HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


θ  =  89 formes différentes pour 136 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Par.
[3, 20]   ὢν ἔμαθες, ἀστάθμητον ὥσπερ ἐν  θαλάσσῃ   κῦμα κινούμενον· μὲν ἦλθεν,
[3, 63]   Ῥωμαίων ἄρχουσιν ἀπὸ τῆς Ἰονίου  θαλάσσης   ἐπὶ τὴν ἕω, πάντας ὑπακούειν
[3, 4]   δὲ καὶ στρατηγὸν ἤδη τῆς  θαλάσσης,   καθὼς ἦν καὶ πατὴρ
[3, 91]   εἰ δεήσειεν ἡττωμένους φυγεῖν διὰ  θαλάσσης.   Καὶ τάδε σὺν εὐθαρσείᾳ πράσσοντες
[3, 64]   ὅσοι πέραν εἰσὶ τῆς Ἰονίου  θαλάσσης,   σαφῶς εἶναι τὴν μὲν Πομπηίου
[3, 74]   αὐτοὺς ἐν ταῖς ἑορταῖς αἰεὶ  θαλλοῦ   περιτίθεσθαι. Περὶ δὲ Καίσαρος οὐδὲν
[3, 68]   ἀλλήλων διίσταντο καὶ αὖθις συνεπλέκοντο.  Θάμβος   τε ἦν τοῖς νεήλυσιν ἐπελθοῦσι,
[3, 21]   εἰρημένοις ἀπεχώρει, τὸν πατέρα ἀνακαλῶν  θαμινὰ   ἐξ ὀνόματος, καὶ τὴν οὐσίαν
[3, 9]   στρατοῦ τινες ὡς συγγενεῖ Καίσαρος  θαμινὰ   ἐπεφοίτων. Γνῶσίς τε ἐκ τούτων
[3, 48]   πολέμου πάντα πλὴν ἐς μόνον  θάνατον.   Ἡσθεὶς οὖν τῇ θέᾳ καὶ
[3, 95]   δῆμος, δὲ βουλὴ κατεγίνωσκε  θάνατον.   δὲ Καῖσαρ ἐς τὸν
[3, 53]   αὐτῷ παρανομοῦντι κατοκνῇ, διεκλήρωσεν ἐς  θάνατον,   οὐ στασιάσαντας φυλακὴν
[3, 53]   ἐς θάνατον τοὺς πολίτας καὶ  θάνατον   οὐ τῶν ἐλεγχθέντων, ἀλλὰ τῶν
[3, 25]   δὴ φήμη κατέσκηψε, Γέτας τὸν  θάνατον   τὸν Καίσαρος πυθομένους Μακεδονίαν πορθεῖν
[3, 53]   φωνῆς γέλωτος ἦγεν ἐς  θάνατον   τοὺς πολίτας καὶ θάνατον οὐ
[3, 77]   συγγνώμη καὶ πίστις γένοιτο, μέχρι  θανάτου   διαγωνιεῖσθαι καὶ ἐς αὐτὸ Βάσσον
[3, 90]   Πλάγκος ἔλθοι; Καὶ ἀμύνεσθαι μέχρι  θανάτου   μᾶλλον ἑκόντας ἐνδέξασθαι δουλείαν
[3, 10]   ἔτι ἄγνοιαν τῶν ἐπὶ τῷ  θανάτῳ   γενομένων, τοὺς ἡγεμόνας τοῦ στρατοῦ
[3, 95]   ἔπαθε, μικρὸν δ' ὕστερον ἐπὶ  θανάτῳ   μετὰ τῶν ἄλλων καὶ ὅδε
[3, 94]   Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ἐπὶ  θανάτῳ   προυγράφησαν. Τὰ χρήματα δέ, ὅσα
[3, 10]   Ῥώμης ἔγραφον μήτε ἐπαίρεσθαι μήτε  θαρρεῖν   πω μεμνημένον, οἷα Καῖσαρ
[3, 17]   λοιπὰ τῆς δαπάνης, εἰ μὲν  θαρρήσαιμί   σοι, παρὰ σοῦ ἂν ἴσως
[3, 11]   οἷα Καίσαρος υἱὸν δεξιούμενος ἀπήντα,  θαρρήσας   ἔθυε καὶ εὐθὺς ὠνομάζετο Καῖσαρ.
