HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ω  =  42 formes différentes pour 284 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Par.
[3, 28]   μήτε ἐνυβρίζειν, εὐεργέτῃ σοῦ μάλιστα,     Ἀντώνιε, ἐς τὰ μάλιστα γεγενημένῳ·
[3, 32]   Ἀντωνίου καιρὸν αἰτήσαντες ἔλεγον· Ἡμεῖς,     Ἀντώνιε, καὶ ὅσοι ἄλλοι μετὰ
[3, 17]   ποιούμενον. ~Ἐς δὲ τὸ μέλλον,     Ἀντώνιε, πρὸς θεῶν τε φιλίων
[3, 54]   Πείσων· μὲν νόμος,     βουλή, δικαιοῖ τὸν εὐθυνόμενον αὐτὸν
[3, 57]   ἐπεβούλευε δὲ πᾶσιν ὁμοῦ; Πότε,     Κικέρων; Ὅτε τὴν ἀμνηστίαν ἐκύρου
[3, 18]   μετὰ κλήρου καὶ τῆς ἐπωνυμίας,     παῖ, καὶ τὴν ἡγεμονίαν κατέλιπεν,
[3, 57]   δοθῆναι. Τὰ μὲν δὴ μέγιστα,     Ῥωμαῖοι, καὶ ἀναμφίλογα Κικέρωνος ἐς
[3, 65]   Καὶ τάδε μοι παρ' ὑμῶν,     συστρατιῶται, γέγονεν, οὐ νῦν, ἀλλ'
[3, 38]   βοηθοῦντες. Ταῦτά μοι γιγνόμενα μέν,     συστρατιῶται, ἔτι ἔχρῃζον ἀπόρρητα εἶναι,
[3, 53]   στρατὸν ὑμέτερον καὶ στρατηγὸν ὑμέτερον,     γράφετε μὲν ὑμεῖς ἐμμένειν τῇ
[3, 37]   μήτε ἐπιψηφίσαι μήτε λαβεῖν διδομένην·     δὴ μάλιστα ὑπαχθέντες ἔδοσάν μοι
[3, 72]   πλέον ἔχων τὸ ἐργάσιμον, Ἐν     καὶ τῶν ἱππέων, ἔφη, γιγνομένων
[3, 16]   ἐπεψήφιζες καὶ προυκάθησο τῆς βουλῆς,     μάλιστα πάντων ἥρμοζε διὰ σαυτὸν
[3, 18]   τυραννοκτόνοις, τύραννος Καῖσαρ ἐγίγνετο,     μήτε δόξης μήτε τιμῆς τινος
[3, 73]   πάρειμι περισώσων, ἀλλ' Ἀντωνίῳ πολεμήσων,     μοι καὶ συναλλαγῆναί ποτε θέμις·
[3, 94]   αἱρετούς. Αἱρεθεὶς δὲ αὐτὸς σὺν     περ ἐβούλετο Κοΐντῳ Πεδίῳ, ὃς
[3, 64]   Ἀντωνίῳ δόξαι περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι,     προσποιήματι καὶ αὑτὸν ὑπάγεσθαι κατ'
[3, 55]   δῆμος νόμῳ, παρόντος αὐτοῦ Κικέρωνος,     τρόπῳ καὶ ἕτερα πολλάκις ἔδωκε
[3, 27]   δῆμον αἰτῆσαι νόμῳ τὴν Κελτικήν,     τρόπῳ καὶ Καῖσαρ αὐτὴν
[3, 51]   Δείσας δ' Κικέρων ἐβουληγόρησεν  ὧδε.   ~Ἃ μὲν ἔδει γνῶναι περὶ
[3, 91]   σφίσιν ἐπικλωμένων, ὑπὸ ἐκείνων αὐτὰς  ὧδε   ἀκριβῶς ἐνόμιζον ἐπικρύπτεσθαι. ~Καίσαρι δὲ
[3, 63]   δὲ τῷ συγγράψαντι τὰς ἐντολὰς  ὧδε   ἀποκρίνεσθαι· δῆμος ἔδωκέ μοι
[3, 42]   τὰ νὺν πρὸς Ἀντώνιον ἕτοιμος.  ~Ὧδε   δ' εἰπόντος αὐτοῦ καὶ τὴν
[3, 36]   φόνου γενέθλιον τῇ πόλει τιθέμενος.  ~Ὧδε   δὲ ἀπορῶν καὶ ἐπειγόμενος ἐξοπλίσαι
[3, 88]   τὸν πρότερον Καίσαρα ἀπαύστως εὐφήμουν.  Ὧδε   δὲ αὐτοὺς ὁρμῆς ἔχοντας
[3, 41]   δυναστείας, Καίσαρι δὲ τῶν φονέων.  ~Ὧδε   δὲ αὐτῶν θορυβουμένων, Καννούτιος
[3, 34]   ἀπολέσθαι πᾶσιν ὡς τυράννου φίλοις.  Ὧδε   δή με ἔχοντα θορύβου καὶ
[3, 87]   χρημάτων ἐμοὶ τῆς σωτηρίας,  ὧδε   ἐν τῇ βουλῇ δυναστευόντων τῶν
[3, 18]   χρημάτων τῇ ἀπαιτήσει, αὐστηρότερον αὐτὸν  ὧδε   ἠμείψατο· Εἰ μὲν Καῖσάρ
[3, 33]   τοὺς ταξιάρχους εἰπόντας Ἀντώνιος  ὧδε   ἠμείψατο· Ὅσῃ μὲν εὐνοίᾳ καὶ
[3, 85]   ὑπονοοῦντες· δὲ ἀπορία σφᾶς  ὧδε   ἤπειγεν, ἐπεὶ καὶ τὸν νέον
[3, 43]   ἔκτεινε τοῦ δεκάτου, νομίζων σφᾶς  ὧδε   καταπλήξειν δι' ὀλίγου. Οἱ δὲ
[3, 70]   βοηθεῖν σφίσιν ἐς τὴν σωτηρίαν.  Ὧδε   μὲν Ἀντωνίῳ καλῶς ἀγωνισαμένῳ διέφθαρτο
[3, 78]   τοῖς τέσσαρσι μάχεσθαι πρὸς ὀκτώ.  Ὧδε   μὲν δὴ Κάσσιος ἐκ παραδόξου
