Livre, Par.
[3, 1]		~Ι.	Οὕτω μὲν δὴ Γάιος Καῖσαρ
[3, 92]	σὺν φόβῳ μή τι πάθοιεν	αἱ	γυναῖκες· ἔς τε τὸν δῆμον
[3, 49]	ἐπὶ τὰς πόλεις ἔκρινε προελθεῖν.	Αἱ	δὲ αὐτὸν ἐδέχοντο. Καὶ δείσας
[3, 96]	μηδ' ὑπὲρ τῆς πατρίδος εἰσὶν	αἱ	διαλλαγαί, ἀλλ' ἐς συμμαχίαν Καίσαρι
[3, 87]	βέβαια ἔσται, ἀποικίαι τε προσέσονται	αἱ	ἔτι ὀφειλόμεναι, καὶ γέρα πάντα
[3, 47]	ποιεῖν αὐτοὺς ψηφιεῖσθαι, ὅταν αὐτοῖς	αἱ	νέαι ἀρχαὶ ἐς τὰ πράγματα
[3, 67]	καὶ κατὰ τὴν δίοδον αὐτὴν	αἱ	στρατηγίδες πόλεμον ἄλλον ἐφ' ἑαυτῶν
[3, 45]	συνθήματά τε αὐτοῖς ἐδίδοτο, καὶ	αἱ	φυλακαὶ παρὰ μέρος ἦσαν ὡς
[3, 85]	ἀνδρῶν κατεσπῶντο σὺν ὕβρει, καὶ	αἱ	χειροτονίαι τῶν ὑπάτων ἐπείχοντο ἔτι
[3, 37]	θεοῖς εἰπεῖν, χρησόμεθα, ὡς ἂν	αἱ	χρεῖαι καλῶσιν. ~Οὕτως ἐκ πολλοῦ
[3, 15]	γὰρ εἶναι σέ μοι δικαιοῦσιν	αἵ	τε Καίσαρος ἐς σὲ εὐεργεσίαι
[3, 85]	θάρσος ἀπὸ τοῦ δέους μεθισταμένων.	Αἵ	τε προγραφαὶ τῶν δέκα ἀνδρῶν
[3, 35]	Κάσσιον ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν,	αἳ	μεσταὶ μεγάλων στρατῶν ἦσαν, ἐπείγεσθαι
[3, 96]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος εἰσὶν αἱ	διαλλαγαί,	ἀλλ' ἐς συμμαχίαν Καίσαρι κατὰ
[3, 28]	μὲν ἔμελλε ποιήσειν, ὡς προσετέτακτο·	θέαι	δ' ἦσαν, ἃς Κριτώνιος ἀγορανομῶν
[3, 47]	αὐτοὺς ψηφιεῖσθαι, ὅταν αὐτοῖς αἱ	νέαι	ἀρχαὶ ἐς τὰ πράγματα παρέλθωσιν.
[3, 6]	ἀτελῆ, δόξαν ὕποπτον φιλαρχίας ἐθνῶν	ἐνέγκασθαι,	ᾑροῦντο ὅμως ὑπὸ ἀνάγκης τὸ
[3, 67]	τοῖς μὲν Ἀντωνίου τοὺς Ἀρείους	ἀμύνασθαι	τῆς αὐτομολίας οἷα προδότας σφῶν
[3, 66]	ἀγῶνος, οὐκ ἔχων τοῖς ἱππεῦσιν	ἐλλαμπρύνασθαι	διὰ τὸ πεδίον ἑλωδέστερον ὂν
[3, 90]	μέχρι θανάτου μᾶλλον ἢ ἑκόντας	ἐνδέξασθαι	δουλείαν ἄνωθεν ἀδιόρθωτον· τά τε
[3, 90]	οὕτως ἀνάνδρως καταπεπλῆχθαι, μηδὲ ἑτέραν	ἐνδέξασθαι	τυραννίδα ἀναιμωτί, μηδὲ ἐθίσαι τοὺς
[3, 11]	ἅμα τῷ κλήρῳ τὴν θέσιν	ἀπείπασθαι·	ὁ δὲ καὶ ταῦτά οἱ
[3, 15]	καὶ ταῦτα τοὺς διεφθαρμένους σε	βιάσασθαι.	Ὅτε μέντοι τῶν διαθηκῶν ἀναγνωσθεισῶν
[3, 79]	καὶ οὐδὲν εἰργάσατο ἀποληφθέντας, ἀλλὰ	ἀσπάσασθαι	τῷ ἰδίῳ στρατῷ τοὺς ἐναντίους
[3, 4]	ἐπιβουλεύοντα τὸν δῆμον ἔδωκε φρουρὰν	περιστήσασθαι	περὶ τὸ σῶμα, ἐκ τῶν
[3, 20]	μέν σε ἐκ τῶν δημοσίων	δανείσασθαι	ἡγούμην ἂν εἰρωνείαν λέγειν, εἰ
[3, 35]	ἀντιδοῦναι τάδε ττῶνδε ἄξιον καὶ	φείσασθαι	σὺν ἀληθεῖ γνώμῃ φονέων ἀνδρῶν
[3, 28]	ἁρπαγὴν ἐπισχεῖν, μέχρι τοὺς πολίτας	κομίσασθαι	τὴν διανέμησιν καὶ τὰ λοιπὰ
[3, 69]	ἐπίοι, μέχρι τοῦ ἀναγκαίου τέλους	διαγωνίσασθαι.	Ἀντώνιος δὲ τῶν μὲν Ἀρείων
[3, 54]	κοινὰ μετὰ τὴν Καίσαρος τελευτὴν	σφετερίσασθαι,	τοῦ μὲν νόμου τὸν κλέπτην
[3, 41]	δεδιότας Ἀντώνιον ἐπὶ τυραννίδι τόνδε	προσεταιρίσασθαι,	στρατὸν ἄλλον οὐκ ἔχοντας ἐν
[3, 64]	τὸ δὲ καὶ Δολοβέλλαν πολέμιον	ψηφίσασθαι	δι' ἕνα τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα
[3, 50]	φίλοι πολέμιον αὐτὸν ἠξίουν ἤδη	ψηφίσασθαι,	τὴν Κελτικὴν ἀκούσης τῆς βουλῆς
[3, 38]	ἐμὲ πείθουσι περὶ τῆς Κελτικῆς	μεταψηφίσασθαι.	Ἀλλὰ σὺν θεοῖς τε πατρῴοις
[3, 67]	δύο τέλεσιν οὖσιν δι' ἑνὸς	ἡσσᾶσθαι,	τοῖς δὲ φιλοτιμία μόνοις τῶν
[3, 7]	Ἀσπρήναν ἔπεισαν ἐν τῇ χειροτονίᾳ	ψεύσασθαι	περὶ διοσημείας, ἐλπίσαντές τι καὶ
[3, 68]	συνίσταντο, καὶ οὐδέτεροι τοὺς ἑτέρους	ὤσασθαι	δυνάμενοι τοῖς ξίφεσιν ὡς ἐν
[3, 61]	συνέγραφεν ὧδε· Μουτίνης Ἀντώνιον εὐθὺς	ἀπανίστασθαι	καὶ Δέκμῳ τὴν Κελτικὴν μεθιέναι,
[3, 17]	τῶν ἔτι μοι πατρικῶν φίλων	συνίστασθαι	καὶ συνεργεῖν· εἰ δέ σε
[3, 75]	ἐπαμύνειν οὐδὲ τοῖς πλείοσι μὴ	συνίστασθαι,	οἷς γε δὴ καὶ σὺ
[3, 97]	ἐπιτρέψας ἐς τὰ οἰκεῖα σφῶν	ἀφίστασθαι	καὶ διαδοὺς ἐκ τοῦ παρόντος
[3, 25]	Γέτας αὐτὸν πρὸ Παρθυαίων Καίσαρι	παρεσκευάσθαι	καὶ τὰ Παρθυαίων ἠρεμεῖν ἐν
[3, 22]	διαθηκῶν τοῦ κλήρου μοῖραν εἶχον)	μέμψασθαι	τῷ Ἀντωνίῳ περί τε σφῶν
[3, 6]	σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἐθνῶν	λαβέσθαι.	Τοῦ χρόνου δὲ οὔπω συγχωροῦντος
[3, 64]	διαφέρεσθαι, ᾧ προσποιήματι καὶ αὑτὸν	ὑπάγεσθαι	κατ' Ἀντωνίου· τὸ δὲ καὶ
[3, 71]	μάλιστα τὰ ἐς τὴν μάχην	ἐπείγεσθαι.	Ἐπεὶ δ' ἐκτάσσουσιν αὐτοῖς ὁ
[3, 35]	αἳ μεσταὶ μεγάλων στρατῶν ἦσαν,	ἐπείγεσθαι	καὶ πρὸ τοῦ δεδομένου χρόνου
[3, 10]	καὶ πρὸς σφᾶς ἐς Ῥώμην	ἐπείγεσθαι	φυλασσόμενον. Οἷς Ὀκτάουιος ἐνδοὺς διὰ
[3, 60]	τῷ ὄντι πολέμιον ἠναγκάσαμεν γενέσθαι,	φείδεσθαι	δὲ καὶ τοῦ δήμου πρὸ
[3, 24]	Δολοβέλλα σφίσιν ἐψηφισμένας, χωρεῖν καὶ	βιάζεσθαι.	Καὶ τῶνδε φανερῶν γενομένων ἠπείγετο
[3, 55]	Οὐ γὰρ εὖ βουλευομένων ἐστὶ	διαστασιάζεσθαι	πρὸς τὸν δῆμον ἐν καιροῖς
[3, 88]	τῶν βουλευτῶν λοχαγοὺς ὄντας ὧδε	παρρησιάζεσθαι,	ἐπέπλησσον ὡς θρασυνομένοις ὑπὲρ τὸ
[3, 28]	Καίσαρι μὲν δι' ἐμὲ μήτε	ὀργίζεσθαι	μήτε ἐνυβρίζειν, εὐεργέτῃ σοῦ μάλιστα,
[3, 81]	εὐεπίθετοι, ἀλλ' ἀθρόους ἐν ἀλλοτρίᾳ	συνοικίζεσθαι	διὰ τὴν ἰσχὺν μᾶλλον ἐθέλοντας
[3, 33]	ἐκείνου καὶ τὸν φόνον ἑκόντα	χαρίζεσθαι	τοῖς ἐμοῖς ἐπιβούλοις, ὡς οἴεται
[3, 16]	μόνον, τὸ δὲ ἡγεμονίας αὖθις	ψηφίζεσθαι	καὶ γέρα ὑβριζόντων Καίσαρα καὶ
[3, 50]	Σάλουιος ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἐκέλευσεν	ἀναθέσθαι.	Ἔστι δὲ ἐν τοῖς ἄρχουσιν
[3, 17]	μέν τι καὶ τῶν γεγονότων	μεταθέσθαι	θέλεις δύνασαι γάρ, εἰ θέλεις·
[3, 29]	δὲ γνώμης τοῦ νεανίσκου ἕνεκεν	μετατίθεσθαι,	ἐπηρμένου τε ἐπαχθῶς ἔτι τηλικοῦδε
[3, 44]	τοῦ νῦν καὶ χορηγίας δαψιλεῖς	μετατίθεσθαι.	Οὓς ὁ Ἀντώνιος μηνύμασι τε
[3, 74]	ἐν ταῖς ἑορταῖς αἰεὶ θαλλοῦ	περιτίθεσθαι.	Περὶ δὲ Καίσαρος οὐδὲν ἦν
[3, 28]	αὐτῷ κατὰ πάσας θέας ἐψηφίσαντο	προτίθεσθαι.	Τοῦ Κριτωνίου δὲ εἰπόντος οὐκ
[3, 82]	τούτοις ἐπαρθεὶς διὰ φιλαρχίαν, ἔλεγεν	αἰσθέσθαι	σπονδῶν ἐν τοῖς ἔξω στρατηγοῖς
[3, 78]	περιέλαβέ τε καὶ ἠνάγκασεν ἑαυτῷ	προσθέσθαι,	δείσαντα τοῖς τέσσαρσι μάχεσθαι πρὸς
[3, 19]	ἀπάξιον δὲ ἡγούμενον εἶναι, καὶ	ἄχθεσθαι	μὴ τυχόντα τῶν διαθηκῶν τῶν
[3, 23]	αἰτήσας, προύθηκεν ἐς τὴν διανέμησιν	πιπράσκεσθαι,	ὡς τῆς Καίσαρος περιουσίας οὐδ'
[3, 57]	τῶν γεγονότων; Ἢ ὅτε μηδένα	διώκεσθαι	φόνου; Ἢ ὅτε ζήτησιν εἶναι
[3, 82]	τῇ βουλῇ συμφέρον, ἐκέλευεν αὐτῷ	συνελέσθαι	τῶν τινα πρεσβυτέρων ἔμφρονα, τῆς
[3, 38]	τῶν ἐψηφισμένων, ὅσος δὲ ἀγὼν	ἀφελέσθαι	με τὴν Κελτικὴν ἤδη δεδομένην.
[3, 34]	ὁ Καῖσαρ ἐφάνη, ἡμῖν ὑπῆρχεν	ἀπολέσθαι	πᾶσιν ὡς τυράννου φίλοις. Ὧδε
[3, 94]	Ἔστι δ' ἐπὶ τοῦ δήμου	γίγνεσθαι	τὴν θέσιν· κουρίας γὰρ ἐς
[3, 14]	Ῥωμαίοις τοὺς θετοὺς ἐπὶ μάρτυσι	γίγνεσθαι	τοῖς στρατηγοῖς. Ἀπογραψαμένων δὲ τῶν
[3, 5]	ὅσα Καίσαρι πέπρακτό τε καὶ	γενέσθαι	βεβούλευτο, τὰ ὑπομνήματα τῶν βεβουλευμένων
[3, 4]	γάρ τις αὐτοῖς ἐδόκει Μάγνου	γενέσθαι	δημοκρατικώτερος, ὅθεν οὐδὲ περιποθητότερος ἦν.
[3, 13]	εἰκότα. Καὶ τὸ δόγμα ἔφη	γενέσθαι	μηδενός πω τοὺς ἀνδροφόνους διώκοντος·
[3, 6]	ἑτέρου ἂν αὑτοῖς ἀδύνατον ἡγούμενοι	γενέσθαι,	οὔτε τὸ ποικίλον Ἀντωνίου φέροντες
[3, 32]	ἀμερίμνῳ γενόμενόν τε καὶ ἡμᾶς	γενέσθαι	παρασκευάσαντα τοὺς ὑπέρ τε σφῶν
[3, 34]	στρατηγοὺς καὶ στρατιώτας, ἐν ἀσφαλεῖ	γενέσθαι	σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ ἀντὶ
[3, 34]	διαλελύσθαι μήτε τὰς διαθήκας ἀκύρους	γενέσθαι	τό τε σῶμα τεθάφθαι βασιλικῶς
[3, 16]	σε δεξόμενον Αἰνεάδην ἀντὶ Ἡρακλείδου	γενέσθαι·	τοῦτο γὰρ αὐτὸν Ἐνδοιάσαι, πολὺν
[3, 60]	ψηφισάμενοι τῷ ὄντι πολέμιον ἠναγκάσαμεν	γενέσθαι,	φείδεσθαι δὲ καὶ τοῦ δήμου
[3, 60]	δημάρχους πλείονας κινδυνεύουσι τοῖς κοινοῖς	γενέσθαι.	~Ὧδε μὲν ὁ Πείσων ἀπελογεῖτο
[3, 74]	εὐχὰς δημοσίας ἐποιεῖτο Δέκμον Ἀντωνίου	περιγενέσθαι.	Τοσοῦτος ἦν οἶστρος αὐτῷ κατὰ
[3, 54]	κατηγορίας καὶ ἀπολογησάμενον ὑπὲρ αὑτοῦ	κρίνεσθαι·	καὶ τὸν δεινότατον εἰπεῖν Κικέρωνα
[3, 63]	τῷ συγγράψαντι τὰς ἐντολὰς ὧδε	ἀποκρίνεσθαι·	Ὁ δῆμος ἔδωκέ μοι τὴν
[3, 71]	ἐχθροῖς μεγάλῃ μάχῃ μηδ' ἐπιόντων	ἀμύνεσθαι,	διὰ δὲ τῶν ἱππέων τὰ
[3, 90]	Δέκμος ἢ Πλάγκος ἔλθοι; Καὶ	ἀμύνεσθαι	μέχρι θανάτου μᾶλλον ἢ ἑκόντας
[3, 4]	καὶ τὴν δημοκρατίαν ἐς τέλος	ἐπάξεσθαι,	τῆς μοίρας σφῶν ἀνισχούσης. Ἃ
[3, 26]	ἀνύοντος, ὁ Τρεβώνιος αὐτὸν ἔφη	δέξεσθαι	Ἐφέσῳ καὶ ἐς τὴν Ἔφεσον
[3, 18]	ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν μηδ' ἄλλων ἔτι	ἀνέξεσθαι,	ὃ καὶ τῷ πατρί σου
[3, 42]	ἄλλων ἢ τῶν ἰδίων ὅπλων	ἀνέξεσθαι·	οἱ δὲ καὶ τὸ ἀληθὲς
[3, 28]	Τοῦ Κριτωνίου δὲ εἰπόντος οὐκ	ἀνέξεσθαι	τιμωμένου Καίσαρος ἐν ταῖς αὑτοῦ
[3, 26]	ἔτι ὑπονοοῦντες, ὀλίγους σφῶν ὑπολιπόντες	ἕπεσθαι	αὐτῷ, ἐς τὴν Σμύρναν ἐπανῆλθον.
[3, 88]	πάντας διῄρει· καὶ τὸ μὲν	ἕπεσθαι	κατὰ σχολὴν ἐκέλευσε, τὸ δὲ
[3, 6]	χρήματα ἀγείρειν ἀφανῶς καὶ στρατὸν	περιβλέπεσθαι.	Αὐτοί τε ἠπείγοντο τῶν δεδομένων
[3, 7]	ἔθους ὄντος ἑτέρους ἐπὶ τοῦτο	πέμπεσθαι,	πάνυ χαλεψάμενος τῷ Ἀσπρήνᾳ τοῦ
[3, 64]	βεβαιοῦντας Ἀντωνίῳ δόξαι περὶ τυραννίδος	διαφέρεσθαι,	ᾧ προσποιήματι καὶ αὑτὸν ὑπάγεσθαι
[3, 10]	αὐτήν, ἀπὸ Ῥώμης ἔγραφον μήτε	ἐπαίρεσθαι	μήτε θαρρεῖν πω μεμνημένον, οἷα
[3, 41]	τῆς πατρίδος ὑπηρέτης καὶ κατήκοος	ἔσεσθαι	καὶ ἐς τὰ νὺν πρὸς
[3, 75]	ἕτερον ἀσθενέστερόν τε καὶ μόνον	ἔσεσθαι	καὶ μετ' αὐτὸν ἤδη πᾶσαν
[3, 15]	παθεῖν· ὧν εἰ θάτερον ἔμελλεν	ἔσεσθαι,	καλῶς, ὅτι μὴ παρῆς. Ψηφιζομένων
[3, 3]	τὰ κατὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον	ἔσεσθαι.	Οἱ δὲ τοῦ Ἀματίου στασιῶται
[3, 34]	ἡγούμενος ἡμᾶς τοὺς Καίσαρος ἀσφαλῶς	περιέσεσθαι,	ὅταν μὴ Καῖσαρ εἶναι δόξῃ
[3, 42]	αὐτῶν πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ	περιέσεσθαι,	συνεχώρει ταῖς προφάσεσι καὶ τοὺς
[3, 89]	πολεμίων· οὓς ὅτε ἐνθυμηθεῖεν Καίσαρι	συναλλαγήσεσθαι,	πάμπαν ἤκμαζεν ὁ φόβος. Κικέρων
[3, 30]	βουλὴ τὴν λοχῖτιν ἐνόμιζεν ἐκκλησίαν	συλλεγήσεσθαι,	οἱ δὲ νυκτὸς ἔτι τὴν
[3, 91]	τῆς ἐναντίας μοίρας νῦν γε	μεταθήσεσθαι	προσεδόκων, μέχρι περὶ τῆς ἐλευθερίας
[3, 43]	Κελτικήν, καὶ τοῖς παροῦσιν ἑκάστῳ	δοθήσεσθαι	δραχμὰς ἑκατόν. Οἱ δὲ ἐγέλασαν
[3, 97]	ἔτι περιιών, ἀλλὰ ἐπὶ Ἀκυληίας,	λήσεσθαι	νομίζων διὰ τὴν ὀλιγότητα. ~Ἁλοὺς
[3, 69]	τῆς μάχης, ὑπονοήσας ἐν χρείᾳ	γενήσεσθαι.	Οἱ μὲν δὴ νεήλυδες ἐς
[3, 46]	τῇ ἑτέρᾳ Κελτικῇ τρία ἐδόκουν	αἱρήσεσθαι	τὰ Ἀντωνίου. ~Καίσαρι δὲ ἦν
[3, 31]	μηδενὶ Καίσαρα ἐγχειρεῖν παρανόμως, ἢ	χρήσεσθαι	κατ' αὐτοῦ παντὶ μέτρῳ τῆς
[3, 13]	ὑπερίδοι, ἔς τε τὸν Καίσαρα	ἁμαρτήσεσθαι	καὶ τὸν δῆμον ἀδικήσειν εἰς
[3, 22]	τῇ τύχῃ χρωμένου. Σφῶν μέντοι	φείσεσθαι	τὸ μέρος νειμαμένων πρὸς Καίσαρα.
[3, 96]	ὁ δ' Ἀντώνιος ἔγραφεν αὐτὸς	ἀποτίσεσθαι	Δέκμον τε ὑπὲρ Καίσαρος καὶ
[3, 34]	Καῖσαρ εἴη τύραννος, ἀνδροφονίας αὐτοὺς	ἁλώσεσθαι,	καὶ διὰ τοῦτο φιλονικούντων, εἶξα
[3, 67]	τοὺς νεήλυδας εἰ παραγένοιντο, μὴ	συνεφάπτεσθαι	σφίσι τῶν πόνων, ὡς μὴ
[3, 91]	ἐκείνων αὐτὰς ὧδε ἀκριβῶς ἐνόμιζον	ἐπικρύπτεσθαι.	~Καίσαρι δὲ ἔτι τῶν πρέσβεων
[3, 9]	Ἀπολλωνίαν τὴν ἐπὶ τοῦ Ἰονίου	παιδεύεσθαί	τε καὶ ἀσκεῖσθαι τὰ πολέμια
[3, 39]	ὀργῇ μανιώδει καὶ ἐβόα αὐτὸς	ἐπιβουλεύεσθαι	πρὸς Ἀντωνίου ἐς τὴν παρὰ
[3, 40]	ᾖει, πείσων τὰς πόλεις οἱ	στρατεύεσθαι,	τὰς ὑπὸ τοῦ πατρὸς ᾠκισμένας.
[3, 82]	τὴν ἀρχὴν Ἀντωνίου, πάντας αὐτίκα	ἀπογράφεσθαι	καὶ διδάσκειν· ἀπειλαί τε τοῖς
[3, 80]	ἀπιέναι μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ	μέμφεσθαι	τῆς ἐς τὸ κοινὸν συμφέρον
[3, 19]	κατ' ἄλλας χρείας ἢ λογισμοὺς	ἐπιμέμφεσθαι	πρεσβυτέρῳ νεώτερον ὄντα. Καὶ τάδε
[3, 78]	ἑαυτῷ προσθέσθαι, δείσαντα τοῖς τέσσαρσι	μάχεσθαι	πρὸς ὀκτώ. Ὧδε μὲν δὴ
[3, 97]	καὶ πόνων ἄπειρα. Ἀπογνοὺς οὖν	μάχεσθαι,	φεύγειν ἔκρινε πρὸς Βροῦτον ἐς
[3, 27]	τῷ Δέκμῳ τῆς ἀρχῆς ἐγκρατῶς	ἔχεσθαι	καὶ στρατὸν ἄλλον καὶ χρηματα
[3, 72]	ἐδόκει τῆς προτέρας αὐτὸν γνώμης	ἔχεσθαι,	πολιορκοῦντα Μουτίνην καὶ ἐς μάχην
[3, 14]	στρατηγοῦντα τῆς πόλεως, ὑπαντιάσας ἔφη	δέχεσθαι	τὴν θέσιν τοῦ Καίσαρος· ἔθος
[3, 90]	πατρίδι ἐποίσειν· εἰ δὲ φέροιεν,	ἀνέχεσθαί	τε πολιορκίας, μέχρι Δέκμος ἢ
[3, 43]	δὲ ἐξανέστη τοσοῦτον εἰπών· Μαθήσεσθε	ἄρχεσθαι.	Αἰτήσας δὲ παρὰ τῶν χιλιάρχων
[3, 82]	καὶ στρατοῦ ἔτι ἄρχοντα πολλοῦ,	ἀνασχέσθαι	τε παρ' ἡλικίαν ἄρχοντος ἐν
[3, 26]	εὐναζόμενον ἡγεῖσθαι πρὸς Δολοβέλλαν ἐκέλευεν·	ἕψεσθαι	γὰρ αὐτοῖς ἑκών. Καί τις
[3, 42]	εἰλήφεσαν καὶ ὧν ἤλπιζον ἔτι	λήψεσθαι.	Οἷόν τε ὄχλος ἀνώμαλος μετενόουν
[3, 30]	δὲ ἄρα τι καὶ αὐτὸς	ἀντιλήψεσθαι	παρὰ Ἀντωνίου. Διαφθαρέντων δὲ χρήμασι
[3, 42]	ἑτέραις δωρεαῖς καὶ δαψιλέστερον ἔτι	ἀμείψεσθαι	ἔλεγεν, αἰεὶ χρώμενος ἐς τὰ
[3, 80]	ὕβρει θέμενος ἀντὶ οὗ Δέκμον	ᾑρῆσθαι	στρατηγὸν ἐπὶ Ἀντωνίῳ, τὴν μὲν
[3, 72]	ὅμοιον ἀμφοῖν γεγονέναι καὶ Ἵρτιον	ἀνῃρῆσθαι	καὶ Πάνσαν νοσεῖν καὶ σφᾶς
[3, 19]	μὲν ἀρκέσει σοι περὶ τῶνδε	εἰρῆσθαι·	ἐνσημαίνῃ δὲ καὶ τῆς ἡγεμονίας
[3, 4]	Ῥωμαίων ναυσὶν αὐτίκα ταῖς πανταχοῦ	χρῆσθαι	εἰς τὰ ἐπείγοντα, θαυμάζουσα ἕκαστα
[3, 63]	ἐς τὰ συμφέροντα τῆς πατρίδος	χρῆσθαι.	Ἐψηφίσαντο δὲ καὶ Κάσσιον ἄρχειν
[3, 14]	μᾶλλον ἢ φανερᾷ θρασύτητί πω	χρῆσθαι.	Καὶ ὁ Καῖσαρ ἐπαινέσας καὶ
[3, 24]	Καῖσαρ αὐτοῖς ἐς Παρθυαίους ἔμελλε	χρῆσθαι	πρὸς ἑαυτὸν ἐπενόει μετενεγκεῖν, ὅτι
[3, 64]	ἔχειν, ἔργῳ δὲ τὴν βουλὴν	ἀποχρῆσθαί	οἱ κατὰ Ἀντωνίου, μέχρι καθέλωσιν
[3, 44]	τοῦ μὴ δοκεῖν ὁ στρατηγὸς	ἡσσῆσθαι	τοῦ στρατοῦ. Οἱ δὲ ἐλάμβανον,
[3, 26]	τοῖς συλλαμβάνουσιν αὐτὸν ἔτι εὐναζόμενον	ἡγεῖσθαι	πρὸς Δολοβέλλαν ἐκέλευεν· ἕψεσθαι γὰρ
[3, 57]	Κικέρων; Ἢ ὅτε ἐψηφίζετο μὴ	εἰσηγεῖσθαι	περὶ δικτάτορος μηδένα μήτε ἐπιψηφίζειν,
[3, 7]	εἴκοσιν ἐτῶν· καὶ αὐτὸς δὲ	αἰδεῖσθαι	Συρίας οὐκ ἀξιούμενος, Δολοβέλλας ὤν,
[3, 45]	ὁμοίως τοῖς Ἀρείοις ἐς Καίσαρα	μετατεθεῖσθαι.	Διαταραχθεὶς οὖν εἰσῆλθε μὲν ἐς
[3, 45]	κατὰ τὴν ὁδὸν ἐς Καίσαρα	μετατεθεῖσθαι.	Καὶ αὐτῷ τὴν εἴσοδον ἐπισχόντι
[3, 77]	καὶ πίστις γένοιτο, μέχρι θανάτου	διαγωνιεῖσθαι	καὶ ἐς αὐτὸ Βάσσον ἀναγκάσαντες
[3, 86]	καὶ διδάσκειν μὴ ἐφ' ἑνὶ	ποιεῖσθαι	τὰς ἐλπίδας, ἀλλ' ἐπὶ τῇ
[3, 22]	αὐτῷ μετ' οὐ πολὺ πάντα	χαριεῖσθαι.	~Θέας δὲ πλησιαζούσης, ἣν ἔμελλεν
[3, 47]	ὅ τι χρὴ ποιεῖν αὐτοὺς	ψηφιεῖσθαι,	ὅταν αὐτοῖς αἱ νέαι ἀρχαὶ
[3, 9]	τοῦ Ἰονίου παιδεύεσθαί τε καὶ	ἀσκεῖσθαι	τὰ πολέμια ἐπέμπετο ὑπὸ τοῦ
[3, 81]	δύνανται, καὶ ὀνειδίζειν ταῦτα Ἀντωνίῳ,	μιμεῖσθαί	τε τοὺς ὑπὸ σφίσιν ὁπλίτας·
[3, 60]	Ὧν τοὺς μὲν εὖ βουλευομένους	ἐνθυμεῖσθαι	χρὴ ὑπὲρ τῶν ἔτι πλανωμένων,
[3, 86]	μὲν αὐτοὺς ἐς ταῦτα διδασκομένους,	ἀποκρινεῖσθαι	δὲ αὐτοῖς ἔφη δι' ἑτέρων
[3, 39]	εἴ τι πάθοι, πρὸς Ἀντωνίου	δολοφονεῖσθαι.	Λεγομένων δὲ τῶνδε σὺν πάθει
[3, 91]	αἰτεῖν τὴν ἀρχήν, ἢ ἐγκρατῶς	ἀμυνεῖσθαι·	τούς τε τῆς ἐναντίας μοίρας
[3, 10]	ὡς ἐν τοῖς παροῦσιν ἀκινδυνότερα	αἱρεῖσθαι	μᾶλλον καὶ πρὸς σφᾶς ἐς
[3, 25]	ὑπεριδόντα νηποινεὶ πρὸς τῶν ἐντυχόντων	ἀναιρεῖσθαι.	Καὶ τῷδε μάλιστα ἑλὼν τοὺς
[3, 28]	μὲν ὕβρεων, ἐς ὅσον θέλεις,	ἐμφορεῖσθαι,	τὴν δὲ τῆς οὐσίας ἁρπαγὴν
[3, 16]	ἠξιώσατε ἡγεμονίαις αἰεὶ κατ' ἐμοῦ	δορυφορεῖσθαι·	Δέκμον τε τὴν ἐγγὺς Κελτικὴν
[3, 88]	προύφερον, αὐτῷ τε Καίσαρι ἤδη	δεδόσθαι	τὴν ἀρχὴν μετιέναι θᾶσσον ἐτῶν
[3, 86]	γέρα τοῖς δύο τέλεσι μόνοις	δίδοσθαι,	ἵν' αὐτοὺς ἐς ἔριν καὶ
[3, 2]	νόμου κωλύοντος ἐντὸς εἴκοσιν ἐτῶν	ἀποδίδοσθαι.	~Τούτοις δὲ αὐτοῖς ὁ Ἀμάτιος,
[3, 39]	Ἀντώνιον ὑπατεύοντα ἐς τὸ σῶμα	ἐπιβεβουλεῦσθαι.	Ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ πρὸς
[3, 34]	πάντων ἡδίστην μήτε τὴν περιουσίαν	δεδημεῦσθαι	μήτε τὴν θέσιν, ἐφ' ᾗ
[3, 34]	ἐφ' ᾗ νῦν οὗτος γαυριᾷ,	διαλελύσθαι	μήτε τὰς διαθήκας ἀκύρους γενέσθαι
[3, 31]	καὶ ἐς τὰ Ἀντωνίου στρατόπεδα	ἐπιμίγνυσθαί	τινας ἀγορὰν φέροντας καὶ ἐντυγχάνειν
[3, 34]	ἀκύρους γενέσθαι τό τε σῶμα	τεθάφθαι	βασιλικῶς καὶ τιμὰς αὐτῷ τὰς
[3, 22]	ἔφη τοῖς τότε δόξασιν ἐναντίως	γεγράφθαι.	Μόνης γὰρ τῆς ἀμνηστίας ἐπειγούσης,
[3, 7]	πόλεμον οὐδενὶ ἔφη ὑπὸ Καίσαρος	ἐπιτετράφθαι,	Κάσσιον δὲ τὸν Συρίας ἀξιωθέντα
[3, 20]	σε κενὰ πρὸς τοῦ πατρὸς	ἀπολελεῖφθαι	τὰ κοινὰ ταμιεῖα, τῶν προσόδων,
[3, 34]	Μήτε τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ Καίσαρος	ἀπηλεῖφθαι	τὴν ἐμοὶ μάλιστα πάντων ἡδίστην
[3, 90]	βουλῇ, μὴ δεῖν οὕτως ἀνάνδρως	καταπεπλῆχθαι,	μηδὲ ἑτέραν ἐνδέξασθαι τυραννίδα ἀναιμωτί,
[3, 96]	τοῖς ἀμφὶ τὸν Βροῦτον εἴκοσι	συνῆχθαι	τέλη στρατοῦ, καὶ χρῄζων ἐπ'
[3, 42]	διαλλαγαῖς Ἀντωνίου τε καὶ Καίσαρος	ἀφῖχθαι	ἢ ἐς μόνην γε φυλακὴν
[3, 72]	πλεονεκτεῖν Μουτίνην τε ἐς ἔσχατον	ἀφῖχθαι	λιμοῦ καὶ εὐθὺς ἐνδώσειν. Ὧδε
[3, 37]	εἰπεῖν, χρησόμεθα, ὡς ἂν αἱ	χρεῖαι	καλῶσιν. ~Οὕτως ἐκ πολλοῦ δέους
[3, 87]	ὑμῖν δοθέντα πάντα βέβαια ἔσται,	ἀποικίαι	τε προσέσονται αἱ ἔτι ὀφειλόμεναι,
[3, 33]	αὐτοῖς ἀμνηστία τοῦ φόνου καὶ	ἡγεμονίαι;	Ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν, ἀντὶ τῆς
[3, 82]	θυσίαι καθ' ἕνα ἦσαν καὶ	χειροτονίαι	δέκα ἀνδρῶν ἐς εὔθυναν τῆς
[3, 85]	κατεσπῶντο σὺν ὕβρει, καὶ αἱ	χειροτονίαι	τῶν ὑπάτων ἐπείχοντο ἔτι μᾶλλον·
[3, 10]	ἐκτὸς οὖσαν ὁδοῦ, ᾗ ὄνομα	Λουπίαι.	Ἐνταῦθα οὖν ἐνηυλίσατο διατρίβων. ~Ὡς
[3, 15]	αἵ τε Καίσαρος ἐς σὲ	εὐεργεσίαι	καὶ ἡ σὴ πρὸς ἐκεῖνον
[3, 66]	ὑπὸ δημοκοπίας· καὶ συνεχεῖς ἦσαν	ἐκκλησίαι,	ὅπλα τε εἰργάζετο συναγαγὼν τοὺς
[3, 82]	τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀπειληφέναι, καὶ	θυσίαι	καθ' ἕνα ἦσαν καὶ χειροτονίαι
[3, 65]	οὐ συνεπλέκοντο αὐτῷ Πάνσαν περιμένοντες,	ἱππομαχίαι	δ' ἦσαν πυκναί, πολὺ μὲν
[3, 3]	ἐκείνοις πόθῳ τε τοῦ Ἀματίου	καὶ	ἀγανακτήσει τοῦ γεγονότος, ὅτι μάλιστα
[3, 39]	ἐκδραμὼν αὐτίκα θόρυβον ἤγειρε πάνδημον,	καὶ	ἀγανάκτησις ἦν. Ὀλίγοι μὲν γάρ,
[3, 88]	στρατὸς πυθόμενος ἔτι μᾶλλον ὠργίζοντο	καὶ	ἄγειν σφᾶς εὐθὺς ἐκέλευον ἐς
[3, 34]	ἐμὲ φιλίᾳ τε αὐτοῦ Καίσαρος	καὶ	ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦς· οὐ γάρ
[3, 9]	ἀπαγγελθέντος πω δέος αὐτὸν ἐπεῖχε	καὶ	ἄγνοια, εἴτε κοινὸν εἴη τῆς
[3, 45]	ἐνόπλους· συνθήματά τε αὐτοῖς ἐδίδοτο,	καὶ	αἱ φυλακαὶ παρὰ μέρος ἦσαν
[3, 85]	δέκα ἀνδρῶν κατεσπῶντο σὺν ὕβρει,	καὶ	αἱ χειροτονίαι τῶν ὑπάτων ἐπείχοντο
[3, 6]	τοσήδε αὐτῶν φροντὶς ἦν ἅμα	καὶ	αἰδώς, ἐπεὶ καὶ τοῖς ἄλλοις
[3, 85]	δὲ τῶνδε ἐς Ῥώμην θαυμαστὴ	καὶ	αἰφνίδιος ἦν αὖθις μεταβολή, τῶν
[3, 94]	ἐν τῷ Ἰανούκλῳ ἢ ἑτέρωθι	καὶ	ἄλλα συνενεχθῆναι κελεύσας, ὁπόσα Κικέρωνος
[3, 5]	ἐς τὸ βουλευτήριον πολλοὺς κατέλεγε	καὶ	ἄλλα τῇ βουλῇ δι' ἀρεσκείας
[3, 78]	τε καὶ Βρούτῳ. Ἄρτι δὲ	καὶ	Ἀλλιηνός, ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶς ἐς
[3, 68]	ὅ τε πίπτων εὐθὺς ὑπεξεφέρετο,	καὶ	ἄλλος ἀντικαθίστατο. Παραινέσεων δὲ ἢ
[3, 28]	τοιάδε καὶ τοσάδε πάσχοντος ὑπερορᾶν	καὶ	ἀμελεῖν ἑκόντος, Καίσαρι δὲ τῷ
[3, 90]	μέχρι Δέκμος ἢ Πλάγκος ἔλθοι;	Καὶ	ἀμύνεσθαι μέχρι θανάτου μᾶλλον ἢ
[3, 76]	ἐμὴν καὶ Ἱρτίου προαίρεσίν τε	καὶ	ἀνάγκην. Τὸν μὲν οὖν στρατόν,
[3, 49]	ἐς Ῥώμην σὺν τῷ στρατῷ·	καὶ	ἀναζεύξας ἐχώρει τὴν ἐπὶ τῆς
[3, 57]	μὲν δὴ μέγιστα, ὦ Ῥωμαῖοι,	καὶ	ἀναμφίλογα Κικέρωνος ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 54]	εἶπεν ὡς μέγιστα ἐκ πάντων	καὶ	ἀναμφίλογα ὄντα, παρῆλθον ἐγὼ δείξων
[3, 12]	ἀμυνεῖν. Οὓς ὁ Καῖσαρ ἐπαινῶν	καὶ	ἀνατιθέμενος ἐν τῷ παρόντι ἀπέπεμπεν.
[3, 70]	ἐπεπλήρωτο ὅπλων τε καὶ νεκρῶν	καὶ	ἀνδρῶν ἡμιθνήτων καὶ τετρωμένων· οἱ
[3, 31]	χειροτονίαις, ὥστε δεῖσαι τὸν Ἀντώνιον	καὶ	ἀνελεῖν τὴν χειροτονίαν, τοῖς ὑπολοίποις
[3, 14]	Παρῄνει γε μὴν ἔτι τέχνῃ	καὶ	ἀνεξικακίᾳ μᾶλλον ἢ φανερᾷ θρασύτητί
[3, 18]	τοῦ κατ' ἐμαυτὸν ἕνεκα ἀδεοῦς	καὶ	ἀνεπιφθόνου περιεῖδον ἐγὼ τιμὰς ψηφιζομένας
[3, 63]	μὲν ὁ Ἀντώνιος εἶπέ τε	καὶ	ἀντέγραψε, καὶ ἡ βουλὴ αὐτὸν
[3, 79]	σοφίᾳ τε καὶ πραότητι, ἠγάσαντο	καὶ	ἀντησπάσαντο καὶ ἐς αὐτὸν μετεβάλοντο.
[3, 36]	τῶν ἐχθρῶν τέχναις καὶ μηχαναῖς	καὶ	ἀντιδόσεσιν ἑτέρων· οὐ γάρ πω
[3, 40]	ὑπόκρισιν ἐνόμιζον εἶναι τὰ γιγνόμενα	καὶ	ἀντίδοσιν Ἀντωνίῳ μὲν δυναστείας, Καίσαρι
[3, 64]	μὲν αὑτῷ καὶ προεδρίαν παρασχόντων	καὶ	ἀντιστράτηγον ἀποφηνάντων, ἔργῳ δὲ ἴδιον
[3, 61]	στασιάζειν αἰεὶ παρεσκεύαζον Καίσαρά τε	καὶ	Ἀντώνιον. Ἐψηφίσαντο δ' Ἀντωνίῳ προαγορεῦσαι
[3, 60]	ὅτι τοῦ δήμου νόμον ἀκυροῖ,	καὶ	Ἀντώνιον πολέμιον κρίνειν, ὅτι τὴν
[3, 7]	ψεύσασθαι περὶ διοσημείας, ἐλπίσαντές τι	καὶ	Ἀντώνιον συμπράξειν, ὕπατόν τε ὄντα
[3, 75]	Δείσαντες δ' ἐν ἀρχῇ δὲ	καὶ	Ἀντώνιον, φιλοτιμότατον κἀκεῖνον ἐς τὴν
[3, 15]	φίλος ὢν Καίσαρι καὶ ὕπατος	καὶ	Ἀντώνιος; ~Ἀλλὰ Μάριος μὲν ἐξ
[3, 6]	μὴ φθονοῖεν ἔτι τῆς φρουρᾶς.	~Καὶ	Ἀντώνιος μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἦν,
[3, 96]	δυσίατα ποιουμένους συναλλαγῆναι Λεπίδῳ τε	καὶ	Ἀντωνίῳ. Οἱ δὲ προεώρων μὲν
[3, 66]	Οὐεντίδιος, ἐστρατευμένος τε Γαΐῳ Καίσαρι	καὶ	Ἀντωνίῳ φίλος ὤν, οὐκ ἤνεγκε
[3, 19]	καὶ εὐτυχέστατον ἐς τὰ πλεῖστα	καὶ	ἀξιοτιμότατον ἐκ πάντων ἐμοὶ γενόμενον.
[3, 70]	οὖσιν ἐπιφαίνεται συντεταγμένος ὁλοκλήρῳ τέλει	καὶ	ἀπαθεῖ. Οἱ δὲ συνετάχθησαν μὲν
[3, 60]	φιλονικίας ἀκροωμένοις· τοῖς δὲ ἀπερισκέπτως	καὶ	ἀπαρασκεύως δι' οἰκείαν ἔχθραν ἢ
[3, 44]	Ἀντώνιος μηνύμασι τε μεγάλοις ἐζήτει,	καὶ	ἀπειλαῖς, εἴ τις ἐπικρύπτοι. Οὐδένα
[3, 74]	ἦν οἶστρος αὐτῷ κατὰ Ἀντωνίου	καὶ	ἀπειροκαλία. Ἐβεβαίου τε αὖθις τοῖς
[3, 94]	ἄγειν τοὺς συγγενεῖς τῶν θεμένων	καὶ	ἀπελευθέρους. Γαΐῳ δ' ἦν τά
[3, 49]	ὀργῇ τὴν Μουτίνην ἀπετάφρευέ τε	καὶ	ἀπετείχιζε. ~Καὶ Δέκμος μὲν ἐπολιορκεῖτο,
[3, 84]	βουλῆς ἐπιφανῶν, προηγόρευε τῷ Λεπίδῳ	καὶ	ἀπιστοῦντα ἐκέλευε τὴν στρατιὰν ἐς
[3, 46]	τὸ πλεῖστον ἀφίκετο ἐπὶ τιμῇ	καὶ	ἀπὸ τοῦ δήμου τὸ ἀξιολογώτατον·
[3, 12]	τινων κάθοδοι καὶ Πομπηίου μετάκλησις	καὶ	ἀπὸ τῶν Καίσαρος ὑπομνημάτων ἔς
[3, 45]	εὐθὺς ἐπὶ τὰς πύλας ἐχώρει	καὶ	ἀπὸ τῶν πυλῶν ἐπὶ Ἄλβην
[3, 54]	αὐτὸν ἀκοῦσαί τε τῆς κατηγορίας	καὶ	ἀπολογησάμενον ὑπὲρ αὑτοῦ κρίνεσθαι· καὶ
[3, 59]	κοινοῖς, νοσούσης ἔτι τῆς πολιτείας	καὶ	ἀπορούσης τῶν ὀξέως ἀμυνούντων, δύναμιν
[3, 39]	αὐτὰ ἐβόα καὶ θεοὺς ἐμαρτύρετο	καὶ	ἀρὰς ἠρᾶτο πάσας καὶ ἐς
[3, 58]	ἐπαίνους ἐς τὴν πολιτείαν αὐτοῦ	καὶ	ἀρετὴν ἀνάλισκε; Πῶς δ' αὐτὸς
[3, 98]	ἦν, ἱππάρχῃ τε Καίσαρος γενομένῳ	καὶ	ἄρξαντι τῆς παλαιᾶς Κελτικῆς ὑπ'
[3, 32]	ἡγεμονικωτάτῳ μετ' ἐκεῖνον ἐκ πάντων	καὶ	ἄρχοντι νῦν ἡμῶν καὶ ἐς
[3, 75]	στρατοῦ δεσπότην εἶδον, προσεποιοῦντο εὐπρεπέσι	καὶ	ἀσθενέσι τιμαῖς οἷα μειράκιον. Σοβαρωτέρου
[3, 46]	ἔχων ἐν Ἰβηρίᾳ τέσσαρα τέλη	καὶ	Ἀσίνιος Πολλίων δύο καὶ Πλάγκος
[3, 81]	ὁ Καῖσαρ Λεπίδῳ τε ἐπέστελλε	καὶ	Ἀσινίῳ· Δέκμῳ δὲ ὁ ἀρχαῖος
[3, 74]	δὲ καὶ Λεπίδῳ καὶ Πλάγκῳ	καὶ	Ἀσινίῳ πολεμεῖν, ὅπως πλησιάσειαν Ἀντωνίῳ.
[3, 81]	ὁ Καῖσαρ ἐνεσήμαινε, Λεπίδῳ δὲ	καὶ	Ἀσινίῳ σαφέστερον ἔτι περὶ τῆς
[3, 9]	ἐπὶ τοῦ Ἰονίου παιδεύεσθαί τε	καὶ	ἀσκεῖσθαι τὰ πολέμια ἐπέμπετο ὑπὸ
[3, 67]	ὅ τε δόναξ διακινούμενος ὑπωπτεύετο,	καὶ	ἀσπὶς ἤδη που καὶ κράνος
[3, 19]	ἡἡρούμην ἑκὼν μᾶλλον ἢ ἄταφον	καὶ	ἄτιμον γιγνόμενον περιιδεῖν Καίσαρα, ἄριστον
[3, 84]	Ἀντωνίῳ νομίζουσιν, ἄπρακτον μὲν ὄντα	καὶ	ἄτολμον, οὐ μὴν ἅπασι τοῖς
[3, 68]	ἐς ἀναπνοὴν ὀλίγον ἀλλήλων διίσταντο	καὶ	αὖθις συνεπλέκοντο. Θάμβος τε ἦν
[3, 26]	αὐτῆς ἔτι νυκτὸς ἐς Σμύρναν	καὶ	αὐτὴν ἀφύλακτον εὑρὼν εἷλε διὰ
[3, 67]	διαιρεθέντες ἐνέβαινον ἐς ἑκάτερον ἕλος,	καὶ	αὐτοῖς ἐπεστάτουν τῇ μὲν ὁ
[3, 70]	νικήσαντες τῶν Ἀντωνίου παιανίζοντες ἐπανῄεσαν·	καὶ	αὐτοῖς ὁ Ἵρτιος ἀσυντάκτοις οὖσιν
[3, 9]	ἐς τοὺς πολεμίους ἑψόμενος αὐτῷ.	Καὶ	αὐτὸν ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ἱππέων
[3, 78]	ἢ ὑπὸ Καίσαρος Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων.	Καὶ	αὐτὸν ὁ Κάσσιος οὐδὲν προπεπυσμένον
[3, 92]	πρέσβεων ἐντυγχανόντων τὰ μετεψηφισμένα ἀγγέλλεται·	καὶ	αὐτὸν οἱ πρέσβεις ἀπολιπόντες ἀνέστρεφον
[3, 82]	ἀλλ' ἐς τὸν Κικέρωνα ἰδίᾳ,	καὶ	αὐτὸν παρεκάλει καὶ συνάρξαι, ὡς
[3, 64]	περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι, ᾧ προσποιήματι	καὶ	αὑτὸν ὑπάγεσθαι κατ' Ἀντωνίου· τὸ
[3, 30]	συνηλλαγμένου. Προσεδόκα δὲ ἄρα τι	καὶ	αὐτὸς ἀντιλήψεσθαι παρὰ Ἀντωνίου. Διαφθαρέντων
[3, 7]	πρὸ τῶν νενομισμένων εἴκοσιν ἐτῶν·	καὶ	αὐτὸς δὲ αἰδεῖσθαι Συρίας οὐκ
[3, 51]	ὁ Καῖσαρ οὐκ ἀγνοῶν ᾑρεῖτο	καὶ	αὐτὸς ὅμως προκαθελεῖν τὸν Ἀντώνιον.
[3, 15]	Ὅτε μέντοι τῶν διαθηκῶν ἀναγνωσθεισῶν	καὶ	αὐτοῦ σοῦ δίκαιον ἐπιτάφιον εἰπόντος
[3, 95]	οὕτω τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι·	καὶ	αὐτοῦ τὴν μὲν στρατηγίαν περιεῖλον
[3, 71]	τὴν στρατηγίδα σκηνὴν μαχόμενος ἔπεσε.	Καὶ	αὐτοῦ τό τε σῶμα ὁ
[3, 61]	τὰ κοινὰ ἐς μεταβολὴν ἐνοχλοῦντος	καὶ	αὐτῷ Κικέρωνι κακῶς ἐπινοοῦντος. Ἄρτι
[3, 45]	τὴν ὁδὸν ἐς Καίσαρα μετατεθεῖσθαι.	Καὶ	αὐτῷ τὴν εἴσοδον ἐπισχόντι τε
[3, 37]	τοῖς πλέοσί τε καὶ δυνατωτέροις	καὶ	ἀφανέσιν ἔτι εἶναι θέλουσι. Ταῦτα
[3, 77]	ἐπεκαλεῖτο Μάρκιον Κρίσπον ἡγούμενον Βιθυνίας	καὶ	ἀφίκετο αὐτῷ βοηθῶν ὁ Κρίσπος
[3, 59]	ὧν ἔχει τελῶν ἐνθάδε καλῶμεν	καὶ	ἀφικόμενον ἐκπέμπωμεν ἐς Μακεδονίαν, τὰ
[3, 19]	οὐκ ἀπάξιον δὲ ἡγούμενον εἶναι,	καὶ	ἄχθεσθαι μὴ τυχόντα τῶν διαθηκῶν
[3, 66]	δημιουργοὺς ἀμισθὶ καὶ χρήματα συνέλεγε	καὶ	βαρυτάτας ἐσφορὰς τοῖς Ἀντωνίου φίλοις
[3, 24]	καὶ Δολοβέλλα σφίσιν ἐψηφισμένας, χωρεῖν	καὶ	βιάζεσθαι. Καὶ τῶνδε φανερῶν γενομένων
[3, 39]	ἦν, ᾖδεσαν Καίσαρι συμφέρειν Ἀντώνιον	καὶ	βλάπτοντα ὅμως περιεῖναι, ἐπίφοβον ὄντα
[3, 44]	τὴν Καίσαρος μνήμην τοῦ προτέρου	καὶ	βοήθειαν τοῦ νῦν καὶ χορηγίας
[3, 70]	τῆς οὐρᾶς ἀντεχομένους παρεκάλουν παρατροχάζειν	καὶ	βοηθεῖν σφίσιν ἐς τὴν σωτηρίαν.
[3, 96]	αὐτοῖς συνήδετο γράφων, Ἀντωνίῳ δὲ	καὶ	βοηθὸς ἐπὶ Δέκμου ὑπισχνεῖτο ἥξειν,
[3, 48]	ἔργον ἐς τὴν βουλὴν ἀνετίθετο·	καὶ	βουλομένους ἐπὶ τοῦτο χωρεῖν ἀθρόους
[3, 12]	Ῥώμης σταδίων, ἀγγέλλεται Κάσσιός τε	καὶ	Βροῦτος ἀφῃρημένοι πρὸς τῶν ὑπάτων
[3, 2]	Κίμβερ ἐς Βιβυνίαν· Κάσσιος δὲ	καὶ	Βροῦτος ὁ Μᾶρκος, ὧν δὴ
[3, 26]	τὰ ἐν Ῥώμῃ, Κάσσιος δὲ	καὶ	Βροῦτος χρήματα καὶ στρατιὰν συνέλεγον,
[3, 96]	συμμαχίαν Καίσαρι κατὰ Κασσίου τε	καὶ	Βρούτου, ἐπῄνουν δ' ὅμως καὶ
[3, 78]	προείρηται, πάντας ὑπακούειν Κασσίῳ τε	καὶ	Βρούτῳ. Ἄρτι δὲ καὶ Ἀλλιηνός,
[3, 64]	δι' ἕνα τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα	καὶ	Βρούτῳ καὶ Κασσίῳ τὰς ἡγεμονίας
[3, 79]	ἐλεγχθεὶς ἀνῃρέθη. Οὕτω μὲν δὴ	καὶ	Βρούτῳ μετὰ τῶν προτέρων στρατῶν
[3, 2]	Καίσαρι, ὑπερήλγει μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτος	καὶ	βωμὸν ἐπῳκοδόμει τῇ πυρᾷ καὶ
[3, 7]	μᾶλλον ἐσόμενος, εἴ τι αἰτοίη·	καὶ	γὰρ αὐτῷ κρύφα Δολοβέλλαν τὸν
[3, 65]	ἐξ οὗ τὴν ἀρχὴν ἐδίδοτε·	καὶ	γὰρ ἡ βουλὴ δι' ὑμᾶς
[3, 45]	τοῖς ἐπὶ τοὺς πολέμους ἐξιοῦσι·	καὶ	γὰρ ἤδη σαφὴς ἦν ὁ
[3, 95]	αὐτόχειρας, τοὺς δὲ συνεγνωκέναι μόνον.	Καὶ	γὰρ τοῦτο ἐνίοις ἐπεγράφη, καί
[3, 5]	κύρια, ὅσα Καίσαρι πέπρακτό τε	καὶ	γενέσθαι βεβούλευτο, τὰ ὑπομνήματα τῶν
[3, 87]	τε προσέσονται αἱ ἔτι ὀφειλόμεναι,	καὶ	γέρα πάντα ἐντελῆ· ἐγώ τε
[3, 16]	τὸ δὲ ἡγεμονίας αὖθις ψηφίζεσθαι	καὶ	γέρα ὑβριζόντων Καίσαρα καὶ τὴν
[3, 54]	τε τὴν γνώμην καὶ κεκυρωκότων	καὶ	γέρας τοῖς μηνύουσι δεκάτην ὑπεσχημένων,
[3, 46]	ἀφῖκτο) ἐξεστρατευμένων δὲ ἕν, οἳ	καὶ	γηρῶντες ὅμως ἐδόκουν νεοσυλλόγων ἀμείνους
[3, 8]	ἐκέλευε χειροτονεῖν περὶ τοῦ Δολοβέλλα.	~Καὶ	γίνεται μὲν οὕτω Συρίας ἡγεμὼν
[3, 51]	ἐπίχρυσόν τε αὐτοῦ εἰκόνα τεθῆναι	καὶ	γνώμην αὐτὸν ἐσφέρειν ἐν τοῖς
[3, 29]	τὴν προτέραν ἑαυτοῦ φύσιν τε	καὶ	γνώμην ἐπανήξειν, ἢν κἀκεῖνος ἀπέχηται
[3, 89]	φόβος ἄπλετος, διαθεόντων τε ἀκόσμως	καὶ	γύναιά τινων ἢ παῖδας ἢ
[3, 58]	τοῦ βουλευτηρίου κατέλιπεν ἡμῖν; Μητέρα	καὶ	γυναῖκα καὶ μειράκιον υἱόν; Οἳ
[3, 66]	τε ἦν ἄπλετος, καὶ τέκνα	καὶ	γυναῖκας ὑπεξέφερον οἱ πλείους μετὰ
[3, 42]	συνόδου καὶ ἐδωρεῖτο ἑτέραις δωρεαῖς	καὶ	δαψιλέστερον ἔτι ἀμείψεσθαι ἔλεγεν, αἰεὶ
[3, 58]	καὶ μειράκιον υἱόν; Οἳ κλαίουσι	καὶ	δεδίασι νῦν οὐ τὴν Ἀντωνίου
[3, 44]	δὲ ἐλάμβανον, εἴτε μεταγνόντες εἴτε	καὶ	δεδιότες. Ὁ δὲ αὐτῶν τοὺς
[3, 85]	ἥ τε βουλὴ πάμπαν ἀποροῦσα,	καὶ	δεδιυῖα, μὴ συνθοῖντο ἀλλήλοις ὅ
[3, 98]	ὀλιγότητα. ~Ἁλοὺς δὲ ὑπὸ λῃστῶν	καὶ	δεθείς, ἤρετο μὲν ὅτου Κελτῶν
[3, 49]	προελθεῖν. Αἱ δὲ αὐτὸν ἐδέχοντο.	Καὶ	δείσας ὁ Δέκμος, μὴ οὐδ'
[3, 86]	ἤδη τὸ ἥμισυ τῆς δωρεᾶς	καὶ	δέκα ἄνδρας ἐς τὴν διανέμησιν
[3, 63]	ἔδωκέ μοι τὴν Κελτικὴν νόμῳ,	καὶ	Δέκμον ἀπειθοῦντα τῷ νόμῳ μετελεύσομαι
[3, 62]	φονέας προτίθησι τῶν φίλων αὐτοῦ	καὶ	Δέκμον Καίσαρι μὲν ὄντα φίλον
[3, 50]	Μουτίνην ἀπετάφρευέ τε καὶ ἀπετείχιζε.	~Καὶ	Δέκμος μὲν ἐπολιορκεῖτο, ἐν δὲ
[3, 61]	ὧδε· Μουτίνης Ἀντώνιον εὐθὺς ἀπανίστασθαι	καὶ	Δέκμῳ τὴν Κελτικὴν μεθιέναι, ἐντὸς
[3, 30]	τὸν Καίσαρα ἐφεστῶτα τοῖς περισχοινίσμασι	καὶ	δεόμενον. Ἐδεῖτο δὲ μάλιστα μέν,
[3, 77]	κατηκόντισε. Καὶ εὐθὺς ἦν μετάνοια	καὶ	δέος ἐκ τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες
[3, 80]	μετὰ τριῶν τελῶν ὄντι, παραστρατοπεδεύσας	καὶ	δέος ἐμβαλὼν ἔπραξε μὲν οὐδὲν
[3, 34]	με ἔχοντα θορύβου καὶ μερίμνης	καὶ	δέους, ὅτε οὐκ ἦν γνώμης
[3, 98]	καὶ τῆς ἑτέρας Κελτικῆς ἄρχειν.	Καὶ	δεύτερος τῶν σφαγέων οὗτος ἐπὶ
[3, 52]	ὑπάτοις ἀνθ' ἑαυτοῦ καὶ στρατηγοῖς	καὶ	δημάρχοις τοῖς συνάρχουσιν αὐτῷ καὶ
[3, 60]	ἔτι πλανωμένων, τοὺς δ' ὑπάτους	καὶ	δημάρχους πλείονας κινδυνεύουσι τοῖς κοινοῖς
[3, 18]	ὑπερορίζουσι καὶ τὴν μνήμην ἀτιμοῦσι	καὶ	δημεύουσι τὴν περιουσίαν. ~Ὧν ἐγὼ
[3, 19]	ὑπερηγωνιζόμην Καίσαρος, ἀθανάτου τε δόξης	καὶ	δημοσίας ταφῆς, οὐκ ἀκινδύνως οὐδ'
[3, 29]	ἐπισχεῖν ἠξίουν καὶ διὰ σφᾶς	καὶ	δι' ἑαυτόν, ὑπὸ Καίσαρι στρατευσάμενον
[3, 2]	Μαρίου γὰρ ὑπεκρίνετο υἱωνὸς εἶναι	καὶ	διὰ Μάριον ὑπερήρεσκε τῷ δήμῳ.
[3, 29]	τὴν ὕβριν αὐτὸν ἐπισχεῖν ἠξίουν	καὶ	διὰ σφᾶς καὶ δι' ἑαυτόν,
[3, 23]	ἀμφίβολα ἢ ἐπίφοβα ἔτι ὄντα	καὶ	διὰ τὴν Καίσαρος σπουδήν. Ἅπερ
[3, 94]	ἐξελεύθεροι πολλοί τε καὶ πλούσιοι,	καὶ	διὰ τόδ' ἴσως μάλιστα ὁ
[3, 34]	εἴη τύραννος, ἀνδροφονίας αὐτοὺς ἁλώσεσθαι,	καὶ	διὰ τοῦτο φιλονικούντων, εἶξα τῆς
[3, 97]	ἐς τὰ οἰκεῖα σφῶν ἀφίστασθαι	καὶ	διαδοὺς ἐκ τοῦ παρόντος ἔτι
[3, 45]	αὐτῷ τὴν εἴσοδον ἐπισχόντι τε	καὶ	διαποροῦντι ἀγγέλλεται καὶ τὸ καλούμενον
[3, 32]	στάσις ὑμῶν τῷ πολέμῳ συνεπιθῆται	καὶ	διαπραχθῇ τοῖς ἐχθροῖς καθ' ἡμῶν,
[3, 2]	ὄντες ἀστικοὶ στρατηγοὶ Ὑπ' ἀνάγκης	καὶ	διατάγμασιν οἷα στρατηγοὶ τοὺς κληρούχους
[3, 7]	ὄντα καὶ τῶν σημείων ἱερέα	καὶ	διάφορον ἔτι νομιζόμενον εἶναι τῷ
[3, 82]	ἀρχὴν Ἀντωνίου, πάντας αὐτίκα ἀπογράφεσθαι	καὶ	διδάσκειν· ἀπειλαί τε τοῖς ἀπειθοῦσιν
[3, 86]	μεθεστηκόσιν ἐντυχεῖν ἄνευ τοῦ Καίσαρος,	καὶ	διδάσκειν μὴ ἐφ' ἑνὶ ποιεῖσθαι
[3, 83]	φιλίας τε καὶ χαρίτων ποικίλων,	καὶ	διδάσκοντος, ὅτι μεθ' αὑτὸν ὅμοια
[3, 57]	δέ, ὅσον εἶχε μέτρου καλῶς,	καὶ	διδομένας αὐτοῖς ἡγεμονίας οὐκ ἐφθόνησε
[3, 97]	ἐξεπιστάμενος ἅμα καὶ τὴν φωνήν,	καὶ	διεδίδρασκε σὺν ἐκείνοις οἷά τις
[3, 43]	καὶ χαλεπήναντος αὐτοῦ μᾶλλον ἐθορύβουν	καὶ	διεδίδρασκον. Ὁ δὲ ἐξανέστη τοσοῦτον
[3, 11]	ἐς τὸ Βρεντέσιον ᾖει, προπέμψας	καὶ	διερευνησάμενος, μή τις ἐκ τῶν
[3, 11]	Καῖσαρ εἶναι καὶ Καίσαρος υἱός,	καὶ	διετέλεσεν οὕτω χρώμενος. Εὐθύς τε
[3, 77]	Τύρῳ, διέφθειρέ τινας τοῦ τέλους,	καὶ	διεχρήσαντο τὸν Σέξστον καὶ τῷ
[3, 52]	Ἔστι δ' ἔν τε χειροτονίαις	καὶ	δίκαις αἰεὶ τὸ πλέον δικαιότερον.
[3, 95]	ἐς τὸν ἀδελφὸν ἐκέλευσε χωρεῖν,	καὶ	δοκεῖ νεὼς ἐπιβὰς οὐδαμοῦ ἔτι
[3, 24]	καὶ Μακεδονίαν, ὡς πρὸ Ἀντωνίου	καὶ	Δολοβέλλα σφίσιν ἐψηφισμένας, χωρεῖν καὶ
[3, 78]	παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀθρόως ἐκράτει	καὶ	Δολοβέλλαν ἐκ τῆς Ἀσίας σὺν
[3, 26]	ἡγούμενος τὰς πόλεις αὐτοῖς ἐτείχιζε	καὶ	Δολοβέλλαν ἐλθόντα οὐκ ἐδέχετο οὔτε
[3, 62]	δύο ἄνδρας αἰδεσίμους· Ἀντώνιον δὲ	καὶ	Δολοβέλλαν ἡγεῖται πολεμίους, ὅτι τῶν
[3, 64]	ὑπάγεσθαι κατ' Ἀντωνίου· τὸ δὲ	καὶ	Δολοβέλλαν πολέμιον ψηφίσασθαι δι' ἕνα
[3, 88]	ταῦτα καὶ Πομπήιον Μάγνον αὐτοῖς	καὶ	Δολοβέλλαν προύφερον, αὐτῷ τε Καίσαρι
[3, 24]	Καὶ τῶνδε φανερῶν γενομένων ἠπείγετο	καὶ	Δολοβέλλας εἰς τὴν Συρίαν, καὶ
[3, 16]	εὖ ποιοῦντες οἱ ὕπατοι, σὺ	καὶ	Δολοβέλλας, καθισταμένων ἄρτι τῶν πραγμάτων
[3, 61]	εἴτ' ἐξεπίτηδες, Κικέρωνα συγγράψαι τε	καὶ	δοῦναι τοῖς πρεσβεύουσι προσέταξαν. Ὁ
[3, 48]	Ἀντωνίου, διαστάντων τε ἐς ἀλλήλους	καὶ	δρώντων ἀφειδῶς ἔργα πολέμου πάντα
[3, 20]	ἐμοί, πάντα τῶν ἐν ἀρχαῖς	καὶ	δυνάμει, πλὴν Δολοβέλλα καὶ τῶν
[3, 16]	καὶ πλείστης ὑπ' ἐκείνου τιμῆς	καὶ	δυνάμεως ἠξιωμένον καὶ τάχα ἂν
[3, 94]	τρόπος οὗτος ἐπὶ τῶν ἀπατόρων·	καὶ	δύνανται μάλιστα αὐτοὶ ἴσα τοῖς
[3, 5]	χάριν προσετίθει καὶ ἐδωρεῖτο πόλεσι	καὶ	δυνάσταις καὶ τοῖσδε τοῖς ἑαυτοῦ
[3, 37]	Καῖσαρ, ἀλλὰ τοῖς πλέοσί τε	καὶ	δυνατωτέροις καὶ ἀφανέσιν ἔτι εἶναι
[3, 97]	ὥδευε ταύτῃ, ἄλλην μακροτέραν ὁδὸν	καὶ	δύσπορον ἐπενόει, τόν τε Ῥῆνον
[3, 39]	ἔχοντας ἐξέτρεχε σὺν ὀργῇ μανιώδει	καὶ	ἐβόα αὐτὸς ἐπιβουλεύεσθαι πρὸς Ἀντωνίου
[3, 75]	οἷα μειράκιον. Σοβαρωτέρου δέ σου	καὶ	ἐγκρατεστέρου τιμῆς τότε μάλιστα ὀφθέντος,
[3, 37]	ὑπαχθέντες ἔδοσάν μοι τὸν στρατόν.	Καὶ	ἐγὼ τότε πρῶτον ἐμαυτὸν ἡγησάμην
[3, 31]	δὲ βουλὴ τῆς αὐξήσεως ἐφθόνει	καὶ	ἐδεδοίκει, μὴ δημαρχῶν τοὺς φονέας
[3, 8]	τὸν Κάσσιον ἀντῄτουν ἕτερα ἔθνη,	καὶ	ἐδόθη Κυρήνη τε καὶ Κρήτη,
[3, 8]	καὶ ταῦτα γυμνῆς στρατοῦ γενομένης.	Καὶ	ἔδοσαν μὲν ἄκοντες καὶ ἐν
[3, 3]	μᾶλλόν τε ἠγανάκτουν καὶ ἐκεκράγεσαν	καὶ	ἕδρας ἔνιοι τῶν Καίσαρος ἀνδριάντων
[3, 42]	τὴν ἀχθηδόνα, ἐπῄνει τῆς συνόδου	καὶ	ἐδωρεῖτο ἑτέραις δωρεαῖς καὶ δαψιλέστερον
[3, 5]	πολλὰ ἐς πολλῶν χάριν προσετίθει	καὶ	ἐδωρεῖτο πόλεσι καὶ δυνάσταις καὶ
[3, 94]	πόλιν αὖθις ὡς ὕπατος ἐσῄει,	καὶ	ἔθυε, δώδεκά οἱ γυπῶν φανέντων,
[3, 9]	εἴτε καὶ τῶν ἐργασαμένων ἴδιον,	καὶ	εἰ δίκην ἤδη τοῖς πλείοσι
[3, 34]	τοῖς ἀνελοῦσιν ὡς τυραννοκτόνοις ἐψηφίζετο.	Καὶ	εἰ τύραννος ὁ Καῖσαρ ἐφάνη,
[3, 48]	αὐτῶν ἑκάστῳ πεντακοσίας δραχμὰς ἐπεδίδου	καί,	εἴ τις πολέμου χρεία γένοιτο,
[3, 95]	ἀπέλυε μὴ εἶναι πολέμιον Δολοβέλλαν,	καὶ	εἶναι φόνου δίκας ἐπὶ Καίσαρι.
