Livre, Chap.
[4, 42]	στρατηγῶν Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον αἰχμάλωτος	ἑάλω	καὶ ἠγνοεῖτο, ὁ δὲ υἱὸς
[4, 44]	ὁ πατὴρ ὑπὸ Σύλλα προγραφεὶς	ἑαλώκει,	εἶδε λόχον ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα καὶ
[4, 73]	καὶ προμηθείᾳ τροφῶν. Ὧδε μὲν	ἑαλώκει	Ῥόδος, καὶ Κάσσιος ἐν αὐτῇ
[4, 129]	θρασέως εἶπε· Βροῦτος μὲν οὐχ	ἑάλωκεν,	οὐδὲ ἁλώσεταί ποτε πρὸς κακίας
[4, 69]	ταῦτα πασχούσης καὶ οὐδὲ ἀμύνειν	ἑαυτῇ	πω δυναμένης. Ἡ δ' ὑμῖν
[4, 21]	τῆς θαλάσσης διεφθάρθαι λιμῷ διεχρήσατο	ἑαυτήν.	~Αἵδε μὲν δὴ παίδων ἀγαθῶν
[4, 23]	αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων,	ἑαυτὴν	ἀπέκτεινε λιμῷ. Καὶ τῆσδε μὲν
[4, 23]	περισῴζουσα ἀπετύγχανέ τε καὶ συνεξήγαγεν	ἑαυτήν·	ὅσαι δὲ ἐπέτυχον τῆς φιλανδρίας,
[4, 24]	παθοῦσα προύδωκε ζηλοτυπίᾳ τῆς μεθ'	ἑαυτὴν	τῷ Φουλβίῳ γεγαμημένης. ~Τοσάδε μὲν
[4, 23]	ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε καθ'	εαυτῆς,	κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν
[4, 82]	ἀρρωστίᾳ μόλις αὐτὴν ἐς τὰ	ἑαυτῆς	ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ δι' ἀπραξίας
[4, 116]	ἦν, ὃ καὶ τοῖς πολεμίοις	ἑαυτὸ	ἐπέτρεπεν, ὑπὸ τῶν συμφορῶν ἡσσώμενον.
[4, 3]	ἡγεμονίαν οἱ τρεῖς ἐνείμαντο ἐφ'	ἑαυτοῖς,	τὰ πέραν ἄρα τοῦ Ἰονίου
[4, 24]	γυναῖκα τοῖς σφαγεῦσιν ἡγουμένην ἔρριψεν	ἑαυτὸν	ἀπὸ τοῦ τέγους. Φούλβιον δὲ
[4, 28]	τὸ Μιντουρναίων ἕλος ἐνέπεσεν, ἔνθα	ἑαυτὸν	διαναπαύων ἡσύχαζε. Τῶν δὲ Μιντουρναίων
[4, 62]	ἴδιον· ὁ δὲ τεμὼν ἐπικατέσφαξεν	ἑαυτόν,	διεχρήσατο δὲ καὶ Μάρσος ἑαυτόν.
[4, 119]	τε καὶ ἐμπειρότερος πάντα ἀπογνοὺς	ἑαυτὸν	διεχρήσατο, ὃ καὶ αὐτὸ μεγίστη
[4, 56]	Λαίλιος ἀπὸ τοῦ λόφου καθορῶν	ἑαυτὸν	διεχρήσατο. Τῶν δ' ἀρχόντων πεσόντων
[4, 27]	τοῦ χειμῶνος τὴν ἀηδίαν ἔρριψεν	ἑαυτὸν	εἰς τὸ πέλαγος. Καισέννιον δὲ
[4, 114]	συμπεσούσης, καὶ Τιτίνιος ὡς βραδύνας	ἑαυτὸν	ἔκτεινε· Βροῦτος δὲ Κασσίου τὸν
[4, 30]	χοινικίσι διέδρα καὶ παροδεύουσι λοχαγοῖς	ἑαυτὸν	ἐμήνυσέ τε καὶ ἀνῃρέθη. ~Γιγνομένων
[4, 26]	ὑπέστρεψε καταγινώσκων τοῦ βίου καὶ	ἑαυτὸν	ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι. Λαβιηνὸς δὲ
[4, 26]	ἐμπεσὼν ἄφνω. Μετὰ δὲ ἐκεῖνον	ἑαυτὸν	ἐπαναιρῶν εἶπε τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον
[4, 41]	κατέλιπεν, ἔνθα ὁ πρεσβύτης μεταμορφῶν	ἑαυτὸν	ἐπεδήσατο διφθέραν ἐς τὸν ἕτερον
[4, 26]	πονηρίαν τῆς διαίτης, ἀλλὰ προήγαγεν	ἑαυτὸν	ἐπὶ τὴν σφαγήν. Ἄλλος ἐν
[4, 26]	ἐς αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ ἀσφαλῶς	ἑαυτὸν	ἐπικρύψας οὐκ ἤνεγκε τὴν πονηρίαν
[4, 22]	ἐς πολὺ μὲν ἐφιλονίκει καὶ	ἑαυτὸν	ἐς τὸ ῥεῦμα ἐώθει, ἡσσώμενος
[4, 21]	μόλις ἔπεισεν ὡς νέον περισῴζειν	ἑαυτόν.	Καὶ τόνδε μὲν ἡ μήτηρ
[4, 45]	δὲ εἰς στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσας	ἑαυτὸν	καὶ τοὺς θεράποντας ἐς ὑπηρέτας
[4, 62]	μὲν τοῦ Δολοβέλλα στρατιὰν ἐς	ἑαυτὸν	μεθώρκου, Λαοδικέων δὲ τά τε
[4, 62]	ἑαυτόν, διεχρήσατο δὲ καὶ Μάρσος	ἑαυτόν.	Ὁ δὲ Κάσσιος τὴν μὲν
[4, 35]	ἔδεισεν ἅψασθαι, μὴ σφᾶς ἐφ'	ἑαυτὸν	παροξύνῃ, τῶν δὲ θεραπόντων τινάς,
[4, 91]	ἐθνῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐς	ἑαυτὸν	περιφέροντα καὶ νόμον ἀντὶ τῶν
[4, 26]	καὶ τὸν προδότην μόνον ἀποκτείνας	ἑαυτὸν	τοῖς σφαγεῦσιν ὑπέσχε. Φιλοδέσποτος δὲ
[4, 44]	τοὺς τάφους ἐρευνωμένων, ὁ θεράπων	ἑαυτὸν	τοῖς τυμβωρύχοις παρέσχε περιδύειν, μέχρι
[4, 44]	τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων, οἰκέτης τὴν	ἑαυτοῦ	ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸς εἰς
[4, 16]	ὄνομα τὸ νῦν ἄρχον ἀφ'	ἑαυτοῦ	καταλιπόντος, ἐπιφανέστερα. Ὧν τὰ λαμπρὰ
[4, 44]	Λουκρήτιος περιμείνας τε καὶ τῆς	ἑαυτοῦ	μερισάμενος ἐσθῆτος, ἧκε πρὸς τὴν
[4, 113]	ὁρῶν, ἀλλ' ἢ τὸ στρατόπεδον	ἑαυτοῦ	μόνον εἰλημμένον, ἐκέλευσε Πινδάρῳ τῷ
[4, 4]	εἰπών, καὶ δουλεύσειν ἅπαντας χωρὶς	ἑαυτοῦ	μόνου, τὸ στόμα κατέσχε καὶ
[4, 116]	στρατηγὸς αὐτῶν Καλουῖνος ἐπὶ τῆς	ἑαυτοῦ	νεὼς ἐπανῆλθεν ἐς τὸ Βρεντέσιον
[4, 24]	συμπεπραμένος ἐπέγνω καὶ ἐς τὸ	ἑαυτοῦ	οἴκημα ὑπεδέχετο καὶ κρύψειν ἐπηγγέλλετο
[4, 93]	αὐτά, τέως ὄντα τῆς πόλεως,	ἑαυτοῦ	πεποίητο ἴδια, τὸν ἔτι λοιπὸν
[4, 136]	καὶ ἔλαβε σῴζεσθαι τὸν ἀδελφὸν	ἑαυτοῦ	Ῥασκούπολιν· ᾧ καὶ διεδείχθη, ὅτι
[4, 18]	Ἀννᾶλιν. Ὁ δὲ ἐς πελάτην	ἑαυτοῦ	τινα φυγών, ᾧ βραχὺ καὶ
[4, 27]	ἐπὶ τὸν πίνακα ἀγαγόντες ἀναγινώσκειν	ἑαυτοῦ	τὸ ὄνομα ἐκέλευον καὶ ἀναγινώσκοντα
[4, 105]	χωρίον ὠχύρωσέ τε καὶ ἀφ'	ἑαυτοῦ	Φιλίππους προσεῖπεν. Ἔστι δὲ ἡ
[4, 97]	ὑπερορᾶν μέλλοντας καὶ μὴ ἐς	ἑαυτούς,	ἀλλ' ἐς τὸ μέσον τῷ
[4, 136]	αὐτῶν ἐξέπλευσαν, οἱ δὲ ἐπέτρεψαν	ἑαυτοὺς	ἅμα τῷ λοιπῷ στρατῷ τῶν
[4, 116]	οἱ μὲν πρὸ τοῦ πυρὸς	ἑαυτοὺς	ἀνῄρουν, οἱ δὲ ἐς τὰς
[4, 78]	καί, ὅτε καταπαγείη τινὰ αὐτῶν,	ἑαυτοὺς	ἀνίμων. ~Οἰνοανδεῖς δὲ γείτονες, διὰ
[4, 22]	Οὐκ ἐμέ, ἔφη, περισῴζετε, ἀλλ'	ἑαυτοὺς	ἐμοὶ προγεγραμμένῳ συναπόλλυτε. Οἱ δὲ
[4, 80]	ἐπέθεσαν καὶ τὸ πῦρ ἅψαντες	ἑαυτοὺς	ἐπικατέσφαξαν. Βροῦτος δὲ τῶν ἱερῶν
[4, 64]	νέοι. Καὶ διεχρῶντο οἱ πλέονες	ἑαυτούς,	ἕως ὧδε ἔχοντας ὁ Κάσσιος
[4, 123]	καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν ἄλλων	ἑαυτοὺς	καὶ ἐν μόναις ταῖς χερσὶ
[4, 135]	Παρέδοσαν δὲ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	ἑαυτοὺς	καὶ οἱ κατὰ τὰ φρούρια,
[4, 116]	ἄνδρας οἱ περὶ Μοῦρκον ἐς	ἑαυτοὺς	μεθώρκουν, ὁ δὲ στρατηγὸς αὐτῶν
[4, 131]	Στράτωνα τὸν Ἠπειρώτην, ὄντα φίλον	ἑαυτῷ,	καὶ ἐγχειρεῖν ἐκέλευε τῷ σώματι.
[4, 39]	ἐπιτηρούσης, οὐκ ἐθέλων αὐτὴν συγκινδυνεύειν	ἑαυτῷ,	λαθὼν ἔφυγεν ἐς Σικελίαν, στρατηγὸς
[4, 29]	μὲν Ἀντώνιός οἱ προσφερομένην οὐχ	ἑαυτῷ	προσήκειν εἰπὼν ἔπεμψεν ἐς τὴν
[4, 5]	~Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες ἐφ'	ἑαυτῶν	γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον, τούς
[4, 35]	θετοὺς γενέσθαι· οἱ δὲ ἀφ'	ἑαυτῶν	ἕτερα ἔδρων, κτιννύντες τε τοὺς
[4, 16]	πολλαῖς βίβλοις αὐτὰ συνέγραψαν ἐφ'	ἑαυτῶν·	ὀλίγα δὲ ἐγὼ καθ' ἑκάστην
[4, 91]	καὶ τὰς ἀρὰς ἀπερύκοντες ἀφ'	ἑαυτῶν	οὐχ ὑπεμείναμεν ἐς πολὺ περιιδεῖν
[4, 53]	ἔφη γιγνώσκειν τῶν τριῶν ἐφ'	ἑαυτῶν	πεποιημένων, οὔτε τὴν ἀρχὴν παρὰ
[4, 88]	ἐς Θρᾴκην ἀντὶ Μακεδονίας ὑπερβῆναι,	ἐβάδιζον	ἐπὶ Λἴνου καὶ Μαρωνείας, ὅθεν
[4, 104]	περιθέοντα καὶ παρακαλοῦντα, ἐλοιδόρουν καὶ	ἔβαλλον.	Βύβλου δὲ αὐτοὺς ἱκετεύοντος ἐκπονῆσαι
[4, 80]	Οἱ δὲ καὶ τοὺς φέροντας	ἔβαλλον	καὶ τὰ σφέτερα πάντα ἀνελόντες
[4, 128]	σφόδρα ἐπικινδύνως (ἄνωθέν τε γὰρ	ἐβάλλοντο	καὶ ἐκ τοῦ μετώπου) μέχρι
[4, 121]	τῶν πολεμίων ὁ μὲν Ἀντώνιος	ἐβαρυθύμει	καὶ ἐξέτασσεν αἰεί, ὁ δὲ
[4, 106]	ταῖς τριήρεσι Νέαν πόλιν, ἀπὸ	ἑβδομήκοντα	σταδίων. ~Οἱ μὲν δὴ χαίροντες
[4, 129]	αὐτῶν, ὁρμῇ τε ὑπερηφάνῳ πάντα	ἐβιάζετο	ὁμοῦ. Καὶ περὶ τοῖς ἡγεμόσι
[4, 79]	αὐτὰς ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδους ὁρμῆς	ἐβιάζοντο	καὶ διαρρήξαντες ἐσέδραμον ἀθρόοι, δύνοντος
[4, 120]	ἐκ τῆς Ἀσίας πάνθ' ὅσα	ἐβιάσαντο	καὶ ἥρπασαν, ἐπήγοντο, ὑμεῖς δ'
[4, 125]	ὑμεῖς με ἑτέρως ἔχοντα νικᾶν	ἐβιάσασθε·	μὴ δὲ ψεύσησθε τῆς ἐλπίδος
[4, 92]	ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτος ἕκαστον, οὓς	ἐβούλεσθε,	διοισομένους ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν, εἰ
[4, 135]	καὶ τοῖς παισί, περὶ ὧν	ἐβούλετο,	καὶ τὰ γράμματα φέρειν ἔδωκε
[4, 41]	ἕκαστος ἐπὶ τὴν ὀρχήστραν ὅσον	ἐβούλετο	νόμισμα ἐρρίπτει, ἕως τὸν ἄνδρα
[4, 33]	ἀνάγκην ἢ βίαν, ἀλλ' ὅσον	ἐβούλοντο	αὐταί. Τίς οὖν καὶ νῦν
[4, 104]	ἑτέραν ἄγεσθαι. Καὶ ἀθύμουν καὶ	ἐβόων	καὶ τὸν Ῥασκούπολιν, ὅτε ἴδοιεν
[4, 81]	δὲ ἀπό τε τῶν τειχῶν	ἐβόων	ὑπακούειν, ἐς ὅ τι βούλοιτο,
[4, 11]	ἔσται. Καὶ τῶν λαμβανόντων οὐδεὶς	ἐγγεγράψεται	τοῖς ὑπομνήμασιν ἡμῶν, ἵνα μὴ
[4, 108]	ἔχοντες Ἀσίαν χορηγὸν καὶ ἐξ	ἐγγίονος	πάντα διὰ θαλάσσης ποριζόμενοι, τοῖς
[4, 8]	τέ τινες αὐτοῦ τῆς οὐσίας	ἐγγραφέντες	εἶναι· οἱ λοιποὶ δὲ ἐπὶ
[4, 30]	ἐς τὰ ἱερά, ἄφνω δὲ	ἐγγραφέντος	αὐτοῦ τοῖς πίναξιν οἱ φίλοι
[4, 50]	ἵνα μὴ ἄγοιτο οὖσα γυνή,	ἐγγύην	ᾖτει παρὰ τῷ ὑπάτῳ πρὸς
[4, 50]	Καίσαρα ἀφίξεσθαι. Οὐδενὸς δὲ τὴν	ἐγγύην	ὑφισταμένου, ὁ Λέπιδος ἀμφὶ τὰς
[4, 50]	μεταβολὴν ὁ Βαλβῖνος ἀπέλυσε τῆς	ἐγγύης	τὴν γυναῖκα. ~Κικέρων δὲ ὁ
[4, 127]	ἐχόντων αὐτῶν καὶ πρὸς τὸν	ἐγγὺς	αὐτὰ ἐκφέροντος ἑκάστου, ὁ θυμὸς
[4, 63]	Συρίαν τε καὶ πολλὰ τῶν	ἐγγὺς	ἐθνῶν μέχρι Ἰωνίας ἐπέδραμε καὶ
[4, 43]	τινος ἀμφὶ τὸ σπήλαιον τοῖς	ἐγγὺς	ὁπλίταις περὶ τοῦ Ῥεστίωνος γενομένης
[4, 78]	ποτε μόλις ἐς τὴν ἀγορὰν	ἐγγὺς	οὖσαν διέδραμον· κἀνταῦθα τῶν μὲν
[4, 107]	ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺς πολεμίους,	ἐγγὺς	οὕτω καὶ εὐθὺς ἐξ ἐφόδου
[4, 121]	ὑπὸ ἐχθρῶν καταληφθῆναι, διὰ τὴν	ἐγγύτητα	ἐστοξεύεσθαι δυναμένων· ὁ δὲ Κάσσιος
[4, 50]	τὴν γυναῖκα ἀπαντήσειν ἐς Καίσαρα	ἐγγυωμένῳ	ἢ μετ' ἐκείνης ἀπελθεῖν δεομένῳ.
[4, 23]	αὐτῶν ἐστιν, ἣ Σεπτιμίῳ μὲν	ἐγεγάμητο,	ὑπὸ δέ τινος Ἀντωνίῳ φίλου
[4, 133]	ὁ πλείων ὅδε Γαΐου Καίσαρος	ἐγεγένητο,	καὶ δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας καὶ
[4, 117]	ἀγῶνα, ἐν ᾧ μὴ κρείσσους	ἐγένεσθε	τῶν πολεμίων. Τῆς τε γὰρ
[4, 132]	διαβολῆς· οὕτως ἅπασιν ἐγενέσθην τιμίω.	Ἐγενέσθην	δὲ καὶ τῶν φυγόντων τοῖς
[4, 132]	ἐς ὑπεροψίαν διαβολῆς· οὕτως ἅπασιν	ἐγενέσθην	τιμίω. Ἐγενέσθην δὲ καὶ τῶν
[4, 94]	δὲ ἔργον ὀλίγων. Ἐπεὶ δὲ	ἐγένετο,	αὐτίκα ἡ βουλὴ τὴν κοινὴν
[4, 80]	πόλις ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ Ἁρπάγου τότε	ἐγένετο·	καὶ ἐπὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου
[4, 1]	προείρηται, τὰ δὲ ἑξῆς οὕτως	ἐγένετο.	~Καῖσαρ μὲν καὶ Ἀντώνιος ἐς
[4, 107]	τόλμημα, εἰ καὶ ἐξ ἀπορίας	ἐγένετο,	κατέπλησσε τοὺς πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω
[4, 16]	ἐς τὴν νῦν καθιστάμενος εὐταξίαν.	Ἐγένετο	μὲν οὖν τοιάδε ἕτερα ἐν
[4, 102]	τηρεῖν, τὰ στενὰ ἐκλίποιεν. Καὶ	ἐγένετο	μὲν ὡς προσεδόκησαν· ὑπὸ γὰρ
[4, 93]	δίκης. Ὃ δὲ οἴκτιστον ἁπάντων	ἐγένετο,	οὐδ' αὐτοῖς ἐδυνήθητε ἐπικουρῆσαι τοῖς
[4, 137]	ἔργον ἤνυστο, οἷον οὐχ ἕτερον	ἐγένετο	πρὸ ἐκείνου. Οὔτε γὰρ στρατὸς
[4, 136]	τῷδε μὲν ἡ σκηνὴ τάφος	ἐγένετο,	Ῥάσκος δὲ ὁ Θρᾷξ ἐπανήγαγεν
[4, 98]	δίκαιον. ~Μηδέ τῳ, εἰ Καίσαρος	ἐγένετο	στρατιώτης, ἐπὶ νοῦν ἔτι ἴτω·
[4, 96]	βουλῆς κατεκλήθη τε καὶ θαλασσοκράτωρ	ἐγένετο,	ὑπὸ δὲ τῶν τριῶν προεγράφη.
[4, 134]	οὐδὲν ἔπαθον, ἄμφω δ' αὑτῶν	ἐγένοντο	αὐθένται καθάπερ ἐγένοντο τοῦ Καίσαρος.
[4, 5]	ἐπαύλεως καὶ οἰκίας προεγράφη. Καὶ	ἐγένοντο	πάντες οἱ θανάτου τε καὶ
[4, 88]	Καὶ τὸν στρατὸν ἐξετάζουσιν αὐτοῖς	ἐγένοντο	πάντες ὁπλιτῶν ἐννεακαίδεκα τέλη, Βρούτου
[4, 134]	δ' αὑτῶν ἐγένοντο αὐθένται καθάπερ	ἐγένοντο	τοῦ Καίσαρος. Κάσσιος μὲν δὴ
[4, 109]	τὰ δὲ βαθέα διεσταύρου καὶ	ἐγεφύρου	μετὰ σιωπῆς βαθυτάτης. Ἀφῄρητο δὲ
[4, 36]	ὅσα δὲ ἐκ παραλόγου τισὶν	ἐγίγνετο	ἔς τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα
[4, 30]	μὲν δὴ τοὺς ἄνδρας τοιάδε	ἐγίγνετο,	ἥψατο δὲ καὶ ὀρφανῶν διὰ
[4, 13]	τέως ὕπουλα ἦν, ἀθρόα τότε	ἐγίγνετο	καὶ ἀθέμιστος μεταβολὴ βουλευτῶν ἀνδρῶν,
[4, 36]	χρησιμώτατος οὕτως ἀτυχούσῃ τῇ πατρίδι	ἐγίγνετο,	καὶ δόξαν ἐκ τοῦδε ἀγαθήν,
[4, 51]	Καὶ κατήχθη καὶ Καίσαρι φίλος	ἐγίγνετο	καὶ ἐπιόντι ποτὲ τῷ Καίσαρι
[4, 54]	νικώντων, ὁ Σίττιος ἐπὶ ὀνόματος	ἐγίγνετο,	καὶ ὁ στρατὸς αὐτῷ γεγύμναστο
[4, 14]	ἀθρόως ἕκαστος ἐς τὸν οἰκεῖον	ἐγίγνετο	καὶ τὸ σφέτερον κέρδος τοῦ
[4, 49]	προγραφῆς ὁ Μᾶρκος, καὶ φίλος	ἐγίγνετο	Καίσαρι καὶ μετ' οὐ πολὺ
[4, 115]	τῷ Ἰονίῳ τοιόνδε πάθος ἄλλο	ἐγίγνετο	μέγα. Δομίτιος Καλουῖνος ἐπὶ ὁλκάδων
[4, 111]	πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον. Καὶ πάντα οὕτως	ἐγίγνετο	ὀξέως, ὥστε τοῖς τὸ ἕλος
[4, 16]	ἐκεῖνος ἐπίδειξις παραδοξολογίας. ~Καὶ τάδε	ἐγίγνετο	οὐκ ἐν ἰδιώτιδι πόλει οὐδὲ
[4, 138]	οὔτε ταῖς τόλμαις ὅμοια ἔτι	ἐγίγνετο	οὔτε ταῖς τῶν ἀνδρῶν ἢ
[4, 12]	τοῖς λοχαγοῖς ἐρευνᾶν περιθέουσι, καὶ	ἐγίγνετο	πάντα ὁμοῦ. ~Εὐθὺς οὖν ἦν
[4, 134]	ὀλίγῳ· καὶ γὰρ ἐς φίλον	ἐγίγνετο	παραλόγως καὶ ἐς εὐεργέτην ἐκ
[4, 1]	ἥδε ὑποδείκνυσιν. Ἅμα δὲ τούτοις	ἐγίγνοντο	αἱ ἐν Ῥώμῃ τῶν ἐπὶ
[4, 104]	ἐν φόβῳ πανικῷ περὶ ἐνέδρας	ἐγίγνοντο,	οὐκ ἀπιστοῦντες μὲν τοῖς προπεμφθεῖσι
[4, 71]	βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς	ἐγίγνοντο,	Ῥωμαίοις δ' ἦσαν ἐς κουφοτέρας
[4, 115]	διὰ τὸ πῦρ αὖθίς τε	ἐγίγνοντο	ταῖς τριήρεσιν ἐς περίπλουν καὶ
[4, 8]	μὲν ἦσαν ἐλεεινοί, τυχόντες δὲ	ἐγίγνοντο	τῶν εὐεργετῶν ἐχθροί, εἶτα ἐπίβουλοι,
[4, 4]	ἀηδῆ σημεῖα πολλά, καὶ λιθώδεις	ἐγίγνοντο	ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς ἐς
[4, 136]	φυλασσομένη πρὸς τῶν οἰκείων πάνυ	ἐγκρατῶς,	ἐσχάρας πυρὸς ἐνεχθείσης ἁρπάσασα τῶν
[4, 128]	τότε μάλιστα τοῦ παρηγγελμένου σφίσιν	ἐγκρατῶς	ἐχόμενοι τὰς πύλας προελάμβανον σφόδρα
[4, 21]	κατὰ σύνθημα φονεῖς ἀνεῖλον ὁμοῦ.	~Ἐγνάτιοι	δέ, πατὴρ καὶ υἱός, συμφυέντες
[4, 109]	ὁ δὲ Ἀντώνιος αὐτὰ δεδιὼς	ἔγνω	βιάσασθαι τοὺς ἄνδρας ἐς μάχην
[4, 22]	δὲ ἐκφυγών, ἐπεὶ τὸν ἀδελφὸν	ἔγνω	διεφθαρμένον, ἔρριψεν αὑτὸν ἀπὸ τοῦ
[4, 80]	ἀνεῖργε διὰ κηρύκων· ὡς δὲ	ἔγνω	τὸ γιγνόμενον, ᾤκτειρεν ἀνδρῶν φρόνημα
[4, 108]	οὐ κατῄεσαν δέ· οὐ γὰρ	ἐγνώκεσαν	ἐς τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς
[4, 122]	ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ λοιδοροῦντες καὶ	ἐγνωκότες	οὐ πολιορκίας τρόπῳ μᾶλλον ἢ
[4, 10]	ἀναγεγραμμένῳ. Δυνηθέντες δ' ἄν, οὓς	ἔγνωμεν,	ἐξ ἐφόδου συλλαβεῖν, αἱρούμεθα προγράψαι
[4, 40]	ὡς ἀνθρακέα μετ' ὀργῆς ἀμειβόμενος	ἐγνώρισεν	(ἐστράτευτο γὰρ ὑπ' αὐτῷ ποτε
[4, 46]	καὶ συμπλακέντες ἐμάχοντο, μέχρι ποτὲ	ἔγνωσαν	καὶ τὰ ὅπλα ἀπερρίπτουν καὶ
[4, 6]	ἐν ἁλισκομένῃ πόλει. Τῷ γὰρ	ἐγνῶσθαι	μὲν ἀνδρολήψια γίγνεσθαι, μὴ προγεγράφθαι
[4, 6]	ἄλλοις δημοσίας ἐποιεῖτο, ἀγνοῶν τὰ	ἐγνωσμένα.	~Καὶ Πέδιος μὲν ἐκ καμάτου
[4, 123]	συμπλέκεσθαι. ~Τῷ δὲ αὐτῷ μὲν	ἔγνωστο	τὰ ἀπ' ἀρχῆς, καὶ μᾶλλον
[4, 110]	ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν	ἔγραψεν.	~Ὁ δὲ Ἀντώνιος ὁρῶν τὴν
[4, 134]	Εὐρώπην σὺν τῷ στρατῷ, νυκτὸς	ἐγρηγορότα,	μαραινομένου τοῦ φωτὸς ὄψιν ἰδεῖν
[4, 65]	ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ ἀνεπλήρου καὶ	ἐγύμναζεν	ἐν Μύνδῳ. ~Ῥοδίων δὲ οἱ
[4, 43]	δεσπότην, τάδε μοι τὰ στίγματα	ἐγχαράξαντα.	οἱ μὲν δὴ τὴν κεφαλὴν
[4, 131]	Ἠπειρώτην, ὄντα φίλον ἑαυτῷ, καὶ	ἐγχειρεῖν	ἐκέλευε τῷ σώματι. Τούτου δὲ
[4, 111]	χάρακα ἀνασπῶν καὶ τὴν τάφρον	ἐγχωννὺς	καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ
[4, 118]	κρατεῖν, ἀθρόαν ἀπόδοτε, ὅταν αἰτῶμεν.	Ἐγὼ	δ' ὑμῖν τὰ νικητήρια ἐντελῆ
[4, 42]	σοι πολέμιος γέγονεν, ὦ Καῖσαρ,	ἐγὼ	δὲ σύμμαχος· καὶ χρὴ τοῦτον
[4, 129]	ἁλώσεταί ποτε πρὸς κακίας ἀρετή·	ἐγὼ	δὲ τούσδε ἀπατήσας ὧδέ σοι
[4, 16]	συνέγραψαν ἐφ' ἑαυτῶν· ὀλίγα δὲ	ἐγὼ	καθ' ἑκάστην ἰδέαν, ἐς πίστιν
[4, 50]	συγγνῶναι λέγοντες· σὲ δὲ οὐκ	ἐγὼ	μὲν προέγραψα, κάτω δέ εἰμι
[4, 23]	κεφαλῇ τοῦ ἀνδρὸς φερομένῃ βοῶσα·	Ἐγὼ	τοῦτον ὑπεδεξάμην, τὰ δ' ὅμοια
[4, 3]	εἰς κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς	ἐδάφεσι	καὶ οἴκοις αὐτῷ διανεμήσεσθαι, ὥσπερ
[4, 3]	ὀκτωκαίδεκα, αἳ καὶ περιουσίᾳ καὶ	ἐδάφεσι	καὶ οἴκοις εἰς κάλλος διαφέρουσαι
[4, 111]	(πάνυ γὰρ ἐπὶ ταῖς ἀγοραῖς	ἐδεδίει)	ἀναστρέφειν δὲ εἰς τὸ πεδίον
[4, 14]	ὁ δὲ πιστὸς ἢ εὔνους	ἐδεδίει	βοηθεῖν ἢ κρύπτειν ἢ συνειδέναι
[4, 86]	ἀναλύσειν αὐτοὺς ἐκ τῶν ἐπινικίων	(ἐδεδίει	γὰρ ὄντας ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ
[4, 124]	τόδε μόνον ἐξειπεῖν, ἐπικρύπτων, ὃ	ἐδεδοίκει	μάλιστα, μὴ ὁ στρατὸς οἷα
[4, 122]	ἐξηγγελμένης ἐς ἑκατέρους ἤδη, μᾶλλον	ἐδεδοίκεσαν	αὐτά τε καὶ τὸν χειμῶνα
[4, 13]	βυομέναις ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς βαθυτάτης.	Ἐδεδοίκεσαν	γὰρ οὐχ ἧσσον τῶν σφαγέων
[4, 14]	ἀλλά τινων ἄφνω συλλαμβανομένων πάντες	ἐδεδοίκεσαν	ὅμοια καὶ συνήσπιζον ἀλλήλοις· ἐπὶ
[4, 14]	καὶ τούσδε τῶν σφαγέων μᾶλλον	ἐδεδοίκεσαν,	οὐδὲν μὲν αὐτοὺς ὡς ἐν
[4, 66]	μὲν ἐν λόγῳ μᾶλλον ὄντες	ἐδεδοίκεσαν	Ῥωμαίοις μέλλοντες ἐς χεῖρας ἰέναι,
[4, 66]	οἱ εὖ φρονοῦντες Ῥοδίων μᾶλλον	ἐδεδοίκεσαν·	τὸ δὲ πλῆθος ἐδημαγώγουν Ἀλέξανδρός
[4, 14]	τὸν μὲν ἀντιστασιώτην ἢ πολέμιον	ἐδεδοίκεσαν,	τοῖς δ' οἰκείοις σφᾶς ἐπέτρεπον,
[4, 134]	δὴ καὶ Βροῦτος τοιάνδε δίκην	ἐδεδώκεσαν.	~Καὶ Βροῦτον Ἀντώνιος ἀνευρὼν περιέβαλέ
[4, 1]	ταῖς σφετέραις αὐτῶν στρατηγίαις ἐκπολεμηθέντες,	ἐδεδώκεσαν,	Τρεβώνιος ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ
[4, 23]	δὲ ἐκ μοιχείας ἐς γάμον	ἐδεήθη	διὰ τοῦ μοιχεύοντος αὐτὴν Ἀντωνίου,
[4, 49]	ἐμήνυσε τῷ Βαρβούλᾳ. Ὁ δὲ	ἐδεήθη	Καίσαρος δι' Ἀγρίππα, καὶ ἀφείθη
[4, 133]	ἀδιαλλάκτω. ~Ἐπεί γε μὴν ἔργων	ἐδέησε,	δυοῖν οὐδὲ ὅλοιν ἐτοῖν στρατιάν
[4, 128]	λίθων ἢ ἀκοντισμάτων ὀλίγον αὐτοῖς	ἐδέησε	πολέμου νόμῳ, ἐπεὶ οὐδὲ τῇ
[4, 138]	οὐδὲ πόνων αὐτοῖς ἐς ἀλλήλους	ἐδέησεν	ὁμοίων, χωρίς γε τῆς μετ'
[4, 94]	ἐπενόησεν, ἐς τὸ σῶμα ἐπιβουλεύσασα.	~Ἔδει	δὲ τὴν μὲν γνώμην γενέσθαι
[4, 15]	προυτίθεντο παρὰ τοῖς βήμασιν, ἔνθα	ἔδει	κομίσαντας ἀντιλαβεῖν τὰ ἀγαθά. Ἴση
[4, 32]	μάλιστα πλούτῳ διέφερον· καὶ αὐτὰς	ἔδει,	τὰ ὄντα τιμωμένας, ἐσφέρειν ἐς
[4, 48]	ἐς δεσπότην καὶ τὴν ναῦν	ἐδείκνυεν	ὡς ὁρωμένην καὶ τὴν γυναῖκα
[4, 36]	ὁ Πομπήιος ἐν καιρῷ τότε	ἔδειξε,	κήρυκάς τε περιπέμπων, οἳ πάντας
[4, 81]	καὶ πεμφθέντι λοχαγῷ τὸ χρυσίον	ἔδειξεν.	Ἀγομένων δὲ ἁπάντων ὁ μὲν
[4, 19]	σὺν ὀλίγοις ὄντι τὴν ἀτραπὸν	ἔδειξεν.	Ὁ δὲ ἐπέδραμέ τε καὶ
[4, 73]	γερῶν καὶ κολαζομένων τῶν μηνυομένων	ἔδεισάν	τε καὶ προσθεσμίαν ἑτέραν λαβόντες
[4, 35]	Ὁ δὲ τῶν μὲν ὁπλιτῶν	ἔδεισεν	ἅψασθαι, μὴ σφᾶς ἐφ' ἑαυτὸν
[4, 67]	τόνδε τοῦ Κασσίου λιπαρέστερον· καὶ	ἐδεῖτο,	τῆς δεξιᾶς λαβόμενος, ὡς γνωρίμου.
[4, 20]	ἀδελφός, ἅμα τῷ παιδὶ καταληφθεὶς	ἐδεῖτο	τῶν σφαγέων πρὸ τοῦ παιδὸς
[4, 38]	δὲ τὴν μὲν συγγνώμην οὐκ	ἐδέξατο,	Βρούτου δὲ καὶ Κασσίου περὶ
[4, 5]	φίλων ἔχθρας ἢ πλούτου διαφέροντος.	Ἐδέοντο	γὰρ ἐς τὸν πόλεμον χρημάτων
[4, 66]	μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν· τὸ δὲ πλῆθος	ἐδημαγώγουν	Ἀλέξανδρός τε καὶ Μνασέας ἀναμιμνήσκοντες,
[4, 20]	πλεῖστον, ἔνθα πρότερον ὁ Κικέρων	ἐδημηγόρει·	καὶ πλείους ὀψόμενοι συνέθεον ἢ
[4, 53]	μετὰ πλειόνων ἐπελθόντα ἀπεμάχετο πολιορκούμενος.	Ἐδῄου	δὲ καὶ Λαίλιος, ἕτερος τοῦ
[4, 48]	δὲ ληφθεὶς ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν	ἐδίδασκε	κἀκείνους, ὅτι κατὰ μὲν ἔχθραν
[4, 125]	διεκόσμει πρὸ τοῦ τείχους καὶ	ἐδίδασκε	μὴ πολὺ προύχειν τοὺ λόφου,
[4, 48]	ἀνὴρ ἡδὺς εἰπεῖν, τοὺς οἰκέτας	ἐδίδασκεν,	ὅτι κτείναντες μὲν αὑτὸν δι'
[4, 39]	γυναῖκα μετὰ συμβόλων ὧν αὐτὸς	ἐδίδου.	Ἡ δὲ τοῖς ἐλθοῦσιν τὸν
[4, 81]	οὐδὲν ἀποκριναμένων πω τῶν Παταρέων,	ἐδίδου	τὸ λοιπὸν αὐτοῖς τῆς ἡμέρας
[4, 125]	ὀλίγων ὑπεμίμνησκεν, ὅσων ὁ καιρὸς	ἐδίδου·	Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς με
[4, 50]	Λεπίδου παῖδα βουλεύσεως ἐπὶ Καίσαρι,	ἐδίωκε	δὲ καὶ τὴν μητέρα τῷ
[4, 50]	ὑπὸ τοιᾶσδε ἀνάγκης παρέστη. Μαικήνας	ἐδίωκε	τὸν Λεπίδου παῖδα βουλεύσεως ἐπὶ
[4, 129]	ἐφρούρουν. Οἱ δὲ Βροῦτον αὐτὸν	ἐδίωκον·	καὶ αὐτοὺς ἀσχέτως ἔχοντας τοῦ
[4, 110]	κατὰ σφᾶς ἐπέδραμον καὶ τρέψαντες	ἐδίωκον,	μέχρι καὶ τὸ στρατόπεδον ἐξεῖλον,
[4, 135]	φρούρια αὐτὰ καὶ τὸ στρατόπεδον	ἐδόθη	τοῖς Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου στρατοῖς
[4, 107]	πεντήκοντα καὶ τριακοσίων ἐξ Ἀμφιπόλεως.	Ἐδόκει	γε μὴν ἐξ ἀνάγκης ὁ
[4, 86]	τὸν Καίσαρα τροφὰς δαψιλεῖς ἑτέρωθεν	ἐδόκει	τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας διακλείσειν.
[4, 103]	οὐδὲ ἀναχώρησιν ἕξειν. Τοῖς δὲ	ἐδόκει	τὰ λεγόμενα τῆς τε ἄλλης
[4, 65]	Βροῦτος συμβολήσαντες ἀλλήλοιν, Βρούτῳ μὲν	ἐδόκει	τὴν στρατιὰν ἁλίσαντε χωρεῖν ἐπὶ
[4, 65]	τὸν Ἰόνιον ὀκτώ· Κασσίῳ δὲ	ἐδόκει	τῶν μὲν πολεμίων ἔτι περιορᾶν
[4, 71]	καὶ Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον ἐπιπλεύσαντες	ἐδόκουν	ἐς τὸ τοῦ πολέμου τέλος
[4, 133]	Σφῶν τε αὐτῶν, ὅτε μηδὲν	ἐδόκουν	ἔτι εἶναι χρήσιμοι τῇ πατρίδι,
[4, 90]	καὶ ὅσα ὑμῖν ὑποσχόμενοι πάντα	ἔδομεν,	ὃ μεγίστη πίστις ἐστὶ καὶ
[4, 52]	πολέμοις διὰ τήνδε τὴν στάσιν	ἐδονεῖτο·	καὶ τῶν πολέμων οἱ μείζους
[4, 46]	ἕῳ περινεύοντες ἐκ τοῦ λόφου	ἔδοξαν	ἀλλήλους ἑκάτερος στρατὸν ἐπὶ σφᾶς
[4, 93]	ἀκρίτους, ἀπὸ μόνου προστάγματος, ὅτι	ἔδοξαν	ὑπὲρ ὑμῶν χαλεπῆναι τοῖς καὶ
[4, 3]	τῆς Ἰταλίας τῷ στρατῷ διέγραφον,	ἔδοξε	δὲ σφίσι καὶ τοὺς ἰδίους
[4, 3]	πολεμοῦσι πόλεμον ἔκδημον. Ταῦτα μὲν	ἔδοξε,	καὶ ταῦτα συνεγράψαντο· καὶ αὐτῶν
[4, 41]	υἱὸς ἐν εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας	ἔδοξε	καίειν ὡς ἀπαγξάμενον καὶ λαθὼν
[4, 76]	ἦλθέ τε ὁ Κάσσιος καὶ	ἔδοξε	Λυκίους καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο
[4, 6]	ἐν οἷς ἦν καὶ Κικέρων,	ἔδοξε	προανελεῖν ἐπιπέμψαντας ἄφνω. Καὶ τῶνδε
[4, 59]	ἐξ οὗ Κράσσῳ ταμιεύων ἐμφρονέστερος	ἔδοξε	τοῦ Κράσσου γενέσθαι. ~Δολοβέλλας δὲ
[4, 89]	Καίσαρος νεωτερίσειεν ἐλθόντος. Καὶ αὖθις	ἔδοξε	τούτου χάριν καὶ δημηγορῆσαι. Βῆμά
[4, 24]	ἐς πόλιν νυκτός, ὅτε μάλιστα	ἔδοξεν	ἀμβλύνεσθαι τὸ δεινόν, πεπραμένης δὲ
[4, 2]	ἴσον ἰσχύουσαν ὑπάτοις· ὧδε γὰρ	ἔδοξεν	ἀντὶ δικτατόρων ὀνομάσαι, διὰ τὸ
[4, 137]	ἐπανισουμένης ἑκατέρας μάχης, οὐκ ἐλάσσων	ἔδοξεν	οὐδὲ παρὰ τοῖς νικῶσιν εἶναι.
[4, 65]	παρὰ τὸ ἔργον. Ἐπεὶ δὲ	ἔδοξεν	ὧδε, ἐχώρουν Βροῦτος μὲν ἐπὶ
[4, 94]	ἐθνῶν τῶν μεγίστων καὶ ἡγεμονίας	ἔδοσαν	ἡμῖν καὶ γῆς ἀπέφηναν ἡγεῖσθαι
[4, 1]	ἐν τῇ Κελτικῇ· ὅπως δὲ	ἔδοσαν	Κάσσιός τε καὶ Βροῦτος, οἳ
[4, 16]	τὴν ἀρχὴν συστησαμένου τε ἐς	ἕδραν	ἀσφαλῆ καὶ γένος καὶ ὄνομα
[4, 6]	πρὶν παθεῖν· καὶ τάχα ἂν	ἔδρασαν,	εἰ μὴ Πέδιος αὐτοὺς ὁ
[4, 98]	τὰς προγραφὰς καὶ ὅσα ἄλλα	ἔδρασαν,	ἴωμεν, ὦ συστρατιῶται, μετά τε
[4, 96]	ὢν περὶ Ἰβηρίαν, ὅτε ἡμεῖς	ἐδρῶμεν·	ὅτι δέ ἐστι δημοκρατικοῦ πατρός,
[4, 35]	οἱ δὲ ἀφ' ἑαυτῶν ἕτερα	ἔδρων,	κτιννύντες τε τοὺς οὐ προγεγραμμένους
[4, 116]	τῶν πολεμίων ἐναλλομενοι τὰ μὲν	ἔδρων,	τὰ δὲ ἔπασχον. Νῆές τε
[4, 115]	αἱ παραπέμπουσαί σφας τριήρεις ἐπικουρεῖν	ἐδύναντο,	διὰ τὴν ὀλιγότητα κυκλούμεναι. Ἔργα
[4, 71]	περιπλεῖν ἔτι καὶ διεκπλεῖν οὐκ	ἐδύναντο,	ἐμβάλλουσι δ' αὐτοῖς μόνον ἐκ
[4, 93]	~Ἀλλ' οὐκ, ἀφ' οὗ Καῖσαρ	ἐδυνάστευσεν,	οὐκ ἀρχήν τινα, οὐ στρατηγόν,
[4, 80]	δὲ τῶν ἱερῶν περισώσας ὅσα	ἐδύνατο,	μόνους θεράποντας εἷλε Ξανθίων καὶ
[4, 24]	ἐπηγγέλλετο καὶ θρέψειν, ἐξ ὧν	ἐδύνατο.	Ὁ δὲ τὴν γυναῖκά οἱ
[4, 43]	καὶ τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν, ὡς	ἐδύνατο.	Ὑπονοίας δέ τινος ἀμφὶ τὸ
[4, 93]	οἴκτιστον ἁπάντων ἐγένετο, οὐδ' αὐτοῖς	ἐδυνήθητε	ἐπικουρῆσαι τοῖς δημάρχοις ὑμῶν ὑβριζομένοις,
[4, 123]	ὁμοίως εἶχεν ὑπὸ ἀφροσύνης, ἀλλ'	ἐδυσφόρουν	γυναικῶν τρόπον ἔνδον μετὰ ἀπραξίας
[4, 123]	μετὰ ἀπραξίας καὶ φόβου κατακεκλεισμένοι.	Ἐδυσχέραινον	δὲ καὶ οἱ ἡγεμόνες αὐτῶν,
[4, 25]	τοῖς στρατοῖς ἐπινίκια ἐπηγγελμέναι πάνυ	ἐδυσχέραινον.	Τούσδε οὖν ἔχων ὁ Οὐετουλῖνος
[4, 129]	τότε μέν τινι τῶν φίλων	ἔδωκε	θεραπεύειν, ὕστερον δὲ αὐτὸς ἔχων
[4, 38]	ἐπὶ Κελτοὺς ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι	ἔδωκε	θριαμβεῦσαι. Βύβλος δὲ ἐσπείσατο ἅμα
[4, 135]	ἐστὶ Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ ξίφος	ἔδωκε	καὶ τὴν σφαγὴν ὑπέσχε. ~Καὶ
[4, 135]	ἐβούλετο, καὶ τὰ γράμματα φέρειν	ἔδωκε	τοῖς οἰκέταις· τοῦ δὲ πιστοτάτου
[4, 29]	φέρησθε. ~Ὁ μὲν δὴ ταύτην	ἔδωκεν	ἀμοιβὴν ἀποθνῄσκων φιλανθρωπίας, Ῥοῦφος δὲ
[4, 86]	καὶ Ἱππωνεῦσι μεγάλας πίστεις αὐτὸς	ἔδωκεν	ἀναλύσειν αὐτοὺς ἐκ τῶν ἐπινικίων
[4, 40]	καὶ ὄνον ἄνθρακας φέροντα ἐλαύνειν	ἔδωκεν·	αὐτὴ δὲ ἐκ βραχέος διαστήματος
[4, 49]	τοῖς ὁμοδούλοις καὶ χρήματα διοικεῖν	ἔδωκεν·	δεινὸν δὲ ἐν ἅπασι καὶ
[4, 56]	Ἀραβίωνα μὲν καὶ τοὺς Σιττιανοὺς	ἐδωρεῖτο	πολλοῖς λαφύροις, τὰς δὲ πόλεις
[4, 20]	ἐστεφάνωσε καὶ πλέοσι τῶν ἄθλων	ἐδωρήσατο	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάσιν Ἀττικῶν
[4, 19]	δὴ φιλοτιμότατα πάντων Ἀντώνιός τε	ἐζήτει	καὶ Ἀντωνίῳ πάντες) ἐς τὸ
[4, 1]	θάνατον προγράψαντος. Μάριος μὲν γὰρ	ἐζήτει	καὶ ἐκόλαζεν, οὓς εὕροι· Σύλλας
[4, 57]	σώματος ἐν οἴκτῳ Καίσαρος γενόμενος	ἐζήτει	τοὺς φονέας περιθέων. Οἱ δὲ
[4, 126]	ἄνδρες, τοὺς πολεμίους· ἔχομεν οὓς	ἐζητοῦμεν	ἔξω τείχους λαβεῖν. Μὴ δή
[4, 132]	καὶ τύχης ἐθαύμαζε καὶ ἀποθανόντα	ἔθαπτε	δημοσίᾳ καὶ ἐκύρου τὰ ἔργα
[4, 132]	ζῶντα τῆς ἀρετὴς καὶ τύχης	ἐθαύμαζε	καὶ ἀποθανόντα ἔθαπτε δημοσίᾳ καὶ
[4, 104]	ἐσκέψατο καὶ τὸ γιγνόμενον ἰδὼν	ἐθαύμασε	μὲν ὁδὸν ἄνυδρον ἐλθόντος στρατοῦ
[4, 66]	δέ τι περὶ συμμαχίας ἐπιμέμφοιτο,	ἐθέλειν	παρὰ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς πυθέσθαι,
[4, 131]	μετανοοῦντας, ἔπεμπεν ἀποπειράσοντας αὐτῶν, εἰ	ἐθελήσουσιν	ὤσασθαι διὰ τῶν ἐφεδρειῶν καὶ
[4, 7]	Μηνύειν δὲ ἕκαστα τούτων τὸν	ἐθέλοντα	ἐπὶ τοῖς ἴσοις κέρδεσι. ~Καὶ
[4, 41]	υἱός, ὑπὸ γήρως ἀσθενεστάτου μένειν	ἐθέλοντα,	ἔφερεν ἐπὶ τοῦ σώματος, ἕως
[4, 95]	διωκόμενοι πανταχῇ, τῶν νόμων τὸν	ἐθέλοντα	φεύγειν ἐώντων. Ἐς δὲ τὴν
[4, 70]	ἀλλήλους ὑπῆρχεν, ἀλλὰ νῦν ἄρχειν	ἐθελοντὰς	ὑπερμαχῆσαι τῆς Ῥωμαίων δημοκρατίας, Δωριέας
[4, 94]	βοηθεῖν, τοῦδε μὲν ἀπέσχοντο, οὐκ	ἐθέλοντες	ἐφυβρίζειν τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ μόνης
[4, 108]	δὲ ἐς πολλὰς ἡμέρας, οὐκ	ἐθελόντων	συμπλέκεσθαι τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον,
[4, 93]	χαλεπῆναι τοῖς καὶ βασιλέα αὐτὸν	ἐθέλουσι	προσαγορεῦσαι. Ὃ καὶ μάλιστα ἐπαχθῶς
[4, 39]	ἐς τοῦτο αὐτὸν ἐπιτηρούσης, οὐκ	ἐθέλων	αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ, λαθὼν ἔφυγεν
[4, 107]	στρατῷ μετ' ἐπείξεως, τὴν Ἀμφίπολιν	ἐθέλων	ἐς τὴν ὑπηρεσίαν τῆς μάχης
[4, 103]	καὶ ὕλης πυκνῆς· ἢν δὲ	ἐθέλωσιν	ὕδωρ τε ἐπάγεσθαι καὶ ὁδοποιεῖν
[4, 20]	μίμημα τῶν Δημοσθένους, Φιλιππικοὺς ἐπέγραφεν.	Ἔθεον	δὲ οἱ μὲν ἐπὶ ἵππων,
[4, 129]	εἶπεν, ἀλλὰ ἀμείνονα ἧς ἐνομίζετε	ἐθηρεύσατε,	ὅσῳ κρείττων ἐχθροῦ φίλος. Καὶ
[4, 133]	μὴ βάρβαρον ἢ ἀντίπαλον ἔθνος	ἐθίσειαν	ἐπὶ Ῥωμαίοις. Ὃ δὲ δὴ
[4, 128]	συνυποχωρούντων, μισγόμενοι πάντες ἀλλήλοις ἀκόσμως	ἐθλίβοντο	ὑπὸ σφῶν καὶ τῶν πολεμίων
[4, 133]	παρὰ ἀκόντων, πολέμους τε ἐπολέμησαν	ἔθνεσι	καὶ πόλεσι καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν
[4, 74]	ἐπέταττεν ὅμως καὶ τοῖς ἄλλοις	ἔθνεσι	τῆς Ἀσίας ἅπασι φόρους ἐτῶν
[4, 99]	καὶ συμμάχοις βασιλεῦσί τε καὶ	ἔθνεσι	τοῖς μέχρι Μήδων καὶ Παρθυαίων.
[4, 90]	νεῶν καὶ συμμάχων κατά τε	ἔθνη	καὶ βασιλέας. Ὥστε τί χρὴ
[4, 8]	τὰ φοβερώτατα Ῥωμαίοις καθελόντα τε	ἔθνη	καὶ κτησάμενον, καὶ πρῶτον ἀνδρῶν
[4, 137]	καὶ οὐκ ἀλλόφυλα ἢ βάρβαρα	ἔθνη	τρεπομένων. Ἀλλὰ καὶ γλώσσης μιᾶς
[4, 17]	σώματι συγκατέκειντο. Δεύτερος δ' ἀνὴρ	ἔθνῃσκε	στρατηγὸς Μινούκιος, ἀρχαιρεσιάζων μὲν ἐν
[4, 132]	μὲν δὴ Κάσσιος καὶ Βροῦτος	ἐθνῃσκέτην,	ἄνδρε Ῥωμαίων εὐγενεστάτω τε καὶ
[4, 15]	καὶ ἡ ὁμόνοια τοιάδε ἐργάζεται.	~Ἔθνῃσκον	δὲ οἱ μὲν ἀμυνόμενοι τοὺς
[4, 133]	ἵνα μὴ βάρβαρον ἢ ἀντίπαλον	ἔθνος	ἐθίσειαν ἐπὶ Ῥωμαίοις. Ὃ δὲ
[4, 43]	ἱκανῆς ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων	ἔθνος	ἐχειρώσατο καί, στρατοῦ πεμφθέντος ἐπ'
[4, 100]	εἰσί, πλὴν ἐκ μόνης Μακεδονίας,	ἔθνους	ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας, χώρας βραχείας·
[4, 91]	ἀπὸ τοῦ δήμου καὶ ἡγεμονίας	ἐθνῶν	ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐς ἑαυτὸν
[4, 58]	πᾶσιν ἐκέλευσαν, ὅσοι Ῥωμαίοις ἡγεμονεύουσιν	ἐθνῶν	ἢ στρατοπέδων ἀπὸ τοῦ Ἰονίου
[4, 16]	ἀλλὰ τὴν δυνατωτάτην καὶ τοσούτων	ἐθνῶν	καὶ γῆς καὶ θαλάσσης ἡγεμονίδα
[4, 63]	τε καὶ πολλὰ τῶν ἐγγὺς	ἐθνῶν	μέχρι Ἰωνίας ἐπέδραμε καὶ ἀνεχώρησεν.
[4, 2]	πενταετίαν, τὰς δὲ ἡγεμονίας τῶν	ἐθνῶν	νειμαμένους, ἔχειν Ἀντώνιον μὲν τὴν
[4, 83]	ἀνὰ ὅλην τὴν Ἰβηρίαν, εὐρυτάτην	ἐθνῶν	οὖσαν, περιθέοντός τε καὶ μεθιπταμένου
[4, 57]	Οὔτε δὲ ἄρχειν πω τῶν	ἐθνῶν	πρὸ τοῦ χρόνου δυνάμενοι οὔτε
[4, 99]	ἐπὶ τούτοις ἀπὸ τῶν ὄπισθεν	ἐθνῶν	προσοδεύεται συμφερόμενα. ~Τροφαὶ δέ, ὃ
[4, 133]	τῶν ἀντιστασιωτῶν πολλοῖς καὶ κατώρθουν.	Ἐθνῶν	τε ἐκράτησαν ἀπὸ Μακεδονίας μέχρι
[4, 94]	δημοκοπήσαντος, ἡ βουλὴ καὶ ἀρχὰς	ἐθνῶν	τῶν μεγίστων καὶ ἡγεμονίας ἔδοσαν
[4, 57]	δὲ ἐξῄεσαν αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν	ἐθνῶν	ὑπὸ Καίσαρος αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος
[4, 55]	πλάγια τῆς ἱππομαχίας καὶ ἐμβαλὼν	ἐθορύβει,	μέχρι τὸν Λαίλιον οὐχ ἡσσημένον
[4, 102]	Νωρβανὸς ἐπὶ τῶν Σαπαίων στενῶν	ἐθορυβήθη	καὶ ἐκάλει Δεκίδιον ἐκ τῶν
[4, 135]	λαβόμενος καὶ περιστρέψας αὐτόν, ὡς	ἔθος	ἐστὶ Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ ξίφος
[4, 30]	περιθέμενος στολὴν ᾖει μέν, ὡς	ἔθος	ἐστί, σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ
[4, 85]	οἱ μὲν ἧσσον ἐμόχθουν ὑπὸ	ἔθους	τοῦ κλύδωνος, οἱ δ' ἀμφὶ
[4, 125]	ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροις ὧν	ἐθρασύνοντο,	μηδὲ προπετείας ὑπευθύνοις μᾶλλον ἢ
[4, 31]	δὲ τούτων Λέπιδος ἐπὶ Ἴβηρσιν	ἐθριάμβευε,	καὶ προυτέθη διάγραμμα οὕτως ἔχον·
[4, 23]	μὲν ἐκεῖνον ἀνῄρουν, ἡ δὲ	ἔθυε	γάμους. ~Σάλασσος δὲ ἐκφυγών τε
[4, 39]	ἃ ὑπέσχοντο, οὐκ εἰδέναι δέ,	εἰ	ἀντιδώσουσιν. Οὐ μὴν ἐψεύσθη τῆς
[4, 28]	μήτε βασανίζειν μήτε ἀναιρεῖν ἔτι·	εἰ	γὰρ οὐκ ἔνι μοι διαφυγεῖν,
[4, 34]	Ὁρτησίας λεγούσης, οἱ τρεῖς ἠγανάκτουν,	εἰ	γυναῖκες ἀνδρῶν ἡσυχαζόντων θρασυνοῦνταί τε
[4, 100]	κατὰ γῆν αὐτοῖς φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν.	Εἰ	δ' ἐκ Λιβύης ἐπάγοιντο ἢ
[4, 69]	ἀδικεῖν με, σύ με ἠδίκεις·	εἰ	δὲ διδάσκων οὐκ ἔπεισας, ἀμυνῶ
[4, 32]	ἐπικαλοῦντες, ὅτι πρὸς αὐτῶν ἠδίκησθε·	εἰ	δὲ καὶ τὰ χρήματα προσαφέλοισθε,
[4, 32]	προγράψατε καὶ ἡμᾶς ὡς ἐκείνους.	Εἰ	δὲ οὐδένα ὑμῶν αἱ γυναῖκες
[4, 70]	βοηθεῖν, κἂν καθ' ἕνα χρῄζωσιν.	Εἰ	δὲ οὔτε στρατηγοὺς ἡμᾶς οὔτε
[4, 120]	τὰ δ' ἀναγκαῖα μόνα ἐπήγεσθε.	Εἰ	δέ τι καὶ δαψιλὲς ἦν,
[4, 66]	ὅπλα μὴ φέρειν ἐπὶ ἀλλήλους·	εἰ	δέ τι περὶ συμμαχίας ἐπιμέμφοιτο,
[4, 125]	ἵνα αὐτοῖς ἥ τε ἀναχώρησις,	εἰ	δεήσειεν, εὐχερὴς εἴη καὶ τὰ
[4, 92]	ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν,	εἰ	δέοι. Καὶ τί μοι καταλέγειν
[4, 127]	ἐν ἔργῳ καὶ ἐν ἐλπίσιν,	εἰ	δέοι, τὶ παθεῖν μᾶλλον ἢ
[4, 98]	κἀκείνην ἑλέσθαι τὰ συνοίσοντα· καὶ	εἰ	δέχονται ταῦτα, προκαλούμεθα. Ἐπεὶ δὲ
[4, 109]	ἄνδρας ἐς μάχην καὶ ἐπενόησεν,	εἰ	δύναιτο βάσιμον τὸ ἕλος ἐργάσασθαι
[4, 131]	καὶ μετανοοῦντας, ἔπεμπεν ἀποπειράσοντας αὐτῶν,	εἰ	ἐθελήσουσιν ὤσασθαι διὰ τῶν ἐφεδρειῶν
[4, 120]	ἐκείνοις κρατοῦσιν ἡμῖν ἀποδώσει. Καὶ	εἰ	ἐπειγόμεθα αὐτὰ λαβεῖν, ἐπειγώμεθα ἐπὶ
[4, 131]	οἰκετῶν ἐς τὰ ὕστατα προστάγματα,	εἰ	ἤδη κέκριται. Καὶ εἰπὼν ἐνήρεισε
[4, 107]	εὕρισκε. Τό γε μὴν τόλμημα,	εἰ	καὶ ἐξ ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε
[4, 69]	ἡμῶν. Ἔστι δὲ ἐμφύλια μέν,	εἰ	καὶ ἡμεῖς δυναστείας ὠρεγόμεθα, πόλεμος
[4, 70]	συμμαχεῖτε, ἐπιλανθάνῃ· οὓς εἰκὸς ἦν,	εἰ	καὶ μηδὲν ἡμῖν ἐς ἀλλήλους
[4, 91]	ἐς πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα,	εἰ	καὶ φίλος ἦν ἡμῖν καὶ
[4, 117]	τε γὰρ μάχης ἤρξατε προθύμως,	εἰ	καὶ χωρὶς παραγγέλματος· καὶ τὸ
[4, 98]	ἐστὶ τὸ δίκαιον. ~Μηδέ τῳ,	εἰ	Καίσαρος ἐγένετο στρατιώτης, ἐπὶ νοῦν
[4, 32]	καὶ τρόπων καὶ φύσεως γυναικείας.	Εἰ	μὲν δή τι καὶ πρὸς
[4, 69]	αἰδοῦς, ὑφελόντα δὲ ὅμως εἰπεῖν·	Εἰ	μὲν οὐ συνεβούλευσας Ῥοδίοις μὴ
[4, 70]	τε καὶ Βρούτῳ. ~Σὺ δέ,	εἰ	μέν ποτε ἡμῖν περικτωμένοις τι
[4, 42]	αὐτῷ γενόμενον καὶ δωρεῶν πολλῶν,	εἰ	μεταθοῖτο πρὸς αὐτὸν ἀπ' Ἀντωνίου,
[4, 8]	διορθῶσαι τὰ κοινά, οὕτως λέγουσιν·	εἰ	μὴ δι' ἀπιστίαν οἱ πονηροὶ
[4, 48]	Σικελίαν ᾖτει χρήματα, μηνύσειν ἀπειλῶν,	εἰ	μὴ λάβοι. Ὁ δέ, οἷόν
[4, 6]	παθεῖν· καὶ τάχα ἂν ἔδρασαν,	εἰ	μὴ Πέδιος αὐτοὺς ὁ ὕπατος
[4, 26]	τε καὶ κτείνας ἠδόξησεν ἄρα,	εἰ	μὴ τὰ ὅμοια γενναίως ἐνέγκοι,
[4, 58]	τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες οὖν ἀλλήλοις,	εἰ	μή τις αὑτοῖς συγγνώμη καὶ
[4, 29]	καὶ τάχα ἂν ἐπέτυχεν ἀναιρεθείς,	εἰ	μὴ τῶν ὁμοδούλων τις ἐνέφηνε
[4, 40]	ἠπείλησεν ἡ γυνὴ καταμηνύσειν αὐτόν,	εἰ	μόνος φεύγοι· καὶ ὁ μὲν
[4, 118]	ἢν ὑπομένητε καὶ μὴ ἀδοξῆτε,	εἰ	προσπαίξονταί τε ἡμῖν καὶ προκαλοῦνται,
[4, 98]	ὑμῖν συστρατιῶται, Ῥωμαίων στρατηγοί. Καὶ	εἰ	τόδε καὶ οἱ πολεμοῦντες ἡμῖν
[4, 49]	θεράποντος φύσιν ὑπενόει καὶ ἐπήλπιζεν,	εἰ	τῶν προγεγραμμένων τις εἴη, περισώσειν
[4, 19]	μέρη διαθεόντων τε καὶ πυνθανομένων,	εἴ	που Κικέρων ὁραθείη, οἱ μὲν
[4, 12]	ἢ ἕλη καὶ τέλματα ἢ	εἴ	τι ἄλλο ἐς φυγὴν ὕποπτον
[4, 2]	καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν καὶ	εἴ	τις ἄλλη νῆσος ἐνταῦθα. ~Ὧδε
[4, 73]	στρατὸν ἀκριβῶς καὶ θάνατον ἐπικηρύξας,	εἴ	τις ἁρπάσειεν ἢ βιάσαιτό τι,
[4, 44]	πατὴρ ὑπὸ Σύλλα προγραφεὶς ἑαλώκει,	εἶδε	λόχον ὁπλιτῶν ἐκτρέχοντα καὶ πρὸς
[4, 82]	Λιβύῃ βλαβεῖσαν καὶ τὰ ναυάγια	εἶδε	μέχρι τῆς Λακωνικῆς ἐκφερόμενα καὶ
[4, 25]	Μεσσήνης ἔπεμψεν, αὐτὸς δέ, ὡς	εἶδε	πορθμευόμενον ἤδη τὸ σκάφος, ἐμπεσὼν
[4, 26]	σκάφος. Ἐπανιὼν δὲ κτεινόμενόν τε	εἶδε	τὸν δεσπότην καὶ ἀποψύχοντος ἤδη
[4, 39]	ὡς ἀντιδώσουσιν, ἃ ὑπέσχοντο, οὐκ	εἰδέναι	δέ, εἰ ἀντιδώσουσιν. Οὐ μὴν
[4, 61]	δοῦναι ναῦς προπομπούς, καὶ οὐκ	εἰδέναι	συμμαχούσας. ~Ἑτοιμασάμενος οὖν ὁ Κάσσιος
[4, 97]	τοὺς ὑμῶν πολίτας ἀποβλέποντες, οὓς	εἴδετε	μὲν στρατηγοῦντας ὑμῶν πολλάκις καὶ
[4, 93]	ἀπεφήνατε, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀσύλους	εἴδετε	τὴν ἀρχὴν τὴν ἄσυλον καὶ
[4, 19]	καθ' ἱστορίαν τοῦδε τοῦ πάθους	εἶδον,	ἀμφὶ Καιήτην πόλιν τῆς Ἰταλίας,
[4, 119]	δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιος,	εἰδότες	οὐ μαχούμενον ἑκόντα τὸν Βροῦτον,
[4, 56]	Λαίλιον ἐς τὸν κολωνόν, οὐκ	εἰδώς	πω περὶ τοῦ στρατοπέδου· μεταπηδῶντα
[4, 132]	ἔπεμψεν ἡγεμονίας, ἵνα μὴ φυγάδες	εἶεν,	οὐκ ἀμελοῦσα μὲν Γαΐου Καίσαρος
[4, 53]	διὰ τοῦτο νέαν προσαγορεύουσι Λιβύην·	εἴη	δ' ἂν τῆς Νομαδικῆς. Σέξστιος
[4, 48]	οὕνεκα μόνων, χρήματα δὲ αὐτοῖς	εἴη	δικαιότερα καὶ πλέονα λαβεῖν ἐπὶ
[4, 27]	τὸν διώκοντα, τίς ὁ προγεγραμμένος	εἴη·	καὶ ὁ λοχαγὸς τὸν Αἰμίλιον
[4, 125]	τε ἀναχώρησις, εἰ δεήσειεν, εὐχερὴς	εἴη	καὶ τὰ ἐς τοὺς πολεμίους
[4, 135]	γνώριμος ἢ εὔβλητος ἢ ἀμφότερα	εἴη.	Λαβεὼν δέ, ἐπὶ σοφίᾳ γνώριμος,
[4, 82]	ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ δι' ἀπραξίας	εἴη	μετὰ τοσοῦδε στόλου, διέπλευσεν ἐπὶ
[4, 49]	ἐπήλπιζεν, εἰ τῶν προγεγραμμένων τις	εἴη,	περισώσειν ὁμολογήσαντα. Ἀπομαχόμενον δὲ ἰσχυρῶς
[4, 83]	σὺν ὀλίγοις καὶ λανθάνων, ὅτι	εἴη	Πομπήιος. Πλεόνων δὲ ἐς τὸ
[4, 134]	ὅς τις ἀνθρώπων ἢ θεῶν	εἴη,	τὸ δὲ φάσμα εἰπεῖν· Ὁ
[4, 79]	θεοῦ, μετὰ ἀλαλαγῆς, ἵνα σύμβολον	εἴη	τοῖς ἐντὸς οὖσιν. ~Ἁλούσης δὲ
[4, 21]	δέ τινος, εἴτε ἐξ ἐπιβουλῆς	εἴθ'	ὑπ' ἀγνοίας, τὸν υἱὸν συνειλῆφθαι,
[4, 78]	εἴσοδον ἐπέπεσον αἰφνίδιον αἱ πύλαι,	εἴθ'	ὑπό του Ξανθίων εἴτε καὶ
[4, 135]	ἐμπίπτων ὅδε τοῖς πολεμίοις πολλάκις,	εἶθ'	ὑποχωρούντων ἀναλύσας τὸ κράνος, ἵνα
[4, 30]	παροδεύοντας καὶ ἐπὶ ἔργῳ καταδεῖν	εἰθισμένου.	Οἷα δὲ παῖς ἐκ τρυφῆς
[4, 73]	οὐδεμιᾶς φανείσης οὐδὲ κλιμάκων ἔργου.	Εἴκαζον	δὲ οἱ πολλοί, καὶ δοκεῖ
[4, 112]	Τὸν δ' ἀριθμὸν τῶν ἀποθανόντων	εἰκάζουσι	τῶν μὲν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον
[4, 51]	ἐπιόντι ποτὲ τῷ Καίσαρι προύθηκεν	εἰκόνας	Βρούτου καὶ ἐπῃνέθη καὶ ἐπὶ
[4, 22]	παίδων ἀγαθῶν καὶ κακῶν ἔστων	εἰκόνες·	ἀδελφοὶ δὲ δύο ὁμοῦ προγραφέντες,
[4, 70]	ἀδικουμένοις οὐ συμμαχεῖτε, ἐπιλανθάνῃ· οὓς	εἰκὸς	ἦν, εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν
[4, 101]	Βροῦτον καὶ περὶ σφῶν, ὅσα	εἰκὸς	ἦν, ὑπισχνοῦντο. Οἱ δὲ αὐτοῖς
[4, 104]	τοῖς πρώτοις· καὶ βοῆς, ὡς	εἰκός,	λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ χαρᾷ γενομένης,
[4, 8]	βουλευτηρίῳ, ὑπὸ ὄψεσι θεῶν, κατέκανον	εἴκοσι	καὶ τρισὶ σφαγαῖς ἐνυβρίσαντες, οἱ
[4, 20]	τῶν ἄθλων ἐδωρήσατο πέντε καὶ	εἴκοσι	μυριάσιν Ἀττικῶν δραχμῶν ὡς μέγιστον
[4, 1]	καὶ ναυτικὸς καὶ ὁπλιτῶν ὑπὲρ	εἴκοσι	τέλη, καὶ νῆες ὁμοῦ καὶ
[4, 3]	ἐς τὸν πόλεμον αὐτῶν ἑκάτερος	εἴκοσιν	ἄγοι. Ἐπελπίσαι δὲ ἤδη τὸν
[4, 133]	ἐτοῖν στρατιάν τε συνέλεξαν ὑπὲρ	εἴκοσιν	ὁπλιτῶν τέλη καὶ ἱππέας ἀμφὶ
[4, 73]	δέ, ἀμφὶ τοὺς πέντε καὶ	εἴκοσιν,	οὐχ εὑρεθεῖσι φυγὴν ἐπέταττεν. Χρήματα
[4, 22]	λοχαγὸς ἔχων τὸ ἀκριβὲς ἀνάγραπτον,	εἰκότα	ἀξιοῖς, ἔφη· Σὺ γὰρ πρὸ
[4, 97]	ἐλευθερωθείσης ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς νόμοις,	εἰκότως	οἵδε τε οἱ ἄνδρες καὶ
[4, 80]	περισώσας ὅσα ἐδύνατο, μόνους θεράποντας	εἷλε	Ξανθίων καὶ ἐκ τῶν ἀνδρῶν
[4, 61]	ἱκαναί, πέντε δὲ αὐτοῖς ἀνδράσιν	εἷλεν	Δολοβέλλας. Καὶ ὁ Κάσσιος αὖθις
[4, 117]	ἐργάσασθαι τὸ ἔργον, ἁρπάσαι μᾶλλον	εἵλεσθε	ἢ κτείνειν τοὺς ἡσσωμένους· οἱ
[4, 117]	στρατοπέδου· καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτὸ	εἵλετε	πρότερον καὶ διηρπάσατε· ὡς προύχειν
[4, 113]	ἢ τὸ στρατόπεδον ἑαυτοῦ μόνον	εἰλημμένον,	ἐκέλευσε Πινδάρῳ τῷ ὑπασπιστῇ προσπεσεῖν
[4, 75]	παρὰ Ἀπουληίου στρατιάν τέ τινα	εἰλήφει,	ὅσην Ἀπουλήιος εἶχεν, καὶ χρήματα
[4, 67]	δὴ τὸν Ἀλέξανδρον ἐκ τούτων	εἵλοντο	σφίσι πρυτανεύειν, ἥπερ ἐστὶν ἀρχὴ
[4, 131]	φίλους εἰπών· Οὐδὲν οὖν ἔτι	εἰμὶ	τῇ πατρίδι χρήσιμος, ὧδε καὶ
[4, 50]	ἐγὼ μὲν προέγραψα, κάτω δέ	εἰμι	τῶν προγραφέντων. Ἀλλ' ἐς τὴν
[4, 10]	τρισὶ πλέονας ἐχθροὺς ἢ ἑνὶ	εἶναι.	Ἀλλὰ μόνους δὴ τοὺς φαυλοτάτους
[4, 132]	καὶ ἐκύρου τὰ ἔργα ἀθάνατα	εἶναι	ἀρχάς τε καὶ ἡγεμονίας ἐς
[4, 129]	ἀναχθῆναι· ᾧ δὴ καὶ μάλιστα	εἶναι	Βροῦτος ἐνομίσθη, τὸν ἀδιάλλακτον ἐχθρὸν
[4, 67]	καὶ τοὺς μάλιστα ἀμάχους δόξαντας	εἶναι,	Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην, ὑπὲρ ἐλευθερίας
[4, 94]	καὶ σαφέστερον ἔτι, φόνου μὴ	εἶναι	δίκας. Καὶ μετὰ μικρόν, Ἀντωνίου
[4, 9]	ἡμέτερα οὔτε ἐς τὰ ὑμέτερα	εἶναι	δοκεῖ τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω
[4, 94]	ὅτε καὶ γέρα τυραννοκτονικὰ ἐψηφίζοντο	εἶναι·	ἐπισχόντος δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου καθ'
[4, 49]	δὲ τοῦ Βρούτου συλλαμβανόμενος ὑπεκρίνατο	εἶναι	θεράπων, καὶ αὐτὸν ὠνήσατο Βαρβούλας.
[4, 123]	ἐπιεικῆ καὶ φιλόφρονα ἐς ἅπαντας	εἶναι	καὶ ἀνόμοιον Κασσίῳ, αὐστηρῷ καὶ
[4, 29]	δεσπότου χιτωνίσκον καὶ ὑπεκρίνετο ἐκεῖνος	εἶναι	καὶ δεδιέναι· καὶ τάχα ἂν
[4, 115]	τὴν μάχην ἐν Φιλίπποις συνέβαινεν	εἶναι,	καὶ ἐν τῷ Ἰονίῳ τοιόνδε
[4, 104]	τριήμερόν σφισι τὸ ἄνυδρον ἐλέγετο	εἶναι,	καὶ ἐν φόβῳ πανικῷ περὶ
[4, 93]	ἀΐδιον ὑμῶν αὐτῶν ἀρχὴν ἐστήσασθε	εἶναι	καὶ ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἀπεφήνατε,
[4, 49]	ἡττηθέντος Ἀντωνίου λαμβανόμενος ὑπεκρίνατο οἰκέτης	εἶναι,	καὶ ὁ Μᾶρκος αὐτὸν ὡς
[4, 33]	περιμαχήτου, μετέχουσαι; Ὅτι φατὲ πόλεμον	εἶναι;	Καὶ πότε οὐ γεγόνασι πόλεμοι;
[4, 94]	ἀπηλλάχθαι, ἀμνηστίαν δὲ ἁπάντων ἐψηφίσαντο	εἶναι	καὶ σαφέστερον ἔτι, φόνου μὴ
[4, 46]	ἑκάτερος στρατὸν ἐπὶ σφᾶς ἐπιπεμφθέντα	εἶναι	καὶ συμπλακέντες ἐμάχοντο, μέχρι ποτὲ
[4, 117]	τὴν ἐπίκτησιν τῆς βλάβης διπλασίονα	εἶναι.	Καὶ τὰ μὲν ἐν τῇ
[4, 9]	τοὺς ὑφ' ἡμῖν στρατοὺς ἐψηφίζοντο	εἶναι.	~Κἀκεῖνοι μὲν τοσάσδε πολιτῶν μυριάδας
[4, 28]	τὸν Οὐᾶρον, καὶ ληφθεὶς ἔλεγεν	εἶναι	λῃστὴς καὶ ἐπὶ τῷδε θανάτῳ
[4, 2]	Ἰβηρίας ἐπὶ ταύτῃ· Καίσαρι δὲ	εἶναι	Λιβύην καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν
[4, 46]	~Ἀπουλήιος δὲ καὶ Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες	εἶναι	λοχαγοὶ καὶ τοὺς θεράποντας ἐς
[4, 77]	Ξάνθιοι νομίσαντες ἀφυλαξίαν καὶ ἀμέλειαν	εἶναι	νυκτὸς ἐξέδραμον μετὰ λαμπάδων ἐπὶ
[4, 137]	ἔδοξεν οὐδὲ παρὰ τοῖς νικῶσιν	εἶναι.	~Ὁ δὲ στρατὸς ὁ Ἀντωνίου
[4, 8]	τινες αὐτοῦ τῆς οὐσίας ἐγγραφέντες	εἶναι·	οἱ λοιποὶ δὲ ἐπὶ τῷ
[4, 103]	ἔχουσιν ὁ Ῥασκούπολις ἐφη περίοδον	εἶναι	παρ' αὐτὸ τὸ τῶν Σαπαίων
[4, 107]	ὑπεροφθέν, ὡς μηδὲν ἔτι ἀτείχιστον	εἶναι	πλὴν κατὰ πλευρὰς Βρούτῳ μὲν
[4, 37]	κωλύειν. Ὅτε σου τὸν υἱὸν	εἶναι	πολέμιον ἐψηφίζετὀ, παρεσκεύασεν ὅμως Πλάγκον
[4, 45]	Ἀντωνίου στάσει, τῆς βουλῆς ψηφιζομένης	εἶναι	πολέμιον τὸν Ἀντώνιον, μόνος τὴν
[4, 17]	Ἀντώνιον ἐν μὲν ἀρχῇ κεκωλυκὼς	εἶναι	πολέμιον, ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς ἐς
[4, 38]	Ἀντωνίου, ἀποχειροτονηθέντος, ὅτε αὖθις ἐψηφίζετο	εἶναι	πολέμιος, καὶ περὶ Ἄκτιον ναυαρχήσαντα
[4, 58]	Δολοβέλλαν μὲν καὶ Ἀντώνιον ἐψηφίσαντο	εἶναι	πολεμίους, Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον
[4, 113]	ἐς εὐαγγέλιον ἱππέων Βρούτου, νομίσαντα	εἶναι	πολεμίους, πέμψαι τὸ ἀκριβὲς εἰσόμενον
[4, 65]	ἤδη τοῖς πολεμίοις ἐς τεσσαράκοντα	εἶναι	στρατοῦ καὶ αὐτῶν διεληλυθέναι τὸν
[4, 19]	οἱ θεράποντες, σημηνάμενοι τὸ γιγνόμενον	εἶναι	σύμβολον ἔκ του θεῶν, ἐς
[4, 57]	πολέμῳ, βραχεῖ διὰ ταχυεργίαν δόξαντι	εἶναι·	τὰ δ' ἀμφὶ Κάσσιόν τε
[4, 106]	ἐν μέσῳ κατέλιπον, ὡς ἓν	εἶναι	τὰ δύο στρατόπεδα. Ἦν δὲ
[4, 87]	τῶν πολεμίων ἀμήχανα ἐς δίοδον	εἶναι,	τὴν δὲ περίοδον τριπλασίονά τε
[4, 105]	τὸ πεδίον, ὡς ἐπιδέξιον μὲν	εἶναι	τοῖς ἄνωθεν ὁρμῶσιν ἐκ τῶν
[4, 80]	γιγνομένης ὁ Βροῦτος νομίσας ἁρπαγὴν	εἶναι	τὸν στρατὸν ἀνεῖργε διὰ κηρύκων·
[4, 119]	τὴν δὲ εἰρήνην ἐπὶ μήκιστον	εἶναι.	~Τοὺς μὲν οὖν καιροὺς καὶ
[4, 7]	καταστάσει τῶν παρόντων ἐς πενταετὲς	εἶναι	τριῶν ἀνδρῶν, Λεπίδου τε καὶ
[4, 6]	ὡς μόνους τε αἰτίους δόξαντας	εἶναι	τῶν ἐμφυλίων κακῶν καὶ μόνους
[4, 133]	αὐτῶν, ὅτε μηδὲν ἐδόκουν ἔτι	εἶναι	χρήσιμοι τῇ πατρίδι, ἄμφω κατεφρόνησαν
[4, 124]	ὀξεῖαν τύχην προτιθέντι νίκης ἀκινδύνου,	εἶξεν	ἐπ' οἰκείῳ καὶ σφῶν ἐκείνων
[4, 129]	ὁ Λουκίλιος ἐντυχὼν μάλα θρασέως	εἶπε·	Βροῦτος μὲν οὐχ ἑάλωκεν, οὐδὲ
[4, 26]	Ἐπίμεινον ἐς βραχύ, ὦ δέσποτα,	εἶπε	καὶ κτείνει τὸν λοχαγὸν ἐμπεσὼν
[4, 27]	τὸν Αἰμίλιον γνωρίσας Σὺ κἀκεῖνος	εἶπε	καὶ τοὺς δύο ἀπέκτεινε. Κίλλων
[4, 26]	Μετὰ δὲ ἐκεῖνον ἑαυτὸν ἐπαναιρῶν	εἶπε	τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον ἔχεις. Λεύκιος
[4, 69]	ὑπὸ αἰδοῦς, ὑφελόντα δὲ ὅμως	εἰπεῖν·	Εἰ μὲν οὐ συνεβούλευσας Ῥοδίοις
[4, 130]	αὐτὸν ἐς τοὺς ἀστέρας ἀναβλέποντα	εἰπεῖν·	Ζεῦ, μὴ λάθοι σε τῶνδ'
[4, 94]	ὑμᾶς ἀμείψονται μεγάλαις δωρεαῖς, ὅταν	εἰπεῖν	καὶ ἀμείψασθαι δύνωνται. ~Νῦν μὲν
[4, 36]	ἀξίωσιν ὕστερον, ἐμοί τε ἥδιον	εἰπεῖν	καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον ἐς
[4, 134]	θεῶν εἴη, τὸ δὲ φάσμα	εἰπεῖν·	Ὁ σός, ὦ Βροῦτε, δαίμων
[4, 130]	ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις μεταγινώσκοντα	εἰπεῖν,	ὅτι συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ καὶ Βρούτῳ
[4, 93]	δοῦναι μαρτυροῦντες. Ἐν κεφαλαίῳ δὲ	εἰπεῖν,	οὐδὲ εἷς ὑμῖν χάριν ὤφειλεν,
[4, 48]	Καληνοῦ. ~Οὐεργίνιος δέ, ἀνὴρ ἡδὺς	εἰπεῖν,	τοὺς οἰκέτας ἐδίδασκεν, ὅτι κτείναντες
[4, 129]	Οὐ μείονά μοι τήνδε ἄγραν,	εἶπεν,	ἀλλὰ ἀμείνονα ἧς ἐνομίζετε ἐθηρεύσατε,
[4, 40]	ἐν Συρίᾳ) Καὶ ἄπιθι χαίρων,	εἶπεν,	αὐτοκράτορ· τοῦτο γάρ μοι προσήκει
[4, 50]	ἐς πολὺ τῶν ὑπηρετῶν μόλις	εἶπεν·	Ἐμοὶ μὲν καὶ οἱ κατήγοροι
[4, 118]	ἀνὰ λόγον. Ὁ μὲν οὕτως	εἶπεν	καὶ αὐτίκα διεμέτρει τὴν δωρεὰν
[4, 131]	Καὶ ὁ Στράτων, οὐκ ἀπορήσεις,	εἶπεν,	ὦ Βροῦτε, φίλου μᾶλλον ἢ
[4, 81]	ἐκείνου μήτηρ περισῴζουσα τὸν υἱὸν	εἵπετο,	βοῶσα αὐτὴ τὸ χρυσίον κρύψαι.
