4, 27] |
Αἰμίλιον
γνωρίσας
Σὺ
κἀκεῖνος
εἶπε
|
καὶ |
τοὺς
δύο
ἀπέκτεινε.
Κίλλων
δὲ |
[4, 111] |
ἐγχωννὺς
καὶ
τὸ
οἰκοδόμημα
ὑπορύσσων
|
καὶ |
τοὺς
ἐν
ταῖς
πύλαις
καταφονεύων |
[4, 129] |
κρημνοὺς
περιστάντες
τοὺς
ἐκφεύγοντας
ἐκυνηγέτουν
|
καὶ |
τοὺς
ἐντὸς
ἐφρούρουν.
Οἱ
δὲ |
[4, 117] |
ἐπεπίστευτο
τὸ
κέρας,
διεφθείρατε
ἅπαν
|
καὶ |
τοὺς
ἐπιτεταγμένους
αὐτῷ
μέχρι
τοῦ |
[4, 62] |
ἱερὰ
καὶ
τὰ
κοινὰ
ἐσύλα
|
καὶ |
τοὺς
ἐπιφανεῖς
ἐκόλαζε
καὶ
τοὺς |
[4, 79] |
ἀνέῳξαν,
ἣ
προεσταύρωτο
πυκνοτάτοις
σταυροῖς,
|
καὶ |
τοὺς
εὐτολμοτάτους
αἰωρουμένους
ὑπὲρ
τὰ |
[4, 46] |
καὶ
Ἀρρούντιος
ὑποκριθέντες
εἶναι
λοχαγοὶ
|
καὶ |
τοὺς
θεράποντας
ἐς
στρατιώτας
σκευάσαντες, |
[4, 45] |
εἰς
στρατηγοῦ
σχῆμα
κοσμήσας
ἑαυτὸν
|
καὶ |
τοὺς
θεράποντας
ἐς
ὑπηρέτας
σκευάσας |
[4, 5] |
συνέγραφον,
τούς
τε
δυνατοὺς
ὑφορώμενοι
|
καὶ |
τοὺς
ἰδίους
ἐχθροὺς
καταλέγοντες,
οἰκείους |
[4, 3] |
στρατῷ
διέγραφον,
ἔδοξε
δὲ
σφίσι
|
καὶ |
τοὺς
ἰδίους
ἐχθροὺς
προανελεῖν,
ἵνα |
[4, 54] |
συμμαχίας
ἔς
τε
Ἀραβίωνα
βασιλέα
|
καὶ |
τοὺς
καλουμένους
Σιττιανούς,
οἳ
ἀπὸ |
[4, 128] |
καὶ
παρεκάλουν
πονοῦντας
ἔτι
προσπονῆσαι
|
καὶ |
τοὺς
κεκμηκότας
ἐνήλλασσον,
ὥστε
ὁ |
[4, 112] |
ἀλλήλων
ἠγνόουν,
μέχρι
ποτὲ
ἐπύθοντο
|
καὶ |
τοὺς
λοιποὺς
ἀνεκάλουν.
Οἱ
δὲ |
[4, 62] |
ἐσύλα
καὶ
τοὺς
ἐπιφανεῖς
ἐκόλαζε
|
καὶ |
τοὺς
λοιποὺς
ἐσφοραῖς
βαρυτάταις
ἐξέτρυχε, |
[4, 75] |
πλῆθος
καὶ
ψιλοὺς
καὶ
τοξότας,
|
καὶ |
τοὺς
Μακεδόνας
ἐπαινῶν
ἐς
τὸν |
[4, 67] |
καὶ
πρὸς
βασιλέας,
ἄλλους
τε
|
καὶ |
τοὺς
μάλιστα
ἀμάχους
δόξαντας
εἶναι, |
[4, 116] |
δὲ
καὶ
τῶν
τριήρων
ἑπτακαίδεκα.
|
Καὶ |
τοὺς
μὲν
ἄνδρας
οἱ
περὶ |
[4, 27] |
παρὰ
τὸ
σύνηθες
ἑνὶ
ἀνδρί,
|
καὶ |
τοὺς
μὲν
φέροντας
οὐχ
ὑπονοούντων, |
[4, 63] |
Αἴγυπτον
ἐκ
τῶν
ἐλπίδων
μεθίει
|
καὶ |
τοὺς
Παρθυαίων
ἱπποτοξότας
ἀπέπεμπε
τιμήσας |
[4, 56] |
Ὁ
δὲ
Σέξστιος
Ἀραβίωνα
μὲν
|
καὶ |
τοὺς
Σιττιανοὺς
ἐδωρεῖτο
πολλοῖς
λαφύροις, |
[4, 47] |
αὐτοῦ
καὶ
τοῖς
οἰκέταις
ἀπειλοῦντες
|
καὶ |
τοὺς
στρατιώτας
ἀπερύκοντες
ἀπὸ
τῶν |
[4, 98] |
ἀκινδύνως
ἅπασι
τὰ
ὅπλα
καταθέσθαι
|
καὶ |
τοὺς
στρατοὺς
πάντας
ἀποδοῦναι
τῇ |
[4, 21] |
ἀγνοίας,
τὸν
υἱὸν
συνειλῆφθαι,
ἐπανῆλθε
|
καὶ |
τοὺς
σφαγέας
μετεπέμψατο.
Συνέβη
δὲ |
[4, 75] |
καὶ
ἐνεχείρισε
Βρούτῳ,
ἐνεχείρισε
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
τοῦ
ἀνδρὸς
θησαυρούς.
Ὁ |
[4, 95] |
καὶ
οἰκετῶν.
Ἐς
τοσοῦτον
ἤδη
|
καὶ |
τοὺς
τρόπους
ἡ
πόλις
ἐπιτέτριπται. |
[4, 9] |
πολέμου,
ὅτε
πολεμίους
ἡμᾶς
τε
|
καὶ |
τοὺς
ὑφ'
ἡμῖν
στρατοὺς
ἐψηφίζοντο |
[4, 80] |
καὶ
σπονδὰς
περιέπεμπεν.
Οἱ
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
φέροντας
ἔβαλλον
καὶ
τὰ |
[4, 25] |
πρὸς
Πομπήιον,
κρατοῦντά
τε
αὐτῆς
|
καὶ |
τοὺς
φεύγοντας
ὑποδεχόμενον,
ἐπέρασεν.
Εἶτα |
[4, 18] |
τῷ
παιδὶ
μετιόντι
ταμιείαν
συμπεριθέοντα
|
καὶ |
τοὺς
ψηφιουμένους
παρακαλοῦντα,
οἵ
τε |
[4, 34] |
ἱερέα
καὶ
πανταεθνῆ,
μηδενὸς
ἀφιεμένου,
|
καὶ |
τούσδε
μεθ'
ὁμοίου
φόβου
τῶν |
[4, 111] |
ἤδη
τὸ
διατείχισμα.
Τρεψάμενοι
δὲ
|
καὶ |
τούσδε
σὺν
ὁρμῇ
βιαίῳ
καὶ |
[4, 36] |
γιγνομένων
ὕστερον,
οὐ
συνέθετο,
πρὶν
|
καὶ |
τούσδε
τοὺς
εἰς
αὐτὸν
διαφυγόντας |
[4, 14] |
δ'
οἰκείοις
σφᾶς
ἐπέτρεπον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τούσδε
τῶν
σφαγέων
μᾶλλον
ἐδεδοίκεσαν, |
[4, 32] |
ἀρκέσειν,
ἐνέδει
μυριάδων
ἔτι
δισμυρίων.
|
~Καὶ |
τοῦτο
ἐς
τὸν
δῆμον
εἰπόντες |
[4, 76] |
χρυσίου
τι
πλῆθος
καὶ
ἀργύρου.
|
~Καὶ |
τοῦτο
μὲν
ἔκοπτε
καὶ
νόμισμα |
[4, 87] |
τῆς
Ἀσίας
τὴν
γνώριμον
ὁδόν.
|
Καὶ |
τοῦτο
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
Κάσσιον, |
[4, 83] |
Καρρίναν
ἐκπολεμήσοντα
Πομπήιον.
Ὁ
δὲ
|
καὶ |
τούτῳ,
κουφότερος
ὤν,
ἐπεφαίνετο
ἄφνω |
[4, 71] |
ἐπανῆλθον
ἐς
Μύνδον,
ἐπεσκευάζοντο
δὲ
|
καὶ |
τούτων
αἱ
πλέονες
βλαβεῖσαι.
~Τοῦτο |
[4, 131] |
εἰμὶ
τῇ
πατρίδι
χρήσιμος,
ὧδε
|
καὶ |
τούτων
ἐχόντων,
ἐκάλει
Στράτωνα
τὸν |
[4, 85] |
καὶ
χρήμασιν
ὁ
Πομπήιος
ἐπῆρτο.
|
Καὶ |
τούτων
ὁ
Καῖσαρ
ἐπήκοος
ὢν |
[4, 110] |
τεταγμένῳ
μάλιστα
κατὰ
σφᾶς
ἐπέδραμον
|
καὶ |
τρέψαντες
ἐδίωκον,
μέχρι
καὶ
τὸ |
[4, 66] |
καθεῖλκον
τὰς
ἀρίστας
σφῶν
τρεῖς
|
καὶ |
τριάκοντα.
Καὶ
τάδε
πράσσοντες
ἔπεμπόν |
[4, 87] |
δὴ
ναυσί
τε
μακραῖς
ἑκατὸν
|
καὶ |
τριάκοντα
καὶ
ὑπηρετικαῖς
πλέοσι
καὶ |
[4, 115] |
δ'
αὐτοῖς
καὶ
Ἀηνόβαρβος
ἑκατὸν
|
καὶ |
τριάκοντα
μακραῖς
ὑπήντων.
Καὶ
αὐτοὺς |
[4, 107] |
Θάσου,
οἱ
δὲ
ἀπὸ
πεντήκοντα
|
καὶ |
τριακοσίων
ἐξ
Ἀμφιπόλεως.
Ἐδόκει
γε |
[4, 115] |
τέσσαρας
καὶ
ἕτερον
πλῆθος
ἐπειλεγμένον·
|
καὶ |
τριήρεις
αὐτοὺς
παρέπεμπον
ὀλίγαι.
Μοῦρκος |
[4, 36] |
καὶ
στρογγύλα
ὑπήντα
τοῖς
πλέουσι,
|
καὶ |
τριήρεις
τους
αἰγιαλοὺς
ἐπέπλεον,
σημεῖά |
[4, 71] |
οἱ
Ῥοδίων
ἡγούμενοι,
ταῖς
τριάκοντα
|
καὶ |
τρισὶ
ναυσὶν
ἀνήγοντο
ἐπὶ
Κάσσιον |
[4, 8] |
ὑπὸ
ὄψεσι
θεῶν,
κατέκανον
εἴκοσι
|
καὶ |
τρισὶ
σφαγαῖς
ἐνυβρίσαντες,
οἱ
πολέμῳ |
[4, 108] |
Καίσαρι
μὲν
καὶ
Ἀντωνίῳ
μύριοι
|
καὶ |
τρισχίλιοι,
Βρούτῳ
δὲ
καὶ
Κασσίῳ |
[4, 128] |
καί,
τῶν
ἐπιτεταγμένων
σφίσι
δευτέρων
|
καὶ |
τρίτων
συνυποχωρούντων,
μισγόμενοι
πάντες
ἀλλήλοις |
[4, 13] |
πῃ
συνελαμβάνετο,
ἀνδρολήψια
αἰφνίδια
πολλὰ
|
καὶ |
τρόποι
τῶν
φόνων
ποικίλοι
τῶν |
[4, 32] |
περιστήσετε
ἐς
ἀπρέπειαν
ἀναξίαν
γένους
|
καὶ |
τρόπων
καὶ
φύσεως
γυναικείας.
Εἰ |
[4, 136] |
Θάσῳ
χρήματά
τε
καὶ
ὅπλα
|
καὶ |
τροφαὶ
δαψιλεῖς
καὶ
ἄλλη
παρασκευὴ |
[4, 43] |
εἴς
τι
σπήλαιον
ἀναπαύσας
εἰργάζετο
|
καὶ |
τροφὰς
αὐτῷ
συνέλεγεν,
ὡς
ἐδύνατο. |
[4, 118] |
ἀφορῶν,
ἣ
τοσαύτας
ἡμῖν
ὑπηρεσίας
|
καὶ |
τροφὰς
ἐπιπέμπουσα
δίδωσιν
ἀκινδύνου
νίκης |
[4, 68] |
πολεμίοις
ἰσχύουσιν,
οὐ
παρὰ
φίλοις
|
καὶ |
τροφεῦσιν;
Φείδου
δὲ
ἐπὶ
τοῖς |
[4, 97] |
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
ὑπὲρ
δυναστείας
|
καὶ |
τυραννίδος,
ἣν
ἐν
ταῖς
προγραφαῖς |
[4, 43] |
δὲ
οἱ
θεράποντες
σὺν
εὐνοίᾳ
|
καὶ |
τύχῃ
πάντα
τὸν
τῆς
προγραφῆς |
[4, 16] |
τοῦ
ἑνὸς
αὐτῶν
μάλιστα
ἀρετῇ
|
καὶ |
τύχῃ,
τὴν
ἀρχὴν
συστησαμένου
τε |
[4, 132] |
ὅπου
καὶ
ζῶντα
τῆς
ἀρετὴς
|
καὶ |
τύχης
ἐθαύμαζε
καὶ
ἀποθανόντα
ἔθαπτε |
[4, 68] |
γένους
ἕνεκα
καὶ
ἀξιώσεως
ἡμῶν
|
καὶ |
τύχης
ἐς
τὸ
νῦν
ἀδουλώτου |
[4, 19] |
κατέγνωστο
μὲν
ἅμα
τῷ
παιδὶ
|
καὶ |
τῷ
ἀδελφῷ
καὶ
τῷ
παιδὶ |
[4, 98] |
στρατευσόμενοι
Ῥωμαίων
τῇ
τε
βουλῇ
|
καὶ |
τῷ
δήμῳ
μόνοις
ὑπὲρ
ἐλευθερίας. |
[4, 110] |
καταλάβοιεν.
Ἀρξάμενοι
δ'
ἅπαξ
ἔργου
|
καὶ |
τῷ
Καίσαρος
στρατῷ
τεταγμένῳ
μάλιστα |
[4, 91] |
τούτοις
προετιμώμεθα,
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
|
καὶ |
τῷ
κόσμῳ
τῆς
πολιτείας,
ὧν |
[4, 19] |
τῷ
παιδὶ
καὶ
τῷ
ἀδελφῷ
|
καὶ |
τῷ
παιδὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
καὶ |
[4, 74] |
ἡδόμενος
τῇ
ταχυεργίᾳ
τῆς
ἁλώσεως
|
καὶ |
τῷ
πλήθει
τῶν
χρημάτων
ἐπέταττεν |
[4, 105] |
ἅρμα
τὸν
ζυγὸν
ἄξαι
λέγουσι
|
καὶ |
τῷ
ποταμῷ
γενέσθαι
τὸ
ὄνομα. |
[4, 10] |
δεινὰ
πάσχειν,
ἀνάγκη
δέ
τι
|
καὶ |
τῷ
στρατῷ
γενέσθαι
παραμύθιον
ὑβρισμένῳ |
[4, 136] |
ἔδωκε
καὶ
τὴν
σφαγὴν
ὑπέσχε.
|
~Καὶ |
τῷδε
μὲν
ἡ
σκηνὴ
τάφος |
[4, 117] |
δὲ
ἐκείνων
ἅπαντα
ἔχομεν,
ὡς
|
καὶ |
τῷδε
τὴν
ἐπίκτησιν
τῆς
βλάβης |
[4, 18] |
αἰτήσαιτο
παρὰ
Ἀντωνίου.
Συνέβη
δὲ
|
καὶ |
τῷδε
τὴν
οὐσίαν
ἐς
αἰσχρὰ |
[4, 27] |
τοῖς
δικαστηρίοις
μετὰ
στρατιᾶς
ἐφεστῶτος
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
δικαστῶν
κρύφα
τὴν |
[4, 106] |
Βροῦτος
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
βορείου.
|
Καὶ |
τῶν
ἀμφὶ
τὸν
Νωρβανὸν
ὑποχωρούντων |
[4, 75] |
ἀμφὶ
Λυκίαν
καὶ
Βροῦτον,
μικρὰ
|
καὶ |
τῶν
ἀμφὶ
τοῦτον
ἐς
ὑπόμνησιν |
[4, 34] |
τὰ
δρώμενα
τοῖς
ἄρχουσιν
ἐξετάσουσι,
|
καὶ |
τῶν
ἀνδρῶν
στρατευομένων
αὐταὶ
οὐδὲ |
[4, 133] |
τε
ἐπολέμησαν
ἔθνεσι
καὶ
πόλεσι
|
καὶ |
τῶν
ἀντιστασιωτῶν
πολλοῖς
καὶ
κατώρθουν. |
[4, 138] |
μετὰ
Βροῦτον
ὑπό
τε
Πομπηίου
|
καὶ |
τῶν
διαφυγόντων
Κασσίου
καὶ
Βρούτου |
[4, 32] |
ὠσάμεναι,
διισταμένων
τοῦ
τε
δήμου
|
καὶ |
τῶν
δορυφόρων,
ἔλεγον,
Ὁρτησίας
ἐς |
[4, 57] |
Κάσσιόν
τε
καὶ
Βροῦτον,
μικρὰ
|
καὶ |
τῶν
εἰρημένων
ἀναλαβόντι
ἐς
ὑπόμνημα, |
[4, 128] |
σύνταξις
ἤδη
παρελέλυτο,
ὀξύτερον
ὑπεχώρουν
|
καί, |
τῶν
ἐπιτεταγμένων
σφίσι
δευτέρων
καὶ |
[4, 124] |
ἀντίπαλον
μεταβολή.
~Ἐνοχλούντων
δὲ
αὐτῷ
|
καὶ |
τῶν
ἡγεμόνων
καὶ
κελευόντων
νῦν |
[4, 120] |
δὲ
καὶ
ἐχθὲς
ἀντειλήφαμεν
αὐτῶν
|
καὶ |
τῶν
ἡμετέρων
ἴσως
ἱκανώτερα·
οἱ |
[4, 41] |
ἐς
τὴν
ἀρχὴν
ἀμισθὶ
συνειργάσαντο,
|
καὶ |
τῶν
θεωμένων
ἕκαστος
ἐπὶ
τὴν |
[4, 102] |
ἐμπορίαις
καὶ
γεωργίαις,
χαιρόντων
σφίσι
|
καὶ |
τῶν
Θρᾳκῶν
διὰ
τὴν
τῶν |
[4, 11] |
αὐτὰ
καὶ
τοῖς
μηνύουσιν
ἔσται.
|
Καὶ |
τῶν
λαμβανόντων
οὐδεὶς
ἐγγεγράψεται
τοῖς |
[4, 4] |
ἀνθρώπου,
καὶ
βρέφος
ἀρτίτοκον
ἐφθέγξατο,
|
καὶ |
τῶν
ξοάνων
τὰ
μὲν
ἵδρου, |
[4, 128] |
ἀλλήλοις
ἀκόσμως
ἐθλίβοντο
ὑπὸ
σφῶν
|
καὶ |
τῶν
πολεμίων
ἀπαύστως
αὐτοῖς
ἐπικειμένων, |
[4, 123] |
τῇς
κατὰ
τὸν
Ἰόνιον
εὐπραξίας
|
καὶ |
τῶν
πολεμίων
ὁρῶντι
τὴν
ἐκ |
[4, 52] |
διὰ
τήνδε
τὴν
στάσιν
ἐδονεῖτο·
|
καὶ |
τῶν
πολέμων
οἱ
μείζους
ἦσαν |
[4, 41] |
διφθέραν
ἐς
τὸν
ἕτερον
ὀφθαλμόν.
|
Καὶ |
τῶν
σπονδῶν
γενομένων
ἔλυσε
τὴν |
[4, 119] |
τὴν
ἐχθὲς
ἧσσαν·
ἐφ'
ᾗ
|
καὶ |
τῶν
στρατηγῶν
ὁ
πρεσβύτερός
τε |
[4, 116] |
τῶν
συμφορῶν
ἡσσώμενον.
Ἐπέτρεψαν
δὲ
|
καὶ |
τῶν
τριήρων
ἑπτακαίδεκα.
Καὶ
τοὺς |
[4, 5] |
τε
καὶ
θεῖοι
τῶν
προγραφόντων,
|
καὶ |
τῶν
ὑπ'
αὐτοῖς
ἡγεμόνων,
ὅσοι |
[4, 17] |
καὶ
τὰ
μέγιστα
ἴσχυεν,
ὡς
|
καὶ |
τῶν
ὑπάτων
τινὰς
ἐς
τὰς |
[4, 132] |
ἅπασιν
ἐγενέσθην
τιμίω.
Ἐγενέσθην
δὲ
|
καὶ |
τῶν
φυγόντων
τοῖς
ἀρίστοις
τιμιωτέρω |
[4, 77] |
συνέφευγον
αὖθις
ἐς
τὰς
πύλας·
|
καὶ |
τῶν
φυλάκων
αὐτὰς
προαποκλεισάντων
ὑπὸ |
[4, 6] |
Κικέρων,
ἔδοξε
προανελεῖν
ἐπιπέμψαντας
ἄφνω.
|
Καὶ |
τῶνδε
μὲν
τέσσαρες
αὐτίκα
ἀνῃρέθησαν |
[4, 36] |
θεραπόντων
ὑπὲρ
φύσιν
ἐς
δεσπότας.
|
Καὶ |
τῶνδε
ὅσα
παραδοξότατα,
ἀναγράψω.
~Παῦλος, |
[4, 95] |
τοὺς
τρόπους
ἡ
πόλις
ἐπιτέτριπται.
|
Καὶ |
τῶνδε
τοῖς
πονηροῖς
ἡγεμόνες
εἰσὶν |
[4, 9] |
ὄντων,
Ἰβηρίας
τε
καὶ
Κελτικῆς
|
καὶ |
τῶνδε
τῶν
οἴκοι,
ἕν
ἐστι |
[4, 107] |
οἱ
δ'
ἀπὸ
τοῦ
ἕλους·
|
καὶ |
ὑδρεύοντο
οἱ
μὲν
ἐκ
ποταμοῦ, |
[4, 21] |
ἀνεῖλον
ὁμοῦ.
~Ἐγνάτιοι
δέ,
πατὴρ
|
καὶ |
υἱός,
συμφυέντες
ἀλλήλοις
διὰ
μιᾶς |
[4, 95] |
καὶ
μύση
ποικίλα
γυναικῶν
τε
|
καὶ |
υἱῶν
καὶ
ἀπελευθέρων
καὶ
οἰκετῶν. |
[4, 103] |
ὑπό
τε
κρημνῶν
καὶ
ἀνυδρίας
|
καὶ |
ὕλης
πυκνῆς·
ἢν
δὲ
ἐθέλωσιν |
[4, 69] |
αὐτὴν
καταδουλοῦντος
ἑτέροις,
οἷς
δὴ
|
καὶ |
ὑμεῖς
εὔνως
ἔχοντες
ὑποκρίνεσθε
ἐξίστασθαι |
[4, 28] |
διωκόμενος
δρόμῳ
τοὺς
προτέρους
κατέλαβε
|
καί |
Ὑμεῖς,
ἔφη,
με
κτείνατε
μᾶλλον, |
[4, 44] |
ἐσθῆτος,
ἧκε
πρὸς
τὴν
γυναῖκα
|
καὶ |
ὑπ'
αὐτῆς
ἐκρύπτετο
ἐπὶ
διπλῆς |
[4, 6] |
αὐτίκα
ἀνῃρέθησαν
ἐν
ἑστιάσεσί
τε
|
καὶ |
ὑπαντήσεσι·
ζητουμένων
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[4, 97] |
εἴδετε
μὲν
στρατηγοῦντας
ὑμῶν
πολλάκις
|
καὶ |
ὑπατεύοντας
καὶ
ἐπαινουμένους,
ὁρᾶτε
δὲ |
[4, 50] |
ἐκφυγόντι
καὶ
κατελθόντι
σὺν
Πομπηίῳ
|
καὶ |
ὑπατεύοντι
οὐ
πολὺ
ὕστερον,
Λέπιδος |
[4, 51] |
ἐκδόσεως
ἱερέα
τε
εὐθὺς
ἀπέφηνε
|
καὶ |
ὕπατον
οὐ
πολὺ
ὕστερον
καὶ |
[4, 29] |
ἐνέδυ
τὸν
τοῦ
δεσπότου
χιτωνίσκον
|
καὶ |
ὑπεκρίνετο
ἐκεῖνος
εἶναι
καὶ
δεδιέναι· |
[4, 121] |
σταδίους
ἀπιοῦσιν
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
|
καὶ |
ὑπὲρ
ἄλλους
τέσσαρας
δύο,
ὡς |
[4, 21] |
μήτηρ
ἐπὶ
τὰς
πύλας
προύπεμψε
|
καὶ |
ὑπέστρεψεν,
ἵνα
ἀνῃρημένον
τὸν
ἄνδρα |
[4, 99] |
Ἰονίῳ
καὶ
Ἀηνόβαρβος
στόλῳ
πολλῷ
|
καὶ |
ὑπηρεσίᾳ
δαψιλεῖ
καὶ
δύο
τέλεσι |
[4, 87] |
τε
μακραῖς
ἑκατὸν
καὶ
τριάκοντα
|
καὶ |
ὑπηρετικαῖς
πλέοσι
καὶ
στρατῷ
πολλῷ |
[4, 34] |
μεθ'
ὁμοίου
φόβου
τῶν
ἐπιτιμίων
|
καὶ |
ὑπὸ
μηνύμασιν
ὁμοίοις,
ἵνα
πεντηκοστὴν |
[4, 64] |
τάλαντα.
Οἱ
δὲ
ἀποροῦντές
τε
|
καὶ |
ὑπὸ
στρατιωτῶν
ἐπειγόντων
ἀπαιτούμενοι
σὺν |
[4, 44] |
τὸ
τοῦ
δεσπότου
φορεῖον
ἐνέβη
|
καὶ |
ὑπὸ
τῶν
ὁμοδούλων
συνεργούντων
ἐξεφέρετο, |
[4, 9] |
Τῶν
δὲ
μεγίστων
ἡμῖν
ἠνυσμένων
|
καὶ |
ὑπὸ
χερσὶν
ὄντων,
Ἰβηρίας
τε |
[4, 2] |
τοῦ
Λαβινίου
ποταμοῦ
βραχεῖάν
τε
|
καὶ |
ὑπτίαν,
ἔχων
ἑκάτερος
ὁπλιτῶν
τέλη |
[4, 44] |
αὐτὸν
ἐρρύσαντο
παρὰ
τῶν
προγραψάντων
|
καὶ |
ὕστερον
ἐπὶ
εἰρήνης
ὑπάτευσεν.
~Σέργιος |
[4, 5] |
ἀναίρεσιν
ἀντιδιδόντες
ἀλλήλοις
καὶ
τότε
|
καὶ |
ὕστερον.
Προσκατελέγοντο
γὰρ
δὴ
καὶ |
[4, 72] |
τάδε
Ῥοδίων
οἱ
συνετώτεροι
καθεώρων,
|
καὶ |
Φάννιος
αὐτοῖς
καὶ
Λέντλος
διελέγοντο. |
[4, 84] |
φυγόντες
ἐκ
Ῥώμης
Ἵρτιός
τε
|
καὶ |
Φάννιος
ἔπεισαν
ἐκστῆναι
Πομπηίῳ
Βιθυνικὸν |
[4, 96] |
οἱ
τρεῖς
ἡμᾶς
ἐναγεῖς
λέγουσι,
|
καί |
φασι
μὲν
ἀμύνειν
Καίσαρι,
προγράφουσι |
[4, 130] |
φυλακαῖς,
διενυκτέρευεν
ἔνοπλος
μετὰ
πάντων.
|
Καί |
φασιν
αὐτὸν
ἐς
τοὺς
ἀστέρας |
[4, 100] |
Δομίτιος.
