Livre, Par. |
[3, 28] |
μήτε
ἐνυβρίζειν,
εὐεργέτῃ
σοῦ
μάλιστα,
|
ὦ |
Ἀντώνιε,
ἐς
τὰ
μάλιστα
γεγενημένῳ· |
[3, 32] |
Ἀντωνίου
καιρὸν
αἰτήσαντες
ἔλεγον·
Ἡμεῖς,
|
ὦ |
Ἀντώνιε,
καὶ
ὅσοι
ἄλλοι
μετὰ |
[3, 17] |
ποιούμενον.
~Ἐς
δὲ
τὸ
μέλλον,
|
ὦ |
Ἀντώνιε,
πρὸς
θεῶν
τε
φιλίων |
[3, 54] |
ὁ
Πείσων·
Ὁ
μὲν
νόμος,
|
ὦ |
βουλή,
δικαιοῖ
τὸν
εὐθυνόμενον
αὐτὸν |
[3, 57] |
ἐπεβούλευε
δὲ
πᾶσιν
ὁμοῦ;
Πότε,
|
ὦ |
Κικέρων;
Ὅτε
τὴν
ἀμνηστίαν
ἐκύρου |
[3, 18] |
μετὰ
κλήρου
καὶ
τῆς
ἐπωνυμίας,
|
ὦ |
παῖ,
καὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
κατέλιπεν, |
[3, 57] |
δοθῆναι.
Τὰ
μὲν
δὴ
μέγιστα,
|
ὦ |
Ῥωμαῖοι,
καὶ
ἀναμφίλογα
Κικέρωνος
ἐς |
[3, 65] |
Καὶ
τάδε
μοι
παρ'
ὑμῶν,
|
ὦ |
συστρατιῶται,
γέγονεν,
οὐ
νῦν,
ἀλλ' |
[3, 38] |
βοηθοῦντες.
Ταῦτά
μοι
γιγνόμενα
μέν,
|
ὦ |
συστρατιῶται,
ἔτι
ἔχρῃζον
ἀπόρρητα
εἶναι, |
[3, 53] |
στρατὸν
ὑμέτερον
καὶ
στρατηγὸν
ὑμέτερον,
|
ᾧ |
γράφετε
μὲν
ὑμεῖς
ἐμμένειν
τῇ |
[3, 37] |
μήτε
ἐπιψηφίσαι
μήτε
λαβεῖν
διδομένην·
|
ᾧ |
δὴ
μάλιστα
ὑπαχθέντες
ἔδοσάν
μοι |
[3, 72] |
πλέον
ἔχων
τὸ
ἐργάσιμον,
Ἐν
|
ᾧ |
καὶ
τῶν
ἱππέων,
ἔφη,
γιγνομένων |
[3, 16] |
ἐπεψήφιζες
καὶ
προυκάθησο
τῆς
βουλῆς,
|
ᾧ |
μάλιστα
πάντων
ἥρμοζε
διὰ
σαυτὸν |
[3, 18] |
τυραννοκτόνοις,
τύραννος
ὁ
Καῖσαρ
ἐγίγνετο,
|
ᾧ |
μήτε
δόξης
μήτε
τιμῆς
τινος |
[3, 73] |
πάρειμι
περισώσων,
ἀλλ'
Ἀντωνίῳ
πολεμήσων,
|
ᾧ |
μοι
καὶ
συναλλαγῆναί
ποτε
θέμις· |
[3, 94] |
αἱρετούς.
Αἱρεθεὶς
δὲ
αὐτὸς
σὺν
|
ᾧ |
περ
ἐβούλετο
Κοΐντῳ
Πεδίῳ,
ὃς |
[3, 64] |
Ἀντωνίῳ
δόξαι
περὶ
τυραννίδος
διαφέρεσθαι,
|
ᾧ |
προσποιήματι
καὶ
αὑτὸν
ὑπάγεσθαι
κατ' |
[3, 55] |
δῆμος
νόμῳ,
παρόντος
αὐτοῦ
Κικέρωνος,
|
ᾧ |
τρόπῳ
καὶ
ἕτερα
πολλάκις
ἔδωκε |
[3, 27] |
δῆμον
αἰτῆσαι
νόμῳ
τὴν
Κελτικήν,
|
ᾧ |
τρόπῳ
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
αὐτὴν |
[3, 51] |
Δείσας
δ'
ὁ
Κικέρων
ἐβουληγόρησεν
|
ὧδε. |
~Ἃ
μὲν
ἔδει
γνῶναι
περὶ |
[3, 91] |
σφίσιν
ἐπικλωμένων,
ὑπὸ
ἐκείνων
αὐτὰς
|
ὧδε |
ἀκριβῶς
ἐνόμιζον
ἐπικρύπτεσθαι.
~Καίσαρι
δὲ |
[3, 63] |
δὲ
τῷ
συγγράψαντι
τὰς
ἐντολὰς
|
ὧδε |
ἀποκρίνεσθαι·
Ὁ
δῆμος
ἔδωκέ
μοι |
[3, 42] |
τὰ
νὺν
πρὸς
Ἀντώνιον
ἕτοιμος.
|
~Ὧδε |
δ'
εἰπόντος
αὐτοῦ
καὶ
τὴν |
[3, 36] |
φόνου
γενέθλιον
τῇ
πόλει
τιθέμενος.
|
~Ὧδε |
δὲ
ἀπορῶν
καὶ
ἐπειγόμενος
ἐξοπλίσαι |
[3, 88] |
τὸν
πρότερον
Καίσαρα
ἀπαύστως
εὐφήμουν.
|
Ὧδε |
δὲ
αὐτοὺς
ὁρμῆς
ἔχοντας
ὁ |
[3, 41] |
δυναστείας,
Καίσαρι
δὲ
τῶν
φονέων.
|
~Ὧδε |
δὲ
αὐτῶν
θορυβουμένων,
Καννούτιος
ὁ |
[3, 34] |
ἀπολέσθαι
πᾶσιν
ὡς
τυράννου
φίλοις.
|
Ὧδε |
δή
με
ἔχοντα
θορύβου
καὶ |
[3, 87] |
χρημάτων
ἢ
ἐμοὶ
τῆς
σωτηρίας,
|
ὧδε |
ἐν
τῇ
βουλῇ
δυναστευόντων
τῶν |
[3, 18] |
χρημάτων
τῇ
ἀπαιτήσει,
αὐστηρότερον
αὐτὸν
|
ὧδε |
ἠμείψατο·
Εἰ
μὲν
ὁ
Καῖσάρ |
[3, 33] |
τοὺς
ταξιάρχους
εἰπόντας
ὁ
Ἀντώνιος
|
ὧδε |
ἠμείψατο·
Ὅσῃ
μὲν
εὐνοίᾳ
καὶ |
[3, 85] |
ὑπονοοῦντες·
ἡ
δὲ
ἀπορία
σφᾶς
|
ὧδε |
ἤπειγεν,
ἐπεὶ
καὶ
τὸν
νέον |
[3, 43] |
ἔκτεινε
τοῦ
δεκάτου,
νομίζων
σφᾶς
|
ὧδε |
καταπλήξειν
δι'
ὀλίγου.
