Livre, Chap.
[4, 128]	ἐπὶ πόδας ἐς τὸ ὀπίσω	βάδην	ἔτι καὶ μετὰ φρονήματος· ὡς
[4, 21]	Βάλβος τὸν υἱόν, ἵνα μὴ	βαδίζοντες	ὁμοῦ φανεροὶ γένοιντο, προύπεμψεν ἐς
[4, 109]	τὸ χῶμα διαπίπτοι, τὰ δὲ	βαθέα	διεσταύρου καὶ ἐγεφύρου μετὰ σιωπῆς
[4, 19]	τὴν θάλασσαν ἦγον διὰ λόχμης	βαθείας	λανθάνοντες. Πολλῶν δὲ ἀνὰ μέρη
[4, 76]	ἀπὸ τῆς τάφρου, τὸ μὲν	βάθος	οὔσης πεντήκοντα ποδῶν βαθυτέρας, τὸ
[4, 76]	δὲ πλάτος κατὰ λόγον τοῦ	βάθους,	ὥστε παρ' αὐτὴν ἑστῶτες ἠκόντιζόν
[4, 29]	καλὸν ἦν ἐν αὐτῇ καὶ	βαθύ,	καὶ τάχα διὰ ταῦτα καὶ
[4, 128]	ἀλλήλοις ἐπολέμουν· καὶ ἦν σιγὴ	βαθυτάτη.	Φυγόντος δὲ τοῦ κατὰ Βροῦτον
[4, 109]	διεσταύρου καὶ ἐγεφύρου μετὰ σιωπῆς	βαθυτάτης.	Ἀφῄρητο δὲ τὴν ὄψιν τοῦ
[4, 13]	κεραμίσι βυομέναις ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς	βαθυτάτης.	Ἐδεδοίκεσαν γὰρ οὐχ ἧσσον τῶν
[4, 17]	τοῦ λοχαγοῦ τεθηπότες ἄναυδοι μέχρι	βαθυτάτης	νυκτός, τῷ λοιπῷ τοῦ δημάρχου
[4, 76]	μὲν βάθος οὔσης πεντήκοντα ποδῶν	βαθυτέρας,	τὸ δὲ πλάτος κατὰ λόγον
[4, 85]	ἐς λιμένα πρὸ τοῦ πορθμοῦ	Βαλαρόν.	~Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπελθὼν νρηγίνοις
[4, 50]	οὐκ ἐνεγκὼν τὴν μεταβολὴν ὁ	Βαλβῖνος	ἀπέλυσε τῆς ἐγγύης τὴν γυναῖκα.
[4, 50]	ὑφισταμένου, ὁ Λέπιδος ἀμφὶ τὰς	Βαλβίνου	θύρας ἐτρίβετο πολλάκις καὶ δικάζοντι
[4, 50]	ἐν ἄστει οἱ δύο ὁμοῦ.	~Βαλβίνῳ	δέ, ἐκφυγόντι καὶ κατελθόντι σὺν
[4, 21]	δὲ λοιπὰ σώματα ἔτι συνεπέπλεκτο.	Βάλβος	τὸν υἱόν, ἵνα μὴ βαδίζοντες
[4, 78]	ἔτι ἀνασπάσαι, χωρὶς ἀνασπαστηρίων γενομένας.	Βαλλόμενοι	δ' ἐν τοῖς στενωποῖς ἄνωθεν
[4, 111]	ὁρμῆς, ἐχεῖτο δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε,	βαλλόμενός	τε καὶ χαλεπῶς, μέχρι βιαζόμενος
[4, 137]	σφᾶς καὶ οὐκ ἀλλόφυλα ἢ	βάρβαρα	ἔθνη τρεπομένων. Ἀλλὰ καὶ γλώσσης
[4, 133]	οὐκ ἀνέμειναν ἐρχομένους, ἵνα μὴ	βάρβαρον	ἢ ἀντίπαλον ἔθνος ἐθίσειαν ἐπὶ
[4, 8]	ἡμῶν καὶ ἕτερον αἰτοῦσι παρὰ	βαρβάρων	ἀεὶ τῆς ἀρχῆς πολεμίων, τάς
[4, 95]	Λέγεταί ποτε πρὸς τῶν ἀγριωτάτων	βαρβάρων	ἡ πόλις ἁλῶναι· καὶ οὐδενὸς
[4, 49]	πύλας τῶν ὑπαντώντων τις φίλων	Βαρβούλα,	θεασάμενος τὸν Μᾶρκον ὡς οἰκέτην
[4, 49]	αὐτῷ παρεστῶτα, κρύφα ἐμήνυσε τῷ	Βαρβούλᾳ.	Ὁ δὲ ἐδεήθη Καίσαρος δι'
[4, 49]	καὶ ἔτυχε τοῖς ὁμοίοις τὸν	Βαρβούλαν	ἀμείψασθαι. Τοῖσδε μὲν οὖν ἡ
[4, 49]	εἶναι θεράπων, καὶ αὐτὸν ὠνήσατο	Βαρβούλας.	Δεξιὸν δὲ ὁρῶν ἐπέστησε τοῖς
[4, 49]	Ἄκτιον. Ἐστρατήγει δὲ καὶ Ἀντωνίῳ	Βαρβούλας,	καὶ ἡ τύχη περιῆλθεν ἐς
[4, 49]	περιῆλθεν ἐς τὸ ὅμοιον ἀμφοτέροις·	Βαρβούλας	τε γὰρ ἡττηθέντος Ἀντωνίου λαμβανόμενος
[4, 63]	Αἴγυπτον ὥρμα, πυνθανόμενος μὲν Κλεοπάτραν	βαρεῖ	στόλῳ διαπλευσεῖσθαι πρός τε Καίσαρα
[4, 53]	στρατὸν δὲ εἶχεν ὁ μὲν	βαρύν	τε καὶ πλείονα, ὁ δὲ
[4, 62]	ἐκόλαζε καὶ τοὺς λοιποὺς ἐσφοραῖς	βαρυτάταις	ἐξέτρυχε, μέχρι τὴν πόλιν περιήνεγκεν
[4, 5]	ταῖς γυναιξὶ λήγοντες ἐπέγραψαν εἰσφορὰς	βαρυτάτας,	καὶ τέλη πράσεων καὶ μισθώσεων
[4, 74]	διαπλεῖν μεγάλῳ στόλῳ καὶ παρασκευῇ	βαρυτάτῃ	πρὸς Καίσαρά τε καὶ Ἀντώνιον·
[4, 128]	ἐκίνουν, ὥσπερ τι μηχάνημα τῶν	βαρυτάτων	ἀνατρέποντες. Οἱ δ' ἀνεωθοῦντο μὲν
[4, 85]	προῦχον, αἱ δὲ Ῥωμαίων ἅτε	βαρύτεραι	καὶ μείζους ἐμόχθουν. Ὡς δ'
[4, 71]	νεῶν βαρυτέρων, ὅτε συμπλακεῖεν, ἀπὸ	βαρυτέρας	ῥύμης ἐπεβάρουν ὥσπερ ἐν πεζομαχίᾳ.
