Livre, Par.
[3, 28]	μήτε ἐνυβρίζειν, εὐεργέτῃ σοῦ μάλιστα,	ὦ	Ἀντώνιε, ἐς τὰ μάλιστα γεγενημένῳ·
[3, 32]	Ἀντωνίου καιρὸν αἰτήσαντες ἔλεγον· Ἡμεῖς,	ὦ	Ἀντώνιε, καὶ ὅσοι ἄλλοι μετὰ
[3, 17]	ποιούμενον. ~Ἐς δὲ τὸ μέλλον,	ὦ	Ἀντώνιε, πρὸς θεῶν τε φιλίων
[3, 54]	ὁ Πείσων· Ὁ μὲν νόμος,	ὦ	βουλή, δικαιοῖ τὸν εὐθυνόμενον αὐτὸν
[3, 57]	ἐπεβούλευε δὲ πᾶσιν ὁμοῦ; Πότε,	ὦ	Κικέρων; Ὅτε τὴν ἀμνηστίαν ἐκύρου
[3, 18]	μετὰ κλήρου καὶ τῆς ἐπωνυμίας,	ὦ	παῖ, καὶ τὴν ἡγεμονίαν κατέλιπεν,
[3, 57]	δοθῆναι. Τὰ μὲν δὴ μέγιστα,	ὦ	Ῥωμαῖοι, καὶ ἀναμφίλογα Κικέρωνος ἐς
[3, 65]	Καὶ τάδε μοι παρ' ὑμῶν,	ὦ	συστρατιῶται, γέγονεν, οὐ νῦν, ἀλλ'
[3, 38]	βοηθοῦντες. Ταῦτά μοι γιγνόμενα μέν,	ὦ	συστρατιῶται, ἔτι ἔχρῃζον ἀπόρρητα εἶναι,
[3, 53]	στρατὸν ὑμέτερον καὶ στρατηγὸν ὑμέτερον,	ᾧ	γράφετε μὲν ὑμεῖς ἐμμένειν τῇ
[3, 37]	μήτε ἐπιψηφίσαι μήτε λαβεῖν διδομένην·	ᾧ	δὴ μάλιστα ὑπαχθέντες ἔδοσάν μοι
[3, 72]	πλέον ἔχων τὸ ἐργάσιμον, Ἐν	ᾧ	καὶ τῶν ἱππέων, ἔφη, γιγνομένων
[3, 16]	ἐπεψήφιζες καὶ προυκάθησο τῆς βουλῆς,	ᾧ	μάλιστα πάντων ἥρμοζε διὰ σαυτὸν
[3, 18]	τυραννοκτόνοις, τύραννος ὁ Καῖσαρ ἐγίγνετο,	ᾧ	μήτε δόξης μήτε τιμῆς τινος
[3, 73]	πάρειμι περισώσων, ἀλλ' Ἀντωνίῳ πολεμήσων,	ᾧ	μοι καὶ συναλλαγῆναί ποτε θέμις·
[3, 94]	αἱρετούς. Αἱρεθεὶς δὲ αὐτὸς σὺν	ᾧ	περ ἐβούλετο Κοΐντῳ Πεδίῳ, ὃς
[3, 64]	Ἀντωνίῳ δόξαι περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι,	ᾧ	προσποιήματι καὶ αὑτὸν ὑπάγεσθαι κατ'
[3, 55]	δῆμος νόμῳ, παρόντος αὐτοῦ Κικέρωνος,	ᾧ	τρόπῳ καὶ ἕτερα πολλάκις ἔδωκε
[3, 27]	δῆμον αἰτῆσαι νόμῳ τὴν Κελτικήν,	ᾧ	τρόπῳ καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτὴν
[3, 92]	παρωξυμμένῳ κατὰ σπουδὴν ἐχώρει, σὺν	φόβῳ	μή τι πάθοιεν αἱ γυναῖκες·
[3, 87]	δυναστευόντων τῶν οἰκείων τοῖς σφαγεῦσι;	Κἀγὼ	μὲν ἐκδέξομαι τὸ τέλος, ὅ
[3, 62]	μὲν ἀνδροφόνοις ἀμνηστίαν ἔδωκεν, ᾗ	κἀγὼ	συνεθέμην διὰ δύο ἄνδρας αἰδεσίμους·
[3, 76]	αὐτοῖς τῆς γνώμης τὸ κεφάλαιον.	~Ἐγὼ	δὲ καὶ Ἵρτιος τὸ προστεταγμένον
[3, 15]	ἐν χρείᾳ, ὁ Καῖσαρ εἶπεν·	~Ἐγὼ	δέ, πάτερ Ἀντώνιε (πατέρα γὰρ
[3, 28]	χαλεπήνας ὁ Καῖσαρ, ἀνάφερε, εἶπεν,	ἐγὼ	δὲ τὸν θρόνον, ἕως ἂν
[3, 19]	καὶ δημεύουσι τὴν περιουσίαν. ~Ὧν	ἐγὼ	δεδιὼς ἕκαστον ὑπερηγωνιζόμην Καίσαρος, ἀθανάτου
[3, 54]	πάντων καὶ ἀναμφίλογα ὄντα, παρῆλθον	ἐγὼ	δείξων αὐτὰ ψευδῆ βραχυτάταις ἀποκρισεσι.
[3, 37]	ἤδη τοὺς μετ' ἐμὲ ὑπάτους,	ἐγὼ	θρασύτερον ἔτι τὸ μὲν ἔθνος,
[3, 38]	δὲ ἐξενήνεκται πρὸς ὑμᾶς, οὓς	ἐγὼ	καὶ ἔργου καὶ λόγου κοινωνοὺς
[3, 37]	ἐπικαίρου καὶ στρατοῦ πολλοῦ· ὃν	ἐγὼ	καὶ θρασύτερον εἰδὼς τὴν Κελτικὴν
[3, 35]	ἡμῶν ἀσφαλοῦς σωτηρίας· οὐ μὴν	ἐγὼ	μετὰ τῆσδε τῆς γνώμης ἐποίουν,
[3, 73]	Δέκμος, διωθουμένου Οὐδὲ γὰρ Δέκμον	ἐγὼ	πάρειμι περισώσων, ἀλλ' Ἀντωνίῳ πολεμήσων,
[3, 37]	καὶ τῶν ἐπισκεψομένων ἀπεσταλμένων, εἰσηγησάμην	ἐγὼ	περὶ τῆς δικτάτορος ἀρχῆς μὴ
[3, 87]	ὀφειλόμεναι, καὶ γέρα πάντα ἐντελῆ·	ἐγώ	τε τοὺς φονέας ὑπὸ δίκην
[3, 34]	τοῖς ἀνδράσιν· ὅπερ, ἀντιτάξας ἐμαυτὸν	ἐγὼ	τῇ τε βουλῇ καὶ τοῖς
[3, 18]	ἕνεκα ἀδεοῦς καὶ ἀνεπιφθόνου περιεῖδον	ἐγὼ	τιμὰς ψηφιζομένας τοῖς φονεῦσιν ὡς
[3, 37]	ἔδοσάν μοι τὸν στρατόν. Καὶ	ἐγὼ	τότε πρῶτον ἐμαυτὸν ἡγησάμην ἰσόπαλον
[3, 75]	Καίσαρά οἱ παρεστήσατο καὶ εἶπεν·	Ἐγὼ	τῷ σῷ πατρὶ φίλος ἦν
[3, 18]	τῶν κοινῶν, τῷ δ' αὐτῷ	λόγῳ	καὶ σὲ κουφίζω, μὴ χάριν
[3, 20]	μὲν ἦλθεν, ὁ δ' ἀπῆλθεν.	λόγῳ	καὶ τῶν ἡμετέρων αἰεὶ τοὺς
[3, 3]	ἐνεδρεύσειν ἐλέγετο. Τῷδε οὖν τῷ	λόγῳ	τῆς ἐνέδρας ὁ Ἀντώνιος ἐπιβαίνων
[3, 12]	θαρρῶν ὥδευεν ἐς Ῥώμην σὺν	ἀξιολόγῳ	πλήθει, αὐξομένῳ μᾶλλον ἑκάστης ἡμέρας
[3, 64]	προεδρίαν παρασχόντων καὶ ἀντιστράτηγον ἀποφηνάντων,	ἔργῳ	δὲ ἴδιον αὑτοῦ τὸν στρατὸν
[3, 64]	ὅλως αὑτῷ μὲν αἰσχύνην ἔχειν,	ἔργῳ	δὲ τὴν βουλὴν ἀποχρῆσθαί οἱ
[3, 51]	ψηφισάμενοι διελύθησαν, ὡς τὸν Ἀντώνιον	ἔργῳ	διὰ τῶνδε εἰδέναι πολέμιον ἐψηφισμένον
[3, 67]	στρατιᾶς, ἤλπιζον ἐν τῷδε τῷ	ἔργῳ	μόνῳ τὸν πόλεμον κρινεῖν. Καὶ
[3, 56]	ἔστιν ἀπειθείας τι χεῖρον ἐν	στρατοπέδῳ,	δι' ἣν καὶ νικῶντές τινες
[3, 45]	παρὰ μέρος ἦσαν ὡς ἐν	στρατοπέδῳ.	Συναγαγὼν δὲ τὴν βουλὴν ὡς
[3, 54]	ἥ τε ἄλλη βουλὴ κατ'	αἰδῶ	τοῦ ἀνδρὸς ἡσύχασε καὶ οἱ
[3, 81]	δὴ τάδε ὁ Καῖσαρ ἐνεσήμαινε,	Λεπίδῳ	δὲ καὶ Ἀσινίῳ σαφέστερον ἔτι
[3, 84]	τῆς βουλῆς ἐπιφανῶν, προηγόρευε τῷ	Λεπίδῳ	καὶ ἀπιστοῦντα ἐκέλευε τὴν στρατιὰν
[3, 74]	Ἀντωνίου καθῃρημένου. Ἔγραφον δὲ καὶ	Λεπίδῳ	καὶ Πλάγκῳ καὶ Ἀσινίῳ πολεμεῖν,
[3, 81]	ἀπολαύειν. Τάδε μὲν ὁ Καῖσαρ	Λεπίδῳ	τε ἐπέστελλε καὶ Ἀσινίῳ· Δέκμῳ
[3, 96]	ἀλλήλους μὴ δυσίατα ποιουμένους συναλλαγῆναι	Λεπίδῳ	τε καὶ Ἀντωνίῳ. Οἱ δὲ
[3, 67]	δύο ἦσαν οἱ πόλεμοι, τῇ	διόδῳ	εἰργόμενοι μὴ γινώσκειν τὰ ἀλλήλων·
[3, 63]	τῆς Ἰονίου θαλάσσης ἐπὶ τὴν	ἕω,	πάντας ὑπακούειν ἐς ὅ τι
[3, 50]	ἐς νύκτα περιῆλθον, ἅμα δ'	ἕῳ	περὶ τῶν αὐτῶν ἐς τὸ
[3, 14]	ἐς τοὺς φίλους περιέπεμπεν, ἐς	ἕω	συγκαλῶν ἕκαστον ἐς τὴν ἀγορὰν
[3, 21]	οἱ πολλοὶ ἔδεισαν ἐπὶ τῷ	νέῳ	Καίσαρι τῆς πατρῴας ἐς τοὺς
[3, 18]	δ' αὐτῷ λόγῳ καὶ σὲ	κουφίζω,	μὴ χάριν ὀφείλειν ἡμῖν ἐπ'
[3, 3]	ὁ ἄλλος δῆμος ἐπ' ἐκείνοις	πόθῳ	τε τοῦ Ἀματίου καὶ ἀγανακτήσει
[3, 73]	ὄψιν ἢ λόγους ἐλθεῖν ἐπιτρέπει·	σῳζέσθω	μέντοι, μέχρι τοῖς ἐν ἄστει
[3, 44]	Ἀντώνιον. Ἀλλ' ὁ μὲν φθόνος	οἰχέσθω,	κεκορεσμένος, ἔφη, καὶ τοῖς ἁμαρτήμασι
[3, 94]	συγγενεῖς τῶν θεμένων καὶ ἀπελευθέρους.	Γαΐῳ	δ' ἦν τά τε ἄλλα
[3, 63]	ὅπλα πολλά, ὅσα ἐν Δημητριάδι	Γαΐῳ	Καίσαρι ἐκ πολλοῦ γιγνόμενα εὗρεν·
[3, 85]	φρονοῦντι, εἰδότες μὲν καὶ τούσδε	Γαΐῳ	Καίσαρι ἐστρατευμένους καὶ τὰ ἐκείνου
[3, 66]	μέχρι Πούπλιος Οὐεντίδιος, ἐστρατευμένος τε	Γαΐῳ	Καίσαρι καὶ Ἀντωνίῳ φίλος ὤν,
[3, 27]	στρατιὰν ἐς τὸ Βρεντέσιον ἐκέλευε	Γαΐῳ	τὸν Ἰόνιον περᾶν αὐτίκα. ~Καὶ
[3, 13]	ἐννόμῳ καὶ τοὺς θεοὺς ὡς	δικαίῳ	καὶ τὸν Ἀντώνιον ἴσως. Εἰ
[3, 34]	ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ	βίῳ	ἀντὶ ἐπονειδίστου. ~Ἆρ' ὑμῖν ὀλίγα
[3, 49]	αὐτοῦ κρατήσας ἔτι ὄντος ἐν	πεδίῳ	ἐπὶ τὰς πόλεις ἔκρινε προελθεῖν.