Ἡμῖν
δὲ
καὶ
εἰσὶ
|
καὶ |
φέρονται
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
ἀπόνως |
[4, 133] |
ὅπῃ
γίγνοιτο,
καὶ
φιλοθεάμων
ἦν
|
καὶ |
φιλήκοος,
ἅτε
καὶ
φιλοσοφήσας
οὐκ |
[4, 133] |
ὁ
δὲ
Βροῦτος,
ὅπῃ
γίγνοιτο,
|
καὶ |
φιλοθεάμων
ἦν
καὶ
φιλήκοος,
ἅτε |
[4, 91] |
καὶ
στρατηγοῦντες
ἐπὶ
μέγα
ᾖρομεν
|
καὶ |
φίλοι
διετελοῦμεν
ὄντες,
ὡς
μὴ |
[4, 68] |
ἁμαρτάνοντας
ἀπίστους
ἐς
ἅπαντα
ποιεῖ
|
καὶ |
φίλοις
καὶ
πολεμίοις.
~Ταῦτ'
εἰπὼν |
[4, 19] |
πᾶσιν
οἰκείοις
τε
καὶ
στασιώταις
|
καὶ |
φίλοις·
φυγὼν
δὲ
ἐπὶ
σκάφους |
[4, 47] |
σπονδῶν.
Οὐολούσιος
δὲ
ἀγορανομῶν
προεγράφη
|
καὶ |
φίλον
ὀργιαστὴν
τῆς
Ἴσιδος
ἔχων |
[4, 49] |
ἀφείθη
τῆς
προγραφῆς
ὁ
Μᾶρκος,
|
καὶ |
φίλος
ἐγίγνετο
Καίσαρι
καὶ
μετ' |
[4, 91] |
πολὺ
περιιδεῖν
ἕνα
ἄνδρα,
εἰ
|
καὶ |
φίλος
ἦν
ἡμῖν
καὶ
χρήσιμος, |
[4, 133] |
φιλοθεάμων
ἦν
καὶ
φιλήκοος,
ἅτε
|
καὶ |
φιλοσοφήσας
οὐκ
ἀγεννῶς.
~Ἀλλὰ
καὶ |
[4, 8] |
ἐκεῖνος
δορὶ
λαβὼν
ἔσωσεν
ἐλέῳ
|
καὶ |
φίλους
θέμενος
ἐπὶ
ἀρχὰς
καὶ |
[4, 123] |
ἦν
αὐτὸ
τὸ
Βροῦτον
ἐπιεικῆ
|
καὶ |
φιλόφρονα
ἐς
ἅπαντας
εἶναι
καὶ |
[4, 4] |
καὶ
σημεῖα
ἐν
Ῥώμῃ
πολλὰ
|
καὶ |
φοβερὰ
ἦν.
Κύνες
τε
γὰρ |
[4, 123] |
γυναικῶν
τρόπον
ἔνδον
μετὰ
ἀπραξίας
|
καὶ |
φόβου
κατακεκλεισμένοι.
Ἐδυσχέραινον
δὲ
καὶ |
[4, 119] |
πίστις
ἐστὶ
τῆς
ἐχθὲς
ἥσσης
|
καὶ |
φόβου,
ὅταν
ὥσπερ
ἐν
τοῖς |
[4, 48] |
οὐκ
ἀσφαλῆ
μύσους
τε
πίμπλανται
|
καὶ |
φόβων
ἐς
ὕστερον
μεγάλων,
περισώσαντες |
[4, 125] |
παρακέλευσίς
τε
πάντων
ἐς
ἀλλήλους
|
καὶ |
φρόνημα
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ
μέγα |
[4, 121] |
Βροῦτος
αὐτοῖς
ἀντεμηχανᾶτο,
ἄλλα
τε
|
καὶ |
φρούρια
ἀντικαθιστὰς
τοῖς
ἐκείνων
στρατοπέδοις. |
[4, 16] |
(οὐ
γὰρ
ἀξιαφήγητον
ἀναίρεσις
ἁπλῆ
|
καὶ |
φυγὴ
ἢ
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν |
[4, 84] |
ἐπολιόρκει,
μέχρι
προγραφέντες
ἐπὶ
θανάτῳ
|
καὶ |
φυγόντες
ἐκ
Ῥώμης
Ἵρτιός
τε |
[4, 132] |
τούτοιν
ἕνεκα
πᾶσιν
ἀμνηστίαν
ἐτίθετο
|
καὶ |
φυγόντοιν
αὐτοῖν
ἔπεμψεν
ἡγεμονίας,
ἵνα |
[4, 32] |
ἀπρέπειαν
ἀναξίαν
γένους
καὶ
τρόπων
|
καὶ |
φύσεως
γυναικείας.
Εἰ
μὲν
δή |
[4, 87] |
τὴν
δὲ
περίοδον
τριπλασίονά
τε
|
καὶ |
χαλεπήν.
~Οἱ
δὲ
τοὺς
πολεμίους |
[4, 111] |
δρόμῳ
καὶ
ἀνέβαινε,
βαλλόμενός
τε
|
καὶ |
χαλεπῶς,
μέχρι
βιαζόμενος
ἐνέκυρσε
τῇ |
[4, 102] |
ὁ
Ἀμύντου
τούς
τε
ἄλλους
|
καὶ |
Χαλκιδέας
ἀνέστησεν,
ὡς
μηδὲν
ἔτι |
[4, 102] |
Ἑλλήνων
δ'
αὐτὴν
ἑτέρων
τε
|
καὶ |
Χαλκιδέων
καταλαβόντων
καὶ
θαλάσσῃ
χρωμένων, |
[4, 107] |
ἐν
μέσῳ
πάντα
διείληπτο
τάφρῳ
|
καὶ |
χάρακι
καὶ
τείχει
καὶ
πύλαις. |
[4, 107] |
σπουδὴν
ὠχύρου
τάφροις
καὶ
τείχεσι
|
καὶ |
χαρακώμασιν.
Ὠχύρουν
δὲ
καὶ
οἱ |
[4, 91] |
τε
κοινὰ
χρήματα
καὶ
στρατόπεδα
|
καὶ |
χειροτονίας
ἀρχῶν
ἀπὸ
τοῦ
δήμου |
[4, 100] |
δραχμὰς
Ἰταλικάς,
λοχαγῷ
δὲ
πενταπλάσιον
|
καὶ |
χιλιάρχῃ
δὲ
τὸ
ἀνάλογον.
~Ταῦτα |
[4, 42] |
ὦ
Καῖσαρ,
ἐγὼ
δὲ
σύμμαχος·
|
καὶ |
χρὴ
τοῦτον
μέν
σοι
δοῦναι |
[4, 85] |
ἡγεμόσι
καὶ
ναυσὶ
καὶ
πεζῷ
|
καὶ |
χρήμασιν
ὁ
Πομπήιος
ἐπῆρτο.
Καὶ |
[4, 133] |
τήν
τε
ἄλλην
παρασκευὴν
ἀξιόλογον
|
καὶ |
χρήματα
ἄπειρα
καὶ
παρ'
ἑκόντων |
[4, 49] |
δὲ
ὁρῶν
ἐπέστησε
τοῖς
ὁμοδούλοις
|
καὶ |
χρήματα
διοικεῖν
ἔδωκεν·
δεινὸν
δὲ |
[4, 75] |
τινα
εἰλήφει,
ὅσην
Ἀπουλήιος
εἶχεν,
|
καὶ |
χρήματα
ἐς
ἑξακισχίλια
καὶ
μύρια |
[4, 1] |
εἴκοσι
τέλη,
καὶ
νῆες
ὁμοῦ
|
καὶ |
χρήματα,
ἡ
τετάρτη
τῶν
ἐμφυλίων |
[4, 57] |
ὑπεριδόντες
ὡς
βραχυτέρων
ἐκεῖνοι
στρατὸν
|
καὶ |
χρήματα
ἤγειρον
ὡς
ἐς
Συρίαν |
[4, 38] |
τε
ἔτι
ὄντος
καὶ
ναῦς
|
καὶ |
χρήματα
καὶ
ἐλπίδας
ἔχοντος
οὐκ |
[4, 126] |
καὶ
δι'
ἑνὸς
ἔργου
τροφὰς
|
καὶ |
χρήματα
καὶ
ναῦς
καὶ
στρατόπεδα |
[4, 63] |
ἄφνω
κατέκανον
ὡς
ἐπιβουλεύοντα
Κασσίῳ
|
καὶ |
χρήματα
πολλὰ
τὰ
ἐκείνου
καὶ |
[4, 75] |
Ἀγείροντι
δὲ
αὐτῷ
στρατὸν
ἔτι
|
καὶ |
χρήματα
συντυχία
Θρᾴκιος
τοιάδε
γίγνεται. |
[4, 90] |
ἴστε,
σίτου
τε
καὶ
ὅπλων
|
καὶ |
χρημάτων
καὶ
νεῶν
καὶ
συμμάχων |
[4, 48] |
τε
εὐσεβοῦς
καὶ
ἐλπίδων
ἀγαθῶν
|
καὶ |
χρημάτων
ὕστερον
πολὺ
πλεόνων
τε |
[4, 91] |
εἰ
καὶ
φίλος
ἦν
ἡμῖν
|
καὶ |
χρήσιμος,
τά
τε
κοινὰ
χρήματα |
[4, 109] |
στενήν,
κείρων
τε
τὸν
δόνακα
|
καὶ |
χῶμα
ἐπιβάλλων
καὶ
λίθους
ἑκατέρωθεν, |
[4, 117] |
γὰρ
μάχης
ἤρξατε
προθύμως,
εἰ
|
καὶ |
χωρὶς
παραγγέλματος·
καὶ
τὸ
τέταρτον |
[4, 43] |
ὁπλίταις
περὶ
τοῦ
Ῥεστίωνος
γενομένης
|
καὶ |
χωρούντων
ἐπ'
αὐτόν,
ὁ
οἰκέτης |
[4, 92] |
μὴ
σφαλείητε,
κρίνοντες
δὲ
αὐτοὶ
|
καὶ |
ψηφιζόμενοι
κατὰ
φυλὰς
ἢ
λόχους |
[4, 57] |
σφαγεῖς
αὐτοῦ
τὸ
Καπιτώλιον
κατέλαβον
|
καὶ |
ψηφισθείσης
αὐτοῖς
ἀμνηστίας
κατέβησαν.
Ὁ |
[4, 75] |
Εἶχε
δὲ
καὶ
ἱππέων
πλῆθος
|
καὶ |
ψιλοὺς
καὶ
τοξότας,
καὶ
τοὺς |
[4, 46] |
ἔγνωσαν
καὶ
τὰ
ὅπλα
ἀπερρίπτουν
|
καὶ |
ὠλοφύροντο
καὶ
τὴν
τύχην
ὡς |
[4, 10] |
ἐς
τοὺς
ἀνευθύνους,
ἀλλὰ
ἀπηριθμημένους
|
καὶ |
ὡρισμένους
ἔχοντες
ὀνομαστὶ
τῶν
ἄλλων |
[4, 43] |
ἀπέτεμεν.
Ἐκπλαγέντων
δὲ
τῶν
ὁπλιτῶν
|
καὶ |
ὡς
ἀνδροφόνον
ὁδοιπόρου
περισχόντων,
Ῥεστίωνα, |
[4, 129] |
τοῦ
δρόμου
Λουκίλιος
ἰδὼν
ὑπέστη
|
καὶ |
ὡς
Βροῦτος
ὢν
ἠξίου
πρὸς |
[4, 22] |
ἀπηξίωσαν,
δόρασι
δὲ
περικεντοῦντες
ἐξήγαγον
|
καί, |
ὡς
εἶχε,
τὴν
κεφαλὴν
οὐδὲ |
[4, 40] |
ἐρευνωμένου,
δείσας
ὁ
Ῥηγῖνος
ἐπέδραμε
|
καὶ |
ὡς
ὁδῷ
χρώμενος
ἠξίου
τὸν |
[4, 49] |
ἀφικέσθαι
προγεγραμμένον.
Ὁ
δὲ
εἵπετο
|
καὶ |
ὥς.
Περὶ
δὲ
τὰς
πύλας |
[4, 22] |
ἐμοὶ
προγεγραμμένῳ
συναπόλλυτε.
Οἱ
δὲ
|
καὶ |
ὣς
αὐτὸν
οἰκτείραντες
περιέσῳζον,
μέχρι |
[4, 41] |
ἐν
εὐρυχώρῳ
τῆς
οἰκίας
ἔδοξε
|
καίειν |
ὡς
ἀπαγξάμενον
καὶ
λαθὼν
ἐν |
[4, 19] |
τοῦδε
τοῦ
πάθους
εἶδον,
ἀμφὶ
|
Καιήτην |
πόλιν
τῆς
Ἰταλίας,
καταχθεὶς
ἠρέμει. |
[4, 58] |
δὲ
ἐπιμέλειαν
αὐτοῦ
ἐπιτέτραπτο
μὲν
|
Καικίλιος |
Βάσσος,
τὸ
δὲ
ἀξίωμα
εἶχε |
[4, 96] |
μηνύμασι
καὶ
ζημίαις,
ᾧ
τέλη
|
καινὰ |
καὶ
ἐσφορὰς
ἐπιγράφουσι;
Καὶ
τάδε |
[4, 7] |
καὶ
δήμαρχος
Πούπλιος
Τίτιος
ἐνομοθέτει
|
καινὴν |
ἀρχὴν
ἐπὶ
καταστάσει
τῶν
παρόντων |
[4, 2] |
τὸ
λοιπὸν
τοῦ
ἔτους
μεταλαβεῖν,
|
καινὴν |
δὲ
ἀρχὴν
ἐς
διόρθωσιν
τῶν |
[4, 128] |
αἰεὶ
τοῖς
ἐπὶ
τοῦ
μετώπου
|
καινὸς |
ἦν.
Τέλος
δὲ
οἱ
τοῦ |
[4, 10] |
ὃν
Εὐτυχῆ
προσείπατε
δι'
εὐπραξίαν,
|
καίπερ |
ἀνάγκης
οὔσης
τρισὶ
πλέονας
ἐχθροὺς |
[4, 102] |
ἣ
πάλαι
μὲν
ἦν
ἐρημοτάτη,
|
καίπερ |
εὔγεως
οὖσα,
τῶν
Θρᾳκῶν
οὔτε |
[4, 133] |
βασιλεῦσι
καὶ
δυνάσταις,
καὶ
Παρθυαίοις
|
καίπερ |
οὖσιν
ἐχθροῖς
ἐς
τὰ
βραχύτερα· |
[4, 118] |
Μηδ'
ἐκφερώμεθα
ταῖς
προθυμίαις
παρὰ
|
καιρόν, |
μηδὲ
βραδυτῆτά
τις
ἡγείσθω
τὴν |
[4, 125] |
δι'
ὀλίγων
ὑπεμίμνησκεν,
ὅσων
ὁ
|
καιρὸς |
ἐδίδου·
Ὑμεῖς
ἠθελήσατε
μάχεσθαι,
ὑμεῖς |
[4, 15] |
πολέμων
καὶ
θριάμβους.
Οὕτως
ὁ
|
καιρὸς |
ἦν
ἐκεῖνος
ἐπίδειξις
παραδοξολογίας.
~Καὶ |
[4, 63] |
ὁρμῆς
καὶ
ἐλπίδος
ἔχοντα
καὶ
|
καιροῦ |
ὁ
Βροῦτος
ἐκάλει
κατὰ
σπουδήν, |
[4, 120] |
μήκιστον
εἶναι.
~Τοὺς
μὲν
οὖν
|
καιροὺς |
καὶ
τὰ
ἐς
τοῦτον
ἔργα |
[4, 9] |
καὶ
τὰ
συμβαίνοντα
τοῦ
πολέμου
|
καιροφυλακήσοντας, |
οὐδ'
αὖ
βραδύνειν
διὰ
τούσδε |
[4, 63] |
αὐτὴν
Αἴγυπτον
ἐνθυμιζόμενος
μάλιστα
ἐν
|
καιρῷ, |
τετρυμένην
τε
ὑπὸ
λιμοῦ
καὶ |
[4, 36] |
τοὺς
ἀτυχοῦντας
ὁ
Πομπήιος
ἐν
|
καιρῷ |
τότε
ἔδειξε,
κήρυκάς
τε
περιπέμπων, |
[4, 84] |
ὁμοίως
διαφερόντων,
ὅ
τε
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἀνῃρέθη
καὶ
ἡ
βουλὴ
κατεκάλει |
[4, 38] |
αὐτῷ
μηδὲ
ἐπιδημεῖν,
ὅτε
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἀνῃρεῖτο,
ἐξῃρήσθω
τῶν
προγραφέντων
ὁ |
[4, 57] |
ὑπόμνημα,
ἦν
τοιάδε.
Ἐπειδὴ
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἀνῄρητο,
οἱ
μὲν
σφαγεῖς
αὐτοῦ |
[4, 108] |
πάντα,
ὅσα
ἐπενόουν,
καὶ
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἀφῖκτο,
οὔπω
μὲν
ἐρρωμένος
ἐς |
[4, 42] |
μέν
σοι
πολέμιος
γέγονεν,
ὦ
|
Καῖσαρ, |
ἐγὼ
δὲ
σύμμαχος·
καὶ
χρὴ |
[4, 93] |
ἴστε;
~Ἀλλ'
οὐκ,
ἀφ'
οὗ
|
Καῖσαρ |
ἐδυνάστευσεν,
οὐκ
ἀρχήν
τινα,
οὐ |
[4, 58] |
τὸ
μὲν
ἓν
αὐτῶν
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἐν
Συρίᾳ
καταλελοίπει,
τὰ
ἐς |
[4, 8] |
ἐπιβεβουλεύμεθα
καὶ
ἐξ
ὧν
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ἔπαθεν,
ἀτιθάσευτον
ὁρῶντες
τὴν
κακίαν |
[4, 86] |
τοῦ
πορθμοῦ
Βαλαρόν.
~Ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
ἐπελθὼν
νρηγίνοις
μὲν
καὶ
Ἱππωνεῦσι |
[4, 85] |
Πομπήιος
ἐπῆρτο.
Καὶ
τούτων
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἐπήκοος
ὢν
ἔπεμπε
Σαλουιδιηνὸν
ἐπὶ |
[4, 51] |
Ἐπὶ
δὲ
ἐκείνοις
αὐτὸν
ὁ
|
Καῖσαρ |
ἐς
ἀπολογίαν
τῆς
Κικέρωνος
ἐκδόσεως |
[4, 130] |
καὶ
λαφύρων
συμφορηθέντων.
Ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
ἐς
μέσην
νύκτα
πονηθεὶς
ἀνεχώρησε |
[4, 87] |
δὲ
καὶ
Νωρβανός
οὓς
ὁ
|
Καῖσαρ |
καὶ
Ἀντώνιος
μετὰ
ὀκτὼ
τελῶν |
[4, 119] |
αὐτοῖς
δώσειν
ὑποσχέσθαι.
~Ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος,
εἰδότες
οὐ |
[4, 127] |
μὴ
μάχεσθαι.
~Οὕτω
μὲν
ὁ
|
Καῖσαρ |
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
παρώτρυνον,
ἐφ' |
[4, 126] |
βοῆς
παρέπεμπον
εὐφήμου·
ὁ
δὲ
|
Καῖσαρ |
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
τοὺς
ἰδίους |
[4, 42] |
μεθῆκε
σῴζεσθαι
τὸν
Μέτελλον
ὁ
|
Καῖσαρ, |
καίτοι
πολεμιώτατον
αὐτῷ
γενόμενον
καὶ |
[4, 129] |
λοιπὸν
ἔργον
οἱ
στρατηγοὶ
διῃροῦντο,
|
Καῖσαρ |
μὲν
αἱρεῖν
τοὺς
ἐκπίπτοντας
ἐκ |
[4, 2] |
τὰ
δὲ
ἑξῆς
οὕτως
ἐγένετο.
|
~Καῖσαρ |
μὲν
καὶ
Ἀντώνιος
ἐς
φιλίαν |
[4, 8] |
Μᾶρκος
Λέπιδος,
Μᾶρκος
Ἀντώνιος,
Ὀκτάουιος
|
Καῖσαρ, |
οἱ
χειροτονηθέντες
ἁρμόσαι
καὶ
διορθῶσαι |
[4, 132] |
ἑνός,
ὥ
γε
καὶ
Γάιος
|
Καῖσαρ, |
ὄντε
τῆς
Μάγνου
Πομπηίου
μοίρας, |
[4, 86] |
ὁ
στρατὸς
καὶ
ἐπ'
αὐτῷ
|
Καῖσάρ |
τε
καὶ
Ἀντώνιος
διέπλευσαν.
Καὶ |
[4, 7] |
ἀνὰ
μέρος
ἕκαστος
αὐτῶν,
ὁ
|
Καῖσάρ |
τε
καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
καὶ |
[4, 54] |
καὶ
αὐτοῦ
τὴν
χώραν
ὁ
|
Καῖσαρ |
τῷδε
τῷ
Σιττίῳ
καὶ
Βόκχῳ, |
[4, 3] |
ταῦτα
συνεγράψαντο·
καὶ
αὐτῶν
ὁ
|
Καῖσαρ |
ὡς
ὕπατος
ἀνέγνω
τοῖς
στρατοῖς |
[4, 8] |
εἶτα
ἐπίβουλοι,
οὔτ'
ἂν
Γάιον
|
Καίσαρα |
ἀνῃρήκεσαν,
οὓς
ἐκεῖνος
δορὶ
λαβὼν |
[4, 50] |
ᾖτει
παρὰ
τῷ
ὑπάτῳ
πρὸς
|
Καίσαρα |
ἀφίξεσθαι.
Οὐδενὸς
δὲ
τὴν
ἐγγύην |
[4, 112] |
γενέσθαι,
τῶν
δ'
ἀμφὶ
τὸν
|
Καίσαρα |
διπλασίονα.
~Κάσσιος
δὲ
ἐξ
οὗ |
[4, 50] |
μοι
τὴν
γυναῖκα
ἀπαντήσειν
ἐς
|
Καίσαρα |
ἐγγυωμένῳ
ἢ
μετ'
ἐκείνης
ἀπελθεῖν |
[4, 91] |
δικαιοτάτην
τὴν
πρόφασιν.
~Ἡμεῖς
γὰρ
|
Καίσαρα |
ἐν
μὲν
τοῖς
πολέμοις
συστρατευόμενοί |
[4, 108] |
κομιζόμενος,
οἱ
μὲν
ἀμφὶ
τὸν
|
Καίσαρα |
εὐθὺς
ἐξέτασσον
ἐς
μάχην,
οἱ |
[4, 42] |
ποτε
τοῦ
θρήνου
πρὸς
τὸν
|
Καίσαρα |
ἔφη·
Οὗτος
μέν
σοι
πολέμιος |
[4, 19] |
~Κικέρων
δέ,
ὃς
μετὰ
Γάιον
|
Καίσαρα |
ἴσχυσεν,
ὅση
γένοιτο
ἂν
δημαγωγοῦ |
[4, 135] |
ἐπύθοντο
τεθνάναι
Βροῦτον,
πρέσβεις
ἐς
|
Καίσαρα |
καὶ
Ἀντώνιον
ἔπεμπον
καὶ
συγγνώμης |
[4, 3] |
Ῥώμης,
ἑπτὰ
δὲ
τέλη
νείμασθαι
|
Καίσαρα |
καὶ
Ἀντώνιον,
τρία
μὲν
Καίσαρα, |
[4, 108] |
ἀριθμοῖς,
τοῖς
δ'
ἀμφὶ
τὸν
|
Καίσαρα |
καὶ
ἐπλεόναζον
ἑκατέρωθεν·
ἱππέες
δὲ |
[4, 122] |
ἔργον
ἤπειγε
τοὺς
ἀμφὶ
τὸν
|
Καίσαρα, |
καὶ
λιμὸς
ἦν
ἤδη
σαφής, |
[4, 2] |
ἀποθέσθαι
μὲν
τὴν
ὕπατον
ἀρχὴν
|
Καίσαρα |
καὶ
Οὐεντίδιον
αὐτὴν
ἐς
τὸ |
[4, 63] |
βαρεῖ
στόλῳ
διαπλευσεῖσθαι
πρός
τε
|
Καίσαρα |
καὶ
πρὸς
Ἀντώνιον,
ἐπινοῶν
δὲ |
[4, 3] |
Βρούτῳ
πολεμεῖν
Ἀντώνιόν
τε
καὶ
|
Καίσαρα· |
Λέπιδον
γὰρ
ὑπατεύειν
ἐς
τὸ |
[4, 38] |
κρατούσης
Ἀντωνίου
Κλεοπάτρας
ἐπιμεμψάμενος
ἐς
|
Καίσαρα |
μετῆλθεν.
Ὁ
δὲ
αὐτὸν
ὕπατόν |
[4, 121] |
Βρούτου
κατέλαβον
οἱ
περὶ
τὸν
|
Καίσαρα |
νυκτὸς
τέτρασι
τέλεσιν,
ἐπαγόμενοι
γέρρα |
[4, 134] |
ἦν
τὸ
ἄγος
τὸ
ἐς
|
Καίσαρα. |
Ὅ
γε
οὐδὲ
ἁπλοῦν
ἄγος |
[4, 82] |
τοῦ
Μούρκου.
Κακοπαθῶν
δὲ
ἐκάλει
|
Καίσαρα, |
Πομπηίῳ
Σέξστῳ
κατὰ
Σικελίαν
περὶ |
[4, 54] |
Σεξστίῳ
προσέθετο,
εὐμενιζόμενος
δι'
αὐτοῦ
|
Καίσαρα. |
Προσέθεντο
δὲ
καὶ
οἱ
Σιττιανοί, |
[4, 74] |
στόλῳ
καὶ
παρασκευῇ
βαρυτάτῃ
πρὸς
|
Καίσαρά |
τε
καὶ
Ἀντώνιον·
τὰ
γὰρ |
[4, 3] |
Καίσαρα
καὶ
Ἀντώνιον,
τρία
μὲν
|
Καίσαρα, |
τέσσαρα
δὲ
Ἀντώνιον,
ὡς
ἂν |
[4, 70] |
ὑμῖν
καὶ
τάσδε
πρὸς
Γάιον
|
Καίσαρα, |
τῆσδε
τῆς
μοναρχίας
ἡγεμόνα·
λέγουσι |
[4, 74] |
καὶ
τέως
διὰ
τὸν
πρότερον
|
Καίσαρα, |
τότε
μᾶλλον
ᾑρεῖτο
διὰ
τὸν |
[4, 86] |
οὐκ
ἔχουσι
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Καίσαρα |
τροφὰς
δαψιλεῖς
ἑτέρωθεν
ἐδόκει
τὰ |
[4, 94] |
ἀπέσχοντο,
οὐκ
ἐθέλοντες
ἐφυβρίζειν
τῷ
|
Καίσαρι, |
ἀλλὰ
μόνης
τῆς
τυραννίδος
ἀπηλλάχθαι, |
[4, 2] |
ἄρχειν
καὶ
Ἰβηρίας
ἐπὶ
ταύτῃ·
|
Καίσαρι |
δὲ
εἶναι
Λιβύην
καὶ
Σαρδὼ |
[4, 54] |
αὐτῷ
γεγύμναστο
λαμπρῶς.