[3, 75]	τραύματος ἀποθνῄσκων Καίσαρά οἱ παρεστήσατο	καὶ	εἶπεν· Ἐγὼ τῷ σῷ πατρὶ
[3, 39]	ἔφη, δέχομαι τοῖς σοῖς κριθῆναι,	καὶ	εἰπὼν ἐπέτρεχεν ἔσω. Κωλυθεὶς δὲ
[3, 72]	ἄτολμος ἐν τοῖς κινδύνοις ἀνήρ,	καὶ	εἰπὼν εὐθὺς ἀνίστατο καὶ ὥδευεν
[3, 88]	τε πρότερος καὶ ὁ δεύτερος,	καὶ	ἐκ τῆς νεότητος ἑκάστου πολλὰ
[3, 56]	Καίσαρα, ὁ Κικέρων ὅμως ἐπῄνεσε	καὶ	ἐκ τῶν κοινῶν ἐχθὲς ἐμισθοδότησε·
[3, 3]	ὑπὸ Ἀντωνίου μᾶλλόν τε ἠγανάκτουν	καὶ	ἐκεκράγεσαν καὶ ἕδρας ἔνιοι τῶν
[3, 54]	καὶ οἱ τοῦ Κικέρωνος ἠνέσχοντο.	Καὶ	ἔλεγεν ὁ Πείσων· Ὁ μὲν
[3, 84]	τὸν Λέπιδον αἰτοῦντος εἰρήνην τε	καὶ	ἔλεον ἐς ἀτυχοῦντας πολίτας. Ὁ
[3, 64]	ἀμνηστίαν ἡγούμενος εὐπρέπειαν ἐσχηκέναι φιλανθρωπίας	καὶ	ἔλεον συγγενῶν ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων,
[3, 39]	ἔσω. Κωλυθεὶς δὲ αὖθις ᾤμωζε	καὶ	ἐλοιδορεῖτο αὐτῷ καὶ τοῖς περὶ
[3, 23]	τε ἦν ἐς αὐτὴν δαψιλὴς	καὶ	ἐλπὶς ἐν τῇ θέᾳ τὸν
[3, 71]	τέλη· οἱ δὲ ἡσθέντες ἐπέστρεφον	καὶ	ἐμάχοντο. Ἄλλα δὲ Ἀντωνίου τέλη
[3, 52]	ἀριθμὸν ὄντες διά τε ἡλικίαν	καὶ	ἐμπειρίαν ὑπὲρ τὸν Σάλουιον, καταγινώκομεν
[3, 5]	πάντας λοχαγοὺς ὡς ἡγεμονικούς τε	καὶ	ἐμπειροπολέμους καί οἱ γνωρίμους ἐκ
[3, 82]	τὴν ἀρχὴν διοικήσοντα πρεσβύτερόν τε	καὶ	ἐμπειρότερον ὄντα, αὐτὸς δὲ τὴν
[3, 8]	γενομένης. Καὶ ἔδοσαν μὲν ἄκοντες	καὶ	ἐν θαύματι ἔχοντες, ὅπως τὸν
[3, 27]	Ἀντωνίου βιάζοιτο· οὕτως ἐδεδοίκεσάν τε	καὶ	ἐν ὀργῇ τὸν Ἀντώνιον εἶχον.
[3, 44]	τῶν ἐν ταῖς ἀποικίαις τε	καὶ	ἐν Ῥώμῃ Καίσαρι πεπραγμένων ἐθορυβεῖτο.
[3, 28]	Ἀντώνιος χαλεπήνας ἐκώλυσεν. Ἐκώλυσε δὲ	καὶ	ἐν ταῖς ἑξῆς θέαις ἔτι
[3, 71]	ἐξεώσθη πρὸς Ἀντωνίου. Διενυκτέρευσαν δὲ	καὶ	ἐν τοῖς ὅπλοις ἑκάτεροι. ~Καὶ
[3, 21]	μὴ τὸν Καίσαρα, νέον ἄνδρα	καὶ	ἔνδοξον καὶ πλούσιον, ἑταιρισάμενος ὑφ'
[3, 34]	στρατιώτας, ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ	καὶ	ἐνδόξῳ βίῳ ἀντὶ ἐπονειδίστου. ~Ἆρ'
[3, 3]	αὐτοῖς ὁ Ἀμάτιος, ὅτε συντύχοι,	καὶ	ἐνεδρεύσειν ἐλέγετο. Τῷδε οὖν τῷ
[3, 97]	τὰ ἐμπειροπολεμώτατα ὑπὸ λιμοῦ διέφθαρτο	καὶ	ἐνόσει ἔτι, τὰ νεοστράτευτα δὲ
[3, 31]	στρατόπεδα ἐπιμίγνυσθαί τινας ἀγορὰν φέροντας	καὶ	ἐντυγχάνειν τοῖς θαρροῦσι μάλιστα καὶ
[3, 92]	τῶν Καίσαρος φίλων ἐντυχεῖν αὐτῷ,	καὶ	ἐντυχὼν ἀπελογεῖτο καὶ τὴν εἰσήγησιν
[3, 51]	τούτῳ μάλα φορτικῶς ὠνείδιζόν τε	καὶ	ἐνύβριζον καὶ τὸν δῆμον ἐκδραμόντες
[3, 52]	πόλει σιδηροφοροῦντες ἄνδρες ἐδορυφόρουν τε	καὶ	ἐνυκτοφυλάκουν ὑπὸ συνθήματι. Ἦγεν ἐκ
[3, 63]	ὁλκάδας καὶ χρημάτων ἐς μύρια	καὶ	ἑξακισχίλια τάλαντα καὶ ὅπλα πολλά,
[3, 94]	ἦν τά τε ἄλλα λαμπρὰ	καὶ	ἐξελεύθεροι πολλοί τε καὶ πλούσιοι,
[3, 84]	ποιήσειν καὶ τὸν Ἀντώνιον ἠσπάζετο	καὶ	ἐξελογεῖτο τῆς ἀνάγκης. Οἱ δὲ
[3, 19]	πλήρεις καί, ὡς ἔμαθες, ἤδη	καὶ	ἐπ' ἐμὲ συνομωμοσμένους πρός τε
[3, 37]	καὶ ὅσα Δέκμῳ πολλῶν γραφόντων	καὶ	ἐπαλειφόντων ἤδη τοὺς μετ' ἐμὲ
[3, 5]	καὶ τοῖσδε τοῖς ἑαυτοῦ φρουροῖς·	καὶ	ἐπεγράφετο μὲν πᾶσι τὰ Καίσαρος
[3, 36]	πόλει τιθέμενος. ~Ὧδε δὲ ἀπορῶν	καὶ	ἐπειγόμενος ἐξοπλίσαι τοὺς πολεμίους καὶ
[3, 17]	πατὴρ ἐκέλευσε τῷ δήμῳ δοθῆναι,	καὶ	ἐπείξεως ἐς αὐτήν, ἵνα μὴ
[3, 40]	τὰς ὑπὸ τοῦ πατρὸς ᾠκισμένας.	Καὶ	ἔπεισε Καλατίαν πρώτην, ἐπὶ δ'
[3, 44]	ἐν Ῥώμῃ Καίσαρι πεπραγμένων ἐθορυβεῖτο.	Καὶ	ἐπελθὼν αὖθις ἐπὶ τὸν στρατὸν
[3, 86]	αὐτοῖς ἔφη δι' ἑτέρων πρέσβεων.	Καὶ	ἔπεμπον, οὓς ἐδίδαξαν τοῖς δύο
[3, 57]	τὸν Ψευδομάριον λαβὼν ἐπιβουλεύοντα ἀπέκτεινε	καὶ	ἐπῃνέσατε πάντες καὶ τοῦτο μόνον
[3, 96]	δὲ ἀντεφιλοφρονοῦντο μὲν αὐτὸν ἄφνω	καὶ	ἐπῄνουν, ὁ δ' Ἀντώνιος ἔγραφεν
[3, 23]	λογιζόμενος εἶναι ἐκπαθῶς αὐτὸν ἠλέει	καὶ	ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα καὶ ὧδε
[3, 2]	ὑπερεῖδε τῆς ἄρτι ἐπεψηφισμένης ἀμνηστίας	καὶ	ἐπὶ τὰς οἰκίας τῶν σφαγέων
[3, 53]	τοσήδε οὖσα καὶ ὅμορος ἡμῖν	καὶ	ἐπὶ τῇ χώρᾳ ὁ Δέκμου
[3, 53]	ὥρισε τιμωρίαν, καὶ ὅμως αὐτῇ	καὶ	ἐπὶ τοῖσδε ὀλίγοι μόλις ἐν
[3, 32]	γιγνόμενοι διετελοῦμεν, ἔχθει μὲν ἴσῳ	καὶ	ἐπιβουλῇ τοὺς φονέας αὐτοῦ γιγνώσκομεν
[3, 4]	τὸ σῶμα, ἐκ τῶν ἐστρατευμένων	καὶ	ἐπιδημούντων ἑαυτῷ καταλέγοντα. ~Ὁ δέ,
[3, 34]	ἐγκρατῶς, ἔπραττον σὺν θράσει παραβόλῳ	καὶ	ἐπικινδύνῳ, τότε μόνον ἡγούμενος ἡμᾶς
[3, 30]	αὐτίκα, ὀρρωδούσης πάνυ τῆς βουλῆς	καὶ	ἐπινοούσης, εἰ μὲν ὁ Ἀντώνιος
[3, 79]	Ἀντωνίου Μάρκου ἀδελφός, Βρούτῳ διεφέρετο	καὶ	ἐπολέμει, τέλος ἔχων ἓν ὁπλιτῶν·
[3, 29]	Κελτικῆς δεόμενος, ὡμολόγει τοῖς λεγομένοις	καὶ	ἐπώμνυεν αὐτὰ καὶ οἷ πάνυ
[3, 38]	ἐξενήνεκται πρὸς ὑμᾶς, οὓς ἐγὼ	καὶ	ἔργου καὶ λόγου κοινωνοὺς ἐς
[3, 70]	ἡμιθνήτων καὶ τετρωμένων· οἱ δὲ	καὶ	ἐρρωμένοι σφῶν ὑπὸ τοῦ κόπου
[3, 56]	λυπήσειε τὸ παράδειγμα. Κικέρωνα δὲ	καὶ	ἐς ἀνωμαλίαν ἐξέστησεν ἡ ἔχθρα·
[3, 29]	ἢ τίμιον ἐς πρεσβυτέρους τε	καὶ	ἐς ἄρχοντας· ἅπερ αὐτοῦ μὲν
[3, 77]	πίστις γένοιτο, μέχρι θανάτου διαγωνιεῖσθαι	καὶ	ἐς αὐτὸ Βάσσον ἀναγκάσαντες ἄλλο
[3, 79]	καὶ πραότητι, ἠγάσαντο καὶ ἀντησπάσαντο	καὶ	ἐς αὐτὸν μετεβάλοντο. Ἐπέτρεψε δὲ
[3, 39]	ἐμαρτύρετο καὶ ἀρὰς ἠρᾶτο πάσας	καὶ	ἐς δίκην ἐλθεῖν προυκαλεῖτο. Οὐδενὸς
[3, 23]	τὸν δῆμον εἰς εὔνοιαν ἤγειρεν	καὶ	ἐς ἔλεον, ὡς ἀναξίῳ τοιάδε
[3, 16]	μέγεθος, ἀνδροφόνους δὲ ἐκφυγεῖν ὑπερεῖδες	καὶ	ἐς ἡγεμονίας ἐνίους διαδραμεῖν, ἃς
[3, 36]	καὶ ἐπειγόμενος ἐξοπλίσαι τοὺς πολεμίους	καὶ	ἐς ἡμᾶς ἀντ' ἐκείνων τὰ
[3, 38]	ἀσφάλειαν ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν ἐγκρατῆ	καὶ	ἐς θάρσος ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς·
[3, 12]	δὲ τῷ Καίσαρι στρατευσάμενοί τε	καὶ	ἐς κληρουχίας διῃρημένοι συνέτρεχον ἐκ
[3, 78]	σὺν δύο τέλεσιν ἐλθόντα τε	καὶ	ἐς Λαοδίκειαν ὑπὸ οἰκειότητος ἐσδεχθέντα
[3, 72]	αὐτὸν γνώμης ἔχεσθαι, πολιορκοῦντα Μουτίνην	καὶ	ἐς μάχην οὐκ ἐπεξιόντα· τό
[3, 44]	καὶ στρατιωτικῷ καὶ ἐς τάδε	καὶ	ἐς πάντα εὐπειθεῖς ὑπάρχειν. Ὁ
[3, 12]	τῶν ὑπάτων Συρίαν καὶ Μακεδονίαν	καὶ	ἐς παρηγορίαν βραχύτερα ἔτερα Κυρήνην
[3, 76]	Πάνσαν ὁ Καῖσαρ ἐπιφανῶς ἔθαπτε	καὶ	ἐς Ῥώμην ἔπεμπε μετὰ τιμῆς.
[3, 31]	ἑκάστων γνώμην καταμανθάνειν· ἔπεμπε δὲ	καὶ	ἐς τὰ Ἀντωνίου στρατόπεδα ἐπιμίγνυσθαί
[3, 36]	καταφρονοῦσιν οὐκ ἀσφαλῶν σφίσιν ὄντων	καὶ	ἐς τὰ ἀφῃρημένα βιάζονται. Οὕτω
[3, 32]	τήν τε ἡγεμονίαν αὐτῷ συνεστησάμεθα	καὶ	ἐς τὰ καθ' ἡμέραν αὐτῆς
[3, 32]	πάντων καὶ ἄρχοντι νῦν ἡμῶν	καὶ	ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτηδείῳ. Ἀναφυομένων
[3, 29]	ἐστρατευμένοι τε Καίσαρι τῷ προτέρῳ	καὶ	ἐς τὰ μέγιστα ὑπ' Ἀντωνίου
[3, 41]	πατρίδος ὑπηρέτης καὶ κατήκοος ἔσεσθαι	καὶ	ἐς τὰ νὺν πρὸς Ἀντώνιον
[3, 23]	ἀνεδίδου νέμειν τοῖς φθάνουσι λαβεῖν·	καὶ	ἐς τὰ πωλητήρια περιιὼν ἀποκηρύσσειν
[3, 44]	νόμῳ πατρίῳ τε καὶ στρατιωτικῷ	καὶ	ἐς τάδε καὶ ἐς πάντα
[3, 35]	πῦρ ἧψε μετὰ τὴν ἀμνηστίαν,	καὶ	ἐς τὰς οἰκίας τῶν ἐχθρῶν
[3, 26]	Τρεβώνιος αὐτὸν ἔφη δέξεσθαι Ἐφέσῳ	καὶ	ἐς τὴν Ἔφεσον εὐθὺς ἀπιόντι
[3, 52]	σὺν ἑτέρῳ στρατῷ φθάσαντος ἔδεισε	καὶ	ἐς τὴν Κελτικὴν ἐτράπετο ὡς
[3, 29]	ἕνεκα αὐτὸς καθέξειν τῆς ὀργῆς	καὶ	ἐς τὴν προτέραν ἑαυτοῦ φύσιν
[3, 66]	ἐς τὸν Ἀντώνιον ἀνεστράτευσε τέλη	καὶ	ἐς τὴν Ῥώμην συλλαβεῖν Κικέρωνα
[3, 90]	ἀντὶ τῶν δέκα ἀνδρῶν διανέμειν	καὶ	ἐς τὴν ὕπατον ἀρχὴν παραγγέλλειν
[3, 5]	Ἀντωνίῳ. Τῷ δὲ αὐτῷ τρόπῳ	καὶ	ἐς τὸ βουλευτήριον πολλοὺς κατέλεγε
[3, 15]	μὴ καὶ φονεῖς ἦσαν· διὸ	καὶ	ἐς τὸ Καπιτώλιον συνέφυγον ὡς
[3, 98]	τῆς παλαιᾶς Κελτικῆς ὑπ' ἐκείνῳ	καὶ	ἐς τὸ μέλλον ἔτος ὑπατεύειν
[3, 31]	καὶ ἐντυγχάνειν τοῖς θαρροῦσι μάλιστα	καὶ	ἐς τὸ πλῆθος διαρριπτεῖν ἀφανῶς
[3, 71]	Καίσαρος τῇ μάχῃ. Ἵρτιος δὲ	καὶ	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσήλατο τοῦ
[3, 79]	δύο τέλη κατέλεξεν ἐξ αὐτῶν,	καὶ	ἐς τὸν Ἰταλικὸν τρόπον καὶ
[3, 56]	ὁ Ἀντώνιος. Αὐτοκράτωρ γε ὢν	καὶ	ἐς τοῦτο ὑφ' ὑμῶν κεχειροτονημένος.
[3, 6]	δημοκρατίαν βεβαιουμένην ἔργοις ὁρῶντες, ἀλλὰ	καὶ	ἐς τοῦτο ὑφορώμενοι τὸν Ἀντώνιον,
[3, 30]	τοῦ πατρός, ἐπὶ δὲ τούτῳ	καὶ	ἐς χάριν Ἀντωνίου συνηλλαγμένου. Προσεδόκα
[3, 15]	πῶς οὐχὶ τῷ δήμῳ συνέπραξας	καὶ	ἐστρατήγησας τοῦ πυρὸς ἢ τῶν
[3, 49]	ὑποζύγιά τε ὅσα ἦν κατέθυε	καὶ	ἐταρίχευε δέει, μὴ χρόνιος ἡ
[3, 12]	τε τὴν βουλὴν ἐγγραφαί τινων	καὶ	ἕτερα πολλὰ γιγνόμενα. ~Ὡς δ'
[3, 55]	παρόντος αὐτοῦ Κικέρωνος, ᾧ τρόπῳ	καὶ	ἕτερα πολλάκις ἔδωκε καὶ τήνδε
[3, 11]	δὲ ἐξελεύθεροι καὶ θεράποντες αὐτοῦ,	καὶ	ἕτεροι στρατιῶται σὺν αὐτοῖς, οἱ
[3, 5]	ἐν ταῖς χρείαις ᾤετο ἕξειν	καὶ	ἑτέρωθεν, ἀλλὰ πάντας λοχαγοὺς ὡς
[3, 28]	Καίσαρι δὲ τῷ σφῶν αὐτοκράτορι	καὶ	εὐεργέτῃ ἀμύνειν, ἀτιμουμένῳ πρὸς Ἀντωνίου·
[3, 57]	σφαγὴν Καίσαρος, φίλου τέ οἱ	καὶ	εὐεργέτου ὄντος καὶ τῷ δήμῳ
[3, 72]	τε ἐς ἔσχατον ἀφῖχθαι λιμοῦ	καὶ	εὐθὺς ἐνδώσειν. Ὧδε μὲν ἤρεσκε
[3, 22]	τοῖς ἀμφὶ τὸν Πινάριον ἀπεκρίνατο.	Καὶ	εὐθὺς ἐνέμοντο, ἵνα μὴ καὶ
[3, 45]	ἕτερα αὐτοὺς συναγαγὼν μικρὰ διελέχθη	καὶ	εὐθὺς ἐπὶ τὰς πύλας ἐχώρει
[3, 77]	οὐ φέρουσα τὸν Ἰούλιον κατηκόντισε.	Καὶ	εὐθὺς ἦν μετάνοια καὶ δέος
[3, 95]	εἶναι φόνου δίκας ἐπὶ Καίσαρι.	Καὶ	εὐθὺς ἦσαν γραφαί, τῶν φίλων
[3, 11]	υἱὸν δεξιούμενος ἀπήντα, θαρρήσας ἔθυε	καὶ	εὐθὺς ὠνομάζετο Καῖσαρ. Ἔθος γάρ
[3, 58]	ἐς μόνας Καίσαρι διαλλαγὰς συνελθόντας	καὶ	εὐθύς, ὡς ἔγνωσαν πολεμεῖν αἱρούμενον,
[3, 9]	Γνῶσίς τε ἐκ τούτων αὐτῷ	καὶ	εὔνοια παρὰ τοῦ στρατοῦ τις
[3, 42]	στρατείας καὶ λόγων τῶν Καίσαρος	καὶ	εὐπειθείας αὐτοῦ, πρὸς ἃ ἐβούλοντο,
[3, 20]	αὐτὸν ἀντὶ τοῦ ταμιείου συμφερομένων	καὶ	εὑρεθησομένων αὐτίκα ἐν τῇ Καίσαρος
[3, 19]	ἄριστον ἀνδρῶν τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ	καὶ	εὐτυχέστατον ἐς τὰ πλεῖστα καὶ
[3, 74]	ἀπέφηνεν ἐπ' Ἀντωνίῳ μόνον εἶναι	καὶ	εὐχὰς δημοσίας ἐποιεῖτο Δέκμον Ἀντωνίου
[3, 22]	ὕπατον Δολοβέλλαν. Εἰ δέ τις	καὶ	ἐφ' ἑτέρας ἀρχῆς ἐδικάζετο, πανταχοῦ
[3, 87]	στάσιν ἐμβάλοιεν. ~Ἴστε δέ, ἔφη,	καὶ	ἐφ' οἷς ὁ Ἀντώνιος ἔναγχος
[3, 61]	Πείσων ἀπελογεῖτο καὶ ὠνείδιζεν ὁμοῦ	καὶ	ἐφόβει καὶ σαφῶς αἴτιος ἐγένετο
[3, 39]	ἡμέραν ὁ Καίσαρ ὑβριζόμενός τε	καὶ	ζημιούμενος πάσχοι, οὐκ ἄπιστον ἐτίθεντο
[3, 20]	ἂν εἰπόντα ἄδικον εἶναι, εἰ	καὶ	ζῶν ᾐτεῖτο τοὺς λογισμούς, ἐπεὶ
[3, 91]	ὀξέως ἤλπιζον ἀντικαταπλήξειν τὸν Καίσαρα,	καὶ	ἢ μεταπείσειν παρὰ σφῶν ἀντὶ
[3, 92]	ἀσθενοῦς. Ἡ δὲ μήτηρ αὐτοῦ	καὶ	ἡ ἀδελφὴ ἐν τῷ τῆς
[3, 63]	Ἀντώνιος εἶπέ τε καὶ ἀντέγραψε,	καὶ	ἡ βουλὴ αὐτὸν αὐτίκα ἐψηφίζετο
[3, 63]	ἀπαιτήσω μόνον ὑπὲρ ἁπάντων, ἵνα	καὶ	ἡ βουλὴ καθαρεύσῃ ποτὲ τοῦ
[3, 78]	ὑπὸ οἰκειότητος ἐσδεχθέντα περικαθήμενος ἐπολιόρκει.	Καὶ	ἡ βουλὴ μαθοῦσα ἐφήδετο. ~Μακεδονίας
[3, 93]	τὴν πατρίδα ἐπαχθέντα, οἱ στρατηγοὶ	καὶ	ἡ βουλὴ πάμπαν ἀταλαιπώρως ἐπίστευσαν,
[3, 4]	Κικέρων συνεχῶς ἐπῄνει τὸν Ἀντώνιον·	καὶ	ἡ βουλὴ συγγινώσκουσα αὐτῷ διὰ
[3, 34]	μονομάχοις τὸ Καπιτώλιον καταλαβόντες ἀπέκλειον,	καὶ	ἡ βουλὴ σὺν ἐκείνοις ἦν,
[3, 86]	Οἱ δ' ἔπεμπον τοὺς λοχαγούς.	Καὶ	ἡ βουλὴ συνίει μὲν αὐτοὺς
[3, 3]	Ἀμάτιον χωρὶς δίκης, μάλα θρασέως·	καὶ	ἡ βουλὴ τὸ μὲν ἔργον
[3, 51]	ἀντεροῦντα· Ἀντωνίου δὲ ἡ μήτηρ	καὶ	ἡ γυνὴ καὶ παῖς ἔτι
[3, 6]	τῶν ἐθνῶν τῆς στρατηγίας καταλάβοι.	Καὶ	ἡ μὲν οὕτως ἔπραξεν, ἵνα
[3, 1]	μάλιστα ἔδοσαν, ἥδε ἡ βίβλος	καὶ	ἡ μετὰ τήνδε ἐπιδείξουσιν, ἐπιλαμβάνουσαι
[3, 17]	ἂν διδῷς· διαπεπράσεται δὲ αὐτίκα	καὶ	ἡ οὐσία. ~Τοιαῦτα τοῦ Καίσαρος
[3, 15]	τε Καίσαρος ἐς σὲ εὐεργεσίαι	καὶ	ἡ σὴ πρὸς ἐκεῖνον χάρις)
[3, 67]	ἤδη που καὶ κράνος ἐξέλαμπε,	καὶ	ἡ στρατηγὶς Ἀντωνίου τάξις αὐτοῖς
[3, 70]	ἄλλων ἀμφὶ τοὺς ἡμίσεας ἑκατέρων,	καὶ	ἡ στρατηγὶς ἡ Καίσαρος ἅπασα,
[3, 46]	ἔθους αὐτοῖς ἐπίκουρον ἄλλο ἕπεται,	καὶ	ἡ τοῦ σώματος φρουρὰ καὶ
[3, 38]	τοὺς ἐχθρούς· ὧν ἐκφανέντων ἀνεφάνη	καὶ	ἡ τῶν πλεόνων ἐς τοὺς
[3, 64]	δοῦναι πολλὰ ἀθρόως καὶ χρήματα	καὶ	ἡγεμόνας ἡγεμονῶν ἀποφῆναι πάντων, ὅσοι
[3, 33]	οὖν αὐτοῖς ἀμνηστία τοῦ φόνου	καὶ	ἡγεμονίαι; Ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν, ἀντὶ
[3, 32]	σοί, φίλῳ τε Καίσαρος ὄντι	καὶ	ἡγεμονικωτάτῳ μετ' ἐκεῖνον ἐκ πάντων
[3, 26]	ἐνεδρεύσας τε καὶ περιλαβὼν ἔκτεινε	καὶ	ἦλθε τῆς αὐτῆς ἔτι νυκτὸς
[3, 32]	δυναστεύειν, ἐν ἀμερίμνῳ γενόμενόν τε	καὶ	ἡμᾶς γενέσθαι παρασκευάσαντα τοὺς ὑπέρ
[3, 98]	δίκην ἐδίδου μετ' ἐνιαυτόν που	καὶ	ἥμισυ τῆς ἀναιρέσεως. Τῷ δ'
[3, 35]	ἀνδρῶν ὑπὲρ ἀθανάτου Καίσαρος δόξης	καὶ	ἡμῶν ἀσφαλοῦς σωτηρίας· οὐ μὴν
[3, 65]	ἴστε τὴν χάριν ὑμῖν ὀφλήσοντα	καί,	ἢν οἱ θεοὶ παρέχωσιν εὐπραγεῖν,
[3, 79]	δὲ καὶ ὁ Γάιος ἑαυτὸν	καὶ	ἦν ἐν τιμῇ παρὰ Βρούτῳ,
[3, 72]	Ὧδε μὲν ἤρεσκε τοῖς φίλοις,	καὶ	ἦν τὰ ἄριστα· ὁ δὲ
[3, 78]	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιέλαβέ τε	καὶ	ἠνάγκασεν ἑαυτῷ προσθέσθαι, δείσαντα τοῖς
[3, 10]	τοῖς ἐχθροῖς ἀμύνειν τῷ Καίσαρι·	καὶ	ἦσαν οἳ καὶ τῶν ἡγεμόνων
[3, 70]	ἡ ἰσχὺς διὰ Ἵρτιον ἐπελθόντα.	Καὶ	ηὐλίσατο ἐν κώμῃ παρὰ τὸ
[3, 53]	ἦγεν ἐς θάνατον τοὺς πολίτας	καὶ	θάνατον οὐ τῶν ἐλεγχθέντων, ἀλλὰ
[3, 15]	ὁρᾶν ἐχρῆν, ὕπατον ὄντα. Ἀλλὰ	καὶ	θάτερα βουλομένῳ σοι ἡ ἀρχὴ
[3, 39]	Ἀντωνίου δραμὼν τὰ αὐτὰ ἐβόα	καὶ	θεοὺς ἐμαρτύρετο καὶ ἀρὰς ἠρᾶτο
[3, 11]	φιλίας Καίσαρος, οἱ δὲ ἐξελεύθεροι	καὶ	θεράποντες αὐτοῦ, καὶ ἕτεροι στρατιῶται
[3, 16]	ἠξιωμένον καὶ τάχα ἂν αὐτῷ	καὶ	θετὸν γενόμενον, εἰ ᾖδει σε
[3, 13]	οἱ καλὸν εἴη μόνον, ἀλλὰ	καὶ	θνῄσκειν, εἰ προκριθεὶς ἐκ πάντων
[3, 32]	ἐπιτηδείῳ. Ἀναφυομένων δὲ τῶν ἐχθρῶν	καὶ	θρασέως ἔς τε Συρίαν καὶ
[3, 37]	καὶ στρατοῦ πολλοῦ· ὃν ἐγὼ	καὶ	θρασύτερον εἰδὼς τὴν Κελτικὴν ἀφῃρούμην,
[3, 3]	ἀντὶ Ἀματίου τὸν βωμὸν ἐκθεοῦν	καὶ	θύειν ἐπ' αὐτοῦ Καίσαρι πρώτους.
[3, 82]	ἄρτι τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀπειληφέναι,	καὶ	θυσίαι καθ' ἕνα ἦσαν καὶ
[3, 65]	καθέλωσιν αὐτόν. ~Ταῦτα λογιζόμενος ἐπέκρυπτε	καὶ	θύων ἐπὶ τῇ δεδομένῃ ἀρχῇ
[3, 13]	εἰπὼν οἷα νεώτερος ἐς πρεσβύτερον	καὶ	ἰδιώτης ἐς ὕπατον καὶ τὴν
[3, 3]	ἀνδριάντες ἀνεσκευάζοντο, δείξειν, εὐθὺς εἵποντο	καὶ	ἰδόντες ἐνεπίμπρασαν, ἕως ἑτέρων ἐπιπεμφθέντων
[3, 88]	τῆς συνόδου, ὀκτὼ τέλη πεζῶν	καὶ	ἵππον ἱκανὴν καὶ ὅσα ἄλλα
[3, 72]	γὰρ πάθος ὅμοιον ἀμφοῖν γεγονέναι	καὶ	Ἵρτιον ἀνῃρῆσθαι καὶ Πάνσαν νοσεῖν
[3, 76]	γνώμης τὸ κεφάλαιον. ~Ἐγὼ δὲ	καὶ	Ἵρτιος τὸ προστεταγμένον ἐποιοῦμεν μέχρι
[3, 66]	Διακλειόμενος δὲ ὑπὸ Καίσαρός τε	καὶ	Ἱρτίου ἐς τὴν Πικηνίτιδα παρῆλθε
[3, 76]	συμφέροντα γινώσκῃς καὶ τὴν ἐμὴν	καὶ	Ἱρτίου προαίρεσίν τε καὶ ἀνάγκην.
[3, 76]	πρότερον, ἡττημένου δὲ νῦν Ἀντωνίου	καὶ	Ἱρτίου τεθνεῶτος κἀμὲ τοῦ χρεὼν
[3, 37]	καὶ τὴν ἐνέδραν ἤδη καθορώσης	καὶ	ἴστε οἷα καὶ ὅσα Δέκμῳ
[3, 35]	τῆς ἀμνηστίας; Ἦν μὲν δὴ	καὶ	καθαρῶς ἀντιδοῦναι τάδε ττῶνδε ἄξιον
[3, 65]	ἔκαμνεν ὑπὸ λιμοῦ, Ἵρτιος δὲ	καὶ	Καῖσαρ ἐς τὴν Μουτίνην ἐχώρουν,
[3, 71]	ἤδη λιμοῦ τετρυμένος, Ἱρτίῳ δὲ	καὶ	Καίσαρι διὰ τοῦτο μάλιστα τὰ
[3, 42]	ἐναντίον ἐπὶ διαλλαγαῖς Ἀντωνίου τε	καὶ	Καίσαρος ἀφῖχθαι ἢ ἐς μόνην
[3, 11]	Ὀκταουίου παιδὸς Ὀκταουίου Καῖσαρ εἶναι	καὶ	Καίσαρος υἱός, καὶ διετέλεσεν οὕτω
[3, 77]	δὲ τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε·	καὶ	καλῶν αὐτὸν ὕστερον, ἐπεὶ βραδέως
[3, 73]	ἔστη τε πρὸ τοῦ ποταμοῦ	καὶ	καλῶν ὀνομαστὶ τὸν Καίσαρα, σὺν
[3, 68]	ἕκαστος ἑαυτοῦ στρατηγῶν. Ὅτε δὲ	καὶ	κάμοιεν, ὥσπερ ἐν τοῖς γυμνικοῖς
[3, 63]	τῆς πατρίδος χρῆσθαι. Ἐψηφίσαντο δὲ	καὶ	Κάσσιον ἄρχειν τε Συρίας καὶ
[3, 24]	τινων ἀνακραγόντων κατακαλεῖν Βροῦτόν τε	καὶ	Κάσσιον, ἐπεὶ τὸ λοιπὸν αὐτοῖς
[3, 35]	τῶν ἐθνῶν ἡγεμονίας, Βροῦτον δὲ	καὶ	Κάσσιον ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν,
[3, 3]	τόλμης ἀσφαλῆ τὰ κατὰ Βροῦτον	καὶ	Κάσσιον ἔσεσθαι. Οἱ δὲ τοῦ
[3, 85]	ἔπεμπε μὲν ἐς Βροῦτόν τε	καὶ	Κάσσιον κρύφα ἀπὸ σφῶν Λεύκιον
[3, 24]	ἀξίωσιν αὐτῶν σβέσαι. Βροῦτος δὲ	καὶ	Κάσσιος, ἐπεὶ σφῶν τὰς ἐλπίδας
[3, 89]	ἄκαιρον μάλιστα ἐμέμφοντο, Βρούτου μὲν	καὶ	Κασσίου πορρωτέρω τε ὄντων καὶ
[3, 64]	τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα καὶ Βρούτῳ	καὶ	Κασσίῳ τὰς ἡγεμονίας ἐς τὰ
[3, 67]	εἰργόμενοι μὴ γινώσκειν τὰ ἀλλήλων·	καὶ	κατὰ τὴν δίοδον αὐτὴν αἱ
[3, 35]	τὴν ἐσθῆτα ἐπιδεικνὺς ἡμαγμένην τε	καὶ	κατακεκομμένην καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ
[3, 46]	τοῦ δήμου τὸ ἀξιολογώτατον· οἱ	καὶ	καταλαβόντες αὐτὸν ὁρκοῦντα τοὺς παρόντας
[3, 30]	χρήμασι τῶν δημάρχων ὑπ' Ἀντωνίου	καὶ	κατασιωπώντων ὁ νόμος ἐκυροῦτο, καὶ
[3, 36]	τὰ ὅπλα μετενεγκεῖν, Ἀμάτιον ἔκτεινα	καὶ	κατεκάλεσα Πομπήιον, ἵνα τοῖσδε αὖθις
[3, 41]	ἐς πάντα τῆς πατρίδος ὑπηρέτης	καὶ	κατήκοος ἔσεσθαι καὶ ἐς τὰ
[3, 54]	ὑμῶν ἀποδεξαμένων τε τὴν γνώμην	καὶ	κεκυρωκότων καὶ γέρας τοῖς μηνύουσι
[3, 73]	τοῦ ποταμοῦ διέκοπτε πρὸ ἡμέρας	καὶ	κελητίῳ τινὰς ἐς τὸν Καίσαρα
[3, 54]	ὁ Καῖσαρ τὰ χρήματα διεφόρησε	καὶ	κενὰ καταλέλοιπε τὰ ταμιεῖα, Ἀντωνίου
[3, 42]	δ' αὐτίκα γεωργίας τε πόνων	καὶ	κερδῶν στρατείας καὶ λόγων τῶν
[3, 50]	μάλιστα συνεχεῖς ἐπαίνους ἄλλοι τε	καὶ	Κικέρων αὐτὸς εἶπε πολλάκις. Ἡ
[3, 74]	ἁπάντων. Ἔγραφε δὲ καὶ Πάνσας.	~Καὶ	Κικέρων ἐν Ῥώμῃ τὰ μὲν
[3, 4]	τῆς μοίρας σφῶν ἀνισχούσης. Ἃ	καὶ	Κικέρων συνεχῶς ἐπῄνει τὸν Ἀντώνιον·
[3, 59]	δεῖγμα τῆς Ἀντωνίου τε ἀπολογίας	καὶ	Κικέρωνος μεταβολῆς· παραίνεσιν δ' ἐπιθήσω
[3, 59]	ἐς Ἀντώνιον ἁμαρτάνειν μηδὲ ἔχθρας	καὶ	κινδύνους ἐπάγειν τοῖς κοινοῖς, νοσούσης
[3, 11]	Καίσαρος δεδιέναι, υἱόν τε αὐτοῦ	καὶ	κληρονόμον ὄντα, καὶ παρῄνουν ἅμα
[3, 30]	οὐκ ἀπέκτεινε τὸν καταστρεψάμενον αὐτὴν	καὶ	κλίναντα ἐς γόνυ, ἀπορρίπτων ἤδη
[3, 5]	ἐκείνων ἐπιστήσας ἦγεν ἐν τιμῇ	καὶ	κοινωνοὺς ἐποιεῖτο τῶν φανερῶν βουλευμάτων.
[3, 56]	ἔχθρα· κατηγορεῖ γὰρ Ἀντωνίου τυραννίδα	καὶ	κόλασιν στρατιωτῶν, ἀεὶ τῶν ἐπιβουλευόντων
[3, 67]	ὑπωπτεύετο, καὶ ἀσπὶς ἤδη που	καὶ	κράνος ἐξέλαμπε, καὶ ἡ στρατηγὶς
[3, 78]	ἐκ τῆς ἥσσης Πομπηίου τε	καὶ	Κράσσου διαρριφέντων ἢ ὑπὸ Καίσαρος
[3, 36]	στρατοῦ γυμνὰ ἐδόθη, Κυρήνη τε	καὶ	Κρήτη· ὧν καὶ οἱ ἐχθροὶ
[3, 8]	ἔθνη, καὶ ἐδόθη Κυρήνη τε	καὶ	Κρήτη, ὡς δ' ἑτέροις δοκεῖ,
[3, 12]	ἐς παρηγορίαν βραχύτερα ἔτερα Κυρήνην	καὶ	Κρήτην ἀντειληφότες, φυγάδων τέ τινων
[3, 16]	ἄν, εἰ μὴ αὐτίκα Κυρήνην	καὶ	Κρήτην αὐτοῖς ἐψηφίσασθε καὶ φυγάδας
[3, 59]	τότε τοῖς ἑκάστοτε ἐπείγουσιν ἐφεδρεύειν	καὶ	κρίνειν, οὓς ἂν ἐθέλητε, δυναμένους
[3, 3]	Ἀντώνιος ἐπιβαίνων οἷα ὕπατος συλλαμβάνει	καὶ	κτείνει τὸν Ἀμάτιον χωρὶς δίκης,
[3, 26]	φόνου Καίσαρος ὁ Τρεβώνιος μετεσχήκει	καὶ	κτεινομένου τὸν Ἀντώνιον ἐν ὁμιλίᾳ
[3, 14]	ἠσπάζετο ὡς μόνον ἄξιον Καίσαρος	καὶ	λέγειν ἔτι ἐπισχοῦσα ἐπέσπερχεν ἐς
[3, 15]	αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ δ' ἐπιμέμφομαι,	καὶ	λελέξεται μετὰ παρρησίας, ἐς ἣν
[3, 84]	τὴν ὁδὸν προσγεγένητο τὰ Οὐεντιδίου,	καὶ	Λέπιδος αὐτῷ σύμμαχος ἐγίγνετο ἑπτὰ
[3, 72]	τέλη φέρων ἐκ τῆς Πικηνίτιδος,	καὶ	Λέπιδος καὶ Πλάγκος ἐρρωμένως οἱ
[3, 96]	τὰ πολέμια δόγματα Ἀντωνίου τε	καὶ	Λεπίδου καὶ τῶν ὑπ' αὐτοῖς
[3, 89]	ἔτι, ἐν δὲ πλευραῖς Ἀντωνίου	καὶ	Λεπίδου πολεμίων· οὓς ὅτε ἐνθυμηθεῖεν
[3, 74]	ὡς Ἀντωνίου καθῃρημένου. Ἔγραφον δὲ	καὶ	Λεπίδῳ καὶ Πλάγκῳ καὶ Ἀσινίῳ
[3, 38]	ὑμᾶς, οὓς ἐγὼ καὶ ἔργου	καὶ	λόγου κοινωνοὺς ἐς ἅπαντα τίθεμαι.
[3, 42]	τε πόνων καὶ κερδῶν στρατείας	καὶ	λόγων τῶν Καίσαρος καὶ εὐπειθείας
[3, 35]	πόλεως. Τοῦτο δ' ὅπως ἀντιπραττούσης	καὶ	λυπουμένης τῆς βουλῆς ἐγένετο, αὐτίκα
[3, 79]	προτέρων στρατῶν ἓξ ἐγίνετο τέλη·	καὶ	Μακεδόνας ἐπαινῶν δύο τέλη κατέλεξεν
[3, 35]	δὲ καὶ Κάσσιον ἐς Συρίαν	καὶ	Μακεδονίαν, αἳ μεσταὶ μεγάλων στρατῶν
[3, 32]	καὶ θρασέως ἔς τε Συρίαν	καὶ	Μακεδονίαν βιαζομένων καὶ χρήματα καὶ
[3, 16]	δόντα ἀνελόντες. Συρίαν μὲν δὴ	καὶ	Μακεδονίαν εὖ ποιοῦντες οἱ ὕπατοι,
[3, 80]	δὴ καὶ τὰ περὶ Συρίαν	καὶ	Μακεδονίαν ἦν· ἐν δὲ τῇ
[3, 12]	ἀφῃρημένοι πρὸς τῶν ὑπάτων Συρίαν	καὶ	Μακεδονίαν καὶ ἐς παρηγορίαν βραχύτερα
[3, 77]	αὐτῷ χρόνῳ περί τε Συρίαν	καὶ	Μακεδονίαν τοιάδε ἐγίγνετο. Γάιος Καῖσαρ
[3, 24]	Καῖσαρ διέχεεν, ἔγνωσαν εἰς Συρίαν	καὶ	Μακεδονίαν, ὡς πρὸ Ἀντωνίου καὶ
[3, 2]	ἡγεμονεύειν, Συρίας μὲν ὁ Κάσσιος	καὶ	Μακεδονίας ὁ Βροῦτος, ἔτι δὲ
[3, 71]	ὡς ἐν αἰφνιδίῳ τε μετακλήσει	καὶ	μακρόθεν ἰόντων ἐκράτουν οἱ τοῦ
[3, 24]	πρὸς ἑαυτὸν ἐπενόει μετενεγκεῖν, ὅτι	καὶ	μάλιστα ἦν ἀγχοῦ, ὡς τὸν
[3, 28]	αὐτῇ ἀγορᾷ ἀνετίθει. Τότε δὴ	καὶ	μάλιστα μῖσος ἤδη σαφὲς ἐκ
[3, 2]	Βροῦτος ὁ Μᾶρκος, ὧν δὴ	καὶ	μάλιστα τῇ βουλῇ διέφερεν, ᾕρηντο
[3, 18]	τὸ πρέπον ἐς αὐτὸν ἐσχηκόσι	καὶ	μάλιστα τῶν χρημάτων τῇ ἀπαιτήσει,
[3, 12]	πλῆθος, ἐνέδρας δὲ δι' αὐτὸ	καὶ	μάλιστα ὑφορώμενος, ἀρτιγνώστων οἱ τῶν
[3, 7]	ἠγνόει δὲ ὢν δι' ὑπονοίας	καὶ	μᾶλλον ἐσόμενος, εἴ τι αἰτοίη·
[3, 48]	βουλῆς ψηφιουμένης ταῦτα καθ' ἑαυτήν,	καὶ	μᾶλλον, ἢν αἴσθωνται τὴν ὑμετέραν
[3, 58]	δέ γε ἐπὶ τοῖς ἐγκλήμασι	καὶ	μαντεύματα ἐπάγουσιν, ὡς ὁ Ἀντώνιος
[3, 51]	τῶν δυνατῶν οἰκίας διέθεον ἱκετεύοντες	καὶ	μεθ' ἡμέραν ἐς τὸ βουλευτήριον
[3, 58]	κατέλιπεν ἡμῖν; Μητέρα καὶ γυναῖκα	καὶ	μειράκιον υἱόν; Οἳ κλαίουσι καὶ
[3, 51]	ποδῶν σὺν οἰμωγῇ καὶ ὀλολυγαῖς	καὶ	μελαίνῃ στολῇ παρὰ θύραις ἐκβοῶντες.
[3, 80]	ἀδεῶς ἀπιέναι μετὰ τοῦ στρατοῦ	καὶ	μέμφεσθαι τῆς ἐς τὸ κοινὸν
[3, 34]	Ὧδε δή με ἔχοντα θορύβου	καὶ	μερίμνης καὶ δέους, ὅτε οὐκ
[3, 75]	ἀσθενέστερόν τε καὶ μόνον ἔσεσθαι	καὶ	μετ' αὐτὸν ἤδη πᾶσαν τὴν
[3, 69]	οἱ νεήλυδες ἰδόντες ἔφευγον ἀτάκτως	καὶ	μετὰ βοῆς ἐς τὸ χαράκωμα,
[3, 77]	ὅτι τῆς Πομπηίου στρατιᾶς γενόμενος	καὶ	μετὰ τὴν ἧτταν ἰδιωτεύων ἐν
[3, 51]	τῆς φωνῆς καὶ τῆς ὄψεως	καὶ	μεταβολῆς ἐς τοσοῦτον αἰφνιδίου γενομένης
[3, 92]	στρατηγῶν ὑπεριδόντα, πρὸς αὐτὸν ἐπρέσβευε	καὶ	μετετίθετο· καὶ τῶν στρατηγῶν οἳ
[3, 91]	Ἡ μὲν δὴ μετάνοια ἐκεκύρωτο,	καὶ	μετεψηφίζετο ἅπαντα, Κικέρωνος αὖθις αὐτοῖς
[3, 56]	ἐκ τῶν κοινῶν ἐχθὲς ἐμισθοδότησε·	καὶ	μή ποτε ὑμᾶς λυπήσειε τὸ
[3, 36]	μετενήνεκτο ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν τέχναις	καὶ	μηχαναῖς καὶ ἀντιδόσεσιν ἑτέρων· οὐ
[3, 98]	ἀναιρέσεως. Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ	καὶ	Μινούκιος Βάσιλος, σφαγεὺς καὶ ὅδε
[3, 43]	ἢ ἐς ὀργὴν ἀπὸ τοῦδε	καὶ	μῖσος ἐτρέποντο. ~Ταῦτα δ' ὁρῶντες
[3, 75]	ἑτέρου τὸν ἕτερον ἀσθενέστερόν τε	καὶ	μόνον ἔσεσθαι καὶ μετ' αὐτὸν
[3, 76]	φιλίᾳ τόδε χαριστήριον ἔχοντες ἀποδοῦναι	καὶ	μόνον τῇ μοίρᾳ χρησιμώτατον ἐσόμενον
[3, 63]	καὶ παρὰ Ἀπουληίου τινὰ προσειλήφει	καὶ	ναῦς εἶχε μακράς τε καὶ
[3, 91]	τὰ ἐν τῷ λιμένι σκάφη	καὶ	ναῦς καὶ χρήματα εὐτρέπιζον, εἰ
[3, 70]	ἐπὶ πλεῖστον ἐπεπλήρωτο ὅπλων τε	καὶ	νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν ἡμιθνήτων καὶ
[3, 56]	χεῖρον ἐν στρατοπέδῳ, δι' ἣν	καὶ	νικῶντές τινες ἀνῃρέθησαν, καὶ οὐδεὶς
[3, 34]	βουλὴ σὺν ἐκείνοις ἦν, ᾗ	καὶ	νῦν ἐστι φανερώτερον, γέρα τε
[3, 52]	τὸ πλέον δικαιότερον. Εἰ δὲ	καὶ	νῦν ἔτι χρῄζει τὰς αἰτίας
[3, 3]	Οἱ δὲ τοῦ Ἀματίου στασιῶται	καὶ	ὁ ἄλλος δῆμος ἐπ' ἐκείνοις
[3, 97]	τὰ ἀρχαιότερα τέσσαρα ἐς Ἀντώνιον	καὶ	ὁ ἄλλος ὅμιλος ἤδη χωρὶς
[3, 71]	βαρεῖ στρατῷ παρεσελθεῖν ἐς αὐτήν.	Καὶ	ὁ Ἀντώνιος αὐτῶν ἐξήπτετο τοῖς
[3, 72]	καὶ ἐν τοῖς ὅπλοις ἑκάτεροι.	~Καὶ	ὁ Ἀντώνιος δευτέρᾳ τῇδε συμπεσὼν
[3, 85]	συνθοῖντο ἀλλήλοις ὅ τε Καῖσαρ	καὶ	ὁ Ἀντώνιος, ἔπεμπε μὲν ἐς
[3, 49]	θᾶσσον γένοιτο τῇ βουλῇ πολέμιος.	Καὶ	ὁ Ἀντώνιος εὐμαρῶς ἂν αὐτοῦ
[3, 62]	ἔφασαν, αὐτὰς δ' ἐπέδοσαν αὐτῷ.	Καὶ	ὁ Ἀντώνιος σὺν ὀργῇ πολλὰ
[3, 25]	Καίσαρος πυθομένους Μακεδονίαν πορθεῖν ἐπιτρέχοντας,	καὶ	ὁ Ἀντώνιος τὴν βουλὴν ᾖτει
[3, 98]	τοσῷδε, κρύφα δ' ἐπέστελλεν Ἀντωνίῳ.	Καὶ	ὁ Ἀντώνιός τι παθὼν ἐπὶ
[3, 8]	ὅση τε περὶ Μακεδονίαν προεληλύθει,	καὶ	ὁ Ἀντώνιος τότε πρῶτον ἔγνωστο
[3, 28]	ἂν ᾖ τὸ δόγμα, προθήσω.	καὶ	ὁ Ἀντώνιος χαλεπήνας ἐκώλυσεν. Ἐκώλυσε
[3, 4]	περιποθητότερος ἦν. Ὅ τε Κάσσιος	καὶ	ὁ Βροῦτος, ἐκ τῆς στάσεως
[3, 79]	ἐς αὐτὸν μετεβάλοντο. Ἐπέτρεψε δὲ	καὶ	ὁ Γάιος ἑαυτὸν καὶ ἦν
[3, 81]	προσεγένετο μετὰ τοῦ οἰκείου στρατοῦ,	καὶ	ὁ Δέκμος ἐπέστελλε τῇ βουλῇ
[3, 88]	Σκιπίων ὕστερον, ὅ τε πρότερος	καὶ	ὁ δεύτερος, καὶ ἐκ τῆς
[3, 53]	ἢ Ἀντώνιος ἡμᾶς ἤδη πολεμεῖ,	καὶ	ὁ δήμαρχος ἡμῶν ἔτι ἀγνοεῖ,
[3, 31]	χειροτονίαν ὁ Καῖσαρ συνέπρασσεν Φλαμινίῳ·	καὶ	ὁ δῆμος οἰόμενος αὐτὸν ἐπιθυμοῦντα
[3, 30]	φυλέτιν ἐκάλουν, ἀπὸ συνθήματος ἐληλυθυῖαν.	Καὶ	ὁ δημότης λεώς, ἀχθόμενος τῷ
[3, 92]	ἐπιφανῶν καὶ προσαγορευόντων· ἔθει δὲ	καὶ	ὁ δημότης λεὼς καὶ τὴν
[3, 11]	ἐγκαθέζοιτο ἐνέδρα. Ὡς δὲ αὐτῷ	καὶ	ὁ ἐνθάδε στρατὸς οἷα Καίσαρος
[3, 27]	νόμῳ τὴν Κελτικήν, ᾧ τρόπῳ	καὶ	ὁ Καῖσαρ αὐτὴν πρότερον εἰλήφει
[3, 24]	τὰ ἐς Παρθυαίους ἐπιτετραμμένῳ, διότι	καὶ	ὁ Καῖσαρ αὐτοῖς ἐς Παρθυαίους
[3, 96]	εἰρηναῖα δὲ ἕτερα αὐτοῖς ἐπέμπετο.	Καὶ	ὁ Καῖσαρ αὐτοῖς συνήδετο γράφων,
[3, 27]	Βροῦτος Ἀλβῖνος, εἰδὼς μέν, ὅτι	καὶ	ὁ Καῖσαρ ἐκ τῆσδε τῆς
[3, 64]	τοὺς ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐξελάμπρυνον,	καὶ	ὁ Καῖσαρ ἕκαστα μαθὼν ἠπόρητο,
[3, 52]	εὔκαιρον ἐφ' ἡμῖν ὁρμητήριον, ὅτι	καὶ	ὁ Καῖσαρ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος ἐδυνάστευσεν
[3, 38]	ταῖς ὑμετέραις ἀνδραγαθίαις, μεθ' ὧν	καὶ	ὁ Καῖσαρ ἐκράτει, ἀμυνοῦμεν αὐτῷ,
[3, 14]	ἢ φανερᾷ θρασύτητί πω χρῆσθαι.	Καὶ	ὁ Καῖσαρ ἐπαινέσας καὶ πράξειν
[3, 28]	ἃς Κριτώνιος ἀγορανομῶν ἔμελλε τελέσειν·	καὶ	ὁ Καῖσαρ ἐς τὰς θέας
[3, 51]	τῷ Καίσαρι ἐς αὐτὸν προκατεχρῶντο·	καὶ	ὁ Καῖσαρ οὐκ ἀγνοῶν ᾑρεῖτο
[3, 82]	τε καὶ Πάνσα· μετῄει δὲ	καὶ	ὁ Καῖσαρ, οὐκ ἐς τὴν
[3, 5]	ἐς πάντα οἱ πειθόμενον, διότι	καὶ	ὁ Καῖσαρ τὰ τοιάδε αἰτήματα
[3, 6]	ταῦτα ἦν, ὁ δὲ Βροῦτος	καὶ	ὁ Κάσσιος, οὔτε τινὸς παρὰ
[3, 66]	ὑπεξέφερον οἱ πλείους μετὰ δυσελπιστίας,	καὶ	ὁ Κικέρων τῆς πόλεως ἀπεδίδρασκε.
[3, 84]	τῆς προδοσίας ἢ τῆς πίστεως.	Καὶ	ὁ Λέπιδος ἐς τρία διελών,
[3, 32]	τὸ πλῆθος διαρριπτεῖν ἀφανῶς βιβλία.	~Καὶ	ὁ μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἦν·
[3, 28]	Γαΐῳ τὸν Ἰόνιον περᾶν αὐτίκα.	~Καὶ	ὁ μὲν ἔμελλε ποιήσειν, ὡς
[3, 25]	Μακεδονίᾳ δυνάμεως εἶναι στρατηγὸς αὐτοκράτωρ.	Καὶ	ὁ μὲν ἔχων, ἃ ἐβούλετο,
[3, 7]	ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου νόμῳ.	Καὶ	ὁ μὲν ἡσθεὶς αὐτίκα προυτίθει
[3, 65]	ὄντα τοῦ στρατοῦ τὸ ἀξιολογώτατον.	Καὶ	ὁ μὲν Καῖσαρ ἅπαντα συνεχώρει,
[3, 4]	ἐλεύθεροι κατὰ τοῦ κρημνοῦ κατερρίφησαν.	~Καὶ	ὁ μὲν τάραχος ἐπέπαυτο, μῖσος
[3, 26]	ἡ στρατιὰ δὲ σὺν ὀργῇ	καὶ	ὁ οἰκετικὸς ἄλλος ὅμιλος αὐτῆς,
[3, 66]	ὁ Κικέρων τῆς πόλεως ἀπεδίδρασκε.	Καὶ	ὁ Οὐεντίδιος μαθων ἐς τὸν
[3, 4]	ἤδη τῆς θαλάσσης, καθὼς ἦν	καὶ	ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ταῖς
[3, 88]	τὴν Ἰταλίαν, ὅν τινα αὐτοῦ	καὶ	ὁ πατὴρ ὁμοίως ἐπὶ τῷ
[3, 97]	Πλάγκῳ μὲν Ἀσίνιος ἔπραξε διαλλαγάς,	καὶ	ὁ Πλάγκος σὺν τρισὶ τέλεσι
[3, 30]	καὶ κατασιωπώντων ὁ νόμος ἐκυροῦτο,	καὶ	ὁ στρατὸς Ἀντωνίῳ μετ' αἰτίας
[3, 36]	ἀφῃρημένα βιάζονται. Οὕτω μὲν δὴ	καὶ	ὁ στρατὸς ἐς Δολοβέλλαν μετενήνεκτο
[3, 46]	ἐστὶν ἡ τῆς Κελτικῆς ἀρχή.	Καὶ	ὁ στρατὸς ἦν αὐτῷ, χωρίς
[3, 88]	θρασυνομένοις ὑπὲρ τὸ στρατιώταις πρέπον.	Καὶ	ὁ στρατὸς πυθόμενος ἔτι μᾶλλον
[3, 35]	πρὸς ἐνόπλους τοσούσδε ἄνοπλοι καθιστώμεθα.	Καὶ	ὁ σύναρχος ὕποπτος ἦν, ἐμοί
[3, 98]	χρόνῳ καὶ Μινούκιος Βάσιλος, σφαγεὺς	καὶ	ὅδε Καίσαρος, ὑπὸ τῶν θεραπόντων
[3, 95]	ἐπὶ θανάτῳ μετὰ τῶν ἄλλων	καὶ	ὅδε προυγράφη. Ἔδοξε δὲ ταῖσδε
[3, 37]	πλευραῖς, Βροῦτος ὁ Δέκμος, ἡγούμενος	καὶ	ὅδε χώρας ἐπικαίρου καὶ στρατοῦ
[3, 35]	αὐτοῦ παλιλλογῶν, ἐκπαθῶς ἐν μέσῳ	καὶ	ὀδυρόμενος μὲν ὡς ἀνῃρημένον, κατακαλῶν
[3, 76]	τεθήπασι τὴν βουλὴν ἀμέτρως, ὅτι	καὶ	οἱ ἄρχοντες αὐτῶν φύλακες ἡμῖν
[3, 5]	ὡς ἡγεμονικούς τε καὶ ἐμπειροπολέμους	καί	οἱ γνωρίμους ἐκ τῆς στρατείας
[3, 36]	Κυρήνη τε καὶ Κρήτη· ὧν	καὶ	οἱ ἐχθροὶ καταφρονοῦσιν οὐκ ἀσφαλῶν
[3, 50]	ἐπὶ Ἀντωνίῳ. Κικέρων μὲν δὴ	καὶ	οἱ Κικέρωνος φίλοι πολέμιον αὐτὸν
[3, 42]	σφῶν γεγονότος καὶ ὄντος ὑπάτου·	καὶ	οἱ μὲν αὐτῶν ἐπανελθεῖν ᾖτουν
[3, 88]	Καῖσαρ προύπεμπε κρύφα τοὺς ἐκφοβήσοντας·	καὶ	οἱ μὲν ἔφευγον μετὰ τῶν
[3, 69]	μεταβαλόντες ὀξύτερον ὡς ἐν φυγῇ.	Καὶ	οἱ νεήλυδες ἰδόντες ἔφευγον ἀτάκτως
[3, 70]	Ἤδη τε ἦν ὀψία δείλη,	καὶ	οἱ νικήσαντες τῶν Ἀντωνίου παιανίζοντες
[3, 83]	τε βουλὴ τῆς φιλαρχίας ἐγέλασε,	καὶ	οἱ συγγενεῖς μάλιστα τῶν σφαγέων
[3, 91]	τέλη τάδε, τὰ ἐκ Λιβύης,	καὶ	οἱ σὺν αὐτοῖς ἱππέες χίλιοι
[3, 34]	ὅσοις. Ὁ δὲ δῆμος ἐθορυβεῖτο,	καὶ	οἱ σφαγεῖς σὺν μονομάχοις τὸ
[3, 48]	ἀπορίᾳ, μέχρι καθέλωμεν ἡμεῖς Ἀντώνιον	καὶ	οἱ σφαγεῖς φίλοι τε τῇ
[3, 35]	ἐς ἃ πρῶτα ἔχρῃζον ἐκράτησα	καὶ	οἱ σφαγεῖς ὡς ἐν ἀμερίμνῳ
[3, 29]	φανερόν, ἔτι μᾶλλον ἅπαντες ὥρμηντο·	καὶ	οἱ τῆς φρουρᾶς Ἀντωνίου ταξίαρχοι,
[3, 54]	κατ' αἰδῶ τοῦ ἀνδρὸς ἡσύχασε	καὶ	οἱ τοῦ Κικέρωνος ἠνέσχοντο. Καὶ
[3, 33]	ἐμὲ δίκαιον. Ἄμφω δὲ ταῦτα	καὶ	οἱ φονεῖς εἰδότες συνετίθεντο κἀμὲ
[3, 29]	τοῖς λεγομένοις καὶ ἐπώμνυεν αὐτὰ	καὶ	οἷ πάνυ ἀβούλητα εἶναι, τῆς
[3, 2]	τῇ βουλῇ διέφερεν, ᾕρηντο μὲν	καὶ	οἵδε ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἐς
[3, 63]	καὶ ναῦς εἶχε μακράς τε	καὶ	ὁλκάδας καὶ χρημάτων ἐς μύρια
[3, 51]	τε πρὸ ποδῶν σὺν οἰμωγῇ	καὶ	ὀλολυγαῖς καὶ μελαίνῃ στολῇ παρὰ
[3, 15]	τοὺς πλανωμένους μεταδιδάσκοντι. Σὺ δὲ	καὶ	ὅμηρα τῆς ἀδείας, οἰκεῖα αὐτοῦ
[3, 53]	ἥ τε χώρα τοσήδε οὖσα	καὶ	ὅμορος ἡμῖν καὶ ἐπὶ τῇ
[3, 64]	φιλανθρωπίας καὶ ἔλεον συγγενῶν ἀνδρῶν	καὶ	ὁμοτίμων, καὶ τὰς βραχυτέρας ἡγεμονίας
[3, 53]	τὴν οὕτως ὠμὴν ὥρισε τιμωρίαν,	καὶ	ὅμως αὐτῇ καὶ ἐπὶ τοῖσδε
[3, 81]	ἀσφαλὲς συμφρονεῖν, ἕως ἔτι δύνανται,	καὶ	ὀνειδίζειν ταῦτα Ἀντωνίῳ, μιμεῖσθαί τε
[3, 42]	προαγορεύσει, στρατηγοῦ τε σφῶν γεγονότος	καὶ	ὄντος ὑπάτου· καὶ οἱ μὲν
[3, 63]	ἐς μύρια καὶ ἑξακισχίλια τάλαντα	καὶ	ὅπλα πολλά, ὅσα ἐν Δημητριάδι
[3, 49]	ἦν αὐτῷ μονομάχων τε πλῆθος	καὶ	ὁπλιτῶν τρία τέλη, ὧν ἓν
[3, 56]	στρατόπεδον ὅπως τε ἄτακτον ἦν	καὶ	ὅπως κατεφρόνει, δηλοῖ καὶ τὰ
[3, 1]	ἡ μετὰ τήνδε ἐπιδείξουσιν, ἐπιλαμβάνουσαι	καὶ	ὅσα ἄλλα Ῥωμαίοις ἐμφύλια ἐς
[3, 88]	τέλη πεζῶν καὶ ἵππον ἱκανὴν	καὶ	ὅσα ἄλλα τοῖς τέλεσι συνετάσσετο.
[3, 17]	ἅπαντα κόσμον ἔχειν ἀξιῶ σε	καὶ	ὅσα ἂν ἐθέλῃς ἄλλα παρ'
[3, 37]	ἤδη καθορώσης καὶ ἴστε οἷα	καὶ	ὅσα Δέκμῳ πολλῶν γραφόντων καὶ
[3, 38]	δεδομένην. Ἴστε, ἃ γράφουσι Δέκμῳ	καὶ	ὅσα τοὺς ὑπάτους τοὺς μετ'
[3, 32]	αἰτήσαντες ἔλεγον· Ἡμεῖς, ὦ Ἀντώνιε,	καὶ	ὅσοι ἄλλοι μετὰ σοῦ Καίσαρι
[3, 2]	ἄλλοι διεπεφεύγεσαν ἐκ τῆς πόλεως	καὶ	ὅσοι παρ' αὐτοῦ Καίσαρος εἰλήφεσαν
[3, 46]	τέσσαρα ἐγίγνετο τέλη γεγυμνασμένων ἀνδρῶν	καὶ	ὅσον ἐξ ἔθους αὐτοῖς ἐπίκουρον
[3, 32]	εἰκότως, μὴ ἐς τὸν μέλλοντα	καὶ	ὅσον οὔπω παρόντα πόλεμον ἡ
[3, 33]	περιόντος οὐ καθέξοντες ὧν ἐπενόουν.	Καὶ	ὅστις αὐτοὺς μετέπεισε τῆς γνώμης,
[3, 10]	τὸν ἐν Μακεδονίᾳ στρατὸν καταφυγεῖν	καί,	ὅτε μάθοι μὴ κοινὸν εἶναι
[3, 43]	ἐπιμαρτυροῦσι τοιᾶσδε χάριτος· ἐμέμφετο δὲ	καὶ	ὅτι παρὰ μειρακίου προπετοῦς, ὧδε
[3, 52]	τούτων αἰτήσας ἡμᾶς ἐπ' ἐνέδρᾳ	καὶ	οὐ λαβὼν ἔπραξε δι' ἑαυτοῦ.