Οἱ
δὲ |
[3, 70] |
βοηθεῖν
σφίσιν
ἐς
τὴν
σωτηρίαν.
|
Ὧδε |
μὲν
Ἀντωνίῳ
καλῶς
ἀγωνισαμένῳ
διέφθαρτο |
[3, 78] |
τοῖς
τέσσαρσι
μάχεσθαι
πρὸς
ὀκτώ.
|
Ὧδε |
μὲν
δὴ
Κάσσιος
ἐκ
παραδόξου |
[3, 39] |
βοηθουμένους
μάλιστα
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς.
|
Ὧδε |
μὲν
εἴκαζον
οἱ
συνετώτεροι·
τὸ |
[3, 26] |
οἱ
Γέται
τὴν
Μακεδονίαν
ἐπιδράμοιεν.
|
~Ὧδε |
μὲν
εἶχε
τὰ
ἐν
Ῥώμῃ, |
[3, 72] |
ἀφῖχθαι
λιμοῦ
καὶ
εὐθὺς
ἐνδώσειν.
|
Ὧδε |
μὲν
ἤρεσκε
τοῖς
φίλοις,
καὶ |
[3, 22] |
τὸ
μέρος
νειμαμένων
πρὸς
Καίσαρα.
|
Ὧδε |
μὲν
ὁ
Ἀντώνιος
τοῖς
ἀμφὶ |
[3, 48] |
χρεία
γένοιτο,
νικήσασιν
ἐπηγγέλλετο
πεντακισχιλίας.
|
Ὧδε |
μὲν
ὁ
Καῖσαρ
δαψιλείᾳ
δωρεῶν |
[3, 61] |
πλείονας
κινδυνεύουσι
τοῖς
κοινοῖς
γενέσθαι.
|
~Ὧδε |
μὲν
ὁ
Πείσων
ἀπελογεῖτο
καὶ |
[3, 64] |
τι
προστάσσοι
Κάσσιος
ἢ
Βροῦτος.
|
~Ὧδε |
μὲν
ὀξέως
σὺν
ἀφορμῇ
τοὺς |
[3, 77] |
ἄλλο
συνέλεξαν
τέλος
καὶ
συνεγύμνασαν.
|
Ὧδε |
μέν
τισι
περὶ
τοῦ
Βάσσου |
[3, 61] |
δὲ
τὴν
γνώμην
παραφέρων
συνέγραφεν
|
ὧδε· |
Μουτίνης
Ἀντώνιον
εὐθὺς
ἀπανίστασθαι
καὶ |
[3, 69] |
σιωπῇ
γιγνόμενα
ἐφορῶσι.
~Πονουμένων
δὲ
|
ὧδε |
πάντων
ὑπὲρ
φύσιν
ἀνθρωπίνην,
ἡ |
[3, 88] |
τινες
τῶν
βουλευτῶν
λοχαγοὺς
ὄντας
|
ὧδε |
παρρησιάζεσθαι,
ἐπέπλησσον
ὡς
θρασυνομένοις
ὑπὲρ |
[3, 23] |
ἐκπαθῶς
αὐτὸν
ἠλέει
καὶ
ἐπῄνουν
|
ὧδε |
πάσχοντα
καὶ
ὧδε
φιλοτιμούμενον
δῆλοί |
[3, 56] |
διαβαλεῖν,
φέρε
πύθωμαι
καθ'
ἕκαστον
|
ὧδε. |
~Τίνα
ἔκτεινεν
ὡς
τύραννος
ἄκριτον |
[3, 43] |
καὶ
ὅτι
παρὰ
μειρακίου
προπετοῦς,
|
ὧδε |
τὸν
Καίσαρα
καλῶν,
ἄνδρας
ἐπιπεμπομένους |
[3, 23] |
καὶ
ἐπῄνουν
ὧδε
πάσχοντα
καὶ
|
ὧδε |
φιλοτιμούμενον
δῆλοί
τε
ἦσαν
οὐκ |
[3, 97] |
ἢ
Ἀκυληίαν.
Ἐπεὶ
δὲ
Καῖσαρ
|
ὥδευε |
ταύτῃ,
ἄλλην
μακροτέραν
ὁδὸν
καὶ |
[3, 72] |
καὶ
εἰπὼν
εὐθὺς
ἀνίστατο
καὶ
|
ὥδευεν |
ἐπὶ
τῶν
Ἄλπεων.
~Δέκμῳ
δὲ |
[3, 12] |
πάντων
εἰς
ἐκεῖνον
εὐνοία
θαρρῶν
|
ὥδευεν |
ἐς
Ῥώμην
σὺν
ἀξιολόγῳ
πλήθει, |
[3, 45] |
τε
σώματα
καὶ
τὸν
τρόπον
|
ὥδευεν |
ἐς
Ῥώμην
ὡς
ἐκεῖθεν
ἐπὶ |
[3, 5] |
εὐμαρῶς
ἂν
ἐν
ταῖς
χρείαις
|
ᾤετο |
ἕξειν
καὶ
ἑτέρωθεν,
ἀλλὰ
πάντας |
[3, 40] |
στρατεύεσθαι,
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
|
ᾠκισμένας. |
Καὶ
ἔπεισε
Καλατίαν
πρώτην,
ἐπὶ |
[3, 56] |
οὐ
κολαζόντων.
Ἐπεὶ
δὲ
οὐκ
|
ὤκνησεν |
οὐδε
τὴν
ἄλλην
Ἀντωνίου
μετὰ |
[3, 39] |
δὲ
οἳ
καὶ
τότε
ἀπιστοῦντες
|
ὤκνουν |
ἑκατέρῳ
τὸ
πιστὸν
νέμειν,
καί |
[3, 12] |
τοῦ
μειρακίου
καὶ
τὸν
Καίσαρα
|
ὠλοφύροντο |
καὶ
τὸν
Ἀντώνιον
ἐβλασφήμουν
οὐκ |
[3, 53] |
ὁ
στρατιωτικὸς
νόμος
τὴν
οὕτως
|
ὠμὴν |
ὥρισε
τιμωρίαν,
καὶ
ὅμως
αὐτῇ |
[3, 22] |
τῷ
Καίσαρι
πέπρακται.
Ὁ
δὲ
|
ὡμολόγει |
μὲν
τὰ
πρασσόμενα
ἴσως
ἐναντίον |
[3, 29] |
τὴν
ἀλλαγὴν
τῆς
Κελτικῆς
δεόμενος,
|
ὡμολόγει |
τοῖς
λεγομένοις
καὶ
ἐπώμνυεν
αὐτὰ |
[3, 44] |
αὐτοὺς
δὲ
εἰδέναι
σαφῶς
οὔτε
|
ὠμὸν |
οὔτε
μικρολόγον
Ἀντώνιον.
Ἀλλ'
ὁ |
[3, 44] |
τῆς
Ἀντωνίου
μικρολογίας
τε
καὶ
|
ὠμότητος |
ἐς
τὴν
Καίσαρος
μνήμην
τοῦ |
[3, 39] |
ἐπέτρεχεν
ἔσω.
Κωλυθεὶς
δὲ
αὖθις
|
ᾤμωζε |
καὶ
ἐλοιδορεῖτο
αὐτῷ
καὶ
τοῖς |
[3, 66] |
Γαΐῳ
Καίσαρι
καὶ
Ἀντωνίῳ
φίλος
|
ὤν, |
οὐκ
ἤνεγκε
τὴν
βαρύτητα
τοῦ |
[3, 7] |
αἰδεῖσθαι
Συρίας
οὐκ
ἀξιούμενος,
Δολοβέλλας
|
ὤν, |
πρὸ
Κασσίου.
Οἱ
μὲν
δὴ |
[3, 35] |
ὕποπτος
ἦν,
ἐμοί
τε
διάφορος
|
ὢν |
αἰεὶ
καὶ
ὑποκρινόμενος
ἐπιβουλεῦσαι
τῷ |
[3, 12] |
οἷα
χειμάρρῳ,
φανερᾶς
μὲν
ἐπιβουλῆς
|
ὢν |
ἀμείνων
διὰ
τὸ
πλῆθος,
ἐνέδρας |
[3, 41] |
θορυβουμένων,
Καννούτιος
ὁ
δήμαρχος,
ἐχθρὸς
|
ὢν |
Ἀντωνίῳ
καὶ
παρ'
αὐτὸ
Καίσαρι |
[3, 7] |
ἐπεθύμει
μάλιστα,
οὐκ
ἠγνόει
δὲ
|
ὢν |
δι'
ὑπονοίας
καὶ
μᾶλλον
ἐσόμενος, |
[3, 20] |
καὶ
σὺ
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἀρτιδίδακτος
|
ὢν |
ἔμαθες,
ἀστάθμητον
ὥσπερ
ἐν
θαλάσσῃ |
[3, 9] |
ἐποιεῖτο
εἶναι,
μειράκιον
δὲ
ἔτι
|
ὢν |
ἐς
Ἀπολλωνίαν
τὴν
ἐπὶ
τοῦ |
[3, 88] |
πάλαι
Κορουῖνός
τε
ἄρξειε
νεώτερος
|
ὢν |
ἔτι
καὶ
Σκιπίων
ὕστερον,
ὅ |
[3, 56] |
στρατιωτῶν
ὁ
Ἀντώνιος.