[4, 21]	ἐπὶ θάλασσαν καὶ μετ' ὀλίγον	εἵπετο	ἐκ διαστήματος. Ἐξαγγείλαντος δέ τινος,
[4, 49]	Ῥώμην ἀφικέσθαι προγεγραμμένον. Ὁ δὲ	εἵπετο	καὶ ὥς. Περὶ δὲ τὰς
[4, 55]	τοῦ στρατοῦ φεύγοντος ὑπ' ἀναρχίας,	εἵπετο	κτείνων τε καὶ ζωγρῶν. Καὶ
[4, 43]	δὲ οἰομένῳ μόνῳ φεύγειν οἰκέτης	εἵπετο	λανθάνων, ἀνάθρεπτος μὲν αὐτοῦ Ῥεστίωνος
[4, 43]	χωρούντων ἐπ' αὐτόν, ὁ οἰκέτης	εἵπετο	συνεὶς καί τινα πρεσβύτην προοδεύοντα
[4, 23]	θεράπαιναν, προδοθεῖσα δὲ ὑπ' αὐτῆς	εἵπετο	τῇ κεφαλῇ τοῦ ἀνδρὸς φερομένῃ
[4, 18]	Ἀντωνίου. Οἱ δ' ἐπιγελάσαντες ᾖτησεν,	εἶπον,	Ἀλλ' ἐπὶ θάτερα. Καὶ συνεὶς
[4, 32]	~Καὶ τοῦτο ἐς τὸν δῆμον	εἰπόντες	προύγραφον χιλίας καὶ τετρακοσίας γυναῖκας,
[4, 88]	καὶ Παρθυαῖοι τετρακισχίλιοι. Σύμμαχοι δὲ	εἵποντο	βασιλέες καὶ τετράρχαι Γαλατῶν τῶν
[4, 29]	δὲ αὐτῷ πανταχῇ μετὰ σιγῆς	εἵποντο	κλαίοντες, ἕως ὁ δῆμος ἠγανάκτησε,
[4, 131]	προστάγματα, εἰ ἤδη κέκριται. Καὶ	εἰπὼν	ἐνήρεισε ταῖς λαγόσι τοῦ Βρούτου
[4, 29]	οἱ προσφερομένην οὐχ ἑαυτῷ προσήκειν	εἰπὼν	ἔπεμψεν ἐς τὴν γυναῖκα, ἡ
[4, 4]	αὐτῶν, τὰς πάλαι βασιλείας ἐπανήξειν	εἰπών,	καὶ δουλεύσειν ἅπαντας χωρὶς ἑαυτοῦ
[4, 101]	χιλιάρχῃ δὲ τὸ ἀνάλογον. ~Ταῦτα	εἰπὼν	καὶ παρασκευάσας τὸν στρατὸν ἔργῳ
[4, 22]	γὰρ πρὸ τούτου γέγραψαι. Καὶ	εἰπὼν	κατὰ τὴν τάξιν ἔκτεινεν ἄμφω.
[4, 69]	καὶ φίλοις καὶ πολεμίοις. ~Ταῦτ'	εἰπὼν	ὁ πρεσβύτης οὐ μεθίετο τῆς
[4, 131]	ὁ Βροῦτος ἐς τοὺς φίλους	εἰπών·	Οὐδὲν οὖν ἔτι εἰμὶ τῇ
[4, 121]	τὸ διπλάσιον τοῦ λοχαγοῦ. ~Τοιαῦτα	εἰπὼν	τῆς ἐπιούσης πάλιν ἐξέτασσε· καὶ
[4, 43]	αὐτὸν εἴς τι σπήλαιον ἀναπαύσας	εἰργάζετο	καὶ τροφὰς αὐτῷ συνέλεγεν, ὡς
[4, 112]	ἔφερον, οἱ ἕτεροι μέγα ἂν	εἰργάσαντο	κατὰ τῶν ἑτέρων, ἀσυντάκτως ὧδε
[4, 95]	τὰ κοινὰ κεχειροτονημένων. Τί τοιοῦτον	εἰργάσατο	Ταρκύνιος; Ὃν διὰ μιᾶς γυναικὸς
[4, 96]	Ἡμεῖς δέ, οἷς ἀσεβὲς οὐδὲν	εἴργασται,	καὶ τὰ ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν καὶ
[4, 47]	ἔτυχον Σίττιον τῆς ἄλλης Ἰταλίας	εἰργόμενον	ἐν τῇ πατρίδι μένειν. Σίττιος
[4, 71]	τὸ τοῦ πολέμου τέλος εὐτυχῆσαι.	Εἰρεσίᾳ	δὲ ἐς ἐπίδειξιν χρώμενοι τήν
[4, 57]	καὶ Βροῦτον, μικρὰ καὶ τῶν	εἰρημένων	ἀναλαβόντι ἐς ὑπόμνημα, ἦν τοιάδε.
[4, 119]	μὲν πολέμους ὀξεῖς, τὴν δὲ	εἰρήνην	ἐπὶ μήκιστον εἶναι. ~Τοὺς μὲν
[4, 91]	ἐπιβεβουλεῦσθαι. Τὰ δὲ ἐς τὴν	εἰρήνην	ἐπίμεμπτος ἦν, οὐχ ἡμῖν τοῖς
[4, 44]	τῶν προγραψάντων καὶ ὕστερον ἐπὶ	εἰρήνης	ὑπάτευσεν. ~Σέργιος δὲ ἐκρύφθη παρ'
[4, 37]	Μίλητον μετὰ Βροῦτον· ὅθεν οὐδὲ	εἰρήνης	ὕστερον γενομένης καλούμενος ἐπανελθεῖν ἠξίωσε.
[4, 92]	δὲ κῦρος τόδε ἐν τοῖς	εἰρηνικοῖς	ἐφ' ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε αὐτοί, προβουλευούσης
[4, 102]	πρὸς τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	εἴρητο,	στρατοπέδοις ἐπιτήδεια χωρία ἀνεμέτρει καὶ
[4, 66]	ἀλλήλοις συμμαχεῖν, Κασσίῳ δὲ δεομένῳ	εἰρωνεύεσθαι	τὰ περὶ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς,
[4, 40]	ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν, νυκτὸς ἄλλης	εἰς	ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ ὄνον ἄνθρακας
[4, 36]	συνέθετο, πρὶν καὶ τούσδε τοὺς	εἰς	αὐτὸν διαφυγόντας ἐς ταύτας περιλαβεῖν.
[4, 73]	τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν τοὺς κεκτημένους	εἰς	ἡμέραν ῥητήν· καὶ ἐπεκήρυξε τοῖς
[4, 19]	τὴν ἀηδίαν τοῦ κλύδωνος, ἀλλὰ	εἰς	ἴδιον χωρίον, ὃ καθ' ἱστορίαν
[4, 3]	περιουσίᾳ καὶ ἐδάφεσι καὶ οἴκοις	εἰς	κάλλος διαφέρουσαι ἔμελλον αὐτοῖς ἐδάφεσι
[4, 118]	ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν αὐτοὺς ἐπειγομένους	εἰς	μάχην μάλιστα ἴδητε, τότε ἡγεῖσθε
[4, 45]	μὲν οὕτως ἐσῴζοντο, Πομπώνιος δὲ	εἰς	στρατηγοῦ σχῆμα κοσμήσας ἑαυτὸν καὶ
[4, 77]	Βροῦτος τοὺς μὲν ἐκ μηχανημάτων	εἰς	τὰ τείχη, τοὺς δὲ ἐκ
[4, 44]	ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸς	εἰς	τὴν εὐνὴν οἷα δεσπότης ἀνακλιθεὶς
[4, 110]	ἐπὶ θάτερα τεταγμένον, ἦγεν ἐπιστρέφων	εἰς	τὸ διατείχισμα τοῦ Κασσίου, μεταξὺ
[4, 111]	ταῖς ἀγοραῖς ἐδεδίει) ἀναστρέφειν δὲ	εἰς	τὸ πεδίον οὐκ ἔκρινεν, μὴ
[4, 27]	χειμῶνος τὴν ἀηδίαν ἔρριψεν ἑαυτὸν	εἰς	τὸ πέλαγος. Καισέννιον δὲ οἱ
[4, 57]	αὐτῶν Συρία μὲν καὶ Μακεδονία	εἰς	τοὺς ὑπάτους Ἀντώνιόν τε καὶ
[4, 52]	παρὰ δόξαν τισὶ τῶν προγραφέντων	εἴς	τε κίνδυνον καὶ σωτηρίαν γενόμενα,
[4, 43]	τῶν πρότερον εὐεργετημάτων. Καὶ αὐτὸν	εἴς	τι σπήλαιον ἀναπαύσας εἰργάζετο καὶ
[4, 25]	ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ πολλῶν ἐπιβρισάντων	εἷς	ἀπέθανε πολλοὺς ἀποκτείνας. Οὐετουλῖνος δὲ
[4, 93]	Ἐν κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ	εἷς	ὑμῖν χάριν ὤφειλεν, οὐκ ἀρχῆς,
[4, 22]	ἐμήνυσε θεράπων, καὶ οἱ σφαγεῖς	εἰσελθεῖν	μὲν ἀπηξίωσαν, δόρασι δὲ περικεντοῦντες
[4, 15]	ὡς οὐχ ὑπὸ τῶνδε ἀδικούμενοι,	εἰσὶ	δ' οἳ καὶ σφᾶς αὐτοῦς
[4, 79]	ἐπιμόχθως. Καὶ πολλοὶ μὲν ἐξέπιπτον,	εἰσὶ	δ' οἳ τὸ τεῖχος ὑπερβάντες
[4, 66]	καταφρονήσαντας, μήτε συνθηκῶν, αἳ Ῥοδίοις	εἰσὶ	καὶ Ῥωμαίοις, ὅπλα μὴ φέρειν
[4, 100]	καὶ Δομίτιος. Ἡμῖν δὲ καὶ	εἰσὶ	καὶ φέρονται καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[4, 105]	ἔτι πρὸ Δάτου· κρῆναι γάρ	εἰσι	περὶ τῷ λόφῳ ναμάτων πολλαί.
[4, 100]	στρατοῖς μεγάλοις, ἐκείνοις μὲν οὐκ	εἰσί,	πλὴν ἐκ μόνης Μακεδονίας, ἔθνους
[4, 99]	ἡμῖν μὲν ἐκ μετώπου μόνον	εἰσὶ	πολέμιοι, ἡμεῖς δ' αὐτῶν καὶ
[4, 106]	τούτου δέκα σταδίους προελθόντι δύο	εἰσὶν	ἄλλοι λόφοι, Φιλίππων μὲν αὐτῶν
[4, 116]	ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο ἐρήμους. Καὶ	εἰσὶν	αὐτῶν, οἳ καὶ περιεσώθησαν ἐκ
[4, 125]	πάντα ἴδια. Οἱ πολέμιοι δ'	εἰσὶν	ἐν ἀμφιβόλῳ· μεταξὺ γάρ εἰσιν
[4, 90]	μέλλον ὑπισχνούμεθα. Αἱ δὲ ἐλπίδες	εἰσὶν	ἐν τῇ ἀρετῇ, ὑμῶν τε
[4, 96]	ὅτε ἀνῃρεῖτο. Ὧν καὶ οἵδε	εἰσὶν	οἱ πλέονες, οὓς ὁρᾶτε, διὰ
[4, 95]	Καὶ τῶνδε τοῖς πονηροῖς ἡγεμόνες	εἰσὶν	οἱ τρεῖς ἄνδρες, αὐτοὶ πρὸ
[4, 125]	εἰσὶν ἐν ἀμφιβόλῳ· μεταξὺ γάρ	εἰσιν	ὑμῶν τε καὶ λιμοῦ. ~Ὁ
[4, 67]	Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου συνεμαχήσαμεν, ὧν	εἰσὶν	ὑπὲρ ἡμῶν ἀνάγραπτοι στῆλαι παρ'
[4, 78]	ἑτέροις δὲ εἰσωθιζομένοις ἀμφὶ τὴν	εἴσοδον	ἐπέπεσον αἰφνίδιον αἱ πύλαι, εἴθ'
[4, 113]	εἶναι πολεμίους, πέμψαι τὸ ἀκριβὲς	εἰσόμενον	Τιτίνιον· τὸν δὲ τῶν ἱππέων
[4, 17]	τὴν πόλιν ἐπείξεως τοὺς οἰκείους	εἱστία	ὡς οὐ πολλάκις αὐτοῖς ἔτι
[4, 5]	τῆς Ἰταλίας πολέμοις τε καὶ	εἰσφοραῖς	τετρυμένης ἀποροῦντες· δι' ἃ καὶ
[4, 5]	καὶ ταῖς γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν	εἰσφορὰς	βαρυτάτας, καὶ τέλη πράσεων καὶ
[4, 78]	μάλιστα Ῥωμαίων. Καὶ ἑτέροις δὲ	εἰσωθιζομένοις	ἀμφὶ τὴν εἴσοδον ἐπέπεσον αἰφνίδιον
[4, 8]	δὲ ἐγίγνοντο τῶν εὐεργετῶν ἐχθροί,	εἶτα	ἐπίβουλοι, οὔτ' ἂν Γάιον Καίσαρα
[4, 25]	καὶ τοὺς φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν.	Εἶτα	ἐπολέμει καρτερῶς, μέχρι πολλαῖς μάχαις
[4, 43]	καὶ πολίχνια δῃῶν, ὀλίγα πρῶτον,	εἶτα	καὶ μείζω, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς
[4, 126]	ἐμβάλλοντες αὐτοῖς μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων,	εἶτα	παραρρήξαντες εὐθὺς ἀποκλείωμεν ἀπὸ τῶν
[4, 128]	εἴτε διὰ δέος τοῦ λιμοῦ,	εἴτε	δι' αὐτοῦ Καίσαρος εὐτυχίαν νοὐ
[4, 128]	Τέλος δὲ οἱ τοῦ Καίσαρος,	εἴτε	διὰ δέος τοῦ λιμοῦ, εἴτε
[4, 21]	ἐκ διαστήματος. Ἐξαγγείλαντος δέ τινος,	εἴτε	ἐξ ἐπιβουλῆς εἴθ' ὑπ' ἀγνοίας,
[4, 78]	πύλαι, εἴθ' ὑπό του Ξανθίων	εἴτε	καὶ αὐτομάτως τῶν χαλαστηρίων διαρραγέντων,
[4, 116]	μάχῃ κατὰ τὸν Ἰόνιον ἐπεγίγνετο,	εἴτε	ναυάγιον εἴτε ναυμαχίαν ὀνομάσαι χρή·
[4, 116]	τὸν Ἰόνιον ἐπεγίγνετο, εἴτε ναυάγιον	εἴτε	ναυμαχίαν ὀνομάσαι χρή· καὶ ἐξέπλησσε
[4, 75]	ἄλλα συναγαγὼν ὀκτὼ τὰ πάντα	εἶχε,	Γαΐῳ Καίσαρι τὰ πολλὰ αὐτῶν
[4, 75]	Καίσαρι τὰ πολλὰ αὐτῶν ἐστρατευμένα.	Εἶχε	δὲ καὶ ἱππέων πλῆθος καὶ
[4, 43]	αὐτόν, ἐς Πομπήιον μεθ' ὅσων	εἶχε	διέπλευσε. Ῥεστίωνι δὲ οἰομένῳ μόνῳ
[4, 85]	ἤδη πολύν, ὅσον τε πρότερον	εἶχε	καὶ ὅσον οἱ φεύγοντες ἐκ
[4, 83]	αὐτῆς Σικελίας ναυμαχοῦντα. ~Ὧδε δὲ	εἶχε	καὶ τὰ περὶ Πομπήιον. Νεώτερος
[4, 58]	Καικίλιος Βάσσος, τὸ δὲ ἀξίωμα	εἶχε	νεανίας αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής, Σέξστος
[4, 29]	τῆς συνοικίας προτεθῆναι. Ἔπαυλιν ἕτερος	εἶχε	περικαλλῆ καὶ σύσκιον, ἄντρον τε
[4, 81]	καὶ ἄργυρον, ὅσον ἡ πόλις	εἶχε,	συνενεγκὼν ἐκέλευε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν
[4, 121]	Βροῦτος τοῦ στρατοῦ τὸ μὲν	εἶχε	συντεταγμένον, μὴ ἀναγκασθείη μάχεσθαι, τῷ
[4, 22]	δὲ περικεντοῦντες ἐξήγαγον καί, ὡς	εἶχε,	τὴν κεφαλὴν οὐδὲ ἀπονίψαντες ἀπέκοψαν.
[4, 17]	κατακλιθέντας, τὸν δὲ Σάλουιον, ὡς	εἶχε,	τῆς κόμης ἐπισπάσας ὑπὲρ τὴν
[4, 132]	Καὶ ἡ βουλὴ περιποθήτω τε	εἶχεν	αἰεὶ καὶ ἀτυχήσαντε ἐλεεινὼ δυοῖν
[4, 84]	ἦσαν, λαβὼν ἐξέπλευσε σὺν αἷς	εἶχεν	ἀπὸ τῆς Ἰβηρίας. Ἐπιγενομένης δὲ
[4, 110]	Ἀντώνιος ἰδὼν περὶ μεσημβρίαν, ὡς	εἶχεν,	αὐτίκα σὺν ὁρμῇ τε καὶ
[4, 47]	ἐς ἀλλήλους, Καληνὸς ἐξενίκησε καὶ	εἶχεν	ἐν ἐπαύλει, ἔνθα Ἀντώνιος, ὅτε
[4, 61]	Ἀλλιηνοῦ καὶ στόλον ἄλλον ἕτοιμον	εἶχεν	ἐπαμύνειν, ἄνεμοι δὲ ἐπεῖχον. Ῥόδιοι
[4, 113]	ἐξέωστο καὶ οὐδὲ ἐσελθεῖν ἔτι	εἶχεν	ἐς τὸ στρατόπεδον, ἀνέδραμεν ἐς
[4, 11]	μὴ κατάδηλος ᾖ Ὧδε μὲν	εἶχεν	ἡ προγραφὴ τῶν τριῶν ἀνδρῶν,
[4, 75]	τέ τινα εἰλήφει, ὅσην Ἀπουλήιος	εἶχεν,	καὶ χρήματα ἐς ἑξακισχίλια καὶ
[4, 53]	τούτων ἀλλήλοις ἐπολέμουν, στρατὸν δὲ	εἶχεν	ὁ μὲν βαρύν τε καὶ
[4, 82]	Ἀντώνιος ἀπεμάχετο ναυσὶ μακραῖς, ὅσαις	εἶχεν,	ὀλίγαις· ἀπεμάχετο δὲ καὶ πύργοις,
[4, 111]	ἀνελίσσων ταράξειεν, ὡς ἀρξάμενος δ'	εἶχεν	ὁρμῆς, ἐχεῖτο δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε,
[4, 37]	ἡ Ἀντωνίου μήτηρ ἀδελφὸν ὄντα	εἶχεν	οὐδ' ἐπικρύπτουσα, αἰδουμένων ἐς πολὺ
[4, 8]	ἐπὶ τοῖς ἴσοις κέρδεσι. ~Καὶ	εἶχεν	οὕτως ἡ προγραφή· Μᾶρκος Λέπιδος,
[4, 123]	Ὁ δὲ στρατὸς οὐχ ὁμοίως	εἶχεν	ὑπὸ ἀφροσύνης, ἀλλ' ἐδυσφόρουν γυναικῶν
[4, 53]	Καρχηδονίους ἀφείλοντο· ἣν δὲ Ἰόβας	εἶχεν,	ὕστερόν τε ἔλαβον ἐπὶ Γαΐου
[4, 93]	οὐκ ἐμαρτυρήσατε οὐδενί, οὐκ ἀμοιβὴν	εἴχετε	δοῦναι μαρτυροῦντες. Ἐν κεφαλαίῳ δὲ
[4, 71]	καί τί που καὶ κούφως	εἶχον	ἐλπίδος, ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ ἐς
[4, 64]	ἱερὰ ἐπὶ τοῖς κοινοῖς, ὅσα	εἶχον	ἐς πομπὰς ἢ ἀναθήματα, ἔκοπτον.
[4, 61]	προμαθών, ἔπεμψαν αὐτῷ ναῦς, ὅσας	εἶχον·	ἡ βασιλὶς δὲ Κασσίῳ μὲν
[4, 92]	ἐτίμησε, καὶ οἱ τετιμημένοι χάριν	εἶχον	ὑμῖν. Ἀπὸ ταύτης τῆς ἐξουσίας
[4, 108]	δι' ἐμπόρων ἀπ' Αἰγύπτου λαβεῖν	εἶχον,	ὑπὸ λιμοῦ τῆς χώρας δεδαπανημένης,
[4, 58]	δ' ἧκεν ἐπίκουρος Μάρκιος Κρίσπος	ἐκ	Βιθυνίας μετὰ τριῶν τελῶν ἄλλων,
[4, 40]	φέροντα ἐλαύνειν ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ	ἐκ	βραχέος διαστήματος ἡγεῖτο φορείῳ φερομένη.
[4, 73]	προσθεσμίαν ἑτέραν λαβόντες οἱ μὲν	ἐκ	γῆς ἀνώρυσσον, οἱ δὲ ἐκ
[4, 30]	Ὁ δὲ μόνος καὶ ἔρημος	ἐκ	δαψιλοῦς παραπομπῆς ἐς τὴν μητέρα
[4, 105]	τὰ Σαπαίων τε καὶ Κορπίλων,	ἐκ	δὲ τὴς δύσεως πεδίον μέχρι
[4, 132]	ἐχθροῖν καὶ πολεμίοιν ἐποιήσατο φίλω,	ἐκ	δὲ φίλοιν ἦγεν ὡς υἱώ.
[4, 47]	τὸν φόβον ἐς θαυμαστὴν τόλμαν	ἐκ	δειλίας μετέβαλε καὶ κειράμενος ἡγεῖτο
[4, 41]	καὶ ἐν τῇ στήλῃ κεκόλαπτο	ἐκ	διαθηκῶν· Τὸν ἐνθάδε κείμενον υἱὸς
[4, 21]	θάλασσαν καὶ μετ' ὀλίγον εἵπετο	ἐκ	διαστήματος. Ἐξαγγείλαντος δέ τινος, εἴτε
[4, 52]	Πάθη τε πολλὰ συνηνέχθη πόλεσιν	ἐκ	δοριαλωσίας, ὑπεριδόντι δὲ τῶν ἐλασσόνων
[4, 50]	ὕστερον, Λέπιδος ἰδιώτης ὑπὸ Καίσαρος	ἐκ	δυνάστου γενόμενος ὑπὸ τοιᾶσδε ἀνάγκης
[4, 122]	ἐκομίζετο, οὔτε τις ἦν ἐλπὶς	ἐκ	θαλάσσης, ναυκρατούντων πανταχῇ τῶν πολεμίων·
[4, 107]	μὲν ἀπ' ὀλίγων σταδίων ἐπήγοντο	ἐκ	Θάσου, οἱ δὲ ἀπὸ πεντήκοντα
[4, 122]	ἑκάστης ἡμέρας ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ	ἐκ	Θεσσαλίας αὐτοῖς ἔτι τὰ ἀρκοῦντα
[4, 7]	τὰ ἐγνωσμένα. ~Καὶ Πέδιος μὲν	ἐκ	καμάτου τῆς νυκτὸς ἐτελεύτησεν, ἐσῄεσαν
[4, 74]	τότε μᾶλλον ᾑρεῖτο διὰ τὸν	ἐκ	Κασσίου φόβον. Ὁ δὲ Μοῦρκον
[4, 18]	δαπανῆσαι καὶ κλοπῆς ἁλόντι φυγεῖν	ἐκ	καταδίκης. ~Κικέρων δέ, ὃς μετὰ
[4, 60]	καὶ Λυκίων καὶ Παμφύλων καὶ	ἐκ	Κιλικίας· ὡς δέ οἱ τάδε
[4, 83]	οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων	ἐκ	Λιβύης ἀφίκετ' αὐτῷ, ἀφῃρημένος τὰ
[4, 100]	αὐτοῖς φέρεσθαι κακοπαθοῦσιν. Εἰ δ'	ἐκ	Λιβύης ἐπάγοιντο ἢ Λευκανίας ἢ
[4, 85]	δ' αὐτῷ καὶ ναυτικοὶ ἄνδρες	ἐκ	Λιβύης καὶ Ἰβηρίας, ἔμπειροι θαλάσσης,
[4, 75]	ἄρχοντος Ἰλλυριῶν παραδόντος, ἓν δὲ	ἐκ	Μακεδονίας ἀφείλετο Γάιον, τὸν ἀδελφὸν
[4, 87]	ὀκτὼ τελῶν ἐς Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν,	ἐκ	Μακεδονίας ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκης τῆς
[4, 18]	ἀγορανομίαν ᾑρέθη. Ἀναλύοντα δὲ αὐτὸν	ἐκ	μέθης στρατιῶταί τι προσκρούσαντες ἔκτειναν,
[4, 53]	λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν χωρὶς αὐτῆς·	ἐκ	μὲν δὴ τούτων ἀλλήλοις ἐπολέμουν,
[4, 35]	φόρον ἐς τὸν πόλεμον ἐσενέγκαιεν.	~Ἐκ	μὲν δὴ τῶν προσταγμάτων τοιαῦτα
[4, 132]	ὄντε τῆς Μάγνου Πομπηίου μοίρας,	ἐκ	μὲν ἐχθροῖν καὶ πολεμίοιν ἐποιήσατο
[4, 99]	καὶ Παρθυαίων. Καὶ ἡμῖν μὲν	ἐκ	μετώπου μόνον εἰσὶ πολέμιοι, ἡμεῖς
[4, 77]	αὐτοῖς ὁ Βροῦτος τοὺς μὲν	ἐκ	μηχανημάτων εἰς τὰ τείχη, τοὺς
[4, 23]	Ἀντωνίῳ φίλου διεφθείρετο· ἐπειγομένη δὲ	ἐκ	μοιχείας ἐς γάμον ἐδεήθη διὰ
[4, 117]	Μακεδονίαν τε ἐξαναλώκασιν ἤδη καὶ	ἐκ	μόνης ἄρτι Θεσσαλίας ἔχουσιν, ἣ
[4, 100]	ἐκείνοις μὲν οὐκ εἰσί, πλὴν	ἐκ	μόνης Μακεδονίας, ἔθνους ὀρείου, καὶ
[4, 92]	δὲ ῥᾳδίως τε ἂν καὶ	ἐκ	μόνου τοῦ περὶ ὑμᾶς μέρους
[4, 95]	στρατιωτῶν, ὑπὸ θεραπόντων, ὑπὸ ἐχθρῶν,	ἐκ	μυχῶν ἀνασπώμενοι καὶ διωκόμενοι πανταχῇ,
[4, 130]	ἀντιδιενυκτέρευε τῷ Βρούτῳ, χάρακα περιθέμενος	ἐκ	νεκρῶν σωμάτων καὶ λαφύρων συμφορηθέντων.
[4, 59]	ὀκτώ. Οὕτω μὲν ὁ Κάσσιος	ἐκ	παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀρίστων ἀθρόως
[4, 127]	καὶ τὴν ἀπορίαν ἐκφυγεῖν, ὑπεραυξηθεῖσαν	ἐκ	παραλόγου διὰ τὰ ἐν τῷ
[4, 51]	μεταφέροντες. Καὶ συνέβη τῷ μὲν	ἐκ	παραλόγου διαπλεῦσαι, τοῖς δὲ ἀπολέσθαι
[4, 116]	εἰσὶν αὐτῶν, οἳ καὶ περιεσώθησαν	ἐκ	παραλόγου· τινὲς δὲ καὶ ἐς
[4, 36]	τοιάδε μάλιστα ἦν· ὅσα δὲ	ἐκ	παραλόγου τισὶν ἐγίγνετο ἔς τε
[4, 105]	~Οἱ δ' ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	ἐκ	παραλόγου τόλμης ἐς Φιλίππους παρῆλθον,
[4, 15]	τύχης ἐπιβαρούσης, οἱ δὲ ἐπανήχθησαν	ἐκ	παραλόγων ἐπί τε ἀρχὰς τῆς
[4, 120]	ἥρπασαν, ἐπήγοντο, ὑμεῖς δ' ὡς	ἐκ	πατρίδος ἰόντες τὰ μὲν δαψιλέστερα
[4, 47]	ὄντα καὶ πολλὰ ἐς αὐτοὺς	ἐκ	περιουσίας δαψιλοῦς ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντές
[4, 10]	διηνέχθησαν ἡμῖν ἢ ἐπεβούλευσαν, οὐδὲ	ἐκ	πλούτου πάντως ἢ περιουσίας ἢ
[4, 77]	εἰς τὰ τείχη, τοὺς δὲ	ἐκ	ποδὸς ἐπῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας
[4, 134]	ἐγίγνετο παραλόγως καὶ ἐς εὐεργέτην	ἐκ	πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως καὶ ἐς
[4, 99]	προγραφαῖς τῆς Ἰταλίας. Ἡμῖν δὲ	ἐκ	πολλῆς φροντίδος καὶ τὰ παρόντα
[4, 16]	θαλάσσης ἡγεμονίδα διέσειεν ὁ θεός,	ἐκ	πολλοῦ ἄρα ἐς τὴν νῦν
[4, 137]	ἐπειλεγμένων οὐδ' ἀπειροπολέμων ἔτι, ἀλλ'	ἐκ	πολλοῦ γεγυμνασμένων ἐπί τε σφᾶς
[4, 58]	δυώδεκα τέλη στρατοῦ Γαΐῳ Καίσαρι	ἐκ	πολλοῦ στρατευόμενα καὶ γεγυμνασμένα προσέλαβεν
[4, 107]	ἕλους· καὶ ὑδρεύοντο οἱ μὲν	ἐκ	ποταμοῦ, οἱ δὲ ἐκ φρεάτων
[4, 85]	εἶχε καὶ ὅσον οἱ φεύγοντες	ἐκ	Ῥώμης ἐλεύθερον ἢ δοῦλον ἦγον
[4, 84]	προγραφέντες ἐπὶ θανάτῳ καὶ φυγόντες	ἐκ	Ῥώμης Ἵρτιός τε καὶ Φάννιος
[4, 117]	ἤδη σαφοῦς ἐπιλείψεως. Οὔτε γὰρ	ἐκ	Σικελίας ἢ Σαρδόνος ἢ Λιβύης
[4, 77]	ἐπὶ τὰ μηχανήματα. Ταχὺ δὲ	ἐκ	συνθήματος αὐτοῖς τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων,
[4, 17]	~Ἠρξατο μὲν δὴ τὸ κακὸν	ἐκ	συντυχίας ἀπὸ τῶν ἐν ἀρχαῖς
[4, 64]	ἕως ὧδε ἔχοντας ὁ Κάσσιος	ἐκ	Συρίας ἐπανιὼν ᾤκτειρέ τε καὶ
[4, 73]	φρεάτων ἀνίμων, οἱ δὲ ἐξέφερον	ἐκ	τάφων πολὺ πλέονα τῶν προτέρων.
[4, 123]	καὶ τῶν πολεμίων ὁρῶντι τὴν	ἐκ	τῆς ἀπορίας ἀπόνοιαν· καὶ ᾑρεῖτο
[4, 134]	ἔκτανεν υἱός. Μέλλοντα δὲ περᾶν	ἐκ	τῆς Ἀσίας ἐς τὴν Εὐρώπην
[4, 120]	ἴσως ἱκανώτερα· οἱ μὲν γὰρ	ἐκ	τῆς Ἀσίας πάνθ' ὅσα ἐβιάσαντο
[4, 87]	διελθεῖν ἔστιν ἐς τὴν Εὐρώπην	ἐκ	τῆς Ἀσίας τὴν γνώριμον ὁδόν.
[4, 104]	Ῥάσκος, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ῥασκουπόλιδος,	ἐκ	τῆς βοῆς ὑπονοήσας ἐσκέψατο καὶ
[4, 60]	τε χερρονήσου συνῳκισμένην καὶ τὰ	ἐκ	τῆς γῆς ὠχυρωμένην καὶ ἐς
[4, 24]	τὴν γυναῖκά οἱ καλέσαι προσέταξεν	ἐκ	τῆς ἐκείνης οἰκίας. Ἡ δ'
[4, 86]	βεβλάφθαι νομίζων, ὑπέμενεν ὅμως τὰς	ἐκ	τῆς Ἰταλίας αὐτοῖς διαπλεούσας παρασκευὰς
[4, 108]	ἢ Λιβύης διὰ Πομπήιον οὔτε	ἐκ	τῆς Ἰταλίας διὰ Μοῦρκον καὶ
[4, 86]	τροφὰς δαψιλεῖς ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ	ἐκ	τῆς Ἰταλίας διακλείσειν. ~Οἱ μὲν
[4, 74]	ἔπεμπε ναυλοχεῖν περὶ Ταίναρον, Περισυράμενος	ἐκ	τῆς Πελοποννήσου λείαν, ὅσην ἔφθασε.
[4, 89]	(προῦχε γὰρ ἡλικίᾳ) προελθὼν μικρὸν	ἐκ	τῆς τάξεως ἐς τὸ μέσον
[4, 94]	λανθάνων περὶ Ἰβηρίαν, κατεκάλεσέ τε	ἐκ	τῆς φυγῆς καὶ τὸ τίμημα
[4, 27]	τοὺς δύο ἀπέκτεινε. Κίλλων δὲ	ἐκ	τοῦ βουλευτηρίου προϊὼν καὶ Δέκιος,
[4, 86]	πόρῳ τὸν στρατὸν ἐς Μακεδονίαν	ἐκ	τοῦ Βρεντεσίου διαφερούσας. Αἱ δὲ
[4, 58]	εὐθὺς ἦν μετάνοια καὶ δέος	ἐκ	τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες οὖν ἀλλήλοις,
[4, 46]	ἀλλήλους. Ἅμα δὲ ἕῳ περινεύοντες	ἐκ	τοῦ λόφου ἔδοξαν ἀλλήλους ἑκάτερος
[4, 71]	ἐδύναντο, ἐμβάλλουσι δ' αὐτοῖς μόνον	ἐκ	τοῦ μετώπου καὶ ἀναχωροῦσιν ἡ
[4, 128]	(ἄνωθέν τε γὰρ ἐβάλλοντο καὶ	ἐκ	τοῦ μετώπου) μέχρι πολλοὺς ἐσδραμεῖν
[4, 71]	ἐπεφαίνοντο τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον	ἐκ	τοῦ πελάγους. Οἱ δὲ θαυμάσαντες
[4, 34]	τοῦ βήματος, μέχρι βοῆς ἔξωθεν	ἐκ	τοῦ πλήθους γενομένης οἵ τε
[4, 13]	τε ἀπρεπεῖς καὶ σχήματα ἄτοπα	ἐκ	τοῦ πρὶν περιφανοῦς. Κατέδυνον γὰρ
[4, 129]	Καῖσαρ μὲν αἱρεῖν τοὺς ἐκπίπτοντας	ἐκ	τοῦ στρατοπέδου καὶ αὐτὸ φυλάσσειν
[4, 42]	κήρυκος ἀνεκλήθη, ἀνέθορεν ὁ υἱὸς	ἐκ	τοῦ συνεδρίου καὶ μόλις ἐπιγνοὺς
[4, 111]	πύλαις καταφονεύων καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα	ἐκ	τοῦ τείχους ὑπομένων, ἕως αὐτὸς
[4, 20]	διὰ τοῦ Κικέρωνός ποτε κατωρθωκώς,	ἐκ	τοῦ φορείου τὴν κεφαλὴν ἐπισπάσας
[4, 36]	τῇ πατρίδι ἐγίγνετο, καὶ δόξαν	ἐκ	τοῦδε ἀγαθήν, ἴδιον ἐπὶ τῇ
[4, 67]	~Οἱ μὲν δὴ τὸν Ἀλέξανδρον	ἐκ	τούτων εἵλοντο σφίσι πρυτανεύειν, ἥπερ
[4, 30]	καταδεῖν εἰθισμένου. Οἷα δὲ παῖς	ἐκ	τρυφῆς τὸν πόνον οὐκ ἐνεγκὼν
[4, 123]	ἐπειγομένοις ὑπὸ λιμοῦ, καὶ ἀπογινώσκουσιν	ἐκ	τῶν ἄλλων ἑαυτοὺς καὶ ἐν
[4, 80]	μόνους θεράποντας εἷλε Ξανθίων καὶ	ἐκ	τῶν ἀνδρῶν γύναια ὀλίγα ἐλεύθερα
[4, 63]	Ἄκων μὲν δὴ Κάσσιος Αἴγυπτον	ἐκ	τῶν ἐλπίδων μεθίει καὶ τοὺς
[4, 89]	αὐτὴν τοῖς νομιζομένοις ἀνεπλήρουν τὰς	ἐκ	τῶν ἐπηγγελμένων τισὶν ὀφειλομένας ἔτι
[4, 86]	πίστεις αὐτὸς ἔδωκεν ἀναλύσειν αὐτοὺς	ἐκ	τῶν ἐπινικίων (ἐδεδίει γὰρ ὄντας
[4, 128]	αὐτοῖς ὑπεξεφέρετο, ἕτεροι δὲ ἀντικαθίσταντο	ἐκ	τῶν ἐπιτεταγμένων. Οἱ στρατηγοὶ δὲ
[4, 110]	ἐπέδραμον αὐτοῖς αὐτοκέλευστοι πρό τινος	ἐκ	τῶν ἡγεμόνων ἐπιτάγματος καὶ ἔκτεινον
[4, 94]	τὸ τίμημα αὐτῷ τῶν πατρῴων	ἐκ	τῶν κοινῶν ἔκριναν ἀποδοῦναι χρημάτων
[4, 102]	στενῶν ἐθορυβήθη καὶ ἐκάλει Δεκίδιον	ἐκ	τῶν Κορπίλων κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν
[4, 17]	ἐστιν ἡ ἀρχὴ καὶ ἄσυλος	ἐκ	τῶν νόμων καὶ τὰ μέγιστα
[4, 136]	Ῥάσκος δὲ ὁ Θρᾷξ ἐπανήγαγεν	ἐκ	τῶν ὀρῶν πολλούς, καὶ γέρας
[4, 62]	~Ἑτοιμασάμενος οὖν ὁ Κάσσιος αὖθις	ἐκ	τῶν παρόντων ἐπανήγετο δὶς τῷ
[4, 104]	Νωρβανόν· οἱ δὲ νυκτὸς ἔφευγον	ἐκ	τῶν Σαπαίων ἐπ' Ἀμφιπόλεως. Καὶ
[4, 132]	τε καὶ ἡγεμονίας ἐς πολὺ	ἐκ	τῶν ὑπογραφῶν ἐποίει τῶν Καίσαρος,
[4, 105]	μὲν εἶναι τοῖς ἄνωθεν ὁρμῶσιν	ἐκ	τῶν Φιλίππων, ἄναντες δὲ τοῖς
[4, 75]	ἑξακισχίλια καὶ μύρια τάλαντα, ὅσα	ἐκ	τῶν φόρων τῆς Ἀσίας συνείλεκτο,
[4, 42]	δύης καὶ ῥύπου καὶ τῆς	ἐκ	τῶνδε μεταμορφώσεως. Ὡς δὲ ἐν
[4, 73]	ἐκ γῆς ἀνώρυσσον, οἱ δὲ	ἐκ	φρεάτων ἀνίμων, οἱ δὲ ἐξέφερον
[4, 107]	μὲν ἐκ ποταμοῦ, οἱ δὲ	ἐκ	φρεάτων ὧν αὐτίκα ὠρωρύχεισαν· τήν
[4, 127]	πολῖται οὐδὲ ἐπεμέμνηντο, ἀλλ' ὡς	ἐκ	φύσεως καὶ γένους ἐχθροῖς ἐπηπείλουν.
[4, 54]	ὑποστὰς ἔφυγε καὶ στρατὸν ἀγείρας	ἔκ	τε αὐτῆς Ἰταλίας καὶ Ἰβηρίας
[4, 72]	μὲν δὴ δύο πείραις καμοῦσα	ἔκ	τε γῆς καὶ θαλάσσης ἐπολιορκεῖτο·
[4, 100]	ἑκάστην ἡμέραν ἀπόνως διὰ θαλάττης	ἔκ	τε νήσων καὶ ἠπείρων ἁπασῶν,
[4, 19]	σημηνάμενοι τὸ γιγνόμενον εἶναι σύμβολον	ἔκ	του θεῶν, ἐς φορεῖον ἐσθέμενοι
[4, 26]	ἐνέγκοι, καὶ προελθὼν τῆς οἰκίας	ἐκαθέζετο	ἐπὶ θρόνου τοὺς σφαγέας περιμένων.
[4, 26]	οἰκέτης τὸν κεκτημένον ἐπὶ λόφου	ἐκάθισε	καὶ αὐτὸς ἐπὶ θάλασσαν ᾖει
[4, 102]	τῶν Σαπαίων στενῶν ἐθορυβήθη καὶ	ἐκάλει	Δεκίδιον ἐκ τῶν Κορπίλων κατὰ
[4, 82]	ὑπὸ τοῦ Μούρκου. Κακοπαθῶν δὲ	ἐκάλει	Καίσαρα, Πομπηίῳ Σέξστῳ κατὰ Σικελίαν
[4, 63]	ἔχοντα καὶ καιροῦ ὁ Βροῦτος	ἐκάλει	κατὰ σπουδήν, ὡς ἤδη Καίσαρος
[4, 73]	βιάσαιτό τι, αὐτὸς ἐξ ὀνόματος	ἐκάλει	Ῥοδίων ἐς πεντήκοντα ἄνδρας καὶ
[4, 131]	χρήσιμος, ὧδε καὶ τούτων ἐχόντων,	ἐκάλει	Στράτωνα τὸν Ἠπειρώτην, ὄντα φίλον
[4, 131]	Τούτου δὲ ἔτι βουλεύεσθαι παραινοῦντος	ἐκάλει	τινὰ τῶν οἰκετῶν. Καὶ ὁ
[4, 122]	μετὰ βοῆς καὶ τὸν Βροῦτον	ἐκάλουν	ἐς μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ
[4, 36]	περιπέμπων, οἳ πάντας ἐς αὐτὸν	ἐκάλουν,	καὶ τοῖς περισῴζουσιν αὐτοὺς ἐλευθέροις
[4, 2]	τοῖς Πυρηναίοις ὄρεσιν, ἣν παλαιὰν	ἐκάλουν	Κελτικήν· ταύτης δὲ Λέπιδον ἄρχειν
[4, 24]	ἀπιόντος, ἐς τὸ τέγος ἀναδραμὼν	ἐκαραδόκει	τὸ γιγνόμενον, ἰδὼν δὲ οὐ
[4, 7]	τοῖς ἴσοις ἐνέχεσθαι. Μηνύειν δὲ	ἕκαστα	τούτων τὸν ἐθέλοντα ἐπὶ τοῖς
[4, 52]	Παταρεῦσι καὶ Ξανθίοις. Καὶ αὐτῶν	ἕκαστα,	ὡς ἐν κεφαλαίῳ συναγαγόντι φράσαι,
[4, 115]	τοῖς πολεμίοις. Ἐνέβαλλον γὰρ ἀδεῶς	ἑκάστῃ	καὶ ἀνερρήγνυον· οὐδὲ αἱ παραπέμπουσαί
[4, 100]	καὶ εἰσὶ καὶ φέρονται καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν ἀπόνως διὰ θαλάττης ἔκ
[4, 16]	ἑαυτῶν· ὀλίγα δὲ ἐγὼ καθ'	ἑκάστην	ἰδέαν, ἐς πίστιν ἑκάστης καὶ
[4, 32]	τὰς τοῦ πολέμου χρείας, ὅσον	ἑκάστην	οἱ τρεῖς δοκιμάσειαν. Ἐπέκειτό τε
[4, 122]	ἔς τε μέγεθος καὶ δέος	ἑκάστης	ἡμέρας ἐπεγίνετο. Οὔτε γὰρ ἐκ
[4, 16]	καθ' ἑκάστην ἰδέαν, ἐς πίστιν	ἑκάστης	καὶ ἐς εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν
[4, 11]	δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ πεντακισχιλίαις ὑπὲρ	ἑκάστης,	ὁ δὲ δοῦλος ἐπ' ἐλευθερίᾳ
[4, 92]	καὶ δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτος	ἕκαστον,	οὓς ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν ὑπὲρ
[4, 7]	τρεῖς τρισὶν ἡμέραις, ἀνὰ μέρος	ἕκαστος	αὐτῶν, ὁ Καῖσάρ τε καὶ
[4, 7]	ταῖς στρατηγίσι τάξεσι καὶ ὁπλιτῶν	ἕκαστος	ἑνὶ τέλει. Ὡς δὲ ἐσῆλθον,
[4, 41]	ἀμισθὶ συνειργάσαντο, καὶ τῶν θεωμένων	ἕκαστος	ἐπὶ τὴν ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο
[4, 14]	γὰρ δὴ διὰ ταῦτα ἀθρόως	ἕκαστος	ἐς τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ
[4, 56]	διέπλεον, οἱ δ' ὅπῃ δύναιντο	ἕκαστος.	Ὁ δὲ Σέξστιος Ἀραβίωνα μὲν
[4, 13]	καὶ ἀνὰ τὴν πόλιν, ὡς	ἕκαστός	πῃ συνελαμβάνετο, ἀνδρολήψια αἰφνίδια πολλὰ
[4, 109]	Θάσου κομιζομένην. Ἐκτάσσων οὖν αὖθις	ἑκάστοτε	ἐς μάχην τὰ σημεῖα τοῦ
[4, 127]	πρὸς τὸν ἐγγὺς αὐτὰ ἐκφέροντος	ἑκάστου,	ὁ θυμὸς ἀμφοτέρων ηὔξετο μάλιστα
[4, 81]	συνενεγκὼν ἐκέλευε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν	ἑκάστους	ἐσφέρειν ὑπὸ ζημίαις καὶ μηνύμασιν,
[4, 118]	τῆς ἐχθὲς ἀρετῆς ἀνὰ χιλίας	ἑκάστῳ	στρατιώτῃ δραχμὰς ἐπιδίδωμι καὶ τοῖς
[4, 120]	ὑμῖν ἕνεκα ἐπιδώσομεν νικητήρια, δραχμὰς	ἑκάστῳ	στρατιώτῃ πεντακισχιλίας, λοχαγῷ δὲ πεντάκις
[4, 85]	καὶ διεσπᾶτο ἡ θάλασσα ἐφ'	ἑκάτερα	ὑπὸ τοῦ ῥοῦ, οἱ μὲν
[4, 137]	τῶν νεκρῶν ὁ ἀριθμός, ἐπανισουμένης	ἑκατέρας	μάχης, οὐκ ἐλάσσων ἔδοξεν οὐδὲ
[4, 89]	τῇ ὄψει τοῦ πλήθους ἀλλήλων	ἑκάτεροι,	ἰσχυροτάτῃ σφίσι φανείσῃ· καὶ θάρσος
[4, 108]	πύλαις. ~Οὕτω μὲν ὠχυροῦντο αὐτῶν	ἑκάτεροι	καὶ ἐν τοσούτῳ μόνοις ἱππεῦσι
[4, 64]	ὡς εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο	ἑκάτεροι·	Κάσσιος δὲ νικήσας Δολοβέλλαν καὶ
[4, 127]	φύσιν ἔσβεσεν. Ἐπεμαντεύοντο δὲ ὁμαλῶς	ἑκάτεροι	τήνδε τὴν ἡμέραν ἐν τῷδε
[4, 108]	Ἦν δὲ τὰ μὲν πεζὰ	ἑκατέροις	ἐννεακαίδεκα ὁπλιτῶν τέλη, τοῖς μὲν
[4, 112]	Καὶ τὸ ἔργον ἦν ἐντελὲς	ἑκατέροις	καὶ ὅμοιον· Βροῦτός τε γὰρ
[4, 2]	καὶ τῇ χλαμύδι κατέσειεν ἥκειν	ἑκάτερον.	Οἱ δὲ ἐπὶ τῶν γεφυρῶν
[4, 64]	ἔπρασσον. Καὶ παραλλὰξ αὐτῶν προτιμώντων	ἑκάτερον,	ὡς εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο
[4, 46]	καὶ ὄψις στρατοῦ. Χωρῶν δὲ	ἑκάτερος	αὐτῶν ἐπὶ θάλασσαν, ἀμφί τινι
[4, 3]	ἂν ἐς τὸν πόλεμον αὐτῶν	ἑκάτερος	εἴκοσιν ἄγοι. Ἐπελπίσαι δὲ ἤδη
[4, 2]	ἀλλήλοις ἀντικαθιστάντες ἐχώρουν σὺν τριακοσίοις	ἑκάτερος	ἐπὶ τὰς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας.
[4, 2]	βραχεῖάν τε καὶ ὑπτίαν, ἔχων	ἑκάτερος	ὁπλιτῶν τέλη πέντε· καὶ τάδε
[4, 87]	τὸν Κάσσιον, τρισχιλίους ἱππέας ἔχων	ἑκάτερος.	Πυνθανομένοις δὲ τοῖς ἀμφὶ τὸν
[4, 46]	ἐκ τοῦ λόφου ἔδοξαν ἀλλήλους	ἑκάτερος	στρατὸν ἐπὶ σφᾶς ἐπιπεμφθέντα εἶναι
[4, 61]	τῷ Δολοβέλλᾳ, καὶ κατέδυσαν μὲν	ἑκατέρου	νῆες ἱκαναί, πέντε δὲ αὐτοῖς
[4, 122]	τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς ἐξηγγελμένης ἐς	ἑκατέρους	ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν αὐτά τε
[4, 46]	ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς	ἑκατέρῳ	γενομένης σημεῖά τε ἦν ἤδη
[4, 51]	ἐς Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆς παρ'	ἑκατέρῳ	καὶ στρατηγίας ἠξιοῦτο. Ἐπὶ δὲ
[4, 106]	οἱ κρημνοὶ στρατοπεδεῦσαι. Τὰ γὰρ	ἑκατέρωθεν	αὐτῶν, τῇ μὲν ἦν ἕλη
[4, 128]	ὀξεῖα ἠγέρθη καὶ τὰ σημεῖα	ἑκατέρωθεν	ἐπῇρτο, καὶ ἔφοδος ἦν σοβαρά
[4, 109]	καὶ χῶμα ἐπιβάλλων καὶ λίθους	ἑκατέρωθεν,	ἵνα μὴ τὸ χῶμα διαπίπτοι,
[4, 108]	ἀμφὶ τὸν Καίσαρα καὶ ἐπλεόναζον	ἑκατέρωθεν·	ἱππέες δὲ ἅμα τοῖς ἑκατέρων
[4, 71]	ἀντανήγοντο, καὶ τὸ ἔργον ἦν	ἑκατέρωθεν	ἰσχύος τε καὶ δυνάμεως· Ῥόδιοι
[4, 137]	ἐς χεῖρας πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων	ἑκατέρωθεν,	οὐχ ὑπὸ συντάξει πολιτικῇ στρατευσαμένων,
[4, 125]	πολεμίους ἀφιέμενα ἐπιδέξια. Ἦν δὲ	ἑκατέρωθεν	παρακέλευσίς τε πάντων ἐς ἀλλήλους
[4, 97]	τῆς αὐτῆς γνώμης αἱρουμένων πολεμεῖν	ἑκατέρων,	ἀλλὰ τῶν μὲν ὑπὲρ δυναστείας
[4, 111]	διατείχισμα ὑπερῆλθον, τοῦ ἄλλου πλήθους,	ἑκατέρων	ἐκτὸς ἀλλήλοις μαχομένου. ~Τὸ δὲ
[4, 108]	ἑκατέρωθεν· ἱππέες δὲ ἅμα τοῖς	ἑκατέρων	Θρᾳκίοις ἦσαν Καίσαρι μὲν καὶ
[4, 85]	καὶ ὁ Πομπήιος. Νῆες δὲ	ἑκατέρων	ἴσαι διεφθάρατο, καὶ τὰς λοιπὰς
[4, 108]	καὶ ὅπλοις καὶ παρασκευῇ λαμπροτάτην	ἑκατέρων	παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ ἐς
[4, 110]	δὴ τὸ μεταίχμιον τῶν στρατιῶν	ἑκατέρων,	περιήλγησαν οἱ τοῦ Βρούτου στρατιῶται
[4, 112]	στρατόπεδον ἐπόρθει. Φόνος τε ἦν	ἑκατέρων	ποικίλος· ὑπὸ δὲ μεγέθους πεδίου
[4, 7]	ἐπὶ τοῖς ἑπτακαίδεκα, τριάκοντα καὶ	ἑκατὸν	ἀνδρῶν προγραφαὶ κατὰ πολλὰ τῆς
[4, 80]	ἐλεύθερα καὶ ἄνδρας οὐδὲ ἐς	ἑκατὸν	καὶ πεντήκοντα πάντας. Ξάνθιοι μὲν
[4, 7]	μετ' ὀλίγον ἄλλων πεντήκοντα καὶ	ἑκατόν.	Καί τις προσετίθετο τοῖς πίναξιν
[4, 87]	μὲν δὴ ναυσί τε μακραῖς	ἑκατὸν	καὶ τριάκοντα καὶ ὑπηρετικαῖς πλέοσι
[4, 115]	Μοῦρκος δ' αὐτοῖς καὶ Ἀηνόβαρβος	ἑκατὸν	καὶ τριάκοντα μακραῖς ὑπήντων. Καὶ
[4, 106]	Θάσον μὲν δὴ ταμιεῖον, ἀπὸ	ἑκατὸν	σταδίων οὖσαν, ἐτίθεντο, ἐνόρμισμα δὲ
[4, 91]	ἡμῶν ἥρμοσαν, ὅτε τοὺς βασιλέας	ἐκβαλόντες	ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι
[4, 123]	ἀπρεπέστερον ὑπὸ τοῦ πλήθους ἀλογίστως	ἐκβιασθείη,	καὶ μάλιστα μισθοφόρων, οἷς ἐστιν
[4, 134]	ἀπογνῶναι, Βροῦτον δὲ εὐβούλου βραδυτῆτος	ἐκβιασθῆναι	καὶ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι
[4, 129]	ἐπὶ τὰς ὁδούς τε καὶ	ἐκβολὰς	τῆς μάχης, αἱρεῖν τοὺς ἀποδιδράσκοντας·
[4, 91]	ὅρκῳ βοηθοῦντες οἱ τῶν ὀμωμοκότων	ἔκγονοι	καὶ τὰς ἀρὰς ἀπερύκοντες ἀφ'
[4, 115]	πέλαγος ἠλῶντο, ὑπό του θεῶν	ἐκδεδομέναι	τοῖς πολεμίοις. Ἐνέβαλλον γὰρ ἀδεῶς
[4, 9]	Μέλλουσι δὴ πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν	ἔκδημον	ἀγωνιεῖσθαι οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε ἐς
[4, 3]	τάδε καθισταμένοις καὶ πολεμοῦσι πόλεμον	ἔκδημον.	Ταῦτα μὲν ἔδοξε, καὶ ταῦτα
[4, 58]	αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής, Σέξστος Ἰούλιος.	Ἐκδιαιτώμενος	δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ τέλος
[4, 20]	ἀπέτεμνεν, ἐς τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ	ἐκδιαπρίζων	ὑπὸ ἀπειρίας· ἀπέτεμε δὲ καὶ
[4, 51]	Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν τῆς Κικέρωνος	ἐκδόσεως	ἱερέα τε εὐθὺς ἀπέφηνε καὶ
[4, 14]	προγραφαῖς οἱ μὲν αὐτίκα πᾶσιν	ἔκδοτοι	γεγένηντο, οἱ δὲ ἐν ἀμερίμνῳ
[4, 109]	γεγενημένην δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα μήτε	ἐκδραμεῖν	ἐς αὐτὸν οἱ ἔνδον ἔτι
[4, 44]	Λουκρήτιον ἐπὶ τὰς πύλας διαφυγεῖν.	Ἐκεῖ	δὲ αὐτὸν ὁ Λουκρήτιος περιμείνας
[4, 48]	παρέπεμπον ἐς Σικελίαν, ἐρέσσοντες φιλοπόνως·	ἐκεῖ	δὲ ἔτυχόν τε τῶν ἐπαγγελιῶν
[4, 50]	ἐς Καίσαρα ἐγγυωμένῳ ἢ μετ'	ἐκείνης	ἀπελθεῖν δεομένῳ. Ταῦτα ἔτι τοῦ
[4, 24]	οἱ καλέσαι προσέταξεν ἐκ τῆς	ἐκείνης	οἰκίας. Ἡ δ' ὑποκριναμένη μὲν
[4, 36]	πατρῴᾳ καὶ οὐχ ἥσσονα τήνδε	ἐκείνης,	προσελάμβανεν· ἕτεροι δὲ ἑτέρως φυγόντες
[4, 30]	οὐ δεξαμένης δὲ αὐτὸν οὐδὲ	ἐκείνης	ὑπὸ δέους, οὐκ ἀξιώσας ἔτι
[4, 138]	γὰρ αὐτῶν ἡ πολιτεία παρ'	ἐκεῖνο	τὸ ἔργον μάλιστα καὶ οὐκ
[4, 57]	Κρήτη· ὧν ὑπεριδόντες ὡς βραχυτέρων	ἐκεῖνοι	στρατὸν καὶ χρήματα ἤγειρον ὡς
[4, 97]	τοῖς περισώσασιν αὐτοὺς ἐκηρύξαμεν ὧν	ἐκεῖνοι	τοῖς ἀναιροῦσιν· οὐδὲ ὁρῶσιν ἡμᾶς
[4, 8]	ἀρχὰς καὶ ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν, αἷς	ἐκεῖνοι	χρώμενοι τά τε κοινὰ τῶν
[4, 16]	περὶ ἐκείνων ἀνελεξάμην, καὶ προσῆν	ἐκείνοις	ἀταφία· ταῦτα δὲ ἀξιώσει τε
[4, 51]	καὶ στρατηγίας ἠξιοῦτο. Ἐπὶ δὲ	ἐκείνοις	αὐτὸν ὁ Καῖσαρ ἐς ἀπολογίαν
[4, 65]	Λυκίους ἐξελεῖν, εὔνους τε ὄντας	ἐκείνοις	καὶ ναυτικὸν ἔχοντας, ἵνα μὴ
[4, 120]	καὶ τὰ πολέμια αὐτὰ ἐπ'	ἐκείνοις	κρατοῦσιν ἡμῖν ἀποδώσει. Καὶ εἰ
[4, 35]	τινάς, οἳ σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον	ἐκείνοις,	λαβὼν ἐκρέμασε. ~Καὶ τὰ μὲν
[4, 100]	ὃ δυσπορώτατόν ἐστι στρατοῖς μεγάλοις,	ἐκείνοις	μὲν οὐκ εἰσί, πλὴν ἐκ
[4, 14]	καταλήψεσιν· οὐ γάρ, ὡς ἐν	ἐκείνοις,	τὸν μὲν ἀντιστασιώτην ἢ πολέμιον
[4, 23]	τῆς αὐτῆς ἡμέρας οἱ μὲν	ἐκεῖνον	ἀνῄρουν, ἡ δὲ ἔθυε γάμους.
[4, 45]	καὶ δημοσίᾳ τριήρει διέπλευσε πρὸς	ἐκεῖνον.	~Ἀπουλήιος δὲ καὶ Ἀρρούντιος ὑποκριθέντες
[4, 26]	λοχαγὸν ἐμπεσὼν ἄφνω. Μετὰ δὲ	ἐκεῖνον	ἑαυτὸν ἐπαναιρῶν εἶπε τῷ δεσπότῃ·
[4, 42]	σῴζειν δι' ἐμὲ ἢ δι'	ἐκεῖνον	ἐμὲ συγκατακανεῖν. οἴκτου δὲ ἐξ
[4, 133]	εὐνοίας καὶ σπουδῆς ἔχοντα ἐς	ἐκεῖνον	μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς οἵδε τοῦ
[4, 109]	οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν μήτε	ἐκεῖνος	αὐτοῖς ἐπιβοηθεῖν. ~Ταῦτα δὲ ὁ
[4, 8]	ἂν Γάιον Καίσαρα ἀνῃρήκεσαν, οὓς	ἐκεῖνος	δορὶ λαβὼν ἔσωσεν ἐλέῳ καὶ
[4, 29]	τοῦ δεσπότου χιτωνίσκον καὶ ὑπεκρίνετο	ἐκεῖνος	εἶναι καὶ δεδιέναι· καὶ τάχα
[4, 132]	οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον εὑρήσειν ὧν	ἐκεῖνος	ἐνόησεν. Ἀλλ' ἡ περὶ τώδε
[4, 15]	θριάμβους. Οὕτως ὁ καιρὸς ἦν	ἐκεῖνος	ἐπίδειξις παραδοξολογίας. ~Καὶ τάδε ἐγίγνετο
[4, 16]	τε Σύλλαν καὶ ἔτι πρὸ	ἐκείνου	Γάιον Μάριον, ὧν ὁμοίως τὰ
[4, 98]	νοῦν ἔτι ἴτω· οὐ γὰρ	ἐκείνου	γε ἦμεν οὐδὲ τότε, ἀλλὰ
[4, 8]	ἐνυβρίσαντες, οἱ πολέμῳ ληφθέντες ὑπ'	ἐκείνου	καὶ περισωθέντες κληρονόμοι τέ τινες
[4, 63]	Κασσίῳ καὶ χρήματα πολλὰ τὰ	ἐκείνου	καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἐς
[4, 81]	μὲν δεσπότης ἐσιώπα, ἡ δὲ	ἐκείνου	μήτηρ περισῴζουσα τὸν υἱὸν εἵπετο,
[4, 137]	οἷον οὐχ ἕτερον ἐγένετο πρὸ	ἐκείνου.	Οὔτε γὰρ στρατὸς τοσοῦτος ἢ
[4, 97]	ἄρχειν, ἀνῃρηκότας, τοὺς δὲ τὴν	ἐκείνου	περιποιουμένους ἀρχὴν ὑπερορᾶν μέλλοντας καὶ
[4, 32]	φατε, προγράψατε καὶ ἡμᾶς ὡς	ἐκείνους.	Εἰ δὲ οὐδένα ὑμῶν αἱ
[4, 123]	ἀρχικῷ περὶ πάντα γεγενημένῳ· ὅθεν	ἐκείνῳ	μὲν ἐξ ἐπιτάγματος ὑπήκουον, οὐ
[4, 22]	ἀγνοίᾳ τοῦ καὶ αὐτὸς ἅμα	ἐκείνῳ	προγεγράφθαι, Ἐμέ, ἔφη, κτείνατε πρὸ
[4, 59]	αὐτίκα παρελάμβανεν ἑκόντα καὶ ἐπ'	ἐκείνῳ	τὰ Μούρκου τέλη καὶ Μαρκίου,
[4, 74]	τε καὶ Ἀντώνιον· τὰ γὰρ	ἐκείνων	αἱρουμένη καὶ τέως διὰ τὸν
[4, 16]	τῶν κακῶν ἐν τοῖς περὶ	ἐκείνων	ἀνελεξάμην, καὶ προσῆν ἐκείνοις ἀταφία·
[4, 117]	ὄντων τὸ ἕτερον, ἡμεῖς δὲ	ἐκείνων	ἅπαντα ἔχομεν, ὡς καὶ τῷδε
[4, 136]	τε καὶ ἀμφηρίστων περὶ τὴν	ἐκείνων	γῆν συμφερομένων τὸ ἄδηλον τῆς
[4, 31]	οὐκ ἐν αἰσίῳ σφίσι τὰ	ἐκείνων	ἔσεσθαι νομίζοντες οὐδὲ ἀσφαλὲς ὅλως
[4, 124]	εἶξεν ἐπ' οἰκείῳ καὶ σφῶν	ἐκείνων	ὀλέθρῳ, τοσόνδε ἐπιμεμψάμενος αὐτοῖς· Ἐοίκαμεν
[4, 1]	καὶ Σύλλαν ἐν τοῖς περὶ	ἐκείνων	προείρηται, τὰ δὲ ἑξῆς οὕτως
[4, 66]	δώσουσι δὲ καὶ Ῥόδιοι τὰ	ἐκείνων	προτιμῶντες, ἢν μὴ θᾶσσον ἀνέχωνται
[4, 121]	τε καὶ φρούρια ἀντικαθιστὰς τοῖς	ἐκείνων	στρατοπέδοις. ~Τὸ δὲ ἔργον ἤπειγε
[4, 26]	ἐπὶ θάλασσαν ᾖει, διαδράντων δὲ	ἐκείνων	ὑπέστρεψε καταγινώσκων τοῦ βίου καὶ
[4, 81]	ὅσον ἡ πόλις εἶχε, συνενεγκὼν	ἐκέλευε	καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἑκάστους ἐσφέρειν
[4, 18]	τὴν θυγατέρα ἴδοι· ἰδὼν δὲ	ἐκέλευε	μὴ μετασχεῖν τῶν πατρῴων, μὴ
[4, 82]	Λυκίων ἅμα ταῖς ἄλλαῖς ναυσὶν	ἐκέλευε	περιπλεῖν ἐς Ἄβυδον, ἔνθα καὶ
[4, 131]	ὄντα φίλον ἑαυτῷ, καὶ ἐγχειρεῖν	ἐκέλευε	τῷ σώματι. Τούτου δὲ ἔτι
[4, 17]	ἀπέτεμε καὶ τοῖς ἔνδον αὖθις	ἐκέλευεν	ἀτρεμεῖν, ὡς ἔχουσι, μὴ θορύβου
[4, 58]	ἐπειδὴ βραδέως ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν	ἐκέλευεν	ἕλκοντας. Θορύβου δὲ ἀσχήμονος καὶ
[4, 17]	ὁ δὲ τῶν ὁπλιτῶν λοχαγὸς	ἐκέλευεν	ἠρεμεῖν κατακλιθέντας, τὸν δὲ Σάλουιον,
[4, 27]	ἀγαγόντες ἀναγινώσκειν ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα	ἐκέλευον	καὶ ἀναγινώσκοντα ἔκτειναν. Αἰμίλιος δὲ
[4, 34]	στρατευομένων αὐταὶ οὐδὲ χρήματα ἐσοίσουσιν·	ἐκέλευόν	τε τοῖς ὑπηρέταις ἐξωθεῖν αὐτὰς
[4, 58]	προσέθεσαν τοῖς τε ἄλλοις πᾶσιν	ἐκέλευσαν,	ὅσοι Ῥωμαίοις ἡγεμονεύουσιν ἐθνῶν ἢ
[4, 73]	τε καὶ δημοσίοις, πάντα συλήσας	ἐκέλευσε	καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἐκφέρειν τοὺς
[4, 113]	τὸ στρατόπεδον ἑαυτοῦ μόνον εἰλημμένον,	ἐκέλευσε	Πινδάρῳ τῷ ὑπασπιστῇ προσπεσεῖν οἱ
[4, 77]	ὑποτοπήσας τὸ ἐσόμενον ὁ Βροῦτος	ἐκέλευσε	τὰς ἐφέδρους τῶν πυλῶν τάξεις
[4, 29]	ἡ δὲ ἀντὶ τῆς ἀγορᾶς	ἐκέλευσεν	ἐπὶ τῆς συνοικίας προτεθῆναι. Ἔπαυλιν
[4, 81]	καὶ περιστήσας αὐτοῖς τὸν στρατὸν	ἐκέλευσεν	ἐς πάντα ὑπακούειν ἢ τὰς
[4, 97]	ἡμεῖς γέρα τοῖς περισώσασιν αὐτοὺς	ἐκηρύξαμεν	ὧν ἐκεῖνοι τοῖς ἀναιροῦσιν· οὐδὲ
[4, 81]	καὶ μηνύμασιν, οἵοις καὶ Κάσσιος	ἐκήρυξεν	ἐν Ῥόδῳ. Καὶ οἱ μὲν
[4, 49]	Μᾶρκος αὐτὸν ὡς ἀγνοῶν ὠνήσατο,	ἐκθέμενος	δὲ ἅπαντα τῷ Καίσαρι ᾖτησέ
[4, 33]	φύσιν ἐσήνεγκάν ποτε ἅπαξ, ὅτε	ἐκινδυνεύετε	περὶ τῇ ἀρχῇ πάσῃ καὶ
[4, 128]	Βρούτειοἰ, τὴν φάλαγγα τῶν ἐχθρῶν	ἐκίνουν,	ὥσπερ τι μηχάνημα τῶν βαρυτάτων
[4, 7]	δὲ ἐν μέσῳ τούτων ἤγετο	ἐκκλησία,	καὶ δήμαρχος Πούπλιος Τίτιος ἐνομοθέτει
[4, 101]	λόγῳ καὶ δωρεαῖς διέλυε τὴν	ἐκκλησίαν.	Οἱ δὲ ἐπιμένοντες ἐπῄνουν ἐπὶ
[4, 123]	Βροῦτος ἑκὼν ἠμέλει καὶ ἐς	ἐκκλησίαν	οὐ συνῆγε, μὴ ἀπρεπέστερον ὑπὸ
[4, 117]	δὲ Βροῦτος τὸν στρατὸν ἐς	ἐκκλησίαν	συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· Οὐδὲν ἔστιν,
[4, 34]	ἀνδρῶν ἡσυχαζόντων θρασυνοῦνταί τε καὶ	ἐκκλησιάσουσι,	καὶ τὰ δρώμενα τοῖς ἄρχουσιν
[4, 129]	Βροῦτος ἐνομίσθη, τὸν ἀδιάλλακτον ἐχθρὸν	ἐκκλίνων.	Ἀγομένου δὲ αὐτοῦ πυθόμενος ὁ
[4, 57]	Ὁ δὲ δῆμος ἐπὶ τῇ	ἐκκομιδῇ	τοῦ σώματος ἐν οἴκτῳ Καίσαρος
[4, 27]	τῆς μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα	ἐκκομιζόμενον	ὑποστὰς τοῖς φέρουσι συνεβάσταζε τὸ
[4, 19]	τὸ δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες ἐσπτάντες	ἔκλαζον,	ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ ὕπνου, καὶ
[4, 67]	ἡσσημένον, ἐξ οὗ γεγόναμεν, μηδὲ	ἐκλάθῃ	καλῆς ἱστορίας ἧς ἔμαθες ἐν
[4, 27]	μόνος τὴν ἀπολύουσαν ἤνεγκε φανερῶς,	ἐκλαθόμενος	τῆς μεγαλόφρονος ἐλευθεριότητος, νεκρὸν σῶμα
[4, 76]	δρόμῳ καὶ βοῇ μετέφερεν, οὐδὲν	ἐκλείπων	σπουδῆς καὶ πόνου. Ὅθεν αὐτῷ
[4, 121]	καὶ παρὰ δόξαν ἐπιτολμήσειέ τις.	Ἐκλειφθέντα	δὲ ὑπὸ τοῦ Βρούτου κατέλαβον
[4, 102]	τὰ δὲ τῶν Κορπίλων στενὰ	ἐκλειφθέντα	οἱ περὶ τὸν Βροῦτον διώδευον.
[4, 107]	δ' ἄλλο πεδίον οἷα κοιλότερον	ἐκλιμνάζοντος	ἐνίοτε τοῦ ποταμοῦ· παρ' ὃ
[4, 102]	ἔτι τὸ τηρεῖν, τὰ στενὰ	ἐκλίποιεν.	Καὶ ἐγένετο μὲν ὡς προσεδόκησαν·
[4, 43]	τῆς πόλεως διώδευε τὴν Ἰταλίαν,	ἐκλύων	τε δεσμώτας καὶ συνάγων τοὺς
[4, 73]	ἐς πεντήκοντα ἄνδρας καὶ ἀχθέντας	ἐκόλαζε	θανάτῳ· ἑτέροις δέ, ἀμφὶ τοὺς
[4, 62]	κοινὰ ἐσύλα καὶ τοὺς ἐπιφανεῖς	ἐκόλαζε	καὶ τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς βαρυτάταις
[4, 1]	Μάριος μὲν γὰρ ἐζήτει καὶ	ἐκόλαζεν,	οὓς εὕροι· Σύλλας δὲ ὑπὸ
[4, 101]	δύο αἰετοὺς ἀπ' ἀργύρου πεποιημένους,	ἐκόλαπτον	αὐτοὺς ἤ, ὡς ἑτέροις δοκεῖ,
[4, 122]	Θεσσαλίας αὐτοῖς ἔτι τὰ ἀρκοῦντα	ἐκομίζετο,	οὔτε τις ἦν ἐλπὶς ἐκ
[4, 41]	μέχρι Σικελίας ἄγων ἢ φέρων	ἐκόμισεν,	οὐδενὸς ἄρα τὸ σχῆμα ὑπονοήσαντος
[4, 59]	τοῦ Βάσσου στρατὸν αὐτίκα παρελάμβανεν	ἑκόντα	καὶ ἐπ' ἐκείνῳ τὰ Μούρκου
[4, 80]	καὶ τὰ φίλτατα σφῶν κατέκαινον,	ἑκόντα	τὴν σφαγὴν ὑπέχοντα. Οἰμωγῆς δὲ
[4, 119]	ὁ Ἀντώνιος, εἰδότες οὐ μαχούμενον	ἑκόντα	τὸν Βροῦτον, τοὺς ἰδίους συνῆγον,
[4, 119]	οὔτε αὔριον οὔτε ταῖς ἐπιούσαις	ἑκόντας	αὐτοὺς ἐς μάχην ἥξειν. Ὃ
[4, 133]	καὶ χρήματα ἄπειρα καὶ παρ'	ἑκόντων	καὶ παρὰ ἀκόντων, πολέμους τε
[4, 76]	καὶ ἀργύρου. ~Καὶ τοῦτο μὲν	ἔκοπτε	καὶ νόμισμα ἐποίει· ὡς δὲ
[4, 62]	ὁ Κάσσιος αἰρομένου τοῦ χώματος	ἔκοπτεν	αὐτοῦ τὸ τεῖχος ἤδη καὶ
[4, 109]	τινὶ νυκτός τε καὶ ἡμέρας	ἔκοπτεν	ἐν τῷ ἕλει δίοδον στενήν,
[4, 79]	Καὶ πλείους γενόμενοι τὰς πύλας	ἔκοπτον,	οὐ περιβεβλημένας ἔτι τῷ σιδήρῳ
[4, 64]	εἶχον ἐς πομπὰς ἢ ἀναθήματα,	ἔκοπτον.	Οὐδενὸς δὲ μέρους οὐδ' ὣς
[4, 128]	ἀλλὰ γυμνοῖς τοῖς ξίφεσι συμπλεκόμενοι	ἔκοπτόν	τε καὶ ἐκόπτοντο καὶ ἀλλήλους
[4, 79]	ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν αὐτὰς	ἔκοπτον,	ὑπὸ μανιώδους ὁρμῆς ἐβιάζοντο καὶ
[4, 128]	ξίφεσι συμπλεκόμενοι ἔκοπτόν τε καὶ	ἐκόπτοντο	καὶ ἀλλήλους ἐξώθουν ἀπὸ τῆς
[4, 33]	ἐνοχλούντων. Καὶ τότε δὲ ἐσήνεγκαν	ἑκοῦσαι,	καὶ οὐκ ἀπὸ γῆς ἢ
[4, 15]	καὶ σφᾶς αὐτοῦς λιμῷ τε	ἑκουσίῳ	δαπανῶντες καὶ βρόχοις χρώμενοι καὶ
[4, 11]	δεχέσθω μηδένα μηδὲ κρυπτέτω μηδὲ	ἐκπεμπέτω	ποι μηδὲ πειθέσθω χρήμασι. Ὃς
[4, 82]	σχεδιῶν, ὅτε τὸν στρατὸν ὁλκάσιν	ἐκπέμποι	κατὰ μέρη, πνεῦμα ἀπὸ τῆς
[4, 103]	δὲ ἐπὶ Ἁρπησσὸν ποταμὸν ἥξειν,	ἐκπίπτοντα	ἐς τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρας
[4, 129]	διῃροῦντο, Καῖσαρ μὲν αἱρεῖν τοὺς	ἐκπίπτοντας	ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ αὐτὸ
[4, 43]	ἀπέκτεινε καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμεν.	Ἐκπλαγέντων	δὲ τῶν ὁπλιτῶν καὶ ὡς
[4, 16]	ὅσα παραλογώτατα ὄντα μάλιστα ἂν	ἐκπλήξειε	καὶ πιστεύειν ποιήσειε τοῖς προλεγομένοις.
