Livre, Par.
[3, 39]	μὲν γάρ, οἷς τι λογισμοῦ	βαθέος	ἦν, ᾖδεσαν Καίσαρι συμφέρειν Ἀντώνιον
[3, 45]	πόλιν ὡς μεταπείσων τοὺς ἀποστάντας.	Βαλλόμενος	δ' ἀπὸ τοῦ τείχους ἀνέστρεφε
[3, 97]	περᾶσαι καὶ τὰ ἀγριώτερα τῶν	βαρβάρων	ὑπερελθεῖν· ὅθεν αὐτὸν ὑπό τε
[3, 71]	διὰ δυσχέρειαν ἐχώρουν ὡς βιασόμενοι	βαρεῖ	στρατῷ παρεσελθεῖν ἐς αὐτήν. Καὶ
[3, 66]	ἀμισθὶ καὶ χρήματα συνέλεγε καὶ	βαρυτάτας	ἐσφορὰς τοῖς Ἀντωνίου φίλοις ἐπετίθει.
[3, 97]	ἐς τὸν Ἀτώνιον, ὥστε ἤδη	βαρυτάτης	δυνάμεως ἦρχεν ὁ Ἀντώνιος· Δέκμῳ
[3, 66]	φίλος ὤν, οὐκ ἤνεγκε τὴν	βαρύτητα	τοῦ Κικέρωνος, ἀλλ' ἐς τὰς
[3, 62]	τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ	βασιλέα,	Κικέρωνα δὲ οὐ νομίζουσιν, ὃν
[3, 18]	ἔδοσαν ἐκ διαδοχῆς, οὐδὲ τῶν	βασιλέων,	οὓς ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν μηδ' ἄλλων
[3, 18]	φονεῖς ἐπιλέγοντες φασὶν ἀνελεῖν αὐτὸν	βασιλιζόμενον,	οὐχ ἡγούμενον ἔτἰ, ἐμοὶ μὲν
[3, 52]	δι' ἑαυτοῦ. Σπεῖραν ἐν Βρεντεσίῳ	βασιλικὴν	συνέταξεν ἀμφ' αὑτὸν εἶναι, καὶ
[3, 34]	γενέσθαι τό τε σῶμα τεθάφθαι	βασιλικῶς	καὶ τιμὰς αὐτῷ τὰς πάλαι
[3, 98]	δ' αὐτῷ χρόνῳ καὶ Μινούκιος	Βάσιλος,	σφαγεὺς καὶ ὅδε Καίσαρος, ὑπὸ
[3, 77]	θανάτου διαγωνιεῖσθαι καὶ ἐς αὐτὸ	Βάσσον	ἀναγκάσαντες ἄλλο συνέλεξαν τέλος καὶ
[3, 77]	Τούτου τὴν μὲν ἐπιμέλειαν Καικίλιος	Βάσσος	εἶχε, τὸ δὲ ἀξίωμα Ἰούλιος
[3, 77]	Ὧδε μέν τισι περὶ τοῦ	Βάσσου	δοκεῖ, Λίβωνι δ' ὅτι τῆς
[3, 78]	ἐπείξει καταλαβὼν τά τε τοῦ	Βάσσου	δύο τέλη παρελάμβανεν αὐτίκα καὶ
[3, 77]	ἐπήγετο πανταχοῦ. Μεμψαμένῳ δὲ τῷ	Βάσσῳ	ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν αὐτὸν
[3, 77]	διεχρήσαντο τὸν Σέξστον καὶ τῷ	Βάσσῳ	σφᾶς ἐνεχείρισαν. Ὁποτέρως δ' ἐγένετο,
[3, 28]	αὐτῷ Καίσαρι μενεῖ τὰ ἐψηφισμένα	βέβαια.	Ἀντωνίου τε πανταχοῦ τῆς πόλεως
[3, 87]	τοῦ πατρὸς ὑμῖν δοθέντα πάντα	βέβαια	ἔσται, ἀποικίαι τε προσέσονται αἱ
[3, 28]	καὶ σφίσιν αὐτοῖς, οὐδὲν ἕξουσι	βέβαιον	ὧν εἰλήφασι παρὰ Καίσαρος, εἰ
[3, 6]	στρατιὰν ἔχοντος, οὔτε τὴν δημοκρατίαν	βεβαιουμένην	ἔργοις ὁρῶντες, ἀλλὰ καὶ ἐς
[3, 22]	καὶ τὸ τελευταῖον ψήφισμα τὸ	βεβαιοῦν	τὰ Καίσαρι πεπραγμένα πάντα. Ὕβρεις
[3, 64]	ἀσφάλειαν· Δέκμῳ τε τὴν Κελτικὴν	βεβαιοῦντας	Ἀντωνίῳ δόξαι περὶ τυραννίδος διαφέρεσθαι,
[3, 18]	τιμῆς τινος ἢ τῶν ἐγνωσμένων	βεβαιώσεως	ἔτι μετῆν. Οὐ διαθήκας εἶχεν
[3, 15]	τοὺς ἄνδρας ἔγνως συνανελεῖν σε	βεβουλευμένους,	οὐχ, ὡς ἡμεῖς ἡγούμεθα, τιμωρὸν
[3, 5]	γενέσθαι βεβούλευτο, τὰ ὑπομνήματα τῶν	βεβουλευμένων	ὁ Ἀντώνιος ἔχων καὶ τὸν
[3, 5]	Καίσαρι πέπρακτό τε καὶ γενέσθαι	βεβούλευτο,	τὰ ὑπομνήματα τῶν βεβουλευμένων ὁ
[3, 43]	Καίσαρος, χωρὶς εὐφημίας ἐς τὸ	βῆμα	παρέπεμπον ὡς περὶ τοῦδε σφίσιν