[3, 39]   βοηθουμένους μάλιστα ὑπὸ τῆς βουλῆς.  Ὧδε   μὲν εἴκαζον οἱ συνετώτεροι· τὸ
[3, 26]   οἱ Γέται τὴν Μακεδονίαν ἐπιδράμοιεν.  ~Ὧδε   μὲν εἶχε τὰ ἐν Ῥώμῃ,
[3, 72]   ἀφῖχθαι λιμοῦ καὶ εὐθὺς ἐνδώσειν.  Ὧδε   μὲν ἤρεσκε τοῖς φίλοις, καὶ
[3, 22]   τὸ μέρος νειμαμένων πρὸς Καίσαρα.  Ὧδε   μὲν Ἀντώνιος τοῖς ἀμφὶ
[3, 48]   χρεία γένοιτο, νικήσασιν ἐπηγγέλλετο πεντακισχιλίας.  Ὧδε   μὲν Καῖσαρ δαψιλείᾳ δωρεῶν
[3, 61]   πλείονας κινδυνεύουσι τοῖς κοινοῖς γενέσθαι.  ~Ὧδε   μὲν Πείσων ἀπελογεῖτο καὶ
[3, 64]   τι προστάσσοι Κάσσιος Βροῦτος.  ~Ὧδε   μὲν ὀξέως σὺν ἀφορμῇ τοὺς
[3, 77]   ἄλλο συνέλεξαν τέλος καὶ συνεγύμνασαν.  Ὧδε   μέν τισι περὶ τοῦ Βάσσου
[3, 61]   δὲ τὴν γνώμην παραφέρων συνέγραφεν  ὧδε·   Μουτίνης Ἀντώνιον εὐθὺς ἀπανίστασθαι καὶ
[3, 69]   σιωπῇ γιγνόμενα ἐφορῶσι. ~Πονουμένων δὲ  ὧδε   πάντων ὑπὲρ φύσιν ἀνθρωπίνην,
[3, 88]   τινες τῶν βουλευτῶν λοχαγοὺς ὄντας  ὧδε   παρρησιάζεσθαι, ἐπέπλησσον ὡς θρασυνομένοις ὑπὲρ
[3, 23]   ἐκπαθῶς αὐτὸν ἠλέει καὶ ἐπῄνουν  ὧδε   πάσχοντα καὶ ὧδε φιλοτιμούμενον δῆλοί
[3, 56]   διαβαλεῖν, φέρε πύθωμαι καθ' ἕκαστον  ὧδε.   ~Τίνα ἔκτεινεν ὡς τύραννος ἄκριτον
[3, 43]   καὶ ὅτι παρὰ μειρακίου προπετοῦς,  ὧδε   τὸν Καίσαρα καλῶν, ἄνδρας ἐπιπεμπομένους
[3, 23]   καὶ ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα καὶ  ὧδε   φιλοτιμούμενον δῆλοί τε ἦσαν οὐκ
[3, 97]   Ἀκυληίαν. Ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ  ὥδευε   ταύτῃ, ἄλλην μακροτέραν ὁδὸν καὶ
[3, 72]   καὶ εἰπὼν εὐθὺς ἀνίστατο καὶ  ὥδευεν   ἐπὶ τῶν Ἄλπεων. ~Δέκμῳ δὲ
[3, 12]   πάντων εἰς ἐκεῖνον εὐνοία θαρρῶν  ὥδευεν   ἐς Ῥώμην σὺν ἀξιολόγῳ πλήθει,
[3, 45]   τε σώματα καὶ τὸν τρόπον  ὥδευεν   ἐς Ῥώμην ὡς ἐκεῖθεν ἐπὶ
[3, 5]   εὐμαρῶς ἂν ἐν ταῖς χρείαις  ᾤετο   ἕξειν καὶ ἑτέρωθεν, ἀλλὰ πάντας
[3, 40]   στρατεύεσθαι, τὰς ὑπὸ τοῦ πατρὸς  ᾠκισμένας.   Καὶ ἔπεισε Καλατίαν πρώτην, ἐπὶ
[3, 56]   οὐ κολαζόντων. Ἐπεὶ δὲ οὐκ  ὤκνησεν   οὐδε τὴν ἄλλην Ἀντωνίου μετὰ
[3, 39]   δὲ οἳ καὶ τότε ἀπιστοῦντες  ὤκνουν   ἑκατέρῳ τὸ πιστὸν νέμειν, καί
[3, 12]   τοῦ μειρακίου καὶ τὸν Καίσαρα  ὠλοφύροντο   καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν οὐκ
[3, 53]   στρατιωτικὸς νόμος τὴν οὕτως  ὠμὴν   ὥρισε τιμωρίαν, καὶ ὅμως αὐτῇ
[3, 22]   τῷ Καίσαρι πέπρακται. δὲ  ὡμολόγει   μὲν τὰ πρασσόμενα ἴσως ἐναντίον
[3, 29]   τὴν ἀλλαγὴν τῆς Κελτικῆς δεόμενος,  ὡμολόγει   τοῖς λεγομένοις καὶ ἐπώμνυεν αὐτὰ
[3, 44]   αὐτοὺς δὲ εἰδέναι σαφῶς οὔτε  ὠμὸν   οὔτε μικρολόγον Ἀντώνιον. Ἀλλ'
[3, 44]   τῆς Ἀντωνίου μικρολογίας τε καὶ  ὠμότητος   ἐς τὴν Καίσαρος μνήμην τοῦ
[3, 39]   ἐπέτρεχεν ἔσω. Κωλυθεὶς δὲ αὖθις  ᾤμωζε   καὶ ἐλοιδορεῖτο αὐτῷ καὶ τοῖς
[3, 66]   Γαΐῳ Καίσαρι καὶ Ἀντωνίῳ φίλος  ὤν,   οὐκ ἤνεγκε τὴν βαρύτητα τοῦ
[3, 7]   αἰδεῖσθαι Συρίας οὐκ ἀξιούμενος, Δολοβέλλας  ὤν,   πρὸ Κασσίου. Οἱ μὲν δὴ
[3, 35]   ὕποπτος ἦν, ἐμοί τε διάφορος  ὢν   αἰεὶ καὶ ὑποκρινόμενος ἐπιβουλεῦσαι τῷ
[3, 12]   οἷα χειμάρρῳ, φανερᾶς μὲν ἐπιβουλῆς  ὢν   ἀμείνων διὰ τὸ πλῆθος, ἐνέδρας
[3, 41]   θορυβουμένων, Καννούτιος δήμαρχος, ἐχθρὸς  ὢν   Ἀντωνίῳ καὶ παρ' αὐτὸ Καίσαρι