[4, 14]	τε καὶ ἐπιεικεῖς ἐτεθήπεσαν ὑπὸ	ἐκπλήξεως,	καὶ ἦν αὐτοῖς παραλογώτερον, ὅτε
[4, 9]	ἐν ἐπείξει τοσῇδε μᾶλλον ἢ	ἐκποδὼν	αὐτοὺς ἀθρόως ποιήσασθαι, ἄρξαντάς γε
[4, 1]	ἐν ταῖς σφετέραις αὐτῶν στρατηγίαις	ἐκπολεμηθέντες,	ἐδεδώκεσαν, Τρεβώνιος ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[4, 83]	ἔπεμπε σὺν στρατῷ πλέονι Καρρίναν	ἐκπολεμήσοντα	Πομπήιον. Ὁ δὲ καὶ τούτῳ,
[4, 104]	ἔβαλλον. Βύβλου δὲ αὐτοὺς ἱκετεύοντος	ἐκπονῆσαι	τὰ λοιπὰ μετ' εὐφημίας, ὁ
[4, 59]	παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀρίστων ἀθρόως	ἐκράτει.	Καὶ αὐτῷ τινες καὶ Παρθυαίων
[4, 133]	πολλοῖς καὶ κατώρθουν. Ἐθνῶν τε	ἐκράτησαν	ἀπὸ Μακεδονίας μέχρι Εὐφράτου· καὶ
[4, 85]	~Ὧδε μὲν ὁ Πομπήιος Σικελίας	ἐκράτησε,	καὶ ναῦς ἔχων καὶ νῆσον
[4, 43]	καὶ μείζω, μέχρι χειρὸς ἱκανῆς	ἐκράτησε	καὶ τὸ Βρεττίων ἔθνος ἐχειρώσατο
[4, 112]	πάμπαν ἐφύλασσον· ὅθεν αὐτῶν εὐμαρῶς	ἐκράτησεν	ὁ Ἀντώνιος. Ἤδη δὲ καὶ
[4, 1]	τῷ Καίσαρι ἦρξαν, καὶ γῆς	ἐκράτουν	ἀπὸ Συρίας ἐπὶ Μακεδονίαν ἁπάσης,
[4, 35]	σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον ἐκείνοις, λαβὼν	ἐκρέμασε.	~Καὶ τὰ μὲν ἐς τέλος
[4, 81]	τοῦ προστάγματος ἐπιβουλεύσαντα τοῖς δεσπόταις	ἐκρέμασε.	~Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ
[4, 138]	ἐς τὴν μάχην ἐπεμαντεύσαντο Ῥωμαίοις·	ἐκρίθη	γὰρ αὐτῶν ἡ πολιτεία παρ'
[4, 127]	τὰ Ῥωμαίων πράγματα κρινεῖν. Καὶ	ἐκρίθη.	~Ἤδη δὲ τῆς ἡμέρας ἀμφὶ
[4, 94]	τῶν πατρῴων ἐκ τῶν κοινῶν	ἔκριναν	ἀποδοῦναι χρημάτων καὶ θαλασσοκράτορα ἀπέφηναν,
[4, 2]	ἕωθεν ἐς ἑσπέραν συνιόντες τάδε	ἔκριναν·	ἀποθέσθαι μὲν τὴν ὕπατον ἀρχὴν
[4, 32]	δούλοις μήνυτρα. Αἱ δὲ γυναῖκες	ἔκριναν	τῶν προσηκουσῶν τοῖς ἄρχουσι γυναικῶν
[4, 111]	δὲ εἰς τὸ πεδίον οὐκ	ἔκρινεν,	μὴ τὴν φάλαγγα ἀνελίσσων ταράξειεν,
[4, 18]	προαστείῳ καὶ διὰ πάντα εὐκαταφρόνητον,	ἐκρύπτετο	ἀσφαλῶς, μέχρι τοὺς σφαγέας ὁ
[4, 44]	τὴν γυναῖκα καὶ ὑπ' αὐτῆς	ἐκρύπτετο	ἐπὶ διπλῆς ὀροφῆς μεταξύ, μέχρι
[4, 26]	ἐν χωρίοις παρὰ εὐνόοις θεράπουσιν	ἐκρύπτετο,	λοχαγῶν δ' αἰεὶ σὺν ὅπλοις
[4, 22]	προγραφέντες, οἷς ὄνομα ἦν Λιγάριοι,	ἐκρύπτοντο	ὑπὸ ἰπνῷ, μέχρι τῶν θεραπόντων
[4, 45]	ἐπὶ εἰρήνης ὑπάτευσεν. ~Σέργιος δὲ	ἐκρύφθη	παρ' αὐτῷ Ἀντωνίῳ, μέχρι Πλάγκον
[4, 41]	κείμενον υἱὸς οὐ προγραφεὶς προγραφέντα	ἔκρυψέ	τε καὶ συνέφυγε καὶ περιέσωσε.
[4, 44]	ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆς οἰκίας	ἔκρυψεν	ἐν λάρνακι, ἃς ἀπὸ σιδήρου
[4, 53]	τῆς νέας ἡγούμενος ᾖτει Κορνιφίκιον	ἐκστῆναί	οἱ τῆς παλαιᾶς, ὡς Λιβύης
[4, 84]	Ἵρτιός τε καὶ Φάννιος ἔπεισαν	ἐκστῆναι	Πομπηίῳ Βιθυνικὸν Σικελίας. ~Ὧδε μὲν
[4, 134]	με μοῖρ' ὀλοὴ καὶ Λητοῦς	ἔκτανεν	υἱός. Μέλλοντα δὲ περᾶν ἐκ
[4, 122]	οὔτε ἐν τῷ πεδίῳ λοιπὸν	ἐκτάσσειν,	παρὰ τὸ τείχισμα τῶν ἐχθρῶν
[4, 109]	τὴν ἀπὸ τῆς Θάσου κομιζομένην.	Ἐκτάσσων	οὖν αὖθις ἑκάστοτε ἐς μάχην
[4, 43]	ἀνδροφόνον ὁδοιπόρου περισχόντων, Ῥεστίωνα, ἔφη,	ἔκτεινα,	τὸν ἐμαυτοῦ δεσπότην, τάδε μοι
[4, 27]	τὸ ὄνομα ἐκέλευον καὶ ἀναγινώσκοντα	ἔκτειναν.	Αἰμίλιος δὲ ἀγνοῶν, ὅτι προγέγραπται,
[4, 56]	οἱ τοῦ Ἀραβίωνος ἱππέες ἐπιδραμόντες	ἔκτειναν.	Καὶ γιγνόμενα ταῦτα ὁ Λαίλιος
[4, 18]	ἐκ μέθης στρατιῶταί τι προσκρούσαντες	ἔκτειναν,	οἳ καὶ τὸν πατέρα ἀνῃρήκεσαν.
[4, 114]	καὶ Τιτίνιος ὡς βραδύνας ἑαυτὸν	ἔκτεινε·	Βροῦτος δὲ Κασσίου τὸν νέκυν
[4, 81]	πύλας ἀνεῴγνυον. Ὁ δ' ἐσελθὼν	ἔκτεινε	μὲν οὐδένα οὐδ' ἐξήλασε, χρυσὸν
[4, 10]	ὅσους ἕτερος πρὸ ἡμῶν αὐτοκράτωρ	ἔκτεινε,	τὴν πόλιν κἀκεῖνος ἐν ἐμφυλίοις
[4, 22]	Καὶ εἰπὼν κατὰ τὴν τάξιν	ἔκτεινεν	ἄμφω. ~Ταῦτα μὲν δὴ καὶ
[4, 110]	ἐκ τῶν ἡγεμόνων ἐπιτάγματος καὶ	ἔκτεινον	οἷα πλαγίους ἀθρόως, οὓς καταλάβοιεν.
[4, 109]	τοῦ στρατοῦ πάντα, ἵνα ὅλος	ἐκτετάχθαι	νομίζοιτο, μέρει τινὶ νυκτός τε
[4, 111]	ὑπερῆλθον, τοῦ ἄλλου πλήθους, ἑκατέρων	ἐκτὸς	ἀλλήλοις μαχομένου. ~Τὸ δὲ στρατόπεδον
[4, 44]	προγραφεὶς ἑαλώκει, εἶδε λόχον ὁπλιτῶν	ἐκτρέχοντα	καὶ πρὸς τὸ συγκύρημα τοῦ
[4, 108]	μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς ἀγοραῖς ἐλπίζοντες	ἐκτρύσειν	τοὺς πολεμίους. Ἦν δὲ τὰ
[4, 100]	τὸ ἔργον καὶ ἐπὶ σχολῆς	ἐκτρύχειν	τοὺς πολεμίους λιμῷ. Τοσάδε μὲν
[4, 129]	καὶ κρημνοὺς περιστάντες τοὺς ἐκφεύγοντας	ἐκυνηγέτουν	καὶ τοὺς ἐντὸς ἐφρούρουν. Οἱ
[4, 14]	ἄλλους ἐπὶ μισθῷ τοῖς σφαγεῦσιν	ἐκυνηγέτουν.	Ὁ δὲ λοιπὸς ὅμιλος, οἱ
[4, 132]	καὶ ἀποθανόντα ἔθαπτε δημοσίᾳ καὶ	ἐκύρου	τὰ ἔργα ἀθάνατα εἶναι ἀρχάς
[4, 7]	χειροτονίαν ἡμέρας προτεθείσης· ἀλλ' αὐτίκα	ἐκυροῦτο	ὁ νόμος. Καὶ νυκτὸς ἄλλων,
[4, 103]	οἱ περὶ τὸν Βροῦτον διώδευον.	~Ἐκφανείσης	δὲ τῆς ἐνέδρας ὁ Νωρβανὸς
[4, 73]	συλήσας ἐκέλευσε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν	ἐκφέρειν	τοὺς κεκτημένους εἰς ἡμέραν ῥητήν·
[4, 82]	ναυάγια εἶδε μέχρι τῆς Λακωνικῆς	ἐκφερόμενα	καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ μόλις αὐτὴν
[4, 127]	καὶ πρὸς τὸν ἐγγὺς αὐτὰ	ἐκφέροντος	ἑκάστου, ὁ θυμὸς ἀμφοτέρων ηὔξετο
[4, 118]	τετρυμένοις ἐντύχοιμεν, ὅτε χρή. Μηδ'	ἐκφερώμεθα	ταῖς προθυμίαις παρὰ καιρόν, μηδὲ
[4, 129]	χαρακώματα καὶ κρημνοὺς περιστάντες τοὺς	ἐκφεύγοντας	ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς ἐντὸς ἐφρούρουν.
[4, 25]	τε δήμῳ καὶ τοῖς θεράπουσιν	ἐκφορεῖν,	ὅσα θέλοιεν, τὰ δὲ καὶ
[4, 127]	τῶν στρατηγῶν καὶ τὴν ἀπορίαν	ἐκφυγεῖν,	ὑπεραυξηθεῖσαν ἐκ παραλόγου διὰ τὰ
[4, 50]	οἱ δύο ὁμοῦ. ~Βαλβίνῳ δέ,	ἐκφυγόντι	καὶ κατελθόντι σὺν Πομπηίῳ καὶ
[4, 15]	ἐπανῄρουν σφᾶς ἀνῃρημένοις. Τῶν δὲ	ἐκφυγόντων	οἱ μὲν ὑπὸ ναυαγίων ἀπώλλυντο,
[4, 22]	μὲν αὐτίκα ἀνῃρέθη, ὁ δὲ	ἐκφυγών,	ἐπεὶ τὸν ἀδελφὸν ἔγνω διεφθαρμένον,
[4, 24]	δὲ ἔθυε γάμους. ~Σάλασσος δὲ	ἐκφυγών	τε καὶ ἀπορούμενος ἧκε μὲν
[4, 43]	Ἵρτιος δὲ σὺν τοῖς οἰκέταις	ἐκφυγὼν	τῆς πόλεως διώδευε τὴν Ἰταλίαν,
[4, 82]	ἐπικειμένην τῷ λιμένι νῆσον ὁρμισάμενος	ἐκώλυε	τὴν ὑπόλοιπον τῶν πολεμίων στρατιὰν
[4, 32]	ἢ ἀρχῆς ἢ τιμῆς τυχεῖν	ἐκωλύσαμεν,	τί κοινωνοῦμεν τῶν κολάσεων αἱ
[4, 128]	τοῦ μετώπου) μέχρι πολλοὺς ἐσδραμεῖν	ἐκώλυσαν,	οἳ διέφυγον ἐπί τε τὴν
[4, 44]	ἕως ὅδε μὲν ὡς Μενήνιος	ἑκὼν	ἀνῄρητο, Μενήνιος δὲ ἐς Σικελίαν
[4, 44]	τὴν εὐνὴν οἷα δεσπότης ἀνακλιθεὶς	ἑκὼν	ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ δεσπότου, παρεστῶτος
[4, 123]	τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἑλόντες; Βροῦτος	ἑκὼν	ἠμέλει καὶ ἐς ἐκκλησίαν οὐ
[4, 26]	σφαγήν. Ἄλλος ἐν φανερῷ καθῆστο	ἑκὼν	καὶ βραδυνόντων τῶν σφαγέων ἀπήγξατο
[4, 54]	διώνυμον, ἀνεῖλε καὶ γέρας τούτων	ἔλαβε	παρὰ Καίσαρος τὴν Μασανάσσου γῆν,
[4, 136]	καὶ γέρας ᾖτησέ τε καὶ	ἔλαβε	σῴζεσθαι τὸν ἀδελφὸν ἑαυτοῦ Ῥασκούπολιν·
[4, 18]	τριῶν ἀνδρῶν τήν τε οὐσίαν	ἔλαβε	τοῦ πατρὸς καὶ ἐς ἀγορανομίαν
[4, 95]	πω πόλιν οὐδεμίαν ὧν δορὶ	ἐλάβομεν,	τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ ἑτέρους ἐπυθόμεθα
[4, 53]	δὲ Ἰόβας εἶχεν, ὕστερόν τε	ἔλαβον	ἐπὶ Γαΐου Καίσαρος καὶ διὰ
[4, 104]	ἄλλον στρατὸν ἄγοντες. Οὐ μὴν	ἔλαθόν	γε τοὺς πολεμίους ἐς· τέλος
[4, 114]	ἔφη, καὶ ἡμεῖς καὶ ἀνθυποκριθῶμεν	ἐλάσσονα	παθεῖν. Ὡς δὲ παρέταξεν, οἱ
[4, 52]	ἐκ δοριαλωσίας, ὑπεριδόντι δὲ τῶν	ἐλασσόνων	τὰ μέγιστα δὴ καὶ δι'
[4, 119]	ἐχθὲς ἠναγκάσατε, αἰσχρὸν ἡγούμενοι δεδιότων	ἐλασσοῦσθαι	καὶ ὀκνούντων ἀπέχεσθαι καὶ τειχῶν
[4, 137]	ἀριθμός, ἐπανισουμένης ἑκατέρας μάχης, οὐκ	ἐλάσσων	ἔδοξεν οὐδὲ παρὰ τοῖς νικῶσιν
[4, 119]	γυμνικοῖς ἀφιστῶνται τοῦ ἀγῶνος οἱ	ἐλάττονες·	οὐ γὰρ ἐς τοῦτό όγε
[4, 126]	πρόκλησιν καταισχύνῃ μηδὲ τῆς ἀπειλῆς	ἐλάττων	γένηται· μηδὲ λιμόν, ὄλεθρον ἀμήχανόν
[4, 107]	ἦν κατάδηλος ἡ τῶν στρατοπέδων	ἐλάττωσίς	τε καὶ πλεονεξία. Οἱ μὲν
[4, 40]	ἐσκεύασε καὶ ὄνον ἄνθρακας φέροντα	ἐλαύνειν	ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ ἐκ βραχέος
[4, 99]	κατεκήρυξεν αὖθις σιωπὴν καὶ αὖθις	ἔλεγε·	Θεοὶ μέν, ὅσοι πολέμων δικαίων
[4, 28]	ἐνέφηνε τὸν Οὐᾶρον, καὶ ληφθεὶς	ἔλεγεν	εἶναι λῃστὴς καὶ ἐπὶ τῷδε
[4, 104]	ὅτι τριήμερόν σφισι τὸ ἄνυδρον	ἐλέγετο	εἶναι, καὶ ἐν φόβῳ πανικῷ
[4, 19]	καὶ ἐλέῳ πλεῖν αὐτὸν ἐξαναχθέντα	ἔλεγον	ἤδη, σκυτοτόμος δὲ πελάτης Κλωδίου,
[4, 66]	Οἱ μὲν δὴ τοιάδε μάλιστα	ἔλεγον,	ὁ δὲ τὰ μὲν ἄλλα
[4, 32]	τε δήμου καὶ τῶν δορυφόρων,	ἔλεγον,	Ὁρτησίας ἐς τοῦτο προκεχειρισμένης· Ὃ
[4, 64]	δὲ γυναῖκές τε καὶ γέροντες	ἐλεεινοί,	βραχυτάτου πάμπαν ὤνιοι, μετὰ δὲ
[4, 8]	οἱ πονηροὶ δεόμενοι μὲν ἦσαν	ἐλεεινοί,	τυχόντες δὲ ἐγίγνοντο τῶν εὐεργετῶν
[4, 132]	τε εἶχεν αἰεὶ καὶ ἀτυχήσαντε	ἐλεεινὼ	δυοῖν τε τούτοιν ἕνεκα πᾶσιν
[4, 69]	φιλίαν τε Ῥωμαίοις προφέροντες οὐκ	ἐλεεῖτε	ἀκρίτους ἐπὶ θανάτῳ καὶ δημεύσει
[4, 13]	ὅτε καὶ ταῦτα ὑποστάντες οὐκ	ἐλεηθεῖεν.	~Ἰδέα τε πᾶσα κακῶν ἦν,
[4, 28]	ἔφη, με κτείνατε μᾶλλον, οἱ	ἐλεήσαντες,	ἵνα τὸν μισθὸν ἀντὶ τούτων
[4, 109]	καὶ ἡμέρας ἔκοπτεν ἐν τῷ	ἕλει	δίοδον στενήν, κείρων τε τὸν
[4, 107]	καὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῷ	ἕλει·	τὰ δὲ ἐν μέσῳ πάντα
[4, 43]	ὕστερον ἐστιγμένος. Ἀναπαυομένῳ δὲ ἐν	ἕλει	τῷ Ῥεστίωνι ἐπιστὰς ὁ θεράπων
[4, 107]	διετείχιζεν, ὃ ἔτι μόνον αὐτοῖς	ἔλειπεν	ἐς τὸ ἕλος ἀπὸ τοῦ
[4, 119]	ἰδίους συνῆγον, καὶ ὁ Ἀντώνιος	ἔλεξε·	τὸ ἐχθὲς ἔργον, ὦ ἄνδρες,
[4, 89]	τῆς τάξεως ἐς τὸ μέσον	ἔλεξεν	ὧδε· ~Ὁ μὲν ἀγὼν πρῶτον
[4, 117]	τὸν στρατὸν ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν	ἔλεξεν	ὧδε· Οὐδὲν ἔστιν, ὦ συστρατιῶται,
[4, 14]	σφέτερον κέρδος τοῦ πρὸς αὐτὸν	ἐλέου	προυτίθει· ὁ δὲ πιστὸς ἢ
[4, 98]	πάντας ἀποδοῦναι τῇ πόλει, κἀκείνην	ἑλέσθαι	τὰ συνοίσοντα· καὶ εἰ δέχονται
[4, 80]	ἐκ τῶν ἀνδρῶν γύναια ὀλίγα	ἐλεύθερα	καὶ ἄνδρας οὐδὲ ἐς ἑκατὸν
[4, 64]	ἀνυομένου, ἐπώλουν αἱ ἀρχαὶ τὰ	ἐλεύθερα·	καὶ πρῶτα μὲν ἦν παρθένοι
[4, 33]	οἰκιῶν, ὧν χωρὶς ἀβίωτόν ἐστιν	ἐλευθέραις,	ἀλλὰ ἀπὸ μόνων τῶν οἴκοι
[4, 7]	ἐλευθέρῳ μὲν ἀργύριον, θεράποντι δὲ	ἐλευθερία	τε καὶ ἀργύριον. Παρέχειν δὲ
[4, 11]	ἑκάστης, ὁ δὲ δοῦλος ἐπ'	ἐλευθερίᾳ	τοῦ σώματος καὶ μυρίαις Ἀττικαῖς
[4, 70]	ὅτι δὲ ἡμῖν ἐς τὴν	ἐλευθερίαν	καὶ σωτηρίαν ἀδικουμένοις οὐ συμμαχεῖτε,
[4, 73]	μηνύσασι δεκάτην, δούλοις δὲ καὶ	ἐλευθερίαν.	Οἱ δ' ἐν μὲν ἀρχῇ
[4, 98]	καὶ τῷ δήμῳ μόνοις ὑπὲρ	ἐλευθερίας.	~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων Ἴωμεν καὶ
[4, 67]	εἶναι, Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην, ὑπὲρ	ἐλευθερίας	ἔπραξαν, ὑπὲρ ἧς δὴ καὶ
[4, 80]	τρίτον ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀπώλλυντο	ἐλευθερίας	οὕνεκα. Καὶ γὰρ ἐπὶ Ἁρπάγου
[4, 27]	ἤνεγκε φανερῶς, ἐκλαθόμενος τῆς μεγαλόφρονος	ἐλευθεριότητος,	νεκρὸν σῶμα ἐκκομιζόμενον ὑποστὰς τοῖς
[4, 32]	ἐπιτίμια καὶ τοῖς ταῦτα μηνύουσιν	ἐλευθέροις	τε καὶ δούλοις μήνυτρα. Αἱ
[4, 36]	ἐκάλουν, καὶ τοῖς περισῴζουσιν αὐτοὺς	ἐλευθέροις	τε καὶ θεράπουσι προλέγων διπλάσια
[4, 85]	ὅσον οἱ φεύγοντες ἐκ Ῥώμης	ἐλεύθερον	ἢ δοῦλον ἦγον ἢ αἱ
[4, 29]	κρυπτόμενον θεράπων ἐμήνυσέ τε καὶ	ἐλεύθερος	αὐτίκα γενόμενος ἀντωνεῖτο τοῖς παισὶν
[4, 11]	κτείναντες ἐφ' ἡμᾶς, ὁ μὲν	ἐλεύθερος	ἐπὶ δισμυρίαις δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ
[4, 135]	αὐτόν, ὡς ἔθος ἐστὶ Ῥωμαίοις	ἐλευθεροῦν,	ἐπιστρεφομένῳ ξίφος ἔδωκε καὶ τὴν
[4, 69]	φευγόντων τυραννίδα καὶ τὴν πατρίδα	ἐλευθερούντων,	ὦ Ῥόδιοι φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ
[4, 82]	τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων τοὺς	ἐλευθέρους	ἀπεδίδου τῇ πόλει καὶ τὸ
[4, 7]	φέρεσθαι· καὶ ἦν τὸ κέρδος	ἐλευθέρῳ	μὲν ἀργύριον, θεράποντι δὲ ἐλευθερία
[4, 97]	ἢ μόνον ἵνα τῆς πατρίδος	ἐλευθερωθείσης	ἰδιωτεύοιμεν ὑπὸ τοῖς νόμοις, εἰκότως
[4, 29]	ἐνδείξαντα κρεμασθῆναι, τὸν δὲ περισώσαντα	ἐλευθερῶσαι	ἐποίησεν. Ἁτέριον δὲ κρυπτόμενον θεράπων
[4, 20]	γὰρ οἱ μὲν θεράποντες ὡς	ἐλευσομένων	πλεόνων κατεπλάγησαν, ὁ δὲ Λαίνας,
[4, 8]	οὓς ἐκεῖνος δορὶ λαβὼν ἔσωσεν	ἐλέῳ	καὶ φίλους θέμενος ἐπὶ ἀρχὰς
[4, 17]	ἀποπέμψας. Οἱ δὲ αἰδοῖ καὶ	ἐλέῳ	παραμένοντες εὐμαρέστερον ἄκοντες ἐποίησαν τοῖς
[4, 19]	μὲν ἄλλοι ἐπ' εὐνοίᾳ καὶ	ἐλέῳ	πλεῖν αὐτὸν ἐξαναχθέντα ἔλεγον ἤδη,
[4, 73]	αὐτῷ τῶν πολιτῶν ὑπανοῖξαι πυλίδας	ἐλέῳ	τῆς πόλεως καὶ προμηθείᾳ τροφῶν.
[4, 106]	ἑκατέρωθεν αὐτῶν, τῇ μὲν ἦν	ἕλη	καὶ λίμναι μέχρι τοῦ Στρυμόνος,
[4, 12]	ἔξοδοί τε καὶ λιμένες ἢ	ἕλη	καὶ τέλματα ἢ εἴ τι
[4, 25]	αὐτὸν στρατοῦ πλέονος οὐδ' ὣς	ἔληξεν,	ἀλλ' ἐς Σικελίαν πρὸς Πομπήιον,
[4, 126]	ὄλεθρον ἀμήχανόν τε καὶ ἐπώδυνον,	ἕληται	μᾶλλον ἢ πολεμίων τείχη καὶ
[4, 30]	λιμοῦ ἐς τὰ πεδινὰ κατελθὼν	ἐλήφθη	πρὸς ἀνδρὸς λῃστεύειν τοὺς παροδεύοντας
[4, 71]	Ῥόδιαι μὲν τρεῖς αὐτοῖς ἀνδράσιν	ἐλήφθησαν	καὶ δύο ἀνερράγησάν τε καὶ
[4, 134]	βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ ἐς χεῖρας	ἐλθεῖν	ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ λιμοῦ, δαψιλῶς
[4, 24]	οἰκίας. Ἡ δ' ὑποκριναμένη μὲν	ἐλθεῖν	ἐπείγεσθαι, δεδιέναι δ' ὡς ἐν
[4, 30]	οὐκ ἀξιώσας ἔτι ἐς πεῖραν	ἐλθεῖν	ἑτέρου μετὰ μητέρα, ἐς ὄρος
[4, 83]	καὶ ἐς χεῖρας οὐχ ὑπομένοντος	ἐλθεῖν	τοῖς ἡγουμένοις αὐτῆς ὑπὸ Γαΐῳ
[4, 64]	οἱ μὲν τὸν Κάσσιον ἐστεφανώκεσαν	ἐλθόντα	πρότερον, οἱ δὲ τὸν Δολοβέλλαν
[4, 89]	ὁμωνυμίαν τοῦ νέου Καίσαρος νεωτερίσειεν	ἐλθόντος.	Καὶ αὖθις ἔδοξε τούτου χάριν
[4, 104]	ἰδὼν ἐθαύμασε μὲν ὁδὸν ἄνυδρον	ἐλθόντος	στρατοῦ τοσοῦδε, ἣν οὐδὲ θηρίον
[4, 119]	ἔτι προσιόντων ὑμῶν διὰ δέος,	ἐλθόντων	δὲ ἐνοικοῦσι διὰ τὴν ἐχθὲς
[4, 48]	καὶ πλέονα λαβεῖν ἐπὶ θάλασσαν	ἐλθοῦσιν,	ἔνθα μοι τὸ γύναιον, ἔφη,
[4, 39]	αὐτὸς ἐδίδου. Ἡ δὲ τοῖς	ἐλθοῦσιν	τὸν κόσμον αὑτῆς ἅπαντα προθεῖσα
[4, 51]	μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα ἐς Πομπήιον	ἐλθὼν	τιμῆς παρ' ἑκατέρῳ καὶ στρατηγίας
[4, 58]	βραδέως ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν ἐκέλευεν	ἕλκοντας.	Θορύβου δὲ ἀσχήμονος καὶ πληγῶν
[4, 11]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν, ὅσον ἐς	Ἑλλάδα	γλῶσσαν ἀπὸ Λατίνης μεταβαλεῖν. ~Πρῶτος
[4, 20]	ὁ δὲ παῖς ἐς τὴν	Ἑλλάδα	προαπέσταλτο ἐς Βροῦτον. Κόιντος δέ,
[4, 51]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐς τὴν	Ἑλλάδα,	τοιάδε ἔσεσθαι προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ
[4, 51]	ἔσεσθαι προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ τῆς	Ἑλλάδος	ἐς Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον
[4, 67]	ὡς γνωρίμου. Μὴ πόλιν ἀναστήσῃς	Ἑλληνίδα	φιλέλλην ἀνήρ, μὴ Ῥόδον φιλελεύθερος
[4, 67]	Ἀρχέλαον, ὃς ἐν Ῥόδῳ τὰ	Ἑλληνικὰ	διδάσκαλος γεγένητο τῷ Κασσίῳ, δεησόμενον
[4, 65]	ἐν αὐτῇ καὶ πεπαιδευμένος τὰ	Ἑλληνικά.	Ὡς δὲ κρατίστοις τὰ ναυτικὰ
[4, 7]	ἰσχύουσαν ὑπάτοις, ἣν ἄν τις	Ἑλλήνων	ἁρμοστὰς ὀνομάσειεν, ὃ καὶ Λακεδαιμόνιοι
[4, 102]	κατιόντων ὑπὸ δέους τῶν ἐπιπλεόντων·	Ἑλλήνων	δ' αὐτὴν ἑτέρων τε καὶ
[4, 1]	πάμπαν ἐπαχθῆ, οἷα οὔτε ἐπὶ	Ἑλλήνων	ἐν στάσεσιν ἢ πολέμοις οὔτ'
[4, 104]	ὅτε ἴδοιεν περιθέοντα καὶ παρακαλοῦντα,	ἐλοιδόρουν	καὶ ἔβαλλον. Βύβλου δὲ αὐτοὺς
[4, 123]	κατακανόντες, οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν	ἑλόντες;	Βροῦτος ἑκὼν ἠμέλει καὶ ἐς
[4, 111]	τὸ ἕλος ἐργαζομένοις ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων	ἑλόντες	ἤδη τὸ διατείχισμα. Τρεψάμενοι δὲ
[4, 109]	διετείχιζε καὶ αὐτὸς ἐπικάρσιον τὸ	ἕλος	ἅπαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου
[4, 107]	μόνον αὐτοῖς ἔλειπεν ἐς τὸ	ἕλος	ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου, διὰ στενότητα
[4, 28]	ὄρους ἀμείβων ἐς τὸ Μιντουρναίων	ἕλος	ἐνέπεσεν, ἔνθα ἑαυτὸν διαναπαύων ἡσύχαζε.
[4, 111]	ἐγίγνετο ὀξέως, ὥστε τοῖς τὸ	ἕλος	ἐργαζομένοις ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων ἑλόντες ἤδη
[4, 109]	ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο βάσιμον τὸ	ἕλος	ἐργάσασθαι λαθών, ἵνα κατόπιν τῶν
[4, 105]	Βροῦτον· πρὸς δὲ τῇ μεσημβρίᾳ	ἕλος	ἔστι καὶ θάλασσα μετ' αὐτό,
[4, 107]	τὰ ἀπόκρημνα, Κασσίῳ δὲ τὸ	ἕλος	καὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῷ
[4, 111]	ὁρμῇ βιαίῳ καὶ ἐς τὸ	ἕλος	κατώσαντες ἐπανῄεσαν ἐς αὐτὸ ἤδη
[4, 28]	Μιντουρναίων ἐπὶ ζητήσει λῃστηρίου τὸ	ἕλος	περιθεόντων, ἥ τε κόμη τοῦ
[4, 110]	διατείχισμα τοῦ Κασσίου, μεταξὺ τοῦ	ἕλους	καὶ τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων
[4, 111]	ὥρμα, τὸ μεταξὺ τοῦ τε	ἕλους	καὶ τοῦ στρατοπέδου, τόν τε
[4, 107]	ὀρῶν, οἱ δ' ἀπὸ τοῦ	ἕλους·	καὶ ὑδρεύοντο οἱ μὲν ἐκ
[4, 123]	ἐν μόναις ταῖς χερσὶ τὴν	ἐλπίδα	ἔχουσιν. Ὁ δὲ στρατὸς οὐχ
[4, 131]	ἀνατρέψειν τὴν ἔτι λοιπὴν διαλλαγῶν	ἐλπίδα.	Καὶ ὁ Βροῦτος ἐς τοὺς
[4, 51]	τὸν Ἄππιον, ὡς ἐς ἀσφαλεστέραν	ἐλπίδα	μεταφέροντες. Καὶ συνέβη τῷ μὲν
[4, 38]	καὶ ναῦς καὶ χρήματα καὶ	ἐλπίδας	ἔχοντος οὐκ ἀσθενεῖς, ἄρχειν σφῶν
[4, 126]	οὐκ ἐν τῷ μάχεσθαι τὰς	ἐλπίδας	ἔχουσιν, ἀλλ' ἐν τῷ μὴ
[4, 90]	τὸ μέλλον ὑπισχνούμεθα. Αἱ δὲ	ἐλπίδες	εἰσὶν ἐν τῇ ἀρετῇ, ὑμῶν
[4, 89]	πίστιν συνῆγε· τίκτουσι γὰρ εὔνοιαν	ἐλπίδες	κοιναί. Θροῦ δὲ ὡς ἐν
[4, 103]	τε ἄλλης ἀπορίας οὕνεκα καὶ	ἐλπίδι	μάλιστα τοῦ περιλήψεσθαι τοσόνδε στρατὸν
[4, 39]	ἐμφήναντος ὁπλίταις, τοὺς ὁπλίτας ἔπεισεν	ἐλπίδι	χρημάτων πλεόνων πέμψαι τινὰς ἀπὸ
[4, 63]	Οὕτω δὲ αὐτὸν ὁρμῆς καὶ	ἐλπίδος	ἔχοντα καὶ καιροῦ ὁ Βροῦτος
[4, 125]	ἐβιάσασθε· μὴ δὲ ψεύσησθε τῆς	ἐλπίδος	μήτε ἐμὲ μήτε αὑτούς. Ἔχετε
[4, 71]	τί που καὶ κούφως εἶχον	ἐλπίδος,	ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον
[4, 48]	δὲ δόξης τε εὐσεβοῦς καὶ	ἐλπίδων	ἀγαθῶν καὶ χρημάτων ὕστερον πολὺ
[4, 63]	δὴ Κάσσιος Αἴγυπτον ἐκ τῶν	ἐλπίδων	μεθίει καὶ τοὺς Παρθυαίων ἱπποτοξότας
[4, 36]	ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον ἐς μηδὲν ἀποκάμνοντας	ἐλπίζειν	περιέσεσθαι. Αἱ μὲν οὖν φυγαὶ
[4, 73]	πολλοὶ συνέκρυψαν, οὐκ ἐς τέλος	ἐλπίζοντες	ἀφίξεσθαι τὴν ἀπειλήν· διδομένων δὲ
[4, 108]	τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς ἀγοραῖς	ἐλπίζοντες	ἐκτρύσειν τοὺς πολεμίους. Ἦν δὲ
[4, 72]	οὐκ ἀνέτοιμον ἐς τειχομαχίαν ἐπαγαγόντα·	ἐλπίζων	γάρ τι τοιοῦτον ἐπεφέρετο πύργους
[4, 122]	ἀρκοῦντα ἐκομίζετο, οὔτε τις ἦν	ἐλπὶς	ἐκ θαλάσσης, ναυκρατούντων πανταχῇ τῶν
[4, 97]	τὰ ἡμέτερα κρίνουσι. Μεγίστη δὲ	ἐλπὶς	ἐν πολέμοις ἐστὶ τὸ δίκαιον.
[4, 123]	εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς ἑτέρους δεσπότας,	ἐλπὶς	ἐς σωτηρίαν ἡ ἐς τὸ
[4, 89]	θάρσος ἦν ἀμφοτέροις αὐτίκα καὶ	ἐλπὶς	ἰσχυρά, τοσῶνδε στρατηγοῦσιν. Αὐτά τε
[4, 68]	τοὐμὸν διδασκαλεῖον αὐτὸ καὶ ἐμέ,	ἐλπίσαντα	μὲν ἐς ἕτερα τούτοις ποτὲ
[4, 49]	προτέρους δεσπότας ἐς Ῥώμην ἐπήγετο,	ἐλπίσας	ὀκνήσειν ἐς Ῥώμην ἀφικέσθαι προγεγραμμένον.
[4, 31]	πάμπαν ὠνοῦντο. Ὅθεν τοῖς ἄρχουσιν,	ἐλπίσασιν	ἐς τὰς τοῦ πολέμου παρασκευὰς
[4, 76]	πόνου. Ὅθεν αὐτῷ τὸ ἔργον	ἐλπισθὲν	ἢ οὐκ ἔσεσθαι κωλυόντων τῶν
[4, 127]	τε ἐν ἔργῳ καὶ ἐν	ἐλπίσιν,	εἰ δέοι, τὶ παθεῖν μᾶλλον
[4, 14]	ὅτι τὰς μὲν ἄλλας πόλεις	ἐλυμήναντο	στάσεις καὶ περιέσωσαν ὁμόνοιαι, τὴν
[4, 41]	ὀφθαλμόν. Καὶ τῶν σπονδῶν γενομένων	ἔλυσε	τὴν διφθέραν, καὶ ὁ ὀφθαλμὸς
[4, 121]	τὴν θάλασσαν ἢ διὰ τῶν	ἑλῶν	ἢ ὅν τινα τρόπον ἄλλον
[4, 82]	ἐν Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν Κλεοπάτραν, ἐπειδὴ	ἔμαθεν	αὐτὴν ὑπὸ χειμῶνος ἀμφὶ τῇ
[4, 67]	μηδὲ ἐκλάθῃ καλῆς ἱστορίας ἧς	ἔμαθες	ἐν Ῥόδῳ τε καὶ ἐν
[4, 104]	Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος ἐπεὶ	ἔμαθον,	ἵεντο αὐτίκα δρόμῳ, διὰ τῆς
[4, 114]	αὐτῷ καὶ προπετείας ἐνεκάλει καὶ	ἐμακάριζεν	ὁμοῦ φροντίδων καὶ ἀνίας ἀπηλλαγμένον,
[4, 92]	Σκιπίωνα, ὅτε αὐτῷ περὶ Λιβύην	ἐμαρτυρήσατε·	καὶ δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτος
[4, 93]	οὐ δήμαρχον ἐχειροτονήσατε ἔτι, οὐκ	ἐμαρτυρήσατε	οὐδενί, οὐκ ἀμοιβὴν εἴχετε δοῦναι
[4, 37]	Ἀντωνίῳ μετὰ τῶν συνάρχων ἔφη·	Ἐμαυτήν,	ὦ αὐτοκράτορ, μηνύω σοι Λεύκιον
[4, 43]	περισχόντων, Ῥεστίωνα, ἔφη, ἔκτεινα, τὸν	ἐμαυτοῦ	δεσπότην, τάδε μοι τὰ στίγματα
[4, 135]	στρατηγοῖς, οἱ δὲ καὶ ἐξεπίτηδες	ἐμαχέσαντο	μέχρι θανάτου· ὧν ἦν Λεύκιός
[4, 46]	σφᾶς ἐπιπεμφθέντα εἶναι καὶ συμπλακέντες	ἐμάχοντο,	μέχρι ποτὲ ἔγνωσαν καὶ τὰ
[4, 17]	ὑπάτων τινὰς ἐς τὰς φυλακὰς	ἐμβαλεῖν.	Καὶ ἦν ὅδε ὁ δήμαρχος
[4, 126]	δὲ ταῦτα, ἢν πρῶτον μὲν	ἐμβάλλοντες	αὐτοῖς μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων, εἶτα
[4, 71]	ἔτι καὶ διεκπλεῖν οὐκ ἐδύναντο,	ἐμβάλλουσι	δ' αὐτοῖς μόνον ἐκ τοῦ
[4, 55]	τὰ πλάγια τῆς ἱππομαχίας καὶ	ἐμβαλὼν	ἐθορύβει, μέχρι τὸν Λαίλιον οὐχ
[4, 58]	φθάνει Δολοβέλλαν ἐς τὴν Συρίαν	ἐμβαλὼν	καὶ σημεῖα τῆς ἡγεμονίας ἀνέσχε
[4, 40]	ἐς ὃν ἡμέρας οὐχ ὑποστάντων	ἐμβῆναι	τῶν ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν, νυκτὸς
[4, 95]	κεφαλήν, ἀλλὰ ὅπλα μόνα καὶ	ἔμβολα	νεῶν ἐφέρομεν, ὑπάτων ἄρτι καὶ
[4, 71]	τῆς στενοχωρίας κεκυκλευμένοις, αἱ δὲ	ἐμβολαὶ	καὶ ἀποσιμώσεις ἐς βαρυτέρας τὰς
[4, 115]	ταῖς τριήρεσιν ἐς περίπλουν καὶ	ἐμβολὴν	ἕτοιμοι. ~Ἀγανακτοῦντες δὲ οἱ ἄνδρες,
[4, 42]	τοῦτον μέν σοι δοῦναι δίκην,	ἐμὲ	δὲ γέρας εὑρέσθαι. Αἰτῶ δή
[4, 68]	καὶ τοὐμὸν διδασκαλεῖον αὐτὸ καὶ	ἐμέ,	ἐλπίσαντα μὲν ἐς ἕτερα τούτοις
[4, 22]	καὶ αὐτὸς ἅμα ἐκείνῳ προγεγράφθαι,	Ἐμέ,	ἔφη, κτείνατε πρὸ τούτου. Καὶ
[4, 22]	τῶν ἁλιέων περιεγίγνετο καὶ Οὐκ	ἐμέ,	ἔφη, περισῴζετε, ἀλλ' ἑαυτοὺς ἐμοὶ
[4, 42]	σε τὸν πατέρα σῴζειν δι'	ἐμὲ	ἢ δι' ἐκεῖνον ἐμὲ συγκατακανεῖν.
[4, 70]	τῆς βουλῆς, οἱ μὲν ἐς	ἐμὲ	καὶ Βροῦτον, οἱ δ' ἐς
[4, 125]	δὲ ψεύσησθε τῆς ἐλπίδος μήτε	ἐμὲ	μήτε αὑτούς. Ἔχετε καὶ λόφον
[4, 50]	ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν καὶ ἐς	ἐμὲ	σοὶ παρεστῶτα, χάρισαί μοι τὴν
[4, 42]	δι' ἐμὲ ἢ δι' ἐκεῖνον	ἐμὲ	συγκατακανεῖν. οἴκτου δὲ ἐξ ἁπάντων
[4, 66]	χεῖρας ἰέναι, ὁ δὲ λεὼς	ἐμεγαλοφρονεῖτο,	ἐπεί οἱ καὶ παλαιῶν ἔργων
[4, 60]	τὸ πέλαγος ἔχουσαν ὅρμον, ὅθεν	ἔμελλεν	εὐπορήσειν τε ἀγορᾶς ἀπὸ θαλάσσης
[4, 108]	Οὐκ ἐς πολὺ δ' αὐτοῖς	ἔμελλον	ἀρκέσειν Μακεδονία τε καὶ Θεσσαλία,
[4, 3]	καὶ οἴκοις εἰς κάλλος διαφέρουσαι	ἔμελλον	αὐτοῖς ἐδάφεσι καὶ οἴκοις αὐτῷ
[4, 6]	οἱ δὲ τὰ κοινὰ ἐμπρήσειν	ἔμελλον,	δρᾶσαί τι δεινὸν ἀλόγως αἱρούμενοι
[4, 6]	συνόδου διελθόντες ἐς Ῥώμην προγράψειν	ἔμελλον,	δυώδεκα δὲ ἄνδρας, ἤ, ὡς
[4, 106]	καὶ τὰ ταμιεῖα καὶ ἐνορμίσματα	ἔμελλον	ἕξειν. Θάσον μὲν δὴ ταμιεῖον,
[4, 28]	καταδικαζόμενος ἠνείχετο. Ὡς δὲ αὐτὸν	ἔμελλον	καὶ βασανιεῖν ἐς τοὺς συνεγνωκότας,
[4, 76]	στρατὸν ἐς ἡμέραν καὶ νύκτα	ἐμέριζε,	καὶ τὴν ὕλην μακρόθεν, ὥσπερ
[4, 36]	καὶ ἐσθῆτος αὐτίκα καὶ κατασκευῆς	ἐμερίζετο·	τοῖς δὲ ἀξίοις καὶ ἐς
[4, 78]	Βρούτου περιθέοντος αὐτούς, ἐς πᾶσαν	ἐμερίζοντο	πεῖραν, οὔτε τὰς πύλας δυνάμενοι
[4, 136]	συμφερομένων τὸ ἄδηλον τῆς τύχης	ἐμερίσαντο,	ἵνα ὁ νικῶν περισῴζοι τὸν
[4, 22]	ἕτερον ἐν κοπρῶνι κρυπτόμενον ἕτερος	ἐμήνυσε	θεράπων, καὶ οἱ σφαγεῖς εἰσελθεῖν
[4, 30]	διέδρα καὶ παροδεύουσι λοχαγοῖς ἑαυτὸν	ἐμήνυσέ	τε καὶ ἀνῃρέθη. ~Γιγνομένων δὲ
[4, 29]	ἐποίησεν. Ἁτέριον δὲ κρυπτόμενον θεράπων	ἐμήνυσέ	τε καὶ ἐλεύθερος αὐτίκα γενόμενος
[4, 26]	καταγινώσκων τοῦ βίου καὶ ἑαυτὸν	ἐμήνυσε	τοῖς σφαγεῦσι. Λαβιηνὸς δὲ ἐν
[4, 49]	ὡς οἰκέτην αὐτῷ παρεστῶτα, κρύφα	ἐμήνυσε	τῷ Βαρβούλᾳ. Ὁ δὲ ἐδεήθη
[4, 81]	ἐσέφερον, θεράπων δὲ τὸν δεσπότην	ἐμήνυσε	χρυσίον κρύψαι καὶ πεμφθέντι λοχαγῷ
[4, 27]	τῶν λοχαγῶν αὐτὸς ὁ δρόμος	ἐμήνυσεν.	Ἰκέλιος δέ, ὃς ἐπὶ Βρούτῳ
[4, 113]	Τί βραδύνεις; ἔφη, τί τῆς	ἐμῆς	αἰσχύνης με οὐκ ἀπαλλάσσεις; Πίνδαρος
[4, 79]	καὶ αὐτοὺς ἰδόντες οἱ Ῥωμαῖοι	ἐμιμοῦντο	ἐπιμόχθως. Καὶ πολλοὶ μὲν ἐξέπιπτον,
[4, 39]	οἱ γὰρ ὁπλῖται καὶ ναῦν	ἐμίσθωσαν	τῷ Ἀκιλίῳ καὶ προύπεμψαν ἐς
[4, 1]	πολέμοις οὔτ' ἐπὶ Ῥωμαίων αὐτῶν	ἐμνημονεύετο	γενέσθαι, πλὴν ἐπὶ μόνου Σύλλα
[4, 66]	ἔργων πρὸς οὐχ ὁμοίους ἄνδρας	ἐμνημόνευον.	Ναῦς τε καθεῖλκον τὰς ἀρίστας
[4, 50]	πολὺ τῶν ὑπηρετῶν μόλις εἶπεν·	Ἐμοὶ	μὲν καὶ οἱ κατήγοροι μαρτυροῦσιν
[4, 22]	ἐμέ, ἔφη, περισῴζετε, ἀλλ' ἑαυτοὺς	ἐμοὶ	προγεγραμμένῳ συναπόλλυτε. Οἱ δὲ καὶ
[4, 36]	αὐτίκα καὶ ἐς ἀξίωσιν ὕστερον,	ἐμοί	τε ἥδιον εἰπεῖν καὶ τοῖς
[4, 69]	ἀμφὶ τὴν ἕω πάντας ἀμύνειν	ἐμοί	τε καὶ Βρούτῳ. ~Σὺ δέ,
[4, 69]	οὐδὲ ἀνέθρεψαν, τὸ δὲ ἀνιαρότερον,	ἐμοῦ	μὲν καὶ Βρούτου καὶ ὅσων
[4, 85]	τοῦ ῥοῦ, οἱ μὲν ἧσσον	ἐμόχθουν	ὑπὸ ἔθους τοῦ κλύδωνος, οἱ
[4, 85]	Ῥωμαίων ἅτε βαρύτεραι καὶ μείζους	ἐμόχθουν.	Ὡς δ' ὁ συνήθης τοῦ
[4, 14]	τῶν ἐπιτιμίων. Ἔς τε τὸ	ἔμπαλιν	αὐτοῖς τοῦ πρώτου τῶν ἑπτακαίδεκα
[4, 71]	μετώπου καὶ ἀναχωροῦσιν ἡ μὲν	ἐμπειρία	διέφθαρτο ὑπὸ τῆς στενοχωρίας κεκυκλευμένοις,
[4, 85]	καὶ ναυτικωτέρων ἀνδρῶν, ταχυτῆτι καὶ	ἐμπειρίᾳ	προῦχον, αἱ δὲ Ῥωμαίων ἅτε
[4, 118]	μηδὲ βραδυτῆτά τις ἡγείσθω τὴν	ἐμπειρίαν	ἢ ταχυτῆτα, ἐς τὴν ὀπίσω
[4, 135]	ὁ πατὴρ Λαβεῶνος τοῦ κατ'	ἐμπειρίαν	νόμων ἔτι νῦν περιωνύμου, βόθρον
[4, 129]	σὺν τῷ Θρᾳκίῳ Ῥάσκῳ, δι'	ἐμπειρίαν	ὁδῶν συναπεσταλμένῳ, καὶ τὰ χαρακώματα
[4, 85]	ἄνδρες ἐκ Λιβύης καὶ Ἰβηρίας,	ἔμπειροι	θαλάσσης, ὥστε καὶ ἡγεμόσι καὶ
[4, 119]	στρατηγῶν ὁ πρεσβύτερός τε καὶ	ἐμπειρότερος	πάντα ἀπογνοὺς ἑαυτὸν διεχρήσατο, ὃ
[4, 78]	περιβεβλημένας, οὔτε κλιμάκων ἢ πύργων	ἐμπεπρησμένων	εὐποροῦντες. Ἀλλ' οἱ μὲν ἐσχεδίαζον
[4, 113]	τὸν Κάσσιον ἡγούμενον ἐς ἐχθροὺς	ἐμπεσεῖν	Τιτίνιον τοῦτο φάναι· Περιεμένομεν φίλον
[4, 26]	εἶπε καὶ κτείνει τὸν λοχαγὸν	ἐμπεσὼν	ἄφνω. Μετὰ δὲ ἐκεῖνον ἑαυτὸν
[4, 25]	εἶδε πορθμευόμενον ἤδη τὸ σκάφος,	ἐμπεσὼν	τοῖς πολεμίοις κατεκόπη. ~Νάσων δὲ
[4, 135]	Κασσίου, καὶ Κάτων ὁ Κάτωνος,	ἐμπίπτων	ὅδε τοῖς πολεμίοις πολλάκις, εἶθ'
[4, 42]	δὲ πρεσβύτης ἤγετο κόμης τε	ἔμπλεως	καὶ δύης καὶ ῥύπου καὶ
[4, 102]	καὶ θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει ταῖς	ἐμπορίαις	καὶ γεωργίαις, χαιρόντων σφίσι καὶ
[4, 108]	οἰκεῖον· οὔτε γάρ τι δι'	ἐμπόρων	ἀπ' Αἰγύπτου λαβεῖν εἶχον, ὑπὸ
[4, 6]	ἴδια, οἱ δὲ τὰ κοινὰ	ἐμπρήσειν	ἔμελλον, δρᾶσαί τι δεινὸν ἀλόγως
[4, 39]	πόλεως λαθών, οἰκέτου δ' αὐτὸν	ἐμφήναντος	ὁπλίταις, τοὺς ὁπλίτας ἔπεισεν ἐλπίδι
[4, 14]	παρόντων κακῶν ἐψυχαγώγει· οἱ δὲ	ἐμφρονέστεροί	τε καὶ ἐπιεικεῖς ἐτεθήπεσαν ὑπὸ
[4, 59]	Παρθυαίοις, ἐξ οὗ Κράσσῳ ταμιεύων	ἐμφρονέστερος	ἔδοξε τοῦ Κράσσου γενέσθαι. ~Δολοβέλλας
[4, 61]	οὔτε Βρούτῳ συμμαχήσειν ἔφασκον ἐς	ἐμφύλια,	ἐπεὶ καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι ναῦς
[4, 69]	τοῖς ἐμφυλίοις ἡμῶν. Ἔστι δὲ	ἐμφύλια	μέν, εἰ καὶ ἡμεῖς δυναστείας
[4, 69]	εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς	ἐμφυλίοις	ἡμῶν. Ἔστι δὲ ἐμφύλια μέν,
[4, 10]	ἔκτεινε, τὴν πόλιν κἀκεῖνος ἐν	ἐμφυλίοις	καθιστάμενος, ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε δι'
[4, 33]	ἐσόμεθα τῶν μητέρων. Ἐς δὲ	ἐμφυλίους	πολέμους μήτε ἐσενέγκαιμέν ποτε μήτε
[4, 1]	καὶ χρήματα, ἡ τετάρτη τῶν	ἐμφυλίων	ἥδε ὑποδείκνυσιν. Ἅμα δὲ τούτοις
[4, 6]	τε αἰτίους δόξαντας εἶναι τῶν	ἐμφυλίων	κακῶν καὶ μόνους κατεγνωσμένους, πίστεις
[4, 2]	δὲ ἀρχὴν ἐς διόρθωσιν τῶν	ἐμφυλίων	νομοθετηθῆναι Λεπίδῳ τε καὶ Ἀντωνίῳ
[4, 20]	Ἀντωνίῳ διαφέροντες· καὶ ὁ Λαίνας	ἐν	ἀγορᾷ προκαθημένῳ τὴν κεφαλὴν καὶ
[4, 15]	κεφαλή· τῶν γὰρ δὴ προγεγραμμένων	ἐν	ἀγορᾷ προυτίθεντο παρὰ τοῖς βήμασιν,
[4, 17]	ἔθνῃσκε στρατηγὸς Μινούκιος, ἀρχαιρεσιάζων μὲν	ἐν	ἀγορᾷ· πυθόμενος δὲ ἐπιέναι τοὺς
[4, 20]	τοῦ Κικέρωνος καὶ ἡ χεὶρ	ἐν	ἀγορᾷ τοῦ βήματος ἀπεκρέμαντο ἐπὶ
[4, 41]	καίειν ὡς ἀπαγξάμενον καὶ λαθὼν	ἐν	ἀγρῷ νεωνήτῳ κατέλιπεν, ἔνθα ὁ
[4, 31]	τοῖς ἠτυχηκόσιν αἰδούμενοι καὶ οὐκ	ἐν	αἰσίῳ σφίσι τὰ ἐκείνων ἔσεσθαι
[4, 6]	καὶ διαδρομαὶ μετ' οἰμωγῆς ὡς	ἐν	ἁλισκομένῃ πόλει. Τῷ γὰρ ἐγνῶσθαι
[4, 14]	πᾶσιν ἔκδοτοι γεγένηντο, οἱ δὲ	ἐν	ἀμερίμνῳ περὶ σφῶν καὶ ἐπὶ
[4, 134]	ἄρα καὶ τάδε, Κάσσιον μὲν	ἐν	ἀμφηρίστῳ νίκῃ πάντα ἀλόγως ἀπογνῶναι,
[4, 125]	ἴδια. Οἱ πολέμιοι δ' εἰσὶν	ἐν	ἀμφιβόλῳ· μεταξὺ γάρ εἰσιν ὑμῶν
[4, 49]	χρήματα διοικεῖν ἔδωκεν· δεινὸν δὲ	ἐν	ἅπασι καὶ συνετὸν ὄντα ὑπὲρ
[4, 86]	πρὸς αὐτὸν ἐς τὸ Βρεντέσιον,	ἐν	ἀριστερᾷ ἔχων Σικελίαν καὶ Πομπήιον
[4, 17]	κακὸν ἐκ συντυχίας ἀπὸ τῶν	ἐν	ἀρχαῖς ἔτι ὄντων, καὶ πρῶτος
[4, 16]	οὐκ ἐν ἰδιώτιδι πόλει οὐδὲ	ἐν	ἀσθενεῖ καὶ σμικρῷ βασιλείῳ, ἀλλὰ
[4, 58]	ἦσαν ἐν τούτοις, Τρεβώνιον δὲ	ἐν	Ἀσίᾳ κτείναντος Δολοβέλλα καὶ Δέκμον
[4, 88]	βασιλέες καὶ τετράρχαι Γαλατῶν τῶν	ἐν	Ἀσίᾳ, πεζόν τε ἄγοντες πολὺν
[4, 49]	ἦρξαν γὰρ τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν	ἐν	ἄστει οἱ δύο ὁμοῦ. ~Βαλβίνῳ
[4, 66]	ἐν τῷ παρόντι διὰ τοὺς	ἐν	ἄστει τυράννους, οἳ δώσουσι μὲν
[4, 57]	τοῦ χρόνου δυνάμενοι οὔτε τὸν	ἐν	ἄστει φόβον ὑπομένοντες ἐξῄεσαν ἔτι
[4, 13]	τάσδε τὰς ἀρχὰς μετιόντων ἢ	ἐν	αὐταῖς γεγονότων, ἐς πόδας ἰδίου
[4, 29]	σύσκιον, ἄντρον τε καλὸν ἦν	ἐν	αὐτῇ καὶ βαθύ, καὶ τάχα
[4, 65]	δὲ ἐπὶ Ῥοδίους, τεθραμμένος τε	ἐν	αὐτῇ καὶ πεπαιδευμένος τὰ Ἑλληνικά.
[4, 16]	Ἐγένετο μὲν οὖν τοιάδε ἕτερα	ἐν	αὐτῇ κατά τε Σύλλαν καὶ
[4, 107]	Νωρβανόν, ἥσθη καὶ τὴν παρασκευὴν	ἐν	αὐτῇ κατέλιπε μεθ' ἑνὸς τέλους,
[4, 73]	μὲν ἑαλώκει Ῥόδος, καὶ Κάσσιος	ἐν	αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ βήματος καὶ
[4, 47]	δειλίας μετέβαλε καὶ κειράμενος ἡγεῖτο	ἐν	αὐτῇ Ῥώμῃ διδασκαλείου μέχρι τῶν
[4, 68]	τε τὴν πόλιν καὶ τὴν	ἐν	αὐτῇ τροφήν τέ σου καὶ
[4, 3]	καὶ τῇ πόλει διὰ τὰς	ἐν	αὐτῇ χρείας ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα τῆς
[4, 5]	ἱππέων ἐς δισχιλίους. Καὶ ἦσαν	ἐν	αὐτοῖς ἀδελφοί τε καὶ θεῖοι
[4, 36]	χωρίοις ἢ τάφοις, οἱ δὲ	ἐν	αὐτῷ ἄστει, σὺν ἐπινοίαις οἰκτραῖς
[4, 134]	καὶ ἐς αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ	ἐν	βουλευτηρίῳ καὶ ἐς ἱερέα καὶ
[4, 115]	δέ, χαλάσαντος ἄφνω τοῦ πνεύματος,	ἐν	γαλήνῃ σταθερᾷ κατὰ τὸ πέλαγος
[4, 42]	καὶ ὅδε περὶ τὸ Ἄκτιον.	Ἐν	δὲ Σάμῳ διακρίνοντι τῷ Καίσαρι
[4, 133]	τῇ πατρίδι, ἄμφω κατεφρόνησαν ὁμοίως.	Ἐν	δὲ ταῖς φροντίσι καὶ πόνοις
[4, 75]	σχολάσειεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν καταγαγεῖν,	ἐν	δὲ τοῖς θησαυροῖς εὗρε παράδοξον
[4, 14]	πολέμου καταλήψεσιν· οὐ γάρ, ὡς	ἐν	ἐκείνοις, τὸν μὲν ἀντιστασιώτην ἢ
[4, 43]	μοχθηρίαν ὕστερον ἐστιγμένος. Ἀναπαυομένῳ δὲ	ἐν	ἕλει τῷ Ῥεστίωνι ἐπιστὰς ὁ
[4, 127]	ροῦντό τε ἐν ἔργῳ καὶ	ἐν	ἐλπίσιν, εἰ δέοι, τὶ παθεῖν
[4, 10]	αὐτοκράτωρ ἔκτεινε, τὴν πόλιν κἀκεῖνος	ἐν	ἐμφυλίοις καθιστάμενος, ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε
[4, 47]	ἀλλήλους, Καληνὸς ἐξενίκησε καὶ εἶχεν	ἐν	ἐπαύλει, ἔνθα Ἀντώνιος, ὅτε διοδεύοι,
[4, 44]	ἐς Σικελίαν. ~Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον	ἐν	ἐπαύλει, τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων, οἰκέτης
[4, 9]	οὐδ' αὖ βραδύνειν διὰ τούσδε	ἐν	ἐπείξει τοσῇδε μᾶλλον ἢ ἐκποδὼν
[4, 106]	πλησιάζειν, Καίσαρος ὑπολελειμμένου διὰ νόσον	ἐν	Ἐπιδάμνῳ, καὶ τὸ πεδίον ἦν
[4, 127]	τῷ Ἰονίῳ γενόμενα. ροῦντό τε	ἐν	ἔργῳ καὶ ἐν ἐλπίσιν, εἰ
[4, 72]	θαλάσσης ἐπολιορκεῖτο· καὶ οὐδέν, ὡς	ἐν	ἔργῳ ταχεῖ καὶ ἀδοκήτῳ, παρεσκεύαστο
[4, 6]	τῶνδε μὲν τέσσαρες αὐτίκα ἀνῃρέθησαν	ἐν	ἑστιάσεσί τε καὶ ὑπαντήσεσι· ζητουμένων
[4, 12]	δὲ καὶ τέταρτος ἦν τῶν	ἐν	ἑτέρῳ πίνακι προκειμένων ἐς τὸ
[4, 41]	ἰωμένη. ~Γέταν δὲ ὁ υἱὸς	ἐν	εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε καίειν
[4, 106]	Γαγγίτην λέγουσι, καὶ θάλασσα ὄπισθεν,	ἐν	ᾗ καὶ τὰ ταμιεῖα καὶ
[4, 136]	τὴν Θάσον παρέδοσαν, ὅσα ἦν	ἐν	Θάσῳ χρήματά τε καὶ ὅπλα
[4, 16]	παραδοξολογίας. ~Καὶ τάδε ἐγίγνετο οὐκ	ἐν	ἰδιώτιδι πόλει οὐδὲ ἐν ἀσθενεῖ
[4, 73]	ἦν ἢ χρυσὸς ἢ ἄργυρος	ἐν	ἱεροῖς τε καὶ δημοσίοις, πάντα
[4, 95]	καταδίκης ἐν οἰκίαις, ἐν στενωποῖς,	ἐν	ἱεροῖς, ὑπὸ στρατιωτῶν, ὑπὸ θεραπόντων,
[4, 63]	τῶνδε αὐτὴν Αἴγυπτον ἐνθυμιζόμενος μάλιστα	ἐν	καιρῷ, τετρυμένην τε ὑπὸ λιμοῦ
[4, 36]	ἐς τοὺς ἀτυχοῦντας ὁ Πομπήιος	ἐν	καιρῷ τότε ἔδειξε, κήρυκάς τε
[4, 58]	Δολοβέλλα καὶ Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντος	ἐν	Κελτοῖς, χαλεπαίνουσα ἡ βουλὴ Δολοβέλλαν
[4, 93]	οὐκ ἀμοιβὴν εἴχετε δοῦναι μαρτυροῦντες.	Ἐν	κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν, οὐδὲ εἷς
[4, 52]	Ξανθίοις. Καὶ αὐτῶν ἕκαστα, ὡς	ἐν	κεφαλαίῳ συναγαγόντι φράσαι, τοιάδε ἦν.
[4, 71]	τήν τε πρώτην ἡμέραν ηὐλίσαντο	ἐν	Κνίδῳ καὶ τῆς ἐπιούσης ἐπεφαίνοντο
[4, 22]	ἆθλον ἀπέκοψε· τὸν δὲ ἕτερον	ἐν	κοπρῶνι κρυπτόμενον ἕτερος ἐμήνυσε θεράπων,
[4, 61]	βασιλίδα, καὶ ἐς Σεραπίωνα, τὸν	ἐν	Κύπρῳ τῇ Κλεοπάτρᾳ στρατηγοῦντα. Τύριοι
[4, 44]	τῷ μεσαιτάτῳ τῆς οἰκίας ἔκρυψεν	ἐν	λάρνακι, ἃς ἀπὸ σιδήρου ἐς
[4, 54]	τε Καίσαρι διώκοντι τοὺς Πομπηιανοὺς	ἐν	Λιβύῃ συνεμάχησε, καὶ Σαβόρραν, Ἰόβα
[4, 66]	Μύνδῳ. ~Ῥοδίων δὲ οἱ μὲν	ἐν	λόγῳ μᾶλλον ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις
[4, 84]	βουλὴ κατεκάλει Πομπήιον. Ὁ δὲ	ἐν	Μασσαλίᾳ γενόμενος περιεσκόπει ἔτι τὰ
[4, 17]	ὁ δήμαρχος ὁ τὸν Ἀντώνιον	ἐν	μὲν ἀρχῇ κεκωλυκὼς εἶναι πολέμιον,
[4, 73]	δὲ καὶ ἐλευθερίαν. Οἱ δ'	ἐν	μὲν ἀρχῇ πολλοὶ συνέκρυψαν, οὐκ
[4, 134]	καὶ μὴν πολλάκις ἀγώνων μετασχόντες	ἐν	μὲν ταῖς μάχαις οὐδὲν ἔπαθον,
[4, 91]	τὴν πρόφασιν. ~Ἡμεῖς γὰρ Καίσαρα	ἐν	μὲν τοῖς πολέμοις συστρατευόμενοί τε
[4, 92]	καταμάθοιτε. Ὁ γὰρ δῆμος ὑμεῖς	ἐν	μὲν τοῖς πολέμοις ὑπακούετε ἐς
[4, 73]	ἔτι τούτων ἄφνω Κάσσιος ἦν	ἐν	μέσῃ τῇ πόλει μετ' ἐπιλέκτου
[4, 86]	ἐπιόντος τοῦ Καίσαρος, ἵνα μὴ	ἐν	μέσῳ γένηται Ἀντωνίου τε καὶ
[4, 10]	γὰρ ἡμῶν διαφερομένων ὑμᾶς πάντας	ἐν	μέσῳ δεινὰ πάσχειν, ἀνάγκη δέ
[4, 2]	καὶ συνήδρευον οἱ τρεῖς, Καίσαρος	ἐν	μέσῳ διὰ τὴν ἀρχὴν προκαθίσαντος.
[4, 57]	φροντίσαι προσέταξεν, ἵνα μὴ τὸ	ἐν	μέσῳ διάστημα φεύγειν νομίζοιντο. Οἰχομένων
[4, 55]	ἀναχωρήσεως, μὴ ἀποκλεισθείη, καὶ λόφον	ἐν	μέσῳ καταλαβεῖν, Ἀραβίωνα δὲ ἀρτώμενον
[4, 106]	χάρακος ἐς χάρακα καὶ πύλας	ἐν	μέσῳ κατέλιπον, ὡς ἓν εἶναι
[4, 26]	καὶ βραδυνόντων τῶν σφαγέων ἀπήγξατο	ἐν	μέσῳ. ~Λεύκιος δὲ ὁ Ἀσινίου
[4, 138]	ὑστάτης Ῥωμαίοις γενομένης. Τὰ δ'	ἐν	μέσῳ μετὰ Βροῦτον ὑπό τε
[4, 107]	ἐπὶ τῷ ἕλει· τὰ δὲ	ἐν	μέσῳ πάντα διείληπτο τάφρῳ καὶ
[4, 76]	ἠκόντιζόν τε καὶ ἐτόξευον ὥσπερ	ἐν	μέσῳ ποταμὸν ἔχοντες ἀπέρατον. Ὁ
[4, 7]	ἐς τὰ ἐπίκαιρα, αὐτίκα δὲ	ἐν	μέσῳ τούτων ἤγετο ἐκκλησία, καὶ
[4, 8]	καὶ Ῥωμαίοις γῆν ἄγνωστον εὑρόντα,	ἐν	μέσῳ τῷ ἱερῷ λεγομένῳ βουλευτηρίῳ,
[4, 16]	λαμπρὰ καὶ τὰ χείρω γενόμενα	ἐν	μνήμῃ τε μᾶλλον ὄντα, ὅτι
[4, 123]	ἐκ τῶν ἄλλων ἑαυτοὺς καὶ	ἐν	μόναις ταῖς χερσὶ τὴν ἐλπίδα
[4, 65]	ἐπεσκεύαζε καὶ ἀνεπλήρου καὶ ἐγύμναζεν	ἐν	Μύνδῳ. ~Ῥοδίων δὲ οἱ μὲν
[4, 72]	βλαβεῖσαι. ~Τοῦτο μὲν δὴ τῆς	ἐν	Μύνδῳ Ῥωμαίων τε καὶ Ῥοδίων
[4, 24]	ἐλθεῖν ἐπείγεσθαι, δεδιέναι δ' ὡς	ἐν	νυκτὶ καὶ θεραπαίναις τὸ ὕποπτον,
[4, 95]	δημεύεται, καὶ κτείνονται χωρὶς καταδίκης	ἐν	οἰκίαις, ἐν στενωποῖς, ἐν ἱεροῖς,
[4, 57]	ἐπὶ τῇ ἐκκομιδῇ τοῦ σώματος	ἐν	οἴκτῳ Καίσαρος γενόμενος ἐζήτει τοὺς
[4, 106]	ἀφεστῶτες, ἀλλήλων δὲ ὅσον ὀκτώ,	ἐν	οἷς ἐστρατοπέδευσαν, Κάσσιος μὲν ἐπὶ
[4, 120]	μηδ' ἐπ' ὀλίγον· οὐ γὰρ	ἐν	οἷς ἔχομέν ἐστι τὸ πλουτεῖν,
[4, 69]	Ἡ δ' ὑμῖν ἤδη προαπεκρίνατο,	ἐν	οἷς ἐψηφίσατο τοὺς ἀμφὶ τὴν
[4, 6]	λέγουσιν, ἑπτακαίδεκα, τοὺς μάλιστα δυνατούς,	ἐν	οἷς ἦν καὶ Κικέρων, ἔδοξε
[4, 134]	οὐδὲ ἁπλοῦν ἄγος ἦν οὐδὲ	ἐν	ὀλίγῳ· καὶ γὰρ ἐς φίλον
[4, 119]	γὰρ ἤλθομέν γε καὶ ἡμεῖς	ἐν	πεδίῳ βιώσοντες, οὐδ' ἔστι βραδύνουσιν
[4, 107]	ἦσαν ἐπὶ κολωνῷ, οἱ δὲ	ἐν	πεδίῳ, καὶ οἱ μὲν ἐξυλεύοντο
[4, 122]	καὶ τὸν χειμῶνα προσιόντα ὡς	ἐν	πεδίῳ πηλώδει σταθμεύοντες. Ὧν ἐνθυμούμενοι
[4, 71]	ἀπὸ βαρυτέρας ῥύμης ἐπεβάρουν ὥσπερ	ἐν	πεζομαχίᾳ. Τοῦ δὲ Κασσίου πλήθει
[4, 82]	Σηστὸν ὁμοῦ διαβαλοῦντες. Μοῦρκος δὲ	ἐν	Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν Κλεοπάτραν, ἐπειδὴ ἔμαθεν
[4, 2]	ἀπολιπόντες ἐς τὸ μέσον ᾖεσαν	ἐν	περιόπτῳ, καὶ συνήδρευον οἱ τρεῖς,
[4, 4]	τὴν ἀγορὰν διέθεον, οὐκ ἐπιχωριάζον	ἐν	πόλει ζῷον, βοῦς τε φωνὴν
[4, 97]	ἡμέτερα κρίνουσι. Μεγίστη δὲ ἐλπὶς	ἐν	πολέμοις ἐστὶ τὸ δίκαιον. ~Μηδέ
[4, 14]	ἐδεδοίκεσαν, οὐδὲν μὲν αὐτοὺς ὡς	ἐν	πολέμῳ καὶ στάσει δεδιότας, σφίσι
[4, 137]	καὶ τόλμῃ τοσῇδέ τινες ἐχρήσαντο	ἐν	πολέμῳ, πολῖταί τε ὄντες ἀλλήλων
[4, 16]	δέ ἐστι, καὶ πολλοὶ Ῥωμαίων	ἐν	πολλαῖς βίβλοις αὐτὰ συνέγραψαν ἐφ'
[4, 18]	βραχὺ καὶ εὐτελὲς ἦν τέγος	ἐν	προαστείῳ καὶ διὰ πάντα εὐκαταφρόνητον,
[4, 81]	μηνύμασιν, οἵοις καὶ Κάσσιος ἐκήρυξεν	ἐν	Ῥόδῳ. Καὶ οἱ μὲν ἐσέφερον,
[4, 67]	Ῥόδῳ τε καὶ ἐν Ῥώμῃ,	ἐν	Ῥόδῳ μέν, ὅσα Ῥόδιοι κατὰ
[4, 67]	Κάσσιον ἔτι πρεσβευτὴν Ἀρχέλαον, ὃς	ἐν	Ῥόδῳ τὰ Ἑλληνικὰ διδάσκαλος γεγένητο
[4, 67]	ἐκλάθῃ καλῆς ἱστορίας ἧς ἔμαθες	ἐν	Ῥόδῳ τε καὶ ἐν Ῥώμῃ,
[4, 84]	Μασσαλίᾳ γενόμενος περιεσκόπει ἔτι τὰ	ἐν	Ῥώμῃ. Αἱρεθεὶς δὲ καὶ τῆς
[4, 67]	καὶ σὺ φὴὴς τάδε κάμνειν·	ἐν	Ῥώμῃ δέ, ὅσα ὑμῖν αὐτοῖς
[4, 54]	τοιᾶσδε συντυχίας οὕτως ὠνομάζοντο. Σίττιος	ἐν	Ῥώμῃ δίκην ἰδίαν οὐχ ὑποστὰς
[4, 67]	ἔμαθες ἐν Ῥόδῳ τε καὶ	ἐν	Ῥώμῃ, ἐν Ῥόδῳ μέν, ὅσα
[4, 52]	μάλιστα ἦν· γιγνομένων δὲ τούτων	ἐν	Ῥώμῃ, καὶ τὰ ὑπερόρια πάντα
[4, 4]	δὲ τούτων τέρατα καὶ σημεῖα	ἐν	Ῥώμῃ πολλὰ καὶ φοβερὰ ἦν.
[4, 1]	Ἅμα δὲ τούτοις ἐγίγνοντο αἱ	ἐν	Ῥώμῃ τῶν ἐπὶ θανάτῳ προγραφέντων
[4, 134]	ἐπεκάθηντο συνεχεῖς ἑσμοί. Βροῦτον δὲ	ἐν	Σάμῳ γενεθλιάζοντά φασι παρὰ τὸν
[4, 99]	Πομπήιόν τε ὁμογνώμονα ἡμῖν ἔχομεν	ἐν	Σικελίᾳ, καὶ Μοῦρκος ἐν τῷ
[4, 1]	ἐπαχθῆ, οἷα οὔτε ἐπὶ Ἑλλήνων	ἐν	στάσεσιν ἢ πολέμοις οὔτ' ἐπὶ
[4, 14]	πᾶσα κακῶν ἦν, οὐχ ὡς	ἐν	στάσεσιν ἢ πολέμου καταλήψεσιν· οὐ
[4, 95]	κτείνονται χωρὶς καταδίκης ἐν οἰκίαις,	ἐν	στενωποῖς, ἐν ἱεροῖς, ὑπὸ στρατιωτῶν,
[4, 40]	(ἐστράτευτο γὰρ ὑπ' αὐτῷ ποτε	ἐν	Συρίᾳ) Καὶ ἄπιθι χαίρων, εἶπεν,
[4, 52]	Λιβύην Κορνιφικίου πρὸς Σέξστιον καὶ	ἐν	Συρίᾳ Κασσίου πρὸς Δολοβέλλαν καὶ
[4, 58]	μὲν ἓν αὐτῶν ὁ Καῖσαρ	ἐν	Συρίᾳ καταλελοίπει, τὰ ἐς Παρθυαίους
[4, 63]	ὁ Κάσσιος τὸν μὲν ἀδελφιδοῦν	ἐν	Συρίᾳ μεθ' ἑνὸς τέλους ἀπέλιπε,
[4, 35]	τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τοιοῖσδε ἔργοις	ἐν	σφίσι μόνον τὸ ἀσφαλὲς ἐχόντων,
[4, 65]	πολεμίων ἔτι περιορᾶν ὡς τριφθησομένων	ἐν	σφίσιν ἐξ ἀπορίας διὰ τὸ
[4, 135]	Βροῦτον ἀνδρῶν ἐπιφανῶν οἱ μὲν	ἐν	ταῖς μάχαις ἀπέθανον, οἱ δὲ
[4, 31]	τῶν δὲ προγεγραμμένων τὰ μὲν	ἐν	ταῖς οἰκίαις διεφορεῖτο, καὶ οὐ
[4, 80]	ἀνελόντες ἐς πυρὰς προνενης μένας	ἐν	ταῖς οἰκίαις ἐπέθεσαν καὶ τὸ
[4, 14]	σφίσι γερῶν ἢ διὰ τὸν	ἐν	ταῖς οἰκίαις χρυσόν τε καὶ
[4, 97]	ὑπὲρ δυναστείας καὶ τυραννίδος, ἣν	ἐν	ταῖς προγραφαῖς ἐπέδειξαν ἤδη, ἡμῶν
[4, 111]	τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ τοὺς	ἐν	ταῖς πύλαις καταφονεύων καὶ τὰ
[4, 26]	ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι. Λαβιηνὸς δὲ	ἐν	ταῖς Σύλλα προγραφαῖς πολλοὺς τῶν
[4, 1]	Γαΐου Καίσαρος φονεῖς οὕτω δίκην,	ἐν	ταῖς σφετέραις αὐτῶν στρατηγίαις ἐκπολεμηθέντες,
[4, 70]	αἱ συνθῆκαι Ῥωμαίους καὶ Ῥοδίους	ἐν	ταῖς χρείαις ἀλλήλοις ἀμύνειν. Ἀμύνατε
[4, 47]	ἑτέροις λοχαγοῖς ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον	ἐν	τάφῳ κρύπτων ἀπελεύθερος, οὐ φέροντα
[4, 44]	καταπλαγεὶς συνεκρύφθη μετὰ τοῦ θεράποντος	ἐν	τάφῳ. Τυμβωρύχων δὲ τοὺς τάφους
[4, 90]	ὑπισχνούμεθα. Αἱ δὲ ἐλπίδες εἰσὶν	ἐν	τῇ ἀρετῇ, ὑμῶν τε τῶν
[4, 1]	αὐτῶν στρατηγίαις ἐκπολεμηθέντες, ἐδεδώκεσαν, Τρεβώνιος	ἐν	τῇ Ἀσίᾳ καὶ Δέκμος ἐν
[4, 45]	ἐπὶ τῷδε ὁ Σέργιος ὕστερον,	ἐν	τῇ Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου στάσει,
[4, 1]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ Δέκμος	ἐν	τῇ Κελτικῇ· ὅπως δὲ ἔδοσαν
[4, 53]	τῆς παλαιᾶς, ὡς Λιβύης ἁπάσης	ἐν	τῇ λήξει τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[4, 117]	διπλασίονα εἶναι. Καὶ τὰ μὲν	ἐν	τῇ μάχῃ πλεονεκτήματα τοσαῦτα· ὅσα
[4, 59]	καταλελειμμένων· καὶ αὐτὸν ὁ Κάσσιος	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ, τῶν ὄντων οὐ
[4, 47]	Σίττιον τῆς ἄλλης Ἰταλίας εἰργόμενον	ἐν	τῇ πατρίδι μένειν. Σίττιος μὲν
[4, 47]	ἀνδρῶν ὅδε τῆς ξένης ἐφυγαδεύετο	ἐν	τῇ πατρίδι, Οὐάρρων δὲ ἦν
[4, 72]	ἐς Λώρυμα, Ῥοδίων τι φρούριον	ἐν	τῇ περαίᾳ, καὶ τὸ πεζὸν
[4, 135]	νόμων ἔτι νῦν περιωνύμου, βόθρον	ἐν	τῇ σκηνῇ τὸ μέγεθος αὐτάρκη
[4, 41]	ἄνδρα κατεπλούτισαν. Ἀρριανοῦ δὲ καὶ	ἐν	τῇ στήλῃ κεκόλαπτο ἐκ διαθηκῶν·
[4, 42]	ἐκ τῶνδε μεταμορφώσεως. Ὡς δὲ	ἐν	τῇ τάξει τῶν αἰχμαλώτων ὑπὸ
[4, 76]	καὶ τὴν ὕλην μακρόθεν, ὥσπερ	ἐν	τοῖς ἀγῶσι, σὺν δρόμῳ καὶ
[4, 119]	ἥσσης καὶ φόβου, ὅταν ὥσπερ	ἐν	τοῖς γυμνικοῖς ἀφιστῶνται τοῦ ἀγῶνος
[4, 92]	στρατηγοῖς, τὸ δὲ κῦρος τόδε	ἐν	τοῖς εἰρηνικοῖς ἐφ' ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε
[4, 130]	καὶ αὐτὸν Ἀντώνιόν φασιν ὕστερον	ἐν	τοῖς ἰδίοις κινδύνοις μεταγινώσκοντα εἰπεῖν,
[4, 75]	ἐπὶ τῇ Μακεδονίᾳ, τὰ μὲν	ἐν	τοῖς Ἰλλυριοῖς τρία τέλη τοῦ
[4, 84]	ὣς ἀνῆλθεν, ὅσαι δὲ νῆες	ἐν	τοῖς λιμέσιν ἦσαν, λαβὼν ἐξέπλευσε
[4, 16]	ὁμοίως τὰ γνωριμώτατα τῶν κακῶν	ἐν	τοῖς περὶ ἐκείνων ἀνελεξάμην, καὶ
[4, 1]	ἀμφὶ Μάριόν τε καὶ Σύλλαν	ἐν	τοῖς περὶ ἐκείνων προείρηται, τὰ
[4, 23]	ὅσαι δὲ ἐπέτυχον τῆς φιλανδρίας,	ἐν	τοῖς περισωθεῖσι τῶν ἀνδρῶν ἀναγράψω.