[3, 26]	αὐτὴν προσέταξεν ἐπὶ τοῦ στρατηγικοῦ	βήματος,	ἔνθα ὁ Τρεβώνιος ἐχρημάτιζε, προτεθῆναι·
[3, 42]	δ' αὐτῶν πειθοῖ μᾶλλον ἢ	βίᾳ	περιέσεσθαι, συνεχώρει ταῖς προφάσεσι καὶ
[3, 24]	Δολοβέλλα σφίσιν ἐψηφισμένας, χωρεῖν καὶ	βιάζεσθαι.	Καὶ τῶνδε φανερῶν γενομένων ἠπείγετο
[3, 27]	χρηματα ἀγείρειν, εἰ πρὸς Ἀντωνίου	βιάζοιτο·	οὕτως ἐδεδοίκεσάν τε καὶ ἐν
[3, 50]	βουλῆς ἐς ἐπιτείχισμα τῆς πατρίδος	βιαζόμενον	ὅπλοις καὶ τὸν ἐπὶ Θρᾷκας
[3, 32]	ἔς τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν	βιαζομένων	καὶ χρήματα καὶ στρατιὰν ἐφ'
[3, 36]	ὄντων καὶ ἐς τὰ ἀφῃρημένα	βιάζονται.	Οὕτω μὲν δὴ καὶ ὁ
[3, 48]	τὴν ἀρχὴν ἐπικαλέσουσιν ὕβριν ἢ	βίαν,	αἰδεσθεῖσι δ' ἴσως ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ
[3, 90]	ἐθίσαι τοὺς ἀρχῆς ἐφιεμένους ἐκ	βίας	τυγχάνειν, μηδὲ τοὺς στρατευομένους ἐξ
[3, 15]	καὶ ταῦτα τοὺς διεφθαρμένους σε	βιάσασθαι.	Ὅτε μέντοι τῶν διαθηκῶν ἀναγνωσθεισῶν
[3, 71]	ὄντα διὰ δυσχέρειαν ἐχώρουν ὡς	βιασόμενοι	βαρεῖ στρατῷ παρεσελθεῖν ἐς αὐτήν.
[3, 31]	ἐς τὸ πλῆθος διαρριπτεῖν ἀφανῶς	βιβλία.	~Καὶ ὁ μὲν ἀμφὶ ταῦτα
[3, 44]	Καῖσαρ ἐπὶ διαφθορᾷ τῶνδε προπεπόμφει,	βιβλία	πολλὰ τότε μάλιστα διερρίπτουν ἐς
[3, 1]	περιφανέστατοι μάλιστα ἔδοσαν, ἥδε ἡ	βίβλος	καὶ ἡ μετὰ τήνδε ἐπιδείξουσιν,
[3, 2]	Ἰωνίαν, Τίλλιος δὲ Κίμβερ ἐς	Βιβυνίαν·	Κάσσιος δὲ καὶ Βροῦτος ὁ
[3, 8]	δοκεῖ, τάδε μὲν ἀμφότερα Κασσίῳ,	Βιθυνία	δὲ Βρούτῳ. ~Τὰ μὲν δὴ
[3, 6]	Ἀσίαν καὶ πρὸς Τίλλιον ἐς	Βιθυνίαν	κρύφα ἔπεμπον χρήματα ἀγείρειν ἀφανῶς
[3, 77]	Μοῦρκος ἐπεκαλεῖτο Μάρκιον Κρίσπον ἡγούμενον	Βιθυνίας	καὶ ἀφίκετο αὐτῷ βοηθῶν ὁ
[3, 34]	ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ	βίῳ	ἀντὶ ἐπονειδίστου. ~Ἆρ' ὑμῖν ὀλίγα
[3, 39]	ᾖδεσαν Καίσαρι συμφέρειν Ἀντώνιον καὶ	βλάπτοντα	ὅμως περιεῖναι, ἐπίφοβον ὄντα τοῖς
[3, 72]	ὁ δὲ Ἀντώνιος, ἤδη θεοῦ	βλάπτοντος,	ἐδεδοίκει, μὴ ἐς τὴν Μουτίνην
[3, 29]	καὶ φανεραὶ κατὰ τοῦ Ἀντωνίου	βοαί.	Ἀπειλησαμένου δὲ αὐτοῦ τῷ Καίσαρι
[3, 73]	καλῶν ὀνομαστὶ τὸν Καίσαρα, σὺν	βοῇ	τὰ γράμματα τῆς βουλῆς ἀνεγίνωσκε,
[3, 66]	καὶ τὸ Ἄρειον τέλος ἐς	βοήθειαν	τῆς διόδου τῶν στενῶν. Ὁ
[3, 44]	Καίσαρος μνήμην τοῦ προτέρου καὶ	βοήθειαν	τοῦ νῦν καὶ χορηγίας δαψιλεῖς
[3, 70]	οὐρᾶς ἀντεχομένους παρεκάλουν παρατροχάζειν καὶ	βοηθεῖν	σφίσιν ἐς τὴν σωτηρίαν. Ὧδε
[3, 96]	συνήδετο γράφων, Ἀντωνίῳ δὲ καὶ	βοηθὸς	ἐπὶ Δέκμου ὑπισχνεῖτο ἥξειν, εἰ
[3, 39]	γὰρ ἀδεέστερον ἐκείνους ἅπασιν ἐπιτολμήσειν,	βοηθουμένους	μάλιστα ὑπὸ τῆς βουλῆς. Ὧδε
[3, 63]	ἐμπιπλαμένη νῦν διὰ Κικέρωνα Δέκμῳ	βοηθοῦντα.	Τάδε μὲν ὁ Ἀντώνιος εἶπέ
[3, 38]	σώματι ἐπεξιόντες καὶ τῇ γνώμῃ	βοηθοῦντες.	Ταῦτά μοι γιγνόμενα μέν, ὦ
[3, 77]	ἡγούμενον Βιθυνίας καὶ ἀφίκετο αὐτῷ	βοηθῶν	ὁ Κρίσπος τέλεσιν ἄλλοις τρισίν.
