HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  202 formes différentes pour 362 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Par.
[2, 4]   οἱ δ' Ἀλλόβριγες ἐνδοιάσαντες ἐκοινώσαντο  Φαβίῳ   Σάγγᾳ, ὃς ἦν τῶν Ἀλλοβρίγων
[2, 7]   ἐς τῶν νῦν αὐτοκρατόρων τοὺς  φαινομένους   ἀξίους· οὐδὲ γὰρ τοῖσδε, καίπερ
[2, 3]   συνωμόταις ἔδοξεν, ὅτε Κατιλίναν ἐν  Φαισούλαις   πυνθάνοιντο γεγενῆσθαι, Λέντλον μὲν αὐτὸν
[2, 3]   τά τε χρήματα προύπεμπεν ἐς  Φαισούλας   καὶ τοῖς συνωμόταις ἐντειλάμενος κτεῖναι
[2, 2]   ὀρεγομένους ἔργων ὁμοίων, ἐς μὲν  Φαισούλας   τῆς Τυρρηνίας Γάιον Μάλλιον, ἐς
[2, 75]   εὐταξίας καὶ σιωπῆς, παρεστήσατο τῇ  φάλαγγι   τῇ Ἰταλικῇ, τοὺς δὲ ἄλλους,
[2, 79]   ἔτι μήτ' ἐκτρέχειν ἐκ τῆς  φάλαγγος   μηδ' ἀκοντίζειν, ἀλλ' ἐν προβολῇ
[2, 76]   ὂν διαρπάζειν. ~Ἡγοῦντο δὲ τῆς  φάλαγγος   Πομπηίῳ μὲν κηδεστὴς Σκιπίων
[2, 79]   βοὴ δὲ οὐδεμία ἐκ τοσῆσδε  φάλαγγος   τοιάδε δρώσης οὐδ' οἰμωγαὶ τῶν
[2, 147]   ὄψιν δῆμος οἰκτίστην σφίσι  φανεῖσαν   οὐκέτι ἐνεγκὼν ἀνῴμωξάν τε καὶ
[2, 6]   ἐξειργασμένος. Δικαίου δὲ τῆς γνώμης  φανείσης   καὶ δεχθείσης, ἀκρατῶς οἱ πολλοὶ
[2, 93]   συνέτρεχον καί, ὡς ἔθος, ἄφνω  φανέντα   σφίσιν ἠσπάζοντο αὐτοκράτορα. Κελεύσαντος δ'
[2, 93]   ἅμα καὶ τοῦδε καὶ φιλανθρώπου  φανέντος,   αἰδὼς αὐτίκα πᾶσιν ἐνέπιπτεν καὶ
[2, 94]   μόνον αὐτὸ τοῦ Καίσαρος ἀδιαλλάκτου  φανέντος·   καὶ σφᾶς αὐτὸν ἠξίουν διακληρῶσαί
[2, 30]   ~Οὐδενὸς δὲ δεινοῦ περὶ Συρίαν  φανέντος   τάδε μὲν ἐχείμαζεν ἐν Καπύῃ·
[2, 113]   διανοούμενοι τότε πρῶτον ἐς τὸ  φανερὸν   ἀλλήλοις προύφερον καὶ τῶν ἰδίων
[2, 46]   τὴν Ἰτύκην στρατοπέδῳ τοῦ κακοῦ  φανεροῦ   γενομένου, Φλάμμας μὲν ναύαρχος
[2, 135]   προφέρειν μήτε θάπτειν τὸ σῶμα  φανερῶς,   μή τι νεώτερον ἕτερον ἐκ
[2, 64]   τῶν ἐπιφανῶν γερόντων ἐν ἰατρείῳ  φανῆναι,   κυλίκων αὐτοῖς παρακειμένων ἀτρώτοις, εἴκοσι
[2, 55]   ἀπερρίπτουν, ἔφερον, ἐν  φάραγξι   διαλαθόντες ὑπελείποντο, τὴν αὐτίκα ἀνάπαυσιν
[2, 75]   θηρίοις, λιμὸν ἔχοντες, ἄξιον θηρίων  φάρμακον.   Ἀλλ' οὐ γὰρ ἦν ἀναδῦναι
[2, 64]   παρακαθεζόμενον οἷα ἰατρόν, ὃς τὸ  φάρμακον   αὐτοῖς ἄρα παρέσχε. ~Πομπήιος δ'
[2, 20]   διελάλουν, ὅτι μόνον ἂν γένοιτο  φάρμακον   ἐπὶ τοῖς παροῦσι κακοῖς
[2, 101]   ἄλλα ἐκρατύνατο, καὶ Ποντικὸν ἐπὶ  Φαρνάκει   καὶ Λιβυκὸν ἐπὶ Λιβύων τοῖς
[2, 88]   τῶν τριήρων ἐπιφαίνεται μεσοποροῦντι, πρὸς  Φαρνάκην   ἐπειγόμενος. Καὶ δυνηθεὶς ἂν πολλαῖς
[2, 91]   ἐν Ἀλεξανδρεία διὰ Συρίας ἐπὶ  Φαρνάκην   ἠπείγετο. δὲ ἤδη μὲν
[2, 91]   πρώτης βοῆς τρέπεταί τε τὸν  Φαρνάκην   καὶ πολλοὺς ἔκτεινε, σὺν χιλίοις
[2, 87]   ἐς τὸν Πόντον ἔπλει πρὸς  Φαρνάκην   ὡς ἀναστήσων αὐτὸν ἐπὶ Καίσαρα,
[2, 92]   εἶδον, ἐνίκησα. ~Μετὰ δὲ τοῦτο  Φαρνάκης   μὲν ἀγαπῶν ἐς τὴν ἀρχὴν
[2, 91]   ὑπ' ἀνοίας ἐγγυῶντας Καίσαρι τὴν  Φαρνάκους   θυγατέρα. δ' αἰσθόμενος ὧν
[2, 91]   μέχρι προσπελάσας τῷ χάρακι τοῦ  Φαρνάκους   καὶ τοσόνδε εἰπών· Οὐ γὰρ
[2, 101]   Αἰγύπτιον, μεταξὺ τοῦ Γαλατῶν καὶ  Φαρνάκους.   Τὰ δὲ Ῥωμαίων φυλαξάμενος ἄρα,
[2, 101]   ἐφήσθησαν καὶ Ποθεινῷ καὶ τὴν  Φαρνάκους   φυγὴν ἐγέλασαν. ~Χρήματα δ' ἐν
[2, 111]   Καίσαρι προσφυγὼν ἐκ τοῦ κατὰ  Φάρσαλον   ἀτυχήματος, καὶ Γάιος Κάσσιος,
[2, 87]   τῶν ἐπιφανῶν ἐκ τοῦ κατὰ  Φάρσαλον   ἔργου διεπεφεύγεσαν, ἐπὶ Κερκύρας ἠπείγοντο
[2, 92]   ἐπηγγελμένα σφίσιν ἐπὶ τῷ κατὰ  Φάρσαλον   ἔργῳ λαβόντες οὔτε ἐννόμως ἔτι
[2, 103]   ἐκ πείρας ὧν ἀμφί τε  Φάρσαλον   καὶ Λιβύην ἐπεπόνθεσαν, ἐκτρίβειν τῷ
[2, 65]   καὶ ἀντεστρατοπέδευσε τῷ Καίσαρι περὶ  Φάρσαλον,   καὶ τριάκοντα σταδίους ἀλλήλων ἀπεῖχον.