[4, 92]	ᾐσθάνεσθε, ἀλλὰ μόνην αὐτοῦ τὴν	ἐν	τοῖς πολέμοις ἀρετὴν ἑωρᾶτε. Νῦν
[4, 31]	ἂν μὴ φαίνηται ταῦτα ποιῶν,	ἐν	τοῖς προγεγραμμένοις ἔσται. Ὁ μὲν
[4, 12]	προσδοκᾶν. Ἦν δὲ καὶ Θωράνιος	ἐν	τοῖς προγεγραμμένοις, λεγόμενος ὑπό τινων
[4, 11]	οὐδεμίαν ὑπολογισάμενοι πρόφασιν ἢ συγγνώμην,	ἐν	τοῖς προγεγραμμένοις τιθέμεθα. Ἀναφερόντων δὲ
[4, 12]	τοῖς προγράφουσι Λέπιδος, καὶ πρῶτος	ἐν	τοῖς προγραφομένοις ὁ ἀδελφὸς ὁ
[4, 12]	Λατίνης μεταβαλεῖν. ~Πρῶτος δ' ἦν	ἐν	τοῖς προγράφουσι Λέπιδος, καὶ πρῶτος
[4, 78]	χωρὶς ἀνασπαστηρίων γενομένας. Βαλλόμενοι δ'	ἐν	τοῖς στενωποῖς ἄνωθεν ὑπὸ τῶν
[4, 104]	Θρᾷκες ἄμφω διὰ στόματος ἦσαν	ἐν	τοῖς στρατοῖς, ὁ μὲν ἀγνοουμένην
[4, 110]	φυλαξαμένου τὴν ἡμέραν, ὡς αὐτὸς	ἐν	τοῖς ὑπομνήμασιν ἔγραψεν. ~Ὁ δὲ
[4, 89]	ἐλπίδες κοιναί. Θροῦ δὲ ὡς	ἐν	τοσούτοις ὄντος οἵ τε κήρυκες
[4, 108]	μὲν ὠχυροῦντο αὐτῶν ἑκάτεροι καὶ	ἐν	τοσούτῳ μόνοις ἱππεῦσι καὶ ἀκροβολισμοῖς
[4, 58]	ἐσβαλοῦντες. ~Καὶ οἱ μὲν ἦσαν	ἐν	τούτοις, Τρεβώνιον δὲ ἐν Ἀσίᾳ
[4, 56]	μάλα κακοπαθῶς. ~Ὁ δὲ Ἀραβίων	ἐν	τούτῳ πετροβάταις ἀνδράσιν ἀνέρπουσι διὰ
[4, 109]	νυκτός τε καὶ ἡμέρας ἔκοπτεν	ἐν	τῷ ἕλει δίοδον στενήν, κείρων
[4, 127]	ὑπεραυξηθεῖσαν ἐκ παραλόγου διὰ τὰ	ἐν	τῷ Ἰονίῳ γενόμενα. ροῦντό τε
[4, 99]	ἔχομεν ἐν Σικελίᾳ, καὶ Μοῦρκος	ἐν	τῷ Ἰονίῳ καὶ Ἀηνόβαρβος στόλῳ
[4, 115]	ἐν Φιλίπποις συνέβαινεν εἶναι, καὶ	ἐν	τῷ Ἰονίῳ τοιόνδε πάθος ἄλλο
[4, 120]	ἔχομέν ἐστι τὸ πλουτεῖν, ἀλλ'	ἐν	τῷ κρατεῖν ταῖς δυνάμεσιν, ὃ
[4, 126]	ἀσθένειαν, μόνοι δὴ πολεμίων, οὐκ	ἐν	τῷ μάχεσθαι τὰς ἐλπίδας ἔχουσιν,
[4, 44]	Οὐινίου, Φιλήμων, οἰκίαν κεκτημένος λαμπράν,	ἐν	τῷ μεσαιτάτῳ τῆς οἰκίας ἔκρυψεν
[4, 126]	μάχεσθαι τὰς ἐλπίδας ἔχουσιν, ἀλλ'	ἐν	τῷ μὴ μάχεσθαι. ~Οὕτω μὲν
[4, 127]	ἐνεπίμπλαντο τόλμης ἀκαταπλήκτου· οὐδέν τε	ἐν	τῷ παρόντι ἀλλήλων ὅτι ἦσαν
[4, 66]	Ῥωμαίων βουλῆς, φευγούσης καὶ ἁλωμένης	ἐν	τῷ παρόντι διὰ τοὺς ἐν
[4, 122]	οὔτε τῶν ἄλλων ἐπιτεχνήσεων οὔτε	ἐν	τῷ πεδίῳ λοιπὸν ἐκτάσσειν, παρὰ
[4, 107]	μάλα θρασέως πολὺ προελθὼν ἐστρατοπέδευεν	ἐν	τῷ πεδίῳ, σταδίους ὀκτὼ μόνους
[4, 86]	τοῦ Βρεντεσίου, τὰς ὁλκάδας ἐφύλασσεν	ἐν	τῷ πόρῳ τὸν στρατὸν ἐς
[4, 25]	δὲ ὁ Σαυνίτης, πολλὰ Σαυνίταις	ἐν	τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ κατειργασμένος, διὰ
[4, 44]	φυλάσσων, τὸν δεσπόσυνον προγραφέντα ἐφύλασσεν	ἐν	τῷ τάφῳ μετὰ τοῦ πατρός.
[4, 86]	καὶ Πομπήιον καὶ Σικελίαν ὑπερθέμενος	ἐν	τῷ τότε. Μοῦρκος δὲ ἐπιόντος
[4, 85]	τε ὄντα καὶ περιφίλητον ἅπασιν	ἐν	τῷ τότε. Παρῆσαν δ' αὐτῷ
[4, 108]	τε καὶ Θεσσαλία, μόναι σφίσιν	ἐν	τῷ τότε χορηγοῦσαι. ~Ὧν οἱ
[4, 117]	τὰ τῶν πολεμίων ὥρμων. Καὶ	ἐν	τῷδε αὖ πάλιν οἱ μὲν
[4, 127]	ὁμαλῶς ἑκάτεροι τήνδε τὴν ἡμέραν	ἐν	τῷδε τῷ ἔργῳ πάντα τὰ
[4, 26]	ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν σφαγήν. Ἄλλος	ἐν	φανερῷ καθῆστο ἑκὼν καὶ βραδυνόντων
[4, 103]	Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρας ἔτι μιᾶς	ἐν	Φιλίπποις ἔσεσθαι, τοὺς πολεμίους περιλαβόντας,
[4, 134]	κακός· ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ	ἐν	Φιλίπποις. καὶ ὀφθῆναί φασιν αὐτῷ
[4, 115]	~Ἧι δὲ ἡμέρᾳ τὴν μάχην	ἐν	Φιλίπποις συνέβαινεν εἶναι, καὶ ἐν
[4, 104]	τὸ ἄνυδρον ἐλέγετο εἶναι, καὶ	ἐν	φόβῳ πανικῷ περὶ ἐνέδρας ἐγίγνοντο,
[4, 39]	Λέντλον οὐχ οἷα στρατηγόν, ἀλλ'	ἐν	χαμευνίῳ καὶ κόμῃ καὶ διαίτῃ
[4, 118]	ἡγεῖσθε διωκομένους ὑπὸ λιμοῦ τὸν	ἐν	χερσὶ θάνατον αἱρεῖσθαι. Ἡμεῖς δ'
[4, 36]	μέχρι τῶν σπονδῶν, οἱ μὲν	ἐν	χωρίοις ἢ τάφοις, οἱ δὲ
[4, 28]	Μιντουρναίοις κατέλιπε. Λάργον ἕτεροι συνελάμβανον	ἐν	χωρίοις, οὐ Λάργον, ἀλλ' ἕτερον
[4, 26]	τοὺς σφαγέας περιμένων. Κέστιος δὲ	ἐν	χωρίοις παρὰ εὐνόοις θεράπουσιν ἐκρύπτετο,
[4, 106]	οὐ μακράν, ὃν Διονύσου λέγουσιν,	ἐν	ᾧ καὶ τὰ χρυσεῖα ἔστι
[4, 117]	συστρατιῶται, παρὰ τὸν χθὲς ἀγῶνα,	ἐν	ᾧ μὴ κρείσσους ἐγένεσθε τῶν
[4, 70]	φησι τὸ ψήφισμα τῆς βουλῆς,	ἐν	ᾧ πάντας ὑπακούειν ἡμῖν ἔταξε
[4, 105]	γενέσθαι, καὶ ποταμὸς ἔστι Ζυγάκτης,	ἐν	ᾧ τοῦ θεοῦ περῶντος τὸ
[4, 9]	Κελτικῆς καὶ τῶνδε τῶν οἴκοι,	ἕν	ἐστι λοιπὸν ἔτι ἔργον, στρατεύειν
[4, 58]	προσέλαβεν ἀθρόως· οὗ τὸ μὲν	ἓν	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ ἐν Συρίᾳ
[4, 75]	τοῦ πρότερον ἄρχοντος Ἰλλυριῶν παραδόντος,	ἓν	δὲ ἐκ Μακεδονίας ἀφείλετο Γάιον,
[4, 106]	πύλας ἐν μέσῳ κατέλιπον, ὡς	ἓν	εἶναι τὰ δύο στρατόπεδα. Ἦν
[4, 95]	ὄντα ἐξέβαλον καὶ βασιλεύεσθαι διὰ	ἓν	ἔργον οὐκέτι ὑπέστησαν. ~Καὶ τάδε,
[4, 91]	οὐχ ὑπεμείναμεν ἐς πολὺ περιιδεῖν	ἕνα	ἄνδρα, εἰ καὶ φίλος ἦν
[4, 25]	θύρας ὑπανοίγων τοὺς ἐσβιαζομένους καθ'	ἕνα	ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ πολλῶν ἐπιβρισάντων
[4, 70]	Ῥωμαίοις Ῥοδίους βοηθεῖν, κἂν καθ'	ἕνα	χρῄζωσιν. Εἰ δὲ οὔτε στρατηγοὺς
[4, 68]	μὲν ἐς ἕτερα τούτοις ποτὲ	ἐναβρυνεῖσθαι,	νῦν δὲ ὑπὲρ τῆς πατρίδος
[4, 8]	ἐπὶ τῷ μύσει τῷδε τοὺς	ἐναγεῖς	ἀντὶ κολάσεων ἐπὶ ἀρχὰς καὶ
[4, 94]	Ἰονίου μέχρι Συρίας, πότερον ὡς	ἐναγεῖς	κολάζοντες ἢ ὡς ἀνδροφόνους πορφύρᾳ
[4, 96]	πολῖται, πράσσοντες οἱ τρεῖς ἡμᾶς	ἐναγεῖς	λέγουσι, καί φασι μὲν ἀμύνειν
[4, 68]	Θεοὺς δ' ὠμόσατε, ὅτε ἡμῖν	ἔναγχος	διὰ Γαΐου Καίσαρος συνετίθεσθε καὶ
[4, 123]	κατέγνωκεν ἡμῶν ὁ στρατηγός; Τί	ἔναγχος	ἡμάρτομεν οἱ νικήσαντες, οἱ διώξαντες,
[4, 122]	πανταχῇ τῶν πολεμίων· τῆς τε	ἔναγχος	περὶ τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς ἐξηγγελμένης
[4, 106]	Ἐπιδάμνῳ, καὶ τὸ πεδίον ἦν	ἐναγωνίσασθαι	καλὸν καὶ οἱ κρημνοὶ στρατοπεδεῦσαι.
[4, 22]	αὐτὸν ἁλιέων περισχόντων ὡς οὐκ	ἐναλάμενον,	ἀλλὰ πεπτωκότα, ἐς πολὺ μὲν
[4, 15]	τῶν τεγῶν ἢ ἐς πῦρ	ἐναλλόμενοι	ἢ τοῖς σφαγεῦσιν ὑπίσχοντες ἢ
[4, 116]	ἐς τὰς τριήρεις τῶν πολεμίων	ἐναλλομενοι	τὰ μὲν ἔδρων, τὰ δὲ
[4, 20]	παιδὸς αὑτὸν ἀνελεῖν· τὰ δὲ	ἐναντία	καὶ τοῦ παιδὸς ἱκετεύοντος, οἱ
[4, 128]	ἀμφὶ τήνδε τὴν παρασκευὴν ἐς	ἐνάτην	ὥραν δεδαπανημένης αἰετοὶ δύο ἐς
[4, 38]	ἐσπείσατο ἅμα τῷ Μεσσάλᾳ καὶ	ἐναυάρχησεν	Ἀντωνίῳ διαλλαγάς τε πολλάκις Ἀντωνίῳ
[4, 29]	οὐκ ἐπαύετο, μέχρι τὸν μὲν	ἐνδείξαντα	κρεμασθῆναι, τὸν δὲ περισώσαντα ἐλευθερῶσαι
[4, 108]	τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	ἐνδέοντα	τοῖς ἀριθμοῖς, τοῖς δ' ἀμφὶ
[4, 126]	καὶ σώματα, ἃ καὶ τόλμαις	ἐνδίδωσι	καὶ σιδήρῳ καὶ ἀπονοία. Ἔχει
[4, 79]	αὐτῶν, ὅσοι περὶ τὰς πύλας	ἔνδοθέν	τε καὶ ἔξωθεν αὐτὰς ἔκοπτον,
[4, 78]	ἔξω τείχους Ῥωμαῖοι περὶ τῶν	ἔνδον	ἀγανακτοῦντές τε καὶ δεδιότες, Βρούτου
[4, 78]	τοὺς μὲν ἀπολέσθαι, τοὺς δὲ	ἔνδον	ἀποληφθῆναι, τὰς πύλας οὐ δυναμένους
[4, 17]	τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε καὶ τοῖς	ἔνδον	αὖθις ἐκέλευεν ἀτρεμεῖν, ὡς ἔχουσι,
[4, 43]	τὸν τῆς προγραφῆς χρόνον διεφύλαξαν	ἔνδον	ἐπὶ τῆς οἰκίας, μέχρι τῆς
[4, 111]	μὲν ἐσήλατο διὰ τῶν πυλῶν	ἔνδον,	ἕτεροι δὲ ταῖς ὑπωρυχίαις ἐσῆλθον,
[4, 109]	μήτε ἐκδραμεῖν ἐς αὐτὸν οἱ	ἔνδον	ἔτι δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνος αὐτοῖς
[4, 123]	ἀφροσύνης, ἀλλ' ἐδυσφόρουν γυναικῶν τρόπον	ἔνδον	μετὰ ἀπραξίας καὶ φόβου κατακεκλεισμένοι.
[4, 47]	κατήγετο· καὶ τὸν Οὐάρρωνα οὐδεὶς	ἔνδον	ὄντα ἐνέφηνε θεράπων, οὔτε αὐτοῦ
[4, 110]	Καίσαρι, Καίσαρος αὐτοῦ δι' ἐνύπνιον	ἔνδον	οὐκ ὄντος, ἀλλὰ φυλαξαμένου τὴν
[4, 38]	αἱρουμένων οὐκ ἀνασχόμενος, ἔπεισεν αὐτοὺς	ἐνδόντας	ἐπιβαρούσῃ τῇ τύχῃ μεταστρατεύσασθαι τοῖς
[4, 131]	τὸ ξίφος οὔτε ἀποστραφέντος οὔτε	ἐνδόντος.	~Ὧδε μὲν δὴ Κάσσιος καὶ
[4, 72]	καὶ τὸ ναυτικὸν ἡσύχαζεν ὡς	ἐνδωσόντων	τι τῶν πολεμίων. Οἱ δὲ
[4, 115]	του θεῶν ἐκδεδομέναι τοῖς πολεμίοις.	Ἐνέβαλλον	γὰρ ἀδεῶς ἑκάστῃ καὶ ἀνερρήγνυον·
[4, 44]	ἐς τὸ τοῦ δεσπότου φορεῖον	ἐνέβη	καὶ ὑπὸ τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων
[4, 26]	εἰ μὴ τὰ ὅμοια γενναίως	ἐνέγκοι,	καὶ προελθὼν τῆς οἰκίας ἐκαθέζετο
[4, 58]	ἐς τὸν Βάσσον γενομένων οὐκ	ἐνεγκοῦσα	τὴν ὄψιν ἡ στρατιὰ τὸν
[4, 30]	ἐκ τρυφῆς τὸν πόνον οὐκ	ἐνεγκὼν	ἐς τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖς χοινικίσι
[4, 28]	βασανιεῖν ἐς τοὺς συνεγνωκότας, οὐκ	ἐνεγκὼν	ἤδη τοῦτο ὡς ἀπρεπέστερον, Ἀπαγορεύω,
[4, 50]	ἔτι τοῦ Λεπίδου λέγοντος, οὐκ	ἐνεγκὼν	τὴν μεταβολὴν ὁ Βαλβῖνος ἀπέλυσε
[4, 31]	τοῦ πολέμου παρασκευὰς τάδε ἀρκέσειν,	ἐνέδει	μυριάδων ἔτι δισμυρίων. ~Καὶ τοῦτο
[4, 124]	αὐτοῖς πρόφασιν ἀγανακτήσεως ἐπὶ σφίσιν	ἐνεδίδουν.	~Ὧδε μὲν δὴ καὶ ὁ
[4, 29]	τῶν ὁμοδούλων τις ἐνέφηνε τὴν	ἐνέδραν.	Ἀναιρεθέντος δὲ ὧδε τοῦ δεσπότου,
[4, 24]	τοῦ θυρωροῦ δείσας ὡς ἐς	ἐνέδραν	ἀπιόντος, ἐς τὸ τέγος ἀναδραμὼν
[4, 104]	καὶ ἐν φόβῳ πανικῷ περὶ	ἐνέδρας	ἐγίγνοντο, οὐκ ἀπιστοῦντες μὲν τοῖς
[4, 103]	Βροῦτον διώδευον. ~Ἐκφανείσης δὲ τῆς	ἐνέδρας	ὁ Νωρβανὸς καὶ ὁ Δεκίδιος
[4, 26]	ἀποθανόντα θάπτοιεν. Καὶ οἱ μὲν	ἐνεδρευθέντες	ἧψαν, ὁ δὲ ἐσήλατο ἐς
[4, 47]	τὴν στολὴν καὶ τὰς ὀθόνας	ἐνέδυ	τὰς ποδήρεις καὶ τὴν τοῦ
[4, 29]	τὸν μυχὸν τοῦ ἄντρου προπέμψας	ἐνέδυ	τὸν τοῦ δεσπότου χιτωνίσκον καὶ
[4, 44]	ἐπιθεόντων, οἰκέτης τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα	ἐνέδυσε,	καὶ αὐτὸς εἰς τὴν εὐνὴν
[4, 51]	θεράποντες τοῖς χρήμασιν ἐς σκάφος	ἐνέθεντο	τὸν Ἄππιον, ὡς ἐς ἀσφαλεστέραν
[4, 3]	τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν οἱ τρεῖς	ἐνείμαντο	ἐφ' ἑαυτοῖς, τὰ πέραν ἄρα
[4, 100]	συνόδου τῆσδε καὶ λόγων τῶνδε	ἕνεκα,	ἐπιδώσομεν εὐθὺς ἀπὸ τοῦδε τοῦ
[4, 120]	τοιαύτης δ' ὅμως ζημίας ὑμῖν	ἕνεκα	ἐπιδώσομεν νικητήρια, δραχμὰς ἑκάστῳ στρατιώτῃ
[4, 68]	~Τάδε μὲν δὴ καὶ γένους	ἕνεκα	καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν καὶ τύχης
[4, 132]	ἀτυχήσαντε ἐλεεινὼ δυοῖν τε τούτοιν	ἕνεκα	πᾶσιν ἀμνηστίαν ἐτίθετο καὶ φυγόντοιν
[4, 114]	ταχυεργίας τε αὐτῷ καὶ προπετείας	ἐνεκάλει	καὶ ἐμακάριζεν ὁμοῦ φροντίδων καὶ
[4, 111]	τε καὶ χαλεπῶς, μέχρι βιαζόμενος	ἐνέκυρσε	τῇ φάλαγγι τῇ Κασσίου, τὴν
[4, 107]	καὶ οἱ πολέμιοι, ὅσα αὐτοῖς	ἐνέλειπεν.	Ὁ δὲ Κάσσιος τὴν ὁρμὴν
[4, 134]	καὶ τὸ δαιμόνιον αὐτοῖς ἄρα	ἐνεμέσησε	καὶ προεσήμηνε πολλάκις. Κασσίῳ τε
[4, 28]	ἀμείβων ἐς τὸ Μιντουρναίων ἕλος	ἐνέπεσεν,	ἔνθα ἑαυτὸν διαναπαύων ἡσύχαζε. Τῶν
[4, 127]	θυμὸς ἀμφοτέρων ηὔξετο μάλιστα καὶ	ἐνεπίμπλαντο	τόλμης ἀκαταπλήκτου· οὐδέν τε ἐν
[4, 103]	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀθυμία τε	ἐνέπιπτε,	μὴ δέοι σφᾶς ἧς ὑπερεωράκεσαν
[4, 129]	Ἀντώνιος πάντα ἦν καὶ πᾶσιν	ἐνέπιπτε,	τοῖς τε φεύγουσι καὶ τοῖς
[4, 8]	πόλεις τὰς μὲν οὐ πείθοντες	ἐνέπρησαν	ἢ κατέσκαψαν ἢ κατήρειψαν, τὰς
[4, 78]	ἀναχωρούσης πάλιν τῆς τάξεως, καὶ	ἐνέπρησαν	τὰ μηχανήματα ἅπαντα ἀθρόως. Πεπετασμένων
[4, 25]	αὐτὸς διερρίπτει, μέχρι κεκενωμένης ἐπικλείσας	ἐνέπρησε	καὶ ἀπώλετο, καὶ τὸ πῦρ
[4, 47]	τὸν Οὐάρρωνα οὐδεὶς ἔνδον ὄντα	ἐνέφηνε	θεράπων, οὔτε αὐτοῦ Οὐάρρωνος οὔτε
[4, 29]	εἰ μὴ τῶν ὁμοδούλων τις	ἐνέφηνε	τὴν ἐνέδραν. Ἀναιρεθέντος δὲ ὧδε
[4, 28]	τε κόμη τοῦ δόνακος σαλευθεῖσα	ἐνέφηνε	τὸν Οὐᾶρον, καὶ ληφθεὶς ἔλεγεν
[4, 75]	μειρακίῳ, ἧκεν αὐτὸν φέρουσα καὶ	ἐνεχείρισε	Βρούτῳ, ἐνεχείρισε δὲ καὶ τοὺς
[4, 75]	αὐτὸν φέρουσα καὶ ἐνεχείρισε Βρούτῳ,	ἐνεχείρισε	δὲ καὶ τοὺς τοῦ ἀνδρὸς
[4, 7]	ἔρευναν οὐ παρασχόντα τοῖς ἴσοις	ἐνέχεσθαι.	Μηνύειν δὲ ἕκαστα τούτων τὸν
[4, 136]	οἰκείων πάνυ ἐγκρατῶς, ἐσχάρας πυρὸς	ἐνεχθείσης	ἁρπάσασα τῶν ἀνθράκων κατέπιεν. Ὅσοι
[4, 77]	ἐπὶ τὰς πύλας καὶ πάντας	ἐνήλλασσε	συνεχῶς. Οἱ δὲ ἀκμῆσιν αἰεὶ
[4, 17]	ἐννοούμενος, ὅποι διαλάθοι, τὴν ἐσθῆτα	ἐνήλλασσεν	ἔς τι τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών,
[4, 128]	ἔτι προσπονῆσαι καὶ τοὺς κεκμηκότας	ἐνήλλασσον,	ὥστε ὁ θυμὸς αἰεὶ τοῖς
[4, 98]	καὶ οἱ πολεμοῦντες ἡμῖν ἐφρόνουν,	ἐνῆν	ἀκινδύνως ἅπασι τὰ ὅπλα καταθέσθαι
[4, 131]	εἰ ἤδη κέκριται. Καὶ εἰπὼν	ἐνήρεισε	ταῖς λαγόσι τοῦ Βρούτου τὸ
[4, 47]	ἐξενίκησε καὶ εἶχεν ἐν ἐπαύλει,	ἔνθα	Ἀντώνιος, ὅτε διοδεύοι, κατήγετο· καὶ
[4, 105]	παραλόγου τόλμης ἐς Φιλίππους παρῆλθον,	ἔνθα	αὐτοῖς καὶ ὁ Τίλλιος ἐπικατήχθη
[4, 44]	Παρὰ δὲ ταῖς πύλαις γενόμενος,	ἔνθα	αὐτοῦ καὶ ὁ πατὴρ ὑπὸ
[4, 28]	ἐς τὸ Μιντουρναίων ἕλος ἐνέπεσεν,	ἔνθα	ἑαυτὸν διαναπαύων ἡσύχαζε. Τῶν δὲ
[4, 15]	ἀγορᾷ προυτίθεντο παρὰ τοῖς βήμασιν,	ἔνθα	ἔδει κομίσαντας ἀντιλαβεῖν τὰ ἀγαθά.
[4, 105]	σταδίων, εὔφορον πάνυ καὶ καλόν,	ἔνθα	καὶ τὸ πάθος τῇ Κόρῃ
[4, 82]	ναυσὶν ἐκέλευε περιπλεῖν ἐς Ἄβυδον,	ἔνθα	καὶ τὸ πεζὸν αὐτὸς ἦγε
[4, 114]	δὲ τὸ σῶμα τοῖς φίλοις,	ἔνθα	λαθραίως θάψειαν, ἵνα μὴ καταδακρύσειε
[4, 48]	πλέονα λαβεῖν ἐπὶ θάλασσαν ἐλθοῦσιν,	ἔνθα	μοι τὸ γύναιον, ἔφη, ναῦν
[4, 41]	λαθὼν ἐν ἀγρῷ νεωνήτῳ κατέλιπεν,	ἔνθα	ὁ πρεσβύτης μεταμορφῶν ἑαυτὸν ἐπεδήσατο
[4, 51]	καὶ προύθηκεν ἐπὶ τοῦ βήματος,	ἔνθα	πρότερον ἡ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[4, 20]	τοῦ βήματος ἀπεκρέμαντο ἐπὶ πλεῖστον,	ἔνθα	πρότερον ὁ Κικέρων ἐδημηγόρει· καὶ
[4, 23]	ἀπέκτεινε λιμῷ. Καὶ τῆσδε μὲν	ἐνθάδε	ἐπεμνήσθην, ὅτι τὸν ἄνδρα περισῴζουσα
[4, 41]	στήλῃ κεκόλαπτο ἐκ διαθηκῶν· Τὸν	ἐνθάδε	κείμενον υἱὸς οὐ προγραφεὶς προγραφέντα
[4, 14]	ἦν αὐτοῖς παραλογώτερον, ὅτε μάλιστα	ἐνθυμηθεῖεν,	ὅτι τὰς μὲν ἄλλας πόλεις
[4, 123]	ἡγεμόνες αὐτῶν, ἐπαινοῦντες μὲν τὸ	ἐνθύμημα	τοῦ Βρούτου, νομίζοντες δὲ καὶ
[4, 114]	μὴ δοκοῖεν ἠλασσῶσθαι, συνεὶς τοῦ	ἐνθυμήματος,	Ὁπλισώμεθα, ἔφη, καὶ ἡμεῖς καὶ
[4, 63]	καὶ πρὸ τῶνδε αὐτὴν Αἴγυπτον	ἐνθυμιζόμενος	μάλιστα ἐν καιρῷ, τετρυμένην τε
[4, 109]	οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	ἐνθυμούμενοι	μάλιστα διέτριβον· ὁ δὲ Ἀντώνιος
[4, 122]	ἐν πεδίῳ πηλώδει σταθμεύοντες. Ὧν	ἐνθυμούμενοι	τέλος μὲν ὁπλιτῶν ἐς Ἀχαΐαν
[4, 129]	τὸ ἀξίωμα τἀνδρὸς καὶ ἀρετὴν	ἐνθυμούμενος,	ὅπως Βροῦτον ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ'
[4, 28]	ἀναιρεῖν ἔτι· εἰ γὰρ οὐκ	ἔνι	μοι διαφυγεῖν, ἄμεινον ὑπὸ τῶν
[4, 27]	οἱ νεκροφόροι παρὰ τὸ σύνηθες	ἑνὶ	ἀνδρί, καὶ τοὺς μὲν φέροντας
[4, 10]	οὔσης τρισὶ πλέονας ἐχθροὺς ἢ	ἑνὶ	εἶναι. Ἀλλὰ μόνους δὴ τοὺς
[4, 7]	στρατηγίσι τάξεσι καὶ ὁπλιτῶν ἕκαστος	ἑνὶ	τέλει. Ὡς δὲ ἐσῆλθον, αὐτίκα
[4, 34]	τῶν ὄντων αὐτίκα δανείσαιεν αὑτοῖς,	ἐνιαυτοῦ	δὲ φόρον ἐς τὸν πόλεμον
[4, 107]	ἄλλο πεδίον οἷα κοιλότερον ἐκλιμνάζοντος	ἐνίοτε	τοῦ ποταμοῦ· παρ' ὃ καὶ
[4, 88]	Βρούτου μὲν ὀκτώ, Κασσίου δὲ	ἐννέα,	ἐντελὲς οὐδέν, ἀλλ' ἐς δύο
[4, 108]	δὲ τὰ μὲν πεζὰ ἑκατέροις	ἐννεακαίδεκα	ὁπλιτῶν τέλη, τοῖς μὲν ἀμφὶ
[4, 88]	ἐξετάζουσιν αὐτοῖς ἐγένοντο πάντες ὁπλιτῶν	ἐννεακαίδεκα	τέλη, Βρούτου μὲν ὀκτώ, Κασσίου
[4, 17]	ἀνεπήδησε καὶ περιθέων ἔτι καὶ	ἐννοούμενος,	ὅποι διαλάθοι, τὴν ἐσθῆτα ἐνήλλασσεν
[4, 132]	ἡγουμένη κρεῖσσον εὑρήσειν ὧν ἐκεῖνος	ἐνόησεν.	Ἀλλ' ἡ περὶ τώδε τὼ
[4, 119]	ὑμῶν διὰ δέος, ἐλθόντων δὲ	ἐνοικοῦσι	διὰ τὴν ἐχθὲς ἧσσαν· ἐφ'
[4, 129]	ἄγραν, εἶπεν, ἀλλὰ ἀμείνονα ἧς	ἐνομίζετε	ἐθηρεύσατε, ὅσῳ κρείττων ἐχθροῦ φίλος.
[4, 129]	δὴ καὶ μάλιστα εἶναι Βροῦτος	ἐνομίσθη,	τὸν ἀδιάλλακτον ἐχθρὸν ἐκκλίνων. Ἀγομένου
[4, 7]	ἐκκλησία, καὶ δήμαρχος Πούπλιος Τίτιος	ἐνομοθέτει	καινὴν ἀρχὴν ἐπὶ καταστάσει τῶν
[4, 130]	γε μὴν καὶ ὁ Ἀντώνιος	ἔνοπλος	ἐπὶ τῶν φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε τῷ
[4, 130]	δὲ περιείληπτο πάντα φυλακαῖς, διενυκτέρευεν	ἔνοπλος	μετὰ πάντων. Καί φασιν αὐτὸν
[4, 110]	ὧδε μάλα θρασέως αὐτοὺς ὄντας	ἐνόπλους	ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ ἐπέδραμον αὐτοῖς
[4, 106]	ἀπὸ ἑκατὸν σταδίων οὖσαν, ἐτίθεντο,	ἐνόρμισμα	δὲ ταῖς τριήρεσι Νέαν πόλιν,
[4, 106]	ᾗ καὶ τὰ ταμιεῖα καὶ	ἐνορμίσματα	ἔμελλον ἕξειν. Θάσον μὲν δὴ
[4, 16]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν καὶ τοῦ	ἑνὸς	αὐτῶν μάλιστα ἀρετῇ καὶ τύχῃ,
[4, 44]	τις ἄρρωστος, ἐς τὴν πόλιν.	Ἑνὸς	δὲ τῶν φερόντων τὸ σκέλος
[4, 138]	διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ δι'	ἑνὸς	ἔργου κίνδυνον ἔσχατον λιμοῦ καὶ
[4, 126]	διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ δι'	ἑνὸς	ἔργου τροφὰς καὶ χρήματα καὶ
[4, 102]	τοῦ ναυτικοῦ καὶ τέλους ὁπλιτῶν	ἑνὸς	καὶ τοξοτῶν τινων τὴν ἀκτὴν
[4, 63]	μὲν ἀδελφιδοῦν ἐν Συρίᾳ μεθ'	ἑνὸς	τέλους ἀπέλιπε, τοὺς δὲ ἱππέας
[4, 107]	παρασκευὴν ἐν αὐτῇ κατέλιπε μεθ'	ἑνὸς	τέλους, οὗ Πινάριος ἡγεῖτο, αὐτὸς
[4, 132]	ἐς ἀρετὴν ἀδηρίτω, χωρὶς ἄγους	ἑνός,	ὥ γε καὶ Γάιος Καῖσαρ,
[4, 3]	ἰδίους ἐχθροὺς προανελεῖν, ἵνα μὴ	ἐνοχλοῖεν	αὑτοῖς τάδε καθισταμένοις καὶ πολεμοῦσι
[4, 61]	προύφερε λιμὸν ὁμοῦ καὶ λοιμὸν	ἐνοχλοῦντα	τότε Αἰγύπτῳ, διὰ δὲ οἰκειότητα
[4, 72]	τὸν Φάννιον ἀπὸ τῆς γῆς	ἐνοχλοῦντας	καὶ τὸν Κάσσιον τοῖς πρὸς
[4, 124]	ἡ ἐς τὸ ἀντίπαλον μεταβολή.	~Ἐνοχλούντων	δὲ αὐτῷ καὶ τῶν ἡγεμόνων
[4, 33]	περὶ αὐτῇ τῇ πόλει, Καρχηδονίων	ἐνοχλούντων.	Καὶ τότε δὲ ἐσήνεγκαν ἑκοῦσαι,
[4, 99]	στρατοῦ καὶ τοξόταις αἰεὶ διαπλέοντες	ἐνοχλοῦσι	πολλά, καθαρευούσης πολεμίων ἡμῖν τῆς
[4, 130]	σε τῶνδ' ὃς αἴτιος κακῶν,	Ἐνσημαινόμενον	ἄρα τὸν Ἀντώνιον. Ὃ καὶ
[4, 2]	καὶ εἴ τις ἄλλη νῆσος	ἐνταῦθα.	~Ὧδε μὲν τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν
[4, 135]	καὶ τὰ λοιπὰ τοῖς θεράπουσιν	ἐντειλάμενος	ἐπέσκηψε τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς
[4, 112]	ἀκόσμως. Καὶ τὸ ἔργον ἦν	ἐντελὲς	ἑκατέροις καὶ ὅμοιον· Βροῦτός τε
[4, 88]	μὲν ὀκτώ, Κασσίου δὲ ἐννέα,	ἐντελὲς	οὐδέν, ἀλλ' ἐς δύο που
[4, 118]	ὅταν οἱ θεοὶ κρίνωσιν, ἐπὶ	ἐντελέσι	τοῖς ἔργοις διαλύσομαι· νῦν δὲ
[4, 118]	Ἐγὼ δ' ὑμῖν τὰ νικητήρια	ἐντελῆ	μέν, ὅταν οἱ θεοὶ κρίνωσιν,
[4, 126]	περὶ ἁπάντων διακριθῆναι μέχρι νίκης	ἐντελοῦς	ἢ εὐγενοῦς θανάτου. Νικῶσι δ'
[4, 79]	περιβεβλημένας ἔτι τῷ σιδήρῳ τὰ	ἐντός,	ἀντικοπτόντων αὐτοῖς ἅμα ἔξωθεν ἑτέρων
[4, 129]	τοὺς ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς	ἐντὸς	ἐφρούρουν. Οἱ δὲ Βροῦτον αὐτὸν
[4, 109]	ἄφνω καὶ τὰ ἐρυμνὰ τῶν	ἐντὸς	κατέλαβε καὶ ἐχαράκωσε φρούρια ὁμοῦ
[4, 79]	ἀλαλαγῆς, ἵνα σύμβολον εἴη τοῖς	ἐντὸς	οὖσιν. ~Ἁλούσης δὲ τῆς πόλεως
[4, 122]	ἐς Ἀχαΐαν ἐξέπεμψαν, ἀγείρειν τὰ	ἐντυγχάνοντα	πάντα καὶ πέμπειν σφίσι κατὰ
[4, 36]	ἀνίσχουσαι τοῖς ἀλωμένοις, καὶ τὸν	ἐντυγχάνοντα	περισῳζουσαι. Αὐτός τε τοῖς ἀφικνουμένοις
[4, 118]	προπολεμεῖν, ἵν' ἀσθενεστέροις καὶ τετρυμένοις	ἐντύχοιμεν,	ὅτε χρή. Μηδ' ἐκφερώμεθα ταῖς
[4, 1]	κολάσεσι τῶν ἐπικρυψάντων ὁμοίαις τὸν	ἐντυχόντα	κτείνειν προέγραφεν. Καὶ τὰ μὲν
[4, 129]	ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ' ὁ Λουκίλιος	ἐντυχὼν	μάλα θρασέως εἶπε· Βροῦτος μὲν
[4, 29]	παισὶν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν καὶ	ἐνύβριζεν	ἐπαχθῶς. Οἱ δὲ αὐτῷ πανταχῇ
[4, 20]	γεγονὼς χρήσιμος, ἀνῄρητο καὶ ἀνῃρημένος	ἐνυβρίζετο·	ὁ δὲ παῖς ἐς τὴν
[4, 95]	ἀπέτεμνον οἱ Κελτοὶ κεφαλὰς οὐδὲ	ἐνύβριζον	ἀνῃρημένοις οὐδὲ πολεμοῦσιν ἔτι λαθεῖν
[4, 8]	κατέκανον εἴκοσι καὶ τρισὶ σφαγαῖς	ἐνυβρίσαντες,	οἱ πολέμῳ ληφθέντες ὑπ' ἐκείνου
[4, 41]	ἄρα τὸ σχῆμα ὑπονοήσαντος ἢ	ἐνυβρίσαντος,	οἷόν που καὶ τὸν Αἰνείαν
[4, 8]	ἀθρόως, οὔτ' ἂν ἡμεῖς τοῖς	ἐνυβρίσασι	καὶ πολεμίους ἀναγράψασιν ἡμᾶς ὧδε
[4, 58]	καὶ ἐπιμεμφομένῳ τῷ Βάσσῳ ποτὲ	ἐνύβρισε·	καὶ καλῶν ὕστερον, ἐπειδὴ βραδέως
[4, 110]	καὶ Καίσαρι, Καίσαρος αὐτοῦ δι'	ἐνύπνιον	ἔνδον οὐκ ὄντος, ἀλλὰ φυλαξαμένου
[4, 87]	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, ἐς Σηστὸν	ἐξ	Ἀβύδου περάσασι, πρῶτον ἀντεκεκρούκει. Ῥασκούπολις
[4, 105]	τῶν Φιλίππων, ἄναντες δὲ τοῖς	ἐξ	Ἀμφιπόλεως βιαζομένοις. ~Φιλίππων μὲν οὖν
[4, 107]	δὲ ἀπὸ πεντήκοντα καὶ τριακοσίων	ἐξ	Ἀμφιπόλεως. Ἐδόκει γε μὴν ἐξ
[4, 107]	ἐξ Ἀμφιπόλεως. Ἐδόκει γε μὴν	ἐξ	ἀνάγκης ὁ Ἀντώνιος ὧδε πρᾶξαι,
[4, 42]	ἐκεῖνον ἐμὲ συγκατακανεῖν. οἴκτου δὲ	ἐξ	ἁπάντων γενομένου μεθῆκε σῴζεσθαι τὸν
[4, 104]	προπεμφθέντες ἐπανῆλθον, ἰδεῖν τὸν ποταμὸν	ἐξ	ἀπόπτου λέγοντες. Τῇ δὲ τετάρτῃ
[4, 65]	περιορᾶν ὡς τριφθησομένων ἐν σφίσιν	ἐξ	ἀπορίας διὰ τὸ πλῆθος, Ῥοδίους
[4, 107]	γε μὴν τόλμημα, εἰ καὶ	ἐξ	ἀπορίας ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺς πολεμίους,
[4, 124]	ἀγανακτήσειέ τε καὶ μεταβάλοιτο· ὅπερ	ἐξ	ἀρχῆς αὐτός τε καὶ Κάσσιος
[4, 59]	Δολοβέλλα πεμφθεὶς ἐς Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν	ἐξ	αὐτῆς τέσσαρα τέλη τῶν ἀπὸ
[4, 8]	τῶν χρημάτων ἥρπασαν, καὶ στρατὸν	ἐξ	αὐτῶν ἀγείρουσι καθ' ἡμῶν καὶ
[4, 108]	μὲν ἔχοντες Ἀσίαν χορηγὸν καὶ	ἐξ	ἐγγίονος πάντα διὰ θαλάσσης ποριζόμενοι,
[4, 60]	ὄντα, λίθους καὶ πᾶσαν ὕλην	ἐξ	ἐπαύλεων καὶ προαστείων καὶ τάφων
[4, 21]	διαστήματος. Ἐξαγγείλαντος δέ τινος, εἴτε	ἐξ	ἐπιβουλῆς εἴθ' ὑπ' ἀγνοίας, τὸν
[4, 123]	πάντα γεγενημένῳ· ὅθεν ἐκείνῳ μὲν	ἐξ	ἐπιτάγματος ὑπήκουον, οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ
[4, 95]	Ὃν διὰ μιᾶς γυναικὸς ὕβριν,	ἐξ	ἔρωτος γενομένην, βασιλέα τε ὄντα
[4, 10]	Δυνηθέντες δ' ἄν, οὓς ἔγνωμεν,	ἐξ	ἐφόδου συλλαβεῖν, αἱρούμεθα προγράψαι μᾶλλον
[4, 107]	πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω καὶ εὐθὺς	ἐξ	ἐφόδου σὺν καταφρονήσει παραστρατοπεδεύσαντος. Φρούριά
[4, 108]	λιμοῦ τῆς χώρας δεδαπανημένης, οὔτε	ἐξ	Ἰβηρίας ἢ Λιβύης διὰ Πομπήιον
[4, 85]	δοῦλον ἦγον ἢ αἱ πόλεις	ἐξ	Ἰταλίας ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ ἐς
[4, 82]	πεζὸν αὐτὸς ἦγε καὶ Κάσσιον	ἐξ	Ἰωνίας ἀνέμενεν, ὡς ἐς Σηστὸν
[4, 14]	δεδιότας, σφίσι δὲ αὐτίκα γιγνομένους	ἐξ	οἰκείων πολεμίους, ἢ δι' ὕπουλον
[4, 73]	ἁρπάσειεν ἢ βιάσαιτό τι, αὐτὸς	ἐξ	ὀνόματος ἐκάλει Ῥοδίων ἐς πεντήκοντα
[4, 28]	προδιδόντος αὐτὸν ἀπέδρα, καὶ ὄρος	ἐξ	ὄρους ἀμείβων ἐς τὸ Μιντουρναίων
[4, 67]	αἰσχύνῃς ἀξίωμα Δώριον, οὐχ ἡσσημένον,	ἐξ	οὗ γεγόναμεν, μηδὲ ἐκλάθῃ καλῆς
[4, 59]	δόξαν ἔχοντι παρὰ τοῖς Παρθυαίοις,	ἐξ	οὗ Κράσσῳ ταμιεύων ἐμφρονέστερος ἔδοξε
[4, 113]	τὸν Καίσαρα διπλασίονα. ~Κάσσιος δὲ	ἐξ	οὗ τῶν διατειχισμάτων ἐξέωστο καὶ
[4, 8]	δέ, ἐξ ὧν ἐπιβεβουλεύμεθα καὶ	ἐξ	ὧν Γάιος Καῖσαρ ἔπαθεν, ἀτιθάσευτον
[4, 24]	καὶ κρύψειν ἐπηγγέλλετο καὶ θρέψειν,	ἐξ	ὧν ἐδύνατο. Ὁ δὲ τὴν
[4, 8]	ἀθρόως ἠναγκαζόμεθα χρῆσθαι. Νῦν δέ,	ἐξ	ὧν ἐπιβεβουλεύμεθα καὶ ἐξ ὧν
[4, 58]	τὸν Βάσσον ἐπολιόρκουν ὁμοῦ πάντες	ἓξ	τέλεσιν ἤδη. ~Κάσσιος οὖν τήνδε
[4, 21]	μετ' ὀλίγον εἵπετο ἐκ διαστήματος.	Ἐξαγγείλαντος	δέ τινος, εἴτε ἐξ ἐπιβουλῆς
[4, 48]	θεράποντα ὅμως ἐπὶ τῆς ἠιόνος	ἐξαγγέλλειν	ὑπολιποῦσα. Καὶ ὁ θεράπων τὸν
[4, 74]	Καὶ οἱ μὲν ἐπράσσοντο συντόνως,	ἐξαγγέλλεται	δὲ αὐτῷ Κλεοπάτρα μέλλουσα διαπλεῖν
[4, 68]	Κάσσιε, καὶ αἰδώς τις ἔστιν	ἐξαίρετος	ἔς τε τὴν πόλιν καὶ
[4, 75]	Ἀπουλήιος εἶχεν, καὶ χρήματα ἐς	ἑξακισχίλια	καὶ μύρια τάλαντα, ὅσα ἐκ
[4, 117]	αὐτοῖς τὸ πέλαγος· Μακεδονίαν τε	ἐξαναλώκασιν	ἤδη καὶ ἐκ μόνης ἄρτι
[4, 19]	εὐνοίᾳ καὶ ἐλέῳ πλεῖν αὐτὸν	ἐξαναχθέντα	ἔλεγον ἤδη, σκυτοτόμος δὲ πελάτης
[4, 17]	συμπόσιον τῶν ὁπλιτῶν οἱ μὲν	ἐξανίσταντο	σὺν θορύβῳ καὶ δέει, ὁ
[4, 95]	ἔρωτος γενομένην, βασιλέα τε ὄντα	ἐξέβαλον	καὶ βασιλεύεσθαι διὰ ἓν ἔργον
[4, 78]	ἀποκεκλεισμένων. ~Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον	ἐξέδραμον	αὖθις οἱ λοιποὶ περὶ μεσημβρίαν,
[4, 77]	ἀφυλαξίαν καὶ ἀμέλειαν εἶναι νυκτὸς	ἐξέδραμον	μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὰ μηχανήματα.
[4, 37]	μητέρα αὐτοκράτορος. Βιαζομένων δ' ὕστερον	ἐξέθορεν	ἐς τὴν ἀγορὰν καὶ προκαθημένῳ
[4, 110]	ἐδίωκον, μέχρι καὶ τὸ στρατόπεδον	ἐξεῖλον,	ὃ κοινὸν ἦν Ἀντωνίῳ τε
[4, 37]	τε καὶ ἔχειν ἔτι καὶ	ἕξειν,	ἕως ἂν ἡμᾶς ὁμοῦ κατακάνῃς·
[4, 106]	τὰ ταμιεῖα καὶ ἐνορμίσματα ἔμελλον	ἕξειν.	Θάσον μὲν δὴ ταμιεῖον, ἀπὸ
[4, 103]	τέλεον αὐτοὺς καὶ οὐδὲ ἀναχώρησιν	ἕξειν.	Τοῖς δὲ ἐδόκει τὰ λεγόμενα
[4, 124]	Καί μοι δοκεῖ τόδε μόνον	ἐξειπεῖν,	ἐπικρύπτων, ὃ ἐδεδοίκει μάλιστα, μὴ
[4, 76]	μησὶ μόλις ἔσεσθαι, ὀλίγαις ἡμέραις	ἐξείργαστο,	καὶ οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντες ἐπολιορκοῦντο.
[4, 108]	ἀκροβολισμοῖς ἐπειρῶντο ἀλλήλων. Ὡς δὲ	ἐξείργαστο	πάντα, ὅσα ἐπενόουν, καὶ ὁ
[4, 65]	πλῆθος, Ῥοδίους δὲ καὶ Λυκίους	ἐξελεῖν,	εὔνους τε ὄντας ἐκείνοις καὶ
[4, 85]	στόλου, Πομπήιον ὡς εὐχερὲς ἔργον	ἐξελεῖν	παραπλέοντα· καὶ αὐτὸς ᾖει διὰ
[4, 26]	πολεμίοις κατεκόπη. ~Νάσων δὲ ὑπὸ	ἐξελευθέρου,	παιδικῶν οἱ γενομένου, προδοθεὶς ἥρπασε
[4, 13]	εὐμενῶς σφίσιν ἔχοντας, οἱ δὲ	ἐξελευθέρους	τε καὶ θεράποντας, οἱ δὲ
[4, 46]	λοιπὴν ὁδὸν διελόμενοι τοὺς δεσμώτας	ἐξέλυον	καὶ τοὺς ἀποδράντας συνέλεγον, μέχρι
[4, 110]	σιδήρια φέρων καὶ κλίμακας, ὡς	ἐξελῶν	αὐτὸ καὶ παροδεύσων ἐς τὸ
[4, 47]	καὶ διεριζόντων ἐς ἀλλήλους, Καληνὸς	ἐξενίκησε	καὶ εἶχεν ἐν ἐπαύλει, ἔνθα
[4, 129]	ἕτερον στρατὸν ἀγείρειαν, τοὺς ἱππέας	ἐξέπεμπεν	ἐπὶ τὰς ὁδούς τε καὶ
[4, 122]	τέλος μὲν ὁπλιτῶν ἐς Ἀχαΐαν	ἐξέπεμψαν,	ἀγείρειν τὰ ἐντυγχάνοντα πάντα καὶ
[4, 8]	κολάσεων ἐπὶ ἀρχὰς καὶ ἡγεμονίας	ἐξέπεμψαν,	αἷς ἐκεῖνοι χρώμενοι τά τε
[4, 79]	ἐμιμοῦντο ἐπιμόχθως. Καὶ πολλοὶ μὲν	ἐξέπιπτον,	εἰσὶ δ' οἳ τὸ τεῖχος
[4, 135]	τοῖς στρατηγοῖς, οἱ δὲ καὶ	ἐξεπίτηδες	ἐμαχέσαντο μέχρι θανάτου· ὧν ἦν
[4, 136]	Θάσον διέφυγον, οἱ μὲν αὐτῶν	ἐξέπλευσαν,	οἱ δὲ ἐπέτρεψαν ἑαυτοὺς ἅμα
[4, 84]	ἐν τοῖς λιμέσιν ἦσαν, λαβὼν	ἐξέπλευσε	σὺν αἷς εἶχεν ἀπὸ τῆς
[4, 37]	ἀδελφὸν αὐτοκράτορος αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείας	ἐξέπλευσεν	ἐς Βροῦτον καὶ ἐς Μίλητον
[4, 43]	τῷ Ῥεστίωνι ἐπιστὰς ὁ θεράπων	ἐξέπληξε	μὲν αὐτίκα ὀφθείς, δεδοικότι δὲ
[4, 116]	εἴτε ναυμαχίαν ὀνομάσαι χρή· καὶ	ἐξέπλησσε	τὸ συγκύρημα τῶν ἔργων ὕστερον
[4, 88]	κόλπον ἀφίκοντο. Καὶ τὸν στρατὸν	ἐξετάζουσιν	αὐτοῖς ἐγένοντο πάντες ὁπλιτῶν ἐννεακαίδεκα
[4, 34]	καὶ τὰ δρώμενα τοῖς ἄρχουσιν	ἐξετάσουσι,	καὶ τῶν ἀνδρῶν στρατευομένων αὐταὶ
[4, 121]	~Τοιαῦτα εἰπὼν τῆς ἐπιούσης πάλιν	ἐξέτασσε·	καὶ οὐ κατιόντων οὐδὲ τότε
[4, 121]	ὁ μὲν Ἀντώνιος ἐβαρυθύμει καὶ	ἐξέτασσεν	αἰεί, ὁ δὲ Βροῦτος τοῦ
[4, 108]	μὲν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα εὐθὺς	ἐξέτασσον	ἐς μάχην, οἱ δ' ἀμφὶ
[4, 62]	καὶ τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς βαρυτάταις	ἐξέτρυχε,	μέχρι τὴν πόλιν περιήνεγκεν ἐς
[4, 83]	τε ἦν ἤδη καρτερὰ καὶ	ἐξεφαίνετο	Πομπήιος ὤν. Καὶ αὐτίκα, ὅσοι
[4, 44]	καὶ ὑπὸ τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων	ἐξεφέρετο,	ἕως ὅδε μὲν ὡς Μενήνιος
[4, 73]	ἐκ φρεάτων ἀνίμων, οἱ δὲ	ἐξέφερον	ἐκ τάφων πολὺ πλέονα τῶν
[4, 116]	ἐχόμενοι ἐς πέτρας ἢ ἀκτὰς	ἐξεφέροντο	ἐρήμους. Καὶ εἰσὶν αὐτῶν, οἳ
[4, 94]	ἡ βουλὴ τὴν κοινὴν γνώμην	ἐξέφηνε,	σαφῶς μὲν ὅτε καὶ γέρα
[4, 39]	ἀνήρ, ἐπιγνοῦσα τὴν μητέρα φυλάσσουσαν	ἐξέφυγε	καὶ ἥδε σὺν θεράπουσι δύο·
[4, 54]	δὲ τότε μὲν ἐς Ἰβηρίαν	ἐξέφυγε	πρὸς τοὺς παῖδας τοὺς Πομπηίου,
[4, 113]	δὲ ἐξ οὗ τῶν διατειχισμάτων	ἐξέωστο	καὶ οὐδὲ ἐσελθεῖν ἔτι εἶχεν
[4, 41]	ἔφερεν ἐπὶ τοῦ σώματος, ἕως	ἐξήγαγέ	τε διὰ τῶν πυλῶν καὶ
[4, 46]	καὶ τὸν δεσπότην ὡς λοχαγὸν	ἐξήγαγε·	τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν μέχρι
[4, 22]	μὲν ἀπηξίωσαν, δόρασι δὲ περικεντοῦντες	ἐξήγαγον	καί, ὡς εἶχε, τὴν κεφαλὴν
[4, 135]	μάχαις ἀπέθανον, οἱ δὲ αὑτοὺς	ἐξήγαγον	ὁμοίως τοῖς στρατηγοῖς, οἱ δὲ
[4, 122]	ἔναγχος περὶ τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς	ἐξηγγελμένης	ἐς ἑκατέρους ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν
[4, 125]	μὲν δὴ καὶ ὁ Βροῦτος	ἐξῆγεν	ἄκων καὶ ἐς τάξεις διεκόσμει
[4, 43]	τῆς ἀδείας δοθείσης ὁ Μᾶρκος	ἐξῄει	τῆς οἰκίας ὡς ἀπὸ φυγῆς.
[4, 55]	Καίσαρος. ~Θαρρήσας οὖν ὁ Σέξστιος	ἐξῄει	τῆς πολιορκίας ἐς μάχην καὶ
[4, 55]	Ὁρῶν δὲ ταῦτα ὁ Κορνιφίκιος	ἐξῄει	τῷ πλέονι στρατῷ, βοηθήσων τῷ
[4, 57]	ἀπὸ τῶν τεγῶν, εὐθὺς δὲ	ἐξῄεσαν	αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν ἐθνῶν ὑπὸ
[4, 57]	τὸν ἐν ἄστει φόβον ὑπομένοντες	ἐξῄεσαν	ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς ἐς
[4, 117]	καὶ Μοῦρκον καὶ Ἀηνόβαρβον, ναυσὶν	ἑξήκοντα	καὶ διακοσίαις ἀποκλείοντας αὐτοῖς τὸ
[4, 74]	καὶ τοξοτῶν τινων ἐπὶ νεῶν	ἑξήκοντα	καταφράκτων ἐς Πελοπόννησον ἔπεμπε ναυλοχεῖν
[4, 81]	ἐσελθὼν ἔκτεινε μὲν οὐδένα οὐδ'	ἐξήλασε,	χρυσὸν δὲ καὶ ἄργυρον, ὅσον
[4, 116]	διαμασώμενοι, μέχρι σφᾶς ὁ κλύδων	ἐξήνεγκεν	ἐπὶ τὴν γῆν. Πολὺ δ'
[4, 55]	μὲν ὁ Σέξστιος ὄπισθεν γενόμενος	ἐξήπτετο	συντρέχων, καὶ αὐτὸν ἐπιστρεφόμενος ὁ
[4, 38]	ἐπιδημεῖν, ὅτε Γάιος Καῖσαρ ἀνῃρεῖτο,	ἐξῃρήσθω	τῶν προγραφέντων ὁ Μεσσάλας Ὁ
[4, 104]	βοή, μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν κατόπιν	ἑξῆς,	ἐπὶ τοὺς ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος
[4, 62]	διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων, τῇ δὲ	ἑξῆς	ναυμαχίᾳ ἡσσᾶτο ὁ Δολοβέλλας, καὶ
[4, 1]	περὶ ἐκείνων προείρηται, τὰ δὲ	ἑξῆς	οὕτως ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν καὶ
[4, 69]	παιδευσάντων καὶ θρεψάντων, τὸ δὲ	ἑξῆς	προτιμώντων μου Δολοβέλλαν, ὃν οὐκ
[4, 134]	αὐτῷ πρὸ τῆς τελευταίας μάχης.	Ἐξιόντι	δὲ τῷ στρατῷ πρὸ τῶν
[4, 69]	καὶ ὑμεῖς εὔνως ἔχοντες ὑποκρίνεσθε	ἐξίστασθαι	τοῖς ἐμφυλίοις ἡμῶν. Ἔστι δὲ
[4, 12]	καὶ ὅσαι ἄλλαι τῆς πόλεως	ἔξοδοί	τε καὶ λιμένες ἢ ἕλη
[4, 92]	εἶχον ὑμῖν. Ἀπὸ ταύτης τῆς	ἐξουσίας	ὕπατον ἐποιήσασθε Σκιπίωνα, ὅτε αὐτῷ
[4, 107]	ἐν πεδίῳ, καὶ οἱ μὲν	ἐξυλεύοντο	ἀπὸ τῶν ὀρῶν, οἱ δ'
[4, 126]	τοὺς πολεμίους· ἔχομεν οὓς ἐζητοῦμεν	ἔξω	τείχους λαβεῖν. Μὴ δή τις
[4, 78]	μὴ κυκλωθεῖεν, διέδραμον. Οἱ δ'	ἔξω	τείχους Ῥωμαῖοι περὶ τῶν ἔνδον
[4, 112]	ὁ Ἀντώνιος. Ἤδη δὲ καὶ	ἔξω	τοῦ Κασσίου στρατὸς ἡσσᾶτο καὶ
[4, 34]	ἐσοίσουσιν· ἐκέλευόν τε τοῖς ὑπηρέταις	ἐξωθεῖν	αὐτὰς ἀπὸ τοῦ βήματος, μέχρι
[4, 79]	τὰς πύλας ἔνδοθέν τε καὶ	ἔξωθεν	αὐτὰς ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδους ὁρμῆς
[4, 34]	ἀπὸ τοῦ βήματος, μέχρι βοῆς	ἔξωθεν	ἐκ τοῦ πλήθους γενομένης οἵ
[4, 79]	τὰ ἐντός, ἀντικοπτόντων αὐτοῖς ἅμα	ἔξωθεν	ἑτέρων ἐς τὸ αὐτὸ καὶ
[4, 128]	τε καὶ ἐκόπτοντο καὶ ἀλλήλους	ἐξώθουν	ἀπὸ τῆς τάξεως, οἱ μὲν
[4, 124]	ἐκείνων ὀλέθρῳ, τοσόνδε ἐπιμεμψάμενος αὐτοῖς·	Ἐοίκαμεν	ὡς Πομπήιος Μάγνος πολεμήσειν, οὐ
[4, 112]	ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ ἐπανῄεσαν, ἀχθοφόροις	ἐοικότες	μᾶλλον ἢ στρατιώταις· καὶ οὐδὲ
[4, 81]	Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου κατῄει, πόλιν	ἐοικυῖαν	ἐπινείῳ Ξανθίων, καὶ περιστήσας αὐτοῖς
[4, 63]	ἔσχατον κακοῦ. ~Μετὰ δὲ Λαοδίκειαν	ἐπ'	Αἴγυπτον ὥρμα, πυνθανόμενος μὲν Κλεοπάτραν
[4, 66]	συνθήκας κελεύειν ὅπλα μὴ φέρειν	ἐπ'	ἀλλήλους, καὶ ἐπενηνοχέναι Ῥοδίους Κασσίῳ,
[4, 104]	νυκτὸς ἔφευγον ἐκ τῶν Σαπαίων	ἐπ'	Ἀμφιπόλεως. Καὶ οἱ Θρᾷκες ἄμφω
[4, 43]	ἔθνος ἐχειρώσατο καί, στρατοῦ πεμφθέντος	ἐπ'	αὐτόν, ἐς Πομπήιον μεθ' ὅσων
[4, 55]	δὲ Σέξστιος ἐπαιρόμενος τοῖς γεγονόσιν	ἐπ'	αὐτὸν ἤδη τὸν Κορνιφίκιον ἐς
[4, 43]	τοῦ Ῥεστίωνος γενομένης καὶ χωρούντων	ἐπ'	αὐτόν, ὁ οἰκέτης εἵπετο συνεὶς
[4, 25]	λοχαγῶν τοὺς διαθέοντας, μέχρι πεμφθέντος	ἐπ'	αὐτὸν στρατοῦ πλέονος οὐδ' ὣς
[4, 131]	συναναβάντα οἱ, αὐτὸς μὲν ἐπελθεῖν	ἐπ'	αὐτοὺς ἐφυλάξατο, τοὺς δὲ ἡγουμένους
[4, 86]	μέχρι πᾶς ὁ στρατὸς καὶ	ἐπ'	αὐτῷ Καῖσάρ τε καὶ Ἀντώνιος
[4, 120]	σῶα, καὶ τὰ πολέμια αὐτὰ	ἐπ'	ἐκείνοις κρατοῦσιν ἡμῖν ἀποδώσει. Καὶ
[4, 59]	στρατὸν αὐτίκα παρελάμβανεν ἑκόντα καὶ	ἐπ'	ἐκείνῳ τὰ Μούρκου τέλη καὶ
[4, 11]	ὑπὲρ ἑκάστης, ὁ δὲ δοῦλος	ἐπ'	ἐλευθερίᾳ τοῦ σώματος καὶ μυρίαις
[4, 19]	Κικέρων ὁραθείη, οἱ μὲν ἄλλοι	ἐπ'	εὐνοίᾳ καὶ ἐλέῳ πλεῖν αὐτὸν
[4, 124]	τύχην προτιθέντι νίκης ἀκινδύνου, εἶξεν	ἐπ'	οἰκείῳ καὶ σφῶν ἐκείνων ὀλέθρῳ,
[4, 120]	ἄχθεσθε τῆς ἐχθὲς ἁρπαγῆς μηδ'	ἐπ'	ὀλίγον· οὐ γὰρ ἐν οἷς
[4, 93]	τὸν ἄνδρα οὐδ' ἐς κρίσιν	ἐπαγαγεῖν	διὰ ἰσχὺν στρατοπέδων, ἃ καὶ
[4, 72]	ναυτικὸν οὐκ ἀνέτοιμον ἐς τειχομαχίαν	ἐπαγαγόντα·	ἐλπίζων γάρ τι τοιοῦτον ἐπεφέρετο
[4, 48]	ἐκεῖ δὲ ἔτυχόν τε τῶν	ἐπαγγελιῶν	καὶ οὐκ ἀπέστησαν ἔτι θεραπεύοντες
[4, 103]	ἢν δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ τε	ἐπάγεσθαι	καὶ ὁδοποιεῖν στενὴν καὶ αὐτάρκη
[4, 100]	κακοπαθοῦσιν. Εἰ δ' ἐκ Λιβύης	ἐπάγοιντο	ἢ Λευκανίας ἢ Ἰαπυγίας, διακλείσουσι
[4, 121]	τὸν Καίσαρα νυκτὸς τέτρασι τέλεσιν,	ἐπαγόμενοι	γέρρα πολλὰ καὶ διφθέρας ἐς
[4, 8]	ἢ κατήρειψαν, τὰς δὲ καταπλήξαντες	ἐπάγουσι	τῇ πατρίδι καθ' ἡμῶν. ~Ἡμεῖς
[4, 8]	καὶ ἐξ ὧν Γάιος Καῖσαρ	ἔπαθεν,	ἀτιθάσευτον ὁρῶντες τὴν κακίαν ὑπὸ
[4, 134]	ἐν μὲν ταῖς μάχαις οὐδὲν	ἔπαθον,	ἄμφω δ' αὑτῶν ἐγένοντο αὐθένται
[4, 69]	προτιμώντων μου Δολοβέλλαν, ὃν οὐκ	ἐπαίδευσαν	οὐδὲ ἀνέθρεψαν, τὸ δὲ ἀνιαρότερον,
[4, 97]	ὑμῶν πολλάκις καὶ ὑπατεύοντας καὶ	ἐπαινουμένους,	ὁρᾶτε δὲ πρὸς ἡμᾶς ὡς
[4, 123]	δὲ καὶ οἱ ἡγεμόνες αὐτῶν,	ἐπαινοῦντες	μὲν τὸ ἐνθύμημα τοῦ Βρούτου,
[4, 75]	καὶ τοξότας, καὶ τοὺς Μακεδόνας	ἐπαινῶν	ἐς τὸν Ἰταλικὸν ἤσκει τρόπον.
[4, 41]	Καὶ τὸν νεανίαν ὁ δῆμος	ἐπαινῶν	ὕστερον ἀπέφηνεν ἀγορανόμον· δεδημευμένης δ'
[4, 55]	τὸν Κορνιφίκιον. Ὁ δὲ Σέξστιος	ἐπαιρόμενος	τοῖς γεγονόσιν ἐπ' αὐτὸν ἤδη
[4, 3]	τῶν ἀποθανουμένων. Οἱ δ' ἀκούσαντες	ἐπαιώνισάν	τε καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους ἐπὶ
[4, 77]	ὅμως ὑπέμενον, ἕως σφίσιν αἱ	ἐπάλξεις	διέμενον. Ὡς δὲ καὶ αὗται
[4, 61]	καὶ στόλον ἄλλον ἕτοιμον εἶχεν	ἐπαμύνειν,	ἄνεμοι δὲ ἐπεῖχον. Ῥόδιοι δὲ
[4, 26]	ἄφνω. Μετὰ δὲ ἐκεῖνον ἑαυτὸν	ἐπαναιρῶν	εἶπε τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον ἔχεις.
[4, 13]	χωρίων γείτονας ἐπιθυμίᾳ τῶν χωρίων.	Ἐπανάστασις	γὰρ δὴ πάντων, ὅσα τέως
[4, 95]	τῶν κακῶν ὡρισμένα. Τοῦτο γὰρ	ἐπανάστασίς	τίς ἐστι πάντων, ὅσα τέως
[4, 111]	οἱ δὲ καὶ τοῖς πεπτωκόσιν	ἐπανέβαινον.	Καὶ πάντα οὕτως ἐγίγνετο ὀξέως,
[4, 37]	οὐδὲ εἰρήνης ὕστερον γενομένης καλούμενος	ἐπανελθεῖν	ἠξίωσε. Λεύκιον δέ, τὸν Ἀντωνίου
[4, 16]	τισι συγγνόντων ὕστερον ἐπάνοδος ἢ	ἐπανελθόντων	ἀφανὴς καταβίωσις) ἀλλ' ὅσα παραλογώτατα
[4, 136]	ἐγένετο, Ῥάσκος δὲ ὁ Θρᾷξ	ἐπανήγαγεν	ἐκ τῶν ὀρῶν πολλούς, καὶ
[4, 58]	Κάσσιον ἐς τὰς προτέρας ἡγεμονίας	ἐπανήγαγον	καὶ Βρούτῳ τὴν Ἰλλυρίδα προσέθεσαν
[4, 63]	ἄλλην κατασκευὴν ἐς τὸν Κάσσιον	ἐπανήγαγον.	~Ταρσέων δ' ἐς στάσιν διῃρημένων
[4, 59]	ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶς ἐς Αἴγυπτον,	ἐπανῆγεν	ἐξ αὐτῆς τέσσαρα τέλη τῶν
[4, 62]	Κάσσιος αὖθις ἐκ τῶν παρόντων	ἐπανήγετο	δὶς τῷ Δολοβέλλᾳ· καὶ τὸ
[4, 82]	δεχομένων χρηματισάμενος ὁμοίως ἐς Βροῦτον	ἐπανῄει.	Καὶ τὸ κοινὸν τὸ Λυκίων
[4, 112]	τοὺς λοιποὺς ἀνεκάλουν. Οἱ δὲ	ἐπανῄεσαν,	ἀχθοφόροις ἐοικότες μᾶλλον ἢ στρατιώταις·
[4, 111]	καὶ ἐς τὸ ἕλος κατώσαντες	ἐπανῄεσαν	ἐς αὐτὸ ἤδη τὸ στρατόπεδον
[4, 54]	δὲ Καίσαρος ἀναιρεθέντος ἐς Λιβύην	ἐπανῆλθε,	καὶ Λιβύων τινὰς ἀεὶ τῷ
[4, 21]	ὑπ' ἀγνοίας, τὸν υἱὸν συνειλῆφθαι,	ἐπανῆλθε	καὶ τοὺς σφαγέας μετεπέμψατο. Συνέβη
[4, 138]	τὸ ἔργον μάλιστα καὶ οὐκ	ἐπανῆλθεν	ἐς δημοκρατίαν ἔτι, οὐδὲ πόνων
[4, 116]	Καλουῖνος ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ νεὼς	ἐπανῆλθεν	ἐς τὸ Βρεντέσιον ἡμέρᾳ πέμπτῃ,
[4, 71]	αἱ δὲ Ῥωμαίων ἅπασαι μὲν	ἐπανῆλθον	ἐς Μύνδον, ἐπεσκευάζοντο δὲ καὶ
[4, 104]	μᾶλλον, ἐπεί τινες αὐτοῖς προπεμφθέντες	ἐπανῆλθον,	ἰδεῖν τὸν ποταμὸν ἐξ ἀπόπτου
[4, 4]	πρεσβύτατος αὐτῶν, τὰς πάλαι βασιλείας	ἐπανήξειν	εἰπών, καὶ δουλεύσειν ἅπαντας χωρὶς
[4, 15]	ὧν ἐπενόουν· οἱ δὲ καὶ	ἐπανῄρουν	σφᾶς ἀνῃρημένοις. Τῶν δὲ ἐκφυγόντων
[4, 61]	ὑπὸ τῶν ἄλλων πλὴν Σιδωνίων	ἐπανήχθη	τῷ Δολοβέλλᾳ, καὶ κατέδυσαν μὲν
[4, 15]	τῆς τύχης ἐπιβαρούσης, οἱ δὲ	ἐπανήχθησαν	ἐκ παραλόγων ἐπί τε ἀρχὰς
[4, 72]	τι τῶν πολεμίων. Οἱ δὲ	ἐπανήχθησαν	μὲν αὖθις εὐθαρσῶς, δύο δὲ
[4, 124]	ἀντιπίπτῃ τι παρὰ τὴν μάχην,	ἐπανιέναι	πάλιν ἐς τὰ τείχη καὶ
[4, 86]	ὁ Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν	ἐπανιούσαις	κεναῖς. Αἱ δὲ καὶ τότε,
[4, 82]	μόλις αὐτὴν ἐς τὰ ἑαυτῆς	ἐπανιοῦσαν,	ἵνα μὴ δι' ἀπραξίας εἴη
[4, 137]	ὅτι τῶν νεκρῶν ὁ ἀριθμός,	ἐπανισουμένης	ἑκατέρας μάχης, οὐκ ἐλάσσων ἔδοξεν
[4, 26]	θάλασσαν ᾖει μισθωσόμενος αὐτῷ σκάφος.	Ἐπανιὼν	δὲ κτεινόμενόν τε εἶδε τὸν
[4, 64]	ἔχοντας ὁ Κάσσιος ἐκ Συρίας	ἐπανιὼν	ᾤκτειρέ τε καὶ τοῦ λοιποῦ
[4, 71]	πολεμίους ὀξέως καὶ περιέπλεον καὶ	ἐπανόδοις	ἐχρῶντο, Ῥωμαῖοι δὲ ἐπὶ νεῶν
[4, 16]	τριῶν ἀνδρῶν τισι συγγνόντων ὕστερον	ἐπάνοδος	ἢ ἐπανελθόντων ἀφανὴς καταβίωσις) ἀλλ'
[4, 116]	τὰ μὲν ἔδρων, τὰ δὲ	ἔπασχον.	Νῆές τε ἡμίφλεκτοι μέχρι πολλοῦ
[4, 29]	ἀγανακτῶν παρὰ τοῖς ἄρχουσιν οὐκ	ἐπαύετο,	μέχρι τὸν μὲν ἐνδείξαντα κρεμασθῆναι,
[4, 47]	Καληνὸς ἐξενίκησε καὶ εἶχεν ἐν	ἐπαύλει,	ἔνθα Ἀντώνιος, ὅτε διοδεύοι, κατήγετο·
[4, 44]	Σικελίαν. ~Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον ἐν	ἐπαύλει,	τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων, οἰκέτης τὴν
[4, 60]	λίθους καὶ πᾶσαν ὕλην ἐξ	ἐπαύλεων	καὶ προαστείων καὶ τάφων συμφέρων,
[4, 5]	δέ τις καὶ διὰ κάλλος	ἐπαύλεως	καὶ οἰκίας προεγράφη. Καὶ ἐγένοντο
[4, 29]	ἐκέλευσεν ἐπὶ τῆς συνοικίας προτεθῆναι.	Ἔπαυλιν	ἕτερος εἶχε περικαλλῆ καὶ σύσκιον,
[4, 35]	δεδημευμένων οἰκίαν ἢ ἀγρὸν ἢ	ἔπαυλιν	ἢ ὅλον κλῆρον, οἱ δ'
[4, 1]	καὶ εὑρέσεις καὶ παθήματα πάμπαν	ἐπαχθῆ,	οἷα οὔτε ἐπὶ Ἑλλήνων ἐν
[4, 93]	ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι. Ὃ καὶ μάλιστα	ἐπαχθῶς	ἤνεγκεν ἡ βουλὴ δι' ὑμᾶς·
[4, 29]	αὐτοῦ τὴν οὐσίαν καὶ ἐνύβριζεν	ἐπαχθῶς.	Οἱ δὲ αὐτῷ πανταχῇ μετὰ
[4, 82]	Ὁ δὲ αὐτοῖς ἐσφοράς τε	ἐπέβαλε	καὶ Ξανθίων τοὺς ἐλευθέρους ἀπεδίδου
[4, 115]	κρατήσειαν, ὁ μὲν Μοῦρκος αὐτοῖς	ἐπέβαλλε	τοξεύματα πυρός, οἱ δὲ τοὺς
[4, 71]	ὅτε συμπλακεῖεν, ἀπὸ βαρυτέρας ῥύμης	ἐπεβάρουν	ὥσπερ ἐν πεζομαχίᾳ. Τοῦ δὲ
[4, 45]	ταῖς πύλαις ὀχημάτων τε δημοσίων	ἐπέβη	καὶ τὴν Ἰταλίαν διώδευεν, ἀποδεχομένων
[4, 10]	πάντας, ὅσοι διηνέχθησαν ἡμῖν ἢ	ἐπεβούλευσαν,	οὐδὲ ἐκ πλούτου πάντως ἢ
[4, 23]	ἀνδρῶν ἀναγράψω. Ἕτεραι δὲ ἀθεμίστως	ἐπεβούλευσαν	τοῖς ἀνδράσιν. Καὶ αὐτῶν ἐστιν,
[4, 19]	δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες ἐσπτάντες ἔκλαζον,	ἐπεγείροντες	ἀπὸ τοῦ ὕπνου, καὶ τὸ
[4, 116]	Φιλίππους μάχῃ κατὰ τὸν Ἰόνιον	ἐπεγίγνετο,	εἴτε ναυάγιον εἴτε ναυμαχίαν ὀνομάσαι
[4, 85]	ὁ συνήθης τοῦ πορθμοῦ κλύδων	ἐπεγίγνετο	καὶ διεσπᾶτο ἡ θάλασσα ἐφ'
[4, 122]	μέγεθος καὶ δέος ἑκάστης ἡμέρας	ἐπεγίνετο.	Οὔτε γὰρ ἐκ Θεσσαλίας αὐτοῖς
[4, 28]	καὶ τὸν λόγον ὑπονοούντων λοχαγὸς	ἐπέγνω	διαθέων καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε,
[4, 24]	ὁ θυρωρὸς τῇ οἰκίᾳ συμπεπραμένος	ἐπέγνω	καὶ ἐς τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα
[4, 20]	ἐς μίμημα τῶν Δημοσθένους, Φιλιππικοὺς	ἐπέγραφεν.	Ἔθεον δὲ οἱ μὲν ἐπὶ
[4, 5]	δημόταις καὶ ταῖς γυναιξὶ λήγοντες	ἐπέγραψαν	εἰσφορὰς βαρυτάτας, καὶ τέλη πράσεων
[4, 69]	οὐ μεθίετο τῆς χειρός, ἀλλ'	ἐπεδάκρυεν	αὐτῇ, ὡς ἐρυθριᾶσαι μὲν ἐπὶ
[4, 97]	τυραννίδος, ἣν ἐν ταῖς προγραφαῖς	ἐπέδειξαν	ἤδη, ἡμῶν δὲ οὐδέν, ἀλλ'
[4, 41]	ἔνθα ὁ πρεσβύτης μεταμορφῶν ἑαυτὸν	ἐπεδήσατο	διφθέραν ἐς τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν.
[4, 63]	τῶν ἐγγὺς ἐθνῶν μέχρι Ἰωνίας	ἐπέδραμε	καὶ ἀνεχώρησεν. Αὐτὸς δὲ ὁ
[4, 40]	καὶ ἐρευνωμένου, δείσας ὁ Ῥηγῖνος	ἐπέδραμε	καὶ ὡς ὁδῷ χρώμενος ἠξίου
[4, 19]	τὴν ἀτραπὸν ἔδειξεν. Ὁ δὲ	ἐπέδραμέ	τε καὶ θεράποντας ἰδὼν πολὺ
[4, 110]	ὄντας ἐνόπλους ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ	ἐπέδραμον	αὐτοῖς αὐτοκέλευστοι πρό τινος ἐκ
[4, 110]	στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα κατὰ σφᾶς	ἐπέδραμον	καὶ τρέψαντες ἐδίωκον, μέχρι καὶ
[4, 22]	οἳ τὴν γέφυραν ἐτήρουν, ἰδόντες	ἐπέδραμόν	τε καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμον.
[4, 80]	προνενης μένας ἐν ταῖς οἰκίαις	ἐπέθεσαν	καὶ τὸ πῦρ ἅψαντες ἑαυτοὺς
[4, 47]	καὶ τὴν τοῦ κυνὸς κεφαλὴν	ἐπέθετο	καὶ διῆλθεν οὕτως ὀργιάζων αὐτῷ
[4, 134]	ὁ ῥαβδοῦχος ἀνεστραμμένον τὸν στέφανον	ἐπέθηκε·	καὶ Νίκη, χρύσεον ἀνάθημα Κασσίου,
[4, 40]	ἡ γυνὴ στρωματοδέσμῳ κατείλησε καὶ	ἐπέθηκε	τοῖς μισθοῦ φέρουσι καὶ διήνεγκεν
[4, 64]	δὲ νικήσας Δολοβέλλαν καὶ ἐσφορὰν	ἐπέθηκεν	αὐτοῖς χίλια καὶ πεντακόσια τάλαντα.
[4, 133]	τε ὄντε αὐτὼ καὶ ἀδιαλλάκτω.	~Ἐπεί	γε μὴν ἔργων ἐδέησε, δυοῖν
[4, 94]	ἀρίστων, τὸ δὲ ἔργον ὀλίγων.	Ἐπεὶ	δὲ ἐγένετο, αὐτίκα ἡ βουλὴ
[4, 65]	σφίσι γίγνωνται παρὰ τὸ ἔργον.	Ἐπεὶ	δὲ ἔδοξεν ὧδε, ἐχώρουν Βροῦτος
[4, 98]	καὶ εἰ δέχονται ταῦτα, προκαλούμεθα.	Ἐπεὶ	δὲ οὐ δέχονται, οὐδ' ἂν
[4, 130]	ἢ καταβησόμενος ἐπὶ τὴν θάλασσαν·	ἐπεὶ	δὲ περιείληπτο πάντα φυλακαῖς, διενυκτέρευεν
[4, 104]	περιῄει. Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος	ἐπεὶ	ἔμαθον, ἵεντο αὐτίκα δρόμῳ, διὰ
[4, 61]	Βρούτῳ συμμαχήσειν ἔφασκον ἐς ἐμφύλια,	ἐπεὶ	καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι ναῦς προπομπούς,
[4, 91]	ἦν, οὐχ ἡμῖν τοῖς φίλοις,	ἐπεὶ	κἀν τούτοις προετιμώμεθα, ἀλλὰ τοῖς
[4, 38]	τρεῖς τὸ φρόνημα προύγραψαν οὕτως·	Ἐπεὶ	Μεσσάλαν ἀπέφηναν ἡμῖν οἱ προσήκοντες
[4, 66]	ἰέναι, ὁ δὲ λεὼς ἐμεγαλοφρονεῖτο,	ἐπεί	οἱ καὶ παλαιῶν ἔργων πρὸς
[4, 98]	Καίσαρος ἦσαν, ἀλλὰ τοῦ κοινοῦ,	ἐπεὶ	οὐδὲ νῦν ἐστε Κασσίου στρατὸς
[4, 128]	ὀλίγον αὐτοῖς ἐδέησε πολέμου νόμῳ,	ἐπεὶ	οὐδὲ τῇ ἄλλῃ τέχνῃ καὶ
[4, 112]	τότε ἀλλήλων ᾐσθάνοντο οὐδὲ καθεώρων,	ἐπεὶ	ῥίψαντές γε, ὅσα ἔφερον, οἱ
[4, 104]	ὁρμῆς καὶ προθυμίας, καὶ μᾶλλον,	ἐπεί	τινες αὐτοῖς προπεμφθέντες ἐπανῆλθον, ἰδεῖν
[4, 27]	τοῦ βουλευτηρίου προϊὼν καὶ Δέκιος,	ἐπεὶ	τοῖς πίναξιν ἐπύθοντο σφῶν τὰ
[4, 22]	αὐτίκα ἀνῃρέθη, ὁ δὲ ἐκφυγών,	ἐπεὶ	τὸν ἀδελφὸν ἔγνω διεφθαρμένον, ἔρριψεν
[4, 24]	Ἡ δ' ὑποκριναμένη μὲν ἐλθεῖν	ἐπείγεσθαι,	δεδιέναι δ' ὡς ἐν νυκτὶ
[4, 108]	γὰρ ἐγνώκεσαν ἐς τὴν μάχην	ἐπείγεσθαι,	ταῖς ἀγοραῖς ἐλπίζοντες ἐκτρύσειν τοὺς
[4, 120]	κρατοῦσιν ἡμῖν ἀποδώσει. Καὶ εἰ	ἐπειγόμεθα	αὐτὰ λαβεῖν, ἐπειγώμεθα ἐπὶ τὴν
[4, 23]	δέ τινος Ἀντωνίῳ φίλου διεφθείρετο·	ἐπειγομένη	δὲ ἐκ μοιχείας ἐς γάμον
[4, 123]	ἢ ἐς χεῖρας ἰέναι ἀνδράσιν	ἐπειγομένοις	ὑπὸ λιμοῦ, καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ
[4, 118]	ἔτι ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν αὐτοὺς	ἐπειγομένους	εἰς μάχην μάλιστα ἴδητε, τότε
[4, 64]	ἀποροῦντές τε καὶ ὑπὸ στρατιωτῶν	ἐπειγόντων	ἀπαιτούμενοι σὺν ὕβρει, τά τε
[4, 126]	μὲν ἐμβάλλοντες αὐτοῖς μνημονεύωμεν τῶν	ἐπειγόντων,	εἶτα παραρρήξαντες εὐθὺς ἀποκλείωμεν ἀπὸ
[4, 120]	Καὶ εἰ ἐπειγόμεθα αὐτὰ λαβεῖν,	ἐπειγώμεθα	ἐπὶ τὴν μάχην. Ἱκανὰ δὲ
[4, 58]	ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν ὕστερον,	ἐπειδὴ	βραδέως ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν ἐκέλευεν
[4, 57]	ἀναλαβόντι ἐς ὑπόμνημα, ἦν τοιάδε.	Ἐπειδὴ	Γάιος Καῖσαρ ἀνῄρητο, οἱ μὲν
[4, 82]	δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν Κλεοπάτραν,	ἐπειδὴ	ἔμαθεν αὐτὴν ὑπὸ χειμῶνος ἀμφὶ
[4, 75]	ὑπόμνησιν ἀναλαβόντι ἄνωθεν, ἦν τοιάδε.	Ἐπειδὴ	παρὰ Ἀπουληίου στρατιάν τέ τινα
[4, 115]	ἴλας τέσσαρας καὶ ἕτερον πλῆθος	ἐπειλεγμένον·	καὶ τριήρεις αὐτοὺς παρέπεμπον ὀλίγαι.