[3, 69]	ἰδόντες ἔφευγον ἀτάκτως καὶ μετὰ	βοῆς	ἐς τὸ χαράκωμα, ὅπερ αὐτοῖς
[3, 68]	φόνοι καὶ στόνοι μόνον ἀντὶ	βοῆς·	ὅ τε πίπτων εὐθὺς ὑπεξεφέρετο,
[3, 69]	ὀβελῷ τὴν λαγόνα τρωθεὶς ἐς	Βονωνίαν	ἐξεφέρετο. Τότε γὰρ οἱ κατ'
[3, 73]	καὶ πρὸς τὸν Πάνσαν ἐς	Βονωνίαν	τραπεὶς ἔγραφε τῇ βουλῇ περὶ
[3, 33]	ἐπικαλεῖν, ἀντὶ τῆς βουλῆς, ἐμοὶ	βούλεται.	Μάθετε, ὡς ἐγένετο. ~Καίσαρος ἐν
[3, 5]	καὶ κοινωνοὺς ἐποιεῖτο τῶν φανερῶν	βουλευμάτων.	Ἡ δὲ βουλὴ τό τε
[3, 60]	δήμου. Ὧν τοὺς μὲν εὖ	βουλευομένους	ἐνθυμεῖσθαι χρὴ ὑπὲρ τῶν ἔτι
[3, 55]	δῆμος ἔδωκεν. Οὐ γὰρ εὖ	βουλευομένων	ἐστὶ διαστασιάζεσθαι πρὸς τὸν δῆμον
[3, 36]	ἀντὶ φίλου γένοιτο καὶ τοῖς	βουλευταῖς	αἰσχρὸν ᾖ μετὰ Δολοβέλλαν ἀντειπεῖν
[3, 52]	συνάρχουσιν αὐτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις	βουλευταῖς,	οἳ τοσοίδε τὴν ἀξίωσίν τε
[3, 51]	καὶ μεθ' ἡμέραν ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἰόντας ἠνώχλουν, ῥιπτούμενοί τε πρὸ
[3, 5]	αὐτῷ τρόπῳ καὶ ἐς τὸ	βουλευτήριον	πολλοὺς κατέλεγε καὶ ἄλλα τῇ
[3, 93]	τε βουλὴ νυκτὸς ἐς τὸ	βουλευτήριον	συνέθεον, Κικέρωνος ἐπὶ ταῖς θύραις
[3, 50]	περὶ τῶν αὐτῶν ἐς τὸ	βουλευτήριον	συνελέγοντο· ἔνθα τῶν Κικερωνείων ἐπιβαρούντων
[3, 45]	οὖν εἰσῆλθε μὲν ἐς τὸ	βουλευτήριον,	ὡς δ' ἐφ' ἕτερα αὐτοὺς
[3, 58]	τὰ νῦν ὄντα πρὸ τοῦ	βουλευτηρίου	κατέλιπεν ἡμῖν; Μητέρα καὶ γυναῖκα
[3, 26]	ἐν ὁμιλίᾳ περὶ θύρας τοῦ	βουλευτηρίου	περιεσπάκει, εἰς τε τὸ ἄλλο
[3, 13]	νόμῳ πεσόντα, ἀλλ' ἀθεμίστως ἐν	βουλευτηρίῳ	κατωκοπέντα. ~Ἐφ' οἷς αὐτὸν ἡ
[3, 9]	ὁ Καῖσαρ ἀνῃρημένος ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	πρὸς τῶν φιλτάτων καὶ παρ'
[3, 34]	ὡς ἐγένετο. ~Καίσαρος ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	σφαγέντος ἄφνω, δέος ἐπέσχεν ἐκ
[3, 88]	λεγόντων, οὐκ ἀνασχόμενοί τινες τῶν	βουλευτῶν	λοχαγοὺς ὄντας ὧδε παρρησιάζεσθαι, ἐπέπλησσον
[3, 63]	τε καὶ ἀντέγραψε, καὶ ἡ	βουλὴ	αὐτὸν αὐτίκα ἐψηφίζετο εἶναι πολέμιον
[3, 51]	τὸν Ἀντώνιον. Τοιᾷδε μὲν ἡ	βουλὴ	γνώμῃ τὸν Ἀντώνιον εἶχεν ἐν
[3, 89]	πυνθανόμενοι ἐς πάντα ἐδεδοίκεσαν. Ἡ	βουλὴ	δ' ἐξεπέπληκτο ἀμέτρως, οὐδεμιᾶς αὑτοῖς
[3, 4]	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο. Ἡ	βουλὴ	δ' ἔχαιρον ὡς οὐκ ἂν
[3, 76]	ὁ ταμίας, καθὰ προσέτασσεν ἡ	βουλή,	Δέκμῳ παρεδίδου, Ἵρτιον δὲ καὶ
[3, 2]	ἐγίγνετο ὁμοῦ. ~Ἀντώνιον μὲν ἡ	βουλὴ	δι' αἰτίας εἶχεν ἐπὶ τοῖς
[3, 5]	πολλοὺς κατέλεγε καὶ ἄλλα τῇ	βουλῇ	δι' ἀρεσκείας ἔπρασσεν, ἵνα μὴ
[3, 65]	ἀρχὴν ἐδίδοτε· καὶ γὰρ ἡ	βουλὴ	δι' ὑμᾶς ἔδωκεν. Ὥστε ἐμὲ
[3, 7]	ὕπατον ἐπήλειφεν εἰς ἐναντίωσιν ἡ	βουλή,	διάφορον αἰεὶ τῷ Ἀντωνίῳ γενόμενον.
