Livre, Par. |
[3, 20] |
ὢν
ἔμαθες,
ἀστάθμητον
ὥσπερ
ἐν
|
θαλάσσῃ |
κῦμα
κινούμενον·
ὁ
μὲν
ἦλθεν, |
[3, 63] |
Ῥωμαίων
ἄρχουσιν
ἀπὸ
τῆς
Ἰονίου
|
θαλάσσης |
ἐπὶ
τὴν
ἕω,
πάντας
ὑπακούειν |
[3, 4] |
δὲ
καὶ
στρατηγὸν
ἤδη
τῆς
|
θαλάσσης, |
καθὼς
ἦν
καὶ
ὁ
πατὴρ |
[3, 91] |
εἰ
δεήσειεν
ἡττωμένους
φυγεῖν
διὰ
|
θαλάσσης. |
Καὶ
τάδε
σὺν
εὐθαρσείᾳ
πράσσοντες |
[3, 64] |
ὅσοι
πέραν
εἰσὶ
τῆς
Ἰονίου
|
θαλάσσης, |
σαφῶς
εἶναι
τὴν
μὲν
Πομπηίου |
[3, 74] |
αὐτοὺς
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
αἰεὶ
|
θαλλοῦ |
περιτίθεσθαι.
Περὶ
δὲ
Καίσαρος
οὐδὲν |
[3, 68] |
ἀλλήλων
διίσταντο
καὶ
αὖθις
συνεπλέκοντο.
|
Θάμβος |
τε
ἦν
τοῖς
νεήλυσιν
ἐπελθοῦσι, |
[3, 21] |
εἰρημένοις
ἀπεχώρει,
τὸν
πατέρα
ἀνακαλῶν
|
θαμινὰ |
ἐξ
ὀνόματος,
καὶ
τὴν
οὐσίαν |
[3, 9] |
στρατοῦ
τινες
ὡς
συγγενεῖ
Καίσαρος
|
θαμινὰ |
ἐπεφοίτων.
Γνῶσίς
τε
ἐκ
τούτων |
[3, 48] |
πολέμου
πάντα
πλὴν
ἐς
μόνον
|
θάνατον. |
Ἡσθεὶς
οὖν
τῇ
θέᾳ
καὶ |
[3, 95] |
δῆμος,
ἡ
δὲ
βουλὴ
κατεγίνωσκε
|
θάνατον. |
Ὁ
δὲ
Καῖσαρ
ἐς
τὸν |
[3, 53] |
αὐτῷ
παρανομοῦντι
κατοκνῇ,
διεκλήρωσεν
ἐς
|
θάνατον, |
οὐ
στασιάσαντας
ἢ
φυλακὴν
ἢ |
[3, 53] |
ἐς
θάνατον
τοὺς
πολίτας
καὶ
|
θάνατον |
οὐ
τῶν
ἐλεγχθέντων,
ἀλλὰ
τῶν |
[3, 25] |
δὴ
φήμη
κατέσκηψε,
Γέτας
τὸν
|
θάνατον |
τὸν
Καίσαρος
πυθομένους
Μακεδονίαν
πορθεῖν |
[3, 53] |
φωνῆς
ἢ
γέλωτος
ἦγεν
ἐς
|
θάνατον |
τοὺς
πολίτας
καὶ
θάνατον
οὐ |
[3, 77] |
συγγνώμη
καὶ
πίστις
γένοιτο,
μέχρι
|
θανάτου |
διαγωνιεῖσθαι
καὶ
ἐς
αὐτὸ
Βάσσον |
[3, 90] |
Πλάγκος
ἔλθοι;
Καὶ
ἀμύνεσθαι
μέχρι
|
θανάτου |
μᾶλλον
ἢ
ἑκόντας
ἐνδέξασθαι
δουλείαν |
[3, 10] |
ἔτι
ἄγνοιαν
τῶν
ἐπὶ
τῷ
|
θανάτῳ |
γενομένων,
τοὺς
ἡγεμόνας
τοῦ
στρατοῦ |
[3, 95] |
ἔπαθε,
μικρὸν
δ'
ὕστερον
ἐπὶ
|
θανάτῳ |
μετὰ
τῶν
ἄλλων
καὶ
ὅδε |
[3, 94] |
Οὐ
πολὺ
δὲ
ὕστερον
ἐπὶ
|
θανάτῳ |
προυγράφησαν.