[3, 7]   ἐπεθύμει μάλιστα, οὐκ ἠγνόει δὲ  ὢν   δι' ὑπονοίας καὶ μᾶλλον ἐσόμενος,
[3, 20]   καὶ σὺ τῶν Ἑλληνικῶν ἀρτιδίδακτος  ὢν   ἔμαθες, ἀστάθμητον ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ
[3, 9]   ἐποιεῖτο εἶναι, μειράκιον δὲ ἔτι  ὢν   ἐς Ἀπολλωνίαν τὴν ἐπὶ τοῦ
[3, 88]   πάλαι Κορουῖνός τε ἄρξειε νεώτερος  ὢν   ἔτι καὶ Σκιπίων ὕστερον,
[3, 56]   στρατιωτῶν Ἀντώνιος. Αὐτοκράτωρ γε  ὢν   καὶ ἐς τοῦτο ὑφ' ὑμῶν
[3, 15]   ἔδει κατὰ αὐτοφώρων, καὶ φίλος  ὢν   Καίσαρι καὶ ὕπατος καὶ Ἀντώνιος;
[3, 7]   ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἐπὶ δυναστείας  ὢν   Ἀντώνιος ἤδη μοναρχικῆς ἀρχὴν
[3, 30]   τε ἐπικαίρου καὶ στρατιᾶς ἀνδροφόνος  ὢν   τοῦ πατρός, ἐπὶ δὲ τούτῳ
[3, 84]   πάλαι, τὰ ἔνδον αὐτῷ παρεσκεύαζεν.  ~Ὧν   αἰσθανόμενος Λατερήσιος, τῶν τις ἐκ
[3, 48]   συγγενεῖς ὄντες δύναμιν αὐτοῖς συναγάγωσιν·  ὧν   αἰσθανόμενος ὑπηρετεῖν ὑποκρίνομαι. Μὴ δὴ
[3, 90]   φράσειν ἔμελλον αὐτῷ κατὰ σπουδήν.  Ὧν   ἄρτι τῆς πόλεως ἐκδραμόντων μετάνοια
[3, 58]   ἦλθε μετὰ μόνων χιλίων; Μεθ'  ὧν   αὐτὸν ἐς τὸ Τίβυρον ἐξιόντα
[3, 41]   τοῦ πατρὸς αὐτοὺς ὑπεμίμνησκε καὶ  ὧν   αὐτὸς ὑπὸ Ἀντωνίου πάθοι, δι'
[3, 71]   καλοῦντος ἐκ τῶν ἄλλων στρατοπέδων,  ὧν   βραδέως ὡς ἐν αἰφνιδίῳ τε
[3, 2]   δὲ καὶ Βροῦτος Μᾶρκος,  ὧν   δὴ καὶ μάλιστα τῇ βουλῇ
[3, 2]   τοῖς ἐπιταφίοις τοῦ Καίσαρος, ὑφ'  ὧν   δὴ μάλιστα δῆμος ἐρεθισθεὶς
[3, 19]   ἀτιμοῦσι καὶ δημεύουσι τὴν περιουσίαν.  ~Ὧν   ἐγὼ δεδιὼς ἕκαστον ὑπερηγωνιζόμην Καίσαρος,
[3, 15]   αὐτὸν συνεκινδύνευες ὅμοια παθεῖν·  ὧν   εἰ θάτερον ἔμελλεν ἔσεσθαι, καλῶς,
[3, 28]   σφίσιν αὐτοῖς, οὐδὲν ἕξουσι βέβαιον  ὧν   εἰλήφασι παρὰ Καίσαρος, εἰ μηδὲ
[3, 44]   ἀνάγκης στρατιωτικῆς ὀλίγοις ἀντὶ πλεόνων  ὧν   ἐκόλαζεν νόμος, αὐτοὺς δὲ
[3, 57]   τὸ σῶμα ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν;  Ὧν   ἔκτεινε μὲν ἐφυγάδευσεν οὐδένα,
[3, 38]   ἐς θάρσος ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς·  ὧν   ἐκφανέντων ἀνεφάνη καὶ τῶν
[3, 87]   Τί δὴ πιστὸν ὑμῖν  ὧν   ἐλάβετε παρ' ἐκείνου χωρίων τε
[3, 49]   πλῆθος καὶ ὁπλιτῶν τρία τέλη,  ὧν   ἓν μὲν ἦν ἀρτιστρατεύτων ἀνδρῶν
[3, 32]   ἐχθροῖς καθ' ἡμῶν, βούλονται.  Ὧν   ἐνθυμηθέντα σε ἀξιοῦμεν, ὁσίας τε
[3, 52]   τὴν πόλιν ἅπαντα, συντομώτερον ἐφιέμενος  ὧν   ἐπενόει Καῖσαρ· Καίσαρος δὲ αὐτὸν
[3, 33]   ὡς ἐμοῦ περιόντος οὐ καθέξοντες  ὧν   ἐπενόουν. Καὶ ὅστις αὐτοὺς μετέπεισε
[3, 4]   ἕξειν ἀσφαλῆ καὶ τὴν γνώμην  ὧν   ἐπεπράχεσαν ἐγκρατῆ, καὶ τὴν δημοκρατίαν
[3, 59]   ἔχειν, Δέκμον δὲ μετὰ τριῶν  ὧν   ἔχει τελῶν ἐνθάδε καλῶμεν καὶ
[3, 19]   παρηγορίαν ἐς ἀντίδοσιν τῶνδε,  ὧν   ἔχρῃζον, κατ' ἄλλας χρείας
[3, 42]   χαρίτων, ὧν τε εἰλήφεσαν καὶ  ὧν   ἤλπιζον ἔτι λήψεσθαι. Οἷόν τε
[3, 14]   δὲ ἤδη λέγειν ἔδει περὶ  ὧν   ἦσαν ἐν χρείᾳ, Καῖσαρ
[3, 38]   σὺν ταῖς ὑμετέραις ἀνδραγαθίαις, μεθ'  ὧν   καὶ Καῖσαρ ἐκράτει, ἀμυνοῦμεν
[3, 36]   ἐδόθη, Κυρήνη τε καὶ Κρήτη·  ὧν   καὶ οἱ ἐχθροὶ καταφρονοῦσιν οὐκ
[3, 88]   ἄλλους ἂν ὑμῖν καταλύσαιμι πολέμους.  ~Ὧν   λεγομένων τε στρατιὰ προθύμως