[3, 13]   τοὺς ἀνδροφόνους διώκοντος· ἀλλ' ὁπότε  θαρρήσας   τις διώκοι, καὶ τὸν δῆμον
[3, 31]   ἀγορὰν φέροντας καὶ ἐντυγχάνειν τοῖς  θαρροῦσι   μάλιστα καὶ ἐς τὸ πλῆθος
[3, 12]   τῇ πάντων εἰς ἐκεῖνον εὐνοία  θαρρῶν   ὥδευεν ἐς Ῥώμην σὺν ἀξιολόγῳ
[3, 85]   ἐς δέος, τῶν δὲ ἐς  θάρσος   ἀπὸ τοῦ δέους μεθισταμένων. Αἵ
[3, 38]   ἡμῶν αὐτῶν ἐγκρατῆ καὶ ἐς  θάρσος   ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς· ὧν ἐκφανέντων
[3, 49]   Δέκμος ἐκέλευεν ὁρίζειν ἑαυτῷ, μὴ  θᾶσσον   γένοιτο τῇ βουλῇ πολέμιος. Καὶ
[3, 51]   ὑπατείαν αὐτὴν μετιέναι τοῦ νόμου  θᾶσσον   ἔτεσι δέκα, ἔκ τε τοῦ
[3, 88]   ἤδη δεδόσθαι τὴν ἀρχὴν μετιέναι  θᾶσσον   ἐτῶν δέκα. Ταῦτα τῶν λοχαγῶν
[3, 15]   ἐχρῆν, ὕπατον ὄντα. Ἀλλὰ καὶ  θάτερα   βουλομένῳ σοι ἀρχὴ συνελάμβανε,
[3, 71]   οὐκ ἐπεξῆγεν, ἐς τὰ ἐπὶ  θάτερα   τῆς Μουτίνης ἀφυλακτότερα ὄντα διὰ
[3, 15]   συνεκινδύνευες ὅμοια παθεῖν· ὧν εἰ  θάτερον   ἔμελλεν ἔσεσθαι, καλῶς, ὅτι μὴ
[3, 4]   πανταχοῦ χρῆσθαι εἰς τὰ ἐπείγοντα,  θαυμάζουσα   ἕκαστα βουλὴ μετὰ προθυμίας
[3, 62]   βουλὴν καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει,  θαυμάζων,   ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ
[3, 92]   ὑποστάντος. Ἦν τε αὖθις ἑτέρα  θαυμάσιος   ἄφνω μεταβολή, θεόντων ἐς αὐτὸν
[3, 85]   ~Ἐξαγγελθέντων δὲ τῶνδε ἐς Ῥώμην  θαυμαστὴ   καὶ αἰφνίδιος ἦν αὖθις μεταβολή,
[3, 82]   γεγονότων. ~Οἵ τε Πομπηιανοὶ πυθόμενοι  θαυμαστοὶ   ὅσοι διεφάνησαν, ἐκβοῶντες ἄρτι τὴν
[3, 8]   ἔδοσαν μὲν ἄκοντες καὶ ἐν  θαύματι   ἔχοντες, ὅπως τὸν ἐν αὐτῇ
[3, 98]   κεφαλὴν ἰδὼν ἐκέλευσε τοῖς παροῦσι  θάψαι.   Τοῦτο Δέκμῳ τέλος ἦν, ἱππάρχῃ
[3, 48]   μόνον θάνατον. Ἡσθεὶς οὖν τῇ  θέᾳ   καὶ τῆς προφάσεως ἐπιβαίνων ἄσμενος,
[3, 23]   δαψιλὴς καὶ ἐλπὶς ἐν τῇ  θέᾳ   τὸν δῆμον ἐπικλασθέντα καλέσειν τοὺς
[3, 28]   μὲν ἔμελλε ποιήσειν, ὡς προσετέτακτο·  θέαι   δ' ἦσαν, ἃς Κριτώνιος ἀγορανομῶν