[2, 64]   συντόνως ἡμέραις ὁδεύσας ἐστρατοπέδευσε περὶ  Φάρσαλον.   Λέγεται δ' ἐν τοῖς Γόμφοις
[2, 82]   τέλος ἦν τῆς ἀοιδίμου περὶ  Φάρσαλον   μάχης. Ἀριστεῖα δ' μὲν
[2, 75]   τοὺς λοιποὺς ἐς τὸ μεταξὺ  Φαρσάλου   τε πόλεως καὶ Ἐνιπέως ποταμοῦ,
[2, 103]   ἐξ αὐτῆς Λιβύης τε καὶ  Φαρσάλου   τοῖς ἡγεμόσι συνῆλθεν, δὲ
[2, 88]   νίκῃ δύο μὲν ἡμέρας ἐν  Φαρσάλῳ   διέτριψε θύων καὶ τὸν στρατὸν
[2, 92]   μὲν αὐτοῖς ἀόριστά τινα ἐν  Φαρσάλῳ,   καὶ ἕτερα ἀόριστα, ὅταν
[2, 102]   νεών, ὥσπερ εὔξατο μέλλων ἐν  Φαρσάλῳ   μαχεῖσθαι· καὶ τέμενος τῷ νεῲ
[2, 112]   ἐγίγνετο. Διὸ καὶ νικῶν ἐν  Φαρσάλῳ   μετὰ σπουδῆς λέγεται τοῖς ἡγεμόσιν
[2, 39]   Ἡρακλέα μᾶλλον ὡς ἐς θεόν.  Φασὶ   δ' ἐν τῇ μάχῃ τῇδε
[2, 82]   ἄλλης στρατιᾶς οἱ μὲν ἐπαίροντές  φασι   δισμυρίους ἐπὶ πεντακισχιλίοις, Ἀσίνιος δὲ
[2, 102]   ~Χρήματα δ' ἐν τοῖς θριάμβοις  φασὶ   παρενεχθῆναι μυριάδας ἓξ καὶ ἥμισυ
[2, 16]   περὶ τὰς πύλας ὑποδεχομένων πάντων,  φασὶ   περὶ τὰς δεξιώσεις τὴν ἡμέραν
[2, 60]   φρουράρχου Μινουκίου παθόντος, γέ  φασι   τὴν μὲν ἀσπίδα ἑκατὸν καὶ
[2, 15]   λαμπρῶς, οἷόν τι καὶ Δημοσθένη  φασὶ   τὸν Ἀθηναῖον οὐδ' ὑποστῆναι τὴν
[2, 25]   ἐπὶ τῷ Πομπηίῳ ὕπατος ἦν,  φασὶ   τὸν Καίσαρα τῷ μηνύοντι ἀποκρίνασθαι,
[2, 20]   πατρίδα Λανούβιον ἐξῄει, ἣν Διομήδη  φασὶν   ἀλώμενον ἐξ Ἰλίου πρώτην ἐν
[2, 8]   ὀφλὼν διὰ τὰς φιλοτιμίας· ὅτε  φασὶν   αὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι δέοιτο δισχιλίων
[2, 104]   ἑσπέραν μόλις ἐνίκησεν, ὅτε καὶ  φασὶν   αὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι πολλάκις μὲν
[2, 91]   πρώτοις αὐτῷ συνδραμοῦσιν· ὅτε καί  φασιν   αὐτὸν εἰπεῖν· μακάριε Πομπήιε,
[2, 77]   ὤκνει τοσῆσδε ἀμφιβολίας ἄρξαι. Καί  φασιν   αὐτῶν ἑκάτερον καὶ δακρῦσαι. ~Μέλλουσι
[2, 62]   μεθῆκεν. καὶ τὸν Καίσαρά  φασιν   εἰπεῖν, ὅτι σήμερον ἂν
[2, 141]   οἱ νῦν τῆς πατρίδος προστάται  φασὶν   ἐλέῳ περισῴζειν, τήν τε γῆν
[2, 81]   τι καὶ τὸν Τελαμῶνος Αἴαντά  φασιν   ἐν Ἰλίῳ παθεῖν, ἐν μέσοις
[2, 41]   τε ἀψαύστων ἐκίνει χρημάτων,  φασιν   ἐπὶ Κελτοῖς πάλαι σὺν ἀρᾷ
[2, 153]   ποταμὸν καὶ ἐπὶ τοῦτο ἐκπλέοντά  φασιν   ἐπιτωθάσαι τοῖς Χαλδαίοις, ὅτι σῶος
[2, 139]   κωλύοντι θάνατον ἠπείλει; ~Ἀλλὰ τίς,  φασίν,   ἔτι ὅρκος ἐς ἀσφάλειαν εἰρήνης
[2, 70]   μάχην· οἱ δ' ὀλιγωτέρους ἑξακισμυρίων  φασίν,   οἱ δ' ὑπερεπαίροντες τεσσαράκοντα μυριάδας
[2, 119]   Λέντλος τε Σπινθὴρ καὶ  Φαώνιος   καὶ Ἀκουῖνος καὶ Δολοβέλλας καὶ
[2, 37]   δ' ἐς ἅπαντα τῶν ὑπάτων,  Φαώνιος   μὲν Πομπήιον ἐπισκώπτων τοῦ ποτὲ
[2, 127]   καὶ τὴν εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ  φείδεσθαι   μόνον αὐτῶν ἠξίουν. Καὶ οἱ
[2, 65]   ἐθνῶν ἐς αὐτὸν ἀφορώντων καὶ  φειδοῖ   Λευκίου Σκιπίωνος, μή τι περὶ
[2, 41]   Κάτων μὲν τοσόνδε ἀποκρινάμενος, ὅτι  φειδοῖ   τῶν ὑπηκόων οὐκ ἐνταῦθα αὐτὸν
[2, 37]   καὶ ἀπειλήσας τοῖς ἐπιμένουσιν, εἰ  φειδοῖ   χωρίων κατασκευῆς ἀπολελείψονται τῶν
[2, 58]   ἄνεμος ἐκφέρῃ, μηδὲν τῶν νεῶν  φειδομένους·   οὐ γὰρ νεῶν χρῄζειν Καίσαρα,
[2, 123]   καὶ προνοίας τῆς ἐλευθερίας καὶ  φειδοῦς   τῶν ἐσομένων τῇ πατρίδι κακῶν,
[2, 74]   αὐτοὺς τῶνδε μὲν ὡς συγγενῶν  φειδώμεθα,   τοὺς δὲ συμμάχους ἐς τὴν
[2, 26]   πληγὰς εἶναι ξενίας σύμβολον. Καὶ  φέρειν   αὐτὰς ἐκέλευε καὶ δεικνύναι τῷ
[2, 66]   διὰ θαλάσσης πάντα ἄνεμον αὐτῷ  φέρειν·   Καῖσαρ δὲ μόνον εἶχεν,
[2, 127]   τὴν τούτων τιμὴν ὕβριν Καίσαρι  φέρειν,   οὐκ εἴων ἔτι τὸν τεθνεῶτα
[2, 57]   ἴθι πρὸς τὸν κλύδωνα· Καίσαρα  φέρεις   καὶ τὴν Καίσαρος τύχην. Ἐκπλαγέντων
[2, 89]   πυθόμενος δὲ Πομπήιον ἐπ' Αἰγύπτου  φέρεσθαι   διέπλευσεν ἐς Ῥόδον. Καὶ οὐδ'
[2, 66]   ὡς ἔκ τε γῆς αἰεὶ  φέρεσθαι   καὶ διὰ θαλάσσης πάντα ἄνεμον
[2, 89]   γῆς ἀποσχών, προσέταξεν ἐς Ἀλεξάνδρειαν  φέρεσθαι.   Καὶ μὲν τρισὶν ἡμέραις
[2, 143]   ~Διαθῆκαι δὲ τοῦ Καίσαρος ὤφθησαν  φερόμεναι,   καὶ εὐθὺς αὐτὰς τὸ πλῆθος