Τὰ
χρήματα
δέ,
ὅσα |
[3, 10] |
Ῥώμης
ἔγραφον
μήτε
ἐπαίρεσθαι
μήτε
|
θαρρεῖν |
πω
μεμνημένον,
οἷα
Καῖσαρ
ὁ |
[3, 17] |
λοιπὰ
τῆς
δαπάνης,
εἰ
μὲν
|
θαρρήσαιμί |
σοι,
παρὰ
σοῦ
ἂν
ἴσως |
[3, 11] |
οἷα
Καίσαρος
υἱὸν
δεξιούμενος
ἀπήντα,
|
θαρρήσας |
ἔθυε
καὶ
εὐθὺς
ὠνομάζετο
Καῖσαρ. |
[3, 13] |
τοὺς
ἀνδροφόνους
διώκοντος·
ἀλλ'
ὁπότε
|
θαρρήσας |
τις
διώκοι,
καὶ
τὸν
δῆμον |
[3, 31] |
ἀγορὰν
φέροντας
καὶ
ἐντυγχάνειν
τοῖς
|
θαρροῦσι |
μάλιστα
καὶ
ἐς
τὸ
πλῆθος |
[3, 12] |
τῇ
πάντων
εἰς
ἐκεῖνον
εὐνοία
|
θαρρῶν |
ὥδευεν
ἐς
Ῥώμην
σὺν
ἀξιολόγῳ |
[3, 85] |
ἐς
δέος,
τῶν
δὲ
ἐς
|
θάρσος |
ἀπὸ
τοῦ
δέους
μεθισταμένων.
Αἵ |
[3, 38] |
ἡμῶν
αὐτῶν
ἐγκρατῆ
καὶ
ἐς
|
θάρσος |
ἐπὶ
τοὺς
ἐχθρούς·
ὧν
ἐκφανέντων |
[3, 49] |
Δέκμος
ἐκέλευεν
ὁρίζειν
ἑαυτῷ,
μὴ
|
θᾶσσον |
γένοιτο
τῇ
βουλῇ
πολέμιος.
Καὶ |
[3, 51] |
ὑπατείαν
αὐτὴν
μετιέναι
τοῦ
νόμου
|
θᾶσσον |
ἔτεσι
δέκα,
ἔκ
τε
τοῦ |
[3, 88] |
ἤδη
δεδόσθαι
τὴν
ἀρχὴν
μετιέναι
|
θᾶσσον |
ἐτῶν
δέκα.
Ταῦτα
τῶν
λοχαγῶν |
[3, 15] |
ἐχρῆν,
ὕπατον
ὄντα.
Ἀλλὰ
καὶ
|
θάτερα |
βουλομένῳ
σοι
ἡ
ἀρχὴ
συνελάμβανε, |
[3, 71] |
οὐκ
ἐπεξῆγεν,
ἐς
τὰ
ἐπὶ
|
θάτερα |
τῆς
Μουτίνης
ἀφυλακτότερα
ὄντα
διὰ |
[3, 15] |
συνεκινδύνευες
ὅμοια
παθεῖν·
ὧν
εἰ
|
θάτερον |
ἔμελλεν
ἔσεσθαι,
καλῶς,
ὅτι
μὴ |
[3, 4] |
πανταχοῦ
χρῆσθαι
εἰς
τὰ
ἐπείγοντα,
|
θαυμάζουσα |
ἕκαστα
ἡ
βουλὴ
μετὰ
προθυμίας |
[3, 62] |
βουλὴν
καὶ
τὸν
Κικέρωνα
ἀπερρίπτει,
|
θαυμάζων, |
ὅτι
Καίσαρα
μὲν
τὸν
τὰ |
[3, 92] |
ὑποστάντος.
Ἦν
τε
αὖθις
ἑτέρα
|
θαυμάσιος |
ἄφνω
μεταβολή,
θεόντων
ἐς
αὐτὸν |
[3, 85] |
~Ἐξαγγελθέντων
δὲ
τῶνδε
ἐς
Ῥώμην
|
θαυμαστὴ |
καὶ
αἰφνίδιος
ἦν
αὖθις
μεταβολή, |
[3, 82] |
γεγονότων.