[3, 28]   δὲ καὶ ἐν ταῖς ἑξῆς  θέαις   ἔτι παραλογώτερον, ἃς αὐτὸς
[3, 24]   τὰς ἐλπίδας τὰς ἐν ταῖς  θέαις   Καῖσαρ διέχεεν, ἔγνωσαν εἰς
[3, 23]   μετ' οὐ πολὺ πάντα χαριεῖσθαι.  ~Θέας   δὲ πλησιαζούσης, ἣν ἔμελλεν ὑπὲρ
[3, 85]   Λεύκιον καὶ Πάνσαν, ὡς ἐπὶ  θέας   εἰς Ἑλλάδα ἐξιόντας, ἀμύνειν αὑτοῖς
[3, 24]   ἔλεον, ἐσέδραμον ἀθρόοι καὶ τὰς  θέας   ἐπέσχον, μέχρι τὴν ἀξίωσιν αὐτῶν
[3, 28]   παρεσκεύαζεν, ἅπερ αὐτῷ κατὰ πάσας  θέας   ἐψηφίσαντο προτίθεσθαι. Τοῦ Κριτωνίου δὲ
[3, 24]   ~Διέδειξαν δὲ παρὰ τὰς Βρούτου  θέας,   πολυτελεστάτας δὴ γενομένας· ἐμμίσθων γάρ
[3, 28]   καὶ Καῖσαρ ἐς τὰς  θέας   τῷ πατρὶ τόν τε χρύσεον
[3, 36]   ἀντιλαβόντες ἔθνη. Δεῆσαν οὖν ἀντιδοῦναι  θεάσασθε,   οἷα ἀνθ' οἵων καὶ ὡς
[3, 24]   Κάσσιον, ἐπεὶ τὸ λοιπὸν αὐτοῖς  θέατρον   συνεδημαγωγεῖτο ἐς τὸν ἔλεον, ἐσέδραμον
[3, 17]   τι καὶ τῶν γεγονότων μεταθέσθαι  θέλεις   δύνασαι γάρ, εἰ θέλεις· εἰ
[3, 17]   μεταθέσθαι θέλεις δύνασαι γάρ, εἰ  θέλεις·   εἰ δὲ μή, τά γε
[3, 28]   τῶν μὲν ὕβρεων, ἐς ὅσον  θέλεις,   ἐμφορεῖσθαι, τὴν δὲ τῆς οὐσίας
[3, 80]   διὰ τιμῆς ἄγων μεθῆκεν, εἰ  θέλοι,   πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι· καὶ
[3, 57]   ἐπιψηφίζειν, νηποινεὶ πρὸς τοῦ  θέλοντος   ἀποθνῄσκειν; Ταῦτα γάρ ἐστιν,
[3, 37]   δυνατωτέροις καὶ ἀφανέσιν ἔτι εἶναι  θέλουσι.   Ταῦτα δ' ἐργασαμένῳ μοι ἕτερος
[3, 80]   Ἰταλίᾳ Καῖσαρ ἐν ὕβρει  θέμενος   ἀντὶ οὗ Δέκμον ᾑρῆσθαι στρατηγὸν
[3, 55]   αὐτὸν αἰτιᾶται τὸν νόμον, τοὺς  θεμένους   αἰτιᾶται· οὓς ἔδει μεταπείθειν, οὐχὶ
[3, 94]   παισὶν ἄγειν τοὺς συγγενεῖς τῶν  θεμένων   καὶ ἀπελευθέρους. Γαΐῳ δ' ἦν
[3, 11]   Ῥωμαίοις τοὺς θετοὺς τὰ τῶν  θεμένων   ὀνόματα ἐπιλαμβάνειν. δὲ οὐκ
[3, 73]   μοι καὶ συναλλαγῆναί ποτε  θέμις·   Δέκμῳ δὲ φύσις οὐδὲ
[3, 65]   ὑμῖν ὀφλήσοντα καί, ἢν οἱ  θεοὶ   παρέχωσιν εὐπραγεῖν, ἀποδώσοντα ἀθρόως.