[4, 137]	συντάξει πολιτικῇ στρατευσαμένων, ἀλλὰ ἀριστίνδην	ἐπειλεγμένων	οὐδ' ἀπειροπολέμων ἔτι, ἀλλ' ἐκ
[4, 9]	αὖ βραδύνειν διὰ τούσδε ἐν	ἐπείξει	τοσῇδε μᾶλλον ἢ ἐκποδὼν αὐτοὺς
[4, 107]	μὲν σὺν τῷ στρατῷ μετ'	ἐπείξεως,	τὴν Ἀμφίπολιν ἐθέλων ἐς τὴν
[4, 17]	καὶ τῆς ἐς τὴν πόλιν	ἐπείξεως	τοὺς οἰκείους εἱστία ὡς οὐ
[4, 126]	καὶ ἀπονοία. Ἔχει δὲ ἡμῖν	ἐπείξεως	ὧδε τὰ παρόντα, ὡς μηδὲν
[4, 24]	βραδύνουσαν ἐς τὴν οἰκίαν ἀπέτρεχεν	ἐπείξων·	ὁ δὲ Σάλασσος, οἰχομένου τοῦ
[4, 71]	κατακούητε. ~Τοιαῦτα μὲν ὁ Κάσσιος	ἐπειρωνευσάμενος	τὸν Ἀρχέλαον ἀπέλυεν, Ἀλέξανδρος δὲ
[4, 108]	τοσούτῳ μόνοις ἱππεῦσι καὶ ἀκροβολισμοῖς	ἐπειρῶντο	ἀλλήλων. Ὡς δὲ ἐξείργαστο πάντα,
[4, 84]	Ῥώμης Ἵρτιός τε καὶ Φάννιος	ἔπεισαν	ἐκστῆναι Πομπηίῳ Βιθυνικὸν Σικελίας. ~Ὧδε
[4, 133]	ὅσους ἐπολέμησαν, ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς	ἔπεισαν	καὶ βεβαιοτάτοις ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ
[4, 69]	ἠδίκεις· εἰ δὲ διδάσκων οὐκ	ἔπεισας,	ἀμυνῶ σοι. Ἠδικούμην δὲ δή
[4, 45]	μέχρι Πλάγκον ὑπατεύοντα ὁ Ἀντώνιος	ἔπεισε	κάθοδον αὐτῷ ψηφίσασθαι. Καὶ ἐπὶ
[4, 46]	σφαγεῦσι, νυκτὸς δὲ τοὺς θεράποντας	ἔπεισε	καὶ ἐσκεύασεν ὡς ὁπλίτας καὶ
[4, 26]	τὸ μῆκος τοῦ φόβου, ἀλλ'	ἔπεισε	τοὺς θεράποντας ἅψαι πυράν, ἵνα
[4, 38]	τὸν Μεσσάλαν αἱρουμένων οὐκ ἀνασχόμενος,	ἔπεισεν	αὐτοὺς ἐνδόντας ἐπιβαρούσῃ τῇ τύχῃ
[4, 39]	αὐτὸν ἐμφήναντος ὁπλίταις, τοὺς ὁπλίτας	ἔπεισεν	ἐλπίδι χρημάτων πλεόνων πέμψαι τινὰς
[4, 21]	ὑφιστάμενον φεύγειν χωρὶς αὐτοῦ, μόλις	ἔπεισεν	ὡς νέον περισῴζειν ἑαυτόν. Καὶ
[4, 49]	τῶν ὁμοίων καὶ ἐς τὸ	ἔπειτα	παρέμεινεν· ἦρξαν γὰρ τὴν ἐπώνυμον
[4, 136]	Κάτωνος δὲ ἀδελφὴ τοῦ νεωτέρου,	ἐπείτε	ἀμφοῖν ὧδε ἀποθανόντοιν ἐπύθετο, φυλασσομένη
[4, 35]	δὴ τῶν προσταγμάτων τοιαῦτα Ῥωμαίους	ἐπεῖχεν,	ὁ δὲ στρατὸς σὺν καταφρονήσει
[4, 61]	ἕτοιμον εἶχεν ἐπαμύνειν, ἄνεμοι δὲ	ἐπεῖχον.	Ῥόδιοι δὲ καὶ Λύκιοι οὔτε
[4, 134]	κλαγγὴν οὐδεμίαν ἠφίει, καὶ μελισσῶν	ἐπεκάθηντο	συνεχεῖς ἑσμοί. Βροῦτον δὲ ἐν
[4, 21]	τότε συμφοραῖς καὶ τὸ δαιμόνιον	ἐπέκειτο.	Ἀρρούντιος τὸν υἱόν, οὐχ ὑφιστάμενον
[4, 32]	ὅσον ἑκάστην οἱ τρεῖς δοκιμάσειαν.	Ἐπέκειτό	τε ταῖς ἀποκρυψαμέναις τι τῶν
[4, 73]	κεκτημένους εἰς ἡμέραν ῥητήν· καὶ	ἐπεκήρυξε	τοῖς μὲν ἐπικρύψασι θάνατον, τοῖς
[4, 23]	δὲ ὡς φιλοφρονουμένη τὰς θύρας	ἐπέκλεισε	καὶ ἐτήρει τὸν ἄνδρα, ἕως
[4, 102]	κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν οἱ. Καὶ	ἐπεκούρει,	τὰ δὲ τῶν Κορπίλων στενὰ
[4, 126]	αὐτοὺς καὶ τὸν λιμὸν οὐκ	ἐπέκρυπτον	ὡς εὔκαιρον ἐς εὐτολμίαν προφέρειν.
[4, 16]	ὄντα, ὅτι καὶ τελευταῖα γέγονεν,	ἐπελεύσομαι	νῦν, οὐ πάντα (οὐ γὰρ
[4, 131]	τέλη συναναβάντα οἱ, αὐτὸς μὲν	ἐπελθεῖν	ἐπ' αὐτοὺς ἐφυλάξατο, τοὺς δὲ
[4, 64]	πρότερον, οἱ δὲ τὸν Δολοβέλλαν	ἐπελθόντα·	ἀμφότεροι δὲ τῷ τῆς πόλεως
[4, 53]	στρατηγὸν τοῦ Κορνιφικίου, μετὰ πλειόνων	ἐπελθόντα	ἀπεμάχετο πολιορκούμενος. Ἐδῄου δὲ καὶ
[4, 86]	πορθμοῦ Βαλαρόν. ~Ὁ δὲ Καῖσαρ	ἐπελθὼν	νρηγίνοις μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι μεγάλας
[4, 3]	πόλεμον αὐτῶν ἑκάτερος εἴκοσιν ἄγοι.	Ἐπελπίσαι	δὲ ἤδη τὸν στρατὸν ἐς
[4, 127]	αὐτοῖς καὶ τὴν φύσιν ἔσβεσεν.	Ἐπεμαντεύοντο	δὲ ὁμαλῶς ἑκάτεροι τήνδε τὴν
[4, 138]	ὃ συνιόντες ἐς τὴν μάχην	ἐπεμαντεύσαντο	Ῥωμαίοις· ἐκρίθη γὰρ αὐτῶν ἡ
[4, 127]	ἀλλήλων ὅτι ἦσαν πολῖται οὐδὲ	ἐπεμέμνηντο,	ἀλλ' ὡς ἐκ φύσεως καὶ
[4, 46]	ὡς ἐπιβαροῦσάν σφισιν ἐς ἅπαντα	ἐπεμέμφοντο.	Διαπλεύσαντες δὲ ὁ μὲν ἐς
[4, 23]	λιμῷ. Καὶ τῆσδε μὲν ἐνθάδε	ἐπεμνήσθην,	ὅτι τὸν ἄνδρα περισῴζουσα ἀπετύγχανέ
[4, 74]	νεῶν ἑξήκοντα καταφράκτων ἐς Πελοπόννησον	ἔπεμπε	ναυλοχεῖν περὶ Ταίναρον, Περισυράμενος ἐκ
[4, 85]	τούτων ὁ Καῖσαρ ἐπήκοος ὢν	ἔπεμπε	Σαλουιδιηνὸν ἐπὶ νεῶν στόλου, Πομπήιον
[4, 83]	Καίσαρι. Ὧν ὁ Γαίος πυνθανόμενος	ἔπεμπε	σὺν στρατῷ πλέονι Καρρίναν ἐκπολεμήσοντα
[4, 50]	παῖδα ὁ Μαικήνας ἐς Ἄκτιον	ἔπεμπε	τῷ Καίσαρι, τὴν δὲ μητέρα,
[4, 131]	τε τὸ ἁμάρτημα καὶ μετανοοῦντας,	ἔπεμπεν	ἀποπειράσοντας αὐτῶν, εἰ ἐθελήσουσιν ὤσασθαι
[4, 61]	Δολοβέλλας. Καὶ ὁ Κάσσιος αὖθις	ἔπεμπεν	ἐς τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ
[4, 85]	ἢ αἱ πόλεις ἐξ Ἰταλίας	ἔπεμπον	αὐτῷ, αἱ ἐς ἐπινίκια τοῖς
[4, 67]	μάλιστα αὐτοκράτωρ, καὶ ναυαρχεῖν Μνασέαν,	ἔπεμπον	δ' ὅμως ἐς τὸν Κάσσιον
[4, 102]	τοξοτῶν τινων τὴν ἀκτὴν περιπλεῖν	ἔπεμπον,	ἣ πάλαι μὲν ἦν ἐρημοτάτη,
[4, 135]	πρέσβεις ἐς Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον	ἔπεμπον	καὶ συγγνώμης ἔτυχον καὶ ἐς
[4, 66]	καὶ τριάκοντα. Καὶ τάδε πράσσοντες	ἔπεμπόν	τινας ἐς Μύνδον ὅμως, οἳ
[4, 86]	καὶ τέλους ἑτέρου καὶ τοξοτῶν	ἐπέμφθη·	ὡς γὰρ οὐκ ἔχουσι τοῖς
[4, 61]	Σεραπίων, οὐδὲν τῆς Κλεοπάτρας προμαθών,	ἔπεμψαν	αὐτῷ ναῦς, ὅσας εἶχον· ἡ
[4, 84]	καὶ μείζους. ~Καὶ ὁ Γάιος	ἔπεμψε	τῷ Καρρίνᾳ διάδοχον Ἀσίνιον Πολλίωνα
[4, 25]	προγεγραμμένων ἄλλοι συνῆσαν, ἐπὶ Μεσσήνης	ἔπεμψεν,	αὐτὸς δέ, ὡς εἶδε πορθμευόμενον
[4, 38]	ναυαρχήσαντα κατὰ τοῦ Ἀντωνίου στρατηγὸν	ἔπεμψεν	ἐπὶ Κελτοὺς ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι
[4, 29]	προσφερομένην οὐχ ἑαυτῷ προσήκειν εἰπὼν	ἔπεμψεν	ἐς τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ
[4, 132]	ἀμνηστίαν ἐτίθετο καὶ φυγόντοιν αὐτοῖν	ἔπεμψεν	ἡγεμονίας, ἵνα μὴ φυγάδες εἶεν,
[4, 55]	τινα κατάσκεψιν, ὁ Σέξστιος Ἀραβίωνα	ἔπεμψεν	ἱππομαχεῖν τῷ Λαιλίῳ κατὰ μέτωπον
[4, 135]	τὰ λείψανα τῇ μητρὶ Σερουιλίᾳ	ἔπεμψεν.	Ὁ δὲ σὺν τῷ Βρούτῳ
[4, 25]	πῦρ πολλὰ τῆς πόλεως ἄλλα	ἐπενείματο.	Καπίτων δὲ ἐς πολὺ τὰς
[4, 66]	μὴ φέρειν ἐπ' ἀλλήλους, καὶ	ἐπενηνοχέναι	Ῥοδίους Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντας, κελεύειν
[4, 5]	καὶ τέλη πράσεων καὶ μισθώσεων	ἐπενόησαν.	Ἤδη δέ τις καὶ διὰ
[4, 109]	τοὺς ἄνδρας ἐς μάχην καὶ	ἐπενόησεν,	εἰ δύναιτο βάσιμον τὸ ἕλος
[4, 93]	λοιπὸν τρόπον ἀμύνασθαι τὴν τυραννίδα	ἐπενόησεν,	ἐς τὸ σῶμα ἐπιβουλεύσασα. ~Ἔδει
[4, 121]	ἢ ὅν τινα τρόπον ἄλλον	ἐπενόουν,	βιασόμενοι καὶ τὴν ἀγορὰν ἀποκλείσοντες
[4, 108]	Ὡς δὲ ἐξείργαστο πάντα, ὅσα	ἐπενόουν,	καὶ ὁ Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω
[4, 15]	συναποθνῃσκόντων, ὅτε μὴ τύχοιεν ὧν	ἐπενόουν·	οἱ δὲ καὶ ἐπανῄρουν σφᾶς
[4, 90]	ἑτοίμως, δοκεῖ δὲ καὶ νῦν	ἐπεξελθεῖν	ἔτι τὴν αἰτίαν, ἣ μάλιστα
[4, 78]	δὲ εἰσωθιζομένοις ἀμφὶ τὴν εἴσοδον	ἐπέπεσον	αἰφνίδιον αἱ πύλαι, εἴθ' ὑπό
[4, 117]	τέλος, ὃ περιώνυμον αὐτοῖς ὂν	ἐπεπίστευτο	τὸ κέρας, διεφθείρατε ἅπαν καὶ
[4, 72]	τε καὶ Λέντλῳ. Αὐτὸς δὲ	ἐπέπλει	ταῖς ὀγδοήκοντα ναυσὶν ἐσκευασμέναις ἐς
[4, 36]	πλέουσι, καὶ τριήρεις τους αἰγιαλοὺς	ἐπέπλεον,	σημεῖά τε ἀνίσχουσαι τοῖς ἀλωμένοις,
[4, 65]	μὲν δὴ καὶ Λαοδίκεια τοιάδε	ἐπεπόνθεσαν,	Κάσσιος δὲ καὶ Βροῦτος συμβολήσαντες
[4, 25]	αὐτῆς καὶ τοὺς φεύγοντας ὑποδεχόμενον,	ἐπέρασεν.	Εἶτα ἐπολέμει καρτερῶς, μέχρι πολλαῖς
[4, 65]	ἐς μάχην, τὰς ἰδίας ναῦς	ἐπεσκεύαζε	καὶ ἀνεπλήρου καὶ ἐγύμναζεν ἐν
[4, 85]	τε καὶ πεπονημένας ὁ Σαλουιδιηνὸς	ἐπεσκεύαζεν,	ὑποχωρήσας ἐς λιμένα πρὸ τοῦ
[4, 71]	ἅπασαι μὲν ἐπανῆλθον ἐς Μύνδον,	ἐπεσκευάζοντο	δὲ καὶ τούτων αἱ πλέονες
[4, 72]	ἀπὸ ὄρους καθεώρα· ὡς δὲ	ἐπεσκεύασε	τὰ σκάφη, διέπλευσεν ἐς Λώρυμα,
[4, 135]	τὰ λοιπὰ τοῖς θεράπουσιν ἐντειλάμενος	ἐπέσκηψε	τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς παισί,
[4, 126]	παραγένοιντο, καὶ σοβαρώτερον ἔτι οἵδε	ἐπέσπερχον	αὐτοὺς καὶ τὸν λιμὸν οὐκ
[4, 49]	ὠνήσατο Βαρβούλας. Δεξιὸν δὲ ὁρῶν	ἐπέστησε	τοῖς ὁμοδούλοις καὶ χρήματα διοικεῖν
[4, 34]	οἵ τε ὑπηρέται τὸ ἔργον	ἐπέσχον	καὶ οἱ ἄρχοντες ἔφασαν ἐς
[4, 74]	καὶ τῷ πλήθει τῶν χρημάτων	ἐπέταττεν	ὅμως καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι
[4, 73]	καὶ εἴκοσιν, οὐχ εὑρεθεῖσι φυγὴν	ἐπέταττεν.	Χρήματα δὲ ὅσα ἦν ἢ
[4, 12]	λαθραίους καταφυγάς· τήν τε χώραν	ἐπετέτραπτο	τοῖς λοχαγοῖς ἐρευνᾶν περιθέουσι, καὶ
[4, 116]	ὃ καὶ τοῖς πολεμίοις ἑαυτὸ	ἐπέτρεπεν,	ὑπὸ τῶν συμφορῶν ἡσσώμενον. Ἐπέτρεψαν
[4, 14]	ἐδεδοίκεσαν, τοῖς δ' οἰκείοις σφᾶς	ἐπέτρεπον,	ἀλλὰ καὶ τούσδε τῶν σφαγέων
[4, 116]	ἐπέτρεπεν, ὑπὸ τῶν συμφορῶν ἡσσώμενον.	Ἐπέτρεψαν	δὲ καὶ τῶν τριήρων ἑπτακαίδεκα.
[4, 136]	μὲν αὐτῶν ἐξέπλευσαν, οἱ δὲ	ἐπέτρεψαν	ἑαυτοὺς ἅμα τῷ λοιπῷ στρατῷ
[4, 79]	Βρούτῳ συμμαχοῦντες, διὰ τῶν κρημνῶν	ἐπετροβάτουν	ἄνω· καὶ αὐτοὺς ἰδόντες οἱ
[4, 29]	καὶ δεδιέναι· καὶ τάχα ἂν	ἐπέτυχεν	ἀναιρεθείς, εἰ μὴ τῶν ὁμοδούλων
[4, 23]	καὶ συνεξήγαγεν ἑαυτήν· ὅσαι δὲ	ἐπέτυχον	τῆς φιλανδρίας, ἐν τοῖς περισωθεῖσι
[4, 83]	δὲ καὶ τούτῳ, κουφότερος ὤν,	ἐπεφαίνετο	ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενος ἠνώχλει καὶ
[4, 71]	ἐν Κνίδῳ καὶ τῆς ἐπιούσης	ἐπεφαίνοντο	τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐκ
[4, 72]	ἐπαγαγόντα· ἐλπίζων γάρ τι τοιοῦτον	ἐπεφέρετο	πύργους ἐπτυγμένους, οἳ τότε ἀνίσταντο.
[4, 78]	τείχεσι προστιθέντες ὡς διὰ κλιμάκων	ἐπεχείρουν,	οἱ δὲ καὶ σιδήρια ὀξέα
[4, 23]	κρύπτουσα μίαν ἐς τὸ ἀπόρρητον	ἐπηγάγετο	θεράπαιναν, προδοθεῖσα δὲ ὑπ' αὐτῆς
[4, 32]	οἰκίαν ἢ στρατὸν διεφθείραμεν ἢ	ἐπηγάγομεν	ἕτερον ἢ ἀρχῆς ἢ τιμῆς
[4, 24]	ἑαυτοῦ οἴκημα ὑπεδέχετο καὶ κρύψειν	ἐπηγγέλλετο	καὶ θρέψειν, ἐξ ὧν ἐδύνατο.
[4, 96]	ἀσεβὲς οὐδὲν εἴργασται, καὶ τὰ	ἐπηγγελμένα	δεδώκαμεν καὶ ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν
[4, 25]	πόλεων, αἳ τοῖς στρατοῖς ἐπινίκια	ἐπηγγελμέναι	πάνυ ἐδυσχέραινον. Τούσδε οὖν ἔχων
[4, 85]	αἱ ἐς ἐπινίκια τοῖς στρατοῖς	ἐπηγγελμέναι.	Ταῖς γὰρ δὴ γνώμαις αἵδε
[4, 89]	νομιζομένοις ἀνεπλήρουν τὰς ἐκ τῶν	ἐπηγγελμένων	τισὶν ὀφειλομένας ἔτι δωρεάς, πολλῆς
[4, 82]	ἀπεμάχετο δὲ καὶ πύργοις, οὓς	ἐπῆγεν	ἐπὶ σχεδιῶν, ὅτε τὸν στρατὸν
[4, 77]	τείχη, τοὺς δὲ ἐκ ποδὸς	ἐπῆγεν	ἐπὶ τὰς πύλας καὶ πάντας
[4, 120]	ὑπελίπεσθε, τὰ δ' ἀναγκαῖα μόνα	ἐπήγεσθε.	Εἰ δέ τι καὶ δαψιλὲς
[4, 58]	Ἰούλιος τὸ τέλος ἐς τρυφὴν	ἐπήγετο	ἀσχημόνως καὶ ἐπιμεμφομένῳ τῷ Βάσσῳ
[4, 49]	καὶ προτέρους δεσπότας ἐς Ῥώμην	ἐπήγετο,	ἐλπίσας ὀκνήσειν ἐς Ῥώμην ἀφικέσθαι
[4, 40]	καὶ ὁ μὲν ἄκων αὐτὴν	ἐπήγετο,	συνήνεγκε δὲ ἐς τὴν φυγὴν
[4, 104]	τι καὶ τοῦ ὕδατος, ὃ	ἐπήγοντο,	ἀνέφερον, ὅτι τριήμερόν σφισι τὸ
[4, 107]	οἱ μὲν ἀπ' ὀλίγων σταδίων	ἐπήγοντο	ἐκ Θάσου, οἱ δὲ ἀπὸ
[4, 120]	πάνθ' ὅσα ἐβιάσαντο καὶ ἥρπασαν,	ἐπήγοντο,	ὑμεῖς δ' ὡς ἐκ πατρίδος
[4, 60]	δέ οἱ τάδε ἕτοιμα ἦν·	ἐπῄει	τῇ Συρίᾳ, κατὰ μὲν τὴν
[4, 85]	ἐπῆρτο. Καὶ τούτων ὁ Καῖσαρ	ἐπήκοος	ὢν ἔπεμπε Σαλουιδιηνὸν ἐπὶ νεῶν
[4, 138]	Καίσαρος τὸν τῶν στρατηγῶν λόγον	ἐπηλήθευσαν,	διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ δι'
[4, 6]	ὁ ὕπατος μετὰ κηρύκων περιθέων	ἐπήλπιζε	περιμείναντας ἐς ἕω τὰ ἀκριβέστατα
[4, 49]	ὑπὲρ θεράποντος φύσιν ὑπενόει καὶ	ἐπήλπιζεν,	εἰ τῶν προγεγραμμένων τις εἴη,
[4, 126]	διετρόχαζε, καὶ αὐτὸν αἱ τάξεις	ἐπήλπιζον	καὶ μετὰ βοῆς παρέπεμπον εὐφήμου·
[4, 51]	Καίσαρι προύθηκεν εἰκόνας Βρούτου καὶ	ἐπῃνέθη	καὶ ἐπὶ τῷδε ὑπὸ τοῦ
[4, 101]	τὴν ἐκκλησίαν. Οἱ δὲ ἐπιμένοντες	ἐπῄνουν	ἐπὶ πλεῖστον αὐτόν τε καὶ
[4, 127]	ἐκ φύσεως καὶ γένους ἐχθροῖς	ἐπηπείλουν.	Οὕτως ἡ παραυτίκα ὀργὴ τὸν
[4, 91]	τοὺς βασιλέας ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν καὶ	ἐπηράσαντο	οὐκ ἀνέξεσθαι βασιλέων ἐς τὸ
[4, 128]	ἠγέρθη καὶ τὰ σημεῖα ἑκατέρωθεν	ἐπῇρτο,	καὶ ἔφοδος ἦν σοβαρά τε
[4, 85]	πεζῷ καὶ χρήμασιν ὁ Πομπήιος	ἐπῆρτο.	Καὶ τούτων ὁ Καῖσαρ ἐπήκοος
[4, 89]	καὶ δημηγορῆσαι. Βῆμά τε οὖν	ἐπήχθη	μέγα, καὶ οἱ στρατηγοὶ μετὰ
[4, 37]	αὐτὸν ὡς ἀδελφὸν αὐτοκράτορος αἰδουμένων,	ἐπὶ	ἀδείας ἐξέπλευσεν ἐς Βροῦτον καὶ
[4, 101]	περιοδεύσαντες ἐς Αἶνον ἀφίκοντο καὶ	ἐπὶ	Αἴνῳ Δορίσκον τε καὶ ὅσα
[4, 80]	ὑπὸ Ἁρπάγου τότε ἐγένετο· καὶ	ἐπὶ	Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου φασὶν ὅμοια
[4, 66]	καὶ Ῥωμαίοις, ὅπλα μὴ φέρειν	ἐπὶ	ἀλλήλους· εἰ δέ τι περὶ
[4, 49]	οὐ πολὺ καὶ στρατηγὸς ἦν	ἐπὶ	Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον. Ἐστρατήγει δὲ
[4, 80]	ἀπώλλυντο ἐλευθερίας οὕνεκα. Καὶ γὰρ	ἐπὶ	Ἁρπάγου τοῦ Μήδου, Κύρῳ τῷ
[4, 103]	οὐδὲ οἰωνοῖς, τῇ τετάρτῃ δὲ	ἐπὶ	Ἁρπησσὸν ποταμὸν ἥξειν, ἐκπίπτοντα ἐς
[4, 8]	τῷδε τοὺς ἐναγεῖς ἀντὶ κολάσεων	ἐπὶ	ἀρχὰς καὶ ἡγεμονίας ἐξέπεμψαν, αἷς
[4, 8]	ἔσωσεν ἐλέῳ καὶ φίλους θέμενος	ἐπὶ	ἀρχὰς καὶ τιμὰς καὶ δωρεὰς
[4, 73]	καὶ Κάσσιος ἐν αὐτῇ προυκάθητο	ἐπὶ	βήματος καὶ δόρυ τῷ βήματι
[4, 82]	εἴη μετὰ τοσοῦδε στόλου, διέπλευσεν	ἐπὶ	Βρεντεσίου καὶ ἐς τὴν ἐπικειμένην
[4, 27]	δρόμος ἐμήνυσεν. Ἰκέλιος δέ, ὃς	ἐπὶ	Βρούτῳ τε καὶ Κασσίῳ δικάζων,
[4, 53]	Ἰόβας εἶχεν, ὕστερόν τε ἔλαβον	ἐπὶ	Γαΐου Καίσαρος καὶ διὰ τοῦτο
[4, 97]	δαιμόνιον, ὡς δίκαια πράσσουσι, συνεπιλαμβάνει.	~Ἐπὶ	δέ γε τῷ δαιμονίῳ καὶ
[4, 64]	ἦν παρθένοι τε καὶ παῖδες,	ἐπὶ	δὲ γυναῖκές τε καὶ γέροντες
[4, 51]	παρ' ἑκατέρῳ καὶ στρατηγίας ἠξιοῦτο.	Ἐπὶ	δὲ ἐκείνοις αὐτὸν ὁ Καῖσαρ
[4, 14]	ἐδεδοίκεσαν ὅμοια καὶ συνήσπιζον ἀλλήλοις·	ἐπὶ	δὲ ταῖς προγραφαῖς οἱ μὲν
[4, 92]	τε καὶ δημάρχους καὶ στρατηγούς.	Ἐπὶ	δὲ ταῖς χειροτονίαις καὶ τὰ
[4, 133]	οὖσιν ἐχθροῖς ἐς τὰ βραχύτερα·	ἐπὶ	δὲ τὸ μεῖζον ἔργον οὐκ
[4, 58]	τι κελεύοι Κάσσιος ἢ Βροῦτος.	Ἐπὶ	δὲ τούτοις Κάσσιος φθάνει Δολοβέλλαν
[4, 3]	ἐπαιώνισάν τε καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους	ἐπὶ	διαλλαγῇ. ~Γιγνομένων δὲ τούτων τέρατα
[4, 44]	γυναῖκα καὶ ὑπ' αὐτῆς ἐκρύπτετο	ἐπὶ	διπλῆς ὀροφῆς μεταξύ, μέχρι τινὲς
[4, 11]	ἐφ' ἡμᾶς, ὁ μὲν ἐλεύθερος	ἐπὶ	δισμυρίαις δραχμαῖς Ἀττικαῖς καὶ πεντακισχιλίαις
[4, 73]	δόρυ τῷ βήματι παρεστήσατο ὡς	ἐπὶ	δοριαλώτῳ. Ἀτρεμεῖν τε κελεύσας τὸν
[4, 44]	παρὰ τῶν προγραψάντων καὶ ὕστερον	ἐπὶ	εἰρήνης ὑπάτευσεν. ~Σέργιος δὲ ἐκρύφθη
[4, 1]	παθήματα πάμπαν ἐπαχθῆ, οἷα οὔτε	ἐπὶ	Ἑλλήνων ἐν στάσεσιν ἢ πολέμοις
[4, 118]	μέν, ὅταν οἱ θεοὶ κρίνωσιν,	ἐπὶ	ἐντελέσι τοῖς ἔργοις διαλύσομαι· νῦν
[4, 30]	ἀνδρὸς λῃστεύειν τοὺς παροδεύοντας καὶ	ἐπὶ	ἔργῳ καταδεῖν εἰθισμένου. Οἷα δὲ
[4, 28]	διαναπαύων ἡσύχαζε. Τῶν δὲ Μιντουρναίων	ἐπὶ	ζητήσει λῃστηρίου τὸ ἕλος περιθεόντων,
[4, 46]	στρατοῦ. Χωρῶν δὲ ἑκάτερος αὐτῶν	ἐπὶ	θάλασσαν, ἀμφί τινι λόφῳ σταθμεύουσι,
[4, 48]	εἴη δικαιότερα καὶ πλέονα λαβεῖν	ἐπὶ	θάλασσαν ἐλθοῦσιν, ἔνθα μοι τὸ
[4, 26]	δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις χρυσίον δοὺς	ἐπὶ	θάλασσαν ᾖει, διαδράντων δὲ ἐκείνων
[4, 26]	ἐπὶ λόφου ἐκάθισε καὶ αὐτὸς	ἐπὶ	θάλασσαν ᾖει μισθωσόμενος αὐτῷ σκάφος.
[4, 21]	φανεροὶ γένοιντο, προύπεμψεν ἐς φυγὴν	ἐπὶ	θάλασσαν καὶ μετ' ὀλίγον εἵπετο
[4, 40]	καὶ διήνεγκεν ἀπὸ τῆς οἰκίας	ἐπὶ	θάλασσαν, ὅθεν ἔφυγεν ἐς Σικελίαν.
[4, 69]	Ῥωμαίοις προφέροντες οὐκ ἐλεεῖτε ἀκρίτους	ἐπὶ	θανάτῳ καὶ δημεύσει προγραφομένους, ἀλλ'
[4, 84]	τὴν νῆσον, ἐπολιόρκει, μέχρι προγραφέντες	ἐπὶ	θανάτῳ καὶ φυγόντες ἐκ Ῥώμης
[4, 1]	ἐγίγνοντο αἱ ἐν Ῥώμῃ τῶν	ἐπὶ	θανάτῳ προγραφέντων ἔρευναί τε καὶ
[4, 18]	δ' ἐπιγελάσαντες ᾖτησεν, εἶπον, Ἀλλ'	ἐπὶ	θάτερα. Καὶ συνεὶς ὁ πρεσβύτης
[4, 113]	Πινδάρου προσέθει τις ἀγγέλλων Βροῦτον	ἐπὶ	θάτερα νικᾶν καὶ τὸ στρατόπεδον
[4, 110]	ὀργῇ τὸν στρατὸν τὸν ἴδιον,	ἐπὶ	θάτερα τεταγμένον, ἦγεν ἐπιστρέφων εἰς
[4, 87]	Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίας ἐχώρουν	ἐπὶ	Θρᾴκης τῆς ὀρείου χιλίους καὶ
[4, 105]	πολλαί. Φίλιππος δὲ ὡς εὐφυὲς	ἐπὶ	Θρᾴκης χωρίον ὠχύρωσέ τε καὶ
[4, 26]	καὶ προελθὼν τῆς οἰκίας ἐκαθέζετο	ἐπὶ	θρόνου τοὺς σφαγέας περιμένων. Κέστιος
[4, 30]	ἔθος ἐστί, σὺν πομπῇ φίλων	ἐπὶ	θυσίας ἐς τὰ ἱερά, ἄφνω
[4, 31]	ἀνῃρέθη. ~Γιγνομένων δὲ τούτων Λέπιδος	ἐπὶ	Ἴβηρσιν ἐθριάμβευε, καὶ προυτέθη διάγραμμα
[4, 125]	Ἃ καὶ ὁ Βροῦτος αὐτοῖς,	ἐπὶ	ἵππου περιθέων, σοβαρῷ τῷ προσώπῳ
[4, 20]	ἐπέγραφεν. Ἔθεον δὲ οἱ μὲν	ἐπὶ	ἵππων, οἱ δὲ ἐπὶ νεῶν,
[4, 50]	ἐδίωκε τὸν Λεπίδου παῖδα βουλεύσεως	ἐπὶ	Καίσαρι, ἐδίωκε δὲ καὶ τὴν
[4, 96]	τριῶν προεγράφη. Τί δὲ γυναῖκες	ἐπὶ	Καίσαρι συνέγνωσαν αἱ ἐς ἐσφορὰς
[4, 33]	ὑμῖν κατ' ἀλλήλων. Οὐδὲ γὰρ	ἐπὶ	Καίσαρος ἢ Πομπηίου συνεφέρομεν, οὐδὲ
[4, 71]	τριάκοντα καὶ τρισὶ ναυσὶν ἀνήγοντο	ἐπὶ	Κάσσιον ἐς Μύνδον ὡς προκαταπλήξοντες
[4, 7]	Πούπλιος Τίτιος ἐνομοθέτει καινὴν ἀρχὴν	ἐπὶ	καταστάσει τῶν παρόντων ἐς πενταετὲς
[4, 38]	κατὰ τοῦ Ἀντωνίου στρατηγὸν ἔπεμψεν	ἐπὶ	Κελτοὺς ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι ἔδωκε
[4, 14]	ἐν ἀμερίμνῳ περὶ σφῶν καὶ	ἐπὶ	κέρδει γενόμενοι τοὺς ἄλλους ἐπὶ
[4, 16]	ἐς εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν παρόντων,	ἐπὶ	κεφαλαίου διὰ τὸ μῆκος ἀναγράψω.
[4, 107]	πλεονεξία. Οἱ μὲν γὰρ ἦσαν	ἐπὶ	κολωνῷ, οἱ δὲ ἐν πεδίῳ,
[4, 36]	ἢ Βροῦτον ἢ ἐς Λιβύην	ἐπὶ	Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε τῆς δημοκρατίας
[4, 88]	Θρᾴκην ἀντὶ Μακεδονίας ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον	ἐπὶ	Λἴνου καὶ Μαρωνείας, ὅθεν ἐπὶ
[4, 26]	Φιλοδέσποτος δὲ οἰκέτης τὸν κεκτημένον	ἐπὶ	λόφου ἐκάθισε καὶ αὐτὸς ἐπὶ
[4, 105]	προσεῖπεν. Ἔστι δὲ ἡ πόλις	ἐπὶ	λόφου περικρήμνου, τοσαύτη τὸ μέγεθος,
[4, 65]	ἔδοξεν ὧδε, ἐχώρουν Βροῦτος μὲν	ἐπὶ	Λυκίους, Κάσσιος δὲ ἐπὶ Ῥοδίους,
[4, 88]	ἐπὶ Λἴνου καὶ Μαρωνείας, ὅθεν	ἐπὶ	Λυσιμαχείας τε καὶ Καρδίας, αἳ
[4, 1]	καὶ γῆς ἐκράτουν ἀπὸ Συρίας	ἐπὶ	Μακεδονίαν ἁπάσης, καὶ στρατὸς ἦν
[4, 91]	αὐτῷ μεθ' ὑμῶν καὶ στρατηγοῦντες	ἐπὶ	μέγα ᾖρομεν καὶ φίλοι διετελοῦμεν
[4, 25]	ὅσοι τῶν προγεγραμμένων ἄλλοι συνῆσαν,	ἐπὶ	Μεσσήνης ἔπεμψεν, αὐτὸς δέ, ὡς
[4, 119]	πολέμους ὀξεῖς, τὴν δὲ εἰρήνην	ἐπὶ	μήκιστον εἶναι. ~Τοὺς μὲν οὖν
[4, 60]	ἐπιβάλλων ἐσφορὰς καὶ ναυτικὸν ἀγείρων	ἐπὶ	μισθῷ διὰ Λευκίου Φίγλου παρά
[4, 14]	ἐπὶ κέρδει γενόμενοι τοὺς ἄλλους	ἐπὶ	μισθῷ τοῖς σφαγεῦσιν ἐκυνηγέτουν. Ὁ
[4, 1]	Ῥωμαίων αὐτῶν ἐμνημονεύετο γενέσθαι, πλὴν	ἐπὶ	μόνου Σύλλα τοῦ πρώτου τοὺς
[4, 60]	προαστείων καὶ τάφων συμφέρων, καὶ	ἐπὶ	ναῦς περιέπεμπεν ἔς τε Φοινίκην
[4, 20]	μὲν ἐπὶ ἵππων, οἱ δὲ	ἐπὶ	νεῶν, αὐτίκα τὸ εὐαγγέλιον Ἀντωνίῳ
[4, 71]	καὶ ἐπανόδοις ἐχρῶντο, Ῥωμαῖοι δὲ	ἐπὶ	νεῶν βαρυτέρων, ὅτε συμπλακεῖεν, ἀπὸ
[4, 74]	ἀρίστου τέλους καὶ τοξοτῶν τινων	ἐπὶ	νεῶν ἑξήκοντα καταφράκτων ἐς Πελοπόννησον
[4, 85]	Καῖσαρ ἐπήκοος ὢν ἔπεμπε Σαλουιδιηνὸν	ἐπὶ	νεῶν στόλου, Πομπήιον ὡς εὐχερὲς
[4, 98]	τῳ, εἰ Καίσαρος ἐγένετο στρατιώτης,	ἐπὶ	νοῦν ἔτι ἴτω· οὐ γὰρ
[4, 76]	καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων	ἐπὶ	Ξανθίους πρώτους. Οἱ δὲ τά
[4, 115]	ἄλλο ἐγίγνετο μέγα. Δομίτιος Καλουῖνος	ἐπὶ	ὁλκάδων ἦγεν ὁπλιτῶν δύο τέλη
[4, 72]	πεζὸν ἐς τὴν Ῥόδον διεβίβαζεν	ἐπὶ	ὁλκάδων ὑπὸ Φαννίῳ τε καὶ
[4, 54]	οἷς προσθοῖτο νικώντων, ὁ Σίττιος	ἐπὶ	ὀνόματος ἐγίγνετο, καὶ ὁ στρατὸς
[4, 2]	καὶ Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι, ἣν	ἐπὶ	πενταετὲς αὐτοὺς ἄρχειν, ἴσον ἰσχύουσαν
[4, 101]	ἐκκλησίαν. Οἱ δὲ ἐπιμένοντες ἐπῄνουν	ἐπὶ	πλεῖστον αὐτόν τε καὶ Βροῦτον
[4, 20]	ἐν ἀγορᾷ τοῦ βήματος ἀπεκρέμαντο	ἐπὶ	πλεῖστον, ἔνθα πρότερον ὁ Κικέρων
[4, 128]	ἀνατρέποντες. Οἱ δ' ἀνεωθοῦντο μὲν	ἐπὶ	πόδας ἐς τὸ ὀπίσω βάδην
[4, 133]	πρόφασις αὐτοῖς τῶν πόνων, καὶ	ἐπὶ	Πομπηίου καὶ νῦν, οὐχ ὑπὲρ
[4, 100]	ἠπείρων ἁπασῶν, ὅσαι ἀπὸ Θρᾴκης	ἐπὶ	ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ τάδε ἀκωλύτως,
[4, 7]	κεφαλὰς ἐς τοὺς τρεῖς ἄνδρας	ἐπὶ	ῥητῷ κέρδει φέρεσθαι· καὶ ἦν
[4, 65]	μὲν ἐπὶ Λυκίους, Κάσσιος δὲ	ἐπὶ	Ῥοδίους, τεθραμμένος τε ἐν αὐτῇ
[4, 133]	βάρβαρον ἢ ἀντίπαλον ἔθνος ἐθίσειαν	ἐπὶ	Ῥωμαίοις. Ὃ δὲ δὴ μάλιστα
[4, 1]	ἐν στάσεσιν ἢ πολέμοις οὔτ'	ἐπὶ	Ῥωμαίων αὐτῶν ἐμνημονεύετο γενέσθαι, πλὴν
[4, 3]	αὐτὸν Λέπιδον ἔχειν ἐς τὰ	ἐπὶ	Ῥώμης, ἑπτὰ δὲ τέλη νείμασθαι
[4, 19]	στασιώταις καὶ φίλοις· φυγὼν δὲ	ἐπὶ	σκάφους οὐκ ἔφερε τὴν ἀηδίαν
[4, 135]	ἢ ἀμφότερα εἴη. Λαβεὼν δέ,	ἐπὶ	σοφίᾳ γνώριμος, ὁ πατὴρ Λαβεῶνος
[4, 45]	στρατηγὸν ὑπὸ τῶν τριῶν ἀνδρῶν	ἐπὶ	σπονδὰς ἐς Πομπήιον ἀπεσταλμένον, μέχρι
[4, 70]	τὰς συνθήκας τάσδε προφέρων καὶ	ἐπὶ	συμμαχίαν καλῶν, Ῥωμαῖος ἀνὴρ καὶ
[4, 46]	λόφου ἔδοξαν ἀλλήλους ἑκάτερος στρατὸν	ἐπὶ	σφᾶς ἐπιπεμφθέντα εἶναι καὶ συμπλακέντες
[4, 124]	οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς πρόφασιν ἀγανακτήσεως	ἐπὶ	σφίσιν ἐνεδίδουν. ~Ὧδε μὲν δὴ
[4, 82]	δὲ καὶ πύργοις, οὓς ἐπῆγεν	ἐπὶ	σχεδιῶν, ὅτε τὸν στρατὸν ὁλκάσιν
[4, 100]	καὶ ταχύνειν τὸ ἔργον καὶ	ἐπὶ	σχολῆς ἐκτρύχειν τοὺς πολεμίους λιμῷ.
[4, 13]	δὲ ἐς τὰς ὑπονόμους τάφρους	ἐπὶ	τὰ ἀκάθαρτα, οἱ δὲ ἐς
[4, 77]	εἶναι νυκτὸς ἐξέδραμον μετὰ λαμπάδων	ἐπὶ	τὰ μηχανήματα. Ταχὺ δὲ ἐκ
[4, 87]	καὶ συνήθη καὶ λεωφόρον οὖσαν	ἐπὶ	τὰ Σαπαίων στενὰ ἄγειν, κατεχόντων
[4, 72]	ναῦς ἀποβαλόντες συνεκλείσθησαν. Καὶ ἀναδραμόντες	ἐπὶ	τὰ τείχη πάντα τε ὅπλων
[4, 117]	πλέονες ὑμῶν τοὺς πολεμίους παροδεύοντες	ἐπὶ	τὰ τῶν πολεμίων ὥρμων. Καὶ
[4, 48]	ἢ συνελθεῖν οἱ πρὸς αὐτὴν	ἐπὶ	τὰ χρήματα, ἐσβάντες ἐς σκάφος
[4, 111]	μὲν ὡς ἀναγκάσας (πάνυ γὰρ	ἐπὶ	ταῖς ἀγοραῖς ἐδεδίει) ἀναστρέφειν δὲ
[4, 32]	ἥρμοζε δεομέναις ὑμῶν γυναιξὶ τοιαῖσδε,	ἐπὶ	τὰς γυναῖκας ὑμῶν κατεφύγομεν· ὃ
[4, 129]	στρατὸν ἀγείρειαν, τοὺς ἱππέας ἐξέπεμπεν	ἐπὶ	τὰς ὁδούς τε καὶ ἐκβολὰς
[4, 44]	τυμβωρύχοις παρέσχε περιδύειν, μέχρι Λουκρήτιον	ἐπὶ	τὰς πύλας διαφυγεῖν. Ἐκεῖ δὲ
[4, 77]	τοὺς δὲ ἐκ ποδὸς ἐπῆγεν	ἐπὶ	τὰς πύλας καὶ πάντας ἐνήλλασσε
[4, 21]	Καὶ τόνδε μὲν ἡ μήτηρ	ἐπὶ	τὰς πύλας προύπεμψε καὶ ὑπέστρεψεν,
[4, 108]	ἐρρωμένος ἐς μάχην, φορείῳ δὲ	ἐπὶ	τὰς συντάξεις τοῦ στρατοῦ κομιζόμενος,
[4, 2]	ἀντικαθιστάντες ἐχώρουν σὺν τριακοσίοις ἑκάτερος	ἐπὶ	τὰς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας. Λέπιδος
[4, 2]	δὲ Λέπιδον ἄρχειν καὶ Ἰβηρίας	ἐπὶ	ταύτῃ· Καίσαρι δὲ εἶναι Λιβύην
[4, 15]	οἱ δὲ ἐπανήχθησαν ἐκ παραλόγων	ἐπί	τε ἀρχὰς τῆς πόλεως καὶ
[4, 20]	κακοῦ. Ὧδε μὲν δὴ Κικέρων,	ἐπί	τε λόγοις ἀοίδιμος ἐς ἔτι
[4, 137]	ἔτι, ἀλλ' ἐκ πολλοῦ γεγυμνασμένων	ἐπί	τε σφᾶς καὶ οὐκ ἀλλόφυλα
[4, 128]	πολλοὺς ἐσδραμεῖν ἐκώλυσαν, οἳ διέφυγον	ἐπί	τε τὴν θάλασσαν καὶ ἐς
[4, 60]	Λαοδίκειαν οἰκείως ἔχουσάν οἱ παρῆλθεν,	ἐπί	τε χερρονήσου συνῳκισμένην καὶ τὰ
[4, 57]	ἀμνηστίας κατέβησαν. Ὁ δὲ δῆμος	ἐπὶ	τῇ ἐκκομιδῇ τοῦ σώματος ἐν
[4, 75]	Μακεδονίας ἄρχειν καὶ τῆς Ἰλλυρίδος	ἐπὶ	τῇ Μακεδονίᾳ, τὰ μὲν ἐν
[4, 89]	συμμαχικός, κάτω περιστάντες, ἥδοντο εὐθὺς	ἐπὶ	τῇ ὄψει τοῦ πλήθους ἀλλήλων
[4, 68]	ἢ Κάσσιον ἡσσᾶσθαι. Συμβουλεύω δὲ	ἐπὶ	τῇ παρακλήσει, τοιῶνδέ σε ὑπὲρ
[4, 36]	δόξαν ἐκ τοῦδε ἀγαθήν, ἴδιον	ἐπὶ	τῇ πατρῴᾳ καὶ οὐχ ἥσσονα
[4, 57]	ἔτι τῆς πόλεως, ᾕρηντο δὲ	ἐπὶ	τῇ στρατηγίᾳ καὶ οἵδε ὑπὸ
[4, 110]	περιήλγησαν οἱ τοῦ Βρούτου στρατιῶται	ἐπὶ	τῇ ὕβρει, ὧδε μάλα θρασέως
[4, 104]	καὶ βοῆς, ὡς εἰκός, λαμπρᾶς	ἐπὶ	τῇ χαρᾷ γενομένης, ἡ βοή,
[4, 75]	Κυζικηνοῖς ἀνατρέφειν παρέδωκε, μέχρι σχολάσειεν	ἐπὶ	τὴν βασιλείαν καταγαγεῖν, ἐν δὲ
[4, 116]	μέχρι σφᾶς ὁ κλύδων ἐξήνεγκεν	ἐπὶ	τὴν γῆν. Πολὺ δ' ἦν,
[4, 48]	ἡ γυνὴ δὲ ἀφῖκτο μὲν	ἐπὶ	τὴν ἠιόνα κατὰ τὸ συγκείμενον,
[4, 130]	τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων ἢ καταβησόμενος	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν· ἐπεὶ δὲ περιείληπτο
[4, 48]	αὐτῷ καὶ οἵδε πεισθέντες κατῄεσαν	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν· ἡ γυνὴ δὲ
[4, 19]	φορεῖον ἐσθέμενοι τὸν Κικέρωνα αὖθις	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν ἦγον διὰ λόχμης
[4, 121]	μετεστρατοπέδευον ὑπὲρ πέντε σταδίους ἀπιοῦσιν	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν καὶ ὑπὲρ ἄλλους
[4, 120]	εἰ ἐπειγόμεθα αὐτὰ λαβεῖν, ἐπειγώμεθα	ἐπὶ	τὴν μάχην. Ἱκανὰ δὲ καὶ
[4, 41]	συνειργάσαντο, καὶ τῶν θεωμένων ἕκαστος	ἐπὶ	τὴν ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο νόμισμα
[4, 2]	πόλεως ἄρχοντας ἐς τὰ ἐτήσια	ἐπὶ	τὴν πενταετίαν, τὰς δὲ ἡγεμονίας
[4, 26]	τῆς διαίτης, ἀλλὰ προήγαγεν ἑαυτὸν	ἐπὶ	τὴν σφαγήν. Ἄλλος ἐν φανερῷ
[4, 20]	ἢ ἀκροώμενοι. Λέγεται δὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς διαίτης ὁ Ἀντώνιος τὴν
[4, 116]	ὁ δὲ στρατηγὸς αὐτῶν Καλουῖνος	ἐπὶ	τῆς ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν ἐς
[4, 5]	καὶ σατραπῶν συμφερόντων, αὐτοὶ δ'	ἐπὶ	τῆς Εὐρώπης καὶ μάλιστα τῆς
[4, 48]	Πομπήιον προπεπλευκέναι ἀνήγετο, θεράποντα ὅμως	ἐπὶ	τῆς ἠιόνος ἐξαγγέλλειν ὑπολιποῦσα. Καὶ
[4, 43]	τῆς προγραφῆς χρόνον διεφύλαξαν ἔνδον	ἐπὶ	τῆς οἰκίας, μέχρι τῆς ἀδείας
[4, 29]	δὲ ἀντὶ τῆς ἀγορᾶς ἐκέλευσεν	ἐπὶ	τῆς συνοικίας προτεθῆναι. Ἔπαυλιν ἕτερος
[4, 115]	ἦν αὐτῶν, τὸ Ἄρειον, ὃ	ἐπὶ	τιμῇ τῆς ἀλκῆς ὠνόμαζον. Ἦγε
[4, 32]	ἤνεγκαν, καὶ ἐς τὴν ἀγορὰν	ἐπὶ	τὸ βῆμα τῶν ἀρχόντων ὠσάμεναι,
[4, 111]	Ῥήξας δ' αὐτὴν ὑπὸ τόλμης	ἐπὶ	τὸ διατείχισμα ὥρμα, τὸ μεταξὺ
[4, 100]	δέ, ὅσον ἐς προθυμίαν, ἰοῦσιν	ἐπὶ	τὸ ἔργον ἤδη, συνόδου τῆσδε
[4, 89]	κόλπου διεκρίθη, καὶ τοσῇδε ἐχώρουν	ἐπὶ	τὸ ἔργον, τὴν λοιπὴν ἔχοντες
[4, 65]	ἐδόκει τὴν στρατιὰν ἁλίσαντε χωρεῖν	ἐπὶ	τὸ μεῖζον ἔργον ἐς Μακεδονίαν·
[4, 35]	ἐποίουν. Ὡς γὰρ τῶν ἀρχόντων	ἐπὶ	τοιοῖσδε ἔργοις ἐν σφίσι μόνον
[4, 135]	μυρίους καὶ τετρακισχιλίους. Παρέδοσαν δὲ	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῖς ἑαυτοὺς καὶ οἱ
[4, 7]	ὁ νόμος. Καὶ νυκτὸς ἄλλων,	ἐπὶ	τοῖς ἑπτακαίδεκα, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν
[4, 68]	φίλοις καὶ τροφεῦσιν; Φείδου δὲ	ἐπὶ	τοῖς θεοῖς καὶ δόξης τῆς
[4, 7]	δὲ ἕκαστα τούτων τὸν ἐθέλοντα	ἐπὶ	τοῖς ἴσοις κέρδεσι. ~Καὶ εἶχεν
[4, 64]	ἀπεδίδοντο πάντα καὶ τὰ ἱερὰ	ἐπὶ	τοῖς κοινοῖς, ὅσα εἶχον ἐς
[4, 10]	τόδε δι' ὑμᾶς, ἵνα μὴ	ἐπὶ	τοῖς ὁπλίταις ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν
[4, 68]	Γαΐου Καίσαρος συνετίθεσθε καὶ σπονδὰς	ἐπὶ	τοῖς ὅρκοις ἐσπένδετε καὶ δεξιὰς
[4, 100]	τῶν θεῶν. Ἡμεῖς δ' ὑμῖν	ἐπὶ	τοῖς προτέροις ἀποδόντες ἅπαντα, ὅσα
[4, 70]	βουλῆς ἐπιτετραμμένος, τὰς δ' ἱκετείας	ἐπὶ	τοῖς ψηφίσμασι καὶ οἵδε πάντες,
[4, 27]	τὰ χρήματα ἐπιβουλεύεσθαι πρὸς αὐτῶν,	ἐπὶ	τὸν πίνακα ἀγαγόντες ἀναγινώσκειν ἑαυτοῦ
[4, 133]	σφαγεῖς οἵδε τοῦ Καίσαρος, καὶ	ἐπὶ	τὸν τοῦ Καίσαρος υἱὸν ἕσποντο
[4, 51]	τε τῷ δήμῳ καὶ προύθηκεν	ἐπὶ	τοῦ βήματος, ἔνθα πρότερον ἡ
[4, 90]	τῶν στρατευομένων καὶ ἡμῶν, οὓς	ἐπὶ	τοῦ βήματος τοῦδε ὁρᾶτε τοσούσδε
[4, 106]	τοῦ πρὸς μεσημβρίαν, Βροῦτος δὲ	ἐπὶ	τοῦ βορείου. Καὶ τῶν ἀμφὶ
[4, 117]	προύχειν τάδε παρὰ πολὺ τῆς	ἐπὶ	τοῦ λαιοῦ βλάβης ἡμῶν. Δυνηθέντες
[4, 89]	στρατιὰ τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον	ἐπὶ	τοῦ Μέλανος κόλπου διεκρίθη, καὶ
[4, 128]	ὥστε ὁ θυμὸς αἰεὶ τοῖς	ἐπὶ	τοῦ μετώπου καινὸς ἦν. Τέλος
[4, 86]	τῶν ἐπινικίων (ἐδεδίει γὰρ ὄντας	ἐπὶ	τοῦ πορθμοῦ μάλιστα) καλοῦντος δ'
[4, 106]	ἐν οἷς ἐστρατοπέδευσαν, Κάσσιος μὲν	ἐπὶ	τοῦ πρὸς μεσημβρίαν, Βροῦτος δὲ
[4, 41]	γήρως ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα, ἔφερεν	ἐπὶ	τοῦ σώματος, ἕως ἐξήγαγέ τε
[4, 9]	ἐστι λοιπὸν ἔτι ἔργον, στρατεύειν	ἐπὶ	τοὺς πέραν θαλάσσης αὐτόχειρας Γαΐου.
[4, 104]	μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν κατόπιν ἑξῆς,	ἐπὶ	τοὺς ὑστάτους περιῄει. Βροῦτος δὲ
[4, 75]	τὸν ἀδελφὸν Ἀντωνίου. Τέσσαρα δὲ	ἐπὶ	τούτοις ἄλλα συναγαγὼν ὀκτὼ τὰ
[4, 99]	ἄλλα χαρίσασθαι, καὶ ἕτερα πολλὰ	ἐπὶ	τούτοις ἀπὸ τῶν ὄπισθεν ἐθνῶν
[4, 107]	τὸ ἕλος καὶ τὴν θάλασσαν	ἐπὶ	τῷ ἕλει· τὰ δὲ ἐν
[4, 125]	πάντων ἐς ἀλλήλους καὶ φρόνημα	ἐπὶ	τῷ ἔργῳ μέγα καὶ θρασύτης
[4, 1]	οἳ καὶ μάλιστα τῆς ἐπιβουλῆς	ἐπὶ	τῷ Καίσαρι ἦρξαν, καὶ γῆς
[4, 8]	ἐγγραφέντες εἶναι· οἱ λοιποὶ δὲ	ἐπὶ	τῷ μύσει τῷδε τοὺς ἐναγεῖς
[4, 69]	ἐπεδάκρυεν αὐτῇ, ὡς ἐρυθριᾶσαι μὲν	ἐπὶ	τῷ σχήματι τὸν Κάσσιον καὶ
[4, 28]	ληφθεὶς ἔλεγεν εἶναι λῃστὴς καὶ	ἐπὶ	τῷδε θανάτῳ καταδικαζόμενος ἠνείχετο. Ὡς
[4, 113]	περισχόντων τε σὺν ἡδονῇ καὶ	ἐπὶ	τῷδε καὶ ἀλαλαξάντων μέγα, τὸν
[4, 45]	ἔπεισε κάθοδον αὐτῷ ψηφίσασθαι. Καὶ	ἐπὶ	τῷδε ὁ Σέργιος ὕστερον, ἐν
[4, 51]	εἰκόνας Βρούτου καὶ ἐπῃνέθη καὶ	ἐπὶ	τῷδε ὑπὸ τοῦ Καίσαρος. ~Τὰ
[4, 89]	τὸ ἔργον, τὴν λοιπὴν ἔχοντες	ἐπὶ	τῶν ἀλλαχόθι χρειῶν. Καθήραντες δὲ
[4, 2]	κατέσειεν ἥκειν ἑκάτερον. Οἱ δὲ	ἐπὶ	τῶν γεφυρῶν τοὺς τριακοσίους μετὰ
[4, 102]	τῆς φαντασίας τῶν νεῶν Νωρβανὸς	ἐπὶ	τῶν Σαπαίων στενῶν ἐθορυβήθη καὶ
[4, 108]	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἀντεξέτασσον μὲν	ἐπὶ	τῶν ὑψηλοτέρων, οὐ κατῄεσαν δέ·
[4, 130]	μὴν καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔνοπλος	ἐπὶ	τῶν φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε τῷ Βρούτῳ,
[4, 99]	ἴσα αὐτοῖς ἀντεπάγομεν, πολλὰ καὶ	ἐπὶ	τῶν χρειῶν ἄλλα πολλαχοῦ καταλιπόντες·
[4, 48]	ἐποίησεν, ἀντηπείλει μηνύσειν, ὅτι αὑτὸν	ἐπὶ	χρήμασιν ἄγοι, μέχρι δείσας ὁ
[4, 60]	κτείνων Τρεβώνιον καὶ ταῖς πόλεσιν	ἐπιβάλλων	ἐσφορὰς καὶ ναυτικὸν ἀγείρων ἐπὶ
[4, 109]	τε τὸν δόνακα καὶ χῶμα	ἐπιβάλλων	καὶ λίθους ἑκατέρωθεν, ἵνα μὴ
[4, 31]	τὰ χωρία ὠνούμενος, οἱ μὲν	ἐπιβαρεῖν	τοῖς ἠτυχηκόσιν αἰδούμενοι καὶ οὐκ
[4, 46]	ὠλοφύροντο καὶ τὴν τύχην ὡς	ἐπιβαροῦσάν	σφισιν ἐς ἅπαντα ἐπεμέμφοντο. Διαπλεύσαντες
[4, 38]	οὐκ ἀνασχόμενος, ἔπεισεν αὐτοὺς ἐνδόντας	ἐπιβαρούσῃ	τῇ τύχῃ μεταστρατεύσασθαι τοῖς ἀμφὶ
[4, 15]	ἐς πάντα σφίσι τῆς τύχης	ἐπιβαρούσης,	οἱ δὲ ἐπανήχθησαν ἐκ παραλόγων
[4, 8]	χρῆσθαι. Νῦν δέ, ἐξ ὧν	ἐπιβεβουλεύμεθα	καὶ ἐξ ὧν Γάιος Καῖσαρ
[4, 91]	αὐτὸν δι' ἔχθραν ὑφ' ἡμῶν	ἐπιβεβουλεῦσθαι.	Τὰ δὲ ἐς τὴν εἰρήνην
[4, 9]	τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν,	ἐπιβησομένους	ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ τὰ
[4, 109]	ἔτι δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνος αὐτοῖς	ἐπιβοηθεῖν.	~Ταῦτα δὲ ὁ Ἀντώνιος ἰδὼν
[4, 111]	ὥστε τοῖς τὸ ἕλος ἐργαζομένοις	ἐπιβοηθοῦσιν	ὑπήντων ἑλόντες ἤδη τὸ διατείχισμα.
[4, 27]	προγεγράφθαι, ἀλλὰ διὰ τὰ χρήματα	ἐπιβουλεύεσθαι	πρὸς αὐτῶν, ἐπὶ τὸν πίνακα
[4, 63]	Ἀριοβαρζάνην τε ἄφνω κατέκανον ὡς	ἐπιβουλεύοντα	Κασσίῳ καὶ χρήματα πολλὰ τὰ
[4, 51]	Σικελίαν ἔπλει. Χειμῶνος δὲ ἐπιλαβόντος	ἐπιβουλεύοντες	οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν ἐς
[4, 81]	οἰκέτην ὡς πέρα τοῦ προστάγματος	ἐπιβουλεύσαντα	τοῖς δεσπόταις ἐκρέμασε. ~Τῷ δ'
[4, 93]	τυραννίδα ἐπενόησεν, ἐς τὸ σῶμα	ἐπιβουλεύσασα.	~Ἔδει δὲ τὴν μὲν γνώμην
[4, 15]	ἀνδρῶν, ὑπ' ἀγνοίας ἢ κατ'	ἐπιβουλήν,	ἀπώλλυντο. Καὶ δῆλος ἦν ὁ
[4, 21]	Ἐξαγγείλαντος δέ τινος, εἴτε ἐξ	ἐπιβουλῆς	εἴθ' ὑπ' ἀγνοίας, τὸν υἱὸν
[4, 1]	Βροῦτος, οἳ καὶ μάλιστα τῆς	ἐπιβουλῆς	ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἦρξαν, καὶ
[4, 8]	ἐγίγνοντο τῶν εὐεργετῶν ἐχθροί, εἶτα	ἐπίβουλοι,	οὔτ' ἂν Γάιον Καίσαρα ἀνῃρήκεσαν,
[4, 25]	ἕνα ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ πολλῶν	ἐπιβρισάντων	εἷς ἀπέθανε πολλοὺς ἀποκτείνας. Οὐετουλῖνος
[4, 18]	αἰτήσαιτο παρ' Ἀντωνίου. Οἱ δ'	ἐπιγελάσαντες	ᾖτησεν, εἶπον, Ἀλλ' ἐπὶ θάτερα.
[4, 84]	αἷς εἶχεν ἀπὸ τῆς Ἰβηρίας.	Ἐπιγενομένης	δὲ τῆς τῶν τριῶν ἀρχῆς
[4, 42]	ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ μόλις	ἐπιγνοὺς	τὸν πατέρα ἠσπάζετο σὺν οἰμωγῇ·
[4, 39]	ὅποι γῆς ἐστιν ὁ ἀνήρ,	ἐπιγνοῦσα	τὴν μητέρα φυλάσσουσαν ἐξέφυγε καὶ
[4, 116]	τὸ συγκύρημα τῶν ἔργων ὕστερον	ἐπιγνωσθέν.	~Ὁ δὲ Βροῦτος τὸν στρατὸν
[4, 27]	ἤλεγχον οὐχ ὁμότεχνον σφίσιν ὄντα,	ἐπιγνωσθέντα	τε οἱ σφαγεῖς ἀπέκτειναν. ~Οὐᾶρος
[4, 96]	ᾧ τέλη καινὰ καὶ ἐσφορὰς	ἐπιγράφουσι;	Καὶ τάδε πράσσοντες οὐδ' ὣς
[4, 106]	Καίσαρος ὑπολελειμμένου διὰ νόσον ἐν	Ἐπιδάμνῳ,	καὶ τὸ πεδίον ἦν ἐναγωνίσασθαι
[4, 20]	καὶ τὴν χεῖρα μακρόθεν ἀνέσειεν	ἐπιδεικνύς.	Ὁ δὲ ἥσθη μάλιστα καὶ
[4, 90]	ἔτι τὴν αἰτίαν, ἣ μάλιστα	ἐπιδείκνυσι	τοῦ πολέμου καλλίστην τε οὖσαν
[4, 13]	ἀποτομαὶ τοῦ μισθοῦ χάριν ἐς	ἐπίδειξιν	φυγαί τε ἀπρεπεῖς καὶ σχήματα
[4, 71]	τέλος εὐτυχῆσαι. Εἰρεσίᾳ δὲ ἐς	ἐπίδειξιν	χρώμενοι τήν τε πρώτην ἡμέραν
[4, 15]	Οὕτως ὁ καιρὸς ἦν ἐκεῖνος	ἐπίδειξις	παραδοξολογίας. ~Καὶ τάδε ἐγίγνετο οὐκ
[4, 119]	τὸ στρατόπεδον διαρπάσαντες, ἔργῳ δὲ	ἐπιδείξουσιν	ἅπαν ὑμέτερον· ὑπισχνοῦμαι γὰρ ὑμῖν
[4, 125]	τὰ ἐς τοὺς πολεμίους ἀφιέμενα	ἐπιδέξια.	Ἦν δὲ ἑκατέρωθεν παρακέλευσίς τε
[4, 105]	δ' ἐστὶ τὸ πεδίον, ὡς	ἐπιδέξιον	μὲν εἶναι τοῖς ἄνωθεν ὁρμῶσιν
[4, 38]	ἡμῖν οἱ προσήκοντες αὐτῷ μηδὲ	ἐπιδημεῖν,	ὅτε Γάιος Καῖσαρ ἀνῃρεῖτο, ἐξῃρήσθω
[4, 96]	Καίσαρι, προγράφουσι δὲ τοὺς οὐδ'	ἐπιδημοῦντας,	ὅτε ἀνῃρεῖτο. Ὧν καὶ οἵδε
[4, 120]	ἐσμὲν ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας νίκης	ἐπιδιδόναι	πρόθυμοι. Καὶ τῆς τοιαύτης δ'
[4, 118]	ἀνὰ χιλίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ δραχμὰς	ἐπιδίδωμι	καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ὑμῶν ἀνὰ
[4, 54]	Σίττιος τοῖς ὑπ' αὐτὸν ἀνδράσιν	ἐπιδιεῖλεν.	Ἀραβίων δὲ τότε μὲν ἐς
[4, 56]	αὐτὸν οἱ τοῦ Ἀραβίωνος ἱππέες	ἐπιδραμόντες	ἔκτειναν. Καὶ γιγνόμενα ταῦτα ὁ
[4, 77]	ἐκ συνθήματος αὐτοῖς τῶν Ῥωμαίων	ἐπιδραμόντων,	συνέφευγον αὖθις ἐς τὰς πύλας·
[4, 100]	τῆσδε καὶ λόγων τῶνδε ἕνεκα,	ἐπιδώσομεν	εὐθὺς ἀπὸ τοῦδε τοῦ βήματος
[4, 120]	δ' ὅμως ζημίας ὑμῖν ἕνεκα	ἐπιδώσομεν	νικητήρια, δραχμὰς ἑκάστῳ στρατιώτῃ πεντακισχιλίας,
[4, 50]	μὲν καὶ οἱ κατήγοροι μαρτυροῦσιν	ἐπιείκειαν,	οὐδὲ γυναικί με ἢ παιδὶ
[4, 14]	οἱ δὲ ἐμφρονέστεροί τε καὶ	ἐπιεικεῖς	ἐτεθήπεσαν ὑπὸ ἐκπλήξεως, καὶ ἦν
[4, 123]	τούτων ἦν αὐτὸ τὸ Βροῦτον	ἐπιεικῆ	καὶ φιλόφρονα ἐς ἅπαντας εἶναι
[4, 99]	τὰ τῶν προγραφῶν, οὐδενὸς τῶν	ἐπιεικῶν	ὠνουμένου χωρία ἐπίφθονα· οὐδ' ἑτέρωθεν
[4, 17]	μὲν ἐν ἀγορᾷ· πυθόμενος δὲ	ἐπιέναι	τοὺς ὁπλίτας ἀνεπήδησε καὶ περιθέων
[4, 94]	ἔτι τῆς βουλῆς ἢ σύμβολον	ἐπιζητεῖτε	τοῦ κατὰ γνώμην αὐτῆς πάντα
[4, 44]	συντρίβεντος τῷ ἑτέρῳ τὴν χεῖρα	ἐπιθεὶς	ᾖει. Παρὰ δὲ ταῖς πύλαις
[4, 79]	ἀμφὶ τὸ Σαρπηδόνειον οὖσι Ῥωμαίοις	ἐπιθεόντων,	δείσαντες ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσοι περὶ
[4, 29]	αὐτῷ τῶν σφαγέων ἔτι μακρόθεν	ἐπιθεόντων	θεράπων αὐτὸν ἐς τὸν μυχὸν
[4, 44]	ἀναπαυόμενον ἐν ἐπαύλει, τῶν ὁπλιτῶν	ἐπιθεόντων,	οἰκέτης τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε,
[4, 45]	ὡς στρατηγὸς ὑπὸ ῥαβδούχοις διῆλθεν,	ἐπιθλιβόντων	αὐτὸν τῶν ὑπηρετῶν, ἵνα μὴ
[4, 13]	δανεισμάτων χρήστας ἢ χωρίων γείτονας	ἐπιθυμίᾳ	τῶν χωρίων. Ἐπανάστασις γὰρ δὴ
[4, 7]	καὶ σημείων διατεταγμένων ἐς τὰ	ἐπίκαιρα,	αὐτίκα δὲ ἐν μέσῳ τούτων
[4, 32]	παῖδας καὶ ἄνδρας καὶ ἀδελφοὺς	ἐπικαλοῦντες,	ὅτι πρὸς αὐτῶν ἠδίκησθε· εἰ
[4, 109]	τὸν Ἀντώνιον, διετείχιζε καὶ αὐτὸς	ἐπικάρσιον	τὸ ἕλος ἅπαν, ἀρχόμενον ἀπὸ
[4, 80]	καὶ τὸ πῦρ ἅψαντες ἑαυτοὺς	ἐπικατέσφαξαν.	Βροῦτος δὲ τῶν ἱερῶν περισώσας
[4, 62]	σῶστρον ἴδιον· ὁ δὲ τεμὼν	ἐπικατέσφαξεν	ἑαυτόν, διεχρήσατο δὲ καὶ Μάρσος
[4, 105]	ἔνθα αὐτοῖς καὶ ὁ Τίλλιος	ἐπικατήχθη	καὶ πᾶς ὁ στρατὸς συνεληλύθει.
[4, 85]	καὶ ναῦς ἔχων καὶ νῆσον	ἐπικειμένην	τῇ Ἰταλίᾳ καὶ στρατὸν ἤδη
[4, 82]	ἐπὶ Βρεντεσίου καὶ ἐς τὴν	ἐπικειμένην	τῷ λιμένι νῆσον ὁρμισάμενος ἐκώλυε
[4, 124]	ὅτι τὸν αὐτόν οἱ κίνδυνον	ἐπικείμενοι	συμφέρονται τῷ στρατῷ κουφόνως, ἀμφίβολον
[4, 134]	ἐς ἱερέα καὶ ἱερὰν ἐσθῆτα	ἐπικείμενον	καὶ δυνάστην μὲν οἷον οὐχ
[4, 128]	καὶ τῶν πολεμίων ἀπαύστως αὐτοῖς	ἐπικειμένων,	ἕως ἔφευγον ἤδη σαφῶς. Καὶ
[4, 14]	ὕπουλον ἔχθραν ἢ ὑπὸ τῶν	ἐπικεκηρυγμένων	σφίσι γερῶν ἢ διὰ τὸν
[4, 37]	γὰρ ὅμοια καὶ τοῖς ὑποδεδεγμένοις	ἐπικεκήρυκται.	ὁ δὲ αὐτὴν ἐπιμεμψάμενος ὡς
[4, 73]	τὸν στρατὸν ἀκριβῶς καὶ θάνατον	ἐπικηρύξας,	εἴ τις ἁρπάσειεν ἢ βιάσαιτό
[4, 31]	πολὺ δὲ μᾶλλον τὰ ὄντα	ἐπικίνδυνα.	Μόνοι δὲ οἱ διὰ θρασύτητα
[4, 128]	ἐχόμενοι τὰς πύλας προελάμβανον σφόδρα	ἐπικινδύνως	(ἄνωθέν τε γὰρ ἐβάλλοντο καὶ
[4, 25]	καὶ αὐτὸς διερρίπτει, μέχρι κεκενωμένης	ἐπικλείσας	ἐνέπρησε καὶ ἀπώλετο, καὶ τὸ
[4, 115]	οὐδὲ αἱ παραπέμπουσαί σφας τριήρεις	ἐπικουρεῖν	ἐδύναντο, διὰ τὴν ὀλιγότητα κυκλούμεναι.
[4, 102]	ἐκ τῶν Κορπίλων κατὰ σπουδὴν	ἐπικουρεῖν	οἱ. Καὶ ἐπεκούρει, τὰ δὲ
[4, 93]	ἁπάντων ἐγένετο, οὐδ' αὐτοῖς ἐδυνήθητε	ἐπικουρῆσαι	τοῖς δημάρχοις ὑμῶν ὑβριζομένοις, ἥν
[4, 11]	δ' ἂν ἢ σώσας ἢ	ἐπικουρήσας	ἢ συνειδὼς φανῇ, τοῦτον ἡμεῖς,
[4, 58]	γενναίως ἀπεμάχοντο. Μούρκῳ δ' ἧκεν	ἐπίκουρος	Μάρκιος Κρίσπος ἐκ Βιθυνίας μετὰ
[4, 123]	Βρούτου, νομίζοντες δὲ καὶ θᾶσσον	ἐπικρατήσειν	τῶν πολεμίων μετὰ προθύμου στρατοῦ.
[4, 37]	μήτηρ ἀδελφὸν ὄντα εἶχεν οὐδ'	ἐπικρύπτουσα,	αἰδουμένων ἐς πολὺ καὶ τήνδε
[4, 124]	μοι δοκεῖ τόδε μόνον ἐξειπεῖν,	ἐπικρύπτων,	ὃ ἐδεδοίκει μάλιστα, μὴ ὁ
[4, 1]	τε μεγάλοις καὶ κολάσεσι τῶν	ἐπικρυψάντων	ὁμοίαις τὸν ἐντυχόντα κτείνειν προέγραφεν.
[4, 26]	αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ ἀσφαλῶς ἑαυτὸν	ἐπικρύψας	οὐκ ἤνεγκε τὴν πονηρίαν τῆς
[4, 73]	ῥητήν· καὶ ἐπεκήρυξε τοῖς μὲν	ἐπικρύψασι	θάνατον, τοῖς δὲ μηνύσασι δεκάτην,
[4, 31]	ἀργύριον ἔχοντας ὁρᾶσθαι οὐδὲ τὰς	ἐπικτήσεις	νῦν ἀκινδύνους, πολὺ δὲ μᾶλλον
[4, 117]	ἔχομεν, ὡς καὶ τῷδε τὴν	ἐπίκτησιν	τῆς βλάβης διπλασίονα εἶναι. Καὶ
[4, 51]	ἐς Σικελίαν ἔπλει. Χειμῶνος δὲ	ἐπιλαβόντος	ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν
[4, 24]	ἀπηλευθερωμένης καὶ προῖκα ἐς γάμον	ἐπιλαβούσης,	ἡ τοσάδε εὖ παθοῦσα προύδωκε
[4, 70]	καὶ σωτηρίαν ἀδικουμένοις οὐ συμμαχεῖτε,	ἐπιλανθάνῃ·	οὓς εἰκὸς ἦν, εἰ καὶ
[4, 117]	καὶ παρ' ὀλίγον ἤδη σαφοῦς	ἐπιλείψεως.	Οὔτε γὰρ ἐκ Σικελίας ἢ
[4, 73]	ἐν μέσῃ τῇ πόλει μετ'	ἐπιλέκτου	στρατοῦ, βίας μὲν οὐδεμιᾶς φανείσης
[4, 10]	οὐδενὶ χαλεπανοῦμεν οὐδὲ τοὺς ἐχθροὺς	ἐπιλεξόμεθα	πάντας, ὅσοι διηνέχθησαν ἡμῖν ἢ
[4, 104]	ὑπό τε κόπου καὶ δίψους,	ἐπιλιπόντος	ἤδη τι καὶ τοῦ ὕδατος,
[4, 26]	καὶ ἀποψύχοντος ἤδη μέγα βοῶν	Ἐπίμεινον	ἐς βραχύ, ὦ δέσποτα, εἶπε
[4, 58]	Παρθυαίους ἤδη διανοούμενος, τὴν δὲ	ἐπιμέλειαν	αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο μὲν Καικίλιος Βάσσος,
[4, 128]	αὐτοῦ Καίσαρος εὐτυχίαν νοὐ γὰρ	ἐπίμεμπτοί	γε ἦσαν οὐδὲ οἱ Βρούτειοἰ,
[4, 91]	Τὰ δὲ ἐς τὴν εἰρήνην	ἐπίμεμπτος	ἦν, οὐχ ἡμῖν τοῖς φίλοις,
[4, 66]	εἰ δέ τι περὶ συμμαχίας	ἐπιμέμφοιτο,	ἐθέλειν παρὰ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς
[4, 58]	ἐς τρυφὴν ἐπήγετο ἀσχημόνως καὶ	ἐπιμεμφομένῳ	τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ
[4, 124]	καὶ σφῶν ἐκείνων ὀλέθρῳ, τοσόνδε	ἐπιμεμψάμενος	αὐτοῖς· Ἐοίκαμεν ὡς Πομπήιος Μάγνος
[4, 38]	συνῆν, μέχρι κρατούσης Ἀντωνίου Κλεοπάτρας	ἐπιμεμψάμενος	ἐς Καίσαρα μετῆλθεν. Ὁ δὲ
[4, 37]	ὑποδεδεγμένοις ἐπικεκήρυκται. ὁ δὲ αὐτὴν	ἐπιμεμψάμενος	ὡς ἀδελφὴν μὲν ἀγαθήν, μητέρα
[4, 93]	ἐστιν ἡ τῶν δημάρχων ἀρχή.	Ἐπιμέμψασθαι	δὲ σαφῶς οὐ δυναμένη τὸν
[4, 101]	διέλυε τὴν ἐκκλησίαν. Οἱ δὲ	ἐπιμένοντες	ἐπῄνουν ἐπὶ πλεῖστον αὐτόν τε
[4, 131]	ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας τῶν ἐχθρῶν	ἐπιμενούσας,	ἔχων οὐ πλήρη τέσσαρα τέλη
[4, 120]	καὶ τὰ ἐς τοῦτον ἔργα	ἐπιμηχανησόμεθα	ἡμεῖς, οὐ μεμπτοὶ καὶ τῆς
[4, 39]	θεράπουσι δύο· μεθ' ὧν ὥδευεν	ἐπιμόχθως	καὶ εὐτελῶς οἷα θεράπαινα, μέχρι
[4, 79]	αὐτοὺς ἰδόντες οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο	ἐπιμόχθως.	Καὶ πολλοὶ μὲν ἐξέπιπτον, εἰσὶ
[4, 104]	μετὰ τοῦ Ῥασκουπόλιδος. Οἱ δ'	ἐπιμόχθως	μέν, ὅμως δὲ ἔπραττον αὐτὸ
[4, 81]	ἀπὸ Ξάνθου κατῄει, πόλιν ἐοικυῖαν	ἐπινείῳ	Ξανθίων, καὶ περιστήσας αὐτοῖς τὸν
[4, 82]	καὶ Λέντλος ἐπιπεμφθεὶς Ἀνδριάκῃ Μυρέων	ἐπινείῳ	τήν τε ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ
[4, 25]	ὀκτωκαίδεκα πόλεων, αἳ τοῖς στρατοῖς	ἐπινίκια	ἐπηγγελμέναι πάνυ ἐδυσχέραινον. Τούσδε οὖν
[4, 85]	Ἰταλίας ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ ἐς	ἐπινίκια	τοῖς στρατοῖς ἐπηγγελμέναι. Ταῖς γὰρ
[4, 86]	ἔδωκεν ἀναλύσειν αὐτοὺς ἐκ τῶν	ἐπινικίων	(ἐδεδίει γὰρ ὄντας ἐπὶ τοῦ
[4, 36]	δὲ ἐν αὐτῷ ἄστει, σὺν	ἐπινοίαις	οἰκτραῖς διεγένοντο. Φιλανδρίαι τε παράδοξοι
[4, 109]	κατεπλάγη μὲν τοῦ ἔργου τὴν	ἐπίνοιάν	τε καὶ κλοπήν, ἀντεπινοῶν δὲ
[4, 63]	τε Καίσαρα καὶ πρὸς Ἀντώνιον,	ἐπινοῶν	δὲ κωλῦσαί τε τὸν πλοῦν
[4, 51]	καὶ Καίσαρι φίλος ἐγίγνετο καὶ	ἐπιόντι	ποτὲ τῷ Καίσαρι προύθηκεν εἰκόνας
[4, 27]	τὰ ὀνόματα προσγεγράφθαι, οὔπω τινὸς	ἐπιόντος	αὐτοῖς, ἔφευγον ἀκόσμως διὰ πυλῶν,
[4, 86]	ἐν τῷ τότε. Μοῦρκος δὲ	ἐπιόντος	τοῦ Καίσαρος, ἵνα μὴ ἐν
[4, 119]	ὑμῖν οὔτε αὔριον οὔτε ταῖς	ἐπιούσαις	ἑκόντας αὐτοὺς ἐς μάχην ἥξειν.