[3, 55]   εἰρήνης πέρι καὶ πολέμου σκοπεῖν.  Ὧν   μηδὲν δῆμος ἐπιστήσειε μηδὲ
[3, 53]   τάξιν ἐν πολέμῳ λιπόντας, ἐφ'  ὧν   μόνων στρατιωτικὸς νόμος τὴν
[3, 2]   φοβερὸς ἦν ἀεὶ τοῖς σφαγεῦσιν·  ὧν   οἱ μὲν ἄλλοι διεπεφεύγεσαν ἐκ
[3, 80]   ἐς τὸ κοινὸν συμφέρον ἀγνωσίας.  Ὧν   Οὐεντίδιος συνεὶς ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 42]   ἠπόρητο μὲν ἐς τὸ ἐναντίον  ὧν   προσεδόκησε μετενεχθείς, ἐλπίσας δ' αὐτῶν
[3, 19]   ἔχεις, γένος, ὄνομα, ἀξίωμα, περιουσίαν.  Ὧν   σε δικαιότερον ἦν ἐμοὶ χάριν
[3, 42]   πρὸς ἐβούλοντο, καὶ χαρίτων,  ὧν   τε εἰλήφεσαν καὶ ὧν ἤλπιζον
[3, 97]   Δέκμῳ δὲ ἦν τέλη δέκα,  ὧν   τέσσαρα μὲν τὰ ἐμπειροπολεμώτατα ὑπὸ
[3, 52]   πράσσειν τῶν ἐνεστώτων ἀμαθίᾳ.  Ὧν   τὸ μὲν αἴσχιστόν ἐστιν ἡμῖν,
[3, 60]   Κελτικὴν ἔλαβε παρὰ τοῦ δήμου.  Ὧν   τοὺς μὲν εὖ βουλευομένους ἐνθυμεῖσθαι
[3, 43]   τῆς σιωπῆς οὐ κατέσχεν, ἀλλ'  ὠνείδιζεν   ἀχαριστίαν ἐκ Παρθυαίων ὑπὸ οὗ
[3, 61]   μὲν Πείσων ἀπελογεῖτο καὶ  ὠνείδιζεν   ὁμοῦ καὶ ἐφόβει καὶ σαφῶς
[3, 51]   Κικερώνειοι καὶ τούτῳ μάλα φορτικῶς  ὠνείδιζόν   τε καὶ ἐνύβριζον καὶ τὸν
[3, 22]   χάριν Ἀντωνίου ἡττᾶτο, τά τε  ὠνήματα   τῷ πατρὶ ἐκ τοῦ δημοσίου
[3, 11]   ἀπήντα, θαρρήσας ἔθυε καὶ εὐθὺς  ὠνομάζετο   Καῖσαρ. Ἔθος γάρ τι Ῥωμαίοις
[3, 42]   τῆς προφάσεως ἐς εὐπρέπειαν ἐπιβαίνοντες  ὡπλίζοντο   καὶ πρὸς αὐτὸν ἐπανῄεσαν.
[3, 40]   ἦγεν ἐς μυρίους ἄνδρας, οὔτε  ὡπλισμένους   ἐντελῶς οὔτε συντεταγμένους πω κατὰ
[3, 88]   στρατὸς πυθόμενος ἔτι μᾶλλον  ὠργίζοντο   καὶ ἄγειν σφᾶς εὐθὺς ἐκέλευον
[3, 51]   ἀλλ' ὑπὲρ τῶν σφαγέων δεδιότες  ὠργίζοντο   πρώτῳ μετὰ τὴν ἀμνηστίαν ἀνακινήσαντι
[3, 69]   αὐτὸ ἔστησαν· κατάκοποι δὲ ὄντες  ὤργων   ὅμως, εἴ τις ἐπίοι, μέχρι
[3, 53]   στρατιωτικὸς νόμος τὴν οὕτως ὠμὴν  ὥρισε   τιμωρίαν, καὶ ὅμως αὐτῇ καὶ
[3, 54]   κλέπτην οὐ πολέμιον ἀποφαίνοντος, ἀλλὰ  ὡρισμένῃ   δίκῃ ζημιοῦντος, Βρούτου δὲ τοῦ
[3, 56]   κατηγορῶν πολέμιον κοινὸν ἀντὶ τῶν  ὡρισμένων   ἐπιτιμίων τοῖς φονεῦσι τίθεται. Ἀντωνίῳ
[3, 29]   τὸ φανερόν, ἔτι μᾶλλον ἅπαντες  ὥρμηντο·   καὶ οἱ τῆς φρουρᾶς Ἀντωνίου
[3, 52]   ἡμῶν ἐπιτυχὼν ἐπὶ τὴν Κελτικὴν  ὥρμησε   χωρὶς ἡμῶν. Τὸν στρατὸν ἐπὶ
[3, 22]   αὐτῶν καὶ περὶ τοῦ Καίσαρος  ὡς   ἄδικα πασχόντων παρὰ τὸ ψήφισμα
[3, 73]   τὸν Καίσαρα ἀποστέλλων ἐμαρτύρει μὲν  ὡς   αἰτίῳ τῆς σωτηρίας, ἠξίου δὲ
[3, 37]   Καὶ σὺν θεοῖς εἰπεῖν, χρησόμεθα,  ὡς   ἂν αἱ χρεῖαι καλῶσιν. ~Οὕτως
[3, 23]   εὔνοιαν ἤγειρεν καὶ ἐς ἔλεον,  ὡς   ἀναξίῳ τοιάδε πάσχειν. Ὡς δ'
[3, 35]   ἐν μέσῳ καὶ ὀδυρόμενος μὲν  ὡς   ἀνῃρημένον, κατακαλῶν δ' ὡς θεόν.
[3, 78]   ἕξ, φιλίᾳ τε παραδόντων καὶ  ὡς   ἀνθυπάτῳ κατηκόων γενομένων· ἐψήφιστο γάρ,
[3, 74]   τοὔνομα ὅλως· οὕτως αὐτίκα κατεφρονεῖτο  ὡς   Ἀντωνίου καθῃρημένου. Ἔγραφον δὲ καὶ
[3, 49]   ἐπὶ τῆς Ἰταλίας, ὑποδεχομένων αὐτὸν  ὡς   ἀπιόντα πάντων, μέχρι Μουτίνην παροδεύων,
[3, 47]   δὲ ἐφήδετο μὲν αὖθις Καίσαρι,  ὡς   ἀπορεῖν καὶ τότε, τίνες ἦσαν,
[3, 46]   Ἀντώνιον εὔνοιάν τε καὶ πίστιν,  ὡς   ἀπορῆσαι, τίνες ἦσαν, οἳ πρὸ
[3, 15]   ἡγούμεθα, τιμωρὸν ἐσόμενον Καίσαρι, ἀλλ'  ὡς   αὐτοὶ λέγουσι, τῆς τυραννίδος διάδοχον.