[3, 37]   ἐς τὰ ἐπείγοντα. Καὶ σὺν  θεοῖς   εἰπεῖν, χρησόμεθα, ὡς ἂν αἱ
[3, 38]   τῆς Κελτικῆς μεταψηφίσασθαι. Ἀλλὰ σὺν  θεοῖς   τε πατρῴοις καὶ σὺν εὐσεβεῖ
[3, 35]   ὡς ἀνῃρημένον, κατακαλῶν δ' ὡς  θεόν.   Τάδε γάρ μου τὰ ἔργα
[3, 92]   αὖθις ἑτέρα θαυμάσιος ἄφνω μεταβολή,  θεόντων   ἐς αὐτὸν τῶν ἐπιφανῶν καὶ
[3, 72]   ἄριστα· δὲ Ἀντώνιος, ἤδη  θεοῦ   βλάπτοντος, ἐδεδοίκει, μὴ ἐς τὴν
[3, 39]   δραμὼν τὰ αὐτὰ ἐβόα καὶ  θεοὺς   ἐμαρτύρετο καὶ ἀρὰς ἠρᾶτο πάσας
[3, 91]   λιμένα αὐτῆς ἡμέρας ἀφίκετο, τοὺς  θεοὺς   σφᾶς ἔδοξαν ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν
[3, 13]   βουλὴν ὡς ἐννόμῳ καὶ τοὺς  θεοὺς   ὡς δικαίῳ καὶ τὸν Ἀντώνιον
[3, 92]   οὐδὲν ἐνδέοντες φιλοφροσύνης  θεραπείας   ἀσθενοῦς. δὲ μήτηρ αὐτοῦ
[3, 56]   ἀεὶ τῶν ἐπιβουλευόντων τὰ στρατεύματα  θεραπευόντων,   οὐ κολαζόντων. Ἐπεὶ δὲ οὐκ
[3, 82]   ἔξω στρατηγοῖς ὑπονοουμένων καὶ συνεβούλευε  θεραπεῦσαι   τὸν ἄνδρα, ὑβρισμένον καὶ στρατοῦ
[3, 13]   ἐς ὕπατον καὶ τὴν βουλὴν  θεραπεύσειν   τὰ εἰκότα. Καὶ τὸ δόγμα
[3, 11]   Καίσαρος, οἱ δὲ ἐξελεύθεροι καὶ  θεράποντες   αὐτοῦ, καὶ ἕτεροι στρατιῶται σὺν
[3, 3]   καὶ συλληφθέντες ἕτεροι ἐκρεμάσθησαν, ὅσοι  θεράποντες   ἦσαν, οἱ δὲ ἐλεύθεροι κατὰ
[3, 98]   καὶ ὅδε Καίσαρος, ὑπὸ τῶν  θεραπόντων   ἀνῃρέθη, εὐνουχίζων τινὰς αὐτῶν ἐπὶ
[3, 94]   Καῖσαρ ἐπὶ τῇ προτέρᾳ  θέσει,   κατὰ διαθήκας οἱ γενομένῃ, καὶ
[3, 13]   καὶ τοῦ κλήρου καὶ τῆς  θέσεως   ὑπερίδοι, ἔς τε τὸν Καίσαρα
[3, 11]   παρῄνουν ἅμα τῷ κλήρῳ τὴν  θέσιν   ἀπείπασθαι· δὲ καὶ ταῦτά
[3, 34]   τὴν περιουσίαν δεδημεῦσθαι μήτε τὴν  θέσιν,   ἐφ' νῦν οὗτος γαυριᾷ,
[3, 94]   ἐπὶ τοῦ δήμου γίγνεσθαι τὴν  θέσιν·   κουρίας γὰρ ἐς μέρη τὰς
[3, 14]   πόλεως, ὑπαντιάσας ἔφη δέχεσθαι τὴν  θέσιν   τοῦ Καίσαρος· ἔθος γάρ τι
[3, 13]   τὴν μητέρα ὥσπερ ἐς τὴν  Θέτιν   ἐπιστρεφόμενος ἔλεγεν· Αὐτίκα τεθναίην, ἐπεὶ
[3, 16]   καὶ τάχα ἂν αὐτῷ καὶ  θετὸν   γενόμενον, εἰ ᾖδει σε δεξόμενον
[3, 14]   ἔθος γάρ τι Ῥωμαίοις τοὺς  θετοὺς   ἐπὶ μάρτυσι γίγνεσθαι τοῖς στρατηγοῖς.
[3, 11]   Ἔθος γάρ τι Ῥωμαίοις τοὺς  θετοὺς   τὰ τῶν θεμένων ὀνόματα ἐπιλαμβάνειν.