[3, 43]	τρόπος) διεκλήρωσε τῷ στρατιωτικῷ νόμῳ	καὶ	οὐ τὸ δέκατον ἅπαν, ἀλλὰ
[3, 36]	ἡ βουλὴ πρός με μεταθοῖτο.	Καὶ	οὐδ' ὣς αὐτῇ πιστεύων ἔπεισα
[3, 67]	δ' Ἄρειοι περιειλημμένοι τε πάντοθεν	καὶ	οὐδαμόσε διαδραμεῖν ἔχοντες ἐκέλευον τοὺς
[3, 56]	ἣν καὶ νικῶντές τινες ἀνῃρέθησαν,	καὶ	οὐδεὶς εὔθυνε τοὺς ἀνελόντας. Οὐδὲ
[3, 56]	ἐς τοῦτο ὑφ' ὑμῶν κεχειροτονημένος.	Καὶ	οὐδείς πω τῶνδε λόγον ὑπέσχεν
[3, 26]	ἐκείνου σὺν ὀργῇ τοῖς τείχεσι	καὶ	οὐδὲν ἀνύοντος, ὁ Τρεβώνιος αὐτὸν
[3, 79]	ἐνήδρευσεν. Ὁ δ' ἐκφυγὼν ἀντενήδρευσε	καὶ	οὐδὲν εἰργάσατο ἀποληφθέντας, ἀλλὰ ἀσπάσασθαι
[3, 26]	ἐπιγενομένης ἀπιόντα τὸν Δολοβέλλαν ὁρῶντες	καὶ	οὐδὲν ἔτι ὑπονοοῦντες, ὀλίγους σφῶν
[3, 29]	τε ἐπαχθῶς ἔτι τηλικοῦδε ὄντος	καὶ	οὐδὲν ἔχοντος αἰδέσιμον ἢ τίμιον
[3, 68]	ἕλεσι καὶ τάφροις, ἀραρότως συνίσταντο,	καὶ	οὐδέτεροι τοὺς ἑτέρους ὤσασθαι δυνάμενοι
[3, 20]	Καίσαρα ἔσται, τεθνεῶτά τε ἤδη	καὶ	οὐκ ἂν εἰπόντα ἄδικον εἶναι,
[3, 62]	ὃν Καῖσαρ μὲν εἷλε πολέμῳ	καὶ	οὐκ ἀπέκτεινε, Κικέρων δὲ τοὺς
[3, 22]	οὐκ ἰδιωτικὸν παρ' ἐλπίδα λαβόντος	καὶ	οὐκ ἐπιδεξίως, ἀλλ' ἐς θρασύτητα
[3, 43]	οὗ μετενεχθεῖσιν ἐς τὴν Ἰταλίαν	καὶ	οὐκ ἐπιμαρτυροῦσι τοιᾶσδε χάριτος· ἐμέμφετο
[3, 22]	νεανίσκου τοσόνδε πλοῦτον ἀλλότριόν τε	καὶ	οὐκ ἰδιωτικὸν παρ' ἐλπίδα λαβόντος
[3, 83]	ἔνθα ἐστρατοπεδευμένος ἦν ὁ Λέπιδος,	καὶ	οὔτε χάρακα περιεβάλετο οὔτε τάφρον
[3, 95]	Καίσαρος τὴν στρατηγίαν τῆς Λιβύης,	καὶ	οὕτω τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι·
[3, 19]	ἀρχῆς. Ἀλλὰ καὶ ταῦτα κινδυνεύειν	καὶ	παθεῖν ὁτιοῦν ἡἡρούμην ἑκὼν μᾶλλον
[3, 87]	ἐπιγίγνηταί μοι ικαλὸν γάρ τι	καὶ	παθεῖν πατρὶ ἐπικουροῦντἀ, ὑπὲρ δὲ
[3, 90]	ἀρχαῖα Ῥωμαίων ἐπὶ ἐλευθερίᾳ φρονήματα	καὶ	πάθη, πρὸς οὐδὲν ἐνδόντων ὑπὲρ
[3, 51]	ἡ μήτηρ καὶ ἡ γυνὴ	καὶ	παῖς ἔτι μειράκιον οἵ τε
[3, 88]	οἱ λοχαγοὶ ἃ ἐδιδάχθησαν, ὅτι	καὶ	πάλαι Κορουῖνός τε ἄρξειε νεώτερος
[3, 79]	περιελθὼν αὖθις ἐν ἀποκρήμνοις κατέστησε	καὶ	πάλιν οὐκ ἐπεχείρησεν, ἀλλ' ἠσπάσατο.
[3, 51]	Κελτικῆς, καὶ τοῖς ὑπάτοις Ἱρτίῳ	καὶ	Πάνσᾳ Καίσαρα συστρατηγεῖν οὗ νῦν
[3, 82]	Πομπηιανοὶ μετῄεσαν ἀντὶ Ἱρτίου τε	καὶ	Πάνσα· μετῄει δὲ καὶ ὁ
[3, 67]	τῷ δόνακι κρύπτων. ~Καρσουληίου δὲ	καὶ	Πάνσα τὰ στενὰ νυκτὸς διαδραμόντων,
[3, 72]	ἀμφοῖν γεγονέναι καὶ Ἵρτιον ἀνῃρῆσθαι	καὶ	Πάνσαν νοσεῖν καὶ σφᾶς τοῖς
[3, 76]	βουλή, Δέκμῳ παρεδίδου, Ἵρτιον δὲ	καὶ	Πάνσαν ὁ Καῖσαρ ἐπιφανῶς ἔθαπτε
[3, 85]	Κάσσιον κρύφα ἀπὸ σφῶν Λεύκιον	καὶ	Πάνσαν, ὡς ἐπὶ θέας εἰς
[3, 80]	ἐς αὐτὸν συμβάσεις ἐπόθει, καθὰ	καὶ	Πάνσας αὐτῷ διεσήμαινεν ἀποθνῄσκων. Τούς
[3, 73]	βουλῇ περὶ ἁπάντων. Ἔγραφε δὲ	καὶ	Πάνσας. ~Καὶ Κικέρων ἐν Ῥώμῃ
[3, 50]	νουμηνίαν ὕπατοι γενόμενοι Ἵρτιός τε	καὶ	Πάνσας τὴν βουλὴν εὐθὺς ἐπὶ
[3, 42]	περιῄει, στρατεύων ἑτέρους ἐφ' ἑτέροις·	καὶ	πάντας ἐς Ἀρρήτιον ἔπεμπεν. ~Ἀντωνίῳ
[3, 11]	Εὐθύς τε ἐς αὐτὸν ἄθρουν	καὶ	πανταχόθεν ὡς ἐς Καίσαρος υἱὸν
[3, 41]	ὁ δήμαρχος, ἐχθρὸς ὢν Ἀντωνίῳ	καὶ	παρ' αὐτὸ Καίσαρι φίλος, ὑπήντα
[3, 9]	τῷ βουλευτηρίῳ πρὸς τῶν φιλτάτων	καὶ	παρ' αὐτῷ δυνατωτάτων τότε μάλιστα.
[3, 6]	φανέντος, οὔτε τὴν ἐνέδραν Ἀματίου	καὶ	παρ' ἑτέρου ἂν αὑτοῖς ἀδύνατον
[3, 18]	εὐτολμίας παρὰ δόξαν οἱ πολλῆς	καὶ	παρ' ἡλικίαν φανείσης· χαλεψάμενος δὲ
[3, 63]	ἴδιόν τε εἶχεν ἤδη στρατὸν	καὶ	παρὰ Ἀπουληίου τινὰ προσειλήφει καὶ
[3, 76]	αὐτὸς ἔδωκας, εὐπροφάσιστον ἀποδοῦναί σοι,	καὶ	παραδίδωμι· τοὺς δὲ νεήλυδας εἰ
[3, 3]	μὲν ἔργον ἐθαύμαζεν ὡς μέγα	καὶ	παράνομον, τὴν δὲ χρείαν αὐτοῦ
[3, 24]	γυμνητῶν συνεζεύγνυτο, ἵππος τε πολλὴ	καὶ	παρασκευὴ κατὰ λόγον ἐντελής δοκοῦντα
[3, 84]	τέλη καὶ πολὺν ὅμιλον ἄλλον	καὶ	παρασκευὴν ἀξιόλογον. Καὶ τοῖσδε ὁ
[3, 58]	ἐστὶν ἀνδρὸς πολεμίου, τὸν ἐλθόντα	καὶ	παραστρατοπεδεύσαντα ἡμῖν ἀσήμαντον οὐχ ἡγεῖται
[3, 22]	ἁπλῶς μᾶλλον ἢ ἐς εὐπρέπειαν	καὶ	παρηγορίαν τοῦ δήμου θορυβουμένου τούτοις,
[3, 11]	τε αὐτοῦ καὶ κληρονόμον ὄντα,	καὶ	παρῄνουν ἅμα τῷ κλήρῳ τὴν
[3, 4]	τῆς στάσεως ὄντε τῆς Μάγνου	καὶ	πᾶσι τότε τιμιωτάτω, τὴν σωτηρίαν
[3, 23]	τὸ μέρος τοῦ κλήρου Πινάριον	καὶ	Πέδιον αἰτήσας, προύθηκεν ἐς τὴν
[3, 39]	καὶ ὣς τῷ Καίσαρι συναλλαγῆναι	καὶ	πείσαντες αὐτοὺς συνήλλασσον αὖθις ἐν
[3, 94]	αὐτοῖς ἐπεγέγραπτο, διένειμεν ἀνὰ δισχιλίας	καὶ	πεντακοσίας δραχμὰς τῷ στρατῷ, καὶ
[3, 90]	ἦν μετάθεσις, ἀντὶ μὲν δισχιλίων	καὶ	πεντακοσίων δραχμῶν τὰς πεντακισχιλίας, ἀντὶ
[3, 67]	δ' ἡμέρᾳ μόνοις τοῖς Ἀρείοις	καὶ	πέντε ἄλλαις τάξεσιν ἐς τὴν
[3, 14]	δέ ποτε ἦσαν προσαγορεύσεις τε	καὶ	περὶ ἀλλήλων πύσματα εἰκότα. Ὡς
[3, 50]	φανερῶς δορυφορηθέντος ὑπὸ τοσῶνδε λοχαγῶν	καὶ	περὶ τὴν οἰκίαν ὥσπερ ἄκραν
[3, 71]	τὸ στρατόπεδον ἐσήλατο τοῦ Ἀντωνίου	καὶ	περὶ τὴν στρατηγίδα σκηνὴν μαχόμενος
[3, 22]	Ἀντωνίῳ περί τε σφῶν αὐτῶν	καὶ	περὶ τοῦ Καίσαρος ὡς ἄδικα
[3, 26]	ὀλίγους ὁ Δολοβέλλας ἐνεδρεύσας τε	καὶ	περιλαβὼν ἔκτεινε καὶ ἦλθε τῆς
[3, 21]	νῦν ἐπὶ τῇ χορηγίᾳ δημοκοπίας	καὶ	περιουσίας, ἣ δὴ πάνυ αὐτῷ
[3, 34]	ἀντιλάβοιμι. Τὰ δὲ ἦν πόσα	καὶ	πηλίκα; Μήτε τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ
[3, 22]	προύκοπτεν ἐς ἄπειρον, ἔστε Πέδιον	καὶ	Πινάριον (οὗτοι γὰρ τὴν ἐκ
[3, 92]	ἔκτεινεν, οἱ δ' ἄλλοι σπονδῶν	καὶ	πίστεων ἔτυχον. Κικέρων τε τῶν
[3, 46]	τὴν ἐς Ἀντώνιον εὔνοιάν τε	καὶ	πίστιν, ὡς ἀπορῆσαι, τίνες ἦσαν,
[3, 77]	εἰ μή τις αὑτοῖς συγγνώμη	καὶ	πίστις γένοιτο, μέχρι θανάτου διαγωνιεῖσθαι
[3, 96]	ἀποτίσεσθαι Δέκμον τε ὑπὲρ Καίσαρος	καὶ	Πλάγκον ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ συμμίξειν
[3, 46]	τέλη καὶ Ἀσίνιος Πολλίων δύο	καὶ	Πλάγκος ἐν τῇ ἑτέρᾳ Κελτικῇ
[3, 72]	ἐκ τῆς Πικηνίτιδος, καὶ Λέπιδος	καὶ	Πλάγκος ἐρρωμένως οἱ συμμαχήσουσι. Ταῦτα
[3, 72]	ἡμῖν ἀχρήστων, ὑπερόψεταί με Λέπιδος	καὶ	Πλάγκος ἡττώμενον. Εἰ δὲ Μουτίνης
[3, 74]	καθῃρημένου. Ἔγραφον δὲ καὶ Λεπίδῳ	καὶ	Πλάγκῳ καὶ Ἀσινίῳ πολεμεῖν, ὅπως
[3, 97]	Πολλίων Ἀσίνιος ἄγων δύο τέλη.	Καὶ	Πλάγκῳ μὲν Ἀσίνιος ἔπραξε διαλλαγάς,
[3, 16]	ὡς ἐς ἀκριβέστερον φίλον Καίσαρι	καὶ	πλείστης ὑπ' ἐκείνου τιμῆς καὶ
[3, 77]	ἄγειν ἐκέλευσεν ἕλκοντας. Θορύβου δὲ	καὶ	πληγῶν γενομένων ἡ στρατιὰ τὴν
[3, 24]	στρατιάν, ἀρετῇ τε οὖσαν ἀρίστην	καὶ	πλήθει μεγίστην, ἓξ γὰρ ἦν
[3, 94]	λαμπρὰ καὶ ἐξελεύθεροι πολλοί τε	καὶ	πλούσιοι, καὶ διὰ τόδ' ἴσως
[3, 21]	Καίσαρα, νέον ἄνδρα καὶ ἔνδοξον	καὶ	πλούσιον, ἑταιρισάμενος ὑφ' ἑαυτὸν εἶναι
[3, 63]	καὶ Κάσσιον ἄρχειν τε Συρίας	καὶ	πολεμεῖν Δολοβέλλᾳ· τούς τε ἄλλους,
[3, 55]	ἦν, τὸ κρίνειν τὰ φίλια	καὶ	πολέμια. Μόνος γὰρ ἐκ τῶν
[3, 55]	ὁ δῆμος αὐτοκράτωρ εἰρήνης πέρι	καὶ	πολέμου σκοπεῖν. Ὧν μηδὲν ὁ
[3, 86]	τε πολέμιον τῆς μοίρας στρατηγὸν	καὶ	πολέμους ἑτέρους ἀφ' ἑτέρων, ἵν'
[3, 53]	χωροῦσιν ἐπὶ χώραν ὑμετέραν πολέμιοι	καὶ	πολιορκοῦσι στρατὸν ὑμέτερον καὶ στρατηγὸν
[3, 70]	συνετάχθησαν μὲν αὖθις ὑπ' ἀνάγκης,	καὶ	πολλὰ καὶ πρὸς τούσδε ἔργα
[3, 84]	ἐγίγνετο ἑπτὰ ἔχων ὁπλιτικὰ τέλη	καὶ	πολὺν ὅμιλον ἄλλον καὶ παρασκευὴν
[3, 88]	πατρίς. Τά τε ἔναγχος ταῦτα	καὶ	Πομπήιον Μάγνον αὐτοῖς καὶ Δολοβέλλαν
[3, 12]	ἀντειληφότες, φυγάδων τέ τινων κάθοδοι	καὶ	Πομπηίου μετάκλησις καὶ ἀπὸ τῶν
[3, 97]	δὲ ἦν ἕξ, ἀταλαίπωρα ἔτι	καὶ	πόνων ἄπειρα. Ἀπογνοὺς οὖν μάχεσθαι,
[3, 58]	τὸ Τίβυρον ἐξιόντα πόσοι προεπέμπομεν	καὶ	πόσοι συνώμνυμεν οὐχ ὁρκούμενοι; Πόσους
[3, 14]	χρῆσθαι. Καὶ ὁ Καῖσαρ ἐπαινέσας	καὶ	πράξειν ὑποσχόμενος οὕτως, αὐτίκα τῆς
[3, 79]	ἧς εἶχεν ἐπὶ σοφίᾳ τε	καὶ	πραότητι, ἠγάσαντο καὶ ἀντησπάσαντο καὶ
[3, 48]	ἐπὶ τοῦτο χωρεῖν ἀθρόους ἐκώλυε	καὶ	πρεσβευομένους ἐπεῖχεν, ὡς καὶ τῆς
[3, 32]	ἡμῶν οὐδὲν ἐπιμέμπτων σοι γενομένων	καὶ	πρὸ ἡμῶν αὐτοῦ σοῦ τῶν
[3, 24]	καὶ Δολοβέλλας εἰς τὴν Συρίαν,	καὶ	πρὸ Συρίας ἐς τὴν Ἀσίαν,
[3, 35]	μεσταὶ μεγάλων στρατῶν ἦσαν, ἐπείγεσθαι	καὶ	πρὸ τοῦ δεδομένου χρόνου διδάξαντες
[3, 76]	τε ἔργον ἐπίφθονον ἔσται σοι	καὶ	πρὸ τοῦ δέοντος ἐξανίστησί σε,
[3, 64]	μειράκιον τέχνης, εἰκόνα μὲν αὑτῷ	καὶ	προεδρίαν παρασχόντων καὶ ἀντιστράτηγον ἀποφηνάντων,
[3, 86]	ἑτέρων, ἵν' ἢ ἐκφθαρεῖεν ἢ	καὶ	πρὸς ἀλλήλους στασιάσειαν· ἐπὶ γὰρ
[3, 42]	προφάσεως ἐς εὐπρέπειαν ἐπιβαίνοντες ὡπλίζοντο	καὶ	πρὸς αὐτὸν ἐπανῄεσαν. Ὁ δὲ
[3, 17]	Ἀντώνιε, πρὸς θεῶν τε φιλίων	καὶ	πρὸς αὐτοῦ σοι Καίσαρος, εἰ
[3, 39]	σῶμα ἐπιβεβουλεῦσθαι. Ὁ δὲ Καῖσαρ	καὶ	πρὸς οὕτως ἔχοντας ἐξέτρεχε σὺν
[3, 10]	τοῖς παροῦσιν ἀκινδυνότερα αἱρεῖσθαι μᾶλλον	καὶ	πρὸς σφᾶς ἐς Ῥώμην ἐπείγεσθαι
[3, 6]	πρὸς Τρεβώνιον ἐς τὴν Ἀσίαν	καὶ	πρὸς Τίλλιον ἐς Βιθυνίαν κρύφα
[3, 73]	ἐκ προστάγματος ἑλεῖν ἐφείδετο ἔτι	καὶ	πρὸς τὸν Πάνσαν ἐς Βονωνίαν
[3, 70]	αὖθις ὑπ' ἀνάγκης, καὶ πολλὰ	καὶ	πρὸς τούσδε ἔργα λαμπρὰ ἐπεδείξαντο·
[3, 6]	ἐν πλευραῖς τρία τέλη στρατοῦ,	καὶ	πρὸς Τρεβώνιον ἐς τὴν Ἀσίαν
[3, 92]	θεόντων ἐς αὐτὸν τῶν ἐπιφανῶν	καὶ	προσαγορευόντων· ἔθει δὲ καὶ ὁ
[3, 92]	ὅλης τῆς ὁδοῦ κατὰ μέρη	καὶ	προσηγόρευον, οὐδὲν ἐνδέοντες ἢ φιλοφροσύνης
[3, 84]	τῆς ἀνάγκης. Οἱ δὲ αὐτὸν	καὶ	προσπεσεῖν Ἀντωνίῳ νομίζουσιν, ἄπρακτον μὲν
[3, 49]	ἔτι ἀπείρων, δύο δέ, ἃ	καὶ	πρότερον ὑπεστρατευμένα αὐτῷ πιστότατα ἦν.
[3, 33]	τε ἀμελεῖν εὐεργέτου μοι γεγενημένου	καὶ	προτιμᾶν τοὺς ἐχθροὺς ἐκείνου καὶ
[3, 33]	αὖ κἀκεῖνος εἰς ἐμὲ χάριτι	καὶ	προτιμήσει χρώμενος διετέλει, οὐ μαρτυρεῖν
[3, 16]	τις ἐγνωκέναι. Σὺ δ' ἐπεψήφιζες	καὶ	προυκάθησο τῆς βουλῆς, ᾧ μάλιστα
[3, 44]	τἆλλα ἐν ταῖς χρείαις ἐδεξιοῦτο	καὶ	προύπεμπεν ἀνὰ μέρος τὴν παραθαλάσσιον
[3, 27]	ἐκ τῆς Μακεδονίας διενεγκεῖν ἐπενόει,	καὶ	προφάσεως ἄλλης ἐς τοῦτο ἀπορῶν
[3, 37]	τοῦ περὶ τὴν Μακεδονίαν στρατοῦ	καὶ	προφάσεως ἠπόρουν. Φήμη δὲ κατέσκηψε
[3, 82]	τῶν ὅπλων εὐπρεπῆ, οὗ δὴ	καὶ	πρῴην ἕνεκα τὸν θρίαμβον αἰτῆσαι.
[3, 26]	γέλωτι συνέχεάν τε καὶ συνέτριψαν.	Καὶ	πρῶτος ὅδε τῶν φονέων δίκην
[3, 80]	θέλοι, πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι·	καὶ	πυνθανομένῳ περὶ τῆς ἐς τὸν
[3, 48]	δ' ὁ στρατὸς πελέκεάς τε	καὶ	ῥαβδοφόρους ἐσκευασμένους προσαγαγόντες, ἠξίουν ἑαυτὸν
[3, 35]	Τάδε γάρ μου τὰ ἔργα	καὶ	ῥήματα ἠρέθισε τὸν δῆμον, καὶ
[3, 94]	οἱ γυπῶν φανέντων, ὅσους φασὶ	καὶ	Ῥωμύλῳ τὴν πόλιν οἰκίζοντι ὀφθῆναι.
[3, 61]	καὶ ὠνείδιζεν ὁμοῦ καὶ ἐφόβει	καὶ	σαφῶς αἴτιος ἐγένετο μὴ ψηφισθῆναι
[3, 18]	μάλιστα πάντων ἔς τε Καίσαρα	καὶ	σὲ ἔργου. Εἰ γὰρ τοῦ
[3, 18]	κοινῶν, τῷ δ' αὐτῷ λόγῳ	καὶ	σὲ κουφίζω, μὴ χάριν ὀφείλειν
[3, 15]	ει τινες ἐφθάρατο ὑπ' ἐκείνων;	Καὶ	σὲ τὸ τῶν πλεόνων ὁρᾶν
[3, 4]	τὸν Βροῦτον γενόμενοι. Ὡς δὲ	καὶ	Σέξστον Πομπήιον ὁ Ἀντώνιος, τὸν
[3, 68]	ἐπελθοῦσι, τοιάδε ἔργα σὺν εὐταξίᾳ	καὶ	σιωπῇ γιγνόμενα ἐφορῶσι. ~Πονουμένων δὲ
[3, 88]	τε ἄρξειε νεώτερος ὢν ἔτι	καὶ	Σκιπίων ὕστερον, ὅ τε πρότερος
[3, 32]	τῆς βουλῆς σοι Δέκμον ἐπαλειφούσης,	καὶ	σοῦ τὰς φροντίδας ἐς τὴν
[3, 60]	Καίσαρος, ὃν στρατιᾶς ὁμοίως ἡγούμενον	καὶ	σπονδὰς ἀρίστας ἂν ἡμῖν γενομένας
[3, 33]	ὧδε ἠμείψατο· Ὅσῃ μὲν εὐνοίᾳ	καὶ	σπουδῇ πρὸς Καίσαρα περιόντα ἐχρώμην,
[3, 61]	τὸν φόνον Καίσαρι συναλλαγείς· διὸ	καὶ	στασιάζειν αἰεὶ παρεσκεύαζον Καίσαρά τε
[3, 86]	δίδοσθαι, ἵν' αὐτοὺς ἐς ἔριν	καὶ	στάσιν ἐμβάλοιεν. ~Ἴστε δέ, ἔφη,
[3, 66]	τῷ ἕλει, τῆς ὁδοῦ, χειροποιήτου	καὶ	στενῆς οὔσης, ἑκατέρωθεν τῷ δόνακι
[3, 74]	δραχμὰς πεντακισχιλίας ὡς ἤδη νενικηκόσι	καὶ	στέφανον αὐτοὺς ἐν ταῖς ἑορταῖς
[3, 28]	πατρὶ τόν τε χρύσεον θρόνον	καὶ	στέφανον παρεσκεύαζεν, ἅπερ αὐτῷ κατὰ
[3, 68]	ἀργός, ἀλλὰ τραύματα καὶ φόνοι	καὶ	στόνοι μόνον ἀντὶ βοῆς· ὅ
[3, 52]	ἔδει πιστεύειν ὑπάτοις ἀνθ' ἑαυτοῦ	καὶ	στρατηγοῖς καὶ δημάρχοις τοῖς συνάρχουσιν
[3, 4]	Ἀττικῶν δραχμῶν πεντακισχιλίας, εἶναι δὲ	καὶ	στρατηγὸν ἤδη τῆς θαλάσσης, καθὼς
[3, 53]	πολέμιοι καὶ πολιορκοῦσι στρατὸν ὑμέτερον	καὶ	στρατηγὸν ὑμέτερον, ᾧ γράφετε μὲν
[3, 8]	μὲν οὕτω Συρίας ἡγεμὼν Δολοβέλλας	καὶ	στρατηγὸς τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς
[3, 34]	παῖδα καὶ τοὺς φίλους ἡμᾶς,	καὶ	στρατηγοὺς καὶ στρατιώτας, ἐν ἀσφαλεῖ
[3, 32]	καὶ Μακεδονίαν βιαζομένων καὶ χρήματα	καὶ	στρατιὰν ἐφ' ἡμᾶς συνιστάντων, καὶ
[3, 6]	ποικίλον Ἀντωνίου φέροντες ἀφόβως, ἤδη	καὶ	στρατιὰν ἔχοντος, οὔτε τὴν δημοκρατίαν
[3, 26]	Κάσσιος δὲ καὶ Βροῦτος χρήματα	καὶ	στρατιὰν συνέλεγον, καὶ Τρεβώνιος ὁ
[3, 30]	Δέκμος ἄρχοι χώρας τε ἐπικαίρου	καὶ	στρατιᾶς ἀνδροφόνος ὢν τοῦ πατρός,
[3, 48]	ἀποκλίνειν μᾶλλον ἢ Ἀντωνίου δέει	καὶ	στρατιᾶς ἀπορίᾳ, μέχρι καθέλωμεν ἡμεῖς
[3, 60]	προπετεῖς ἐς ἄνδρας μεγίστους τε	καὶ	στρατιᾶς ἄρχοντας ἱκανῆς μηδὲ ἄκοντας
[3, 7]	Ἀντώνιος ἤδη μοναρχικῆς ἀρχὴν ἔθνους	καὶ	στρατιᾶς αὑτῷ περιέβλεπε· καὶ Συρίας
[3, 8]	τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Παρθυαίους	καὶ	στρατιᾶς τῆς ἐς αὐτὸν ὑπὸ
[3, 34]	τοὺς φίλους ἡμᾶς, καὶ στρατηγοὺς	καὶ	στρατιώτας, ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ
[3, 44]	καὶ χρὴ νόμῳ πατρίῳ τε	καὶ	στρατιωτικῷ καὶ ἐς τάδε καὶ
[3, 27]	Δέκμῳ τῆς ἀρχῆς ἐγκρατῶς ἔχεσθαι	καὶ	στρατὸν ἄλλον καὶ χρηματα ἀγείρειν,
[3, 6]	κρύφα ἔπεμπον χρήματα ἀγείρειν ἀφανῶς	καὶ	στρατὸν περιβλέπεσθαι. Αὐτοί τε ἠπείγοντο
[3, 75]	ἀλλήλους συντριβησομένοις. Ἐπεὶ δέ σε	καὶ	στρατοῦ δεσπότην εἶδον, προσεποιοῦντο εὐπρεπέσι
[3, 82]	συνεβούλευε θεραπεῦσαι τὸν ἄνδρα, ὑβρισμένον	καὶ	στρατοῦ ἔτι ἄρχοντα πολλοῦ, ἀνασχέσθαι
[3, 37]	ἡγούμενος καὶ ὅδε χώρας ἐπικαίρου	καὶ	στρατοῦ πολλοῦ· ὃν ἐγὼ καὶ
[3, 75]	μὴ συνίστασθαι, οἷς γε δὴ	καὶ	σὺ καλῶς ποιῶν ὑπήκουσας, καίτοι
[3, 20]	τῶν ὑπὲρ Καίσαρος ἐψηφισμένων, ἐπεὶ	καὶ	σὺ τὰ λοιπὰ φέρων οἴσεις
[3, 19]	δ' αὐτοῖς μου τοῖσδε κινδύνοις	καὶ	σὺ τὰ νῦν σοι παρόντα
[3, 20]	ὁ δὲ δῆμός ἐστιν, ὥσπερ	καὶ	σὺ τῶν Ἑλληνικῶν ἀρτιδίδακτος ὢν
[3, 48]	σφαγεῖς φίλοι τε τῇ βουλῇ	καὶ	συγγενεῖς ὄντες δύναμιν αὐτοῖς συναγάγωσιν·
[3, 61]	γὰρ τῶν σφαγέων φίλοι τε	καὶ	συγγενεῖς ὑπὸ δέους ἐκώλυσαν, μὴ
[3, 3]	Ἀντωνίου ἀμυνόμενοί τε ἀνῃρέθησαν ἔνιοι	καὶ	συλληφθέντες ἕτεροι ἐκρεμάσθησαν, ὅσοι θεράποντες
[3, 96]	Καίσαρος καὶ Πλάγκον ὑπὲρ ἑαυτοῦ	καὶ	συμμίξειν Καίσαρι. ~Τοσάδε μὲν ἀλλήλοις
[3, 84]	εἶχεν, ὅν τε ἐξανέστησε Μουτίνης	καὶ	σὺν αὐτῷ λαμπρότατον ἱππικόν, τρία
[3, 38]	Ἀλλὰ σὺν θεοῖς τε πατρῴοις	καὶ	σὺν εὐσεβεῖ γνώμῃ καὶ σὺν
[3, 37]	χρησόμενος δὴ ἐς τὰ ἐπείγοντα.	Καὶ	σὺν θεοῖς εἰπεῖν, χρησόμεθα, ὡς
[3, 45]	προσέπεμπεν ἀνὰ πεντακοσίας δραχμὰς ἑκάστῳ,	καὶ	σὺν οἷς εἶχεν αὐτὸς ἐς
[3, 38]	πατρῴοις καὶ σὺν εὐσεβεῖ γνώμῃ	καὶ	σὺν ταῖς ὑμετέραις ἀνδραγαθίαις, μεθ'
[3, 73]	ἀλλ' Ἀντωνίῳ πολεμήσων, ᾧ μοι	καὶ	συναλλαγῆναί ποτε θέμις· Δέκμῳ δὲ
[3, 82]	Κικέρωνα ἰδίᾳ, καὶ αὐτὸν παρεκάλει	καὶ	συνάρξαι, ὡς Κικέρωνα μὲν τὴν
[3, 30]	ἀμφοτέρους. Οἱ δὲ ἐπεμέμφοντο ἀλλήλοις	καὶ	συνέβαινον ἐς φιλίαν. Ὅ τε
[3, 82]	ἐν τοῖς ἔξω στρατηγοῖς ὑπονοουμένων	καὶ	συνεβούλευε θεραπεῦσαι τὸν ἄνδρα, ὑβρισμένον
[3, 77]	Βάσσον ἀναγκάσαντες ἄλλο συνέλεξαν τέλος	καὶ	συνεγύμνασαν. Ὧδε μέν τισι περὶ
[3, 36]	ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου νόμῳ,	καὶ	συνέπραξα αἰτοῦντι, ἵνα τοῖς τε
[3, 17]	ἔτι μοι πατρικῶν φίλων συνίστασθαι	καὶ	συνεργεῖν· εἰ δέ σε τῶν
[3, 96]	καὶ Βρούτου, ἐπῄνουν δ' ὅμως	καὶ	συνετίθεντο ὑπ' ἀνάγκης. Καὶ τὰ
[3, 26]	ἀλλήλους ἐπὶ γέλωτι συνέχεάν τε	καὶ	συνέτριψαν. Καὶ πρῶτος ὅδε τῶν
[3, 66]	ὁ Κικέρων ἦγεν ὑπὸ δημοκοπίας·	καὶ	συνεχεῖς ἦσαν ἐκκλησίαι, ὅπλα τε
[3, 50]	τὴν οἰκίαν ὥσπερ ἄκραν ὅπλοις	καὶ	συνθήμασι κεχρημένου καὶ τἆλλα σοβαρωτέρου
[3, 89]	καὶ Κασσίου πορρωτέρω τε ὄντων	καὶ	συνισταμένων ἔτι, ἐν δὲ πλευραῖς
[3, 27]	ὁ Καῖσαρ αὐτὴν πρότερον εἰλήφει	καὶ	Συρίαν Δολοβέλλας ὑπογύως, ἐς δὲ
[3, 7]	ἔθνους καὶ στρατιᾶς αὑτῷ περιέβλεπε·	καὶ	Συρίας μὲν ἐπεθύμει μάλιστα, οὐκ
[3, 75]	σοι δεδομένην οὐκ ἐδέξω, διεταράχθησαν	καὶ	συστρατηγεῖν σε ἡμῖν ἀπέφηναν, ἵνα
[3, 83]	εἶτα φανερῶς οἷα πολίταις τε	καὶ	συστρατιώταις γενομένοις, τῶν τε χιλιάρχων
[3, 12]	ἐβλασφήμουν οὐκ ἐπεξιόντα τηλικούτῳ μύσει	καὶ	σφᾶς ἔλεγον, εἴ τις ἡγοῖτο,
[3, 40]	ἔχειν, ἀμελοῦντα τοῦ Καίσαρος φόνου,	καὶ	σφᾶς ἐπικουρήσειν, ἂν δύνωνται, ὁ
[3, 72]	Ἵρτιον ἀνῃρῆσθαι καὶ Πάνσαν νοσεῖν	καὶ	σφᾶς τοῖς ἱππεῦσι πλεονεκτεῖν Μουτίνην
[3, 21]	ζητήσει τῶν χρημάτων αὐτίκα διαλυθησομένου	καὶ	σφίσι τοῦ ταμιείου περιουσίας πλήρους
[3, 28]	ἀτιμουμένῳ πρὸς Ἀντωνίου· ἀμυνεῖν δὲ	καὶ	σφίσιν αὐτοῖς, οὐδὲν ἕξουσι βέβαιον
[3, 48]	ἀντιστράτηγον ἀποφῆναι, πολέμου τε ἡγεμονεύοντα	καὶ	σφῶν αἰεὶ ὑπ' ἄρχουσι ταχθέντων.
[3, 96]	τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν Ἰόνιον	καὶ	σχολαίως ἀνεζεύγνυε, τὰ παρὰ τῆς
[3, 97]	ἐπενόει, τόν τε Ῥῆνον περᾶσαι	καὶ	τὰ ἀγριώτερα τῶν βαρβάρων ὑπερελθεῖν·
[3, 42]	χρημάτων ἄλλων τήν τε Ῥάβενναν	καὶ	τὰ ἀγχοῦ πάντα περιῄει, στρατεύων
[3, 59]	τὰ τέλη κατασχόντες. Εἰ δὲ	καὶ	τὰ ἀπ' Ἀντωνίου μεταστάντα δύο
[3, 97]	Καίσαρα ἐχώρουν, ἐπὶ δὲ ἐκείνοις	καὶ	τὰ ἀρχαιότερα τέσσαρα ἐς Ἀντώνιον
[3, 91]	ἐλευθερίας, ἀνελέγοντο. ~Ἐπεὶ δὲ αὐτοῖς	καὶ	τὰ δύο τέλη τὰ ἐκ
[3, 91]	τε στρατεύσιμος ἡλικία προεγράφετο πᾶσα,	καὶ	τὰ δύο τέλη τάδε, τὰ
[3, 85]	καὶ τούσδε Γαΐῳ Καίσαρι ἐστρατευμένους	καὶ	τὰ ἐκείνου πάντα ὑπονοοῦντες· ἡ
[3, 60]	ἀναμιμνησκομένους Μαρκίου τε τοῦ Κοριολανοῦ	καὶ	τὰ ἔναγχος δὴ ταῦτα Καίσαρος,
[3, 36]	προμεθῆκα τῷ Δολοβέλλᾳ ὡς Συρίαν	καὶ	τὰ ἐς Πάρθους διαλαχόντι. Τοὺς
[3, 24]	ἐντελής δοκοῦντα προσήκειν Δολοβέλλᾳ, Συρίαν	καὶ	τὰ ἐς Παρθυαίους ἐπιτετραμμένῳ, διότι
[3, 22]	ἐναντίον ἔχειν τι τοῖς συνεψηφισμένοις,	καὶ	τὰ ἐψηφισμένα δ' ἔφη τοῖς
[3, 2]	ἐθεράπευον, ὅσοις τε ἄλλοις ἐπενόουν,	καὶ	τὰ κληρουχήματα συγχωροῦντες αὐτοῖς πιπράσκειν,
[3, 28]	τοὺς πολίτας κομίσασθαι τὴν διανέμησιν	καὶ	τὰ λοιπὰ πάντα ἔχειν· ἀρκέσειν
[3, 34]	μὲν δὴ πρῶτον ἐκ πάντων	καὶ	τὰ λοιπὰ συνέχον ἦν ἀναιρεθῆναι
[3, 56]	ἦν καὶ ὅπως κατεφρόνει, δηλοῖ	καὶ	τὰ μεταστάντα αὐτοῦ δύο τέλη,
[3, 46]	καὶ ἡ τοῦ σώματος φρουρὰ	καὶ	τὰ νεόλεκτα. Λέπιδός τε ἔχων
[3, 17]	οἶσθα δ' ὅπως ἔχει μοι	καὶ	τὰ οἴκοι, δαπάνης τε ἐς
[3, 25]	αὐτὸν πρὸ Παρθυαίων Καίσαρι παρεσκευάσθαι	καὶ	τὰ Παρθυαίων ἠρεμεῖν ἐν τῷ
[3, 34]	τὰς πάλαι δεδομένας ἀθανάτους διαμένειν	καὶ	τὰ πεπραγμένα πάντα κύρια εἶναι
[3, 80]	τάδε ἐγυμνάζετο. ~Τοιαῦτα μὲν δὴ	καὶ	τὰ περὶ Συρίαν καὶ Μακεδονίαν
[3, 96]	ὅμως καὶ συνετίθεντο ὑπ' ἀνάγκης.	Καὶ	τὰ πολέμια δόγματα Ἀντωνίου τε
[3, 85]	παραδοθῆναι, τῆς ἑτέρας ἄρχοντι Λιβύης	καὶ	τὰ τῆς βουλῆς φρονοῦντι, εἰδότες
[3, 23]	πατρὸς ἢ ἑτέρωθεν ἦν αὐτῷ,	καὶ	τὰ τῆς μητρὸς πάντα καὶ
[3, 35]	ταφῆς ἐς τὴν ἀγορὰν ἐκφέρων	καὶ	τὰ τραύματα ἀπογυμνῶν καὶ τὸ
[3, 92]	μετὰ τῶν ἱερῶν παρθένων ἠσπάσαντο.	Καὶ	τὰ τρία τέλη, τῶν στρατηγῶν
[3, 49]	εὐδαίμονα, τάς τε πύλας ἀπέκλειε	καὶ	τὰ τῶν Μουτιναίων ἐς τὰς
[3, 78]	Βάσσου δύο τέλη παρελάμβανεν αὐτίκα	καὶ	τὰ τῶν πολιορκούντων αὐτὸν ἕξ,
[3, 23]	καὶ τὰ τῆς μητρὸς πάντα	καὶ	τὰ Φιλίππου, καὶ τὸ μέρος
[3, 91]	λόφον τὸν καλούμενον Ἰάνουκλον, ἔνθα	καὶ	τὰ χρήματα ἐσώρευσαν, ἐφρούρουν, οἱ
[3, 79]	καὶ ἐς τὸν Ἰταλικὸν τρόπον	καὶ	τάδε ἐγυμνάζετο. ~Τοιαῦτα μὲν δὴ
[3, 14]	πλείονος γενομένης ὁ μὲν Καῖσαρ	καὶ	τάδε ἐς ὑποψίαν Ἀντωνίου τῆς
[3, 59]	ἡμᾶς μετέστη, καθάπερ φησὶ Κικέρων,	καὶ	τάδε καλῶμεν ἀπὸ τοῦ Καίσαρος
[3, 17]	βουλῆς αἰδὼς ἔχει, μὴ ἐπιβαρεῖν.	Καὶ	τάδε μὲν ἀμφὶ τούτων· οἶσθα
[3, 19]	λογισμοὺς ἐπιμέμφεσθαι πρεσβυτέρῳ νεώτερον ὄντα.	Καὶ	τάδε μὲν ἀρκέσει σοι περὶ
[3, 60]	ἐς οὐδενὸς ἀνδρὸς ἐλπίδας αἰωρούμενοι.	~Καὶ	τάδε μὲν εἴρηται τοῖς ἄνευ
[3, 66]	τὴν πλεονεξίαν τὸ πλῆθος ἀπεστέρει.	~Καὶ	τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τῇ
[3, 49]	δαψιλείᾳ δωρεῶν τοὺς μισθοφόρους ἐκρατύνετο.	~Καὶ	τάδε μὲν ἦν ἀνὰ τὴν
[3, 75]	Ἀσινίῳ πολεμεῖν, ὅπως πλησιάσειαν Ἀντωνίῳ.	~Καὶ	τάδε μὲν ἦν τὰ ἐν
[3, 55]	περὶ αὐτῶν ἔχοι τι διελέγχειν.	~Καὶ	τάδε μὲν περὶ τῶν χρημάτων·
[3, 65]	ἀρχῇ πρὸς τὸν στρατὸν ἔφη·	Καὶ	τάδε μοι παρ' ὑμῶν, ὦ
[3, 91]	δεήσειεν ἡττωμένους φυγεῖν διὰ θαλάσσης.	Καὶ	τάδε σὺν εὐθαρσείᾳ πράσσοντες οὕτως
[3, 16]	αὐθέντην τοὐμοῦ πατρὸς γενόμενον. Ἀλλὰ	καὶ	τάδε τὴν βουλὴν ἐρεῖ τις
[3, 44]	κεκορεσμένος, ἔφη, καὶ τοῖς ἁμαρτήμασι	καὶ	ταῖς κολάσεσι· τὰς δὲ ἑκατὸν
[3, 4]	ἦν καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ,	καὶ	ταῖς Ῥωμαίων ναυσὶν αὐτίκα ταῖς
[3, 44]	ὑπονοῶν, ἐνήλλασσε, τοὺς δὲ λοιποὺς	καὶ	τἆλλα ἐν ταῖς χρείαις ἐδεξιοῦτο
[3, 50]	ἄκραν ὅπλοις καὶ συνθήμασι κεχρημένου	καὶ	τἆλλα σοβαρωτέρου σφίσι φανέντος ἢ
[3, 23]	Γάιος Ἀντώνιος ὁ ἀδελφὸς Ἀντωνίου,	καὶ	τἆλλα τοῦ Βρούτου τῆς στρατηγίας
[3, 3]	ἐβόων καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν	καὶ	τὰς ἀρχὰς ἐκέλευον ἀντὶ Ἀματίου
[3, 64]	ἔλεον συγγενῶν ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων,	καὶ	τὰς βραχυτέρας ἡγεμονίας ἀσφάλειαν· Δέκμῳ
[3, 81]	στρατὸς ἐνόσει πιμπλάμενος ἐκ λιμοῦ	καὶ	τὰς γαστέρας κατερρήγνυντο, ὅ τε
[3, 80]	διαφθαρέντος Ἀντωνίου μᾶλλον ἔτι καταφρονηθείη,	καὶ	τὰς ἐς αὐτὸν συμβάσεις ἐπόθει,
[3, 24]	ἐς τὸν ἔλεον, ἐσέδραμον ἀθρόοι	καὶ	τὰς θέας ἐπέσχον, μέχρι τὴν
[3, 84]	τὰ ἐρυμνὰ τοῦ στρατοπέδου κατέλαβον	καὶ	τὰς πύλας ἀνεῴγνυον Ἀντωνίῳ. Ὁ
[3, 13]	οὔτε προσπέμψαντος αὐτῷ· ὁ δὲ	καὶ	ταῦτ' ἐπράυνεν, αὐτὸς ἀπαντήσειν ἐς
[3, 47]	ὁπλίσεσιν, ὑπὸ δὲ τῶν νεοσυλλόγων	καὶ	ταῦτα ἀναπληρούμενα. Συναγαγὼν δ' ἅπαντας
[3, 8]	Δολοβέλλᾳ, ἀντειπεῖν περὶ Μακεδονίας Ἀντωνίῳ,	καὶ	ταῦτα γυμνῆς στρατοῦ γενομένης. Καὶ
[3, 19]	τῷ πατρὶ τῆς ἀρχῆς. Ἀλλὰ	καὶ	ταῦτα κινδυνεύειν καὶ παθεῖν ὁτιοῦν
[3, 11]	τὴν θέσιν ἀπείπασθαι· ὁ δὲ	καὶ	ταῦτά οἱ καὶ τὸ μὴ
[3, 15]	ἐς τὸ Καπιτώλιον. Ἀλλ' ἔστω	καὶ	ταῦτα τοὺς διεφθαρμένους σε βιάσασθαι.
[3, 37]	Γέτας Μακεδονίαν πορθεῖν. Ἀπιστουμένης δὲ	καὶ	ταύτης καὶ τῶν ἐπισκεψομένων ἀπεσταλμένων,
[3, 68]	οὔτε δρόμους ὡς ἐν ἕλεσι	καὶ	τάφροις, ἀραρότως συνίσταντο, καὶ οὐδέτεροι
[3, 16]	ἐκείνου τιμῆς καὶ δυνάμεως ἠξιωμένον	καὶ	τάχα ἂν αὐτῷ καὶ θετὸν
[3, 92]	τεθορυβημένον ἱππέας ἔπεμψεν ἀτρεμεῖν ἐπικελεύων,	καὶ	τεθηπότων πάντων τὰ πέραν τοῦ
[3, 66]	δὴ θόρυβός τε ἦν ἄπλετος,	καὶ	τέκνα καὶ γυναῖκας ὑπεξέφερον οἱ
[3, 66]	Ἱρτίου ἐς τὴν Πικηνίτιδα παρῆλθε	καὶ	τέλος ἄλλο συλλογίσας ἐφήδρευε τοῖς
[3, 91]	οἱ σὺν αὐτοῖς ἱππέες χίλιοι	καὶ	τέλος ἕτερον, ὃ Πάνσας αὐτοῖς
[3, 66]	διὰ τὸ πεδίον ἑλωδέστερον ὂν	καὶ	τεταφρευμένον, δύο ἐνήδρευσε τέλη τὰ
[3, 70]	καὶ νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν ἡμιθνήτων	καὶ	τετρωμένων· οἱ δὲ καὶ ἐρρωμένοι
[3, 38]	αὐτῷ, τῷ τε σώματι ἐπεξιόντες	καὶ	τῇ γνώμῃ βοηθοῦντες. Ταῦτά μοι
[3, 12]	πλήθει τῶν εἰς αὐτὸν ἀφικνουμένων	καὶ	τῇ Καίσαρος αὐτοῦ δόξῃ τε
[3, 12]	τῇ Καίσαρος αὐτοῦ δόξῃ τε	καὶ	τῇ πάντων εἰς ἐκεῖνον εὐνοία
[3, 91]	ἀγών. Τὴν δὲ μητέρα Καίσαρος	καὶ	τὴν ἀδελφὴν οὔτε φανερῶς οὔτε
[3, 50]	τὴν Ἰταλίαν διαγαγόντα· ἐπελέγοντο δὲ	καὶ	τὴν ἄλλην αὐτοῦ μετὰ Καίσαρα
[3, 35]	ὡς ἐν ἀμερίμνῳ μεθεῖντο, ἀνεθάρρησα	καὶ	τὴν ἀμνηστίαν παρέλυον, οὐ ψηφίσμασιν
[3, 13]	εἶναι δίκας ἐπὶ Καίσαρι φόνου,	καὶ	τὴν Ἀντωνίου τότε δυναστεύοντος ἐς
[3, 35]	ἐπιδεικνὺς ἡμαγμένην τε καὶ κατακεκομμένην	καὶ	τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ φιλόδημον
[3, 83]	Ἀντωνίου καὶ τῶν διαπομπῶν αἰσθανόμενοι	καὶ	τὴν ἀφέλειαν αὐτοῦ τῆς στρατοπεδείας
[3, 32]	αὐτοῦ γιγνώσκομεν εἰς ἡμᾶς χρωμένους	καὶ	τὴν βουλὴν ἐκείνοις ἐπιρρέπουσαν, τοῦ
[3, 13]	πρεσβύτερον καὶ ἰδιώτης ἐς ὕπατον	καὶ	τὴν βουλὴν θεραπεύσειν τὰ εἰκότα.
[3, 13]	διώκοι, καὶ τὸν δῆμον ἐπικουρήσειν	καὶ	τὴν βουλὴν ὡς ἐννόμῳ καὶ
[3, 41]	Καίσαρι φίλος, ὑπήντα τῷ Καίσαρι	καὶ	τὴν γνώμην ἐκμαθὼν ἀπήγγελλε τῷ
[3, 4]	τὴν σωτηρίαν ἐδόκουν ἕξειν ἀσφαλῆ	καὶ	τὴν γνώμην ὧν ἐπεπράχεσαν ἐγκρατῆ,
[3, 4]	τὴν γνώμην ὧν ἐπεπράχεσαν ἐγκρατῆ,	καὶ	τὴν δημοκρατίαν ἐς τέλος ἐπάξεσθαι,
[3, 92]	ἐντυχεῖν αὐτῷ, καὶ ἐντυχὼν ἀπελογεῖτο	καὶ	τὴν εἰσήγησιν τῆς ὑπατείας ὑπερεπῇρεν,
[3, 31]	ἀποικίδας πόλεις ἐξαγγέλλειν, ἃ πάσχοι,	καὶ	τὴν ἑκάστων γνώμην καταμανθάνειν· ἔπεμπε
[3, 42]	ἕτοιμος. ~Ὧδε δ' εἰπόντος αὐτοῦ	καὶ	τὴν ἐκκλησίαν διαλύσαντος ἐπὶ τῷδε,
[3, 76]	τά τε σαυτῷ συμφέροντα γινώσκῃς	καὶ	τὴν ἐμὴν καὶ Ἱρτίου προαίρεσίν
[3, 37]	γενομένην. Ἀγανακτούσης δὲ τῆς βουλῆς	καὶ	τὴν ἐνέδραν ἤδη καθορώσης καὶ
[3, 5]	βουλὴ τό τε πλῆθος αὐτῶν	καὶ	τὴν ἐπίλεξιν ἐν ὑπονοίᾳ τιθέμενοι
[3, 86]	ἐκ τῆς βουλῆς γεγένητο, κατέλεξε,	καὶ	τὴν ἐς πάντας τοὺς Γαΐου
[3, 39]	εἰς τὰ στρατόπεδα περιπεμφθέντων πυθόμενος	καὶ	τὴν ἐς τὸ ἔργον ἐπιβουλὴν
[3, 35]	ἀπογυμνῶν καὶ τὸ πλῆθος αὐτῶν	καὶ	τὴν ἐσθῆτα ἐπιδεικνὺς ἡμαγμένην τε
[3, 92]	δὲ καὶ ὁ δημότης λεὼς	καὶ	τὴν εὐταξίαν τῶν στρατιωτῶν ὡς
[3, 18]	καὶ τῆς ἐπωνυμίας, ὦ παῖ,	καὶ	τὴν ἡγεμονίαν κατέλιπεν, εἰκὸς σὲ
[3, 35]	καὶ ὑποκρινόμενος ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι	καὶ	τὴν ἡμέραν τοῦ φόνου γενέθλιον
[3, 23]	Ὡς δ' ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ	καὶ	τὴν ἴδιον αὑτοῦ περιουσίαν ὅση
[3, 98]	τὴν κεφαλὴν ἐς αὑτὸν ἐκπέμψαι·	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἰδὼν ἐκέλευσε τοῖς
[3, 26]	ἄλλο σῶμα αὐτοῦ ποικίλως ἐνύβριζον	καὶ	τὴν κεφαλὴν οἷα σφαῖραν ἐν
[3, 27]	τῆς ἐνέδρας τότε πρῶτον ᾖσθοντο	καὶ	τὴν Μακεδονίαν δόντες αὐτῷ μετενόουν.
[3, 18]	τὰ σώματα τῶν τυράννων ὑπερορίζουσι	καὶ	τὴν μνήμην ἀτιμοῦσι καὶ δημεύουσι
[3, 45]	δ' ἀμφ' αὑτὸν ἔχων ὑπεζωσμένους	καὶ	τὴν οἰκίαν νυκτοφυλακοῦντας ἐνόπλους· συνθήματά
[3, 21]	πατέρα ἀνακαλῶν θαμινὰ ἐξ ὀνόματος,	καὶ	τὴν οὐσίαν ἐς πρᾶσιν αὐτίκα
[3, 57]	τὸν Πομπηίου τοῦ ὑμετέρου κατεκάλει	καὶ	τὴν πατρῴαν ἐκ τῶν δημοσίων
[3, 16]	ψηφίζεσθαι καὶ γέρα ὑβριζόντων Καίσαρα	καὶ	τὴν σὴν γνώμην ἀκυρούντων. Ἐπὶ
[3, 28]	τοῦ πατρὸς δόξαν, ἂν διαμένῃ,	καὶ	τὴν τοῦ δήμου διανέμησιν, ἐὰν
[3, 51]	ἐσφέρειν ἐν τοῖς ὑπατικοῖς ἤδη	καὶ	τὴν ὑπατείαν αὐτὴν μετιέναι τοῦ
[3, 82]	ἀπειλαί τε τοῖς ἀπειθοῦσιν ἐπετίθεντο.	Καὶ	τὴν ὕπατον ἀρχὴν ἐς τὸ
[3, 25]	δὲ Ἀντώνιος τὸν φόβον αὐτῶν	καὶ	τὴν ὑπόνοιαν ἐκλύων ἐψηφίσατο μὴ
[3, 97]	ἐς τὸ Κελτικόν, ἐξεπιστάμενος ἅμα	καὶ	τὴν φωνήν, καὶ διεδίδρασκε σὺν
[3, 73]	ἥκουσιν ἀποκριναμένου τε πρὸς ὀργὴν	καὶ	τὴν χάριν, ἣν δίδωσίν οἱ
[3, 55]	τρόπῳ καὶ ἕτερα πολλάκις ἔδωκε	καὶ	τήνδε τὴν ἡγεμονίαν αὐτὴν Καίσαρι
[3, 71]	δὲ κἀκείνων αὐτὸν ἱππεῦσι μόνοις	καὶ	τῆς ἄλλης στρατιᾶς χωρούσης, ἐφ'
[3, 29]	δὲ αὐτοῦ τῷ Καίσαρι πικρότερον	καὶ	τῆς ἀπειλῆς ἐξενεχθείσης ἐς τὸ
[3, 7]	ἡσθεὶς αὐτίκα προυτίθει τὸν νόμον,	καὶ	τῆς βουλῆς αἰτιωμένης αὐτὸν παραλύειν
[3, 34]	δ' αὐτῷ δέει τῶν ἐχθρῶν	καὶ	τῆς βουλῆς αὐτῆς ἐχομένων, ὅτε
[3, 21]	Ἀντωνίου πρὸς αὐτὸν ἔχθρας γενομένης	καὶ	τῆς βουλῆς ζήτησιν εὐθὺς εἶναι
[3, 32]	καὶ στρατιὰν ἐφ' ἡμᾶς συνιστάντων,	καὶ	τῆς βουλῆς σοι Δέκμον ἐπαλειφούσης,
[3, 48]	ἐκώλυε καὶ πρεσβευομένους ἐπεῖχεν, ὡς	καὶ	τῆς βουλῆς ψηφιουμένης ταῦτα καθ'
[3, 79]	δέ, ὡς πολιτῶν τε περιφειδόμενον	καὶ	τῆς δόξης ἄξιον ἧς εἶχεν
[3, 27]	ἐπὶ σφίσιν ἡγουμένη ἐδυσχέραινέ τε	καὶ	τῆς ἐνέδρας τότε πρῶτον ᾖσθοντο
[3, 18]	ὁ Καῖσάρ σοι μετὰ κλήρου	καὶ	τῆς ἐπωνυμίας, ὦ παῖ, καὶ
[3, 61]	καὶ τῶν Τρεβωνίου λειψάνων κομισθέντων	καὶ	τῆς ἐς αὐτὸν ὕβρεως γνωσθείσης
[3, 64]	δὲ Καίσαρος καθαιρούντων. Ἐνεθυμεῖτο δὲ	καὶ	τῆς ἐς αὑτὸν ὡς μειράκιον
[3, 70]	αὐτοὺς ὑπὸ φόβου τῶν ἑλῶν,	καὶ	τῆς ἑσπέρας ἤδη μελαινομένης διέλυσεν
[3, 98]	ἔτος ὑπατεύειν ὑπ' αὐτοῦ κεχειροτονημένῳ	καὶ	τῆς ἑτέρας Κελτικῆς ἄρχειν. Καὶ
[3, 18]	Ἀντώνιος κατεπλάγη, τῆς τε παρρησίας	καὶ	τῆς εὐτολμίας παρὰ δόξαν οἱ
[3, 19]	περὶ τῶνδε εἰρῆσθαι· ἐνσημαίνῃ δὲ	καὶ	τῆς ἡγεμονίας με ἐπιθυμεῖν, οὐκ
[3, 13]	Εἰ δὲ καὶ τοῦ κλήρου	καὶ	τῆς θέσεως ὑπερίδοι, ἔς τε
[3, 63]	μὴ ἀποσταῖεν αὐτοῦ· Μακεδονίας δὲ	καὶ	τῆς Ἰλλυρίδος αὐτῆς καὶ τῶν
[3, 21]	καὶ τὸν δῆμον εὐνοίας οὕνεκα	καὶ	τῆς νῦν ἐπὶ τῇ χορηγίᾳ
[3, 51]	δὲ ὑπό τε τῆς φωνῆς	καὶ	τῆς ὄψεως καὶ μεταβολῆς ἐς
[3, 94]	καὶ τὸ ἐπίλοιπον ἐπιδώσειν ὑπέσχετο.	Καὶ	τῆς πόλεως ὑπεξῆλθε, μέχρι χειροτονήσαιεν
[3, 16]	ἴσως ἐμοὶ τῆς τε ἡλικίας	καὶ	τῆς πρὸς σὲ αἰδοῦς. Εἴρηται
[3, 48]	θάνατον. Ἡσθεὶς οὖν τῇ θέᾳ	καὶ	τῆς προφάσεως ἐπιβαίνων ἄσμενος, ἑτέρας
[3, 42]	Οἷόν τε ὄχλος ἀνώμαλος μετενόουν	καὶ	τῆς προφάσεως ἐς εὐπρέπειαν ἐπιβαίνοντες
[3, 81]	περὶ τῆς ἐς αὑτὸν ὕβρεως	καὶ	τῆς τῶν σφαγέων ἀθρόας προαγωγῆς
[3, 94]	θέσει, κατὰ διαθήκας οἱ γενομένῃ,	καὶ	τῆσδε ἐδεήθη. ~Νόμῳ δ' ἑτέρῳ
[3, 34]	τό τε σῶμα τεθάφθαι βασιλικῶς	καὶ	τιμὰς αὐτῷ τὰς πάλαι δεδομένας
[3, 39]	ὤκνουν ἑκατέρῳ τὸ πιστὸν νέμειν,	καί	τινες ὑπόκρισιν ἀμφοῖν τὰ γιγνόμενα
[3, 39]	πάθει πολλῷ μετέπιπτε τὸ πλῆθος,	καί	τις αὐτοῖς τῆς πρὶν δόξης
[3, 26]	ἐκέλευεν· ἕψεσθαι γὰρ αὐτοῖς ἑκών.	Καί	τις τῶν λοχαγῶν αὐτὸν ἐπισκώπτων
[3, 95]	Καὶ γὰρ τοῦτο ἐνίοις ἐπεγράφη,	καί	τισιν οὐδ' ἐπιδημήσασιν, ὅτε ὁ
[3, 42]	ἰδίων ὅπλων ἀνέξεσθαι· οἱ δὲ	καὶ	τὸ ἀληθὲς ὑπέφαινον. Ὁ δὲ
[3, 15]	ἐχθροί. Πόθεν οὖν αὐτοῖς ἀμνηστία	καὶ	τὸ ἀνεύθυνον τοῦ φόνου, ἢ
[3, 66]	ἄγοντα τὴν Καίσαρος στρατηγίδα τάξιν	καὶ	τὸ Ἄρειον τέλος ἐς βοήθειαν
[3, 11]	Ὁ δὲ οὐκ ἐπέλαβεν, ἀλλὰ	καὶ	τὸ αὑτοῦ καὶ τὸ πατρῷον
[3, 13]	τὴν βουλὴν θεραπεύσειν τὰ εἰκότα.	Καὶ	τὸ δόγμα ἔφη γενέσθαι μηδενός
[3, 13]	βουλῆς ἐς τὸν Καίσαρα ἀλλοτρίωσιν	καὶ	τὸ δόγμα, μὴ εἶναι δίκας
[3, 30]	κώλυσιν ἐπιπέμπειν. Ἦσαν δ' οἳ	καὶ	τὸ ἔθνος ὅλως ἐλευθεροῦν ἡγεμονίας
[3, 67]	ὁδὸν ἐσβαλόντων, ἔτι καθαρευουσαν πολεμίων,	καὶ	τὸ ἕλος ἑκατέρωθεν ὂν περισκεπτομένων,
[3, 70]	ἑσπέρας ἤδη μελαινομένης διέλυσεν αὐτούς.	Καὶ	τὸ ἕλος ἐπὶ πλεῖστον ἐπεπλήρωτο
[3, 94]	καὶ πεντακοσίας δραχμὰς τῷ στρατῷ,	καὶ	τὸ ἐπίλοιπον ἐπιδώσειν ὑπέσχετο. Καὶ
[3, 3]	Ὡς δέ τις αὐτοῖς ἔφη	καὶ	τὸ ἐργαστήριον, ἔνθα οἱ ἀνδριάντες
[3, 13]	πάντων εἶναι τοῦτο τὸ ἔπος,	καὶ	τὸ ἔργον αὐτοῦ μάλιστα· αὐτὸς
[3, 45]	ἐπισχόντι τε καὶ διαποροῦντι ἀγγέλλεται	καὶ	τὸ καλούμενον τέταρτον ὁμοίως τοῖς
[3, 22]	ἑτέρῳ ἐπιλέγοντες ἄλλα τε ἕκαστοι	καὶ	τὸ κοινὸν ἐπὶ τοῖς πλείστοις,
[3, 46]	Μακεδονίας μετάπεμπτα (ἤδη γὰρ αὐτῷ	καὶ	τὸ λοιπὸν ἀφῖκτο) ἐξεστρατευμένων δὲ
[3, 88]	ἐπέρασεν, ἐς δύο πάντας διῄρει·	καὶ	τὸ μὲν ἕπεσθαι κατὰ σχολὴν
[3, 22]	Καὶ εὐθὺς ἐνέμοντο, ἵνα μὴ	καὶ	τὸ μέρος ἐν ταῖς δίκαις
[3, 23]	μητρὸς πάντα καὶ τὰ Φιλίππου,	καὶ	τὸ μέρος τοῦ κλήρου Πινάριον
[3, 11]	ὁ δὲ καὶ ταῦτά οἱ	καὶ	τὸ μὴ τιμωρεῖν αὐτὸν Καίσαρι
[3, 11]	ἐπέλαβεν, ἀλλὰ καὶ τὸ αὑτοῦ	καὶ	τὸ πατρῷον ὅλως ἐνήλλαξεν, ἀντὶ
[3, 70]	οἷα δὲ ἀκμήτων ἡσσῶντο κεκμηκότες,	καὶ	τὸ πλεῖστον αὐτῶν μάλιστα τὸ
[3, 9]	ἢ καὶ τοῦδε εἶεν, ἢ	καὶ	τὸ πλῆθος αὐτοῖς συνήδοιτο. ~Ἐφ'
[3, 35]	ἐκφέρων καὶ τὰ τραύματα ἀπογυμνῶν	καὶ	τὸ πλῆθος αὐτῶν καὶ τὴν
[3, 35]	καὶ ῥήματα ἠρέθισε τὸν δῆμον,	καὶ	τὸ πῦρ ἧψε μετὰ τὴν
[3, 76]	αὐτῶν φύλακες ἡμῖν ἐπέμφθησαν εἶναι,	καὶ	τό τε ἔργον ἐπίφθονον ἔσται
[3, 22]	ἐκ τοῦ δημοσίου γενόμενα ἐπιδεικνὺς	καὶ	τὸ τελευταῖον ψήφισμα τὸ βεβαιοῦν
[3, 93]	τέλη Καίσαρος, τό τε Ἄρειον	καὶ	τὸ τέταρτον, μεταθοῖτο ἐς τὴν
[3, 22]	παρὰ τὰς δίκας ἦσαν αὐτῷ,	καὶ	τὸ τῆς ζημίας προύκοπτεν ἐς
[3, 85]	τῶν ὑπὸ Σέξτιον δύο τέλη,	καὶ	τὸ τρίτον ἐκέλευε Κορνιφικίῳ παραδοθῆναι,
[3, 19]	διαθηκῶν τῶν Καίσαρος, ὁμολογῶν μοι	καὶ	τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένος ἀρκεῖν.