[4, 71]	δὲ ἐμβολαὶ καὶ ἀποσιμώσεις ἐς	βαρυτέρας	τὰς Ῥωμαίων ναῦς ἀσθενεῖς ἐγίγνοντο,
[4, 71]	ἐχρῶντο, Ῥωμαῖοι δὲ ἐπὶ νεῶν	βαρυτέρων,	ὅτε συμπλακεῖεν, ἀπὸ βαρυτέρας ῥύμης
[4, 28]	Ὡς δὲ αὐτὸν ἔμελλον καὶ	βασανιεῖν	ἐς τοὺς συνεγνωκότας, οὐκ ἐνεγκὼν
[4, 28]	ἄρχουσι τιμιώτερόν ἐστι, προγεγραμμένον μήτε	βασανίζειν	μήτε ἀναιρεῖν ἔτι· εἰ γὰρ
[4, 93]	ὑπὲρ ὑμῶν χαλεπῆναι τοῖς καὶ	βασιλέα	αὐτὸν ἐθέλουσι προσαγορεῦσαι. Ὃ καὶ
[4, 63]	τιμήσας καὶ πρέσβεις πρὸς τὸν	βασιλέα	αὐτῶν ἔστελλε περὶ μείζονος συμμαχίας,
[4, 54]	περὶ συμμαχίας ἔς τε Ἀραβίωνα	βασιλέα	καὶ τοὺς καλουμένους Σιττιανούς, οἳ
[4, 95]	γυναικὸς ὕβριν, ἐξ ἔρωτος γενομένην,	βασιλέα	τε ὄντα ἐξέβαλον καὶ βασιλεύεσθαι
[4, 67]	Ῥόδιοι κατὰ πόλεις καὶ πρὸς	βασιλέας,	ἄλλους τε καὶ τοὺς μάλιστα
[4, 91]	πατέρες ἡμῶν ἥρμοσαν, ὅτε τοὺς	βασιλέας	ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο οὐκ
[4, 90]	συμμάχων κατά τε ἔθνη καὶ	βασιλέας.	Ὥστε τί χρὴ τῷ λόγῳ
[4, 88]	Παρθυαῖοι τετρακισχίλιοι. Σύμμαχοι δὲ εἵποντο	βασιλέες	καὶ τετράρχαι Γαλατῶν τῶν ἐν
[4, 54]	τῷ Σιττίῳ καὶ Βόκχῳ, Μαυρουσίων	βασιλεῖ,	δεδώρητο· καὶ τὸ μέρος ὁ
[4, 75]	παρέδωκε, μέχρι σχολάσειεν ἐπὶ τὴν	βασιλείαν	καταγαγεῖν, ἐν δὲ τοῖς θησαυροῖς
[4, 4]	ὁ πρεσβύτατος αὐτῶν, τὰς πάλαι	βασιλείας	ἐπανήξειν εἰπών, καὶ δουλεύσειν ἅπαντας
[4, 16]	οὐδὲ ἐν ἀσθενεῖ καὶ σμικρῷ	βασιλείῳ,	ἀλλὰ τὴν δυνατωτάτην καὶ τοσούτων
[4, 95]	βασιλέα τε ὄντα ἐξέβαλον καὶ	βασιλεύεσθαι	διὰ ἓν ἔργον οὐκέτι ὑπέστησαν.
[4, 133]	βεβαιοτάτοις ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ καὶ	βασιλεῦσι	καὶ δυνάσταις, καὶ Παρθυαίοις καίπερ
[4, 54]	Λιβύην διέπλευσε καὶ τοῖς Λιβύων	βασιλεῦσι	πολεμοῦσιν ἀλλήλοις ἀνὰ μέρος συνεμάχει.
[4, 99]	ναυσὶ πολὺ προύχομεν καὶ συμμάχοις	βασιλεῦσί	τε καὶ ἔθνεσι τοῖς μέχρι
[4, 91]	ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι	βασιλέων	ἐς τὸ μέλλον ἑτέρων. τινι
[4, 5]	τε καὶ προσοδευομένων ἔτι καὶ	βασιλέων	καὶ σατραπῶν συμφερόντων, αὐτοὶ δ'
[4, 61]	καὶ ἐς Κλεοπάτραν, τὴν Αἰγύπτου	βασιλίδα,	καὶ ἐς Σεραπίωνα, τὸν ἐν
[4, 63]	καὶ τίσασθαι τῆς γνώμης τὴν	βασιλίδα	καὶ πρὸ τῶνδε αὐτὴν Αἴγυπτον
[4, 61]	αὐτῷ ναῦς, ὅσας εἶχον· ἡ	βασιλὶς	δὲ Κασσίῳ μὲν προύφερε λιμὸν
[4, 87]	καὶ Ῥάσκος ἤστην ἀδελφὼ Θρᾳκίω	βασιλίσκω,	μιᾶς ἄρχοντε χώρας, οἳ τότε
[4, 75]	γίγνεται. Πολεμοκρατία, γυνή τινος τῶν	βασιλίσκων,	ἀναιρεθέντος αὐτῇ τοῦ ἀνδρὸς ὑπὸ
[4, 109]	μάχην καὶ ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο	βάσιμον	τὸ ἕλος ἐργάσασθαι λαθών, ἵνα
[4, 58]	ἀσχήμονος καὶ πληγῶν ἐς τὸν	Βάσσον	γενομένων οὐκ ἐνεγκοῦσα τὴν ὄψιν
[4, 58]	τριῶν τελῶν ἄλλων, καὶ τὸν	Βάσσον	ἐπολιόρκουν ὁμοῦ πάντες ἓξ τέλεσιν
[4, 58]	γένοιτο, διαγωνιεῖσθαι μέχρι θανάτου, τὸν	Βάσσον	ἐς ταῦτα συνηνάγκασαν. Τέλος δὲ
[4, 58]	ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο μὲν Καικίλιος	Βάσσος,	τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε νεανίας
[4, 59]	σπουδῇ καταλαβὼν τόν τε τοῦ	Βάσσου	στρατὸν αὐτίκα παρελάμβανεν ἑκόντα καὶ
[4, 58]	ἐπήγετο ἀσχημόνως καὶ ἐπιμεμφομένῳ τῷ	Βάσσῳ	ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν ὕστερον,
[4, 133]	ἐς συμμαχίαν αὑτοῖς ἔπεισαν καὶ	βεβαιοτάτοις	ἐχρήσαντο. Ἐχρήσαντο δὲ καὶ βασιλεῦσι
[4, 85]	ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε ἑστῶτες	βεβαίως	ὑπὸ ἀηθείας οὔτε τὰς κώπας
[4, 128]	περὶ νίκης καὶ παρηγορίας στρατηγοῦ	βεβιασμένου.	Φόνος δὲ ἦν καὶ στόνος
[4, 71]	καὶ κατέδυσαν καὶ αἱ λοιπαὶ	βεβλαμμέναι	διέφυγον ἐς τὴν Ῥόδον, αἱ
[4, 86]	ὁ Μοῦρκος ὑπό του δαιμόνων	βεβλάφθαι	νομίζων, ὑπέμενεν ὅμως τὰς ἐκ
[4, 3]	καὶ Ῥήγιον καὶ Οὐενουσία καὶ	Βενεβεντὸς	καὶ Νουκερία καὶ Ἀρίμινον καὶ
[4, 89]	ἔδοξε τούτου χάριν καὶ δημηγορῆσαι.	Βῆμά	τε οὖν ἐπήχθη μέγα, καὶ
[4, 32]	ἐς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τὸ	βῆμα	τῶν ἀρχόντων ὠσάμεναι, διισταμένων τοῦ
[4, 15]	ἐν ἀγορᾷ προυτίθεντο παρὰ τοῖς	βήμασιν,	ἔνθα ἔδει κομίσαντας ἀντιλαβεῖν τὰ
[4, 73]	ἐπὶ βήματος καὶ δόρυ τῷ	βήματι	παρεστήσατο ὡς ἐπὶ δοριαλώτῳ. Ἀτρεμεῖν
[4, 20]	ἡ χεὶρ ἐν ἀγορᾷ τοῦ	βήματος	ἀπεκρέμαντο ἐπὶ πλεῖστον, ἔνθα πρότερον
[4, 51]	δήμῳ καὶ προύθηκεν ἐπὶ τοῦ	βήματος,	ἔνθα πρότερον ἡ τοῦ πατρὸς
[4, 73]	Κάσσιος ἐν αὐτῇ προυκάθητο ἐπὶ	βήματος	καὶ δόρυ τῷ βήματι παρεστήσατο
[4, 34]	ὑπηρέταις ἐξωθεῖν αὐτὰς ἀπὸ τοῦ	βήματος,	μέχρι βοῆς ἔξωθεν ἐκ τοῦ
[4, 100]	ἐπιδώσομεν εὐθὺς ἀπὸ τοῦδε τοῦ	βήματος	στρατιώτῃ μὲν χιλίας καὶ πεντακοσίας