[3, 94]	σὺν ᾧ περ ἐβούλετο Κοΐντῳ	Πεδίῳ,	ὃς τὸ μέρος αὐτῷ δεδώρητο
[3, 79]	εἰργάσατο ἀποληφθέντας, ἀλλὰ ἀσπάσασθαι τῷ	ἰδίῳ	στρατῷ τοὺς ἐναντίους προσέταξε· τῶν
[3, 71]	στρατοπέδων, ὧν βραδέως ὡς ἐν	αἰφνιδίῳ	τε μετακλήσει καὶ μακρόθεν ἰόντων
[3, 80]	ἔχθρας ἀνηκέστου πρὸς αὐτὸν ἰόντα·	Οὐεντιδίῳ	τε τῷ Ἀντωνίου φίλῳ, μετὰ
[3, 32]	ἡμῶν καὶ ἐς τὰ μάλιστα	ἐπιτηδείῳ.	Ἀναφυομένων δὲ τῶν ἐχθρῶν καὶ
[3, 40]	τοῦ σώματος φυλακήν, ὑφ' ἑνὶ	σημείῳ.	Οἱ δὲ ἐν ἄστει τὸν
[3, 93]	δὲ τῆς δόξης φανείσης ἐν	φορείῳ	διέφυγεν. ~Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπιγελάσας
[3, 69]	Ἀρείων οἱ μὲν ὑπὸ τῷ	Καρσουληίῳ	μᾶλλον ἐκράτουν τῶν κατὰ σφᾶς,
[3, 85]	τέλη, καὶ τὸ τρίτον ἐκέλευε	Κορνιφικίῳ	παραδοθῆναι, τῆς ἑτέρας ἄρχοντι Λιβύης
[3, 40]	δὲ αὐτῶν τὰς ἐν τῷ	Καπιτωλίῳ	διαλλαγὰς ἑωρακότες ὑπόκρισιν ἐνόμιζον εἶναι
[3, 39]	αὐτοὺς συνήλλασσον αὖθις ἐν τῷ	Καπιτωλίῳ.	Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ὁ
[3, 49]	προθεσμίαν ὁρίζοντος, μεθ' ἣν ὡς	πολεμίῳ	χρήσεται, μακροτέραν ὁ Δέκμος ἐκέλευεν
[3, 31]	αὐτοῦ χειροτονίαν ὁ Καῖσαρ συνέπρασσεν	Φλαμινίῳ·	καὶ ὁ δῆμος οἰόμενος αὐτὸν
[3, 81]	Καῖσαρ Λεπίδῳ τε ἐπέστελλε καὶ	Ἀσινίῳ·	Δέκμῳ δὲ ὁ ἀρχαῖος στρατὸς
[3, 74]	καὶ Λεπίδῳ καὶ Πλάγκῳ καὶ	Ἀσινίῳ	πολεμεῖν, ὅπως πλησιάσειαν Ἀντωνίῳ. ~Καὶ
[3, 81]	Καῖσαρ ἐνεσήμαινε, Λεπίδῳ δὲ καὶ	Ἀσινίῳ	σαφέστερον ἔτι περὶ τῆς ἐς
[3, 98]	δεύτερος τῶν σφαγέων οὗτος ἐπὶ	Τρεβωνίῳ	δίκην ἐδίδου μετ' ἐνιαυτόν που
[3, 7]	ἡ βουλή, διάφορον αἰεὶ τῷ	Ἀντωνίῳ	γενόμενον. Αὐτὸν οὖν τὸν Δολοβέλλαν
[3, 43]	καὶ πάντας ἐς Ἀρρήτιον ἔπεμπεν.	~Ἀντωνίῳ	δ' ἀφῖκτο μέσον ἐς τὸ
[3, 55]	δῆμος ἐδίωξεν ἐπὶ τῷ φόνῳ,	Ἀντωνίῳ	δὲ ἀπιστεῖν, ὅ τι ὁ
[3, 96]	ὁ Καῖσαρ αὐτοῖς συνήδετο γράφων,	Ἀντωνίῳ	δὲ καὶ βοηθὸς ἐπὶ Δέκμου
[3, 56]	ὡρισμένων ἐπιτιμίων τοῖς φονεῦσι τίθεται.	Ἀντωνίῳ	δὲ τὸ στρατόπεδον ὅπως τε
[3, 97]	ἀλλήλοις ἐπέστειλαν, διώκοντι δὲ τῷ	Ἀντωνίῳ	Δέκμον προσγίγνεται Πολλίων Ἀσίνιος ἄγων
[3, 64]	Δέκμῳ τε τὴν Κελτικὴν βεβαιοῦντας	Ἀντωνίῳ	δόξαι περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι, ᾧ
[3, 55]	ἡγεμονίαν οὐκ ἐψηφισάμεθα μὲν ἡμεῖς	Ἀντωνίῳ,	ἔδωκε δὲ ὁ δῆμος νόμῳ,
[3, 98]	ἀνδρὶ τοσῷδε, κρύφα δ' ἐπέστελλεν	Ἀντωνίῳ.	Καὶ ὁ Ἀντώνιός τι παθὼν
[3, 41]	Καννούτιος ὁ δήμαρχος, ἐχθρὸς ὢν	Ἀντωνίῳ	καὶ παρ' αὐτὸ Καίσαρι φίλος,
[3, 74]	καὶ Ἀσινίῳ πολεμεῖν, ὅπως πλησιάσειαν	Ἀντωνίῳ.	~Καὶ τάδε μὲν ἦν τὰ
[3, 8]	δοθεῖσαν Δολοβέλλᾳ, ἀντειπεῖν περὶ Μακεδονίας	Ἀντωνίῳ,	καὶ ταῦτα γυμνῆς στρατοῦ γενομένης.
[3, 70]	ἐς τὴν σωτηρίαν. Ὧδε μὲν	Ἀντωνίῳ	καλῶς ἀγωνισαμένῳ διέφθαρτο ἡ ἰσχὺς
[3, 50]	αὐτῷ τῷ ἱερῷ συνῆγον ἐπὶ	Ἀντωνίῳ.	Κικέρων μὲν δὴ καὶ οἱ
[3, 85]	συνθοῖτο Ἀντωνίῳ, στρατηγὸν αὖθις ἐπὶ	Ἀντωνίῳ	μάλα ἀπρεπῶς ἐχειροτόνουν ἅμα Δέκμῳ.
[3, 21]	ἰδιώτου μέτρῳ καθέξειν, ἐπὶ δὲ	Ἀντωνίῳ	μάλιστα, μὴ τὸν Καίσαρα, νέον
[3, 49]	πρέπον ἢ διὰ τὴν βουλὴν	Ἀντωνίῳ	μᾶλλον. Ἀντωνίου δ' αὐτῷ προθεσμίαν
[3, 81]	ἄφροσιν οὐδὲ τὰ πλείονα ἀρκέσειν.	~Ἀντωνίῳ	μὲν δὴ τάδε ὁ Καῖσαρ
[3, 40]	εἶναι τὰ γιγνόμενα καὶ ἀντίδοσιν	Ἀντωνίῳ	μὲν δυναστείας, Καίσαρι δὲ τῶν
[3, 71]	στρατόπεδα πάντες. Γνώμη δὲ ἦν	Ἀντωνίῳ	μὲν ἐπὶ τοσῷδε πταίσματι μὴ
[3, 30]	νόμος ἐκυροῦτο, καὶ ὁ στρατὸς	Ἀντωνίῳ	μετ' αἰτίας εὐπρεποῦς ἤδη τὸν
[3, 81]	ἔτι δύνανται, καὶ ὀνειδίζειν ταῦτα	Ἀντωνίῳ,	μιμεῖσθαί τε τοὺς ὑπὸ σφίσιν
[3, 74]	τε τὸν Δέκμον ἀπέφηνεν ἐπ'	Ἀντωνίῳ	μόνον εἶναι καὶ εὐχὰς δημοσίας
[3, 84]	Οἱ δὲ αὐτὸν καὶ προσπεσεῖν	Ἀντωνίῳ	νομίζουσιν, ἄπρακτον μὲν ὄντα καὶ
[3, 84]	κατέλαβον καὶ τὰς πύλας ἀνεῴγνυον	Ἀντωνίῳ.	Ὁ δ' ἐπὶ τὴν Λεπίδου
[3, 96]	ποιουμένους συναλλαγῆναι Λεπίδῳ τε καὶ	Ἀντωνίῳ.	Οἱ δὲ προεώρων μὲν ὅτι
[3, 81]	ἕνα τῶν Καίσαρος ἕκαστος ὅμοια	Ἀντωνίῳ	πάθοι, κἀκείνῳ δι' ἀφροσύνην καὶ
[3, 74]	βουλῇ μόνον· θυσίας τε ἐπ'	Ἀντωνίῳ	πεντήκοντα ἡμερῶν ἱκεσίους ἐψηφίζετο, ὅσας
[3, 22]	κλήρου μοῖραν εἶχον) μέμψασθαι τῷ	Ἀντωνίῳ	περί τε σφῶν αὐτῶν καὶ
[3, 73]	Δέκμον ἐγὼ πάρειμι περισώσων, ἀλλ'	Ἀντωνίῳ	πολεμήσων, ᾧ μοι καὶ συναλλαγῆναί
[3, 61]	τε καὶ Ἀντώνιον. Ἐψηφίσαντο δ'	Ἀντωνίῳ	προαγορεῦσαι Μακεδονίαν ἀντὶ τῆς Κελτικῆς
[3, 53]	ἐς τὰς καθ' ἡμῶν ἐλπίδας	Ἀντωνίῳ	προσγένηται. Τότε γὰρ αὐτόν, ὡς
[3, 56]	τέλη, ἃ ὑμεῖς μὲν ἐψηφίσασθε	Ἀντωνίῳ	στρατεύειν, αὐτομολήσαντα δὲ παρὰ τοὺς
[3, 85]	νέον Καίσαρα, δεδιότες μὴ συνθοῖτο	Ἀντωνίῳ,	στρατηγὸν αὖθις ἐπὶ Ἀντωνίῳ μάλα
[3, 30]	ὁ δημότης λεώς, ἀχθόμενος τῷ	Ἀντωνίῳ,	συνέπρασσεν ὅμως διὰ τὸν Καίσαρα
[3, 46]	τὸ διπλάσιον εἶναι. Οὕτω μὲν	Ἀντωνίῳ	τέσσαρα ἐγίγνετο τέλη γεγυμνασμένων ἀνδρῶν
[3, 50]	Λεύκιος δὲ Πείσων, ὁ τῷ	Ἀντωνίῳ	τὴν ἀποδημίαν ἐπιτροπεύων, ἀνὴρ ἐν
[3, 80]	οὗ Δέκμον ᾑρῆσθαι στρατηγὸν ἐπὶ	Ἀντωνίῳ,	τὴν μὲν ὀργὴν ἐπέκρυπτε, θρίαμβον
[3, 95]	Γάλλιος, ἀδελφὸς Μάρκου Γαλλίου συνόντος	Ἀντωνίῳ,	τὴν πολιτικὴν στρατηγίαν ἄρχων, αἰτῆσαι
[3, 51]	Δέκμον τε ἐπαινέσαι οὐκ ἐκστάντα	Ἀντωνίῳ	τῆς Κελτικῆς, καὶ τοῖς ὑπάτοις
[3, 5]	δὲ χάριν οἱ λαβόντες ᾖδεσαν	Ἀντωνίῳ.	Τῷ δὲ αὐτῷ τρόπῳ καὶ
[3, 66]	ἐστρατευμένος τε Γαΐῳ Καίσαρι καὶ	Ἀντωνίῳ	φίλος ὤν, οὐκ ἤνεγκε τὴν
[3, 17]	τὸν ἄλλον ἅπαντα κόσμον ἔχειν	ἀξιῶ	σε καὶ ὅσα ἂν ἐθέλῃς
[3, 23]	ἤγειρεν καὶ ἐς ἔλεον, ὡς	ἀναξίῳ	τοιάδε πάσχειν. Ὡς δ' ἐπὶ
[3, 13]	νόμῳ πεσόντα, ἀλλ' ἀθεμίστως ἐν	βουλευτηρίῳ	κατωκοπέντα. ~Ἐφ' οἷς αὐτὸν ἡ
[3, 9]	ὁ Καῖσαρ ἀνῃρημένος ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	πρὸς τῶν φιλτάτων καὶ παρ'
[3, 34]	ὡς ἐγένετο. ~Καίσαρος ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	σφαγέντος ἄφνω, δέος ἐπέσχεν ἐκ
[3, 44]	ἐκέλευσα δοθῆναι, καὶ χρὴ νόμῳ	πατρίῳ	τε καὶ στρατιωτικῷ καὶ ἐς
[3, 52]	ἔπραξε δι' ἑαυτοῦ. Σπεῖραν ἐν	Βρεντεσίῳ	βασιλικὴν συνέταξεν ἀμφ' αὑτὸν εἶναι,
[3, 67]	ἐκείνους τῆς ὑπεροψίας τῶν ἐν	Βρεντεσίῳ	διεφθαρμένων. Συνειδότες τε ἀλλήλοις τὸ
[3, 40]	κρύφα ἀπεσταλμένων ἀπηγγέλθη τὸν ἐν	Βρεντεσίῳ	στρατὸν καὶ τοὺς ἀπῳκισμένους ἐν
[3, 8]	ἑτέροις δοκεῖ, τάδε μὲν ἀμφότερα	Κασσίῳ,	Βιθυνία δὲ Βρούτῳ. ~Τὰ μὲν
[3, 64]	ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα καὶ Βρούτῳ καὶ	Κασσίῳ	τὰς ἡγεμονίας ἐς τὰ μέγιστα
[3, 78]	ὥς μοι προείρηται, πάντας ὑπακούειν	Κασσίῳ	τε καὶ Βρούτῳ. Ἄρτι δὲ
[3, 73]	ποταμοῦ διέκοπτε πρὸ ἡμέρας καὶ	κελητίῳ	τινὰς ἐς τὸν Καίσαρα ἀποστέλλων
[3, 73]	Καίσαρα ἀποστέλλων ἐμαρτύρει μὲν ὡς	αἰτίῳ	τῆς σωτηρίας, ἠξίου δὲ μέσον