[3, 88]   εὐθὺς ἐκέλευον ἐς τὴν πόλιν,  ὡς   αὐτοὶ χειροτονήσοντες αὐτὸν ἐξαιρέτῳ χειροτονίᾳ,
[3, 65]   Καίσαρι τὸν στρατὸν ἐμερίζετο καί,  ὡς   αὐτῷ παρὰ τῆς βουλῆς ἐν
[3, 71]   ἀφυλακτότερα ὄντα διὰ δυσχέρειαν ἐχώρουν  ὡς   βιασόμενοι βαρεῖ στρατῷ παρεσελθεῖν ἐς
[3, 25]   τὴν βουλὴν ᾖτει τὸν στρατὸν  ὡς   Γέταις ἐπιθήσων δίκην· ἔς τε
[3, 66]   ἐς τὰς Καίσαρος ἀποικίας ἐκδραμὼν  ὡς   γνώριμος δύο ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 82]   μᾶλλον μηνίοντος ἐν ὅπλοις·  ὡς   δ' ἄν τι μὴ πράξειε
[3, 23]   ἔλεον, ὡς ἀναξίῳ τοιάδε πάσχειν.  Ὡς   δ' ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ καὶ
[3, 13]   τινων καὶ ἕτερα πολλὰ γιγνόμενα.  ~Ὡς   δ' ἐς τὴν πόλιν ἀφίκετο,
[3, 8]   ἐδόθη Κυρήνη τε καὶ Κρήτη,  ὡς   δ' ἑτέροις δοκεῖ, τάδε μὲν
[3, 45]   εἰσῆλθε μὲν ἐς τὸ βουλευτήριον,  ὡς   δ' ἐφ' ἕτερα αὐτοὺς συναγαγὼν
[3, 11]   ἐκ τῶν φονέων ἐγκαθέζοιτο ἐνέδρα.  Ὡς   δὲ αὐτῷ καὶ ἐνθάδε
[3, 41]   ἐν τῷ τοῦ Ἄρεως ἱερῷ.  Ὡς   δὲ εἰσῆλθον, μὲν εἰς
[3, 14]   καὶ περὶ ἀλλήλων πύσματα εἰκότα.  Ὡς   δὲ ἤδη λέγειν ἔδει περὶ
[3, 4]   τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον γενόμενοι.  Ὡς   δὲ καὶ Σέξστον Πομπήιον
[3, 11]   Λουπίαι. Ἐνταῦθα οὖν ἐνηυλίσατο διατρίβων.  ~Ὡς   δέ οἱ τά τε ἀκριβέστερα
[3, 3]   τῶν Καίσαρος ἀνδριάντων ἐπεδείκνυον ἀνῃρημένων.  Ὡς   δέ τις αὐτοῖς ἔφη καὶ
[3, 27]   τῆς Κελτικῆς ὁρμώμενος ἐκράτησε Πομπηίου,  ὡς   δὲ τὸν στρατὸν δόξων οὐκ
[3, 40]   ἐς ἀλλοτρίωσιν τῶν κληρουχιῶν Καίσαρι.  ~Ὡς   δὲ τῷ Καίσαρι ὑπὸ τῶν
[3, 78]   Κρίσπος τέλεσιν ἄλλοις τρισίν.  ~Ὡς   δὲ ὑπὸ τούτων ἐπολιορκοῦντο,
[3, 83]   οὔτε χάρακα περιεβάλετο οὔτε τάφρον  ὡς   δὴ φίλῳ παραστρατοπεδεύων. Διαπομπαὶ δὲ
[3, 93]   τέταρτον, μεταθοῖτο ἐς τὴν πόλιν  ὡς   δι' ἐνέδρας ἐπὶ τὴν πατρίδα
[3, 13]   ὡς ἐννόμῳ καὶ τοὺς θεοὺς  ὡς   δικαίῳ καὶ τὸν Ἀντώνιον ἴσως.
[3, 33]   τῆς βουλῆς, ἐμοὶ βούλεται. Μάθετε,  ὡς   ἐγένετο. ~Καίσαρος ἐν τῷ βουλευτηρίῳ
[3, 58]   Καίσαρι διαλλαγὰς συνελθόντας καὶ εὐθύς,  ὡς   ἔγνωσαν πολεμεῖν αἱρούμενον, καταλιπόντας; Εἰ
[3, 67]   Συνειδότες τε ἀλλήλοις τὸ κράτιστον  ὡς   εἴη τῆς ἑκατέρου στρατιᾶς, ἤλπιζον
[3, 92]   καὶ τὴν εὐταξίαν τῶν στρατιωτῶν  ὡς   εἰρηνικὴν ἀπεδέχοντο. δὲ τὸν
[3, 94]   Πικήνην ἐκδραμόντα, καίπερ οἱ προσαχθέντα  ὡς   εἶχε ληφθεὶς ἐν σχήματι οἰκέτου,
[3, 84]   πολίτας. μὲν δὴ Λέπιδος,  ὡς   εἶχεν, ἐκ τῆς εὐνῆς ἄζωστος
[3, 45]   τὸν τρόπον ὥδευεν ἐς Ῥώμην  ὡς   ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ Ἀρίμινον ὁρμήσων.
[3, 94]   τοὺς δήμους διαιροῦντες καλοῦσιν,  ὡς   Ἕλληνες, εἰκάζοντι φάναι, φατρίας. Ἐπινομώτατος
[3, 19]   ταχυεργεῖς καὶ φόνου πλήρεις καί,  ὡς   ἔμαθες, ἤδη καὶ ἐπ' ἐμὲ
[3, 75]   τῷ σῷ πατρὶ φίλος ἦν  ὡς   ἐμαυτῷ, ἀναιρεθέντι δὲ οὐκ εἶχον
[3, 33]   εἰδότες συνετίθεντο κἀμὲ Καίσαρι συνανελεῖν,  ὡς   ἐμοῦ περιόντος οὐ καθέξοντες ὧν
[3, 71]   τῶν ἄλλων στρατοπέδων, ὧν βραδέως  ὡς   ἐν αἰφνιδίῳ τε μετακλήσει καὶ
[3, 35]   ἔχρῃζον ἐκράτησα καὶ οἱ σφαγεῖς  ὡς   ἐν ἀμερίμνῳ μεθεῖντο, ἀνεθάρρησα καὶ
[3, 52]   αἰτίας μαθεῖν, λελέξεται διὰ βραχέος,  ὡς   ἐν ἀναμνήσει, τὰ μέγιστα αὐτῶν.