Αὐτοκράτωρ
γε
|
ὢν |
καὶ
ἐς
τοῦτο
ὑφ'
ὑμῶν |
[3, 15] |
ἔδει
κατὰ
αὐτοφώρων,
καὶ
φίλος
|
ὢν |
Καίσαρι
καὶ
ὕπατος
καὶ
Ἀντώνιος; |
[3, 7] |
ἀμφὶ
τὸν
Βροῦτον,
ἐπὶ
δυναστείας
|
ὢν |
ὁ
Ἀντώνιος
ἤδη
μοναρχικῆς
ἀρχὴν |
[3, 30] |
τε
ἐπικαίρου
καὶ
στρατιᾶς
ἀνδροφόνος
|
ὢν |
τοῦ
πατρός,
ἐπὶ
δὲ
τούτῳ |
[3, 84] |
πάλαι,
τὰ
ἔνδον
αὐτῷ
παρεσκεύαζεν.
|
~Ὧν |
αἰσθανόμενος
Λατερήσιος,
τῶν
τις
ἐκ |
[3, 48] |
συγγενεῖς
ὄντες
δύναμιν
αὐτοῖς
συναγάγωσιν·
|
ὧν |
αἰσθανόμενος
ὑπηρετεῖν
ὑποκρίνομαι.
Μὴ
δὴ |
[3, 90] |
φράσειν
ἔμελλον
αὐτῷ
κατὰ
σπουδήν.
|
Ὧν |
ἄρτι
τῆς
πόλεως
ἐκδραμόντων
μετάνοια |
[3, 58] |
ἦλθε
μετὰ
μόνων
χιλίων;
Μεθ'
|
ὧν |
αὐτὸν
ἐς
τὸ
Τίβυρον
ἐξιόντα |
[3, 41] |
τοῦ
πατρὸς
αὐτοὺς
ὑπεμίμνησκε
καὶ
|
ὧν |
αὐτὸς
ὑπὸ
Ἀντωνίου
πάθοι,
δι' |
[3, 71] |
καλοῦντος
ἐκ
τῶν
ἄλλων
στρατοπέδων,
|
ὧν |
βραδέως
ὡς
ἐν
αἰφνιδίῳ
τε |
[3, 2] |
δὲ
καὶ
Βροῦτος
ὁ
Μᾶρκος,
|
ὧν |
δὴ
καὶ
μάλιστα
τῇ
βουλῇ |
[3, 2] |
τοῖς
ἐπιταφίοις
τοῦ
Καίσαρος,
ὑφ'
|
ὧν |
δὴ
μάλιστα
ὁ
δῆμος
ἐρεθισθεὶς |
[3, 19] |
ἀτιμοῦσι
καὶ
δημεύουσι
τὴν
περιουσίαν.
|
~Ὧν |
ἐγὼ
δεδιὼς
ἕκαστον
ὑπερηγωνιζόμην
Καίσαρος, |
[3, 15] |
αὐτὸν
ἢ
συνεκινδύνευες
ὅμοια
παθεῖν·
|
ὧν |
εἰ
θάτερον
ἔμελλεν
ἔσεσθαι,
καλῶς, |
[3, 28] |
σφίσιν
αὐτοῖς,
οὐδὲν
ἕξουσι
βέβαιον
|
ὧν |
εἰλήφασι
παρὰ
Καίσαρος,
εἰ
μηδὲ |
[3, 44] |
ἀνάγκης
στρατιωτικῆς
ὀλίγοις
ἀντὶ
πλεόνων
|
ὧν |
ἐκόλαζεν
ὁ
νόμος,
αὐτοὺς
δὲ |
[3, 57] |
τὸ
σῶμα
ὑπὸ
τῶν
ἀνδρῶν;
|
Ὧν |
ἔκτεινε
μὲν
ἢ
ἐφυγάδευσεν
οὐδένα, |
[3, 38] |
ἐς
θάρσος
ἐπὶ
τοὺς
ἐχθρούς·
|
ὧν |
ἐκφανέντων
ἀνεφάνη
καὶ
ἡ
τῶν |
[3, 87] |
Τί
δὴ
πιστὸν
ἢ
ὑμῖν
|
ὧν |
ἐλάβετε
παρ'
ἐκείνου
χωρίων
τε |
[3, 49] |
πλῆθος
καὶ
ὁπλιτῶν
τρία
τέλη,
|
ὧν |
ἓν
μὲν
ἦν
ἀρτιστρατεύτων
ἀνδρῶν |
[3, 32] |
ἐχθροῖς
καθ'
ἡμῶν,
ἃ
βούλονται.
|
Ὧν |
ἐνθυμηθέντα
σε
ἀξιοῦμεν,
ὁσίας
τε |
[3, 52] |
τὴν
πόλιν
ἅπαντα,
συντομώτερον
ἐφιέμενος
|
ὧν |
ἐπενόει
Καῖσαρ·
Καίσαρος
δὲ
αὐτὸν |
[3, 33] |
ὡς
ἐμοῦ
περιόντος
οὐ
καθέξοντες
|
ὧν |
ἐπενόουν.
Καὶ
ὅστις
αὐτοὺς
μετέπεισε |
[3, 4] |
ἕξειν
ἀσφαλῆ
καὶ
τὴν
γνώμην
|
ὧν |
ἐπεπράχεσαν
ἐγκρατῆ,
καὶ
τὴν
δημοκρατίαν |
[3, 59] |
ἔχειν,
Δέκμον
δὲ
μετὰ
τριῶν
|
ὧν |
ἔχει
τελῶν
ἐνθάδε
καλῶμεν
καὶ |
[3, 19] |
παρηγορίαν
ἢ
ἐς
ἀντίδοσιν
τῶνδε,
|
ὧν |
ἔχρῃζον,
ἢ
κατ'
ἄλλας
χρείας |
[3, 42] |
χαρίτων,
ὧν
τε
εἰλήφεσαν
καὶ
|
ὧν |
ἤλπιζον
ἔτι
λήψεσθαι.
Οἷόν
τε |
[3, 14] |
δὲ
ἤδη
λέγειν
ἔδει
περὶ
|
ὧν |
ἦσαν
ἐν
χρείᾳ,
ὁ
Καῖσαρ |
[3, 38] |
σὺν
ταῖς
ὑμετέραις
ἀνδραγαθίαις,
μεθ'
|
ὧν |
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
ἐκράτει,
ἀμυνοῦμεν |
[3, 36] |
ἐδόθη,
Κυρήνη
τε
καὶ
Κρήτη·
|
ὧν |
καὶ
οἱ
ἐχθροὶ
καταφρονοῦσιν
οὐκ |
[3, 88] |
ἄλλους
ἂν
ὑμῖν
καταλύσαιμι
πολέμους.
|
~Ὧν |
λεγομένων
ἥ
τε
στρατιὰ
προθύμως |
[3, 55] |
εἰρήνης
πέρι
καὶ
πολέμου
σκοπεῖν.
|
Ὧν |
μηδὲν
ὁ
δῆμος
ἐπιστήσειε
μηδὲ |
[3, 53] |
τάξιν
ἐν
πολέμῳ
λιπόντας,
ἐφ'
|
ὧν |
μόνων
ὁ
στρατιωτικὸς
νόμος
τὴν |
[3, 2] |
φοβερὸς
ἦν
ἀεὶ
τοῖς
σφαγεῦσιν·
|
ὧν |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
διεπεφεύγεσαν
ἐκ |
[3, 80] |
ἐς
τὸ
κοινὸν
συμφέρον
ἀγνωσίας.