[2, 146]   καὶ τὴν ἐσθῆτα ἐπὶ κοντοῦ  φερομένην   ἀνέσειε, λελακισμένην ὑπὸ τῶν πληγῶν
[2, 83]   ἀκραιφνές, ἐπὶ δὲ τὴν ἕω  φερόμενος   ἐπὶ τὸν Παρθυαῖον ὡς δι'
[2, 116]   μέν, ὑπὸ δὲ ἐκπλήξεως ἐσιώπων.  ~Φερομένου   δὲ ἤδη τοῦ Καίσαρος, τῶν
[2, 4]   Κροτωνιάτην, γράμματα χωρὶς ὀνομάτων γεγραμμένα  φέροντα·   οἱ δ' Ἀλλόβριγες ἐνδοιάσαντες ἐκοινώσαντο
[2, 46]   οἱ ἔμποροι τοὺς πολλοὺς χρήματα  φέροντας   ἕνεκα τῶν χρημάτων ἐς τὴν
[2, 91]   εἰρήνης, στέφανόν τε χρύσειον αὐτῷ  φέροντας   καὶ ἐς γάμον ὑπ' ἀνοίας
[2, 63]   ὑπὸ σφῶν ἠδικῆσθαι καὶ τοὺς  φέροντας   τὰ σημεῖα κτείνειν ἐπεβόων, ὡς
[2, 143]   δὲ καὶ Πείσωνος τὸ σῶμα  φέροντος   ἐς τὴν ἀγορὰν πλῆθός τε
[2, 95]   τὰ μέγιστα σημεῖα, τοὺς ἀετούς,  φερόντων   τῇ ἑαυτοῦ χειρὶ περισπάσας μετενεγκεῖν
[2, 2]   οὐδὲν μοναρχίαν ταχὺ καὶ μέγα  φέρουσαν,   ἀλλ' ἔριδος καὶ φθόνου μεστήν·
[2, 77]   ἀξίωμα καὶ δύναμιν, ξίφη νῦν  φέρουσι   κατ' ἀλλήλων καὶ τοὺς ὑποστρατευομένους
[2, 91]   θυγατέρα. δ' αἰσθόμενος ὧν  φέρουσι,   προῆλθε μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ
[2, 40]   βουλῆς τοῦ δήμου δόγμα  φέρων   ἐς ἀλλοτρίαν ἀρχὴν ἐμβάλλοι, ὧδε
[2, 61]   ἐστι Ῥωμαίοις, μόλις ἔφθασεν  φέρων   ὑπὲρ τὸ χαράκωμα τοῖς ἔνδον
[2, 74]   Σύρια καὶ Φρύγια καὶ Λύδια,  φεύγειν   αἰεὶ καὶ δουλεύειν ἕτοιμα· οἷς
[2, 62]   μήτε πεισθῆναι τοῖς προστάγμασιν, ἀλλὰ  φεύγειν   ἕκαστον, ὅπῃ τύχοιεν, ἀμεταστρεπτὶ χωρὶς
[2, 65]   τοῖς ἡττηθεῖσιν ὁμοίως τὸν νικῶντα  φεύγειν.   μὲν δὴ τοῖσδε προσθέμενος
[2, 65]   δ' ἐναντίον αἴσχιστον εἶναι, καταλιπεῖν  φεύγοντα   Καίσαρα καὶ τοῖς ἡττηθεῖσιν ὁμοίως
[2, 38]   καὶ οἱ τὸ Κορφίνιον οἰκοῦντες  φεύγοντα   τὸν Δομίτιον ἀμφὶ τὰς πύλας
[2, 62]   αὐτόν, θεοῦ παράγοντος, ἐπὶ τοὺς  φεύγοντας   ἔπειθε τραπῆναι· καὶ αὐτὸς ἅμα
[2, 107]   φίλων. Κατεκάλει δὲ καὶ τοὺς  φεύγοντας   Καῖσαρ, πλὴν εἴ τις
[2, 61]   καὶ ἐς τὸ στρατόπεδον ἐδίωκε  φεύγοντας   σημεῖά τε πολλὰ εἷλεν αὐτῶν,
[2, 90]   παρ' αὐτὸ αἰγιαλοῖς, ἔνθα καὶ  φεύγων   ἐς τὴν θάλατταν ἐξήλατο καὶ
[2, 24]   νόμου τοῦ Πομπηίου διδόντος αὐτῷ  φήναντι   ἕτερον ἀφεῖσθαι τῆς καταδίκης, τὸν
[2, 34]   ἔγνω προεπιχειρεῖν τοσῷδε πολέμῳ καὶ  φθάσαι   τὰ εὔκαιρα τῆς Ἰταλίας. ~Τοὺς
[2, 98]   αὐτοῖς, καὶ τοῦ διαστήματος, εἰ  φθάσουσι   πόρρω γενέσθαι, πρὶν ἐς ἕω
[2, 33]   τοιούσδε ἄνδρας ὑπὲρ αὐτῶν τι  φθεγξαμένους   οὕτως ἐξελαύνουσιν αἰσχρῶς. ~Ὁ μὲν
[2, 16]   μὲν τῆς παρούσης πολιτείας οὐκέτι  φθέγξεσθαι   μεμνημένον, οἷα ἔπαθε, δίκας δὲ
[2, 127]   δὲ ἀντέλεγον μὴ χρῆναι περισῴζοντας  φθονεῖν   τῶν περισσῶν ἐς ἀσφάλειαν. Ὡς
[2, 57]   Καῖσαρ, τῷ δαιμονίῳ χαλεψάμενος ὡς  φθονερῷ,   ἐφῆκε τὴν ναῦν ἐπανιέναι.
[2, 99]   δὲ Καῖσαρ ἔφη μέν οἱ  φθονῆσαι   Κάτωνα καλῆς ἐπιδείξεως, Κικέρωνος δὲ
[2, 134]   Ἰταλιώτας; Πόσον δὲ ὑμῖν ἔσεσθαι  φθόνον   παρά τε ἀνδρῶν καὶ θεῶν,
[2, 14]   χρόνιον ὁρῶν ἐσομένην καὶ τὸν  φθόνον   ὡς ἐπὶ μεγίστοις δὴ τοῖς
[2, 140]   αἰτεῖν ἀριστεῖα· ἐπεὶ δὲ οὐδεὶς  φθόνος   χρόνος ἀνθρωπίνη λήθη
[2, 2]   μέγα φέρουσαν, ἀλλ' ἔριδος καὶ  φθόνου   μεστήν· χρήματα δ' ἀγείρων πολλὰ
[2, 142]   γνώμη ὑπὸ δέους  φθόνου,   ὡς τῶν ἀνδρῶν καὶ τὰ
[2, 9]   πόλεσιν ἐδεδώκει, τὴν βουλὴν βεβαιῶσαι.  Φθόνῳ   δ' αὐτῶν οἱ πολλοὶ καὶ
[2, 150]   Εὐφράτην κρατοῦσαν, ἐχειρώσατο βίᾳ καὶ  φιλανθρωπίᾳ   πολὺ βεβαιότερον καὶ πολὺ ἐγκρατέστερον
[2, 35]   ποσὶν βίᾳ χειρούμενος  φιλανθρωπίᾳ.   Φυγαί τε καὶ μεταναστάσεις ἦσαν
[2, 133]   συνεστήσατο, νόμοις καὶ χάρισι καὶ  φιλανθρωπίαις   βεβαιωσάμενος· ὧν τίνας ὑποστήσεσθαι δοκεῖτε
[2, 41]   ἀνελάμβανε καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἐνσημαινόμενος  φιλανθρωπίαν   εἶπεν, ὅτι καὶ Λεύκιον Δομίτιον
[2, 43]   σκυθρωπῷ τοῦ Πετρηίου, ἐς τὸ  φιλάνθρωπον   τοῦ Καίσαρος ἐτρέποντο ταῖς γνώμαις.