[3, 35]	καὶ κατακεκομμένην καὶ τὴν ἀρετὴν	καὶ	τὸ φιλόδημον αὐτοῦ παλιλλογῶν, ἐκπαθῶς
[3, 55]	μάλιστα ἐπικινδύνοις οὐδὲ ἀμνημονεῖν, ὅτι	καὶ	τόδε αὐτὸ τοῦ δήμου πρότερον
[3, 13]	ἄρ' ἔμελλον ἑταίρῳ κτεινομένῳ ἐπαμύνειν.	καὶ	τόδε εἰπὼν Ἀχιλλεῖ μὲν ἔφη
[3, 26]	ἀλλὰ τὴν κεφαλὴν ἄγειν προστέτακται.	καὶ	τόδε εἰπὼν εὐθὺς ἀπέτεμε τὴν
[3, 54]	Καίσαρα κτείναντος ἐν τῷ δήμῳ	καὶ	τόδε κατηγορήσαντος, ὅτι ὁ Καῖσαρ
[3, 82]	ἐκ τῶν Καίσαρος ὑπομνημάτων διῳκήκει,	καὶ	τόδε σαφῶς εἰδυῖα ἡ βουλὴ
[3, 22]	οὐ σφῶν ἕνεκα αὐτῶν, ἀλλὰ	καὶ	τόδε τοῦ Καίσαρος· ἔμελλον γὰρ
[3, 52]	καὶ δημάρχοις τοῖς συνάρχουσιν αὐτῷ	καὶ	τοῖς ἄλλοις βουλευταῖς, οἳ τοσοίδε
[3, 38]	λόγου κοινωνοὺς ἐς ἅπαντα τίθεμαι.	Καὶ	τοῖς ἄλλοις, εἴ τινες αὐτὰ
[3, 6]	ἦν ἅμα καὶ αἰδώς, ἐπεὶ	καὶ	τοῖς ἄλλοις σφαγεῦσι διὰ τούσδε
[3, 45]	δ' ἀπὸ τοῦ τείχους ἀνέστρεφε	καὶ	τοῖς ἄλλοις τέλεσι προσέπεμπεν ἀνὰ
[3, 44]	μὲν φθόνος οἰχέσθω, κεκορεσμένος, ἔφη,	καὶ	τοῖς ἁμαρτήμασι καὶ ταῖς κολάσεσι·
[3, 36]	Δολοβέλλας ἐχθρὸς ἀντὶ φίλου γένοιτο	καὶ	τοῖς βουλευταῖς αἰσχρὸν ᾖ μετὰ
[3, 33]	γενόμενος, ἴστε σαφῶς, συστρατευσάμενοί τε	καὶ	τοῖς γιγνομένοις παρατυχόντες· ὅσῃ δ'
[3, 98]	ἐφιλοφρονεῖτο μὲν ἐς τὸ φανερὸν	καὶ	τοῖς δήσασιν ἐπεμέμφετο ὑπ' ἀγνοίας
[3, 84]	ἐς μέγα δυνάμεως αὖθις ἐπῆρτο,	καὶ	τοῖς ἐχθροῖς ἦν ἐπιφοβώτατος· στρατὸν
[3, 80]	στρατιᾶς ἡγεμόνας ἢ στρατιώτας ἐφιλανθρωπεύετο,	καὶ	τοῖς ἰδίοις ἐγκατέλεγεν ἢ τοὺς
[3, 67]	ἔργῳ μόνῳ τὸν πόλεμον κρινεῖν.	Καὶ	τοῖς μὲν αἰδὼς ἦν τὸ
[3, 62]	ἀλλὰ τῇ πόλει τὰ στρατιωτικά.	Καὶ	τοῖς μὲν ἀνδροφόνοις ἀμνηστίαν ἔδωκεν,
[3, 72]	φίλοις εὐθὺς ἀπὸ τοῦ πόνου.	Καὶ	τοῖς μὲν ἐδόκει τῆς προτέρας
[3, 43]	ἐψηφισμένην οἱ χώραν εὐδαίμονα Κελτικήν,	καὶ	τοῖς παροῦσιν ἑκάστῳ δοθήσεσθαι δραχμὰς
[3, 39]	αὖθις ᾤμωζε καὶ ἐλοιδορεῖτο αὐτῷ	καὶ	τοῖς περὶ θύρας ἠγανάκτει κωλύουσι
[3, 34]	ἐμαυτὸν ἐγὼ τῇ τε βουλῇ	καὶ	τοῖς σφαγεῦσιν ἐγκρατῶς, ἔπραττον σὺν
[3, 21]	τῆς Καίσαρος δυναστείας. Οἱ δὲ	καὶ	τοῖς τότε γιγνομένοις ἐφήδοντο, ὡς
[3, 51]	οὐκ ἐκστάντα Ἀντωνίῳ τῆς Κελτικῆς,	καὶ	τοῖς ὑπάτοις Ἱρτίῳ καὶ Πάνσᾳ
[3, 25]	τῷδε μάλιστα ἑλὼν τοὺς ἀκούοντας	καὶ	τοῖς ὑπὲρ Δολοβέλλα πράττουσι συνθέμενος
[3, 84]	ὅμιλον ἄλλον καὶ παρασκευὴν ἀξιόλογον.	Καὶ	τοῖσδε ὁ μὲν Λέπιδος ἐπωνομάζετο
[3, 5]	καὶ ἐδωρεῖτο πόλεσι καὶ δυνάσταις	καὶ	τοῖσδε τοῖς ἑαυτοῦ φρουροῖς· καὶ
[3, 17]	οἰκίας, τὰ μὲν κειμήλια αὐτῶν	καὶ	τὸν ἄλλον ἅπαντα κόσμον ἔχειν
[3, 52]	συνθήματι. Ἦγεν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου	καὶ	τὸν ἄλλον στρατὸν ἐς τὴν
[3, 3]	τὴν ἀγορὰν οὖν καταλαβόντες ἐβόων	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν καὶ τὰς
[3, 12]	μειρακίου καὶ τὸν Καίσαρα ὠλοφύροντο	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν οὐκ ἐπεξιόντα
[3, 4]	ἡ βουλὴ μετὰ προθυμίας ἐξεδέχετο	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἐπὶ ὅλην εὐφήμουν
[3, 84]	αὐτοὺς ἐξέθορε καὶ ὑπισχνεῖτο ποιήσειν	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἠσπάζετο καὶ ἐξελογεῖτο
[3, 13]	καὶ τοὺς θεοὺς ὡς δικαίῳ	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἴσως. Εἰ δὲ
[3, 49]	μὴ χρόνιος ἡ πολιορκία γένοιτο,	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ὑπέμενε. Στρατιὰ δ'
[3, 52]	οἳ τοσοίδε τὴν ἀξίωσίν τε	καὶ	τὸν ἀριθμὸν ὄντες διά τε
[3, 79]	ἐπολέμει, τέλος ἔχων ἓν ὁπλιτῶν·	καὶ	τὸν Βροῦτον ἡσσώμενος ἐνήδρευσεν. Ὁ
[3, 5]	τῶν βεβουλευμένων ὁ Ἀντώνιος ἔχων	καὶ	τὸν γραμματέα τοῦ Καίσαρος Φαβέριον
[3, 54]	καὶ ἀπολογησάμενον ὑπὲρ αὑτοῦ κρίνεσθαι·	καὶ	τὸν δεινότατον εἰπεῖν Κικέρωνα ἐς
[3, 51]	διὰ τῶνδε εἰδέναι πολέμιον ἐψηφισμένον	καὶ	τὸν δήμαρχον ἐς τὴν ἐπιοῦσαν
[3, 13]	ἔς τε τὸν Καίσαρα ἁμαρτήσεσθαι	καὶ	τὸν δῆμον ἀδικήσειν εἰς τὴν
[3, 51]	φορτικῶς ὠνείδιζόν τε καὶ ἐνύβριζον	καὶ	τὸν δῆμον ἐκδραμόντες ἠρέθιζον ἐπ'
[3, 13]	ἀλλ' ὁπότε θαρρήσας τις διώκοι,	καὶ	τὸν δῆμον ἐπικουρήσειν καὶ τὴν
[3, 21]	τῆς πατρῴας ἐς τοὺς στρατιώτας	καὶ	τὸν δῆμον εὐνοίας οὕνεκα καὶ
[3, 31]	καὶ ὑβριστικῆς ἅμα ἐς αὐτὸν	καὶ	τὸν δῆμον τῆς προγραφῆς γενομένης,
[3, 34]	τὰ πεπραγμένα πάντα κύρια εἶναι	καὶ	τὸν ἐκείνου παῖδα καὶ τοὺς
[3, 48]	ἢν αἴσθωνται τὴν ὑμετέραν προθυμίαν	καὶ	τὸν ἐμὸν ὄκνον. Διαλυθέντων δὲ
[3, 50]	ἐπιτείχισμα τῆς πατρίδος βιαζόμενον ὅπλοις	καὶ	τὸν ἐπὶ Θρᾷκας αὐτῷ δεδομένον
[3, 7]	ἔπεισεν αἰτεῖν Συρίαν ἀντὶ Κασσίου	καὶ	τὸν ἐς Παρθυαίους κατειλεγμένον στρατὸν
[3, 47]	Ἐπαινέσαντες δ' ὅμως αὐτούς τε	καὶ	τὸν Καίσαρα, ἔφασαν ὀλίγον ὕστερον
[3, 40]	μετὰ στρατιᾶς ἐπανιόντα, ὡς ἐπύθοντο	καὶ	τὸν Καίσαρα μεθ' ἑτέρας προσιέναι,
[3, 12]	ἀποικιῶν ἐπὶ χάριτι τοῦ μειρακίου	καὶ	τὸν Καίσαρα ὠλοφύροντο καὶ τὸν
[3, 62]	πολλὰ ἔς τε τὴν βουλὴν	καὶ	τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει, θαυμάζων, ὅτι
[3, 84]	ἤδη τοῦ Λεπίδου παραπέμποντος αὐτὸν	καὶ	τὸν Λέπιδον αἰτοῦντος εἰρήνην τε
[3, 85]	ἀπορία σφᾶς ὧδε ἤπειγεν, ἐπεὶ	καὶ	τὸν νέον Καίσαρα, δεδιότες μὴ
[3, 28]	Ἀφροδίτῃ Γενετείρᾳ, ὅτε περ αὐτῇ	καὶ	τὸν νεὼν ὁ πατὴρ τὸν
[3, 41]	τὸν νεὼν τῶν Διοσκούρων παρῆλθε,	καὶ	τὸν νεὼν περιέστησαν οἱ στρατευόμενοι
[3, 64]	ἐψηφισμένα τοὺς αὑτῷ στρατευομένους ἀτιμοῦν·	καὶ	τὸν πόλεμον ὅλως αὑτῷ μὲν
[3, 83]	τῶν τε χιλιάρχων κωλυόντων ὑπερεώρων	καὶ	τὸν ποταμὸν ἐς εὐμάρειαν τῆς
[3, 51]	δῆμον ἐκδραμόντες ἠρέθιζον ἐπ' αὐτὸν	καὶ	τὸν Σάλουιον ἐς αὐτὸν ἐκάλουν.
[3, 55]	μετιόντα, Δέκμῳ μὴ παραχωροῦντι πολεμεῖν	καὶ	τὸν στρατὸν ἀντὶ Θρᾳκῶν οὐδὲν
[3, 74]	ἄλλῳ πολέμῳ ποτὲ ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι,	καὶ	τὸν στρατὸν τῶν ὑπάτων ἐδίδου
[3, 45]	ἀνδρῶν ἀρίστων τά τε σώματα	καὶ	τὸν τρόπον ὥδευεν ἐς Ῥώμην
[3, 63]	αὐτὸν αὐτίκα ἐψηφίζετο εἶναι πολέμιον	καὶ	τὸν ὑπ' αὐτῷ στρατόν, εἰ
[3, 33]	καὶ προτιμᾶν τοὺς ἐχθροὺς ἐκείνου	καὶ	τὸν φόνον ἑκόντα χαρίζεσθαι τοῖς
[3, 16]	τὴν ἐγγὺς Κελτικὴν ὑπερορᾶτε ἔχοντα,	καὶ	τόνδε τοῖς ἄλλοις ὁμοίως αὐθέντην
[3, 41]	ὑπὸ Ἀντωνίου πάθοι, δι' ἃ	καὶ	τόνδε τὸν στρατὸν ἐς φυλακὴν
[3, 28]	ἱκέτευεν οὗ μὲν αὐτοῦ τοιάδε	καὶ	τοσάδε πάσχοντος ὑπερορᾶν καὶ ἀμελεῖν
[3, 87]	ὑπὲρ δὲ ὑμῶν δέδια τοιῶνδε	καὶ	τοσῶνδε, κινδυνευόντων ἐς ἐμὴν καὶ
[3, 39]	μετάνοια ἐνεγίγνετο. Εἰσὶ δὲ οἳ	καὶ	τότε ἀπιστοῦντες ὤκνουν ἑκατέρῳ τὸ
[3, 71]	Ἀντώνιος αὐτῶν ἐξήπτετο τοῖς ἱππεῦσι	καὶ	τότε μόνοις. Ἀμυνομένων δὲ κἀκείνων
[3, 47]	μὲν αὖθις Καίσαρι, ὡς ἀπορεῖν	καὶ	τότε, τίνες ἦσαν, οἳ προύπεμπον
[3, 92]	ἀμφ' αὑτὸν ἱκανήν. Οἱ δὲ	καὶ	τότε ὑπήντων δι' ὅλης τῆς
[3, 11]	τε ἀκριβέστερα περὶ τοῦ φόνου	καὶ	τοῦ δημοσίου πάθους τῶν τε
[3, 15]	τοῦ φόνου, ἢ τῆς βουλῆς	καὶ	τοῦ δήμου ει τινες ἐφθάρατο
[3, 60]	πολέμιον ἠναγκάσαμεν γενέσθαι, φείδεσθαι δὲ	καὶ	τοῦ δήμου πρὸ βραχέος τοῖς
[3, 29]	αὐτὰ αἰδούμενος, ἤδη δέ τι	καὶ	τοῦ Καίσαρος αὐτοῦ διὰ τὸν
[3, 21]	τῶν ἀνδρῶν ἀλλήλοις ἐμποδὼν ἐσομένων	καὶ	τοῦ Καίσαρος πλούτου τῇ ζητήσει
[3, 97]	αὐτὸν ὑπό τε τῆς ἀπορίας	καὶ	τοῦ καμάτου πρῶτοι μὲν οἱ
[3, 13]	τὸν Ἀντώνιον ἴσως. Εἰ δὲ	καὶ	τοῦ κλήρου καὶ τῆς θέσεως
[3, 41]	τοῦ Ἀντωνίου. Ὁ δὲ Καῖσαρ	καὶ	τοῦ πατρὸς αὐτοὺς ὑπεμίμνησκε καὶ
[3, 87]	καὶ τοσῶνδε, κινδυνευόντων ἐς ἐμὴν	καὶ	τοῦ πατρὸς χάριν. Ἴστε μὲν
[3, 86]	ἀλλήλους στασιάσειαν· ἐπὶ γὰρ τῷδε	καὶ	τοῦ περὶ Μουτίνην ἔργου κοινοῦ
[3, 71]	σῶμα ὁ Καῖσαρ ἐσδραμὼν ἀνείλετο	καὶ	τοῦ στρατοπέδου κατέσχεν, ἕως μετ'
[3, 63]	Δέκμον ἀπειθοῦντα τῷ νόμῳ μετελεύσομαι	καὶ	τοῦ φόνου δίκας ἀπαιτήσω μόνον
[3, 9]	ἤδη τοῖς πλείοσι δεδώκοιεν ἢ	καὶ	τοῦδε εἶεν, ἢ καὶ τὸ
[3, 16]	τῶν πραγμάτων περιεσπάσατε ἐς ἑαυτούς.	Καὶ	τοῦδέ σοι χάριν ᾖδειν ἄν,
[3, 15]	ἐπὶ τυράννῳ γέρα ἀντεῖπας ἐγκρατῶς·	καὶ	τοῦδέ σοι χάριν οἶδα λαμπράν,
[3, 15]	σοι χάριν οἶδα λαμπράν, εἰ	καὶ	τοὺς ἄνδρας ἔγνως συνανελεῖν σε
[3, 35]	τὰς οἰκίας τῶν ἐχθρῶν ἔπεμψε	καὶ	τοὺς ἄνδρας ἐξέβαλε τῆς πόλεως.
[3, 40]	ἀπηγγέλθη τὸν ἐν Βρεντεσίῳ στρατὸν	καὶ	τοὺς ἀπῳκισμένους ἐν ὀργῇ τὸν
[3, 46]	ὁρκοῦντα τοὺς παρόντας οἱ στρατιώτας	καὶ	τοὺς ἐκ τῶν πάλαι στρατευσαμένων
[3, 28]	τι παθόντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς	καὶ	τοὺς ἐκείνῳ στρατευσαμένους περιθέων ἐπιφθόνως
[3, 25]	οὖν βουλὴ τὴν φήμην ὑπενόει	καὶ	τοὺς ἐπισκεψομένους ἔπεμψεν· ὁ δὲ
[3, 28]	πλήθους οἷα φρουρᾶς τὸν δῆμον	καὶ	τοὺς εὖ τι παθόντας ὑπὸ
[3, 13]	καὶ τὴν βουλὴν ὡς ἐννόμῳ	καὶ	τοὺς θεοὺς ὡς δικαίῳ καὶ
[3, 88]	ἥ τε στρατιὰ προθύμως ἐπεβόησε,	καὶ	τοὺς λοχαγοὺς αὐτίκα ἔπεμπον αἰτήσοντας
[3, 70]	δι' ὅλης τῆς νυκτὸς ἀνελέγοντο	καὶ	τοὺς μὲν ἀντὶ σφῶν αὐτῶν,
[3, 42]	βίᾳ περιέσεσθαι, συνεχώρει ταῖς προφάσεσι	καὶ	τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ ὅπλα
[3, 26]	αὐτῷ, ἐς τὴν Σμύρναν ἐπανῆλθον.	Καὶ	τοὺς ὀλίγους ὁ Δολοβέλλας ἐνεδρεύσας
[3, 15]	ἀρχὴ συνελάμβανε, τιμωρουμένῳ τηλικοῦτον ἄγος	καὶ	τοὺς πλανωμένους μεταδιδάσκοντι. Σὺ δὲ
[3, 29]	ὁ Ἀντώνιος ἀληθέσιν οὖσιν τούτοις	καὶ	τοὺς προφέροντας αὐτὰ αἰδούμενος, ἤδη
[3, 34]	εἶναι καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα	καὶ	τοὺς φίλους ἡμᾶς, καὶ στρατηγοὺς
[3, 85]	τῆς βουλῆς φρονοῦντι, εἰδότες μὲν	καὶ	τούσδε Γαΐῳ Καίσαρι ἐστρατευμένους καὶ
[3, 76]	ταμίᾳ τοὺς νεήλυδας ἐγχειρίσας ἀπέθανε.	Καὶ	τούσδε μὲν ὁ ταμίας, καθὰ
[3, 76]	νεήλυδας εἰ μὲν καθέξεις λαβών,	καὶ	τούσδε σοι παραδώσω, εἰ δὲ
[3, 46]	πάλαι στρατευσαμένων συνδραμόντας (πολὺ γὰρ	καὶ	τοῦτο ἦν) συνώμνυον ἑκόντες οὐκ
[3, 57]	ἐπιβουλεύοντα ἀπέκτεινε καὶ ἐπῃνέσατε πάντες	καὶ	τοῦτο μόνον δι' ὑμᾶς οὐ
[3, 51]	δυνατώτερος. ~Οἱ μὲν δὴ Κικερώνειοι	καὶ	τούτῳ μάλα φορτικῶς ὠνείδιζόν τε
[3, 65]	δι' ὑμᾶς ἔδωκεν. Ὥστε ἐμὲ	καὶ	τούτων ἴστε τὴν χάριν ὑμῖν
[3, 97]	σωματοφυλάκων ἱππέων Κελτῶν. Ὁ δὲ	καὶ	τούτων τοῖς ἐθέλουσιν ἐπιτρέψας ἐς
[3, 26]	Βροῦτος χρήματα καὶ στρατιὰν συνέλεγον,	καὶ	Τρεβώνιος ὁ τῆς Ἀσίας ἡγούμενος
[3, 77]	τέλους, καὶ διεχρήσαντο τὸν Σέξστον	καὶ	τῷ Βάσσῳ σφᾶς ἐνεχείρισαν. Ὁποτέρως
[3, 57]	τέ οἱ καὶ εὐεργέτου ὄντος	καὶ	τῷ δήμῳ μάλιστα ὑπεραρέσκοντος; Οὐχ
[3, 51]	ἀνακινήσαντι τὰ κατ' αὐτούς. Διὸ	καὶ	τῷ Καίσαρι ἐς αὐτὸν προκατεχρῶντο·
[3, 62]	ἀνδροφόνον δὲ αὐτοῦ γενόμενον ἀγαπᾷ,	καὶ	τῷ μὲν παρ' οὐδενὸς μετὰ
[3, 18]	μηδ' ἄλλων ἔτι ἀνέξεσθαι, ὃ	καὶ	τῷ πατρί σου μάλιστα οἱ
[3, 12]	ἐς τὸ Βρεντέσιον. ~Ὁ δὲ	καὶ	τῷ πλήθει τῶν εἰς αὐτὸν
[3, 76]	ταμίας παραλήψεται Τορκουᾶτος. Ταῦτα εἰπὼν	καὶ	τῷ ταμίᾳ τοὺς νεήλυδας ἐγχειρίσας
[3, 25]	νηποινεὶ πρὸς τῶν ἐντυχόντων ἀναιρεῖσθαι.	Καὶ	τῷδε μάλιστα ἑλὼν τοὺς ἀκούοντας
[3, 21]	τοῖς τότε γιγνομένοις ἐφήδοντο, ὡς	καὶ	τῶν ἀνδρῶν ἀλλήλοις ἐμποδὼν ἐσομένων
[3, 17]	σοι Καίσαρος, εἰ μέν τι	καὶ	τῶν γεγονότων μεταθέσθαι θέλεις δύνασαι
[3, 83]	τε ἀξίωμα αἰδούμενοι τὸ Ἀντωνίου	καὶ	τῶν διαπομπῶν αἰσθανόμενοι καὶ τὴν
[3, 95]	ἐφορῶντος τὰ δικαστήρια τοῦ Καίσαρος	καὶ	τῶν δικαστῶν οὐδενὸς τὴν ἀπολύουσαν
[3, 20]	ἀρχαῖς καὶ δυνάμει, πλὴν Δολοβέλλα	καὶ	τῶν ἐμῶν ἀδελφῶν νειμαμένων μὲν
[3, 63]	δὲ καὶ τῆς Ἰλλυρίδος αὐτῆς	καὶ	τῶν ἐν ἀμφοτέραις ὑπολοίπων στρατῶν
[3, 44]	στρατοῦ σφᾶς ἐπικρύπτοντος. Ἀπαγγελλομένων δὲ	καὶ	τῶν ἐν ταῖς ἀποικίαις τε
[3, 37]	πορθεῖν. Ἀπιστουμένης δὲ καὶ ταύτης	καὶ	τῶν ἐπισκεψομένων ἀπεσταλμένων, εἰσηγησάμην ἐγὼ
[3, 9]	τῆς βουλῆς τὸ ἔργον εἴτε	καὶ	τῶν ἐργασαμένων ἴδιον, καὶ εἰ
[3, 37]	ἔδει πράσσειν. ~Γεγενημένων δὲ τῶνδε	καὶ	τῶν ἐχθρῶν ἕτερον στρατὸν ἀγειράντων,
[3, 11]	δημοσίου πάθους τῶν τε διαθηκῶν	καὶ	τῶν ἐψηφισμένων ἦλθε τὰ ἀντίγραφα,
[3, 10]	τῷ Καίσαρι· καὶ ἦσαν οἳ	καὶ	τῶν ἡγεμόνων αὐτὸν ἐλθόντα φυλάξειν
[3, 48]	ὄκνον. Διαλυθέντων δὲ μόλις οὕτω	καὶ	τῶν ἡγεμόνων ἐς ὑπεροψίαν αὐτὸν
[3, 9]	παραλλὰξ ἐκ Μακεδονίας ἐπιοῦσαι συνεγύμναζον	καὶ	τῶν ἡγεμόνων τοῦ στρατοῦ τινες
[3, 20]	ἦλθεν, ὁ δ' ἀπῆλθεν. λόγῳ	καὶ	τῶν ἡμετέρων αἰεὶ τοὺς δημοκόπους
[3, 20]	ζῶν ᾐτεῖτο τοὺς λογισμούς, ἐπεὶ	καὶ	τῶν ἰδιωτῶν πολλοῖς ἀμφισβητοῦσί σοι
[3, 72]	ἔχων τὸ ἐργάσιμον, Ἐν ᾧ	καὶ	τῶν ἱππέων, ἔφη, γιγνομένων ἡμῖν
[3, 46]	ἥ τε βουλὴ σχεδὸν ἅπασα	καὶ	τῶν ἱππέων τὸ πλεῖστον ἀφίκετο
[3, 91]	οὖν αὖθις ὁμήρων μεγάλων ἀφῃρημένοι·	καὶ	τῶν Καισαριανῶν οὔπω σφίσιν ἐπικλωμένων,
[3, 7]	Ἀντώνιον συμπράξειν, ὕπατόν τε ὄντα	καὶ	τῶν σημείων ἱερέα καὶ διάφορον
[3, 92]	πρὸς αὐτὸν ἐπρέσβευε καὶ μετετίθετο·	καὶ	τῶν στρατηγῶν οἳ ἦρχον αὐτῶν,
[3, 93]	τὴν Πικηνίτιδα ἐξέπεμπον στρατὸν ἀθροίζειν,	καὶ	τῶν τινα δημάρχων Ἀπουλήιον ἐς
[3, 61]	Κικέρωνι κακῶς ἐπινοοῦντος. Ἄρτι δὲ	καὶ	τῶν Τρεβωνίου λειψάνων κομισθέντων καὶ
[3, 96]	δόγματα Ἀντωνίου τε καὶ Λεπίδου	καὶ	τῶν ὑπ' αὐτοῖς στρατῶν κατελύετο,
[3, 42]	μόνην γε φυλακὴν τοῦ Καίσαρος	καὶ	τῶν φονέων ἄμυναν, ἤχθοντο τῇ
[3, 17]	ἀμυνομένῳ μοι μετὰ τοῦ δήμου	καὶ	τῶνδε τῶν ἔτι μοι πατρικῶν
[3, 29]	δι' ἑαυτόν, ὑπὸ Καίσαρι στρατευσάμενον	καὶ	τῶνδε τῶν οἱ παρόντων ἀγαθῶν
[3, 24]	σφίσιν ἐψηφισμένας, χωρεῖν καὶ βιάζεσθαι.	Καὶ	τῶνδε φανερῶν γενομένων ἠπείγετο καὶ
[3, 31]	Ἀχαρίστου δ' ἐς τὸν Καίσαρα	καὶ	ὑβριστικῆς ἅμα ἐς αὐτὸν καὶ
[3, 53]	οἱ μὲν δυνηθέντες ἀπέστησαν αὐτοῦ,	καὶ	ὑμεῖς αὐτοῖς ὡς εὖ πράξασι
[3, 54]	οὐ πολὺ ζητεῖν αὐτὰ ψηφισαμένου	καὶ	ὑμῶν ἀποδεξαμένων τε τὴν γνώμην
[3, 15]	αὐτοφώρων, καὶ φίλος ὢν Καίσαρι	καὶ	ὕπατος καὶ Ἀντώνιος; ~Ἀλλὰ Μάριος
[3, 32]	τοὺς ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν	καὶ	ὑπὲρ σοῦ δεδιότας. ~Τοσαῦτα τοὺς
[3, 86]	αὑτοῦ, ὡς συνεχῶς ὑβριζόμενος, ἀνεκίνει	καὶ	ὑπὲρ σφῶν ἐκείνων, ἐπὶ δευτέραν
[3, 81]	Ἀντωνίῳ πάθοι, κἀκείνῳ δι' ἀφροσύνην	καὶ	ὑπεροψίαν τοῦδε τοῦ δέους τάδε
[3, 84]	εὐνῆς ἄζωστος ἐς αὐτοὺς ἐξέθορε	καὶ	ὑπισχνεῖτο ποιήσειν καὶ τὸν Ἀντώνιον
[3, 1]	γενόμενος ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀνῄρητο	καὶ	ὑπὸ τοῦ δήμου τέθαπτο· ἁπάντων
[3, 97]	αὐτοῦ περᾶν σὺν ὀλίγοις, ἀπελείφθη	καὶ	ὑπὸ τῶνδε πλὴν δέκα μόνων.
[3, 35]	ἐμοί τε διάφορος ὢν αἰεὶ	καὶ	ὑποκρινόμενος ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι καὶ
[3, 29]	ἤδη παρὰ πάντων συνεχεῖς ἐγίγνοντο	καὶ	φανεραὶ κατὰ τοῦ Ἀντωνίου βοαί.
[3, 52]	βασιλικὴν συνέταξεν ἀμφ' αὑτὸν εἶναι,	καὶ	φανερῶς αὐτὸν ἐν τῇ πόλει
[3, 49]	μετιέναι, πειθόμενόν τε τῷ δήμῳ	καὶ	φειδόμενον ἑαυτοῦ. Ὁ δὲ ἀντέπεμπεν
[3, 32]	τε χάριν ἐς τὸν Καίσαρα	καὶ	φειδοῦς ὑπὲρ ἡμῶν οὐδὲν ἐπιμέμπτων
[3, 15]	γενόμενοι πῦρ ἐπ' αὐτοὺς ἔφερον,	καὶ	φεισάμενοι χάριν τῶν γειτόνων ἐς
[3, 35]	καθαρῶς ἀντιδοῦναι τάδε ττῶνδε ἄξιον	καὶ	φείσασθαι σὺν ἀληθεῖ γνώμῃ φονέων
[3, 10]	φυλάξειν ὑπεδέχοντο· ἡ δὲ μήτηρ	καὶ	Φίλιππος, ὃς εἶχεν αὐτήν, ἀπὸ
[3, 13]	ἀφίκετο, ἡ μὲν μήτηρ αὖθις	καὶ	Φίλιππος ὅσοι τε ἄλλοι κηδεμόνες
[3, 51]	μειράκιον οἵ τε ἄλλοι οἰκεῖοι	καὶ	φίλοι δι' ὅλης τῆς νυκτὸς
[3, 31]	γενομένης, ὁ μὲν δῆμος διώργιστο	καὶ	φιλονικήσειν ἔμελλον ἐν ταῖς χειροτονίαις,
[3, 60]	μὲν εἴρηται τοῖς ἄνευ φθόνου	καὶ	φιλονικίας ἀκροωμένοις· τοῖς δὲ ἀπερισκέπτως
[3, 15]	εἰ δίκης ἔδει κατὰ αὐτοφώρων,	καὶ	φίλος ὢν Καίσαρι καὶ ὕπατος
[3, 7]	Δολοβέλλαν ὁ Ἀντώνιος, νέον τε	καὶ	φιλότιμον εἰδώς, ἔπεισεν αἰτεῖν Συρίαν
[3, 68]	μὲν ἀλλήλοις ἐπῄεσαν διωργισμένοι τε	καὶ	φιλοτιμούμενοι, σφίσι μᾶλλον ἢ τοῖς
[3, 2]	καὶ χεῖρα θρασυτέρων ἀνδρῶν εἶχε	καὶ	φοβερὸς ἦν ἀεὶ τοῖς σφαγεῦσιν·
[3, 89]	τῆς ἀγγελίας ἀφικομένης θόρυβος ἦν	καὶ	φόβος ἄπλετος, διαθεόντων τε ἀκόσμως
[3, 15]	ἦσαν ἐκεῖνοι τυραννοκτόνοι, εἰ μὴ	καὶ	φονεῖς ἦσαν· διὸ καὶ ἐς
[3, 68]	οὐδεμία ἦν ἀργός, ἀλλὰ τραύματα	καὶ	φόνοι καὶ στόνοι μόνον ἀντὶ
[3, 56]	συγγενὴς οὐδείς, ἀλλὰ Κικέρων ἐπιμέμφεται	καὶ	φόνου κατηγορῶν πολέμιον κοινὸν ἀντὶ
[3, 19]	τυχεῖν, πρός τε ἄνδρας ταχυεργεῖς	καὶ	φόνου πλήρεις καί, ὡς ἔμαθες,
[3, 11]	Μακεδονίαν, οἱ δὲ ἕτερα χρήματα	καὶ	φόρους ἐξ ἐθνῶν ἄλλων ἐς
[3, 16]	Κυρήνην καὶ Κρήτην αὐτοῖς ἐψηφίσασθε	καὶ	φυγάδας ἠξιώσατε ἡγεμονίαις αἰεὶ κατ'
[3, 43]	Οἱ δὲ ἐγέλασαν τῆς σμικρολογίας	καὶ	χαλεπήναντος αὐτοῦ μᾶλλον ἐθορύβουν καὶ
[3, 15]	ἐπ' ἐκείνῳ τὰ μὲν ἐπαινῶ	καὶ	χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ δ'
[3, 83]	Ἀντωνίου μὲν ὑπομιμνήσκοντος φιλίας τε	καὶ	χαρίτων ποικίλων, καὶ διδάσκοντος, ὅτι
[3, 42]	εὐπειθείας αὐτοῦ, πρὸς ἃ ἐβούλοντο,	καὶ	χαρίτων, ὧν τε εἰλήφεσαν καὶ
[3, 2]	καὶ βωμὸν ἐπῳκοδόμει τῇ πυρᾷ	καὶ	χεῖρα θρασυτέρων ἀνδρῶν εἶχε καὶ
[3, 82]	καὶ θυσίαι καθ' ἕνα ἦσαν	καὶ	χειροτονίαι δέκα ἀνδρῶν ἐς εὔθυναν
[3, 44]	προτέρου καὶ βοήθειαν τοῦ νῦν	καὶ	χορηγίας δαψιλεῖς μετατίθεσθαι. Οὓς ὁ
[3, 44]	μᾶλλον ἢ δωρεὰν ἐκέλευσα δοθῆναι,	καὶ	χρὴ νόμῳ πατρίῳ τε καὶ
[3, 96]	Βροῦτον εἴκοσι συνῆχθαι τέλη στρατοῦ,	καὶ	χρῄζων ἐπ' αὐτὰ Ἀντωνίου, ἐξῄει
[3, 27]	ἐγκρατῶς ἔχεσθαι καὶ στρατὸν ἄλλον	καὶ	χρηματα ἀγείρειν, εἰ πρὸς Ἀντωνίου
[3, 91]	τῷ λιμένι σκάφη καὶ ναῦς	καὶ	χρήματα εὐτρέπιζον, εἰ δεήσειεν ἡττωμένους
[3, 64]	στρατόπεδά τε δοῦναι πολλὰ ἀθρόως	καὶ	χρήματα καὶ ἡγεμόνας ἡγεμονῶν ἀποφῆναι
[3, 32]	τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν βιαζομένων	καὶ	χρήματα καὶ στρατιὰν ἐφ' ἡμᾶς
[3, 66]	εἰργάζετο συναγαγὼν τοὺς δημιουργοὺς ἀμισθὶ	καὶ	χρήματα συνέλεγε καὶ βαρυτάτας ἐσφορὰς
[3, 63]	εἶχε μακράς τε καὶ ὁλκάδας	καὶ	χρημάτων ἐς μύρια καὶ ἑξακισχίλια
[3, 87]	ἐλάβετε παρ' ἐκείνου χωρίων τε	καὶ	χρημάτων ἢ ἐμοὶ τῆς σωτηρίας,
[3, 41]	Ἀντωνίου σαφοῦς ἐπιέναι τον Καίσαρα	καὶ	χρῆναι δεδιότας Ἀντώνιον ἐπὶ τυραννίδι
[3, 53]	οὐ δυνηθέντες ἀποδρᾶναι δεδιότες συναδικοῦσι	καὶ	χωροῦσιν ἐπὶ χώραν ὑμετέραν πολέμιοι
[3, 61]	βουλῇ. Οὕτω μὲν φιλονίκως τε	καὶ	ψευδῶς τὰς ἐντολὰς ὁ Κικέρων
[3, 24]	ὅσον ἄλλο πλῆθος αὐτοῖς τοξοτῶν	καὶ	ψιλῶν ἢ γυμνητῶν συνεζεύγνυτο, ἵππος
[3, 23]	ἠλέει καὶ ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα	καὶ	ὧδε φιλοτιμούμενον δῆλοί τε ἦσαν
[3, 72]	ἀνήρ, καὶ εἰπὼν εὐθὺς ἀνίστατο	καὶ	ὥδευεν ἐπὶ τῶν Ἄλπεων. ~Δέκμῳ
[3, 44]	ἀντὶ τῆς Ἀντωνίου μικρολογίας τε	καὶ	ὠμότητος ἐς τὴν Καίσαρος μνήμην
[3, 41]	καὶ τοῦ πατρὸς αὐτοὺς ὑπεμίμνησκε	καὶ	ὧν αὐτὸς ὑπὸ Ἀντωνίου πάθοι,
[3, 42]	καὶ χαρίτων, ὧν τε εἰλήφεσαν	καὶ	ὧν ἤλπιζον ἔτι λήψεσθαι. Οἷόν
[3, 61]	~Ὧδε μὲν ὁ Πείσων ἀπελογεῖτο	καὶ	ὠνείδιζεν ὁμοῦ καὶ ἐφόβει καὶ
[3, 78]	αὐτὸν ἕξ, φιλίᾳ τε παραδόντων	καὶ	ὡς ἀνθυπάτῳ κατηκόων γενομένων· ἐψήφιστο
[3, 65]	τῷ Καίσαρι τὸν στρατὸν ἐμερίζετο	καί,	ὡς αὐτῷ παρὰ τῆς βουλῆς
[3, 19]	ἄνδρας ταχυεργεῖς καὶ φόνου πλήρεις	καί,	ὡς ἔμαθες, ἤδη καὶ ἐπ'
[3, 36]	ἀντιδοῦναι θεάσασθε, οἷα ἀνθ' οἵων	καὶ	ὡς στρατοῦ γυμνὰ ἐδόθη, Κυρήνη
[3, 39]	τῇ βουλῇ, πεποιηκέναι. Ἠξίουν δὲ	καὶ	ὣς τῷ Καίσαρι συναλλαγῆναι καὶ
[3, 45]	τε αὐτοῖς ἐδίδοτο, καὶ αἱ	φυλακαὶ	παρὰ μέρος ἦσαν ὡς ἐν
[3, 24]	μεγίστην, ἓξ γὰρ ἦν τέλη	ηκαὶ	ὅσον ἄλλο πλῆθος αὐτοῖς τοξοτῶν
[3, 34]	βασιλικῶς καὶ τιμὰς αὐτῷ τὰς	πάλαι	δεδομένας ἀθανάτους διαμένειν καὶ τὰ
[3, 88]	λοχαγοὶ ἃ ἐδιδάχθησαν, ὅτι καὶ	πάλαι	Κορουῖνός τε ἄρξειε νεώτερος ὢν
[3, 55]	τήνδε τὴν ἡγεμονίαν αὐτὴν Καίσαρι	πάλαι.	Μέρος δ' ἐστὶ τοῦ νόμου
[3, 55]	πολέμια. Μόνος γὰρ ἐκ τῶν	πάλαι	νόμων ὁ δῆμος αὐτοκράτωρ εἰρήνης
[3, 46]	στρατιώτας καὶ τοὺς ἐκ τῶν	πάλαι	στρατευσαμένων συνδραμόντας (πολὺ γὰρ καὶ
[3, 83]	δέκατον τέλος, ἐξεναγημένον ὑπὸ Ἀντωνίου	πάλαι,	τὰ ἔνδον αὐτῷ παρεσκεύαζεν. ~Ὧν
[3, 9]	αὐτὸν ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ἱππέων	ἶλαι	παραλλὰξ ἐκ Μακεδονίας ἐπιοῦσαι συνεγύμναζον
[3, 82]	πάντας αὐτίκα ἀπογράφεσθαι καὶ διδάσκειν·	ἀπειλαί	τε τοῖς ἀπειθοῦσιν ἐπετίθεντο. Καὶ
[3, 76]	Ἵρτιος τὸ προστεταγμένον ἐποιοῦμεν μέχρι	συστεῖλαι	τὸν Ἀντώνιον ἐπιπολάζοντα ὑπεροψίᾳ· ἡττηθέντα
[3, 22]	Καίσαρι πεπραγμένα πάντα. Ὕβρεις τε	πολλαὶ	παρὰ τὰς δίκας ἦσαν αὐτῷ,
[3, 38]	καὶ λόγου κοινωνοὺς ἐς ἅπαντα	τίθεμαι.	Καὶ τοῖς ἄλλοις, εἴ τινες
[3, 48]	αὐτοῖς συναγάγωσιν· ὧν αἰσθανόμενος ὑπηρετεῖν	ὑποκρίνομαι.	Μὴ δὴ πρότεροι τὴν ὑπόκρισιν
[3, 87]	οἰκείων τοῖς σφαγεῦσι; Κἀγὼ μὲν	ἐκδέξομαι	τὸ τέλος, ὅ τι ἂν
[3, 62]	οὔτε μόναρχός εἰμι. Ταῦτα μέντοι	μαρτύρομαι	λύσειν τὴν οὐκ ἀγαπωμένην ἀμνηστίαν.
[3, 63]	καὶ Δέκμον ἀπειθοῦντα τῷ νόμῳ	μετελεύσομαι	καὶ τοῦ φόνου δίκας ἀπαιτήσω
[3, 15]	χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ δ'	ἐπιμέμφομαι,	καὶ λελέξεται μετὰ παρρησίας, ἐς
[3, 39]	προϊόντος, ἐν τοῖς φίλοις, ἔφη,	δέχομαι	τοῖς σοῖς κριθῆναι, καὶ εἰπὼν
[3, 54]	δεινότατον εἰπεῖν Κικέρωνα ἐς ταῦτα	προκαλοῦμαι.	Ἐπεὶ δὲ ὀκνεῖ μὲν παρόντος
[3, 56]	ἀρχὴν ὡς τυραννικὴν διαβαλεῖν, φέρε	πύθωμαι	καθ' ἕκαστον ὧδε. ~Τίνα ἔκτεινεν
[3, 53]	ἐψηφίσασθε· οἱ δὲ οὐ δυνηθέντες	ἀποδρᾶναι	δεδιότες συναδικοῦσι καὶ χωροῦσιν ἐπὶ
[3, 94]	διαιροῦντες καλοῦσιν, ὡς Ἕλληνες, εἰκάζοντι	φάναι,	φατρίας. Ἐπινομώτατος δ' ἐστὶ Ῥωμαίοις
[3, 19]	σε δικαιότερον ἦν ἐμοὶ χάριν	εἰδέναι	μᾶλλον ἢ τὰ ἐκλειφθέντα εἰς
[3, 51]	τὸν Ἀντώνιον ἔργῳ διὰ τῶνδε	εἰδέναι	πολέμιον ἐψηφισμένον καὶ τὸν δήμαρχον
[3, 44]	ἐκόλαζεν ὁ νόμος, αὐτοὺς δὲ	εἰδέναι	σαφῶς οὔτε ὠμὸν οὔτε μικρολόγον
[3, 86]	Καίσαρος ἐπιβουλήν, καθ' ἕνα καθαιρουμένους,	δεδιέναι	τε αὐτοῖς περὶ σφῶν διεκελεύσατο,
[3, 11]	αὐτὸν ἠξίουν τοὺς ἐχθροὺς Καίσαρος	δεδιέναι,	υἱόν τε αὐτοῦ καὶ κληρονόμον
[3, 61]	ἀπανίστασθαι καὶ Δέκμῳ τὴν Κελτικὴν	μεθιέναι,	ἐντὸς δὲ Ῥουβίκωνος ποταμοῦ, τοῦ
[3, 53]	ἐμμένειν τῇ Κελτικῇ, Ἀντώνιος δ'	ἐξιέναι	κελεύει. Πότερον οὖν ἡμεῖς Ἀντώνιον
[3, 80]	εἰ θέλοι, πρὸς τὸν Ἀντώνιον	ἀπιέναι·	καὶ πυνθανομένῳ περὶ τῆς ἐς
[3, 79]	μεθῆκεν ἀπαθεῖς ἐκ τῆς ἐνέδρας	ἀπιέναι.	Κατὰ δὲ ἄλλας ὁδοὺς περιελθὼν
[3, 80]	ἢ ἐς τὸν Ἀντώνιον ἀδεῶς	ἀπιέναι	μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ μέμφεσθαι
[3, 89]	μόνης ὀρέγοιτο ὑπατείας, πολέμιον στρατὸν	ἐπιέναι	σὺν ὀργῇ πυνθανόμενοι ἐς πάντα
[3, 41]	δήμῳ, μετ' ἔχθρας Ἀντωνίου σαφοῦς	ἐπιέναι	τον Καίσαρα καὶ χρῆναι δεδιότας
[3, 40]	καὶ τὸν Καίσαρα μεθ' ἑτέρας	προσιέναι,	οἱ μὲν διπλασίως ἐδεδοίκεσαν, οἱ
[3, 88]	Καίσαρι ἤδη δεδόσθαι τὴν ἀρχὴν	μετιέναι	θᾶσσον ἐτῶν δέκα. Ταῦτα τῶν
[3, 49]	ὁ Ἀντώνιος ἐκέλευσεν ἐς Μακεδονίαν	μετιέναι,	πειθόμενόν τε τῷ δήμῳ καὶ
[3, 51]	ἤδη καὶ τὴν ὑπατείαν αὐτὴν	μετιέναι	τοῦ νόμου θᾶσσον ἔτεσι δέκα,
[3, 39]	τοὺς ἀνδροφόνους, ἐπιτεχνάζοντα τῇ βουλῇ,	πεποιηκέναι.	Ἠξίουν δὲ καὶ ὣς τῷ
[3, 87]	τοὺς Πομπηιανοὺς ἐπύθεσθε ἐν ἄστει	πεποιηκέναι	κατὰ τῶν τινας δωρεὰς παρὰ
[3, 64]	τὴν μὲν ἀμνηστίαν ἡγούμενος εὐπρέπειαν	ἐσχηκέναι	φιλανθρωπίας καὶ ἔλεον συγγενῶν ἀνδρῶν
[3, 16]	τάδε τὴν βουλὴν ἐρεῖ τις	ἐγνωκέναι.	Σὺ δ' ἐπεψήφιζες καὶ προυκάθησο
[3, 95]	τοὺς μὲν αὐτόχειρας, τοὺς δὲ	συνεγνωκέναι	μόνον. Καὶ γὰρ τοῦτο ἐνίοις
[3, 87]	ἀποικίαι τε προσέσονται αἱ ἔτι	ὀφειλόμεναι,	καὶ γέρα πάντα ἐντελῆ· ἐγώ
[3, 7]	ὁ Ἀσπρήνας ἔφη διοσημείαν ἀπαίσιον	γεγονέναι,	ἔθους ὄντος ἑτέρους ἐπὶ τοῦτο
[3, 72]	τε γὰρ πάθος ὅμοιον ἀμφοῖν	γεγονέναι	καὶ Ἵρτιον ἀνῃρῆσθαι καὶ Πάνσαν
[3, 82]	ἐκβοῶντες ἄρτι τὴν πάτριον ἐλευθερίαν	ἀπειληφέναι,	καὶ θυσίαι καθ' ἕνα ἦσαν
[3, 80]	ἔφη σύμβολα τοῖς εὖ φρονοῦσιν	ἐξενηνοχέναι,	τοῖς δ' ἄφροσιν οὐδὲ τὰ
[3, 39]	δὲ καὶ ὣς τῷ Καίσαρι	συναλλαγῆναι	καὶ πείσαντες αὐτοὺς συνήλλασσον αὖθις
[3, 96]	ἐς ἀλλήλους μὴ δυσίατα ποιουμένους	συναλλαγῆναι	Λεπίδῳ τε καὶ Ἀντωνίῳ. Οἱ
[3, 73]	Ἀντωνίῳ πολεμήσων, ᾧ μοι καὶ	συναλλαγῆναί	ποτε θέμις· Δέκμῳ δὲ ἡ
[3, 34]	καὶ τὰ λοιπὰ συνέχον ἦν	ἀναιρεθῆναι	τὰ γέρα τὰ ψηφιζόμενα τοῖς
[3, 51]	στρατοῦ, ἐπίχρυσόν τε αὐτοῦ εἰκόνα	τεθῆναι	καὶ γνώμην αὐτὸν ἐσφέρειν ἐν
[3, 26]	βήματος, ἔνθα ὁ Τρεβώνιος ἐχρημάτιζε,	προτεθῆναι·	ἡ στρατιὰ δὲ σὺν ὀργῇ
[3, 39]	φίλοις, ἔφη, δέχομαι τοῖς σοῖς	κριθῆναι,	καὶ εἰπὼν ἐπέτρεχεν ἔσω. Κωλυθεὶς
[3, 28]	τοῦ δήμου διανέμησιν, ἐὰν ἐάσῃς	δοθῆναι.	~Ἐφ' οἷς ἤδη παρὰ πάντων
[3, 17]	ὁ πατὴρ ἐκέλευσε τῷ δήμῳ	δοθῆναι,	καὶ ἐπείξεως ἐς αὐτήν, ἵνα
[3, 44]	προσαγορευτικὸν μᾶλλον ἢ δωρεὰν ἐκέλευσα	δοθῆναι,	καὶ χρὴ νόμῳ πατρίῳ τε
[3, 90]	τῶν δύο τελῶν τοῖς ὀκτὼ	δοθῆναι,	Καίσαρά τε αὐτοῖς ἀντὶ τῶν
[3, 4]	δεδημευμένης ἐκ τῶν κοινῶν αὐτῷ	δοθῆναι	μυριάδας Ἀττικῶν δραχμῶν πεντακισχιλίας, εἶναι
[3, 57]	διδομένας αὐτοῖς ἡγεμονίας οὐκ ἐφθόνησε	δοθῆναι.	Τὰ μὲν δὴ μέγιστα, ὦ
[3, 51]	δέκα, ἔκ τε τοῦ δημοσίου	δοθῆναι	τοῖς τέλεσι τοῖς ἐς αὐτὸν
[3, 85]	καὶ τὸ τρίτον ἐκέλευε Κορνιφικίῳ	παραδοθῆναι,	τῆς ἑτέρας ἄρχοντι Λιβύης καὶ
[3, 63]	τῷ δόγματι τῇ μὲν βουλῇ	πεισθῆναι	ἂν ἐς ἅπαντα ὡς πατρίδι,
[3, 61]	καὶ σαφῶς αἴτιος ἐγένετο μὴ	ψηφισθῆναι	πολέμιον Ἀντώνιον. Οὐ μὴν ἐκράτησε
[3, 94]	καὶ Ῥωμύλῳ τὴν πόλιν οἰκίζοντι	ὀφθῆναι.	Ἀπὸ δὲ τῶν θυσιῶν ἑαυτὸν
[3, 39]	θύρας ἠγανάκτει κωλύουσι τὸν Ἀντώνιον	ἐλεγχθῆναι.	Ἀπιών τε τὸν δῆμον ἐμαρτύρετο,
[3, 94]	Ἰανούκλῳ ἢ ἑτέρωθι καὶ ἄλλα	συνενεχθῆναι	κελεύσας, ὁπόσα Κικέρωνος ἐσηγουμένου πρότερον
[3, 95]	δοκεῖ νεὼς ἐπιβὰς οὐδαμοῦ ἔτι	φανῆναι.	~Τοσάδε πράξας ὁ Καῖσαρ ἐπενόει
[3, 44]	αὖθις ἐπὶ τὸν στρατὸν ἔφη	χαλεπῆναι	μὲν τῶν γεγονότων ὑπὸ ἀνάγκης
[3, 41]	σαφοῦς ἐπιέναι τον Καίσαρα καὶ	χρῆναι	δεδιότας Ἀντώνιον ἐπὶ τυραννίδι τόνδε
[3, 22]	παρηγορίαν τοῦ δήμου θορυβουμένου τούτοις,	ἐπιγραφῆναι.	Εἶναι δὲ δικαιότερον τῇ γνώμῃ
[3, 64]	καὶ χρήματα καὶ ἡγεμόνας ἡγεμονῶν	ἀποφῆναι	πάντων, ὅσοι πέραν εἰσὶ τῆς
[3, 48]	ἐσκευασμένους προσαγαγόντες, ἠξίουν ἑαυτὸν ἀντιστράτηγον	ἀποφῆναι,	πολέμου τε ἡγεμονεύοντα καὶ σφῶν
[3, 31]	ἐπενόουν ἐν ταῖς χειροτονίαις δήμαρχον	ἀποφῆναι	τὸν Καίσαρα. Ἡ δὲ βουλὴ
[3, 24]	περάσαντα εὐθὺς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	εἶναι.	~Ἄφνω δὴ φήμη κατέσκηψε, Γέτας
[3, 38]	ὦ συστρατιῶται, ἔτι ἔχρῃζον ἀπόρρητα	εἶναι,	γενόμενα δὲ ἐξενήνεκται πρὸς ὑμᾶς,
[3, 22]	τοῦ δήμου θορυβουμένου τούτοις, ἐπιγραφῆναι.	Εἶναι	δὲ δικαιότερον τῇ γνώμῃ τοῦ
[3, 4]	δοθῆναι μυριάδας Ἀττικῶν δραχμῶν πεντακισχιλίας,	εἶναι	δὲ καὶ στρατηγὸν ἤδη τῆς
[3, 13]	ἀλλοτρίωσιν καὶ τὸ δόγμα, μὴ	εἶναι	δίκας ἐπὶ Καίσαρι φόνου, καὶ
[3, 17]	αὐτήν, ἵνα μὴ βραδύνων ἀχάριστος	εἶναι	δοκοίην μηδ' ὅσοι καταλεχθέντες εἰς
[3, 34]	ἀσφαλῶς περιέσεσθαι, ὅταν μὴ Καῖσαρ	εἶναι	δόξῃ τύραννος. Τῷ δ' αὐτῷ
[3, 20]	καὶ οὐκ ἂν εἰπόντα ἄδικον	εἶναι,	εἰ καὶ ζῶν ᾐτεῖτο τοὺς
[3, 23]	τοῦδε αὐτοῦ τὴν ἐπίδοσιν λογιζόμενος	εἶναι	ἐκπαθῶς αὐτὸν ἠλέει καὶ ἐπῄνουν
[3, 37]	καὶ δυνατωτέροις καὶ ἀφανέσιν ἔτι	εἶναι	θέλουσι. Ταῦτα δ' ἐργασαμένῳ μοι
[3, 19]	μέν, οὐκ ἀπάξιον δὲ ἡγούμενον	εἶναι,	καὶ ἄχθεσθαι μὴ τυχόντα τῶν
[3, 2]	Ψευδομάριος· Μαρίου γὰρ ὑπεκρίνετο υἱωνὸς	εἶναι	καὶ διὰ Μάριον ὑπερήρεσκε τῷ
[3, 74]	Δέκμον ἀπέφηνεν ἐπ' Ἀντωνίῳ μόνον	εἶναι	καὶ εὐχὰς δημοσίας ἐποιεῖτο Δέκμον
[3, 11]	ἀντὶ Ὀκταουίου παιδὸς Ὀκταουίου Καῖσαρ	εἶναι	καὶ Καίσαρος υἱός, καὶ διετέλεσεν
[3, 76]	ἄρχοντες αὐτῶν φύλακες ἡμῖν ἐπέμφθησαν	εἶναι,	καὶ τό τε ἔργον ἐπίφθονον
[3, 34]	καὶ τὰ πεπραγμένα πάντα κύρια	εἶναι	καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα καὶ
[3, 52]	Βρεντεσίῳ βασιλικὴν συνέταξεν ἀμφ' αὑτὸν	εἶναι,	καὶ φανερῶς αὐτὸν ἐν τῇ
[3, 81]	ἐς μὲν εὐπρέπειαν τῆς βουλῆς	εἶναι	κατηκόους, ἐς δὲ τὸ σφέτερον
[3, 5]	δήμου τὸ ταραχῶδες. Ἐψηφισμένον δ'	εἶναι	κύρια, ὅσα Καίσαρι πέπρακτό τε
[3, 9]	περιφέρων ἐτήσιον ἔσθ' ὅτε ἐποιεῖτο	εἶναι,	μειράκιον δὲ ἔτι ὢν ἐς
[3, 60]	ὑμᾶς κριτὰς παραινῶ μὴ ταχεῖς	εἶναι	μηδὲ προπετεῖς ἐς ἄνδρας μεγίστους
[3, 56]	τὸν ἄρχοντα τοῖς στρατευομένοις ὑπεύθυνον	εἶναι·	οὐδ' ἔστιν ἀπειθείας τι χεῖρον
[3, 46]	νεοσυλλόγων ἀμείνους ἐς τὸ διπλάσιον	εἶναι.	Οὕτω μὲν Ἀντωνίῳ τέσσαρα ἐγίγνετο
[3, 95]	~Νόμῳ δ' ἑτέρῳ ἀπέλυε μὴ	εἶναι	πολέμιον Δολοβέλλαν, καὶ εἶναι φόνου
[3, 53]	Πότερον οὖν ἡμεῖς Ἀντώνιον ψηφιζόμεθα	εἶναι	πολέμιον, ἢ Ἀντώνιος ἡμᾶς ἤδη
[3, 63]	ἡ βουλὴ αὐτὸν αὐτίκα ἐψηφίζετο	εἶναι	πολέμιον καὶ τὸν ὑπ' αὐτῷ
[3, 61]	ἡ βουλὴ τὸν Δολοβέλλαν ἔκρινεν	εἶναι	πολέμιον. ~Οἱ δ' ἐς τὸν
[3, 52]	τοὺς ἐχθροὺς ἐτιμῶμεν, τούτοις ἐψηφιζόμεθα	εἶναι	πολέμιον. Σάλουιον δὲ τὸν μόνον
[3, 21]	καὶ πλούσιον, ἑταιρισάμενος ὑφ' ἑαυτὸν	εἶναι	πρότερος ἅψαιτο τῆς Καίσαρος δυναστείας.
[3, 15]	δέ, πάτερ Ἀντώνιε (πατέρα γὰρ	εἶναι	σέ μοι δικαιοῦσιν αἵ τε
[3, 25]	ἡἡρέθη τῆς ἐν Μακεδονίᾳ δυνάμεως	εἶναι	στρατηγὸς αὐτοκράτωρ. Καὶ ὁ μὲν
[3, 39]	ὑπόκρισιν ἀμφοῖν τὰ γιγνόμενα διέβαλλον	εἶναι,	συνθεμένων μὲν ἄρτι ἐν ἱερῷ,
[3, 40]	Καπιτωλίῳ διαλλαγὰς ἑωρακότες ὑπόκρισιν ἐνόμιζον	εἶναι	τὰ γιγνόμενα καὶ ἀντίδοσιν Ἀντωνίῳ
[3, 64]	εἰσὶ τῆς Ἰονίου θαλάσσης, σαφῶς	εἶναι	τὴν μὲν Πομπηίου μοῖραν αὐξόντων,
[3, 29]	αὐτὰ καὶ οἷ πάνυ ἀβούλητα	εἶναι,	τῆς δὲ γνώμης τοῦ νεανίσκου
[3, 52]	εἰ δόξομεν ἀσυνετώτεροι πάντες ἑνὸς	εἶναι,	τὸ δὲ αὐτῷ Σαλουίῳ, εἰ
[3, 10]	καί, ὅτε μάθοι μὴ κοινὸν	εἶναι	τὸ ἔργον, ἐπιθαρρήσαντα τοῖς ἐχθροῖς
[3, 37]	τότε πρῶτον ἐμαυτὸν ἡγησάμην ἰσόπαλον	εἶναι	τοῖς ἐχθροῖς, οὐ τοῖσδε τοῖς
[3, 64]	ἀφαιρουμένων· ὑπάτων γὰρ συστρατηγούντων οὐδὲν	εἶναι	τὸν ἀντιστράτηγον· τά τε γέρα
[3, 86]	ἐχειροτόνουν, οἷς οὐδὲ ἑνδέκατον προσετίθεσαν	εἶναι	τὸν Καίσαρα. Οἱ μὲν δὴ
[3, 13]	ἔφη κόσμον ἀθάνατον ἐκ πάντων	εἶναι	τοῦτο τὸ ἔπος, καὶ τὸ
[3, 7]	ἱερέα καὶ διάφορον ἔτι νομιζόμενον	εἶναι	τῷ Δολοβέλλᾳ· ὁ δ' Ἀντώνιος,
[3, 22]	ἐπὶ τοῖς πλείστοις, ἐκ προγραφῆς	εἶναι	τῶν δημευθέντων ἢ φυγόντων ἢ
[3, 21]	καὶ τῆς βουλῆς ζήτησιν εὐθὺς	εἶναι	τῶν δημοσίων χρημάτων ψηφισαμένης, οἱ
[3, 57]	διώκεσθαι φόνου; Ἢ ὅτε ζήτησιν	εἶναι	τῶν κοινῶν χρημάτων; Ἢ ὅτε
[3, 95]	μὴ εἶναι πολέμιον Δολοβέλλαν, καὶ	εἶναι	φόνου δίκας ἐπὶ Καίσαρι. Καὶ
[3, 52]	μόνον ἐμποδὼν γινόμενον ἢ πάντων	εἶναι	χρὴ συνετώτερον ἢ φιλίᾳ τάδε
[3, 39]	συμφέρειν Ἀντώνιον καὶ βλάπτοντα ὅμως	περιεῖναι,	ἐπίφοβον ὄντα τοῖς φονεῦσιν· ἀποθανόντος
[3, 42]	λέγων ἐπέκλασεν ἐκ μυρίων οἱ	παραμεῖναι	ιδιαφέρονται γὰρ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ.
[3, 80]	οὐδὲν πολέμιον, ἐδίδου δὲ ὁμοίως	συνεῖναί	οἱ ἢ ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 37]	περὶ τῆς δικτάτορος ἀρχῆς μὴ	ἐξεῖναι	μήτε εἰπεῖν μήτε ἐπιψηφίσαι μήτε
[3, 25]	τὴν ὑπόνοιαν ἐκλύων ἐψηφίσατο μὴ	ἐξεῖναί	πω κατὰ μηδεμίαν αἰτίαν περὶ
[3, 83]	Διαπομπαὶ δὲ ἦσαν ἐς ἀλλήλους	πυκναί,	Ἀντωνίου μὲν ὑπομιμνήσκοντος φιλίας τε
[3, 65]	Πάνσαν περιμένοντες, ἱππομαχίαι δ' ἦσαν	πυκναί,	πολὺ μὲν πλείους ἱππέας ἔχοντος
[3, 60]	δοκῶμεν τοῖς μὲν ἡγεμονίας ἐθνῶν	διδόναι,	Δέκμον δὲ ἐπαινεῖν, ὅτι τοῦ
[3, 32]	Καίσαρι μέν, ὅπερ ἀρκέσει, μόνον	συνεπαμῦναι	τοὺς φονέας τιμωρουμένῳ, σὲ δὲ
[3, 35]	τὴν βουλὴν ἀνταιτῆσαι δοκῶ; Ἢ	δοῦναι	ἂν αὐτὰ ἡ βουλὴ χωρὶς
[3, 64]	μέγιστα ἔθνη διαλλάξαι στρατόπεδά τε	δοῦναι	πολλὰ ἀθρόως καὶ χρήματα καὶ
[3, 16]	σαυτὸν ἀντειπεῖν· τὸ γὰρ ἀμνηστίαν	δοῦναι	τὴν σωτηρίαν ἦν ἐκείνοις χαριζομένων
[3, 61]	ἐξεπίτηδες, Κικέρωνα συγγράψαι τε καὶ	δοῦναι	τοῖς πρεσβεύουσι προσέταξαν. Ὁ δὲ
[3, 36]	ἀσφάλειαν ἀντιλαβόντες ἔθνη. Δεῆσαν οὖν	ἀντιδοῦναι	θεάσασθε, οἷα ἀνθ' οἵων καὶ
[3, 35]	Ἦν μὲν δὴ καὶ καθαρῶς	ἀντιδοῦναι	τάδε ττῶνδε ἄξιον καὶ φείσασθαι
[3, 76]	Καίσαρος φιλίᾳ τόδε χαριστήριον ἔχοντες	ἀποδοῦναι	καὶ μόνον τῇ μοίρᾳ χρησιμώτατον
[3, 17]	ἐπιλαβεῖν, ἐς δὲ τὴν διανομὴν	ἀποδοῦναί	μοι τὸ χρυσίον τὸ ἐπίσημον,
[3, 76]	ὃν ἡμῖν αὐτὸς ἔδωκας, εὐπροφάσιστον	ἀποδοῦναί	σοι, καὶ παραδίδωμι· τοὺς δὲ
[3, 52]	ἐβουληγόρησεν ὧδε. ~Ἃ μὲν ἔδει	γνῶναι	περὶ Ἀντωνίου, ἐχθὲς ἔγνωμεν· οἷς
[3, 7]	αὐτόν τι τῶν Καίσαρος πρότερον	ἀλλάξαι,	δόντα πωλεῖν τὰ κληρουχήματα τοῖς
[3, 64]	ἡγεμονίας ἐς τὰ μέγιστα ἔθνη	διαλλάξαι	στρατόπεδά τε δοῦναι πολλὰ ἀθρόως
[3, 27]	τὴν βουλὴν ἀντὶ τῆς Μακεδονίας	ἐναλλάξαι	οἱ τὴν ἐντὸς Ἄλπεων Κελτικήν,
[3, 47]	οὐδένα πω ἔχοντες ἴδιον οὐδὲ	καταλέξαι	χωρὶς ὑπάτων δυνάμενοι ἐς τὰς
[3, 64]	τε τὴν Κελτικὴν βεβαιοῦντας Ἀντωνίῳ	δόξαι	περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι, ᾧ προσποιήματι
[3, 82]	ἰδίᾳ, καὶ αὐτὸν παρεκάλει καὶ	συνάρξαι,	ὡς Κικέρωνα μὲν τὴν ἀρχὴν
[3, 29]	καὶ φανεραὶ κατὰ τοῦ Ἀντωνίου	βοαί.	Ἀπειλησαμένου δὲ αὐτοῦ τῷ Καίσαρι
[3, 18]	κλήρου καὶ τῆς ἐπωνυμίας, ὦ	παῖ,	καὶ τὴν ἡγεμονίαν κατέλιπεν, εἰκὸς
[3, 83]	τάφρον ὡς δὴ φίλῳ παραστρατοπεδεύων.	Διαπομπαὶ	δὲ ἦσαν ἐς ἀλλήλους πυκναί,
[3, 29]	παρὰ πάντων συνεχεῖς ἐγίγνοντο καὶ	φανεραὶ	κατὰ τοῦ Ἀντωνίου βοαί. Ἀπειλησαμένου
[3, 16]	Ἡρακλείδου γενέσθαι· τοῦτο γὰρ αὐτὸν	Ἐνδοιάσαι,	πολὺν τῆς διαδοχῆς λόγον ποιούμενον.