[3, 71]	ἐς ἔσχατον ἤδη λιμοῦ τετρυμένος,	Ἱρτίῳ	δὲ καὶ Καίσαρι διὰ τοῦτο
[3, 51]	τῆς Κελτικῆς, καὶ τοῖς ὑπάτοις	Ἱρτίῳ	καὶ Πάνσᾳ Καίσαρα συστρατηγεῖν οὗ
[3, 52]	ἑνὸς εἶναι, τὸ δὲ αὐτῷ	Σαλουίῳ,	εἰ φιλίαν τῶν κοινῶν προτιμῴη·
[3, 74]	Ἔγραφον δὲ καὶ Λεπίδῳ καὶ	Πλάγκῳ	καὶ Ἀσινίῳ πολεμεῖν, ὅπως πλησιάσειαν
[3, 97]	Ἀσίνιος ἄγων δύο τέλη. Καὶ	Πλάγκῳ	μὲν Ἀσίνιος ἔπραξε διαλλαγάς, καὶ
[3, 88]	ὁ πατὴρ ὁμοίως ἐπὶ τῷ	πολιτικῷ	πολέμῳ πρῶτον ἐπέρασεν, ἐς δύο
[3, 44]	χρὴ νόμῳ πατρίῳ τε καὶ	στρατιωτικῷ	καὶ ἐς τάδε καὶ ἐς
[3, 43]	ἄνδρα ὁ τρόπος) διεκλήρωσε τῷ	στρατιωτικῷ	νόμῳ καὶ οὐ τὸ δέκατον
[3, 35]	τῆς ἀμνηστίας τὴν βουλὴν ἀνταιτῆσαι	δοκῶ;	Ἢ δοῦναι ἂν αὐτὰ ἡ
[3, 69]	ἐπ' ἴσης ἑκάτεροι, μέχρι Πάνσας	ὀβελῷ	τὴν λαγόνα τρωθεὶς ἐς Βονωνίαν
[3, 98]	ἄνδρα ἰδεῖν, ἀλλ' ἐκέλευσε τῷ	Καμίλῳ	κτείναντα τὴν κεφαλὴν ἐς αὑτὸν
[3, 80]	ἰόντα· Οὐεντιδίῳ τε τῷ Ἀντωνίου	φίλῳ,	μετὰ τριῶν τελῶν ὄντι, παραστρατοπεδεύσας
[3, 83]	περιεβάλετο οὔτε τάφρον ὡς δὴ	φίλῳ	παραστρατοπεδεύων. Διαπομπαὶ δὲ ἦσαν ἐς
[3, 32]	μέλλον ἀσφάλειαν εἴχομεν ἐν σοί,	φίλῳ	τε Καίσαρος ὄντι καὶ ἡγεμονικωτάτῳ
[3, 94]	τε κοινὰ ἦν ἐν τῷ	Ἰανούκλῳ	ἢ ἑτέρωθι καὶ ἄλλα συνενεχθῆναι
[3, 74]	οὔτε ἐπὶ Κελτοῖς οὔτε ἐπὶ	ἄλλῳ	πολέμῳ ποτὲ ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι, καὶ
[3, 39]	Λεγομένων δὲ τῶνδε σὺν πάθει	πολλῷ	μετέπιπτε τὸ πλῆθος, καί τις
[3, 34]	σφαγεῦσιν ἐγκρατῶς, ἔπραττον σὺν θράσει	παραβόλῳ	καὶ ἐπικινδύνῳ, τότε μόνον ἡγούμενος
[3, 94]	γυπῶν φανέντων, ὅσους φασὶ καὶ	Ῥωμύλῳ	τὴν πόλιν οἰκίζοντι ὀφθῆναι. Ἀπὸ
[3, 26]	Δολοβέλλαν ἐλθόντα οὐκ ἐδέχετο οὔτε	Περγάμῳ	οὔτε Σμύρνῃ, ἀλλὰ μόνην ἀγορὰν
[3, 62]	νομίζουσιν, ὃν Καῖσαρ μὲν εἷλε	πολέμῳ	καὶ οὐκ ἀπέκτεινε, Κικέρων δὲ
[3, 53]	ἢ φυλακὴν ἢ τάξιν ἐν	πολέμῳ	λιπόντας, ἐφ' ὧν μόνων ὁ
[3, 74]	ἐπὶ Κελτοῖς οὔτε ἐπὶ ἄλλῳ	πολέμῳ	ποτὲ ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι, καὶ τὸν
[3, 88]	πατὴρ ὁμοίως ἐπὶ τῷ πολιτικῷ	πολέμῳ	πρῶτον ἐπέρασεν, ἐς δύο πάντας
[3, 32]	πόλεμον ἡ στάσις ὑμῶν τῷ	πολέμῳ	συνεπιθῆται καὶ διαπραχθῇ τοῖς ἐχθροῖς
[3, 2]	καὶ διὰ Μάριον ὑπερήρεσκε τῷ	δήμῳ.	Γιγνόμενος οὖν κατὰ τήνδε τὴν
[3, 17]	ἣν ὁ πατὴρ ἐκέλευσε τῷ	δήμῳ	δοθῆναι, καὶ ἐπείξεως ἐς αὐτήν,
[3, 54]	τοῦ Καίσαρα κτείναντος ἐν τῷ	δήμῳ	καὶ τόδε κατηγορήσαντος, ὅτι ὁ
[3, 49]	Μακεδονίαν μετιέναι, πειθόμενόν τε τῷ	δήμῳ	καὶ φειδόμενον ἑαυτοῦ. Ὁ δὲ
[3, 57]	καὶ εὐεργέτου ὄντος καὶ τῷ	δήμῳ	μάλιστα ὑπεραρέσκοντος; Οὐχ ἑτέραν εἶχεν
[3, 41]	τὴν γνώμην ἐκμαθὼν ἀπήγγελλε τῷ	δήμῳ,	μετ' ἔχθρας Ἀντωνίου σαφοῦς ἐπιέναι
[3, 15]	ὅπλα συνέθεντο, πῶς οὐχὶ τῷ	δήμῳ	συνέπραξας καὶ ἐστρατήγησας τοῦ πυρὸς
[3, 8]	Γεγενημένων δὲ τῶνδε ἐν τῷ	δήμῳ	τὴν βουλὴν ὁ Ἀντώνιος ᾖτει
[3, 39]	Ἀντωνίου ἐς τὴν παρὰ τῷ	δήμῳ	φιλίαν ἔτι οἱ μόνην οὖσαν·
[3, 35]	δόγμασιν νοὐ γὰρ ἦνν, ἀλλ'	ἀσήμῳ	δημοκοπίᾳ, τὸ σῶμα τοῦ Καίσαρος
[3, 63]	μύσους, ἐμπιπλαμένη νῦν διὰ Κικέρωνα	Δέκμῳ	βοηθοῦντα. Τάδε μὲν ὁ Ἀντώνιος
[3, 73]	καὶ ὥδευεν ἐπὶ τῶν Ἄλπεων.	~Δέκμῳ	δὲ ἀπαλλαγέντι τῆς πολιορκίας ὁ
[3, 73]	μοι καὶ συναλλαγῆναί ποτε θέμις·	Δέκμῳ	δὲ ἡ φύσις οὐδὲ ἐς
[3, 97]	βαρυτάτης δυνάμεως ἦρχεν ὁ Ἀντώνιος·	Δέκμῳ	δὲ ἦν τέλη δέκα, ὧν
[3, 81]	Λεπίδῳ τε ἐπέστελλε καὶ Ἀσινίῳ·	Δέκμῳ	δὲ ὁ ἀρχαῖος στρατὸς ἐνόσει
[3, 38]	ἤδη δεδομένην. Ἴστε, ἃ γράφουσι	Δέκμῳ	καὶ ὅσα τοὺς ὑπάτους τοὺς
[3, 74]	τὸν στρατὸν τῶν ὑπάτων ἐδίδου	Δέκμῳ	καίπερ ἔτι Πάνσα περιόντος (ἤδη
[3, 6]	ἐς τοῦτο ὑφορώμενοι τὸν Ἀντώνιον,	Δέκμῳ	μάλιστα ἐπεποίθεσαν, ἔχοντι ἐν πλευραῖς
[3, 30]	δὲ Ἀντώνιος αὐτοῖς ἀντενεκάλει, εἰ	Δέκμῳ	μὲν αὐτὴν πιστεύουσιν, ὅτι Καίσαρα
[3, 55]	συνθέμενον ὑβρίζειν, οὐδὲ τὴν χώραν	Δέκμῳ	μὲν πιστεύειν, ὃν ὁ δῆμος
[3, 55]	Ἀντώνιον, τὴν δεδομένην οἱ μετιόντα,	Δέκμῳ	μὴ παραχωροῦντι πολεμεῖν καὶ τὸν
[3, 85]	Ἀντωνίῳ μάλα ἀπρεπῶς ἐχειροτόνουν ἅμα	Δέκμῳ.	~Ὁ δὲ Καῖσαρ ἤδη τὸν
[3, 76]	ταμίας, καθὰ προσέτασσεν ἡ βουλή,	Δέκμῳ	παρεδίδου, Ἵρτιον δὲ καὶ Πάνσαν
[3, 37]	καὶ ἴστε οἷα καὶ ὅσα	Δέκμῳ	πολλῶν γραφόντων καὶ ἐπαλειφόντων ἤδη
[3, 64]	καὶ τὰς βραχυτέρας ἡγεμονίας ἀσφάλειαν·	Δέκμῳ	τε τὴν Κελτικὴν βεβαιοῦντας Ἀντωνίῳ
[3, 98]	ἐκέλευσε τοῖς παροῦσι θάψαι. Τοῦτο	Δέκμῳ	τέλος ἦν, ἱππάρχῃ τε Καίσαρος
[3, 61]	Μουτίνης Ἀντώνιον εὐθὺς ἀπανίστασθαι καὶ	Δέκμῳ	τὴν Κελτικὴν μεθιέναι, ἐντὸς δὲ
[3, 27]	αὐτῶν οἱ δυνατοὶ ἐπέστελλον τῷ	Δέκμῳ	τῆς ἀρχῆς ἐγκρατῶς ἔχεσθαι καὶ
[3, 95]	οἱ γενομένῃ, καὶ τῆσδε ἐδεήθη.	~Νόμῳ	δ' ἑτέρῳ ἀπέλυε μὴ εἶναι
[3, 31]	ἀχθομένης τῷ περὶ τῆς Κελτικῆς	νόμῳ,	εἴτε ἀπ' οἰκείας γνώμης, προύγραφεν
[3, 63]	δῆμος ἔδωκέ μοι τὴν Κελτικὴν	νόμῳ,	καὶ Δέκμον ἀπειθοῦντα τῷ νόμῳ
[3, 7]	ἐξῆν, ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου	νόμῳ.	Καὶ ὁ μὲν ἡσθεὶς αὐτίκα
[3, 43]	ὁ τρόπος) διεκλήρωσε τῷ στρατιωτικῷ	νόμῳ	καὶ οὐ τὸ δέκατον ἅπαν,
[3, 36]	βουλῆς, ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου	νόμῳ,	καὶ συνέπραξα αἰτοῦντι, ἵνα τοῖς
[3, 63]	νόμῳ, καὶ Δέκμον ἀπειθοῦντα τῷ	νόμῳ	μετελεύσομαι καὶ τοῦ φόνου δίκας
[3, 37]	μὲν ἔθνος, ἀντὶ τῆς βουλῆς,	νόμῳ	παρὰ τοῦ δήμου λαβεῖν ἐπενόησα,
[3, 55]	Ἀντωνίῳ, ἔδωκε δὲ ὁ δῆμος	νόμῳ,	παρόντος αὐτοῦ Κικέρωνος, ᾧ τρόπῳ
[3, 44]	δωρεὰν ἐκέλευσα δοθῆναι, καὶ χρὴ	νόμῳ	πατρίῳ τε καὶ στρατιωτικῷ καὶ
[3, 13]	συστρατιώτην, ἀλλ' αὐτοκράτορα, οὐδὲ πολέμου	νόμῳ	πεσόντα, ἀλλ' ἀθεμίστως ἐν βουλευτηρίῳ
[3, 55]	ὅπλα, Ἀντώνιον δὲ πολέμιον, τῷ	νόμῳ	συμμαχοῦντα. Εἰ δὲ αὐτὸν αἰτιᾶται
[3, 27]	βουλῆς ἐπενόει τὸν δῆμον αἰτῆσαι	νόμῳ	τὴν Κελτικήν, ᾧ τρόπῳ καὶ
[3, 55]	οὐχ ἡγεῖται πολέμιον, ἐναντία τῷ	νόμῳ	τιθέμενον ὅπλα, Ἀντώνιον δὲ πολέμιον,
[3, 13]	ἐπικουρήσειν καὶ τὴν βουλὴν ὡς	ἐννόμῳ	καὶ τοὺς θεοὺς ὡς δικαίῳ
[3, 70]	πυθόμενος, ἑξήκοντα στάδια ἀπεχούσης, ἵετο	δρόμῳ	μετὰ τοῦ ἑτέρου τέλους τῶν
[3, 84]	ἐπὶ τὴν Λεπίδου σκηνὴν ἵετο	δρόμῳ,	τοῦ στρατοῦ παντὸς ἤδη τοῦ
[3, 57]	ἔκτεινε μὲν ἢ ἐφυγάδευσεν οὐδένα,	συνέγνω	δέ, ὅσον εἶχε μέτρου καλῶς,
[3, 37]	ἔτι εἶναι θέλουσι. Ταῦτα δ'	ἐργασαμένῳ	μοι ἕτερος τῶν σφαγέων ἔλειπεν
[3, 70]	σωτηρίαν. Ὧδε μὲν Ἀντωνίῳ καλῶς	ἀγωνισαμένῳ	διέφθαρτο ἡ ἰσχὺς διὰ Ἵρτιον
[3, 77]	τὸ τέλος ἀσχημόνως ἐπήγετο πανταχοῦ.	Μεμψαμένῳ	δὲ τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε·
[3, 28]	ὦ Ἀντώνιε, ἐς τὰ μάλιστα	γεγενημένῳ·	ἐμοὶ δὲ τῶν μὲν ὕβρεων,
[3, 98]	μέλλον ἔτος ὑπατεύειν ὑπ' αὐτοῦ	κεχειροτονημένῳ	καὶ τῆς ἑτέρας Κελτικῆς ἄρχειν.