|
Ὧν |
Οὐεντίδιος
συνεὶς
ἐς
τὸν
Ἀντώνιον |
[3, 42] |
ἠπόρητο
μὲν
ἐς
τὸ
ἐναντίον
|
ὧν |
προσεδόκησε
μετενεχθείς,
ἐλπίσας
δ'
αὐτῶν |
[3, 19] |
ἔχεις,
γένος,
ὄνομα,
ἀξίωμα,
περιουσίαν.
|
Ὧν |
σε
δικαιότερον
ἦν
ἐμοὶ
χάριν |
[3, 42] |
πρὸς
ἃ
ἐβούλοντο,
καὶ
χαρίτων,
|
ὧν |
τε
εἰλήφεσαν
καὶ
ὧν
ἤλπιζον |
[3, 97] |
Δέκμῳ
δὲ
ἦν
τέλη
δέκα,
|
ὧν |
τέσσαρα
μὲν
τὰ
ἐμπειροπολεμώτατα
ὑπὸ |
[3, 52] |
πράσσειν
ἢ
τῶν
ἐνεστώτων
ἀμαθίᾳ.
|
Ὧν |
τὸ
μὲν
αἴσχιστόν
ἐστιν
ἡμῖν, |
[3, 60] |
Κελτικὴν
ἔλαβε
παρὰ
τοῦ
δήμου.
|
Ὧν |
τοὺς
μὲν
εὖ
βουλευομένους
ἐνθυμεῖσθαι |
[3, 43] |
τῆς
σιωπῆς
οὐ
κατέσχεν,
ἀλλ'
|
ὠνείδιζεν |
ἀχαριστίαν
ἐκ
Παρθυαίων
ὑπὸ
οὗ |
[3, 61] |
μὲν
ὁ
Πείσων
ἀπελογεῖτο
καὶ
|
ὠνείδιζεν |
ὁμοῦ
καὶ
ἐφόβει
καὶ
σαφῶς |
[3, 51] |
Κικερώνειοι
καὶ
τούτῳ
μάλα
φορτικῶς
|
ὠνείδιζόν |
τε
καὶ
ἐνύβριζον
καὶ
τὸν |
[3, 22] |
χάριν
Ἀντωνίου
ἡττᾶτο,
τά
τε
|
ὠνήματα |
τῷ
πατρὶ
ἐκ
τοῦ
δημοσίου |
[3, 11] |
ἀπήντα,
θαρρήσας
ἔθυε
καὶ
εὐθὺς
|
ὠνομάζετο |
Καῖσαρ.
Ἔθος
γάρ
τι
Ῥωμαίοις |
[3, 42] |
τῆς
προφάσεως
ἐς
εὐπρέπειαν
ἐπιβαίνοντες
|
ὡπλίζοντο |
καὶ
πρὸς
αὐτὸν
ἐπανῄεσαν.
Ὁ |
[3, 40] |
ἦγεν
ἐς
μυρίους
ἄνδρας,
οὔτε
|
ὡπλισμένους |
ἐντελῶς
οὔτε
συντεταγμένους
πω
κατὰ |
[3, 88] |
ὁ
στρατὸς
πυθόμενος
ἔτι
μᾶλλον
|
ὠργίζοντο |
καὶ
ἄγειν
σφᾶς
εὐθὺς
ἐκέλευον |
[3, 51] |
ἀλλ'
ὑπὲρ
τῶν
σφαγέων
δεδιότες
|
ὠργίζοντο |
πρώτῳ
μετὰ
τὴν
ἀμνηστίαν
ἀνακινήσαντι |
[3, 69] |
αὐτὸ
ἔστησαν·
κατάκοποι
δὲ
ὄντες
|
ὤργων |
ὅμως,
εἴ
τις
ἐπίοι,
μέχρι |
[3, 53] |
στρατιωτικὸς
νόμος
τὴν
οὕτως
ὠμὴν
|
ὥρισε |
τιμωρίαν,
καὶ
ὅμως
αὐτῇ
καὶ |
[3, 54] |
κλέπτην
οὐ
πολέμιον
ἀποφαίνοντος,
ἀλλὰ
|
ὡρισμένῃ |
δίκῃ
ζημιοῦντος,
Βρούτου
δὲ
τοῦ |
[3, 56] |
κατηγορῶν
πολέμιον
κοινὸν
ἀντὶ
τῶν
|
ὡρισμένων |
ἐπιτιμίων
τοῖς
φονεῦσι
τίθεται.
Ἀντωνίῳ |
[3, 29] |
τὸ
φανερόν,
ἔτι
μᾶλλον
ἅπαντες
|
ὥρμηντο· |
καὶ
οἱ
τῆς
φρουρᾶς
Ἀντωνίου |
[3, 52] |
ἡμῶν
ἐπιτυχὼν
ἐπὶ
τὴν
Κελτικὴν
|
ὥρμησε |
χωρὶς
ἡμῶν.
Τὸν
στρατὸν
ἐπὶ |
[3, 22] |
αὐτῶν
καὶ
περὶ
τοῦ
Καίσαρος
|
ὡς |
ἄδικα
πασχόντων
παρὰ
τὸ
ψήφισμα |
[3, 73] |
τὸν
Καίσαρα
ἀποστέλλων
ἐμαρτύρει
μὲν
|
ὡς |
αἰτίῳ
τῆς
σωτηρίας,
ἠξίου
δὲ |
[3, 37] |
Καὶ
σὺν
θεοῖς
εἰπεῖν,
χρησόμεθα,
|
ὡς |
ἂν
αἱ
χρεῖαι
καλῶσιν.
~Οὕτως |
[3, 23] |
εὔνοιαν
ἤγειρεν
καὶ
ἐς
ἔλεον,
|
ὡς |
ἀναξίῳ
τοιάδε
πάσχειν.
Ὡς
δ' |
[3, 35] |
ἐν
μέσῳ
καὶ
ὀδυρόμενος
μὲν
|
ὡς |
ἀνῃρημένον,
κατακαλῶν
δ'
ὡς
θεόν. |
[3, 78] |
ἕξ,
φιλίᾳ
τε
παραδόντων
καὶ
|
ὡς |
ἀνθυπάτῳ
κατηκόων
γενομένων·
ἐψήφιστο
γάρ, |
[3, 74] |
τοὔνομα
ὅλως·
οὕτως
αὐτίκα
κατεφρονεῖτο
|
ὡς |
Ἀντωνίου
καθῃρημένου.
Ἔγραφον
δὲ
καὶ |
[3, 49] |
ἐπὶ
τῆς
Ἰταλίας,
ὑποδεχομένων
αὐτὸν
|
ὡς |
ἀπιόντα
πάντων,
μέχρι
Μουτίνην
παροδεύων, |
[3, 47] |
δὲ
ἐφήδετο
μὲν
αὖθις
Καίσαρι,
|
ὡς |
ἀπορεῖν
καὶ
τότε,
τίνες
ἦσαν, |
[3, 46] |
Ἀντώνιον
εὔνοιάν
τε
καὶ
πίστιν,
|
ὡς |
ἀπορῆσαι,
τίνες
ἦσαν,
οἳ
πρὸ |
[3, 15] |
ἡγούμεθα,
τιμωρὸν
ἐσόμενον
Καίσαρι,
ἀλλ'
|
ὡς |
αὐτοὶ
λέγουσι,
τῆς
τυραννίδος
διάδοχον. |
[3, 88] |
εὐθὺς
ἐκέλευον
ἐς
τὴν
πόλιν,
|
ὡς |
αὐτοὶ
χειροτονήσοντες
αὐτὸν
ἐξαιρέτῳ
χειροτονίᾳ, |
[3, 65] |
Καίσαρι
τὸν
στρατὸν
ἐμερίζετο
καί,
|
ὡς |
αὐτῷ
παρὰ
τῆς
βουλῆς
ἐν |
[3, 71] |
ἀφυλακτότερα
ὄντα
διὰ
δυσχέρειαν
ἐχώρουν
|
ὡς |
βιασόμενοι
βαρεῖ
στρατῷ
παρεσελθεῖν
ἐς |
[3, 25] |
τὴν
βουλὴν
ᾖτει
τὸν
στρατὸν
|
ὡς |
Γέταις
ἐπιθήσων
δίκην·
ἔς
τε |
[3, 66] |
ἐς
τὰς
Καίσαρος
ἀποικίας
ἐκδραμὼν
|
ὡς |
γνώριμος
δύο
ἐς
τὸν
Ἀντώνιον |
[3, 82] |
μᾶλλον
ἢ
μηνίοντος
ἐν
ὅπλοις·
|
ὡς |
δ'
ἄν
τι
μὴ
πράξειε |
[3, 23] |
ἔλεον,
ὡς
ἀναξίῳ
τοιάδε
πάσχειν.