[3, 68]   δὲ οὐκ ἔχοντες οὔτε δρόμους  ὡς   ἐν ἕλεσι καὶ τάφροις, ἀραρότως
[3, 68]   ἑτέρους ὤσασθαι δυνάμενοι τοῖς ξίφεσιν  ὡς   ἐν πάλῃ συνεπλέκοντο. Πληγή τε
[3, 45]   αἱ φυλακαὶ παρὰ μέρος ἦσαν  ὡς   ἐν στρατοπέδῳ. Συναγαγὼν δὲ τὴν
[3, 10]   μάλιστα πάθοι, τὰ δὲ ἰδιωτικώτερα  ὡς   ἐν τοῖς παροῦσιν ἀκινδυνότερα αἱρεῖσθαι
[3, 69]   πόδα πρῶτον, εἶτα μεταβαλόντες ὀξύτερον  ὡς   ἐν φυγῇ. Καὶ οἱ νεήλυδες
[3, 13]   δῆμον ἐπικουρήσειν καὶ τὴν βουλὴν  ὡς   ἐννόμῳ καὶ τοὺς θεοὺς ὡς
[3, 61]   οὐδεμιᾶς ἔχθρας τοσῆσδε ὑπούσης, ἀλλ'  ὡς   ἔοικε, τοῦ δαιμονίου τὰ κοινὰ
[3, 53]   Ἀντωνίῳ προσγένηται. Τότε γὰρ αὐτόν,  ὡς   ἔοικεν, δήμαρχος ψηφιεῖται πολέμιον,
[3, 17]   τῷ φόνῳ πρὸς σὲ μετενήνεκται  ὡς   ἐπ' ἀσφαλὲς ἐξ ἐπικινδύνου τότε
[3, 85]   ἀπὸ σφῶν Λεύκιον καὶ Πάνσαν,  ὡς   ἐπὶ θέας εἰς Ἑλλάδα ἐξιόντας,
[3, 15]   παρῆς. Ψηφιζομένων δέ τινων αὐτοῖς  ὡς   ἐπὶ τυράννῳ γέρα ἀντεῖπας ἐγκρατῶς·
[3, 69]   δὲ τῶν μὲν Ἀρείων ἀπέσχετο  ὡς   ἐπιπόνων, τοῖς δὲ νεήλυσιν ἐπιδραμὼν
[3, 5]   ὑπονοίᾳ τιθέμενοι συνεβούλευον τὴν φρουρὰν  ὡς   ἐπίφθονον ἐς τὸ ἀρκοῦν ἐπαναγαγεῖν.
[3, 40]   Ἀντώνιον δεδιότες μετὰ στρατιᾶς ἐπανιόντα,  ὡς   ἐπύθοντο καὶ τὸν Καίσαρα μεθ'
[3, 16]   σὲ αἰδοῦς. Εἴρηται δ' ὅμως  ὡς   ἐς ἀκριβέστερον φίλον Καίσαρι καὶ
[3, 15]   ἐς ἱερὸν ἁμαρτόντες ἱκέται  ὡς   ἐς ἀκρόπολιν ἐχθροί. Πόθεν οὖν
[3, 75]   γνώμην φανέντα, διαφερομένοις ὑμῖν ἐφήσθησαν  ὡς   ἐς ἀλλήλους συντριβησομένοις. Ἐπεὶ δέ
[3, 15]   καὶ ἐς τὸ Καπιτώλιον συνέφυγον  ὡς   ἐς ἱερὸν ἁμαρτόντες ἱκέται
[3, 11]   ἐς αὐτὸν ἄθρουν καὶ πανταχόθεν  ὡς   ἐς Καίσαρος υἱὸν πλῆθος ἀνθρώπων
[3, 40]   συντεταγμένους πω κατὰ ἴλας, ἀλλ'  ὡς   ἐς μόνην τοῦ σώματος φυλακήν,
[3, 84]   δὲ ἀμφὶ τὴν ἐσχάτην φυλακήν,  ὡς   ἐς τὴν ἔξοδον ὁπλισάμενοι, τὰ
[3, 9]   πολέμια ἐπέμπετο ὑπὸ τοῦ Καίσαρος  ὡς   ἐς τοὺς πολεμίους ἑψόμενος αὐτῷ.
[3, 53]   ἀπέστησαν αὐτοῦ, καὶ ὑμεῖς αὐτοῖς  ὡς   εὖ πράξασι δωρεὰς χθὲς ἐψηφίσασθε·
[3, 52]   καὶ ἐς τὴν Κελτικὴν ἐτράπετο  ὡς   εὔκαιρον ἐφ' ἡμῖν ὁρμητήριον, ὅτι
[3, 5]   πάντα πεπραχὼς εἴτε τὴν συντυχίαν  ὡς   εὔχρηστον ἀσπασάμενος τὴν φρουρὰν κατέλεγεν,
[3, 30]   ἤδη ταῦτα φανερῶς ἐς ἅπαντας  ὡς   ἐφηδομένους τοῖς γεγονόσιν. Ἐλθούσης δὲ
[3, 73]   τῶν γὰρ ὑπάτων ἐκποδὼν γενομένων  ὡς   ἐχθρὸν ἐδεδοίκει. Τάς τε οὖν
[3, 5]   καὶ ἑτέρωθεν, ἀλλὰ πάντας λοχαγοὺς  ὡς   ἡγεμονικούς τε καὶ ἐμπειροπολέμους καί
[3, 74]   κοινοῦ Ῥωμαίων ἐπινικίους δραχμὰς πεντακισχιλίας  ὡς   ἤδη νενικηκόσι καὶ στέφανον αὐτοὺς
[3, 15]   ἔγνως συνανελεῖν σε βεβουλευμένους, οὐχ,  ὡς   ἡμεῖς ἡγούμεθα, τιμωρὸν ἐσόμενον Καίσαρι,
[3, 35]   μὲν ὡς ἀνῃρημένον, κατακαλῶν δ'  ὡς   θεόν. Τάδε γάρ μου τὰ
[3, 88]   λοχαγοὺς ὄντας ὧδε παρρησιάζεσθαι, ἐπέπλησσον  ὡς   θρασυνομένοις ὑπὲρ τὸ στρατιώταις πρέπον.