[3, 24]	Συρίαν καὶ τὰ ἐς Παρθυαίους	ἐπιτετραμμένῳ,	διότι καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτοῖς
[3, 92]	δὲ τῷ στρατῷ μᾶλλον ἔτι	παρωξυμμένῳ	κατὰ σπουδὴν ἐχώρει, σὺν φόβῳ
[3, 15]	ὕπατον ὄντα. Ἀλλὰ καὶ θάτερα	βουλομένῳ	σοι ἡ ἀρχὴ συνελάμβανε, τιμωρουμένῳ
[3, 80]	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι· καὶ	πυνθανομένῳ	περὶ τῆς ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 98]	τέλος ἦν, ἱππάρχῃ τε Καίσαρος	γενομένῳ	καὶ ἄρξαντι τῆς παλαιᾶς Κελτικῆς
[3, 28]	πάντα ἔχειν· ἀρκέσειν γὰρ ἐμοὶ	πενομένῳ	τήν τε τοῦ πατρὸς δόξαν,
[3, 13]	ἐπεὶ οὐκ ἄρ' ἔμελλον ἑταίρῳ	κτεινομένῳ	ἐπαμύνειν. καὶ τόδε εἰπὼν Ἀχιλλεῖ
[3, 15]	ἣν ἡ λύπη με προάγει.	Κτεινομένῳ	μὲν οὐ παρῆς, τῶν φονέων
[3, 17]	τά γε λοιπὰ τοὺς φονέας	ἀμυνομένῳ	μοι μετὰ τοῦ δήμου καὶ
[3, 12]	ἐς Ῥώμην σὺν ἀξιολόγῳ πλήθει,	αὐξομένῳ	μᾶλλον ἑκάστης ἡμέρας οἷα χειμάρρῳ,
[3, 9]	στρατοῦ τις ἐνεγίγνετο, σὺν χάριτι	δεξιουμένῳ	πάντας. Ἕκτον δ' ἔχοντι μῆνα
[3, 28]	σφῶν αὐτοκράτορι καὶ εὐεργέτῃ ἀμύνειν,	ἀτιμουμένῳ	πρὸς Ἀντωνίου· ἀμυνεῖν δὲ καὶ
[3, 32]	ἀρκέσει, μόνον συνεπαμῦναι τοὺς φονέας	τιμωρουμένῳ,	σὲ δὲ αὐτίκα δυναστεύειν, ἐν
[3, 15]	βουλομένῳ σοι ἡ ἀρχὴ συνελάμβανε,	τιμωρουμένῳ	τηλικοῦτον ἄγος καὶ τοὺς πλανωμένους
[3, 15]	πεπραγμένων ἐπ' ἐκείνῳ τὰ μὲν	ἐπαινῶ	καὶ χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ
[3, 60]	ἢ φιλονικίαν ἐκθορυβοῦσιν ὑμᾶς κριτὰς	παραινῶ	μὴ ταχεῖς εἶναι μηδὲ προπετεῖς
[3, 81]	Καίσαρος ἕκαστος ὅμοια Ἀντωνίῳ πάθοι,	κἀκείνῳ	δι' ἀφροσύνην καὶ ὑπεροψίαν τοῦδε
[3, 98]	ἄρξαντι τῆς παλαιᾶς Κελτικῆς ὑπ'	ἐκείνῳ	καὶ ἐς τὸ μέλλον ἔτος
[3, 28]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ τοὺς	ἐκείνῳ	στρατευσαμένους περιθέων ἐπιφθόνως ἱκέτευεν οὗ
[3, 15]	χάρις) τῶν σοι πεπραγμένων ἐπ'	ἐκείνῳ	τὰ μὲν ἐπαινῶ καὶ χάριν
[3, 32]	σὲ δὲ αὐτίκα δυναστεύειν, ἐν	ἀμερίμνῳ	γενόμενόν τε καὶ ἡμᾶς γενέσθαι
[3, 35]	καὶ οἱ σφαγεῖς ὡς ἐν	ἀμερίμνῳ	μεθεῖντο, ἀνεθάρρησα καὶ τὴν ἀμνηστίαν
[3, 15]	δέ τινων αὐτοῖς ὡς ἐπὶ	τυράννῳ	γέρα ἀντεῖπας ἐγκρατῶς· καὶ τοῦδέ
[3, 67]	ἤλπιζον ἐν τῷδε τῷ ἔργῳ	μόνῳ	τὸν πόλεμον κρινεῖν. Καὶ τοῖς
[3, 68]	ἐκπλήξοντες ἀλλήλους, οὔτε ἐν τῷ	πόνῳ	τις αὐτῶν ἀφῆκε φωνὴν οὔτε
[3, 98]	τῆς ἀναιρέσεως. Τῷ δ' αὐτῷ	χρόνῳ	καὶ Μινούκιος Βάσιλος, σφαγεὺς καὶ
[3, 77]	μετὰ τιμῆς. ~Τῷ δ' αὐτῷ	χρόνῳ	περί τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν
[3, 55]	ὁ δῆμος ἐδίωξεν ἐπὶ τῷ	φόνῳ,	Ἀντωνίῳ δὲ ἀπιστεῖν, ὅ τι
[3, 43]	δ' αὐτὸν οὐκ ἐπεξελθόντα τῷ	φόνῳ	Καίσαρος, χωρὶς εὐφημίας ἐς τὸ
[3, 17]	τῶν Καίσαρος εὐθέως ἐπὶ τῷ	φόνῳ	πρὸς σὲ μετενήνεκται ὡς ἐπ'
[3, 34]	ἔπραττον σὺν θράσει παραβόλῳ καὶ	ἐπικινδύνῳ,	τότε μόνον ἡγούμενος ἡμᾶς τοὺς
[3, 34]	~Καίσαρος ἐν τῷ βουλευτηρίῳ σφαγέντος	ἄφνω,	δέος ἐπέσχεν ἐκ πάντων δὴ
[3, 25]	εὐθὺς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ εἶναι.	~Ἄφνω	δὴ φήμη κατέσκηψε, Γέτας τὸν
[3, 93]	αὑτῷ τελευταῖος ἐντυγχάνοι. ~Νυκτὸς δ'	ἄφνω	δόξης γενομένης, ὅτι δύο τέλη
[3, 96]	Οἱ δὲ ἀντεφιλοφρονοῦντο μὲν αὐτὸν	ἄφνω	καὶ ἐπῄνουν, ὁ δ' Ἀντώνιος
[3, 92]	Ἦν τε αὖθις ἑτέρα θαυμάσιος	ἄφνω	μεταβολή, θεόντων ἐς αὐτὸν τῶν
[3, 82]	ἔλεγεν αἰσθέσθαι σπονδῶν ἐν τοῖς	ἔξω	στρατηγοῖς ὑπονοουμένων καὶ συνεβούλευε θεραπεῦσαι
[3, 26]	οὔτε Σμύρνῃ, ἀλλὰ μόνην ἀγορὰν	ἔξω	τείχους ὡς ὑπάτῳ προυτίθει. Ἐπιχειροῦντος
[3, 59]	συστησαμένους, πρὶν θορυβῆσαί τι τῶν	ἔξω,	τὴν ἀρκέσουσαν, τότε τοῖς ἑκάστοτε
[3, 75]	τοῦ στρατοῦ σοι δεδομένην οὐκ	ἐδέξω,	διεταράχθησαν καὶ συστρατηγεῖν σε ἡμῖν
[3, 34]	ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ	ἐνδόξῳ	βίῳ ἀντὶ ἐπονειδίστου. ~Ἆρ' ὑμῖν
[3, 9]	Τῶν δὲ λοιπῶν οὐδενὸς ἀπαγγελθέντος	πω	δέος αὐτὸν ἐπεῖχε καὶ ἄγνοια,
[3, 47]	κατὰ Ἀντωνίου· στρατὸν δὲ οὐδένα	πω	ἔχοντες ἴδιον οὐδὲ καταλέξαι χωρὶς
[3, 40]	οὔτε ὡπλισμένους ἐντελῶς οὔτε συντεταγμένους	πω	κατὰ ἴλας, ἀλλ' ὡς ἐς
[3, 25]	ὑπόνοιαν ἐκλύων ἐψηφίσατο μὴ ἐξεῖναί	πω	κατὰ μηδεμίαν αἰτίαν περὶ δικτάτορος
[3, 10]	ἔγραφον μήτε ἐπαίρεσθαι μήτε θαρρεῖν	πω	μεμνημένον, οἷα Καῖσαρ ὁ παντὸς
[3, 18]	κἀμὲ ὑπέχειν. Εἰ δὲ οὐδενί	πω	Ῥωμαῖοι τὴν ἡγεμονίαν ἔδοσαν ἐκ
[3, 89]	τῆς πόλεως μεταφερόντων· οὐ γάρ	πω	σαφοῦς ὄντος, ὅτι μόνης ὀρέγοιτο
[3, 35]	ἔτι μεῖζον ἐπελάμβανεν, οὐκ ἔχοντά	πω	στρατὸν ἴδιον οὐδένα, μὴ πρὸς
[3, 34]	ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦς· οὐ γάρ	πω	τὴν συνθήκην ἑώρων οὐδὲ ἐπὶ
[3, 84]	οὐδ' ἐμοὶ πιθανόν· οὐ γάρ	πώ	τι αὐτῷ πολέμιον ἐς τὸν
[3, 13]	τὸ δόγμα ἔφη γενέσθαι μηδενός	πω	τοὺς ἀνδροφόνους διώκοντος· ἀλλ' ὁπότε
[3, 36]	καὶ ἀντιδόσεσιν ἑτέρων· οὐ γάρ	πω	τῶν ὅπλων φανέντων ὑπὸ τοῖς
[3, 56]	ὑφ' ὑμῶν κεχειροτονημένος. Καὶ οὐδείς	πω	τῶνδε λόγον ὑπέσχεν αὐτοκράτωρ. Οὐ
[3, 14]	ἀνεξικακίᾳ μᾶλλον ἢ φανερᾷ θρασύτητί	πω	χρῆσθαι. Καὶ ὁ Καῖσαρ ἐπαινέσας
[3, 5]	ᾖδεσαν Ἀντωνίῳ. Τῷ δὲ αὐτῷ	τρόπῳ	καὶ ἐς τὸ βουλευτήριον πολλοὺς
[3, 55]	νόμῳ, παρόντος αὐτοῦ Κικέρωνος, ᾧ	τρόπῳ	καὶ ἕτερα πολλάκις ἔδωκε καὶ
[3, 27]	αἰτῆσαι νόμῳ τὴν Κελτικήν, ᾧ	τρόπῳ	καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτὴν πρότερον
[3, 32]	ἐς τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον	οὔπω	παρόντα πόλεμον ἡ στάσις ὑμῶν
[3, 6]	ἐθνῶν λαβέσθαι. Τοῦ χρόνου δὲ	οὔπω	συγχωροῦντος αὐτοῖς, ἀπρεπὲς ἡγούμενοι, τὴν
[3, 91]	μεγάλων ἀφῃρημένοι· καὶ τῶν Καισαριανῶν	οὔπω	σφίσιν ἐπικλωμένων, ὑπὸ ἐκείνων αὐτὰς
[3, 10]	Ἰόνιον, οὐκ ἐς τὸ Βρεντέσιον	νοὔπω	γάρ τινα τοῦ ἐκεῖθι στρατοῦ
[3, 92]	ἀδελφὴ ἐν τῷ τῆς Ἑστίας	ἱερῷ	μετὰ τῶν ἱερῶν παρθένων ἠσπάσαντο.