[3, 2]	ὧν δὴ καὶ μάλιστα τῇ	βουλῇ	διέφερεν, ᾕρηντο μὲν καὶ οἵδε
[3, 54]	Πείσων· Ὁ μὲν νόμος, ὦ	βουλή,	δικαιοῖ τὸν εὐθυνόμενον αὐτὸν ἀκοῦσαί
[3, 87]	τῆς σωτηρίας, ὧδε ἐν τῇ	βουλῇ	δυναστευόντων τῶν οἰκείων τοῖς σφαγεῦσι;
[3, 47]	ἅπαντας ἐς Ἄλβην ἐπέστελλε τῇ	βουλῇ.	Ἡ δὲ ἐφήδετο μὲν αὖθις
[3, 63]	ὑπὲρ ἁπάντων, ἵνα καὶ ἡ	βουλὴ	καθαρεύσῃ ποτὲ τοῦ μύσους, ἐμπιπλαμένη
[3, 48]	οἱ σφαγεῖς φίλοι τε τῇ	βουλῇ	καὶ συγγενεῖς ὄντες δύναμιν αὐτοῖς
[3, 34]	ἀντιτάξας ἐμαυτὸν ἐγὼ τῇ τε	βουλῇ	καὶ τοῖς σφαγεῦσιν ἐγκρατῶς, ἔπραττον
[3, 54]	αὐτοῦ παρελθόντος ἥ τε ἄλλη	βουλὴ	κατ' αἰδῶ τοῦ ἀνδρὸς ἡσύχασε
[3, 95]	διήρπασεν ὁ δῆμος, ἡ δὲ	βουλὴ	κατεγίνωσκε θάνατον. Ὁ δὲ Καῖσαρ
[3, 51]	δὲ ἀκαταπλήκτως ἐξέτρεχεν, ἕως ἡ	βουλὴ	κατέσχε δείσασα, μὴ μεταπείσειε τὸν
[3, 78]	ἐσδεχθέντα περικαθήμενος ἐπολιόρκει. Καὶ ἡ	βουλὴ	μαθοῦσα ἐφήδετο. ~Μακεδονίας δὲ πέρι
[3, 4]	τὰ ἐπείγοντα, θαυμάζουσα ἕκαστα ἡ	βουλὴ	μετὰ προθυμίας ἐξεδέχετο καὶ τὸν
[3, 90]	πόλεως ἐκδραμόντων μετάνοια ἐνέπιπτε τῇ	βουλῇ,	μὴ δεῖν οὕτως ἀνάνδρως καταπεπλῆχθαι,
[3, 74]	τὰ δὲ τοῦ Καίσαρος τῇ	βουλῇ	μόνον· θυσίας τε ἐπ' Ἀντωνίῳ
[3, 93]	εὐαγγέλιον ἐκφέρειν περιθέοντα. Ἥ τε	βουλὴ	νυκτὸς ἐς τὸ βουλευτήριον συνέθεον,
[3, 61]	τὰ καθ' ἑαυτὸν ἅπαντα τῇ	βουλῇ.	Οὕτω μὲν φιλονίκως τε καὶ
[3, 85]	ἐπείχοντο ἔτι μᾶλλον· ἥ τε	βουλὴ	πάμπαν ἀποροῦσα, καὶ δεδιυῖα, μὴ
[3, 93]	ἐπαχθέντα, οἱ στρατηγοὶ καὶ ἡ	βουλὴ	πάμπαν ἀταλαιπώρως ἐπίστευσαν, καίπερ ὄντος
[3, 63]	ἀντέγραφε τῷ δόγματι τῇ μὲν	βουλῇ	πεισθῆναι ἂν ἐς ἅπαντα ὡς
[3, 39]	ἐς τοὺς ἀνδροφόνους, ἐπιτεχνάζοντα τῇ	βουλῇ,	πεποιηκέναι. Ἠξίουν δὲ καὶ ὣς
[3, 88]	τὰ γέρα τοῖς στρατιώταις ἡ	βουλὴ	πεπόμφει, δείσας ἐπὶ τοῖς μισθοφόροις
[3, 73]	ἐς Βονωνίαν τραπεὶς ἔγραφε τῇ	βουλῇ	περὶ ἁπάντων. Ἔγραφε δὲ καὶ
[3, 49]	ἑαυτῷ, μὴ θᾶσσον γένοιτο τῇ	βουλῇ	πολέμιος. Καὶ ὁ Ἀντώνιος εὐμαρῶς
[3, 36]	ἵνα τοῖσδε αὖθις ἁλοῦσα ἡ	βουλὴ	πρός με μεταθοῖτο. Καὶ οὐδ'
[3, 92]	ὑπερεπῇρεν, ἣν αὐτὸς ἐν τῇ	βουλῇ	πρότερον εἰσηγήσατο. Ὁ δὲ τοσοῦτον
[3, 4]	ἐπῄνει τὸν Ἀντώνιον· καὶ ἡ	βουλὴ	συγγινώσκουσα αὐτῷ διὰ σφᾶς ἐπιβουλεύοντα
[3, 82]	μὴ πράξειε παρὰ τὸ τῇ	βουλῇ	συμφέρον, ἐκέλευεν αὐτῷ συνελέσθαι τῶν
[3, 34]	Καπιτώλιον καταλαβόντες ἀπέκλειον, καὶ ἡ	βουλὴ	σὺν ἐκείνοις ἦν, ᾗ καὶ
[3, 6]	Οὕτω δ' αὐτοῖς ἔχουσιν ἡ	βουλὴ	συνειδυῖα τὴν γνώμην ἔδωκε σίτου
[3, 86]	ἔπεμπον τοὺς λοχαγούς. Καὶ ἡ	βουλὴ	συνίει μὲν αὐτοὺς ἐς ταῦτα
[3, 46]	~Δεῦρο δὲ ὄντι ἥ τε	βουλὴ	σχεδὸν ἅπασα καὶ τῶν ἱππέων
[3, 82]	καὶ τόδε σαφῶς εἰδυῖα ἡ	βουλὴ	τὰ μέν τινα αὐτῶν ἐπὶ
[3, 30]	τῆς κυρίας ἡμέρας ἡ μὲν	βουλὴ	τὴν λοχῖτιν ἐνόμιζεν ἐκκλησίαν συλλεγήσεσθαι,
[3, 25]	τῷ παρόντι. Ἡ μὲν οὖν	βουλὴ	τὴν φήμην ὑπενόει καὶ τοὺς
[3, 27]	τὴν Κελτικὴν μετακαλεῖν. Ἡ δὲ	βουλὴ	τήνδε τὴν Κελτικὴν ἀκρόπολιν ἐπὶ
[3, 31]	ἀποφῆναι τὸν Καίσαρα. Ἡ δὲ	βουλὴ	τῆς αὐξήσεως ἐφθόνει καὶ ἐδεδοίκει,
[3, 83]	~Ἀλλὰ Κικέρωνα μὲν ἥ τε	βουλὴ	τῆς φιλαρχίας ἐγέλασε, καὶ οἱ
[3, 86]	τὰς ἐλπίδας, ἀλλ' ἐπὶ τῇ	βουλῇ	τὸ κράτος ἀθάνατον ἐχούσῃ μόνῃ,
[3, 3]	δίκης, μάλα θρασέως· καὶ ἡ	βουλὴ	τὸ μὲν ἔργον ἐθαύμαζεν ὡς
[3, 5]	τῶν φανερῶν βουλευμάτων. Ἡ δὲ	βουλὴ	τό τε πλῆθος αὐτῶν καὶ
[3, 81]	καὶ ὁ Δέκμος ἐπέστελλε τῇ	βουλῇ	τὸν Ἀντώνιον ἀλώμενον κυνηγετήσειν ναυτικῶν
[3, 61]	γνωσθείσης ἀκριβέστερον, οὐ δυσχερῶς ἡ	βουλὴ	τὸν Δολοβέλλαν ἔκρινεν εἶναι πολέμιον.