[3, 17]	καὶ τῶν γεγονότων μεταθέσθαι θέλεις	δύνασαι	γάρ, εἰ θέλεις· εἰ δὲ
[3, 32]	τῶν συμφερόντων οὕνεκα, ἕως ἔτι	δύνασαι,	Καίσαρι μέν, ὅπερ ἀρκέσει, μόνον
[3, 97]	δύσπορον ἐπενόει, τόν τε Ῥῆνον	περᾶσαι	καὶ τὰ ἀγριώτερα τῶν βαρβάρων
[3, 24]	ἐπέσχον, μέχρι τὴν ἀξίωσιν αὐτῶν	σβέσαι.	Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος, ἐπεὶ
[3, 51]	ἐκέλευεν, ἐψηφίσαντο ὅμως Δέκμον τε	ἐπαινέσαι	οὐκ ἐκστάντα Ἀντωνίῳ τῆς Κελτικῆς,
[3, 59]	ἐν τῇ πόλει συστησαμένους, πρὶν	θορυβῆσαί	τι τῶν ἔξω, τὴν ἀρκέσουσαν,
[3, 58]	Καίσαρος, πῶς οὖν, εἰ τὸ	μελλῆσαι	μόνον ἐστὶν ἀνδρὸς πολεμίου, τὸν
[3, 34]	οὐκ ἦν γνώμης παράδοξον οὐδὲ	ἀπορῆσαι,	σκοποῦντες εὑρήσετε, ἔνθα μὲν ἔδει
[3, 46]	εὔνοιάν τε καὶ πίστιν, ὡς	ἀπορῆσαι,	τίνες ἦσαν, οἳ πρὸ ὀλίγου
[3, 67]	δὲ φιλοτιμία μόνοις τῶν δύο	κρατῆσαι.	~Οὕτω μὲν ἀλλήλοις ἐπῄεσαν διωργισμένοι
[3, 82]	καὶ πρῴην ἕνεκα τὸν θρίαμβον	αἰτῆσαι.	Κικέρων μὲν δὴ τούτοις ἐπαρθεὶς
[3, 27]	τῆς βουλῆς ἐπενόει τὸν δῆμον	αἰτῆσαι	νόμῳ τὴν Κελτικήν, ᾧ τρόπῳ
[3, 95]	Ἀντωνίῳ, τὴν πολιτικὴν στρατηγίαν ἄρχων,	αἰτῆσαι	παρὰ Καίσαρος τὴν στρατηγίαν τῆς
[3, 35]	σμικρὰ τῆς ἀμνηστίας τὴν βουλὴν	ἀνταιτῆσαι	δοκῶ; Ἢ δοῦναι ἂν αὐτὰ
[3, 31]	ἔμελλον ἐν ταῖς χειροτονίαις, ὥστε	δεῖσαι	τὸν Ἀντώνιον καὶ ἀνελεῖν τὴν
[3, 90]	ἑτέραν ἐνδέξασθαι τυραννίδα ἀναιμωτί, μηδὲ	ἐθίσαι	τοὺς ἀρχῆς ἐφιεμένους ἐκ βίας
[3, 36]	~Ὧδε δὲ ἀπορῶν καὶ ἐπειγόμενος	ἐξοπλίσαι	τοὺς πολεμίους καὶ ἐς ἡμᾶς
[3, 6]	γνώμην ἔδωκε σίτου τῇ πόλει	φροντίσαι,	ἐξ ὅσης δύναιντο γῆς, μέχρις
[3, 37]	μὴ ἐξεῖναι μήτε εἰπεῖν μήτε	ἐπιψηφίσαι	μήτε λαβεῖν διδομένην· ᾧ δὴ
[3, 95]	τῆς Λιβύης, καὶ οὕτω τυχὼν	ἐπιβουλεῦσαι	τῷ Καίσαρι· καὶ αὐτοῦ τὴν
[3, 35]	διάφορος ὢν αἰεὶ καὶ ὑποκρινόμενος	ἐπιβουλεῦσαι	τῷ Καίσαρι καὶ τὴν ἡμέραν
[3, 82]	ἔξω στρατηγοῖς ὑπονοουμένων καὶ συνεβούλευε	θεραπεῦσαι	τὸν ἄνδρα, ὑβρισμένον καὶ στρατοῦ
[3, 61]	καὶ Ἀντώνιον. Ἐψηφίσαντο δ' Ἀντωνίῳ	προαγορεῦσαι	Μακεδονίαν ἀντὶ τῆς Κελτικῆς ἔχειν·
[3, 9]	ἱππέων ἶλαι παραλλὰξ ἐκ Μακεδονίας	ἐπιοῦσαι	συνεγύμναζον καὶ τῶν ἡγεμόνων τοῦ
[3, 54]	βουλή, δικαιοῖ τὸν εὐθυνόμενον αὐτὸν	ἀκοῦσαί	τε τῆς κατηγορίας καὶ ἀπολογησάμενον
[3, 1]	καὶ ἡ μετὰ τήνδε ἐπιδείξουσιν,	ἐπιλαμβάνουσαι	καὶ ὅσα ἄλλα Ῥωμαίοις ἐμφύλια
[3, 89]	διδόμενα, τὴν στρατιὰν σφίσιν ἔλεγον	ἐκπολεμῶσαι.	Τῆς τε φιλονικίας τὸ ἄκαιρον
[3, 55]	αἰτιᾶται τὸν νόμον, τοὺς θεμένους	αἰτιᾶται·	οὓς ἔδει μεταπείθειν, οὐχὶ συνθέμενον
[3, 55]	νόμῳ συμμαχοῦντα. Εἰ δὲ αὐτὸν	αἰτιᾶται	τὸν νόμον, τοὺς θεμένους αἰτιᾶται·
[3, 25]	τῆς στρατιᾶς ποι μετελθούσης οἱ	Γέται	τὴν Μακεδονίαν ἐπιδράμοιεν. ~Ὧδε μὲν
[3, 56]	τῶν ὡρισμένων ἐπιτιμίων τοῖς φονεῦσι	τίθεται.	Ἀντωνίῳ δὲ τὸ στρατόπεδον ὅπως
[3, 62]	μετὰ Καίσαρα λαβόντι τὴν Κελτικὴν	προστίθεται,	τῷ δὲ παρὰ τοῦ δήμου
[3, 37]	οὐ τοῖσδε τοῖς φανεροῖς, ὡς	οἴεται	Καῖσαρ, ἀλλὰ τοῖς πλέοσί τε
[3, 33]	χαρίζεσθαι τοῖς ἐμοῖς ἐπιβούλοις, ὡς	οἴεται	Καῖσαρ ὁ νέος; Πόθεν οὖν
[3, 15]	συνέφυγον ὡς ἐς ἱερὸν ἁμαρτόντες	ἱκέται	ἢ ὡς ἐς ἀκρόπολιν ἐχθροί.
[3, 92]	τῶν πρέσβεων ἐντυγχανόντων τὰ μετεψηφισμένα	ἀγγέλλεται·	καὶ αὐτὸν οἱ πρέσβεις ἀπολιπόντες
[3, 45]	εἴσοδον ἐπισχόντι τε καὶ διαποροῦντι	ἀγγέλλεται	καὶ τὸ καλούμενον τέταρτον ὁμοίως
[3, 12]	ἀπὸ τετρακοσίων που Ῥώμης σταδίων,	ἀγγέλλεται	Κάσσιός τε καὶ Βροῦτος ἀφῃρημένοι
[3, 9]	ἔχοντι μῆνα ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ	ἀγγέλλεται	περὶ ἑσπέραν ὁ Καῖσαρ ἀνῃρημένος
[3, 33]	ἐπικαλεῖν, ἀντὶ τῆς βουλῆς, ἐμοὶ	βούλεται.	Μάθετε, ὡς ἐγένετο. ~Καίσαρος ἐν
[3, 89]	τε, οἷον ἐν τοῖς φόβοις	γίγνεται,	κατεμέμφοντο, οἱ μὲν ὅτι τὴν
[3, 97]	διώκοντι δὲ τῷ Ἀντωνίῳ Δέκμον	προσγίγνεται	Πολλίων Ἀσίνιος ἄγων δύο τέλη.
[3, 70]	αὐτοῖς ὁ Ἵρτιος ἀσυντάκτοις οὖσιν	ἐπιφαίνεται	συντεταγμένος ὁλοκλήρῳ τέλει καὶ ἀπαθεῖ.
[3, 8]	χειροτονεῖν περὶ τοῦ Δολοβέλλα. ~Καὶ	γίνεται	μὲν οὕτω Συρίας ἡγεμὼν Δολοβέλλας
[3, 52]	ἔτι χρῄζει τὰς αἰτίας μαθεῖν,	λελέξεται	διὰ βραχέος, ὡς ἐν ἀναμνήσει,
[3, 15]	ὀφλήσω, τὰ δ' ἐπιμέμφομαι, καὶ	λελέξεται	μετὰ παρρησίας, ἐς ἣν ἡ
[3, 46]	ἐξ ἔθους αὐτοῖς ἐπίκουρον ἄλλο	ἕπεται,	καὶ ἡ τοῦ σώματος φρουρὰ
[3, 32]	ἐς τὰ καθ' ἡμέραν αὐτῆς	ὑπηρέται	γιγνόμενοι διετελοῦμεν, ἔχθει μὲν ἴσῳ
[3, 17]	τῶν δημοσίων χρημάτων, ἂν διδῷς·	διαπεπράσεται	δὲ αὐτίκα καὶ ἡ οὐσία.
[3, 49]	ὁρίζοντος, μεθ' ἣν ὡς πολεμίῳ	χρήσεται,	μακροτέραν ὁ Δέκμος ἐκέλευεν ὁρίζειν
[3, 49]	ἔς τινα αὐτῶν ἔτι δύνηται,	πλάσσεται	γράμματα τῆς βουλῆς καλούσης αὐτὸν
[3, 56]	νῦν συγγενὴς οὐδείς, ἀλλὰ Κικέρων	ἐπιμέμφεται	καὶ φόνου κατηγορῶν πολέμιον κοινὸν
[3, 76]	δέοντος ἐξανίστησί σε, ὁ ταμίας	παραλήψεται	Τορκουᾶτος. Ταῦτα εἰπὼν καὶ τῷ
[3, 72]	ἱππέων, ἔφη, γιγνομένων ἡμῖν ἀχρήστων,	ὑπερόψεταί	με Λέπιδος καὶ Πλάγκος ἡττώμενον.
[3, 32]	ἡ στάσις ὑμῶν τῷ πολέμῳ	συνεπιθῆται	καὶ διαπραχθῇ τοῖς ἐχθροῖς καθ'
[3, 87]	τὸ τέλος, ὅ τι ἂν	ἐπιγίγνηταί	μοι ικαλὸν γάρ τι καὶ
[3, 53]	δήμαρχος ψηφιεῖται πολέμιον, ὅταν ἡμῶν	γένηται	δυνατώτερος. ~Ταῦτ' ἔτι τοῦ Κικέρωνος
[3, 53]	τὰς καθ' ἡμῶν ἐλπίδας Ἀντωνίῳ	προσγένηται.	Τότε γὰρ αὐτόν, ὡς ἔοικεν,
[3, 49]	ἐσελθεῖν ἔς τινα αὐτῶν ἔτι	δύνηται,	πλάσσεται γράμματα τῆς βουλῆς καλούσης
[3, 16]	καὶ τῆς πρὸς σὲ αἰδοῦς.	Εἴρηται	δ' ὅμως ὡς ἐς ἀκριβέστερον
[3, 60]	ἐλπίδας αἰωρούμενοι. ~Καὶ τάδε μὲν	εἴρηται	τοῖς ἄνευ φθόνου καὶ φιλονικίας
[3, 78]	γενομένων· ἐψήφιστο γάρ, ὥς μοι	προείρηται,	πάντας ὑπακούειν Κασσίῳ τε καὶ
[3, 29]	καὶ γνώμην ἐπανήξειν, ἢν κἀκεῖνος	ἀπέχηται	τῆς ἀμετρίας. ~Ταῦτα οἱ ταξίαρχοι
[3, 55]	Ἀλλὰ Κικέρων Δέκμον μὲν οὐχ	ἡγεῖται	πολέμιον, ἐναντία τῷ νόμῳ τιθέμενον
[3, 58]	καὶ παραστρατοπεδεύσαντα ἡμῖν ἀσήμαντον οὐχ	ἡγεῖται	πολέμιον; Πῶς δ' εἴπερ ἤθελεν
[3, 62]	αἰδεσίμους· Ἀντώνιον δὲ καὶ Δολοβέλλαν	ἡγεῖται	πολεμίους, ὅτι τῶν δεδομένων ἐχόμεθα.
[3, 53]	αὐτόν, ὡς ἔοικεν, ὁ δήμαρχος	ψηφιεῖται	πολέμιον, ὅταν ἡμῶν γένηται δυνατώτερος.
[3, 70]	ἀχαρακώτως· Ἀγορὰ Κελτῶν ἡ κώμη	καλεῖται.	Ἔπεσον δὲ τῶν μὲν ἄλλων
[3, 22]	πάντα κυροῦν, ὅσα τῷ Καίσαρι	πέπρακται.	Ὁ δὲ ὡμολόγει μὲν τὰ
[3, 26]	σέ, ἀλλὰ τὴν κεφαλὴν ἄγειν	προστέτακται.	καὶ τόδε εἰπὼν εὐθὺς ἀπέτεμε
[3, 76]	τοῦ χρεὼν ἀπάγοντος, ἐν καιρῷ	λέλεκται,	οὐχ ἵνα μοι γινώσκῃς χάριν
[3, 38]	ἔχρῃζον ἀπόρρητα εἶναι, γενόμενα δὲ	ἐξενήνεκται	πρὸς ὑμᾶς, οὓς ἐγὼ καὶ
[3, 17]	ἐπὶ τῷ φόνῳ πρὸς σὲ	μετενήνεκται	ὡς ἐπ' ἀσφαλὲς ἐξ ἐπικινδύνου
[3, 81]	σφέτερον ἀσφαλὲς συμφρονεῖν, ἕως ἔτι	δύνανται,	καὶ ὀνειδίζειν ταῦτα Ἀντωνίῳ, μιμεῖσθαί
[3, 94]	οὗτος ἐπὶ τῶν ἀπατόρων· καὶ	δύνανται	μάλιστα αὐτοὶ ἴσα τοῖς γνησίοις
[3, 36]	ὄντων καὶ ἐς τὰ ἀφῃρημένα	βιάζονται.	Οὕτω μὲν δὴ καὶ ὁ
[3, 32]	τοῖς ἐχθροῖς καθ' ἡμῶν, ἃ	βούλονται.	Ὧν ἐνθυμηθέντα σε ἀξιοῦμεν, ὁσίας
[3, 42]	ἐπέκλασεν ἐκ μυρίων οἱ παραμεῖναι	ιδιαφέρονται	γὰρ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ. Οἱ
[3, 8]	ᾖτει Μακεδονίαν, εὖ εἰδώς, ὅτι	αἰδέσονται,	μετὰ Συρίαν δοθεῖσαν Δολοβέλλᾳ, ἀντειπεῖν
[3, 87]	πάντα βέβαια ἔσται, ἀποικίαι τε	προσέσονται	αἱ ἔτι ὀφειλόμεναι, καὶ γέρα
[3, 47]	παρέλθωσιν. Ἦν δὲ σαφές, ὅτι	χρήσονται	μὲν αὐτοῖς κατὰ Ἀντωνίου· στρατὸν
[3, 83]	διδάσκοντος, ὅτι μεθ' αὑτὸν ὅμοια	πείσονται	καθ' ἕνα πάντες, οἳ τῆς
[3, 62]	τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν	ἡγοῦνται	τύραννον ἢ βασιλέα, Κικέρωνα δὲ
[3, 48]	καθ' ἑαυτήν, καὶ μᾶλλον, ἢν	αἴσθωνται	τὴν ὑμετέραν προθυμίαν καὶ τὸν
[3, 40]	φόνου, καὶ σφᾶς ἐπικουρήσειν, ἂν	δύνωνται,	ὁ μὲν Ἀντώνιος ἐς τὸ
[3, 25]	τῷ στρατῷ διεπέμπετο· οἱ δὲ	ἐπισκέπται	τῆς φήμης ἐπανελθόντες Γέτας ἔλεγον
[3, 87]	πατρὸς ὑμῖν δοθέντα πάντα βέβαια	ἔσται,	ἀποικίαι τε προσέσονται αἱ ἔτι
[3, 76]	καὶ τό τε ἔργον ἐπίφθονον	ἔσται	σοι καὶ πρὸ τοῦ δέοντος
[3, 59]	τὸ κεκριμένον τελεῖν. Πῶς οὖν	ἔσται	ταῦτα; Ἐὰν Ἀντώνιον μὲν ἐῶμεν
[3, 20]	οὐδὲν τοῦτο ἐς τὸν Καίσαρα	ἔσται,	τεθνεῶτά τε ἤδη καὶ οὐκ
[3, 35]	ἐς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν, αἳ	μεσταὶ	μεγάλων στρατῶν ἦσαν, ἐπείγεσθαι καὶ
[3, 72]	ἐξανασταῖμεν, Οὐεντίδιός τε ἡμῖν αὐτίκα	προσέσται,	τρία τέλη φέρων ἐκ τῆς
[3, 3]	ἔσεσθαι. Οἱ δὲ τοῦ Ἀματίου	στασιῶται	καὶ ὁ ἄλλος δῆμος ἐπ'
[3, 11]	καὶ θεράποντες αὐτοῦ, καὶ ἕτεροι	στρατιῶται	σὺν αὐτοῖς, οἱ μὲν ἀποσκευὰς
[3, 65]	τάδε μοι παρ' ὑμῶν, ὦ	συστρατιῶται,	γέγονεν, οὐ νῦν, ἀλλ' ἐξ
[3, 38]	Ταῦτά μοι γιγνόμενα μέν, ὦ	συστρατιῶται,	ἔτι ἔχρῃζον ἀπόρρητα εἶναι, γενόμενα
[3, 95]	ἐπὶ Καίσαρι. Καὶ εὐθὺς ἦσαν	γραφαί,	τῶν φίλων τοῦ Καίσαρος γραφομένων
[3, 12]	ὑπομνημάτων ἔς τε τὴν βουλὴν	ἐγγραφαί	τινων καὶ ἕτερα πολλὰ γιγνόμενα.
[3, 85]	τοῦ δέους μεθισταμένων. Αἵ τε	προγραφαὶ	τῶν δέκα ἀνδρῶν κατεσπῶντο σὺν
[3, 47]	ψηφιεῖσθαι, ὅταν αὐτοῖς αἱ νέαι	ἀρχαὶ	ἐς τὰ πράγματα παρέλθωσιν. Ἦν
[3, 98]	κεφαλὴν ἰδὼν ἐκέλευσε τοῖς παροῦσι	θάψαι.	Τοῦτο Δέκμῳ τέλος ἦν, ἱππάρχῃ
[3, 61]	εἴτε λαθόντες εἴτ' ἐξεπίτηδες, Κικέρωνα	συγγράψαι	τε καὶ δοῦναι τοῖς πρεσβεύουσι
[3, 61]	τῆς Κελτικῆς, ἡμέρᾳ ῥητῇ γενόμενον	ἐπιτρέψαι	τὰ καθ' ἑαυτὸν ἅπαντα τῇ
[3, 6]	ἀνάγκης τὸ ἐν μέσῳ διάστημα	διατρῖψαί	ποι μᾶλλον ἰδιωτεύοντες ἢ ἐν
[3, 98]	κτείναντα τὴν κεφαλὴν ἐς αὑτὸν	ἐκπέμψαι·	καὶ τὴν κεφαλὴν ἰδὼν ἐκέλευσε
[3, 84]	τὴν στρατιὰν ἐς πολλὰ διελόντα	ἐκπέμψαι	κατὰ δή τινας χρείας, ἐς
[3, 41]	ὧν αὐτὸς ὑπὸ Ἀντωνίου πάθοι,	δι'	ἃ καὶ τόνδε τὸν στρατὸν
[3, 2]	ὁμοῦ. ~Ἀντώνιον μὲν ἡ βουλὴ	δι'	αἰτίας εἶχεν ἐπὶ τοῖς ἐπιταφίοις
[3, 50]	τῷ Πείσωνι δι' αὐτὸν ἢ	δι'	Ἀντώνιον ἢ κατ' οἰκείαν γνώμην
[3, 5]	κατέλεγε καὶ ἄλλα τῇ βουλῇ	δι'	ἀρεσκείας ἔπρασσεν, ἵνα μὴ φθονοῖεν
[3, 12]	διὰ τὸ πλῆθος, ἐνέδρας δὲ	δι'	αὐτὸ καὶ μάλιστα ὑφορώμενος, ἀρτιγνώστων
[3, 50]	ὅσοι τε ἄλλοι τῷ Πείσωνι	δι'	αὐτὸν ἢ δι' Ἀντώνιον ἢ
[3, 81]	ἕκαστος ὅμοια Ἀντωνίῳ πάθοι, κἀκείνῳ	δι'	ἀφροσύνην καὶ ὑπεροψίαν τοῦδε τοῦ
[3, 29]	ἠξίουν καὶ διὰ σφᾶς καὶ	δι'	ἑαυτόν, ὑπὸ Καίσαρι στρατευσάμενον καὶ
[3, 52]	ἐνέδρᾳ καὶ οὐ λαβὼν ἔπραξε	δι'	ἑαυτοῦ. Σπεῖραν ἐν Βρεντεσίῳ βασιλικὴν
[3, 20]	νειμαμένων μὲν εὐθὺς ὡς τυράννου,	δι'	ἐμὲ δὲ μετατεθέντων ἐς χάριν
[3, 28]	ὑψηλὰ ἀναπηδῶν κατεβόα· Καίσαρι μὲν	δι'	ἐμὲ μήτε ὀργίζεσθαι μήτε ἐνυβρίζειν,
[3, 17]	τὰς ἀποικίας ἐπιμένουσι τῇ πόλει,	δι'	ἐμὲ τρίβοιντο. Ὅσα δὴ τῶν
[3, 68]	δὲ ἢ ἐπικελεύσεων οὐκ ἐδέοντο,	δι'	ἐμπειρίαν ἕκαστος ἑαυτοῦ στρατηγῶν. Ὅτε
[3, 64]	δὲ καὶ Δολοβέλλαν πολέμιον ψηφίσασθαι	δι'	ἕνα τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα καὶ
[3, 93]	μεταθοῖτο ἐς τὴν πόλιν ὡς	δι'	ἐνέδρας ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐπαχθέντα,
[3, 67]	ἦν τὸ δύο τέλεσιν οὖσιν	δι'	ἑνὸς ἡσσᾶσθαι, τοῖς δὲ φιλοτιμία
[3, 86]	Καῖσαρ οὐκέτι τοὺς λόγους καθίει	δι'	ἑτέρων οὐδὲ μέλλειν ἠξίου, ἀλλ'
[3, 86]	διδασκομένους, ἀποκρινεῖσθαι δὲ αὐτοῖς ἔφη	δι'	ἑτέρων πρέσβεων. Καὶ ἔπεμπον, οὓς
[3, 80]	τὸν Ἀντώνιον ἔπεμπεν, ὡς οὐ	δι'	ἔχθρας ἀνηκέστου πρὸς αὐτὸν ἰόντα·
[3, 56]	ἀπειθείας τι χεῖρον ἐν στρατοπέδῳ,	δι'	ἣν καὶ νικῶντές τινες ἀνῃρέθησαν,
[3, 60]	τοῖς δὲ ἀπερισκέπτως καὶ ἀπαρασκεύως	δι'	οἰκείαν ἔχθραν ἢ φιλονικίαν ἐκθορυβοῦσιν
[3, 70]	Ἀντωνίου περιθέοντες, ὅσοι παρήσπιζον αὐτῷ,	δι'	ὅλης τῆς νυκτὸς ἀνελέγοντο καὶ
[3, 51]	τε ἄλλοι οἰκεῖοι καὶ φίλοι	δι'	ὅλης τῆς νυκτὸς ἐς τὰς
[3, 92]	Οἱ δὲ καὶ τότε ὑπήντων	δι'	ὅλης τῆς ὁδοῦ κατὰ μέρη
[3, 43]	δεκάτου, νομίζων σφᾶς ὧδε καταπλήξειν	δι'	ὀλίγου. Οἱ δὲ οὐκ ἐς
[3, 65]	ἐδίδοτε· καὶ γὰρ ἡ βουλὴ	δι'	ὑμᾶς ἔδωκεν. Ὥστε ἐμὲ καὶ
[3, 57]	ἐπῃνέσατε πάντες καὶ τοῦτο μόνον	δι'	ὑμᾶς οὐ διέβαλε Κικέρων; Ἢ
[3, 87]	ὁρῶ νῦν ἀμφοτέροις σωτήριον, εἰ	δι'	ὑμῶν ὕπατος ἀποδειχθείην. Τά τε
[3, 7]	μάλιστα, οὐκ ἠγνόει δὲ ὢν	δι'	ὑπονοίας καὶ μᾶλλον ἐσόμενος, εἴ
[3, 63]	καὶ ὅπλα πολλά, ὅσα ἐν	Δημητριάδι	Γαΐῳ Καίσαρι ἐκ πολλοῦ γιγνόμενα
[3, 67]	συνταράξειαν αὑτοὺς ὑπὸ ἀπειρίας, τῇ	στρατηγίδι	δὲ Ἀντωνίου τὴν Καίσαρος στρατηγίδα
[3, 41]	καὶ χρῆναι δεδιότας Ἀντώνιον ἐπὶ	τυραννίδι	τόνδε προσεταιρίσασθαι, στρατὸν ἄλλον οὐκ
[3, 90]	ἐκείνους νόμων προτεινομένων ὅπλα τῇ	πατρίδι	ἐποίσειν· εἰ δὲ φέροιεν, ἀνέχεσθαί
[3, 63]	πεισθῆναι ἂν ἐς ἅπαντα ὡς	πατρίδι,	Κικέρωνι δὲ τῷ συγγράψαντι τὰς
[3, 65]	Μουτίνης φυλασσομένης ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου,	πανσυδὶ	μὲν οὐ συνεπλέκοντο αὐτῷ Πάνσαν
[3, 15]	τῆς βουλῆς καὶ τοῦ δήμου	ει	τινες ἐφθάρατο ὑπ' ἐκείνων; Καὶ
[3, 18]	τε Καίσαρα καὶ σὲ ἔργου.	Εἰ	γὰρ τοῦ κατ' ἐμαυτὸν ἕνεκα
[3, 30]	Ἀντώνιος αὐτὸν προβουλεύοι, κωλύειν προβουλευόμενον,	εἰ	δὲ ἀπροβούλευτον ἐς τὸν δῆμον
[3, 55]	δὲ πολέμιον, τῷ νόμῳ συμμαχοῦντα.	Εἰ	δὲ αὐτὸν αἰτιᾶται τὸν νόμον,
[3, 52]	δίκαις αἰεὶ τὸ πλέον δικαιότερον.	Εἰ	δὲ καὶ νῦν ἔτι χρῄζει
[3, 59]	ἐς Μακεδονίαν, τὰ τέλη κατασχόντες.	Εἰ	δὲ καὶ τὰ ἀπ' Ἀντωνίου
[3, 13]	δικαίῳ καὶ τὸν Ἀντώνιον ἴσως.	Εἰ	δὲ καὶ τοῦ κλήρου καὶ
[3, 58]	ὡς ἔγνωσαν πολεμεῖν αἱρούμενον, καταλιπόντας;	Εἰ	δὲ μετὰ τρισμυρίων ἐλθεῖν ἔδεισε,
[3, 17]	θέλεις δύνασαι γάρ, εἰ θέλεις·	εἰ	δὲ μή, τά γε λοιπὰ
[3, 72]	με Λέπιδος καὶ Πλάγκος ἡττώμενον.	Εἰ	δὲ Μουτίνης ἐξανασταῖμεν, Οὐεντίδιός τε
[3, 18]	τοὺς λογισμοὺς αἰτεῖν κἀμὲ ὑπέχειν.	Εἰ	δὲ οὐδενί πω Ῥωμαῖοι τὴν
[3, 17]	πατρικῶν φίλων συνίστασθαι καὶ συνεργεῖν·	εἰ	δέ σε τῶν ἀνδρῶν τις
[3, 76]	λαβών, καὶ τούσδε σοι παραδώσω,	εἰ	δὲ τεθήπασι τὴν βουλὴν ἀμέτρως,
[3, 22]	ἢ τὸν ἕτερον ὕπατον Δολοβέλλαν.	Εἰ	δέ τις καὶ ἐφ' ἑτέρας
[3, 90]	προτεινομένων ὅπλα τῇ πατρίδι ἐποίσειν·	εἰ	δὲ φέροιεν, ἀνέχεσθαί τε πολιορκίας,
[3, 91]	καὶ ναῦς καὶ χρήματα εὐτρέπιζον,	εἰ	δεήσειεν ἡττωμένους φυγεῖν διὰ θαλάσσης.
[3, 30]	Ὁ δὲ Ἀντώνιος αὐτοῖς ἀντενεκάλει,	εἰ	Δέκμῳ μὲν αὐτὴν πιστεύουσιν, ὅτι
[3, 96]	βοηθὸς ἐπὶ Δέκμου ὑπισχνεῖτο ἥξειν,	εἰ	δέοιτο. Οἱ δὲ ἀντεφιλοφρονοῦντο μὲν
[3, 87]	μόνον ὁρῶ νῦν ἀμφοτέροις σωτήριον,	εἰ	δι' ὑμῶν ὕπατος ἀποδειχθείην. Τά
[3, 9]	καὶ τῶν ἐργασαμένων ἴδιον, καὶ	εἰ	δίκην ἤδη τοῖς πλείοσι δεδώκοιεν
[3, 15]	δίκην γε τοῖς ἀνδροφόνοις ἐπέγραψας,	εἰ	δίκης ἔδει κατὰ αὐτοφώρων, καὶ
[3, 52]	τὸ μὲν αἴσχιστόν ἐστιν ἡμῖν,	εἰ	δόξομεν ἀσυνετώτεροι πάντες ἑνὸς εἶναι,
[3, 16]	ἂν αὐτῷ καὶ θετὸν γενόμενον,	εἰ	ᾖδει σε δεξόμενον Αἰνεάδην ἀντὶ
[3, 15]	ἢ συνεκινδύνευες ὅμοια παθεῖν· ὧν	εἰ	θάτερον ἔμελλεν ἔσεσθαι, καλῶς, ὅτι
[3, 17]	γεγονότων μεταθέσθαι θέλεις δύνασαι γάρ,	εἰ	θέλεις· εἰ δὲ μή, τά
[3, 80]	ληφθέντα διὰ τιμῆς ἄγων μεθῆκεν,	εἰ	θέλοι, πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι·
[3, 20]	οὐκ ἂν εἰπόντα ἄδικον εἶναι,	εἰ	καὶ ζῶν ᾐτεῖτο τοὺς λογισμούς,
[3, 15]	τοῦδέ σοι χάριν οἶδα λαμπράν,	εἰ	καὶ τοὺς ἄνδρας ἔγνως συνανελεῖν
[3, 17]	Τὰ δὲ λοιπὰ τῆς δαπάνης,	εἰ	μὲν θαρρήσαιμί σοι, παρὰ σοῦ
[3, 76]	καὶ παραδίδωμι· τοὺς δὲ νεήλυδας	εἰ	μὲν καθέξεις λαβών, καὶ τούσδε
[3, 30]	πάνυ τῆς βουλῆς καὶ ἐπινοούσης,	εἰ	μὲν ὁ Ἀντώνιος αὐτὸν προβουλεύοι,
[3, 18]	ἀπαιτήσει, αὐστηρότερον αὐτὸν ὧδε ἠμείψατο·	Εἰ	μὲν ὁ Καῖσάρ σοι μετὰ
[3, 17]	καὶ πρὸς αὐτοῦ σοι Καίσαρος,	εἰ	μέν τι καὶ τῶν γεγονότων
[3, 63]	καὶ τὸν ὑπ' αὐτῷ στρατόν,	εἰ	μὴ ἀποσταῖεν αὐτοῦ· Μακεδονίας δὲ
[3, 16]	τοῦδέ σοι χάριν ᾖδειν ἄν,	εἰ	μὴ αὐτίκα Κυρήνην καὶ Κρήτην
[3, 15]	δ' οὐκ ἦσαν ἐκεῖνοι τυραννοκτόνοι,	εἰ	μὴ καὶ φονεῖς ἦσαν· διὸ
[3, 20]	δανείσασθαι ἡγούμην ἂν εἰρωνείαν λέγειν,	εἰ	μὴ πιθανὸν ἦν ἔτι ἀγνοεῖν
[3, 36]	διὰ τὴν ἐν αὐτῇ στρατιάν,	εἰ	μὴ τὴν στρατιὰν προμεθῆκα τῷ
[3, 77]	ἐκ τοῦ Καίσαρος. Συνομόσαντες οὖν,	εἰ	μή τις αὑτοῖς συγγνώμη καὶ
[3, 50]	ἐψήφιστο ἂν ὁ Ἀντώνιος πολέμιος,	εἰ	μὴ τῶν δημάρχων Σάλουιος ἐς
[3, 28]	βέβαιον ὧν εἰλήφασι παρὰ Καίσαρος,	εἰ	μηδὲ αὐτῷ Καίσαρι μενεῖ τὰ
[3, 67]	διαδραμεῖν ἔχοντες ἐκέλευον τοὺς νεήλυδας	εἰ	παραγένοιντο, μὴ συνεφάπτεσθαι σφίσι τῶν
[3, 57]	τοῖς ἐσομένοις· οὗ τίνα καιρόν,	εἰ	πονηρὸς ἦν, ἀμείνονα εἶχεν; Ἀλλ'
[3, 13]	εἴη μόνον, ἀλλὰ καὶ θνῄσκειν,	εἰ	προκριθεὶς ἐκ πάντων ἐς τοσαῦτα
[3, 27]	στρατὸν ἄλλον καὶ χρηματα ἀγείρειν,	εἰ	πρὸς Ἀντωνίου βιάζοιτο· οὕτως ἐδεδοίκεσάν
[3, 58]	ἑτέρῳ στρατῷ Καίσαρος, πῶς οὖν,	εἰ	τὸ μελλῆσαι μόνον ἐστὶν ἀνδρὸς
[3, 34]	ἀνελοῦσιν ὡς τυραννοκτόνοις ἐψηφίζετο. Καὶ	εἰ	τύραννος ὁ Καῖσαρ ἐφάνη, ἡμῖν
[3, 52]	εἶναι, τὸ δὲ αὐτῷ Σαλουίῳ,	εἰ	φιλίαν τῶν κοινῶν προτιμῴη· ἀμαθῶς
[3, 7]	δι' ὑπονοίας καὶ μᾶλλον ἐσόμενος,	εἴ	τι αἰτοίη· καὶ γὰρ αὐτῷ
[3, 39]	Ἀπιών τε τὸν δῆμον ἐμαρτύρετο,	εἴ	τι πάθοι, πρὸς Ἀντωνίου δολοφονεῖσθαι.
[3, 58]	ἀνάλισκε; Πῶς δ' αὐτὸς Ἀντώνιος,	εἴ	τι τοιοῦτον ἐγίγνωσκε, τὰ ἐνέχυρα
[3, 38]	ἅπαντα τίθεμαι. Καὶ τοῖς ἄλλοις,	εἴ	τινες αὐτὰ οὐ συνορῶσι, μεταφέρετε,
[3, 54]	δεκάτην ὑπεσχημένων, ἣν διπλασιάσομεν ἡμεῖς,	εἴ	τις Ἀντώνιον περὶ αὐτῶν ἔχοι
[3, 44]	τε μεγάλοις ἐζήτει, καὶ ἀπειλαῖς,	εἴ	τις ἐπικρύπτοι. Οὐδένα δὲ συλλαβὼν
[3, 69]	κατάκοποι δὲ ὄντες ὤργων ὅμως,	εἴ	τις ἐπίοι, μέχρι τοῦ ἀναγκαίου
[3, 12]	τηλικούτῳ μύσει καὶ σφᾶς ἔλεγον,	εἴ	τις ἡγοῖτο, ἀμυνεῖν. Οὓς ὁ
[3, 48]	ἑκάστῳ πεντακοσίας δραχμὰς ἐπεδίδου καί,	εἴ	τις πολέμου χρεία γένοιτο, νικήσασιν
[3, 50]	ἐν τοῖς ἄρχουσιν ὁ κωλύων	ἀεὶ	δυνατώτερος. ~Οἱ μὲν δὴ Κικερώνειοι
[3, 2]	ἀνδρῶν εἶχε καὶ φοβερὸς ἦν	ἀεὶ	τοῖς σφαγεῦσιν· ὧν οἱ μὲν
[3, 56]	Ἀντωνίου τυραννίδα καὶ κόλασιν στρατιωτῶν,	ἀεὶ	τῶν ἐπιβουλευόντων τὰ στρατεύματα θεραπευόντων,
[3, 38]	θεοῖς τε πατρῴοις καὶ σὺν	εὐσεβεῖ	γνώμῃ καὶ σὺν ταῖς ὑμετέραις
[3, 15]	ἐπιτάφιον εἰπόντος ὁ δῆμος ἐν	ἀκριβεῖ	Καίσαρος μνήμῃ γενόμενοι πῦρ ἐπ'
[3, 61]	ἀπελογεῖτο καὶ ὠνείδιζεν ὁμοῦ καὶ	ἐφόβει	καὶ σαφῶς αἴτιος ἐγένετο μὴ
[3, 65]	Πάνσας μὲν ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν	ἐξενάγει,	Ἵρτιος δὲ τῷ Καίσαρι τὸν
[3, 15]	ἐς ἣν ἡ λύπη με	προάγει.	Κτεινομένῳ μὲν οὐ παρῆς, τῶν
[3, 2]	τὴν ὑπόκρισιν συγγενὴς τῷ Καίσαρι,	ὑπερήλγει	μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτος καὶ βωμὸν
[3, 22]	τῷ Καίσαρι πέπρακται. Ὁ δὲ	ὡμολόγει	μὲν τὰ πρασσόμενα ἴσως ἐναντίον
[3, 29]	τὴν ἀλλαγὴν τῆς Κελτικῆς δεόμενος,	ὡμολόγει	τοῖς λεγομένοις καὶ ἐπώμνυεν αὐτὰ
[3, 18]	ἔτἰ, ἐμοὶ μὲν οὐδ' ἀποκρίσεως	δεῖ	πρὸς σὲ περὶ τῶν κοινῶν,
[3, 52]	Κικέρων ἐβουληγόρησεν ὧδε. ~Ἃ μὲν	ἔδει	γνῶναι περὶ Ἀντωνίου, ἐχθὲς ἔγνωμεν·
[3, 15]	τοῖς ἀνδροφόνοις ἐπέγραψας, εἰ δίκης	ἔδει	κατὰ αὐτοφώρων, καὶ φίλος ὢν
[3, 55]	νόμον, τοὺς θεμένους αἰτιᾶται· οὓς	ἔδει	μεταπείθειν, οὐχὶ συνθέμενον ὑβρίζειν, οὐδὲ
[3, 37]	τῶν ἐχθρῶν ἕτερον στρατὸν ἀγειράντων,	ἔδει	μοι τοῦ περὶ τὴν Μακεδονίαν
[3, 14]	εἰκότα. Ὡς δὲ ἤδη λέγειν	ἔδει	περὶ ὧν ἦσαν ἐν χρείᾳ,
[3, 52]	δ' αὐτὸν ἔχοντα τῶν παρόντων	ἔδει	πιστεύειν ὑπάτοις ἀνθ' ἑαυτοῦ καὶ
[3, 36]	ὅπλων φανέντων ὑπὸ τοῖς νόμοις	ἔδει	πράσσειν. ~Γεγενημένων δὲ τῶνδε καὶ
[3, 18]	τοῖς τε λόγοις οὐχ ὅσον	ἔδει	τὸ πρέπον ἐς αὐτὸν ἐσχηκόσι
[3, 34]	ἀπορῆσαι, σκοποῦντες εὑρήσετε, ἔνθα μὲν	ἔδει	τόλμης, θρασύτατον, ἔνθα δὲ ὑποκρίσεως,
[3, 73]	αὐτὸν διώκων ἀρκέσειν. Ὁ δὲ	ᾖδει	μὲν ὑπὸ τῆς βουλῆς αὐτὸν
[3, 16]	αὐτῷ καὶ θετὸν γενόμενον, εἰ	ᾖδει	σε δεξόμενον Αἰνεάδην ἀντὶ Ἡρακλείδου
[3, 39]	οὕτως ἔχοντας ἐξέτρεχε σὺν ὀργῇ	μανιώδει	καὶ ἐβόα αὐτὸς ἐπιβουλεύεσθαι πρὸς
[3, 48]	αὑτὸν ἀποκλίνειν μᾶλλον ἢ Ἀντωνίου	δέει	καὶ στρατιᾶς ἀπορίᾳ, μέχρι καθέλωμεν
[3, 48]	αἰδεσθεῖσι δ' ἴσως ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ	δέει,	μὴ παρ' ὑμῶν λάβοιμι. Τοιάδε
[3, 49]	ὅσα ἦν κατέθυε καὶ ἐταρίχευε	δέει,	μὴ χρόνιος ἡ πολιορκία γένοιτο,
[3, 34]	δόξῃ τύραννος. Τῷ δ' αὐτῷ	δέει	τῶν ἐχθρῶν καὶ τῆς βουλῆς
[3, 4]	ὡς οὐκ ἂν ἑτέρως ἐν	ἀδεεῖ	περὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον
[3, 23]	ἐπίδοσιν λογιζόμενος εἶναι ἐκπαθῶς αὐτὸν	ἠλέει	καὶ ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα καὶ
[3, 52]	Εἰ δὲ καὶ νῦν ἔτι	χρῄζει	τὰς αἰτίας μαθεῖν, λελέξεται διὰ
[3, 40]	λάβοι, χρήματα φέρων εἰς Καμπανίαν	ᾖει,	πείσων τὰς πόλεις οἱ στρατεύεσθαι,
[3, 11]	αἰσχρὸν ἡγούμενος ἐς τὸ Βρεντέσιον	ᾖει,	προπέμψας καὶ διερευνησάμενος, μή τις
[3, 42]	Ῥάβενναν καὶ τὰ ἀγχοῦ πάντα	περιῄει,	στρατεύων ἑτέρους ἐφ' ἑτέροις· καὶ
[3, 96]	καὶ χρῄζων ἐπ' αὐτὰ Ἀντωνίου,	ἐξῄει	δὲ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν
[3, 40]	μὲν Ἀντώνιος ἐς τὸ Βρεντέσιον	ἐξῄει	διὰ τάδε. Δείσας δὲ ὁ
[3, 45]	οἷς εἶχεν αὐτὸς ἐς Τίβυρον	ἐξῄει,	σκευὴν ἔχων τὴν συνήθη τοῖς
[3, 80]	Οὐεντίδιος συνεὶς ἐς τὸν Ἀντώνιον	ἀπῄει.	Ὁ δὲ Καῖσαρ Δέκιον, τῶν
[3, 45]	ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ Ἀρίμινον ὁρμήσων.	Ἐσῄει	δὲ ἐς τὴν πόλιν σοβαρῶς,
[3, 94]	τὴν πόλιν αὖθις ὡς ὕπατος	ἐσῄει,	καὶ ἔθυε, δώδεκά οἱ γυπῶν
[3, 82]	ἀντὶ Ἱρτίου τε καὶ Πάνσα·	μετῄει	δὲ καὶ ὁ Καῖσαρ, οὐκ
[3, 39]	δολοφονεῖσθαι. Λεγομένων δὲ τῶνδε σὺν	πάθει	πολλῷ μετέπιπτε τὸ πλῆθος, καί
[3, 70]	ἐπιφαίνεται συντεταγμένος ὁλοκλήρῳ τέλει καὶ	ἀπαθεῖ.	Οἱ δὲ συνετάχθησαν μὲν αὖθις
[3, 92]	αὐτὸν τῶν ἐπιφανῶν καὶ προσαγορευόντων·	ἔθει	δὲ καὶ ὁ δημότης λεὼς
[3, 35]	ττῶνδε ἄξιον καὶ φείσασθαι σὺν	ἀληθεῖ	γνώμῃ φονέων ἀνδρῶν ὑπὲρ ἀθανάτου
[3, 12]	ὥδευεν ἐς Ῥώμην σὺν ἀξιολόγῳ	πλήθει,	αὐξομένῳ μᾶλλον ἑκάστης ἡμέρας οἷα
[3, 24]	ἀρετῇ τε οὖσαν ἀρίστην καὶ	πλήθει	μεγίστην, ἓξ γὰρ ἦν τέλη
[3, 12]	Βρεντέσιον. ~Ὁ δὲ καὶ τῷ	πλήθει	τῶν εἰς αὐτὸν ἀφικνουμένων καὶ
[3, 28]	ἐν ἀγορᾷ ἅμα αὐτῇ ἀγορᾷ	ἀνετίθει.	Τότε δὴ καὶ μάλιστα μῖσος
[3, 66]	βαρυτάτας ἐσφορὰς τοῖς Ἀντωνίου φίλοις	ἐπετίθει.	Οἱ δὲ ἑτοίμως ἐσέφερον ἐκλυόμενοι
[3, 5]	ἀνετίθετο, πολλὰ ἐς πολλῶν χάριν	προσετίθει	καὶ ἐδωρεῖτο πόλεσι καὶ δυνάσταις
[3, 26]	ἀγορὰν ἔξω τείχους ὡς ὑπάτῳ	προυτίθει.	Ἐπιχειροῦντος δ' ἐκείνου σὺν ὀργῇ
[3, 21]	τὴν οὐσίαν ἐς πρᾶσιν αὐτίκα	προυτίθει	πᾶσαν, ὅση κατὰ τὸν κλῆρον
[3, 7]	Καὶ ὁ μὲν ἡσθεὶς αὐτίκα	προυτίθει	τὸν νόμον, καὶ τῆς βουλῆς
[3, 80]	καὶ τὰς ἐς αὐτὸν συμβάσεις	ἐπόθει,	καθὰ καὶ Πάνσας αὐτῷ διεσήμαινεν
[3, 8]	κατειλεγμένης, ὅση τε περὶ Μακεδονίαν	προεληλύθει,	καὶ ὁ Ἀντώνιος τότε πρῶτον
[3, 32]	ἡμέραν αὐτῆς ὑπηρέται γιγνόμενοι διετελοῦμεν,	ἔχθει	μὲν ἴσῳ καὶ ἐπιβουλῇ τοὺς
[3, 74]	στέφανον αὐτοὺς ἐν ταῖς ἑορταῖς	αἰεὶ	θαλλοῦ περιτίθεσθαι. Περὶ δὲ Καίσαρος
[3, 43]	ἐστιν ἐν τοῖς Ῥωμαίων στρατοῖς	αἰεὶ	καθ' ἕνα ἄνδρα ὁ τρόπος)
[3, 35]	ἦν, ἐμοί τε διάφορος ὢν	αἰεὶ	καὶ ὑποκρινόμενος ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι
[3, 16]	ἐψηφίσασθε καὶ φυγάδας ἠξιώσατε ἡγεμονίαις	αἰεὶ	κατ' ἐμοῦ δορυφορεῖσθαι· Δέκμον τε
[3, 23]	ἀργύριον ἐκ τῆς πράσεως ἐγίγνετο,	αἰεὶ	κατὰ μέρος τοῖς φυλάρχοις ἀνεδίδου
[3, 61]	Καίσαρι συναλλαγείς· διὸ καὶ στασιάζειν	αἰεὶ	παρεσκεύαζον Καίσαρά τε καὶ Ἀντώνιον.
[3, 5]	εὔχρηστον ἀσπασάμενος τὴν φρουρὰν κατέλεγεν,	αἰεὶ	προστιθεὶς μέχρι ἐς ἑξακισχιλίους, οὐκ
[3, 52]	ἔν τε χειροτονίαις καὶ δίκαις	αἰεὶ	τὸ πλέον δικαιότερον. Εἰ δὲ
[3, 20]	ἀπῆλθεν. λόγῳ καὶ τῶν ἡμετέρων	αἰεὶ	τοὺς δημοκόπους ὁ δῆμος ἐπὶ
[3, 7]	εἰς ἐναντίωσιν ἡ βουλή, διάφορον	αἰεὶ	τῷ Ἀντωνίῳ γενόμενον. Αὐτὸν οὖν
[3, 48]	πολέμου τε ἡγεμονεύοντα καὶ σφῶν	αἰεὶ	ὑπ' ἄρχουσι ταχθέντων. Ὁ δὲ
[3, 42]	καὶ δαψιλέστερον ἔτι ἀμείψεσθαι ἔλεγεν,	αἰεὶ	χρώμενος ἐς τὰ ἐπείγοντα ὡς
[3, 86]	δὲ Καῖσαρ οὐκέτι τοὺς λόγους	καθίει	δι' ἑτέρων οὐδὲ μέλλειν ἠξίου,
[3, 86]	τοὺς λοχαγούς. Καὶ ἡ βουλὴ	συνίει	μὲν αὐτοὺς ἐς ταῦτα διδασκομένους,
[3, 57]	ὑφ' ἡμῶν αὐτῷ δεδομένον; Οὐκ	ἐνυκτοφυλάκει	τὴν πόλιν; Οὐκ ἐνυκτοφυλακεῖτο διὰ
[3, 26]	ὁμιλίᾳ περὶ θύρας τοῦ βουλευτηρίου	περιεσπάκει,	εἰς τε τὸ ἄλλο σῶμα
[3, 82]	δὲ ἐκ τῶν Καίσαρος ὑπομνημάτων	διῳκήκει,	καὶ τόδε σαφῶς εἰδυῖα ἡ
[3, 26]	τοῦ φόνου Καίσαρος ὁ Τρεβώνιος	μετεσχήκει	καὶ κτεινομένου τὸν Ἀντώνιον ἐν
[3, 31]	βουλὴ τῆς αὐξήσεως ἐφθόνει καὶ	ἐδεδοίκει,	μὴ δημαρχῶν τοὺς φονέας τοῦ
[3, 72]	δὲ Ἀντώνιος, ἤδη θεοῦ βλάπτοντος,	ἐδεδοίκει,	μὴ ἐς τὴν Μουτίνην ὁ
[3, 73]	ὑπάτων ἐκποδὼν γενομένων ὡς ἐχθρὸν	ἐδεδοίκει.	Τάς τε οὖν γεφύρας τοῦ
[3, 17]	τὸ χρυσίον τὸ ἐπίσημον, ὃ	συνηθροίκει	μὲν ἐς τοὺς πολέμους ἐκεῖνος,
[3, 77]	μέν τισι περὶ τοῦ Βάσσου	δοκεῖ,	Λίβωνι δ' ὅτι τῆς Πομπηίου
[3, 95]	τὸν ἀδελφὸν ἐκέλευσε χωρεῖν, καὶ	δοκεῖ	νεὼς ἐπιβὰς οὐδαμοῦ ἔτι φανῆναι.
[3, 73]	μέντοι, μέχρι τοῖς ἐν ἄστει	δοκεῖ	πυθόμενος τούτων ὁ Δέκμος ἔστη
[3, 8]	καὶ Κρήτη, ὡς δ' ἑτέροις	δοκεῖ,	τάδε μὲν ἀμφότερα Κασσίῳ, Βιθυνία
[3, 4]	ἡμέραν· οὐ γάρ τις αὐτοῖς	ἐδόκει	Μάγνου γενέσθαι δημοκρατικώτερος, ὅθεν οὐδὲ
[3, 3]	προσεποιοῦντο ἥδιστα· οὐ γὰρ αὐτοῖς	ἐδόκει	ποτὲ χωρὶς τοιᾶσδε τόλμης ἀσφαλῆ
[3, 72]	τοῦ πόνου. Καὶ τοῖς μὲν	ἐδόκει	τῆς προτέρας αὐτὸν γνώμης ἔχεσθαι,
[3, 21]	πάνυ αὐτῷ πολλὴ προσελθοῦσα οὐκ	ἐδόκει	τοῖς πλείοσιν αὐτὸν ἐν ἰδιώτου
[3, 78]	Λαοδίκειαν ὑπὸ οἰκειότητος ἐσδεχθέντα περικαθήμενος	ἐπολιόρκει.	Καὶ ἡ βουλὴ μαθοῦσα ἐφήδετο.
[3, 51]	τὴν Κελτικὴν ὁ δῆμος αὐτῷ	δεδώκει·	ἀλλ' ὑπὲρ τῶν σφαγέων δεδιότες
[3, 26]	ὅδε τῶν φονέων δίκην τήνδε	ἐδεδώκει.	~Ὁ δ' Ἀντώνιος ἐς τὴν
[3, 84]	ἔτι, ὁ δὲ Ἀντώνιος ἅπαντα	διῴκει.	~Ἐξαγγελθέντων δὲ τῶνδε ἐς Ῥώμην
[3, 13]	ἔργον αὐτοῦ μάλιστα· αὐτὸς δ'	ἀνεκάλει	τὸν Καίσαρα οὐχ ἑταῖρον, ἀλλὰ
[3, 30]	οὖσαν. Ὁ δὲ Ἀντώνιος αὐτοῖς	ἀντενεκάλει,	εἰ Δέκμῳ μὲν αὐτὴν πιστεύουσιν,
[3, 82]	τὸν Κικέρωνα ἰδίᾳ, καὶ αὐτὸν	παρεκάλει	καὶ συνάρξαι, ὡς Κικέρωνα μὲν
[3, 57]	Πομπήιον τὸν Πομπηίου τοῦ ὑμετέρου	κατεκάλει	καὶ τὴν πατρῴαν ἐκ τῶν
[3, 85]	ἀμύνειν αὑτοῖς ἐς ὃ δύναιντο,	μετεκάλει	δὲ ἐκ Λιβύης ἀπὸ τριῶν
[3, 34]	καὶ στρατηγοὺς καὶ στρατιώτας, ἐν	ἀσφαλεῖ	γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ
[3, 66]	τέλη τὰ ἄριστα ἐν τῷ	ἕλει,	τῆς ὁδοῦ, χειροποιήτου καὶ στενῆς
[3, 70]	ἀσυντάκτοις οὖσιν ἐπιφαίνεται συντεταγμένος ὁλοκλήρῳ	τέλει	καὶ ἀπαθεῖ. Οἱ δὲ συνετάχθησαν
[3, 28]	παραλογώτερον, ἃς αὐτὸς ὁ Καῖσαρ	ἐτέλει,	ἀνακειμένας ἐκ τοῦ πατρὸς Ἀφροδίτῃ
[3, 33]	ἐμὲ χάριτι καὶ προτιμήσει χρώμενος	διετέλει,	οὐ μαρτυρεῖν ἐμὲ δίκαιον. Ἄμφω
[3, 13]	κτεινομένῳ ἐπαμύνειν. καὶ τόδε εἰπὼν	Ἀχιλλεῖ	μὲν ἔφη κόσμον ἀθάνατον ἐκ
[3, 17]	εἰς τὰς ἀποικίας ἐπιμένουσι τῇ	πόλει,	δι' ἐμὲ τρίβοιντο. Ὅσα δὴ
[3, 26]	κεφαλὴν οἷα σφαῖραν ἐν λιθοστρώτῳ	πόλει	διαβάλλοντες ἐς ἀλλήλους ἐπὶ γέλωτι
[3, 82]	παρ' ἡλικίαν ἄρχοντος ἐν τῇ	πόλει	μᾶλλον ἢ μηνίοντος ἐν ὅπλοις·
[3, 57]	μησίν, οἷς μόνοις ἐπέμεινε τῇ	πόλει	μετὰ Καίσαρα, ἄρτι μὲν τοῦ
[3, 52]	καὶ φανερῶς αὐτὸν ἐν τῇ	πόλει	σιδηροφοροῦντες ἄνδρες ἐδορυφόρουν τε καὶ
[3, 59]	ἀμυνούντων, δύναμιν δ' ἐν τῇ	πόλει	συστησαμένους, πρὶν θορυβῆσαί τι τῶν
[3, 62]	οὐκ ἐμοὶ μᾶλλον ἀλλὰ τῇ	πόλει	τὰ στρατιωτικά. Καὶ τοῖς μὲν
[3, 35]	ἡμέραν τοῦ φόνου γενέθλιον τῇ	πόλει	τιθέμενος. ~Ὧδε δὲ ἀπορῶν καὶ
[3, 57]	στρατὸν εἶχεν ἕτοιμον ἐν τῇ	πόλει	τὸν ὑφ' ἡμῶν αὐτῷ δεδομένον;
[3, 50]	Καίσαρα προαίρεσιν, ἔν τε τῇ	πόλει	φανερῶς δορυφορηθέντος ὑπὸ τοσῶνδε λοχαγῶν
[3, 6]	τὴν γνώμην ἔδωκε σίτου τῇ	πόλει	φροντίσαι, ἐξ ὅσης δύναιντο γῆς,
[3, 10]	τοὺς ἡγεμόνας τοῦ στρατοῦ δεξιωσάμενος	διέπλει	τὸν Ἰόνιον, οὐκ ἐς τὸ
[3, 20]	πάντα τῶν ἐν ἀρχαῖς καὶ	δυνάμει,	πλὴν Δολοβέλλα καὶ τῶν ἐμῶν
[3, 53]	πολέμιον, ἢ Ἀντώνιος ἡμᾶς ἤδη	πολεμεῖ,	καὶ ὁ δήμαρχος ἡμῶν ἔτι
[3, 62]	δὲ παρὰ τοῦ δήμου λαβόντι	πολεμεῖ.	Τῶν τε ἐψηφισμένων μοι τελῶν
[3, 79]	Μάρκου ἀδελφός, Βρούτῳ διεφέρετο καὶ	ἐπολέμει,	τέλος ἔχων ἓν ὁπλιτῶν· καὶ
[3, 2]	μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτος καὶ βωμὸν	ἐπῳκοδόμει	τῇ πυρᾷ καὶ χεῖρα θρασυτέρων
[3, 7]	αὑτῷ περιέβλεπε· καὶ Συρίας μὲν	ἐπεθύμει	μάλιστα, οὐκ ἠγνόει δὲ ὢν
[3, 3]	ὁ Ἀντώνιος ἐπιβαίνων οἷα ὕπατος	συλλαμβάνει	καὶ κτείνει τὸν Ἀμάτιον χωρὶς
[3, 45]	περὶ τῶν πεπραγμένων, ἐσιὼν ἤδη	μανθάνει	τῶν τεσσάρων τελῶν τὸ καλούμενον
[3, 9]	ἡγεμόνων τοῦ στρατοῦ τινες ὡς	συγγενεῖ	Καίσαρος θαμινὰ ἐπεφοίτων. Γνῶσίς τε
[3, 28]	Καίσαρος, εἰ μηδὲ αὐτῷ Καίσαρι	μενεῖ	τὰ ἐψηφισμένα βέβαια. Ἀντωνίου τε
[3, 42]	Πάντας δ' ἐπικρύπτων τὴν ἀχθηδόνα,	ἐπῄνει	τῆς συνόδου καὶ ἐδωρεῖτο ἑτέραις
[3, 48]	Ὁ δὲ τὴν μὲν τιμὴν	ἐπῄνει,	τὸ δὲ ἔργον ἐς τὴν
[3, 4]	ἀνισχούσης. Ἃ καὶ Κικέρων συνεχῶς	ἐπῄνει	τὸν Ἀντώνιον· καὶ ἡ βουλὴ
[3, 14]	τὰ ἐγνωσμένα σὺν τῇ τύχῃ.	Παρῄνει	γε μὴν ἔτι τέχνῃ καὶ
[3, 3]	ἐπιβαίνων οἷα ὕπατος συλλαμβάνει καὶ	κτείνει	τὸν Ἀμάτιον χωρὶς δίκης, μάλα
[3, 86]	τε αὑτοῦ, ὡς συνεχῶς ὑβριζόμενος,	ἀνεκίνει	καὶ ὑπὲρ σφῶν ἐκείνων, ἐπὶ
[3, 57]	δικτάτορος μηδένα μήτε ἐπιψηφίζειν, ἢ	νηποινεὶ	πρὸς τοῦ θέλοντος ἀποθνῄσκειν; Ταῦτα
[3, 25]	τὸν ἐκ τῶνδέ τινος ὑπεριδόντα	νηποινεὶ	πρὸς τῶν ἐντυχόντων ἀναιρεῖσθαι. Καὶ
[3, 54]	ἐς ταῦτα προκαλοῦμαι. Ἐπεὶ δὲ	ὀκνεῖ	μὲν παρόντος Ἀντωνίου κατηγορεῖν, ἀπόντος
[3, 31]	Ἡ δὲ βουλὴ τῆς αὐξήσεως	ἐφθόνει	καὶ ἐδεδοίκει, μὴ δημαρχῶν τοὺς
[3, 56]	τε ἄτακτον ἦν καὶ ὅπως	κατεφρόνει,	δηλοῖ καὶ τὰ μεταστάντα αὐτοῦ
[3, 78]	τούτων ἐπολιορκοῦντο, ὁ Κάσσιος σὺν	ἐπείξει	καταλαβὼν τά τε τοῦ Βάσσου
[3, 25]	Γάιον τὸν ἀδελφὸν αὐτίκα σὺν	ἐπείξει	τὸ δόγμα φέροντα τῷ στρατῷ
[3, 53]	καὶ ὁ δήμαρχος ἡμῶν ἔτι	ἀγνοεῖ,	μέχρι ἄρα Δέκμου πεσόντος ἥ
[3, 7]	Συρίας μὲν ἐπεθύμει μάλιστα, οὐκ	ἠγνόει	δὲ ὢν δι' ὑπονοίας καὶ
[3, 17]	ἐς τοὺς πολέμους ἐκεῖνος, οὓς	ἐπενόει,	ἀρκέσει δ' ἐμοὶ νῦν ἐς
[3, 27]	στρατὸν ἐκ τῆς Μακεδονίας διενεγκεῖν	ἐπενόει,	καὶ προφάσεως ἄλλης ἐς τοῦτο
[3, 52]	πόλιν ἅπαντα, συντομώτερον ἐφιέμενος ὧν	ἐπενόει	Καῖσαρ· Καίσαρος δὲ αὐτὸν τοῦ
[3, 96]	φανῆναι. ~Τοσάδε πράξας ὁ Καῖσαρ	ἐπενόει	μὲν τὰς ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 24]	Παρθυαίους ἔμελλε χρῆσθαι πρὸς ἑαυτὸν	ἐπενόει	μετενεγκεῖν, ὅτι καὶ μάλιστα ἦν
[3, 27]	δὲ ἀντὶ μὲν τῆς βουλῆς	ἐπενόει	τὸν δῆμον αἰτῆσαι νόμῳ τὴν
[3, 97]	ἄλλην μακροτέραν ὁδὸν καὶ δύσπορον	ἐπενόει,	τόν τε Ῥῆνον περᾶσαι καὶ
[3, 25]	μὲν οὖν βουλὴ τὴν φήμην	ὑπενόει	καὶ τοὺς ἐπισκεψομένους ἔπεμψεν· ὁ
[3, 77]	ἐνύβρισε· καὶ καλῶν αὐτὸν ὕστερον,	ἐπεὶ	βραδέως ὑπήκουσεν, ἄγειν ἐκέλευσεν ἕλκοντας.
[3, 35]	ἐποίουν, ἀλλ' ἀνατιθέμενος τὴν δίκην.	Ἐπεί	γέ τοι τῆς βουλῆς ἐς
[3, 71]	τὰ ἐς τὴν μάχην ἐπείγεσθαι.	Ἐπεὶ	δ' ἐκτάσσουσιν αὐτοῖς ὁ Ἀντώνιος
[3, 91]	οὐδὲν ἐνδόντων ὑπὲρ ἐλευθερίας, ἀνελέγοντο.	~Ἐπεὶ	δὲ αὐτοῖς καὶ τὰ δύο
[3, 58]	ἐς τὸν Ἀντώνιον ἐγκλήματα ὁρᾶτε·	~Ἐπεὶ	δέ γε ἐπὶ τοῖς ἐγκλήμασι
[3, 97]	ἀλλ' ἐς Ῥάβενναν ἢ Ἀκυληίαν.	Ἐπεὶ	δὲ Καῖσαρ ὥδευε ταύτῃ, ἄλλην
[3, 54]	εἰπεῖν Κικέρωνα ἐς ταῦτα προκαλοῦμαι.	Ἐπεὶ	δὲ ὀκνεῖ μὲν παρόντος Ἀντωνίου
[3, 56]	τὰ στρατεύματα θεραπευόντων, οὐ κολαζόντων.	Ἐπεὶ	δὲ οὐκ ὤκνησεν οὐδε τὴν
[3, 75]	ἐφήσθησαν ὡς ἐς ἀλλήλους συντριβησομένοις.	Ἐπεὶ	δέ σε καὶ στρατοῦ δεσπότην
[3, 20]	χάριν τῶν ὑπὲρ Καίσαρος ἐψηφισμένων,	ἐπεὶ	καὶ σὺ τὰ λοιπὰ φέρων
[3, 6]	φροντὶς ἦν ἅμα καὶ αἰδώς,	ἐπεὶ	καὶ τοῖς ἄλλοις σφαγεῦσι διὰ
[3, 85]	δὲ ἀπορία σφᾶς ὧδε ἤπειγεν,	ἐπεὶ	καὶ τὸν νέον Καίσαρα, δεδιότες
[3, 20]	καὶ ζῶν ᾐτεῖτο τοὺς λογισμούς,	ἐπεὶ	καὶ τῶν ἰδιωτῶν πολλοῖς ἀμφισβητοῦσί
[3, 13]	Θέτιν ἐπιστρεφόμενος ἔλεγεν· Αὐτίκα τεθναίην,	ἐπεὶ	οὐκ ἄρ' ἔμελλον ἑταίρῳ κτεινομένῳ
[3, 15]	φονέων σε περισπασάντων περὶ θύρας,	ἐπεὶ	περιέσῳζες ἂν αὐτὸν ἢ συνεκινδύνευες
[3, 24]	σβέσαι. Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος,	ἐπεὶ	σφῶν τὰς ἐλπίδας τὰς ἐν
[3, 7]	τῷ Δολοβέλλᾳ· ὁ δ' Ἀντώνιος,	ἐπεὶ	τῆς χειροτονίας οὔσης ὁ Ἀσπρήνας
[3, 24]	κατακαλεῖν Βροῦτόν τε καὶ Κάσσιον,	ἐπεὶ	τὸ λοιπὸν αὐτοῖς θέατρον συνεδημαγωγεῖτο
[3, 26]	ὁ οἰκετικὸς ἄλλος ὅμιλος αὐτῆς,	ἐπεὶ	τοῦ φόνου Καίσαρος ὁ Τρεβώνιος
[3, 73]	ἐς ὄψιν ἢ λόγους ἐλθεῖν	ἐπιτρέπει·	σῳζέσθω μέντοι, μέχρι τοῖς ἐν
[3, 77]	Συρίαν διώδευε, τέλος ἐν αὐτῇ	καταλελοίπει	τὰ ἐς Παρθυαίους ἤδη διανοούμενος.