[3, 39]	εἶναι, συνθεμένων μὲν ἄρτι ἐν	ἱερῷ,	μηχανωμένων δὲ ταῦτα ἐπὶ τοὺς
[3, 50]	ταῖς θυσίαις ἐν αὐτῷ τῷ	ἱερῷ	συνῆγον ἐπὶ Ἀντωνίῳ. Κικέρων μὲν
[3, 41]	πεντεκαίδεκα ἐν τῷ τοῦ Ἄρεως	ἱερῷ.	Ὡς δὲ εἰσῆλθον, ὁ μὲν
[3, 39]	οἳ καὶ τότε ἀπιστοῦντες ὤκνουν	ἑκατέρῳ	τὸ πιστὸν νέμειν, καί τινες
[3, 95]	καὶ τῆσδε ἐδεήθη. ~Νόμῳ δ'	ἑτέρῳ	ἀπέλυε μὴ εἶναι πολέμιον Δολοβέλλαν,
[3, 22]	Καίσαρα ὑπῆγον περὶ χωρίων, ἕτερος	ἑτέρῳ	ἐπιλέγοντες ἄλλα τε ἕκαστοι καὶ
[3, 58]	πόλιν, δείσειε δὲ προλαβόντος αὐτὴν	ἑτέρῳ	στρατῷ Καίσαρος, πῶς οὖν, εἰ
[3, 52]	δὲ αὐτὸν τοῦ νέου σὺν	ἑτέρῳ	στρατῷ φθάσαντος ἔδεισε καὶ ἐς
[3, 29]	ταξίαρχοι, ἐστρατευμένοι τε Καίσαρι τῷ	προτέρῳ	καὶ ἐς τὰ μέγιστα ὑπ'
[3, 19]	ἄλλας χρείας ἢ λογισμοὺς ἐπιμέμφεσθαι	πρεσβυτέρῳ	νεώτερον ὄντα. Καὶ τάδε μὲν
[3, 94]	ἐπιγελάσας αὐτοῖς τὸν μὲν στρατὸν	ἐγγυτέρω	τῆς πόλεως προήγαγεν, ἐς τὸ
[3, 89]	ἐμέμφοντο, Βρούτου μὲν καὶ Κασσίου	πορρωτέρω	τε ὄντων καὶ συνισταμένων ἔτι,
[3, 11]	ὄντα, καὶ παρῄνουν ἅμα τῷ	κλήρῳ	τὴν θέσιν ἀπείπασθαι· ὁ δὲ
[3, 70]	Ἵρτιος ἀσυντάκτοις οὖσιν ἐπιφαίνεται συντεταγμένος	ὁλοκλήρῳ	τέλει καὶ ἀπαθεῖ. Οἱ δὲ
[3, 8]	τὸν στρατὸν Ἀντωνίου μᾶλλον. Ἐν	καιρῷ	δὲ αὐτοὶ τὸν Ἀντώνιον τοῖς
[3, 76]	κἀμὲ τοῦ χρεὼν ἀπάγοντος, ἐν	καιρῷ	λέλεκται, οὐχ ἵνα μοι γινώσκῃς
[3, 13]	τεθναίην, ἐπεὶ οὐκ ἄρ' ἔμελλον	ἑταίρῳ	κτεινομένῳ ἐπαμύνειν. καὶ τόδε εἰπὼν
[3, 87]	οὐκ ἐδεχόμην· ἓν δὲ μόνον	ὁρῶ	νῦν ἀμφοτέροις σωτήριον, εἰ δι'
[3, 12]	αὐξομένῳ μᾶλλον ἑκάστης ἡμέρας οἷα	χειμάρρῳ,	φανερᾶς μὲν ἐπιβουλῆς ὢν ἀμείνων
[3, 21]	τοῖς πλείοσιν αὐτὸν ἐν ἰδιώτου	μέτρῳ	καθέξειν, ἐπὶ δὲ Ἀντωνίῳ μάλιστα,
[3, 31]	ἢ χρήσεσθαι κατ' αὐτοῦ παντὶ	μέτρῳ	τῆς ἐξουσίας. Ἀχαρίστου δ' ἐς
[3, 77]	μετὰ τὴν ἧτταν ἰδιωτεύων ἐν	Τύρῳ,	διέφθειρέ τινας τοῦ τέλους, καὶ
[3, 75]	παρεστήσατο καὶ εἶπεν· Ἐγὼ τῷ	σῷ	πατρὶ φίλος ἦν ὡς ἐμαυτῷ,
[3, 39]	σοῖς κριθῆναι, καὶ εἰπὼν ἐπέτρεχεν	ἔσω.	Κωλυθεὶς δὲ αὖθις ᾤμωζε καὶ
[3, 6]	ὅμως ὑπὸ ἀνάγκης τὸ ἐν	μέσῳ	διάστημα διατρῖψαί ποι μᾶλλον ἰδιωτεύοντες
[3, 35]	φιλόδημον αὐτοῦ παλιλλογῶν, ἐκπαθῶς ἐν	μέσῳ	καὶ ὀδυρόμενος μὲν ὡς ἀνῃρημένον,
[3, 26]	ὁ Τρεβώνιος αὐτὸν ἔφη δέξεσθαι	Ἐφέσῳ	καὶ ἐς τὴν Ἔφεσον εὐθὺς
[3, 59]	καὶ Κικέρωνος μεταβολῆς· παραίνεσιν δ'	ἐπιθήσω	τοῖς εὖ φρονοῦσι μήτε ἐς
[3, 28]	ἕως ἂν ᾖ τὸ δόγμα,	προθήσω.	καὶ ὁ Ἀντώνιος χαλεπήνας ἐκώλυσεν.
[3, 15]	μὲν ἐπαινῶ καὶ χάριν αὐτῶν	ὀφλήσω,	τὰ δ' ἐπιμέμφομαι, καὶ λελέξεται
[3, 63]	μετελεύσομαι καὶ τοῦ φόνου δίκας	ἀπαιτήσω	μόνον ὑπὲρ ἁπάντων, ἵνα καὶ
[3, 32]	ὑπηρέται γιγνόμενοι διετελοῦμεν, ἔχθει μὲν	ἴσῳ	καὶ ἐπιβουλῇ τοὺς φονέας αὐτοῦ
[3, 77]	ἐπήγετο πανταχοῦ. Μεμψαμένῳ δὲ τῷ	Βάσσῳ	ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν αὐτὸν
[3, 77]	διεχρήσαντο τὸν Σέξστον καὶ τῷ	Βάσσῳ	σφᾶς ἐνεχείρισαν. Ὁποτέρως δ' ἐγένετο,
[3, 76]	καθέξεις λαβών, καὶ τούσδε σοι	παραδώσω,	εἰ δὲ τεθήπασι τὴν βουλὴν
[3, 80]	πρὸς αὐτὸν ἰόντα· Οὐεντιδίῳ τε	τῷ	Ἀντωνίου φίλῳ, μετὰ τριῶν τελῶν
[3, 7]	ἐναντίωσιν ἡ βουλή, διάφορον αἰεὶ	τῷ	Ἀντωνίῳ γενόμενον. Αὐτὸν οὖν τὸν
[3, 97]	μὲν ἀλλήλοις ἐπέστειλαν, διώκοντι δὲ	τῷ	Ἀντωνίῳ Δέκμον προσγίγνεται Πολλίων Ἀσίνιος
[3, 22]	τοῦ κλήρου μοῖραν εἶχον) μέμψασθαι	τῷ	Ἀντωνίῳ περί τε σφῶν αὐτῶν
[3, 30]	Καὶ ὁ δημότης λεώς, ἀχθόμενος	τῷ	Ἀντωνίῳ, συνέπρασσεν ὅμως διὰ τὸν
[3, 50]	ἀρχήν. Λεύκιος δὲ Πείσων, ὁ	τῷ	Ἀντωνίῳ τὴν ἀποδημίαν ἐπιτροπεύων, ἀνὴρ
[3, 7]	ἐπὶ τοῦτο πέμπεσθαι, πάνυ χαλεψάμενος	τῷ	Ἀσπρήνᾳ τοῦ ψεύσματος τὰς φυλὰς
[3, 77]	ἀσχημόνως ἐπήγετο πανταχοῦ. Μεμψαμένῳ δὲ	τῷ	Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν
[3, 77]	καὶ διεχρήσαντο τὸν Σέξστον καὶ	τῷ	Βάσσῳ σφᾶς ἐνεχείρισαν. Ὁποτέρως δ'
[3, 9]	ἑσπέραν ὁ Καῖσαρ ἀνῃρημένος ἐν	τῷ	βουλευτηρίῳ πρὸς τῶν φιλτάτων καὶ
[3, 34]	Μάθετε, ὡς ἐγένετο. ~Καίσαρος ἐν	τῷ	βουλευτηρίῳ σφαγέντος ἄφνω, δέος ἐπέσχεν
[3, 34]	μὴ Καῖσαρ εἶναι δόξῃ τύραννος.	Τῷ	δ' αὐτῷ δέει τῶν ἐχθρῶν
[3, 18]	πρὸς σὲ περὶ τῶν κοινῶν,	τῷ	δ' αὐτῷ λόγῳ καὶ σὲ
[3, 98]	που καὶ ἥμισυ τῆς ἀναιρέσεως.	Τῷ	δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ Μινούκιος
[3, 77]	ἐς Ῥώμην ἔπεμπε μετὰ τιμῆς.	~Τῷ	δ' αὐτῷ χρόνῳ περί τε
[3, 5]	χάριν οἱ λαβόντες ᾖδεσαν Ἀντωνίῳ.	Τῷ	δὲ αὐτῷ τρόπῳ καὶ ἐς
[3, 62]	Καίσαρα λαβόντι τὴν Κελτικὴν προστίθεται,	τῷ	δὲ παρὰ τοῦ δήμου λαβόντι
[3, 27]	τε αὐτῶν οἱ δυνατοὶ ἐπέστελλον	τῷ	Δέκμῳ τῆς ἀρχῆς ἐγκρατῶς ἔχεσθαι
[3, 2]	εἶναι καὶ διὰ Μάριον ὑπερήρεσκε	τῷ	δήμῳ. Γιγνόμενος οὖν κατὰ τήνδε
[3, 17]	διανομήν, ἣν ὁ πατὴρ ἐκέλευσε	τῷ	δήμῳ δοθῆναι, καὶ ἐπείξεως ἐς
[3, 54]	δὲ τοῦ Καίσαρα κτείναντος ἐν	τῷ	δήμῳ καὶ τόδε κατηγορήσαντος, ὅτι
[3, 49]	ἐς Μακεδονίαν μετιέναι, πειθόμενόν τε	τῷ	δήμῳ καὶ φειδόμενον ἑαυτοῦ. Ὁ
[3, 57]	οἱ καὶ εὐεργέτου ὄντος καὶ	τῷ	δήμῳ μάλιστα ὑπεραρέσκοντος; Οὐχ ἑτέραν
[3, 41]	καὶ τὴν γνώμην ἐκμαθὼν ἀπήγγελλε	τῷ	δήμῳ, μετ' ἔχθρας Ἀντωνίου σαφοῦς
[3, 15]	ἐπὶ ὅπλα συνέθεντο, πῶς οὐχὶ	τῷ	δήμῳ συνέπραξας καὶ ἐστρατήγησας τοῦ
[3, 8]	Δολοβέλλᾳ. Γεγενημένων δὲ τῶνδε ἐν	τῷ	δήμῳ τὴν βουλὴν ὁ Ἀντώνιος
[3, 39]	πρὸς Ἀντωνίου ἐς τὴν παρὰ	τῷ	δήμῳ φιλίαν ἔτι οἱ μόνην
[3, 63]	πολλὰ εἰπὼν ὁ Ἀντώνιος ἀντέγραφε	τῷ	δόγματι τῇ μὲν βουλῇ πεισθῆναι
[3, 8]	Ἀντώνιος τότε πρῶτον ἔγνωστο συμπράσσων	τῷ	Δολοβέλλᾳ. Γεγενημένων δὲ τῶνδε ἐν
[3, 8]	αὐτῇ στρατὸν προμεθῆκεν ὁ Ἀντώνιος	τῷ	Δολοβέλλᾳ, ἠγάπων δὲ ὅμως Δολοβέλλαν
[3, 7]	καὶ διάφορον ἔτι νομιζόμενον εἶναι	τῷ	Δολοβέλλᾳ· ὁ δ' Ἀντώνιος, ἐπεὶ
[3, 36]	εἰ μὴ τὴν στρατιὰν προμεθῆκα	τῷ	Δολοβέλλᾳ ὡς Συρίαν καὶ τὰ
[3, 66]	χειροποιήτου καὶ στενῆς οὔσης, ἑκατέρωθεν	τῷ	δόνακι κρύπτων. ~Καρσουληίου δὲ καὶ
[3, 66]	ἐνήδρευσε τέλη τὰ ἄριστα ἐν	τῷ	ἕλει, τῆς ὁδοῦ, χειροποιήτου καὶ
[3, 67]	ἑκατέρου στρατιᾶς, ἤλπιζον ἐν τῷδε	τῷ	ἔργῳ μόνῳ τὸν πόλεμον κρινεῖν.