Γαΐῳ
τε
|
Καίσαρι |
διώκοντι
τοὺς
Πομπηιανοὺς
ἐν
Λιβύῃ |
[4, 50] |
τὸν
Λεπίδου
παῖδα
βουλεύσεως
ἐπὶ
|
Καίσαρι, |
ἐδίωκε
δὲ
καὶ
τὴν
μητέρα |
[4, 58] |
καὶ
δυώδεκα
τέλη
στρατοῦ
Γαΐῳ
|
Καίσαρι |
ἐκ
πολλοῦ
στρατευόμενα
καὶ
γεγυμνασμένα |
[4, 38] |
διαλλαγάς
τε
πολλάκις
Ἀντωνίῳ
καὶ
|
Καίσαρι |
ἐς
ἀλλήλους
ἐπόρθμευσε
καὶ
στρατηγὸς |
[4, 2] |
Λεπίδῳ
τε
καὶ
Ἀντωνίῳ
καὶ
|
Καίσαρι, |
ἣν
ἐπὶ
πενταετὲς
αὐτοὺς
ἄρχειν, |
[4, 1] |
μάλιστα
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐπὶ
τῷ
|
Καίσαρι |
ἦρξαν,
καὶ
γῆς
ἐκράτουν
ἀπὸ |
[4, 49] |
ὠνήσατο,
ἐκθέμενος
δὲ
ἅπαντα
τῷ
|
Καίσαρι |
ᾖτησέ
τε
καὶ
ἔτυχε
τοῖς |
[4, 56] |
λαφύροις,
τὰς
δὲ
πόλεις
τῷ
|
Καίσαρι |
καθίστατο,
συγγινώσκων
ἁπάσαις.
~Τοῦτο
μὲν |
[4, 49] |
ὁ
Μᾶρκος,
καὶ
φίλος
ἐγίγνετο
|
Καίσαρι |
καὶ
μετ'
οὐ
πολὺ
καὶ |
[4, 115] |
ὁλκάδων
ἦγεν
ὁπλιτῶν
δύο
τέλη
|
Καίσαρι, |
καὶ
τὸ
διώνυμον
ἦν
αὐτῶν, |
[4, 110] |
κοινὸν
ἦν
Ἀντωνίῳ
τε
καὶ
|
Καίσαρι, |
Καίσαρος
αὐτοῦ
δι'
ἐνύπνιον
ἔνδον |
[4, 108] |
ἅμα
τοῖς
ἑκατέρων
Θρᾳκίοις
ἦσαν
|
Καίσαρι |
μὲν
καὶ
Ἀντωνίῳ
μύριοι
καὶ |
[4, 53] |
τῇ
λήξει
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν
|
Καίσαρι |
νενεμημένης.
Ὁ
δὲ
οὔτε
τὴν |
[4, 96] |
λέγουσι,
καί
φασι
μὲν
ἀμύνειν
|
Καίσαρι, |
προγράφουσι
δὲ
τοὺς
οὐδ'
ἐπιδημοῦντας, |
[4, 51] |
ἐγίγνετο
καὶ
ἐπιόντι
ποτὲ
τῷ
|
Καίσαρι |
προύθηκεν
εἰκόνας
Βρούτου
καὶ
ἐπῃνέθη |
[4, 96] |
προεγράφη.
Τί
δὲ
γυναῖκες
ἐπὶ
|
Καίσαρι |
συνέγνωσαν
αἱ
ἐς
ἐσφορὰς
προγεγραμμέναι; |
[4, 42] |
ἠγνοεῖτο,
ὁ
δὲ
υἱὸς
τῷ
|
Καίσαρι |
συνεστρατεύετο
καὶ
ἐστρατηγήκει
καὶ
ὅδε |
[4, 75] |
ὀκτὼ
τὰ
πάντα
εἶχε,
Γαΐῳ
|
Καίσαρι |
τὰ
πολλὰ
αὐτῶν
ἐστρατευμένα.
Εἶχε |
[4, 137] |
παρασκευὴ
πολλή.
~Οὕτω
μὲν
δὴ
|
Καίσαρί |
τε
καὶ
Ἀντωνίῳ
διὰ
τόλμης |
[4, 50] |
Μαικήνας
ἐς
Ἄκτιον
ἔπεμπε
τῷ
|
Καίσαρι, |
τὴν
δὲ
μητέρα,
ἵνα
μὴ |
[4, 53] |
τῆς
Νομαδικῆς.
Σέξστιος
οὖν
ὑπὸ
|
Καίσαρι |
τῆς
νέας
ἡγούμενος
ᾖτει
Κορνιφίκιον |
[4, 42] |
Ἐν
δὲ
Σάμῳ
διακρίνοντι
τῷ
|
Καίσαρι |
τοὺς
αἰχμαλώτους
ὁ
μὲν
παῖς |
[4, 89] |
ταῖς
δόσεσιν
αὐτούς,
Γαΐῳ
μάλιστα
|
Καίσαρι |
τοὺς
πλέονας
ἐστρατευμένους,
μή
τις |
[4, 51] |
καὶ
προεγράφη.
Καὶ
κατήχθη
καὶ
|
Καίσαρι |
φίλος
ἐγίγνετο
καὶ
ἐπιόντι
ποτὲ |
[4, 83] |
τοῖς
ἡγουμένοις
αὐτῆς
ὑπὸ
Γαΐῳ
|
Καίσαρι. |
Ὧν
ὁ
Γαίος
πυνθανόμενος
ἔπεμπε |
[4, 32] |
γυναικῶν
δεηθῆναι.
Τῆς
μὲν
δὴ
|
Καίσαρος |
ἀδελφῆς
οὐκ
ἀπετύγχανον,
οὐδὲ
τῆς |
[4, 12] |
προγεγραμμένοις,
λεγόμενος
ὑπό
τινων
ἐπιτροπεῦσαι
|
Καίσαρος. |
Ἅμα
δὲ
ταῖς
προγραφαῖς
αἵ |
[4, 54] |
παῖδας
τοὺς
Πομπηίου,
Γαΐου
δὲ
|
Καίσαρος |
ἀναιρεθέντος
ἐς
Λιβύην
ἐπανῆλθε,
καὶ |
[4, 129] |
ἠξίου
πρὸς
Ἀντώνιον
ἀντὶ
τοῦ
|
Καίσαρος |
ἀναχθῆναι·
ᾧ
δὴ
καὶ
μάλιστα |
[4, 58] |
ἄμφω
καὶ
Στάιον
Μοῦρκον,
ὑπὸ
|
Καίσαρος |
αὐτοῖς
σὺν
τρισὶ
τέλεσιν
ἐπιπεμφθέντα, |
[4, 110] |
ἦν
Ἀντωνίῳ
τε
καὶ
Καίσαρι,
|
Καίσαρος |
αὐτοῦ
δι'
ἐνύπνιον
ἔνδον
οὐκ |
[4, 57] |
αὐτῶν,
ὅσοι
στρατηγεῖν
ἐθνῶν
ὑπὸ
|
Καίσαρος |
αὐτοῦ
κεχειροτόνηντο.
Κάσσιος
δὲ
καὶ |
[4, 124] |
ὁ
στρατὸς
οἷα
τοῦ
πάλαι
|
Καίσαρος |
γεγονὼς
ἀγανακτήσειέ
τε
καὶ
μεταβάλοιτο· |
[4, 57] |
ἐκκομιδῇ
τοῦ
σώματος
ἐν
οἴκτῳ
|
Καίσαρος |
γενόμενος
ἐζήτει
τοὺς
φονέας
περιθέων. |
[4, 49] |
τῷ
Βαρβούλᾳ.
Ὁ
δὲ
ἐδεήθη
|
Καίσαρος |
δι'
Ἀγρίππα,
καὶ
ἀφείθη
τῆς |
[4, 133] |
στρατὸς
ὁ
πλείων
ὅδε
Γαΐου
|
Καίσαρος |
ἐγεγένητο,
καὶ
δαιμονίως
αὐτὸν
εὐνοίας |
[4, 98] |
τὸ
δίκαιον.
~Μηδέ
τῳ,
εἰ
|
Καίσαρος |
ἐγένετο
στρατιώτης,
ἐπὶ
νοῦν
ἔτι |
[4, 128] |
ἦν.
Τέλος
δὲ
οἱ
τοῦ
|
Καίσαρος, |
εἴτε
διὰ
δέος
τοῦ
λιμοῦ, |
[4, 50] |
πολὺ
ὕστερον,
Λέπιδος
ἰδιώτης
ὑπὸ
|
Καίσαρος |
ἐκ
δυνάστου
γενόμενος
ὑπὸ
τοιᾶσδε |
[4, 2] |
περιόπτῳ,
καὶ
συνήδρευον
οἱ
τρεῖς,
|
Καίσαρος |
ἐν
μέσῳ
διὰ
τὴν
ἀρχὴν |
[4, 128] |
τοῦ
λιμοῦ,
εἴτε
δι'
αὐτοῦ
|
Καίσαρος |
εὐτυχίαν
νοὐ
γὰρ
ἐπίμεμπτοί
γε |
[4, 33] |
κατ'
ἀλλήλων.
Οὐδὲ
γὰρ
ἐπὶ
|
Καίσαρος |
ἢ
Πομπηίου
συνεφέρομεν,
οὐδὲ
Μάριος |
[4, 57] |
στρατηγίᾳ
καὶ
οἵδε
ὑπὸ
Γαΐου
|
Καίσαρος |
ἡγεῖσθαι
Συρίας
μὲν
ὁ
Κάσσιος, |
[4, 98] |
οἱ
διδόμενοι
μισθοὶ
καὶ
δωρεαὶ
|
Καίσαρος |
ἦσαν,
ἀλλὰ
τοῦ
κοινοῦ,
ἐπεὶ |
[4, 54] |
κατ'
εὔνοιαν
οἵδε
πατρῴαν
τοῦ
|
Καίσαρος. |
~Θαρρήσας
οὖν
ὁ
Σέξστιος
ἐξῄει |
[4, 86] |
τότε.
Μοῦρκος
δὲ
ἐπιόντος
τοῦ
|
Καίσαρος, |
ἵνα
μὴ
ἐν
μέσῳ
γένηται |
[4, 7] |
Λεπίδου
τε
καὶ
Ἀντωνίου
καὶ
|
Καίσαρος, |
ἴσον
ἰσχύουσαν
ὑπάτοις,
ἣν
ἄν |
[4, 45] |
ὁ
Σέργιος
ὕστερον,
ἐν
τῇ
|
Καίσαρος |
καὶ
Ἀντωνίου
στάσει,
τῆς
βουλῆς |
[4, 135] |
καὶ
τὸ
στρατόπεδον
ἐδόθη
τοῖς
|
Καίσαρος |
καὶ
Ἀντωνίου
στρατοῖς
διαρπάσαι.
Τῶν |
[4, 63] |
ἐκάλει
κατὰ
σπουδήν,
ὡς
ἤδη
|
Καίσαρος |
καὶ
Ἀντωνίου
τὸν
Ἰόνιον
περώντων. |
[4, 53] |
ὕστερόν
τε
ἔλαβον
ἐπὶ
Γαΐου
|
Καίσαρος |
καὶ
διὰ
τοῦτο
νέαν
προσαγορεύουσι |
[4, 133] |
μετέπεισαν
οἱ
σφαγεῖς
οἵδε
τοῦ
|
Καίσαρος, |
καὶ
ἐπὶ
τὸν
τοῦ
Καίσαρος |
[4, 134] |
ἐγένοντο
αὐθένται
καθάπερ
ἐγένοντο
τοῦ
|
Καίσαρος. |
Κάσσιος
μὲν
δὴ
καὶ
Βροῦτος |
[4, 59] |
καὶ
Κράσσου
διαρριφέντων
ἢ
ὑπὸ
|
Καίσαρος |
Κλεοπάτρᾳ
καταλελειμμένων·
καὶ
αὐτὸν
ὁ |
[4, 86] |
μέσῳ
γένηται
Ἀντωνίου
τε
καὶ
|
Καίσαρος, |
μικρὸν
ἀναχωρήσας
τοῦ
Βρεντεσίου,
τὰς |
[4, 89] |
ὄψιν
ἢ
ὁμωνυμίαν
τοῦ
νέου
|
Καίσαρος |
νεωτερίσειεν
ἐλθόντος.
Καὶ
αὖθις
ἔδοξε |
[4, 51] |
Ἄκτιον
συμφορὰν
ἐπισταλεῖσαν
ὑπὸ
τοῦ
|
Καίσαρος |
ὁ
Κικέρων
ὅδε
ὑπατεύων
ἀνέγνω |
[4, 132] |
εἶεν,
οὐκ
ἀμελοῦσα
μὲν
Γαΐου
|
Καίσαρος |
οὐδὲ
ἐφηδομένη
τοῖς
γεγονόσιν,
ὅπου |
[4, 132] |
ἐκ
τῶν
ὑπογραφῶν
ἐποίει
τῶν
|
Καίσαρος, |
οὐδὲν
ἡγουμένη
κρεῖσσον
εὑρήσειν
ὧν |
[4, 83] |
μὲν
τὰ
πρῶτα
ὑπὸ
Γαΐου
|
Καίσαρος |
περὶ
Ἰβηρίαν,
ὡς
οὐδὲν
μέγα |
[4, 138] |
μετ'
οὐ
πολὺ
Ἀντωνίου
καὶ
|
Καίσαρος |
στάσεως,
ὑστάτης
Ῥωμαίοις
γενομένης.
Τὰ |
[4, 110] |
δ'
ἅπαξ
ἔργου
καὶ
τῷ
|
Καίσαρος |
στρατῷ
τεταγμένῳ
μάλιστα
κατὰ
σφᾶς |
[4, 58] |
δὲ
ἀξίωμα
εἶχε
νεανίας
αὐτοῦ
|
Καίσαρος |
συγγενής,
Σέξστος
Ἰούλιος.
Ἐκδιαιτώμενος
δὲ |
[4, 133] |
αὐτοῖς
πιστότερον
ἢ
Ἀντωνίῳ
τῷ
|
Καίσαρος |
συναγωνιστῇ
τε
καὶ
συνάρχῳ·
οὐ |
[4, 61] |
διὰ
δὲ
οἰκειότητα
τοῦ
προτέρου
|
Καίσαρος |
συνέπρασσε
τῷ
Δολοβέλλᾳ.
Καὶ
ἀπὸ |
[4, 68] |
ὅτε
ἡμῖν
ἔναγχος
διὰ
Γαΐου
|
Καίσαρος |
συνετίθεσθε
καὶ
σπονδὰς
ἐπὶ
τοῖς |
[4, 58] |
μετάνοια
καὶ
δέος
ἐκ
τοῦ
|
Καίσαρος. |
Συνομόσαντες
οὖν
ἀλλήλοις,
εἰ
μή |
[4, 51] |
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
ὑπὸ
τοῦ
|
Καίσαρος. |
~Τὰ
μὲν
δὴ
παρὰ
δόξαν |
[4, 54] |
καὶ
γέρας
τούτων
ἔλαβε
παρὰ
|
Καίσαρος |
τὴν
Μασανάσσου
γῆν,
οὐχ
ἅπασαν, |
[4, 27] |
Βρούτῳ
τε
καὶ
Κασσίῳ
δικάζων,
|
Καίσαρος |
τοῖς
δικαστηρίοις
μετὰ
στρατιᾶς
ἐφεστῶτος |
[4, 138] |
δὲ
στρατὸς
ὁ
Ἀντωνίου
καὶ
|
Καίσαρος |
τὸν
τῶν
στρατηγῶν
λόγον
ἐπηλήθευσαν, |
[4, 128] |
ἤδη
σαφῶς.
Καὶ
οἱ
τοῦ
|
Καίσαρος |
τότε
μάλιστα
τοῦ
παρηγγελμένου
σφίσιν |
[4, 133] |
Καίσαρος,
καὶ
ἐπὶ
τὸν
τοῦ
|
Καίσαρος |
υἱὸν
ἕσποντο
αὐτοῖς
πιστότερον
ἢ |
[4, 106] |
Ἀντώνιόν
τε
γὰρ
ἐπυνθάνοντο
πλησιάζειν,
|
Καίσαρος |
ὑπολελειμμένου
διὰ
νόσον
ἐν
Ἐπιδάμνῳ, |
[4, 1] |
~Δύο
μὲν
δὴ
Γαΐου
|
Καίσαρος |
φονεῖς
οὕτω
δίκην,
ἐν
ταῖς |
[4, 27] |
ἔρριψεν
ἑαυτὸν
εἰς
τὸ
πέλαγος.
|
Καισέννιον |
δὲ
οἱ
διώκοντες,
ὑποφεύγοντά
τε |
[4, 42] |
σῴζεσθαι
τὸν
Μέτελλον
ὁ
Καῖσαρ,
|
καίτοι |
πολεμιώτατον
αὐτῷ
γενόμενον
καὶ
δωρεῶν |
[4, 98] |
στρατοὺς
πάντας
ἀποδοῦναι
τῇ
πόλει,
|
κἀκείνην |
ἑλέσθαι
τὰ
συνοίσοντα·
καὶ
εἰ |
[4, 18] |
μὴ
μετασχεῖν
τῶν
πατρῴων,
μὴ
|
κἀκείνην |
ὁ
ἀδελφὸς
αἰτήσαιτο
παρὰ
Ἀντωνίου. |
[4, 10] |
ὑφ'
ἡμῖν
στρατοὺς
ἐψηφίζοντο
εἶναι.
|
~Κἀκεῖνοι |
μὲν
τοσάσδε
πολιτῶν
μυριάδας
ἡμῖν |
[4, 94] |
χρημάτων
καὶ
θαλασσοκράτορα
ἀπέφηναν,
ἵνα
|
κἀκεῖνος |
ἀρχήν
τινα
ἔχοι
δημοκρατικὸς
ὤν. |
[4, 27] |
λοχαγὸς
τὸν
Αἰμίλιον
γνωρίσας
Σὺ
|
κἀκεῖνος |
εἶπε
καὶ
τοὺς
δύο
ἀπέκτεινε. |
[4, 10] |
ἡμῶν
αὐτοκράτωρ
ἔκτεινε,
τὴν
πόλιν
|
κἀκεῖνος |
ἐν
ἐμφυλίοις
καθιστάμενος,
ὃν
Εὐτυχῆ |
[4, 48] |
ληφθεὶς
ὑπὸ
τῶν
ὁπλιτῶν
ἐδίδασκε
|
κἀκείνους, |
ὅτι
κατὰ
μὲν
ἔχθραν
αὑτὸν |
[4, 23] |
τοὺς
ἄρχοντας
ἦλθε
καθ'
εαυτῆς,
|
κἀκείνων |
αὐτὴν
διὰ
τὴν
φιλανδρίαν
ὑπεριδόντων, |
[4, 8] |
Καῖσαρ
ἔπαθεν,
ἀτιθάσευτον
ὁρῶντες
τὴν
|
κακίαν |
ὑπὸ
φιλανθρωπίας,
προλαβεῖν
τοὺς
ἐχθροὺς |
[4, 129] |
ἑάλωκεν,
οὐδὲ
ἁλώσεταί
ποτε
πρὸς
|
κακίας |
ἀρετή·
ἐγὼ
δὲ
τούσδε
ἀπατήσας |
[4, 17] |
ἀναγράψω.
~Ἠρξατο
μὲν
δὴ
τὸ
|
κακὸν |
ἐκ
συντυχίας
ἀπὸ
τῶν
ἐν |
[4, 15] |
λιπαροῦντες
ἀπρεπῶς
ἢ
διωθούμενοι
τὸ
|
κακὸν |
ἢ
ὠνούμενοι.
Οἱ
δὲ
καὶ |
[4, 117] |
καὶ
ἐπιτιμήσεως
αὐτοῦ
καὶ
κομιδῆς
|
κακοπαθοῦς |
καὶ
παρ'
ὀλίγον
ἤδη
σαφοῦς |
[4, 100] |
χρὴ
κατὰ
γῆν
αὐτοῖς
φέρεσθαι
|
κακοπαθοῦσιν. |
Εἰ
δ'
ἐκ
Λιβύης
ἐπάγοιντο |
[4, 82] |
μὴ
καταλαμβάνοιντο
ὑπὸ
τοῦ
Μούρκου.
|
Κακοπαθῶν |
δὲ
ἐκάλει
Καίσαρα,
Πομπηίῳ
Σέξστῳ |
[4, 55] |
ἐπιστρεφόμενος
ὁ
Κορνιφίκιος
ἀπεμάχετο
μάλα
|
κακοπαθῶς. |
~Ὁ
δὲ
Ἀραβίων
ἐν
τούτῳ |
[4, 134] |
Ὁ
σός,
ὦ
Βροῦτε,
δαίμων
|
κακός· |
ὀφθήσομαι
δέ
σοι
καὶ
ἐν |
[4, 127] |
παθεῖν
μᾶλλον
ἢ
ὑπὸ
ἀμηχάνου
|
κακοῦ |
δαπανώμενοι.
Ὧδε
δὲ
ἐχόντων
αὐτῶν |
[4, 47] |
τῶν
τειχῶν,
μέχρι
μαραινομένου
τοῦ
|
κακοῦ |
καὶ
ἐς
τοὺς
τρεῖς
ἐπρέσβευσαν |
[4, 62] |
τὴν
πόλιν
περιήνεγκεν
ἐς
ἔσχατον
|
κακοῦ. |
~Μετὰ
δὲ
Λαοδίκειαν
ἐπ'
Αἴγυπτον |
[4, 33] |
τῆς
ὑμῖν
ἐς
τοσοῦτον
ἤδη
|
κακοῦ |
περιμαχήτου,
μετέχουσαι;
Ὅτι
φατὲ
πόλεμον |
[4, 20] |
κόρον
ἔσχε
τῆς
θέας
τοῦ
|
κακοῦ. |
Ὧδε
μὲν
δὴ
Κικέρων,
ἐπί |
[4, 16] |
ὧν
ὁμοίως
τὰ
γνωριμώτατα
τῶν
|
κακῶν |
ἐν
τοῖς
περὶ
ἐκείνων
ἀνελεξάμην, |
[4, 130] |
λάθοι
σε
τῶνδ'
ὃς
αἴτιος
|
κακῶν, |
Ἐνσημαινόμενον
ἄρα
τὸν
Ἀντώνιον.
Ὃ |
[4, 22] |
μὲν
δὴ
παίδων
ἀγαθῶν
καὶ
|
κακῶν |
ἔστων
εἰκόνες·
ἀδελφοὶ
δὲ
δύο |
[4, 23] |
γυναικὸς
ὑπ'
ἀγνοίας
τῶν
οἴκοι
|
κακῶν |
ἔφευγεν.
Ἡ
δὲ
ὡς
φιλοφρονουμένη |
[4, 14] |
ἀπο
τῆς
συνέσεως
τῶν
παρόντων
|
κακῶν |
ἐψυχαγώγει·
οἱ
δὲ
ἐμφρονέστεροί
τε |
[4, 14] |
οὐκ
ἐλεηθεῖεν.
~Ἰδέα
τε
πᾶσα
|
κακῶν |
ἦν,
οὐχ
ὡς
ἐν
στάσεσιν |
[4, 6] |
αἰτίους
δόξαντας
εἶναι
τῶν
ἐμφυλίων
|
κακῶν |
καὶ
μόνους
κατεγνωσμένους,
πίστεις
τε |
[4, 95] |
καὶ
γέρα
τούτων
ἐστὶ
τῶν
|
κακῶν |
ὡρισμένα.
Τοῦτο
γὰρ
ἐπανάστασίς
τίς |
[4, 32] |
τι
τῶν
ὄντων,
ἢ
τιμησαμέναις
|
κακῶς |
ἐπιτίμια
καὶ
τοῖς
ταῦτα
μηνύουσιν |
[4, 40] |
γάρ
μοι
προσήκει
καὶ
νῦν
|
καλεῖν |
σε.
Κοπώνιον
δὲ
τὸ
γύναιον |
[4, 24] |
Ὁ
δὲ
τὴν
γυναῖκά
οἱ
|
καλέσαι |
προσέταξεν
ἐκ
τῆς
ἐκείνης
οἰκίας. |
[4, 47] |
σχήματι
ἐς
Πομπήιον.
Σίττιον
δὲ
|
Καληνοί, |
πολίτην
σφῶν
ὄντα
καὶ
πολλὰ |
[4, 47] |
γνωρίμων
καὶ
διεριζόντων
ἐς
ἀλλήλους,
|
Καληνὸς |
ἐξενίκησε
καὶ
εἶχεν
ἐν
ἐπαύλει, |
[4, 47] |
θεράπων,
οὔτε
αὐτοῦ
Οὐάρρωνος
οὔτε
|
Καληνοῦ. |
~Οὐεργίνιος
δέ,
ἀνὴρ
ἡδὺς
εἰπεῖν, |
[4, 67] |
ἐξ
οὗ
γεγόναμεν,
μηδὲ
ἐκλάθῃ
|
καλῆς |
ἱστορίας
ἧς
ἔμαθες
ἐν
Ῥόδῳ |
[4, 3] |
καὶ
Ἰππώνιον.
Οὕτω
μὲν
τὰ
|
κάλλιστα |
τῆς
Ἰταλίας
τῷ
στρατῷ
διέγραφον, |
[4, 90] |
ἣ
μάλιστα
ἐπιδείκνυσι
τοῦ
πολέμου
|
καλλίστην |
τε
οὖσαν
ἡμῖν
καὶ
δικαιοτάτην |
[4, 3] |
καὶ
ἐδάφεσι
καὶ
οἴκοις
εἰς
|
κάλλος |
διαφέρουσαι
ἔμελλον
αὐτοῖς
ἐδάφεσι
καὶ |
[4, 5] |
Ἤδη
δέ
τις
καὶ
διὰ
|
κάλλος |
ἐπαύλεως
καὶ
οἰκίας
προεγράφη.
Καὶ |
[4, 105] |
πεντήκοντα
σταδίων,
εὔφορον
πάνυ
καὶ
|
καλόν, |
ἔνθα
καὶ
τὸ
πάθος
τῇ |
[4, 29] |
περικαλλῆ
καὶ
σύσκιον,
ἄντρον
τε
|
καλὸν |
ἦν
ἐν
αὐτῇ
καὶ
βαθύ, |
[4, 106] |
καὶ
τὸ
πεδίον
ἦν
ἐναγωνίσασθαι
|
καλὸν |
καὶ
οἱ
κρημνοὶ
στρατοπεδεῦσαι.
Τὰ |
[4, 115] |
πάθος
ἄλλο
ἐγίγνετο
μέγα.
Δομίτιος
|
Καλουῖνος |
ἐπὶ
ὁλκάδων
ἦγεν
ὁπλιτῶν
δύο |
[4, 116] |
μεθώρκουν,
ὁ
δὲ
στρατηγὸς
αὐτῶν
|
Καλουῖνος |
ἐπὶ
τῆς
ἑαυτοῦ
νεὼς
ἐπανῆλθεν |
[4, 106] |
τὰ
χρυσεῖα
ἔστι
τὰ
Ἄσυλα
|
καλούμενα. |
Ἀπὸ
δὲ
τούτου
δέκα
σταδίους |
[4, 37] |
ὅθεν
οὐδὲ
εἰρήνης
ὕστερον
γενομένης
|
καλούμενος |
ἐπανελθεῖν
ἠξίωσε.
Λεύκιον
δέ,
τὸν |
[4, 54] |
τε
Ἀραβίωνα
βασιλέα
καὶ
τοὺς
|
καλουμένους |
Σιττιανούς,
οἳ
ἀπὸ
τοιᾶσδε
συντυχίας |
[4, 5] |
τοὺς
τριακοσίους,
ἀπὸ
δὲ
τῶν
|
καλουμένων |
ἱππέων
ἐς
δισχιλίους.