|
Ὡς |
δ'
ἐπὶ
τῇ
κληρονομίᾳ
καὶ |
[3, 13] |
τινων
καὶ
ἕτερα
πολλὰ
γιγνόμενα.
|
~Ὡς |
δ'
ἐς
τὴν
πόλιν
ἀφίκετο, |
[3, 8] |
ἐδόθη
Κυρήνη
τε
καὶ
Κρήτη,
|
ὡς |
δ'
ἑτέροις
δοκεῖ,
τάδε
μὲν |
[3, 45] |
εἰσῆλθε
μὲν
ἐς
τὸ
βουλευτήριον,
|
ὡς |
δ'
ἐφ'
ἕτερα
αὐτοὺς
συναγαγὼν |
[3, 11] |
ἐκ
τῶν
φονέων
ἐγκαθέζοιτο
ἐνέδρα.
|
Ὡς |
δὲ
αὐτῷ
καὶ
ὁ
ἐνθάδε |
[3, 41] |
ἐν
τῷ
τοῦ
Ἄρεως
ἱερῷ.
|
Ὡς |
δὲ
εἰσῆλθον,
ὁ
μὲν
εἰς |
[3, 14] |
καὶ
περὶ
ἀλλήλων
πύσματα
εἰκότα.
|
Ὡς |
δὲ
ἤδη
λέγειν
ἔδει
περὶ |
[3, 4] |
τῶν
ἀμφὶ
τὸν
Βροῦτον
γενόμενοι.
|
Ὡς |
δὲ
καὶ
Σέξστον
Πομπήιον
ὁ |
[3, 11] |
Λουπίαι.
Ἐνταῦθα
οὖν
ἐνηυλίσατο
διατρίβων.
|
~Ὡς |
δέ
οἱ
τά
τε
ἀκριβέστερα |
[3, 3] |
τῶν
Καίσαρος
ἀνδριάντων
ἐπεδείκνυον
ἀνῃρημένων.
|
Ὡς |
δέ
τις
αὐτοῖς
ἔφη
καὶ |
[3, 27] |
τῆς
Κελτικῆς
ὁρμώμενος
ἐκράτησε
Πομπηίου,
|
ὡς |
δὲ
τὸν
στρατὸν
δόξων
οὐκ |
[3, 40] |
ἐς
ἀλλοτρίωσιν
τῶν
κληρουχιῶν
Καίσαρι.
|
~Ὡς |
δὲ
τῷ
Καίσαρι
ὑπὸ
τῶν |
[3, 78] |
ὁ
Κρίσπος
τέλεσιν
ἄλλοις
τρισίν.
|
~Ὡς |
δὲ
ὑπὸ
τούτων
ἐπολιορκοῦντο,
ὁ |
[3, 83] |
οὔτε
χάρακα
περιεβάλετο
οὔτε
τάφρον
|
ὡς |
δὴ
φίλῳ
παραστρατοπεδεύων.
Διαπομπαὶ
δὲ |
[3, 93] |
τέταρτον,
μεταθοῖτο
ἐς
τὴν
πόλιν
|
ὡς |
δι'
ἐνέδρας
ἐπὶ
τὴν
πατρίδα |
[3, 13] |
ὡς
ἐννόμῳ
καὶ
τοὺς
θεοὺς
|
ὡς |
δικαίῳ
καὶ
τὸν
Ἀντώνιον
ἴσως. |
[3, 33] |
τῆς
βουλῆς,
ἐμοὶ
βούλεται.
Μάθετε,
|
ὡς |
ἐγένετο.
~Καίσαρος
ἐν
τῷ
βουλευτηρίῳ |
[3, 58] |
Καίσαρι
διαλλαγὰς
συνελθόντας
καὶ
εὐθύς,
|
ὡς |
ἔγνωσαν
πολεμεῖν
αἱρούμενον,
καταλιπόντας;
Εἰ |
[3, 67] |
Συνειδότες
τε
ἀλλήλοις
τὸ
κράτιστον
|
ὡς |
εἴη
τῆς
ἑκατέρου
στρατιᾶς,
ἤλπιζον |
[3, 92] |
καὶ
τὴν
εὐταξίαν
τῶν
στρατιωτῶν
|
ὡς |
εἰρηνικὴν
ἀπεδέχοντο.
Ὁ
δὲ
τὸν |
[3, 94] |
Πικήνην
ἐκδραμόντα,
καίπερ
οἱ
προσαχθέντα
|
ὡς |
εἶχε
ληφθεὶς
ἐν
σχήματι
οἰκέτου, |
[3, 84] |
πολίτας.
Ὁ
μὲν
δὴ
Λέπιδος,
|
ὡς |
εἶχεν,
ἐκ
τῆς
εὐνῆς
ἄζωστος |
[3, 45] |
τὸν
τρόπον
ὥδευεν
ἐς
Ῥώμην
|
ὡς |
ἐκεῖθεν
ἐπὶ
τὸ
Ἀρίμινον
ὁρμήσων. |
[3, 94] |
ἢ
τοὺς
δήμους
διαιροῦντες
καλοῦσιν,
|
ὡς |
Ἕλληνες,
εἰκάζοντι
φάναι,
φατρίας.
Ἐπινομώτατος |
[3, 19] |
ταχυεργεῖς
καὶ
φόνου
πλήρεις
καί,
|
ὡς |
ἔμαθες,
ἤδη
καὶ
ἐπ'
ἐμὲ |
[3, 75] |
τῷ
σῷ
πατρὶ
φίλος
ἦν
|
ὡς |
ἐμαυτῷ,
ἀναιρεθέντι
δὲ
οὐκ
εἶχον |
[3, 33] |
εἰδότες
συνετίθεντο
κἀμὲ
Καίσαρι
συνανελεῖν,
|
ὡς |
ἐμοῦ
περιόντος
οὐ
καθέξοντες
ὧν |
[3, 71] |
τῶν
ἄλλων
στρατοπέδων,
ὧν
βραδέως
|
ὡς |
ἐν
αἰφνιδίῳ
τε
μετακλήσει
καὶ |
[3, 35] |
ἔχρῃζον
ἐκράτησα
καὶ
οἱ
σφαγεῖς
|
ὡς |
ἐν
ἀμερίμνῳ
μεθεῖντο,
ἀνεθάρρησα
καὶ |
[3, 52] |
αἰτίας
μαθεῖν,
λελέξεται
διὰ
βραχέος,
|
ὡς |
ἐν
ἀναμνήσει,
τὰ
μέγιστα
αὐτῶν. |
[3, 68] |
δὲ
οὐκ
ἔχοντες
οὔτε
δρόμους
|
ὡς |
ἐν
ἕλεσι
καὶ
τάφροις,
ἀραρότως |
[3, 68] |
ἑτέρους
ὤσασθαι
δυνάμενοι
τοῖς
ξίφεσιν
|
ὡς |
ἐν
πάλῃ
συνεπλέκοντο.