[4, 90]	καὶ ἡμῶν, οὓς ἐπὶ τοῦ	βήματος	τοῦδε ὁρᾶτε τοσούσδε καὶ τοιούσδε
[4, 105]	ἄναντες δὲ τοῖς ἐξ Ἀμφιπόλεως	βιαζομένοις.	~Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν ἕτερος
[4, 111]	βαλλόμενός τε καὶ χαλεπῶς, μέχρι	βιαζόμενος	ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι τῇ Κασσίου,
[4, 76]	Ὁ δὲ Βροῦτος αὐτὴν ἔχου	βιαζόμενος	καὶ σκεπαστήρια τῶν ἐργαζομένων προυτίθει
[4, 37]	τῶν λοχαγῶν ὡς μητέρα αὐτοκράτορος.	Βιαζομένων	δ' ὕστερον ἐξέθορεν ἐς τὴν
[4, 111]	δὲ καὶ τούσδε σὺν ὁρμῇ	βιαίῳ	καὶ ἐς τὸ ἕλος κατώσαντες
[4, 33]	κατηγόροις οὐδὲ πρὸς ἀνάγκην ἢ	βίαν,	ἀλλ' ὅσον ἐβούλοντο αὐταί. Τίς
[4, 73]	τῇ πόλει μετ' ἐπιλέκτου στρατοῦ,	βίας	μὲν οὐδεμιᾶς φανείσης οὐδὲ κλιμάκων
[4, 73]	ἐπικηρύξας, εἴ τις ἁρπάσειεν ἢ	βιάσαιτό	τι, αὐτὸς ἐξ ὀνόματος ἐκάλει
[4, 78]	στενωποῖς ἄνωθεν ὑπὸ τῶν Ξανθίων,	βιασάμενοί	ποτε μόλις ἐς τὴν ἀγορὰν
[4, 125]	τοῖς δὲ ὑπὸ αἰδοῦς δικαίας,	βιασαμένοις	τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι, μὴ
[4, 109]	δὲ Ἀντώνιος αὐτὰ δεδιὼς ἔγνω	βιάσασθαι	τοὺς ἄνδρας ἐς μάχην καὶ
[4, 121]	ὅν τινα τρόπον ἄλλον ἐπενόουν,	βιασόμενοι	καὶ τὴν ἀγορὰν ἀποκλείσοντες τῶν
[4, 44]	ἀπὸ σιδήρου ἐς χρημάτων ἢ	βιβλίων	ἔχουσι φυλακήν· καὶ νυκτὸς ἔτρεφε
[4, 16]	καὶ πολλοὶ Ῥωμαίων ἐν πολλαῖς	βίβλοις	αὐτὰ συνέγραψαν ἐφ' ἑαυτῶν· ὀλίγα
[4, 46]	καὶ Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ παραδοὺς	Βιθυνίαν	κατήχθη. Οὐεντίδιον δὲ ἀπελεύθερος εὐθὺς
[4, 46]	ὁ δὲ ἐστρατήγησε τῷ Βρούτῳ	Βιθυνίας	καὶ Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ παραδοὺς
[4, 58]	ἧκεν ἐπίκουρος Μάρκιος Κρίσπος ἐκ	Βιθυνίας	μετὰ τριῶν τελῶν ἄλλων, καὶ
[4, 84]	ἀρχῆς ἐς Σικελίαν διέπλευσε καὶ	Βιθυνικὸν	ἄρχοντα αὐτῆς, οὐ παριέντα οἱ
[4, 84]	καὶ Φάννιος ἔπεισαν ἐκστῆναι Πομπηίῳ	Βιθυνικὸν	Σικελίας. ~Ὧδε μὲν ὁ Πομπήιος
[4, 26]	δὲ ἐκείνων ὑπέστρεψε καταγινώσκων τοῦ	βίου	καὶ ἑαυτὸν ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι.
[4, 114]	μὲν δὴ τέλος ἦν τοῦ	βίου	κατὰ τὴν αὐτοῦ Κασσίου γενέθλιον
[4, 119]	γε καὶ ἡμεῖς ἐν πεδίῳ	βιώσοντες,	οὐδ' ἔστι βραδύνουσιν οὐδὲν αὔταρκες.
[4, 71]	δὲ καὶ τούτων αἱ πλέονες	βλαβεῖσαι.	~Τοῦτο μὲν δὴ τῆς ἐν
[4, 82]	ὑπὸ χειμῶνος ἀμφὶ τῇ Λιβύῃ	βλαβεῖσαν	καὶ τὰ ναυάγια εἶδε μέχρι
[4, 117]	καὶ τῷδε τὴν ἐπίκτησιν τῆς	βλάβης	διπλασίονα εἶναι. Καὶ τὰ μὲν
[4, 117]	πολὺ τῆς ἐπὶ τοῦ λαιοῦ	βλάβης	ἡμῶν. Δυνηθέντες δ' ἂν ὅλον
[4, 131]	τὸ μέχρι πλείστου γενόμενοι, τότε,	βλάπτοντος	ἤδη τοῦ θεοῦ, τῷ στρατηγῷ
[4, 86]	τροφὰς ἢ τὸν ἐπισυλλεγόμενον στρατὸν	βλάπτων,	ὅσα δύναιτο. Καὶ αὐτῷ Δομίτιος
[4, 6]	τὴν νύκτα πᾶσαν ἦν καὶ	βοαὶ	καὶ διαδρομαὶ μετ' οἰμωγῆς ὡς
[4, 4]	αἷμα ἵδρου, ἀνδρῶν τε μεγάλαι	βοαὶ	καὶ κτύπος ὅπλων καὶ δρόμος
[4, 104]	ἐπὶ τῇ χαρᾷ γενομένης, ἡ	βοή,	μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν κατόπιν ἑξῆς,
[4, 76]	τοῖς ἀγῶσι, σὺν δρόμῳ καὶ	βοῇ	μετέφερεν, οὐδὲν ἐκλείπων σπουδῆς καὶ
[4, 128]	Φυγόντος δὲ τοῦ κατὰ Βροῦτον	βοή	τε παρὰ τῶν πολεμίων ὀξεῖα
[4, 79]	Ξανθίων δὲ σὺν μεγάλῃ πάνυ	βοῇ	τοῖς ἀμφὶ τὸ Σαρπηδόνειον οὖσι
[4, 14]	δὲ πιστὸς ἢ εὔνους ἐδεδίει	βοηθεῖν	ἢ κρύπτειν ἢ συνειδέναι δι'
[4, 70]	που τὸ συγκείμενον, Ῥωμαίοις Ῥοδίους	βοηθεῖν,	κἂν καθ' ἕνα χρῄζωσιν. Εἰ
[4, 94]	ἢ δι' αὐτὴν τὴν πατρίδα	βοηθεῖν,	τοῦδε μὲν ἀπέσχοντο, οὐκ ἐθέλοντες
[4, 55]	Κορνιφίκιος ἐξῄει τῷ πλέονι στρατῷ,	βοηθήσων	τῷ Λαιλίῳ· καὶ τοῦδε μὲν
[4, 91]	τὸ μέλλον ἑτέρων. τινι ὅρκῳ	βοηθοῦντες	οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ
[4, 34]	αὐτὰς ἀπὸ τοῦ βήματος, μέχρι	βοῆς	ἔξωθεν ἐκ τοῦ πλήθους γενομένης
[4, 122]	τείχισμα τῶν ἐχθρῶν ἀνέβαινον μετὰ	βοῆς	καὶ τὸν Βροῦτον ἐκάλουν ἐς
[4, 126]	αἱ τάξεις ἐπήλπιζον καὶ μετὰ	βοῆς	παρέπεμπον εὐφήμου· ὁ δὲ Καῖσαρ
[4, 104]	ἀδελφὸς τοῦ Ῥασκουπόλιδος, ἐκ τῆς	βοῆς	ὑπονοήσας ἐσκέψατο καὶ τὸ γιγνόμενον
[4, 104]	ἑσπέραν ἑωρᾶτο τοῖς πρώτοις· καὶ	βοῆς,	ὡς εἰκός, λαμπρᾶς ἐπὶ τῇ
[4, 135]	ἐμπειρίαν νόμων ἔτι νῦν περιωνύμου,	βόθρον	ἐν τῇ σκηνῇ τὸ μέγεθος
[4, 75]	τῆς Ἀσίας συνείλεκτο, παρῆλθεν ἐς	Βοιωτίαν.	Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ τῆς βουλῆς
[4, 54]	ἐς Ἰβηρίαν καὶ γεγυμνασμένους ἀπολαμβάνων	Βόκχον	ἀφῄρητο τὴν. Χώραν καὶ Σίττιον
[4, 54]	Καῖσαρ τῷδε τῷ Σιττίῳ καὶ	Βόκχῳ,	Μαυρουσίων βασιλεῖ, δεδώρητο· καὶ τὸ
[4, 106]	μεσημβρίαν, Βροῦτος δὲ ἐπὶ τοῦ	βορείου.	Καὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανὸν
[4, 131]	τῷ σώματι. Τούτου δὲ ἔτι	βουλεύεσθαι	παραινοῦντος ἐκάλει τινὰ τῶν οἰκετῶν.