~Οἵ
τε
Πομπηιανοὶ
πυθόμενοι
|
θαυμαστοὶ |
ὅσοι
διεφάνησαν,
ἐκβοῶντες
ἄρτι
τὴν |
[3, 8] |
ἔδοσαν
μὲν
ἄκοντες
καὶ
ἐν
|
θαύματι |
ἔχοντες,
ὅπως
τὸν
ἐν
αὐτῇ |
[3, 98] |
κεφαλὴν
ἰδὼν
ἐκέλευσε
τοῖς
παροῦσι
|
θάψαι. |
Τοῦτο
Δέκμῳ
τέλος
ἦν,
ἱππάρχῃ |
[3, 48] |
μόνον
θάνατον.
Ἡσθεὶς
οὖν
τῇ
|
θέᾳ |
καὶ
τῆς
προφάσεως
ἐπιβαίνων
ἄσμενος, |
[3, 23] |
δαψιλὴς
καὶ
ἐλπὶς
ἐν
τῇ
|
θέᾳ |
τὸν
δῆμον
ἐπικλασθέντα
καλέσειν
τοὺς |
[3, 28] |
μὲν
ἔμελλε
ποιήσειν,
ὡς
προσετέτακτο·
|
θέαι |
δ'
ἦσαν,
ἃς
Κριτώνιος
ἀγορανομῶν |
[3, 28] |
δὲ
καὶ
ἐν
ταῖς
ἑξῆς
|
θέαις |
ἔτι
παραλογώτερον,
ἃς
αὐτὸς
ὁ |
[3, 24] |
τὰς
ἐλπίδας
τὰς
ἐν
ταῖς
|
θέαις |
ὁ
Καῖσαρ
διέχεεν,
ἔγνωσαν
εἰς |
[3, 23] |
μετ'
οὐ
πολὺ
πάντα
χαριεῖσθαι.
|
~Θέας |
δὲ
πλησιαζούσης,
ἣν
ἔμελλεν
ὑπὲρ |
[3, 85] |
Λεύκιον
καὶ
Πάνσαν,
ὡς
ἐπὶ
|
θέας |
εἰς
Ἑλλάδα
ἐξιόντας,
ἀμύνειν
αὑτοῖς |
[3, 24] |
ἔλεον,
ἐσέδραμον
ἀθρόοι
καὶ
τὰς
|
θέας |
ἐπέσχον,
μέχρι
τὴν
ἀξίωσιν
αὐτῶν |
[3, 28] |
παρεσκεύαζεν,
ἅπερ
αὐτῷ
κατὰ
πάσας
|
θέας |
ἐψηφίσαντο
προτίθεσθαι.
Τοῦ
Κριτωνίου
δὲ |
[3, 24] |
~Διέδειξαν
δὲ
παρὰ
τὰς
Βρούτου
|
θέας, |
πολυτελεστάτας
δὴ
γενομένας·
ἐμμίσθων
γάρ |
[3, 28] |
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
ἐς
τὰς
|
θέας |
τῷ
πατρὶ
τόν
τε
χρύσεον |
[3, 36] |
ἀντιλαβόντες
ἔθνη.
Δεῆσαν
οὖν
ἀντιδοῦναι
|
θεάσασθε, |
οἷα
ἀνθ'
οἵων
καὶ
ὡς |
[3, 24] |
Κάσσιον,
ἐπεὶ
τὸ
λοιπὸν
αὐτοῖς
|
θέατρον |
συνεδημαγωγεῖτο
ἐς
τὸν
ἔλεον,
ἐσέδραμον |
[3, 17] |
τι
καὶ
τῶν
γεγονότων
μεταθέσθαι
|
θέλεις |
δύνασαι
γάρ,
εἰ
θέλεις·
εἰ |
[3, 17] |
μεταθέσθαι
θέλεις
δύνασαι
γάρ,
εἰ
|
θέλεις· |
εἰ
δὲ
μή,
τά
γε |
[3, 28] |
τῶν
μὲν
ὕβρεων,
ἐς
ὅσον
|
θέλεις, |
ἐμφορεῖσθαι,
τὴν
δὲ
τῆς
οὐσίας |
[3, 80] |
διὰ
τιμῆς
ἄγων
μεθῆκεν,
εἰ
|
θέλοι, |
πρὸς
τὸν
Ἀντώνιον
ἀπιέναι·
καὶ |
[3, 57] |
ἐπιψηφίζειν,
ἢ
νηποινεὶ
πρὸς
τοῦ
|
θέλοντος |
ἀποθνῄσκειν;
Ταῦτα
γάρ
ἐστιν,
ἃ |
[3, 37] |
δυνατωτέροις
καὶ
ἀφανέσιν
ἔτι
εἶναι
|
θέλουσι. |
Ταῦτα
δ'
ἐργασαμένῳ
μοι
ἕτερος |
[3, 80] |
Ἰταλίᾳ
ὁ
Καῖσαρ
ἐν
ὕβρει
|
θέμενος |
ἀντὶ
οὗ
Δέκμον
ᾑρῆσθαι
στρατηγὸν |
[3, 55] |
αὐτὸν
αἰτιᾶται
τὸν
νόμον,
τοὺς
|
θεμένους |
αἰτιᾶται·
οὓς
ἔδει
μεταπείθειν,
οὐχὶ |
[3, 94] |
παισὶν
ἄγειν
τοὺς
συγγενεῖς
τῶν
|
θεμένων |
καὶ
ἀπελευθέρους.