Καὶ
ἦσαν |
[4, 86] |
ὄντας
ἐπὶ
τοῦ
πορθμοῦ
μάλιστα)
|
καλοῦντος |
δ'
αὐτὸν
Ἀντωνίου
κατὰ
σπουδὴν |
[4, 99] |
Χρήματά
γε
μήν,
ἅ
τινες
|
καλοῦσι |
νεῦρα
πολέμου,
τοῖς
μὲν
οὐκ |
[4, 53] |
~Λιβύης
Ῥωμαῖοι
τὴν
μὲν
ἔτι
|
καλοῦσι |
παλαιάν,
ὅσην
Καρχηδονίους
ἀφείλοντο·
ἣν |
[4, 115] |
μὲν
τὰ
πλοῖα
συναγόντων
ἀπὸ
|
κάλω |
σπουδῇ
καὶ
κοντοῖς
ἁρμοζόντων
ἐς |
[4, 78] |
οἱ
δὲ
καὶ
σιδήρια
ὀξέα
|
καλωδίοις |
περιτιθέντες
ἐσφενδόνων
τὰ
σιδήρια
ἐς |
[4, 116] |
τὴν
πίσσαν
ἢ
ἱστίων
ἢ
|
κάλων |
διαμασώμενοι,
μέχρι
σφᾶς
ὁ
κλύδων |
[4, 70] |
τάσδε
προφέρων
καὶ
ἐπὶ
συμμαχίαν
|
καλῶν, |
Ῥωμαῖος
ἀνὴρ
καὶ
Ῥωμαίων
στρατηγός, |
[4, 58] |
τῷ
Βάσσῳ
ποτὲ
ἐνύβρισε·
καὶ
|
καλῶν |
ὕστερον,
ἐπειδὴ
βραδέως
ὑπήκουεν,
ἄγειν |
[4, 47] |
καὶ
ἱστορίας
συγγραφεύς,
ἐστρατευμένος
τε
|
καλῶς |
καὶ
ἐστρατηγηκώς,
καὶ
ἴσως
διὰ |
[4, 7] |
ἐγνωσμένα.
~Καὶ
Πέδιος
μὲν
ἐκ
|
καμάτου |
τῆς
νυκτὸς
ἐτελεύτησεν,
ἐσῄεσαν
δ' |
[4, 67] |
δὴ
καὶ
σὺ
φὴὴς
τάδε
|
κάμνειν· |
ἐν
Ῥώμῃ
δέ,
ὅσα
ὑμῖν |
[4, 104] |
ἀπόπτου
λέγοντες.
Τῇ
δὲ
τετάρτῃ
|
κάμνοντες |
ὑπό
τε
κόπου
καὶ
δίψους, |
[4, 56] |
ὁ
δὲ
Κορνιφίκιος
τῇ
μάχῃ
|
κάμνων |
μετεπήδα
πρὸς
Λαίλιον
ἐς
τὸν |
[4, 72] |
Ῥόδος
μὲν
δὴ
δύο
πείραις
|
καμοῦσα |
ἔκ
τε
γῆς
καὶ
θαλάσσης |
[4, 91] |
οὐχ
ἡμῖν
τοῖς
φίλοις,
ἐπεὶ
|
κἀν |
τούτοις
προετιμώμεθα,
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις |
[4, 70] |
τὸ
συγκείμενον,
Ῥωμαίοις
Ῥοδίους
βοηθεῖν,
|
κἂν |
καθ'
ἕνα
χρῄζωσιν.
Εἰ
δὲ |
[4, 78] |
τὴν
ἀγορὰν
ἐγγὺς
οὖσαν
διέδραμον·
|
κἀνταῦθα |
τῶν
μὲν
συμπλεκομένων
σφίσι
κρατοῦντες, |
[4, 57] |
οἱ
μὲν
σφαγεῖς
αὐτοῦ
τὸ
|
Καπιτώλιον |
κατέλαβον
καὶ
ψηφισθείσης
αὐτοῖς
ἀμνηστίας |
[4, 25] |
πολλὰ
τῆς
πόλεως
ἄλλα
ἐπενείματο.
|
Καπίτων |
δὲ
ἐς
πολὺ
τὰς
θύρας |
[4, 13] |
τὰ
ἀκάθαρτα,
οἱ
δὲ
ἐς
|
καπνώδεις |
ὑπωροφίας
ἢ
τῶν
τεγῶν
ταῖς |
[4, 63] |
τοὺς
δὲ
ἱππέας
προύπεμψεν
ἐς
|
Καππαδοκίαν, |
οἳ
Ἀριοβαρζάνην
τε
ἄφνω
κατέκανον |
[4, 3] |
καὶ
αἱ
περιφανέσταται
μάλιστα
αὐτῶν
|
Καπύη |
καὶ
Ῥήγιον
καὶ
Οὐενουσία
καὶ |
[4, 88] |
ὅθεν
ἐπὶ
Λυσιμαχείας
τε
καὶ
|
Καρδίας, |
αἳ
τὸν
ἰσθμὸν
τῆς
Θρᾳκίου |
[4, 84] |
~Καὶ
ὁ
Γάιος
ἔπεμψε
τῷ
|
Καρρίνᾳ |
διάδοχον
Ἀσίνιον
Πολλίωνα
πολεμεῖν
Πομπηίῳ. |
[4, 83] |
πυνθανόμενος
ἔπεμπε
σὺν
στρατῷ
πλέονι
|
Καρρίναν |
ἐκπολεμήσοντα
Πομπήιον.
Ὁ
δὲ
καὶ |
[4, 83] |
συνιόντων
χείρ
τε
ἦν
ἤδη
|
καρτερὰ |
καὶ
ἐξεφαίνετο
Πομπήιος
ὤν.
Καὶ |
[4, 137] |
πολέμων
μιᾶς
καὶ
ἀσκήσεως
καὶ
|
καρτερίας |
ὁμοίας,
δυσκαταγώνιστοι
παρ'
αὐτὸ
ἦσαν |
[4, 25] |
φεύγοντας
ὑποδεχόμενον,
ἐπέρασεν.
Εἶτα
ἐπολέμει
|
καρτερῶς, |
μέχρι
πολλαῖς
μάχαις
ἡσσώμενος
τὸν |
[4, 53] |
μὲν
ἔτι
καλοῦσι
παλαιάν,
ὅσην
|
Καρχηδονίους |
ἀφείλοντο·
ἣν
δὲ
Ἰόβας
εἶχεν, |
[4, 33] |
καὶ
περὶ
αὐτῇ
τῇ
πόλει,
|
Καρχηδονίων |
ἐνοχλούντων.
Καὶ
τότε
δὲ
ἐσήνεγκαν |
[4, 68] |
λελέχθω·
πρὸς
σὲ
δέ,
ὦ
|
Κάσσιε, |
καὶ
αἰδώς
τις
ἔστιν
ἐξαίρετος |
[4, 71] |
ἐπιούσης
ἐπεφαίνοντο
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
ἐκ
τοῦ
πελάγους.
Οἱ
δὲ |
[4, 82] |
τὸ
πεζὸν
αὐτὸς
ἦγε
καὶ
|
Κάσσιον |
ἐξ
Ἰωνίας
ἀνέμενεν,
ὡς
ἐς |
[4, 63] |
τὴν
ἄλλην
κατασκευὴν
ἐς
τὸν
|
Κάσσιον |
ἐπανήγαγον.
~Ταρσέων
δ'
ἐς
στάσιν |
[4, 89] |
μὲν
στρατιὰ
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
ἐπὶ
τοῦ
Μέλανος
κόλπου
διεκρίθη, |
[4, 71] |
καὶ
τρισὶ
ναυσὶν
ἀνήγοντο
ἐπὶ
|
Κάσσιον |
ἐς
Μύνδον
ὡς
προκαταπλήξοντες
τῷ |
[4, 112] |
εἰκάζουσι
τῶν
μὲν
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
ἐς
ὀκτακισχιλίους
σὺν
τοῖς
παρασπίζουσι |
[4, 87] |
Καὶ
τοῦτο
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον, |
ἐς
Σηστὸν
ἐξ
Ἀβύδου
περάσασι, |
[4, 58] |
εἶναι
πολεμίους,
Βροῦτον
δὲ
καὶ
|
Κάσσιον |
ἐς
τὰς
προτέρας
ἡγεμονίας
ἐπανήγαγον |
[4, 86] |
Ἀηνόβαρβος
ὑπὸ
τῶν
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
ἐς
τὸ
αὐτὸ
ἔργον,
ὡς |
[4, 64] |
στάσιν
διῃρημένων
οἱ
μὲν
τὸν
|
Κάσσιον |
ἐστεφανώκεσαν
ἐλθόντα
πρότερον,
οἱ
δὲ |
[4, 113] |
Καί
τισιν
οὕτως
ἀποθανεῖν
δοκεῖ
|
Κάσσιον. |
Ἕτεροι
δὲ
αὐτὸν
οἴονται,
προσιόντων |
[4, 67] |
ἔπεμπον
δ'
ὅμως
ἐς
τὸν
|
Κάσσιον |
ἔτι
πρεσβευτὴν
Ἀρχέλαον,
ὃς
ἐν |
[4, 36] |
φυγαὶ
τοῖς
δυναμένοις
ἦσαν
ἐς
|
Κάσσιον |
ἢ
Βροῦτον
ἢ
ἐς
Λιβύην |
[4, 113] |
τῷδε
καὶ
ἀλαλαξάντων
μέγα,
τὸν
|
Κάσσιον |
ἡγούμενον
ἐς
ἐχθροὺς
ἐμπεσεῖν
Τιτίνιον |
[4, 66] |
ἐς
Μύνδον
ὅμως,
οἳ
τὸν
|
Κάσσιον |
ἠξίουν
μήτε
Ῥόδου
καταφρονεῖν,
πόλεως |
[4, 68] |
ἢ
Ῥοδίους
ἀποθανεῖν
πάντως
ἢ
|
Κάσσιον |
ἡσσᾶσθαι.
Συμβουλεύω
δὲ
ἐπὶ
τῇ |
[4, 69] |
μὲν
ἐπὶ
τῷ
σχήματι
τὸν
|
Κάσσιον |
καὶ
παθεῖν
τι
ὑπὸ
αἰδοῦς, |
[4, 3] |
μόνα
ὑπερθέμενοι
διὰ
Βροῦτον
καὶ
|
Κάσσιον |
κρατοῦντας
ἔτι
αὐτῶν,
Κασσίῳ
δὲ |
[4, 57] |
δὲ
ὅμως
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
Κυρήνη
τε
καὶ
Κρήτη·
ὧν |
[4, 134] |
ἦν
αὐτοῖς
ἄρα
καὶ
τάδε,
|
Κάσσιον |
μὲν
ἐν
ἀμφηρίστῳ
νίκῃ
πάντα |
[4, 133] |
γάρ
τις
αὐτῶν
Βροῦτον
ἢ
|
Κάσσιον |
οὐδὲ
ἡσσωμένους
ἀπέλιπεν,
οἱ
Ἀντώνιον |
[4, 87] |
Πυνθανομένοις
δὲ
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
περὶ
τῶν
ὁδῶν
ὁ
Ῥασκούπολις |
[4, 138] |
ἡ
δόξα
αὕτη,
ὡς
ἐς
|
Κάσσιόν |
τε
καὶ
Βροῦτον,
ἀπήντα.
|
[4, 57] |
δόξαντι
εἶναι·
τὰ
δ'
ἀμφὶ
|
Κάσσιόν |
τε
καὶ
Βροῦτον,
μικρὰ
καὶ |
[4, 72] |
τῆς
γῆς
ἐνοχλοῦντας
καὶ
τὸν
|
Κάσσιον |
τοῖς
πρὸς
θαλάσσῃ
τείχεσι
τὸ |
[4, 87] |
Ῥασκούπολις
δὲ
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
|
Κάσσιον, |
τρισχιλίους
ἱππέας
ἔχων
ἑκάτερος.
Πυνθανομένοις |
[4, 63] |
Ἰόνιον
περώντων.
Ἄκων
μὲν
δὴ
|
Κάσσιος |
Αἴγυπτον
ἐκ
τῶν
ἐλπίδων
μεθίει |
[4, 62] |
ἡσσᾶτο
ὁ
Δολοβέλλας,
καὶ
ὁ
|
Κάσσιος |
αἰρομένου
τοῦ
χώματος
ἔκοπτεν
αὐτοῦ |
[4, 133] |
φροντίσι
καὶ
πόνοις
ὁ
μὲν
|
Κάσσιος |
ἀμεταστρεπτί,
καθάπερ
ἐς
τὸν
ἀγωνιστὴν |
[4, 72] |
ἦν,
καὶ
αὐτὴν
γιγνομένην
ὁ
|
Κάσσιος |
ἀπὸ
ὄρους
καθεώρα·
ὡς
δὲ |
[4, 62] |
εἰδέναι
συμμαχούσας.
~Ἑτοιμασάμενος
οὖν
ὁ
|
Κάσσιος |
αὖθις
ἐκ
τῶν
παρόντων
ἐπανήγετο |
[4, 61] |
ἀνδράσιν
εἷλεν
Δολοβέλλας.
Καὶ
ὁ
|
Κάσσιος |
αὖθις
ἔπεμπεν
ἐς
τοὺς
ὑπεριδόντας |
[4, 121] |
ἐγγύτητα
ἐστοξεύεσθαι
δυναμένων·
ὁ
δὲ
|
Κάσσιος |
αὐτὸν
ὅμως
ἐφρούρει,
μὴ
καὶ |
[4, 66] |
τῶν
κελευομένων.
Ὧδε
μὲν
ὁ
|
Κάσσιος |
αὐτοὺς
ἠμείψατο,
καὶ
οἱ
εὖ |
[4, 113] |
δ'
ἀμφὶ
τὸν
Καίσαρα
διπλασίονα.
|
~Κάσσιος |
δὲ
ἐξ
οὗ
τῶν
διατειχισμάτων |
[4, 65] |
ἐχώρουν
Βροῦτος
μὲν
ἐπὶ
Λυκίους,
|
Κάσσιος |
δὲ
ἐπὶ
Ῥοδίους,
τεθραμμένος
τε |
[4, 57] |
ἐθνῶν
ὑπὸ
Καίσαρος
αὐτοῦ
κεχειροτόνηντο.
|
Κάσσιος |
δὲ
καὶ
Βροῦτος
ἐστρατήγουν
μὲν |
[4, 65] |
δὴ
καὶ
Λαοδίκεια
τοιάδε
ἐπεπόνθεσαν,
|
Κάσσιος |
δὲ
καὶ
Βροῦτος
συμβολήσαντες
ἀλλήλοιν, |
[4, 64] |
εὐμεταβόλῳ
πόλει
χαλεπῶς
ἐχρῶντο
ἑκάτεροι·
|
Κάσσιος |
δὲ
νικήσας
Δολοβέλλαν
καὶ
ἐσφορὰν |
[4, 59] |
πρὸς
ὀκτώ.
Οὕτω
μὲν
ὁ
|
Κάσσιος |
ἐκ
παραδόξου
δυώδεκα
τελῶν
ἀρίστων |
[4, 64] |
ἑαυτούς,
ἕως
ὧδε
ἔχοντας
ὁ
|
Κάσσιος |
ἐκ
Συρίας
ἐπανιὼν
ᾤκτειρέ
τε |
[4, 81] |
ζημίαις
καὶ
μηνύμασιν,
οἵοις
καὶ
|
Κάσσιος |
ἐκήρυξεν
ἐν
Ῥόδῳ.
Καὶ
οἱ |
[4, 73] |
Ὧδε
μὲν
ἑαλώκει
Ῥόδος,
καὶ
|
Κάσσιος |
ἐν
αὐτῇ
προυκάθητο
ἐπὶ
βήματος |
[4, 59] |
Κλεοπάτρᾳ
καταλελειμμένων·
καὶ
αὐτὸν
ὁ
|
Κάσσιος |
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ,
τῶν
ὄντων |
[4, 104] |
ὑστάτους
περιῄει.
Βροῦτος
δὲ
καὶ
|
Κάσσιος |
ἐπεὶ
ἔμαθον,
ἵεντο
αὐτίκα
δρόμῳ, |
[4, 71] |
πάντα
κατακούητε.
~Τοιαῦτα
μὲν
ὁ
|
Κάσσιος |
ἐπειρωνευσάμενος
τὸν
Ἀρχέλαον
ἀπέλυεν,
Ἀλέξανδρος |
[4, 58] |
ὑπακούειν,
ἐς
ὅ
τι
κελεύοι
|
Κάσσιος |
ἢ
Βροῦτος.
Ἐπὶ
δὲ
τούτοις |
[4, 74] |
μετὰ
φρουρᾶς
ὑπελέλειπτο·
ὁ
δὲ
|
Κάσσιος |
ἡδόμενος
τῇ
ταχυεργίᾳ
τῆς
ἁλώσεως |
[4, 73] |
~Γιγνομένων
δ'
ἔτι
τούτων
ἄφνω
|
Κάσσιος |
ἦν
ἐν
μέσῃ
τῇ
πόλει |
[4, 132] |
οὔτε
ἐνδόντος.
~Ὧδε
μὲν
δὴ
|
Κάσσιος |
καὶ
Βροῦτος
ἐθνῃσκέτην,
ἄνδρε
Ῥωμαίων |
[4, 60] |
βούλοιτο,
ἀποπλευσεῖσθαι.
Ὧν
αἰσθανόμενος
ὁ
|
Κάσσιος |
καὶ
δεδιώς,
μὴ
αὑτὸν
ὁ |
[4, 76] |
ὡς
δὲ
ἦλθέ
τε
ὁ
|
Κάσσιος |
καὶ
ἔδοξε
Λυκίους
καὶ
Ροδίους |
[4, 109] |
φρούρια
ὁμοῦ
πολλά.
Ὁ
δὲ
|
Κάσσιος |
κατεπλάγη
μὲν
τοῦ
ἔργου
τὴν |
[4, 57] |
Καίσαρος
ἡγεῖσθαι
Συρίας
μὲν
ὁ
|
Κάσσιος, |
Μακεδονίας
δὲ
ὁ
Βροῦτος.
Οὔτε |
[4, 134] |
αὐθένται
καθάπερ
ἐγένοντο
τοῦ
Καίσαρος.
|
Κάσσιος |
μὲν
δὴ
καὶ
Βροῦτος
τοιάνδε |
[4, 106] |
ὅσον
ὀκτώ,
ἐν
οἷς
ἐστρατοπέδευσαν,
|
Κάσσιος |
μὲν
ἐπὶ
τοῦ
πρὸς
μεσημβρίαν, |
[4, 135] |
θανάτου·
ὧν
ἦν
Λεύκιός
τε
|
Κάσσιος, |
ὁ
ἀδελφιδοῦς
αὐτοῦ
Κασσίου,
καὶ |
[4, 59] |
ὁμοῦ
πάντες
ἓξ
τέλεσιν
ἤδη.
|
~Κάσσιος |
οὖν
τήνδε
τὴν
πολιορκίαν
σπουδῇ |
[4, 89] |
ἐποίουν,
καὶ
γενομένης
ποτὲ
ὁ
|
Κάσσιος |
(προῦχε
γὰρ
ἡλικίᾳ)
προελθὼν
μικρὸν |
[4, 1] |
τῇ
Κελτικῇ·
ὅπως
δὲ
ἔδοσαν
|
Κάσσιός |
τε
καὶ
Βροῦτος,
οἳ
καὶ |
[4, 99] |
εὐθὺς
ἄγειν
ἀξιούντων,
ἡσθεὶς
ὁ
|
Κάσσιος |
τῇ
προθυμίᾳ
κατεκήρυξεν
αὖθις
σιωπὴν |
[4, 62] |
καὶ
Μάρσος
ἑαυτόν.
Ὁ
δὲ
|
Κάσσιος |
τὴν
μὲν
τοῦ
Δολοβέλλα
στρατιὰν |
[4, 107] |
ὅσα
αὐτοῖς
ἐνέλειπεν.
Ὁ
δὲ
|
Κάσσιος |
τὴν
ὁρμὴν
τοῦ
Ἀντωνίου
μανιώδη |
[4, 63] |
καὶ
ἀνεχώρησεν.
Αὐτὸς
δὲ
ὁ
|
Κάσσιος |
τὸν
μὲν
ἀδελφιδοῦν
ἐν
Συρίᾳ |
[4, 70] |
ἐς
τὰ
μέγιστα
κινδυνεύουσι
Ῥωμαίοις.
|
Κάσσιος |
ὑμῖν
ἐστιν
ὁ
τὰς
συνθήκας |
[4, 124] |
ἐξ
ἀρχῆς
αὐτός
τε
καὶ
|
Κάσσιος |
ὑφορώμενοι
ἐς
οὐδὲν
ἔργον
αὐτοῖς |
[4, 58] |
ἢ
Βροῦτος.
Ἐπὶ
δὲ
τούτοις
|
Κάσσιος |
φθάνει
Δολοβέλλαν
ἐς
τὴν
Συρίαν |
[4, 114] |
τοῦ
βίου
κατὰ
τὴν
αὐτοῦ
|
Κασσίου |
γενέθλιον
ἡμέραν,
ὧδε
τῆς
μάχης |
[4, 88] |
ἐννεακαίδεκα
τέλη,
Βρούτου
μὲν
ὀκτώ,
|
Κασσίου |
δὲ
ἐννέα,
ἐντελὲς
οὐδέν,
ἀλλ' |
[4, 138] |
τε
Πομπηίου
καὶ
τῶν
διαφυγόντων
|
Κασσίου |
καὶ
Βρούτου
φίλων,
λείψανα
τοσῆσδε |
[4, 135] |
τε
Κάσσιος,
ὁ
ἀδελφιδοῦς
αὐτοῦ
|
Κασσίου, |
καὶ
Κάτων
ὁ
Κάτωνος,
ἐμπίπτων |
[4, 134] |
ἐπέθηκε·
καὶ
Νίκη,
χρύσεον
ἀνάθημα
|
Κασσίου, |
κατέπεσεν,
ὄρνεά
τε
πολλὰ
ὑπὲρ |
[4, 112] |
τὸ
στρατοπεδον
ᾑρήκει,
Ἀντώνιός
τε
|
Κασσίου |
κρατῶν
σὺν
ἀμηχάνῳ
τόλμῃ
τὸ |
[4, 67] |
Κασσίῳ,
δεησόμενον
ἤδη
τόνδε
τοῦ
|
Κασσίου |
λιπαρέστερον·
καὶ
ἐδεῖτο,
τῆς
δεξιᾶς |
[4, 110] |
ἐπιστρέφων
εἰς
τὸ
διατείχισμα
τοῦ
|
Κασσίου, |
μεταξὺ
τοῦ
ἕλους
καὶ
τοῦ |
[4, 111] |
αὐτὸ
ἤδη
τὸ
στρατόπεδον
τοῦ
|
Κασσίου, |
μόνοι
σὺν
τῷ
Ἀντωνίῳ,
ὅσοι |
[4, 38] |
οὐκ
ἐδέξατο,
Βρούτου
δὲ
καὶ
|
Κασσίου |
περὶ
Θρᾴκην
πεσόντων
καὶ
τοῦ |
[4, 71] |
ὥσπερ
ἐν
πεζομαχίᾳ.
Τοῦ
δὲ
|
Κασσίου |
πλήθει
νεῶν
τὰς
πολεμίας
περιλαβόντος, |
[4, 52] |
πρὸς
Σέξστιον
καὶ
ἐν
Συρίᾳ
|
Κασσίου |
πρὸς
Δολοβέλλαν
καὶ
περὶ
Σικελίαν |
[4, 60] |
ὁ
Φίγλος.
Πυθόμενος
δὲ
τῆς
|
Κασσίου |
στρατιᾶς
ἐς
Λαοδίκειαν
οἰκείως
ἔχουσάν |
[4, 110] |
καὶ
παροδεύσων
ἐς
τὸ
τοῦ
|
Κασσίου |
στρατόπεδον.
Γιγνομένου
δὲ
αὐτῷ
τοῦ |
[4, 114] |
ἀνὰ
τὴν
νύκτα
πᾶσαν
τὸ
|
Κασσίου |
στρατόπεδον
καθίστατο.
Ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ |
[4, 121] |
Λόφος
δὲ
ἦν
ἀγχοτάτω
τοῦ
|
Κασσίου |
στρατοπέδου,
δυσχερὴς
μὲν
ὑπὸ
ἐχθρῶν |
[4, 112] |
Ἤδη
δὲ
καὶ
ἔξω
τοῦ
|
Κασσίου |
στρατὸς
ἡσσᾶτο
καὶ
τὴν
κατάληψιν |
[4, 98] |
κοινοῦ,
ἐπεὶ
οὐδὲ
νῦν
ἐστε
|
Κασσίου |
στρατὸς
οὐδὲ
Βρούτου
μᾶλλον
ἢ |
[4, 111] |
βιαζόμενος
ἐνέκυρσε
τῇ
φάλαγγι
τῇ
|
Κασσίου, |
τὴν
τάξιν
τὴν
δεδομένην
φυλασσούσῃ |
[4, 114] |
βραδύνας
ἑαυτὸν
ἔκτεινε·
Βροῦτος
δὲ
|
Κασσίου |
τὸν
νέκυν
περικλαίων,
ἀνεκάλει
τελευταῖον |
[4, 113] |
τὸν
δὲ
τῶν
ἱππέων
ὡς
|
Κασσίου |
φίλον
περισχόντων
τε
σὺν
ἡδονῇ |
[4, 74] |
μᾶλλον
ᾑρεῖτο
διὰ
τὸν
ἐκ
|
Κασσίου |
φόβον.
Ὁ
δὲ
Μοῦρκον
μετά |
[4, 123] |
ἐς
ἅπαντας
εἶναι
καὶ
ἀνόμοιον
|
Κασσίῳ, |
αὐστηρῷ
καὶ
ἀρχικῷ
περὶ
πάντα |
[4, 66] |
συμμαχοῦντας,
κελεύειν
δὲ
ἀλλήλοις
συμμαχεῖν,
|
Κασσίῳ |
δὲ
δεομένῳ
εἰρωνεύεσθαι
τὰ
περὶ |
[4, 65] |
αὐτῶν
διεληλυθέναι
τὸν
Ἰόνιον
ὀκτώ·
|
Κασσίῳ |
δὲ
ἐδόκει
τῶν
μὲν
πολεμίων |
[4, 88] |
Ἰλλυριοὶ
Παρθηνοὶ
καὶ
Θεσσαλοὶ
δισχίλιοι,
|
Κασσίῳ |
δὲ
Ἴβηρές
τε
καὶ
Κελτοὶ |
[4, 3] |
καὶ
Κάσσιον
κρατοῦντας
ἔτι
αὐτῶν,
|
Κασσίῳ |
δὲ
καὶ
Βρούτῳ
πολεμεῖν
Ἀντώνιόν |
[4, 107] |
πλευρὰς
Βρούτῳ
μὲν
τὰ
ἀπόκρημνα,
|
Κασσίῳ |
δὲ
τὸ
ἕλος
καὶ
τὴν |
[4, 67] |
τὰ
Ἑλληνικὰ
διδάσκαλος
γεγένητο
τῷ
|
Κασσίῳ, |
δεησόμενον
ἤδη
τόνδε
τοῦ
Κασσίου |
[4, 27] |
ὃς
ἐπὶ
Βρούτῳ
τε
καὶ
|
Κασσίῳ |
δικάζων,
Καίσαρος
τοῖς
δικαστηρίοις
μετὰ |
[4, 108] |
καὶ
τρισχίλιοι,
Βρούτῳ
δὲ
καὶ
|
Κασσίῳ |
δισμύριοι.