[3, 63]	εὗρεν· οἷς ἅπασιν αὐτὸν ἡ	βουλὴ	τότε ἐψηφίζετο ἐς τὰ συμφέροντα
[3, 50]	αὐτὸς εἶπε πολλάκις. Ἡ δὲ	βουλὴ	τότε μὲν ἀγχώμαλοι ταῖς γνώμαις
[3, 35]	Ἢ δοῦναι ἂν αὐτὰ ἡ	βουλὴ	χωρὶς τῆς ἀμνηστίας; Ἦν μὲν
[3, 47]	τοῖς τέλεσιν οὐκ ἐς τὴν	βουλήν,	ἀλλ' ἐς τὸν Καίσαρα μετελθοῦσιν.
[3, 76]	παραδώσω, εἰ δὲ τεθήπασι τὴν	βουλὴν	ἀμέτρως, ὅτι καὶ οἱ ἄρχοντες
[3, 48]	τὸ δὲ ἔργον ἐς τὴν	βουλὴν	ἀνετίθετο· καὶ βουλομένους ἐπὶ τοῦτο
[3, 35]	ἢ σμικρὰ τῆς ἀμνηστίας τὴν	βουλὴν	ἀνταιτῆσαι δοκῶ; Ἢ δοῦναι ἂν
[3, 27]	ἐς τοῦτο ἀπορῶν ἠξίου τὴν	βουλὴν	ἀντὶ τῆς Μακεδονίας ἐναλλάξαι οἱ
[3, 49]	οἷ πρέπον ἢ διὰ τὴν	βουλὴν	Ἀντωνίῳ μᾶλλον. Ἀντωνίου δ' αὐτῷ
[3, 64]	αἰσχύνην ἔχειν, ἔργῳ δὲ τὴν	βουλὴν	ἀποχρῆσθαί οἱ κατὰ Ἀντωνίου, μέχρι
[3, 19]	ἐμὲ συνομωμοσμένους πρός τε τὴν	βουλὴν	ἀχθομένην σου τῷ πατρὶ τῆς
[3, 83]	φιλίας, Λεπίδου δὲ τὴν μὲν	βουλὴν	δεδιότος πολεμεῖν αὐτῷ κελεύουσαν, ὑπισχνουμένου
[3, 12]	Καίσαρος ὑπομνημάτων ἔς τε τὴν	βουλὴν	ἐγγραφαί τινων καὶ ἕτερα πολλὰ
[3, 32]	εἰς ἡμᾶς χρωμένους καὶ τὴν	βουλὴν	ἐκείνοις ἐπιρρέπουσαν, τοῦ δήμου δ'
[3, 28]	Ἀντωνίου δὲ εἰπόντος ἐς τὴν	βουλὴν	ἐπανοίσειν, χαλεπήνας ὁ Καῖσαρ, ἀνάφερε,
[3, 16]	γενόμενον. Ἀλλὰ καὶ τάδε τὴν	βουλὴν	ἐρεῖ τις ἐγνωκέναι. Σὺ δ'
[3, 82]	ὁ Καῖσαρ, οὐκ ἐς τὴν	βουλὴν	ἔτι πέμπων, ἀλλ' ἐς τὸν
[3, 50]	Ἵρτιός τε καὶ Πάνσας τὴν	βουλὴν	εὐθὺς ἐπὶ ταῖς θυσίαις ἐν
[3, 25]	ἐπιτρέχοντας, καὶ ὁ Ἀντώνιος τὴν	βουλὴν	ᾖτει τὸν στρατὸν ὡς Γέταις
[3, 13]	ἰδιώτης ἐς ὕπατον καὶ τὴν	βουλὴν	θεραπεύσειν τὰ εἰκότα. Καὶ τὸ
[3, 62]	ὀργῇ πολλὰ ἔς τε τὴν	βουλὴν	καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει, θαυμάζων,
[3, 8]	τῶνδε ἐν τῷ δήμῳ τὴν	βουλὴν	ὁ Ἀντώνιος ᾖτει Μακεδονίαν, εὖ
[3, 48]	αὐτὸν αἰτιωμένων, ἐξελογεῖτο αὐτοῖς τὴν	βουλὴν	οὐκ εὐνοίᾳ πρὸς αὑτὸν ἀποκλίνειν
[3, 13]	τὸν δῆμον ἐπικουρήσειν καὶ τὴν	βουλὴν	ὡς ἐννόμῳ καὶ τοὺς θεοὺς
[3, 45]	ἐν στρατοπέδῳ. Συναγαγὼν δὲ τὴν	βουλὴν	ὡς μεμψόμενος Καίσαρι περὶ τῶν
[3, 17]	τῶν ἀνδρῶν τις ἢ τῆς	βουλῆς	αἰδὼς ἔχει, μὴ ἐπιβαρεῖν. Καὶ
[3, 7]	προυτίθει τὸν νόμον, καὶ τῆς	βουλῆς	αἰτιωμένης αὐτὸν παραλύειν τὰ δόξαντα
[3, 36]	αἰτεῖν Δολοβέλλαν, οὐ παρὰ τῆς	βουλῆς,	ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου νόμῳ,
[3, 73]	σὺν βοῇ τὰ γράμματα τῆς	βουλῆς	ἀνεγίνωσκε, διδούσης οἱ τὴν Κελτικὴν
[3, 34]	δέει τῶν ἐχθρῶν καὶ τῆς	βουλῆς	αὐτῆς ἐχομένων, ὅτε μὴ Καῖσαρ
[3, 73]	δὲ ᾖδει μὲν ὑπὸ τῆς	βουλῆς	αὐτὸν ἐς τήνδε τὴν θρασύτητα
[3, 86]	ὅσα ἐς αὐτὸν ἐκ τῆς	βουλῆς	γεγένητο, κατέλεξε, καὶ τὴν ἐς
[3, 35]	ὅπως ἀντιπραττούσης καὶ λυπουμένης τῆς	βουλῆς	ἐγένετο, αὐτίκα ἔδειξαν, ἐμὲ μὲν
[3, 81]	τε ἐς μὲν εὐπρέπειαν τῆς	βουλῆς	εἶναι κατηκόους, ἐς δὲ τὸ
[3, 33]	Ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν, ἀντὶ τῆς	βουλῆς,	ἐμοὶ βούλεται. Μάθετε, ὡς ἐγένετο.