Γαΐῳ
δ'
ἦν |
[3, 11] |
Ῥωμαίοις
τοὺς
θετοὺς
τὰ
τῶν
|
θεμένων |
ὀνόματα
ἐπιλαμβάνειν.
Ὁ
δὲ
οὐκ |
[3, 73] |
ᾧ
μοι
καὶ
συναλλαγῆναί
ποτε
|
θέμις· |
Δέκμῳ
δὲ
ἡ
φύσις
οὐδὲ |
[3, 65] |
ὑμῖν
ὀφλήσοντα
καί,
ἢν
οἱ
|
θεοὶ |
παρέχωσιν
εὐπραγεῖν,
ἀποδώσοντα
ἀθρόως.
Ὁ |
[3, 37] |
ἐς
τὰ
ἐπείγοντα.
Καὶ
σὺν
|
θεοῖς |
εἰπεῖν,
χρησόμεθα,
ὡς
ἂν
αἱ |
[3, 38] |
τῆς
Κελτικῆς
μεταψηφίσασθαι.
Ἀλλὰ
σὺν
|
θεοῖς |
τε
πατρῴοις
καὶ
σὺν
εὐσεβεῖ |
[3, 35] |
ὡς
ἀνῃρημένον,
κατακαλῶν
δ'
ὡς
|
θεόν. |
Τάδε
γάρ
μου
τὰ
ἔργα |
[3, 92] |
αὖθις
ἑτέρα
θαυμάσιος
ἄφνω
μεταβολή,
|
θεόντων |
ἐς
αὐτὸν
τῶν
ἐπιφανῶν
καὶ |
[3, 72] |
ἄριστα·
ὁ
δὲ
Ἀντώνιος,
ἤδη
|
θεοῦ |
βλάπτοντος,
ἐδεδοίκει,
μὴ
ἐς
τὴν |
[3, 39] |
δραμὼν
τὰ
αὐτὰ
ἐβόα
καὶ
|
θεοὺς |
ἐμαρτύρετο
καὶ
ἀρὰς
ἠρᾶτο
πάσας |
[3, 91] |
λιμένα
αὐτῆς
ἡμέρας
ἀφίκετο,
τοὺς
|
θεοὺς |
σφᾶς
ἔδοξαν
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν |
[3, 13] |
βουλὴν
ὡς
ἐννόμῳ
καὶ
τοὺς
|
θεοὺς |
ὡς
δικαίῳ
καὶ
τὸν
Ἀντώνιον |
[3, 92] |
οὐδὲν
ἐνδέοντες
ἢ
φιλοφροσύνης
ἢ
|
θεραπείας |
ἀσθενοῦς.
Ἡ
δὲ
μήτηρ
αὐτοῦ |
[3, 56] |
ἀεὶ
τῶν
ἐπιβουλευόντων
τὰ
στρατεύματα
|
θεραπευόντων, |
οὐ
κολαζόντων.
Ἐπεὶ
δὲ
οὐκ |
[3, 82] |
ἔξω
στρατηγοῖς
ὑπονοουμένων
καὶ
συνεβούλευε
|
θεραπεῦσαι |
τὸν
ἄνδρα,
ὑβρισμένον
καὶ
στρατοῦ |
[3, 13] |
ἐς
ὕπατον
καὶ
τὴν
βουλὴν
|
θεραπεύσειν |
τὰ
εἰκότα.