[2, 17]   χρημάτων καὶ σπουδῆς ἐς ἅπαντας  φιλανθρώπου.   Ἀφίκοντο δ' αὐτῷ καὶ Πομπήιος
[2, 93]   αὐτοῖς ἅμα καὶ τοῦδε καὶ  φιλανθρώπου   φανέντος, αἰδὼς αὐτίκα πᾶσιν ἐνέπιπτεν
[2, 67]   ἐπ' ἀξιώσεως αὐτὸν ἐπιτωθαζόντων ἐς  φιλαρχίαν   ὡς ἑκόντα βραδύνοντα, ἵν' ἀνδρῶν
[2, 149]   Ἑλλάδα χειρωσάμενος, δυσαρκτότατον ἔθνος καὶ  φιλελεύθερον   καὶ οὐδενὶ πρὸ αὐτοῦ πλην
[2, 112]   ἀπιστῶν αἰδούμενος, εἴτε  φιλελεύθερος   ὢν ἄγαν καὶ τὴν πατρίδα
[2, 120]   δύο τάδε ἀλλήλοις ἐναντία προσδοκῶντες,  φιλελευθέρους   ὁμοῦ καὶ μισθωτοὺς σφίσιν ἔσεσθαι
[2, 150]   διαστήματος ἀνίσχων τὴν ἀναπνοήν, μέχρι  φιλίᾳ   νηὶ προσπελάσας ὤρεξε τὰς χεῖρας
[2, 124]   Καίσαρι, ὥς μοι προείρηται, εἴτε  φιλίας   ἕνεκα εἴτε τῶν ὀμωμοσμένων, εἴτε
[2, 84]   ἑαυτοῦ καὶ τῆς τοῦ πατρὸς  φιλίας.   δὲ ἦν μὲν περὶ
[2, 154]   δίκην ἀξίαν, καθάπερ Ἀλεξάνδρῳ τοὺς  Φίλιππον   ἀνελόντας. Ὅπως δὲ ἔδοσαν, αἱ
[2, 99]   ὁρίσαι. Μαρκίᾳ γέ τοι τῇ  Φιλίππου   συνὼν ἐκ παρθένου καὶ ἀρεσκόμενος
[2, 149]   καὶ οὐδενὶ πρὸ αὐτοῦ πλην  Φιλίππῳ   κατ' εὐπρέπειαν ἐς ἡγεμονίαν πολέμου
[2, 151]   μὲν ἐκ βασιλείας ἠσκημένης ὑπὸ  Φιλίππῳ,   τοῦ δ' ἐξ ἰδιωτείας, εὐγενοῦς
[2, 20]   στρατιᾶς τε ἄρχοντα ἱκανῆς καὶ  φιλόδημον   εἶναι δοκοῦντα καὶ τὴν βουλὴν
[2, 142]   ὡς ἀκαταπλήκτους δὴ καὶ μάλιστα  φιλοδήμους   ἐν θαύματι ἐποιοῦντο, καὶ ἐς
[2, 73]   μὲν δυσχερέστερα ἤδη νενικήκαμεν,  φίλοι·   ἀντὶ γὰρ λιμοῦ καὶ ἀπορίας
[2, 11]   τὸν μὲν ἄκοντα ὑπεξήγαγον οἱ  φίλοι   ἐς τὸ πλησίον ἱερὸν τοῦ
[2, 77]   αὐτούς. Ἐσῄει δὲ σφᾶς, ὅτι  φίλοι   καὶ κηδεσταὶ τέως ὄντες καὶ
[2, 69]   τῆς Καίσαρος εὐχῆς οἵ τε  φίλοι   καὶ στρατὸς ἅπας πυθόμενοι
[2, 117]   εἷλκε, βοῶν· Τί βραδύνετε  φίλοι;   Κάσκας δ' ἐφεστὼς ὑπὲρ κεφαλῆς
[2, 64]   κρατοῖεν. ~Ὅθεν αὐτὸν οἱ μὲν  φίλοι   παρεκάλουν ἀποχρήσασθαι τοιᾷδε μετανοίᾳ καὶ
[2, 51]   βασιλέες, ὅσοι Ῥωμαίοις ἐμοὶ  φίλοι,   στρατιὰν καὶ βέλη καὶ ἀγορὰν
[2, 117]   τοῦ θρόνου προκαθίσαντα περιέστησαν οἷα  φίλοι   σὺν λεληθόσι ξιφιδίοις. Καὶ αὐτῶν
[2, 106]   καὶ ἐν βασιλεῦσιν, ὅσοι Ῥωμαίοις  φίλοι.   Σχήματά τε ἐπεγράφετο ταῖς εἰκόσι
[2, 85]   γύναιον τοῦ Πομπηίου καὶ οἱ  φίλοι   ταῦτα μακρόθεν ὁρῶντες ἀνῴμωζόν τε
[2, 35]   ἀνενεγκών· μὲν ἐπίσχεσις,  φίλοι,   τῆσδε τῆς διαβάσεως ἐμοὶ κακῶν
[2, 21]   τε δημάρχων ἔνιοι καὶ οἱ  φίλοι   τοῦ Κλωδίου καὶ πλῆθος ἄλλο
[2, 109]   καὶ δυσχερὲς διαπεπρᾶχθαι, λέγεται τοῖς  φίλοις   αὑτὸν ἐντείλασθαι φυλάσσειν ὡς δεδωκότα
[2, 114]   βασιλέα ἀναιροῦντες, ἐπὶ δὲ τοῖς  φίλοις   αὐτοῦ ἐχθρῶν ὡς Πομπηίου στασιῶται.
[2, 123]   πεπραγμένον (οὐ γὰρ ἐθάρρουν ἐν  φίλοις   Καίσαρος) γενόμενον δ' ἐνεγκεῖν ἀξιοῦντες
[2, 83]   τὴν Κιλικίαν μόλις ἐξέφερε τοῖς  φίλοις.   Οἱ δὲ αὐτὸν ἠξίουν φυλάσσεσθαι
[2, 69]   Τοσοῦτον δ' οὖν εἰπὼν τοῖς  φίλοις,   ὅτι ἥδε ἡμέρα, ὁπότερος
[2, 119]   ὅμως, συγγενέσι τε σφῶν καὶ  φίλοις   οὖσι βαρυνομένοις τε τὴν τυραννίδα
[2, 81]   ἐνήλλαξε καὶ ἵππου ἐπιβὰς σὺν  φίλοις   τέσσαρσιν οὐκ ἀνέσχε δρόμου, πρὶν
[2, 154]   πατρίου καὶ Ἑλληνικῆς καὶ ξένης,  φιλόκαλοι,   τὰ μὲν Ἰνδῶν Ἀλέξανδρος ἐξετάζων
[2, 45]   ἐνταῦθα κακοπραγίας ἐπίθεσις· Κουρίων δὲ  φιλοκινδύνως   μαχόμενος σὺν ἅπασι τοῖς παροῦσιν
[2, 146]   τοῦ λαμπροτέρου μετεποίει καὶ ὡς  φίλον   ἄδικα παθόντα ὠδύρετο καὶ ἔκλαιε
[2, 115]   εἶπε· Σὺ μὲν ὄντα με  φίλον   ἀπέκρυψας, Βροῦτος δ' ἀνήνεγκέ μοι.
[2, 114]   ὄντα σὺν τῷ Καίσαρι καὶ  φίλον   αὐτοῦ δυνατώτατον καὶ τοῖς στρατιώταις
[2, 14]   ὕπατον μὲν ἀπέφηνεν Αὖλον Γαβίνιον,  φίλον   ἑαυτοῦ· Λευκίου δὲ Πείσωνος τοῦ
[2, 60]   τὸν ὅμοιον σεαυτῷ, σῷζε τὸν  φίλον   καὶ πέμπε μοι τοὺς χειραγωγήσοντας,
[2, 84]   Πομπηίῳ καὶ ἐκέλευεν ὡς ἐς  φίλον   τὸν παῖδα διαπλεῦσαι. Ἅμα δὲ
[2, 34]   περιέπεμπον σύν τε ὀργῇ καὶ  φιλονικίᾳ,   σπουδῆς οὐδὲν ἀπολείποντες ὀξυτάτης.