[3, 10]	τὴν ἔτι ἄγνοιαν τῶν ἐπὶ	τῷ	θανάτῳ γενομένων, τοὺς ἡγεμόνας τοῦ
[3, 94]	ὅσα τε κοινὰ ἦν ἐν	τῷ	Ἰανούκλῳ ἢ ἑτέρωθι καὶ ἄλλα
[3, 79]	οὐδὲν εἰργάσατο ἀποληφθέντας, ἀλλὰ ἀσπάσασθαι	τῷ	ἰδίῳ στρατῷ τοὺς ἐναντίους προσέταξε·
[3, 50]	ἐπὶ ταῖς θυσίαις ἐν αὐτῷ	τῷ	ἱερῷ συνῆγον ἐπὶ Ἀντωνίῳ. Κικέρων
[3, 48]	τὰς νέας ἀρχὰς πάντα ἀνετίθεντο.	~Τῷ	Καίσαρι δ' ὁ στρατὸς πελέκεάς
[3, 51]	τὰ κατ' αὐτούς. Διὸ καὶ	τῷ	Καίσαρι ἐς αὐτὸν προκατεχρῶντο· καὶ
[3, 95]	Λιβύης, καὶ οὕτω τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι	τῷ	Καίσαρι· καὶ αὐτοῦ τὴν μὲν
[3, 10]	ἔργον, ἐπιθαρρήσαντα τοῖς ἐχθροῖς ἀμύνειν	τῷ	Καίσαρι· καὶ ἦσαν οἳ καὶ
[3, 41]	παρ' αὐτὸ Καίσαρι φίλος, ὑπήντα	τῷ	Καίσαρι καὶ τὴν γνώμην ἐκμαθὼν
[3, 35]	ὢν αἰεὶ καὶ ὑποκρινόμενος ἐπιβουλεῦσαι	τῷ	Καίσαρι καὶ τὴν ἡμέραν τοῦ
[3, 22]	ἄλλα δὲ πάντα κυροῦν, ὅσα	τῷ	Καίσαρι πέπρακται. Ὁ δὲ ὡμολόγει
[3, 29]	Ἀντωνίου βοαί. Ἀπειλησαμένου δὲ αὐτοῦ	τῷ	Καίσαρι πικρότερον καὶ τῆς ἀπειλῆς
[3, 12]	αὐτὸν ἦν ὁμαλά· οἱ δὲ	τῷ	Καίσαρι στρατευσάμενοί τε καὶ ἐς
[3, 39]	πεποιηκέναι. Ἠξίουν δὲ καὶ ὣς	τῷ	Καίσαρι συναλλαγῆναι καὶ πείσαντες αὐτοὺς
[3, 7]	αἰτιωμένης αὐτὸν παραλύειν τὰ δόξαντα	τῷ	Καίσαρι τὸν μὲν ἐπὶ Παρθυαίους
[3, 65]	τὴν Ἰταλίαν ἐξενάγει, Ἵρτιος δὲ	τῷ	Καίσαρι τὸν στρατὸν ἐμερίζετο καί,
[3, 2]	κατὰ τήνδε τὴν ὑπόκρισιν συγγενὴς	τῷ	Καίσαρι, ὑπερήλγει μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτος
[3, 40]	τῶν κληρουχιῶν Καίσαρι. ~Ὡς δὲ	τῷ	Καίσαρι ὑπὸ τῶν κρύφα ἀπεσταλμένων
[3, 88]	αὐτίκα ἔπεμπον αἰτήσοντας τὴν ἀρχὴν	τῷ	Καίσαρι. Ὑποκριναμένης δὲ τῆς βουλῆς
[3, 98]	τὸν ἄνδρα ἰδεῖν, ἀλλ' ἐκέλευσε	τῷ	Καμίλῳ κτείναντα τὴν κεφαλὴν ἐς
[3, 40]	οἱ δὲ αὐτῶν τὰς ἐν	τῷ	Καπιτωλίῳ διαλλαγὰς ἑωρακότες ὑπόκρισιν ἐνόμιζον
[3, 39]	πείσαντες αὐτοὺς συνήλλασσον αὖθις ἐν	τῷ	Καπιτωλίῳ. Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον
[3, 69]	δὲ Ἀρείων οἱ μὲν ὑπὸ	τῷ	Καρσουληίῳ μᾶλλον ἐκράτουν τῶν κατὰ
[3, 11]	κληρονόμον ὄντα, καὶ παρῄνουν ἅμα	τῷ	κλήρῳ τὴν θέσιν ἀπείπασθαι· ὁ
[3, 84]	ἐκ τῆς βουλῆς ἐπιφανῶν, προηγόρευε	τῷ	Λεπίδῳ καὶ ἀπιστοῦντα ἐκέλευε τὴν
[3, 91]	ἄλλοι δὲ αὐτοῖς τὰ ἐν	τῷ	λιμένι σκάφη καὶ ναῦς καὶ
[3, 3]	καὶ ἐνεδρεύσειν ἐλέγετο. Τῷδε οὖν	τῷ	λόγῳ τῆς ἐνέδρας ὁ Ἀντώνιος
[3, 62]	δὲ αὐτοῦ γενόμενον ἀγαπᾷ, καὶ	τῷ	μὲν παρ' οὐδενὸς μετὰ Καίσαρα
[3, 21]	ψηφισαμένης, οἱ πολλοὶ ἔδεισαν ἐπὶ	τῷ	νέῳ Καίσαρι τῆς πατρῴας ἐς
[3, 63]	Κελτικὴν νόμῳ, καὶ Δέκμον ἀπειθοῦντα	τῷ	νόμῳ μετελεύσομαι καὶ τοῦ φόνου
[3, 55]	τιθέμενον ὅπλα, Ἀντώνιον δὲ πολέμιον,	τῷ	νόμῳ συμμαχοῦντα. Εἰ δὲ αὐτὸν
[3, 55]	μὲν οὐχ ἡγεῖται πολέμιον, ἐναντία	τῷ	νόμῳ τιθέμενον ὅπλα, Ἀντώνιον δὲ
[3, 39]	τοῦ Καίσαρος, εἴτε συκοφαντῶν εἴτε	τῷ	ὄντι νομίσας εἴτε περὶ τῶν
[3, 60]	γενομένας προτείνοντα προπετῶς πολέμιον ψηφισάμενοι	τῷ	ὄντι πολέμιον ἠναγκάσαμεν γενέσθαι, φείδεσθαι
[3, 69]	ὀλίγον ἐνδιδόντων, οἱ δὲ ὑπὸ	τῷ	Πάνσᾳ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐβαροῦντο,
[3, 12]	Καῖσαρ ἐπαινῶν καὶ ἀνατιθέμενος ἐν	τῷ	παρόντι ἀπέπεμπεν. Ὄντι δ' αὐτῷ
[3, 25]	καὶ τὰ Παρθυαίων ἠρεμεῖν ἐν	τῷ	παρόντι. Ἡ μὲν οὖν βουλὴ
[3, 41]	στρατὸν ἄλλον οὐκ ἔχοντας ἐν	τῷ	παρόντι. Ταῦτα δ' εἰπὼν ἐσῆγε
[3, 94]	δὲ τῶν θυσιῶν ἑαυτὸν εἰσεποιεῖτο	τῷ	πατρὶ αὖθις κατὰ νόμον κουριάτιον.
[3, 22]	Ἀντωνίου ἡττᾶτο, τά τε ὠνήματα	τῷ	πατρὶ ἐκ τοῦ δημοσίου γενόμενα
[3, 18]	ἄλλων ἔτι ἀνέξεσθαι, ὃ καὶ	τῷ	πατρί σου μάλιστα οἱ φονεῖς
[3, 19]	τε τὴν βουλὴν ἀχθομένην σου	τῷ	πατρὶ τῆς ἀρχῆς. Ἀλλὰ καὶ
[3, 28]	ὁ Καῖσαρ ἐς τὰς θέας	τῷ	πατρὶ τόν τε χρύσεον θρόνον
[3, 50]	Ῥωμαίων ἐπιφανής, ὅσοι τε ἄλλοι	τῷ	Πείσωνι δι' αὐτὸν ἢ δι'
[3, 31]	τῆς βουλῆς ἢ παρηγορίαν, ἀχθομένης	τῷ	περὶ τῆς Κελτικῆς νόμῳ, εἴτε
[3, 12]	τὸ Βρεντέσιον. ~Ὁ δὲ καὶ	τῷ	πλήθει τῶν εἰς αὐτὸν ἀφικνουμένων
[3, 32]	παρόντα πόλεμον ἡ στάσις ὑμῶν	τῷ	πολέμῳ συνεπιθῆται καὶ διαπραχθῇ τοῖς
[3, 88]	καὶ ὁ πατὴρ ὁμοίως ἐπὶ	τῷ	πολιτικῷ πολέμῳ πρῶτον ἐπέρασεν, ἐς
[3, 68]	οὐκ ἐκπλήξοντες ἀλλήλους, οὔτε ἐν	τῷ	πόνῳ τις αὐτῶν ἀφῆκε φωνὴν
[3, 29]	Ἀντωνίου ταξίαρχοι, ἐστρατευμένοι τε Καίσαρι	τῷ	προτέρῳ καὶ ἐς τὰ μέγιστα
[3, 22]	γνώμῃ τοῦ ψηφίσματος μᾶλλον ἢ	τῷ	ῥήματι χρωμένους μὴ παρὰ τὸ
[3, 43]	ἕνα ἄνδρα ὁ τρόπος) διεκλήρωσε	τῷ	στρατιωτικῷ νόμῳ καὶ οὐ τὸ
[3, 25]	σὺν ἐπείξει τὸ δόγμα φέροντα	τῷ	στρατῷ διεπέμπετο· οἱ δὲ ἐπισκέπται
[3, 49]	καλούσης αὐτὸν ἐς Ῥώμην σὺν	τῷ	στρατῷ· καὶ ἀναζεύξας ἐχώρει τὴν
[3, 94]	ἀνὰ δισχιλίας καὶ πεντακοσίας δραχμὰς	τῷ	στρατῷ, καὶ τὸ ἐπίλοιπον ἐπιδώσειν
[3, 92]	ἀνέστρεφον ὑπὸ αἰδοῦς. Ὁ δὲ	τῷ	στρατῷ μᾶλλον ἔτι παρωξυμμένῳ κατὰ
[3, 63]	ἅπαντα ὡς πατρίδι, Κικέρωνι δὲ	τῷ	συγγράψαντι τὰς ἐντολὰς ὧδε ἀποκρίνεσθαι·
[3, 28]	καὶ ἀμελεῖν ἑκόντος, Καίσαρι δὲ	τῷ	σφῶν αὐτοκράτορι καὶ εὐεργέτῃ ἀμύνειν,
[3, 75]	οἱ παρεστήσατο καὶ εἶπεν· Ἐγὼ	τῷ	σῷ πατρὶ φίλος ἦν ὡς
[3, 76]	παραλήψεται Τορκουᾶτος. Ταῦτα εἰπὼν καὶ	τῷ	ταμίᾳ τοὺς νεήλυδας ἐγχειρίσας ἀπέθανε.