[3, 91]	τέλος ἕτερον, ὃ Πάνσας αὐτοῖς	ὑπολελοίπει,	πάντες οἵδε μερισθέντες οἱ μὲν
[3, 71]	διὰ δυσχέρειαν ἐχώρουν ὡς βιασόμενοι	βαρεῖ	στρατῷ παρεσελθεῖν ἐς αὐτήν. Καὶ
[3, 80]	τῇ Ἰταλίᾳ ὁ Καῖσαρ ἐν	ὕβρει	θέμενος ἀντὶ οὗ Δέκμον ᾑρῆσθαι
[3, 85]	τῶν δέκα ἀνδρῶν κατεσπῶντο σὺν	ὕβρει,	καὶ αἱ χειροτονίαι τῶν ὑπάτων
[3, 16]	Ἀλλὰ καὶ τάδε τὴν βουλὴν	ἐρεῖ	τις ἐγνωκέναι. Σὺ δ' ἐπεψήφιζες
[3, 65]	ἐκτεταφρευμένου, τὴν πλεονεξίαν τὸ πλῆθος	ἀπεστέρει.	~Καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ
[3, 69]	τοῦ γένους ἐς τοσοῦτον ἀρετῇ	διαφέρει.	Οἱ δὲ Ἄρειοι οὐκ ἐσῆλθον
[3, 88]	πρῶτον ἐπέρασεν, ἐς δύο πάντας	διῄρει·	καὶ τὸ μὲν ἕπεσθαι κατὰ
[3, 41]	ἀφανῶς περιεζωσμένοι, Καννούτιος δὲ πρότερον	ἐδημηγόρει	κατὰ τοῦ Ἀντωνίου. Ὁ δὲ
[3, 56]	ἐς ἀνωμαλίαν ἐξέστησεν ἡ ἔχθρα·	κατηγορεῖ	γὰρ Ἀντωνίου τυραννίδα καὶ κόλασιν
[3, 73]	τινὰς ἐς τὸν Καίσαρα ἀποστέλλων	ἐμαρτύρει	μὲν ὡς αἰτίῳ τῆς σωτηρίας,
[3, 45]	καὶ εὐθὺς ἐπὶ τὰς πύλας	ἐχώρει	καὶ ἀπὸ τῶν πυλῶν ἐπὶ
[3, 14]	τῆν ἀγορᾶς ἐς τὸν Ἀντώνιον	ἐχώρει.	Ὁ δὲ ἦν ἐς κήποις,
[3, 92]	μᾶλλον ἔτι παρωξυμμένῳ κατὰ σπουδὴν	ἐχώρει,	σὺν φόβῳ μή τι πάθοιεν
[3, 49]	σὺν τῷ στρατῷ· καὶ ἀναζεύξας	ἐχώρει	τὴν ἐπὶ τῆς Ἰταλίας, ὑποδεχομένων
[3, 92]	τὸν στρατόν, ἔνθαπερ ἦν, ἀπολιπὼν	ἐχώρει	τῆς ἐπιούσης πρὸς τὸ ἄστυ,
[3, 65]	Καὶ ὁ μὲν Καῖσαρ ἅπαντα	συνεχώρει,	μερισάμενοι δὲ ἐχείμαζον μετ' ἀλλήλων·
[3, 42]	πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ περιέσεσθαι,	συνεχώρει	ταῖς προφάσεσι καὶ τοὺς μὲν
[3, 21]	ὁ Καῖσαρ ἐς ὕβριν εἰρημένοις	ἀπεχώρει,	τὸν πατέρα ἀνακαλῶν θαμινὰ ἐξ
[3, 34]	τοῖς σφαγεῦσιν ἐγκρατῶς, ἔπραττον σὺν	θράσει	παραβόλῳ καὶ ἐπικινδύνῳ, τότε μόνον
[3, 35]	τὸ σῶμα τοῦ Καίσαρος ἐπὶ	προφάσει	τῆς ταφῆς ἐς τὴν ἀγορὰν
[3, 35]	τοῦ δεδομένου χρόνου διδάξαντες ἐπὶ	προφάσει	φροντίδος σίτου. Ἕτερον δή με
[3, 94]	ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τῇ προτέρᾳ	θέσει,	κατὰ διαθήκας οἱ γενομένῃ, καὶ
[3, 17]	τοὺς πολέμους ἐκεῖνος, οὓς ἐπενόει,	ἀρκέσει	δ' ἐμοὶ νῦν ἐς τριάκοντα
[3, 32]	ἔτι δύνασαι, Καίσαρι μέν, ὅπερ	ἀρκέσει,	μόνον συνεπαμῦναι τοὺς φονέας τιμωρουμένῳ,
[3, 19]	νεώτερον ὄντα. Καὶ τάδε μὲν	ἀρκέσει	σοι περὶ τῶνδε εἰρῆσθαι· ἐνσημαίνῃ
[3, 71]	βραδέως ὡς ἐν αἰφνιδίῳ τε	μετακλήσει	καὶ μακρόθεν ἰόντων ἐκράτουν οἱ
[3, 33]	κἀκεῖνος εἰς ἐμὲ χάριτι καὶ	προτιμήσει	χρώμενος διετέλει, οὐ μαρτυρεῖν ἐμὲ
[3, 52]	λελέξεται διὰ βραχέος, ὡς ἐν	ἀναμνήσει,	τὰ μέγιστα αὐτῶν. Τὰ χρήματα
[3, 21]	καὶ τοῦ Καίσαρος πλούτου τῇ	ζητήσει	τῶν χρημάτων αὐτίκα διαλυθησομένου καὶ
[3, 18]	καὶ μάλιστα τῶν χρημάτων τῇ	ἀπαιτήσει,	αὐστηρότερον αὐτὸν ὧδε ἠμείψατο· Εἰ
[3, 3]	πόθῳ τε τοῦ Ἀματίου καὶ	ἀγανακτήσει	τοῦ γεγονότος, ὅτι μάλιστα αὐτὸ
[3, 62]	Δέκμον Καίσαρι μὲν ὄντα φίλον	ἐμίσει,	ἀνδροφόνον δὲ αὐτοῦ γενόμενον ἀγαπᾷ,
[3, 97]	ἐμπειροπολεμώτατα ὑπὸ λιμοῦ διέφθαρτο καὶ	ἐνόσει	ἔτι, τὰ νεοστράτευτα δὲ ἦν
[3, 81]	Δέκμῳ δὲ ὁ ἀρχαῖος στρατὸς	ἐνόσει	πιμπλάμενος ἐκ λιμοῦ καὶ τὰς
[3, 42]	ἄμυναν, ἤχθοντο τῇ κατ' Ἀντωνίου	προαγορεύσει,	στρατηγοῦ τε σφῶν γεγονότος καὶ
[3, 12]	Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν οὐκ ἐπεξιόντα τηλικούτῳ	μύσει	καὶ σφᾶς ἔλεγον, εἴ τις
[3, 38]	μεθ' ὧν καὶ ὁ Καῖσαρ	ἐκράτει,	ἀμυνοῦμεν αὐτῷ, τῷ τε σώματι
[3, 78]	ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀθρόως	ἐκράτει	καὶ Δολοβέλλαν ἐκ τῆς Ἀσίας
[3, 80]	θρίαμβον δ' ἐπὶ τοῖς εἰργασμένοις	ᾖτει.	Καταφρονούμενος δ' ὑπὸ τῆς βουλῆς
[3, 8]	δήμῳ τὴν βουλὴν ὁ Ἀντώνιος	ᾖτει	Μακεδονίαν, εὖ εἰδώς, ὅτι αἰδέσονται,
[3, 65]	ἀπορρήτῳ λέλεκτο, ἐς τὸ μέρος	ᾖτει	τὰ δύο τέλη τὰ παρὰ
[3, 25]	καὶ ὁ Ἀντώνιος τὴν βουλὴν	ᾖτει	τὸν στρατὸν ὡς Γέταις ἐπιθήσων
[3, 44]	ὁ Ἀντώνιος μηνύμασι τε μεγάλοις	ἐζήτει,	καὶ ἀπειλαῖς, εἴ τις ἐπικρύπτοι.
[3, 39]	αὐτῷ καὶ τοῖς περὶ θύρας	ἠγανάκτει	κωλύουσι τὸν Ἀντώνιον ἐλεγχθῆναι. Ἀπιών
[3, 62]	τὴν βουλὴν καὶ τὸν Κικέρωνα	ἀπερρίπτει,	θαυμάζων, ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν
[3, 73]	σῳζέσθω μέντοι, μέχρι τοῖς ἐν	ἄστει	δοκεῖ πυθόμενος τούτων ὁ Δέκμος
[3, 87]	τε τοὺς Πομπηιανοὺς ἐπύθεσθε ἐν	ἄστει	πεποιηκέναι κατὰ τῶν τινας δωρεὰς
[3, 6]	ποι μᾶλλον ἰδιωτεύοντες ἢ ἐν	ἄστει	στρατηγεῖν, οὔτε ἀφόβως ἔχοντες οὔτε
[3, 6]	αὐτοῖς, ἀπρεπὲς ἡγούμενοι, τὴν ἐν	ἄστει	στρατηγίαν προλιπόντες ἀτελῆ, δόξαν ὕποπτον
[3, 40]	ἑνὶ σημείῳ. Οἱ δὲ ἐν	ἄστει	τὸν Ἀντώνιον δεδιότες μετὰ στρατιᾶς
[3, 53]	τῇ Κελτικῇ, Ἀντώνιος δ' ἐξιέναι	κελεύει.	Πότερον οὖν ἡμεῖς Ἀντώνιον ψηφιζόμεθα
[3, 27]	καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτὴν πρότερον	εἰλήφει	καὶ Συρίαν Δολοβέλλας ὑπογύως, ἐς
[3, 63]	στρατὸν καὶ παρὰ Ἀπουληίου τινὰ	προσειλήφει	καὶ ναῦς εἶχε μακράς τε
[3, 88]	γέρα τοῖς στρατιώταις ἡ βουλὴ	πεπόμφει,	δείσας ἐπὶ τοῖς μισθοφόροις ὁ
[3, 44]	ὁ Καῖσαρ ἐπὶ διαφθορᾷ τῶνδε	προπεπόμφει,	βιβλία πολλὰ τότε μάλιστα διερρίπτουν
[3, 3]	ὅτι μάλιστα αὐτὸ ὁ Ἀντώνιος	ἐπεπράχει	ὑπὸ τοῦ δήμου τιμώμενος, οὐκ
[3, 17]	τις ἢ τῆς βουλῆς αἰδὼς	ἔχει,	μὴ ἐπιβαρεῖν. Καὶ τάδε μὲν
[3, 17]	ἀμφὶ τούτων· οἶσθα δ' ὅπως	ἔχει	μοι καὶ τὰ οἴκοι, δαπάνης
[3, 51]	Πάνσᾳ Καίσαρα συστρατηγεῖν οὗ νῦν	ἔχει	στρατοῦ, ἐπίχρυσόν τε αὐτοῦ εἰκόνα
[3, 59]	Δέκμον δὲ μετὰ τριῶν ὧν	ἔχει	τελῶν ἐνθάδε καλῶμεν καὶ ἀφικόμενον
[3, 26]	τῶν λοχαγῶν αὐτὸν ἐπισκώπτων ἠμείψατο·	ἴθι	σύ, δεῦρο τὴν κεφαλὴν καταλιπών·
[3, 10]	Βρεντέσιον νοὔπω γάρ τινα τοῦ	ἐκεῖθι	στρατοῦ πεῖραν εἰληφὼς πάντα ἐφυλάσσετὀ,
[3, 66]	τε εἰργάζετο συναγαγὼν τοὺς δημιουργοὺς	ἀμισθὶ	καὶ χρήματα συνέλεγε καὶ βαρυτάτας
[3, 94]	ἦν ἐν τῷ Ἰανούκλῳ ἢ	ἑτέρωθι	καὶ ἄλλα συνενεχθῆναι κελεύσας, ὁπόσα
[3, 66]	καὶ στενῆς οὔσης, ἑκατέρωθεν τῷ	δόνακι	κρύπτων. ~Καρσουληίου δὲ καὶ Πάνσα
[3, 17]	λοιπὰ τῆς δαπάνης, εἰ μὲν	θαρρήσαιμί	σοι, παρὰ σοῦ ἂν ἴσως
[3, 87]	ἀγαγὼν τοὺς ἄλλους ἂν ὑμῖν	καταλύσαιμι	πολέμους. ~Ὧν λεγομένων ἥ τε
[3, 62]	Κελτικῆς, οὔτε πολέμιος οὔτε μόναρχός	εἰμι.	Ταῦτα μέντοι μαρτύρομαι λύσειν τὴν
[3, 73]	διωθουμένου Οὐδὲ γὰρ Δέκμον ἐγὼ	πάρειμι	περισώσων, ἀλλ' Ἀντωνίῳ πολεμήσων, ᾧ
[3, 48]	αὐτοὶ δέει, μὴ παρ' ὑμῶν	λάβοιμι.	Τοιάδε εἰπὼν ἐθεᾶτο γυμνάσια τῶν
[3, 34]	τῶν γερῶν, ἵν' ὅσων ἔχρῃζον	ἀντιλάβοιμι.	Τὰ δὲ ἦν πόσα καὶ
[3, 76]	ἔδωκας, εὐπροφάσιστον ἀποδοῦναί σοι, καὶ	παραδίδωμι·	τοὺς δὲ νεήλυδας εἰ μὲν
[3, 86]	Καίσαρος, καὶ διδάσκειν μὴ ἐφ'	ἑνὶ	ποιεῖσθαι τὰς ἐλπίδας, ἀλλ' ἐπὶ
[3, 40]	μόνην τοῦ σώματος φυλακήν, ὑφ'	ἑνὶ	σημείῳ. Οἱ δὲ ἐν ἄστει
[3, 2]	ἔδραμον· ὁ δὲ αὐτὴν χαλεπαίνουσαν	ἑνὶ	τοιῷδε πολιτεύματι ἐς εὔνοιαν ἑαυτοῦ
[3, 31]	οἰκείας γνώμης, προύγραφεν ὡς ὕπατος	μηδενὶ	Καίσαρα ἐγχειρεῖν παρανόμως, ἢ χρήσεσθαι
[3, 54]	λέγοντος οἱ φίλοι θορυβοῦντες ἀπαύστως	οὐδενὶ	ἀντειπεῖν ἐπέτρεπον, μέχρι Πείσωνος αὐτοῦ
[3, 7]	τὸν μὲν ἐπὶ Παρθυαίους πόλεμον	οὐδενὶ	ἔφη ὑπὸ Καίσαρος ἐπιτετράφθαι, Κάσσιον
[3, 18]	αἰτεῖν κἀμὲ ὑπέχειν. Εἰ δὲ	οὐδενί	πω Ῥωμαῖοι τὴν ἡγεμονίαν ἔδοσαν
[3, 91]	δὲ αὐτοῖς τὰ ἐν τῷ	λιμένι	σκάφη καὶ ναῦς καὶ χρήματα
[3, 88]	δέκα. Ταῦτα τῶν λοχαγῶν σὺν	πλέονι	παρρησίᾳ λεγόντων, οὐκ ἀνασχόμενοί τινες
[3, 77]	τισι περὶ τοῦ Βάσσου δοκεῖ,	Λίβωνι	δ' ὅτι τῆς Πομπηίου στρατιᾶς
[3, 63]	ἂν ἐς ἅπαντα ὡς πατρίδι,	Κικέρωνι	δὲ τῷ συγγράψαντι τὰς ἐντολὰς
[3, 61]	ἐς μεταβολὴν ἐνοχλοῦντος καὶ αὐτῷ	Κικέρωνι	κακῶς ἐπινοοῦντος. Ἄρτι δὲ καὶ
[3, 50]	ἐπιφανής, ὅσοι τε ἄλλοι τῷ	Πείσωνι	δι' αὐτὸν ἢ δι' Ἀντώνιον
[3, 3]	ἔφη καὶ τὸ ἐργαστήριον, ἔνθα	οἱ	ἀνδριάντες ἀνεσκευάζοντο, δείξειν, εὐθὺς εἵποντο
[3, 76]	τὴν βουλὴν ἀμέτρως, ὅτι καὶ	οἱ	ἄρχοντες αὐτῶν φύλακες ἡμῖν ἐπέμφθησαν
[3, 61]	ἐκράτησε τῆς Κελτικῆς αὐτὸν ἄρχειν·	οἱ	γὰρ τῶν σφαγέων φίλοι τε
[3, 94]	τῇ προτέρᾳ θέσει, κατὰ διαθήκας	οἱ	γενομένῃ, καὶ τῆσδε ἐδεήθη. ~Νόμῳ
[3, 25]	μὴ τῆς στρατιᾶς ποι μετελθούσης	οἱ	Γέται τὴν Μακεδονίαν ἐπιδράμοιεν. ~Ὧδε
[3, 5]	ἡγεμονικούς τε καὶ ἐμπειροπολέμους καί	οἱ	γνωρίμους ἐκ τῆς στρατείας τῆς
[3, 94]	ὕπατος ἐσῄει, καὶ ἔθυε, δώδεκά	οἱ	γυπῶν φανέντων, ὅσους φασὶ καὶ
[3, 92]	αὐτῶν, Κορνοῦτος μὲν ἑαυτὸν ἔκτεινεν,	οἱ	δ' ἄλλοι σπονδῶν καὶ πίστεων
[3, 67]	αἰφνίδιον ἐπεφαίνετο ἐκ τοῦ μετώπου.	Οἱ	δ' Ἄρειοι περιειλημμένοι τε πάντοθεν
[3, 86]	δώσειν· ἐδίδασκέ τε πέμποντας αἰτεῖν.	Οἱ	δ' ἔπεμπον τοὺς λοχαγούς. Καὶ
[3, 62]	τὸν Δολοβέλλαν ἔκρινεν εἶναι πολέμιον.	~Οἱ	δ' ἐς τὸν Ἀντώνιον ἀπεσταλμένοι
[3, 40]	προσιέναι, οἱ μὲν διπλασίως ἐδεδοίκεσαν,	οἱ	δ' ὡς χρησόμενοι κατ' Ἀντωνίου
[3, 84]	ἐξορμᾶν ἐς φρουρὰν ταμιείων πλησιαζόντων.	Οἱ	δὲ ἀμφὶ τὴν ἐσχάτην φυλακήν,
[3, 66]	ἄλλο συλλογίσας ἐφήδρευε τοῖς ἐσομένοις.	Οἱ	δὲ ἀμφὶ τὸν Καίσαρα, τοῦ
[3, 96]	Δέκμου ὑπισχνεῖτο ἥξειν, εἰ δέοιτο.	Οἱ	δὲ ἀντεφιλοφρονοῦντο μὲν αὐτὸν ἄφνω
[3, 69]	γένους ἐς τοσοῦτον ἀρετῇ διαφέρει.	Οἱ	δὲ Ἄρειοι οὐκ ἐσῆλθον μὲν
[3, 89]	οἱ δὲ οὐδὲ ἑνδέκατον ἐπιγράψαντες·	οἱ	δὲ αὐτὰ τὰ ἆθλα, οὔτε
[3, 39]	δὲ ταῦτα ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς.	Οἱ	δὲ αὐτὰ τὸν Ἀντώνιον ἡγοῦντο
[3, 84]	ἠσπάζετο καὶ ἐξελογεῖτο τῆς ἀνάγκης.	Οἱ	δὲ αὐτὸν καὶ προσπεσεῖν Ἀντωνίῳ
[3, 40]	χρησόμενοι κατ' Ἀντωνίου Καίσαρι ἠσμένιζον·	οἱ	δὲ αὐτῶν τὰς ἐν τῷ
[3, 43]	παροῦσιν ἑκάστῳ δοθήσεσθαι δραχμὰς ἑκατόν.	Οἱ	δὲ ἐγέλασαν τῆς σμικρολογίας καὶ
[3, 44]	ὁ στρατηγὸς ἡσσῆσθαι τοῦ στρατοῦ.	Οἱ	δὲ ἐλάμβανον, εἴτε μεταγνόντες εἴτε
[3, 3]	ἕτεροι ἐκρεμάσθησαν, ὅσοι θεράποντες ἦσαν,	οἱ	δὲ ἐλεύθεροι κατὰ τοῦ κρημνοῦ
[3, 40]	σώματος φυλακήν, ὑφ' ἑνὶ σημείῳ.	Οἱ	δὲ ἐν ἄστει τὸν Ἀντώνιον
[3, 11]	οἱ μὲν ἐκ φιλίας Καίσαρος,	οἱ	δὲ ἐξελεύθεροι καὶ θεράποντες αὐτοῦ,
[3, 30]	οἱ ταξίαρχοι ἀσπασάμενοι συνῆγον ἀμφοτέρους.	Οἱ	δὲ ἐπεμέμφοντο ἀλλήλοις καὶ συνέβαινον
[3, 25]	δόγμα φέροντα τῷ στρατῷ διεπέμπετο·	οἱ	δὲ ἐπισκέπται τῆς φήμης ἐπανελθόντες
[3, 11]	χρήματα φέροντες ἐς τὴν Μακεδονίαν,	οἱ	δὲ ἕτερα χρήματα καὶ φόρους
[3, 66]	ἐσφορὰς τοῖς Ἀντωνίου φίλοις ἐπετίθει.	Οἱ	δὲ ἑτοίμως ἐσέφερον ἐκλυόμενοι τὴν
[3, 71]	τῇ Μουτίνῃ ἐξῆγε δύο τέλη·	οἱ	δὲ ἡσθέντες ἐπέστρεφον καὶ ἐμάχοντο.
[3, 70]	καὶ ἀνδρῶν ἡμιθνήτων καὶ τετρωμένων·	οἱ	δὲ καὶ ἐρρωμένοι σφῶν ὑπὸ
[3, 42]	ἢ τῶν ἰδίων ὅπλων ἀνέξεσθαι·	οἱ	δὲ καὶ τὸ ἀληθὲς ὑπέφαινον.
[3, 21]	πρότερος ἅψαιτο τῆς Καίσαρος δυναστείας.	Οἱ	δὲ καὶ τοῖς τότε γιγνομένοις
[3, 92]	φυλακὴν ἔχων ἀμφ' αὑτὸν ἱκανήν.	Οἱ	δὲ καὶ τότε ὑπήντων δι'
[3, 42]	ιδιαφέρονται γὰρ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ.	Οἱ	δὲ λοιποὶ τότε μὲν ἐξῄεσαν,
[3, 30]	τὴν λοχῖτιν ἐνόμιζεν ἐκκλησίαν συλλεγήσεσθαι,	οἱ	δὲ νυκτὸς ἔτι τὴν ἀγορὰν
[3, 53]	εὖ πράξασι δωρεὰς χθὲς ἐψηφίσασθε·	οἱ	δὲ οὐ δυνηθέντες ἀποδρᾶναι δεδιότες
[3, 89]	φθόνου τῆς διανεμήσεως τῶν χρημάτων,	οἱ	δὲ οὐδὲ ἑνδέκατον ἐπιγράψαντες· οἱ
[3, 43]	σφᾶς ὧδε καταπλήξειν δι' ὀλίγου.	Οἱ	δὲ οὐκ ἐς φόβον μᾶλλον
[3, 96]	συναλλαγῆναι Λεπίδῳ τε καὶ Ἀντωνίῳ.	Οἱ	δὲ προεώρων μὲν ὅτι μὴ
[3, 70]	συντεταγμένος ὁλοκλήρῳ τέλει καὶ ἀπαθεῖ.	Οἱ	δὲ συνετάχθησαν μὲν αὖθις ὑπ'
[3, 91]	καὶ τὰ χρήματα ἐσώρευσαν, ἐφρούρουν,	οἱ	δὲ τὴν τοῦ ποταμοῦ γέφυραν,
[3, 89]	τὴν ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον ὑβριστικῶς,	οἱ	δὲ τῆς ἐς τὸν θρίαμβον
[3, 3]	κατὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἔσεσθαι.	Οἱ	δὲ τοῦ Ἀματίου στασιῶται καὶ
[3, 89]	θρίαμβον ὑπεροψίας, οὐκ ἄδικον ὄντα,	οἱ	δὲ τοῦ φθόνου τῆς διανεμήσεως
[3, 12]	πάντῃ πρὸς αὐτὸν ἦν ὁμαλά·	οἱ	δὲ τῷ Καίσαρι στρατευσάμενοί τε
[3, 51]	μελαίνῃ στολῇ παρὰ θύραις ἐκβοῶντες.	Οἱ	δὲ ὑπό τε τῆς φωνῆς
[3, 69]	αἰσχρῶς, ἀλλὰ κατ' ὀλίγον ἐνδιδόντων,	οἱ	δὲ ὑπὸ τῷ Πάνσᾳ τὸν
[3, 79]	πάλιν οὐκ ἐπεχείρησεν, ἀλλ' ἠσπάσατο.	Οἱ	δέ, ὡς πολιτῶν τε περιφειδόμενον
[3, 24]	Ἀντώνιος ἡγούμενος ἐς τὰ μέλλοντά	οἱ	δεήσειν δυνάμεως, τὴν ἐν Μακεδονίᾳ
[3, 73]	καὶ τὴν χάριν, ἣν δίδωσίν	οἱ	Δέκμος, διωθουμένου Οὐδὲ γὰρ Δέκμον
[3, 27]	αὐτῷ μετενόουν. Ἰδίᾳ τε αὐτῶν	οἱ	δυνατοὶ ἐπέστελλον τῷ Δέκμῳ τῆς
[3, 36]	τε καὶ Κρήτη· ὧν καὶ	οἱ	ἐχθροὶ καταφρονοῦσιν οὐκ ἀσφαλῶν σφίσιν
[3, 80]	πολέμιον, ἐδίδου δὲ ὁμοίως συνεῖναί	οἱ	ἢ ἐς τὸν Ἀντώνιον ἀδεῶς
[3, 65]	χάριν ὑμῖν ὀφλήσοντα καί, ἢν	οἱ	θεοὶ παρέχωσιν εὐπραγεῖν, ἀποδώσοντα ἀθρόως.
[3, 57]	τὴν σφαγὴν Καίσαρος, φίλου τέ	οἱ	καὶ εὐεργέτου ὄντος καὶ τῷ
[3, 46]	ἀπὸ τοῦ δήμου τὸ ἀξιολογώτατον·	οἱ	καὶ καταλαβόντες αὐτὸν ὁρκοῦντα τοὺς
[3, 11]	ἀπείπασθαι· ὁ δὲ καὶ ταῦτά	οἱ	καὶ τὸ μὴ τιμωρεῖν αὐτὸν
[3, 13]	τοῦ λόγου, ὅτι μὴ κινδυνεύειν	οἱ	καλὸν εἴη μόνον, ἀλλὰ καὶ
[3, 69]	ἐς Βονωνίαν ἐξεφέρετο. Τότε γὰρ	οἱ	κατ' αὐτὸν ἀνεχώρουν, ἐπὶ πόδα
[3, 64]	ἔργῳ δὲ τὴν βουλὴν ἀποχρῆσθαί	οἱ	κατὰ Ἀντωνίου, μέχρι καθέλωσιν αὐτόν.
[3, 49]	αὐτῷ τὰ παρὰ τῆς βουλῆς	οἱ	κεκομισμένα γράμματα, ὡς οὐχὶ διὰ
[3, 50]	Ἀντωνίῳ. Κικέρων μὲν δὴ καὶ	οἱ	Κικέρωνος φίλοι πολέμιον αὐτὸν ἠξίουν
[3, 5]	Καίσαρος ὑπομνήματα, τὴν δὲ χάριν	οἱ	λαβόντες ᾖδεσαν Ἀντωνίῳ. Τῷ δὲ
[3, 88]	τῆς βουλῆς τὴν ἡλικίαν, ἔλεγον	οἱ	λοχαγοὶ ἃ ἐδιδάχθησαν, ὅτι καὶ
[3, 2]	ἦν ἀεὶ τοῖς σφαγεῦσιν· ὧν	οἱ	μὲν ἄλλοι διεπεφεύγεσαν ἐκ τῆς
[3, 11]	καὶ ἕτεροι στρατιῶται σὺν αὐτοῖς,	οἱ	μὲν ἀποσκευὰς ἢ χρήματα φέροντες
[3, 42]	γεγονότος καὶ ὄντος ὑπάτου· καὶ	οἱ	μὲν αὐτῶν ἐπανελθεῖν ᾖτουν εἰς
[3, 20]	δήμου τοῖς δυσχεραίνουσιν, ἂν σωφρονῇς.	Οἱ	μὲν γὰρ ἐκπέμψουσιν, ἂν συμφρονῶσι,
[3, 82]	ἀθρόα δὲ οὕτως ἤλπιζε διαλύσειν.	Οἱ	μὲν δὴ δέκα προύγραφον, ὅ
[3, 51]	ἄρχουσιν ὁ κωλύων ἀεὶ δυνατώτερος.	~Οἱ	μὲν δὴ Κικερώνειοι καὶ τούτῳ
[3, 69]	μάχης, ὑπονοήσας ἐν χρείᾳ γενήσεσθαι.	Οἱ	μὲν δὴ νεήλυδες ἐς αὐτὸ
[3, 86]	ἑνδέκατον προσετίθεσαν εἶναι τὸν Καίσαρα.	Οἱ	μὲν δὴ πρέσβεις, οὐκ ἀνασχομένων
[3, 51]	ἐπὶ τῇ νίκῃ δώσειν ὑπέσχετο.	Οἱ	μὲν δὴ ταῦτα ψηφισάμενοι διελύθησαν,
[3, 7]	ἀξιούμενος, Δολοβέλλας ὤν, πρὸ Κασσίου.	Οἱ	μὲν δὴ τῶν δημάρχων τινὰ
[3, 40]	τὸν Καίσαρα μεθ' ἑτέρας προσιέναι,	οἱ	μὲν διπλασίως ἐδεδοίκεσαν, οἱ δ'
[3, 53]	ἐλεγχθέντων, ἀλλὰ τῶν διαλαχόντων. Τοιγαροῦν	οἱ	μὲν δυνηθέντες ἀπέστησαν αὐτοῦ, καὶ
[3, 11]	Καίσαρος υἱὸν πλῆθος ἀνθρώπων συνέθεον,	οἱ	μὲν ἐκ φιλίας Καίσαρος, οἱ
[3, 10]	ἐκ Ῥώμης ὑπετίθεντο ταῦτα, ὥστε	οἱ	μὲν ἐς φυλακὴν τοῦ σώματος
[3, 11]	τῶν ἐψηφισμένων ἦλθε τὰ ἀντίγραφα,	οἱ	μὲν ἔτι μᾶλλον αὐτὸν ἠξίουν
[3, 88]	προύπεμπε κρύφα τοὺς ἐκφοβήσοντας· καὶ	οἱ	μὲν ἔφευγον μετὰ τῶν χρημάτων.
[3, 89]	ἐν τοῖς φόβοις γίγνεται, κατεμέμφοντο,	οἱ	μὲν ὅτι τὴν στρατιὰν αὐτὸν
[3, 91]	αὐτοῖς ὑπολελοίπει, πάντες οἵδε μερισθέντες	οἱ	μὲν τὸν λόφον τὸν καλούμενον
[3, 69]	ἅπασα διεφθάρη, τῶν δὲ Ἀρείων	οἱ	μὲν ὑπὸ τῷ Καρσουληίῳ μᾶλλον
[3, 55]	νόμου τὸν Ἀντώνιον, τὴν δεδομένην	οἱ	μετιόντα, Δέκμῳ μὴ παραχωροῦντι πολεμεῖν
[3, 39]	παρὰ τῷ δήμῳ φιλίαν ἔτι	οἱ	μόνην οὖσαν· ἐπί τε τὰς
[3, 69]	ὀξύτερον ὡς ἐν φυγῇ. Καὶ	οἱ	νεήλυδες ἰδόντες ἔφευγον ἀτάκτως καὶ
[3, 97]	καὶ τοῦ καμάτου πρῶτοι μὲν	οἱ	νεοστράτευτοι καταλιπόντες ἐς Καίσαρα ἐχώρουν,
[3, 70]	τε ἦν ὀψία δείλη, καὶ	οἱ	νικήσαντες τῶν Ἀντωνίου παιανίζοντες ἐπανῄεσαν·
[3, 56]	ὑπέσχεν αὐτοκράτωρ. Οὐ γὰρ ἔκριναν	οἱ	νόμοι λυσιτελήσειν ἡμῖν τὸν ἄρχοντα
[3, 18]	ἀξιούμενον, οὐδὲ ἰδιώτου· ἄταφα γὰρ	οἱ	νόμοι τὰ σώματα τῶν τυράννων
[3, 42]	τάδε λέγων ἐπέκλασεν ἐκ μυρίων	οἱ	παραμεῖναι ιδιαφέρονται γὰρ περὶ τοῦ
[3, 75]	ἐκ τοῦ τραύματος ἀποθνῄσκων Καίσαρά	οἱ	παρεστήσατο καὶ εἶπεν· Ἐγὼ τῷ
[3, 29]	Καίσαρι στρατευσάμενον καὶ τῶνδε τῶν	οἱ	παρόντων ἀγαθῶν παρ' ἐκείνου τυχόντα.
[3, 5]	τοῦ Καίσαρος Φαβέριον ἐς πάντα	οἱ	πειθόμενον, διότι καὶ ὁ Καῖσαρ
[3, 1]	τῶν σφαγέων δίκην δόντων, ὅπως	οἱ	περιφανέστατοι μάλιστα ἔδοσαν, ἥδε ἡ
[3, 66]	καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας ὑπεξέφερον	οἱ	πλείους μετὰ δυσελπιστίας, καὶ ὁ
[3, 67]	τῶν ἑλῶν ὄντων δύο ἦσαν	οἱ	πόλεμοι, τῇ διόδῳ εἰργόμενοι μὴ
[3, 18]	καὶ τῆς εὐτολμίας παρὰ δόξαν	οἱ	πολλῆς καὶ παρ' ἡλικίαν φανείσης·
[3, 21]	εἶναι τῶν δημοσίων χρημάτων ψηφισαμένης,	οἱ	πολλοὶ ἔδεισαν ἐπὶ τῷ νέῳ
[3, 82]	ἐς τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους	οἱ	Πομπηιανοὶ μετῄεσαν ἀντὶ Ἱρτίου τε
[3, 92]	τὰ μετεψηφισμένα ἀγγέλλεται· καὶ αὐτὸν	οἱ	πρέσβεις ἀπολιπόντες ἀνέστρεφον ὑπὸ αἰδοῦς.
[3, 94]	τὸν ἐς Πικήνην ἐκδραμόντα, καίπερ	οἱ	προσαχθέντα ὡς εἶχε ληφθεὶς ἐν
[3, 40]	Καμπανίαν ᾖει, πείσων τὰς πόλεις	οἱ	στρατεύεσθαι, τὰς ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[3, 41]	παρῆλθε, καὶ τὸν νεὼν περιέστησαν	οἱ	στρατευόμενοι ξιφίδια ἀφανῶς περιεζωσμένοι, Καννούτιος
[3, 93]	ἐνέδρας ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐπαχθέντα,	οἱ	στρατηγοὶ καὶ ἡ βουλὴ πάμπαν
[3, 46]	καταλαβόντες αὐτὸν ὁρκοῦντα τοὺς παρόντας	οἱ	στρατιώτας καὶ τοὺς ἐκ τῶν
[3, 83]	βουλὴ τῆς φιλαρχίας ἐγέλασε, καὶ	οἱ	συγγενεῖς μάλιστα τῶν σφαγέων ἐνέστησαν,
[3, 72]	καὶ Λέπιδος καὶ Πλάγκος ἐρρωμένως	οἱ	συμμαχήσουσι. Ταῦτα ἔλεγεν, οὐκ ἄτολμος
[3, 91]	τάδε, τὰ ἐκ Λιβύης, καὶ	οἱ	σὺν αὐτοῖς ἱππέες χίλιοι καὶ
[3, 95]	αὐτοῦ τὴν μὲν στρατηγίαν περιεῖλον	οἱ	σύναρχοι, τὴν δ' οἰκίαν διήρπασεν
[3, 73]	ἔχοντα τὸν ποταμὸν ἐς λόγους	οἱ	συνελθεῖν ἐπὶ μάρτυσι τοῖς πολίταις·
[3, 39]	τῆς βουλῆς. Ὧδε μὲν εἴκαζον	οἱ	συνετώτεροι· τὸ δὲ πλέον, ὁρῶντες,
[3, 34]	Ὁ δὲ δῆμος ἐθορυβεῖτο, καὶ	οἱ	σφαγεῖς σὺν μονομάχοις τὸ Καπιτώλιον
[3, 48]	μέχρι καθέλωμεν ἡμεῖς Ἀντώνιον καὶ	οἱ	σφαγεῖς φίλοι τε τῇ βουλῇ
[3, 35]	ἃ πρῶτα ἔχρῃζον ἐκράτησα καὶ	οἱ	σφαγεῖς ὡς ἐν ἀμερίμνῳ μεθεῖντο,
[3, 11]	οὖν ἐνηυλίσατο διατρίβων. ~Ὡς δέ	οἱ	τά τε ἀκριβέστερα περὶ τοῦ
[3, 30]	κἀκεῖνος ἀπέχηται τῆς ἀμετρίας. ~Ταῦτα	οἱ	ταξίαρχοι ἀσπασάμενοι συνῆγον ἀμφοτέρους. Οἱ
[3, 32]	ὁ μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἦν·	οἱ	ταξίαρχοι δὲ αὖθις παρὰ Ἀντωνίου
[3, 27]	βουλὴν ἀντὶ τῆς Μακεδονίας ἐναλλάξαι	οἱ	τὴν ἐντὸς Ἄλπεων Κελτικήν, ἧς
[3, 73]	γράμματα τῆς βουλῆς ἀνεγίνωσκε, διδούσης	οἱ	τὴν Κελτικὴν ἡγεμονίαν, ἀπηγόρευέ τε
[3, 29]	ἔτι μᾶλλον ἅπαντες ὥρμηντο· καὶ	οἱ	τῆς φρουρᾶς Ἀντωνίου ταξίαρχοι, ἐστρατευμένοι
[3, 21]	κλῆρον ἐγίγνετο αὐτοῦ, προτρέπων ἐπικουρεῖν	οἱ	τὸν δῆμον ἐκ τῆσδε τῆς
[3, 13]	Τά τε τοῦ Ἀχιλλέως, ὑπόγυά	οἱ	τότε ὄντα μάλιστα, ἐς τὴν
[3, 71]	μετακλήσει καὶ μακρόθεν ἰόντων ἐκράτουν	οἱ	τοῦ Καίσαρος τῇ μάχῃ. Ἵρτιος
[3, 54]	αἰδῶ τοῦ ἀνδρὸς ἡσύχασε καὶ	οἱ	τοῦ Κικέρωνος ἠνέσχοντο. Καὶ ἔλεγεν
[3, 12]	αὐτὸ καὶ μάλιστα ὑφορώμενος, ἀρτιγνώστων	οἱ	τῶν συνόντων σχεδὸν ὄντων ἁπάντων.
[3, 16]	δὴ καὶ Μακεδονίαν εὖ ποιοῦντες	οἱ	ὕπατοι, σὺ καὶ Δολοβέλλας, καθισταμένων
[3, 10]	πλῆθος αὐτοῖς συνήδοιτο. ~Ἐφ' οἷς	οἱ	φίλοι ἐκ Ῥώμης ὑπετίθεντο ταῦτα,
[3, 54]	~Ταῦτ' ἔτι τοῦ Κικέρωνος λέγοντος	οἱ	φίλοι θορυβοῦντες ἀπαύστως οὐδενὶ ἀντειπεῖν
[3, 33]	δίκαιον. Ἄμφω δὲ ταῦτα καὶ	οἱ	φονεῖς εἰδότες συνετίθεντο κἀμὲ Καίσαρι
[3, 18]	καὶ τῷ πατρί σου μάλιστα	οἱ	φονεῖς ἐπιλέγοντες φασὶν ἀνελεῖν αὐτὸν
[3, 43]	στρατὸν ἄξειν ἐπὶ τὴν ἐψηφισμένην	οἱ	χώραν εὐδαίμονα Κελτικήν, καὶ τοῖς
[3, 51]	γυνὴ καὶ παῖς ἔτι μειράκιον	οἵ	τε ἄλλοι οἰκεῖοι καὶ φίλοι
[3, 82]	κυνηγετήσειν ναυτικῶν περ ἤδη γεγονότων.	~Οἵ	τε Πομπηιανοὶ πυθόμενοι θαυμαστοὶ ὅσοι
[3, 92]	καὶ μετετίθετο· καὶ τῶν στρατηγῶν	οἳ	ἦρχον αὐτῶν, Κορνοῦτος μὲν ἑαυτὸν
[3, 46]	λοιπὸν ἀφῖκτο) ἐξεστρατευμένων δὲ ἕν,	οἳ	καὶ γηρῶντες ὅμως ἐδόκουν νεοσυλλόγων
[3, 30]	ἐς κώλυσιν ἐπιπέμπειν. Ἦσαν δ'	οἳ	καὶ τὸ ἔθνος ὅλως ἐλευθεροῦν
[3, 39]	δόξης μετάνοια ἐνεγίγνετο. Εἰσὶ δὲ	οἳ	καὶ τότε ἀπιστοῦντες ὤκνουν ἑκατέρῳ
[3, 10]	ἀμύνειν τῷ Καίσαρι· καὶ ἦσαν	οἳ	καὶ τῶν ἡγεμόνων αὐτὸν ἐλθόντα
[3, 58]	καὶ γυναῖκα καὶ μειράκιον υἱόν;	Οἳ	κλαίουσι καὶ δεδίασι νῦν οὐ
[3, 26]	τοὺς ἐφεψομένους ἐκ διαστήματος ἔπεμπεν,	οἳ	νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπιόντα τὸν Δολοβέλλαν
[3, 46]	πίστιν, ὡς ἀπορῆσαι, τίνες ἦσαν,	οἳ	πρὸ ὀλίγου παρὰ τὴν Καίσαρος
[3, 47]	ἀπορεῖν καὶ τότε, τίνες ἦσαν,	οἳ	προύπεμπον Ἀντώνιον· ἤχθοντο δὲ τοῖς
[3, 90]	παραγγέλλειν ἀπόντα. Πρέσβεις τε ἐξέτρεχον,	οἳ	τάδε φράσειν ἔμελλον αὐτῷ κατὰ
[3, 83]	ὅμοια πείσονται καθ' ἕνα πάντες,	οἳ	τῆς Καίσαρος ἐγένοντο φιλίας, Λεπίδου
[3, 52]	αὐτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις βουλευταῖς,	οἳ	τοσοίδε τὴν ἀξίωσίν τε καὶ
[3, 29]	λεγομένοις καὶ ἐπώμνυεν αὐτὰ καὶ	οἷ	πάνυ ἀβούλητα εἶναι, τῆς δὲ
[3, 49]	οὐχὶ διὰ τὸν δῆμον εἴκειν	οἷ	πρέπον ἢ διὰ τὴν βουλὴν
[3, 82]	δέκα προύγραφον, ὅ τι τις	λάβοι	παρὰ τὴν ἀρχὴν Ἀντωνίου, πάντας
[3, 40]	τῆς στρατιᾶς ἐπανελθὼν ἀφρούρητον αὑτὸν	λάβοι,	χρήματα φέρων εἰς Καμπανίαν ᾖει,
[3, 65]	τὸν Δέκμου στρατὸν ὁ Ἀντώνιος	παραλάβοι.	Ἀκριβῶς δὲ τῆς Μουτίνης φυλασσομένης
[3, 6]	χρόνος τῶν ἐθνῶν τῆς στρατηγίας	καταλάβοι.	Καὶ ἡ μὲν οὕτως ἔπραξεν,
[3, 31]	ἐπὶ τὸν δῆμον ἐς δίκην	ἀπαγάγοι·	Ἀντώνιός τε τῆς ἄρτι συγκειμένης
[3, 88]	βουλῆς τὴν ἡλικίαν, ἔλεγον οἱ	λοχαγοὶ	ἃ ἐδιδάχθησαν, ὅτι καὶ πάλαι
[3, 93]	ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐπαχθέντα, οἱ	στρατηγοὶ	καὶ ἡ βουλὴ πάμπαν ἀταλαιπώρως
[3, 2]	Ὑπ' ἀνάγκης καὶ διατάγμασιν οἷα	στρατηγοὶ	τοὺς κληρούχους ἐθεράπευον, ὅσοις τε
[3, 2]	Βροῦτος, ἔτι δὲ ὄντες ἀστικοὶ	στρατηγοὶ	Ὑπ' ἀνάγκης καὶ διατάγμασιν οἷα
[3, 39]	ἤγειρε πάνδημον, καὶ ἀγανάκτησις ἦν.	Ὀλίγοι	μὲν γάρ, οἷς τι λογισμοῦ
[3, 53]	ὅμως αὐτῇ καὶ ἐπὶ τοῖσδε	ὀλίγοι	μόλις ἐν τοῖς πάνυ κινδύνοις
[3, 70]	ἡ Καίσαρος ἅπασα, Ἱρτίου δὲ	ὀλίγοι.	~Τῆς δ' ἐπιούσης ἀνεζεύγνυον ἐς
[3, 13]	τοῦ κλήρου καὶ τῆς θέσεως	ὑπερίδοι,	ἔς τε τὸν Καίσαρα ἁμαρτήσεσθαι
[3, 12]	Κρήτην ἀντειληφότες, φυγάδων τέ τινων	κάθοδοι	καὶ Πομπηίου μετάκλησις καὶ ἀπὸ
[3, 65]	ὑμῖν ὀφλήσοντα καί, ἢν οἱ	θεοὶ	παρέχωσιν εὐπραγεῖν, ἀποδώσοντα ἀθρόως. Ὁ
[3, 10]	Μακεδονίᾳ στρατὸν καταφυγεῖν καί, ὅτε	μάθοι	μὴ κοινὸν εἶναι τὸ ἔργον,
[3, 41]	καὶ ὧν αὐτὸς ὑπὸ Ἀντωνίου	πάθοι,	δι' ἃ καὶ τόνδε τὸν
[3, 81]	τῶν Καίσαρος ἕκαστος ὅμοια Ἀντωνίῳ	πάθοι,	κἀκείνῳ δι' ἀφροσύνην καὶ ὑπεροψίαν
[3, 39]	τὸν δῆμον ἐμαρτύρετο, εἴ τι	πάθοι,	πρὸς Ἀντωνίου δολοφονεῖσθαι. Λεγομένων δὲ
[3, 10]	κρατήσας ὑπὸ τῶν φιλτάτων μάλιστα	πάθοι,	τὰ δὲ ἰδιωτικώτερα ὡς ἐν
[3, 42]	προσεδόκησε μετενεχθείς, ἐλπίσας δ' αὐτῶν	πειθοῖ	μᾶλλον ἢ βίᾳ περιέσεσθαι, συνεχώρει
[3, 90]	πολιορκίας, μέχρι Δέκμος ἢ Πλάγκος	ἔλθοι;	Καὶ ἀμύνεσθαι μέχρι θανάτου μᾶλλον
[3, 61]	ἐκώλυσαν, μὴ τοῦ πολέμου λυθέντος	ἐπεξέλθοι	τὸν φόνον Καίσαρι συναλλαγείς· διὸ
[3, 54]	Ὁ μὲν νόμος, ὦ βουλή,	δικαιοῖ	τὸν εὐθυνόμενον αὐτὸν ἀκοῦσαί τε
[3, 57]	Τὰ μὲν δὴ μέγιστα, ὦ	Ῥωμαῖοι,	καὶ ἀναμφίλογα Κικέρωνος ἐς τὸν
[3, 74]	ἐπὶ ἄλλῳ πολέμῳ ποτὲ ἐψηφίσαντο	Ῥωμαῖοι,	καὶ τὸν στρατὸν τῶν ὑπάτων
[3, 18]	ὑπέχειν. Εἰ δὲ οὐδενί πω	Ῥωμαῖοι	τὴν ἡγεμονίαν ἔδοσαν ἐκ διαδοχῆς,
[3, 51]	ἔτι μειράκιον οἵ τε ἄλλοι	οἰκεῖοι	καὶ φίλοι δι' ὅλης τῆς
[3, 51]	ἀεὶ δυνατώτερος. ~Οἱ μὲν δὴ	Κικερώνειοι	καὶ τούτῳ μάλα φορτικῶς ὠνείδιζόν
[3, 69]	τοσοῦτον ἀρετῇ διαφέρει. Οἱ δὲ	Ἄρειοι	οὐκ ἐσῆλθον μὲν ἐς τὸ
[3, 67]	ἐκ τοῦ μετώπου. Οἱ δ'	Ἄρειοι	περιειλημμένοι τε πάντοθεν καὶ οὐδαμόσε
[3, 91]	καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς ἱππέες	χίλιοι	καὶ τέλος ἕτερον, ὃ Πάνσας
[3, 53]	καὶ χωροῦσιν ἐπὶ χώραν ὑμετέραν	πολέμιοι	καὶ πολιορκοῦσι στρατὸν ὑμέτερον καὶ
[3, 3]	ἐξ Ἀντωνίου ἀμυνόμενοί τε ἀνῃρέθησαν	ἔνιοι	καὶ συλληφθέντες ἕτεροι ἐκρεμάσθησαν, ὅσοι
[3, 3]	ἠγανάκτουν καὶ ἐκεκράγεσαν καὶ ἕδρας	ἔνιοι	τῶν Καίσαρος ἀνδριάντων ἐπεδείκνυον ἀνῃρημένων.
[3, 69]	ὄντες ὤργων ὅμως, εἴ τις	ἐπίοι,	μέχρι τοῦ ἀναγκαίου τέλους διαγωνίσασθαι.
[3, 94]	καὶ ἐξελεύθεροι πολλοί τε καὶ	πλούσιοι,	καὶ διὰ τόδ' ἴσως μάλιστα
[3, 17]	ὅπως ἔχει μοι καὶ τὰ	οἴκοι,	δαπάνης τε ἐς τὴν διανομήν,
[3, 2]	ὁ Βροῦτος, ἔτι δὲ ὄντες	ἀστικοὶ	στρατηγοὶ Ὑπ' ἀνάγκης καὶ διατάγμασιν
[3, 13]	διώκοντος· ἀλλ' ὁπότε θαρρήσας τις	διώκοι,	καὶ τὸν δῆμον ἐπικουρήσειν καὶ
[3, 50]	Ἡ δὲ βουλὴ τότε μὲν	ἀγχώμαλοι	ταῖς γνώμαις ἐς νύκτα περιῆλθον,
[3, 69]	νεήλυδες ἐς αὐτὸ ἀτάκτως συνειλοῦντο,	Ἰταλοὶ	μὲν ὄντες ὁμοίως τοῖς Ἀρείοις·
[3, 80]	διὰ τιμῆς ἄγων μεθῆκεν, εἰ	θέλοι,	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι· καὶ
[3, 56]	ἄτακτον ἦν καὶ ὅπως κατεφρόνει,	δηλοῖ	καὶ τὰ μεταστάντα αὐτοῦ δύο
[3, 23]	ὧδε πάσχοντα καὶ ὧδε φιλοτιμούμενον	δῆλοί	τε ἦσαν οὐκ ἐς πολὺ
[3, 51]	οἵ τε ἄλλοι οἰκεῖοι καὶ	φίλοι	δι' ὅλης τῆς νυκτὸς ἐς
[3, 10]	αὐτοῖς συνήδοιτο. ~Ἐφ' οἷς οἱ	φίλοι	ἐκ Ῥώμης ὑπετίθεντο ταῦτα, ὥστε
[3, 54]	ἔτι τοῦ Κικέρωνος λέγοντος οἱ	φίλοι	θορυβοῦντες ἀπαύστως οὐδενὶ ἀντειπεῖν ἐπέτρεπον,
[3, 50]	μὲν δὴ καὶ οἱ Κικέρωνος	φίλοι	πολέμιον αὐτὸν ἠξίουν ἤδη ψηφίσασθαι,
[3, 61]	ἄρχειν· οἱ γὰρ τῶν σφαγέων	φίλοι	τε καὶ συγγενεῖς ὑπὸ δέους
[3, 48]	ἡμεῖς Ἀντώνιον καὶ οἱ σφαγεῖς	φίλοι	τε τῇ βουλῇ καὶ συγγενεῖς
[3, 91]	στρατηγῶν τῶν κατὰ τὴν πόλιν·	ἄλλοι	δὲ αὐτοῖς τὰ ἐν τῷ
[3, 2]	τοῖς σφαγεῦσιν· ὧν οἱ μὲν	ἄλλοι	διεπεφεύγεσαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ
[3, 13]	αὖθις καὶ Φίλιππος ὅσοι τε	ἄλλοι	κηδεμόνες ἦσαν αὐτοῦ, ἐδεδοίκεσαν τήν
[3, 32]	Ἡμεῖς, ὦ Ἀντώνιε, καὶ ὅσοι	ἄλλοι	μετὰ σοῦ Καίσαρι στρατευσάμενοι τήν
[3, 51]	παῖς ἔτι μειράκιον οἵ τε	ἄλλοι	οἰκεῖοι καὶ φίλοι δι' ὅλης
[3, 92]	μὲν ἑαυτὸν ἔκτεινεν, οἱ δ'	ἄλλοι	σπονδῶν καὶ πίστεων ἔτυχον. Κικέρων
[3, 50]	οὗ γε μάλιστα συνεχεῖς ἐπαίνους	ἄλλοι	τε καὶ Κικέρων αὐτὸς εἶπε
[3, 50]	μάλιστα Ῥωμαίων ἐπιφανής, ὅσοι τε	ἄλλοι	τῷ Πείσωνι δι' αὐτὸν ἢ
[3, 21]	τῶν δημοσίων χρημάτων ψηφισαμένης, οἱ	πολλοὶ	ἔδεισαν ἐπὶ τῷ νέῳ Καίσαρι
[3, 22]	τῶν κοινῶν εὑρήσειν παρὰ Καίσαρι.	~Πολλοί	τε αὐτῶν ἐς δίκας τὸν
[3, 94]	τε ἄλλα λαμπρὰ καὶ ἐξελεύθεροι	πολλοί	τε καὶ πλούσιοι, καὶ διὰ
[3, 35]	οὐδένα, μὴ πρὸς ἐνόπλους τοσούσδε	ἄνοπλοι	καθιστώμεθα. Καὶ ὁ σύναρχος ὕποπτος
[3, 33]	ἐμὲ Καίσαρός τε ἀμελεῖν εὐεργέτου	μοι	γεγενημένου καὶ προτιμᾶν τοὺς ἐχθροὺς
[3, 38]	καὶ τῇ γνώμῃ βοηθοῦντες. Ταῦτά	μοι	γιγνόμενα μέν, ὦ συστρατιῶται, ἔτι
[3, 76]	ἐν καιρῷ λέλεκται, οὐχ ἵνα	μοι	γινώσκῃς χάριν ἀποθανόντι, ἀλλ' ἵνα
[3, 87]	καθαρεύοντα φιλοτιμίας, ἐξ οὗ στρατηγεῖν	μοι	διδόντων ὑμῶν ὑπὸ σημείοις οὐκ
[3, 15]	Ἀντώνιε (πατέρα γὰρ εἶναι σέ	μοι	δικαιοῦσιν αἵ τε Καίσαρος ἐς
[3, 37]	εἶναι θέλουσι. Ταῦτα δ' ἐργασαμένῳ	μοι	ἕτερος τῶν σφαγέων ἔλειπεν ἐν
[3, 87]	τέλος, ὅ τι ἂν ἐπιγίγνηταί	μοι	ικαλὸν γάρ τι καὶ παθεῖν
[3, 73]	περισώσων, ἀλλ' Ἀντωνίῳ πολεμήσων, ᾧ	μοι	καὶ συναλλαγῆναί ποτε θέμις· Δέκμῳ
[3, 17]	τούτων· οἶσθα δ' ὅπως ἔχει	μοι	καὶ τὰ οἴκοι, δαπάνης τε
[3, 19]	τῶν διαθηκῶν τῶν Καίσαρος, ὁμολογῶν	μοι	καὶ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένος
[3, 36]	Οὐ μέντ' ἂν οὐδ' ὥς	μοι	Μακεδονίαν ἔδοσαν, οὐδ' ἐπὶ Δολοβέλλᾳ,
[3, 17]	γε λοιπὰ τοὺς φονέας ἀμυνομένῳ	μοι	μετὰ τοῦ δήμου καὶ τῶνδε
[3, 65]	τὸν στρατὸν ἔφη· Καὶ τάδε	μοι	παρ' ὑμῶν, ὦ συστρατιῶται, γέγονεν,
[3, 17]	δήμου καὶ τῶνδε τῶν ἔτι	μοι	πατρικῶν φίλων συνίστασθαι καὶ συνεργεῖν·
[3, 78]	κατηκόων γενομένων· ἐψήφιστο γάρ, ὥς	μοι	προείρηται, πάντας ὑπακούειν Κασσίῳ τε
[3, 62]	λαβόντι πολεμεῖ. Τῶν τε ἐψηφισμένων	μοι	τελῶν τοῖς μὲν αὐτομολήσασι γέρα
[3, 63]	ὧδε ἀποκρίνεσθαι· Ὁ δῆμος ἔδωκέ	μοι	τὴν Κελτικὴν νόμῳ, καὶ Δέκμον
[3, 17]	ἐς δὲ τὴν διανομὴν ἀποδοῦναί	μοι	τὸ χρυσίον τὸ ἐπίσημον, ὃ
[3, 37]	ᾧ δὴ μάλιστα ὑπαχθέντες ἔδοσάν	μοι	τὸν στρατόν. Καὶ ἐγὼ τότε
[3, 37]	ἐχθρῶν ἕτερον στρατὸν ἀγειράντων, ἔδει	μοι	τοῦ περὶ τὴν Μακεδονίαν στρατοῦ
[3, 72]	ὁ Καῖσαρ, ὥσπερ ἐχθὲς ἐπιχειρήσας,	ἐσδράμοι	ἢ αὑτὸν ἐπιχειρήσειε περιτειχίζειν, πλέον
[3, 33]	γὰρ ἐπικαλεῖν, ἀντὶ τῆς βουλῆς,	ἐμοὶ	βούλεται. Μάθετε, ὡς ἐγένετο. ~Καίσαρος
[3, 19]	πλεῖστα καὶ ἀξιοτιμότατον ἐκ πάντων	ἐμοὶ	γενόμενον. Τοῖς δ' αὐτοῖς μου
[3, 28]	Ἀντώνιε, ἐς τὰ μάλιστα γεγενημένῳ·	ἐμοὶ	δὲ τῶν μὲν ὕβρεων, ἐς
[3, 34]	ἐπωνυμίαν τοῦ Καίσαρος ἀπηλεῖφθαι τὴν	ἐμοὶ	μάλιστα πάντων ἡδίστην μήτε τὴν
[3, 62]	δὲ παραμείνασιν οὔ, διαφθείρων οὐκ	ἐμοὶ	μᾶλλον ἀλλὰ τῇ πόλει τὰ
[3, 18]	αὐτὸν βασιλιζόμενον, οὐχ ἡγούμενον ἔτἰ,	ἐμοὶ	μὲν οὐδ' ἀποκρίσεως δεῖ πρὸς
[3, 17]	ἐκεῖνος, οὓς ἐπενόει, ἀρκέσει δ'	ἐμοὶ	νῦν ἐς τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν
[3, 20]	οὔτε τι νῦν ἔστι παρ'	ἐμοί,	πάντα τῶν ἐν ἀρχαῖς καὶ
[3, 28]	λοιπὰ πάντα ἔχειν· ἀρκέσειν γὰρ	ἐμοὶ	πενομένῳ τήν τε τοῦ πατρὸς
[3, 36]	αἰσχρὸν ᾖ μετὰ Δολοβέλλαν ἀντειπεῖν	ἐμοὶ	περὶ Μακεδονίας. Οὐ μέντ' ἂν
[3, 84]	ἅπασι τοῖς συγγραφεῦσι πιστὸν οὐδ'	ἐμοὶ	πιθανόν· οὐ γάρ πώ τι
[3, 35]	Καὶ ὁ σύναρχος ὕποπτος ἦν,	ἐμοί	τε διάφορος ὢν αἰεὶ καὶ
[3, 87]	χωρίων τε καὶ χρημάτων ἢ	ἐμοὶ	τῆς σωτηρίας, ὧδε ἐν τῇ
[3, 16]	ἐξήνεγκε παρὰ τὸ ἁρμόζον ἴσως	ἐμοὶ	τῆς τε ἡλικίας καὶ τῆς
[3, 19]	περιουσίαν. Ὧν σε δικαιότερον ἦν	ἐμοὶ	χάριν εἰδέναι μᾶλλον ἢ τὰ
[3, 67]	ἑλῶν ὄντων δύο ἦσαν οἱ	πόλεμοι,	τῇ διόδῳ εἰργόμενοι μὴ γινώσκειν
[3, 56]	αὐτοκράτωρ. Οὐ γὰρ ἔκριναν οἱ	νόμοι	λυσιτελήσειν ἡμῖν τὸν ἄρχοντα τοῖς
[3, 18]	οὐδὲ ἰδιώτου· ἄταφα γὰρ οἱ	νόμοι	τὰ σώματα τῶν τυράννων ὑπερορίζουσι
[3, 82]	τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους οἱ	Πομπηιανοὶ	μετῄεσαν ἀντὶ Ἱρτίου τε καὶ
[3, 82]	περ ἤδη γεγονότων. ~Οἵ τε	Πομπηιανοὶ	πυθόμενοι θαυμαστοὶ ὅσοι διεφάνησαν, ἐκβοῶντες
[3, 92]	ὅτι τῶν φίλων αὑτῷ τελευταῖος	ἐντυγχάνοι.	~Νυκτὸς δ' ἄφνω δόξης γενομένης,
[3, 83]	τὴν ἀφέλειαν αὐτοῦ τῆς στρατοπεδείας	ἀγάμενοι,	ἐπεμίγνυντο τοῖς Ἀντωνίου λανθάνοντες, εἶτα
[3, 47]	ἴδιον οὐδὲ καταλέξαι χωρὶς ὑπάτων	δυνάμενοι	ἐς τὰς νέας ἀρχὰς πάντα
[3, 68]	καὶ οὐδέτεροι τοὺς ἑτέρους ὤσασθαι	δυνάμενοι	τοῖς ξίφεσιν ὡς ἐν πάλῃ
[3, 30]	τῆς ἀμετρίας. ~Ταῦτα οἱ ταξίαρχοι	ἀσπασάμενοι	συνῆγον ἀμφοτέρους. Οἱ δὲ ἐπεμέμφοντο
[3, 15]	πῦρ ἐπ' αὐτοὺς ἔφερον, καὶ	φεισάμενοι	χάριν τῶν γειτόνων ἐς τὴν
[3, 84]	φυλακήν, ὡς ἐς τὴν ἔξοδον	ὁπλισάμενοι,	τὰ ἐρυμνὰ τοῦ στρατοπέδου κατέλαβον
[3, 30]	δὲ νυκτὸς ἔτι τὴν ἀγορὰν	περισχοινισάμενοι	τὴν φυλέτιν ἐκάλουν, ἀπὸ συνθήματος
[3, 65]	ὁ μὲν Καῖσαρ ἅπαντα συνεχώρει,	μερισάμενοι	δὲ ἐχείμαζον μετ' ἀλλήλων· παροδεύοντος
[3, 51]	ὑπέσχετο. Οἱ μὲν δὴ ταῦτα	ψηφισάμενοι	διελύθησαν, ὡς τὸν Ἀντώνιον ἔργῳ
[3, 60]	ἡμῖν γενομένας προτείνοντα προπετῶς πολέμιον	ψηφισάμενοι	τῷ ὄντι πολέμιον ἠναγκάσαμεν γενέσθαι,
[3, 12]	ὁμαλά· οἱ δὲ τῷ Καίσαρι	στρατευσάμενοί	τε καὶ ἐς κληρουχίας διῃρημένοι
[3, 32]	ὅσοι ἄλλοι μετὰ σοῦ Καίσαρι	στρατευσάμενοι	τήν τε ἡγεμονίαν αὐτῷ συνεστησάμεθα
[3, 33]	ἐκείνου χρείας γενόμενος, ἴστε σαφῶς,	συστρατευσάμενοί	τε καὶ τοῖς γιγνομένοις παρατυχόντες·
[3, 51]	τὸν Ἀντώνιον εἶχεν ἐν ὀργῇ,	ἀναθέμενοι	δὲ τὴν ψῆφον, ὡς ὁ
[3, 5]	καὶ τὴν ἐπίλεξιν ἐν ὑπονοίᾳ	τιθέμενοι	συνεβούλευον τὴν φρουρὰν ὡς ἐπίφθονον
[3, 12]	στρατευσάμενοί τε καὶ ἐς κληρουχίας	διῃρημένοι	συνέτρεχον ἐκ τῶν ἀποικιῶν ἐπὶ
[3, 91]	Ἐθορυβοῦντο οὖν αὖθις ὁμήρων μεγάλων	ἀφῃρημένοι·	καὶ τῶν Καισαριανῶν οὔπω σφίσιν
[3, 12]	ἀγγέλλεται Κάσσιός τε καὶ Βροῦτος	ἀφῃρημένοι	πρὸς τῶν ὑπάτων Συρίαν καὶ
[3, 62]	~Οἱ δ' ἐς τὸν Ἀντώνιον	ἀπεσταλμένοι	πρέσβεις, αἰδούμενοι τῶν ἐντολῶν τὸ
[3, 67]	τοῦ μετώπου. Οἱ δ' Ἄρειοι	περιειλημμένοι	τε πάντοθεν καὶ οὐδαμόσε διαδραμεῖν
[3, 67]	ἦσαν οἱ πόλεμοι, τῇ διόδῳ	εἰργόμενοι	μὴ γινώσκειν τὰ ἀλλήλων· καὶ
[3, 82]	ἤδη γεγονότων. ~Οἵ τε Πομπηιανοὶ	πυθόμενοι	θαυμαστοὶ ὅσοι διεφάνησαν, ἐκβοῶντες ἄρτι
[3, 89]	πολέμιον στρατὸν ἐπιέναι σὺν ὀργῇ	πυνθανόμενοι	ἐς πάντα ἐδεδοίκεσαν. Ἡ βουλὴ
[3, 83]	τὸ Ἀντωνίου καὶ τῶν διαπομπῶν	αἰσθανόμενοι	καὶ τὴν ἀφέλειαν αὐτοῦ τῆς
[3, 32]	τὰ καθ' ἡμέραν αὐτῆς ὑπηρέται	γιγνόμενοι	διετελοῦμεν, ἔχθει μὲν ἴσῳ καὶ
[3, 50]	κατὰ τὴν ἐτήσιον νουμηνίαν ὕπατοι	γενόμενοι	Ἵρτιός τε καὶ Πάνσας τὴν
[3, 15]	δῆμος ἐν ἀκριβεῖ Καίσαρος μνήμῃ	γενόμενοι	πῦρ ἐπ' αὐτοὺς ἔφερον, καὶ
[3, 4]	περὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	γενόμενοι.	Ὡς δὲ καὶ Σέξστον Πομπήιον
[3, 3]	θύειν ἐπ' αὐτοῦ Καίσαρι πρώτους.	Ἐξελαυνόμενοι	δ' ἐκ τῆς ἀγορᾶς ὑπὸ
[3, 3]	ἕως ἑτέρων ἐπιπεμφθέντων ἐξ Ἀντωνίου	ἀμυνόμενοί	τε ἀνῃρέθησαν ἔνιοι καὶ συλληφθέντες
[3, 71]	ὄντα διὰ δυσχέρειαν ἐχώρουν ὡς	βιασόμενοι	βαρεῖ στρατῷ παρεσελθεῖν ἐς αὐτήν.
[3, 40]	διπλασίως ἐδεδοίκεσαν, οἱ δ' ὡς	χρησόμενοι	κατ' Ἀντωνίου Καίσαρι ἠσμένιζον· οἱ
[3, 41]	καὶ τὸν νεὼν περιέστησαν οἱ	στρατευόμενοι	ξιφίδια ἀφανῶς περιεζωσμένοι, Καννούτιος δὲ
[3, 66]	ἐπετίθει. Οἱ δὲ ἑτοίμως ἐσέφερον	ἐκλυόμενοι	τὴν διαβολήν, μέχρι Πούπλιος Οὐεντίδιος,
[3, 43]	τῶν ἐν Μακεδονίᾳ τελῶν τέσσαρα·	ἐπιμεμφόμενοι	δ' αὐτὸν οὐκ ἐπεξελθόντα τῷ
[3, 88]	σὺν πλέονι παρρησίᾳ λεγόντων, οὐκ	ἀνασχόμενοί	τινες τῶν βουλευτῶν λοχαγοὺς ὄντας
[3, 23]	τὴν ἐς αὐτὸν Ἀντωνίου ὕβριν	ὑπεροψόμενοι.	~Διέδειξαν δὲ παρὰ τὰς Βρούτου
[3, 68]	κρατῆσαι. ~Οὕτω μὲν ἀλλήλοις ἐπῄεσαν	διωργισμένοι	τε καὶ φιλοτιμούμενοι, σφίσι μᾶλλον
[3, 41]	περιέστησαν οἱ στρατευόμενοι ξιφίδια ἀφανῶς	περιεζωσμένοι,	Καννούτιος δὲ πρότερον ἐδημηγόρει κατὰ
[3, 29]	οἱ τῆς φρουρᾶς Ἀντωνίου ταξίαρχοι,	ἐστρατευμένοι	τε Καίσαρι τῷ προτέρῳ καὶ
[3, 6]	παρ' ἑτέρου ἂν αὑτοῖς ἀδύνατον	ἡγούμενοι	γενέσθαι, οὔτε τὸ ποικίλον Ἀντωνίου
[3, 6]	δὲ οὔπω συγχωροῦντος αὐτοῖς, ἀπρεπὲς	ἡγούμενοι,	τὴν ἐν ἄστει στρατηγίαν προλιπόντες
[3, 68]	μᾶλλον ἢ τοῖς στρατηγοῖς οἰκεῖον	ἡγούμενοι	τόδε ἔργον· ὑπὸ δὲ ἐμπειρίας
[3, 83]	τοῦ Λεπίδου τό τε ἀξίωμα	αἰδούμενοι	τὸ Ἀντωνίου καὶ τῶν διαπομπῶν
[3, 62]	ἐς τὸν Ἀντώνιον ἀπεσταλμένοι πρέσβεις,	αἰδούμενοι	τῶν ἐντολῶν τὸ ἀλλόκοτον, οὐδὲν
[3, 42]	ᾖτουν εἰς τὰ οἰκεῖα ὡς	ὁπλιούμενοι·	οὐ γὰρ ἄλλων ἢ τῶν
[3, 58]	προεπέμπομεν καὶ πόσοι συνώμνυμεν οὐχ	ὁρκούμενοι;	Πόσους δὲ Κικέρων ἐπαίνους ἐς
[3, 68]	ἀλλήλοις ἐπῄεσαν διωργισμένοι τε καὶ	φιλοτιμούμενοι,	σφίσι μᾶλλον ἢ τοῖς στρατηγοῖς
[3, 59]	ἐγκρατῶς, ἐς οὐδενὸς ἀνδρὸς ἐλπίδας	αἰωρούμενοι.	~Καὶ τάδε μὲν εἴρηται τοῖς
[3, 51]	ἐς τὸ βουλευτήριον ἰόντας ἠνώχλουν,	ῥιπτούμενοί	τε πρὸ ποδῶν σὺν οἰμωγῇ
[3, 35]	ἐγένετο, αὐτίκα ἔδειξαν, ἐμὲ μὲν	αἰτιώμενοι	τῆς δημοκοπίας, τοὺς δὲ φονέας
[3, 6]	οἷς ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐπεπράχεσαν	τιμώμενοι.	Οὕτω δ' αὐτοῖς ἔχουσιν ἡ
[3, 29]	τὰ μέγιστα ὑπ' Ἀντωνίου τότε	προτιμώμενοι,	τὴν ὕβριν αὐτὸν ἐπισχεῖν ἠξίουν
[3, 6]	ὁρῶντες, ἀλλὰ καὶ ἐς τοῦτο	ὑφορώμενοι	τὸν Ἀντώνιον, Δέκμῳ μάλιστα ἐπεποίθεσαν,
[3, 70]	καὶ τετρωμένων· οἱ δὲ καὶ	ἐρρωμένοι	σφῶν ὑπὸ τοῦ κόπου κατεφρόνουν.