[2, 102]   ἐς τοσοῦτο καθεῖλεν τῶνδε  φιλονικία   τὴν πόλιν. ~Αὐτὸς δὲ ἤδη
[2, 151]   ἀπ' Ἀγχίσου τε καὶ Ἀφροδίτης.  Φιλονικότεροι   δὲ τοῖς ἐξερίζουσιν ὄντες ταχύτατοι
[2, 33]   Κουρίωνος γνώμην ἐπαινούντοιν, βουλὴ  φιλονικότερον   ἔτι τὴν Πομπηίου στρατιὰν φύλακα
[2, 36]   ἐς τὸ εὔβουλον ἀπὸ τοῦ  φιλονίκου   μετέφερε. Τέρατά τε αὐτοῖς ἐπέπιπτε
[2, 110]   Παρθυαίους, Γέταις μὲν αὐστηρῷ καὶ  φιλοπολέμῳ   καὶ γείτονι ἔθνει προεπιβουλεύων, Παρθυαίους
[2, 143]   μὲν κατηγορίας προπεπυσμένοι, διαθήκας δὲ  φιλοπόλιδος   ἀνδρὸς ὁρῶντες. Οἴκτιστον δὲ ἐφάνη
[2, 28]   ὑπισχνεῖτο ἀποθήσεσθαι. Ὡς δὲ δὴ  φίλος   καὶ κηδεστὴς γενόμενος Καίσαρι, κἀκεῖνον
[2, 2]   Ὀρεστίλλης παῖδα ἔχοντι γήμασθαι, Σύλλα  φίλος   τε καὶ στασιώτης καὶ ζηλωτὴς
[2, 143]   ἐπιτάφιον οἷα ὕπατος ὑπάτου καὶ  φίλος   φίλου καὶ συγγενὴς συγγενοῦς ςἦν
[2, 14]   ἐνηγγυημένην Καιπίωνι, δεδιώς, μὴ καὶ  φίλος   ὢν ἐπιφθονήσειε τῷ μεγέθει τῆς
[2, 89]   τοῦ κάλλους ἐθαύμαζε καὶ τῶν  φιλοσόφων   μετὰ τοῦ πλήθους ἑστὼς ἠκροᾶτο·
[2, 77]   μὲν ἐκκαίουσα καὶ τυφλοῦσα πάντας  φιλοτιμία   ἐσβέννυτο καὶ μετέβαλλεν ἐς δέος,
[2, 1]   περὶ ἁπάντων, ἐς δὲ δὴ  φιλοτιμίαν   ἀφειδὴς ὑπὲρ δύναμιν, ὡς ἀγορανομῶν
[2, 51]   πολέμου, καλὴν καὶ δικαίαν ἔχοντι  φιλοτιμίαν   ὑπὲρ πατρίου πολιτείας, ἐπὶ δὲ
[2, 2]   ζηλωτὴς μάλιστα γεγονώς, ἐκ δὲ  φιλοτιμίας   καὶ ὅδε ἐς πενίαν ὑπενηνεγμένος
[2, 8]   τῆς περιουσίας ὀφλὼν διὰ τὰς  φιλοτιμίας·   ὅτε φασὶν αὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι
[2, 47]   τῆς ἐς ὑμᾶς μέχρι δεῦρο  φιλοτιμίας   χρήσομαι τῷ πατρίῳ νόμῳ καὶ
[2, 53]   πολέμοις ἔργον εἶναι τὸ ἀδόκητον·  φιλότιμον   δὲ καὶ πρώτιστον δόξαν ἀπενέγκασθαι
[2, 132]   καὶ τοῦτον τεχνάζοντα οἱ μισθωτοὶ  φιλότιμον   εἰδότες ἐπῄνουν καὶ ᾑοῦντο ἐπὶ
[2, 149]   ἐξομοιούμενος Ἀλεξάνδρῳ. Ἄμφω γὰρ ἐγενέσθην  φιλοτιμοτάτω   τε πάντων καὶ πολεμικωτάτω καὶ
[2, 39]   ἀρνούμενοι μὲν οὐδὲ τὸν Δύρραχον,  φιλοτιμούμενοι   δ' ὑπὲρ σφῶν ἐς τὸν
[2, 112]   ἄλλων προτιμᾶται, εἴτε τῷ ὄντι  φιλοτιμούμενοι   περὶ αὐτήν, εἴθ' ὑπόκρισις ἦν
[2, 3]   συνθήκης ἠξιωμένος, κούφως μάλα καὶ  φιλοτίμως   ἐξέφερεν οἷα πρὸς ἐρωμένην, ὡς
[2, 22]   διετίθετο ὡς θρασυτάτου δὴ καὶ  φίλου   θρασυτάτων, οἳ καὶ τὸ βουλευτήριον
[2, 143]   οἷα ὕπατος ὑπάτου καὶ φίλος  φίλου   καὶ συγγενὴς συγγενοῦς ςἦν γὰρ
[2, 64]   τῆς προθυμίας διεκελεύσατο, τοὺς δὲ  φίλους   ἀνεδίδασκεν, ὅτι χρὴ καὶ τῶνδε
[2, 27]   ἐσόμενον, ἐλπίζων δὲ τοὺς Πομπηίου  φίλους   ἀντιλέξειν καὶ αὐτὸς ἐς τὸν
[2, 35]   ἐνοχλούμενος, ὑπεχώρησε τοῦ συμποσίου, τοὺς  φίλους   ἀπολιπὼν ἔτι ἑστιᾶσθαι καὶ ζεύγους
[2, 134]   διὰ τοὺς οἰκείους αὐτῶν καὶ  φίλους,   εἰ δὴ καὶ τόδε αὐτὸ
[2, 112]   αὐτοῖς διαιτῶν λέγεται πρὸς τοὺς  φίλους   εἰπεῖν, ὡς τὰ μὲν δίκαια
[2, 32]   ἔτι πειρᾶσθαι διαλύσεων. Τοὺς οὖν  φίλους   ἐκέλευεν ὑπὲρ αὑτοῦ συμβῆναι, τὰ
[2, 11]   μετὰ βοῆς ἐκάλει τοὺς Καίσαρος  φίλους   ἐπὶ τὸ ἔργον· Εἰ γὰρ
[2, 22]   φόνος, οὐ τοὺς Μίλωνος ἔτι  φίλους   ἐρευνώντων, ἀλλὰ τὸν ἐντυγχάνοντα ἀναιρούντων,
[2, 57]   ὡς κάμνων τῷ σώματι, τοὺς  φίλους   ἔτι ἑστιᾶσθαι κελεύσας, ἐπιθέμενος δ'
[2, 124]   ἀθρόως ἐκποδὼν γενομένων· τοὺς δὲ  φίλους   καὶ συγγενεῖς αὐτῶν ἐδεδοίκεσαν καὶ
[2, 83]   εἰσι, πατρικοὺς εἶναι τῷ Πομπηίῳ  φίλους.   ~Ὁ μὲν δὴ διὰ τάδε
[2, 18]   Λιβύην καὶ ἐς τάσδε τοὺς  φίλους   περιπέμπων αὐτὸς ὑπέμεινεν ἐν Ῥώμῃ,
[2, 22]   σφίσιν ἅπαντα, λόγῳ δὲ τοὺς  φίλους   τοῦ Μίλωνος· πρόφασίς τε ἦν
[2, 98]   συνήθων, πλὴν ὅτι υἱὸν ἠσπάσατο  φιλοφρονέστερον.   Τὸ δὲ ξιφίδιον τῇ κλίνῃ
[2, 32]   καὶ τῆς Καίσαρος ἀρχῆς τελευταία.  Φιλοφρονησάμενος   δὲ τὸν Κουρίωνα καὶ χάριν
[2, 89]   τὴν ὀλιγότητα τῶν συνόντων ὑπεκρίνετο  φιλοφρόνως   τε τοὺς ἐντυγχάνοντας ἐξεδέχετο καὶ
[2, 111]   γεγονότε, τῶν δ' αὐτῷ Καίσαρι  φιλτάτων   Δέκμος Βροῦτος Ἀλβῖνος, ἅπαντες αἰεὶ
[2, 118]   ὑπ' Ἀντωνίου· Ἀντωνίῳ γὰρ ἐξίστατο,  φίλῳ   τε τοῦ Καίσαρος ὄντι μᾶλλον
[2, 113]   προύφερον καὶ τῶν ἰδίων ἑκάτερος  φίλων   ἀπεπειρῶντο καὶ τῶν αὐτοῦ Καίσαρος,
[2, 93]   δ' ἀνθησύχαζε καὶ τῶν  φίλων   αὐτὸν παρακαλούντων ἐπιφθέγξασθαί τι πρὸς
[2, 15]   ἑκούσιον καὶ ὅδε φυγήν, καὶ  φίλων   αὐτῷ πλῆθος συνεξῄει, καὶ
[2, 8]   παραγγελίαν ἀπόντι ποιήσασθαι διὰ τῶν  φίλων,   εἰδὼς μὲν παράνομον, γεγονὸς δὲ
[2, 116]   καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὡς  φίλων   ἐπειγόμενος ἐσῄει τῶν ἱερῶν καταφρονήσας·
[2, 113]   σφίσιν, ἐκ δὲ τῶν αὐτοῦ  φίλων   Καίσαρος Δέκμον τε, περὶ οὗ
[2, 107]   Ἰβηρίας, ἡγεμονεύοντι δ' αὐτῆς διὰ  φίλων.   Κατεκάλει δὲ καὶ τοὺς φεύγοντας
[2, 68]   βαθεῖ· περιεγειράντων δ' αὐτὸν τῶν  φίλων,   ὄναρ ἔφασκεν ἄρτι νεὼν ἐν
[2, 99]   ἔδωκεν ὅμως αὐτὴν Ὁρτησίῳ τῶν  φίλων   τινί, παίδων τε ἐπιθυμοῦντι καὶ
[2, 23]   Καῖσαρ γεγένητο ὕπατος. Τῶν οὖν  φίλων   τοῦ Καίσαρος ὑπονοούντων ἐς ὕβριν
[2, 46]   στρατοπέδῳ τοῦ κακοῦ φανεροῦ γενομένου,  Φλάμμας   μὲν ναύαρχος αὐτίκα ἔφευγεν
[2, 45]   χειμέριον ἦν, ἐξήραντο ὑπὸ τῆς  φλογὸς   τοῦ ἡλίου, καὶ ποταμὸς
[2, 115]   τε πολλάκις ἦν τὰ σημεῖα  φοβερά.   Καὶ πέμπειν ἔμελλεν Ἀντώνιον διαλύσοντα
[2, 36]   μεταβολήν. Εὐχαὶ δὲ ὡς ἐπὶ  φοβεροῖς   προυγράφοντο, καὶ δῆμος ἐν
[2, 27]   οὐδὲν γὰρ ἐδόκει τότε εἶναι  φοβερώτερον   τῆς Πομπηίου διαφορᾶς. ~Ὁ δὲ
[2, 133]   τε δεινοῖς ἔτι καὶ τοῖς  φόβοις   ἀφεστηκότα ἐάσω· δὲ οὐκ
[2, 135]   Ἀντώνιος, ἐπιδεικνὺς τῇ βουλῇ τὸν  φόβον.   Γίγνεται μὲν δὴ καὶ τοῦτο
[2, 64]   χρὴ καὶ τῶνδε προεξελεῖν τὸν  φόβον   τῆς ἥττης πολὺν αὐτοῖς ἐγγενόμενον
[2, 88]   ἐστι τὸν ἕτερον τῷ Κασσίῳ  φόβον   ὑπὸ τύχης ἐγγενέσθαι τὸν Καίσαρα
[2, 31]   θόρυβός τε πολὺς ἦν καὶ  φόβος   ἁπάντων, καὶ Κλαύδιος εἰσηγεῖτο
[2, 36]   εἶναι δικαίας, ὅτε σφᾶς  φόβος   ἐς τὸ εὔβουλον ἀπὸ τοῦ
[2, 55]   θόρυβος ἐκ τοῦδε πολὺς καὶ  φόβος,   ὡς τῶν πολεμίων αἰεὶ πλησιαζόντων.