[3, 38]	ὁ Καῖσαρ ἐκράτει, ἀμυνοῦμεν αὐτῷ,	τῷ	τε σώματι ἐπεξιόντες καὶ τῇ
[3, 83]	ποικίλας αἰτίας, ὁ Ἀντώνιος ἐν	τῷ	τέως τὰς Ἄλπεις ὑπερέβαλε, Κουλλεῶνα
[3, 92]	αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ ἐν	τῷ	τῆς Ἑστίας ἱερῷ μετὰ τῶν
[3, 41]	ἄστεος ἀπὸ σταδίων πεντεκαίδεκα ἐν	τῷ	τοῦ Ἄρεως ἱερῷ. Ὡς δὲ
[3, 55]	ὃν ὁ δῆμος ἐδίωξεν ἐπὶ	τῷ	φόνῳ, Ἀντωνίῳ δὲ ἀπιστεῖν, ὅ
[3, 43]	ἐπιμεμφόμενοι δ' αὐτὸν οὐκ ἐπεξελθόντα	τῷ	φόνῳ Καίσαρος, χωρὶς εὐφημίας ἐς
[3, 17]	δὴ τῶν Καίσαρος εὐθέως ἐπὶ	τῷ	φόνῳ πρὸς σὲ μετενήνεκται ὡς
[3, 10]	ἔτι ἄγνοιαν τῶν ἐπὶ τῷ	θανάτῳ	γενομένων, τοὺς ἡγεμόνας τοῦ στρατοῦ
[3, 95]	ἔπαθε, μικρὸν δ' ὕστερον ἐπὶ	θανάτῳ	μετὰ τῶν ἄλλων καὶ ὅδε
[3, 94]	Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ἐπὶ	θανάτῳ	προυγράφησαν. Τὰ χρήματα δέ, ὅσα
[3, 26]	μόνην ἀγορὰν ἔξω τείχους ὡς	ὑπάτῳ	προυτίθει. Ἐπιχειροῦντος δ' ἐκείνου σὺν
[3, 78]	φιλίᾳ τε παραδόντων καὶ ὡς	ἀνθυπάτῳ	κατηκόων γενομένων· ἐψήφιστο γάρ, ὥς
[3, 25]	ἐπείξει τὸ δόγμα φέροντα τῷ	στρατῷ	διεπέμπετο· οἱ δὲ ἐπισκέπται τῆς
[3, 49]	αὐτὸν ἐς Ῥώμην σὺν τῷ	στρατῷ·	καὶ ἀναζεύξας ἐχώρει τὴν ἐπὶ
[3, 94]	δισχιλίας καὶ πεντακοσίας δραχμὰς τῷ	στρατῷ,	καὶ τὸ ἐπίλοιπον ἐπιδώσειν ὑπέσχετο.
[3, 58]	δείσειε δὲ προλαβόντος αὐτὴν ἑτέρῳ	στρατῷ	Καίσαρος, πῶς οὖν, εἰ τὸ
[3, 92]	ὑπὸ αἰδοῦς. Ὁ δὲ τῷ	στρατῷ	μᾶλλον ἔτι παρωξυμμένῳ κατὰ σπουδὴν
[3, 71]	δυσχέρειαν ἐχώρουν ὡς βιασόμενοι βαρεῖ	στρατῷ	παρεσελθεῖν ἐς αὐτήν. Καὶ ὁ
[3, 79]	ἀποληφθέντας, ἀλλὰ ἀσπάσασθαι τῷ ἰδίῳ	στρατῷ	τοὺς ἐναντίους προσέταξε· τῶν δὲ
[3, 52]	αὐτὸν τοῦ νέου σὺν ἑτέρῳ	στρατῷ	φθάσαντος ἔδεισε καὶ ἐς τὴν
[3, 93]	πάμπαν ἀταλαιπώρως ἐπίστευσαν, καίπερ ὄντος	ἐγγυτάτω	τοῦ στρατοῦ· νομίσαντές τε ἀνθέξειν
[3, 4]	τῆς Μάγνου καὶ πᾶσι τότε	τιμιωτάτω,	τὴν σωτηρίαν ἐδόκουν ἕξειν ἀσφαλῆ
[3, 32]	φίλῳ τε Καίσαρος ὄντι καὶ	ἡγεμονικωτάτῳ	μετ' ἐκεῖνον ἐκ πάντων καὶ
[3, 88]	πόλιν, ὡς αὐτοὶ χειροτονήσοντες αὐτὸν	ἐξαιρέτῳ	χειροτονίᾳ, Καίσαρος υἱὸν ὄντα, πολλά
[3, 65]	αὐτῷ παρὰ τῆς βουλῆς ἐν	ἀπορρήτῳ	λέλεκτο, ἐς τὸ μέρος ᾖτει
[3, 90]	δὲ τῶν δύο τελῶν τοῖς	ὀκτὼ	δοθῆναι, Καίσαρά τε αὐτοῖς ἀντὶ
[3, 88]	ἦγεν εὐθὺς ἀπὸ τῆς συνόδου,	ὀκτὼ	τέλη πεζῶν καὶ ἵππον ἱκανὴν
[3, 78]	δείσαντα τοῖς τέσσαρσι μάχεσθαι πρὸς	ὀκτώ.	Ὧδε μὲν δὴ Κάσσιος ἐκ
[3, 94]	αὐτὸς σὺν ᾧ περ ἐβούλετο	Κοΐντῳ	Πεδίῳ, ὃς τὸ μέρος αὐτῷ
[3, 43]	εὐδαίμονα Κελτικήν, καὶ τοῖς παροῦσιν	ἑκάστῳ	δοθήσεσθαι δραχμὰς ἑκατόν. Οἱ δὲ
[3, 40]	τάσδε Καπύης ἑκατέρωθεν· ἐπιδοὺς δ'	ἑκάστῳ	δραχμὰς πεντακοσίας ἦγεν ἐς μυρίους
[3, 45]	τέλεσι προσέπεμπεν ἀνὰ πεντακοσίας δραχμὰς	ἑκάστῳ,	καὶ σὺν οἷς εἶχεν αὐτὸς
[3, 48]	προφάσεως ἐπιβαίνων ἄσμενος, ἑτέρας αὐτῶν	ἑκάστῳ	πεντακοσίας δραχμὰς ἐπεδίδου καί, εἴ
[3, 74]	τοῖς ἀπὸ Ἀντωνίου μεταστᾶσι τὰς	ἑκάστῳ	προυυπεσχημένας παρὰ τοῦ κοινοῦ Ῥωμαίων
[3, 15]	ἔπεμψας ἐς τὸ Καπιτώλιον. Ἀλλ'	ἔστω	καὶ ταῦτα τοὺς διεφθαρμένους σε
[3, 62]	ἐστιν ἡ ἀληθὴς αἰτία· κἂν	ἀποστῶ	τῆς Κελτικῆς, οὔτε πολέμιος οὔτε
[3, 77]	Κρίσπον ἡγούμενον Βιθυνίας καὶ ἀφίκετο	αὐτῷ	βοηθῶν ὁ Κρίσπος τέλεσιν ἄλλοις
[3, 57]	τῇ πόλει τὸν ὑφ' ἡμῶν	αὐτῷ	δεδομένον; Οὐκ ἐνυκτοφυλάκει τὴν πόλιν;
[3, 50]	ὅπλοις καὶ τὸν ἐπὶ Θρᾷκας	αὐτῷ	δεδομένον στρατὸν ἐς τὴν Ἰταλίαν
[3, 51]	ὅτι τὴν Κελτικὴν ὁ δῆμος	αὐτῷ	δεδώκει· ἀλλ' ὑπὲρ τῶν σφαγέων
[3, 14]	ἐς κήποις, οὓς ὁ Καῖσαρ	αὐτῷ	δεδώρητο Πομπηίου γενομένους. Διατριβῆς δὲ
[3, 94]	Κοΐντῳ Πεδίῳ, ὃς τὸ μέρος	αὐτῷ	δεδώρητο τῆς Καίσαρος κληρονομίας, ἐς
[3, 34]	εἶναι δόξῃ τύραννος. Τῷ δ'	αὐτῷ	δέει τῶν ἐχθρῶν καὶ τῆς
[3, 70]	ἐξ Ἀντωνίου περιθέοντες, ὅσοι παρήσπιζον	αὐτῷ,	δι' ὅλης τῆς νυκτὸς ἀνελέγοντο
[3, 4]	Ἀντώνιον· καὶ ἡ βουλὴ συγγινώσκουσα	αὐτῷ	διὰ σφᾶς ἐπιβουλεύοντα τὸν δῆμον
[3, 57]	τὴν πατρῴαν ἐκ τῶν δημοσίων	αὐτῷ	διέλυε περιουσίαν; Ἢ ὅτε τὸν
[3, 80]	συμβάσεις ἐπόθει, καθὰ καὶ Πάνσας	αὐτῷ	διεσήμαινεν ἀποθνῄσκων. Τούς τε οὖν
[3, 4]	οὐσίας δεδημευμένης ἐκ τῶν κοινῶν	αὐτῷ	δοθῆναι μυριάδας Ἀττικῶν δραχμῶν πεντακισχιλίας,
[3, 9]	πρὸς τῶν φιλτάτων καὶ παρ'	αὐτῷ	δυνατωτάτων τότε μάλιστα. Τῶν δὲ
[3, 26]	ὑπονοοῦντες, ὀλίγους σφῶν ὑπολιπόντες ἕπεσθαι	αὐτῷ,	ἐς τὴν Σμύρναν ἐπανῆλθον. Καὶ
[3, 9]	ὡς ἐς τοὺς πολεμίους ἑψόμενος	αὐτῷ.	Καὶ αὐτὸν ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ
[3, 92]	διὰ τῶν Καίσαρος φίλων ἐντυχεῖν	αὐτῷ,	καὶ ἐντυχὼν ἀπελογεῖτο καὶ τὴν
[3, 9]	ἐπεφοίτων. Γνῶσίς τε ἐκ τούτων	αὐτῷ	καὶ εὔνοια παρὰ τοῦ στρατοῦ
[3, 16]	δυνάμεως ἠξιωμένον καὶ τάχα ἂν	αὐτῷ	καὶ θετὸν γενόμενον, εἰ ᾖδει
[3, 62]	μὲν ἔφασαν, αὐτὰς δ' ἐπέδοσαν	αὐτῷ.	Καὶ ὁ Ἀντώνιος σὺν ὀργῇ
[3, 11]	φονέων ἐγκαθέζοιτο ἐνέδρα. Ὡς δὲ	αὐτῷ	καὶ ὁ ἐνθάδε στρατὸς οἷα
[3, 23]	τοῦ πατρὸς ἢ ἑτέρωθεν ἦν	αὐτῷ,	καὶ τὰ τῆς μητρὸς πάντα
[3, 46]	ἐκ Μακεδονίας μετάπεμπτα (ἤδη γὰρ	αὐτῷ	καὶ τὸ λοιπὸν ἀφῖκτο) ἐξεστρατευμένων
[3, 22]	πολλαὶ παρὰ τὰς δίκας ἦσαν	αὐτῷ,	καὶ τὸ τῆς ζημίας προύκοπτεν
[3, 52]	στρατηγοῖς καὶ δημάρχοις τοῖς συνάρχουσιν	αὐτῷ	καὶ τοῖς ἄλλοις βουλευταῖς, οἳ
[3, 39]	δὲ αὖθις ᾤμωζε καὶ ἐλοιδορεῖτο	αὐτῷ	καὶ τοῖς περὶ θύρας ἠγανάκτει
[3, 28]	εἰλήφασι παρὰ Καίσαρος, εἰ μηδὲ	αὐτῷ	Καίσαρι μενεῖ τὰ ἐψηφισμένα βέβαια.
[3, 74]	Ἀντωνίου περιγενέσθαι. Τοσοῦτος ἦν οἶστρος	αὐτῷ	κατὰ Ἀντωνίου καὶ ἀπειροκαλία. Ἐβεβαίου
[3, 28]	θρόνον καὶ στέφανον παρεσκεύαζεν, ἅπερ	αὐτῷ	κατὰ πάσας θέας ἐψηφίσαντο προτίθεσθαι.
[3, 90]	ἐξέτρεχον, οἳ τάδε φράσειν ἔμελλον	αὐτῷ	κατὰ σπουδήν. Ὧν ἄρτι τῆς
[3, 83]	τὴν μὲν βουλὴν δεδιότος πολεμεῖν	αὐτῷ	κελεύουσαν, ὑπισχνουμένου δ' ὅμως οὐ
[3, 61]	κοινὰ ἐς μεταβολὴν ἐνοχλοῦντος καὶ	αὐτῷ	Κικέρωνι κακῶς ἐπινοοῦντος. Ἄρτι δὲ
[3, 7]	εἴ τι αἰτοίη· καὶ γὰρ	αὐτῷ	κρύφα Δολοβέλλαν τὸν ἕτερον ὕπατον
[3, 84]	τε ἐξανέστησε Μουτίνης καὶ σὺν	αὐτῷ	λαμπρότατον ἱππικόν, τρία τε αὐτῷ
[3, 18]	περὶ τῶν κοινῶν, τῷ δ'	αὐτῷ	λόγῳ καὶ σὲ κουφίζω, μὴ
[3, 22]	τόδε τοῦ Καίσαρος· ἔμελλον γὰρ	αὐτῷ	μετ' οὐ πολὺ πάντα χαριεῖσθαι.