[3, 17]   τὸ μέλλον, Ἀντώνιε, πρὸς  θεῶν   τε φιλίων καὶ πρὸς αὐτοῦ
[3, 13]   καλὸν εἴη μόνον, ἀλλὰ καὶ  θνῄσκειν,   εἰ προκριθεὶς ἐκ πάντων ἐς
[3, 59]   ἐν τῇ πόλει συστησαμένους, πρὶν  θορυβῆσαί   τι τῶν ἔξω, τὴν ἀρκέσουσαν,
[3, 39]   τε λόγος ἐκδραμὼν αὐτίκα  θόρυβον   ἤγειρε πάνδημον, καὶ ἀγανάκτησις ἦν.
[3, 89]   τὸ ἄστυ τῆς ἀγγελίας ἀφικομένης  θόρυβος   ἦν καὶ φόβος ἄπλετος, διαθεόντων
[3, 66]   Κικέρωνα ἠπείγετο. Τότε μὲν δὴ  θόρυβός   τε ἦν ἄπλετος, καὶ τέκνα
[3, 77]   βραδέως ὑπήκουσεν, ἄγειν ἐκέλευσεν ἕλκοντας.  Θορύβου   δὲ καὶ πληγῶν γενομένων
[3, 34]   φίλοις. Ὧδε δή με ἔχοντα  θορύβου   καὶ μερίμνης καὶ δέους, ὅτε
[3, 22]   εὐπρέπειαν καὶ παρηγορίαν τοῦ δήμου  θορυβουμένου   τούτοις, ἐπιγραφῆναι. Εἶναι δὲ δικαιότερον
[3, 41]   τῶν φονέων. ~Ὧδε δὲ αὐτῶν  θορυβουμένων,   Καννούτιος δήμαρχος, ἐχθρὸς ὢν
[3, 54]   τοῦ Κικέρωνος λέγοντος οἱ φίλοι  θορυβοῦντες   ἀπαύστως οὐδενὶ ἀντειπεῖν ἐπέτρεπον, μέχρι
[3, 50]   βιαζόμενον ὅπλοις καὶ τὸν ἐπὶ  Θρᾷκας   αὐτῷ δεδομένον στρατὸν ἐς τὴν
[3, 52]   χωρὶς ἡμῶν. Τὸν στρατὸν ἐπὶ  Θρᾷκας   λαβὼν ἀντὶ Θρᾳκῶν ἐπήγαγεν ἡμῖν
[3, 52]   στρατὸν ἐπὶ Θρᾷκας λαβὼν ἀντὶ  Θρᾳκῶν   ἐπήγαγεν ἡμῖν ἐς τὴν Ἰταλίαν.
[3, 55]   πολεμεῖν καὶ τὸν στρατὸν ἀντὶ  Θρᾳκῶν   οὐδὲν ἔτι κινουμένων ἐς τὴν
[3, 34]   τοῖς σφαγεῦσιν ἐγκρατῶς, ἔπραττον σὺν  θράσει   παραβόλῳ καὶ ἐπικινδύνῳ, τότε μόνον
[3, 32]   Ἀναφυομένων δὲ τῶν ἐχθρῶν καὶ  θρασέως   ἔς τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν
[3, 3]   τὸν Ἀμάτιον χωρὶς δίκης, μάλα  θρασέως·   καὶ βουλὴ τὸ μὲν
[3, 88]   ὄντας ὧδε παρρησιάζεσθαι, ἐπέπλησσον ὡς  θρασυνομένοις   ὑπὲρ τὸ στρατιώταις πρέπον. Καὶ
[3, 34]   εὑρήσετε, ἔνθα μὲν ἔδει τόλμης,  θρασύτατον,   ἔνθα δὲ ὑποκρίσεως, εὐμήχανον. Τὸ
[3, 37]   στρατοῦ πολλοῦ· ὃν ἐγὼ καὶ  θρασύτερον   εἰδὼς τὴν Κελτικὴν ἀφῃρούμην, ἐς
[3, 37]   τοὺς μετ' ἐμὲ ὑπάτους, ἐγὼ  θρασύτερον   ἔτι τὸ μὲν ἔθνος, ἀντὶ
[3, 2]   ἐπῳκοδόμει τῇ πυρᾷ καὶ χεῖρα  θρασυτέρων   ἀνδρῶν εἶχε καὶ φοβερὸς ἦν
[3, 73]   βουλῆς αὐτὸν ἐς τήνδε τὴν  θρασύτητα   αὐξανόμενον, δυνηθεὶς δ' ἂν ἐκ
[3, 22]   καὶ οὐκ ἐπιδεξίως, ἀλλ' ἐς  θρασύτητα   τῇ τύχῃ χρωμένου. Σφῶν μέντοι
[3, 14]   καὶ ἀνεξικακίᾳ μᾶλλον φανερᾷ  θρασύτητί   πω χρῆσθαι. Καὶ Καῖσαρ
[3, 82]   δὴ καὶ πρῴην ἕνεκα τὸν  θρίαμβον   αἰτῆσαι. Κικέρων μὲν δὴ τούτοις
[3, 80]   Ἀντωνίῳ, τὴν μὲν ὀργὴν ἐπέκρυπτε,  θρίαμβον   δ' ἐπὶ τοῖς εἰργασμένοις ᾖτει.