Καὶ
τὸ
δόγμα |
[3, 11] |
Καίσαρος,
οἱ
δὲ
ἐξελεύθεροι
καὶ
|
θεράποντες |
αὐτοῦ,
καὶ
ἕτεροι
στρατιῶται
σὺν |
[3, 3] |
καὶ
συλληφθέντες
ἕτεροι
ἐκρεμάσθησαν,
ὅσοι
|
θεράποντες |
ἦσαν,
οἱ
δὲ
ἐλεύθεροι
κατὰ |
[3, 98] |
καὶ
ὅδε
Καίσαρος,
ὑπὸ
τῶν
|
θεραπόντων |
ἀνῃρέθη,
εὐνουχίζων
τινὰς
αὐτῶν
ἐπὶ |
[3, 94] |
ὁ
Καῖσαρ
ἐπὶ
τῇ
προτέρᾳ
|
θέσει, |
κατὰ
διαθήκας
οἱ
γενομένῃ,
καὶ |
[3, 13] |
καὶ
τοῦ
κλήρου
καὶ
τῆς
|
θέσεως |
ὑπερίδοι,
ἔς
τε
τὸν
Καίσαρα |
[3, 11] |
παρῄνουν
ἅμα
τῷ
κλήρῳ
τὴν
|
θέσιν |
ἀπείπασθαι·
ὁ
δὲ
καὶ
ταῦτά |
[3, 34] |
τὴν
περιουσίαν
δεδημεῦσθαι
μήτε
τὴν
|
θέσιν, |
ἐφ'
ᾗ
νῦν
οὗτος
γαυριᾷ, |
[3, 94] |
ἐπὶ
τοῦ
δήμου
γίγνεσθαι
τὴν
|
θέσιν· |
κουρίας
γὰρ
ἐς
μέρη
τὰς |
[3, 14] |
πόλεως,
ὑπαντιάσας
ἔφη
δέχεσθαι
τὴν
|
θέσιν |
τοῦ
Καίσαρος·
ἔθος
γάρ
τι |
[3, 13] |
τὴν
μητέρα
ὥσπερ
ἐς
τὴν
|
Θέτιν |
ἐπιστρεφόμενος
ἔλεγεν·
Αὐτίκα
τεθναίην,
ἐπεὶ |
[3, 16] |
καὶ
τάχα
ἂν
αὐτῷ
καὶ
|
θετὸν |
γενόμενον,
εἰ
ᾖδει
σε
δεξόμενον |
[3, 14] |
ἔθος
γάρ
τι
Ῥωμαίοις
τοὺς
|
θετοὺς |
ἐπὶ
μάρτυσι
γίγνεσθαι
τοῖς
στρατηγοῖς. |
[3, 11] |
Ἔθος
γάρ
τι
Ῥωμαίοις
τοὺς
|
θετοὺς |
τὰ
τῶν
θεμένων
ὀνόματα
ἐπιλαμβάνειν. |
[3, 17] |
τὸ
μέλλον,
ὦ
Ἀντώνιε,
πρὸς
|
θεῶν |
τε
φιλίων
καὶ
πρὸς
αὐτοῦ |
[3, 13] |
καλὸν
εἴη
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
θνῄσκειν, |
εἰ
προκριθεὶς
ἐκ
πάντων
ἐς |
[3, 59] |
ἐν
τῇ
πόλει
συστησαμένους,
πρὶν
|
θορυβῆσαί |
τι
τῶν
ἔξω,
τὴν
ἀρκέσουσαν, |
[3, 39] |
Ὅ
τε
λόγος
ἐκδραμὼν
αὐτίκα
|
θόρυβον |
ἤγειρε
πάνδημον,
καὶ
ἀγανάκτησις
ἦν. |
[3, 89] |
τὸ
ἄστυ
τῆς
ἀγγελίας
ἀφικομένης
|
θόρυβος |
ἦν
καὶ
φόβος
ἄπλετος,
διαθεόντων |
[3, 66] |
Κικέρωνα
ἠπείγετο.
Τότε
μὲν
δὴ
|
θόρυβός |
τε
ἦν
ἄπλετος,
καὶ
τέκνα |
[3, 77] |
βραδέως
ὑπήκουσεν,
ἄγειν
ἐκέλευσεν
ἕλκοντας.
|
Θορύβου |
δὲ
καὶ
πληγῶν
γενομένων
ἡ |
[3, 34] |
φίλοις.