[3, 15]	διάδοχον. Ἅμα δ' οὐκ ἦσαν	ἐκεῖνοι	τυραννοκτόνοι, εἰ μὴ καὶ φονεῖς
[3, 15]	Ἅμα δ' οὐκ ἦσαν ἐκεῖνοι	τυραννοκτόνοι,	εἰ μὴ καὶ φονεῖς ἦσαν·
[3, 68]	ἀλλὰ τραύματα καὶ φόνοι καὶ	στόνοι	μόνον ἀντὶ βοῆς· ὅ τε
[3, 68]	ἦν ἀργός, ἀλλὰ τραύματα καὶ	φόνοι	καὶ στόνοι μόνον ἀντὶ βοῆς·
[3, 24]	συνεδημαγωγεῖτο ἐς τὸν ἔλεον, ἐσέδραμον	ἀθρόοι	καὶ τὰς θέας ἐπέσχον, μέχρι
[3, 6]	τὸ ἐν μέσῳ διάστημα διατρῖψαί	ποι	μᾶλλον ἰδιωτεύοντες ἢ ἐν ἄστει
[3, 25]	δέος ἦν, μὴ τῆς στρατιᾶς	ποι	μετελθούσης οἱ Γέται τὴν Μακεδονίαν
[3, 42]	περὶ τοῦ ἀριθμοῦ. Οἱ δὲ	λοιποὶ	τότε μὲν ἐξῄεσαν, ἀνεμιμνήσκοντο δ'
[3, 69]	ἀδοξίας, ἀλλὰ παρ' αὐτὸ ἔστησαν·	κατάκοποι	δὲ ὄντες ὤργων ὅμως, εἴ
[3, 3]	ὅσοι θεράποντες ἦσαν, οἱ δὲ	ἐλεύθεροι	κατὰ τοῦ κρημνοῦ κατερρίφησαν. ~Καὶ
[3, 11]	ἐκ φιλίας Καίσαρος, οἱ δὲ	ἐξελεύθεροι	καὶ θεράποντες αὐτοῦ, καὶ ἕτεροι
[3, 94]	τά τε ἄλλα λαμπρὰ καὶ	ἐξελεύθεροι	πολλοί τε καὶ πλούσιοι, καὶ
[3, 71]	δὲ καὶ ἐν τοῖς ὅπλοις	ἑκάτεροι.	~Καὶ ὁ Ἀντώνιος δευτέρᾳ τῇδε
[3, 69]	διεκαρτέρουν δ' ὅμως ἐπ' ἴσης	ἑκάτεροι,	μέχρι Πάνσας ὀβελῷ τὴν λαγόνα
[3, 3]	τε ἀνῃρέθησαν ἔνιοι καὶ συλληφθέντες	ἕτεροι	ἐκρεμάσθησαν, ὅσοι θεράποντες ἦσαν, οἱ
[3, 11]	ἐξελεύθεροι καὶ θεράποντες αὐτοῦ, καὶ	ἕτεροι	στρατιῶται σὺν αὐτοῖς, οἱ μὲν
[3, 68]	καὶ τάφροις, ἀραρότως συνίσταντο, καὶ	οὐδέτεροι	τοὺς ἑτέρους ὤσασθαι δυνάμενοι τοῖς
[3, 48]	αἰσθανόμενος ὑπηρετεῖν ὑποκρίνομαι. Μὴ δὴ	πρότεροι	τὴν ὑπόκρισιν ἀποκαλύπτωμεν, ὡς προλαβοῦσι
[3, 39]	βουλῆς. Ὧδε μὲν εἴκαζον οἱ	συνετώτεροι·	τὸ δὲ πλέον, ὁρῶντες, οἷα
[3, 52]	αἴσχιστόν ἐστιν ἡμῖν, εἰ δόξομεν	ἀσυνετώτεροι	πάντες ἑνὸς εἶναι, τὸ δὲ
[3, 30]	δὲ ἀπροβούλευτον ἐς τὸν δῆμον	ἐσφέροι,	τοὺς δημάρχους ἐς κώλυσιν ἐπιπέμπειν.
[3, 36]	καὶ Κρήτη· ὧν καὶ οἱ	ἐχθροὶ	καταφρονοῦσιν οὐκ ἀσφαλῶν σφίσιν ὄντων
[3, 15]	ἱκέται ἢ ὡς ἐς ἀκρόπολιν	ἐχθροί.	Πόθεν οὖν αὐτοῖς ἀμνηστία καὶ
[3, 60]	ἐπαινεῖν, ὅτι τοῦ δήμου νόμον	ἀκυροῖ,	καὶ Ἀντώνιον πολέμιον κρίνειν, ὅτι
[3, 32]	φειδοῦς ὑπὲρ ἡμῶν οὐδὲν ἐπιμέμπτων	σοι	γενομένων καὶ πρὸ ἡμῶν αὐτοῦ
[3, 75]	τὴν ἀρχὴν ὑπὸ τοῦ στρατοῦ	σοι	δεδομένην οὐκ ἐδέξω, διεταράχθησαν καὶ
[3, 32]	ἡμᾶς συνιστάντων, καὶ τῆς βουλῆς	σοι	Δέκμον ἐπαλειφούσης, καὶ σοῦ τὰς
[3, 15]	ὄντα. Ἀλλὰ καὶ θάτερα βουλομένῳ	σοι	ἡ ἀρχὴ συνελάμβανε, τιμωρουμένῳ τηλικοῦτον
[3, 20]	καὶ τῶν ἰδιωτῶν πολλοῖς ἀμφισβητοῦσί	σοι	καθ' ἕνα τῆς οὐσίας οὐκ
[3, 76]	ἡμῖν αὐτὸς ἔδωκας, εὐπροφάσιστον ἀποδοῦναί	σοι,	καὶ παραδίδωμι· τοὺς δὲ νεήλυδας
[3, 76]	τό τε ἔργον ἐπίφθονον ἔσται	σοι	καὶ πρὸ τοῦ δέοντος ἐξανίστησί
[3, 17]	τε φιλίων καὶ πρὸς αὐτοῦ	σοι	Καίσαρος, εἰ μέν τι καὶ
[3, 18]	ἠμείψατο· Εἰ μὲν ὁ Καῖσάρ	σοι	μετὰ κλήρου καὶ τῆς ἐπωνυμίας,
[3, 17]	τῆς δαπάνης, εἰ μὲν θαρρήσαιμί	σοι,	παρὰ σοῦ ἂν ἴσως ἢ
[3, 76]	μὲν καθέξεις λαβών, καὶ τούσδε	σοι	παραδώσω, εἰ δὲ τεθήπασι τὴν
[3, 19]	κινδύνοις καὶ σὺ τὰ νῦν	σοι	παρόντα πάντα λαμπρὰ τῶν Καίσαρος
[3, 15]	σὴ πρὸς ἐκεῖνον χάρις) τῶν	σοι	πεπραγμένων ἐπ' ἐκείνῳ τὰ μὲν
[3, 19]	ὄντα. Καὶ τάδε μὲν ἀρκέσει	σοι	περὶ τῶνδε εἰρῆσθαι· ἐνσημαίνῃ δὲ
[3, 76]	Τοῦτο δ' οὐκ ἦν ἐκφέρειν	σοι	πρότερον, ἡττημένου δὲ νῦν Ἀντωνίου
[3, 76]	Ἀντώνιον ἐπιπολάζοντα ὑπεροψίᾳ· ἡττηθέντα δὲ	σοὶ	συναλλάσσειν ἐπενοοῦμεν, ὡς τῇ Καίσαρος
[3, 32]	τὸ μέλλον ἀσφάλειαν εἴχομεν ἐν	σοί,	φίλῳ τε Καίσαρος ὄντι καὶ
[3, 16]	περιεσπάσατε ἐς ἑαυτούς. Καὶ τοῦδέ	σοι	χάριν ᾖδειν ἄν, εἰ μὴ
[3, 15]	γέρα ἀντεῖπας ἐγκρατῶς· καὶ τοῦδέ	σοι	χάριν οἶδα λαμπράν, εἰ καὶ
[3, 32]	ἔλεγον· Ἡμεῖς, ὦ Ἀντώνιε, καὶ	ὅσοι	ἄλλοι μετὰ σοῦ Καίσαρι στρατευσάμενοι
[3, 82]	~Οἵ τε Πομπηιανοὶ πυθόμενοι θαυμαστοὶ	ὅσοι	διεφάνησαν, ἐκβοῶντες ἄρτι τὴν πάτριον
[3, 3]	ἔνιοι καὶ συλληφθέντες ἕτεροι ἐκρεμάσθησαν,	ὅσοι	θεράποντες ἦσαν, οἱ δὲ ἐλεύθεροι
[3, 17]	βραδύνων ἀχάριστος εἶναι δοκοίην μηδ'	ὅσοι	καταλεχθέντες εἰς τὰς ἀποικίας ἐπιμένουσι
[3, 2]	διεπεφεύγεσαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ	ὅσοι	παρ' αὐτοῦ Καίσαρος εἰλήφεσαν ἡγεμονίας
[3, 70]	δὲ αὐτοὺς ἐξ Ἀντωνίου περιθέοντες,	ὅσοι	παρήσπιζον αὐτῷ, δι' ὅλης τῆς
[3, 64]	καὶ ἡγεμόνας ἡγεμονῶν ἀποφῆναι πάντων,	ὅσοι	πέραν εἰσὶ τῆς Ἰονίου θαλάσσης,
[3, 13]	μὲν μήτηρ αὖθις καὶ Φίλιππος	ὅσοι	τε ἄλλοι κηδεμόνες ἦσαν αὐτοῦ,
[3, 50]	ἐν τοῖς μάλιστα Ῥωμαίων ἐπιφανής,	ὅσοι	τε ἄλλοι τῷ Πείσωνι δι'
[3, 63]	πολεμεῖν Δολοβέλλᾳ· τούς τε ἄλλους,	ὅσοι	τινὸς ἔθνους ἢ στρατοῦ Ῥωμαίων
[3, 58]	αὐτὸν ἐς τὸ Τίβυρον ἐξιόντα	πόσοι	προεπέμπομεν καὶ πόσοι συνώμνυμεν οὐχ
[3, 58]	Τίβυρον ἐξιόντα πόσοι προεπέμπομεν καὶ	πόσοι	συνώμνυμεν οὐχ ὁρκούμενοι; Πόσους δὲ
[3, 63]	πάντας ὑπακούειν ἐς ὅ τι	προστάσσοι	Κάσσιος ἢ Βροῦτος. ~Ὧδε μὲν
[3, 35]	ἀνατιθέμενος τὴν δίκην. Ἐπεί γέ	τοι	τῆς βουλῆς ἐς ἃ πρῶτα
[3, 27]	μετενόουν. Ἰδίᾳ τε αὐτῶν οἱ	δυνατοὶ	ἐπέστελλον τῷ Δέκμῳ τῆς ἀρχῆς
[3, 50]	Ῥώμῃ κατὰ τὴν ἐτήσιον νουμηνίαν	ὕπατοι	γενόμενοι Ἵρτιός τε καὶ Πάνσας
[3, 16]	καὶ Μακεδονίαν εὖ ποιοῦντες οἱ	ὕπατοι,	σὺ καὶ Δολοβέλλας, καθισταμένων ἄρτι
[3, 1]	σφαγέων δίκην δόντων, ὅπως οἱ	περιφανέστατοι	μάλιστα ἔδοσαν, ἥδε ἡ βίβλος
[3, 81]	ἵνα μὴ τοῖς ἐχθροῖς εἶεν	εὐεπίθετοι,	ἀλλ' ἀθρόους ἐν ἀλλοτρίᾳ συνοικίζεσθαι
[3, 75]	καὶ σὺ καλῶς ποιῶν ὑπήκουσας,	καίτοι	στρατὸν ἔχων. Δείσαντες δ' ἐν
[3, 86]	σφίσιν ἄνευ τοῦ Καίσαρος, ὑπέστρεφον	ἄπρακτοι·	ὁ δὲ Καῖσαρ οὐκέτι τοὺς
[3, 62]	πολέμιος οὔτε μόναρχός εἰμι. Ταῦτα	μέντοι	μαρτύρομαι λύσειν τὴν οὐκ ἀγαπωμένην
[3, 73]	ἢ λόγους ἐλθεῖν ἐπιτρέπει· σῳζέσθω	μέντοι,	μέχρι τοῖς ἐν ἄστει δοκεῖ
[3, 15]	τοὺς διεφθαρμένους σε βιάσασθαι. Ὅτε	μέντοι	τῶν διαθηκῶν ἀναγνωσθεισῶν καὶ αὐτοῦ
[3, 22]	θρασύτητα τῇ τύχῃ χρωμένου. Σφῶν	μέντοι	φείσεσθαι τὸ μέρος νειμαμένων πρὸς
[3, 44]	ἐζήτει, καὶ ἀπειλαῖς, εἴ τις	ἐπικρύπτοι.	Οὐδένα δὲ συλλαβὼν ἐχαλέπηνεν ὡς
[3, 22]	ἕτερος ἑτέρῳ ἐπιλέγοντες ἄλλα τε	ἕκαστοι	καὶ τὸ κοινὸν ἐπὶ τοῖς
[3, 82]	γεγονότων. ~Οἵ τε Πομπηιανοὶ πυθόμενοι	θαυμαστοὶ	ὅσοι διεφάνησαν, ἐκβοῶντες ἄρτι τὴν
[3, 67]	Ἀντωνίου τὴν Καίσαρος στρατηγίδα ἀντέταξαν·	αὐτοὶ	δὲ ἐς δύο διαιρεθέντες ἐνέβαινον
[3, 48]	βίαν, αἰδεσθεῖσι δ' ἴσως ἐπιδώσουσιν	αὐτοὶ	δέει, μὴ παρ' ὑμῶν λάβοιμι.
[3, 94]	τῶν ἀπατόρων· καὶ δύνανται μάλιστα	αὐτοὶ	ἴσα τοῖς γνησίοις παισὶν ἄγειν
[3, 15]	τιμωρὸν ἐσόμενον Καίσαρι, ἀλλ' ὡς	αὐτοὶ	λέγουσι, τῆς τυραννίδος διάδοχον. Ἅμα
[3, 43]	ἐπιπεμπομένους σφίσιν εἰς διαφθορὰν οὐκ	αὐτοὶ	προσάγουσιν αὑτῷ. Ἀλλὰ τούσδε μὲν
[3, 6]	ἀγείρειν ἀφανῶς καὶ στρατὸν περιβλέπεσθαι.	Αὐτοί	τε ἠπείγοντο τῶν δεδομένων σφίσιν
[3, 8]	Ἀντωνίου μᾶλλον. Ἐν καιρῷ δὲ	αὐτοὶ	τὸν Ἀντώνιον τοῖς ἀμφὶ τὸν
[3, 69]	ἐσῆλθον μὲν ἐς τὸ χαράκωμα	αὐτοὶ	ὑπὸ ἀδοξίας, ἀλλὰ παρ' αὐτὸ
[3, 88]	ἐκέλευον ἐς τὴν πόλιν, ὡς	αὐτοὶ	χειροτονήσοντες αὐτὸν ἐξαιρέτῳ χειροτονίᾳ, Καίσαρος
[3, 97]	τοῦ καμάτου πρῶτοι μὲν οἱ	νεοστράτευτοι	καταλιπόντες ἐς Καίσαρα ἐχώρουν, ἐπὶ
[3, 22]	ἄπειρον, ἔστε Πέδιον καὶ Πινάριον	(οὗτοι	γὰρ τὴν ἐκ τῶν Καίσαρος
[3, 97]	τῆς ἀπορίας καὶ τοῦ καμάτου	πρῶτοι	μὲν οἱ νεοστράτευτοι καταλιπόντες ἐς
[3, 30]	εἰ μὲν ὁ Ἀντώνιος αὐτὸν	προβουλεύοι,	κωλύειν προβουλευόμενον, εἰ δὲ ἀπροβούλευτον
[3, 54]	εἴ τις Ἀντώνιον περὶ αὐτῶν	ἔχοι	τι διελέγχειν. ~Καὶ τάδε μὲν
[3, 30]	μάλιστα μέν, ἵνα μὴ Δέκμος	ἄρχοι	χώρας τε ἐπικαίρου καὶ στρατιᾶς
[3, 30]	ἀπέχηται τῆς ἀμετρίας. ~Ταῦτα οἱ	ταξίαρχοι	ἀσπασάμενοι συνῆγον ἀμφοτέρους. Οἱ δὲ
[3, 32]	μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἦν· οἱ	ταξίαρχοι	δὲ αὖθις παρὰ Ἀντωνίου καιρὸν
[3, 29]	καὶ οἱ τῆς φρουρᾶς Ἀντωνίου	ταξίαρχοι,	ἐστρατευμένοι τε Καίσαρι τῷ προτέρῳ
[3, 95]	τὴν μὲν στρατηγίαν περιεῖλον οἱ	σύναρχοι,	τὴν δ' οἰκίαν διήρπασεν ὁ
[3, 31]	πατρὸς ἀποικίδας πόλεις ἐξαγγέλλειν, ἃ	πάσχοι,	καὶ τὴν ἑκάστων γνώμην καταμανθάνειν·
[3, 39]	Καίσαρ ὑβριζόμενός τε καὶ ζημιούμενος	πάσχοι,	οὐκ ἄπιστον ἐτίθεντο τὴν διαβολὴν
[3, 3]	δὲ αὐτοῖς ὁ Ἀμάτιος, ὅτε	συντύχοι,	καὶ ἐνεδρεύσειν ἐλέγετο. Τῷδε οὖν
[3, 97]	τὴν μακροτέραν ἔτι περιιών, ἀλλὰ	ἐπὶ	Ἀκυληίας, λήσεσθαι νομίζων διὰ τὴν
[3, 45]	ἐχώρει καὶ ἀπὸ τῶν πυλῶν	ἐπὶ	Ἄλβην πόλιν ὡς μεταπείσων τοὺς
[3, 74]	ὅσας οὔτε ἐπὶ Κελτοῖς οὔτε	ἐπὶ	ἄλλῳ πολέμῳ ποτὲ ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι,
[3, 73]	ποταμὸν ἐς ἀλλοτρίαν ἡγεμονίαν μηδὲ	ἐπὶ	Ἀντώνιον ἔτι χωρεῖν· αὐτὸς γὰρ
[3, 50]	ἐν αὐτῷ τῷ ἱερῷ συνῆγον	ἐπὶ	Ἀντωνίῳ. Κικέρων μὲν δὴ καὶ
[3, 85]	μὴ συνθοῖτο Ἀντωνίῳ, στρατηγὸν αὖθις	ἐπὶ	Ἀντωνίῳ μάλα ἀπρεπῶς ἐχειροτόνουν ἅμα
[3, 80]	ἀντὶ οὗ Δέκμον ᾑρῆσθαι στρατηγὸν	ἐπὶ	Ἀντωνίῳ, τὴν μὲν ὀργὴν ἐπέκρυπτε,
[3, 44]	ἀνὰ μέρος τὴν παραθαλάσσιον ὁδεύειν	ἐπὶ	Ἀριμίνου. ~Αὐτὸς δ' ἐπιλεξάμενος ἐκ
[3, 86]	ἢ καὶ πρὸς ἀλλήλους στασιάσειαν·	ἐπὶ	γὰρ τῷδε καὶ τοῦ περὶ
[3, 26]	λιθοστρώτῳ πόλει διαβάλλοντες ἐς ἀλλήλους	ἐπὶ	γέλωτι συνέχεάν τε καὶ συνέτριψαν.
[3, 40]	ᾠκισμένας. Καὶ ἔπεισε Καλατίαν πρώτην,	ἐπὶ	δ' ἐκείνῃ Κασιλῖνον, δύο τάσδε
[3, 21]	αὐτὸν ἐν ἰδιώτου μέτρῳ καθέξειν,	ἐπὶ	δὲ Ἀντωνίῳ μάλιστα, μὴ τὸν
[3, 97]	νεοστράτευτοι καταλιπόντες ἐς Καίσαρα ἐχώρουν,	ἐπὶ	δὲ ἐκείνοις καὶ τὰ ἀρχαιότερα
[3, 30]	στρατιᾶς ἀνδροφόνος ὢν τοῦ πατρός,	ἐπὶ	δὲ τούτῳ καὶ ἐς χάριν
[3, 96]	γράφων, Ἀντωνίῳ δὲ καὶ βοηθὸς	ἐπὶ	Δέκμου ὑπισχνεῖτο ἥξειν, εἰ δέοιτο.
[3, 86]	ἀνεκίνει καὶ ὑπὲρ σφῶν ἐκείνων,	ἐπὶ	δευτέραν στρατείαν πεμπομένων, πρὶν ἐπὶ
[3, 42]	στρατὸς ἡγούμενος ἐς τὸ ἐναντίον	ἐπὶ	διαλλαγαῖς Ἀντωνίου τε καὶ Καίσαρος
[3, 44]	δ' ὁρῶντες οὓς ὁ Καῖσαρ	ἐπὶ	διαφθορᾷ τῶνδε προπεπόμφει, βιβλία πολλὰ
[3, 36]	ὥς μοι Μακεδονίαν ἔδοσαν, οὐδ'	ἐπὶ	Δολοβέλλᾳ, διὰ τὴν ἐν αὐτῇ
[3, 7]	πόλεως τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον,	ἐπὶ	δυναστείας ὢν ὁ Ἀντώνιος ἤδη
[3, 90]	ἀδιόρθωτον· τά τε ἀρχαῖα Ῥωμαίων	ἐπὶ	ἐλευθερίᾳ φρονήματα καὶ πάθη, πρὸς
[3, 95]	τι ἔπαθε, μικρὸν δ' ὕστερον	ἐπὶ	θανάτῳ μετὰ τῶν ἄλλων καὶ
[3, 94]	φιλανθρωπίας. Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον	ἐπὶ	θανάτῳ προυγράφησαν. Τὰ χρήματα δέ,
[3, 71]	Ἀντώνιος οὐκ ἐπεξῆγεν, ἐς τὰ	ἐπὶ	θάτερα τῆς Μουτίνης ἀφυλακτότερα ὄντα
[3, 85]	σφῶν Λεύκιον καὶ Πάνσαν, ὡς	ἐπὶ	θέας εἰς Ἑλλάδα ἐξιόντας, ἀμύνειν
[3, 50]	πατρίδος βιαζόμενον ὅπλοις καὶ τὸν	ἐπὶ	Θρᾷκας αὐτῷ δεδομένον στρατὸν ἐς
[3, 52]	ὥρμησε χωρὶς ἡμῶν. Τὸν στρατὸν	ἐπὶ	Θρᾷκας λαβὼν ἀντὶ Θρᾳκῶν ἐπήγαγεν
[3, 95]	Δολοβέλλαν, καὶ εἶναι φόνου δίκας	ἐπὶ	Καίσαρι. Καὶ εὐθὺς ἦσαν γραφαί,
[3, 13]	τὸ δόγμα, μὴ εἶναι δίκας	ἐπὶ	Καίσαρι φόνου, καὶ τὴν Ἀντωνίου
[3, 74]	ἡμερῶν ἱκεσίους ἐψηφίζετο, ὅσας οὔτε	ἐπὶ	Κελτοῖς οὔτε ἐπὶ ἄλλῳ πολέμῳ
[3, 14]	γάρ τι Ῥωμαίοις τοὺς θετοὺς	ἐπὶ	μάρτυσι γίγνεσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἀπογραψαμένων
[3, 73]	ποταμὸν ἐς λόγους οἱ συνελθεῖν	ἐπὶ	μάρτυσι τοῖς πολίταις· πείσειν γάρ,
[3, 4]	προθυμίας ἐξεδέχετο καὶ τὸν Ἀντώνιον	ἐπὶ	ὅλην εὐφήμουν ἡμέραν· οὐ γάρ
[3, 15]	γειτόνων ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἥξειν	ἐπὶ	ὅπλα συνέθεντο, πῶς οὐχὶ τῷ
[3, 34]	πω τὴν συνθήκην ἑώρων οὐδὲ	ἐπὶ	ὅσοις. Ὁ δὲ δῆμος ἐθορυβεῖτο,
[3, 7]	δόξαντα τῷ Καίσαρι τὸν μὲν	ἐπὶ	Παρθυαίους πόλεμον οὐδενὶ ἔφη ὑπὸ
[3, 20]	αἰεὶ τοὺς δημοκόπους ὁ δῆμος	ἐπὶ	πλεῖστον ἐξάρας ἐς γόνυ ἔρριψε.
[3, 70]	διέλυσεν αὐτούς. Καὶ τὸ ἕλος	ἐπὶ	πλεῖστον ἐπεπλήρωτο ὅπλων τε καὶ
[3, 69]	γὰρ οἱ κατ' αὐτὸν ἀνεχώρουν,	ἐπὶ	πόδα πρῶτον, εἶτα μεταβαλόντες ὀξύτερον
[3, 35]	δημοκοπίᾳ, τὸ σῶμα τοῦ Καίσαρος	ἐπὶ	προφάσει τῆς ταφῆς ἐς τὴν
[3, 35]	πρὸ τοῦ δεδομένου χρόνου διδάξαντες	ἐπὶ	προφάσει φροντίδος σίτου. Ἕτερον δή
[3, 82]	βουλὴ τὰ μέν τινα αὐτῶν	ἐπὶ	προφάσεσι διέλυεν, ἀθρόα δὲ οὕτως
[3, 79]	τῆς δόξης ἄξιον ἧς εἶχεν	ἐπὶ	σοφίᾳ τε καὶ πραότητι, ἠγάσαντο
[3, 57]	Πῶς; Οὐ μόνος ἦρχεν ἀποδημήσαντος	ἐπὶ	Συρίας Δολοβέλλα; Οὐ στρατὸν εἶχεν
[3, 27]	βουλὴ τήνδε τὴν Κελτικὴν ἀκρόπολιν	ἐπὶ	σφίσιν ἡγουμένη ἐδυσχέραινέ τε καὶ
[3, 42]	ταῖς προφάσεσι καὶ τοὺς μὲν	ἐπὶ	τὰ ὅπλα ἔπεμπε, τοὺς δὲ
[3, 16]	καὶ τὴν σὴν γνώμην ἀκυρούντων.	Ἐπὶ	τάδε με δὴ τὸ πάθος
[3, 97]	ἐς Μακεδονίαν. Ἔφευγε δ' οὐκ	ἐπὶ	τάδε τῶν Ἄλπεων, ἀλλ' ἐς
[3, 93]	ἐς τὸ βουλευτήριον συνέθεον, Κικέρωνος	ἐπὶ	ταῖς θύραις αὐτοὺς δεξιουμένου. Ψευδοῦς
[3, 50]	καὶ Πάνσας τὴν βουλὴν εὐθὺς	ἐπὶ	ταῖς θυσίαις ἐν αὐτῷ τῷ
[3, 20]	ἐκπέμψουσιν, ἂν συμφρονῶσι, τὸν δῆμον	ἐπὶ	τὰς ἀποικίας· ὁ δὲ δῆμός
[3, 2]	Καίσαρος εἰλήφεσαν ἡγεμονίας ἐθνῶν, ἀπεληλύθεσαν	ἐπὶ	τὰς ἡγεμονίας, Βροῦτος μὲν ὁ
[3, 2]	τῆς ἄρτι ἐπεψηφισμένης ἀμνηστίας καὶ	ἐπὶ	τὰς οἰκίας τῶν σφαγέων σὺν
[3, 49]	κρατήσας ἔτι ὄντος ἐν πεδίῳ	ἐπὶ	τὰς πόλεις ἔκρινε προελθεῖν. Αἱ
[3, 45]	συναγαγὼν μικρὰ διελέχθη καὶ εὐθὺς	ἐπὶ	τὰς πύλας ἐχώρει καὶ ἀπὸ
[3, 35]	δημοκοπίας, τοὺς δὲ φονέας ἐκπέμψαντες	ἐπὶ	τὰς τῶν ἐθνῶν ἡγεμονίας, Βροῦτον
[3, 83]	τὸν ἐκ Λεπίδου φύλακα αὐτῶν,	ἐπί	τε ποταμὸν ἦλθεν, ἔνθα ἐστρατοπεδευμένος
[3, 39]	φιλίαν ἔτι οἱ μόνην οὖσαν·	ἐπί	τε τὰς θύρας τοῦ Ἀντωνίου
[3, 86]	ἑνὶ ποιεῖσθαι τὰς ἐλπίδας, ἀλλ'	ἐπὶ	τῇ βουλῇ τὸ κράτος ἀθάνατον
[3, 65]	~Ταῦτα λογιζόμενος ἐπέκρυπτε καὶ θύων	ἐπὶ	τῇ δεδομένῃ ἀρχῇ πρὸς τὸν
[3, 23]	ἀναξίῳ τοιάδε πάσχειν. Ὡς δ'	ἐπὶ	τῇ κληρονομίᾳ καὶ τὴν ἴδιον
[3, 98]	Καὶ ὁ Ἀντώνιός τι παθὼν	ἐπὶ	τῇ μεταβολῇ οὐχ ὑπέστη τὸν
[3, 51]	μεταστᾶσιν, ὅσον αὐτοῖς ὁ Καῖσαρ	ἐπὶ	τῇ νίκῃ δώσειν ὑπέσχετο. Οἱ
[3, 94]	τόδ' ἴσως μάλιστα ὁ Καῖσαρ	ἐπὶ	τῇ προτέρᾳ θέσει, κατὰ διαθήκας
[3, 86]	ἐπὶ δευτέραν στρατείαν πεμπομένων, πρὶν	ἐπὶ	τῇ προτέρᾳ λαβεῖν τὰς πεντακις
[3, 83]	Καῖσαρ τίσαιτο ὑπατεύων· ὑπερθέσεων δὲ	ἐπὶ	τῇ χειροτονίᾳ γιγνομένων ἐννόμων κατὰ
[3, 21]	εὐνοίας οὕνεκα καὶ τῆς νῦν	ἐπὶ	τῇ χορηγίᾳ δημοκοπίας καὶ περιουσίας,
[3, 53]	οὖσα καὶ ὅμορος ἡμῖν καὶ	ἐπὶ	τῇ χώρᾳ ὁ Δέκμου στρατὸς
[3, 20]	τῶν προσόδων, ἐξ οὗ παρῆλθεν	ἐπὶ	τὴν ἀρχήν, ἐς αὐτὸν ἀντὶ
[3, 91]	ἀφίκετο, τοὺς θεοὺς σφᾶς ἔδοξαν	ἐπὶ	τὴν ἐλευθερίαν ἐποτρύνειν. Ἡ μὲν
[3, 43]	εὑρήσειν, τὸν δὲ στρατὸν ἄξειν	ἐπὶ	τὴν ἐψηφισμένην οἱ χώραν εὐδαίμονα
[3, 63]	ἄρχουσιν ἀπὸ τῆς Ἰονίου θαλάσσης	ἐπὶ	τὴν ἕω, πάντας ὑπακούειν ἐς
[3, 52]	Μακεδονίας ἄρχειν παρ' ἡμῶν ἐπιτυχὼν	ἐπὶ	τὴν Κελτικὴν ὥρμησε χωρὶς ἡμῶν.
[3, 84]	πύλας ἀνεῴγνυον Ἀντωνίῳ. Ὁ δ'	ἐπὶ	τὴν Λεπίδου σκηνὴν ἵετο δρόμῳ,
[3, 93]	τὴν πόλιν ὡς δι' ἐνέδρας	ἐπὶ	τὴν πατρίδα ἐπαχθέντα, οἱ στρατηγοὶ
[3, 58]	ἔμελλε μὲν τὸν στρατὸν ἄξειν	ἐπὶ	τὴν πόλιν, δείσειε δὲ προλαβόντος
[3, 49]	στρατῷ· καὶ ἀναζεύξας ἐχώρει τὴν	ἐπὶ	τῆς Ἰταλίας, ὑποδεχομένων αὐτὸν ὡς
[3, 46]	τῶν ἱππέων τὸ πλεῖστον ἀφίκετο	ἐπὶ	τιμῇ καὶ ἀπὸ τοῦ δήμου
[3, 98]	θεραπόντων ἀνῃρέθη, εὐνουχίζων τινὰς αὐτῶν	ἐπὶ	τιμωρίᾳ.
[3, 45]	ὥδευεν ἐς Ῥώμην ὡς ἐκεῖθεν	ἐπὶ	τὸ Ἀρίμινον ὁρμήσων. Ἐσῄει δὲ
[3, 58]	ἐγκλήματα ὁρᾶτε· ~Ἐπεὶ δέ γε	ἐπὶ	τοῖς ἐγκλήμασι καὶ μαντεύματα ἐπάγουσιν,
[3, 80]	μὲν ὀργὴν ἐπέκρυπτε, θρίαμβον δ'	ἐπὶ	τοῖς εἰργασμένοις ᾖτει. Καταφρονούμενος δ'
[3, 2]	ἡ βουλὴ δι' αἰτίας εἶχεν	ἐπὶ	τοῖς ἐπιταφίοις τοῦ Καίσαρος, ὑφ'
[3, 57]	διώκοντος, ἄρτι δὲ ὑμῶν δεδιότων	ἐπὶ	τοῖς ἐσομένοις· οὗ τίνα καιρόν,
[3, 88]	στρατιώταις ἡ βουλὴ πεπόμφει, δείσας	ἐπὶ	τοῖς μισθοφόροις ὁ Καῖσαρ προύπεμπε
[3, 22]	τε ἕκαστοι καὶ τὸ κοινὸν	ἐπὶ	τοῖς πλείστοις, ἐκ προγραφῆς εἶναι
[3, 53]	ὁρμώμενος ἐδυνάστευσεν ἡμῶν. ~Τὴν στρατιὰν	ἐπὶ	τοῖσδε καταπλησσόμενος, ἵνα πρὸς μηθὲν
[3, 53]	τιμωρίαν, καὶ ὅμως αὐτῇ καὶ	ἐπὶ	τοῖσδε ὀλίγοι μόλις ἐν τοῖς
[3, 55]	ἔτι κινουμένων ἐς τὴν Κελτικὴν	ἐπὶ	τὸν ἀντιλέγοντα. Ἀλλὰ Κικέρων Δέκμον
[3, 22]	ἀναιρεθέντων. Ἦγόν τε τὰς δίκας	ἐπὶ	τὸν Ἀντώνιον αὐτὸν ἢ τὸν
[3, 89]	τὴν στρατιὰν αὐτὸν ἀφέλοιντο τὴν	ἐπὶ	τὸν Ἀντώνιον ὑβριστικῶς, οἱ δὲ
[3, 31]	δημαρχῶν τοὺς φονέας τοῦ πατρὸς	ἐπὶ	τὸν δῆμον ἐς δίκην ἀπαγάγοι·
[3, 10]	φυλακὴν τοῦ σώματος αὐτὸν ἠξίουν	ἐπὶ	τὸν ἐν Μακεδονίᾳ στρατὸν καταφυγεῖν
[3, 96]	Ἀντωνίου, ἐξῄει δὲ τῆς πόλεως	ἐπὶ	τὸν Ἰόνιον καὶ σχολαίως ἀνεζεύγνυε,
[3, 97]	μετὰ τριακοσίων τῶν παραμεινάντων μόνων	ἐπὶ	τὸν Ῥῆνον ἐφέρετο. Δυσπόρου δ'
[3, 44]	πεπραγμένων ἐθορυβεῖτο. Καὶ ἐπελθὼν αὖθις	ἐπὶ	τὸν στρατὸν ἔφη χαλεπῆναι μὲν
[3, 71]	Γνώμη δὲ ἦν Ἀντωνίῳ μὲν	ἐπὶ	τοσῷδε πταίσματι μὴ ἐπιχειρεῖν ἔτι
[3, 94]	κατὰ νόμον κουριάτιον. Ἔστι δ'	ἐπὶ	τοῦ δήμου γίγνεσθαι τὴν θέσιν·
[3, 9]	ἔτι ὢν ἐς Ἀπολλωνίαν τὴν	ἐπὶ	τοῦ Ἰονίου παιδεύεσθαί τε καὶ
[3, 26]	ἡμέρᾳ Δολοβέλλας μὲν αὐτὴν προσέταξεν	ἐπὶ	τοῦ στρατηγικοῦ βήματος, ἔνθα ὁ
[3, 39]	ἐν ἱερῷ, μηχανωμένων δὲ ταῦτα	ἐπὶ	τοὺς ἐχθρούς. Οἱ δὲ αὐτὰ
[3, 38]	αὐτῶν ἐγκρατῆ καὶ ἐς θάρσος	ἐπὶ	τοὺς ἐχθρούς· ὧν ἐκφανέντων ἀνεφάνη
[3, 70]	αὐτῶν, τοὺς δὲ σὺν ἑαυτοῖς	ἐπὶ	τοὺς ἵππους ἀνετίθεντο ἢ τῆς
[3, 7]	τὸν ἐς Παρθυαίους κατειλεγμένον στρατὸν	ἐπὶ	τοὺς Παρθυαίους, αἰτεῖν δὲ οὐ
[3, 45]	σκευὴν ἔχων τὴν συνήθη τοῖς	ἐπὶ	τοὺς πολέμους ἐξιοῦσι· καὶ γὰρ
[3, 7]	ἀπαίσιον γεγονέναι, ἔθους ὄντος ἑτέρους	ἐπὶ	τοῦτο πέμπεσθαι, πάνυ χαλεψάμενος τῷ
[3, 48]	τὴν βουλὴν ἀνετίθετο· καὶ βουλομένους	ἐπὶ	τοῦτο χωρεῖν ἀθρόους ἐκώλυε καὶ
[3, 98]	Καὶ δεύτερος τῶν σφαγέων οὗτος	ἐπὶ	Τρεβωνίῳ δίκην ἐδίδου μετ' ἐνιαυτόν
[3, 41]	Καίσαρα καὶ χρῆναι δεδιότας Ἀντώνιον	ἐπὶ	τυραννίδι τόνδε προσεταιρίσασθαι, στρατὸν ἄλλον
[3, 15]	Ψηφιζομένων δέ τινων αὐτοῖς ὡς	ἐπὶ	τυράννῳ γέρα ἀντεῖπας ἐγκρατῶς· καὶ
[3, 10]	διὰ τὴν ἔτι ἄγνοιαν τῶν	ἐπὶ	τῷ θανάτῳ γενομένων, τοὺς ἡγεμόνας
[3, 21]	χρημάτων ψηφισαμένης, οἱ πολλοὶ ἔδεισαν	ἐπὶ	τῷ νέῳ Καίσαρι τῆς πατρῴας
[3, 88]	αὐτοῦ καὶ ὁ πατὴρ ὁμοίως	ἐπὶ	τῷ πολιτικῷ πολέμῳ πρῶτον ἐπέρασεν,
[3, 55]	πιστεύειν, ὃν ὁ δῆμος ἐδίωξεν	ἐπὶ	τῷ φόνῳ, Ἀντωνίῳ δὲ ἀπιστεῖν,
[3, 17]	Ὅσα δὴ τῶν Καίσαρος εὐθέως	ἐπὶ	τῷ φόνῳ πρὸς σὲ μετενήνεκται
[3, 42]	αὐτοῦ καὶ τὴν ἐκκλησίαν διαλύσαντος	ἐπὶ	τῷδε, ὁ στρατὸς ἡγούμενος ἐς
[3, 72]	εἰπὼν εὐθὺς ἀνίστατο καὶ ὥδευεν	ἐπὶ	τῶν Ἄλπεων. ~Δέκμῳ δὲ ἀπαλλαγέντι
[3, 94]	ἐστὶ Ῥωμαίοις ὁ τρόπος οὗτος	ἐπὶ	τῶν ἀπατόρων· καὶ δύνανται μάλιστα
[3, 12]	διῃρημένοι συνέτρεχον ἐκ τῶν ἀποικιῶν	ἐπὶ	χάριτι τοῦ μειρακίου καὶ τὸν
[3, 53]	ἀποδρᾶναι δεδιότες συναδικοῦσι καὶ χωροῦσιν	ἐπὶ	χώραν ὑμετέραν πολέμιοι καὶ πολιορκοῦσι
[3, 11]	καὶ τὸ μὴ τιμωρεῖν αὐτὸν	Καίσαρι	αἰσχρὸν ἡγούμενος ἐς τὸ Βρεντέσιον
[3, 15]	ὡς ἡμεῖς ἡγούμεθα, τιμωρὸν ἐσόμενον	Καίσαρι,	ἀλλ' ὡς αὐτοὶ λέγουσι, τῆς
[3, 48]	νέας ἀρχὰς πάντα ἀνετίθεντο. ~Τῷ	Καίσαρι	δ' ὁ στρατὸς πελέκεάς τε
[3, 92]	αὐτὰς ὧδε ἀκριβῶς ἐνόμιζον ἐπικρύπτεσθαι.	~Καίσαρι	δὲ ἔτι τῶν πρέσβεων ἐντυγχανόντων
[3, 47]	τρία ἐδόκουν αἱρήσεσθαι τὰ Ἀντωνίου.	~Καίσαρι	δὲ ἦν δύο ὁμοίως ἀξιολογώτατα,
[3, 28]	πάσχοντος ὑπερορᾶν καὶ ἀμελεῖν ἑκόντος,	Καίσαρι	δὲ τῷ σφῶν αὐτοκράτορι καὶ
[3, 40]	καὶ ἀντίδοσιν Ἀντωνίῳ μὲν δυναστείας,	Καίσαρι	δὲ τῶν φονέων. ~Ὧδε δὲ
[3, 71]	λιμοῦ τετρυμένος, Ἱρτίῳ δὲ καὶ	Καίσαρι	διὰ τοῦτο μάλιστα τὰ ἐς
[3, 58]	ὄντας ἀνόπλους, ἀσυντάκτους, ἐς μόνας	Καίσαρι	διαλλαγὰς συνελθόντας καὶ εὐθύς, ὡς
[3, 63]	πολλά, ὅσα ἐν Δημητριάδι Γαΐῳ	Καίσαρι	ἐκ πολλοῦ γιγνόμενα εὗρεν· οἷς
[3, 51]	κατ' αὐτούς. Διὸ καὶ τῷ	Καίσαρι	ἐς αὐτὸν προκατεχρῶντο· καὶ ὁ
[3, 85]	εἰδότες μὲν καὶ τούσδε Γαΐῳ	Καίσαρι	ἐστρατευμένους καὶ τὰ ἐκείνου πάντα
[3, 88]	καὶ Δολοβέλλαν προύφερον, αὐτῷ τε	Καίσαρι	ἤδη δεδόσθαι τὴν ἀρχὴν μετιέναι
[3, 40]	δ' ὡς χρησόμενοι κατ' Ἀντωνίου	Καίσαρι	ἠσμένιζον· οἱ δὲ αὐτῶν τὰς
[3, 66]	Πούπλιος Οὐεντίδιος, ἐστρατευμένος τε Γαΐῳ	Καίσαρι	καὶ Ἀντωνίῳ φίλος ὤν, οὐκ
[3, 95]	καὶ οὕτω τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι τῷ	Καίσαρι·	καὶ αὐτοῦ τὴν μὲν στρατηγίαν
[3, 95]	καὶ εἶναι φόνου δίκας ἐπὶ	Καίσαρι.	Καὶ εὐθὺς ἦσαν γραφαί, τῶν
[3, 10]	ἐπιθαρρήσαντα τοῖς ἐχθροῖς ἀμύνειν τῷ	Καίσαρι·	καὶ ἦσαν οἳ καὶ τῶν
[3, 16]	ὅμως ὡς ἐς ἀκριβέστερον φίλον	Καίσαρι	καὶ πλείστης ὑπ' ἐκείνου τιμῆς
[3, 41]	αὐτὸ Καίσαρι φίλος, ὑπήντα τῷ	Καίσαρι	καὶ τὴν γνώμην ἐκμαθὼν ἀπήγγελλε
[3, 35]	αἰεὶ καὶ ὑποκρινόμενος ἐπιβουλεῦσαι τῷ	Καίσαρι	καὶ τὴν ἡμέραν τοῦ φόνου
[3, 15]	κατὰ αὐτοφώρων, καὶ φίλος ὢν	Καίσαρι	καὶ ὕπατος καὶ Ἀντώνιος; ~Ἀλλὰ
[3, 96]	αἱ διαλλαγαί, ἀλλ' ἐς συμμαχίαν	Καίσαρι	κατὰ Κασσίου τε καὶ Βρούτου,
[3, 28]	ἐς τὰ ὑψηλὰ ἀναπηδῶν κατεβόα·	Καίσαρι	μὲν δι' ἐμὲ μήτε ὀργίζεσθαι
[3, 62]	τῶν φίλων αὐτοῦ καὶ Δέκμον	Καίσαρι	μὲν ὄντα φίλον ἐμίσει, ἀνδροφόνον
[3, 32]	συμφερόντων οὕνεκα, ἕως ἔτι δύνασαι,	Καίσαρι	μέν, ὅπερ ἀρκέσει, μόνον συνεπαμῦναι
[3, 28]	παρὰ Καίσαρος, εἰ μηδὲ αὐτῷ	Καίσαρι	μενεῖ τὰ ἐψηφισμένα βέβαια. Ἀντωνίου
[3, 55]	καὶ τήνδε τὴν ἡγεμονίαν αὐτὴν	Καίσαρι	πάλαι. Μέρος δ' ἐστὶ τοῦ
[3, 25]	γὰρ Γέτας αὐτὸν πρὸ Παρθυαίων	Καίσαρι	παρεσκευάσθαι καὶ τὰ Παρθυαίων ἠρεμεῖν
[3, 22]	τελευταῖον ψήφισμα τὸ βεβαιοῦν τὰ	Καίσαρι	πεπραγμένα πάντα. Ὕβρεις τε πολλαὶ
[3, 44]	ἀποικίαις τε καὶ ἐν Ῥώμῃ	Καίσαρι	πεπραγμένων ἐθορυβεῖτο. Καὶ ἐπελθὼν αὖθις
[3, 22]	δὲ πάντα κυροῦν, ὅσα τῷ	Καίσαρι	πέπρακται. Ὁ δὲ ὡμολόγει μὲν
[3, 5]	Ἐψηφισμένον δ' εἶναι κύρια, ὅσα	Καίσαρι	πέπρακτό τε καὶ γενέσθαι βεβούλευτο,
[3, 45]	δὲ τὴν βουλὴν ὡς μεμψόμενος	Καίσαρι	περὶ τῶν πεπραγμένων, ἐσιὼν ἤδη
[3, 29]	βοαί. Ἀπειλησαμένου δὲ αὐτοῦ τῷ	Καίσαρι	πικρότερον καὶ τῆς ἀπειλῆς ἐξενεχθείσης
[3, 21]	πολλὰ τῶν κοινῶν εὑρήσειν παρὰ	Καίσαρι.	~Πολλοί τε αὐτῶν ἐς δίκας
[3, 3]	ἐκθεοῦν καὶ θύειν ἐπ' αὐτοῦ	Καίσαρι	πρώτους. Ἐξελαυνόμενοι δ' ἐκ τῆς
[3, 12]	ἦν ὁμαλά· οἱ δὲ τῷ	Καίσαρι	στρατευσάμενοί τε καὶ ἐς κληρουχίας
[3, 32]	καὶ ὅσοι ἄλλοι μετὰ σοῦ	Καίσαρι	στρατευσάμενοι τήν τε ἡγεμονίαν αὐτῷ
[3, 29]	σφᾶς καὶ δι' ἑαυτόν, ὑπὸ	Καίσαρι	στρατευσάμενον καὶ τῶνδε τῶν οἱ
[3, 39]	τι λογισμοῦ βαθέος ἦν, ᾖδεσαν	Καίσαρι	συμφέρειν Ἀντώνιον καὶ βλάπτοντα ὅμως
[3, 61]	πολέμου λυθέντος ἐπεξέλθοι τὸν φόνον	Καίσαρι	συναλλαγείς· διὸ καὶ στασιάζειν αἰεὶ
[3, 39]	Ἠξίουν δὲ καὶ ὣς τῷ	Καίσαρι	συναλλαγῆναι καὶ πείσαντες αὐτοὺς συνήλλασσον
[3, 89]	Λεπίδου πολεμίων· οὓς ὅτε ἐνθυμηθεῖεν	Καίσαρι	συναλλαγήσεσθαι, πάμπαν ἤκμαζεν ὁ φόβος.
[3, 33]	οἱ φονεῖς εἰδότες συνετίθεντο κἀμὲ	Καίσαρι	συνανελεῖν, ὡς ἐμοῦ περιόντος οὐ
[3, 5]	ἐκ τῆς στρατείας τῆς ὑπὸ	Καίσαρι·	ταξιάρχους δ' αὐτοῖς ἐς τὸν
[3, 21]	πολλοὶ ἔδεισαν ἐπὶ τῷ νέῳ	Καίσαρι	τῆς πατρῴας ἐς τοὺς στρατιώτας
[3, 7]	αὐτὸν παραλύειν τὰ δόξαντα τῷ	Καίσαρι	τὸν μὲν ἐπὶ Παρθυαίους πόλεμον
[3, 65]	Ἰταλίαν ἐξενάγει, Ἵρτιος δὲ τῷ	Καίσαρι	τὸν στρατὸν ἐμερίζετο καί, ὡς
[3, 96]	Πλάγκον ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ συμμίξειν	Καίσαρι.	~Τοσάδε μὲν ἀλλήλοις ἐπέστειλαν, διώκοντι
[3, 29]	φρουρᾶς Ἀντωνίου ταξίαρχοι, ἐστρατευμένοι τε	Καίσαρι	τῷ προτέρῳ καὶ ἐς τὰ
[3, 2]	τήνδε τὴν ὑπόκρισιν συγγενὴς τῷ	Καίσαρι,	ὑπερήλγει μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτος καὶ
[3, 40]	κληρουχιῶν Καίσαρι. ~Ὡς δὲ τῷ	Καίσαρι	ὑπὸ τῶν κρύφα ἀπεσταλμένων ἀπηγγέλθη
[3, 88]	ἔπεμπον αἰτήσοντας τὴν ἀρχὴν τῷ	Καίσαρι.	Ὑποκριναμένης δὲ τῆς βουλῆς τὴν
[3, 41]	ὢν Ἀντωνίῳ καὶ παρ' αὐτὸ	Καίσαρι	φίλος, ὑπήντα τῷ Καίσαρι καὶ
[3, 13]	δόγμα, μὴ εἶναι δίκας ἐπὶ	Καίσαρι	φόνου, καὶ τὴν Ἀντωνίου τότε
[3, 73]	τὴν Κελτικὴν ἡγεμονίαν, ἀπηγόρευέ τε	Καίσαρι	χωρὶς ὑπάτων μὴ περᾶν τὸν
[3, 47]	Ἡ δὲ ἐφήδετο μὲν αὖθις	Καίσαρι,	ὡς ἀπορεῖν καὶ τότε, τίνες
[3, 39]	ἢ ἐς ἀλλοτρίωσιν τῶν κληρουχιῶν	Καίσαρι.	~Ὡς δὲ τῷ Καίσαρι ὑπὸ
[3, 98]	δήσασιν ἐπεμέμφετο ὑπ' ἀγνοίας ἐνυβρίσασιν	ἀνδρὶ	τοσῷδε, κρύφα δ' ἐπέστελλεν Ἀντωνίῳ.
[3, 14]	ποτε ἦσαν προσαγορεύσεις τε καὶ	περὶ	ἀλλήλων πύσματα εἰκότα. Ὡς δὲ
[3, 52]	ὧδε. ~Ἃ μὲν ἔδει γνῶναι	περὶ	Ἀντωνίου, ἐχθὲς ἔγνωμεν· οἷς γὰρ
[3, 73]	Βονωνίαν τραπεὶς ἔγραφε τῇ βουλῇ	περὶ	ἁπάντων. Ἔγραφε δὲ καὶ Πάνσας.
[3, 54]	διπλασιάσομεν ἡμεῖς, εἴ τις Ἀντώνιον	περὶ	αὐτῶν ἔχοι τι διελέγχειν. ~Καὶ
[3, 79]	βουλὴ μαθοῦσα ἐφήδετο. ~Μακεδονίας δὲ	πέρι	Γάιος Ἀντώνιος, ὁ Ἀντωνίου Μάρκου
[3, 74]	ταῖς ἑορταῖς αἰεὶ θαλλοῦ περιτίθεσθαι.	Περὶ	δὲ Καίσαρος οὐδὲν ἦν ἐν
[3, 20]	τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένος ἀρκεῖν.	~Περὶ	δὲ τῶν σῶν χρειῶν, ἐθέλοντα
[3, 25]	ἐξεῖναί πω κατὰ μηδεμίαν αἰτίαν	περὶ	δικτάτορος ἀρχῆς μήτε εἰπεῖν μήτ'
[3, 57]	Ἢ ὅτε ἐψηφίζετο μὴ εἰσηγεῖσθαι	περὶ	δικτάτορος μηδένα μήτε ἐπιψηφίζειν, ἢ
[3, 7]	ἔπεισαν ἐν τῇ χειροτονίᾳ ψεύσασθαι	περὶ	διοσημείας, ἐλπίσαντές τι καὶ Ἀντώνιον
[3, 9]	μῆνα ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ἀγγέλλεται	περὶ	ἑσπέραν ὁ Καῖσαρ ἀνῃρημένος ἐν
[3, 15]	παρῆς, τῶν φονέων σε περισπασάντων	περὶ	θύρας, ἐπεὶ περιέσῳζες ἂν αὐτὸν
[3, 39]	καὶ ἐλοιδορεῖτο αὐτῷ καὶ τοῖς	περὶ	θύρας ἠγανάκτει κωλύουσι τὸν Ἀντώνιον
[3, 26]	κτεινομένου τὸν Ἀντώνιον ἐν ὁμιλίᾳ	περὶ	θύρας τοῦ βουλευτηρίου περιεσπάκει, εἰς
[3, 2]	δὲ ἐς τὴν Ἀσίαν τὴν	περὶ	Ἰωνίαν, Τίλλιος δὲ Κίμβερ ἐς
[3, 55]	νόμων ὁ δῆμος αὐτοκράτωρ εἰρήνης	πέρι	καὶ πολέμου σκοπεῖν. Ὧν μηδὲν
[3, 8]	ὑπὸ Καίσαρος κατειλεγμένης, ὅση τε	περὶ	Μακεδονίαν προεληλύθει, καὶ ὁ Ἀντώνιος
[3, 8]	μετὰ Συρίαν δοθεῖσαν Δολοβέλλᾳ, ἀντειπεῖν	περὶ	Μακεδονίας Ἀντωνίῳ, καὶ ταῦτα γυμνῆς
[3, 36]	ᾖ μετὰ Δολοβέλλαν ἀντειπεῖν ἐμοὶ	περὶ	Μακεδονίας. Οὐ μέντ' ἂν οὐδ'
[3, 86]	ἐπὶ γὰρ τῷδε καὶ τοῦ	περὶ	Μουτίνην ἔργου κοινοῦ γεγονότος τὰ
[3, 80]	Δέκιον, τῶν τινα ἡγεμόνων Ἀντωνίου,	περὶ	Μουτίνην ληφθέντα διὰ τιμῆς ἄγων
[3, 80]	~Τοιαῦτα μὲν δὴ καὶ τὰ	περὶ	Συρίαν καὶ Μακεδονίαν ἦν· ἐν
[3, 86]	ἕνα καθαιρουμένους, δεδιέναι τε αὐτοῖς	περὶ	σφῶν διεκελεύσατο, μεταφερομένοις ἔς τε
[3, 12]	παρόντι ἀπέπεμπεν. Ὄντι δ' αὐτῷ	περὶ	Ταρρακίνας, ἀπὸ τετρακοσίων που Ῥώμης
[3, 77]	τιμῆς. ~Τῷ δ' αὐτῷ χρόνῳ	περί	τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν τοιάδε
[3, 22]	μοῖραν εἶχον) μέμψασθαι τῷ Ἀντωνίῳ	περί	τε σφῶν αὐτῶν καὶ περὶ
[3, 71]	ἃ ἐβούλοντο, δείσας ὁ Ἀντώνιος	περὶ	τῇ Μουτίνῃ ἐξῆγε δύο τέλη·
[3, 37]	στρατὸν ἀγειράντων, ἔδει μοι τοῦ	περὶ	τὴν Μακεδονίαν στρατοῦ καὶ προφάσεως
[3, 50]	δορυφορηθέντος ὑπὸ τοσῶνδε λοχαγῶν καὶ	περὶ	τὴν οἰκίαν ὥσπερ ἄκραν ὅπλοις
[3, 71]	στρατόπεδον ἐσήλατο τοῦ Ἀντωνίου καὶ	περὶ	τὴν στρατηγίδα σκηνὴν μαχόμενος ἔπεσε.
[3, 37]	τῶν ἐπισκεψομένων ἀπεσταλμένων, εἰσηγησάμην ἐγὼ	περὶ	τῆς δικτάτορος ἀρχῆς μὴ ἐξεῖναι
[3, 91]	νῦν γε μεταθήσεσθαι προσεδόκων, μέχρι	περὶ	τῆς ἐλευθερίας ἐστὶν ὁ ἀγών.
[3, 81]	δὲ καὶ Ἀσινίῳ σαφέστερον ἔτι	περὶ	τῆς ἐς αὑτὸν ὕβρεως καὶ
[3, 80]	τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι· καὶ πυνθανομένῳ	περὶ	τῆς ἐς τὸν Ἀντώνιον γνώμης
[3, 38]	ὑπάτους τοὺς μετ' ἐμὲ πείθουσι	περὶ	τῆς Κελτικῆς μεταψηφίσασθαι. Ἀλλὰ σὺν
[3, 31]	βουλῆς ἢ παρηγορίαν, ἀχθομένης τῷ	περὶ	τῆς Κελτικῆς νόμῳ, εἴτε ἀπ'
[3, 30]	φιλίαν. Ὅ τε νόμος ὁ	περὶ	τῆς Κελτικῆς προυγράφετο αὐτίκα, ὀρρωδούσης
[3, 4]	τὸν δῆμον ἔδωκε φρουρὰν περιστήσασθαι	περὶ	τὸ σῶμα, ἐκ τῶν ἐστρατευμένων
[3, 36]	Πάρθους διαλαχόντι. Τοὺς δ' αὖ	περὶ	τὸν Κάσσιον οὔτε Μακεδονίαν ἀφείλοντο
[3, 42]	μυρίων οἱ παραμεῖναι ιδιαφέρονται γὰρ	περὶ	τοῦ ἀριθμοῦ. Οἱ δὲ λοιποὶ
[3, 77]	καὶ συνεγύμνασαν. Ὧδε μέν τισι	περὶ	τοῦ Βάσσου δοκεῖ, Λίβωνι δ'
[3, 7]	ψεύσματος τὰς φυλὰς ἐκέλευε χειροτονεῖν	περὶ	τοῦ Δολοβέλλα. ~Καὶ γίνεται μὲν
[3, 22]	περί τε σφῶν αὐτῶν καὶ	περὶ	τοῦ Καίσαρος ὡς ἄδικα πασχόντων
[3, 11]	δέ οἱ τά τε ἀκριβέστερα	περὶ	τοῦ φόνου καὶ τοῦ δημοσίου
[3, 43]	ἐς τὸ βῆμα παρέπεμπον ὡς	περὶ	τοῦδε σφίσιν ἐκλογιούμενον πρώτου. Ὁ
[3, 64]	τὴν Κελτικὴν βεβαιοῦντας Ἀντωνίῳ δόξαι	περὶ	τυραννίδος διαφέρεσθαι, ᾧ προσποιήματι καὶ
[3, 4]	οὐκ ἂν ἑτέρως ἐν ἀδεεῖ	περὶ	τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον γενόμενοι.
[3, 50]	νύκτα περιῆλθον, ἅμα δ' ἕῳ	περὶ	τῶν αὐτῶν ἐς τὸ βουλευτήριον
[3, 39]	εἴτε τῷ ὄντι νομίσας εἴτε	περὶ	τῶν εἰς τὰ στρατόπεδα περιπεμφθέντων
[3, 18]	οὐδ' ἀποκρίσεως δεῖ πρὸς σὲ	περὶ	τῶν κοινῶν, τῷ δ' αὐτῷ
[3, 45]	τὴν βουλὴν ὡς μεμψόμενος Καίσαρι	περὶ	τῶν πεπραγμένων, ἐσιὼν ἤδη μανθάνει
[3, 55]	τι διελέγχειν. ~Καὶ τάδε μὲν	περὶ	τῶν χρημάτων· τὴν δὲ Κελτικὴν
[3, 19]	Καὶ τάδε μὲν ἀρκέσει σοι	περὶ	τῶνδε εἰρῆσθαι· ἐνσημαίνῃ δὲ καὶ
[3, 22]	ἐς δίκας τὸν Καίσαρα ὑπῆγον	περὶ	χωρίων, ἕτερος ἑτέρῳ ἐπιλέγοντες ἄλλα
[3, 14]	Ὡς δὲ ἤδη λέγειν ἔδει	περὶ	ὧν ἦσαν ἐν χρείᾳ, ὁ
[3, 28]	ἑκόντος, Καίσαρι δὲ τῷ σφῶν	αὐτοκράτορι	καὶ εὐεργέτῃ ἀμύνειν, ἀτιμουμένῳ πρὸς
[3, 94]	τῶν θυσιῶν ἑαυτὸν εἰσεποιεῖτο τῷ	πατρὶ	αὖθις κατὰ νόμον κουριάτιον. Ἔστι
[3, 22]	ἡττᾶτο, τά τε ὠνήματα τῷ	πατρὶ	ἐκ τοῦ δημοσίου γενόμενα ἐπιδεικνὺς
[3, 87]	ικαλὸν γάρ τι καὶ παθεῖν	πατρὶ	ἐπικουροῦντἀ, ὑπὲρ δὲ ὑμῶν δέδια
[3, 18]	ἔτι ἀνέξεσθαι, ὃ καὶ τῷ	πατρί	σου μάλιστα οἱ φονεῖς ἐπιλέγοντες
[3, 19]	τὴν βουλὴν ἀχθομένην σου τῷ	πατρὶ	τῆς ἀρχῆς. Ἀλλὰ καὶ ταῦτα
[3, 28]	Καῖσαρ ἐς τὰς θέας τῷ	πατρὶ	τόν τε χρύσεον θρόνον καὶ
[3, 75]	καὶ εἶπεν· Ἐγὼ τῷ σῷ	πατρὶ	φίλος ἦν ὡς ἐμαυτῷ, ἀναιρεθέντι
[3, 2]	τὰς οἰκίας τῶν σφαγέων σὺν	πυρὶ	ἔδραμον· ὁ δὲ αὐτὴν χαλεπαίνουσαν
[3, 53]	ὁ δήμαρχος ἡμῶν ἔτι ἀγνοεῖ,	μέχρι	ἄρα Δέκμου πεσόντος ἥ τε
[3, 90]	δὲ φέροιεν, ἀνέχεσθαί τε πολιορκίας,	μέχρι	Δέκμος ἢ Πλάγκος ἔλθοι; Καὶ
[3, 5]	τὴν φρουρὰν κατέλεγεν, αἰεὶ προστιθεὶς	μέχρι	ἐς ἑξακισχιλίους, οὐκ ἐκ τῶν
[3, 77]	αὑτοῖς συγγνώμη καὶ πίστις γένοιτο,	μέχρι	θανάτου διαγωνιεῖσθαι καὶ ἐς αὐτὸ
[3, 90]	ἢ Πλάγκος ἔλθοι; Καὶ ἀμύνεσθαι	μέχρι	θανάτου μᾶλλον ἢ ἑκόντας ἐνδέξασθαι
[3, 48]	Ἀντωνίου δέει καὶ στρατιᾶς ἀπορίᾳ,	μέχρι	καθέλωμεν ἡμεῖς Ἀντώνιον καὶ οἱ
[3, 64]	βουλὴν ἀποχρῆσθαί οἱ κατὰ Ἀντωνίου,	μέχρι	καθέλωσιν αὐτόν. ~Ταῦτα λογιζόμενος ἐπέκρυπτε
[3, 63]	ὑπολοίπων στρατῶν Μᾶρκον Βροῦτον ἄρχειν,	μέχρι	κατασταίη τὰ κοινά. Ὁ δὲ
[3, 49]	ὑποδεχομένων αὐτὸν ὡς ἀπιόντα πάντων,	μέχρι	Μουτίνην παροδεύων, πόλιν εὐδαίμονα, τάς
[3, 69]	δ' ὅμως ἐπ' ἴσης ἑκάτεροι,	μέχρι	Πάνσας ὀβελῷ τὴν λαγόνα τρωθεὶς
[3, 71]	τὰ ἐφήμερα μόνα αὐτοὺς ἐνοχλεῖν,	μέχρι	παραδῴη Δέκμος αὑτὸν ἐς ἔσχατον
[3, 54]	θορυβοῦντες ἀπαύστως οὐδενὶ ἀντειπεῖν ἐπέτρεπον,	μέχρι	Πείσωνος αὐτοῦ παρελθόντος ἥ τε
[3, 91]	μοίρας νῦν γε μεταθήσεσθαι προσεδόκων,	μέχρι	περὶ τῆς ἐλευθερίας ἐστὶν ὁ
[3, 66]	ἑτοίμως ἐσέφερον ἐκλυόμενοι τὴν διαβολήν,	μέχρι	Πούπλιος Οὐεντίδιος, ἐστρατευμένος τε Γαΐῳ
[3, 76]	καὶ Ἵρτιος τὸ προστεταγμένον ἐποιοῦμεν	μέχρι	συστεῖλαι τὸν Ἀντώνιον ἐπιπολάζοντα ὑπεροψίᾳ·
[3, 24]	ἀθρόοι καὶ τὰς θέας ἐπέσχον,	μέχρι	τὴν ἀξίωσιν αὐτῶν σβέσαι. Βροῦτος
[3, 93]	πρὸς τὰ λοιπὰ τοῦ Καίσαρος,	μέχρι	τις ἑτέρωθεν αὑτοῖς ἰσχὺς ἐπιγένοιτο,
[3, 73]	λόγους ἐλθεῖν ἐπιτρέπει· σῳζέσθω μέντοι,	μέχρι	τοῖς ἐν ἄστει δοκεῖ πυθόμενος
[3, 79]	ἦν ἐν τιμῇ παρὰ Βρούτῳ,	μέχρι	τὸν στρατὸν πολλάκις διαφθείρων ἐλεγχθεὶς
[3, 69]	ὤργων ὅμως, εἴ τις ἐπίοι,	μέχρι	τοῦ ἀναγκαίου τέλους διαγωνίσασθαι. Ἀντώνιος
[3, 28]	δὲ τῆς οὐσίας ἁρπαγὴν ἐπισχεῖν,	μέχρι	τοὺς πολίτας κομίσασθαι τὴν διανέμησιν
[3, 94]	ὑπέσχετο. Καὶ τῆς πόλεως ὑπεξῆλθε,	μέχρι	χειροτονήσαιεν ὑπάτους αἱρετούς. Αἱρεθεὶς δὲ
[3, 58]	μειράκιον υἱόν; Οἳ κλαίουσι καὶ	δεδίασι	νῦν οὐ τὴν Ἀντωνίου πολιτείαν,
[3, 50]	οἰκίαν ὥσπερ ἄκραν ὅπλοις καὶ	συνθήμασι	κεχρημένου καὶ τἆλλα σοβαρωτέρου σφίσι
[3, 58]	~Ἐπεὶ δέ γε ἐπὶ τοῖς	ἐγκλήμασι	καὶ μαντεύματα ἐπάγουσιν, ὡς ὁ
[3, 30]	ἀντιλήψεσθαι παρὰ Ἀντωνίου. Διαφθαρέντων δὲ	χρήμασι	τῶν δημάρχων ὑπ' Ἀντωνίου καὶ
[3, 44]	οἰχέσθω, κεκορεσμένος, ἔφη, καὶ τοῖς	ἁμαρτήμασι	καὶ ταῖς κολάσεσι· τὰς δὲ
[3, 30]	διὰ τὸν Καίσαρα ἐφεστῶτα τοῖς	περισχοινίσμασι	καὶ δεόμενον. Ἐδεῖτο δὲ μάλιστα
[3, 44]	δαψιλεῖς μετατίθεσθαι. Οὓς ὁ Ἀντώνιος	μηνύμασι	τε μεγάλοις ἐζήτει, καὶ ἀπειλαῖς,
[3, 53]	καὶ ὑμεῖς αὐτοῖς ὡς εὖ	πράξασι	δωρεὰς χθὲς ἐψηφίσασθε· οἱ δὲ
[3, 95]	ἐπιδημήσασιν, ὅτε ὁ Καῖσαρ ἐκτείνετο.	Πᾶσι	δ' ὁρισθείσης ὑπὸ κηρύγματι μιᾶς
[3, 5]	ἑαυτοῦ φρουροῖς· καὶ ἐπεγράφετο μὲν	πᾶσι	τὰ Καίσαρος ὑπομνήματα, τὴν δὲ
[3, 4]	στάσεως ὄντε τῆς Μάγνου καὶ	πᾶσι	τότε τιμιωτάτω, τὴν σωτηρίαν ἐδόκουν
[3, 84]	ὄντα καὶ ἄτολμον, οὐ μὴν	ἅπασι	τοῖς συγγραφεῦσι πιστὸν οὐδ' ἐμοὶ
[3, 76]	τούσδε σοι παραδώσω, εἰ δὲ	τεθήπασι	τὴν βουλὴν ἀμέτρως, ὅτι καὶ
[3, 22]	μὴ παρὰ τὸ εἰκὸς ἀντιπράττειν	ἀνδράσι	τοσοῖσδε ἰδίων ἢ προγονικῶν κτήσεων
[3, 62]	ἐψηφισμένων μοι τελῶν τοῖς μὲν	αὐτομολήσασι	γέρα δίδωσι, τοῖς δὲ παραμείνασιν
[3, 74]	δύο τέλεσι τοῖς ἀπὸ Ἀντωνίου	μεταστᾶσι	τὰς ἑκάστῳ προυυπεσχημένας παρὰ τοῦ
[3, 94]	δώδεκά οἱ γυπῶν φανέντων, ὅσους	φασὶ	καὶ Ῥωμύλῳ τὴν πόλιν οἰκίζοντι
[3, 28]	αὐτοῖς, οὐδὲν ἕξουσι βέβαιον ὧν	εἰλήφασι	παρὰ Καίσαρος, εἰ μηδὲ αὐτῷ
[3, 68]	ἔχοντες οὔτε δρόμους ὡς ἐν	ἕλεσι	καὶ τάφροις, ἀραρότως συνίσταντο, καὶ
[3, 97]	καὶ ὁ Πλάγκος σὺν τρισὶ	τέλεσι	μεθίστατο ἐς τὸν Ἀτώνιον, ὥστε
[3, 86]	γεγονότος τὰ γέρα τοῖς δύο	τέλεσι	μόνοις δίδοσθαι, ἵν' αὐτοὺς ἐς
[3, 45]	τείχους ἀνέστρεφε καὶ τοῖς ἄλλοις	τέλεσι	προσέπεμπεν ἀνὰ πεντακοσίας δραχμὰς ἑκάστῳ,
[3, 88]	ἱκανὴν καὶ ὅσα ἄλλα τοῖς	τέλεσι	συνετάσσετο. Περάσας δὲ τὸν Ῥουβίκωνα
[3, 86]	ἔπεμπον, οὓς ἐδίδαξαν τοῖς δύο	τέλεσι	τοῖς ἀπ' Ἀντωνίου μεθεστηκόσιν ἐντυχεῖν
[3, 74]	Ἐβεβαίου τε αὖθις τοῖς δύο	τέλεσι	τοῖς ἀπὸ Ἀντωνίου μεταστᾶσι τὰς
[3, 51]	τε τοῦ δημοσίου δοθῆναι τοῖς	τέλεσι	τοῖς ἐς αὐτὸν ἀπὸ Ἀντωνίου
[3, 5]	πολλῶν χάριν προσετίθει καὶ ἐδωρεῖτο	πόλεσι	καὶ δυνάσταις καὶ τοῖσδε τοῖς
[3, 75]	δεσπότην εἶδον, προσεποιοῦντο εὐπρεπέσι καὶ	ἀσθενέσι	τιμαῖς οἷα μειράκιον. Σοβαρωτέρου δέ
[3, 75]	καὶ στρατοῦ δεσπότην εἶδον, προσεποιοῦντο	εὐπρεπέσι	καὶ ἀσθενέσι τιμαῖς οἷα μειράκιον.