Ὥστε
πλήθει
μὲν
ἀνδρῶν |
[4, 66] |
ἐπ'
ἀλλήλους,
καὶ
ἐπενηνοχέναι
Ῥοδίους
|
Κασσίῳ, |
Δολοβέλλᾳ
συμμαχοῦντας,
κελεύειν
δὲ
ἀλλήλοις |
[4, 130] |
κινδύνοις
μεταγινώσκοντα
εἰπεῖν,
ὅτι
συνεξετάζεσθαι
|
Κασσίῳ |
καὶ
Βρούτῳ
δυνάμενος
ὑπηρέτης
γένοιτο |
[4, 63] |
τε
ἄφνω
κατέκανον
ὡς
ἐπιβουλεύοντα
|
Κασσίῳ |
καὶ
χρήματα
πολλὰ
τὰ
ἐκείνου |
[4, 114] |
νομίζουσί
τινες
οὔπω
κεκελευσμένον
ἐργάσασθαι.
|
~Κασσίῳ |
μὲν
δὴ
τέλος
ἦν
τοῦ |
[4, 61] |
ὅσας
εἶχον·
ἡ
βασιλὶς
δὲ
|
Κασσίῳ |
μὲν
προύφερε
λιμὸν
ὁμοῦ
καὶ |
[4, 61] |
Ῥόδιοι
δὲ
καὶ
Λύκιοι
οὔτε
|
Κασσίῳ |
οὔτε
Βρούτῳ
συμμαχήσειν
ἔφασκον
ἐς |
[4, 62] |
αὑτοῦ
καὶ
τεμόντα
προσέταξε
φέρειν
|
Κασσίῳ |
σῶστρον
ἴδιον·
ὁ
δὲ
τεμὼν |
[4, 134] |
ἄρα
ἐνεμέσησε
καὶ
προεσήμηνε
πολλάκις.
|
Κασσίῳ |
τε
γὰρ
τὸν
στρατὸν
καθαίροντι |
[4, 5] |
χρημάτων
πολλῶν,
Βρούτῳ
μὲν
καὶ
|
Κασσίῳ |
τῶν
ἀπὸ
τῆς
Ἀσίας
φόρων |
[4, 33] |
ἐσενέγκαιμέν
ποτε
μήτε
συμπράξαιμεν
ὑμῖν
|
κατ' |
ἀλλήλων.
Οὐδὲ
γὰρ
ἐπὶ
Καίσαρος |
[4, 67] |
ὑμῖν
αὐτοῖς
καθ'
ἑτέρων
καὶ
|
κατ' |
Ἀντιόχου
τοῦ
μεγάλου
συνεμαχήσαμεν,
ὧν |
[4, 12] |
ὁ
πενθερὸς
Κοΐντιος.
Καὶ
οὐ
|
κατ' |
ἀξίωσιν
ἄρα
μόνην
οἵδε
τῶν |
[4, 110] |
πλαγίου
τε
καὶ
πρὸς
ἄναντες,
|
κατ' |
αὐτὸ
δὴ
τὸ
μεταίχμιον
τῶν |
[4, 135] |
γνώριμος,
ὁ
πατὴρ
Λαβεῶνος
τοῦ
|
κατ' |
ἐμπειρίαν
νόμων
ἔτι
νῦν
περιωνύμου, |
[4, 15] |
τριῶν
ἀνδρῶν,
ὑπ'
ἀγνοίας
ἢ
|
κατ' |
ἐπιβουλήν,
ἀπώλλυντο.
Καὶ
δῆλος
ἦν |
[4, 54] |
Προσέθεντο
δὲ
καὶ
οἱ
Σιττιανοί,
|
κατ' |
εὔνοιαν
οἵδε
πατρῴαν
τοῦ
Καίσαρος. |
[4, 68] |
τοῖς
θεοῖς
καὶ
δόξης
τῆς
|
κατὰ |
ἀνθρώπους·
ὡς
οὐδέν
ἐστι
συνθηκῶν |
[4, 20] |
καὶ
τὴν
χεῖρα,
ᾗ
τοὺς
|
κατὰ |
Ἀντωνίου
λόγους
οἷα
τυράννου
συγγράφων, |
[4, 128] |
σιγὴ
βαθυτάτη.
Φυγόντος
δὲ
τοῦ
|
κατὰ |
Βροῦτον
βοή
τε
παρὰ
τῶν |
[4, 100] |
χώρας
βραχείας·
καὶ
τάδε
χρὴ
|
κατὰ |
γῆν
αὐτοῖς
φέρεσθαι
κακοπαθοῦσιν.
Εἰ |
[4, 94] |
βουλῆς
ἢ
σύμβολον
ἐπιζητεῖτε
τοῦ
|
κατὰ |
γνώμην
αὐτῆς
πάντα
πεπρᾶχθαι,
πλὴν |
[4, 100] |
τὸ
μεῖζον
ἔργον
ἀξίως
αὐτοῦ
|
κατὰ |
γνώμην
θεῶν.
Καὶ
νῦν
δέ, |
[4, 105] |
ἔστι
καὶ
θάλασσα
μετ'
αὐτό,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
ἕω
τὰ
στενὰ |
[4, 99] |
τὰ
ὑπεσχημένα
τῷ
στρατῷ,
οὐδὲ
|
κατὰ |
δόξαν
ἀπήντησε
τὰ
τῶν
προγραφῶν, |
[4, 86] |
ὑπὸ
τριήρων,
πνεύματος
δὲ
πολλοῦ
|
κατὰ |
θεὸν
οἰκείου
γενομένου
διέπτησαν
ἀδεῶς, |
[4, 123] |
δὲ
τοῦ
στρατοῦ
φανερώτερον
ἤδη
|
κατὰ |
ἴλας
καὶ
κατὰ
συστάσεις
διαπυνθανομένου· |
[4, 76] |
ποδῶν
βαθυτέρας,
τὸ
δὲ
πλάτος
|
κατὰ |
λόγον
τοῦ
βάθους,
ὥστε
παρ' |
[4, 48] |
τῶν
ὁπλιτῶν
ἐδίδασκε
κἀκείνους,
ὅτι
|
κατὰ |
μὲν
ἔχθραν
αὑτὸν
οὐκ
ἀνελοῦσιν, |
[4, 60] |
ἕτοιμα
ἦν·
ἐπῄει
τῇ
Συρίᾳ,
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
γῆν
αὐτὸς
μετὰ |
[4, 56] |
δ'
ἀρχόντων
πεσόντων
ὁ
στρατὸς
|
κατὰ |
μέρη
διέφυγεν·
καὶ
ὅσοι
τῶν |
[4, 82] |
ὅτε
τὸν
στρατὸν
ὁλκάσιν
ἐκπέμποι
|
κατὰ |
μέρη,
πνεῦμα
ἀπὸ
τῆς
γῆς |
[4, 62] |
ἡμέραν
ἐσῆλθεν,
ὑπανοιχθεισῶν
αὐτῷ
πυλίδων
|
κατὰ |
μέρη
πολλῶν.
Ἁλούσης
δὲ
τῆς |
[4, 101] |
ἀρίστοις.
Τοὺς
δὲ
λαμβάνοντας
ἀεὶ
|
κατὰ |
μέρη
προαπέλυον,
ἐς
Δορίσκον,
καὶ |
[4, 102] |
καὶ
διέγραφε
καὶ
ταῖς
ναυσὶ
|
κατὰ |
μέρη
πρόσπλουν,
ἵν'
οἱ
περὶ |
[4, 55] |
Ἀραβίωνα
ἔπεμψεν
ἱππομαχεῖν
τῷ
Λαιλίῳ
|
κατὰ |
μέτωπον
καὶ
αὐτὸς
ᾖει
μετὰ |
[4, 125] |
καὶ
λόφον
σύμμαχον
καὶ
τὰ
|
κατὰ |
νώτου
πάντα
ἴδια.
Οἱ
πολέμιοι |
[4, 99] |
πολέμιοι,
ἡμεῖς
δ'
αὐτῶν
καὶ
|
κατὰ |
νώτου
Πομπήιόν
τε
ὁμογνώμονα
ἡμῖν |
[4, 65] |
καὶ
ναυτικὸν
ἔχοντας,
ἵνα
μὴ
|
κατὰ |
νώτου
σφίσι
γίγνωνται
παρὰ
τὸ |
[4, 107] |
μηδὲν
ἔτι
ἀτείχιστον
εἶναι
πλὴν
|
κατὰ |
πλευρὰς
Βρούτῳ
μὲν
τὰ
ἀπόκρημνα, |
[4, 67] |
ἐν
Ῥόδῳ
μέν,
ὅσα
Ῥόδιοι
|
κατὰ |
πόλεις
καὶ
πρὸς
βασιλέας,
ἄλλους |
[4, 7] |
τριάκοντα
καὶ
ἑκατὸν
ἀνδρῶν
προγραφαὶ
|
κατὰ |
πολλὰ
τῆς
πόλεως
προυτίθεντο
καὶ |
[4, 10] |
ὡρισμένους
ἔχοντες
ὀνομαστὶ
τῶν
ἄλλων
|
κατὰ |
πρόσταγμα
ἀπέχωνται.
~Ἀγαθῇ
τύχῃ
τοίνυν |
[4, 101] |
διηρίθμουν
καὶ
ἕτερα
ὑπὲρ
αὐτὴν
|
κατὰ |
προφάσεις
πολλὰς
τοῖς
ἀρίστοις.
Τοὺς |
[4, 82] |
δὲ
ἐκάλει
Καίσαρα,
Πομπηίῳ
Σέξστῳ
|
κατὰ |
Σικελίαν
περὶ
αὐτῆς
Σικελίας
ναυμαχοῦντα. |
[4, 86] |
μάλιστα)
καλοῦντος
δ'
αὐτὸν
Ἀντωνίου
|
κατὰ |
σπουδὴν
διέπλει
πρὸς
αὐτὸν
ἐς |
[4, 102] |
ἐκάλει
Δεκίδιον
ἐκ
τῶν
Κορπίλων
|
κατὰ |
σπουδὴν
ἐπικουρεῖν
οἱ.
Καὶ
ἐπεκούρει, |
[4, 122] |
ἐντυγχάνοντα
πάντα
καὶ
πέμπειν
σφίσι
|
κατὰ |
σπουδήν.
Οὐκ
ἀνεχόμενοι
δὲ
κινδύνου |
[4, 63] |
καὶ
καιροῦ
ὁ
Βροῦτος
ἐκάλει
|
κατὰ |
σπουδήν,
ὡς
ἤδη
Καίσαρος
καὶ |
[4, 107] |
τε
ἤγειρε
πολλὰ
καὶ
πάντα
|
κατὰ |
σπουδὴν
ὠχύρου
τάφροις
καὶ
τείχεσι |
[4, 20] |
διαιτήσειν
καὶ
διαλαβόντες
ἕτερον
ἕτεροι
|
κατὰ |
σύνθημα
φονεῖς
ἀνεῖλον
ὁμοῦ.
~Ἐγνάτιοι |
[4, 123] |
φανερώτερον
ἤδη
κατὰ
ἴλας
καὶ
|
κατὰ |
συστάσεις
διαπυνθανομένου·
τί
κατέγνωκεν
ἡμῶν |
[4, 110] |
τῷ
Καίσαρος
στρατῷ
τεταγμένῳ
μάλιστα
|
κατὰ |
σφᾶς
ἐπέδραμον
καὶ
τρέψαντες
ἐδίωκον, |
[4, 97] |
τῷ
δήμῳ
προτιθέντας
τὴν
πολιτείαν
|
κατὰ |
τὰ
πάτρια.
Ὡς
οὖν
οὐκ |
[4, 135] |
τοῖς
αὐτοῖς
ἑαυτοὺς
καὶ
οἱ
|
κατὰ |
τὰ
φρούρια,
πολλὰ
ὄντα.
Τὰ |
[4, 90] |
χρημάτων
καὶ
νεῶν
καὶ
συμμάχων
|
κατά |
τε
ἔθνη
καὶ
βασιλέας.
Ὥστε |
[4, 16] |
οὖν
τοιάδε
ἕτερα
ἐν
αὐτῇ
|
κατά |
τε
Σύλλαν
καὶ
ἔτι
πρὸ |
[4, 59] |
τὰ
Μούρκου
τέλη
καὶ
Μαρκίου,
|
κατά |
τε
φιλίαν
αὐτῷ
παραδιδόντων
καὶ |
[4, 118] |
καὶ
αὐτίκα
διεμέτρει
τὴν
δωρεὰν
|
κατὰ |
τέλη·
δοκεῖ
δέ
τισι
καὶ |
[4, 114] |
δὴ
τέλος
ἦν
τοῦ
βίου
|
κατὰ |
τὴν
αὐτοῦ
Κασσίου
γενέθλιον
ἡμέραν, |
[4, 22] |
πρὸ
τούτου
γέγραψαι.
Καὶ
εἰπὼν
|
κατὰ |
τὴν
τάξιν
ἔκτεινεν
ἄμφω.
~Ταῦτα |
[4, 29] |
καὶ
προυγράφη.
Ἔτυχε
δὲ
ἀναψύχων
|
κατὰ |
τὸ
ἄντρον,
καὶ
αὐτῷ
τῶν |
[4, 59] |
τε
φιλίαν
αὐτῷ
παραδιδόντων
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
δόγμα
τῆς
βουλῆς
ἐς |
[4, 115] |
τοῦ
πνεύματος,
ἐν
γαλήνῃ
σταθερᾷ
|
κατὰ |
τὸ
πέλαγος
ἠλῶντο,
ὑπό
του |
[4, 48] |
ἀφῖκτο
μὲν
ἐπὶ
τὴν
ἠιόνα
|
κατὰ |
τὸ
συγκείμενον,
βραδύνοντος
δὲ
τοῦ |
[4, 116] |
ἡμέρας
τῇ
περὶ
Φιλίππους
μάχῃ
|
κατὰ |
τὸν
Ἰόνιον
ἐπεγίγνετο,
εἴτε
ναυάγιον |
[4, 123] |
τοῦ
λιμοῦ
καὶ
περὶ
τῇς
|
κατὰ |
τὸν
Ἰόνιον
εὐπραξίας
καὶ
τῶν |
[4, 38] |
πολέμιος,
καὶ
περὶ
Ἄκτιον
ναυαρχήσαντα
|
κατὰ |
τοῦ
Ἀντωνίου
στρατηγὸν
ἔπεμψεν
ἐπὶ |
[4, 22] |
ἀδελφῶν
ὁ
μὲν
αὑτὸν
ἔρριψε
|
κατὰ |
τοῦ
ῥεύματος,
καὶ
θεράπων
αὐτοῦ |
[4, 112] |
οἱ
ἕτεροι
μέγα
ἂν
εἰργάσαντο
|
κατὰ |
τῶν
ἑτέρων,
ἀσυντάκτως
ὧδε
ἀχθοφορούντων. |
[4, 92] |
κρίνοντες
δὲ
αὐτοὶ
καὶ
ψηφιζόμενοι
|
κατὰ |
φυλὰς
ἢ
λόχους
καὶ
ἀποφαίνοντες |
[4, 119] |
αὐτοὺς
προκαλουμένων
μὴ
δέχωνται
μηδὲ
|
καταβαίνωσιν |
ἀπὸ
τῶν
ὀρῶν,
ἀλλὰ
ἀντὶ |
[4, 130] |
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ὑποστρέψων
ἢ
|
καταβησόμενος |
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν·
ἐπεὶ
δὲ |
[4, 16] |
ὕστερον
ἐπάνοδος
ἢ
ἐπανελθόντων
ἀφανὴς
|
καταβίωσις) |
ἀλλ'
ὅσα
παραλογώτατα
ὄντα
μάλιστα |
[4, 75] |
μέχρι
σχολάσειεν
ἐπὶ
τὴν
βασιλείαν
|
καταγαγεῖν, |
ἐν
δὲ
τοῖς
θησαυροῖς
εὗρε |
[4, 26] |
ᾖει,
διαδράντων
δὲ
ἐκείνων
ὑπέστρεψε
|
καταγινώσκων |
τοῦ
βίου
καὶ
ἑαυτὸν
ἐμήνυσε |
[4, 114] |
ἔνθα
λαθραίως
θάψειαν,
ἵνα
μὴ
|
καταδακρύσειε |
τὸν
στρατὸν
ὁρῶντα,
αὐτὸς
ἄσιτός |
[4, 30] |
τοὺς
παροδεύοντας
καὶ
ἐπὶ
ἔργῳ
|
καταδεῖν |
εἰθισμένου.
Οἷα
δὲ
παῖς
ἐκ |
[4, 11] |
τοῖς
ὑπομνήμασιν
ἡμῶν,
ἵνα
μὴ
|
κατάδηλος |
ᾖ
Ὧδε
μὲν
εἶχεν
ἡ |
[4, 107] |
τῶν
πολεμίων.
Καὶ
εὐθὺς
ἦν
|
κατάδηλος |
ἡ
τῶν
στρατοπέδων
ἐλάττωσίς
τε |
[4, 28] |
λῃστὴς
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
θανάτῳ
|
καταδικαζόμενος |
ἠνείχετο.
Ὡς
δὲ
αὐτὸν
ἔμελλον |
[4, 27] |
τῶν
ἄλλων
δικαστῶν
κρύφα
τὴν
|
καταδικάζουσαν |
φερόντων,
μόνος
τὴν
ἀπολύουσαν
ἤνεγκε |
[4, 95] |
αὐτοῖς
δημεύεται,
καὶ
κτείνονται
χωρὶς
|
καταδίκης |
ἐν
οἰκίαις,
ἐν
στενωποῖς,
ἐν |
[4, 18] |
καὶ
κλοπῆς
ἁλόντι
φυγεῖν
ἐκ
|
καταδίκης. |
~Κικέρων
δέ,
ὃς
μετὰ
Γάιον |
[4, 69] |
Ῥόδιοι
φιλελεύθεροι,
Δολοβέλλα
δὲ
αὐτὴν
|
καταδουλοῦντος |
ἑτέροις,
οἷς
δὴ
καὶ
ὑμεῖς |
[4, 98] |
ἐνῆν
ἀκινδύνως
ἅπασι
τὰ
ὅπλα
|
καταθέσθαι |
καὶ
τοὺς
στρατοὺς
πάντας
ἀποδοῦναι |
[4, 126] |
τις
ὑμῶν
τὴν
ἰδίαν
πρόκλησιν
|
καταισχύνῃ |
μηδὲ
τῆς
ἀπειλῆς
ἐλάττων
γένηται· |
[4, 37] |
ἕξειν,
ἕως
ἂν
ἡμᾶς
ὁμοῦ
|
κατακάνῃς· |
τὰ
γὰρ
ὅμοια
καὶ
τοῖς |
[4, 123] |
οἱ
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς
πολεμίους
|
κατακανόντες, |
οἱ
τὸ
στρατόπεδον
αὐτῶν
ἑλόντες; |
[4, 123] |
ἔνδον
μετὰ
ἀπραξίας
καὶ
φόβου
|
κατακεκλεισμένοι. |
Ἐδυσχέραινον
δὲ
καὶ
οἱ
ἡγεμόνες |
[4, 76] |
ἡμέραις
ἐξείργαστο,
καὶ
οἱ
Ξάνθιοι
|
κατακλεισθέντες |
ἐπολιορκοῦντο.
~Καὶ
αὐτοῖς
ὁ
Βροῦτος |
[4, 17] |
τῶν
ὁπλιτῶν
λοχαγὸς
ἐκέλευεν
ἠρεμεῖν
|
κατακλιθέντας, |
τὸν
δὲ
Σάλουιον,
ὡς
εἶχε, |
[4, 70] |
ὑμῖν,
ἢν
μὴ
ἐς
πάντα
|
κατακούητε. |
~Τοιαῦτα
μὲν
ὁ
Κάσσιος
ἐπειρωνευσάμενος |
[4, 70] |
ἀλλὰ
φυγάδας
ἢ
ξένους
ἢ
|
κατακρίτους, |
ὡς
οἱ
προγράψαντες
λέγουσιν,
ἡγεῖσθε, |
[4, 55] |
ἀποκλεισθείη,
καὶ
λόφον
ἐν
μέσῳ
|
καταλαβεῖν, |
Ἀραβίωνα
δὲ
ἀρτώμενον
αὐτοῦ
κτεῖναί |
[4, 110] |
ἔκτεινον
οἷα
πλαγίους
ἀθρόως,
οὓς
|
καταλάβοιεν. |
Ἀρξάμενοι
δ'
ἅπαξ
ἔργου
καὶ |
[4, 102] |
αὐτὴν
ἑτέρων
τε
καὶ
Χαλκιδέων
|
καταλαβόντων |
καὶ
θαλάσσῃ
χρωμένων,
ἤνθει
ταῖς |
[4, 44] |
οἰκέτου.
Μενηνίου
δὲ
τὴν
οἰκίαν
|
καταλαβόντων |
ὁπλιτῶν,
θεράπων
ἐς
τὸ
τοῦ |
[4, 59] |
οὖν
τήνδε
τὴν
πολιορκίαν
σπουδῇ
|
καταλαβὼν |
τόν
τε
τοῦ
Βάσσου
στρατὸν |
[4, 82] |
γῆς
πολὺ
φυλάσσων,
ἵνα
μὴ
|
καταλαμβάνοιντο |
ὑπὸ
τοῦ
Μούρκου.
Κακοπαθῶν
δὲ |
[4, 92] |
εἰ
δέοι.
Καὶ
τί
μοι
|
καταλέγειν |
τὰ
πολλά,
ὅσα
ἴστε;
~Ἀλλ' |
[4, 5] |
ὑφορώμενοι
καὶ
τοὺς
ἰδίους
ἐχθροὺς
|
καταλέγοντες, |
οἰκείους
τε
σφῶν
αὐτῶν
ἢ |
[4, 69] |
πρὸς
μοναρχίαν.
Καὶ
δημοκρατίαν
ἀβοήθητον
|
καταλείπετε |
οἱ
παρακαλοῦντες
ὑπὲρ
αὐτονομίας·
φιλίαν |
[4, 59] |
διαρριφέντων
ἢ
ὑπὸ
Καίσαρος
Κλεοπάτρᾳ
|
καταλελειμμένων· |
καὶ
αὐτὸν
ὁ
Κάσσιος
ἐν |
[4, 58] |
αὐτῶν
ὁ
Καῖσαρ
ἐν
Συρίᾳ
|
καταλελοίπει, |
τὰ
ἐς
Παρθυαίους
ἤδη
διανοούμενος, |
[4, 20] |
Κικέρωνος
ἀδελφός,
ἅμα
τῷ
παιδὶ
|
καταληφθεὶς |
ἐδεῖτο
τῶν
σφαγέων
πρὸ
τοῦ |
[4, 121] |
στρατοπέδου,
δυσχερὴς
μὲν
ὑπὸ
ἐχθρῶν
|
καταληφθῆναι, |
διὰ
τὴν
ἐγγύτητα
ἐστοξεύεσθαι
δυναμένων· |
[4, 14] |
ὡς
ἐν
στάσεσιν
ἢ
πολέμου
|
καταλήψεσιν· |
οὐ
γάρ,
ὡς
ἐν
ἐκείνοις, |
[4, 112] |
Κασσίου
στρατὸς
ἡσσᾶτο
καὶ
τὴν
|
κατάληψιν |
ἰδὼν
τοῦ
στρατοπέδου
διεσκίδνατο
ἀκόσμως. |
[4, 9] |
δοκεῖ
τοὺς
ἄλλους
ἐχθροὺς
ὀπίσω
|
καταλιπεῖν, |
ἐπιβησομένους
ταῖς
ἀπουσίαις
ἡμῶν
καὶ |
[4, 99] |
ἐπὶ
τῶν
χρειῶν
ἄλλα
πολλαχοῦ
|
καταλιπόντες· |
ἱππεῦσι
δὲ
καὶ
ναυσὶ
πολὺ |
[4, 16] |
τὸ
νῦν
ἄρχον
ἀφ'
ἑαυτοῦ
|
καταλιπόντος, |
ἐπιφανέστερα.
Ὧν
τὰ
λαμπρὰ
καὶ |
[4, 70] |
εὐεργεσίας
καὶ
μισθοὺς
ἀντικεκόμισθέ
που,
|
καταλογίζῃ, |
ὅτι
δὲ
ἡμῖν
ἐς
τὴν |
[4, 76] |
σφῶν
καθεῖλον,
ἵνα
μὴ
ἐς
|
κατάλυσιν |
αὐτοῖς
ὁ
Βροῦτος
μηδ'
ἐς |
[4, 92] |
μόνου
τοῦ
περὶ
ὑμᾶς
μέρους
|
καταμάθοιτε. |
Ὁ
γὰρ
δῆμος
ὑμεῖς
ἐν |
[4, 40] |
~Ἀπουληίῳ
δὲ
ἠπείλησεν
ἡ
γυνὴ
|
καταμηνύσειν |
αὐτόν,
εἰ
μόνος
φεύγοι·
καὶ |
[4, 78] |
τὸ
τεῖχος
ἄνω
καί,
ὅτε
|
καταπαγείη |
τινὰ
αὐτῶν,
ἑαυτοὺς
ἀνίμων.
~Οἰνοανδεῖς |
[4, 111] |
καὶ
τὸ
γιγνόμενον
ὡς
ἄλογον
|
καταπεπληγμένῃ. |
Ῥήξας
δ'
αὐτὴν
ὑπὸ
τόλμης |
[4, 97] |
ἡμᾶς
ὡς
εὐαγεῖς
καὶ
δημοκρατικοὺς
|
καταπεφευγότας |
καὶ
τὰ
ἡμέτερα
ᾕρημένους
καὶ |
[4, 44] |
πρὸς
τὸ
συγκύρημα
τοῦ
τόπου
|
καταπλαγεὶς |
συνεκρύφθη
μετὰ
τοῦ
θεράποντος
ἐν |
[4, 8] |
κατέσκαψαν
ἢ
κατήρειψαν,
τὰς
δὲ
|
καταπλήξαντες |
ἐπάγουσι
τῇ
πατρίδι
καθ'
ἡμῶν. |
[4, 15] |
βρόχοις
χρώμενοι
καὶ
τὰ
σώματα
|
καταποντοῦντες |
ἢ
ῥιπτοῦντες
ἀπὸ
τῶν
τεγῶν |
[4, 101] |
ὀλίγον
ἐφείποντο.
Δύο
δὲ
ἀετοὶ
|
καταπτάντες |
ἐς
τῶν
σημείων
δύο
αἰετοὺς |
[4, 63] |
τὰ
ἐκείνου
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
κατασκευὴν |
ἐς
τὸν
Κάσσιον
ἐπανήγαγον.
~Ταρσέων |
[4, 36] |
ἀπήντα
καὶ
ἐσθῆτος
αὐτίκα
καὶ
|
κατασκευῆς |
ἐμερίζετο·
τοῖς
δὲ
ἀξίοις
καὶ |
[4, 55] |
τῶν
ἱππέων
πέμψαντος
ἔς
τινα
|
κατάσκεψιν, |
ὁ
Σέξστιος
Ἀραβίωνα
ἔπεμψεν
ἱππομαχεῖν |
[4, 7] |
Τίτιος
ἐνομοθέτει
καινὴν
ἀρχὴν
ἐπὶ
|
καταστάσει |
τῶν
παρόντων
ἐς
πενταετὲς
εἶναι |
[4, 111] |
καὶ
τοὺς
ἐν
ταῖς
πύλαις
|
καταφονεύων |
καὶ
τὰ
ἐπιπίπτοντα
ἐκ
τοῦ |
[4, 74] |
τοξοτῶν
τινων
ἐπὶ
νεῶν
ἑξήκοντα
|
καταφράκτων |
ἐς
Πελοπόννησον
ἔπεμπε
ναυλοχεῖν
περὶ |
[4, 66] |
τὸν
Κάσσιον
ἠξίουν
μήτε
Ῥόδου
|
καταφρονεῖν, |
πόλεως
ἀμυναμένης
ἀεὶ
τοὺς
καταφρονήσαντας, |
[4, 66] |
καταφρονεῖν,
πόλεως
ἀμυναμένης
ἀεὶ
τοὺς
|
καταφρονήσαντας, |
μήτε
συνθηκῶν,
αἳ
Ῥοδίοις
εἰσὶ |
[4, 107] |
καὶ
εὐθὺς
ἐξ
ἐφόδου
σὺν
|
καταφρονήσει |
παραστρατοπεδεύσαντος.
Φρούριά
τε
ἤγειρε
πολλὰ |
[4, 35] |
ἐπεῖχεν,
ὁ
δὲ
στρατὸς
σὺν
|
καταφρονήσει |
χείρονα
ἐποίουν.