Πληγή
τε |
[3, 45] |
αἱ
φυλακαὶ
παρὰ
μέρος
ἦσαν
|
ὡς |
ἐν
στρατοπέδῳ.
Συναγαγὼν
δὲ
τὴν |
[3, 10] |
μάλιστα
πάθοι,
τὰ
δὲ
ἰδιωτικώτερα
|
ὡς |
ἐν
τοῖς
παροῦσιν
ἀκινδυνότερα
αἱρεῖσθαι |
[3, 69] |
πόδα
πρῶτον,
εἶτα
μεταβαλόντες
ὀξύτερον
|
ὡς |
ἐν
φυγῇ.
Καὶ
οἱ
νεήλυδες |
[3, 13] |
δῆμον
ἐπικουρήσειν
καὶ
τὴν
βουλὴν
|
ὡς |
ἐννόμῳ
καὶ
τοὺς
θεοὺς
ὡς |
[3, 61] |
οὐδεμιᾶς
ἔχθρας
τοσῆσδε
ὑπούσης,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἔοικε,
τοῦ
δαιμονίου
τὰ
κοινὰ |
[3, 53] |
Ἀντωνίῳ
προσγένηται.
Τότε
γὰρ
αὐτόν,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ὁ
δήμαρχος
ψηφιεῖται
πολέμιον, |
[3, 17] |
τῷ
φόνῳ
πρὸς
σὲ
μετενήνεκται
|
ὡς |
ἐπ'
ἀσφαλὲς
ἐξ
ἐπικινδύνου
τότε |
[3, 85] |
ἀπὸ
σφῶν
Λεύκιον
καὶ
Πάνσαν,
|
ὡς |
ἐπὶ
θέας
εἰς
Ἑλλάδα
ἐξιόντας, |
[3, 15] |
παρῆς.
Ψηφιζομένων
δέ
τινων
αὐτοῖς
|
ὡς |
ἐπὶ
τυράννῳ
γέρα
ἀντεῖπας
ἐγκρατῶς· |
[3, 69] |
δὲ
τῶν
μὲν
Ἀρείων
ἀπέσχετο
|
ὡς |
ἐπιπόνων,
τοῖς
δὲ
νεήλυσιν
ἐπιδραμὼν |
[3, 5] |
ὑπονοίᾳ
τιθέμενοι
συνεβούλευον
τὴν
φρουρὰν
|
ὡς |
ἐπίφθονον
ἐς
τὸ
ἀρκοῦν
ἐπαναγαγεῖν. |
[3, 40] |
Ἀντώνιον
δεδιότες
μετὰ
στρατιᾶς
ἐπανιόντα,
|
ὡς |
ἐπύθοντο
καὶ
τὸν
Καίσαρα
μεθ' |
[3, 16] |
σὲ
αἰδοῦς.
Εἴρηται
δ'
ὅμως
|
ὡς |
ἐς
ἀκριβέστερον
φίλον
Καίσαρι
καὶ |
[3, 15] |
ἐς
ἱερὸν
ἁμαρτόντες
ἱκέται
ἢ
|
ὡς |
ἐς
ἀκρόπολιν
ἐχθροί.
Πόθεν
οὖν |
[3, 75] |
γνώμην
φανέντα,
διαφερομένοις
ὑμῖν
ἐφήσθησαν
|
ὡς |
ἐς
ἀλλήλους
συντριβησομένοις.
Ἐπεὶ
δέ |
[3, 15] |
καὶ
ἐς
τὸ
Καπιτώλιον
συνέφυγον
|
ὡς |
ἐς
ἱερὸν
ἁμαρτόντες
ἱκέται
ἢ |
[3, 11] |
ἐς
αὐτὸν
ἄθρουν
καὶ
πανταχόθεν
|
ὡς |
ἐς
Καίσαρος
υἱὸν
πλῆθος
ἀνθρώπων |
[3, 40] |
συντεταγμένους
πω
κατὰ
ἴλας,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἐς
μόνην
τοῦ
σώματος
φυλακήν, |
[3, 84] |
δὲ
ἀμφὶ
τὴν
ἐσχάτην
φυλακήν,
|
ὡς |
ἐς
τὴν
ἔξοδον
ὁπλισάμενοι,
τὰ |
[3, 9] |
πολέμια
ἐπέμπετο
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος
|
ὡς |
ἐς
τοὺς
πολεμίους
ἑψόμενος
αὐτῷ. |
[3, 53] |
ἀπέστησαν
αὐτοῦ,
καὶ
ὑμεῖς
αὐτοῖς
|
ὡς |
εὖ
πράξασι
δωρεὰς
χθὲς
ἐψηφίσασθε· |
[3, 52] |
καὶ
ἐς
τὴν
Κελτικὴν
ἐτράπετο
|
ὡς |
εὔκαιρον
ἐφ'
ἡμῖν
ὁρμητήριον,
ὅτι |
[3, 5] |
πάντα
πεπραχὼς
εἴτε
τὴν
συντυχίαν
|
ὡς |
εὔχρηστον
ἀσπασάμενος
τὴν
φρουρὰν
κατέλεγεν, |
[3, 30] |
ἤδη
ταῦτα
φανερῶς
ἐς
ἅπαντας
|
ὡς |
ἐφηδομένους
τοῖς
γεγονόσιν.
Ἐλθούσης
δὲ |
[3, 73] |
τῶν
γὰρ
ὑπάτων
ἐκποδὼν
γενομένων
|
ὡς |
ἐχθρὸν
ἐδεδοίκει.
Τάς
τε
οὖν |
[3, 5] |
καὶ
ἑτέρωθεν,
ἀλλὰ
πάντας
λοχαγοὺς
|
ὡς |
ἡγεμονικούς
τε
καὶ
ἐμπειροπολέμους
καί |
[3, 74] |
κοινοῦ
Ῥωμαίων
ἐπινικίους
δραχμὰς
πεντακισχιλίας
|
ὡς |
ἤδη
νενικηκόσι
καὶ
στέφανον
αὐτοὺς |
[3, 15] |
ἔγνως
συνανελεῖν
σε
βεβουλευμένους,
οὐχ,
|
ὡς |
ἡμεῖς
ἡγούμεθα,
τιμωρὸν
ἐσόμενον
Καίσαρι, |
[3, 35] |
μὲν
ὡς
ἀνῃρημένον,
κατακαλῶν
δ'
|
ὡς |
θεόν.
Τάδε
γάρ
μου
τὰ |
[3, 88] |
λοχαγοὺς
ὄντας
ὧδε
παρρησιάζεσθαι,
ἐπέπλησσον
|
ὡς |
θρασυνομένοις
ὑπὲρ
τὸ
στρατιώταις
πρέπον. |
[3, 48] |
ἀθρόους
ἐκώλυε
καὶ
πρεσβευομένους
ἐπεῖχεν,
|
ὡς |
καὶ
τῆς
βουλῆς
ψηφιουμένης
ταῦτα |
[3, 21] |
καὶ
τοῖς
τότε
γιγνομένοις
ἐφήδοντο,
|
ὡς |
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
ἀλλήλοις
ἐμποδὼν |
[3, 82] |
καὶ
αὐτὸν
παρεκάλει
καὶ
συνάρξαι,
|
ὡς |
Κικέρωνα
μὲν
τὴν
ἀρχὴν
διοικήσοντα |
[3, 3] |
βουλὴ
τὸ
μὲν
ἔργον
ἐθαύμαζεν
|
ὡς |
μέγα
καὶ
παράνομον,
τὴν
δὲ |
[3, 54] |
ἀπόντος
δ'
ἐγκλήματά
τινα
εἶπεν
|
ὡς |
μέγιστα
ἐκ
πάντων
καὶ
ἀναμφίλογα |
[3, 64] |
δὲ
καὶ
τῆς
ἐς
αὑτὸν
|
ὡς |
μειράκιον
τέχνης,
εἰκόνα
μὲν
αὑτῷ |
[3, 45] |
στρατοπέδῳ.