[4, 126]	παρόντα, ὡς μηδὲν ἐς τὴν	ἐπιοῦσαν	ἡμέραν ἀνατίθεσθαι, ἀλλὰ σήμερον περὶ
[4, 71]	ηὐλίσαντο ἐν Κνίδῳ καὶ τῆς	ἐπιούσης	ἐπεφαίνοντο τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον
[4, 131]	στρατόπεδον. ~Βροῦτος δὲ καὶ τῆς	ἐπιούσης	ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας τῶν ἐχθρῶν
[4, 121]	τοῦ λοχαγοῦ. ~Τοιαῦτα εἰπὼν τῆς	ἐπιούσης	πάλιν ἐξέτασσε· καὶ οὐ κατιόντων
[4, 118]	τοσαύτας ἡμῖν ὑπηρεσίας καὶ τροφὰς	ἐπιπέμπουσα	δίδωσιν ἀκινδύνου νίκης ἐπιτυχεῖν, ἢν
[4, 82]	δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ Λέντλος	ἐπιπεμφθεὶς	Ἀνδριάκῃ Μυρέων ἐπινείῳ τήν τε
[4, 58]	Καίσαρος αὐτοῖς σὺν τρισὶ τέλεσιν	ἐπιπεμφθέντα,	γενναίως ἀπεμάχοντο. Μούρκῳ δ' ἧκεν
[4, 46]	ἀλλήλους ἑκάτερος στρατὸν ἐπὶ σφᾶς	ἐπιπεμφθέντα	εἶναι καὶ συμπλακέντες ἐμάχοντο, μέχρι
[4, 6]	ἦν καὶ Κικέρων, ἔδοξε προανελεῖν	ἐπιπέμψαντας	ἄφνω. Καὶ τῶνδε μὲν τέσσαρες
[4, 111]	ταῖς πύλαις καταφονεύων καὶ τὰ	ἐπιπίπτοντα	ἐκ τοῦ τείχους ὑπομένων, ἕως
[4, 102]	παράλια κατιόντων ὑπὸ δέους τῶν	ἐπιπλεόντων·	Ἑλλήνων δ' αὐτὴν ἑτέρων τε
[4, 71]	ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον	ἐπιπλεύσαντες	ἐδόκουν ἐς τὸ τοῦ πολέμου
[4, 66]	ὅτι καὶ Μιθριδάτης πλέοσι ναυσὶν	ἐπιπλεύσειε	τῇ Ῥόδῳ καὶ Δημήτριος ἔτι
[4, 20]	κεφαλὴν ἐπισπάσας ἀπέτεμνεν, ἐς τρὶς	ἐπιπλήσσων	καὶ ἐκδιαπρίζων ὑπὸ ἀπειρίας· ἀπέτεμε
[4, 71]	ἐς Μύνδον ὡς προκαταπλήξοντες τῷ	ἐπίπλῳ·	καί τί που καὶ κούφως
[4, 4]	συνεχεῖς ἐς ἱερὰ καὶ ἀγάλματα	ἔπιπτον.	Ἐφ' οἷς ἡ μὲν βουλὴ
[4, 122]	τὸν Βροῦτον ἐκάλουν ἐς μάχην,	ἐπισκώπτοντες	ἅμα καὶ λοιδοροῦντες καὶ ἐγνωκότες
[4, 20]	ἐκ τοῦ φορείου τὴν κεφαλὴν	ἐπισπάσας	ἀπέτεμνεν, ἐς τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ
[4, 17]	Σάλουιον, ὡς εἶχε, τῆς κόμης	ἐπισπάσας	ὑπὲρ τὴν τράπεζαν, ἐς ὅσον
[4, 51]	τὴν Ἀντωνίου περὶ Ἄκτιον συμφορὰν	ἐπισταλεῖσαν	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ὁ Κικέρων
[4, 43]	δὲ ἐν ἕλει τῷ Ῥεστίωνι	ἐπιστὰς	ὁ θεράπων ἐξέπληξε μὲν αὐτίκα
[4, 129]	πυθόμενος ὁ Ἀντώνιος ἀπήντα σὺν	ἐπιστάσει,	τὴν τύχην ὁμοῦ καὶ τὸ
[4, 48]	ἐφ' ὅτῳ κατελείφθη. Οἱ δὲ	ἐπίστευον	ἅπασιν ἤδη, καὶ τὸν Οὐεργίνιον
[4, 113]	νίκην, ἐς δὲ τὸν Πίνδαρον	ἐπιστραφείς,	Τί βραδύνεις; ἔφη, τί τῆς
[4, 55]	γενόμενος ἐξήπτετο συντρέχων, καὶ αὐτὸν	ἐπιστρεφόμενος	ὁ Κορνιφίκιος ἀπεμάχετο μάλα κακοπαθῶς.
[4, 135]	ὡς ἔθος ἐστὶ Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν,	ἐπιστρεφομένῳ	ξίφος ἔδωκε καὶ τὴν σφαγὴν
[4, 110]	ἴδιον, ἐπὶ θάτερα τεταγμένον, ἦγεν	ἐπιστρέφων	εἰς τὸ διατείχισμα τοῦ Κασσίου,
[4, 35]	προγράψαι τῶν ὑπάτων τὸν ἕτερον	ἐπιστροφήν	τινα ποιήσασθαι τῶν ὑπὲρ τὸ
[4, 86]	παρασκευὰς ἢ τροφὰς ἢ τὸν	ἐπισυλλεγόμενον	στρατὸν βλάπτων, ὅσα δύναιτο. Καὶ
[4, 137]	τε καὶ Ἀντωνίῳ διὰ τόλμης	ἐπισφαλοῦς	καὶ δυοῖν πεζομαχίαιν τηλικοῦτον ἔργον
[4, 18]	τοὺς λοχαγοὺς ἠξίου τὴν σφαγὴν	ἐπισχεῖν	οἱ πρὸς ὀλίγον, ἔστε αὐτὸν
[4, 94]	καὶ γέρα τυραννοκτονικὰ ἐψηφίζοντο εἶναι·	ἐπισχόντος	δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου καθ' ὑπόκρισιν
[4, 42]	τὸν πατέρα ἠσπάζετο σὺν οἰμωγῇ·	ἐπισχὼν	δέ ποτε τοῦ θρήνου πρὸς
[4, 110]	πρό τινος ἐκ τῶν ἡγεμόνων	ἐπιτάγματος	καὶ ἔκτεινον οἷα πλαγίους ἀθρόως,
[4, 123]	γεγενημένῳ· ὅθεν ἐκείνῳ μὲν ἐξ	ἐπιτάγματος	ὑπήκουον, οὐ παραστρατηγοῦντες οὐδὲ τὰς
[4, 117]	κέρας, διεφθείρατε ἅπαν καὶ τοὺς	ἐπιτεταγμένους	αὐτῷ μέχρι τοῦ στρατοπέδου· καὶ
[4, 128]	ἕτεροι δὲ ἀντικαθίσταντο ἐκ τῶν	ἐπιτεταγμένων.	Οἱ στρατηγοὶ δὲ σφᾶς, περιθέοντες
[4, 128]	παρελέλυτο, ὀξύτερον ὑπεχώρουν καί, τῶν	ἐπιτεταγμένων	σφίσι δευτέρων καὶ τρίτων συνυποχωρούντων,
[4, 70]	τὴν θάλασσαν ὑπὸ τῆς βουλῆς	ἐπιτετραμμένος,	τὰς δ' ἱκετείας ἐπὶ τοῖς
[4, 58]	διανοούμενος, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν αὐτοῦ	ἐπιτέτραπτο	μὲν Καικίλιος Βάσσος, τὸ δὲ
[4, 95]	καὶ τοὺς τρόπους ἡ πόλις	ἐπιτέτριπται.	Καὶ τῶνδε τοῖς πονηροῖς ἡγεμόνες
[4, 122]	τοσοῦδε προσιόντος οὔτε τῶν ἄλλων	ἐπιτεχνήσεων	οὔτε ἐν τῷ πεδίῳ λοιπὸν
[4, 102]	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον εἴρητο, στρατοπέδοις	ἐπιτήδεια	χωρία ἀνεμέτρει καὶ διέγραφε καὶ
[4, 39]	γυναικὸς καὶ ἐς τοῦτο αὐτὸν	ἐπιτηρούσης,	οὐκ ἐθέλων αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ,
[4, 109]	καὶ τὸν χάρακα τοῖς στεριφώμασιν	ἐπιτιθεὶς	καὶ τὴν ὑπὸ Ἀντωνίου γεγενημένην
[4, 117]	περί τε ἀπορίας σίτου καὶ	ἐπιτιμήσεως	αὐτοῦ καὶ κομιδῆς κακοπαθοῦς καὶ
[4, 23]	δ' ὅμοια τοῖς ὑποδεξαμένοις ἐστὶν	ἐπιτίμια.	Καὶ οὐδενὸς αὐτὴν οὔτε ἀναιροῦντος
[4, 32]	τῶν ὄντων, ἢ τιμησαμέναις κακῶς	ἐπιτίμια	καὶ τοῖς ταῦτα μηνύουσιν ἐλευθέροις
[4, 14]	ἢ συνειδέναι δι' ὁμοιότητα τῶν	ἐπιτιμίων.	Ἔς τε τὸ ἔμπαλιν αὐτοῖς
[4, 34]	τούσδε μεθ' ὁμοίου φόβου τῶν	ἐπιτιμίων	καὶ ὑπὸ μηνύμασιν ὁμοίοις, ἵνα
[4, 121]	ἐφρούρει, μὴ καὶ παρὰ δόξαν	ἐπιτολμήσειέ	τις. Ἐκλειφθέντα δὲ ὑπὸ τοῦ
[4, 87]	μὲν δι' Αἴνου καὶ Μαρωνείας	ἐπίτομόν	τε καὶ συνήθη καὶ λεωφόρον
[4, 12]	τοῖς προγεγραμμένοις, λεγόμενος ὑπό τινων	ἐπιτροπεῦσαι	Καίσαρος. Ἅμα δὲ ταῖς προγραφαῖς
[4, 95]	ἄλλων ἀδελφοὺς καὶ θείους καὶ	ἐπιτρόπους	προγράψαντες. Λέγεταί ποτε πρὸς τῶν
[4, 118]	τροφὰς ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου νίκης	ἐπιτυχεῖν,	ἢν ὑπομένητε καὶ μὴ ἀδοξῆτε,
[4, 114]	μὲν ἀνεχώρουν, ὁ δὲ Βροῦτος	ἐπιτωθάσας	ἔφη τοῖς φίλοις· Οἱ μὲν
[4, 62]	τὰ κοινὰ ἐσύλα καὶ τοὺς	ἐπιφανεῖς	ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς
[4, 16]	νῦν ἄρχον ἀφ' ἑαυτοῦ καταλιπόντος,	ἐπιφανέστερα.	Ὧν τὰ λαμπρὰ καὶ τὰ
[4, 38]	τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι. ~Μεσσάλας δὲ	ἐπιφανὴς	καὶ νέος ἐς Βροῦτον ἔφυγε,
[4, 136]	κατέπιεν. Ὅσοι δ' ἄλλοι τῶν	ἐπιφανῶν	ἐς Θάσον διέφυγον, οἱ μὲν
[4, 138]	οὐ γάρ τις αὐτοῖς τῶν	ἐπιφανῶν	ἔτι οὐδ' ἡ βουλὴ οὐδὲ
[4, 135]	δ' ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἀνδρῶν	ἐπιφανῶν	οἱ μὲν ἐν ταῖς μάχαις
[4, 99]	οὐδενὸς τῶν ἐπιεικῶν ὠνουμένου χωρία	ἐπίφθονα·	οὐδ' ἑτέρωθεν εὐποροῦσι, τετρυμένης στάσεσι
[4, 4]	λύκοι τὴν ἀγορὰν διέθεον, οὐκ	ἐπιχωριάζον	ἐν πόλει ζῷον, βοῦς τε
[4, 51]	καὶ μετ' αὐτῶν ἐς Σικελίαν	ἔπλει.	Χειμῶνος δὲ ἐπιλαβόντος ἐπιβουλεύοντες οἱ
[4, 108]	δ' ἀμφὶ τὸν Καίσαρα καὶ	ἐπλεόναζον	ἑκατέρωθεν· ἱππέες δὲ ἅμα τοῖς
[4, 72]	τὰ τείχη πάντα τε ὅπλων	ἐπλήρουν	καὶ ἀπεμάχοντο ὁμοῦ τοὺς περὶ
[4, 132]	ἐς πολὺ ἐκ τῶν ὑπογραφῶν	ἐποίει	τῶν Καίσαρος, οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον
[4, 76]	τοῦτο μὲν ἔκοπτε καὶ νόμισμα	ἐποίει·	ὡς δὲ ἦλθέ τε ὁ
[4, 92]	περὶ Λιβύην ἐμαρτυρήσατε· καὶ δημάρχους	ἐποιεῖσθε	ἀνὰ ἔτος ἕκαστον, οὓς ἐβούλεσθε,
[4, 6]	πίστεις τε τοῖς ἄλλοις δημοσίας	ἐποιεῖτο,	ἀγνοῶν τὰ ἐγνωσμένα. ~Καὶ Πέδιος
[4, 17]	καὶ ἐλέῳ παραμένοντες εὐμαρέστερον ἄκοντες	ἐποίησαν	τοῖς σφαγεῦσι τὸν στρατηγὸν εὑρεῖν.
[4, 92]	Ἀπὸ ταύτης τῆς ἐξουσίας ὕπατον	ἐποιήσασθε	Σκιπίωνα, ὅτε αὐτῷ περὶ Λιβύην
[4, 132]	ἐκ μὲν ἐχθροῖν καὶ πολεμίοιν	ἐποιήσατο	φίλω, ἐκ δὲ φίλοιν ἦγεν
[4, 48]	οἷόν τι καὶ Θεμιστοκλῆς φεύγων	ἐποίησεν,	ἀντηπείλει μηνύσειν, ὅτι αὑτὸν ἐπὶ
[4, 29]	κρεμασθῆναι, τὸν δὲ περισώσαντα ἐλευθερῶσαι	ἐποίησεν.	Ἁτέριον δὲ κρυπτόμενον θεράπων ἐμήνυσέ
[4, 89]	κήρυκες καὶ οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν	ἐποίουν,	καὶ γενομένης ποτὲ ὁ Κάσσιος
[4, 35]	δὲ στρατὸς σὺν καταφρονήσει χείρονα	ἐποίουν.	Ὡς γὰρ τῶν ἀρχόντων ἐπὶ
[4, 25]	τοὺς φεύγοντας ὑποδεχόμενον, ἐπέρασεν. Εἶτα	ἐπολέμει	καρτερῶς, μέχρι πολλαῖς μάχαις ἡσσώμενος
[4, 133]	καὶ παρὰ ἀκόντων, πολέμους τε	ἐπολέμησαν	ἔθνεσι καὶ πόλεσι καὶ τῶν
[4, 133]	Μακεδονίας μέχρι Εὐφράτου· καὶ ὅσους	ἐπολέμησαν,	ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ
[4, 128]	ἐς τὸ μεταίχμιον συμπεσόντες ἀλλήλοις	ἐπολέμουν·	καὶ ἦν σιγὴ βαθυτάτη. Φυγόντος
[4, 53]	ἐκ μὲν δὴ τούτων ἀλλήλοις	ἐπολέμουν,	στρατὸν δὲ εἶχεν ὁ μὲν
[4, 53]	Σεξστίου Λιβύην καὶ Κίρταν περικαθήμενος	ἐπολιόρκει.	~Καὶ πάντες ἐπρέσβευον περὶ συμμαχίας
[4, 84]	οὐ παριέντα οἱ τὴν νῆσον,	ἐπολιόρκει,	μέχρι προγραφέντες ἐπὶ θανάτῳ καὶ
[4, 72]	ἔκ τε γῆς καὶ θαλάσσης	ἐπολιορκεῖτο·	καὶ οὐδέν, ὡς ἐν ἔργῳ
[4, 58]	τελῶν ἄλλων, καὶ τὸν Βάσσον	ἐπολιόρκουν	ὁμοῦ πάντες ἓξ τέλεσιν ἤδη.
[4, 76]	ἐξείργαστο, καὶ οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντες	ἐπολιορκοῦντο.	~Καὶ αὐτοῖς ὁ Βροῦτος τοὺς
[4, 112]	σὺν ἀμηχάνῳ τόλμῃ τὸ στρατόπεδον	ἐπόρθει.	Φόνος τε ἦν ἑκατέρων ποικίλος·
[4, 38]	Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι ἐς ἀλλήλους	ἐπόρθμευσε	καὶ στρατηγὸς ἀπεδείχθη Συρίας ὑπὸ
[4, 134]	τοιαῦτα ὄντα, ἀλόγως τόδε τὸ	ἔπος	ἀναβοῆσαι· ἀλλά με μοῖρ' ὀλοὴ
[4, 67]	Δημήτριον καὶ Μιθριδάτην, ὑπὲρ ἐλευθερίας	ἔπραξαν,	ὑπὲρ ἧς δὴ καὶ σὺ
[4, 64]	τῷ τῆς πόλεως σχήματι ταῦτα	ἔπρασσον.	Καὶ παραλλὰξ αὐτῶν προτιμώντων ἑκάτερον,
[4, 74]	δέκα συμφέρειν. Καὶ οἱ μὲν	ἐπράσσοντο	συντόνως, ἐξαγγέλλεται δὲ αὐτῷ Κλεοπάτρα
[4, 104]	δ' ἐπιμόχθως μέν, ὅμως δὲ	ἔπραττον	αὐτὸ μετὰ ὁρμῆς καὶ προθυμίας,
[4, 82]	κοινὸν τὸ Λυκίων ἐς Βροῦτον	ἐπρέσβευε,	συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι καὶ ἐσοίσειν,
[4, 54]	Κίρταν περικαθήμενος ἐπολιόρκει. ~Καὶ πάντες	ἐπρέσβευον	περὶ συμμαχίας ἔς τε Ἀραβίωνα
[4, 47]	κακοῦ καὶ ἐς τοὺς τρεῖς	ἐπρέσβευσαν	ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ἔτυχον Σίττιον
[4, 3]	ἔχειν ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης,	ἑπτὰ	δὲ τέλη νείμασθαι Καίσαρα καὶ
[4, 14]	ἔμπαλιν αὐτοῖς τοῦ πρώτου τῶν	ἑπτακαίδεκα	ἀνδρῶν δέους περιέστη. Τότε μὲν
[4, 116]	Ἐπέτρεψαν δὲ καὶ τῶν τριήρων	ἑπτακαίδεκα.	Καὶ τοὺς μὲν ἄνδρας οἱ
[4, 6]	ἄνδρας, ἤ, ὡς ἕτεροι λέγουσιν,	ἑπτακαίδεκα,	τοὺς μάλιστα δυνατούς, ἐν οἷς
[4, 7]	Καὶ νυκτὸς ἄλλων, ἐπὶ τοῖς	ἑπτακαίδεκα,	τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἀνδρῶν προγραφαὶ
[4, 6]	ἀνδρῶν προύγραφεν ὁ Πέδιος τοὺς	ἑπτακαίδεκα	ὡς μόνους τε αἰτίους δόξαντας
[4, 72]	γάρ τι τοιοῦτον ἐπεφέρετο πύργους	ἐπτυγμένους,	οἳ τότε ἀνίσταντο. Ῥόδος μὲν
[4, 136]	νεωτέρου, ἐπείτε ἀμφοῖν ὧδε ἀποθανόντοιν	ἐπύθετο,	φυλασσομένη πρὸς τῶν οἰκείων πάνυ
[4, 95]	ἐλάβομεν, τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ ἑτέρους	ἐπυθόμεθα	διαθεῖναι, οἷα νῦν οὐκ ἰδιῶτις
[4, 112]	τὰ ἀλλήλων ἠγνόουν, μέχρι ποτὲ	ἐπύθοντο	καὶ τοὺς λοιποὺς ἀνεκάλουν. Οἱ
[4, 27]	καὶ Δέκιος, ἐπεὶ τοῖς πίναξιν	ἐπύθοντο	σφῶν τὰ ὀνόματα προσγεγράφθαι, οὔπω
[4, 135]	σὺν τῷ Βρούτῳ στρατός, ὅτε	ἐπύθοντο	τεθνάναι Βροῦτον, πρέσβεις ἐς Καίσαρα
[4, 106]	οὐκέτι προῄεσαν· Ἀντώνιόν τε γὰρ	ἐπυνθάνοντο	πλησιάζειν, Καίσαρος ὑπολελειμμένου διὰ νόσον
[4, 126]	λιμόν, ὄλεθρον ἀμήχανόν τε καὶ	ἐπώδυνον,	ἕληται μᾶλλον ἢ πολεμίων τείχη
[4, 64]	δὲ μέρους οὐδ' ὣς ἀνυομένου,	ἐπώλουν	αἱ ἀρχαὶ τὰ ἐλεύθερα· καὶ
[4, 91]	ἥρμοσαν, ὅτε τοὺς βασιλέας ἐκβαλόντες	ἐπώμοσαν	καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι βασιλέων
[4, 49]	ἔπειτα παρέμεινεν· ἦρξαν γὰρ τὴν	ἐπώνυμον	ἀρχὴν ἐν ἄστει οἱ δύο
[4, 132]	ἔθαπτε δημοσίᾳ καὶ ἐκύρου τὰ	ἔργα	ἀθάνατα εἶναι ἀρχάς τε καὶ
[4, 115]	ἐδύναντο, διὰ τὴν ὀλιγότητα κυκλούμεναι.	Ἔργα	δ' ἦν τῶν κινδυνευοντων πολλὰ
[4, 120]	καιροὺς καὶ τὰ ἐς τοῦτον	ἔργα	ἐπιμηχανησόμεθα ἡμεῖς, οὐ μεμπτοὶ καὶ
[4, 90]	ἥ τε παρασκευὴ καὶ τὰ	ἔργα	κοινὰ ὄντα συνάγει; Περὶ δὲ
[4, 83]	Ὧδε δὲ αὐτῷ πλήθους γενομένου,	ἔργα	τε ἦν ἤδη λῃστηρίου δυνατώτερα
[4, 14]	προαπώλεσαν καὶ ἡ ὁμόνοια τοιάδε	ἐργάζεται.	~Ἔθνῃσκον δὲ οἱ μὲν ἀμυνόμενοι
[4, 111]	ὀξέως, ὥστε τοῖς τὸ ἕλος	ἐργαζομένοις	ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων ἑλόντες ἤδη τὸ
[4, 76]	ἔχου βιαζόμενος καὶ σκεπαστήρια τῶν	ἐργαζομένων	προυτίθει καὶ τὸν στρατὸν ἐς
[4, 109]	τῇ διόδῳ. Δέκα δ' ἡμέρας	ἐργασάμενος	ὧδε ἐσέπεμψε λόχους ὀρθίους νυκτὸς
[4, 113]	καὶ νομίζουσί τινες οὔπω κεκελευσμένον	ἐργάσασθαι.	~Κασσίῳ μὲν δὴ τέλος ἦν
[4, 109]	εἰ δύναιτο βάσιμον τὸ ἕλος	ἐργάσασθαι	λαθών, ἵνα κατόπιν τῶν ἐχθρῶν
[4, 117]	ἡμῶν. Δυνηθέντες δ' ἂν ὅλον	ἐργάσασθαι	τὸ ἔργον, ἁρπάσαι μᾶλλον εἵλεσθε
[4, 83]	μέγα διὰ νεότητα καὶ ἀπειρίαν	ἐργασόμενος,	καὶ ἠλᾶτο περὶ τὸν ὠκεανὸν
[4, 124]	τῇ προθυμίᾳ, τάχα τι λαμπρὸν	ἐργασομένου,	ἢν δ' ἀντιπίπτῃ τι παρὰ
[4, 17]	ἐσθῆτα ἐνήλλασσεν ἔς τι τῶν	ἐργαστηρίων	ἐσδραμών, τοὺς ὑπηρέτας καὶ τὰ
[4, 118]	θεοὶ κρίνωσιν, ἐπὶ ἐντελέσι τοῖς	ἔργοις	διαλύσομαι· νῦν δὲ τῆς ἐχθὲς
[4, 35]	γὰρ τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τοιοῖσδε	ἔργοις	ἐν σφίσι μόνον τὸ ἀσφαλὲς
[4, 8]	αἱρούμεθα. Μὴ δή τις τὸ	ἔργον	ἄδικον ἢ ὠμὸν ἢ ἄμετρον
[4, 118]	ὄντες, ὡς διέδειξε τὸ ἐχθὲς	ἔργον,	ἀλλὰ ἕτερον δέος ἰώμενοι. Τὴν
[4, 129]	τοὺς ἀποδιδράσκοντας· οἳ διελόμενοι τὸ	ἔργον	ἀνά τε τὸ ὄρος ἐφέροντο
[4, 100]	δωρεῶν, ἀμειψόμεθα καὶ τὸ μεῖζον	ἔργον	ἀξίως αὐτοῦ κατὰ γνώμην θεῶν.
[4, 117]	δ' ἂν ὅλον ἐργάσασθαι τὸ	ἔργον,	ἁρπάσαι μᾶλλον εἵλεσθε ἢ κτείνειν
[4, 124]	καὶ Κάσσιος ὑφορώμενοι ἐς οὐδὲν	ἔργον	αὐτοῖς πρόφασιν ἀγανακτήσεως ἐπὶ σφίσιν
[4, 63]	μείζονος συμμαχίας, ἣ μετὰ τὸ	ἔργον	ἀφικνουμένη Συρίαν τε καὶ πολλὰ
[4, 76]	καὶ πόνου. Ὅθεν αὐτῷ τὸ	ἔργον	ἐλπισθὲν ἢ οὐκ ἔσεσθαι κωλυόντων
[4, 85]	νεῶν στόλου, Πομπήιον ὡς εὐχερὲς	ἔργον	ἐξελεῖν παραπλέοντα· καὶ αὐτὸς ᾖει
[4, 65]	νώτου σφίσι γίγνωνται παρὰ τὸ	ἔργον.	Ἐπεὶ δὲ ἔδοξεν ὧδε, ἐχώρουν
[4, 34]	γενομένης οἵ τε ὑπηρέται τὸ	ἔργον	ἐπέσχον καὶ οἱ ἄρχοντες ἔφασαν
[4, 65]	ἁλίσαντε χωρεῖν ἐπὶ τὸ μεῖζον	ἔργον	ἐς Μακεδονίαν· τέλη τε γὰρ
[4, 94]	δημοκρατικὸς ὤν. Τί δὴ πλέον	ἔργον	ἔτι τῆς βουλῆς ἢ σύμβολον
[4, 100]	ἐς προθυμίαν, ἰοῦσιν ἐπὶ τὸ	ἔργον	ἤδη, συνόδου τῆσδε καὶ λόγων
[4, 71]	δὲ θαυμάσαντες ἀντανήγοντο, καὶ τὸ	ἔργον	ἦν ἑκατέρωθεν ἰσχύος τε καὶ
[4, 112]	στρατοπέδου διεσκίδνατο ἀκόσμως. Καὶ τὸ	ἔργον	ἦν ἐντελὲς ἑκατέροις καὶ ὅμοιον·
[4, 137]	ἐπισφαλοῦς καὶ δυοῖν πεζομαχίαιν τηλικοῦτον	ἔργον	ἤνυστο, οἷον οὐχ ἕτερον ἐγένετο
[4, 122]	τοῖς ἐκείνων στρατοπέδοις. ~Τὸ δὲ	ἔργον	ἤπειγε τοὺς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα,
[4, 100]	ἡμῖν ἔσται καὶ ταχύνειν τὸ	ἔργον	καὶ ἐπὶ σχολῆς ἐκτρύχειν τοὺς
[4, 138]	ἡ πολιτεία παρ' ἐκεῖνο τὸ	ἔργον	μάλιστα καὶ οὐκ ἐπανῆλθεν ἐς
[4, 129]	δὲ τῆς τροπῆς τὸ λοιπὸν	ἔργον	οἱ στρατηγοὶ διῃροῦντο, Καῖσαρ μὲν
[4, 94]	γενέσθαι τῶν ἀρίστων, τὸ δὲ	ἔργον	ὀλίγων. Ἐπεὶ δὲ ἐγένετο, αὐτίκα
[4, 131]	δὲ ἀβουλότατα μὲν ἐς τὸ	ἔργον	ὁρμήσαντες, εὐψυχότατοι δὲ τὸ μέχρι
[4, 133]	βραχύτερα· ἐπὶ δὲ τὸ μεῖζον	ἔργον	οὐκ ἀνέμειναν ἐρχομένους, ἵνα μὴ
[4, 95]	ἐξέβαλον καὶ βασιλεύεσθαι διὰ ἓν	ἔργον	οὐκέτι ὑπέστησαν. ~Καὶ τάδε, ὦ
[4, 9]	οἴκοι, ἕν ἐστι λοιπὸν ἔτι	ἔργον,	στρατεύειν ἐπὶ τοὺς πέραν θαλάσσης
[4, 89]	καὶ τοσῇδε ἐχώρουν ἐπὶ τὸ	ἔργον,	τὴν λοιπὴν ἔχοντες ἐπὶ τῶν
[4, 119]	ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε· τὸ ἐχθὲς	ἔργον,	ὦ ἄνδρες, τοῖς μὲν λόγοις
[4, 86]	τὸν Κάσσιον ἐς τὸ αὐτὸ	ἔργον,	ὡς χρησιμώτατον δή, μετὰ νεῶν
[4, 73]	μὲν οὐδεμιᾶς φανείσης οὐδὲ κλιμάκων	ἔργου.	Εἴκαζον δὲ οἱ πολλοί, καὶ
[4, 68]	θεοὺς ἡγεμόνας αἰεὶ ποιεῖσθαι παντὸς	ἔργου.	Θεοὺς δ' ὠμόσατε, ὅτε ἡμῖν
[4, 110]	οὓς καταλάβοιεν. Ἀρξάμενοι δ' ἅπαξ	ἔργου	καὶ τῷ Καίσαρος στρατῷ τεταγμένῳ
[4, 138]	μιᾶς ἡμέρας καὶ δι' ἑνὸς	ἔργου	κίνδυνον ἔσχατον λιμοῦ καὶ δέος
[4, 109]	δὲ Κάσσιος κατεπλάγη μὲν τοῦ	ἔργου	τὴν ἐπίνοιάν τε καὶ κλοπήν,
[4, 109]	Ἀφῄρητο δὲ τὴν ὄψιν τοῦ	ἔργου	τοὺς πολεμίους ὁ πεφυκὼς ἔτι
[4, 126]	μιᾶς ἡμέρας καὶ δι' ἑνὸς	ἔργου	τροφὰς καὶ χρήματα καὶ ναῦς
[4, 119]	ἡμῶν καὶ τὸ στρατόπεδον διαρπάσαντες,	ἔργῳ	δὲ ἐπιδείξουσιν ἅπαν ὑμέτερον· ὑπισχνοῦμαι
[4, 127]	Ἰονίῳ γενόμενα. ροῦντό τε ἐν	ἔργῳ	καὶ ἐν ἐλπίσιν, εἰ δέοι,
[4, 101]	εἰπὼν καὶ παρασκευάσας τὸν στρατὸν	ἔργῳ	καὶ λόγῳ καὶ δωρεαῖς διέλυε
[4, 30]	λῃστεύειν τοὺς παροδεύοντας καὶ ἐπὶ	ἔργῳ	καταδεῖν εἰθισμένου. Οἷα δὲ παῖς
[4, 125]	ἀλλήλους καὶ φρόνημα ἐπὶ τῷ	ἔργῳ	μέγα καὶ θρασύτης ννπὲρ λόγον
[4, 127]	τὴν ἡμέραν ἐν τῷδε τῷ	ἔργῳ	πάντα τὰ Ῥωμαίων πράγματα κρινεῖν.
[4, 72]	ἐπολιορκεῖτο· καὶ οὐδέν, ὡς ἐν	ἔργῳ	ταχεῖ καὶ ἀδοκήτῳ, παρεσκεύαστο αὐτοῖς
[4, 133]	καὶ ἀδιαλλάκτω. ~Ἐπεί γε μὴν	ἔργων	ἐδέησε, δυοῖν οὐδὲ ὅλοιν ἐτοῖν
[4, 128]	ἄλλῃ τέχνῃ καὶ τάξει τῶν	ἔργων	ἐχρῶντο, ἀλλὰ γυμνοῖς τοῖς ξίφεσι
[4, 68]	ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ἁπτόμενον	ἔργων	θεοὺς ἡγεμόνας αἰεὶ ποιεῖσθαι παντὸς
[4, 25]	πολέμῳ κατειργασμένος, διὰ δὲ περιφάνειαν	ἔργων	καὶ διὰ πλοῦτον καὶ γένος
[4, 70]	ὄντας. Οἳ δ' ἀντὶ τοιούτων	ἔργων	καὶ λογισμῶν συνθήκας ἡμῖν προφέρετε,
[4, 66]	ἐμεγαλοφρονεῖτο, ἐπεί οἱ καὶ παλαιῶν	ἔργων	πρὸς οὐχ ὁμοίους ἄνδρας ἐμνημόνευον.
[4, 116]	καὶ ἐξέπλησσε τὸ συγκύρημα τῶν	ἔργων	ὕστερον ἐπιγνωσθέν. ~Ὁ δὲ Βροῦτος
[4, 48]	ἐς σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν,	ἐρέσσοντες	φιλοπόνως· ἐκεῖ δὲ ἔτυχόν τε
[4, 1]	Ῥώμῃ τῶν ἐπὶ θανάτῳ προγραφέντων	ἔρευναί	τε καὶ εὑρέσεις καὶ παθήματα
[4, 12]	τε χώραν ἐπετέτραπτο τοῖς λοχαγοῖς	ἐρευνᾶν	περιθέουσι, καὶ ἐγίγνετο πάντα ὁμοῦ.
[4, 7]	ὑποδεξάμενον ἢ κρύψαντα ἢ τὴν	ἔρευναν	οὐ παρασχόντα τοῖς ἴσοις ἐνέχεσθαι.
[4, 7]	καὶ ἀργύριον. Παρέχειν δὲ ἐς	ἔρευναν	πάντας τὰ ἴδια. Καὶ τὸν
[4, 40]	τὸ φορεῖον ὑπονοήσαντός τε καὶ	ἐρευνωμένου,	δείσας ὁ Ῥηγῖνος ἐπέδραμε καὶ
[4, 27]	οὐχ ὑπονοούντων, τὸ δὲ λέχος	ἐρευνωμένων,	μὴ νεκρόν τις ὑποκρίνοιτο, οἱ
[4, 6]	ζητουμένων δὲ τῶν ἄλλων καὶ	ἐρευνωμένων	νεών τε καὶ οἰκιῶν, ἄφνω
[4, 44]	τάφῳ. Τυμβωρύχων δὲ τοὺς τάφους	ἐρευνωμένων,	ὁ θεράπων ἑαυτὸν τοῖς τυμβωρύχοις
[4, 19]	καταχθεὶς ἠρέμει. Πλησιαζόντων δὲ τῶν	ἐρευνωμένων	(τοῦτον γὰρ δὴ φιλοτιμότατα πάντων
[4, 119]	ἤγειρον τοσόνδε, ἵνα τῶν Θρᾳκῶν	ἐρημίαν	οἰκῶσι διατειχίσαντες. Ἀλλὰ αὐτὴν διετείχισαν
[4, 102]	Τήνδε οὖν τὴν ἀκτὴν αὖθις	ἔρημον	οὖσαν ὁ Τίλλιος παραπλέων, ὥς
[4, 30]	διεδίδρασκον. Ὁ δὲ μόνος καὶ	ἔρημος	ἐκ δαψιλοῦς παραπομπῆς ἐς τὴν
[4, 102]	ἔπεμπον, ἣ πάλαι μὲν ἦν	ἐρημοτάτη,	καίπερ εὔγεως οὖσα, τῶν Θρᾳκῶν
[4, 116]	ἐς πέτρας ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο	ἐρήμους.	Καὶ εἰσὶν αὐτῶν, οἳ καὶ
[4, 103]	ποταμὸν ἥξειν, ἐκπίπτοντα ἐς τὸν	Ἕρμον,	ὅθεν ἡμέρας ἔτι μιᾶς ἐν
[4, 94]	Ὃ καὶ αὐτὸ πράξουσι καὶ	ἐροῦσι	καὶ λέγοντες ἅμα ὑμᾶς ἀμείψονται
[4, 82]	Μυρέων ἐπινείῳ τήν τε ἅλυσιν	ἔρρηξε	τοῦ λιμένος καὶ ἐς Μύρα
[4, 41]	τὴν ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο νόμισμα	ἐρρίπτει,	ἕως τὸν ἄνδρα κατεπλούτισαν. Ἀρριανοῦ
[4, 22]	δὲ ἀδελφῶν ὁ μὲν αὑτὸν	ἔρριψε	κατὰ τοῦ ῥεύματος, καὶ θεράπων
[4, 22]	ἐπεὶ τὸν ἀδελφὸν ἔγνω διεφθαρμένον,	ἔρριψεν	αὑτὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῆς
[4, 24]	τὴν γυναῖκα τοῖς σφαγεῦσιν ἡγουμένην	ἔρριψεν	ἑαυτὸν ἀπὸ τοῦ τέγους. Φούλβιον
[4, 27]	φέρων τοῦ χειμῶνος τὴν ἀηδίαν	ἔρριψεν	ἑαυτὸν εἰς τὸ πέλαγος. Καισέννιον
[4, 44]	ὀροφῆς μεταξύ, μέχρι τινὲς αὐτὸν	ἐρρύσαντο	παρὰ τῶν προγραψάντων καὶ ὕστερον
[4, 108]	ὁ Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω μὲν	ἐρρωμένος	ἐς μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ
[4, 69]	χειρός, ἀλλ' ἐπεδάκρυεν αὐτῇ, ὡς	ἐρυθριᾶσαι	μὲν ἐπὶ τῷ σχήματι τὸν
[4, 109]	ὀρθίους νυκτὸς ἄφνω καὶ τὰ	ἐρυμνὰ	τῶν ἐντὸς κατέλαβε καὶ ἐχαράκωσε
[4, 112]	μαχομένου. ~Τὸ δὲ στρατόπεδον ὡς	ἐρυμνὸν	ὀλίγοι πάμπαν ἐφύλασσον· ὅθεν αὐτῶν
[4, 133]	τὸ μεῖζον ἔργον οὐκ ἀνέμειναν	ἐρχομένους,	ἵνα μὴ βάρβαρον ἢ ἀντίπαλον
[4, 95]	διὰ μιᾶς γυναικὸς ὕβριν, ἐξ	ἔρωτος	γενομένην, βασιλέα τε ὄντα ἐξέβαλον
[4, 82]	ταῖς ἄλλαῖς ναυσὶν ἐκέλευε περιπλεῖν	ἐς	Ἄβυδον, ἔνθα καὶ τὸ πεζὸν
[4, 18]	οὐσίαν ἔλαβε τοῦ πατρὸς καὶ	ἐς	ἀγορανομίαν ᾑρέθη. Ἀναλύοντα δὲ αὐτὸν
[4, 59]	καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶς	ἐς	Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν ἐξ αὐτῆς τέσσαρα
[4, 101]	ἡμέραις τὸν Μέλανα κόλπον περιοδεύσαντες	ἐς	Αἶνον ἀφίκοντο καὶ ἐπὶ Αἴνῳ
[4, 18]	δὲ καὶ τῷδε τὴν οὐσίαν	ἐς	αἰσχρὰ δαπανῆσαι καὶ κλοπῆς ἁλόντι
[4, 50]	μὲν δὴ παῖδα ὁ Μαικήνας	ἐς	Ἄκτιον ἔπεμπε τῷ Καίσαρι, τὴν
[4, 115]	κάλω σπουδῇ καὶ κοντοῖς ἁρμοζόντων	ἐς	ἄλληλα, ἵνα μὴ διεκπλεῖν αὐτὰ
[4, 138]	δημοκρατίαν ἔτι, οὐδὲ πόνων αὐτοῖς	ἐς	ἀλλήλους ἐδέησεν ὁμοίων, χωρίς γε
[4, 38]	τε πολλάκις Ἀντωνίῳ καὶ Καίσαρι	ἐς	ἀλλήλους ἐπόρθμευσε καὶ στρατηγὸς ἀπεδείχθη
[4, 125]	δὲ ἑκατέρωθεν παρακέλευσίς τε πάντων	ἐς	ἀλλήλους καὶ φρόνημα ἐπὶ τῷ
[4, 47]	ὑποδέξασθαι τῶν γνωρίμων καὶ διεριζόντων	ἐς	ἀλλήλους, Καληνὸς ἐξενίκησε καὶ εἶχεν
[4, 70]	ἦν, εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν	ἐς	ἀλλήλους ὑπῆρχεν, ἀλλὰ νῦν ἄρχειν
[4, 96]	δεδώκαμεν καὶ ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν	ἐς	ἀμοιβὰς μείζονας. Οὕτως ἡμῖν καὶ
[4, 19]	πλείους τῶν ἀμφ' αὑτὸν ὁρμῶντας	ἐς	ἄμυναν, στρατηγικῶς μάλα ἀνεβόησεν· Ἐσελθέτωσαν
[4, 99]	καὶ προθυμίας ἀμείβοιντο· τὰ δ'	ἐς	ἀνθρωπίνην στρατηγῶν πρόνοιαν ὅτι καὶ
[4, 36]	τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα καὶ	ἐς	ἀξίωσιν ὕστερον, ἐμοί τε ἥδιον
[4, 46]	τὴν τύχην ὡς ἐπιβαροῦσάν σφισιν	ἐς	ἅπαντα ἐπεμέμφοντο. Διαπλεύσαντες δὲ ὁ
[4, 134]	καὶ τοιοῖσδε οὖσιν αὐτοῖς ἀντίθετον	ἐς	ἅπαντα ἦν τὸ ἄγος τὸ
[4, 68]	μᾶλλον, ὃ τοὺς ἁμαρτάνοντας ἀπίστους	ἐς	ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοις καὶ
[4, 91]	αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆς βουλῆς γιγνόμενον	ἐς	ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως ὑμεῖς οὐκ
[4, 123]	τὸ Βροῦτον ἐπιεικῆ καὶ φιλόφρονα	ἐς	ἅπαντας εἶναι καὶ ἀνόμοιον Κασσίῳ,
[4, 51]	δὲ ἐκείνοις αὐτὸν ὁ Καῖσαρ	ἐς	ἀπολογίαν τῆς Κικέρωνος ἐκδόσεως ἱερέα
[4, 32]	καὶ τὰ χρήματα προσαφέλοισθε, περιστήσετε	ἐς	ἀπρέπειαν ἀναξίαν γένους καὶ τρόπων
[4, 132]	εὐγενεστάτω τε καὶ περιφανεστάτω καὶ	ἐς	ἀρετὴν ἀδηρίτω, χωρὶς ἄγους ἑνός,
[4, 114]	ὡς οὔ τινος ἔτι τοιοῦδε	ἐς	ἀρετὴν ἐσομένου, ταχυεργίας τε αὐτῷ
[4, 51]	σκάφος ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον, ὡς	ἐς	ἀσφαλεστέραν ἐλπίδα μεταφέροντες. Καὶ συνέβη
[4, 26]	ἐνεδρευθέντες ἧψαν, ὁ δὲ ἐσήλατο	ἐς	αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ ἀσφαλῶς ἑαυτὸν
[4, 89]	τῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς μόνων	ἐς	αὐτὸ ἀναβάντες, ὁ δὲ στρατὸς
[4, 111]	ἐς τὸ ἕλος κατώσαντες ἐπανῄεσαν	ἐς	αὐτὸ ἤδη τὸ στρατόπεδον τοῦ
[4, 134]	ἐκ πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως καὶ	ἐς	αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ ἐν βουλευτηρίῳ
[4, 36]	κήρυκάς τε περιπέμπων, οἳ πάντας	ἐς	αὐτὸν ἐκάλουν, καὶ τοῖς περισῴζουσιν
[4, 109]	δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα μήτε ἐκδραμεῖν	ἐς	αὐτὸν οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν
[4, 47]	πολίτην σφῶν ὄντα καὶ πολλὰ	ἐς	αὐτοὺς ἐκ περιουσίας δαψιλοῦς ἀναλώσαντα,
[4, 122]	Ὧν ἐνθυμούμενοι τέλος μὲν ὁπλιτῶν	ἐς	Ἀχαΐαν ἐξέπεμψαν, ἀγείρειν τὰ ἐντυγχάνοντα
[4, 71]	αἱ δὲ ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις	ἐς	βαρυτέρας τὰς Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς
[4, 75]	φόρων τῆς Ἀσίας συνείλεκτο, παρῆλθεν	ἐς	Βοιωτίαν. Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ τῆς
[4, 26]	ἀποψύχοντος ἤδη μέγα βοῶν Ἐπίμεινον	ἐς	βραχύ, ὦ δέσποτα, εἶπε καὶ
[4, 82]	ἃ προσέτασσε, δεχομένων χρηματισάμενος ὁμοίως	ἐς	Βροῦτον ἐπανῄει. Καὶ τὸ κοινὸν
[4, 82]	Καὶ τὸ κοινὸν τὸ Λυκίων	ἐς	Βροῦτον ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι
[4, 38]	~Μεσσάλας δὲ ἐπιφανὴς καὶ νέος	ἐς	Βροῦτον ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ δείσαντες
[4, 37]	αὐτοκράτορος αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείας ἐξέπλευσεν	ἐς	Βροῦτον καὶ ἐς Μίλητον μετὰ
[4, 51]	προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ τῆς Ἑλλάδος	ἐς	Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα
[4, 20]	παῖς ἐς τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο	ἐς	Βροῦτον. Κόιντος δέ, ὁ τοῦ
[4, 46]	ἐπεμέμφοντο. Διαπλεύσαντες δὲ ὁ μὲν	ἐς	Βροῦτον, ὁ δ' ἐς Πομπήιον,
[4, 23]	διεφθείρετο· ἐπειγομένη δὲ ἐκ μοιχείας	ἐς	γάμον ἐδεήθη διὰ τοῦ μοιχεύοντος
[4, 24]	αὐτῷ καὶ ἀπηλευθερωμένης καὶ προῖκα	ἐς	γάμον ἐπιλαβούσης, ἡ τοσάδε εὖ
[4, 33]	ἐς σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων.	Ἐς	δὲ ἐμφυλίους πολέμους μήτε ἐσενέγκαιμέν
[4, 95]	νόμων τὸν ἐθέλοντα φεύγειν ἐώντων.	Ἐς	δὲ τὴν ἀγοράν, ἐς ἣν
[4, 113]	νικῴης, Λέγε αὐτῷ, παντελῆ νίκην,	ἐς	δὲ τὸν Πίνδαρον ἐπιστραφείς, Τί
[4, 126]	εὐθὺς ἀποκλείωμεν ἀπὸ τῶν πυλῶν,	ἐς	δὲ τοὺς κρημνοὺς ἢ τὰ
[4, 85]	ἔχοντες εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντος	ἐς	δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ θεοῦ
[4, 36]	εὔνοιαι καὶ θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν	ἐς	δεσπότας. Καὶ τῶνδε ὅσα παραδοξότατα,
[4, 48]	Οὐεργίνιον ἰδὼν ἀνέθορέ τε ὡς	ἐς	δεσπότην καὶ τὴν ναῦν ἐδείκνυεν
[4, 138]	ἔργον μάλιστα καὶ οὐκ ἐπανῆλθεν	ἐς	δημοκρατίαν ἔτι, οὐδὲ πόνων αὐτοῖς
[4, 118]	τισι καὶ Λακεδαίμονα καὶ Θεσσαλονίκην	ἐς	διαρπαγὴν αὐτοῖς δώσειν ὑποσχέσθαι. ~Ὁ
[4, 30]	τότε τύχη. Καὶ ὁ μὲν	ἐς	διδασκάλου φοιτῶν αὐτῷ παιδαγωγῷ συνανῃρέθη,
[4, 87]	δὲ αὐτὰ τῶν πολεμίων ἀμήχανα	ἐς	δίοδον εἶναι, τὴν δὲ περίοδον
[4, 2]	ἔτους μεταλαβεῖν, καινὴν δὲ ἀρχὴν	ἐς	διόρθωσιν τῶν ἐμφυλίων νομοθετηθῆναι Λεπίδῳ
[4, 115]	Ἦγε δὲ καὶ στρατηγίδα σπεῖραν,	ἐς	δισχιλίους ἄνδρας, ἱππέων τε ἴλας
[4, 5]	ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων	ἐς	δισχιλίους. Καὶ ἦσαν ἐν αὐτοῖς
[4, 7]	ὑπήκοα ἐτίθεντο ὄνομα, οὔτε διαστήματος	ἐς	δοκιμασίαν οὔτε κυρίας ἐς τὴν
[4, 7]	ἢ τῶν προανῃρημένων ὑπ' ἀγνοίας,	ἐς	δόξαν τοῦ δικαίως ἀνῃρῆσθαι. Διετέτακτό
[4, 101]	λαμβάνοντας ἀεὶ κατὰ μέρη προαπέλυον,	ἐς	Δορίσκον, καὶ αὐτοὶ μετ' ὀλίγον
[4, 88]	δὲ ἐννέα, ἐντελὲς οὐδέν, ἀλλ'	ἐς	δύο που τέλη μάλιστα ἀναπληρούμενα,
[4, 62]	τὴν μὲν τοῦ Δολοβέλλα στρατιὰν	ἐς	ἑαυτὸν μεθώρκου, Λαοδικέων δὲ τά
[4, 91]	ἡγεμονίας ἐθνῶν ἀπὸ τῆς βουλῆς	ἐς	ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ νόμον ἀντὶ
[4, 97]	ἀρχὴν ὑπερορᾶν μέλλοντας καὶ μὴ	ἐς	ἑαυτούς, ἀλλ' ἐς τὸ μέσον
[4, 116]	μὲν ἄνδρας οἱ περὶ Μοῦρκον	ἐς	ἑαυτοὺς μεθώρκουν, ὁ δὲ στρατηγὸς
[4, 16]	τύχῃ, τὴν ἀρχὴν συστησαμένου τε	ἐς	ἕδραν ἀσφαλῆ καὶ γένος καὶ
[4, 122]	περὶ τὸν Ἰόνιον συμφορᾶς ἐξηγγελμένης	ἐς	ἑκατέρους ἤδη, μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν αὐτά
[4, 80]	ὀλίγα ἐλεύθερα καὶ ἄνδρας οὐδὲ	ἐς	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πάντας. Ξάνθιοι
[4, 133]	αὐτὸν εὐνοίας καὶ σπουδῆς ἔχοντα	ἐς	ἐκεῖνον μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς οἵδε
[4, 123]	ἑλόντες; Βροῦτος ἑκὼν ἠμέλει καὶ	ἐς	ἐκκλησίαν οὐ συνῆγε, μὴ ἀπρεπέστερον
[4, 117]	~Ὁ δὲ Βροῦτος τὸν στρατὸν	ἐς	ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· Οὐδὲν
[4, 11]	προγραφὴ τῶν τριῶν ἀνδρῶν, ὅσον	ἐς	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἀπὸ Λατίνης μεταβαλεῖν.
[4, 70]	ἀπὸ τῆς βουλῆς, οἱ μὲν	ἐς	ἐμὲ καὶ Βροῦτον, οἱ δ'
[4, 50]	τὴν ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν καὶ	ἐς	ἐμὲ σοὶ παρεστῶτα, χάρισαί μοι
[4, 61]	Κασσίῳ οὔτε Βρούτῳ συμμαχήσειν ἔφασκον	ἐς	ἐμφύλια, ἐπεὶ καὶ Δολοβέλλᾳ δοῦναι
[4, 128]	ἡμέρας ἀμφὶ τήνδε τὴν παρασκευὴν	ἐς	ἐνάτην ὥραν δεδαπανημένης αἰετοὶ δύο
[4, 24]	οἰχομένου τοῦ θυρωροῦ δείσας ὡς	ἐς	ἐνέδραν ἀπιόντος, ἐς τὸ τέγος
[4, 75]	ὅσην Ἀπουλήιος εἶχεν, καὶ χρήματα	ἐς	ἑξακισχίλια καὶ μύρια τάλαντα, ὅσα
[4, 13]	κεφαλῶν ἀποτομαὶ τοῦ μισθοῦ χάριν	ἐς	ἐπίδειξιν φυγαί τε ἀπρεπεῖς καὶ
[4, 71]	πολέμου τέλος εὐτυχῆσαι. Εἰρεσίᾳ δὲ	ἐς	ἐπίδειξιν χρώμενοι τήν τε πρώτην
[4, 85]	ἐξ Ἰταλίας ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ	ἐς	ἐπινίκια τοῖς στρατοῖς ἐπηγγελμέναι. Ταῖς
[4, 7]	τε καὶ ἀργύριον. Παρέχειν δὲ	ἐς	ἔρευναν πάντας τὰ ἴδια. Καὶ
[4, 2]	προκαθίσαντος. Δύο δὲ ἡμέραις ἕωθεν	ἐς	ἑσπέραν συνιόντες τάδε ἔκριναν· ἀποθέσθαι
[4, 96]	γυναῖκες ἐπὶ Καίσαρι συνέγνωσαν αἱ	ἐς	ἐσφορὰς προγεγραμμέναι; Τί δὲ ὁ
[4, 62]	ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν πόλιν περιήνεγκεν	ἐς	ἔσχατον κακοῦ. ~Μετὰ δὲ Λαοδίκειαν
[4, 68]	αὐτὸ καὶ ἐμέ, ἐλπίσαντα μὲν	ἐς	ἕτερα τούτοις ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν
[4, 123]	καθὰ καὶ τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις	ἐς	ἑτέρους δεσπότας, ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν
[4, 20]	Κικέρων, ἐπί τε λόγοις ἀοίδιμος	ἐς	ἔτι νῦν ἀνήρ, καὶ ὅτε
[4, 113]	Ἕτεροι δὲ αὐτὸν οἴονται, προσιόντων	ἐς	εὐαγγέλιον ἱππέων Βρούτου, νομίσαντα εἶναι
[4, 92]	τήν τε ἡγεμονίαν, ὦ πολῖται,	ἐς	εὐδαιμονίαν ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ τοὺς
[4, 16]	ἰδέαν, ἐς πίστιν ἑκάστης καὶ	ἐς	εὐδαιμόνισμα τῶν νῦν παρόντων, ἐπὶ
[4, 134]	ἐς φίλον ἐγίγνετο παραλόγως καὶ	ἐς	εὐεργέτην ἐκ πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως
[4, 138]	ἔσχατον λιμοῦ καὶ δέος ἀπωλείας	ἐς	εὐπορίαν δαψιλῆ καὶ σωτηρίαν ἀσφαλῆ
[4, 57]	ἐξῄεσαν ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς	ἐς	εὐπρέπειαν ἡ βουλὴ σίτου φροντίσαι
[4, 126]	λιμὸν οὐκ ἐπέκρυπτον ὡς εὔκαιρον	ἐς	εὐτολμίαν προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ ἄνδρες,
[4, 113]	ἀλαλαξάντων μέγα, τὸν Κάσσιον ἡγούμενον	ἐς	ἐχθροὺς ἐμπεσεῖν Τιτίνιον τοῦτο φάναι·
[4, 6]	μετὰ κηρύκων περιθέων ἐπήλπιζε περιμείναντας	ἐς	ἕω τὰ ἀκριβέστατα μαθεῖν. Ἅμα
[4, 8]	ἡγείσθω, ἔς τε Γάιον καὶ	ἐς	ἡμᾶς οἷα πεπόνθαμεν ὁρῶν. Γάιον
[4, 76]	ἐργαζομένων προυτίθει καὶ τὸν στρατὸν	ἐς	ἡμέραν καὶ νύκτα ἐμέριζε, καὶ
[4, 95]	ἐώντων. Ἐς δὲ τὴν ἀγοράν,	ἐς	ἣν οὐδενὸς πολεμίου κεφαλήν, ἀλλὰ
[4, 12]	τῶν ἄλλων προύκειντο μᾶλλον ἢ	ἐς	θάμβος καὶ δυσελπιστίαν, μηδένα ῥύσεσθαί
[4, 1]	Σύλλα τοῦ πρώτου τοὺς ἐχθροὺς	ἐς	θάνατον προγράψαντος. Μάριος μὲν γὰρ
[4, 136]	Ὅσοι δ' ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν	ἐς	Θάσον διέφυγον, οἱ μὲν αὐτῶν
[4, 47]	οὐδὲ τοῦτον φέρων τὸν φόβον	ἐς	θαυμαστὴν τόλμαν ἐκ δειλίας μετέβαλε
[4, 24]	ἀπὸ τοῦ τέγους. Φούλβιον δὲ	ἐς	θεραπαίνης φυγόντα παλλακευθείσης τε αὐτῷ
[4, 88]	αὑτοῖς ἀπαντᾶν, τροφῶν δὲ ἀπορίᾳ	ἐς	Θρᾴκην ἀντὶ Μακεδονίας ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον
[4, 54]	ἐπιδιεῖλεν. Ἀραβίων δὲ τότε μὲν	ἐς	Ἰβηρίαν ἐξέφυγε πρὸς τοὺς παῖδας
[4, 54]	ἀεὶ τῷ νεωτέρῳ Πομπηίῳ πέμπων	ἐς	Ἰβηρίαν καὶ γεγυμνασμένους ἀπολαμβάνων Βόκχον
[4, 4]	ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς	ἐς	ἱερὰ καὶ ἀγάλματα ἔπιπτον. Ἐφ'
[4, 134]	ἀθεμίστως καὶ ἐν βουλευτηρίῳ καὶ	ἐς	ἱερέα καὶ ἱερὰν ἐσθῆτα ἐπικείμενον
[4, 55]	ἐπ' αὐτὸν ἤδη τὸν Κορνιφίκιον	ἐς	Ἰτύκην ᾖει καὶ ἀντεστρατοπέδευε μετὰ
[4, 50]	χάρισαί μοι τὴν γυναῖκα ἀπαντήσειν	ἐς	Καίσαρα ἐγγυωμένῳ ἢ μετ' ἐκείνης
[4, 135]	ὅτε ἐπύθοντο τεθνάναι Βροῦτον, πρέσβεις	ἐς	Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ
[4, 38]	μέχρι κρατούσης Ἀντωνίου Κλεοπάτρας ἐπιμεμψάμενος	ἐς	Καίσαρα μετῆλθεν. Ὁ δὲ αὐτὸν
[4, 134]	ἅπαντα ἦν τὸ ἄγος τὸ	ἐς	Καίσαρα. Ὅ γε οὐδὲ ἁπλοῦν
[4, 13]	ἐπὶ τὰ ἀκάθαρτα, οἱ δὲ	ἐς	καπνώδεις ὑπωροφίας ἢ τῶν τεγῶν
[4, 63]	ἀπέλιπε, τοὺς δὲ ἱππέας προύπεμψεν	ἐς	Καππαδοκίαν, οἳ Ἀριοβαρζάνην τε ἄφνω
[4, 36]	οὖν φυγαὶ τοῖς δυναμένοις ἦσαν	ἐς	Κάσσιον ἢ Βροῦτον ἢ ἐς
[4, 138]	οὐδὲ ἡ δόξα αὕτη, ὡς	ἐς	Κάσσιόν τε καὶ Βροῦτον, ἀπήντα.
[4, 76]	προάστεια σφῶν καθεῖλον, ἵνα μὴ	ἐς	κατάλυσιν αὐτοῖς ὁ Βροῦτος μηδ'
[4, 3]	πολέμου, ἄλλαις τε δωρεαῖς καὶ	ἐς	κατοικίαν δόσεσι τῶν Ἰταλικῶν πόλεων
[4, 61]	ἐς τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ	ἐς	Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα, καὶ
[4, 71]	ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο, Ῥωμαίοις δ' ἦσαν	ἐς	κουφοτέρας εὔτονοι, μέχρι Ῥόδιαι μὲν
[4, 93]	οὐ δυναμένη τὸν ἄνδρα οὐδ'	ἐς	κρίσιν ἐπαγαγεῖν διὰ ἰσχὺν στρατοπέδων,
[4, 88]	δὲ τοὺς πολεμίους ὑπολαβόντες οὐκ	ἐς	κώλυσιν μὲν ὁδῶν αὑτοῖς ἀπαντᾶν,
[4, 12]	ἐς φυγὴν ὕποπτον ἦν ἢ	ἐς	λαθραίους καταφυγάς· τήν τε χώραν
[4, 60]	Πυθόμενος δὲ τῆς Κασσίου στρατιᾶς	ἐς	Λαοδίκειαν οἰκείως ἔχουσάν οἱ παρῆλθεν,
[4, 54]	τε αὐτῆς Ἰταλίας καὶ Ἰβηρίας	ἐς	Λιβύην διέπλευσε καὶ τοῖς Λιβύων
[4, 54]	Πομπηίου, Γαΐου δὲ Καίσαρος ἀναιρεθέντος	ἐς	Λιβύην ἐπανῆλθε, καὶ Λιβύων τινὰς
[4, 36]	ἐς Κάσσιον ἢ Βροῦτον ἢ	ἐς	Λιβύην ἐπὶ Κορνιφίκιον, καὶ τόνδε
[4, 85]	πεπονημένας ὁ Σαλουιδιηνὸς ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσας	ἐς	λιμένα πρὸ τοῦ πορθμοῦ Βαλαρόν.
[4, 72]	δὲ ἐπεσκεύασε τὰ σκάφη, διέπλευσεν	ἐς	Λώρυμα, Ῥοδίων τι φρούριον ἐν
[4, 86]	ἐν τῷ πόρῳ τὸν στρατὸν	ἐς	Μακεδονίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου διαφερούσας.
[4, 82]	τῶν πολεμίων στρατιὰν ἢ ἀγορὰν	ἐς	Μακεδονίαν περαιοῦσθαι. Καὶ αὐτὸν ὁ
[4, 87]	καὶ Ἀντώνιος μετὰ ὀκτὼ τελῶν	ἐς	Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίας ἐχώρουν
[4, 65]	χωρεῖν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἔργον	ἐς	Μακεδονίαν· τέλη τε γὰρ ἤδη
[4, 122]	βοῆς καὶ τὸν Βροῦτον ἐκάλουν	ἐς	μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα καὶ λοιδοροῦντες
[4, 119]	οὔτε ταῖς ἐπιούσαις ἑκόντας αὐτοὺς	ἐς	μάχην ἥξειν. Ὃ σαφεστάτη πίστις
[4, 114]	τῶν πολεμίων τὸν στρατὸν παρατασσόντων	ἐς	μάχην, ἵνα μὴ δοκοῖεν ἠλασσῶσθαι,
[4, 109]	δεδιὼς ἔγνω βιάσασθαι τοὺς ἄνδρας	ἐς	μάχην καὶ ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο
[4, 55]	ὁ Σέξστιος ἐξῄει τῆς πολιορκίας	ἐς	μάχην καὶ πεσόντος τοῦ Οὐεντιδίου
[4, 108]	ἀμφὶ τὸν Καίσαρα εὐθὺς ἐξέτασσον	ἐς	μάχην, οἱ δ' ἀμφὶ τὸν
[4, 109]	κομιζομένην. Ἐκτάσσων οὖν αὖθις ἑκάστοτε	ἐς	μάχην τὰ σημεῖα τοῦ στρατοῦ
[4, 65]	κρατίστοις τὰ ναυτικὰ ἀνδράσι συνοισόμενος	ἐς	μάχην, τὰς ἰδίας ναῦς ἐπεσκεύαζε
[4, 108]	Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω μὲν ἐρρωμένος	ἐς	μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ τὰς
[4, 84]	ἦρχεν αὐτοῦ καὶ ὁ πατήρ,	ἐς	μὲν τὴν πόλιν οὐδ' ὣς
[4, 130]	λαφύρων συμφορηθέντων. Ὁ δὲ Καῖσαρ	ἐς	μέσην νύκτα πονηθεὶς ἀνεχώρησε διὰ
[4, 39]	εὐτελῶς οἷα θεράπαινα, μέχρι διέπλευσεν	ἐς	Μεσσήνην ἀπὸ Ῥηγίου περὶ ἑσπέραν.
[4, 36]	εἰπεῖν καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὠφελιμώτερον	ἐς	μηδὲν ἀποκάμνοντας ἐλπίζειν περιέσεσθαι. Αἱ
[4, 37]	ἀδείας ἐξέπλευσεν ἐς Βροῦτον καὶ	ἐς	Μίλητον μετὰ Βροῦτον· ὅθεν οὐδὲ
[4, 20]	Ἀντωνίου λόγους οἷα τυράννου συγγράφων,	ἐς	μίμημα τῶν Δημοσθένους, Φιλιππικοὺς ἐπέγραφεν.
[4, 133]	ἐς τὸν ἀγωνιστὴν οἱ μονομαχοῦντες,	ἐς	μόνον τὸν πόλεμον ἀφεώρα· ὁ
[4, 71]	δὲ Ῥωμαίων ἅπασαι μὲν ἐπανῆλθον	ἐς	Μύνδον, ἐπεσκευάζοντο δὲ καὶ τούτων
[4, 71]	εἶχον ἐλπίδος, ὅτι καὶ Μιθριδάτῃ	ἐς	Μύνδον ἐπιπλεύσαντες ἐδόκουν ἐς τὸ
[4, 66]	Καὶ τάδε πράσσοντες ἔπεμπόν τινας	ἐς	Μύνδον ὅμως, οἳ τὸν Κάσσιον
[4, 71]	τρισὶ ναυσὶν ἀνήγοντο ἐπὶ Κάσσιον	ἐς	Μύνδον ὡς προκαταπλήξοντες τῷ ἐπίπλῳ·
[4, 82]	ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ λιμένος καὶ	ἐς	Μύρα ἀνῄει. Μυρέων δέ, ἃ
[4, 2]	ἔχθρας συνῄεσαν ἀμφὶ Μουτίνην πόλιν,	ἐς	νησῖδα τοῦ Λαβινίου ποταμοῦ βραχεῖάν
[4, 81]	τε τῶν τειχῶν ἐβόων ὑπακούειν,	ἐς	ὅ τι βούλοιτο, καὶ τὰς
[4, 58]	τοῦ Ἰονίου μέχρι Συρίας, ὑπακούειν,	ἐς	ὅ τι κελεύοι Κάσσιος ἢ
[4, 83]	ἀδελφοῦ στρατιῶται γεγονότες ἠλῶντο, ὡς	ἐς	οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων
[4, 112]	τῶν μὲν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον	ἐς	ὀκτακισχιλίους σὺν τοῖς παρασπίζουσι θεράπουσι
[4, 40]	νυκτὸς ἐς ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν,	ἐς	ὃν ἡμέρας οὐχ ὑποστάντων ἐμβῆναι
[4, 30]	πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ μητέρα,	ἐς	ὄρος ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ
[4, 17]	κόμης ἐπισπάσας ὑπὲρ τὴν τράπεζαν,	ἐς	ὅσον ἔχρῃζε, τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε
[4, 124]	αὐτός τε καὶ Κάσσιος ὑφορώμενοι	ἐς	οὐδὲν ἔργον αὐτοῖς πρόφασιν ἀγανακτήσεως
[4, 70]	ὄντες πολεμήσομεν ὑμῖν, ἢν μὴ	ἐς	πάντα κατακούητε. ~Τοιαῦτα μὲν ὁ
[4, 17]	εἶναι πολέμιον, ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς	ἐς	πάντα Κικέρωνι. Πυθόμενος δὲ τῶν
[4, 15]	οἱ μὲν ὑπὸ ναυαγίων ἀπώλλυντο,	ἐς	πάντα σφίσι τῆς τύχης ἐπιβαρούσης,
[4, 81]	περιστήσας αὐτοῖς τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν	ἐς	πάντα ὑπακούειν ἢ τὰς Ξανθίων
[4, 59]	κατὰ τὸ δόγμα τῆς βουλῆς	ἐς	πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ καὶ
[4, 92]	ἐν μὲν τοῖς πολέμοις ὑπακούετε	ἐς	πάντα ὡς κυρίοις τοῖς στρατηγοῖς,
[4, 58]	Καῖσαρ ἐν Συρίᾳ καταλελοίπει, τὰ	ἐς	Παρθυαίους ἤδη διανοούμενος, τὴν δὲ
[4, 78]	καὶ δεδιότες, Βρούτου περιθέοντος αὐτούς,	ἐς	πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν, οὔτε τὰς
[4, 81]	γῆς ἀρχὴν ὑπακοῦσαι. ~Βροῦτος δὲ	ἐς	Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου κατῄει, πόλιν
[4, 36]	παράδοξοι γυναικῶν ὤφθησαν καὶ παίδων	ἐς	πατέρας εὔνοιαι καὶ θεραπόντων ὑπὲρ
[4, 30]	ὑπὸ δέους, οὐκ ἀξιώσας ἔτι	ἐς	πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ μητέρα,
[4, 18]	πίναξι τὸν Ἀννᾶλιν. Ὁ δὲ	ἐς	πελάτην ἑαυτοῦ τινα φυγών, ᾧ
[4, 74]	τινων ἐπὶ νεῶν ἑξήκοντα καταφράκτων	ἐς	Πελοπόννησον ἔπεμπε ναυλοχεῖν περὶ Ταίναρον,
[4, 7]	ἀρχὴν ἐπὶ καταστάσει τῶν παρόντων	ἐς	πενταετὲς εἶναι τριῶν ἀνδρῶν, Λεπίδου
[4, 116]	ἐκ παραλόγου· τινὲς δὲ καὶ	ἐς	πέντε διήρκεσαν ἡμέρας, λιχμώμενοι τὴν
[4, 73]	αὐτὸς ἐξ ὀνόματος ἐκάλει Ῥοδίων	ἐς	πεντήκοντα ἄνδρας καὶ ἀχθέντας ἐκόλαζε
[4, 115]	αὖθίς τε ἐγίγνοντο ταῖς τριήρεσιν	ἐς	περίπλουν καὶ ἐμβολὴν ἕτοιμοι. ~Ἀγανακτοῦντες
[4, 116]	καὶ ἱστῶν ἢ σανίδων ἐχόμενοι	ἐς	πέτρας ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο ἐρήμους.
[4, 90]	ἡμᾶς, ὦ συστρατιῶται, κοινὸς ὢν	ἐς	πίστιν ἀλλήλοις συνάγει· συνάπτει δὲ
[4, 16]	δὲ ἐγὼ καθ' ἑκάστην ἰδέαν,	ἐς	πίστιν ἑκάστης καὶ ἐς εὐδαιμόνισμα
[4, 89]	τάδε τοῖς στρατηγοῖς τὸν στρατὸν	ἐς	πίστιν συνῆγε· τίκτουσι γὰρ εὔνοιαν
[4, 13]	μετιόντων ἢ ἐν αὐταῖς γεγονότων,	ἐς	πόδας ἰδίου θεράποντος ῥιπτουμένων σὺν
[4, 114]	καὶ ἀνίας ἀπηλλαγμένον, αἳ Βροῦτον	ἐς	ποῖον ἄρα τέλος ὁδηγοῦσι; Παραδοὺς
[4, 24]	τε καὶ ἀπορούμενος ἧκε μὲν	ἐς	πόλιν νυκτός, ὅτε μάλιστα ἔδοξεν
[4, 72]	ταχεῖ καὶ ἀδοκήτῳ, παρεσκεύαστο αὐτοῖς	ἐς	πολιορκίαν. Ὅθεν ἦν εὔδηλον ἁλώσεσθαι
[4, 108]	ἑκατέρων παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ	ἐς	πολλὰς ἡμέρας, οὐκ ἐθελόντων συμπλέκεσθαι
[4, 108]	διὰ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον. Οὐκ	ἐς	πολὺ δ' αὐτοῖς ἔμελλον ἀρκέσειν
[4, 132]	εἶναι ἀρχάς τε καὶ ἡγεμονίας	ἐς	πολὺ ἐκ τῶν ὑπογραφῶν ἐποίει
[4, 37]	ὄντα εἶχεν οὐδ' ἐπικρύπτουσα, αἰδουμένων	ἐς	πολὺ καὶ τήνδε τῶν λοχαγῶν
[4, 22]	ὡς οὐκ ἐναλάμενον, ἀλλὰ πεπτωκότα,	ἐς	πολὺ μὲν ἐφιλονίκει καὶ ἑαυτὸν
[4, 91]	ἀπερύκοντες ἀφ' ἑαυτῶν οὐχ ὑπεμείναμεν	ἐς	πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα, εἰ
[4, 25]	πόλεως ἄλλα ἐπενείματο. Καπίτων δὲ	ἐς	πολὺ τὰς θύρας ὑπανοίγων τοὺς
[4, 50]	δικάζοντι παρίστατο καὶ διωθουμένων αὐτὸν	ἐς	πολὺ τῶν ὑπηρετῶν μόλις εἶπεν·
[4, 64]	ἐπὶ τοῖς κοινοῖς, ὅσα εἶχον	ἐς	πομπὰς ἢ ἀναθήματα, ἔκοπτον. Οὐδενὸς
[4, 85]	οὐκέτι πατρίδων οἱ δυνάμενοι συνέφευγον	ἐς	Πομπήιον, ἀγχοτάτω τε ὄντα καὶ
[4, 45]	τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἐπὶ σπονδὰς	ἐς	Πομπήιον ἀπεσταλμένον, μέχρι καὶ δημοσίᾳ
[4, 51]	Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα	ἐς	Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆς παρ' ἑκατέρῳ
[4, 70]	ἐμὲ καὶ Βροῦτον, οἱ δ'	ἐς	Πομπήιον. Ἔστι δὲ δή που
[4, 48]	μέχρι δείσας ὁ ναύκληρος διέσωσεν	ἐς	Πομπήιον. ~Μᾶρκος δὲ Βρούτῳ στρατηγῶν
[4, 43]	καί, στρατοῦ πεμφθέντος ἐπ' αὐτόν,	ἐς	Πομπήιον μεθ' ὅσων εἶχε διέπλευσε.