Ὡς
γὰρ
τῶν |
[4, 12] |
ὕποπτον
ἦν
ἢ
ἐς
λαθραίους
|
καταφυγάς· |
τήν
τε
χώραν
ἐπετέτραπτο
τοῖς |
[4, 19] |
ἀμφὶ
Καιήτην
πόλιν
τῆς
Ἰταλίας,
|
καταχθεὶς |
ἠρέμει.
Πλησιαζόντων
δὲ
τῶν
ἐρευνωμένων |
[4, 57] |
κατέλαβον
καὶ
ψηφισθείσης
αὐτοῖς
ἀμνηστίας
|
κατέβησαν. |
Ὁ
δὲ
δῆμος
ἐπὶ
τῇ |
[4, 54] |
ὢν
τοῖς
Πομπηιανοῖς
διὰ
τάδε,
|
κατεγίνωσκεν |
ἀεὶ
τῆς
μοίρας
ὡς
ἀτυχούσης |
[4, 123] |
καὶ
κατὰ
συστάσεις
διαπυνθανομένου·
τί
|
κατέγνωκεν |
ἡμῶν
ὁ
στρατηγός;
Τί
ἔναγχος |
[4, 5] |
οἱ
θανάτου
τε
καὶ
δημεύσεως
|
κατεγνωσμένοι |
ἀπὸ
μὲν
τῆς
βουλῆς
ἀμφὶ |
[4, 6] |
τῶν
ἐμφυλίων
κακῶν
καὶ
μόνους
|
κατεγνωσμένους, |
πίστεις
τε
τοῖς
ἄλλοις
δημοσίας |
[4, 19] |
ὅση
γένοιτο
ἂν
δημαγωγοῦ
μοναρχία,
|
κατέγνωστο |
μὲν
ἅμα
τῷ
παιδὶ
καὶ |
[4, 46] |
δὲ
ἀπελεύθερος
εὐθὺς
μὲν
προγραφέντα
|
κατέδησεν |
ὡς
παραδώσων
τοῖς
σφαγεῦσι,
νυκτὸς |
[4, 13] |
ἄτοπα
ἐκ
τοῦ
πρὶν
περιφανοῦς.
|
Κατέδυνον |
γὰρ
οἱ
μὲν
ἐς
φρέατα, |
[4, 71] |
καὶ
δύο
ἀνερράγησάν
τε
καὶ
|
κατέδυσαν |
καὶ
αἱ
λοιπαὶ
βεβλαμμέναι
διέφυγον |
[4, 61] |
Σιδωνίων
ἐπανήχθη
τῷ
Δολοβέλλᾳ,
καὶ
|
κατέδυσαν |
μὲν
ἑκατέρου
νῆες
ἱκαναί,
πέντε |
[4, 40] |
Ἄντιον
δὲ
ἡ
γυνὴ
στρωματοδέσμῳ
|
κατείλησε |
καὶ
ἐπέθηκε
τοῖς
μισθοῦ
φέρουσι |
[4, 25] |
Σαυνίταις
ἐν
τῷ
συμμαχικῷ
πολέμῳ
|
κατειργασμένος, |
διὰ
δὲ
περιφάνειαν
ἔργων
καὶ |
[4, 103] |
καὶ
ὁ
Δεκίδιος
τὰ
Σαπαίων
|
κατεῖχον |
ἰσχυρῶς.
Καὶ
πάλιν
ἦν
ἄπορα |
[4, 12] |
ταῖς
προγραφαῖς
αἵ
τε
πύλαι
|
κατείχοντο |
καὶ
ὅσαι
ἄλλαι
τῆς
πόλεως |
[4, 80] |
συνέτρεχον
καὶ
τὰ
φίλτατα
σφῶν
|
κατέκαινον, |
ἑκόντα
τὴν
σφαγὴν
ὑπέχοντα.
Οἰμωγῆς |
[4, 84] |
Καῖσαρ
ἀνῃρέθη
καὶ
ἡ
βουλὴ
|
κατεκάλει |
Πομπήιον.
Ὁ
δὲ
ἐν
Μασσαλίᾳ |
[4, 94] |
τυραννίδα
ἠνώχλει
λανθάνων
περὶ
Ἰβηρίαν,
|
κατεκάλεσέ |
τε
ἐκ
τῆς
φυγῆς
καὶ |
[4, 8] |
λεγομένῳ
βουλευτηρίῳ,
ὑπὸ
ὄψεσι
θεῶν,
|
κατέκανον |
εἴκοσι
καὶ
τρισὶ
σφαγαῖς
ἐνυβρίσαντες, |
[4, 63] |
Καππαδοκίαν,
οἳ
Ἀριοβαρζάνην
τε
ἄφνω
|
κατέκανον |
ὡς
ἐπιβουλεύοντα
Κασσίῳ
καὶ
χρήματα |
[4, 99] |
ἡσθεὶς
ὁ
Κάσσιος
τῇ
προθυμίᾳ
|
κατεκήρυξεν |
αὖθις
σιωπὴν
καὶ
αὖθις
ἔλεγε· |
[4, 96] |
αἰτίαν
ὑπὸ
μὲν
τῆς
βουλῆς
|
κατεκλήθη |
τε
καὶ
θαλασσοκράτωρ
ἐγένετο,
ὑπὸ |
[4, 25] |
τὸ
σκάφος,
ἐμπεσὼν
τοῖς
πολεμίοις
|
κατεκόπη. |
~Νάσων
δὲ
ὑπὸ
ἐξελευθέρου,
παιδικῶν |
[4, 109] |
καὶ
τὰ
ἐρυμνὰ
τῶν
ἐντὸς
|
κατέλαβε |
καὶ
ἐχαράκωσε
φρούρια
ὁμοῦ
πολλά. |
[4, 28] |
ἑτέρων
διωκόμενος
δρόμῳ
τοὺς
προτέρους
|
κατέλαβε |
καί
Ὑμεῖς,
ἔφη,
με
κτείνατε |
[4, 87] |
Σαπαίων,
τῆς
Ῥασκουπόλιδος
ὄντα
ἀρχῆς,
|
κατέλαβον, |
ᾗ
μόνῃ
διελθεῖν
ἔστιν
ἐς |
[4, 57] |
μὲν
σφαγεῖς
αὐτοῦ
τὸ
Καπιτώλιον
|
κατέλαβον |
καὶ
ψηφισθείσης
αὐτοῖς
ἀμνηστίας
κατέβησαν. |
[4, 121] |
Ἐκλειφθέντα
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
Βρούτου
|
κατέλαβον |
οἱ
περὶ
τὸν
Καίσαρα
νυκτὸς |
[4, 48] |
χρήματα
καὶ
αὐτὸς
ἐφ'
ὅτῳ
|
κατελείφθη. |
Οἱ
δὲ
ἐπίστευον
ἅπασιν
ἤδη, |
[4, 50] |
ὁμοῦ.
~Βαλβίνῳ
δέ,
ἐκφυγόντι
καὶ
|
κατελθόντι |
σὺν
Πομπηίῳ
καὶ
ὑπατεύοντι
οὐ |
[4, 30] |
ὑπὸ
λιμοῦ
ἐς
τὰ
πεδινὰ
|
κατελθὼν |
ἐλήφθη
πρὸς
ἀνδρὸς
λῃστεύειν
τοὺς |
[4, 28] |
δὲ
λοιπὸν
σῶμα
τοῖς
Μιντουρναίοις
|
κατέλιπε. |
Λάργον
ἕτεροι
συνελάμβανον
ἐν
χωρίοις, |
[4, 107] |
καὶ
τὴν
παρασκευὴν
ἐν
αὐτῇ
|
κατέλιπε |
μεθ'
ἑνὸς
τέλους,
οὗ
Πινάριος |
[4, 41] |
καὶ
λαθὼν
ἐν
ἀγρῷ
νεωνήτῳ
|
κατέλιπεν, |
ἔνθα
ὁ
πρεσβύτης
μεταμορφῶν
ἑαυτὸν |
[4, 106] |
χάρακα
καὶ
πύλας
ἐν
μέσῳ
|
κατέλιπον, |
ὡς
ἓν
εἶναι
τὰ
δύο |
[4, 134] |
καὶ
Νίκη,
χρύσεον
ἀνάθημα
Κασσίου,
|
κατέπεσεν, |
ὄρνεά
τε
πολλὰ
ὑπὲρ
τὸ |
[4, 136] |
πυρὸς
ἐνεχθείσης
ἁρπάσασα
τῶν
ἀνθράκων
|
κατέπιεν. |
Ὅσοι
δ'
ἄλλοι
τῶν
ἐπιφανῶν |
[4, 109] |
ὁμοῦ
πολλά.
Ὁ
δὲ
Κάσσιος
|
κατεπλάγη |
μὲν
τοῦ
ἔργου
τὴν
ἐπίνοιάν |
[4, 20] |
μὲν
θεράποντες
ὡς
ἐλευσομένων
πλεόνων
|
κατεπλάγησαν, |
ὁ
δὲ
Λαίνας,
καὶ
δίκην |
[4, 107] |
εἰ
καὶ
ἐξ
ἀπορίας
ἐγένετο,
|
κατέπλησσε |
τοὺς
πολεμίους,
ἐγγὺς
οὕτω
καὶ |
[4, 41] |
νόμισμα
ἐρρίπτει,
ἕως
τὸν
ἄνδρα
|
κατεπλούτισαν. |
Ἀρριανοῦ
δὲ
καὶ
ἐν
τῇ |
[4, 2] |
τὴν
νῆσον
καὶ
τῇ
χλαμύδι
|
κατέσειεν |
ἥκειν
ἑκάτερον.
Οἱ
δὲ
ἐπὶ |
[4, 8] |
μὲν
οὐ
πείθοντες
ἐνέπρησαν
ἢ
|
κατέσκαψαν |
ἢ
κατήρειψαν,
τὰς
δὲ
καταπλήξαντες |
[4, 77] |
διέμενον.
Ὡς
δὲ
καὶ
αὗται
|
κατεσύρησαν |
καὶ
οἱ
πύργοι
διερρώγεσαν,
ὑποτοπήσας |
[4, 4] |
χωρὶς
ἑαυτοῦ
μόνου,
τὸ
στόμα
|
κατέσχε |
καὶ
τὸ
πνεῦμα,
ἕως
ἀπέθανεν. |
[4, 121] |
προβολὴν
τοῖς
τοξεύμασιν.
Ὡς
δὲ
|
κατέσχον, |
ἄλλα
τέλη
δέκα
μετεστρατοπέδευον
ὑπὲρ |
[4, 133] |
εἶναι
χρήσιμοι
τῇ
πατρίδι,
ἄμφω
|
κατεφρόνησαν |
ὁμοίως.
Ἐν
δὲ
ταῖς
φροντίσι |
[4, 32] |
τοιαῖσδε,
ἐπὶ
τὰς
γυναῖκας
ὑμῶν
|
κατεφύγομεν· |
ὃ
δὲ
οὐχ
ἥρμοζεν,
ὑπὸ |
[4, 87] |
ἐπὶ
τὰ
Σαπαίων
στενὰ
ἄγειν,
|
κατεχόντων |
δὲ
αὐτὰ
τῶν
πολεμίων
ἀμήχανα |
[4, 47] |
ἐπαύλει,
ἔνθα
Ἀντώνιος,
ὅτε
διοδεύοι,
|
κατήγετο· |
καὶ
τὸν
Οὐάρρωνα
οὐδεὶς
ἔνδον |
[4, 50] |
εἶπεν·
Ἐμοὶ
μὲν
καὶ
οἱ
|
κατήγοροι |
μαρτυροῦσιν
ἐπιείκειαν,
οὐδὲ
γυναικί
με |
[4, 33] |
τιμωμένων
οὐδὲ
ὑπὸ
μηνυταῖς
ἢ
|
κατηγόροις |
οὐδὲ
πρὸς
ἀνάγκην
ἢ
βίαν, |
[4, 81] |
δὲ
ἐς
Πάταρα
ἀπὸ
Ξάνθου
|
κατῄει, |
πόλιν
ἐοικυῖαν
ἐπινείῳ
Ξανθίων,
καὶ |
[4, 108] |
μὲν
ἐπὶ
τῶν
ὑψηλοτέρων,
οὐ
|
κατῄεσαν |
δέ·
οὐ
γὰρ
ἐγνώκεσαν
ἐς |
[4, 48] |
Καὶ
αὐτῷ
καὶ
οἵδε
πεισθέντες
|
κατῄεσαν |
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν·
ἡ
γυνὴ |
[4, 8] |
πείθοντες
ἐνέπρησαν
ἢ
κατέσκαψαν
ἢ
|
κατήρειψαν, |
τὰς
δὲ
καταπλήξαντες
ἐπάγουσι
τῇ |
[4, 51] |
διὰ
τόδε
καὶ
προεγράφη.
Καὶ
|
κατήχθη |
καὶ
Καίσαρι
φίλος
ἐγίγνετο
καὶ |
[4, 46] |
Βρούτου
πεσόντος
Ἀντωνίῳ
παραδοὺς
Βιθυνίαν
|
κατήχθη. |
Οὐεντίδιον
δὲ
ἀπελεύθερος
εὐθὺς
μὲν |
[4, 121] |
ἐπιούσης
πάλιν
ἐξέτασσε·
καὶ
οὐ
|
κατιόντων |
οὐδὲ
τότε
τῶν
πολεμίων
ὁ |
[4, 102] |
χρωμένων
οὔτε
ἐς
τὰ
παράλια
|
κατιόντων |
ὑπὸ
δέους
τῶν
ἐπιπλεόντων·
Ἑλλήνων |
[4, 3] |
ἄλλαις
τε
δωρεαῖς
καὶ
ἐς
|
κατοικίαν |
δόσεσι
τῶν
Ἰταλικῶν
πόλεων
ὀκτωκαίδεκα, |
[4, 104] |
ἡ
βοή,
μεταλαμβανόντων
αὐτὴν
τῶν
|
κατόπιν |
ἑξῆς,
ἐπὶ
τοὺς
ὑστάτους
περιῄει. |
[4, 109] |
τὸ
ἕλος
ἐργάσασθαι
λαθών,
ἵνα
|
κατόπιν |
τῶν
ἐχθρῶν
ἔτι
ἀγνοούντων
γενόμενος |
[4, 50] |
δὲ
οὐκ
ἐγὼ
μὲν
προέγραψα,
|
κάτω |
δέ
εἰμι
τῶν
προγραφέντων.
Ἀλλ' |
[4, 89] |
ὅ
τε
ἴδιος
καὶ
συμμαχικός,
|
κάτω |
περιστάντες,
ἥδοντο
εὐθὺς
ἐπὶ
τῇ |
[4, 135] |
ὁ
ἀδελφιδοῦς
αὐτοῦ
Κασσίου,
καὶ
|
Κάτων |
ὁ
Κάτωνος,
ἐμπίπτων
ὅδε
τοῖς |
[4, 136] |
δ'
ἡ
Βρούτου
μὲν
γυνή,
|
Κάτωνος |
δὲ
ἀδελφὴ
τοῦ
νεωτέρου,
ἐπείτε |
[4, 135] |
αὐτοῦ
Κασσίου,
καὶ
Κάτων
ὁ
|
Κάτωνος, |
ἐμπίπτων
ὅδε
τοῖς
πολεμίοις
πολλάκις, |
[4, 133] |
καὶ
τῶν
ἀντιστασιωτῶν
πολλοῖς
καὶ
|
κατώρθουν. |
Ἐθνῶν
τε
ἐκράτησαν
ἀπὸ
Μακεδονίας |
[4, 20] |
τινὰ
διὰ
τοῦ
Κικέρωνός
ποτε
|
κατωρθωκώς, |
ἐκ
τοῦ
φορείου
τὴν
κεφαλὴν |
[4, 111] |
βιαίῳ
καὶ
ἐς
τὸ
ἕλος
|
κατώσαντες |
ἐπανῄεσαν
ἐς
αὐτὸ
ἤδη
τὸ |
[4, 105] |
τῷ
ποταμῷ
γενέσθαι
τὸ
ὄνομα.
|
Κατωφερὲς |
δ'
ἐστὶ
τὸ
πεδίον,
ὡς |
[4, 135] |
τῇ
ἀρίστῃ
φοινικίδι
εὐθὺς
καὶ
|
καύσας |
τὰ
λείψανα
τῇ
μητρὶ
Σερουιλίᾳ |
[4, 41] |
κεκόλαπτο
ἐκ
διαθηκῶν·
Τὸν
ἐνθάδε
|
κείμενον |
υἱὸς
οὐ
προγραφεὶς
προγραφέντα
ἔκρυψέ |
[4, 47] |
τόλμαν
ἐκ
δειλίας
μετέβαλε
καὶ
|
κειράμενος |
ἡγεῖτο
ἐν
αὐτῇ
Ῥώμῃ
διδασκαλείου |
[4, 109] |
ἐν
τῷ
ἕλει
δίοδον
στενήν,
|
κείρων |
τε
τὸν
δόνακα
καὶ
χῶμα |
[4, 113] |
Διὸ
καὶ
νομίζουσί
τινες
οὔπω
|
κεκελευσμένον |
ἐργάσασθαι.
~Κασσίῳ
μὲν
δὴ
τέλος |
[4, 96] |
δέκα
μυριάδων
τιμᾶσθαι
τὰ
ὄντα
|
κεκελευσμένος |
ὑπὸ
μηνύμασι
καὶ
ζημίαις,
ᾧ |
[4, 25] |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
διερρίπτει,
μέχρι
|
κεκενωμένης |
ἐπικλείσας
ἐνέπρησε
καὶ
ἀπώλετο,
καὶ |
[4, 128] |
πονοῦντας
ἔτι
προσπονῆσαι
καὶ
τοὺς
|
κεκμηκότας |
ἐνήλλασσον,
ὥστε
ὁ
θυμὸς
αἰεὶ |
[4, 114] |
μὲν
δὴ
προκαλούμενοι
ἡμᾶς
ὡς
|
κεκμηκότας |
οὐδὲ
ἀπεπείρασαν.
~Ἧι
δὲ
ἡμέρᾳ |
[4, 77] |
συνεχῶς.
Οἱ
δὲ
ἀκμῆσιν
αἰεὶ
|
κεκμηκότες |
συμφερόμενοι
καὶ
τετρωμένοι
πάντες,
ὅμως |
[4, 41] |
δὲ
καὶ
ἐν
τῇ
στήλῃ
|
κεκόλαπτο |
ἐκ
διαθηκῶν·
Τὸν
ἐνθάδε
κείμενον |
[4, 131] |
τὰ
ὕστατα
προστάγματα,
εἰ
ἤδη
|
κέκριται. |
Καὶ
εἰπὼν
ἐνήρεισε
ταῖς
λαγόσι |
[4, 26] |
ὑπέσχε.
Φιλοδέσποτος
δὲ
οἰκέτης
τὸν
|
κεκτημένον |
ἐπὶ
λόφου
ἐκάθισε
καὶ
αὐτὸς |
[4, 44] |
ἀπελεύθερος
αὐτοῦ
Οὐινίου,
Φιλήμων,
οἰκίαν
|
κεκτημένος |
λαμπράν,
ἐν
τῷ
μεσαιτάτῳ
τῆς |
[4, 73] |
καὶ
τὸν
ἰδιωτικὸν
ἐκφέρειν
τοὺς
|
κεκτημένους |
εἰς
ἡμέραν
ῥητήν·
καὶ
ἐπεκήρυξε |
[4, 71] |
ἐμπειρία
διέφθαρτο
ὑπὸ
τῆς
στενοχωρίας
|
κεκυκλευμένοις, |
αἱ
δὲ
ἐμβολαὶ
καὶ
ἀποσιμώσεις |
[4, 17] |
τὸν
Ἀντώνιον
ἐν
μὲν
ἀρχῇ
|
κεκωλυκὼς |
εἶναι
πολέμιον,
ὕστερον
δὲ
συμπεπραχὼς |
[4, 66] |
ἐπενηνοχέναι
Ῥοδίους
Κασσίῳ,
Δολοβέλλᾳ
συμμαχοῦντας,
|
κελεύειν |
δὲ
ἀλλήλοις
συμμαχεῖν,
Κασσίῳ
δὲ |
[4, 66] |
ἔφη
κρινεῖν,
τὰς
δὲ
συνθήκας
|
κελεύειν |
ὅπλα
μὴ
φέρειν
ἐπ'
ἀλλήλους, |
[4, 58] |
Συρίας,
ὑπακούειν,
ἐς
ὅ
τι
|
κελεύοι |
Κάσσιος
ἢ
Βροῦτος.
Ἐπὶ
δὲ |
[4, 66] |
ἢν
μὴ
θᾶσσον
ἀνέχωνται
τῶν
|
κελευομένων. |
Ὧδε
μὲν
ὁ
Κάσσιος
αὐτοὺς |
[4, 124] |
αὐτῷ
καὶ
τῶν
ἡγεμόνων
καὶ
|
κελευόντων |
νῦν
μὲν
ἀποχρήσασθαι
τοῦ
στρατοῦ |
[4, 66] |
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς
πυθέσθαι,
καὶ
|
κελευούσης |
ἔφασαν
συμμαχήσειν.
Οἱ
μὲν
δὴ |
[4, 73] |
ὡς
ἐπὶ
δοριαλώτῳ.
Ἀτρεμεῖν
τε
|
κελεύσας |
τὸν
στρατὸν
ἀκριβῶς
καὶ
θάνατον |
[4, 1] |
Ἀσίᾳ
καὶ
Δέκμος
ἐν
τῇ
|
Κελτικῇ· |
ὅπως
δὲ
ἔδοσαν
Κάσσιός
τε |
[4, 2] |
νειμαμένους,
ἔχειν
Ἀντώνιον
μὲν
τὴν
|
Κελτικὴν |
ἅπασαν
ἄνευ
τῆς
συναφοῦς
τοῖς |
[4, 2] |
Πυρηναίοις
ὄρεσιν,
ἣν
παλαιὰν
ἐκάλουν
|
Κελτικήν· |
ταύτης
δὲ
Λέπιδον
ἄρχειν
καὶ |
[4, 9] |
χερσὶν
ὄντων,
Ἰβηρίας
τε
καὶ
|
Κελτικῆς |
καὶ
τῶνδε
τῶν
οἴκοι,
ἕν |
[4, 88] |
Κασσίῳ
δὲ
Ἴβηρές
τε
καὶ
|
Κελτοὶ |
δισχίλιοι
καὶ
ἱπποτοξόται
Ἄραβές
τε |
[4, 88] |
Ἱππέες
δὲ
ἦσαν
Βρούτῳ
μὲν
|
Κελτοὶ |
καὶ
Λυσιτανοὶ
τετρακισχίλιοι
καὶ
Θρᾷκες |
[4, 95] |
ἁλῶναι·
καὶ
οὐδενὸς
ἀπέτεμνον
οἱ
|
Κελτοὶ |
κεφαλὰς
οὐδὲ
ἐνύβριζον
ἀνῃρημένοις
οὐδὲ |
[4, 58] |
καὶ
Δέκμον
Ἀντωνίου
πολιορκοῦντος
ἐν
|
Κελτοῖς, |
χαλεπαίνουσα
ἡ
βουλὴ
Δολοβέλλαν
μὲν |
[4, 38] |
τοῦ
Ἀντωνίου
στρατηγὸν
ἔπεμψεν
ἐπὶ
|
Κελτοὺς |
ἀφισταμένους
καὶ
νικήσαντι
ἔδωκε
θριαμβεῦσαι. |
[4, 33] |
πατρίδος
φόβος;
Ἴτω
τοίνυν
ἢ
|
Κελτῶν |
πόλεμος
ἢ
Παρθυαίων,
καὶ
οὐ |
[4, 86] |
Μοῦρκος
ἀχθόμενος
ὅμως
ἐφήδρευεν
ἐπανιούσαις
|
κεναῖς. |
Αἱ
δὲ
καὶ
τότε,
καὶ |
[4, 78] |
μὲν
ἐσχεδίαζον
κλίμακας,
οἱ
δὲ
|
κεραίας |
τοῖς
τείχεσι
προστιθέντες
ὡς
διὰ |
[4, 13] |
ὑπωροφίας
ἢ
τῶν
τεγῶν
ταῖς
|
κεραμίσι |
βυομέναις
ὑπεκάθηντο
μετὰ
σιγῆς
βαθυτάτης. |
[4, 117] |
περιώνυμον
αὐτοῖς
ὂν
ἐπεπίστευτο
τὸ
|
κέρας, |
διεφθείρατε
ἅπαν
καὶ
τοὺς
ἐπιτεταγμένους |
[4, 4] |
καὶ
λιθώδεις
ἐγίγνοντο
ὑετοί,
καὶ
|
κεραυνοὶ |
συνεχεῖς
ἐς
ἱερὰ
καὶ
ἀγάλματα |
[4, 14] |
ἀμερίμνῳ
περὶ
σφῶν
καὶ
ἐπὶ
|
κέρδει |
γενόμενοι
τοὺς
ἄλλους
ἐπὶ
μισθῷ |
[4, 7] |
τοὺς
τρεῖς
ἄνδρας
ἐπὶ
ῥητῷ
|
κέρδει |
φέρεσθαι·
καὶ
ἦν
τὸ
κέρδος |
[4, 7] |
τὸν
ἐθέλοντα
ἐπὶ
τοῖς
ἴσοις
|
κέρδεσι. |
~Καὶ
εἶχεν
οὕτως
ἡ
προγραφή· |
[4, 14] |
τῶν
ἀναιρουμένων
διήρπαζον,
καὶ
τὸ
|
κέρδος |
αὐτοὺς
ἀπο
τῆς
συνέσεως
τῶν |
[4, 7] |
κέρδει
φέρεσθαι·
καὶ
ἦν
τὸ
|
κέρδος |
ἐλευθέρῳ
μὲν
ἀργύριον,
θεράποντι
δὲ |
[4, 14] |
οἰκεῖον
ἐγίγνετο
καὶ
τὸ
σφέτερον
|
κέρδος |
τοῦ
πρὸς
αὐτὸν
ἐλέου
προυτίθει· |
[4, 26] |
πυράν,
ἵνα
ἔχοιεν
λέγειν,
ὅτι
|
Κέστιον |
ἀποθανόντα
θάπτοιεν.
Καὶ
οἱ
μὲν |
[4, 26] |
ἐπὶ
θρόνου
τοὺς
σφαγέας
περιμένων.
|
Κέστιος |
δὲ
ἐν
χωρίοις
παρὰ
εὐνόοις |
[4, 21] |
πληγῆς
ἀπέθανον·
καὶ
αὐτῶν
αἱ
|
κεφαλαὶ |
μὲν
ἀπετέτμηντο,
τὰ
δὲ
λοιπὰ |
[4, 95] |
δημάρχων
καὶ
ἀγορανόμων
καὶ
ἱππέων
|
κεφαλαὶ |
πρόκεινται·
καὶ
γέρα
τούτων
ἐστὶ |
[4, 16] |
εὐδαιμόνισμα
τῶν
νῦν
παρόντων,
ἐπὶ
|
κεφαλαίου |
διὰ
τὸ
μῆκος
ἀναγράψω.
~Ἠρξατο |
[4, 26] |
δ'
αἰεὶ
σὺν
ὅπλοις
ἢ
|
κεφαλαῖς |
διαθεόντων
οὐκ
ἔφερε
τὸ
μῆκος |
[4, 93] |
ἀμοιβὴν
εἴχετε
δοῦναι
μαρτυροῦντες.
Ἐν
|
κεφαλαίῳ |
δὲ
εἰπεῖν,
οὐδὲ
εἷς
ὑμῖν |
[4, 52] |
Καὶ
αὐτῶν
ἕκαστα,
ὡς
ἐν
|
κεφαλαίῳ |
συναγαγόντι
φράσαι,
τοιάδε
ἦν.
~Λιβύης |
[4, 7] |
ἀνῃρῆσθαι.
Διετέτακτό
τε
πάντων
τὰς
|
κεφαλὰς |
ἐς
τοὺς
τρεῖς
ἄνδρας
ἐπὶ |
[4, 11] |
προγεγραμμένοις
τιθέμεθα.