[3, 65]	καί, ὡς αὐτῷ παρὰ τῆς	βουλῆς	ἐν ἀπορρήτῳ λέλεκτο, ἐς τὸ
[3, 27]	Ὁ δὲ ἀντὶ μὲν τῆς	βουλῆς	ἐπενόει τὸν δῆμον αἰτῆσαι νόμῳ
[3, 96]	σχολαίως ἀνεζεύγνυε, τὰ παρὰ τῆς	βουλῆς	ἐπιμένων· Πέδιος γὰρ αὐτὴν ἀποστάντος
[3, 84]	Λατερήσιος, τῶν τις ἐκ τῆς	βουλῆς	ἐπιφανῶν, προηγόρευε τῷ Λεπίδῳ καὶ
[3, 35]	δίκην. Ἐπεί γέ τοι τῆς	βουλῆς	ἐς ἃ πρῶτα ἔχρῃζον ἐκράτησα
[3, 50]	ψηφίσασθαι, τὴν Κελτικὴν ἀκούσης τῆς	βουλῆς	ἐς ἐπιτείχισμα τῆς πατρίδος βιαζόμενον
[3, 13]	αὐτοῦ, ἐδεδοίκεσαν τήν τε τῆς	βουλῆς	ἐς τὸν Καίσαρα ἀλλοτρίωσιν καὶ
[3, 21]	αὐτὸν ἔχθρας γενομένης καὶ τῆς	βουλῆς	ζήτησιν εὐθὺς εἶναι τῶν δημοσίων
[3, 31]	ὑπεριδών, εἴτε ἐς χάριν τῆς	βουλῆς	ἢ παρηγορίαν, ἀχθομένης τῷ περὶ
[3, 30]	προυγράφετο αὐτίκα, ὀρρωδούσης πάνυ τῆς	βουλῆς	καὶ ἐπινοούσης, εἰ μὲν ὁ
[3, 37]	στρατοῦ γενομένην. Ἀγανακτούσης δὲ τῆς	βουλῆς	καὶ τὴν ἐνέδραν ἤδη καθορώσης
[3, 15]	ἀνεύθυνον τοῦ φόνου, ἢ τῆς	βουλῆς	καὶ τοῦ δήμου ει τινες
[3, 49]	ἔτι δύνηται, πλάσσεται γράμματα τῆς	βουλῆς	καλούσης αὐτὸν ἐς Ῥώμην σὺν
[3, 37]	ἀφῃρούμην, ἐς εὐπρέπειαν ἔτι τῆς	βουλῆς	Μακεδονίαν ὑπισχνούμενος ἀντιδώσειν, γυμνὴν στρατοῦ
[3, 37]	τὸ μὲν ἔθνος, ἀντὶ τῆς	βουλῆς,	νόμῳ παρὰ τοῦ δήμου λαβεῖν
[3, 49]	ἀντέπεμπεν αὐτῷ τὰ παρὰ τῆς	βουλῆς	οἱ κεκομισμένα γράμματα, ὡς οὐχὶ
[3, 22]	πασχόντων παρὰ τὸ ψήφισμα τῆς	βουλῆς.	οντό τε αὐτὸν τὰ ἐς
[3, 7]	αἰτεῖν δὲ οὐ παρὰ τῆς	βουλῆς	οὐ γὰρ ἐξῆν, ἀλλὰ παρὰ
[3, 19]	τὰ ἐκλειφθέντα εἰς τὴν τῆς	βουλῆς	παρηγορίαν ἢ ἐς ἀντίδοσιν τῶνδε,
[3, 32]	ἐφ' ἡμᾶς συνιστάντων, καὶ τῆς	βουλῆς	σοι Δέκμον ἐπαλειφούσης, καὶ σοῦ
[3, 88]	τῷ Καίσαρι. Ὑποκριναμένης δὲ τῆς	βουλῆς	τὴν ἡλικίαν, ἔλεγον οἱ λοχαγοὶ
[3, 27]	ὑπογύως, ἐς δὲ φόβον τῆς	βουλῆς	τὴν στρατιὰν ἐς τὸ Βρεντέσιον
[3, 9]	ἄγνοια, εἴτε κοινὸν εἴη τῆς	βουλῆς	τὸ ἔργον εἴτε καὶ τῶν
[3, 85]	ἄρχοντι Λιβύης καὶ τὰ τῆς	βουλῆς	φρονοῦντι, εἰδότες μὲν καὶ τούσδε
[3, 48]	πρεσβευομένους ἐπεῖχεν, ὡς καὶ τῆς	βουλῆς	ψηφιουμένης ταῦτα καθ' ἑαυτήν, καὶ
[3, 16]	δ' ἐπεψήφιζες καὶ προυκάθησο τῆς	βουλῆς,	ᾧ μάλιστα πάντων ἥρμοζε διὰ
[3, 39]	ἐπιτολμήσειν, βοηθουμένους μάλιστα ὑπὸ τῆς	βουλῆς.	Ὧδε μὲν εἴκαζον οἱ συνετώτεροι·
[3, 80]	ᾖτει. Καταφρονούμενος δ' ὑπὸ τῆς	βουλῆς	ὡς πρεσβύτερα τῆς ἡλικίας ἐπινοῶν,