Ὧδε
δή
με
ἔχοντα
|
θορύβου |
καὶ
μερίμνης
καὶ
δέους,
ὅτε |
[3, 22] |
εὐπρέπειαν
καὶ
παρηγορίαν
τοῦ
δήμου
|
θορυβουμένου |
τούτοις,
ἐπιγραφῆναι.
Εἶναι
δὲ
δικαιότερον |
[3, 41] |
τῶν
φονέων.
~Ὧδε
δὲ
αὐτῶν
|
θορυβουμένων, |
Καννούτιος
ὁ
δήμαρχος,
ἐχθρὸς
ὢν |
[3, 54] |
τοῦ
Κικέρωνος
λέγοντος
οἱ
φίλοι
|
θορυβοῦντες |
ἀπαύστως
οὐδενὶ
ἀντειπεῖν
ἐπέτρεπον,
μέχρι |
[3, 50] |
βιαζόμενον
ὅπλοις
καὶ
τὸν
ἐπὶ
|
Θρᾷκας |
αὐτῷ
δεδομένον
στρατὸν
ἐς
τὴν |
[3, 52] |
χωρὶς
ἡμῶν.
Τὸν
στρατὸν
ἐπὶ
|
Θρᾷκας |
λαβὼν
ἀντὶ
Θρᾳκῶν
ἐπήγαγεν
ἡμῖν |
[3, 52] |
στρατὸν
ἐπὶ
Θρᾷκας
λαβὼν
ἀντὶ
|
Θρᾳκῶν |
ἐπήγαγεν
ἡμῖν
ἐς
τὴν
Ἰταλίαν. |
[3, 55] |
πολεμεῖν
καὶ
τὸν
στρατὸν
ἀντὶ
|
Θρᾳκῶν |
οὐδὲν
ἔτι
κινουμένων
ἐς
τὴν |
[3, 34] |
τοῖς
σφαγεῦσιν
ἐγκρατῶς,
ἔπραττον
σὺν
|
θράσει |
παραβόλῳ
καὶ
ἐπικινδύνῳ,
τότε
μόνον |
[3, 32] |
Ἀναφυομένων
δὲ
τῶν
ἐχθρῶν
καὶ
|
θρασέως |
ἔς
τε
Συρίαν
καὶ
Μακεδονίαν |
[3, 3] |
τὸν
Ἀμάτιον
χωρὶς
δίκης,
μάλα
|
θρασέως· |
καὶ
ἡ
βουλὴ
τὸ
μὲν |
[3, 88] |
ὄντας
ὧδε
παρρησιάζεσθαι,
ἐπέπλησσον
ὡς
|
θρασυνομένοις |
ὑπὲρ
τὸ
στρατιώταις
πρέπον.
Καὶ |
[3, 34] |
εὑρήσετε,
ἔνθα
μὲν
ἔδει
τόλμης,
|
θρασύτατον, |
ἔνθα
δὲ
ὑποκρίσεως,
εὐμήχανον.
Τὸ |
[3, 37] |
στρατοῦ
πολλοῦ·
ὃν
ἐγὼ
καὶ
|
θρασύτερον |
εἰδὼς
τὴν
Κελτικὴν
ἀφῃρούμην,
ἐς |
[3, 37] |
τοὺς
μετ'
ἐμὲ
ὑπάτους,
ἐγὼ
|
θρασύτερον |
ἔτι
τὸ
μὲν
ἔθνος,
ἀντὶ |
[3, 2] |
ἐπῳκοδόμει
τῇ
πυρᾷ
καὶ
χεῖρα
|
θρασυτέρων |
ἀνδρῶν
εἶχε
καὶ
φοβερὸς
ἦν |
[3, 73] |
βουλῆς
αὐτὸν
ἐς
τήνδε
τὴν
|
θρασύτητα |
αὐξανόμενον,
δυνηθεὶς
δ'
ἂν
ἐκ |
[3, 22] |
καὶ
οὐκ
ἐπιδεξίως,
ἀλλ'
ἐς
|
θρασύτητα |
τῇ
τύχῃ
χρωμένου.
Σφῶν
μέντοι |
[3, 14] |
καὶ
ἀνεξικακίᾳ
μᾶλλον
ἢ
φανερᾷ
|
θρασύτητί |
πω
χρῆσθαι.