Ἀναφερόντων
δὲ
τὰς
|
κεφαλὰς |
οἱ
κτείναντες
ἐφ'
ἡμᾶς,
ὁ |
[4, 95] |
καὶ
οὐδενὸς
ἀπέτεμνον
οἱ
Κελτοὶ
|
κεφαλὰς |
οὐδὲ
ἐνύβριζον
ἀνῃρημένοις
οὐδὲ
πολεμοῦσιν |
[4, 51] |
ἡ
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
προύκειτο
|
κεφαλή. |
Ἄππιος
δὲ
διένειμε
τοῖς
θεράπουσιν |
[4, 20] |
πολεμιώτατόν
οἱ
γενόμενον
ἀνελόντα.
Ἡ
|
κεφαλὴ |
δὲ
τοῦ
Κικέρωνος
καὶ
ἡ |
[4, 23] |
δὲ
ὑπ'
αὐτῆς
εἵπετο
τῇ
|
κεφαλῇ |
τοῦ
ἀνδρὸς
φερομένῃ
βοῶσα·
Ἐγὼ |
[4, 15] |
νέκυς,
ὅτε
οἱ
προσκέοιτο
ἡ
|
κεφαλή· |
τῶν
γὰρ
δὴ
προγεγραμμένων
ἐν |
[4, 95] |
ἀγοράν,
ἐς
ἣν
οὐδενὸς
πολεμίου
|
κεφαλήν, |
ἀλλὰ
ὅπλα
μόνα
καὶ
ἔμβολα |
[4, 17] |
τράπεζαν,
ἐς
ὅσον
ἔχρῃζε,
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀπέτεμε
καὶ
τοῖς
ἔνδον
αὖθις |
[4, 28] |
λοχαγὸς
ἐπέγνω
διαθέων
καὶ
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀπέτεμε,
τὸ
δὲ
λοιπὸν
σῶμα |
[4, 43] |
προοδεύοντα
προδραμὼν
ἀπέκτεινε
καὶ
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀπέτεμεν.
Ἐκπλαγέντων
δὲ
τῶν
ὁπλιτῶν |
[4, 22] |
ἰδόντες
ἐπέδραμόν
τε
καὶ
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀπέτεμον.
Ἑτέρων
δὲ
ἀδελφῶν
ὁ |
[4, 43] |
ἐγχαράξαντα.
οἱ
μὲν
δὴ
τὴν
|
κεφαλὴν |
αὐτὸν
ἀφελόμενοι
διὰ
τὸ
γέρας, |
[4, 22] |
δὲ
ἔτι
γνωρίζεσθαι
δυναμένου,
τὴν
|
κεφαλὴν |
διὰ
τὸ
ἆθλον
ἀπέκοψε·
τὸν |
[4, 47] |
ποδήρεις
καὶ
τὴν
τοῦ
κυνὸς
|
κεφαλὴν |
ἐπέθετο
καὶ
διῆλθεν
οὕτως
ὀργιάζων |
[4, 20] |
κατωρθωκώς,
ἐκ
τοῦ
φορείου
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἐπισπάσας
ἀπέτεμνεν,
ἐς
τρὶς
ἐπιπλήσσων |
[4, 20] |
Λαίνας
ἐν
ἀγορᾷ
προκαθημένῳ
τὴν
|
κεφαλὴν |
καὶ
τὴν
χεῖρα
μακρόθεν
ἀνέσειεν |
[4, 29] |
καὶ
δωρούμενος
προεγράφη.
Καὶ
τὴν
|
κεφαλὴν |
ὁ
μὲν
Ἀντώνιός
οἱ
προσφερομένην |
[4, 22] |
ἐξήγαγον
καί,
ὡς
εἶχε,
τὴν
|
κεφαλὴν |
οὐδὲ
ἀπονίψαντες
ἀπέκοψαν.
Ἕτερος
δέ, |
[4, 20] |
τῆς
διαίτης
ὁ
Ἀντώνιος
τὴν
|
κεφαλὴν |
τοῦ
Κικέρωνος
θέσθαι
πρὸ
τῆς |
[4, 62] |
ὁ
μὲν
Δολοβέλλας
προύτεινε
τὴν
|
κεφαλὴν |
τῷ
σωματοφύλακι
αὑτοῦ
καὶ
τεμόντα |
[4, 13] |
τῶν
φόνων
ποικίλοι
τῶν
τε
|
κεφαλῶν |
ἀποτομαὶ
τοῦ
μισθοῦ
χάριν
ἐς |
[4, 95] |
ἁρμόσαι
καὶ
διορθῶσαι
τὰ
κοινὰ
|
κεχειροτονημένων. |
Τί
τοιοῦτον
εἰργάσατο
Ταρκύνιος;
Ὃν |
[4, 57] |
στρατηγεῖν
ἐθνῶν
ὑπὸ
Καίσαρος
αὐτοῦ
|
κεχειροτόνηντο. |
Κάσσιος
δὲ
καὶ
Βροῦτος
ἐστρατήγουν |
[4, 36] |
Πομπήιος
ἐν
καιρῷ
τότε
ἔδειξε,
|
κήρυκάς |
τε
περιπέμπων,
οἳ
πάντας
ἐς |
[4, 89] |
ἐν
τοσούτοις
ὄντος
οἵ
τε
|
κήρυκες |
καὶ
οἱ
σαλπιγκταὶ
σιωπὴν
ἐποίουν, |
[4, 42] |
τάξει
τῶν
αἰχμαλώτων
ὑπὸ
τοῦ
|
κήρυκος |
ἀνεκλήθη,
ἀνέθορεν
ὁ
υἱὸς
ἐκ |
[4, 6] |
Πέδιος
αὐτοὺς
ὁ
ὕπατος
μετὰ
|
κηρύκων |
περιθέων
ἐπήλπιζε
περιμείναντας
ἐς
ἕω |
[4, 80] |
εἶναι
τὸν
στρατὸν
ἀνεῖργε
διὰ
|
κηρύκων· |
ὡς
δὲ
ἔγνω
τὸ
γιγνόμενον, |
[4, 51] |
ἀπέλυσε
τῆς
ἐγγύης
τὴν
γυναῖκα.
|
~Κικέρων |
δὲ
ὁ
Κικέρωνος
προαπέσταλτο
μὲν |
[4, 19] |
κλοπῆς
ἁλόντι
φυγεῖν
ἐκ
καταδίκης.
|
~Κικέρων |
δέ,
ὃς
μετὰ
Γάιον
Καίσαρα |
[4, 20] |
ἐπὶ
πλεῖστον,
ἔνθα
πρότερον
ὁ
|
Κικέρων |
ἐδημηγόρει·
καὶ
πλείους
ὀψόμενοι
συνέθεον |
[4, 6] |
δυνατούς,
ἐν
οἷς
ἦν
καὶ
|
Κικέρων, |
ἔδοξε
προανελεῖν
ἐπιπέμψαντας
ἄφνω.
Καὶ |
[4, 20] |
τοῦ
κακοῦ.
Ὧδε
μὲν
δὴ
|
Κικέρων, |
ἐπί
τε
λόγοις
ἀοίδιμος
ἐς |
[4, 51] |
ἐπισταλεῖσαν
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος
ὁ
|
Κικέρων |
ὅδε
ὑπατεύων
ἀνέγνω
τε
τῷ |
[4, 19] |
τε
καὶ
πυνθανομένων,
εἴ
που
|
Κικέρων |
ὁραθείη,
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ἐπ' |
[4, 19] |
θεῶν,
ἐς
φορεῖον
ἐσθέμενοι
τὸν
|
Κικέρωνα |
αὖθις
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
ἦγον |
[4, 19] |
δὲ
πελάτης
Κλωδίου,
πικροτάτου
τῷ
|
Κικέρωνι |
ἐχθροῦ
γεγονότος,
Λαίνᾳ
τῷ
λοχαγῷ |
[4, 17] |
ὕστερον
δὲ
συμπεπραχὼς
ἐς
πάντα
|
Κικέρωνι. |
Πυθόμενος
δὲ
τῶν
τριῶν
ἀνδρῶν |
[4, 20] |
Βροῦτον.
Κόιντος
δέ,
ὁ
τοῦ
|
Κικέρωνος |
ἀδελφός,
ἅμα
τῷ
παιδὶ
καταληφθεὶς |
[4, 51] |
ὁ
Καῖσαρ
ἐς
ἀπολογίαν
τῆς
|
Κικέρωνος |
ἐκδόσεως
ἱερέα
τε
εὐθὺς
ἀπέφηνε |
[4, 20] |
ὁ
Ἀντώνιος
τὴν
κεφαλὴν
τοῦ
|
Κικέρωνος |
θέσθαι
πρὸ
τῆς
τραπέζης,
μέχρι |
[4, 20] |
ἀνελόντα.
Ἡ
κεφαλὴ
δὲ
τοῦ
|
Κικέρωνος |
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἐν
ἀγορᾷ |
[4, 20] |
καὶ
δίκην
τινὰ
διὰ
τοῦ
|
Κικέρωνός |
ποτε
κατωρθωκώς,
ἐκ
τοῦ
φορείου |
[4, 51] |
τὴν
γυναῖκα.
~Κικέρων
δὲ
ὁ
|
Κικέρωνος |
προαπέσταλτο
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς |
[4, 60] |
Λυκίων
καὶ
Παμφύλων
καὶ
ἐκ
|
Κιλικίας· |
ὡς
δέ
οἱ
τάδε
ἕτοιμα |
[4, 27] |
εἶπε
καὶ
τοὺς
δύο
ἀπέκτεινε.
|
Κίλλων |
δὲ
ἐκ
τοῦ
βουλευτηρίου
προϊὼν |
[4, 102] |
τὰ
μεσόγαια
ἀνεχώρουν,
Τίλλιον
δὲ
|
Κίμβρον |
μετὰ
τοῦ
ναυτικοῦ
καὶ
τέλους |
[4, 115] |
κυκλούμεναι.
Ἔργα
δ'
ἦν
τῶν
|
κινδυνευοντων |
πολλὰ
καὶ
ποικίλα,
ὁτὲ
μὲν |
[4, 70] |
Ἀμύνατε
οὖν
ἐς
τὰ
μέγιστα
|
κινδυνεύουσι |
Ῥωμαίοις.
Κάσσιος
ὑμῖν
ἐστιν
ὁ |
[4, 130] |
φασιν
ὕστερον
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
|
κινδύνοις |
μεταγινώσκοντα
εἰπεῖν,
ὅτι
συνεξετάζεσθαι
Κασσίῳ |
[4, 124] |
περιαλγήσας,
ὅτι
τὸν
αὐτόν
οἱ
|
κίνδυνον |
ἐπικείμενοι
συμφέρονται
τῷ
στρατῷ
κουφόνως, |
[4, 138] |
ἡμέρας
καὶ
δι'
ἑνὸς
ἔργου
|
κίνδυνον |
ἔσχατον
λιμοῦ
καὶ
δέος
ἀπωλείας |
[4, 52] |
τισὶ
τῶν
προγραφέντων
εἴς
τε
|
κίνδυνον |
καὶ
σωτηρίαν
γενόμενα,
πολλὰ
καὶ |
[4, 122] |
κατὰ
σπουδήν.
Οὐκ
ἀνεχόμενοι
δὲ
|
κινδύνου |
τοσοῦδε
προσιόντος
οὔτε
τῶν
ἄλλων |
[4, 33] |
συνεφέρομεν,
οὐδὲ
Μάριος
ἡμᾶς
οὐδὲ
|
Κίννας |
ἠνάγκασεν
οὐδὲ
Σύλλας,
ὁ
τυραννήσας |
[4, 53] |
στρατηγός,
τὴν
Σεξστίου
Λιβύην
καὶ
|
Κίρταν |
περικαθήμενος
ἐπολιόρκει.
~Καὶ
πάντες
ἐπρέσβευον |
[4, 55] |
ὁ
Λαίλιος
διέλυε
τὴν
τῆς
|
Κίρτης |
πολιορκίαν
καὶ
ἐχώρει
πρὸς
τὸν |
[4, 134] |
ὑπὲρ
τὸ
στρατόπεδον
αὐτοῦ
καθιέμενα
|
κλαγγὴν |
οὐδεμίαν
ἠφίει,
καὶ
μελισσῶν
ἐπεκάθηντο |
[4, 29] |
αὐτῷ
πανταχῇ
μετὰ
σιγῆς
εἵποντο
|
κλαίοντες, |
ἕως
ὁ
δῆμος
ἠγανάκτησε,
καὶ |
[4, 59] |
Κράσσου
διαρριφέντων
ἢ
ὑπὸ
Καίσαρος
|
Κλεοπάτρᾳ |
καταλελειμμένων·
καὶ
αὐτὸν
ὁ
Κάσσιος |
[4, 74] |
ἐπράσσοντο
συντόνως,
ἐξαγγέλλεται
δὲ
αὐτῷ
|
Κλεοπάτρα |
μέλλουσα
διαπλεῖν
μεγάλῳ
στόλῳ
καὶ |
[4, 61] |
Σεραπίωνα,
τὸν
ἐν
Κύπρῳ
τῇ
|
Κλεοπάτρᾳ |
στρατηγοῦντα.
Τύριοι
μὲν
δὴ
καὶ |
[4, 63] |
ἐπ'
Αἴγυπτον
ὥρμα,
πυνθανόμενος
μὲν
|
Κλεοπάτραν |
βαρεῖ
στόλῳ
διαπλευσεῖσθαι
πρός
τε |
[4, 82] |
Μοῦρκος
δὲ
ἐν
Πελοποννήσῳ
ναυλοχῶν
|
Κλεοπάτραν, |
ἐπειδὴ
ἔμαθεν
αὐτὴν
ὑπὸ
χειμῶνος |
[4, 61] |
τοὺς
ὑπεριδόντας
αὐτοῦ
καὶ
ἐς
|
Κλεοπάτραν, |
τὴν
Αἰγύπτου
βασιλίδα,
καὶ
ἐς |
[4, 38] |
Ἀντωνίῳ
συνῆν,
μέχρι
κρατούσης
Ἀντωνίου
|
Κλεοπάτρας |
ἐπιμεμψάμενος
ἐς
Καίσαρα
μετῆλθεν.
Ὁ |
[4, 61] |
Ἀράδιοι
καὶ
Σεραπίων,
οὐδὲν
τῆς
|
Κλεοπάτρας |
προμαθών,
ἔπεμψαν
αὐτῷ
ναῦς,
ὅσας |
[4, 35] |
ἀγρὸν
ἢ
ἔπαυλιν
ἢ
ὅλον
|
κλῆρον, |
οἱ
δ'
αὖ
παῖδας
ἀνδράσι |
[4, 8] |
ληφθέντες
ὑπ'
ἐκείνου
καὶ
περισωθέντες
|
κληρονόμοι |
τέ
τινες
αὐτοῦ
τῆς
οὐσίας |
[4, 78] |
εὐποροῦντες.
Ἀλλ'
οἱ
μὲν
ἐσχεδίαζον
|
κλίμακας, |
οἱ
δὲ
κεραίας
τοῖς
τείχεσι |
[4, 110] |
τοῦ
στρατοπέδου,
σιδήρια
φέρων
καὶ
|
κλίμακας, |
ὡς
ἐξελῶν
αὐτὸ
καὶ
παροδεύσων |
[4, 78] |
τοῖς
τείχεσι
προστιθέντες
ὡς
διὰ
|
κλιμάκων |
ἐπεχείρουν,
οἱ
δὲ
καὶ
σιδήρια |
[4, 73] |
βίας
μὲν
οὐδεμιᾶς
φανείσης
οὐδὲ
|
κλιμάκων |
ἔργου.
Εἴκαζον
δὲ
οἱ
πολλοί, |
[4, 78] |
δυνάμενοι
ῥῆξαι
σιδήρῳ
περιβεβλημένας,
οὔτε
|
κλιμάκων |
ἢ
πύργων
ἐμπεπρησμένων
εὐποροῦντες.
Ἀλλ' |
[4, 85] |
πηδάλια
ἔχοντες
εὐπειθῆ,
συνεταράσσοντο,
ὥστε
|
κλίνοντος |
ἐς
δείλην
ἑσπέραν
ἤδη
τοῦ |
[4, 109] |
ἔργου
τὴν
ἐπίνοιάν
τε
καὶ
|
κλοπήν, |
ἀντεπινοῶν
δὲ
ἀποτεμέσθαι
τὰ
φρούρια |
[4, 18] |
οὐσίαν
ἐς
αἰσχρὰ
δαπανῆσαι
καὶ
|
κλοπῆς |
ἁλόντι
φυγεῖν
ἐκ
καταδίκης.
~Κικέρων |
[4, 116] |
κάλων
διαμασώμενοι,
μέχρι
σφᾶς
ὁ
|
κλύδων |
ἐξήνεγκεν
ἐπὶ
τὴν
γῆν.
Πολὺ |
[4, 85] |
δ'
ὁ
συνήθης
τοῦ
πορθμοῦ
|
κλύδων |
ἐπεγίγνετο
καὶ
διεσπᾶτο
ἡ
θάλασσα |
[4, 19] |
οὐκ
ἔφερε
τὴν
ἀηδίαν
τοῦ
|
κλύδωνος, |
ἀλλὰ
εἰς
ἴδιον
χωρίον,
ὃ |
[4, 85] |
ἧσσον
ἐμόχθουν
ὑπὸ
ἔθους
τοῦ
|
κλύδωνος, |
οἱ
δ'
ἀμφὶ
τὸν
Σαλουιδιηνόν, |
[4, 19] |
ἔλεγον
ἤδη,
σκυτοτόμος
δὲ
πελάτης
|
Κλωδίου, |
πικροτάτου
τῷ
Κικέρωνι
ἐχθροῦ
γεγονότος, |
[4, 71] |
τε
πρώτην
ἡμέραν
ηὐλίσαντο
ἐν
|
Κνίδῳ |
καὶ
τῆς
ἐπιούσης
ἐπεφαίνοντο
τοῖς |
[4, 107] |
τὸ
δ'
ἄλλο
πεδίον
οἷα
|
κοιλότερον |
ἐκλιμνάζοντος
ἐνίοτε
τοῦ
ποταμοῦ·
παρ' |
[4, 64] |
ἀπαιτούμενοι
σὺν
ὕβρει,
τά
τε
|
κοινὰ |
ἀπεδίδοντο
πάντα
καὶ
τὰ
ἱερὰ |
[4, 6] |
τὰ
ἴδια,
οἱ
δὲ
τὰ
|
κοινὰ |
ἐμπρήσειν
ἔμελλον,
δρᾶσαί
τι
δεινὸν |
[4, 62] |
τά
τε
ἱερὰ
καὶ
τὰ
|
κοινὰ |
ἐσύλα
καὶ
τοὺς
ἐπιφανεῖς
ἐκόλαζε |
[4, 95] |
αὐτὴν
ἁρμόσαι
καὶ
διορθῶσαι
τὰ
|
κοινὰ |
κεχειροτονημένων.
Τί
τοιοῦτον
εἰργάσατο
Ταρκύνιος; |
[4, 90] |
τε
παρασκευὴ
καὶ
τὰ
ἔργα
|
κοινὰ |
ὄντα
συνάγει;
Περὶ
δὲ
ὧν |
[4, 8] |
χειροτονηθέντες
ἁρμόσαι
καὶ
διορθῶσαι
τὰ
|
κοινά, |
οὕτως
λέγουσιν·
εἰ
μὴ
δι' |
[4, 8] |
αἷς
ἐκεῖνοι
χρώμενοι
τά
τε
|
κοινὰ |
τῶν
χρημάτων
ἥρπασαν,
καὶ
στρατὸν |
[4, 91] |
ἡμῖν
καὶ
χρήσιμος,
τά
τε
|
κοινὰ |
χρήματα
καὶ
στρατόπεδα
καὶ
χειροτονίας |
[4, 89] |
συνῆγε·
τίκτουσι
γὰρ
εὔνοιαν
ἐλπίδες
|
κοιναί. |
Θροῦ
δὲ
ὡς
ἐν
τοσούτοις |
[4, 94] |
ἐγένετο,
αὐτίκα
ἡ
βουλὴ
τὴν
|
κοινὴν |
γνώμην
ἐξέφηνε,
σαφῶς
μὲν
ὅτε |
[4, 64] |
καὶ
τὰ
ἱερὰ
ἐπὶ
τοῖς
|
κοινοῖς, |
ὅσα
εἶχον
ἐς
πομπὰς
ἢ |
[4, 110] |
καὶ
τὸ
στρατόπεδον
ἐξεῖλον,
ὃ
|
κοινὸν |
ἦν
Ἀντωνίῳ
τε
καὶ
Καίσαρι, |
[4, 82] |
ἐς
Βροῦτον
ἐπανῄει.
Καὶ
τὸ
|
κοινὸν |
τὸ
Λυκίων
ἐς
Βροῦτον
ἐπρέσβευε, |
[4, 90] |
ἀγὼν
πρῶτον
ἡμᾶς,
ὦ
συστρατιῶται,
|
κοινὸς |
ὢν
ἐς
πίστιν
ἀλλήλοις
συνάγει· |
[4, 98] |
δωρεαὶ
Καίσαρος
ἦσαν,
ἀλλὰ
τοῦ
|
κοινοῦ, |
ἐπεὶ
οὐδὲ
νῦν
ἐστε
Κασσίου |
[4, 12] |
Πλώτιος,
Ἀσινίου
δὲ
ὁ
πενθερὸς
|
Κοΐντιος. |
Καὶ
οὐ
κατ'
ἀξίωσιν
ἄρα |
[4, 20] |
τὴν
Ἑλλάδα
προαπέσταλτο
ἐς
Βροῦτον.
|
Κόιντος |
δέ,
ὁ
τοῦ
Κικέρωνος
ἀδελφός, |
[4, 94] |
αὐτῷ
τῶν
πατρῴων
ἐκ
τῶν
|
κοινῶν |
ἔκριναν
ἀποδοῦναι
χρημάτων
καὶ
θαλασσοκράτορα |
[4, 10] |
παρωξυμμένῳ
καὶ
πολεμίῳ
πρὸς
τῶν
|
κοινῶν |
ἐχθρῶν
ἀναγεγραμμένῳ.
Δυνηθέντες
δ'
ἄν, |
[4, 32] |
ἢ
τιμῆς
τυχεῖν
ἐκωλύσαμεν,
τί
|
κοινωνοῦμεν |
τῶν
κολάσεων
αἱ
τῶν
ἀδικημάτων |
[4, 73] |
διδομένων
δὲ
τῶν
γερῶν
καὶ
|
κολαζομένων |
τῶν
μηνυομένων
ἔδεισάν
τε
καὶ |
[4, 92] |
χειροτονίαις
καὶ
τὰ
μέγιστα
δικάζετε,
|
κολάζοντες |
ἢ
τιμῶντες,
ὅτε
κολάσεως
ἢ |
[4, 94] |
μέχρι
Συρίας,
πότερον
ὡς
ἐναγεῖς
|
κολάζοντες |
ἢ
ὡς
ἀνδροφόνους
πορφύρᾳ
τε |
[4, 1] |
ὑπὸ
μισθοῖς
τε
μεγάλοις
καὶ
|
κολάσεσι |
τῶν
ἐπικρυψάντων
ὁμοίαις
τὸν
ἐντυχόντα |
[4, 32] |
τυχεῖν
ἐκωλύσαμεν,
τί
κοινωνοῦμεν
τῶν
|
κολάσεων |
αἱ
τῶν
ἀδικημάτων
οὐ
μετασχοῦσαι; |
[4, 8] |
μύσει
τῷδε
τοὺς
ἐναγεῖς
ἀντὶ
|
κολάσεων |
ἐπὶ
ἀρχὰς
καὶ
ἡγεμονίας
ἐξέπεμψαν, |
[4, 92] |
δικάζετε,
κολάζοντες
ἢ
τιμῶντες,
ὅτε
|
κολάσεως |
ἢ
τιμῆς
ἀξίως
ἄρξαιμεν
ὑμῶν. |
[4, 88] |
ἄλλην
ἡμέραν
ἐς
τὸν
Μέλανα
|
κόλπον |
ἀφίκοντο.
Καὶ
τὸν
στρατὸν
ἐξετάζουσιν |
[4, 101] |
Δύο
δ'
ἡμέραις
τὸν
Μέλανα
|
κόλπον |
περιοδεύσαντες
ἐς
Αἶνον
ἀφίκοντο
καὶ |
[4, 89] |
τὸν
Κάσσιον
ἐπὶ
τοῦ
Μέλανος
|
κόλπου |
διεκρίθη,
καὶ
τοσῇδε
ἐχώρουν
ἐπὶ |
[4, 56] |
μετεπήδα
πρὸς
Λαίλιον
ἐς
τὸν
|
κολωνόν, |
οὐκ
εἰδώς
πω
περὶ
τοῦ |
[4, 107] |
ἀνάγκης
ὁ
Ἀντώνιος
ὧδε
πρᾶξαι,
|
κολωνοῦ |
μὲν
οὐδενὸς
ὄντος
ἑτέρου,
τὸ |
[4, 107] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἦσαν
ἐπὶ
|
κολωνῷ, |
οἱ
δὲ
ἐν
πεδίῳ,
καὶ |
[4, 39] |
στρατηγόν,
ἀλλ'
ἐν
χαμευνίῳ
καὶ
|
κόμῃ |
καὶ
διαίτῃ
πονηρᾷ
πόθῳ
τῆς |
[4, 28] |
τὸ
ἕλος
περιθεόντων,
ἥ
τε
|
κόμη |
τοῦ
δόνακος
σαλευθεῖσα
ἐνέφηνε
τὸν |
[4, 17] |
δὲ
Σάλουιον,
ὡς
εἶχε,
τῆς
|
κόμης |
ἐπισπάσας
ὑπὲρ
τὴν
τράπεζαν,
ἐς |
[4, 42] |
συνήδρευεν,
ὁ
δὲ
πρεσβύτης
ἤγετο
|
κόμης |
τε
ἔμπλεως
καὶ
δύης
καὶ |
[4, 117] |
σίτου
καὶ
ἐπιτιμήσεως
αὐτοῦ
καὶ
|
κομιδῆς |
κακοπαθοῦς
καὶ
παρ'
ὀλίγον
ἤδη |
[4, 121] |
τῷ
δὲ
τὰς
ὁδοὺς
τῆς
|
κομιδῆς |
τῶν
ἀναγκαίων
διελάμβανε.
Λόφος
δὲ |
[4, 109] |
ἀφέλοιτο
τὴν
ἀπὸ
τῆς
Θάσου
|
κομιζομένην. |
Ἐκτάσσων
οὖν
αὖθις
ἑκάστοτε
ἐς |
[4, 108] |
ἐπὶ
τὰς
συντάξεις
τοῦ
στρατοῦ
|
κομιζόμενος, |
οἱ
μὲν
ἀμφὶ
τὸν
Καίσαρα |
[4, 15] |
παρὰ
τοῖς
βήμασιν,
ἔνθα
ἔδει
|
κομίσαντας |
ἀντιλαβεῖν
τὰ
ἀγαθά.