Συναγαγὼν
δὲ
τὴν
βουλὴν
|
ὡς |
μεμψόμενος
Καίσαρι
περὶ
τῶν
πεπραγμένων, |
[3, 45] |
τῶν
πυλῶν
ἐπὶ
Ἄλβην
πόλιν
|
ὡς |
μεταπείσων
τοὺς
ἀποστάντας.
Βαλλόμενος
δ' |
[3, 33] |
ἔπεισεν,
ἀλλ'
εὐπρεπείᾳ
τῆς
τυραννοκτονίας,
|
ὡς |
μὴ
δοκῶσι
πολλοὺς
ὥσπερ
ἐχθρούς, |
[3, 67] |
μὴ
συνεφάπτεσθαι
σφίσι
τῶν
πόνων,
|
ὡς |
μὴ
συνταράξειαν
αὑτοὺς
ὑπὸ
ἀπειρίας, |
[3, 14] |
ἐκ
τοῦ
δέους
ὑπαχθεῖσα,
ἠσπάζετο
|
ὡς |
μόνον
ἄξιον
Καίσαρος
καὶ
λέγειν |
[3, 58] |
τοῖς
ἐγκλήμασι
καὶ
μαντεύματα
ἐπάγουσιν,
|
ὡς |
ὁ
Ἀντώνιος
ἔμελλε
μὲν
τὸν |
[3, 51] |
ὀργῇ,
ἀναθέμενοι
δὲ
τὴν
ψῆφον,
|
ὡς |
ὁ
δήμαρχος
ἐκέλευεν,
ἐψηφίσαντο
ὅμως |
[3, 37] |
ἐχθροῖς,
οὐ
τοῖσδε
τοῖς
φανεροῖς,
|
ὡς |
οἴεται
Καῖσαρ,
ἀλλὰ
τοῖς
πλέοσί |
[3, 33] |
ἑκόντα
χαρίζεσθαι
τοῖς
ἐμοῖς
ἐπιβούλοις,
|
ὡς |
οἴεται
Καῖσαρ
ὁ
νέος;
Πόθεν |
[3, 42] |
ἐπανελθεῖν
ᾖτουν
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
|
ὡς |
ὁπλιούμενοι·
οὐ
γὰρ
ἄλλων
ἢ |
[3, 80] |
αὐτῶν
ἐς
τὸν
Ἀντώνιον
ἔπεμπεν,
|
ὡς |
οὐ
δι'
ἔχθρας
ἀνηκέστου
πρὸς |
[3, 50] |
καλεῖν
αὐτὸν
ἐς
κρίσιν
ἠξίουν,
|
ὡς |
οὐ
πάτριον
σφίσιν
ἀκρίτου
καταδικάζειν |
[3, 66] |
Ἀντώνιος
τῶν
μὲν
στενῶν
ὑπερεῖδεν
|
ὡς |
οὐδὲν
πλέον
ἢ
κωλύσων
ἐν |
[3, 4] |
ἐγήγερτο.
Ἡ
βουλὴ
δ'
ἔχαιρον
|
ὡς |
οὐκ
ἂν
ἑτέρως
ἐν
ἀδεεῖ |
[3, 68] |
ὑπὸ
δὲ
ἐμπειρίας
οὔτε
ἠλάλαξαν
|
ὡς |
οὐκ
ἐκπλήξοντες
ἀλλήλους,
οὔτε
ἐν |
[3, 28] |
πάντων
ἐς
τὸν
Ἀντώνιον
ἐγίγνετο,
|
ὡς |
οὐκ
ἐς
τὸν
νῦν
Καίσαρα |
[3, 49] |
τῆς
βουλῆς
οἱ
κεκομισμένα
γράμματα,
|
ὡς |
οὐχὶ
διὰ
τὸν
δῆμον
εἴκειν |
[3, 63] |
βουλῇ
πεισθῆναι
ἂν
ἐς
ἅπαντα
|
ὡς |
πατρίδι,
Κικέρωνι
δὲ
τῷ
συγγράψαντι |
[3, 42] |
αἰεὶ
χρώμενος
ἐς
τὰ
ἐπείγοντα
|
ὡς |
πατρικοῖς
φίλοις
μᾶλλον
ἢ
στρατιώταις. |
[3, 43] |
εὐφημίας
ἐς
τὸ
βῆμα
παρέπεμπον
|
ὡς |
περὶ
τοῦδε
σφίσιν
ἐκλογιούμενον
πρώτου. |
[3, 49] |
αὐτῷ
προθεσμίαν
ὁρίζοντος,
μεθ'
ἣν
|
ὡς |
πολεμίῳ
χρήσεται,
μακροτέραν
ὁ
Δέκμος |
[3, 79] |
ἐπεχείρησεν,
ἀλλ'
ἠσπάσατο.
Οἱ
δέ,
|
ὡς |
πολιτῶν
τε
περιφειδόμενον
καὶ
τῆς |
[3, 80] |
Καταφρονούμενος
δ'
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
|
ὡς |
πρεσβύτερα
τῆς
ἡλικίας
ἐπινοῶν,
ἔδεισε, |
[3, 24] |
ἔγνωσαν
εἰς
Συρίαν
καὶ
Μακεδονίαν,
|
ὡς |
πρὸ
Ἀντωνίου
καὶ
Δολοβέλλα
σφίσιν |
[3, 48] |
δὴ
πρότεροι
τὴν
ὑπόκρισιν
ἀποκαλύπτωμεν,
|
ὡς |
προλαβοῦσι
μὲν
ἡμῖν
τὴν
ἀρχὴν |
[3, 28] |
~Καὶ
ὁ
μὲν
ἔμελλε
ποιήσειν,
|
ὡς |
προσετέτακτο·
θέαι
δ'
ἦσαν,
ἃς |
[3, 31] |
δημάρχων
ἀρκούμενον·
ὁ
δὲ
Καῖσαρ,
|
ὡς |
σαφῶς
ἐπιβουλευόμενος
ἤδη,
πολλοὺς
περιέπεμπεν |
[3, 36] |
θεάσασθε,
οἷα
ἀνθ'
οἵων
καὶ
|
ὡς |
στρατοῦ
γυμνὰ
ἐδόθη,
Κυρήνη
τε |
[3, 9] |
τῶν
ἡγεμόνων
τοῦ
στρατοῦ
τινες
|
ὡς |
συγγενεῖ
Καίσαρος
θαμινὰ
ἐπεφοίτων.
Γνῶσίς |
[3, 86] |
εἰς
ὀργὴν
ὑπέρ
τε
αὑτοῦ,
|
ὡς |
συνεχῶς
ὑβριζόμενος,
ἀνεκίνει
καὶ
ὑπὲρ |
[3, 36] |
τὴν
στρατιὰν
προμεθῆκα
τῷ
Δολοβέλλᾳ
|
ὡς |
Συρίαν
καὶ
τὰ
ἐς
Πάρθους |
[3, 76] |
ἵνα
σὺν
δαιμονίᾳ
μοίρᾳ
γενόμενος,
|
ὡς |
τὰ
ἔργα
ὑποδείκνυσι,
τά
τε |
[3, 76] |
ἡττηθέντα
δὲ
σοὶ
συναλλάσσειν
ἐπενοοῦμεν,
|
ὡς |
τῇ
Καίσαρος
φιλίᾳ
τόδε
χαριστήριον |
[3, 23] |
προύθηκεν
ἐς
τὴν
διανέμησιν
πιπράσκεσθαι,
|
ὡς |
τῆς
Καίσαρος
περιουσίας
οὐδ'
ἐς |
[3, 51] |
μὲν
δὴ
ταῦτα
ψηφισάμενοι
διελύθησαν,
|
ὡς |
τὸν
Ἀντώνιον
ἔργῳ
διὰ
τῶνδε |
[3, 24] |
ὅτι
καὶ
μάλιστα
ἦν
ἀγχοῦ,
|
ὡς |
τὸν
Ἰόνιον
περάσαντα
εὐθὺς
ἐν |
[3, 44] |
ἐπικρύπτοι.