[2, 55]   ἀνάπαυσιν τοῦ παρὰ τῶν ἐχθρῶν  φόβου   διαλλασσόμενοι. ~Τοιαῦτα δὲ ἑκατέρων κακοπαθούντων
[2, 106]   τὰ ἐμφύλια πάντα καθελών, ἐπὶ  φόβου   καὶ δόξης, οἵας οὔ τις
[2, 88]   δ' οὕτως ἑαυτὸν αἰσχρῶς ὑπὸ  φόβου   μόνου παραπλέοντι παραδοὺς ὕστερον ἐν
[2, 152]   στρατὸς ἐπιδραμὼν ὑπὸ αἰδοῦς καὶ  φόβου   περιέσωσεν. Οὕτω μὲν αὐτοῖς τὰ
[2, 63]   ἡγεμόνας αὐτοῦ, τὸ σφέτερον ἁμάρτημα  φοβουμένους.   Οἱ δέ, θεοῦ σφᾶς ἐπὶ
[2, 104]   ἥπτετο καὶ ὄκνος ἐπεγίγνετο τῷ  φόβῳ,   θεοὺς πάντας Καῖσαρ ἱκέτευε,
[2, 118]   τὸ θέατρον ὑπὸ ἐκπλήξεως σὺν  φόβῳ   καὶ δρόμῳ διελύετο, τά τε
[2, 128]   ἔγνω τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν οἰκείῳ  φόβῳ   καὶ φροντίδι περὶ σφῶν αὐτῶν
[2, 69]   διάνοιαν προπεσεῖν τινες ἐν τῷ  φόβῳ   νομίζοντες ἡγοῦντο οὐδ' ἂν Πομπήιον
[2, 34]   ἀεὶ ταχυεργίας τε ἐκπλήξει καὶ  φόβῳ   τόλμης μᾶλλον παρασκευῆς δυνάμει,
[2, 28]   καί, εἰ μὴ νῦν σὺν  φόβῳ   τῷ Καίσαρος ἀποθοῖτο τὴν ἀρχήν,
[2, 71]   καὶ Κιλικία καὶ Συρία καὶ  Φοινίκη   καὶ τὸ Ἑβραίων γένος καὶ
[2, 84]   βασιλεὺς ἐν μέσῳ τῇ  φοινικίδι   κατάδηλος ἦν περικειμένῃ. ~Ὁ δὲ
[2, 118]   ἀλλήλους ἔπληξαν. ~Ἐκτελεσθέντος δὲ τοῖς  φονεῦσι   τοσοῦδε ἄγους ἐν ἱερῷ χωρίῳ
[2, 21]   ὑποκρινόμενος μὲν οὐ βουλεῦσαι τὸν  φόνον   οὐδὲ προστάξαι· ὡς δὲ κινδυνεύσων
[2, 118]   ἀστῶν τε καὶ ξένων ἐγίγνετο  φόνος,   οὐ προβεβουλευμένος, ἀλλ' οἷος ἐκ
[2, 22]   πολὺς δὲ τῶν ἄλλων ἐγίγνετο  φόνος,   οὐ τοὺς Μίλωνος ἔτι φίλους
[2, 80]   καὶ πλεῖστος ἐνταῦθα ἐγίγνετο  φόνος.   ~Πομπήιος δ' ἐπεὶ τὴν τροπὴν
[2, 105]   νῦν δὲ καὶ περὶ ψυχῆς.  ~Φόνου   δὲ πολλοῦ γενομένου καὶ φυγῆς
[2, 135]   ἡσυχαζόντων ἤδη καὶ ἀγαπώντων ἁπάντων,  φόνου   μὲν οὐκ εἶναι δίκας ἐπὶ
[2, 24]   Μίλων τε ἐπὶ τῷ Κλωδίου  φόνῳ   καὶ Γαβίνιος παρανομίας ὁμοῦ καὶ
[2, 22]   ὡς οὐ δεδιέναι περὶ τῷ  φόνῳ   μᾶλλον ἀγανακτεῖν ἐπὶ τῇ
[2, 79]   πλῆθος ἦν ἔτι τραυμάτων καὶ  φόνων   ἔργα πολλὰ καὶ ποικίλα· βοὴ
[2, 118]   οἳ τὸ σῶμα ἐς τὸ  φορεῖον   ἐνθέμενοι διεκόμισαν οἴκαδε ἀνωμάλως, οἷα
[2, 116]   τεθνεῶτος. Ἄρτι δ' ἐκβαίνοντι τοῦ  φορείου   Λαίνας, τοῖς ἀμφὶ τὸν
[2, 115]   μὲν ἐπὶ τοῦτο ἐκομίζετο  φορείῳ,   θέαι δ' ἦσαν ἐν τῷ
[2, 105]   νεώρια λαθὼν ὥς τις ἰδιώτης,  φορείῳ   κομιζόμενος· ὁρῶν δὲ καὶ τούτους
[2, 138]   ἀεὶ ἔσεσθαι; Ποῦ δὲ οἱ  φόροι   τῆς ἡγεμονίας καὶ λογισμοὶ συνεφέροντο;
[2, 92]   ἐνοχλουμέναις ὑπὸ τῶν μισθουμένων τοὺς  φόρους,   ὥς μοι κατὰ τὴν Ἀσιανὴν
[2, 25]   οὐδενὶ σφῶν παρὰ τὴν ἀρχὴν  φορτικὸς   ἐπαχθὴς γένοιτο. Τῶν δὲ
[2, 13]   ᾖτουν ἄφεσίν τινα μέρους τῶν  φόρων   αὑτοῖς γενέσθαι. Καὶ ἀποδιέτριβεν
[2, 13]   οὕνεκα καὶ μισθώσεως τελῶν καὶ  φόρων,   οὓς ὑπὸ τῶν ἐθνῶν τελουμένους
[2, 3]   ~Καὶ τάδε πάντα ἔτι ἀγνοούμενα  Φουλβία   γύναιον οὐκ ἀφανὲς ἐμήνυε τῷ
[2, 43]   παρ' ὑμῶν ὑπὲρ τούτων χάρις,  φράζετε   αὐτὰ τοῖς Πομπηίου στρατιώταις ἅπασι.