[4, 131]	τῷ στρατηγῷ σφῶν ἀπεκρίναντο ἀναξίως	βουλεύεσθαι	περὶ αὑτοῦ· αὐτοὶ γάρ, τῆς
[4, 81]	τὰ σφέτερα καὶ παραινοῦντες ἀμείνονα	βουλεύσασθαι.	Ξανθίοις δὲ οὐδὲν ἀποκριναμένων πω
[4, 50]	Μαικήνας ἐδίωκε τὸν Λεπίδου παῖδα	βουλεύσεως	ἐπὶ Καίσαρι, ἐδίωκε δὲ καὶ
[4, 136]	καὶ Λευκίῳ Βύβλῳ, ὅ τι	βουλεύσοιντο	περὶ σφῶν, ποιεῖν περὶ ἁπάντων.
[4, 25]	καὶ γένος ἐς τὸ Ῥωμαίων	βουλευτήριον	ἀνακεκλημένος, ὀγδοηκοντούτης ὢν ἤδη καὶ
[4, 27]	ἀπέκτεινε. Κίλλων δὲ ἐκ τοῦ	βουλευτηρίου	προϊὼν καὶ Δέκιος, ἐπεὶ τοῖς
[4, 134]	ἐς αὐτοκράτορα ἀθεμίστως καὶ ἐν	βουλευτηρίῳ	καὶ ἐς ἱερέα καὶ ἱερὰν
[4, 8]	ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ λεγομένῳ	βουλευτηρίῳ,	ὑπὸ ὄψεσι θεῶν, κατέκανον εἴκοσι
[4, 13]	τότε ἐγίγνετο καὶ ἀθέμιστος μεταβολὴ	βουλευτῶν	ἀνδρῶν, ὑπάτων ἢ στρατηγῶν ἢ
[4, 93]	καὶ μάλιστα ἐπαχθῶς ἤνεγκεν ἡ	βουλὴ	δι' ὑμᾶς· ὑμετέρα γὰρ καὶ
[4, 58]	πολιορκοῦντος ἐν Κελτοῖς, χαλεπαίνουσα ἡ	βουλὴ	Δολοβέλλαν μὲν καὶ Ἀντώνιον ἐψηφίσαντο
[4, 4]	ἔπιπτον. Ἐφ' οἷς ἡ μὲν	βουλὴ	θύτας καὶ μάντεις συνῆγεν ἀπὸ
[4, 94]	πλῆθος ἐφ' ἡμῖν δημοκοπήσαντος, ἡ	βουλὴ	καὶ ἀρχὰς ἐθνῶν τῶν μεγίστων
[4, 98]	ἀδόλου στρατευσόμενοι Ῥωμαίων τῇ τε	βουλῇ	καὶ τῷ δήμῳ μόνοις ὑπὲρ
[4, 84]	Γάιος Καῖσαρ ἀνῃρέθη καὶ ἡ	βουλὴ	κατεκάλει Πομπήιον. Ὁ δὲ ἐν
[4, 138]	τῶν ἐπιφανῶν ἔτι οὐδ' ἡ	βουλὴ	οὐδὲ ἡ δόξα αὕτη, ὡς
[4, 132]	ἦγεν ὡς υἱώ. Καὶ ἡ	βουλὴ	περιποθήτω τε εἶχεν αἰεὶ καὶ
[4, 57]	καὶ αὐτοῖς ἐς εὐπρέπειαν ἡ	βουλὴ	σίτου φροντίσαι προσέταξεν, ἵνα μὴ
[4, 94]	Ἐπεὶ δὲ ἐγένετο, αὐτίκα ἡ	βουλὴ	τὴν κοινὴν γνώμην ἐξέφηνε, σαφῶς
[4, 5]	δημεύσεως κατεγνωσμένοι ἀπὸ μὲν τῆς	βουλῆς	ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους, ἀπὸ δὲ
[4, 69]	καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ τῆς	βουλῆς	ἀρίστων ἀνδρῶν φευγόντων τυραννίδα καὶ
[4, 91]	δήμου καὶ αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆς	βουλῆς	γιγνόμενον ἐς ἅπαντα. ~Ὧν ἴσως
[4, 70]	ὥς φησι τὸ ψήφισμα τῆς	βουλῆς,	ἐν ᾧ πάντας ὑπακούειν ἡμῖν
[4, 70]	Πομπήιος, τὴν θάλασσαν ὑπὸ τῆς	βουλῆς	ἐπιτετραμμένος, τὰς δ' ἱκετείας ἐπὶ
[4, 91]	καὶ ἡγεμονίας ἐθνῶν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	ἐς ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ νόμον
[4, 59]	καὶ κατὰ τὸ δόγμα τῆς	βουλῆς	ἐς πάντα ὑπακουόντων. Ἄρτι δὲ
[4, 90]	καὶ τοιούσδε ἄνδρας ἀπὸ τῆς	βουλῆς.	Ἔστι δὲ καὶ πλῆθος παρασκευῆς,
[4, 93]	ὑμετέρα γὰρ καὶ οὐ τῆς	βουλῆς	ἐστιν ἡ τῶν δημάρχων ἀρχή.
[4, 94]	δὴ πλέον ἔργον ἔτι τῆς	βουλῆς	ἢ σύμβολον ἐπιζητεῖτε τοῦ κατὰ
[4, 92]	ἀντιλαμβάνετε αὐτοί, προβουλευούσης μὲν τῆς	βουλῆς,	ἵνα μὴ σφαλείητε, κρίνοντες δὲ
[4, 96]	αὐτὴν αἰτίαν ὑπὸ μὲν τῆς	βουλῆς	κατεκλήθη τε καὶ θαλασσοκράτωρ ἐγένετο,
[4, 53]	οὔτε τὴν ἀρχὴν παρὰ τῆς	βουλῆς	λαβὼν ἄλλῳ μεθήσειν χωρὶς αὐτῆς·
[4, 89]	στρατηγοὶ μετὰ τῶν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	μόνων ἐς αὐτὸ ἀναβάντες, ὁ
[4, 70]	πάντες, ὅσοι φεύγουσιν ἀπὸ τῆς	βουλῆς,	οἱ μὲν ἐς ἐμὲ καὶ
[4, 57]	τε καὶ Δολοβέλλαν μετεψηφίζετο, τῆς	βουλῆς	πάνυ δυσχεραινούσης, ἀντεδόθη δὲ ὅμως
[4, 66]	ἐπιμέμφοιτο, ἐθέλειν παρὰ τῆς Ῥωμαίων	βουλῆς	πυθέσθαι, καὶ κελευούσης ἔφασαν συμμαχήσειν.