Ἴση
δ' |
[4, 113] |
ἀκριβῶς
δὲ
αὐτὰ
διὰ
τὸν
|
κονιορτὸν |
οὐδὲ
πάντα
ὁρῶν,
ἀλλ'
ἢ |
[4, 112] |
δὲ
μεγέθους
πεδίου
τε
καὶ
|
κονιορτοῦ |
τὰ
ἀλλήλων
ἠγνόουν,
μέχρι
ποτὲ |
[4, 115] |
συναγόντων
ἀπὸ
κάλω
σπουδῇ
καὶ
|
κοντοῖς |
ἁρμοζόντων
ἐς
ἄλληλα,
ἵνα
μὴ |
[4, 104] |
δὲ
τετάρτῃ
κάμνοντες
ὑπό
τε
|
κόπου |
καὶ
δίψους,
ἐπιλιπόντος
ἤδη
τι |
[4, 22] |
ἀπέκοψε·
τὸν
δὲ
ἕτερον
ἐν
|
κοπρῶνι |
κρυπτόμενον
ἕτερος
ἐμήνυσε
θεράπων,
καὶ |
[4, 109] |
τοῦ
στρατοπέδου
μέχρι
τῆς
θαλάσσης,
|
κόπτων |
ὁμοίως
καὶ
γεφυρῶν
καὶ
τὸν |
[4, 40] |
προσήκει
καὶ
νῦν
καλεῖν
σε.
|
Κοπώνιον |
δὲ
τὸ
γύναιον
ᾖτησε
παρὰ |
[4, 19] |
πάντες)
ἐς
τὸ
δωμάτιον
αὐτοῦ
|
κόρακες |
ἐσπτάντες
ἔκλαζον,
ἐπεγείροντες
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 105] |
ἔνθα
καὶ
τὸ
πάθος
τῇ
|
Κόρῃ |
φασὶν
ἀνθιζομένῃ
γενέσθαι,
καὶ
ποταμὸς |
[4, 53] |
Καίσαρι
τῆς
νέας
ἡγούμενος
ᾖτει
|
Κορνιφίκιον |
ἐκστῆναί
οἱ
τῆς
παλαιᾶς,
ὡς |
[4, 55] |
γεγονόσιν
ἐπ'
αὐτὸν
ἤδη
τὸν
|
Κορνιφίκιον |
ἐς
Ἰτύκην
ᾖει
καὶ
ἀντεστρατοπέδευε |
[4, 36] |
Βροῦτον
ἢ
ἐς
Λιβύην
ἐπὶ
|
Κορνιφίκιον, |
καὶ
τόνδε
τῆς
δημοκρατίας
μεταποιούμενον· |
[4, 55] |
πολιορκίαν
καὶ
ἐχώρει
πρὸς
τὸν
|
Κορνιφίκιον. |
Ὁ
δὲ
Σέξστιος
ἐπαιρόμενος
τοῖς |
[4, 55] |
συντρέχων,
καὶ
αὐτὸν
ἐπιστρεφόμενος
ὁ
|
Κορνιφίκιος |
ἀπεμάχετο
μάλα
κακοπαθῶς.
~Ὁ
δὲ |
[4, 55] |
περικυκλῶσαι.
Ὁρῶν
δὲ
ταῦτα
ὁ
|
Κορνιφίκιος |
ἐξῄει
τῷ
πλέονι
στρατῷ,
βοηθήσων |
[4, 56] |
ὑπέσχε
καὶ
ἀνῃρέθη,
ὁ
δὲ
|
Κορνιφίκιος |
τῇ
μάχῃ
κάμνων
μετεπήδα
πρὸς |
[4, 53] |
ἀφίστη
καὶ
Οὐεντίδιον,
στρατηγὸν
τοῦ
|
Κορνιφικίου, |
μετὰ
πλειόνων
ἐπελθόντα
ἀπεμάχετο
πολιορκούμενος. |
[4, 55] |
πλειόνων
ὄντι.
Λαίλιον
δὲ
τοῦ
|
Κορνιφικίου |
μετὰ
τῶν
ἱππέων
πέμψαντος
ἔς |
[4, 56] |
κρημνῶν
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
τοῦ
|
Κορνιφικίου |
παρέδυ
λαθών.
Καὶ
Ῥώσκιος
μὲν |
[4, 53] |
δὴ
καὶ
τὰ
μεσόγαια
τοῦ
|
Κορνιφικίου |
περιιὼν
ἀφίστη
καὶ
Οὐεντίδιον,
στρατηγὸν |
[4, 57] |
τῷ
περὶ
Λιβύην
Σεξστίου
καὶ
|
Κορνιφικίου |
πολέμῳ,
βραχεῖ
διὰ
ταχυεργίαν
δόξαντι |
[4, 52] |
μείζους
ἦσαν
ἀμφί
τε
Λιβύην
|
Κορνιφικίου |
πρὸς
Σέξστιον
καὶ
ἐν
Συρίᾳ |
[4, 53] |
δὲ
καὶ
Λαίλιος,
ἕτερος
τοῦ
|
Κορνιφικίου |
στρατηγός,
τὴν
Σεξστίου
Λιβύην
καὶ |
[4, 56] |
τῶν
προγεγραμμένων
ἦσαν
παρὰ
τῷ
|
Κορνιφικίῳ, |
οἱ
μὲν
ἐς
Σικελίαν
διέπλεον, |
[4, 20] |
θέσθαι
πρὸ
τῆς
τραπέζης,
μέχρι
|
κόρον |
ἔσχε
τῆς
θέας
τοῦ
κακοῦ. |
[4, 136] |
στρατῷ
τῶν
ὁμοτίμων
Μεσσάλᾳ
τε
|
Κορουίνῳ |
καὶ
Λευκίῳ
Βύβλῳ,
ὅ
τι |
[4, 105] |
στενὰ
τὰ
Σαπαίων
τε
καὶ
|
Κορπίλων, |
ἐκ
δὲ
τὴς
δύσεως
πεδίον |
[4, 87] |
πόλιν
ὑπερβάντες
Φιλίππους
τὰ
στενὰ
|
Κορπίλων |
καὶ
Σαπαίων,
τῆς
Ῥασκουπόλιδος
ὄντα |
[4, 102] |
καὶ
ἐκάλει
Δεκίδιον
ἐκ
τῶν
|
Κορπίλων |
κατὰ
σπουδὴν
ἐπικουρεῖν
οἱ.
Καὶ |
[4, 102] |
Καὶ
ἐπεκούρει,
τὰ
δὲ
τῶν
|
Κορπίλων |
στενὰ
ἐκλειφθέντα
οἱ
περὶ
τὸν |
[4, 45] |
Πομπώνιος
δὲ
εἰς
στρατηγοῦ
σχῆμα
|
κοσμήσας |
ἑαυτὸν
καὶ
τοὺς
θεράποντας
ἐς |
[4, 39] |
Ἡ
δὲ
τοῖς
ἐλθοῦσιν
τὸν
|
κόσμον |
αὑτῆς
ἅπαντα
προθεῖσα
ἔφη
διδόναι |
[4, 91] |
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
καὶ
τῷ
|
κόσμῳ |
τῆς
πολιτείας,
ὧν
οὐδεὶς
νόμος |
[4, 33] |
ἀλλὰ
ἀπὸ
μόνων
τῶν
οἴκοι
|
κόσμων, |
οὐδὲ
τούτων
τιμωμένων
οὐδὲ
ὑπὸ |
[4, 71] |
δυνάμεως·
Ῥόδιοι
μὲν
γὰρ
ναυσὶ
|
κούφαις |
διεξέπλεόν
τε
τοὺς
πολεμίους
ὀξέως |
[4, 124] |
κίνδυνον
ἐπικείμενοι
συμφέρονται
τῷ
στρατῷ
|
κουφόνως, |
ἀμφίβολον
καὶ
ὀξεῖαν
τύχην
προτιθέντι |
[4, 85] |
αἱ
μὲν
τοῦ
Πομπηίου
νῆες,
|
κουφότεραί |
τε
οὖσαι
καὶ
ναυτικωτέρων
ἀνδρῶν, |
[4, 71] |
ἐγίγνοντο,
Ῥωμαίοις
δ'
ἦσαν
ἐς
|
κουφοτέρας |
εὔτονοι,
μέχρι
Ῥόδιαι
μὲν
τρεῖς |
[4, 53] |
καὶ
πλείονα,
ὁ
δὲ
Σέξστιος
|
κουφότερόν |
τε
καὶ
ὀλιγώτερον,
ᾧ
δὴ |
[4, 83] |
Πομπήιον.
Ὁ
δὲ
καὶ
τούτῳ,
|
κουφότερος |
ὤν,
ἐπεφαίνετο
ἄφνω
καὶ
ἀφιπτάμενος |
[4, 71] |
ἐπίπλῳ·
καί
τί
που
καὶ
|
κούφως |
εἶχον
ἐλπίδος,
ὅτι
καὶ
Μιθριδάτῃ |
[4, 135] |
πολλάκις,
εἶθ'
ὑποχωρούντων
ἀναλύσας
τὸ
|
κράνος, |
ἵνα
ἢ
γνώριμος
ἢ
εὔβλητος |
[4, 59] |
Κράσσῳ
ταμιεύων
ἐμφρονέστερος
ἔδοξε
τοῦ
|
Κράσσου |
γενέσθαι.
~Δολοβέλλας
δὲ
διέτριψε
μὲν |
[4, 59] |
τῆς
ἥσσης
Πομπηίου
τε
καὶ
|
Κράσσου |
διαρριφέντων
ἢ
ὑπὸ
Καίσαρος
Κλεοπάτρᾳ |
[4, 59] |
παρὰ
τοῖς
Παρθυαίοις,
ἐξ
οὗ
|
Κράσσῳ |
ταμιεύων
ἐμφρονέστερος
ἔδοξε
τοῦ
Κράσσου |
[4, 118] |
προθυμίαν,
ἧς
νῦν
ὑμᾶς
ἀξιῶ
|
κρατεῖν, |
ἀθρόαν
ἀπόδοτε,
ὅταν
αἰτῶμεν.
Ἐγὼ |
[4, 120] |
τὸ
πλουτεῖν,
ἀλλ'
ἐν
τῷ
|
κρατεῖν |
ταῖς
δυνάμεσιν,
ὃ
καὶ
τὰ |
[4, 115] |
οἱ
πολέμιοι.
Ὅτε
δὲ
τούτου
|
κρατήσειαν, |
ὁ
μὲν
Μοῦρκος
αὐτοῖς
ἐπέβαλλε |
[4, 65] |
πεπαιδευμένος
τὰ
Ἑλληνικά.
Ὡς
δὲ
|
κρατίστοις |
τὰ
ναυτικὰ
ἀνδράσι
συνοισόμενος
ἐς |
[4, 54] |
γῆν,
οὐχ
ἅπασαν,
ἀλλὰ
τὸ
|
κράτιστον |
αὐτῆς.
Μασανάσσης
δ'
ἦν
Ἀραβίωνος |
[4, 25] |
ἀλλ'
ἐς
Σικελίαν
πρὸς
Πομπήιον,
|
κρατοῦντά |
τε
αὐτῆς
καὶ
τοὺς
φεύγοντας |
[4, 3] |
ὑπερθέμενοι
διὰ
Βροῦτον
καὶ
Κάσσιον
|
κρατοῦντας |
ἔτι
αὐτῶν,
Κασσίῳ
δὲ
καὶ |
[4, 78] |
κἀνταῦθα
τῶν
μὲν
συμπλεκομένων
σφίσι
|
κρατοῦντες, |
τοξευόμενοι
δὲ
χαλεπῶς
καὶ
οὐδὲν |
[4, 38] |
δὲ
ὢν
Ἀντωνίῳ
συνῆν,
μέχρι
|
κρατούσης |
Ἀντωνίου
Κλεοπάτρας
ἐπιμεμψάμενος
ἐς
Καίσαρα |
[4, 120] |
τὰ
πολέμια
αὐτὰ
ἐπ'
ἐκείνοις
|
κρατοῦσιν |
ἡμῖν
ἀποδώσει.
Καὶ
εἰ
ἐπειγόμεθα |
[4, 112] |
στρατοπεδον
ᾑρήκει,
Ἀντώνιός
τε
Κασσίου
|
κρατῶν |
σὺν
ἀμηχάνῳ
τόλμῃ
τὸ
στρατόπεδον |
[4, 132] |
ἐποίει
τῶν
Καίσαρος,
οὐδὲν
ἡγουμένη
|
κρεῖσσον |
εὑρήσειν
ὧν
ἐκεῖνος
ἐνόησεν.
Ἀλλ' |
[4, 117] |
χθὲς
ἀγῶνα,
ἐν
ᾧ
μὴ
|
κρείσσους |
ἐγένεσθε
τῶν
πολεμίων.
Τῆς
τε |
[4, 116] |
μάλιστα
αὐτῶν
οἱ
Ἄρειοι,
ὅτι
|
κρείττους |
ὄντες
ἀλκὴν
δι'
ἀπραξίας
ἀπώλλυντο, |
[4, 129] |
ἀμείνονα
ἧς
ἐνομίζετε
ἐθηρεύσατε,
ὅσῳ
|
κρείττων |
ἐχθροῦ
φίλος.
Καὶ
τὸν
Λουκίλιον |
[4, 29] |
ἐπαύετο,
μέχρι
τὸν
μὲν
ἐνδείξαντα
|
κρεμασθῆναι, |
τὸν
δὲ
περισώσαντα
ἐλευθερῶσαι
ἐποίησεν. |
[4, 106] |
ἦν
ἐναγωνίσασθαι
καλὸν
καὶ
οἱ
|
κρημνοὶ |
στρατοπεδεῦσαι.
Τὰ
γὰρ
ἑκατέρωθεν
αὐτῶν, |
[4, 119] |
ἀντὶ
τῶν
χειρῶν
πιστεύωσι
τοῖς
|
κρημνοῖς, |
τότε
μοι
θαρροῦντες
ὑμεῖς,
ὦ |
[4, 126] |
τῶν
πυλῶν,
ἐς
δὲ
τοὺς
|
κρημνοὺς |
ἢ
τὰ
πεδία
περιωθῶμεν,
ἵνα |
[4, 129] |
συναπεσταλμένῳ,
καὶ
τὰ
χαρακώματα
καὶ
|
κρημνοὺς |
περιστάντες
τοὺς
ἐκφεύγοντας
ἐκυνηγέτουν
καὶ |
[4, 79] |
τῷ
Βρούτῳ
συμμαχοῦντες,
διὰ
τῶν
|
κρημνῶν |
ἐπετροβάτουν
ἄνω·
καὶ
αὐτοὺς
ἰδόντες |
[4, 56] |
τούτῳ
πετροβάταις
ἀνδράσιν
ἀνέρπουσι
διὰ
|
κρημνῶν |
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
τοῦ
Κορνιφικίου |
[4, 103] |
ἐς
τὸ
νῦν
ὑπό
τε
|
κρημνῶν |
καὶ
ἀνυδρίας
καὶ
ὕλης
πυκνῆς· |
[4, 105] |
καὶ
Κρηνίδες
ἔτι
πρὸ
Δάτου·
|
κρῆναι |
γάρ
εἰσι
περὶ
τῷ
λόφῳ |
[4, 105] |
ἣ
Δάτος
ὠνομάζετο
πάλαι
καὶ
|
Κρηνίδες |
ἔτι
πρὸ
Δάτου·
κρῆναι
γάρ |
[4, 57] |
τὸν
Κάσσιον
Κυρήνη
τε
καὶ
|
Κρήτη· |
ὧν
ὑπεριδόντες
ὡς
βραχυτέρων
ἐκεῖνοι |
[4, 127] |
ἔργῳ
πάντα
τὰ
Ῥωμαίων
πράγματα
|
κρινεῖν. |
Καὶ
ἐκρίθη.
~Ἤδη
δὲ
τῆς |
[4, 66] |
τὸν
πόλεμον
ἀντὶ
λόγων
ἔφη
|
κρινεῖν, |
τὰς
δὲ
συνθήκας
κελεύειν
ὅπλα |
[4, 92] |
τῆς
βουλῆς,
ἵνα
μὴ
σφαλείητε,
|
κρίνοντες |
δὲ
αὐτοὶ
καὶ
ψηφιζόμενοι
κατὰ |
[4, 97] |
τούτων
οἱ
θεοὶ
τὰ
ἡμέτερα
|
κρίνουσι. |
Μεγίστη
δὲ
ἐλπὶς
ἐν
πολέμοις |
[4, 118] |
ἐντελῆ
μέν,
ὅταν
οἱ
θεοὶ
|
κρίνωσιν, |
ἐπὶ
ἐντελέσι
τοῖς
ἔργοις
διαλύσομαι· |
[4, 93] |
δυναμένη
τὸν
ἄνδρα
οὐδ'
ἐς
|
κρίσιν |
ἐπαγαγεῖν
διὰ
ἰσχὺν
στρατοπέδων,
ἃ |
[4, 58] |
Μούρκῳ
δ'
ἧκεν
ἐπίκουρος
Μάρκιος
|
Κρίσπος |
ἐκ
Βιθυνίας
μετὰ
τριῶν
τελῶν |
[4, 14] |
ἢ
εὔνους
ἐδεδίει
βοηθεῖν
ἢ
|
κρύπτειν |
ἢ
συνειδέναι
δι'
ὁμοιότητα
τῶν |
[4, 11] |
διαγράμματι
μηδεὶς
δεχέσθω
μηδένα
μηδὲ
|
κρυπτέτω |
μηδὲ
ἐκπεμπέτω
ποι
μηδὲ
πειθέσθω |
[4, 15] |
καὶ
μεταπεμπόμενοι
βραδύνοντας,
ἕτεροι
δὲ
|
κρυπτόμενοι |
καὶ
λιπαροῦντες
ἀπρεπῶς
ἢ
διωθούμενοι |
[4, 36] |
ἕτεροι
δὲ
ἑτέρως
φυγόντες
ἢ
|
κρυπτόμενοι |
μέχρι
τῶν
σπονδῶν,
οἱ
μὲν |
[4, 22] |
τὸν
δὲ
ἕτερον
ἐν
κοπρῶνι
|
κρυπτόμενον |
ἕτερος
ἐμήνυσε
θεράπων,
καὶ
οἱ |
[4, 29] |
περισώσαντα
ἐλευθερῶσαι
ἐποίησεν.
Ἁτέριον
δὲ
|
κρυπτόμενον |
θεράπων
ἐμήνυσέ
τε
καὶ
ἐλεύθερος |
[4, 23] |
δείγματα·
Λιγάριον
δὲ
ἡ
γυνὴ
|
κρύπτουσα |
μίαν
ἐς
τὸ
ἀπόρρητον
ἐπηγάγετο |
[4, 47] |
ζητοῦσιν
Οὐεντίδιον.
~Ἕτερον
ἐν
τάφῳ
|
κρύπτων |
ἀπελεύθερος,
οὐ
φέροντα
φαντασίαν
τάφου, |
[4, 85] |
ἀνδρῶν
ἀπεύχοντο
καί,
ὅσα
δύναιντο,
|
κρύφα |
ἀντέπρασσον·
ἀποδιδράσκοντές
τε
τῶν
πατρίδων |
[4, 49] |
Μᾶρκον
ὡς
οἰκέτην
αὐτῷ
παρεστῶτα,
|
κρύφα |
ἐμήνυσε
τῷ
Βαρβούλᾳ.
Ὁ
δὲ |
[4, 27] |
ἐφεστῶτος
καὶ
τῶν
ἄλλων
δικαστῶν
|
κρύφα |
τὴν
καταδικάζουσαν
φερόντων,
μόνος
τὴν |
[4, 81] |
δὲ
τὸν
δεσπότην
ἐμήνυσε
χρυσίον
|
κρύψαι |
καὶ
πεμφθέντι
λοχαγῷ
τὸ
χρυσίον |
[4, 81] |
εἵπετο,
βοῶσα
αὐτὴ
τὸ
χρυσίον
|
κρύψαι. |
Ὁ
δὲ
οἰκέτης,
οὐδὲ
ἀνερωτώμενος, |
[4, 7] |
ἴδια.
Καὶ
τὸν
ὑποδεξάμενον
ἢ
|
κρύψαντα |
ἢ
τὴν
ἔρευναν
οὐ
παρασχόντα |
[4, 81] |
μὲν
ἤλεγχε
ψευδομένην,
τὸν
δὲ
|
κρύψαντα. |
Καὶ
ὁ
Βροῦτος
τὸν
μὲν |
[4, 24] |
τὸ
ἑαυτοῦ
οἴκημα
ὑπεδέχετο
καὶ
|
κρύψειν |
ἐπηγγέλλετο
καὶ
θρέψειν,
ἐξ
ὧν |
[4, 55] |
καταλαβεῖν,
Ἀραβίωνα
δὲ
ἀρτώμενον
αὐτοῦ
|
κτεῖναί |
τε
πολλοὺς
καὶ
τὸν
λόφον |
[4, 11] |
Ἀναφερόντων
δὲ
τὰς
κεφαλὰς
οἱ
|
κτείναντες |
ἐφ'
ἡμᾶς,
ὁ
μὲν
ἐλεύθερος |
[4, 48] |
εἰπεῖν,
τοὺς
οἰκέτας
ἐδίδασκεν,
ὅτι
|
κτείναντες |
μὲν
αὑτὸν
δι'
ὀλίγα
χρήματα |
[4, 58] |
τούτοις,
Τρεβώνιον
δὲ
ἐν
Ἀσίᾳ
|
κτείναντος |
Δολοβέλλα
καὶ
Δέκμον
Ἀντωνίου
πολιορκοῦντος |
[4, 26] |
τῶν
τότε
συλλαβών
τε
καὶ
|
κτείνας |
ἠδόξησεν
ἄρα,
εἰ
μὴ
τὰ |
[4, 28] |
κατέλαβε
καί
Ὑμεῖς,
ἔφη,
με
|
κτείνατε |
μᾶλλον,
οἱ
ἐλεήσαντες,
ἵνα
τὸν |
[4, 22] |
ἅμα
ἐκείνῳ
προγεγράφθαι,
Ἐμέ,
ἔφη,
|
κτείνατε |
πρὸ
τούτου.
Καὶ
ὁ
λοχαγὸς |
[4, 26] |
βραχύ,
ὦ
δέσποτα,
εἶπε
καὶ
|
κτείνει |
τὸν
λοχαγὸν
ἐμπεσὼν
ἄφνω.
Μετὰ |
[4, 1] |
τῶν
ἐπικρυψάντων
ὁμοίαις
τὸν
ἐντυχόντα
|
κτείνειν |
προέγραφεν.
Καὶ
τὰ
μὲν
ἀμφὶ |
[4, 117] |
ἔργον,
ἁρπάσαι
μᾶλλον
εἵλεσθε
ἢ
|
κτείνειν |
τοὺς
ἡσσωμένους·
οἱ
γὰρ
πλέονες |
[4, 26] |
μισθωσόμενος
αὐτῷ
σκάφος.
Ἐπανιὼν
δὲ
|
κτεινόμενόν |
τε
εἶδε
τὸν
δεσπότην
καὶ |
[4, 95] |
τὰ
ὄντα
αὐτοῖς
δημεύεται,
καὶ
|
κτείνονται |
χωρὶς
καταδίκης
ἐν
οἰκίαις,
ἐν |
[4, 55] |
στρατοῦ
φεύγοντος
ὑπ'
ἀναρχίας,
εἵπετο
|
κτείνων |
τε
καὶ
ζωγρῶν.
Καὶ
τάδε |
[4, 60] |
διέτριψε
μὲν
περὶ
τὴν
Ἰωνίαν,
|
κτείνων |
Τρεβώνιον
καὶ
ταῖς
πόλεσιν
ἐπιβάλλων |
[4, 8] |
Ῥωμαίοις
καθελόντα
τε
ἔθνη
καὶ
|
κτησάμενον, |
καὶ
πρῶτον
ἀνδρῶν
ὑπὲρ
τοὺς |
[4, 35] |
δὲ
ἀφ'
ἑαυτῶν
ἕτερα
ἔδρων,
|
κτιννύντες |
τε
τοὺς
οὐ
προγεγραμμένους
καὶ |
[4, 4] |
ἀνδρῶν
τε
μεγάλαι
βοαὶ
καὶ
|
κτύπος |
ὅπλων
καὶ
δρόμος
ἵππων
οὐχ |
[4, 75] |
Ὁ
δὲ
τὸν
μὲν
παῖδα
|
Κυζικηνοῖς |
ἀνατρέφειν
παρέδωκε,
μέχρι
σχολάσειεν
ἐπὶ |
[4, 115] |
ἐπικουρεῖν
ἐδύναντο,
διὰ
τὴν
ὀλιγότητα
|
κυκλούμεναι. |
Ἔργα
δ'
ἦν
τῶν
κινδυνευοντων |
[4, 78] |
παρὰ
τὸ
Σαρπηδόνειον,
ἵνα
μὴ
|
κυκλωθεῖεν, |
διέδραμον.
Οἱ
δ'
ἔξω
τείχους |
[4, 4] |
Ῥώμῃ
πολλὰ
καὶ
φοβερὰ
ἦν.
|
Κύνες |
τε
γὰρ
ὠρύοντο
ὁμαλῶς
οἷα |
[4, 47] |
τὰς
ποδήρεις
καὶ
τὴν
τοῦ
|
κυνὸς |
κεφαλὴν
ἐπέθετο
καὶ
διῆλθεν
οὕτως |
[4, 61] |
καὶ
ἐς
Σεραπίωνα,
τὸν
ἐν
|
Κύπρῳ |
τῇ
Κλεοπάτρᾳ
στρατηγοῦντα.
Τύριοι
μὲν |
[4, 57] |
ὅμως
τοῖς
ἀμφὶ
τὸν
Κάσσιον
|
Κυρήνη |
τε
καὶ
Κρήτη·
ὧν
ὑπεριδόντες |
[4, 7] |
οὔτε
διαστήματος
ἐς
δοκιμασίαν
οὔτε
|
κυρίας |
ἐς
τὴν
χειροτονίαν
ἡμέρας
προτεθείσης· |
[4, 92] |
πολέμοις
ὑπακούετε
ἐς
πάντα
ὡς
|
κυρίοις |
τοῖς
στρατηγοῖς,
τὸ
δὲ
κῦρος |
[4, 91] |
νόμον
ἀντὶ
τῶν
νόμων
καὶ
|
κύριον |
ἀντὶ
τοῦ
δήμου
καὶ
αὐτοκράτορα |
[4, 13] |
σὺν
ὀλοφύρσεσι
καὶ
σωτῆρα
καὶ
|
κύριον |
τὸν
οἰκέτην
τιθεμένων.
Οἴκτιστον
δὲ |
[4, 91] |
ὧν
οὐδεὶς
νόμος
οὔτε
ἀριστοκρατικὸς
|
κύριος |
οὔτε
δημοτικὸς
ἔτι
ἦν·
ἅπερ |
[4, 92] |
κυρίοις
τοῖς
στρατηγοῖς,
τὸ
δὲ
|
κῦρος |
τόδε
ἐν
τοῖς
εἰρηνικοῖς
ἐφ' |
[4, 80] |
γὰρ
ἐπὶ
Ἁρπάγου
τοῦ
Μήδου,
|
Κύρῳ |
τῷ
μεγάλῳ
στρατηγοῦντος,
ὧδε
σφᾶς |
[4, 37] |
νῦν
χρῆναι
περισῴζειν
Λεύκιον,
ἀλλὰ
|
κωλύειν. |
Ὅτε
σου
τὸν
υἱὸν
εἶναι |
[4, 2] |
τὸ
δόγμα
ἴσως
τὸ
Ἀντωνίου
|
κωλῦον |
ἔτι
γίγνεσθαι
δικτάτορα.
Τοὺς
δὲ |
[4, 76] |
ἔργον
ἐλπισθὲν
ἢ
οὐκ
ἔσεσθαι
|
κωλυόντων |
τῶν
πολεμίων
ἢ
πολλοῖς
μησὶ |
[4, 63] |
καὶ
πρὸς
Ἀντώνιον,
ἐπινοῶν
δὲ
|
κωλῦσαί |
τε
τὸν
πλοῦν
καὶ
τίσασθαι |
[4, 88] |
τοὺς
πολεμίους
ὑπολαβόντες
οὐκ
ἐς
|
κώλυσιν |
μὲν
ὁδῶν
αὑτοῖς
ἀπαντᾶν,
τροφῶν |
[4, 85] |
βεβαίως
ὑπὸ
ἀηθείας
οὔτε
τὰς
|
κώπας |
ἔτι
ἀναφέρειν
δυνάμενοι
οὔτε
τὰ |