[3, 48]	ἐς τὴν βουλὴν ἀνετίθετο· καὶ	βουλομένους	ἐπὶ τοῦτο χωρεῖν ἀθρόους ἐκώλυε
[3, 15]	ὕπατον ὄντα. Ἀλλὰ καὶ θάτερα	βουλομένῳ	σοι ἡ ἀρχὴ συνελάμβανε, τιμωρουμένῳ
[3, 32]	τοῖς ἐχθροῖς καθ' ἡμῶν, ἃ	βούλονται.	Ὧν ἐνθυμηθέντα σε ἀξιοῦμεν, ὁσίας
[3, 77]	καὶ καλῶν αὐτὸν ὕστερον, ἐπεὶ	βραδέως	ὑπήκουσεν, ἄγειν ἐκέλευσεν ἕλκοντας. Θορύβου
[3, 71]	ἐκ τῶν ἄλλων στρατοπέδων, ὧν	βραδέως	ὡς ἐν αἰφνιδίῳ τε μετακλήσει
[3, 17]	ἐπείξεως ἐς αὐτήν, ἵνα μὴ	βραδύνων	ἀχάριστος εἶναι δοκοίην μηδ' ὅσοι
[3, 60]	δὲ καὶ τοῦ δήμου πρὸ	βραχέος	τοῖς φονεῦσι τοῖς Καίσαρος ἐπιδραμόντος,
[3, 52]	τὰς αἰτίας μαθεῖν, λελέξεται διὰ	βραχέος,	ὡς ἐν ἀναμνήσει, τὰ μέγιστα
[3, 54]	παρῆλθον ἐγὼ δείξων αὐτὰ ψευδῆ	βραχυτάταις	ἀποκρισεσι. Τὰ χρήματά φησιν Ἀντώνιον
[3, 12]	καὶ Μακεδονίαν καὶ ἐς παρηγορίαν	βραχύτερα	ἔτερα Κυρήνην καὶ Κρήτην ἀντειληφότες,
[3, 64]	ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων, καὶ τὰς	βραχυτέρας	ἡγεμονίας ἀσφάλειαν· Δέκμῳ τε τὴν
[3, 43]	δ' ἀφῖκτο μέσον ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἐκ πέντε τῶν ἐν Μακεδονίᾳ
[3, 27]	βουλῆς τὴν στρατιὰν ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἐκέλευε Γαΐῳ τὸν Ἰόνιον περᾶν
[3, 40]	ὁ μὲν Ἀντώνιος ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἐξῄει διὰ τάδε. Δείσας δὲ
[3, 37]	ἀπὸ τῆς Μακεδονίας ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἐπέρων ὡς χρησόμενος δὴ ἐς
[3, 11]	Καίσαρι αἰσχρὸν ἡγούμενος ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ᾖει, προπέμψας καὶ διερευνησάμενος, μή
[3, 10]	τὸν Ἰόνιον, οὐκ ἐς τὸ	Βρεντέσιον	νοὔπω γάρ τινα τοῦ ἐκεῖθι
[3, 11]	ἐξ ἐθνῶν ἄλλων ἐς τὸ	Βρεντέσιον.	~Ὁ δὲ καὶ τῷ πλήθει
[3, 52]	ὑπὸ συνθήματι. Ἦγεν ἐκ τοῦ	Βρεντεσίου	καὶ τὸν ἄλλον στρατὸν ἐς
[3, 10]	ἑτέραν οὐ μακρὰν ἀπὸ τοῦ	Βρεντεσίου	πόλιν, ἐκτὸς οὖσαν ὁδοῦ, ᾗ
[3, 52]	ἔπραξε δι' ἑαυτοῦ. Σπεῖραν ἐν	Βρεντεσίῳ	βασιλικὴν συνέταξεν ἀμφ' αὑτὸν εἶναι,
[3, 67]	ἐκείνους τῆς ὑπεροψίας τῶν ἐν	Βρεντεσίῳ	διεφθαρμένων. Συνειδότες τε ἀλλήλοις τὸ
[3, 40]	κρύφα ἀπεσταλμένων ἀπηγγέλθη τὸν ἐν	Βρεντεσίῳ	στρατὸν καὶ τοὺς ἀπῳκισμένους ἐν
[3, 63]	ἐν ἀμφοτέραις ὑπολοίπων στρατῶν Μᾶρκον	Βροῦτον	ἄρχειν, μέχρι κατασταίη τὰ κοινά.