[4, 69]	προγραφομένους, ἀλλ' ὑποκρίνεσθε πεύσεσθαι τῆς	βουλῆς	τῆς ταῦτα πασχούσης καὶ οὐδὲ
[4, 75]	Βοιωτίαν. Ψηφισαμένης δὲ αὐτῷ τῆς	βουλῆς	τοῖς τε χρήμασιν ἐς τὰ
[4, 66]	εἰρωνεύεσθαι τὰ περὶ τῆς Ῥωμαίων	βουλῆς,	φευγούσης καὶ ἁλωμένης ἐν τῷ
[4, 45]	Καίσαρος καὶ Ἀντωνίου στάσει, τῆς	βουλῆς	ψηφιζομένης εἶναι πολέμιον τὸν Ἀντώνιον,
[4, 60]	ἀπὸ θαλάσσης καὶ ἀδεῶς, ὅτε	βούλοιτο,	ἀποπλευσεῖσθαι. Ὧν αἰσθανόμενος ὁ Κάσσιος
[4, 81]	ἐβόων ὑπακούειν, ἐς ὅ τι	βούλοιτο,	καὶ τὰς πύλας ἀνεῴγνυον. Ὁ
[4, 122]	μᾶλλον ἢ μανιώδει φορᾷ μὴ	βουλομένῳ	συμπλέκεσθαι. ~Τῷ δὲ αὐτῷ μὲν
[4, 4]	οὐκ ἐπιχωριάζον ἐν πόλει ζῷον,	βοῦς	τε φωνὴν ἀφῆκεν ἀνθρώπου, καὶ
[4, 26]	δεσπότην καὶ ἀποψύχοντος ἤδη μέγα	βοῶν	Ἐπίμεινον ἐς βραχύ, ὦ δέσποτα,
[4, 27]	οἱ διώκοντες, ὑποφεύγοντά τε καὶ	βοῶντα	οὐ προγεγράφθαι, ἀλλὰ διὰ τὰ
[4, 81]	μήτηρ περισῴζουσα τὸν υἱὸν εἵπετο,	βοῶσα	αὐτὴ τὸ χρυσίον κρύψαι. Ὁ
[4, 23]	τῇ κεφαλῇ τοῦ ἀνδρὸς φερομένῃ	βοῶσα·	Ἐγὼ τοῦτον ὑπεδεξάμην, τὰ δ'
[4, 58]	ἐνύβρισε· καὶ καλῶν ὕστερον, ἐπειδὴ	βραδέως	ὑπήκουεν, ἄγειν αὐτὸν ἐκέλευεν ἕλκοντας.
[4, 114]	γενέσθαι συμπεσούσης, καὶ Τιτίνιος ὡς	βραδύνας	ἑαυτὸν ἔκτεινε· Βροῦτος δὲ Κασσίου
[4, 9]	τοῦ πολέμου καιροφυλακήσοντας, οὐδ' αὖ	βραδύνειν	διὰ τούσδε ἐν ἐπείξει τοσῇδε
[4, 113]	δὲ τὸν Πίνδαρον ἐπιστραφείς, Τί	βραδύνεις;	ἔφη, τί τῆς ἐμῆς αἰσχύνης
[4, 15]	σφαγεῦσιν ὑπίσχοντες ἢ καὶ μεταπεμπόμενοι	βραδύνοντας,	ἕτεροι δὲ κρυπτόμενοι καὶ λιπαροῦντες
[4, 48]	τὴν ἠιόνα κατὰ τὸ συγκείμενον,	βραδύνοντος	δὲ τοῦ Οὐεργινίου, νομίσασα αὐτὸν
[4, 26]	ἐν φανερῷ καθῆστο ἑκὼν καὶ	βραδυνόντων	τῶν σφαγέων ἀπήγξατο ἐν μέσῳ.
[4, 24]	καὶ ὁ θυρωρὸς αὐτὴν ὡς	βραδύνουσαν	ἐς τὴν οἰκίαν ἀπέτρεχεν ἐπείξων·
[4, 119]	ἐν πεδίῳ βιώσοντες, οὐδ' ἔστι	βραδύνουσιν	οὐδὲν αὔταρκες. Ἀλλὰ δεῖ τοῖς
[4, 118]	ταῖς προθυμίαις παρὰ καιρόν, μηδὲ	βραδυτῆτά	τις ἡγείσθω τὴν ἐμπειρίαν ἢ
[4, 134]	ἀλόγως ἀπογνῶναι, Βροῦτον δὲ εὐβούλου	βραδυτῆτος	ἐκβιασθῆναι καὶ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν
[4, 57]	Λιβύην Σεξστίου καὶ Κορνιφικίου πολέμῳ,	βραχεῖ	διὰ ταχυεργίαν δόξαντι εἶναι· τὰ
[4, 2]	ἐς νησῖδα τοῦ Λαβινίου ποταμοῦ	βραχεῖάν	τε καὶ ὑπτίαν, ἔχων ἑκάτερος
[4, 100]	ἔθνους ὀρείου, καὶ Θεσσαλίας, χώρας	βραχείας·	καὶ τάδε χρὴ κατὰ γῆν
[4, 40]	ἐλαύνειν ἔδωκεν· αὐτὴ δὲ ἐκ	βραχέος	διαστήματος ἡγεῖτο φορείῳ φερομένη. Τῶν
[4, 18]	πελάτην ἑαυτοῦ τινα φυγών, ᾧ	βραχὺ	καὶ εὐτελὲς ἦν τέγος ἐν
[4, 26]	ἤδη μέγα βοῶν Ἐπίμεινον ἐς	βραχύ,	ὦ δέσποτα, εἶπε καὶ κτείνει
[4, 18]	συνεὶς ὁ πρεσβύτης ἕτερον αὐτίκα	βραχύτατον	ᾖτει διάστημα, μέχρις οὗ τὴν
[4, 64]	γυναῖκές τε καὶ γέροντες ἐλεεινοί,	βραχυτάτου	πάμπαν ὤνιοι, μετὰ δὲ οἱ
[4, 31]	διὰ θρασύτητα προσιόντες, ἅτε μόνοι,	βραχυτάτου	πάμπαν ὠνοῦντο. Ὅθεν τοῖς ἄρχουσιν,
[4, 133]	καίπερ οὖσιν ἐχθροῖς ἐς τὰ	βραχύτερα·	ἐπὶ δὲ τὸ μεῖζον ἔργον
[4, 83]	καὶ πόλεις ἤδη τινὰς ᾕρει	βραχυτέρας	τε καὶ μείζους. ~Καὶ ὁ
[4, 57]	καὶ Κρήτη· ὧν ὑπεριδόντες ὡς	βραχυτέρων	ἐκεῖνοι στρατὸν καὶ χρήματα ἤγειρον
[4, 86]	διέπλει πρὸς αὐτὸν ἐς τὸ	Βρεντέσιον,	ἐν ἀριστερᾷ ἔχων Σικελίαν καὶ
[4, 116]	ἑαυτοῦ νεὼς ἐπανῆλθεν ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἡμέρᾳ πέμπτῃ, δόξας ἀπολωλέναι. Τοιοῦτο
[4, 133]	ἀπέλιπεν, οἱ Ἀντώνιον ἀμφὶ τὸ	Βρεντέσιον	καὶ πρὸ πείρας ἀπολιπόντες· ἦν
[4, 86]	στρατὸν ἐς Μακεδονίαν ἐκ τοῦ	Βρεντεσίου	διαφερούσας. Αἱ δὲ προεπέμποντο μὲν
[4, 82]	μετὰ τοσοῦδε στόλου, διέπλευσεν ἐπὶ	Βρεντεσίου	καὶ ἐς τὴν ἐπικειμένην τῷ
[4, 86]	καὶ Καίσαρος, μικρὸν ἀναχωρήσας τοῦ	Βρεντεσίου,	τὰς ὁλκάδας ἐφύλασσεν ἐν τῷ
[4, 43]	χειρὸς ἱκανῆς ἐκράτησε καὶ τὸ	Βρεττίων	ἔθνος ἐχειρώσατο καί, στρατοῦ πεμφθέντος
[4, 4]	τε φωνὴν ἀφῆκεν ἀνθρώπου, καὶ	βρέφος	ἀρτίτοκον ἐφθέγξατο, καὶ τῶν ξοάνων
[4, 134]	φάσμα εἰπεῖν· Ὁ σός, ὦ	Βροῦτε,	δαίμων κακός· ὀφθήσομαι δέ σοι
[4, 131]	Στράτων, οὐκ ἀπορήσεις, εἶπεν, ὦ	Βροῦτε,	φίλου μᾶλλον ἢ οἰκετῶν ἐς
[4, 128]	ἐπίμεμπτοί γε ἦσαν οὐδὲ οἱ	Βρούτειοἰ,	τὴν φάλαγγα τῶν ἐχθρῶν ἐκίνουν,
[4, 103]	ἦν ἄπορα τοῖς ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον,	ἀθυμία τε ἐνέπιπτε, μὴ δέοι
[4, 108]	ἐθελόντων συμπλέκεσθαι τῶν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον,	ἀλλὰ ταῖς ἀγοραῖς προεκτρύχειν τοὺς
[4, 135]	διαρπάσαι. Τῶν δ' ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	ἀνδρῶν ἐπιφανῶν οἱ μὲν ἐν
[4, 108]	μάχην, οἱ δ' ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	ἀντεξέτασσον μὲν ἐπὶ τῶν ὑψηλοτέρων,
[4, 135]	Βροῦτος τοιάνδε δίκην ἐδεδώκεσαν. ~Καὶ	Βροῦτον	Ἀντώνιος ἀνευρὼν περιέβαλέ τε τῇ
[4, 138]	ὡς ἐς Κάσσιόν τε καὶ	Βροῦτον,	ἀπήντα.