Οὐδένα
δὲ
συλλαβὼν
ἐχαλέπηνεν
|
ὡς |
τοῦ
στρατοῦ
σφᾶς
ἐπικρύπτοντος.
Ἀπαγγελλομένων |
[3, 56] |
ἄλλην
Ἀντωνίου
μετὰ
Καίσαρα
ἀρχὴν
|
ὡς |
τυραννικὴν
διαβαλεῖν,
φέρε
πύθωμαι
καθ' |
[3, 34] |
φανερώτερον,
γέρα
τε
τοῖς
ἀνελοῦσιν
|
ὡς |
τυραννοκτόνοις
ἐψηφίζετο.
Καὶ
εἰ
τύραννος |
[3, 18] |
ἐγὼ
τιμὰς
ψηφιζομένας
τοῖς
φονεῦσιν
|
ὡς |
τυραννοκτόνοις,
τύραννος
ὁ
Καῖσαρ
ἐγίγνετο, |
[3, 33] |
ὥσπερ
ἐχθρούς,
ἀλλ'
ἕνα
ἀνελεῖν
|
ὡς |
τύραννον.
Τίς
ἂν
οὖν
πιστεύσειεν |
[3, 57] |
καθ'
ἕκαστον
ὧδε.
~Τίνα
ἔκτεινεν
|
ὡς |
τύραννος
ἄκριτον
ὁ
νῦν
κινδυνεύων |
[3, 20] |
ἐμῶν
ἀδελφῶν
νειμαμένων
μὲν
εὐθὺς
|
ὡς |
τυράννου,
δι'
ἐμὲ
δὲ
μετατεθέντων |
[3, 34] |
ἐφάνη,
ἡμῖν
ὑπῆρχεν
ἀπολέσθαι
πᾶσιν
|
ὡς |
τυράννου
φίλοις.
Ὧδε
δή
με |
[3, 28] |
αὐτὸν
ἐς
τὸν
Ἀντώνιον
ἦγεν
|
ὡς |
ὕπατον.
Ἀντωνίου
δὲ
εἰπόντος
ἐς |
[3, 94] |
κληρονομίας,
ἐς
τὴν
πόλιν
αὖθις
|
ὡς |
ὕπατος
ἐσῄει,
καὶ
ἔθυε,
δώδεκά |
[3, 31] |
εἴτε
ἀπ'
οἰκείας
γνώμης,
προύγραφεν
|
ὡς |
ὕπατος
μηδενὶ
Καίσαρα
ἐγχειρεῖν
παρανόμως, |
[3, 74] |
μὲν
ἐς
τὸν
δῆμον
ἀνεγίγνωσκεν
|
ὡς |
ὑπάτου,
τὰ
δὲ
τοῦ
Καίσαρος |
[3, 26] |
ἀλλὰ
μόνην
ἀγορὰν
ἔξω
τείχους
|
ὡς |
ὑπάτῳ
προυτίθει.
Ἐπιχειροῦντος
δ'
ἐκείνου |
[3, 39] |
τινὰς
ἐς
τοὺς
φίλους
παρήγαγεν
|
ὡς |
ὑπηρέτας
γενομένους
ἐπιβουλεύοντος
αὑτῷ
τοῦ |
[3, 24] |
πρὸ
Συρίας
ἐς
τὴν
Ἀσίαν,
|
ὡς |
χρηματιούμενος
ἀπ'
αὐτῆς.
Ὁ
δ' |
[3, 40] |
μὲν
διπλασίως
ἐδεδοίκεσαν,
οἱ
δ'
|
ὡς |
χρησόμενοι
κατ'
Ἀντωνίου
Καίσαρι
ἠσμένιζον· |
[3, 37] |
Μακεδονίας
ἐς
τὸ
Βρεντέσιον
ἐπέρων
|
ὡς |
χρησόμενος
δὴ
ἐς
τὰ
ἐπείγοντα. |
[3, 36] |
Μακεδονίας.
Οὐ
μέντ'
ἂν
οὐδ'
|
ὥς |
μοι
Μακεδονίαν
ἔδοσαν,
οὐδ'
ἐπὶ |
[3, 78] |
ἀνθυπάτῳ
κατηκόων
γενομένων·
ἐψήφιστο
γάρ,
|
ὥς |
μοι
προείρηται,
πάντας
ὑπακούειν
Κασσίῳ |
[3, 36] |
πρός
με
μεταθοῖτο.
Καὶ
οὐδ'
|
ὣς |
αὐτῇ
πιστεύων
ἔπεισα
Συρίαν
αἰτεῖν |
[3, 39] |
βουλῇ,
πεποιηκέναι.
Ἠξίουν
δὲ
καὶ
|
ὣς |
τῷ
Καίσαρι
συναλλαγῆναι
καὶ
πείσαντες |
[3, 68] |
συνίσταντο,
καὶ
οὐδέτεροι
τοὺς
ἑτέρους
|
ὤσασθαι |
δυνάμενοι
τοῖς
ξίφεσιν
ὡς
ἐν |
[3, 50] |
λοχαγῶν
καὶ
περὶ
τὴν
οἰκίαν
|
ὥσπερ |
ἄκραν
ὅπλοις
καὶ
συνθήμασι
κεχρημένου |
[3, 20] |
Ἑλληνικῶν
ἀρτιδίδακτος
ὢν
ἔμαθες,
ἀστάθμητον
|
ὥσπερ |
ἐν
θαλάσσῃ
κῦμα
κινούμενον·
ὁ |
[3, 68] |
στρατηγῶν.
Ὅτε
δὲ
καὶ
κάμοιεν,
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
γυμνικοῖς
ἐς
ἀναπνοὴν |
[3, 13] |
ὄντα
μάλιστα,
ἐς
τὴν
μητέρα
|
ὥσπερ |
ἐς
τὴν
Θέτιν
ἐπιστρεφόμενος
ἔλεγεν· |
[3, 72] |
ἐς
τὴν
Μουτίνην
ὁ
Καῖσαρ,
|
ὥσπερ |
ἐχθὲς
ἐπιχειρήσας,
ἐσδράμοι
ἢ
αὑτὸν |
[3, 33] |
τυραννοκτονίας,
ὡς
μὴ
δοκῶσι
πολλοὺς
|
ὥσπερ |
ἐχθρούς,
ἀλλ'
ἕνα
ἀνελεῖν
ὡς |
[3, 20] |
ἀποικίας·
ὁ
δὲ
δῆμός
ἐστιν,
|
ὥσπερ |
καὶ
σὺ
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἀρτιδίδακτος |
[3, 31] |
φιλονικήσειν
ἔμελλον
ἐν
ταῖς
χειροτονίαις,
|
ὥστε |
δεῖσαι
τὸν
Ἀντώνιον
καὶ
ἀνελεῖν |
[3, 65] |
ἡ
βουλὴ
δι'
ὑμᾶς
ἔδωκεν.
|
Ὥστε |
ἐμὲ
καὶ
τούτων
ἴστε
τὴν |
[3, 97] |
τέλεσι
μεθίστατο
ἐς
τὸν
Ἀτώνιον,
|
ὥστε |
ἤδη
βαρυτάτης
δυνάμεως
ἦρχεν
ὁ |
[3, 10] |
φίλοι
ἐκ
Ῥώμης
ὑπετίθεντο
ταῦτα,
|
ὥστε |
οἱ
μὲν
ἐς
φυλακὴν
τοῦ |
[3, 62] |
Καίσαρα
μὲν
τὸν
τὰ
μέγιστα
|
ὠφελήσαντα |
τὴν
ἀρχὴν
ἡγοῦνται
τύραννον
ἢ |