[3, 4]	ἀδεεῖ περὶ τῶν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	γενόμενοι. Ὡς δὲ καὶ Σέξστον
[3, 35]	ἐπὶ τὰς τῶν ἐθνῶν ἡγεμονίας,	Βροῦτον	δὲ καὶ Κάσσιον ἐς Συρίαν
[3, 96]	πυνθανόμενος ἤδη τοῖς ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	εἴκοσι συνῆχθαι τέλη στρατοῦ, καὶ
[3, 7]	τῆς πόλεως τῶν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον,	ἐπὶ δυναστείας ὢν ὁ Ἀντώνιος
[3, 97]	οὖν μάχεσθαι, φεύγειν ἔκρινε πρὸς	Βροῦτον	ἐς Μακεδονίαν. Ἔφευγε δ' οὐκ
[3, 79]	ἔχων ἓν ὁπλιτῶν· καὶ τὸν	Βροῦτον	ἡσσώμενος ἐνήδρευσεν. Ὁ δ' ἐκφυγὼν
[3, 3]	τοιᾶσδε τόλμης ἀσφαλῆ τὰ κατὰ	Βροῦτον	καὶ Κάσσιον ἔσεσθαι. Οἱ δὲ
[3, 23]	ἐπικλασθέντα καλέσειν τοὺς ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον.	Ὁ δὲ Καῖσαρ ἀντιθεραπεύων τὸ
[3, 24]	ἐμμίσθων γάρ τινων ἀνακραγόντων κατακαλεῖν	Βροῦτόν	τε καὶ Κάσσιον, ἐπεὶ τὸ
[3, 85]	ὁ Ἀντώνιος, ἔπεμπε μὲν ἐς	Βροῦτόν	τε καὶ Κάσσιον κρύφα ἀπὸ
[3, 27]	Ἄλπεων Κελτικήν, ἧς ἡγεῖτο Δέκμος	Βροῦτος	Ἀλβῖνος, εἰδὼς μέν, ὅτι καὶ
[3, 12]	σταδίων, ἀγγέλλεται Κάσσιός τε καὶ	Βροῦτος	ἀφῃρημένοι πρὸς τῶν ὑπάτων Συρίαν
[3, 24]	μέχρι τὴν ἀξίωσιν αὐτῶν σβέσαι.	Βροῦτος	δὲ καὶ Κάσσιος, ἐπεὶ σφῶν
[3, 4]	Ὅ τε Κάσσιος καὶ ὁ	Βροῦτος,	ἐκ τῆς στάσεως ὄντε τῆς
[3, 2]	ὁ Κάσσιος καὶ Μακεδονίας ὁ	Βροῦτος,	ἔτι δὲ ὄντες ἀστικοὶ στρατηγοὶ
[3, 6]	οὕτως ἔπραξεν, ἵνα μή ποτε	Βροῦτος	ἢ Κάσσιος φεύγειν δοκοῖεν· τοσήδε
[3, 6]	ἀμφὶ ταῦτα ἦν, ὁ δὲ	Βροῦτος	καὶ ὁ Κάσσιος, οὔτε τινὸς
[3, 2]	ἐθνῶν, ἀπεληλύθεσαν ἐπὶ τὰς ἡγεμονίας,	Βροῦτος	μὲν ὁ Δέκμος ἐς τὴν
[3, 37]	τῶν σφαγέων ἔλειπεν ἐν πλευραῖς,	Βροῦτος	ὁ Δέκμος, ἡγούμενος καὶ ὅδε
[3, 2]	ἐς Βιβυνίαν· Κάσσιος δὲ καὶ	Βροῦτος	ὁ Μᾶρκος, ὧν δὴ καὶ
[3, 26]	ἐν Ῥώμῃ, Κάσσιος δὲ καὶ	Βροῦτος	χρήματα καὶ στρατιὰν συνέλεγον, καὶ
[3, 63]	ὅ τι προστάσσοι Κάσσιος ἢ	Βροῦτος.	~Ὧδε μὲν ὀξέως σὺν ἀφορμῇ
[3, 54]	ἀποφαίνοντος, ἀλλὰ ὡρισμένῃ δίκῃ ζημιοῦντος,	Βρούτου	δὲ τοῦ Καίσαρα κτείναντος ἐν
[3, 96]	Καίσαρι κατὰ Κασσίου τε καὶ	Βρούτου,	ἐπῄνουν δ' ὅμως καὶ συνετίθεντο
[3, 24]	ὑπεροψόμενοι. ~Διέδειξαν δὲ παρὰ τὰς	Βρούτου	θέας, πολυτελεστάτας δὴ γενομένας· ἐμμίσθων
[3, 89]	φιλονικίας τὸ ἄκαιρον μάλιστα ἐμέμφοντο,	Βρούτου	μὲν καὶ Κασσίου πορρωτέρω τε
[3, 23]	δὲ πλησιαζούσης, ἣν ἔμελλεν ὑπὲρ	Βρούτου	στρατηγοῦντος ἐπιδώσειν Γάιος Ἀντώνιος ὁ
[3, 23]	ἀδελφὸς Ἀντωνίου, καὶ τἆλλα τοῦ	Βρούτου	τῆς στρατηγίας ἐπιτροπεύων ἀπόντος, παρασκευή
[3, 78]	πάντας ὑπακούειν Κασσίῳ τε καὶ	Βρούτῳ.	Ἄρτι δὲ καὶ Ἀλλιηνός, ὑπὸ
[3, 79]	Ἀντώνιος, ὁ Ἀντωνίου Μάρκου ἀδελφός,	Βρούτῳ	διεφέρετο καὶ ἐπολέμει, τέλος ἔχων
[3, 64]	ἕνα τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα καὶ	Βρούτῳ	καὶ Κασσίῳ τὰς ἡγεμονίας ἐς
[3, 79]	ἀνῃρέθη. Οὕτω μὲν δὴ καὶ	Βρούτῳ	μετὰ τῶν προτέρων στρατῶν ἓξ
[3, 79]	καὶ ἦν ἐν τιμῇ παρὰ	Βρούτῳ,	μέχρι τὸν στρατὸν πολλάκις διαφθείρων
[3, 8]	μὲν ἀμφότερα Κασσίῳ, Βιθυνία δὲ	Βρούτῳ.	~Τὰ μὲν δὴ γινόμενα ἐν
[3, 3]	ἀρχὰς ἐκέλευον ἀντὶ Ἀματίου τὸν	βωμὸν	ἐκθεοῦν καὶ θύειν ἐπ' αὐτοῦ
[3, 2]	ὑπερήλγει μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτος καὶ	βωμὸν	ἐπῳκοδόμει τῇ πυρᾷ καὶ χεῖρα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/10/2006