[4, 51]	Ἑλλάδος ἐς Βροῦτον καὶ μετὰ	Βροῦτον	ἀποθανόντα ἐς Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆς
[4, 129]	τοὺς ἐντὸς ἐφρούρουν. Οἱ δὲ	Βροῦτον	αὐτὸν ἐδίωκον· καὶ αὐτοὺς ἀσχέτως
[4, 128]	βαθυτάτη. Φυγόντος δὲ τοῦ κατὰ	Βροῦτον	βοή τε παρὰ τῶν πολεμίων
[4, 134]	καὶ μελισσῶν ἐπεκάθηντο συνεχεῖς ἑσμοί.	Βροῦτον	δὲ ἐν Σάμῳ γενεθλιάζοντά φασι
[4, 134]	ἀμφηρίστῳ νίκῃ πάντα ἀλόγως ἀπογνῶναι,	Βροῦτον	δὲ εὐβούλου βραδυτῆτος ἐκβιασθῆναι καὶ
[4, 58]	καὶ Ἀντώνιον ἐψηφίσαντο εἶναι πολεμίους,	Βροῦτον	δὲ καὶ Κάσσιον ἐς τὰς
[4, 102]	στενὰ ἐκλειφθέντα οἱ περὶ τὸν	Βροῦτον	διώδευον. ~Ἐκφανείσης δὲ τῆς ἐνέδρας
[4, 102]	οἱ πρὸς τῶν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	εἴρητο, στρατοπέδοις ἐπιτήδεια χωρία ἀνεμέτρει
[4, 105]	ἀγνοήσας. ~Οἱ δ' ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	ἐκ παραλόγου τόλμης ἐς Φιλίππους
[4, 122]	ἀνέβαινον μετὰ βοῆς καὶ τὸν	Βροῦτον	ἐκάλουν ἐς μάχην, ἐπισκώπτοντες ἅμα
[4, 108]	τέλη, τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	ἐνδέοντα τοῖς ἀριθμοῖς, τοῖς δ'
[4, 109]	~Ὧν οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	ἐνθυμούμενοι μάλιστα διέτριβον· ὁ δὲ
[4, 82]	προσέτασσε, δεχομένων χρηματισάμενος ὁμοίως ἐς	Βροῦτον	ἐπανῄει. Καὶ τὸ κοινὸν τὸ
[4, 113]	τοῦ Πινδάρου προσέθει τις ἀγγέλλων	Βροῦτον	ἐπὶ θάτερα νικᾶν καὶ τὸ
[4, 123]	δὲ τούτων ἦν αὐτὸ τὸ	Βροῦτον	ἐπιεικῆ καὶ φιλόφρονα ἐς ἅπαντας
[4, 82]	τὸ κοινὸν τὸ Λυκίων ἐς	Βροῦτον	ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι καὶ
[4, 114]	φροντίδων καὶ ἀνίας ἀπηλλαγμένον, αἳ	Βροῦτον	ἐς ποῖον ἄρα τέλος ὁδηγοῦσι;
[4, 38]	δὲ ἐπιφανὴς καὶ νέος ἐς	Βροῦτον	ἔφυγε, καὶ αὐτοῦ δείσαντες οἱ
[4, 36]	δυναμένοις ἦσαν ἐς Κάσσιον ἢ	Βροῦτον	ἢ ἐς Λιβύην ἐπὶ Κορνιφίκιον,
[4, 133]	συνάρχῳ· οὐ γάρ τις αὐτῶν	Βροῦτον	ἢ Κάσσιον οὐδὲ ἡσσωμένους ἀπέλιπεν,
[4, 37]	αἰδουμένων, ἐπὶ ἀδείας ἐξέπλευσεν ἐς	Βροῦτον	καὶ ἐς Μίλητον μετὰ Βροῦτον·
[4, 3]	τοῦ Ἰονίου μόνα ὑπερθέμενοι διὰ	Βροῦτον	καὶ Κάσσιον κρατοῦντας ἔτι αὐτῶν,
[4, 51]	ἀπὸ δὲ τῆς Ἑλλάδος ἐς	Βροῦτον	καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα ἐς
[4, 101]	ἐπὶ πλεῖστον αὐτόν τε καὶ	Βροῦτον	καὶ περὶ σφῶν, ὅσα εἰκὸς
[4, 20]	ἐς τὴν Ἑλλάδα προαπέσταλτο ἐς	Βροῦτον.	Κόιντος δέ, ὁ τοῦ Κικέρωνος
[4, 75]	~Τὰ δ' ἀμφὶ Λυκίαν καὶ	Βροῦτον,	μικρὰ καὶ τῶν ἀμφὶ τοῦτον
[4, 57]	δ' ἀμφὶ Κάσσιόν τε καὶ	Βροῦτον,	μικρὰ καὶ τῶν εἰρημένων ἀναλαβόντι
[4, 46]	Διαπλεύσαντες δὲ ὁ μὲν ἐς	Βροῦτον,	ὁ δ' ἐς Πομπήιον, ὁ
[4, 37]	Βροῦτον καὶ ἐς Μίλητον μετὰ	Βροῦτον·	ὅθεν οὐδὲ εἰρήνης ὕστερον γενομένης
[4, 70]	οἱ μὲν ἐς ἐμὲ καὶ	Βροῦτον,	οἱ δ' ἐς Πομπήιον. Ἔστι
[4, 51]	τὸν Ἀντώνιον αὐτὸν πειθόντων προδοῦναι	Βροῦτον	οὐκ ἀνασχόμενος, διὰ τόδε καὶ
[4, 135]	Βρούτῳ στρατός, ὅτε ἐπύθοντο τεθνάναι	Βροῦτον,	πρέσβεις ἐς Καίσαρα καὶ Ἀντώνιον
[4, 105]	Ῥασκούπολις ἤγαγε τοὺς ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον·	πρὸς δὲ τῇ μεσημβρίᾳ ἕλος
[4, 119]	εἰδότες οὐ μαχούμενον ἑκόντα τὸν	Βροῦτον,	τοὺς ἰδίους συνῆγον, καὶ ὁ
[4, 138]	Τὰ δ' ἐν μέσῳ μετὰ	Βροῦτον	ὑπό τε Πομπηίου καὶ τῶν
[4, 129]	τἀνδρὸς καὶ ἀρετὴν ἐνθυμούμενος, ὅπως	Βροῦτον	ὑποδέξαιτο. Πλησιάσαντι δ' ὁ Λουκίλιος
[4, 130]	ἐχρῆτο ὡς πιστῷ. ~Ὁ δὲ	Βροῦτος	ἀναφεύγει μὲν ἐς τὰ ὄρη
[4, 76]	ποταμὸν ἔχοντες ἀπέρατον. Ὁ δὲ	Βροῦτος	αὐτὴν ἔχου βιαζόμενος καὶ σκεπαστήρια
[4, 121]	ἀποκλείσοντες τῶν πολεμίων. Καὶ ὁ	Βροῦτος	αὐτοῖς ἀντεμηχανᾶτο, ἄλλα τε καὶ
[4, 125]	ἀξιεπαίνοις εὐβουλίας. Ἃ καὶ ὁ	Βροῦτος	αὐτοῖς, ἐπὶ ἵππου περιθέων, σοβαρῷ
[4, 106]	μὲν ἐπὶ τοῦ πρὸς μεσημβρίαν,	Βροῦτος	δὲ ἐπὶ τοῦ βορείου. Καὶ
[4, 81]	μετὰ τοσῆσδε γῆς ἀρχὴν ὑπακοῦσαι.	~Βροῦτος	δὲ ἐς Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου
[4, 104]	ἑξῆς, ἐπὶ τοὺς ὑστάτους περιῄει.	Βροῦτος	δὲ καὶ Κάσσιος ἐπεὶ ἔμαθον,
[4, 131]	Νωρβανῷ φυλάσσειν παραδοὺς τὸ στρατόπεδον.	~Βροῦτος	δὲ καὶ τῆς ἐπιούσης ὁρῶν
[4, 114]	Τιτίνιος ὡς βραδύνας ἑαυτὸν ἔκτεινε·	Βροῦτος	δὲ Κασσίου τὸν νέκυν περικλαίων,
[4, 80]	τὸ πῦρ ἅψαντες ἑαυτοὺς ἐπικατέσφαξαν.	Βροῦτος	δὲ τῶν ἱερῶν περισώσας ὅσα
[4, 132]	~Ὧδε μὲν δὴ Κάσσιος καὶ	Βροῦτος	ἐθνῃσκέτην, ἄνδρε Ῥωμαίων εὐγενεστάτω τε
[4, 63]	ἐλπίδος ἔχοντα καὶ καιροῦ ὁ	Βροῦτος	ἐκάλει κατὰ σπουδήν, ὡς ἤδη
[4, 77]	διερρώγεσαν, ὑποτοπήσας τὸ ἐσόμενον ὁ	Βροῦτος	ἐκέλευσε τὰς ἐφέδρους τῶν πυλῶν
[4, 123]	οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἑλόντες;	Βροῦτος	ἑκὼν ἠμέλει καὶ ἐς ἐκκλησίαν
[4, 129]	ᾧ δὴ καὶ μάλιστα εἶναι	Βροῦτος	ἐνομίσθη, τὸν ἀδιάλλακτον ἐχθρὸν ἐκκλίνων.
[4, 125]	~Ὧδε μὲν δὴ καὶ ὁ	Βροῦτος	ἐξῆγεν ἄκων καὶ ἐς τάξεις
[4, 58]	ὅ τι κελεύοι Κάσσιος ἢ	Βροῦτος.	Ἐπὶ δὲ τούτοις Κάσσιος φθάνει
[4, 114]	οἱ μὲν ἀνεχώρουν, ὁ δὲ	Βροῦτος	ἐπιτωθάσας ἔφη τοῖς φίλοις· Οἱ
[4, 131]	λοιπὴν διαλλαγῶν ἐλπίδα. Καὶ ὁ	Βροῦτος	ἐς τοὺς φίλους εἰπών· Οὐδὲν
[4, 57]	αὐτοῦ κεχειροτόνηντο. Κάσσιος δὲ καὶ	Βροῦτος	ἐστρατήγουν μὲν ἔτι τῆς πόλεως,
[4, 65]	Ἐπεὶ δὲ ἔδοξεν ὧδε, ἐχώρουν	Βροῦτος	μὲν ἐπὶ Λυκίους, Κάσσιος δὲ
[4, 129]	Λουκίλιος ἐντυχὼν μάλα θρασέως εἶπε·	Βροῦτος	μὲν οὐχ ἑάλωκεν, οὐδὲ ἁλώσεταί
[4, 76]	μὴ ἐς κατάλυσιν αὐτοῖς ὁ	Βροῦτος	μηδ' ἐς ὕλην ἔχῃ χρῆσθαι,
[4, 80]	ὑπέχοντα. Οἰμωγῆς δὲ γιγνομένης ὁ	Βροῦτος	νομίσας ἁρπαγὴν εἶναι τὸν στρατὸν
[4, 1]	δὲ ἔδοσαν Κάσσιός τε καὶ	Βροῦτος,	οἳ καὶ μάλιστα τῆς ἐπιβουλῆς
[4, 133]	τὸν πόλεμον ἀφεώρα· ὁ δὲ	Βροῦτος,	ὅπῃ γίγνοιτο, καὶ φιλοθεάμων ἦν
[4, 57]	ὁ Κάσσιος, Μακεδονίας δὲ ὁ	Βροῦτος.	Οὔτε δὲ ἄρχειν πω τῶν
[4, 65]	τοιάδε ἐπεπόνθεσαν, Κάσσιος δὲ καὶ	Βροῦτος	συμβολήσαντες ἀλλήλοιν, Βρούτῳ μὲν ἐδόκει
[4, 112]	ἦν ἐντελὲς ἑκατέροις καὶ ὅμοιον·	Βροῦτός	τε γὰρ τὸ λαιὸν τῶν
[4, 134]	Καίσαρος. Κάσσιος μὲν δὴ καὶ	Βροῦτος	τοιάνδε δίκην ἐδεδώκεσαν. ~Καὶ Βροῦτον
[4, 124]	τὰ αὐτὰ χαρακώματα, χαλεπήνας ὁ	Βροῦτος	τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν οὖσι καὶ
[4, 81]	τὸν δὲ κρύψαντα. Καὶ ὁ	Βροῦτος	τὸν μὲν νεανίαν ἀπεδέξατο τῆς
[4, 117]	ἔργων ὕστερον ἐπιγνωσθέν. ~Ὁ δὲ	Βροῦτος	τὸν στρατὸν ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[4, 121]	καὶ ἐξέτασσεν αἰεί, ὁ δὲ	Βροῦτος	τοῦ στρατοῦ τὸ μὲν εἶχε
[4, 77]	κατακλεισθέντες ἐπολιορκοῦντο. ~Καὶ αὐτοῖς ὁ	Βροῦτος	τοὺς μὲν ἐκ μηχανημάτων εἰς
[4, 70]	πέραν. Τὰ δ' αὐτὰ καὶ	Βροῦτος	ὑμῖν προτείνει ψηφίσματα καὶ Πομπήιος,
[4, 129]	Λουκίλιος ἰδὼν ὑπέστη καὶ ὡς	Βροῦτος	ὢν ἠξίου πρὸς Ἀντώνιον ἀντὶ
[4, 38]	τὴν μὲν συγγνώμην οὐκ ἐδέξατο,	Βρούτου	δὲ καὶ Κασσίου περὶ Θρᾴκην
[4, 51]	ποτὲ τῷ Καίσαρι προύθηκεν εἰκόνας	Βρούτου	καὶ ἐπῃνέθη καὶ ἐπὶ τῷδε
[4, 69]	δὲ ἀνιαρότερον, ἐμοῦ μὲν καὶ	Βρούτου	καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ τῆς
[4, 121]	τις. Ἐκλειφθέντα δὲ ὑπὸ τοῦ	Βρούτου	κατέλαβον οἱ περὶ τὸν Καίσαρα
[4, 98]	νῦν ἐστε Κασσίου στρατὸς οὐδὲ	Βρούτου	μᾶλλον ἢ Ῥωμαίων· ἡμεῖς δ'
[4, 136]	τὸν ἡσσώμενον. Πορκία δ' ἡ	Βρούτου	μὲν γυνή, Κάτωνος δὲ ἀδελφὴ
[4, 88]	ἐγένοντο πάντες ὁπλιτῶν ἐννεακαίδεκα τέλη,	Βρούτου	μὲν ὀκτώ, Κασσίου δὲ ἐννέα,
[4, 123]	ἐπαινοῦντες μὲν τὸ ἐνθύμημα τοῦ	Βρούτου,	νομίζοντες δὲ καὶ θᾶσσον ἐπικρατήσειν
[4, 113]	οἴονται, προσιόντων ἐς εὐαγγέλιον ἱππέων	Βρούτου,	νομίσαντα εἶναι πολεμίους, πέμψαι τὸ
[4, 78]	ἔνδον ἀγανακτοῦντές τε καὶ δεδιότες,	Βρούτου	περιθέοντος αὐτούς, ἐς πᾶσαν ἐμερίζοντο
[4, 46]	ἐστρατήγησε τῷ Βρούτῳ Βιθυνίας καὶ	Βρούτου	πεσόντος Ἀντωνίῳ παραδοὺς Βιθυνίαν κατήχθη.