[4, 46]	μὲν ἐς Βροῦτον, ὁ δ'	ἐς	Πομπήιον, ὁ μὲν τῷ Πομπηίῳ
[4, 48]	δὲ τοῦ Οὐεργινίου, νομίσασα αὐτὸν	ἐς	Πομπήιον προπεπλευκέναι ἀνήγετο, θεράποντα ὅμως
[4, 47]	διῆλθεν οὕτως ὀργιάζων αὐτῷ σχήματι	ἐς	Πομπήιον. Σίττιον δὲ Καληνοί, πολίτην
[4, 117]	μόνης ἄρτι Θεσσαλίας ἔχουσιν, ἣ	ἐς	πόσον αὐτοῖς ἔτι ἀρκέσει; ~Ὅταν
[4, 121]	ἐπαγόμενοι γέρρα πολλὰ καὶ διφθέρας	ἐς	προβολὴν τοῖς τοξεύμασιν. Ὡς δὲ
[4, 100]	θεῶν. Καὶ νῦν δέ, ὅσον	ἐς	προθυμίαν, ἰοῦσιν ἐπὶ τὸ ἔργον
[4, 90]	τί χρὴ τῷ λόγῳ παρακαλεῖν	ἐς	προθυμίαν τε καὶ ὁμόνοιαν, οὓς
[4, 15]	ῥιπτοῦντες ἀπὸ τῶν τεγῶν ἢ	ἐς	πῦρ ἐναλλόμενοι ἢ τοῖς σφαγεῦσιν
[4, 80]	καὶ τὰ σφέτερα πάντα ἀνελόντες	ἐς	πυρὰς προνενης μένας ἐν ταῖς
[4, 49]	ἐς Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσας ὀκνήσειν	ἐς	Ῥώμην ἀφικέσθαι προγεγραμμένον. Ὁ δὲ
[4, 49]	καὶ ὄνομα καὶ προτέρους δεσπότας	ἐς	Ῥώμην ἐπήγετο, ἐλπίσας ὀκνήσειν ἐς
[4, 6]	αὐτῶν ἀπὸ τῆς συνόδου διελθόντες	ἐς	Ῥώμην προγράψειν ἔμελλον, δυώδεκα δὲ
[4, 61]	Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου βασιλίδα, καὶ	ἐς	Σεραπίωνα, τὸν ἐν Κύπρῳ τῇ
[4, 87]	τοῦτο τοῖς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον,	ἐς	Σηστὸν ἐξ Ἀβύδου περάσασι, πρῶτον
[4, 82]	Κάσσιον ἐξ Ἰωνίας ἀνέμενεν, ὡς	ἐς	Σηστὸν ὁμοῦ διαβαλοῦντες. Μοῦρκος δὲ
[4, 43]	δὲ τὸν δεσπότην ἀναστήσας διέπλευσεν	ἐς	Σικελίαν. ~Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον ἐν
[4, 56]	παρὰ τῷ Κορνιφικίῳ, οἱ μὲν	ἐς	Σικελίαν διέπλεον, οἱ δ' ὅπῃ
[4, 84]	δὲ τῆς τῶν τριῶν ἀρχῆς	ἐς	Σικελίαν διέπλευσε καὶ Βιθυνικὸν ἄρχοντα
[4, 44]	Μενήνιος ἑκὼν ἀνῄρητο, Μενήνιος δὲ	ἐς	Σικελίαν διέφυγεν. Οὐίνιον δὲ ἀπελεύθερος
[4, 51]	τὰ ὄντα καὶ μετ' αὐτῶν	ἐς	Σικελίαν ἔπλει. Χειμῶνος δὲ ἐπιλαβόντος
[4, 48]	χρήματα, ἐσβάντες ἐς σκάφος παρέπεμπον	ἐς	Σικελίαν, ἐρέσσοντες φιλοπόνως· ἐκεῖ δὲ
[4, 36]	δημοκρατίας μεταποιούμενον· ὁ δὲ πολὺς	ἐς	Σικελίαν ᾖει, γειτονεύουσαν τῆς Ἰταλίας,
[4, 48]	τὴν ναῦν ὑποδεξάμενος ὡς διοίσων	ἐς	Σικελίαν ᾖτει χρήματα, μηνύσειν ἀπειλῶν,
[4, 39]	ἐμίσθωσαν τῷ Ἀκιλίῳ καὶ προύπεμψαν	ἐς	Σικελίαν. Λέντλος δέ, ἀξιούσης αὐτῷ
[4, 25]	πλέονος οὐδ' ὣς ἔληξεν, ἀλλ'	ἐς	Σικελίαν πρὸς Πομπήιον, κρατοῦντά τε
[4, 40]	οἰκίας ἐπὶ θάλασσαν, ὅθεν ἔφυγεν	ἐς	Σικελίαν. Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ
[4, 39]	αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ, λαθὼν ἔφυγεν	ἐς	Σικελίαν, στρατηγὸς δὲ ἀποδειχθεὶς ὑπὸ
[4, 51]	ἐπιβουλεύοντες οἱ θεράποντες τοῖς χρήμασιν	ἐς	σκάφος ἐνέθεντο τὸν Ἄππιον, ὡς
[4, 48]	αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα, ἐσβάντες	ἐς	σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν, ἐρέσσοντες
[4, 81]	τὸ λοιπὸν αὐτοῖς τῆς ἡμέρας	ἐς	σκέψιν καὶ ἀνεχώρει. Ἅμα δὲ
[4, 64]	τὸν Κάσσιον ἐπανήγαγον. ~Ταρσέων δ'	ἐς	στάσιν διῃρημένων οἱ μὲν τὸν
[4, 36]	ἐμερίζετο· τοῖς δὲ ἀξίοις καὶ	ἐς	στρατηγίας ἢ ναυαρχίας ἐχρῆτο. Σπονδῶν
[4, 46]	εἶναι λοχαγοὶ καὶ τοὺς θεράποντας	ἐς	στρατιώτας σκευάσαντες, τὰς μὲν πύλας
[4, 133]	μέχρι Εὐφράτου· καὶ ὅσους ἐπολέμησαν,	ἐς	συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ βεβαιοτάτοις
[4, 57]	στρατὸν καὶ χρήματα ἤγειρον ὡς	ἐς	Συρίαν καὶ Μακεδονίαν ἐσβαλοῦντες. ~Καὶ
[4, 33]	ἢ Παρθυαίων, καὶ οὐ χείρους	ἐς	σωτηρίαν ἐσόμεθα τῶν μητέρων. Ἐς
[4, 123]	οἰκέταις ἐς ἑτέρους δεσπότας, ἐλπὶς	ἐς	σωτηρίαν ἡ ἐς τὸ ἀντίπαλον
[4, 133]	καὶ Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν ἐχθροῖς	ἐς	τὰ βραχύτερα· ἐπὶ δὲ τὸ
[4, 82]	καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ μόλις αὐτὴν	ἐς	τὰ ἑαυτῆς ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ
[4, 3]	τρία μὲν αὐτὸν Λέπιδον ἔχειν	ἐς	τὰ ἐπὶ Ῥώμης, ἑπτὰ δὲ
[4, 7]	ὅπλων τε καὶ σημείων διατεταγμένων	ἐς	τὰ ἐπίκαιρα, αὐτίκα δὲ ἐν
[4, 2]	μὲν αὐτίκα τῆς πόλεως ἄρχοντας	ἐς	τὰ ἐτήσια ἐπὶ τὴν πενταετίαν,
[4, 9]	ἔκδημον ἀγωνιεῖσθαι οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε	ἐς	τὰ ἡμέτερα οὔτε ἐς τὰ
[4, 31]	Ὁ μὲν δὴ τὸν θρίαμβον	ἐς	τὰ ἱερὰ ἀνῆγε, παραπεμπόντων αὐτὸν
[4, 30]	σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ θυσίας	ἐς	τὰ ἱερά, ἄφνω δὲ ἐγγραφέντος
[4, 97]	ἡμέτερα ᾕρημένους καὶ συνευχομένους ἡμῖν	ἐς	τὰ λοιπὰ καὶ συναιρομένους. Πολὺ
[4, 70]	χρείαις ἀλλήλοις ἀμύνειν. Ἀμύνατε οὖν	ἐς	τὰ μέγιστα κινδυνεύουσι Ῥωμαίοις. Κάσσιος
[4, 20]	ὅτε ἦρχε τὴν ὕπατον ἀρχήν,	ἐς	τὰ μέγιστα τῇ πατρίδι γεγονὼς
[4, 102]	ἐς τὸ πέλαγος, αὐτοὶ μὲν	ἐς	τὰ μεσόγαια ἀνεχώρουν, Τίλλιον δὲ
[4, 3]	Ἐπελπίσαι δὲ ἤδη τὸν στρατὸν	ἐς	τὰ νικητήρια τοῦ πολέμου, ἄλλαις
[4, 128]	ἐπί τε τὴν θάλασσαν καὶ	ἐς	τὰ ὄρη διὰ τοῦ ποταμοῦ
[4, 130]	~Ὁ δὲ Βροῦτος ἀναφεύγει μὲν	ἐς	τὰ ὄρη σὺν ἱκανῷ πλήθει,
[4, 102]	Θρᾳκῶν οὔτε θαλάσσῃ χρωμένων οὔτε	ἐς	τὰ παράλια κατιόντων ὑπὸ δέους
[4, 75]	τῆς βουλῆς τοῖς τε χρήμασιν	ἐς	τὰ παρόντα χρῆσθαι καὶ Μακεδονίας
[4, 30]	ὄρος ἔφυγεν· ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ	ἐς	τὰ πεδινὰ κατελθὼν ἐλήφθη πρὸς
[4, 55]	αὐτὸς ᾖει μετὰ τῶν εὐζώνων	ἐς	τὰ πλάγια τῆς ἱππομαχίας καὶ
[4, 135]	ἔπεμπον καὶ συγγνώμης ἔτυχον καὶ	ἐς	τὰ στρατεύματα αὐτῶν διῃρέθησαν· καὶ
[4, 124]	παρὰ τὴν μάχην, ἐπανιέναι πάλιν	ἐς	τὰ τείχη καὶ προβάλλεσθαι τὰ
[4, 9]	οὔτε ἐς τὰ ἡμέτερα οὔτε	ἐς	τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς
[4, 131]	Βροῦτε, φίλου μᾶλλον ἢ οἰκετῶν	ἐς	τὰ ὕστατα προστάγματα, εἰ ἤδη
[4, 125]	ὁ Βροῦτος ἐξῆγεν ἄκων καὶ	ἐς	τάξεις διεκόσμει πρὸ τοῦ τείχους
[4, 80]	δὲ τῆς πόλεως οἱ Ξάνθιοι	ἐς	τὰς οἰκίας συνέτρεχον καὶ τὰ
[4, 58]	πολεμίους, Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον	ἐς	τὰς προτέρας ἡγεμονίας ἐπανήγαγον καὶ
[4, 77]	τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον αὖθις	ἐς	τὰς πύλας· καὶ τῶν φυλάκων
[4, 31]	ὠνοῦντο. Ὅθεν τοῖς ἄρχουσιν, ἐλπίσασιν	ἐς	τὰς τοῦ πολέμου παρασκευὰς τάδε
[4, 32]	ἔδει, τὰ ὄντα τιμωμένας, ἐσφέρειν	ἐς	τὰς τοῦ πολέμου χρείας, ὅσον
[4, 116]	πυρὸς ἑαυτοὺς ἀνῄρουν, οἱ δὲ	ἐς	τὰς τριήρεις τῶν πολεμίων ἐναλλομενοι
[4, 13]	μὲν ἐς φρέατα, οἱ δὲ	ἐς	τὰς ὑπονόμους τάφρους ἐπὶ τὰ
[4, 17]	ὡς καὶ τῶν ὑπάτων τινὰς	ἐς	τὰς φυλακὰς ἐμβαλεῖν. Καὶ ἦν
[4, 94]	Πομπήιον τὸν νέον, οὐδὲν μὲν	ἐς	ταῦτα συνειργασμένον, ὅτι δὲ μόνον
[4, 58]	διαγωνιεῖσθαι μέχρι θανάτου, τὸν Βάσσον	ἐς	ταῦτα συνηνάγκασαν. Τέλος δὲ στρατεύσαντες
[4, 36]	τούσδε τοὺς εἰς αὐτὸν διαφυγόντας	ἐς	ταύτας περιλαβεῖν. Ὁ μὲν δὴ
[4, 72]	τείχεσι τὸ ναυτικὸν οὐκ ἀνέτοιμον	ἐς	τειχομαχίαν ἐπαγαγόντα· ἐλπίζων γάρ τι
[4, 73]	μὲν ἀρχῇ πολλοὶ συνέκρυψαν, οὐκ	ἐς	τέλος ἐλπίζοντες ἀφίξεσθαι τὴν ἀπειλήν·
[4, 104]	μὴν ἔλαθόν γε τοὺς πολεμίους	ἐς·	τέλος οὐδὲ περιέλαβον αὐτούς· ὁ
[4, 36]	λαβὼν ἐκρέμασε. ~Καὶ τὰ μὲν	ἐς	τέλος τῶν συμφορῶν τοῖς προγεγραμμένοις
[4, 65]	τε γὰρ ἤδη τοῖς πολεμίοις	ἐς	τεσσαράκοντα εἶναι στρατοῦ καὶ αὐτῶν
[4, 78]	τῶν Ξανθίων, βιασάμενοί ποτε μόλις	ἐς	τὴν ἀγορὰν ἐγγὺς οὖσαν διέδραμον·
[4, 32]	χαλεπῶς τὴν ὕβριν ἤνεγκαν, καὶ	ἐς	τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τὸ βῆμα
[4, 37]	αὐτοκράτορος. Βιαζομένων δ' ὕστερον ἐξέθορεν	ἐς	τὴν ἀγορὰν καὶ προκαθημένῳ τῷ
[4, 32]	οὐχ ἥρμοζεν, ὑπὸ Φουλβίας παθοῦσαι,	ἐς	τὴν ἀγορὰν συνεώσμεθα ὑπ' αὐτῆς.
[4, 30]	τρυφῆς τὸν πόνον οὐκ ἐνεγκὼν	ἐς	τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖς χοινικίσι διέδρα
[4, 5]	τε σφῶν αὐτῶν ἢ φίλους	ἐς	τὴν ἀναίρεσιν ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις καὶ
[4, 50]	δέ εἰμι τῶν προγραφέντων. Ἀλλ'	ἐς	τὴν ἀνθρώπειον τύχην ἀφορῶν καὶ
[4, 126]	ὁ πόλεμος αὖθις ἀναφύοιτο μηδὲ	ἐς	τὴν ἀργίαν πάλιν οἱ ἐχθροὶ
[4, 41]	δαπάνημα οἵ τε χειροτέχναι τὰ	ἐς	τὴν ἀρχὴν ἀμισθὶ συνειργάσαντο, καὶ
[4, 106]	τὰ ὀκτὼ στάδια, δίοδος ἦν	ἐς	τὴν Ἀσίαν τε καὶ Εὐρώπην
[4, 29]	οὐχ ἑαυτῷ προσήκειν εἰπὼν ἔπεμψεν	ἐς	τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ ἀντὶ
[4, 91]	ὑφ' ἡμῶν ἐπιβεβουλεῦσθαι. Τὰ δὲ	ἐς	τὴν εἰρήνην ἐπίμεμπτος ἦν, οὐχ
[4, 70]	που, καταλογίζῃ, ὅτι δὲ ἡμῖν	ἐς	τὴν ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν ἀδικουμένοις
[4, 20]	ἀνῃρημένος ἐνυβρίζετο· ὁ δὲ παῖς	ἐς	τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο ἐς Βροῦτον.
[4, 51]	προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ πατρὸς	ἐς	τὴν Ἑλλάδα, τοιάδε ἔσεσθαι προσδοκῶντος·
[4, 82]	στόλου, διέπλευσεν ἐπὶ Βρεντεσίου καὶ	ἐς	τὴν ἐπικειμένην τῷ λιμένι νῆσον
[4, 126]	ὧδε τὰ παρόντα, ὡς μηδὲν	ἐς	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἀνατίθεσθαι, ἀλλὰ
[4, 87]	κατέλαβον, ᾗ μόνῃ διελθεῖν ἔστιν	ἐς	τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς Ἀσίας
[4, 134]	δὲ περᾶν ἐκ τῆς Ἀσίας	ἐς	τὴν Εὐρώπην σὺν τῷ στρατῷ,
[4, 136]	περὶ τὸν Ἀντώνιον, Ἀντωνίῳ διαπλεύσαντι	ἐς	τὴν Θάσον παρέδοσαν, ὅσα ἦν
[4, 108]	κατῄεσαν δέ· οὐ γὰρ ἐγνώκεσαν	ἐς	τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖς ἀγοραῖς
[4, 138]	μὴν αὐτοῖς καὶ ὃ συνιόντες	ἐς	τὴν μάχην ἐπεμαντεύσαντο Ῥωμαίοις· ἐκρίθη
[4, 30]	καὶ ἔρημος ἐκ δαψιλοῦς παραπομπῆς	ἐς	τὴν μητέρα ἐχώρει· οὐ δεξαμένης
[4, 48]	τῶν σπονδῶν. Ῥέβιλον δὲ ναύκληρος	ἐς	τὴν ναῦν ὑποδεξάμενος ὡς διοίσων
[4, 16]	ὁ θεός, ἐκ πολλοῦ ἄρα	ἐς	τὴν νῦν καθιστάμενος εὐταξίαν. Ἐγένετο
[4, 24]	ὁ θυρωρὸς αὐτὴν ὡς βραδύνουσαν	ἐς	τὴν οἰκίαν ἀπέτρεχεν ἐπείξων· ὁ
[4, 118]	ἡγείσθω τὴν ἐμπειρίαν ἢ ταχυτῆτα,	ἐς	τὴν ὀπίσω θάλασσαν ἀφορῶν, ἣ
[4, 89]	τοὺς πλέονας ἐστρατευμένους, μή τις	ἐς	τὴν ὄψιν ἢ ὁμωνυμίαν τοῦ
[4, 44]	τῶν οἰκετῶν οἷά τις ἄρρωστος,	ἐς	τὴν πόλιν. Ἑνὸς δὲ τῶν
[4, 17]	τῆς τε συμφρονήσεως καὶ τῆς	ἐς	τὴν πόλιν ἐπείξεως τοὺς οἰκείους
[4, 71]	καὶ αἱ λοιπαὶ βεβλαμμέναι διέφυγον	ἐς	τὴν Ῥόδον, αἱ δὲ Ῥωμαίων
[4, 72]	τῇ περαίᾳ, καὶ τὸ πεζὸν	ἐς	τὴν Ῥόδον διεβίβαζεν ἐπὶ ὁλκάδων
[4, 58]	δὲ τούτοις Κάσσιος φθάνει Δολοβέλλαν	ἐς	τὴν Συρίαν ἐμβαλὼν καὶ σημεῖα
[4, 107]	μετ' ἐπείξεως, τὴν Ἀμφίπολιν ἐθέλων	ἐς	τὴν ὑπηρεσίαν τῆς μάχης προλαβεῖν,
[4, 34]	ἐπέσχον καὶ οἱ ἄρχοντες ἔφασαν	ἐς	τὴν ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι. Τῇ δ'
[4, 40]	ἄκων αὐτὴν ἐπήγετο, συνήνεγκε δὲ	ἐς	τὴν φυγὴν αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον,
[4, 7]	διαστήματος ἐς δοκιμασίαν οὔτε κυρίας	ἐς	τὴν χειροτονίαν ἡμέρας προτεθείσης· ἀλλ'
[4, 23]	τοῖς πίναξι προσετέθη. Καὶ μαθὼν	ἐς	τῆς γυναικὸς ὑπ' ἀγνοίας τῶν
[4, 123]	δεσπότας, ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν ἡ	ἐς	τὸ ἀντίπαλον μεταβολή. ~Ἐνοχλούντων δὲ
[4, 23]	δὲ ἡ γυνὴ κρύπτουσα μίαν	ἐς	τὸ ἀπόρρητον ἐπηγάγετο θεράπαιναν, προδοθεῖσα
[4, 43]	διὰ τὸ γέρας, ἠπείγοντο μάτην	ἐς	τὸ ἄστυ, ὁ δὲ τὸν
[4, 86]	ὑπὸ τῶν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον	ἐς	τὸ αὐτὸ ἔργον, ὡς χρησιμώτατον
[4, 79]	ἀντικοπτόντων αὐτοῖς ἅμα ἔξωθεν ἑτέρων	ἐς	τὸ αὐτὸ καὶ συνεργούντων. Ξανθίων
[4, 86]	κατὰ σπουδὴν διέπλει πρὸς αὐτὸν	ἐς	τὸ Βρεντέσιον, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων
[4, 116]	ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν	ἐς	τὸ Βρεντέσιον ἡμέρᾳ πέμπτῃ, δόξας
[4, 19]	τε ἐζήτει καὶ Ἀντωνίῳ πάντες)	ἐς	τὸ δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες ἐσπτάντες
[4, 24]	τῇ οἰκίᾳ συμπεπραμένος ἐπέγνω καὶ	ἐς	τὸ ἑαυτοῦ οἴκημα ὑπεδέχετο καὶ
[4, 107]	ὃ ἔτι μόνον αὐτοῖς ἔλειπεν	ἐς	τὸ ἕλος ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου,
[4, 111]	τούσδε σὺν ὁρμῇ βιαίῳ καὶ	ἐς	τὸ ἕλος κατώσαντες ἐπανῄεσαν ἐς
[4, 49]	ἡ συντυχία τῶν ὁμοίων καὶ	ἐς	τὸ ἔπειτα παρέμεινεν· ἦρξαν γὰρ
[4, 131]	ὑπολελειμμένων. Οἱ δὲ ἀβουλότατα μὲν	ἐς	τὸ ἔργον ὁρμήσαντες, εὐψυχότατοι δὲ
[4, 83]	ὅτι εἴη Πομπήιος. Πλεόνων δὲ	ἐς	τὸ λῃστεύειν αὐτῷ συνιόντων χείρ
[4, 2]	ἀρχὴν Καίσαρα καὶ Οὐεντίδιον αὐτὴν	ἐς	τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους μεταλαβεῖν,
[4, 91]	καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι βασιλέων	ἐς	τὸ μέλλον ἑτέρων. τινι ὅρκῳ
[4, 3]	καὶ Καίσαρα· Λέπιδον γὰρ ὑπατεύειν	ἐς	τὸ μέλλον καὶ τῇ πόλει
[4, 12]	τῶν ἐν ἑτέρῳ πίνακι προκειμένων	ἐς	τὸ μέλλον ὑπάτων Πλάγκου μὲν
[4, 90]	πίστις ἐστὶ καὶ περὶ ὧν	ἐς	τὸ μέλλον ὑπισχνούμεθα. Αἱ δὲ
[4, 89]	προελθὼν μικρὸν ἐκ τῆς τάξεως	ἐς	τὸ μέσον ἔλεξεν ὧδε· ~Ὁ
[4, 2]	τριακοσίους μετὰ τῶν φίλων ἀπολιπόντες	ἐς	τὸ μέσον ᾖεσαν ἐν περιόπτῳ,
[4, 97]	καὶ μὴ ἐς ἑαυτούς, ἀλλ'	ἐς	τὸ μέσον τῷ δήμῳ προτιθέντας
[4, 128]	ἐνάτην ὥραν δεδαπανημένης αἰετοὶ δύο	ἐς	τὸ μεταίχμιον συμπεσόντες ἀλλήλοις ἐπολέμουν·
[4, 28]	καὶ ὄρος ἐξ ὄρους ἀμείβων	ἐς	τὸ Μιντουρναίων ἕλος ἐνέπεσεν, ἔνθα
[4, 68]	καὶ ἀξιώσεως ἡμῶν καὶ τύχης	ἐς	τὸ νῦν ἀδουλώτου καὶ συμμαχίας
[4, 103]	ἡμερῶν τριῶν, ἄβατον μὲν ἀνθρώποις	ἐς	τὸ νῦν ὑπό τε κρημνῶν
[4, 49]	Βαρβούλας, καὶ ἡ τύχη περιῆλθεν	ἐς	τὸ ὅμοιον ἀμφοτέροις· Βαρβούλας τε
[4, 128]	δ' ἀνεωθοῦντο μὲν ἐπὶ πόδας	ἐς	τὸ ὀπίσω βάδην ἔτι καὶ
[4, 102]	παράλια. ~Τοῦ δὲ Σερρείου προύχοντος	ἐς	τὸ πέλαγος, αὐτοὶ μὲν ἐς
[4, 60]	ἐκ τῆς γῆς ὠχυρωμένην καὶ	ἐς	τὸ πέλαγος ἔχουσαν ὅρμον, ὅθεν
[4, 22]	πολὺ μὲν ἐφιλονίκει καὶ ἑαυτὸν	ἐς	τὸ ῥεῦμα ἐώθει, ἡσσώμενος δὲ
[4, 22]	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῆς γεφύρας	ἐς	τὸ ῥεῦμα. Καὶ αὐτὸν ἁλιέων
[4, 25]	καὶ διὰ πλοῦτον καὶ γένος	ἐς	τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον ἀνακεκλημένος, ὀγδοηκοντούτης
[4, 113]	καὶ οὐδὲ ἐσελθεῖν ἔτι εἶχεν	ἐς	τὸ στρατόπεδον, ἀνέδραμεν ἐς τὸν
[4, 56]	πετροβάταις ἀνδράσιν ἀνέρπουσι διὰ κρημνῶν	ἐς	τὸ στρατόπεδον τοῦ Κορνιφικίου παρέδυ
[4, 130]	σὺν ἱκανῷ πλήθει, ὡς νυκτὸς	ἐς	τὸ στρατόπεδον ὑποστρέψων ἢ καταβησόμενος
[4, 17]	αὐτοῖς ἔτι συνεσόμενος· ἐσδραμόντων δὲ	ἐς	τὸ συμπόσιον τῶν ὁπλιτῶν οἱ
[4, 93]	τρόπον ἀμύνασθαι τὴν τυραννίδα ἐπενόησεν,	ἐς	τὸ σῶμα ἐπιβουλεύσασα. ~Ἔδει δὲ
[4, 24]	δείσας ὡς ἐς ἐνέδραν ἀπιόντος,	ἐς	τὸ τέγος ἀναδραμὼν ἐκαραδόκει τὸ
[4, 78]	καλωδίοις περιτιθέντες ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια	ἐς	τὸ τεῖχος ἄνω καί, ὅτε
[4, 44]	τὴν οἰκίαν καταλαβόντων ὁπλιτῶν, θεράπων	ἐς	τὸ τοῦ δεσπότου φορεῖον ἐνέβη
[4, 110]	ὡς ἐξελῶν αὐτὸ καὶ παροδεύσων	ἐς	τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον. Γιγνομένου
[4, 71]	Μιθριδάτῃ ἐς Μύνδον ἐπιπλεύσαντες ἐδόκουν	ἐς	τὸ τοῦ πολέμου τέλος εὐτυχῆσαι.
[4, 72]	ἐπέπλει ταῖς ὀγδοήκοντα ναυσὶν ἐσκευασμέναις	ἐς	τὸ φοβερώτατον καὶ περιστήσας τῇ
[4, 19]	ἄμυναν, στρατηγικῶς μάλα ἀνεβόησεν· Ἐσελθέτωσαν	ἐς	τὸ χωρίον οἱ περὶ οὐρὰν
[4, 133]	ὁ μὲν Κάσσιος ἀμεταστρεπτί, καθάπερ	ἐς	τὸν ἀγωνιστὴν οἱ μονομαχοῦντες, ἐς
[4, 58]	Θορύβου δὲ ἀσχήμονος καὶ πληγῶν	ἐς	τὸν Βάσσον γενομένων οὐκ ἐνεγκοῦσα
[4, 32]	μυριάδων ἔτι δισμυρίων. ~Καὶ τοῦτο	ἐς	τὸν δῆμον εἰπόντες προύγραφον χιλίας
[4, 103]	ἐπὶ Ἁρπησσὸν ποταμὸν ἥξειν, ἐκπίπτοντα	ἐς	τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρας ἔτι
[4, 41]	πρεσβύτης μεταμορφῶν ἑαυτὸν ἐπεδήσατο διφθέραν	ἐς	τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν. Καὶ τῶν
[4, 75]	τοξότας, καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐπαινῶν	ἐς	τὸν Ἰταλικὸν ἤσκει τρόπον. Ἀγείροντι
[4, 63]	ἐκείνου καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν	ἐς	τὸν Κάσσιον ἐπανήγαγον. ~Ταρσέων δ'
[4, 67]	ναυαρχεῖν Μνασέαν, ἔπεμπον δ' ὅμως	ἐς	τὸν Κάσσιον ἔτι πρεσβευτὴν Ἀρχέλαον,
[4, 56]	μάχῃ κάμνων μετεπήδα πρὸς Λαίλιον	ἐς	τὸν κολωνόν, οὐκ εἰδώς πω
[4, 88]	πύλαι, μετὰ δὲ ἄλλην ἡμέραν	ἐς	τὸν Μέλανα κόλπον ἀφίκοντο. Καὶ
[4, 29]	ἔτι μακρόθεν ἐπιθεόντων θεράπων αὐτὸν	ἐς	τὸν μυχὸν τοῦ ἄντρου προπέμψας
[4, 14]	δὴ διὰ ταῦτα ἀθρόως ἕκαστος	ἐς	τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ τὸ
[4, 18]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ, τὴν φυγὴν	ἐς	τὸν πελάτην ὑποτοπήσας, ὡδήγησεν ὑπὸ
[4, 3]	τέσσαρα δὲ Ἀντώνιον, ὡς ἂν	ἐς	τὸν πόλεμον αὐτῶν ἑκάτερος εἴκοσιν
[4, 34]	δανείσαιεν αὑτοῖς, ἐνιαυτοῦ δὲ φόρον	ἐς	τὸν πόλεμον ἐσενέγκαιεν. ~Ἐκ μὲν
[4, 5]	ἢ πλούτου διαφέροντος. Ἐδέοντο γὰρ	ἐς	τὸν πόλεμον χρημάτων πολλῶν, Βρούτῳ
[4, 113]	εἶχεν ἐς τὸ στρατόπεδον, ἀνέδραμεν	ἐς	τὸν Φιλίππων λόφον καὶ τὰ
[4, 95]	υἱῶν καὶ ἀπελευθέρων καὶ οἰκετῶν.	Ἐς	τοσοῦτον ἤδη καὶ τοὺς τρόπους
[4, 33]	τῆς πολιτείας ὅλως, τῆς ὑμῖν	ἐς	τοσοῦτον ἤδη κακοῦ περιμαχήτου, μετέχουσαι;
[4, 10]	τοῖς ὁπλίταις ᾖ διωργισμένοις πλεονάζειν	ἐς	τοὺς ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ
[4, 23]	οὔτε ἀναιροῦντος οὔτε μηνύοντος, αὐτάγγελος	ἐς	τοὺς ἄρχοντας ἦλθε καθ' εαυτῆς,
[4, 130]	μετὰ πάντων. Καί φασιν αὐτὸν	ἐς	τοὺς ἀστέρας ἀναβλέποντα εἰπεῖν· Ζεῦ,
[4, 36]	ὑποδεχομένου. Λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν	ἐς	τοὺς ἀτυχοῦντας ὁ Πομπήιος ἐν
[4, 138]	ἀνδρῶν ἢ πόλεων ἢ στρατῶν	ἐς	τοὺς ἡγεμόνας ὁρμαῖς· οὐ γάρ
[4, 79]	~Οἰνοανδεῖς δὲ γείτονες, διὰ τὴν	ἐς	τοὺς Ξανθίους ἔχθραν τῷ Βρούτῳ
[4, 125]	δεήσειεν, εὐχερὴς εἴη καὶ τὰ	ἐς	τοὺς πολεμίους ἀφιέμενα ἐπιδέξια. Ἦν
[4, 28]	δὲ αὐτὸν ἔμελλον καὶ βασανιεῖν	ἐς	τοὺς συνεγνωκότας, οὐκ ἐνεγκὼν ἤδη
[4, 7]	Διετέτακτό τε πάντων τὰς κεφαλὰς	ἐς	τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐπὶ ῥητῷ
[4, 47]	μέχρι μαραινομένου τοῦ κακοῦ καὶ	ἐς	τοὺς τρεῖς ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ
[4, 97]	τὰ πρὸς ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔχετε,	ἐς	τοὺς ὑμῶν πολίτας ἀποβλέποντες, οὓς
[4, 61]	Καὶ ὁ Κάσσιος αὖθις ἔπεμπεν	ἐς	τοὺς ὑπεριδόντας αὐτοῦ καὶ ἐς
[4, 131]	διαλλαγῶν ἐλπίδα. Καὶ ὁ Βροῦτος	ἐς	τοὺς φίλους εἰπών· Οὐδὲν οὖν
[4, 39]	αὐτῷ συμφεύγειν τῆς γυναικὸς καὶ	ἐς	τοῦτο αὐτὸν ἐπιτηρούσης, οὐκ ἐθέλων
[4, 119]	ἀγῶνος οἱ ἐλάττονες· οὐ γὰρ	ἐς	τοῦτό όγε στρατὸν ἤγειρον τοσόνδε,
[4, 32]	καὶ τῶν δορυφόρων, ἔλεγον, Ὁρτησίας	ἐς	τοῦτο προκεχειρισμένης· Ὃ μὲν ἥρμοζε
[4, 120]	μὲν οὖν καιροὺς καὶ τὰ	ἐς	τοῦτον ἔργα ἐπιμηχανησόμεθα ἡμεῖς, οὐ
[4, 20]	φορείου τὴν κεφαλὴν ἐπισπάσας ἀπέτεμνεν,	ἐς	τρὶς ἐπιπλήσσων καὶ ἐκδιαπρίζων ὑπὸ
[4, 58]	δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ τέλος	ἐς	τρυφὴν ἐπήγετο ἀσχημόνως καὶ ἐπιμεμφομένῳ
[4, 101]	ἐφείποντο. Δύο δὲ ἀετοὶ καταπτάντες	ἐς	τῶν σημείων δύο αἰετοὺς ἀπ'
[4, 93]	καὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν ἱερὰν	ἐς	ὕβριν ἀφαιρουμένους ἀκρίτους, ἀπὸ μόνου
[4, 76]	κατάλυσιν αὐτοῖς ὁ Βροῦτος μηδ'	ἐς	ὕλην ἔχῃ χρῆσθαι, καὶ τὴν
[4, 68]	ἀδουλώτου καὶ συμμαχίας καὶ προαιρέσεως	ἐς	ὑμᾶς, ὦ Ῥωμαῖοι, λελέχθω· πρὸς
[4, 132]	τὸ ὑπὲρ αὐτοῖν προήγαγεν αὐτὴν	ἐς	ὑπεροψίαν διαβολῆς· οὕτως ἅπασιν ἐγενέσθην
[4, 45]	κοσμήσας ἑαυτὸν καὶ τοὺς θεράποντας	ἐς	ὑπηρέτας σκευάσας τὴν πόλιν ὡς
[4, 57]	μικρὰ καὶ τῶν εἰρημένων ἀναλαβόντι	ἐς	ὑπόμνημα, ἦν τοιάδε. Ἐπειδὴ Γάιος
[4, 75]	μικρὰ καὶ τῶν ἀμφὶ τοῦτον	ἐς	ὑπόμνησιν ἀναλαβόντι ἄνωθεν, ἦν τοιάδε.
[4, 40]	Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ νυκτὸς	ἐς	ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν, ἐς ὃν
[4, 48]	μύσους τε πίμπλανται καὶ φόβων	ἐς	ὕστερον μεγάλων, περισώσαντες δὲ δόξης
[4, 47]	οὐ φέροντα φαντασίαν τάφου, μετήγαγεν	ἐς	φαῦλον οἴκημα μισθωτόν. Στρατιώτου δ'
[4, 2]	ἐγένετο. ~Καῖσαρ μὲν καὶ Ἀντώνιος	ἐς	φιλίαν ἀπ' ἔχθρας συνῄεσαν ἀμφὶ
[4, 105]	τὸν Βροῦτον ἐκ παραλόγου τόλμης	ἐς	Φιλίππους παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖς καὶ
[4, 134]	οὐδὲ ἐν ὀλίγῳ· καὶ γὰρ	ἐς	φίλον ἐγίγνετο παραλόγως καὶ ἐς
[4, 19]	εἶναι σύμβολον ἔκ του θεῶν,	ἐς	φορεῖον ἐσθέμενοι τὸν Κικέρωνα αὖθις
[4, 13]	περιφανοῦς. Κατέδυνον γὰρ οἱ μὲν	ἐς	φρέατα, οἱ δὲ ἐς τὰς
[4, 21]	βαδίζοντες ὁμοῦ φανεροὶ γένοιντο, προύπεμψεν	ἐς	φυγὴν ἐπὶ θάλασσαν καὶ μετ'
[4, 12]	τέλματα ἢ εἴ τι ἄλλο	ἐς	φυγὴν ὕποπτον ἦν ἢ ἐς
[4, 106]	καὶ αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ χάρακος	ἐς	χάρακα καὶ πύλας ἐν μέσῳ
[4, 134]	δὲ εὐβούλου βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ	ἐς	χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοις ὑπὸ
[4, 123]	ἄλλου παντὸς ἀνέχεσθαι, μᾶλλον ἢ	ἐς	χεῖρας ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοις ὑπὸ
[4, 66]	μᾶλλον ὄντες ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοις μέλλοντες	ἐς	χεῖρας ἰέναι, ὁ δὲ λεὼς
[4, 83]	περιθέοντός τε καὶ μεθιπταμένου καὶ	ἐς	χεῖρας οὐχ ὑπομένοντος ἐλθεῖν τοῖς
[4, 137]	γὰρ στρατὸς τοσοῦτος ἢ τοιοῦτος	ἐς	χεῖρας πρότερον ἦλθε Ῥωμαίων ἑκατέρωθεν,
[4, 44]	ἐν λάρνακι, ἃς ἀπὸ σιδήρου	ἐς	χρημάτων ἢ βιβλίων ἔχουσι φυλακήν·
[4, 54]	~Καὶ πάντες ἐπρέσβευον περὶ συμμαχίας	ἔς	τε Ἀραβίωνα βασιλέα καὶ τοὺς
[4, 8]	ἢ ὠμὸν ἢ ἄμετρον ἡγείσθω,	ἔς	τε Γάιον καὶ ἐς ἡμᾶς
[4, 122]	καὶ λιμὸς ἦν ἤδη σαφής,	ἔς	τε μέγεθος καὶ δέος ἑκάστης
[4, 68]	καὶ αἰδώς τις ἔστιν ἐξαίρετος	ἔς	τε τὴν πόλιν καὶ τὴν
[4, 36]	δὲ ἐκ παραλόγου τισὶν ἐγίγνετο	ἔς	τε τὴν σωτηρίαν αὐτίκα καὶ
[4, 14]	συνειδέναι δι' ὁμοιότητα τῶν ἐπιτιμίων.	Ἔς	τε τὸ ἔμπαλιν αὐτοῖς τοῦ
[4, 60]	συμφέρων, καὶ ἐπὶ ναῦς περιέπεμπεν	ἔς	τε Φοινίκην καὶ Λυκίαν καὶ
[4, 17]	ὅποι διαλάθοι, τὴν ἐσθῆτα ἐνήλλασσεν	ἔς	τι τῶν ἐργαστηρίων ἐσδραμών, τοὺς
[4, 55]	Κορνιφικίου μετὰ τῶν ἱππέων πέμψαντος	ἔς	τινα κατάσκεψιν, ὁ Σέξστιος Ἀραβίωνα
[4, 113]	Περιεμένομεν φίλον ἁρπαζόμενον ἰδεῖν, καὶ	ἔς	τινα σκηνὴν ὑποχωρῆσαι μετὰ τοῦ
[4, 62]	αὐτοῦ τὸ τεῖχος ἤδη καὶ	ἐσάλευεν.	Τόν τε νυκτοφύλακα αὐτοῦ Μάρσον
[4, 57]	ὡς ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν	ἐσβαλοῦντες.	~Καὶ οἱ μὲν ἦσαν ἐν
[4, 48]	πρὸς αὐτὴν ἐπὶ τὰ χρήματα,	ἐσβάντες	ἐς σκάφος παρέπεμπον ἐς Σικελίαν,
[4, 127]	λογισμὸν αὐτοῖς καὶ τὴν φύσιν	ἔσβεσεν.	Ἐπεμαντεύοντο δὲ ὁμαλῶς ἑκάτεροι τήνδε
[4, 25]	πολὺ τὰς θύρας ὑπανοίγων τοὺς	ἐσβιαζομένους	καθ' ἕνα ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ
[4, 78]	τῶν χαλαστηρίων διαρραγέντων, ὥστε τῶν	ἐσβιασαμένων	Ῥωμαίων τοὺς μὲν ἀπολέσθαι, τοὺς
[4, 128]	ἐκ τοῦ μετώπου) μέχρι πολλοὺς	ἐσδραμεῖν	ἐκώλυσαν, οἳ διέφυγον ἐπί τε
[4, 17]	οὐ πολλάκις αὐτοῖς ἔτι συνεσόμενος·	ἐσδραμόντων	δὲ ἐς τὸ συμπόσιον τῶν
[4, 17]	ἐνήλλασσεν ἔς τι τῶν ἐργαστηρίων	ἐσδραμών,	τοὺς ὑπηρέτας καὶ τὰ σημεῖα
[4, 79]	εὐτολμοτάτους αἰωρουμένους ὑπὲρ τὰ σταυρώματα	ἐσεδέχοντο.	Καὶ πλείους γενόμενοι τὰς πύλας
[4, 79]	μανιώδους ὁρμῆς ἐβιάζοντο καὶ διαρρήξαντες	ἐσέδραμον	ἀθρόοι, δύνοντος ἄρτι τοῦ θεοῦ,
[4, 113]	τῶν διατειχισμάτων ἐξέωστο καὶ οὐδὲ	ἐσελθεῖν	ἔτι εἶχεν ἐς τὸ στρατόπεδον,
[4, 19]	ἐς ἄμυναν, στρατηγικῶς μάλα ἀνεβόησεν·	Ἐσελθέτωσαν	ἐς τὸ χωρίον οἱ περὶ
[4, 81]	τὰς πύλας ἀνεῴγνυον. Ὁ δ'	ἐσελθὼν	ἔκτεινε μὲν οὐδένα οὐδ' ἐξήλασε,
[4, 34]	δὲ φόρον ἐς τὸν πόλεμον	ἐσενέγκαιεν.	~Ἐκ μὲν δὴ τῶν προσταγμάτων
[4, 33]	Ἐς δὲ ἐμφυλίους πολέμους μήτε	ἐσενέγκαιμέν	ποτε μήτε συμπράξαιμεν ὑμῖν κατ'
[4, 109]	Δέκα δ' ἡμέρας ἐργασάμενος ὧδε	ἐσέπεμψε	λόχους ὀρθίους νυκτὸς ἄφνω καὶ
[4, 76]	τὸ ἔργον ἐλπισθὲν ἢ οὐκ	ἔσεσθαι	κωλυόντων τῶν πολεμίων ἢ πολλοῖς
[4, 31]	ἐν αἰσίῳ σφίσι τὰ ἐκείνων	ἔσεσθαι	νομίζοντες οὐδὲ ἀσφαλὲς ὅλως χρυσίον
[4, 76]	πολεμίων ἢ πολλοῖς μησὶ μόλις	ἔσεσθαι,	ὀλίγαις ἡμέραις ἐξείργαστο, καὶ οἱ
[4, 51]	πατρὸς ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοιάδε	ἔσεσθαι	προσδοκῶντος· ἀπὸ δὲ τῆς Ἑλλάδος
[4, 103]	ἡμέρας ἔτι μιᾶς ἐν Φιλίπποις	ἔσεσθαι,	τοὺς πολεμίους περιλαβόντας, ὡς ἀπειλῆφθαι
[4, 81]	ἐν Ῥόδῳ. Καὶ οἱ μὲν	ἐσέφερον,	θεράπων δὲ τὸν δεσπότην ἐμήνυσε
[4, 7]	ἐκ καμάτου τῆς νυκτὸς ἐτελεύτησεν,	ἐσῄεσαν	δ' οἱ τρεῖς τρισὶν ἡμέραις,
[4, 111]	τείχους ὑπομένων, ἕως αὐτὸς μὲν	ἐσήλατο	διὰ τῶν πυλῶν ἔνδον, ἕτεροι
[4, 26]	μὲν ἐνεδρευθέντες ἧψαν, ὁ δὲ	ἐσήλατο	ἐς αὐτήν. Ἀπώνιος δὲ ἀσφαλῶς
[4, 62]	ἀναπαυομένου τοῦ Μάρσου μεθ' ἡμέραν	ἐσῆλθεν,	ὑπανοιχθεισῶν αὐτῷ πυλίδων κατὰ μέρη
[4, 7]	ἕκαστος ἑνὶ τέλει. Ὡς δὲ	ἐσῆλθον,	αὐτίκα μὲν ἡ πόλις ἦν
[4, 111]	ἔνδον, ἕτεροι δὲ ταῖς ὑπωρυχίαις	ἐσῆλθον,	οἱ δὲ καὶ τοῖς πεπτωκόσιν
[4, 39]	στρατηγὸς δὲ ἀποδειχθεὶς ὑπὸ Πομπηίου	ἐσήμηνεν,	ὅτι σῴζοιτο καὶ στρατηγοίη. Ἡ
[4, 33]	Καρχηδονίων ἐνοχλούντων. Καὶ τότε δὲ	ἐσήνεγκαν	ἑκοῦσαι, καὶ οὐκ ἀπὸ γῆς
[4, 33]	μητέρες ἡμῶν ὑπὲρ τὴν φύσιν	ἐσήνεγκάν	ποτε ἅπαξ, ὅτε ἐκινδυνεύετε περὶ
[4, 19]	ἔκ του θεῶν, ἐς φορεῖον	ἐσθέμενοι	τὸν Κικέρωνα αὖθις ἐπὶ τὴν
[4, 44]	ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων, οἰκέτης τὴν ἑαυτοῦ	ἐσθῆτα	ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸς εἰς τὴν
[4, 17]	καὶ ἐννοούμενος, ὅποι διαλάθοι, τὴν	ἐσθῆτα	ἐνήλλασσεν ἔς τι τῶν ἐργαστηρίων
[4, 134]	καὶ ἐς ἱερέα καὶ ἱερὰν	ἐσθῆτα	ἐπικείμενον καὶ δυνάστην μὲν οἷον
[4, 93]	ἀρχὴν τὴν ἄσυλον καὶ τὴν	ἐσθῆτα	τὴν ἱερὰν ἐς ὕβριν ἀφαιρουμένους
[4, 36]	τε τοῖς ἀφικνουμένοις ἀπήντα καὶ	ἐσθῆτος	αὐτίκα καὶ κατασκευῆς ἐμερίζετο· τοῖς
[4, 44]	τε καὶ τῆς ἑαυτοῦ μερισάμενος	ἐσθῆτος,	ἧκε πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ
[4, 81]	δὲ ἁπάντων ὁ μὲν δεσπότης	ἐσιώπα,	ἡ δὲ ἐκείνου μήτηρ περισῴζουσα
[4, 40]	δυσοδμίαν, νυκτὸς ἄλλης εἰς ἀνθρακέα	ἐσκεύασε	καὶ ὄνον ἄνθρακας φέροντα ἐλαύνειν
[4, 46]	δὲ τοὺς θεράποντας ἔπεισε καὶ	ἐσκεύασεν	ὡς ὁπλίτας καὶ τὸν δεσπότην
[4, 72]	δὲ ἐπέπλει ταῖς ὀγδοήκοντα ναυσὶν	ἐσκευασμέναις	ἐς τὸ φοβερώτατον καὶ περιστήσας
[4, 104]	Ῥασκουπόλιδος, ἐκ τῆς βοῆς ὑπονοήσας	ἐσκέψατο	καὶ τὸ γιγνόμενον ἰδὼν ἐθαύμασε
[4, 98]	μᾶλλον ἢ Ῥωμαίων· ἡμεῖς δ'	ἐσμὲν	ὑμῖν συστρατιῶται, Ῥωμαίων στρατηγοί. Καὶ
[4, 120]	ἦν τῶν στρατηγῶν, οἳ πάντα	ἐσμὲν	ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας νίκης ἐπιδιδόναι
[4, 134]	ἠφίει, καὶ μελισσῶν ἐπεκάθηντο συνεχεῖς	ἑσμοί.	Βροῦτον δὲ ἐν Σάμῳ γενεθλιάζοντά
[4, 82]	ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι καὶ	ἐσοίσειν,	ὅσα δύναιντο. Ὁ δὲ αὐτοῖς
[4, 34]	ἀνδρῶν στρατευομένων αὐταὶ οὐδὲ χρήματα	ἐσοίσουσιν·	ἐκέλευόν τε τοῖς ὑπηρέταις ἐξωθεῖν
[4, 33]	καὶ οὐ χείρους ἐς σωτηρίαν	ἐσόμεθα	τῶν μητέρων. Ἐς δὲ ἐμφυλίους
[4, 77]	οἱ πύργοι διερρώγεσαν, ὑποτοπήσας τὸ	ἐσόμενον	ὁ Βροῦτος ἐκέλευσε τὰς ἐφέδρους
[4, 114]	τινος ἔτι τοιοῦδε ἐς ἀρετὴν	ἐσομένου,	ταχυεργίας τε αὐτῷ καὶ προπετείας
[4, 38]	νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι. Βύβλος δὲ	ἐσπείσατο	ἅμα τῷ Μεσσάλᾳ καὶ ἐναυάρχησεν
[4, 68]	καὶ σπονδὰς ἐπὶ τοῖς ὅρκοις	ἐσπένδετε	καὶ δεξιὰς ἐτίθεσθε, αἳ καὶ
[4, 104]	μετ' εὐφημίας, ὁ ποταμὸς περὶ	ἑσπέραν	ἑωρᾶτο τοῖς πρώτοις· καὶ βοῆς,
[4, 85]	συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντος ἐς δείλην	ἑσπέραν	ἤδη τοῦ θεοῦ πρότερος ὁ
[4, 39]	ἐς Μεσσήνην ἀπὸ Ῥηγίου περὶ	ἑσπέραν.	Καὶ οὐ δυσχερῶς τὴν στρατηγίδα
[4, 2]	Δύο δὲ ἡμέραις ἕωθεν ἐς	ἑσπέραν	συνιόντες τάδε ἔκριναν· ἀποθέσθαι μὲν
[4, 133]	ἐπὶ τὸν τοῦ Καίσαρος υἱὸν	ἕσποντο	αὐτοῖς πιστότερον ἢ Ἀντωνίῳ τῷ
[4, 19]	ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ κόρακες	ἐσπτάντες	ἔκλαζον, ἐπεγείροντες ἀπὸ τοῦ ὕπνου,
[4, 126]	καὶ τὰ νικητήρια παρ' ἡμῶν.	Ἔσται	δὲ ταῦτα, ἢν πρῶτον μὲν
[4, 100]	ὄπισθεν ἐχθροῦ· ὥστ' ἐφ' ἡμῖν	ἔσται	καὶ ταχύνειν τὸ ἔργον καὶ
[4, 11]	δ' αὐτὰ καὶ τοῖς μηνύουσιν	ἔσται.	Καὶ τῶν λαμβανόντων οὐδεὶς ἐγγεγράψεται
[4, 31]	ταῦτα ποιῶν, ἐν τοῖς προγεγραμμένοις	ἔσται.	Ὁ μὲν δὴ τὸν θρίαμβον
[4, 98]	τοῦ κοινοῦ, ἐπεὶ οὐδὲ νῦν	ἐστε	Κασσίου στρατὸς οὐδὲ Βρούτου μᾶλλον
[4, 18]	σφαγὴν ἐπισχεῖν οἱ πρὸς ὀλίγον,	ἔστε	αὐτὸν ὁ υἱὸς αἰτήσαιτο παρ'
[4, 48]	τὸν Οὐεργίνιον ἀξιοῦντα σφᾶς περιμένειν,	ἔστε	μετακληθείη τὸ γύναιον, ἢ συνελθεῖν
[4, 63]	πρέσβεις πρὸς τὸν βασιλέα αὐτῶν	ἔστελλε	περὶ μείζονος συμμαχίας, ἣ μετὰ
[4, 64]	διῃρημένων οἱ μὲν τὸν Κάσσιον	ἐστεφανώκεσαν	ἐλθόντα πρότερον, οἱ δὲ τὸν
[4, 20]	ἥσθη μάλιστα καὶ τὸν λοχαγὸν	ἐστεφάνωσε	καὶ πλέοσι τῶν ἄθλων ἐδωρήσατο
[4, 93]	τινα ἀΐδιον ὑμῶν αὐτῶν ἀρχὴν	ἐστήσασθε	εἶναι καὶ ἱερὰν καὶ ἄσυλον
[4, 99]	πολλῆς φροντίδος καὶ τὰ παρόντα	ἐστὶ	δαψιλῆ, ὡς αὐτίκα ὑμῖν ἄλλα
[4, 69]	πόλεμος δὲ σαφὴς τὸ γιγνόμενόν	ἐστι	δημοκρατίας πρὸς μοναρχίαν. Καὶ δημοκρατίαν
[4, 96]	ὅτε ἡμεῖς ἐδρῶμεν· ὅτι δέ	ἐστι	δημοκρατικοῦ πατρός, διὰ τὴν αὐτὴν
[4, 90]	πάντα ἔδομεν, ὃ μεγίστη πίστις	ἐστὶ	καὶ περὶ ὧν ἐς τὸ
[4, 16]	ποιήσειε τοῖς προλεγομένοις. Πολλὰ δέ	ἐστι,	καὶ πολλοὶ Ῥωμαίων ἐν πολλαῖς
[4, 9]	καὶ τῶνδε τῶν οἴκοι, ἕν	ἐστι	λοιπὸν ἔτι ἔργον, στρατεύειν ἐπὶ
[4, 95]	ὡρισμένα. Τοῦτο γὰρ ἐπανάστασίς τίς	ἐστι	πάντων, ὅσα τέως ἦν ὕπουλα,
[4, 28]	ὃ τοῖς νῦν ἄρχουσι τιμιώτερόν	ἐστι,	προγεγραμμένον μήτε βασανίζειν μήτε ἀναιρεῖν
[4, 135]	καὶ περιστρέψας αὐτόν, ὡς ἔθος	ἐστὶ	Ῥωμαίοις ἐλευθεροῦν, ἐπιστρεφομένῳ ξίφος ἔδωκε
[4, 100]	συμφερόμενα. ~Τροφαὶ δέ, ὃ δυσπορώτατόν	ἐστι	στρατοῖς μεγάλοις, ἐκείνοις μὲν οὐκ
[4, 30]	στολὴν ᾖει μέν, ὡς ἔθος	ἐστί,	σὺν πομπῇ φίλων ἐπὶ θυσίας
[4, 68]	τῆς κατὰ ἀνθρώπους· ὡς οὐδέν	ἐστι	συνθηκῶν παραβάσεως μᾶλλον, ὃ τοὺς
[4, 119]	μάχην ἥξειν. Ὃ σαφεστάτη πίστις	ἐστὶ	τῆς ἐχθὲς ἥσσης καὶ φόβου,
[4, 97]	Μεγίστη δὲ ἐλπὶς ἐν πολέμοις	ἐστὶ	τὸ δίκαιον. ~Μηδέ τῳ, εἰ
[4, 105]	γενέσθαι τὸ ὄνομα. Κατωφερὲς δ'	ἐστὶ	τὸ πεδίον, ὡς ἐπιδέξιον μὲν
[4, 120]	οὐ γὰρ ἐν οἷς ἔχομέν	ἐστι	τὸ πλουτεῖν, ἀλλ' ἐν τῷ
[4, 105]	περικρήμνου, τοσαύτη τὸ μέγεθος, ὅσον	ἐστὶ	τοῦ λόφου τὸ εὖρος. Ἔχει
[4, 95]	κεφαλαὶ πρόκεινται· καὶ γέρα τούτων	ἐστὶ	τῶν κακῶν ὡρισμένα. Τοῦτο γὰρ
[4, 119]	ἡμεῖς ἐν πεδίῳ βιώσοντες, οὐδ'	ἔστι	βραδύνουσιν οὐδὲν αὔταρκες. Ἀλλὰ δεῖ
[4, 70]	Βροῦτον, οἱ δ' ἐς Πομπήιον.	Ἔστι	δὲ δή που τὸ συγκείμενον,
[4, 69]	ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς ἐμφυλίοις ἡμῶν.	Ἔστι	δὲ ἐμφύλια μέν, εἰ καὶ
[4, 105]	καὶ ἀφ' ἑαυτοῦ Φιλίππους προσεῖπεν.	Ἔστι	δὲ ἡ πόλις ἐπὶ λόφου
[4, 90]	τοιούσδε ἄνδρας ἀπὸ τῆς βουλῆς.	Ἔστι	δὲ καὶ πλῆθος παρασκευῆς, ὅσον
[4, 105]	φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι, καὶ ποταμὸς	ἔστι	Ζυγάκτης, ἐν ᾧ τοῦ θεοῦ
[4, 105]	πρὸς δὲ τῇ μεσημβρίᾳ ἕλος	ἔστι	καὶ θάλασσα μετ' αὐτό, κατὰ
[4, 126]	ἢ εὐγενοῦς θανάτου. Νικῶσι δ'	ἔστι	λαβεῖν διὰ μιᾶς ἡμέρας καὶ
[4, 106]	ἐν ᾧ καὶ τὰ χρυσεῖα	ἔστι	τὰ Ἄσυλα καλούμενα. Ἀπὸ δὲ
[4, 68]	καὶ παίδευσιν καὶ διατριβὴν καὶ	ἑστίαν,	ἣν ᾤκησας, καὶ τοὐμὸν διδασκαλεῖον
[4, 6]	μὲν τέσσαρες αὐτίκα ἀνῃρέθησαν ἐν	ἑστιάσεσί	τε καὶ ὑπαντήσεσι· ζητουμένων δὲ
[4, 43]	παθών, διὰ δὲ μοχθηρίαν ὕστερον	ἐστιγμένος.	Ἀναπαυομένῳ δὲ ἐν ἕλει τῷ
[4, 123]	ἐκβιασθείη, καὶ μάλιστα μισθοφόρων, οἷς	ἐστιν	αἰεί, καθὰ καὶ τοῖς εὐχερέσιν
[4, 119]	ὃ καὶ αὐτὸ μεγίστη συμφορῶν	ἐστιν	ἀπόδειξις. Ὅταν οὖν ἡμῶν αὐτοὺς
[4, 67]	τούτων εἵλοντο σφίσι πρυτανεύειν, ἥπερ	ἐστὶν	ἀρχὴ παρ' αὐτοῖς μάλιστα αὐτοκράτωρ,
[4, 33]	ἢ οἰκιῶν, ὧν χωρὶς ἀβίωτόν	ἐστιν	ἐλευθέραις, ἀλλὰ ἀπὸ μόνων τῶν
[4, 23]	τὰ δ' ὅμοια τοῖς ὑποδεξαμένοις	ἐστὶν	ἐπιτίμια. Καὶ οὐδενὸς αὐτὴν οὔτε
[4, 106]	Ἀμφιπόλεως βιαζομένοις. ~Φιλίππων μὲν οὖν	ἐστιν	ἕτερος λόφος οὐ μακράν, ὃν
[4, 17]	ἀνῃρέθη δημαρχῶν Σάλουιος. Ἱερὰ δέ	ἐστιν	ἡ ἀρχὴ καὶ ἄσυλος ἐκ
[4, 93]	γὰρ καὶ οὐ τῆς βουλῆς	ἐστιν	ἡ τῶν δημάρχων ἀρχή. Ἐπιμέμψασθαι
[4, 105]	συνεληλύθει. Οἱ δὲ Φίλιπποι πόλις	ἐστίν,	ἣ Δάτος ὠνομάζετο πάλαι καὶ
[4, 23]	ἐπεβούλευσαν τοῖς ἀνδράσιν. Καὶ αὐτῶν	ἐστιν,	ἣ Σεπτιμίῳ μὲν ἐγεγάμητο, ὑπὸ
[4, 99]	ὅτι καὶ πλέονα καὶ ἀμείνονά	ἐστιν	ἡμῖν ἢ τοῖς πολεμίοις, μάθετε
[4, 39]	στρατηγοίη. Ἡ δ' ὅποι γῆς	ἐστιν	ὁ ἀνήρ, ἐπιγνοῦσα τὴν μητέρα
[4, 70]	μέγιστα κινδυνεύουσι Ῥωμαίοις. Κάσσιος ὑμῖν	ἐστιν	ὁ τὰς συνθήκας τάσδε προφέρων
[4, 70]	λέγουσιν, ἡγεῖσθε, οὐ πρὸς ἡμᾶς	ἐστιν	ὑμῖν ἔτι, ἀλλὰ πρὸς Ῥωμαίους,
[4, 33]	αὐταί. Τίς οὖν καὶ νῦν	ἐστιν	ὑμῖν περὶ τῆς ἀρχῆς ἢ
[4, 100]	Τοσάδε μὲν ὑμῖν καὶ τοιάδε	ἐστίν,	ὦ συστρατιῶται, παρ' ἀνθρωπίνης φροντίδος
[4, 117]	Σαρδόνος ἢ Λιβύης ἢ Ἰβηρίας	ἔστιν	αὐτοῖς λαβεῖν διὰ Πομπήιον καὶ
[4, 68]	ὦ Κάσσιε, καὶ αἰδώς τις	ἔστιν	ἐξαίρετος ἔς τε τὴν πόλιν
[4, 87]	ἀρχῆς, κατέλαβον, ᾗ μόνῃ διελθεῖν	ἔστιν	ἐς τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς
[4, 99]	νεῦρα πολέμου, τοῖς μὲν οὐκ	ἔστιν,	οὐδ' ἀπέδωκάν πω τὰ ὑπεσχημένα
[4, 117]	ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· Οὐδὲν	ἔστιν,	ὦ συστρατιῶται, παρὰ τὸν χθὲς
[4, 121]	ἐχθρῶν καταληφθῆναι, διὰ τὴν ἐγγύτητα	ἐστοξεύεσθαι	δυναμένων· ὁ δὲ Κάσσιος αὐτὸν
[4, 75]	Γαΐῳ Καίσαρι τὰ πολλὰ αὐτῶν	ἐστρατευμένα.	Εἶχε δὲ καὶ ἱππέων πλῆθος
[4, 47]	φιλόσοφός τε καὶ ἱστορίας συγγραφεύς,	ἐστρατευμένος	τε καλῶς καὶ ἐστρατηγηκώς, καὶ
[4, 89]	Γαΐῳ μάλιστα Καίσαρι τοὺς πλέονας	ἐστρατευμένους,	μή τις ἐς τὴν ὄψιν
[4, 40]	ἀνθρακέα μετ' ὀργῆς ἀμειβόμενος ἐγνώρισεν	(ἐστράτευτο	γὰρ ὑπ' αὐτῷ ποτε ἐν
[4, 49]	ἦν ἐπὶ Ἀντωνίῳ περὶ Ἄκτιον.	Ἐστρατήγει	δὲ καὶ Ἀντωνίῳ Βαρβούλας, καὶ
[4, 42]	υἱὸς τῷ Καίσαρι συνεστρατεύετο καὶ	ἐστρατηγήκει	καὶ ὅδε περὶ τὸ Ἄκτιον.
[4, 47]	συγγραφεύς, ἐστρατευμένος τε καλῶς καὶ	ἐστρατηγηκώς,	καὶ ἴσως διὰ ταῦτα ὡς
[4, 18]	οὐ στρατηγῶν μὲν ἔτι, ἀλλ'	ἐστρατηγηκώς,	πατὴρ δὲ νεανίου τὰ μὲν
[4, 46]	τῷ Πομπηίῳ συγκατῆλθεν, ὁ δὲ	ἐστρατήγησε	τῷ Βρούτῳ Βιθυνίας καὶ Βρούτου
[4, 57]	κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ καὶ Βροῦτος	ἐστρατήγουν	μὲν ἔτι τῆς πόλεως, ᾕρηντο
[4, 107]	δὲ μάλα θρασέως πολὺ προελθὼν	ἐστρατοπέδευεν	ἐν τῷ πεδίῳ, σταδίους ὀκτὼ
[4, 106]	δὲ ὅσον ὀκτώ, ἐν οἷς	ἐστρατοπέδευσαν,	Κάσσιος μὲν ἐπὶ τοῦ πρὸς
[4, 22]	δὴ παίδων ἀγαθῶν καὶ κακῶν	ἔστων	εἰκόνες· ἀδελφοὶ δὲ δύο ὁμοῦ
[4, 85]	δ' ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε	ἑστῶτες	βεβαίως ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς
[4, 76]	τοῦ βάθους, ὥστε παρ' αὐτὴν	ἑστῶτες	ἠκόντιζόν τε καὶ ἐτόξευον ὥσπερ
[4, 62]	τε ἱερὰ καὶ τὰ κοινὰ	ἐσύλα	καὶ τοὺς ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ
[4, 78]	καὶ σιδήρια ὀξέα καλωδίοις περιτιθέντες	ἐσφενδόνων	τὰ σιδήρια ἐς τὸ τεῖχος
[4, 32]	αὐτὰς ἔδει, τὰ ὄντα τιμωμένας,	ἐσφέρειν	ἐς τὰς τοῦ πολέμου χρείας,
[4, 81]	ἐκέλευε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἑκάστους	ἐσφέρειν	ὑπὸ ζημίαις καὶ μηνύμασιν, οἵοις
[4, 33]	ἀδικημάτων οὐ μετασχοῦσαι; ~Τί δὲ	ἐσφέρωμεν	αἱ μήτε ἀρχῆς μήτε τιμῆς
[4, 62]	ἐπιφανεῖς ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς	ἐσφοραῖς	βαρυτάταις ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν πόλιν
[4, 99]	ἑτέρωθεν εὐποροῦσι, τετρυμένης στάσεσι καὶ	ἐσφοραῖς	καὶ προγραφαῖς τῆς Ἰταλίας. Ἡμῖν
[4, 64]	Κάσσιος δὲ νικήσας Δολοβέλλαν καὶ	ἐσφορὰν	ἐπέθηκεν αὐτοῖς χίλια καὶ πεντακόσια
[4, 96]	ζημίαις, ᾧ τέλη καινὰ καὶ	ἐσφορὰς	ἐπιγράφουσι; Καὶ τάδε πράσσοντες οὐδ'
[4, 60]	Τρεβώνιον καὶ ταῖς πόλεσιν ἐπιβάλλων	ἐσφορὰς	καὶ ναυτικὸν ἀγείρων ἐπὶ μισθῷ
[4, 96]	ἐπὶ Καίσαρι συνέγνωσαν αἱ ἐς	ἐσφορὰς	προγεγραμμέναι; Τί δὲ ὁ δῆμος
[4, 82]	ὅσα δύναιντο. Ὁ δὲ αὐτοῖς	ἐσφοράς	τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων τοὺς
[4, 64]	τε καὶ τοῦ λοιποῦ τῶν	ἐσφορῶν	ἀπέλυσε. ~Τάρσος μὲν δὴ καὶ
[4, 136]	πρὸς τῶν οἰκείων πάνυ ἐγκρατῶς,	ἐσχάρας	πυρὸς ἐνεχθείσης ἁρπάσασα τῶν ἀνθράκων
[4, 62]	μέχρι τὴν πόλιν περιήνεγκεν ἐς	ἔσχατον	κακοῦ. ~Μετὰ δὲ Λαοδίκειαν ἐπ'
[4, 138]	καὶ δι' ἑνὸς ἔργου κίνδυνον	ἔσχατον	λιμοῦ καὶ δέος ἀπωλείας ἐς
[4, 20]	πρὸ τῆς τραπέζης, μέχρι κόρον	ἔσχε	τῆς θέας τοῦ κακοῦ. Ὧδε
[4, 78]	ἐμπεπρησμένων εὐποροῦντες. Ἀλλ' οἱ μὲν	ἐσχεδίαζον	κλίμακας, οἱ δὲ κεραίας τοῖς
[4, 45]	φανερῶς. Καὶ οἵδε μὲν οὕτως	ἐσῴζοντο,	Πομπώνιος δὲ εἰς στρατηγοῦ σχῆμα
[4, 8]	ἀνῃρήκεσαν, οὓς ἐκεῖνος δορὶ λαβὼν	ἔσωσεν	ἐλέῳ καὶ φίλους θέμενος ἐπὶ
[4, 70]	ἐν ᾧ πάντας ὑπακούειν ἡμῖν	ἔταξε	τοὺς τοῦ Ἰονίου πέραν. Τὰ
[4, 14]	δὲ ἐμφρονέστεροί τε καὶ ἐπιεικεῖς	ἐτεθήπεσαν	ὑπὸ ἐκπλήξεως, καὶ ἦν αὐτοῖς
[4, 7]	μὲν ἐκ καμάτου τῆς νυκτὸς	ἐτελεύτησεν,	ἐσῄεσαν δ' οἱ τρεῖς τρισὶν
[4, 35]	γενέσθαι· οἱ δὲ ἀφ' ἑαυτῶν	ἕτερα	ἔδρων, κτιννύντες τε τοὺς οὐ
[4, 16]	εὐταξίαν. Ἐγένετο μὲν οὖν τοιάδε	ἕτερα	ἐν αὐτῇ κατά τε Σύλλαν
[4, 96]	καὶ τὰ ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν καὶ	ἕτερα	ἕτοιμα ἔχομεν ἐς ἀμοιβὰς μείζονας.
[4, 99]	αὐτίκα ὑμῖν ἄλλα χαρίσασθαι, καὶ	ἕτερα	πολλὰ ἐπὶ τούτοις ἀπὸ τῶν
[4, 117]	μάχῃ πλεονεκτήματα τοσαῦτα· ὅσα δὲ	ἕτερα	προύχομεν αὐτῶν, ἔχετε καὶ παρὰ
[4, 68]	καὶ ἐμέ, ἐλπίσαντα μὲν ἐς	ἕτερα	τούτοις ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι, νῦν δὲ
[4, 101]	τὴν δωρεὰν αὐτίκα διηρίθμουν καὶ	ἕτερα	ὑπὲρ αὐτὴν κατὰ προφάσεις πολλὰς
[4, 23]	τοῖς περισωθεῖσι τῶν ἀνδρῶν ἀναγράψω.	Ἕτεραι	δὲ ἀθεμίστως ἐπεβούλευσαν τοῖς ἀνδράσιν.
[4, 104]	τὸν ποταμὸν ἰδεῖν, ἡγούμενοι δὲ	ἑτέραν	ἄγεσθαι. Καὶ ἀθύμουν καὶ ἐβόων
[4, 73]	μηνυομένων ἔδεισάν τε καὶ προσθεσμίαν	ἑτέραν	λαβόντες οἱ μὲν ἐκ γῆς
[4, 128]	τὰ μὲν σώματα αὐτοῖς ὑπεξεφέρετο,	ἕτεροι	δὲ ἀντικαθίσταντο ἐκ τῶν ἐπιτεταγμένων.
[4, 113]	τισιν οὕτως ἀποθανεῖν δοκεῖ Κάσσιον.	Ἕτεροι	δὲ αὐτὸν οἴονται, προσιόντων ἐς
[4, 36]	οὐχ ἥσσονα τήνδε ἐκείνης, προσελάμβανεν·	ἕτεροι	δὲ ἑτέρως φυγόντες ἢ κρυπτόμενοι
[4, 15]	ὑπίσχοντες ἢ καὶ μεταπεμπόμενοι βραδύνοντας,	ἕτεροι	δὲ κρυπτόμενοι καὶ λιπαροῦντες ἀπρεπῶς
[4, 111]	ἐσήλατο διὰ τῶν πυλῶν ἔνδον,	ἕτεροι	δὲ ταῖς ὑπωρυχίαις ἐσῆλθον, οἱ
[4, 20]	ἀμφοτέροις διαιτήσειν καὶ διαλαβόντες ἕτερον	ἕτεροι	κατὰ σύνθημα φονεῖς ἀνεῖλον ὁμοῦ.
[4, 6]	δυώδεκα δὲ ἄνδρας, ἤ, ὡς	ἕτεροι	λέγουσιν, ἑπτακαίδεκα, τοὺς μάλιστα δυνατούς,
[4, 112]	ῥίψαντές γε, ὅσα ἔφερον, οἱ	ἕτεροι	μέγα ἂν εἰργάσαντο κατὰ τῶν
[4, 5]	ὕστερον. Προσκατελέγοντο γὰρ δὴ καὶ	ἕτεροι	μεθ' ἑτέρους, οἱ μὲν ἀπ'
[4, 28]	σῶμα τοῖς Μιντουρναίοις κατέλιπε. Λάργον	ἕτεροι	συνελάμβανον ἐν χωρίοις, οὐ Λάργον,
[4, 73]	ἄνδρας καὶ ἀχθέντας ἐκόλαζε θανάτῳ·	ἑτέροις	δέ, ἀμφὶ τοὺς πέντε καὶ
[4, 78]	ἀμφὶ δισχιλίους μάλιστα Ῥωμαίων. Καὶ	ἑτέροις	δὲ εἰσωθιζομένοις ἀμφὶ τὴν εἴσοδον
[4, 101]	πεποιημένους, ἐκόλαπτον αὐτοὺς ἤ, ὡς	ἑτέροις	δοκεῖ, περιέσκεπον· καὶ παρέμενον δημοσίας
[4, 46]	Σικελίας διώδευσαν καὶ συγκατέλυσαν πολλάκις	ἑτέροις	λοχαγοῖς ζητοῦσιν Οὐεντίδιον. ~Ἕτερον ἐν
[4, 69]	φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν καταδουλοῦντος	ἑτέροις,	οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς εὔνως
[4, 8]	αὐτῶν ἀγείρουσι καθ' ἡμῶν καὶ	ἕτερον	αἰτοῦσι παρὰ βαρβάρων ἀεὶ τῆς
[4, 18]	θάτερα. Καὶ συνεὶς ὁ πρεσβύτης	ἕτερον	αὐτίκα βραχύτατον ᾖτει διάστημα, μέχρις
[4, 118]	διέδειξε τὸ ἐχθὲς ἔργον, ἀλλὰ	ἕτερον	δέος ἰώμενοι. Τὴν δὲ προθυμίαν,
[4, 28]	ἐν χωρίοις, οὐ Λάργον, ἀλλ'	ἕτερον	διώκοντες· οἰκτείραντες δ' ὅτι μὴ
[4, 137]	τηλικοῦτον ἔργον ἤνυστο, οἷον οὐχ	ἕτερον	ἐγένετο πρὸ ἐκείνου. Οὔτε γὰρ
[4, 22]	τὸ ἆθλον ἀπέκοψε· τὸν δὲ	ἕτερον	ἐν κοπρῶνι κρυπτόμενον ἕτερος ἐμήνυσε
[4, 47]	πολλάκις ἑτέροις λοχαγοῖς ζητοῦσιν Οὐεντίδιον.	~Ἕτερον	ἐν τάφῳ κρύπτων ἀπελεύθερος, οὐ
[4, 35]	ἄρχοντας προγράψαι τῶν ὑπάτων τὸν	ἕτερον	ἐπιστροφήν τινα ποιήσασθαι τῶν ὑπὲρ
[4, 20]	ἔφασαν ἀμφοτέροις διαιτήσειν καὶ διαλαβόντες	ἕτερον	ἕτεροι κατὰ σύνθημα φονεῖς ἀνεῖλον
[4, 32]	ἢ στρατὸν διεφθείραμεν ἢ ἐπηγάγομεν	ἕτερον	ἢ ἀρχῆς ἢ τιμῆς τυχεῖν
[4, 117]	τῶν ἡμετέρων στρατοπέδων ὄντων τὸ	ἕτερον,	ἡμεῖς δὲ ἐκείνων ἅπαντα ἔχομεν,
[4, 41]	ἑαυτὸν ἐπεδήσατο διφθέραν ἐς τὸν	ἕτερον	ὀφθαλμόν. Καὶ τῶν σπονδῶν γενομένων
[4, 115]	ἱππέων τε ἴλας τέσσαρας καὶ	ἕτερον	πλῆθος ἐπειλεγμένον· καὶ τριήρεις αὐτοὺς
[4, 18]	σφαγεῦσι τὸν στρατηγὸν εὑρεῖν. ~Ἀννᾶλιν	ἕτερον	στρατηγόν, τῷ παιδὶ μετιόντι ταμιείαν
[4, 129]	δείσας, μὴ αὑτὸν διαφυγόντες αὖθις	ἕτερον	στρατὸν ἀγείρειαν, τοὺς ἱππέας ἐξέπεμπεν
[4, 86]	δὲ καὶ τότε, καὶ αὖθις	ἕτερον	στρατὸν ἄγουσαι, διέπλεον ἱστίοις στρογγύλοις,
[4, 58]	ταῦτα συνηνάγκασαν. Τέλος δὲ στρατεύσαντες	ἕτερον,	συνεγύμναζον ἄμφω καὶ Στάιον Μοῦρκον,
[4, 134]	καὶ δυνάστην μὲν οἷον οὐχ	ἕτερον,	χρησιμώτατον δὲ ὑπὲρ ἅπαντας τῇ
[4, 44]	νυκτὸς ἔτρεφε μέχρι τῶν σπονδῶν.	Ἕτερος	δὲ ἀπελεύθερος, τάφον δεσπότου φυλάσσων,
[4, 22]	τὴν κεφαλὴν οὐδὲ ἀπονίψαντες ἀπέκοψαν.	Ἕτερος	δέ, τοῦ ἀδελφοῦ συλλαμβανομένου, προσδραμὼν
[4, 29]	ἐπὶ τῆς συνοικίας προτεθῆναι. Ἔπαυλιν	ἕτερος	εἶχε περικαλλῆ καὶ σύσκιον, ἄντρον
[4, 22]	δὲ ἕτερον ἐν κοπρῶνι κρυπτόμενον	ἕτερος	ἐμήνυσε θεράπων, καὶ οἱ σφαγεῖς
[4, 106]	βιαζομένοις. ~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν	ἕτερος	λόφος οὐ μακράν, ὃν Διονύσου
[4, 10]	περιουσίας ἢ ἀξιώσεως οὐδ' ὅσους	ἕτερος	πρὸ ἡμῶν αὐτοκράτωρ ἔκτεινε, τὴν
[4, 53]	πολιορκούμενος. Ἐδῄου δὲ καὶ Λαίλιος,	ἕτερος	τοῦ Κορνιφικίου στρατηγός, τὴν Σεξστίου
[4, 45]	ὑπηρετῶν, ἵνα μὴ γνωσθείη πρὸς	ἑτέρου,	καὶ παρὰ ταῖς πύλαις ὀχημάτων
[4, 86]	νεῶν ἄλλων πεντήκοντα καὶ τέλους	ἑτέρου	καὶ τοξοτῶν ἐπέμφθη· ὡς γὰρ
[4, 30]	ἀξιώσας ἔτι ἐς πεῖραν ἐλθεῖν	ἑτέρου	μετὰ μητέρα, ἐς ὄρος ἔφυγεν·
[4, 107]	πρᾶξαι, κολωνοῦ μὲν οὐδενὸς ὄντος	ἑτέρου,	τὸ δ' ἄλλο πεδίον οἷα
[4, 123]	καὶ τοῖς εὐχερέσιν οἰκέταις ἐς	ἑτέρους	δεσπότας, ἐλπὶς ἐς σωτηρίαν ἡ
[4, 95]	δορὶ ἐλάβομεν, τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ	ἑτέρους	ἐπυθόμεθα διαθεῖναι, οἷα νῦν οὐκ
[4, 5]	γὰρ δὴ καὶ ἕτεροι μεθ'	ἑτέρους,	οἱ μὲν ἀπ' ἔχθρας, οἱ
[4, 46]	πύλας διέδραμον ὡς λοχαγοὶ διώκοντες	ἑτέρους,	τὴν δὲ λοιπὴν ὁδὸν διελόμενοι
[4, 12]	καὶ τέταρτος ἦν τῶν ἐν	ἑτέρῳ	πίνακι προκειμένων ἐς τὸ μέλλον
[4, 44]	φερόντων τὸ σκέλος συντρίβεντος τῷ	ἑτέρῳ	τὴν χεῖρα ἐπιθεὶς ᾖει. Παρὰ
[4, 86]	ἀμφὶ τὸν Καίσαρα τροφὰς δαψιλεῖς	ἑτέρωθεν	ἐδόκει τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας
[4, 99]	ἐπιεικῶν ὠνουμένου χωρία ἐπίφθονα· οὐδ'	ἑτέρωθεν	εὐποροῦσι, τετρυμένης στάσεσι καὶ ἐσφοραῖς
[4, 112]	μέγα ἂν εἰργάσαντο κατὰ τῶν	ἑτέρων,	ἀσυντάκτως ὧδε ἀχθοφορούντων. Τὸν δ'
[4, 22]	τε καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμον.	Ἑτέρων	δὲ ἀδελφῶν ὁ μὲν αὑτὸν
[4, 28]	τὴν ὕλην. Ὁ δὲ ὑφ'	ἑτέρων	διωκόμενος δρόμῳ τοὺς προτέρους κατέλαβε
[4, 79]	ἐντός, ἀντικοπτόντων αὐτοῖς ἅμα ἔξωθεν	ἑτέρων	ἐς τὸ αὐτὸ καὶ συνεργούντων.
[4, 67]	δέ, ὅσα ὑμῖν αὐτοῖς καθ'	ἑτέρων	καὶ κατ' Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου
[4, 15]	τὰ ἀγαθά. Ἴση δ' ἦν	ἑτέρων	σπουδὴ καὶ ἀρετή, γυναικῶν τε
[4, 102]	τῶν ἐπιπλεόντων· Ἑλλήνων δ' αὐτὴν	ἑτέρων	τε καὶ Χαλκιδέων καταλαβόντων καὶ
[4, 91]	ἀνέξεσθαι βασιλέων ἐς τὸ μέλλον	ἑτέρων.	τινι ὅρκῳ βοηθοῦντες οἱ τῶν
[4, 3]	ὑπομένειν, ἡγεμονεύοντα τῆς Ἰβηρίας δι'	ἑτέρων·	τοῦ δὲ Λεπίδου στρατοῦ τρία
[4, 125]	Ὑμεῖς ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς με	ἑτέρως	ἔχοντα νικᾶν ἐβιάσασθε· μὴ δὲ
[4, 36]	τήνδε ἐκείνης, προσελάμβανεν· ἕτεροι δὲ	ἑτέρως	φυγόντες ἢ κρυπτόμενοι μέχρι τῶν
[4, 112]	γὰρ τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων	ἐτέτραπτο	καὶ τὸ στρατοπεδον ᾑρήκει, Ἀντώνιός
[4, 23]	φιλοφρονουμένη τὰς θύρας ἐπέκλεισε καὶ	ἐτήρει	τὸν ἄνδρα, ἕως οἱ σφαγεῖς
[4, 22]	τῶν στρατιωτῶν, οἳ τὴν γέφυραν	ἐτήρουν,	ἰδόντες ἐπέδραμόν τε καὶ τὴν
[4, 2]	τῆς πόλεως ἄρχοντας ἐς τὰ	ἐτήσια	ἐπὶ τὴν πενταετίαν, τὰς δὲ
[4, 109]	λαθών, ἵνα κατόπιν τῶν ἐχθρῶν	ἔτι	ἀγνοούντων γενόμενος τὴν ἀγορὰν σφᾶς
[4, 137]	ἀλλὰ ἀριστίνδην ἐπειλεγμένων οὐδ' ἀπειροπολέμων	ἔτι,	ἀλλ' ἐκ πολλοῦ γεγυμνασμένων ἐπί
[4, 18]	Θουράνιος δὲ οὐ στρατηγῶν μὲν	ἔτι,	ἀλλ' ἐστρατηγηκώς, πατὴρ δὲ νεανίου
[4, 70]	οὐ πρὸς ἡμᾶς ἐστιν ὑμῖν	ἔτι,	ἀλλὰ πρὸς Ῥωμαίους, ὦ Ῥόδιοι,
[4, 70]	οὔτε στρατηγοὺς ἡμᾶς οὔτε Ῥωμαίους	ἔτι,	ἀλλὰ φυγάδας ἢ ξένους ἢ
[4, 78]	ἀποληφθῆναι, τὰς πύλας οὐ δυναμένους	ἔτι	ἀνασπάσαι, χωρὶς ἀνασπαστηρίων γενομένας. Βαλλόμενοι
[4, 85]	ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς κώπας	ἔτι	ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ πηδάλια
[4, 117]	ἔχουσιν, ἣ ἐς πόσον αὐτοῖς	ἔτι	ἀρκέσει; ~Ὅταν οὖν αὐτοὺς ἐπειγομένους
[4, 107]	διὰ στενότητα ὑπεροφθέν, ὡς μηδὲν	ἔτι	ἀτείχιστον εἶναι πλὴν κατὰ πλευρὰς
[4, 38]	Συρίας ὑπὸ Ἀντωνίου καὶ στρατηγῶν	ἔτι	αὐτῆς ἀπέθανεν. ~Ἀκίλιος δὲ ἔφευγε
[4, 3]	διὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον κρατοῦντας	ἔτι	αὐτῶν, Κασσίῳ δὲ καὶ Βρούτῳ
[4, 131]	ἐκέλευε τῷ σώματι. Τούτου δὲ	ἔτι	βουλεύεσθαι παραινοῦντος ἐκάλει τινὰ τῶν
[4, 2]	δόγμα ἴσως τὸ Ἀντωνίου κωλῦον	ἔτι	γίγνεσθαι δικτάτορα. Τοὺς δὲ ἀποφῆναι
[4, 22]	μέχρι πέμπτης ἡμέρας, εὑρὼν δὲ	ἔτι	γνωρίζεσθαι δυναμένου, τὴν κεφαλὴν διὰ
[4, 98]	οὐ δέχονται, οὐδ' ἂν δέξαιντο	ἔτι	διὰ τὰς προγραφὰς καὶ ὅσα
[4, 31]	παρασκευὰς τάδε ἀρκέσειν, ἐνέδει μυριάδων	ἔτι	δισμυρίων. ~Καὶ τοῦτο ἐς τὸν
[4, 109]	ἔργου τοὺς πολεμίους ὁ πεφυκὼς	ἔτι	δόναξ ἀμφὶ τῇ διόδῳ. Δέκα
[4, 109]	ἐκδραμεῖν ἐς αὐτὸν οἱ ἔνδον	ἔτι	δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνος αὐτοῖς ἐπιβοηθεῖν.
[4, 89]	ἐκ τῶν ἐπηγγελμένων τισὶν ὀφειλομένας	ἔτι	δωρεάς, πολλῆς μὲν περιουσίας χρημάτων
[4, 138]	ἐχόντων, οὔτε ταῖς τόλμαις ὅμοια	ἔτι	ἐγίγνετο οὔτε ταῖς τῶν ἀνδρῶν
[4, 28]	προγεγραμμένον μήτε βασανίζειν μήτε ἀναιρεῖν	ἔτι·	εἰ γὰρ οὐκ ἔνι μοι
[4, 131]	τοὺς φίλους εἰπών· Οὐδὲν οὖν	ἔτι	εἰμὶ τῇ πατρίδι χρήσιμος, ὧδε
[4, 133]	τε αὐτῶν, ὅτε μηδὲν ἐδόκουν	ἔτι	εἶναι χρήσιμοι τῇ πατρίδι, ἄμφω
[4, 113]	διατειχισμάτων ἐξέωστο καὶ οὐδὲ ἐσελθεῖν	ἔτι	εἶχεν ἐς τὸ στρατόπεδον, ἀνέδραμεν
[4, 9]	τῶν οἴκοι, ἕν ἐστι λοιπὸν	ἔτι	ἔργον, στρατεύειν ἐπὶ τοὺς πέραν
[4, 30]	ἐκείνης ὑπὸ δέους, οὐκ ἀξιώσας	ἔτι	ἐς πεῖραν ἐλθεῖν ἑτέρου μετὰ
[4, 91]	οὔτε ἀριστοκρατικὸς κύριος οὔτε δημοτικὸς	ἔτι	ἦν· ἅπερ ἅπαντα οἱ πατέρες
[4, 48]	τῶν ἐπαγγελιῶν καὶ οὐκ ἀπέστησαν	ἔτι	θεραπεύοντες αὐτὸν μέχρι τῶν σπονδῶν.