[3, 89]   οἱ δὲ τῆς ἐς τὸν  θρίαμβον   ὑπεροψίας, οὐκ ἄδικον ὄντα, οἱ
[3, 28]   ἀνάφερε, εἶπεν, ἐγὼ δὲ τὸν  θρόνον,   ἕως ἂν τὸ δόγμα,
[3, 28]   τῷ πατρὶ τόν τε χρύσεον  θρόνον   καὶ στέφανον παρεσκεύαζεν, ἅπερ αὐτῷ
[3, 9]   τῆς ἀδελφῆς τοῦ Καίσαρος  θυγατριδοῦς   ἵππαρχος μὲν αὐτοῦ Καίσαρος γεγένητο
[3, 3]   Ἀματίου τὸν βωμὸν ἐκθεοῦν καὶ  θύειν   ἐπ' αὐτοῦ Καίσαρι πρώτους. Ἐξελαυνόμενοι
[3, 93]   βουλευτήριον συνέθεον, Κικέρωνος ἐπὶ ταῖς  θύραις   αὐτοὺς δεξιουμένου. Ψευδοῦς δὲ τῆς
[3, 51]   ὀλολυγαῖς καὶ μελαίνῃ στολῇ παρὰ  θύραις   ἐκβοῶντες. Οἱ δὲ ὑπό τε
[3, 15]   τῶν φονέων σε περισπασάντων περὶ  θύρας,   ἐπεὶ περιέσῳζες ἂν αὐτὸν
[3, 39]   ἐλοιδορεῖτο αὐτῷ καὶ τοῖς περὶ  θύρας   ἠγανάκτει κωλύουσι τὸν Ἀντώνιον ἐλεγχθῆναι.
[3, 14]   γενομένους. Διατριβῆς δὲ ἀμφὶ τὰς  θύρας   πλείονος γενομένης μὲν Καῖσαρ
[3, 39]   μόνην οὖσαν· ἐπί τε τὰς  θύρας   τοῦ Ἀντωνίου δραμὼν τὰ αὐτὰ
[3, 26]   τὸν Ἀντώνιον ἐν ὁμιλίᾳ περὶ  θύρας   τοῦ βουλευτηρίου περιεσπάκει, εἰς τε
[3, 82]   τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀπειληφέναι, καὶ  θυσίαι   καθ' ἕνα ἦσαν καὶ χειροτονίαι
[3, 50]   τὴν βουλὴν εὐθὺς ἐπὶ ταῖς  θυσίαις   ἐν αὐτῷ τῷ ἱερῷ συνῆγον
[3, 74]   τοῦ Καίσαρος τῇ βουλῇ μόνον·  θυσίας   τε ἐπ' Ἀντωνίῳ πεντήκοντα ἡμερῶν
[3, 94]   οἰκίζοντι ὀφθῆναι. Ἀπὸ δὲ τῶν  θυσιῶν   ἑαυτὸν εἰσεποιεῖτο τῷ πατρὶ αὖθις
[3, 65]   αὐτόν. ~Ταῦτα λογιζόμενος ἐπέκρυπτε καὶ  θύων   ἐπὶ τῇ δεδομένῃ ἀρχῇ πρὸς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/10/2006