[4, 110]	στρατιῶν ἑκατέρων, περιήλγησαν οἱ τοῦ	Βρούτου	στρατιῶται ἐπὶ τῇ ὕβρει, ὧδε
[4, 49]	διὰ τόδε, ἡττωμένου δὲ τοῦ	Βρούτου	συλλαμβανόμενος ὑπεκρίνατο εἶναι θεράπων, καὶ
[4, 131]	εἰπὼν ἐνήρεισε ταῖς λαγόσι τοῦ	Βρούτου	τὸ ξίφος οὔτε ἀποστραφέντος οὔτε
[4, 51]	διαλυθείσης. Πούπλιος δὲ ὁ ταμίας	Βρούτου,	τῶν ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον αὐτὸν
[4, 138]	καὶ τῶν διαφυγόντων Κασσίου καὶ	Βρούτου	φίλων, λείψανα τοσῆσδε παρασκευῆς μεγάλα
[4, 46]	συγκατῆλθεν, ὁ δὲ ἐστρατήγησε τῷ	Βρούτῳ	Βιθυνίας καὶ Βρούτου πεσόντος Ἀντωνίῳ
[4, 108]	καὶ Ἀντωνίῳ μύριοι καὶ τρισχίλιοι,	Βρούτῳ	δὲ καὶ Κασσίῳ δισμύριοι. Ὥστε
[4, 123]	οὐδὲ εὐθύνοντες, ὅτε καὶ μάθοιεν,	Βρούτῳ	δὲ οὐδὲν ἄλλ' ἢ συστρατηγεῖν
[4, 130]	εἰπεῖν, ὅτι συνεξετάζεσθαι Κασσίῳ καὶ	Βρούτῳ	δυνάμενος ὑπηρέτης γένοιτο Ὀκταουίου. Τότε
[4, 75]	ἧκεν αὐτὸν φέρουσα καὶ ἐνεχείρισε	Βρούτῳ,	ἐνεχείρισε δὲ καὶ τοὺς τοῦ
[4, 65]	δὲ καὶ Βροῦτος συμβολήσαντες ἀλλήλοιν,	Βρούτῳ	μὲν ἐδόκει τὴν στρατιὰν ἁλίσαντε
[4, 5]	ἐς τὸν πόλεμον χρημάτων πολλῶν,	Βρούτῳ	μὲν καὶ Κασσίῳ τῶν ἀπὸ
[4, 88]	τὰς ὀκτώ. Ἱππέες δὲ ἦσαν	Βρούτῳ	μὲν Κελτοὶ καὶ Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι
[4, 107]	ἀτείχιστον εἶναι πλὴν κατὰ πλευρὰς	Βρούτῳ	μὲν τὰ ἀπόκρημνα, Κασσίῳ δὲ
[4, 3]	ἔτι αὐτῶν, Κασσίῳ δὲ καὶ	Βρούτῳ	πολεμεῖν Ἀντώνιόν τε καὶ Καίσαρα·
[4, 49]	διέσωσεν ἐς Πομπήιον. ~Μᾶρκος δὲ	Βρούτῳ	στρατηγῶν προεγέγραπτο μὲν καὶ ὅδε
[4, 135]	ἔπεμψεν. Ὁ δὲ σὺν τῷ	Βρούτῳ	στρατός, ὅτε ἐπύθοντο τεθνάναι Βροῦτον,
[4, 69]	πάντας ἀμύνειν ἐμοί τε καὶ	Βρούτῳ.	~Σὺ δέ, εἰ μέν ποτε
[4, 61]	καὶ Λύκιοι οὔτε Κασσίῳ οὔτε	Βρούτῳ	συμμαχήσειν ἔφασκον ἐς ἐμφύλια, ἐπεὶ
[4, 79]	ἐς τοὺς Ξανθίους ἔχθραν τῷ	Βρούτῳ	συμμαχοῦντες, διὰ τῶν κρημνῶν ἐπετροβάτουν
[4, 27]	ἐμήνυσεν. Ἰκέλιος δέ, ὃς ἐπὶ	Βρούτῳ	τε καὶ Κασσίῳ δικάζων, Καίσαρος
[4, 58]	τὰς προτέρας ἡγεμονίας ἐπανήγαγον καὶ	Βρούτῳ	τὴν Ἰλλυρίδα προσέθεσαν τοῖς τε
[4, 130]	ἐπὶ τῶν φυλακτηρίων ἀντιδιενυκτέρευε τῷ	Βρούτῳ,	χάρακα περιθέμενος ἐκ νεκρῶν σωμάτων
[4, 15]	λιμῷ τε ἑκουσίῳ δαπανῶντες καὶ	βρόχοις	χρώμενοι καὶ τὰ σώματα καταποντοῦντες
[4, 38]	ἀφισταμένους καὶ νικήσαντι ἔδωκε θριαμβεῦσαι.	Βύβλος	δὲ ἐσπείσατο ἅμα τῷ Μεσσάλᾳ
[4, 104]	καὶ παρακαλοῦντα, ἐλοιδόρουν καὶ ἔβαλλον.	Βύβλου	δὲ αὐτοὺς ἱκετεύοντος ἐκπονῆσαι τὰ
[4, 136]	Μεσσάλᾳ τε Κορουίνῳ καὶ Λευκίῳ	Βύβλῳ,	ὅ τι βουλεύσοιντο περὶ σφῶν,
[4, 104]	πολεμίων. ~Προπέμπουσιν οὖν μέρος, Λευκίῳ	Βύβλῳ	παραδόντες, ὁδοποιεῖν μετὰ τοῦ Ῥασκουπόλιδος.
[4, 13]	ἢ τῶν τεγῶν ταῖς κεραμίσι	βυομέναις	ὑπεκάθηντο μετὰ σιγῆς βαθυτάτης. Ἐδεδοίκεσαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/01/2007