[3, 48]   ἀθρόους ἐκώλυε καὶ πρεσβευομένους ἐπεῖχεν,  ὡς   καὶ τῆς βουλῆς ψηφιουμένης ταῦτα
[3, 21]   καὶ τοῖς τότε γιγνομένοις ἐφήδοντο,  ὡς   καὶ τῶν ἀνδρῶν ἀλλήλοις ἐμποδὼν
[3, 82]   καὶ αὐτὸν παρεκάλει καὶ συνάρξαι,  ὡς   Κικέρωνα μὲν τὴν ἀρχὴν διοικήσοντα
[3, 3]   βουλὴ τὸ μὲν ἔργον ἐθαύμαζεν  ὡς   μέγα καὶ παράνομον, τὴν δὲ
[3, 54]   ἀπόντος δ' ἐγκλήματά τινα εἶπεν  ὡς   μέγιστα ἐκ πάντων καὶ ἀναμφίλογα
[3, 64]   δὲ καὶ τῆς ἐς αὑτὸν  ὡς   μειράκιον τέχνης, εἰκόνα μὲν αὑτῷ
[3, 45]   στρατοπέδῳ. Συναγαγὼν δὲ τὴν βουλὴν  ὡς   μεμψόμενος Καίσαρι περὶ τῶν πεπραγμένων,
[3, 45]   τῶν πυλῶν ἐπὶ Ἄλβην πόλιν  ὡς   μεταπείσων τοὺς ἀποστάντας. Βαλλόμενος δ'
[3, 33]   ἔπεισεν, ἀλλ' εὐπρεπείᾳ τῆς τυραννοκτονίας,  ὡς   μὴ δοκῶσι πολλοὺς ὥσπερ ἐχθρούς,
[3, 67]   μὴ συνεφάπτεσθαι σφίσι τῶν πόνων,  ὡς   μὴ συνταράξειαν αὑτοὺς ὑπὸ ἀπειρίας,
[3, 14]   ἐκ τοῦ δέους ὑπαχθεῖσα, ἠσπάζετο  ὡς   μόνον ἄξιον Καίσαρος καὶ λέγειν
[3, 58]   τοῖς ἐγκλήμασι καὶ μαντεύματα ἐπάγουσιν,  ὡς   Ἀντώνιος ἔμελλε μὲν τὸν
[3, 51]   ὀργῇ, ἀναθέμενοι δὲ τὴν ψῆφον,  ὡς   δήμαρχος ἐκέλευεν, ἐψηφίσαντο ὅμως
[3, 37]   ἐχθροῖς, οὐ τοῖσδε τοῖς φανεροῖς,  ὡς   οἴεται Καῖσαρ, ἀλλὰ τοῖς πλέοσί
[3, 33]   ἑκόντα χαρίζεσθαι τοῖς ἐμοῖς ἐπιβούλοις,  ὡς   οἴεται Καῖσαρ νέος; Πόθεν
[3, 42]   ἐπανελθεῖν ᾖτουν εἰς τὰ οἰκεῖα  ὡς   ὁπλιούμενοι· οὐ γὰρ ἄλλων
[3, 80]   αὐτῶν ἐς τὸν Ἀντώνιον ἔπεμπεν,  ὡς   οὐ δι' ἔχθρας ἀνηκέστου πρὸς
[3, 50]   καλεῖν αὐτὸν ἐς κρίσιν ἠξίουν,  ὡς   οὐ πάτριον σφίσιν ἀκρίτου καταδικάζειν
[3, 66]   Ἀντώνιος τῶν μὲν στενῶν ὑπερεῖδεν  ὡς   οὐδὲν πλέον κωλύσων ἐν
[3, 4]   ἐγήγερτο. βουλὴ δ' ἔχαιρον  ὡς   οὐκ ἂν ἑτέρως ἐν ἀδεεῖ
[3, 68]   ὑπὸ δὲ ἐμπειρίας οὔτε ἠλάλαξαν  ὡς   οὐκ ἐκπλήξοντες ἀλλήλους, οὔτε ἐν
[3, 28]   πάντων ἐς τὸν Ἀντώνιον ἐγίγνετο,  ὡς   οὐκ ἐς τὸν νῦν Καίσαρα
[3, 49]   τῆς βουλῆς οἱ κεκομισμένα γράμματα,  ὡς   οὐχὶ διὰ τὸν δῆμον εἴκειν
[3, 63]   βουλῇ πεισθῆναι ἂν ἐς ἅπαντα  ὡς   πατρίδι, Κικέρωνι δὲ τῷ συγγράψαντι
[3, 42]   αἰεὶ χρώμενος ἐς τὰ ἐπείγοντα  ὡς   πατρικοῖς φίλοις μᾶλλον στρατιώταις.
[3, 43]   εὐφημίας ἐς τὸ βῆμα παρέπεμπον  ὡς   περὶ τοῦδε σφίσιν ἐκλογιούμενον πρώτου.
[3, 49]   αὐτῷ προθεσμίαν ὁρίζοντος, μεθ' ἣν  ὡς   πολεμίῳ χρήσεται, μακροτέραν Δέκμος
[3, 79]   ἐπεχείρησεν, ἀλλ' ἠσπάσατο. Οἱ δέ,  ὡς   πολιτῶν τε περιφειδόμενον καὶ τῆς
[3, 80]   Καταφρονούμενος δ' ὑπὸ τῆς βουλῆς  ὡς   πρεσβύτερα τῆς ἡλικίας ἐπινοῶν, ἔδεισε,
[3, 24]   ἔγνωσαν εἰς Συρίαν καὶ Μακεδονίαν,  ὡς   πρὸ Ἀντωνίου καὶ Δολοβέλλα σφίσιν
[3, 48]   δὴ πρότεροι τὴν ὑπόκρισιν ἀποκαλύπτωμεν,  ὡς   προλαβοῦσι μὲν ἡμῖν τὴν ἀρχὴν
[3, 28]   ~Καὶ μὲν ἔμελλε ποιήσειν,  ὡς   προσετέτακτο· θέαι δ' ἦσαν, ἃς
[3, 31]   δημάρχων ἀρκούμενον· δὲ Καῖσαρ,  ὡς   σαφῶς ἐπιβουλευόμενος ἤδη, πολλοὺς περιέπεμπεν
[3, 36]   θεάσασθε, οἷα ἀνθ' οἵων καὶ  ὡς   στρατοῦ γυμνὰ ἐδόθη, Κυρήνη τε
[3, 9]   τῶν ἡγεμόνων τοῦ στρατοῦ τινες  ὡς   συγγενεῖ Καίσαρος θαμινὰ ἐπεφοίτων. Γνῶσίς
[3, 86]   εἰς ὀργὴν ὑπέρ τε αὑτοῦ,  ὡς   συνεχῶς ὑβριζόμενος, ἀνεκίνει καὶ ὑπὲρ
[3, 36]   τὴν στρατιὰν προμεθῆκα τῷ Δολοβέλλᾳ  ὡς   Συρίαν καὶ τὰ ἐς Πάρθους
[3, 76]   ἵνα σὺν δαιμονίᾳ μοίρᾳ γενόμενος,  ὡς   τὰ ἔργα ὑποδείκνυσι, τά τε
[3, 76]   ἡττηθέντα δὲ σοὶ συναλλάσσειν ἐπενοοῦμεν,  ὡς   τῇ Καίσαρος φιλίᾳ τόδε χαριστήριον