[3, 27]	ᾖσθοντο καὶ τὴν Μακεδονίαν δόντες	αὐτῷ	μετενόουν. Ἰδίᾳ τε αὐτῶν οἱ
[3, 49]	Ἀντώνιον ὑπέμενε. Στρατιὰ δ' ἦν	αὐτῷ	μονομάχων τε πλῆθος καὶ ὁπλιτῶν
[3, 13]	Καίσαρος υἱὸν ἐλθόντα οὔτε προσπέμψαντος	αὐτῷ·	ὁ δὲ καὶ ταῦτ' ἐπράυνεν,
[3, 65]	Ἀντωνίου, πανσυδὶ μὲν οὐ συνεπλέκοντο	αὐτῷ	Πάνσαν περιμένοντες, ἱππομαχίαι δ' ἦσαν
[3, 23]	διὰ τὴν Καίσαρος σπουδήν. Ἅπερ	αὐτῷ	πάντα τὸν δῆμον εἰς εὔνοιαν
[3, 65]	τὸν στρατὸν ἐμερίζετο καί, ὡς	αὐτῷ	παρὰ τῆς βουλῆς ἐν ἀπορρήτῳ
[3, 53]	τοῖσδε καταπλησσόμενος, ἵνα πρὸς μηθὲν	αὐτῷ	παρανομοῦντι κατοκνῇ, διεκλήρωσεν ἐς θάνατον,
[3, 83]	ὑπὸ Ἀντωνίου πάλαι, τὰ ἔνδον	αὐτῷ	παρεσκεύαζεν. ~Ὧν αἰσθανόμενος Λατερήσιος, τῶν
[3, 12]	τῷ παρόντι ἀπέπεμπεν. Ὄντι δ'	αὐτῷ	περὶ Ταρρακίνας, ἀπὸ τετρακοσίων που
[3, 49]	δέ, ἃ καὶ πρότερον ὑπεστρατευμένα	αὐτῷ	πιστότατα ἦν. Ὁ δ' Ἀντώνιος
[3, 84]	πιθανόν· οὐ γάρ πώ τι	αὐτῷ	πολέμιον ἐς τὸν Ἀντώνιον ἐπέπρακτο,
[3, 21]	καὶ περιουσίας, ἣ δὴ πάνυ	αὐτῷ	πολλὴ προσελθοῦσα οὐκ ἐδόκει τοῖς
[3, 49]	βουλὴν Ἀντωνίῳ μᾶλλον. Ἀντωνίου δ'	αὐτῷ	προθεσμίαν ὁρίζοντος, μεθ' ἣν ὡς
[3, 66]	Πάνσα μετὰ στρατιᾶς πλησιάζοντος, Καρσουλήιον	αὐτῷ	προσέπεμπον ἄγοντα τὴν Καίσαρος στρατηγίδα
[3, 52]	πάντες ἑνὸς εἶναι, τὸ δὲ	αὐτῷ	Σαλουίῳ, εἰ φιλίαν τῶν κοινῶν
[3, 63]	εἶναι πολέμιον καὶ τὸν ὑπ'	αὐτῷ	στρατόν, εἰ μὴ ἀποσταῖεν αὐτοῦ·
[3, 84]	προσγεγένητο τὰ Οὐεντιδίου, καὶ Λέπιδος	αὐτῷ	σύμμαχος ἐγίγνετο ἑπτὰ ἔχων ὁπλιτικὰ
[3, 49]	ἦν. Ὁ δ' Ἀντώνιος ἐπελθὼν	αὐτῷ	σὺν ὀργῇ τὴν Μουτίνην ἀπετάφρευέ
[3, 82]	τὸ τῇ βουλῇ συμφέρον, ἐκέλευεν	αὐτῷ	συνελέσθαι τῶν τινα πρεσβυτέρων ἔμφρονα,
[3, 32]	Καίσαρι στρατευσάμενοι τήν τε ἡγεμονίαν	αὐτῷ	συνεστησάμεθα καὶ ἐς τὰ καθ'
[3, 49]	φειδόμενον ἑαυτοῦ. Ὁ δὲ ἀντέπεμπεν	αὐτῷ	τὰ παρὰ τῆς βουλῆς οἱ
[3, 34]	σῶμα τεθάφθαι βασιλικῶς καὶ τιμὰς	αὐτῷ	τὰς πάλαι δεδομένας ἀθανάτους διαμένειν
[3, 88]	Μάγνον αὐτοῖς καὶ Δολοβέλλαν προύφερον,	αὐτῷ	τε Καίσαρι ἤδη δεδόσθαι τὴν
[3, 84]	αὐτῷ λαμπρότατον ἱππικόν, τρία τε	αὐτῷ	τέλη κατὰ τὴν ὁδὸν προσγεγένητο
[3, 45]	ὁδὸν ἐς Καίσαρα μετατεθεῖσθαι. Καὶ	αὐτῷ	τὴν εἴσοδον ἐπισχόντι τε καὶ
[3, 5]	λαβόντες ᾖδεσαν Ἀντωνίῳ. Τῷ δὲ	αὐτῷ	τρόπῳ καὶ ἐς τὸ βουλευτήριον
[3, 50]	εὐθὺς ἐπὶ ταῖς θυσίαις ἐν	αὐτῷ	τῷ ἱερῷ συνῆγον ἐπὶ Ἀντωνίῳ.
[3, 38]	καὶ ὁ Καῖσαρ ἐκράτει, ἀμυνοῦμεν	αὐτῷ,	τῷ τε σώματι ἐπεξιόντες καὶ
[3, 98]	ἥμισυ τῆς ἀναιρέσεως. Τῷ δ'	αὐτῷ	χρόνῳ καὶ Μινούκιος Βάσιλος, σφαγεὺς
[3, 77]	ἔπεμπε μετὰ τιμῆς. ~Τῷ δ'	αὐτῷ	χρόνῳ περί τε Συρίαν καὶ
[3, 46]	ἀρχή. Καὶ ὁ στρατὸς ἦν	αὐτῷ,	χωρίς γε τῶν νεολέκτων, τρία
[3, 43]	εἰς διαφθορὰν οὐκ αὐτοὶ προσάγουσιν	αὑτῷ.	Ἀλλὰ τούσδε μὲν αὐτὸς εὑρήσειν,
[3, 30]	αὐτὴν πιστεύουσιν, ὅτι Καίσαρα ἀπέκτεινεν,	αὑτῷ	δ' ἀπιστοῦσιν, ὅτι οὐκ ἀπέκτεινε
[3, 64]	ὡς μειράκιον τέχνης, εἰκόνα μὲν	αὑτῷ	καὶ προεδρίαν παρασχόντων καὶ ἀντιστράτηγον
[3, 64]	ἀτιμοῦν· καὶ τὸν πόλεμον ὅλως	αὑτῷ	μὲν αἰσχύνην ἔχειν, ἔργῳ δὲ
[3, 7]	μοναρχικῆς ἀρχὴν ἔθνους καὶ στρατιᾶς	αὑτῷ	περιέβλεπε· καὶ Συρίας μὲν ἐπεθύμει
[3, 64]	Ἀντωνίου μόνοις μεταστᾶσιν ἐψηφισμένα τοὺς	αὑτῷ	στρατευομένους ἀτιμοῦν· καὶ τὸν πόλεμον
[3, 92]	ἀπεκρίνατο ἐπισκώπτων ὅτι τῶν φίλων	αὑτῷ	τελευταῖος ἐντυγχάνοι. ~Νυκτὸς δ' ἄφνω
[3, 39]	παρήγαγεν ὡς ὑπηρέτας γενομένους ἐπιβουλεύοντος	αὑτῷ	τοῦ Καίσαρος, εἴτε συκοφαντῶν εἴτε
[3, 4]	ἐκ τῶν ἐστρατευμένων καὶ ἐπιδημούντων	ἑαυτῷ	καταλέγοντα. ~Ὁ δέ, εἴτε εἰς
[3, 49]	μακροτέραν ὁ Δέκμος ἐκέλευεν ὁρίζειν	ἑαυτῷ,	μὴ θᾶσσον γένοιτο τῇ βουλῇ
[3, 78]	Παλαιστίνῃ περιέλαβέ τε καὶ ἠνάγκασεν	ἑαυτῷ	προσθέσθαι, δείσαντα τοῖς τέσσαρσι μάχεσθαι
[3, 75]	σῷ πατρὶ φίλος ἦν ὡς	ἐμαυτῷ,	ἀναιρεθέντι δὲ οὐκ εἶχον ἐπαμύνειν
[3, 19]	ταφῆς, οὐκ ἀκινδύνως οὐδ' ἀνεπιφθόνως	ἐμαυτῷ,	τυχεῖν, πρός τε ἄνδρας ταχυεργεῖς
[3, 76]	τὰ ἔργα ὑποδείκνυσι, τά τε	σαυτῷ	συμφέροντα γινώσκῃς καὶ τὴν ἐμὴν
[3, 59]	τοῦ Καίσαρος ἐς τὴν πόλιν.	Οὕτω	γὰρ πέντε τελῶν ἡμῖν ὑπαρχόντων
[3, 6]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐπεπράχεσαν τιμώμενοι.	Οὕτω	δ' αὐτοῖς ἔχουσιν ἡ βουλὴ
[3, 48]	ἐμὸν ὄκνον. Διαλυθέντων δὲ μόλις	οὕτω	καὶ τῶν ἡγεμόνων ἐς ὑπεροψίαν
[3, 68]	φιλοτιμία μόνοις τῶν δύο κρατῆσαι.	~Οὕτω	μὲν ἀλλήλοις ἐπῄεσαν διωργισμένοι τε
[3, 46]	ἀμείνους ἐς τὸ διπλάσιον εἶναι.	Οὕτω	μὲν Ἀντωνίῳ τέσσαρα ἐγίγνετο τέλη
[3, 1]	~Ι.	Οὕτω	μὲν δὴ Γάιος Καῖσαρ πλείστου
[3, 79]	στρατὸν πολλάκις διαφθείρων ἐλεγχθεὶς ἀνῃρέθη.	Οὕτω	μὲν δὴ καὶ Βρούτῳ μετὰ
[3, 36]	καὶ ἐς τὰ ἀφῃρημένα βιάζονται.	Οὕτω	μὲν δὴ καὶ ὁ στρατὸς
[3, 84]	τὸν Ἀντώνιον ἐπέπρακτο, δέους ἄξιον.	Οὕτω	μὲν ὁ Ἀντώνιος ἐς μέγα
[3, 61]	καθ' ἑαυτὸν ἅπαντα τῇ βουλῇ.	Οὕτω	μὲν φιλονίκως τε καὶ ψευδῶς
[3, 8]	τοῦ Δολοβέλλα. ~Καὶ γίνεται μὲν	οὕτω	Συρίας ἡγεμὼν Δολοβέλλας καὶ στρατηγὸς
[3, 95]	τὴν στρατηγίαν τῆς Λιβύης, καὶ	οὕτω	τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι· καὶ
[3, 11]	καὶ Καίσαρος υἱός, καὶ διετέλεσεν	οὕτω	χρώμενος. Εὐθύς τε ἐς αὐτὸν
[3, 12]	τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν οὐκ ἐπεξιόντα	τηλικούτῳ	μύσει καὶ σφᾶς ἔλεγον, εἴ
[3, 78]	πάντας ὑπακούειν Κασσίῳ τε καὶ	Βρούτῳ.	Ἄρτι δὲ καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ
[3, 79]	Ἀντώνιος, ὁ Ἀντωνίου Μάρκου ἀδελφός,	Βρούτῳ	διεφέρετο καὶ ἐπολέμει, τέλος ἔχων
[3, 64]	ἕνα τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα καὶ	Βρούτῳ	καὶ Κασσίῳ τὰς ἡγεμονίας ἐς
[3, 79]	ἀνῃρέθη. Οὕτω μὲν δὴ καὶ	Βρούτῳ	μετὰ τῶν προτέρων στρατῶν ἓξ
[3, 79]	καὶ ἦν ἐν τιμῇ παρὰ	Βρούτῳ,	μέχρι τὸν στρατὸν πολλάκις διαφθείρων
[3, 8]	μὲν ἀμφότερα Κασσίῳ, Βιθυνία δὲ	Βρούτῳ.	~Τὰ μὲν δὴ γινόμενα ἐν
[3, 30]	ὢν τοῦ πατρός, ἐπὶ δὲ	τούτῳ	καὶ ἐς χάριν Ἀντωνίου συνηλλαγμένου.
[3, 51]	~Οἱ μὲν δὴ Κικερώνειοι καὶ	τούτῳ	μάλα φορτικῶς ὠνείδιζόν τε καὶ
[3, 51]	ὑπὲρ τῶν σφαγέων δεδιότες ὠργίζοντο	πρώτῳ	μετὰ τὴν ἀμνηστίαν ἀνακινήσαντι τὰ
[3, 26]	τὴν κεφαλὴν οἷα σφαῖραν ἐν	λιθοστρώτῳ	πόλει διαβάλλοντες ἐς ἀλλήλους ἐπὶ
[3, 33]	διετέλει, οὐ μαρτυρεῖν ἐμὲ δίκαιον.	Ἄμφω	δὲ ταῦτα καὶ οἱ φονεῖς