Καὶ
ὁ
Καῖσαρ |
[3, 82] |
δὴ
καὶ
πρῴην
ἕνεκα
τὸν
|
θρίαμβον |
αἰτῆσαι.
Κικέρων
μὲν
δὴ
τούτοις |
[3, 80] |
Ἀντωνίῳ,
τὴν
μὲν
ὀργὴν
ἐπέκρυπτε,
|
θρίαμβον |
δ'
ἐπὶ
τοῖς
εἰργασμένοις
ᾖτει. |
[3, 89] |
οἱ
δὲ
τῆς
ἐς
τὸν
|
θρίαμβον |
ὑπεροψίας,
οὐκ
ἄδικον
ὄντα,
οἱ |
[3, 28] |
ἀνάφερε,
εἶπεν,
ἐγὼ
δὲ
τὸν
|
θρόνον, |
ἕως
ἂν
ᾖ
τὸ
δόγμα, |
[3, 28] |
τῷ
πατρὶ
τόν
τε
χρύσεον
|
θρόνον |
καὶ
στέφανον
παρεσκεύαζεν,
ἅπερ
αὐτῷ |
[3, 9] |
ὁ
τῆς
ἀδελφῆς
τοῦ
Καίσαρος
|
θυγατριδοῦς |
ἵππαρχος
μὲν
αὐτοῦ
Καίσαρος
γεγένητο |
[3, 3] |
Ἀματίου
τὸν
βωμὸν
ἐκθεοῦν
καὶ
|
θύειν |
ἐπ'
αὐτοῦ
Καίσαρι
πρώτους.
Ἐξελαυνόμενοι |
[3, 93] |
βουλευτήριον
συνέθεον,
Κικέρωνος
ἐπὶ
ταῖς
|
θύραις |
αὐτοὺς
δεξιουμένου.
Ψευδοῦς
δὲ
τῆς |
[3, 51] |
ὀλολυγαῖς
καὶ
μελαίνῃ
στολῇ
παρὰ
|
θύραις |
ἐκβοῶντες.
Οἱ
δὲ
ὑπό
τε |
[3, 15] |
τῶν
φονέων
σε
περισπασάντων
περὶ
|
θύρας, |
ἐπεὶ
περιέσῳζες
ἂν
αὐτὸν
ἢ |
[3, 39] |
ἐλοιδορεῖτο
αὐτῷ
καὶ
τοῖς
περὶ
|
θύρας |
ἠγανάκτει
κωλύουσι
τὸν
Ἀντώνιον
ἐλεγχθῆναι. |
[3, 14] |
γενομένους.
Διατριβῆς
δὲ
ἀμφὶ
τὰς
|
θύρας |
πλείονος
γενομένης
ὁ
μὲν
Καῖσαρ |
[3, 39] |
μόνην
οὖσαν·
ἐπί
τε
τὰς
|
θύρας |
τοῦ
Ἀντωνίου
δραμὼν
τὰ
αὐτὰ |
[3, 26] |
τὸν
Ἀντώνιον
ἐν
ὁμιλίᾳ
περὶ
|
θύρας |
τοῦ
βουλευτηρίου
περιεσπάκει,
εἰς
τε |
[3, 82] |
τὴν
πάτριον
ἐλευθερίαν
ἀπειληφέναι,
καὶ
|
θυσίαι |
καθ'
ἕνα
ἦσαν
καὶ
χειροτονίαι |
[3, 50] |
τὴν
βουλὴν
εὐθὺς
ἐπὶ
ταῖς
|
θυσίαις |
ἐν
αὐτῷ
τῷ
ἱερῷ
συνῆγον |
[3, 74] |
τοῦ
Καίσαρος
τῇ
βουλῇ
μόνον·
|
θυσίας |
τε
ἐπ'
Ἀντωνίῳ
πεντήκοντα
ἡμερῶν |
[3, 94] |
οἰκίζοντι
ὀφθῆναι.
Ἀπὸ
δὲ
τῶν
|
θυσιῶν |
ἑαυτὸν
εἰσεποιεῖτο
τῷ
πατρὶ
αὖθις |
[3, 65] |
αὐτόν.
~Ταῦτα
λογιζόμενος
ἐπέκρυπτε
καὶ
|
θύων |
ἐπὶ
τῇ
δεδομένῃ
ἀρχῇ
πρὸς |