[3, 23]   προύθηκεν ἐς τὴν διανέμησιν πιπράσκεσθαι,  ὡς   τῆς Καίσαρος περιουσίας οὐδ' ἐς
[3, 51]   μὲν δὴ ταῦτα ψηφισάμενοι διελύθησαν,  ὡς   τὸν Ἀντώνιον ἔργῳ διὰ τῶνδε
[3, 24]   ὅτι καὶ μάλιστα ἦν ἀγχοῦ,  ὡς   τὸν Ἰόνιον περάσαντα εὐθὺς ἐν
[3, 44]   ἐπικρύπτοι. Οὐδένα δὲ συλλαβὼν ἐχαλέπηνεν  ὡς   τοῦ στρατοῦ σφᾶς ἐπικρύπτοντος. Ἀπαγγελλομένων
[3, 56]   ἄλλην Ἀντωνίου μετὰ Καίσαρα ἀρχὴν  ὡς   τυραννικὴν διαβαλεῖν, φέρε πύθωμαι καθ'
[3, 34]   φανερώτερον, γέρα τε τοῖς ἀνελοῦσιν  ὡς   τυραννοκτόνοις ἐψηφίζετο. Καὶ εἰ τύραννος
[3, 18]   ἐγὼ τιμὰς ψηφιζομένας τοῖς φονεῦσιν  ὡς   τυραννοκτόνοις, τύραννος Καῖσαρ ἐγίγνετο,
[3, 33]   ὥσπερ ἐχθρούς, ἀλλ' ἕνα ἀνελεῖν  ὡς   τύραννον. Τίς ἂν οὖν πιστεύσειεν
[3, 57]   καθ' ἕκαστον ὧδε. ~Τίνα ἔκτεινεν  ὡς   τύραννος ἄκριτον νῦν κινδυνεύων
[3, 20]   ἐμῶν ἀδελφῶν νειμαμένων μὲν εὐθὺς  ὡς   τυράννου, δι' ἐμὲ δὲ μετατεθέντων
[3, 34]   ἐφάνη, ἡμῖν ὑπῆρχεν ἀπολέσθαι πᾶσιν  ὡς   τυράννου φίλοις. Ὧδε δή με
[3, 28]   αὐτὸν ἐς τὸν Ἀντώνιον ἦγεν  ὡς   ὕπατον. Ἀντωνίου δὲ εἰπόντος ἐς
[3, 94]   κληρονομίας, ἐς τὴν πόλιν αὖθις  ὡς   ὕπατος ἐσῄει, καὶ ἔθυε, δώδεκά
[3, 31]   εἴτε ἀπ' οἰκείας γνώμης, προύγραφεν  ὡς   ὕπατος μηδενὶ Καίσαρα ἐγχειρεῖν παρανόμως,
[3, 74]   μὲν ἐς τὸν δῆμον ἀνεγίγνωσκεν  ὡς   ὑπάτου, τὰ δὲ τοῦ Καίσαρος
[3, 26]   ἀλλὰ μόνην ἀγορὰν ἔξω τείχους  ὡς   ὑπάτῳ προυτίθει. Ἐπιχειροῦντος δ' ἐκείνου
[3, 39]   τινὰς ἐς τοὺς φίλους παρήγαγεν  ὡς   ὑπηρέτας γενομένους ἐπιβουλεύοντος αὑτῷ τοῦ
[3, 24]   πρὸ Συρίας ἐς τὴν Ἀσίαν,  ὡς   χρηματιούμενος ἀπ' αὐτῆς. δ'
[3, 40]   μὲν διπλασίως ἐδεδοίκεσαν, οἱ δ'  ὡς   χρησόμενοι κατ' Ἀντωνίου Καίσαρι ἠσμένιζον·
[3, 37]   Μακεδονίας ἐς τὸ Βρεντέσιον ἐπέρων  ὡς   χρησόμενος δὴ ἐς τὰ ἐπείγοντα.
[3, 36]   Μακεδονίας. Οὐ μέντ' ἂν οὐδ'  ὥς   μοι Μακεδονίαν ἔδοσαν, οὐδ' ἐπὶ
[3, 78]   ἀνθυπάτῳ κατηκόων γενομένων· ἐψήφιστο γάρ,  ὥς   μοι προείρηται, πάντας ὑπακούειν Κασσίῳ
[3, 36]   πρός με μεταθοῖτο. Καὶ οὐδ'  ὣς   αὐτῇ πιστεύων ἔπεισα Συρίαν αἰτεῖν
[3, 39]   βουλῇ, πεποιηκέναι. Ἠξίουν δὲ καὶ  ὣς   τῷ Καίσαρι συναλλαγῆναι καὶ πείσαντες
[3, 68]   συνίσταντο, καὶ οὐδέτεροι τοὺς ἑτέρους  ὤσασθαι   δυνάμενοι τοῖς ξίφεσιν ὡς ἐν
[3, 50]   λοχαγῶν καὶ περὶ τὴν οἰκίαν  ὥσπερ   ἄκραν ὅπλοις καὶ συνθήμασι κεχρημένου
[3, 20]   Ἑλληνικῶν ἀρτιδίδακτος ὢν ἔμαθες, ἀστάθμητον  ὥσπερ   ἐν θαλάσσῃ κῦμα κινούμενον·
[3, 68]   στρατηγῶν. Ὅτε δὲ καὶ κάμοιεν,  ὥσπερ   ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἐς ἀναπνοὴν
[3, 13]   ὄντα μάλιστα, ἐς τὴν μητέρα  ὥσπερ   ἐς τὴν Θέτιν ἐπιστρεφόμενος ἔλεγεν·
[3, 72]   ἐς τὴν Μουτίνην Καῖσαρ,  ὥσπερ   ἐχθὲς ἐπιχειρήσας, ἐσδράμοι αὑτὸν
[3, 33]   τυραννοκτονίας, ὡς μὴ δοκῶσι πολλοὺς  ὥσπερ   ἐχθρούς, ἀλλ' ἕνα ἀνελεῖν ὡς
[3, 20]   ἀποικίας· δὲ δῆμός ἐστιν,  ὥσπερ   καὶ σὺ τῶν Ἑλληνικῶν ἀρτιδίδακτος
[3, 31]   φιλονικήσειν ἔμελλον ἐν ταῖς χειροτονίαις,  ὥστε   δεῖσαι τὸν Ἀντώνιον καὶ ἀνελεῖν
[3, 65]   βουλὴ δι' ὑμᾶς ἔδωκεν.  Ὥστε   ἐμὲ καὶ τούτων ἴστε τὴν
[3, 97]   τέλεσι μεθίστατο ἐς τὸν Ἀτώνιον,  ὥστε   ἤδη βαρυτάτης δυνάμεως ἦρχεν
[3, 10]   φίλοι ἐκ Ῥώμης ὑπετίθεντο ταῦτα,  ὥστε   οἱ μὲν ἐς φυλακὴν τοῦ
[3, 62]   Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα  ὠφελήσαντα   τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/10/2006