[2, 58]   ἑαυτοῦ προσέταξε διαπλεῦσαί τε καὶ  φράσαι   Γαβινίῳ τὸν στρατὸν εὐθὺς ἄγειν
[2, 10]   εἰ διαφέροιντο. Πιστευθεὶς δ' οὕτω  φρονεῖν,   ἀπερίσκεπτον ἤδη καὶ ἀπαράσκευον καὶ
[2, 64]   ἐγγενόμενον καὶ τῶν πολεμίων τὸ  φρόνημα   ἀκμάζον προκαθελεῖν. Ὡμολόγει τε μεταγιγνώσκειν
[2, 50]   ὁρμώμενος. Πάντες τε οἱ εὖ  φρονοῦντες   τὴν ἐλευθερίαν, ὅπῃ ποτ' ἂν
[2, 128]   ἐνθύμημα αὐτῶν οἰκείῳ φόβῳ καὶ  φροντίδι   περὶ σφῶν αὐτῶν διαχέαι. Εἰδὼς
[2, 74]   ἐπεὶ τῶν γε συμμάχων μηδὲ  φροντίζετε   μηδ' ἐν λόγῳ τίθεσθε μηδὲ
[2, 18]   ἐπηρῶντο, ὧν Κράσσος οὐ  φροντίσας   ἀπώλετο ἐν τῇ Παρθυηνῇ σύν
[2, 46]   ἑαυτοῦ νίκης κατηκόντισεν, οὐδέν τι  φροντίσας   οὐδὲ Οὐάρου παρακαλοῦντος. Οὕτω μὲν
[2, 113]   οὐ προσλήψῃ τῶν ἀρίστων οὕτω  φρονῶν;   σοι δοκοῦσιν οἱ χειροτέχναι
[2, 3]   τήν τε πόλιν ἐκ διαστημάτων  φρουραῖς   διελάμβανε καὶ τῶν ἐπιφανῶν ἐξέπεμπε
[2, 56]   εἷλε καὶ τὴν θάλασσαν ἀκριβεστέραις  φρουραῖς   ἐφύλασσεν. δὲ Καῖσαρ τοῦ
[2, 143]   ἀγορὰν πλῆθός τε ἄπειρον ἐς  φρουρὰν   συνέδραμον σὺν ὅπλοις, καὶ μετὰ
[2, 54]   Ἀπολλωνιατῶν αὐτὸν δεχομένων, Σταβέριος  φρούραρχος   ἐξέλιπε τὴν πόλιν. ~Καὶ
[2, 54]   συνῄει τὸ πλῆθος, καὶ  φρούραρχος   τῆς Ὠρίκου, τῶν ἔνδον
[2, 60]   φρούριον περιεσώθη, πολλὰ καὶ τοῦ  φρουράρχου   Μινουκίου παθόντος, γέ φασι
[2, 95]   ναυσὶ καὶ πεζῶν τινι μέρει  φρουρεῖν   ἐν Ἰτύκῃ μετὰ τῶν τριακοσίων,
[2, 49]   ἅπασιν ἐς μάχας, ἀλλ' ἐς  φρούρια   καὶ ταφρείας καὶ τὴν ἄλλην
[2, 35]   καὶ ἐς τὸ πρόσθεν ἐχώρει,  φρούρια   τοῖς ἐπικαίροις ἐφιστὰς καὶ τὰ
[2, 66]   καὶ ὁδοὶ καὶ λιμένες καὶ  φρούρια,   ὡς ἔκ τε γῆς αἰεὶ
[2, 60]   ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοις ἐπὶ λόφων ἐν  φρουρίοις   πολλοῖς, πεῖραί τε ἦσαν περὶ
[2, 60]   ταῖσδε ταῖς πείραις περί τι  φρούριον   ἡττωμένου τοῦ Καίσαρος στρατοῦ λοχαγός,
[2, 60]   καὶ ὁρμὴ προσέπιπτε, καὶ τὸ  φρούριον   περιεσώθη, πολλὰ καὶ τοῦ φρουράρχου
[2, 60]   πεῖραί τε ἦσαν περὶ ἕκαστον  φρούριον   πυκναὶ περιταφρευόντων καὶ περιτειχιζόντων ἀλλήλους
[2, 60]   ἔπρασσεν ἀπογιγνώσκων ἑαυτοῦ καὶ τοῦ  φρουρίου.   Τοῖς δ' ἄλλοις αἰδὼς ἐπὶ
[2, 61]   δὲ αὐτοῦ τὰ πολλὰ τῶν  φρουρίων   ἐκ τοῦδε κεκενωμένα προσλαβὼν ἡσύχαζε.
[2, 140]   ἐμβαλόντες, ἐπὶ αὐτῇ τῇ πατρίδι  φρουρῶν   καὶ δορυφόρων δεόμενοι, οὔτε διέλυσαν
[2, 71]   καὶ Ἑλλησπόντιοι καὶ Βιθυνοὶ καὶ  Φρύγες   καὶ Ἴωνες, Λυδοί τε καὶ
[2, 74]   Ἀνδράποδα ταῦτ' ἐστὶ Σύρια καὶ  Φρύγια   καὶ Λύδια, φεύγειν αἰεὶ καὶ
[2, 39]   καὶ πόλεως κατασχεῖν Βρίγας ἐκ  Φρυγῶν   ἐπανελθόντας καὶ Ταυλαντίους ἐπ' ἐκείνοις,
[2, 48]   λιμώττοντι σῖτον ἐπέδωκε καὶ τοὺς  φυγάδας   δεομένῳ καταγαγεῖν συνεχώρησε, χωρὶς Μίλωνος.
[2, 117]   Κίμβερ, ἐντυχὼν ἐς πρόσωπον, ἀδελφῷ  φυγάδι   κάθοδον ᾖτει· ἀνατιθεμένου δὲ καὶ
[2, 25]   ἐπαχθὴς γένοιτο. Τῶν δὲ  φυγάδων   ἐς τὸν Καίσαρα ἰόντων ἀθρόων
[2, 35]   βίᾳ χειρούμενος φιλανθρωπίᾳ.  Φυγαί   τε καὶ μεταναστάσεις ἦσαν ἐκ
[2, 33]   καὶ σφαγὰς καὶ προγραφὰς καὶ  φυγὰς   καὶ δημεύσεις καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 7]   ἄλλος οὐδεὶς τῶν συνόντων ἐπιφανῶν  φυγεῖν   ἠξίωσεν, ἀλλ ἐσδραμόντες ἐς τοὺς
[2, 15]   δίκην, ἀλλὰ πρὸ τοῦ ἀγῶνος  φυγεῖν.   Κλωδίου δὲ καὶ τὰς παρακλήσεις
[2, 24]   καὶ δήμευσις ἦν ἐπὶ τῇ  φυγῇ.   Καὶ τάδε βουλὴ λαμπρῶς
[2, 24]   δὲ Σκαῦρος ἑάλω. Καὶ πάντων  φυγὴ   κατέγνωστο, Γαβινίου δὲ καὶ δήμευσις
[2, 17]   Δομιτίου δᾳδοῦχον ἐπάταξε ξίφει. Καὶ  φυγὴ   μετὰ τοῦτο ἦν, Δομίτιός τε
[2, 98]   ἐπὶ τὴν Ἰτύκην ἰόντος ἐγίγνετο  φυγὴ   πάντων. Καὶ οὐδένα κατεῖχεν
[2, 118]   ἐς ἄνδρα ἱερὸν καὶ ἄσυλον,  φυγή   τε ἦν ἀνὰ τὸ βουλευτήριον
[2, 75]   Πομπήιος, ἡγουμένων τινῶν ἐς  φυγὴν   αὐτοὺς συσκευάζεσθαι, συνίει τοῦ τολμήματος
[2, 72]   ἐν ὄψει τιθέμενοι τήν τε  φυγὴν   αὐτῶν τὴν περὶ τὸ Δυρράχιον
[2, 101]   καὶ Ποθεινῷ καὶ τὴν Φαρνάκους  φυγὴν   ἐγέλασαν. ~Χρήματα δ' ἐν τοῖς
[2, 95]   αὐτὸς δὲ λέγεται παρὰ τὴν  φυγὴν   ἐγχρίμπτων ἅπασιν ἐπιστρέφειν αὐτοὺς καί
[2, 80]   εὐπραξίᾳ τῶν πολεμίων ἐστράφησαν ἐς  φυγήν.   Καὶ Καῖσαρ εὐμηχάνως δὴ
[2, 15]   καὶ ἔφευγεν ἑκούσιον καὶ ὅδε  φυγήν,   καὶ φίλων αὐτῷ πλῆθος συνεξῄει,
[2, 80]   διέσπων καὶ διήρπαζον ἐς τὴν  φυγὴν   τι δύναιντο ἐπάγεσθαι. Ἤδη
[2, 100]   πυνθανόμενοι καὶ οὐδεμίαν σφίσιν οὔτε  φυγὴν   οὔτε σωτηρίαν ἐπινοοῦντες, ἐπὶ τῇ
[2, 66]   θαλάσσῃ χρωμένους οὔτε ναῦς ἐς  φυγὴν   ταχεῖαν ἔχοντας. μὲν δὴ
[2, 95]   χειρὶ περισπάσας μετενεγκεῖν ἀπὸ τῆς  φυγῆς   ἐς τὸ πρόσθεν, ἕως Πετρήιος
[2, 88]   ἕω κατὰ πύστιν τῆς Πομπηίου  φυγῆς   καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἀπορίᾳ τριήρων
[2, 105]   ~Φόνου δὲ πολλοῦ γενομένου καὶ  φυγῆς   τῶν Πομπηίου στρατιωτῶν ἐς τὴν
[2, 63]   ὡς οὐκ ἂν αὐτοί ποτε  φυγόντες,   εἰ μὴ τὰ σημεῖα προαπεστράφη.