[4, 98]	Καίσαρος ἐγένετο στρατιώτης, ἐπὶ νοῦν	ἔτι	ἴτω· οὐ γὰρ ἐκείνου γε
[4, 5]	φόρων δεδομένων τε καὶ προσοδευομένων	ἔτι	καὶ βασιλέων καὶ σατραπῶν συμφερόντων,
[4, 71]	περιλαβόντος, οἱ μὲν Ῥόδιοι περιπλεῖν	ἔτι	καὶ διεκπλεῖν οὐκ ἐδύναντο, ἐμβάλλουσι
[4, 17]	τοὺς ὁπλίτας ἀνεπήδησε καὶ περιθέων	ἔτι	καὶ ἐννοούμενος, ὅποι διαλάθοι, τὴν
[4, 37]	Λεύκιον ὑποδεδέχθαι τε καὶ ἔχειν	ἔτι	καὶ ἕξειν, ἕως ἂν ἡμᾶς
[4, 128]	πόδας ἐς τὸ ὀπίσω βάδην	ἔτι	καὶ μετὰ φρονήματος· ὡς δὲ
[4, 75]	τρόπον. Ἀγείροντι δὲ αὐτῷ στρατὸν	ἔτι	καὶ χρήματα συντυχία Θρᾴκιος τοιάδε
[4, 53]	ἦν. ~Λιβύης Ῥωμαῖοι τὴν μὲν	ἔτι	καλοῦσι παλαιάν, ὅσην Καρχηδονίους ἀφείλοντο·
[4, 95]	οὐδὲ ἐνύβριζον ἀνῃρημένοις οὐδὲ πολεμοῦσιν	ἔτι	λαθεῖν ἢ φυγεῖν ἐφθόνουν. Οὐδ'
[4, 131]	πολλάκις πεπειραμένοι, οὐκ ἀνατρέψειν τὴν	ἔτι	λοιπὴν διαλλαγῶν ἐλπίδα. Καὶ ὁ
[4, 93]	πόλεως, ἑαυτοῦ πεποίητο ἴδια, τὸν	ἔτι	λοιπὸν τρόπον ἀμύνασθαι τὴν τυραννίδα
[4, 29]	ἄντρον, καὶ αὐτῷ τῶν σφαγέων	ἔτι	μακρόθεν ἐπιθεόντων θεράπων αὐτὸν ἐς
[4, 124]	Πομπήιος Μάγνος πολεμήσειν, οὐ στρατηγοῦντες	ἔτι	μᾶλλον ἢ στρατηγούμενοι. Καί μοι
[4, 125]	δικαίας, βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον	ἔτι,	μὴ χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι
[4, 103]	ἐς τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρας	ἔτι	μιᾶς ἐν Φιλίπποις ἔσεσθαι, τοὺς
[4, 107]	μανιώδη οὖσαν ὁρῶν διετείχιζεν, ὃ	ἔτι	μόνον αὐτοῖς ἔλειπεν ἐς τὸ
[4, 20]	ἐπί τε λόγοις ἀοίδιμος ἐς	ἔτι	νῦν ἀνήρ, καὶ ὅτε ἦρχε
[4, 135]	Λαβεῶνος τοῦ κατ' ἐμπειρίαν νόμων	ἔτι	νῦν περιωνύμου, βόθρον ἐν τῇ
[4, 126]	ἐφ' οὓς παραγένοιντο, καὶ σοβαρώτερον	ἔτι	οἵδε ἐπέσπερχον αὐτοὺς καὶ τὸν
[4, 94]	πλὴν ἢ λόγῳ μόνον ὑμῖν	ἔτι	ὁμολογῆσαι; Ὃ καὶ αὐτὸ πράξουσι
[4, 120]	ὃ καὶ τὰ ἐχθὲς ἀφαιρεθέντα,	ἔτι	ὄντα παρὰ τοῖς πολεμίοις σῶα,
[4, 75]	ἐχθρῶν δείσασα περὶ τῷ παιδὶ	ἔτι	ὄντι μειρακίῳ, ἧκεν αὐτὸν φέρουσα
[4, 38]	καὶ τοῦ στρατοῦ πολλοῦ τε	ἔτι	ὄντος καὶ ναῦς καὶ χρήματα
[4, 17]	συντυχίας ἀπὸ τῶν ἐν ἀρχαῖς	ἔτι	ὄντων, καὶ πρῶτος ἀνῃρέθη δημαρχῶν
[4, 138]	γάρ τις αὐτοῖς τῶν ἐπιφανῶν	ἔτι	οὐδ' ἡ βουλὴ οὐδὲ ἡ
[4, 138]	καὶ οὐκ ἐπανῆλθεν ἐς δημοκρατίαν	ἔτι,	οὐδὲ πόνων αὐτοῖς ἐς ἀλλήλους
[4, 93]	οὐχ ὕπατον, οὐ δήμαρχον ἐχειροτονήσατε	ἔτι,	οὐκ ἐμαρτυρήσατε οὐδενί, οὐκ ἀμοιβὴν
[4, 65]	δὲ ἐδόκει τῶν μὲν πολεμίων	ἔτι	περιορᾶν ὡς τριφθησομένων ἐν σφίσιν
[4, 102]	καὶ Χαλκιδέας ἀνέστησεν, ὡς μηδὲν	ἔτι	πλὴν οἰκόπεδα μόνον ἱερῶν ὁρᾶσθαι.
[4, 67]	δ' ὅμως ἐς τὸν Κάσσιον	ἔτι	πρεσβευτὴν Ἀρχέλαον, ὃς ἐν Ῥόδῳ
[4, 105]	Δάτος ὠνομάζετο πάλαι καὶ Κρηνίδες	ἔτι	πρὸ Δάτου· κρῆναι γάρ εἰσι
[4, 16]	αὐτῇ κατά τε Σύλλαν καὶ	ἔτι	πρὸ ἐκείνου Γάιον Μάριον, ὧν
[4, 66]	ἐπιπλεύσειε τῇ Ῥόδῳ καὶ Δημήτριος	ἔτι	πρὸ τοῦ Μιθριδάτου. ~Οἱ μὲν
[4, 119]	διατειχίσαντες. Ἀλλὰ αὐτὴν διετείχισαν μὲν	ἔτι	προσιόντων ὑμῶν διὰ δέος, ἐλθόντων
[4, 128]	ὁρμαῖς ἀνέφερον καὶ παρεκάλουν πονοῦντας	ἔτι	προσπονῆσαι καὶ τοὺς κεκμηκότας ἐνήλλασσον,
[4, 123]	τὰ ἀπ' ἀρχῆς, καὶ μᾶλλον	ἔτι	πυνθανομένῳ περί τε τοῦ λιμοῦ
[4, 57]	ἐν ἄστει φόβον ὑπομένοντες ἐξῄεσαν	ἔτι	στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς ἐς εὐπρέπειαν
[4, 10]	αἱρούμεθα προγράψαι μᾶλλον ἢ ἀγνοοῦντας	ἔτι	συλλαβεῖν· καὶ τόδε δι' ὑμᾶς,
[4, 21]	ἀπετέτμηντο, τὰ δὲ λοιπὰ σώματα	ἔτι	συνεπέπλεκτο. Βάλβος τὸν υἱόν, ἵνα
[4, 17]	εἱστία ὡς οὐ πολλάκις αὐτοῖς	ἔτι	συνεσόμενος· ἐσδραμόντων δὲ ἐς τὸ
[4, 129]	τοῖς τε φεύγουσι καὶ τοῖς	ἔτι	συνεστῶσι καὶ τοῖς ἄλλοις στρατοπέδοις
[4, 122]	Οὔτε γὰρ ἐκ Θεσσαλίας αὐτοῖς	ἔτι	τὰ ἀρκοῦντα ἐκομίζετο, οὔτε τις
[4, 84]	δὲ ἐν Μασσαλίᾳ γενόμενος περιεσκόπει	ἔτι	τὰ ἐν Ῥώμῃ. Αἱρεθεὶς δὲ
[4, 13]	ὑπάτων ἢ στρατηγῶν ἢ δημάρχων,	ἔτι	τάσδε τὰς ἀρχὰς μετιόντων ἢ
[4, 90]	δοκεῖ δὲ καὶ νῦν ἐπεξελθεῖν	ἔτι	τὴν αἰτίαν, ἣ μάλιστα ἐπιδείκνυσι
[4, 94]	ὤν. Τί δὴ πλέον ἔργον	ἔτι	τῆς βουλῆς ἢ σύμβολον ἐπιζητεῖτε
[4, 57]	δὲ καὶ Βροῦτος ἐστρατήγουν μὲν	ἔτι	τῆς πόλεως, ᾕρηντο δὲ ἐπὶ
[4, 102]	περὶ τὸν Νωρβανόν, ὡς ἀχρεῖον	ἔτι	τὸ τηρεῖν, τὰ στενὰ ἐκλίποιεν.
[4, 114]	ἄνδρα Ῥωμαίων, ὡς οὔ τινος	ἔτι	τοιοῦδε ἐς ἀρετὴν ἐσομένου, ταχυεργίας
[4, 50]	μετ' ἐκείνης ἀπελθεῖν δεομένῳ. Ταῦτα	ἔτι	τοῦ Λεπίδου λέγοντος, οὐκ ἐνεγκὼν
[4, 113]	οἱ καὶ διαφθεῖραι. Διαμέλλοντος δ'	ἔτι	τοῦ Πινδάρου προσέθει τις ἀγγέλλων
[4, 73]	καὶ Λέντλος διελέγοντο. ~Γιγνομένων δ'	ἔτι	τούτων ἄφνω Κάσσιος ἦν ἐν
[4, 79]	τὰς πύλας ἔκοπτον, οὐ περιβεβλημένας	ἔτι	τῷ σιδήρῳ τὰ ἐντός, ἀντικοπτόντων
[4, 94]	ἁπάντων ἐψηφίσαντο εἶναι καὶ σαφέστερον	ἔτι,	φόνου μὴ εἶναι δίκας. Καὶ
[4, 131]	ἐφεδρειῶν καὶ ἀναλαβεῖν τὰ ἴδια,	ἔτι	φυλασσόμενα ὑπὸ τῶν οἰκείων ὑπολελειμμένων.
[4, 106]	ταμιεῖον, ἀπὸ ἑκατὸν σταδίων οὖσαν,	ἐτίθεντο,	ἐνόρμισμα δὲ ταῖς τριήρεσι Νέαν
[4, 7]	τοῖς ἄρτι καθισταμένοις τὰ ὑπήκοα	ἐτίθεντο	ὄνομα, οὔτε διαστήματος ἐς δοκιμασίαν
[4, 68]	τοῖς ὅρκοις ἐσπένδετε καὶ δεξιὰς	ἐτίθεσθε,	αἳ καὶ παρὰ πολεμίοις ἰσχύουσιν,
[4, 132]	τε τούτοιν ἕνεκα πᾶσιν ἀμνηστίαν	ἐτίθετο	καὶ φυγόντοιν αὐτοῖν ἔπεμψεν ἡγεμονίας,
[4, 92]	ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ τοὺς ἀξίους	ἐτίμησε,	καὶ οἱ τετιμημένοι χάριν εἶχον
[4, 96]	τὰ ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν καὶ ἕτερα	ἕτοιμα	ἔχομεν ἐς ἀμοιβὰς μείζονας. Οὕτως
[4, 60]	Κιλικίας· ὡς δέ οἱ τάδε	ἕτοιμα	ἦν· ἐπῄει τῇ Συρίᾳ, κατὰ
[4, 100]	ὦ συστρατιῶται, παρ' ἀνθρωπίνης φροντίδος	ἕτοιμα·	τὰ δὲ λοιπὰ αὐτοῖς ἀνὰ
[4, 62]	προπομπούς, καὶ οὐκ εἰδέναι συμμαχούσας.	~Ἑτοιμασάμενος	οὖν ὁ Κάσσιος αὖθις ἐκ
[4, 115]	τριήρεσιν ἐς περίπλουν καὶ ἐμβολὴν	ἕτοιμοι.	~Ἀγανακτοῦντες δὲ οἱ ἄνδρες, καὶ
[4, 61]	δι' Ἀλλιηνοῦ καὶ στόλον ἄλλον	ἕτοιμον	εἶχεν ἐπαμύνειν, ἄνεμοι δὲ ἐπεῖχον.
[4, 90]	καὶ δι' αὐτὸ συστρατεύεσθε ἡμῖν	ἑτοίμως,	δοκεῖ δὲ καὶ νῦν ἐπεξελθεῖν
[4, 133]	ἔργων ἐδέησε, δυοῖν οὐδὲ ὅλοιν	ἐτοῖν	στρατιάν τε συνέλεξαν ὑπὲρ εἴκοσιν
[4, 76]	αὐτὴν ἑστῶτες ἠκόντιζόν τε καὶ	ἐτόξευον	ὥσπερ ἐν μέσῳ ποταμὸν ἔχοντες
[4, 92]	ἐμαρτυρήσατε· καὶ δημάρχους ἐποιεῖσθε ἀνὰ	ἔτος	ἕκαστον, οὓς ἐβούλεσθε, διοισομένους ἡμῖν
[4, 2]	αὐτὴν ἐς τὸ λοιπὸν τοῦ	ἔτους	μεταλαβεῖν, καινὴν δὲ ἀρχὴν ἐς
[4, 76]	ἔδοξε Λυκίους καὶ Ροδίους προεξαιρεῖν,	ἐτράπετο	Λυκίων ἐπὶ Ξανθίους πρώτους. Οἱ
[4, 44]	βιβλίων ἔχουσι φυλακήν· καὶ νυκτὸς	ἔτρεφε	μέχρι τῶν σπονδῶν. Ἕτερος δὲ
[4, 50]	Λέπιδος ἀμφὶ τὰς Βαλβίνου θύρας	ἐτρίβετο	πολλάκις καὶ δικάζοντι παρίστατο καὶ
[4, 29]	τάχα διὰ ταῦτα καὶ προυγράφη.	Ἔτυχε	δὲ ἀναψύχων κατὰ τὸ ἄντρον,
[4, 49]	τῷ Καίσαρι ᾖτησέ τε καὶ	ἔτυχε	τοῖς ὁμοίοις τὸν Βαρβούλαν ἀμείψασθαι.
[4, 135]	καὶ Ἀντώνιον ἔπεμπον καὶ συγγνώμης	ἔτυχον	καὶ ἐς τὰ στρατεύματα αὐτῶν
[4, 47]	τρεῖς ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ	ἔτυχον	Σίττιον τῆς ἄλλης Ἰταλίας εἰργόμενον
[4, 48]	Σικελίαν, ἐρέσσοντες φιλοπόνως· ἐκεῖ δὲ	ἔτυχόν	τε τῶν ἐπαγγελιῶν καὶ οὐκ
[4, 74]	ἔθνεσι τῆς Ἀσίας ἅπασι φόρους	ἐτῶν	δέκα συμφέρειν. Καὶ οἱ μὲν
[4, 24]	ἐς γάμον ἐπιλαβούσης, ἡ τοσάδε	εὖ	παθοῦσα προύδωκε ζηλοτυπίᾳ τῆς μεθ'
[4, 43]	αὐτοῦ Ῥεστίωνος καὶ πολλὰ πρότερον	εὖ	παθών, διὰ δὲ μοχθηρίαν ὕστερον
[4, 66]	Κάσσιος αὐτοὺς ἠμείψατο, καὶ οἱ	εὖ	φρονοῦντες Ῥοδίων μᾶλλον ἐδεδοίκεσαν· τὸ
[4, 119]	οὐδὲν αὔταρκες. Ἀλλὰ δεῖ τοῖς	εὖ	φρονοῦσι τοὺς μὲν πολέμους ὀξεῖς,
[4, 20]	δὲ ἐπὶ νεῶν, αὐτίκα τὸ	εὐαγγέλιον	Ἀντωνίῳ διαφέροντες· καὶ ὁ Λαίνας
[4, 113]	δὲ αὐτὸν οἴονται, προσιόντων ἐς	εὐαγγέλιον	ἱππέων Βρούτου, νομίσαντα εἶναι πολεμίους,
[4, 97]	ὁρᾶτε δὲ πρὸς ἡμᾶς ὡς	εὐαγεῖς	καὶ δημοκρατικοὺς καταπεφευγότας καὶ τὰ
[4, 135]	κράνος, ἵνα ἢ γνώριμος ἢ	εὔβλητος	ἢ ἀμφότερα εἴη. Λαβεὼν δέ,
[4, 125]	προπετείας ὑπευθύνοις μᾶλλον ἢ ἀξιεπαίνοις	εὐβουλίας.	Ἃ καὶ ὁ Βροῦτος αὐτοῖς,
[4, 134]	πάντα ἀλόγως ἀπογνῶναι, Βροῦτον δὲ	εὐβούλου	βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ ἐς χεῖρας
[4, 132]	καὶ Βροῦτος ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων	εὐγενεστάτω	τε καὶ περιφανεστάτω καὶ ἐς
[4, 126]	διακριθῆναι μέχρι νίκης ἐντελοῦς ἢ	εὐγενοῦς	θανάτου. Νικῶσι δ' ἔστι λαβεῖν
[4, 102]	πάλαι μὲν ἦν ἐρημοτάτη, καίπερ	εὔγεως	οὖσα, τῶν Θρᾳκῶν οὔτε θαλάσσῃ
[4, 37]	μὲν ἀγαθήν, μητέρα δὲ οὐκ	εὐγνώμονα	αοὐ γὰρ νῦν χρῆναι περισῴζειν
[4, 92]	τε ἡγεμονίαν, ὦ πολῖται, ἐς	εὐδαιμονίαν	ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ τοὺς ἀξίους
[4, 16]	ἐς πίστιν ἑκάστης καὶ ἐς	εὐδαιμόνισμα	τῶν νῦν παρόντων, ἐπὶ κεφαλαίου
[4, 72]	αὐτοῖς ἐς πολιορκίαν. Ὅθεν ἦν	εὔδηλον	ἁλώσεσθαι τάχιστα τὴν πόλιν ἢ
[4, 133]	αὐτῶν, ἀλλ' ὑπὲρ δημοκρατίας, ὀνόματος	εὐειδοῦς	μέν, ἀλυσιτελοῦς δὲ αἰεί. Σφῶν
[4, 70]	ἡμῖν περικτωμένοις τι συνεπράξατε, ὧν	εὐεργεσίας	καὶ μισθοὺς ἀντικεκόμισθέ που, καταλογίζῃ,
[4, 43]	μᾶλλον ἢ μνημονεύειν τῶν πρότερον	εὐεργετημάτων.	Καὶ αὐτὸν εἴς τι σπήλαιον
[4, 134]	φίλον ἐγίγνετο παραλόγως καὶ ἐς	εὐεργέτην	ἐκ πολέμου περισώσαντα ἀχαρίστως καὶ
[4, 8]	ἐλεεινοί, τυχόντες δὲ ἐγίγνοντο τῶν	εὐεργετῶν	ἐχθροί, εἶτα ἐπίβουλοι, οὔτ' ἂν
[4, 55]	καὶ αὐτὸς ᾖει μετὰ τῶν	εὐζώνων	ἐς τὰ πλάγια τῆς ἱππομαχίας
[4, 72]	Οἱ δὲ ἐπανήχθησαν μὲν αὖθις	εὐθαρσῶς,	δύο δὲ καὶ τότε ναῦς
[4, 134]	οἱ παράλογον καὶ πυθέσθαι μὲν	εὐθαρσῶς,	ὅς τις ἀνθρώπων ἢ θεῶν
[4, 123]	οὐδὲ τὰς αἰτίας μανθάνοντες οὐδὲ	εὐθύνοντες,	ὅτε καὶ μάθοιεν, Βρούτῳ δὲ
[4, 93]	οὐκ ἀρχῆς, οὐχ ἡγεμονίας, οὐκ	εὐθυνῶν,	οὐ δίκης. Ὃ δὲ οἴκτιστον
[4, 99]	~Ἀναβοησάντων δὲ πάντων Ἴωμεν καὶ	εὐθὺς	ἄγειν ἀξιούντων, ἡσθεὶς ὁ Κάσσιος
[4, 51]	τῆς Κικέρωνος ἐκδόσεως ἱερέα τε	εὐθὺς	ἀπέφηνε καὶ ὕπατον οὐ πολὺ
[4, 100]	καὶ λόγων τῶνδε ἕνεκα, ἐπιδώσομεν	εὐθὺς	ἀπὸ τοῦδε τοῦ βήματος στρατιώτῃ
[4, 126]	μνημονεύωμεν τῶν ἐπειγόντων, εἶτα παραρρήξαντες	εὐθὺς	ἀποκλείωμεν ἀπὸ τῶν πυλῶν, ἐς
[4, 57]	ἠμύνοντο αὐτοὺς ἀπὸ τῶν τεγῶν,	εὐθὺς	δὲ ἐξῄεσαν αὐτῶν, ὅσοι στρατηγεῖν
[4, 107]	τοὺς πολεμίους, ἐγγὺς οὕτω καὶ	εὐθὺς	ἐξ ἐφόδου σὺν καταφρονήσει παραστρατοπεδεύσαντος.
[4, 108]	οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα	εὐθὺς	ἐξέτασσον ἐς μάχην, οἱ δ'
[4, 89]	καὶ συμμαχικός, κάτω περιστάντες, ἥδοντο	εὐθὺς	ἐπὶ τῇ ὄψει τοῦ πλήθους
[4, 107]	ἀποσχὼν ἀπὸ τῶν πολεμίων. Καὶ	εὐθὺς	ἦν κατάδηλος ἡ τῶν στρατοπέδων
[4, 58]	στρατιὰ τὸν Ἰούλιον συνηκόντισε. Καὶ	εὐθὺς	ἦν μετάνοια καὶ δέος ἐκ
[4, 135]	περιέβαλέ τε τῇ ἀρίστῃ φοινικίδι	εὐθὺς	καὶ καύσας τὰ λείψανα τῇ
[4, 46]	Βιθυνίαν κατήχθη. Οὐεντίδιον δὲ ἀπελεύθερος	εὐθὺς	μὲν προγραφέντα κατέδησεν ὡς παραδώσων
[4, 13]	περιθέουσι, καὶ ἐγίγνετο πάντα ὁμοῦ.	~Εὐθὺς	οὖν ἦν ἀνά τε τὴν
[4, 126]	τὸν λιμὸν οὐκ ἐπέκρυπτον ὡς	εὔκαιρον	ἐς εὐτολμίαν προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ
[4, 18]	ἐν προαστείῳ καὶ διὰ πάντα	εὐκαταφρόνητον,	ἐκρύπτετο ἀσφαλῶς, μέχρι τοὺς σφαγέας
[4, 138]	καὶ σωτηρίαν ἀσφαλῆ καὶ νίκην	εὐκλεῆ	μεταβαλόντες. Ἀπήντησέ γε μὴν αὐτοῖς
[4, 17]	δὲ αἰδοῖ καὶ ἐλέῳ παραμένοντες	εὐμαρέστερον	ἄκοντες ἐποίησαν τοῖς σφαγεῦσι τὸν
[4, 112]	ὀλίγοι πάμπαν ἐφύλασσον· ὅθεν αὐτῶν	εὐμαρῶς	ἐκράτησεν ὁ Ἀντώνιος. Ἤδη δὲ
[4, 54]	ἀτυχούσης ἀμειλίκτως καὶ Σεξστίῳ προσέθετο,	εὐμενιζόμενος	δι' αὐτοῦ Καίσαρα. Προσέθεντο δὲ
[4, 13]	μὲν γυναῖκας ἢ παῖδας οὐκ	εὐμενῶς	σφίσιν ἔχοντας, οἱ δὲ ἐξελευθέρους
[4, 64]	παραλλὰξ αὐτῶν προτιμώντων ἑκάτερον, ὡς	εὐμεταβόλῳ	πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο ἑκάτεροι· Κάσσιος
[4, 44]	ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸς εἰς τὴν	εὐνὴν	οἷα δεσπότης ἀνακλιθεὶς ἑκὼν ἀπέθανεν
[4, 19]	ὁραθείη, οἱ μὲν ἄλλοι ἐπ'	εὐνοίᾳ	καὶ ἐλέῳ πλεῖν αὐτὸν ἐξαναχθέντα
[4, 43]	~Μᾶρκον δὲ οἱ θεράποντες σὺν	εὐνοίᾳ	καὶ τύχῃ πάντα τὸν τῆς
[4, 36]	ὤφθησαν καὶ παίδων ἐς πατέρας	εὔνοιαι	καὶ θεραπόντων ὑπὲρ φύσιν ἐς
[4, 89]	ἐς πίστιν συνῆγε· τίκτουσι γὰρ	εὔνοιαν	ἐλπίδες κοιναί. Θροῦ δὲ ὡς
[4, 54]	δὲ καὶ οἱ Σιττιανοί, κατ'	εὔνοιαν	οἵδε πατρῴαν τοῦ Καίσαρος. ~Θαρρήσας
[4, 133]	Καίσαρος ἐγεγένητο, καὶ δαιμονίως αὐτὸν	εὐνοίας	καὶ σπουδῆς ἔχοντα ἐς ἐκεῖνον
[4, 26]	Κέστιος δὲ ἐν χωρίοις παρὰ	εὐνόοις	θεράπουσιν ἐκρύπτετο, λοχαγῶν δ' αἰεὶ
[4, 54]	Χώραν καὶ Σίττιον ἀνῃρήκει δόλῳ.	Εὔνους	δὲ ὢν τοῖς Πομπηιανοῖς διὰ
[4, 14]	προυτίθει· ὁ δὲ πιστὸς ἢ	εὔνους	ἐδεδίει βοηθεῖν ἢ κρύπτειν ἢ
[4, 65]	Ῥοδίους δὲ καὶ Λυκίους ἐξελεῖν,	εὔνους	τε ὄντας ἐκείνοις καὶ ναυτικὸν
[4, 69]	ἑτέροις, οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς	εὔνως	ἔχοντες ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς ἐμφυλίοις
[4, 85]	δυνάμενοι οὔτε τὰ πηδάλια ἔχοντες	εὐπειθῆ,	συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντος ἐς δείλην
[4, 60]	πέλαγος ἔχουσαν ὅρμον, ὅθεν ἔμελλεν	εὐπορήσειν	τε ἀγορᾶς ἀπὸ θαλάσσης καὶ
[4, 138]	λιμοῦ καὶ δέος ἀπωλείας ἐς	εὐπορίαν	δαψιλῆ καὶ σωτηρίαν ἀσφαλῆ καὶ
[4, 78]	οὔτε κλιμάκων ἢ πύργων ἐμπεπρησμένων	εὐποροῦντες.	Ἀλλ' οἱ μὲν ἐσχεδίαζον κλίμακας,
[4, 99]	ὠνουμένου χωρία ἐπίφθονα· οὐδ' ἑτέρωθεν	εὐποροῦσι,	τετρυμένης στάσεσι καὶ ἐσφοραῖς καὶ
[4, 10]	καθιστάμενος, ὃν Εὐτυχῆ προσείπατε δι'	εὐπραξίαν,	καίπερ ἀνάγκης οὔσης τρισὶ πλέονας
[4, 123]	περὶ τῇς κατὰ τὸν Ἰόνιον	εὐπραξίας	καὶ τῶν πολεμίων ὁρῶντι τὴν
[4, 57]	ἔτι στρατηγοῦντες· καὶ αὐτοῖς ἐς	εὐπρέπειαν	ἡ βουλὴ σίτου φροντίσαι προσέταξεν,
[4, 75]	καταγαγεῖν, ἐν δὲ τοῖς θησαυροῖς	εὗρε	παράδοξον χρυσίου τι πλῆθος καὶ
[4, 39]	δυσχερῶς τὴν στρατηγίδα σκηνὴν μαθοῦσα,	εὗρε	τὸν Λέντλον οὐχ οἷα στρατηγόν,
[4, 73]	τοὺς πέντε καὶ εἴκοσιν, οὐχ	εὑρεθεῖσι	φυγὴν ἐπέταττεν. Χρήματα δὲ ὅσα
[4, 17]	ἐποίησαν τοῖς σφαγεῦσι τὸν στρατηγὸν	εὑρεῖν.	~Ἀννᾶλιν ἕτερον στρατηγόν, τῷ παιδὶ
[4, 107]	μάχης προλαβεῖν, ὡς δὲ αὐτὴν	εὗρεν	ὠχυρωμένην οἱ πρὸς τῶν ἀμφὶ
[4, 1]	θανάτῳ προγραφέντων ἔρευναί τε καὶ	εὑρέσεις	καὶ παθήματα πάμπαν ἐπαχθῆ, οἷα
[4, 42]	δοῦναι δίκην, ἐμὲ δὲ γέρας	εὑρέσθαι.	Αἰτῶ δή σε τὸν πατέρα
[4, 132]	τῶν Καίσαρος, οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον	εὑρήσειν	ὧν ἐκεῖνος ἐνόησεν. Ἀλλ' ἡ
[4, 107]	γλυκείας τε καὶ δαψιλοῦς ὕδατος	εὕρισκε.	Τό γε μὴν τόλμημα, εἰ
[4, 1]	γὰρ ἐζήτει καὶ ἐκόλαζεν, οὓς	εὕροι·	Σύλλας δὲ ὑπὸ μισθοῖς τε
[4, 126]	ὡς εὔκαιρον ἐς εὐτολμίαν προφέρειν.	Εὕρομεν,	ὦ ἄνδρες, τοὺς πολεμίους· ἔχομεν
[4, 8]	ἀποπειράσαντα, καὶ Ῥωμαίοις γῆν ἄγνωστον	εὑρόντα,	ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ λεγομένῳ
[4, 105]	ὅσον ἐστὶ τοῦ λόφου τὸ	εὖρος.	Ἔχει δὲ πρὸς μὲν ἄρκτῳ
[4, 83]	Πομπηίου ἀνὰ ὅλην τὴν Ἰβηρίαν,	εὐρυτάτην	ἐθνῶν οὖσαν, περιθέοντός τε καὶ
[4, 41]	~Γέταν δὲ ὁ υἱὸς ἐν	εὐρυχώρῳ	τῆς οἰκίας ἔδοξε καίειν ὡς
[4, 22]	σῶμα ἀνεζήτει μέχρι πέμπτης ἡμέρας,	εὑρὼν	δὲ ἔτι γνωρίζεσθαι δυναμένου, τὴν
[4, 87]	μόνῃ διελθεῖν ἔστιν ἐς τὴν	Εὐρώπην	ἐκ τῆς Ἀσίας τὴν γνώριμον
[4, 106]	ἐς τὴν Ἀσίαν τε καὶ	Εὐρώπην	καθάπερ πύλαι, καὶ αὐτὰ διετείχισαν
[4, 134]	ἐκ τῆς Ἀσίας ἐς τὴν	Εὐρώπην	σὺν τῷ στρατῷ, νυκτὸς ἐγρηγορότα,
[4, 5]	συμφερόντων, αὐτοὶ δ' ἐπὶ τῆς	Εὐρώπης	καὶ μάλιστα τῆς Ἰταλίας πολέμοις
[4, 48]	μεγάλων, περισώσαντες δὲ δόξης τε	εὐσεβοῦς	καὶ ἐλπίδων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων
[4, 16]	ἄρα ἐς τὴν νῦν καθιστάμενος	εὐταξίαν.	Ἐγένετο μὲν οὖν τοιάδε ἕτερα
[4, 18]	τινα φυγών, ᾧ βραχὺ καὶ	εὐτελὲς	ἦν τέγος ἐν προαστείῳ καὶ
[4, 39]	μεθ' ὧν ὥδευεν ἐπιμόχθως καὶ	εὐτελῶς	οἷα θεράπαινα, μέχρι διέπλευσεν ἐς
[4, 126]	οὐκ ἐπέκρυπτον ὡς εὔκαιρον ἐς	εὐτολμίαν	προφέρειν. Εὕρομεν, ὦ ἄνδρες, τοὺς
[4, 79]	προεσταύρωτο πυκνοτάτοις σταυροῖς, καὶ τοὺς	εὐτολμοτάτους	αἰωρουμένους ὑπὲρ τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο.
[4, 71]	Ῥωμαίοις δ' ἦσαν ἐς κουφοτέρας	εὔτονοι,	μέχρι Ῥόδιαι μὲν τρεῖς αὐτοῖς
[4, 10]	κἀκεῖνος ἐν ἐμφυλίοις καθιστάμενος, ὃν	Εὐτυχῆ	προσείπατε δι' εὐπραξίαν, καίπερ ἀνάγκης
[4, 71]	ἐς τὸ τοῦ πολέμου τέλος	εὐτυχῆσαι.	Εἰρεσίᾳ δὲ ἐς ἐπίδειξιν χρώμενοι
[4, 128]	λιμοῦ, εἴτε δι' αὐτοῦ Καίσαρος	εὐτυχίαν	νοὐ γὰρ ἐπίμεμπτοί γε ἦσαν
[4, 104]	ἱκετεύοντος ἐκπονῆσαι τὰ λοιπὰ μετ'	εὐφημίας,	ὁ ποταμὸς περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο
[4, 126]	ἐπήλπιζον καὶ μετὰ βοῆς παρέπεμπον	εὐφήμου·	ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ
[4, 105]	τριακοσίων που καὶ πεντήκοντα σταδίων,	εὔφορον	πάνυ καὶ καλόν, ἔνθα καὶ
[4, 100]	ὅσαι ἀπὸ Θρᾴκης ἐπὶ ποταμὸν	Εὐφράτην,	καὶ τάδε ἀκωλύτως, οὐδενὸς ἡμῖν
[4, 133]	τε ἐκράτησαν ἀπὸ Μακεδονίας μέχρι	Εὐφράτου·	καὶ ὅσους ἐπολέμησαν, ἐς συμμαχίαν
[4, 105]	ναμάτων πολλαί. Φίλιππος δὲ ὡς	εὐφυὲς	ἐπὶ Θρᾴκης χωρίον ὠχύρωσέ τε
[4, 85]	ἐπὶ νεῶν στόλου, Πομπήιον ὡς	εὐχερὲς	ἔργον ἐξελεῖν παραπλέοντα· καὶ αὐτὸς
[4, 123]	ἐστιν αἰεί, καθὰ καὶ τοῖς	εὐχερέσιν	οἰκέταις ἐς ἑτέρους δεσπότας, ἐλπὶς
[4, 134]	φασι παρὰ τὸν πότον, οὐδὲ	εὐχερῆ	πρὸς τὰ τοιαῦτα ὄντα, ἀλόγως
[4, 125]	ἥ τε ἀναχώρησις, εἰ δεήσειεν,	εὐχερὴς	εἴη καὶ τὰ ἐς τοὺς
[4, 131]	μὲν ἐς τὸ ἔργον ὁρμήσαντες,	εὐψυχότατοι	δὲ τὸ μέχρι πλείστου γενόμενοι,
[4, 31]	πᾶσι καὶ πάσαις θύειν καὶ	εὐωχεῖσθαι	τὴν ἡμέραν τὴν παροῦσαν· ὃς
[4, 3]	Ῥωμαίων ἡγεμονίαν οἱ τρεῖς ἐνείμαντο	ἐφ'	ἑαυτοῖς, τὰ πέραν ἄρα τοῦ
[4, 35]	ὁπλιτῶν ἔδεισεν ἅψασθαι, μὴ σφᾶς	ἐφ'	ἑαυτὸν παροξύνῃ, τῶν δὲ θεραπόντων
[4, 5]	ἀπέθανεν. ~Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες	ἐφ'	ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον,
[4, 16]	ἐν πολλαῖς βίβλοις αὐτὰ συνέγραψαν	ἐφ'	ἑαυτῶν· ὀλίγα δὲ ἐγὼ καθ'
[4, 53]	λῆξιν ἔφη γιγνώσκειν τῶν τριῶν	ἐφ'	ἑαυτῶν πεποιημένων, οὔτε τὴν ἀρχὴν
[4, 85]	ἐπεγίγνετο καὶ διεσπᾶτο ἡ θάλασσα	ἐφ'	ἑκάτερα ὑπὸ τοῦ ῥοῦ, οἱ
[4, 119]	ἐνοικοῦσι διὰ τὴν ἐχθὲς ἧσσαν·	ἐφ'	ᾗ καὶ τῶν στρατηγῶν ὁ
[4, 11]	δὲ τὰς κεφαλὰς οἱ κτείναντες	ἐφ'	ἡμᾶς, ὁ μὲν ἐλεύθερος ἐπὶ
[4, 92]	κῦρος τόδε ἐν τοῖς εἰρηνικοῖς	ἐφ'	ἡμῖν ἀντιλαμβάνετε αὐτοί, προβουλευούσης μὲν
[4, 94]	μετὰ μικρόν, Ἀντωνίου τὸ πλῆθος	ἐφ'	ἡμῖν δημοκοπήσαντος, ἡ βουλὴ καὶ
[4, 100]	ἡμῖν ὄντος ὄπισθεν ἐχθροῦ· ὥστ'	ἐφ'	ἡμῖν ἔσται καὶ ταχύνειν τὸ
[4, 4]	ἐς ἱερὰ καὶ ἀγάλματα ἔπιπτον.	Ἐφ'	οἷς ἡ μὲν βουλὴ θύτας
[4, 48]	καὶ τὰ χρήματα καὶ αὐτὸς	ἐφ'	ὅτῳ κατελείφθη. Οἱ δὲ ἐπίστευον
[4, 127]	Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιος παρώτρυνον,	ἐφ'	οὓς παραγένοιντο. Καὶ πᾶσιν ἦν
[4, 126]	περιθέοντες τήν τε δεξιὰν ὤρεγον,	ἐφ'	οὓς παραγένοιντο, καὶ σοβαρώτερον ἔτι
[4, 20]	τοῦ παιδὸς ἱκετεύοντος, οἱ σφαγεῖς	ἔφασαν	ἀμφοτέροις διαιτήσειν καὶ διαλαβόντες ἕτερον
[4, 34]	ἔργον ἐπέσχον καὶ οἱ ἄρχοντες	ἔφασαν	ἐς τὴν ὑστεραίαν ἀνατίθεσθαι. Τῇ
[4, 66]	Ῥωμαίων βουλῆς πυθέσθαι, καὶ κελευούσης	ἔφασαν	συμμαχήσειν. Οἱ μὲν δὴ τοιάδε
[4, 61]	οὔτε Κασσίῳ οὔτε Βρούτῳ συμμαχήσειν	ἔφασκον	ἐς ἐμφύλια, ἐπεὶ καὶ Δολοβέλλᾳ
[4, 131]	καὶ τῆς ἐπιούσης ὁρῶν τὰς	ἐφεδρείας	τῶν ἐχθρῶν ἐπιμενούσας, ἔχων οὐ
[4, 131]	εἰ ἐθελήσουσιν ὤσασθαι διὰ τῶν	ἐφεδρειῶν	καὶ ἀναλαβεῖν τὰ ἴδια, ἔτι
[4, 77]	ἐσόμενον ὁ Βροῦτος ἐκέλευσε τὰς	ἐφέδρους	τῶν πυλῶν τάξεις ἀποστῆναι· καὶ
[4, 101]	Δορίσκον, καὶ αὐτοὶ μετ' ὀλίγον	ἐφείποντο.	Δύο δὲ ἀετοὶ καταπτάντες ἐς
[4, 19]	φυγὼν δὲ ἐπὶ σκάφους οὐκ	ἔφερε	τὴν ἀηδίαν τοῦ κλύδωνος, ἀλλὰ
[4, 26]	ὅπλοις ἢ κεφαλαῖς διαθεόντων οὐκ	ἔφερε	τὸ μῆκος τοῦ φόβου, ἀλλ'
[4, 45]	τὸν Ἀντώνιον, μόνος τὴν ἀπολύουσαν	ἔφερε	φανερῶς. Καὶ οἵδε μὲν οὕτως
[4, 41]	ὑπὸ γήρως ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα,	ἔφερεν	ἐπὶ τοῦ σώματος, ἕως ἐξήγαγέ
[4, 95]	ὅπλα μόνα καὶ ἔμβολα νεῶν	ἐφέρομεν,	ὑπάτων ἄρτι καὶ στρατηγῶν καὶ
[4, 112]	καθεώρων, ἐπεὶ ῥίψαντές γε, ὅσα	ἔφερον,	οἱ ἕτεροι μέγα ἂν εἰργάσαντο
[4, 129]	ἔργον ἀνά τε τὸ ὄρος	ἐφέροντο	σὺν τῷ Θρᾳκίῳ Ῥάσκῳ, δι'
[4, 134]	μαραινομένου τοῦ φωτὸς ὄψιν ἰδεῖν	ἑφεστῶσάν	οἱ παράλογον καὶ πυθέσθαι μὲν
[4, 27]	Καίσαρος τοῖς δικαστηρίοις μετὰ στρατιᾶς	ἐφεστῶτος	καὶ τῶν ἄλλων δικαστῶν κρύφα
[4, 39]	ἔτι αὐτῆς ἀπέθανεν. ~Ἀκίλιος δὲ	ἔφευγε	μὲν τῆς πόλεως λαθών, οἰκέτου
[4, 23]	ὑπ' ἀγνοίας τῶν οἴκοι κακῶν	ἔφευγεν.	Ἡ δὲ ὡς φιλοφρονουμένη τὰς
[4, 27]	προσγεγράφθαι, οὔπω τινὸς ἐπιόντος αὐτοῖς,	ἔφευγον	ἀκόσμως διὰ πυλῶν, καὶ αὐτοὺς
[4, 104]	τὸν Νωρβανόν· οἱ δὲ νυκτὸς	ἔφευγον	ἐκ τῶν Σαπαίων ἐπ' Ἀμφιπόλεως.
[4, 128]	πολεμίων ἀπαύστως αὐτοῖς ἐπικειμένων, ἕως	ἔφευγον	ἤδη σαφῶς. Καὶ οἱ τοῦ
[4, 113]	Φιλίππων λόφον καὶ τὰ γιγνόμενα	ἐφεώρα.	Οὐκ ἀκριβῶς δὲ αὐτὰ διὰ
[4, 103]	δὲ αὐτοῖς ἔχουσιν ὁ Ῥασκούπολις	ἐφη	περίοδον εἶναι παρ' αὐτὸ τὸ
[4, 53]	Ὁ δὲ οὔτε τὴν λῆξιν	ἔφη	γιγνώσκειν τῶν τριῶν ἐφ' ἑαυτῶν
[4, 39]	τὸν κόσμον αὑτῆς ἅπαντα προθεῖσα	ἔφη	διδόναι μὲν ὡς ἀντιδώσουσιν, ἃ
[4, 43]	ὡς ἀνδροφόνον ὁδοιπόρου περισχόντων, Ῥεστίωνα,	ἔφη,	ἔκτεινα, τὸν ἐμαυτοῦ δεσπότην, τάδε
[4, 37]	τῷ Ἀντωνίῳ μετὰ τῶν συνάρχων	ἔφη·	Ἐμαυτήν, ὦ αὐτοκράτορ, μηνύω σοι
[4, 24]	τὸ ὕποπτον, μεθ' ἡμέραν ἥξειν	ἔφη.	Καὶ γενομένης ἡμέρας ἡ μὲν
[4, 114]	ἠλασσῶσθαι, συνεὶς τοῦ ἐνθυμήματος, Ὁπλισώμεθα,	ἔφη,	καὶ ἡμεῖς καὶ ἀνθυποκριθῶμεν ἐλάσσονα
[4, 66]	ἄλλα τὸν πόλεμον ἀντὶ λόγων	ἔφη	κρινεῖν, τὰς δὲ συνθήκας κελεύειν
[4, 22]	αὐτὸς ἅμα ἐκείνῳ προγεγράφθαι, Ἐμέ,	ἔφη,	κτείνατε πρὸ τούτου. Καὶ ὁ
[4, 28]	τοὺς προτέρους κατέλαβε καί Ὑμεῖς,	ἔφη,	με κτείνατε μᾶλλον, οἱ ἐλεήσαντες,
[4, 48]	ἐλθοῦσιν, ἔνθα μοι τὸ γύναιον,	ἔφη,	ναῦν φέρουσα χρημάτων συνετάξατο. Καὶ
[4, 43]	μὲν αὐτίκα ὀφθείς, δεδοικότι δὲ	ἔφη	οὐ τῶν παρόντων στιγμάτων αἰσθάνεσθαι
[4, 42]	τοῦ θρήνου πρὸς τὸν Καίσαρα	ἔφη·	Οὗτος μέν σοι πολέμιος γέγονεν,
[4, 22]	ἁλιέων περιεγίγνετο καὶ Οὐκ ἐμέ,	ἔφη,	περισῴζετε, ἀλλ' ἑαυτοὺς ἐμοὶ προγεγραμμένῳ
[4, 22]	τὸ ἀκριβὲς ἀνάγραπτον, εἰκότα ἀξιοῖς,	ἔφη·	Σὺ γὰρ πρὸ τούτου γέγραψαι.
[4, 87]	περὶ τῶν ὁδῶν ὁ Ῥασκούπολις	ἔφη	τὴν μὲν δι' Αἴνου καὶ
[4, 113]	τὸν Πίνδαρον ἐπιστραφείς, Τί βραδύνεις;	ἔφη,	τί τῆς ἐμῆς αἰσχύνης με
[4, 114]	ἀνεχώρουν, ὁ δὲ Βροῦτος ἐπιτωθάσας	ἔφη	τοῖς φίλοις· Οἱ μὲν δὴ
[4, 132]	ἀμελοῦσα μὲν Γαΐου Καίσαρος οὐδὲ	ἐφηδομένη	τοῖς γεγονόσιν, ὅπου καὶ ζῶντα
[4, 86]	Καὶ ὁ Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως	ἐφήδρευεν	ἐπανιούσαις κεναῖς. Αἱ δὲ καὶ
[4, 74]	ἐκ τῆς Πελοποννήσου λείαν, ὅσην	ἔφθασε.	~Τὰ δ' ἀμφὶ Λυκίαν καὶ
[4, 4]	ἀφῆκεν ἀνθρώπου, καὶ βρέφος ἀρτίτοκον	ἐφθέγξατο,	καὶ τῶν ξοάνων τὰ μὲν
[4, 95]	πολεμοῦσιν ἔτι λαθεῖν ἢ φυγεῖν	ἐφθόνουν.	Οὐδ' αὐτοί πω πόλιν οὐδεμίαν
[4, 22]	ἀλλὰ πεπτωκότα, ἐς πολὺ μὲν	ἐφιλονίκει	καὶ ἑαυτὸν ἐς τὸ ῥεῦμα
[4, 128]	τὰ σημεῖα ἑκατέρωθεν ἐπῇρτο, καὶ	ἔφοδος	ἦν σοβαρά τε καὶ ἀπηνής.
[4, 10]	δ' ἄν, οὓς ἔγνωμεν, ἐξ	ἐφόδου	συλλαβεῖν, αἱρούμεθα προγράψαι μᾶλλον ἢ
[4, 107]	ἐγγὺς οὕτω καὶ εὐθὺς ἐξ	ἐφόδου	σὺν καταφρονήσει παραστρατοπεδεύσαντος. Φρούριά τε
[4, 48]	ὡς ὁρωμένην καὶ τὴν γυναῖκα	ἔφραζε	καὶ τὰ χρήματα καὶ αὐτὸς
[4, 98]	τόδε καὶ οἱ πολεμοῦντες ἡμῖν	ἐφρόνουν,	ἐνῆν ἀκινδύνως ἅπασι τὰ ὅπλα
[4, 121]	ὁ δὲ Κάσσιος αὐτὸν ὅμως	ἐφρούρει,	μὴ καὶ παρὰ δόξαν ἐπιτολμήσειέ
[4, 129]	ἐκφεύγοντας ἐκυνηγέτουν καὶ τοὺς ἐντὸς	ἐφρούρουν.	Οἱ δὲ Βροῦτον αὐτὸν ἐδίωκον·
[4, 94]	τοῦδε μὲν ἀπέσχοντο, οὐκ ἐθέλοντες	ἐφυβρίζειν	τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ μόνης τῆς
[4, 47]	μόνος ἀνδρῶν ὅδε τῆς ξένης	ἐφυγαδεύετο	ἐν τῇ πατρίδι, Οὐάρρων δὲ
[4, 38]	ἐπιφανὴς καὶ νέος ἐς Βροῦτον	ἔφυγε,	καὶ αὐτοῦ δείσαντες οἱ τρεῖς
[4, 54]	Ῥώμῃ δίκην ἰδίαν οὐχ ὑποστὰς	ἔφυγε	καὶ στρατὸν ἀγείρας ἔκ τε
[4, 40]	τῆς οἰκίας ἐπὶ θάλασσαν, ὅθεν	ἔφυγεν	ἐς Σικελίαν. Ῥηγῖνον δὲ ἡ
[4, 39]	ἐθέλων αὐτὴν συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ, λαθὼν	ἔφυγεν	ἐς Σικελίαν, στρατηγὸς δὲ ἀποδειχθεὶς
[4, 30]	ἑτέρου μετὰ μητέρα, ἐς ὄρος	ἔφυγεν·	ὅθεν ὑπὸ λιμοῦ ἐς τὰ
[4, 131]	αὐτὸς μὲν ἐπελθεῖν ἐπ' αὐτοὺς	ἐφυλάξατο,	τοὺς δὲ ἡγουμένους αὐτῶν, αἰδουμένους
[4, 86]	ἀναχωρήσας τοῦ Βρεντεσίου, τὰς ὁλκάδας	ἐφύλασσεν	ἐν τῷ πόρῳ τὸν στρατὸν
[4, 44]	δεσπότου φυλάσσων, τὸν δεσπόσυνον προγραφέντα	ἐφύλασσεν	ἐν τῷ τάφῳ μετὰ τοῦ
[4, 112]	στρατόπεδον ὡς ἐρυμνὸν ὀλίγοι πάμπαν	ἐφύλασσον·	ὅθεν αὐτῶν εὐμαρῶς ἐκράτησεν ὁ
[4, 47]	αὐτοὺς ἐκ περιουσίας δαψιλοῦς ἀναλώσαντα,	ἐφύλασσον,	σιδηροφοροῦντές τε ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ
[4, 109]	ἐρυμνὰ τῶν ἐντὸς κατέλαβε καὶ	ἐχαράκωσε	φρούρια ὁμοῦ πολλά. Ὁ δὲ
[4, 126]	ἐνδίδωσι καὶ σιδήρῳ καὶ ἀπονοία.	Ἔχει	δὲ ἡμῖν ἐπείξεως ὧδε τὰ
[4, 105]	ἐστὶ τοῦ λόφου τὸ εὖρος.	Ἔχει	δὲ πρὸς μὲν ἄρκτῳ δρυμούς,
[4, 2]	δὲ ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν νειμαμένους,	ἔχειν	Ἀντώνιον μὲν τὴν Κελτικὴν ἅπασαν
[4, 3]	στρατοῦ τρία μὲν αὐτὸν Λέπιδον	ἔχειν	ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης, ἑπτὰ
[4, 37]	σοι Λεύκιον ὑποδεδέχθαι τε καὶ	ἔχειν	ἔτι καὶ ἕξειν, ἕως ἂν
[4, 93]	στρατηγόν, οὐχ ὕπατον, οὐ δήμαρχον	ἐχειροτονήσατε	ἔτι, οὐκ ἐμαρτυρήσατε οὐδενί, οὐκ
[4, 43]	ἐκράτησε καὶ τὸ Βρεττίων ἔθνος	ἐχειρώσατο	καί, στρατοῦ πεμφθέντος ἐπ' αὐτόν,
[4, 26]	ἐπαναιρῶν εἶπε τῷ δεσπότῃ· παραμύθιον	ἔχεις.	Λεύκιος δὲ δύο πιστοτάτοις ἀπελευθέροις
[4, 111]	ὡς ἀρξάμενος δ' εἶχεν ὁρμῆς,	ἐχεῖτο	δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενός τε
[4, 97]	καὶ τὰ πρὸς ἀνθρώπων ὁρᾶν	ἔχετε,	ἐς τοὺς ὑμῶν πολίτας ἀποβλέποντες,
[4, 125]	ἐλπίδος μήτε ἐμὲ μήτε αὑτούς.	Ἔχετε	καὶ λόφον σύμμαχον καὶ τὰ
[4, 117]	ὅσα δὲ ἕτερα προύχομεν αὐτῶν,	ἔχετε	καὶ παρὰ τῶν αἰχμαλώτων μανθάνειν,
[4, 76]	ὁ Βροῦτος μηδ' ἐς ὕλην	ἔχῃ	χρῆσθαι, καὶ τὴν πόλιν περιταφρεύσαντες
[4, 120]	τὴν μάχην. Ἱκανὰ δὲ καὶ	ἐχθὲς	ἀντειλήφαμεν αὐτῶν καὶ τῶν ἡμετέρων
[4, 118]	ἔργοις διαλύσομαι· νῦν δὲ τῆς	ἐχθὲς	ἀρετῆς ἀνὰ χιλίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ
[4, 120]	τοῖς στρατηγοῖς. Μηδὲ ἄχθεσθε τῆς	ἐχθὲς	ἁρπαγῆς μηδ' ἐπ' ὀλίγον· οὐ
[4, 120]	ταῖς δυνάμεσιν, ὃ καὶ τὰ	ἐχθὲς	ἀφαιρεθέντα, ἔτι ὄντα παρὰ τοῖς
[4, 118]	ἀμείνονες ὄντες, ὡς διέδειξε τὸ	ἐχθὲς	ἔργον, ἀλλὰ ἕτερον δέος ἰώμενοι.
[4, 119]	καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε· τὸ	ἐχθὲς	ἔργον, ὦ ἄνδρες, τοῖς μὲν
[4, 119]	Ῥωμαῖοι, συναναγκάσατε αὐτοὺς αὖθις, ὥσπερ	ἐχθὲς	ἠναγκάσατε, αἰσχρὸν ἡγούμενοι δεδιότων ἐλασσοῦσθαι
[4, 119]	ἐλθόντων δὲ ἐνοικοῦσι διὰ τὴν	ἐχθὲς	ἧσσαν· ἐφ' ᾗ καὶ τῶν
[4, 119]	Ὃ σαφεστάτη πίστις ἐστὶ τῆς	ἐχθὲς	ἥσσης καὶ φόβου, ὅταν ὥσπερ
[4, 120]	ἡμεῖς, οὐ μεμπτοὶ καὶ τῆς	ἐχθὲς	ὁρμῆς τε καὶ μηχανῆς ὑμῖν
[4, 48]	ἐδίδασκε κἀκείνους, ὅτι κατὰ μὲν	ἔχθραν	αὑτὸν οὐκ ἀνελοῦσιν, ἀλλὰ χρημάτων
[4, 14]	οἰκείων πολεμίους, ἢ δι' ὕπουλον	ἔχθραν	ἢ ὑπὸ τῶν ἐπικεκηρυγμένων σφίσι
[4, 79]	διὰ τὴν ἐς τοὺς Ξανθίους	ἔχθραν	τῷ Βρούτῳ συμμαχοῦντες, διὰ τῶν
[4, 91]	ὡς μὴ δοκεῖν αὐτὸν δι'	ἔχθραν	ὑφ' ἡμῶν ἐπιβεβουλεῦσθαι. Τὰ δὲ
[4, 5]	ἢ φιλίας ἐχθρῶν ἢ φίλων	ἔχθρας	ἢ πλούτου διαφέροντος. Ἐδέοντο γὰρ
[4, 5]	μεθ' ἑτέρους, οἱ μὲν ἀπ'	ἔχθρας,	οἱ δὲ μόνου προσκρούματος ἢ
[4, 2]	καὶ Ἀντώνιος ἐς φιλίαν ἀπ'	ἔχθρας	συνῄεσαν ἀμφὶ Μουτίνην πόλιν, ἐς
[4, 126]	ἐς τὴν ἀργίαν πάλιν οἱ	ἐχθροὶ	διαδιδράσκοιεν, οἳ δι' ἀσθένειαν, μόνοι
[4, 8]	τυχόντες δὲ ἐγίγνοντο τῶν εὐεργετῶν	ἐχθροί,	εἶτα ἐπίβουλοι, οὔτ' ἂν Γάιον
[4, 90]	ὧν διαβάλλουσιν ἡμᾶς δύο ἄνδρες	ἐχθροί,	ἴστε μὲν αὐτὰ ἀκριβέστατα, καὶ
[4, 132]	Μάγνου Πομπηίου μοίρας, ἐκ μὲν	ἐχθροῖν	καὶ πολεμίοιν ἐποιήσατο φίλω, ἐκ
[4, 127]	ὡς ἐκ φύσεως καὶ γένους	ἐχθροῖς	ἐπηπείλουν. Οὕτως ἡ παραυτίκα ὀργὴ
[4, 133]	δυνάσταις, καὶ Παρθυαίοις καίπερ οὖσιν	ἐχθροῖς	ἐς τὰ βραχύτερα· ἐπὶ δὲ
[4, 129]	εἶναι Βροῦτος ἐνομίσθη, τὸν ἀδιάλλακτον	ἐχθρὸν	ἐκκλίνων. Ἀγομένου δὲ αὐτοῦ πυθόμενος
[4, 20]	ὡς μέγιστον δὴ τόνδε πάντων	ἐχθρὸν	καὶ πολεμιώτατόν οἱ γενόμενον ἀνελόντα.
[4, 47]	καὶ ἴσως διὰ ταῦτα ὡς	ἐχθρὸς	μοναρχίας προυγράφη. Φιλοτιμουμένων δὲ αὐτὸν
[4, 19]	πελάτης Κλωδίου, πικροτάτου τῷ Κικέρωνι	ἐχθροῦ	γεγονότος, Λαίνᾳ τῷ λοχαγῷ σὺν
[4, 129]	ἧς ἐνομίζετε ἐθηρεύσατε, ὅσῳ κρείττων	ἐχθροῦ	φίλος. Καὶ τὸν Λουκίλιον τότε
[4, 100]	ἀκωλύτως, οὐδενὸς ἡμῖν ὄντος ὄπισθεν	ἐχθροῦ·	ὥστ' ἐφ' ἡμῖν ἔσται καὶ
[4, 113]	μέγα, τὸν Κάσσιον ἡγούμενον ἐς	ἐχθροὺς	ἐμπεσεῖν Τιτίνιον τοῦτο φάναι· Περιεμένομεν
[4, 10]	μὲν οὐδενὶ χαλεπανοῦμεν οὐδὲ τοὺς	ἐχθροὺς	ἐπιλεξόμεθα πάντας, ὅσοι διηνέχθησαν ἡμῖν
[4, 1]	μόνου Σύλλα τοῦ πρώτου τοὺς	ἐχθροὺς	ἐς θάνατον προγράψαντος. Μάριος μὲν
[4, 10]	καίπερ ἀνάγκης οὔσης τρισὶ πλέονας	ἐχθροὺς	ἢ ἑνὶ εἶναι. Ἀλλὰ μόνους
[4, 8]	κακίαν ὑπὸ φιλανθρωπίας, προλαβεῖν τοὺς	ἐχθροὺς	ἢ παθεῖν αἱρούμεθα. Μὴ δή
[4, 5]	δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους	ἐχθροὺς	καταλέγοντες, οἰκείους τε σφῶν αὐτῶν
[4, 9]	ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς ἄλλους	ἐχθροὺς	ὀπίσω καταλιπεῖν, ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις
[4, 3]	δὲ σφίσι καὶ τοὺς ἰδίους	ἐχθροὺς	προανελεῖν, ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς
[4, 10]	καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν κοινῶν	ἐχθρῶν	ἀναγεγραμμένῳ. Δυνηθέντες δ' ἄν, οὓς
[4, 122]	ἐκτάσσειν, παρὰ τὸ τείχισμα τῶν	ἐχθρῶν	ἀνέβαινον μετὰ βοῆς καὶ τὸν
[4, 75]	ἀναιρεθέντος αὐτῇ τοῦ ἀνδρὸς ὑπὸ	ἐχθρῶν	δείσασα περὶ τῷ παιδὶ ἔτι
[4, 110]	μάλα θρασέως αὐτοὺς ὄντας ἐνόπλους	ἐχθρῶν	διαθεόντων, καὶ ἐπέδραμον αὐτοῖς αὐτοκέλευστοι
[4, 95]	ὑπὸ στρατιωτῶν, ὑπὸ θεραπόντων, ὑπὸ	ἐχθρῶν,	ἐκ μυχῶν ἀνασπώμενοι καὶ διωκόμενοι
[4, 128]	οἱ Βρούτειοἰ, τὴν φάλαγγα τῶν	ἐχθρῶν	ἐκίνουν, ὥσπερ τι μηχάνημα τῶν
[4, 131]	ἐπιούσης ὁρῶν τὰς ἐφεδρείας τῶν	ἐχθρῶν	ἐπιμενούσας, ἔχων οὐ πλήρη τέσσαρα
[4, 109]	ἐργάσασθαι λαθών, ἵνα κατόπιν τῶν	ἐχθρῶν	ἔτι ἀγνοούντων γενόμενος τὴν ἀγορὰν
[4, 5]	δὲ μόνου προσκρούματος ἢ φιλίας	ἐχθρῶν	ἢ φίλων ἔχθρας ἢ πλούτου
[4, 121]	Κασσίου στρατοπέδου, δυσχερὴς μὲν ὑπὸ	ἐχθρῶν	καταληφθῆναι, διὰ τὴν ἐγγύτητα ἐστοξεύεσθαι
[4, 94]	ἀπέφηναν, ἵνα κἀκεῖνος ἀρχήν τινα	ἔχοι	δημοκρατικὸς ὤν. Τί δὴ πλέον
[4, 26]	τοὺς θεράποντας ἅψαι πυράν, ἵνα	ἔχοιεν	λέγειν, ὅτι Κέστιον ἀποθανόντα θάπτοιεν.
[4, 115]	ἄλληλα, ἵνα μὴ διεκπλεῖν αὐτὰ	ἔχοιεν	οἱ πολέμιοι. Ὅτε δὲ τούτου
[4, 99]	νώτου Πομπήιόν τε ὁμογνώμονα ἡμῖν	ἔχομεν	ἐν Σικελίᾳ, καὶ Μοῦρκος ἐν
[4, 96]	ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν καὶ ἕτερα ἕτοιμα	ἔχομεν	ἐς ἀμοιβὰς μείζονας. Οὕτως ἡμῖν
[4, 120]	ὀλίγον· οὐ γὰρ ἐν οἷς	ἔχομέν	ἐστι τὸ πλουτεῖν, ἀλλ' ἐν
[4, 126]	Εὕρομεν, ὦ ἄνδρες, τοὺς πολεμίους·	ἔχομεν	οὓς ἐζητοῦμεν ἔξω τείχους λαβεῖν.
[4, 117]	ἕτερον, ἡμεῖς δὲ ἐκείνων ἅπαντα	ἔχομεν,	ὡς καὶ τῷδε τὴν ἐπίκτησιν
[4, 116]	δὲ καὶ ἱστῶν ἢ σανίδων	ἐχόμενοι	ἐς πέτρας ἢ ἀκτὰς ἐξεφέροντο
[4, 128]	μάλιστα τοῦ παρηγγελμένου σφίσιν ἐγκρατῶς	ἐχόμενοι	τὰς πύλας προελάμβανον σφόδρα ἐπικινδύνως
[4, 31]	ἐθριάμβευε, καὶ προυτέθη διάγραμμα οὕτως	ἔχον·	Ἀγαθῇ τύχῃ προειρήσθω πᾶσι καὶ
[4, 134]	διωκομένοις ὑπὸ λιμοῦ, δαψιλῶς αὐτὸν	ἔχοντα	ἀγορᾶς καὶ ναυκρατοῦντα, καὶ τόδε
[4, 133]	δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας καὶ σπουδῆς	ἔχοντα	ἐς ἐκεῖνον μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς
[4, 63]	δὲ αὐτὸν ὁρμῆς καὶ ἐλπίδος	ἔχοντα	καὶ καιροῦ ὁ Βροῦτος ἐκάλει
[4, 125]	ἠθελήσατε μάχεσθαι, ὑμεῖς με ἑτέρως	ἔχοντα	νικᾶν ἐβιάσασθε· μὴ δὲ ψεύσησθε
[4, 34]	τῶν δὲ ἀνδρῶν πάντα τὸν	ἔχοντα	πλείους δέκα μυριάδων, ἀστὸν ὁμοῦ
[4, 65]	τε ὄντας ἐκείνοις καὶ ναυτικὸν	ἔχοντας,	ἵνα μὴ κατὰ νώτου σφίσι
[4, 64]	οἱ πλέονες ἑαυτούς, ἕως ὧδε	ἔχοντας	ὁ Κάσσιος ἐκ Συρίας ἐπανιὼν
[4, 13]	ἢ παῖδας οὐκ εὐμενῶς σφίσιν	ἔχοντας,	οἱ δὲ ἐξελευθέρους τε καὶ
[4, 31]	ἀσφαλὲς ὅλως χρυσίον ἢ ἀργύριον	ἔχοντας	ὁρᾶσθαι οὐδὲ τὰς ἐπικτήσεις νῦν
[4, 129]	αὐτὸν ἐδίωκον· καὶ αὐτοὺς ἀσχέτως	ἔχοντας	τοῦ δρόμου Λουκίλιος ἰδὼν ὑπέστη
[4, 76]	ἐτόξευον ὥσπερ ἐν μέσῳ ποταμὸν	ἔχοντες	ἀπέρατον. Ὁ δὲ Βροῦτος αὐτὴν
[4, 108]	προεκτρύχειν τοὺς πολεμίους, αὐτοὶ μὲν	ἔχοντες	Ἀσίαν χορηγὸν καὶ ἐξ ἐγγίονος
[4, 78]	τοξευόμενοι δὲ χαλεπῶς καὶ οὐδὲν	ἔχοντες	αὐτοὶ τόξον ἢ ἀκόντιον, παρὰ
[4, 89]	ἐπὶ τὸ ἔργον, τὴν λοιπὴν	ἔχοντες	ἐπὶ τῶν ἀλλαχόθι χρειῶν. Καθήραντες
[4, 85]	ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ πηδάλια	ἔχοντες	εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντος ἐς
[4, 10]	ἀνευθύνους, ἀλλὰ ἀπηριθμημένους καὶ ὡρισμένους	ἔχοντες	ὀνομαστὶ τῶν ἄλλων κατὰ πρόσταγμα
[4, 69]	οἷς δὴ καὶ ὑμεῖς εὔνως	ἔχοντες	ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖς ἐμφυλίοις ἡμῶν.
[4, 59]	καὶ Παρθυαίων ἱπποτοξόται συνεμάχουν, δόξαν	ἔχοντι	παρὰ τοῖς Παρθυαίοις, ἐξ οὗ
[4, 41]	δ' αὐτῷ τῆς οὐσίας οὐκ	ἔχοντι	τῆς ἀρχῆς τὸ δαπάνημα οἵ
[4, 132]	Πομπηίου, πλησιάζοντος καὶ οὐκ ἀδιάλλακτον	ἔχοντος	αἰτίαν, πορρωτέρω τε ὄντε αὐτὼ
[4, 38]	ναῦς καὶ χρήματα καὶ ἐλπίδας	ἔχοντος	οὐκ ἀσθενεῖς, ἄρχειν σφῶν τὸν
[4, 127]	ἀμηχάνου κακοῦ δαπανώμενοι. Ὧδε δὲ	ἐχόντων	αὐτῶν καὶ πρὸς τὸν ἐγγὺς
[4, 131]	πατρίδι χρήσιμος, ὧδε καὶ τούτων	ἐχόντων,	ἐκάλει Στράτωνα τὸν Ἠπειρώτην, ὄντα
[4, 35]	ἐν σφίσι μόνον τὸ ἀσφαλὲς	ἐχόντων,	οἱ μὲν αὐτοὺς ᾐτοῦντο τῶν
[4, 138]	φίλων, λείψανα τοσῆσδε παρασκευῆς μεγάλα	ἐχόντων,	οὔτε ταῖς τόλμαις ὅμοια ἔτι
[4, 76]	ἀπέρατον. Ὁ δὲ Βροῦτος αὐτὴν	ἔχου	βιαζόμενος καὶ σκεπαστήρια τῶν ἐργαζομένων
[4, 60]	Δολοβέλλας διαφύγοι, τόν τε ἴσθμὸν	ἔχου	διστάδιον ὄντα, λίθους καὶ πᾶσαν
[4, 116]	ἡμίφλεκτοι μέχρι πολλοῦ περιέπλεον, ἄνδρας	ἔχουσαι	τοὺς μὲν ὑπὸ τοῦ πυρός,
[4, 63]	καὶ ξενικὸν στρατὸν οὐ πολὺν	ἔχουσαν,	ἄρτι τῶν Ἀλλιηνοῦ στρατιωτῶν ἀποστάντων.
[4, 60]	Κασσίου στρατιᾶς ἐς Λαοδίκειαν οἰκείως	ἔχουσάν	οἱ παρῆλθεν, ἐπί τε χερρονήσου
[4, 60]	ὠχυρωμένην καὶ ἐς τὸ πέλαγος	ἔχουσαν	ὅρμον, ὅθεν ἔμελλεν εὐπορήσειν τε
[4, 17]	ἔνδον αὖθις ἐκέλευεν ἀτρεμεῖν, ὡς	ἔχουσι,	μὴ θορύβου γενομένου πάθοιεν ὅμοια.
[4, 86]	τοξοτῶν ἐπέμφθη· ὡς γὰρ οὐκ	ἔχουσι	τοῖς ἀμφὶ τὸν Καίσαρα τροφὰς
[4, 44]	σιδήρου ἐς χρημάτων ἢ βιβλίων	ἔχουσι	φυλακήν· καὶ νυκτὸς ἔτρεφε μέχρι
[4, 126]	ἐν τῷ μάχεσθαι τὰς ἐλπίδας	ἔχουσιν,	ἀλλ' ἐν τῷ μὴ μάχεσθαι.
[4, 117]	καὶ ἐκ μόνης ἄρτι Θεσσαλίας	ἔχουσιν,	ἣ ἐς πόσον αὐτοῖς ἔτι
[4, 95]	δύνωνται. ~Νῦν μὲν γὰρ ὡς	ἔχουσιν,	ἴστε. Προγράφονται χωρὶς δίκης, καὶ
[4, 123]	μόναις ταῖς χερσὶ τὴν ἐλπίδα	ἔχουσιν.	Ὁ δὲ στρατὸς οὐχ ὁμοίως
[4, 103]	ὥρας γεγονότων. Ὧδε δὲ αὐτοῖς	ἔχουσιν	ὁ Ῥασκούπολις ἐφη περίοδον εἶναι
[4, 17]	ὑπὲρ τὴν τράπεζαν, ἐς ὅσον	ἔχρῃζε,	τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε καὶ τοῖς
[4, 133]	αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ βεβαιοτάτοις ἐχρήσαντο.	Ἐχρήσαντο	δὲ καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις,
[4, 137]	ὁρμῇ καὶ τόλμῃ τοσῇδέ τινες	ἐχρήσαντο	ἐν πολέμῳ, πολῖταί τε ὄντες
[4, 133]	συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ βεβαιοτάτοις	ἐχρήσαντο.	Ἐχρήσαντο δὲ καὶ βασιλεῦσι καὶ
[4, 36]	καὶ ἐς στρατηγίας ἢ ναυαρχίας	ἐχρῆτο.	Σπονδῶν τέ οἱ πρὸς τοὺς
[4, 129]	θεραπεύειν, ὕστερον δὲ αὐτὸς ἔχων	ἐχρῆτο	ὡς πιστῷ. ~Ὁ δὲ Βροῦτος
[4, 128]	τέχνῃ καὶ τάξει τῶν ἔργων	ἐχρῶντο,	ἀλλὰ γυμνοῖς τοῖς ξίφεσι συμπλεκόμενοι
[4, 64]	ἑκάτερον, ὡς εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς	ἐχρῶντο	ἑκάτεροι· Κάσσιος δὲ νικήσας Δολοβέλλαν
[4, 71]	ὀξέως καὶ περιέπλεον καὶ ἐπανόδοις	ἐχρῶντο,	Ῥωμαῖοι δὲ ἐπὶ νεῶν βαρυτέρων,
[4, 2]	ποταμοῦ βραχεῖάν τε καὶ ὑπτίαν,	ἔχων	ἑκάτερος ὁπλιτῶν τέλη πέντε· καὶ
[4, 87]	ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, τρισχιλίους ἱππέας	ἔχων	ἑκάτερος. Πυνθανομένοις δὲ τοῖς ἀμφὶ
[4, 129]	ἔδωκε θεραπεύειν, ὕστερον δὲ αὐτὸς	ἔχων	ἐχρῆτο ὡς πιστῷ. ~Ὁ δὲ
[4, 47]	καὶ φίλον ὀργιαστὴν τῆς Ἴσιδος	ἔχων	ᾖτησε τὴν στολὴν καὶ τὰς
[4, 85]	Πομπήιος Σικελίας ἐκράτησε, καὶ ναῦς	ἔχων	καὶ νῆσον ἐπικειμένην τῇ Ἰταλίᾳ
[4, 25]	ἐπηγγελμέναι πάνυ ἐδυσχέραινον. Τούσδε οὖν	ἔχων	ὁ Οὐετουλῖνος ἀνῄρει τῶν λοχαγῶν
[4, 131]	τὰς ἐφεδρείας τῶν ἐχθρῶν ἐπιμενούσας,	ἔχων	οὐ πλήρη τέσσαρα τέλη συναναβάντα
[4, 86]	ἐς τὸ Βρεντέσιον, ἐν ἀριστερᾷ	ἔχων	Σικελίαν καὶ Πομπήιον καὶ Σικελίαν
[4, 29]	ἀμοιβὴν ἀποθνῄσκων φιλανθρωπίας, Ῥοῦφος δὲ	ἔχων	συνοικίαν περικαλλῆ, γείτονα Φουλβίας τῆς
[4, 22]	πρὸ τούτου. Καὶ ὁ λοχαγὸς	ἔχων	τὸ ἀκριβὲς ἀνάγραπτον, εἰκότα ἀξιοῖς,
[4, 30]	δαψιλοῦς παραπομπῆς ἐς τὴν μητέρα	ἐχώρει·	οὐ δεξαμένης δὲ αὐτὸν οὐδὲ
[4, 55]	τὴν τῆς Κίρτης πολιορκίαν καὶ	ἐχώρει	πρὸς τὸν Κορνιφίκιον. Ὁ δὲ
[4, 65]	ἔργον. Ἐπεὶ δὲ ἔδοξεν ὧδε,	ἐχώρουν	Βροῦτος μὲν ἐπὶ Λυκίους, Κάσσιος
[4, 87]	ἐς Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίας	ἐχώρουν	ἐπὶ Θρᾴκης τῆς ὀρείου χιλίους
[4, 89]	Μέλανος κόλπου διεκρίθη, καὶ τοσῇδε	ἐχώρουν	ἐπὶ τὸ ἔργον, τὴν λοιπὴν
[4, 2]	πέντε· καὶ τάδε ἀλλήλοις ἀντικαθιστάντες	ἐχώρουν	σὺν τριακοσίοις ἑκάτερος ἐπὶ τὰς
[4, 39]	δέ, εἰ ἀντιδώσουσιν. Οὐ μὴν	ἐψεύσθη	τῆς φιλανδρίας· οἱ γὰρ ὁπλῖται
[4, 38]	αὐτοῦ Ἀντωνίου, ἀποχειροτονηθέντος, ὅτε αὖθις	ἐψηφίζετο	εἶναι πολέμιος, καὶ περὶ Ἄκτιον
[4, 37]	σου τὸν υἱὸν εἶναι πολέμιον	ἐψηφίζετὀ,	παρεσκεύασεν ὅμως Πλάγκον ὑπατεύοντα κάθοδον
[4, 94]	μὲν ὅτε καὶ γέρα τυραννοκτονικὰ	ἐψηφίζοντο	εἶναι· ἐπισχόντος δὲ αὐτοὺς Ἀντωνίου
[4, 9]	καὶ τοὺς ὑφ' ἡμῖν στρατοὺς	ἐψηφίζοντο	εἶναι. ~Κἀκεῖνοι μὲν τοσάσδε πολιτῶν
[4, 32]	ὑμῶν αἱ γυναῖκες οὔτε πολέμιον	ἐψηφισάμεθα	οὔτε καθείλομεν οἰκίαν ἢ στρατὸν
[4, 94]	τυραννίδος ἀπηλλάχθαι, ἀμνηστίαν δὲ ἁπάντων	ἐψηφίσαντο	εἶναι καὶ σαφέστερον ἔτι, φόνου
[4, 58]	βουλὴ Δολοβέλλαν μὲν καὶ Ἀντώνιον	ἐψηφίσαντο	εἶναι πολεμίους, Βροῦτον δὲ καὶ
[4, 12]	μέν, ὅτι πρῶτοι πολεμίους αὐτοὺς	ἐψηφίσαντο.	Τρίτος δὲ καὶ τέταρτος ἦν
[4, 69]	ὑμῖν ἤδη προαπεκρίνατο, ἐν οἷς	ἐψηφίσατο	τοὺς ἀμφὶ τὴν ἕω πάντας
[4, 14]	τῆς συνέσεως τῶν παρόντων κακῶν	ἐψυχαγώγει·	οἱ δὲ ἐμφρονέστεροί τε καὶ
[4, 69]	οἷς ἐψηφίσατο τοὺς ἀμφὶ τὴν	ἕω	πάντας ἀμύνειν ἐμοί τε καὶ
[4, 6]	τὰ ἀκριβέστατα μαθεῖν. Ἅμα δὲ	ἕῳ	παρὰ γνώμην τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[4, 46]	δέει καθορῶντες ἀλλήλους. Ἅμα δὲ	ἕῳ	περινεύοντες ἐκ τοῦ λόφου ἔδοξαν
[4, 6]	κηρύκων περιθέων ἐπήλπιζε περιμείναντας ἐς	ἕω	τὰ ἀκριβέστατα μαθεῖν. Ἅμα δὲ
[4, 105]	μετ' αὐτό, κατὰ δὲ τὴν	ἕω	τὰ στενὰ τὰ Σαπαίων τε
[4, 22]	καὶ ἑαυτὸν ἐς τὸ ῥεῦμα	ἐώθει,	ἡσσώμενος δὲ τῶν ἁλιέων περιεγίγνετο
[4, 2]	ἀρχὴν προκαθίσαντος. Δύο δὲ ἡμέραις	ἕωθεν	ἐς ἑσπέραν συνιόντες τάδε ἔκριναν·
[4, 95]	τῶν νόμων τὸν ἐθέλοντα φεύγειν	ἐώντων.	Ἐς δὲ τὴν ἀγοράν, ἐς
[4, 92]	τὴν ἐν τοῖς πολέμοις ἀρετὴν	ἑωρᾶτε.	Νῦν δὲ ῥᾳδίως τε ἂν
[4, 104]	εὐφημίας, ὁ ποταμὸς περὶ ἑσπέραν	ἑωρᾶτο	τοῖς πρώτοις· καὶ βοῆς, ὡς
[4, 37]	καὶ ἔχειν ἔτι καὶ ἕξειν,	ἕως	ἂν ἡμᾶς ὁμοῦ κατακάνῃς· τὰ
[4, 4]	στόμα κατέσχε καὶ τὸ πνεῦμα,	ἕως	ἀπέθανεν. ~Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες
[4, 111]	ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχους ὑπομένων,	ἕως	αὐτὸς μὲν ἐσήλατο διὰ τῶν
[4, 41]	ἐθέλοντα, ἔφερεν ἐπὶ τοῦ σώματος,	ἕως	ἐξήγαγέ τε διὰ τῶν πυλῶν
[4, 128]	τῶν πολεμίων ἀπαύστως αὐτοῖς ἐπικειμένων,	ἕως	ἔφευγον ἤδη σαφῶς. Καὶ οἱ
[4, 29]	πανταχῇ μετὰ σιγῆς εἵποντο κλαίοντες,	ἕως	ὁ δῆμος ἠγανάκτησε, καὶ οἱ
[4, 44]	ὑπὸ τῶν ὁμοδούλων συνεργούντων ἐξεφέρετο,	ἕως	ὅδε μὲν ὡς Μενήνιος ἑκὼν
[4, 19]	ἱμάτιον ἀπέσυρον ἀπὸ τοῦ σώματος,	ἕως	οἱ θεράποντες, σημηνάμενοι τὸ γιγνόμενον
[4, 23]	ἐπέκλεισε καὶ ἐτήρει τὸν ἄνδρα,	ἕως	οἱ σφαγεῖς παρεγένοντο· καὶ τῆς
[4, 77]	καὶ τετρωμένοι πάντες, ὅμως ὑπέμενον,	ἕως	σφίσιν αἱ ἐπάλξεις διέμενον. Ὡς
[4, 41]	ὀρχήστραν ὅσον ἐβούλετο νόμισμα ἐρρίπτει,	ἕως	τὸν ἄνδρα κατεπλούτισαν. Ἀρριανοῦ δὲ
[4, 64]	Καὶ διεχρῶντο οἱ πλέονες ἑαυτούς,	ἕως	ὧδε ἔχοντας ὁ Κάσσιος ἐκ