[3, 44]	καὶ τοῖς ἁμαρτήμασι καὶ ταῖς	κολάσεσι·	τὰς δὲ ἑκατὸν δραχμὰς ὑμῖν
[3, 82]	τὰ μέν τινα αὐτῶν ἐπὶ	προφάσεσι	διέλυεν, ἀθρόα δὲ οὕτως ἤλπιζε
[3, 42]	ἢ βίᾳ περιέσεσθαι, συνεχώρει ταῖς	προφάσεσι	καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ
[3, 54]	ἐγὼ δείξων αὐτὰ ψευδῆ βραχυτάταις	ἀποκρισεσι.	Τὰ χρήματά φησιν Ἀντώνιον τὰ
[3, 51]	αὐτὴν μετιέναι τοῦ νόμου θᾶσσον	ἔτεσι	δέκα, ἔκ τε τοῦ δημοσίου
[3, 26]	δ' ἐκείνου σὺν ὀργῇ τοῖς	τείχεσι	καὶ οὐδὲν ἀνύοντος, ὁ Τρεβώνιος
[3, 62]	Κικέρων δὲ τοὺς ἐκείνου φονέας	προτίθησι	τῶν φίλων αὐτοῦ καὶ Δέκμον
[3, 76]	σοι καὶ πρὸ τοῦ δέοντος	ἐξανίστησί	σε, ὁ ταμίας παραλήψεται Τορκουᾶτος.
[3, 59]	δύο πρὸς ἡμᾶς μετέστη, καθάπερ	φησὶ	Κικέρων, καὶ τάδε καλῶμεν ἀπὸ
[3, 39]	τῆς πρὶν δόξης μετάνοια ἐνεγίγνετο.	Εἰσὶ	δὲ οἳ καὶ τότε ἀπιστοῦντες
[3, 64]	ἡγεμονῶν ἀποφῆναι πάντων, ὅσοι πέραν	εἰσὶ	τῆς Ἰονίου θαλάσσης, σαφῶς εἶναι
[3, 48]	ἀρχὴν ἐπικαλέσουσιν ὕβριν ἢ βίαν,	αἰδεσθεῖσι	δ' ἴσως ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ δέει,
[3, 97]	διαλλαγάς, καὶ ὁ Πλάγκος σὺν	τρισὶ	τέλεσι μεθίστατο ἐς τὸν Ἀτώνιον,
[3, 77]	τέλος καὶ συνεγύμνασαν. Ὧδε μέν	τισι	περὶ τοῦ Βάσσου δοκεῖ, Λίβωνι
[3, 68]	ἐπῄεσαν διωργισμένοι τε καὶ φιλοτιμούμενοι,	σφίσι	μᾶλλον ἢ τοῖς στρατηγοῖς οἰκεῖον
[3, 96]	δὲ προεώρων μὲν ὅτι μὴ	σφίσι	μηδ' ὑπὲρ τῆς πατρίδος εἰσὶν
[3, 86]	χωρεῖν δὲ πρὸς Δέκμον, ἔνθα	σφίσι	τὰ χρήματα ἀπαντήσειν. Ταῦτ' ἐπισκήψαντες
[3, 21]	τῶν χρημάτων αὐτίκα διαλυθησομένου καὶ	σφίσι	τοῦ ταμιείου περιουσίας πλήρους ἐξ
[3, 67]	νεήλυδας εἰ παραγένοιντο, μὴ συνεφάπτεσθαι	σφίσι	τῶν πόνων, ὡς μὴ συνταράξειαν
[3, 91]	τὴν τοῦ ποταμοῦ γέφυραν, ἐπιδιῃρημένων	σφίσι	τῶν στρατηγῶν τῶν κατὰ τὴν
[3, 50]	συνθήμασι κεχρημένου καὶ τἆλλα σοβαρωτέρου	σφίσι	φανέντος ἢ κατὰ τὴν ἐτήσιον
[3, 37]	ὡς οἴεται Καῖσαρ, ἀλλὰ τοῖς	πλέοσί	τε καὶ δυνατωτέροις καὶ ἀφανέσιν
[3, 9]	καὶ εἰ δίκην ἤδη τοῖς	πλείοσι	δεδώκοιεν ἢ καὶ τοῦδε εἶεν,
[3, 75]	οὐκ εἶχον ἐπαμύνειν οὐδὲ τοῖς	πλείοσι	μὴ συνίστασθαι, οἷς γε δὴ
[3, 74]	ἐπινικίους δραχμὰς πεντακισχιλίας ὡς ἤδη	νενικηκόσι	καὶ στέφανον αὐτοὺς ἐν ταῖς
[3, 18]	ἔδει τὸ πρέπον ἐς αὐτὸν	ἐσχηκόσι	καὶ μάλιστα τῶν χρημάτων τῇ
[3, 96]	ἤδη τοῖς ἀμφὶ τὸν Βροῦτον	εἴκοσι	συνῆχθαι τέλη στρατοῦ, καὶ χρῄζων
[3, 78]	ἠνάγκασεν ἑαυτῷ προσθέσθαι, δείσαντα τοῖς	τέσσαρσι	μάχεσθαι πρὸς ὀκτώ. Ὧδε μὲν
[3, 6]	αἰδώς, ἐπεὶ καὶ τοῖς ἄλλοις	σφαγεῦσι	διὰ τούσδε μάλιστα συνελάμβανον· ~ἐξελθόντων
[3, 36]	συνέπραξα αἰτοῦντι, ἵνα τοῖς τε	σφαγεῦσι	Δολοβέλλας ἐχθρὸς ἀντὶ φίλου γένοιτο
[3, 87]	βουλῇ δυναστευόντων τῶν οἰκείων τοῖς	σφαγεῦσι;	Κἀγὼ μὲν ἐκδέξομαι τὸ τέλος,
[3, 56]	ἀντὶ τῶν ὡρισμένων ἐπιτιμίων τοῖς	φονεῦσι	τίθεται. Ἀντωνίῳ δὲ τὸ στρατόπεδον
[3, 60]	τοῦ δήμου πρὸ βραχέος τοῖς	φονεῦσι	τοῖς Καίσαρος ἐπιδραμόντος, μὴ ἐς
[3, 71]	ὁ Ἀντώνιος αὐτῶν ἐξήπτετο τοῖς	ἱππεῦσι	καὶ τότε μόνοις. Ἀμυνομένων δὲ
[3, 71]	μόνοις. Ἀμυνομένων δὲ κἀκείνων αὐτὸν	ἱππεῦσι	μόνοις καὶ τῆς ἄλλης στρατιᾶς
[3, 72]	Πάνσαν νοσεῖν καὶ σφᾶς τοῖς	ἱππεῦσι	πλεονεκτεῖν Μουτίνην τε ἐς ἔσχατον
[3, 84]	ἄτολμον, οὐ μὴν ἅπασι τοῖς	συγγραφεῦσι	πιστὸν οὐδ' ἐμοὶ πιθανόν· οὐ
[3, 76]	μοίρᾳ γενόμενος, ὡς τὰ ἔργα	ὑποδείκνυσι,	τά τε σαυτῷ συμφέροντα γινώσκῃς
[3, 7]	δόντα πωλεῖν τὰ κληρουχήματα τοῖς	λαβοῦσι	πρὸ τῶν νενομισμένων εἴκοσιν ἐτῶν·
[3, 48]	πρότεροι τὴν ὑπόκρισιν ἀποκαλύπτωμεν, ὡς	προλαβοῦσι	μὲν ἡμῖν τὴν ἀρχὴν ἐπικαλέσουσιν
[3, 15]	ἐσόμενον Καίσαρι, ἀλλ' ὡς αὐτοὶ	λέγουσι,	τῆς τυραννίδος διάδοχον. Ἅμα δ'
[3, 18]	νόμοι τὰ σώματα τῶν τυράννων	ὑπερορίζουσι	καὶ τὴν μνήμην ἀτιμοῦσι καὶ
[3, 38]	τοὺς ὑπάτους τοὺς μετ' ἐμὲ	πείθουσι	περὶ τῆς Κελτικῆς μεταψηφίσασθαι. Ἀλλὰ
[3, 68]	Θάμβος τε ἦν τοῖς νεήλυσιν	ἐπελθοῦσι,	τοιάδε ἔργα σὺν εὐταξίᾳ καὶ
[3, 58]	γυναῖκα καὶ μειράκιον υἱόν; Οἳ	κλαίουσι	καὶ δεδίασι νῦν οὐ τὴν
[3, 45]	συνήθη τοῖς ἐπὶ τοὺς πολέμους	ἐξιοῦσι·	καὶ γὰρ ἤδη σαφὴς ἦν
[3, 90]	τῶν ἐνόντων τοὺς νόμους τοῖς	ἐπιοῦσι	προτείνειν· προσδοκᾶν γὰρ οὐδὲ ἐκείνους
[3, 53]	δὲ οὐ δυνηθέντες ἀποδρᾶναι δεδιότες	συναδικοῦσι	καὶ χωροῦσιν ἐπὶ χώραν ὑμετέραν
[3, 53]	ἐπὶ χώραν ὑμετέραν πολέμιοι καὶ	πολιορκοῦσι	στρατὸν ὑμέτερον καὶ στρατηγὸν ὑμέτερον,
[3, 37]	δυνατωτέροις καὶ ἀφανέσιν ἔτι εἶναι	θέλουσι.	Ταῦτα δ' ἐργασαμένῳ μοι ἕτερος
[3, 18]	τυράννων ὑπερορίζουσι καὶ τὴν μνήμην	ἀτιμοῦσι	καὶ δημεύουσι τὴν περιουσίαν. ~Ὧν
[3, 23]	τοῖς φυλάρχοις ἀνεδίδου νέμειν τοῖς	φθάνουσι	λαβεῖν· καὶ ἐς τὰ πωλητήρια
[3, 17]	ὅσοι καταλεχθέντες εἰς τὰς ἀποικίας	ἐπιμένουσι	τῇ πόλει, δι' ἐμὲ τρίβοιντο.
[3, 59]	παραίνεσιν δ' ἐπιθήσω τοῖς εὖ	φρονοῦσι	μήτε ἐς τὸν δῆμον μήτε
[3, 28]	δὲ καὶ σφίσιν αὐτοῖς, οὐδὲν	ἕξουσι	βέβαιον ὧν εἰλήφασι παρὰ Καίσαρος,
[3, 98]	τὴν κεφαλὴν ἰδὼν ἐκέλευσε τοῖς	παροῦσι	θάψαι. Τοῦτο Δέκμῳ τέλος ἦν,
[3, 31]	ἀγορὰν φέροντας καὶ ἐντυγχάνειν τοῖς	θαρροῦσι	μάλιστα καὶ ἐς τὸ πλῆθος
[3, 43]	ἐς τὴν Ἰταλίαν καὶ οὐκ	ἐπιμαρτυροῦσι	τοιᾶσδε χάριτος· ἐμέμφετο δὲ καὶ
[3, 72]	Λέπιδος καὶ Πλάγκος ἐρρωμένως οἱ	συμμαχήσουσι.	Ταῦτα ἔλεγεν, οὐκ ἄτολμος ἐν
[3, 20]	ἐπεὶ καὶ τῶν ἰδιωτῶν πολλοῖς	ἀμφισβητοῦσί	σοι καθ' ἕνα τῆς οὐσίας
[3, 25]	ἀκούοντας καὶ τοῖς ὑπὲρ Δολοβέλλα	πράττουσι	συνθέμενος ἓν τέλος δώσειν, ἡἡρέθη
[3, 61]	συγγράψαι τε καὶ δοῦναι τοῖς	πρεσβεύουσι	προσέταξαν. Ὁ δὲ τὴν γνώμην
[3, 18]	καὶ τὴν μνήμην ἀτιμοῦσι καὶ	δημεύουσι	τὴν περιουσίαν. ~Ὧν ἐγὼ δεδιὼς
[3, 60]	δ' ὑπάτους καὶ δημάρχους πλείονας	κινδυνεύουσι	τοῖς κοινοῖς γενέσθαι. ~Ὧδε μὲν
[3, 39]	καὶ τοῖς περὶ θύρας ἠγανάκτει	κωλύουσι	τὸν Ἀντώνιον ἐλεγχθῆναι. Ἀπιών τε
[3, 54]	καὶ κεκυρωκότων καὶ γέρας τοῖς	μηνύουσι	δεκάτην ὑπεσχημένων, ἣν διπλασιάσομεν ἡμεῖς,
[3, 38]	Κελτικὴν ἤδη δεδομένην. Ἴστε, ἃ	γράφουσι	Δέκμῳ καὶ ὅσα τοὺς ὑπάτους
[3, 16]	ἡγεμονίας ἐνίους διαδραμεῖν, ἃς ἀθεμίστως	ἔχουσι	τὸν δόντα ἀνελόντες. Συρίαν μὲν
[3, 48]	ἡγεμονεύοντα καὶ σφῶν αἰεὶ ὑπ'	ἄρχουσι	ταχθέντων. Ὁ δὲ τὴν μὲν
[3, 14]	τι Ῥωμαίοις τοὺς θετοὺς ἐπὶ	μάρτυσι	γίγνεσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἀπογραψαμένων δὲ
[3, 73]	ἐς λόγους οἱ συνελθεῖν ἐπὶ	μάρτυσι	τοῖς πολίταις· πείσειν γάρ, ὅτι
[3, 62]	τελῶν τοῖς μὲν αὐτομολήσασι γέρα	δίδωσι,	τοῖς δὲ παραμείνασιν οὔ, διαφθείρων
[3, 33]	εὐπρεπείᾳ τῆς τυραννοκτονίας, ὡς μὴ	δοκῶσι	πολλοὺς ὥσπερ ἐχθρούς, ἀλλ' ἕνα
[3, 20]	Οἱ μὲν γὰρ ἐκπέμψουσιν, ἂν	συμφρονῶσι,	τὸν δῆμον ἐπὶ τὰς ἀποικίας·
[3, 38]	ἄλλοις, εἴ τινες αὐτὰ οὐ	συνορῶσι,	μεταφέρετε, πλὴν μόνου Καίσαρος ἀχαρίστως
[3, 68]	σὺν εὐταξίᾳ καὶ σιωπῇ γιγνόμενα	ἐφορῶσι.	~Πονουμένων δὲ ὧδε πάντων ὑπὲρ
[3, 65]	εὐπραγεῖν, ἀποδώσοντα ἀθρόως. Ὁ μέν	οὑτωσὶ	τὸν στρατὸν οἰκειούμενος ὑπήγετο, τῶν
[3, 7]	ὑπονοίας καὶ μᾶλλον ἐσόμενος, εἴ	τι	αἰτοίη· καὶ γὰρ αὐτῷ κρύφα
[3, 87]	μὲν ἐκδέξομαι τὸ τέλος, ὅ	τι	ἂν ἐπιγίγνηταί μοι ικαλὸν γάρ
[3, 84]	ἐμοὶ πιθανόν· οὐ γάρ πώ	τι	αὐτῷ πολέμιον ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 87]	τινας δωρεὰς παρὰ Καίσαρος εἰληφότων.	Τί	δὴ πιστὸν ἢ ὑμῖν ὧν
[3, 54]	τις Ἀντώνιον περὶ αὐτῶν ἔχοι	τι	διελέγχειν. ~Καὶ τάδε μὲν περὶ
[3, 59]	ἡμῖν ὑπαρχόντων ψηφιζοίμεθα ἄν, ὅ	τι	δοκιμάζοιμεν, ἐγκρατῶς, ἐς οὐδενὸς ἀνδρὸς
[3, 95]	ὃς τότε μὲν οὐδ' αὐτός	τι	ἔπαθε, μικρὸν δ' ὕστερον ἐπὶ
[3, 44]	Ὁ μὲν οὕτως εἶπεν, οὐδέν	τι	ἔτι προσθεὶς τῇ δωρεᾷ τοῦ
[3, 7]	χειροτονίᾳ ψεύσασθαι περὶ διοσημείας, ἐλπίσαντές	τι	καὶ Ἀντώνιον συμπράξειν, ὕπατόν τε
[3, 30]	Ἀντωνίου συνηλλαγμένου. Προσεδόκα δὲ ἄρα	τι	καὶ αὐτὸς ἀντιλήψεσθαι παρὰ Ἀντωνίου.
[3, 87]	ἂν ἐπιγίγνηταί μοι ικαλὸν γάρ	τι	καὶ παθεῖν πατρὶ ἐπικουροῦντἀ, ὑπὲρ
[3, 29]	προφέροντας αὐτὰ αἰδούμενος, ἤδη δέ	τι	καὶ τοῦ Καίσαρος αὐτοῦ διὰ
[3, 17]	αὐτοῦ σοι Καίσαρος, εἰ μέν	τι	καὶ τῶν γεγονότων μεταθέσθαι θέλεις
[3, 39]	ἦν. Ὀλίγοι μὲν γάρ, οἷς	τι	λογισμοῦ βαθέος ἦν, ᾖδεσαν Καίσαρι
[3, 82]	ἐν ὅπλοις· ὡς δ' ἄν	τι	μὴ πράξειε παρὰ τὸ τῇ
[3, 20]	πλῆθός ἐστιν, ὅσον εἰκάζεις, οὔτε	τι	νῦν ἔστι παρ' ἐμοί, πάντα
[3, 55]	φόνῳ, Ἀντωνίῳ δὲ ἀπιστεῖν, ὅ	τι	ὁ δῆμος ἔδωκεν. Οὐ γὰρ
[3, 39]	τε τὸν δῆμον ἐμαρτύρετο, εἴ	τι	πάθοι, πρὸς Ἀντωνίου δολοφονεῖσθαι. Λεγομένων
[3, 92]	σπουδὴν ἐχώρει, σὺν φόβῳ μή	τι	πάθοιεν αἱ γυναῖκες· ἔς τε
[3, 28]	τὸν δῆμον καὶ τοὺς εὖ	τι	παθόντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ
[3, 98]	ἐπέστελλεν Ἀντωνίῳ. Καὶ ὁ Ἀντώνιός	τι	παθὼν ἐπὶ τῇ μεταβολῇ οὐχ
[3, 63]	ἕω, πάντας ὑπακούειν ἐς ὅ	τι	προστάσσοι Κάσσιος ἢ Βροῦτος. ~Ὧδε
[3, 14]	θέσιν τοῦ Καίσαρος· ἔθος γάρ	τι	Ῥωμαίοις τοὺς θετοὺς ἐπὶ μάρτυσι
[3, 11]	εὐθὺς ὠνομάζετο Καῖσαρ. Ἔθος γάρ	τι	Ῥωμαίοις τοὺς θετοὺς τὰ τῶν
[3, 82]	μὲν δὴ δέκα προύγραφον, ὅ	τι	τις λάβοι παρὰ τὴν ἀρχὴν
[3, 58]	Πῶς δ' αὐτὸς Ἀντώνιος, εἴ	τι	τοιοῦτον ἐγίγνωσκε, τὰ ἐνέχυρα τὰ
[3, 22]	τὰ πρασσόμενα ἴσως ἐναντίον ἔχειν	τι	τοῖς συνεψηφισμένοις, καὶ τὰ ἐψηφισμένα
[3, 59]	τῇ πόλει συστησαμένους, πρὶν θορυβῆσαί	τι	τῶν ἔξω, τὴν ἀρκέσουσαν, τότε
[3, 7]	δὲ τὸν Συρίας ἀξιωθέντα αὐτόν	τι	τῶν Καίσαρος πρότερον ἀλλάξαι, δόντα
[3, 56]	ὑπεύθυνον εἶναι· οὐδ' ἔστιν ἀπειθείας	τι	χεῖρον ἐν στρατοπέδῳ, δι' ἣν
[3, 47]	Καίσαρα, ἔφασαν ὀλίγον ὕστερον ὅ	τι	χρὴ ποιεῖν αὐτοὺς ψηφιεῖσθαι, ὅταν
[3, 63]	εἰπὼν ὁ Ἀντώνιος ἀντέγραφε τῷ	δόγματι	τῇ μὲν βουλῇ πεισθῆναι ἂν
[3, 95]	ἐκτείνετο. Πᾶσι δ' ὁρισθείσης ὑπὸ	κηρύγματι	μιᾶς ἡμέρας ἐς κρίσιν, ἐρήμην
[3, 52]	ἐδορυφόρουν τε καὶ ἐνυκτοφυλάκουν ὑπὸ	συνθήματι.	Ἦγεν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου καὶ
[3, 64]	δόξαι περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι, ᾧ	προσποιήματι	καὶ αὑτὸν ὑπάγεσθαι κατ' Ἀντωνίου·
[3, 22]	τοῦ ψηφίσματος μᾶλλον ἢ τῷ	ῥήματι	χρωμένους μὴ παρὰ τὸ εἰκὸς
[3, 94]	προσαχθέντα ὡς εἶχε ληφθεὶς ἐν	σχήματι	οἰκέτου, ἀλλὰ μεθῆκεν ἅπαντας ἐς
[3, 71]	ἦν Ἀντωνίῳ μὲν ἐπὶ τοσῷδε	πταίσματι	μὴ ἐπιχειρεῖν ἔτι τοῖς ἐχθροῖς
[3, 8]	ἔδοσαν μὲν ἄκοντες καὶ ἐν	θαύματι	ἔχοντες, ὅπως τὸν ἐν αὐτῇ
[3, 2]	δὲ αὐτὴν χαλεπαίνουσαν ἑνὶ τοιῷδε	πολιτεύματι	ἐς εὔνοιαν ἑαυτοῦ μετέβαλεν. Ἀμάτιος
[3, 38]	ἐκράτει, ἀμυνοῦμεν αὐτῷ, τῷ τε	σώματι	ἐπεξιόντες καὶ τῇ γνώμῃ βοηθοῦντες.
[3, 53]	πολεμεῖ, καὶ ὁ δήμαρχος ἡμῶν	ἔτι	ἀγνοεῖ, μέχρι ἄρα Δέκμου πεσόντος
[3, 20]	λέγειν, εἰ μὴ πιθανὸν ἦν	ἔτι	ἀγνοεῖν σε κενὰ πρὸς τοῦ
[3, 10]	Οἷς Ὀκτάουιος ἐνδοὺς διὰ τὴν	ἔτι	ἄγνοιαν τῶν ἐπὶ τῷ θανάτῳ
[3, 42]	ἐδωρεῖτο ἑτέραις δωρεαῖς καὶ δαψιλέστερον	ἔτι	ἀμείψεσθαι ἔλεγεν, αἰεὶ χρώμενος ἐς
[3, 18]	οὓς ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν μηδ' ἄλλων	ἔτι	ἀνέξεσθαι, ὃ καὶ τῷ πατρί
[3, 51]	δήμαρχον ἐς τὴν ἐπιοῦσαν οὐδὲν	ἔτι	ἀντεροῦντα· Ἀντωνίου δὲ ἡ μήτηρ
[3, 88]	δὲ ἄμεινον ἐπιλεξάμενος ἐτρόχαζεν, ἐπειγόμενος	ἔτι	ἀπαρασκεύους καταλαβεῖν. Μέρους τε τῶν
[3, 49]	ἓν μὲν ἦν ἀρτιστρατεύτων ἀνδρῶν	ἔτι	ἀπείρων, δύο δέ, ἃ καὶ
[3, 82]	τὸν ἄνδρα, ὑβρισμένον καὶ στρατοῦ	ἔτι	ἄρχοντα πολλοῦ, ἀνασχέσθαι τε παρ'
[3, 2]	Κάσσιος καὶ Μακεδονίας ὁ Βροῦτος,	ἔτι	δὲ ὄντες ἀστικοὶ στρατηγοὶ Ὑπ'
[3, 81]	τὸ σφέτερον ἀσφαλὲς συμφρονεῖν, ἕως	ἔτι	δύνανται, καὶ ὀνειδίζειν ταῦτα Ἀντωνίῳ,
[3, 32]	σοῦ τῶν συμφερόντων οὕνεκα, ἕως	ἔτι	δύνασαι, Καίσαρι μέν, ὅπερ ἀρκέσει,
[3, 49]	οὐδ' ἐσελθεῖν ἔς τινα αὐτῶν	ἔτι	δύνηται, πλάσσεται γράμματα τῆς βουλῆς
[3, 37]	τε καὶ δυνατωτέροις καὶ ἀφανέσιν	ἔτι	εἶναι θέλουσι. Ταῦτα δ' ἐργασαμένῳ
[3, 89]	πορρωτέρω τε ὄντων καὶ συνισταμένων	ἔτι,	ἐν δὲ πλευραῖς Ἀντωνίου καὶ
[3, 14]	μόνον ἄξιον Καίσαρος καὶ λέγειν	ἔτι	ἐπισχοῦσα ἐπέσπερχεν ἐς τὰ ἐγνωσμένα
[3, 26]	Τρεβώνιος δὲ τοῖς συλλαμβάνουσιν αὐτὸν	ἔτι	εὐναζόμενον ἡγεῖσθαι πρὸς Δολοβέλλαν ἐκέλευεν·
[3, 38]	μοι γιγνόμενα μέν, ὦ συστρατιῶται,	ἔτι	ἔχρῃζον ἀπόρρητα εἶναι, γενόμενα δὲ
[3, 81]	κατερρήγνυντο, ὅ τε νεοστράτευτος ἀγύμναστος	ἔτι	ἦν. Πλάγκος δὲ προσεγένετο μετὰ
[3, 67]	ἐς τὴν χειροποίητον ὁδὸν ἐσβαλόντων,	ἔτι	καθαρευουσαν πολεμίων, καὶ τὸ ἕλος
[3, 97]	νεοστράτευτα δὲ ἦν ἕξ, ἀταλαίπωρα	ἔτι	καὶ πόνων ἄπειρα. Ἀπογνοὺς οὖν
[3, 73]	ἂν ἐκ προστάγματος ἑλεῖν ἐφείδετο	ἔτι	καὶ πρὸς τὸν Πάνσαν ἐς
[3, 88]	Κορουῖνός τε ἄρξειε νεώτερος ὢν	ἔτι	καὶ Σκιπίων ὕστερον, ὅ τε
[3, 80]	ἔδεισε, μὴ διαφθαρέντος Ἀντωνίου μᾶλλον	ἔτι	καταφρονηθείη, καὶ τὰς ἐς αὐτὸν
[3, 55]	τὸν στρατὸν ἀντὶ Θρᾳκῶν οὐδὲν	ἔτι	κινουμένων ἐς τὴν Κελτικὴν ἐπὶ
[3, 42]	τε εἰλήφεσαν καὶ ὧν ἤλπιζον	ἔτι	λήψεσθαι. Οἷόν τε ὄχλος ἀνώμαλος
[3, 29]	ἀπειλῆς ἐξενεχθείσης ἐς τὸ φανερόν,	ἔτι	μᾶλλον ἅπαντες ὥρμηντο· καὶ οἱ
[3, 11]	ἦλθε τὰ ἀντίγραφα, οἱ μὲν	ἔτι	μᾶλλον αὐτὸν ἠξίουν τοὺς ἐχθροὺς
[3, 85]	αἱ χειροτονίαι τῶν ὑπάτων ἐπείχοντο	ἔτι	μᾶλλον· ἥ τε βουλὴ πάμπαν
[3, 88]	πρέπον. Καὶ ὁ στρατὸς πυθόμενος	ἔτι	μᾶλλον ὠργίζοντο καὶ ἄγειν σφᾶς
[3, 93]	ἑτέρωθεν αὑτοῖς ἰσχὺς ἐπιγένοιτο, νυκτὸς	ἔτι	Μάνιον Ἀκύλιον Κράσσον ἐς τὴν
[3, 35]	σίτου. Ἕτερον δή με δέος	ἔτι	μεῖζον ἐπελάμβανεν, οὐκ ἔχοντά πω
[3, 51]	καὶ ἡ γυνὴ καὶ παῖς	ἔτι	μειράκιον οἵ τε ἄλλοι οἰκεῖοι
[3, 18]	τινος ἢ τῶν ἐγνωσμένων βεβαιώσεως	ἔτι	μετῆν. Οὐ διαθήκας εἶχεν ἄν,
[3, 17]	τοῦ δήμου καὶ τῶνδε τῶν	ἔτι	μοι πατρικῶν φίλων συνίστασθαι καὶ
[3, 7]	τῶν σημείων ἱερέα καὶ διάφορον	ἔτι	νομιζόμενον εἶναι τῷ Δολοβέλλᾳ· ὁ
[3, 29]	μὲν χάριν τοῦ νεανίσκου χρῄζειν	ἔτι	νουθεσίας, σφῶν δὲ τῶν ταῦτα
[3, 26]	ἔκτεινε καὶ ἦλθε τῆς αὐτῆς	ἔτι	νυκτὸς ἐς Σμύρναν καὶ αὐτὴν
[3, 84]	τοῖσδε ὁ μὲν Λέπιδος ἐπωνομάζετο	ἔτι,	ὁ δὲ Ἀντώνιος ἅπαντα διῴκει.
[3, 39]	τὴν παρὰ τῷ δήμῳ φιλίαν	ἔτι	οἱ μόνην οὖσαν· ἐπί τε
[3, 23]	τε δίκας ἀμφίβολα ἢ ἐπίφοβα	ἔτι	ὄντα καὶ διὰ τὴν Καίσαρος
[3, 4]	τὸν Πομπηίου Μάγνου περιποθήτου πᾶσιν	ἔτι	ὄντος, εἰσηγήσατο καλεῖν ἐξ Ἰβηρίας,
[3, 49]	Ἀντώνιος εὐμαρῶς ἂν αὐτοῦ κρατήσας	ἔτι	ὄντος ἐν πεδίῳ ἐπὶ τὰς
[3, 87]	ἔσται, ἀποικίαι τε προσέσονται αἱ	ἔτι	ὀφειλόμεναι, καὶ γέρα πάντα ἐντελῆ·
[3, 74]	τῶν ὑπάτων ἐδίδου Δέκμῳ καίπερ	ἔτι	Πάνσα περιόντος (ἤδη γὰρ ἀπεγιγνώσκετο)
[3, 28]	καὶ ἐν ταῖς ἑξῆς θέαις	ἔτι	παραλογώτερον, ἃς αὐτὸς ὁ Καῖσαρ
[3, 92]	Ὁ δὲ τῷ στρατῷ μᾶλλον	ἔτι	παρωξυμμένῳ κατὰ σπουδὴν ἐχώρει, σὺν
[3, 82]	Καῖσαρ, οὐκ ἐς τὴν βουλὴν	ἔτι	πέμπων, ἀλλ' ἐς τὸν Κικέρωνα
[3, 81]	Λεπίδῳ δὲ καὶ Ἀσινίῳ σαφέστερον	ἔτι	περὶ τῆς ἐς αὑτὸν ὕβρεως
[3, 97]	τις Κελτός, οὐ τὴν μακροτέραν	ἔτι	περιιών, ἀλλὰ ἐπὶ Ἀκυληίας, λήσεσθαι
[3, 60]	βουλευομένους ἐνθυμεῖσθαι χρὴ ὑπὲρ τῶν	ἔτι	πλανωμένων, τοὺς δ' ὑπάτους καὶ
[3, 4]	εἰσηγήσατο καλεῖν ἐξ Ἰβηρίας, πολεμούμενον	ἔτι	πρὸς τῶν Καίσαρος στρατηγῶν, ἀντί
[3, 44]	μὲν οὕτως εἶπεν, οὐδέν τι	ἔτι	προσθεὶς τῇ δωρεᾷ τοῦ μὴ
[3, 97]	ὑπὸ λιμοῦ διέφθαρτο καὶ ἐνόσει	ἔτι,	τὰ νεοστράτευτα δὲ ἦν ἕξ,
[3, 14]	τῇ τύχῃ. Παρῄνει γε μὴν	ἔτι	τέχνῃ καὶ ἀνεξικακίᾳ μᾶλλον ἢ
[3, 29]	ἕνεκεν μετατίθεσθαι, ἐπηρμένου τε ἐπαχθῶς	ἔτι	τηλικοῦδε ὄντος καὶ οὐδὲν ἔχοντος
[3, 30]	ἐκκλησίαν συλλεγήσεσθαι, οἱ δὲ νυκτὸς	ἔτι	τὴν ἀγορὰν περισχοινισάμενοι τὴν φυλέτιν
[3, 37]	τὴν Κελτικὴν ἀφῃρούμην, ἐς εὐπρέπειαν	ἔτι	τῆς βουλῆς Μακεδονίαν ὑπισχνούμενος ἀντιδώσειν,
[3, 69]	ἐξείργαστο ὁ ταμίας Τορκουᾶτος συνεστώσης	ἔτι	τῆς μάχης, ὑπονοήσας ἐν χρείᾳ
[3, 59]	κινδύνους ἐπάγειν τοῖς κοινοῖς, νοσούσης	ἔτι	τῆς πολιτείας καὶ ἀπορούσης τῶν
[3, 44]	τοὺς μὲν ταξιάρχους, εἴτε μηνίων	ἔτι	τῆς στάσεως εἴθ' ἑτέρως ὑπονοῶν,
[3, 5]	ἀρεσκείας ἔπρασσεν, ἵνα μὴ φθονοῖεν	ἔτι	τῆς φρουρᾶς. ~Καὶ Ἀντώνιος μὲν
[3, 37]	μετ' ἐμὲ ὑπάτους, ἐγὼ θρασύτερον	ἔτι	τὸ μὲν ἔθνος, ἀντὶ τῆς
[3, 71]	ἐπὶ τοσῷδε πταίσματι μὴ ἐπιχειρεῖν	ἔτι	τοῖς ἐχθροῖς μεγάλῃ μάχῃ μηδ'
[3, 54]	ὅταν ἡμῶν γένηται δυνατώτερος. ~Ταῦτ'	ἔτι	τοῦ Κικέρωνος λέγοντος οἱ φίλοι
[3, 92]	ἀκριβῶς ἐνόμιζον ἐπικρύπτεσθαι. ~Καίσαρι δὲ	ἔτι	τῶν πρέσβεων ἐντυγχανόντων τὰ μετεψηφισμένα
[3, 26]	τὸν Δολοβέλλαν ὁρῶντες καὶ οὐδὲν	ἔτι	ὑπονοοῦντες, ὀλίγους σφῶν ὑπολιπόντες ἕπεσθαι
[3, 95]	καὶ δοκεῖ νεὼς ἐπιβὰς οὐδαμοῦ	ἔτι	φανῆναι. ~Τοσάδε πράξας ὁ Καῖσαρ
[3, 52]	δικαιότερον. Εἰ δὲ καὶ νῦν	ἔτι	χρῄζει τὰς αἰτίας μαθεῖν, λελέξεται
[3, 97]	καὶ διαδοὺς ἐκ τοῦ παρόντος	ἔτι	χρυσίου, μετὰ τριακοσίων τῶν παραμεινάντων
[3, 73]	ἀλλοτρίαν ἡγεμονίαν μηδὲ ἐπὶ Ἀντώνιον	ἔτι	χωρεῖν· αὐτὸς γὰρ αὐτὸν διώκων
[3, 9]	ὅτε ἐποιεῖτο εἶναι, μειράκιον δὲ	ἔτι	ὢν ἐς Ἀπολλωνίαν τὴν ἐπὶ
[3, 18]	ἀνελεῖν αὐτὸν βασιλιζόμενον, οὐχ ἡγούμενον	ἔτἰ,	ἐμοὶ μὲν οὐδ' ἀποκρίσεως δεῖ
[3, 23]	διὰ τὰς ἐπηρείας, ὁ δῆμος	οὐκέτι	παρὰ τοῦ πρώτου Καίσαρος, ἀλλὰ
[3, 86]	ὑπέστρεφον ἄπρακτοι· ὁ δὲ Καῖσαρ	οὐκέτι	τοὺς λόγους καθίει δι' ἑτέρων
[3, 79]	εἶχεν ἐπὶ σοφίᾳ τε καὶ	πραότητι,	ἠγάσαντο καὶ ἀντησπάσαντο καὶ ἐς
[3, 14]	καὶ ἀνεξικακίᾳ μᾶλλον ἢ φανερᾷ	θρασύτητί	πω χρῆσθαι. Καὶ ὁ Καῖσαρ
[3, 9]	τοῦ στρατοῦ τις ἐνεγίγνετο, σὺν	χάριτι	δεξιουμένῳ πάντας. Ἕκτον δ' ἔχοντι
[3, 33]	δ' αὖ κἀκεῖνος εἰς ἐμὲ	χάριτι	καὶ προτιμήσει χρώμενος διετέλει, οὐ
[3, 12]	συνέτρεχον ἐκ τῶν ἀποικιῶν ἐπὶ	χάριτι	τοῦ μειρακίου καὶ τὸν Καίσαρα
[3, 3]	ἐβλασφήμουν καὶ τὰς ἀρχὰς ἐκέλευον	ἀντὶ	Ἀματίου τὸν βωμὸν ἐκθεοῦν καὶ
[3, 68]	καὶ φόνοι καὶ στόνοι μόνον	ἀντὶ	βοῆς· ὅ τε πίπτων εὐθὺς
[3, 90]	καὶ πεντακοσίων δραχμῶν τὰς πεντακισχιλίας,	ἀντὶ	δὲ τῶν δύο τελῶν τοῖς
[3, 34]	γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ	ἀντὶ	ἐπονειδίστου. ~Ἆρ' ὑμῖν ὀλίγα ἢ
[3, 16]	εἰ ᾖδει σε δεξόμενον Αἰνεάδην	ἀντὶ	Ἡρακλείδου γενέσθαι· τοῦτο γὰρ αὐτὸν
[3, 52]	Τὸν στρατὸν ἐπὶ Θρᾷκας λαβὼν	ἀντὶ	Θρᾳκῶν ἐπήγαγεν ἡμῖν ἐς τὴν
[3, 55]	παραχωροῦντι πολεμεῖν καὶ τὸν στρατὸν	ἀντὶ	Θρᾳκῶν οὐδὲν ἔτι κινουμένων ἐς
[3, 82]	τοῦ ἔτους οἱ Πομπηιανοὶ μετῄεσαν	ἀντὶ	Ἱρτίου τε καὶ Πάνσα· μετῄει
[3, 7]	φιλότιμον εἰδώς, ἔπεισεν αἰτεῖν Συρίαν	ἀντὶ	Κασσίου καὶ τὸν ἐς Παρθυαίους
[3, 90]	πάντων ἐς πάντα ἦν μετάθεσις,	ἀντὶ	μὲν δισχιλίων καὶ πεντακοσίων δραχμῶν
[3, 27]	τὸν Ἀντώνιον εἶχον. Ὁ δὲ	ἀντὶ	μὲν τῆς βουλῆς ἐπενόει τὸν
[3, 11]	καὶ τὸ πατρῷον ὅλως ἐνήλλαξεν,	ἀντὶ	Ὀκταουίου παιδὸς Ὀκταουίου Καῖσαρ εἶναι
[3, 80]	ὁ Καῖσαρ ἐν ὕβρει θέμενος	ἀντὶ	οὗ Δέκμον ᾑρῆσθαι στρατηγὸν ἐπὶ
[3, 44]	γεγονότων ὑπὸ ἀνάγκης στρατιωτικῆς ὀλίγοις	ἀντὶ	πλεόνων ὧν ἐκόλαζεν ὁ νόμος,
[3, 70]	νυκτὸς ἀνελέγοντο καὶ τοὺς μὲν	ἀντὶ	σφῶν αὐτῶν, τοὺς δὲ σὺν
[3, 4]	ἔτι πρὸς τῶν Καίσαρος στρατηγῶν,	ἀντί	τε τῆς πατρῴας οὐσίας δεδημευμένης
[3, 44]	μάλιστα διερρίπτουν ἐς τὸ στρατόπεδον,	ἀντὶ	τῆς Ἀντωνίου μικρολογίας τε καὶ
[3, 33]	καὶ ἡγεμονίαι; Ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν,	ἀντὶ	τῆς βουλῆς, ἐμοὶ βούλεται. Μάθετε,
[3, 37]	θρασύτερον ἔτι τὸ μὲν ἔθνος,	ἀντὶ	τῆς βουλῆς, νόμῳ παρὰ τοῦ
[3, 61]	Ἐψηφίσαντο δ' Ἀντωνίῳ προαγορεῦσαι Μακεδονίαν	ἀντὶ	τῆς Κελτικῆς ἔχειν· τὰς δὲ
[3, 27]	τοῦτο ἀπορῶν ἠξίου τὴν βουλὴν	ἀντὶ	τῆς Μακεδονίας ἐναλλάξαι οἱ τὴν
[3, 20]	σὺ τὰ λοιπὰ φέρων οἴσεις	ἀντὶ	τοῦ δήμου τοῖς δυσχεραίνουσιν, ἂν
[3, 91]	καὶ ἢ μεταπείσειν παρὰ σφῶν	ἀντὶ	τοῦ στρατεύματος αἰτεῖν τὴν ἀρχήν,
[3, 20]	ἐπὶ τὴν ἀρχήν, ἐς αὐτὸν	ἀντὶ	τοῦ ταμιείου συμφερομένων καὶ εὑρεθησομένων
[3, 34]	φιλονικούντων, εἶξα τῆς ἀμνηστίας διδομένης	ἀντὶ	τῶν γερῶν, ἵν' ὅσων ἔχρῃζον
[3, 90]	ὀκτὼ δοθῆναι, Καίσαρά τε αὐτοῖς	ἀντὶ	τῶν δέκα ἀνδρῶν διανέμειν καὶ
[3, 56]	καὶ φόνου κατηγορῶν πολέμιον κοινὸν	ἀντὶ	τῶν ὡρισμένων ἐπιτιμίων τοῖς φονεῦσι
[3, 36]	τοῖς τε σφαγεῦσι Δολοβέλλας ἐχθρὸς	ἀντὶ	φίλου γένοιτο καὶ τοῖς βουλευταῖς
[3, 98]	ἱππάρχῃ τε Καίσαρος γενομένῳ καὶ	ἄρξαντι	τῆς παλαιᾶς Κελτικῆς ὑπ' ἐκείνῳ
[3, 31]	παρανόμως, ἢ χρήσεσθαι κατ' αὐτοῦ	παντὶ	μέτρῳ τῆς ἐξουσίας. Ἀχαρίστου δ'
[3, 51]	ὠργίζοντο πρώτῳ μετὰ τὴν ἀμνηστίαν	ἀνακινήσαντι	τὰ κατ' αὐτούς. Διὸ καὶ
[3, 63]	ὡς πατρίδι, Κικέρωνι δὲ τῷ	συγγράψαντι	τὰς ἐντολὰς ὧδε ἀποκρίνεσθαι· Ὁ
[3, 73]	ἐπὶ τῶν Ἄλπεων. ~Δέκμῳ δὲ	ἀπαλλαγέντι	τῆς πολιορκίας ὁ φόβος ἐς
[3, 75]	πατρὶ φίλος ἦν ὡς ἐμαυτῷ,	ἀναιρεθέντι	δὲ οὐκ εἶχον ἐπαμύνειν οὐδὲ
[3, 12]	ἀνατιθέμενος ἐν τῷ παρόντι ἀπέπεμπεν.	Ὄντι	δ' αὐτῷ περὶ Ταρρακίνας, ἀπὸ
[3, 46]	Κελτικὴν οὐ μεθιέντος. ~Δεῦρο δὲ	ὄντι	ἥ τε βουλὴ σχεδὸν ἅπασα
[3, 32]	ἐν σοί, φίλῳ τε Καίσαρος	ὄντι	καὶ ἡγεμονικωτάτῳ μετ' ἐκεῖνον ἐκ
[3, 39]	Καίσαρος, εἴτε συκοφαντῶν εἴτε τῷ	ὄντι	νομίσας εἴτε περὶ τῶν εἰς
[3, 80]	Ἀντωνίου φίλῳ, μετὰ τριῶν τελῶν	ὄντι,	παραστρατοπεδεύσας καὶ δέος ἐμβαλὼν ἔπραξε
[3, 60]	προτείνοντα προπετῶς πολέμιον ψηφισάμενοι τῷ	ὄντι	πολέμιον ἠναγκάσαμεν γενέσθαι, φείδεσθαι δὲ
[3, 62]	τῷ δὲ παρὰ τοῦ δήμου	λαβόντι	πολεμεῖ. Τῶν τε ἐψηφισμένων μοι
[3, 62]	μὲν παρ' οὐδενὸς μετὰ Καίσαρα	λαβόντι	τὴν Κελτικὴν προστίθεται, τῷ δὲ
[3, 94]	δήμους διαιροῦντες καλοῦσιν, ὡς Ἕλληνες,	εἰκάζοντι	φάναι, φατρίας. Ἐπινομώτατος δ' ἐστὶ
[3, 94]	φασὶ καὶ Ῥωμύλῳ τὴν πόλιν	οἰκίζοντι	ὀφθῆναι. Ἀπὸ δὲ τῶν θυσιῶν
[3, 81]	ὑπεροψίαν τοῦδε τοῦ δέους τάδε	παθόντι.	Ἠξίου τε ἐς μὲν εὐπρέπειαν
[3, 26]	καὶ ἐς τὴν Ἔφεσον εὐθὺς	ἀπιόντι	τοὺς ἐφεψομένους ἐκ διαστήματος ἔπεμπεν,
[3, 15]	τηλικοῦτον ἄγος καὶ τοὺς πλανωμένους	μεταδιδάσκοντι.	Σὺ δὲ καὶ ὅμηρα τῆς
[3, 97]	Καίσαρι. ~Τοσάδε μὲν ἀλλήλοις ἐπέστειλαν,	διώκοντι	δὲ τῷ Ἀντωνίῳ Δέκμον προσγίγνεται
[3, 76]	οὐχ ἵνα μοι γινώσκῃς χάριν	ἀποθανόντι,	ἀλλ' ἵνα σὺν δαιμονίᾳ μοίρᾳ
[3, 12]	ἐπαινῶν καὶ ἀνατιθέμενος ἐν τῷ	παρόντι	ἀπέπεμπεν. Ὄντι δ' αὐτῷ περὶ
[3, 25]	τὰ Παρθυαίων ἠρεμεῖν ἐν τῷ	παρόντι.	Ἡ μὲν οὖν βουλὴ τὴν
[3, 41]	ἄλλον οὐκ ἔχοντας ἐν τῷ	παρόντι.	Ταῦτα δ' εἰπὼν ἐσῆγε τὸν
[3, 36]	Συρίαν καὶ τὰ ἐς Πάρθους	διαλαχόντι.	Τοὺς δ' αὖ περὶ τὸν
[3, 6]	τὸν Ἀντώνιον, Δέκμῳ μάλιστα ἐπεποίθεσαν,	ἔχοντι	ἐν πλευραῖς τρία τέλη στρατοῦ,
[3, 9]	χάριτι δεξιουμένῳ πάντας. Ἕκτον δ'	ἔχοντι	μῆνα ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ἀγγέλλεται
[3, 85]	ἐκέλευε Κορνιφικίῳ παραδοθῆναι, τῆς ἑτέρας	ἄρχοντι	Λιβύης καὶ τὰ τῆς βουλῆς
[3, 32]	μετ' ἐκεῖνον ἐκ πάντων καὶ	ἄρχοντι	νῦν ἡμῶν καὶ ἐς τὰ
[3, 45]	μετατεθεῖσθαι. Καὶ αὐτῷ τὴν εἴσοδον	ἐπισχόντι	τε καὶ διαποροῦντι ἀγγέλλεται καὶ
[3, 53]	καταπλησσόμενος, ἵνα πρὸς μηθὲν αὐτῷ	παρανομοῦντι	κατοκνῇ, διεκλήρωσεν ἐς θάνατον, οὐ
[3, 85]	Λιβύης καὶ τὰ τῆς βουλῆς	φρονοῦντι,	εἰδότες μὲν καὶ τούσδε Γαΐῳ
[3, 45]	τὴν εἴσοδον ἐπισχόντι τε καὶ	διαποροῦντι	ἀγγέλλεται καὶ τὸ καλούμενον τέταρτον
[3, 55]	δεδομένην οἱ μετιόντα, Δέκμῳ μὴ	παραχωροῦντι	πολεμεῖν καὶ τὸν στρατὸν ἀντὶ
[3, 36]	τοῦ δήμου νόμῳ, καὶ συνέπραξα	αἰτοῦντι,	ἵνα τοῖς τε σφαγεῦσι Δολοβέλλας
[3, 8]	Ἀντώνιος ᾖτει Μακεδονίαν, εὖ εἰδώς,	ὅτι	αἰδέσονται, μετὰ Συρίαν δοθεῖσαν Δολοβέλλᾳ,
[3, 73]	μάρτυσι τοῖς πολίταις· πείσειν γάρ,	ὅτι	δαιμόνιον αὑτὸν ἔβλαψεν, ἐς τὴν
[3, 25]	ἀληθὲς εἴτε ὑπ' Ἀντωνίου διδαχθέντες,	ὅτι	δέος ἦν, μὴ τῆς στρατιᾶς
[3, 93]	~Νυκτὸς δ' ἄφνω δόξης γενομένης,	ὅτι	δύο τέλη Καίσαρος, τό τε
[3, 24]	χρῆσθαι πρὸς ἑαυτὸν ἐπενόει μετενεγκεῖν,	ὅτι	καὶ μάλιστα ἦν ἀγχοῦ, ὡς
[3, 27]	Δέκμος Βροῦτος Ἀλβῖνος, εἰδὼς μέν,	ὅτι	καὶ ὁ Καῖσαρ ἐκ τῆσδε
[3, 52]	ὡς εὔκαιρον ἐφ' ἡμῖν ὁρμητήριον,	ὅτι	καὶ ὁ Καῖσαρ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος
[3, 76]	δὲ τεθήπασι τὴν βουλὴν ἀμέτρως,	ὅτι	καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν φύλακες
[3, 88]	ἔλεγον οἱ λοχαγοὶ ἃ ἐδιδάχθησαν,	ὅτι	καὶ πάλαι Κορουῖνός τε ἄρξειε
[3, 55]	καιροῖς μάλιστα ἐπικινδύνοις οὐδὲ ἀμνημονεῖν,	ὅτι	καὶ τόδε αὐτὸ τοῦ δήμου
[3, 30]	εἰ Δέκμῳ μὲν αὐτὴν πιστεύουσιν,	ὅτι	Καίσαρα ἀπέκτεινεν, αὑτῷ δ' ἀπιστοῦσιν,
[3, 62]	καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει, θαυμάζων,	ὅτι	Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα
[3, 98]	τὸ ἔθνος εἴη, μαθὼν δ'	ὅτι	Καμίλου, πολλὰ πεποιηκὼς εὖ τὸν
[3, 3]	Ἀματίου καὶ ἀγανακτήσει τοῦ γεγονότος,	ὅτι	μάλιστα αὐτὸ ὁ Ἀντώνιος ἐπεπράχει
[3, 83]	καὶ χαρίτων ποικίλων, καὶ διδάσκοντος,	ὅτι	μεθ' αὑτὸν ὅμοια πείσονται καθ'
[3, 13]	Ἀπερρήγνυ τε λήγων τοῦ λόγου,	ὅτι	μὴ κινδυνεύειν οἱ καλὸν εἴη
[3, 15]	εἰ θάτερον ἔμελλεν ἔσεσθαι, καλῶς,	ὅτι	μὴ παρῆς. Ψηφιζομένων δέ τινων
[3, 96]	Ἀντωνίῳ. Οἱ δὲ προεώρων μὲν	ὅτι	μὴ σφίσι μηδ' ὑπὲρ τῆς
[3, 89]	οὐ γάρ πω σαφοῦς ὄντος,	ὅτι	μόνης ὀρέγοιτο ὑπατείας, πολέμιον στρατὸν
[3, 54]	τῷ δήμῳ καὶ τόδε κατηγορήσαντος,	ὅτι	ὁ Καῖσαρ τὰ χρήματα διεφόρησε
[3, 30]	Καίσαρα ἀπέκτεινεν, αὑτῷ δ' ἀπιστοῦσιν,	ὅτι	οὐκ ἀπέκτεινε τὸν καταστρεψάμενον αὐτὴν
[3, 43]	τοιᾶσδε χάριτος· ἐμέμφετο δὲ καὶ	ὅτι	παρὰ μειρακίου προπετοῦς, ὧδε τὸν
[3, 60]	ἀκυροῖ, καὶ Ἀντώνιον πολέμιον κρίνειν,	ὅτι	τὴν Κελτικὴν ἔλαβε παρὰ τοῦ
[3, 51]	ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς πρὸ δίκης οὐδ'	ὅτι	τὴν Κελτικὴν ὁ δῆμος αὐτῷ
[3, 89]	φόβοις γίγνεται, κατεμέμφοντο, οἱ μὲν	ὅτι	τὴν στρατιὰν αὐτὸν ἀφέλοιντο τὴν
[3, 77]	τοῦ Βάσσου δοκεῖ, Λίβωνι δ'	ὅτι	τῆς Πομπηίου στρατιᾶς γενόμενος καὶ
[3, 60]	ἐθνῶν διδόναι, Δέκμον δὲ ἐπαινεῖν,	ὅτι	τοῦ δήμου νόμον ἀκυροῖ, καὶ
[3, 62]	δὲ καὶ Δολοβέλλαν ἡγεῖται πολεμίους,	ὅτι	τῶν δεδομένων ἐχόμεθα. Ἥδε γάρ
[3, 92]	Ὁ δὲ τοσοῦτον ἀπεκρίνατο ἐπισκώπτων	ὅτι	τῶν φίλων αὑτῷ τελευταῖος ἐντυγχάνοι.
[3, 47]	πράγματα παρέλθωσιν. Ἦν δὲ σαφές,	ὅτι	χρήσονται μὲν αὐτοῖς κατὰ Ἀντωνίου·
[3, 24]	καὶ τὰ ἐς Παρθυαίους ἐπιτετραμμένῳ,	διότι	καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτοῖς ἐς
[3, 5]	Φαβέριον ἐς πάντα οἱ πειθόμενον,	διότι	καὶ ὁ Καῖσαρ τὰ τοιάδε
[3, 78]	ὑπακούειν Κασσίῳ τε καὶ Βρούτῳ.	Ἄρτι	δὲ καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ Δολοβέλλα
[3, 61]	καὶ αὐτῷ Κικέρωνι κακῶς ἐπινοοῦντος.	Ἄρτι	δὲ καὶ τῶν Τρεβωνίου λειψάνων
[3, 57]	τοῦ δήμου τοὺς φονέας διώκοντος,	ἄρτι	δὲ ὑμῶν δεδιότων ἐπὶ τοῖς
[3, 39]	γιγνόμενα διέβαλλον εἶναι, συνθεμένων μὲν	ἄρτι	ἐν ἱερῷ, μηχανωμένων δὲ ταῦτα
[3, 2]	ὁ δῆμος ἐρεθισθεὶς ὑπερεῖδε τῆς	ἄρτι	ἐπεψηφισμένης ἀμνηστίας καὶ ἐπὶ τὰς
[3, 57]	ἐπέμεινε τῇ πόλει μετὰ Καίσαρα,	ἄρτι	μὲν τοῦ δήμου τοὺς φονέας
[3, 31]	δίκην ἀπαγάγοι· Ἀντώνιός τε τῆς	ἄρτι	συγκειμένης πρὸς τὸν Καίσαρα φιλίας
[3, 82]	πυθόμενοι θαυμαστοὶ ὅσοι διεφάνησαν, ἐκβοῶντες	ἄρτι	τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀπειληφέναι, καὶ
[3, 90]	ἔμελλον αὐτῷ κατὰ σπουδήν. Ὧν	ἄρτι	τῆς πόλεως ἐκδραμόντων μετάνοια ἐνέπιπτε
[3, 16]	ὕπατοι, σὺ καὶ Δολοβέλλας, καθισταμένων	ἄρτι	τῶν πραγμάτων περιεσπάσατε ἐς ἑαυτούς.
[3, 73]	πρὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ καλῶν	ὀνομαστὶ	τὸν Καίσαρα, σὺν βοῇ τὰ
[3, 55]	ἔδωκεν. Οὐ γὰρ εὖ βουλευομένων	ἐστὶ	διαστασιάζεσθαι πρὸς τὸν δῆμον ἐν
[3, 38]	Ὁρᾶτε γάρ, ὅση μὲν αὐτοῖς	ἐστι	μεταμέλεια τῶν ἐψηφισμένων, ὅσος δὲ
[3, 94]	εἰκάζοντι φάναι, φατρίας. Ἐπινομώτατος δ'	ἐστὶ	Ῥωμαίοις ὁ τρόπος οὗτος ἐπὶ
[3, 55]	αὐτὴν Καίσαρι πάλαι. Μέρος δ'	ἐστὶ	τοῦ νόμου τὸν Ἀντώνιον, τὴν
[3, 34]	ἐκείνοις ἦν, ᾗ καὶ νῦν	ἐστι	φανερώτερον, γέρα τε τοῖς ἀνελοῦσιν
[3, 52]	ὑπὲρ τὸν Σάλουιον, καταγινώκομεν Ἀντωνίου.	Ἔστι	δ' ἔν τε χειροτονίαις καὶ
[3, 94]	πατρὶ αὖθις κατὰ νόμον κουριάτιον.	Ἔστι	δ' ἐπὶ τοῦ δήμου γίγνεσθαι
[3, 50]	ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἐκέλευσεν ἀναθέσθαι.	Ἔστι	δὲ ἐν τοῖς ἄρχουσιν ὁ
[3, 20]	ὅσον εἰκάζεις, οὔτε τι νῦν	ἔστι	παρ' ἐμοί, πάντα τῶν ἐν
[3, 26]	πόλει διαβάλλοντες ἐς ἀλλήλους ἐπὶ	γέλωτι	συνέχεάν τε καὶ συνέτριψαν. Καὶ
[3, 90]	καταπεπλῆχθαι, μηδὲ ἑτέραν ἐνδέξασθαι τυραννίδα	ἀναιμωτί,	μηδὲ ἐθίσαι τοὺς ἀρχῆς ἐφιεμένους
[3, 14]	δεδώρητο Πομπηίου γενομένους. Διατριβῆς δὲ	ἀμφὶ	τὰς θύρας πλείονος γενομένης ὁ
[3, 6]	τῆς φρουρᾶς. ~Καὶ Ἀντώνιος μὲν	ἀμφὶ	ταῦτα ἦν, ὁ δὲ Βροῦτος
[3, 32]	ἀφανῶς βιβλία. ~Καὶ ὁ μὲν	ἀμφὶ	ταῦτα ἦν· οἱ ταξίαρχοι δὲ
[3, 66]	ἀπεστέρει. ~Καὶ τάδε μὲν ἦν	ἀμφὶ	τῇ Μουτίνῃ, τὰ δ' ἐν
[3, 84]	φρουρὰν ταμιείων πλησιαζόντων. Οἱ δὲ	ἀμφὶ	τὴν ἐσχάτην φυλακήν, ὡς ἐς
[3, 4]	ἑτέρως ἐν ἀδεεῖ περὶ τῶν	ἀμφὶ	τὸν Βροῦτον γενόμενοι. Ὡς δὲ
[3, 96]	Ἀντώνιον διαλύσεις, πυνθανόμενος ἤδη τοῖς	ἀμφὶ	τὸν Βροῦτον εἴκοσι συνῆχθαι τέλη
[3, 7]	~ἐξελθόντων δὲ τῆς πόλεως τῶν	ἀμφὶ	τὸν Βροῦτον, ἐπὶ δυναστείας ὢν
[3, 23]	τὸν δῆμον ἐπικλασθέντα καλέσειν τοὺς	ἀμφὶ	τὸν Βροῦτον. Ὁ δὲ Καῖσαρ
[3, 58]	ἔχων συντεταγμένους ἔδεισε τρισχιλίους τοὺς	ἀμφὶ	τὸν Καίσαρα ὄντας ἀνόπλους, ἀσυντάκτους,
[3, 66]	ἐφήδρευε τοῖς ἐσομένοις. Οἱ δὲ	ἀμφὶ	τὸν Καίσαρα, τοῦ Πάνσα μετὰ
[3, 8]	δὲ αὐτοὶ τὸν Ἀντώνιον τοῖς	ἀμφὶ	τὸν Κάσσιον ἀντῄτουν ἕτερα ἔθνη,
[3, 64]	μὲν ὀξέως σὺν ἀφορμῇ τοὺς	ἀμφὶ	τὸν Κάσσιον ἐξελάμπρυνον, καὶ ὁ
[3, 22]	Ὧδε μὲν ὁ Ἀντώνιος τοῖς	ἀμφὶ	τὸν Πινάριον ἀπεκρίνατο. Καὶ εὐθὺς
[3, 70]	Ἔπεσον δὲ τῶν μὲν ἄλλων	ἀμφὶ	τοὺς ἡμίσεας ἑκατέρων, καὶ ἡ
[3, 17]	μὴ ἐπιβαρεῖν. Καὶ τάδε μὲν	ἀμφὶ	τούτων· οἶσθα δ' ὅπως ἔχει
[3, 49]	βουλῆς οἱ κεκομισμένα γράμματα, ὡς	οὐχὶ	διὰ τὸν δῆμον εἴκειν οἷ
[3, 55]	θεμένους αἰτιᾶται· οὓς ἔδει μεταπείθειν,	οὐχὶ	συνθέμενον ὑβρίζειν, οὐδὲ τὴν χώραν
[3, 15]	ἥξειν ἐπὶ ὅπλα συνέθεντο, πῶς	οὐχὶ	τῷ δήμῳ συνέπραξας καὶ ἐστρατήγησας
[3, 39]	τὴν ἐς τὸ ἔργον ἐπιβουλὴν	μεταφέρωι	ἐς τὸ σῶμα. Ὅ τε