[2, 33]   φιλονικότερον ἔτι τὴν Πομπηίου στρατιὰν  φύλακα   σφῶν ἡγοῦντο εἶναι, τὴν δὲ
[2, 62]   δ' ἐσελθόντες οὐδ' ἐπὶ τὰς  φυλακὰς   ἀπήντων, ἀλλὰ μεθειμένα πάντα ἦν
[2, 40]   κατέλιπε, τοὺς δ' ἐν Τάραντι,  φύλακας   εἶναι τῆς Ἰταλίας. Ἑτέρους δ'
[2, 140]   τὸ μέρος ᾤκιζον τοὺς ἐστρατευμένους,  φύλακας   εἶναι τῶν πεπολεμηκότων· καὶ οὐκ
[2, 5]   καὶ διαθεὶς ἐς τὰ ἐπίκαιρα  φύλακας   ἐπανῆλθε καὶ τὴν γνώμην ἐπετάχυνε.
[2, 75]   δὴ καὶ τετρακισχιλίους τῶν Ἰταλῶν  φύλακας   τοῦ στρατοπέδου καταλιπὼν παρέτασσε τοὺς
[2, 124]   καὶ ὧν Καίσαρι πάντες ὠμόσαμεν,  φύλακες   αὐτῷ τοῦ σώματος τιμωροὶ
[2, 141]   ἐχθροὺς ἐφεδρεύοντας ἔχοντες ἀεὶ βέβαιοι  φύλακες   ἦτε τῆς ἀρχῆς τῆς ταῦτα
[2, 56]   τοῦ Πομπηίου τριήρεις θαμινὰ ἐς  φυλακὴν   ἀναπλεούσας, χειμῶνος δ' εἰ παραβάλλοιντο,
[2, 108]   καὶ Καισήτιος ἀνευρόντες ἐς τὴν  φυλακὴν   ἐσέβαλον, ὑποκρινάμενοί τι καὶ τῷ
[2, 75]   σταθμεῦσαι. ~Ὁ μὲν τοσάδε εἰπὼν  φυλακὴν   ὅμως τῶν σκηνῶν κατέπεμπε δισχιλίους
[2, 114]   ἐξιόντος ἐπὶ τὰς στρατείας, καὶ  φυλακῆς   αὐτὸν αὐτίκα περιεξούσης στρατιωτικῆς· χωρίον
[2, 109]   σπείρας, Οὐδὲν ἀτυχέστερον, ἔφη, διηνεκοῦς  φυλακῆς·   ἔστι γὰρ αἰεὶ δεδιότος. Οὐ
[2, 107]   πολέμων ἔτι ἐσωματοφυλάκουν, ἀπέστησε τῆς  φυλακῆς   καὶ μετὰ τῆς δημοσίας ὑπηρεσίας
[2, 29]   στρατιωτῶν ἐς Συρίαν ἑκάτερον πέμψαι  φυλακῆς   οὕνεκα διὰ τὴν Κράσσου συμφοράν.
[2, 71]   μάχας γενομένοις. Ἀλλ' αὐτὸν αὐτοὺς  φυλαξάμενον   περὶ Δυρράχιον θεοβλάβεια δοκεῖ παραγαγεῖν,
[2, 101]   καὶ Φαρνάκους. Τὰ δὲ Ῥωμαίων  φυλαξάμενος   ἄρα, ὡς ἐμφύλια οὐκ ἐοικότα
[2, 92]   αὐτῷ τὴν ὁρμὴν τοῦ στρατοῦ  φυλάξασθαι,   μάλα θρασέως αὐτοῖς ἔτι στασιάζουσιν
[2, 125]   ἀπειλοῦντες, εἰ μή τις αὐτοῖς  φυλάξει   τὰς κληρουχίας τάς τε ἤδη
[2, 145]   ἀνεγίνωσκε τοὺς ὅρκους, μὴν  φυλάξειν   Καίσαρα καὶ τὸ Καίσαρος σῶμα
[2, 75]   εἴκαζεν, ἔξω τάξεως ἐκέλευσε κατὰ  φυλὰς   ἐφεδρεύοντας, ὅταν ἐν χερσὶν
[2, 92]   ἵππαρχον αὑτοῦ τὴν ἀγορὰν στρατιᾷ  φυλάσσειν,   πάντα μεθεὶς ἐς Ῥώμην ἠπείγετο.
[2, 109]   λέγεται τοῖς φίλοις αὑτὸν ἐντείλασθαι  φυλάσσειν   ὡς δεδωκότα τοῖς ἐχθροῖς λαβὴν
[2, 83]   φίλοις. Οἱ δὲ αὐτὸν ἠξίουν  φυλάσσεσθαι   τὸν Παρθυαῖον, ἐπιβεβουλευμένον τε ἔναγχος
[2, 25]   Καίσαρα ἰόντων ἀθρόων καὶ παραινούντων  φυλάσσεσθαι   τὸν Πομπήιον ὡς τὸν νόμον
[2, 130]   κατὰ γνώμην ἰδίαν εἴτε παρεσκευασμένος·  Φυλάσσεσθε   παθεῖν ὅμοια. Καὶ Ἀντώνιος
[2, 135]   προστεθῆναι μάλιστα, ὡς οὐ δικαίως  φυλασσόμενα   μᾶλλον διὰ χρείαν. Καὶ
[2, 12]   Οὐέττιον ἀνεβάλλοντο. Καὶ Οὐέττιος  φυλασσόμενος   ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ νυκτὸς ἀνῃρέθη.
[2, 54]   μακραῖς Πομπηίῳ σῖτον ἐν πλοίοις  φυλάσσοντες   τά τε πλοῖα κατέδυσαν, ἵνα
[2, 79]   ὀλίγων αὐτὰς καὶ πρεσβυτέρων ἀνδρῶν  φυλασσόντων,   περιδραμεῖν οὔτε τι ἄλλο
[2, 5]   γνώμης περιιούσης, Νέρων ἐδικαίου  φυλάττειν   αὐτούς, μέχρι Κατιλίναν ἐξέλωσι πολέμῳ
[2, 77]   ὄντας ἀλλήλοις καὶ πολίτας καὶ  φυλέτας   καὶ συγγενεῖς, ἐνίους δὲ καὶ
[2, 106]   ἱεροῖς καὶ δημοσίοις χωρίοις, ἀνὰ  φυλὴν   ἑκάστην καὶ ἐν ἔθνεσιν ἅπασι,
[2, 99]   τι κρίνειε, πάντων ἀνδρῶν ἐπιμονώτατος  φῦναι   καὶ τὸ δίκαιον πρέπον
[2, 67]   καὶ βραδὺς παρὰ τὴν αὑτοῦ  φύσιν   ἐν ἅπασι γεγονὼς παρεσκευάζετο ἄκων
[2, 144]   προσώπῳ σοβαρῷ καὶ σκυθρωπῷ, τῇ  φωνῇ   δ' ἐνσημαινόμενος ἕκαστα καὶ ἐφιστάμενος,
[2, 144]   ὑμετέραν καὶ οὐκ Ἀντωνίου τάδε  φωνὴν   εἶναι τιθέμενος ἀναγνώσομαι. Καὶ ἀνεγίνωσκε
[2, 145]   Ἐφ' ὅτῳ δὴ μάλιστα τὴν  φωνὴν   ἐπιτείνας καὶ τὴν χεῖρα ἐς
[2, 146]   Πολλά τε ἄλλα ἐπιθειάσας τὴν  φωνὴν   ἐς τὸ θρηνῶδες ἐκ τοῦ
[2, 80]   Ἰταλῶν ὁμοιοτρόπως ἐσκευασμένων τε καὶ  φωνὴν   ὁμοίαν ἀφιέντων. Διεκθέοντες δ' αὐτοὺς
[2, 146]   ἀνέτεινεν, ἐπιλέγων ὁμοῦ σὺν δρόμῳ  φωνῆς   πολέμους αὐτοῦ καὶ μάχας καὶ
[2, 57]   οἱ μὲν ἐδεδοίκεσαν ὡς ἐν  φωτὶ   κατάδηλοι τοῖς πολεμίοις ἐσόμενοι,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2006